HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τόλμῃ 1
τολμήσειεν 1
τον 1
τὸν 70
τοξότου 1
τόπους 1
τοσάδε 1

Fréquences [« »]
65 γὰρ
62 ὁ
68 τῷ
70 τὸν
77 τοῦ
78 ἢ
87 μὲν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Comment faut-il écrire l'histoire?

τὸν

Para.

[62]   ἀλλ᾽ εἰς τὸν νῦν καὶ τὸν ἀεί, ἄχρι ἂν ἑστήκῃ ὁ

[12]   τοῦ ἀρχιτέκτονος τόλμαν ἠνέσχετο, ὑποσχομένου τὸν Ἄθω εἰκόνα ποιήσειν αὐτοῦ καὶ

[12]   βασιλέως, ἀλλὰ κόλακα εὐθὺς ἐπιγνοὺς τὸν ἄνθρωπον οὐκετ᾽ οὐδ᾽ ἐς τὰ

[34]   Μῶμος μωμήσασθαι δύναιτο. ~Φημὶ τοίνυν τὸν ἄριστα ἱστορίαν συγγράφοντα (δύο μὲν

[8]   ἐκ πάντων θεῶν γενέσθαι δεῖ τὸν Ἀτρέως καὶ Ἀερόπης• οὐ γὰρ

[14]   Δία ἐν Ἀχαΐα πρῴην ἀκούσας τὸν αὐτὸν τοῦτον πόλεμον διηγουμένων• καὶ

[62]   ἐς τὸν τότε καιρὸν οὐδὲ τὸν αὐτοῦ βίον τὸν ὀλίγου ἑώρα,

[26]   παρόντος ἅπαντας θαυμάσαι καὶ ὑπερεπαινέσαι τὸν Ἀφράνιον. Ἐγὼ δὲ καὶ τὰ

[51]   δὲ ἔπλαττον μόνον καὶ ἔπριον τὸν ἐλέφαντα καὶ ἔξεον καὶ ἐκόλλων

[57]   ἕνεκα, μεταβήσῃ ἐκφυγὼν τὸν ἰξὸν τὸν ἐν τῷ πράγματι καὶ τὴν

[26]   τάφῳ, οὐκ ἀνάξιος ὢν μὰ τὸν Ἐνυάλιον πρὸ πολλοῦ ἀποθανεῖν ἢ

[7]   μέλει, ὁπωσοῦν ἐπαινέσαι καὶ εὐφρᾶναι τὸν ἐπαινούμενον, καὶ εἰ ψευσαμένῳ ὑπάρχει

[62]   ἀρχιτέκτονα, οἷον ἐποίησεν; οἰκοδομήσας γὰρ τὸν ἐπὶ τῇ Φάρῳ πύργον, μέγιστον

[22]   τὸ πρᾶγμα ἐοικὸς εἶναι τραγῳδῷ τὸν ἕτερον μὲν πόδα ἐπ᾽ ἐμβάτου

[29]   μάλα καὶ οὗτος γελοῖος, οὐδὲ τὸν ἕτερον πόδα ἐκ Κορίνθου πώποτε

[14]   εἶτα μικρὸν ὑποβὰς Ἀχιλλεῖ μὲν τὸν ἡμέτερον ἄρχοντα εἴκαζε, Θερσίτῃ δὲ

[42]   κακίαν συγγραφικήν, ὁρῶν μάλιστα θαυμαζόμενον τὸν Ἡρόδοτον, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσας

[21]   τοῦτον γὰρ αὐτῷ ἀλυπότατον δόξαι τὸν θάνατον• οὐκ εἰδὼς (ὅτι τὸ

[38]   ῥᾷστον ἦν ἑνὶ καλάμῳ λεπτῷ τὸν Θουκυδίδην ἀνατρέψαι μὲν τὸ ἐν

[26]   αἴτιον τῶν ἐν Ἀρμενίᾳ κακῶν, τὸν Θουκυδίδην, ἡ ἅμιλλα. Θάψας οὖν

[31]   σὺν Κασσίῳ πάντες οὗτοι ἐπεραιώθησαν τὸν Ἰνδὸν ποταμόν• ὅ τι δὲ

[57]   ὢν παραθεῖ τὸν Τάνταλον καὶ τὸν Ἰξίονα καὶ τὸν Τιτυὸν καὶ

[57]   καὶ σαφοῦς ἕνεκα, μεταβήσῃ ἐκφυγὼν τὸν ἰξὸν τὸν ἐν τῷ πράγματι

[51]   ὅπως εἴπωσιν. Ὅλως δὲ νομιστέον τὸν ἱστορίαν συγγράφοντα Φειδίᾳ χρῆναι ἢ

[45]   ὁμοιουμένη, ξενίζουσα δὲ μηδ᾽ ὑπὲρ τὸν καιρὸν ἐνθουσιῶσα• κίνδυνος γὰρ αὐτῇ

