Livre, Chapitre
[2, 47]	ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν	βὰς	ἐς τὸν ποταμόν· τοῦτο δὲ
[2, 103]	τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην	διαβὰς	τούς τε Σκύθας κατεστρέψατο καὶ
[2, 9]	ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος ἐς	Θήβας	ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων, στάδιοι
[2, 74]	λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ περὶ	Θήβας	ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες,
[2, 69]	περιέπουσι· οἱ δὲ περί τε	Θήβας	καὶ τὴν Μοίριος λίμνην οἰκέοντες
[2, 3]	Ἡφαίστου. καὶ δὴ καὶ ἐς	Θήβας	τε καὶ ἐς Ἡλίου πόλιν
[2, 116]	ἐπεὶ οὔ σφιν ἔρεξα τεληέσσας	ἑκατόμβας.	ἐν τούτοισι τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ
[2, 29]	λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα	ἀποβὰς	παρὰ τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι
[2, 127]	λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδας	ὑποβὰς	τῆς ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην
[2, 29]	χωρίον, αὖτις ἐς ἕτερον πλοῖον	ἐσβὰς	δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα
[2, 121]	ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν τάδε·	πάγας	προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ
[2, 158]	ἠῶ, καὶ ἔπειτα τείνει ἐς	διασφάγας,	φέρουσα ἀπὸ τοῦ ὄρεος πρὸς
[2, 175]	τοῦτο δὲ κολοσσοὺς μεγάλους καὶ	ἀνδρόσφιγγας	περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους τε ἄλλους
[2, 156]	ὦν ταύτῃ νηός τε Ἀπόλλωνος	μέγας	ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται,
[2, 155]	ἔνι, αὐτός τε τυγχάνει ἐὼν	μέγας	καὶ τὰ προπύλαια ἔχει ἐς
[2, 67]	οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς	στέγας,	ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι·
[2, 148]	τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς	στέγας	τε ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων
[2, 32]	ὡς οὐδεὶς αὐτοῦ οἶδε τὰς	πηγάς,	καὶ τὸν Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν
[2, 28]	ἐγένετο· τοῦ δὲ Νείλου τὰς	πηγὰς	οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων οὔτε
[2, 28]	δὲ Μῶφι· τὰς ὦν δὴ	πηγὰς	τοῦ Νείλου ἐούσας ἀβύσσους ἐκ
[2, 42]	μέν νυν πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι	αἶγας	θύουσι. θεοὺς γὰρ δὴ οὐ
[2, 46]	εὐμένεια εἴη. ~τὰς δὲ δὴ	αἶγας	καὶ τοὺς τράγους τῶνδε εἵνεκα
[2, 46]	λέγειν. σέβονται δὲ πάντας τοὺς	αἶγας	οἱ Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον τοὺς
[2, 2]	καὶ τὴν ὥρην ἐπαγινέειν σφι	αἶγας,	πλήσαντα δὲ γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι·
[2, 2]	τι καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε	Φρύγας	καλέοντας τὸν ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν
[2, 2]	καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς	Φρύγας	πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε μὲν
[2, 2]	γενοίατο πρῶτοι, ἀπὸ τούτου νομίζουσι	Φρύγας	προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν δὲ
[2, 77]	τεταριχευμένους. ὀρνίθων δὲ τούς τε	ὄρτυγας	καὶ τὰς νήσσας καὶ τὰ
[2, 58]	δὲ ἄρα καὶ πομπὰς καὶ	προσαγωγὰς	πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ
[2, 55]	Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες· δύο	πελειάδας	μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων
[2, 96]	πολλά, καὶ ἄγει ἔνια πολλὰς	χιλιάδας	ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ ὁ
[2, 124]	ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ κατὰ δέκα	μυριάδας	ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν τρίμηνον ἑκάστην.
[2, 45]	φασί, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς	μυριάδας	φονεῦσαι; καὶ περὶ μὲν τούτων
[2, 60]	πλὴν παιδίων, καὶ ἐς ἑβδομήκοντα	μυριάδας,	ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα
[2, 148]	καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς	παστάδας,	ἐς στέγας τε ἄλλας ἐκ
[2, 121]	τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τοὺς	παῖδας	εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο) τούτοισι
[2, 110]	καὶ τὴν γυναῖκα, τοὺς δὲ	παῖδας	ἐόντας τέσσερας εἴκοσι πηχέων ἕκαστον·
[2, 156]	Διονύσου καὶ Ἴσιος λέγουσι εἶναι	παῖδας,	Λητοῦν δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ
[2, 121]	τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς δὲ	παῖδας	οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι,
[2, 154]	πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ	παῖδας	παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα
[2, 107]	καλέσαντα καὶ πρὸς αὐτῷ τοὺς	παῖδας	περινῆσαι ἔξωθεν τὴν οἰκίην ὕλῃ,
[2, 182]	προσσχούσας, ὅτε ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου	παῖδας.	ταῦτα μὲν ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις,
[2, 32]	παρὰ σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων	παῖδας	ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα τε μηχανᾶσθαι
[2, 121]	λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς	παρηίδας,	ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ
[2, 97]	Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς τὰς	πυραμίδας	γίνεται ὁ πλόος· ἔστι δὲ
[2, 12]	ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ τὰς	πυραμίδας	δηλέεσθαι, καὶ ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου
[2, 128]	Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰς	πυραμίδας	καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος, ὃς τοῦτον
[2, 8]	λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ ἐς τὰς	πυραμίδας	κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν Μέμφι. ταύτῃ
[2, 136]	με κατονοσθῇς πρὸς τὰς λιθίνας	πυραμίδας·	προέχω γὰρ αὐτέων τοσοῦτον ὅσον
[2, 134]	τούτων τῶν βασιλέων τῶν τὰς	πυραμίδας	ταύτας ἦν λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν
[2, 101]	ὅσων ἐστὶ σταδίων ὕστερον δηλώσω,	πυραμίδας	τε ἐν αὐτῇ οἰκοδομῆσαι, τῶν
[2, 148]	δὲ δὴ λαβύρινθος καὶ τὰς	πυραμίδας	ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ) δυώδεκα μὲν
[2, 125]	τὰς μετεξέτεροι κρόσσας οἳ δὲ	βωμίδας	ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ πρῶτον ἐπείτε
[2, 147]	ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς	τυραννίδας	τὸν χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν
[2, 171]	Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ διδάξασαι τὰς	Πελασγιώτιδας	γυναῖκας· μετὰ δὲ ἐξαναστάσης πάσης
[2, 159]	ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς	Βραγχίδας	τὰς Μιλησίων. μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα
[2, 172]	οἱ δαιτυμόνες οἱ πάντες τοὺς	πόδας	ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽ ὦν
[2, 172]	ἐνεμέειν τε καὶ ἐνουρέειν καὶ	πόδας	ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ μεγάλως σέβεσθαι.
[2, 69]	καὶ ἀμφιδέας περὶ τοὺς ἐμπροσθίους	πόδας,	καὶ σιτία ἀποτακτὰ διδόντες καὶ
[2, 127]	δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα	πόδας	ὑποβὰς τῆς ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος,
[2, 127]	αὐτοῦ ἀμφότεραι, μάλιστα ἐς ἑκατὸν	πόδας	ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι δὲ ἔλεγον Χεφρῆνα
[2, 69]	ἐς τὰ ὦτα ἐνθέντες καὶ	ἀμφιδέας	περὶ τοὺς ἐμπροσθίους πόδας, καὶ
[2, 175]	Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων, τοὺς δὲ	ὑπερμεγάθεας	ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος πλόον καὶ
[2, 175]	δὲ κολοσσοὺς μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας	περιμήκεας	ἀνέθηκε, λίθους τε ἄλλους ἐς
[2, 108]	Ἡφαίστου τὸ ἱρόν, ἐόντας μεγάθεϊ	περιμήκεας,	οὗτοι ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες, καὶ
[2, 35]	τε καὶ πασέων. τρέφειν τοὺς	τοκέας	τοῖσι μὲν παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη
[2, 41]	γράφουσι, καὶ τὰς βοῦς τὰς	θηλέας	Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως σέβονται προβάτων
[2, 41]	βοῦς τρόπον τόνδε· τὰς μὲν	θηλέας	ἐς τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς
[2, 41]	πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι, τὰς δὲ	θηλέας	οὔ σφι ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ
[2, 136]	τὸν βασιλέα τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ	βασιλέας	γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι
[2, 147]	ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο δυώδεκα	βασιλέας,	δυώδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν.
[2, 142]	καὶ ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ	βασιλέας	ἑκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι
[2, 169]	τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου γενομένους	βασιλέας	ἔσω ἐν τῷ ἱρῷ. καὶ
[2, 152]	καὶ τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς	βασιλέας.	~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου πάσης ὁ
[2, 133]	δύο τοὺς πρὸ ἐκείνου γενομένους	βασιλέας	μαθεῖν τοῦτο, κεῖνον δὲ οὔ.
[2, 1]	Κύρου Καμβύσης Ἴωνας μὲν καὶ	Αἰολέας	ὡς δούλους πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε,
[2, 115]	συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὰς	νέας	αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ δὲ αὐτόν
[2, 142]	τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας	γενεὰς	ἀνθρώπων γενομένας, καὶ ἐν ταύτῃσι
[2, 91]	παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι τοὺς	συγγενέας	πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι
[2, 149]	τὸ ὓδωρ ἐς αὐτήν, εἴκοσι	μνέας.	~ἔλεγον δὲ οἱ ἐπιχώριοι καὶ
[2, 180]	ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι	μνέας.	~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις φιλότητά τε
[2, 151]	χαλκέην ὑπέσχε τε καὶ ἔσπενδε.	κυνέας	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες
[2, 142]	ἀνθρώπων γενομένας, καὶ ἐν ταύτῃσι	ἀρχιερέας	καὶ βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους γενομένους.
[2, 158]	τέσσερες, εὖρος δὲ ὠρύχθη ὥστε	τριήρεας	δύο πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας. ἦκται
[2, 118]	χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ μευ τοὺς	ἱρέας	εἰ μάταιον λόγον λέγουσι οἱ
[2, 113]	δὲ ταῦτα πρός τε τοὺς	ἱρέας	καὶ τὸν στόματος τούτου φύλακον,
[2, 139]	οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς	ἱρέας	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας
[2, 10]	θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων νήσων τὰς	ἡμισέας	ἤδη ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι δὲ
[2, 151]	ὁ ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι φιάλας	χρυσέας,	τῇσί περ ἐώθεσαν σπένδειν, ἁμαρτὼν
[2, 175]	λίθους τε ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν	ὑπερφυέας	τὸ μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ
[2, 141]	ἄτιμα ποιεῦντα ἐς αὐτούς, καί	σφεας	ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ
[2, 55]	ἐς Λιβύην τὴν δὲ παρὰ	σφέας	ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ
[2, 52]	ἀκηκόεσάν κω. θεοὺς δὲ προσωνόμασαν	σφέας	ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ
[2, 162]	πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν	σφέας	αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ καὶ
[2, 30]	ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι	σφέας	αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων βασιλέι, ὁ
[2, 16]	καὶ Λιβύην. τέταρτον γὰρ δή	σφεας	δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα,
[2, 55]	εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί	σφεας	ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ
[2, 35]	ἅμα τῷ οὐρανῷ τῷ κατὰ	σφέας	ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ τῷ ποταμῷ
[2, 15]	πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει	σφέας	ἐς διάπειραν τῶν παιδίων ἰέναι,
[2, 93]	τῇσι λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν	σφεας	ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι
[2, 30]	κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων καί	σφεας	θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα
[2, 124]	πάντα τὰ ἱρὰ πρῶτα μὲν	σφέας	θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ δὲ
[2, 91]	κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ	σφέας	καὶ ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας πάντας·
[2, 140]	Αἰθίοπος, ἐς τὴν δωρεὴν κελεύειν	σφέας	καὶ σποδὸν κομίζειν. ταύτην τὴν
[2, 45]	κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας	σφέας	καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι
[2, 152]	Ἴωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται καί	σφεας	μεγάλα ὑπισχνεύμενος πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ
[2, 29]	Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται δὲ ἐπεάν	σφεας	ὁ θεὸς οὗτος κελεύῃ διὰ
[2, 102]	ὡς δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο	σφέας·	ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως
[2, 54]	γυναικῶν τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν μὲν	σφέας	οὐ δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ
[2, 18]	ἐξεῖναι γεύεσθαι. ὁ δὲ θεός	σφεας	οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς
[2, 160]	ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν	σφέας	οὕτω τιθέντας παντὸς τοῦ δικαίου
[2, 144]	αἱ εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν	σφέας	πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν
[2, 148]	τοῖχος δὲ ἔξωθεν ὁ αὐτός	σφεας	περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ,
[2, 160]	Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα τὰ κατήκει	σφέας	ποιέειν περὶ τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι
[2, 32]	δένδρεα ἐν πεδίῳ πεφυκότα, καί	σφεας	προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ
[2, 4]	ἀγάλματα καὶ νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι	σφέας	πρώτους καὶ ζῷα ἐν λίθοισι
[2, 74]	ἱρῷ τοῦ Διός· τούτου γὰρ	σφέας	τοῦ θεοῦ φασι εἶναι ἱρούς.
[2, 30]	τῷ Αἰθιόπων βασιλέι, ὁ δὲ	σφέας	τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ διάφοροι
[2, 32]	ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ ἄγειν	σφέας·	φωνῆς δὲ οὔτε τι τῆς
[2, 13]	μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα	πήχεας	ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον ὁ ποταμός,
[2, 68]	δὲ γίνεται καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα	πήχεας	καὶ μέζων ἔτι. ἔχει δὲ
[2, 13]	ἔλθοι ὁ ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ	πήχεας	τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν
[2, 111]	μέγιστα δὴ τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα	πήχεας,	ὡς ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας, πνεύματος
[2, 75]	Αἰγύπτου, τὰς δὲ ἴβις τὰς	ὄρνιθας	ἀπαντώσας ἐς τὴν ἐσβολὴν ταύτης
[2, 75]	Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα τιμᾶν τὰς	ὄρνιθας	ταύτας. ~εἶδος δὲ τῆς μὲν
[2, 75]	δὲ εἶδον ὀστέα ὀφίων καὶ	ἀκάνθας	πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ
[2, 110]	ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ καὶ	Σκύθας,	Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι Σκύθας
[2, 110]	Σκύθας, Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι	Σκύθας	ἑλεῖν· οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι
[2, 167]	κρῖναι, ὁρέων καὶ Θρήικας καὶ	Σκύθας	καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ
[2, 103]	τὴν Εὐρώπην διαβὰς τούς τε	Σκύθας	κατεστρέψατο καὶ τοὺς Θρήικας. ἐς
[2, 8]	ὀρέων τῶν εἰρημένων τὸ μεταξὺ	πεδιὰς	μὲν γῆ, στάδιοι δὲ μάλιστα
[2, 108]	τούτου τοῦ χρόνου Αἴγυπτος ἐοῦσα	πεδιὰς	πᾶσα ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος γέγονε·
[2, 36]	ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς	ζειὰς	μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι τὸ μὲν
[2, 57]	φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ	πελειάς	γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν
[2, 54]	τοῦ Θηβαιέος Διὸς δύο γυναῖκας	ἱρείας	ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων,
[2, 113]	στόμα τοῦ Νείλου καὶ ἐς	Ταριχείας.	ἦν δὲ ἐπὶ τῆς ἠιόνος
[2, 37]	δὶς ἑκάστης νυκτός, ἄλλας τε	θρησκηίας	ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ.
[2, 159]	διώρυχος ὁ Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς	στρατηίας,	καὶ τριήρεες αἳ μὲν ἐπὶ
[2, 102]	ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως παρέλαβε τὰς	πόλιας,	τούτοισι δὲ ἐνέγραφε ἐν τῇσι
[2, 147]	μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι	ἐπιγαμίας	ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι,
[2, 53]	Ἕλλησι καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς	ἐπωνυμίας	δόντες καὶ τιμάς τε καὶ
[2, 4]	περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά τε θεῶν	ἐπωνυμίας	ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ
[2, 67]	πόλιν. τὰς δὲ ἄρκτους ἐούσας	σπανίας	καὶ τοὺς λύκους οὐ πολλῷ
[2, 32]	ἔρημος πάντων. εἶπαι ὦν τοὺς	νεηνίας	ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν ἡλίκων, ὕδασί
[2, 96]	οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν δὲ τὰς	ἁρμονίας	ἐν ὦν ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ.
[2, 121]	ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς	δεξιὰς	παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν
[2, 37]	νυκτός, ἄλλας τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι	μυρίας	ὡς εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι δὲ
[2, 177]	αὐτῇ γενέσθαι τὰς ἁπάσας τότε	δισμυρίας	τὰς οἰκεομένας. νόμον τε Αἰγυπτίοισι
[2, 182]	Σάμον τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ	διφασίας	ξυλίνας, αἳ ἐν τῷ νηῷ
[2, 17]	ἀπὸ ταύτης τῆς πόλιος σχίζεται	τριφασίας	ὁδούς. καὶ ἣ μὲν πρὸς
[2, 20]	ἔλεξαν περὶ τοῦ ὕδατος τούτου	τριφασίας	ὁδούς· τῶν τὰς μὲν δύο
[2, 20]	ἡ ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς	ἐτησίας	ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν τὸν
[2, 142]	μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ	τριηκοσίας	γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας, καὶ ἐν
[2, 129]	ἀνεῖναι πρὸς ἔργα τε καὶ	θυσίας,	δίκας δέ σφι πάντων βασιλέων
[2, 60]	τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες	θυσίας,	καὶ οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων
[2, 63]	ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν δὲ Παπρήμι	θυσίας	μὲν καὶ ἱρὰ κατά περ
[2, 63]	Ἡλίου τε πόλιν καὶ Βουτοῦν	θυσίας	μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν δὲ
[2, 149]	πυραμίδες, τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι πεντήκοντα	ὀργυιὰς	ἑκατέρη, καὶ τὸ κατ᾽ ὕδατος
[2, 131]	νῦν τὰς εἰκόνας αὐτέων εἶναι	πεπονθυίας	τά περ αἱ ζωαὶ ἔπαθον.
[2, 38]	οὐρῆς εἰ κατὰ φύσιν ἔχει	πεφυκυίας.	ἢν δὲ τούτων πάντων ᾖ
[2, 14]	Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες	αὔλακας	ἔχουσι πόνους οὔτε σκάλλοντες οὔτε
[2, 66]	οἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες	φυλακὰς	ἔχουσι τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι
[2, 72]	εἶναι, καὶ τῶν ὀρνίθων τοὺς	χηναλώπεκας.	~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος ὄρνις
[2, 148]	δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι	θήκας	αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν
[2, 124]	ὑπὸ γῆν οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο	θήκας	ἑωυτῷ ἐν νήσῳ, διώρυχα τοῦ
[2, 67]	τὰς δὲ μυγαλᾶς καὶ τοὺς	ἴρηκας	ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν πόλιν, τὰς
[2, 173]	ὦ βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ	προέστηκας,	ἐς τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων
[2, 60]	τὰς ἐν τῇ πόλι ταύτῃ	γυναῖκας,	αἳ δὲ ὀρχέονται, αἳ δὲ
[2, 54]	τοὺς Ἕλληνας· ταύτας δὲ τὰς	γυναῖκας	εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια
[2, 54]	ἱρέες τοῦ Θηβαιέος Διὸς δύο	γυναῖκας	ἱρείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ
[2, 56]	οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς	γυναῖκας	καὶ τὴν μὲν αὐτέων ἐς
[2, 171]	ἐξαγαγοῦσαι καὶ διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας	γυναῖκας·	μετὰ δὲ ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου
[2, 30]	αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ τέκνα καὶ	γυναῖκας.	οὗτοι ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο,
[2, 30]	οὐκ ἔα καὶ τέκνα καὶ	γυναῖκας.	τῶν δὲ τινὰ λέγεται δέξαντα
[2, 111]	πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν τὰς	γυναῖκας	τῶν ἐπειρήθη, πλὴν ἢ τῆς
[2, 89]	ὦν ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. ~τὰς δὲ	γυναῖκας	τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, ἐπεὰν τελευτήσωσι,
[2, 118]	κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν τε ἀδικημάτων	δίκας	αἰτέειν· τοὺς δὲ Τευκροὺς τὸν
[2, 129]	πρὸς ἔργα τε καὶ θυσίας,	δίκας	δέ σφι πάντων βασιλέων δικαιότατα
[2, 118]	καὶ οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὶ	δίκας	ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς ὁ Αἰγύπτιος
[2, 23]	λέξας ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον	ἀνενείκας	οὐκ ἔχει ἔλεγχον· οὐ γὰρ
[2, 103]	τε Σκύθας κατεστρέψατο καὶ τοὺς	Θρήικας.	ἐς τούτους δέ μοι δοκέει
[2, 167]	ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων καὶ	Θρήικας	καὶ Σκύθας καὶ Πέρσας καὶ
[2, 169]	μεγάλη καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε	φοίνικας	τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ τῇ
[2, 87]	σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς δὲ	σάρκας	τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ
[2, 60]	ἀπίκωνται ἐς τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι	μεγάλας	ἀνάγοντες θυσίας, καὶ οἶνος ἀμπέλινος
[2, 67]	οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς δὲ	μυγαλᾶς	καὶ τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς
[2, 151]	κατασπείσειν, ὁ ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι	φιάλας	χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν σπένδειν,
[2, 63]	ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι καρτερὴ γίνεται	κεφαλάς	τε συναράσσονται, καὶ ὡς ἐγὼ
[2, 36]	νόμος ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι τὰς	κεφαλὰς	τοὺς μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 39]	τραπέσθαι. κατὰ μέν νυν τὰς	κεφαλὰς	τῶν θυομένων κτηνέων καὶ τὴν
[2, 102]	περὶ τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν	στήλας	ἐνίστη ἐς τὰς χώρας διὰ
[2, 148]	τῶν παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς	ἄλλας	ἐκ τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ
[2, 148]	ἐς παστάδας, ἐς στέγας τε	ἄλλας	ἐκ τῶν παστάδων καὶ ἐς
[2, 41]	πόλιος πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι ἐς	ἄλλας	πόλις, ἀνορύξαντες δὲ τὰ ὀστέα
[2, 37]	ψυχρῷ καὶ δὶς ἑκάστης νυκτός,	ἄλλας	τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς
[2, 68]	τὸ στόμα αὐτοῦ καταπίνει τὰς	βδέλλας·	ὁ δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ
[2, 45]	δὴ φασί, κῶς φύσιν ἔχει	πολλὰς	μυριάδας φονεῦσαι; καὶ περὶ μὲν
[2, 96]	πλήθεϊ πολλά, καὶ ἄγει ἔνια	πολλὰς	χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ
[2, 148]	ἐκ τῶν παστάδων καὶ ἐς	αὐλὰς	ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ
[2, 63]	ἐν τῇ ἐσόδῳ, ἄλλοι τε	εὐχωλὰς	ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι
[2, 127]	τῇ αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα)	ὑποδείμας	δὲ τὸν πρῶτον δόμον λίθου
[2, 46]	θηλέων, καὶ τούτων οἱ αἰπόλοι	τιμὰς	μέζονας ἔχουσι· ἐκ δὲ τούτων
[2, 53]	θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας δόντες καὶ	τιμάς	τε καὶ τέχνας διελόντες καὶ
[2, 52]	τὰ πάντα πρήγματα καὶ πάσας	νομὰς	εἶχον. ἔπειτα δὲ χρόνου πολλοῦ
[2, 48]	ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι κατὰ	κώμας	γυναῖκες, νεῦον τὸ αἰδοῖον, οὐ
[2, 24]	ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ δεῖ μεμψάμενον	γνώμας	τὰς προκειμένας αὐτὸν περὶ τῶν
[2, 32]	τὸ μέγαθος ἴσους, χρῶμα δὲ	μέλανας.	παρὰ δὲ τὴν πόλιν ῥέειν
[2, 54]	δὲ τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς	ἱδρυσαμένας	τὰ μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι
[2, 55]	μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων	ἀναπταμένας	τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην
[2, 24]	δὲ δεῖ μεμψάμενον γνώμας τὰς	προκειμένας	αὐτὸν περὶ τῶν ἀφανέων γνώμην
[2, 87]	τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς	προκειμένας	ἡμέρας, τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι
[2, 177]	τὰς ἁπάσας τότε δισμυρίας τὰς	οἰκεομένας.	νόμον τε Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις
[2, 142]	τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων	γενομένας,	καὶ ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ
[2, 158]	ὥστε τριήρεας δύο πλέειν ὁμοῦ	ἐλαστρευμένας.	ἦκται δὲ ἀπὸ τοῦ Νείλου
[2, 41]	μέν νυν καθαροὺς βοῦς τοὺς	ἔρσενας	καὶ τοὺς μόσχους οἱ πάντες
[2, 41]	τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ	ἔρσενας	κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν τοῖσι προαστείοισι,
[2, 66]	θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ τοὺς	ἔρσενας·	οἳ δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι
[2, 38]	ἀντικατίσταται. ~τοὺς δὲ βοῦς τοὺς	ἔρσενας	τοῦ Ἐπάφου εἶναι νομίζουσι, καὶ
[2, 46]	οἱ Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον τοὺς	ἔρσενας	τῶν θηλέων, καὶ τούτων οἱ
[2, 66]	οὕτω δὴ ἀπικνέονται παρὰ τοὺς	ἔρσενας·	φιλότεκνον γὰρ τὸ θηρίον. πυρκαϊῆς
[2, 73]	κατ᾽ ὅ τι τοῦ ᾠοῦ	ἐκκοιλήνας	ἐνέθηκε τὸν πατέρα· ἐσκειμένου δὲ
[2, 14]	μοῦνον. ~καὶ ταῦτα μὲν ἐς	Ἕλληνας	Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται· φέρε
[2, 36]	μὲν φασὶ ἐπὶ δεξιὰ ποιέειν,	Ἕλληνας	δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι δὲ
[2, 13]	ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ	Ἕλληνας	ἔφασαν πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ ὡς
[2, 4]	ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ	Ἕλληνας	παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς τε
[2, 54]	πρηθεῖσαν τὴν δὲ ἐς τοὺς	Ἕλληνας·	ταύτας δὲ τὰς γυναῖκας εἶναι
[2, 16]	ἐστι ἡ γνώμη τῶν Ἰώνων,	Ἕλληνάς	τε καὶ αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι
[2, 51]	Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη τηνικαῦτα ἐς	Ἕλληνας	τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο ἐν
[2, 13]	κατά περ ἡ σφετέρη, ἔφασαν	Ἕλληνας	ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης κακῶς
[2, 149]	ἐς τὴν λίμνην, ἓξ δὲ	μῆνας	ἔξω ἐς τὸν Νεῖλον αὖτις·
[2, 4]	δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς δυώδεκα	μῆνας	ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν ἔτος πέντε
[2, 149]	ἣ δὲ τότε τοὺς ἓξ	μῆνας	ἐς τὸ βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽
[2, 149]	διώρυχα ἐσῆκται, καὶ ἓξ μὲν	μῆνας	ἔσω ῥέει ἐς τὴν λίμνην,
[2, 68]	φύσις ἐστὶ τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους	μῆνας	τέσσερας ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν δὲ
[2, 2]	τοῦτο τὸ ἔπος, οὕτω δὴ	σημήνας	τῷ δεσπότῃ ἤγαγε τὰ παιδία
[2, 55]	φασὶ αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας	μελαίνας	ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας
[2, 91]	ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα καὶ	χλαίνας	καὶ δέρματα. εἰρομένου δέ μευ
[2, 28]	ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ κατανοέειν,	δίνας	τινὰς ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ
[2, 111]	αἰχμὴν βαλεῖν ἐς μέσας τὰς	δίνας	τοῦ ποταμοῦ, μετὰ δὲ αὐτίκα
[2, 136]	μή με κατονοσθῇς πρὸς τὰς	λιθίνας	πυραμίδας· προέχω γὰρ αὐτέων τοσοῦτον
[2, 182]	τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας	ξυλίνας,	αἳ ἐν τῷ νηῷ τῷ
[2, 28]	ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ κατανοέειν, δίνας	τινὰς	ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην,
[2, 47]	πένητες αὐτῶν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου	σταιτίνας	πλάσαντες ὗς καὶ ὀπτήσαντες ταύτας
[2, 67]	οὐ πολλῷ τεῳ ἐόντας ἀλωπέκων	μέζονας	αὐτοῦ θάπτουσι τῇ ἂν εὑρεθέωσι
[2, 46]	καὶ τούτων οἱ αἰπόλοι τιμὰς	μέζονας	ἔχουσι· ἐκ δὲ τούτων ἕνα
[2, 131]	τὰς χεῖρας, καὶ νῦν τὰς	εἰκόνας	αὐτέων εἶναι πεπονθυίας τά περ
[2, 182]	Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ	εἰκόνας	ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην, τοῦτο δὲ
[2, 182]	δ᾽ ἐς Σάμον τῇ Ἥρῃ	εἰκόνας	ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας, αἳ ἐν
[2, 32]	σφι ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς, μετρίων	ἐλάσσονας	ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ ἄγειν σφέας·
[2, 86]	ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα·	πλεῦνας	δὲ τουτέων οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν.
[2, 67]	ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ	κύνας	ἐν τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι
[2, 63]	τε πόλιν καὶ Βουτοῦν θυσίας	μούνας	ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν δὲ Παπρήμι
[2, 66]	ἐνοικέοντες πάντες ξυρῶνται τὰς ὀφρύας	μούνας,	παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽ ἂν κύων,
[2, 63]	οἱ δὲ πολλοὶ αὐτῶν ξύλων	κορύνας	ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ ἐν
[2, 53]	δόντες καὶ τιμάς τε καὶ	τέχνας	διελόντες καὶ εἴδεα αὐτῶν σημήναντες.
