Livre, Chapitre |
[2, 51] |
ἔχειν
τὰ
αἰδοῖα
ποιεῦντες
οὐκ
|
ἀπ᾽ |
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι,
ἀλλ᾽
ἀπὸ
Πελασγῶν |
[2, 51] |
τούτοισι,
τὰ
ἐγὼ
φράσω,
Ἕλληνες
|
ἀπ᾽ |
Αἰγυπτίων
νενομίκασι·
τοῦ
δὲ
Ἑρμέω |
[2, 49] |
τε
ἑωυτῷ
συστῆσαι
καὶ
πυθόμενον
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι |
[2, 58] |
καὶ
τῶν
ἱρῶν
ἡ
μαντικὴ
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἀπιγμένη.
πανηγύρις
δὲ
ἄρα |
[2, 105] |
Ἑλλήνων
Σαρδωνικὸν
κέκληται,
τὸ
μέντοι
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
~αἱ |
[2, 50] |
ἐόν·
δοκέω
δ᾽
ὦν
μάλιστα
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἀπῖχθαι.
ὅτι
γὰρ
δὴ |
[2, 32] |
μὲν
κατὰ
τὴν
βορηίην
θάλασσαν
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἀρξάμενοι
μέχρι
Σολόεντος
ἄκρης, |
[2, 43] |
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
|
ἀπ᾽ |
Αἰγύπτου,
καὶ
διότι
Αἰγύπτιοι
οὔτε |
[2, 8] |
τῆς
Ἀραβίης
ὄρος
παρατέταται,
φέρον
|
ἀπ᾽ |
ἄρκτου
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ |
[2, 50] |
παρὰ
Λιβύων
ἐπύθοντο·
οὐδαμοὶ
γὰρ
|
ἀπ᾽ |
ἀρχῆς
Ποσειδέωνος
οὔνομα
ἔκτηνται
εἰ |
[2, 104] |
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
|
ἀπ᾽ |
ἀρχῆς
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ |
[2, 113] |
ἐὼν
ὅμοιος
μέχρι
ἐμεῦ
τῷ
|
ἀπ᾽ |
ἀρχῆς·
τοῦ
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου |
[2, 161] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
|
ἀπ᾽ |
αὐτοῦ,
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ |
[2, 94] |
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
|
ἀπ᾽ |
αὐτοῦ
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ
πῖον |
[2, 158] |
τὴν
ὑπώρεαν
ἦκται
ἡ
διῶρυξ
|
ἀπ᾽ |
ἑσπέρης
μακρὴ
πρὸς
τὴν
ἠῶ, |
[2, 146] |
ἢ
τὰ
τῶν
ἄλλων
θεῶν·
|
ἀπ᾽ |
οὗ
δὲ
ἐπύθοντο
χρόνου,
ἀπὸ |
[2, 44] |
θεοῦ
ἱδρυθῆναι,
εἶναι
δὲ
ἔτεα
|
ἀπ᾽ |
οὗ
Τύρον
οἰκέουσι
τριηκόσια
καὶ |
[2, 47] |
αὐτῶν
παριὼν
αὐτοῖσι
τοῖσι
ἱματίοισι
|
ἀπ᾽ |
ὦν
ἔβαψε
ἑωυτὸν
βὰς
ἐς |
[2, 39] |
δὲ
φέροντες
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
|
ἀπ᾽ |
ὦν
ἔδοντο,
τοῖσι
δὲ
ἂν |
[2, 88] |
τὰς
ἑβδομήκοντα
ἡμέρας
καὶ
ἔπειτα
|
ἀπ᾽ |
ὦν
ἔδωκαν
ἀποφέρεσθαι.
~τὰς
δὲ |
[2, 87] |
ὀστέα.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
ποιήσωσι,
|
ἀπ᾽ |
ὦν
ἔδωκαν
οὕτω
τὸν
νεκρόν, |
[2, 141] |
ἑκάστῳ
δυώδεκα
ἀρούρας.