[5]   ἤδη κεχειρωμένων ἔχωσιν ἄμεινον συντιθέναι τὸν κανόνα τοῦτον προσάγοντες, ἤνπερ γε

[38]   δὲ τὴν Ἑρμοκράτους τριήρη καὶ τὸν κατάρατον Γύλιππον διαπεῖραι μεταξὺ ἀποτειχίζοντα

[19]   Κασπίαν χιόνα καὶ τὸν κρύσταλλον τὸν Κελτικόν. Ἡ γοῦν ἀσπὶς ἡ

[15]   λέγοιμι, ὁποῖα ἐν Ἀρμενία ἐδημηγόρησε τὸν Κερκυραῖον αὐτὸν ῥήτορα παραστησάμενος, ἢ

[62]   ἄν, οὕτως ὀλιγοχρονίους οὔσας. ~Ὁρᾷς τὸν Κνίδιον ἐκεῖνον ἀρχιτέκτονα, οἷον ἐποίησεν;

[19]   ὑπὲρ τὴν Κασπίαν χιόνα καὶ τὸν κρύσταλλον τὸν Κελτικόν. Ἡ γοῦν

[25]   τὴν σφαγὴν ἐντεμόντα τῆ ὑάλῳ τὸν λαιμόν. Οὕτως οὐ ξιφίδιον, οὐ

[10]   ἀλλόκοτον σκευὴν ἐσκευασμένον, ἐκείνην μὲν τὸν λέοντα αὐτοῦ περιβεβλημένην καὶ τὸ

[57]   Συρακουσίων λιμένα ὅταν μὲν γὰρ τὸν λοιμὸν διηγῆται καὶ μακρὸς εἶναι

[20]   ὡς εἰς δάκτυλον τοῦ ποδὸς τὸν μέγαν τρωθείς τις αὐτίκα ἐτελεύτησε,

[25]   δὲ πάντως ἀποθανεῖν ἔγνωστο, κατάξαντα τὸν μέγιστον τῶν σκύφων ἑνὶ τῶν

[61]   σύγγραφε (καὶ παρ᾽ ἐκείνων ἀπαίτει τὸν μισθὸν τῆς γραφῆς, ὡς λέγηται

[8]   ἱστορίᾳ τὰ τῆς ἑτέρας κομμώματα, τὸν μῦθον καὶ τὸ ἐγκώμιον καὶ

[62]   τὸν ὀλίγου ἑώρα, ἀλλ᾽ εἰς τὸν νῦν καὶ τὸν ἀεί, ἄχρι

[23]   τῶν πραγμάτων, οἳ καὶ προσεταιρίζονται τὸν Ξενοφῶντα οὕτως ἀρξάμενον Δαρείου καὶ

[18]   κακῶς» καὶ πάλιν ἦν Ὀσρόης, τὸν οἱ Ἕλληνες Ὀξυρόην ὀνυμέουσι» καὶ

[51]   τότε δὴ τότε ἀπηκρίβωται καὶ τὸν οἰκεῖον ἔπαινον ἀπείληφε τὸ ἔργον

[62]   καιρὸν οὐδὲ τὸν αὐτοῦ βίον τὸν ὀλίγου ἑώρα, ἀλλ᾽ εἰς τὸν

[26]   Σευηριανῷ• ἅπασι γὰρ αὐτοῖς πρὸς τὸν οὐδὲν αἴτιον τῶν ἐν Ἀρμενίᾳ

[38]   μελέτω αὐτῷ μήτε Φίλιππος ἐκκεκομμένος τὸν ὀφθαλμὸν ὑπὸ Ἀστέρος τοῦ Ἀμφιπολίτου

