Livre, Chapitre |
[2, 58] |
καὶ
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων |
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ |
[2, 121] |
ταύτην
συνοικίσαι
ὡς
πλεῖστα
ἐπισταμένῳ
|
ἀνθρώπων. |
Αἰγυπτίους
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων |
[2, 160] |
ταῦτα
οὐδ?
ἂν
τοὺς
σοφωτάτους
|
ἀνθρώπων |
Αἰγυπτίους
οὐδὲν
ἐπεξευρεῖν?
ὡς
δὲ |
[2, 124] |
ἐργάζοντο
δὲ
κατὰ
δέκα
μυριάδας
|
ἀνθρώπων |
αἰεὶ
τὴν
τρίμηνον
ἑκάστην.
χρόνον |
[2, 4] |
ἔλεγον
ὁμολογέοντες
σφίσι,
πρώτους
Αἰγυπτίους
|
ἀνθρώπων |
ἁπάντων
ἐξευρεῖν
τὸν
ἐνιαυτόν,
δυώδεκα |
[2, 46] |
ἐμίσγετο
ἀναφανδόν.
τοῦτο
ἐς
ἐπίδεξιν
|
ἀνθρώπων |
ἀπίκετο.
~ὗν
δὲ
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν |
[2, 2] |
αὐτὸς
ὁ
Ψαμμήτιχος
ἐπυνθάνετο
οἵτινες
|
ἀνθρώπων |
βεκός
τι
καλέουσι,
πυνθανόμενος
δὲ |
[2, 15] |
ὑπῆρχε,
τί
περιεργάζοντο
δοκέοντες
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων |
γεγονέναι;
οὐδὲ
ἔδει
σφέας
ἐς |
[2, 142] |
καὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκοσίας
γενεὰς
|
ἀνθρώπων |
γενομένας,
καὶ
ἐν
ταύτῃσι
ἀρχιερέας |
[2, 15] |
αἰεί
τε
εἶναι
ἐξ
οὗ
|
ἀνθρώπων |
γένος
ἐγένετο,
προϊούσης
δὲ
τῆς |
[2, 2] |
ἐνόμιζον
ἑωυτοὺς
πρώτους
γενέσθαι
πάντων
|
ἀνθρώπων? |
ἐπειδὴ
δὲ
Ψαμμήτιχος
βασιλεύσας
ἠθέλησε |
[2, 113] |
ἢν
καταφυγὼν
οἰκέτης
ὅτευ
ὦν
|
ἀνθρώπων |
ἐπιβάληται
στίγματα
ἱρά,
ἑωυτὸν
διδοὺς |
[2, 2] |
τούτου
ἀνευρεῖν,
οἳ
γενοίατο
πρῶτοι
|
ἀνθρώπων, |
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε.
παιδία
δύο
νεογνὰ |
[2, 160] |
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἀγῶνα
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
καὶ
δοκέοντες
παρὰ
ταῦτα
οὐδ? |
[2, 182] |
Ἄμασις,
εἷλε
δὲ
Κύπρον
πρῶτος
|
ἀνθρώπων |
καὶ
κατεστρέψατο
ἐς
φόρου
ἀπαγωγήν. |
[2, 104] |
καὶ
μᾶλλον,
ὅτι
μοῦνοι
πάντων
|
ἀνθρώπων |
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες |
[2, 139] |
τι
πρὸς
θεῶν
ἢ
πρὸς
|
ἀνθρώπων |
λάβοι?
οὔκων
ποιήσειν
ταῦτα,
ἀλλὰ |
[2, 83] |
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
διακέεται?
|
ἀνθρώπων |
μὲν
οὐδενὶ
προσκέεται
ἡ
τέχνη, |
[2, 104] |
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι
|
ἀνθρώπων |
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται |
[2, 91] |
εἰπεῖν,
μηδ?
ἄλλων
μηδαμὰ
μηδαμῶν
|
ἀνθρώπων |
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι |
[2, 37] |
δὲ
περισσῶς
ἐόντες
μάλιστα
πάντων
|
ἀνθρώπων |
νόμοισι
τοιοῖσιδε
χρέωνται.
ἐκ
χαλκέων |
[2, 100] |
οὐνόματα.
ἐν
τοσαύτῃσι
δὲ
γενεῇσι
|
ἀνθρώπων |
ὀκτωκαίδεκα
μὲν
Αἰθίοπες
ἦσαν,
μία |
[2, 6] |
ὅσοι
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ
|
ἀνθρώπων, |
ὀργυιῇσι
μεμετρήκασι
τὴν
χώρην,
ὅσοι |
[2, 74] |
δὲ
περὶ
Θήβας
ἱροὶ
ὄφιες,
|
ἀνθρώπων |
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
οἳ
μεγάθεϊ
ἐόντες |
[2, 77] |
τὴν
σπειρομένην
Αἴγυπτον
οἰκέουσι,
μνήμην
|
ἀνθρώπων |
πάντων
ἐπασκέοντες
μάλιστα
λογιώτατοι
εἰσὶ |
[2, 14] |
ἐκ
γῆς
τῶν
τε
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
πάντων
καὶ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων? |
[2, 32] |
καὶ
τῶν
ἐπὶ
θάλασσαν
κατηκόντων
|
ἀνθρώπων, |
τὰ
κατύπερθε
θηριώδης
ἐστὶ
ἡ |
[2, 61] |
καὶ
πᾶσαι,
μυριάδες
κάρτα
πολλαὶ
|
ἀνθρώπων? |
τὸν
δὲ
τύπτονται,
οὔ
μοι |
[2, 2] |
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε.
παιδία
δύο
νεογνὰ
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ἐπιτυχόντων
δίδωσι
ποιμένι
τρέφειν |
[2, 77] |
Αἰγύπτιοι
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι
πάντων
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ὡρέων
δοκέειν
ἐμοὶ
εἵνεκα, |