μετὰ
δὲ
|
ἐπ᾽ |
Αἴγυπτον
ἐλαύνειν
στρατὸν
μέγαν
Σαναχάριβον |
[2, 137] |
εἶναι.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι
|
ἐπ᾽ |
Αἴγυπτον
χειρὶ
πολλῇ
Αἰθίοπάς
τε |
[2, 73] |
βάρος·
ἐμπλάσαντα
δὲ
κομίζειν
μιν
|
ἐπ᾽ |
Αἰγύπτου
ἐς
τοῦ
Ἡλίου
τὸ |
[2, 28] |
τὸ
μὲν
ἥμισυ
τοῦ
ὕδατος
|
ἐπ᾽ |
Αἰγύπτου
ῥέειν
καὶ
πρὸς
βορέην |
[2, 75] |
ὄφις
ἐκ
τῆς
Ἀραβίης
πέτεσθαι
|
ἐπ᾽ |
Αἰγύπτου,
τὰς
δὲ
ἴβις
τὰς |
[2, 28] |
ἄνεμον,
τὸ
δ᾽
ἕτερον
ἥμισυ
|
ἐπ᾽ |
Αἰθιοπίης
τε
καὶ
νότου.
ὡς |
[2, 11] |
τῆς
βορηίης
θαλάσσης
κόλπον
ἐσέχοντα
|
ἐπ᾽ |
Αἰθιοπίης,
τὸν
δὲ
Ἀράβιον,
τὸν |
[2, 125] |
ἐπὶ
τὸν
δεύτερον
εἵλκετο
στοῖχον
|
ἐπ᾽ |
ἄλλης
μηχανῆς·
ὅσοι
γὰρ
δὴ |
[2, 162] |
δὲ
ταῦτα
ὁ
Ἀπρίης
ἔπεμπε
|
ἐπ᾽ |
Ἄμασιν
ἄνδρα
δόκιμον
τῶν
περὶ |
[2, 177] |
ἐὸν
μέγα
τε
καὶ
ἀξιοθεητότατον.
|
~ἐπ᾽ |
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος
λέγεται
Αἴγυπτος |
[2, 125] |
λίθον
ἐξέλοιεν·
λελέχθω
γὰρ
ἡμῖν
|
ἐπ᾽ |
ἀμφότερα,
κατά
περ
λέγεται.
ἐξεποιήθη |
[2, 149] |
ὕδατος
οἰκοδόμηται
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ
|
ἐπ᾽ |
ἀμφοτέρῃσι
ἔπεστι
κολοσσὸς
λίθινος
κατήμενος |
[2, 36] |
ἐπὶ
δεξιὰ
ποιέειν,
Ἕλληνας
δὲ
|
ἐπ᾽ |
ἀριστερά.
διφασίοισι
δὲ
γράμμασι
χρέωνται, |
[2, 93] |
διὰ
τόδε·
ἐχόμενοι
τῆς
γῆς
|
ἐπ᾽ |
ἀριστερὰ
καταπλώουσι
ἐς
θάλασσαν,
καὶ |
[2, 93] |
ἐς
θάλασσαν,
φαίνονται
τετριμμένοι
τὰ
|
ἐπ᾽ |
ἀριστερὰ
τῶν
κεφαλέων,
οἳ
δ᾽ |
[2, 125] |
ὅκως
δὲ
ἀνίοι
ὁ
λίθος
|
ἐπ᾽ |
αὐτόν,
ἐς
ἑτέρην
μηχανὴν
ἐτίθετο |
[2, 39] |
θύωσι,
πῦρ
ἀνακαίουσι,
ἔπειτα
δὲ
|
ἐπ᾽ |
αὐτοῦ
οἶνον
κατὰ
τοῦ
ἱρηίου |
[2, 162] |
~πυθόμενος
δὲ
Ἀπρίης
ταῦτα
πέμπει
|
ἐπ᾽ |
αὐτοὺς
Ἄμασιν
καταπαύσοντα
λόγοισι.
ὁ |
[2, 86] |
ταρίχευσιν
κομίζουσι.
~εἰσὶ
δὲ
οἳ
|
ἐπ᾽ |
αὐτῷ
τούτῳ
κατέαται
καὶ
τέχνην |
[2, 148] |
μὲν
ὑπόγαια
τὰ
δὲ
μετέωρα
|
ἐπ᾽ |
ἐκείνοισι,
τρισχίλια
ἀριθμόν,
πεντακοσίων
καὶ |
[2, 120] |
περιήιε,
ὥστε
γέροντος
Πριάμου
ἐόντος
|
ἐπ᾽ |
ἐκείνῳ
τὰ
πρήγματα
εἶναι,
ἀλλὰ |
[2, 107] |
γεφυρῶσαι
τὸ
καιόμενον,
αὐτοὺς
δὲ
|
ἐπ᾽ |
ἐκείνων
ἐπιβαίνοντας
ἐκσώζεσθαι.
