Chapitre
[12]	τοῦ Διογένους, ἀπέπαρδεν, ἐπάταξεν ἐκεῖνος	τῇ	βακτηρίᾳ φάς· Εἶτα, ὦ κάθαρμα,
[8]	ὡς ἂν θᾶττον καθαρθῆναι δύναιτο	τῇ	γε ὡς ἀρχῇ {καὶ} ἀκινήτῳ
[7]	ἀνθρώποις ἡγεῖται» ὅλῃ, φασίν, ἐπιδράξασθαι	τῇ	διανοίᾳ, ἧς οἶμαι καὶ Πλάτων
[15]	ὑπὸ τοῖς ἐπιχρύσοις ὀρόφοις ἐν	τῇ	μαλθακῇ κλίνῃ, ἤσθιε τὴν μάζαν
[8]	κατὰ μέρος αἰσθήματα καὶ συνέχουσα	τῇ	μνήμῃ γεννᾷ τὰς ἐπιστήμας. Ἐγὼ
[14]	ὅτι μάλιστα αὑτὸν ἀκριβῶς εἰ	τῇ	πολυτελείᾳ τῶν σιτίων χαίρει, εἰ
[5]	οἰκονομίᾳ καὶ τῇ χρηματιστικῇ καὶ	τῇ	πρὸς τὴν γυναῖκα συνόδῳ καὶ
[3]	πνεῦμα ἔνθερμον ὥσπερ ὄργανον ὑποβάλλουσα	τῇ	φύσει, ἅπασι μετέδωκεν ἀσωμάτου λόγου·
[5]	τέλους· τὸ γὰρ ὁμολογουμένως ζῆν	τῇ	φύσει τέλος ἐποιήσαντο, οὗπερ οὐχ
[15]	βιαιότατα καὶ μηδὲν ἡμῶν οἰκεῖα	τῇ	φύσει, χρημάτων ἁρπαγάς, συκοφαντίας, γραφὰς
[5]	ὥσπερ οἶμαι, παραπετάσμασιν οἰκονομίᾳ καὶ	τῇ	χρηματιστικῇ καὶ τῇ πρὸς τὴν
[10]	καθαρὸν ἤδη χρυσίον τοῦ συμπεφυρμένου	τῇ	ψάμμῳ· λέγεται γὰρ καὶ οὗτος
[13]	μόνον· αὐτῇ γὰρ αὐτοὺς ἐθεράπευε	τῇ	ψυχῇ, διδοὺς οἶμαι τὰ τιμιώτατα
[11]	δὲ ἐκ τοῦ σώματος ἐμπίπτοντας	τῇ	ψυχῇ θορύβους, οἷα πολλάκις ἡμᾶς
[8]	ἀπέδοσάν τε εἰκότως ἡγεμονίαν μὲν	τῇ	ψυχῇ, ὑπηρεσίαν δὲ τῷ σώματι.
[8]	ταῦτα πρὸς φρόνησιν εἴτε ἐγκατορωρυγμένῃ	τῇ	ψυχῇ, ὡς ἂν θᾶττον καθαρθῆναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006