Chapitre
[12]	οἶδ´ ὅπως τότε κατειρωνευσάμην· εὖ	μέντοι	γε ἴσθι καὶ ταῦτα ὑπὲρ
[4]	καὶ συντόμοις ὁδοῖς· καὶ πλεῖν	μέντοι	δυνατὸν παρὰ τοὺς αἰγιαλοὺς καὶ
[10]	φυτοῖς εὖ πράττειν συμβαίνει καὶ	μέντοι	καὶ ζῴοις πᾶσιν, ὅταν τοῦ
[4]	δέ τε πάντα ἴσασι» καὶ	μέντοι	καὶ περὶ τοῦ Διὸς Ἀλλὰ
[3]	τῷ παντὶ δὲ ἀθάνατον, καὶ	μέντοι	καὶ τὸν ἕνα καὶ τὸν
[12]	δειπνούντων πολυτελῶς» καὶ ὁ Κράτης	μέντοι	πεποίηκεν ὕμνον Εἰς τὴν Εὐτέλειαν·
[15]	οὐ μεμψόμεθα οὐδὲ αἰτιασόμεθα. Πρότερον	μέντοι	τὴν Διογένους ἡμῖν ἐπιδειξάμενος εὐμάθειαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006