Para. |
[34] |
πολιτικὴν
καὶ
δύναμιν
ἑρμηνευτικήν,
τὴν
|
μὲν |
ἀδίδακτόν
τι
τῆς
φύσεως
δῶρον, |
[1] |
περὶ
δὲ
τὴν
ἑβδόμην
τοῖς
|
μὲν |
αἷμα
πολὺ
ἐκ
ῥινῶν
ῥυέν, |
[14] |
διαρρήδην
καὶ
σαφῶς,
(ἐπὶ
μεῖζον
|
μὲν |
αἴρειν
τὰ
ἡμέτερα,
τοὺς
βαρβάρους |
[9] |
ἀνταγωνιστῶν
ἑκατέρων
ἀλκιμώτερον,
εἰ
αὐτὸς
|
μὲν |
αἴσχιστος
ὀφθῆναι
εἴη
τὴν
ὄψιν, |
[21] |
Σευηριανοῦ
τελευτῆς
ἔγραψεν
ὡς
οἱ
|
μὲν |
ἄλλοι
ἅπαντες
ἐξηπάτηνται
οἰόμενοι
ξίφει |
[9] |
Καὶ
τοίνυν
ἡ
ἱστορία,
εἰ
|
μὲν |
ἄλλως
τὸ
τερπνὸν
παρεμπορεύσαιτο,
πολλοὺς |
[32] |
πολλὰ
ὑπὸ
ἀπαιδευσίας
ληροῦσι,
τὰ
|
μὲν |
ἀξιόρατα
οὔτε
ὁρῶντες
οὔτ᾽
εἰ |
[16] |
ἱστορίαν
συγγράφειν,
εἴγε
ὁ
Ἀσκληπιὸς
|
μὲν |
Ἀπόλλωνος
υἱός,
Ἀπόλλων
δὲ
Μουσηγέτης |
[16] |
ὁ
ἰδιώτης
οὗτος
ἦν,
αὐτὸς
|
μὲν |
αὐτίκα
δῆλος
ὢν
οἷος
ἦν, |
[8] |
θέλωσιν,
οὐδεὶς
ὁ
κωλύσων
Διὶ
|
μὲν |
αὐτὸν
ὅμοιον
εἶναι
τὴν
κεφαλὴν |
[26] |
Ἐγὼ
δὲ
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
μὲν |
αὐτοῦ
κατεγίγνωσκον,
μονονουχὶ
ζωμῶν
καὶ |
[6] |
τοῦ
τῆς
συμβουλῆς
ἔργου,
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
αἱρεῖσθαι,
τὰ
δὲ
φεύγειν |
[8] |
ἴδιοι,
ἱστορίας
δὲ
ἄλλοι•
ἐκεῖ
|
μὲν |
γὰρ
ἀκρατὴς
ἡ
ἐλευθερία
καὶ |
[25] |
καὶ
τῇ
τόλμῃ
ξενίζοντα•
τυχεῖν
|
μὲν |
γὰρ
αὐτὸν
ἔχοντα
παμμεγέθη
ἐκπώματα |
[53] |
εὐμάθειαν
εὐπορήσει
τοῖς
ἀκούουσι.
Προσέξουσι
|
μὲν |
γὰρ
αὐτῷ,
ἢν
δείξῃ
ὡς |
[46] |
ὡς
οἱ
πολλοί,
συνάπτοντα•
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐπαίτιον,
τὸ
δὲ
ἀηδὲς |
[17] |
κρείττω
πάσης
ἐλπίδος•
(ἐν
ἀρχῇ
|
μὲν |
γὰρ
εὐθὺς
ἐν
τῇ
πρώτῃ |
[59] |
τὴν
τῶν
λόγων
δεινότητα.
~Ἔπαινοι
|
μὲν |
γὰρ
ἢ
ψόγοι
πάνυ
πεφεισμένοι |
[19] |
δράκοντες
ἑλικηδὸν
καὶ
βοστρυχηδόν.
Ἡ
|
μὲν |
γὰρ
Οὐολογέσου
ἀναξυρὶς
ἢ
ὁ |
[1] |
ὦ
καλὲ
Φίλων,
τοιοῦτο•
πυρέττειν
|
μὲν |
γὰρ
τὰ
πρῶτα
πανδημεὶ
ἅπαντας |
[57] |
σχῆμα
ἢ
Συρακουσίων
λιμένα
ὅταν
|
μὲν |
γὰρ
τὸν
λοιμὸν
διηγῆται
καὶ |
[45] |
ἀποφαίνει
τοὺς
λόγους.
