Alphabétiquement     [«   »]
ὧν 6
ὠνούμενον 1
Ὡς 2
ὡς 90
ὥς 2
ὦσιν 1
ὥσπερ 12
Fréquences     [«    »]
88 ἐν
87 μὲν
88 τὴν
90 ὡς
92 τὰ
95 τῶν
114 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Comment faut-il écrire l'histoire?

ὡς


Para.
[14]   τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον, προστιθεὶς  ὡς   ἄμεινον ποιοῖ τοῦτο τοῦ Ὁμήρου
[14]   βαρβάρους δὲ καταπολεμήσειν καὶ αὐτός,  ὡς   ἂν δύνηται• καὶ ἤρξατό γε
[19]   σύσκιον ἀκριβῶς ποιούντων αὐτό. Σκόπει  ὡς   ἀναγκαῖα τῇ ἱστορίαι ταῦτα, (καὶ
[25]   οὐ ξιφίδιον, οὐ λογχάριον εὗρεν,  ὡς   ἀνδρεῖός γε αὐτῷ καὶ ἡρωϊκὸς
[14]   ὑπὲρ αὐτοῦ τι ἐγκώμιον, καὶ  ὡς   ἄξιος εἴη συγγράψαι τὰς πράξεις
[32]   καὶ αὖ• Παρθίδος πρῶτον, δεύτερον,  ὡς   Ἀτθίδος δῆλον ὅτι. Ἄλλος ἀστειότερον
[26]   τὸ ξίφος, (εὐγενῶς πάνυ καὶ  ὡς   Ἀφράνιον εἰκὸς ἦν, πάντων ὁρώντων
[33]   οἰκοδόμει τι ἤδη καὶ αὐτός,  ὡς   δείξῃς οὐκ ἀνατρέψαι μόνον τὸ
[23]   ἄλλους τῶν παλαιῶν, οὐκ εἰδότες  ὡς   δυνάμει τινὰ προοίμιά ἐστι λεληθότα
[4]   σιωπῇ παραφεροίμην, καλῶς ἔχειν ὑπέλαβον  ὡς   δυνατόν μοι κυλῖσαι τὸν πίθον,
[50]   καὶ πρὸς πάντα σπευδέτω καὶ  ὡς   δυνατὸν ὁμοχρονείτω καὶ μεταπετέσθω ἀπ᾽
[28]   τῆς πλησίον κώμης αὐτοῖς καὶ  ὡς   δῶρα ἀλλήλοις ἀντέδοσαν, Μαῦρος
[38]   (καὶ τὴν Νικίου τελευτὴν καὶ  ὡς   ἐδίψων καὶ οἷον τὸ ὕδωρ
[42]   τις εὖ φρονῶν ὑπόθοιτο ἱστορίας,  (ὡς   εἴ ποτε καὶ αὖθις τὰ
[20]   πάνυ ἀπίθανα καὶ θανάτους ἀλλοκότους,  ὡς   εἰς δάκτυλον τοῦ ποδὸς τὸν
[15]   ὀνομάζουσιν, οὕτως ἀνέγραψε, καὶ τάφρον  ὡς   ἐκεῖνοι καὶ γέφυραν καὶ τὰ
[15]   ἀρχετύπω εἰκασμένος, καὶ τὴν ἀρχὴν  ὡς   ἐκεῖνος σὺν τῷ ἑαυτοῦ ὀνόματι
[23]   καὶ εἰς ὑπερβολὴν μακρὰ συγγράφοντας,  ὡς   ἐλπίσαι θαυμαστὰ ἡλίκα τὰ μετὰ
[20]   τρωθείς τις αὐτίκα ἐτελεύτησε, καὶ  ὡς   ἐμβοήσαντος μόνον Πρίσκου τοῦ στρατηγοῦ
[14]   θεὰς συνεφάψασθαι τοῦ συγγράμματος, ὁρᾷς  ὡς   ἐμμελὴς ἀρχὴ καὶ περὶ
[23]   προοίμιά ἐστι λεληθότα τοὺς πολλούς,  ὡς   ἐν ἄλλοις δείξομεν. ~Καίτοι ταῦτα
