Chapitre |
[7] |
ἓν
δέ
τι
καὶ
ταὐτόν,
|
εἰ |
γοῦν
ἔροιτό
τις
τὸν
σοφὸν |
[11] |
ζῶν
καὶ
ἔλεγε
ζῆν
εὐδαιμονέστερον·
|
εἰ |
δὲ
ἀπιστεῖς,
ἔργῳ
πειραθεὶς
ἐκείνου |
[6] |
ὁμολογοῦντα,
μήτοι
ψευδομαρτυριῶν
ἡμῖν
ἐπισκήπτειν,
|
εἰ |
δὲ
μὴ,
τότε
ἐξορίζειν
αὐτὰ |
[15] |
μᾶλλον
ἢ
σόν
ἐστι
κέρδος·
|
εἰ |
δὲ
μηδὲν
περαίνομεν
ἐκ
τοῦ |
[13] |
καὶ
οὐ
μετεμέλησεν
αὐτῷ
πεισθέντι·
|
εἰ |
δέ,
ὅτι
μὴ
προσῄει
μηδὲ
|
[7] |
τὸν
ζῆλον
τῆς
ἀρετῆς
ξύμπνοια·
|
εἰ |
δὲ
Πλάτωνι
μὲν
ἔδοξε
καὶ |
[9] |
εἶναι
πάντως
τὴν
σαρκοφαγίαν
ὑπέλαβεν·
|
εἰ
|
δέ
τις
ἐντεῦθεν
γένοιτο
βλάβη, |
[12] |
οὐκ
ἀτιμαστέοι·
ἔρωτα
λύει
λιμός,
|
εἰ |
δὲ
τούτῳ
χρῆσθαι
μὴ
δύνασαι, |
[2] |
ὅ
γε
ἡμέτερος
οἴσει
λόγος·
|
εἰ |
δὲ
ὑπὸ
λιχνείας
ἢ
μαλακίας |
[6] |
τινὸς
Αἰγινήτου
λέγονται
εἶναι,
καὶ
|
εἰ
|
Διογένους
δὲ
εἶεν,
οὐθὲν
ἄτοπόν |
[7] |
ὃν
ἀνενέγκαι
χρὴ
πρῶτον
αὐτό,
|
εἰ |
καί
τινες
ὑπολαμβάνουσιν
Ἀντισθένει
τοῦτο |
[4] |
καὶ
φιλοσοφία·
θαυμαστὸν
δὲ
οὐδέν.
|
εἰ |
κατ´
ἄλλας
καὶ
ἄλλας
ὁδοὺς |
[9] |
ᾤετο
δεῖν.
Διενοήθη
γοῦν
ὡς,
|
εἰ |
μὲν
ἀπραγματεύτως
ἐσθίων
τις
σάρκας, |
[6] |
πράγματος
ἐξετάζειν·
τὸ
ἐναντίον
δέ,
|
εἰ |
μὲν
ἐφαίνετο
τοῖς
παλαιοῖς
ὁμολογοῦντα, |
[2] |
τὸν
βίον
ἰοῦσι
τοῦτον·
οἷς
|
εἰ |
μὲν
πεισθεῖεν,
εὖ
οἶδα
ὡς |
[2] |
κυνίζειν
ἔσονται
χείρους·
ἀπειθοῦντες
δὲ
|
εἰ |
μέν
τι
λαμπρὸν
καὶ
σεμνὸν |
[11] |
εὐδαιμονεῖν,
ὥστε
βασιλεύειν
οὐθὲν
ἔλαττον,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
πλέον,
ὡς
οἱ |
[11] |
Ὅρα
δὴ
τὸ
μετὰ
τοῦτο
|
εἰ |
μὴ
κύριοι
πάντες
ἡμῶν
εἰσιν, |
[11] |
ἐν
ἡμῖν.
~Σκόπει
δὴ
ταύτης
|
εἰ |
μὴ
μάλιστα
τῆς
προαιρέσεως
ἦν |
[8] |
γεννᾷ
τὰς
ἐπιστήμας.
Ἐγὼ
δέ,
|
εἰ
|
μή
τι
τοιοῦτονἦν
ἢ
ἐνδέον |
[3] |
μέρεσιν
οὐκ
ἀγνοήσει.
Σκόπει
δὴ
|
εἰ |
μὴ
τὸ
ἑαυτὸν
γνῶναι»
πάσης |
[9] |
ὑμῖν
ὁ
γενναῖος
εἰργάσατο
Διογένης,
|
εἰ |
μὴ
τῷ
σκληροτέρῳ
καὶ
μαλακωτέρῳ, |
[13] |
ἄμεινον
ἐλθεῖν
εἰς
τὸ
καὶ
|
εἰ
|
πάσχει
τις
τὰ
τοιαῦτα
ὅλως |
[9] |
ἕτερος
δὲ
οἰκειότερος
τῷ
κυνισμῷ,
|
εἰ |
περὶ
τοῦ
τέλους
αὐτοῦ
πρότερον |
[10] |
ἀρχῆς
ἡ
φύσις
ἐκόσμησε,
ταῦτα
|
εἰ |
ῥωμαλέα
καὶ
πρὸς
τάχος
αὐτοῖς |
[9] |
Ἐπεὶ
πρὸ
τῆς
Θεσμοφόρου
{Δήμητρος}
|
εἰ |
σαρκῶν
ἑψημένων
ἁπτόμεθα,
τοῦ
χάριν |
[14] |
τῇ
πολυτελείᾳ
τῶν
σιτίων
χαίρει,
|
εἰ
|
στρωμνῆς
δεῖται
μαλακῆς,
εἰ
τιμῆς |
[14] |
ἐξετάζειν
ὅτι
μάλιστα
αὑτὸν
ἀκριβῶς
|
εἰ |
τῇ
πολυτελείᾳ
τῶν
σιτίων
χαίρει, |
[14] |
χαίρει,
εἰ
στρωμνῆς
δεῖται
μαλακῆς,
|
εἰ |
τιμῆς
ἢ
δόξης
ἐστὶν
ἥττων, |
[5] |
τοῦτο
ὁ
θεὸς
ἀεί·
γελοῖον
|
εἰ
|
τὸν
θεὸν
ἑαυτὸν
μὴ
εἰδέναι· |
[14] |
τιμῆς
ἢ
δόξης
ἐστὶν
ἥττων,
|
εἰ |
τοῦτο
ζηλοῖ
τὸ
περιβλέπεσθαι
καί, |
[11] |
καὶ
ταῦτα
ἀποκωλῦσαι
κύριοι,
καὶ
|
εἰ |
τούτων
δὲ
γένοιο
κρείττων,
ἕως
|