[2, 167]	ἄλλων ἡγημένους πολιητέων τοὺς τὰς	τέχνας	μανθάνοντας καὶ τοὺς ἐκγόνους τούτων,
[2, 167]	ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς	χειροτέχνας.	~γέρεα δέ σφι ἦν τάδε
[2, 59]	ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ	συχνάς,	μάλιστα μὲν καὶ προθυμότατα ἐς
[2, 121]	τῶν ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς	ποδεῶνας	αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· ὡς δὲ
[2, 141]	ἀρουραίους κατὰ μὲν φαγεῖν τοὺς	φαρετρεῶνας	αὐτῶν κατὰ δὲ τὰ τόξα,
[2, 81]	γούνατος τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ	κιθῶνας	λινέους περὶ τὰ σκέλεα θυσανωτούς,
[2, 163]	περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς τε καὶ	Ἴωνας	ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν δέ
[2, 16]	Ἰώνων, Ἕλληνάς τε καὶ αὐτοὺς	Ἴωνας	ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ
[2, 1]	ἐὼν παῖς καὶ Κύρου Καμβύσης	Ἴωνας	μὲν καὶ Αἰολέας ὡς δούλους
[2, 152]	οὐ πολλοῦ διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε	Ἴωνάς	τε καὶ Κᾶρας ἄνδρας κατὰ
[2, 32]	φάναι ἐλθεῖν κοτε παρ᾽ αὐτὸν	Νασαμῶνας	ἄνδρας. τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο
[2, 32]	οὔτε τι τῆς ἐκείνων τοὺς	Νασαμῶνας	γινώσκειν οὔτε τοὺς ἄγοντας τῶν
[2, 32]	ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ τοὺς	Νασαμῶνας	καὶ εἰρωτωμένους εἴ τι ἔχουσι
[2, 33]	ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς	Νασαμῶνας,	ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ
[2, 181]	καλεομένην, ὦ γύναι, κατά με	ἐφάρμαξας,	καὶ ἔστι τοι οὐδεμία μηχανὴ
[2, 48]	δορπίῃ χοῖρον πρὸ τῶν θυρέων	σφάξας	ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον
[2, 23]	~ὁ δὲ περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ	λέξας	ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας
[2, 99]	πᾶν ἔτος· εἰ γὰρ ἐθελήσει	ῥήξας	ὑπερβῆναι ὁ ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος
[2, 161]	ἐπ᾽ ἔτεα πέντε καὶ εἴκοσι	ἄρξας,	ἐν τοῖσι ἐπί τε Σιδῶνα
[2, 159]	δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ πάντα	ἄρξας,	τελευτᾷ, τῷ παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς
[2, 95]	ἀντὶ τῶν πύργων ἄλλα μεμηχάνηται·	πᾶς	ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον ἔκτηται, τῷ
[2, 112]	δὲ ὁ χῶρος οὗτος ὁ	συνάπας	Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι δὲ ἐν
[2, 119]	καὶ ἀναπλώσας ἐς τὴν Μέμφιν,	εἴπας	τὴν ἀληθείην τῶν πρηγμάτων, καὶ
[2, 58]	ἀπιγμένη. πανηγύρις δὲ ἄρα καὶ	πομπὰς	καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι
[2, 30]	τούτων δὲ ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς	Αἰθίοπας	ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες
[2, 137]	ἐλάσαι ἐπ᾽ Αἴγυπτον χειρὶ πολλῇ	Αἰθίοπάς	τε καὶ Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων
[2, 30]	Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων ἐς τοὺς	Αἰθίοπας	τούτους δι᾽ αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ
[2, 95]	βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς δὲ τοὺς	κώνωπας	ἀφθόνους ἐόντας τάδε σφι ἐστὶ
[2, 152]	ἀναγκαίη κατέλαβε Ἴωνάς τε καὶ	Κᾶρας	ἄνδρας κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι
[2, 163]	Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ περὶ ἑωυτὸν	Κᾶράς	τε καὶ Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους
[2, 146]	ἄν τις καὶ τούτους ἄλλους	ἄνδρας	γενομένους ἔχειν τὰ ἐκείνων οὐνόματα
[2, 163]	ἑωυτὸν Κᾶράς τε καὶ Ἴωνας	ἄνδρας	ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν δέ οἱ
[2, 152]	ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ	ἄνδρας	ἥξειν ἐπικούρους. χρόνου δὲ οὐ
[2, 152]	κατέλαβε Ἴωνάς τε καὶ Κᾶρας	ἄνδρας	κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς
[2, 32]	καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ σφι ἐπελθεῖν	ἄνδρας	μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας
[2, 152]	ὡς οὐκ ἰδὼν πρότερον χαλκῷ	ἄνδρας	ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι
[2, 32]	ἐλθεῖν κοτε παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας	ἄνδρας.	τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο ἐστὶ
[2, 41]	ἕκαστοι ἐν τοῖσι προαστείοισι, τὸ	κέρας	τὸ ἕτερον ἢ καὶ ἀμφότερα
[2, 86]	δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες	ἡμέρας	ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ τουτέων οὐκ
[2, 77]	ζόης τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς	ἡμέρας	ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι
[2, 88]	τὴν κοιλίην ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα	ἡμέρας	καὶ ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν
[2, 4]	ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν ἔτος πέντε	ἡμέρας	πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ, καί σφι
[2, 19]	τῶν θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν	ἡμέρας,	πελάσας δὲ ἐς τὸν ἀριθμὸν
[2, 29]	ἐς ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα	ἡμέρας	πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα ἥξεις ἐς
[2, 29]	δὲ χωρίον τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽	ἡμέρας	τέσσερας πλόος, σκολιὸς δὲ ταύτῃ
[2, 87]	ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς προκειμένας	ἡμέρας,	τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ
[2, 110]	γυναῖκα, τοὺς δὲ παῖδας ἐόντας	τέσσερας	εἴκοσι πηχέων ἕκαστον· τῶν δὴ
[2, 68]	ἐστὶ τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας	τέσσερας	ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν δὲ τετράπουν
[2, 29]	χωρίον τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας	τέσσερας	πλόος, σκολιὸς δὲ ταύτῃ κατά
[2, 46]	τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο τὸ	τέρας·	γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο
[2, 182]	τῆς Ἀθηναίης λέγεται τὰς Δαναοῦ	θυγατέρας	ἱδρύσασθαι προσσχούσας, ὅτε ἀπεδίδρησκον τοὺς
[2, 87]	φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν τοὺς	κλυστῆρας	πλήσωνται τοῦ ἀπὸ κέδρου ἀλείφατος
[2, 56]	ἀληθέως οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς	ἱρὰς	γυναῖκας καὶ τὴν μὲν αὐτέων
[2, 72]	ἐνύδριες ἐν τῷ ποταμῷ, τὰς	ἱρὰς	ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι δὲ καὶ
[2, 67]	δὲ οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς	ἱρὰς	στέγας, ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν
[2, 162]	ἔτυχε γὰρ ἐπ᾽ ἵππου κατήμενος,	ἐπαείρας	ἀπεματάισε, καὶ τοῦτό μιν ἐκέλευε
[2, 14]	ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε	σπείρας	ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει
[2, 131]	ὡρῶμεν ὅτι ὑπὸ χρόνου τὰς	χεῖρας	ἀποβεβλήκασι, αἳ ἐν ποσὶ αὐτέων
[2, 131]	θυγατέρα τῷ πατρὶ ἀπέταμε τὰς	χεῖρας,	καὶ νῦν τὰς εἰκόνας αὐτέων
[2, 60]	καὶ ἄνδρες ἀείδουσι καὶ τὰς	χεῖρας	κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ πλέοντες κατά
[2, 2]	προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς	χεῖρας.	τὰ μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσας
[2, 131]	δὴ καὶ τὰ περὶ τὰς	χεῖρας	τῶν κολοσσῶν· ταύτας γὰρ ὦν
[2, 147]	διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα	μοίρας	δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας
[2, 103]	δὴ αὐτοῦ κατέλιπε τῆς χώρης	οἰκήτορας,	εἴτε τῶν τινες στρατιωτέων τῇ
[2, 19]	εἰδέναι ἱστόρεον καὶ ὅ τι	αὔρας	ἀποπνεούσας μοῦνος ποταμῶν πάντων οὐ
[2, 14]	ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς	ἀρούρας,	ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε
[2, 141]	βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα	ἀρούρας.	μετὰ δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν
[2, 111]	ὀκτωκαίδεκα πήχεας, ὡς ὑπερέβαλε τὰς	ἀρούρας,	πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης ὁ ποταμὸς
[2, 141]	αὐτούς, καί σφεας ἀπελέσθαι τὰς	ἀρούρας·	τοῖσι ἐπὶ τῶν προτέρων βασιλέων
[2, 14]	οἷός τ᾽ ἔσται ἐς τὰς	ἀρούρας	ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ δὴ νῦν
[2, 28]	κατανοέειν, δίνας τινὰς ταύτῃ ἐούσας	ἰσχυρὰς	καὶ παλιρροίην, οἷα δὲ ἐμβάλλοντος
[2, 102]	μὲν στήλας ἐνίστη ἐς τὰς	χώρας	διὰ γραμμάτων λεγούσας τό τε
[2, 107]	ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων τῶν τὰς	χώρας	κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ ἱρέες, ἐπείτε
[2, 108]	ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο τῶν τὰς	χώρας	κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν τάδε ἐχρήσατο·
[2, 106]	στῆλαι τὰς ἵστα κατὰ τὰς	χώρας	ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις, αἱ
[2, 19]	θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας,	πελάσας	δὲ ἐς τὸν ἀριθμὸν τουτέων
[2, 38]	εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν σημαντρίδα	ἐπιπλάσας	ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον, καὶ οὕτω
[2, 52]	θέντες τὰ πάντα πρήγματα καὶ	πάσας	νομὰς εἶχον. ἔπειτα δὲ χρόνου
[2, 108]	τὰς νῦν ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ	πάσας	οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν τε
[2, 111]	βῶλος· ἐς ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι	πάσας	σὺν αὐτῇ τῇ πόλι· τῆς
[2, 77]	νομίζοντες ἀπὸ τῶν τρεφόντων σιτίων	πάσας	τὰς νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι γίνεσθαι.
[2, 121]	ἀνθρώπου, τέλος δὲ διανέμοντα ἐς	πάσας	τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε
[2, 143]	διὰ πασέων, ἕως οὗ ἀπέδεξαν	ἁπάσας	αὐτάς. Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν
[2, 177]	πόλις ἐν αὐτῇ γενέσθαι τὰς	ἁπάσας	τότε δισμυρίας τὰς οἰκεομένας. νόμον
[2, 172]	τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον,	συγκαλέσας	Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ
[2, 111]	χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν ἐς	μέσας	τὰς δίνας τοῦ ποταμοῦ, μετὰ
[2, 139]	ταύτην τοὺς θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα	ἀσεβήσας	περὶ τὰ ἱρὰ κακόν τι
[2, 70]	εὐπετέως τὰ λοιπὰ χειροῦται, μὴ	ποιήσας	δὲ τοῦτο σὺν πόνῳ. ~οἱ
[2, 70]	αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς· τοῦτο δὲ	ποιήσας	κάρτα εὐπετέως τὰ λοιπὰ χειροῦται,
[2, 176]	Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ ὁ	ἐξοικοδομήσας,	ἐὸν μέγα τε καὶ ἀξιοθεητότατον.
[2, 181]	δὲ καὶ γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽	ἐπιθυμήσας	Ἑλληνίδος γυναικὸς εἴτε καὶ ἄλλως
[2, 14]	ἄμητον τὸ ἀπὸ τούτου μένει,	ἀποδινήσας	δὲ τῇσι ὑσὶ τὸν σῖτον
[2, 104]	γὰρ ἐόντες οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι,	νοήσας	δὲ πρότερον αὐτὸς ἢ ἀκούσας
[2, 114]	ἐξεργασμένος· ξείνου γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ	ἐξαπατήσας	τὴν γυναῖκα αὐτήν τε ταύτην
[2, 153]	τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς βασιλέας.	~κρατήσας	δὲ Αἰγύπτου πάσης ὁ Ψαμμήτιχος
[2, 154]	δὴ χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις	ἐξαναστήσας	ἐνθεῦτεν κατοίκισε ἐς Μέμφιν, φυλακὴν
[2, 177]	Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις ἐστὶ ὁ	καταστήσας,	ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου τῷ νομάρχῃ
[2, 108]	λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ πατρί.	~νοστήσας	δὲ ὁ Σέσωστρις ἐς τὴν
[2, 7]	τῶν ὁδῶν τουτέων τὸ μὴ	ἴσας	μῆκος εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα
[2, 115]	ἀλλὰ καὶ οἰκία τοῦ ξείνου	κεραΐσας	ἥκεις. νῦν ὦν ἐπειδὴ περὶ
[2, 14]	αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς ἀρούρας,	ἄρσας	δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε σπείρας
[2, 167]	καὶ Θρήικας καὶ Σκύθας καὶ	Πέρσας	καὶ Λυδοὺς καὶ σχεδὸν πάντας
[2, 116]	ἔσχον, ἐπεὶ οὔ σφιν ἔρεξα	τεληέσσας	ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι τοῖσι ἔπεσι
[2, 77]	τούς τε ὄρτυγας καὶ τὰς	νήσσας	καὶ τὰ μικρὰ τῶν ὀρνίθων
[2, 125]	πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς μετεξέτεροι	κρόσσας	οἳ δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην
[2, 2]	πολλὰ καὶ ὡς γυναικῶν τὰς	γλώσσας	ὁ Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν δίαιταν
[2, 65]	τὰ δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν	ἐπιψαύσας,	ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος δὲ
[2, 2]	πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος	βασιλεύσας	ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες γενοίατο πρῶτοι,
[2, 121]	σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους	καταμεθύσας	καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν
[2, 25]	γὰρ ἐπ᾽ ἑωυτὸν τὸ ὕδωρ,	ἑλκύσας	δὲ ἀπωθέει ἐς τὰ ἄνω
[2, 121]	ὅκως τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ	καταλύσας	κομιεῖ· εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει,
[2, 102]	ἐς τὰς χώρας διὰ γραμμάτων	λεγούσας	τό τε ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ
[2, 28]	ὦν δὴ πηγὰς τοῦ Νείλου	ἐούσας	ἀβύσσους ἐκ τοῦ μέσου τῶν
[2, 108]	καὶ τὰς διώρυχας τὰς νῦν	ἐούσας	ἐν Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι
[2, 28]	ἐμὲ κατανοέειν, δίνας τινὰς ταύτῃ	ἐούσας	ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην, οἷα δὲ
[2, 106]	τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς ὥρων	ἐούσας	καὶ τὰ γράμματα τὰ εἰρημένα
[2, 67]	Ἑρμέω πόλιν. τὰς δὲ ἄρκτους	ἐούσας	σπανίας καὶ τοὺς λύκους οὐ
[2, 19]	ἱστόρεον καὶ ὅ τι αὔρας	ἀποπνεούσας	μοῦνος ποταμῶν πάντων οὐ παρέχεται.
[2, 104]	νοήσας δὲ πρότερον αὐτὸς ἢ	ἀκούσας	ἄλλων λέγω. ὡς δέ μοι
[2, 2]	κελεύσαντος ἐς ὄψιν τὴν ἐκείνου.	ἀκούσας	δὲ καὶ αὐτὸς ὁ Ψαμμήτιχος
[2, 115]	ὅ τι κοτὲ καὶ λέξει”	~ἀκούσας	δὲ ταῦτα ὁ Θῶνις συλλαμβάνει
[2, 114]	φύλακον, τῷ οὔνομα ἦν Θῶνις.	~ἀκούσας	δὲ τούτων ὁ Θῶνις πέμπει
[2, 52]	ὡς ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ οἶδα	ἀκούσας,	ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽ οὔνομα ἐποιεῦντο
[2, 2]	χεῖρας. τὰ μὲν δὴ πρῶτα	ἀκούσας	ἥσυχος ἦν ὁ ποιμήν· ὡς
[2, 70]	ἔχων δέλφακα ζωὴν ταύτην τύπτει.	ἐπακούσας	δὲ τῆς φωνῆς ὁ κροκόδειλος
[2, 182]	λέγεται τὰς Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι	προσσχούσας,	ὅτε ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου παῖδας.
[2, 38]	καὶ ὑπτίου, καὶ τὴν γλῶσσαν	ἐξειρύσας,	εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων,
[2, 116]	ἑκὼν: ἐς ὅ) μετῆκε αὐτόν,	δηλώσας	ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν
[2, 119]	Μενέλεως ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ	ἀναπλώσας	ἐς τὴν Μέμφιν, εἴπας τὴν
[2, 29]	πέριξ νομάδες Αἰθίοπες νέμονται· τὴν	διεκπλώσας	ἐς τοῦ Νείλου τὸ ῥέεθρον
[2, 115]	ταῦτά τοι οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽	ἀναπτερώσας	αὐτὴν οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας. καὶ
[2, 75]	τὰς δὲ ἴβις τὰς ὄρνιθας	ἀπαντώσας	ἐς τὴν ἐσβολὴν ταύτης τῆς
[2, 140]	ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα νῆσον	χώσας	σποδῷ τε καὶ γῇ οἴκεε.
[2, 177]	καὶ πόλις ἐν αὐτῇ γενέσθαι	τὰς	ἁπάσας τότε δισμυρίας τὰς οἰκεομένας.
[2, 96]	δὲ οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν δὲ	τὰς	ἁρμονίας ἐν ὦν ἐπάκτωσαν τῇ
[2, 14]	ὁ ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ	τὰς	ἀρούρας, ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω,
[2, 111]	ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας, ὡς ὑπερέβαλε	τὰς	ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης ὁ
[2, 141]	ἐς αὐτούς, καί σφεας ἀπελέσθαι	τὰς	ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ τῶν προτέρων
[2, 14]	ποταμὸς οἷός τ᾽ ἔσται ἐς	τὰς	ἀρούρας ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ δὴ
[2, 116]	πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν Σιδονίων,	τὰς	αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν,
[2, 68]	ἐς τὸ στόμα αὐτοῦ καταπίνει	τὰς	βδέλλας· ὁ δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται
[2, 41]	Ἕλληνες τὴν Ἰοῦν γράφουσι, καὶ	τὰς	βοῦς τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες
[2, 2]	μάταια πολλὰ καὶ ὡς γυναικῶν	τὰς	γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν
[2, 54]	ἐς τοὺς Ἕλληνας· ταύτας δὲ	τὰς	γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ
[2, 111]	πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν	τὰς	γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη, πλὴν ἢ
[2, 182]	Λίνδῳ τὸ τῆς Ἀθηναίης λέγεται	τὰς	Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας, ὅτε
[2, 67]	δὲ ἴβις ἐς Ἑρμέω πόλιν.	τὰς	δὲ ἄρκτους ἐούσας σπανίας καὶ
[2, 89]	ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι.	~τὰς	δὲ γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν,
[2, 46]	παρὰ τῶν ἡρώων εὐμένεια εἴη.	~τὰς	δὲ δὴ αἶγας καὶ τοὺς
[2, 41]	μόσχους οἱ πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι,	τὰς	δὲ θηλέας οὔ σφι ἔξεστι
[2, 67]	ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν πόλιν,	τὰς	δὲ ἴβις ἐς Ἑρμέω πόλιν.
[2, 75]	τῆς Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου,	τὰς	δὲ ἴβις τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας
[2, 67]	ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι·	τὰς	δὲ κύνας ἐν τῇ ἑωυτῶν
[2, 67]	τῇσι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται.	τὰς	δὲ μυγαλᾶς καὶ τοὺς ἴρηκας
[2, 87]	καὶ τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει·	τὰς	δὲ σάρκας τὸ λίτρον κατατήκει,
[2, 121]	φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι	τὰς	δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν
[2, 111]	λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν ἐς μέσας	τὰς	δίνας τοῦ ποταμοῦ, μετὰ δὲ
[2, 137]	γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν ὑπὸ τῶν	τὰς	διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος,
[2, 108]	οὗτοι ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες, καὶ	τὰς	διώρυχας τὰς νῦν ἐούσας ἐν
[2, 88]	συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι	τὰς	ἑβδομήκοντα ἡμέρας καὶ ἔπειτα ἀπ᾽
[2, 131]	ἀπέταμε τὰς χεῖρας, καὶ νῦν	τὰς	εἰκόνας αὐτέων εἶναι πεπονθυίας τά
[2, 8]	αἱ ἐς τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι	τὰς	ἐν Μέμφι. ταύτῃ μὲν λῆγον
[2, 60]	εἴρηκα, αἳ δὲ τωθάζουσι βοῶσαι	τὰς	ἐν τῇ πόλι ταύτῃ γυναῖκας,
[2, 124]	πυραμίδες, τῶν ὑπὸ γῆν οἰκημάτων,	τὰς	ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ ἐν νήσῳ,
[2, 53]	θεογονίην Ἕλλησι καὶ τοῖσι θεοῖσι	τὰς	ἐπωνυμίας δόντες καὶ τιμάς τε
[2, 36]	ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία,	τὰς	ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι τὸ
[2, 10]	ἐς θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων νήσων	τὰς	ἡμισέας ἤδη ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι
[2, 41]	Ἰοῦν γράφουσι, καὶ τὰς βοῦς	τὰς	θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως σέβονται
[2, 54]	ταύτας δὲ τὰς γυναῖκας εἶναι	τὰς	ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια πρώτας ἐν
[2, 56]	εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον	τὰς	ἱρὰς γυναῖκας καὶ τὴν μὲν
[2, 72]	καὶ ἐνύδριες ἐν τῷ ποταμῷ,	τὰς	ἱρὰς ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι δὲ
[2, 106]	καλέεται Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ στῆλαι	τὰς	ἵστα κατὰ τὰς χώρας ὁ
[2, 36]	ἀνθρώποισι νόμος ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι	τὰς	κεφαλὰς τοὺς μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι
[2, 39]	ταύτην τραπέσθαι. κατὰ μέν νυν	τὰς	κεφαλὰς τῶν θυομένων κτηνέων καὶ
[2, 28]	εἶναι δύο ὄρεα ἐς ὀξὺ	τὰς	κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ Συήνης τε
[2, 136]	ἐστί. μή με κατονοσθῇς πρὸς	τὰς	λιθίνας πυραμίδας· προέχω γὰρ αὐτέων
[2, 20]	ὕδατος τούτου τριφασίας ὁδούς· τῶν	τὰς	μὲν δύο τῶν ὁδῶν οὐδ᾽
[2, 41]	τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον τόνδε·	τὰς	μὲν θηλέας ἐς τὸν ποταμὸν
[2, 125]	αὕτη ἡ πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον,	τὰς	μετεξέτεροι κρόσσας οἳ δὲ βωμίδας
[2, 159]	τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς Βραγχίδας	τὰς	Μιλησίων. μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα
[2, 115]	Θῶνις συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον καὶ	τὰς	νέας αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ δὲ
[2, 77]	δὲ τούς τε ὄρτυγας καὶ	τὰς	νήσσας καὶ τὰ μικρὰ τῶν
[2, 77]	ἀπὸ τῶν τρεφόντων σιτίων πάσας	τὰς	νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι γίνεσθαι. εἰσὶ
[2, 44]	ἣ δὲ σμαράγδου λίθου λάμποντος	τὰς	νύκτας μέγαθος. ἐς λόγους δὲ
[2, 108]	οἱ ἑλκύσαντες, καὶ τὰς διώρυχας	τὰς	νῦν ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ πάσας
[2, 177]	γενέσθαι τὰς ἁπάσας τότε δισμυρίας	τὰς	οἰκεομένας. νόμον τε Αἰγυπτίοισι τόνδε
[2, 75]	ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς δὲ ἴβις	τὰς	ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς τὴν ἐσβολὴν
[2, 75]	καὶ Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα τιμᾶν	τὰς	ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος δὲ τῆς
[2, 66]	αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες πάντες ξυρῶνται	τὰς	ὀφρύας μούνας, παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽
[2, 171]	ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ διδάξασαι	τὰς	Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ δὲ ἐξαναστάσης
[2, 32]	Νείλου, ὡς οὐδεὶς αὐτοῦ οἶδε	τὰς	πηγάς, καὶ τὸν Ἐτέαρχον φάναι
[2, 28]	ἀρχὴν ἐγένετο· τοῦ δὲ Νείλου	τὰς	πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων
[2, 102]	δὲ ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως παρέλαβε	τὰς	πόλιας, τούτοισι δὲ ἐνέγραφε ἐν
[2, 108]	μὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ ἔκτηντο	τὰς	πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι, ὅκως
[2, 180]	πλανώμενοι δὲ οἱ Δελφοὶ περὶ	τὰς	πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ τοῦτο
[2, 121]	τέλος δὲ διανέμοντα ἐς πάσας	τὰς	πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα
[2, 24]	~εἰ δὲ δεῖ μεμψάμενον γνώμας	τὰς	προκειμένας αὐτὸν περὶ τῶν ἀφανέων
[2, 87]	κλύσμα τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι	τὰς	προκειμένας ἡμέρας, τῇ δὲ τελευταίῃ
[2, 109]	τετράγωνον διδόντα, καὶ ἀπὸ τούτου	τὰς	προσόδους ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν ἐπιτελέειν
[2, 97]	ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς	τὰς	πυραμίδας γίνεται ὁ πλόος· ἔστι
[2, 12]	καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ	τὰς	πυραμίδας δηλέεσθαι, καὶ ψάμμον μοῦνον
[2, 128]	θέλουσι Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ	τὰς	πυραμίδας καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος, ὃς
[2, 8]	αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ ἐς	τὰς	πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν Μέμφι.
[2, 134]	ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων τῶν	τὰς	πυραμίδας ταύτας ἦν λιπομένων Ροδῶπις,
[2, 148]	ὁ δὲ δὴ λαβύρινθος καὶ	τὰς	πυραμίδας ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ) δυώδεκα
[2, 36]	θανάτους ἀνιεῖσι τὰς τρίχας αὔξεσθαι	τάς	τε ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ
[2, 167]	τῶν ἄλλων ἡγημένους πολιητέων τοὺς	τὰς	τέχνας μανθάνοντας καὶ τοὺς ἐκγόνους
[2, 36]	δὲ ὑπὸ τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι	τὰς	τρίχας αὔξεσθαι τάς τε ἐν
[2, 38]	λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ δὲ καὶ	τὰς	τρίχας τῆς οὐρῆς εἰ κατὰ
[2, 65]	κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς ἀργύριον	τὰς	τρίχας· τὸ δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ,
[2, 147]	κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς	τὰς	τυραννίδας τὸν χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα
[2, 131]	ἡμεῖς ὡρῶμεν ὅτι ὑπὸ χρόνου	τὰς	χεῖρας ἀποβεβλήκασι, αἳ ἐν ποσὶ
[2, 131]	τὴν θυγατέρα τῷ πατρὶ ἀπέταμε	τὰς	χεῖρας, καὶ νῦν τὰς εἰκόνας
[2, 60]	γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἀείδουσι καὶ	τὰς	χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ πλέοντες
[2, 2]	ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα	τὰς	χεῖρας. τὰ μὲν δὴ πρῶτα
[2, 131]	καὶ δὴ καὶ τὰ περὶ	τὰς	χεῖρας τῶν κολοσσῶν· ταύτας γὰρ
[2, 102]	τούτοισι μὲν στήλας ἐνίστη ἐς	τὰς	χώρας διὰ γραμμάτων λεγούσας τό
[2, 107]	πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων τῶν	τὰς	χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ ἱρέες,
[2, 108]	μὲν ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο τῶν	τὰς	χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν τάδε
[2, 106]	δὲ στῆλαι τὰς ἵστα κατὰ	τὰς	χώρας ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις,
[2, 28]	μὲν Κρῶφι τῷ δὲ Μῶφι·	τὰς	ὦν δὴ πηγὰς τοῦ Νείλου
[2, 178]	ἐστὶ τοῦτο τὸ τέμενος, καὶ	προστάτας	τοῦ ἐμπορίου αὗται αἱ πόλιες
[2, 115]	χρήματα, πρὸς δὲ καὶ τοὺς	ἱκέτας.	ἀνακομισθέντων δὲ πάντων, εἰρώτα τὸν
[2, 129]	ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς	πολιήτας	καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν
[2, 33]	ἐς τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους,	γόητας	εἶναι ἅπαντας. τὸν δὲ δὴ
[2, 91]	Δαναὸν καὶ τὸν Λυγκέα ἐόντας	Χεμμίτας	ἐκπλῶσαι ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ
[2, 141]	οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους δὲ καὶ	χειρώνακτας	καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι
[2, 44]	δὲ σμαράγδου λίθου λάμποντος τὰς	νύκτας	μέγαθος. ἐς λόγους δὲ ἐλθὼν
[2, 152]	ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον,	ἐκβάντας	δὲ ἐς γῆν καὶ ὁπλισθέντας
[2, 121]	ἀντίους δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε	ἀνδριάντας	δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε
[2, 110]	δὲ ἐλίπετο πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου	ἀνδριάντας	λιθίνους, δύο μὲν τριήκοντα πηχέων,
[2, 90]	ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ	περιστείλαντας	ὡς κάλλιστα θάψαι ἐν ἱρῇσι
[2, 152]	πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς	διώξαντας.	πέμψαντι δέ οἱ ἐς Βουτοῦν
[2, 169]	τοὺς ἐπικούρους καὶ ὁ Ἄμασις	πάντας	Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν πόλιν,
[2, 124]	μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν	πάντας	Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι
[2, 3]	τὰ οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον, νομίζων	πάντας	ἀνθρώπους ἴσον περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι·
[2, 32]	ἀπικέσθαι ἐς πόλιν ἐν τῇ	πάντας	εἶναι τοῖσι ἄγουσι τὸ μέγαθος
[2, 91]	σφέας καὶ ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας	πάντας·	ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς
[2, 144]	εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας	πάντας	ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους.
