HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
βρόχος 1
βωμούς 1
Γαλιλαίων 1
γὰρ 44
γάρ 9
γαστέρα 1
γαστέρι 1

Fréquences [« »]
41 ἐν
36 τοῖς
35 τῷ
44 γὰρ
44 τοῦτο
45 ὁ
48 τὸν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Julien l'Apostat, Contre les chiens ignorants

γὰρ

Chapitre

[5]   τίς καὶ ὁποῖος πέφυκεν· ὁ γὰρ ἀγνοῶν ὅστις ἐστίν, οὐκ εἴσεται

[4]   πολλὰς ἐκ μιᾶς ποιείτω. Ὥσπερ γὰρ ἀλήθεια μία. οὕτω δὲ καὶ

[13]   τῶν ἡδονῶν εἰδέναι· εἰς τοῦτο γὰρ ἄμεινον ἐλθεῖν εἰς τὸ καὶ

[1]   ἢ πλουτεῖν ὥσπερ νῦν· ἦ γὰρ ἂν ἐπαύσαντο νοσοῦντες ἅμα καὶ

[11]   τοῦτο τοῦ παντάπασιν ἀπερυθριᾶν· ἔχουσι γὰρ ἄνθρωποι φύσει πρὸς ἀλήθειαν οἰκείως·

[5]   ἄλλων, εἴπερ ἑαυτὸν ἀγνοοίη· πάντα γὰρ αὐτός ἐστιν, εἴπερ ἐν ἑαυτῷ

[13]   ὀρθῶς, ἤρκει τοῦτο μόνον· αὐτῇ γὰρ αὐτοὺς ἐθεράπευε τῇ ψυχῇ, διδοὺς

[7]   Παραχάραξον» εἰπών, τὸ νόμισμα» Τὸ γὰρ Γνῶθι σαυτὸν» οὐκ ἐκείνῳ πρῶτον,

[9]   νενόμισται καὶ οὕτω συνειθίσμεθα· οὐ γὰρ δὴ πρὶν μὲν ἑψηθῆναι βδελυρὰ

[6]   οἷς Ἀλκιβιάδης ἐπαινῶν Σωκράτη. Φημὶ γὰρ δὴ τὴν κυνικὴν φιλοσοφίαν ὁμοιοτάτην

[12]   βίῳ διδόντες ὁδὸν εὐτελείας; Οὐ γὰρ ἐκ τῶν μαζοφάγων» φησὶν ὁ

[6]   μικρὸν ἰδεῖν τὸν Σωκράτη» χρήσομαι γὰρ ἐκείνοις ἐγὼ τοῖς ῥήμασιν, οἷς

[4]   ὄντων περιποιήσασθαι, πρόδηλον ἐντεῦθεν. Οὐ γὰρ ἐπὶ πλούτῳ χρημάτων τὸ θεῖον

[9]   αὐτὰς προσφερόμεθα, φράσον ἡμῖν. Οὐ γὰρ ἔχεις ἕτερον εἰπεῖν ἢ ὅτι

[7]   ἀλλὰ καὶ Βαρβάροιςοὕτω φιλοσοφῆσαι· αὕτη γὰρ ἡ φιλοσοφία κοινή πως ἔοικεν

[5]   καὶ γὰρ καὶ Ἀριστοτέλης· ὃ γὰρ ἡμεῖς ποτέ, τοῦτο ὁ θεὸς

[4]   γεγόνει καὶ πλείονα ᾔδει» ἐπιστήμῃ γὰρ ἡμῶν οἱ θεοὶ διαφέρουσιν. Ἡγεῖται

[14]   λόγῳ καὶ νῷ κυβερνάσθω. Κεφάλαιον γὰρ ἦν, ὡς ἐγὼ οἶμαι, τοῦτο

[3]   καθόλου λόγους συνείληφε. Τά τε γὰρ θεῖα διὰ τῆς ἐνούσης ἡμῖν

[8]   ἀξιόπιστος ἐδόκει τῷ Διογένει· τὸν γὰρ θεόν, ἄνθρωπον οὐδένα τῆς φιλοσοφίας

