Livre, Chapitre |
[2, 90] |
ἱρῇσι
θήκῃσι?
οὐδὲ
ψαῦσαι
ἔξεστι
|
αὐτοῦ |
ἄλλον
οὐδένα
οὔτε
τῶν
προσηκόντων |
[2, 127] |
ἑστᾶσι
δὲ
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἀμφότεραι,
μάλιστα
ἐς
ἑκατὸν
πόδας |
[2, 143] |
τῇ
ἀριθμήσι,
οὐ
δεκόμενοι
παρ?
|
αὐτοῦ |
ἀπὸ
θεοῦ
γενέσθαι
ἄνθρωπον?
ἀντεγενεηλόγησαν |
[2, 92] |
ἐὸν
ἐμφερές,
πτίσαντες
ποιεῦνται
ἐξ
|
αὐτοῦ |
ἄρτους
ὀπτοὺς
πυρί.
ἔστι
δὲ |
[2, 103] |
τῶν
τινες
στρατιωτέων
τῇ
πλάνῃ
|
αὐτοῦ |
ἀχθεσθέντες
περὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
κατέμειναν. |
[2, 71] |
γενομένου
ξυστὰ
ποιέεσθαι
ἀκόντια
ἐξ
|
αὐτοῦ. |
~γίνονται
δὲ
καὶ
ἐνύδριες
ἐν |
[2, 178] |
δὲ
μὴ
βουλομένοισι
αὐτῶν
οἰκέειν,
|
αὐτοῦ |
δὲ
ναυτιλλομένοισι
ἔδωκε
χώρους
ἐνιδρύσασθαι |
[2, 120] |
ὁκότε
συμμίσγοιεν
τοῖσι
Ἕλλησι,
ἀπώλλυντο,
|
αὐτοῦ |
δὲ
Πριάμου
οὐκ
ἔστι
ὅτε |
[2, 161] |
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
ἀπ?
|
αὐτοῦ, |
δοκέοντες
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ
προνοίης |
[2, 121] |
τὴν
δὲ
ἐπιλαβομένην
ἔχειν,
νομίζουσαν
|
αὐτοῦ |
ἐκείνου
τῆς
χειρὸς
ἀντέχεσθαι?
τὸν |
[2, 51] |
Πελασγοὶ
ἱρόν
τινα
λόγον
περὶ
|
αὐτοῦ |
ἔλεξαν,
τὰ
ἐν
τοῖσι
ἐν |
[2, 116] |
τῆς
Φοινίκης
ἀπίκετο.
ἐπιμέμνηται
δὲ
|
αὐτοῦ |
ἐν
Διομήδεος
ἀριστείῃ?
λέγει
δὲ |
[2, 121] |
καὶ
κρατηθέντας
ὑπὸ
τοῦ
ὕπνου
|
αὐτοῦ |
ἔνθα
περ
ἔπινον
κατακοιμηθῆναι.
τὸν |
[2, 173] |
ἀχθεσθέντες
δὲ
τούτοισι
οἱ
φίλοι
|
αὐτοῦ |
ἐνουθέτεον
αὐτὸν
τοιάδε
λέγοντες.
ὦ |
[2, 176] |
τῷ
αὐτῷ
βάθρῳ
ἑστᾶσι
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἐόντος
λίθου
δύο
κολοσσοί,
εἴκοσι |
[2, 34] |
ῥέει.
περὶ
δὲ
τοῦ
ῥεύματος
|
αὐτοῦ, |
ἐπ?
ὅσον
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν |
[2, 68] |
οἱ
ἐστὶ
ἅτε
ὠφελεομένῳ
πρὸς
|
αὐτοῦ? |
ἐπεὰν
γὰρ
ἐς
τὴν
γῆν |
[2, 172] |
ὦν
κόψας
ἄγαλμα
δαίμονος
ἐξ
|
αὐτοῦ |
ἐποιήσατο,
καὶ
ἵδρυσε
τῆς
πόλιος |
[2, 56] |
Διός,
ἔνθα
ἀπίκετο,
ἐνθαῦτα
μνήμην
|
αὐτοῦ |
ἔχειν?