[2, 139]	ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα	πάντας	μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ τὴν
[2, 158]	βαρβάρῳ αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ	πάντας	οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς μὴ
[2, 45]	βωμῷ κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον	πάντας	σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν
[2, 121]	ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον	πάντας	τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν
[2, 46]	ἥδιον ἐστὶ λέγειν. σέβονται δὲ	πάντας	τοὺς αἶγας οἱ Μενδήσιοι, καὶ
[2, 167]	Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ σχεδὸν	πάντας	τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων
[2, 169]	ἀριστερῆς χειρός. ἔθαψαν δὲ Σαῖται	πάντας	τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου γενομένους
[2, 175]	προπύλαια θωμάσια οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν	πάντας	ὑπερβαλόμενος τῷ τε ὕψεϊ καὶ
[2, 33]	οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας εἶναι	ἅπαντας.	τὸν δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον
[2, 29]	ταύτῃ ὦν δεῖ τὸ πλοῖον	διαδήσαντας	ἀμφοτέρωθεν κατά περ βοῦν πορεύεσθαι·
[2, 30]	ὦν δὴ Αἰγυπτίους τρία ἔτεα	φρουρήσαντας	ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς φρουρῆς· οἳ
[2, 90]	ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ	ταριχεύσαντας	αὐτὸν καὶ περιστείλαντας ὡς κάλλιστα
[2, 151]	τὰ ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι	ψιλώσαντας	τὰ πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ
[2, 152]	καὶ Κᾶρας ἄνδρας κατὰ ληίην	ἐκπλώσαντας	ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ
[2, 121]	χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ	κρατηθέντας	ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα
[2, 121]	τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον	κατακλιθέντας	πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν
[2, 160]	δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας οὕτω	τιθέντας	παντὸς τοῦ δικαίου ἡμαρτηκέναι. οὐδεμίαν
[2, 152]	ἐκβάντας δὲ ἐς γῆν καὶ	ὁπλισθέντας	χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων
[2, 152]	οὐκ ἰδὼν πρότερον χαλκῷ ἄνδρας	ὁπλισθέντας,	ὡς χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ
[2, 108]	τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ βασιλέος	κομισθέντας	ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρόν,
[2, 13]	περ ἡ σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας	ψευσθέντας	κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης κακῶς πεινήσειν.
[2, 141]	ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι	ἐπιχυθέντας	νυκτὸς μῦς ἀρουραίους κατὰ μὲν
[2, 124]	ἕλκειν λίθους μέχρι τοῦ Νείλου·	διαπεραιωθέντας	δὲ τὸν ποταμὸν πλοίοισι τοὺς
[2, 32]	ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα τε μηχανᾶσθαι	ἀνδρωθέντας	περισσὰ καὶ δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι
[2, 32]	ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν,	λαβόντας	δὲ ἄγειν σφέας· φωνῆς δὲ
[2, 121]	ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον,	συλλαβόντας	ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ
[2, 140]	ὅκως γάρ οἱ φοιτᾶν σῖτον	ἄγοντας	Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι, σιγῇ
[2, 32]	τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε τοὺς	ἄγοντας	τῶν Νασαμώνων· ἄγειν τε δὴ
[2, 87]	μέσα βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην	φεύγοντας	σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας
[2, 68]	ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός,	ὀδόντας	δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας κατὰ
[2, 68]	ὑός, ὀδόντας δὲ μεγάλους καὶ	χαυλιόδοντας	κατὰ λόγον τοῦ σώματος. γλῶσσαν
[2, 71]	βοός, σιμόν, λοφιὴν ἔχον ἵππου,	χαυλιόδοντας	φαῖνον, οὐρὴν ἵππου καὶ φωνήν,
[2, 67]	τοὺς λύκους οὐ πολλῷ τεῳ	ἐόντας	ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι τῇ
[2, 144]	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ	ἐόντας	ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων
[2, 1]	καὶ Αἰολέας ὡς δούλους πατρωίους	ἐόντας	ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο
[2, 144]	ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας	ἐόντας,	θεῶν δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ
[2, 108]	ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρόν,	ἐόντας	μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν οἱ
[2, 92]	πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα αὔους	ἐόντας	σιτέονται. ~οἱ δὲ ἰχθύες οἱ
[2, 95]	~πρὸς δὲ τοὺς κώνωπας ἀφθόνους	ἐόντας	τάδε σφι ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς
[2, 110]	τὴν γυναῖκα, τοὺς δὲ παῖδας	ἐόντας	τέσσερας εἴκοσι πηχέων ἕκαστον· τῶν
[2, 121]	τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο,	ἐόντας	τὸ μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι
[2, 91]	γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν Λυγκέα	ἐόντας	Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς τὴν Ἑλλάδα,
[2, 95]	μὲν τὰ ἄνω τῶν ἑλέων	οἰκέοντας	οἱ πύργοι ὠφελέουσι, ἐς τοὺς
[2, 150]	μοι ἦν, εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα	οἰκέοντας	τῆς λίμνης ὅκου εἴη ὁ
[2, 2]	καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε Φρύγας	καλέοντας	τὸν ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι
[2, 122]	οἶδα ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ	ἐπιτελέοντας	αὐτούς, οὐ μέντοι εἴ γε
[2, 121]	τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι	κεραΐζοντας)	ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας προστάξαι
[2, 32]	ὁδὸν ποιευμένους πρὸς ζέφυρον ἄνεμον,	διεξελθόντας	δὲ χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα καὶ
[2, 32]	διὰ τῆς οἰκεομένης, ταύτην δὲ	διεξελθόντας	ἐς τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ
[2, 32]	αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων μεγίστων, καὶ	διεξελθόντας	ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς πόλιν ἐν
[2, 121]	οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι,	ἐπελθόντας	δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς
[2, 32]	ἐν πεδίῳ πεφυκότα, καί σφεας	προσελθόντας	ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ τῶν
[2, 41]	μαχαίρῃ γεύσεται. θάπτουσι δὲ τοὺς	ἀποθνήσκοντας	βοῦς τρόπον τόνδε· τὰς μὲν
[2, 30]	γεγονότες τῶν Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε	ἐξελόντας	τὴν ἐκείνων γῆν οἰκέειν. τούτων
[2, 167]	ἡγημένους πολιητέων τοὺς τὰς τέχνας	μανθάνοντας	καὶ τοὺς ἐκγόνους τούτων, τοὺς
[2, 69]	καὶ περιέποντες ὡς κάλλιστα ζῶντας·	ἀποθανόντας	δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι
[2, 74]	ἄκρης τῆς κεφαλῆς· τοὺς θάπτουσι	ἀποθανόντας	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Διός·
[2, 15]	αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς δὲ τοὺς	ὑποκαταβαίνοντας.	τὸ δ᾽ ὦν πάλαι αἱ
[2, 107]	καιόμενον, αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων	ἐπιβαίνοντας	ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν,
[2, 11]	ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι	συντετραίνοντας	τοὺς μυχούς, ὀλίγον δέ τι
[2, 121]	τὸν λίθον ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι	ἀνευρόντας	ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων
[2, 109]	δὲ ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ	ἀναμετρήσοντας	ὅσῳ ἐλάσσων ὁ χῶρος γέγονε,
[2, 11]	τοὺς μυχούς, ὀλίγον δέ τι	παραλλάσσοντας	τῆς χώρης. εἰ ὦν ἐθελήσει
[2, 121]	αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ τοὺς	φυλάσσοντας	ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα
[2, 150]	νυκτὸς ἀλλὰ μετ᾽ ἡμέρην ποιεύμενον·	ὀρύσσοντας	γὰρ τὸν χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 20]	εἶναι αἰτίους πληθύειν τὸν ποταμόν,	κωλύοντας	ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον.
[2, 121]	συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια	ἔχοντας,	καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν
[2, 144]	θεοὺς εἶναι τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ	ἄρχοντας,	οὐκ ἐόντας ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι,
[2, 118]	λέγειν τότε καὶ μετέπειτα, καὶ	ὀμνύντας	καὶ ἀνωμοτί, μὴ μὲν ἔχειν
[2, 69]	ἱρήια, καὶ περιέποντες ὡς κάλλιστα	ζῶντας·	ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν
[2, 173]	ἔπινέ τε καὶ κατέσκωπτε τοὺς	συμπότας	καὶ ἦν μάταιός τε καὶ
[2, 64]	προπόλους τῆς μητρός, οἷα οὐκ	ὀπωπότας	αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν παριέναι
[2, 121]	φαίνεσθαι τὰ χρήματα τοὺς γὰρ	κλέπτας	οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν
[2, 162]	αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων ὄπισθε	στὰς	περιέθηκέ οἱ κυνέην, καὶ περιτιθεὶς
[2, 169]	ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ ἱροῦ,	παστὰς	λιθίνη μεγάλη καὶ ἠσκημένη στύλοισί
[2, 32]	σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας	ὑβριστάς,	τοὺς ἄλλα τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας
[2, 143]	πασέων, ἕως οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας	αὐτάς.	Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ
[2, 97]	Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽	αὐτὰς	τὰς πυραμίδας γίνεται ὁ πλόος·
[2, 131]	περὶ τὰς χεῖρας τῶν κολοσσῶν·	ταύτας	γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς ὡρῶμεν
[2, 54]	τὴν δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας·	ταύτας	δὲ τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς
[2, 75]	διὰ ταῦτα τιμᾶν τὰς ὄρνιθας	ταύτας.	~εἶδος δὲ τῆς μὲν ἴβιος
[2, 134]	τῶν βασιλέων τῶν τὰς πυραμίδας	ταύτας	ἦν λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν μὲν
[2, 47]	σταιτίνας πλάσαντες ὗς καὶ ὀπτήσαντες	ταύτας	θύουσι. ~τῷ δὲ Διονύσῳ τῆς
[2, 121]	τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ	ταύτας	περὶ τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι
[2, 54]	εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια	πρώτας	ἐν τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου
[2, 55]	ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς τοὺς	Λίβυας	οἰχομένην πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον
[2, 55]	λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς	Λίβυας	ποιέειν· ἔστι δὲ καὶ τοῦτο
[2, 77]	γὰρ καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ	Λίβυας	ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων τῶν ὡρέων
[2, 93]	οὗτοι) καὶ περὶ μὲν τοὺς	ἰχθύας	οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται
[2, 66]	οἱ ἐνοικέοντες πάντες ξυρῶνται τὰς	ὀφρύας	μούνας, παρ᾽ ὁτέοισι δ᾽ ἂν
[2, 18]	σφεας οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα,	φὰς	Αἴγυπτον εἶναι ταύτην τὴν ὁ
[2, 172]	ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε	φὰς	ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι,
[2, 110]	οὐ περιεῖδε ἱστάντα ἔμπροσθε ἀνδριάντα,	φὰς	οὔ οἱ πεποιῆσθαι ἔργα οἷά
[2, 28]	δύο ὄρεα ἐς ὀξὺ τὰς	κορυφὰς	ἀπηγμένα, μεταξὺ Συήνης τε πόλιος
[2, 36]	ὑπὸ τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι τὰς	τρίχας	αὔξεσθαι τάς τε ἐν τῇ
[2, 38]	ἐρέω· κατορᾷ δὲ καὶ τὰς	τρίχας	τῆς οὐρῆς εἰ κατὰ φύσιν
[2, 65]	ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς ἀργύριον τὰς	τρίχας·	τὸ δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ, τοῦτο
[2, 147]	ἰσχυρῶς περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό σφι κατ᾽	ἀρχὰς	αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας
[2, 65]	δὲ ἐν τῇσι πόλισι ἕκαστοι	εὐχὰς	τάσδε σφι ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι τῷ
[2, 68]	τῇ κάτω. ἔχει δὲ καὶ	ὄνυχας	καρτεροὺς καὶ δέρμα λεπιδωτὸν ἄρρηκτον
[2, 137]	πρῶτον ἐχώσθησαν ὑπὸ τῶν τὰς	διώρυχας	ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος, δεύτερα
[2, 108]	ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες, καὶ τὰς	διώρυχας	τὰς νῦν ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 118]	τὰ χρήματα τά οἱ οἴχετο	κλέψας	Ἀλέξανδρος, τῶν τε ἀδικημάτων δίκας
[2, 115]	ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι ἔχων	ἐκκλέψας.	καὶ οὐδὲ ταῦτά τοι μοῦνα
[2, 103]	προσωτέρω τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ	ἐπιστρέψας	ὀπίσω ἤιε, καὶ ἐπείτε ἐγίνετο
[2, 159]	ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι	πέμψας	ἐς Βραγχίδας τὰς Μιλησίων. μετὰ
[2, 161]	μετρίως δ᾽ ἐν τῷ παρεόντι.	ἀποπέμψας	γὰρ στράτευμα ὁ Ἀπρίης ἐπὶ
[2, 172]	ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽ ὦν	κόψας	ἄγαλμα δαίμονος ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο,
[2, 119]	τούτων ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος	ἐς	Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν
[2, 116]	ἔπεσι δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο τὴν	ἐς	Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην· ὁμουρέει γὰρ
[2, 135]	Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ	ἐς	Αἴγυπτον ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου
[2, 178]	καὶ δὴ καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι	ἐς	Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι·
[2, 152]	ἄνδρας κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι	ἐς	Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς γῆν
[2, 34]	ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ	ἐς	Αἴγυπτον. ἡ δὲ Αἴγυπτος τῆς
[2, 113]	γὰρ ἀνιεῖ τὰ πνεύματα, ἀπικνέεται	ἐς	Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου ἐς τὸ
[2, 91]	τὸν Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν	ἐς	Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην τὴν καὶ
[2, 102]	ἐνθεῦτεν δὲ ὡς ὀπίσω ἀπίκετο	ἐς	Αἴγυπτον, κατὰ τῶν ἱρέων τὴν
[2, 22]	διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ	ἐς	Αἴγυπτον. κῶς ὦν δῆτα ῥέοι
[2, 160]	τιθέναι καὶ τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο	ἐς	Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν
[2, 45]	Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον	ἐς	Αἴγυπτον στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ
[2, 91]	πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι	ἐς	Αἴγυπτον τὸ τῆς Χέμμιος οὔνομα,
[2, 177]	νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι	ἐς	αἰεὶ χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ.
[2, 30]	τέκνα καὶ γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε	ἐς	Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας αὐτοὺς
[2, 161]	μοῦνον βασιλεύσαντος Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου	ἐς	Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο
[2, 30]	ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες ἤισαν	ἐς	Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος ἐδίωκε·
[2, 120]	οὐ μὲν οὐδὲ ἡ βασιληίη	ἐς	Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε γέροντος Πριάμου
[2, 45]	αὐτοῦ πρὸς τῷ βωμῷ κατάρχοντο,	ἐς	ἀλκὴν τραπόμενον πάντας σφέας καταφονεῦσαι.
[2, 41]	τῆς πόλιος πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι	ἐς	ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες δὲ τὰ
[2, 115]	προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς	ἐς	ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ
[2, 123]	ἐστί, τοῦ σώματος δὲ καταφθίνοντος	ἐς	ἄλλο ζῷον αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται,
[2, 63]	ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ	ἐς	ἄλλο οἴκημα ἱρόν. οἱ μὲν
[2, 92]	τὰ μὲν ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες	ἐς	ἄλλο τι τρέπουσι, τὸ δὲ
[2, 145]	αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι ἔτεα	ἐς	Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί μοι πρόσθε·
[2, 145]	πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται εἶναι	ἐς	Ἄμασιν βασιλέα. καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι
[2, 43]	ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ μύρια	ἐς	Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ τῶν
[2, 18]	θηλέων βοῶν μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν	ἐς	Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν σφίσι τε
[2, 123]	θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά, αὖτις	ἐς	ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνει· τὴν
[2, 141]	Αἰγυπτίων βοηθέειν. τὸν δ᾽ ἱρέα	ἐς	ἀπορίην ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς τὸ
[2, 148]	ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων καὶ	ἐς	αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων.
[2, 13]	ὕψος καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ	ἐς	αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ
[2, 149]	ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ τὸ ὓδωρ	ἐς	αὐτήν, εἴκοσι μνέας. ~ἔλεγον δὲ
[2, 158]	ἀπὸ τοῦ Νείλου τὸ ὕδωρ	ἐς	αὐτήν· ἦκται δὲ κατύπερθε ὀλίγον
[2, 148]	ζῷα μεγάλα ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽	ἐς	αὐτὴν ὑπὸ γῆν πεποίηται. ~τοῦ
[2, 14]	ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει	ἐς	αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ
[2, 127]	ἐκ τοῦ Νείλου διῶρυξ ἥκει	ἐς	αὐτὴν ὥσπερ ἐς τὴν ἑτέρην
[2, 73]	κοιλήναντα τὸ ᾠὸν τὸν πατέρα	ἐς	αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ ἄλλῃ
[2, 4]	δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν ὡρέων	ἐς	αὐτόν· ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν ἐκ
[2, 141]	ἄλλα τε δὴ ἄτιμα ποιεῦντα	ἐς	αὐτούς, καί σφεας ἀπελέσθαι τὰς
[2, 23]	δὲ περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας	ἐς	ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας οὐκ
[2, 59]	συχνάς, μάλιστα μὲν καὶ προθυμότατα	ἐς	Βούβαστιν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα
[2, 59]	πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ	ἐς	Βούσιριν πόλιν τῇ Ἴσι· ἐν
[2, 152]	τοὺς διώξαντας. πέμψαντι δέ οἱ	ἐς	Βουτοῦν πόλιν ἐς τὸ χρηστήριον
[2, 67]	μυγαλᾶς καὶ τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι	ἐς	Βουτοῦν πόλιν, τὰς δὲ ἴβις
[2, 59]	πόλιν τῷ Ἡλίω, πέμπτα δὲ	ἐς	Βουτοῦν πόλιν τῇ Λητοῖ, ἕκτα
[2, 159]	κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας	ἐς	Βραγχίδας τὰς Μιλησίων. μετὰ δέ,
[2, 28]	ὄρεσι, μὴ δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην	ἐς	βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς
[2, 28]	κατεῖναι ταύτῃ καὶ οὐκ ἐξικέσθαι	ἐς	βυσσόν. οὕτω μὲν δὴ ὁ
[2, 147]	Ἡφαίστου, τοῦτον ἁπάσης βασιλεύσειν Αἰγύπτου·	ἐς	γὰρ δὴ τὰ πάντα ἱρὰ
[2, 121]	τινα καὶ σκῶψαι μιν καὶ	ἐς	γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν
[2, 118]	πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ	ἐς	γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν
[2, 152]	ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ	ἐς	γῆν καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει
[2, 70]	δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ	ἐς	γῆν, πρῶτον ἁπάντων ὁ θηρευτὴς
[2, 114]	πολλὰ κάρτα χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων	ἐς	γῆν ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα
[2, 63]	ἱρὸς περὶ αὐτοῦ λόγος λεγόμενος.	~ἐς	δὲ Ἡλίου τε πόλιν καὶ
[2, 182]	τε καὶ Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος,	ἐς	δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς
[2, 97]	Δέλτα καὶ παρὰ Κερκάσωρον πόλιν·	ἐς	δὲ Ναύκρατιν ἀπὸ θαλάσσης καὶ
[2, 151]	ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα,	ἐς	δὲ τὰ ἕλεα ἔδοξέ σφι
[2, 135]	ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι	ἐς	Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς ὦν
[2, 135]	ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε	ἐς	Δελφούς· οἳ καὶ νῦν ἔτι
[2, 77]	λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ τῶν ἐγὼ	ἐς	διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ ζόης
[2, 28]	δὲ ἄβυσσοι εἰσι αἱ πηγαί,	ἐς	διάπειραν ἔφη τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου
[2, 15]	ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει σφέας	ἐς	διάπειραν τῶν παιδίων ἰέναι, τίνα
[2, 158]	τὴν ἠῶ, καὶ ἔπειτα τείνει	ἐς	διασφάγας, φέρουσα ἀπὸ τοῦ ὄρεος
[2, 60]	γυνή ἐστι πλὴν παιδίων, καὶ	ἐς	ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς οἱ ἐπιχώριοι
[2, 41]	προσίῃ ὁ τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται	ἐς	ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς
[2, 127]	λόφου τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι, μάλιστα	ἐς	ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι δὲ
[2, 143]	δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι	ἐς	ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ
[2, 143]	ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν	ἐς	ἑκκαιδέκατον θεὸν ἐποίησαν οἱ ἱρέες
[2, 9]	ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ ἀπὸ Θηβέων	ἐς	Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν στάδιοι χίλιοι
[2, 14]	Διὸς μοῦνον. ~καὶ ταῦτα μὲν	ἐς	Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται·
[2, 51]	ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη τηνικαῦτα	ἐς	Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο
[2, 178]	γενόμενος ὁ Ἄμασις ἄλλα τε	ἐς	Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ δὴ
[2, 122]	καὶ ἐγὼ οἶδα ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ μέντοι
[2, 131]	αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι καὶ	ἐς	ἐμέ. ~ἡ δὲ βοῦς τὰ
[2, 181]	ἐς Κυρήνην, τὸ ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦν σόον, ἔξω τετραμμένον
[2, 130]	οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦν φανερή, ἐν Σάι
[2, 145]	ἔτεα καὶ χίλια μάλιστα ἐστὶ	ἐς	ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ τῷ Ἀλκμήνης
[2, 141]	μῦν, λέγων διὰ γραμμάτων τάδε·	ἐς	ἐμέ τις ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω”
[2, 145]	τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα	ἐς	ἐμέ. ~τούτων ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι
[2, 41]	τὰ ὀστέα ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι	ἐς	ἕνα χῶρον πάντες. κατὰ ταὐτὰ
[2, 46]	γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο	ἐς	ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν δὲ
[2, 174]	τῶν ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο οὔτε	ἐς	ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ φοιτέων
[2, 175]	περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους τε ἄλλους	ἐς	ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ μέγαθος ἐκόμισε.
[2, 68]	γίνεται, αὐξανόμενος δὲ γίνεται καὶ	ἐς	ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ μέζων ἔτι.
[2, 138]	δένδρεα οὐρανομήκεα πέφυκε· φέρει δὲ	ἐς	Ἑρμέω ἱρόν. τὸ μὲν δὴ
[2, 67]	Βουτοῦν πόλιν, τὰς δὲ ἴβις	ἐς	Ἑρμέω πόλιν. τὰς δὲ ἄρκτους
[2, 125]	ἀνίοι ὁ λίθος ἐπ᾽ αὐτόν,	ἐς	ἑτέρην μηχανὴν ἐτίθετο ἑστεῶσαν ἐπὶ
[2, 29]	ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ χωρίον, αὖτις	ἐς	ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας
[2, 93]	ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω	ἐς	ἤθεα τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται
[2, 7]	καὶ ἰλύς. ἔστι δὲ ὁδὸς	ἐς	Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης ἄνω
[2, 7]	πεντακοσίων καὶ χιλίων, ἡ δὲ	ἐς	Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ
[2, 3]	καὶ ἐς Θήβας τε καὶ	ἐς	Ἡλίου πόλιν αὐτῶν τούτων εἵνεκεν
[2, 59]	τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα δὲ	ἐς	Ἡλίου πόλιν τῷ Ἡλίω, πέμπτα
[2, 143]	καὶ οὔτε ἐς θεὸν οὔτε	ἐς	ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις δὲ
[2, 53]	λέγουσι, τὰ δὲ ὕστερα τὰ	ἐς	Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον ἔχοντα
[2, 34]	δὲ Σινώπη τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι	ἐς	θάλασσαν ἀντίον κέεται. οὕτω τὸν
[2, 20]	αἰτίους πληθύειν τὸν ποταμόν, κωλύοντας	ἐς	θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον. πολλάκις
[2, 17]	τούτου σχίζων μέσον τὸ Δέλτα	ἐς	θάλασσαν ἐξιεῖ, οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν
[2, 93]	ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι	ἐς	θάλασσαν· ἡγέονται δὲ οἱ ἔρσενες
[2, 93]	τῆς γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι	ἐς	θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς
[2, 17]	Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων	ἐς	θάλασσαν. μέχρι μέν νυν Κερκασώρου
[2, 102]	ὃ πλέοντά μιν πρόσω ἀπικέσθαι	ἐς	θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ βραχέων.
[2, 33]	κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ ὁ Ἴστρος	ἐς	θάλασσαν ῥέων τὴν τοῦ Εὐξείνου
[2, 17]	ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα	ἐς	θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα κέεται τάδε,
[2, 10]	ῥέων δι᾽ Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς	ἐς	θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων νήσων τὰς
[2, 93]	δ᾽ ἂν αὐτῶν ἁλῶσι ἐκπλώοντες	ἐς	θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽
[2, 44]	Θασίου εἶναι· ἀπικόμην δὲ καὶ	ἐς	Θάσον, ἐν τῇ εὗρον ἱρὸν
[2, 143]	κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε	ἐς	θεὸν οὔτε ἐς ἥρωα ἀνέδησαν
[2, 56]	καλευμένης τῆς αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι	ἐς	Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι
[2, 9]	οὕτω. ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος	ἐς	Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων,
[2, 3]	τοῦ Ἡφαίστου. καὶ δὴ καὶ	ἐς	Θήβας τε καὶ ἐς Ἡλίου
[2, 64]	ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν	ἐς	ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ οἱ
[2, 67]	~ἀπάγονται δὲ οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες	ἐς	ἱρὰς στέγας, ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες,
[2, 122]	τὸ φᾶρος ἐς ὁδὸν φέρουσαν	ἐς	ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω·
[2, 64]	ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται	ἐς	ἱρόν, νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι κατά
[2, 47]	οἱ συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες	ἐς	ἱρὸν οὐδὲν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 15]	ἔς τε Πηλούσιον ῥέων καὶ	ἐς	Κάνωβον, τὰ δὲ ἄλλα λεγόντων
[2, 39]	Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι,	ἐς	κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι. κατὰ μέν
[2, 182]	ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν	ἐς	Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ
[2, 181]	αὐτῆς ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα	ἐς	Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα
[2, 181]	εἶναι μῆχος, ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν	ἐς	Κυρήνην. μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν
[2, 181]	θεῷ· ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε	ἐς	Κυρήνην, τὸ ἔτι καὶ ἐς
[2, 32]	κως ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι	ἐς	λέσχην περὶ τοῦ Νείλου, ὡς
[2, 150]	ὡς ἐς τὴν Σύρτιν τὴν	ἐς	Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αὕτη
[2, 54]	καὶ τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι	ἐς	Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν δὲ ἐς
[2, 56]	γυναῖκας καὶ τὴν μὲν αὐτέων	ἐς	Λιβύην τὴν δὲ ἐς τὴν
[2, 55]	Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων	ἐς	Λιβύην τὴν δὲ παρὰ σφέας
[2, 136]	ἄλλων θεῶν. κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες	ἐς	λίμνην, ὅ τι πρόσσχοιτο τοῦ
[2, 44]	λίθου λάμποντος τὰς νύκτας μέγαθος.	ἐς	λόγους δὲ ἐλθὼν τοῖσι ἱρεῦσι
[2, 32]	τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι	ἐς	λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι,
[2, 28]	οὔτε Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων	ἐς	λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ
[2, 3]	καὶ ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθὼν	ἐς	λόγους τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου.
[2, 121]	βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ	ἐς	μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ
[2, 115]	δὲ αὐτόν τε τοῦτον ἀνήγαγε	ἐς	Μέμφιν καὶ τὴν Ἑλένην τε
[2, 114]	ὁ Θῶνις πέμπει τὴν ταχίστην	ἐς	Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν
[2, 154]	βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε	ἐς	Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς
[2, 97]	ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ πεδίου.	ἐς	μέν γε Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος
[2, 60]	ἐς Πάπρημιν πόλιν τῷ Ἄρεϊ.	~ἐς	μέν νυν Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν
[2, 182]	μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν θυρέων.	ἐς	μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ
[2, 127]	τε ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιῆσαι,	ἐς	μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ
[2, 142]	ἐμέ τις ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω”	~ἐς	μὲν τοσόνδε τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί
[2, 113]	τὴν Ἑλένην τε καὶ τὴν	ἐς	Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ ταῦτα
[2, 111]	ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν	ἐς	μέσας τὰς δίνας τοῦ ποταμοῦ,
[2, 9]	ὅσον δέ τι ἀπὸ θαλάσσης	ἐς	μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί, σημανέω·
[2, 15]	τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων	ἐς	μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν μέχρι Κερκασώρου
[2, 25]	τοῦ χειμῶνος ἀπέρχεται ὁ ἥλιος	ἐς	μέσον τὸν οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ
[2, 70]	ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ	ἐς	μέσον τὸν ποταμόν, αὐτὸς δὲ
[2, 155]	πεποιημένος ἔς τε ὕψος καὶ	ἐς	μῆκος καὶ τοῖχος ἕκαστος τούτοισι
[2, 111]	τῆς τῷ οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε,	ἐς	μίαν πόλιν, ἣ νῦν καλέεται
[2, 135]	δὲ ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε	ἐς	Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ
[2, 169]	ὁ Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο	ἐς	Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον· καὶ ἐμαχέσαντο
[2, 179]	τὸ Δέλτα, μέχρι οὗ ἀπίκοιτο	ἐς	Ναύκρατιν. οὕτω μὲν δὴ Ναύκρατις
[2, 146]	μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ ἤνεικε	ἐς	Νύσαν τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν
[2, 116]	τῷ περ ἐχρήσατο, ἑκὼν ἑκὼν:	ἐς	ὅ) μετῆκε αὐτόν, δηλώσας ὡς
[2, 115]	ἐγὼ τῷ Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω,	ἐς	ὃ ἂν αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος
[2, 103]	δὲ ποιέων διεξήιε τὴν ἤπειρον,	ἐς	ὃ ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς
[2, 157]	Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε,	ἐς	ὃ ἐξεῖλε. αὕτη δὲ ἡ
[2, 118]	ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω δὴ ἐπολιόρκεον,	ἐς	ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ τὸ
[2, 150]	ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον ἐξεφόρεον,	ἐς	ὃ κατεργάσαντο ὅ τι ἐβούλοντο.
