Chapitre
[11]	σωθεῖσι καὶ οἴκαδε, καὶ ἡμεῖς	αὐτοὺς	ἀπολυτρούμεθα, οὐχ ἵνα δουλεύσωσιν, ἀλλ´
[13]	ἤρκει τοῦτο μόνον· αὐτῇ γὰρ	αὐτοὺς	ἐθεράπευε τῇ ψυχῇ, διδοὺς οἶμαι
[8]	ὑπὲρ αὐτῶν διανοούμεθα, παίζειν δὲ	αὐτοὺς	καὶ κυβεύειν περὶ τοῖς φιλτάτοις»
[8]	στόμαχον καὶ ἀπόσιτοι γεγόνασιν, ἄχρις	αὐτοὺς	οἱ θεράποντες ἀνέλαβον ὀσμαῖς καὶ
[15]	ἐκείνων πατῶν τῦφον ἐποίει, διδάσκων	αὐτοὺς	ὅτι πολλῷ φαυλότερα καὶ χαλεπώτερα
[1]	ταῖς νόσοις μᾶλλον ἢ τούτους	αὐτοὺς	ὑγιαίνοντας· καίτοι γε καὶ τότε
[10]	ἐστιν εὐδαιμονίας ὅρος τὸ ἔχειν	αὐτοὺς	ὥσπερ πεφύκασι καὶ ἑαυτῶν εἶναι.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006