Livre, Chapitre |
[2, 20] |
δὲ
Νεῖλος
τὠυτὸ
ἐργάζεται.
πρὸς
|
δέ, |
εἰ
ἐτησίαι
αἴτιοι
ἦσαν,
χρῆν |
[2, 73] |
οἱ
ἀποθάνῃ
ὁ
πατήρ.
ἔστι
|
δέ, |
εἰ
τῇ
γραφῇ
παρόμοιος,
τοσόσδε |
[2, 159] |
ἐς
Βραγχίδας
τὰς
Μιλησίων.
μετὰ
|
δέ, |
ἑκκαίδεκα
ἔτεα
τὰ
πάντα
ἄρξας, |
[2, 42] |
ἐθέλειν
ὀφθῆναι
ὑπ?
αὐτοῦ?
τέλος
|
δέ, |
ἐπείτε
λιπαρέειν
τὸν
Ἡρακλέα,
τάδε |
[2, 135] |
δὲ
αὐτοῦ
τοῦ
νηοῦ.
φιλέουσι
|
δέ |
κως
ἐν
τῇ
Ναυκράτι
ἐπαφρόδιτοι |
[2, 91] |
καὶ
χλαίνας
καὶ
δέρματα.
εἰρομένου
|
δέ |
μευ
ὅ
τι
σφι
μούνοισι |
[2, 54] |
ἐν
τοῖσι
εἰρημένοισι
ἔθνεσι.
εἰρομένου
|
δέ |
μευ
ὁκόθεν
οὕτω
ἀτρεκέως
ἐπιστάμενοι |
[2, 118] |
τὰ
Κύπρια
ἔπεα
χαιρέτω.
~εἰρομένου
|
δέ |
μευ
τοὺς
ἱρέας
εἰ
μάταιον |
[2, 79] |
ὁ
Λίνος
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν
|
δέ |
μιν
Αἰγύπτιοι
τοῦ
πρώτου
βασιλεύσαντος |
[2, 100] |
νόῳ
δὲ
ἄλλα
μηχανᾶσθαι?
καλέσασαν
|
δέ |
μιν
Αἰγυπτίων
τοὺς
μάλιστα
μεταιτίους |
[2, 169] |
τὸν
Ἀπρίην
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
|
δέ |
μιν
ἀπέπνιξαν
καὶ
ἔπειτα
ἔθαψαν |
[2, 91] |
ἀναγνῶναι
τοὺς
συγγενέας
πάντας?
ἐκμεμαθηκότα
|
δέ |
μιν
ἀπικέσθαι
ἐς
Αἴγυπτον
τὸ |
[2, 131] |
παῖς
ἀπήγξατο
ὑπὸ
ἄχεος,
ὁ
|
δέ |
μιν
ἔθαψε
ἐν
τῇ
βοῒ |
[2, 55] |
δὲ
παρὰ
σφέας
ἀπικέσθαι,
ἱζομένην
|
δέ |
μιν
ἐπὶ
φηγὸν
αὐδάξασθαι
φωνῇ |
[2, 174] |
καὶ
οὐδαμῶς
κατεσπουδασμένος
ἀνήρ?
ὅκως
|
δέ |
μιν
ἐπιλείποι
πίνοντά
τε
καὶ |
[2, 122] |
ἑωυτῶν
μίτρῃ
τοὺς
ὀφθαλμούς,
ἀγαγόντες
|
δέ |
μιν
ἔχοντα
τὸ
φᾶρος
ἐς |
[2, 174] |
ψευδέα
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι?
ὅσοι
|
δέ |
μιν
κατέδησαν
φῶρα
εἶναι,
τούτων |
[2, 121] |
τε
δὴ
καὶ
καταμεῖναι.
ὡς
|
δέ |
μιν
παρὰ
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως |
[2, 121] |
οὔτε
ἔκδυσιν
οὐδεμίαν
ἔχον.
ἀπορεύμενον
|
δέ |
μιν
τάδε
ποιῆσαι?
τοῦ
φωρὸς |
[2, 103] |
καὶ
τοὺς
Θρήικας.
ἐς
τούτους
|
δέ |
μοι
δοκέει
καὶ
προσώτατα
ἀπικέσθαι |
[2, 49] |
ἄλλο
κού
τι
νόμαιον.
πυθέσθαι
|
δέ |
μοι
δοκέει
μάλιστα
Μελάμπους
τὰ |
[2, 57] |
ὧν
καὶ
αὐτὴ
ἐπρήθη.
~πελειάδες
|
δέ |
μοι
δοκέουσι
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων |
[2, 50] |
θεῶν
γινώσκειν
τὰ
οὐνόματα,
οὗτοι
|
δέ |
μοι
δοκέουσι
ὑπὸ
Πελασγῶν
ὀνομασθῆναι, |
[2, 104] |
ἢ
ἀκούσας
ἄλλων
λέγω.
