Para. |
[38] |
τῶν
νοῦν
ἐχόντων
αὐτὸς
ἕξειν
|
τὴν |
αἰτίαν,
ἢν
τὰ
δυστυχῶς
ἢ |
[39] |
ἀναγκαιότερον
ἡγήσεται
τὸ
κοινὸν
καὶ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
περὶ
πλείονος
ποιήσεται
τῆς |
[42] |
μὴ
τὸ
μυθῶδες
ἀσπάζεσθαι,
ἀλλὰ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
τῶν
γεγενημένων
ἀπολείπειν
τοῖς |
[43] |
καὶ
ἀγκύλην
ταῖς
ἐπιχειρήσεσι
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
τῆς
ῥητορείας
δεινότητα
μὴ |
[51] |
ἢ
ἄργυρον
ἢ
ἐλέφαντα
ἢ
|
τὴν |
ἄλλην
ὕλην
ἐποίουν,
ἀλλ᾽
ἡ |
[1] |
πολλῷ
τῷ
φλογμῷ
τραγῳδήσας
αὐτοῖς
|
τὴν |
Ἀνδρομέδαν,
ὡς
πυρέξαι
τε
ἀπὸ |
[7] |
ἀκαριαῖον
ἀνάσχοιτο,
οὐ
μᾶλλον
ἢ
|
τὴν |
ἀρτηρίαν
ἰατρῶν
παῖδές
φασι
τὴν |
[52] |
καὶ
ἀπροοιμίαστον
μέν
ποτε
ποιήσεται
|
τὴν |
ἀρχήν,
ὁπόταν
μὴ
πάνυ
κατεπείγῃ |
[15] |
μάλα
τῷ
ἀρχετύπω
εἰκασμένος,
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ὡς
ἐκεῖνος
σὺν
τῷ |
[59] |
τοῦ
δικαστηρίου
ἐκεῖνοί
εἰσι,
καὶ
|
τὴν |
αὐτὴν
Θεοπόμπω
αἰτίαν
ἕξεις
φιλαπεχθημόνως |
[15] |
ἐς
Αἴγυπτον
κατέβη
καὶ
ἐς
|
τὴν |
βασιλέως
γῆν
τὴν
πολλήν,
καὶ |
[51] |
~Μάλιστα
δὲ
κατόπτρῳ
ἐοικυῖαν
παρασχέσθω
|
τὴν |
γνώμην
ἀθόλῳ
καὶ
στιλπνῷ
καὶ |
[17] |
μὲν
ὄνομα
ἐν
ἀφανεῖ
κείσθω,
|
τὴν |
γνώμην
δὲ
ἐρῶ
καὶ
τὰ |
[38] |
πρὸ
τῶν
πάντων
ἐλεύθερος
ἔστω
|
τὴν |
γνώμην
καὶ
μήτε
φοβείσθω
μηδένα |
[8] |
τῷ
ἀδελφω
αὐτοῦ
τῷ
Ποσειδῶνι,
|
τὴν |
δὲ
ζώνην
τῷ
Ἄρει,
καὶ |
[43] |
ἔχων
ὁ
συγγραφεὺς
ἡκέτω
μοι,
|
τὴν |
δὲ
φωνὴν
καὶ
τὴν
τῆς |
[38] |
ἐν
Σικελίᾳ
κακὰ
ἱστορῇ
καὶ
|
τὴν |
Δημοσθένους
λῆψιν
(καὶ
τὴν
Νικίου |
[55] |
καὶ
εὐάγωγος
ἔστω
ἡ
ἐπὶ
|
τὴν |
διήγησιν
μετάβασις•
ἅπαν
γὰρ
ἀτεχνῶς |
[35] |
Πολυδάμαντι
τῷ
Σκοτουσσαίῳ
ἀντίπαλον,
(ἀλλὰ
|
τὴν |
δοθεῖσαν
ὑπόθεσιν
εὐφυᾶ
πρὸς
ὑποδοχὴν |
[1] |
λιπαρεῖ
τῷ
πυρετῷ,
περὶ
δὲ
|
τὴν |
ἑβδόμην
τοῖς
μὲν
αἷμα
πολὺ |
[1] |
Περσέως
ἔτι
σὺν
τῇ
Μεδούσῃ
|
τὴν |
ἑκάστου
γνώμην
περιπετομένου.
