Livre, Chapitre
[2, 16]	Ἀσίης τε καὶ Λιβύης γίνοιτ᾽	ἄν.	~καὶ τὴν μὲν Ἰώνων γνώμην
[2, 11]	γε καὶ μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι	ἄν·	κοῦ γε δὴ ἐν τῷ
[2, 26]	τῆς Λιβύης ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽	ἄν	μιν διὰ πάσης τῆς> Εὐρώπης
[2, 174]	κλέπτεσκε ἂν περιιών· οἳ δ᾽	ἄν	μιν φάμενοι ἔχειν τὰ σφέτερα
[2, 134]	ἦν ἡ Ροδῶπις· οὐ γὰρ	ἄν	οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην,
[2, 115]	ἐς χώρην τὴν ἐμήν, ἐγὼ	ἄν	σε ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην,
[2, 146]	ὁ ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη	ἄν	τις καὶ τούτους ἄλλους ἄνδρας
[2, 65]	αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽	ἄν	τις τῶν θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ,
[2, 173]	πάντα χρόνον ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη	ἄν,	ὥστε ἐς τὸ δέον οὐκ
[2, 24]	δηλῶσαι, πᾶν εἴρηται· τῆς γὰρ	ἂν	ἀγχοτάτω τε ᾖ χώρης οὗτος
[2, 26]	ταῦτα οὕτω εἶχε, ὁ ἥλιος	ἂν	ἀπελαυνόμενος ἐκ μέσου τοῦ οὐρανοῦ
[2, 121]	σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽	ἂν	ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα
[2, 22]	Αἴγυπτον. κῶς ὦν δῆτα ῥέοι	ἂν	ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ τῶν θερμοτάτων
[2, 85]	ταφαί σφεων εἰσὶ αἵδε· τοῖσι	ἂν	ἀπογένηται ἐκ τῶν οἰκίων ἄνθρωπος
[2, 126]	πρὸς αὐτὴν ἑκάστου δέεσθαι ὅκως	ἂν	αὐτῇ ἕνα λίθον ἐν τοῖσι
[2, 120]	αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι	ἂν	αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε
[2, 120]	ἦν Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι	ἂν	αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος
[2, 115]	Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω, ἐς ὃ	ἂν	αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ·
[2, 93]	τρεφόμενοι ἰχθύες γίνονται. οἵ δ᾽	ἂν	αὐτῶν ἁλῶσι ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν,
[2, 63]	καὶ τῇ ἄλλῃ ποιεῦσι· εὖτ᾽	ἂν	δὲ γίνηται καταφερὴς ὁ ἥλιος,
[2, 118]	πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ	ἂν	δικαίως αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν τῶν
[2, 6]	ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια. οὕτω	ἂν	εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ
[2, 135]	γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς	ἂν	εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ ὥς
[2, 65]	ἀργύριον τὰς τρίχας· τὸ δ᾽	ἂν	ἑλκύσῃ, τοῦτο τῇ μελεδωνῷ τῶν
[2, 3]	περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽	ἂν	ἐπιμνησθέω αὐτῶν, ὑπὸ τοῦ λόγου
[2, 47]	ἐν ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ οὐκ	ἂν	ἔτι γευσαίατο. οἱ δὲ πένητες
[2, 66]	ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ	ἂν	ἔτι πλέω ἐγίνετο, εἰ μὴ
[2, 67]	ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι τῇ	ἂν	εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν δὲ κροκοδείλων
[2, 173]	ὥστε ἐς τὸ δέον οὐκ	ἂν	ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω δὲ
[2, 89]	παραυτίκα διδοῦσι ταριχεύειν, οὐδὲ ὅσαι	ἂν	ἔωσι εὐειδέες κάρτα καὶ λόγου
[2, 90]	δὲ τὸν ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽	ἂν	ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ ξείνων
[2, 39]	πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι μὲν	ἂν	ᾖ ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές σφι
[2, 65]	ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι τῷ θεῷ τοῦ	ἂν	ᾖ τὸ θηρίον, ξυρῶντες τῶν
[2, 173]	μεγάλου ἄρχονται, καὶ ἄμεινον σὺ	ἂν	ἤκουες· νῦν δὲ ποιέεις οὐδαμῶς
[2, 49]	ἐν τοῖσι Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ	ἂν	ἦν τοῖσι Ἕλλησι καὶ οὐ
[2, 173]	πρήγματα, καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽	ἂν	ἠπιστέατο ὡς ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου
[2, 173]	τὸ μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι	ἂν	ἤτοι μανεὶς ἢ ὅ γε
[2, 169]	λέγεται εἶναι ἥδε διάνοια, μηδ᾽	ἂν	θεόν μιν μηδένα δύνασθαι παῦσαι
[2, 39]	κτῆνος πρὸς τὸν βωμὸν ὅκου	ἂν	θύωσι, πῦρ ἀνακαίουσι, ἔπειτα δὲ
[2, 65]	οἱ ἱρέες τάξωνται. ὃς δ᾽	ἂν	ἶβιν ἢ ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν
[2, 121]	αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὸν	ἂν	ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας
[2, 45]	ἐρσένων βοῶν καὶ μόσχων, ὅσοι	ἂν	καθαροὶ ἔωσι, καὶ χηνῶν, κῶς
[2, 98]	δὴ Ἀρχάνδρου πόλις. εἴη δ᾽	ἂν	καὶ ἄλλος τις Ἄρχανδρος, οὐ
[2, 148]	ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε	ἂν	καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα τοῦ
[2, 92]	τρώγουσι καὶ πωλέουσι· οἳ δὲ	ἂν	καὶ κάρτα βούλωνται χρηστῇ τῇ
[2, 43]	ἐμὴ γνώμη αἱρέει· ὥστε τούτων	ἂν	καὶ μᾶλλον τῶν θεῶν τὰ
[2, 29]	κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων, καὶ τῇ	ἂν	κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ ταύτης
[2, 66]	ὀφρύας μούνας, παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽	ἂν	κύων, πᾶν τὸ σῶμα καὶ
[2, 7]	τι τὸ διάφορον εὕροι τις	ἂν	λογιζόμενος τῶν ὁδῶν τουτέων τὸ
[2, 62]	οὔνομα κέεται λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽	ἂν	μὴ ἔλθωσι τῶν Αἰγυπτίων ἐς
[2, 39]	ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο, τοῖσι δὲ	ἂν	μὴ παρέωσι Ἕλληνες, οἳ δ᾽
[2, 65]	δὲ ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην τὴν	ἂν	οἱ ἱρέες τάξωνται. ὃς δ᾽
[2, 66]	Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν ὁτέοισι δ᾽	ἂν	οἰκίοισι αἰέλουρος ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ
[2, 93]	ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων, οἳ δ᾽	ἂν	ὀπίσω ἀναπλώοντες, τὰ ἐπὶ δεξιὰ
[2, 64]	θεῷ τοῦτο μὴ φίλον, οὐκ	ἂν	οὐδὲ τὰ κτήνεα ποιέειν. οὗτοι
[2, 45]	καθαροὶ ἔωσι, καὶ χηνῶν, κῶς	ἂν	οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι δὲ
[2, 174]	καὶ εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε	ἂν	περιιών· οἳ δ᾽ ἄν μιν
[2, 109]	ὁ ποταμός τι παρέλοιτο, ἐλθὼν	ἂν	πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον·
[2, 26]	χειμῶνος καὶ τοῦ βορέω ἤιε	ἂν	τὰ ἄνω τῆς Εὐρώπης κατά
[2, 47]	ἐν τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ	ἂν	τὰ ἱρὰ θύσωσι, ἐν ἄλλῃ
[2, 22]	ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο	ἂν	ταῦτα τὰ χωρία· τρίτα δὲ
[2, 49]	τοῖσι Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ ἂν	ἦν	τοῖσι Ἕλλησι καὶ οὐ νεωστὶ
[2, 26]	πάσης τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν	ἂν	τὸν Ἴστρον τά περ νῦν
[2, 160]	καὶ δοκέοντες παρὰ ταῦτα οὐδ᾽	ἂν	τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν
[2, 30]	δέξαντα τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα	ἂν	τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα
[2, 15]	τὰ δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν	ἂν	τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι
[2, 57]	ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ	ἂν	τρόπῳ πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ
[2, 65]	θηρία) ἱρὰ εἰ λέγοιμι, καταβαίην	ἂν	τῷ λόγῳ ἐς τὰ θεῖα
[2, 41]	οὔτε γυνὴ ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε	ἂν	τῷ στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς
[2, 11]	πρότερον ἢ ἐμὲ γενέσθαι οὐκ	ἂν	χωσθείη κόλπος καὶ πολλῷ μέζων
[2, 173]	ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς τὸ	ἄγαν	φαῦλον προάγων σεωυτόν. σὲ γὰρ
[2, 138]	δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ νηὸν	μέγαν,	ἐν τῷ δὴ τὤγαλμα ἔνι·
[2, 32]	δὲ τὴν πόλιν ῥέειν ποταμὸν	μέγαν,	ῥέειν δὲ ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν
[2, 141]	δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν	μέγαν	Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων τε καὶ
[2, 121]	τούτῳ τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου	μέγαν,	τὸν οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων
[2, 175]	δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ	ἐᾶν	ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη δὲ
[2, 92]	δὲ βύβλον τὴν ἐπέτειον γινομένην	ἐπεὰν	ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων, τὰ
[2, 78]	τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν,	ἐπεὰν	ἀπὸ δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ
[2, 40]	ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι ἐρέων.	ἐπεὰν	ἀποδείρωσι τὸν βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην
[2, 46]	δὲ τούτων ἕνα μάλιστα, ὅστις	ἐπεὰν	ἀποθάνῃ, πένθος μέγα παντὶ τῷ
[2, 93]	κατανοέειν τοῦτο· τοῦ προτέρου ἔτεος	ἐπεὰν	ἀπολίπῃ ὁ Νεῖλος, οἱ ἰχθύες
[2, 68]	ἐστὶ ἅτε ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ·	ἐπεὰν	γὰρ ἐς τὴν γῆν ἐκβῇ
[2, 60]	παρὰ πᾶσαν πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι·	ἐπεὰν	δὲ ἀπίκωνται ἐς τὴν Βούβαστιν,
[2, 73]	μετὰ δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα,	ἐπεὰν	δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ κοιλήναντα
[2, 40]	δὲ τῶν ἱρῶν τύπτονται πάντες,	ἐπεὰν	δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται τὰ
[2, 70]	νώτῳ καταπίνει· οἳ δὲ ἕλκουσι.	ἐπεὰν	δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν, πρῶτον
[2, 97]	ἄγει ἔνια πολλὰς χιλιάδας ταλάντων.	~ἐπεὰν	δὲ ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλος τὴν
[2, 149]	τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθύων,	ἐπεὰν	δὲ ἐσίῃ τὸ ὓδωρ ἐς
[2, 14]	ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς αὐτὴν ὗς,	ἐπεὰν	δὲ καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ τὸ
[2, 123]	ἄλλο ζῷον αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται,	ἐπεὰν	δὲ πάντα περιέλθῃ τὰ χερσαῖα
[2, 86]	δὲ τουτέων οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν.	ἐπεὰν	δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες
[2, 93]	ἅμα τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται·	ἐπεὰν	δὲ περιελθόντος τοῦ χρόνου πάλιν
[2, 60]	ἀείδουσι καὶ τὰς χεῖρας κροτέουσι.	ἐπεὰν	δὲ πλέοντες κατά τινα πόλιν
[2, 93]	τῆς ὁδοῦ διὰ τὸν ῥόον.	ἐπεὰν	δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ Νεῖλος,
[2, 93]	ἀνακάπτουσι καὶ ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται.	ἐπεὰν	δὲ πλήρεες γένωνται ἐν τῇ
[2, 41]	καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν·	ἐπεὰν	δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ
[2, 87]	δέρμα μοῦνον καὶ τὰ ὀστέα.	ἐπεὰν	δὲ ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν
[2, 85]	ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι.	ἐπεὰν	δὲ ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω ἐς
[2, 37]	πολλοί, τῶν εἷς ἐστι ἀρχιερεύς·	ἐπεὰν	δέ τις ἀποθάνῃ, τούτου ὁ
[2, 96]	μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα ξύλα·	ἐπεὰν	δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται,
[2, 92]	τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽	ἐπεὰν	δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ
[2, 47]	τῶν ὑῶν τῇ Σελήνῃ ποιέεται·	ἐπεὰν	θύσῃ, τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ
[2, 60]	~ἐς μέν νυν Βούβαστιν πόλιν	ἐπεὰν	κομίζωνται, ποιεῦσι τοιάδε. πλέουσί τε
[2, 92]	ἀπὸ τῶν ἰχθύων μοῦνον, τοὺς	ἐπεὰν	λάβωσι καὶ ἐξέλωσι τὴν κοιλίην,
[2, 173]	αὐτούς. τὰ τόξα οἱ ἐκτημένοι,	ἐπεὰν	μὲν δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι· εἰ
[2, 149]	ἐς τὸν Νεῖλον αὖτις· καὶ	ἐπεὰν	μὲν ἐκρέῃ ἔξω, ἣ δὲ
[2, 70]	ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην γράφω.	ἐπεὰν	νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον,
[2, 73]	πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ	ἐπεάν	οἱ ἀποθάνῃ ὁ πατήρ. ἔστι
[2, 19]	ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ ὁ Νεῖλος,	ἐπεὰν	πληθύῃ, οὐ μοῦνον τὸ Δέλτα
[2, 92]	σιτίων τάδε σφι ἄλλα ἐξεύρηται.	ἐπεὰν	πλήρης γένηται ὁ ποταμὸς καὶ
[2, 94]	πολλὸν μὲν δυσώδεα δέ· τοῦτον	ἐπεὰν	συλλέξωνται, οἳ μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι,
[2, 62]	Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν	ἐπεὰν	συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης ἐν τῇ
[2, 93]	ἐν τῇσι λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι.	ἐπεάν	σφεας ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν
[2, 29]	μαντήιον Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται δὲ	ἐπεάν	σφεας ὁ θεὸς οὗτος κελεύῃ
[2, 86]	καὶ τέχνην ἔχουσι ταύτην. οὗτοι,	ἐπεάν	σφι κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι
[2, 14]	ἄνθρωποι περὶ λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽	ἐπεάν	σφι ὁ ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν
[2, 66]	μὴ κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους τοιάδε·	ἐπεὰν	τέκωσι αἱ θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι
[2, 89]	δὲ γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν,	ἐπεὰν	τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα διδοῦσι ταριχεύειν,
[2, 87]	δὲ πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε·	ἐπεὰν	τοὺς κλυστῆρας πλήσωνται τοῦ ἀπὸ
[2, 97]	πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν,	ἐπεὰν	τοῦτο γένηται, οὐκέτι κατὰ τὰ
[2, 89]	καὶ λόγου πλεῦνος γυναῖκες· ἀλλ᾽	ἐπεὰν	τριταῖαι ἢ τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω
[2, 132]	τοῦ οἰκήματος ἀνὰ πάντα ἔτεα,	ἐπεὰν	τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον
[2, 91]	ἐὸν τὸ μέγαθος δίπηχυ, τὸ	ἐπεὰν	φανῇ, εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα
[2, 153]	τῷ Ἄπι, ἐν τῇ τρέφεται	ἐπεὰν	φανῇ ὁ Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον
[2, 94]	τῷ λύχνῳ προσηνές, ὀδμὴν δὲ	βαρέαν	παρέχεται. ~πρὸς δὲ τοὺς κώνωπας
[2, 11]	ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς τὴν	εὐρέαν	θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ
[2, 158]	δὴ ὄρεος τούτου παρὰ τὴν	ὑπώρεαν	ἦκται ἡ διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης
[2, 7]	μέχρι Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν	μεσόγαιαν	ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα
[2, 9]	δέ τι ἀπὸ θαλάσσης ἐς	μεσόγαιαν	μέχρι Θηβέων ἐστί, σημανέω· στάδιοι
[2, 150]	τὸ πρὸς ἑσπέρην ἐς τὴν	μεσόγαιαν	παρὰ τὸ ὄρος τὸ ὑπὲρ
[2, 15]	δὲ ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων ἐς	μεσόγαιαν	τείνειν αὐτὴν μέχρι Κερκασώρου πόλιος,
[2, 106]	τε ἐκ τῆς Ἐφεσίης ἐς	Φώκαιαν	ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων
[2, 116]	ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν	εὐπατέρειαν.	ἐπιμέμνηται δὲ καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ
[2, 38]	αὐτοὺς ὧδε· τρίχα ἢν καὶ	μίαν	ἴδηται ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ καθαρὸν
[2, 111]	τῷ οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς	μίαν	πόλιν, ἣ νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ
[2, 125]	καὶ τὴν αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν	μίαν	τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ
[2, 142]	ἱρέα τοῦτον τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα	μίαν	τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας
[2, 2]	τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον αὐτῶν	μηδεμίαν	φωνὴν ἱέναι, ἐν στέγῃ δὲ
[2, 166]	οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι	οὐδεμίαν,	ἀλλὰ τὰ ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι
[2, 160]	τιθέντας παντὸς τοῦ δικαίου ἡμαρτηκέναι.	οὐδεμίαν	γὰρ εἶναι μηχανὴν ὅκως οὐ
[2, 101]	ἄλλων βασιλέων οὐ γὰρ ἔλεγον	οὐδεμίαν	ἔργων ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν εἶναι
[2, 121]	καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν	οὐδεμίαν	ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε
[2, 111]	αὐτοῦ Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι μὲν	οὐδεμίαν	στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ οἱ τυφλὸν
[2, 162]	τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν τὴν	διάνοιαν,	καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι,
[2, 100]	μεταιτίους τοῦ φόνου ᾔδεε πολλοὺς	ἱστιᾶν,	δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν
[2, 126]	τὴν ἐν μέσῳ τῶν τριῶν	ἑστηκυῖαν,	ἔμπροσθε τῆς μεγάλης πυραμίδος, τῆς
[2, 87]	τῆς κοιλίης τὴν κεδρίην τὴν	ἐσῆκαν	πρότερον. ἣ δὲ ἔχει τοσαύτην
[2, 122]	τῇ Δήμητρι, καὶ τὰ μὲν	νικᾶν	αὐτὴν τὰ δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽
[2, 88]	ἡμέρας καὶ ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν	ἔδωκαν	ἀποφέρεσθαι. ~τὰς δὲ γυναῖκας τῶν
[2, 87]	δὲ ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν	ἔδωκαν	οὕτω τὸν νεκρόν, οὐδὲν ἔτι
[2, 97]	διὰ πεδίου πλέων ἥξεις κατ᾽	Ἄνθυλλάν	τε πόλιν καὶ τὴν Ἀρχάνδρου
[2, 124]	ἣν εἷλκον τοὺς λίθους, τὴν	ἔδειμαν	ἔργον ἐὸν οὐ πολλῷ τεῳ
[2, 75]	δὲ καὶ Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα	τιμᾶν	τὰς ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος δὲ
[2, 172]	παρεόντι εἶναι αὐτῶν βασιλεύς· καὶ	τιμᾶν	τε καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε.
[2, 49]	οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ μεζόνως	ἐξέφηναν·	τὸν δ᾽ ὦν φαλλὸν τὸν
[2, 57]	πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο;	μέλαιναν	δὲ λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα
[2, 38]	ἢν καὶ μίαν ἴδηται ἐπεοῦσαν	μέλαιναν,	οὐ καθαρὸν εἶναι νομίζει. δίζηται
[2, 103]	αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ Φᾶσιν ποταμὸν	κατέμειναν.	~φαίνονται μὲν γὰρ ἐόντες οἱ
[2, 100]	ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων	ἀπέκτειναν,	ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν
[2, 63]	περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον	ἅμαξαν	ἄγουσαν τὸν νηόν τε καὶ
[2, 143]	διεξιόντες διὰ πασέων, ἕως οὗ	ἀπέδεξαν	ἁπάσας αὐτάς. Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι
[2, 143]	πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους	ἀπέδεξαν	κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε
[2, 20]	τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην	ἔλεξαν	περὶ τοῦ ὕδατος τούτου τριφασίας
[2, 51]	ἱρόν τινα λόγον περὶ αὐτοῦ	ἔλεξαν,	τὰ ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ
[2, 169]	τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ μιν	ἀπέπνιξαν	καὶ ἔπειτα ἔθαψαν ἐν τῇσι
[2, 148]	σφι μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ,	δόξαν	δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον
[2, 46]	ὅ τε τράγος καὶ ὁ	Πὰν	Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο δὲ ἐν
[2, 86]	ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι	πᾶν	αὐτοῦ τὸ σῶμα σινδόνος βυσσίνης
[2, 156]	πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε τὸ	πᾶν	διζήμενος ὁ Τυφῶν ἐπῆλθε, θέλων
[2, 102]	λαβὼν ἤλαυνε διὰ τῆς ἠπείρου,	πᾶν	ἔθνος τὸ ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι
[2, 24]	μέν νυν ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι,	πᾶν	εἴρηται· τῆς γὰρ ἂν ἀγχοτάτω
[2, 145]	λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων ὁ	Πάν)	ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ τῶν Τρωικῶν,
[2, 99]	φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ	πᾶν	ἔτος· εἰ γὰρ ἐθελήσει ῥήξας
[2, 4]	τοὺς δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ	πᾶν	ἔτος πέντε ἡμέρας πάρεξ τοῦ
[2, 145]	καὶ Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ	Πὰν	μὲν ἀρχαιότατος καὶ τῶν ὀκτὼ
[2, 68]	ποιεύμενον, τὸ στόμα ἔνδοθεν φονέει	πᾶν	μεστὸν βδελλέων. τὰ μὲν δὴ
[2, 146]	Διόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ	Πὰν	ὁ ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη
[2, 145]	Ἡρακλέης τε καὶ Διόνυσος καὶ	Πάν,	παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν μὲν
[2, 85]	λόγος ᾖ, τὸ θῆλυ γένος	πᾶν	τὸ ἐκ τῶν οἰκίων τούτων
[2, 37]	εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ ἱρέες ξυρῶνται	πᾶν	τὸ σῶμα διὰ τρίτης ἡμέρης,
[2, 66]	παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽ ἂν κύων,	πᾶν	τὸ σῶμα καὶ τὴν κεφαλήν.
[2, 25]	ὑετιώτατοι δοκέει δέ μοι οὐδὲ	πᾶν	τὸ ὕδωρ τὸ ἐπέτειον ἑκάστοτε
[2, 68]	χάνῃ ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς	ἐπίπαν	ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα
[2, 45]	Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν νόμων	πάμπαν	ἀπείρως ἔχειν οἱ Ἕλληνες· τοῖσι
[2, 91]	νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ δὲ	σύμπαν	εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν
[2, 77]	εἰσὶ μακρῷ τῶν ἐγὼ ἐς	διάπειραν	ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ ζόης τοιῷδε
[2, 28]	ἄβυσσοι εἰσι αἱ πηγαί, ἐς	διάπειραν	ἔφη τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου βασιλέα
[2, 15]	γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει σφέας ἐς	διάπειραν	τῶν παιδίων ἰέναι, τίνα γλῶσσαν
[2, 156]	Λητοῦν δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ	σώτειραν	γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων μὲν
[2, 17]	ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ, οὔτε ἐλαχίστην	μοῖραν	τοῦ ὕδατος παρεχόμενος ταύτην οὔτε
[2, 64]	καὶ γὰρ τὰ ἄλλα κτήνεα	ὁρᾶν	καὶ ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα ἔν
[2, 64]	οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον, οὐ	περιορᾶν	παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν, τὸν δὲ
[2, 14]	τότε σπείρας ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ	ἄρουραν	ἐσβάλλει ἐς αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν
[2, 118]	Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ,	ἐκβᾶσαν	δὲ ἐς γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν
[2, 69]	ἀλλὰ χάμψαι· κροκοδείλους δὲ Ἴωνες	ὠνόμασαν,	εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι
[2, 52]	γὰρ ἀκηκόεσάν κω. θεοὺς δὲ	προσωνόμασαν	σφέας ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι
[2, 4]	τούτου, πλὴν τοῦ Θηβαϊκοῦ νομοῦ,	πᾶσαν	Αἴγυπτον εἶναι ἕλος, καὶ αὐτῆς
[2, 62]	μούνῃ καίεται ἀλλὰ καὶ ἀνὰ	πᾶσαν	Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ εἵνεκα φῶς
[2, 17]	Ἑλλήνων νενομισμένῳ χρησόμεθα, νομιοῦμεν Αἴγυπτον	πᾶσαν	ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων τε καὶ
[2, 128]	ἔτεα, ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε	πᾶσαν	εἶναι κακότητα καὶ τὰ ἱρὰ
[2, 17]	περὶ τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν	πᾶσαν	εἶναι ταύτην τὴν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 86]	ἐξ ὦν εἷλον τὴν κοιλίην	πᾶσαν,	ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν καὶ διηθήσαντες
[2, 68]	τῷ ξηρῷ, τὴν δὲ νύκτα	πᾶσαν	ἐν τῷ ποταμῷ· θερμότερον γὰρ
[2, 108]	πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην	πᾶσαν,	ἐνδεᾶ τούτων. ἀπὸ γὰρ τούτου
[2, 40]	βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην μὲν κείνην	πᾶσαν	ἐξ ὦν εἷλον, σπλάγχνά δὲ
[2, 124]	Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι ἐν Αἰγύπτῳ	πᾶσαν	εὐνομίην ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον
[2, 16]	φασὶ τρία μόρια εἶναι γῆν	πᾶσαν,	Εὐρώπην τε καὶ Ἀσίην καὶ
[2, 11]	ἐν αὐτῷ καὶ ἄμπωτις ἀνὰ	πᾶσαν	ἡμέρην γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον κόλπον
[2, 130]	παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα καταγίζουσι ἀνὰ	πᾶσαν	ἡμέρην, νύκτα δὲ ἑκάστην πάννυχος
[2, 37]	χαλκέων ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ	πᾶσαν	ἡμέρην, οὐκ ὃ μὲν ὃ
[2, 124]	τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα ἐς	πᾶσαν	κακότητα ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ μιν
[2, 76]	τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν	πᾶσαν,	λευκὴ πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς καὶ
[2, 32]	τελευτᾷ τῆς Λιβύης, παρήκουσι παρὰ	πᾶσαν	Λίβυες καὶ Λιβύων ἔθνεα πολλά,
[2, 147]	βασιλέας, δυώδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον	πᾶσαν.	οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι
[2, 60]	δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ	πᾶσαν	πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ
[2, 21]	τὸν δὲ Ὠκεανὸν γῆν περὶ	πᾶσαν	ῥέειν. ~ἡ δὲ τρίτη τῶν
[2, 153]	Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν προπυλαίων,	πᾶσάν	τε περίστυλον ἐοῦσαν καὶ τύπων
[2, 65]	θηρίον, ξυρῶντες τῶν παιδίων ἢ	πᾶσαν	τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ ἥμισυ
[2, 35]	ἔργα λόγου μέζω παρέχεται πρὸς	πᾶσαν	χώρην τούτων εἵνεκα πλέω περὶ
[2, 91]	δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν φανῇ, εὐθηνέειν	ἅπασαν	Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν λέγουσι, ποιεῦσι
[2, 146]	γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο καὶ	κατεγήρασαν	καὶ οὗτοι ἐν τῇ Ἑλλάδι,
[2, 150]	χοῦς ὁ ἐξορυχθείς. οἳ δὲ	ἔφρασάν	μοι ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ εὐπετέως
[2, 100]	λόγῳ, νόῳ δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι·	καλέσασαν	δέ μιν Αἰγυπτίων τοὺς μάλιστα
[2, 63]	οὐ μέντοι οἵ γε Αἰγύπτιοι	ἔφασαν	ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν δὲ πανήγυριν
[2, 44]	οὐδὲ τούτους τοῖσι Ἕλλησι συμφερομένους·	ἔφασαν	γὰρ ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ καὶ
[2, 79]	Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος καλεύμενος Μανερῶς.	ἔφασαν	δέ μιν Αἰγύπτιοι τοῦ πρώτου
[2, 91]	ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς κεφαλήν,	ἔφασαν	ἐλθεῖν καὶ παρὰ σφέας καὶ
[2, 13]	ἄρδεται κατά περ ἡ σφετέρη,	ἔφασαν	Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης
[2, 119]	τούτων δὲ τὰ μὲν ἱστορίῃσι	ἔφασαν	ἐπίστασθαι, τὰ δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι
[2, 160]	ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ πάντα	ἔφασαν	ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι ἔχοιεν
[2, 160]	οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ	ἔφασαν	καὶ σφέων καὶ τῶν ἄλλων
[2, 104]	Αἰγύπτιοι τῶν Κόλχων· νομίζειν δ᾽	ἔφασαν	οἱ Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος στρατιῆς
[2, 54]	Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι.	ἔφασαν	οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος Διὸς
[2, 13]	Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας	ἔφασαν	πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ ὡς ὕεται
[2, 54]	ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι,	ἔφασαν	πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ
[2, 118]	περὶ Ἴλιον γενέσθαι ἢ οὔ,	ἔφασαν	πρὸς ταῦτα τάδε, ἱστορίῃσι φάμενοι
[2, 160]	ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι	ἔφασαν	σφέας οὕτω τιθέντας παντὸς τοῦ
[2, 122]	ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους	ἔφασαν·	τὴν καὶ ἐγὼ οἶδα ἔτι
[2, 126]	ἐκ τούτων δὲ τῶν λίθων	ἔφασαν	τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν
[2, 91]	τῶν ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες,	ἔφασαν	τὸν Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν
[2, 116]	δὲ τὰ ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽	ἔσαν	οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν
[2, 135]	μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι	ἀνέθεσαν,	ἀντίον δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ.
[2, 134]	οὐ γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα	ἀνέθεσαν	ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς τὴν ταλάντων
[2, 151]	σφι φιάλας χρυσέας, τῇσί περ	ἐώθεσαν	σπένδειν, ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα
[2, 52]	ἐποιεῦντο οὐδενὶ αὐτῶν· οὐ γὰρ	ἀκηκόεσάν	κω. θεοὺς δὲ προσωνόμασαν σφέας
[2, 171]	ἐστὶ λέγειν· αἱ Δαναοῦ θυγατέρες	ἦσαν	αἱ τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ
[2, 75]	μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ	ἦσαν	ἀκανθέων καὶ μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι
[2, 43]	Ἡρακλέος τούτου οἱ γονέες ἀμφότεροι	ἦσαν	Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη γεγονότες τὸ
[2, 147]	οὐδένα γὰρ χρόνον οἷοί τε	ἦσαν	ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο δυώδεκα
[2, 140]	ἢ ἑπτακόσια οὐκ οἷοί τε	ἦσαν	αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ πρότεροι γενόμενοι
[2, 57]	τοῦδε αἱ γυναῖκες, διότι βάρβαροι	ἦσαν,	ἐδόκεον δέ σφι ὁμοίως ὄρνισι
[2, 125]	τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ μηχαναὶ	ἦσαν,	εἴτε καὶ τὴν αὐτὴν μηχανὴν
[2, 43]	καὶ τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ	ἦσαν	Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί
[2, 30]	ἔχουσι ὡς καὶ ἐπὶ Ψαμμητίχου	ἦσαν·	καὶ γὰρ ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι
[2, 175]	ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ οὗτοι ἅπαντες	ἦσαν	κυβερνῆται. τῆς δὲ στέγης ταύτης
[2, 148]	νηὸς καὶ ὁ ἐν Σάμῳ.	ἦσαν	μέν νυν καὶ αἱ πυραμίδες
[2, 100]	γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες	ἦσαν,	μία δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ
[2, 30]	ὁ δὲ σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται·	ἦσάν	οἱ διάφοροι τινὲς γεγονότες τῶν
[2, 108]	ἱρόν, ἐόντας μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι	ἦσαν	οἱ ἑλκύσαντες, καὶ τὰς διώρυχας
[2, 75]	ἐλάσσονες ἔτι τούτων, πολλοὶ δὲ	ἦσαν	οὗτοι. ἔστι δὲ ὁ χῶρος
[2, 53]	ἕκαστος τῶν θεῶν, εἴτε αἰεὶ	ἦσαν	πάντες, ὁκοῖοί τε τινὲς τὰ
[2, 44]	πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ	ἦσαν	στῆλαι δύο, ἣ μὲν χρυσοῦ
[2, 144]	~ἤδη ὦν τῶν αἱ εἰκόνες	ἦσαν,	τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας ἐόντας,
[2, 125]	μηχανῆς· ὅσοι γὰρ δὴ στοῖχοι	ἦσαν	τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ μηχαναὶ
[2, 20]	πρὸς δέ, εἰ ἐτησίαι αἴτιοι	ἦσαν,	χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους ποταμούς,
[2, 154]	τῶν οἰκημάτων τὸ μέχρι ἐμεῦ	ἦσαν.	Ψαμμήτιχος μέν νυν οὕτω ἔσχε
[2, 143]	αὐτοῦ ἀπὸ θεοῦ γενέσθαι ἄνθρωπον·	ἀντεγενεηλόγησαν	δὲ ὧδε, φάμενοι ἕκαστον τῶν
[2, 143]	καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν	ἀντεγενεηλόγησαν	ἐπὶ τῇ ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι
[2, 122]	ἐξυφήναντες οἱ ἱρέες κατ᾽ ὦν	ἔδησαν	ἑνὸς ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς,
[2, 143]	ἐς θεὸν οὔτε ἐς ἥρωα	ἀνέδησαν	αὐτούς. πίρωμις δὲ ἐστὶ κατὰ
[2, 174]	μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ μιν	κατέδησαν	φῶρα εἶναι, τούτων δὲ ὡς
[2, 159]	μὲν ἐπὶ τῇ βορηίῃ θαλάσσῃ	ἐποιήθησαν,	αἳ δ᾽ ἐν τῷ Ἀραβίῳ
[2, 58]	ποιεύμεναι, αἱ δὲ Ἑλληνικαὶ νεωστὶ	ἐποιήθησαν.	~πανηγυρίζουσι δὲ Αἰγύπτιοι οὐκ ἅπαξ
[2, 154]	γὰρ οὗτοι ἐν Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι	κατοικίσθησαν.	ἐξ ὧν δὲ ἐξανέστησαν χώρων,
[2, 137]	ὑψηλότεραι· τὸ μὲν γὰρ πρῶτον	ἐχώσθησαν	ὑπὸ τῶν τὰς διώρυχας ὀρυξάντων
[2, 169]	πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ τοῦτο	ἑσσώθησαν.	Ἀπρίεω δὲ λέγεται εἶναι ἥδε
[2, 6]	Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια. οὕτω ἂν	εἴησαν	Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι
[2, 102]	προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος ποιέειν ὡς	εἴησαν	ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ ποιέων διεξήιε
[2, 125]	ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ πρῶτον ἐπείτε	ἐποίησαν	αὐτήν, ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους λίθους
[2, 143]	τὴν πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν	ἐποίησαν	οἱ ἱρέες τοῦ Διὸς οἷόν
[2, 125]	τὰ ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω	ἐξεποίησαν.	σεσήμανται δὲ διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων
[2, 136]	εἴρυσαν καί με τρόπῳ τοιούτῳ	ἐξεποίησαν”	τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ
[2, 154]	οἱ Κᾶρες τούτους τοὺς χώρους	οἴκησαν	χρόνον ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ δὲ
[2, 87]	κέδρου ἀλείφατος γινομένου, ἐν ὦν	ἔπλησαν	τοῦ νεκροῦ τὴν κοιλίην, οὔτε
[2, 150]	καὶ φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι	ἐπενόησαν	κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν
[2, 142]	ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ	ἐπῆσαν	τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ
[2, 2]	Φρύγας καλέοντας τὸν ἄρτον. οὕτω	συνεχώρησαν	Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι
[2, 154]	ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν δὲ	ἐξανέστησαν	χώρων, ἐν τούτοισι δὲ οἵ
[2, 161]	προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι	ἀπέστησαν	ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν Ἀπρίην
[2, 30]	ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς παριστάμενοι βασιλέι.	ἀπέστησαν	δὲ αὗται τέσσερες καὶ εἴκοσι
[2, 161]	καὶ οἱ τῶν ἀπολομένων φίλοι	ἀπέστησαν	ἐκ τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ
[2, 30]	τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ	κατέστησαν	ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς
[2, 156]	μὲν ἔγωγε οὔτε πλέουσαν οὔτε	κινηθεῖσαν	εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων εἰ
[2, 54]	μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς Λιβύην	πρηθεῖσαν	τὴν δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας·
[2, 118]	ἐκβᾶσαν δὲ ἐς γῆν καὶ	ἱδρυθεῖσαν	τὴν στρατιὴν πέμπειν ἐς τὸ
[2, 30]	πάντες ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες	ἤισαν	ἐς Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος
[2, 163]	τὸν Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους	ἤισαν	καὶ οἱ περὶ τὸν Ἄμασιν
[2, 7]	σταδίων· ἡ μὲν γὰρ ἐς	Πῖσαν	ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα σταδίων
[2, 7]	τοῦ βωμοῦ φερούσῃ ἔς τε	Πῖσαν	καὶ ἐπὶ τὸν νηὸν τοῦ
[2, 44]	κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες Θάσον	ἔκτισαν·	καὶ ταῦτα καὶ πέντε γενεῇσι
[2, 100]	ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ	ἀπέδοσαν	τὴν βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς
[2, 162]	ἀπιστέατο πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ	ἐδίδοσαν	σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ
[2, 34]	Σινώπη τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς	θάλασσαν	ἀντίον κέεται. οὕτω τὸν Νεῖλον
[2, 32]	τὰ μὲν κατὰ τὴν βορηίην	θάλασσαν	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι Σολόεντος
[2, 15]	καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες τὸ παρὰ	θάλασσαν	εἶναι αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων τῶν
[2, 20]	πληθύειν τὸν ποταμόν, κωλύοντας ἐς	θάλασσαν	ἐκρέειν τὸν Νεῖλον. πολλάκις δὲ
[2, 8]	τεῖνον ἐς τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην	θάλασσαν·	ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι
[2, 6]	ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι τὸ παρὰ	θάλασσαν.	~ἐνθεῦτεν μὲν καὶ μέχρι Ἡλίου
[2, 6]	ἐστι Αἰγύπτου μῆκος τὸ παρὰ	θάλασσαν	ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν
[2, 17]	σχίζων μέσον τὸ Δέλτα ἐς	θάλασσαν	ἐξιεῖ, οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ
[2, 93]	οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς	θάλασσαν·	ἡγέονται δὲ οἱ ἔρσενες ἀπορραίνοντες
[2, 9]	στάδιοι Αἰγύπτου τὸ μὲν παρὰ	θάλασσαν	ἤδη μοι καὶ πρότερον δεδήλωται
[2, 11]	μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς τὴν εὐρέαν	θάλασσαν	ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ·
[2, 93]	γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι ἐς	θάλασσαν,	καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς αὐτῆς
[2, 32]	θαλάσσης τε καὶ τῶν ἐπὶ	θάλασσαν	κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε θηριώδης
[2, 102]	κόλπου τοὺς παρὰ τὴν Ἐρυθρὴν	θάλασσαν	κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς ὃ πλέοντά
[2, 149]	καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ παρὰ	θάλασσαν.	κεῖται δὲ μακρὴ ἡ λίμνη
[2, 17]	ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς	θάλασσαν.	μέχρι μέν νυν Κερκασώρου πόλιος
[2, 158]	ἐσέχει δὲ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν	θάλασσαν.	ὀρώρυκται δὲ πρῶτον μὲν τοῦ
[2, 102]	πλέοντά μιν πρόσω ἀπικέσθαι ἐς	θάλασσαν	οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν
[2, 33]	τελευτᾷ δὲ ὁ Ἴστρος ἐς	θάλασσαν	ῥέων τὴν τοῦ Εὐξείνου πόντου
[2, 12]	τῆς γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ	θάλασσαν	Σύροι νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν τε
[2, 17]	τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα ἐς	θάλασσαν·	τοῖσι οὐνόματα κέεται τάδε, τῷ
[2, 10]	δι᾽ Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς ἐς	θάλασσαν	τῶν Ἐχινάδων νήσων τὰς ἡμισέας
[2, 93]	ἂν αὐτῶν ἁλῶσι ἐκπλώοντες ἐς	θάλασσαν,	φαίνονται τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ
[2, 158]	πρῶτος τῇ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν	θάλασσαν	φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος ὁ Πέρσης
[2, 68]	χαυλιόδοντας κατὰ λόγον τοῦ σώματος.	γλῶσσαν	δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε,
[2, 59]	δὲ ἐστὶ κατὰ τὴν Ἑλλήνων	γλῶσσαν	Δημήτηρ. τρίτα δὲ ἐς Σάιν
[2, 154]	παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα	γλῶσσαν	ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ τούτων ἐκμαθόντων
[2, 144]	δὲ ἐστὶ Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα	γλῶσσαν.	~ἐν Ἕλλησι μέν νυν νεώτατοι
[2, 38]	κτήνεος καὶ ὑπτίου, καὶ τὴν	γλῶσσαν	ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων
[2, 137]	ἡ δὲ Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα	γλῶσσαν	ἐστὶ Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽ ἱρὸν
[2, 153]	δὲ Ἆπις κατὰ τὴν Ἑλλήνων	γλῶσσαν	ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ Ἴωσι
[2, 143]	πίρωμις δὲ ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα	γλῶσσαν	καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη ὦν τῶν
[2, 30]	τὸ ἔπος κατὰ τὴν Ἑλλήνων	γλῶσσαν	οἱ ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς παριστάμενοι
[2, 154]	ἀπὸ δὲ τούτων ἐκμαθόντων τὴν	γλῶσσαν	οἱ νῦν ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 112]	Μεμφίτην, τῷ κατὰ τὴν Ἑλλήνων	γλῶσσαν	οὔνομα Πρωτέα εἶναι· τοῦ νῦν
[2, 15]	διάπειραν τῶν παιδίων ἰέναι, τίνα	γλῶσσαν	πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους
[2, 56]	κατηγήσατο, ἐπείτε συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα	γλῶσσαν·	φάναι δέ οἱ ἀδελφεὴν ἐν
[2, 118]	Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν	βοηθεῦσαν	Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ ἐς γῆν
[2, 20]	πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν οὔκων	ἔπνευσαν,	ὁ δὲ Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται.
[2, 151]	δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον ὡς	ἔθυσαν	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου,
[2, 174]	ὅσοι μὲν αὐτὸν τῶν θεῶν	ἀπέλυσαν	μὴ φῶρα εἶναι, τούτων μὲν
[2, 146]	ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ ἤνεικε ἐς	Νύσαν	τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν ἐν
[2, 143]	καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ	ἀπεδείκνυσαν	παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα,
[2, 144]	τῶν αἱ εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους	ἀπεδείκνυσαν	σφέας πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ
[2, 63]	τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν	ἄγουσαν	τὸν νηόν τε καὶ τὸ
[2, 114]	ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην	λέγουσαν	τάδε. ἥκει ξεῖνος γένος μὲν
[2, 5]	τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν τῆς γῆς	ἐοῦσαν.	~αὖτις δὲ αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου
[2, 12]	Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε καὶ ὑπόπετρον	ἐοῦσαν.	~ἔλεγον δὲ καὶ τόδε μοι
[2, 146]	ἐς Νύσαν τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου	ἐοῦσαν	ἐν τῇ Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός
[2, 12]	μελάγγαιόν τε καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε	ἐοῦσαν	ἰλύν τε καὶ πρόχυσιν ἐξ
[2, 108]	οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ πρὶν	ἐοῦσαν	ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν, ἐνδεᾶ
[2, 153]	τῶν προπυλαίων, πᾶσάν τε περίστυλον	ἐοῦσαν	καὶ τύπων πλέην· ἀντὶ δὲ
[2, 159]	μάχην Κάδυτιν πόλιν τῆς Συρίης	ἐοῦσαν	μεγάλην εἷλε. ἐν τῇ δὲ
[2, 125]	εἴτε καὶ τὴν αὐτὴν μηχανὴν	ἐοῦσαν	μίαν τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον
[2, 15]	τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ	ἐοῦσαν	πρότερον χώρην. ἤδη γάρ σφι
[2, 151]	αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν κυνέην	ἐοῦσαν	χαλκέην ὑπέσχε τε καὶ ἔσπενδε.
[2, 134]	ἐλάσσω τοῦ πατρός, εἴκοσι ποδῶν	καταδέουσαν	κῶλον ἕκαστον τριῶν πλέθρων, ἐούσης
[2, 12]	ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι καὶ ἅλμην	ἐπανθέουσαν,	ὥστε καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι,
[2, 156]	πλωτή. αὐτὸς μὲν ἔγωγε οὔτε	πλέουσαν	οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ
[2, 38]	τρίχα ἢν καὶ μίαν ἴδηται	ἐπεοῦσαν	μέλαιναν, οὐ καθαρὸν εἶναι νομίζει.
[2, 100]	τῇ Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις· τὴν ἔλεγον	τιμωρέουσαν	ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων
[2, 100]	ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην, τούτῳ	τιμωρέουσαν	πολλοὺς Αἰγυπτίων διαφθεῖραι δόλῳ. ποιησαμένην
[2, 121]	χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν,	νομίζουσαν	αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι·
[2, 127]	μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ	ἀνήκουσαν·	ταῦτα γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς
[2, 132]	αὐτὴν δεηθῆναι τοῦ πατρὸς Μυκερίνου	ἀποθνήσκουσαν	ἐν τῷ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ
[2, 129]	πρῶτον κακῶν ἄρξαι τὴν θυγατέρα	ἀποθανοῦσαν	αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν οἱ εἶναι
[2, 129]	αὐτῇ θάψαι ταύτην δὴ τὴν	ἀποθανοῦσαν	θυγατέρα. ~αὕτη ὦν ἡ βοῦς
[2, 122]	ἔχοντα τὸ φᾶρος ἐς ὁδὸν	φέρουσαν	ἐς ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται
[2, 56]	ἱρὸν Διός, ὥσπερ ἦν οἰκὸς	ἀμφιπολεύουσαν	ἐν Θήβῃσι ἱρὸν Διός, ἔνθα
[2, 136]	τῷ κοντῷ, τοῦτο συλλέγοντες πλίνθους	εἴρυσαν	καί με τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν”
[2, 125]	αὐτόν, ἐς ἑτέρην μηχανὴν ἐτίθετο	ἑστεῶσαν	ἐπὶ τοῦ πρώτου στοίχου, ἀπὸ
[2, 151]	τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι μὲν οὐκ	ἐδικαίωσαν	Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ
[2, 133]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες,	ἐβίωσαν	χρόνον ἐπὶ πολλόν, αὐτὸς δ᾽
[2, 96]	δὲ τὰς ἁρμονίας ἐν ὦν	ἐπάκτωσαν	τῇ βύβλῳ. πηδάλιον δὲ ἓν
[2, 2]	γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν	δίαιταν	οὕτω ἐποιήσατο τῶν παίδων παρὰ
[2, 68]	ἅτε δὴ ὦν ἐν ὕδατι	δίαιταν	ποιεύμενον, τὸ στόμα ἔνδοθεν φονέει
[2, 73]	ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων·	φοιτᾶν	δὲ τότε φασὶ ἐπεάν οἱ
[2, 140]	γῇ οἴκεε. ὅκως γάρ οἱ	φοιτᾶν	σῖτον ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι
[2, 169]	τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι ἀριστερῆς χειρός.	ἔθαψαν	δὲ Σαῖται πάντας τοὺς ἐκ
[2, 169]	δέ μιν ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα	ἔθαψαν	ἐν τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ
[2, 18]	βουλόμενοι θηλέων βοῶν μὴ ἔργεσθαι,	ἔπεμψαν	ἐς Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν σφίσι
[2, 154]	ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ οὗτοι	ἐν	Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν
[2, 144]	ἀνδρῶν τούτων θεοὺς εἶναι τοὺς	ἐν	Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας ἅμα
[2, 154]	τὴν γλῶσσαν οἱ νῦν ἑρμηνέες	ἐν	Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ δὲ Ἴωνές
[2, 36]	θεῶν τῇ μὲν ἄλλῃ κομέουσι,	ἐν	Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι
[2, 28]	οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ μὴ	ἐν	Αἰγύπτῳ ἐν Σάι πόλι ὁ
[2, 47]	ἐγγενέες ἐς ἱρὸν οὐδὲν τῶν	ἐν	Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων, οὐδέ
[2, 155]	τὸ γὰρ χρηστήριον τοῦτο τὸ	ἐν	Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν Λητοῦς ἱρόν,
[2, 135]	Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ τε	ἐν	Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη
[2, 118]	χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ πάντα	ἐν	Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν δικαίως
[2, 150]	ἤκουσα καὶ κατὰ τὸ τῆς	ἐν	Αἰγύπτῳ λίμνης ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν
[2, 154]	πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων δὲ οἰκισθέντων	ἐν	Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι
[2, 180]	χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ δὲ	ἐν	Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι μνέας.
[2, 61]	λέγειν. ὅσοι δὲ Καρῶν εἰσι	ἐν	Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι δὲ τοσούτῳ
[2, 124]	μέν νυν Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι	ἐν	Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον καὶ
[2, 108]	τὰς διώρυχας τὰς νῦν ἐούσας	ἐν	Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον,
[2, 49]	συμπεσεῖν γε φήσω τά τε	ἐν	Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ θεῷ καὶ
[2, 155]	δε> δὲ τοῦ> χρηστηρίου τοῦ	ἐν	Αἰγύπτῳ πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ
[2, 31]	γινώσκεται ὁ Νεῖλος πάρεξ τοῦ	ἐν	Αἰγύπτῳ ῥεύματος· τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ
[2, 139]	ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας τοὺς	ἐν	Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμεῖν.
[2, 47]	τῇ ἂν τὰ ἱρὰ θύσωσι,	ἐν	ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ οὐκ ἂν
[2, 92]	ταῦτα, ἐξ ὧν ὁ καρπὸς	ἐν	ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ τῆς
[2, 38]	τῶν προκειμένων σημηίων, τὰ ἐγὼ	ἐν	ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ δὲ
[2, 136]	ἐκείνῳ τῷ πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽	ἐν	ἄλλῳ μηδενί, μήτε ἄλλον μηδένα
[2, 130]	ἀγχοῦ δὲ τῆς βοὸς ταύτης	ἐν	ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες τῶν παλλακέων
[2, 141]	τῷ οὔνομα εἶναι Σεθῶν· τὸν	ἐν	ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον τῶν μαχίμων
[2, 35]	τὰ μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ	ἐν	ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν χρεόν, τὰ
[2, 121]	ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ αὐτὸν	ἐν	ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι
[2, 177]	χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ πόλις	ἐν	αὐτῇ γενέσθαι τὰς ἁπάσας τότε
[2, 99]	τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρὸν ἱδρύσασθαι	ἐν	αὐτῇ, ἐὸν μέγα τε καὶ
[2, 129]	ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν ταύτην ἔσω	ἐν	αὐτῇ θάψαι ταύτην δὴ τὴν
[2, 101]	σταδίων ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας τε	ἐν	αὐτῇ οἰκοδομῆσαι, τῶν τοῦ μεγάθεος
[2, 156]	βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽	ἐν	αὐτῇ φοίνικες συχνοὶ καὶ ἄλλα
[2, 91]	νηός τε ἔνι καὶ ἄγαλμα	ἐν	αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ Περσέος. οὗτοι
[2, 44]	ἄλλοισί τε πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ	ἐν	αὐτῷ ἦσαν στῆλαι δύο, ἣ
[2, 11]	ἥμισυ ἡμέρης πλόου. ῥηχίη δ᾽	ἐν	αὐτῷ καὶ ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν
[2, 32]	πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ	ἐν	αὐτῷ κροκοδείλους. ~ὁ μὲν δὴ
[2, 99]	γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν	ἐν	αὐτῷ πόλιν κτίσαι ταύτην ἥτις
[2, 121]	μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα	ἐν	αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος τὸν
[2, 179]	πλέειν, τὰ φορτία ἔδεε περιάγειν	ἐν	βάρισι περὶ τὸ Δέλτα, μέχρι
[2, 67]	ἱρὰς στέγας, ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες,	ἐν	Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ κύνας ἐν
[2, 137]	ὡς ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα ἡ	ἐν	Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν τῇ καὶ
[2, 156]	καὶ πλατέῃ κειμένη παρὰ τὸ	ἐν	Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται δὲ ὑπ᾽
[2, 83]	ἄγονται πάντων τῶν μαντηίων, Λητοῦς	ἐν	Βουτοῖ πόλι ἐστί. οὐ μέντοι
[2, 156]	τῶν πρώτων γενομένων, οἰκέουσα δὲ	ἐν	Βουτοῖ πόλι, ἵνα δή οἱ
[2, 96]	λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν	ἐν	βυσσῷ κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι
[2, 149]	ἐστὶ καὶ ὀρυκτή, αὐτὴ δηλοῖ·	ἐν	γὰρ μέσῃ τῇ λίμνῃ μάλιστά
[2, 139]	ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν.	ἐν	γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ
[2, 77]	ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι αἱ ὧραι·	ἐν	γὰρ τῇσι μεταβολῇσι τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 68]	ἐστί. τίκτει μὲν γὰρ ᾠὰ	ἐν	γῇ καὶ ἐκλέπει, καὶ τὸ
[2, 132]	ἡ βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽	ἐν	γούνασι κειμένη, μέγαθος δὲ ὅση
[2, 41]	βοῶν, οὔνομα τῇ πόλι Ἀτάρβηχις,	ἐν	δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον
[2, 30]	Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς Αἰθιόπων καὶ	ἐν	Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ)
[2, 107]	οἱ ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος	ἐν	Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι, τὸν ἀδελφεὸν
[2, 30]	ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι καὶ	ἐν	Δάφνῃσι. τοὺς ὦν δὴ Αἰγυπτίους
[2, 61]	ταῦτα μὲν δὴ ταύτῃ ποιέεται.	~ἐν	δὲ Βουσίρι πόλι ὡς ἀνάγουσι
[2, 79]	με τῶν περὶ Αἴγυπτον ἐόντων,	ἐν	δὲ δὴ καὶ τὸν Λίνον
[2, 117]	πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ λείῃ·	ἐν	δὲ Ἰλιάδι λέγει ὡς ἐπλάζετο
[2, 176]	ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα,	ἐν	δὲ καὶ ἐν Μέμφι τὸν
[2, 172]	οἱ ἄλλα τε ἀγαθὰ μυρία,	ἐν	δὲ καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν
[2, 43]	τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο οὕτω ἔχειν,	ἐν	δὲ καὶ τόδε, ὅτι τε
[2, 63]	Βουτοῦν θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες.	ἐν	δὲ Παπρήμι θυσίας μὲν καὶ
[2, 47]	μὲν τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι	ἐν	δὲ ταύτῃ θύουσι, ἔστι μὲν
[2, 68]	νώτου. τυφλὸν δὲ ἐν ὕδατι,	ἐν	δὲ τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε
[2, 171]	ἐν Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη.	~ἐν	δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ τὰ
[2, 106]	μὲν πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι,	ἐν	δὲ τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς
[2, 78]	λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς σιτέονται.	~ἐν	δὲ τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι
[2, 169]	τῇ παστάδι διξὰ θυρώματα ἕστηκε,	ἐν	δὲ τοῖσι θυρώμασι ἡ θήκη
[2, 91]	ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι.	ἐν	δὲ τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός
[2, 156]	εἰ νῆσος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή.	ἐν	δὲ ὦν ταύτῃ νηός τε
[2, 180]	ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων τὸν	ἐν	Δελφοῖσι νῦν ἐόντα νηὸν τριηκοσίων
[2, 170]	ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ ἡ	ἐν	Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν
[2, 116]	Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ	ἐν	Διομήδεος ἀριστείῃ· λέγει δὲ τὰ
[2, 52]	Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ	ἐν	Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσας, ἐπωνυμίην δὲ
[2, 58]	ἐν Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ	ἐν	Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι.
[2, 52]	χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν οὐνομάτων	ἐν	Δωδώνῃ· τὸ γὰρ δὴ μαντήιον
[2, 81]	τῶν ὀργίων μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ	ἐν	εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι δὲ
[2, 60]	καὶ πολλόν τι πλῆθος ἑκατέρων	ἐν	ἑκάστῃ βάρι· αἳ μὲν τινὲς
[2, 136]	τελευτήσαντι εἶναι ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽	ἐν	ἐκείνῳ τῷ πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽
[2, 24]	τὰ ἄνω. ὡς μέν νυν	ἐν	ἐλαχίστῳ δηλῶσαι, πᾶν εἴρηται· τῆς
[2, 30]	ἐπὶ Ψαμμητίχου ἦσαν· καὶ γὰρ	ἐν	Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι καὶ ἐν
[2, 94]	σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ	ἐν	Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια φύεται· ταῦτα
[2, 54]	~χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ τε	ἐν	Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ
[2, 145]	ἐστὶ Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν.	~ἐν	Ἕλλησι μέν νυν νεώτατοι τῶν
[2, 52]	μαντήιον τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν	ἐν	Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν
[2, 5]	καταπειρητηρίην πηλόν τε ἀνοίσεις καὶ	ἐν	ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο μὲν
[2, 96]	ἔσωθεν δὲ τὰς ἁρμονίας ἐν	ὦν	ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ. πηδάλιον δὲ
[2, 87]	ἀπὸ κέδρου ἀλείφατος γινομένου, ἐν	ὦν	ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ τὴν κοιλίην,
[2, 148]	καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ ὁ	ἐν	Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ ὁ
[2, 143]	~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ	ἐν	Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν καὶ
[2, 55]	ἔλεγον. ~ταῦτα μέν νυν τῶν	ἐν	Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον, τάδε δὲ
[2, 56]	Διός, ὥσπερ ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν	ἐν	Θήβῃσι ἱρὸν Διός, ἔνθα ἀπίκετο,
[2, 58]	~ἡ δὲ μαντηίη ἥ τε	ἐν	Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν
[2, 150]	ἐόντα μεγάλα χρήματα καὶ φυλασσόμενα	ἐν	θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι.
[2, 149]	ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος κατήμενος	ἐν	θρόνῳ. οὕτω αἱ μὲν πυραμίδες
[2, 173]	προάγων σεωυτόν. σὲ γὰρ ἐχρῆν	ἐν	θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα δι᾽
[2, 116]	δῆλον δὲ κατὰ γὰρ) ἐποίησε	ἐν	Ἰλιάδι καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε
[2, 120]	τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν Ἑλένη	ἐν	Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν τοῖσι
[2, 95]	οἱ δὲ κώνωπες, ἢν μὲν	ἐν	ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ ἢ σινδόνι,
[2, 42]	ἅπαντες τὸν κριὸν καὶ ἔπειτα	ἐν	ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος
[2, 69]	ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες	ἐν	ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ δὲ περὶ
[2, 90]	καὶ περιστείλαντας ὡς κάλλιστα θάψαι	ἐν	ἱρῇσι θήκῃσι· οὐδὲ ψαῦσαι ἔξεστι
[2, 67]	τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι θάπτουσι	ἐν	ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς δὲ αὕτως
[2, 64]	πλὴν Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται	ἐν	ἱροῖσι καὶ ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι)
[2, 64]	καὶ τὸ μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ	ἐν	ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν
[2, 135]	τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον	ἐν	ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς
[2, 30]	δὲ ταύτης τῆς πόλιος πλέων	ἐν	ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις ἐς
[2, 121]	καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν	ἐν	κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι
[2, 92]	βούλωνται χρηστῇ τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι,	ἐν	κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες οὕτω τρώγουσι.
[2, 79]	τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ	ἐν	Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ, κατὰ μέντοι
[2, 56]	γλῶσσαν· φάναι δέ οἱ ἀδελφεὴν	ἐν	Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν αὐτῶν
[2, 54]	τε ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ	ἐν	Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι.
[2, 4]	ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους καὶ ζῷα	ἐν	λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν
[2, 136]	πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα	ἐν	λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστί.
[2, 156]	ἡ Χέμμις καλευμένη· ἔστι μὲν	ἐν	λίμνῃ βαθέῃ καὶ πλατέῃ κειμένη
[2, 182]	γραφῇ εἰκασμένην, τοῦτο δὲ τῇ	ἐν	Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα
[2, 182]	ὅτι δὲ τὸ ἱρὸν τὸ	ἐν	Λίνδῳ τὸ τῆς Ἀθηναίης λέγεται
[2, 159]	Σύροισι πεζῇ ὁ Νεκῶς συμβαλὼν	ἐν	Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ δὲ τὴν
[2, 30]	Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων, καὶ	ἐν	Μαρέῃ πρὸς Λιβύης ἄλλη. ἔτι
[2, 135]	λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην,	ἐν	μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν.
[2, 3]	ἔλεγον, ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλα	ἐν	Μέμφι ἐλθὼν ἐς λόγους τοῖσι
[2, 2]	γενέσθαι τῶν ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ	ἐν	Μέμφι ἤκουον· Ἕλληνες δὲ λέγουσι
[2, 176]	Μέμφι. τῇ Ἴσι τε τὸ	ἐν	Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ ὁ
[2, 112]	εἶναι· τοῦ νῦν τέμενος ἐστὶ	ἐν	Μέμφι κάρτα καλόν τε καὶ
[2, 3]	εἰ συμβήσονται τοῖσι λόγοισι τοῖσι	ἐν	Μέμφι· οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται
[2, 153]	Ψαμμήτιχος ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια	ἐν	Μέμφι τὰ πρὸς νότον ἄνεμον
[2, 8]	ἐς τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς	ἐν	Μέμφι. ταύτῃ μὲν λῆγον ἀνακάμπτει
[2, 176]	κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ	ἐν	Μέμφι. τῇ Ἴσι τε τὸ
[2, 176]	μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν δὲ καὶ	ἐν	Μέμφι τὸν ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν
[2, 103]	προσώτατα ἀπικέσθαι ὁ Αἰγύπτιος στρατός·	ἐν	μὲν γὰρ τῇ τούτων χώρῃ
[2, 117]	ἔπεα ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου τινός.	ἐν	μὲν γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται
[2, 47]	κρεῶν. διότι δὲ τοὺς ὗς	ἐν	μὲν τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι
[2, 93]	~οἱ δὲ ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι	ἐν	μὲν τοῖσι ποταμοῖσι οὐ μάλα
[2, 138]	ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου. ἐὸν δ᾽	ἐν	μέσῃ τῇ πόλι τὸ ἱρὸν
[2, 59]	ἡ πόλις αὕτη τῆς Αἰγύπτου	ἐν	μέσῳ τῷ Δέλτα· Ἶσις δὲ
[2, 126]	ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν	ἐν	μέσῳ τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε
[2, 142]	τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα. οὕτω	ἐν	μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι
[2, 124]	οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ	ἐν	νήσῳ, διώρυχα τοῦ Νείλου ἐσαγαγών.
[2, 166]	Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος ὁ νομὸς	ἐν	νήσῳ οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος πόλιος.
[2, 63]	ἑστᾶσι. τὸ δὲ ἄγαλμα ἐὸν	ἐν	νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι
[2, 150]	ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ λόγῳ καὶ	ἐν	Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον
[2, 116]	ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται δὲ καὶ	ἐν	Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.
[2, 86]	ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι	ἐν	οἰκήμασι ὧδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι.
[2, 130]	κειμένη δὲ ἐν τοῖσι βασιληίοισι	ἐν	οἰκήματι ἠσκημένῳ· θυμιήματα δὲ παρ᾽
[2, 86]	νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι	ἐν	οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς
[2, 121]	ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν	ἐν	οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν
[2, 160]	δικαιότατα καὶ κάλλιστα τιθέναι τὸν	ἐν	Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων, καὶ
[2, 42]	μιῇ δὲ ἡμέρῃ τοῦ ἐνιαυτοῦ,	ἐν	ὁρτῇ τοῦ Διός, κριὸν ἕνα
[2, 30]	ἄλλῳ ἥξεις ἐς τοὺς αὐτομόλους	ἐν	ὅσῳ περ ἐξ Ἐλεφαντίνης ἦλθες
[2, 66]	πένθεα μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους καταλαμβάνει.	ἐν	ὁτέοισι δ᾽ ἂν οἰκίοισι αἰέλουρος
[2, 172]	κατώνοντο τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ	ἐν	οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον ἅτε
[2, 32]	ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή κοτε δένδρεα	ἐν	πεδίῳ πεφυκότα, καί σφεας προσελθόντας
[2, 22]	πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι	ἐν	πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε,
[2, 168]	ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ	ἐν	περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί.
[2, 106]	καὶ περὶ Ἰωνίην δύο τύποι	ἐν	πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ ἀνδρός,
[2, 141]	τοὺς βουλομένους οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι	ἐν	Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ εἰσὶ αἱ
[2, 25]	μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν. ~ὡς δὲ	ἐν	πλέονι λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε ἔχει.
[2, 82]	καὶ τούτοισι τῶν Ἑλλήνων οἱ	ἐν	ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε
[2, 155]	Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν Λητοῦς ἱρόν,	ἐν	πόλι δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ
[2, 32]	δὲ χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα καὶ	ἐν	πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή κοτε
[2, 131]	χρόνου τὰς χεῖρας ἀποβεβλήκασι, αἳ	ἐν	ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι
[2, 76]	ὄφις ἥδε ἰδέη, τῶν δ᾽	ἐν	ποσὶ μᾶλλον εἱλευμενέων τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 170]	τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα	ἐν	Σάι, ἐν τῷ ἱρῷ τῆς
[2, 176]	δὲ λίθινος ἕτερος τοσοῦτος καὶ	ἐν	Σάι, κείμενος κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 130]	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν φανερή,	ἐν	Σάι μὲν πόλι ἐοῦσα, κειμένη
[2, 62]	τὰ λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ	ἐν	Σάι μούνῃ καίεται ἀλλὰ καὶ
[2, 130]	Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον οἱ	ἐν	Σάι πόλι ἱρέες· ἑστᾶσι μὲν
[2, 163]	ἦν δέ οἱ τὰ βασιλήια	ἐν	Σάι πόλι, μεγάλα ἐόντα καὶ
[2, 28]	εἰδέναι, εἰ μὴ ἐν Αἰγύπτῳ	ἐν	Σάι πόλι ὁ γραμματιστὴς τῶν
[2, 175]	μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν	ἐν	Σάι τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια
[2, 51]	αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ ἐν τοῖσι	ἐν	Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ
[2, 148]	Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ ὁ	ἐν	Σάμῳ. ἦσαν μέν νυν καὶ
[2, 73]	τοῦ Ἡλίου κομίζειν τὸν πατέρα	ἐν	σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ θάπτειν ἐν
[2, 78]	δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν	ἐν	σορῷ ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς
[2, 2]	ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι,	ἐν	στέγῃ δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν
[2, 59]	ἐς Βούσιριν πόλιν τῇ Ἴσι·	ἐν	ταύτῃ γὰρ δὴ τῇ πόλι
[2, 29]	τῶν ἄλλων Αἰθιόπων. οἱ δ᾽	ἐν	ταύτῃ Δία θεῶν καὶ Διόνυσον
[2, 91]	τοῦ Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς Νέης πόλιος·	ἐν	ταύτῃ τῇ πόλι ἐστὶ Περσέος
[2, 41]	δὲ αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα.	ἐν	ταύτῃ ὦ τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ
[2, 142]	τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας, καὶ	ἐν	ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ βασιλέας ἑκατέρους
[2, 137]	ὑψηλέων δὲ καὶ ἑτερέων γενομενέων	ἐν	τῇ Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς ἐμοὶ
[2, 94]	Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια φύεται· ταῦτα	ἐν	τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν φέρει
[2, 146]	Νύσαν τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν	ἐν	τῇ Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός γε
[2, 47]	κρέα σιτέονται ἐν τῇ πανσελήνῳ	ἐν	τῇ ἂν τὰ ἱρὰ θύσωσι,
[2, 95]	δὲ νύκτα τάδε αὐτῷ χρᾶται·	ἐν	τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ ταύτην
[2, 169]	προπατόρων, ἔστι μέντοι καὶ τοῦτο	ἐν	τῇ αὐλῇ τοῦ ἱροῦ, παστὰς
[2, 127]	δὲ αὐλῶνος ἔσω νῆσον περιρρέει,	ἐν	τῇ αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα)
[2, 131]	ἄχεος, ὁ δέ μιν ἔθαψε	ἐν	τῇ βοῒ ταύτῃ, ἡ δὲ
[2, 155]	ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν δὲ ἐστὶ	ἐν	τῇ Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ
[2, 136]	πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ πλίνθων ποιήσαντα,	ἐν	τῇ γράμματα ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα
[2, 159]	τῆς Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε.	ἐν	τῇ δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα
[2, 52]	τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο	ἐν	τῇ Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ
[2, 44]	ἐστὶ ἢ τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα	ἐν	τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ μέν
[2, 114]	μὲν Τευκρός, ἔργον δὲ ἀνόσιον	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἐξεργασμένος· ξείνου γὰρ
[2, 146]	ἐγένοντο καὶ κατεγήρασαν καὶ οὗτοι	ἐν	τῇ Ἑλλάδι, κατά περ Ἡρακλέης
[2, 135]	ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις μνημήιον ἑωυτῆς	ἐν	τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη
[2, 63]	κορύνας ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ	ἐν	τῇ ἐσόδῳ, ἄλλοι τε εὐχωλὰς
[2, 44]	ἀπικόμην δὲ καὶ ἐς Θάσον,	ἐν	τῇ εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ
[2, 33]	ἔσχατοι πρὸς δυσμέων οἰκέουσι τῶν	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ
[2, 67]	ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ κύνας	ἐν	τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι θάπτουσι
[2, 148]	τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος,	ἐν	τῇ ζῷα μεγάλα ἐγγέγλυπται· ὁδὸς
[2, 93]	κυΐσκονται. ἐπεὰν δὲ πλήρεες γένωνται	ἐν	τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς
[2, 137]	μάλιστα ἡ ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη,	ἐν	τῇ καὶ ἱρόν ἐστι Βουβάστιος
[2, 36]	τὰς τρίχας αὔξεσθαι τάς τε	ἐν	τῇ κεφαλῇ καὶ τῷ γενείῳ,
[2, 20]	τῇ Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ δὲ	ἐν	τῇ Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν τοιοῦτο
[2, 149]	ἑξαπαλαίστου. τὸ δὲ ὕδωρ τὸ	ἐν	τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν οὐκ
[2, 135]	τοῦ νηοῦ. φιλέουσι δέ κως	ἐν	τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ
[2, 156]	φασὶ εἶναι αὐτὴν πλωτήν, ὡς	ἐν	τῇ νήσῳ ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ
[2, 62]	πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης	ἐν	τῇ νυκτὶ λύχνα καίουσι πάντες
[2, 156]	Ἴσιος παρακαταθήκην δεξαμένη διέσωσε κατακρύψασα	ἐν	τῇ νῦν πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ,
[2, 64]	τῷ Ἄρεϊ ταύτην τὴν πληγὴν	ἐν	τῇ ὁρτῇ νενομικέναι φασί. καὶ
[2, 60]	καὶ οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων	ἐν	τῇ ὁρτῇ ταύτῃ ἢ ἐν
[2, 141]	ἐπελθεῖν ὕπνον, καί οἱ δόξαι	ἐν	τῇ ὄψι ἐπιστάντα τὸν θεὸν
[2, 121]	ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς	ἐν	τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς
[2, 104]	Φοίνικες δὲ καὶ Σύροι οἱ	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ καὶ αὐτοὶ ὁμολογέουσι
[2, 47]	τὰ δὲ ἄλλα κρέα σιτέονται	ἐν	τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ ἂν
[2, 32]	διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς πόλιν	ἐν	τῇ πάντας εἶναι τοῖσι ἄγουσι
[2, 169]	τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω δὲ	ἐν	τῇ παστάδι διξὰ θυρώματα ἕστηκε,
[2, 60]	αἳ δὲ τωθάζουσι βοῶσαι τὰς	ἐν	τῇ πόλι ταύτῃ γυναῖκας, αἳ
[2, 125]	σεσήμανται δὲ διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων	ἐν	τῇ πυραμίδι ὅσα ἔς τε
[2, 22]	δὲ φεύγουσαι τὸν χειμῶνα τὸν	ἐν	τῇ Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι
[2, 116]	Φοίνικες, τῶν ἐστὶ ἡ Σιδών,	ἐν	τῇ Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα
[2, 20]	παρέχονται. εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν	ἐν	τῇ Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ δὲ
[2, 153]	τετραμμένα, αὐλήν τε τῷ Ἄπι,	ἐν	τῇ τρέφεται ἐπεὰν φανῇ ὁ
[2, 44]	τριηκόσια καὶ δισχίλια. εἶδον δὲ	ἐν	τῇ Τύρῳ καὶ ἄλλο ἱρὸν
[2, 77]	διαχρέωνται· οὐ γάρ σφι εἰσὶ	ἐν	τῇ χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ
[2, 50]	αἰεί κοτε τὰ οὐνόματα ἐστὶ	ἐν	τῇ χώρῃ. λέγω δὲ τὰ
[2, 51]	Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο	ἐν	τῇ χώρῃ, ὅθεν περ καὶ
[2, 37]	οὔτε τι μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι	ἐν	τῇ χώρῃ, τούς τε γινομένους
[2, 69]	παρὰ σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι	ἐν	τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ σφέων
[2, 93]	οὐ μάλα γίνονται, τρεφόμενοι δὲ	ἐν	τῇσι λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν
[2, 35]	τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ ἔξω	ἐν	τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς τὰ
[2, 80]	συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους	ἐν	τῇσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι
[2, 169]	μιν ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα ἔθαψαν	ἐν	τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ δὲ
[2, 65]	ἐκδέκεται τὴν τιμήν. οἳ δὲ	ἐν	τῇσι πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε
[2, 102]	τὰς πόλιας, τούτοισι δὲ ἐνέγραφε	ἐν	τῇσι στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ καὶ
[2, 29]	τε ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν δὲ	ἐν	τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ
[2, 83]	Διός, καὶ τό γε μάλιστα	ἐν	τιμῇ ἄγονται πάντων τῶν μαντηίων,
[2, 142]	βασιλεῦσι γενομένοισι ἔλεγον οὐδὲν τοιοῦτο.	ἐν	τοίνυν τούτῳ τῷ χρόνῳ τετράκις
[2, 35]	ἐστήσαντο ἤθεά τε καὶ νόμους·	ἐν	τοῖσι αἱ μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι
[2, 128]	τε καὶ ἑκατὸν λογίζονται ἔτεα,	ἐν	τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν εἶναι
[2, 43]	εἰδέναι, οὐδέ σφι θεοὶ οὗτοι	ἐν	τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ
[2, 176]	οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ	ἐν	τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι ὁ Ἄμασις
[2, 137]	βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντα,	ἐν	τοῖσι αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως
[2, 130]	μὲν πόλι ἐοῦσα, κειμένη δὲ	ἐν	τοῖσι βασιληίοισι ἐν οἰκήματι ἠσκημένῳ·
[2, 169]	ἐνθαῦτα δὲ τέως μὲν ἐτρέφετο	ἐν	τοῖσι βασιληίοισι, καί μιν Ἄμασις
[2, 54]	τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια πρώτας	ἐν	τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου δέ
[2, 92]	Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ δὲ δὴ	ἐν	τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι μὲν
[2, 49]	ποιεύμενα τῷ θεῷ καὶ τὰ	ἐν	τοῖσι Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ ἂν
[2, 51]	λόγον περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ	ἐν	τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται.
[2, 161]	ἔτεα πέντε καὶ εἴκοσι ἄρξας,	ἐν	τοῖσι ἐπί τε Σιδῶνα στρατὸν
[2, 126]	ὅκως ἂν αὐτῇ ἕνα λίθον	ἐν	τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ τούτων
[2, 161]	προφάσιος τὴν ἐγὼ μεζόνως μὲν	ἐν	τοῖσι Λιβυκοῖσι λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως
[2, 85]	ἢ καὶ τὸ πρόσωπον, κἄπειτα	ἐν	τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν νεκρὸν
[2, 129]	αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν οἱ εἶναι	ἐν	τοῖσι οἰκίοισι τέκνον. τὸν δὲ
[2, 35]	δὲ ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται	ἐν	τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ ἔξω
[2, 41]	τοὺς δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι	ἐν	τοῖσι προαστείοισι, τὸ κέρας τὸ
[2, 63]	ἄγαλμα, οἳ δὲ οὐκ ἐῶσι	ἐν	τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ
[2, 120]	συνοικέῃ. εἰ δέ τοι καὶ	ἐν	τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον,
[2, 121]	καὶ ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια	ἐν	τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι.
[2, 64]	τοῖσι νηοῖσι τῶν θεῶν καὶ	ἐν	τοῖσι τεμένεσι· εἰ ὦν εἶναι
[2, 142]	μέντοι οὐδὲ πρότερον οὐδὲ ὕστερον	ἐν	τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι
[2, 116]	ἐπιμέμνηται δὲ καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ	ἐν	τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι. τοῖα Διὸς
[2, 100]	βασιλέων τριηκοσίων καὶ τριήκοντα οὐνόματα.	ἐν	τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα
[2, 73]	ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ θάπτειν	ἐν	τοῦ Ἡλίου τῷ ἱρῷ, κομίζειν
[2, 154]	ἐξ ὧν δὲ ἐξανέστησαν χώρων,	ἐν	τούτοισι δὲ οἵ τε ὁλκοὶ
[2, 116]	οὔ σφιν ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας.	ἐν	τούτοισι τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ ὅτι
[2, 92]	γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον·	ἐν	τούτῳ τρωκτὰ ὅσον τε πυρὴν
[2, 123]	τὴν περιήλυσιν δὲ αὐτῇ γίνεσθαι	ἐν	τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ τῷ λόγῳ
[2, 75]	ἔστι δὲ ὁ χῶρος οὗτος,	ἐν	τῷ αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται, τοιόσδε
[2, 8]	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν·	ἐν	τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ
[2, 158]	τὸ κατὰ Μέμφιν τεῖνον ὄρος,	ἐν	τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ
[2, 8]	Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο πέτρινον τείνει,	ἐν	τῷ αἱ πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ
[2, 113]	ἑωυτοῦ· καί μιν, ὡς ἐγένετο	ἐν	τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι
[2, 97]	ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ ἐμφερέες τῇσι	ἐν	τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι· τὰ
[2, 60]	ἐν τῇ ὁρτῇ ταύτῃ ἢ	ἐν	τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ.
[2, 159]	βορηίῃ θαλάσσῃ ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽	ἐν	τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ ἐπὶ τῇ
[2, 124]	ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν λιθοτομιέων τῶν	ἐν	τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων
[2, 172]	ἐν δὲ καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος,	ἐν	τῷ αὐτός τε ὁ Ἄμασις
[2, 121]	λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ	ἐν	τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον
[2, 41]	νήσου. ἣ δ᾽ ἔστι μὲν	ἐν	τῷ Δέλτα, περίμετρον δὲ αὐτῆς
[2, 159]	ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο	ἐν	τῷ δέοντι καὶ Σύροισι πεζῇ
[2, 155]	ὅ γε νηὸς τῆς Λητοῦς,	ἐν	τῷ δὴ τὸ χρηστήριον ἔνι,
[2, 138]	μεγίστων πεφυτευμένον περὶ νηὸν μέγαν,	ἐν	τῷ δὴ τὤγαλμα ἔνι· εὖρος
[2, 132]	δεηθῆναι τοῦ πατρὸς Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν	ἐν	τῷ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ
[2, 132]	πατρὸς Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν ἐν τῷ	ἐν	τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν τὸν
[2, 34]	ἐνθεῦτεν δὲ ἐς Σινώπην τὴν	ἐν	τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε ἡμερέων
[2, 121]	εἴη ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ	ἐν	τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ
[2, 169]	νομοῦ τούτου γενομένους βασιλέας ἔσω	ἐν	τῷ ἱρῷ. καὶ γὰρ τὸ
[2, 169]	πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ δὲ εἰσὶ	ἐν	τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω
[2, 170]	ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν Σάι,	ἐν	τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης, ὄπισθε
[2, 74]	τῆς κεφαλῆς· τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας	ἐν	τῷ ἱρῷ τοῦ Διός· τούτου
[2, 141]	νῦν οὗτος ὁ βασιλεὺς ἕστηκε	ἐν	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου λίθινος,
[2, 151]	χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον ὡς ἔθυσαν	ἐν	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τῇ
[2, 147]	τὸν χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν	ἐν	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τοῦτον
[2, 64]	νομίσαι φασὶ οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν	ἐν	τῷ ἱρῷ τούτῳ τοῦ Ἄρεος
[2, 115]	λάβοι· πλανωμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου	ἐν	τῷ λόγῳ καὶ οὐ λέγοντος
[2, 16]	ὀξὺ περιρρήγνυται ὁ Νεῖλος, ὥστε	ἐν	τῷ μεταξὺ Ἀσίης τε καὶ
[2, 29]	ἡμερέων τεσσεράκοντα· σκόπελοι/ τε γὰρ	ἐν	τῷ Νείλῳ ὀξέες ἀνέχουσι καὶ
[2, 29]	ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς πεδίον λεῖον,	ἐν	τῷ νῆσον περιρρέει ὁ Νεῖλος·
[2, 63]	τὸν νηόν τε καὶ τὸ	ἐν	τῷ νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ
[2, 182]	εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας, αἳ	ἐν	τῷ νηῷ τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο
[2, 46]	Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο δὲ	ἐν	τῷ νομῷ τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ
[2, 181]	ἐγίνετο πρηΰτερος ὁ Ἄμασις, εὔχεται	ἐν	τῷ νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν
[2, 68]	τὸ πολλὸν τῆς ἡμέρης διατρίβει	ἐν	τῷ ξηρῷ, τὴν δὲ νύκτα
[2, 161]	Λιβυκοῖσι λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽	ἐν	τῷ παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα
[2, 172]	γὰρ πρότερον εἶναι δημότης, ἀλλ᾽	ἐν	τῷ παρεόντι εἶναι αὐτῶν βασιλεύς·
[2, 92]	καὶ ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα,	ἐν	τῷ ποταμῷ γινόμενα καὶ ταῦτα,
[2, 68]	ξηρῷ, τὴν δὲ νύκτα πᾶσαν	ἐν	τῷ ποταμῷ· θερμότερον γὰρ δή
[2, 72]	αὐτοῦ. ~γίνονται δὲ καὶ ἐνύδριες	ἐν	τῷ ποταμῷ, τὰς ἱρὰς ἥγηνται
[2, 121]	στῆσαι. τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ	ἐν	τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων
[2, 11]	χωσθῆναι ἄν· κοῦ γε δὴ	ἐν	τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον ἢ
[2, 121]	ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα	ἐν	τῷ σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ
[2, 99]	ἔστι γὰρ καὶ ἡ Μέμφις	ἐν	τῷ στεινῷ τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν
[2, 40]	εἷλον, σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ λείπουσι	ἐν	τῷ σώματι καὶ τὴν πιμελήν,
[2, 170]	τῆς Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου. καὶ	ἐν	τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι
[2, 112]	συνάπας Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι δὲ	ἐν	τῷ τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος ἱρὸν
[2, 155]	θῶμα μέγιστον παρεχόμενον, φράσω· ἔστι	ἐν	τῷ τεμένεϊ τούτῳ Λητοῦς νηὸς
[2, 125]	ἄλλον δέ, ὡς ἐγὼ δοκέω,	ἐν	τῷ τοὺς λίθους ἔταμνον καὶ
[2, 92]	καὶ τὰ πεδία πελαγίσῃ, φύεται	ἐν	τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά, τὰ
[2, 139]	Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον γενέσθαι· ὄψιν	ἐν	τῷ ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν
[2, 121]	ποιέειν τάδε· νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα	ἐν	τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι
[2, 68]	ἐπὶ τοῦ νώτου. τυφλὸν δὲ	ἐν	ὕδατι, ἐν δὲ τῇ αἰθρίῃ
[2, 151]	ὑπέσχε τὴν κυνέην· οἳ δὲ	ἐν	φρενὶ λαβόντες τό τε ποιηθὲν
[2, 104]	ἄλλων λέγω. ὡς δέ μοι	ἐν	φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ
[2, 99]	τοῦ Νείλου ὡς ἀπεργμένος ῥέῃ	ἐν	φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ
[2, 96]	χρέωνται· ἔσωθεν δὲ τὰς ἁρμονίας	ἐν	ὦν ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ. πηδάλιον
[2, 87]	τοῦ ἀπὸ κέδρου ἀλείφατος γινομένου,	ἐν	ὦν ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ τὴν
[2, 163]	τὸν Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς ξείνους·	ἔν	τε δὴ Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο
[2, 30]	ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ κατέστησαν	ἔν	τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς Αἰθιόπων
[2, 64]	ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα	ἔν	τε τοῖσι νηοῖσι τῶν θεῶν
[2, 79]	ἄεισμα ἕν ἐστι, Λίνος, ὅσπερ	ἔν	τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ
[2, 79]	νόμιμα, καὶ δὴ καὶ ἄεισμα	ἕν	ἐστι, Λίνος, ὅσπερ ἔν τε
[2, 36]	ἔχει δύο, τῶν δὲ γυναικῶν	ἓν	ἑκάστη. τῶν ἱστίων τοὺς κρίκους
[2, 96]	ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ. πηδάλιον δὲ	ἓν	ποιεῦνται, καὶ τοῦτο διὰ τῆς
[2, 116]	τὴν ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ	ἀνήγαγεν	εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται δὲ καὶ ἐν
[2, 37]	μήτε φθεὶρ μήτε ἄλλο μυσαρὸν	μηδὲν	ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι τοὺς θεούς.
