Chapitre
[11]	κάλλος καὶ πάντα ἁπλῶς τὰ	τοιαῦτα	δίχα τῆς ἐλευθερίας, οὐ τοῦ
[6]	καπηλεῖα καὶ πάντα ἁπλῶς τὰ	τοιαῦτα·	εἶτα ἄχρι τούτου γενόμενοι εἴσω
[9]	ὄστρεα καὶ πάντα ἁπλῶς τὰ	τοιαῦτα·	εἶτα ἐκείνους μὲν ὑπολαμβάνεις ζηλωτούς,
[12]	μηθὲν ἄξιον τοῦ δημοσίᾳ τὰ	τοιαῦτα	θαρσεῖν πράξας, ἐντεῦθεν ἡμῖν ἄρχῃ
[13]	καὶ εἰ πάσχει τις τὰ	τοιαῦτα	ὅλως ἀγνοῆσαι, τοῦτο δὲ ἡμῖν
[12]	νύκτωρ καθεύδειν μόνον, ἀλλὰ τὰ	τοιαῦτα	πάντα δρᾶν ἐν τῷ σκότῳ
[2]	τῶν κυνιδίων ἡμῖν μέλει τὰ	τοιαῦτα	πλημμελούντων. ~Δεῦρο οὖν ἄνωθεν ἐν
[10]	δύναμιν καὶ πάντα ἁπλῶς τὰ	τοιαῦτα	τοῦ παντὸς ἄξια νομίζων; Εἰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006