[35]   οὐχ ὑπόσχοιντο ἀν σοί που τὸν Περδίκκαν παραλαβόντες (εἰ δὴ οὗτός

[31]   πραχθησόμενα ὑπέσχετο ἤδη γράψειν καὶ τὸν περίπλουν τῆς ἔξω θαλάττης, καὶ

[4]   ὑπέλαβον ὡς δυνατόν μοι κυλῖσαι τὸν πίθον, οὐχ ὡς ἱστορίαν συγγράφειν

[3]   ὦ Διόγενες; Κυλίω, ἔφη, κἀγὼ τὸν πίθον, ὡς μὴ μόνος ἀργεῖν

[54]   καὶ μείζω τῶν προγεγενημένων ἐκεῖνον τὸν πόλεμον• καὶ γὰρ παθήματα ἐν

[15]   γάρ• Κρεπέρῃος Καλπουρνιανὸς Πομπηϊουπολίτης συνέγραψε τὸν πόλεμον τῶν Παρθυαίων καὶ Ῥωμαίων,

[10]   ἢν μὴ τὸν συρφετὸν καὶ τὸν πολὺν δῆμον ἐπινοῇς, ἀλλὰ τοὺς

[1]   ἐπιγενόμενος, πολὺς καὶ οὗτος, ἔλυσε τὸν πυρετόν. Ἐς γελοῖον δέ τι

[26]   Θουκυδίδην, ἡ ἅμιλλα. Θάψας οὖν τὸν Σευηριανὸν μεγαλοπρεπῶς ἀναβιβάζεται ἐπὶ τὸν

[35]   καὶ εὐμαρέστερον τελέσειεν ἄχρι πρὸς τὸν σκοπόν. ~Καίτοι οὐ γὰρ ἂν

[26]   δὲ μάλιστα ᾐτιασάμην, ὅτι μὴ τὸν συγγραφέα καὶ διδάσκαλον τοῦ δράματος

[36]   οὐ γὰρ ἂν φαίης ἀπροσδεῆ τὸν συνετὸν εἶναι τῆς τέχνης καὶ

[28]   βαθείας ἑσπέρας ἐφειστήκει ὁρῶν Μαλχίωνα τὸν Σύρον ἐν Καισαρείᾳ σκάρους παμμεγέθεις

[10]   ἑκάτερον τοῖς ἀκούουσιν, ἢν μὴ τὸν συρφετὸν καὶ τὸν πολὺν δῆμον

[57]   ποιεῖ• καίτοι ποιητὴς ὢν παραθεῖ τὸν Τάνταλον καὶ τὸν Ἰξίονα καὶ

[26]   τὸν Σευηριανὸν μεγαλοπρεπῶς ἀναβιβάζεται ἐπὶ τὸν τάφον Ἀφράνιόν τινα Σίλωνα ἑκατόνταρχον,

[45]   μέγιστος παρακινῆσαι καὶ κατενεχθῆναι ἐς τὸν τῆς ποιητικῆς κορύβαντα, ὥστε μάλιστα

[19]   ἦν ἡ Ὀσρόου κόμη, διανέοντος τὸν Τίγρητα, καὶ ἐς οἷον ἄντρον

[21]   δὲ τὸν Φρόντωνα, Τιτάνιον δὲ τὸν Τιτιανὸν καὶ ἄλλα πολλῷ γελοιότερα,

[57]   Τάνταλον καὶ τὸν Ἰξίονα καὶ τὸν Τιτυὸν καὶ τοὺς ἄλλους, εἰ

[62]   πλωϊζομένων. Οὕτως οὐδ᾽ ἐκεῖνος ἐς τὸν τότε καιρὸν οὐδὲ τὸν αὐτοῦ

[31]   τῷ λέοντι, καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸν τριπόθητον ἡμῖν θρίαμβον. (Οὕτω μαντικῶς