[2, 179]	μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον καὶ ἄλλο	οὐδὲν	Αἰγύπτου· εἰ δέ τις ἐς
[2, 165]	καὶ τούτων βαναυσίης οὐδεὶς δεδάηκε	οὐδέν,	ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς τὸ μάχιμον.
[2, 104]	οὐλότριχες. καὶ τοῦτο μὲν ἐς	οὐδὲν	ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ καὶ ἕτεροι
[2, 27]	θερμέων χωρέων οὐκ οἰκός ἐστι	οὐδὲν	ἀποπνέειν, αὔρη δὲ ἀπὸ ψυχροῦ
[2, 141]	παραχρησάμενον τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς	οὐδὲν	δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα τε δὴ
[2, 135]	ἐς τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ,	οὐδὲν	δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα ἀναθεῖναι.
[2, 181]	δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ	οὐδὲν	ἐγίνετο πρηΰτερος ὁ Ἄμασις, εὔχεται
[2, 29]	βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς	οὐδὲν	ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε μὲν
[2, 101]	ἔλεγον οὐδεμίαν ἔργων ἀπόδεξιν καὶ	οὐδὲν	εἶναι λαμπρότητος, πλὴν ἑνὸς τοῦ
[2, 68]	τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας ἐσθίει	οὐδέν,	ἐὸν δὲ τετράπουν χερσαῖον καὶ
[2, 17]	δὲ Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν	οὐδὲν	ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ εἰ μὴ
[2, 160]	ἂν τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους	οὐδὲν	ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ ἀπικόμενοι ἐς
[2, 87]	ὦν ἔδωκαν οὕτω τὸν νεκρόν,	οὐδὲν	ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ τρίτη
[2, 5]	ἡμερέων πλόου, τῆς πέρι ἐκεῖνοι	οὐδὲν	ἔτι τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι δὲ
[2, 94]	συγκομίζονται. ἔστι δὲ πῖον καὶ	οὐδὲν	ἧσσον τοῦ ἐλαίου τῷ λύχνῳ
[2, 19]	θερινέων. τούτων ὦν πέρι οὐδενὸς	οὐδὲν	οἷός τε ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ
[2, 18]	γὰρ ἔξω τοῦ Δέλτα καὶ	οὐδὲν	ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε πάντων
[2, 174]	ἐπεμέλετο οὔτε ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου	οὐδέν,	οὐδὲ φοιτέων ἔθυε ὡς οὐδενὸς
[2, 101]	ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ ἄλλων οὐδένα	οὐδέν.	~παραμειψάμενος ὦν τούτους τοῦ ἐπὶ
[2, 141]	ἐπιστάντα τὸν θεὸν θαρσύνειν ὡς	οὐδὲν	πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων
[2, 68]	ὁ δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ	οὐδὲν	σίνεται τὸν τροχίλον. ~τοῖσι μὲν
[2, 178]	ὅσαι δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται,	οὐδέν	σφι μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ
[2, 18]	ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα φάμενοι	οὐδὲν	σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν
[2, 50]	δ᾽ ὦν Αἰγύπτιοι οὐδ᾽ ἥρωσι	οὐδέν.	~ταῦτα μέν νυν καὶ ἄλλα
[2, 142]	ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι ἔλεγον	οὐδὲν	τοιοῦτο. ἐν τοίνυν τούτῳ τῷ
[2, 20]	δὲ ἐν τῇ Λιβύῃ, οἳ	οὐδὲν	τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν τι καὶ
[2, 137]	ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ δὲ ἰδέσθαι	οὐδὲν	τούτου μᾶλλον. ἡ δὲ Βούβαστις
[2, 47]	ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς ἱρὸν	οὐδὲν	τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι
[2, 142]	ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι. καὶ	οὐδὲν	τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα
[2, 14]	οὔτε σκάλλοντες οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι	οὐδὲν	τῶν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ
[2, 4]	εἶναι ἕλος, καὶ αὐτῆς εἶναι	οὐδὲν	ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε λίμνης
[2, 22]	λέγει γὰρ δὴ οὐδ᾽ αὕτη	οὐδέν,	φαμένη τὸν Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ
[2, 96]	ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι δὲ	οὐδὲν	χρέωνται· ἔσωθεν δὲ τὰς ἁρμονίας
[2, 22]	ὁ Νεῖλος, ἦν ἂν τούτων	οὐδέν,	ὡς ἡ ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ
[2, 43]	Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη γεγονότες τὸ	ἀνέκαθεν	ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ διότι Αἰγύπτιοι
[2, 125]	λίθους μηχανῇσι ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι,	χαμᾶθεν	μὲν ἐπὶ τὸν πρῶτον στοῖχον
[2, 116]	τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε	Σιδονίηθεν,	ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον, τὴν ὁδὸν
[2, 151]	ἐν φρενὶ λαβόντες τό τε	ποιηθὲν	ἐκ Ψαμμητίχου καὶ τὸ χρηστήριον,
[2, 138]	δ᾽ ἱροῦ οὐ κεκινημένου ὡς	ἀρχῆθεν	ἐποιήθη, ἔσοπτον ἐστί. περιθέει δὲ
[2, 53]	δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον.	~ἔνθεν	δὲ ἐγένοντο ἕκαστος τῶν θεῶν,
[2, 142]	καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ	ἔνθεν	νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι.
[2, 176]	μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος, ὃ μὲν	ἔνθεν	ὃ δ᾽ ἔνθεν τοῦ μεγάλου.
[2, 176]	ὃ μὲν ἔνθεν ὃ δ᾽	ἔνθεν	τοῦ μεγάλου. ἔστι δὲ λίθινος
[2, 177]	τῷ νομάρχῃ πάντα τινὰ Αἰγυπτίων	ὅθεν	βιοῦται· μὴ δὲ ποιεῦντα ταῦτα
[2, 137]	χοῦν πρὸς τῇ ἑωυτῶν πόλι,	ὅθεν	ἕκαστος ἦν τῶν ἀδικεόντων. καὶ
[2, 51]	σύνοικοι ἐγένοντο ἐν τῇ χώρῃ,	ὅθεν	περ καὶ Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι.
[2, 68]	ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον, τὸ στόμα	ἔνδοθεν	φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων. τὰ
[2, 93]	παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται πάντα.	κόθεν	δὲ οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ
[2, 79]	δὲ δὴ καὶ τὸν Λίνον	ὁκόθεν	ἔλαβον τὸ οὔνομα· φαίνονται δὲ
[2, 106]	ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις δὲ καὶ	ὁκόθεν	ἐστί, ἐνθαῦτα μὲν οὐ δηλοῖ,
[2, 54]	εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου δέ μευ	ὁκόθεν	οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν
[2, 115]	δὴ καὶ τὸν πλόον ἀπηγήσατο	ὁκόθεν	πλέοι. μετὰ δὲ ὁ Πρωτεὺς
[2, 115]	ὁ Πρωτεὺς τίς εἴη καὶ	ὁκόθεν	πλέοι. ὁ δέ οἱ καὶ
[2, 115]	δὲ ὁ Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν	ὁκόθεν	τὴν Ἑλένην λάβοι· πλανωμένου δὲ
[2, 138]	τῇ πόλι τὸ ἱρὸν κατορᾶται	πάντοθεν	περιιόντι· ἅτε γὰρ τῆς πόλιος
[2, 181]	συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ καὶ γῆμαι	αὐτόθεν,	εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος γυναικὸς εἴτε
[2, 99]	πρὸς Λιβύης, τὸν δὲ Μῖνα	ἄνωθεν,	ὅσον τε ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ
[2, 17]	ὁδῶν τῷ Νείλῳ ἐστὶ ἥδε·	ἄνωθεν	φερόμενος ἐς τὸ ὀξὺ τοῦ
[2, 99]	ἐν τῷ στεινῷ τῆς Αἰγύπτου·	ἔξωθεν	δὲ αὐτῆς περιορύξαι λίμνην ἐκ
[2, 175]	στέγης ταύτης τὸ μὲν μῆκος	ἔξωθεν	ἐστὶ εἷς τε καὶ εἴκοσι
[2, 148]	νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ	ἔξωθεν	ὁ αὐτός σφεας περιέργει. οἰκήματα
[2, 36]	τοὺς κάλους οἱ μὲν ἄλλοι	ἔξωθεν	προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν. γράμματα
[2, 107]	πρὸς αὐτῷ τοὺς παῖδας περινῆσαι	ἔξωθεν	τὴν οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα δὲ
[2, 175]	ὀκτώ. ταῦτα μὲν τὰ μέτρα	ἔξωθεν	τῆς στέγης τῆς μουνολίθου ἐστί,
[2, 85]	δέ σφι αἱ προσήκουσαι πᾶσαι,	ἑτέρωθεν	δὲ οἱ ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι
[2, 29]	ὦν δεῖ τὸ πλοῖον διαδήσαντας	ἀμφοτέρωθεν	κατά περ βοῦν πορεύεσθαι· ἢν
[2, 138]	αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι δὲ	ἔσωθεν	ἄλσος δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ
[2, 36]	ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ	ἔσωθεν.	γράμματα γράφουσι καὶ λογίζονται ψήφοισι
[2, 96]	αὐτῶν· νομεῦσι δὲ οὐδὲν χρέωνται·	ἔσωθεν	δὲ τὰς ἁρμονίας ἐν ὦν
[2, 175]	στέγης τῆς μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ	ἔσωθεν	τὸ μῆκος ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ
[2, 120]	μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε	συμμίσγοιεν	τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ
[2, 32]	Λιβύης, καὶ εἴ τι πλέον	ἴδοιεν	τῶν τὰ μακρότατα ἰδομένων. τῆς
[2, 125]	στοῖχον ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον	ἐξέλοιεν·	λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ᾽ ἀμφότερα,
[2, 93]	ὡς μάλιστα, ἵνα δὴ μὴ	ἁμάρτοιεν	τῆς ὁδοῦ διὰ τὸν ῥόον.
[2, 45]	χηνῶν, κῶς ἂν οὗτοι ἀνθρώπους	θύοιεν;	ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα τὸν
[2, 160]	ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι	ἔχοιεν	Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ
[2, 173]	ἐς τὸ δέον οὐκ ἂν	ἔχοιεν	αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω δὲ καὶ
[2, 4]	ἔτεος ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι τῶν ὡρέων	εἵνεκεν,	Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς
[2, 65]	τὰ δὲ οὔ. τῶν δὲ	εἵνεκεν	ἀνεῖται τὰ θηρία) ἱρὰ εἰ
[2, 41]	ἢ καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου	εἵνεκεν·	ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ
[2, 3]	ἐς Ἡλίου πόλιν αὐτῶν τούτων	εἵνεκεν	ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι εἰ συμβήσονται
[2, 89]	τοῦτο δὲ ποιεῦσι οὕτω τοῦδε	εἵνεκεν,	ἵνα μή σφι οἱ ταριχευταὶ
[2, 182]	δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς	εἵνεκεν,	ὅτι δὲ τὸ ἱρὸν τὸ
[2, 37]	τά τε αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος	εἵνεκεν,	προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι ἢ εὐπρεπέστεροι.
[2, 75]	ὀστέα ὀφίων καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ	μὲν	ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ ἦσαν
[2, 160]	δὲ μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα	μὲν	Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος δὲ
[2, 94]	σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ, τὸ καλεῦσι	μὲν	Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι δὲ ὧδε.
[2, 120]	γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα	μὲν	Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ
[2, 164]	ἑρμηνέες, οἳ δὲ κυβερνήται. γένεα	μὲν	Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα δέ
[2, 100]	τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα	μὲν	Αἰθίοπες ἦσαν, μία δὲ γυνὴ
[2, 35]	τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς τὰ	μὲν	αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ ἐν ἀποκρύφῳ
[2, 132]	ἐμέ. ~ἡ δὲ βοῦς τὰ	μὲν	ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι, τὸν
[2, 36]	~οἱ ἱρέες τῶν θεῶν τῇ	μὲν	ἄλλῃ κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ
[2, 11]	νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν	μὲν	ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς μυχούς, ὀλίγον
[2, 29]	οὐδὲν ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε	μὲν	ἄλλο ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι
[2, 35]	ἐόντες ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι δὲ οἱ	μὲν	ἄλλοι ἄνω τὴν κρόκην ὠθέοντες,
[2, 36]	κρίκους καὶ τοὺς κάλους οἱ	μὲν	ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 36]	τῷ γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι	μὲν	ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων ἡ>
[2, 39]	κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι	μὲν	ἂν ᾖ ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές
[2, 91]	Χεμμῖται λέγουσι τὸν Περσέα πολλάκις	μὲν	ἀνὰ τὴν γῆν φαίνεσθαί σφι
[2, 35]	δὲ κάτω. τὰ ἄχθεα οἱ	μὲν	ἄνδρες ἐπὶ τῶν κεφαλέων φορέουσι,
[2, 142]	ἑκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι	μὲν	ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια ἔτεα·
[2, 36]	Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται. εἵματα τῶν	μὲν	ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει δύο, τῶν
[2, 182]	ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα	μὲν	ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις, εἷλε δὲ
[2, 98]	Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων δὲ ἡ	μὲν	Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις ἐς
[2, 92]	ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων, τὰ	μὲν	ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο
[2, 134]	ταύτας ἦν λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν	μὲν	ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ ἦν
[2, 36]	γράφουσι καὶ λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες	μὲν	ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ
[2, 99]	Αἰγύπτου οἱ ἱρέες ἔλεγον τοῦτο	μὲν	ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν. τὸν γὰρ
[2, 99]	πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ	μὲν	ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ
[2, 145]	Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν	μὲν	ἀρχαιότατος καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν
[2, 56]	τὰς ἱρὰς γυναῖκας καὶ τὴν	μὲν	αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν δὲ
[2, 55]	Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν	μὲν	αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν δὲ
[2, 54]	ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ τὴν	μὲν	αὐτέων πυθέσθαι ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν
[2, 92]	ἐν τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι	μὲν	αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται τοῖσι καὶ
[2, 174]	καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι	μὲν	αὐτὸν τῶν θεῶν ἀπέλυσαν μὴ
[2, 86]	μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον, τὰ	μὲν	αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες, τὰ δὲ
[2, 133]	θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον ὅτι ὁ	μὲν	αὐτοῦ πατὴρ καὶ πάτρως, ἀποκληίσαντες
[2, 73]	παρόμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε· τὰ	μὲν	αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν τὰ
[2, 36]	δὲ γράμμασι χρέωνται, καὶ τὰ	μὲν	αὐτῶν ἱρὰ τὰ δὲ δημοτικὰ
[2, 137]	τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι, κτείνειν	μὲν	αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν, τὸν δὲ
[2, 121]	δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν	μὲν	βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα ἐν
[2, 66]	πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς αἰελούρους· οἱ	μὲν	γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες φυλακὰς ἔχουσι
[2, 137]	ἱρόν ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον· μέζω	μὲν	γὰρ ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερα ἐστὶ
[2, 110]	περ Σεσώστρι τῷ Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν	μὲν	γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι ἔθνεα
[2, 97]	τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι· τὰ	μὲν	γὰρ ἄλλα τῆς Αἰγύπτου πέλαγος
[2, 64]	εἰσὶ οἱ πρῶτοι θρησκεύσαντες. οἱ	μὲν	γὰρ ἄλλοι σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι,
[2, 135]	ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι. τοῦτο	μὲν	γὰρ αὕτη, τῆς πέρι λέγεται
[2, 17]	ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι· τὰ	μὲν	γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς Λιβύης
[2, 6]	οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι εἰσί. ὅσοι	μὲν	γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι
[2, 61]	ὁρτήν, εἴρηται προτερόν μοι· τύπτονται	μὲν	γὰρ δὴ μετὰ τὴν θυσίην
[2, 50]	ἐλήλυθε ἐς τὴν Ἑλλάδα. διότι	μὲν	γὰρ ἐκ τῶν βαρβάρων ἥκει,
[2, 11]	ἐντός γε δισμυρίων ἐτέων; ἐγὼ	μὲν	γὰρ ἔλπομαί γε καὶ μυρίων
[2, 104]	περὶ Φᾶσιν ποταμὸν κατέμειναν. ~φαίνονται	μὲν	γὰρ ἐόντες οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι,
[2, 7]	οὐ πλέον πεντεκαίδεκα σταδίων· ἡ	μὲν	γὰρ ἐς Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων
[2, 77]	νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι γίνεσθαι. εἰσὶ	μὲν	γὰρ καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ
[2, 109]	ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν· πόλον	μὲν	γὰρ καὶ γνώμονα καὶ τὰ
[2, 136]	κάλλιστα καὶ πολλῷ μέγιστα· ἔχει	μὲν	γὰρ καὶ τὰ πάντα προπύλαια
[2, 25]	ὑποδεέστερος ἢ τοῦ θέρεος· τότε	μὲν	γὰρ μετὰ πάντων τῶν ὑδάτων
[2, 118]	εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ Μενέλεω. ἐλθεῖν	μὲν	γὰρ μετὰ τὴν Ἑλένης ἁρπαγὴν
[2, 124]	πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ δοκέειν· τῆς	μὲν	γὰρ μῆκος εἰσὶ πέντε στάδιοι,
[2, 130]	ἐν Σάι πόλι ἱρέες· ἑστᾶσι	μὲν	γὰρ ξύλιναι κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν
[2, 84]	δ᾽ ἰητρῶν ἐστι πλέα· οἳ	μὲν	γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἳ
[2, 137]	αἱ πόλιες ἐγένοντο ὑψηλότεραι· τὸ	μὲν	γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν ὑπὸ τῶν
[2, 180]	ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο· Ἄμασις	μὲν	γάρ σφι ἔδωκε χίλια στυπτηρίης
[2, 103]	ἀπικέσθαι ὁ Αἰγύπτιος στρατός· ἐν	μὲν	γὰρ τῇ τούτων χώρῃ φαίνονται
[2, 8]	ἰόντι στεινή ἐστι Αἴγυπτος. τῇ	μὲν	γὰρ τῆς Ἀραβίης ὄρος παρατέταται,
[2, 117]	ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου τινός. ἐν	μὲν	γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται ὡς
[2, 121]	ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους	μὲν	γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον
[2, 58]	δέ μοι τούτου τόδε· αἱ	μὲν	γὰρ φαίνονται ἐκ πολλοῦ τευ
[2, 146]	περὶ αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ	μὲν	γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο καὶ
[2, 68]	χερσαῖον καὶ λιμναῖον ἐστί. τίκτει	μὲν	γὰρ ᾠὰ ἐν γῇ καὶ
[2, 68]	ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται· τὰ	μὲν	γὰρ ᾠὰ χηνέων οὐ πολλῷ
[2, 97]	διὰ μέσου τοῦ πεδίου. ἐς	μέν	γε Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι
[2, 2]	Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε	μὲν	γενέσθαι τῶν ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ
[2, 8]	τῶν εἰρημένων τὸ μεταξὺ πεδιὰς	μὲν	γῆ, στάδιοι δὲ μάλιστα ἐδόκεόν
[2, 35]	καὶ νόμους· ἐν τοῖσι αἱ	μὲν	γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι, οἱ
[2, 35]	ἐπὶ τῶν ὤμων. οὐρέουσι αἱ	μὲν	γυναῖκες ὀρθαί, οἱ δὲ ἄνδρες
[2, 138]	κατάσκιος. τὰ δὲ προπύλαια ὕψος	μὲν	δέκα ὀργυιέων ἐστί, τύποισι δὲ
[2, 106]	ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης σπιθαμῆς, τῇ	μὲν	δεξιῇ χειρὶ ἔχων αἰχμὴν τῇ
[2, 173]	τὰ τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν	μὲν	δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι· εἰ γὰρ
[2, 68]	φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων. τὰ	μὲν	δὴ ἄλλα ὄρνεα καὶ θηρία
[2, 152]	χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τῷ	μὲν	δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους
[2, 124]	ἑωυτῷ κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι	μὲν	δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν λιθοτομιέων
[2, 65]	παρέχει βορὴν τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ	μὲν	δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται· τὸ
[2, 42]	γὰρ δὴ οὐδὲ ταῦτα. ~ὅσοι	μὲν	δὴ Διὸς Θηβαιέος ἵδρυνται ἱρὸν
[2, 108]	πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι. τούτων	μὲν	δὴ εἵνεκα κατετμήθη ἡ Αἴγυπτος.
[2, 86]	σφι σκευασθῆναι τὸν νεκρόν. οἳ	μὲν	δὴ ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται,
[2, 111]	αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα	μὲν	δὴ ἔτεα εἶναί μιν τυφλόν,
[2, 96]	λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. ἡ	μὲν	δὴ θύρη τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος
[2, 138]	δὲ ἐς Ἑρμέω ἱρόν. τὸ	μὲν	δὴ ἱρὸν τοῦτο οὕτω ἔχει.
[2, 34]	οἱ Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ	μὲν	δὴ Ἴστρος, ῥέει γὰρ δι᾽
[2, 174]	μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι εἴη. πολλὰ	μὲν	δὴ καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν
[2, 76]	ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον κρέξ. τῶν	μὲν	δὴ μελαινέων τῶν μαχομενέων πρὸς
[2, 179]	οὗ ἀπίκοιτο ἐς Ναύκρατιν. οὕτω	μὲν	δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ
[2, 28]	οὐκ ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν. οὕτω	μὲν	δὴ ὁ γραμματιστής, εἰ ἄρα
[2, 63]	ἐς ἄλλο οἴκημα ἱρόν. οἱ	μὲν	δὴ ὀλίγοι οἱ περὶ τὤγαλμα
[2, 145]	τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι	μὲν	δὴ ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ
[2, 110]	Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς	μὲν	δὴ οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης
[2, 2]	ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς χεῖρας. τὰ	μὲν	δὴ πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος ἦν
[2, 172]	οὔνομά οἱ ἐστὶ Σιούφ. τὰ	μὲν	δὴ πρῶτα κατώνοντο τὸν Ἄμασιν
[2, 60]	ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα	μὲν	δὴ ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν δὲ
[2, 138]	ἱροῦ πάντῃ σταδίου ἐστί. κατὰ	μὲν	δὴ τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ
[2, 3]	παρὰ ταύτῃσι τῇσι γυναιξί. ~κατὰ	μὲν	δὴ τὴν τροφὴν τῶν παίδων
[2, 168]	ἴσος ἐὼν τῷ Σαμίῳ. ταῦτα	μὲν	δὴ τοῖσι ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα,
[2, 33]	δὲ ἐν αὐτῷ κροκοδείλους. ~ὁ	μὲν	δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγος
[2, 39]	δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν. σῶμα	μὲν	δὴ τοῦ κτήνεος δείρουσι, κεφαλῇ
[2, 52]	ἀνεῖλε τὸ μαντήιον χρᾶσθαι. ἀπὸ	μὲν	δὴ τούτου τοῦ χρόνου ἔθυον
[2, 137]	Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν	μὲν	δὴ τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα
[2, 69]	οὐδὲν σίνεται τὸν τροχίλον. ~τοῖσι	μὲν	δὴ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι
[2, 154]	καλεομένῳ στόματι τοῦ Νείλου. τούτους	μὲν	δὴ χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις
[2, 32]	εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ πρῶτα	μὲν	διὰ τῆς οἰκεομένης, ταύτην δὲ
[2, 4]	Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες	μὲν	διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι
[2, 133]	τε καὶ ἑκατόν, καὶ τοὺς	μὲν	δύο τοὺς πρὸ ἐκείνου γενομένους
[2, 20]	τούτου τριφασίας ὁδούς· τῶν τὰς	μὲν	δύο τῶν ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ
[2, 94]	Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν φέρει πολλὸν	μὲν	δυσώδεα δέ· τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται,
[2, 120]	ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς	μὲν	ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου
[2, 156]	αὕτη ἡ νῆσος πλωτή. αὐτὸς	μὲν	ἔγωγε οὔτε πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν
[2, 121]	οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον	μὲν	εἴη ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ
[2, 148]	πυραμίδας ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ) δυώδεκα	μὲν	εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι,
[2, 22]	ἀπὸ τηκομένης χιόνος· ὃς ῥέει	μὲν	ἐκ Λιβύης διὰ μέσων Αἰθιόπων,
[2, 11]	Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι κοτέ, τὸν	μὲν	ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης κόλπον
[2, 175]	ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ τούτων τοὺς	μὲν	ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων
[2, 111]	ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον λίθου, μῆκος	μὲν	ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν, εὖρος δὲ
[2, 138]	περιιόντι· ἅτε γὰρ τῆς πόλιος	μὲν	ἐκκεχωσμένης ὑψοῦ, τοῦ δ᾽ ἱροῦ
[2, 179]	Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν ὀμόσαι μὴ	μὲν	ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ τῇ
[2, 149]	τὸν Νεῖλον αὖτις· καὶ ἐπεὰν	μὲν	ἐκρέῃ ἔξω, ἣ δὲ τότε
[2, 65]	τῶν θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν	μὲν	ἑκών, θάνατος ἡ ζημίη, ἢν
[2, 29]	ἄλλο ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι	μὲν	Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης ἐλθών, τὸ
[2, 51]	μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ Πελασγῶν πρῶτοι	μὲν	Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ
[2, 120]	τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ	μὲν	ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸς Πρίαμος
[2, 99]	χέρσον γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο	μὲν	ἐν αὐτῷ πόλιν κτίσαι ταύτην
[2, 95]	κατεύδει. οἱ δὲ κώνωπες, ἢν	μὲν	ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ ἢ
[2, 156]	νῆσος ἡ Χέμμις καλευμένη· ἔστι	μὲν	ἐν λίμνῃ βαθέῃ καὶ πλατέῃ
[2, 175]	τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο	μὲν	ἐν Σάι τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια
[2, 20]	ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ δὲ πολλοὶ	μὲν	ἐν τῇ Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ
[2, 161]	ἀπὸ προφάσιος τὴν ἐγὼ μεζόνως	μὲν	ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λόγοισι ἀπηγήσομαι,
[2, 41]	καλευμένης νήσου. ἣ δ᾽ ἔστι	μὲν	ἐν τῷ Δέλτα, περίμετρον δὲ
[2, 176]	τὸ μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος, ὃ	μὲν	ἔνθεν ὃ δ᾽ ἔνθεν τοῦ
[2, 175]	Ἐλεφαντίνης πόλιος, καὶ τοῦτο ἐκόμιζον	μὲν	ἐπ᾽ ἔτεα τρία, δισχίλιοι δέ
[2, 159]	πρὸς στρατηίας, καὶ τριήρεες αἳ	μὲν	ἐπὶ τῇ βορηίῃ θαλάσσῃ ἐποιήθησαν,
[2, 121]	ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι	μὲν	ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε καὶ
[2, 125]	μηχανῇσι ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν	μὲν	ἐπὶ τὸν πρῶτον στοῖχον τῶν
[2, 5]	ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο	μὲν	ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν τῆς
[2, 14]	τοῦ Διὸς μοῦνον. ~καὶ ταῦτα	μὲν	ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα
[2, 182]	Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο	μὲν	ἐς Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης
[2, 104]	εἰσὶ καὶ οὐλότριχες. καὶ τοῦτο	μὲν	ἐς οὐδὲν ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ
[2, 116]	φέρει ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ	μὲν	ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ λυγρά.
[2, 96]	ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ μορφὴ	μὲν	ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ,
[2, 21]	Νεῖλος. ~ἡ δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη	μὲν	ἐστὶ τῆς λελεγμένης, λόγῳ δὲ
[2, 169]	τὸ τοῦ Ἀμάσιος σῆμα ἑκαστέρω	μὲν	ἐστὶ τοῦ μεγάρου ἢ τὸ
[2, 178]	δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη. τουτέων	μὲν	ἐστὶ τοῦτο τὸ τέμενος, καὶ
[2, 169]	ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ τέως	μὲν	ἐτρέφετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι, καί
[2, 169]	Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον· καὶ ἐμαχέσαντο	μὲν	εὖ οἱ ξεῖνοι, πλήθεϊ δὲ
[2, 118]	καὶ ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί, μὴ	μὲν	ἔχειν Ἑλένην μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα
[2, 36]	κόπρον ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα ὧλλοι	μὲν	ἐῶσι ὡς ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι
[2, 2]	ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν	μὲν	ἢ Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον
[2, 32]	αὕτη ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ τάδε	μὲν	ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν
[2, 95]	αὐτῶν ἀμφίβληστρον ἔκτηται, τῷ τῆς	μὲν	ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν δὲ
[2, 28]	ὀρέων τούτων ῥέειν, καὶ τὸ	μὲν	ἥμισυ τοῦ ὕδατος ἐπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 47]	ἥγηνται θηρίον εἶναι, καὶ τοῦτο	μὲν	ἤν τις ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν
[2, 45]	τῷ Διί· τὸν δὲ τέως	μὲν	ἡσυχίην ἔχειν, ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ
[2, 41]	ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον τόνδε· τὰς	μὲν	θηλέας ἐς τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι,
[2, 76]	πτεροῖσι μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα	μὲν	θηρίων πέρι ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν
[2, 96]	μάλιστά κῃ σταθμόν· τούτων τὴν	μὲν	θύρην δεδεμένην κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ
[2, 76]	ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος δὲ τῆς	μὲν	ἴβιος τόδε· μέλαινα δεινῶς πᾶσα,
[2, 164]	ἑπτὰ γένεα, καὶ τούτων οἳ	μὲν	ἱρέες οἳ δὲ μάχιμοι κεκλέαται,
[2, 119]	εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ τὰ	μὲν	ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ δὲ
[2, 17]	Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ τὴν	μὲν	Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ
[2, 1]	παῖς καὶ Κύρου Καμβύσης Ἴωνας	μὲν	καὶ Αἰολέας ὡς δούλους πατρωίους
[2, 79]	Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ	μὲν	καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν με τῶν
[2, 41]	ὦ τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι	μὲν	καὶ ἄλλαι πόλιες συχναί, ἐκ
[2, 63]	φοιτέοντες. ἐν δὲ Παπρήμι θυσίας	μὲν	καὶ ἱρὰ κατά περ καὶ
[2, 22]	ἀπὸ χιόνος μιν ῥέειν, πρῶτον	μὲν	καὶ μέγιστον μαρτύριον οἱ ἄνεμοι
[2, 7]	τρισχίλιοι τὸ παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν	μὲν	καὶ μέχρι Ἡλίου πόλιος ἐς
[2, 59]	ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ συχνάς, μάλιστα	μὲν	καὶ προθυμότατα ἐς Βούβαστιν πόλιν
[2, 164]	οἱ δὲ μάχιμοι αὐτῶν καλέονται	μὲν	Καλασίριές τε καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ
[2, 121]	πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ τὸν	μὲν	καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί
[2, 32]	ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης τὰ	μὲν	κατὰ τὴν βορηίην θάλασσαν ἀπ᾽
[2, 148]	τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω τῶν	μὲν	κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες
[2, 40]	ἀποδείρωσι τὸν βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην	μὲν	κείνην πᾶσαν ἐξ ὦν εἷλον,
[2, 105]	ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον δὲ τὸ	μὲν	Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν κέκληται,
[2, 94]	δέ· τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ	μὲν	κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ δὲ καὶ
[2, 28]	δὲ εἶναι τοῖσι ὄρεσι τῷ	μὲν	Κρῶφι τῷ δὲ Μῶφι· τὰς
[2, 20]	βουλόμενος μοῦνον· τῶν ἡ ἑτέρη	μὲν	λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι
[2, 181]	εἵνεκα· γαμέει δὲ ὦν οἳ	μὲν	λέγουσι Βάττου οἳ δ᾽ Ἀρκεσίλεω
[2, 91]	φανῇ, εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα	μὲν	λέγουσι, ποιεῦσι δὲ τάδε Ἑλληνικὰ
[2, 8]	κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν Μέμφι. ταύτῃ	μὲν	λῆγον ἀνακάμπτει ἐς τὰ εἴρηται
[2, 155]	τοῦτο τὸ ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ	μὲν	Λητοῦς ἱρόν, ἐν πόλι δὲ
[2, 15]	ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου τὰ	μὲν	Λιβύης τὰ δὲ Ἀραβίης εἶναι,
[2, 32]	τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο ἐστὶ	μὲν	Λιβυκόν, νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν
[2, 47]	ἐν δὲ ταύτῃ θύουσι, ἔστι	μὲν	λόγος περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 175]	τῆς δὲ στέγης ταύτης τὸ	μὲν	μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ εἷς τε
[2, 149]	κατὰ διώρυχα ἐσῆκται, καὶ ἓξ	μὲν	μῆνας ἔσω ῥέει ἐς τὴν
[2, 73]	ἱρός, τῷ οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ	μέν	μιν οὐκ εἶδον εἰ μὴ
[2, 122]	συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι, καὶ τὰ	μὲν	νικᾶν αὐτὴν τὰ δὲ ἑσσοῦσθαι
[2, 91]	μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ	μέν	νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο
[2, 47]	καὶ ἄγονται ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι	μέν	νυν ἄλλοισι θεοῖσι θύειν ὗς
[2, 147]	γενεηλογέουσι αὐτῶν τὴν γένεσιν. ~ταῦτα	μέν	νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα
[2, 102]	ἔθνος τὸ ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι	μέν	νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ
[2, 60]	Πάπρημιν πόλιν τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς	μέν	νυν Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται,
[2, 45]	τραπόμενον πάντας σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ	μέν	νυν δοκέουσι ταῦτα λέγοντες τῆς
[2, 24]	τῆς Λιβύης τὰ ἄνω. ὡς	μέν	νυν ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι, πᾶν
[2, 28]	ψυχροῦ τινος φιλέει πνέειν. ~ταῦτα	μέν	νυν ἔστω ὡς ἔστι τε
[2, 9]	αὖτις εὐρέα Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε	μέν	νυν ἡ χώρη αὕτη οὕτω.
[2, 3]	λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι. τὰ	μέν	νυν θεῖα τῶν ἀπηγημάτων οἷα
[2, 44]	ἐν τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ	μέν	νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως παλαιὸν
[2, 41]	τὰ ἐλίποντο τῶν ἱρῶν. ~τοὺς	μέν	νυν καθαροὺς βοῦς τοὺς ἔρσενας
[2, 148]	καὶ ὁ ἐν Σάμῳ. ἦσαν	μέν	νυν καὶ αἱ πυραμίδες λόγου
[2, 51]	Αἰγύπτιοι οὐδ᾽ ἥρωσι οὐδέν. ~ταῦτα	μέν	νυν καὶ ἄλλα πρὸς τούτοισι,
[2, 42]	αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι. Θηβαῖοι	μέν	νυν καὶ ὅσοι διὰ τούτους
[2, 117]	ὡς ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν. ὅμηρος	μέν	νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα
[2, 167]	παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ	μέν	νυν καὶ τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 17]	Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν. μέχρι	μέν	νυν Κερκασώρου πόλιος ῥέει εἷς
[2, 110]	οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον	μέν	νυν λέγουσι πρὸς ταῦτα συγγνώμην
[2, 150]	δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ	μέν	νυν λίμνη αὕτη οὕτω λέγεται
[2, 178]	βωμοὺς καὶ τεμένεα θεοῖσι. τὸ	μέν	νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενος, καὶ
[2, 158]	Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες. Νεκῶς	μέν	νυν μεταξὺ ὀρύσσων ἐπαύσατο μαντηίου
[2, 148]	πεντακοσίων καὶ χιλίων ἑκάτερα. τὰ	μέν	νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων αὐτοί
[2, 145]	κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι	μέν	νυν νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται
[2, 26]	ὡρέων, καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῇ	μὲν	νῦν ὁ βορέης τε καὶ
[2, 156]	ἔχων τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω	μέν	νυν ὁ νηὸς τῶν φανερῶν
[2, 151]	καὶ ἐτύγχανον τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος	μέν	νυν οὐδενὶ δολερῷ νόῳ χρεώμενος
[2, 154]	τὸ μέχρι ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος	μέν	νυν οὕτω ἔσχε Αἴγυπτον. ~τοῦ
[2, 42]	νομοῦ τοῦ Θηβαίου εἰσί, οὗτοι	μέν	νυν πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι αἶγας
[2, 135]	Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος	μέν	νυν πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ δὲ
[2, 34]	διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ. Νείλου	μέν	νυν πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ἔρχομαι
[2, 124]	τὰ οὐνόματα οὐ γράφω. ~μέχρι	μέν	νυν Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι ἐν
[2, 182]	ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν θυρέων. ἐς	μέν	νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην
[2, 4]	ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ τούτων	μέν	νυν τὰ πλέω ἔργῳ ἐδήλουν
[2, 39]	ἐς κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι. κατὰ	μέν	νυν τὰς κεφαλὰς τῶν θυομένων
[2, 31]	Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι	μέν	νυν τεσσέρων μηνῶν πλόου καὶ
[2, 129]	βασιλέων δικαιότατα κρίνειν. κατὰ τοῦτο	μέν	νυν τὸ ἔργον ἁπάντων ὅσοι
[2, 38]	θάνατος ἡ ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται	μέν	νυν τὸ κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε.
[2, 8]	αὐτοῦ τὰ τέρματα εἶναι. τοῦτο	μέν	νυν τὸ ὄρος τοιοῦτο ἐστί,
[2, 64]	οὐδὲ τὰ κτήνεα ποιέειν. οὗτοι	μέν	νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε
[2, 171]	τὰ καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ	μέν	νυν τούτων εἰδότι μοι ἐπὶ
[2, 145]	αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα. Διονύσῳ	μέν	νυν τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς
[2, 55]	τά περ δὴ ἔλεγον. ~ταῦτα	μέν	νυν τῶν ἐν Θήβῃσι ἱρέων
[2, 123]	λύκους ἐς τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι	μέν	νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω
[2, 49]	ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ	μέν	νυν φημὶ Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα
[2, 19]	αὐτῶν πυθέσθαι, ὅ τι κατέρχεται	μὲν	ὁ Νεῖλος πληθύων ἀπὸ τροπέων
[2, 37]	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ ὃ	μὲν	ὃ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντες.
[2, 165]	νομοὺς Αἴγυπτος ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων	μὲν	οἵδε εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης,
[2, 125]	ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον	μὲν	οἰκοδόμεον τὰ ἔργα τὸν εἰρημένον,
[2, 25]	τῶν ποταμῶν. τέως δὲ οἳ	μὲν	ὀμβρίου ὕδατος συμμισγομένου πολλοῦ αὐτοῖσι,
[2, 108]	καὶ τισάμενος τὸν ἀδελφεόν, τῷ	μὲν	ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο τῶν τὰς
[2, 173]	δὲ καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ	μὲν	ὄρθριον μέχρι ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς
[2, 106]	δὲ καὶ ὁκόθεν ἐστί, ἐνθαῦτα	μὲν	οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε·
[2, 49]	τὴν πομπὴν τοῦ φαλλοῦ· ἀτρεκέως	μὲν	οὐ πάντα συλλαβὼν τὸν λόγον
[2, 73]	δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ	μὲν	οὐ πιστὰ λέγοντες· ἐξ Ἀραβίης
[2, 121]	μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ	μὲν	οὐ πιστά· τὴν θυγατέρα τὴν
[2, 120]	τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ	μὲν	οὐδὲ ἡ βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον
[2, 12]	προσεικέλην οὔτε τῇ Λιβύῃ, οὐ	μὲν	οὐδὲ τῇ Συρίῃ τῆς γὰρ
[2, 49]	καὶ οὐ νεωστὶ ἐσηγμένα. οὐ	μὲν	οὐδὲ φήσω ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽
[2, 134]	τῆς Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι, ἄλλος	μὲν	οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ παιδὸς
[2, 35]	μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ	μὲν	οὐδεμία οὔτε ἔρσενος θεοῦ οὔτε
[2, 111]	παῖδα αὐτοῦ Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι	μὲν	οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ οἱ
[2, 182]	Αἰάκεος, ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης	μὲν	οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι δὲ τὸ
[2, 141]	ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν μαχίμων	μὲν	οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους δὲ καὶ
[2, 83]	δὲ αὐτοῖσι ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων	μὲν	οὐδενὶ προσκέεται ἡ τέχνη, τῶν
[2, 151]	Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι	μὲν	οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον
[2, 149]	τὸ ἐν τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς	μὲν	οὐκ ἔστι( ἄνυδρος γὰρ δὴ
[2, 20]	τὸν Νεῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι	μὲν	οὔκων ἔπνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλος
[2, 156]	διὰ τοῦτο γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα	μὲν	οὕτω λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε
[2, 35]	πασέων. τρέφειν τοὺς τοκέας τοῖσι	μὲν	παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι,
[2, 92]	γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν. ~ταῦτα	μὲν	πάντα οἱ κατύπερθε τῶν ἑλέων
[2, 9]	συντιθέμενοι οἱ στάδιοι Αἰγύπτου τὸ	μὲν	παρὰ θάλασσαν ἤδη μοι καὶ
[2, 78]	ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν τοιοῦτος. ταῦτα	μὲν	παρὰ τὰ συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι
[2, 17]	καὶ περὶ τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον	μὲν	πᾶσαν εἶναι ταύτην τὴν ὑπ᾽
[2, 77]	~αὐτῶν δὲ δὴ Αἰγυπτίων οἳ	μὲν	περὶ τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι,
[2, 100]	δι᾽ αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης	μὲν	πέρι τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν ὅτι
[2, 106]	ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις, αἱ	μὲν	πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν
[2, 102]	τὸν ἔλεγον οἱ ἱρέες πρῶτον	μὲν	πλοίοισι μακροῖσι ὁρμηθέντα ἐκ τοῦ
[2, 11]	στεινὸς ὡς ἔρχομαι φράσων· μῆκος	μὲν	πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι
[2, 130]	ἐμὲ ἦν φανερή, ἐν Σάι	μὲν	πόλι ἐοῦσα, κειμένη δὲ ἐν
[2, 148]	αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ	μὲν	πρὸς βορέω ἓξ δὲ πρὸς
[2, 121]	εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν	μὲν	πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος,
[2, 77]	χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ τοὺς	μὲν	πρὸς ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς σιτέονται,
[2, 17]	σχίζεται τριφασίας ὁδούς. καὶ ἣ	μὲν	πρὸς ἠῶ τρέπεται, τὸ καλέεται
[2, 121]	τὸν μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον	μὲν	προσκυνέουσί τε καὶ εὖ ποιέουσι,
[2, 5]	ἐστὶ τῆς χώρης τοιήδε. πρῶτα	μὲν	προσπλέων ἔτι καὶ ἡμέρης δρόμον
[2, 123]	εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ	μὲν	πρότερον οἳ δὲ ὕστερον, ὡς
[2, 53]	ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων τὰ	μὲν	πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι,
[2, 149]	κατήμενος ἐν θρόνῳ. οὕτω αἱ	μὲν	πυραμίδες εἰσὶ ἑκατὸν ὀργυιέων, αἱ
[2, 172]	ὧδε καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ	μὲν	Σαΐτεω ἐών, ἐκ τῆς δὲ
[2, 17]	τοῖσι οὐνόματα κέεται τάδε, τῷ	μὲν	Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ δὲ Μενδήσιον.
[2, 86]	ὧδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα	μὲν	σκολιῷ σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων
[2, 86]	τῇ γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν	μὲν	σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ
[2, 36]	ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι τὸ	μὲν	σταῖς τοῖσι ποσί, τὸν δὲ
[2, 102]	γλιχομένοισι περὶ τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι	μὲν	στήλας ἐνίστη ἐς τὰς χώρας
[2, 65]	ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ	μὲν	σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ
[2, 124]	μιν πάντα τὰ ἱρὰ πρῶτα	μὲν	σφέας θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ
[2, 54]	τῶν γυναικῶν τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν	μὲν	σφέας οὐ δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι
[2, 95]	τάδε σφι ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς	μὲν	τὰ ἄνω τῶν ἑλέων οἰκέοντας
[2, 127]	ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς	μὲν	τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν·
[2, 175]	τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ ὀκτώ. ταῦτα	μὲν	τὰ μέτρα ἔξωθεν τῆς στέγης
[2, 108]	τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ	μὲν	τάδε ἐχρήσατο· τούς τέ οἱ
[2, 116]	μή, ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης	μὲν	ταύτην ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα ἔλεγον
[2, 115]	πολλοῦ ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν, γυναῖκα	μὲν	ταύτην καὶ τὰ χρήματα οὔ
[2, 121]	βασιλέος χρημάτων ἔσονται. καὶ τὸν	μὲν	τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς δὲ
[2, 149]	μετρεομένης καὶ τετραπήχεος, τῶν ποδῶν	μὲν	τετραπαλαίστων ἐόντων, τοῦ δὲ πήχεος
[2, 114]	λέγουσαν τάδε. ἥκει ξεῖνος γένος	μὲν	Τευκρός, ἔργον δὲ ἀνόσιον ἐν
[2, 120]	παρὰ τῶν θεῶν. καὶ ταῦτα	μὲν	τῇ ἐμοὶ δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος
[2, 138]	τοῦ ἱροῦ ἑκατέρη ἐσέχει, ἣ	μὲν	τῇ περιρρέουσα ἣ δὲ τῇ,
[2, 124]	τριβομένῳ τῷ λεῷ δέκα ἔτεα	μὲν	τῆς ὁδοῦ κατ᾽ ἣν εἷλκον
[2, 47]	διότι δὲ τοὺς ὗς ἐν	μὲν	τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν
[2, 20]	πάντων οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων	μὲν	τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην
[2, 60]	ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ βάρι· αἳ	μὲν	τινὲς τῶν γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι
[2, 60]	τῇ γῇ ποιεῦσι τοιάδε· αἳ	μὲν	τινὲς τῶν γυναικῶν ποιεῦσι τά
[2, 63]	γίνηται καταφερὴς ὁ ἥλιος, ὀλίγοι	μὲν	τινὲς τῶν ἱρέων περὶ τὤγαλμα
[2, 158]	ἐς τὸν Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο	μὲν	τὸ συντομώτατον, ἡ δὲ διῶρυξ
[2, 93]	δὲ ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι ἐν	μὲν	τοῖσι ποταμοῖσι οὐ μάλα γίνονται,
[2, 96]	βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ	μὲν	τὸν ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν,
[2, 136]	με τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον	μὲν	τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ τοῦτον
[2, 101]	αὐτῇ τῇ λίμνῃ ἐπιμνήσομαι· τοῦτον	μὲν	τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ ἄλλων
[2, 142]	τις ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω” ~ἐς	μὲν	τοσόνδε τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί τε
[2, 135]	καὶ νῦν ἔτι συννενέαται ὄπισθε	μὲν	τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι ἀνέθεσαν,
[2, 26]	καὶ ὁ χειμὼν ἑστᾶσι, ταύτῃ	μὲν	τοῦ νότου ἦν ἡ στάσις
[2, 129]	ἔλεγον Χέοπος παῖδα· τῷ τὰ	μὲν	τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν, τὸν
[2, 158]	Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ πρῶτον	μὲν	τοῦ πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου τὰ
[2, 172]	τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς τὸν πρότερον	μὲν	τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε καὶ
[2, 93]	οἱ ἰχθύες οὗτοι) καὶ περὶ	μὲν	τοὺς ἰχθύας οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι
[2, 86]	ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς τοῖχον. οὕτω	μὲν	τοὺς τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς.
[2, 15]	προϊούσης δὲ τῆς χώρης πολλοὺς	μὲν	τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς
[2, 173]	ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα	μὲν	τοὺς φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ
[2, 73]	τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρόν. ταῦτα	μὲν	τοῦτον τὸν ὄρνιν λέγουσι ποιέειν.
[2, 99]	γε Αἰγύπτιον τὸ οὔνομα. ~μέχρι	μὲν	τούτου ὄψις τε ἐμὴ καὶ
[2, 45]	πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; καὶ περὶ	μὲν	τούτων τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι καὶ
[2, 165]	καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ. ἐκ	μὲν	τούτων τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί,
[2, 110]	τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας λιθίνους, δύο	μὲν	τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν τε καὶ
[2, 172]	καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ	μὲν	τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε
[2, 71]	δὲ ἵπποι οἱ ποτάμιοι νομῷ	μὲν	τῷ Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι, τοῖσι
[2, 120]	χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ	μὲν	τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν
[2, 174]	ἀπέλυσαν μὴ φῶρα εἶναι, τούτων	μὲν	τῶν ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο οὔτε
[2, 107]	ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν, καὶ δύο	μὲν	τῶν παίδων κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ,
[2, 68]	μέζων ἔτι. ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς	μὲν	ὑός, ὀδόντας δὲ μεγάλους καὶ
[2, 148]	οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ	μὲν	ὑπόγαια τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽
[2, 141]	ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς ἀρουραίους κατὰ	μὲν	φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ
[2, 36]	ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ	μὲν	φασὶ ἐπὶ δεξιὰ ποιέειν, Ἕλληνας
[2, 178]	εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων	μὲν	Χίος καὶ Τέως καὶ Φώκαια
[2, 44]	αὐτῷ ἦσαν στῆλαι δύο, ἣ	μὲν	χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ δὲ σμαράγδου
[2, 156]	σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων	μὲν	Ὦρος, Δημήτηρ δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις
[2, 44]	Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ τῷ	μὲν	ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην
[2, 17]	οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ	οἴδαμεν	οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ εἰ
[2, 127]	ταῦτα γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς	ἐμετρήσαμεν·	οὔτε γὰρ ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ
[2, 12]	τοῦ ποταμοῦ. τὴν δὲ Λιβύην	ἴδμεν	ἐρυθροτέρην τε γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην,
[2, 68]	δρόσου. πάντων δὲ τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν	θνητῶν τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον
[2, 157]	χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν.	~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς παῖς ἐγένετο
[2, 17]	~καὶ τὴν μὲν Ἰώνων γνώμην	ἀπίεμεν,	ἡμεῖς δὲ ὧδε καὶ περὶ
[2, 15]	Λιβύης τὰ δὲ Ἀραβίης εἶναι,	ἀποδεικνύοιμεν	ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι
[2, 17]	δὲ ὧδε καὶ περὶ τούτων	λέγομεν,	Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν εἶναι ταύτην
[2, 148]	κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες	λέγομεν,	τὰ δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων
[2, 148]	ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι	λέγομεν,	τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι
[2, 6]	θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς	διαιρέομεν	εἶναι Αἴγυπτον ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω
[2, 16]	ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ αὐτῶν	γινώσκομεν,	Ἴωνες οὐκ εὖ φρονέουσι περὶ
[2, 17]	τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ χρησόμεθα,	νομιοῦμεν	Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων
[2, 114]	ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα τοῦτον	ἐῶμεν	ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα τὰ
[2, 148]	ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ	ὡρῶμεν·	αἵ τε γὰρ διέξοδοι διὰ
[2, 148]	μετέωρα τῶν οἰκημάτων αὐτοί τε	ὡρῶμεν	διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν,
[2, 131]	ταύτας γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς	ὡρῶμεν	ὅτι ὑπὸ χρόνου τὰς χεῖρας
[2, 116]	μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα	πόρεν	Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα
[2, 103]	Φάσι ποταμῷ, οὐκ ἔχω τὸ	ἐνθεῦτεν	ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς ὁ
[2, 8]	τὸ Λιβυκὸν καλεόμενον. τὸ δ᾽	ἐνθεῦτεν	αὖτις εὐρέα Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε
[2, 109]	ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει δέ μοι	ἐνθεῦτεν	γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα
[2, 103]	τὸ δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι.	ἐνθεῦτεν	δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε, καὶ
[2, 34]	Κιλικίης μάλιστά κῃ ἀντίη κέεται·	ἐνθεῦτεν	δὲ ἐς Σινώπην τὴν ἐν
[2, 119]	τῇσι νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης· τὸ	ἐνθεῦτεν	δὲ ὅκου ἔτι ἐτράπετο οὐκ
[2, 113]	ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος,	ἐνθεῦτεν	δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ τὰ
[2, 86]	κόλλης τὰ πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι.	ἐνθεῦτεν	δὲ παραδεξάμενοί μιν οἱ προσήκοντες
[2, 102]	θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ βραχέων.	ἐνθεῦτεν	δὲ ὡς ὀπίσω ἀπίκετο ἐς
[2, 142]	ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε νῦν καταδύεται,	ἐνθεῦτεν	δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν νῦν
[2, 181]	ἐμίχθη ὁ Ἄμασις. καὶ τὸ	ἐνθεῦτεν	ἤδη, ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις πρὸς
[2, 25]	τὸν οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ τὸ	ἐνθεῦτεν	ἤδη ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἕλκει
[2, 154]	χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας	ἐνθεῦτεν	κατοίκισε ἐς Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ
[2, 7]	καὶ τρισχίλιοι τὸ παρὰ θάλασσαν.	~ἐνθεῦτεν	μὲν καὶ μέχρι Ἡλίου πόλιος
[2, 82]	τέρατος φυλάσσουσι γραφόμενοι τὠποβαῖνον, καὶ	ἤν	κοτε ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ γένηται,
[2, 181]	ἐν τῷ νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ,	ἤν	οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν νύκτα
[2, 65]	ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν τε ἑκὼν	ἤν	τε ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν
[2, 65]	ἂν ἶβιν ἢ ἴρηκα ἀποκτείνῃ,	ἤν	τε ἑκὼν ἤν τε ἀέκων,
[2, 47]	θηρίον εἶναι, καὶ τοῦτο μὲν	ἤν	τις ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν αὐτοῖσι
[2, 65]	μὲν ἑκών, θάνατος ἡ ζημίη,	ἢν	δὲ ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην τὴν
[2, 29]	ἀμφοτέρωθεν κατά περ βοῦν πορεύεσθαι·	ἢν	δὲ ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον οἴχεται
[2, 38]	εἰ κατὰ φύσιν ἔχει πεφυκυίας.	ἢν	δὲ τούτων πάντων ᾖ καθαρός,
[2, 38]	εἵνεκα δοκιμάζουσι αὐτοὺς ὧδε· τρίχα	ἢν	καὶ μίαν ἴδηται ἐπεοῦσαν μέλαιναν,
[2, 113]	ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς τὸ	ἢν	καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ ὦν ἀνθρώπων
[2, 65]	τις τῶν θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ,	ἢν	μὲν ἑκών, θάνατος ἡ ζημίη,
[2, 95]	αὐτὸ κατεύδει. οἱ δὲ κώνωπες,	ἢν	μὲν ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ
[2, 96]	τὸν ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν,	ἢν	μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ
[2, 13]	χωρία καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα,	ἢν	οὕτω ἡ χώρη αὕτη κατὰ
[2, 134]	δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα	ἦν	ἀκμάζουσα Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ
[2, 22]	τῆς ἄρχεται ῥέων ὁ Νεῖλος,	ἦν	ἂν τούτων οὐδέν, ὡς ἡ
[2, 135]	δὲ ὕστερον ταύτης, τῇ οὔνομα	ἦν	Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα
[2, 113]	τοῦ Νείλου καὶ ἐς Ταριχείας.	ἦν	δὲ ἐπὶ τῆς ἠιόνος τὸ
[2, 163]	καὶ Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους·	ἦν	δέ οἱ τὰ βασιλήια ἐν
[2, 179]	Σάμιοι Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος.	~ἦν	δὲ τὸ παλαιὸν μούνη Ναύκρατις
[2, 150]	ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ δή μοι	ἦν,	εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς
[2, 120]	αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ	ἦν	Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν
[2, 168]	ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι ἅπασι	ἦν	ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ ἐν περιτροπῇ
[2, 34]	αὐτοῦ, ἐπ᾽ ὅσον μακρότατον ἱστορεῦντα	ἦν	ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ ἐς
[2, 119]	δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον	ἦν,	ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ ὅσιον· λαβὼν
[2, 172]	καὶ ἵδρυσε τῆς πόλιος ὅκου	ἦν	ἐπιτηδεότατον· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες
[2, 44]	εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν τε	ἦν,	ἔπλευσα καὶ ἐς Τύρον τῆς
[2, 13]	ἔνερθε Μέμφιος· καὶ Μοίρι οὔκω	ἦν	ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε τῶν
[2, 57]	σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ	ἦν.	~ἡ δὲ μαντηίη ἥ τε
[2, 134]	μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις	ἦν	ἡ Ροδῶπις· οὐ γὰρ ἄν
[2, 26]	ἑστᾶσι, ταύτῃ μὲν τοῦ νότου	ἦν	ἡ στάσις καὶ τῆς μεσαμβρίης,
[2, 100]	Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ γυναικὶ οὔνομα	ἦν,	ἥτις ἐβασίλευσε, τό περ τῇ
[2, 155]	τὸ δέ μοι τῶν φανερῶν	ἦν	θῶμα μέγιστον παρεχόμενον, φράσω· ἔστι
[2, 113]	στόματος τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα	ἦν	Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ τούτων ὁ
[2, 134]	μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ	ἦν	Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου,
[2, 174]	δὲ ὁ Ἄμασις, καὶ ὅτε	ἦν	ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης ἦν καὶ
[2, 121]	γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ	ἦν,	ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ
[2, 174]	ὅτε ἦν ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης	ἦν	καὶ φιλοσκώμμων καὶ οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος
[2, 181]	τῶν ἀστῶν δοκίμου, τῇ οὔνομα	ἦν	Λαδίκη· τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ
[2, 134]	βασιλέων τῶν τὰς πυραμίδας ταύτας	ἦν	λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν μὲν ἀπὸ
[2, 173]	καὶ κατέσκωπτε τοὺς συμπότας καὶ	ἦν	μάταιός τε καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες
[2, 2]	μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος	ἦν	ὁ ποιμήν· ὡς δὲ πολλάκις
[2, 120]	γὰρ δὴ οὕτω γε φρενοβλαβὴς	ἦν	ὁ Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι
[2, 172]	ὁ Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο.	ἦν	οἱ ἄλλα τε ἀγαθὰ μυρία,
[2, 56]	φηγῷ πεφυκυίῃ ἱρὸν Διός, ὥσπερ	ἦν	οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι ἱρὸν
[2, 162]	περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα	ἦν	Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ ζῶντα Ἄμασιν
[2, 133]	γὰρ ποιῆσαί μιν τὸ χρεὸν	ἦν	ποιέειν· δεῖν γὰρ Αἴγυπτον κακοῦσθαι
[2, 172]	Σαΐτεω ἐών, ἐκ τῆς δὲ	ἦν	πόλιος, οὔνομά οἱ ἐστὶ Σιούφ.
[2, 55]	ἱρεῖαι, τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα	ἦν	Προμένεια, τῇ δὲ μετὰ ταύτην
[2, 102]	τούτοισι γενομένου βασιλέος, τῷ οὔνομα	ἦν	Σέσωστρις, τούτου μνήμην ποιήσομαι· τὸν
[2, 181]	τὸ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ	ἦν	σόον, ἔξω τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων
[2, 168]	τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα δέ σφι	ἦν	τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ
[2, 121]	κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ, ὡς πρόσω	ἦν	τῆς νυκτός, τό τε σῶμα
[2, 121]	ὡς δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας	ἦν	τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν
[2, 52]	ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ	ἦν	τὸν χρόνον τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ
[2, 2]	πολλάκις φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν	ἦν	τοῦτο τὸ ἔπος, οὕτω δὴ
[2, 22]	ἄρχεται ῥέων ὁ Νεῖλος, ἦν	ἂν	τούτων οὐδέν, ὡς ἡ ἀνάγκη
[2, 116]	ὁμοίως ἐς τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς	ἦν	τῷ ἑτέρῳ τῷ περ ἐχρήσατο,
[2, 137]	τῇ ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν ἕκαστος	ἦν	τῶν ἀδικεόντων. καὶ οὕτω ἔτι
[2, 130]	ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ	ἦν	φανερή, ἐν Σάι μὲν πόλι
[2, 90]	τοῦ ποταμοῦ φαίνηται τεθνεώς, κατ᾽	ἣν	ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα
[2, 124]	ἔτεα μὲν τῆς ὁδοῦ κατ᾽	ἣν	εἷλκον τοὺς λίθους, τὴν ἔδειμαν
[2, 116]	ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον, τὴν ὁδὸν	ἣν	Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται
[2, 149]	ἡ Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ᾽	ἣν	ὁ λαβύρινθος οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς
[2, 90]	ποταμοῦ φαίνηται τεθνεώς, κατ᾽ ἣν	ἂν	πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα ἀνάγκη
[2, 15]	αὐτὴν μέχρι Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽	ἣν	σχίζεται ὁ Νεῖλος ἔς τε
[2, 6]	κόλπου μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ᾽	ἣν	τὸ Κάσιον ὄρος τείνει· ταύτης
[2, 68]	αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ ἐς τὴν	γῆν	ἐκβῇ ἐκ τοῦ ὕδατος ὁ
[2, 118]	Ἑλένης ἁρπαγὴν ἐς τὴν Τευκρίδα	γῆν	Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ,
[2, 118]	βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ ἐς	γῆν	καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν πέμπειν
[2, 152]	ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς	γῆν	καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν
[2, 12]	δὲ Λιβύην ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε	γῆν	καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ Ἀραβίην
[2, 30]	τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν ἐκείνων	γῆν	οἰκέειν. τούτων δὲ ἐσοικισθέντων ἐς
[2, 124]	ἑστᾶσι αἱ πυραμίδες, τῶν ὑπὸ	γῆν	οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ
[2, 125]	καὶ ἦγον καὶ τὸ ὑπὸ	γῆν	ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον χρόνον.
[2, 127]	οὔτε γὰρ ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ	γῆν,	οὔτε ἐκ τοῦ Νείλου διῶρυξ
[2, 16]	οἳ φασὶ τρία μόρια εἶναι	γῆν	πᾶσαν, Εὐρώπην τε καὶ Ἀσίην
[2, 148]	ὁδὸς δ᾽ ἐς αὐτὴν ὑπὸ	γῆν	πεποίηται. ~τοῦ δὲ λαβυρίνθου τούτου
[2, 21]	ταῦτα μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ Ὠκεανὸν	γῆν	περὶ πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ δὲ
[2, 70]	ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς	γῆν,	πρῶτον ἁπάντων ὁ θηρευτὴς πηλῷ
[2, 38]	τὰ κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα	γῆν	σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον,
[2, 150]	οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ	γῆν	σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια οἰκία
[2, 114]	κάρτα χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων ἐς	γῆν	ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα τοῦτον
[2, 150]	ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αὕτη ὑπὸ	γῆν,	τετραμμένη τὸ πρὸς ἑσπέρην ἐς
[2, 91]	Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ τὴν	γῆν	φαίνεσθαί σφι πολλάκις δὲ ἔσω
[2, 118]	μὲν γὰρ μετὰ τὴν Ἑλένης	ἁρπαγὴν	ἐς τὴν Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων
[2, 64]	τούτου τῷ Ἄρεϊ ταύτην τὴν	πληγὴν	ἐν τῇ ὁρτῇ νενομικέναι φασί.
[2, 121]	ποιευμένους· τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι	ὀργὴν	προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν
[2, 182]	ἀνθρώπων καὶ κατεστρέψατο ἐς φόρου	ἀπαγωγήν.
[2, 122]	κάτω ἐς τὸν οἱ Ἕλληνες	Ἅιδην	νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι συγκυβεύειν
[2, 79]	τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ	ἀοιδήν	τε ταύτην πρώτην καὶ μούνην
[2, 92]	τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν	ἰδέην	ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ τρωκτὰ ὅσον
[2, 151]	Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν κυνέην ἐοῦσαν	χαλκέην	ὑπέσχε τε καὶ ἔσπενδε. κυνέας
[2, 153]	τε περίστυλον ἐοῦσαν καὶ τύπων	πλέην·	ἀντὶ δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ
[2, 134]	πυραμίδας ταύτας ἦν λιπομένων Ροδῶπις,	γενεὴν	μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ
[2, 37]	ἐσθῆτα δὲ φορέουσι οἱ ἱρέες	λινέην	μούνην καὶ ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην
[2, 151]	ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν	κυνέην	ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε τε καὶ
[2, 162]	Αἰγυπτίων ὄπισθε στὰς περιέθηκέ οἱ	κυνέην,	καὶ περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ
[2, 151]	δολερῷ νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε τὴν	κυνέην·	οἳ δὲ ἐν φρενὶ λαβόντες
[2, 152]	βασιλέων καταλαμβάνει μιν διὰ τὴν	κυνέην	φεύγειν ἐς τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος
[2, 101]	μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου τὰ πρὸς	βορέην	ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια, λίμνην τε
[2, 28]	ἐπ᾽ Αἰγύπτου ῥέειν καὶ πρὸς	βορέην	ἄνεμον, τὸ δ᾽ ἕτερον ἥμισυ
[2, 149]	δὲ μακρὴ ἡ λίμνη πρὸς	βορέην	τε καὶ νότον, ἐοῦσα βάθος,
[2, 99]	λίμνην ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς	βορέην	τε καὶ πρὸς ἑσπέρην τὸ
[2, 140]	σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος, ἐς τὴν	δωρεὴν	κελεύειν σφέας καὶ σποδὸν κομίζειν.
[2, 56]	Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι δέ οἱ	ἀδελφεὴν	ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν
[2, 111]	γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν τὴν	πάθην	τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα τε ἀνὰ
[2, 43]	τὸν Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου	ἐδυνάσθην	ἀκοῦσαι. καὶ μὴν ὅτι γε
[2, 19]	ἱρέων οὔτε ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν	ἐδυνάσθην.	πρόθυμος δὲ ἔα τάδε παρ᾽
[2, 155]	χρηστηρίου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ πολλὰ	ἐπεμνήσθην	ἤδη, καὶ δὴ λόγον περὶ
[2, 65]	τὰ θηρία) ἱρὰ εἰ λέγοιμι,	καταβαίην	ἂν τῷ λόγῳ ἐς τὰ
[2, 177]	δὲ ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα	δικαίην	ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων δὲ
[2, 125]	τῇ πυραμίδι ὅσα ἔς τε	συρμαίην	καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη
[2, 158]	πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου τὰ πρὸς	Ἀραβίην	ἔχοντα· ἔχεται δὲ κατύπερθε τοῦ
[2, 158]	Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον τὴν	Ἀραβίην	πόλιν, ἐσέχει δὲ ἐς τὴν
[2, 12]	γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ	Ἀραβίην	τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε
[2, 121]	ἐς πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι	ἀδείην	τε διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον
[2, 120]	ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν	ἀληθείην	ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς μὲν
[2, 115]	λόγῳ καὶ οὐ λέγοντος τὴν	ἀληθείην,	ἤλεγχον οἱ γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι
[2, 119]	ἐς τὴν Μέμφιν, εἴπας τὴν	ἀληθείην	τῶν πρηγμάτων, καὶ ξεινίων ἤντησε
[2, 77]	μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν	ὑγιείην	καὶ κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ τῶν
[2, 92]	κατά περ Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς	εὐτελείην	τῶν σιτίων τάδε σφι ἄλλα
[2, 87]	τὰ μέσα βουλομένους τὴν δὲ	πολυτελείην	φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν τοὺς
[2, 152]	τε καὶ Κᾶρας ἄνδρας κατὰ	ληίην	ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας
[2, 112]	πηχέων. ~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι τὴν	βασιληίην	ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ κατὰ
[2, 1]	~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου παρέλαβε τὴν	βασιληίην	Καμβύσης, Κύρου ἐὼν παῖς καὶ
[2, 121]	εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν	βασιληίην	Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο
[2, 127]	τελευτήσαντος δὲ τούτου ἐκδέξασθαι τὴν	βασιληίην	τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ
[2, 111]	δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν	βασιληίην	τὸν παῖδα αὐτοῦ Φερῶν, τὸν
[2, 100]	δὲ οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν	βασιληίην,	τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων διαφθεῖραι
[2, 32]	Λιβύης τὰ μὲν κατὰ τὴν	βορηίην	θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι
[2, 111]	Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν	στρατηίην,	συνενειχθῆναι δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι
[2, 116]	οὐ γὰρ ὁμοίως ἐς τὴν	ἐποποιίην	εὐπρεπὴς ἦν τῷ ἑτέρῳ τῷ
[2, 113]	τε καὶ τὴν ἐς Μενέλεων	ἀδικίην·	κατηγόρεον δὲ ταῦτα πρός τε
[2, 53]	λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον	ἡλικίην	τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους
[2, 17]	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οἰκεομένην κατά περ	Κιλικίην	τὴν ὑπὸ Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην
[2, 107]	τοὺς παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν τὴν	οἰκίην	ὕλῃ, περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν
[2, 6]	ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον	λίην,	σχοίνοισι. δύναται δὲ ὁ παρασάγγης
[2, 114]	ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα	ἀγγελίην	λέγουσαν τάδε. ἥκει ξεῖνος γένος
[2, 92]	ἐπεὰν λάβωσι καὶ ἐξέλωσι τὴν	κοιλίην,	αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα
[2, 40]	ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν βοῦν, κατευξάμενοι	κοιλίην	μὲν κείνην πᾶσαν ἐξ ὦν
[2, 87]	ὦν ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ τὴν	κοιλίην,	οὔτε ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες
[2, 86]	λαπάρην ἐξ ὦν εἷλον τὴν	κοιλίην	πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν καὶ
[2, 88]	ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν	κοιλίην	ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα ἡμέρας καὶ
[2, 60]	ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ πᾶσαν πόλιν	παραποταμίην	ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται ἐς
[2, 136]	τοῦτο τὸ ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι	ζημίην	μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ χρέος,
[2, 65]	ζημίη, ἢν δὲ ἀέκων, ἀποτίνει	ζημίην	τὴν ἂν οἱ ἱρέες τάξωνται.
[2, 124]	βασιλέος εἶναι ἐν Αἰγύπτῳ πᾶσαν	εὐνομίην	ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως,
[2, 52]	ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσας,	ἐπωνυμίην	δὲ οὐδ᾽ οὔνομα ἐποιεῦντο οὐδενὶ
[2, 42]	Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε σφίσι τὴν	ἐπωνυμίην	ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι
[2, 44]	Τύρῳ καὶ ἄλλο ἱρὸν Ἡρακλέος	ἐπωνυμίην	ἔχοντος Θασίου εἶναι· ἀπικόμην δὲ
[2, 44]	μὲν ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ	ἐπωνυμίην	θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡς
[2, 10]	γε τὰ περὶ Ἴλιον καὶ	Τευθρανίην	καὶ Ἔφεσόν τε καὶ Μαιάνδρου
[2, 173]	ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ ἐς	παιγνίην	τὸ μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι
[2, 182]	μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ	ξεινίην	τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος
[2, 53]	οὗτοι δὲ εἰσὶ οἱ ποιήσαντες	θεογονίην	Ἕλλησι καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς
[2, 106]	αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ καὶ περὶ	Ἰωνίην	δύο τύποι ἐν πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι
[2, 35]	ἑτεροίῳ καὶ τῷ ποταμῷ φύσιν	ἀλλοίην	παρεχομένῳ ἢ οἱ ἄλλοι ποταμοί,
[2, 28]	τινὰς ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ	παλιρροίην,	οἷα δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος
[2, 30]	καὶ γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε ἐς	Αἰθιοπίην	ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας αὐτοὺς τῷ
[2, 161]	βασιλεύσαντος Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου ἐς	Αἰθιοπίην	καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης
[2, 30]	τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες ἤισαν ἐς	Αἰθιοπίην.	Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς
[2, 8]	παρατέταται, φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς	μεσαμβρίην	τε καὶ νότον, αἰεὶ ἄνω
[2, 158]	φέρουσα ἀπὸ τοῦ ὄρεος πρὸς	μεσαμβρίην	τε καὶ νότον ἄνεμον ἐς
[2, 8]	καὶ τοῦ Ἀραβίου τὰ πρὸς	μεσαμβρίην	φέροντα. τὸ ὦν δὴ ἀπὸ
[2, 87]	ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης τὴν	κεδρίην	τὴν ἐσῆκαν πρότερον. ἣ δὲ
[2, 28]	τοῖσι ὄρεσι, μὴ δύνασθαι κατιεμένην	καταπειρητηρίην	ἐς βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου δὲ
[2, 5]	δρόμον ἀπέχων ἀπὸ γῆς, κατεὶς	καταπειρητηρίην	πηλόν τε ἀνοίσεις καὶ ἐν
[2, 141]	βοηθέειν. τὸν δ᾽ ἱρέα ἐς	ἀπορίην	ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς τὸ μέγαρον
[2, 29]	ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ τὸν ποταμὸν	ὁδοιπορίην	ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα· σκόπελοι/ τε
[2, 161]	ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν	Ἀπρίην	ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς
[2, 163]	καὶ οἵ τε περὶ τὸν	Ἀπρίην	ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ
[2, 162]	δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν	Ἀπρίην	οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα
[2, 162]	ποιέειν, καὶ αὐτῷ οὐ μέμψεσθαι	Ἀπρίην·	παρέσεσθαι γὰρ καὶ αὐτὸς καὶ
[2, 162]	παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐπὶ τὸν	Ἀπρίην.	πυθόμενος δὲ ταῦτα ὁ Ἀπρίης
[2, 169]	ἔχθιστον, οὕτω δὴ παραδιδοῖ τὸν	Ἀπρίην	τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ μιν
[2, 143]	τε ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι τὴν	πατριὴν	ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἐποίησαν οἱ
[2, 33]	πόντου διὰ πάσης Εὐρώπης) τῇ	Ἰστρίην	οἱ Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ
[2, 136]	ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων	μυρίην,	ἐκεῖνα δὲ καὶ μακρῷ μάλιστα.
[2, 158]	τοῦ οὐρίζοντος Αἴγυπτόν τε καὶ	Συρίην,	ἀπὸ τούτου εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ
[2, 12]	τὴν δὲ Ἀραβίην τε καὶ	Συρίην	ἀργιλωδεστέρην τε καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν.
[2, 152]	ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα τότε ἐς	Συρίην,	ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς ὄψιος
[2, 17]	Κιλικίην τὴν ὑπὸ Κιλίκων καὶ	Ἀσσυρίην	τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ
[2, 16]	γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην τε καὶ	Ἀσίην	καὶ Λιβύην. τέταρτον γὰρ δή
[2, 16]	τοῦτον τὸν λόγον ὁ τὴν	Ἀσίην	οὐρίζων τῇ Λιβύῃ, τοῦ Δέλτα
[2, 135]	Σαμίου κομίσαντος, ἀπικομένη δὲ κατ᾽	ἐργασίην	ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ὑπὸ ἀνδρὸς
[2, 1]	ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο	στρατηλασίην	ἄλλους τε παραλαβὼν τῶν ἦρχε
[2, 22]	Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι ἐς	χειμασίην	ἐς τοὺς τόπους τούτους. εἰ
[2, 49]	τό τε οὔνομα καὶ τὴν	θυσίην	καὶ τὴν πομπὴν τοῦ φαλλοῦ·
[2, 61]	μὲν γὰρ δὴ μετὰ τὴν	θυσίην	πάντες καὶ πᾶσαι, μυριάδες κάρτα
[2, 118]	ἐς γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν	στρατιὴν	πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους,
[2, 118]	ἐς τὴν Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων	στρατιὴν	πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ
[2, 102]	τῶν ἱρέων τὴν φάτιν, πολλὴν	στρατιὴν	τῶν λαβὼν ἤλαυνε διὰ τῆς
[2, 91]	δὲ αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον κατ᾽	αἰτίην	τὴν καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα
[2, 30]	ἐς τοὺς Αἰθίοπας τούτους δι᾽	αἰτίην	τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ
[2, 158]	βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς τὴν	νοτίην	καὶ Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν ταύτην
[2, 106]	ἄλλην σκευὴν ὡσαύτως· καὶ γὰρ	Αἰγυπτίην	καὶ Αἰθιοπίδα ἔχει· ἐκ δὲ
[2, 49]	Φοινίκης ἀπικομένων ἐς τὴν νῦν	Βοιωτίην	καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν δὲ καὶ
[2, 71]	ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός, σιμόν,	λοφιὴν	ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον, οὐρὴν
[2, 20]	μὲν τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι	σοφίην	ἔλεξαν περὶ τοῦ ὕδατος τούτου
[2, 181]	δὲ Ἄμασις φιλότητά τε καὶ	συμμαχίην	συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ καὶ γῆμαι
[2, 45]	Διί· τὸν δὲ τέως μὲν	ἡσυχίην	ἔχειν, ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ πρὸς
[2, 154]	ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε ἐς Μέμφιν,	φυλακὴν	ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων
[2, 156]	τοῦτο ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος	παρακαταθήκην	δεξαμένη διέσωσε κατακρύψασα ἐν τῇ
[2, 181]	εἶπε ὁ Ἄμασις πρὸς τὴν	Λαδίκην	ταύτην καλεομένην, ὦ γύναι, κατά
[2, 181]	τοῦ Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην τὴν	Λαδίκην,	ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ
[2, 51]	οἶδε τὸ λέγω· τὴν γὰρ	Σαμοθρηίκην	οἴκεον πρότερον Πελασγοὶ οὗτοι οἵ
[2, 49]	φημὶ Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα σοφὸν	μαντικήν	τε ἑωυτῷ συστῆσαι καὶ πυθόμενον
[2, 45]	πρὸς τῷ βωμῷ κατάρχοντο, ἐς	ἀλκὴν	τραπόμενον πάντας σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ
[2, 35]	οἱ μὲν ἄλλοι ἄνω τὴν	κρόκην	ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ κάτω. τὰ
[2, 54]	λέγουσι, ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν	μεγάλην	ἀπὸ σφέων γενέσθαι τῶν γυναικῶν
[2, 159]	Κάδυτιν πόλιν τῆς Συρίης ἐοῦσαν	μεγάλην	εἷλε. ἐν τῇ δὲ ἐσθῆτι
[2, 157]	δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς Συρίης	μεγάλην	πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ
[2, 29]	καὶ ἔπειτα ἥξεις ἐς πόλιν	μεγάλην	τῇ οὔνομα ἐστὶ Μερόη· λέγεται
[2, 151]	ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς οὐκ εἶχε	φιάλην	ὁ ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος,
[2, 66]	πᾶν τὸ σῶμα καὶ τὴν	κεφαλήν.	~ἀπάγονται δὲ οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες
[2, 42]	κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι τε τὴν	κεφαλὴν	ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ καὶ ἐνδύντα
[2, 91]	οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς	κεφαλήν,	ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ σφέας
[2, 65]	τῶν παιδίων ἢ πᾶσαν τὴν	κεφαλὴν	ἢ τὸ ἥμισυ ἢ τὸ
[2, 76]	δή εἰσι ἴβιες) ψιλὴ τὴν	κεφαλὴν	καὶ τὴν δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ
[2, 121]	δὲ ἔρρεε ὁ οἶνος, τὴν	κεφαλήν	μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς
[2, 121]	ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν	κεφαλήν,	ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ
[2, 85]	τούτων κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο τὴν	κεφαλὴν	πηλῷ ἢ καὶ τὸ πρόσωπον,
[2, 121]	ὑπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν	κεφαλήν,	σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους
[2, 39]	σφάζουσι, σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν	κεφαλήν.	σῶμα μὲν δὴ τοῦ κτήνεος
[2, 39]	τῇ συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι, ἐς	κεφαλὴν	ταύτην τραπέσθαι. κατὰ μέν νυν
[2, 121]	ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα τὴν	κεφαλὴν	τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς δὲ ἡμέρη
[2, 132]	τὸν αὐχένα δὲ καὶ τὴν	κεφαλὴν	φαίνει κεχρυσωμένα παχέι κάρτα χρυσῷ·
[2, 12]	Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον	προσεικέλην	οὔτε τῇ Λιβύῃ, οὐ μὲν
[2, 40]	ἐν τῷ σώματι καὶ τὴν	πιμελήν,	σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν
[2, 129]	τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην	κοίλην,	καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν ταύτην
[2, 48]	ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων. τὴν δὲ	ἄλλην	ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ οἱ)
[2, 60]	δὲ πλέοντες κατά τινα πόλιν	ἄλλην	γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν τῇ
[2, 37]	λινέην μούνην καὶ ὑποδήματα βύβλινα·	ἄλλην	δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι
[2, 136]	προπύλαια τύπους τε ἐγγεγλυμμένους καὶ	ἄλλην	ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα δὲ
[2, 106]	δὲ ἀριστερῇ τόξα, καὶ τὴν	ἄλλην	σκευὴν ὡσαύτως· καὶ γὰρ Αἰγυπτίην
[2, 115]	ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς ἐς	ἄλλην	τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ μή,
[2, 178]	αἰεὶ χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ.	~φιλέλλην	δὲ γενόμενος ὁ Ἄμασις ἄλλα
[2, 118]	τὴν Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν	πολλὴν	βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ ἐς
[2, 6]	ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ δὲ	πολλὴν	ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον
[2, 102]	κατὰ τῶν ἱρέων τὴν φάτιν,	πολλὴν	στρατιὴν τῶν λαβὼν ἤλαυνε διὰ
[2, 75]	τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς τὴν	ἐσβολὴν	ταύτης τῆς χώρης οὐ παριέναι
[2, 64]	γὰρ ἄλλοι σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι,	πλὴν	Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν
[2, 101]	ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν εἶναι λαμπρότητος,	πλὴν	ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν Μοίριος·
[2, 130]	μέντοι εἰσί, οὐκ ἔχω εἰπεῖν	πλὴν	ἢ τὰ λεγόμενα. ~οἳ δὲ
[2, 111]	συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη,	πλὴν	ἢ τῆς τῷ οὔρῳ νιψάμενος
[2, 42]	αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται,	πλὴν	Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος, τὸν
[2, 76]	τὴν δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι	πλὴν	κεφαλῆς καὶ αὐχένος καὶ ἀκρέων
[2, 86]	κασίης καὶ τῶν ἄλλων θυμιημάτων,	πλὴν	λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα
[2, 36]	ὧλλοι μὲν ἐῶσι ὡς ἐγένοντο,	πλὴν	ὅσοι ἀπὸ τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι
[2, 171]	ταύτης μοι πέρι εὔστομα κείσθω,	πλὴν	ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ λέγειν·
[2, 32]	Λίβυες καὶ Λιβύων ἔθνεα πολλά,	πλὴν	ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι·
[2, 33]	λόγος ἐς τοῦτό μοι δεδηλώσθω,	πλὴν	ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς
[2, 100]	ταύτης μὲν πέρι τοσαῦτα ἔλεγον,	πλὴν	ὅτι αὐτήν μιν, ὡς τοῦτο
[2, 150]	ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης ὄρυγμα γενέσθαι,	πλὴν	οὐ νυκτὸς ἀλλὰ μετ᾽ ἡμέρην
[2, 60]	τι ἀνὴρ καὶ γυνή ἐστι	πλὴν	παιδίων, καὶ ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας,
[2, 50]	μοι δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι,	πλὴν	Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ τὸν θεὸν
[2, 138]	δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς ὧδε ἔχει.	πλὴν	τῆς ἐσόδου τὸ ἄλλο νῆσος
[2, 4]	ἄνθρωπον ἔλεγον Μῖνα· ἐπὶ τούτου,	πλὴν	τοῦ Θηβαϊκοῦ νομοῦ, πᾶσαν Αἴγυπτον
[2, 48]	ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι	πλὴν	χορῶν κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν πάντα
[2, 153]	τὰ πρὸς νότον ἄνεμον τετραμμένα,	αὐλήν	τε τῷ Ἄπι, ἐν τῇ
[2, 43]	τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ	μὴν	εἴ γε παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον
[2, 43]	οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι. καὶ	μὴν	ὅτι γε οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων
[2, 29]	ἰέναι. ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς οὐδὲν	ἐδυνάμην	πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε μὲν ἄλλο
[2, 106]	τὴν χώρην ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι	ἐκτησάμην.	ὅστις δὲ καὶ ὁκόθεν ἐστί,
[2, 115]	ἄν σε ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος	ἐτισάμην,	ὅς, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων
[2, 94]	τοῦ ἐλαίου τῷ λύχνῳ προσηνές,	ὀδμὴν	δὲ βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς δὲ
[2, 115]	ἀπολαμφθέντες ἦλθον ἐς χώρην τὴν	ἐμήν,	ἐγὼ ἄν σε ὑπὲρ τοῦ
[2, 26]	αὐτὸς οὗτος κατὰ γνώμην τὴν	ἐμὴν	καὶ τὸν ἠέρα ξηρὸν τὸν
[2, 77]	περὶ τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι,	μνήμην	ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι
[2, 56]	ἱρὸν Διός, ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθαῦτα	μνήμην	αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ δὲ τούτου
[2, 43]	οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον	μνήμην	ἕξειν, εἴ περ καὶ τότε
[2, 102]	τῷ οὔνομα ἦν Σέσωστρις, τούτου	μνήμην	ποιήσομαι· τὸν ἔλεγον οἱ ἱρέες
[2, 2]	πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος ἦν ὁ	ποιμήν·	ὡς δὲ πολλάκις φοιτέοντι καὶ
[2, 108]	ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ πρὶν ἐοῦσαν	ἱππασίμην	καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν, ἐνδεᾶ τούτων.