[2, 102]	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι,	ἐς	ὃ πλέοντά μιν πρόσω ἀπικέσθαι
[2, 143]	κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι,	ἐς	ὃ τοὺς πέντε καὶ τεσσεράκοντα
[2, 122]	δέ μιν ἔχοντα τὸ φᾶρος	ἐς	ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρὸν Δήμητρος
[2, 100]	μιν, ὡς τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι	ἐς	οἴκημα σποδοῦ πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος
[2, 28]	δὲ ὧδε, εἶναι δύο ὄρεα	ἐς	ὀξὺ τὰς κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ
[2, 104]	καὶ οὐλότριχες. καὶ τοῦτο μὲν	ἐς	οὐδὲν ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ καὶ
[2, 2]	δεσπότῃ ἤγαγε τὰ παιδία κελεύσαντος	ἐς	ὄψιν τὴν ἐκείνου. ἀκούσας δὲ
[2, 121]	διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι	ἐς	ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. τὸν δὲ
[2, 173]	εἰ ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ	ἐς	παιγνίην τὸ μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι,
[2, 39]	νόμοισι τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως	ἐς	πάντα τὰ ἱρά, καὶ ἀπὸ
[2, 59]	πόλιν τῇ Λητοῖ, ἕκτα δὲ	ἐς	Πάπρημιν πόλιν τῷ Ἄρεϊ. ~ἐς
[2, 124]	δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα	ἐς	πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ
[2, 121]	τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ διανέμοντα	ἐς	πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην
[2, 148]	διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων	ἐς	παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλλας
[2, 29]	τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι	ἐς	πεδίον λεῖον, ἐν τῷ νῆσον
[2, 75]	τις, ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων στεινῶν	ἐς	πεδίον μέγα, τὸ δὲ πεδίον
[2, 7]	πεντεκαίδεκα σταδίων· ἡ μὲν γὰρ	ἐς	Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα
[2, 23]	ποιητέων δοκέω τὸ οὔνομα εὑρόντα	ἐς	ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ δεῖ
[2, 166]	τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ	ἐς	πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς παρὰ
[2, 32]	μεγίστων, καὶ διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι	ἐς	πόλιν ἐν τῇ πάντας εἶναι
[2, 29]	ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα ἥξεις	ἐς	πόλιν μεγάλην τῇ οὔνομα ἐστὶ
[2, 135]	Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ ὥς γε	ἐς	πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ
[2, 62]	εἰσὶ ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι.	~ἐς	Σάιν δὲ πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι,
[2, 169]	συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη	ἐς	Σάιν πόλιν, ἐς τὰ ἑωυτοῦ
[2, 59]	Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα δὲ	ἐς	Σάιν πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι,
[2, 182]	θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽	ἐς	Σάμον τῇ Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ
[2, 34]	κῃ ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ	ἐς	Σινώπην τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ
[2, 106]	ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων	ἐς	Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται
[2, 148]	ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας,	ἐς	στέγας τε ἄλλας ἐκ τῶν
[2, 152]	Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα τότε	ἐς	Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς
[2, 25]	τὸ ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει	ἐς	τὰ ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ
[2, 150]	οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι	ἐς	τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν
[2, 8]	Μέμφι. ταύτῃ μὲν λῆγον ἀνακάμπτει	ἐς	τὰ εἴρηται τὸ ὄρος· τῇ
[2, 152]	χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων	ἐς	τὰ ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ,
[2, 152]	μιν διὰ τὴν κυνέην φεύγειν	ἐς	τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν ὡς
[2, 137]	δὴ τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα	ἐς	τὰ ἕλεα, τὸν δὲ Αἰθίοπα
[2, 169]	ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς Σάιν πόλιν,	ἐς	τὰ ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον ἐόντα,
[2, 65]	λέγοιμι, καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ	ἐς	τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ
[2, 73]	τῶν πτερῶν τὰ δὲ ἐρυθρὰ	ἐς	τὰ μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος
[2, 76]	δὲ φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ	ἐς	τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον
[2, 78]	ἐν σορῷ ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον	ἐς	τὰ μάλιστα καὶ γραφῇ καὶ
[2, 148]	μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε	ἐς	τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ
[2, 2]	τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι τρέφειν	ἐς	τὰ ποίμνια τροφήν τινα τοιήνδε,
[2, 22]	χιόνος, ἀπὸ τῶν θερμοτάτων ῥέων	ἐς	τὰ ψυχρότερα τὰ πολλά ἐστι;
[2, 69]	τε λίθινα χυτὰ καὶ χρύσεα	ἐς	τὰ ὦτα ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας
[2, 113]	καλεύμενον στόμα τοῦ Νείλου καὶ	ἐς	Ταριχείας. ἦν δὲ ἐπὶ τῆς
[2, 14]	ὁ ποταμὸς οἷός τ᾽ ἔσται	ἐς	τὰς ἀρούρας ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ
[2, 8]	τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ	ἐς	τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν
[2, 147]	σφι κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι	ἐς	τὰς τυραννίδας τὸν χαλκέῃ φιάλῃ
[2, 102]	ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν στήλας ἐνίστη	ἐς	τὰς χώρας διὰ γραμμάτων λεγούσας
[2, 111]	ἣ νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος·	ἐς	ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας σὺν
[2, 39]	ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ δὲ φέροντες	ἐς	τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο,
[2, 119]	Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ ὁ Μενέλεως	ἐς	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας ἐς
[2, 108]	πατρί. ~νοστήσας δὲ ὁ Σέσωστρις	ἐς	τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος τὸν
[2, 160]	οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ ἀπικόμενοι	ἐς	τὴν Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον
[2, 4]	ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων,	ἐς	τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ
[2, 60]	παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται	ἐς	τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες
[2, 68]	ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ	ἐς	τὴν γῆν ἐκβῇ ἐκ τοῦ
[2, 140]	ἑκάστοισι προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος,	ἐς	τὴν δωρεὴν κελεύειν σφέας καὶ
[2, 56]	αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν δὲ	ἐς	τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί
[2, 91]	τὸν Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι	ἐς	τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ τούτων
[2, 50]	τῶν θεῶν ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε	ἐς	τὴν Ἑλλάδα. διότι μὲν γὰρ
[2, 109]	δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα	ἐς	τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν· πόλον μὲν
[2, 182]	δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις	ἐς	τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν ἐς
[2, 5]	γε σύνεσιν ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος,	ἐς	τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι
[2, 116]	πυθέσθαι· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ὁμοίως	ἐς	τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν τῷ
[2, 158]	τὴν Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει δὲ	ἐς	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται δὲ
[2, 158]	τῇ διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ	ἐς	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ, τὴν
[2, 8]	καὶ νότον, αἰεὶ ἄνω τεῖνον	ἐς	τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν· ἐν
[2, 75]	δὲ ἴβις τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας	ἐς	τὴν ἐσβολὴν ταύτης τῆς χώρης
[2, 127]	διῶρυξ ἥκει ἐς αὐτὴν ὥσπερ	ἐς	τὴν ἑτέρην ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου
[2, 11]	πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι	ἐς	τὴν εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται
[2, 103]	ἐς ὃ ἐκ τῆς Ἀσίης	ἐς	τὴν Εὐρώπην διαβὰς τούς τε
[2, 113]	ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν	ἐς	τὴν ἑωυτοῦ· καί μιν, ὡς
[2, 32]	τῆς οἰκεομένης, ταύτην δὲ διεξελθόντας	ἐς	τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ
[2, 93]	Νεῖλος, οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ	ἐς	τὴν ἰλὺν ἅμα τῷ ἐσχάτῳ
[2, 149]	ἓξ μὲν μῆνας ἔσω ῥέει	ἐς	τὴν λίμνην, ἓξ δὲ μῆνας
[2, 29]	Νείλου τὸ ῥέεθρον ἥξεις, τὸ	ἐς	τὴν λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ
[2, 119]	ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας	ἐς	τὴν Μέμφιν, εἴπας τὴν ἀληθείην
[2, 7]	μὲν καὶ μέχρι Ἡλίου πόλιος	ἐς	τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος,
[2, 150]	γῆν, τετραμμένη τὸ πρὸς ἑσπέρην	ἐς	τὴν μεσόγαιαν παρὰ τὸ ὄρος
[2, 30]	ὅσῳ περ ἐξ Ἐλεφαντίνης ἦλθες	ἐς	τὴν μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι
[2, 158]	ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι	ἐς	τὴν νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν τὴν
[2, 49]	σὺν αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων	ἐς	τὴν νῦν Βοιωτίην καλεομένην χώρην.
[2, 121]	πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν	ἐς	τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ
[2, 62]	ἂν μὴ ἔλθωσι τῶν Αἰγυπτίων	ἐς	τὴν πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες τὴν
[2, 134]	οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην,	ἐς	τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς
[2, 85]	ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω	ἐς	τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι. ~εἰσὶ δὲ
[2, 118]	γὰρ μετὰ τὴν Ἑλένης ἁρπαγὴν	ἐς	τὴν Τευκρίδα γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν
[2, 13]	ἐλάχιστον ὁ ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει	ἐς	τὴν χώρην. δοκέουσί τέ μοι
[2, 173]	βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας,	ἐς	τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων σεωυτόν.
[2, 113]	τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι	ἐς	τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος, ἐνθεῦτεν δέ,
[2, 149]	δὲ τότε τοὺς ἓξ μῆνας	ἐς	τὸ βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽ ἡμέρην
[2, 173]	ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη ἄν, ὥστε	ἐς	τὸ δέον οὐκ ἂν ἔχοιεν
[2, 121]	λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων ἕνα	ἐς	τὸ ἔξω μέρος τῆς οἰκίης
[2, 129]	ἀνοῖξαι καὶ τὸν λεὼν τετρυμένον	ἐς	τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς
[2, 134]	πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου, λίθου δὲ	ἐς	τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν δὴ
[2, 113]	καὶ νῦν ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν,	ἐς	τὸ ἢν καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ
[2, 118]	καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν πέμπειν	ἐς	τὸ Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν δέ
[2, 117]	τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο	ἐς	τὸ Ἴλιον ἄγων Ἑλένην, εὐαέι
[2, 122]	λέγουσι ὑπὸ δύο λύκων ἄγεσθαι	ἐς	τὸ ἱρὸν τῆς Δήμητρος ἀπέχον
[2, 73]	πιστὰ λέγοντες· ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον	ἐς	τὸ ἱρὸν τοῦ Ἡλίου κομίζειν
[2, 175]	τὴν ἔσοδον· ἔσω γάρ μιν	ἐς	τὸ ἱρόν φασι τῶνδε εἵνεκα
[2, 179]	δὲ τῇ νηὶ αὐτῇ πλέειν	ἐς	τὸ Κανωβικόν· ἢ εἰ μή
[2, 8]	πλέους ἐκ τοῦ Ἀραβίου ὄρεος	ἐς	τὸ Λιβυκὸν καλεόμενον. τὸ δ᾽
[2, 133]	τὸν δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι	ἐς	τὸ μαντήιον τῷ θεῷ ὀνείδισμα,
[2, 165]	οὐδεὶς δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται	ἐς	τὸ μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ οἵδε
[2, 143]	ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες	ἐς	τὸ μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα
[2, 141]	ἱρέα ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον ἐσελθόντα	ἐς	τὸ μέγαρον πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι
[2, 113]	ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου	ἐς	τὸ νῦν Κανωβικὸν καλεύμενον στόμα
[2, 121]	ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα	ἐς	τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ
[2, 17]	Νείλῳ ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν φερόμενος	ἐς	τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα ἀπικνέεται,
[2, 138]	κῃ, διὰ τῆς ἀγορῆς φέρουσα	ἐς	τὸ πρὸς ἠῶ, εὖρος δὲ
[2, 66]	καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους ἐσάλλονται	ἐς	τὸ πῦρ. ταῦτα δὲ γινόμενα
[2, 68]	ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος ἐσδύνων	ἐς	τὸ στόμα αὐτοῦ καταπίνει τὰς
[2, 118]	Μενέλεων· τοὺς δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν	ἐς	τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην τε
[2, 132]	ὦν καὶ τὴν βοῦν ἐκφέρουσι	ἐς	τὸ φῶς· φασὶ γὰρ αὐτὴν
[2, 152]	δέ οἱ ἐς Βουτοῦν πόλιν	ἐς	τὸ χρηστήριον τῆς Λητοῦς, ἔνθα
[2, 135]	χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι καὶ	ἐς	τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν
[2, 158]	τούτου εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι	ἐς	τὸν Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν
[2, 19]	ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας δὲ	ἐς	τὸν ἀριθμὸν τουτέων τῶν ἡμερέων
[2, 7]	Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ	ἐς	τὸν ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ
[2, 121]	φεύγοντα. ὡς δὲ καὶ ταῦτα	ἐς	τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν
[2, 106]	ἔχει· ἐκ δὲ τοῦ ὤμου	ἐς	τὸν ἕτερον ὦμον διὰ τῶν
[2, 158]	μεσαμβρίην τε καὶ νότον ἄνεμον	ἐς	τὸν κόλπον τὸν Ἀράβιον. τῇ
[2, 146]	οἱ Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον	ἐς	τὸν μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ
[2, 149]	λίμνην, ἓξ δὲ μῆνας ἔξω	ἐς	τὸν Νεῖλον αὖτις· καὶ ἐπεὰν
[2, 150]	γὰρ τὸν χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους	ἐς	τὸν Νεῖλον φορέειν· ὁ δὲ
[2, 122]	τὸν βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω	ἐς	τὸν οἱ Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι
[2, 91]	ἀπὸ δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον	ἐς	τὸν Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν
[2, 167]	νομιζομένους εἶναι, καὶ μάλιστα τοὺς	ἐς	τὸν πόλεμον ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽
[2, 41]	τρόπον τόνδε· τὰς μὲν θηλέας	ἐς	τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ
[2, 39]	παρέωσι Ἕλληνες, οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι	ἐς	τὸν ποταμόν· καταρῶνται δὲ τάδε
[2, 47]	ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς	ἐς	τὸν ποταμόν· τοῦτο δὲ οἱ
[2, 172]	ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι,	ἐς	τὸν πρότερον μὲν τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 150]	τοῦ ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ,	ἐς	τὸν Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν
[2, 111]	λόγον μάλιστα ἄξιον ἐστὶ ἔχειν,	ἐς	τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρὸν ἀξιοθέητα
[2, 73]	δὲ κομίζειν μιν ἐπ᾽ Αἰγύπτου	ἐς	τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρόν. ταῦτα
[2, 108]	ἐπὶ τούτου τοῦ βασιλέος κομισθέντας	ἐς	τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρόν, ἐόντας
[2, 142]	ἀποδεικνύντες ἀπὸ τοῦ πρώτου βασιλέος	ἐς	τοῦ Ἡφαίστου τὸν ἱρέα τοῦτον
[2, 29]	νομάδες Αἰθίοπες νέμονται· τὴν διεκπλώσας	ἐς	τοῦ Νείλου τὸ ῥέεθρον ἥξεις,
[2, 30]	γῆν οἰκέειν. τούτων δὲ ἐσοικισθέντων	ἐς	τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες,
[2, 30]	εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων	ἐς	τοὺς Αἰθίοπας τούτους δι᾽ αἰτίην
[2, 95]	ἑλέων οἰκέοντας οἱ πύργοι ὠφελέουσι,	ἐς	τοὺς ἀναβαίνοντες κοιμῶνται· οἱ γὰρ
[2, 30]	ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις	ἐς	τοὺς αὐτομόλους ἐν ὅσῳ περ
[2, 31]	εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ	ἐς	τοὺς αὐτομόλους τούτους. ῥέει δὲ
[2, 54]	ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν δὲ	ἐς	τοὺς Ἕλληνας· ταύτας δὲ τὰς
[2, 55]	ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ	ἐς	τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγουσι
[2, 33]	ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ	ἐς	τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας
[2, 22]	χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι ἐς χειμασίην	ἐς	τοὺς τόπους τούτους. εἰ τοίνυν
[2, 126]	ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον χρόνον.	~ἐς	τοῦτο δὲ ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος
[2, 33]	δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγος	ἐς	τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι
[2, 75]	πόλιν μάλιστά κῃ κείμενος, καὶ	ἐς	τοῦτο τὸ χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος
[2, 78]	δὲ ἑκάστῳ τῶν συμποτέων λέγει	ἐς	τοῦτον ὁρέων πῖνέ τε καὶ
[2, 11]	ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος	ἐς	τοῦτον τὸν Ἀράβιον κόλπον, τί
[2, 103]	Σκύθας κατεστρέψατο καὶ τοὺς Θρήικας.	ἐς	τούτους δέ μοι δοκέει καὶ
[2, 44]	οἷόν τε ἦν, ἔπλευσα καὶ	ἐς	Τύρον τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι
[2, 179]	οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ δέ τις	ἐς	τῶν τι ἄλλο στομάτων τοῦ
[2, 4]	σφι ὁ κύκλος τῶν ὡρέων	ἐς	τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά τε
[2, 122]	ἱροῦ ἀπάγειν μιν τοὺς λύκους	ἐς	τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι μέν νυν
[2, 98]	μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις	ἐς	ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται τοῦ αἰεὶ
[2, 14]	κατὰ λόγον τοῦ παροιχομένου χρόνου	ἐς	ὕψος αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι ἢ
[2, 155]	μέγας καὶ τὰ προπύλαια ἔχει	ἐς	ὕψος δέκα ὀργυιέων. τὸ δέ
[2, 13]	χώρη αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ	ἐς	ὕψος καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ
[2, 161]	Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι	ἐς	φαινόμενον κακόν, ἵνα δὴ σφέων
[2, 182]	Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων καὶ κατεστρέψατο	ἐς	φόρου ἀπαγωγήν.
[2, 106]	τῇ τε ἐκ τῆς Ἐφεσίης	ἐς	Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ
[2, 22]	τῇ Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι	ἐς	χειμασίην ἐς τοὺς τόπους τούτους.
[2, 115]	ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη ἀπολαμφθέντες ἦλθον	ἐς	χώρην τὴν ἐμήν, ἐγὼ ἄν
[2, 81]	λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι	ἔς	γε τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα
[2, 15]	κατ᾽ ἣν σχίζεται ὁ Νεῖλος	ἔς	τε Πηλούσιον ῥέων καὶ ἐς
[2, 7]	δυώδεκα θεῶν τοῦ βωμοῦ φερούσῃ	ἔς	τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ τὸν
[2, 125]	κόσα οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ	ἔς	τε σίδηρον τῷ ἐργάζοντο καὶ
[2, 125]	Αἰγυπτίων ἐν τῇ πυραμίδι ὅσα	ἔς	τε συρμαίην καὶ κρόμμυα καὶ
[2, 133]	οὔτε ἡμέρης οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα,	ἔς	τε τὰ ἕλεα καὶ τὰ
[2, 155]	νηὸς ἐξ ἑνὸς λίθου πεποιημένος	ἔς	τε ὕψος καὶ ἐς μῆκος
[2, 57]	ὑπ᾽ ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη.	~πελειάδες	δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς
[2, 134]	ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς τὴν ταλάντων	χιλιάδες	ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται·
[2, 30]	δὲ αὗται τέσσερες καὶ εἴκοσι	μυριάδες	Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων ἐς τοὺς
[2, 166]	πλείστους ἐγένοντο, πέντε καὶ εἴκοσι	μυριάδες	ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι τέχνην
[2, 165]	ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα	μυριάδες.	καὶ τούτων βαναυσίης οὐδεὶς δεδάηκε
[2, 61]	τὴν θυσίην πάντες καὶ πᾶσαι,	μυριάδες	κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων· τὸν δὲ
[2, 158]	βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα	μυριάδες.	Νεκῶς μέν νυν μεταξὺ ὀρύσσων
[2, 171]	ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες	Ἀρκάδες	διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι. ~Ἀπρίεω δὲ
[2, 29]	νήσου λίμνην μεγάλη, τὴν πέριξ	νομάδες	Αἰθίοπες νέμονται· τὴν διεκπλώσας ἐς
[2, 29]	τῷ Νείλῳ ὀξέες ἀνέχουσι καὶ	χοιράδες	πολλαί εἰσι, δι᾽ ὧν οὐκ
[2, 102]	δῆλα βουλόμενος ποιέειν ὡς εἴησαν	ἀνάλκιδες.	~ταῦτα δὲ ποιέων διεξήιε τὴν
[2, 149]	ἐν θρόνῳ. οὕτω αἱ μὲν	πυραμίδες	εἰσὶ ἑκατὸν ὀργυιέων, αἱ δ᾽
[2, 8]	πέτρινον τείνει, ἐν τῷ αἱ	πυραμίδες	ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ τὸν
[2, 148]	ἦσαν μέν νυν καὶ αἱ	πυραμίδες	λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκάστη
[2, 149]	λίμνῃ μάλιστά κῃ ἑστᾶσι δύο	πυραμίδες,	τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς
[2, 124]	λόφου ἐπ᾽ οὗ ἑστᾶσι αἱ	πυραμίδες,	τῶν ὑπὸ γῆν οἰκημάτων, τὰς
[2, 53]	τούτων τὰ μὲν πρῶτα αἱ	Δωδωνίδες	ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ δὲ ὕστερα
[2, 176]	κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ	πόδες	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ
[2, 37]	ἱρὰ τὰ δὲ δημοτικὰ καλέεται.	~θεοσεβέες	δὲ περισσῶς ἐόντες μάλιστα πάντων
[2, 175]	δισχίλιοι δέ οἱ προσετετάχατο ἄνδρες	ἀγωγέες,	καὶ οὗτοι ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται.
[2, 89]	ταριχεύειν, οὐδὲ ὅσαι ἂν ἔωσι	εὐειδέες	κάρτα καὶ λόγου πλεῦνος γυναῖκες·
[2, 63]	καὶ οὗτοι, ἐπὶ τὰ ἕτερα	ἁλέες	ἑστᾶσι. τὸ δὲ ἄγαλμα ἐὸν
[2, 168]	ἱρέων, ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ	ἀτελέες.	ἡ δὲ ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων
[2, 140]	αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ πρότεροι γενόμενοι	βασιλέες	Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ ταύτῃ τῇ
[2, 129]	τὸ ἔργον ἁπάντων ὅσοι ἤδη	βασιλέες	ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον.
[2, 151]	οἱ ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν τε	βασιλέες	καὶ ἐτύγχανον τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος
[2, 47]	δὲ οἱ συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι	ἐγγενέες	ἐς ἱρὸν οὐδὲν τῶν ἐν
[2, 25]	καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι	ἀσθενέες	εἰσί. ὁ δὲ Νεῖλος ἐὼν
[2, 154]	ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν οἱ νῦν	ἑρμηνέες	ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ δὲ
[2, 164]	οἳ δὲ κάπηλοι, οἳ δὲ	ἑρμηνέες,	οἳ δὲ κυβερνήται. γένεα μὲν
[2, 43]	τε τοῦ Ἡρακλέος τούτου οἱ	γονέες	ἀμφότεροι ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη
[2, 29]	τε γὰρ ἐν τῷ Νείλῳ	ὀξέες	ἀνέχουσι καὶ χοιράδες πολλαί εἰσι,
[2, 97]	μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ	ἐμφερέες	τῇσι ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ
[2, 105]	περὶ τῶν Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι	προσφερέες	εἰσί· λίνον μοῦνοι οὗτοί τε
[2, 159]	Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς στρατηίας, καὶ	τριήρεες	αἳ μὲν ἐπὶ τῇ βορηίῃ
[2, 93]	ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται. ἐπεὰν δὲ	πλήρεες	γένωνται ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι
[2, 136]	γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον οἱ	ἱρέες	Ἄσυχιν, τὸν τὰ πρὸς ἥλιον
[2, 90]	τῶν φίλων, ἀλλά μιν αἱ	ἱρέες	αὐτοὶ τοῦ Νείλου ἅτε πλέον
[2, 116]	ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα ἔλεγον οἱ	ἱρέες	γενέσθαι· δοκέει δέ μοι καὶ
[2, 100]	~μετὰ δὲ τοῦτον κατέλεγον οἱ	ἱρέες	ἐκ βύβλου ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων
[2, 142]	λόγου Αἰγύπτιοί τε καὶ οἱ	ἱρέες	ἔλεγον, ἀποδεικνύντες ἀπὸ τοῦ πρώτου
[2, 120]	λέγειν. ~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ	ἱρέες	ἔλεγον· ἐγὼ δὲ τῷ λόγῳ
[2, 10]	ἡ πολλή, κατά περ οἱ	ἱρέες	ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι
[2, 99]	τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ	ἱρέες	ἔλεγον τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν
[2, 143]	ἀριθμέοντες ὦν καὶ δεικνύντες οἱ	ἱρέες	ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν
[2, 107]	τὰς χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ	ἱρέες,	ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι
[2, 130]	ἔλεγον οἱ ἐν Σάι πόλι	ἱρέες·	ἑστᾶσι μὲν γὰρ ξύλιναι κολοσσοί,
[2, 113]	ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ μοι οἱ	ἱρέες	ἱστορέοντι τὰ περὶ Ἑλένην γενέσθαι
[2, 122]	φᾶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ	ἱρέες	κατ᾽ ὦν ἔδησαν ἑνὸς ἑωυτῶν
[2, 37]	θεούς. ἐσθῆτα δὲ φορέουσι οἱ	ἱρέες	λινέην μούνην καὶ ὑποδήματα βύβλινα·
[2, 37]	εἶναι ἢ εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ	ἱρέες	ξυρῶνται πᾶν τὸ σῶμα διὰ
[2, 164]	γένεα, καὶ τούτων οἳ μὲν	ἱρέες	οἳ δὲ μάχιμοι κεκλέαται, οἳ
[2, 37]	ἕψοντες πατέονται, οἱ δὲ δὴ	ἱρέες	οὐδὲ ὁρέοντες ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ
[2, 102]	μνήμην ποιήσομαι· τὸν ἔλεγον οἱ	ἱρέες	πρῶτον μὲν πλοίοισι μακροῖσι ὁρμηθέντα
[2, 65]	ἀποτίνει ζημίην τὴν ἂν οἱ	ἱρέες	τάξωνται. ὃς δ᾽ ἂν ἶβιν
[2, 143]	ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἐποίησαν οἱ	ἱρέες	τοῦ Διὸς οἷόν τι καὶ
[2, 54]	Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν οἱ	ἱρέες	τοῦ Θηβαιέος Διὸς δύο γυναῖκας
[2, 36]	ἀνάγκη καὶ μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ	ἱρέες	τῶν θεῶν τῇ μὲν ἄλλῃ
[2, 13]	περὶ τῆς χώρης ταύτης οἱ	ἱρέες,	ὡς ἐπὶ Μοίριος βασιλέος, ὅκως
[2, 148]	ἓξ δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι,	συνεχέες·	τοῖχος δὲ ἔξωθεν ὁ αὐτός
[2, 175]	ἐστὶ εἷς τε καὶ εἴκοσι	πήχεες,	εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ
[2, 153]	ἀντὶ δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ	δυωδεκαπήχεες	τῇ αὐλῇ. ὁ δὲ Ἆπις
[2, 30]	ἐν ὅσῳ περ ἐξ Ἐλεφαντίνης	ἦλθες	ἐς τὴν μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων.
[2, 115]	τοῦ σεωυτοῦ ξείνου τὴν γυναῖκα	ἦλθες.	καὶ μάλα ταῦτά τοι οὐκ
[2, 53]	μέχρι οὗ πρώην τε καὶ	χθὲς	ὡς εἰπεῖν λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ
[2, 76]	ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ δή εἰσι	ἴβιες)	ψιλὴ τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν
[2, 165]	ἐκ μὲν τούτων τῶν νομῶν	Ἑρμοτύβιες	εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους
[2, 164]	καλέονται μὲν Καλασίριές τε καὶ	Ἑρμοτύβιες,	ἐκ νομῶν δὲ τῶνδε εἰσί·
[2, 137]	ἀδικεόντων. καὶ οὕτω ἔτι αἱ	πόλιες	ἐγένοντο ὑψηλότεραι· τὸ μὲν γὰρ
[2, 178]	καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ	πόλιες	εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων
[2, 178]	προστάτας τοῦ ἐμπορίου αὗται αἱ	πόλιες	εἰσὶ αἱ παρέχουσαι· ὅσαι δὲ
[2, 178]	αἱ παρέχουσαι· ὅσαι δὲ ἄλλαι	πόλιες	μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι μετεὸν μεταποιεῦνται.
[2, 97]	Αἰγύπτου πέλαγος γίνεται, αἱ δὲ	πόλιες	μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν
[2, 97]	ὁ Νεῖλος τὴν χώρην, αἱ	πόλιες	μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ
[2, 41]	νήσῳ ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι	πόλιες	συχναί, ἐκ τῆς δὲ αἱ
[2, 41]	συχναί, ἐκ τῆς δὲ αἱ	βάριες	παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα τῶν
[2, 72]	ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται δὲ καὶ	ἐνύδριες	ἐν τῷ ποταμῷ, τὰς ἱρὰς
[2, 164]	δὲ μάχιμοι αὐτῶν καλέονται μὲν	Καλασίριές	τε καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν
[2, 55]	τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ	προμάντιες·	δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων
[2, 74]	~εἰσὶ δὲ περὶ Θήβας ἱροὶ	ὄφιες,	ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ
[2, 100]	δόλῳ. ποιησαμένην γάρ μιν οἴκημα	περίμηκες	ὑπόγαιον καινοῦν τῷ λόγῳ, νόῳ
[2, 35]	νόμους· ἐν τοῖσι αἱ μὲν	γυναῖκες	ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι, οἱ δὲ
[2, 89]	εὐειδέες κάρτα καὶ λόγου πλεῦνος	γυναῖκες·	ἀλλ᾽ ἐπεὰν τριταῖαι ἢ τεταρταῖαι
[2, 57]	πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ	γυναῖκες,	διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ
[2, 35]	τῶν κεφαλέων φορέουσι, αἱ δὲ	γυναῖκες	ἐπὶ τῶν ὤμων. οὐρέουσι αἱ
[2, 60]	τὸν πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ	γυναῖκες	καὶ ἄνδρες ἀείδουσι καὶ τὰς
[2, 48]	νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι κατὰ κώμας	γυναῖκες,	νεῦον τὸ αἰδοῖον, οὐ πολλῷ
[2, 35]	τῶν ὤμων. οὐρέουσι αἱ μὲν	γυναῖκες	ὀρθαί, οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι.
