Chapitre
[14]	οὕτως ἐπιέναι καὶ προκαλεῖσθαι καὶ	τῆς	ἀγέλης ἀμφισβητεῖν τοῖς προκατέχουσιν, ὡς
[14]	ταύρων ἀκούω τοὺς ἀσθενεστέρους ἐξίστασθαι	τῆς	ἀγέλης καὶ καθ´ ἑαυτοὺς νεμομένους
[5]	ἀεὶ καὶαἳ τούτοις εἰσὶν αἰτίαι	τῆς	ἀειγενεσίας. Ἀλλ´ οὗτος μὲν ὁ
[6]	δὲ μὴ, τότε ἐξορίζειν αὐτὰ	τῆς	ἀκοῆς, ὥσπερ Ἀθηναῖοι τὰ ψευδῆ
[7]	ἄνδρας ἀλλήλων ἐθέλομεν οὓς ὁ	τῆς	ἀληθείας συνήγαγεν ἔρως ἥ τε
[1]	κωμῳδεῖ καί φησι τὸν Διογένη	τῆς	ἀνοίας καὶ κενοδοξίας ἐκτετικέναι δίκας
[7]	καὶ ἡ πρὸς τὸν ζῆλον	τῆς	ἀρετῆς ξύμπνοια· εἰ δὲ Πλάτωνι
[11]	μέρει προσίετο. Ὑπὸ δὲ ταύτης	τῆς	ἀσκήσεως ὁ ἀνὴρ οὕτω μὲν
[9]	ἀφελέσθαι καὶ καταστῇσαι παντάπασιν ἐξάντη	τῆς	δειλίας ᾠήθη χρῆναι· δειλία γάρ
[15]	ἀλόγως ποιεῖν, ἐπεὶ καὶ ταῦτα	τῆς	Διογένους εἰσὶ φιλοσοφίας οἰκεῖα, πατείτω
[15]	εἶναι σεμνότερος ἐθέλων ἀπεπλανήθης τοσοῦτον	τῆς	Διογένους προαιρέσεως, ὥστε αὐτὸν ἐλεεινὸν
[14]	ἦν, ὡς ἐγὼ οἶμαι, τοῦτο	τῆς	Διογένους φιλοσοφίας. ~Εἰ δὲ ἑταίρᾳ
[9]	πράγματα; Περιιδεῖν αὑτὸν ὑπὸ ταύτης	τῆς	δόξης ἐνοχλούμενον, ὡς νομίζειν ὅτι
[7]	ἀληθείας συνήγαγεν ἔρως ἥ τε	τῆς	δόξης ὑπεροψία καὶ ἡ πρὸς
[15]	ἐγνώκεις, ἡμῖν δὲ οὐ μεταμελήσει	τῆς	εἰς τὸν ἄνδρα εὐφημίας.
[11]	ταῖς τῶν πολλῶν δόξαις, οὔπω	τῆς	ἐλευθερίας ἔθιγες οὐδὲ ἐγεύσω τοῦ
[11]	πάντα ἁπλῶς τὰ τοιαῦτα δίχα	τῆς	ἐλευθερίας, οὐ τοῦ δοκοῦντος εὐτυχηκέναι,
[5]	τὸ λίαν ἀκραιφνὲς καὶ καθαρὸν	τῆς	ἐλευθερίας τοῦ κυνός, ἐσκέπασαν αὐτόν,
[7]	τῶν καλῶν ἁπάντων αἴτιος, ὁ	τῆς	Ἑλλάδος κοινὸς ἡγεμὼν καὶ νομοθέτης
[15]	περὶ αὐτοῦ καὶ πορρωτέρω προῆλθες	τῆς	ἐμπειρίας τἀνδρός. Τίνα γὰρ οὐκ
[3]	Τά τε γὰρ θεῖα διὰ	τῆς	ἐνούσης ἡμῖν θείας μερίδος, τά
[3]	ἡδύνατο, τὰ μὲν ἄψυχα σώματα	τῆς	ἕξεως μόνον, τὰ φυτὰ δὲ
[3]	διὰ Προμηθέως ἐξ ἡλίου μετὰ	τῆς	Ἑρμοῦ μερίδος οὐχ ἕτερόν ἐστι
[9]	τὸ γοῦν τοιοῦτο. Ἐπεὶ πρὸ	τῆς	Θεσμοφόρου {Δήμητρος} εἰ σαρκῶν ἑψημένων
[3]	μερίδος, τά τε θνητὰ διὰ	τῆς	θνητοειδοῦς μοίρας· πρὸς τούτοις, ἔφη,
[4]	ἀλλαχοῦ που γενόμενοι, καθάπερ ὑπὸ	τῆς	Κίρκης ἢ τῶν Λωτοφάγων ἡδονῆς
[14]	τὴν ἔνστασιν ἀντὶ τῆς πήρας	τῆς	κυνικῆς ὑπολαμβανέτω φιλοσοφίας γνωρίσματα. Παρρησίᾳ
[8]	ἐπὶ τὰ μέρη τῆς φιλοσοφίας	τῆς	κυνικῆς. Φαίνονται μὲν δὴ καὶ
[8]	γοῦν ἢ δέκα μυριάδες ὑπὸ	τῆς	ναυτίας καὶ βδελυρίας διεστράφησαν τὸν
[1]	~Ἄνω ποταμῶν» τοῦτο δὴ τὸ	τῆς	παροιμίας· ἀνὴρ κυνικὸς Διογένη φησὶ