~Καὶ
ἡ
|
μὲν |
γνώμη
κοινωνείτω
καὶ
προσαπτέσθω
τι |
[43] |
τοῖς
ἐν
ποσί.
~Καὶ
τὴν
|
μὲν |
γνώμην
τοιαύτην
ἔχων
ὁ
συγγραφεὺς |
[22] |
μέρει
τῆς
καλῆς
ἱστορίας•
Ἔδεσσα
|
μὲν |
δὴ
οὕτω
τοῖς
ὅπλοις
περιεσμαραγεῖτο |
[7] |
ἐστι
πρὸς
ἄλληλα,
εἴγε
τῷ
|
μὲν |
ἐγκωμιάζοντι
μόνου
ἑνὸς
μέλει,
ὁπωσοῦν |
[9] |
συνάγεται,
τὸ
τερπνὸν
δὲ
ἄμεινον
|
μὲν |
εἰ
καὶ
αὐτὸ
παρακολουθήσειεν,
ὥσπερ |
[50] |
ὁμοχρονείτω
καὶ
μεταπετέσθω
ἀπ᾽
Ἀρμενίας
|
μὲν |
εἰς
Μηδίαν,
ἐκεῖθεν
δὲ
ῥοιζήματι |
[8] |
τις
ποιητικὴ
γίγνεται,
τῆς
μεγαλοφωνίας
|
μὲν |
ἐκείνης
ἐστερημένη,
τὴν
λοιπὴν
δὲ |
[24] |
ἔφη•
Ἡ
δὲ
Εὔρωπος
κεῖται
|
μὲν |
ἐν
τῇ
Μεσοποταμίᾳ
σταθμοὺς
δύο |
[58] |
ἐροῦντα
τινα
δεήσῃ
εἰσάγειν,
μάλιστα
|
μὲν |
ἐοικότα
τῷ
προσώπῳ
καὶ
τῷ |
[28] |
~Ἐγὼ
γοῦν
ἤκουσά
τινος
τὴν
|
μὲν |
ἐπ᾽
Εὐρώπῳ
μάχην
ἐν
οὐδ᾽ |
[29] |
τὴν
Ἰβηρίαν,
τούτους
δὲ
τέως
|
μὲν |
ἐπὶ
κοντῶν
μεγάλων
ἐκδεδεμένους
ὑψηλοὺς |
[38] |
τὰς
ὁδούς,
καὶ
τέλος
Συρακουσίους
|
μὲν |
ἐς
τὰς
λιθοτομίας
ἐμβαλεῖν,
τοὺς |
[31] |
Ὁμόνοιαν
εἴτε
Εἰρηνίαν.
Καὶ
τοῦτο
|
μὲν |
ἔτι
ἄκριτον
καὶ
ἀνώνυμος
ἡμῖν |
[14] |
Θερσίτην
καθῄρει,
καὶ
εἰ
πρόσθεν
|
μὲν |
ἔφευγεν
ἐσθλός
τις,
ἐδίωκε
δέ |
[22] |
τις
θείη,
τοὺς
λέγοντας,
ἐλέλιξε
|
μὲν |
ἡ
μηχανὴ,
τὸ
τεῖχος
δὲ |
[18] |
αὐτὸς
ἐκείνῳ,
παρ᾽
ὅσον
ὁ
|
μὲν |
Θουκυδίδης,
οὗτος
δὲ
Ἡροδότω
εὖ |
[11] |
λέγειν
ὅτι
οἱ
ἔπαινοι
ἑνὶ
|
μὲν |
ἴσως
τερπνοὶ,
τῷ
ἐπαινουμένῳ,
τοῖς |
[20] |
τῷ
τῶν
νεκρῶν
ἀριθμῷ,
τοῦτο
|
μὲν |
καὶ
παρὰ
τὰ
γεγραμμένα
ἐν |
[8] |
ἐοίκασιν
οἱ
τοιοῦτοι
ὡς
ποιητικῆς
|
μὲν |
καὶ
ποιημάτων
ἄλλαι
ὑποσχέσεις
καὶ |
[6] |
ἑρμηνεῦσαι
αὐτὰ
καὶ
συναρμόσαι.
Ταῦτα
|
μὲν |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ὕστερον•
νῦν |
[5] |
εἶναι•
εἰ
δὲ
μή,
αὐτοὶ
|
μὲν |
καὶ
τότε
τῷ
αὐτῷ
πήχει |
[45] |
ὅμως
ἐπὶ
γῆς
βεβηκέτω,
τῷ
|
μὲν |
κάλλει
καὶ
τῷ
μεγέθει
τῶν |
[4] |
ἑστώς,
ἐγώ
σοι
φράσω.
