Para. |
[59] |
μετὰ
ἀποδείξεων
καὶ
ταχεῖς
καὶ
|
μὴ |
ἄκαιροι,
ἐπεὶ
ἔξω
τοῦ
δικαστηρίου |
[35] |
καὶ
διὰ
ταῦτα
κατεσκληκώς,
ἀλλὰ
|
μὴ |
Ἀντίοχος
ὁ
τοῦ
Σελεύκου
(Στρατονίκης |
[45] |
συμπαραθεῖν,
ἐχομένην
τοῦ
ἐφιππίου,
ὡς
|
μὴ |
ἀπολείποιτο
τῆς
φορᾶς.
~Καὶ
μὴν |
[56] |
πᾶσι
χρήσιμον,
καὶ
μάλιστα
εἰ
|
μὴ |
ἀπορία
τῶν
λεκτέων
εἴη•
καὶ |
[8] |
ὁμοῦ
γῆν
καὶ
θάλατταν,
δεδίασι
|
μὴ |
ἀπορραγείσης
ἐκείνης
συντριβῇ
τὰ
πάντα |
[28] |
τοιούτους
τὸ
μὲν
ῥόδον
αὐτὸ
|
μὴ |
βλέπειν,
τὰς
ἀκάνθας
δὲ
αὐτοῦ |
[27] |
κάλλος
τοσοῦτον
καὶ
τοιοῦτον
ὂν
|
μὴ |
βλέποι
μηδὲ
ἐπαινοίη
μηδὲ
τοῖς |
[49] |
ἕνα
ἱππέα
ἢ
πεζόν,
εἰ
|
μὴ |
Βρασίδας
τις
εἴη
προπηδῶν
ἢ |
[55] |
ἀεὶ
τὸ
πρῶτον
τῷ
δευτέρῳ
|
μὴ |
γειτνιᾶν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
κοινωνεῖν |
[55] |
καὶ
ἁλύσεως
τρόπον
συνηρμοσμένον,
ὡς
|
μὴ |
διακεκόφθαι
μηδὲ
διηγήσεις
πολλὰς
εἶναι |
[57] |
τειχῶν
ἢ
ποταμῶν
ἑρμηνείαις,
ὡς
|
μὴ |
δύναμιν
λόγων
ἀπειροκάλως
παρεπιδείκνυσθαι
δοκοίης |
[8] |
δὲ
ὑπέρμεγα
τοῦτο
κακόν,
εἰ
|
μὴ |
εἰδείη
τις
χωρίζειν
τὰ
ἱστορίας |
[38] |
καὶ
κατέχων
τὸ
βῆμα,
ὡς
|
μὴ |
εἰπεῖν
ὅτι
ὀλέθριος
καὶ
μανικὸς |
[39] |
εἷς
καὶ
μέτρον
ἀκριβές,
ἀποβλέπειν
|
μὴ |
εἰς
τοὺς
νῦν
ἀκούοντας,
ἀλλ᾽ |
[28] |
τῶν
σκάρων
ἐσκευασμένων.
Ἅπερ
εἰ
|
μὴ |
ἐνεγέγραπτο
ἐπιμελῶς
τῇ
ἱστορίᾳ,
μεγάλα |
[9] |
μέτρον
ἐπακτέον
τῷ
πράγματι,
τὸ
|
μὴ |
ἐπαχθὲς
τοῖς
ὕστερον
ἀναγνωσομένοις
αὐτά, |
[50] |
~(Καὶ
πᾶσι
τούτοις
μέτρον
ἐπέστω,
|
μὴ |
ἐς
κόρον
μηδὲ
ἀπειροκάλως
μηδὲ |
[28] |
εἰ
Μαυσάκας
ὁ
Μαῦρος
διψῶν
|
μὴ |
εὗρε
πιεῖν,
ἀλλ᾽
ἄδειπνος
ἐπανῆλθεν |
[41] |
δικαστής,
εὔνους
ἅπασιν
ἄχρι
τοῦ
|
μὴ |
θατέρῳ
ἀπονεῖμαι
πλεῖον
τοῦ
δέοντος, |
[40] |
νῦν
αὐτὰ
ἐπαινοῦσι
καὶ
ἀσπάζονται,
|
μὴ |
θαυμάσῃς•
οἴονται
γὰρ
οὐ
μικρῷ |
[62] |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
θαλάττης
καὶ
|
μὴ |
καταφέροιντο
εἰς
τὴν
Παραιτονίαν,
παγχάλεπον, |
[43] |
τὴν
ἄλλην
τῆς
ῥητορείας
δεινότητα
|
μὴ |
κομιδῇ
τεθηγμένος
ἀρχέσθω
τῆς
γραφῆς, |
[36] |
ὧν
ἀγνοεῖ•
ἐπεὶ
κἂν
ἐκιθάριζε
|
μὴ |
μαθὼν
καὶ
ηὔλει
καὶ
πάντα |
[36] |
πάντα
ἂν
ἠπίστατο.