[32]   γάρ Δημητρίου Σαγαλασσέως Παρθονικικά• οὐδ᾽  ὡς   ἐν γέλωτι ποιήσασθαι καὶ ἐπισκῶψαι
[45]   μεγέθει τῶν λεγομένων συνεπαιρομένη καὶ  ὡς   ἔνι μάλιστα ὁμοιουμένη, ξενίζουσα δὲ
[17]   τὸ ἐν τῷ προοιμίῳ εἰπεῖν,  ὡς   ἐξαίρετον τοῦτο ἕξει ἡμέτερος
[2]   καὶ Ξενοφῶντες ἡμῖν ἅπαντες, καὶ  ὡς   ἔοικεν, ἀληθὲς ἄρ᾽ ἦν ἐκεῖνο
[15]   πόλεμον τῶν Παρθυαίων καὶ Ῥωμαίων,  ὡς   ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους, (ἀρξάμενος εὐθὺς
[38]   τὰ δυστυχῶς ἀνοήτως γεγενημένα  ὡς   ἐπράχθη διηγῆται• οὐ γὰρ ποιητὴς
[39]   ~Τοῦ δὴ συγγραφέως ἔργον ἓν,  ὡς   ἐπράχθη, εἰπεῖν. Τοῦτο δ᾽ οὐκ
[47]   ~(Τὰ δὲ πράγματα αὐτὰ οὐχ  ὡς   ἔτυχε συνακτέον, ἀλλὰ φιλοπόνως καὶ
[6]   ὑποθέσεως οὐκ ἴδιον• κοινὰ γάρ,  ὡς   ἔφην, ἁπάντων λόγων ἐστὶν ἁμαρτήματα
[55]   σαφὲς ἐπανθείτω, τῇ τε λέξει,  ὡς   ἔφην, μεμηχανημένον καὶ τῇ συμπεριπλοκῇ
[39]   οὐκ ἀφέξεται ἁμαρτάνοντος• ἓν γὰρ,  ὡς   ἔφην, τοῦτο ἴδιον ἱστορίας, καὶ
[38]   οἷον τὸ ὕδωρ ἔπιναν καὶ  ὡς   ἐφονεύοντο πίνοντες οἱ πολλοί, ἡγήσεται
[10]   ξύλον ἐν τῇ χειρὶ ἔχουσαν,  ὡς   Ἡρακλέα δῆθεν οὖσαν, αὐτὸν δὲ
[28]   μετὰ τοῦτο μακροὶ καὶ διηγήσεις,  ὡς   θηράσειεν αὐτὸς ἐν τῇ Μαυρουσίᾳ
[15]   τὸ ἀξίωμα τῆς ἱστορίας καὶ  ὡς   Θουκυδίδῃ πρέπον, μεταξὺ τῶν Ἀττικῶν
[28]   αὐτὸς ἐν τῇ Μαυρουσίᾳ (καὶ  ὡς   ἴδοι τοὺς ἐλέφαντας πολλοὺς ἐν
[45]   τῷ χαλινῷ καὶ σωφρονητέον, εἰδότας  ὡς   ἱπποτυφία τις καὶ ἐν λόγοις
[4]   μοι κυλῖσαι τὸν πίθον, οὐχ  ὡς   ἱστορίαν συγγράφειν οὐδὲ πράξεις αὐτὰς
[28]   ἀναγκαιότερα ἑκὼν ἐγὼ νῦν παρίημι;  ὡς   καὶ αὐλητρὶς ἧκεν ἐκ τῆς
[23]   μικρόν τι καὶ ἀγεννὲς ἐπαγαγόντας,  ὡς   καὶ τοῦτο ἐοικέναι παιδίῳ, εἴ
[13]   τὰ γύναια τοῖς γραφεῦσι παρακελευόμενα  ὡς   καλλίστας αὐτὰς γράφειν• οἴονται γὰρ
[8]   καὶ ψιμύθιον τῷ προσώπῳ, Ἡράκλεις  ὡς   καταγέλαστον αὐτὸν ἀπεργάσαιτο αἰσχύνας τῷ
[59]   καὶ διατριβὴν ποιουμένῳ τὸ πρᾶγμα,  ὡς   κατηγορεῖν μᾶλλον ἱστορεῖν τὰ
