Livre, Chapitre |
[2, 109] |
τὰ
δυώδεκα
μέρεα
τῆς
ἡμέρης
|
παρὰ |
Βαβυλωνίων
ἔμαθον
οἱ
Ἕλληνες.
~βασιλεὺς |
[2, 52] |
τοῖσι
οὐνόμασι
τῶν
θεῶν
χρεώμενοι?
|
παρὰ |
δὲ
Πελασγῶν
Ἕλληνες
ἐξεδέξαντο
ὕστερον. |
[2, 32] |
μέγαθος
ἴσους,
χρῶμα
δὲ
μέλανας.
|
παρὰ |
δὲ
τὴν
πόλιν
ῥέειν
ποταμὸν |
[2, 51] |
μὲν
Ἑλλήνων
ἁπάντων
Ἀθηναῖοι
παραλαβόντες,
|
παρὰ |
δὲ
τούτων
ὧλλοι.
Ἀθηναίοισι
γὰρ |
[2, 15] |
Περσέος
καλεομένης
σκοπιῆς
λέγοντες
τὸ
|
παρὰ |
θάλασσαν
εἶναι
αὐτῆς
μέχρι
Ταριχηίων |
[2, 6] |
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ
τρισχίλιοι
τὸ
|
παρὰ |
θάλασσαν.
~ἐνθεῦτεν
μὲν
καὶ
μέχρι |
[2, 6] |
αὐτῆς
ἐστι
Αἰγύπτου
μῆκος
τὸ
|
παρὰ |
θάλασσαν
ἑξήκοντα
σχοῖνοι,
κατὰ
ἡμεῖς |
[2, 9] |
οἱ
στάδιοι
Αἰγύπτου
τὸ
μὲν
|
παρὰ |
θάλασσαν
ἤδη
μοι
καὶ
πρότερον |
[2, 149] |
ἴσοι
καὶ
αὐτῆς
Αἰγύπτου
τὸ
|
παρὰ |
θάλασσαν.
κεῖται
δὲ
μακρὴ
ἡ |
[2, 12] |
Συρίῃ
τῆς
γὰρ
Ἀραβίης
τὰ
|
παρὰ |
θάλασσαν
Σύροι
νέμονται)
ἀλλὰ
μελάγγαιόν |
[2, 49] |
Μελάμπους
τὰ
περὶ
τὸν
Διόνυσον
|
παρὰ |
Κάδμου
τε
τοῦ
Τυρίου
καὶ |
[2, 97] |
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα
καὶ
|
παρὰ |
Κερκάσωρον
πόλιν?
ἐς
δὲ
Ναύκρατιν |
[2, 50] |
Ποσειδέωνος?
τοῦτον
δὲ
τὸν
θεὸν
|
παρὰ |
Λιβύων
ἐπύθοντο?
οὐδαμοὶ
γὰρ
ἀπ? |
[2, 123] |
τοιαῦτα
πιθανά
ἐστι?
ἐμοὶ
δὲ
|
παρὰ |
πάντα
τὸν
λόγον
ὑπόκειται
ὅτι |
[2, 32] |
ἣ
τελευτᾷ
τῆς
Λιβύης,
παρήκουσι
|
παρὰ |
πᾶσαν
Λίβυες
καὶ
Λιβύων
ἔθνεα |
[2, 60] |
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα
|
παρὰ |
πᾶσαν
πόλιν
παραποταμίην
ποιεῦσι?
ἐπεὰν |
[2, 158] |
δὲ
κατύπερθε
ὀλίγον
Βουβάστιος
πόλιος
|
παρὰ |
Πάτουμον
τὴν
Ἀραβίην
πόλιν,
ἐσέχει |
[2, 65] |
θήλεαι
τῶν
Αἰγυπτίων,
τῶν
παῖς
|
παρὰ |
πατρὸς
ἐκδέκεται
τὴν
τιμήν.
οἳ |
[2, 166] |
ἐς
πόλεμον
ἐπασκέουσι
μοῦνα,
παῖς
|
παρὰ |
πατρὸς
ἐκδεκόμενος.
