Chapitre
[8]	ὁ λόγος οὐ τοῖς νῦν	προσήκει,	διόπερ ἐπανακτέον ἐπὶ τὰ μέρη
[5]	εἴτε αὐτῷ τέμνειν εἴτε μὴ	προσήκει,	καὶ ὅτου δεῖ τῷ σιδήρῳ
[15]	οἷς ἀπομάττῃ, φιλοσοφώτατε. Πάνυ σοι	προσήκει	κωμῳδεῖν ἐκεῖνον, ὅτι κατειργάσω τὸν
[10]	ἑτέρωθί που τὴν εὐδαιμονίαν ἀποκεκρυμμένην	προσήκει	πολυπραγμονεῖν· οὐδὲ ἀετὸς οὐδὲ πλάτανος
[11]	τε δυναμένῳ καὶ κρῖναι λόγους	προσήκει	τὸ παράπαν οὐθὲν ἕπεσθαι τοῖς
[5]	εἴσεται δήπουθεν ὅτι πράττειν ἑαυτῷ	προσήκει,	ὥσπερ οὐδὲ τὸν σίδηρον ἀγνοῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006