[2, 51]	τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ	Σαμοθρήικες	ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν, οὗτος
[2, 51]	σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων	Σαμοθρήικες	τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν
[2, 104]	περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα.	Φοίνικες	δὲ καὶ Σύροι οἱ ἐν
[2, 56]	γνώμην τήνδε· εἰ ἀληθέως οἱ	Φοίνικες	ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς γυναῖκας καὶ
[2, 32]	πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες καὶ	Φοίνικες	ἔχουσι· τὰ δὲ ὑπὲρ θαλάσσης
[2, 91]	ἱρὸν τετράγωνον, πέριξ δὲ αὐτοῦ	φοίνικες	πεφύκασι. τὰ δὲ πρόπυλα τοῦ
[2, 156]	ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν αὐτῇ	φοίνικες	συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ
[2, 112]	περιοικέουσι δὲ τὸ τέμενος τοῦτο	Φοίνικες	Τύριοι, καλέεται δὲ ὁ χῶρος
[2, 116]	ἡ Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ	Φοίνικες,	τῶν ἐστὶ ἡ Σιδών, ἐν
[2, 150]	ὥρων τὸν χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα,	ἐπιμελὲς	γὰρ δή μοι ἦν, εἰρόμην
[2, 22]	οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ καύματος	μέλανες	ἐόντες. ἰκτῖνοι δὲ καὶ χελιδόνες
[2, 23]	περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας ἐς	ἀφανὲς	τὸν μῦθον ἀνενείκας οὐκ ἔχει
[2, 120]	δαιμονίου παρασκευάζοντος, ὅκως πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι	καταφανὲς	τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς
[2, 149]	ὕδωρ τὸ ἐν τῇ λίμνῃ	αὐθιγενὲς	μὲν οὐκ ἔστι( ἄνυδρος γὰρ
[2, 93]	ἐς θάλασσαν· ἡγέονται δὲ οἱ	ἔρσενες	ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ, αἳ δὲ
[2, 65]	τῆς τροφῆς χωρὶς ἑκάστων καὶ	ἔρσενες	καὶ θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων, τῶν
[2, 93]	ὀλίγους τῶν κέγχρων, οἱ δὲ	ἔρσενες	καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ οἱ
[2, 93]	ποιεῦσι οἷόν περ ἐποίευν οἱ	ἔρσενες·	τῶν γὰρ ᾠῶν ἀπορραίνουσι κατ᾽
[2, 46]	τοῦ Πανὸς τὤγαλμα κατά περ	Ἕλληνες	αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον
[2, 122]	καταβῆναι κάτω ἐς τὸν οἱ	Ἕλληνες	Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι
[2, 13]	ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ	Ἕλληνες	αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ δή σφι
[2, 51]	πρὸς τούτοισι, τὰ ἐγὼ φράσω,	Ἕλληνες	ἀπ᾽ Αἰγυπτίων νενομίκασι· τοῦ δὲ
[2, 92]	ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει κατά περ	Ἕλληνες,	ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην τῶν σιτίων
[2, 118]	τῷ λόγῳ τῷ πρώτῳ οἱ	Ἕλληνες	αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα.
[2, 109]	ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ	Ἕλληνες.	~βασιλεὺς μὲν δὴ οὗτος μοῦνος
[2, 2]	τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι ἤκουον·	Ἕλληνες	δὲ λέγουσι ἄλλα τε μάταια
[2, 49]	τούτου μαθόντες ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι	Ἕλληνες.	ἐγὼ μέν νυν φημὶ Μελάμποδα
[2, 180]	οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες	Ἕλληνες	εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις
[2, 52]	θεῶν χρεώμενοι· παρὰ δὲ Πελασγῶν	Ἕλληνες	ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο
[2, 45]	πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ	Ἕλληνες,	εὐήθης δὲ αὐτῶν καὶ ὅδε
[2, 51]	τῇ χώρῃ, ὅθεν περ καὶ	Ἕλληνες	ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ τὰ
[2, 171]	Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν οἱ	Ἕλληνες	θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης μοι
[2, 167]	δ᾽ ὦν τοῦτο πάντες οἱ	Ἕλληνες	καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ
[2, 32]	Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον	Ἕλληνες	καὶ Φοίνικες ἔχουσι· τὰ δὲ
[2, 118]	Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει. οἱ δὲ	Ἕλληνες	καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω
[2, 91]	Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην τὴν καὶ	Ἕλληνες	λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν
[2, 79]	δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ	Ἕλληνες	Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ
[2, 43]	οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ	Ἕλληνες	μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων
[2, 58]	οἱ ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων	Ἕλληνες	μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ μοι τούτου
[2, 36]	γράμματα γράφουσι καὶ λογίζονται ψήφοισι	Ἕλληνες	μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ
[2, 4]	σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ	Ἕλληνες	μὲν διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον
[2, 5]	ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν	Ἕλληνες	ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε
[2, 39]	τοῖσι δὲ ἂν μὴ παρέωσι	Ἕλληνες,	οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς τὸν
[2, 43]	ἑτέρου δὲ πέρι Ἡρακλέος, τὸν	Ἕλληνες	οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι.
[2, 144]	τὸν Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα	Ἕλληνες	ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι
[2, 167]	τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ	Ἕλληνες,	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων
[2, 154]	δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ	Ἕλληνες	οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ
[2, 135]	ἐγένετο ὡς καὶ οἱ πάντες	Ἕλληνες	Ροδώπιος τὸ οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο
[2, 39]	μὲν ἂν ᾖ ἀγορὴ καὶ	Ἕλληνές	σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ
[2, 118]	εἰ μάταιον λόγον λέγουσι οἱ	Ἕλληνες	τὰ περὶ Ἴλιον γενέσθαι ἢ
[2, 41]	γυναικήιον βούκερων ἐστὶ κατά περ	Ἕλληνες	τὴν Ἰοῦν γράφουσι, καὶ τὰς
[2, 45]	νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ	Ἕλληνες·	τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη
[2, 146]	γέγονε ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο οἱ	Ἕλληνες	τούτων τὰ οὐνόματα ἢ τὰ
[2, 146]	δὲ Διόνυσόν τε λέγουσι οἱ	Ἕλληνες	ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς τὸν
[2, 120]	αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ	Ἕλληνες,	ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι,
[2, 31]	Αἰγύπτῳ ῥεύματος· τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ	μῆνες	εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ
[2, 94]	ἧσσον τοῦ ἐλαίου τῷ λύχνῳ	προσηνές,	ὀδμὴν δὲ βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς
[2, 121]	κεφαλῆς ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα	ἀσινὲς	καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν
[2, 92]	πνίξαντες οὕτω τρώγουσι. οἳ δὲ	τινὲς	αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ τῶν ἰχθύων
[2, 30]	τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ διάφοροι	τινὲς	γεγονότες τῶν Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε
[2, 20]	οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν	τινὲς	ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν
[2, 131]	ἢ τὰ λεγόμενα. ~οἳ δὲ	τινὲς	λέγουσι περὶ τῆς βοὸς ταύτης
[2, 175]	ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη δὲ	τινὲς	λέγουσι ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽
[2, 43]	ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ ἦσαν Ἑλλήνων	τινὲς	ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί τε καὶ
[2, 103]	τῆς χώρης οἰκήτορας, εἴτε τῶν	τινες	στρατιωτέων τῇ πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες
[2, 53]	αἰεὶ ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί τε	τινὲς	τὰ εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο μέχρι
[2, 60]	ἐν ἑκάστῃ βάρι· αἳ μὲν	τινὲς	τῶν γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι,
[2, 60]	γῇ ποιεῦσι τοιάδε· αἳ μὲν	τινὲς	τῶν γυναικῶν ποιεῦσι τά περ
[2, 63]	καταφερὴς ὁ ἥλιος, ὀλίγοι μὲν	τινὲς	τῶν ἱρέων περὶ τὤγαλμα πεπονέαται,
[2, 130]	εἴκοσι μάλιστά κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι·	αἵτινες	μέντοι εἰσί, οὐκ ἔχω εἰπεῖν
[2, 2]	καὶ αὐτὸς ὁ Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο	οἵτινες	ἀνθρώπων βεκός τι καλέουσι, πυνθανόμενος
[2, 2]	δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι	οἵτινες	γενοίατο πρῶτοι, ἀπὸ τούτου νομίζουσι
[2, 10]	κατὰ τὸν Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα,	οἵτινες	ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί· τῶν
[2, 22]	μέλανες ἐόντες. ἰκτῖνοι δὲ καὶ	χελιδόνες	δι᾽ ἔτεος ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι,
[2, 148]	νυν καὶ αἱ πυραμίδες λόγου	μέζονες,	καὶ πολλῶν ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν
[2, 144]	κἀγαθός. ~ἤδη ὦν τῶν αἱ	εἰκόνες	ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας
[2, 130]	βοὸς ταύτης ἐν ἄλλῳ οἰκήματι	εἰκόνες	τῶν παλλακέων τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι,
[2, 74]	Θήβας ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς	δηλήμονες,	οἳ μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ δύο
[2, 172]	τε ὁ Ἄμασις καὶ οἱ	δαιτυμόνες	οἱ πάντες τοὺς πόδας ἑκάστοτε
[2, 20]	καὶ μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ	ἐλάσσονες	ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα παρέχονται.
[2, 169]	οἱ ξεῖνοι, πλήθεϊ δὲ πολλῷ	ἐλάσσονες	ἐόντες κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω
[2, 75]	καὶ μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι καὶ	ἐλάσσονες	ἔτι τούτων, πολλοὶ δὲ ἦσαν
[2, 104]	ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισι	ἀστυγείτονες	ἐόντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ
[2, 106]	Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις, αἱ μὲν	πλεῦνες	οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν δὲ
[2, 63]	ἐσόδῳ, ἄλλοι τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες	πλεῦνες	χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα
[2, 16]	ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ αὐτῶν γινώσκομεν,	Ἴωνες	οὐκ εὖ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου·
[2, 154]	ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ δὲ	Ἴωνές	τε καὶ οἱ Κᾶρες τούτους
[2, 69]	κροκόδειλοι ἀλλὰ χάμψαι· κροκοδείλους δὲ	Ἴωνες	ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ εἴδεα
[2, 104]	Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ	Μάκρωνες	οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ
[2, 104]	δὲ εἴκασα τῇδε, καὶ ὅτι	μελάγχροες	εἰσὶ καὶ οὐλότριχες. καὶ τοῦτο
[2, 139]	αὐτῷ τὰ μαντήια, τοῖσι χρέωνται	Αἰθίοπες,	ἀνεῖλε ὡς δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου
[2, 29]	δὲ τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω	Αἰθίοπες	ἤδη καὶ τῆς νήσου τὸ
[2, 30]	ἐς τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι	Αἰθίοπες,	ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν
[2, 100]	δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν	Αἰθίοπες	ἦσαν, μία δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη,
[2, 29]	λίμνην μεγάλη, τὴν πέριξ νομάδες	Αἰθίοπες	νέμονται· τὴν διεκπλώσας ἐς τοῦ
[2, 104]	ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ	Αἰθίοπες	περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα.
[2, 150]	φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν	κλῶπες	ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν τῶν
[2, 150]	τῶν σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ	κλῶπες	ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ
[2, 95]	ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει. οἱ δὲ	κώνωπες,	ἢν μὲν ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος
[2, 95]	τοὺς ἀναβαίνοντες κοιμῶνται· οἱ γὰρ	κώνωπες	ὑπὸ τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί
[2, 154]	δὲ Ἴωνές τε καὶ οἱ	Κᾶρες	τούτους τοὺς χώρους οἴκησαν χρόνον
[2, 175]	τρία, δισχίλιοι δέ οἱ προσετετάχατο	ἄνδρες	ἀγωγέες, καὶ οὗτοι ἅπαντες ἦσαν
[2, 60]	αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκες καὶ	ἄνδρες	ἀείδουσι καὶ τὰς χεῖρας κροτέουσι.
[2, 100]	γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ δὲ ἄλλοι	ἄνδρες	Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ γυναικὶ οὔνομα
[2, 152]	χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι	ἄνδρες	ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ
[2, 60]	πλέουσί τε γὰρ δὴ ἅμα	ἄνδρες	γυναιξὶ καὶ πολλόν τι πλῆθος
[2, 35]	οὔτε ἔρσενος θεοῦ οὔτε θηλέης,	ἄνδρες	δὲ πάντων τε καὶ πασέων.
[2, 35]	κάτω. τὰ ἄχθεα οἱ μὲν	ἄνδρες	ἐπὶ τῶν κεφαλέων φορέουσι, αἱ
[2, 35]	ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι, οἱ δὲ	ἄνδρες	κατ᾽ οἴκους ἐόντες ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι
[2, 35]	μὲν γυναῖκες ὀρθαί, οἱ δὲ	ἄνδρες	κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν τοῖσι
[2, 85]	προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ οἱ	ἄνδρες,	τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι. ἐπεὰν
[2, 168]	κρεῶν βοέων δύο μνέαι, οἴνου	τέσσερες	ἀρυστῆρες. ταῦτα τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι
[2, 158]	τῆς μῆκος ἐστὶ πλόος ἡμέραι	τέσσερες,	εὖρος δὲ ὠρύχθη ὥστε τριήρεας
[2, 30]	παριστάμενοι βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ αὗται	τέσσερες	καὶ εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν
[2, 171]	ὁσίη ἐστὶ λέγειν· αἱ Δαναοῦ	θυγατέρες	ἦσαν αἱ τὴν τελετὴν ταύτην
[2, 92]	τοῦ λωτοῦ, τῇ μήκωνι ἐὸν	ἐμφερές,	πτίσαντες ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ ἄρτους
[2, 168]	βοέων δύο μνέαι, οἴνου τέσσερες	ἀρυστῆρες.	ταῦτα τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο.
[2, 47]	ἂν ἔτι γευσαίατο. οἱ δὲ	πένητες	αὐτῶν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου σταιτίνας
[2, 133]	ἀντὶ ἓξ ἐτέων γένηται, αἱ	νύκτες	ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ οὗτος
[2, 91]	κάρτα μεγάλα· ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι	ἀνδριάντες	δύο ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι. ἐν
[2, 29]	ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω ἰόντι	ἄναντες	ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ ὦν δεῖ
[2, 25]	ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ ἄνεμοι καὶ	διασκιδνάντες	τήκουσι· καὶ εἰσὶ οἰκότως οἱ
[2, 53]	τέχνας διελόντες καὶ εἴδεα αὐτῶν	σημήναντες.	οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι
[2, 77]	δὲ τοὺς μὲν πρὸς ἥλιον	αὐήναντες	ὠμοὺς σιτέονται, τοὺς δὲ ἐξ
[2, 122]	ἔχω λέγειν. φᾶρος δὲ αὐτημερὸν	ἐξυφήναντες	οἱ ἱρέες κατ᾽ ὦν ἔδησαν
[2, 66]	καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα κτείνουσι,	κτείναντες	μέντοι οὐ πατέονται· αἳ δὲ
[2, 100]	τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν,	ἀποκτείναντες	δὲ οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν
[2, 39]	καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν σφάζουσι,	σφάξαντες	δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν. σῶμα
[2, 92]	βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ διαφανέι	πνίξαντες	οὕτω τρώγουσι. οἳ δὲ τινὲς
[2, 41]	πολλοὶ ἄλλοι ἐς ἄλλας πόλις,	ἀνορύξαντες	δὲ τὰ ὀστέα ἀπάγουσι καὶ
[2, 94]	κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ δὲ καὶ	φρύξαντες	ἀπέψουσι, καὶ τὸ ἀπορρέον ἀπ᾽
[2, 41]	ἔρσενας καὶ τοὺς μόσχους οἱ	πάντες	Αἰγύπτιοι θύουσι, τὰς δὲ θηλέας
[2, 39]	καὶ τὴν ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου	πάντες	Αἰγύπτιοι νόμοισι τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται
[2, 64]	οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι σχεδὸν	πάντες	ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων,
[2, 30]	βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ λόγῳ χρησάμενοι	πάντες	ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες ἤισαν
[2, 37]	μὲν ὃ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ	πάντες.	εἵματα δὲ λίνεα φορέουσι αἰεὶ
[2, 135]	κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ οἱ	πάντες	Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ οὔνομα ἐξέμαθον·
[2, 40]	καιομένων δὲ τῶν ἱρῶν τύπτονται	πάντες,	ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται
[2, 61]	γὰρ δὴ μετὰ τὴν θυσίην	πάντες	καὶ πᾶσαι, μυριάδες κάρτα πολλαὶ
[2, 41]	καὶ θάπτουσι ἐς ἕνα χῶρον	πάντες.	κατὰ ταὐτὰ δὲ τοῖσι βουσὶ
[2, 66]	ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες	πάντες	ξυρῶνται τὰς ὀφρύας μούνας, παρ᾽
[2, 167]	ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽ ὦν τοῦτο	πάντες	οἱ Ἕλληνες καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι.
[2, 42]	Θηβαίου εἰσί, οὗτοι μέν νυν	πάντες	ὀίων ἀπεχόμενοι αἶγας θύουσι. θεοὺς
[2, 53]	τῶν θεῶν, εἴτε αἰεὶ ἦσαν	πάντες,	ὁκοῖοί τε τινὲς τὰ εἴδεα,
[2, 41]	τὰς βοῦς τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι	πάντες	ὁμοίως σέβονται προβάτων πάντων μάλιστα
[2, 62]	ἐν τῇ νυκτὶ λύχνα καίουσι	πάντες	πολλὰ ὑπαίθρια περὶ τὰ δώματα
[2, 62]	τῆς θυσίης καίουσι καὶ αὐτοὶ	πάντες	τὰ λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ
[2, 172]	Ἄμασις καὶ οἱ δαιτυμόνες οἱ	πάντες	τοὺς πόδας ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο· τοῦτον
[2, 151]	κυνέας δὲ καὶ οἱ ἄλλοι	ἅπαντες	ἐφόρεόν τε βασιλέες καὶ ἐτύγχανον
[2, 175]	προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ οὗτοι	ἅπαντες	ἦσαν κυβερνῆται. τῆς δὲ στέγης
[2, 42]	γὰρ δὴ οὐ τοὺς αὐτοὺς	ἅπαντες	ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν Ἴσιός
[2, 42]	εἶναι λέγουσι· τούτους δὲ ὁμοίως	ἅπαντες	σέβονται. ὅσοι δὲ τοῦ Μένδητος
[2, 42]	τύπτονται οἱ περὶ τὸ ἱρὸν	ἅπαντες	τὸν κριὸν καὶ ἔπειτα ἐν
[2, 86]	ὦν εἷλον τὴν κοιλίην πᾶσαν,	ἐκκαθήραντες	δὲ αὐτὴν καὶ διηθήσαντες οἴνῳ
[2, 42]	Διός, κριὸν ἕνα κατακόψαντες καὶ	ἀποδείραντες	κατὰ τὠυτὸ ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ
[2, 47]	αὐτῶν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου σταιτίνας	πλάσαντες	ὗς καὶ ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι.
[2, 86]	εὐτελεστέρην, τὴν δὲ τρίτην εὐτελεστάτην·	φράσαντες	δὲ πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν κατὰ
[2, 39]	κατὰ τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ	ἐπικαλέσαντες	τὸν θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες δὲ
[2, 86]	οἳ μὲν δὴ ἐκποδὼν μισθῷ	ὁμολογήσαντες	ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν
[2, 86]	πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν καὶ	διηθήσαντες	οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι
[2, 88]	τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ	διηθήσαντες	τὴν κοιλίην ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα
[2, 87]	νηδύν, κατὰ δὲ τὴν ἕδρην	ἐσηθήσαντες	καὶ ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα τῆς
[2, 53]	πλέοσι· οὗτοι δὲ εἰσὶ οἱ	ποιήσαντες	θεογονίην Ἕλλησι καὶ τοῖσι θεοῖσι
[2, 86]	πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα δὲ	ποιήσαντες	ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα·
[2, 40]	καὶ τὸν τράχηλον. ταῦτα δὲ	ποιήσαντες	τὸ ἄλλο σῶμα τοῦ βοὸς
[2, 42]	προσάγουσι πρὸς αὐτό. ταῦτα δὲ	ποιήσαντες	τύπτονται οἱ περὶ τὸ ἱρὸν
[2, 66]	διαστάντες φυλακὰς ἔχουσι τῶν αἰελούρων,	ἀμελήσαντες	σβεννύναι τὸ καιόμενον, οἱ δὲ
[2, 40]	σμύρνης καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων,	πλήσαντες	δὲ τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον
[2, 86]	τῶν ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ,	πλήσαντες	συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες
[2, 47]	βίου σταιτίνας πλάσαντες ὗς καὶ	ὀπτήσαντες	ταύτας θύουσι. ~τῷ δὲ Διονύσῳ
[2, 161]	δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί τε οἱ	ἀπονοστήσαντες	καὶ οἱ τῶν ἀπολομένων φίλοι
[2, 39]	αὐτοῦ οἶνον κατὰ τοῦ ἱρηίου	ἐπισπείσαντες	καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν σφάζουσι,
[2, 86]	δὲ ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν, καὶ	κατακληίσαντες	οὕτω θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι θηκαίῳ,
[2, 133]	μὲν αὐτοῦ πατὴρ καὶ πάτρως,	ἀποκληίσαντες	τὰ ἱρὰ καὶ θεῶν οὐ
[2, 92]	λωτοῦ, τῇ μήκωνι ἐὸν ἐμφερές,	πτίσαντες	ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ ἄρτους ὀπτοὺς
[2, 86]	μετὰ δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι	παρασχίσαντες	παρὰ τὴν λαπάρην ἐξ ὦν
[2, 64]	ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ οἱ πρῶτοι	θρησκεύσαντες.	οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι σχεδὸν
[2, 40]	τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες·	προνηστεύσαντες	δὲ θύουσι, καιομένων δὲ τῶν
[2, 118]	τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ	πιστεύσαντες	τῷ λόγῳ τῷ πρώτῳ οἱ
[2, 69]	κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι	ταριχεύσαντες	ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ δὲ
[2, 77]	μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται	προταριχεύσαντες.	τὰ δὲ ἄλλα ὅσα ἢ
[2, 47]	τῇ αὐτῇ πανσελήνῳ, τοὺς) ὗς	θύσαντες	πατέονται τῶν κρεῶν. διότι δὲ
[2, 108]	μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν οἱ	ἑλκύσαντες,	καὶ τὰς διώρυχας τὰς νῦν
[2, 86]	ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα,	λούσαντες	τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ
[2, 44]	ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν	ἐκπλώσαντες	Θάσον ἔκτισαν· καὶ ταῦτα καὶ
[2, 66]	αἰελούρους· οἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι	διαστάντες	φυλακὰς ἔχουσι τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες
[2, 171]	δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ	ἐξαναστάντες	Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι. ~Ἀπρίεω
[2, 86]	οὕτω θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι θηκαίῳ,	ἱστάντες	ὀρθὸν πρὸς τοῖχον. οὕτω μὲν
[2, 30]	χρησάμενοι πάντες ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου	ἀποστάντες	ἤισαν ἐς Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ
[2, 45]	ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον	στέψαντες	οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον
[2, 60]	κατά τινα πόλιν ἄλλην γένωνται,	ἐγχρίμψαντες	τὴν βᾶριν τῇ γῇ ποιεῦσι
[2, 94]	τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ μὲν	κόψαντες	ἀπιποῦσι, οἳ δὲ καὶ φρύξαντες
[2, 42]	ὁρτῇ τοῦ Διός, κριὸν ἕνα	κατακόψαντες	καὶ ἀποδείραντες κατὰ τὠυτὸ ἐνδύουσι
[2, 86]	ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ	κρύψαντες	ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ τουτέων
[2, 52]	ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ	θέντες	τὰ πάντα πρήγματα καὶ πάσας
[2, 91]	Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν	τιθέντες,	ἔφασαν τὸν Περσέα ἐκ τῆς
[2, 69]	καὶ χρύσεα ἐς τὰ ὦτα	ἐνθέντες	καὶ ἀμφιδέας περὶ τοὺς ἐμπροσθίους
[2, 173]	ἦν μάταιός τε καὶ παιγνιήμων.	ἀχθεσθέντες	δὲ τούτοισι οἱ φίλοι αὐτοῦ
[2, 103]	τινες στρατιωτέων τῇ πλάνῃ αὐτοῦ	ἀχθεσθέντες	περὶ Φᾶσιν ποταμὸν κατέμειναν. ~φαίνονται
[2, 151]	τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου,	ἀναμνησθέντες	τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι μὲν οὐκ
[2, 87]	οὕτω τὸν νεκρόν, οὐδὲν ἔτι	πρηγματευθέντες.	~ἡ δὲ τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ
[2, 67]	ἐς ἱρὰς στέγας, ἔνθα θάπτονται	ταριχευθέντες,	ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ κύνας
[2, 171]	ἐξαπώλετο ἡ τελετή, οἱ δὲ	ὑπολειφθέντες	Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες
[2, 115]	κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη	ἀπολαμφθέντες	ἦλθον ἐς χώρην τὴν ἐμήν,
[2, 147]	αὐτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος.	ἐλευθερωθέντες	Αἰγύπτιοι μετὰ τὸν ἱρέα τοῦ
[2, 80]	ἀλλήλους ἐν τῇσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι	κατιέντες	μέχρι τοῦ γούνατος τὴν χεῖρα.
[2, 151]	κυνέην· οἳ δὲ ἐν φρενὶ	λαβόντες	τό τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου
[2, 148]	μὲν κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ	παραλαβόντες	λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω μέζονα
[2, 51]	πρῶτοι μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι	παραλαβόντες,	παρὰ δὲ τούτων ὧλλοι. Ἀθηναίοισι
[2, 51]	ὄργια μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι	παραλαβόντες	παρὰ Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ οἶδε
[2, 87]	δὲ τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ	ἐπιλαβόντες	τὸ κλύσμα τῆς ὀπίσω ὁδοῦ
[2, 114]	ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ,	συλλαβόντες	ἀπάγετε παρ᾽ ἐμέ, ἵνα εἰδέω
[2, 4]	ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους	ἄγοντες	τοὺς δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ
[2, 122]	ἑνὸς ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς,	ἀγαγόντες	δέ μιν ἔχοντα τὸ φᾶρος
[2, 39]	~θυσίη δέ σφι ἥδε κατέστηκε.	ἀγαγόντες	τὸ σεσημασμένον κτῆνος πρὸς τὸν
[2, 143]	καὶ ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν·	ἐσαγαγόντες	ἐς τὸ μέγαρον ἔσω ἐὸν
[2, 60]	ἐς τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας	ἀνάγοντες	θυσίας, καὶ οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται
[2, 86]	ἐγκέφαλον, τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω	ἐξάγοντες,	τὰ δὲ ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ
[2, 57]	ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ	λέγοντες	εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι
[2, 73]	τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ	λέγοντες·	ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον ἐς τὸ
[2, 134]	ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς	λέγοντες.	οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι
[2, 45]	ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι ταῦτα	λέγοντες	τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν
[2, 39]	τὸν ποταμόν· καταρῶνται δὲ τάδε	λέγοντες	τῇσι κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι
[2, 15]	Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης σκοπιῆς	λέγοντες	τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι αὐτῆς
[2, 173]	φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν τοιάδε	λέγοντες.	ὦ βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ
[2, 156]	ἄφορα πολλά. λόγον δὲ τόνδε	ἐπιλέγοντες	οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι αὐτὴν
[2, 64]	ποιέειν. οὗτοι μέν νυν τοιαῦτα	ἐπιλέγοντες	ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι
[2, 35]	δὲ ἔξω ἐν τῇσι ὁδοῖσι	ἐπιλέγοντες	ὡς τὰ μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα
[2, 136]	τοῦ πηλοῦ τῷ κοντῷ, τοῦτο	συλλέγοντες	πλίνθους εἴρυσαν καί με τρόπῳ
[2, 53]	καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας	δόντες	καὶ τιμάς τε καὶ τέχνας
[2, 69]	ἐμπροσθίους πόδας, καὶ σιτία ἀποτακτὰ	διδόντες	καὶ ἱρήια, καὶ περιέποντες ὡς
[2, 79]	φαίνονται δὲ αἰεί κοτε τοῦτον	ἀείδοντες.	ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος
[2, 47]	ποταμόν· τοῦτο δὲ οἱ συβῶται	ἐόντες	Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς ἱρὸν οὐδὲν
[2, 42]	Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι,	ἐόντες	Αἰγυπτίων τε καὶ Αἰθιόπων ἄποικοι
[2, 104]	καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες	ἐόντες	ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι.
[2, 20]	μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες	ἐόντες	ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ
[2, 22]	ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ καύματος μέλανες	ἐόντες.	ἰκτῖνοι δὲ καὶ χελιδόνες δι᾽
[2, 169]	ξεῖνοι, πλήθεϊ δὲ πολλῷ ἐλάσσονες	ἐόντες	κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ
[2, 37]	δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ περισσῶς	ἐόντες	μάλιστα πάντων ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε
[2, 10]	ποταμοί, οὐ κατὰ τὸν Νεῖλον	ἐόντες	μεγάθεα, οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα
[2, 74]	ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ	ἐόντες	μικροὶ δύο κέρεα φορέουσι πεφυκότα
[2, 104]	ποταμὸν κατέμειναν. ~φαίνονται μὲν γὰρ	ἐόντες	οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ
[2, 22]	δὲ καὶ χελιδόνες δι᾽ ἔτεος	ἐόντες	οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι
[2, 148]	οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων	ἐόντες	ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ
[2, 35]	οἱ δὲ ἄνδρες κατ᾽ οἴκους	ἐόντες	ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι δὲ οἱ μὲν
[2, 91]	τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ τούτων	γενεηλογέοντες	κατέβαινον ἐς τὸν Περσέα. ἀπικόμενον
[2, 4]	δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε ἔλεγον	ὁμολογέοντες	σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων
[2, 147]	ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι	ὁμολογέοντες	τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν
[2, 35]	μὲν ἄλλοι ἄνω τὴν κρόκην	ὠθέοντες,	Αἰγύπτιοι δὲ κάτω. τὰ ἄχθεα
[2, 160]	οὐ τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται,	ἀδικέοντες	τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ δὴ
[2, 92]	πάντα οἱ κατύπερθε τῶν ἑλέων	οἰκέοντες	Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ δὲ δὴ
[2, 14]	ἄλλο τι ἢ οἱ ταύτῃ	οἰκέοντες	Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ μήτε γε
[2, 18]	Μαρέης τε πόλιος καὶ Ἄπιος,	οἰκέοντες	Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί
[2, 18]	τούτους οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος	οἰκέοντες	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι.