ὡς
|
δέ |
μοι
ἐν
φροντίδι
ἐγένετο,
εἰρόμην |
[2, 109] |
τῆς
τεταγμένης
ἀποφορῆς
τελέοι.
δοκέει
|
δέ |
μοι
ἐνθεῦτεν
γεωμετρίη
εὑρεθεῖσα
ἐς |
[2, 116] |
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
γενέσθαι?
δοκέει
|
δέ |
μοι
καὶ
Ὅμηρος
τὸν
λόγον |
[2, 42] |
φωνὴν
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
νομίζοντες.
δοκέειν
|
δέ |
μοι,
καὶ
τὸ
οὔνομα
Ἀμμώνιοι |
[2, 113] |
ἐστι,
οὐδαμῶς
ξείνης
ἐπικαλέεται.
~ἔλεγον
|
δέ |
μοι
οἱ
ἱρέες
ἱστορέοντι
τὰ |
[2, 25] |
πολλὸν
τῶν
πάντων
ὑετιώτατοι
δοκέει
|
δέ |
μοι
οὐδὲ
πᾶν
τὸ
ὕδωρ |
[2, 44] |
θεὸν
Ἡρακλέα
ἐόντα,
καὶ
δοκέουσι
|
δέ |
μοι
οὗτοι
ὀρθότατα
Ἑλλήνων
ποιέειν, |
[2, 18] |
στόματα
ἐστὶ
ἀλλ?
ὀρυκτά.
~μαρτυρέει
|
δέ |
μοι
τῇ
γνώμῃ,
ὅτι
τοσαύτη |
[2, 58] |
παρὰ
τούτων
Ἕλληνες
μεμαθήκασι.
τεκμήριον
|
δέ |
μοι
τούτου
τόδε?
αἱ
μὲν |
[2, 155] |
ἐς
ὕψος
δέκα
ὀργυιέων.
τὸ
|
δέ |
μοι
τῶν
φανερῶν
ἦν
θῶμα |
[2, 60] |
ἅπαντι
ἐνιαυτῷ
τῷ
ἐπιλοίπῳ.
συμφοιτῶσι
|
δέ, |
ὅ
τι
ἀνὴρ
καὶ
γυνή |
[2, 56] |
συνέλαβε
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν?
φάναι
|
δέ |
οἱ
ἀδελφεὴν
ἐν
Λιβύῃ
πεπρῆσθαι |
[2, 91] |
πεπυσμένον
παρὰ
τῆς
μητρός.
ἀγῶνα
|
δέ |
οἱ
γυμνικὸν
αὐτοῦ
κελεύσαντος
ἐπιτελέειν. |
[2, 161] |
καὶ
ἐναυμάχησε
τῷ
Τυρίῳ.
ἐπεὶ
|
δέ |
οἱ
ἔδεε
κακῶς
γενέσθαι,
ἐγίνετο |
[2, 152] |
ἐπενόεε
τίσασθαι
τοὺς
διώξαντας.
πέμψαντι
|
δέ |
οἱ
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν
ἐς |
[2, 115] |
εἴη
καὶ
ὁκόθεν
πλέοι.
ὁ
|
δέ |
οἱ
καὶ
τὸ
γένος
κατέλεξε |
[2, 175] |
μὲν
ἐπ?
ἔτεα
τρία,
δισχίλιοι
|
δέ |
οἱ
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες,
καὶ |
[2, 107] |
γυναῖκα
αὐτὸν
ἅμα
ἄγεσθαι?
τὴν
|
δέ |
οἱ
συμβουλεῦσαι
τῶν
παίδων
ἐόντων |
[2, 163] |
Ἴωνας
ἄνδρας
ἐπικούρους
τρισμυρίους?
ἦν
|
δέ |
οἱ
τὰ
βασιλήια
ἐν
Σάι |
[2, 111] |
ἀποδέξασθαι
μὲν
οὐδεμίαν
στρατηίην,
συνενειχθῆναι
|
δέ |
οἱ
τυφλὸν
γενέσθαι
διὰ
τοιόνδε |
[2, 141] |
γὰρ
εἰσὶ
αἱ
ἐσβολαί?
ἕπεσθαι
|
δέ |
οἱ
τῶν
μαχίμων
μὲν
οὐδένα |
[2, 5] |
δὴ
καὶ
μὴ
προακούσαντι
ἰδόντι
|
δέ, |
ὅστις
γε
σύνεσιν
ἔχει,
ὅτι |
[2, 113] |
ἐς
τὸ
Αἰγύπτιον
πέλαγος,
ἐνθεῦτεν
|
δέ, |
οὐ
γὰρ
ἀνιεῖ
τὰ
πνεύματα, |
[2, 115] |
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
ἀπαγαγέσθαι
ἐθέλῃ?
