Chapitre |
[8] |
ἡμέραν
ἐπιτηδεύοντες
οὐ
ζηλωτοὶ
μᾶλλον
|
ἡμῖν |
ἄθλιοι
δέ
τινες
καὶ
παντελῶς |
[7] |
ὥσπερ
οὖν
τῶν
ἄλλων
ἀγαθῶν
|
ἡμῖν |
αἴτιος
κατέστη,
οὕτω
δὲ
καὶ |
[12] |
τὰ
τοιαῦτα
θαρσεῖν
πράξας,
ἐντεῦθεν
|
ἡμῖν |
ἄρχῃ
δόξης
καταφρονεῖν.
Οὕτως
ᾤετο
|
[7] |
Παραχάραξον
τὸ
νόμισμα»
πέφηνε
γοῦν
|
ἡμῖν
|
ἀρχηγὸς
τῆς
φιλοσοφίας
ὅσπερ,
οἶμαι, |
[10] |
ἄγαν
φιλοτίμως
καὶ
μεγαλοδώρως
προσηνέχθη,
|
ἡμῖν |
δὲ
ἀντὶ
πάντων
ἐκ
Διὸς |
[15] |
καὶ
αὐτὸς
ὁπόσα
πρόσθεν
ἐγνώκεις,
|
ἡμῖν |
δὲ
οὐ
μεταμελήσει
τῆς
εἰς
|
[15] |
αἰτιασόμεθα.
Πρότερον
μέντοι
τὴν
Διογένους
|
ἡμῖν |
ἐπιδειξάμενος
εὐμάθειαν
καὶ
τὴν
ἀγχίνοιαν |
[6] |
τοῖς
παλαιοῖς
ὁμολογοῦντα,
μήτοι
ψευδομαρτυριῶν
|
ἡμῖν |
ἐπισκήπτειν,
εἰ
δὲ
μὴ,
τότε |
[7] |
καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτοις
ὅλον
|
ἡμῖν |
ἐπιτάξει
διαρρήδην
ἀναγνῶναι
τὸν
Κρίτωνα |
[3] |
εἴ
τι
τῆς
ψυχῆς
ἐν
|
ἡμῖν |
ἐστι
κρεῖττον
καὶ
θειότερον,
ὅπερ |
[8] |
καὶ
τούτων
αὐτῶν
ἅττα
συνέσεως
|
ἡμῖν |
ἐστι
μᾶλλον
αἴτια,
οἷον
ὀφθαλμούς, |
[3] |
ὀλίγα
πρότερον
ὑπὲρ
αὐτῆς
ῥητέον
|
ἡμῖν |
ἐστι
τῆς
φιλοσοφίας.
Ἡ
τῶν |
[10] |
ἄξια
νομίζων;
Εἰ
μὲν
οὖν
|
ἡμῖν |
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
τοῖς
ζῴοις, |
[3] |
γὰρ
θεῖα
διὰ
τῆς
ἐνούσης
|
ἡμῖν |
θείας
μερίδος,
τά
τε
θνητὰ |
[11] |
πάντες
ἡμῶν
εἰσιν,
οὓς
ἀναγκαῖον
|
ἡμῖν |
θεραπεύειν,
ἵνα
μηθὲν
ἀλγῶμεν
μηδὲ
|
[11] |
καὶ
πείσωμεν
ὑπακοῦσαι
τῷ
παρ´
|
ἡμῖν |
θεῷ,
μᾶλλον
δὲ
θείῳ;
Τοῦτο |
[11] |
τῷ
λόγῳ
καὶ
τῷ
ἐν
|
ἡμῖν |
θεῷ,
τοῦτ´
ἐστὶ
τῷ
νῷ, |
[2] |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
τῶν
κυνιδίων
|
ἡμῖν |
μέλει
τὰ
τοιαῦτα
πλημμελούντων.
~Δεῦρο |
[9] |
καὶ
ἁπλῶς
αὐτὰς
προσφερόμεθα,
φράσον
|
ἡμῖν. |
Οὐ
γὰρ
ἔχεις
ἕτερον
εἰπεῖν
|
[10] |
τὸ
εὐδαιμονεῖν
πολυπραγμονοῦσιν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
ἡμῖν |
οὐδέν
τι
παραπλησία
ψυχὴ
τοῖς |
[13] |
τοιαῦτα
ὅλως
ἀγνοῆσαι,
τοῦτο
δὲ
|
ἡμῖν |
οὐκ
ἄλλως
ἢ
διὰ
τῶν |
[15] |
ἐπιτηδεύουσι,
τὰ
μὲν
γάρ
ἐστιν
|
ἡμῖν
|
πᾶσι
κατὰ
φύσιν,
τὰ
δέ, |
[4] |
μέσον»
Μὴ
δὲ
τοῦτό
τις
|
ἡμῖν |
προφερέτω
εἴ
τινες
τῶν
κατ´ |
[10] |
κρατίστῳ
καὶ
σπουδαιοτάτῳ
τῶν
ἐν
|
ἡμῖν. |
~Σκόπει
δὴ
ταύτης
εἰ
μὴ |
[15] |
ἢ
οὐδὲ
ἅπαξ
ἐγένετο,
ὅταν
|
ἡμῖν |
τὰ
ἄλλα
κατὰ
τὸν
Διογένη |
[4] |
τῶν
βελτιόνων
ἐπιστήμην.
Μηδεὶς
οὖν
|
ἡμῖν |
τὴν
φιλοσοφίαν
εἰς
πολλὰ
διαιρείτω |
[7] |
δὴ
τὸ
μετὰ
τοῦτο
φράσον
|
ἡμῖν, |
ὦ
δαιμόνιε
Πλάτων
καὶ
θεῶν |
[7] |
τοιούτων·
φησὶ
γοῦν·
Ἀλλὰ
τί
|
ἡμῖν, |
ὦ
μακάριε
Κρίτων,
οὕτω
τῆς |