[2, 94]	Αἰγυπτίων οἱ περὶ τὰ ἕλεα	οἰκέοντες	ἀπὸ τῶν σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ,
[2, 180]	τάλαντα, οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ	οἰκέοντες	Ἕλληνες εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ
[2, 69]	οἱ δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν	οἰκέοντες	καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι
[2, 69]	Θήβας καὶ τὴν Μοίριος λίμνην	οἰκέοντες	καὶ κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι
[2, 61]	δὲ Καρῶν εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ	οἰκέοντες,	οὗτοι δὲ τοσούτῳ ἔτι πλέω
[2, 13]	οἱ ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος	οἰκέοντες	τά τε ἄλλα χωρία καὶ
[2, 66]	ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, οἱ	ἐνοικέοντες	πάντες ξυρῶνται τὰς ὀφρύας μούνας,
[2, 18]	τὰ πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί τε	δοκέοντες	εἶναι Λίβυες καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι
[2, 160]	Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων, καὶ	δοκέοντες	παρὰ ταῦτα οὐδ᾽ ἂν τοὺς
[2, 15]	γε μηδεμία ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο	δοκέοντες	πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει
[2, 161]	ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ,	δοκέοντες	τὸν Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς
[2, 118]	ἔχει. οἱ δὲ Ἕλληνες καταγελᾶσθαι	δοκέοντες	ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω δὴ ἐπολιόρκεον,
[2, 77]	Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων πάντων	ἐπασκέοντες	μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ τῶν
[2, 63]	τῇ ἐσόδῳ, ἄλλοι τε εὐχωλὰς	ἐπιτελέοντες	πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες
[2, 60]	τὰς χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ	πλέοντες	κατά τινα πόλιν ἄλλην γένωνται,
[2, 143]	τῆς ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ·	ἀριθμέοντες	ὦν καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες
[2, 22]	μέγιστον μαρτύριον οἱ ἄνεμοι παρέχονται	πνέοντες	ἀπὸ τῶν χωρέων τουτέων θερμοί·
[2, 25]	οἱ ἀπὸ ταύτης τῆς χώρης	πνέοντες,	ὅ τε νότος καὶ ὁ
[2, 131]	ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα δὲ λέγουσι	φλυηρέοντες,	ὡς ἐγὼ δοκέω, τά τε
[2, 37]	οἱ δὲ δὴ ἱρέες οὐδὲ	ὁρέοντες	ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ καθαρὸν εἶναί
[2, 63]	ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι	τιμωρέοντες	τῷ θεῷ παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους.
[2, 63]	καὶ Βουτοῦν θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι	φοιτέοντες.	ἐν δὲ Παπρήμι θυσίας μὲν
[2, 172]	ἦν ἐπιτηδεότατον· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι	φοιτέοντες	πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν
[2, 40]	δὲ τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον	καταχέοντες·	προνηστεύσαντες δὲ θύουσι, καιομένων δὲ
[2, 86]	αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες, τὰ δὲ	ἐγχέοντες	φάρμακα· μετὰ δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ
[2, 160]	βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων ἄγγελοι,	αὐχέοντες	δικαιότατα καὶ κάλλιστα τιθέναι τὸν
[2, 69]	χάμψαι· κροκοδείλους δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν,	εἰκάζοντες	αὐτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ
[2, 79]	εἶναι τὸν οἱ Ἕλληνες Λίνον	ὀνομάζοντες	ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ μὲν καὶ
[2, 66]	πρὸς ὦν ταῦτα σοφίζονται τάδε·	ἁρπάζοντες	ἀπὸ τῶν θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι
[2, 90]	πλέον τι ἢ ἀνθρώπου νεκρὸν	χειραπτάζοντες	θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι φεύγουσι
[2, 64]	ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς ἱρόν,	νομίζοντες	ἀνθρώπους εἶναι κατά περ τὰ
[2, 77]	θηρώμενοι τὴν ὑγιείην καὶ κλύσμασι,	νομίζοντες	ἀπὸ τῶν τρεφόντων σιτίων πάσας
[2, 42]	ἄποικοι καὶ φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων	νομίζοντες.	δοκέειν δέ μοι, καὶ τὸ
[2, 46]	αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον	νομίζοντες	εἶναί μιν ἀλλὰ ὁμοῖον τοῖσι
[2, 37]	δὴ ἱρέες οὐδὲ ὁρέοντες ἀνέχονται,	νομίζοντες	οὐ καθαρὸν εἶναί μιν ὄσπριον.
[2, 108]	ὅκως τε ἀπίοι ὁ ποταμός,	σπανίζοντες	ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι,
[2, 151]	οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον	βασανίζοντες	ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα,
[2, 30]	Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα	μαθόντες	Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν νυν τεσσέρων
[2, 51]	τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων	μαθόντες	παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ δὲ
[2, 49]	ὁ κατηγησάμενος, καὶ ἀπὸ τούτου	μαθόντες	ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ
[2, 160]	Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους.	συνελθόντες	δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν
[2, 169]	αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ	συνιόντες	ὅ τε Ἀπρίης ἄγων τοὺς
[2, 143]	τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος	διεξιόντες	διὰ πασέων, ἕως οὗ ἀπέδεξαν
[2, 148]	τῶν οἰκημάτων αὐτοί τε ὡρῶμεν	διεξιόντες	καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ
[2, 86]	σῶμα σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι,	ὑποχρίοντες	τῷ κόμμι, τῷ δὴ ἀντὶ
[2, 108]	ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν τε οὐκ	ἑκόντες	Αἴγυπτον, τὸ πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην
[2, 93]	ἀπολίπῃ ὁ Νεῖλος, οἱ ἰχθύες	ἐντεκόντες	ᾠὰ ἐς τὴν ἰλὺν ἅμα
[2, 120]	Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι οἱ>	προσήκοντες	αὐτῷ, ὥστε τοῖσι σφετέροισι σώμασι
[2, 86]	ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί μιν οἱ	προσήκοντες	ποιεῦνται ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι
[2, 66]	οἱ δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ	ὑπερθρώσκοντες	τοὺς ἀνθρώπους ἐσάλλονται ἐς τὸ
[2, 53]	καὶ τιμάς τε καὶ τέχνας	διελόντες	καὶ εἴδεα αὐτῶν σημήναντες. οἱ
[2, 87]	κοιλίην, οὔτε ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε	ἐξελόντες	τὴν νηδύν, κατὰ δὲ τὴν
[2, 14]	ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι πόνους οὔτε	σκάλλοντες	οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν
[2, 147]	τοὺς νόμους τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς	περιστέλλοντες·	ἐκέχρηστό σφι κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα
[2, 87]	τοῦ νεκροῦ τὴν κοιλίην, οὔτε	ἀναταμόντες	αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες τὴν νηδύν,
[2, 25]	ἀπωθέει ἐς τὰ ἄνω χωρία,	ὑπολαμβάνοντες	δὲ οἱ ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες
[2, 67]	κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ οἱ αἰέλουροι	ἀποφανόντες	ἐς ἱρὰς στέγας, ἔνθα θάπτονται
[2, 80]	οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι	συντυγχάνοντες	εἴκουσι τῆς ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται
[2, 95]	οἱ πύργοι ὠφελέουσι, ἐς τοὺς	ἀναβαίνοντες	κοιμῶνται· οἱ γὰρ κώνωπες ὑπὸ
[2, 93]	θάλασσαν· ἡγέονται δὲ οἱ ἔρσενες	ἀπορραίνοντες	τοῦ θοροῦ, αἳ δὲ ἑπόμεναι
[2, 92]	ἑλέων, τὰ μὲν ἄνω αὐτῆς	ἀποτάμνοντες	ἐς ἄλλο τι τρέπουσι, τὸ
[2, 66]	τὸ καιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι	διαδύνοντες	καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους ἐσάλλονται
[2, 113]	τοῦ ὦν δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται	θεράποντες	πυθόμενοι τὸν περὶ τὸ ἱρὸν
[2, 69]	ἀποτακτὰ διδόντες καὶ ἱρήια, καὶ	περιέποντες	ὡς κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ
[2, 123]	τὸν λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ	εἰπόντες,	ὡς ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος ἐστί,
[2, 39]	ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ δὲ	φέροντες	ἐς τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν
[2, 36]	τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ	φέροντες	τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ
[2, 125]	τὸν πρῶτον στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν	ἀείροντες·	ὅκως δὲ ἀνίοι ὁ λίθος
[2, 133]	μεμνημένοι ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους	φθείροντες,	ἐβίωσαν χρόνον ἐπὶ πολλόν, αὐτὸς
[2, 62]	Αἰγυπτίων ἐς τὴν πανήγυριν ταύτην,	φυλάσσοντες	τὴν νύκτα τῆς θυσίης καίουσι
[2, 121]	μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα	διαφυλάσσοντες	ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται.
[2, 158]	ἐστί· τὴν ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος	ὀρύσσοντες	Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες. Νεκῶς
[2, 45]	Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον ὡς	θύσοντες	τῷ Διί· τὸν δὲ τέως
[2, 136]	τῶν ἄλλων θεῶν. κοντῷ γὰρ	ὑποτύπτοντες	ἐς λίμνην, ὅ τι πρόσσχοιτο
[2, 93]	τῆς αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ	ψαύοντες	ὡς μάλιστα, ἵνα δὴ μὴ
[2, 37]	δὲ λίνεα φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα,	ἐπιτηδεύοντες	τοῦτο μάλιστα, τά τε αἰδοῖα
[2, 63]	δὲ πολλοὶ αὐτῶν ξύλων κορύνας	ἔχοντες	ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ ἐν τῇ
[2, 63]	ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι	ἔχοντες	ξύλα καὶ οὗτοι, ἐπὶ τὰ
[2, 151]	τε βασιλέες καὶ ἐτύγχανον τότε	ἔχοντες.	Ψαμμήτιχος μέν νυν οὐδενὶ δολερῷ
[2, 91]	τιθεῖσι διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα,	παρέχοντες	ἄεθλα κτήνεα καὶ χλαίνας καὶ
[2, 162]	λύμῃ διακείμενον, οὐδένα δὴ χρόνον	ἐπισχόντες	ἀπιστέατο πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ
[2, 37]	τε γινομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε	ἕψοντες	πατέονται, οἱ δὲ δὴ ἱρέες
[2, 93]	ἀριστερὰ καταπλώουσι ἐς θάλασσαν, καὶ	ἀναπλώοντες	ὀπίσω τῆς αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι
[2, 93]	κεφαλέων, οἳ δ᾽ ἂν ὀπίσω	ἀναπλώοντες,	τὰ ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι
[2, 93]	οἵ δ᾽ ἂν αὐτῶν ἁλῶσι	ἐκπλώοντες	ἐς θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι τὰ
[2, 77]	ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ τῶν ὀλυρέων	ποιεῦντες	ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι.
[2, 180]	Δελφοὶ περὶ τὰς πόλις ἐδωτίναζον,	ποιεῦντες	δὲ τοῦτο οὐκ ἐλάχιστον ἐξ
[2, 104]	μοῦνοι, καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται	ποιεῦντες	κατὰ ταὐτά. αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων
[2, 51]	ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα	ποιεῦντες	οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽
[2, 36]	δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά· καὶ	ποιεῦντες	ταῦτα αὐτοὶ μὲν φασὶ ἐπὶ
[2, 14]	λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε ἀρότρῳ	ἀναρρηγνύντες	αὔλακας ἔχουσι πόνους οὔτε σκάλλοντες
[2, 143]	μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον	δεικνύντες	κολοσσοὺς ξυλίνους τοσούτους ὅσους περ
[2, 143]	εἰκόνα ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες ὦν καὶ	δεικνύντες	οἱ ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα
[2, 142]	τε καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον,	ἀποδεικνύντες	ἀπὸ τοῦ πρώτου βασιλέος ἐς
[2, 37]	τε αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν,	προτιμῶντες	καθαροὶ εἶναι ἢ εὐπρεπέστεροι. οἱ
[2, 37]	χρέωνται. ἐκ χαλκέων ποτηρίων πίνουσι,	διασμῶντες	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ ὃ
[2, 65]	τοῦ ἂν ᾖ τὸ θηρίον,	ξυρῶντες	τῶν παιδίων ἢ πᾶσαν τὴν
[2, 134]	ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ ὦν οὐδὲ	εἰδότες	μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις
[2, 43]	ἀμφότεροι ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη	γεγονότες	τὸ ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ
[2, 30]	ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ διάφοροι τινὲς	γεγονότες	τῶν Αἰθιόπων· τούτους ἐκέλευε ἐξελόντας
[2, 63]	οὐκ ἐῶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι	ἑστεῶτες	ἐσιέναι, οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες
[2, 162]	μιν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων οἱ	ἀπεστεῶτες,	παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐπὶ τὸν
[2, 148]	ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ	ἐπεστεῶτες	τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς
[2, 32]	τῆς Λιβύης, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν	Λίβυες	καὶ Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν
[2, 18]	Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι	Λίβυες	καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι
[2, 50]	Ποσειδέωνος οὔνομα ἔκτηνται εἰ μὴ	Λίβυες	καὶ τιμῶσι τὸν θεὸν τοῦτον
[2, 93]	μὴ καταπινομένων κέγχρων οἱ τρεφόμενοι	ἰχθύες	γίνονται. οἵ δ᾽ ἂν αὐτῶν
[2, 93]	εἰσὶ δὲ οἱ κέγχροι οὗτοι	ἰχθύες.	ἐκ δὲ τῶν περιγινομένων καὶ
[2, 93]	ἐπεὰν ἀπολίπῃ ὁ Νεῖλος, οἱ	ἰχθύες	ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς τὴν ἰλὺν
[2, 93]	αὔους ἐόντας σιτέονται. ~οἱ δὲ	ἰχθύες	οἱ ἀγελαῖοι ἐν μὲν τοῖσι
[2, 93]	ᾠῶν τούτων παραυτίκα γίνονται οἱ	ἰχθύες	οὗτοι) καὶ περὶ μὲν τοὺς
[2, 173]	ἄρχονται, καὶ ἄμεινον σὺ ἂν	ἤκουες·	νῦν δὲ ποιέεις οὐδαμῶς βασιλικά”
[2, 44]	εἶναι. ~θέλων δὲ τούτων πέρι	σαφές	τι εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν
[2, 104]	καὶ ὅτι μελάγχροες εἰσὶ καὶ	οὐλότριχες.	καὶ τοῦτο μὲν ἐς οὐδὲν
[2, 108]	γέγονε· αἴτιαι δὲ τούτων αἱ	διώρυχες	γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ παντοίους
[2, 138]	ἐστί· ἐκ γὰρ τοῦ Νείλου	διώρυχες	ἐσέχουσι οὐ συμμίσγουσαι ἀλλήλῃσι, ἀλλ᾽
[2, 34]	ἔρημος ἐστὶ ἡ Λιβύη δι᾽	ἧς	ῥέει. περὶ δὲ τοῦ ῥεύματος
[2, 22]	ὦν ταύτην τὴν χώρην δι᾽	ἧς	τε ῥέει καὶ ἐκ τῆς
[2, 49]	τῆς θυσίης ταύτης οὐκ εἶναι	ἀδαὴς	ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι γὰρ δὴ
[2, 91]	τῇ πόλι ἐστὶ Περσέος τοῦ	Δανάης	ἱρὸν τετράγωνον, πέριξ δὲ αὐτοῦ
[2, 120]	οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε	φρενοβλαβὴς	ἦν ὁ Πρίαμος οὐδὲ οἱ
[2, 141]	τάδε· ἐς ἐμέ τις ὁρέων	εὐσεβὴς	ἔστω” ~ἐς μὲν τοσόνδε τοῦ
[2, 133]	χρόνον ἐπὶ πολλόν, αὐτὸς δ᾽	εὐσεβὴς	ἐὼν μέλλοι ταχέως οὕτω τελευτήσειν.
[2, 96]	μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ	γῆς	δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον δὲ
[2, 5]	ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν τῆς	γῆς	ἐοῦσαν. ~αὖτις δὲ αὐτῆς ἐστι
[2, 93]	ταῦτα διὰ τόδε· ἐχόμενοι τῆς	γῆς	ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι ἐς θάλασσαν,
[2, 115]	ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς	γῆς	ἐς ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ
[2, 93]	Νεῖλος, τά τε κοῖλα τῆς	γῆς	καὶ τὰ τέλματα τὰ παρὰ
[2, 5]	καὶ ἡμέρης δρόμον ἀπέχων ἀπὸ	γῆς,	κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν τε ἀνοίσεις
[2, 12]	τὴν Αἴγυπτον προκειμένην τῆς ἐχομένης	γῆς	κογχύλιά τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι
[2, 142]	ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ ἐκ τῆς	γῆς	οὔτε τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ
[2, 14]	οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται ἐκ	γῆς	τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων πάντων
[2, 139]	οὕτω ἔχει. ~τέλος δὲ τῆς	ἀπαλλαγῆς	τοῦ Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον γενέσθαι·
[2, 121]	τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ	πάγης	ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον
[2, 6]	λίην, σχοίνοισι. δύναται δὲ ὁ	παρασάγγης	τριήκοντα στάδια, ὁ δὲ σχοῖνος,
[2, 175]	τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς	στέγης	ἀναστενάξαι, οἷά τε χρόνου ἐγγεγονότος
[2, 175]	ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται. τῆς δὲ	στέγης	ταύτης τὸ μὲν μῆκος ἔξωθεν
[2, 175]	μὲν τὰ μέτρα ἔξωθεν τῆς	στέγης	τῆς μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν
[2, 121]	πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς	ὀργῆς,	τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς
[2, 116]	γυναικῶν Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος	θεοειδής	ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον,
[2, 170]	περ ἡ ἐν Δήλῳ ἡ	τροχοειδὴς	καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ λίμνῃ
[2, 46]	τράγος καὶ ὁ Πὰν Αἰγυπτιστὶ	Μένδης.	ἐγένετο δὲ ἐν τῷ νομῷ
[2, 32]	θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε	θηριώδης	ἐστὶ ἡ Λιβύη· τὰ δὲ
[2, 65]	ὅμουρος τῇ Λιβύῃ οὐ μάλα	θηριώδης	ἐστί· τὰ δὲ ἐόντα σφι
[2, 71]	οὐκ ἱροί. φύσιν δὲ παρέχονται	ἰδέης	τοιήνδε· τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ
[2, 161]	ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν ἐκ τῆς	ἰθέης.	~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης ταῦτα πέμπει
[2, 35]	οὐδεμία οὔτε ἔρσενος θεοῦ οὔτε	θηλέης,	ἄνδρες δὲ πάντων τε καὶ
[2, 145]	ὀκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν,	Ἡρακλέης	δὲ τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα
[2, 146]	ἐν τῇ Ἑλλάδι, κατά περ	Ἡρακλέης	ὁ ἐξ Ἀμφιτρύωνος γενόμενος, καὶ
[2, 145]	νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται εἶναι	Ἡρακλέης	τε καὶ Διόνυσος καὶ Πάν,
[2, 43]	τις ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι	Ἡρακλέης·	ὡς δὲ αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα
[2, 91]	μεγάλη νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς	Νέης	πόλιος· ἐν ταύτῃ τῇ πόλι
[2, 18]	ἐπυθόμην. οἱ γὰρ δὴ ἐκ	Μαρέης	τε πόλιος καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες
[2, 26]	νῦν ἕστηκε, ταύτῃ δὲ ὁ	βορέης,	εἰ ταῦτα οὕτω εἶχε, ὁ
[2, 26]	οὐρανοῦ τῇ μὲν νῦν ὁ	βορέης	τε καὶ ὁ χειμὼν ἑστᾶσι,
[2, 92]	ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ τῆς	ῥίζης	γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον·
[2, 45]	καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες,	εὐήθης	δὲ αὐτῶν καὶ ὅδε ὁ
[2, 96]	ἐστί. ἐκ ταύτης ὦν τῆς	ἀκάνθης	κοψάμενοι ξύλα ὅσον τε διπήχεα
[2, 96]	τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς	ἀκάνθης	ποιεύμενα, τῆς ἡ μορφὴ μὲν
[2, 136]	τάδε λέγοντα ἐστί. μή με	κατονοσθῇς	πρὸς τὰς λιθίνας πυραμίδας· προέχω
[2, 66]	ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ τὸ θηρίον.	πυρκαϊῆς	δὲ γενομένης θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει
[2, 92]	τούτῳ τρωκτὰ ὅσον τε πυρὴν	ἐλαίης	ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται δὲ καὶ
[2, 169]	εἰσὶ ἐν τῷ ἱρῷ τῆς	Ἀθηναίης,	ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι ἀριστερῆς
[2, 170]	τοῦ νηοῦ, παντὸς τοῦ τῆς	Ἀθηναίης	ἐχόμεναι τοίχου. καὶ ἐν τῷ
[2, 83]	αὐτόθι ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ	Ἀθηναίης	καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος καὶ
[2, 182]	μὲν ἐς Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον	Ἀθηναίης	καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην,
[2, 182]	τὸ ἐν Λίνδῳ τὸ τῆς	Ἀθηναίης	λέγεται τὰς Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι
[2, 170]	Σάι, ἐν τῷ ἱρῷ τῆς	Ἀθηναίης,	ὄπισθε τοῦ νηοῦ, παντὸς τοῦ
[2, 28]	γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς	Ἀθηναίης.	οὗτος δ᾽ ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε
[2, 24]	ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ τῆς	ἀρχαίης	διεξόδου ὑπὸ τῶν χειμώνων ἔρχεται
[2, 15]	τὰ μὲν Λιβύης τὰ δὲ	Ἀραβίης	εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ
[2, 75]	ἱρούς. ~ἔστι δὲ χῶρος τῆς	Ἀραβίης	κατὰ Βουτοῦν πόλιν μάλιστά κῃ
[2, 73]	μὲν οὐ πιστὰ λέγοντες· ἐξ	Ἀραβίης	ὁρμώμενον ἐς τὸ ἱρὸν τοῦ
[2, 8]	Αἴγυπτος. τῇ μὲν γὰρ τῆς	Ἀραβίης	ὄρος παρατέταται, φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου
[2, 75]	ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις ἐκ τῆς	Ἀραβίης	πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς δὲ
[2, 12]	οὐδὲ τῇ Συρίῃ τῆς γὰρ	Ἀραβίης	τὰ παρὰ θάλασσαν Σύροι νέμονται)
[2, 11]	ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι δὲ τῆς	Ἀραβίης	χώρης, Αἰγύπτου δὲ οὐ πρόσω,
[2, 56]	τῆς νῦν Ἑλλάδος, πρότερον δὲ	Πελασγίης	καλευμένης τῆς αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι
[2, 106]	εἰκάζουσί μιν εἶναι, πολλὸν τῆς	ἀληθείης	ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ τὸν Αἰγύπτιον
[2, 47]	οἱ δὲ πένητες αὐτῶν ὑπ᾽	ἀσθενείης	βίου σταιτίνας πλάσαντες ὗς καὶ
[2, 169]	μιν μηδένα δύνασθαι παῦσαι τῆς	βασιληίης·	οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε.
[2, 11]	κοτέ, τὸν μὲν ἐκ τῆς	βορηίης	θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης,
[2, 158]	ἐστὶ καὶ συντομώτατον ἐκ τῆς	βορηίης	θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς τὴν νοτίην
[2, 34]	ἡ δὲ Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς	Κιλικίης	μάλιστά κῃ ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν
[2, 121]	ἐς τὸ ἔξω μέρος τῆς	οἰκίης	ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα
[2, 172]	δημότην τὸ πρὶν ἐόντα καὶ	οἰκίης	οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ δὲ σοφίῃ
[2, 87]	δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆς	κοιλίης	τὴν κεδρίην τὴν ἐσῆκαν πρότερον.
[2, 142]	τρεῖς ἀνδρῶν ἑκατὸν ἔτεα ἐστί·	μιῆς	δὲ καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν
[2, 84]	ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι δέδασται·	μιῆς	νούσου ἕκαστος ἰητρός ἐστι καὶ
[2, 182]	ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν	οὐδεμιῆς	εἵνεκεν, ὅτι δὲ τὸ ἱρὸν
[2, 151]	Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ	οὐδεμιῆς	προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς δὲ
[2, 111]	τέ οἱ ὁ χρόνος τῆς	ζημίης	καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος
[2, 10]	ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς ῥέων δι᾽	Ἀκαρνανίης	καὶ ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν τῶν
[2, 182]	τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ Λίνδον	ξεινίης	μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι δὲ
[2, 148]	ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς δὲ	γωνίης	τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς
[2, 91]	ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ πάσης	ἀγωνίης	ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα καὶ
[2, 136]	μάλιστα. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον,	ἀμιξίης	ἐούσης πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι νόμον
[2, 151]	ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς	προνοίης	αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς δὲ τὰ
[2, 161]	αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν Ἀπρίην ἐκ	προνοίης	αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον κακόν,
[2, 110]	μὲν δὴ οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος	Αἰθιοπίης	ἦρξε, μνημόσυνα δὲ ἐλίπετο πρὸ
[2, 12]	ἰλύν τε καὶ πρόχυσιν ἐξ	Αἰθιοπίης	κατενηνειγμένην ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ. τὴν
[2, 28]	τὸ δ᾽ ἕτερον ἥμισυ ἐπ᾽	Αἰθιοπίης	τε καὶ νότου. ὡς δὲ
[2, 11]	βορηίης θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽	Αἰθιοπίης,	τὸν δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι
[2, 15]	εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης	σκοπιῆς	λέγοντες τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι
[2, 99]	σταδίους ἀπὸ Μέμφιος, τὸν πρὸς	μεσαμβρίης	ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ μὲν ἀρχαῖον
[2, 26]	ἦν ἡ στάσις καὶ τῆς	μεσαμβρίης,	τῇ δὲ ὁ νότος νῦν
[2, 102]	καὶ δεινῶς γλιχομένοισι περὶ τῆς	ἐλευθερίης,	τούτοισι μὲν στήλας ἐνίστη ἐς
[2, 180]	μὲν γάρ σφι ἔδωκε χίλια	στυπτηρίης	τάλαντα, οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 68]	ἐστι τὸ ὕδωρ τῆς τε	αἰθρίης	καὶ τῆς δρόσου. πάντων δὲ
[2, 169]	~ἐπείτε δὲ συνιόντες ὅ τε	Ἀπρίης	ἄγων τοὺς ἐπικούρους καὶ ὁ
[2, 162]	Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ ταῦτα ὁ	Ἀπρίης	ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα δόκιμον
[2, 161]	παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα ὁ	Ἀπρίης	ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι
[2, 161]	Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο	Ἀπρίης	ὁ Ψάμμιος· ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον
[2, 162]	ἐκ τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ	Ἀπρίης	ταῦτα πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν
[2, 163]	~πυθόμενος δὲ καὶ ταῦτα ὁ	Ἀπρίης	ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε
[2, 159]	τὴν μάχην Κάδυτιν πόλιν τῆς	Συρίης	ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε. ἐν τῇ
[2, 157]	ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς	Συρίης	μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς
[2, 11]	ἐκ τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ	Συρίης,	σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς
[2, 103]	ἤπειρον, ἐς ὃ ἐκ τῆς	Ἀσίης	ἐς τὴν Εὐρώπην διαβὰς τούς
[2, 16]	εἰ μήτε γε ἐστὶ τῆς	Ἀσίης	μήτε τῆς Λιβύης· οὐ γὰρ
[2, 17]	τῆς Λιβύης τὰ δὲ τῆς	Ἀσίης.	ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος
[2, 16]	Νεῖλος, ὥστε ἐν τῷ μεταξὺ	Ἀσίης	τε καὶ Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν.
[2, 86]	νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης καὶ	κασίης	καὶ τῶν ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν
[2, 106]	ἀνδρός, τῇ τε ἐκ τῆς	Ἐφεσίης	ἐς Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ
[2, 165]	ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ τούτων	βαναυσίης	οὐδεὶς δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται
[2, 62]	δὲ πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς	θυσίης	ἐν τῇ νυκτὶ λύχνα καίουσι
[2, 62]	ταύτην, φυλάσσοντες τὴν νύκτα τῆς	θυσίης	καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες τὰ
[2, 49]	μοι Μελάμπους ὁ Ἀμυθέωνος τῆς	θυσίης	ταύτης οὐκ εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽
[2, 111]	ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος	κυματίης	ὁ ποταμὸς ἐγένετο· τὸν δὲ
[2, 104]	ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος	στρατιῆς	εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς δὲ
[2, 103]	βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ	στρατιῆς	μόριον ὅσον δὴ αὐτοῦ κατέλιπε
[2, 11]	τὸν ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς	νοτίης	φέροντα ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν μὲν
[2, 50]	ταῦτα εἴρηται, καὶ Ἥρης καὶ	Ἱστίης	καὶ Θέμιος καὶ Χαρίτων καὶ
[2, 149]	στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε τῆς	ὀργυιῆς	μετρεομένης καὶ τετραπήχεος, τῶν ποδῶν
[2, 136]	ἁπάσης κρατέειν τῆς τοῦ λαμβάνοντος	θήκης,	τῷ δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ
[2, 129]	καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ τῆς	δίκης	παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα ἄλλα ἀποπιμπλάναι
[2, 134]	λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν μὲν ἀπὸ	Θρηίκης,	δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ
[2, 116]	καὶ ὡς ἐς Σιδῶνα τῆς	Φοινίκης	ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ ἐν
[2, 49]	καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἐκ	Φοινίκης	ἀπικομένων ἐς τὴν νῦν Βοιωτίην
[2, 44]	ἔπλευσα καὶ ἐς Τύρον τῆς	Φοινίκης,	πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος
[2, 96]	δὲ κομίζεται ὧδε· ἔστι ἐκ	μυρίκης	πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων,
[2, 13]	ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος	μεγάλης	κακῶς πεινήσειν. τὸ δὲ ἔπος
[2, 127]	ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην τῆς	μεγάλης	οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι δὲ ἐπὶ λόφου
[2, 126]	τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς	μεγάλης	πυραμίδος, τῆς ἐστὶ τὸ κῶλον
[2, 39]	νόμου οὐδὲ ἄλλου οὐδενὸς ἐμψύχου	κεφαλῆς	γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς. ~ἡ δὲ
[2, 121]	ἐν τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς	κεφαλῆς	ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς
[2, 65]	ἢ τὸ τρίτον μέρος τῆς	κεφαλῆς,	ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς ἀργύριον τὰς
[2, 76]	δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι πλὴν	κεφαλῆς	καὶ αὐχένος καὶ ἀκρέων τῶν
[2, 84]	ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἳ δὲ	κεφαλῆς,	οἳ δὲ ὀδόντων, οἳ δὲ
[2, 74]	φορέουσι πεφυκότα ἐξ ἄκρης τῆς	κεφαλῆς·	τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας ἐν τῷ
[2, 146]	δὴ καὶ Διόνυσος ὁ ἐκ	Σεμέλης	καὶ Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης
[2, 145]	Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ	Σεμέλης	τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ
[2, 125]	τὸν δεύτερον εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽	ἄλλης	μηχανῆς· ὅσοι γὰρ δὴ στοῖχοι
[2, 64]	ἀλλὰ ἀπερύκειν, τὸν δὲ ἐξ	ἄλλης	πόλιος ἀγαγόμενον ἀνθρώπους τούς τε
[2, 86]	τῷ κόμμι, τῷ δὴ ἀντὶ	κόλλης	τὰ πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν
[2, 136]	τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον, ἀμιξίης ἐούσης	πολλῆς	χρημάτων, γενέσθαι νόμον Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα
[2, 62]	ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς καὶ ἐλαίου,	ἐπιπολῆς	δὲ ἔπεστι αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον,
[2, 96]	τῷ τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ	ἐπιπολῆς	τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι δὲ οὐδὲν
[2, 148]	ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ	αὐλῆς	τε ἐς τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι
[2, 106]	δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης	σπιθαμῆς,	τῇ μὲν δεξιῇ χειρὶ ἔχων
[2, 115]	τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς	ἐμῆς	γῆς ἐς ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι,
[2, 147]	δέ τι αὐτοῖσι καὶ τῆς	ἐμῆς	ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ τὸν
[2, 99]	δὲ αὐτοῖσί τι καὶ τῆς	ἐμῆς	ὄψιος. Μῖνα τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα
[2, 77]	ὠμοὺς σιτέονται, τοὺς δὲ ἐξ	ἅλμης	τεταριχευμένους. ὀρνίθων δὲ τούς τε
[2, 18]	γενόμενον· τὸ ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ	γνώμης	ὕστερον περὶ Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ
[2, 1]	Καμβύσης, Κύρου ἐὼν παῖς καὶ	Κασσανδάνης	τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς προαποθανούσης
[2, 148]	ἐλάσσονος πόνου τε ἂν καὶ	δαπάνης	φανείη ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου.