~Ὡς
οὖν |
[24] |
τοῦτο
ἀπέχρησεν
αὐτῷ,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
ἐμὴν
πατρίδα
τὰ
Σαμόσατα
ὁ |
[49] |
εἴη
προπηδῶν
ἢ
Δημοσθένης
ἀνακόπτων
|
τὴν |
ἐπίβασιν•
ἐς
τοὺς
στρατηγοὺς
μέντοι |
[45] |
ἵππου
ὀχουμένῃ
τότε
τῇ
γνῶμῃ
|
τὴν |
ἑρμηνειαν
πεζῇ
συμπαραθεῖν,
ἐχομένην
τοῦ |
[38] |
ταῖς
Ἐπιπολαῖς
παρατείχισμα,
(καταδῦσαι
δὲ
|
τὴν |
Ἑρμοκράτους
τριήρη
καὶ
τὸν
κατάρατον |
[20] |
κληρονομήσαντι
τοῦ
δεσπότου,
ὃς
οὔτε
|
τὴν |
ἐσθῆτα
οἶδεν
ὡς
χρὴ
περιβαλέσθαι |
[27] |
καταριθμήσασθαι,
ὀλίγων
ὅμως
ἐπιμνησθεὶς
ἐπὶ
|
τὴν |
ἑτέραν
ὑπόσχεσιν
ἤδη
μετελεύσομαι,
τὴν |
[11] |
οἵους
αὐτοὺς
οἱ
πολλοὶ
ἀπεργάζονται,
|
τὴν |
εὔνοιαν
τὴν
παρὰ
τῶν
ἐπαινουμένων |
[1] |
καὶ
μέγα
ἐβόων,
μάλιστα
δὲ
|
τὴν |
Εὐριπίδου
Ἀνδρομέδαν
ἐμονῴδουν
καὶ
τὴν |
[11] |
αὐτὸ
δρᾶν
ἴσασιν
οὐδ᾽
ἐπισκιάζουσι
|
τὴν |
θωπείαν,
ἀλλ᾽
ἐμπεσόντες
ἀθρόα
πάντα |
[29] |
ἐν
τῇ
Περσίδι
μικρὸν
ὑπὲρ
|
τὴν |
Ἰβηρίαν,
τούτους
δὲ
τέως
μὲν |
[57] |
καὶ
τὸ
σαυτοῦ
δρᾶν
παρεὶς
|
τὴν |
ἱστορίαν,
ἀλλ᾽
ὀλίγον
προσαψάμενος,
τοῦ |
[9] |
οἴονται
καλῶς
διαιρεῖν
ἐς
δύο
|
τὴν |
ἱστορίαν,
εἰς
τὸ
τερπνὸν,
καὶ |
[10] |
ἐκείνων
ἡδύνῃς
πέρα
τοῦ
μετρίου
|
τὴν |
ἱστορίαν
μύθοις
καὶ
ἐπαίνοις
καὶ |
[63] |
ἡ
τέχνη.
~Χρὴ
τοίνυν
καὶ
|
τὴν |
ἱστορίαν
οὕτω
γράφεσθαι
σὺν
τῷ |
[19] |
τρέψειε•
τοσαύτη
ψυχρότης
ἐνῆν
ὑπὲρ
|
τὴν |
Κασπίαν
χιόνα
καὶ
τὸν
κρύσταλλον |
[8] |
Διὶ
μὲν
αὐτὸν
ὅμοιον
εἶναι
|
τὴν |
κεφαλὴν
καὶ
τὰ
ὄμματα,
τὸ |
[23] |
τοιούτους
συγγραφέας,
τοῦ
Ῥοδίου
κολοσσοῦ
|
τὴν |
κεφαλὴν
ναννώδει
σώματι
ἐπιτιθέντας•
ἄλλους |
[16] |
τι
δόξαν
αὐτίκα
μάλα
ἐπὶ
|
τὴν |
κοινὴν
μετῆλθεν,
ἰητρείην
μὲν
λέγων |
[11] |
ἐνδιατρίβοντες
ἄχρι
τοῦ
πᾶσι
προφανῆ
|
τὴν |
κολακείαν
ἐξεργάσασθαι•
οὐδὲ
γὰρ
κατὰ |
[26] |
προπόσεων,
εἶτα
ἐπέθηκεν
Αἰάντειόν
τινα
|
τὴν |
κορωνίδα
σπασάμενος
γὰρ
τὸ
ξίφος, |
[29] |
Κρανείου
δῆλον
ὅτι
βαδίζων
ἐπὶ
|
τὴν |
Λέρναν.
Καὶ
ταῦτα
Κορινθίων
ἀκουόντων |
[31] |
τὰ
μέλλοντα
συγγεγραφότος
ἤκουσα,
καὶ
|
τὴν |
λῆψιν
τὴν
Οὐολογέσου
καὶ
τὴν |
[8] |
τῆς
μεγαλοφωνίας
μὲν
ἐκείνης
ἐστερημένη,
|
τὴν |
λοιπὴν
δὲ
τερατείαν
γυμνὴν
τῶν |
[63] |
σὺν
τῷ
ἀληθεῖ
μᾶλλον
πρὸς
|
τὴν |
μέλλουσαν
ἐλπίδα
ἤπερ
σὺν
κολακείαι |
[34] |
τε
πολιτικὴν
καὶ
δύναμιν
ἑρμηνευτικήν,
|
τὴν |
μὲν
ἀδίδακτόν
τι
τῆς
φύσεως |
[43] |
χρῆσθαι
τοῖς
ἐν
ποσί.