ἐκ
δὲ
τούτου
χρηστήριον |
[2, 67] |
πολλῷ
τεῳ
ἐόντας
ἀλωπέκων
μέζονας
|
αὐτοῦ |
θάπτουσι
τῇ
ἂν
εὑρεθέωσι
κείμενοι. |
[2, 48] |
τοῦ
σώματος,
ἔστι
λόγος
περὶ
|
αὐτοῦ |
ἱρὸς
λεγόμενος.
~ἤδη
ὦν
δοκέει |
[2, 68] |
τροχίλος
ἐσδύνων
ἐς
τὸ
στόμα
|
αὐτοῦ |
καταπίνει
τὰς
βδέλλας?
ὁ
δὲ |
[2, 121] |
τοῦ
τείχεος
κατακρεμάσαι,
φυλάκους
δὲ
|
αὐτοῦ |
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί
σφι,
τὸν
ἂν |
[2, 103] |
ἑωυτοῦ
στρατιῆς
μόριον
ὅσον
δὴ
|
αὐτοῦ |
κατέλιπε
τῆς
χώρης
οἰκήτορας,
εἴτε |
[2, 115] |
τὸν
Ἀλέξανδρον
καὶ
τὰς
νέας
|
αὐτοῦ |
κατίσχει,
μετὰ
δὲ
αὐτόν
τε |
[2, 91] |
μητρός.
ἀγῶνα
δέ
οἱ
γυμνικὸν
|
αὐτοῦ |
κελεύσαντος
ἐπιτελέειν.
~ταῦτα
μὲν
πάντα |
[2, 93] |
δὲ
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ
|
αὐτοῦ |
κυΐσκονται.
ἐπεὰν
δὲ
πλήρεες
γένωνται |
[2, 121] |
τοῦ
λίθου
δοῦναι
τὰ
μέτρα
|
αὐτοῦ, |
λέγοντα
ὡς
ταῦτα
διαφυλάσσοντες
ταμίαι |
[2, 40] |
ἐξ
ὦν
εἷλον,
σπλάγχνά
δὲ
|
αὐτοῦ |
λείπουσι
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ |
[2, 62] |
νὺξ
αὕτη,
ἔστι
ἱρὸς
περὶ
|
αὐτοῦ |
λόγος
λεγόμενος.
~ἐς
δὲ
Ἡλίου |
[2, 118] |
τάδε,
ἱστορίῃσι
φάμενοι
εἰδέναι
παρ?
|
αὐτοῦ |
Μενέλεω.
ἐλθεῖν
μὲν
γὰρ
μετὰ |
[2, 171] |
ταύτῃ
τὰ
δείκηλα
τῶν
παθέων
|
αὐτοῦ |
νυκτὸς
ποιεῦσι,
τὰ
καλέουσι
μυστήρια |
[2, 32] |
περὶ
τοῦ
Νείλου,
ὡς
οὐδεὶς
|
αὐτοῦ |
οἶδε
τὰς
πηγάς,
καὶ
τὸν |
[2, 39] |
πῦρ
ἀνακαίουσι,
ἔπειτα
δὲ
ἐπ?
|
αὐτοῦ |
οἶνον
κατὰ
τοῦ
ἱρηίου
ἐπισπείσαντες |
[2, 71] |
ὁ
μέγιστος?
τὸ
δέρμα
δ?
|
αὐτοῦ |
οὕτω
δή
τι
παχύ
ἐστι |
[2, 86] |
ἐξάγουσι
τὸν
ἐγκέφαλον,
τὰ
μὲν
|
αὐτοῦ |
οὕτω
ἐξάγοντες,
τὰ
δὲ
ἐγχέοντες |
[2, 133] |
ὀνείδισμα,
ἀντιμεμφόμενον
ὅτι
ὁ
μὲν
|
αὐτοῦ |
πατὴρ
καὶ
πάτρως,
ἀποκληίσαντες
τὰ |
[2, 91] |
ἔσω
τοῦ
ἱροῦ,
σανδάλιόν
τε
|
αὐτοῦ |
πεφορημένον
εὑρίσκεσθαι
ἐὸν
τὸ
μέγαθος |
[2, 45] |
μὲν
ἡσυχίην
ἔχειν,
ἐπεὶ
δὲ
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τῷ
βωμῷ
κατάρχοντο,
ἐς |
[2, 94] |
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ?
|
αὐτοῦ |
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ
πῖον
καὶ |
[2, 162] |
ἀλλὰ
περιθύμως
ἔχοντα
περιταμεῖν
προστάξαι
|
αὐτοῦ |
τά
τε
ὦτα
καὶ
τὴν |
[2, 8] |
δὲ
πρὸς
τὴν
ἠῶ
λιβανωτοφόρα
|
αὐτοῦ |
τὰ
τέρματα
εἶναι.