[2, 125]	δεύτερον εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽ ἄλλης	μηχανῆς·	ὅσοι γὰρ δὴ στοῖχοι ἦσαν
[2, 118]	ἐλθεῖν μὲν γὰρ μετὰ τὴν	Ἑλένης	ἁρπαγὴν ἐς τὴν Τευκρίδα γῆν
[2, 120]	δὲ τῷ λόγῳ τῷ περὶ	Ἑλένης	λεχθέντι καὶ αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε
[2, 116]	δὲ μή, ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι”	~Ἑλένης	μὲν ταύτην ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα
[2, 112]	δὲ τοῦτο τὸ ἱρὸν εἶναι	Ἑλένης	τῆς Τυνδάρεω, καὶ τὸν λόγον
[2, 109]	τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον τῆς	τεταγμένης	ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει δέ μοι
[2, 21]	ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ τῆς	λελεγμένης,	λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη· ἣ
[2, 10]	~ταύτης ὦν τῆς χώρης τῆς	εἰρημένης	ἡ πολλή, κατά περ οἱ
[2, 86]	ἔπειτα τὴν νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου	τετριμμένης	καὶ κασίης καὶ τῶν ἄλλων
[2, 34]	δὴ Ἴστρος, ῥέει γὰρ δι᾽	οἰκεομένης,	πρὸς πολλῶν γινώσκεται, περὶ δὲ
[2, 32]	τὰ πρῶτα μὲν διὰ τῆς	οἰκεομένης,	ταύτην δὲ διεξελθόντας ἐς τὴν
[2, 11]	θαλάσσης ἐσέχων ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς	καλεομένης	θαλάσσης, μακρὸς οὕτω δή τι
[2, 15]	μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος	καλεομένης	σκοπιῆς λέγοντες τὸ παρὰ θάλασσαν
[2, 149]	ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε τῆς ὀργυιῆς	μετρεομένης	καὶ τετραπήχεος, τῶν ποδῶν μὲν
[2, 22]	φαμένη τὸν Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ	τηκομένης	χιόνος· ὃς ῥέει μὲν ἐκ
[2, 175]	οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς	ἑλκομένης	τῆς στέγης ἀναστενάξαι, οἷά τε
[2, 66]	γὰρ τὸ θηρίον. πυρκαϊῆς δὲ	γενομένης	θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς αἰελούρους·
[2, 120]	ἔτι πλέους τῶν παίδων μάχης	γινομένης	ἀπέθνησκον, εἰ χρή τι τοῖσι
[2, 25]	ὕδατος συμμισγομένου πολλοῦ αὐτοῖσι, ἅτε	ὑομένης	τε τῆς χώρης καὶ κεχαραδρωμένης,
[2, 12]	τε τὴν Αἴγυπτον προκειμένην τῆς	ἐχομένης	γῆς κογχύλιά τε φαινόμενα ἐπὶ
[2, 138]	ἅτε γὰρ τῆς πόλιος μὲν	ἐκκεχωσμένης	ὑψοῦ, τοῦ δ᾽ ἱροῦ οὐ
[2, 41]	πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος	καλευμένης	νήσου. ἣ δ᾽ ἔστι μὲν
[2, 56]	νῦν Ἑλλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης	καλευμένης	τῆς αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι ἐς
[2, 25]	ὑομένης τε τῆς χώρης καὶ	κεχαραδρωμένης,	ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ δὲ θέρεος
[2, 145]	ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ τῷ	Ἀλκμήνης	κατὰ εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ δὲ
[2, 33]	ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν καὶ	Πυρήνης	πόλιος ῥέει μέσην σχίζων τὴν
[2, 28]	ὀξὺ τὰς κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ	Συήνης	τε πόλιος κείμενα τῆς Θηβαΐδος
[2, 25]	κατὰ ταῦτα τὰ χωρία καὶ	ἀλεεινῆς	τῆς χώρης ἐούσης καὶ ἀνέμων
[2, 112]	Πρωτέι, καὶ δὴ καὶ ὅτι	ξείνης	Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί· ὅσα γὰρ
[2, 112]	τοῦ Πρωτέος ἱρὸν τὸ καλέεται	ξείνης	Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ τοῦτο τὸ
[2, 112]	ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς	ξείνης	ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ μοι οἱ
[2, 34]	Αἴγυπτον. ἡ δὲ Αἴγυπτος τῆς	ὀρεινῆς	Κιλικίης μάλιστά κῃ ἀντίη κέεται·
[2, 86]	πᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα σινδόνος	βυσσίνης	τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ κόμμι,
[2, 29]	ἐστι. οἰκέουσι δὲ τὰ ἀπὸ	Ἐλεφαντίνης	ἄνω Αἰθίοπες ἤδη καὶ τῆς
[2, 30]	αὐτομόλους ἐν ὅσῳ περ ἐξ	Ἐλεφαντίνης	ἦλθες ἐς τὴν μητρόπολιν τὴν
[2, 28]	πόλιος κείμενα τῆς Θηβαΐδος καὶ	Ἐλεφαντίνης,	οὐνόματα δὲ εἶναι τοῖσι ὄρεσι
[2, 29]	τούτου ἀκοῇ ἤδη ἱστορέων. ἀπὸ	Ἐλεφαντίνης	πόλιος ἄνω ἰόντι ἄναντες ἐστὶ
[2, 29]	ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι μὲν	Ἐλεφαντίνης	πόλιος αὐτόπτης ἐλθών, τὸ δὲ
[2, 17]	ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων τε καὶ	Ἐλεφαντίνης	πόλιος δίχα διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων
[2, 175]	τόδε· οἴκημα μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ	Ἐλεφαντίνης	πόλιος, καὶ τοῦτο ἐκόμιζον μὲν
[2, 18]	Αἰγυπτίους εἶναι τούτους οἳ ἔνερθε	Ἐλεφαντίνης	πόλιος οἰκέοντες ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[2, 175]	λιθοτομιέων, τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ	Ἐλεφαντίνης	πόλιος πλόον καὶ εἴκοσι ἡμερέων
[2, 31]	συμβαλλομένῳ μῆνες εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ	Ἐλεφαντίνης	πορευομένῳ ἐς τοὺς αὐτομόλους τούτους.
[2, 150]	εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς	λίμνης	ὅκου εἴη ὁ χοῦς ὁ
[2, 150]	κατὰ τὸ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ	λίμνης	ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν οὐ νυκτὸς
[2, 6]	τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι Σερβωνίδος	λίμνης,	παρ᾽ ἣν τὸ Κάσιον ὄρος
[2, 5]	καὶ τὰ κατύπερθε ἔτι τῆς	λίμνης	ταύτης μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου,
[2, 4]	οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε	λίμνης	τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν
[2, 148]	ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς	λίμνης	τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην
[2, 13]	τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε	λίμνης	τῆς Μοίριος οἰκέοντες τά τε
[2, 86]	θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα τὴν νηδὺν	σμύρνης	ἀκηράτου τετριμμένης καὶ κασίης καὶ
[2, 40]	καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ	σμύρνης	καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες
[2, 73]	κομίζειν δὲ οὕτω· πρῶτον τῆς	σμύρνης	ᾠὸν πλάσσειν ὅσον τε δυνατός
[2, 32]	ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ ἄγειν σφέας·	φωνῆς	δὲ οὔτε τι τῆς ἐκείνων
[2, 70]	ταύτην τύπτει. ἐπακούσας δὲ τῆς	φωνῆς	ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν
[2, 77]	τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς ἡμέρας	ἐπεξῆς	μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν
[2, 111]	μετὰ δέ, ὡς οὐκ ἀνέλεπε,	ἐπεξῆς	πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν
[2, 143]	αὐτόθι ἱστᾷ ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ	ζόης	εἰκόνα ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες ὦν καὶ
[2, 77]	ἐς διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ	ζόης	τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς ἡμέρας
[2, 116]	γὰρ ὁμοίως ἐς τὴν ἐποποιίην	εὐπρεπὴς	ἦν τῷ ἑτέρῳ τῷ περ
[2, 45]	Αἴγυπτον στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ	πομπῆς	ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ Διί·
[2, 146]	Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ	Πηνελόπης	γενόμενος, ἔφη ἄν τις καὶ
[2, 145]	ἔτεα· Πανὶ δὲ τῷ ἐκ	Πηνελόπης	ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω
[2, 26]	ἄν μιν διὰ πάσης τῆς>	Εὐρώπης	ἔλπομαι ποιέειν ἂν τὸν Ἴστρον
[2, 44]	ὑπὸ Φοινίκων ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽	Εὐρώπης	ζήτησιν ἐκπλώσαντες Θάσον ἔκτισαν· καὶ
[2, 26]	ἤιε ἂν τὰ ἄνω τῆς	Εὐρώπης	κατά περ νῦν τῆς Λιβύης
[2, 33]	τοῦ Εὐξείνου πόντου διὰ πάσης	Εὐρώπης)	τῇ Ἰστρίην οἱ Μιλησίων οἰκέουσι
[2, 80]	καὶ ἐκτρέπονται καὶ ἐπιοῦσι ἐξ	ἕδρης	ὑπανιστέαται. τόδε μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων
[2, 68]	ἐκλέπει, καὶ τὸ πολλὸν τῆς	ἡμέρης	διατρίβει ἐν τῷ ξηρῷ, τὴν
[2, 5]	πρῶτα μὲν προσπλέων ἔτι καὶ	ἡμέρης	δρόμον ἀπέχων ἀπὸ γῆς, κατεὶς
[2, 37]	πλῆθός τι ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν	ἡμέρης	ἑκάστης, δίδοται δέ σφι καὶ
[2, 37]	ἄλλα. λοῦνται δὲ δὶς τῆς	ἡμέρης	ἑκάστης ψυχρῷ καὶ δὶς ἑκάστης
[2, 37]	πᾶν τὸ σῶμα διὰ τρίτης	ἡμέρης,	ἵνα μήτε φθεὶρ μήτε ἄλλο
[2, 95]	ἀμφίβληστρον ἔκτηται, τῷ τῆς μὲν	ἡμέρης	ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν δὲ νύκτα
[2, 133]	πίνειν τε καὶ εὐπαθέειν, οὔτε	ἡμέρης	οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς τε
[2, 109]	καὶ τὰ δυώδεκα μέρεα τῆς	ἡμέρης	παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ Ἕλληνες.
[2, 11]	εὐρύτατος ἐστὶ ὁ κόλπος, ἥμισυ	ἡμέρης	πλόου. ῥηχίη δ᾽ ἐν αὐτῷ
[2, 173]	θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα δι᾽	ἡμέρης	πρήσσειν τὰ πρήγματα, καὶ οὕτω
[2, 32]	ποταμὸν μέγαν, ῥέειν δὲ ἀπὸ	ἑσπέρης	αὐτὸν πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι
[2, 158]	ὑπώρεαν ἦκται ἡ διῶρυξ ἀπ᾽	ἑσπέρης	μακρὴ πρὸς τὴν ἠῶ, καὶ
[2, 31]	αὐτομόλους τούτους. ῥέει δὲ ἀπὸ	ἑσπέρης	τε καὶ ἡλίου δυσμέων. τὸ
[2, 135]	Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς	ἑτέρης	περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος
[2, 127]	ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδας ὑποβὰς τῆς	ἑτέρης	τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην τῆς μεγάλης
[2, 169]	Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι	ἀριστερῆς	χειρός. ἔθαψαν δὲ Σαῖται πάντας
[2, 30]	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οἱ ἐξ	ἀριστερῆς	χειρὸς παριστάμενοι βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ
[2, 63]	ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν δὲ γίνηται	καταφερὴς	ὁ ἥλιος, ὀλίγοι μὲν τινὲς
[2, 105]	ζόη πᾶσα καὶ ἡ γλῶσσα	ἐμφερής	ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον δὲ τὸ
[2, 76]	δεινῶς) σκέλεα δὲ καὶ πρόσωπον	ἐμφερὴς	τῇ ἑτέρῃ. τοῦ δὲ ὄφιος
[2, 50]	πρότερόν μοι ταῦτα εἴρηται, καὶ	Ἥρης	καὶ Ἱστίης καὶ Θέμιος καὶ
[2, 178]	τέμενος Διός, καὶ ἄλλο Σάμιοι	Ἥρης	καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ
[2, 92]	τάδε σφι ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν	πλήρης	γένηται ὁ ποταμὸς καὶ τὰ
[2, 11]	κόλπος θαλάσσης ἐσέχων ἐκ τῆς	Ἐρυθρῆς	καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς οὕτω δή
[2, 134]	δὴ μετεξέτεροι φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος	ἑταίρης	γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες.
[2, 32]	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι Σολόεντος	ἄκρης,	ἣ τελευτᾷ τῆς Λιβύης, παρήκουσι
[2, 74]	δύο κέρεα φορέουσι πεφυκότα ἐξ	ἄκρης	τῆς κεφαλῆς· τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας
[2, 173]	μὲν ὄρθριον μέχρι ὅτευ πληθούσης	ἀγορῆς	προθύμως ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα πρήγματα,
[2, 138]	τρεῖς μάλιστά κῃ, διὰ τῆς	ἀγορῆς	φέρουσα ἐς τὸ πρὸς ἠῶ,
[2, 109]	λοιποῦ κατὰ λόγον τῆς τεταγμένης	ἀποφορῆς	τελέοι. δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν
[2, 115]	τὸ γένος κατέλεξε καὶ τῆς	πάτρης	εἶπε τὸ οὔνομα, καὶ δὴ
[2, 102]	τε ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ τῆς	πάτρης,	καὶ ὡς δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ
[2, 27]	νῦν ἐργάζεται τὸν Νεῖλον. ~τῆς	αὔρης	δὲ πέρι, ὅτι οὐκ ἀποπνέει,
[2, 38]	δὲ καὶ τὰς τρίχας τῆς	οὐρῆς	εἰ κατὰ φύσιν ἔχει πεφυκυίας.
[2, 30]	ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς	φρουρῆς·	οἳ δὲ βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ
[2, 11]	πεποίηκε. ~ἔστι δὲ τῆς Ἀραβίης	χώρης,	Αἰγύπτου δὲ οὐ πρόσω, κόλπος
[2, 5]	μοι ἐδόκεον λέγειν περὶ τῆς	χώρης·	δῆλα γὰρ δὴ καὶ μὴ
[2, 11]	ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς	χώρης.	εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ
[2, 25]	τὰ χωρία καὶ ἀλεεινῆς τῆς	χώρης	ἐούσης καὶ ἀνέμων ψυχρῶν, διεξιὼν
[2, 25]	αὐτοῖσι, ἅτε ὑομένης τε τῆς	χώρης	καὶ κεχαραδρωμένης, ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ
[2, 103]	ὅσον δὴ αὐτοῦ κατέλιπε τῆς	χώρης	οἰκήτορας, εἴτε τῶν τινες στρατιωτέων
[2, 75]	ἐς τὴν ἐσβολὴν ταύτης τῆς	χώρης	οὐ παριέναι τοὺς ὄφις ἀλλὰ
[2, 24]	γὰρ ἂν ἀγχοτάτω τε ᾖ	χώρης	οὗτος ὁ θεὸς καὶ κατὰ
[2, 25]	οἰκότως οἱ ἀπὸ ταύτης τῆς	χώρης	πνέοντες, ὅ τε νότος καὶ
[2, 15]	γένος ἐγένετο, προϊούσης δὲ τῆς	χώρης	πολλοὺς μὲν τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν
[2, 13]	μοι μέγα τεκμήριον περὶ τῆς	χώρης	ταύτης οἱ ἱρέες, ὡς ἐπὶ
[2, 10]	ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης ὦν τῆς	χώρης	τῆς εἰρημένης ἡ πολλή, κατά
[2, 5]	Αἰγύπτου γὰρ φύσις ἐστὶ τῆς	χώρης	τοιήδε. πρῶτα μὲν προσπλέων ἔτι
[2, 177]	γινόμενα καὶ τὰ ἀπὸ τῆς	χώρης	τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ πόλις ἐν
[2, 91]	Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ	πάσης	ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα
[2, 33]	τὴν τοῦ Εὐξείνου πόντου διὰ	πάσης	Εὐρώπης) τῇ Ἰστρίην οἱ Μιλησίων
[2, 153]	τοὺς βασιλέας. ~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου	πάσης	ὁ Ψαμμήτιχος ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ
[2, 171]	Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ δὲ ἐξαναστάσης	πάσης	Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο ἡ
[2, 26]	διεξιόντα δ᾽ ἄν μιν διὰ	πάσης	τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν ἂν
[2, 34]	οὕτω τὸν Νεῖλον δοκέω διὰ	πάσης	τῆς Λιβύης διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ
[2, 147]	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τοῦτον	ἁπάσης	βασιλεύσειν Αἰγύπτου· ἐς γὰρ δὴ
[2, 136]	τὸν διδόντα τὸ χρέος καὶ	ἁπάσης	κρατέειν τῆς τοῦ λαμβάνοντος θήκης,
[2, 171]	τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ δὲ	ἐξαναστάσης	πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο
[2, 158]	θάλασσαν φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος ὁ	Πέρσης	δεύτερα διώρυξε· τῆς μῆκος ἐστὶ
[2, 7]	ὁδὸς ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ	θαλάσσης	ἄνω ἰόντι παραπλησίη τὸ μῆκος
[2, 155]	στόμα τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ	θαλάσσης	ἄνω. οὔνομα δὲ τῇ πόλι
[2, 4]	ἐόντων, ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ	θαλάσσης	ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ τὸν
[2, 9]	τρισχιλίων, ὅσον δέ τι ἀπὸ	θαλάσσης	ἐς μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί,
[2, 11]	Αἰγύπτου δὲ οὐ πρόσω, κόλπος	θαλάσσης	ἐσέχων ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης
[2, 97]	πόλιν· ἐς δὲ Ναύκρατιν ἀπὸ	θαλάσσης	καὶ Κανώβου διὰ πεδίου πλέων
[2, 11]	τὸν μὲν ἐκ τῆς βορηίης	θαλάσσης	κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν
[2, 15]	εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ δὲ ἀπὸ	θαλάσσης	λεγόντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν
[2, 152]	ὡς χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ	θαλάσσης	λεηλατεῦσι τὸ πεδίον. ὁ δὲ
[2, 11]	ἐσέχων ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης	θαλάσσης,	μακρὸς οὕτω δή τι καὶ
[2, 154]	δὲ οὗτοι οἱ χῶροι πρὸς	θαλάσσης	ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ
[2, 7]	δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ	θαλάσσης	πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον.
[2, 32]	Φοίνικες ἔχουσι· τὰ δὲ ὑπὲρ	θαλάσσης	τε καὶ τῶν ἐπὶ θάλασσαν
[2, 158]	καὶ συντομώτατον ἐκ τῆς βορηίης	θαλάσσης	ὑπερβῆναι ἐς τὴν νοτίην καὶ
[2, 152]	χρησμὸς ὡς τίσις ἥξει ἀπὸ	θαλάσσης	χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τῷ
[2, 10]	ἐφαίνετό μοι εἶναι κοτὲ κόλπος	θαλάσσης,	ὥσπερ γε τὰ περὶ Ἴλιον
[2, 181]	ταύτην τὴν Λαδίκην, ὡς ἐπεκράτησε	Καμβύσης	Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο αὐτῆς ἥτις
[2, 1]	γυναικὸς ἐὼν παῖς καὶ Κύρου	Καμβύσης	Ἴωνας μὲν καὶ Αἰολέας ὡς
[2, 1]	δὲ Κύρου παρέλαβε τὴν βασιληίην	Καμβύσης,	Κύρου ἐὼν παῖς καὶ Κασσανδάνης
[2, 25]	χωρία καὶ ἀλεεινῆς τῆς χώρης	ἐούσης	καὶ ἀνέμων ψυχρῶν, διεξιὼν ποιέει
[2, 136]	ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον, ἀμιξίης	ἐούσης	πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι νόμον Αἰγυπτίοισι,
[2, 124]	πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον ὀκτὼ. πλέθρα	ἐούσης	τετραγώνου καὶ ὕψος ἴσον, λίθου
[2, 134]	καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον τριῶν πλέθρων,	ἐούσης	τετραγώνου, λίθου δὲ ἐς τὸ
[2, 173]	τὸ μὲν ὄρθριον μέχρι ὅτευ	πληθούσης	ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα
[2, 15]	ἐξ οὗ ἀνθρώπων γένος ἐγένετο,	προϊούσης	δὲ τῆς χώρης πολλοὺς μὲν
[2, 1]	Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς	προαποθανούσης	Κῦρος αὐτός τε μέγα πένθος
[2, 175]	πόλιος πλόον καὶ εἴκοσι ἡμερέων	ἀπεχούσης	ἀπὸ Σάιος. τὸ δὲ οὐκ
[2, 138]	σταδίους τρεῖς μάλιστά κῃ, διὰ	τῆς	ἀγορῆς φέρουσα ἐς τὸ πρὸς
[2, 169]	δὲ εἰσὶ ἐν τῷ ἱρῷ	τῆς	Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι
[2, 170]	ὄπισθε τοῦ νηοῦ, παντὸς τοῦ	τῆς	Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου. καὶ ἐν
[2, 182]	ἱρὸν τὸ ἐν Λίνδῳ τὸ	τῆς	Ἀθηναίης λέγεται τὰς Δαναοῦ θυγατέρας
[2, 170]	ἐν Σάι, ἐν τῷ ἱρῷ	τῆς	Ἀθηναίης, ὄπισθε τοῦ νηοῦ, παντὸς
[2, 28]	ὁ γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν χρημάτων	τῆς	Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽ ἔμοιγε παίζειν
[2, 45]	μέν νυν δοκέουσι ταῦτα λέγοντες	τῆς	Αἰγυπτίων φύσιος καὶ τῶν νόμων
[2, 52]	χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος ἐπύθοντο ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα τῶν
[2, 59]	ἵδρυται δὲ ἡ πόλις αὕτη	τῆς	Αἰγύπτου ἐν μέσῳ τῷ Δέλτα·
[2, 99]	ἡ Μέμφις ἐν τῷ στεινῷ	τῆς	Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ αὐτῆς περιορύξαι
[2, 139]	ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν ἀπαλλάσσετο ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς. ~ὡς δ᾽
[2, 8]	ἐστί, τὸ δὲ πρὸς Λιβύης	τῆς	Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο πέτρινον τείνει,
[2, 97]	νήσοισι· τὰ μὲν γὰρ ἄλλα	τῆς	Αἰγύπτου πέλαγος γίνεται, αἱ δὲ
[2, 15]	Κάνωβον, τὰ δὲ ἄλλα λεγόντων	τῆς	Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης τὰ
[2, 134]	ἐκ θεοπροπίου ὃς βούλοιτο ποινὴν	τῆς	Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι, ἄλλος μὲν
[2, 96]	κόμμι ἐστί. ἐκ ταύτης ὦν	τῆς	ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα ὅσον τε
[2, 96]	σφι, τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ	τῆς	ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ μορφὴ
[2, 106]	εἰκόνα εἰκάζουσί μιν εἶναι, πολλὸν	τῆς	ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ τὸν
[2, 139]	τοῦτο οὕτω ἔχει. ~τέλος δὲ	τῆς	ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον
[2, 75]	εἶναι ἱρούς. ~ἔστι δὲ χῶρος	τῆς	Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν πόλιν μάλιστά
[2, 8]	ἐστι Αἴγυπτος. τῇ μὲν γὰρ	τῆς	Ἀραβίης ὄρος παρατέταται, φέρον ἀπ᾽
[2, 75]	τῷ ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις ἐκ	τῆς	Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς
[2, 11]	ἤδη ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι δὲ	τῆς	Ἀραβίης χώρης, Αἰγύπτου δὲ οὐ
[2, 24]	ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ	τῆς	ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν χειμώνων
[2, 22]	ἧς τε ῥέει καὶ ἐκ	τῆς	ἄρχεται ῥέων ὁ Νεῖλος, ἦν
[2, 103]	τὴν ἤπειρον, ἐς ὃ ἐκ	τῆς	Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην διαβὰς
[2, 16]	Δέλτα, εἰ μήτε γε ἐστὶ	τῆς	Ἀσίης μήτε τῆς Λιβύης· οὐ
[2, 17]	εἶναι τῆς Λιβύης τὰ δὲ	τῆς	Ἀσίης. ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος
[2, 27]	περ νῦν ἐργάζεται τὸν Νεῖλον.	~τῆς	αὔρης δὲ πέρι, ὅτι οὐκ
[2, 93]	ἐς θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω	τῆς	αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες
[2, 56]	Ἑλλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης	τῆς	αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς,
[2, 169]	θεόν μιν μηδένα δύνασθαι παῦσαι	τῆς	βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι
[2, 130]	πάννυχος λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ	τῆς	βοὸς ταύτης ἐν ἄλλῳ οἰκήματι
[2, 131]	~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι περὶ	τῆς	βοὸς ταύτης καὶ τῶν κολοσσῶν
[2, 11]	γενέσθαι κοτέ, τὸν μὲν ἐκ	τῆς	βορηίης θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽
[2, 158]	ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ συντομώτατον ἐκ	τῆς	βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς τὴν
[2, 24]	ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι, πᾶν εἴρηται·	τῆς	γὰρ ἂν ἀγχοτάτω τε ᾖ
[2, 12]	οὐ μὲν οὐδὲ τῇ Συρίῃ	τῆς	γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ θάλασσαν
[2, 32]	ἴδοιεν τῶν τὰ μακρότατα ἰδομένων.	τῆς	γὰρ Λιβύης τὰ μὲν κατὰ
[2, 135]	γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι.	τῆς	γὰρ τὴν δεκάτην τῶν χρημάτων
[2, 5]	μὲν ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν	τῆς	γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις δὲ αὐτῆς
[2, 93]	δὲ ταῦτα διὰ τόδε· ἐχόμενοι	τῆς	γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι ἐς
[2, 93]	ὁ Νεῖλος, τά τε κοῖλα	τῆς	γῆς καὶ τὰ τέλματα τὰ
[2, 142]	ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ ἐκ	τῆς	γῆς οὔτε τὰ ἐκ τοῦ
[2, 1]	ἦρχε πένθος ποιέεσθαι. ταύτης δὴ	τῆς	γυναικὸς ἐὼν παῖς καὶ Κύρου
[2, 41]	καὶ ἄλλαι πόλιες συχναί, ἐκ	τῆς	δὲ αἱ βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι
[2, 148]	λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα.	τῆς	δὲ γωνίης τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου
[2, 172]	νομοῦ μὲν Σαΐτεω ἐών, ἐκ	τῆς	δὲ ἦν πόλιος, οὔνομά οἱ
[2, 111]	πάσας σὺν αὐτῇ τῇ πόλι·	τῆς	δὲ νιψάμενος τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε,
[2, 175]	καὶ οὗτοι ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται.	τῆς	δὲ στέγης ταύτης τὸ μὲν
[2, 122]	λύκων ἄγεσθαι ἐς τὸ ἱρὸν	τῆς	Δήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος εἴκοσι
[2, 171]	αὐτῶν ἔχει, εὔστομα κείσθω. καὶ	τῆς	Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν οἱ
[2, 129]	δὴ καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ	τῆς	δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα ἄλλα
[2, 159]	μὴ σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ	τῆς	διώρυχος ὁ Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς
[2, 68]	ὕδωρ τῆς τε αἰθρίης καὶ	τῆς	δρόσου. πάντων δὲ τῶν ἡμεῖς
[2, 151]	σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα	τῆς	δυνάμιος, ἐκ δὲ τῶν ἑλέων
[2, 143]	ἐόντα, ἐκ τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος	τῆς	εἰκόνος διεξιόντες διὰ πασέων, ἕως
[2, 10]	εἰσί. ~ταύτης ὦν τῆς χώρης	τῆς	εἰρημένης ἡ πολλή, κατά περ
[2, 32]	σφέας· φωνῆς δὲ οὔτε τι	τῆς	ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε
[2, 102]	ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς γλιχομένοισι περὶ	τῆς	ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν στήλας ἐνίστη
[2, 18]	Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον· τὸ ἐγὼ	τῆς	ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον περὶ Αἴγυπτον
[2, 115]	συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ	τῆς	ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην τινὰ
[2, 147]	προσέσται δέ τι αὐτοῖσι καὶ	τῆς	ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ
[2, 99]	προσέσται δὲ αὐτοῖσί τι καὶ	τῆς	ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα τὸν πρῶτον
[2, 150]	ἕτερον ἤκουσα καὶ κατὰ τὸ	τῆς	ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης ὄρυγμα γενέσθαι,
[2, 48]	ταύτας θύουσι. ~τῷ δὲ Διονύσῳ	τῆς	ἑορτῆς τῇ δορπίῃ χοῖρον πρὸ
[2, 11]	πρόσω, κόλπος θαλάσσης ἐσέχων ἐκ	τῆς	Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς οὕτω
[2, 138]	ἱρὸν αὐτῆς ὧδε ἔχει. πλὴν	τῆς	ἐσόδου τὸ ἄλλο νῆσος ἐστί·
[2, 138]	οὐ συμμίσγουσαι ἀλλήλῃσι, ἀλλ᾽ ἄχρι	τῆς	ἐσόδου τοῦ ἱροῦ ἑκατέρη ἐσέχει,
[2, 124]	χρόνον γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ·	τῆς	ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον ὀκτὼ.