[2, 62]	δὲ εἵνεκα φῶς ἔλαχε καὶ	τιμὴν	ἡ νὺξ αὕτη, ἔστι ἱρὸς
[2, 65]	παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται τὴν	τιμήν.	οἳ δὲ ἐν τῇσι πόλισι
[2, 12]	φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι καὶ	ἅλμην	ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ τὰς πυραμίδας
[2, 29]	τοσόνδε μὲν ἄλλο ἐπὶ μακρότατον	ἐπυθόμην,	μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης
[2, 18]	ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον περὶ Αἴγυπτον	ἐπυθόμην.	οἱ γὰρ δὴ ἐκ Μαρέης
[2, 44]	Ἡρακλέος ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου εἶναι·	ἀπικόμην	δὲ καὶ ἐς Θάσον, ἐν
[2, 77]	μακρῷ τῶν ἐγὼ ἐς διάπειραν	ἀπικόμην,	τρόπῳ δὲ ζόης τοιῷδε διαχρέωνται·
[2, 8]	ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον, ὡς ἐγὼ	ἐπυνθανόμην,	δύο μηνῶν αὐτὸ εἶναι τῆς
[2, 19]	πέρι οὐδενὸς οὐδὲν οἷός τε	ἐγενόμην	παραλαβεῖν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων
[2, 3]	Ἡλίου πόλιν αὐτῶν τούτων εἵνεκεν	ἐτραπόμην,	ἐθέλων εἰδέναι εἰ συμβήσονται τοῖσι
[2, 104]	δέ μοι ἐν φροντίδι ἐγένετο,	εἰρόμην	ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον οἱ Κόλχοι
[2, 44]	ἐλθὼν τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ	εἰρόμην	ὁκόσος χρόνος εἴη ἐξ οὗ
[2, 150]	ἐπιμελὲς γὰρ δή μοι ἦν,	εἰρόμην	τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς λίμνης
[2, 115]	ἐγὼ εἰ μὴ περὶ πολλοῦ	ἡγεύμην	μηδένα ξείνων κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽
[2, 111]	λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα	αἰχμὴν	βαλεῖν ἐς μέσας τὰς δίνας
[2, 106]	τῇ μὲν δεξιῇ χειρὶ ἔχων	αἰχμὴν	τῇ δὲ ἀριστερῇ τόξα, καὶ
[2, 17]	ἄν. ~καὶ τὴν μὲν Ἰώνων	γνώμην	ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ ὧδε καὶ
[2, 24]	προκειμένας αὐτὸν περὶ τῶν ἀφανέων	γνώμην	ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽ ὅ τι
[2, 120]	οἱ Ἕλληνες, ὡς μὲν ἐγὼ	γνώμην	ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος, ὅκως
[2, 26]	δὲ ὁ αὐτὸς οὗτος κατὰ	γνώμην	τὴν ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα
[2, 56]	~ἐγὼ δ᾽ ἔχω περὶ αὐτῶν	γνώμην	τήνδε· εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικες
[2, 27]	ὅτι οὐκ ἀποπνέει, τήνδε ἔχω	γνώμην,	ὡς κάρτα ἀπὸ θερμέων χωρέων
[2, 110]	μέν νυν λέγουσι πρὸς ταῦτα	συγγνώμην	ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι
[2, 116]	ἠπίστατο τὴν ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου	πλάνην·	ὁμουρέει γὰρ ἡ Συρίη Αἰγύπτῶ,
[2, 116]	καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε ἑωυτόν)	πλάνην	τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη ἄγων
[2, 125]	ἦσαν, εἴτε καὶ τὴν αὐτὴν	μηχανὴν	ἐοῦσαν μίαν τε καὶ εὐβάστακτον
[2, 125]	λίθος ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς ἑτέρην	μηχανὴν	ἐτίθετο ἑστεῶσαν ἐπὶ τοῦ πρώτου
[2, 160]	δικαίου ἡμαρτηκέναι. οὐδεμίαν γὰρ εἶναι	μηχανὴν	ὅκως οὐ τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ
[2, 121]	ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ χρήματα	ἐνῆν	στῆσαι. τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ
[2, 119]	καὶ ξεινίων ἤντησε μεγάλων καὶ	Ἑλένην	ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ
[2, 120]	Τρωσί. ἀλλ᾽ οὐ γὰρ εἶχον	Ἑλένην	ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν
[2, 113]	οἱ ἱρέες ἱστορέοντι τὰ περὶ	Ἑλένην	γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην
[2, 113]	Ἑλένην γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα	Ἑλένην	ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς τὴν
[2, 117]	ἀπίκετο ἐς τὸ Ἴλιον ἄγων	Ἑλένην,	εὐαέι τε πνεύματι χρησάμενος καὶ
[2, 115]	Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν τὴν	Ἑλένην	λάβοι· πλανωμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[2, 118]	καὶ ἀνωμοτί, μὴ μὲν ἔχειν	Ἑλένην	μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽
[2, 116]	εὐρέα πόντον, τὴν ὁδὸν ἣν	Ἑλένην	περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται δὲ
[2, 115]	ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν καὶ τὴν	Ἑλένην	τε καὶ τὰ χρήματα, πρὸς
[2, 118]	ἐσελθεῖν ἐς τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν	Ἑλένην	τε καὶ τὰ χρήματα τά
[2, 113]	ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε περὶ τὴν	Ἑλένην	τε καὶ τὴν ἐς Μενέλεων
[2, 116]	τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη ἄγων	Ἑλένην	τῇ τε δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος
[2, 17]	νενομισμένῳ χρησόμεθα, νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν	ἀρξαμένην	ἀπὸ Καταδούπων τε καὶ Ἐλεφαντίνης
[2, 100]	τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων διαφθεῖραι δόλῳ.	ποιησαμένην	γάρ μιν οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον
[2, 12]	τε καὶ πρόχυσιν ἐξ Αἰθιοπίης	κατενηνειγμένην	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ. τὴν δὲ
[2, 96]	σταθμόν· τούτων τὴν μὲν θύρην	δεδεμένην	κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπιεῖ
[2, 28]	ὕδατος τοῖσι ὄρεσι, μὴ δύνασθαι	κατιεμένην	καταπειρητηρίην ἐς βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου
[2, 12]	εἶναι, ἰδών τε τὴν Αἴγυπτον	προκειμένην	τῆς ἐχομένης γῆς κογχύλιά τε
[2, 121]	νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν δὲ	ἐπιλαβομένην	ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς
[2, 17]	εἶναι ταύτην τὴν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων	οἰκεομένην	κατά περ Κιλικίην τὴν ὑπὸ
[2, 158]	καὶ Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν ταύτην	καλεομένην,	ἀπὸ τοῦ Κασίου ὄρεος τοῦ
[2, 8]	ἄνω τεῖνον ἐς τὴν Ἐρυθρὴν	καλεομένην	θάλασσαν· ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι
[2, 148]	λίμνης τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων	καλεομένην	πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον· τὸν
[2, 9]	δὲ ἀπὸ Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην	καλεομένην	πόλιν στάδιοι χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι
[2, 49]	ἀπικομένων ἐς τὴν νῦν Βοιωτίην	καλεομένην	χώρην. ~Σχεδὸν δὲ καὶ πάντων
[2, 181]	Ἄμασις πρὸς τὴν Λαδίκην ταύτην	καλεομένην,	ὦ γύναι, κατά με ἐφάρμαξας,
[2, 55]	τὴν δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι,	ἱζομένην	δέ μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι
[2, 92]	τὴν δὲ βύβλον τὴν ἐπέτειον	γινομένην	ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων,
[2, 77]	Αἰγυπτίων οἳ μὲν περὶ τὴν	σπειρομένην	Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων πάντων
[2, 108]	τὸ πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ	ἁμαξευομένην	πᾶσαν, ἐνδεᾶ τούτων. ἀπὸ γὰρ
[2, 127]	ὑποβὰς τῆς ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος,	ἐχομένην	τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι δὲ
[2, 55]	τὴν δὲ ἐς τοὺς Λίβυας	οἰχομένην	πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι
[2, 182]	Ἀθηναίης καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ	εἰκασμένην,	τοῦτο δὲ τῇ ἐν Λίνδῳ
[2, 121]	δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα	ποιευμένην	προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται
[2, 97]	τε πόλιν καὶ τὴν Ἀρχάνδρου	καλευμένην.	~τουτέων δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα
[2, 12]	νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν τε καὶ	καταρρηγνυμένην,	ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν τε καὶ
[2, 135]	ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς	Μυτιλήνην,	ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ
[2, 182]	τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν ἐς	Κυρήνην	ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ εἰκόνας
[2, 181]	ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς	Κυρήνην.	~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ
[2, 181]	μῆχος, ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐς	Κυρήνην.	μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν αὐτίκα
[2, 181]	ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε ἐς	Κυρήνην,	τὸ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ
[2, 40]	τὸν βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην μὲν	κείνην	πᾶσαν ἐξ ὦν εἷλον, σπλάγχνά
[2, 181]	τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ ὑπ᾽	ἐκείνην	τὴν νύκτα μιχθῇ ὁ Ἄμασις,
[2, 129]	θάψαι τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν	ξυλίνην	κοίλην, καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν
[2, 134]	Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου ὃς βούλοιτο	ποινὴν	τῆς Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι, ἄλλος
[2, 24]	ὁ Νεῖλος τοῦ θέρεος· τὴν	χειμερινὴν	ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ
[2, 9]	τὸ δὲ ἀπὸ Θηβέων ἐς	Ἐλεφαντίνην	καλεομένην πόλιν στάδιοι χίλιοι καὶ
[2, 69]	ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ δὲ περὶ	Ἐλεφαντίνην	πόλιν οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς
[2, 99]	Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ αὐτῆς περιορύξαι	λίμνην	ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην
[2, 149]	μῆνας ἔσω ῥέει ἐς τὴν	λίμνην,	ἓξ δὲ μῆνας ἔξω ἐς
[2, 29]	Αἰγύπτιοι. ἔχεται δὲ τῆς νήσου	λίμνην	μεγάλη, τὴν πέριξ νομάδες Αἰθίοπες
[2, 136]	θεῶν. κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς	λίμνην,	ὅ τι πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ
[2, 69]	τε Θήβας καὶ τὴν Μοίριος	λίμνην	οἰκέοντες καὶ κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς
[2, 29]	ῥέεθρον ἥξεις, τὸ ἐς τὴν	λίμνην	ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς
[2, 101]	πρὸς βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια,	λίμνην	τε ὀρύξαι, τῆς ἡ περίοδος
[2, 106]	καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς	Σμύρνην.	ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος
[2, 37]	δὲ φορέουσι οἱ ἱρέες λινέην	μούνην	καὶ ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην δέ
[2, 79]	ἀοιδήν τε ταύτην πρώτην καὶ	μούνην	σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ καὶ
[2, 166]	μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι	τέχνην	ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ ἐς
[2, 86]	ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ κατέαται καὶ	τέχνην	ἔχουσι ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν σφι
[2, 70]	ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν	φωνήν,	ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει·
[2, 2]	ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν	φωνὴν	ἱέναι, ἐν στέγῃ δὲ ἐρήμῃ
[2, 71]	χαυλιόδοντας φαῖνον, οὐρὴν ἵππου καὶ	φωνήν,	μέγαθος ὅσον τε βοῦς ὁ
[2, 42]	τε καὶ Αἰθιόπων ἄποικοι καὶ	φωνὴν	μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες. δοκέειν δέ
[2, 2]	ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα	φωνὴν	ῥήξουσι πρώτην· τά περ ὦν
[2, 177]	ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην	ζόην	ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων δὲ ὁ
[2, 36]	τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων τὴν	ζόην	ὄνειδος μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ
[2, 49]	καὶ τὴν θυσίην καὶ τὴν	πομπὴν	τοῦ φαλλοῦ· ἀτρεκέως μὲν οὐ
[2, 34]	ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ ἐς	Σινώπην	τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ
[2, 103]	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν	Εὐρώπην	διαβὰς τούς τε Σκύθας κατεστρέψατο
[2, 33]	πόλιος ῥέει μέσην σχίζων τὴν	Εὐρώπην·	οἱ δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω
[2, 16]	τρία μόρια εἶναι γῆν πᾶσαν,	Εὐρώπην	τε καὶ Ἀσίην καὶ Λιβύην.
[2, 86]	Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ τὴν	λαπάρην	ἐξ ὦν εἷλον τὴν κοιλίην
[2, 150]	ὅκως γένοιτο νύξ, ἐς τὸν	Τίγρην	ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον ἐξεφόρεον,
[2, 87]	τὴν νηδύν, κατὰ δὲ τὴν	ἕδρην	ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα
[2, 11]	αὐτῷ καὶ ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν	ἡμέρην	γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον κόλπον καὶ
[2, 149]	ἐς τὸ βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽	ἡμέρην	ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν
[2, 130]	αὐτῇ παντοῖα καταγίζουσι ἀνὰ πᾶσαν	ἡμέρην,	νύκτα δὲ ἑκάστην πάννυχος λύχνος
[2, 37]	ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν	ἡμέρην,	οὐκ ὃ μὲν ὃ δ᾽
[2, 150]	πλὴν οὐ νυκτὸς ἀλλὰ μετ᾽	ἡμέρην	ποιεύμενον· ὀρύσσοντας γὰρ τὸν χοῦν
[2, 150]	ὑπὸ γῆν, τετραμμένη τὸ πρὸς	ἑσπέρην	ἐς τὴν μεσόγαιαν παρὰ τὸ
[2, 17]	δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν πρὸς	ἑσπέρην	ἔχει· τοῦτο δὲ Κανωβικὸν στόμα
[2, 8]	τῆς ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς πρὸς	ἑσπέρην,	τὰ δὲ πρὸς τὴν ἠῶ
[2, 121]	ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ πρὸς	ἑσπέρην	τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ
[2, 99]	πρὸς βορέην τε καὶ πρὸς	ἑσπέρην	τὸ γὰρ πρὸς τὴν ἠῶ
[2, 125]	ὁ λίθος ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς	ἑτέρην	μηχανὴν ἐτίθετο ἑστεῶσαν ἐπὶ τοῦ
[2, 127]	ἐς αὐτὴν ὥσπερ ἐς τὴν	ἑτέρην	ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος
[2, 12]	ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε γῆν καὶ	ὑποψαμμοτέρην,	τὴν δὲ Ἀραβίην τε καὶ
[2, 12]	ποταμοῦ. τὴν δὲ Λιβύην ἴδμεν	ἐρυθροτέρην	τε γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν
[2, 12]	δὲ Ἀραβίην τε καὶ Συρίην	ἀργιλωδεστέρην	τε καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον
[2, 86]	ὀνομάζειν, τὴν δὲ δευτέρην δεικνύουσι	ὑποδεεστέρην	τε ταύτης καὶ εὐτελεστέρην, τὴν
[2, 86]	δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε ταύτης καὶ	εὐτελεστέρην,	τὴν δὲ τρίτην εὐτελεστάτην· φράσαντες
[2, 86]	τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν δὲ	δευτέρην	δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε ταύτης καὶ
[2, 102]	Ἀραβίου κόλπου τοὺς παρὰ τὴν	Ἐρυθρὴν	θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς ὃ
[2, 158]	πόλιν, ἐσέχει δὲ ἐς τὴν	Ἐρυθρὴν	θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ πρῶτον μὲν
[2, 158]	ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ ἐς τὴν	Ἐρυθρὴν	θάλασσαν φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος ὁ
[2, 8]	αἰεὶ ἄνω τεῖνον ἐς τὴν	Ἐρυθρὴν	καλεομένην θάλασσαν· ἐν τῷ αἱ
[2, 158]	ὑπερβῆναι ἐς τὴν νοτίην καὶ	Ἐρυθρὴν	τὴν αὐτὴν ταύτην καλεομένην, ἀπὸ
[2, 76]	ψιλὴ τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν	δειρὴν	πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς
[2, 47]	ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ, τὴν οὐρὴν	ἄκρην	καὶ τὸν σπλῆνα καὶ τὸν
[2, 40]	δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν	ἄκρην	καὶ τοὺς ὤμους τε καὶ
[2, 121]	τοὺς δὲ παῖδας οὐκ ἐς	μακρὴν	ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ
[2, 65]	ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς παρέχει	βορὴν	τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ μὲν δὴ
[2, 39]	οἳ δὲ φέροντες ἐς τὴν	ἀγορὴν	ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο, τοῖσι δὲ
[2, 109]	τούτου τὰς προσόδους ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα	ἀποφορὴν	ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν. εἰ δὲ
[2, 96]	κῃ σταθμόν· τούτων τὴν μὲν	θύρην	δεδεμένην κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ πλοίου
[2, 2]	τῷ ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν	θύρην	καὶ ἐσιόντι τὰ παιδία ἀμφότερα
[2, 47]	Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ, τὴν	οὐρὴν	ἄκρην καὶ τὸν σπλῆνα καὶ
[2, 71]	λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον,	οὐρὴν	ἵππου καὶ φωνήν, μέγαθος ὅσον
[2, 107]	ἓξ τοὺς δύο ἐπὶ τὴν	πυρὴν	ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ καιόμενον, αὐτοὺς
[2, 92]	ἐν τούτῳ τρωκτὰ ὅσον τε	πυρὴν	ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται δὲ
[2, 20]	δέ, εἰ ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν,	χρῆν	καὶ τοὺς ἄλλους ποταμούς, ὅσοι
[2, 179]	ἄλλο στομάτων τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο,	χρῆν	ὀμόσαι μὴ μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν,
[2, 173]	φαῦλον προάγων σεωυτόν. σὲ γὰρ	ἐχρῆν	ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα
[2, 24]	Νεῖλος τοῦ θέρεος· τὴν χειμερινὴν	ὥρην	ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ τῆς
[2, 2]	ἑωυτῶν κέεσθαι αὐτά, καὶ τὴν	ὥρην	ἐπαγινέειν σφι αἶγας, πλήσαντα δὲ
[2, 97]	δὲ ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλος τὴν	χώρην,	αἱ πόλιες μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι,
[2, 109]	ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ τὴν	χώρην	Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον ἔλεγον τὸν
[2, 147]	τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν	χώρην	γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη φράσω· προσέσται
[2, 22]	καὶ ὅσον ὦν ταύτην τὴν	χώρην	δι᾽ ἧς τε ῥέει καὶ
[2, 13]	ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει ἐς τὴν	χώρην.	δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ
[2, 15]	χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον	χώρην.	ἤδη γάρ σφι τό γε
[2, 108]	κατέταμνε δὲ τοῦδε εἵνεκα τὴν	χώρην	ὁ βασιλεύς· ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων
[2, 6]	εἰσὶ ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν	χώρην,	ὅσοι δὲ ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι,
[2, 49]	ἐς τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην	χώρην.	~Σχεδὸν δὲ καὶ πάντων τὰ
[2, 115]	ἀνέμων ἤδη ἀπολαμφθέντες ἦλθον ἐς	χώρην	τὴν ἐμήν, ἐγὼ ἄν σε
[2, 32]	τε καὶ τὴν πρὸς ἠῶ	χώρην	τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν.
[2, 35]	λόγου μέζω παρέχεται πρὸς πᾶσαν	χώρην	τούτων εἵνεκα πλέω περὶ αὐτῆς
[2, 106]	λέγοντα τάδε· ἐγὼ τήνδε τὴν	χώρην	ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις
[2, 17]	ἀρξάμενος ἐκ τῶν Καταδούπων ῥέει	μέσην	Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν. μέχρι
[2, 33]	Κελτῶν καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει	μέσην	σχίζων τὴν Εὐρώπην· οἱ δὲ
[2, 33]	ἐκ Λιβύης ὁ Νεῖλος καὶ	μέσην	τάμνων Λιβύην, καὶ ὡς ἐγὼ
[2, 18]	γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος	ὅσην	τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ,
[2, 110]	χρόνῳ μετέπειτα πολλῷ Δαρεῖον τὸν	Πέρσην	οὐ περιεῖδε ἱστάντα ἔμπροσθε ἀνδριάντα,
[2, 39]	ἔμποροι, οἳ δὲ φέροντες ἐς	τὴν	ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο, τοῖσι
[2, 11]	γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον κόλπον καὶ	τὴν	Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι κοτέ, τὸν
[2, 119]	~ἀπικόμενος δὲ ὁ Μενέλεως ἐς	τὴν	Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας ἐς τὴν
[2, 108]	~νοστήσας δὲ ὁ Σέσωστρις ἐς	τὴν	Αἴγυπτον καὶ τισάμενος τὸν ἀδελφεόν,
[2, 160]	ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ ἀπικόμενοι ἐς	τὴν	Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν
[2, 12]	κάρτα δοκέω εἶναι, ἰδών τε	τὴν	Αἴγυπτον προκειμένην τῆς ἐχομένης γῆς
[2, 12]	οὔτε τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ	τὴν	Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε τῇ Λιβύῃ,
[2, 107]	ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε ὁ Σέσωστρις	τὴν	Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ ξείνια αὐτὸν
[2, 30]	Ἐλεφαντίνης ἦλθες ἐς τὴν μητρόπολιν	τὴν	Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι τούτοισι
[2, 116]	οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε ἑωυτόν) πλάνην	τὴν	Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη ἄγων Ἑλένην
[2, 120]	Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι	τὴν	ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς
[2, 115]	τῷ λόγῳ καὶ οὐ λέγοντος	τὴν	ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ γενόμενοι ἱκέται,
[2, 119]	ἀναπλώσας ἐς τὴν Μέμφιν, εἴπας	τὴν	ἀληθείην τῶν πρηγμάτων, καὶ ξεινίων
[2, 106]	τῇ δὲ ἀριστερῇ τόξα, καὶ	τὴν	ἄλλην σκευὴν ὡσαύτως· καὶ γὰρ
[2, 65]	ἢν δὲ ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην	τὴν	ἂν οἱ ἱρέες τάξωνται. ὃς
[2, 4]	λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς	τὴν	ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων
[2, 68]	ἀλλὰ καὶ τοῦτο μοῦνον θηρίων	τὴν	ἄνω γνάθον προσάγει τῇ κάτω.
[2, 129]	ἐν αὐτῇ θάψαι ταύτην δὴ	τὴν	ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη ὦν ἡ
[2, 158]	ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον	τὴν	Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει δὲ ἐς
[2, 97]	κατ᾽ Ἄνθυλλάν τε πόλιν καὶ	τὴν	Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων δὲ ἡ
[2, 159]	τελευτᾷ, τῷ παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς	τὴν	ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν
[2, 16]	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ὁ	τὴν	Ἀσίην οὐρίζων τῇ Λιβύῃ, τοῦ
[2, 125]	καὶ μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε καὶ	τὴν	αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν τε
[2, 158]	ἐς τὴν νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν	τὴν	αὐτὴν ταύτην καλεομένην, ἀπὸ τοῦ
[2, 60]	τινα πόλιν ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες	τὴν	βᾶριν τῇ γῇ ποιεῦσι τοιάδε·
[2, 96]	ἐμπίπτοντος χωρέει ταχέως καὶ ἕλκει	τὴν	βᾶριν τοῦτο γὰρ δὴ οὔνομα
[2, 112]	ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι	τὴν	βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ
[2, 1]	Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου παρέλαβε	τὴν	βασιληίην Καμβύσης, Κύρου ἐὼν παῖς
[2, 121]	δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι	τὴν	βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα
[2, 127]	ἔτεα, τελευτήσαντος δὲ τούτου ἐκδέξασθαι	τὴν	βασιληίην τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα·
[2, 111]	~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον	τὴν	βασιληίην τὸν παῖδα αὐτοῦ Φερῶν,
[2, 100]	ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν	τὴν	βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων
[2, 32]	γὰρ Λιβύης τὰ μὲν κατὰ	τὴν	βορηίην θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι
[2, 60]	ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται ἐς	τὴν	Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας,
[2, 132]	τοιούτῳ πρήγματι· τότε ὦν καὶ	τὴν	βοῦν ἐκφέρουσι ἐς τὸ φῶς·
[2, 51]	οὗτος ὡνὴρ οἶδε τὸ λέγω·	τὴν	γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον Πελασγοὶ
[2, 146]	χρόνου, ἀπὸ τούτου γενεηλογέουσι αὐτῶν	τὴν	γένεσιν. ~ταῦτα μέν νυν αὐτοὶ
[2, 68]	πρὸς αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ ἐς	τὴν	γῆν ἐκβῇ ἐκ τοῦ ὕδατος
[2, 91]	τὸν Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ	τὴν	γῆν φαίνεσθαί σφι πολλάκις δὲ
[2, 38]	τοῦ κτήνεος καὶ ὑπτίου, καὶ	τὴν	γλῶσσαν ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ τῶν
[2, 154]	ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ τούτων ἐκμαθόντων	τὴν	γλῶσσαν οἱ νῦν ἑρμηνέες ἐν
[2, 91]	Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης	τὴν	Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ
[2, 114]	ξείνου γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας	τὴν	γυναῖκα αὐτήν τε ταύτην ἄγων
[2, 107]	γυναικί· καὶ γὰρ δὴ καὶ	τὴν	γυναῖκα αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι· τὴν
[2, 115]	ἐργάσαο· παρὰ τοῦ σεωυτοῦ ξείνου	τὴν	γυναῖκα ἦλθες. καὶ μάλα ταῦτά
[2, 110]	τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν τε καὶ	τὴν	γυναῖκα, τοὺς δὲ παῖδας ἐόντας
[2, 40]	περὶ ἄλλο ἱρόν σφι κατέστηκε·	τὴν	δ᾽ ὦν μεγίστην τε δαίμονα
[2, 158]	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ,	τὴν	Δαρεῖος ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε·
[2, 48]	αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων.	τὴν	δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ
[2, 12]	ἐρυθροτέρην τε γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην,	τὴν	δὲ Ἀραβίην τε καὶ Συρίην
[2, 92]	καὶ ἁπαλὰ ταῦτα καὶ αὖα.	τὴν	δὲ βύβλον τὴν ἐπέτειον γινομένην
[2, 86]	οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν,	τὴν	δὲ δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε
[2, 121]	αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα·	τὴν	δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ
[2, 56]	τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην	τὴν	δὲ ἐς τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο,
[2, 54]	αὐτέων πυθέσθαι ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν	τὴν	δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας· ταύτας
[2, 55]	καί σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι.	τὴν	δὲ ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην
[2, 12]	Αἰθιοπίης κατενηνειγμένην ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ.	τὴν	δὲ Λιβύην ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε
[2, 156]	γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι θυγατέρα Δήμητρος.	τὴν	δὲ νῆσον διὰ τοῦτο γενέσθαι
[2, 68]	ἡμέρης διατρίβει ἐν τῷ ξηρῷ,	τὴν	δὲ νύκτα πᾶσαν ἐν τῷ
[2, 95]	τῆς μὲν ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει,	τὴν	δὲ νύκτα τάδε αὐτῷ χρᾶται·
[2, 107]	τὴν γυναῖκα αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι·	τὴν	δέ οἱ συμβουλεῦσαι τῶν παίδων
[2, 64]	γε Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα.	~τὴν	δὲ πανήγυριν ταύτην ἐκ τοῦδε
[2, 55]	τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην	τὴν	δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην
[2, 87]	~τοὺς δὲ τὰ μέσα βουλομένους	τὴν	δὲ πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε·
[2, 126]	γὰρ δὴ τοῦτό γε ἔλεγον.	τὴν	δὲ τά τε ὑπὸ τοῦ
[2, 86]	ὑποδεεστέρην τε ταύτης καὶ εὐτελεστέρην,	τὴν	δὲ τρίτην εὐτελεστάτην· φράσαντες δὲ
[2, 121]	τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν.	τὴν	δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ.
[2, 76]	ἴβιες) ψιλὴ τὴν κεφαλὴν καὶ	τὴν	δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι πλὴν
[2, 135]	πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ	τὴν	δεκάτην τῶν χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ
[2, 134]	δὲ ἐς τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ·	τὴν	δὴ μετεξέτεροι φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος
[2, 2]	τὰς γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν	τὴν	δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο τῶν παίδων
[2, 162]	τε τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν	τὴν	διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ
[2, 29]	τὴν πέριξ νομάδες Αἰθίοπες νέμονται·	τὴν	διεκπλώσας ἐς τοῦ Νείλου τὸ
[2, 26]	ξηρὸν τὸν ταύτῃ εἶναι, διακαίων	τὴν	διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς Λιβύης
[2, 140]	προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος, ἐς	τὴν	δωρεὴν κελεύειν σφέας καὶ σποδὸν
[2, 72]	καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ	τὴν	ἔγχελυν, ἱροὺς δὲ τούτους τοῦ
[2, 161]	κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος	τὴν	ἐγὼ μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι
[2, 124]	κατ᾽ ἣν εἷλκον τοὺς λίθους,	τὴν	ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ πολλῷ
[2, 87]	ἐξελόντες τὴν νηδύν, κατὰ δὲ	τὴν	ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες τὸ
[2, 2]	τὰ παιδία κελεύσαντος ἐς ὄψιν	τὴν	ἐκείνου. ἀκούσας δὲ καὶ αὐτὸς
[2, 30]	τῶν Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας	τὴν	ἐκείνων γῆν οἰκέειν. τούτων δὲ
[2, 100]	τό περ τῇ Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις·	τὴν	ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι
[2, 115]	ὁ Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν	τὴν	Ἑλένην λάβοι· πλανωμένου δὲ τοῦ
[2, 115]	τοῦτον ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν καὶ	τὴν	Ἑλένην τε καὶ τὰ χρήματα,
[2, 113]	λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε περὶ	τὴν	Ἑλένην τε καὶ τὴν ἐς
[2, 118]	Μενέλεω. ἐλθεῖν μὲν γὰρ μετὰ	τὴν	Ἑλένης ἁρπαγὴν ἐς τὴν Τευκρίδα
[2, 56]	ἐς Λιβύην τὴν δὲ ἐς	τὴν	Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί ἡ
[2, 91]	Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς	τὴν	Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ τούτων γενεηλογέοντες
[2, 154]	καὶ παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους	τὴν	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ
[2, 56]	τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε συνέλαβε	τὴν	Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι δέ οἱ
[2, 50]	θεῶν ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε ἐς	τὴν	Ἑλλάδα. διότι μὲν γὰρ ἐκ
[2, 135]	οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ	τὴν	Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς
[2, 109]	μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν· πόλον μὲν γὰρ
[2, 182]	καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις ἐς	τὴν	Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν ἐς Κυρήνην
[2, 5]	σύνεσιν ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς	τὴν	Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός
[2, 59]	Δέλτα· Ἶσις δὲ ἐστὶ κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα δὲ
[2, 153]	αὐλῇ. ὁ δὲ Ἆπις κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι
[2, 30]	δὲ τοῦτο τὸ ἔπος κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶσσαν οἱ ἐξ ἀριστερῆς
[2, 112]	ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶσσαν οὔνομα Πρωτέα εἶναι·
[2, 115]	ἤδη ἀπολαμφθέντες ἦλθον ἐς χώρην	τὴν	ἐμήν, ἐγὼ ἄν σε ὑπὲρ
[2, 26]	ὁ αὐτὸς οὗτος κατὰ γνώμην	τὴν	ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα ξηρὸν
[2, 126]	λίθων ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι	τὴν	ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν,
[2, 34]	κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ ἐς Σινώπην	τὴν	ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε
[2, 13]	πήχεας τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον	τὴν	ἔνερθε Μέμφιος· καὶ Μοίρι οὔκω
[2, 121]	αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ	τὴν	ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι τὰ
[2, 92]	καὶ αὖα. τὴν δὲ βύβλον	τὴν	ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ
[2, 158]	πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ σκολιωτέρη ἐστί·	τὴν	ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων
[2, 39]	κεφαλὰς τῶν θυομένων κτηνέων καὶ	τὴν	ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου πάντες Αἰγύπτιοι
[2, 116]	ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ὁμοίως ἐς	τὴν	ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν τῷ ἑτέρῳ
[2, 42]	οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε σφίσι	τὴν	ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι
[2, 32]	θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ ταύτης	τὴν	ἔρημον διεξιέναι, τὴν ὁδὸν ποιευμένους
[2, 102]	τοῦ Ἀραβίου κόλπου τοὺς παρὰ	τὴν	Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς
[2, 158]	Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει δὲ ἐς	τὴν	Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ πρῶτον
[2, 158]	διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ ἐς	τὴν	Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος
[2, 8]	νότον, αἰεὶ ἄνω τεῖνον ἐς	τὴν	Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν· ἐν τῷ
[2, 116]	τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο	τὴν	ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην· ὁμουρέει
[2, 150]	καὶ ὡς ἐς τὴν Σύρτιν	τὴν	ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη
[2, 113]	περὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ	τὴν	ἐς Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ
[2, 75]	ἴβις τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς	τὴν	ἐσβολὴν ταύτης τῆς χώρης οὐ
[2, 87]	ἐκ τῆς κοιλίης τὴν κεδρίην	τὴν	ἐσῆκαν πρότερον. ἣ δὲ ἔχει
[2, 138]	σταδίου ἐστί. κατὰ μὲν δὴ	τὴν	ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς λίθου
[2, 175]	αὕτη τοῦ ἱροῦ κέεται παρὰ	τὴν	ἔσοδον· ἔσω γάρ μιν ἐς
[2, 127]	ἥκει ἐς αὐτὴν ὥσπερ ἐς	τὴν	ἑτέρην ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ
[2, 11]	ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς	τὴν	εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα
[2, 103]	ὃ ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς	τὴν	Εὐρώπην διαβὰς τούς τε Σκύθας
[2, 33]	Πυρήνης πόλιος ῥέει μέσην σχίζων	τὴν	Εὐρώπην· οἱ δὲ Κελτοὶ εἰσὶ
[2, 181]	ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην. μετὰ δὲ	τὴν	εὐχὴν αὐτίκα οἱ ἐμίχθη ὁ
[2, 181]	τοῦτο. ἡ δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε	τὴν	εὐχὴν τῇ θεῷ· ποιησαμένη γὰρ
[2, 14]	ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε σπείρας ἕκαστος	τὴν	ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς αὐτὴν
[2, 113]	Ἑλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς	τὴν	ἑωυτοῦ· καί μιν, ὡς ἐγένετο
[2, 121]	μὲν οὐ πιστά· τὴν θυγατέρα	τὴν	ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον
[2, 126]	ὥστε χρημάτων δεόμενον τὴν θυγατέρα	τὴν	ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽ οἰκήματος προστάξαι
[2, 182]	νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην	τὴν	ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος τοῦ
[2, 121]	μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν	τὴν	ἑωυτοῦ. τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα
[2, 36]	δὲ τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων	τὴν	ζόην ὄνειδος μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ
[2, 103]	ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ ποιέων διεξήιε	τὴν	ἤπειρον, ἐς ὃ ἐκ τῆς
[2, 99]	πρὸς ἑσπέρην τὸ γὰρ πρὸς	τὴν	ἠῶ αὐτὸς ὁ Νεῖλος ἀπέργει)
[2, 158]	διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης μακρὴ πρὸς	τὴν	ἠῶ, καὶ ἔπειτα τείνει ἐς
[2, 8]	πρὸς ἑσπέρην, τὰ δὲ πρὸς	τὴν	ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ τέρματα
[2, 32]	οἰκεομένης, ταύτην δὲ διεξελθόντας ἐς	τὴν	θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ ταύτης
[2, 129]	ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν ἄρξαι	τὴν	θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν
[2, 121]	ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ βασιλέος	τὴν	θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά περ
[2, 129]	περισσότερόν τι τῶν ἄλλων θάψαι	τὴν	θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην κοίλην,
[2, 121]	δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ	τὴν	θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα
[2, 121]	τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά·	τὴν	θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽
[2, 126]	Χέοπα κακότητος ὥστε χρημάτων δεόμενον	τὴν	θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽
[2, 131]	αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων	τὴν	θυγατέρα τῷ πατρὶ ἀπέταμε τὰς
[2, 2]	ταῦτα τῷ ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι	τὴν	θύρην καὶ ἐσιόντι τὰ παιδία
[2, 49]	Διονύσου τό τε οὔνομα καὶ	τὴν	θυσίην καὶ τὴν πομπὴν τοῦ
[2, 61]	τύπτονται μὲν γὰρ δὴ μετὰ	τὴν	θυσίην πάντες καὶ πᾶσαι, μυριάδες
[2, 75]	τοὺς ὄφις ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ	τὴν	ἶβιν διὰ τοῦτο τὸ ἔργον
[2, 93]	οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς	τὴν	ἰλὺν ἅμα τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι
[2, 41]	βούκερων ἐστὶ κατά περ Ἕλληνες	τὴν	Ἰοῦν γράφουσι, καὶ τὰς βοῦς
[2, 122]	ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν·	τὴν	καὶ ἐγὼ οἶδα ἔτι καὶ
[2, 91]	αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην	τὴν	καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ
[2, 68]	θηρίων οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ κινέει	τὴν	κάτω γνάθον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο
[2, 87]	τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης	τὴν	κεδρίην τὴν ἐσῆκαν πρότερον. ἣ
[2, 66]	κύων, πᾶν τὸ σῶμα καὶ	τὴν	κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ οἱ αἰέλουροι
[2, 42]	μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι τε	τὴν	κεφαλὴν ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ καὶ
[2, 65]	ξυρῶντες τῶν παιδίων ἢ πᾶσαν	τὴν	κεφαλὴν ἢ τὸ ἥμισυ ἢ
[2, 76]	γὰρ δή εἰσι ἴβιες) ψιλὴ	τὴν	κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν πᾶσαν,
[2, 121]	ὡς δὲ ἔρρεε ὁ οἶνος,	τὴν	κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα
[2, 121]	τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ	τὴν	κεφαλήν, ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς
[2, 85]	οἰκίων τούτων κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο	τὴν	κεφαλὴν πηλῷ ἢ καὶ τὸ
[2, 121]	βασιλέος ὑπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι	τὴν	κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς
[2, 39]	θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι	τὴν	κεφαλήν. σῶμα μὲν δὴ τοῦ
[2, 121]	λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα	τὴν	κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς δὲ
[2, 132]	εἵματι, τὸν αὐχένα δὲ καὶ	τὴν	κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα παχέι κάρτα
[2, 92]	τοὺς ἐπεὰν λάβωσι καὶ ἐξέλωσι	τὴν	κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ
[2, 87]	ἐν ὦν ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ	τὴν	κοιλίην, οὔτε ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε
[2, 86]	τὴν λαπάρην ἐξ ὦν εἷλον	τὴν	κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν
[2, 88]	χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες	τὴν	κοιλίην ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα ἡμέρας
[2, 36]	δὲ πηλὸν τῇσι χερσί, καὶ	τὴν	κόπρον ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα ὧλλοι
[2, 35]	δὲ οἱ μὲν ἄλλοι ἄνω	τὴν	κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ κάτω.
[2, 151]	ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος	τὴν	κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε τε
[2, 151]	οὐδενὶ δολερῷ νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε	τὴν	κυνέην· οἳ δὲ ἐν φρενὶ
[2, 152]	ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει μιν διὰ	τὴν	κυνέην φεύγειν ἐς τὰ ἕλεα.
[2, 181]	ἐγίνετο, εἶπε ὁ Ἄμασις πρὸς	τὴν	Λαδίκην ταύτην καλεομένην, ὦ γύναι,
[2, 181]	τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην	τὴν	Λαδίκην, ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου
[2, 86]	λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ	τὴν	λαπάρην ἐξ ὦν εἷλον τὴν
[2, 149]	μὲν μῆνας ἔσω ῥέει ἐς	τὴν	λίμνην, ἓξ δὲ μῆνας ἔξω
[2, 29]	τὸ ῥέεθρον ἥξεις, τὸ ἐς	τὴν	λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα
[2, 159]	ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ δὲ	τὴν	μάχην Κάδυτιν πόλιν τῆς Συρίης
[2, 119]	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας ἐς	τὴν	Μέμφιν, εἴπας τὴν ἀληθείην τῶν
[2, 99]	ἱρέες ἔλεγον τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι	τὴν	Μέμφιν. τὸν γὰρ ποταμὸν πάντα
[2, 56]	ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς γυναῖκας καὶ	τὴν	μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν
[2, 55]	ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας	τὴν	μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν
[2, 54]	Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ	τὴν	μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς Λιβύην
[2, 96]	διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν· τούτων	τὴν	μὲν θύρην δεδεμένην κάλῳ ἔμπροσθε
[2, 17]	καὶ Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ	τὴν	μὲν Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς
[2, 86]	ξύλινα, τῇ γραφῇ μεμιμημένα. καὶ	τὴν	μὲν σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ εἶναι
[2, 7]	καὶ μέχρι Ἡλίου πόλιος ἐς	τὴν	μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα
[2, 150]	τετραμμένη τὸ πρὸς ἑσπέρην ἐς	τὴν	μεσόγαιαν παρὰ τὸ ὄρος τὸ
[2, 64]	τρηχέως περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ	τὴν	μητέρα. ἀπὸ τούτου τῷ Ἄρεϊ
[2, 121]	ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος	τὴν	μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ
[2, 64]	τῷ ἱρῷ τούτῳ τοῦ Ἄρεος	τὴν	μητέρα, καὶ τὸν Ἄρεα ἀπότροφον
[2, 30]	περ ἐξ Ἐλεφαντίνης ἦλθες ἐς	τὴν	μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ
[2, 69]	δὲ περί τε Θήβας καὶ	τὴν	Μοίριος λίμνην οἰκέοντες καὶ κάρτα
[2, 129]	ἄρξαι τὴν θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ,	τὴν	μοῦνόν οἱ εἶναι ἐν τοῖσι
[2, 47]	κτήνεος τῇ πιμελῇ τῇ περὶ	τὴν	νηδὺν γινομένῃ, καὶ ἔπειτα καταγίζει
[2, 87]	τοσαύτην δύναμιν ὥστε ἅμα ἑωυτῇ	τὴν	νηδὺν καὶ τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα
[2, 87]	οὔτε ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες	τὴν	νηδύν, κατὰ δὲ τὴν ἕδρην
[2, 86]	αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα	τὴν	νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης καὶ
[2, 140]	σφέας καὶ σποδὸν κομίζειν. ταύτην	τὴν	νῆσον οὐδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου
[2, 150]	ἐς τὸν Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα	τὴν	Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ὃ κατεργάσαντο
[2, 158]	τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς	τὴν	νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν
[2, 181]	Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην	τὴν	νύκτα μιχθῇ ὁ Ἄμασις, τοῦτο
[2, 62]	ἐς τὴν πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες	τὴν	νύκτα τῆς θυσίης καίουσι καὶ
[2, 49]	αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς	τὴν	νῦν Βοιωτίην καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν
[2, 18]	ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον εἶναι ταύτην	τὴν	ὁ Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει, καὶ
[2, 121]	ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς	τὴν	ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν
[2, 116]	ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον,	τὴν	ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν
[2, 32]	δὲ ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι,	τὴν	ὁδὸν ποιευμένους πρὸς ζέφυρον ἄνεμον,
[2, 171]	καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς πέρι,	τὴν	οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ
[2, 107]	αὐτῷ τοὺς παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν	τὴν	οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι.
[2, 61]	πόλι ὡς ἀνάγουσι τῇ Ἴσι	τὴν	ὁρτήν, εἴρηται προτερόν μοι· τύπτονται
[2, 40]	πιμελήν, σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι καὶ	τὴν	ὀσφὺν ἄκρην καὶ τοὺς ὤμους
[2, 47]	τῇ Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ,	τὴν	οὐρὴν ἄκρην καὶ τὸν σπλῆνα
[2, 139]	πάντας μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ	τὴν	ὄψιν ταύτην λέγειν αὐτὸν ὡς
[2, 111]	αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν	τὴν	πάθην τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα τε
[2, 121]	μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡς δὲ	τὴν	παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ
[2, 62]	μὴ ἔλθωσι τῶν Αἰγυπτίων ἐς	τὴν	πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες τὴν νύκτα
[2, 155]	ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται λίθος, ἔχων	τὴν	παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω μέν νυν
[2, 143]	γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι	τὴν	πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἐποίησαν
[2, 57]	ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ χρόνον	τὴν	πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι,
[2, 57]	φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι	τὴν	πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη ἡ
[2, 123]	ἐς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνει·	τὴν	περιήλυσιν δὲ αὐτῇ γίνεσθαι ἐν
[2, 29]	δὲ τῆς νήσου λίμνην μεγάλη,	τὴν	πέριξ νομάδες Αἰθίοπες νέμονται· τὴν
[2, 40]	λείπουσι ἐν τῷ σώματι καὶ	τὴν	πιμελήν, σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι καὶ
[2, 64]	ἀπὸ τούτου τῷ Ἄρεϊ ταύτην	τὴν	πληγὴν ἐν τῇ ὁρτῇ νενομικέναι
[2, 32]	χρῶμα δὲ μέλανας. παρὰ δὲ	τὴν	πόλιν ῥέειν ποταμὸν μέγαν, ῥέειν
[2, 85]	τὸν νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ	τὴν	πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ
[2, 49]	οὔνομα καὶ τὴν θυσίην καὶ	τὴν	πομπὴν τοῦ φαλλοῦ· ἀτρεκέως μὲν
[2, 121]	καταμεῖναι. ὡς δέ μιν παρὰ	τὴν	πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι
[2, 32]	δὲ τὴν Σύρτιν τε καὶ	τὴν	πρὸς ἠῶ χώρην τῆς Σύρτιος
[2, 126]	τούτων δὲ τῶν λίθων ἔφασαν	τὴν	πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν μέσῳ
[2, 107]	ἐόντων ἓξ τοὺς δύο ἐπὶ	τὴν	πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ καιόμενον,
[2, 162]	αὐτοῦ τά τε ὦτα καὶ	τὴν	ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽ οἱ λοιποὶ
[2, 77]	δὴ Αἰγυπτίων οἳ μὲν περὶ	τὴν	σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων
[2, 118]	δὲ ἐς γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν	τὴν	στρατιὴν πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον
[2, 32]	ἐστὶ μὲν Λιβυκόν, νέμεται δὲ	τὴν	Σύρτιν τε καὶ τὴν πρὸς
[2, 150]	οἱ ἐπιχώριοι καὶ ὡς ἐς	τὴν	Σύρτιν τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ
[2, 134]	πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς	τὴν	ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ
[2, 85]	δὲ ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω ἐς	τὴν	ταρίχευσιν κομίζουσι. ~εἰσὶ δὲ οἳ
[2, 162]	παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον	τὴν	ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα.
[2, 114]	δὲ τούτων ὁ Θῶνις πέμπει	τὴν	ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα
[2, 121]	αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν	τὴν	ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν
[2, 171]	αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ	τὴν	τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι
[2, 118]	μετὰ τὴν Ἑλένης ἁρπαγὴν ἐς	τὴν	Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν
[2, 65]	τῶν παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται	τὴν	τιμήν. οἳ δὲ ἐν τῇσι
[2, 33]	ὁ Ἴστρος ἐς θάλασσαν ῥέων	τὴν	τοῦ Εὐξείνου πόντου διὰ πάσης
[2, 124]	κατὰ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ	τὴν	τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι
[2, 3]	τῇσι γυναιξί. ~κατὰ μὲν δὴ	τὴν	τροφὴν τῶν παίδων τοσαῦτα ἔλεγον,
[2, 77]	ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι	τὴν	ὑγιείην καὶ κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ
[2, 17]	Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν εἶναι ταύτην	τὴν	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οἰκεομένην κατά περ
[2, 146]	Ζεὺς καὶ ἤνεικε ἐς Νύσαν	τὴν	ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν ἐν τῇ
[2, 17]	τὴν ὑπὸ Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην	τὴν	ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ
[2, 17]	Αἰγυπτίων οἰκεομένην κατά περ Κιλικίην	τὴν	ὑπὸ Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην τὴν
[2, 158]	ὦν δὴ ὄρεος τούτου παρὰ	τὴν	ὑπώρεαν ἦκται ἡ διῶρυξ ἀπ᾽
[2, 102]	ἐς Αἴγυπτον, κατὰ τῶν ἱρέων	τὴν	φάτιν, πολλὴν στρατιὴν τῶν λαβὼν
[2, 70]	φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ	τὴν	φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ
[2, 24]	πληθύνεσθαι ὁ Νεῖλος τοῦ θέρεος·	τὴν	χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος
[2, 36]	ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ φέροντες	τὴν	χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ τῶν
[2, 80]	προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοῦ γούνατος	τὴν	χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους
[2, 121]	προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ ὤμῳ	τὴν	χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν
[2, 121]	σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ	τὴν	χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν,
[2, 97]	~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλος	τὴν	χώρην, αἱ πόλιες μοῦναι φαίνονται
[2, 109]	κατετμήθη ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ	τὴν	χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον ἔλεγον
[2, 147]	ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην	τὴν	χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη φράσω·
[2, 22]	ἐχιόνιζε καὶ ὅσον ὦν ταύτην	τὴν	χώρην δι᾽ ἧς τε ῥέει
[2, 13]	ὁ ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει ἐς	τὴν	χώρην. δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων
[2, 108]	ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ τοῦδε εἵνεκα	τὴν	χώρην ὁ βασιλεύς· ὅσοι τῶν
[2, 6]	γεωπεῖναι εἰσὶ ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι μεμετρήκασι	τὴν	χώρην, ὅσοι δὲ ἧσσον γεωπεῖναι,
[2, 106]	ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε· ἐγὼ τήνδε	τὴν	χώρην ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην.
[2, 2]	ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι αὐτά, καὶ	τὴν	ὥρην ἐπαγινέειν σφι αἶγας, πλήσαντα
[2, 135]	τοιαύτην ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ τὴν	δεκάτην	τῶν χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι
[2, 86]	γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν μὲν	σπουδαιοτάτην	αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ
[2, 86]	καὶ εὐτελεστέρην, τὴν δὲ τρίτην	εὐτελεστάτην·	φράσαντες δὲ πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν
[2, 171]	Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν	τελετὴν	ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ
[2, 86]	ταύτης καὶ εὐτελεστέρην, τὴν δὲ	τρίτην	εὐτελεστάτην· φράσαντες δὲ πυνθάνονται παρ᾽
[2, 112]	ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα	Μεμφίτην,	τῷ κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν
[2, 172]	μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον ἅτε δὴ	δημότην	τὸ πρὶν ἐόντα καὶ οἰκίης
[2, 40]	ἥγηνται εἶναι καὶ μεγίστην οἱ	ὁρτὴν	ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν
[2, 122]	Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς πάλιν ἀπίκετο,	ὁρτὴν	δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν
[2, 61]	ὡς ἀνάγουσι τῇ Ἴσι τὴν	ὁρτήν,	εἴρηται προτερόν μοι· τύπτονται μὲν
[2, 48]	συβωτέων. τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι	ὁρτὴν	τῷ Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν
[2, 130]	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα δὲ	ἑκάστην	πάννυχος λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ
[2, 41]	ὁ τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται ἐς	ἑκάστην	πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος
[2, 149]	τὸ βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽ ἡμέρην	ἑκάστην	τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθύων,
[2, 124]	μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν τρίμηνον	ἑκάστην.	χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ
[2, 17]	ὕδατος παρεχόμενος ταύτην οὔτε ἥκιστα	ὀνομαστήν·	τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι
[2, 40]	τε δαίμονα ἥγηνται εἶναι καὶ	μεγίστην	οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι
[2, 40]	σφι κατέστηκε· τὴν δ᾽ ὦν	μεγίστην	τε δαίμονα ἥγηνται εἶναι καὶ
[2, 17]	Δέλτα ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ, οὔτε	ἐλαχίστην	μοῖραν τοῦ ὕδατος παρεχόμενος ταύτην
[2, 162]	ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν	ταχίστην	βασιλέι δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα. ὡς
[2, 114]	τούτων ὁ Θῶνις πέμπει τὴν	ταχίστην	ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην
[2, 121]	τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν	ταχίστην	ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν,
[2, 140]	ἑπτακόσια οὐκ οἷοί τε ἦσαν	αὐτὴν	ἀνευρεῖν οἱ πρότεροι γενόμενοι βασιλέες
[2, 132]	ἐς τὸ φῶς· φασὶ γὰρ	αὐτὴν	δεηθῆναι τοῦ πατρὸς Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν
[2, 126]	ταχθέντα πρήσσεσθαι, ἰδίῃ δὲ καὶ	αὐτὴν	διανοηθῆναι μνημήιον καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ
[2, 149]	δὲ ἐσίῃ τὸ ὓδωρ ἐς	αὐτήν,	εἴκοσι μνέας. ~ἔλεγον δὲ οἱ
[2, 126]	καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ ἐσιόντος πρὸς	αὐτὴν	ἑκάστου δέεσθαι ὅκως ἂν αὐτῇ
[2, 181]	ἤδη, ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις πρὸς	αὐτήν,	ἐμίσγετο, καὶ κάρτα μιν ἔστερξε
[2, 125]	τοιαύτην τὸ πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν	αὐτήν,	ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι
[2, 158]	τοῦ Νείλου τὸ ὕδωρ ἐς	αὐτήν·	ἦκται δὲ κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος
[2, 86]	τὴν κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ	αὐτὴν	καὶ διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις
[2, 121]	περιεόντος παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς	αὐτὴν	λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε
[2, 15]	θαλάσσης λεγόντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν	αὐτὴν	μέχρι Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽ ἣν
[2, 125]	μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε καὶ τὴν	αὐτὴν	μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν τε καὶ
[2, 100]	πέρι τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν ὅτι	αὐτήν	μιν, ὡς τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι
[2, 171]	καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον	αὐτὴν	μοῦνοι. ~Ἀπρίεω δὲ ὧδε καταραιρημένου
[2, 175]	διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν τις	αὐτὴν	μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ τούτου οὐκ
[2, 115]	τοι οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας	αὐτὴν	οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ
[2, 117]	Ἰλιάδι λέγει ὡς ἐπλάζετο ἄγων	αὐτήν.	ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ
[2, 156]	ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι	αὐτὴν	πλωτήν, ὡς ἐν τῇ νήσῳ
[2, 120]	ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον ἐὼν ἔμελλε	αὐτὴν	Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι, τὸν οὐ
[2, 122]	Δήμητρι, καὶ τὰ μὲν νικᾶν	αὐτὴν	τὰ δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς,
[2, 158]	τὴν νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν τὴν	αὐτὴν	ταύτην καλεομένην, ἀπὸ τοῦ Κασίου
[2, 114]	τοῦ ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας τὴν γυναῖκα	αὐτήν	τε ταύτην ἄγων ἥκει καὶ
[2, 120]	Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν	αὐτὴν	τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δὴ
[2, 120]	Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν	αὐτὴν	τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος γε
[2, 13]	ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντος	αὐτὴν	τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα
[2, 148]	μεγάλα ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽ ἐς	αὐτὴν	ὑπὸ γῆν πεποίηται. ~τοῦ δὲ
[2, 121]	τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα	αὐτὴν	ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ
[2, 14]	τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς	αὐτὴν	ὗς, ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ τῇσι
[2, 121]	εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν	αὐτὴν	ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα
[2, 127]	τοῦ Νείλου διῶρυξ ἥκει ἐς	αὐτὴν	ὥσπερ ἐς τὴν ἑτέρην ῥέουσα·
[2, 135]	οὐκ ὥς γε ἐς πυραμίδα	τοιαύτην	ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ τὴν δεκάτην
[2, 134]	ἄν οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι	τοιαύτην,	ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι
[2, 125]	κρόσσας οἳ δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι,	τοιαύτην	τὸ πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν,
[2, 87]	ἐσῆκαν πρότερον. ἣ δὲ ἔχει	τοσαύτην	δύναμιν ὥστε ἅμα ἑωυτῇ τὴν
[2, 114]	ἐξαπατήσας τὴν γυναῖκα αὐτήν τε	ταύτην	ἄγων ἥκει καὶ πολλὰ κάρτα
[2, 114]	χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων ἐς γῆν	ταύτην	ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα τοῦτον ἐῶμεν
[2, 116]	ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν	ταύτην	ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα ἔλεγον οἱ
[2, 70]	ἔμοιγε δοκέει ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι,	ταύτην	γράφω. ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ
[2, 32]	πρῶτα μὲν διὰ τῆς οἰκεομένης,	ταύτην	δὲ διεξελθόντας ἐς τὴν θηριώδεα
[2, 111]	δὲ νιψάμενος τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε,	ταύτην	δὲ ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα
[2, 129]	ταύτην ἔσω ἐν αὐτῇ θάψαι	ταύτην	δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη
[2, 64]	ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν δὲ πανήγυριν	ταύτην	ἐκ τοῦδε νομίσαι φασὶ οἱ
[2, 29]	ἥξεις, τὸ ἐς τὴν λίμνην	ταύτην	ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ
[2, 171]	θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν τελετὴν	ταύτην	ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ διδάξασαι
[2, 40]	καὶ μεγίστην οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι,	ταύτην	ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν
[2, 129]	κοίλην, καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν	ταύτην	ἔσω ἐν αὐτῇ θάψαι ταύτην
[2, 99]	μὲν ἐν αὐτῷ πόλιν κτίσαι	ταύτην	ἥτις νῦν Μέμφις καλέεται· ἔστι
[2, 95]	ἐν τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ	ταύτην	ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον καὶ ἔπειτα
[2, 115]	ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν	ταύτην	καὶ τὰ χρήματα οὔ τοι
[2, 158]	νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν	ταύτην	καλεομένην, ἀπὸ τοῦ Κασίου ὄρεος
[2, 181]	ὁ Ἄμασις πρὸς τὴν Λαδίκην	ταύτην	καλεομένην, ὦ γύναι, κατά με
[2, 139]	διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ τὴν ὄψιν	ταύτην	λέγειν αὐτὸν ὡς πρόφασίν οἱ
[2, 24]	ὁ θεὸς καὶ κατὰ ἥντινα,	ταύτην	οἰκὸς διψῆν τε ὑδάτων μάλιστα
[2, 17]	ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ ὕδατος παρεχόμενος	ταύτην	οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ καλέεται
[2, 86]	τούτῳ κατέαται καὶ τέχνην ἔχουσι	ταύτην.	οὗτοι, ἐπεάν σφι κομισθῇ νεκρός,
[2, 79]	Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν τε	ταύτην	πρώτην καὶ μούνην σφίσι γενέσθαι.
[2, 111]	νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς	ταύτην	συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας σὺν αὐτῇ
[2, 121]	θωμάσαι, καί οἱ τὴν θυγατέρα	ταύτην	συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων.
[2, 181]	ἔξω τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων ἄστεος.	ταύτην	τὴν Λαδίκην, ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης
[2, 140]	κελεύειν σφέας καὶ σποδὸν κομίζειν.	ταύτην	τὴν νῆσον οὐδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη
[2, 18]	ποιέειν ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον εἶναι	ταύτην	τὴν ὁ Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει,
[2, 64]	μητέρα. ἀπὸ τούτου τῷ Ἄρεϊ	ταύτην	τὴν πληγὴν ἐν τῇ ὁρτῇ
[2, 17]	λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν εἶναι	ταύτην	τὴν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οἰκεομένην κατά
[2, 147]	λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ	ταύτην	τὴν χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη
[2, 22]	τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ ὅσον ὦν	ταύτην	τὴν χώρην δι᾽ ἧς τε
[2, 55]	ἦν Προμένεια, τῇ δὲ μετὰ	ταύτην	Τιμαρέτη, τῇ δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη,
[2, 139]	αὐτὸν ὡς πρόφασίν οἱ δοκέοι	ταύτην	τοὺς θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας
[2, 39]	συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν	ταύτην	τραπέσθαι. κατὰ μέν νυν τὰς
[2, 70]	τοῦ ποταμοῦ ἔχων δέλφακα ζωὴν	ταύτην	τύπτει. ἐπακούσας δὲ τῆς φωνῆς
[2, 62]	τῶν Αἰγυπτίων ἐς τὴν πανήγυριν	ταύτην,	φυλάσσοντες τὴν νύκτα τῆς θυσίης
[2, 121]	δὲ περιιόντος τὸν οἰκοδόμον περὶ	τελευτὴν	τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τοὺς
[2, 156]	δὲ νῆσον διὰ τοῦτο γενέσθαι	πλωτήν.	ταῦτα μὲν οὕτω λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος
[2, 102]	πρόσω ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν οὐκέτι	πλωτὴν	ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς
[2, 156]	οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι αὐτὴν	πλωτήν,	ὡς ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ
[2, 15]	τῶν παιδίων ἰέναι, τίνα γλῶσσαν	πρώτην	ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω
[2, 79]	τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν τε ταύτην	πρώτην	καὶ μούνην σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται
[2, 2]	ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν ῥήξουσι	πρώτην·	τά περ ὦν καὶ ἐγένετο.
[2, 150]	ἐς τὴν Σύρτιν τὴν ἐς	Λιβύην	ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αὕτη ὑπὸ
[2, 12]	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ. τὴν δὲ	Λιβύην	ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε γῆν καὶ
[2, 33]	ὁ Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων	Λιβύην,	καὶ ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι
[2, 54]	τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς	Λιβύην	πρηθεῖσαν τὴν δὲ ἐς τοὺς
[2, 16]	Εὐρώπην τε καὶ Ἀσίην καὶ	Λιβύην.	τέταρτον γὰρ δή σφεας δεῖ
[2, 56]	καὶ τὴν μὲν αὐτέων ἐς	Λιβύην	τὴν δὲ ἐς τὴν Ἐλλάδα
[2, 55]	ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων ἐς	Λιβύην	τὴν δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι,
[2, 106]	ἀριστερῇ τόξα, καὶ τὴν ἄλλην	σκευὴν	ὡσαύτως· καὶ γὰρ Αἰγυπτίην καὶ
[2, 174]	ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο οὔτε ἐς	ἐπισκευὴν	ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ φοιτέων ἔθυε
[2, 175]	ἀνέθηκε, λίθους τε ἄλλους ἐς	ἐπισκευὴν	ὑπερφυέας τὸ μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο
[2, 2]	ποιμένι τρέφειν ἐς τὰ ποίμνια	τροφήν	τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον
[2, 3]	γυναιξί. ~κατὰ μὲν δὴ τὴν	τροφὴν	τῶν παίδων τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα
[2, 159]	Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ δὲ τὴν	μάχην	Κάδυτιν πόλιν τῆς Συρίης ἐοῦσαν
[2, 28]	ὡς ἔστι τε καὶ ὡς	ἀρχὴν	ἐγένετο· τοῦ δὲ Νείλου τὰς
[2, 159]	τῷ παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς τὴν	ἀρχήν.	~ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν Ψάμμιν
[2, 95]	δὲ τοῦ δικτύου οὐδὲ πειρῶνται	ἀρχήν.	~τὰ δὲ δὴ πλοῖά σφι,
[2, 148]	θήκας αὐτόθι εἶναι τῶν τε	ἀρχὴν	τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων
[2, 32]	ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς	λέσχην	περὶ τοῦ Νείλου, ὡς οὐδεὶς
[2, 181]	ἐς Κυρήνην. μετὰ δὲ τὴν	εὐχὴν	αὐτίκα οἱ ἐμίχθη ὁ Ἄμασις.
[2, 181]	ἡ δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν	εὐχὴν	τῇ θεῷ· ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα
[2, 24]	καὶ κατὰ ἥντινα, ταύτην οἰκὸς	διψῆν	τε ὑδάτων μάλιστα καὶ τὰ
[2, 70]	χείλεος τοῦ ποταμοῦ ἔχων δέλφακα	ζωὴν	ταύτην τύπτει. ἐπακούσας δὲ τῆς
[2, 53]	εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ	πρώην	τε καὶ χθὲς ὡς εἰπεῖν
[2, 62]	ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς	Σάιν	δὲ πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς
[2, 169]	ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς	Σάιν	πόλιν, ἐς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία
[2, 59]	γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα δὲ ἐς	Σάιν	πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα
[2, 75]	ὄφις ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ τὴν	ἶβιν	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον τετιμῆσθαι
[2, 65]	ἱρέες τάξωνται. ὃς δ᾽ ἂν	ἶβιν	ἢ ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν τε
[2, 37]	δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι	λαβεῖν	οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται δὲ
[2, 4]	νομίσαι καὶ Ἕλληνας παρὰ σφέων	ἀναλαβεῖν,	βωμούς τε καὶ ἀγάλματα καὶ
[2, 19]	τῶν ἱρέων οὔτε ἄλλου οὐδενὸς	παραλαβεῖν	ἐδυνάσθην. πρόθυμος δὲ ἔα τάδε
[2, 19]	οὐδενὸς οὐδὲν οἷός τε ἐγενόμην	παραλαβεῖν	παρὰ τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς
[2, 55]	αὐτόθι Διὸς γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς	ὑπολαβεῖν	θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι,
[2, 121]	ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας	ἄγειν	πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ
[2, 32]	μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ	ἄγειν	σφέας· φωνῆς δὲ οὔτε τι
[2, 32]	οὔτε τοὺς ἄγοντας τῶν Νασαμώνων·	ἄγειν	τε δὴ αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων
[2, 162]	Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ ζῶντα Ἄμασιν	ἀγαγεῖν	παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς δὲ ἀπικόμενος
[2, 111]	ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ	συναγαγεῖν	τὰς γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη, πλὴν
[2, 179]	ἀντίους πλέειν, τὰ φορτία ἔδεε	περιάγειν	ἐν βάρισι περὶ τὸ Δέλτα,
[2, 122]	ὡς πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ	ἀνάγειν	Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν καὶ ἐγὼ
[2, 122]	αὖτις ὀπίσω ἐκ τοῦ ἱροῦ	ἀπάγειν	μιν τοὺς λύκους ἐς τὠυτὸ
[2, 162]	καὶ τοῦτό μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ	ἀπάγειν.	ὅμως δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν τὸν
[2, 141]	νυκτὸς μῦς ἀρουραίους κατὰ μὲν	φαγεῖν	τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ δὲ
[2, 171]	πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ	λέγειν·	αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ
[2, 34]	τοῦ Νείλου πηγέων οὐδεὶς ἔχει	λέγειν·	ἀοίκητός τε γὰρ καὶ ἔρημος
[2, 121]	προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν	λέγειν	αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν
[2, 139]	ἰδόντα δὲ τὴν ὄψιν ταύτην	λέγειν	αὐτὸν ὡς πρόφασίν οἱ δοκέοι
[2, 121]	κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι εὖ	λέγειν,	καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα,
[2, 61]	τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον ἐστὶ	λέγειν.	ὅσοι δὲ Καρῶν εἰσι ἐν
[2, 134]	ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι φαίνονται	λέγειν	οὗτοι ἥτις ἦν ἡ Ροδῶπις·
[2, 5]	ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον	λέγειν	περὶ τῆς χώρης· δῆλα γὰρ
[2, 32]	εἰρωτωμένους εἴ τι ἔχουσι πλέον	λέγειν	περὶ τῶν ἐρήμων τῆς Λιβύης,
[2, 46]	αὐτόν, οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ	λέγειν.	σέβονται δὲ πάντας τοὺς αἶγας
[2, 119]	παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι	λέγειν.	~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες
[2, 118]	δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν λόγον	λέγειν	τότε καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας
[2, 120]	χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον	λέγειν,	τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ
[2, 122]	γε διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω	λέγειν.	φᾶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ
[2, 13]	τὸ δὲ ἔπος τοῦτο ἐθέλει	λέγειν	ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι
[2, 152]	καταλαμβάνει μιν διὰ τὴν κυνέην	φεύγειν	ἐς τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν
[2, 133]	μιν τὸ χρεὸν ἦν ποιέειν·	δεῖν	γὰρ Αἴγυπτον κακοῦσθαι ἐπ᾽ ἔτεα
[2, 129]	τὰ μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα	ἀπαδεῖν,	τὸν δὲ τά τε ἱρὰ
[2, 32]	ψαμμώδεα καὶ ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι	ἰδεῖν	δή κοτε δένδρεα ἐν πεδίῳ
[2, 121]	τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους ὡς	ἰδεῖν	πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν
[2, 132]	ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν τὸν ἥλιον	κατιδεῖν.	~μετὰ δὲ τῆς θυγατρὸς τὸ
[2, 151]	φιάλας χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν	σπένδειν,	ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα
[2, 18]	ἔξω τοῦ Δέλτα καὶ οὐδὲν	ὁμολογέειν	αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε πάντων σφίσι
[2, 133]	ἀνάψαντα αὐτὰ πίνειν τε καὶ	εὐπαθέειν,	οὔτε ἡμέρης οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα,
[2, 141]	ἐθέλειν τοὺς μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων	βοηθέειν.	τὸν δ᾽ ἱρέα ἐς ἀπορίην
[2, 26]	διὰ πάσης τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι	ποιέειν	ἂν τὸν Ἴστρον τά περ
[2, 133]	ποιῆσαί μιν τὸ χρεὸν ἦν	ποιέειν·	δεῖν γὰρ Αἴγυπτον κακοῦσθαι ἐπ᾽
[2, 73]	μὲν τοῦτον τὸν ὄρνιν λέγουσι	ποιέειν.	~εἰσὶ δὲ περὶ Θήβας ἱροὶ
[2, 36]	αὐτοὶ μὲν φασὶ ἐπὶ δεξιὰ	ποιέειν,	Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι
[2, 55]	Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας	ποιέειν·	ἔστι δὲ καὶ τοῦτο Διός.
[2, 25]	περ καὶ τὸ θέρος ἔωθε	ποιέειν	ἰὼν τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ·
[2, 162]	ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο	ποιέειν,	καὶ αὐτῷ οὐ μέμψεσθαι Ἀπρίην·
[2, 162]	κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ	ποιέειν,	λέγοντος αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων
[2, 44]	δέ μοι οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων	ποιέειν,	οἳ διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται,
[2, 64]	οὐκ ἂν οὐδὲ τὰ κτήνεα	ποιέειν.	οὗτοι μέν νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες
[2, 121]	φωρὸς ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ	ποιέειν·	πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις
[2, 160]	λεγόντων ἅπαντα τὰ κατήκει σφέας	ποιέειν	περὶ τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ
[2, 68]	ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν	ποιέειν	πρὸς τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ
[2, 121]	ἔξω. ὡς δὲ τὴν παῖδα	ποιέειν	τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα,
[2, 121]	βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι	ποιέειν	τάδε· νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν
[2, 18]	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα	ποιέειν	ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον εἶναι ταύτην
[2, 35]	ἀναγκαῖα δὲ ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ	ποιέειν	χρεόν, τὰ δὲ μὴ αἰσχρὰ
[2, 102]	αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος	ποιέειν	ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ
[2, 178]	τοῖσι δὲ μὴ βουλομένοισι αὐτῶν	οἰκέειν,	αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους
[2, 64]	τοῦδε νομίσαι φασὶ οἱ ἐπιχώριοι·	οἰκέειν	ἐν τῷ ἱρῷ τούτῳ τοῦ
[2, 18]	τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι·	οἰκέειν	τε γὰρ ἔξω τοῦ Δέλτα
[2, 30]	ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν ἐκείνων γῆν	οἰκέειν.	τούτων δὲ ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς
[2, 42]	καὶ φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες.	δοκέειν	δέ μοι, καὶ τὸ οὔνομα
[2, 53]	τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε	δοκέειν,	ἐγένοντο. τούτων τὰ μὲν πρῶτα
[2, 77]	ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων τῶν ὡρέων	δοκέειν	ἐμοὶ εἵνεκα, ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι
[2, 4]	δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ	δοκέειν,	ὅσῳ Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου
[2, 124]	ἔλασσον τῆς πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ	δοκέειν·	τῆς μὲν γὰρ μῆκος εἰσὶ
[2, 121]	ἐν οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως	καλέειν	τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ
[2, 109]	τὰς προσόδους ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν	ἐπιτελέειν	κατ᾽ ἐνιαυτόν. εἰ δὲ τινὸς
[2, 91]	δέ οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος	ἐπιτελέειν.	~ταῦτα μὲν πάντα οἱ κατύπερθε
[2, 121]	κομιεῖ· εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει,	διαπειλέειν	αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν
[2, 29]	ὧν οὐκ οἷά τε ἐστὶ	πλέειν.	διεξελθὼν δὲ ἐν τῇσι τεσσεράκοντα
[2, 179]	ἀπομόσαντα δὲ τῇ νηὶ αὐτῇ	πλέειν	ἐς τὸ Κανωβικόν· ἢ εἰ
[2, 96]	μὲν τὸν ποταμὸν οὐ δύναται	πλέειν,	ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ,
[2, 158]	δὲ ὠρύχθη ὥστε τριήρεας δύο	πλέειν	ὁμοῦ ἐλαστρευμένας. ἦκται δὲ ἀπὸ
[2, 179]	τε εἴη πρὸς ἀνέμους ἀντίους	πλέειν,	τὰ φορτία ἔδεε περιάγειν ἐν
[2, 114]	κότερα δῆτα τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα	ἐκπλέειν	ἢ ἀπελώμεθα τὰ ἔχων ἦλθε;
[2, 119]	Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος ἐς Αἰγυπτίους.	ἀποπλέειν	γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι·
[2, 113]	Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ Σπάρτης	ἀποπλέειν	ἐς τὴν ἑωυτοῦ· καί μιν,
[2, 172]	τὸν πρότερον μὲν τοὺς Αἰγυπτίους	ἐνεμέειν	τε καὶ ἐνουρέειν καὶ πόδας
[2, 124]	Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον καὶ	εὐθηνέειν	Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ δὲ τοῦτον
[2, 91]	μέγαθος δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν φανῇ,	εὐθηνέειν	ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν λέγουσι,
[2, 2]	κέεσθαι αὐτά, καὶ τὴν ὥρην	ἐπαγινέειν	σφι αἶγας, πλήσαντα δὲ γάλακτος
[2, 115]	ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ	ξεινοκτονέειν,	γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ τὰ
[2, 27]	δὲ ἀπὸ ψυχροῦ τινος φιλέει	πνέειν.	~ταῦτα μέν νυν ἔστω ὡς
[2, 27]	χωρέων οὐκ οἰκός ἐστι οὐδὲν	ἀποπνέειν,	αὔρη δὲ ἀπὸ ψυχροῦ τινος
[2, 28]	γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ	κατανοέειν,	δίνας τινὰς ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς
[2, 93]	αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ μοι δοκέω	κατανοέειν	τοῦτο· τοῦ προτέρου ἔτεος ἐπεὰν
[2, 162]	ἔκ τε τῶν λεγομένων οὐκ	ἀγνοέειν	τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα
[2, 22]	αὕτη οὐδέν, φαμένη τὸν Νεῖλον	ῥέειν	ἀπὸ τηκομένης χιόνος· ὃς ῥέει
[2, 32]	τὴν πόλιν ῥέειν ποταμὸν μέγαν,	ῥέειν	δὲ ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς
[2, 99]	ὀχετεῦσαι τὸ μέσον τῶν ὀρέων	ῥέειν.	ἔτι δὲ καὶ νῦν ὑπὸ
[2, 21]	δὲ Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν	ῥέειν.	~ἡ δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν
[2, 28]	ἥμισυ τοῦ ὕδατος ἐπ᾽ Αἰγύπτου	ῥέειν	καὶ πρὸς βορέην ἄνεμον, τὸ
[2, 28]	τοῦ μέσου τῶν ὀρέων τούτων	ῥέειν,	καὶ τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ
[2, 99]	Μέμφιν. τὸν γὰρ ποταμὸν πάντα	ῥέειν	παρὰ τὸ ὄρος τὸ ψάμμινον
[2, 32]	μέλανας. παρὰ δὲ τὴν πόλιν	ῥέειν	ποταμὸν μέγαν, ῥέειν δὲ ἀπὸ
[2, 22]	οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ χιόνος μιν	ῥέειν,	πρῶτον μὲν καὶ μέγιστον μαρτύριον
[2, 42]	ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος δέ, ἐπείτε	λιπαρέειν	τὸν Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία
[2, 147]	ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε	καταιρέειν	ἀλλήλους μήτε πλέον τι δίζησθαι
[2, 20]	τὸν ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν	ἐκρέειν	τὸν Νεῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι
[2, 150]	τοὺς Αἰγυπτίους ἐς τὸν Νεῖλον	φορέειν·	ὁ δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν.
[2, 172]	τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε καὶ	ἐνουρέειν	καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ
[2, 136]	διδόντα τὸ χρέος καὶ ἁπάσης	κρατέειν	τῆς τοῦ λαμβάνοντος θήκης, τῷ
[2, 123]	λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ γράφω.	ἀρχηγετέειν	δὲ τῶν κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι
[2, 118]	Ἀλέξανδρος, τῶν τε ἀδικημάτων δίκας	αἰτέειν·	τοὺς δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν
[2, 118]	ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς τὸ τεῖχος,	ἀπαιτέειν	Ἑλένην τε καὶ τὰ χρήματα
[2, 150]	φορέειν· ὁ δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε	διαχέειν.	ἡ μέν νυν λίμνη αὕτη
[2, 121]	ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι,	ἀναγκάζειν	λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ
[2, 137]	κατὰ μέγαθος τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ	δικάζειν	ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν πρὸς τῇ
[2, 128]	μίσεος οὐ κάρτα θέλουσι Αἰγύπτιοι	ὀνομάζειν,	ἀλλὰ καὶ τὰς πυραμίδας καλέουσι
[2, 86]	τὸ οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι	ὀνομάζειν,	τὴν δὲ δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην
[2, 79]	ὥστε πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα	ἀποθωμάζειν	με τῶν περὶ Αἴγυπτον ἐόντων,
[2, 121]	ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ	κατασκευάζειν.	ὡς δὲ λόγους τε πλέους
[2, 28]	τῆς Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽ ἔμοιγε	παίζειν	ἐδόκεε φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε
[2, 73]	ἐν τοῦ Ἡλίου τῷ ἱρῷ,	κομίζειν	δὲ οὕτω· πρῶτον τῆς σμύρνης
[2, 73]	γίνεσθαι τὠυτὸ βάρος· ἐμπλάσαντα δὲ	κομίζειν	μιν ἐπ᾽ Αἰγύπτου ἐς τοῦ
[2, 140]	δωρεὴν κελεύειν σφέας καὶ σποδὸν	κομίζειν.	ταύτην τὴν νῆσον οὐδεὶς πρότερον
[2, 73]	ἐς τὸ ἱρὸν τοῦ Ἡλίου	κομίζειν	τὸν πατέρα ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα
[2, 121]	ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον	συγκομίζειν	ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν δὲ
[2, 104]	ἢ οἱ Αἰγύπτιοι τῶν Κόλχων·	νομίζειν	δ᾽ ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς
[2, 121]	αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα	θησαυρίζειν	οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν
[2, 107]	δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ ὡς	μαθεῖν	τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι τῇ γυναικί·
[2, 133]	τοὺς πρὸ ἐκείνου γενομένους βασιλέας	μαθεῖν	τοῦτο, κεῖνον δὲ οὔ. ταῦτα
[2, 179]	χρῆν ὀμόσαι μὴ μὲν ἑκόντα	ἐλθεῖν,	ἀπομόσαντα δὲ τῇ νηὶ αὐτῇ
[2, 121]	βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς	ἐλθεῖν.	βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ
[2, 64]	καὶ τὸν Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον	ἐλθεῖν	ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ συμμῖξαι,
[2, 91]	Λιβύης τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν	ἐλθεῖν	καὶ παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι
[2, 32]	πηγάς, καὶ τὸν Ἐτέαρχον φάναι	ἐλθεῖν	κοτε παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας ἄνδρας.
[2, 133]	δὲ τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα	ἐλθεῖν	λέγοντα τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν
[2, 118]	φάμενοι εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ Μενέλεω.	ἐλθεῖν	μὲν γὰρ μετὰ τὴν Ἑλένης
[2, 133]	τούτῳ τῷ βασιλέι τάδε γενέσθαι·	ἐλθεῖν	οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος
[2, 121]	ἑωυτοῦ. τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα	ἐλθεῖν	πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως
[2, 32]	μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων	ἐλθεῖν	τε ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον
[2, 126]	ὀλίγον χρόνον. ~ἐς τοῦτο δὲ	ἐλθεῖν	Χέοπα κακότητος ὥστε χρημάτων δεόμενον
[2, 109]	γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα	ἐπανελθεῖν·	πόλον μὲν γὰρ καὶ γνώμονα
[2, 32]	δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ σφι	ἐπελθεῖν	ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν,
[2, 141]	παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα μιν	ἐπελθεῖν	ὕπνον, καί οἱ δόξαι ἐν
[2, 118]	αὐτὸν Μενέλεων· τοὺς δ᾽ ἐπείτε	ἐσελθεῖν	ἐς τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην
[2, 64]	τε προπόλους τρηχέως περισπεῖν καὶ	ἐσελθεῖν	παρὰ τὴν μητέρα. ἀπὸ τούτου
[2, 141]	πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα κινδυνεύει	παρθεῖν.	ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα μιν ἐπελθεῖν
[2, 160]	ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ πάντα ἔφασαν	ἥκειν	ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι
[2, 124]	Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος, πρὸς τοῦτο	ἕλκειν.	ἐργάζοντο δὲ κατὰ δέκα μυριάδας
[2, 124]	τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων	ἕλκειν	λίθους μέχρι τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας
[2, 63]	μέντοι οἵ γε Αἰγύπτιοι ἔφασαν	ἀποθνήσκειν	οὐδένα. ~τὴν δὲ πανήγυριν ταύτην
[2, 32]	τι τῆς ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας	γινώσκειν	οὔτε τοὺς ἄγοντας τῶν Νασαμώνων·
[2, 50]	τῶν δὲ οὔ φασι θεῶν	γινώσκειν	τὰ οὐνόματα, οὗτοι δέ μοι
[2, 64]	πρότερον, οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ	ἀπερύκειν,	τὸν δὲ ἐξ ἄλλης πόλιος
[2, 111]	τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν	βαλεῖν	ἐς μέσας τὰς δίνας τοῦ
[2, 10]	γε εἶναι σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι	συμβαλεῖν·	τῶν γὰρ ταῦτα τὰ χωρία
[2, 110]	Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι Σκύθας	ἑλεῖν·	οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι ἔμπροσθε
[2, 42]	τὸν Δία, καὶ τὸν οὐκ	ἐθέλειν	ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος δέ,
[2, 137]	τι, κτείνειν μὲν αὐτῶν οὐδένα	ἐθέλειν,	τὸν δὲ κατὰ μέγαθος τοῦ
[2, 141]	τε καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ	ἐθέλειν	τοὺς μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν.
