Livre, Chapitre |
[2, 173] |
δὲ
ποιέεις
οὐδαμῶς
βασιλικά”
ὃ
|
δ᾽ |
ἀμείβετο
τοῖσιδε
αὐτούς.
τὰ
τόξα |
[2, 26] |
νῦν
τῆς
Λιβύης
ἔρχεται,
διεξιόντα
|
δ᾽ |
ἄν
μιν
διὰ
πάσης
τῆς> |
[2, 174] |
ἐπιτήδεα,
κλέπτεσκε
ἂν
περιιών·
οἳ
|
δ᾽ |
ἄν
μιν
φάμενοι
ἔχειν
τὰ |
[2, 65] |
δὴ
αὐτοῖσι
τοιαύτη
ἀποδέδεκται·
τὸ
|
δ᾽ |
ἄν
τις
τῶν
θηρίων
τούτων |
[2, 121] |
αὐτῷ
σοφώτατον
καὶ
ἀνοσιώτατον·
ὃς
|
δ᾽ |
ἂν
ἀπηγήσηται
τὰ
περὶ
τὸν |
[2, 93] |
οἱ
τρεφόμενοι
ἰχθύες
γίνονται.
οἵ
|
δ᾽ |
ἂν
αὐτῶν
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες
ἐς |
[2, 65] |
πρὸς
ἀργύριον
τὰς
τρίχας·
τὸ
|
δ᾽ |
ἂν
ἑλκύσῃ,
τοῦτο
τῇ
μελεδωνῷ |
[2, 3] |
ἴσον
περὶ
αὐτῶν
ἐπίστασθαι·
τὰ
|
δ᾽ |
ἂν
ἐπιμνησθέω
αὐτῶν,
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 90] |
κατειπεῖν
δὲ
τὸν
ὁμότεχνον.
~ὃς
|
δ᾽ |
ἂν
ἢ
αὐτῶν
Αἰγυπτίων
ἢ |
[2, 65] |
ἂν
οἱ
ἱρέες
τάξωνται.
ὃς
|
δ᾽ |
ἂν
ἶβιν
ἢ
ἴρηκα
ἀποκτείνῃ, |
[2, 98] |
γὰρ
δὴ
Ἀρχάνδρου
πόλις.
εἴη
|
δ᾽ |
ἂν
καὶ
ἄλλος
τις
Ἄρχανδρος, |
[2, 66] |
τὰς
ὀφρύας
μούνας,
παρ᾽
ὁτέοισι
|
δ᾽ |
ἂν
κύων,
πᾶν
τὸ
σῶμα |
[2, 62] |
ὁρτῇ
οὔνομα
κέεται
λυχνοκαΐη.
οἳ
|
δ᾽ |
ἂν
μὴ
ἔλθωσι
τῶν
Αἰγυπτίων |
[2, 66] |
τοὺς
Αἰγυπτίους
καταλαμβάνει.
ἐν
ὁτέοισι
|
δ᾽ |
ἂν
οἰκίοισι
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
ἀπὸ |
[2, 93] |
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
τῶν
κεφαλέων,
οἳ
|
δ᾽ |
ἂν
ὀπίσω
ἀναπλώοντες,
τὰ
ἐπὶ |
[2, 141] |
ἀποδύρεσθαι
οἷα
κινδυνεύει
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
|
δ᾽ |
ἄρα
μιν
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
καί |
[2, 140] |
τῆς
Αἰγύπτου
ὁ
Σαβακῶς.
~ὡς
|
δ᾽ |
ἄρα
οἴχεσθαι
τὸν
Αἰθίοπα
ἐξ |
[2, 181] |
οἳ
μὲν
λέγουσι
Βάττου
οἳ
|
δ᾽ |
Ἀρκεσίλεω
θυγατέρα,
οἳ
δὲ
Κριτοβούλου |
[2, 41] |
οὔνομα
τῇ
πόλι
Ἀτάρβηχις,
ἐν
|
δ᾽ |
αὐτῇ
Ἀφροδίτης
ἱρὸν
ἅγιον
ἵδρυται. |
[2, 71] |
βοῦς
ὁ
μέγιστος·
τὸ
δέρμα
|
δ᾽ |
αὐτοῦ
οὕτω
δή
τι
παχύ |
[2, 149] |
πυραμίδες
εἰσὶ
ἑκατὸν
ὀργυιέων,
αἱ
|
δ᾽ |
ἑκατὸν
ὀργυιαὶ
δίκαιαι
εἰσὶ
στάδιον |
[2, 39] |
ἂν
μὴ
παρέωσι
Ἕλληνες,
οἳ
|
δ᾽ |
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸν
ποταμόν·
καταρῶνται |
[2, 145] |
τούτων
πλέονα
λέγεται
εἶναι,
Διονύσῳ
|
δ᾽ |
ἐλάχιστα
τούτων,
καὶ
τούτῳ
πεντακισχίλια |
[2, 28] |
ἱρῶν
χρημάτων
τῆς
Ἀθηναίης.