[4]   ταύτας ὀλίγας ὑποθήσομαι τοῖς συγγράφουσιν,  ὡς   κοινωνήσαιμι αὐτοῖς τῆς οἰκοδομίας, εἰ
[12]   αὐτῶν μισοῦσι μᾶλλον καὶ ἀποστρέφονται  ὡς   κόλακας, εὖ ποιοῦντες, καὶ μάλιστα
[21]   καὶ μετεγγράψαι ἐς τὸ Ἑλληνικὸν,  ὡς   Κρόνιον μὲν Σατουρνῖνον λέγειν, Φρόντιν
[61]   ἀπαίτει τὸν μισθὸν τῆς γραφῆς,  ὡς   λέγηται καὶ περὶ σοῦ• ἐκεῖνος
[40]   ὀλίγον ἀνεβίουν, Ὀνησίκριτε, ἀποθανών,  ὡς   μάθοιμι ὅπως ταῦτα οἱ ἄνθρωποι
[28]   καὶ οὐδὲν ἡμῖν προσήκουσαν διήγησιν,  ὡς   Μαῦρος τις ἱππεὺς Μαυσάκας τοὔνομα
[44]   ἀγοραίοις τούτοις καὶ καπηλικοῖς, ἀλλ᾽  ὡς   μὲν τοὺς πολλούς συνεῖναι, τοὺς
[45]   πεζῇ συμπαραθεῖν, ἐχομένην τοῦ ἐφιππίου,  ὡς   μὴ ἀπολείποιτο τῆς φορᾶς. ~Καὶ
[55]   αὐτοῦ καὶ ἁλύσεως τρόπον συνηρμοσμένον,  ὡς   μὴ διακεκόφθαι μηδὲ διηγήσεις πολλὰς
[57]   τειχῶν ποταμῶν ἑρμηνείαις,  ὡς   μὴ δύναμιν λόγων ἀπειροκάλως παρεπιδείκνυσθαι
[38]   δυνάμενος καὶ κατέχων τὸ βῆμα,  ὡς   μὴ εἰπεῖν ὅτι ὀλέθριος καὶ
[3]   Κυλίω, ἔφη, κἀγὼ τὸν πίθον,  ὡς   μὴ μόνος ἀργεῖν δοκοίην ἐν
[4]   ἐργαζομένοις. ~Καὐτὸς οὖν, Φίλων,  ὡς   μὴ μόνος ἄφωνος εἴην ἐν
[54]   τῶν συγγραφέων ἐχρήσαντο, Ἡρόδοτος μέν,  ὡς   μὴ τὰ γενόμενα ἐξίτηλα τῷ
[23]   τῇ κεφαλῇ τὸ ἄλλο σῶμα,  ὡς   μὴ χρυσοῦν μὲν τὸ κράνος
[50]   εἰς Ἰβηρίαν, εἶτα εἰς Ἰταλίαν,  ὡς   μηδενὸς καιροῦ ἀπολείποιτο. ~Μάλιστα δὲ
[17]   ἀναγινώσκοντας λόγον πάνσοφον δεῖξαι σπεύδων,  ὡς   μόνω ἂν τῶ σοφῶ πρέποι
[5]   τῆς φροντίδος δεόμενον, ἤν τις,  ὡς   Θουκυδίδης φησίν, ἐς ἀεὶ
[41]   ἐλεύθερος, παρρησίας καὶ ἀληθείας φίλος,  ὡς   κωμικός φησι, τὰ σῦκα
[21]   περὶ τῆς Σευηριανοῦ τελευτῆς ἔγραψεν  ὡς   οἱ μὲν ἄλλοι ἅπαντες ἐξηπάτηνται
[61]   τὸ παρὸν μόνον ὁρῶν γράφε,  ὡς   οἱ νῦν ἐπαινέσονταί σε καὶ
[46]   γάρ οὔτε ῥυθμῷ παρ᾽ ὀλίγον,  ὡς   οἱ πολλοί, συνάπτοντα• τὸ μὲν
[5]   ἀκροασαμένων, μανία γε ἐλπίς,  ὡς   οἱ τοιοῦτοι μεταποιήσουσιν μετεγγράψουσί
[21]   εἰ μὴ τοῦθ᾽ ὑπολάβοι τις,  ὡς   Ὀσρόης τις εἱστήκει περιμένων, ἔστ᾽
