Livre, Chapitre |
[2, 73] |
τὰ
δὲ
ἐρυθρὰ
ἐς
τὰ
|
μάλιστα? |
αἰετῷ
περιήγησιν
ὁμοιότατος
καὶ
τὸ |
[2, 111] |
ἀνέθηκε
καὶ
τοῦ
γε
λόγον
|
μάλιστα |
ἄξιον
ἐστὶ
ἔχειν,
ἐς
τοῦ |
[2, 50] |
εὑρίσκω
ἐόν?
δοκέω
δ?
ὦν
|
μάλιστα |
ἀπ?
Αἰγύπτου
ἀπῖχθαι.
ὅτι
γὰρ |
[2, 65] |
θεῖα
πρήγματα,
τὰ
ἐγὼ
φεύγω
|
μάλιστα |
ἀπηγέεσθαι?
τὰ
δὲ
καὶ
εἴρηκα |
[2, 77] |
καὶ
δὴ
καὶ
τῶν
ὡρέων
|
μάλιστα. |
ἀρτοφαγέουσι
δὲ
ἐκ
τῶν
ὀλυρέων |
[2, 77] |
μεταβολῇσι
τοῖσι
ἀνθρώποισι
αἱ
νοῦσοι
|
μάλιστα |
γίνονται
τῶν
τε
ἄλλων
πάντων |
[2, 177] |
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος
λέγεται
Αἴγυπτος
|
μάλιστα |
δὴ
τότε
εὐδαιμονῆσαι
καὶ
τὰ |
[2, 117] |
τὸ
χωρίον
οὐκ
ἥκιστα
ἀλλὰ
|
μάλιστα |
δηλοῖ
ὅτι
οὐκ
Ὁμήρου
τὰ |
[2, 8] |
πεδιὰς
μὲν
γῆ,
στάδιοι
δὲ
|
μάλιστα |
ἐδόκεόν
μοι
εἶναι,
τῇ
στεινότατον |
[2, 43] |
δαίμονος,
τούτων
οὐκ
ἥκιστα
ἀλλὰ
|
μάλιστα |
ἔμελλον
μνήμην
ἕξειν,
εἴ
περ |
[2, 83] |
καὶ
Διός,
καὶ
τό
γε
|
μάλιστα |
ἐν
τιμῇ
ἄγονται
πάντων
τῶν |
[2, 174] |
καὶ
ἀψευδέα
μαντήια
παρεχομένων
τὰ
|
μάλιστα |
ἐπεμέλετο.
~καὶ
τοῦτο
μὲν
ἐν |
[2, 136] |
μυρίην,
ἐκεῖνα
δὲ
καὶ
μακρῷ
|
μάλιστα. |
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἔλεγον,
ἀμιξίης |
[2, 76] |
γεράνου,
πρόσωπον
δὲ
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἐπίγρυπον,
μέγαθος
ὅσον
κρέξ.
τῶν |
[2, 127] |
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
αὐτοῦ
ἀμφότεραι,
|
μάλιστα |
ἐς
ἑκατὸν
πόδας
ὑψηλοῦ.
βασιλεῦσαι |
[2, 145] |
ἐστὶ
τῶν
Τρωικῶν,
κατὰ
ὀκτακόσια
|
μάλιστα |
ἐς
ἐμέ.
~τούτων
ὦν
ἀμφοτέρων |
[2, 145] |
κατὰ
ἑξακόσια
ἔτεα
καὶ
χίλια
|
μάλιστα |
ἐστὶ
ἐς
ἐμέ,
Ἡρακλέι
δὲ |
[2, 22] |
τῶν
ὁδῶν
πολλὸν
ἐπιεικεστάτη
ἐοῦσα
|
μάλιστα |
ἔψευσται?
λέγει
γὰρ
δὴ
οὐδ? |
[2, 137] |
Αἰγύπτῳ
πολίων,
ὡς
ἐμοὶ
δοκέει,
|
μάλιστα |
ἡ
ἐν
Βουβάστιπόλις
ἐξεχώσθη,
ἐν |
[2, 175] |
δὲ
οὐκ
ἥκιστα
αὐτῶν
ἀλλὰ
|
μάλιστα |
θωμάζω,
ἔστι
τόδε?