~εἰ
μέν
νυν |
[2, 51] |
Ἑρμέω
Ἀθηναῖοι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
μαθόντες
|
παρὰ |
Πελασγῶν
ἐποιήσαντο?
οἱ
δὲ
Πελασγοὶ |
[2, 51] |
μεμύηται,
τὰ
Σαμοθρήικες
ἐπιτελέουσι
παραλαβόντες
|
παρὰ |
Πελασγῶν,
οὗτος
ὡνὴρ
οἶδε
τὸ |
[2, 114] |
πέμπει
τὴν
ταχίστην
ἐς
Μέμφιν
|
παρὰ |
Πρωτέα
ἀγγελίην
λέγουσαν
τάδε.
ἥκει |
[2, 118] |
οἱ
Ἕλληνες
αὐτὸν
Μενέλεων
ἀποστέλλουσι
|
παρὰ |
Πρωτέα.
~ἀπικόμενος
δὲ
ὁ
Μενέλεως |
[2, 116] |
περιέψεσθαι
~Ἑλένης
μὲν
ταύτην
ἄπιξιν
|
παρὰ |
Πρωτέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
γενέσθαι? |
[2, 112] |
λόγον
ἀκηκοὼς
ὡς
διαιτήθη
Ἑλένη
|
παρὰ |
Πρωτέι,
καὶ
δὴ
καὶ
ὅτι |
[2, 55] |
αὐτέων
ἐς
Λιβύην
τὴν
δὲ
|
παρὰ |
σφέας
ἀπικέσθαι,
ἱζομένην
δέ
μιν |
[2, 91] |
Γοργοῦς
κεφαλήν,
ἔφασαν
ἐλθεῖν
καὶ
|
παρὰ |
σφέας
καὶ
ἀναγνῶναι
τοὺς
συγγενέας |
[2, 4] |
πρώτους
Αἰγυπτίους
νομίσαι
καὶ
Ἕλληνας
|
παρὰ |
σφέων
ἀναλαβεῖν,
βωμούς
τε
καὶ |
[2, 32] |
τῶν
ἐρήμων
τῆς
Λιβύης,
φάναι
|
παρὰ |
σφίσι
γενέσθαι
ἀνδρῶν
δυναστέων
παῖδας |
[2, 69] |
εἰκάζοντες
αὐτῶν
τὰ
εἴδεα
τοῖσι
|
παρὰ |
σφίσι
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν |
[2, 78] |
γὰρ
ἀποθανὼν
τοιοῦτος.
ταῦτα
μὲν
|
παρὰ |
τὰ
συμπόσια
ποιεῦσι.
~πατρίοισι
δὲ |
[2, 94] |
Αἰγύπτιοι
κίκι,
ποιεῦσι
δὲ
ὧδε.
|
παρὰ |
τὰ
χείλεα
τῶν
τε
ποταμῶν |
[2, 160] |
ἀγῶνα
πάντων
ἀνθρώπων,
καὶ
δοκέοντες
|
παρὰ |
ταῦτα
οὐδ?
ἂν
τοὺς
σοφωτάτους |
[2, 2] |
δίαιταν
οὕτω
ἐποιήσατο
τῶν
παίδων
|
παρὰ |
ταύτῃσι
τῇσι
γυναιξί.
~κατὰ
μὲν |
[2, 102] |
ἐκ
τοῦ
Ἀραβίου
κόλπου
τοὺς
|
παρὰ |
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν
κατοικημένους
καταστρέφεσθαι, |
[2, 175] |
ἐστί.
αὕτη
τοῦ
ἱροῦ
κέεται
|
παρὰ |
τὴν
ἔσοδον?
ἔσω
γάρ
μιν |
[2, 86] |
δὲ
λίθῳ
Αἰθιοπικῷ
ὀξέι
παρασχίσαντες
|
παρὰ |
τὴν
λαπάρην
ἐξ
ὦν
εἷλον |
[2, 64] |
προπόλους
τρηχέως
περισπεῖν
καὶ
ἐσελθεῖν
|
παρὰ |
τὴν
μητέρα.
ἀπὸ
τούτου
τῷ |
[2, 121] |
καὶ
καταμεῖναι.