~Καὶ
|
τὴν |
μὲν
γνώμην
τοιαύτην
ἔχων
ὁ |
[28] |
διεξιών.
~Ἐγὼ
γοῦν
ἤκουσά
τινος
|
τὴν |
μὲν
ἐπ᾽
Εὐρώπῳ
μάχην
ἐν |
[43] |
καὶ
τὴν
τῆς
ἑρμηνείας
ἰσχύν,
|
τὴν |
μὲν
σφοδρὰν
ἐκείνην
καὶ
κάρχαρον |
[24] |
ἀκροπόλει
καὶ
τείχεσι
μετέθηκεν
εἰς
|
τὴν |
Μεσοποταμίαν,
ὡς
περιρρεῖσθαι
αὐτὴν
ὑπ᾽ |
[14] |
κατιὼν
ἐπῄνει
καὶ
τὴν
πατρίδα
|
τὴν |
Μίλητον,
προστιθεὶς
ὡς
ἄμεινον
ποιοῖ |
[49] |
Θρῃκῶν
(γῆν
ὁρῶντι,
ἄρτι
δὲ
|
τὴν |
Μυσῶν•
κατὰ
ταῦτα
καὶ
αὐτὸς |
[45] |
καὶ
ἐπ᾽
ἄκρων
τῶν
κυμάτων
|
τὴν |
ναῦν.
(Ἡ
λέξις
δὲ
ὅμως |
[38] |
καὶ
τὴν
Δημοσθένους
λῆψιν
(καὶ
|
τὴν |
Νικίου
τελευτὴν
καὶ
ὡς
ἐδίψων |
[13] |
τοὐπιὸν
δὲ
ὕποπτον
ταῖς
ὑπερβολαῖς
|
τὴν |
ὅλην
πραγματείαν
ἀποφαίνοντας.
Εἰ
δέ |
[31] |
τὴν
λῆψιν
τὴν
Οὐολογέσου
καὶ
|
τὴν |
Ὀσρόου
σφαγήν,
ὡς
παραβληθήσεται
τῷ |
[31] |
συγγεγραφότος
ἤκουσα,
καὶ
τὴν
λῆψιν
|
τὴν |
Οὐολογέσου
καὶ
τὴν
Ὀσρόου
σφαγήν, |
[9] |
αὐτὸς
μὲν
αἴσχιστος
ὀφθῆναι
εἴη
|
τὴν |
ὄψιν,
Ἀλκαῖος
δὲ
ὁ
καλὸς |
[13] |
γράφειν•
οἴονται
γὰρ
ἄμεινον
ἕξειν
|
τὴν |
ὄψιν,
ἢν
ὁ
γραφεὺς
αὐταῖς |
[40] |
τῷ
δελέατι
τούτῳ
ἀνασπάσειν
ἕκαστος
|
τὴν |
παρ᾽
ἡμῶν
εὔνοιαν.
Ὁμήρῳ
γοῦν, |
[11] |
οἱ
πολλοὶ
ἀπεργάζονται,
τὴν
εὔνοιαν
|
τὴν |
παρὰ
τῶν
ἐπαινουμένων
θηρώμενοι
καὶ |
[62] |
θαλάττης
καὶ
μὴ
καταφέροιντο
εἰς
|
τὴν |
Παραιτονίαν,
παγχάλεπον,
ὥς
φασιν,
οὔσαν |
[14] |
Ἤδη
δὲ
κατιὼν
ἐπῄνει
καὶ
|
τὴν |
πατρίδα
τὴν
Μίλητον,
προστιθεὶς
ὡς |
[15] |
καὶ
ἐς
τὴν
βασιλέως
γῆν
|
τὴν |
πολλήν,
καὶ
ἐν
ἐκείνῃ
γε |
[15] |
τὰ
Ἰταλιωτικὰ
ταῦτα
ἐγκεῖσθαι,
ὥσπερ
|
τὴν |
πορφύραν
ἐπικοσμοῦντα
καὶ
ἐμπρέποντα
καὶ |
[35] |
προσόντων,
ἀλλ᾽
ἐς
χρῆσιν
αὐτῶν
|
τὴν |
προσήκουσαν•
οἷόν
τι
ἀμέλει
καὶ |
[28] |
ἀκάνθας
δὲ
αὐτοῦ
τὰς
παρὰ
|
τὴν |
ῥίζαν
ἀκριβῶς
ἐπισκοπεῖν.