Τούτου
|
μὲν |
καπνοῦ
καὶ
κύματος»
καὶ
φροντίδων, |
[62] |
οὖν
αὐτὸ
τὸ
ἔργον
ἔνδοθεν
|
μὲν |
κατὰ
τῶν
λίθων
τὸ
αὐτοῦ |
[9] |
ὁρᾷς
ὅσον
τἀληθοῦς
ἡμαρτήκασι;
πρῶτον
|
μὲν |
κιβδήλῳ
τῇ
διαιρέσει
χρώμενοι•
ἕν |
[16] |
ἐπὶ
τὴν
κοινὴν
μετῆλθεν,
ἰητρείην
|
μὲν |
λέγων
καὶ
πείρην
καὶ
ὁκόσα |
[51] |
τοῖς
ῥήτορσι
γράφουσιν,
ἀλλὰ
τὰ
|
μὲν |
λεχθησόμενα
ἔστι
καὶ
εἰρήσεται•
πέπρακται |
[43] |
ἀλλ᾽
εἰρηνικώτερον
διακείμενος,
καὶ
ὁ
|
μὲν |
νοῦς
σύστοιχος
ἔστω
καὶ
πυκνός, |
[7] |
ἀρχόντων
καὶ
στρατηγῶν
ἐνδιατρίβουσι,
τοὺς
|
μὲν |
οἰκείους
εἰς
ὕψος
ἐπαίροντες,
τοὺς |
[27] |
Διὸς
τοῦ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τὸ
|
μὲν |
ὅλον
κάλλος
τοσοῦτον
καὶ
τοιοῦτον |
[17] |
καὶ
σοφοῦ
ἀνδρὸς
μνησθῆναι,
τὸ
|
μὲν |
ὄνομα
ἐν
ἀφανεῖ
κείσθω,
τὴν |
[3] |
καὶ
ἐν
ἔργῳ
ἦσαν,
ὁ
|
μὲν |
ὅπλα
ἐπισκευάζων,
ὁ
δὲ
λίθους |
[34] |
τῶν
ἀρχαίων
προσγεγενημένη
ἔστω.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἄτεχνα
καὶ
οὐδὲν
ἐμοῦ |
[6] |
τοῖς
φαύλως
συγγράφουσι
παρακολουθοῦσιν.
Ἃ
|
μὲν |
οὖν
κοινὰ
πάντων
λόγων
ἐστὶν |
[5] |
ἐς
ἀεὶ
κτῆμα
συντιθείη.
Οἶδα
|
μὲν |
οὖν
οὐ
πάνυ
πολλοὺς
αὐτῶν |
[21] |
θάνατον•
οὐκ
εἰδὼς
(ὅτι
τὸ
|
μὲν |
πάθος
ἐκεῖνο
πᾶν
τριῶν
οἶμαι |
[10] |
λεγομένων
ἕκαστα
ἐξετάζοντας,
ὡς
τὰ
|
μὲν |
παρακεκομμένα
εὐθὺς
ἀπορρίπτειν,
παραδέχεσθαι
δὲ |
[47] |
τῶν
αὐτῶν
ἀνακρίναντα,
καὶ
μάλιστα
|
μὲν |
παρόντα
καὶ
ἐφορῶντα,
εἰ
δὲ |
[22] |
ἐοικὸς
εἶναι
τραγῳδῷ
τὸν
ἕτερον
|
μὲν |
πόδα
ἐπ᾽
ἐμβάτου
ὑψηλοῦ
βεβηκότι, |
[20] |
ἐψεύσατο•
(ἐπὶ
γὰρ
Εὐρώπῳ
τῶν
|
μὲν |
πολεμίων
ἀποθανεῖν
μυριάδας
ἑπτὰ
καὶ |
[11] |
ἀνδρῶδες
ἀσχημόνως
καταθηλυνόμενον.
~Καὶ
οἱ
|
μὲν |
πολλοὶ
ἴσως
καὶ
ταῦτά
σου |
[38] |
Ἀλκιβιάδου
ἐλπίδων.
Ἀλλ᾽
οἶμαι,
τὰ
|
μὲν |
πραχθέντα
οὐδὲ
Κλωθὼ
ἂν
ἔτι |
[23] |
καὶ
ἄλλους
ἴδοις
ἂν
τὰ
|
μὲν |
προοίμια
λαμπρὰ
καὶ
τραγικὰ
καὶ |
[28] |
ἄριστον
παρατιθεμένους,
καὶ
ὅτι
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
ἐκεῖνοι
φοβηθεῖεν
αὐτόν,
εἶτα |
[28] |
τις
εἴποι
τοὺς
τοιούτους
τὸ
|
μὲν |
ῥόδον
αὐτὸ
μὴ
βλέπειν,
τὰς |
[21] |
ἐς
τὸ
Ἑλληνικὸν,
ὡς
Κρόνιον
|
μὲν |
Σατουρνῖνον
λέγειν,
Φρόντιν
δὲ
τὸν |
[63] |
στάθμη
ἱστορίας
δικαίας.