οἴκημα
μουνόλιθον |
[2, 36] |
κήδεϊ
κεκάρθαι
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
|
μάλιστα |
ἱκνέεται,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ὑπὸ
τοὺς |
[2, 93] |
ἀντέχονται,
ἐγχριμπτόμενοι
καὶ
ψαύοντες
ὡς
|
μάλιστα, |
ἵνα
δὴ
μὴ
ἁμάρτοιεν
τῆς |
[2, 78] |
ξύλινον
πεποιημένον,
μεμιμημένον
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
καὶ
γραφῇ
καὶ
ἔργῳ,
μέγαθος |
[2, 24] |
ταύτην
οἰκὸς
διψῆν
τε
ὑδάτων
|
μάλιστα |
καὶ
τὰ
ἐγχώρια
ῥεύματα
μαραίνεσθαι |
[2, 167] |
τοῦτο
πάντες
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
|
μάλιστα |
Λακεδαιμόνιοι.
ἥκιστα
δὲ
Κορίνθιοι
ὄνονται |
[2, 77] |
οἰκέουσι,
μνήμην
ἀνθρώπων
πάντων
ἐπασκέοντες
|
μάλιστα |
λογιώτατοι
εἰσὶ
μακρῷ
τῶν
ἐγὼ |
[2, 41] |
πάντες
ὁμοίως
σέβονται
προβάτων
πάντων
|
μάλιστα |
μακρῷ.
τῶν
εἵνεκα
οὔτε
ἀνὴρ |
[2, 49] |
νόμαιον.
πυθέσθαι
δέ
μοι
δοκέει
|
μάλιστα |
Μελάμπους
τὰ
περὶ
τὸν
Διόνυσον |
[2, 59] |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πανηγύρις
δὲ
συχνάς,
|
μάλιστα |
μὲν
καὶ
προθυμότατα
ἐς
Βούβαστιν |
[2, 100] |
καλέσασαν
δέ
μιν
Αἰγυπτίων
τοὺς
|
μάλιστα |
μεταιτίους
τοῦ
φόνου
ᾔδεε
πολλοὺς |
[2, 46] |
ἔχουσι?
ἐκ
δὲ
τούτων
ἕνα
|
μάλιστα, |
ὅστις
ἐπεὰν
ἀποθάνῃ,
πένθος
μέγα |
[2, 124] |
ξεστοῦ
τε
καὶ
ἁρμοσμένου
τὰ
|
μάλιστα? |
οὐδεὶς
τῶν
λίθων
τριήκοντα
ποδῶν |
[2, 37] |
καλέεται.
~θεοσεβέες
δὲ
περισσῶς
ἐόντες
|
μάλιστα |
πάντων
ἀνθρώπων
νόμοισι
τοιοῖσιδε
χρέωνται. |
[2, 37] |
φορέουσι
αἰεὶ
νεόπλυτα,
ἐπιτηδεύοντες
τοῦτο
|
μάλιστα, |
τά
τε
αἰδοῖα
περιτάμνονται
καθαρειότητος |
[2, 148] |
περίστυλος
λίθου
λευκοῦ
ἁρμοσμένου
τὰ
|
μάλιστα. |
τῆς
δὲ
γωνίης
τελευτῶντος
τοῦ |
[2, 167] |
χειρωναξιέων
γενναίους
νομιζομένους
εἶναι,
καὶ
|
μάλιστα |
τοὺς
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἀνειμένους? |
[2, 129] |
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων
αἰνέουσι
|
μάλιστα |
τοῦτον.
τά
τε
ἄλλα
γάρ |
[2, 147] |
ἑτέρου,
εἶναί
τε
φίλους
τὰ
|
μάλιστα. |
τῶνδε
δὲ
εἵνεκα
τοὺς
νόμους |