[10]   δόκιμα καὶ ἔννομα καὶ ἀκριβῆ τὸν τύπον, πρὸς οὓς ἀποβλέποντα χρὴ

[14]   ἡμέτερον ἄρχοντα εἴκαζε, Θερσίτῃ δὲ τὸν τῶν Περσῶν βασιλέα, οὐκ εἰδὼς

[21]   μὲν Σατουρνῖνον λέγειν, Φρόντιν δὲ τὸν Φρόντωνα, Τιτάνιον δὲ τὸν Τιτιανὸν

Para.
[62]	ἀλλ᾽ εἰς τὸν νῦν καὶ	τὸν	ἀεί, ἄχρι ἂν ἑστήκῃ ὁ
[12]	τοῦ ἀρχιτέκτονος τόλμαν ἠνέσχετο, ὑποσχομένου	τὸν	Ἄθω εἰκόνα ποιήσειν αὐτοῦ καὶ
[12]	βασιλέως, ἀλλὰ κόλακα εὐθὺς ἐπιγνοὺς	τὸν	ἄνθρωπον οὐκετ᾽ οὐδ᾽ ἐς τὰ
[34]	Μῶμος μωμήσασθαι δύναιτο. ~Φημὶ τοίνυν	τὸν	ἄριστα ἱστορίαν συγγράφοντα (δύο μὲν
[8]	ἐκ πάντων θεῶν γενέσθαι δεῖ	τὸν	Ἀτρέως καὶ Ἀερόπης• οὐ γὰρ
[14]	Δία ἐν Ἀχαΐα πρῴην ἀκούσας	τὸν	αὐτὸν τοῦτον πόλεμον διηγουμένων• καὶ
[62]	ἐς τὸν τότε καιρὸν οὐδὲ	τὸν	αὐτοῦ βίον τὸν ὀλίγου ἑώρα,
[26]	παρόντος ἅπαντας θαυμάσαι καὶ ὑπερεπαινέσαι	τὸν	Ἀφράνιον. Ἐγὼ δὲ καὶ τὰ
[51]	δὲ ἔπλαττον μόνον καὶ ἔπριον	τὸν	ἐλέφαντα καὶ ἔξεον καὶ ἐκόλλων
[57]	ἕνεκα, μεταβήσῃ ἐκφυγὼν τὸν ἰξὸν	τὸν	ἐν τῷ πράγματι καὶ τὴν
[26]	τάφῳ, οὐκ ἀνάξιος ὢν μὰ	τὸν	Ἐνυάλιον πρὸ πολλοῦ ἀποθανεῖν ἢ
[7]	μέλει, ὁπωσοῦν ἐπαινέσαι καὶ εὐφρᾶναι	τὸν	ἐπαινούμενον, καὶ εἰ ψευσαμένῳ ὑπάρχει
[62]	ἀρχιτέκτονα, οἷον ἐποίησεν; οἰκοδομήσας γὰρ	τὸν	ἐπὶ τῇ Φάρῳ πύργον, μέγιστον
[22]	τὸ πρᾶγμα ἐοικὸς εἶναι τραγῳδῷ	τὸν	ἕτερον μὲν πόδα ἐπ᾽ ἐμβάτου
[29]	μάλα καὶ οὗτος γελοῖος, οὐδὲ	τὸν	ἕτερον πόδα ἐκ Κορίνθου πώποτε
[14]	εἶτα μικρὸν ὑποβὰς Ἀχιλλεῖ μὲν	τὸν	ἡμέτερον ἄρχοντα εἴκαζε, Θερσίτῃ δὲ
[42]	κακίαν συγγραφικήν, ὁρῶν μάλιστα θαυμαζόμενον	τὸν	Ἡρόδοτον, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσας
[21]	τοῦτον γὰρ αὐτῷ ἀλυπότατον δόξαι	τὸν	θάνατον• οὐκ εἰδὼς (ὅτι τὸ
[38]	ῥᾷστον ἦν ἑνὶ καλάμῳ λεπτῷ	τὸν	Θουκυδίδην ἀνατρέψαι μὲν τὸ ἐν
[26]	αἴτιον τῶν ἐν Ἀρμενίᾳ κακῶν,	τὸν	Θουκυδίδην, ἡ ἅμιλλα. Θάψας οὖν
[31]	σὺν Κασσίῳ πάντες οὗτοι ἐπεραιώθησαν	τὸν	Ἰνδὸν ποταμόν• ὅ τι δὲ
[57]	ὢν παραθεῖ τὸν Τάνταλον καὶ	τὸν	Ἰξίονα καὶ τὸν Τιτυὸν καὶ