[14]	σκήπτρου καὶ τὴν ἔνστασιν ἀντὶ	τῆς	πήρας τῆς κυνικῆς ὑπολαμβανέτω φιλοσοφίας
[6]	περιττὰ καὶ βδελυρὰ καὶ φαῦλα	τῆς	πόλεως ἀπεληλάκασι, λουτρὰ δημόσια καὶ
[8]	δὲ οὐκ ἄλλου χάριν ἀλλὰ	τῆς	πράξεως· ἐπεὶ καὶ τὸ ἑαυτὸν
[11]	δὴ ταύτης εἰ μὴ μάλιστα	τῆς	προαιρέσεως ἦν Διογένης, ὃς τὸ
[2]	ἵν´ εἴπω ξυνελὼν ἐν βραχεῖ,	τῆς	σωματικῆς ἡδονῆς δεδουλωμένοι τῶν λόγων
[9]	ἄλλοις ἅπασιν ἀπαθοῦς, ὑπὸ δὲ	τῆς	τοιαύτης ἐδωδῆς μόνον θραττομένου καὶ
[9]	ἀνεπαχθῶς, μᾶλλον δὲ καὶ μετὰ	τῆς	τοῦ σώματος ὠφελείας ἐργάζοιτο, κατὰ
[1]	ἐκτετικέναι δίκας ὥσπερ ὑπὸ κωνείου	τῆς	τροφῆς διαφθαρέντα. Οὕτω πόρρω που
[7]	ἡμῖν, ὦ μακάριε Κρίτων, οὕτω	τῆς	τῶν πολλῶν δόξης μέλει; Εἶτα
[12]	οἶσθα ὅπως τοὺς μὲν νέους	τῆς	φιλοσοφίας ἀπάγουσιν ἄλλα ἐπ´ ἄλλοις
[8]	τὸν γὰρ θεόν, ἄνθρωπον οὐδένα	τῆς	φιλοσοφίας ἀρχηγὸν ἐπεποίητο. Τί δῆτα
[3]	ὑπὲρ αὐτῆς ῥητέον ἡμῖν ἐστι	τῆς	φιλοσοφίας. Ἡ τῶν θεῶν εἰς
[7]	νόμισμα» πέφηνε γοῦν ἡμῖν ἀρχηγὸς	τῆς	φιλοσοφίας ὅσπερ, οἶμαι, τοῖς Ἕλλησι
[5]	ἀλλὰ πολὺ πλέον ἀπὸ τοῦ	τῆς	φιλοσοφίας τέλους· τὸ γὰρ ὁμολογουμένως
[8]	διόπερ ἐπανακτέον ἐπὶ τὰ μέρη	τῆς	φιλοσοφίας τῆς κυνικῆς. Φαίνονται μὲν
[7]	τεμένους. Εὑρήκαμεν δὴ τὸν ἀρχηγέτην	τῆς	φιλοσοφίας, ὥς που καὶ ὁ
[15]	καταπαιζέτω τῶν τὰ μὲν ἀναγκαῖα	τῆς	φύσεως ἔργα κρυπτόντων ἐν σκότῳ,
[11]	ἀνέδην παρεῖχεν, ἵνα αὐτὸ {τὸ}	τῆς	φύσεως ῥωμαλεώτερον καταστήσῃ, πράττειν δὲ
[8]	πράξει καὶ ἐπιστήμῃ. Εἰ δὲ	τῆς	φυσικῆς πρὸς τὴν θεωρίαν ἐξέκλιναν,
[11]	οὗ κήρυξ ἐστὶν ὁ διὰ	τῆς	φωνῆς οὑτοσὶ λόγος προϊὼν ἐξ
[14]	Διογένης καὶ Κράτης ἐξελαυνέτω μὲν	τῆς	ψυχῆς ἅπαντα ἐκ πάσης τὰ
[12]	ὑπομένειν πόνον καὶ πιαίνειν τὸν	τῆς	ψυχῆς δεσμὸν καὶ τράπεζαν παρατίθεσθαι
[3]	αὐτῷ, ἀλλὰ καὶ εἴ τι	τῆς	ψυχῆς ἐν ἡμῖν ἐστι κρεῖττον
[3]	σώματι μαθεῖν, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς	τῆς	ψυχῆς ἐπελεύσεται τὴν οὐσίαν, ἔπειτα
[3]	αὐτὰ πρὸς κολακείαν τοῦ παθητικοῦ	τῆς	ψυχῆς ἡμῶν ἐπινενόηται. Προσλιπαρῆσαι μὲν
[11]	Οὐκοῦν ἐπειδὴ τὸ μέν ἐστι	τῆς	ψυχῆς ἡμῶν θειότερον, ὃ δὴ
[3]	ἄττα δοκεῖ καὶ οἷστισιν ἁρμόττει	τῆς	ψυχῆς μέρεσιν οὐκ ἀγνοήσει. Σκόπει
[13]	αὑτῷ χειρόηθες καταστησάτω τὸ παθηματικὸν	τῆς	ψυχῆς μόριον, ὥστε παντάπασιν ἐξελεῖν
[8]	καθάπερ δι´ ὀχετῶν τοιούτων εἰσφερούσης	τῆς	ψυχῆς. Συλλέγουσα γάρ, φασί, τὰ
[10]	καὶ οὗτος ὁ λόγος περὶ	τῆς	ψυχῆς ὡς ἀληθὴς ὑπό τινων.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006