[6]   ὡς ἔφην, τοιοῦτον· αἵ τε γὰρ θρυλλούμεναι Διογένους τραγῳδίαι Φιλίσκου τινὸς

[4]   ἡμῶν οἱ θεοὶ διαφέρουσιν. Ἡγεῖται γὰρ ἴσως καὶ αὐτοῖς τῶν καλῶν

[5]   δύναμιν ὁμοιοῦσθαι θεῷ φασι, καὶ γὰρ καὶ Ἀριστοτέλης· ὃ γὰρ ἡμεῖς

[10]   τοῦ συμπεφυρμένου τῇ ψάμμῳ· λέγεται γὰρ καὶ οὗτος ὁ λόγος περὶ

[1]   καὶ τοῦ νοσεῖν· ὁ μὲν γὰρ νοσῶν μαλακῶς ἔσθ´ ὅτε θεραπεύεται,

[8]   τὴν Διογένους ἐξηγήσατο σύνεσιν. Ὅπερ γὰρ ὁ Σωκράτης ὑπὲρ αὑτοῦ φησιν

[7]   ἐστιν οὔτε διογενισμός» Λέγουσι μὲν γὰρ οἱ γενναιότεροι τῶν κυνῶν ὅτι

[7]   ἄλλοις ἔφη καὶ λέγει, πρόκειται γὰρ οἶμαι τοῦ τεμένους. Εὑρήκαμεν δὴ

[5]   τοῦ τῆς φιλοσοφίας τέλους· τὸ γὰρ ὁμολογουμένως ζῆν τῇ φύσει τέλος

[11]   δὴ τῶν πολυθρυλλήτων, ἐλευθερίαν; Πῶς γὰρ οὐ φήσεις, ἐπεὶ καὶ τὰ

[2]   προσουροῦσιν, οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ» καὶ γὰρ οὐδὲ τῶν κυνιδίων ἡμῖν μέλει

[13]   σημεῖον, οὐκ ὀρθῶς νομίζει· ἦν γὰρ οὐθὲν αὐτῷ τῶν τοιούτων, οὐ

[5]   θεὸν ἑαυτὸν μὴ εἰδέναι· κομιδῇ γὰρ οὐθὲν εἴσεται τῶν ἄλλων, εἴπερ

[15]   προῆλθες τῆς ἐμπειρίας τἀνδρός. Τίνα γὰρ οὐκ ἐξέπληξε τῶν Ἑλλήνων ἡ

[15]   τὸ δὴ λεγόμενον, συνείραντες, ἔστι γὰρ πάρεργον ἡμέραιν δυοῖν, ὡς ἴσασιν

[9]   πρότερον ἔτι σαφέστερον διέλθοιμι. Ἀπάθειαν γὰρ ποιοῦνται τὸ τέλος· τοῦτο δὲ

[11]   θεῷ, μᾶλλον δὲ θείῳ; Τοῦτο γὰρ πολλοὶ τοῦ Διογένους ζηλώσαντες ἐγένοντο

[8]   αὐτὸς εἶπας, κενοδοξίας ἕνεκα· καὶ γὰρ πῶς ὑπὸ τῶν ἄλλων ἐπῃνοῦντο

[8]   αἴτια, οἷον ὀφθαλμούς, ἀκοάς; Ὑπουργεῖ γὰρ ταῦτα πρὸς φρόνησιν εἴτε ἐγκατορωρυγμένῃ

[3]   διοίσει πρὸς τὸν λόγον· ἅπαντα γὰρ ταῦτα φαίνεται προσάλληλα καὶ μάλα

[6]   δὲ μὴ παριᾶσιν. Ὁ μὲν γὰρ τοῖς τοιούτοις ἐντυχών, εἶτα τοῦτο

[10]   οὖσι τῶν ζῴων ξυνετωτέροις· κατὰ γὰρ τὸν Πρωταγόρου μῦθον ἐκείνοις μὲν

[11]   ταῖς κοιναῖς ἕπεσθαι δόξαις· ἄμεινον γὰρ τοῦτο τοῦ παντάπασιν ἀπερυθριᾶν· ἔχουσι

[3]   ψυχῆς ἡμῶν ἐπινενόηται. Προσλιπαρῆσαι μὲν γὰρ τούτοις ἀποκνήσει αἰσχρὸν οἰόμενος τὸ