τοῦτο
μέν |
[2, 65] |
θηρίων
διδοῖ,
ἣ
δὲ
ἀντ?
|
αὐτοῦ |
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν
τοῖσι |
[2, 42] |
τὸν
οὐκ
ἐθέλειν
ὀφθῆναι
ὑπ?
|
αὐτοῦ? |
τέλος
δέ,
ἐπείτε
λιπαρέειν
τὸν |
[2, 121] |
κελεύειν
τὴν
ταχίστην
ἐσδύντα
ἀποταμεῖν
|
αὐτοῦ |
τὴν
κεφαλήν,
ὅκως
μὴ
αὐτὸς |
[2, 129] |
κακῶν
ἄρξαι
τὴν
θυγατέρα
ἀποθανοῦσαν
|
αὐτοῦ, |
τὴν
μοῦνόν
οἱ
εἶναι
ἐν |
[2, 86] |
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν
κατειλίσσουσι
πᾶν
|
αὐτοῦ |
τὸ
σῶμα
σινδόνος
βυσσίνης
τελαμῶσι |
[2, 121] |
τὴν
δὲ
ὡς
ἤκουσε
ἅπτεσθαι
|
αὐτοῦ. |
τὸν
δὲ
φῶρα
ἐν
τῷ |
[2, 129] |
παρ?
ἑωυτοῦ
διδόντα
ἄλλα
ἀποπιμπλάναι
|
αὐτοῦ |
τὸν
θυμόν.
ἐόντι
δὲ
ἠπίῳ |
[2, 135] |
τὸν
Χῖοι
ἀνέθεσαν,
ἀντίον
δὲ
|
αὐτοῦ |
τοῦ
νηοῦ.
φιλέουσι
δέ
κως |
[2, 90] |
ὑπὸ
κροκοδείλου
ἁρπασθεὶς
ἢ
ὑπ?
|
αὐτοῦ |
τοῦ
ποταμοῦ
φαίνηται
τεθνεώς,
κατ? |
[2, 70] |
θηρευτὴς
πηλῷ
κατ?
ὦν
ἔπλασε
|
αὐτοῦ |
τοὺς
ὀφθαλμούς?
τοῦτο
δὲ
ποιήσας |
[2, 162] |
Αἰγυπτίους
ταῦτα
μὴ
ποιέειν,
λέγοντος
|
αὐτοῦ |
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ὄπισθε
στὰς |
[2, 47] |
θύουσι,
ἔστι
μὲν
λόγος
περὶ
|
αὐτοῦ |
ὑπ?
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
ἐμοὶ
μέντοι |
[2, 111] |
ἔλεγον
τὴν
βασιληίην
τὸν
παῖδα
|
αὐτοῦ |
Φερῶν,
τὸν
ἀποδέξασθαι
μὲν
οὐδεμίαν |
[2, 91] |
Δανάης
ἱρὸν
τετράγωνον,
πέριξ
δὲ
|
αὐτοῦ |
φοίνικες
πεφύκασι.
τὰ
δὲ
πρόπυλα |
[2, 127] |
ἐκδέξασθαι
τὴν
βασιληίην
τὸν
ἀδελφεὸν
|
αὐτοῦ |
Χεφρῆνα?
καὶ
τοῦτον
δὲ
τῷ |
[2, 47] |
δὲ
καὶ
Διονύσῳ
μούνοισι
τοῦ
|
αὐτοῦ |
χρόνου,
τῇ
αὐτῇ
πανσελήνῳ,
τοὺς) |
[2, 73] |
τοσόσδε
καὶ
τοιόσδε?
τὰ
μὲν
|
αὐτοῦ |
χρυσόκομα
τῶν
πτερῶν
τὰ
δὲ |
[2, 155] |
ἤδη,
καὶ
δὴ
λόγον
περὶ
|
αὐτοῦ |
ὡς
ἀξίου
ἐόντος
ποιήσομαι.
τὸ |
[2, 121] |
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα?
τοὺς
δὲ
|
αὐτοῦ |
ὥσπερ
εἶχον
κατακλιθέντας
πίνειν
διανοέεσθαι, |