Chapitre
[7]	ὃν ἐπειδὴ μὴ θέμις ἦν	τι	διαλαθεῖν, οὐδὲ ἡ Διογένους ἐπιτηδειότης
[3]	δὴ πάντες ἀδιδάκτως πειθόμενοι θεῖόν	τι	εἶναι νομίζομεν, καὶ τοῦτο ἐνιδρῦσθαι
[6]	ἐσπουδακέναι νομίσαντες· ἔστι μὲν γάρ	τι	καὶ ἐν ἐκείνοις οὐκ ἄχρηστον,
[11]	παντοδαπόν, ὀργῇ καὶ ἐπιθυμίᾳ ξυμμιγές	τι	καὶ πολυκέφαλον θηρίον, πότερον χρὴ
[7]	ἕτερον δὲ Διογένης, ἓν δέ	τι	καὶ ταὐτόν, εἰ γοῦν ἔροιτό
[1]	ἡλικίαν ἀκμάζων, ὡς ἂν μή	τι	κακὸν λάβῃ, καὶ ταῦτα τοῦ
[2]	χείρους· ἀπειθοῦντες δὲ εἰ μέν	τι	λαμπρὸν καὶ σεμνὸν ἐπιτηδεύσειαν, ὑπερφωνοῦντες
[6]	Ὡς ἂν οὖν μὴ τοιοῦτόν	τι	πάθωμεν, ὅσα ἔπαιξε ταῦτα αὐτὸν
[3]	οὐδὲ τῶν ἀχρήστων καὶ περιττῶν	τι	παντάπασιν ἀγνοήσει, ἐπεὶ καὶ αὐτὰ
[10]	πολυπραγμονοῦσιν. Ἐπεὶ δὲ ἡμῖν οὐδέν	τι	παραπλησία ψυχὴ τοῖς ἄλλοις ἐνέσπαρται
[15]	Εἰ μὲν οὖν ὁ λόγος	τι	πλέον ἐποίησεν, οὐκ ἐμὸν μᾶλλον
[15]	διακωμῳδεῖς, ὦ βέλτιστε, ἴσως ἄν	τι	πλέον ἐσκόπησας περὶ αὐτοῦ καὶ
[8]	ψευδέσι, προσπεπονθέναι. Οὐκοῦν οὐδὲ εἴ	τι	Πυθαγόρας ἔφη, οὐδὲ εἴ τις
[6]	αὐτῶν ἀποβλέπωμεν, ὥσπερ οἱ μανθάνειν	τι	σπουδαῖον ἥκιστα ἐρῶντες, πόλει παραβάλλοντες
[3]	ἀρκέσει αὐτῷ, ἀλλὰ καὶ εἴ	τι	τῆς ψυχῆς ἐν ἡμῖν ἐστι
[15]	ἀπέπαρδεν εἴτε ἀπεπάτησεν εἴτε ἄλλο	τι	τοιοῦτον ἔπραξεν, ὥσπερ οὖν λέγουσινοἱ
[8]	ἐπιστήμας. Ἐγὼ δέ, εἰ μή	τι	τοιοῦτονἦν ἢ ἐνδέον ἢ τέλειον
[11]	ὀνομάτων καὶ ῥημάτων, ἕτερον δέ	τι	τούτῳ συνέζευκται ποικίλον καὶ παντοδαπόν,
[10]	ἀετὸς οὐδὲ πλάτανος οὐδὲ ἄλλο	τι	τῶν ὄντων ζῴων ἢ φυτῶν
[7]	νόον οὐ διδάσκει» οὔτε ἄλλο	τι	τῶν τοιούτων παθεῖν, ὅσα καὶ
[15]	ἂν οὕτω φανῇ καὶ τοιοῦτόν	τι	φάναι φανερῶς ἐν ὀφθαλμοῖς πάντων,
[3]	Οὐκοῦν ἐπειδὴ τὸν κυνισμὸν εἶδός	τι	φιλοσοφίας εἶναι συμβέβηκεν, οὔτι φαυλότατον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006