Chapitre
[15]	ἐκ τοῦ παραχρῆμα περὶ τῶν	τοιούτων	ἂν ἀπνευστί, τὸ δὴ λεγόμενον,
[14]	πατήσει· τότε ἤδη καὶ τῶν	τοιούτων,	ἂν προσπίπτῃ, θιγεῖν οὐδὲν κωλύει.
[8]	τινὲς οἴονται, καθάπερ δι´ ὀχετῶν	τοιούτων	εἰσφερούσης τῆς ψυχῆς. Συλλέγουσα γάρ,
[13]	ἦν γὰρ οὐθὲν αὐτῷ τῶν	τοιούτων,	οὐ λιβανωτός, οὐ σπονδή, οὐκ
[3]	σῶμα, οἷον ἰατρικῆς, γεωργίας, ἑτέρων	τοιούτων.	Οὐ μὴν οὐδὲ τῶν ἀχρήστων
[7]	διδάσκει» οὔτε ἄλλο τι τῶν	τοιούτων	παθεῖν, ὅσα καὶ οἷα πάσχουσιν
[8]	γε ἐπισυμβαίνει, τρίχες, ὄνυχες, ῥύπος,	τοιούτων	περιττωμάτων γένος, ὧν ἄνευ σῶμα
[15]	συκοφαντίας, γραφὰς ἀδίκους, διώξεις ἄλλων	τοιούτων	συρφετῶν πραγμάτων. Ἐπεὶ καὶ Διογένης
[7]	Σωκράτης μηδὲν φροντίζειν ἡμᾶς τῶν	τοιούτων·	φησὶ γοῦν· Ἀλλὰ τί ἡμῖν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006