Chapitre
[5]	τίς καὶ ὁποῖος πέφυκεν· ὁ	γὰρ	ἀγνοῶν ὅστις ἐστίν, οὐκ εἴσεται
[4]	πολλὰς ἐκ μιᾶς ποιείτω. Ὥσπερ	γὰρ	ἀλήθεια μία. οὕτω δὲ καὶ
[13]	τῶν ἡδονῶν εἰδέναι· εἰς τοῦτο	γὰρ	ἄμεινον ἐλθεῖν εἰς τὸ καὶ
[1]	ἢ πλουτεῖν ὥσπερ νῦν· ἦ	γὰρ	ἂν ἐπαύσαντο νοσοῦντες ἅμα καὶ
[11]	τοῦτο τοῦ παντάπασιν ἀπερυθριᾶν· ἔχουσι	γὰρ	ἄνθρωποι φύσει πρὸς ἀλήθειαν οἰκείως·
[5]	ἄλλων, εἴπερ ἑαυτὸν ἀγνοοίη· πάντα	γὰρ	αὐτός ἐστιν, εἴπερ ἐν ἑαυτῷ
[13]	ὀρθῶς, ἤρκει τοῦτο μόνον· αὐτῇ	γὰρ	αὐτοὺς ἐθεράπευε τῇ ψυχῇ, διδοὺς
[7]	Παραχάραξον» εἰπών, τὸ νόμισμα» Τὸ	γὰρ	Γνῶθι σαυτὸν» οὐκ ἐκείνῳ πρῶτον,
[9]	νενόμισται καὶ οὕτω συνειθίσμεθα· οὐ	γὰρ	δὴ πρὶν μὲν ἑψηθῆναι βδελυρὰ
[6]	οἷς Ἀλκιβιάδης ἐπαινῶν Σωκράτη. Φημὶ	γὰρ	δὴ τὴν κυνικὴν φιλοσοφίαν ὁμοιοτάτην
[12]	βίῳ διδόντες ὁδὸν εὐτελείας; Οὐ	γὰρ	ἐκ τῶν μαζοφάγων» φησὶν ὁ
[6]	μικρὸν ἰδεῖν τὸν Σωκράτη» χρήσομαι	γὰρ	ἐκείνοις ἐγὼ τοῖς ῥήμασιν, οἷς
[4]	ὄντων περιποιήσασθαι, πρόδηλον ἐντεῦθεν. Οὐ	γὰρ	ἐπὶ πλούτῳ χρημάτων τὸ θεῖον
[9]	αὐτὰς προσφερόμεθα, φράσον ἡμῖν. Οὐ	γὰρ	ἔχεις ἕτερον εἰπεῖν ἢ ὅτι
[7]	ἀλλὰ καὶ Βαρβάροιςοὕτω φιλοσοφῆσαι· αὕτη	γὰρ	ἡ φιλοσοφία κοινή πως ἔοικεν
[5]	καὶ γὰρ καὶ Ἀριστοτέλης· ὃ	γὰρ	ἡμεῖς ποτέ, τοῦτο ὁ θεὸς
[4]	γεγόνει καὶ πλείονα ᾔδει» ἐπιστήμῃ	γὰρ	ἡμῶν οἱ θεοὶ διαφέρουσιν. Ἡγεῖται
[14]	λόγῳ καὶ νῷ κυβερνάσθω. Κεφάλαιον	γὰρ	ἦν, ὡς ἐγὼ οἶμαι, τοῦτο
[3]	καθόλου λόγους συνείληφε. Τά τε	γὰρ	θεῖα διὰ τῆς ἐνούσης ἡμῖν
[8]	ἀξιόπιστος ἐδόκει τῷ Διογένει· τὸν	γὰρ	θεόν, ἄνθρωπον οὐδένα τῆς φιλοσοφίας
[6]	ὡς ἔφην, τοιοῦτον· αἵ τε	γὰρ	θρυλλούμεναι Διογένους τραγῳδίαι Φιλίσκου τινὸς
[4]	ἡμῶν οἱ θεοὶ διαφέρουσιν. Ἡγεῖται	γὰρ	ἴσως καὶ αὐτοῖς τῶν καλῶν
[5]	δύναμιν ὁμοιοῦσθαι θεῷ φασι, καὶ	γὰρ	καὶ Ἀριστοτέλης· ὃ γὰρ ἡμεῖς