Νῦν
δὲ
|
μὴ |
μαθὼν
οὐκ
ἄν
τι
αὐτῶν |
[38] |
ἀπέχθειαν
ἐπὶ
μισθῷ
δικάζουσιν.
Ἀλλὰ
|
μὴ |
μελέτω
αὐτῷ
μήτε
Φίλιππος
ἐκκεκομμένος |
[3] |
ἔφη,
κἀγὼ
τὸν
πίθον,
ὡς
|
μὴ |
μόνος
ἀργεῖν
δοκοίην
ἐν
τοσούτοις |
[4] |
~Καὐτὸς
οὖν,
ὦ
Φίλων,
ὡς
|
μὴ |
μόνος
ἄφωνος
εἴην
ἐν
οὕτω |
[28] |
παμμεγέθεις
ἀξίους
ὠνούμενον•
εἰ
δὲ
|
μὴ |
νὺξ
κατέλαβε,
τάχ᾽
ἂν
καὶ |
[29] |
σκοπήν.
Καὶ
εὖ
γε
ἐποίησε
|
μὴ |
ὁμόσε
χωρήσας
τοῖς
θηρίοις,
ἐπεὶ |
[23] |
Ὤδινεν
ὄρος.
Χρὴ
δὲ
οἶμαι
|
μὴ |
οὕτως,
ἀλλ᾽
ὅμοια
τὰ
πάντα |
[52] |
ποτε
ποιήσεται
τὴν
ἀρχήν,
ὁπόταν
|
μὴ |
πάνυ
κατεπείγῃ
τὸ
πρᾶγμα
προδιοικήσασθαι |
[34] |
συνετοὺς
καὶ
ὀξεῖς
ἀποφαίνειν
τοὺς
|
μὴ |
παρὰ
τῆς
φύσεως
τοιούτους
φησὶ |
[40] |
ἀληθείας
μέγα
τεκμήριον
τιθέμενοι,
ὅτι
|
μὴ |
περὶ
ζῶντος
ἔγραφεν•
οὐ
γὰρ |
[49] |
ἐν
αὐτῇ
δὲ
τῇ
παρατάξει
|
μὴ |
πρὸς
ἓν
μέρος
ὁράτω
μηδὲ |
[61] |
πολλάκις
γὰρ
τοῦτο
ἐρῶ
καὶ
|
μὴ |
πρὸς
τὸ
παρὸν
μόνον
ὁρῶν |
[10] |
ἡ
ἐσθὴς
τοῦ
σώματος
καὶ
|
μὴ |
προσιζάνουσα
καὶ
τοῦ
θεοῦ
τὸ |
[55] |
προϊοῦσα
καὶ
αὐτὴ
ὁμοίως,
ὥστε
|
μὴ |
προὔχειν
μηδὲ
κοιλαίνεσθαι•
ἔπειτα
τὸ |
[54] |
συγγραφέων
ἐχρήσαντο,
Ἡρόδοτος
μέν,
ὡς
|
μὴ |
τὰ
γενόμενα
ἐξίτηλα
τῷ
χρόνῳ |
[15] |
ἢ
οἷον
Νισιβηνοῖς
λοιμὸν
τοῖς
|
μὴ |
τὰ
Ῥωμαίων
αἱρουμένοις
ἐπήγαγε
παρὰ |
[4] |
αὐτοῖς
τῆς
οἰκοδομίας,
εἰ
καὶ
|
μὴ |
τῆς
ἐπιγραφῆς,
ἄκρῳ
γε
τῷ |
[42] |
ἐς
τὸ
παρὸν
ἀγώνισμα,
καὶ
|
μὴ |
τὸ
μυθῶδες
ἀσπάζεσθαι,
ἀλλὰ
τὴν |
[26] |
τοῦτο
δὲ
μάλιστα
ᾐτιασάμην,
ὅτι
|
μὴ |
τὸν
συγγραφέα
καὶ
διδάσκαλον
τοῦ |
[10] |
παρ᾽
ἑκάτερον
τοῖς
ἀκούουσιν,
ἢν
|
μὴ |
τὸν
συρφετὸν
καὶ
τὸν
πολὺν |
[56] |
εἴη•
καὶ
τοῦτο
πορίζεσθαι
χρὴ
|
μὴ |
τοσοῦτον
ἀπὸ
τῶν
ὀνομάτων
ἢ |
[21] |
διαρκοῦσιν
οἱ
πολλοί,
ἐκτὸς
εἰ
|
μὴ |
τοῦθ᾽
ὑπολάβοι
τις,
ὡς
Ὀσρόης |
[23] |
κεφαλῇ
τὸ
ἄλλο
σῶμα,
ὡς
|
μὴ |
χρυσοῦν
μὲν
τὸ
κράνος
εἴη, |