Chapitre
[4]	καὶ πλεῖν μέντοι δυνατὸν παρὰ	τοὺς	αἰγιαλοὺς καὶ δὴκαὶ κατὰ τὸν
[14]	ἐθέλων αὐτούς τε ἐκείνους καὶ	τοὺς	ἀκούοντας. Καὶ οὐ τοῦτο ἦν
[7]	Προύτρεψε δὲ αὐτὸν οὐχ ὥσπερ	τοὺς	ἄλλους ἔπεισεν ἐντείνων τὴν παραίνεσιν,
[6]	φασί, καὶ Δημόκριτος ὁρῶν σπουδάζοντας	τοὺς	ἀνθρώπους· μὴ δὴ πρὸς τὰς
[14]	Ἐπεὶ καὶ τῶν ταύρων ἀκούω	τοὺς	ἀσθενεστέρους ἐξίστασθαι τῆς ἀγέλης καὶ
[10]	φύλλα, οὐδὲ ὅπως ἀργυροῦς ἕξει	τοὺς	βλαστοὺς ἢ τὰ πλῆκτρα καὶ
[13]	νεὼς μηδὲ τὰ ἀγάλματα μηδὲ	τοὺς	βωμούς, οἴεταί τις ἀθεότητος εἶναι
[11]	ἂν φανῇ τῷ λόγῳ πρακτέα,	τοὺς	δὲ ἐκ τοῦ σώματος ἐμπίπτοντας
[13]	καλῶν δογμάτων· ἐπὶ τούτου φασὶ	τοὺς	Ἕλληνας ἐπιγράφειν τοῖς ἑαυτῶν οἴκοις
[8]	εἰσιν» οὐκ ἀγεννεῖ δέ, νὴ	τοὺς	θεούς, εἴ τις αὐτὸ κατὰ
[11]	εὐδαιμονίας λόγον ἐλαττοῦσθαι, πρὸς μὲν	τοὺς	θεοὺς οὐκ ἐρίζων, τοῦ δοκοῦντος
[3]	τέχνης ἡγεῖται τε ἅμα καὶ	τοὺς	καθόλου λόγους συνείληφε. Τά τε
[7]	δαιμόνιός φησιν Ἰάμβλιχος, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	κορυφαίους ἐν αὐτῇ, Ἀντισθένη καὶ
[12]	τοῖς πολλοῖς. Οὐκ οἶσθα ὅπως	τοὺς	μὲν νέους τῆς φιλοσοφίας ἀπάγουσιν
[13]	ὅτι μὴ προσῄει μηδὲ ἐθεράπευε	τοὺς	νεὼς μηδὲ τὰ ἀγάλματα μηδὲ
[14]	ἑστίας, ἄκλητος καὶ κεκλημένος, διαλλάσσων	τοὺς	οἰκειοτάτους ἀλλήλοις, εἴποτε στασιάζοντας αἴσθοιτο,
[11]	ἤδη κατὰ νοῦν ζῶντι καὶ	τοὺς	ὀρθοὺς εὑρεῖν τε δυναμένῳ καὶ
[12]	ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἀληθῶς κυνῶν	τοὺς	πολλοὺς διανοουμένους. Καὶ οὐ τοῦτο
[8]	ἀνόητοι δοκοῦσιν· ἀνθ´ ὅτου δὴ	τοὺς	πόνους ὑπέμειναν τούτους; Ὡς αὐτὸς
[4]	βαδίζειν καὶ ἐφικνεῖσθαι τοῦ τέλους,	τοὺς	πρωτεύσαντας δὲ ἐν ἑκάστῃ τῶν
[11]	σῶμα ὡς οὐδεὶς οἶμαι τῶν	τοὺς	στεφανίτας ἀγωνισαμένων, οὕτω δὲ διετέθη
[14]	ζῷον τὸν ἄνθρωπον εἶναι. καὶ	τοὺς	συμπολιτευομένους ὠφέλησαν οὐ τοῖς παραδείγμασι
[14]	χάριτος, οὐχ ἵνα συκοφαντεῖν δοκῇ	τοὺς	σωφρονισθέντας, ὠφελεῖν δὲ ἐθέλων αὐτούς
[5]	δίκῃ νῦν εἴποιμι ἂν τοὔνομα,	τοὺς	τοῦ Κιτιέως ὁμιλητὰς λέγω, οἵ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006