Chapitre |
[11] |
σώματος
ἰσχὺς
καὶ
κάλλος
καὶ
|
πάντα |
ἁπλῶς
τὰ
τοιαῦτα
δίχα
τῆς |
[6] |
καὶ
χαμαιτυπεῖα
καὶ
καπηλεῖα
καὶ
|
πάντα |
ἁπλῶς
τὰ
τοιαῦτα·
εἶτα
ἄχρι |
[9] |
θερμήναντες
καταρροφοῦσιν
ἐχίνους,
ὄστρεα
καὶ
|
πάντα |
ἁπλῶς
τὰ
τοιαῦτα·
εἶτα
ἐκείνους |
[10] |
γένος
καὶ
φίλων
δύναμιν
καὶ
|
πάντα |
ἁπλῶς
τὰ
τοιαῦτα
τοῦ
παντὸς |
[12] |
ὁ
δὲ
οὕτω
νῦν
περιέρχεται,
|
πάντα |
ἀφείς,
οὐθὲν
τῶν
προσαιτούντων
κρείττων; |
[5] |
τῶν
ἄλλων,
εἴπερ
ἑαυτὸν
ἀγνοοίη·
|
πάντα |
γὰρ
αὐτός
ἐστιν,
εἴπερ
ἐν |
[15] |
δέ,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
οὐθενί,
|
πάντα |
δὲ
ἐκ
διαστροφῆς
ἐπιτηδεύεται.
Ἀλλ´ |
[12] |
καθεύδειν
μόνον,
ἀλλὰ
τὰ
τοιαῦτα
|
πάντα |
δρᾶν
ἐν
τῷ
σκότῳ
λανθάνοντα. |
[3] |
ὁ
γάρ
τοι
Προμηθεύς,
ἡ
|
πάντα |
ἐπιτροπεύουσα
τὰ
θνητὰ
πρόνοια,
πνεῦμα |
[9] |
ἱερέων,
ἀλλὰ
τῶν
παμφάγων,
οἷς
|
πάντα |
ἐσθίειν
νόμος
ὡς
λάχανα
χόρτου» |
[4] |
ἑκάστῃ
τῶν
αἱρέσεων
σκοπείτω.
καὶ
|
πάντα |
εὑρήσει
σύμφωνα.
~Οὐκοῦν
ὁ
μὲν |
[4] |
Ὅμηρός
φησι
θεοὶ
δέ
τε
|
πάντα |
ἴσασι»
καὶ
μέντοι
καὶ
περὶ |
[8] |
φιλοσοφίαν
ἔργοις
ᾤετο
δεῖν
ἐξελέγχειν
|
πάντα |
καὶ
μὴ
δόξαις
ἄλλων,
τυχὸν |
[8] |
δοθέντα
χρησμὸν
ὑπὲρ
αὐτοῦ
κατὰ
|
πάντα |
σκοπὸν
ἐξετάζειν
τὸν
ἐλεγκτικὸν
ἠσπάσατο |
[6] |
δὲ
τοῦ
καθαρεύειν
τὰ
εἴσω,
|
πάντα |
τὰ
περιττὰ
καὶ
βδελυρὰ
καὶ |
[7] |
τοῦ
Περιπάτου
καὶ
Ζήνων
ἕνεκα
|
πάντα
|
ὑπέμειναν
πόνον,
αὑτούς
τε
ἐθέλοντες |
[12] |
θεραπεύειν
καὶ
τοῦ
σώματος
ἕνεκα
|
πάντα |
ὑπομένειν
πόνον
καὶ
πιαίνειν
τὸν |