ταῦτα
ποιῆσαι |
[2, 13] |
ἤκουον.
νῦν
δὲ
εἰ
μὴ
|
ἐπ᾽ |
ἑκκαίδεκα
ἢ
πεντεκαίδεκα
πήχεας
ἀναβῇ |
[2, 30] |
πρὸς
Λιβύης
ἄλλη.
ἔτι
δὲ
|
ἐπ᾽ |
ἐμεῦ
καὶ
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ |
[2, 46] |
δὲ
ἐν
τῷ
νομῷ
τούτῳ
|
ἐπ᾽ |
ἐμεῦ
τοῦτο
τὸ
τέρας·
γυναικὶ |
[2, 161] |
ἐγένετο
εὐδαιμονέστατος
τῶν
πρότερον
βασιλέων,
|
ἐπ᾽ |
ἔτεα
πέντε
καὶ
εἴκοσι
ἄρξας, |
[2, 137] |
τὸν
δὲ
Αἰθίοπα
βασιλεύειν
Αἰγύπτου
|
ἐπ᾽ |
ἔτεα
πεντήκοντα,
ἐν
τοῖσι
αὐτὸν |
[2, 133] |
ποιέειν·
δεῖν
γὰρ
Αἴγυπτον
κακοῦσθαι
|
ἐπ᾽ |
ἔτεα
πεντήκοντά
τε
καὶ
ἑκατόν, |
[2, 175] |
πόλιος,
καὶ
τοῦτο
ἐκόμιζον
μὲν
|
ἐπ᾽ |
ἔτεα
τρία,
δισχίλιοι
δέ
οἱ |
[2, 25] |
μέσον
τοῦ
οὐρανοῦ·
ἕλκει
γὰρ
|
ἐπ᾽ |
ἑωυτὸν
τὸ
ὕδωρ,
ἑλκύσας
δὲ |
[2, 2] |
ἱέναι,
ἐν
στέγῃ
δὲ
ἐρήμῃ
|
ἐπ᾽ |
ἑωυτῶν
κέεσθαι
αὐτά,
καὶ
τὴν |
[2, 29] |
τὸ
δὲ
χωρίον
τοῦτο
ἐστὶ
|
ἐπ᾽ |
ἡμέρας
τέσσερας
πλόος,
σκολιὸς
δὲ |
[2, 168] |
πάρεξ
τῶν
ἀρουρέων
ἄλλα
ἐδίδοτο
|
ἐπ᾽ |
ἡμέρῃ
ἑκάστῃ,
ὀπτοῦ
σίτου
σταθμὸς |
[2, 149] |
μῆνας
ἐς
τὸ
βασιλήιον
καταβάλλει
|
ἐπ᾽ |
ἡμέρην
ἑκάστην
τάλαντον
ἀργυρίου
ἐκ |
[2, 162] |
Πατάρβημις,
ὁ
Ἄμασις,
ἔτυχε
γὰρ
|
ἐπ᾽ |
ἵππου
κατήμενος,
ἐπαείρας
ἀπεματάισε,
καὶ |
[2, 121] |
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἑωυτοῦ
κατίσαι
|
ἐπ᾽ |
οἰκήματος,
ἐντειλάμενον
πάντας
τε
ὁμοίως |
[2, 126] |
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἑωυτοῦ
κατίσαντα
|
ἐπ᾽ |
οἰκήματος
προστάξαι
πρήσσεσθαι
ἀργύριον
ὁκόσον |
[2, 121] |
νέκυν
ἐπὶ
τοὺς
ὄνους
ἀπελαύνειν
|
ἐπ᾽ |
οἴκου,
ἐπιτελέσαντα
τῇ
μητρὶ
τὰ |
[2, 121] |
καὶ
καταρμόσαντα
τὸν
λίθον
ἀπιέναι
|
ἐπ᾽ |
οἴκου,
φέροντα
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ |
[2, 111] |
ποταμοῦ
κατελθόντος
μέγιστα
δὴ
τότε
|
ἐπ᾽ |
ὀκτωκαίδεκα
πήχεας,
ὡς
ὑπερέβαλε
τὰς |
[2, 34] |
περὶ
δὲ
τοῦ
ῥεύματος
αὐτοῦ,
|
ἐπ᾽ |
ὅσον
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν
ἐξικέσθαι, |
[2, 124] |
καὶ
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
λόφου
|
ἐπ᾽ |
οὗ
ἑστᾶσι
αἱ
πυραμίδες,
τῶν |
[2, 156] |
ἐν
Βουτοῖ
ἱρόν,
λέγεται
δὲ
|
ὑπ᾽ |
Αἰγυπτίων
εἶναι
αὕτη
ἡ
νῆσος |
[2, 123] |
τὠυτὸ
χωρίον.