[2, 139]	ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας μέσους	διαταμεῖν.	ἰδόντα δὲ τὴν ὄψιν ταύτην
[2, 162]	αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα	περιταμεῖν	προστάξαι αὐτοῦ τά τε ὦτα
[2, 121]	καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα	ἀποταμεῖν	αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως μὴ
[2, 136]	τοῦ πατρὸς τὸν νέκυν οὕτω	λαμβάνειν	τὸ χρέος· προστεθῆναι δὲ ἔτι
[2, 121]	κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον	παραλαμβάνειν	καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα
[2, 121]	περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον	συλλαμβάνειν	καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡς
[2, 14]	τ᾽ ἔσται ἐς τὰς ἀρούρας	ὑπερβαίνειν.	ἦ γὰρ δὴ νῦν γε
[2, 15]	ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων ἐς μεσόγαιαν	τείνειν	αὐτὴν μέχρι Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽
[2, 137]	τῶν τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι,	κτείνειν	μὲν αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν, τὸν
[2, 115]	περὶ πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα ξείνων	κτείνειν,	ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη ἀπολαμφθέντες
[2, 75]	οὐ παριέναι τοὺς ὄφις ἀλλὰ	κατακτείνειν.	καὶ τὴν ἶβιν διὰ τοῦτο
[2, 121]	δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας	πίνειν	διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ
[2, 133]	ὅκως γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ	πίνειν	τε καὶ εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης
[2, 121]	καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα	συμπίνειν·	τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ
[2, 129]	τά τε ἄλλα γάρ μιν	κρίνειν	εὖ, καὶ δὴ καὶ τῷ
[2, 129]	δέ σφι πάντων βασιλέων δικαιότατα	κρίνειν.	κατὰ τοῦτο μέν νυν τὸ
[2, 121]	ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα	ἐλαύνειν	αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ τοὺς
[2, 141]	ἀρούρας. μετὰ δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον	ἐλαύνειν	στρατὸν μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων
[2, 121]	τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους	ἀπελαύνειν	ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ
[2, 141]	τῇ ὄψι ἐπιστάντα τὸν θεὸν	θαρσύνειν	ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων
[2, 133]	ἐλθεῖν λέγοντα τούτων εἵνεκα καὶ	συνταχύνειν	αὐτὸν τὸν βίον· οὐ γὰρ
[2, 162]	γὰρ καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλους	ἄξειν.	τὸν δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε
[2, 43]	ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην	ἕξειν,	εἴ περ καὶ τότε ναυτιλίῃσι
[2, 152]	μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας	ἥξειν	ἐπικούρους. χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ
[2, 120]	οὐ προσῆκε ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ	ἐπιτρέπειν,	καὶ ταῦτα μεγάλων κακῶν δι᾽
[2, 119]	ὅκου ἔτι ἐτράπετο οὐκ εἶχον	εἰπεῖν	Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ τὰ μὲν
[2, 134]	ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ	εἰπεῖν	ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ ὅτι κατὰ
[2, 15]	τε καὶ νεωστὶ ὡς λόγῳ	εἰπεῖν	ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν σφι χώρη
[2, 103]	οὐκ ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως	εἰπεῖν	εἴτε αὐτὸς ὁ βασιλεὺς Σέσωστρις
[2, 30]	τινὰ λέγεται δέξαντα τὸ αἰδοῖον	εἰπεῖν,	ἔνθα ἂν τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι
[2, 21]	ἐστὶ τῆς λελεγμένης, λόγῳ δὲ	εἰπεῖν	θωμασιωτέρη· ἣ λέγει ἀπὸ τοῦ
[2, 53]	πρώην τε καὶ χθὲς ὡς	εἰπεῖν	λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον
[2, 37]	τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς	εἰπεῖν	λόγῳ. πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ
[2, 91]	φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ δὲ σύμπαν	εἰπεῖν,	μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων
[2, 146]	Πανός γε πέρι οὐκ ἔχουσι	εἰπεῖν	ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά μοι
[2, 104]	Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	ὁκότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον·
[2, 130]	αἵτινες μέντοι εἰσί, οὐκ ἔχω	εἰπεῖν	πλὴν ἢ τὰ λεγόμενα. ~οἳ
[2, 89]	φασὶ μισγόμενον νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός,	κατειπεῖν	δὲ τὸν ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽
[2, 30]	λέγων καί σφεας θεοὺς πατρωίους	ἀπολιπεῖν	οὐκ ἔα καὶ τέκνα καὶ
[2, 118]	γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν	πέμπειν	ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν
[2, 64]	ἀνθρώπους τούς τε προπόλους τρηχέως	περισπεῖν	καὶ ἐσελθεῖν παρὰ τὴν μητέρα.
[2, 121]	τοῦ νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς	φέρειν,	λόγους δὲ πρὸς τὸν περιεόντα
[2, 73]	πλάσσειν ὅσον τε δυνατός ἐστι	φέρειν,	μετὰ δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα,
[2, 54]	γενέσθαι τῶν γυναικῶν τουτέων, καὶ	ἀνευρεῖν	μὲν σφέας οὐ δυνατοὶ γενέσθαι,
[2, 140]	οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὴν	ἀνευρεῖν	οἱ πρότεροι γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου.
[2, 2]	ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον οὐδένα τούτου	ἀνευρεῖν,	οἳ γενοίατο πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται
[2, 140]	νῆσον οὐδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου	ἐξευρεῖν,	ἀλλὰ ἔτεα ἐπὶ πλέω ἢ
[2, 4]	ὡρέων ἐς αὐτόν· ταῦτα δὲ	ἐξευρεῖν	ἐκ τῶν ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι
[2, 4]	σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων	ἐξευρεῖν	τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους
[2, 156]	διζήμενος ὁ Τυφῶν ἐπῆλθε, θέλων	ἐξευρεῖν	τοῦ Ὀσίριος τὸν παῖδα. Ἀπόλλωνα
[2, 160]	τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον	ἐπεξευρεῖν.	οἳ δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς
[2, 160]	τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν	ἐπεξευρεῖν·	ὡς δὲ ἀπικόμενοι ἐς τὴν
[2, 141]	τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων γυμνῶν	πεσεῖν	πολλούς. καὶ νῦν οὗτος ὁ
[2, 49]	αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ γὰρ δὴ	συμπεσεῖν	γε φήσω τά τε ἐν
[2, 139]	ἢ πρὸς ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων	ποιήσειν	ταῦτα, ἀλλὰ γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι
[2, 13]	ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης κακῶς	πεινήσειν.	τὸ δὲ ἔπος τοῦτο ἐθέλει
[2, 139]	χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου	ἐκχωρήσειν.	ἐν γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι
[2, 133]	εὐσεβὴς ἐὼν μέλλοι ταχέως οὕτω	τελευτήσειν.	ἐκ δὲ τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ
[2, 133]	ἔτεα μοῦνον βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ	τελευτήσειν.	τὸν δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι
[2, 151]	τῇ ὑστάτῃ τῆς ὁρτῆς, μελλόντων	κατασπείσειν,	ὁ ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι φιάλας
[2, 73]	οὕτω· πρῶτον τῆς σμύρνης ᾠὸν	πλάσσειν	ὅσον τε δυνατός ἐστι φέρειν,
[2, 73]	αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ ἄλλῃ	ἐμπλάσσειν	τοῦτο κατ᾽ ὅ τι τοῦ
[2, 121]	πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην	προστάσσειν	αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι
[2, 173]	σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης	πρήσσειν	τὰ πρήγματα, καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί
[2, 147]	ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τοῦτον ἁπάσης	βασιλεύσειν	Αἰγύπτου· ἐς γὰρ δὴ τὰ
[2, 73]	πατέρα ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ	θάπτειν	ἐν τοῦ Ἡλίου τῷ ἱρῷ,
[2, 113]	θεοῦ κατηγόρεον τοῦ Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι	βλάπτειν	αὐτόν, πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς
[2, 13]	ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι	ὕειν	ὁ θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι,
[2, 122]	Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι	συγκυβεύειν	τῇ Δήμητρι, καὶ τὰ μὲν
[2, 121]	διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ	κελεύειν	μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν
[2, 124]	ἀπέρξαι, μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ	κελεύειν	πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν δὴ
[2, 140]	τοῦ Αἰθίοπος, ἐς τὴν δωρεὴν	κελεύειν	σφέας καὶ σποδὸν κομίζειν. ταύτην
[2, 121]	δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ	κελεύειν	τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ
[2, 137]	τὰ ἕλεα, τὸν δὲ Αἰθίοπα	βασιλεύειν	Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντα, ἐν
[2, 139]	φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα	συμβουλεύειν	τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 172]	προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν	δουλεύειν.	~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε·
[2, 120]	τοῖσι τέκνοισι καὶ τῇ πόλι	κινδυνεύειν	ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ.
[2, 170]	ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι	ἐξαγορεύειν	τὸ οὔνομα ἐν Σάι, ἐν
[2, 80]	Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ	προσαγορεύειν	ἀλλήλους ἐν τῇσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι
[2, 86]	πλεῦνας δὲ τουτέων οὐκ ἔξεστι	ταριχεύειν.	ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα,
[2, 89]	ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα διδοῦσι	ταριχεύειν,	οὐδὲ ὅσαι ἂν ἔωσι εὐειδέες
[2, 41]	δὲ θηλέας οὔ σφι ἔξεστι	θύειν,	ἀλλὰ ἱραί εἰσι τῆς Ἴσιος·
[2, 45]	τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη	θύειν	ἐστὶ χωρὶς ὑῶν καὶ ἐρσένων
[2, 47]	τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι θεοῖσι	θύειν	ὗς οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ
[2, 20]	τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους	πληθύειν	τὸν ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν
[2, 121]	δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν	λύειν	ἀπαμμένους· ὡς δὲ ἔρρεε ὁ
[2, 2]	ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι	τρέφειν	ἐς τὰ ποίμνια τροφήν τινα
[2, 35]	δὲ πάντων τε καὶ πασέων.	τρέφειν	τοὺς τοκέας τοῖσι μὲν παισὶ
[2, 98]	πόλις δοκέει μοι τὸ οὔνομα	ἔχειν	ἀπὸ τοῦ Δαναοῦ γαμβροῦ Ἀρχάνδρου
[2, 121]	χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ	ἔχειν	δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε
[2, 56]	ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ	ἔχειν·	ἐκ δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο,
[2, 118]	ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί, μὴ μὲν	ἔχειν	Ἑλένην μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα,
[2, 43]	ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο οὕτω	ἔχειν,	ἐν δὲ καὶ τόδε, ὅτι
[2, 45]	τὸν δὲ τέως μὲν ἡσυχίην	ἔχειν,	ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ πρὸς τῷ
[2, 111]	γε λόγον μάλιστα ἄξιον ἐστὶ	ἔχειν,	ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρὸν
[2, 121]	τὴν χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην	ἔχειν,	νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς
[2, 45]	καὶ τῶν νόμων πάμπαν ἀπείρως	ἔχειν	οἱ Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ οὐδὲ
[2, 141]	εἶναι Σεθῶν· τὸν ἐν ἀλογίῃσι	ἔχειν	παραχρησάμενον τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς
[2, 51]	δὲ Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ	ἔχειν	τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽
[2, 51]	τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν	ἔχειν	τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω
[2, 146]	καὶ τούτους ἄλλους ἄνδρας γενομένους	ἔχειν	τὰ ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων
[2, 174]	οἳ δ᾽ ἄν μιν φάμενοι	ἔχειν	τὰ σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον
[2, 121]	τὸ ἔξω μέρος τῆς οἰκίης	ἔχειν.	τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε
[2, 147]	ἀλλήλους μήτε πλέον τι δίζησθαι	ἔχειν	τὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου, εἶναί
[2, 118]	οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὶ δίκας	ὑπέχειν	τῶν Πρωτεὺς ὁ Αἰγύπτιος βασιλεὺς
[2, 121]	ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον,	συντρέχειν	ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας,
[2, 140]	ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις τὸν τυφλὸν	ἄρχειν	ἐκ τῶν ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα
[2, 20]	τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως	πάσχειν	καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ
[2, 180]	δὴ ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος	παρασχεῖν.	πλανώμενοι δὲ οἱ Δελφοὶ περὶ
[2, 121]	χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ	τυχεῖν	τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα,
[2, 141]	Ἀραβίων στρατόν· αὐτὸς γάρ οἱ	πέμψειν	τιμωρούς. τούτοισι δή μιν πίσυνον
[2, 181]	κακοῦ εἶναι μῆχος, ἄγαλμά οἱ	ἀποπέμψειν	ἐς Κυρήνην. μετὰ δὲ τὴν
[2, 122]	ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς, καί μιν	πάλιν	ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς
[2, 122]	δὲ τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς	πάλιν	ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους
[2, 93]	ἐπεὰν δὲ περιελθόντος τοῦ χρόνου	πάλιν	ἐπέλθῃ τὸ ὕδωρ, ἐκ τῶν
[2, 19]	δύναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος τὰ	ἔμπαλιν	πεφυκέναι τῶν ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά
[2, 35]	ἄλλοι ποταμοί, τὰ πολλὰ πάντα	ἔμπαλιν	τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά
[2, 121]	τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ	ἔμπαλιν	τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ τούτῳ
[2, 60]	ἐπεὰν δὲ πλέοντες κατά τινα	πόλιν	ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν
[2, 7]	ἔστι δὲ ὁδὸς ἐς Ἡλίου	πόλιν	ἀπὸ θαλάσσης ἄνω ἰόντι παραπλησίη
[2, 7]	χιλίων, ἡ δὲ ἐς Ἡλίου	πόλιν	ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ ἐς τὸν
[2, 3]	Θήβας τε καὶ ἐς Ἡλίου	πόλιν	αὐτῶν τούτων εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων
[2, 41]	τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην	πόλιν	βᾶρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης
[2, 32]	καὶ διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς	πόλιν	ἐν τῇ πάντας εἶναι τοῖσι
[2, 178]	ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν	πόλιν	ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ μὴ βουλομένοισι
[2, 90]	φαίνηται τεθνεώς, κατ᾽ ἣν ἂν	πόλιν	ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ
[2, 60]	Ἄρεϊ. ~ἐς μέν νυν Βούβαστιν	πόλιν	ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι τοιάδε. πλέουσί
[2, 62]	οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν δὲ	πόλιν	ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης ἐν
[2, 97]	τοῦ Δέλτα καὶ παρὰ Κερκάσωρον	πόλιν·	ἐς δὲ Ναύκρατιν ἀπὸ θαλάσσης
[2, 169]	καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς Σάιν	πόλιν,	ἐς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον
[2, 152]	πέμψαντι δέ οἱ ἐς Βουτοῦν	πόλιν	ἐς τὸ χρηστήριον τῆς Λητοῦς,
[2, 158]	πόλιος παρὰ Πάτουμον τὴν Ἀραβίην	πόλιν,	ἐσέχει δὲ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν
[2, 111]	οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς μίαν	πόλιν,	ἣ νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος·
[2, 63]	λεγόμενος. ~ἐς δὲ Ἡλίου τε	πόλιν	καὶ Βουτοῦν θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι
[2, 97]	πλέων ἥξεις κατ᾽ Ἄνθυλλάν τε	πόλιν	καὶ τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων
[2, 10]	τῶν εἰρημένων τῶν ὑπὲρ Μέμφιν	πόλιν	κειμένων τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό μοι
[2, 99]	ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν ἐν αὐτῷ	πόλιν	κτίσαι ταύτην ἥτις νῦν Μέμφις
[2, 148]	τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην	πόλιν	μάλιστά κῃ κείμενον· τὸν ἐγὼ
[2, 75]	χῶρος τῆς Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν	πόλιν	μάλιστά κῃ κείμενος, καὶ ἐς
[2, 29]	πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα ἥξεις ἐς	πόλιν	μεγάλην τῇ οὔνομα ἐστὶ Μερόη·
[2, 69]	θήκῃσι. οἱ δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην	πόλιν	οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ
[2, 60]	ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ πᾶσαν	πόλιν	παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται
[2, 157]	τριήκοντα Ἄζωτον τῆς Συρίης μεγάλην	πόλιν	προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ ἐξεῖλε.
[2, 32]	δὲ μέλανας. παρὰ δὲ τὴν	πόλιν	ῥέειν ποταμὸν μέγαν, ῥέειν δὲ
[2, 9]	ἀπὸ Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην	πόλιν	στάδιοι χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί.
[2, 85]	νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν	πόλιν	στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι
[2, 169]	πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν	πόλιν,	συνέβαλον· καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ
[2, 67]	τὰς δὲ ἴβις ἐς Ἑρμέω	πόλιν.	τὰς δὲ ἄρκτους ἐούσας σπανίας
[2, 67]	τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν	πόλιν,	τὰς δὲ ἴβις ἐς Ἑρμέω
[2, 59]	Δημήτηρ. τρίτα δὲ ἐς Σάιν	πόλιν	τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα δὲ
[2, 59]	μὲν καὶ προθυμότατα ἐς Βούβαστιν	πόλιν	τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ ἐς
[2, 59]	Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ ἐς Βούσιριν	πόλιν	τῇ Ἴσι· ἐν ταύτῃ γὰρ
[2, 59]	Ἡλίω, πέμπτα δὲ ἐς Βουτοῦν	πόλιν	τῇ Λητοῖ, ἕκτα δὲ ἐς
[2, 159]	μετὰ δὲ τὴν μάχην Κάδυτιν	πόλιν	τῆς Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε.
[2, 59]	Λητοῖ, ἕκτα δὲ ἐς Πάπρημιν	πόλιν	τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς μέν νυν
[2, 59]	πανηγυρίζουσι, τέταρτα δὲ ἐς Ἡλίου	πόλιν	τῷ Ἡλίω, πέμπτα δὲ ἐς
[2, 30]	ἐξ Ἐλεφαντίνης ἦλθες ἐς τὴν	μητρόπολιν	τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι
[2, 90]	προσηκόντων οὔτε τῶν φίλων, ἀλλά	μιν	αἱ ἱρέες αὐτοὶ τοῦ Νείλου
[2, 79]	Λίνος καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν δέ	μιν	Αἰγύπτιοι τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος Αἰγύπτου
[2, 100]	δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ	μιν	Αἰγυπτίων τοὺς μάλιστα μεταιτίους τοῦ
[2, 46]	τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί	μιν	ἀλλὰ ὁμοῖον τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι·
[2, 169]	ἐτρέφετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι, καί	μιν	Ἄμασις εὖ περιεῖτε· τέλος δὲ
[2, 169]	Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ	μιν	ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα ἔθαψαν ἐν
[2, 91]	τοὺς συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ	μιν	ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον τὸ τῆς
[2, 162]	ὡς διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό	μιν	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες,
[2, 26]	Λιβύης ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽ ἄν	μιν	διὰ πάσης τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι
[2, 152]	πρὸς τῶν ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει	μιν	διὰ τὴν κυνέην φεύγειν ἐς
[2, 131]	ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ δέ	μιν	ἔθαψε ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ,
[2, 106]	τῶν θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί	μιν	εἶναι, πολλὸν τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι.
[2, 162]	κατήμενος, ἐπαείρας ἀπεματάισε, καὶ τοῦτό	μιν	ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως δὲ
[2, 73]	τὠυτὸ βάρος· ἐμπλάσαντα δὲ κομίζειν	μιν	ἐπ᾽ Αἰγύπτου ἐς τοῦ Ἡλίου
[2, 141]	κινδυνεύει παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα	μιν	ἐπελθεῖν ὕπνον, καί οἱ δόξαι
[2, 55]	παρὰ σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ	μιν	ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ
[2, 174]	οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως δέ	μιν	ἐπιλείποι πίνοντά τε καὶ εὐπαθέοντα
[2, 175]	παρὰ τὴν ἔσοδον· ἔσω γάρ	μιν	ἐς τὸ ἱρόν φασι τῶνδε
[2, 181]	πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ κάρτα	μιν	ἔστερξε μετὰ τοῦτο. ἡ δὲ
[2, 122]	μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ	μιν	ἔχοντα τὸ φᾶρος ἐς ὁδὸν
[2, 121]	ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαι	μιν	καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι
[2, 174]	τε μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ	μιν	κατέδησαν φῶρα εἶναι, τούτων δὲ
[2, 121]	ἔρρεε ὁ οἶνος, τὴν κεφαλήν	μιν	κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ
[2, 129]	τοῦτον. τά τε ἄλλα γάρ	μιν	κρίνειν εὖ, καὶ δὴ καὶ
[2, 11]	τοῦτον τὸν Ἀράβιον κόλπον, τί	μιν	κωλύει ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός
[2, 169]	ἥδε διάνοια, μηδ᾽ ἂν θεόν	μιν	μηδένα δύνασθαι παῦσαι τῆς βασιληίης·
[2, 68]	ἄλλα ὄρνεα καὶ θηρία φεύγει	μιν,	ὁ δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ
[2, 86]	χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί	μιν	οἱ προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον τύπον
[2, 100]	Αἰγυπτίων διαφθεῖραι δόλῳ. ποιησαμένην γάρ	μιν	οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν τῷ
[2, 121]	λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε	μιν·	ὄνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα
[2, 37]	ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ καθαρὸν εἶναί	μιν	ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ οὐκ εἷς
[2, 73]	τῷ οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν	μιν	οὐκ εἶδον εἰ μὴ ὅσον
[2, 122]	δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς, καί	μιν	πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα παρ᾽
[2, 124]	πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ	μιν	πάντα τὰ ἱρὰ πρῶτα μὲν
[2, 121]	δὴ καὶ καταμεῖναι. ὡς δέ	μιν	παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο,
[2, 121]	δόξαι εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί	μιν	πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν
[2, 141]	οἱ πέμψειν τιμωρούς. τούτοισι δή	μιν	πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων
[2, 102]	κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς ὃ πλέοντά	μιν	πρόσω ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν οὐκέτι
[2, 22]	ὡς οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ χιόνος	μιν	ῥέειν, πρῶτον μὲν καὶ μέγιστον
[2, 135]	ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ	μιν.	Ροδώπιος μέν νυν πέρι πέπαυμαι.
[2, 121]	εἴη ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί	μιν	τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά·
[2, 121]	κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί	μιν	τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ
[2, 121]	ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ	μιν	τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν
[2, 129]	ξυλίνην κοίλην, καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά	μιν	ταύτην ἔσω ἐν αὐτῇ θάψαι
[2, 133]	τὸν βίον· οὐ γὰρ ποιῆσαί	μιν	τὸ χρεὸν ἦν ποιέειν· δεῖν
[2, 132]	τῷ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ	μιν	τὸν ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ
[2, 122]	ὀπίσω ἐκ τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν	μιν	τοὺς λύκους ἐς τὠυτὸ χωρίον.
[2, 111]	δέκα μὲν δὴ ἔτεα εἶναί	μιν	τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι
[2, 174]	ἂν περιιών· οἳ δ᾽ ἄν	μιν	φάμενοι ἔχειν τὰ σφέτερα χρήματα
[2, 113]	ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ· καί	μιν,	ὡς ἐγένετο ἐν τῷ Αἰγαίῳ,
[2, 100]	τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν ὅτι αὐτήν	μιν,	ὡς τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς
[2, 19]	τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα	δύναμιν	ἔχει ὁ Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν
[2, 87]	πρότερον. ἣ δὲ ἔχει τοσαύτην	δύναμιν	ὥστε ἅμα ἑωυτῇ τὴν νηδὺν
[2, 156]	τὸν παῖδα. Ἀπόλλωνα δὲ καὶ	Ἄρτεμιν	Διονύσου καὶ Ἴσιος λέγουσι εἶναι
[2, 156]	ποιητέων τῶν προγενομένων· ἐποίησε γὰρ	Ἄρτεμιν	εἶναι θυγατέρα Δήμητρος. τὴν δὲ
[2, 45]	καὶ περὶ μὲν τούτων τοσαῦτα	ἡμῖν	εἰποῦσι καὶ παρὰ τῶν θεῶν
[2, 125]	τὸν λίθον ἐξέλοιεν· λελέχθω γὰρ	ἡμῖν	ἐπ᾽ ἀμφότερα, κατά περ λέγεται.
[2, 162]	ὅμως δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν τὸν	Πατάρβημιν	βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς αὐτόν·
[2, 162]	καὶ ἄλλους ἄξειν. τὸν δὲ	Πατάρβημιν	ἔκ τε τῶν λεγομένων οὐκ
[2, 59]	τῇ Λητοῖ, ἕκτα δὲ ἐς	Πάπρημιν	πόλιν τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς μέν
[2, 160]	ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν	Ψάμμιν	βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων ἄγγελοι,
[2, 143]	ὧδε, φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν	πίρωμιν	ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ὃ
[2, 143]	τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς	πίρωμιν	ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε ἐς θεὸν
[2, 73]	ἱρόν. ταῦτα μὲν τοῦτον τὸν	ὄρνιν	λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ περὶ
[2, 46]	τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς	ἐπίδεξιν	ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι
[2, 101]	οὐ γὰρ ἔλεγον οὐδεμίαν ἔργων	ἀπόδεξιν	καὶ οὐδὲν εἶναι λαμπρότητος, πλὴν
[2, 148]	Ἑλλήνων τείχεά τε καὶ ἔργων	ἀπόδεξιν	συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε ἂν
[2, 116]	πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν ταύτην	ἄπιξιν	παρὰ Πρωτέα ἔλεγον οἱ ἱρέες
[2, 135]	περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος	Ροδῶπιν	ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ
[2, 60]	πόλιν ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν	βᾶριν	τῇ γῇ ποιεῦσι τοιάδε· αἳ
[2, 96]	χωρέει ταχέως καὶ ἕλκει τὴν	βᾶριν	τοῦτο γὰρ δὴ οὔνομα ἐστὶ
[2, 59]	τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ ἐς	Βούσιριν	πόλιν τῇ Ἴσι· ἐν ταύτῃ
[2, 172]	ἦγον ἅτε δὴ δημότην τὸ	πρὶν	ἐόντα καὶ οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος·
[2, 108]	τε οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ	πρὶν	ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν,
[2, 2]	τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι,	πρὶν	μὲν ἢ Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι,
[2, 121]	πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ	πρὶν	συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ
[2, 107]	ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ τὸν Αἰγύπτιον	Σέσωστριν	ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους
[2, 107]	ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι τὸν	Σέσωστριν,	καὶ δύο μὲν τῶν παίδων
[2, 110]	οἷά περ Σεσώστρι τῷ Αἰγυπτίῳ·	Σέσωστριν	μὲν γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι
[2, 64]	ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν δὲ	πανήγυριν	ταύτην ἐκ τοῦδε νομίσαι φασὶ
[2, 62]	ἔλθωσι τῶν Αἰγυπτίων ἐς τὴν	πανήγυριν	ταύτην, φυλάσσοντες τὴν νύκτα τῆς
[2, 162]	ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ ζῶντα	Ἄμασιν	ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς δὲ
[2, 172]	μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο τὸν	Ἄμασιν	Αἰγύπτιοι καὶ ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ
[2, 162]	ταῦτα ὁ Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽	Ἄμασιν	ἄνδρα δόκιμον τῶν περὶ ἑωυτὸν
[2, 145]	Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι ἔτεα ἐς	Ἄμασιν	βασιλέα, δεδήλωταί μοι πρόσθε· Πανὶ
[2, 145]	καὶ μύρια λογίζονται εἶναι ἐς	Ἄμασιν	βασιλέα. καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως
[2, 134]	ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ ὅτι κατὰ	Ἄμασιν	βασιλεύοντα ἦν ἀκμάζουσα Ροδῶπις, ἀλλ᾽
[2, 43]	ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ μύρια ἐς	Ἄμασιν	βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ τῶν ὀκτὼ
[2, 162]	ἑωυτόν. ὡς δὲ ἀπικόμενος τὸν	Ἄμασιν	ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις, ὁ Ἄμασις,
[2, 175]	ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ, τὸν δὲ	Ἄμασιν	ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι
[2, 163]	ἤισαν καὶ οἱ περὶ τὸν	Ἄμασιν	ἐπὶ τοὺς ξείνους· ἔν τε
[2, 162]	Ἀπρίης ταῦτα πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς	Ἄμασιν	καταπαύσοντα λόγοισι. ὁ δὲ ἐπείτε
[2, 162]	τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν	Ἄμασιν,	οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα ἀλλὰ
[2, 103]	τῇ πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ	Φᾶσιν	ποταμὸν κατέμειναν. ~φαίνονται μὲν γὰρ
[2, 139]	ὄψιν ταύτην λέγειν αὐτὸν ὡς	πρόφασίν	οἱ δοκέοι ταύτην τοὺς θεοὺς
[2, 146]	ἀπὸ τούτου γενεηλογέουσι αὐτῶν τὴν	γένεσιν.	~ταῦτα μέν νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι
[2, 5]	προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστις γε	σύνεσιν	ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν
[2, 121]	πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν	ἐξαίρεσιν	τοῦ λίθου δοῦναι τὰ μέτρα
[2, 73]	ἐρυθρὰ ἐς τὰ μάλιστα· αἰετῷ	περιήγησιν	ὁμοιότατος καὶ τὸ μέγαθος. τοῦτον
[2, 23]	δοκέω τὸ οὔνομα εὑρόντα ἐς	ποίησιν	ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ δεῖ μεμψάμενον
[2, 13]	καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς	αὔξησιν,	μὴ κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ Νείλου
[2, 44]	Φοινίκων ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽ Εὐρώπης	ζήτησιν	ἐκπλώσαντες Θάσον ἔκτισαν· καὶ ταῦτα
[2, 54]	ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν πρὸς ταῦτα	ζήτησιν	μεγάλην ἀπὸ σφέων γενέσθαι τῶν
[2, 39]	τῶν θυομένων κτηνέων καὶ τὴν	ἐπίσπεισιν	τοῦ οἴνου πάντες Αἰγύπτιοι νόμοισι
[2, 121]	ὡς δέ μιν παρὰ τὴν	πόσιν	φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ
[2, 121]	ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε	ἔκδυσιν	οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν
[2, 85]	ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω ἐς τὴν	ταρίχευσιν	κομίζουσι. ~εἰσὶ δὲ οἳ ἐπ᾽
[2, 123]	ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνει· τὴν	περιήλυσιν	δὲ αὐτῇ γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι
[2, 137]	ἐξ Ἀνύσιος πόλιος, τῷ οὔνομα	Ἄνυσιν	εἶναι. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἐλάσαι
[2, 35]	ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ τῷ ποταμῷ	φύσιν	ἀλλοίην παρεχομένῳ ἢ οἱ ἄλλοι
[2, 71]	δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί.	φύσιν	δὲ παρέχονται ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν
[2, 38]	τρίχας τῆς οὐρῆς εἰ κατὰ	φύσιν	ἔχει πεφυκυίας. ἢν δὲ τούτων
[2, 45]	ἄνθρωπον, ὡς δὴ φασί, κῶς	φύσιν	ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; καὶ
[2, 12]	ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν τε καὶ	πρόχυσιν	ἐξ Αἰθιοπίης κατενηνειγμένην ὑπὸ τοῦ
[2, 5]	τοῦτο μὲν ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ	πρόχυσιν	τῆς γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις δὲ
[2, 97]	παρὰ Κερκάσωρον πόλιν· ἐς δὲ	Ναύκρατιν	ἀπὸ θαλάσσης καὶ Κανώβου διὰ
[2, 179]	Δέλτα, μέχρι οὗ ἀπίκοιτο ἐς	Ναύκρατιν.	οὕτω μὲν δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο.
[2, 178]	τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε	Ναύκρατιν	πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ μὴ
[2, 102]	Αἴγυπτον, κατὰ τῶν ἱρέων τὴν	φάτιν,	πολλὴν στρατιὴν τῶν λαβὼν ἤλαυνε
[2, 32]	μὲν Λιβυκόν, νέμεται δὲ τὴν	Σύρτιν	τε καὶ τὴν πρὸς ἠῶ
[2, 150]	ἐπιχώριοι καὶ ὡς ἐς τὴν	Σύρτιν	τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ
[2, 60]	ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται ἐς τὴν	Βούβαστιν,	ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας, καὶ
[2, 60]	τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς μέν νυν	Βούβαστιν	πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι τοιάδε.
[2, 59]	μάλιστα μὲν καὶ προθυμότατα ἐς	Βούβαστιν	πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ
[2, 159]	ἐνίκησε, μετὰ δὲ τὴν μάχην	Κάδυτιν	πόλιν τῆς Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην
[2, 119]	Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας ἐς τὴν	Μέμφιν,	εἴπας τὴν ἀληθείην τῶν πρηγμάτων,
[2, 97]	τοῦ πεδίου. ἐς μέν γε	Μέμφιν	ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς
[2, 175]	τοὺς μὲν ἐκ τῶν κατὰ	Μέμφιν	ἐουσέων λιθοτομιέων, τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας
[2, 115]	αὐτόν τε τοῦτον ἀνήγαγε ἐς	Μέμφιν	καὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ
[2, 114]	Θῶνις πέμπει τὴν ταχίστην ἐς	Μέμφιν	παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε.
[2, 10]	ὀρέων τῶν εἰρημένων τῶν ὑπὲρ	Μέμφιν	πόλιν κειμένων τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό
[2, 158]	κατύπερθε τοῦ πεδίου τὸ κατὰ	Μέμφιν	τεῖνον ὄρος, ἐν τῷ αἱ
[2, 99]	ἔλεγον τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν	Μέμφιν.	τὸν γὰρ ποταμὸν πάντα ῥέειν
[2, 154]	Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε ἐς	Μέμφιν,	φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων.
[2, 169]	Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς	Μώμεμφιν	πόλιν, συνέβαλον· καὶ ἐμαχέσαντο μὲν
[2, 116]	μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ	σφιν	ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι
[2, 136]	Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον οἱ ἱρέες	Ἄσυχιν,	τὸν τὰ πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα
[2, 139]	τοῦ Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον γενέσθαι·	ὄψιν	ἐν τῷ ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα
[2, 136]	τύπους τε ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην	ὄψιν	οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα δὲ καὶ
[2, 139]	μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ τὴν	ὄψιν	ταύτην λέγειν αὐτὸν ὡς πρόφασίν
[2, 2]	ἤγαγε τὰ παιδία κελεύσαντος ἐς	ὄψιν	τὴν ἐκείνου. ἀκούσας δὲ καὶ
[2, 121]	καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς	ὄψιν	τὴν ἑωυτοῦ. τὸν δὲ φῶρα
[2, 91]	ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι· τὸν γὰρ	Δαναὸν	καὶ τὸν Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας
[2, 49]	φήσω ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων	ἔλαβον	ἢ τοῦτο ἢ ἄλλο κού
[2, 43]	μὴν εἴ γε παρ᾽ Ἑλλήνων	ἔλαβον	οὔνομά τευ δαίμονος, τούτων οὐκ
[2, 43]	ὅτι γε οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων	ἔλαβον	τὸ οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος,
[2, 79]	δὴ καὶ τὸν Λίνον ὁκόθεν	ἔλαβον	τὸ οὔνομα· φαίνονται δὲ αἰεί
[2, 141]	ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν	Σαναχάριβον	βασιλέα Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων·
[2, 15]	τε Πηλούσιον ῥέων καὶ ἐς	Κάνωβον,	τὰ δὲ ἄλλα λεγόντων τῆς
[2, 56]	τήνδε· εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικες	ἐξήγαγον	τὰς ἱρὰς γυναῖκας καὶ τὴν
[2, 152]	ὄψιος τοῦ ὀνείρου ὁ Αἰθίοψ,	κατήγαγον	Αἰγυπτίων οὗτοι οἳ ἐκ νομοῦ
[2, 4]	δὲ ἐξευρεῖν ἐκ τῶν ἀστέρων	ἔλεγον·	ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων,
[2, 136]	μακρῷ μάλιστα. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος	ἔλεγον,	ἀμιξίης ἐούσης πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι
[2, 112]	~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην	ἔλεγον	ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ κατὰ τὴν
[2, 142]	Αἰγύπτιοί τε καὶ οἱ ἱρέες	ἔλεγον,	ἀποδεικνύντες ἀπὸ τοῦ πρώτου βασιλέος
[2, 139]	τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος ὧδε	ἔλεγον	γενέσθαι· ὄψιν ἐν τῷ ὕπνῳ
[2, 13]	ἀργιλωδεστέρην τε καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν.	~ἔλεγον	δὲ καὶ τόδε μοι μέγα
[2, 113]	ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται.	~ἔλεγον	δέ μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι
[2, 150]	ὓδωρ ἐς αὐτήν, εἴκοσι μνέας.	~ἔλεγον	δὲ οἱ ἐπιχώριοι καὶ ὡς
[2, 120]	~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες	ἔλεγον·	ἐγὼ δὲ τῷ λόγῳ τῷ
[2, 10]	πολλή, κατά περ οἱ ἱρέες	ἔλεγον,	ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι εἶναι
[2, 142]	τοίνυν τούτῳ τῷ χρόνῳ τετράκις	ἔλεγον	ἐξ ἠθέων τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι·
[2, 5]	πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι τοιόνδε	ἔλεγον,	ἔστι δὲ ἕτερον τοιόνδε. Αἰγύπτου
[2, 3]	τὴν τροφὴν τῶν παίδων τοσαῦτα	ἔλεγον,	ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλα ἐν
[2, 142]	καὶ τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα	ἔλεγον	θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι· οὐ
[2, 33]	τοὺς Νασαμῶνας, ὡς οἱ Κυρηναῖοι	ἔλεγον,	καὶ ἐς τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο
[2, 124]	εἶναι ἐν Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην	ἔλεγον	καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ
[2, 4]	βασιλεῦσαι δὲ πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον	ἔλεγον	Μῖνα· ἐπὶ τούτου, πλὴν τοῦ
[2, 130]	παλλακέων τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς	ἔλεγον	οἱ ἐν Σάι πόλι ἱρέες·
[2, 136]	δὲ Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα	ἔλεγον	οἱ ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν τὰ
[2, 116]	μὲν ταύτην ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα	ἔλεγον	οἱ ἱρέες γενέσθαι· δοκέει δέ
[2, 107]	ἐθνέων τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο,	ἔλεγον	οἱ ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος
[2, 102]	Σέσωστρις, τούτου μνήμην ποιήσομαι· τὸν	ἔλεγον	οἱ ἱρέες πρῶτον μὲν πλοίοισι
[2, 4]	~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε	ἔλεγον	ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων
[2, 121]	δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον	ἔλεγον,	ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια
[2, 101]	δὲ ἄλλων βασιλέων οὐ γὰρ	ἔλεγον	οὐδεμίαν ἔργων ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν
[2, 142]	τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι	ἔλεγον	οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν τοίνυν τούτῳ
[2, 127]	δὲ τὸν Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι	ἔλεγον	πεντήκοντα ἔτεα, τελευτήσαντος δὲ τούτου
[2, 100]	μεγάλου. ταύτης μὲν πέρι τοσαῦτα	ἔλεγον,	πλὴν ὅτι αὐτήν μιν, ὡς
[2, 4]	παραγίνεται. δυώδεκά τε θεῶν ἐπωνυμίας	ἔλεγον	πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ Ἕλληνας
[2, 54]	περὶ αὐτέων τά περ δὴ	ἔλεγον.	~ταῦτα μέν νυν τῶν ἐν
[2, 55]	Τιμαρέτη, τῇ δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη,	ἔλεγον	ταῦτα· συνωμολόγεον δέ σφι καὶ
[2, 111]	ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι	ἔλεγον	τὴν βασιληίην τὸν παῖδα αὐτοῦ
[2, 126]	οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γε	ἔλεγον.	τὴν δὲ τά τε ὑπὸ
[2, 100]	περ τῇ Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις· τὴν	ἔλεγον	τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα
[2, 109]	τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον	ἔλεγον	τὸν βασιλέα, κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ
[2, 99]	πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ ἱρέες	ἔλεγον	τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν.
[2, 122]	δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ ταῦτα	ἔλεγον	τοῦτον τὸν βασιλέα ζωὸν καταβῆναι
[2, 160]	ἐς τὴν Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι	ἔλεγον	τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα ὁ
[2, 129]	δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον	ἔλεγον	Χέοπος παῖδα· τῷ τὰ μὲν
[2, 127]	ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι δὲ	ἔλεγον	Χεφρῆνα ἓξ καὶ πεντήκοντα ἔτεα.
[2, 100]	καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ τοῦτον	κατέλεγον	οἱ ἱρέες ἐκ βύβλου ἄλλων
[2, 172]	καὶ ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ	ἦγον	ἅτε δὴ δημότην τὸ πρὶν
[2, 125]	τῷ τοὺς λίθους ἔταμνον καὶ	ἦγον	καὶ τὸ ὑπὸ γῆν ὄρυγμα
[2, 8]	τὰς ἐν Μέμφι. ταύτῃ μὲν	λῆγον	ἀνακάμπτει ἐς τὰ εἴρηται τὸ
[2, 45]	στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς	ἐξῆγον	ὡς θύσοντες τῷ Διί· τὸν
[2, 55]	ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ	φηγὸν	αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν
[2, 158]	ἐς αὐτήν· ἦκται δὲ κατύπερθε	ὀλίγον	Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον τὴν
[2, 11]	μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς μυχούς,	ὀλίγον	δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης.
[2, 154]	οὗτοι οἱ χῶροι πρὸς θαλάσσης	ὀλίγον	ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ τῷ
[2, 148]	δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον,	ὀλίγον	ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς Μοίριος
[2, 125]	ὑπὸ γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ	ὀλίγον	χρόνον. ~ἐς τοῦτο δὲ ἐλθεῖν
[2, 123]	πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε τὸν	λόγον	Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ εἰπόντες, ὡς
[2, 112]	Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ τὸν	λόγον	ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη παρὰ
[2, 162]	οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα	λόγον	αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα
[2, 156]	καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά.	λόγον	δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 116]	ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν	λόγον·	δῆλον δὲ κατὰ γὰρ) ἐποίησε
[2, 113]	Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν, πάντα	λόγον	ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε περὶ τὴν
[2, 13]	οὕτω ἡ χώρη αὕτη κατὰ	λόγον	ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος καὶ τὸ
[2, 49]	μὲν οὐ πάντα συλλαβὼν τὸν	λόγον	ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ
[2, 43]	~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε τὸν	λόγον	ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν δυώδεκα
[2, 118]	τοὺς δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν	λόγον	λέγειν τότε καὶ μετέπειτα, καὶ
[2, 54]	τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι	λόγον	λέγουσι. ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ
[2, 118]	μευ τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον	λόγον	λέγουσι οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ
[2, 111]	λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε	λόγον	μάλιστα ἄξιον ἐστὶ ἔχειν, ἐς
[2, 16]	γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον τὸν	λόγον	ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ
[2, 35]	δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν	λόγον,	ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει ἢ
[2, 51]	οἱ δὲ Πελασγοὶ ἱρόν τινα	λόγον	περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ ἐν
[2, 155]	πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ δὴ	λόγον	περὶ αὐτοῦ ὡς ἀξίου ἐόντος
[2, 109]	γέγονε, ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ	λόγον	τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει
[2, 115]	ἀδικήματος. τέλος δὲ δή σφι	λόγον	τόνδε ἐκφαίνει ὁ Πρωτεύς, λέγων
[2, 115]	οἱ γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα	λόγον	τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ δή
[2, 14]	γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη) κατὰ	λόγον	τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐς ὕψος
[2, 68]	δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας κατὰ	λόγον	τοῦ σώματος. γλῶσσαν δὲ μοῦνον
[2, 68]	τίκτει, καὶ ὁ νεοσσὸς κατὰ	λόγον	τοῦ ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος δὲ
[2, 116]	δέ μοι καὶ Ὅμηρος τὸν	λόγον	τοῦτον πυθέσθαι· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ
[2, 123]	ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα τὸν	λόγον	ὑπόκειται ὅτι τὰ λεγόμενα ὑπ᾽
[2, 131]	καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε τὸν	λόγον,	ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ
[2, 115]	ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν	ἔργον	ἀνοσιώτατον ἐργάσαο· παρὰ τοῦ σεωυτοῦ
[2, 129]	κατὰ τοῦτο μέν νυν τὸ	ἔργον	ἁπάντων ὅσοι ἤδη βασιλέες ἐγένοντο
[2, 114]	ἥκει ξεῖνος γένος μὲν Τευκρός,	ἔργον	δὲ ἀνόσιον ἐν τῇ Ἑλλάδι
[2, 124]	εἷλκον τοὺς λίθους, τὴν ἔδειμαν	ἔργον	ἐὸν οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον
[2, 75]	τὴν ἶβιν διὰ τοῦτο τὸ	ἔργον	τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς
[2, 112]	χῶρος οὗτος ὁ συνάπας Τυρίων	στρατόπεδον.	ἔστι δὲ ἐν τῷ τεμένεϊ
[2, 50]	τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην χώρην.	~Σχεδὸν	δὲ καὶ πάντων τὰ οὐνόματα
[2, 11]	τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης,	σχεδὸν	μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς μυχούς,
[2, 48]	Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν κατὰ ταὐτὰ	σχεδὸν	πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ φαλλῶν
[2, 167]	καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ	σχεδὸν	πάντας τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν
[2, 64]	θρησκεύσαντες. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι	σχεδὸν	πάντες ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων καὶ
[2, 96]	κοψάμενοι ξύλα ὅσον τε διπήχεα	πλινθηδὸν	συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε· περὶ
[2, 81]	τούτοισι δὲ εἰρίνεα εἵματα λευκὰ	ἐπαναβληδὸν	φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς γε
[2, 93]	ἐπεάν σφεας ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι,	ἀγεληδὸν	ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν· ἡγέονται δὲ
[2, 93]	γίνεται ἡ ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ	ἀγεληδὸν	ποιεῦσι οἷόν περ ἐποίευν οἱ
[2, 44]	Τύρον οἰκέουσι τριηκόσια καὶ δισχίλια.	εἶδον	δὲ ἐν τῇ Τύρῳ καὶ
[2, 73]	φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν οὐκ	εἶδον	εἰ μὴ ὅσον γραφῇ· καὶ
[2, 148]	κῃ κείμενον· τὸν ἐγὼ ἤδη	εἶδον	λόγου μέζω. εἰ γάρ τις
[2, 75]	τῶν πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ	εἶδον	ὀστέα ὀφίων καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ
[2, 44]	εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ	εἶδον	πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε πολλοῖσι
[2, 156]	ἔγωγε οὔτε πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν	εἶδον,	τέθηπα δὲ ἀκούων εἰ νῆσος
[2, 35]	χρεόν, τὰ δὲ μὴ αἰσχρὰ	ἀναφανδόν.	ἱρᾶται γυνὴ μὲν οὐδεμία οὔτε
[2, 46]	τὸ τέρας· γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο	ἀναφανδόν.	τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο.
[2, 182]	Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ	Λίνδον	ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι
[2, 121]	τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν	ὁδὸν	ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον
[2, 116]	Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον, τὴν	ὁδὸν	ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν.
[2, 19]	καὶ ἐπὶ δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι	ὁδόν,	καὶ πλέον ἔτι τούτου καὶ
[2, 32]	ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι, τὴν	ὁδὸν	ποιευμένους πρὸς ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας
[2, 122]	μιν ἔχοντα τὸ φᾶρος ἐς	ὁδὸν	φέρουσαν ἐς ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ
[2, 53]	καὶ χθὲς ὡς εἰπεῖν λόγῳ.	Ἡσίοδον	γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι
[2, 53]	τὰ δὲ ὕστερα τὰ ἐς	Ἡσίοδόν	τε καὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ
[2, 26]	τὸν ταύτῃ εἶναι, διακαίων τὴν	διέξοδον	ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς Λιβύης τὰ
[2, 140]	τὴν δωρεὴν κελεύειν σφέας καὶ	σποδὸν	κομίζειν. ταύτην τὴν νῆσον οὐδεὶς
[2, 138]	ἐστί. κατὰ μὲν δὴ τὴν	ἔσοδον	ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς λίθου ἐπὶ
[2, 175]	τοῦ ἱροῦ κέεται παρὰ τὴν	ἔσοδον·	ἔσω γάρ μιν ἐς τὸ
[2, 121]	δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε	ἔσοδον	οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον
[2, 6]	στάδια, ὁ δὲ σχοῖνος, μέτρον	ἐὸν	Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια. οὕτω ἂν
[2, 41]	τὸ γὰρ τῆς Ἴσιος ἄγαλμα	ἐὸν	γυναικήιον βούκερων ἐστὶ κατά περ
[2, 138]	δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου.	ἐὸν	δ᾽ ἐν μέσῃ τῇ πόλι
[2, 68]	χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας ἐσθίει οὐδέν,	ἐὸν	δὲ τετράπουν χερσαῖον καὶ λιμναῖον
[2, 50]	βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω εὑρίσκω	ἐόν·	δοκέω δ᾽ ὦν μάλιστα ἀπ᾽
[2, 92]	μέσου τοῦ λωτοῦ, τῇ μήκωνι	ἐὸν	ἐμφερές, πτίσαντες ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ
[2, 63]	ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ δὲ ἄγαλμα	ἐὸν	ἐν νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ
[2, 178]	μέγιστον αὐτῶν τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον	ἐὸν	καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον,
[2, 143]	ἐσαγαγόντες ἐς τὸ μέγαρον ἔσω	ἐὸν	μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς ξυλίνους
[2, 99]	τὸ ἱρὸν ἱδρύσασθαι ἐν αὐτῇ,	ἐὸν	μέγα τε καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ
[2, 176]	ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ ὁ ἐξοικοδομήσας,	ἐὸν	μέγα τε καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽
[2, 17]	Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν	ἐὸν	ὀρθῷ λόγῳ εἰ μὴ τοὺς
[2, 124]	τοὺς λίθους, τὴν ἔδειμαν ἔργον	ἐὸν	οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον τῆς
[2, 92]	τούτου ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως,	ἐὸν	στρογγύλον, μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι
[2, 121]	τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς	ἐόν,	τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ
[2, 91]	σανδάλιόν τε αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι	ἐὸν	τὸ μέγαθος δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν
[2, 48]	αἰδοῖον, οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον	ἐὸν	τοῦ ἄλλου σώματος· προηγέεται δὲ
[2, 104]	ἀρχαῖον γὰρ δή τι φαίνεται	ἐόν.	ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον,
[2, 55]	δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα·	συνωμολόγεον	δέ σφι καὶ οἱ ἄλλοι
[2, 173]	ἐκραγείη ἄν, ὥστε ἐς τὸ	δέον	οὐκ ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι.
[2, 142]	τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον	θεὸν	ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι· οὐ μέντοι
[2, 143]	ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον	θεὸν	ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ ἀριθμήσι, οὐ
[2, 143]	ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον	θεὸν	ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοῦ Διὸς
[2, 44]	νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως παλαιὸν	θεὸν	Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ δοκέουσι δέ
[2, 141]	ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα τὸν	θεὸν	θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι
[2, 169]	εἶναι ἥδε διάνοια, μηδ᾽ ἂν	θεόν	μιν μηδένα δύνασθαι παῦσαι τῆς
[2, 143]	πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε ἐς	θεὸν	οὔτε ἐς ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς.
[2, 50]	πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ τὸν	θεὸν	παρὰ Λιβύων ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ γὰρ
[2, 39]	ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν	θεὸν	σφάζουσι, σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν
[2, 50]	μὴ Λίβυες καὶ τιμῶσι τὸν	θεὸν	τοῦτον αἰεί. νομίζουσι δ᾽ ὦν
[2, 132]	τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον	θεὸν	ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι·
[2, 51]	τὸ λέγω· τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην	οἴκεον	πρότερον Πελασγοὶ οὗτοι οἵ περ
[2, 57]	αἱ γυναῖκες, διότι βάρβαροι ἦσαν,	ἐδόκεον	δέ σφι ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι·
[2, 5]	τὸν ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι	ἐδόκεον	λέγειν περὶ τῆς χώρης· δῆλα
[2, 8]	μὲν γῆ, στάδιοι δὲ μάλιστα	ἐδόκεόν	μοι εἶναι, τῇ στεινότατον ἐστί,
[2, 118]	δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω δὴ	ἐπολιόρκεον,	ἐς ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ
[2, 19]	δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν, καὶ	πλέον	ἔτι τούτου καὶ ἔλασσον. τοῦ
[2, 32]	τῆς Λιβύης, καὶ εἴ τι	πλέον	ἴδοιεν τῶν τὰ μακρότατα ἰδομένων.
[2, 32]	καὶ εἰρωτωμένους εἴ τι ἔχουσι	πλέον	λέγειν περὶ τῶν ἐρήμων τῆς
[2, 100]	ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς οἴκημα σποδοῦ	πλέον,	ὅκως ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν δὲ
[2, 7]	μὴ ἴσας μῆκος εἶναι, οὐ	πλέον	πεντεκαίδεκα σταδίων· ἡ μὲν γὰρ
[2, 147]	χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν ἀλλήλους μήτε	πλέον	τι δίζησθαι ἔχειν τὸν ἕτερον
[2, 90]	ἱρέες αὐτοὶ τοῦ Νείλου ἅτε	πλέον	τι ἢ ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες
[2, 171]	νυν τούτων εἰδότι μοι ἐπὶ	πλέον	ὡς ἕκαστα αὐτῶν ἔχει, εὔστομα
[2, 143]	τὸ μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα	ἐξηρίθμεον	δεικνύντες κολοσσοὺς ξυλίνους τοσούτους ὅσους
[2, 125]	τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον μὲν	οἰκοδόμεον	τὰ ἔργα τὸν εἰρημένον, ἄλλον
[2, 63]	καὶ τὸ ἐν τῷ νηῷ	ἐνεὸν	ἄγαλμα, οἳ δὲ οὐκ ἐῶσι
[2, 182]	τε ἀγάλματα λίθινα καὶ θώρηκα	λίνεον	ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽ ἐς Σάμον
[2, 162]	Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι τὰ ἐκείνου	ἐφρόνεον,	ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω
[2, 2]	τὰ παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς	ἐφώνεον,	ὀρέγοντα τὰς χεῖρας. τὰ μὲν
[2, 113]	καὶ τὴν ἐς Μενέλεων ἀδικίην·	κατηγόρεον	δὲ ταῦτα πρός τε τοὺς
[2, 113]	ἱκέται δὲ ἱζόμενοι τοῦ θεοῦ	κατηγόρεον	τοῦ Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν,
[2, 19]	δὴ τὰ λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι	ἱστόρεον	καὶ ὅ τι αὔρας ἀποπνεούσας
[2, 151]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες	ἐφόρεόν	τε βασιλέες καὶ ἐτύγχανον τότε
[2, 150]	Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον	ἐξεφόρεον,	ἐς ὃ κατεργάσαντο ὅ τι
[2, 125]	ἐοῦσαν μίαν τε καὶ εὐβάστακτον	μετεφόρεον	ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως τὸν
[2, 168]	ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων	ἐδορυφόρεον	ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν βασιλέα· τούτοισι
[2, 94]	καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι, καὶ τὸ	ἀπορρέον	ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται. ἔστι δὲ
[2, 55]	φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς	χρεὸν	εἴη μαντήιον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι,
[2, 133]	οὐ γὰρ ποιῆσαί μιν τὸ	χρεὸν	ἦν ποιέειν· δεῖν γὰρ Αἴγυπτον
[2, 35]	δὲ ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν	χρεόν,	τὰ δὲ μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν.
[2, 122]	δῶρον ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον	χρύσεον.	ἀπὸ δὲ τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος,
[2, 173]	δὲ τούτοισι οἱ φίλοι αὐτοῦ	ἐνουθέτεον	αὐτὸν τοιάδε λέγοντες. ὦ βασιλεῦ,
[2, 178]	ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι	μετεὸν	μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ
[2, 127]	τούτου ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην τὸν	ἀδελφεὸν	αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ τοῦτον δὲ
[2, 107]	ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι, τὸν	ἀδελφεὸν	ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε ὁ Σέσωστρις
[2, 121]	κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν	ἀδελφεὸν	καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα,
[2, 108]	τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος τὸν	ἀδελφεόν,	τῷ μὲν ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο
[2, 180]	οἱ Δελφοὶ περὶ τὰς πόλις	ἐδωτίναζον,	ποιεῦντες δὲ τοῦτο οὐκ ἐλάχιστον
[2, 149]	τούτου ἐόντος τοιούτου θῶμα ἔτι	μέζον	παρέχεται ἡ Μοίριος καλεομένη λίμνη,
[2, 48]	ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον. διότι δὲ	μέζον	τε ἔχει τὸ αἰδοῖον καὶ
[2, 175]	ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος, καὶ τοῦτο	ἐκόμιζον	μὲν ἐπ᾽ ἔτεα τρία, δισχίλιοι
[2, 2]	μὲν ἢ Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι,	ἐνόμιζον	ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων·
[2, 171]	Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες	διέσωζον	αὐτὴν μοῦνοι. ~Ἀπρίεω δὲ ὧδε
[2, 138]	ἄλσος δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ	νηὸν	μέγαν, ἐν τῷ δὴ τὤγαλμα
[2, 63]	ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν	νηόν	τε καὶ τὸ ἐν τῷ
[2, 7]	τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ τὸν	νηὸν	τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου. σμικρόν
[2, 180]	τὸν ἐν Δελφοῖσι νῦν ἐόντα	νηὸν	τριηκοσίων ταλάντων ἐξεργάσασθαι ὁ γὰρ
[2, 36]	ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι ἀπὸ τούτων	ἔμαθον,	Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται. εἵματα τῶν
[2, 109]	μέρεα τῆς ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων	ἔμαθον	οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν δὴ
[2, 104]	εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων	ἐξέμαθον·	ἀρχαῖον γὰρ δή τι φαίνεται
[2, 104]	ἐόν. ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ	ἐξέμαθον,	μέγα μοι καὶ τόδε τεκμήριον
[2, 135]	πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ οὔνομα	ἐξέμαθον·	τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης, τῇ
[2, 68]	ἔφυσε, οὐδὲ κινέει τὴν κάτω	γνάθον,	ἀλλὰ καὶ τοῦτο μοῦνον θηρίων
[2, 68]	τοῦτο μοῦνον θηρίων τὴν ἄνω	γνάθον	προσάγει τῇ κάτω. ἔχει δὲ
[2, 131]	πεπονθυίας τά περ αἱ ζωαὶ	ἔπαθον.	ταῦτα δὲ λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς
[2, 150]	μοι ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ εὐπετέως	ἔπειθον·	ᾔδεα γὰρ λόγῳ καὶ ἐν
[2, 96]	πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ	λίθον	ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. ἡ μὲν
[2, 121]	πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν	λίθον	ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα τὴν
[2, 126]	δέεσθαι ὅκως ἂν αὐτῇ ἕνα	λίθον	ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ
[2, 125]	ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως τὸν	λίθον	ἐξέλοιεν· λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ᾽
[2, 121]	τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν	λίθον	ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως
[2, 175]	μάλιστα θωμάζω, ἔστι τόδε· οἴκημα	μουνόλιθον	ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος, καὶ
[2, 115]	ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη ἀπολαμφθέντες	ἦλθον	ἐς χώρην τὴν ἐμήν, ἐγὼ
[2, 75]	καὶ ἐς τοῦτο τὸ χωρίον	ἦλθον	πυνθανόμενος περὶ τῶν πτερωτῶν ὀφίων·
[2, 148]	κοινῇ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο	λαβύρινθον,	ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς
[2, 148]	εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν	λαβύρινθον	τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν
[2, 86]	θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες	ὀρθὸν	πρὸς τοῖχον. οὕτω μὲν τοὺς
[2, 23]	Ὠκεανοῦ λέξας ἐς ἀφανὲς τὸν	μῦθον	ἀνενείκας οὐκ ἔχει ἔλεγχον· οὐ
[2, 12]	παρὰ θάλασσαν Σύροι νέμονται) ἀλλὰ	μελάγγαιόν	τε καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν
[2, 100]	ποιησαμένην γάρ μιν οἴκημα περίμηκες	ὑπόγαιον	καινοῦν τῷ λόγῳ, νόῳ δὲ
[2, 110]	οὐ δυνασθῆναι Σκύθας ἑλεῖν· οὔκων	δίκαιον	εἶναι ἱστάναι ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου
[2, 44]	μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως	παλαιὸν	θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ δοκέουσι
[2, 179]	Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ τὸ	παλαιὸν	μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον καὶ ἄλλο
[2, 40]	θυωμάτων, πλήσαντες δὲ τούτων καταγίζουσι,	ἔλαιον	ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ θύουσι,
[2, 49]	τοῦτο ἢ ἄλλο κού τι	νόμαιον.	πυθέσθαι δέ μοι δοκέει μάλιστα
[2, 68]	φεύγει μιν, ὁ δὲ τροχίλος	εἰρηναῖόν	οἱ ἐστὶ ἅτε ὠφελεομένῳ πρὸς
[2, 68]	ἐὸν δὲ τετράπουν χερσαῖον καὶ	λιμναῖον	ἐστί. τίκτει μὲν γὰρ ᾠὰ
[2, 68]	ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν δὲ τετράπουν	χερσαῖον	καὶ λιμναῖον ἐστί. τίκτει μὲν
[2, 118]	δέ μευ τοὺς ἱρέας εἰ	μάταιον	λόγον λέγουσι οἱ Ἕλληνες τὰ
[2, 142]	Ἡφαίστου τὸν ἱρέα τοῦτον τὸν	τελευταῖον	βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα
[2, 78]	καὶ ἔργῳ, μέγαθος ὅσον τε	πηχυαῖον	ἢ δίπηχυν, δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ
[2, 104]	ὁκότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον·	ἀρχαῖον	γὰρ δή τι φαίνεται ἐόν.
[2, 99]	μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ μὲν	ἀρχαῖον	ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ ποταμὸν
[2, 121]	ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως	βίον	ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν
[2, 133]	εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν τὸν	βίον·	οὐ γὰρ ποιῆσαί μιν τὸ
[2, 121]	καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν	βίον,	τοὺς δὲ παῖδας οὐκ ἐς
[2, 11]	ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν	Ἀράβιον	κόλπον, τί μιν κωλύει ῥέοντος
[2, 158]	στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς τὸν	Ἀράβιον	κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ συντομώτατον,
[2, 158]	ἄνεμον ἐς τὸν κόλπον τὸν	Ἀράβιον.	τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ
[2, 11]	ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν δὲ	Ἀράβιον,	τὸν ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς
[2, 41]	ἐν δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν	ἅγιον	ἵδρυται. ἐκ ταύτης τῆς πόλιος
[2, 44]	πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος	ἅγιον.	καὶ εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί
[2, 149]	δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι εἰσὶ	στάδιον	ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε τῆς ὀργυιῆς
[2, 29]	διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς	πεδίον	λεῖον, ἐν τῷ νῆσον περιρρέει
[2, 75]	ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων στεινῶν ἐς	πεδίον	μέγα, τὸ δὲ πεδίον τοῦτο
[2, 152]	ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ	πεδίον.	ὁ δὲ μαθὼν τὸ χρηστήριον
[2, 75]	ἐς πεδίον μέγα, τὸ δὲ	πεδίον	τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ.
[2, 10]	καὶ Ἔφεσόν τε καὶ Μαιάνδρου	πεδίον,	ὥς γε εἶναι σμικρὰ ταῦτα
[2, 46]	τοιοῦτον γράφουσι αὐτόν, οὔ μοι	ἥδιον	ἐστὶ λέγειν. σέβονται δὲ πάντας
[2, 55]	Διὸς γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν	θεῖον	εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί
[2, 29]	καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς πεδίον	λεῖον,	ἐν τῷ νῆσον περιρρέει ὁ
[2, 110]	ἐκείνου καὶ δὴ καὶ Σκύθας,	Δαρεῖον	δὲ οὐ δυνασθῆναι Σκύθας ἑλεῖν·
[2, 110]	μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι.	Δαρεῖον	μέν νυν λέγουσι πρὸς ταῦτα
[2, 110]	τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα πολλῷ	Δαρεῖον	τὸν Πέρσην οὐ περιεῖδε ἱστάντα
[2, 92]	αὖα. τὴν δὲ βύβλον τὴν	ἐπέτειον	γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν
[2, 25]	οὐδὲ πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ	ἐπέτειον	ἑκάστοτε ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου ὁ
[2, 41]	γὰρ τῆς Ἴσιος ἄγαλμα ἐὸν	γυναικήιον	βούκερων ἐστὶ κατά περ Ἕλληνες
[2, 14]	τῶν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ	λήιον	πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι ὁ
[2, 149]	τοὺς ἓξ μῆνας ἐς τὸ	βασιλήιον	καταβάλλει ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον
[2, 135]	χρήματα ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις	μνημήιον	ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι,
[2, 126]	ἰδίῃ δὲ καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι	μνημήιον	καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ ἐσιόντος πρὸς
[2, 55]	φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν εἴη	μαντήιον	αὐτόθι Διὸς γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς
[2, 83]	θεῶν μετεξετέροισι· καὶ γὰρ Ἡρακλέος	μαντήιον	αὐτόθι ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ
[2, 152]	Λητοῦς, ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ	μαντήιον	ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς ὡς τίσις
[2, 29]	τε μεγάλως τιμῶσι, καί σφι	μαντήιον	Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται δὲ ἐπεάν
[2, 111]	ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ	μαντήιον	ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς ἐξήκει
[2, 133]	βασιλέι τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ	μαντήιον	ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς μέλλοι
[2, 174]	σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ	μαντήιον,	ὅκου ἑκάστοισι εἴη. πολλὰ μὲν
[2, 52]	ἐν Δωδώνῃ· τὸ γὰρ δὴ	μαντήιον	τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν
[2, 133]	δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς τὸ	μαντήιον	τῷ θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον ὅτι
[2, 52]	τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ	μαντήιον	χρᾶσθαι. ἀπὸ μὲν δὴ τούτου
[2, 133]	ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ	μαντήιον	ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα οἱ δυώδεκα
[2, 96]	ἐν ὦν ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ.	πηδάλιον	δὲ ἓν ποιεῦνται, καὶ τοῦτο
[2, 91]	πολλάκις δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ,	σανδάλιόν	τε αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι ἐὸν
[2, 142]	τετράκις ἔλεγον ἐξ ἠθέων τὸν	ἥλιον	ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε νῦν καταδύεται,
[2, 32]	δὲ ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς	ἥλιον	ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ ἐν αὐτῷ
[2, 136]	ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν τὰ πρὸς	ἥλιον	ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια,
[2, 77]	ἰχθύων δὲ τοὺς μὲν πρὸς	ἥλιον	αὐήναντες ὠμοὺς σιτέονται, τοὺς δὲ
[2, 92]	ἐξέλωσι τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς	ἥλιον	καὶ ἔπειτα αὔους ἐόντας σιτέονται.
[2, 92]	ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς	ἥλιον	καὶ ἔπειτα τὸ ἐκ μέσου
[2, 132]	τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν τὸν	ἥλιον	κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ τῆς θυγατρὸς
[2, 25]	χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω τὸν	ἥλιον	νενόμικα τούτων αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος
[2, 118]	τὴν στρατιὴν πέμπειν ἐς τὸ	Ἴλιον	ἀγγέλους, σὺν δέ σφι ἰέναι
[2, 117]	Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ	Ἴλιον	ἄγων Ἑλένην, εὐαέι τε πνεύματι
[2, 118]	λέγουσι οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ	Ἴλιον	γενέσθαι ἢ οὔ, ἔφασαν πρὸς
[2, 10]	θαλάσσης, ὥσπερ γε τὰ περὶ	Ἴλιον	καὶ Τευθρανίην καὶ Ἔφεσόν τε
[2, 38]	γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν	δακτύλιον,	καὶ οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ
[2, 175]	τῷ ἔργῳ, τὸν δὲ Ἄμασιν	ἐνθύμιον	ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω
[2, 104]	δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ	Παρθένιον	ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισι
[2, 178]	ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ	Ἑλλήνιον,	αἵδε αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ
[2, 62]	ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι αὐτὸ τὸ	ἐλλύχνιον,	καὶ τοῦτο καίεται παννύχιον, καὶ
[2, 111]	καὶ τοῦ γε λόγον μάλιστα	ἄξιον	ἐστὶ ἔχειν, ἐς τοῦ Ἡλίου
[2, 93]	ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι	οἷόν	περ ἐποίευν οἱ ἔρσενες· τῶν
[2, 25]	καὶ ἀνέμων ψυχρῶν, διεξιὼν ποιέει	οἷόν	περ καὶ τὸ θέρος ἔωθε
[2, 44]	σαφές τι εἰδέναι ἐξ ὧν	οἷόν	τε ἦν, ἔπλευσα καὶ ἐς
[2, 143]	ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοῦ Διὸς	οἷόν	τι καὶ ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι
[2, 20]	Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι	οἷόν	τι καὶ ὁ Νεῖλος. ~ἡ
[2, 30]	δὲ τινὰ λέγεται δέξαντα τὸ	αἰδοῖον	εἰπεῖν, ἔνθα ἂν τοῦτο ᾖ,
[2, 48]	δὲ μέζον τε ἔχει τὸ	αἰδοῖον	καὶ κινέει μοῦνον τοῦ σώματος,
[2, 48]	κατὰ κώμας γυναῖκες, νεῦον τὸ	αἰδοῖον,	οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον ἐὸν
[2, 121]	βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς	ὁκοῖον	τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς
[2, 29]	χωρίον· ταύτῃ ὦν δεῖ τὸ	πλοῖον	διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν κατά περ βοῦν
[2, 29]	τὸ χωρίον, αὖτις ἐς ἕτερον	πλοῖον	ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ
[2, 29]	πορεύεσθαι· ἢν δὲ ἀπορραγῇ τὸ	πλοῖον	οἴχεται φερόμενον ὑπὸ ἰσχύος τοῦ
[2, 46]	τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί μιν ἀλλὰ	ὁμοῖον	τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ δὲ
[2, 13]	ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος καὶ τὸ	ὅμοιον	ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντος
[2, 94]	ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται. ἔστι δὲ	πῖον	καὶ οὐδὲν ἧσσον τοῦ ἐλαίου
[2, 47]	~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται	θηρίον	εἶναι, καὶ τοῦτο μὲν ἤν
[2, 65]	θεῷ τοῦ ἂν ᾖ τὸ	θηρίον,	ξυρῶντες τῶν παιδίων ἢ πᾶσαν
[2, 66]	τοὺς ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ τὸ	θηρίον.	πυρκαϊῆς δὲ γενομένης θεῖα πρήγματα
[2, 104]	ἐξέμαθον, μέγα μοι καὶ τόδε	τεκμήριον	γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι
[2, 58]	καὶ παρὰ τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι.	τεκμήριον	δέ μοι τούτου τόδε· αἱ
[2, 13]	δὲ καὶ τόδε μοι μέγα	τεκμήριον	περὶ τῆς χώρης ταύτης οἱ
[2, 18]	τῷ λόγῳ, καὶ τὸ Ἄμμωνος	χρηστήριον	γενόμενον· τὸ ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ
[2, 155]	Λητοῦς, ἐν τῷ δὴ τὸ	χρηστήριον	ἔνι, αὐτός τε τυγχάνει ἐὼν
[2, 152]	πεδίον. ὁ δὲ μαθὼν τὸ	χρηστήριον	ἐπιτελεύμενον φίλα τε τοῖσι Ἴωσι
[2, 155]	τῇ πόλι ταύτῃ ὅκου τὸ	χρηστήριον	ἐστὶ Βουτώ, ὡς καὶ πρότερον
[2, 32]	ἐλθεῖν τε ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος	χρηστήριον	καὶ ἀπικέσθαι ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ
[2, 56]	αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ δὲ τούτου	χρηστήριον	κατηγήσατο, ἐπείτε συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα
[2, 55]	Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος	χρηστήριον	κελεῦσαι τοὺς Λίβυας ποιέειν· ἔστι
[2, 151]	ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου καὶ τὸ	χρηστήριον,	ὅτι ἐκέχρηστό σφι τὸν χαλκέῃ
[2, 152]	ἐς Βουτοῦν πόλιν ἐς τὸ	χρηστήριον	τῆς Λητοῦς, ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι
[2, 156]	πόλι, ἵνα δή οἱ τὸ	χρηστήριον	τοῦτο ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος
[2, 155]	ἀξίου ἐόντος ποιήσομαι. τὸ γὰρ	χρηστήριον	τοῦτο τὸ ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ
[2, 173]	καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ μὲν	ὄρθριον	μέχρι ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς προθύμως
[2, 42]	Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία μηχανήσασθαι·	κριὸν	ἐκδείραντα προσχέσθαι τε τὴν κεφαλὴν
[2, 42]	ἐνιαυτοῦ, ἐν ὁρτῇ τοῦ Διός,	κριὸν	ἕνα κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες κατὰ
[2, 42]	περὶ τὸ ἱρὸν ἅπαντες τὸν	κριὸν	καὶ ἔπειτα ἐν ἱρῇ θήκῃ
[2, 103]	Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς	μόριον	ὅσον δὴ αὐτοῦ κατέλιπε τῆς
[2, 180]	κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς δὴ ἐπέβαλλε	τεταρτημόριον	τοῦ μισθώματος παρασχεῖν. πλανώμενοι δὲ
[2, 179]	δὲ τὸ παλαιὸν μούνη Ναύκρατις	ἐμπόριον	καὶ ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ
[2, 37]	νομίζοντες οὐ καθαρὸν εἶναί μιν	ὄσπριον.	ἱρᾶται δὲ οὐκ εἷς ἑκάστου
[2, 126]	κατίσαντα ἐπ᾽ οἰκήματος προστάξαι πρήσσεσθαι	ἀργύριον	ὁκόσον δή τι· οὐ γὰρ
[2, 65]	τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς	ἀργύριον	τὰς τρίχας· τὸ δ᾽ ἂν
[2, 148]	τῶν αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα	μυρίον	παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε ἐς
[2, 22]	ῥέειν, πρῶτον μὲν καὶ μέγιστον	μαρτύριον	οἱ ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες ἀπὸ
[2, 29]	τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ	χωρίον,	αὖτις ἐς ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς
[2, 75]	κείμενος, καὶ ἐς τοῦτο τὸ	χωρίον	ἦλθον πυνθανόμενος περὶ τῶν πτερωτῶν
[2, 117]	τὰ ἔπεα καὶ τόδε τὸ	χωρίον	οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ
[2, 29]	πόλιος ἄνω ἰόντι ἄναντες ἐστὶ	χωρίον·	ταύτῃ ὦν δεῖ τὸ πλοῖον
[2, 122]	μιν τοὺς λύκους ἐς τὠυτὸ	χωρίον.	~τοῖσι μέν νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 29]	ἰσχύος τοῦ ῥόου. τὸ δὲ	χωρίον	τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας
[2, 8]	ἀπὸ Ἡλίου πόλιος οὐκέτι πολλὸν	χωρίον	ὡς εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον
[2, 6]	Σερβωνίδος λίμνης, παρ᾽ ἣν τὸ	Κάσιον	ὄρος τείνει· ταύτης ὦν ἄπο
[2, 17]	μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ δὲ	Μενδήσιον.	τὸ δὲ Βολβίτινον στόμα καὶ
[2, 82]	τὠποβαῖνον, καὶ ἤν κοτε ὕστερον	παραπλήσιον	τούτῳ γένηται, κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι
[2, 81]	γὰρ τούτων τῶν ὀργίων μετέχοντα	ὅσιον	ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι.
[2, 61]	τὸν δὲ τύπτονται, οὔ μοι	ὅσιον	ἐστὶ λέγειν. ὅσοι δὲ Καρῶν
[2, 119]	τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ	ὅσιον·	λαβὼν γὰρ δύο παιδία ἀνδρῶν
[2, 81]	οὐδὲ συγκαταθάπτεταί σφι· οὐ γὰρ	ὅσιον.	ὁμολογέουσι δὲ ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι
[2, 170]	καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ	ὅσιον	ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν
[2, 86]	αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ	ὅσιον	ποιεῦμαι τὸ οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ
[2, 114]	γένος μὲν Τευκρός, ἔργον δὲ	ἀνόσιον	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐξεργασμένος· ξείνου
[2, 162]	περιτιθέναι. καὶ τῷ οὔ κως	ἀεκούσιον	ἐγίνετο τὸ ποιεύμενον, ὡς διεδείκνυε.
[2, 15]	σχίζεται ὁ Νεῖλος ἔς τε	Πηλούσιον	ῥέων καὶ ἐς Κάνωβον, τὰ
[2, 17]	πρὸς ἠῶ τρέπεται, τὸ καλέεται	Πηλούσιον	στόμα, ἡ δὲ ἑτέρη τῶν
[2, 25]	οὕτω τὸν ἥλιον νενόμικα τούτων	αἴτιον	εἶναι. ~αἴτιος δὲ ὁ αὐτὸς
[2, 2]	τροφήν τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα	ἀντίον	αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι, ἐν
[2, 166]	ὁ νομὸς ἐν νήσῳ οἰκέει	ἀντίον	Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι δὲ οἱ
[2, 135]	τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι ἀνέθεσαν,	ἀντίον	δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ. φιλέουσι
[2, 34]	τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν	ἀντίον	κέεται. οὕτω τὸν Νεῖλον δοκέω
[2, 153]	ἐπεὰν φανῇ ὁ Ἆπις, οἰκοδόμησε	ἐναντίον	τῶν προπυλαίων, πᾶσάν τε περίστυλον
[2, 176]	δὲ καὶ ἐν Μέμφι τὸν	ὕπτιον	κείμενον κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε,
[2, 105]	μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον καλέεται	Αἰγύπτιον.	~αἱ δὲ στῆλαι τὰς ἵστα
[2, 6]	ὁ δὲ σχοῖνος, μέτρον ἐὸν	Αἰγύπτιον,	ἑξήκοντα στάδια. οὕτω ἂν εἴησαν
[2, 113]	ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ	Αἰγύπτιον	πέλαγος, ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ
[2, 107]	ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ τὸν	Αἰγύπτιον	Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς
[2, 98]	τις Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι γε	Αἰγύπτιον	τὸ οὔνομα. ~μέχρι μὲν τούτου
[2, 62]	τὸ ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο καίεται	παννύχιον,	καὶ τῇ ὁρτῇ οὔνομα κέεται
[2, 39]	θύουσι ἢ Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ	κακὸν	γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι.
[2, 161]	προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον	κακόν,	ἵνα δὴ σφέων φθορὴ γένηται,
[2, 139]	ἵνα ἀσεβήσας περὶ τὰ ἱρὰ	κακόν	τι πρὸς θεῶν ἢ πρὸς
[2, 113]	ἱρέας καὶ τὸν στόματος τούτου	φύλακον,	τῷ οὔνομα ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας
[2, 179]	νηὶ αὐτῇ πλέειν ἐς τὸ	Κανωβικόν·	ἢ εἰ μή γε οἷά
[2, 113]	καὶ Αἰγύπτου ἐς τὸ νῦν	Κανωβικὸν	καλεύμενον στόμα τοῦ Νείλου καὶ
[2, 17]	πρὸς ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο δὲ	Κανωβικὸν	στόμα κέκληται. ἡ δὲ δὴ
[2, 17]	δὲ Βολβίτινον στόμα καὶ τὸ	Βουκολικὸν	οὐκ ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽
[2, 91]	τῆς μητρός. ἀγῶνα δέ οἱ	γυμνικὸν	αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν. ~ταῦτα μὲν
[2, 91]	τάδε Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι· ἀγῶνα	γυμνικὸν	τιθεῖσι διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα,
[2, 91]	κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων ἀγῶνα	γυμνικὸν	τιθέντες, ἔφασαν τὸν Περσέα ἐκ
[2, 105]	τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων	Σαρδωνικὸν	κέκληται, τὸ μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 17]	οὐνόματα κέεται τάδε, τῷ μὲν	Σαϊτικὸν	αὐτῶν τῷ δὲ Μενδήσιον. τὸ
[2, 155]	δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ τὸ	Σεβεννυτικὸν	καλεόμενον στόμα τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι
[2, 17]	οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ καλέεται	Σεβεννυτικὸν	στόμα. ἔστι δὲ καὶ ἕτερα
[2, 105]	ἀλλήλοισι. λίνον δὲ τὸ μὲν	Κολχικὸν	ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν κέκληται, τὸ
[2, 124]	μὲν τῆς ὁδοῦ κατ᾽ ἣν	εἷλκον	τοὺς λίθους, τὴν ἔδειμαν ἔργον
[2, 174]	ἔχειν τὰ σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον	ἄγεσκον	ἐπὶ μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι εἴη.
[2, 120]	πλέους τῶν παίδων μάχης γινομένης	ἀπέθνησκον,	εἰ χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι
[2, 182]	Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας, ὅτε	ἀπεδίδρησκον	τοὺς Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα μὲν
[2, 151]	μὲν οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς	ἀνεύρισκον	βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης αὐτὸν
[2, 120]	ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα	ἐγίνωσκον,	ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων
[2, 8]	τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς τὸ	Λιβυκὸν	καλεόμενον. τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις
[2, 124]	ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς τὸ	Λιβυκὸν	καλεύμενον ὄρος, πρὸς τοῦτο ἕλκειν.
[2, 32]	δὲ ἔθνος τοῦτο ἐστὶ μὲν	Λιβυκόν,	νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν τε
[2, 169]	Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν πόλιν,	συνέβαλον·	καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ
[2, 28]	γὰρ αὐτὸν χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον	κάλον	κατεῖναι ταύτῃ καὶ οὐκ ἐξικέσθαι
[2, 112]	τέμενος ἐστὶ ἐν Μέμφι κάρτα	καλόν	τε καὶ εὖ ἐσκευασμένον, τοῦ
[2, 86]	διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν	ἐγκέφαλον,	τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες,
[2, 92]	ταῦτα καὶ αὖα. τὴν δὲ	βύβλον	τὴν ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι
[2, 148]	τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς	ἤθελον,	φάμενοι θήκας αὐτόθι εἶναι τῶν
[2, 116]	καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν λόγον·	δῆλον	δὲ κατὰ γὰρ) ἐποίησε ἐν
[2, 92]	ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος κατὰ	μῆλον.	ἔστι δὲ καὶ ἄλλα κρίνεα
[2, 5]	ἀπέχων ἀπὸ γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην	πηλόν	τε ἀνοίσεις καὶ ἐν ἕνδεκα
[2, 36]	σταῖς τοῖσι ποσί, τὸν δὲ	πηλὸν	τῇσι χερσί, καὶ τὴν κόπρον
[2, 40]	τοὺς ὤμους τε καὶ τὸν	τράχηλον.	ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ ἄλλο
[2, 71]	παρέχονται ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν ἐστί,	δίχηλον,	ὁπλαὶ βοός, σιμόν, λοφιὴν ἔχον
[2, 40]	μὲν κείνην πᾶσαν ἐξ ὦν	εἷλον,	σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν
[2, 86]	παρὰ τὴν λαπάρην ἐξ ὦν	εἷλον	τὴν κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ
[2, 69]	πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι	κροκόδειλον	δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε
[2, 149]	δὲ μῆνας ἔξω ἐς τὸν	Νεῖλον	αὖτις· καὶ ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ
[2, 34]	θάλασσαν ἀντίον κέεται. οὕτω τὸν	Νεῖλον	δοκέω διὰ πάσης τῆς Λιβύης
[2, 10]	ἄλλοι ποταμοί, οὐ κατὰ τὸν	Νεῖλον	ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι
[2, 33]	παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι	Νεῖλον,	καὶ δὴ καὶ ὁ λόγος
[2, 20]	κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τὸν	Νεῖλον.	πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν οὔκων
[2, 22]	οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν, φαμένη τὸν	Νεῖλον	ῥέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος· ὃς
[2, 26]	τά περ νῦν ἐργάζεται τὸν	Νεῖλον.	~τῆς αὔρης δὲ πέρι, ὅτι
[2, 150]	χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους ἐς τὸν	Νεῖλον	φορέειν· ὁ δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε
[2, 118]	οὕτω δὴ ἐπολιόρκεον, ἐς ὃ	ἐξεῖλον·	ἑλοῦσι δὲ τὸ τεῖχος ὡς
[2, 64]	εἶναι τῷ θεῷ τοῦτο μὴ	φίλον,	οὐκ ἂν οὐδὲ τὰ κτήνεα
[2, 68]	ἥδεται καὶ οὐδὲν σίνεται τὸν	τροχίλον.	~τοῖσι μὲν δὴ τῶν Αἰγυπτίων
[2, 63]	οἱ περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι	τετράκυκλον	ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν νηόν τε
[2, 125]	οἰκοδόμεον τὰ ἔργα τὸν εἰρημένον,	ἄλλον	δέ, ὡς ἐγὼ δοκέω, ἐν
[2, 136]	μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ μηδενί, μήτε	ἄλλον	μηδένα τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι.