~Ἄλλος,
ὦ |
[41] |
κωμικός
φησι,
τὰ
σῦκα
σῦκα,
|
τὴν |
σκάφην
δὲ
σκάφην
ὀνομάσων,
(οὐ |
[29] |
μέντοι
ἀπὸ
δένδρου
ὑψηλοῦ
ποιούμενος
|
τὴν |
σκοπήν.
Καὶ
εὖ
γε
ἐποίησε |
[27] |
τὴν
ἑτέραν
ὑπόσχεσιν
ἤδη
μετελεύσομαι,
|
τὴν |
συμβουλὴν
ὅπως
ἂν
ἂμεινον
συγγράφοι |
[25] |
ἑνὶ
τῶν
θραυσμάτων
χρήσασθαι
εἰς
|
τὴν |
σφαγὴν
ἐντεμόντα
τῆ
ὑάλῳ
τὸν |
[48] |
ἔτι
καὶ
ἀδιάρθρωτον•
εἶτα
ἐπιθεὶς
|
τὴν |
τάξιν
ἐπαγέτω
τὸ
κάλλος
καὶ |
[9] |
τὸ
ἴδιον
ἐντελές,
λέγω
δὲ
|
τὴν |
τῆς
ἀληθείας
δήλωσιν,
ὀλίγον
τοῦ |
[43] |
μοι,
τὴν
δὲ
φωνὴν
καὶ
|
τὴν |
τῆς
ἑρμηνείας
ἰσχύν,
τὴν
μὲν |
[57] |
τὸν
ἐν
τῷ
πράγματι
καὶ
|
τὴν |
τοιαύτην
ἅπασαν
λιχνείαν,
οἷον
ὁραῖς |
[12] |
ὁ
Ἀλέξανδρος,
ὅς
γε
οὐδὲ
|
τὴν |
τοῦ
ἀρχιτέκτονος
τόλμαν
ἠνέσχετο,
ὑποσχομένου |
[1] |
τὴν
Εὐριπίδου
Ἀνδρομέδαν
ἐμονῴδουν
καὶ
|
τὴν |
τοῦ
Περσέως
ῥῆσιν
ἐν
μέρει |
[1] |
πολλοὺς
καὶ
ἀναστάντας
ὕστερον
ἐς
|
τὴν |
τραγῳδίαν
παρολισθαίνειν,
ἐπὶ
πολὺ
ἐμφιλοχωρούσης |
[7] |
τὴν
ἀρτηρίαν
ἰατρῶν
παῖδές
φασι
|
τὴν |
τραχεῖαν
παραδέξασθαι
ἄν
τι
ἐς |
[31] |
καὶ
πράξουσιν
ἢ
πῶς
δέξονται
|
τὴν |
τῶν
ἐλεφάντων
ἐπέλασιν,
(οὐκ
εἰς |
[49] |
τοῦ
Ὁμήρου
Διὶ
ἄρτι
μὲν
|
τὴν |
τῶν
ἱπποπόλων
Θρῃκῶν
(γῆν
ὁρῶντι, |
[58] |
τότε
καὶ
ῥητορεῦσαι
καὶ
ἐπιδεῖξαι
|
τὴν |
τῶν
λόγων
δεινότητα.
~Ἔπαινοι
μὲν |
[28] |
αὐτῶν
ἀποδεδημηκότα
καὶ
αὐτὸν
ἐς
|
τὴν |
τῶν
Μαύρων,
ἀδελφοῦ
αὐτῷ
ἐν |
[16] |
τὰ
βιβλία
τραγικώτερον
ἢ
κατὰ
|
τὴν |
τῶν
συγγραμμάτων
τύχην•
Καλλιμόρφου
ἰατροῦ |
[51] |
τέχνη
αὐτοῖς
ἐς
δέον
οἰκονομήσασθαι
|
τὴν |
ὕλην.
Τοιοῦτο
δή
τι
καὶ |
[29] |
γοῦν
ἔμελεν
αὐτῷ
πλαγίαν
μὲν
|
τὴν |
φάλαγγα,
ἐπὶ
κέρως
δὲ
λέγειν |
[21] |
κομιδῇ
Ἀττικὸς
εἶναι
καὶ
ἀποκεκαθάρθαι
|
τὴν |
φωνὴν
ἐς
τὸ
ἀκριβέστατον
ἠξίωσεν |
[11] |
ἐναλλάξειας,
ἀκαλλὲς
τὸ
αὐτὸ
παρὰ
|
τὴν |
χρῆσιν
γίγνεται.
Ἐῶ
λέγειν
ὅτι |