~τοῖσι
μέν
νυν
|
ὑπ᾽ |
Αἰγυπτίων
λεγομένοισι
χράσθω
ὅτεῳ
τὰ |
[2, 47] |
ἔστι
μὲν
λόγος
περὶ
αὐτοῦ
|
ὑπ᾽ |
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
ἐμοὶ
μέντοι
ἐπισταμένῳ |
[2, 17] |
μὲν
πᾶσαν
εἶναι
ταύτην
τὴν
|
ὑπ᾽ |
Αἰγυπτίων
οἰκεομένην
κατά
περ
Κιλικίην |
[2, 173] |
Αἰγύπτιοί
τ᾽
ἂν
ἠπιστέατο
ὡς
|
ὑπ᾽ |
ἀνδρὸς
μεγάλου
ἄρχονται,
καὶ
ἄμεινον |
[2, 115] |
ἡγεύμην
μηδένα
ξείνων
κτείνειν,
ὅσοι
|
ὑπ᾽ |
ἀνέμων
ἤδη
ἀπολαμφθέντες
ἦλθον
ἐς |
[2, 47] |
γευσαίατο.
οἱ
δὲ
πένητες
αὐτῶν
|
ὑπ᾽ |
ἀσθενείης
βίου
σταιτίνας
πλάσαντες
ὗς |
[2, 122] |
νικᾶν
αὐτὴν
τὰ
δὲ
ἑσσοῦσθαι
|
ὑπ᾽ |
αὐτῆς,
καί
μιν
πάλιν
ἀπικέσθαι |
[2, 175] |
τινὲς
λέγουσι
ὡς
ἄνθρωπος
διεφθάρη
|
ὑπ᾽ |
αὐτῆς
τῶν
τις
αὐτὴν
μοχλευόντων, |
[2, 95] |
τὸ
ἀμφίβληστρον
καὶ
ἔπειτα
ἐνδὺς
|
ὑπ᾽ |
αὐτὸ
κατεύδει.
οἱ
δὲ
κώνωπες, |
[2, 42] |
καὶ
τὸν
οὐκ
ἐθέλειν
ὀφθῆναι
|
ὑπ᾽ |
αὐτοῦ·
τέλος
δέ,
ἐπείτε
λιπαρέειν |
[2, 90] |
ὁμοίως
ὑπὸ
κροκοδείλου
ἁρπασθεὶς
ἢ
|
ὑπ᾽ |
αὐτοῦ
τοῦ
ποταμοῦ
φαίνηται
τεθνεώς, |
[2, 118] |
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
καταγελᾶσθαι
δοκέοντες
|
ὑπ᾽ |
αὐτῶν
οὕτω
δὴ
ἐπολιόρκεον,
ἐς |
[2, 123] |
λόγον
ὑπόκειται
ὅτι
τὰ
λεγόμενα
|
ὑπ᾽ |
ἑκάστων
ἀκοῇ
γράφω.
ἀρχηγετέειν
δὲ |
[2, 181] |
νόῳ
τῇ
Ἀφροδίτῃ,
ἤν
οἱ
|
ὑπ᾽ |
ἐκείνην
τὴν
νύκτα
μιχθῇ
ὁ |
[2, 17] |
Αἰγυπτίων
οὔρους.
εἰ
δὲ
τῷ
|
ὑπ᾽ |
Ἑλλήνων
νενομισμένῳ
χρησόμεθα,
νομιοῦμεν
Αἴγυπτον |
[2, 132] |
Αἰγύπτιοι
τὸν
οὐκ
ὀνομαζόμενον
θεὸν
|
ὑπ᾽ |
ἐμεῦ
ἐπὶ
τοιούτῳ
πρήγματι·
τότε |
[2, 56] |
πεπρῆσθαι
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν
Φοινίκων
|
ὑπ᾽ |
ὧν
καὶ
αὐτὴ
ἐπρήθη.
~πελειάδες |