οὗτος
|
δ᾽ |
ἔμοιγε
παίζειν
ἐδόκεε
φάμενος
εἰδέναι |
[2, 156] |
καὶ
βωμοὶ
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι
|
δ᾽ |
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες
συχνοὶ
καὶ |
[2, 11] |
κόλπος,
ἥμισυ
ἡμέρης
πλόου.
ῥηχίη
|
δ᾽ |
ἐν
αὐτῷ
καὶ
ἄμπωτις
ἀνὰ |
[2, 138] |
ἑξαπήχεσι
ἐσκευάδαται
ἀξίοισι
λόγου.
ἐὸν
|
δ᾽ |
ἐν
μέσῃ
τῇ
πόλι
τὸ |
[2, 76] |
τοὺς
ὄφις
ἥδε
ἰδέη,
τῶν
|
δ᾽ |
ἐν
ποσὶ
μᾶλλον
εἱλευμενέων
τοῖσι |
[2, 29] |
μητρόπολις
τῶν
ἄλλων
Αἰθιόπων.
οἱ
|
δ᾽ |
ἐν
ταύτῃ
Δία
θεῶν
καὶ |
[2, 159] |
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ
ἐποιήθησαν,
αἳ
|
δ᾽ |
ἐν
τῷ
Ἀραβίῳ
κόλπῳ
ἐπὶ |
[2, 161] |
τοῖσι
Λιβυκοῖσι
λόγοισι
ἀπηγήσομαι,
μετρίως
|
δ᾽ |
ἐν
τῷ
παρεόντι.
ἀποπέμψας
γὰρ |
[2, 148] |
ὁ
αὐτός
σφεας
περιέργει.
οἰκήματα
|
δ᾽ |
ἔνεστι
διπλᾶ,
τὰ
μὲν
ὑπόγαια |
[2, 176] |
ἑκάτερος,
ὃ
μὲν
ἔνθεν
ὃ
|
δ᾽ |
ἔνθεν
τοῦ
μεγάλου.
ἔστι
δὲ |
[2, 8] |
ἐς
τὸ
Λιβυκὸν
καλεόμενον.
τὸ
|
δ᾽ |
ἐνθεῦτεν
αὖτις
εὐρέα
Αἴγυπτος
ἐστί. |
[2, 118] |
ἰέναι
καὶ
αὐτὸν
Μενέλεων·
τοὺς
|
δ᾽ |
ἐπείτε
ἐσελθεῖν
ἐς
τὸ
τεῖχος, |
[2, 148] |
τῇ
ζῷα
μεγάλα
ἐγγέγλυπται·
ὁδὸς
|
δ᾽ |
ἐς
αὐτὴν
ὑπὸ
γῆν
πεποίηται. |
[2, 182] |
καὶ
θώρηκα
λίνεον
ἀξιοθέητον,
τοῦτο
|
δ᾽ |
ἐς
Σάμον
τῇ
Ἥρῃ
εἰκόνας |
[2, 140] |
ταύτῃ
τῇ
νήσῳ
Ἐλβώ,
μέγαθος
|
δ᾽ |
ἐστὶ
πάντῃ
δέκα
σταδίων.
~μετὰ |
[2, 41] |
τῆς
Προσωπίτιδος
καλευμένης
νήσου.
ἣ
|
δ᾽ |
ἔστι
μὲν
ἐν
τῷ
Δέλτα, |
[2, 125] |
χίλια
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελέσθαι.
εἰ
|
δ᾽ |
ἔστι
οὕτω
ἔχοντα
ταῦτα,
κόσα |
[2, 21] |
τι
καὶ
ὁ
Νεῖλος.
~ἡ
|
δ᾽ |
ἑτέρη
ἀνεπιστημονεστέρη
μὲν
ἐστὶ
τῆς |
[2, 28] |
καὶ
πρὸς
βορέην
ἄνεμον,
τὸ
|
δ᾽ |
ἕτερον
ἥμισυ
ἐπ᾽
Αἰθιοπίης
τε |
[2, 133] |
ἐβίωσαν
χρόνον
ἐπὶ
πολλόν,
αὐτὸς
|
δ᾽ |
εὐσεβὴς
ἐὼν
μέλλοι
ταχέως
οὕτω |
[2, 104] |
οἱ
Αἰγύπτιοι
τῶν
Κόλχων·
νομίζειν
|
δ᾽ |
ἔφασαν
οἱ
Αἰγύπτιοι
τῆς
Σεσώστριος |
[2, 56] |
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρόν.
~ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἔχω
περὶ
αὐτῶν
γνώμην
τήνδε· |
[2, 84] |
ἐστι
καὶ
οὐ
πλεόνων.
πάντα
|
δ᾽ |
ἰητρῶν
ἐστι
πλέα·
οἳ
μὲν |
[2, 141] |
μαχίμους
τῶν
Αἰγυπτίων
βοηθέειν.
τὸν
|
δ᾽ |
ἱρέα
ἐς
ἀπορίην
ἀπειλημένον
ἐσελθόντα |
[2, 138] |
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐστὶ
Ἄρτεμις.