[2, 79]	ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι νόμοισι	ἄλλον	οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα τε
[2, 90]	θήκῃσι· οὐδὲ ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ	ἄλλον	οὐδένα οὔτε τῶν προσηκόντων οὔτε
[2, 121]	φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ	ἄλλον	τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ
[2, 76]	ἰδέη, τῶν δ᾽ ἐν ποσὶ	μᾶλλον	εἱλευμενέων τοῖσι ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ
[2, 146]	χρᾶσθαι τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι	μᾶλλον·	ἐμοὶ δ᾽ ὦν ἡ περὶ
[2, 20]	τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ	μᾶλλον	ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες
[2, 120]	καὶ πρεσβύτερος καὶ ἀνὴρ ἐκείνου	μᾶλλον	ἐὼν ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος
[2, 137]	ἡδονὴ δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου	μᾶλλον.	ἡ δὲ Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα
[2, 104]	φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ	μᾶλλον	οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων
[2, 104]	ἕτεροι τοιοῦτοι· ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ	μᾶλλον,	ὅτι μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι
[2, 43]	Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ Ἕλληνες	μᾶλλον	παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων οὗτοι
[2, 46]	τοὺς αἶγας οἱ Μενδήσιοι, καὶ	μᾶλλον	τοὺς ἔρσενας τῶν θηλέων, καὶ
[2, 43]	αἱρέει· ὥστε τούτων ἂν καὶ	μᾶλλον	τῶν θεῶν τὰ οὐνόματα ἐξεπιστέατο
[2, 49]	μεζόνως ἐξέφηναν· τὸν δ᾽ ὦν	φαλλὸν	τὸν τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους
[2, 163]	πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι	ἔμελλον	ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ
[2, 43]	τούτων οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα	ἔμελλον	μνήμην ἕξειν, εἴ περ καὶ
[2, 144]	σφέας πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ	πολλὸν	ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ πρότερον τῶν
[2, 32]	χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ	πολλόν.	ἀπικομένους δὲ τοὺς Νασαμῶνας καὶ
[2, 133]	ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον ἐπὶ	πολλόν,	αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν μέλλοι
[2, 154]	τοὺς χώρους οἴκησαν χρόνον ἐπὶ	πολλόν·	εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ χῶροι
[2, 134]	ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ οὗτος ἀπελίπετο	πολλὸν	ἐλάσσω τοῦ πατρός, εἴκοσι ποδῶν
[2, 22]	~ἡ δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν	πολλὸν	ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται· λέγει
[2, 37]	χηνέων πλῆθός τι ἑκάστῳ γίνεται	πολλὸν	ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται δέ σφι
[2, 2]	δὲ πολλάκις φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ	πολλὸν	ἦν τοῦτο τὸ ἔπος, οὕτω
[2, 94]	τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν φέρει	πολλὸν	μὲν δυσώδεα δέ· τοῦτον ἐπεὰν
[2, 175]	Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια οἷα ἐξεποίησε,	πολλὸν	πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ τε ὕψεϊ
[2, 121]	τοὺς δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν	πολλὸν	ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς
[2, 106]	Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί μιν εἶναι,	πολλὸν	τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ
[2, 68]	γῇ καὶ ἐκλέπει, καὶ τὸ	πολλὸν	τῆς ἡμέρης διατρίβει ἐν τῷ
[2, 60]	δὴ ἅμα ἄνδρες γυναιξὶ καὶ	πολλόν	τι πλῆθος ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ
[2, 119]	ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ τοῦτο ἐπὶ	πολλὸν	τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ
[2, 181]	ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ	πολλὸν	τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε ὁ Ἄμασις
[2, 25]	νότος καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων	πολλὸν	τῶν πάντων ὑετιώτατοι δοκέει δέ
[2, 8]	δὴ ἀπὸ Ἡλίου πόλιος οὐκέτι	πολλὸν	χωρίον ὡς εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽
[2, 32]	ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ χῶρον	πολλὸν	ψαμμώδεα καὶ ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι
[2, 109]	εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν·	πόλον	μὲν γὰρ καὶ γνώμονα καὶ
[2, 173]	σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς τὸ ἄγαν	φαῦλον	προάγων σεωυτόν. σὲ γὰρ ἐχρῆν
[2, 92]	ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν	στρογγύλον,	μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ
[2, 153]	ἐναντίον τῶν προπυλαίων, πᾶσάν τε	περίστυλον	ἐοῦσαν καὶ τύπων πλέην· ἀντὶ
[2, 140]	Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις τὸν	τυφλὸν	ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων ἀπικόμενον,
[2, 111]	οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ οἱ	τυφλὸν	γενέσθαι διὰ τοιόνδε πρῆγμα. τοῦ
[2, 68]	λεπιδωτὸν ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ νώτου.	τυφλὸν	δὲ ἐν ὕδατι, ἐν δὲ
[2, 111]	μὲν δὴ ἔτεα εἶναί μιν	τυφλόν,	ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ
[2, 137]	~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι ἄνδρα	τυφλὸν	ἐξ Ἀνύσιος πόλιος, τῷ οὔνομα
[2, 137]	Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν δὴ	τυφλὸν	τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς τὰ
[2, 126]	μεγάλης πυραμίδος, τῆς ἐστὶ τὸ	κῶλον	ἕκαστον ὅλου καὶ ἡμίσεος πλέθρου.
[2, 134]	τοῦ πατρός, εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν	κῶλον	ἕκαστον τριῶν πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου,
[2, 182]	τῶν θυρέων. ἐς μέν νυν	Σάμον	ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ
[2, 182]	λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽ ἐς	Σάμον	τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας
[2, 41]	τὰς μὲν θηλέας ἐς τὸν	ποταμὸν	ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι
[2, 70]	ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν	ποταμόν,	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοῦ χείλεος
[2, 100]	ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι τὸν	ποταμὸν	δι᾽ αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης
[2, 4]	ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ τὸν	ποταμόν.	~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον λέγειν
[2, 104]	οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον	ποταμὸν	καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες
[2, 39]	οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς τὸν	ποταμόν·	καταρῶνται δὲ τάδε λέγοντες τῇσι
[2, 103]	πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ Φᾶσιν	ποταμὸν	κατέμειναν. ~φαίνονται μὲν γὰρ ἐόντες
[2, 20]	ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν τὸν	ποταμόν,	κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τὸν
[2, 32]	παρὰ δὲ τὴν πόλιν ῥέειν	ποταμὸν	μέγαν, ῥέειν δὲ ἀπὸ ἑσπέρης
[2, 29]	καὶ ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ τὸν	ποταμὸν	ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα· σκόπελοι/
[2, 96]	τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν τὸν	ποταμὸν	οὐ δύναται πλέειν, ἢν μὴ
[2, 99]	ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ	ποταμὸν	ὀχετεῦσαι τὸ μέσον τῶν ὀρέων
[2, 99]	ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν. τὸν γὰρ	ποταμὸν	πάντα ῥέειν παρὰ τὸ ὄρος
[2, 150]	γένοιτο νύξ, ἐς τὸν Τίγρην	ποταμὸν	παραρρέοντα τὴν Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς
[2, 124]	τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας δὲ τὸν	ποταμὸν	πλοίοισι τοὺς λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε
[2, 93]	τὰ τέλματα τὰ παρὰ τὸν	ποταμὸν	πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ
[2, 47]	ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς ἐς τὸν	ποταμόν·	τοῦτο δὲ οἱ συβῶται ἐόντες
[2, 33]	εἶναι ἅπαντας. τὸν δὲ δὴ	ποταμὸν	τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος
[2, 23]	οὐ γὰρ τινὰ ἔγωγε οἶδα	ποταμὸν	Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον δὲ ἢ
[2, 167]	καὶ μάλιστα τοὺς ἐς τὸν	πόλεμον	ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽ ὦν τοῦτο
[2, 166]	ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ ἐς	πόλεμον	ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς παρὰ πατρὸς
[2, 32]	τὴν ὁδὸν ποιευμένους πρὸς ζέφυρον	ἄνεμον,	διεξελθόντας δὲ χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα
[2, 158]	πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ νότον	ἄνεμον	ἐς τὸν κόλπον τὸν Ἀράβιον.
[2, 112]	ἐσκευασμένον, τοῦ Ἡφαιστείου πρὸς νότον	ἄνεμον	κείμενον. περιοικέουσι δὲ τὸ τέμενος
[2, 153]	ἐν Μέμφι τὰ πρὸς νότον	ἄνεμον	τετραμμένα, αὐλήν τε τῷ Ἄπι,
[2, 101]	τοῦ Ἡφαίστου τὰ πρὸς βορέην	ἄνεμον	τετραμμένα προπύλαια, λίμνην τε ὀρύξαι,
[2, 28]	Αἰγύπτου ῥέειν καὶ πρὸς βορέην	ἄνεμον,	τὸ δ᾽ ἕτερον ἥμισυ ἐπ᾽
[2, 32]	ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ ταύτης τὴν	ἔρημον	διεξιέναι, τὴν ὁδὸν ποιευμένους πρὸς
[2, 96]	λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ	σταθμόν·	τούτων τὴν μὲν θύρην δεδεμένην
[2, 148]	δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια	ἀριθμόν,	πεντακοσίων καὶ χιλίων ἑκάτερα. τὰ
[2, 19]	ἡμέρας, πελάσας δὲ ἐς τὸν	ἀριθμὸν	τουτέων τῶν ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται
[2, 7]	ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ ἐς τὸν	ἀριθμὸν	τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος
[2, 130]	μὲν γὰρ ξύλιναι κολοσσοί, ἐοῦσαι	ἀριθμὸν	ὡς εἴκοσι μάλιστά κῃ, γυμναὶ
[2, 162]	Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα	δόκιμον	τῶν περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ
[2, 4]	Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου ἔτεος	ἐμβόλιμον	ἐπεμβάλλουσι τῶν ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι
[2, 71]	τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός,	σιμόν,	λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον,
[2, 165]	οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς τὸ	μάχιμον.	~καλασιρίων δὲ οἵδε ἄλλοι νομοί
[2, 12]	καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι, καὶ	ψάμμον	μοῦνον Αἰγύπτου ὄρος τοῦτο τὸ
[2, 127]	Χέοπα) ὑποδείμας δὲ τὸν πρῶτον	δόμον	λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδας
[2, 121]	αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος τὸν	οἰκοδόμον	περὶ τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα
[2, 177]	λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον τὸν	νόμον	Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι ἐς
[2, 136]	ἀμιξίης ἐούσης πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι	νόμον	Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς
[2, 113]	τὸν περὶ τὸ ἱρὸν ἔχοντα	νόμον,	ἱκέται δὲ ἱζόμενοι τοῦ θεοῦ
[2, 177]	ἁπάσας τότε δισμυρίας τὰς οἰκεομένας.	νόμον	τε Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις ἐστὶ
[2, 42]	ἀπέχονται, διὰ τάδε λέγουσι τὸν	νόμον	τόνδε σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι
[2, 5]	μὲν προσπλέων ἔτι καὶ ἡμέρης	δρόμον	ἀπέχων ἀπὸ γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην
[2, 129]	διδόντα ἄλλα ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ τὸν	θυμόν.	ἐόντι δὲ ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ
[2, 112]	δὴ καὶ ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης	ἐπώνυμον	ἐστί· ὅσα γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης
[2, 158]	κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ	Πάτουμον	τὴν Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει δὲ
[2, 106]	τοῦ ὤμου ἐς τὸν ἕτερον	ὦμον	διὰ τῶν στηθέων γράμματα ἱρὰ
[2, 39]	τὸ σεσημασμένον κτῆνος πρὸς τὸν	βωμὸν	ὅκου ἂν θύωσι, πῦρ ἀνακαίουσι,
[2, 21]	αὐτὸν ταῦτα μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ	Ὠκεανὸν	γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ
[2, 23]	γὰρ τινὰ ἔγωγε οἶδα ποταμὸν	Ὠκεανὸν	ἐόντα, Ὅμηρον δὲ ἢ τινὰ
[2, 25]	ὁ ἥλιος ἐς μέσον τὸν	οὐρανὸν	ὀπίσω, καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη
[2, 151]	ἅπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες καὶ	ἐτύγχανον	τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν νυν
[2, 121]	τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος,	ἐντειλάμενον	πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ
[2, 121]	κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν	κρεμάμενον	νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο
[2, 121]	φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ	κρεμάμενον	τὸν νέκυν. τὴν δὲ ὡς
[2, 28]	πολλέων γὰρ αὐτὸν χιλιάδων ὀργυιέων	πλεξάμενον	κάλον κατεῖναι ταύτῃ καὶ οὐκ
[2, 121]	ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους	κατασκευασάμενον	καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι
[2, 121]	βασιλέος· σαφέως δὲ αὐτοῖσι πάντα	ἐξηγησάμενον	τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ
[2, 175]	ἔργῳ, τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον	ποιησάμενον	οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι.
[2, 133]	ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν δὲ δεινὸν	ποιησάμενον	πέμψαι ἐς τὸ μαντήιον τῷ
[2, 133]	κατακεκριμένων ἤδη οἱ τούτων, λύχνα	ποιησάμενον	πολλά, ὅκως γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα
[2, 111]	δὲ βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ	χρησάμενον,	λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν ἐς μέσας
[2, 141]	Σεθῶν· τὸν ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν	παραχρησάμενον	τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν
[2, 121]	τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ	κατοικτισάμενον,	συλλαβόντας ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου
[2, 24]	ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ δεῖ	μεμψάμενον	γνώμας τὰς προκειμένας αὐτὸν περὶ
[2, 69]	δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον	δεδιδαγμένον	εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε λίθινα
[2, 99]	γενομένῳ βασιλέι χέρσον γεγονέναι τὸ	ἀπεργμένον,	τοῦτο μὲν ἐν αὐτῷ πόλιν
[2, 122]	ὀπίσω· τὸν δὲ ἱρέα τοῦτον	καταδεδεμένον	τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ δύο
[2, 121]	χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα	προέμενον	αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα.
[2, 78]	ἀνὴρ νεκρὸν ἐν σορῷ ξύλινον	πεποιημένον,	μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα καὶ
[2, 141]	τὸν δ᾽ ἱρέα ἐς ἀπορίην	ἀπειλημένον	ἐσελθόντα ἐς τὸ μέγαρον πρὸς
[2, 78]	νεκρὸν ἐν σορῷ ξύλινον πεποιημένον,	μεμιμημένον	ἐς τὰ μάλιστα καὶ γραφῇ
[2, 119]	ἄδικος ἐς Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν γὰρ	ὁρμημένον	αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ
[2, 109]	ἂν πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ	γεγενημένον·	ὁ δὲ ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους
[2, 125]	μὲν οἰκοδόμεον τὰ ἔργα τὸν	εἰρημένον,	ἄλλον δέ, ὡς ἐγὼ δοκέω,
[2, 91]	τοῦ ἱροῦ, σανδάλιόν τε αὐτοῦ	πεφορημένον	εὑρίσκεσθαι ἐὸν τὸ μέγαθος δίπηχυ,
[2, 135]	τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ	ἐξευρημένον	καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ, τοῦτο
[2, 176]	καὶ ἐν Μέμφι τὸν ὕπτιον	κείμενον	κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ
[2, 112]	τοῦ Ἡφαιστείου πρὸς νότον ἄνεμον	κείμενον.	περιοικέουσι δὲ τὸ τέμενος τοῦτο
[2, 148]	Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ	κείμενον·	τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου
[2, 162]	δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ	διακείμενον,	οὐδένα δὴ χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο
[2, 135]	μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ	ἀνακείμενον	ἐν ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς
[2, 181]	ἐς ἐμὲ ἦν σόον, ἔξω	τετραμμένον	τοῦ Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην τὴν
[2, 92]	τι τρέπουσι, τὸ δὲ κάτω	λελειμμένον	ὅσον τε ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι
[2, 64]	τὸν δὲ ἐξ ἄλλης πόλιος	ἀγαγόμενον	ἀνθρώπους τούς τε προπόλους τρηχέως
[2, 89]	γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ τινὰ φασὶ	μισγόμενον	νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν δὲ
[2, 133]	δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ μαντήιον	ψευδόμενον	ἀποδέξαι, ἵνα οἱ δυώδεκα ἔτεα
[2, 126]	ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος ὥστε χρημάτων	δεόμενον	τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα
[2, 13]	τε ἄλλα χωρία καὶ τὸ	καλεόμενον	Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ χώρη
[2, 155]	μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν	καλεόμενον	στόμα τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ
[2, 121]	εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα	καλεόμενον	τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον
[2, 8]	Ἀραβίου ὄρεος ἐς τὸ Λιβυκὸν	καλεόμενον.	τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις εὐρέα
[2, 150]	ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν τὸν	ἐκφορεόμενον	ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο
[2, 121]	τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ	ἐργαζόμενον	ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων
[2, 132]	ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ	ὀνομαζόμενον	θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ
[2, 143]	καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν	ἐπονομαζόμενον)	καὶ οὔτε ἐς θεὸν οὔτε
[2, 162]	οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ	παρασκευαζόμενον	ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν
[2, 49]	μαντικήν τε ἑωυτῷ συστῆσαι καὶ	πυθόμενον	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα τε πολλὰ
[2, 121]	τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα	πυθόμενον	τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα
[2, 175]	τε χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ καὶ	ἀχθόμενον	τῷ ἔργῳ, τὸν δὲ Ἄμασιν
[2, 107]	τὴν πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ	καιόμενον,	αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας
[2, 66]	τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ	καιόμενον,	οἱ δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ
[2, 121]	ἀδείην τε διδόντα καὶ μεγάλα	ὑποδεκόμενον	ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ.
[2, 91]	γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς τὸν Περσέα.	ἀπικόμενον	δὲ αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον κατ᾽
[2, 140]	τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων	ἀπικόμενον,	ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα νῆσον χώσας
[2, 45]	τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς αὐτὸν	ἀπικόμενον	ἐς Αἴγυπτον στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 110]	τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ οὐκ	ὑπερβαλλόμενον	τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν νυν
[2, 55]	αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ	ἐπαγγελλόμενον	αὐτοῖσι, καί σφεας ἐκ τούτου
[2, 121]	δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν.	βουλόμενον	δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ
[2, 121]	ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ	βουλόμενον	εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη ὁ
[2, 129]	τε τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ	βουλόμενον	περισσότερόν τι τῶν ἄλλων θάψαι
[2, 162]	καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι,	βουλόμενον	τὴν ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι τὰ
[2, 136]	ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ	βουλόμενον	τοῦτον τὸν βασιλέα τοὺς πρότερον
[2, 49]	ἐγὼ μέν νυν φημὶ Μελάμποδα	γενόμενον	ἄνδρα σοφὸν μαντικήν τε ἑωυτῷ
[2, 64]	μητέρα, καὶ τὸν Ἄρεα ἀπότροφον	γενόμενον	ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ
[2, 146]	λέγουσι οἱ Ἕλληνες ὡς αὐτίκα	γενόμενον	ἐς τὸν μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς
[2, 150]	ἐν Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων πόλι	γενόμενον	ἕτερον τοιοῦτον. τὰ γὰρ Σαρδαναπάλλου
[2, 18]	λόγῳ, καὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον	γενόμενον·	τὸ ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης
[2, 136]	μήτε ἄλλον μηδένα τῶν ἑωυτοῦ	ἀπογενόμενον	θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον τοῦτον
[2, 161]	ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς	φαινόμενον	κακόν, ἵνα δὴ σφέων φθορὴ
[2, 123]	καταφθίνοντος ἐς ἄλλο ζῷον αἰεὶ	γινόμενον	ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλθῃ
[2, 123]	πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα	γινόμενον	ἐσδύνει· τὴν περιήλυσιν δὲ αὐτῇ
[2, 22]	τὸν ἐν τῇ Σκυθικῇ χώρῃ	γινόμενον	φοιτῶσι ἐς χειμασίην ἐς τοὺς
[2, 45]	τῷ βωμῷ κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν	τραπόμενον	πάντας σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν
[2, 49]	ὦν φαλλὸν τὸν τῷ Διονύσῳ	πεμπόμενον	Μελάμπους ἐστὶ ὁ κατηγησάμενος, καὶ
[2, 29]	δὲ ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον οἴχεται	φερόμενον	ὑπὸ ἰσχύος τοῦ ῥόου. τὸ
[2, 141]	τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα κινδυνεύει παρθεῖν.	ὀλοφυρόμενον	δ᾽ ἄρα μιν ἐπελθεῖν ὕπνον,
[2, 141]	τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν	δεησόμενον	αὐτῶν, ἄλλα τε δὴ ἄτιμα
[2, 133]	τὸ μαντήιον τῷ θεῷ ὀνείδισμα,	ἀντιμεμφόμενον	ὅτι ὁ μὲν αὐτοῦ πατὴρ
[2, 155]	τῶν φανερῶν ἦν θῶμα μέγιστον	παρεχόμενον,	φράσω· ἔστι ἐν τῷ τεμένεϊ
[2, 39]	σφι ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ	σεσημασμένον	κτῆνος πρὸς τὸν βωμὸν ὅκου
[2, 112]	κάρτα καλόν τε καὶ εὖ	ἐσκευασμένον,	τοῦ Ἡφαιστείου πρὸς νότον ἄνεμον
[2, 44]	Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ εἶδον πλουσίως	κατεσκευασμένον	ἄλλοισί τε πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ
[2, 91]	Αἴγυπτον τὸ τῆς Χέμμιος οὔνομα,	πεπυσμένον	παρὰ τῆς μητρός. ἀγῶνα δέ
[2, 150]	οὐ νυκτὸς ἀλλὰ μετ᾽ ἡμέρην	ποιεύμενον·	ὀρύσσοντας γὰρ τὸν χοῦν τοὺς
[2, 172]	Ἄμασις τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν	ποιεύμενον,	συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς ἐκ
[2, 68]	δὴ ὦν ἐν ὕδατι δίαιταν	ποιεύμενον,	τὸ στόμα ἔνδοθεν φονέει πᾶν
[2, 162]	οὔ κως ἀεκούσιον ἐγίνετο τὸ	ποιεύμενον,	ὡς διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό
[2, 121]	τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν	προσποιεύμενον,	παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων
[2, 178]	καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον,	καλεύμενον	δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιες
[2, 72]	δὲ καὶ τῶν ἰχθύων τὸν	καλεύμενον	λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν
[2, 124]	ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς τὸ Λιβυκὸν	καλεύμενον	ὄρος, πρὸς τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο
[2, 113]	Αἰγύπτου ἐς τὸ νῦν Κανωβικὸν	καλεύμενον	στόμα τοῦ Νείλου καὶ ἐς
[2, 152]	ὁ δὲ μαθὼν τὸ χρηστήριον	ἐπιτελεύμενον	φίλα τε τοῖσι Ἴωσι καὶ
[2, 105]	κέκληται, τὸ μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου	ἀπικνεύμενον	καλέεται Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ στῆλαι
[2, 174]	φάμενοι ἔχειν τὰ σφέτερα χρήματα	ἀρνεύμενον	ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι
[2, 121]	ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον.	ἀπορεύμενον	δέ μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ
[2, 138]	δὲ ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων μεγίστων	πεφυτευμένον	περὶ νηὸν μέγαν, ἐν τῷ
[2, 8]	τῷ αἱ πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ	κατειλυμένον,	κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ
[2, 155]	ἱρόν, ἐν πόλι δὲ μεγάλῃ	ἱδρυμένον	κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν καλεόμενον στόμα
[2, 44]	εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ Φοινίκων	ἱδρυμένον,	οἳ κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες
[2, 129]	ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τὸν λεὼν	τετρυμένον	ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι
[2, 121]	ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν	ἐκκεχυμένον	οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους·
[2, 120]	εἰ χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι	χρεώμενον	λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων
[2, 73]	οὐ πιστὰ λέγοντες· ἐξ Ἀραβίης	ὁρμώμενον	ἐς τὸ ἱρὸν τοῦ Ἡλίου
[2, 151]	δυνάμιος, ἐκ δὲ τῶν ἑλέων	ὁρμώμενον	μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ.
[2, 133]	τὰ ἕλεα καὶ τὰ ἄλσεα	πλανώμενον	καὶ ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια
[2, 64]	τὸν Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν	ἐξανδρωμένον	ἐθέλοντα τῇ μητρὶ συμμῖξαι, καὶ
[2, 121]	τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα καὶ	εἰρωτώμενον	τά περ καὶ οἱ ἄλλοι,
[2, 124]	δέκα μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν	τρίμηνον	ἑκάστην. χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ
[2, 91]	Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ τούτων γενεηλογέοντες	κατέβαινον	ἐς τὸν Περσέα. ἀπικόμενον δὲ
[2, 82]	γενομένου γὰρ τέρατος φυλάσσουσι γραφόμενοι	τὠποβαῖνον,	καὶ ἤν κοτε ὕστερον παραπλήσιον
[2, 71]	σιμόν, λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας	φαῖνον,	οὐρὴν ἵππου καὶ φωνήν, μέγαθος
[2, 133]	τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν δὲ	δεινὸν	ποιησάμενον πέμψαι ἐς τὸ μαντήιον
[2, 133]	ἐκείνου γενομένους βασιλέας μαθεῖν τοῦτο,	κεῖνον	δὲ οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα τὸν
[2, 121]	καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ	κἀκεῖνον.	τῷ δὲ δόξαι εὖ λέγειν,
[2, 121]	μὲν γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι,	ἐκεῖνον	δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[2, 121]	εἶχον κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, καὶ	ἐκεῖνον	παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν
[2, 173]	ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται, καὶ	ἄμεινον	σὺ ἂν ἤκουες· νῦν δὲ
[2, 160]	ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν	ξεῖνον.	ἀλλ᾽ εἰ δὴ βούλονται δικαίως
[2, 114]	κοτὲ ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος	ξεῖνον	τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ᾽
[2, 8]	τε καὶ νότον, αἰεὶ ἄνω	τεῖνον	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν·
[2, 158]	τοῦ πεδίου τὸ κατὰ Μέμφιν	τεῖνον	ὄρος, ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι
[2, 121]	τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα	λίθινον,	τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐς
[2, 105]	ἡ γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι.	λίνον	δὲ τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ
[2, 105]	Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί·	λίνον	μοῦνοι οὗτοί τε καὶ Αἰγύπτιοι
[2, 79]	ἐν δὲ δὴ καὶ τὸν	Λίνον	ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα· φαίνονται
[2, 79]	ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ Ἕλληνες	Λίνον	ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ μὲν
[2, 78]	περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν ἐν σορῷ	ξύλινον	πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα
[2, 86]	παραδεξάμενοί μιν οἱ προσήκοντες ποιεῦνται	ξύλινον	τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι
[2, 99]	ῥέειν παρὰ τὸ ὄρος τὸ	ψάμμινον	πρὸς Λιβύης, τὸν δὲ Μῖνα
[2, 150]	τὸν Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν	Νίνον	ἐξεφόρεον, ἐς ὃ κατεργάσαντο ὅ
[2, 39]	ἀνακαίουσι, ἔπειτα δὲ ἐπ᾽ αὐτοῦ	οἶνον	κατὰ τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ
[2, 121]	ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον	οἶνον	συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν
[2, 121]	ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν	οἶνον,	συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια
[2, 18]	οὐδὲν σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι	κοινὸν	εἶναι· οἰκέειν τε γὰρ ἔξω
[2, 121]	τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ	ἔπινον	κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ, ὡς πρόσω
[2, 136]	νυν πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ δὲ	Μυκερῖνον	γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον οἱ
[2, 129]	~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου	Μυκερῖνον	ἔλεγον Χέοπος παῖδα· τῷ τὰ
[2, 133]	δὲ οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα τὸν	Μυκερῖνον,	ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ τούτων,
[2, 8]	Λιβύης τῆς Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο	πέτρινον	τείνει, ἐν τῷ αἱ πυραμίδες
[2, 17]	τῷ δὲ Μενδήσιον. τὸ δὲ	Βολβίτινον	στόμα καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ
[2, 129]	οἱ εἶναι ἐν τοῖσι οἰκίοισι	τέκνον.	τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά τε τῷ
[2, 66]	δὴ ἀπικνέονται παρὰ τοὺς ἔρσενας·	φιλότεκνον	γὰρ τὸ θηρίον. πυρκαϊῆς δὲ
[2, 125]	δοκέω, ἐν τῷ τοὺς λίθους	ἔταμνον	καὶ ἦγον καὶ τὸ ὑπὸ
[2, 173]	γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ σεμνῷ	σεμνὸν	θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν τὰ
[2, 121]	ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον	ἄφθονον	ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν
[2, 40]	πλήσαντες δὲ τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον	ἄφθονον	καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ θύουσι, καιομένων
[2, 6]	πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ δὲ	ἄφθονον	λίην, σχοίνοισι. δύναται δὲ ὁ
[2, 124]	ἐσαγαγών. τῇ δὲ πυραμίδι αὐτῇ	χρόνον	γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς
[2, 124]	ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν τρίμηνον ἑκάστην.	χρόνον	δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ λεῷ
[2, 128]	ποιμένος Φιλίτιος, ὃς τοῦτον τὸν	χρόνον	ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα τὰ
[2, 173]	εἰ γὰρ δὴ τὸν πάντα	χρόνον	ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη ἄν, ὥστε
[2, 133]	καὶ τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν	χρόνον	ἐπὶ πολλόν, αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς
[2, 154]	Κᾶρες τούτους τοὺς χώρους οἴκησαν	χρόνον	ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ δὲ οὗτοι
[2, 162]	αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον, οὐδένα δὴ	χρόνον	ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς τοὺς ἑτέρους
[2, 125]	γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον	χρόνον.	~ἐς τοῦτο δὲ ἐλθεῖν Χέοπα
[2, 52]	ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο) καὶ μετὰ	χρόνον	ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν οὐνομάτων ἐν
[2, 125]	καὶ ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε	χρόνον	μὲν οἰκοδόμεον τὰ ἔργα τὸν
[2, 25]	ἡλίου μοῦνος ποταμῶν τοῦτον τὸν	χρόνον,	οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ
[2, 147]	τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα, οὐδένα γὰρ	χρόνον	οἷοί τε ἦσαν ἄνευ βασιλέος
[2, 139]	ἀλλὰ γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι τὸν	χρόνον,	ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν.
[2, 157]	Ἄζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον	χρόνον	πολιορκεομένη ἀντέσχε τῶν ἡμεῖς ἴδμεν.
[2, 57]	ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ	χρόνον	τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι
[2, 13]	τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα	χρόνον	τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ
[2, 52]	χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν τὸν	χρόνον	τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο
[2, 151]	δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ	χρόνον	ὡς ἔθυσαν ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 141]	ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα μιν ἐπελθεῖν	ὕπνον,	καί οἱ δόξαι ἐν τῇ
[2, 151]	αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι	μοῦνον	Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι
[2, 12]	τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι, καὶ ψάμμον	μοῦνον	Αἰγύπτου ὄρος τοῦτο τὸ ὑπὲρ
[2, 161]	ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος δὲ ἓξ ἔτεα	μοῦνον	βασιλεύσαντος Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου ἐς
[2, 133]	πόλιος ὡς μέλλοι ἓξ ἔτεα	μοῦνον	βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν
[2, 15]	Αἴγυπτον, οἳ φασὶ τὸ Δέλτα	μοῦνον	εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης
[2, 52]	καὶ ἦν τὸν χρόνον τοῦτον	μοῦνον)	ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ
[2, 68]	λόγον τοῦ σώματος. γλῶσσαν δὲ	μοῦνον	θηρίων οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ κινέει
[2, 68]	κάτω γνάθον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο	μοῦνον	θηρίων τὴν ἄνω γνάθον προσάγει
[2, 87]	λείπεται τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα	μοῦνον	καὶ τὰ ὀστέα. ἐπεὰν δὲ
[2, 13]	ὅτι μὴ ἐκ τοῦ Διὸς	μοῦνον.	~καὶ ταῦτα μὲν ἐς Ἕλληνας
[2, 3]	ἔξω ἢ τὰ οὐνόματα αὐτῶν	μοῦνον,	νομίζων πάντας ἀνθρώπους ἴσον περὶ
[2, 129]	τὴν θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν	μοῦνόν	οἱ εἶναι ἐν τοῖσι οἰκίοισι
[2, 111]	ἥτις παρὰ τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα	μοῦνον	πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος.
[2, 19]	ὁ Νεῖλος, ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ	μοῦνον	τὸ Δέλτα ἀλλὰ καὶ τοῦ
[2, 48]	ἔχει τὸ αἰδοῖον καὶ κινέει	μοῦνον	τοῦ σώματος, ἔστι λόγος περὶ
[2, 92]	αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ τῶν ἰχθύων	μοῦνον,	τοὺς ἐπεὰν λάβωσι καὶ ἐξέλωσι
[2, 20]	εἰ μὴ ὅσον σημῆναι βουλόμενος	μοῦνον·	τῶν ἡ ἑτέρη μὲν λέγει
[2, 141]	πέμψειν τιμωρούς. τούτοισι δή μιν	πίσυνον	τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς
[2, 135]	ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς	μνημόσυνον	ἑωυτῆς. τῆς ὦν δεκάτης τῶν
[2, 136]	πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου	μνημόσυνον	πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ πλίνθων ποιήσαντα,
[2, 89]	προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν δὲ τὸν	ὁμότεχνον.	~ὃς δ᾽ ἂν ἢ αὐτῶν
[2, 109]	τὸν βασιλέα, κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ	τετράγωνον	διδόντα, καὶ ἀπὸ τούτου τὰς
[2, 91]	ἐστὶ Περσέος τοῦ Δανάης ἱρὸν	τετράγωνον,	πέριξ δὲ αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι.
[2, 60]	δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα τὸν	πλόον,	αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκες καὶ
[2, 115]	οὔνομα, καὶ δὴ καὶ τὸν	πλόον	ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι. μετὰ δὲ
[2, 96]	ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει τὸν	πλόον.	ἔστι δέ σφι τὰ πλοῖα
[2, 175]	δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος	πλόον	καὶ εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ
[2, 47]	καὶ τὸν σπλῆνα καὶ τὸν	ἐπίπλοον	συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽ ὦν ἐκάλυψε
[2, 96]	ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ	ῥόον	δὲ κομίζεται ὧδε· ἔστι ἐκ
[2, 93]	ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ διὰ τὸν	ῥόον.	ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ
[2, 181]	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἦν	σόον,	ἔξω τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων ἄστεος.
[2, 143]	κολοσσοὺς ξυλίνους τοσούτους ὅσους περ	εἶπον·	ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος αὐτόθι ἱστᾷ
[2, 14]	σφι θέλοι, ὡς καὶ πρότερον	εἶπον,	ἡ χώρη ἡ ἔνερθε Μέμφιος
[2, 65]	εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος	εἶπον.	νόμος δὲ ἐστὶ περὶ τῶν
[2, 76]	πυγαίου ἄκρου ταῦτα δὲ τὰ	εἶπον	πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα
[2, 13]	πείσεσθαι τὸν πάντα χρόνον τὸν	ἐπίλοιπον	Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας
[2, 11]	μὲν ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης	κόλπον	ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν δὲ
[2, 11]	πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον	κόλπον	καὶ τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι
[2, 11]	Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον	κόλπον,	τί μιν κωλύει ῥέοντος τούτου
[2, 158]	καὶ νότον ἄνεμον ἐς τὸν	κόλπον	τὸν Ἀράβιον. τῇ δὲ ἐλάχιστον
[2, 158]	ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς τὸν Ἀράβιον	κόλπον.	τοῦτο μὲν τὸ συντομώτατον, ἡ
[2, 57]	γυνή· ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος	τρόπον	ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ
[2, 8]	ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ τὸν αὐτὸν	τρόπον	καὶ τοῦ Ἀραβίου τὰ πρὸς
[2, 125]	ὧδε αὕτη ἡ πυραμίς· ἀναβαθμῶν	τρόπον,	τὰς μετεξέτεροι κρόσσας οἳ δὲ
[2, 96]	τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι	τρόπον	τοιόνδε· περὶ γόμφους πυκνοὺς καὶ
[2, 41]	θάπτουσι δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς	τρόπον	τόνδε· τὰς μὲν θηλέας ἐς
[2, 176]	Σάι, κείμενος κατὰ τὸν αὐτὸν	τρόπον	τῷ ἐν Μέμφι. τῇ Ἴσι
[2, 14]	δὴ νῦν γε οὗτοι ἀπονητότατα	καρπὸν	κομίζονται ἐκ γῆς τῶν τε
[2, 94]	ταῦτα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα	καρπὸν	φέρει πολλὸν μὲν δυσώδεα δέ·
[2, 76]	πρόσωπον δὲ ἐς τὰ μάλιστα	ἐπίγρυπον,	μέγαθος ὅσον κρέξ. τῶν μὲν
[2, 86]	μιν οἱ προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον	τύπον	ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι τὸν
[2, 143]	παρ᾽ αὐτοῦ ἀπὸ θεοῦ γενέσθαι	ἄνθρωπον·	ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε, φάμενοι ἕκαστον
[2, 4]	γενόμενα. βασιλεῦσαι δὲ πρῶτον Αἰγύπτου	ἄνθρωπον	ἔλεγον Μῖνα· ἐπὶ τούτου, πλὴν
[2, 45]	ἐόντα τὸν Ἡρακλέα καὶ ἔτι	ἄνθρωπον,	ὡς δὴ φασί, κῶς φύσιν
[2, 76]	πᾶσα, σκέλεα δὲ φορέει γεράνου,	πρόσωπον	δὲ ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον,
[2, 76]	ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα δὲ καὶ	πρόσωπον	ἐμφερὴς τῇ ἑτέρῃ. τοῦ δὲ
[2, 85]	κεφαλὴν πηλῷ ἢ καὶ τὸ	πρόσωπον,	κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι
[2, 46]	Πανὸς τὤγαλμα κατά περ Ἕλληνες	αἰγοπρόσωπον	καὶ τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες
[2, 42]	οἱ ἑωυτὸν ἐπιδέξαι. ἀπὸ τούτου	κριοπρόσωπον	τοῦ Διὸς τὤγαλμα ποιεῦσι Αἰγύπτιοι,
[2, 124]	ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ πανταχῇ	μέτωπον	ἕκαστον ὀκτὼ. πλέθρα ἐούσης τετραγώνου
[2, 143]	γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες ἐς τὸ	μέγαρον	ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες
[2, 141]	ἀπορίην ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς τὸ	μέγαρον	πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα κινδυνεύει
[2, 37]	οὐδὲ ὁρέοντες ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ	καθαρὸν	εἶναί μιν ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ
[2, 38]	μίαν ἴδηται ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ	καθαρὸν	εἶναι νομίζει. δίζηται δὲ ταῦτα
[2, 47]	ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι	μιαρὸν	ἥγηνται θηρίον εἶναι, καὶ τοῦτο
[2, 37]	ἵνα μήτε φθεὶρ μήτε ἄλλο	μυσαρὸν	μηδὲν ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι τοὺς
[2, 113]	τὰ περὶ Ἑλένην γενέσθαι ὧδε.	Ἀλέξανδρον	ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν
[2, 115]	ταῦτα ὁ Θῶνις συλλαμβάνει τὸν	Ἀλέξανδρον	καὶ τὰς νέας αὐτοῦ κατίσχει,
[2, 115]	ἀνακομισθέντων δὲ πάντων, εἰρώτα τὸν	Ἀλέξανδρον	ὁ Πρωτεὺς τίς εἴη καὶ
[2, 120]	μὲν οὐδὲ ἡ βασιληίη ἐς	Ἀλέξανδρον	περιήιε, ὥστε γέροντος Πριάμου ἐόντος
[2, 122]	ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν. φᾶρος δὲ	αὐτημερὸν	ἐξυφήναντες οἱ ἱρέες κατ᾽ ὦν
[2, 111]	δύο λιθίνους, ἐξ ἑνὸς ἐόντα	ἑκάτερον	λίθου, μῆκος μὲν ἑκάτερον πηχέων
[2, 111]	ἐόντα ἑκάτερον λίθου, μῆκος μὲν	ἑκάτερον	πηχέων ἑκατόν, εὖρος δὲ ὀκτὼ
[2, 41]	τοῖσι προαστείοισι, τὸ κέρας τὸ	ἕτερον	ἢ καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου
[2, 150]	κατεργάσαντο ὅ τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον	ἕτερον	ἤκουσα καὶ κατὰ τὸ τῆς
[2, 28]	πρὸς βορέην ἄνεμον, τὸ δ᾽	ἕτερον	ἥμισυ ἐπ᾽ Αἰθιοπίης τε καὶ
[2, 29]	τοῦτο τὸ χωρίον, αὖτις ἐς	ἕτερον	πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι,
[2, 5]	ἔτι τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι δὲ	ἕτερον	τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ φύσις ἐστὶ
[2, 11]	ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται.	ἕτερον	τοιοῦτον κόλπον καὶ τὴν Αἴγυπτον
[2, 150]	Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον	ἕτερον	τοιοῦτον. τὰ γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ
[2, 149]	καὶ τὸ κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται	ἕτερον	τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι
[2, 147]	πλέον τι δίζησθαι ἔχειν τὸν	ἕτερον	τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε φίλους
[2, 106]	δὲ τοῦ ὤμου ἐς τὸν	ἕτερον	ὦμον διὰ τῶν στηθέων γράμματα
[2, 160]	εἴ τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων	δικαιότερον	ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων
[2, 68]	νύκτα πᾶσαν ἐν τῷ ποταμῷ·	θερμότερον	γὰρ δή ἐστι τὸ ὕδωρ
[2, 104]	οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ	πρότερον	αὐτὸς ἢ ἀκούσας ἄλλων λέγω.
[2, 161]	ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν	πρότερον	βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα πέντε καὶ
[2, 23]	Ὅμηρον δὲ ἢ τινὰ τῶν	πρότερον	γενομένων ποιητέων δοκέω τὸ οὔνομα
[2, 143]	οὔτε τὰ κατὰ τοὺς θανάτους.	~πρότερον	δὲ Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ ἐν
[2, 56]	γυνὴ αὕτη τῆς νῦν Ἑλλάδος,	πρότερον	δὲ Πελασγίης καλευμένης τῆς αὐτῆς
[2, 9]	παρὰ θάλασσαν ἤδη μοι καὶ	πρότερον	δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων τε ἐστὶ
[2, 140]	κομίζειν. ταύτην τὴν νῆσον οὐδεὶς	πρότερον	ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ ἔτεα
[2, 172]	τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι· εἰ γὰρ	πρότερον	εἶναι δημότης, ἀλλ᾽ ἐν τῷ
[2, 14]	εἴ σφι θέλοι, ὡς καὶ	πρότερον	εἶπον, ἡ χώρη ἡ ἔνερθε
[2, 169]	πόλιν, ἐς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία	πρότερον	ἐόντα, τότε δὲ Ἀμάσιος ἤδη
[2, 180]	τριηκοσίων ταλάντων ἐξεργάσασθαι ὁ γὰρ	πρότερον	ἐὼν αὐτόθι αὐτόματος κατεκάη) τοὺς
[2, 136]	βουλόμενον τοῦτον τὸν βασιλέα τοὺς	πρότερον	ἑωυτοῦ βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον
[2, 11]	δὴ ἐν τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ	πρότερον	ἢ ἐμὲ γενέσθαι οὐκ ἂν
[2, 87]	κοιλίης τὴν κεδρίην τὴν ἐσῆκαν	πρότερον.	ἣ δὲ ἔχει τοσαύτην δύναμιν
[2, 172]	ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς τὸν	πρότερον	μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε
[2, 50]	Ποσειδέωνος καὶ Διοσκούρων, ὡς καὶ	πρότερόν	μοι ταῦτα εἴρηται, καὶ Ἥρης
[2, 61]	τῇ Ἴσι τὴν ὁρτήν, εἴρηται	προτερόν	μοι· τύπτονται μὲν γὰρ δὴ
[2, 52]	μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ πάντα	πρότερον	οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς
[2, 123]	οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ μὲν	πρότερον	οἳ δὲ ὕστερον, ὡς ἰδίῳ
[2, 64]	μητρός, οἷα οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν	πρότερον,	οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν,
[2, 142]	οὐδένα γενέσθαι· οὐ μέντοι οὐδὲ	πρότερον	οὐδὲ ὕστερον ἐν τοῖσι ὑπολοίποισι
[2, 51]	λέγω· τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον	πρότερον	Πελασγοὶ οὗτοι οἵ περ Ἀθηναίοισι
[2, 156]	τῇ νήσῳ ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ	πρότερον	πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ
[2, 53]	εἴδεα αὐτῶν σημήναντες. οἱ δὲ	πρότερον	ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων τῶν ἀνδρῶν
[2, 144]	δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ	πρότερον	τῶν ἀνδρῶν τούτων θεοὺς εἶναι
[2, 152]	Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον	πρότερον	φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς
[2, 152]	τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ ἰδὼν	πρότερον	χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι
[2, 15]	λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν	πρότερον	χώρην. ἤδη γάρ σφι τό
[2, 155]	χρηστήριον ἐστὶ Βουτώ, ὡς καὶ	πρότερον	ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν δὲ ἐστὶ
[2, 129]	τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ βουλόμενον	περισσότερόν	τι τῶν ἄλλων θάψαι τὴν
[2, 161]	αὐτὸς δὲ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων	ἀσφαλέστερον	ἄρχοι. ταῦτα δὲ δεινὰ ποιεύμενοι
[2, 154]	Νείλου. τούτους μὲν δὴ χρόνῳ	ὕστερον	βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε
[2, 101]	ἡ περίοδος ὅσων ἐστὶ σταδίων	ὕστερον	δηλώσω, πυραμίδας τε ἐν αὐτῇ
[2, 53]	λεγόμενοι τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι	ὕστερον,	ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων τὰ
[2, 142]	οὐ μέντοι οὐδὲ πρότερον οὐδὲ	ὕστερον	ἐν τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι
[2, 52]	παρὰ δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο	ὕστερον.	~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο ἕκαστος τῶν
[2, 154]	βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα καὶ τὰ	ὕστερον)	ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ οὗτοι
[2, 121]	ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα τῶν	ὕστερον	ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽
[2, 146]	γενόμενος. δῆλά μοι γέγονε ὅτι	ὕστερον	ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες τούτων τὰ
[2, 82]	γραφόμενοι τὠποβαῖνον, καὶ ἤν κοτε	ὕστερον	παραπλήσιον τούτῳ γένηται, κατὰ τὠυτὸ
[2, 18]	τὸ ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης	ὕστερον	περὶ Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ γὰρ
[2, 52]	θεῶν τῶν ἄλλων, Διονύσου δὲ	ὕστερον	πολλῷ ἐπύθοντο) καὶ μετὰ χρόνον
[2, 54]	οὐ δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ	ὕστερον	ταῦτα περὶ αὐτέων τά περ
[2, 135]	τὸ οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ	ὕστερον	ταύτης, τῇ οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη,
[2, 134]	τοῦτον. ἔτεσι γὰρ κάρτα πολλοῖσι	ὕστερον	τούτων τῶν βασιλέων τῶν τὰς
[2, 123]	οἳ μὲν πρότερον οἳ δὲ	ὕστερον,	ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν
[2, 22]	ἀπὸ τῶν χωρέων τουτέων θερμοί·	δεύτερον	δὲ ὅτι ἄνομβρος ἡ χώρη
[2, 125]	ἀπὸ τούτου δὲ ἐπὶ τὸν	δεύτερον	εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽ ἄλλης μηχανῆς·
[2, 152]	εἰσί. μετὰ δὲ βασιλεύοντα τὸ	δεύτερον	πρὸς τῶν ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει
[2, 4]	ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι δὲ τοσῷδε	σοφώτερον	Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες
[2, 8]	γὰρ τῆς Ἀραβίης ὄρος παρατέταται,	φέρον	ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς μεσαμβρίην τε
[2, 125]	ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς τε	σίδηρον	τῷ ἐργάζοντο καὶ σιτία καὶ
[2, 109]	ἅπασι τοῦτον ἔλεγον τὸν βασιλέα,	κλῆρον	ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον διδόντα, καὶ
[2, 146]	ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς τὸν	μηρὸν	ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ ἤνεικε ἐς
[2, 23]	ἔγωγε οἶδα ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα,	Ὅμηρον	δὲ ἢ τινὰ τῶν πρότερον
[2, 53]	τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε καὶ	Ὅμηρον	ἔχοντα ἐγὼ λέγω. ~χρηστηρίων δὲ
[2, 53]	εἰπεῖν λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ καὶ	Ὅμηρον	ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ
[2, 26]	τὴν ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα	ξηρὸν	τὸν ταύτῃ εἶναι, διακαίων τὴν
[2, 99]	ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ μὲν ἀρχαῖον	ῥέεθρον	ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι
[2, 29]	διεκπλώσας ἐς τοῦ Νείλου τὸ	ῥέεθρον	ἥξεις, τὸ ἐς τὴν λίμνην
[2, 11]	εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ	ῥέεθρον	ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν
[2, 19]	ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ	ῥέεθρον,	ὥστε βραχὺς τὸν χειμῶνα ἅπαντα
[2, 149]	ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι εἰσὶ στάδιον	ἑξάπλεθρον,	ἑξαπέδου τε τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης
[2, 41]	Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης	ἱρὸν	ἅγιον ἵδρυται. ἐκ ταύτης τῆς
[2, 176]	Ἴσι τε τὸ ἐν Μέμφι	ἱρὸν	Ἄμασις ἐστὶ ὁ ἐξοικοδομήσας, ἐὸν
[2, 111]	ἔχειν, ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ	ἱρὸν	ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς δύο
[2, 42]	ποιήσαντες τύπτονται οἱ περὶ τὸ	ἱρὸν	ἅπαντες τὸν κριὸν καὶ ἔπειτα
[2, 138]	γλῶσσαν ἐστὶ Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽	ἱρὸν	αὐτῆς ὧδε ἔχει. πλὴν τῆς
[2, 155]	ὡς καὶ πρότερον ὠνόμασταί μοι.	ἱρὸν	δὲ ἐστὶ ἐν τῇ Βουτοῖ
[2, 122]	φᾶρος ἐς ὁδὸν φέρουσαν ἐς	ἱρὸν	Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν
[2, 56]	ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι	ἱρὸν	Διός, ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην
[2, 56]	αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ	ἱρὸν	Διός, ὥσπερ ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν
[2, 55]	ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ περὶ τὸ	ἱρόν.	~ἐγὼ δ᾽ ἔχω περὶ αὐτῶν
[2, 112]	Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ τοῦτο τὸ	ἱρὸν	εἶναι Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ
[2, 72]	τῶν ἰχθύων τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν	ἱρὸν	εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν, ἱροὺς
[2, 155]	ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν Λητοῦς	ἱρόν,	ἐν πόλι δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον
[2, 108]	κομισθέντας ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸ	ἱρόν,	ἐόντας μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν
[2, 113]	τὸ καὶ νῦν ἐστι Ἡρακλέος	ἱρόν,	ἐς τὸ ἢν καταφυγὼν οἰκέτης
[2, 137]	Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν τῇ καὶ	ἱρόν	ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον· μέζω μὲν
[2, 156]	μοι τῶν περὶ τοῦτο τὸ	ἱρὸν	ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν δὲ δευτέρων
[2, 113]	θεράποντες πυθόμενοι τὸν περὶ τὸ	ἱρὸν	ἔχοντα νόμον, ἱκέται δὲ ἱζόμενοι
[2, 42]	μὲν δὴ Διὸς Θηβαιέος ἵδρυνται	ἱρὸν	ἤ νομοῦ τοῦ Θηβαίου εἰσί,
[2, 42]	ὅσοι δὲ τοῦ Μένδητος ἔκτηνται	ἱρὸν	ἢ νομοῦ τοῦ Μενδησίου εἰσί,
[2, 44]	τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι	ἱρὸν	Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ εἶδον πλουσίως
[2, 44]	ἐν τῇ Τύρῳ καὶ ἄλλο	ἱρὸν	Ἡρακλέος ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου εἶναι·
[2, 44]	ἐς Θάσον, ἐν τῇ εὗρον	ἱρὸν	Ἡρακλέος ὑπὸ Φοινίκων ἱδρυμένον, οἳ
[2, 99]	τοῦτο δὲ τοῦ Ἡφαίστου τὸ	ἱρὸν	ἱδρύσασθαι ἐν αὐτῇ, ἐὸν μέγα
[2, 59]	τῇ πόλι ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος	ἱρόν,	ἵδρυται δὲ ἡ πόλις αὕτη
[2, 44]	εἴη ἐξ οὗ σφι τὸ	ἱρὸν	ἵδρυται. εὗρον δὲ οὐδὲ τούτους
[2, 138]	ἐν μέσῃ τῇ πόλι τὸ	ἱρὸν	κατορᾶται πάντοθεν περιιόντι· ἅτε γὰρ
[2, 156]	κειμένη παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ	ἱρόν,	λέγεται δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι
[2, 64]	γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς	ἱρόν,	νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι κατά περ
[2, 63]	τῇ προτεραίῃ ἐς ἄλλο οἴκημα	ἱρόν.	οἱ μὲν δὴ ὀλίγοι οἱ
[2, 47]	συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς	ἱρὸν	οὐδὲν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται
[2, 40]	ἡ καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο	ἱρόν	σφι κατέστηκε· τὴν δ᾽ ὦν
[2, 73]	Αἰγύπτου ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ	ἱρόν.	ταῦτα μὲν τοῦτον τὸν ὄρνιν
[2, 91]	πόλι ἐστὶ Περσέος τοῦ Δανάης	ἱρὸν	τετράγωνον, πέριξ δὲ αὐτοῦ φοίνικες
[2, 122]	δύο λύκων ἄγεσθαι ἐς τὸ	ἱρὸν	τῆς Δήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος
[2, 51]	Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ δὲ Πελασγοὶ	ἱρόν	τινα λόγον περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν,
[2, 182]	οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι δὲ τὸ	ἱρὸν	τὸ ἐν Λίνδῳ τὸ τῆς
[2, 112]	ἐν τῷ τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος	ἱρὸν	τὸ καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι
[2, 138]	πέφυκε· φέρει δὲ ἐς Ἑρμέω	ἱρόν.	τὸ μὲν δὴ ἱρὸν τοῦτο
[2, 73]	ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον ἐς τὸ	ἱρὸν	τοῦ Ἡλίου κομίζειν τὸν πατέρα
[2, 44]	ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ καὶ τὸ	ἱρὸν	τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι, εἶναι δὲ
[2, 138]	Ἑρμέω ἱρόν. τὸ μὲν δὴ	ἱρὸν	τοῦτο οὕτω ἔχει. ~τέλος δὲ
[2, 175]	ἔσω γάρ μιν ἐς τὸ	ἱρόν	φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι·
[2, 125]	τὸ πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν,	ἤειρον	τοὺς ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι ξύλων
[2, 103]	~ταῦτα δὲ ποιέων διεξήιε τὴν	ἤπειρον,	ἐς ὃ ἐκ τῆς Ἀσίης
[2, 10]	Ἐχινάδων νήσων τὰς ἡμισέας ἤδη	ἤπειρον	πεποίηκε. ~ἔστι δὲ τῆς Ἀραβίης
[2, 48]	σφάξας ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν	χοῖρον	αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων.
[2, 48]	Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς τῇ δορπίῃ	χοῖρον	πρὸ τῶν θυρέων σφάξας ἕκαστος
[2, 85]	ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν	νεκρὸν	αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν πόλιν
[2, 78]	ἀπὸ δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ	νεκρὸν	ἐν σορῷ ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον
[2, 86]	ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι τὸν	νεκρόν,	καὶ κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι ἐν
[2, 86]	παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν	νεκρὸν	κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα
[2, 86]	ἥντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι τὸν	νεκρόν.	οἳ μὲν δὴ ἐκποδὼν μισθῷ
[2, 87]	ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν οὕτω τὸν	νεκρόν,	οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ
[2, 90]	ἅτε πλέον τι ἢ ἀνθρώπου	νεκρὸν	χειραπτάζοντες θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι
[2, 7]	νηὸν τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου.	σμικρόν	τι τὸ διάφορον εὕροι τις
[2, 2]	δὲ ὡς οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος	πόρον	οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν, οἳ γενοίατο
[2, 7]	τοῦ Ὀλυμπίου. σμικρόν τι τὸ	διάφορον	εὕροι τις ἂν λογιζόμενος τῶν
[2, 36]	πηλὸν τῇσι χερσί, καὶ τὴν	κόπρον	ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα ὧλλοι μὲν
[2, 182]	ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις, εἷλε δὲ	Κύπρον	πρῶτος ἀνθρώπων καὶ κατεστρέψατο ἐς
[2, 6]	τριήκοντα στάδια, ὁ δὲ σχοῖνος,	μέτρον	ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια. οὕτω
[2, 41]	ἔστι μὲν ἐν τῷ Δέλτα,	περίμετρον	δὲ αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα.
[2, 15]	Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς τὸ	περίμετρον	στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[2, 149]	λαβύρινθος οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς τὸ	περίμετρον	τῆς περιόδου εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι
[2, 12]	καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε καὶ	ὑπόπετρον	ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ καὶ τόδε
[2, 87]	ἐξάγει· τὰς δὲ σάρκας τὸ	λίτρον	κατατήκει, καὶ δὴ λείπεται τοῦ
[2, 122]	ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς	χειρόμακτρον	χρύσεον. ἀπὸ δὲ τῆς Ραμψινίτου
[2, 95]	ἄλλα μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν	ἀμφίβληστρον	ἔκτηται, τῷ τῆς μὲν ἡμέρης
[2, 95]	κοίτῃ, περὶ ταύτην ἵστησι τὸ	ἀμφίβληστρον	καὶ ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ
[2, 26]	Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν ἂν τὸν	Ἴστρον	τά περ νῦν ἐργάζεται τὸν
[2, 70]	ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ	ἄγκιστρον,	μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν,
[2, 121]	ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν	θησαυρὸν	τοῦ βασιλέος· σαφέως δὲ αὐτοῖσι
[2, 44]	οὗ σφι τὸ ἱρὸν ἵδρυται.	εὗρον	δὲ οὐδὲ τούτους τοῖσι Ἕλλησι
[2, 44]	καὶ ἐς Θάσον, ἐν τῇ	εὗρον	ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ Φοινίκων ἱδρυμένον,
[2, 44]	εἶναι δὲ ἔτεα ἀπ᾽ οὗ	Τύρον	οἰκέουσι τριηκόσια καὶ δισχίλια. εἶδον
[2, 44]	τε ἦν, ἔπλευσα καὶ ἐς	Τύρον	τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι
[2, 32]	διεξιέναι, τὴν ὁδὸν ποιευμένους πρὸς	ζέφυρον	ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ χῶρον πολλὸν
[2, 68]	ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν	ζέφυρον)	ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος ἐσδύνων ἐς
[2, 136]	τῷ δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ	ἐνέχυρον	τήνδε ἐπεῖναι ζημίην μὴ βουλομένῳ
[2, 136]	χρημάτων, γενέσθαι νόμον Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα	ἐνέχυρον	τοῦ πατρὸς τὸν νέκυν οὕτω
[2, 144]	εἶναι· ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι	ὦρον	τὸν Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα
[2, 122]	αὐτῆς, καί μιν πάλιν ἀπικέσθαι	δῶρον	ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον χρύσεον.
[2, 5]	Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε γῆ καὶ	δῶρον	τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὰ κατύπερθε
[2, 79]	μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν	ἄνωρον	θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι,
[2, 97]	ὀξὺ τοῦ Δέλτα καὶ παρὰ	Κερκάσωρον	πόλιν· ἐς δὲ Ναύκρατιν ἀπὸ
[2, 41]	ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι ἐς ἕνα	χῶρον	πάντες. κατὰ ταὐτὰ δὲ τοῖσι
[2, 32]	πρὸς ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ	χῶρον	πολλὸν ψαμμώδεα καὶ ἐν πολλῇσι
[2, 44]	οἳ κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες	Θάσον	ἔκτισαν· καὶ ταῦτα καὶ πέντε
[2, 44]	εἶναι· ἀπικόμην δὲ καὶ ἐς	Θάσον,	ἐν τῇ εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος
[2, 154]	ἀντίους ἀλλήλων, τοῦ Νείλου τὸ	μέσον	ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα·
[2, 17]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου σχίζων	μέσον	τὸ Δέλτα ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ,
[2, 25]	χειμῶνος ἀπέρχεται ὁ ἥλιος ἐς	μέσον	τὸν οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ τὸ
[2, 70]	δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς	μέσον	τὸν ποταμόν, αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[2, 25]	θέρος ἔωθε ποιέειν ἰὼν τὸ	μέσον	τοῦ οὐρανοῦ· ἕλκει γὰρ ἐπ᾽
[2, 99]	τὸν δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ	μέσον	τῶν ὀρέων ῥέειν. ἔτι δὲ
[2, 10]	περὶ Ἴλιον καὶ Τευθρανίην καὶ	Ἔφεσόν	τε καὶ Μαιάνδρου πεδίον, ὥς
[2, 156]	εἶναι θυγατέρα Δήμητρος. τὴν δὲ	νῆσον	διὰ τοῦτο γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα
[2, 140]	καὶ σποδὸν κομίζειν. ταύτην τὴν	νῆσον	οὐδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν,
[2, 127]	δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος ἔσω	νῆσον	περιρρέει, ἐν τῇ αὐτὸν λέγουσι
[2, 29]	ἐς πεδίον λεῖον, ἐν τῷ	νῆσον	περιρρέει ὁ Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα
[2, 140]	ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα	νῆσον	χώσας σποδῷ τε καὶ γῇ
[2, 109]	τοῦτον ἔλεγον τὸν βασιλέα, κλῆρον	ἴσον	ἑκάστῳ τετράγωνον διδόντα, καὶ ἀπὸ
[2, 25]	γὰρ μετὰ πάντων τῶν ὑδάτων	ἴσον	ἕλκεται, τὸν δὲ χειμῶνα μοῦνος
[2, 124]	πλέθρα ἐούσης τετραγώνου καὶ ὕψος	ἴσον,	λίθου δὲ ξεστοῦ τε καὶ
[2, 3]	αὐτῶν μοῦνον, νομίζων πάντας ἀνθρώπους	ἴσον	περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽
[2, 171]	μοι πέρι εὔστομα κείσθω, πλὴν	ὅσον	αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ λέγειν· αἱ
[2, 73]	μιν οὐκ εἶδον εἰ μὴ	ὅσον	γραφῇ· καὶ γὰρ δὴ καὶ
[2, 9]	τε ἐστὶ σταδίων καὶ τρισχιλίων,	ὅσον	δέ τι ἀπὸ θαλάσσης ἐς
[2, 103]	ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον	ὅσον	δὴ αὐτοῦ κατέλιπε τῆς χώρης
[2, 32]	καὶ Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν	ὅσον	Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι· τὰ
[2, 135]	ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους,	ὅσον	ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε
[2, 76]	ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος	ὅσον	κρέξ. τῶν μὲν δὴ μελαινέων
[2, 34]	δὲ τοῦ ῥεύματος αὐτοῦ, ἐπ᾽	ὅσον	μακρότατον ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται·
[2, 136]	πυραμίδας· προέχω γὰρ αὐτέων τοσοῦτον	ὅσον	ὁ Ζεὺς τῶν ἄλλων θεῶν.
[2, 20]	οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ μὴ	ὅσον	σημῆναι βουλόμενος μοῦνον· τῶν ἡ
[2, 71]	οὐρὴν ἵππου καὶ φωνήν, μέγαθος	ὅσον	τε βοῦς ὁ μέγιστος· τὸ
[2, 96]	ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα	ὅσον	τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι
[2, 73]	πρῶτον τῆς σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν	ὅσον	τε δυνατός ἐστι φέρειν, μετὰ
[2, 99]	Λιβύης, τὸν δὲ Μῖνα ἄνωθεν,	ὅσον	τε ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ Μέμφιος,
[2, 92]	τρέπουσι, τὸ δὲ κάτω λελειμμένον	ὅσον	τε ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι καὶ
[2, 8]	χωρίον ὡς εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽	ὅσον	τε ἡμερέων τεσσέρων καὶ δέκα1
[2, 48]	φαλλῶν ἄλλα σφι ἐστὶ ἐξευρημένα,	ὅσον	τε πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ
[2, 78]	καὶ γραφῇ καὶ ἔργῳ, μέγαθος	ὅσον	τε πηχυαῖον ἢ δίπηχυν, δεικνὺς
[2, 92]	ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ τρωκτὰ	ὅσον	τε πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά,
[2, 22]	τούτους. εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ	ὅσον	ὦν ταύτην τὴν χώρην δι᾽
[2, 126]	ἐπ᾽ οἰκήματος προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον	ὁκόσον	δή τι· οὐ γὰρ δὴ
[2, 139]	γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι τὸν χρόνον,	ὁκόσον	κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν. ἐν
[2, 99]	τούτῳ τῷ πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι	χέρσον	γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν
[2, 48]	τὸ αἰδοῖον, οὐ πολλῷ τεῳ	ἔλασσον	ἐὸν τοῦ ἄλλου σώματος· προηγέεται
[2, 124]	ἔργον ἐὸν οὐ πολλῷ τεῳ	ἔλασσον	τῆς πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ δοκέειν·
[2, 19]	καὶ πλέον ἔτι τούτου καὶ	ἔλασσον.	τοῦ ποταμοῦ δὲ φύσιος πέρι
[2, 6]	μεμετρήκασι τὴν χώρην, ὅσοι δὲ	ἧσσον	γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ δὲ πολλὴν
[2, 135]	ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο,	ἧσσον	δὲ τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος
[2, 94]	ἔστι δὲ πῖον καὶ οὐδὲν	ἧσσον	τοῦ ἐλαίου τῷ λύχνῳ προσηνές,
[2, 176]	ἐν Μέμφι τὸν ὕπτιον κείμενον	κολοσσὸν	τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ πόδες
[2, 28]	μὴ δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην ἐς	βυσσὸν	ἰέναι. ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς οὐδὲν
[2, 28]	ταύτῃ καὶ οὐκ ἐξικέσθαι ἐς	βυσσόν.	οὕτω μὲν δὴ ὁ γραμματιστής,
[2, 108]	ἐν Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι	ὤρυσσον,	ἐποίευν τε οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον,
[2, 150]	σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια οἰκία	ὤρυσσον,	τὸν δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον
[2, 48]	αἳ δὲ ἕπονται ἀείδουσαι τὸν	Διόνυσον.	διότι δὲ μέζον τε ἔχει
[2, 42]	τε καὶ Ὀσίριος, τὸν δὴ	Διόνυσον	εἶναι λέγουσι· τούτους δὲ ὁμοίως
[2, 29]	ἐν ταύτῃ Δία θεῶν καὶ	Διόνυσον	μούνους σέβονται, τούτους τε μεγάλως
[2, 49]	Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ τὸν	Διόνυσον,	ὀλίγα αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ γὰρ
[2, 49]	μάλιστα Μελάμπους τὰ περὶ τὸν	Διόνυσον	παρὰ Κάδμου τε τοῦ Τυρίου
[2, 123]	κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα καὶ	Διόνυσον.	πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε τὸν
[2, 146]	τῶν προγεγονότων θεῶν. νῦν δὲ	Διόνυσόν	τε λέγουσι οἱ Ἕλληνες ὡς
[2, 182]	τοῦτο μὲν ἐς Κυρήνην ἄγαλμα	ἐπίχρυσον	Ἀθηναίης καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ
[2, 160]	τὰ κατήκει σφέας ποιέειν περὶ	τὸν	ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ πάντα
[2, 160]	ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον	τὸν	ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων δὲ μηδενὶ
[2, 127]	δὲ τούτου ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην	τὸν	ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ τοῦτον
[2, 107]	ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι,	τὸν	ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε ὁ
[2, 121]	οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν	τὸν	ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ
[2, 108]	ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος	τὸν	ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ τὸν
[2, 100]	Νίτωκρις· τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ,	τὸν	Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες
[2, 107]	τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ	τὸν	Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα
[2, 140]	Σαβακῶς. ~ὡς δ᾽ ἄρα οἴχεσθαι	τὸν	Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις τὸν
[2, 152]	δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα	τὸν	Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ τὸν
[2, 137]	πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ Σαβακῶν	τὸν	Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν δὴ
[2, 115]	δὲ ταῦτα ὁ Θῶνις συλλαμβάνει	τὸν	Ἀλέξανδρον καὶ τὰς νέας αὐτοῦ
[2, 115]	ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ πάντων, εἰρώτα	τὸν	Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτεὺς τίς εἴη
[2, 172]	τὰ μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο	τὸν	Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ ἐν οὐδεμιῇ
[2, 162]	παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς δὲ ἀπικόμενος	τὸν	Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις, ὁ
[2, 163]	Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ περὶ	τὸν	Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς ξείνους· ἔν
[2, 162]	πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα	τὸν	Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα
[2, 44]	γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ ἢ	τὸν	Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι
[2, 121]	δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι,	τὸν	ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον,
[2, 111]	βασιληίην τὸν παῖδα αὐτοῦ Φερῶν,	τὸν	ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι
[2, 144]	βασιλεῦσαι ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα,	τὸν	Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα
[2, 161]	ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες	τὸν	Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι
[2, 163]	ἀξιοθέητα. καὶ οἵ τε περὶ	τὸν	Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν
[2, 162]	ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς	τὸν	Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν,
[2, 162]	ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐπὶ	τὸν	Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ ταῦτα ὁ
[2, 169]	ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω δὴ παραδιδοῖ	τὸν	Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ
[2, 11]	ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον	τὸν	Ἀράβιον κόλπον, τί μιν κωλύει
[2, 158]	εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς	τὸν	Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ
[2, 158]	νότον ἄνεμον ἐς τὸν κόλπον	τὸν	Ἀράβιον. τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ
[2, 141]	ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων	τὸν	Ἀραβίων στρατόν· αὐτὸς γάρ οἱ
[2, 64]	τοῦ Ἄρεος τὴν μητέρα, καὶ	τὸν	Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον
[2, 19]	ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας δὲ ἐς	τὸν	ἀριθμὸν τουτέων τῶν ἡμερέων ὀπίσω
[2, 7]	πόλιν ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ ἐς	τὸν	ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου
[2, 2]	πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε Φρύγας καλέοντας	τὸν	ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 175]	φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι·	τὸν	ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς στέγης
[2, 118]	δίκας αἰτέειν· τοὺς δὲ Τευκροὺς	τὸν	αὐτὸν λόγον λέγειν τότε καὶ
[2, 118]	οὐκ ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ	τὸν	αὐτὸν λόγου τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο,
[2, 8]	πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ	τὸν	αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου
[2, 176]	καὶ ἐν Σάι, κείμενος κατὰ	τὸν	αὐτὸν τρόπον τῷ ἐν Μέμφι.
[2, 132]	μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι,	τὸν	αὐχένα δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν
[2, 121]	ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἐς	τὸν	βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ
[2, 121]	πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ τυχεῖν	τὸν	βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι
[2, 121]	ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα	τὸν	βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι
[2, 122]	~μετὰ δὲ ταῦτα ἔλεγον τοῦτον	τὸν	βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς
[2, 109]	χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον ἔλεγον	τὸν	βασιλέα, κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον
[2, 121]	διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς	τὸν	βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ
[2, 136]	θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον τοῦτον	τὸν	βασιλέα τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας
[2, 168]	καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι	τὸν	βασιλέα· τούτοισι ὦν τάδε πάρεξ
[2, 133]	τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν	τὸν	βίον· οὐ γὰρ ποιῆσαί μιν
[2, 121]	ἔσονται. καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι	τὸν	βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ
[2, 40]	ταύτην ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι	τὸν	βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην μὲν κείνην
[2, 39]	ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον κτῆνος πρὸς	τὸν	βωμὸν ὅκου ἂν θύωσι, πῦρ
[2, 91]	ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι·	τὸν	γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν Λυγκέα
[2, 99]	τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν.	τὸν	γὰρ ποταμὸν πάντα ῥέειν παρὰ
[2, 141]	τοὺς μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν.	τὸν	δ᾽ ἱρέα ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον
[2, 49]	ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν·	τὸν	δ᾽ ὦν φαλλὸν τὸν τῷ
[2, 38]	ἔπειτα γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει	τὸν	δακτύλιον, καὶ οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον
[2, 137]	οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς τὰ ἕλεα,	τὸν	δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽
[2, 175]	πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ,	τὸν	δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ
[2, 11]	θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης,	τὸν	δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων,
[2, 162]	βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς αὐτόν·	τὸν	δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα
[2, 111]	ἐμπεσόντος κυματίης ὁ ποταμὸς ἐγένετο·	τὸν	δὲ βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ
[2, 121]	ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα.	τὸν	δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη
[2, 133]	μοῦνον βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν.	τὸν	δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς
[2, 33]	ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας εἶναι ἅπαντας.	τὸν	δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν
[2, 121]	οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους·	τὸν	δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον,
[2, 64]	οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν,	τὸν	δὲ ἐξ ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον
[2, 121]	ἔξω μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν.	τὸν	δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι·
[2, 122]	ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω·	τὸν	δὲ ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς
[2, 137]	κτείνειν μὲν αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν,	τὸν	δὲ κατὰ μέγαθος τοῦ ἀδικήματος
[2, 96]	ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι,	τὸν	δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε.
[2, 99]	ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς Λιβύης,	τὸν	δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε
[2, 162]	καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλους ἄξειν.	τὸν	δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν
[2, 121]	κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν·	τὸν	δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ
[2, 36]	τὸ μὲν σταῖς τοῖσι ποσί,	τὸν	δὲ πηλὸν τῇσι χερσί, καὶ
[2, 99]	τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι,	τὸν	δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον
[2, 121]	πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος,	τὸν	δὲ πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ
[2, 129]	μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν,	τὸν	δὲ τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι
[2, 45]	ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ Διί·	τὸν	δὲ τέως μὲν ἡσυχίην ἔχειν,
[2, 61]	πᾶσαι, μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων·	τὸν	δὲ τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον
[2, 129]	εἶναι ἐν τοῖσι οἰκίοισι τέκνον.	τὸν	δὲ ὑπεραλγήσαντά τε τῷ περιεπεπτώκεε
[2, 121]	δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ.	τὸν	δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ
[2, 121]	ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ.	τὸν	δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς
[2, 121]	αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι·	τὸν	δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι
[2, 121]	προσκυνέουσί τε καὶ εὖ ποιέουσι,	τὸν	δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν
[2, 25]	πάντων τῶν ὑδάτων ἴσον ἕλκεται,	τὸν	δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω
[2, 150]	ἐς τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον,	τὸν	δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ
[2, 152]	μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ.	~τὸν	δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα
[2, 21]	Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν ταῦτα μηχανᾶσθαι,	τὸν	δὲ Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν
[2, 107]	οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι.	τὸν	δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα
[2, 121]	αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι.	τὸν	δέ, ὡς πρόσω ἦν τῆς
[2, 125]	στοίχου, ἀπὸ τούτου δὲ ἐπὶ	τὸν	δεύτερον εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽ ἄλλης
[2, 42]	πλὴν Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος,	τὸν	δὴ Διόνυσον εἶναι λέγουσι· τούτους
[2, 42]	τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι	τὸν	Δία, καὶ τὸν οὐκ ἐθέλειν
[2, 42]	ἐπείτε λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα, τάδε	τὸν	Δία μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι
[2, 42]	ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι	τὸν	Δία. τοὺς δὲ κριοὺς οὐ
[2, 136]	ἔτι τούτῳ τῷ νόμῳ τόνδε,	τὸν	διδόντα τὸ χρέος καὶ ἁπάσης
[2, 48]	αὐλός, αἳ δὲ ἕπονται ἀείδουσαι	τὸν	Διόνυσον. διότι δὲ μέζον τε
[2, 49]	ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ	τὸν	Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ
[2, 49]	δοκέει μάλιστα Μελάμπους τὰ περὶ	τὸν	Διόνυσον παρὰ Κάδμου τε τοῦ
[2, 162]	ἔτι τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα	τὸν	δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ
[2, 86]	σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι	τὸν	ἐγκέφαλον, τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω
[2, 148]	καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον·	τὸν	ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου μέζω.
[2, 125]	χρόνον μὲν οἰκοδόμεον τὰ ἔργα	τὸν	εἰρημένον, ἄλλον δέ, ὡς ἐγὼ
[2, 121]	τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ	τὸν	ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ
[2, 150]	οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν	τὸν	ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως
[2, 102]	ἦν Σέσωστρις, τούτου μνήμην ποιήσομαι·	τὸν	ἔλεγον οἱ ἱρέες πρῶτον μὲν
[2, 43]	τοῦ ἑτέρου δὲ πέρι Ἡρακλέος,	τὸν	Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην
[2, 141]	Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα εἶναι Σεθῶν·	τὸν	ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον τῶν
[2, 180]	Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων	τὸν	ἐν Δελφοῖσι νῦν ἐόντα νηὸν
[2, 160]	αὐχέοντες δικαιότατα καὶ κάλλιστα τιθέναι	τὸν	ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων,
[2, 22]	γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν χειμῶνα	τὸν	ἐν τῇ Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον
[2, 4]	πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν	τὸν	ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν
[2, 108]	τὸν ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ	τὸν	ἐπηγάγετο τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο,
[2, 13]	Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα χρόνον	τὸν	ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ
[2, 47]	ἄκρην καὶ τὸν σπλῆνα καὶ	τὸν	ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽ ὦν
[2, 11]	ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν δὲ Ἀράβιον,	τὸν	ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς νοτίης
[2, 32]	αὐτοῦ οἶδε τὰς πηγάς, καὶ	τὸν	Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν κοτε παρ᾽
[2, 147]	μήτε πλέον τι δίζησθαι ἔχειν	τὸν	ἕτερον τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε
[2, 106]	ἐκ δὲ τοῦ ὤμου ἐς	τὸν	ἕτερον ὦμον διὰ τῶν στηθέων
[2, 111]	νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ	τὸν	ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων
[2, 161]	ὁ Ψάμμιος· ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον	τὸν	ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν
[2, 114]	ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον	τὸν	ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ᾽ ἐμέ,
[2, 68]	τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς	τὸν	ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος ἐσδύνων
[2, 26]	κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν καὶ	τὸν	ἠέρα ξηρὸν τὸν ταύτῃ εἶναι,
[2, 142]	χρόνῳ τετράκις ἔλεγον ἐξ ἠθέων	τὸν	ἥλιον ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε νῦν
[2, 132]	ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν	τὸν	ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ τῆς
[2, 25]	δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω	τὸν	ἥλιον νενόμικα τούτων αἴτιον εἶναι.
[2, 45]	θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα	τὸν	Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς
[2, 42]	αὐτοῦ· τέλος δέ, ἐπείτε λιπαρέειν	τὸν	Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία μηχανήσασθαι·
[2, 141]	δόξαι ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα	τὸν	θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται
[2, 50]	ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ	τὸν	θεὸν παρὰ Λιβύων ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ
[2, 39]	τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες	τὸν	θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι
[2, 50]	εἰ μὴ Λίβυες καὶ τιμῶσι	τὸν	θεὸν τοῦτον αἰεί. νομίζουσι δ᾽
[2, 121]	βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων	τὸν	θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως δὲ
[2, 129]	ἑωυτοῦ διδόντα ἄλλα ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ	τὸν	θυμόν. ἐόντι δὲ ἠπίῳ τῷ
[2, 147]	ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ	τὸν	ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα, οὐδένα
[2, 141]	σταδίων. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι	τὸν	ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα
[2, 142]	πρώτου βασιλέος ἐς τοῦ Ἡφαίστου	τὸν	ἱρέα τοῦτον τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα
[2, 26]	τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν ἂν	τὸν	Ἴστρον τά περ νῦν ἐργάζεται
[2, 72]	νομίζουσι δὲ καὶ τῶν ἰχθύων	τὸν	καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ
[2, 158]	τε καὶ νότον ἄνεμον ἐς	τὸν	κόλπον τὸν Ἀράβιον. τῇ δὲ
[2, 144]	ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ ἕνα	τὸν	κρατέοντα εἶναι· ὕστατον δὲ αὐτῆς
[2, 121]	δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν	τὸν	κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν
[2, 42]	οἱ περὶ τὸ ἱρὸν ἅπαντες	τὸν	κριὸν καὶ ἔπειτα ἐν ἱρῇ
[2, 148]	αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν	τὸν	λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ
[2, 129]	τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ	τὸν	λεὼν τετρυμένον ἐς τὸ ἔσχατον
[2, 121]	μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα	τὸν	λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα
[2, 125]	μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως	τὸν	λίθον ἐξέλοιεν· λελέχθω γὰρ ἡμῖν
[2, 121]	ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ	τὸν	λίθον ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας
[2, 79]	ἐόντων, ἐν δὲ δὴ καὶ	τὸν	Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα·
[2, 123]	Διόνυσον. πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε	τὸν	λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ εἰπόντες,
[2, 112]	εἶναι Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ	τὸν	λόγον ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη
[2, 116]	δηλώσας ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο	τὸν	λόγον· δῆλον δὲ κατὰ γὰρ)
[2, 49]	ἀτρεκέως μὲν οὐ πάντα συλλαβὼν	τὸν	λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι
[2, 43]	αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε	τὸν	λόγον ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν
[2, 16]	Νεῖλός γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον	τὸν	λόγον ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων
[2, 35]	~ἔρχομαι δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων	τὸν	λόγον, ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει
[2, 116]	δοκέει δέ μοι καὶ Ὅμηρος	τὸν	λόγον τοῦτον πυθέσθαι· ἀλλ᾽ οὐ
[2, 123]	ἐστι· ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα	τὸν	λόγον ὑπόκειται ὅτι τὰ λεγόμενα
[2, 131]	ταύτης καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε	τὸν	λόγον, ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς
[2, 91]	γεγονέναι· τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ	τὸν	Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς
[2, 121]	ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα,	τὸν	μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα
[2, 137]	καὶ Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων βασιλέα.	τὸν	μὲν δὴ τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι
[2, 11]	τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι κοτέ,	τὸν	μὲν ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης
[2, 121]	δὲ πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ	τὸν	μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν
[2, 121]	καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι	τὸν	μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι
[2, 121]	τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται. καὶ	τὸν	μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς
[2, 146]	Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς	τὸν	μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ ἤνεικε
[2, 23]	τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας ἐς ἀφανὲς	τὸν	μῦθον ἀνενείκας οὐκ ἔχει ἔλεγχον·
[2, 133]	κεῖνον δὲ οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα	τὸν	Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ
[2, 149]	ἓξ δὲ μῆνας ἔξω ἐς	τὸν	Νεῖλον αὖτις· καὶ ἐπεὰν μὲν
[2, 34]	ἐς θάλασσαν ἀντίον κέεται. οὕτω	τὸν	Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης τῆς
[2, 10]	καὶ ἄλλοι ποταμοί, οὐ κατὰ	τὸν	Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες ἔργα
[2, 20]	ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν	τὸν	Νεῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν
[2, 22]	δὴ οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν, φαμένη	τὸν	Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος·
[2, 26]	Ἴστρον τά περ νῦν ἐργάζεται	τὸν	Νεῖλον. ~τῆς αὔρης δὲ πέρι,
[2, 150]	τὸν χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους ἐς	τὸν	Νεῖλον φορέειν· ὁ δὲ ὑπολαμβάνων
[2, 85]	κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι	τὸν	νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν
[2, 86]	τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι	τὸν	νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι
[2, 86]	δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες	τὸν	νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ
[2, 86]	κατὰ ἥντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι	τὸν	νεκρόν. οἳ μὲν δὴ ἐκποδὼν
[2, 87]	ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν οὕτω	τὸν	νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ
[2, 121]	τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ	τὸν	νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν
[2, 121]	μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς	τὸν	νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι,
[2, 136]	Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς	τὸν	νέκυν οὕτω λαμβάνειν τὸ χρέος·
[2, 121]	καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον	τὸν	νέκυν. τὴν δὲ ὡς ἤκουσε
[2, 63]	λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν	τὸν	νηόν τε καὶ τὸ ἐν
[2, 7]	ἔς τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ	τὸν	νηὸν τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου.