αὐτὸν
|
δέ |
σε
καὶ
τοὺς
σοὺς
συμπλόους |
[2, 85] |
καὶ
φαίνουσαι
τοὺς
μαζούς,
σὺν
|
δέ |
σφι
αἱ
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν |
[2, 32] |
ἐπὶ
τῶν
δενδρέων
καρποῦ,
ἁπτομένοισι
|
δέ |
σφι
ἐπελθεῖν
ἄνδρας
μικρούς,
μετρίων |
[2, 148] |
μνημόσυνα
ἔδοξε
λιπέσθαι
κοινῇ,
δόξαν
|
δέ |
σφι
ἐποιήσαντο
λαβύρινθον,
ὀλίγον
ὑπὲρ |
[2, 37] |
μούνην
καὶ
ὑποδήματα
βύβλινα?
ἄλλην
|
δέ |
σφι
ἐσθῆτα
οὐκ
ἔξεστι
λαβεῖν |
[2, 39] |
τὸ
κτῆνος
τρόπῳ
τοιῷδε.
~θυσίη
|
δέ |
σφι
ἥδε
κατέστηκε.
ἀγαγόντες
τὸ |
[2, 168] |
Κορίνθιοι
ὄνονται
τοὺς
χειροτέχνας.
~γέρεα
|
δέ |
σφι
ἦν
τάδε
ἐξαραιρημένα
μούνοισι |
[2, 118] |
ἐς
τὸ
Ἴλιον
ἀγγέλους,
σὺν
|
δέ |
σφι
ἰέναι
καὶ
αὐτὸν
Μενέλεων? |
[2, 55] |
νεωτάτῃ
Νικάνδρη,
ἔλεγον
ταῦτα?
συνωμολόγεον
|
δέ |
σφι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Δωδωναῖοι |
[2, 37] |
γίνεται
πολλὸν
ἡμέρης
ἑκάστης,
δίδοται
|
δέ |
σφι
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος?
ἰχθύων |
[2, 164] |
μὲν
Αἰγυπτίων
τοσαῦτα
ἐστί,
οὐνόματα
|
δέ |
σφι
κέεται
ἀπὸ
τῶν
τεχνέων. |
[2, 57] |
γυναῖκες,
διότι
βάρβαροι
ἦσαν,
ἐδόκεον
|
δέ |
σφι
ὁμοίως
ὄρνισι
φθέγγεσθαι?
μετὰ |
[2, 129] |
ἔργα
τε
καὶ
θυσίας,
δίκας
|
δέ |
σφι
πάντων
βασιλέων
δικαιότατα
κρίνειν. |
[2, 96] |
βυσσῷ
κατιθύνει
τὸν
πλόον.
ἔστι
|
δέ |
σφι
τὰ
πλοῖα
ταῦτα
πλήθεϊ |
[2, 11] |
ἀναισιμοῦνται
τεσσεράκοντα
εἰρεσίῃ
χρεωμένῳ?
εὖρος
|
δέ, |
τῇ
εὐρύτατος
ἐστὶ
ὁ
κόλπος, |
[2, 124] |
εὖρος
δὲ
δέκα
ὀργυιαί,
ὕψος
|
δέ, |
τῇ
ὑψηλοτάτη
ἐστὶ
αὐτὴ
ἑωυτῆς, |
[2, 9] |
ἐστὶ
σταδίων
καὶ
τρισχιλίων,
ὅσον
|
δέ |
τι
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν |
[2, 147] |
γενέσθαι,
ταῦτ?
ἤδη
φράσω?
προσέσται
|
δέ |
τι
αὐτοῖσι
καὶ
τῆς
ἐμῆς |
[2, 11] |
ἀλλήλοισι
συντετραίνοντας
τοὺς
μυχούς,
ὀλίγον
|
δέ |
τι
παραλλάσσοντας
τῆς
χώρης.
εἰ |
[2, 37] |
τῶν
εἷς
ἐστι
ἀρχιερεύς?
ἐπεὰν
|
δέ |
τις
ἀποθάνῃ,
τούτου
ὁ
παῖς |
[2, 179] |
καὶ
ἄλλο
οὐδὲν
Αἰγύπτου?
εἰ
|
δέ |
τις
ἐς
τῶν
τι
ἄλλο |
[2, 120] |
ὅκως
Ἀλέξανδρος
Ἑλένῃ
συνοικέῃ.
εἰ
|
δέ |
τοι
καὶ
ἐν
τοῖσι
πρώτοισι |
[2, 94] |
καρπὸν
φέρει
πολλὸν
μὲν
δυσώδεα
|
δέ? |
τοῦτον
ἐπεὰν
συλλέξωνται,
οἳ
μὲν |
[2, 125] |
τὰ
ἔργα
τὸν
εἰρημένον,
ἄλλον
|
δέ, |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ἐν
τῷ |
[2, 111] |
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
πειρᾶσθαι,
μετὰ
|
δέ, |
ὡς
οὐκ
ἀνέλεπε,
ἐπεξῆς
πασέων |
[2, 121] |
ἔνθα
περ
ἔπινον
κατακοιμηθῆναι.
τὸν
|
δέ, |
ὡς
πρόσω
ἦν
τῆς
νυκτός, |