~τὸ
|
δ᾽ |
ἱρὸν
αὐτῆς
ὧδε
ἔχει.
πλὴν |
[2, 138] |
πόλιος
μὲν
ἐκκεχωσμένης
ὑψοῦ,
τοῦ
|
δ᾽ |
ἱροῦ
οὐ
κεκινημένου
ὡς
ἀρχῆθεν |
[2, 162] |
ὦτα
καὶ
τὴν
ῥῖνα.
ἰδόμενοι
|
δ᾽ |
οἱ
λοιποὶ
τῶν
Αἰγυπτίων,
οἳ |
[2, 37] |
ἡμέρην,
οὐκ
ὃ
μὲν
ὃ
|
δ᾽ |
οὔ,
ἀλλὰ
πάντες.
εἵματα
δὲ |
[2, 50] |
τὸν
θεὸν
τοῦτον
αἰεί.
νομίζουσι
|
δ᾽ |
ὦν
Αἰγύπτιοι
οὐδ᾽
ἥρωσι
οὐδέν. |
[2, 70] |
πολλαὶ
κατεστᾶσι
καὶ
παντοῖαι·
ἣ
|
δ᾽ |
ὦν
ἔμοιγε
δοκέει
ἀξιωτάτη
ἀπηγήσιος |
[2, 146] |
τις
πείσεται
λεγομένοισι
μᾶλλον·
ἐμοὶ
|
δ᾽ |
ὦν
ἡ
περὶ
αὐτῶν
γνώμη |
[2, 50] |
πυνθανόμενος
οὕτω
εὑρίσκω
ἐόν·
δοκέω
|
δ᾽ |
ὦν
μάλιστα
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπῖχθαι. |
[2, 40] |
ἄλλο
ἱρόν
σφι
κατέστηκε·
τὴν
|
δ᾽ |
ὦν
μεγίστην
τε
δαίμονα
ἥγηνται |
[2, 15] |
πολλοὺς
δὲ
τοὺς
ὑποκαταβαίνοντας.
τὸ
|
δ᾽ |
ὦν
πάλαι
αἱ
Θῆβαι
Αἴγυπτος |
[2, 125] |
ἀμφότερα,
κατά
περ
λέγεται.
ἐξεποιήθη
|
δ᾽ |
ὦν
τὰ
ἀνώτατα
αὐτῆς
πρῶτα, |
[2, 167] |
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἀνειμένους·
μεμαθήκασι
|
δ᾽ |
ὦν
τοῦτο
πάντες
οἱ
Ἕλληνες |
[2, 49] |
τούτῳ
σοφισταὶ
μεζόνως
ἐξέφηναν·
τὸν
|
δ᾽ |
ὦν
φαλλὸν
τὸν
τῷ
Διονύσῳ |
[2, 91] |
χρᾶσθαι,
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἰπεῖν,
|
μηδ᾽ |
ἄλλων
μηδαμὰ
μηδαμῶν
ἀνθρώπων
νομαίοισι. |
[2, 169] |
δὲ
λέγεται
εἶναι
ἥδε
διάνοια,
|
μηδ᾽ |
ἂν
θεόν
μιν
μηδένα
δύνασθαι |
[2, 47] |
σφι
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς
θυγατέρα
ἐθέλει
|
οὐδ᾽ |
ἄγεσθαι
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ᾽
ἐκδίδονταί |
[2, 160] |
ἀνθρώπων,
καὶ
δοκέοντες
παρὰ
ταῦτα
|
οὐδ᾽ |
ἂν
τοὺς
σοφωτάτους
ἀνθρώπων
Αἰγυπτίους |
[2, 20] |
τὰς
μὲν
δύο
τῶν
ὁδῶν
|
οὐδ᾽ |
ἀξιῶ
μνησθῆναι
εἰ
μὴ
ὅσον |
[2, 22] |
μάλιστα
ἔψευσται·
λέγει
γὰρ
δὴ
|
οὐδ᾽ |
αὕτη
οὐδέν,
φαμένη
τὸν
Νεῖλον |
[2, 121] |
ὕστερον
ἐπιτραφέντων
βασιλέων
δύνασθαι
ὑπερβαλέσθαι
|
οὐδ᾽ |
ἐγγὺς
ἐλθεῖν.
βουλόμενον
δὲ
αὐτὸν |
[2, 50] |
αἰεί.
νομίζουσι
δ᾽
ὦν
Αἰγύπτιοι
|
οὐδ᾽ |
ἥρωσι
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν
νυν |
[2, 52] |
Δωδώνῃ
οἶδα
ἀκούσας,
ἐπωνυμίην
δὲ
|
οὐδ᾽ |
οὔνομα
ἐποιεῦντο
οὐδενὶ
αὐτῶν·
οὐ |
[2, 97] |
γίνεται
ὁ
πλόος·
ἔστι
δὲ
|
οὐδ᾽ |
οὗτος,
ἀλλὰ
παρὰ
τὸ
ὀξὺ |