Para. |
[33] |
τὸ
χωρίον
σοι,
φαίη
τις
|
ἄν, |
ἀκριβῶς
ἀνακεκάθαρται
καὶ
αἵ
τε |
[33] |
ἐπινοῆσαι
δεξιὸν
καὶ
ὃ
οὐδεὶς
|
ἄν, |
ἀλλ᾽
οὐδ᾽
ὁ
Μῶμος
μωμήσασθαι |
[37] |
δεδορκώς,
οἷος
καὶ
πράγμασι
χρήσασθαι
|
ἄν, |
εἰ
ἐπιτραπείη,
καὶ
γνώμην
στρατιωτικήν, |
[40] |
καὶ
τοῦτο
ἀπομνημονεύουσιν,
(ὅς,
Ἡδέως
|
ἄν, |
ἔφη,
πρὸς
ὀλίγον
ἀνεβίουν,
ὦ |
[34] |
ἡμῖν
τὸ
βιβλίον
ἐπεὶ
πολλοῦ
|
(ἄν) |
μᾶλλον
δὲ
τοῦ
παντὸς
ἦν |
[61] |
πάσας
τὰς
νῦν
ἐλπίδας
θεῖτο
|
ἄν, |
οὕτως
ὀλιγοχρονίους
οὔσας.
~Ὁρᾷς
τὸν |
[15] |
μετά
γε
τοιαύτην
ἀρχὴν
τί
|
ἄν |
σοι
τὰ
λοιπὰ
λέγοιμι,
ὁποῖα |
[36] |
Νῦν
δὲ
μὴ
μαθὼν
οὐκ
|
ἄν |
τι
αὐτῶν
χειρουργήσειεν,
(ὑποδείξαντος
δέ |
[7] |
παῖδές
φασι
τὴν
τραχεῖαν
παραδέξασθαι
|
ἄν |
τι
ἐς
αὐτὴν
καταποθέν.
~Ἔτι |
[10] |
προσέτι
γε
ἀκροασομένους,
οὓς
οὐκ
|
ἄν |
τι
λάθοι
παραδραμόν,
ὀξύτερον
μὲν |
[5] |
γὰρ
πρὸς
ἡμᾶς
γε
τολμήσειεν
|
ἄν |
τις,
ἁπάντων
ἤδη
κεχειρωμένων
ἔχωσιν |
[28] |
δὴ
τὰ
κεφάλαια,
τοιγάρτοι
εἰκότως
|
ἄν |
τις
εἴποι
τοὺς
τοιούτους
τὸ |
[42] |
τὸ
χρήσιμον
καὶ
ὃ
τέλος
|
ἄν |
τις
εὖ
φρονῶν
ὑπόθοιτο
ἱστορίας, |
[47] |
ἐξηγουμένοις
προσέχοντα
καὶ
οὓς
εἰκάσειεν
|
ἄν |
τις
ἥκιστα
πρὸς
χάριν
ἢ |
[22] |
ἐν
ἱστορίαι
χρωμένους
ποῦ
δ᾽
|
ἄν |
τις
θείη,
τοὺς
λέγοντας,
ἐλέλιξε |
[16] |
καὶ
χαμαιπετές,
οἷον
καὶ
στρατιώτης
|
ἄν |
τις
τὰ
καθ᾽
ἡμέραν
ἀπογραφόμενος |
[40] |
γὰρ
εὑρίσκουσιν
οὗτινος
ἕνεκα
ἐψεύδετ᾽
|
ἄν. |
~Τοιοῦτος
οὖν
μοι
ὁ
συγγραφεὺς |