ὡς
δέ
μιν
|
παρὰ |
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
ἐπιδοῦναι |
[2, 158] |
τοῦ
ὦν
δὴ
ὄρεος
τούτου
|
παρὰ |
τὴν
ὑπώρεαν
ἦκται
ἡ
διῶρυξ |
[2, 91] |
τὸ
τῆς
Χέμμιος
οὔνομα,
πεπυσμένον
|
παρὰ |
τῆς
μητρός.
ἀγῶνα
δέ
οἱ |
[2, 156] |
λίμνῃ
βαθέῃ
καὶ
πλατέῃ
κειμένη
|
παρὰ |
τὸ
ἐν
Βουτοῖ
ἱρόν,
λέγεται |
[2, 97] |
ἔστι
δὲ
οὐδ?
οὗτος,
ἀλλὰ
|
παρὰ |
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα
καὶ |
[2, 150] |
πρὸς
ἑσπέρην
ἐς
τὴν
μεσόγαιαν
|
παρὰ |
τὸ
ὄρος
τὸ
ὑπὲρ
Μέμφιος. |
[2, 99] |
τὸν
γὰρ
ποταμὸν
πάντα
ῥέειν
|
παρὰ |
τὸ
ὄρος
τὸ
ψάμμινον
πρὸς |
[2, 111] |
οὔρῳ
νιψάμενος
τοὺς
ὀφθαλμούς,
ἥτις
|
παρὰ |
τὸν
ἑωυτῆς
ἄνδρα
μοῦνον
πεφοίτηκε, |
[2, 29] |
ταύτην
ἐκδιδοῖ.
καὶ
ἔπειτα
ἀποβὰς
|
παρὰ |
τὸν
ποταμὸν
ὁδοιπορίην
ποιήσεαι
ἡμερέων |
[2, 93] |
γῆς
καὶ
τὰ
τέλματα
τὰ
|
παρὰ |
τὸν
ποταμὸν
πρῶτα
ἄρχεται
πίμπλασθαι |
[2, 115] |
ξεινίων
τυχὼν
ἔργον
ἀνοσιώτατον
ἐργάσαο?
|
παρὰ |
τοῦ
σεωυτοῦ
ξείνου
τὴν
γυναῖκα |
[2, 66] |
τέκωσι
αἱ
θήλεαι,
οὐκέτι
φοιτέουσι
|
παρὰ |
τοὺς
ἔρσενας?
οἳ
δὲ
διζήμενοι |
[2, 66] |
δὲ
ἐπιθυμέουσαι,
οὕτω
δὴ
ἀπικνέονται
|
παρὰ |
τοὺς
ἔρσενας?
φιλότεκνον
γὰρ
τὸ |
[2, 58] |
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ
|
παρὰ |
τούτων
Ἕλληνες
μεμαθήκασι.
τεκμήριον
δέ |
[2, 51] |
περ
Ἀθηναίοισι
σύνοικοι
ἐγένοντο,
καὶ
|
παρὰ |
τούτων
Σαμοθρήικες
τὰ
ὄργια
παραλαμβάνουσι) |
[2, 19] |
οὐδὲν
οἷός
τε
ἐγενόμην
παραλαβεῖν
|
παρὰ |
τῶν
Αἰγυπτίων,
ἱστορέων
αὐτοὺς
ἥντινα |
[2, 104] |
Αἰθιόπων
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὁκότεροι
|
παρὰ |
τῶν
ἑτέρων
ἐξέμαθον?
ἀρχαῖον
γὰρ |
[2, 45] |
καὶ
παρὰ
τῶν
θεῶν
καὶ
|
παρὰ |
τῶν
ἡρώων
εὐμένεια
εἴη.
~τὰς |
[2, 45] |
τούτων
τοσαῦτα
ἡμῖν
εἰποῦσι
καὶ
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν
καὶ
παρὰ
τῶν |
[2, 120] |
μεγάλαι
εἰσὶ
καὶ
αἱ
τιμωρίαι
|
παρὰ |
τῶν
θεῶν.
καὶ
ταῦτα
μὲν |