[57]	καὶ σαφοῦς ἕνεκα, μεταβήσῃ ἐκφυγὼν	τὸν	ἰξὸν τὸν ἐν τῷ πράγματι
[51]	ὅπως εἴπωσιν. Ὅλως δὲ νομιστέον	τὸν	ἱστορίαν συγγράφοντα Φειδίᾳ χρῆναι ἢ
[45]	ὁμοιουμένη, ξενίζουσα δὲ μηδ᾽ ὑπὲρ	τὸν	καιρὸν ἐνθουσιῶσα• κίνδυνος γὰρ αὐτῇ
[5]	ἤδη κεχειρωμένων ἔχωσιν ἄμεινον συντιθέναι	τὸν	κανόνα τοῦτον προσάγοντες, ἤνπερ γε
[38]	δὲ τὴν Ἑρμοκράτους τριήρη καὶ	τὸν	κατάρατον Γύλιππον διαπεῖραι μεταξὺ ἀποτειχίζοντα
[19]	Κασπίαν χιόνα καὶ τὸν κρύσταλλον	τὸν	Κελτικόν. Ἡ γοῦν ἀσπὶς ἡ
[15]	λέγοιμι, ὁποῖα ἐν Ἀρμενία ἐδημηγόρησε	τὸν	Κερκυραῖον αὐτὸν ῥήτορα παραστησάμενος, ἢ
[62]	ἄν, οὕτως ὀλιγοχρονίους οὔσας. ~Ὁρᾷς	τὸν	Κνίδιον ἐκεῖνον ἀρχιτέκτονα, οἷον ἐποίησεν;
[19]	ὑπὲρ τὴν Κασπίαν χιόνα καὶ	τὸν	κρύσταλλον τὸν Κελτικόν. Ἡ γοῦν
[25]	τὴν σφαγὴν ἐντεμόντα τῆ ὑάλῳ	τὸν	λαιμόν. Οὕτως οὐ ξιφίδιον, οὐ
[10]	ἀλλόκοτον σκευὴν ἐσκευασμένον, ἐκείνην μὲν	τὸν	λέοντα αὐτοῦ περιβεβλημένην καὶ τὸ
[57]	Συρακουσίων λιμένα ὅταν μὲν γὰρ	τὸν	λοιμὸν διηγῆται καὶ μακρὸς εἶναι
[20]	ὡς εἰς δάκτυλον τοῦ ποδὸς	τὸν	μέγαν τρωθείς τις αὐτίκα ἐτελεύτησε,
[25]	δὲ πάντως ἀποθανεῖν ἔγνωστο, κατάξαντα	τὸν	μέγιστον τῶν σκύφων ἑνὶ τῶν
[61]	σύγγραφε (καὶ παρ᾽ ἐκείνων ἀπαίτει	τὸν	μισθὸν τῆς γραφῆς, ὡς λέγηται
[8]	ἱστορίᾳ τὰ τῆς ἑτέρας κομμώματα,	τὸν	μῦθον καὶ τὸ ἐγκώμιον καὶ
[62]	τὸν ὀλίγου ἑώρα, ἀλλ᾽ εἰς	τὸν	νῦν καὶ τὸν ἀεί, ἄχρι
[23]	τῶν πραγμάτων, οἳ καὶ προσεταιρίζονται	τὸν	Ξενοφῶντα οὕτως ἀρξάμενον Δαρείου καὶ
[18]	κακῶς» καὶ πάλιν ἦν Ὀσρόης,	τὸν	οἱ Ἕλληνες Ὀξυρόην ὀνυμέουσι» καὶ
[51]	τότε δὴ τότε ἀπηκρίβωται καὶ	τὸν	οἰκεῖον ἔπαινον ἀπείληφε τὸ ἔργον
[62]	καιρὸν οὐδὲ τὸν αὐτοῦ βίον	τὸν	ὀλίγου ἑώρα, ἀλλ᾽ εἰς τὸν
[26]	Σευηριανῷ• ἅπασι γὰρ αὐτοῖς πρὸς	τὸν	οὐδὲν αἴτιον τῶν ἐν Ἀρμενίᾳ
[38]	μελέτω αὐτῷ μήτε Φίλιππος ἐκκεκομμένος	τὸν	ὀφθαλμὸν ὑπὸ Ἀστέρος τοῦ Ἀμφιπολίτου
[35]	οὐχ ὑπόσχοιντο ἀν σοί που	τὸν	Περδίκκαν παραλαβόντες (εἰ δὴ οὗτός