[2, 177]	Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον	τὸν	νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι
[2, 42]	ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε λέγουσι	τὸν	νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα
[2, 160]	τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες	τὸν	ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ δὴ βούλονται
[2, 122]	βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς	τὸν	οἱ Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι εἶναι,
[2, 79]	ἔχει, συμφέρεται δὲ ὡυτὸς εἶναι	τὸν	οἱ Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι,
[2, 121]	ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος	τὸν	οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ βίου
[2, 121]	φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα	τὸν	οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν
[2, 89]	νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν δὲ	τὸν	ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽ ἂν ἢ
[2, 73]	τὸ ἱρόν. ταῦτα μὲν τοῦτον	τὸν	ὄρνιν λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ
[2, 144]	ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον	τὸν	Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες
[2, 120]	ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι,	τὸν	οὐ προσῆκε ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ
[2, 121]	τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν,	τὸν	οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων
[2, 42]	πάντως ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ	τὸν	οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ·
[2, 132]	πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι	τὸν	οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ
[2, 25]	ἀπέρχεται ὁ ἥλιος ἐς μέσον	τὸν	οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ τὸ ἐνθεῦτεν
[2, 156]	ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος	τὸν	παῖδα. Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Ἄρτεμιν
[2, 111]	τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληίην	τὸν	παῖδα αὐτοῦ Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι
[2, 46]	οὐ θύουσι Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι·	τὸν	Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν λογίζονται
[2, 173]	χρᾶσθαι, ἐντανύουσι· εἰ γὰρ δὴ	τὸν	πάντα χρόνον ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη
[2, 13]	κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι	τὸν	πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι
[2, 33]	τὸν δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον	τὸν	παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι
[2, 162]	ἀπάγειν. ὅμως δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν	τὸν	Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς
[2, 73]	τὸ ἱρὸν τοῦ Ἡλίου κομίζειν	τὸν	πατέρα ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ
[2, 73]	οὕτω δὴ κοιλήναντα τὸ ᾠὸν	τὸν	πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ
[2, 73]	τι τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε	τὸν	πατέρα· ἐσκειμένου δὲ τοῦ πατρὸς
[2, 152]	τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ	τὸν	πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα
[2, 113]	δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι	τὸν	περὶ τὸ ἱρὸν ἔχοντα νόμον,
[2, 45]	καὶ ὅδε ὁ μῦθος ἐστὶ	τὸν	περὶ τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς
[2, 121]	δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ πρὸς	τὸν	περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ
[2, 91]	δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς	τὸν	Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν ἐς
[2, 91]	ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν	τὸν	Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος
[2, 91]	Περσέος. οὗτοι οἱ Χεμμῖται λέγουσι	τὸν	Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ τὴν
[2, 110]	Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα πολλῷ Δαρεῖον	τὸν	Πέρσην οὐ περιεῖδε ἱστάντα ἔμπροσθε
[2, 60]	οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα	τὸν	πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκες
[2, 115]	τὸ οὔνομα, καὶ δὴ καὶ	τὸν	πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι. μετὰ
[2, 96]	καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει	τὸν	πλόον. ἔστι δέ σφι τὰ
[2, 167]	εἶναι, καὶ μάλιστα τοὺς ἐς	τὸν	πόλεμον ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽ ὦν
[2, 41]	τόνδε· τὰς μὲν θηλέας ἐς	τὸν	ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ ἔρσενας
[2, 70]	περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον	τὸν	ποταμόν, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοῦ
[2, 100]	πολλοὺς ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι	τὸν	ποταμὸν δι᾽ αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου.
[2, 4]	θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ	τὸν	ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον
[2, 39]	Ἕλληνες, οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς	τὸν	ποταμόν· καταρῶνται δὲ τάδε λέγοντες
[2, 20]	ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν	τὸν	ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν
[2, 29]	ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ	τὸν	ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα·
[2, 96]	ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν	τὸν	ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν, ἢν
[2, 124]	μέχρι τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας δὲ	τὸν	ποταμὸν πλοίοισι τοὺς λίθους ἑτέροισι
[2, 93]	καὶ τὰ τέλματα τὰ παρὰ	τὸν	ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος
[2, 47]	ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς ἐς	τὸν	ποταμόν· τοῦτο δὲ οἱ συβῶται
[2, 99]	τε ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ Μέμφιος,	τὸν	πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ
[2, 172]	τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς	τὸν	πρότερον μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν
[2, 111]	ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ	τὸν	πρώτης τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι,
[2, 99]	καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα	τὸν	πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ ἱρέες
[2, 127]	λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ	τὸν	πρῶτον δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου,
[2, 125]	βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ	τὸν	πρῶτον στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες·
[2, 93]	μὴ ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ διὰ	τὸν	ῥόον. ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται
[2, 107]	ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι	τὸν	Σέσωστριν, καὶ δύο μὲν τῶν
[2, 14]	μένει, ἀποδινήσας δὲ τῇσι ὑσὶ	τὸν	σῖτον οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν
[2, 47]	θύσῃ, τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ	τὸν	σπλῆνα καὶ τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς
[2, 113]	πρός τε τοὺς ἱρέας καὶ	τὸν	στόματος τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα
[2, 169]	ὡς οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων	τὸν	σφίσι τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον,
[2, 136]	βασιλέα ἔλεγον οἱ ἱρέες Ἄσυχιν,	τὸν	τὰ πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι
[2, 26]	ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα ξηρὸν	τὸν	ταύτῃ εἶναι, διακαίων τὴν διέξοδον
[2, 142]	τοῦ Ἡφαίστου τὸν ἱρέα τοῦτον	τὸν	τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ
[2, 150]	ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ, ἐς	τὸν	Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον
[2, 40]	καὶ τοὺς ὤμους τε καὶ	τὸν	τράχηλον. ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ
[2, 68]	ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν σίνεται	τὸν	τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ τῶν
[2, 140]	τὸν Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις	τὸν	τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων
[2, 49]	ἐξέφηναν· τὸν δ᾽ ὦν φαλλὸν	τὸν	τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ
[2, 176]	ἐν δὲ καὶ ἐν Μέμφι	τὸν	ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου
[2, 121]	δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ	τὸν	φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ
[2, 121]	τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα,	τὸν	φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα
[2, 151]	τὸ χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό σφι	τὸν	χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον
[2, 147]	αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας	τὸν	χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν ἐν
[2, 19]	ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς	τὸν	χειμῶνα ἅπαντα διατελέει ἐὼν μέχρι
[2, 22]	οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι	τὸν	χειμῶνα τὸν ἐν τῇ Σκυθικῇ
[2, 127]	καὶ ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ	τὸν	Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα
[2, 135]	συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ	τὸν	Χῖοι ἀνέθεσαν, ἀντίον δὲ αὐτοῦ
[2, 48]	θυρέων σφάξας ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι	τὸν	χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν
[2, 150]	τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ ὥρων	τὸν	χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ
[2, 150]	μετ᾽ ἡμέρην ποιεύμενον· ὀρύσσοντας γὰρ	τὸν	χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους ἐς τὸν
[2, 128]	καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος, ὃς τοῦτον	τὸν	χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα
[2, 25]	τοῦ ἡλίου μοῦνος ποταμῶν τοῦτον	τὸν	χρόνον, οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει
[2, 139]	ταῦτα, ἀλλὰ γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι	τὸν	χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου
[2, 52]	Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν	τὸν	χρόνον τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ ὦν
[2, 160]	τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον δὴ	τὸν	Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων
[2, 142]	ἔτεα· γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν	ἑκατὸν	ἔτεα ἐστί· μιῆς δὲ καὶ
[2, 111]	λίθου, μῆκος μὲν ἑκάτερον πηχέων	ἑκατόν,	εὖρος δὲ ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου
[2, 19]	τροπέων τῶν θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ	ἑκατὸν	ἡμέρας, πελάσας δὲ ἐς τὸν
[2, 15]	περίμετρον στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν ἡμεῖς
[2, 9]	στάδιοι γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 133]	ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντά τε καὶ	ἑκατόν,	καὶ τοὺς μὲν δύο τοὺς
[2, 128]	ἔτεα. ~ταῦτα ἕξ τε καὶ	ἑκατὸν	λογίζονται ἔτεα, ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί
[2, 149]	εἰσὶ ἑκατὸν ὀργυιέων, αἱ δ᾽	ἑκατὸν	ὀργυιαὶ δίκαιαι εἰσὶ στάδιον ἑξάπλεθρον,
[2, 149]	οὕτω αἱ μὲν πυραμίδες εἰσὶ	ἑκατὸν	ὀργυιέων, αἱ δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ
[2, 168]	ἑκάστῳ ἀτελέες. ἡ δὲ ἄρουρα	ἑκατὸν	πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ, ὁ
[2, 127]	τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι, μάλιστα ἐς	ἑκατὸν	πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι δὲ ἔλεγον
[2, 138]	δὲ τῇ, εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη	ἑκατὸν	ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος. τὰ δὲ
[2, 99]	δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε	ἑκατὸν	σταδίους ἀπὸ Μέμφιος, τὸν πρὸς
[2, 143]	γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς	ἑκκαιδέκατον	θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ ἀριθμήσι,
[2, 143]	καὶ ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν ἐς	ἑκκαιδέκατον	θεὸν ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοῦ
[2, 141]	πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων	στρατόν·	αὐτὸς γάρ οἱ πέμψειν τιμωρούς.
[2, 161]	ἐν τοῖσι ἐπί τε Σιδῶνα	στρατὸν	ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ.
[2, 141]	μετὰ δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν	στρατὸν	μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων τε
[2, 172]	ἵδρυσε τῆς πόλιος ὅκου ἦν	ἐπιτηδεότατον·	οἱ δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς
[2, 52]	γὰρ δὴ μαντήιον τοῦτο νενόμισται	ἀρχαιότατον	τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι,
[2, 92]	ῥίζης γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην	ὁμοιότατον·	ἐν τούτῳ τρωκτὰ ὅσον τε
[2, 8]	μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι, τῇ	στεινότατον	ἐστί, διηκοσίων οὐ πλέους ἐκ
[2, 29]	ἀλλὰ τοσόνδε μὲν ἄλλο ἐπὶ	μακρότατον	ἐπυθόμην, μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος
[2, 34]	τοῦ ῥεύματος αὐτοῦ, ἐπ᾽ ὅσον	μακρότατον	ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ
[2, 8]	τῇ δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι	μακρότατον,	ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν
[2, 137]	τῇ καὶ ἱρόν ἐστι Βουβάστιος	ἀξιαπηγητότατον·	μέζω μὲν γὰρ ἄλλα καὶ
[2, 99]	αὐτῇ, ἐὸν μέγα τε καὶ	ἀξιαπηγητότατον.	~μετὰ δὲ τοῦτον κατέλεγον οἱ
[2, 176]	ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα τε καὶ	ἀξιοθεητότατον.	~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ βασιλέος λέγεται
[2, 178]	νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενος, καὶ	ὀνομαστότατον	ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ
[2, 156]	περὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐστὶ	θωμαστότατον,	τῶν δὲ δευτέρων νῆσος ἡ
[2, 152]	ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον	ἀψευδέστατον,	ἦλθε χρησμὸς ὡς τίσις ἥξει
[2, 68]	ὕδατι, ἐν δὲ τῇ αἰθρίῃ	ὀξυδερκέστατον.	ἅτε δὴ ὦν ἐν ὕδατι
[2, 144]	ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι	ὕστατον	Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ ἐστὶ Διόνυσος
[2, 144]	αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι·	ὕστατον	δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον τὸν
[2, 115]	κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν ἔργον	ἀνοσιώτατον	ἐργάσαο· παρὰ τοῦ σεωυτοῦ ξείνου
[2, 121]	καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς	ἀνοσιώτατον	μὲν εἴη ἐργασμένος ὅτι τοῦ
[2, 121]	βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ	ἀνοσιώτατον·	ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ
[2, 162]	τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν	δοκιμώτατον	ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον,
[2, 178]	τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ	χρησιμώτατον,	καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ
[2, 158]	τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ	συντομώτατον	ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι
[2, 158]	Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ	συντομώτατον,	ἡ δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη,
[2, 121]	πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν,	σοφώτατον	δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας
[2, 121]	ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ	σοφώτατον	καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν
[2, 129]	τὸν λεὼν τετρυμένον ἐς τὸ	ἔσχατον	κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς ἔργα τε
[2, 121]	μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα	ἐξαιρετὸν	εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως
[2, 182]	ἀγάλματα λίθινα καὶ θώρηκα λίνεον	ἀξιοθέητον,	τοῦτο δ᾽ ἐς Σάμον τῇ
[2, 14]	καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ τὸ σπέρμα,	ἄμητον	τὸ ἀπὸ τούτου μένει, ἀποδινήσας
[2, 121]	φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν,	Ραμψίνιτον	δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ
[2, 121]	~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην	Ραμψίνιτον	ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ
[2, 65]	ἢ τὸ ἥμισυ ἢ τὸ	τρίτον	μέρος τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ
[2, 140]	οἴκεε. ὅκως γάρ οἱ φοιτᾶν	σῖτον	ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι,
[2, 14]	ἀποδινήσας δὲ τῇσι ὑσὶ τὸν	σῖτον	οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν βουλόμεθα
[2, 125]	μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν τε καὶ	εὐβάστακτον	μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως
[2, 68]	ὄνυχας καρτεροὺς καὶ δέρμα λεπιδωτὸν	ἄρρηκτον	ἐπὶ τοῦ νώτου. τυφλὸν δὲ
[2, 149]	βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην	τάλαντον	ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν
[2, 38]	τὸν δακτύλιον, καὶ οὕτω ἀπάγουσι.	ἀσήμαντον	δὲ θύσαντι θάνατος ἡ ζημίη
[2, 116]	θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα	πόντον,	τὴν ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ
[2, 8]	ἄρκτου πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ	νότον,	αἰεὶ ἄνω τεῖνον ἐς τὴν
[2, 158]	ὄρεος πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ	νότον	ἄνεμον ἐς τὸν κόλπον τὸν
[2, 112]	εὖ ἐσκευασμένον, τοῦ Ἡφαιστείου πρὸς	νότον	ἄνεμον κείμενον. περιοικέουσι δὲ τὸ
[2, 153]	προπύλαια ἐν Μέμφι τὰ πρὸς	νότον	ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν τε τῷ
[2, 149]	λίμνη πρὸς βορέην τε καὶ	νότον,	ἐοῦσα βάθος, τῇ βαθυτάτη αὐτὴ
[2, 148]	πρὸς βορέω ἓξ δὲ πρὸς	νότον	τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν
[2, 121]	καλέουσι θέρος, τὸν δὲ πρὸς	νότον	χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν καλέουσι
[2, 138]	οὐ κεκινημένου ὡς ἀρχῆθεν ἐποιήθη,	ἔσοπτον	ἐστί. περιθέει δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ
[2, 116]	δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο τὴν ἐς	Αἴγυπτον	Ἀλεξάνδρου πλάνην· ὁμουρέει γὰρ ἡ
[2, 135]	Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ ἐς	Αἴγυπτον	ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντος,
[2, 15]	φασὶ τὸ Δέλτα μοῦνον εἶναι	Αἴγυπτον,	ἀπὸ Περσέος καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες
[2, 6]	σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι	Αἴγυπτον	ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι
[2, 154]	οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ	Αἴγυπτον	γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι
[2, 11]	ἕτερον τοιοῦτον κόλπον καὶ τὴν	Αἴγυπτον	δοκέω γενέσθαι κοτέ, τὸν μὲν
[2, 178]	δὴ καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς	Αἴγυπτον	ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι
[2, 4]	πλὴν τοῦ Θηβαϊκοῦ νομοῦ, πᾶσαν	Αἴγυπτον	εἶναι ἕλος, καὶ αὐτῆς εἶναι
[2, 18]	οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς	Αἴγυπτον	εἶναι ταύτην τὴν ὁ Νεῖλος
[2, 152]	κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς	Αἴγυπτον,	ἐκβάντας δὲ ἐς γῆν καὶ
[2, 141]	δυώδεκα ἀρούρας. μετὰ δὲ ἐπ᾽	Αἴγυπτον	ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα
[2, 79]	ἄλλα ἀποθωμάζειν με τῶν περὶ	Αἴγυπτον	ἐόντων, ἐν δὲ δὴ καὶ
[2, 1]	πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ	Αἴγυπτον	ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους τε παραλαβὼν
[2, 18]	τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον περὶ	Αἴγυπτον	ἐπυθόμην. οἱ γὰρ δὴ ἐκ
[2, 34]	ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ ἐς	Αἴγυπτον.	ἡ δὲ Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς
[2, 113]	ἀνιεῖ τὰ πνεύματα, ἀπικνέεται ἐς	Αἴγυπτον	καὶ Αἰγύπτου ἐς τὸ νῦν
[2, 119]	δὲ ὁ Μενέλεως ἐς τὴν	Αἴγυπτον	καὶ ἀναπλώσας ἐς τὴν Μέμφιν,
[2, 108]	δὲ ὁ Σέσωστρις ἐς τὴν	Αἴγυπτον	καὶ τισάμενος τὸν ἀδελφεόν, τῷ
[2, 133]	χρεὸν ἦν ποιέειν· δεῖν γὰρ	Αἴγυπτον	κακοῦσθαι ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντά τε
[2, 91]	Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν ἐς	Αἴγυπτον	κατ᾽ αἰτίην τὴν καὶ Ἕλληνες
[2, 102]	δὲ ὡς ὀπίσω ἀπίκετο ἐς	Αἴγυπτον,	κατὰ τῶν ἱρέων τὴν φάτιν,
[2, 22]	μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς	Αἴγυπτον.	κῶς ὦν δῆτα ῥέοι ἂν
[2, 124]	πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν	Αἴγυπτον	μεγάλως, μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα
[2, 17]	ὧδε καὶ περὶ τούτων λέγομεν,	Αἴγυπτον	μὲν πᾶσαν εἶναι ταύτην τὴν
[2, 160]	καὶ τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς	Αἴγυπτον,	ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα
[2, 160]	ὡς δὲ ἀπικόμενοι ἐς τὴν	Αἴγυπτον	οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν εἵνεκα
[2, 15]	τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ περὶ	Αἴγυπτον,	οἳ φασὶ τὸ Δέλτα μοῦνον
[2, 77]	οἳ μὲν περὶ τὴν σπειρομένην	Αἴγυπτον	οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες
[2, 62]	καίεται ἀλλὰ καὶ ἀνὰ πᾶσαν	Αἴγυπτον.	ὅτευ δὲ εἵνεκα φῶς ἔλαχε
[2, 17]	ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ χρησόμεθα, νομιοῦμεν	Αἴγυπτον	πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων τε
[2, 147]	δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα μοίρας δασάμενοι	Αἴγυπτον	πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον
[2, 12]	δοκέω εἶναι, ἰδών τε τὴν	Αἴγυπτον	προκειμένην τῆς ἐχομένης γῆς κογχύλιά
[2, 12]	τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ τὴν	Αἴγυπτον	προσεικέλην οὔτε τῇ Λιβύῃ, οὐ
[2, 45]	λέγουσι, ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς	Αἴγυπτον	στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς
[2, 17]	ἐκ τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην	Αἴγυπτον	σχίζων ἐς θάλασσαν. μέχρι μέν
[2, 91]	τὸ ἐπεὰν φανῇ, εὐθηνέειν ἅπασαν	Αἴγυπτον.	ταῦτα μὲν λέγουσι, ποιεῦσι δὲ
[2, 158]	τοῦ Κασίου ὄρεος τοῦ οὐρίζοντος	Αἴγυπτόν	τε καὶ Συρίην, ἀπὸ τούτου
[2, 13]	ὀκτὼ πήχεας τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε	Αἴγυπτον	τὴν ἔνερθε Μέμφιος· καὶ Μοίρι
[2, 108]	ὤρυσσον, ἐποίευν τε οὐκ ἑκόντες	Αἴγυπτον,	τὸ πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ
[2, 91]	ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς	Αἴγυπτον	τὸ τῆς Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον
[2, 154]	Ψαμμήτιχος μέν νυν οὕτω ἔσχε	Αἴγυπτον.	~τοῦ δε> δὲ τοῦ> χρηστηρίου
[2, 107]	τῷ ἐπέτρεψε ὁ Σέσωστρις τὴν	Αἴγυπτον,	τοῦτον ἐπὶ ξείνια αὐτὸν καλέσαντα
[2, 142]	καταδῦναι. καὶ οὐδὲν τῶν κατ᾽	Αἴγυπτον	ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ
[2, 137]	ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἐλάσαι ἐπ᾽	Αἴγυπτον	χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ
[2, 12]	καὶ οὕτω ἐργατικοῦ; ~τὰ περὶ	Αἴγυπτον	ὦν καὶ τοῖσι λέγουσι αὐτὰ
[2, 2]	δὲ εὕρισκε Φρύγας καλέοντας τὸν	ἄρτον.	οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ
[2, 16]	τε καὶ Ἀσίην καὶ Λιβύην.	τέταρτον	γὰρ δή σφεας δεῖ προσλογίζεσθαι
[2, 143]	ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν	ἕκαστον	ἐόντα, ἐκ τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος
[2, 155]	τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων τούτων	ἕκαστον	ἐστί, τὸ δὲ καταστέγασμα τῆς
[2, 124]	ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον	ἕκαστον	ὀκτὼ. πλέθρα ἐούσης τετραγώνου καὶ
[2, 125]	καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον	ἕκαστον,	ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν· λελέχθω
[2, 126]	πυραμίδος, τῆς ἐστὶ τὸ κῶλον	ἕκαστον	ὅλου καὶ ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι
[2, 134]	πατρός, εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν κῶλον	ἕκαστον	τριῶν πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου, λίθου
[2, 110]	παῖδας ἐόντας τέσσερας εἴκοσι πηχέων	ἕκαστον·	τῶν δὴ ὁ ἱρεὺς τοῦ
[2, 143]	ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε, φάμενοι	ἕκαστον	τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος
[2, 68]	τὸ στόμα ἔνδοθεν φονέει πᾶν	μεστὸν	βδελλέων. τὰ μὲν δὴ ἄλλα
[2, 178]	τεμένεα θεοῖσι. τὸ μέν νυν	μέγιστον	αὐτῶν τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν
[2, 68]	ἴδμεν θνητῶν τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου	μέγιστον	γίνεται· τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ
[2, 36]	ἀπὸ τούτων τὴν ζόην ὄνειδος	μέγιστον	ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται
[2, 59]	γὰρ δὴ τῇ πόλι ἐστὶ	μέγιστον	Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται δὲ ἡ
[2, 22]	μιν ῥέειν, πρῶτον μὲν καὶ	μέγιστον	μαρτύριον οἱ ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες
[2, 155]	μοι τῶν φανερῶν ἦν θῶμα	μέγιστον	παρεχόμενον, φράσω· ἔστι ἐν τῷ
[2, 157]	ἡ Ἄζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ	πλεῖστον	χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε τῶν ἡμεῖς
[2, 169]	τὸν σφίσι τε καὶ ἑωυτῷ	ἔχθιστον,	οὕτω δὴ παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην
[2, 13]	ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας τὸ	ἐλάχιστον,	ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε Μέμφιος·
[2, 180]	ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ τοῦτο οὐκ	ἐλάχιστον	ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο· Ἄμασις μὲν
[2, 158]	κόλπον τὸν Ἀράβιον. τῇ δὲ	ἐλάχιστον	ἐστὶ καὶ συντομώτατον ἐκ τῆς
[2, 13]	ἢ πεντεκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ τὸ	ἐλάχιστον	ὁ ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει ἐς
[2, 139]	χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε ὡς δέοι	αὐτὸν	Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα πεντήκοντα. ὡς
[2, 107]	γὰρ δὴ καὶ τὴν γυναῖκα	αὐτὸν	ἅμα ἄγεσθαι· τὴν δέ οἱ
[2, 79]	παῖδα μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα δὲ	αὐτὸν	ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων
[2, 162]	ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως δὲ	αὐτὸν	ἀξιοῦν τὸν Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου
[2, 45]	περὶ τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς	αὐτὸν	ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον στέψαντες οἱ
[2, 115]	αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ·	αὐτὸν	δέ σε καὶ τοὺς σοὺς
[2, 116]	ἑκὼν ἑκὼν: ἐς ὅ) μετῆκε	αὐτόν,	δηλώσας ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο
[2, 121]	οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ	αὐτὸν	ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν
[2, 121]	πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι	αὐτὸν	ἐν οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως
[2, 91]	ἐς τὸν Περσέα. ἀπικόμενον δὲ	αὐτὸν	ἐς Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην τὴν
[2, 125]	δὲ ἀνίοι ὁ λίθος ἐπ᾽	αὐτόν,	ἐς ἑτέρην μηχανὴν ἐτίθετο ἑστεῶσαν
[2, 109]	τι παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν πρὸς	αὐτὸν	ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον· ὁ δὲ
[2, 121]	τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι	αὐτὸν	ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ.
[2, 121]	ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει	αὐτὸν	ἔχοντα τὰ χρήματα. ὡς δὲ
[2, 139]	ὁ χρόνος οὗτος ἐξήιε καὶ	αὐτὸν	ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε,
[2, 42]	ἔπειτα ἐν ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι	αὐτόν.	~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε τὸν
[2, 119]	ἐς Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον	αὐτὸν	ἶσχον ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ τοῦτο
[2, 90]	τούτους πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας	αὐτὸν	καὶ περιστείλαντας ὡς κάλλιστα θάψαι
[2, 107]	τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ ξείνια	αὐτὸν	καλέσαντα καὶ πρὸς αὐτῷ τοὺς
[2, 127]	ἔσω νῆσον περιρρέει, ἐν τῇ	αὐτὸν	λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ
[2, 118]	αἰτέειν· τοὺς δὲ Τευκροὺς τὸν	αὐτὸν	λόγον λέγειν τότε καὶ μετέπειτα,
[2, 118]	ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν	αὐτὸν	λόγου τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω
[2, 121]	ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας	αὐτὸν	λύειν ἀπαμμένους· ὡς δὲ ἔρρεε
[2, 118]	λόγῳ τῷ πρώτῳ οἱ Ἕλληνες	αὐτὸν	Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος
[2, 118]	σὺν δέ σφι ἰέναι καὶ	αὐτὸν	Μενέλεων· τοὺς δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν
[2, 32]	Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν κοτε παρ᾽	αὐτὸν	Νασαμῶνας ἄνδρας. τὸ δὲ ἔθνος
[2, 139]	ἐν τῷ ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα	αὐτὸν	οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ ἄνδρα
[2, 115]	μετὰ δὲ ὁ Πρωτεὺς εἰρώτα	αὐτὸν	ὁκόθεν τὴν Ἑλένην λάβοι· πλανωμένου
[2, 46]	ὅτευ δὲ εἵνεκα τοιοῦτον γράφουσι	αὐτόν,	οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ λέγειν.
[2, 87]	νεκροῦ τὴν κοιλίην, οὔτε ἀναταμόντες	αὐτὸν	οὔτε ἐξελόντες τὴν νηδύν, κατὰ
[2, 113]	κατηγόρεον τοῦ Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν	αὐτόν,	πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε
[2, 24]	δεῖ μεμψάμενον γνώμας τὰς προκειμένας	αὐτὸν	περὶ τῶν ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι,
[2, 151]	ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης	αὐτὸν	ποιήσαντα, ἐς δὲ τὰ ἕλεα
[2, 158]	ἐμποδίου γενομένου τοιοῦδε, τῷ βαρβάρῳ	αὐτὸν	προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ πάντας οἱ
[2, 32]	μέγαν, ῥέειν δὲ ἀπὸ ἑσπέρης	αὐτὸν	πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ
[2, 162]	τὰ πρησσόμενα. ὡς δὲ ἀπικέσθαι	αὐτὸν	πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα
[2, 64]	τῆς μητρός, οἷα οὐκ ὀπωπότας	αὐτὸν	πρότερον, οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ
[2, 121]	δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς	αὐτόν,	Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί
[2, 120]	καὶ ταῦτα μεγάλων κακῶν δι᾽	αὐτὸν	συμβαινόντων ἰδίῃ τε αὐτῷ καὶ
[2, 137]	ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντα, ἐν τοῖσι	αὐτὸν	τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν τις
[2, 4]	μέρεα δασαμένους τῶν ὡρέων ἐς	αὐτόν·	ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν ἐκ τῶν
[2, 21]	λέγει ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα	αὐτὸν	ταῦτα μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ Ὠκεανὸν
[2, 115]	νέας αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ δὲ	αὐτόν	τε τοῦτον ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν
[2, 173]	τούτοισι οἱ φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον	αὐτὸν	τοιάδε λέγοντες. ὦ βασιλεῦ, οὐκ
[2, 133]	λέγοντα τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν	αὐτὸν	τὸν βίον· οὐ γὰρ ποιῆσαί
[2, 162]	Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς	αὐτόν·	τὸν δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς
[2, 121]	τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι	αὐτὸν	τοὺς ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ
[2, 111]	ποταμοῦ, μετὰ δὲ αὐτίκα καμόντα	αὐτὸν	τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα μὲν
[2, 8]	ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ τὸν	αὐτὸν	τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου τὰ
[2, 176]	ἐν Σάι, κείμενος κατὰ τὸν	αὐτὸν	τρόπον τῷ ἐν Μέμφι. τῇ
[2, 174]	ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι μὲν	αὐτὸν	τῶν θεῶν ἀπέλυσαν μὴ φῶρα
[2, 121]	πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ	αὐτὸν	τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι
[2, 28]	Αἰγύπτου βασιλέα ἀπικέσθαι· πολλέων γὰρ	αὐτὸν	χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον κάλον κατεῖναι
[2, 139]	δὲ τὴν ὄψιν ταύτην λέγειν	αὐτὸν	ὡς πρόφασίν οἱ δοκέοι ταύτην
[2, 4]	Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν	ἐνιαυτόν,	δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν ὡρέων
[2, 109]	ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽	ἐνιαυτόν.	εἰ δὲ τινὸς τοῦ κλήρου
[2, 168]	Καλασιρίων χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον	ἐνιαυτὸν	ἕκαστοι τὸν βασιλέα· τούτοισι ὦν
[2, 46]	ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ δὲ εἵνεκα	τοιοῦτον	γράφουσι αὐτόν, οὔ μοι ἥδιον
[2, 150]	ὃ κατεργάσαντο ὅ τι ἐβούλοντο.	τοιοῦτον	ἕτερον ἤκουσα καὶ κατὰ τὸ
[2, 119]	ἐπειδὴ δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλὸν	τοιοῦτον	ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ ὅσιον·
[2, 11]	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. ἕτερον	τοιοῦτον	κόλπον καὶ τὴν Αἴγυπτον δοκέω
[2, 46]	Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα, οὔτι	τοιοῦτον	νομίζοντες εἶναί μιν ἀλλὰ ὁμοῖον
[2, 150]	τῇ Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον ἕτερον	τοιοῦτον.	τὰ γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου
[2, 121]	καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι.	πλοῦτον	δὲ τούτῳ τῷ βασιλέι γενέσθαι
[2, 149]	τὸ κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται ἕτερον	τοσοῦτον,	καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς
[2, 136]	λιθίνας πυραμίδας· προέχω γὰρ αὐτέων	τοσοῦτον	ὅσον ὁ Ζεὺς τῶν ἄλλων
[2, 79]	οὔνομα· φαίνονται δὲ αἰεί κοτε	τοῦτον	ἀείδοντες. ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ
[2, 127]	πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ τὸν Χέοπα	τοῦτον	Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα ἔτεα, τελευτήσαντος
[2, 50]	Λίβυες καὶ τιμῶσι τὸν θεὸν	τοῦτον	αἰεί. νομίζουσι δ᾽ ὦν Αἰγύπτιοι
[2, 115]	κατίσχει, μετὰ δὲ αὐτόν τε	τοῦτον	ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν καὶ τὴν
[2, 147]	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου,	τοῦτον	ἁπάσης βασιλεύσειν Αἰγύπτου· ἐς γὰρ
[2, 7]	θαλάσσης πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν	τοῦτον.	~ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος ἄνω
[2, 111]	ἐγένετο· τὸν δὲ βασιλέα λέγουσι	τοῦτον	ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν
[2, 151]	τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ	τοῦτον	βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες
[2, 129]	ταῦτα τὰ χωρία. ~μετὰ δὲ	τοῦτον	βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος
[2, 137]	μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ	τοῦτον	βασιλεῦσαι ἄνδρα τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος
[2, 141]	πάντῃ δέκα σταδίων. ~μετὰ δὲ	τοῦτον	βασιλεῦσαι τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου,
[2, 124]	εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ δὲ	τοῦτον	βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα ἐς πᾶσαν
[2, 101]	ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν Μοίριος·	τοῦτον	δὲ ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου
[2, 73]	περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ τὸ μέγαθος.	τοῦτον	δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ
[2, 50]	ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος·	τοῦτον	δὲ τὸν θεὸν παρὰ Λιβύων
[2, 127]	τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ	τοῦτον	δὲ τῷ αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι
[2, 107]	εἶναι, πολλὸν τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι.	~τοῦτον	δὴ τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα
[2, 160]	Ψάμμι παραδοὺς τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ	τοῦτον	δὴ τὸν Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου
[2, 109]	δὲ τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι	τοῦτον	ἔλεγον τὸν βασιλέα, κλῆρον ἴσον
[2, 94]	φέρει πολλὸν μὲν δυσώδεα δέ·	τοῦτον	ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ μὲν κόψαντες
[2, 107]	ἐπέτρεψε ὁ Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον,	τοῦτον	ἐπὶ ξείνια αὐτὸν καλέσαντα καὶ
[2, 116]	μετῆκε αὐτόν, δηλώσας ὡς καὶ	τοῦτον	ἐπίσταιτο τὸν λόγον· δῆλον δὲ
[2, 134]	ἀκμάζουσα Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ	τοῦτον.	ἔτεσι γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον
[2, 114]	γῆν ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα	τοῦτον	ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα
[2, 172]	πάντες τοὺς πόδας ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο·	τοῦτον	κατ᾽ ὦν κόψας ἄγαλμα δαίμονος
[2, 122]	ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν δὲ ἱρέα	τοῦτον	καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ
[2, 144]	παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι·	τοῦτον	καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου.
[2, 100]	τε καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ	τοῦτον	κατέλεγον οἱ ἱρέες ἐκ βύβλου
[2, 121]	καὶ τὸν μὲν καλέουσι θέρος,	τοῦτον	μὲν προσκυνέουσί τε καὶ εὖ
[2, 136]	καί με τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν”	τοῦτον	μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ
[2, 101]	ὁμοῦ αὐτῇ τῇ λίμνῃ ἐπιμνήσομαι·	τοῦτον	μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ
[2, 52]	εἶναι, καὶ ἦν τὸν χρόνον	τοῦτον	μοῦνον) ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν
[2, 148]	τῶν τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον	τοῦτον	οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν
[2, 137]	βασιλέα. τὸν μὲν δὴ τυφλὸν	τοῦτον	οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς τὰ ἕλεα,
[2, 78]	ἑκάστῳ τῶν συμποτέων λέγει ἐς	τοῦτον	ὁρέων πῖνέ τε καὶ τέρπευ·
[2, 114]	ὁ Πρωτεὺς λέγοντα τάδε· ἄνδρα	τοῦτον,	ὅστις κοτὲ ἐστὶ ὁ> ἀνόσια
[2, 152]	ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον	τοῦτον	πρότερον φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν,
[2, 116]	μοι καὶ Ὅμηρος τὸν λόγον	τοῦτον	πυθέσθαι· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ὁμοίως
[2, 121]	τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα,	τοῦτον	συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω.
[2, 129]	βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα	τοῦτον.	τά τε ἄλλα γάρ μιν
[2, 11]	τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς	τοῦτον	τὸν Ἀράβιον κόλπον, τί μιν
[2, 122]	Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ ταῦτα ἔλεγον	τοῦτον	τὸν βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω
[2, 136]	ἀπογενόμενον θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον	τοῦτον	τὸν βασιλέα τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ
[2, 16]	ὁ Νεῖλός γε ἐστὶ κατὰ	τοῦτον	τὸν λόγον ὁ τὴν Ἀσίην
[2, 177]	ὁ Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου	τοῦτον	τὸν νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ
[2, 73]	Ἡλίου τὸ ἱρόν. ταῦτα μὲν	τοῦτον	τὸν ὄρνιν λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ
[2, 33]	ἅπαντας. τὸν δὲ δὴ ποταμὸν	τοῦτον	τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο
[2, 142]	ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸν ἱρέα	τοῦτον	τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε
[2, 128]	πυραμίδας καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος, ὃς	τοῦτον	τὸν χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ
[2, 25]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου μοῦνος ποταμῶν	τοῦτον	τὸν χρόνον, οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ
[2, 152]	οἱ τὸν πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε,	τοῦτον	φεύγοντα τότε ἐς Συρίην, ὡς
[2, 15]	Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ	κατάρρυτόν	τε καὶ νεωστὶ ὡς λόγῳ
[2, 162]	Ἄμασιν ἄνδρα δόκιμον τῶν περὶ	ἑωυτὸν	Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα ἦν Πατάρβημις,
[2, 121]	ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν πρὸς	ἑωυτόν.	ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος τὴν
[2, 173]	μηδὲ ἐς παιγνίην τὸ μέρος	ἑωυτὸν	ἀνιέναι, λάθοι ἂν ἤτοι μανεὶς
[2, 47]	τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε	ἑωυτὸν	βὰς ἐς τὸν ποταμόν· τοῦτο
[2, 113]	ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα ἱρά,	ἑωυτὸν	διδοὺς τῷ θεῷ, οὐκ ἔξεστι
[2, 42]	ἐνδύντα τὸ νάκος οὕτω οἱ	ἑωυτὸν	ἐπιδέξαι. ἀπὸ τούτου κριοπρόσωπον τοῦ
[2, 143]	ἁπάσας αὐτάς. Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι	ἑωυτὸν	καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν
[2, 143]	λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε	ἑωυτὸν	καὶ ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν ἐς
[2, 163]	τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ περὶ	ἑωυτὸν	Κᾶράς τε καὶ Ἴωνας ἄνδρας
[2, 116]	Ἰλιάδι καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε	ἑωυτόν)	πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη
[2, 25]	ἥλιος, ἀλλὰ καὶ ὑπολείπεσθαι περὶ	ἑωυτόν.	πρηϋνομένου δὲ τοῦ χειμῶνος ἀπέρχεται
[2, 110]	λιθίνους, δύο μὲν τριήκοντα πηχέων,	ἑωυτόν	τε καὶ τὴν γυναῖκα, τοὺς
[2, 25]	τοῦ οὐρανοῦ· ἕλκει γὰρ ἐπ᾽	ἑωυτὸν	τὸ ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει
[2, 162]	αὐτῷ ζῶντα Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽	ἑωυτόν.	ὡς δὲ ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν
[2, 143]	τι καὶ ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι	ἐμεωυτόν·	ἐσαγαγόντες ἐς τὸ μέγαρον ἔσω
[2, 173]	ἐς τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων	σεωυτόν.	σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ
[2, 68]	καὶ ὄνυχας καρτεροὺς καὶ δέρμα	λεπιδωτὸν	ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ νώτου. τυφλὸν
[2, 72]	καὶ τῶν ἰχθύων τὸν καλεύμενον	λεπιδωτὸν	ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν,
[2, 157]	τῶν τὰ ἑνὸς δέοντα τριήκοντα	Ἄζωτον	τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος
[2, 92]	κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι	λωτόν·	ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς
[2, 70]	ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην γράφω. ἐπεὰν	νῶτον	ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ
[2, 4]	ἐδήλουν οὕτω γενόμενα. βασιλεῦσαι δὲ	πρῶτον	Αἰγύπτου ἄνθρωπον ἔλεγον Μῖνα· ἐπὶ
[2, 70]	ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν,	πρῶτον	ἁπάντων ὁ θηρευτὴς πηλῷ κατ᾽
[2, 99]	τῆς ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα τὸν	πρῶτον	βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ ἱρέες ἔλεγον
[2, 127]	κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ τὸν	πρῶτον	δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα
[2, 125]	δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ	πρῶτον	ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον τοὺς
[2, 137]	ἐγένοντο ὑψηλότεραι· τὸ μὲν γὰρ	πρῶτον	ἐχώσθησαν ὑπὸ τῶν τὰς διώρυχας
[2, 129]	τοὺς πολιήτας καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι	πρῶτον	κακῶν ἄρξαι τὴν θυγατέρα ἀποθανοῦσαν
[2, 22]	οἰκὸς ἀπὸ χιόνος μιν ῥέειν,	πρῶτον	μὲν καὶ μέγιστον μαρτύριον οἱ
[2, 102]	ποιήσομαι· τὸν ἔλεγον οἱ ἱρέες	πρῶτον	μὲν πλοίοισι μακροῖσι ὁρμηθέντα ἐκ
[2, 158]	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ	πρῶτον	μὲν τοῦ πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου
[2, 125]	πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ τὸν	πρῶτον	στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως
[2, 73]	τῷ ἱρῷ, κομίζειν δὲ οὕτω·	πρῶτον	τῆς σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν ὅσον
[2, 121]	ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων	πρῶτον	τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους ὡς
[2, 160]	ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι	ἐκέλευον	τὸν ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων δὲ
[2, 147]	Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι	ἐβασίλευον	νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν
[2, 48]	τὰ περιφορέουσι κατὰ κώμας γυναῖκες,	νεῦον	τὸ αἰδοῖον, οὐ πολλῷ τεῳ
[2, 120]	οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην	ἐπίστευον	οἱ Ἕλληνες, ὡς μὲν ἐγὼ
[2, 52]	τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται.	~ἔθυον	δὲ πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ
[2, 52]	μὲν δὴ τούτου τοῦ χρόνου	ἔθυον	τοῖσι οὐνόμασι τῶν θεῶν χρεώμενοι·
[2, 2]	ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι	ἤκουον·	Ἕλληνες δὲ λέγουσι ἄλλα τε
[2, 13]	ὅτε τῶν ἱρέων ταῦτα ἐγὼ	ἤκουον.	νῦν δὲ εἰ μὴ ἐπ᾽
[2, 3]	νυν θεῖα τῶν ἀπηγημάτων οἷα	ἤκουον	οὐκ εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω
[2, 99]	ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ τὰ	ἤκουον·	προσέσται δὲ αὐτοῖσί τι καὶ
[2, 55]	νυν τῶν ἐν Θήβῃσι ἱρέων	ἤκουον,	τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ
[2, 96]	τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ δὲ	δάκρυον	κόμμι ἐστί. ἐκ ταύτης ὦν
[2, 156]	λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοῦν δὲ	τροφὸν	αὐτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ
[2, 64]	τὴν μητέρα, καὶ τὸν Ἄρεα	ἀπότροφον	γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ
[2, 49]	νυν φημὶ Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα	σοφὸν	μαντικήν τε ἑωυτῷ συστῆσαι καὶ
[2, 116]	λυγρά. καὶ τάδε ἕτερα πρὸς	Τηλέμαχον	Μενέλεως λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι
[2, 23]	τὸν μῦθον ἀνενείκας οὐκ ἔχει	ἔλεγχον·	οὐ γὰρ τινὰ ἔγωγε οἶδα
[2, 115]	καὶ οὐ λέγοντος τὴν ἀληθείην,	ἤλεγχον	οἱ γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα
[2, 121]	οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν	ἔχον.	ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε ποιῆσαι·
[2, 71]	δίχηλον, ὁπλαὶ βοός, σιμόν, λοφιὴν	ἔχον	ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον, οὐρὴν ἵππου
[2, 12]	ὄρος τοῦτο τὸ ὑπὲρ Μέμφιος	ἔχον,	πρὸς δὲ τῇ χώρῃ οὔτε
[2, 122]	ἐς τὸ ἱρὸν τῆς Δήμητρος	ἀπέχον	τῆς πόλιος εἴκοσι σταδίους, καὶ
[2, 4]	ἕλος, καὶ αὐτῆς εἶναι οὐδὲν	ὑπερέχον	τῶν νῦν ἔνερθε λίμνης τῆς
[2, 119]	δὲ ὅκου ἔτι ἐτράπετο οὐκ	εἶχον	εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ τὰ
[2, 120]	πᾶσι Τρωσί. ἀλλ᾽ οὐ γὰρ	εἶχον	Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι
[2, 52]	πάντα πρήγματα καὶ πάσας νομὰς	εἶχον.	ἔπειτα δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος
[2, 121]	ἕνα· τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ	εἶχον	κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον
[2, 86]	οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς	τοῖχον.	οὕτω μὲν τοὺς τὰ πολυτελέστατα
[2, 125]	τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ	στοῖχον	ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν·
[2, 125]	δὲ ἐπὶ τὸν δεύτερον εἵλκετο	στοῖχον	ἐπ᾽ ἄλλης μηχανῆς· ὅσοι γὰρ
[2, 125]	χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ τὸν πρῶτον	στοῖχον	τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως δὲ
[2, 28]	πηγαί, ἐς διάπειραν ἔφη τούτου	Ψαμμήτιχον	Αἰγύπτου βασιλέα ἀπικέσθαι· πολλέων γὰρ
[2, 2]	δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν ἢ	Ψαμμήτιχον	σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους
[2, 161]	Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος· ὃς μετὰ	Ψαμμήτιχον	τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος
[2, 152]	τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ	Ψαμμήτιχον	τοῦτον πρότερον φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα
[2, 151]	χρησμοῦ κτεῖναι μὲν οὐκ ἐδικαίωσαν	Ψαμμήτιχον,	ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς
[2, 32]	οἶδε τὰς πηγάς, καὶ τὸν	Ἐτέαρχον	φάναι ἐλθεῖν κοτε παρ᾽ αὐτὸν
[2, 116]	ἔτι δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι	ἔσχον,	ἐπεὶ οὔ σφιν ἔρεξα τεληέσσας
[2, 119]	Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν	ἶσχον	ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ τοῦτο ἐπὶ
[2, 73]	δὲ οὕτω· πρῶτον τῆς σμύρνης	ᾠὸν	πλάσσειν ὅσον τε δυνατός ἐστι
[2, 73]	ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ κοιλήναντα τὸ	ᾠὸν	τὸν πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι,
[2, 123]	σώματος δὲ καταφθίνοντος ἐς ἄλλο	ζῷον	αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ
[2, 122]	ταῦτα ἔλεγον τοῦτον τὸν βασιλέα	ζωὸν	καταβῆναι κάτω ἐς τὸν οἱ
[2, 47]	τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο.	~ὗν	δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται θηρίον
[2, 47]	τῇ πιμελῇ τῇ περὶ τὴν	νηδὺν	γινομένῃ, καὶ ἔπειτα καταγίζει πυρί·
[2, 87]	δύναμιν ὥστε ἅμα ἑωυτῇ τὴν	νηδὺν	καὶ τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει·
[2, 87]	ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες τὴν	νηδύν,	κατὰ δὲ τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες
[2, 84]	ὀδόντων, οἳ δὲ τῶν κατὰ	νηδύν,	οἳ δὲ τῶν ἀφανέων νούσων.
[2, 86]	διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα τὴν	νηδὺν	σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης καὶ κασίης
[2, 93]	δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι οἷόν περ	ἐποίευν	οἱ ἔρσενες· τῶν γὰρ ᾠῶν
[2, 108]	Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον,	ἐποίευν	τε οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ
[2, 125]	μετὰ δὲ τὰ ἐχόμενα τούτων	ἐξεποίευν,	τελευταῖα δὲ αὐτῆς τὰ ἐπίγαια
[2, 121]	δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν	νέκυν	ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽
[2, 121]	τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον	νέκυν,	ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο ἢ
[2, 121]	τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν	νέκυν	κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους
[2, 136]	ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς τὸν	νέκυν	οὕτω λαμβάνειν τὸ χρέος· προστεθῆναι
[2, 121]	καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν	νέκυν.	τὴν δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι
[2, 72]	λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν	ἔγχελυν,	ἱροὺς δὲ τούτους τοῦ Νείλου
[2, 93]	ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς τὴν	ἰλὺν	ἅμα τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται·
[2, 12]	τε καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν	ἰλύν	τε καὶ πρόχυσιν ἐξ Αἰθιοπίης
[2, 141]	λίθινος, ἔχων ἐπὶ τῆς χειρὸς	μῦν,	λέγων διὰ γραμμάτων τάδε· ἐς
[2, 91]	μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ μέν	νυν	ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι,
[2, 47]	ἄγονται ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι μέν	νυν	ἄλλοισι θεοῖσι θύειν ὗς οὐ
[2, 142]	ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν	νῦν	ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι. καὶ
[2, 147]	αὐτῶν τὴν γένεσιν. ~ταῦτα μέν	νυν	αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα δὲ
[2, 102]	τὸ ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν	νυν	αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς
[2, 49]	ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς τὴν	νῦν	Βοιωτίην καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν δὲ
[2, 60]	πόλιν τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς μέν	νυν	Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι
[2, 14]	ἀρούρας ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ δὴ	νῦν	γε οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται
[2, 146]	ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν.	νῦν	δὲ Διόνυσόν τε λέγουσι οἱ
[2, 13]	τῶν ἱρέων ταῦτα ἐγὼ ἤκουον.	νῦν	δὲ εἰ μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα
[2, 173]	καὶ ἄμεινον σὺ ἂν ἤκουες·	νῦν	δὲ ποιέεις οὐδαμῶς βασιλικά” ὃ
[2, 45]	πάντας σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν	νυν	δοκέουσι ταῦτα λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων
[2, 56]	ἐμοί ἡ γυνὴ αὕτη τῆς	νῦν	Ἑλλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης
[2, 24]	Λιβύης τὰ ἄνω. ὡς μέν	νυν	ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι, πᾶν εἴρηται·
[2, 4]	αὐτῆς εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον τῶν	νῦν	ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων,
[2, 180]	δὲ μισθωσάντων τὸν ἐν Δελφοῖσι	νῦν	ἐόντα νηὸν τριηκοσίων ταλάντων ἐξεργάσασθαι
[2, 108]	ἑλκύσαντες, καὶ τὰς διώρυχας τὰς	νῦν	ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι
[2, 26]	ἂν τὸν Ἴστρον τά περ	νῦν	ἐργάζεται τὸν Νεῖλον. ~τῆς αὔρης
[2, 154]	τούτων ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν οἱ	νῦν	ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ
[2, 26]	μεσαμβρίης, τῇ δὲ ὁ νότος	νῦν	ἕστηκε, ταύτῃ δὲ ὁ βορέης,
[2, 113]	ἐπὶ τῆς ἠιόνος τὸ καὶ	νῦν	ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς τὸ
[2, 28]	τινος φιλέει πνέειν. ~ταῦτα μέν	νυν	ἔστω ὡς ἔστι τε καὶ
[2, 135]	ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς· οἳ καὶ	νῦν	ἔτι συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ
[2, 9]	εὐρέα Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε μέν	νυν	ἡ χώρη αὕτη οὕτω. ἀπὸ
[2, 3]	Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι. τὰ μέν	νυν	θεῖα τῶν ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον
[2, 44]	τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ μέν	νυν	ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως παλαιὸν θεὸν
[2, 41]	ἐλίποντο τῶν ἱρῶν. ~τοὺς μέν	νυν	καθαροὺς βοῦς τοὺς ἔρσενας καὶ
[2, 148]	ὁ ἐν Σάμῳ. ἦσαν μέν	νυν	καὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες,
[2, 51]	οὐδ᾽ ἥρωσι οὐδέν. ~ταῦτα μέν	νυν	καὶ ἄλλα πρὸς τούτοισι, τὰ
[2, 105]	οὐ περιτάμνουσι τὰ αἰδοῖα. ~φέρε	νῦν	καὶ ἄλλο εἴπω περὶ τῶν
[2, 14]	ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται· φέρε δὲ	νῦν	καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει
[2, 42]	ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι. Θηβαῖοι μέν	νυν	καὶ ὅσοι διὰ τούτους ὀίων
[2, 117]	ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν. ὅμηρος μέν	νυν	καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω.
[2, 167]	παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν	νυν	καὶ τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι
[2, 111]	ἀνέβλεψε, ἐς μίαν πόλιν, ἣ	νῦν	καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς ταύτην
[2, 113]	Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου ἐς τὸ	νῦν	Κανωβικὸν καλεύμενον στόμα τοῦ Νείλου
[2, 142]	τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε	νῦν	καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ
[2, 17]	σχίζων ἐς θάλασσαν. μέχρι μέν	νυν	Κερκασώρου πόλιος ῥέει εἷς ἐὼν
[2, 110]	ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν	νυν	λέγουσι πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι.
[2, 150]	ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν	νυν	λίμνη αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι·
[2, 178]	καὶ τεμένεα θεοῖσι. τὸ μέν	νυν	μέγιστον αὐτῶν τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον
[2, 99]	αὐτῷ πόλιν κτίσαι ταύτην ἥτις	νῦν	Μέμφις καλέεται· ἔστι γὰρ καὶ
[2, 158]	ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες. Νεκῶς μέν	νυν	μεταξὺ ὀρύσσων ἐπαύσατο μαντηίου ἐμποδίου
[2, 148]	καὶ χιλίων ἑκάτερα. τὰ μέν	νυν	μετέωρα τῶν οἰκημάτων αὐτοί τε
[2, 145]	Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι μέν	νυν	νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται εἶναι
[2, 26]	καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῇ μὲν	νῦν	ὁ βορέης τε καὶ ὁ
[2, 156]	τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω μέν	νυν	ὁ νηὸς τῶν φανερῶν μοι
[2, 151]	ἐτύγχανον τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν	νυν	οὐδενὶ δολερῷ νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε
[2, 141]	σφέων γυμνῶν πεσεῖν πολλούς. καὶ	νῦν	οὗτος ὁ βασιλεὺς ἕστηκε ἐν
[2, 154]	μέχρι ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος μέν	νυν	οὕτω ἔσχε Αἴγυπτον. ~τοῦ δε>
[2, 42]	τοῦ Θηβαίου εἰσί, οὗτοι μέν	νυν	πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι αἶγας θύουσι.
[2, 135]	πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος μέν	νυν	πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ δὲ Μυκερῖνον
[2, 34]	ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ. Νείλου μέν	νυν	πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ἔρχομαι δὲ
[2, 156]	δεξαμένη διέσωσε κατακρύψασα ἐν τῇ	νῦν	πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε τὸ
[2, 124]	οὐνόματα οὐ γράφω. ~μέχρι μέν	νυν	Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 182]	ὄπισθε τῶν θυρέων. ἐς μέν	νυν	Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν
[2, 4]	λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν	νυν	τὰ πλέω ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω
[2, 131]	πατρὶ ἀπέταμε τὰς χεῖρας, καὶ	νῦν	τὰς εἰκόνας αὐτέων εἶναι πεπονθυίας
[2, 39]	κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι. κατὰ μέν	νυν	τὰς κεφαλὰς τῶν θυομένων κτηνέων
[2, 112]	γλῶσσαν οὔνομα Πρωτέα εἶναι· τοῦ	νῦν	τέμενος ἐστὶ ἐν Μέμφι κάρτα
[2, 31]	ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν	νυν	τεσσέρων μηνῶν πλόου καὶ ὁδοῦ
[2, 26]	ἄνω τῆς Εὐρώπης κατά περ	νῦν	τῆς Λιβύης ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽
[2, 129]	δικαιότατα κρίνειν. κατὰ τοῦτο μέν	νυν	τὸ ἔργον ἁπάντων ὅσοι ἤδη
[2, 38]	ἡ ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν	νυν	τὸ κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη
[2, 8]	τὰ τέρματα εἶναι. τοῦτο μέν	νυν	τὸ ὄρος τοιοῦτο ἐστί, τὸ
[2, 64]	τὰ κτήνεα ποιέειν. οὗτοι μέν	νυν	τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ
[2, 171]	καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν	νυν	τούτων εἰδότι μοι ἐπὶ πλέον
[2, 145]	ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα. Διονύσῳ μέν	νυν	τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου
[2, 55]	περ δὴ ἔλεγον. ~ταῦτα μέν	νυν	τῶν ἐν Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον,
[2, 123]	ἐς τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι μέν	νυν	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ
[2, 99]	ὀρέων ῥέειν. ἔτι δὲ καὶ	νῦν	ὑπὸ Περσέων ὁ ἀγκὼν οὗτος
[2, 49]	τὰ ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ μέν	νυν	φημὶ Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα σοφὸν
[2, 115]	οἰκία τοῦ ξείνου κεραΐσας ἥκεις.	νῦν	ὦν ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι
[2, 22]	ἐς τοὺς τόπους τούτους. εἰ	τοίνυν	ἐχιόνιζε καὶ ὅσον ὦν ταύτην
[2, 15]	ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ	τοίνυν	σφι χώρη γε μηδεμία ὑπῆρχε,
[2, 142]	γενομένοισι ἔλεγον οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν	τοίνυν	τούτῳ τῷ χρόνῳ τετράκις ἔλεγον
[2, 132]	πρήγματι· τότε ὦν καὶ τὴν	βοῦν	ἐκφέρουσι ἐς τὸ φῶς· φασὶ
[2, 40]	ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν	βοῦν,	κατευξάμενοι κοιλίην μὲν κείνην πᾶσαν
[2, 129]	ἄλλων θάψαι τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι	βοῦν	ξυλίνην κοίλην, καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά
[2, 29]	πλοῖον διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν κατά περ	βοῦν	πορεύεσθαι· ἢν δὲ ἀπορραγῇ τὸ
[2, 41]	ἐστὶ κατά περ Ἕλληνες τὴν	Ἰοῦν	γράφουσι, καὶ τὰς βοῦς τὰς
[2, 172]	τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε	δικαιοῦν	δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι πρηγμάτων
[2, 162]	Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως δὲ αὐτὸν	ἀξιοῦν	τὸν Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι
[2, 121]	ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ	δηλοῦν	αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν
[2, 4]	μέν νυν τὰ πλέω ἔργῳ	ἐδήλουν	οὕτω γενόμενα. βασιλεῦσαι δὲ πρῶτον
[2, 42]	τοῦδε σφίσι τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο·	Ἀμοῦν	γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία.
[2, 100]	γάρ μιν οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον	καινοῦν	τῷ λόγῳ, νόῳ δὲ ἄλλα
[2, 71]	φύσιν δὲ παρέχονται ἰδέης τοιήνδε·	τετράπουν	ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός, σιμόν,
[2, 68]	τέσσερας ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν δὲ	τετράπουν	χερσαῖον καὶ λιμναῖον ἐστί. τίκτει
[2, 156]	καὶ Ἴσιος λέγουσι εἶναι παῖδας,	Λητοῦν	δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ σώτειραν
[2, 63]	δὲ Ἡλίου τε πόλιν καὶ	Βουτοῦν	θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν
[2, 152]	διώξαντας. πέμψαντι δέ οἱ ἐς	Βουτοῦν	πόλιν ἐς τὸ χρηστήριον τῆς
[2, 75]	δὲ χῶρος τῆς Ἀραβίης κατὰ	Βουτοῦν	πόλιν μάλιστά κῃ κείμενος, καὶ
[2, 67]	καὶ τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς	Βουτοῦν	πόλιν, τὰς δὲ ἴβις ἐς
[2, 59]	τῷ Ἡλίω, πέμπτα δὲ ἐς	Βουτοῦν	πόλιν τῇ Λητοῖ, ἕκτα δὲ
[2, 150]	ὀρύγματος τούτου οὐκ ὥρων τὸν	χοῦν	οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ δή
[2, 137]	ἀδικήματος ἑκάστῳ δικάζειν ἐπιτάσσοντα χώματα	χοῦν	πρὸς τῇ ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν
[2, 150]	βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ	χοῦν	τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος,
[2, 150]	ἡμέρην ποιεύμενον· ὀρύσσοντας γὰρ τὸν	χοῦν	τοὺς Αἰγυπτίους ἐς τὸν Νεῖλον
[2, 111]	ἐς ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας	σὺν	αὐτῇ τῇ πόλι· τῆς δὲ
[2, 49]	τε τοῦ Τυρίου καὶ τῶν	σὺν	αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς
[2, 85]	ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς,	σὺν	δέ σφι αἱ προσήκουσαι πᾶσαι,
[2, 118]	πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους,	σὺν	δέ σφι ἰέναι καὶ αὐτὸν
[2, 70]	χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο	σὺν	πόνῳ. ~οἱ δὲ ἵπποι οἱ
[2, 40]	σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν	ὀσφὺν	ἄκρην καὶ τοὺς ὤμους τε
[2, 92]	κάτω λελειμμένον ὅσον τε ἐπὶ	πῆχυν	τρώγουσι καὶ πωλέουσι· οἳ δὲ
[2, 155]	ἐπίκειται λίθος, ἔχων τὴν παρωροφίδα	τετράπηχυν.	~οὕτω μέν νυν ὁ νηὸς
[2, 78]	μέγαθος ὅσον τε πηχυαῖον ἢ	δίπηχυν,	δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν συμποτέων
[2, 50]	θεὸν τοῦτον αἰεί. νομίζουσι δ᾽	ὦν	Αἰγύπτιοι οὐδ᾽ ἥρωσι οὐδέν. ~ταῦτα
[2, 146]	ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ. ~τούτων	ὦν	ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί τις
[2, 113]	τὸ ἢν καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ	ὦν	ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν
[2, 6]	τὸ Κάσιον ὄρος τείνει· ταύτης	ὦν	ἄπο οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι εἰσί.
[2, 15]	τὸν σῖτον οὕτω κομίζεται. ~εἰ	ὦν	βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι
[2, 29]	ἰόντι ἄναντες ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ	ὦν	δεῖ τὸ πλοῖον διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν
[2, 135]	ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς	ὦν	δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς
[2, 30]	φρουρέουσι καὶ ἐν Δάφνῃσι. τοὺς	ὦν	δὴ Αἰγυπτίους τρία ἔτεα φρουρήσαντας
[2, 113]	ἐμεῦ τῷ ἀπ᾽ ἀρχῆς· τοῦ	ὦν	δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι
[2, 8]	τὰ πρὸς μεσαμβρίην φέροντα. τὸ	ὦν	δὴ ἀπὸ Ἡλίου πόλιος οὐκέτι
[2, 158]	τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ	ὦν	δὴ ὄρεος τούτου παρὰ τὴν
[2, 28]	Κρῶφι τῷ δὲ Μῶφι· τὰς	ὦν	δὴ πηγὰς τοῦ Νείλου ἐούσας
[2, 22]	ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον. κῶς	ὦν	δῆτα ῥέοι ἂν ἀπὸ χιόνος,
[2, 49]	περὶ αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη	ὦν	δοκέει μοι Μελάμπους ὁ Ἀμυθέωνος
[2, 47]	παριὼν αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽	ὦν	ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς ἐς τὸν
[2, 122]	αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ ἱρέες κατ᾽	ὦν	ἔδησαν ἑνὸς ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς
[2, 39]	φέροντες ἐς τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽	ὦν	ἔδοντο, τοῖσι δὲ ἂν μὴ
[2, 88]	ἑβδομήκοντα ἡμέρας καὶ ἔπειτα ἀπ᾽	ὦν	ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. ~τὰς δὲ γυναῖκας
[2, 87]	ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽	ὦν	ἔδωκαν οὕτω τὸν νεκρόν, οὐδὲν
[2, 11]	τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης. εἰ	ὦν	ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ
[2, 40]	κοιλίην μὲν κείνην πᾶσαν ἐξ	ὦν	εἷλον, σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ λείπουσι
[2, 86]	παρασχίσαντες παρὰ τὴν λαπάρην ἐξ	ὦν	εἷλον τὴν κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες
[2, 64]	καὶ ἐν τοῖσι τεμένεσι· εἰ	ὦν	εἶναι τῷ θεῷ τοῦτο μὴ
[2, 47]	τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽	ὦν	ἐκάλυψε πάσῃ τοῦ κτήνεος τῇ
[2, 70]	κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι· ἣ δ᾽	ὦν	ἔμοιγε δοκέει ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι,
[2, 68]	τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ	ὦν	ἐν ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον, τὸ
[2, 97]	δὲ πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται	ὦν,	ἐπεὰν τοῦτο γένηται, οὐκέτι κατὰ
[2, 115]	τοῦ ξείνου κεραΐσας ἥκεις. νῦν	ὦν	ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ
[2, 85]	ἐκ τῶν οἰκίων τούτων κατ᾽	ὦν	ἐπλάσατο τὴν κεφαλὴν πηλῷ ἢ
[2, 70]	ἁπάντων ὁ θηρευτὴς πηλῷ κατ᾽	ὦν	ἔπλασε αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς· τοῦτο
[2, 172]	τότε δὲ μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη	ὦν	ἔφη λέγων ὁμοίως αὐτὸς τῷ
[2, 51]	Σαμοθρήικες τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ	ὦν	ἔχειν τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ
[2, 52]	τὸν χρόνον τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ	ὦν	ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ Δωδώνῃ οἱ
[2, 130]	δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη	ὦν	ἡ βοῦς γῇ οὐκ ἐκρύφθη,
[2, 146]	πείσεται λεγομένοισι μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽	ὦν	ἡ περὶ αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται.
[2, 16]	καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ	ὦν	ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ αὐτῶν γινώσκομεν,
[2, 143]	ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες	ὦν	καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ
[2, 2]	φωνὴν ῥήξουσι πρώτην· τά περ	ὦν	καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ διέτης
[2, 127]	μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ	ὦν	καὶ ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ
[2, 131]	χεῖρας τῶν κολοσσῶν· ταύτας γὰρ	ὦν	καὶ ἡμεῖς ὡρῶμεν ὅτι ὑπὸ
[2, 132]	ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι· τότε	ὦν	καὶ τὴν βοῦν ἐκφέρουσι ἐς
[2, 12]	οὕτω ἐργατικοῦ; ~τὰ περὶ Αἴγυπτον	ὦν	καὶ τοῖσι λέγουσι αὐτὰ πείθομαι
[2, 172]	πόδας ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽	ὦν	κόψας ἄγαλμα δαίμονος ἐξ αὐτοῦ
[2, 50]	οὕτω εὑρίσκω ἐόν· δοκέω δ᾽	ὦν	μάλιστα ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπῖχθαι. ὅτι
[2, 40]	ἱρόν σφι κατέστηκε· τὴν δ᾽	ὦν	μεγίστην τε δαίμονα ἥγηνται εἶναι
[2, 139]	Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα πεντήκοντα. ὡς	ὦν	ὁ χρόνος οὗτος ἐξήιε καὶ
[2, 181]	φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει δὲ	ὦν	οἳ μὲν λέγουσι Βάττου οἳ
[2, 134]	εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ	ὦν	οὐδὲ εἰδότες μοι φαίνονται λέγειν
[2, 15]	δὲ τοὺς ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽	ὦν	πάλαι αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο,
[2, 19]	αὖτις τροπέων τῶν θερινέων. τούτων	ὦν	πέρι οὐδενὸς οὐδὲν οἷός τε
[2, 125]	κατά περ λέγεται. ἐξεποιήθη δ᾽	ὦν	τὰ ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ
[2, 168]	ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν βασιλέα· τούτοισι	ὦν	τάδε πάρεξ τῶν ἀρουρέων ἄλλα
[2, 66]	μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι. πρὸς	ὦν	ταῦτα σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ
[2, 156]	ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν δὲ	ὦν	ταύτῃ νηός τε Ἀπόλλωνος μέγας
[2, 22]	εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ ὅσον	ὦν	ταύτην τὴν χώρην δι᾽ ἧς
[2, 96]	δάκρυον κόμμι ἐστί. ἐκ ταύτης	ὦν	τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα ὅσον
[2, 10]	χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης	ὦν	τῆς χώρης τῆς εἰρημένης ἡ
[2, 32]	δεινῶς καὶ ἔρημος πάντων. εἶπαι	ὦν	τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν
[2, 167]	τὸν πόλεμον ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽	ὦν	τοῦτο πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ
[2, 102]	δὲ ἄλλων οὐδένα οὐδέν. ~παραμειψάμενος	ὦν	τούτους τοῦ ἐπὶ τούτοισι γενομένου
[2, 144]	Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη	ὦν	τῶν αἱ εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους
[2, 150]	ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ	ὦν	τῶν σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ
[2, 68]	αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ ὦν	ἐν	ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον, τὸ στόμα
[2, 49]	σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν· τὸν δ᾽	ὦν	φαλλὸν τὸν τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον
[2, 152]	φεύγειν ἐς τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος	ὦν	ὡς περιυβρισμένος εἴη πρὸς αὐτῶν,
[2, 154]	ἐν Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ	ὧν	δὲ ἐξανέστησαν χώρων, ἐν τούτοισι
[2, 56]	ὑπὸ τῶν αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽	ὧν	καὶ αὐτὴ ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ
[2, 92]	ποταμῷ γινόμενα καὶ ταῦτα, ἐξ	ὧν	ὁ καρπὸς ἐν ἄλλῃ κάλυκι
[2, 44]	πέρι σαφές τι εἰδέναι ἐξ	ὧν	οἷόν τε ἦν, ἔπλευσα καὶ
[2, 29]	καὶ χοιράδες πολλαί εἰσι, δι᾽	ὧν	οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν.
[2, 119]	ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ ὅσιον·	λαβὼν	γὰρ δύο παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων
[2, 177]	θανάτῳ. Σόλων δὲ ὁ Ἀθηναῖος	λαβὼν	ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον τὸν νόμον
[2, 102]	τὴν φάτιν, πολλὴν στρατιὴν τῶν	λαβὼν	ἤλαυνε διὰ τῆς ἠπείρου, πᾶν
[2, 1]	Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους τε	παραλαβὼν	τῶν ἦρχε καὶ δὴ καὶ
[2, 49]	φαλλοῦ· ἀτρεκέως μὲν οὐ πάντα	συλλαβὼν	τὸν λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ
[2, 117]	δὲ Ἰλιάδι λέγει ὡς ἐπλάζετο	ἄγων	αὐτήν. ὅμηρος μέν νυν καὶ
[2, 117]	Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ Ἴλιον	ἄγων	Ἑλένην, εὐαέι τε πνεύματι χρησάμενος
[2, 116]	πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη	ἄγων	Ἑλένην τῇ τε δὴ ἄλλῃ
[2, 114]	τὴν γυναῖκα αὐτήν τε ταύτην	ἄγων	ἥκει καὶ πολλὰ κάρτα χρήματα,
[2, 169]	δὲ συνιόντες ὅ τε Ἀπρίης	ἄγων	τοὺς ἐπικούρους καὶ ὁ Ἄμασις
[2, 124]	ἐν νήσῳ, διώρυχα τοῦ Νείλου	ἐσαγαγών.	τῇ δὲ πυραμίδι αὐτῇ χρόνον
[2, 173]	προέστηκας, ἐς τὸ ἄγαν φαῦλον	προάγων	σεωυτόν. σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν
[2, 141]	ἔχων ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν,	λέγων	διὰ γραμμάτων τάδε· ἐς ἐμέ
[2, 30]	ὡς δὲ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ	λέγων	καί σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν
[2, 172]	μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη ὦν ἔφη	λέγων	ὁμοίως αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι·
[2, 115]	λόγον τόνδε ἐκφαίνει ὁ Πρωτεύς,	λέγων	ὅτι ἐγὼ εἰ μὴ περὶ
[2, 121]	παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν	λέγων	οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν·
[2, 42]	τοῦ Μενδησίου εἰσί, οὗτοι δὲ	αἰγῶν	ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι. Θηβαῖοι μέν
[2, 32]	Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως ἐκ	λόγων	ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην περὶ
[2, 101]	βασιλέων οὐ γὰρ ἔλεγον οὐδεμίαν	ἔργων	ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν εἶναι λαμπρότητος,
[2, 148]	ἐξ Ἑλλήνων τείχεά τε καὶ	ἔργων	ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε
[2, 148]	τὰ δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων	ἔργων	αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ
[2, 148]	καὶ πολλῶν ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν	ἔργων	καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ
[2, 95]	ἕλεα οἰκέουσι τάδε ἀντὶ τῶν	πύργων	ἄλλα μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν
[2, 52]	τῶν θεῶν χρεώμενοι· παρὰ δὲ	Πελασγῶν	Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ
[2, 51]	Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ	Πελασγῶν	ἐποιήσαντο· οἱ δὲ Πελασγοὶ ἱρόν
[2, 50]	οὗτοι δέ μοι δοκέουσι ὑπὸ	Πελασγῶν	ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ
[2, 51]	τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ	Πελασγῶν,	οὗτος ὡνὴρ οἶδε τὸ λέγω·
[2, 51]	ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ	Πελασγῶν	πρῶτοι μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι
[2, 119]	μισηθείς τε καὶ διωκόμενος οἴχετο	φεύγων	τῇσι νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης· τὸ
[2, 76]	καὶ αὐχένος καὶ ἀκρέων τῶν	πτερύγων	καὶ τοῦ πυγαίου ἄκρου ταῦτα
[2, 113]	Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς τὸ ἢν	καταφυγὼν	οἰκέτης ὅτευ ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται
[2, 111]	ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ	ἀποφυγὼν	τὴν πάθην τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα
[2, 28]	βασιλέα ἀπικέσθαι· πολλέων γὰρ αὐτὸν	χιλιάδων	ὀργυιέων πλεξάμενον κάλον κατεῖναι ταύτῃ
[2, 10]	καὶ ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν τῶν	Ἐχινάδων	νήσων τὰς ἡμισέας ἤδη ἤπειρον
[2, 148]	στέγας τε ἄλλας ἐκ τῶν	παστάδων	καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ
[2, 152]	ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ	ἰδὼν	πρότερον χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς
[2, 12]	αὐτὸς οὕτω κάρτα δοκέω εἶναι,	ἰδών	τε τὴν Αἴγυπτον προκειμένην τῆς
[2, 107]	τὴν δέ οἱ συμβουλεῦσαι τῶν	παίδων	ἐόντων ἓξ τοὺς δύο ἐπὶ
[2, 107]	Σέσωστριν, καὶ δύο μὲν τῶν	παίδων	κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς δὲ
[2, 120]	ἢ καὶ ἔτι πλέους τῶν	παίδων	μάχης γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ χρή
[2, 2]	τὴν δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο τῶν	παίδων	παρὰ ταύτῃσι τῇσι γυναιξί. ~κατὰ
[2, 3]	μὲν δὴ τὴν τροφὴν τῶν	παίδων	τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα δὲ καὶ
[2, 50]	καὶ Θέμιος καὶ Χαρίτων καὶ	Νηρηίδων,	τῶν ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί
[2, 141]	τὰ τόξα, πρὸς δὲ τῶν	ἀσπίδων	τὰ ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ
[2, 116]	δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ ἡ	Σιδών,	ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ
[2, 20]	τῶν τὰς μὲν δύο τῶν	ὁδῶν	οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ μὴ
[2, 22]	ῥέειν. ~ἡ δὲ τρίτη τῶν	ὁδῶν	πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται·
[2, 17]	στόμα, ἡ δὲ ἑτέρη τῶν	ὁδῶν	πρὸς ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο δὲ
[2, 7]	εὕροι τις ἂν λογιζόμενος τῶν	ὁδῶν	τουτέων τὸ μὴ ἴσας μῆκος
[2, 17]	ἡ δὲ δὴ ἰθέα τῶν	ὁδῶν	τῷ Νείλῳ ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν
[2, 138]	τῇ, εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν	ποδῶν,	δένδρεσι κατάσκιος. τὰ δὲ προπύλαια
[2, 124]	μάλιστα· οὐδεὶς τῶν λίθων τριήκοντα	ποδῶν	ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ ὧδε αὕτη
[2, 134]	πολλὸν ἐλάσσω τοῦ πατρός, εἴκοσι	ποδῶν	καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον τριῶν πλέθρων,
[2, 149]	ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ τετραπήχεος, τῶν	ποδῶν	μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων, τοῦ δὲ
[2, 176]	ἐόντος λίθου δύο κολοσσοί, εἴκοσι	ποδῶν	τὸ μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος, ὃ
[2, 86]	τὸν νεκρόν. οἳ μὲν δὴ	ἐκποδὼν	μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ
[2, 102]	τῆς ἠπείρου, πᾶν ἔθνος τὸ	ἐμποδὼν	καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν νυν αὐτῶν
[2, 25]	ἀσθενέες εἰσί. ὁ δὲ Νεῖλος	ἐὼν	ἄνομβρος, ἑλκόμενος δὲ ὑπὸ τοῦ
[2, 180]	ταλάντων ἐξεργάσασθαι ὁ γὰρ πρότερον	ἐὼν	αὐτόθι αὐτόματος κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς
[2, 172]	ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ μὲν Σαΐτεω	ἐών,	ἐκ τῆς δὲ ἦν πόλιος,
[2, 176]	κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν τὸ μέγαθος	ἐὼν	ἑκάτερος, ὃ μὲν ἔνθεν ὃ
[2, 120]	πρεσβύτερος καὶ ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον	ἐὼν	ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι,
[2, 96]	δὲ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ	ἐὼν	ἐν βυσσῷ κατιθύνει τὸν πλόον.
[2, 155]	χρηστήριον ἔνι, αὐτός τε τυγχάνει	ἐὼν	μέγας καὶ τὰ προπύλαια ἔχει
[2, 133]	ἐπὶ πολλόν, αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς	ἐὼν	μέλλοι ταχέως οὕτω τελευτήσειν. ἐκ
[2, 19]	βραχὺς τὸν χειμῶνα ἅπαντα διατελέει	ἐὼν	μέχρι οὗ αὖτις τροπέων τῶν
[2, 17]	νυν Κερκασώρου πόλιος ῥέει εἷς	ἐὼν	ὁ Νεῖλος, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 113]	ἅψασθαι. ὁ νόμος οὗτος διατελέει	ἐὼν	ὅμοιος μέχρι ἐμεῦ τῷ ἀπ᾽
[2, 1]	παρέλαβε τὴν βασιληίην Καμβύσης, Κύρου	ἐὼν	παῖς καὶ Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω
[2, 1]	ποιέεσθαι. ταύτης δὴ τῆς γυναικὸς	ἐὼν	παῖς καὶ Κύρου Καμβύσης Ἴωνας
[2, 168]	δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει ἴσος	ἐὼν	τῷ Σαμίῳ. ταῦτα μὲν δὴ
[2, 54]	Διὸς δύο γυναῖκας ἱρείας ἐκ	Θηβέων	ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ τὴν
[2, 9]	καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ ἀπὸ	Θηβέων	ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν στάδιοι
[2, 9]	ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν μέχρι	Θηβέων	ἐστί, σημανέω· στάδιοι γὰρ εἰσὶ
[2, 55]	προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ	Θηβέων	τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν μὲν
[2, 148]	τε γὰρ διέξοδοι διὰ τῶν	στεγέων	καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν
[2, 34]	περὶ δὲ τῶν τοῦ Νείλου	πηγέων	οὐδεὶς ἔχει λέγειν· ἀοίκητός τε
[2, 142]	καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων	γενεέων,	αἳ ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ
[2, 50]	Χαρίτων καὶ Νηρηίδων, τῶν ἄλλων	θεῶν	Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε τὰ οὐνόματα
[2, 37]	δὲ οὐκ εἷς ἑκάστου τῶν	θεῶν	ἀλλὰ πολλοί, τῶν εἷς ἐστι
[2, 146]	οὐνόματα ἢ τὰ τῶν ἄλλων	θεῶν·	ἀπ᾽ οὗ δὲ ἐπύθοντο χρόνου,
[2, 174]	τοιάδε· ὅσοι μὲν αὐτὸν τῶν	θεῶν	ἀπέλυσαν μὴ φῶρα εἶναι, τούτων
[2, 50]	Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ οὔ φασι	θεῶν	γινώσκειν τὰ οὐνόματα, οὗτοι δέ
[2, 144]	τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας ἐόντας,	θεῶν	δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ
[2, 145]	τρίτων, οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα	θεῶν	ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν δὴ ὅσα
[2, 53]	~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο ἕκαστος τῶν	θεῶν,	εἴτε αἰεὶ ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί
[2, 50]	καὶ πάντων τὰ οὐνόματα τῶν	θεῶν	ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε ἐς τὴν
[2, 174]	εἶναι, τούτων δὲ ὡς ἀληθέων	θεῶν	ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων
[2, 4]	τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά τε	θεῶν	ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι
[2, 139]	τὰ ἱρὰ κακόν τι πρὸς	θεῶν	ἢ πρὸς ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων
[2, 145]	τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων	θεῶν,	Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων τῶν
[2, 29]	οἱ δ᾽ ἐν ταύτῃ Δία	θεῶν	καὶ Διόνυσον μούνους σέβονται, τούτους
[2, 64]	ἔν τε τοῖσι νηοῖσι τῶν	θεῶν	καὶ ἐν τοῖσι τεμένεσι· εἰ
[2, 45]	ἡμῖν εἰποῦσι καὶ παρὰ τῶν	θεῶν	καὶ παρὰ τῶν ἡρώων εὐμένεια
[2, 120]	καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν	θεῶν.	καὶ ταῦτα μὲν τῇ ἐμοὶ
[2, 136]	ὅσον ὁ Ζεὺς τῶν ἄλλων	θεῶν.	κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς λίμνην,
[2, 46]	εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ	θεῶν	λογίζονται εἶναι οἱ Μενδήσιοι, τοὺς
[2, 83]	προσκέεται ἡ τέχνη, τῶν δὲ	θεῶν	μετεξετέροισι· καὶ γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον
[2, 145]	Ἕλλησι μέν νυν νεώτατοι τῶν	θεῶν	νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης τε καὶ
[2, 146]	τὰ ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων	θεῶν.	νῦν δὲ Διόνυσόν τε λέγουσι
[2, 43]	βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ τῶν ὀκτὼ	θεῶν	οἱ δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο τῶν
[2, 82]	μείς τε καὶ ἡμέρῃ ἑκάστη	θεῶν	ὅτευ ἐστί, καὶ τῇ ἕκαστος
[2, 133]	πάτρως, ἀποκληίσαντες τὰ ἱρὰ καὶ	θεῶν	οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ καὶ τοὺς
[2, 43]	τούτων ἂν καὶ μᾶλλον τῶν	θεῶν	τὰ οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ
[2, 36]	μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες τῶν	θεῶν	τῇ μὲν ἄλλῃ κομέουσι, ἐν
[2, 7]	ὁδῷ τῇ ἀπὸ τῶν δυώδεκα	θεῶν	τοῦ βωμοῦ φερούσῃ ἔς τε
[2, 43]	ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν δυώδεκα	θεῶν·	τοῦ ἑτέρου δὲ πέρι Ἡρακλέος,
[2, 52]	Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα τῶν	θεῶν	τῶν ἄλλων, Διονύσου δὲ ὕστερον
[2, 156]	πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ	θεῶν	τῶν πρώτων γενομένων, οἰκέουσα δὲ
[2, 46]	θεοὺς τούτους προτέρους τῶν δυώδεκα	θεῶν	φασι γενέσθαι. γράφουσί τε δὴ
[2, 52]	χρόνου ἔθυον τοῖσι οὐνόμασι τῶν	θεῶν	χρεώμενοι· παρὰ δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες
[2, 171]	λίμνῃ ταύτῃ τὰ δείκηλα τῶν	παθέων	αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ καλέουσι
[2, 142]	τῷ χρόνῳ τετράκις ἔλεγον ἐξ	ἠθέων	τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε
[2, 174]	φῶρα εἶναι, τούτων δὲ ὡς	ἀληθέων	θεῶν ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια
[2, 106]	τὸν ἕτερον ὦμον διὰ τῶν	στηθέων	γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα,
[2, 77]	κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ ἐκ	κριθέων	πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ γάρ σφι
[2, 36]	δίαιτα ἐστί. ἀπὸ πυρῶν καὶ	κριθέων	ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ τῷ
[2, 75]	ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ ἦσαν	ἀκανθέων	καὶ μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι καὶ
[2, 175]	ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων	λιθοτομιέων,	τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 124]	μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν	λιθοτομιέων	τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ,
[2, 17]	δίχα διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων τῶν	ἐπωνυμιέων	ἔχεσθαι· τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς
[2, 167]	τούτων, τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν	χειρωναξιέων	γενναίους νομιζομένους εἶναι, καὶ μάλιστα
[2, 103]	ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ	ποιέων	διεξήιε τὴν ἤπειρον, ἐς ὃ
[2, 178]	Τέως καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί,	Δωριέων	δὲ Ρόδος καὶ Κνίδος καὶ
[2, 171]	δὲ ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ	Δωριέων	ἐξαπώλετο ἡ τελετή, οἱ δὲ
[2, 124]	τὰ ἱρὰ πρῶτα μὲν σφέας	θυσιέων	τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι
[2, 55]	πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν	Αἰγυπτιέων	ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων ἐς
[2, 149]	αἱ μὲν πυραμίδες εἰσὶ ἑκατὸν	ὀργυιέων,	αἱ δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι
[2, 138]	δὲ προπύλαια ὕψος μὲν δέκα	ὀργυιέων	ἐστί, τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται
[2, 28]	ἀπικέσθαι· πολλέων γὰρ αὐτὸν χιλιάδων	ὀργυιέων	πλεξάμενον κάλον κατεῖναι ταύτῃ καὶ
[2, 155]	προπύλαια ἔχει ἐς ὕψος δέκα	ὀργυιέων.	τὸ δέ μοι τῶν φανερῶν
[2, 130]	ἐν ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες τῶν	παλλακέων	τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον
[2, 152]	ὡς τίσις ἥξει ἀπὸ θαλάσσης	χαλκέων	ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τῷ μὲν
[2, 37]	ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ	χαλκέων	ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν
[2, 129]	τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τὸν	λεὼν	τετρυμένον ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ
[2, 93]	τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τῶν	κεφαλέων,	οἳ δ᾽ ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες,
[2, 35]	οἱ μὲν ἄνδρες ἐπὶ τῶν	κεφαλέων	φορέουσι, αἱ δὲ γυναῖκες ἐπὶ
[2, 140]	τὸν τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν	ἑλέων	ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα νῆσον
[2, 32]	ἄγειν τε δὴ αὐτοὺς δι᾽	ἑλέων	μεγίστων, καὶ διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι
[2, 95]	τοὺς μὲν τὰ ἄνω τῶν	ἑλέων	οἰκέοντας οἱ πύργοι ὠφελέουσι, ἐς
[2, 92]	μὲν πάντα οἱ κατύπερθε τῶν	ἑλέων	οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ δὲ
[2, 151]	τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ τῶν	ἑλέων	ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ
[2, 92]	γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν	ἑλέων,	τὰ μὲν ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες
[2, 113]	Ἑλένην τε καὶ τὴν ἐς	Μενέλεων	ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ ταῦτα πρός
[2, 118]	τῷ πρώτῳ οἱ Ἕλληνες αὐτὸν	Μενέλεων	ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ
[2, 118]	δέ σφι ἰέναι καὶ αὐτὸν	Μενέλεων·	τοὺς δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς
[2, 18]	περὶ τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι	θηλέων	βοῶν μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς
[2, 93]	οὐκέτι οἱ αὐτοί, ἀλλὰ τῶν	θηλέων	γίνεται ἡ ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ
[2, 46]	καὶ μᾶλλον τοὺς ἔρσενας τῶν	θηλέων,	καὶ τούτων οἱ αἰπόλοι τιμὰς
[2, 66]	σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν	θηλέων	καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα κτείνουσι,
[2, 33]	δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων	στηλέων,	ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι
[2, 137]	Αἰθίοπος καὶ κάρτα ὑψηλαὶ ἐγένοντο.	ὑψηλέων	δὲ καὶ ἑτερέων γενομενέων ἐν
[2, 141]	ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ τῶν προτέρων	βασιλέων	δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα ἀρούρας.