Καὶ
εἰ
|
μὲν |
σταθμήσονταί
τινες
αὐτῇ,
εὖ
ἂν |
[43] |
τὴν
τῆς
ἑρμηνείας
ἰσχύν,
τὴν
|
μὲν |
σφοδρὰν
ἐκείνην
καὶ
κάρχαρον
καὶ |
[49] |
κατὰ
ταῦτα
καὶ
αὐτὸς
ἄρτι
|
μὲν |
τὰ
ἴδια
ὁράτω
καὶ
δηλούτω |
[56] |
πραγμάτων
λέγω
δέ,
εἰ
παραθέοις
|
μὲν |
τὰ
μικρὰ
καὶ
ἧττον
ἀναγκαῖα, |
[34] |
τὸν
ἄριστα
ἱστορίαν
συγγράφοντα
(δύο
|
μὲν |
ταῦτα
κορυφαιότατα
οἴκοθεν
ἔχοντα
ἥκειν, |
[49] |
τῷ
τοῦ
Ὁμήρου
Διὶ
ἄρτι
|
μὲν |
τὴν
τῶν
ἱπποπόλων
Θρῃκῶν
(γῆν |
[29] |
πάνυ
γοῦν
ἔμελεν
αὐτῷ
πλαγίαν
|
μὲν |
τὴν
φάλαγγα,
ἐπὶ
κέρως
δὲ |
[38] |
καλάμῳ
λεπτῷ
τὸν
Θουκυδίδην
ἀνατρέψαι
|
μὲν |
τὸ
ἐν
ταῖς
Ἐπιπολαῖς
παρατείχισμα, |
[23] |
ἄλλο
σῶμα,
ὡς
μὴ
χρυσοῦν
|
μὲν |
τὸ
κράνος
εἴη,
θώραξ
δὲ |
[13] |
οὓς
μισεῖσθαι
καλῶς
εἶχεν,
ἐς
|
μὲν |
τὸ
παρὸν
κόλακας
προδήλους
καὶ |
[15] |
πολεμεῖν
δι᾽
αἰτίαν
τοιάνδε.
~Οὗτος
|
μὲν |
τοιαῦτα,
ἕτερος
δὲ
Θουκυδίδου
ζηλωτὴς |
[14] |
πρέπουσα;
εἶτα
μικρὸν
ὑποβὰς
Ἀχιλλεῖ
|
μὲν |
τὸν
ἡμέτερον
ἄρχοντα
εἴκαζε,
Θερσίτῃ |
[10] |
πάνυ
ἀλλόκοτον
σκευὴν
ἐσκευασμένον,
ἐκείνην
|
μὲν |
τὸν
λέοντα
αὐτοῦ
περιβεβλημένην
καὶ |
[10] |
ἄν
τι
λάθοι
παραδραμόν,
ὀξύτερον
|
μὲν |
τοῦ
Ἄργου
ὁρῶντας
καὶ
πανταχόθεν |
[44] |
τούτοις
καὶ
καπηλικοῖς,
ἀλλ᾽
ὡς
|
μὲν |
τοὺς
πολλούς
συνεῖναι,
τοὺς
δὲ |
[28] |
δῶρα
ἀλλήλοις
ἀντέδοσαν,
ὁ
Μαῦρος
|
μὲν |
τῷ
Μαλχίωνι
λόγχην,
ὁ
δὲ |
[62] |
ἐγένετο,
πάνυ
ὀλίγου
χρόνου
συνεκπεσούμενα
|
μὲν |
τῷ
χρίσματι
τὰ
γράμματα,
ἐκφανησόμενον |
[27] |
γὰρ
τινες,
οἳ
τὰ
μεγάλα
|
μὲν |
τῶν
πεπραγμένων
καὶ
ἀξιομνημόνευτα
παραλείπουσιν |
[51] |
ἄλλην
ὕλην
ἐποίουν,
ἀλλ᾽
ἡ
|
μὲν |
ὑπῆρχε
καὶ
προϋπεβέβλητο,
Ἠλείων
ἢ |
[48] |
ἅπαντα
ἢ
τὰ
πλεῖστα,
πρῶτα
|
μὲν |
ὑπόμνημα
τι
συνυφαινέτω
αὐτῶν
καὶ |