[32]   οὔσας, ἀλλὰ τοῦ χρησίμου ἕνεκα  ὡς   ὅστις ἀν ταῦτα καὶ τὰ
[24]   σοι νῦν, Φίλων, ἀπολογοίμην,  ὡς   οὐ Παρθυαίων οὐδὲ Μεσοποταμίτης σοι
[7]   πέρα τοῦ μετρίου καταρρίπτοντες, ἀγνοοῦντες  ὡς   οὐ στενῷ τῷ ἰσθμῷ διώρισται
[5]   που καὶ αὐτός, ἑταῖρε,  ὡς   οὐ τῶν εὐμεταχειρίστων οὐδὲ ῥαθύμως
[9]   ἐκείνῳ. ~Καὶ οὐ τοῦτο φημι,  ὡς   οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ
[31]   Οὐολογέσου καὶ τὴν Ὀσρόου σφαγήν,  ὡς   παραβληθήσεται τῷ λέοντι, καὶ ἐπὶ
[53]   μὲν γὰρ αὐτῷ, ἢν δείξῃ  ὡς   περὶ μεγάλων ἀναγκαίων
[24]   τείχεσι μετέθηκεν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν,  ὡς   περιρρεῖσθαι αὐτὴν ὑπ᾽ ἀμφοτέρων τῶν
[8]   ~Ἔτι ἀγνοεῖν ἐοίκασιν οἱ τοιοῦτοι  ὡς   ποιητικῆς μὲν καὶ ποιημάτων ἄλλαι
[1]   φλογμῷ τραγῳδήσας αὐτοῖς τὴν Ἀνδρομέδαν,  ὡς   πυρέξαι τε ἀπὸ τοῦ θεάτρου
[62]   μέγιστον καὶ κάλλιστον ἔργων ἁπάντων,  ὡς   πυρσεύοιτο ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῖς ναυτιλλομένοις
[15]   τῶν ὅπλων καὶ τῶν μηχανημάτων,  ὡς   Ρωμαῖοι αὐτὰ ὀνομάζουσιν, οὕτως ἀνέγραψε,
[58]   τῷ πράγματι οἰκεῖα λεγέσθω, ἔπειτα  ὡς   σαφέστατα καὶ ταῦτα. Πλὴν ἐφεῖταί
[10]   δὲ τῶν λεγομένων ἕκαστα ἐξετάζοντας,  ὡς   τὰ μὲν παρακεκομμένα εὐθὺς ἀπορρίπτειν,
[9]   καὶ τὸ ἐγκώμιον ἐς αὐτὴν  ὡς   τερπνὸν καὶ εὐφραῖνον τοὺς ἐντυγχάνοντας,
[32]   ἀληθὲς ἐκεῖνό φησιν διαλεκτική,  ὡς   τῶν ἀμέσων θατέρου ἄρσις
[28]   φοβηθεῖεν αὐτόν, εἶτα μέντοι μαθόντες  ὡς   τῶν φίλων εἴη κατεδέξαντο καὶ
[28]   ἐν τῷ αὐτῷ συννεμομένους καὶ  ὡς   ὑπὸ λέοντος ὀλίγου δεῖν καταβρωθείη,
[57]   γὰρ οὕτω τὸ τάχος καὶ  ὡς   φεύγοντας ὅμως ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τὰ
[13]   μή τις κομιδῇ ἀνόητος εἴη,  ὡς   χαίρειν τὰ τοιαῦτα ἐπαινούμενος, ὧν
[20]   ὃς οὔτε τὴν ἐσθῆτα οἶδεν  ὡς   χρὴ περιβαλέσθαι οὔτε δειπνῆσαι κατὰ
[19]   πρὸς τὸ σαφέστατον καὶ ἰσχυρότατον,  ὡς   ᾤετο• τὸ δὲ ἐς ἐχθρῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/07/2005