[2, 151]	λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ δυώδεκα	βασιλέων	δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον ὡς
[2, 129]	θυσίας, δίκας δέ σφι πάντων	βασιλέων	δικαιότατα κρίνειν. κατὰ τοῦτο μέν
[2, 121]	τὸν οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων	βασιλέων	δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν.
[2, 161]	προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον	βασιλέων,	ἐπ᾽ ἔτεα πέντε καὶ εἴκοσι
[2, 148]	ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων	βασιλέων	καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω
[2, 152]	τὸ δεύτερον πρὸς τῶν ἕνδεκα	βασιλέων	καταλαμβάνει μιν διὰ τὴν κυνέην
[2, 101]	ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν δὲ ἄλλων	βασιλέων	οὐ γὰρ ἔλεγον οὐδεμίαν ἔργων
[2, 100]	οἱ ἱρέες ἐκ βύβλου ἄλλων	βασιλέων	τριηκοσίων καὶ τριήκοντα οὐνόματα. ἐν
[2, 134]	κάρτα πολλοῖσι ὕστερον τούτων τῶν	βασιλέων	τῶν τὰς πυραμίδας ταύτας ἦν
[2, 33]	οἱ δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω	Ἡρακλέων	στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ
[2, 68]	στόμα ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν	βδελλέων.	τὰ μὲν δὴ ἄλλα ὄρνεα
[2, 28]	τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου βασιλέα ἀπικέσθαι·	πολλέων	γὰρ αὐτὸν χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον
[2, 178]	Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις,	Αἰολέων	δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη. τουτέων
[2, 30]	~ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς πόλιος	πλέων	ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις
[2, 60]	θυσίας, καὶ οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται	πλέων	ἐν τῇ ὁρτῇ ταύτῃ ἢ
[2, 97]	θαλάσσης καὶ Κανώβου διὰ πεδίου	πλέων	ἥξεις κατ᾽ Ἄνθυλλάν τε πόλιν
[2, 5]	τῆς χώρης τοιήδε. πρῶτα μὲν	προσπλέων	ἔτι καὶ ἡμέρης δρόμον ἀπέχων
[2, 148]	καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν	αὐλέων	ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο
[2, 121]	ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο	οἰκοδομέων	τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως
[2, 27]	ἔχω γνώμην, ὡς κάρτα ἀπὸ	θερμέων	χωρέων οὐκ οἰκός ἐστι οὐδὲν
[2, 33]	δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι πρὸς	δυσμέων	οἰκέουσι τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ
[2, 31]	ἀπὸ ἑσπέρης τε καὶ ἡλίου	δυσμέων.	τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς
[2, 154]	δὲ οἵ τε ὁλκοὶ τῶν	νεῶν	καὶ τὰ ἐρείπια τῶν οἰκημάτων
[2, 24]	τὰς προκειμένας αὐτὸν περὶ τῶν	ἀφανέων	γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽ ὅ
[2, 84]	κατὰ νηδύν, οἳ δὲ τῶν	ἀφανέων	νούσων. ~θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί
[2, 89]	ἀποφέρεσθαι. ~τὰς δὲ γυναῖκας τῶν	ἐπιφανέων	ἀνδρῶν, ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα
[2, 137]	ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ καὶ ἑτερέων	γενομενέων	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς
[2, 76]	τῶν μὲν δὴ μελαινέων τῶν	μαχομενέων	πρὸς τοὺς ὄφις ἥδε ἰδέη,
[2, 76]	τῶν δ᾽ ἐν ποσὶ μᾶλλον	εἱλευμενέων	τοῖσι ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ δή
[2, 7]	μὲν γὰρ ἐς Πῖσαν ἐξ	Ἀθηνέων	καταδεῖ πεντεκαίδεκα σταδίων μὴ εἶναι
[2, 7]	παραπλησίη τὸ μῆκος τῇ ἐξ	Ἀθηνέων	ὁδῷ τῇ ἀπὸ τῶν δυώδεκα
[2, 39]	νυν τὰς κεφαλὰς τῶν θυομένων	κτηνέων	καὶ τὴν ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου
[2, 68]	γίνεται· τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ	χηνέων	οὐ πολλῷ μέζονα τίκτει, καὶ
[2, 37]	πεσσόμενα, καὶ κρεῶν βοέων καὶ	χηνέων	πλῆθός τι ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν
[2, 102]	ταὐτὰ καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν	ἐθνέων	γενομένοισι, καὶ δὴ καὶ αἰδοῖα
[2, 107]	καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν	ἐθνέων	τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον
[2, 76]	ὅσον κρέξ. τῶν μὲν δὴ	μελαινέων	τῶν μαχομενέων πρὸς τοὺς ὄφις
[2, 19]	Νεῖλος πληθύων ἀπὸ τροπέων τῶν	θερινέων	ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας
[2, 19]	μέχρι οὗ αὖτις τροπέων τῶν	θερινέων.	τούτων ὦν πέρι οὐδενὸς οὐδὲν
[2, 94]	τῶν τε ποταμῶν καὶ τῶν	λιμνέων	σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ
[2, 35]	εἰρήσθω. ~ἔρχομαι δὲ περὶ Αἰγύπτου	μηκυνέων	τὸν λόγον, ὅτι πλεῖστα θωμάσια
[2, 164]	δέ σφι κέεται ἀπὸ τῶν	τεχνέων.	οἱ δὲ μάχιμοι αὐτῶν καλέονται
[2, 168]	σταθμὸς πέντε μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν	βοέων	δύο μνέαι, οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες.
[2, 37]	ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ κρεῶν	βοέων	καὶ χηνέων πλῆθός τι ἑκάστῳ
[2, 19]	μὲν ὁ Νεῖλος πληθύων ἀπὸ	τροπέων	τῶν θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν
[2, 19]	διατελέει ἐὼν μέχρι οὗ αὖτις	τροπέων	τῶν θερινέων. τούτων ὦν πέρι
[2, 10]	καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς	ῥέων	δι᾽ Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς ἐς
[2, 22]	ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ τῶν θερμοτάτων	ῥέων	ἐς τὰ ψυχρότερα τὰ πολλά
[2, 15]	ὁ Νεῖλος ἔς τε Πηλούσιον	ῥέων	καὶ ἐς Κάνωβον, τὰ δὲ
[2, 22]	ῥέει καὶ ἐκ τῆς ἄρχεται	ῥέων	ὁ Νεῖλος, ἦν ἂν τούτων
[2, 33]	δὲ ὁ Ἴστρος ἐς θάλασσαν	ῥέων	τὴν τοῦ Εὐξείνου πόντου διὰ
[2, 32]	ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ τῶν	δενδρέων	καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ σφι ἐπελθεῖν
[2, 138]	τύποισι, ἔστι δὲ ἔσωθεν ἄλσος	δενδρέων	μεγίστων πεφυτευμένον περὶ νηὸν μέγαν,
[2, 40]	οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι	ἐρέων.	ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν βοῦν, κατευξάμενοι
[2, 99]	ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους	ἐρέων	κατὰ τὰ ἤκουον· προσέσται δὲ
[2, 132]	κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ δὲ τῶν	κερέων	ὁ τοῦ ἡλίου κύκλος μεμιμημένος
[2, 175]	Ἐλεφαντίνης πόλιος πλόον καὶ εἴκοσι	ἡμερέων	ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος. τὸ δὲ
[2, 19]	Ἀραβίου ἐνιαχῇ καὶ ἐπὶ δύο	ἡμερέων	ἑκατέρωθι ὁδόν, καὶ πλέον ἔτι
[2, 4]	τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ	ἡμερέων	ἐστὶ ἀνὰ τὸν ποταμόν. ~καὶ
[2, 34]	ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε	ἡμερέων	ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί· ἡ
[2, 19]	ἐς τὸν ἀριθμὸν τουτέων τῶν	ἡμερέων	ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον,
[2, 5]	τῆς λίμνης ταύτης μέχρι τριῶν	ἡμερέων	πλόου, τῆς πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν
[2, 115]	καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν	ἡμερέων	προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς
[2, 9]	ἐς Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα	ἡμερέων,	στάδιοι δὲ τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα
[2, 29]	παρὰ τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι	ἡμερέων	τεσσεράκοντα· σκόπελοι/ τε γὰρ ἐν
[2, 8]	εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον τε	ἡμερέων	τεσσέρων καὶ δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ
[2, 137]	ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ καὶ	ἑτερέων	γενομενέων ἐν τῇ Αἰγύπτῳ πολίων,
[2, 17]	Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα διαιρέεσθαι καὶ	ἀμφοτερέων	τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι· τὰ μὲν
[2, 168]	ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν	ἱρέων,	ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες.
[2, 55]	μέν νυν τῶν ἐν Θήβῃσι	ἱρέων	ἤκουον, τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ
[2, 38]	ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος τῶν τις	ἱρέων	καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτος τοῦ κτήνεος
[2, 19]	φύσιος πέρι οὔτε τι τῶν	ἱρέων	οὔτε ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην.
[2, 63]	ἥλιος, ὀλίγοι μὲν τινὲς τῶν	ἱρέων	περὶ τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ δὲ
[2, 13]	ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε τῶν	ἱρέων	ταῦτα ἐγὼ ἤκουον. νῦν δὲ
[2, 102]	ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον, κατὰ τῶν	ἱρέων	τὴν φάτιν, πολλὴν στρατιὴν τῶν
[2, 2]	ἑωυτῶν. ὧδε μὲν γενέσθαι τῶν	ἱρέων	τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι ἤκουον·
[2, 168]	σίτου σταθμὸς πέντε μνέαι ἑκάστῳ,	κρεῶν	βοέων δύο μνέαι, οἴνου τέσσερες
[2, 37]	σφι ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ	κρεῶν	βοέων καὶ χηνέων πλῆθός τι
[2, 47]	τοὺς) ὗς θύσαντες πατέονται τῶν	κρεῶν.	διότι δὲ τοὺς ὗς ἐν
[2, 76]	πλὴν κεφαλῆς καὶ αὐχένος καὶ	ἀκρέων	τῶν πτερύγων καὶ τοῦ πυγαίου
[2, 99]	ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον τῶν	ὀρέων	ῥέειν. ἔτι δὲ καὶ νῦν
[2, 75]	κατακεχύαται, τοιόσδε τις, ἐσβολὴ ἐξ	ὀρέων	στεινῶν ἐς πεδίον μέγα, τὸ
[2, 28]	ἀβύσσους ἐκ τοῦ μέσου τῶν	ὀρέων	τούτων ῥέειν, καὶ τὸ μὲν
[2, 8]	ἐστὶ στεινὴ Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν	ὀρέων	τῶν εἰρημένων τὸ μεταξὺ πεδιὰς
[2, 10]	εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ	ὀρέων	τῶν εἰρημένων τῶν ὑπὲρ Μέμφιν
[2, 141]	γραμμάτων τάδε· ἐς ἐμέ τις	ὁρέων	εὐσεβὴς ἔστω” ~ἐς μὲν τοσόνδε
[2, 167]	Ἕλληνες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι,	ὁρέων	καὶ Θρήικας καὶ Σκύθας καὶ
[2, 78]	τῶν συμποτέων λέγει ἐς τοῦτον	ὁρέων	πῖνέ τε καὶ τέρπευ· ἔσεαι
[2, 29]	δὲ ἀπὸ τούτου ἀκοῇ ἤδη	ἱστορέων.	ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω ἰόντι
[2, 19]	ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων,	ἱστορέων	αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν ἔχει ὁ
[2, 182]	τὸ μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν	θυρέων.	ἐς μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε
[2, 48]	τῇ δορπίῃ χοῖρον πρὸ τῶν	θυρέων	σφάξας ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν
[2, 121]	φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ	θυρέων	φεύγοντα. ὡς δὲ καὶ ταῦτα
[2, 36]	ὄνειδος μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ	ὀλυρέων	ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι
[2, 77]	μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ τῶν	ὀλυρέων	ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις
[2, 168]	τούτοισι ὦν τάδε πάρεξ τῶν	ἀρουρέων	ἄλλα ἐδίδοτο ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ,
[2, 77]	Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων τῶν	ὡρέων	δοκέειν ἐμοὶ εἵνεκα, ὅτι οὐ
[2, 4]	τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι τῶν	ὡρέων	εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες
[2, 4]	ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν	ὡρέων	ἐς αὐτόν· ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν
[2, 4]	καί σφι ὁ κύκλος τῶν	ὡρέων	ἐς τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά
[2, 26]	δὲ ἡ στάσις ἤλλακτο τῶν	ὡρέων,	καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῇ μὲν
[2, 77]	πάντων καὶ δὴ καὶ τῶν	ὡρέων	μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ τῶν
[2, 27]	γνώμην, ὡς κάρτα ἀπὸ θερμέων	χωρέων	οὐκ οἰκός ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν,
[2, 22]	ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες ἀπὸ τῶν	χωρέων	τουτέων θερμοί· δεύτερον δὲ ὅτι
[2, 143]	ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ	πασέων,	ἕως οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς.
[2, 181]	μὴ οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν	πασέων”	ἡ δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ
[2, 111]	δέ, ὡς οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς	πασέων	πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν τὰς
[2, 35]	ἄνδρες δὲ πάντων τε καὶ	πασέων.	τρέφειν τοὺς τοκέας τοῖσι μὲν
[2, 157]	ἐξεῖλε. αὕτη δὲ ἡ Ἄζωτος	ἁπασέων	πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη
[2, 30]	ἔτι δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ	Περσέων	κατὰ ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ ἔχουσι
[2, 99]	ἔτι δὲ καὶ νῦν ὑπὸ	Περσέων	ὁ ἀγκὼν οὗτος τοῦ Νείλου
[2, 131]	μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων τῶν	προδουσέων	τὴν θυγατέρα τῷ πατρὶ ἀπέταμε
[2, 175]	μὲν ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν	ἐουσέων	λιθοτομιέων, τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ
[2, 175]	μέγαθος λίθων ἐστὶ καὶ ὁκοίων	τεῶν·	τοῦτο δὲ κολοσσοὺς μεγάλους καὶ
[2, 133]	οἱ δυώδεκα ἔτεα ἀντὶ ἓξ	ἐτέων	γένηται, αἱ νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι.
[2, 11]	τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός γε δισμυρίων	ἐτέων;	ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί γε
[2, 73]	καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽	ἐτέων,	ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν
[2, 167]	βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων ἡγημένους	πολιητέων	τοὺς τὰς τέχνας μανθάνοντας καὶ
[2, 23]	ἢ τινὰ τῶν πρότερον γενομένων	ποιητέων	δοκέω τὸ οὔνομα εὑρόντα ἐς
[2, 156]	τὸ ἐγὼ φράσω, μοῦνος δὴ	ποιητέων	τῶν προγενομένων· ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν
[2, 174]	ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ	φοιτέων	ἔθυε ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι
[2, 102]	δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας·	ὅτεων	δὲ ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως παρέλαβε
[2, 78]	δίπηχυν, δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν	συμποτέων	λέγει ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ
[2, 32]	φάναι παρὰ σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν	δυναστέων	παῖδας ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα τε
[2, 131]	χεῖρας, καὶ νῦν τὰς εἰκόνας	αὐτέων	εἶναι πεπονθυίας τά περ αἱ
[2, 148]	λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκάστη	αὐτέων	Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη,
[2, 56]	ἱρὰς γυναῖκας καὶ τὴν μὲν	αὐτέων	ἐς Λιβύην τὴν δὲ ἐς
[2, 55]	τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν μὲν	αὐτέων	ἐς Λιβύην τὴν δὲ παρὰ
[2, 131]	χεῖρας ἀποβεβλήκασι, αἳ ἐν ποσὶ	αὐτέων	ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι καὶ ἐς
[2, 54]	ὑπὸ Φοινίκων, καὶ τὴν μὲν	αὐτέων	πυθέσθαι ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν
[2, 54]	πυθέσθαι δὲ ὕστερον ταῦτα περὶ	αὐτέων	τά περ δὴ ἔλεγον. ~ταῦτα
[2, 136]	τὰς λιθίνας πυραμίδας· προέχω γὰρ	αὐτέων	τοσοῦτον ὅσον ὁ Ζεὺς τῶν
[2, 86]	μεμιμημένα. καὶ τὴν μὲν σπουδαιοτάτην	αὐτέων	φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ ὅσιον
[2, 124]	ἱρὰ πρῶτα μὲν σφέας θυσιέων	τουτέων	ἀπέρξαι, μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ
[2, 98]	πόλιν καὶ τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην.	~τουτέων	δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα
[2, 124]	ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ	τουτέων	ἕλκειν λίθους μέχρι τοῦ Νείλου·
[2, 22]	παρέχονται πνέοντες ἀπὸ τῶν χωρέων	τουτέων	θερμοί· δεύτερον δὲ ὅτι ἄνομβρος
[2, 54]	ἀπὸ σφέων γενέσθαι τῶν γυναικῶν	τουτέων,	καὶ ἀνευρεῖν μὲν σφέας οὐ
[2, 178]	Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη.	τουτέων	μὲν ἐστὶ τοῦτο τὸ τέμενος,
[2, 86]	κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ	τουτέων	οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ
[2, 7]	τις ἂν λογιζόμενος τῶν ὁδῶν	τουτέων	τὸ μὴ ἴσας μῆκος εἶναι,
[2, 19]	πελάσας δὲ ἐς τὸν ἀριθμὸν	τουτέων	τῶν ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων
[2, 48]	χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν	συβωτέων.	τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν
[2, 103]	χώρης οἰκήτορας, εἴτε τῶν τινες	στρατιωτέων	τῇ πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ
[2, 4]	Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ Ἕλληνας παρὰ	σφέων	ἀναλαβεῖν, βωμούς τε καὶ ἀγάλματα
[2, 100]	τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα	σφέων	ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ
[2, 2]	Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν ἢ Ψαμμήτιχον	σφέων	βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι
[2, 54]	πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ	σφέων	γενέσθαι τῶν γυναικῶν τουτέων, καὶ
[2, 141]	ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων	σφέων	γυμνῶν πεσεῖν πολλούς. καὶ νῦν
[2, 85]	νούσων. ~θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί	σφεων	εἰσὶ αἵδε· τοῖσι ἂν ἀπογένηται
[2, 160]	ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ ἔφασαν καὶ	σφέων	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως
[2, 70]	ἐν τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ	σφέων	πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι· ἣ
[2, 161]	ἐς φαινόμενον κακόν, ἵνα δὴ	σφέων	φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν
[2, 124]	μεγάλως, μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα	σφέων	Χέοπα ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι.
[2, 102]	ἐς θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ	βραχέων.	ἐνθεῦτεν δὲ ὡς ὀπίσω ἀπίκετο
[2, 125]	τοὺς ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι ξύλων	βραχέων	πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ τὸν
[2, 110]	δὲ παῖδας ἐόντας τέσσερας εἴκοσι	πηχέων	ἕκαστον· τῶν δὴ ὁ ἱρεὺς
[2, 111]	ἑκάτερον λίθου, μῆκος μὲν ἑκάτερον	πηχέων	ἑκατόν, εὖρος δὲ ὀκτὼ πηχέων.
[2, 168]	ἀτελέες. ἡ δὲ ἄρουρα ἑκατὸν	πηχέων	ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ, ὁ δὲ
[2, 175]	πυγόνος τὸ δὲ ὕψος πέντε	πηχέων	ἐστί. αὕτη τοῦ ἱροῦ κέεται
[2, 110]	ἀνδριάντας λιθίνους, δύο μὲν τριήκοντα	πηχέων,	ἑωυτόν τε καὶ τὴν γυναῖκα,
[2, 175]	ἀτὰρ ἔσωθεν τὸ μῆκος ὀκτωκαίδεκα	πηχέων	καὶ πυγόνος τὸ δὲ ὕψος
[2, 111]	πηχέων ἑκατόν, εὖρος δὲ ὀκτὼ	πηχέων.	~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην
[2, 155]	τοῖχος ἕκαστος τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα	πηχέων	τούτων ἕκαστον ἐστί, τὸ δὲ
[2, 121]	τὸ μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι	πηχέων,	τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς
[2, 141]	θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι	ἀντιάζων	τὸν Ἀραβίων στρατόν· αὐτὸς γάρ
[2, 68]	καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ	μέζων	ἔτι. ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν
[2, 11]	ἂν χωσθείη κόλπος καὶ πολλῷ	μέζων	ἔτι τούτου ὑπὸ τοσούτου τε
[2, 3]	ἢ τὰ οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον,	νομίζων	πάντας ἀνθρώπους ἴσον περὶ αὐτῶν
[2, 16]	τὸν λόγον ὁ τὴν Ἀσίην	οὐρίζων	τῇ Λιβύῃ, τοῦ Δέλτα δὲ
[2, 17]	τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον	σχίζων	ἐς θάλασσαν. μέχρι μέν νυν
[2, 17]	ἀπικνέεται, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου	σχίζων	μέσον τὸ Δέλτα ἐς θάλασσαν
[2, 33]	καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει μέσην	σχίζων	τὴν Εὐρώπην· οἱ δὲ Κελτοὶ
[2, 172]	φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως.	μαθὼν	δὲ ὁ Ἄμασις τὸ ἐκ
[2, 152]	λεηλατεῦσι τὸ πεδίον. ὁ δὲ	μαθὼν	τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα τε
[2, 141]	τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα εἶναι	Σεθῶν·	τὸν ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον
[2, 175]	μεγάθεϊ, ὅσων τε τὸ μέγαθος	λίθων	ἐστὶ καὶ ὁκοίων τεῶν· τοῦτο
[2, 126]	δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ τῶν	λίθων	ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν
[2, 121]	ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν	λίθων	παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ
[2, 124]	ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα· οὐδεὶς τῶν	λίθων	τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ
[2, 64]	τὰ ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν καὶ	ὀρνίθων	γένεα ὀχευόμενα ἔν τε τοῖσι
[2, 77]	τοὺς δὲ ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους.	ὀρνίθων	δὲ τούς τε ὄρτυγας καὶ
[2, 77]	τὰ δὲ ἄλλα ὅσα ἢ	ὀρνίθων	ἢ ἰχθύων σφι ἐστὶ ἐχόμενα,
[2, 72]	Νείλου φασὶ εἶναι, καὶ τῶν	ὀρνίθων	τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ καὶ
[2, 77]	νήσσας καὶ τὰ μικρὰ τῶν	ὀρνίθων	ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ δὲ
[2, 109]	κλήρου ὁ ποταμός τι παρέλοιτο,	ἐλθὼν	ἂν πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ
[2, 115]	φυλάξω, ἐς ὃ ἂν αὐτὸς	ἐλθὼν	ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ
[2, 3]	δὲ καὶ ἄλλα ἐν Μέμφι	ἐλθὼν	ἐς λόγους τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ
[2, 29]	μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης	ἐλθών,	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἀκοῇ
[2, 44]	νύκτας μέγαθος. ἐς λόγους δὲ	ἐλθὼν	τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ εἰρόμην
[2, 29]	οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν.	διεξελθὼν	δὲ ἐν τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι
[2, 14]	ἐπεάν σφι ὁ ποταμὸς αὐτόματος	ἐπελθὼν	ἄρσῃ τὰς ἀρούρας, ἄρσας δὲ
[2, 136]	Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ	πλίνθων	ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα ἐν
[2, 25]	καὶ τὸ θέρος ἔωθε ποιέειν	ἰὼν	τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ· ἕλκει
[2, 26]	ἠέρα ξηρὸν τὸν ταύτῃ εἶναι,	διακαίων	τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς
[2, 121]	τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν	προπυλαίων	ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ
[2, 153]	ὁ Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν	προπυλαίων,	πᾶσάν τε περίστυλον ἐοῦσαν καὶ
[2, 178]	καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ ἡ	Μυτιληναίων	μούνη. τουτέων μὲν ἐστὶ τοῦτο
[2, 181]	ἦν σόον, ἔξω τετραμμένον τοῦ	Κυρηναίων	ἄστεος. ταύτην τὴν Λαδίκην, ὡς
[2, 181]	γυναικὸς εἴτε καὶ ἄλλως φιλότητος	Κυρηναίων	εἵνεκα· γαμέει δὲ ὦν οἳ
[2, 32]	~ἀλλὰ τάδε μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν	Κυρηναίων	φαμένων ἐλθεῖν τε ἐπὶ τὸ
[2, 55]	ἔστι δὲ καὶ τοῦτο Διός.	Δωδωναίων	δὲ αἱ ἱρεῖαι, τῶν τῇ
[2, 57]	δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς	Δωδωναίων	ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες, διότι
[2, 55]	Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον, τάδε δὲ	Δωδωναίων	φασὶ αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας
[2, 141]	οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν	Ἀραβίων	στρατόν· αὐτὸς γάρ οἱ πέμψειν
[2, 30]	τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ) πρὸς	Ἀραβίων	τε καὶ Ἀσσυρίων, καὶ ἐν
[2, 141]	ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα	Ἀραβίων	τε καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ
[2, 168]	οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι καὶ	Ἑρμοτυβίων	ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν βασιλέα·
[2, 165]	δὴ νομοὺς Αἴγυπτος ἅπασα διαραίρηται.	~Ἑρμοτυβίων	μὲν οἵδε εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης,
[2, 81]	Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν	ὀργίων	μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι
[2, 7]	μῆκος εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα	σταδίων·	ἡ μὲν γὰρ ἐς Πῖσαν
[2, 9]	δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων τε ἐστὶ	σταδίων	καὶ τρισχιλίων, ὅσον δέ τι
[2, 140]	μέγαθος δ᾽ ἐστὶ πάντῃ δέκα	σταδίων.	~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι τὸν
[2, 7]	Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα	σταδίων	μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων,
[2, 101]	τῆς ἡ περίοδος ὅσων ἐστὶ	σταδίων	ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας τε ἐν
[2, 2]	ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι τῶν	παιδίων,	ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα
[2, 65]	ᾖ τὸ θηρίον, ξυρῶντες τῶν	παιδίων	ἢ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἢ
[2, 15]	ἔδει σφέας ἐς διάπειραν τῶν	παιδίων	ἰέναι, τίνα γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι.
[2, 60]	ἀνὴρ καὶ γυνή ἐστι πλὴν	παιδίων,	καὶ ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς
[2, 106]	Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ	Σαρδίων	ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ
[2, 160]	τὸν Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο	Ἠλείων	ἄγγελοι, αὐχέοντες δικαιότατα καὶ κάλλιστα
[2, 160]	ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι,	Ἠλείων	δὲ μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα
[2, 160]	δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν	Ἠλείων	λεγόντων ἅπαντα τὰ κατήκει σφέας
[2, 37]	ὀλίγα· οὔτε τι γὰρ τῶν	οἰκηίων	τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ
[2, 38]	ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων	σημηίων,	τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ
[2, 148]	λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω μέζονα	ἀνθρωπηίων	ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ τε
[2, 83]	ἐν τιμῇ ἄγονται πάντων τῶν	μαντηίων,	Λητοῦς ἐν Βουτοῖ πόλι ἐστί.
[2, 174]	δὴ καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν	μαντηίων,	πολλὰ δὲ καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε
[2, 15]	παρὰ θάλασσαν εἶναι αὐτῆς μέχρι	Ταριχηίων	τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ τεσσεράκοντα
[2, 174]	εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν	περιιών·	οἳ δ᾽ ἄν μιν φάμενοι
[2, 4]	κύκλος τῶν ὡρέων ἐς τὠυτὸ	περιιὼν	παραγίνεται. δυώδεκά τε θεῶν ἐπωνυμίας
[2, 85]	τοῖσι ἂν ἀπογένηται ἐκ τῶν	οἰκίων	ἄνθρωπος τοῦ τις καὶ λόγος
[2, 150]	ἐκ δὴ ὦν τῶν σφετέρων	οἰκίων	ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν
[2, 85]	γένος πᾶν τὸ ἐκ τῶν	οἰκίων	τούτων κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο τὴν
[2, 63]	ἄλλοι τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες	χιλίων	ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα καὶ
[2, 148]	ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ	χιλίων	ἑκάτερα. τὰ μέν νυν μετέωρα
[2, 7]	σταδίων μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ	χιλίων,	ἡ δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν
[2, 9]	ἑξακοσίων τε ἐστὶ σταδίων καὶ	τρισχιλίων,	ὅσον δέ τι ἀπὸ θαλάσσης
[2, 157]	αὕτη δὲ ἡ Ἄζωτος ἁπασέων	πολίων	ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε
[2, 137]	ἑτερέων γενομενέων ἐν τῇ Αἰγύπτῳ	πολίων,	ὡς ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα ἡ
[2, 119]	τὴν ἀληθείην τῶν πρηγμάτων, καὶ	ξεινίων	ἤντησε μεγάλων καὶ Ἑλένην ἀπαθέα
[2, 115]	ἐτισάμην, ὅς, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν,	ξεινίων	τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο· παρὰ
[2, 116]	οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν	Σιδονίων,	τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε
[2, 109]	δυώδεκα μέρεα τῆς ἡμέρης παρὰ	Βαβυλωνίων	ἔμαθον οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν
[2, 32]	ἀπικέσθαι ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ	Ἀμμωνίων	βασιλέι, καί κως ἐκ λόγων
[2, 36]	χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ τῶν	δεξιῶν	ἐπὶ τὰ ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες
[2, 25]	χώρης ἐούσης καὶ ἀνέμων ψυχρῶν,	διεξιὼν	ποιέει οἷόν περ καὶ τὸ
[2, 25]	πλέονι λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε ἔχει.	διεξιὼν	τῆς Λιβύης τὰ ἄνω ὁ
[2, 42]	εἰσί, οὗτοι μέν νυν πάντες	ὀίων	ἀπεχόμενοι αἶγας θύουσι. θεοὺς γὰρ
[2, 42]	νυν καὶ ὅσοι διὰ τούτους	ὀίων	ἀπέχονται, διὰ τάδε λέγουσι τὸν
[2, 175]	τὸ μέγαθος λίθων ἐστὶ καὶ	ὁκοίων	τεῶν· τοῦτο δὲ κολοσσοὺς μεγάλους
[2, 18]	εἶναι ταύτην τὴν ὁ Νεῖλος	ἐπιὼν	ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους εἶναι τούτους
[2, 47]	μὲν ἤν τις ψαύσῃ αὐτῶν	παριὼν	αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν
[2, 65]	ἑλκύσῃ, τοῦτο τῇ μελεδωνῷ τῶν	θηρίων	διδοῖ, ἣ δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ
[2, 36]	τοῖσι μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς	θηρίων	ἡ> δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ
[2, 68]	τοῦ σώματος. γλῶσσαν δὲ μοῦνον	θηρίων	οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ κινέει τὴν
[2, 76]	μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν	θηρίων	πέρι ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ
[2, 66]	δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι	θηρίων	πολλῷ ἂν ἔτι πλέω ἐγίνετο,
[2, 68]	γνάθον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο μοῦνον	θηρίων	τὴν ἄνω γνάθον προσάγει τῇ
[2, 65]	τὸ δ᾽ ἄν τις τῶν	θηρίων	τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν ἑκών,
[2, 65]	νόμος δὲ ἐστὶ περὶ τῶν	θηρίων	ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς
[2, 37]	νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ χαλκέων	ποτηρίων	πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην,
[2, 54]	καὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ λέγω.	~χρηστηρίων	δὲ πέρι τοῦ τε ἐν
[2, 52]	νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι	χρηστηρίων	εἶναι, καὶ ἦν τὸν χρόνον
[2, 166]	ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς τὸ μάχιμον.	~καλασιρίων	δὲ οἵδε ἄλλοι νομοί εἰσι,
[2, 166]	πόλιος. οὗτοι δὲ οἱ νομοὶ	Καλασιρίων	εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους
[2, 168]	περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί.	Καλασιρίων	χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν
[2, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι	Ἱστοριῶν	δεύτερη ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος δὲ
[2, 94]	τὰ ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ τῶν	σιλλικυπρίων	τοῦ καρποῦ, τὸ καλεῦσι μὲν
[2, 126]	οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν μέσῳ τῶν	τριῶν	ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς μεγάλης πυραμίδος,
[2, 5]	ἔτι τῆς λίμνης ταύτης μέχρι	τριῶν	ἡμερέων πλόου, τῆς πέρι ἐκεῖνοι
[2, 115]	σε καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους	τριῶν	ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς
[2, 134]	εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον	τριῶν	πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου, λίθου δὲ
[2, 32]	δέ σφι ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς,	μετρίων	ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ ἄγειν
[2, 11]	μὲν γὰρ ἔλπομαί γε καὶ	μυρίων	ἐντὸς χωσθῆναι ἄν· κοῦ γε
[2, 11]	ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός γε	δισμυρίων	ἐτέων; ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί
[2, 30]	δὲ) πρὸς Ἀραβίων τε καὶ	Ἀσσυρίων,	καὶ ἐν Μαρέῃ πρὸς Λιβύης
[2, 141]	Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων τε καὶ	Ἀσσυρίων·	οὔκων δὴ ἐθέλειν τοὺς μαχίμους
[2, 17]	Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ	Ἀσσυρίων,	οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ
[2, 150]	λόγῳ καὶ ἐν Νίνῳ τῇ	Ἀσσυρίων	πόλι γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον. τὰ
[2, 112]	ὁ χῶρος οὗτος ὁ συνάπας	Τυρίων	στρατόπεδον. ἔστι δὲ ἐν τῷ
[2, 119]	λαβὼν γὰρ δύο παιδία ἀνδρῶν	ἐπιχωρίων	ἔντομα σφέα ἐποίησε. μετὰ δὲ
[2, 159]	Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς Βραγχίδας τὰς	Μιλησίων.	μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ
[2, 33]	πάσης Εὐρώπης) τῇ Ἰστρίην οἱ	Μιλησίων	οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ μὲν δὴ
[2, 171]	ἡ τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες	Πελοποννησίων	καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον
[2, 9]	μοι καὶ πρότερον δεδήλωται ὅτι	ἑξακοσίων	τε ἐστὶ σταδίων καὶ τρισχιλίων,
[2, 148]	μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν,	πεντακοσίων	καὶ χιλίων ἑκάτερα. τὰ μέν
[2, 7]	καταδεῖ πεντεκαίδεκα σταδίων μὴ εἶναι	πεντακοσίων	καὶ χιλίων, ἡ δὲ ἐς
[2, 73]	δι᾽ ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι,	πεντακοσίων·	φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ ἐπεάν
[2, 8]	μοι εἶναι, τῇ στεινότατον ἐστί,	διηκοσίων	οὐ πλέους ἐκ τοῦ Ἀραβίου
[2, 100]	ἱρέες ἐκ βύβλου ἄλλων βασιλέων	τριηκοσίων	καὶ τριήκοντα οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι
[2, 180]	ἐν Δελφοῖσι νῦν ἐόντα νηὸν	τριηκοσίων	ταλάντων ἐξεργάσασθαι ὁ γὰρ πρότερον
[2, 77]	κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ τῶν τρεφόντων	σιτίων	πάσας τὰς νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 92]	Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην τῶν	σιτίων	τάδε σφι ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν
[2, 129]	ἁπάντων ὅσοι ἤδη βασιλέες ἐγένοντο	Αἰγυπτίων	αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον. τά τε
[2, 137]	τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν τις	Αἰγυπτίων	ἁμάρτοι τι, κτείνειν μὲν αὐτῶν
[2, 42]	τὤγαλμα ποιεῦσι Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ	Αἰγυπτίων	Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων τε καὶ
[2, 158]	τὴν ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες	Αἰγυπτίων	ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες. Νεκῶς μέν
[2, 161]	γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν λοιπῶν	Αἰγυπτίων	ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα δὲ δεινὰ
[2, 141]	δὴ ἐθέλειν τοὺς μαχίμους τῶν	Αἰγυπτίων	βοηθέειν. τὸν δ᾽ ἱρέα ἐς
[2, 36]	πυρῶν καὶ κριθέων ὧλλοι ζώουσι,	Αἰγυπτίων	δὲ τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων
[2, 148]	ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν	Αἰγυπτίων	δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι
[2, 100]	τὴν βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς	Αἰγυπτίων	διαφθεῖραι δόλῳ. ποιησαμένην γάρ μιν
[2, 156]	Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται δὲ ὑπ᾽	Αἰγυπτίων	εἶναι αὕτη ἡ νῆσος πλωτή.
[2, 3]	Μέμφι· οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται	Αἰγυπτίων	εἶναι λογιώτατοι. τὰ μέν νυν
[2, 125]	ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ διὰ γραμμάτων	Αἰγυπτίων	ἐν τῇ πυραμίδι ὅσα ἔς
[2, 164]	πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ	Αἰγυπτίων	ἑπτὰ γένεα, καὶ τούτων οἳ
[2, 152]	ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν τις	Αἰγυπτίων	ἐς τὰ ἕλεα ἀπικόμενος τῷ
[2, 62]	δ᾽ ἂν μὴ ἔλθωσι τῶν	Αἰγυπτίων	ἐς τὴν πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες
[2, 90]	~ὃς δ᾽ ἂν ἢ αὐτῶν	Αἰγυπτίων	ἢ ξείνων ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου
[2, 104]	μᾶλλον οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν	Αἰγυπτίων	ἢ οἱ Αἰγύπτιοι τῶν Κόλχων·
[2, 69]	τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ τῶν	Αἰγυπτίων	ἱροί εἰσι οἱ κροκόδειλοι, τοῖσι
[2, 19]	τε ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ τῶν	Αἰγυπτίων,	ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν ἔχει
[2, 104]	ποιεῦντες κατὰ ταὐτά. αὐτῶν δὲ	Αἰγυπτίων	καὶ Αἰθιόπων οὐκ ἔχω εἰπεῖν
[2, 64]	ἄλλοι σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι, πλὴν	Αἰγυπτίων	καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν ἱροῖσι
[2, 43]	Ἡρακλέος, ἀλλὰ Ἕλληνες μᾶλλον παρ᾽	Αἰγυπτίων	καὶ Ἑλλήνων οὗτοι οἱ θέμενοι
[2, 123]	χωρίον. ~τοῖσι μέν νυν ὑπ᾽	Αἰγυπτίων	λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα
[2, 47]	μὲν λόγος περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽	Αἰγυπτίων	λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ
[2, 51]	τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽	Αἰγυπτίων	μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ Πελασγῶν πρῶτοι
[2, 167]	μέν νυν καὶ τοῦτο παρ᾽	Αἰγυπτίων	μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες, οὐκ ἔχω
[2, 104]	Παλαιστίνῃ καὶ αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽	Αἰγυπτίων	μεμαθηκέναι, Σύριοι δὲ οἱ περὶ
[2, 121]	τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ	Αἰγυπτίων.	~μετὰ δὲ ταῦτα ἔλεγον τοῦτον
[2, 108]	χώρην ὁ βασιλεύς· ὅσοι τῶν	Αἰγυπτίων	μὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ ἔκτηντο
[2, 51]	τὰ ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες ἀπ᾽	Αἰγυπτίων	νενομίκασι· τοῦ δὲ Ἑρμέω τὰ
[2, 177]	ἑκάστου τῷ νομάρχῃ πάντα τινὰ	Αἰγυπτίων	ὅθεν βιοῦται· μὴ δὲ ποιεῦντα
[2, 162]	γὰρ ἐστήσαντό μιν βασιλέα τῶν	Αἰγυπτίων	οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν
[2, 46]	τράγους τῶνδε εἵνεκα οὐ θύουσι	Αἰγυπτίων	οἱ εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα τῶν
[2, 13]	τὴν χώρην. δοκέουσί τέ μοι	Αἰγυπτίων	οἱ ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος
[2, 120]	ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα μὲν	Αἰγυπτίων	οἱ ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ δὲ
[2, 94]	οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται	Αἰγυπτίων	οἱ περὶ τὰ ἕλεα οἰκέοντες
[2, 162]	ἰδόμενοι δ᾽ οἱ λοιποὶ τῶν	Αἰγυπτίων,	οἳ ἔτι τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον,
[2, 77]	ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ δὴ	Αἰγυπτίων	οἳ μὲν περὶ τὴν σπειρομένην
[2, 14]	ἀνθρώπων πάντων καὶ τῶν λοιπῶν	Αἰγυπτίων·	οἳ οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας
[2, 17]	πᾶσαν εἶναι ταύτην τὴν ὑπ᾽	Αἰγυπτίων	οἰκεομένην κατά περ Κιλικίην τὴν
[2, 75]	τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς	Αἰγυπτίων·	ὁμολογέουσι δὲ καὶ Αἰγύπτιοι διὰ
[2, 162]	ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ τῶν τις	Αἰγυπτίων	ὄπισθε στὰς περιέθηκέ οἱ κυνέην,
[2, 39]	ἄλλου οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται	Αἰγυπτίων	οὐδείς. ~ἡ δὲ δὴ ἐξαίρεσις
[2, 17]	ὀρθῷ λόγῳ εἰ μὴ τοὺς	Αἰγυπτίων	οὔρους. εἰ δὲ τῷ ὑπ᾽
[2, 28]	δὲ Νείλου τὰς πηγὰς οὔτε	Αἰγυπτίων	οὔτε Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων τῶν
[2, 152]	τοῦ ὀνείρου ὁ Αἰθίοψ, κατήγαγον	Αἰγυπτίων	οὗτοι οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ
[2, 168]	δὲ ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ	Αἰγυπτίων	πάντῃ, ὁ δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς
[2, 168]	σφι ἦν τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι	Αἰγυπτίων	πάρεξ τῶν ἱρέων, ἄρουραι ἐξαίρετοι
[2, 14]	τι ἢ οἱ ταύτῃ οἰκέοντες	Αἰγυπτίων	πεινήσουσι; εἰ μήτε γε ὕσεταί
[2, 42]	ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες	Αἰγυπτίων	τε καὶ Αἰθιόπων ἄποικοι καὶ
[2, 79]	αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ	Αἰγυπτίων	τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν τε ταύτην
[2, 164]	οἳ δὲ κυβερνήται. γένεα μὲν	Αἰγυπτίων	τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα δέ σφι
[2, 141]	μιν πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα	Αἰγυπτίων	τοὺς βουλομένους οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι
[2, 160]	ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται	Αἰγυπτίων	τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες
[2, 100]	ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ μιν	Αἰγυπτίων	τοὺς μάλιστα μεταιτίους τοῦ φόνου
[2, 154]	Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς	Αἰγυπτίων.	τούτων δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ,
[2, 162]	ἄνδρα δόκιμον τῶν περὶ ἑωυτὸν	Αἰγυπτίων,	τῷ οὔνομα ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος
[2, 91]	ἐπιφαίνεσθαι καὶ ὅ τι κεχωρίδαται	Αἰγυπτίων	τῶν ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες,
[2, 30]	αὗται τέσσερες καὶ εἴκοσι μυριάδες	Αἰγυπτίων	τῶν μαχίμων ἐς τοὺς Αἰθίοπας
[2, 65]	καὶ ἔρσενες καὶ θήλεαι τῶν	Αἰγυπτίων,	τῶν παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται
[2, 45]	νυν δοκέουσι ταῦτα λέγοντες τῆς	Αἰγυπτίων	φύσιος καὶ τῶν νόμων πάμπαν
[2, 140]	γάρ οἱ φοιτᾶν σῖτον ἄγοντας	Αἰγυπτίων,	ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ
[2, 169]	εὖ περιεῖτε· τέλος δὲ μεμφομένων	Αἰγυπτίων	ὡς οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων
[2, 141]	ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον τῶν μαχίμων	Αἰγυπτίων	ὡς οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα
[2, 36]	δὲ γυναικῶν ἓν ἑκάστη. τῶν	ἱστίων	τοὺς κρίκους καὶ τοὺς κάλους
[2, 75]	ἦλθον πυνθανόμενος περὶ τῶν πτερωτῶν	ὀφίων·	ἀπικόμενος δὲ εἶδον ὀστέα ὀφίων
[2, 75]	ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ εἶδον ὀστέα	ὀφίων	καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα
[2, 152]	τοῦτον πρότερον φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα	Σαβακῶν,	ὅς οἱ τὸν πατέρα Νεκῶν
[2, 137]	χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ	Σαβακῶν	τὸν Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν
[2, 15]	εἶναι αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων τῶν	Πηλουσιακῶν,	τῇ δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι,
[2, 120]	μέλλοντά γε δὴ τῶν παρεόντων	κακῶν	ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν οὐδὲ ἡ
[2, 119]	ἤντησε μεγάλων καὶ Ἑλένην ἀπαθέα	κακῶν	ἀπέλαβε, πρὸς δὲ καὶ τὰ
[2, 129]	πολιήτας καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον	κακῶν	ἄρξαι τὴν θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ,
[2, 120]	ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα μεγάλων	κακῶν	δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ τε
[2, 121]	τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν	φυλάκων	ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς
[2, 121]	προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν	φυλάκων	χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι
[2, 99]	καὶ νῦν ὑπὸ Περσέων ὁ	ἀγκὼν	οὗτος τοῦ Νείλου ὡς ἀπεργμένος
[2, 139]	ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε,	ἑκὼν	ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ὁ
[2, 116]	τῷ ἑτέρῳ τῷ περ ἐχρήσατο,	ἑκὼν	ἑκὼν: ἐς ὅ) μετῆκε αὐτόν,
[2, 116]	ἑτέρῳ τῷ περ ἐχρήσατο, ἑκὼν	ἑκὼν:	ἐς ὅ) μετῆκε αὐτόν, δηλώσας
[2, 65]	ἢ ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν τε	ἑκὼν	ἤν τε ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη.
[2, 65]	θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν	ἑκών,	θάνατος ἡ ζημίη, ἢν δὲ
[2, 65]	θάνατος ἡ ζημίη, ἢν δὲ	ἀέκων,	ἀποτίνει ζημίην τὴν ἂν οἱ
[2, 65]	ἤν τε ἑκὼν ἤν τε	ἀέκων,	τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ ἐόντων
[2, 152]	Σαβακῶν, ὅς οἱ τὸν πατέρα	Νεκῶν	ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα τότε ἐς
[2, 67]	λύκους οὐ πολλῷ τεῳ ἐόντας	ἀλωπέκων	μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι τῇ ἂν
[2, 92]	ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ	σφηκῶν	ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ τρωκτὰ
[2, 64]	μίσγονται ἐν ἱροῖσι καὶ ἀπὸ	γυναικῶν	ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς ἱρόν,
[2, 36]	ἕκαστος ἔχει δύο, τῶν δὲ	γυναικῶν	ἓν ἑκάστη. τῶν ἱστίων τοὺς
[2, 64]	ἐν ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ	γυναικῶν	ἐς ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ
[2, 60]	βάρι· αἳ μὲν τινὲς τῶν	γυναικῶν	κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ δὲ
[2, 181]	μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα	γυναικῶν	πασέων” ἡ δὲ Λαδίκη, ἐπείτε
[2, 60]	τοιάδε· αἳ μὲν τινὲς τῶν	γυναικῶν	ποιεῦσι τά περ εἴρηκα, αἳ
[2, 116]	ἔσαν οἱ πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα	γυναικῶν	Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής
[2, 2]	τε μάταια πολλὰ καὶ ὡς	γυναικῶν	τὰς γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν
[2, 54]	μεγάλην ἀπὸ σφέων γενέσθαι τῶν	γυναικῶν	τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν μὲν σφέας
[2, 32]	τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν	ἡλίκων,	ὕδασί τε καὶ σιτίοισι εὖ
[2, 17]	κατά περ Κιλικίην τὴν ὑπὸ	Κιλίκων	καὶ Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων,
[2, 148]	μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκάστη αὐτέων	Ἑλληνικῶν	ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ
[2, 44]	τῇ εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ	Φοινίκων	ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν
[2, 54]	ἱρείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ	Φοινίκων,	καὶ τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι
[2, 104]	μοι καὶ τόδε τεκμήριον γίνεται·	Φοινίκων	ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι
[2, 56]	Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν αὐτῶν	Φοινίκων	ὑπ᾽ ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη.
[2, 145]	Πάν) ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ τῶν	Τρωικῶν,	κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ.
[2, 121]	ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν	ἀσκῶν·	δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους
[2, 121]	τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν	ἀσκῶν	δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν
[2, 121]	γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν	ἀσκῶν	ἕνα· τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ
[2, 122]	τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ δύο	λύκων	ἄγεσθαι ἐς τὸ ἱρὸν τῆς
[2, 141]	βασιλέα Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων·	οὔκων	δὴ ἐθέλειν τοὺς μαχίμους τῶν
[2, 110]	δὲ οὐ δυνασθῆναι Σκύθας ἑλεῖν·	οὔκων	δίκαιον εἶναι ἱστάναι ἔμπροσθε τῶν
[2, 20]	Νεῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν	οὔκων	ἔπνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλος τὠυτὸ
[2, 139]	θεῶν ἢ πρὸς ἀνθρώπων λάβοι·	οὔκων	ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ γάρ οἱ
[2, 40]	καὶ μέλιτος καὶ ἀσταφίδος καὶ	σύκων	καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης καὶ
[2, 159]	καὶ Σύροισι πεζῇ ὁ Νεκῶς	συμβαλὼν	ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ δὲ
[2, 169]	ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ δὴ τότε	συμβαλὼν	ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς
[2, 120]	τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς τῶν	μεγάλων	ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ
[2, 148]	ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ	μεγάλων	ἀνταξίη, ὁ δὲ δὴ λαβύρινθος
[2, 119]	τῶν πρηγμάτων, καὶ ξεινίων ἤντησε	μεγάλων	καὶ Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε,
[2, 120]	τῷ ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα	μεγάλων	κακῶν δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ
[2, 135]	δὲ κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων	μεγάλων	ὑπὸ ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ
[2, 162]	Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς	ἐλῶν	ἐπὶ τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ
[2, 2]	ἐποίεέ τε καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος	θέλων	ἀκοῦσαι τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν
[2, 44]	τῶν Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι εἶναι.	~θέλων	δὲ τούτων πέρι σαφές τι
[2, 156]	πᾶν διζήμενος ὁ Τυφῶν ἐπῆλθε,	θέλων	ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος τὸν παῖδα.
[2, 133]	ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο	θέλων	τὸ μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα
[2, 3]	πόλιν αὐτῶν τούτων εἵνεκεν ἐτραπόμην,	ἐθέλων	εἰδέναι εἰ συμβήσονται τοῖσι λόγοισι
[2, 163]	ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον	ἀλλήλων.	~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα,
[2, 47]	οἱ συβῶται καὶ ἄγονται ἐξ	ἀλλήλων.	τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι θεοῖσι
[2, 154]	Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους	ἀλλήλων,	τοῦ Νείλου τὸ μέσον ἔχοντος,
[2, 148]	τῆς λίμνης τῆς Μοίριος κατὰ	Κροκοδείλων	καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον·
[2, 148]	οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν	κροκοδείλων.	οὕτω τῶν μὲν κάτω πέρι
[2, 68]	ἂν εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν δὲ	κροκοδείλων	φύσις ἐστὶ τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους
[2, 90]	οὔτε τῶν προσηκόντων οὔτε τῶν	φίλων,	ἀλλά μιν αἱ ἱρέες αὐτοὶ
[2, 91]	ὅ τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν	ἄλλων	ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν τὸν
[2, 29]	ἡ πόλις εἶναι μητρόπολις τῶν	ἄλλων	Αἰθιόπων. οἱ δ᾽ ἐν ταύτῃ
[2, 111]	τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε,	ἄλλων	ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ τὸν
[2, 14]	κομίζονται ἐκ γῆς τῶν τε	ἄλλων	ἀνθρώπων πάντων καὶ τῶν λοιπῶν
[2, 32]	βασιλέι, καί κως ἐκ λόγων	ἄλλων	ἀπικέσθαι ἐς λέσχην περὶ τοῦ
[2, 101]	ὅκως ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν δὲ	ἄλλων	βασιλέων οὐ γὰρ ἔλεγον οὐδεμίαν
[2, 100]	κατέλεγον οἱ ἱρέες ἐκ βύβλου	ἄλλων	βασιλέων τριηκοσίων καὶ τριήκοντα οὐνόματα.
[2, 66]	αἳ δὲ στερισκόμεναι τῶν τέκνων,	ἄλλων	δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ ἀπικνέονται
[2, 52]	τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν τῶν	ἄλλων,	Διονύσου δὲ ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο)
[2, 160]	ἔφασαν καὶ σφέων καὶ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι
[2, 2]	προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν δὲ	ἄλλων	ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ ὡς οὐκ
[2, 167]	πάντας τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν	ἄλλων	ἡγημένους πολιητέων τοὺς τὰς τέχνας
[2, 129]	καὶ βουλόμενον περισσότερόν τι τῶν	ἄλλων	θάψαι τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν
[2, 50]	καὶ Χαρίτων καὶ Νηρηίδων, τῶν	ἄλλων	θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε τὰ
[2, 146]	τὰ οὐνόματα ἢ τὰ τῶν	ἄλλων	θεῶν· ἀπ᾽ οὗ δὲ ἐπύθοντο
[2, 136]	τοσοῦτον ὅσον ὁ Ζεὺς τῶν	ἄλλων	θεῶν. κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς
[2, 86]	τετριμμένης καὶ κασίης καὶ τῶν	ἄλλων	θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι
[2, 40]	λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης καὶ τῶν	ἄλλων	θυωμάτων, πλήσαντες δὲ τούτων καταγίζουσι,
[2, 10]	ἐγὼ φράσαι ἔχω οὐνόματα καὶ	ἄλλων	καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς
[2, 104]	δὲ πρότερον αὐτὸς ἢ ἀκούσας	ἄλλων	λέγω. ὡς δέ μοι ἐν
[2, 91]	τὸ δὲ σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽	ἄλλων	μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ
[2, 101]	μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ	ἄλλων	οὐδένα οὐδέν. ~παραμειψάμενος ὦν τούτους
[2, 77]	νοῦσοι μάλιστα γίνονται τῶν τε	ἄλλων	πάντων καὶ δὴ καὶ τῶν
[2, 19]	Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν	ἄλλων	ποταμῶν· ταῦτά τε δὴ τὰ
[2, 121]	ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν	ἄλλων	προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ
[2, 120]	ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν	ἄλλων	Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι,
[2, 48]	σχεδὸν πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ	φαλλῶν	ἄλλα σφι ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον
[2, 34]	ῥέει γὰρ δι᾽ οἰκεομένης, πρὸς	πολλῶν	γινώσκεται, περὶ δὲ τῶν τοῦ
[2, 66]	ἤν τε ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη.	~πολλῶν	δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 148]	αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ	πολλῶν	ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ
[2, 156]	καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ	Ἀπόλλων	μὲν Ὦρος, Δημήτηρ δὲ Ἶσις,
[2, 131]	ἡ δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν	ἀμφιπόλων	τῶν προδουσέων τὴν θυγατέρα τῷ
[2, 177]	ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ.	Σόλων	δὲ ὁ Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ
[2, 125]	ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι	ξύλων	βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ
[2, 63]	πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ αὐτῶν	ξύλων	κορύνας ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ
[2, 91]	σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ	μηδαμῶν	ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ μέν νυν
[2, 96]	μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ	καλάμων,	καὶ λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά
[2, 2]	γυναικῶν τὰς γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος	ἐκταμὼν	τὴν δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο τῶν
[2, 10]	γὰρ ταῦτα τὰ χωρία προσχωσάντων	ποταμῶν	ἑνὶ τῶν στομάτων τοῦ Νείλου,
[2, 94]	παρὰ τὰ χείλεα τῶν τε	ποταμῶν	καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι τὰ
[2, 19]	ὅ τι αὔρας ἀποπνεούσας μοῦνος	ποταμῶν	πάντων οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων
[2, 19]	τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν ἄλλων	ποταμῶν·	ταῦτά τε δὴ τὰ λελεγμένα
[2, 25]	ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἕλκει τῶν	ποταμῶν.	τέως δὲ οἳ μὲν ὀμβρίου
[2, 25]	δὲ ὑπὸ τοῦ ἡλίου μοῦνος	ποταμῶν	τοῦτον τὸν χρόνον, οἰκότως αὐτὸς
[2, 24]	τὰ ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν	ποταμῶν.	~ὡς δὲ ἐν πλέονι λόγῳ
[2, 134]	Ἰάδμονος δὲ παιδὸς παῖς ἄλλος	Ἰάδμων	ἀνείλετο. οὕτω καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος
[2, 114]	καὶ πολλὰ κάρτα χρήματα, ὑπὸ	ἀνέμων	ἐς γῆν ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα
[2, 115]	μηδένα ξείνων κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽	ἀνέμων	ἤδη ἀπολαμφθέντες ἦλθον ἐς χώρην
[2, 95]	οἱ γὰρ κώνωπες ὑπὸ τῶν	ἀνέμων	οὐκ οἷοί τε εἰσὶ ὑψοῦ
[2, 25]	τε νότος καὶ ὁ λίψ,	ἀνέμων	πολλὸν τῶν πάντων ὑετιώτατοι δοκέει
[2, 25]	ἀλεεινῆς τῆς χώρης ἐούσης καὶ	ἀνέμων	ψυχρῶν, διεξιὼν ποιέει οἷόν περ
[2, 173]	καὶ ἦν μάταιός τε καὶ	παιγνιήμων.	ἀχθεσθέντες δὲ τούτοισι οἱ φίλοι
[2, 32]	ἔχουσι πλέον λέγειν περὶ τῶν	ἐρήμων	τῆς Λιβύης, φάναι παρὰ σφίσι
[2, 2]	ἀκοῦσαι τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν	ἀσήμων	κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν ῥήξουσι πρώτην·
[2, 125]	ἐπὶ τὸν πρῶτον στοῖχον τῶν	ἀναβαθμῶν	ἀείροντες· ὅκως δὲ ἀνίοι ὁ
[2, 125]	γὰρ δὴ στοῖχοι ἦσαν τῶν	ἀναβαθμῶν,	τοσαῦται καὶ μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε
[2, 125]	δὲ ὧδε αὕτη ἡ πυραμίς·	ἀναβαθμῶν	τρόπον, τὰς μετεξέτεροι κρόσσας οἳ
[2, 26]	ὁ βορέης τε καὶ ὁ	χειμὼν	ἑστᾶσι, ταύτῃ μὲν τοῦ νότου
[2, 141]	ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον τῶν	μαχίμων	Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν,
[2, 30]	καὶ εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν	μαχίμων	ἐς τοὺς Αἰθίοπας τούτους δι᾽
[2, 141]	ἐσβολαί· ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν	μαχίμων	μὲν οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους δὲ
[2, 111]	δὲ ἀποφυγὼν τὴν πάθην τῶν	ὀφθαλμῶν	ἄλλα τε ἀνὰ τὰ ἱρὰ
[2, 84]	ἐστι πλέα· οἳ μὲν γὰρ	ὀφθαλμῶν	ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἳ δὲ κεφαλῆς,
[2, 174]	ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης ἦν καὶ	φιλοσκώμμων	καὶ οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως
[2, 164]	Καλασίριές τε καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ	νομῶν	δὲ τῶνδε εἰσί· κατὰ γὰρ
[2, 165]	ἥμισυ. ἐκ μὲν τούτων τῶν	νομῶν	Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ
[2, 45]	τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν	νόμων	πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ Ἕλληνες·
[2, 35]	αἱ δὲ γυναῖκες ἐπὶ τῶν	ὤμων.	οὐρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες ὀρθαί,
[2, 150]	τὸν Νεῖλον φορέειν· ὁ δὲ	ὑπολαμβάνων	ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν νυν
[2, 78]	τε καὶ τέρπευ· ἔσεαι γὰρ	ἀποθανὼν	τοιοῦτος. ταῦτα μὲν παρὰ τὰ
[2, 106]	τὰ δὴ καὶ μετεξέτεροι τῶν	θεησαμένων	Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί μιν εἶναι,
[2, 148]	τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον	οἰκοδομησαμένων	βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων.
[2, 32]	τάδε μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων	φαμένων	ἐλθεῖν τε ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος
[2, 33]	οἰκέουσι τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ	κατοικημένων·	τελευτᾷ δὲ ὁ Ἴστρος ἐς
[2, 8]	Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν ὀρέων τῶν	εἰρημένων	τὸ μεταξὺ πεδιὰς μὲν γῆ,
[2, 10]	Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ ὀρέων τῶν	εἰρημένων	τῶν ὑπὲρ Μέμφιν πόλιν κειμένων
[2, 10]	εἰρημένων τῶν ὑπὲρ Μέμφιν πόλιν	κειμένων	τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό μοι εἶναι
[2, 38]	γλῶσσαν ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ τῶν	προκειμένων	σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ
[2, 133]	ταῦτα ἀκούσαντα τὸν Μυκερῖνον, ὡς	κατακεκριμένων	ἤδη οἱ τούτων, λύχνα ποιησάμενον
[2, 148]	τοῖχοι, οἱ δὲ τοῖχοι τύπων	ἐγγεγλυμμένων	πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος
[2, 124]	λίθου δὲ ξεστοῦ καὶ ζῴων	ἐγγεγλυμμένων·	ταύτης τε δὴ τὰ δέκα
[2, 145]	δὲ τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα	λεγομένων	εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων,
[2, 145]	καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων	λεγομένων	θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων
[2, 162]	δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν	λεγομένων	οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ
[2, 32]	πλέον ἴδοιεν τῶν τὰ μακρότατα	ἰδομένων.	τῆς γὰρ Λιβύης τὰ μὲν
[2, 40]	ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ θύουσι,	καιομένων	δὲ τῶν ἱρῶν τύπτονται πάντες,
[2, 28]	Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ	ἀπικομένων	ἐς λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι,
[2, 49]	τῶν σὺν αὐτῷ ἐκ Φοινίκης	ἀπικομένων	ἐς τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην
[2, 161]	οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ τῶν	ἀπολομένων	φίλοι ἀπέστησαν ἐκ τῆς ἰθέης.
[2, 156]	τῶν ὀκτὼ θεῶν τῶν πρώτων	γενομένων,	οἰκέουσα δὲ ἐν Βουτοῖ πόλι,
[2, 23]	δὲ ἢ τινὰ τῶν πρότερον	γενομένων	ποιητέων δοκέω τὸ οὔνομα εὑρόντα
[2, 156]	φράσω, μοῦνος δὴ ποιητέων τῶν	προγενομένων·	ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι θυγατέρα
[2, 104]	κατὰ τὰ αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν	ἐπιγινομένων	οὐ περιτάμνουσι τὰ αἰδοῖα. ~φέρε
[2, 93]	οὗτοι ἰχθύες. ἐκ δὲ τῶν	περιγινομένων	καὶ μὴ καταπινομένων κέγχρων οἱ
[2, 93]	δὲ τῶν περιγινομένων καὶ μὴ	καταπινομένων	κέγχρων οἱ τρεφόμενοι ἰχθύες γίνονται.
[2, 134]	τῶν τὰς πυραμίδας ταύτας ἦν	λιπομένων	Ροδῶπις, γενεὴν μὲν ἀπὸ Θρηίκης,
[2, 39]	μέν νυν τὰς κεφαλὰς τῶν	θυομένων	κτηνέων καὶ τὴν ἐπίσπεισιν τοῦ
[2, 169]	Ἄμασις εὖ περιεῖτε· τέλος δὲ	μεμφομένων	Αἰγυπτίων ὡς οὐ ποιέοι δίκαια
[2, 174]	θεῶν ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια	παρεχομένων	τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο
[2, 121]	δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον,	παραμυθευμένων	δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ
[2, 151]	~τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ	χρεωμένων,	ἀνὰ χρόνον ὡς ἔθυσαν ἐν
[2, 45]	θύειν ἐστὶ χωρὶς ὑῶν καὶ	ἐρσένων	βοῶν καὶ μόσχων, ὅσοι ἂν
[2, 13]	ὕεται πᾶσα ἡ χώρη τῶν	Ἑλλήνων	ἀλλ᾽ οὐ ποταμοῖσι ἄρδεται κατά
[2, 51]	ἀλλ᾽ ἀπὸ Πελασγῶν πρῶτοι μὲν	Ἑλλήνων	ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ δὲ
[2, 59]	Ἶσις δὲ ἐστὶ κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα δὲ ἐς
[2, 153]	ὁ δὲ Ἆπις κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ
[2, 30]	τοῦτο τὸ ἔπος κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶσσαν οἱ ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς
[2, 112]	ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶσσαν οὔνομα Πρωτέα εἶναι· τοῦ
[2, 49]	οὐδὲ φήσω ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽	Ἑλλήνων	ἔλαβον ἢ τοῦτο ἢ ἄλλο
[2, 43]	καὶ μὴν εἴ γε παρ᾽	Ἑλλήνων	ἔλαβον οὔνομά τευ δαίμονος, τούτων
[2, 43]	μὴν ὅτι γε οὐ παρ᾽	Ἑλλήνων	ἔλαβον τὸ οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ
[2, 4]	ἔλεγον· ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον	Ἑλλήνων,	ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες μὲν
[2, 123]	τούτῳ τῷ λόγῳ εἰσὶ οἳ	Ἑλλήνων	ἐχρήσαντο, οἳ μὲν πρότερον οἳ
[2, 51]	τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι	Ἑλλήνων	μαθόντες παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ
[2, 20]	ποταμῶν πάντων οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ	Ἑλλῄνων	μὲν τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι
[2, 178]	ὁ Ἄμασις ἄλλα τε ἐς	Ἑλλήνων	μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ δὴ καὶ
[2, 64]	πάντες ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων καὶ	Ἑλλήνων,	μίσγονται ἐν ἱροῖσι καὶ ἀπὸ
[2, 80]	δὲ καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι	Ἑλλήνων	μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι αὐτῶν
[2, 17]	οὔρους. εἰ δὲ τῷ ὑπ᾽	Ἑλλήνων	νενομισμένῳ χρησόμεθα, νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν
[2, 145]	καὶ Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι ὑπὸ	Ἑλλήνων	ὁ Πάν) ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ
[2, 82]	τις ἔσται. καὶ τούτοισι τῶν	Ἑλλήνων	οἱ ἐν ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο.
[2, 160]	καὶ σφέων καὶ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	ὁμοίως τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι.
[2, 80]	ἕδρης ὑπανιστέαται. τόδε μέντοι ἄλλοισι	Ἑλλήνων	οὐδαμοῖσι συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν
[2, 43]	Ἕλληνες μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ	Ἑλλήνων	οὗτοι οἱ θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος
[2, 44]	δοκέουσι δέ μοι οὗτοι ὀρθότατα	Ἑλλήνων	ποιέειν, οἳ διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι
[2, 134]	Αἰθιοπικοῦ· τὴν δὴ μετεξέτεροι φασὶ	Ἑλλήνων	Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ
[2, 105]	δὲ τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ	Ἑλλήνων	Σαρδωνικὸν κέκληται, τὸ μέντοι ἀπ᾽
[2, 118]	ἁρπαγὴν ἐς τὴν Τευκρίδα γῆν	Ἑλλήνων	στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν
[2, 148]	εἰ γάρ τις τὰ ἐξ	Ἑλλήνων	τείχεά τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν
[2, 43]	τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ ἦσαν	Ἑλλήνων	τινὲς ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί τε
[2, 28]	οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων οὔτε	Ἑλλήνων	τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς λόγους
[2, 1]	τῶν ἦρχε καὶ δὴ καὶ	Ἑλλήνων	τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι,
[2, 8]	μακρότατον, ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο	μηνῶν	αὐτὸ εἶναι τῆς ὁδοῦ ἀπὸ
[2, 31]	Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν νυν τεσσέρων	μηνῶν	πλόου καὶ ὁδοῦ γινώσκεται ὁ
[2, 45]	ὅσοι ἂν καθαροὶ ἔωσι, καὶ	χηνῶν,	κῶς ἂν οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν;
[2, 30]	Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν	ἐκείνων	γῆν οἰκέειν. τούτων δὲ ἐσοικισθέντων
[2, 107]	τὸ καιόμενον, αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽	ἐκείνων	ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι τὸν
[2, 146]	ἄλλους ἄνδρας γενομένους ἔχειν τὰ	ἐκείνων	οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν. νῦν
[2, 121]	δύο) τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς	ἐκείνων	προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι,
[2, 32]	φωνῆς δὲ οὔτε τι τῆς	ἐκείνων	τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε τοὺς
[2, 115]	μὴ περὶ πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα	ξείνων	κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη
[2, 90]	ἂν ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ	ξείνων	ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς ἢ
[2, 75]	τοιόσδε τις, ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων	στεινῶν	ἐς πεδίον μέγα, τὸ δὲ
[2, 9]	ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι,	σχοίνων	ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι
[2, 149]	εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι,	σχοίνων	ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι καὶ αὐτῆς
[2, 66]	πατέονται· αἳ δὲ στερισκόμεναι τῶν	τέκνων,	ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ
[2, 33]	Λιβύης ὁ Νεῖλος καὶ μέσην	τάμνων	Λιβύην, καὶ ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι
[2, 141]	ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων	γυμνῶν	πεσεῖν πολλούς. καὶ νῦν οὗτος
[2, 121]	πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν	ὄνων	καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς
[2, 121]	οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν	ὄνων	πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους
[2, 84]	ἕκαστος ἰητρός ἐστι καὶ οὐ	πλεόνων.	πάντα δ᾽ ἰητρῶν ἐστι πλέα·
[2, 153]	καὶ τύπων πλέην· ἀντὶ δὲ	κιόνων	ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ.
[2, 180]	οὕτω μὲν δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο.	~ἀμφικτυόνων	δὲ μισθωσάντων τὸν ἐν Δελφοῖσι
[2, 68]	τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος	ἐσδύνων	ἐς τὸ στόμα αὐτοῦ καταπίνει
[2, 17]	γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ τὴν μὲν	Ἰώνων	γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ ὧδε
[2, 16]	ὀρθή ἐστι ἡ γνώμη τῶν	Ἰώνων,	Ἕλληνάς τε καὶ αὐτοὺς Ἴωνας
[2, 15]	ἅμα τῷ Δέλτα τῷ ὑπὸ	Ἰώνων	καλεομένῳ γενέσθαι αἰεί τε εἶναι
[2, 15]	~εἰ ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι	Ἰώνων	χρᾶσθαι τὰ περὶ Αἴγυπτον, οἳ
[2, 178]	πόλιες εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ,	Ἱώνων	μὲν Χίος καὶ Τέως καὶ
[2, 32]	γινώσκειν οὔτε τοὺς ἄγοντας τῶν	Νασαμώνων·	ἄγειν τε δὴ αὐτοὺς δι᾽
[2, 24]	τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν	χειμώνων	ἔρχεται τῆς Λιβύης τὰ ἄνω.
[2, 11]	τὸν δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι	λέξων,	ἐκ τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ
[2, 45]	ἐστὶ χωρὶς ὑῶν καὶ ἐρσένων	βοῶν	καὶ μόσχων, ὅσοι ἂν καθαροὶ
[2, 18]	τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων	βοῶν	μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα
[2, 41]	παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα τῶν	βοῶν,	οὔνομα τῇ πόλι Ἀτάρβηχις, ἐν
[2, 121]	ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων	σόων	καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς
[2, 19]	τουτέων τῶν ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται	ἀπολείπων	τὸ ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς τὸν
[2, 161]	φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν	λοιπῶν	Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα δὲ
[2, 14]	ἄλλων ἀνθρώπων πάντων καὶ τῶν	λοιπῶν	Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες
[2, 142]	δὲ καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν	ἐπιλοίπων	γενεέων, αἳ ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι,
[2, 42]	Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων τε καὶ	Αἰθιόπων	ἄποικοι καὶ φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων
[2, 137]	Αἰθίοπάς τε καὶ Σαβακῶν τὸν	Αἰθιόπων	βασιλέα. τὸν μὲν δὴ τυφλὸν
[2, 30]	ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας αὐτοὺς τῷ	Αἰθιόπων	βασιλέι, ὁ δὲ σφέας τῷδε
[2, 22]	μὲν ἐκ Λιβύης διὰ μέσων	Αἰθιόπων,	ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον. κῶς
[2, 30]	ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς	Αἰθιόπων	καὶ ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι
[2, 29]	πόλις εἶναι μητρόπολις τῶν ἄλλων	Αἰθιόπων.	οἱ δ᾽ ἐν ταύτῃ Δία
[2, 104]	ταὐτά. αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ	Αἰθιόπων	οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ
[2, 30]	ἦλθες ἐς τὴν μητρόπολιν τὴν	Αἰθιόπων.	τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι τούτοισι οὔνομα
[2, 30]	οἱ διάφοροι τινὲς γεγονότες τῶν	Αἰθιόπων·	τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν ἐκείνων
[2, 17]	δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ τῶν	Καταδούπων	ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς
[2, 17]	νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ	Καταδούπων	τε καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα
[2, 148]	οἱ τοῖχοι, οἱ δὲ τοῖχοι	τύπων	ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη
[2, 153]	πᾶσάν τε περίστυλον ἐοῦσαν καὶ	τύπων	πλέην· ἀντὶ δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι
[2, 58]	καὶ πομπὰς καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι	ἀνθρώπων	Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι, καὶ
[2, 121]	ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ	ἀνθρώπων.	Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν ἄλλων
[2, 160]	ταῦτα οὐδ᾽ ἂν τοὺς σοφωτάτους	ἀνθρώπων	Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ
[2, 124]	ἐργάζοντο δὲ κατὰ δέκα μυριάδας	ἀνθρώπων	αἰεὶ τὴν τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον
[2, 4]	ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους	ἀνθρώπων	ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα
[2, 46]	ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν	ἀνθρώπων	ἀπίκετο. ~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν
[2, 2]	αὐτὸς ὁ Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες	ἀνθρώπων	βεκός τι καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ
[2, 15]	ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι	ἀνθρώπων	γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει σφέας ἐς
[2, 142]	καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας γενεὰς	ἀνθρώπων	γενομένας, καὶ ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας
[2, 15]	αἰεί τε εἶναι ἐξ οὗ	ἀνθρώπων	γένος ἐγένετο, προϊούσης δὲ τῆς
[2, 2]	ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι πάντων	ἀνθρώπων·	ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε
[2, 113]	ἢν καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ ὦν	ἀνθρώπων	ἐπιβάληται στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς
[2, 2]	τούτου ἀνευρεῖν, οἳ γενοίατο πρῶτοι	ἀνθρώπων,	ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία δύο νεογνὰ
[2, 160]	τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων	ἀνθρώπων,	καὶ δοκέοντες παρὰ ταῦτα οὐδ᾽
[2, 182]	Ἄμασις, εἷλε δὲ Κύπρον πρῶτος	ἀνθρώπων	καὶ κατεστρέψατο ἐς φόρου ἀπαγωγήν.
[2, 104]	καὶ μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι πάντων	ἀνθρώπων	Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες
[2, 139]	τι πρὸς θεῶν ἢ πρὸς	ἀνθρώπων	λάβοι· οὔκων ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ
[2, 83]	~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι ὧδε διακέεται·	ἀνθρώπων	μὲν οὐδενὶ προσκέεται ἡ τέχνη,
[2, 104]	οὗτοι γὰρ εἰσὶ οἱ περιταμνόμενοι	ἀνθρώπων	μοῦνοι, καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται
[2, 91]	εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν	ἀνθρώπων	νομαίοισι. οἱ μέν νυν ἄλλοι
[2, 37]	δὲ περισσῶς ἐόντες μάλιστα πάντων	ἀνθρώπων	νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ χαλκέων
[2, 100]	οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι	ἀνθρώπων	ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες ἦσαν, μία
[2, 6]	ὅσοι μὲν γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ	ἀνθρώπων,	ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν χώρην, ὅσοι
[2, 74]	δὲ περὶ Θήβας ἱροὶ ὄφιες,	ἀνθρώπων	οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ ἐόντες
[2, 77]	τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην	ἀνθρώπων	πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ
[2, 14]	ἐκ γῆς τῶν τε ἄλλων	ἀνθρώπων	πάντων καὶ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων·
[2, 32]	καὶ τῶν ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων	ἀνθρώπων,	τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ
[2, 61]	καὶ πᾶσαι, μυριάδες κάρτα πολλαὶ	ἀνθρώπων·	τὸν δὲ τύπτονται, οὔ μοι
[2, 2]	ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία δύο νεογνὰ	ἀνθρώπων	τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι τρέφειν
[2, 77]	Αἰγύπτιοι μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων	ἀνθρώπων	τῶν ὡρέων δοκέειν ἐμοὶ εἵνεκα,
[2, 50]	διότι μὲν γὰρ ἐκ τῶν	βαρβάρων	ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω εὑρίσκω ἐόν·
[2, 52]	τὰ οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν	βαρβάρων	ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ μαντήιον χρᾶσθαι.
[2, 40]	σῶμα τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων	καθαρῶν	καὶ μέλιτος καὶ ἀσταφίδος καὶ
[2, 61]	ὅσιον ἐστὶ λέγειν. ὅσοι δὲ	Καρῶν	εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι
[2, 25]	τοῦ δὲ θέρεος τῶν τε	ὄμβρων	ἐπιλειπόντων αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τοῦ
[2, 142]	τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν	ἀνδρῶν	γενεαὶ δυνέαται μύρια ἔτεα· γενεαὶ
[2, 53]	πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων τῶν	ἀνδρῶν	γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο.
[2, 32]	Λιβύης, φάναι παρὰ σφίσι γενέσθαι	ἀνδρῶν	δυναστέων παῖδας ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα
[2, 63]	τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων	ἀνδρῶν,	ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα καὶ οὗτοι,
[2, 36]	δὲ περιτάμνονται. εἵματα τῶν μὲν	ἀνδρῶν	ἕκαστος ἔχει δύο, τῶν δὲ
[2, 142]	μύρια ἔτεα· γενεαὶ γὰρ τρεῖς	ἀνδρῶν	ἑκατὸν ἔτεα ἐστί· μιῆς δὲ
[2, 111]	ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων	ἀνδρῶν	ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ τὸν πρώτης
[2, 89]	~τὰς δὲ γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων	ἀνδρῶν,	ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα διδοῦσι
[2, 152]	τίσις ἥξει ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων	ἀνδρῶν	ἐπιφανέντων. καὶ τῷ μὲν δὴ
[2, 119]	ὅσιον· λαβὼν γὰρ δύο παιδία	ἀνδρῶν	ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα ἐποίησε. μετὰ
[2, 121]	τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ δύο	ἀνδρῶν	καὶ ὑπὸ ἑνός. ὡς δὲ
[2, 141]	οἱ τῶν μαχίμων μὲν οὐδένα	ἀνδρῶν,	καπήλους δὲ καὶ χειρώνακτας καὶ
[2, 32]	καύματος. ~ἀλλὰ τάδε μὲν ἤκουσα	ἀνδρῶν	Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν τε ἐπὶ
[2, 32]	ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας	ἀνδρῶν,	λαβόντας δὲ ἄγειν σφέας· φωνῆς
[2, 115]	Ἕλληνος ἐτισάμην, ὅς, ὦ κάκιστε	ἀνδρῶν,	ξεινίων τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο·
[2, 166]	ἐγένοντο, πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδες	ἀνδρῶν.	οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι
[2, 44]	καὶ ταῦτα καὶ πέντε γενεῇσι	ἀνδρῶν	πρότερα ἐστὶ ἢ τὸν Ἀμφιτρύωνος
[2, 144]	ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ πρότερον τῶν	ἀνδρῶν	τούτων θεοὺς εἶναι τοὺς ἐν
[2, 76]	ἡ μορφὴ οἵη περ τῶν	ὕδρων,	πτίλα δὲ οὐ πτερωτὰ φορέει
[2, 41]	τῆς Ἴσιος ἄγαλμα ἐὸν γυναικήιον	βούκερων	ἐστὶ κατά περ Ἕλληνες τὴν
[2, 155]	ὀργυιέων. τὸ δέ μοι τῶν	φανερῶν	ἦν θῶμα μέγιστον παρεχόμενον, φράσω·
[2, 156]	μέν νυν ὁ νηὸς τῶν	φανερῶν	μοι τῶν περὶ τοῦτο τὸ
[2, 8]	Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον τε ἡμερέων	τεσσέρων	καὶ δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ
[2, 31]	μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν νυν	τεσσέρων	μηνῶν πλόου καὶ ὁδοῦ γινώσκεται
[2, 138]	πρὸς ἠῶ, εὖρος δὲ ὡς	τεσσέρων	πλέθρων· τῇ δὲ καὶ τῇ
[2, 60]	γυναιξὶ καὶ πολλόν τι πλῆθος	ἑκατέρων	ἐν ἑκάστῃ βάρι· αἳ μὲν
[2, 104]	ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ τῶν	ἑτέρων	ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ δή τι
[2, 150]	ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν τῶν	σφετέρων	οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ
[2, 141]	τὰς ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ τῶν	προτέρων	βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα
[2, 42]	Αἰθιόπων ἄποικοι καὶ φωνὴν μεταξὺ	ἀμφοτέρων	νομίζοντες. δοκέειν δέ μοι, καὶ
[2, 146]	μάλιστα ἐς ἐμέ. ~τούτων ὦν	ἀμφοτέρων	πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί τις πείσεται
[2, 73]	τὰ μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν	πτερῶν	τὰ δὲ ἐρυθρὰ ἐς τὰ
[2, 4]	ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν ἐκ τῶν	ἀστέρων	ἔλεγον· ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον
[2, 36]	ψήφοισι Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῶν	ἀριστερῶν	ἐπὶ τὰ δεξιὰ φέροντες τὴν
[2, 156]	ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν δὲ	δευτέρων	νῆσος ἡ Χέμμις καλευμένη· ἔστι
[2, 145]	λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν	δευτέρων	τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Διόνυσος
[2, 111]	τὴν βασιληίην τὸν παῖδα αὐτοῦ	Φερῶν,	τὸν ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην,
[2, 86]	μὲν σκολιῷ σιδήρω διὰ τῶν	μυξωτήρων	ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον, τὰ μὲν
[2, 134]	ποδῶν καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον τριῶν	πλέθρων,	ἐούσης τετραγώνου, λίθου δὲ ἐς
[2, 138]	ἠῶ, εὖρος δὲ ὡς τεσσέρων	πλέθρων·	τῇ δὲ καὶ τῇ τῆς
[2, 76]	ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν θηρίων πέρι	ἱρῶν	εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ δὴ Αἰγυπτίων
[2, 58]	ἐοῦσαι. ἔστι δὲ καὶ τῶν	ἱρῶν	ἡ μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη.