[31]	πραχθησόμενα ὑπέσχετο ἤδη γράψειν καὶ	τὸν	περίπλουν τῆς ἔξω θαλάττης, καὶ
[4]	ὑπέλαβον ὡς δυνατόν μοι κυλῖσαι	τὸν	πίθον, οὐχ ὡς ἱστορίαν συγγράφειν
[3]	ὦ Διόγενες; Κυλίω, ἔφη, κἀγὼ	τὸν	πίθον, ὡς μὴ μόνος ἀργεῖν
[54]	καὶ μείζω τῶν προγεγενημένων ἐκεῖνον	τὸν	πόλεμον• καὶ γὰρ παθήματα ἐν
[15]	γάρ• Κρεπέρῃος Καλπουρνιανὸς Πομπηϊουπολίτης συνέγραψε	τὸν	πόλεμον τῶν Παρθυαίων καὶ Ῥωμαίων,
[10]	ἢν μὴ τὸν συρφετὸν καὶ	τὸν	πολὺν δῆμον ἐπινοῇς, ἀλλὰ τοὺς
[1]	ἐπιγενόμενος, πολὺς καὶ οὗτος, ἔλυσε	τὸν	πυρετόν. Ἐς γελοῖον δέ τι
[26]	Θουκυδίδην, ἡ ἅμιλλα. Θάψας οὖν	τὸν	Σευηριανὸν μεγαλοπρεπῶς ἀναβιβάζεται ἐπὶ τὸν
[35]	καὶ εὐμαρέστερον τελέσειεν ἄχρι πρὸς	τὸν	σκοπόν. ~Καίτοι οὐ γὰρ ἂν
[26]	δὲ μάλιστα ᾐτιασάμην, ὅτι μὴ	τὸν	συγγραφέα καὶ διδάσκαλον τοῦ δράματος
[36]	οὐ γὰρ ἂν φαίης ἀπροσδεῆ	τὸν	συνετὸν εἶναι τῆς τέχνης καὶ
[28]	βαθείας ἑσπέρας ἐφειστήκει ὁρῶν Μαλχίωνα	τὸν	Σύρον ἐν Καισαρείᾳ σκάρους παμμεγέθεις
[10]	ἑκάτερον τοῖς ἀκούουσιν, ἢν μὴ	τὸν	συρφετὸν καὶ τὸν πολὺν δῆμον
[57]	ποιεῖ• καίτοι ποιητὴς ὢν παραθεῖ	τὸν	Τάνταλον καὶ τὸν Ἰξίονα καὶ
[26]	τὸν Σευηριανὸν μεγαλοπρεπῶς ἀναβιβάζεται ἐπὶ	τὸν	τάφον Ἀφράνιόν τινα Σίλωνα ἑκατόνταρχον,
[45]	μέγιστος παρακινῆσαι καὶ κατενεχθῆναι ἐς	τὸν	τῆς ποιητικῆς κορύβαντα, ὥστε μάλιστα
[19]	ἦν ἡ Ὀσρόου κόμη, διανέοντος	τὸν	Τίγρητα, καὶ ἐς οἷον ἄντρον
[21]	δὲ τὸν Φρόντωνα, Τιτάνιον δὲ	τὸν	Τιτιανὸν καὶ ἄλλα πολλῷ γελοιότερα,
[57]	Τάνταλον καὶ τὸν Ἰξίονα καὶ	τὸν	Τιτυὸν καὶ τοὺς ἄλλους, εἰ
[62]	πλωϊζομένων. Οὕτως οὐδ᾽ ἐκεῖνος ἐς	τὸν	τότε καιρὸν οὐδὲ τὸν αὐτοῦ
[31]	τῷ λέοντι, καὶ ἐπὶ πᾶσι	τὸν	τριπόθητον ἡμῖν θρίαμβον. (Οὕτω μαντικῶς
[10]	δόκιμα καὶ ἔννομα καὶ ἀκριβῆ	τὸν	τύπον, πρὸς οὓς ἀποβλέποντα χρὴ
[14]	ἡμέτερον ἄρχοντα εἴκαζε, Θερσίτῃ δὲ	τὸν	τῶν Περσῶν βασιλέα, οὐκ εἰδὼς
[21]	μὲν Σατουρνῖνον λέγειν, Φρόντιν δὲ	τὸν	Φρόντωνα, Τιτάνιον δὲ τὸν Τιτιανὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/07/2005