Livre, Chapitre |
[2, 173] |
τὰ
πρήγματα,
καὶ
οὕτω
Αἰγύπτιοί
|
τ᾽ |
ἂν
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ᾽
ἀνδρὸς |
[2, 14] |
χώρη
μήτε
ὁ
ποταμὸς
οἷός
|
τ᾽ |
ἔσται
ἐς
τὰς
ἀρούρας
ὑπερβαίνειν. |
[2, 142] |
δὶς
καταδῦναι.
καὶ
οὐδὲν
τῶν
|
κατ᾽ |
Αἴγυπτον
ὑπὸ
ταῦτα
ἑτεροιωθῆναι,
οὔτε |
[2, 91] |
ἀπικόμενον
δὲ
αὐτὸν
ἐς
Αἴγυπτον
|
κατ᾽ |
αἰτίην
τὴν
καὶ
Ἕλληνες
λέγουσι, |
[2, 97] |
Κανώβου
διὰ
πεδίου
πλέων
ἥξεις
|
κατ᾽ |
Ἄνθυλλάν
τε
πόλιν
καὶ
τὴν |
[2, 147] |
ἐποιέοντο,
ἰσχυρῶς
περιστέλλοντες·
ἐκέχρηστό
σφι
|
κατ᾽ |
ἀρχὰς
αὐτίκα
ἐνισταμένοισι
ἐς
τὰς |
[2, 109] |
προσόδους
ποιήσασθαι,
ἐπιτάξαντα
ἀποφορὴν
ἐπιτελέειν
|
κατ᾽ |
ἐνιαυτόν.
εἰ
δὲ
τινὸς
τοῦ |
[2, 135] |
τοῦ
Σαμίου
κομίσαντος,
ἀπικομένη
δὲ
|
κατ᾽ |
ἐργασίην
ἐλύθη
χρημάτων
μεγάλων
ὑπὸ |
[2, 44] |
Ἡρακλέος
ὑπὸ
Φοινίκων
ἱδρυμένον,
οἳ
|
κατ᾽ |
Εὐρώπης
ζήτησιν
ἐκπλώσαντες
Θάσον
ἔκτισαν· |
[2, 90] |
αὐτοῦ
τοῦ
ποταμοῦ
φαίνηται
τεθνεώς,
|
κατ᾽ |
ἣν
ἂν
πόλιν
ἐξενειχθῇ,
τούτους |
[2, 124] |
δέκα
ἔτεα
μὲν
τῆς
ὁδοῦ
|
κατ᾽ |
ἣν
εἷλκον
τοὺς
λίθους,
τὴν |
[2, 15] |
τείνειν
αὐτὴν
μέχρι
Κερκασώρου
πόλιος,
|
κατ᾽ |
ἣν
σχίζεται
ὁ
Νεῖλος
ἔς |
[2, 73] |
σμύρνῃ
δὲ
ἄλλῃ
ἐμπλάσσειν
τοῦτο
|
κατ᾽ |
ὅ
τι
τοῦ
ᾠοῦ
ἐκκοιλήνας |
[2, 35] |
καὶ
καπηλεύουσι,
οἱ
δὲ
ἄνδρες
|
κατ᾽ |
οἴκους
ἐόντες
ὑφαίνουσι·
ὑφαίνουσι
δὲ |
[2, 93] |
ἔρσενες·
τῶν
γὰρ
ᾠῶν
ἀπορραίνουσι
|
κατ᾽ |
ὀλίγους
τῶν
κέγχρων,
οἱ
δὲ |
[2, 149] |
πεντήκοντα
ὀργυιὰς
ἑκατέρη,
καὶ
τὸ
|
κατ᾽ |
ὕδατος
οἰκοδόμηται
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ |
[2, 122] |
δὲ
αὐτημερὸν
ἐξυφήναντες
οἱ
ἱρέες
|
κατ᾽ |
ὦν
ἔδησαν
ἑνὸς
ἑωυτῶν
μίτρῃ |
[2, 47] |
καὶ
τὸν
ἐπίπλοον
συνθεὶς
ὁμοῦ
|
κατ᾽ |
ὦν
ἐκάλυψε
πάσῃ
τοῦ
κτήνεος |
[2, 85] |
τὸ
ἐκ
τῶν
οἰκίων
τούτων
|
κατ᾽ |
ὦν
ἐπλάσατο
τὴν
κεφαλὴν
πηλῷ |
[2, 70] |
πρῶτον
ἁπάντων
ὁ
θηρευτὴς
πηλῷ
|
κατ᾽ |
ὦν
ἔπλασε
αὐτοῦ
τοὺς
ὀφθαλμούς· |
[2, 172] |
τοὺς
πόδας
ἑκάστοτε
ἐναπενίζοντο·
τοῦτον
|
κατ᾽ |
ὦν
κόψας
ἄγαλμα
δαίμονος
ἐξ |
[2, 152] |
καί
σφεας
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος
πείθει
|
μετ᾽ |
ἑωυτοῦ
γενέσθαι.
ὡς
δὲ
ἔπεισε, |
[2, 121] |
καὶ
ἐκεῖνον
παραλαμβάνειν
καὶ
κελεύειν
|
μετ᾽ |
ἑωυτῶν
μείναντα
συμπίνειν·
τὸν
δὲ |
[2, 150] |
γενέσθαι,
πλὴν
οὐ
νυκτὸς
ἀλλὰ
|
μετ᾽ |
ἡμέρην
ποιεύμενον·
ὀρύσσοντας
γὰρ
τὸν |
[2, 136] |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
πατρωίῳ
τάφῳ
|
μήτ᾽ |
ἐν
ἄλλῳ
μηδενί,
μήτε
ἄλλον |
[2, 136] |
ἐκείνῳ
τελευτήσαντι
εἶναι
ταφῆς
κυρῆσαι
|
μήτ᾽ |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
πατρωίῳ
τάφῳ |
[2, 181] |
ἐδικαίωσε
δὲ
καὶ
γῆμαι
αὐτόθεν,
|
εἴτ᾽ |
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος
γυναικὸς
εἴτε
καὶ |
[2, 16] |
μεταξὺ
Ἀσίης
τε
καὶ
Λιβύης
|
γίνοιτ᾽ |
ἄν.
~καὶ
τὴν
μὲν
Ἰώνων |
[2, 65] |
τῶν
θηρίων
διδοῖ,
ἣ
δὲ
|
ἀντ᾽ |
αὐτοῦ
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν |
[2, 92] |
πολλά,
τὰ
Αἰγύπτιοι
καλέουσι
λωτόν·
|
ταῦτ᾽ |
ἐπεὰν
δρέψωσι
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον |
[2, 147] |
κατὰ
ταύτην
τὴν
χώρην
γενέσθαι,
|
ταῦτ᾽ |
ἤδη
φράσω·
προσέσται
δέ
τι |
[2, 63] |
περ
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
ποιεῦσι·
|
εὖτ᾽ |
ἂν
δὲ
γίνηται
καταφερὴς
ὁ |