[2, 40]	~ἡ δὲ δὴ ἐξαίρεσις τῶν	ἱρῶν	καὶ ἡ καῦσις ἄλλη περὶ
[2, 148]	τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν	ἱρῶν	κροκοδείλων. οὕτω τῶν μὲν κάτω
[2, 174]	φῶρα εἶναι, τούτων μὲν τῶν	ἱρῶν	οὔτε ἐπεμέλετο οὔτε ἐς ἐπισκευὴν
[2, 40]	δαῖτα προτίθενται τὰ ἐλίποντο τῶν	ἱρῶν.	~τοὺς μέν νυν καθαροὺς βοῦς
[2, 40]	δὲ θύουσι, καιομένων δὲ τῶν	ἱρῶν	τύπτονται πάντες, ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται,
[2, 28]	Σάι πόλι ὁ γραμματιστὴς τῶν	ἱρῶν	χρημάτων τῆς Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽
[2, 51]	ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ τὰ	Καβείρων	ὄργια μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι
[2, 86]	νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα	νεκρῶν	ξύλινα, τῇ γραφῇ μεμιμημένα. καὶ
[2, 93]	γίνεται ταῦτα καὶ παραχρῆμα ἰχθύων	σμικρῶν	πίμπλαται πάντα. κόθεν δὲ οἰκὸς
[2, 121]	τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων	προορῶν,	ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο
[2, 169]	τοῦ Ἀπρίεω καὶ τῶν τούτου	προπατόρων,	ἔστι μέντοι καὶ τοῦτο ἐν
[2, 48]	τῷ Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν	χορῶν	κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν πάντα Ἕλλησι·
[2, 33]	τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων	μέτρων	ὁρμᾶται. Ἴστρος τε γὰρ ποταμὸς
[2, 84]	καὶ οὐ πλεόνων. πάντα δ᾽	ἰητρῶν	ἐστι πλέα· οἳ μὲν γὰρ
[2, 121]	δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε	σημάντρων	ἐόντων σόων καὶ τοῦ οἰκήματος
[2, 43]	διότι Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε	Διοσκούρων	τὰ οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ
[2, 50]	γὰρ δὴ μὴ Ποσειδέωνος καὶ	Διοσκούρων,	ὡς καὶ πρότερόν μοι ταῦτα
[2, 66]	Αἰγύπτιοι διαστάντες φυλακὰς ἔχουσι τῶν	αἰελούρων,	ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ καιόμενον, οἱ
[2, 36]	θηρίοισι ἡ δίαιτα ἐστί. ἀπὸ	πυρῶν	καὶ κριθέων ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων
[2, 93]	ᾠῶν ἀπορραίνουσι κατ᾽ ὀλίγους τῶν	κέγχρων,	οἱ δὲ ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι.
[2, 93]	τῶν περιγινομένων καὶ μὴ καταπινομένων	κέγχρων	οἱ τρεφόμενοι ἰχθύες γίνονται. οἵ
[2, 25]	τῆς χώρης ἐούσης καὶ ἀνέμων	ψυχρῶν,	διεξιὼν ποιέει οἷόν περ καὶ
[2, 106]	δὲ τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς	ὥρων	ἐούσας καὶ τὰ γράμματα τὰ
[2, 150]	δὲ τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ	ὥρων	τὸν χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς
[2, 121]	χρήματα ἐνῆν στῆσαι. τῶν δὲ	φωρῶν	ὥσπερ ἐν τῷ πρὸ τοῦ
[2, 154]	κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν δὲ ἐξανέστησαν	χώρων,	ἐν τούτοισι δὲ οἵ τε
[2, 11]	τι καὶ στεινὸς ὡς ἔρχομαι	φράσων·	μῆκος μὲν πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ
[2, 22]	ῥέει μὲν ἐκ Λιβύης διὰ	μέσων	Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.
[2, 10]	ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων	νήσων	τὰς ἡμισέας ἤδη ἤπειρον πεποίηκε.
[2, 33]	τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν	ἴσων	μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος τε γὰρ
[2, 101]	τε ὀρύξαι, τῆς ἡ περίοδος	ὅσων	ἐστὶ σταδίων ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας
[2, 175]	τε ὕψεϊ καὶ τῷ μεγάθεϊ,	ὅσων	τε τὸ μέγαθος λίθων ἐστὶ
[2, 124]	οὐδεὶς τῶν λίθων τριήκοντα ποδῶν	ἐλάσσων.	~ἐποιήθη δὲ ὧδε αὕτη ἡ
[2, 109]	τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ	ἐλάσσων	ὁ χῶρος γέγονε, ὅκως τοῦ
[2, 38]	σημαίνεται βύβλῳ περὶ τὰ κέρεα	εἱλίσσων	καὶ ἔπειτα γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας
[2, 143]	δὲ ὧδε, φάμενοι ἕκαστον τῶν	κολοσσῶν	πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς
[2, 131]	τὰ περὶ τὰς χεῖρας τῶν	κολοσσῶν·	ταύτας γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς
[2, 131]	τῆς βοὸς ταύτης καὶ τῶν	κολοσσῶν	τόνδε τὸν λόγον, ὡς Μυκερῖνος
[2, 158]	μυριάδες. Νεκῶς μέν νυν μεταξὺ	ὀρύσσων	ἐπαύσατο μαντηίου ἐμποδίου γενομένου τοιοῦδε,
[2, 84]	νηδύν, οἳ δὲ τῶν ἀφανέων	νούσων.	~θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί σφεων
[2, 137]	ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν ἕκαστος ἦν	τῶν	ἀδικεόντων. καὶ οὕτω ἔτι αἱ
[2, 144]	γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη ὦν	τῶν	αἱ εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν
[2, 55]	δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων	τῶν	Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων
[2, 121]	μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων,	τῶν	Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς βορέω
[2, 141]	οὔκων δὴ ἐθέλειν τοὺς μαχίμους	τῶν	Αἰγυπτίων βοηθέειν. τὸν δ᾽ ἱρέα
[2, 148]	λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες	τῶν	Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον,
[2, 62]	οἳ δ᾽ ἂν μὴ ἔλθωσι	τῶν	Αἰγυπτίων ἐς τὴν πανήγυριν ταύτην,
[2, 104]	καὶ μᾶλλον οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο	τῶν	Αἰγυπτίων ἢ οἱ Αἰγύπτιοι τῶν
[2, 69]	τὸν τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ	τῶν	Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ κροκόδειλοι,
[2, 19]	οἷός τε ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ	τῶν	Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν
[2, 108]	τὴν χώρην ὁ βασιλεύς· ὅσοι	τῶν	Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ
[2, 162]	ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό μιν βασιλέα	τῶν	Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς
[2, 162]	ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽ οἱ λοιποὶ	τῶν	Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι τὰ ἐκείνου
[2, 65]	ἑκάστων καὶ ἔρσενες καὶ θήλεαι	τῶν	Αἰγυπτίων, τῶν παῖς παρὰ πατρὸς
[2, 66]	γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες φυλακὰς ἔχουσι	τῶν	αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ καιόμενον,
[2, 30]	ἦσάν οἱ διάφοροι τινὲς γεγονότες	τῶν	Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν
[2, 91]	καὶ ὅ τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων	τῶν	ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν
[2, 29]	αὕτη ἡ πόλις εἶναι μητρόπολις	τῶν	ἄλλων Αἰθιόπων. οἱ δ᾽ ἐν
[2, 52]	ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν	τῶν	ἄλλων, Διονύσου δὲ ὕστερον πολλῷ
[2, 160]	δὲ ἔφασαν καὶ σφέων καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ βουλομένῳ
[2, 167]	σχεδὸν πάντας τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους	τῶν	ἄλλων ἡγημένους πολιητέων τοὺς τὰς
[2, 129]	πρήγματι, καὶ βουλόμενον περισσότερόν τι	τῶν	ἄλλων θάψαι τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι
[2, 50]	Θέμιος καὶ Χαρίτων καὶ Νηρηίδων,	τῶν	ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε
[2, 146]	τούτων τὰ οὐνόματα ἢ τὰ	τῶν	ἄλλων θεῶν· ἀπ᾽ οὗ δὲ
[2, 136]	αὐτέων τοσοῦτον ὅσον ὁ Ζεὺς	τῶν	ἄλλων θεῶν. κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες
[2, 86]	ἀκηράτου τετριμμένης καὶ κασίης καὶ	τῶν	ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες
[2, 40]	καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης καὶ	τῶν	ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες δὲ τούτων
[2, 19]	ὁ Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι	τῶν	ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά τε δὴ
[2, 121]	ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ	τῶν	ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων.
[2, 120]	ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν	τῶν	ἄλλων Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι
[2, 131]	ταύτῃ, ἡ δὲ μήτηρ αὐτῆς	τῶν	ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων τὴν θυγατέρα
[2, 125]	μὲν ἐπὶ τὸν πρῶτον στοῖχον	τῶν	ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως δὲ ἀνίοι
[2, 125]	ὅσοι γὰρ δὴ στοῖχοι ἦσαν	τῶν	ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ μηχαναὶ ἦσαν,
[2, 53]	δὲ πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων	τῶν	ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν,
[2, 144]	πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ πρότερον	τῶν	ἀνδρῶν τούτων θεοὺς εἶναι τοὺς
[2, 95]	κοιμῶνται· οἱ γὰρ κώνωπες ὑπὸ	τῶν	ἀνέμων οὐκ οἷοί τε εἰσὶ
[2, 3]	λογιώτατοι. τὰ μέν νυν θεῖα	τῶν	ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον οὐκ εἰμὶ
[2, 161]	τε οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ	τῶν	ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν ἐκ τῆς
[2, 36]	λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες μὲν ἀπὸ	τῶν	ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ φέροντες
[2, 168]	βασιλέα· τούτοισι ὦν τάδε πάρεξ	τῶν	ἀρουρέων ἄλλα ἐδίδοτο ἐπ᾽ ἡμέρῃ
[2, 2]	θέλων ἀκοῦσαι τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων	τῶν	ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν ῥήξουσι
[2, 121]	ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον	τῶν	ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ
[2, 121]	ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα	τῶν	ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας
[2, 121]	ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι	τῶν	ἀσκῶν ἕνα· τοὺς δὲ αὐτοῦ
[2, 141]	δὲ τὰ τόξα, πρὸς δὲ	τῶν	ἀσπίδων τὰ ὄχανα, ὥστε τῇ
[2, 4]	αὐτόν· ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν ἐκ	τῶν	ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι δὲ τοσῷδε
[2, 181]	θυγατέρα, οἳ δὲ Κριτοβούλου ἀνδρὸς	τῶν	ἀστῶν δοκίμου, τῇ οὔνομα ἦν
[2, 172]	δὲ ὁ Ἄμασις τὸ ἐκ	τῶν	ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε
[2, 148]	στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ	τῶν	αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον
[2, 56]	ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ	τῶν	αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν καὶ
[2, 24]	γνώμας τὰς προκειμένας αὐτὸν περὶ	τῶν	ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽
[2, 84]	τῶν κατὰ νηδύν, οἳ δὲ	τῶν	ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι δὲ καὶ
[2, 50]	Ἑλλάδα. διότι μὲν γὰρ ἐκ	τῶν	βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω εὑρίσκω
[2, 52]	ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα τὰ ἀπὸ	τῶν	βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ μαντήιον
[2, 121]	λέγοντα ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι	τῶν	βασιλέος χρημάτων ἔσονται. καὶ τὸν
[2, 134]	γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον τούτων	τῶν	βασιλέων τῶν τὰς πυραμίδας ταύτας
[2, 41]	βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα	τῶν	βοῶν, οὔνομα τῇ πόλι Ἀτάρβηχις,
[2, 10]	αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι.	τῶν	γὰρ ὀρέων τῶν εἰρημένων τῶν
[2, 10]	εἶναι σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν·	τῶν	γὰρ ταῦτα τὰ χωρία προσχωσάντων
[2, 93]	οἷόν περ ἐποίευν οἱ ἔρσενες·	τῶν	γὰρ ᾠῶν ἀπορραίνουσι κατ᾽ ὀλίγους
[2, 60]	ἑκάστῃ βάρι· αἳ μὲν τινὲς	τῶν	γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ
[2, 60]	ποιεῦσι τοιάδε· αἳ μὲν τινὲς	τῶν	γυναικῶν ποιεῦσι τά περ εἴρηκα,
[2, 54]	ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ σφέων γενέσθαι	τῶν	γυναικῶν τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν μὲν
[2, 76]	πρὸς τοὺς ὄφις ἥδε ἰδέη,	τῶν	δ᾽ ἐν ποσὶ μᾶλλον εἱλευμενέων
[2, 101]	σποδοῦ πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος γένηται.	~τῶν	δὲ ἄλλων βασιλέων οὐ γὰρ
[2, 2]	νομίζουσι Φρύγας προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν,	τῶν	δὲ ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ
[2, 101]	ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι,	τῶν	δὲ ἄλλων οὐδένα οὐδέν. ~παραμειψάμενος
[2, 36]	μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει δύο,	τῶν	δὲ γυναικῶν ἓν ἑκάστη. τῶν
[2, 156]	τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον,	τῶν	δὲ δευτέρων νῆσος ἡ Χέμμις
[2, 151]	λίμνη αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι·	~τῶν	δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων,
[2, 65]	τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ δὲ οὔ.	τῶν	δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται τὰ θηρία)
[2, 83]	μὲν οὐδενὶ προσκέεται ἡ τέχνη,	τῶν	δὲ θεῶν μετεξετέροισι· καὶ γὰρ
[2, 68]	θάπτουσι τῇ ἂν εὑρεθέωσι κείμενοι.	~τῶν	δὲ κροκοδείλων φύσις ἐστὶ τοιήδε.
[2, 50]	δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι.	τῶν	δὲ οὔ φασι θεῶν γινώσκειν
[2, 30]	ἔα καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας.	τῶν	δὲ τινὰ λέγεται δέξαντα τὸ
[2, 121]	τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι.	τῶν	δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν τῷ
[2, 32]	προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ	τῶν	δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ σφι
[2, 36]	τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ	τῶν	δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά· καὶ
[2, 145]	πρώτων λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης δὲ	τῶν	δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι,
[2, 110]	ἐόντας τέσσερας εἴκοσι πηχέων ἕκαστον·	τῶν	δὴ ὁ ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου
[2, 145]	δὲ τῶν τρίτων, οἳ ἐκ	τῶν	δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν
[2, 7]	ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ ἀπὸ	τῶν	δυώδεκα θεῶν τοῦ βωμοῦ φερούσῃ
[2, 43]	τὸν λόγον ἤκουσα, ὅτι εἴη	τῶν	δυώδεκα θεῶν· τοῦ ἑτέρου δὲ
[2, 46]	δὲ ὀκτὼ θεοὺς τούτους προτέρους	τῶν	δυώδεκα θεῶν φασι γενέσθαι. γράφουσί
[2, 145]	θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων	τῶν	δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Διόνυσος δὲ
[2, 123]	ὕστερον, ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι·	τῶν	ἐγὼ εἰδὼς τὰ οὐνόματα οὐ
[2, 77]	ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ	τῶν	ἐγὼ ἐς διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ
[2, 10]	οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί·	τῶν	ἐγὼ φράσαι ἔχω οὐνόματα καὶ
[2, 102]	κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι	τῶν	ἐθνέων γενομένοισι, καὶ δὴ καὶ
[2, 107]	ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους	τῶν	ἐθνέων τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο,
[2, 160]	τὴν Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον	τῶν	εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς
[2, 41]	σέβονται προβάτων πάντων μάλιστα μακρῷ.	τῶν	εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε
[2, 121]	πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον	τῶν	εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ
[2, 8]	στεινὴ Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν ὀρέων	τῶν	εἰρημένων τὸ μεταξὺ πεδιὰς μὲν
[2, 10]	ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ ὀρέων	τῶν	εἰρημένων τῶν ὑπὲρ Μέμφιν πόλιν
[2, 37]	ἑκάστου τῶν θεῶν ἀλλὰ πολλοί,	τῶν	εἷς ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν δέ
[2, 110]	οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι ἔμπροσθε	τῶν	ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον
[2, 140]	αὖτις τὸν τυφλὸν ἄρχειν ἐκ	τῶν	ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα
[2, 95]	μεμηχανημένα. τοὺς μὲν τὰ ἄνω	τῶν	ἑλέων οἰκέοντας οἱ πύργοι ὠφελέουσι,
[2, 92]	~ταῦτα μὲν πάντα οἱ κατύπερθε	τῶν	ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ
[2, 151]	πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ	τῶν	ἑλέων ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ
[2, 92]	ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ	τῶν	ἑλέων, τὰ μὲν ἄνω αὐτῆς
[2, 13]	ὡς ὕεται πᾶσα ἡ χώρη	τῶν	Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ ποταμοῖσι ἄρδεται
[2, 82]	ὁκοῖός τις ἔσται. καὶ τούτοισι	τῶν	Ἑλλήνων οἱ ἐν ποιήσι γενόμενοι
[2, 28]	Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων	τῶν	ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς λόγους οὐδεὶς
[2, 47]	Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς ἱρὸν οὐδὲν	τῶν	ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων,
[2, 52]	δὴ μαντήιον τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον	τῶν	ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ
[2, 55]	δὴ ἔλεγον. ~ταῦτα μέν νυν	τῶν	ἐν Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον, τάδε
[2, 33]	οἳ ἔσχατοι πρὸς δυσμέων οἰκέουσι	τῶν	ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ
[2, 124]	δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν λιθοτομιέων	τῶν	ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ
[2, 152]	δὲ βασιλεύοντα τὸ δεύτερον πρὸς	τῶν	ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει μιν διὰ
[2, 111]	ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας	τῶν	ἐπειρήθη, πλὴν ἢ τῆς τῷ
[2, 1]	ἦρχε καὶ δὴ καὶ Ἑλλήνων	τῶν	ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν
[2, 32]	δὲ ὑπὲρ θαλάσσης τε καὶ	τῶν	ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ
[2, 124]	τὰ δέκα ἔτεα γενέσθαι καὶ	τῶν	ἐπὶ τοῦ λόφου ἐπ᾽ οὗ
[2, 104]	μιμέονται κατὰ τὰ αἰδοῖα) ἀλλὰ	τῶν	ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι τὰ αἰδοῖα.
[2, 142]	μιῆς δὲ καὶ τεσσεράκοντα ἔτι	τῶν	ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ ἐπῆσαν τῇσι
[2, 2]	τοιόνδε. παιδία δύο νεογνὰ ἀνθρώπων	τῶν	ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι τρέφειν ἐς
[2, 89]	ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. ~τὰς δὲ γυναῖκας	τῶν	ἐπιφανέων ἀνδρῶν, ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ
[2, 17]	πόλιος δίχα διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων	τῶν	ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι· τὰ μὲν γὰρ
[2, 32]	τι ἔχουσι πλέον λέγειν περὶ	τῶν	ἐρήμων τῆς Λιβύης, φάναι παρὰ
[2, 116]	Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες,	τῶν	ἐστὶ ἡ Σιδών, ἐν τῇ
[2, 104]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ	τῶν	ἑτέρων ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ δή
[2, 159]	κόλπῳ ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ,	τῶν	ἔτι οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ
[2, 10]	Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν	τῶν	Ἐχινάδων νήσων τὰς ἡμισέας ἤδη
[2, 136]	ἄλλῳ μηδενί, μήτε ἄλλον μηδένα	τῶν	ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ
[2, 20]	μὴ ὅσον σημῆναι βουλόμενος μοῦνον·	τῶν	ἡ ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς
[2, 160]	συνελθόντες δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο	τῶν	Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα τὰ κατήκει
[2, 32]	ὦν τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ	τῶν	ἡλίκων, ὕδασί τε καὶ σιτίοισι
[2, 68]	καὶ τῆς δρόσου. πάντων δὲ	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν θνητῶν τοῦτο ἐξ
[2, 157]	ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς
[2, 19]	δὲ ἐς τὸν ἀριθμὸν τουτέων	τῶν	ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ
[2, 43]	θεῶν οἱ δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο	τῶν	Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι εἶναι. ~θέλων
[2, 1]	ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους τε παραλαβὼν	τῶν	ἦρχε καὶ δὴ καὶ Ἑλλήνων
[2, 1]	καὶ τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι	τῶν	ἦρχε πένθος ποιέεσθαι. ταύτης δὴ
[2, 45]	παρὰ τῶν θεῶν καὶ παρὰ	τῶν	ἡρώων εὐμένεια εἴη. ~τὰς δὲ
[2, 106]	δεδήλωκε· τὰ δὴ καὶ μετεξέτεροι	τῶν	θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί μιν
[2, 19]	ὁ Νεῖλος πληθύων ἀπὸ τροπέων	τῶν	θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας,
[2, 19]	ἐὼν μέχρι οὗ αὖτις τροπέων	τῶν	θερινέων. τούτων ὦν πέρι οὐδενὸς
[2, 22]	ῥέοι ἂν ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ	τῶν	θερμοτάτων ῥέων ἐς τὰ ψυχρότερα
[2, 37]	ἱρᾶται δὲ οὐκ εἷς ἑκάστου	τῶν	θεῶν ἀλλὰ πολλοί, τῶν εἷς
[2, 174]	ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι μὲν αὐτὸν	τῶν	θεῶν ἀπέλυσαν μὴ φῶρα εἶναι,
[2, 53]	ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο ἕκαστος	τῶν	θεῶν, εἴτε αἰεὶ ἦσαν πάντες,
[2, 50]	δὲ καὶ πάντων τὰ οὐνόματα	τῶν	θεῶν ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε ἐς
[2, 64]	ὀχευόμενα ἔν τε τοῖσι νηοῖσι	τῶν	θεῶν καὶ ἐν τοῖσι τεμένεσι·
[2, 45]	τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι καὶ παρὰ	τῶν	θεῶν καὶ παρὰ τῶν ἡρώων
[2, 120]	εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ	τῶν	θεῶν. καὶ ταῦτα μὲν τῇ
[2, 145]	~ἐν Ἕλλησι μέν νυν νεώτατοι	τῶν	θεῶν νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης τε
[2, 43]	ὥστε τούτων ἂν καὶ μᾶλλον	τῶν	θεῶν τὰ οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι
[2, 36]	καὶ μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες	τῶν	θεῶν τῇ μὲν ἄλλῃ κομέουσι,
[2, 52]	τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα	τῶν	θεῶν τῶν ἄλλων, Διονύσου δὲ
[2, 52]	τοῦ χρόνου ἔθυον τοῖσι οὐνόμασι	τῶν	θεῶν χρεώμενοι· παρὰ δὲ Πελασγῶν
[2, 93]	γε οὐκέτι οἱ αὐτοί, ἀλλὰ	τῶν	θηλέων γίνεται ἡ ἡγεμονία· ἡγεύμεναι
[2, 46]	Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον τοὺς ἔρσενας	τῶν	θηλέων, καὶ τούτων οἱ αἰπόλοι
[2, 66]	ταῦτα σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ	τῶν	θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα
[2, 65]	ἂν ἑλκύσῃ, τοῦτο τῇ μελεδωνῷ	τῶν	θηρίων διδοῖ, ἣ δὲ ἀντ᾽
[2, 65]	ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽ ἄν τις	τῶν	θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν
[2, 65]	εἶπον. νόμος δὲ ἐστὶ περὶ	τῶν	θηρίων ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται
[2, 39]	κατὰ μέν νυν τὰς κεφαλὰς	τῶν	θυομένων κτηνέων καὶ τὴν ἐπίσπεισιν
[2, 182]	καὶ τὸ μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε	τῶν	θυρέων. ἐς μέν νυν Σάμον
[2, 48]	ἑορτῆς τῇ δορπίῃ χοῖρον πρὸ	τῶν	θυρέων σφάξας ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι
[2, 168]	τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ	τῶν	ἱρέων, ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ
[2, 19]	δὲ φύσιος πέρι οὔτε τι	τῶν	ἱρέων οὔτε ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν
[2, 63]	ὁ ἥλιος, ὀλίγοι μὲν τινὲς	τῶν	ἱρέων περὶ τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ
[2, 13]	ἦν ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε	τῶν	ἱρέων ταῦτα ἐγὼ ἤκουον. νῦν
[2, 102]	ὀπίσω ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον, κατὰ	τῶν	ἱρέων τὴν φάτιν, πολλὴν στρατιὴν
[2, 2]	εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε μὲν γενέσθαι	τῶν	ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι
[2, 58]	τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι δὲ καὶ	τῶν	ἱρῶν ἡ μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 40]	οὐδείς. ~ἡ δὲ δὴ ἐξαίρεσις	τῶν	ἱρῶν καὶ ἡ καῦσις ἄλλη
[2, 148]	λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ	τῶν	ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω τῶν μὲν
[2, 174]	μὴ φῶρα εἶναι, τούτων μὲν	τῶν	ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο οὔτε ἐς
[2, 40]	ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται τὰ ἐλίποντο	τῶν	ἱρῶν. ~τοὺς μέν νυν καθαροὺς
[2, 40]	προνηστεύσαντες δὲ θύουσι, καιομένων δὲ	τῶν	ἱρῶν τύπτονται πάντες, ἐπεὰν δὲ
[2, 28]	ἐν Σάι πόλι ὁ γραμματιστὴς	τῶν	ἱρῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίης. οὗτος
[2, 36]	τῶν δὲ γυναικῶν ἓν ἑκάστη.	τῶν	ἱστίων τοὺς κρίκους καὶ τοὺς
[2, 33]	γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ ἐκ	τῶν	ἴσων μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος τε
[2, 149]	ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου ἐκ	τῶν	ἰχθύων, ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ τὸ
[2, 92]	δὲ τινὲς αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ	τῶν	ἰχθύων μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν λάβωσι
[2, 72]	ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι δὲ καὶ	τῶν	ἰχθύων τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν
[2, 16]	δὲ ὀρθή ἐστι ἡ γνώμη	τῶν	Ἰώνων, Ἕλληνάς τε καὶ αὐτοὺς
[2, 142]	ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι. καὶ οὐδὲν	τῶν	κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι,
[2, 175]	δὲ τούτων τοὺς μὲν ἐκ	τῶν	κατὰ Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων, τοὺς
[2, 84]	οἳ δὲ ὀδόντων, οἳ δὲ	τῶν	κατὰ νηδύν, οἳ δὲ τῶν
[2, 17]	γὰρ δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ	τῶν	Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων
[2, 123]	ἑκάστων ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν δὲ	τῶν	κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα καὶ
[2, 93]	γὰρ ᾠῶν ἀπορραίνουσι κατ᾽ ὀλίγους	τῶν	κέγχρων, οἱ δὲ ἔρσενες καταπίνουσι
[2, 132]	παχέι κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ δὲ	τῶν	κερέων ὁ τοῦ ἡλίου κύκλος
[2, 93]	φαίνονται τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ	τῶν	κεφαλέων, οἳ δ᾽ ἂν ὀπίσω
[2, 35]	ἄχθεα οἱ μὲν ἄνδρες ἐπὶ	τῶν	κεφαλέων φορέουσι, αἱ δὲ γυναῖκες
[2, 143]	ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε, φάμενοι ἕκαστον	τῶν	κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι,
[2, 131]	καὶ τὰ περὶ τὰς χεῖρας	τῶν	κολοσσῶν· ταύτας γὰρ ὦν καὶ
[2, 131]	περὶ τῆς βοὸς ταύτης καὶ	τῶν	κολοσσῶν τόνδε τὸν λόγον, ὡς
[2, 104]	τῶν Αἰγυπτίων ἢ οἱ Αἰγύπτιοι	τῶν	Κόλχων· νομίζειν δ᾽ ἔφασαν οἱ
[2, 105]	νῦν καὶ ἄλλο εἴπω περὶ	τῶν	Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί·
[2, 47]	πανσελήνῳ, τοὺς) ὗς θύσαντες πατέονται	τῶν	κρεῶν. διότι δὲ τοὺς ὗς
[2, 102]	ἱρέων τὴν φάτιν, πολλὴν στρατιὴν	τῶν	λαβὼν ἤλαυνε διὰ τῆς ἠπείρου,
[2, 162]	τὸν δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε	τῶν	λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν,
[2, 124]	τοῖσι μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ	τῶν	λιθοτομιέων τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ
[2, 126]	ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ	τῶν	λίθων ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι
[2, 121]	δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι·	τῶν	λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι
[2, 124]	καὶ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα· οὐδεὶς	τῶν	λίθων τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη
[2, 94]	χείλεα τῶν τε ποταμῶν καὶ	τῶν	λιμνέων σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα,
[2, 161]	σφέων φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ	τῶν	λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα
[2, 14]	τε ἄλλων ἀνθρώπων πάντων καὶ	τῶν	λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε ἀρότρῳ
[2, 83]	μάλιστα ἐν τιμῇ ἄγονται πάντων	τῶν	μαντηίων, Λητοῦς ἐν Βουτοῖ πόλι
[2, 174]	μὲν δὴ καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ	τῶν	μαντηίων, πολλὰ δὲ καὶ ἀπέφευγε.
[2, 141]	τὸν ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον	τῶν	μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν δεησόμενον
[2, 30]	τέσσερες καὶ εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων	τῶν	μαχίμων ἐς τοὺς Αἰθίοπας τούτους
[2, 141]	αἱ ἐσβολαί· ἕπεσθαι δέ οἱ	τῶν	μαχίμων μὲν οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους
[2, 76]	κρέξ. τῶν μὲν δὴ μελαινέων	τῶν	μαχομενέων πρὸς τοὺς ὄφις ἥδε
[2, 120]	τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς	τῶν	μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ
[2, 36]	ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται. εἵματα	τῶν	μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει δύο,
[2, 76]	μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον κρέξ.	τῶν	μὲν δὴ μελαινέων τῶν μαχομενέων
[2, 148]	καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω	τῶν	μὲν κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ
[2, 130]	ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες τῶν παλλακέων	τῶν	Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον οἱ
[2, 86]	πρῶτα μὲν σκολιῷ σιδήρω διὰ	τῶν	μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον, τὰ
[2, 32]	Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε τοὺς ἄγοντας	τῶν	Νασαμώνων· ἄγειν τε δὴ αὐτοὺς
[2, 154]	τούτοισι δὲ οἵ τε ὁλκοὶ	τῶν	νεῶν καὶ τὰ ἐρείπια τῶν
[2, 165]	τὸ ἥμισυ. ἐκ μὲν τούτων	τῶν	νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι, ὅτε
[2, 45]	λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ	τῶν	νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ
[2, 4]	καὶ αὐτῆς εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον	τῶν	νῦν ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος
[2, 20]	ὁδούς· τῶν τὰς μὲν δύο	τῶν	ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ
[2, 22]	πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ δὲ τρίτη	τῶν	ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα
[2, 17]	Πηλούσιον στόμα, ἡ δὲ ἑτέρη	τῶν	ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο
[2, 7]	διάφορον εὕροι τις ἂν λογιζόμενος	τῶν	ὁδῶν τουτέων τὸ μὴ ἴσας
[2, 17]	κέκληται. ἡ δὲ δὴ ἰθέα	τῶν	ὁδῶν τῷ Νείλῳ ἐστὶ ἥδε·
[2, 14]	σκάλλοντες οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν	τῶν	οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ λήιον
[2, 37]	οὐκ ὀλίγα· οὔτε τι γὰρ	τῶν	οἰκηίων τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ
[2, 148]	ἑκάτερα. τὰ μέν νυν μετέωρα	τῶν	οἰκημάτων αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες
[2, 148]	τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ	τῶν	οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς στέγας
[2, 148]	καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ	τῶν	οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων
[2, 154]	τῶν νεῶν καὶ τὰ ἐρείπια	τῶν	οἰκημάτων τὸ μέχρι ἐμεῦ ἦσαν.
[2, 85]	αἵδε· τοῖσι ἂν ἀπογένηται ἐκ	τῶν	οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις καὶ
[2, 85]	θῆλυ γένος πᾶν τὸ ἐκ	τῶν	οἰκίων τούτων κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο
[2, 46]	Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα	τῶν	ὀκτὼ θεῶν λογίζονται εἶναι οἱ
[2, 43]	ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ	τῶν	ὀκτὼ θεῶν οἱ δυώδεκα θεοὶ
[2, 156]	ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα	τῶν	ὀκτὼ θεῶν τῶν πρώτων γενομένων,
[2, 145]	δὲ Πὰν μὲν ἀρχαιότατος καὶ	τῶν	ὀκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν,
[2, 77]	ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ	τῶν	ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι
[2, 121]	ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ	τῶν	ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς·
[2, 121]	ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον	τῶν	ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ
[2, 81]	καὶ Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ τούτων	τῶν	ὀργίων μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ ἐν
[2, 99]	δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον	τῶν	ὀρέων ῥέειν. ἔτι δὲ καὶ
[2, 28]	ἐούσας ἀβύσσους ἐκ τοῦ μέσου	τῶν	ὀρέων τούτων ῥέειν, καὶ τὸ
[2, 8]	ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ Αἴγυπτος, ἐοῦσα	τῶν	ὀρέων τῶν εἰρημένων τὸ μεταξὺ
[2, 72]	τοῦ Νείλου φασὶ εἶναι, καὶ	τῶν	ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ
[2, 77]	τὰς νήσσας καὶ τὰ μικρὰ	τῶν	ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ
[2, 52]	καὶ μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ	τῶν	οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ· τὸ γὰρ
[2, 111]	ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν τὴν πάθην	τῶν	ὀφθαλμῶν ἄλλα τε ἀνὰ τὰ
[2, 171]	τῇ λίμνῃ ταύτῃ τὰ δείκηλα	τῶν	παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ
[2, 2]	καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι	τῶν	παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων κνυζημάτων,
[2, 65]	ἂν ᾖ τὸ θηρίον, ξυρῶντες	τῶν	παιδίων ἢ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν
[2, 15]	οὐδὲ ἔδει σφέας ἐς διάπειραν	τῶν	παιδίων ἰέναι, τίνα γλῶσσαν πρώτην
[2, 107]	ἄγεσθαι· τὴν δέ οἱ συμβουλεῦσαι	τῶν	παίδων ἐόντων ἓξ τοὺς δύο
[2, 107]	τὸν Σέσωστριν, καὶ δύο μὲν	τῶν	παίδων κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς
[2, 120]	τρεῖς ἢ καὶ ἔτι πλέους	τῶν	παίδων μάχης γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ
[2, 2]	ἐκταμὼν τὴν δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο	τῶν	παίδων παρὰ ταύτῃσι τῇσι γυναιξί.
[2, 3]	~κατὰ μὲν δὴ τὴν τροφὴν	τῶν	παίδων τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα δὲ
[2, 65]	ἔρσενες καὶ θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων,	τῶν	παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται τὴν
[2, 130]	ταύτης ἐν ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες	τῶν	παλλακέων τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς
[2, 25]	καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων πολλὸν	τῶν	πάντων ὑετιώτατοι δοκέει δέ μοι
[2, 120]	τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δὴ	τῶν	παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν
[2, 148]	ἐς στέγας τε ἄλλας ἐκ	τῶν	παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας
[2, 79]	μὲν καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν με	τῶν	περὶ Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν δὲ
[2, 162]	ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα δόκιμον	τῶν	περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα
[2, 156]	ὁ νηὸς τῶν φανερῶν μοι	τῶν	περὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐστὶ
[2, 93]	κέγχροι οὗτοι ἰχθύες. ἐκ δὲ	τῶν	περιγινομένων καὶ μὴ καταπινομένων κέγχρων
[2, 15]	θάλασσαν εἶναι αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων	τῶν	Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ
[2, 149]	τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ τετραπήχεος,	τῶν	ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων, τοῦ
[2, 25]	ἤδη ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἕλκει	τῶν	ποταμῶν. τέως δὲ οἳ μὲν
[2, 24]	καὶ τὰ ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι	τῶν	ποταμῶν. ~ὡς δὲ ἐν πλέονι
[2, 119]	τὴν Μέμφιν, εἴπας τὴν ἀληθείην	τῶν	πρηγμάτων, καὶ ξεινίων ἤντησε μεγάλων
[2, 146]	γενομένους ἔχειν τὰ ἐκείνων οὐνόματα	τῶν	προγεγονότων θεῶν. νῦν δὲ Διόνυσόν
[2, 156]	ἐγὼ φράσω, μοῦνος δὴ ποιητέων	τῶν	προγενομένων· ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι
[2, 131]	δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων	τῶν	προδουσέων τὴν θυγατέρα τῷ πατρὶ
[2, 38]	τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ	τῶν	προκειμένων σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν
[2, 121]	τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ	τῶν	προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας
[2, 153]	φανῇ ὁ Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον	τῶν	προπυλαίων, πᾶσάν τε περίστυλον ἐοῦσαν
[2, 90]	ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα οὔτε	τῶν	προσηκόντων οὔτε τῶν φίλων, ἀλλά
[2, 161]	τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος	τῶν	πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα πέντε
[2, 23]	ἐόντα, Ὅμηρον δὲ ἢ τινὰ	τῶν	πρότερον γενομένων ποιητέων δοκέω τὸ
[2, 141]	ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ	τῶν	προτέρων βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ
[2, 118]	ἂν δικαίως αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν	τῶν	Πρωτεὺς ὁ Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει.
[2, 156]	Λητώ, ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ θεῶν	τῶν	πρώτων γενομένων, οἰκέουσα δὲ ἐν
[2, 145]	μὲν ἀρχαιότατος καὶ τῶν ὀκτὼ	τῶν	πρώτων λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης δὲ
[2, 76]	κεφαλῆς καὶ αὐχένος καὶ ἀκρέων	τῶν	πτερύγων καὶ τοῦ πυγαίου ἄκρου
[2, 73]	τοιόσδε· τὰ μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα	τῶν	πτερῶν τὰ δὲ ἐρυθρὰ ἐς
[2, 75]	τὸ χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος περὶ	τῶν	πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ εἶδον
[2, 95]	τὰ ἕλεα οἰκέουσι τάδε ἀντὶ	τῶν	πύργων ἄλλα μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ
[2, 94]	περὶ τὰ ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ	τῶν	σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ, τὸ καλεῦσι
[2, 92]	περ Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην	τῶν	σιτίων τάδε σφι ἄλλα ἐξεύρηται.
[2, 148]	αἵ τε γὰρ διέξοδοι διὰ	τῶν	στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ
[2, 106]	ἐς τὸν ἕτερον ὦμον διὰ	τῶν	στηθέων γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει
[2, 10]	τὰ χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ	τῶν	στομάτων τοῦ Νείλου, ἐόντος πενταστόμου,
[2, 48]	τὸν χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ	τῶν	συβωτέων. τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι
[2, 78]	ἢ δίπηχυν, δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ	τῶν	συμποτέων λέγει ἐς τοῦτον ὁρέων
[2, 49]	Κάδμου τε τοῦ Τυρίου καὶ	τῶν	σὺν αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων
[2, 150]	κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν	τῶν	σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες
[2, 157]	Αἰγύπτου τέσσερα καὶ πεντήκοντα ἔτεα,	τῶν	τὰ ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον
[2, 32]	καὶ εἴ τι πλέον ἴδοιεν	τῶν	τὰ μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ
[2, 137]	μὲν γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν ὑπὸ	τῶν	τὰς διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος
[2, 20]	τοῦ ὕδατος τούτου τριφασίας ὁδούς·	τῶν	τὰς μὲν δύο τῶν ὁδῶν
[2, 134]	πολλοῖσι ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων	τῶν	τὰς πυραμίδας ταύτας ἦν λιπομένων
[2, 107]	ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων	τῶν	τὰς χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ
[2, 108]	τῷ μὲν ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο	τῶν	τὰς χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν
[2, 118]	τά οἱ οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος,	τῶν	τε ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν· τοὺς
[2, 14]	ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται ἐκ γῆς	τῶν	τε ἄλλων ἀνθρώπων πάντων καὶ
[2, 77]	ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι μάλιστα γίνονται	τῶν	τε ἄλλων πάντων καὶ δὴ
[2, 148]	ἤθελον, φάμενοι θήκας αὐτόθι εἶναι	τῶν	τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον
[2, 25]	ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ δὲ θέρεος	τῶν	τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων αὐτοὺς καὶ
[2, 94]	δὲ ὧδε. παρὰ τὰ χείλεα	τῶν	τε ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων
[2, 121]	οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται,	τῶν	τε σημάντρων ἐόντων σόων καὶ
[2, 66]	οὐ πατέονται· αἳ δὲ στερισκόμεναι	τῶν	τέκνων, ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω
[2, 164]	οὐνόματα δέ σφι κέεται ἀπὸ	τῶν	τεχνέων. οἱ δὲ μάχιμοι αὐτῶν
[2, 55]	Διός. Δωδωναίων δὲ αἱ ἱρεῖαι,	τῶν	τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν Προμένεια,
[2, 179]	Αἰγύπτου· εἰ δέ τις ἐς	τῶν	τι ἄλλο στομάτων τοῦ Νείλου
[2, 103]	κατέλιπε τῆς χώρης οἰκήτορας, εἴτε	τῶν	τινες στρατιωτέων τῇ πλάνῃ αὐτοῦ
[2, 137]	τοῖσι αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως	τῶν	τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι, κτείνειν
[2, 152]	γῆν καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει	τῶν	τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ ἕλεα
[2, 162]	ταῦτα μὴ ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ	τῶν	τις Αἰγυπτίων ὄπισθε στὰς περιέθηκέ
[2, 175]	ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς	τῶν	τις αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ
[2, 38]	δὲ ταῦτα ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος	τῶν	τις ἱρέων καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτος
[2, 121]	θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ	τῶν	τοίχων ἕνα ἐς τὸ ἔξω
[2, 101]	πυραμίδας τε ἐν αὐτῇ οἰκοδομῆσαι,	τῶν	τοῦ μεγάθεος πέρι ὁμοῦ αὐτῇ
[2, 34]	πρὸς πολλῶν γινώσκεται, περὶ δὲ	τῶν	τοῦ Νείλου πηγέων οὐδεὶς ἔχει
[2, 169]	ἢ τὸ τοῦ Ἀπρίεω καὶ	τῶν	τούτου προπατόρων, ἔστι μέντοι καὶ
[2, 77]	ὑγιείην καὶ κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ	τῶν	τρεφόντων σιτίων πάσας τὰς νούσους
[2, 145]	δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Διόνυσος δὲ	τῶν	τρίτων, οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα
[2, 126]	πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν μέσῳ	τῶν	τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς μεγάλης
[2, 145]	ὁ Πάν) ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ	τῶν	Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς
[2, 63]	δοκέω πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ	τῶν	τρωμάτων· οὐ μέντοι οἵ γε
[2, 25]	τότε μὲν γὰρ μετὰ πάντων	τῶν	ὑδάτων ἴσον ἕλκεται, τὸν δὲ
[2, 76]	ὄφιος ἡ μορφὴ οἵη περ	τῶν	ὕδρων, πτίλα δὲ οὐ πτερωτὰ
[2, 10]	τῶν γὰρ ὀρέων τῶν εἰρημένων	τῶν	ὑπὲρ Μέμφιν πόλιν κειμένων τὸ
[2, 124]	ἐπ᾽ οὗ ἑστᾶσι αἱ πυραμίδες,	τῶν	ὑπὸ γῆν οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο
[2, 121]	γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα	τῶν	ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι
[2, 47]	ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη δὲ ἥδε	τῶν	ὑῶν τῇ Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν
[2, 155]	δέκα ὀργυιέων. τὸ δέ μοι	τῶν	φανερῶν ἦν θῶμα μέγιστον παρεχόμενον,
[2, 156]	~οὕτω μέν νυν ὁ νηὸς	τῶν	φανερῶν μοι τῶν περὶ τοῦτο
[2, 90]	οὐδένα οὔτε τῶν προσηκόντων οὔτε	τῶν	φίλων, ἀλλά μιν αἱ ἱρέες
[2, 121]	σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ	τῶν	φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι
[2, 121]	ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν	τῶν	φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ
[2, 24]	ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ	τῶν	χειμώνων ἔρχεται τῆς Λιβύης τὰ
[2, 167]	ἐκγόνους τούτων, τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους	τῶν	χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους εἶναι, καὶ
[2, 135]	ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ τὴν δεκάτην	τῶν	χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι καὶ
[2, 121]	ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα	τῶν	χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ
[2, 135]	μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς ὦν δεκάτης	τῶν	χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς
[2, 121]	οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ	τῶν	χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ
[2, 22]	οἱ ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες ἀπὸ	τῶν	χωρέων τουτέων θερμοί· δεύτερον δὲ
[2, 35]	φορέουσι, αἱ δὲ γυναῖκες ἐπὶ	τῶν	ὤμων. οὐρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες
[2, 77]	μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων	τῶν	ὡρέων δοκέειν ἐμοὶ εἵνεκα, ὅτι
[2, 4]	διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι	τῶν	ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους
[2, 4]	τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους	τῶν	ὡρέων ἐς αὐτόν· ταῦτα δὲ
[2, 4]	ἀριθμοῦ, καί σφι ὁ κύκλος	τῶν	ὡρέων ἐς τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται.
[2, 26]	εἰ δὲ ἡ στάσις ἤλλακτο	τῶν	ὡρέων, καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῇ
[2, 77]	ἄλλων πάντων καὶ δὴ καὶ	τῶν	ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ
[2, 93]	πάλιν ἐπέλθῃ τὸ ὕδωρ, ἐκ	τῶν	ᾠῶν τούτων παραυτίκα γίνονται οἱ
[2, 41]	θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως σέβονται	προβάτων	πάντων μάλιστα μακρῷ. τῶν εἵνεκα
[2, 25]	μὲν γὰρ μετὰ πάντων τῶν	ὑδάτων	ἴσον ἕλκεται, τὸν δὲ χειμῶνα
[2, 24]	ἥντινα, ταύτην οἰκὸς διψῆν τε	ὑδάτων	μάλιστα καὶ τὰ ἐγχώρια ῥεύματα
[2, 108]	τε ἀπίοι ὁ ποταμός, σπανίζοντες	ὑδάτων	πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ
[2, 108]	πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ	φρεάτων	χρεώμενοι. τούτων μὲν δὴ εἵνεκα
[2, 119]	Μέμφιν, εἴπας τὴν ἀληθείην τῶν	πρηγμάτων,	καὶ ξεινίων ἤντησε μεγάλων καὶ
[2, 173]	δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι	πρηγμάτων	τοιῇδε· τὸ μὲν ὄρθριον μέχρι
[2, 3]	τὰ μέν νυν θεῖα τῶν	ἀπηγημάτων	οἷα ἤκουον οὐκ εἰμὶ πρόθυμος
[2, 2]	τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων	κνυζημάτων,	ἥντινα φωνὴν ῥήξουσι πρώτην· τά
[2, 110]	εἶναι ἱστάναι ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου	ἀναθημάτων	μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι.
[2, 86]	καὶ κασίης καὶ τῶν ἄλλων	θυμιημάτων,	πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω.
[2, 118]	οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν τε	ἀδικημάτων	δίκας αἰτέειν· τοὺς δὲ Τευκροὺς
[2, 120]	ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς τῶν μεγάλων	ἀδικημάτων	μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι
[2, 148]	οὕτω τῶν μὲν κάτω πέρι	οἰκημάτων	ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ
[2, 148]	τὰ μέν νυν μετέωρα τῶν	οἰκημάτων	αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ
[2, 148]	οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν	οἰκημάτων	ἐς παστάδας, ἐς στέγας τε
[2, 148]	ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν	οἰκημάτων.	ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων λιθίνη
[2, 124]	αἱ πυραμίδες, τῶν ὑπὸ γῆν	οἰκημάτων,	τὰς ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ ἐν
[2, 154]	νεῶν καὶ τὰ ἐρείπια τῶν	οἰκημάτων	τὸ μέχρι ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος
[2, 136]	τε ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην ὄψιν	οἰκοδομημάτων	μυρίην, ἐκεῖνα δὲ καὶ μακρῷ
[2, 136]	βασιλεύοντος ἔλεγον, ἀμιξίης ἐούσης πολλῆς	χρημάτων,	γενέσθαι νόμον Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον
[2, 126]	δὲ ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος ὥστε	χρημάτων	δεόμενον τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ
[2, 121]	ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος	χρημάτων	ἔσονται. καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι
[2, 135]	τῆς γὰρ τὴν δεκάτην τῶν	χρημάτων	ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι καὶ ἐς
[2, 121]	τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν	χρημάτων	καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν
[2, 135]	ἀπικομένη δὲ κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη	χρημάτων	μεγάλων ὑπὸ ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου
[2, 135]	ἑωυτῆς. τῆς ὦν δεκάτης τῶν	χρημάτων	ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους,
[2, 121]	ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν	χρημάτων	πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ τυχεῖν
[2, 28]	πόλι ὁ γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν	χρημάτων	τῆς Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽ ἔμοιγε
[2, 125]	κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ διὰ	γραμμάτων	Αἰγυπτίων ἐν τῇ πυραμίδι ὅσα
[2, 102]	ἐνίστη ἐς τὰς χώρας διὰ	γραμμάτων	λεγούσας τό τε ἑωυτοῦ οὔνομα
[2, 141]	τῆς χειρὸς μῦν, λέγων διὰ	γραμμάτων	τάδε· ἐς ἐμέ τις ὁρέων
[2, 52]	μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν	οὐνομάτων	ἐν Δωδώνῃ· τὸ γὰρ δὴ
[2, 179]	τις ἐς τῶν τι ἄλλο	στομάτων	τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν ὀμόσαι
[2, 10]	χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ τῶν	στομάτων	τοῦ Νείλου, ἐόντος πενταστόμου, οὐδεὶς
[2, 29]	ὁ θεὸς οὗτος κελεύῃ διὰ	θεσπισμάτων,	καὶ τῇ ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε.
[2, 63]	πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν	τρωμάτων·	οὐ μέντοι οἵ γε Αἰγύπτιοι
[2, 40]	καὶ σμύρνης καὶ τῶν ἄλλων	θυωμάτων,	πλήσαντες δὲ τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον
[2, 22]	ἂν ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ τῶν	θερμοτάτων	ῥέων ἐς τὰ ψυχρότερα τὰ
[2, 68]	πάντων δὲ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν	θνητῶν	τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται·
[2, 50]	καὶ Ἱστίης καὶ Θέμιος καὶ	Χαρίτων	καὶ Νηρηίδων, τῶν ἄλλων θεῶν
[2, 145]	λεγομένων εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν	τρίτων,	οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν
[2, 33]	τε γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ	Κελτῶν	καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει μέσην
[2, 180]	Δελφοῖσι νῦν ἐόντα νηὸν τριηκοσίων	ταλάντων	ἐξεργάσασθαι ὁ γὰρ πρότερον ἐὼν
[2, 96]	καὶ ἄγει ἔνια πολλὰς χιλιάδας	ταλάντων.	~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλος
[2, 134]	ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς τὴν	ταλάντων	χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν
[2, 137]	ἐχώσθησαν ὑπὸ τῶν τὰς διώρυχας	ὀρυξάντων	ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος, δεύτερα δὲ
[2, 2]	βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι	πάντων	ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας
[2, 160]	τιθέναι τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα	πάντων	ἀνθρώπων, καὶ δοκέοντες παρὰ ταῦτα
[2, 104]	τοῖσιδε καὶ μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι	πάντων	ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 37]	~θεοσεβέες δὲ περισσῶς ἐόντες μάλιστα	πάντων	ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ
[2, 77]	ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι	πάντων	ἀνθρώπων τῶν ὡρέων δοκέειν ἐμοὶ
[2, 129]	καὶ θυσίας, δίκας δέ σφι	πάντων	βασιλέων δικαιότατα κρίνειν. κατὰ τοῦτο
[2, 69]	ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι ἱρούς· ἐκ	πάντων	δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον
[2, 68]	τε αἰθρίης καὶ τῆς δρόσου.	πάντων	δὲ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν θνητῶν
[2, 32]	καὶ ἄνυδρος δεινῶς καὶ ἔρημος	πάντων.	εἶπαι ὦν τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους
[2, 115]	καὶ τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ	πάντων,	εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτεὺς
[2, 25]	τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως ἀπὸ	πάντων	ἕλκει τῶν ποταμῶν. τέως δὲ
[2, 77]	σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων	πάντων	ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ
[2, 38]	ἔχει πεφυκυίας. ἢν δὲ τούτων	πάντων	ᾖ καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ περὶ
[2, 77]	μάλιστα γίνονται τῶν τε ἄλλων	πάντων	καὶ δὴ καὶ τῶν ὡρέων
[2, 14]	γῆς τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων	πάντων	καὶ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ
[2, 41]	Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως σέβονται προβάτων	πάντων	μάλιστα μακρῷ. τῶν εἵνεκα οὔτε
[2, 121]	καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ	πάντων	ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα
[2, 19]	τι αὔρας ἀποπνεούσας μοῦνος ποταμῶν	πάντων	οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν
[2, 47]	τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι	πάντων,	οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα
[2, 18]	οὐδὲν ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε	πάντων	σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι. ὁ δὲ
[2, 50]	καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν δὲ καὶ	πάντων	τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν ἐξ
[2, 35]	θεοῦ οὔτε θηλέης, ἄνδρες δὲ	πάντων	τε καὶ πασέων. τρέφειν τοὺς
[2, 148]	ἐκ τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ	πάντων	τούτων λιθίνη κατά περ οἱ
[2, 83]	γε μάλιστα ἐν τιμῇ ἄγονται	πάντων	τῶν μαντηίων, Λητοῦς ἐν Βουτοῖ
[2, 25]	θέρεος· τότε μὲν γὰρ μετὰ	πάντων	τῶν ὑδάτων ἴσον ἕλκεται, τὸν
[2, 25]	ὁ λίψ, ἀνέμων πολλὸν τῶν	πάντων	ὑετιώτατοι δοκέει δέ μοι οὐδὲ
[2, 51]	ἀπὸ Πελασγῶν πρῶτοι μὲν Ἑλλήνων	ἁπάντων	Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ δὲ τούτων
[2, 4]	ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων	ἁπάντων	ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα
[2, 70]	δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν, πρῶτον	ἁπάντων	ὁ θηρευτὴς πηλῷ κατ᾽ ὦν
[2, 129]	τοῦτο μέν νυν τὸ ἔργον	ἁπάντων	ὅσοι ἤδη βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων
[2, 180]	δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ	μισθωσάντων	τὸν ἐν Δελφοῖσι νῦν ἐόντα
[2, 10]	τῶν γὰρ ταῦτα τὰ χωρία	προσχωσάντων	ποταμῶν ἑνὶ τῶν στομάτων τοῦ
[2, 154]	ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων δὲ	οἰκισθέντων	ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες οὕτω
[2, 30]	ἐκείνων γῆν οἰκέειν. τούτων δὲ	ἐσοικισθέντων	ἐς τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι
[2, 115]	πρὸς δὲ καὶ τοὺς ἱκέτας.	ἀνακομισθέντων	δὲ πάντων, εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον
[2, 2]	Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι τῶν παιδίων,	ἀπαλλαχθέντων	τῶν ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν
[2, 152]	ἥξει ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν	ἐπιφανέντων.	καὶ τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη
[2, 121]	μέγαν, τὸν οὐδένα τῶν ὕστερον	ἐπιτραφέντων	βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς
[2, 160]	οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων	λεγόντων	ἅπαντα τὰ κατήκει σφέας ποιέειν
[2, 15]	σχοῖνοι, τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης	λεγόντων	ἐς μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν μέχρι
[2, 15]	ἐς Κάνωβον, τὰ δὲ ἄλλα	λεγόντων	τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης
[2, 141]	τὰ ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ	φευγόντων	σφέων γυμνῶν πεσεῖν πολλούς. καὶ
[2, 84]	οἳ δὲ κεφαλῆς, οἳ δὲ	ὀδόντων,	οἳ δὲ τῶν κατὰ νηδύν,
[2, 79]	ἀποθωμάζειν με τῶν περὶ Αἴγυπτον	ἐόντων,	ἐν δὲ δὴ καὶ τὸν
[2, 107]	δέ οἱ συμβουλεῦσαι τῶν παίδων	ἐόντων	ἓξ τοὺς δύο ἐπὶ τὴν
[2, 4]	νῦν ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος	ἐόντων,	ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης
[2, 149]	ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα	ἐόντων,	ἴσοι καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ
[2, 174]	τούτων δὲ ὡς ἀληθέων θεῶν	ἐόντων	καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων τὰ
[2, 66]	ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ	ἐόντων	ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ
[2, 9]	τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα	ἐόντων.	οὗτοι συντιθέμενοι οἱ στάδιοι Αἰγύπτου
[2, 121]	ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων	ἐόντων	σόων καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου.
[2, 149]	τετραπήχεος, τῶν ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων	ἐόντων,	τοῦ δὲ πήχεος ἑξαπαλαίστου. τὸ
[2, 137]	πόλι, ὅθεν ἕκαστος ἦν τῶν	ἀδικεόντων.	καὶ οὕτω ἔτι αἱ πόλιες
[2, 120]	Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δὴ τῶν	παρεόντων	κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν οὐδὲ
[2, 154]	γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ τούτων	ἐκμαθόντων	τὴν γλῶσσαν οἱ νῦν ἑρμηνέες
[2, 121]	ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ	ἐλθόντων	καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν,
[2, 90]	αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα οὔτε τῶν	προσηκόντων	οὔτε τῶν φίλων, ἀλλά μιν
[2, 32]	τε καὶ τῶν ἐπὶ θάλασσαν	κατηκόντων	ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ
[2, 151]	Ἡφαίστου, τῇ ὑστάτῃ τῆς ὁρτῆς,	μελλόντων	κατασπείσειν, ὁ ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι
[2, 120]	χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων	συμβαινόντων	ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ
[2, 120]	ταῦτα μεγάλων κακῶν δι᾽ αὐτὸν	συμβαινόντων	ἰδίῃ τε αὐτῷ καὶ τοῖσι
[2, 25]	δὲ θέρεος τῶν τε ὄμβρων	ἐπιλειπόντων	αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 134]	οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ πολλάκις	κηρυσσόντων	Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου ὃς βούλοιτο
[2, 175]	ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν τις αὐτὴν	μοχλευόντων,	καὶ ἀπὸ τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι.
[2, 77]	καὶ κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ τῶν	τρεφόντων	σιτίων πάσας τὰς νούσους τοῖσι
[2, 2]	παιδία δύο νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν	ἐπιτυχόντων	δίδωσι ποιμένι τρέφειν ἐς τὰ
[2, 146]	ἔχειν τὰ ἐκείνων οὐνόματα τῶν	προγεγονότων	θεῶν. νῦν δὲ Διόνυσόν τε
[2, 40]	ἄλλο σῶμα τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι	ἄρτων	καθαρῶν καὶ μέλιτος καὶ ἀσταφίδος
[2, 151]	χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν σπένδειν,	ἁμαρτὼν	τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα ἐοῦσι.
[2, 181]	οἳ δὲ Κριτοβούλου ἀνδρὸς τῶν	ἀστῶν	δοκίμου, τῇ οὔνομα ἦν Λαδίκη·
[2, 172]	ὁ Ἄμασις τὸ ἐκ τῶν	ἀστῶν	ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς
[2, 123]	ὑπόκειται ὅτι τὰ λεγόμενα ὑπ᾽	ἑκάστων	ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν δὲ τῶν
[2, 65]	μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς χωρὶς	ἑκάστων	καὶ ἔρσενες καὶ θήλεαι τῶν
[2, 149]	καὶ τετραπήχεος, τῶν ποδῶν μὲν	τετραπαλαίστων	ἐόντων, τοῦ δὲ πήχεος ἑξαπαλαίστου.
[2, 32]	τε δὴ αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων	μεγίστων,	καὶ διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς
[2, 138]	ἔστι δὲ ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων	μεγίστων	πεφυτευμένον περὶ νηὸν μέγαν, ἐν
[2, 90]	ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽ ἂν ἢ	αὐτῶν	Αἰγυπτίων ἢ ξείνων ὁμοίως ὑπὸ
[2, 102]	ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν νυν	αὐτῶν	ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς γλιχομένοισι
[2, 47]	θυγατέρα ἐθέλει οὐδ᾽ ἄγεσθαι ἐξ	αὐτῶν,	ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί τε οἱ συβῶται
[2, 175]	Σάιος. τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα	αὐτῶν	ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω, ἔστι τόδε·
[2, 141]	μαχίμων Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν δεησόμενον	αὐτῶν,	ἄλλα τε δὴ ἄτιμα ποιεῦντα
[2, 93]	ἰχθύες γίνονται. οἵ δ᾽ ἂν	αὐτῶν	ἁλῶσι ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν, φαίνονται
[2, 95]	πύργων ἄλλα μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ	αὐτῶν	ἀμφίβληστρον ἔκτηται, τῷ τῆς μὲν
[2, 172]	ἀλλ᾽ ἐν τῷ παρεόντι εἶναι	αὐτῶν	βασιλεύς· καὶ τιμᾶν τε καὶ
[2, 15]	χώρης πολλοὺς μὲν τοὺς ὑπολειπομένους	αὐτῶν	γενέσθαι πολλοὺς δὲ τοὺς ὑποκαταβαίνοντας.
[2, 16]	~εἰ ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ	αὐτῶν	γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ εὖ φρονέουσι
[2, 146]	ἐμοὶ δ᾽ ὦν ἡ περὶ	αὐτῶν	γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ μὲν γὰρ
[2, 56]	ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽ ἔχω περὶ	αὐτῶν	γνώμην τήνδε· εἰ ἀληθέως οἱ
[2, 104]	Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες κατὰ ταὐτά.	αὐτῶν	δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ
[2, 77]	μὲν θηρίων πέρι ἱρῶν εἰρήσθω.	~αὐτῶν	δὲ δὴ Αἰγυπτίων οἳ μὲν
[2, 147]	τυραννίδας τὸν χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα	αὐτῶν	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου,
[2, 78]	δὲ τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι	αὐτῶν,	ἐπεὰν ἀπὸ δείπνου γένωνται, περιφέρει
[2, 121]	ἐλθόντων καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου	αὐτῶν,	ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε,
[2, 152]	ὦν ὡς περιυβρισμένος εἴη πρὸς	αὐτῶν,	ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς διώξαντας. πέμψαντι
[2, 3]	νομίζων πάντας ἀνθρώπους ἴσον περὶ	αὐτῶν	ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽ ἂν ἐπιμνησθέω
[2, 65]	ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ καὶ εἴρηκα	αὐτῶν	ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος
[2, 171]	μοι ἐπὶ πλέον ὡς ἕκαστα	αὐτῶν	ἔχει, εὔστομα κείσθω. καὶ τῆς
[2, 92]	οὕτω τρώγουσι. οἳ δὲ τινὲς	αὐτῶν	ζῶσι ἀπὸ τῶν ἰχθύων μοῦνον,
[2, 36]	γράμμασι χρέωνται, καὶ τὰ μὲν	αὐτῶν	ἱρὰ τὰ δὲ δημοτικὰ καλέεται.
[2, 81]	εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι δὲ περὶ	αὐτῶν	ἱρὸς λόγος λεγόμενος. ~καὶ τάδε
[2, 45]	ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες, εὐήθης δὲ	αὐτῶν	καὶ ὅδε ὁ μῦθος ἐστὶ
[2, 164]	τῶν τεχνέων. οἱ δὲ μάχιμοι	αὐτῶν	καλέονται μὲν Καλασίριές τε καὶ
[2, 141]	κατὰ μὲν φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας	αὐτῶν	κατὰ δὲ τὰ τόξα, πρὸς
[2, 86]	εὐτελεστάτην· φράσαντες δὲ πυνθάνονται παρ᾽	αὐτῶν	κατὰ ἥντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι
[2, 2]	τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον	αὐτῶν	μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι, ἐν στέγῃ
[2, 101]	λαμπρότητος, πλὴν ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου	αὐτῶν	Μοίριος· τοῦτον δὲ ἀποδέξασθαι μνημόσυνα
[2, 3]	ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ τὰ οὐνόματα	αὐτῶν	μοῦνον, νομίζων πάντας ἀνθρώπους ἴσον
[2, 96]	τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι	αὐτῶν·	νομεῦσι δὲ οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν
[2, 63]	τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ	αὐτῶν	ξύλων κορύνας ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ
[2, 178]	ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ μὴ βουλομένοισι	αὐτῶν	οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε
[2, 52]	δὲ οὐδ᾽ οὔνομα ἐποιεῦντο οὐδενὶ	αὐτῶν·	οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν κω. θεοὺς
[2, 137]	Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι, κτείνειν μὲν	αὐτῶν	οὐδένα ἐθέλειν, τὸν δὲ κατὰ
[2, 118]	δὲ Ἕλληνες καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽	αὐτῶν	οὕτω δὴ ἐπολιόρκεον, ἐς ὃ
[2, 49]	τὰ περὶ τὸν Διόνυσον, ὀλίγα	αὐτῶν	παραλλάξαντα. οὐ γὰρ δὴ συμπεσεῖν
[2, 47]	τοῦτο μὲν ἤν τις ψαύσῃ	αὐτῶν	παριὼν αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽
[2, 10]	τοῦ Νείλου, ἐόντος πενταστόμου, οὐδεὶς	αὐτῶν	πλήθεος πέρι ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί.
[2, 19]	πρόθυμος δὲ ἔα τάδε παρ᾽	αὐτῶν	πυθέσθαι, ὅ τι κατέρχεται μὲν
[2, 53]	καὶ τέχνας διελόντες καὶ εἴδεα	αὐτῶν	σημήναντες. οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ
[2, 92]	ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος	αὐτῶν	συνοικέει κατά περ Ἕλληνες, ἀτὰρ
[2, 69]	κροκοδείλους δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες	αὐτῶν	τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι
[2, 178]	θεοῖσι. τὸ μέν νυν μέγιστον	αὐτῶν	τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ
[2, 146]	ἐπύθοντο χρόνου, ἀπὸ τούτου γενεηλογέουσι	αὐτῶν	τὴν γένεσιν. ~ταῦτα μέν νυν
[2, 80]	Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι	αὐτῶν	τοῖσι πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς
[2, 3]	τε καὶ ἐς Ἡλίου πόλιν	αὐτῶν	τούτων εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι
[2, 17]	κέεται τάδε, τῷ μὲν Σαϊτικὸν	αὐτῶν	τῷ δὲ Μενδήσιον. τὸ δὲ
[2, 47]	ἔτι γευσαίατο. οἱ δὲ πένητες	αὐτῶν	ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου σταιτίνας πλάσαντες
[2, 3]	ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽ ἂν ἐπιμνησθέω	αὐτῶν,	ὑπὸ τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι.
[2, 148]	αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ	αὐτῶν	ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ
[2, 151]	ἐκέχρηστό σφι τὸν χαλκέῃ σπείσαντα	αὐτῶν	φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον
[2, 56]	ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν	αὐτῶν	Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν καὶ αὐτὴ
[2, 151]	εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος ἑστεὼς	αὐτῶν	Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν κυνέην ἐοῦσαν
[2, 22]	πολλά ἐστι; ἀνδρί γε λογίζεσθαι	τοιούτων	πέρι οἵῳ τε ἐόντι, ὡς
[2, 120]	ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ	τοιούτων	συμβαινόντων ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ
[2, 108]	καὶ ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι δὲ	τούτων	αἱ διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ
[2, 144]	ἐόντας ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ	τούτων	αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι·
[2, 25]	πιέζεται. οὕτω τὸν ἥλιον νενόμικα	τούτων	αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος δὲ ὁ
[2, 121]	ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ· εἰ δὲ	τούτων	ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα
[2, 43]	καὶ ἐμὴ γνώμη αἱρέει· ὥστε	τούτων	ἂν καὶ μᾶλλον τῶν θεῶν
[2, 108]	ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν, ἐνδεᾶ	τούτων.	ἀπὸ γὰρ τούτου τοῦ χρόνου
[2, 65]	δ᾽ ἄν τις τῶν θηρίων	τούτων	ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν ἑκών, θάνατος
[2, 165]	πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ	τούτων	βαναυσίης οὐδεὶς δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽
[2, 91]	ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ	τούτων	γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς τὸν Περσέα.
[2, 95]	ἐνειλιξάμενος εὕδῃ ἢ σινδόνι, διὰ	τούτων	δάκνουσι, διὰ δὲ τοῦ δικτύου
[2, 30]	ἐξελόντας τὴν ἐκείνων γῆν οἰκέειν.	τούτων	δὲ ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς Αἰθίοπας
[2, 154]	φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων.	τούτων	δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ
[2, 119]	ἐτράπετο οὐκ εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι.	τούτων	δὲ τὰ μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν
[2, 120]	τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν,	τούτων	δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μὲν
[2, 126]	ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ	τούτων	δὲ τῶν λίθων ἔφασαν τὴν
[2, 174]	δέ μιν κατέδησαν φῶρα εἶναι,	τούτων	δὲ ὡς ἀληθέων θεῶν ἐόντων
[2, 160]	ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι	τούτων	δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ βουλευσάμενοι
[2, 119]	ἑωυτοῦ χρήματα πάντα. τυχὼν μέντοι	τούτων	ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος ἐς
[2, 171]	μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν νυν	τούτων	εἰδότι μοι ἐπὶ πλέον ὡς
[2, 133]	χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα ἐλθεῖν λέγοντα	τούτων	εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν τὸν
[2, 35]	μέζω παρέχεται πρὸς πᾶσαν χώρην	τούτων	εἵνεκα πλέω περὶ αὐτῆς εἰρήσεται.
[2, 3]	καὶ ἐς Ἡλίου πόλιν αὐτῶν	τούτων	εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι εἰ
[2, 155]	ἕκαστος τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων	τούτων	ἕκαστον ἐστί, τὸ δὲ καταστέγασμα
[2, 154]	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ	τούτων	ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν οἱ νῦν
[2, 58]	εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι, καὶ παρὰ	τούτων	Ἕλληνες μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ μοι
[2, 36]	ὡς ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι ἀπὸ	τούτων	ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται. εἵματα
[2, 46]	τιμὰς μέζονας ἔχουσι· ἐκ δὲ	τούτων	ἕνα μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ,
[2, 125]	πρῶτα, μετὰ δὲ τὰ ἐχόμενα	τούτων	ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ αὐτῆς τὰ
[2, 121]	δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν	τούτων	ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ
[2, 144]	τὸ δὲ πρότερον τῶν ἀνδρῶν	τούτων	θεοὺς εἶναι τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 145]	λέγεται εἶναι, Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα	τούτων,	καὶ τούτῳ πεντακισχίλια καὶ μύρια
[2, 85]	πᾶν τὸ ἐκ τῶν οἰκίων	τούτων	κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο τὴν κεφαλὴν
[2, 40]	τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες δὲ	τούτων	καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες
[2, 17]	ἡμεῖς δὲ ὧδε καὶ περὶ	τούτων	λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν εἶναι
[2, 148]	τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων	τούτων	λιθίνη κατά περ οἱ τοῖχοι,
[2, 133]	Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ	τούτων,	λύχνα ποιησάμενον πολλά, ὅκως γίνοιτο
[2, 108]	τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι.	τούτων	μὲν δὴ εἵνεκα κατετμήθη ἡ
[2, 4]	ζῷα ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ	τούτων	μέν νυν τὰ πλέω ἔργῳ
[2, 174]	θεῶν ἀπέλυσαν μὴ φῶρα εἶναι,	τούτων	μὲν τῶν ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο
[2, 114]	οὔνομα ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ	τούτων	ὁ Θῶνις πέμπει τὴν ταχίστην
[2, 46]	τοὺς ἔρσενας τῶν θηλέων, καὶ	τούτων	οἱ αἰπόλοι τιμὰς μέζονας ἔχουσι·
[2, 164]	δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα, καὶ	τούτων	οἳ μὲν ἱρέες οἳ δὲ
[2, 61]	δὲ τοσούτῳ ἔτι πλέω ποιεῦσι	τούτων	ὅσῳ καὶ τὰ μέτωπα κόπτονται
[2, 22]	ῥέων ὁ Νεῖλος, ἦν ἂν	τούτων	οὐδέν, ὡς ἡ ἀνάγκη ἐλέγχει.
[2, 43]	Ἑλλήνων ἔλαβον οὔνομά τευ δαίμονος,	τούτων	οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον
[2, 103]	αἱ στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω	τούτων	οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω
[2, 38]	φύσιν ἔχει πεφυκυίας. ἢν δὲ	τούτων	πάντων ᾖ καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ
[2, 93]	τὸ ὕδωρ, ἐκ τῶν ᾠῶν	τούτων	παραυτίκα γίνονται οἱ ἰχθύες οὗτοι)
[2, 44]	ἕνα νομίζουσι εἶναι. ~θέλων δὲ	τούτων	πέρι σαφές τι εἰδέναι ἐξ
[2, 145]	μοι πρόσθε· Πανὶ δὲ ἔτι	τούτων	πλέονα λέγεται εἶναι, Διονύσῳ δ᾽
[2, 75]	καὶ ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες ἔτι	τούτων,	πολλοὶ δὲ ἦσαν οὗτοι. ἔστι
[2, 28]	ἐκ τοῦ μέσου τῶν ὀρέων	τούτων	ῥέειν, καὶ τὸ μὲν ἥμισυ
[2, 51]	Ἀθηναίοισι σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ παρὰ	τούτων	Σαμοθρήικες τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ
[2, 53]	γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο.	τούτων	τὰ μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες
[2, 146]	ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες	τούτων	τὰ οὐνόματα ἢ τὰ τῶν
[2, 36]	Αἰγυπτίων δὲ τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ	τούτων	τὴν ζόην ὄνειδος μέγιστον ἐστί,
[2, 96]	τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν·	τούτων	τὴν μὲν θύρην δεδεμένην κάλῳ
[2, 45]	μυριάδας φονεῦσαι; καὶ περὶ μὲν	τούτων	τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι καὶ παρὰ
[2, 167]	τέχνας μανθάνοντας καὶ τοὺς ἐκγόνους	τούτων,	τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων
[2, 175]	τὸ μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ	τούτων	τοὺς μὲν ἐκ τῶν κατὰ
[2, 53]	οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι	τούτων	τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε
[2, 134]	ἔτεσι γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον	τούτων	τῶν βασιλέων τῶν τὰς πυραμίδας
[2, 165]	Ναθῶ τὸ ἥμισυ. ἐκ μὲν	τούτων	τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι,
[2, 81]	Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ	τούτων	τῶν ὀργίων μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ
[2, 103]	στρατός· ἐν μὲν γὰρ τῇ	τούτων	χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ στῆλαι,
[2, 51]	ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ δὲ	τούτων	ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη τηνικαῦτα
[2, 146]	κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ.	~τούτων	ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί
[2, 19]	οὗ αὖτις τροπέων τῶν θερινέων.	τούτων	ὦν πέρι οὐδενὸς οὐδὲν οἷός
[2, 93]	ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς ἤθεα τὰ	ἑωυτῶν	ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι γε οὐκέτι
[2, 67]	τὰς δὲ κύνας ἐν τῇ	ἑωυτῶν	ἕκαστοι πόλι θάπτουσι ἐν ἱρῇσι
[2, 143]	ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς	ἑωυτῶν	ἕκαστον ἐόντα, ἐκ τοῦ ἄγχιστα
[2, 123]	οἳ δὲ ὕστερον, ὡς ἰδίῳ	ἑωυτῶν	ἐόντι· τῶν ἐγὼ εἰδὼς τὰ
[2, 178]	μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ	ἑωυτῶν	ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ ἄλλο
[2, 2]	ἐν στέγῃ δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽	ἑωυτῶν	κέεσθαι αὐτά, καὶ τὴν ὥρην
[2, 121]	ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽	ἑωυτῶν	μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί
[2, 122]	ἱρέες κατ᾽ ὦν ἔδησαν ἑνὸς	ἑωυτῶν	μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ
[2, 162]	ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον	ἑωυτῶν	οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον, οὐδένα
[2, 32]	καὶ δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε	ἑωυτῶν	ὀψομένους τὰ ἔρημα τῆς Λιβύης,
[2, 137]	ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν πρὸς τῇ	ἑωυτῶν	πόλι, ὅθεν ἕκαστος ἦν τῶν
[2, 91]	ἔφασαν τὸν Περσέα ἐκ τῆς	ἑωυτῶν	πόλιος γεγονέναι· τὸν γὰρ Δαναὸν
[2, 2]	τούτου νομίζουσι Φρύγας προτέρους γενέσθαι	ἑωυτῶν,	τῶν δὲ ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος
[2, 2]	πρήγματι τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι	ἑωυτῶν.	ὧδε μὲν γενέσθαι τῶν ἱρέων
[2, 75]	χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος περὶ τῶν	πτερωτῶν	ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ εἶδον ὀστέα
[2, 160]	δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ βουλευσάμενοι	ἐπειρώτων	τοὺς Ἠλείους εἴ σφι οἱ
[2, 156]	ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ θεῶν τῶν	πρώτων	γενομένων, οἰκέουσα δὲ ἐν Βουτοῖ
[2, 145]	ἀρχαιότατος καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν	πρώτων	λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης δὲ τῶν
[2, 45]	κτήνεα ὁσίη θύειν ἐστὶ χωρὶς	ὑῶν	καὶ ἐρσένων βοῶν καὶ μόσχων,
[2, 47]	λέγεσθαι. θυσίη δὲ ἥδε τῶν	ὑῶν	τῇ Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ,
[2, 32]	παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ	Λιβύων	ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες
[2, 50]	τοῦτον δὲ τὸν θεὸν παρὰ	Λιβύων	ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς
[2, 28]	τὰς πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε	Λιβύων	οὔτε Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων
[2, 19]	τι κατέρχεται μὲν ὁ Νεῖλος	πληθύων	ἀπὸ τροπέων τῶν θερινέων ἀρξάμενος
[2, 37]	δέ σφι καὶ οἶνος ἀμπέλινος·	ἰχθύων	δὲ οὔ σφι ἔξεστι πάσασθαι.
[2, 77]	εἰσὶ ἐν τῇ χώρῃ ἄμπελοι.	ἰχθύων	δὲ τοὺς μὲν πρὸς ἥλιον
[2, 149]	ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν	ἰχθύων,	ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ τὸ ὓδωρ
[2, 92]	τινὲς αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ τῶν	ἰχθύων	μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν λάβωσι καὶ
[2, 93]	πλέα γίνεται ταῦτα καὶ παραχρῆμα	ἰχθύων	σμικρῶν πίμπλαται πάντα. κόθεν δὲ
[2, 77]	ἄλλα ὅσα ἢ ὀρνίθων ἢ	ἰχθύων	σφι ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς ἢ
[2, 72]	εἶναι. νομίζουσι δὲ καὶ τῶν	ἰχθύων	τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι
[2, 66]	μούνας, παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽ ἂν	κύων,	πᾶν τὸ σῶμα καὶ τὴν
[2, 156]	οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ	ἀκούων	εἰ νῆσος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή.
[2, 43]	τούτου οἱ γονέες ἀμφότεροι ἦσαν	Ἀμφιτρύων	καὶ Ἀλκμήνη γεγονότες τὸ ἀνέκαθεν
[2, 169]	Αἰγυπτίων ὡς οὐ ποιέοι δίκαια	τρέφων	τὸν σφίσι τε καὶ ἑωυτῷ
[2, 134]	ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων	Δελφῶν	ἐκ θεοπροπίου ὃς βούλοιτο ποινὴν
[2, 66]	τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ ἐόντων	ὁμοτρόφων	τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ ἂν
[2, 156]	ὅτε τὸ πᾶν διζήμενος ὁ	Τυφῶν	ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος
[2, 106]	σπιθαμῆς, τῇ μὲν δεξιῇ χειρὶ	ἔχων	αἰχμὴν τῇ δὲ ἀριστερῇ τόξα,
[2, 70]	ἐπὶ τοῦ χείλεος τοῦ ποταμοῦ	ἔχων	δέλφακα ζωὴν ταύτην τύπτει. ἐπακούσας
[2, 115]	ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι	ἔχων	ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ ταῦτά τοι
[2, 141]	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου λίθινος,	ἔχων	ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν, λέγων
[2, 114]	ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα τὰ	ἔχων	ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα ὁ
[2, 65]	ἐστὶ περὶ τῶν θηρίων ὧδε	ἔχων·	μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς χωρὶς
[2, 155]	τῆς ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται λίθος,	ἔχων	τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω μέν
[2, 5]	προσπλέων ἔτι καὶ ἡμέρης δρόμον	ἀπέχων	ἀπὸ γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν
[2, 11]	δὲ οὐ πρόσω, κόλπος θαλάσσης	ἐσέχων	ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης,
[2, 121]	οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν	τοίχων	ἕνα ἐς τὸ ἔξω μέρος
[2, 104]	Αἰγυπτίων ἢ οἱ Αἰγύπτιοι τῶν	Κόλχων·	νομίζειν δ᾽ ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 104]	οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ	Κόλχων	φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ
[2, 105]	καὶ ἄλλο εἴπω περὶ τῶν	Κόλχων,	ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί· λίνον
[2, 45]	ὑῶν καὶ ἐρσένων βοῶν καὶ	μόσχων,	ὅσοι ἂν καθαροὶ ἔωσι, καὶ
[2, 115]	ὅς, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων	τυχὼν	ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο· παρὰ τοῦ
[2, 119]	καὶ τὰ ἑωυτοῦ χρήματα πάντα.	τυχὼν	μέντοι τούτων ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ
[2, 70]	κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν,	ἐντυχὼν	δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει· οἳ
[2, 93]	ἐποίευν οἱ ἔρσενες· τῶν γὰρ	ᾠῶν	ἀπορραίνουσι κατ᾽ ὀλίγους τῶν κέγχρων,
[2, 93]	ἐπέλθῃ τὸ ὕδωρ, ἐκ τῶν	ᾠῶν	τούτων παραυτίκα γίνονται οἱ ἰχθύες
[2, 124]	ὀργυιαί, λίθου δὲ ξεστοῦ καὶ	ζῴων	ἐγγεγλυμμένων· ταύτης τε δὴ τὰ
[2, 45]	τῶν θεῶν καὶ παρὰ τῶν	ἡρώων	εὐμένεια εἴη. ~τὰς δὲ δὴ
[2, 120]	ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων	Τρώων,	ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο,