Chapitre |
[13] |
μηδὲ
ἐθεράπευε
τοὺς
νεὼς
μηδὲ
|
τὰ |
ἀγάλματα
μηδὲ
τοὺς
βωμούς,
οἴεταί |
[8] |
τιμιώτατα
καὶ
σπουδαῖα,
πρῶτον
μὲν
|
τὰ |
αἰσθητήρια
καὶ
τούτων
αὐτῶν
ἅττα
|
[15] |
οὐδὲ
ἅπαξ
ἐγένετο,
ὅταν
ἡμῖν
|
τὰ |
ἄλλα
κατὰ
τὸν
Διογένη
γένηταίτις |
[15] |
ἀγοραῖς
καὶ
ταῖς
πόλεσιν
ἐπιτηδευόντων
|
τὰ |
βιαιότατα
καὶ
μηδὲν
ἡμῶν
οἰκεῖα |
[7] |
φησί,
ξύγγραμμα
οὐθὲν
οὔτ´
ἔσται,
|
τὰ |
δὲ
νῦν
φερόμενά
ἐστι
Σωκράτους, |
[9] |
τῷ
τὰ
μὲν
εἶναι
μαλθακά,
|
τὰ |
δὲ
σκληρότερα.
Ἄναιμος
γοῦν
ἐστι |
[15] |
ἐστιν
ἡμῖν
πᾶσι
κατὰ
φύσιν,
|
τὰ |
δέ,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
οὐθενί, |
[8] |
ἢ
τρίχας
ἢ
ῥύπον
καὶ
|
τὰ
|
δυσώδη
τῶν
περιττωμάτων,
ἀλλ´
οὐ |
[6] |
τούτου,
λέγω
δὲ
τοῦ
καθαρεύειν
|
τὰ |
εἴσω,
πάντα
τὰ
περιττὰ
καὶ |
[11] |
οὗ
γαστὴρ
ἄρχει
σου
καὶ
|
τὰ |
ἔνερθεν
γαστρὸς
οἵ
τε
τοῦ |
[7] |
αὐτὰ
ἐργάζεσθαι,
Διογένει
δὲ
ἀπόχρη
|
τὰ |
ἔργα,
διὰ
τοῦτο
ἄξιός
ἐστιν |
[3] |
δὲ
ἤδη
καὶ
τοῦ
σώματος,
|
τὰ |
ζῷα
δὲ
ψυχῆς,
ὁ
δὲ |
[6] |
ὥσπερ
αἱ
ἐξιχνεύουσαι
κύνες
μεταθέουσι
|
τὰ |
θηρία.
~Ἡγεμόνα
μὲν
οὐ
ῥᾴδιον |
[12] |
καὶ
οὐδὲ
τούτοις
ἁπλῶς
ὥσπερ
|
τὰ |
θηρία,
πράγματα
δὲ
ἔχειν
ὡς |
[3] |
τοι
Προμηθεύς,
ἡ
πάντα
ἐπιτροπεύουσα
|
τὰ |
θνητὰ
πρόνοια,
πνεῦμα
ἔνθερμον
ὥσπερ |
[14] |
τὰ
πάθη,
ὀρθῷ
δὲ
ἐπιτρέψας
|
τὰ
|
καθ´
ἑαυτὸν
λόγῳ
καὶ
νῷ |
[8] |
τῆς
ψυχῆς.
Συλλέγουσα
γάρ,
φασί,
|
τὰ |
κατὰ
μέρος
αἰσθήματα
καὶ
συνέχουσα |
[10] |
πλέον
πολυπραγμονεῖν,
ἤρκει
λοιπόν,
ὥσπερ
|
τὰ |
λοιπὰ
ζῴα,
τοῖς
σωματικοῖς
ἀρκεῖσθαι |
[15] |
οἰκεῖα,
πατείτω
τῦφον,
καταπαιζέτω
τῶν
|
τὰ |
μὲν
ἀναγκαῖα
τῆς
φύσεως
ἔργα |
[3] |
μετέσχε
δὲ
ἕκαστον
οὗπερ
ἡδύνατο,
|
τὰ |
μὲν
ἄψυχα
σώματα
τῆς
ἕξεως
|
[15] |
φαυλότερα
καὶ
χαλεπώτερα
τούτων
ἐπιτηδεύουσι,
|
τὰ |
μὲν
γάρ
ἐστιν
ἡμῖν
πᾶσι |
[9] |
ἴσως
ταῦτα
ἐκείνων
διαφέρειν
τῷ
|
τὰ |
μὲν
εἶναι
μαλθακά,
τὰ
δὲ |
[8] |
νῦν
προσήκει,
διόπερ
ἐπανακτέον
ἐπὶ
|
τὰ |
μέρη
τῆς
φιλοσοφίας
τῆς
κυνικῆς. |
[3] |
θνητοειδοῦς
μοίρας·
πρὸς
τούτοις,
ἔφη,
|
τὰ |
μεταξὺ
τού〈
των
ζῷον
εἶναι |
[7] |
ἐπεὶ
καὶ
Πλάτων
ἐξομνύμενος
φαίνεται
|
τὰ |
ξυγγράμματα.
Οὐ
γάρ
ἐστι
Πλάτωνος» |
[9] |
ἐκεῖνα,
ἔμψυχα
δέ
ἐστι
καὶ
|
τὰ |
ὀστρακόδερμα
καθάπερ
καὶ
τοῦτο·
ἥδεται |
[14] |
τῆς
ψυχῆς
ἅπαντα
ἐκ
πάσης
|
τὰ |
πάθη,
ὀρθῷ
δὲ
ἐπιτρέψας
τὰ
|
[9] |
ἄρα
τὴν
ὠμοφαγίαν
βδελύττεσθε
οἱ
|
τὰ
|
παραπλήσια
δρῶντες
οὐκ
ἐπὶ
τῶν |
[6] |
τοῦ
καθαρεύειν
τὰ
εἴσω,
πάντα
|
τὰ |
περιττὰ
καὶ
βδελυρὰ
καὶ
φαῦλα |
[10] |
ἀργυροῦς
ἕξει
τοὺς
βλαστοὺς
ἢ
|
τὰ |
πλῆκτρα
καὶ
κέντρα
σιδηρᾶ,
μᾶλλον |
[9] |
λόγῳ
δὲ
καὶ
ἀληθείᾳ
κρῖναι
|
τὰ |
πράγματα;
Περιιδεῖν
αὑτὸν
ὑπὸ
ταύτης |
[11] |
γαστρὸς
οἵ
τε
τοῦ
παρασχεῖν
|
τὰ |
πρὸς
ἡδονὴν
καὶ
ταῦτα
ἀποκωλῦσαι |
[13] |
καὶ
ἀνθρωπίνων,
ἀλλὰ
εὐλαβὴς
μὲν
|
τὰ |
πρὸς
τὸ
θεῖον,
ὥσπερ
Διογένης. |
[9] |
χόρτου»
Γνωρίζεις,
οἶμαι,
τῶν
Γαλιλαίων
|
τὰ |
ῥήματα.
Μικρόν
με
παρῆλθεν
εἰπεῖν |
[7] |
πραγματείας·
ἀλλὰ
ἀπόχρη
μόνον
ἑλέσθαι
|
τὰ |
σπουδαῖα
ἀρετῆς
ἐπιθυμίᾳ
καὶ
φυγῇ |
[12] |
ἔχοντα
τὴν
κόμην
καὶ
κατερρωγότα
|
τὰ |
στέρνα
ἱμάτιόν
τε
παντάπασι
φαῦλον |
[6] |
σπουδῆς,
ἀλλὰ
μὴ
μετὰ
παιδιᾶς,
|
τὰ |
συγγράμματα,
τούτοις
ἐχρῆν
ἑπόμενον
ἐπιχειρεῖν |
[8] |
δυσώδη
τῶν
περιττωμάτων,
ἀλλ´
οὐ
|
τὰ |
τιμιώτατα
καὶ
σπουδαῖα,
πρῶτον
μὲν |
[13] |
ἐθεράπευε
τῇ
ψυχῇ,
διδοὺς
οἶμαι
|
τὰ |
τιμιώτατα
τῶν
ἑαυτοῦ,
τὸ
καθοσιῶσαι |
[11] |
καὶ
κάλλος
καὶ
πάντα
ἁπλῶς
|
τὰ
|
τοιαῦτα
δίχα
τῆς
ἐλευθερίας,
οὐ |
[6] |
καὶ
καπηλεῖα
καὶ
πάντα
ἁπλῶς
|
τὰ |
τοιαῦτα·
εἶτα
ἄχρι
τούτου
γενόμενοι
|
[9] |
ἐχίνους,
ὄστρεα
καὶ
πάντα
ἁπλῶς
|
τὰ
|
τοιαῦτα·
εἶτα
ἐκείνους
μὲν
ὑπολαμβάνεις |
[12] |
κάθαρμα,
μηθὲν
ἄξιον
τοῦ
δημοσίᾳ
|
τὰ |
τοιαῦτα
θαρσεῖν
πράξας,
ἐντεῦθεν
ἡμῖν |
[13] |
τὸ
καὶ
εἰ
πάσχει
τις
|
τὰ |
τοιαῦτα
ὅλως
ἀγνοῆσαι,
τοῦτο
δὲ |
[12] |
μηδέποτε
νύκτωρ
καθεύδειν
μόνον,
ἀλλὰ
|
τὰ |
τοιαῦτα
πάντα
δρᾶν
ἐν
τῷ
|
[2] |
οὐδὲ
τῶν
κυνιδίων
ἡμῖν
μέλει
|
τὰ
|
τοιαῦτα
πλημμελούντων.
~Δεῦρο
οὖν
ἄνωθεν |
[9] |
ἡδονῇ
τε
λαιμοῦ
καὶ
ἀηδίᾳ
|
τὰ |
τοιαῦτά
τις
ἐξετάζοι,
πρόδηλον
οἶμαι |
[10] |
φίλων
δύναμιν
καὶ
πάντα
ἁπλῶς
|
τὰ |
τοιαῦτα
τοῦ
παντὸς
ἄξια
νομίζων; |
[9] |
τανῦν
δόξα
ἔμψυχα
ὑπολαμβάνουσα
καὶ
|
τὰ |
φυτά.
Ἀλλ´
ὅτι
μὲν
οὐ |
[3] |
ἄψυχα
σώματα
τῆς
ἕξεως
μόνον,
|
τὰ |
φυτὰ
δὲ
ἤδη
καὶ
τοῦ |
[11] |
γὰρ
οὐ
φήσεις,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὰ |
χρήματα
καὶ
πλοῦτος
καὶ
γένος |
[6] |
αὐτὰ
τῆς
ἀκοῆς,
ὥσπερ
Ἀθηναῖοι
|
τὰ
|
ψευδῆ
γράμματα
τοῦ
Μητρῴου.
Ἐπεὶ |