[10]	τοῦ συμπεφυρμένου τῇ ψάμμῳ· λέγεται	γὰρ	καὶ οὗτος ὁ λόγος περὶ
[1]	καὶ τοῦ νοσεῖν· ὁ μὲν	γὰρ	νοσῶν μαλακῶς ἔσθ´ ὅτε θεραπεύεται,
[8]	τὴν Διογένους ἐξηγήσατο σύνεσιν. Ὅπερ	γὰρ	ὁ Σωκράτης ὑπὲρ αὑτοῦ φησιν
[7]	ἐστιν οὔτε διογενισμός» Λέγουσι μὲν	γὰρ	οἱ γενναιότεροι τῶν κυνῶν ὅτι
[7]	ἄλλοις ἔφη καὶ λέγει, πρόκειται	γὰρ	οἶμαι τοῦ τεμένους. Εὑρήκαμεν δὴ
[5]	τοῦ τῆς φιλοσοφίας τέλους· τὸ	γὰρ	ὁμολογουμένως ζῆν τῇ φύσει τέλος
[11]	δὴ τῶν πολυθρυλλήτων, ἐλευθερίαν; Πῶς	γὰρ	οὐ φήσεις, ἐπεὶ καὶ τὰ
[2]	προσουροῦσιν, οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ» καὶ	γὰρ	οὐδὲ τῶν κυνιδίων ἡμῖν μέλει
[13]	σημεῖον, οὐκ ὀρθῶς νομίζει· ἦν	γὰρ	οὐθὲν αὐτῷ τῶν τοιούτων, οὐ
[5]	θεὸν ἑαυτὸν μὴ εἰδέναι· κομιδῇ	γὰρ	οὐθὲν εἴσεται τῶν ἄλλων, εἴπερ
[15]	προῆλθες τῆς ἐμπειρίας τἀνδρός. Τίνα	γὰρ	οὐκ ἐξέπληξε τῶν Ἑλλήνων ἡ
[15]	τὸ δὴ λεγόμενον, συνείραντες, ἔστι	γὰρ	πάρεργον ἡμέραιν δυοῖν, ὡς ἴσασιν
[9]	πρότερον ἔτι σαφέστερον διέλθοιμι. Ἀπάθειαν	γὰρ	ποιοῦνται τὸ τέλος· τοῦτο δὲ
[11]	θεῷ, μᾶλλον δὲ θείῳ; Τοῦτο	γὰρ	πολλοὶ τοῦ Διογένους ζηλώσαντες ἐγένοντο
[8]	αὐτὸς εἶπας, κενοδοξίας ἕνεκα· καὶ	γὰρ	πῶς ὑπὸ τῶν ἄλλων ἐπῃνοῦντο
[8]	αἴτια, οἷον ὀφθαλμούς, ἀκοάς; Ὑπουργεῖ	γὰρ	ταῦτα πρὸς φρόνησιν εἴτε ἐγκατορωρυγμένῃ
[3]	διοίσει πρὸς τὸν λόγον· ἅπαντα	γὰρ	ταῦτα φαίνεται προσάλληλα καὶ μάλα
[6]	δὲ μὴ παριᾶσιν. Ὁ μὲν	γὰρ	τοῖς τοιούτοις ἐντυχών, εἶτα τοῦτο
[10]	οὖσι τῶν ζῴων ξυνετωτέροις· κατὰ	γὰρ	τὸν Πρωταγόρου μῦθον ἐκείνοις μὲν
[11]	ταῖς κοιναῖς ἕπεσθαι δόξαις· ἄμεινον	γὰρ	τοῦτο τοῦ παντάπασιν ἀπερυθριᾶν· ἔχουσι
[3]	ψυχῆς ἡμῶν ἐπινενόηται. Προσλιπαρῆσαι μὲν	γὰρ	τούτοις ἀποκνήσει αἰσχρὸν οἰόμενος τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/03/2006