Chapitre |
[12] |
τοῦ
Διογένους,
ἀπέπαρδεν,
ἐπάταξεν
ἐκεῖνος
|
τῇ |
βακτηρίᾳ
φάς·
Εἶτα,
ὦ
κάθαρμα, |
[8] |
ὡς
ἂν
θᾶττον
καθαρθῆναι
δύναιτο
|
τῇ |
γε
ὡς
ἀρχῇ
{καὶ}
ἀκινήτῳ |
[7] |
ἀνθρώποις
ἡγεῖται»
ὅλῃ,
φασίν,
ἐπιδράξασθαι
|
τῇ |
διανοίᾳ,
ἧς
οἶμαι
καὶ
Πλάτων |
[15] |
ὑπὸ
τοῖς
ἐπιχρύσοις
ὀρόφοις
ἐν
|
τῇ |
μαλθακῇ
κλίνῃ,
ἤσθιε
τὴν
μάζαν |
[8] |
κατὰ
μέρος
αἰσθήματα
καὶ
συνέχουσα
|
τῇ |
μνήμῃ
γεννᾷ
τὰς
ἐπιστήμας.
Ἐγὼ |
[14] |
ὅτι
μάλιστα
αὑτὸν
ἀκριβῶς
εἰ
|
τῇ |
πολυτελείᾳ
τῶν
σιτίων
χαίρει,
εἰ
|
[5] |
οἰκονομίᾳ
καὶ
τῇ
χρηματιστικῇ
καὶ
|
τῇ |
πρὸς
τὴν
γυναῖκα
συνόδῳ
καὶ |
[3] |
πνεῦμα
ἔνθερμον
ὥσπερ
ὄργανον
ὑποβάλλουσα
|
τῇ
|
φύσει,
ἅπασι
μετέδωκεν
ἀσωμάτου
λόγου· |
[5] |
τέλους·
τὸ
γὰρ
ὁμολογουμένως
ζῆν
|
τῇ |
φύσει
τέλος
ἐποιήσαντο,
οὗπερ
οὐχ |
[15] |
βιαιότατα
καὶ
μηδὲν
ἡμῶν
οἰκεῖα
|
τῇ
|
φύσει,
χρημάτων
ἁρπαγάς,
συκοφαντίας,
γραφὰς |
[5] |
ὥσπερ
οἶμαι,
παραπετάσμασιν
οἰκονομίᾳ
καὶ
|
τῇ |
χρηματιστικῇ
καὶ
τῇ
πρὸς
τὴν
|
[10] |
καθαρὸν
ἤδη
χρυσίον
τοῦ
συμπεφυρμένου
|
τῇ |
ψάμμῳ·
λέγεται
γὰρ
καὶ
οὗτος |
[13] |
μόνον·
αὐτῇ
γὰρ
αὐτοὺς
ἐθεράπευε
|
τῇ
|
ψυχῇ,
διδοὺς
οἶμαι
τὰ
τιμιώτατα |
[11] |
δὲ
ἐκ
τοῦ
σώματος
ἐμπίπτοντας
|
τῇ |
ψυχῇ
θορύβους,
οἷα
πολλάκις
ἡμᾶς |
[8] |
ἀπέδοσάν
τε
εἰκότως
ἡγεμονίαν
μὲν
|
τῇ |
ψυχῇ,
ὑπηρεσίαν
δὲ
τῷ
σώματι. |
[8] |
ταῦτα
πρὸς
φρόνησιν
εἴτε
ἐγκατορωρυγμένῃ
|
τῇ |
ψυχῇ,
ὡς
ἂν
θᾶττον
καθαρθῆναι |