[2, 126]	ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς μεγάλης πυραμίδος,	τῆς	ἐστὶ τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου
[2, 135]	τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ	τῆς	ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ ὡς
[2, 127]	Αἰθιοπικοῦ ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδας ὑποβὰς	τῆς	ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην τῆς
[2, 26]	δ᾽ ἄν μιν διὰ πάσης	τῆς>	Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν ἂν τὸν
[2, 26]	βορέω ἤιε ἂν τὰ ἄνω	τῆς	Εὐρώπης κατά περ νῦν τῆς
[2, 106]	τοῦ ἀνδρός, τῇ τε ἐκ	τῆς	Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν ἔρχονται καὶ
[2, 12]	ἰδών τε τὴν Αἴγυπτον προκειμένην	τῆς	ἐχομένης γῆς κογχύλιά τε φαινόμενα
[2, 111]	ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ τὸν πρώτης	τῆς	ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ δέ,
[2, 143]	γὰρ ἕκαστος αὐτόθι ἱστᾷ ἐπὶ	τῆς	ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες
[2, 131]	τὸν λόγον, ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη	τῆς	ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ ἔπειτα ἐμίγη
[2, 103]	αὐτὸς ὁ βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος	τῆς	ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον ὅσον δὴ
[2, 91]	τιθέντες, ἔφασαν τὸν Περσέα ἐκ	τῆς	ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι· τὸν γὰρ
[2, 111]	ἐξήκει τέ οἱ ὁ χρόνος	τῆς	ζημίης καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ
[2, 96]	ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα,	τῆς	ἡ μορφὴ μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη
[2, 101]	τετραμμένα προπύλαια, λίμνην τε ὀρύξαι,	τῆς	ἡ περίοδος ὅσων ἐστὶ σταδίων
[2, 113]	ἐς Ταριχείας. ἦν δὲ ἐπὶ	τῆς	ἠιόνος τὸ καὶ νῦν ἐστι
[2, 68]	καὶ ἐκλέπει, καὶ τὸ πολλὸν	τῆς	ἡμέρης διατρίβει ἐν τῷ ξηρῷ,
[2, 37]	ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται δὲ δὶς	τῆς	ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ καὶ δὶς
[2, 109]	γνώμονα καὶ τὰ δυώδεκα μέρεα	τῆς	ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ
[2, 102]	στρατιὴν τῶν λαβὼν ἤλαυνε διὰ	τῆς	ἠπείρου, πᾶν ἔθνος τὸ ἐμποδὼν
[2, 28]	μεταξὺ Συήνης τε πόλιος κείμενα	τῆς	Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ
[2, 32]	ἡ Λιβύη· τὰ δὲ κατύπερθε	τῆς	θηριώδεος ψάμμος τε ἐστὶ καὶ
[2, 133]	τὸν ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ	τῆς	θυγατρὸς τὸ πάθος δεύτερα τούτῳ
[2, 62]	Σάιν δὲ πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι,	τῆς	θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ λύχνα
[2, 62]	πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες τὴν νύκτα	τῆς	θυσίης καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες
[2, 49]	δοκέει μοι Μελάμπους ὁ Ἀμυθέωνος	τῆς	θυσίης ταύτης οὐκ εἶναι ἀδαὴς
[2, 161]	τῶν ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν ἐκ	τῆς	ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης ταῦτα
[2, 41]	εἰσι τῆς Ἴσιος· τὸ γὰρ	τῆς	Ἴσιος ἄγαλμα ἐὸν γυναικήιον βούκερων
[2, 41]	ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ ἱραί εἰσι	τῆς	Ἴσιος· τὸ γὰρ τῆς Ἴσιος
[2, 145]	μέν νυν τῷ ἐκ Σεμέλης	τῆς	Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια
[2, 121]	φωρὸς ἐν τῇ πάγῃ ἄνευ	τῆς	κεφαλῆς ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα
[2, 65]	ἥμισυ ἢ τὸ τρίτον μέρος	τῆς	κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς ἀργύριον
[2, 74]	κέρεα φορέουσι πεφυκότα ἐξ ἄκρης	τῆς	κεφαλῆς· τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας ἐν
[2, 87]	τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ	τῆς	κοιλίης τὴν κεδρίην τὴν ἐσῆκαν
[2, 21]	δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ	τῆς	λελεγμένης, λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη·
[2, 155]	Ἀρτέμιδος, καὶ ὅ γε νηὸς	τῆς	Λητοῦς, ἐν τῷ δὴ τὸ
[2, 152]	Βουτοῦν πόλιν ἐς τὸ χρηστήριον	τῆς	Λητοῦς, ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ
[2, 34]	τὸν Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης	τῆς	Λιβύης διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ.
[2, 26]	τῆς Εὐρώπης κατά περ νῦν	τῆς	Λιβύης ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽ ἄν
[2, 32]	πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ ἔρημα	τῆς	Λιβύης, καὶ εἴ τι πλέον
[2, 16]	γε ἐστὶ τῆς Ἀσίης μήτε	τῆς	Λιβύης· οὐ γὰρ δὴ ὁ
[2, 32]	μέχρι Σολόεντος ἄκρης, ἣ τελευτᾷ	τῆς	Λιβύης, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες
[2, 26]	διακαίων τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω	τῆς	Λιβύης τὰ ἄνω θέρος αἰεὶ
[2, 25]	λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν	τῆς	Λιβύης τὰ ἄνω ὁ ἥλιος
[2, 24]	διεξόδου ὑπὸ τῶν χειμώνων ἔρχεται	τῆς	Λιβύης τὰ ἄνω. ὡς μέν
[2, 17]	τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι	τῆς	Λιβύης τὰ δὲ τῆς Ἀσίης.
[2, 32]	πλέον λέγειν περὶ τῶν ἐρήμων	τῆς	Λιβύης, φάναι παρὰ σφίσι γενέσθαι
[2, 150]	ἦν, εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας	τῆς	λίμνης ὅκου εἴη ὁ χοῦς
[2, 5]	ποταμοῦ, καὶ τὰ κατύπερθε ἔτι	τῆς	λίμνης ταύτης μέχρι τριῶν ἡμερέων
[2, 148]	σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ	τῆς	λίμνης τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων
[2, 127]	τῆς ἑτέρης τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην	τῆς	μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι δὲ ἐπὶ
[2, 126]	μέσῳ τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε	τῆς	μεγάλης πυραμίδος, τῆς ἐστὶ τὸ
[2, 124]	τῆς πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ δοκέειν·	τῆς	μὲν γὰρ μῆκος εἰσὶ πέντε
[2, 95]	ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον ἔκτηται, τῷ	τῆς	μὲν ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν
[2, 76]	τὰς ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος δὲ	τῆς	μὲν ἴβιος τόδε· μέλαινα δεινῶς
[2, 26]	νότου ἦν ἡ στάσις καὶ	τῆς	μεσαμβρίης, τῇ δὲ ὁ νότος
[2, 158]	Δαρεῖος ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε·	τῆς	μῆκος ἐστὶ πλόος ἡμέραι τέσσερες,
[2, 91]	τῆς Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ	τῆς	μητρός. ἀγῶνα δέ οἱ γυμνικὸν
[2, 64]	μητρὶ συμμῖξαι, καὶ τοὺς προπόλους	τῆς	μητρός, οἷα οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν
[2, 4]	ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε λίμνης	τῆς	Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν ἀνάπλοος
[2, 148]	λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης	τῆς	Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν
[2, 13]	μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνης	τῆς	Μοίριος οἰκέοντες τά τε ἄλλα
[2, 175]	τὰ μέτρα ἔξωθεν τῆς στέγης	τῆς	μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν τὸ
[2, 135]	Σκαμανδρωνύμου παιδός, ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς	τῆς	μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ ἡ
[2, 29]	δὲ ἥμισυ Αἰγύπτιοι. ἔχεται δὲ	τῆς	νήσου λίμνην μεγάλη, τὴν πέριξ
[2, 29]	Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη καὶ	τῆς	νήσου τὸ ἥμισυ, τὸ δὲ
[2, 11]	Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων, ἐκ	τῆς	νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν
[2, 76]	οὐ πτερωτὰ φορέει ἀλλὰ τοῖσι	τῆς	νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα.
[2, 121]	τὸν δέ, ὡς πρόσω ἦν	τῆς	νυκτός, τό τε σῶμα τοῦ
[2, 56]	δοκέει ἐμοί ἡ γυνὴ αὕτη	τῆς	νῦν Ἑλλάδος, πρότερον δὲ Πελασγίης
[2, 8]	ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν αὐτὸ εἶναι	τῆς	ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην,
[2, 138]	πλέθρων· τῇ δὲ καὶ τῇ	τῆς	ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα πέφυκε· φέρει
[2, 93]	μάλιστα, ἵνα δὴ μὴ ἁμάρτοιεν	τῆς	ὁδοῦ διὰ τὸν ῥόον. ἐπεὰν
[2, 9]	ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων, στάδιοι δὲ	τῆς	ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι καὶ
[2, 80]	αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι	τῆς	ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται καὶ ἐπιοῦσι
[2, 121]	ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ	τῆς	ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς δὲ
[2, 124]	τῷ λεῷ δέκα ἔτεα μὲν	τῆς	ὁδοῦ κατ᾽ ἣν εἷλκον τοὺς
[2, 32]	ἰέναι τὰ πρῶτα μὲν διὰ	τῆς	οἰκεομένης, ταύτην δὲ διεξελθόντας ἐς
[2, 121]	ἕνα ἐς τὸ ἔξω μέρος	τῆς	οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον
[2, 87]	ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα	τῆς	ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς προκειμένας
[2, 121]	χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι	τῆς	ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν
[2, 149]	εἰσὶ στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε	τῆς	ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ τετραπήχεος, τῶν
[2, 34]	ἐς Αἴγυπτον. ἡ δὲ Αἴγυπτος	τῆς	ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά κῃ ἀντίη
[2, 155]	ἕκαστον ἐστί, τὸ δὲ καταστέγασμα	τῆς	ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται λίθος, ἔχων
[2, 151]	ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τῇ ὑστάτῃ	τῆς	ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν, ὁ ἀρχιερεὺς
[2, 38]	κατορᾷ δὲ καὶ τὰς τρίχας	τῆς	οὐρῆς εἰ κατὰ φύσιν ἔχει
[2, 152]	ἐς Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ	τῆς	ὄψιος τοῦ ὀνείρου ὁ Αἰθίοψ,
[2, 115]	καὶ τὸ γένος κατέλεξε καὶ	τῆς	πάτρης εἶπε τὸ οὔνομα, καὶ
[2, 102]	τό τε ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ	τῆς	πάτρης, καὶ ὡς δυνάμι τῇ
[2, 5]	ταύτης μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου,	τῆς	πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι τοιόνδε
[2, 135]	ἑταῖραι. τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη,	τῆς	πέρι λέγεται ὅδε ὁ λόγος,
[2, 149]	οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς τὸ περίμετρον	τῆς	περιόδου εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ
[2, 122]	τὸ ἱρὸν τῆς Δήμητρος ἀπέχον	τῆς	πόλιος εἴκοσι σταδίους, καὶ αὖτις
[2, 138]	κατορᾶται πάντοθεν περιιόντι· ἅτε γὰρ	τῆς	πόλιος μὲν ἐκκεχωσμένης ὑψοῦ, τοῦ
[2, 172]	ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο, καὶ ἵδρυσε	τῆς	πόλιος ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον· οἱ
[2, 41]	ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται. ἐκ ταύτης	τῆς	πόλιος πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι ἐς
[2, 30]	κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ ταύτης	τῆς	πόλιος πλέων ἐν ἴσῳ χρόνῳ
[2, 17]	Νεῖλος, τὸ δὲ ἀπὸ ταύτης	τῆς	πόλιος σχίζεται τριφασίας ὁδούς. καὶ
[2, 1]	καὶ Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός,	τῆς	προαποθανούσης Κῦρος αὐτός τε μέγα
[2, 41]	ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ	τῆς	Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου. ἣ δ᾽
[2, 124]	ἐὸν οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον	τῆς	πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ δοκέειν· τῆς
[2, 122]	αὐτῆς χειρόμακτρον χρύσεον. ἀπὸ δὲ	τῆς	Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς πάλιν ἀπίκετο,
[2, 92]	ἐν ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ	τῆς	ῥίζης γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην
[2, 104]	νομίζειν δ᾽ ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι	τῆς	Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι τοὺς Κόλχους.
[2, 73]	ἱρῷ, κομίζειν δὲ οὕτω· πρῶτον	τῆς	σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν ὅσον τε
[2, 175]	ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης	τῆς	στέγης ἀναστενάξαι, οἷά τε χρόνου
[2, 175]	ταῦτα μὲν τὰ μέτρα ἔξωθεν	τῆς	στέγης τῆς μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ
[2, 159]	δὲ τὴν μάχην Κάδυτιν πόλιν	τῆς	Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε. ἐν
[2, 157]	τὰ ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον	τῆς	Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε,
[2, 32]	καὶ τὴν πρὸς ἠῶ χώρην	τῆς	Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους
[2, 68]	γὰρ δή ἐστι τὸ ὕδωρ	τῆς	τε αἰθρίης καὶ τῆς δρόσου.
[2, 109]	ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον	τῆς	τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει δέ
[2, 15]	πάλαι αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο,	τῆς	τὸ περίμετρον στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι
[2, 149]	ἣν ὁ λαβύρινθος οὗτος οἰκοδόμηται·	τῆς	τὸ περίμετρον τῆς περιόδου εἰσι\
[2, 136]	τὸ χρέος καὶ ἁπάσης κρατέειν	τῆς	τοῦ λαμβάνοντος θήκης, τῷ δὲ
[2, 96]	ἓν ποιεῦνται, καὶ τοῦτο διὰ	τῆς	τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ
[2, 65]	θηρίων ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται	τῆς	τροφῆς χωρὶς ἑκάστων καὶ ἔρσενες
[2, 112]	τοῦτο τὸ ἱρὸν εἶναι Ἑλένης	τῆς	Τυνδάρεω, καὶ τὸν λόγον ἀκηκοὼς
[2, 111]	γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη, πλὴν ἢ	τῆς	τῷ οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς
[2, 1]	Κύρου ἐὼν παῖς καὶ Κασσανδάνης	τῆς	Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς προαποθανούσης Κῦρος
[2, 116]	πλαζόμενος καὶ ὡς ἐς Σιδῶνα	τῆς	Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ
[2, 44]	ἦν, ἔπλευσα καὶ ἐς Τύρον	τῆς	Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι ἱρὸν
[2, 30]	τρία ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς	τῆς	φρουρῆς· οἳ δὲ βουλευσάμενοι καὶ
[2, 70]	ζωὴν ταύτην τύπτει. ἐπακούσας δὲ	τῆς	φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ
[2, 121]	ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου	τῆς	χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα
[2, 141]	τοῦ Ἡφαίστου λίθινος, ἔχων ἐπὶ	τῆς	χειρὸς μῦν, λέγων διὰ γραμμάτων
[2, 91]	μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον τὸ	τῆς	Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ τῆς
[2, 5]	εὖ μοι ἐδόκεον λέγειν περὶ	τῆς	χώρης· δῆλα γὰρ δὴ καὶ
[2, 11]	μυχούς, ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας	τῆς	χώρης. εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι
[2, 25]	ταῦτα τὰ χωρία καὶ ἀλεεινῆς	τῆς	χώρης ἐούσης καὶ ἀνέμων ψυχρῶν,
[2, 25]	πολλοῦ αὐτοῖσι, ἅτε ὑομένης τε	τῆς	χώρης καὶ κεχαραδρωμένης, ῥέουσι μεγάλοι·
[2, 103]	μόριον ὅσον δὴ αὐτοῦ κατέλιπε	τῆς	χώρης οἰκήτορας, εἴτε τῶν τινες
[2, 75]	ἀπαντώσας ἐς τὴν ἐσβολὴν ταύτης	τῆς	χώρης οὐ παριέναι τοὺς ὄφις
[2, 25]	εἰσὶ οἰκότως οἱ ἀπὸ ταύτης	τῆς	χώρης πνέοντες, ὅ τε νότος
[2, 15]	ἀνθρώπων γένος ἐγένετο, προϊούσης δὲ	τῆς	χώρης πολλοὺς μὲν τοὺς ὑπολειπομένους
[2, 13]	τόδε μοι μέγα τεκμήριον περὶ	τῆς	χώρης ταύτης οἱ ἱρέες, ὡς
[2, 10]	καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης ὦν	τῆς	χώρης τῆς εἰρημένης ἡ πολλή,
[2, 5]	τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ φύσις ἐστὶ	τῆς	χώρης τοιήδε. πρῶτα μὲν προσπλέων
[2, 177]	χώρῃ γινόμενα καὶ τὰ ἀπὸ	τῆς	χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ πόλις
[2, 135]	ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς.	τῆς	ὦν δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη
[2, 135]	Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς ὦν	δεκάτης	τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους
[2, 2]	ὦν καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ	διέτης	χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ ποιμένι
[2, 113]	ἱρόν, ἐς τὸ ἢν καταφυγὼν	οἰκέτης	ὅτευ ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα
[2, 171]	εὔστομα κείσθω. καὶ τῆς Δήμητρος	τελετῆς	πέρι, τὴν οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια
[2, 165]	μὲν οἵδε εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης,	Σαΐτης,	Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος ἡ Προσωπῖτις
[2, 166]	Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης,	Ἀθριβίτης,	Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης·
[2, 112]	καὶ δὴ καὶ ὅτι ξείνης	Ἀφροδίτης	ἐπώνυμον ἐστί· ὅσα γὰρ ἄλλα
[2, 112]	ἐπώνυμον ἐστί· ὅσα γὰρ ἄλλα	Ἀφροδίτης	ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται.
[2, 41]	πόλι Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽ αὐτῇ	Ἀφροδίτης	ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται. ἐκ ταύτης
[2, 112]	Πρωτέος ἱρὸν τὸ καλέεται ξείνης	Ἀφροδίτης·	συμβάλλομαι δὲ τοῦτο τὸ ἱρὸν
[2, 166]	Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης,	Φαρβαϊθίτης,	Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος
[2, 166]	ἄλλοι νομοί εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης,	Ἀφθίτης,	Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης,
[2, 165]	εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης,	Παπρημίτης,	νῆσος ἡ Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ
[2, 165]	οἵδε εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης,	Χεμμίτης,	Παπρημίτης, νῆσος ἡ Προσωπῖτις καλεομένη,
[2, 166]	νομοί εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης,	Τανίτης,	Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης,
[2, 165]	~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε εἰσὶ νομοί,	Βουσιρίτης,	Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος ἡ
[2, 166]	Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος,	Μυεκφορίτης·	οὗτος ὁ νομὸς ἐν νήσῳ
[2, 37]	ξυρῶνται πᾶν τὸ σῶμα διὰ	τρίτης	ἡμέρης, ἵνα μήτε φθεὶρ μήτε
[2, 166]	οἵδε ἄλλοι νομοί εἰσι, Θηβαῖος,	Βουβαστίτης,	Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης,
[2, 166]	Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης,	Θμουΐτης,	Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος ὁ
[2, 166]	Μενδήσιος, Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης,	Ὀνουφίτης,	Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος ὁ νομὸς
[2, 172]	πεπρηγέναι· εἰ γὰρ πρότερον εἶναι	δημότης,	ἀλλ᾽ ἐν τῷ παρεόντι εἶναι
[2, 174]	καὶ ὅτε ἦν ἰδιώτης, ὡς	φιλοπότης	ἦν καὶ φιλοσκώμμων καὶ οὐδαμῶς
[2, 106]	ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος	πέμπτης	σπιθαμῆς, τῇ μὲν δεξιῇ χειρὶ
[2, 29]	ἐπυθόμην, μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος	αὐτόπτης	ἐλθών, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου
[2, 117]	Κυπρίοισι εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ	Σπάρτης	Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ Ἴλιον
[2, 113]	ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ	Σπάρτης	ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ· καί
[2, 151]	τοῦ Ἡφαίστου, τῇ ὑστάτῃ τῆς	ὁρτῆς,	μελλόντων κατασπείσειν, ὁ ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ
[2, 48]	θύουσι. ~τῷ δὲ Διονύσῳ τῆς	ἑορτῆς	τῇ δορπίῃ χοῖρον πρὸ τῶν
[2, 37]	τι ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν ἡμέρης	ἑκάστης,	δίδοται δέ σφι καὶ οἶνος
[2, 37]	ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ καὶ δὶς	ἑκάστης	νυκτός, ἄλλας τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι
[2, 37]	λοῦνται δὲ δὶς τῆς ἡμέρης	ἑκάστης	ψυχρῷ καὶ δὶς ἑκάστης νυκτός,
[2, 28]	βυσσόν. οὕτω μὲν δὴ ὁ	γραμματιστής,	εἰ ἄρα ταῦτα γινόμενα ἔλεγε,
[2, 28]	Αἰγύπτῳ ἐν Σάι πόλι ὁ	γραμματιστὴς	τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίης.
[2, 149]	σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι καὶ	αὐτῆς	Αἰγύπτου τὸ παρὰ θάλασσαν. κεῖται
[2, 93]	θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς	αὐτῆς	ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες ὡς
[2, 92]	τῶν ἑλέων, τὰ μὲν ἄνω	αὐτῆς	ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο τι τρέπουσι,
[2, 144]	τὸν κρατέοντα εἶναι· ὕστατον δὲ	αὐτῆς	βασιλεῦσαι ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα,
[2, 4]	πᾶσαν Αἴγυπτον εἶναι ἕλος, καὶ	αὐτῆς	εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν
[2, 17]	ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι· τὰ μὲν γὰρ	αὐτῆς	εἶναι τῆς Λιβύης τὰ δὲ
[2, 35]	χώρην τούτων εἵνεκα πλέω περὶ	αὐτῆς	εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ οὐρανῷ
[2, 41]	ἐν τῷ Δέλτα, περίμετρον δὲ	αὐτῆς	εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα. ἐν ταύτῃ
[2, 175]	εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα	αὐτῆς	ἑλκομένης τῆς στέγης ἀναστενάξαι, οἷά
[2, 6]	τῆς γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις δὲ	αὐτῆς	ἐστι Αἰγύπτου μῆκος τὸ παρὰ
[2, 181]	ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο	αὐτῆς	ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς
[2, 122]	αὐτὴν τὰ δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽	αὐτῆς,	καί μιν πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον
[2, 15]	λέγοντες τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι	αὐτῆς	μέχρι Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ
[2, 171]	πέρι εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον	αὐτῆς	ὁσίη ἐστὶ λέγειν· αἱ Δαναοῦ
[2, 99]	στεινῷ τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ	αὐτῆς	περιορύξαι λίμνην ἐκ τοῦ ποταμοῦ
[2, 125]	ἐξεποιήθη δ᾽ ὦν τὰ ἀνώτατα	αὐτῆς	πρῶτα, μετὰ δὲ τὰ ἐχόμενα
[2, 125]	ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ	αὐτῆς	τὰ ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω
[2, 56]	πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης τῆς	αὐτῆς	ταύτης, πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα
[2, 131]	βοῒ ταύτῃ, ἡ δὲ μήτηρ	αὐτῆς	τῶν ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων τὴν
[2, 175]	λέγουσι ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽	αὐτῆς	τῶν τις αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ
[2, 122]	πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα παρ᾽	αὐτῆς	χειρόμακτρον χρύσεον. ἀπὸ δὲ τῆς
[2, 138]	ἐστὶ Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽ ἱρὸν	αὐτῆς	ὧδε ἔχει. πλὴν τῆς ἐσόδου
[2, 145]	δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης ἐκ	ταύτης	γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι
[2, 1]	πᾶσι τῶν ἦρχε πένθος ποιέεσθαι.	ταύτης	δὴ τῆς γυναικὸς ἐὼν παῖς
[2, 130]	παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ τῆς βοὸς	ταύτης	ἐν ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες τῶν
[2, 86]	δὲ δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε	ταύτης	καὶ εὐτελεστέρην, τὴν δὲ τρίτην
[2, 131]	τινὲς λέγουσι περὶ τῆς βοὸς	ταύτης	καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε τὸν
[2, 100]	ποταμὸν δι᾽ αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου.	ταύτης	μὲν πέρι τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν
[2, 5]	τὰ κατύπερθε ἔτι τῆς λίμνης	ταύτης	μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου, τῆς
[2, 171]	οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ	ταύτης	μοι πέρι εὔστομα κείσθω, πλὴν
[2, 13]	μέγα τεκμήριον περὶ τῆς χώρης	ταύτης	οἱ ἱρέες, ὡς ἐπὶ Μοίριος
[2, 49]	Μελάμπους ὁ Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης	ταύτης	οὐκ εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος.
[2, 56]	δὲ Πελασγίης καλευμένης τῆς αὐτῆς	ταύτης,	πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα
[2, 124]	δὲ ξεστοῦ καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων·	ταύτης	τε δὴ τὰ δέκα ἔτεα
[2, 135]	οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ ὕστερον	ταύτης,	τῇ οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος
[2, 32]	τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ	ταύτης	τὴν ἔρημον διεξιέναι, τὴν ὁδὸν
[2, 41]	Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται. ἐκ	ταύτης	τῆς πόλιος πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι
[2, 30]	ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ	ταύτης	τῆς πόλιος πλέων ἐν ἴσῳ
[2, 17]	ὁ Νεῖλος, τὸ δὲ ἀπὸ	ταύτης	τῆς πόλιος σχίζεται τριφασίας ὁδούς.
[2, 75]	ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς τὴν ἐσβολὴν	ταύτης	τῆς χώρης οὐ παριέναι τοὺς
[2, 25]	καὶ εἰσὶ οἰκότως οἱ ἀπὸ	ταύτης	τῆς χώρης πνέοντες, ὅ τε
[2, 175]	ἦσαν κυβερνῆται. τῆς δὲ στέγης	ταύτης	τὸ μὲν μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ
[2, 6]	ἣν τὸ Κάσιον ὄρος τείνει·	ταύτης	ὦν ἄπο οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι
[2, 96]	δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί. ἐκ	ταύτης	ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα
[2, 10]	στάδιοι χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί.	~ταύτης	ὦν τῆς χώρης τῆς εἰρημένης
[2, 70]	ἐς γῆν, πρῶτον ἁπάντων ὁ	θηρευτὴς	πηλῷ κατ᾽ ὦν ἔπλασε αὐτοῦ
[2, 166]	Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος,	Σεβεννύτης,	Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος,
[2, 111]	τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ τὸν	ἑωυτῆς	ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν
[2, 135]	ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις μνημήιον	ἑωυτῆς	ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα
[2, 124]	δέ, τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ	ἑωυτῆς,	ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου δὲ ξεστοῦ
[2, 149]	ἐοῦσα βάθος, τῇ βαθυτάτη αὐτὴ	ἑωυτῆς,	πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ χειροποίητος ἐστὶ
[2, 135]	τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον	ἑωυτῆς.	τῆς ὦν δεκάτης τῶν χρημάτων
[2, 174]	ὁ Ἄμασις, καὶ ὅτε ἦν	ἰδιώτης,	ὡς φιλοπότης ἦν καὶ φιλοσκώμμων
[2, 111]	ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ τὸν	πρώτης	τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ
[2, 30]	Ἀσσυρίων, καὶ ἐν Μαρέῃ πρὸς	Λιβύης	ἄλλη. ἔτι δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ
[2, 16]	τῷ μεταξὺ Ἀσίης τε καὶ	Λιβύης	γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ τὴν μὲν
[2, 22]	χιόνος· ὃς ῥέει μὲν ἐκ	Λιβύης	διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ
[2, 34]	Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης τῆς	Λιβύης	διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ. Νείλου
[2, 26]	Εὐρώπης κατά περ νῦν τῆς	Λιβύης	ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽ ἄν μιν
[2, 32]	ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ ἔρημα τῆς	Λιβύης,	καὶ εἴ τι πλέον ἴδοιεν
[2, 33]	οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ	Λιβύης	ὁ Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων
[2, 16]	ἐστὶ τῆς Ἀσίης μήτε τῆς	Λιβύης·	οὐ γὰρ δὴ ὁ Νεῖλός
[2, 32]	Σολόεντος ἄκρης, ἣ τελευτᾷ τῆς	Λιβύης,	παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ
[2, 26]	τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει.
[2, 25]	δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω ὁ ἥλιος τάδε
[2, 24]	ὑπὸ τῶν χειμώνων ἔρχεται τῆς	Λιβύης	τὰ ἄνω. ὡς μέν νυν
[2, 15]	λεγόντων τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν	Λιβύης	τὰ δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν
[2, 17]	μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς	Λιβύης	τὰ δὲ τῆς Ἀσίης. ὁ
[2, 32]	τὰ μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ	Λιβύης	τὰ μὲν κατὰ τὴν βορηίην
[2, 91]	καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ	Λιβύης	τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν
[2, 8]	τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ πρὸς	Λιβύης	τῆς Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο πέτρινον
[2, 119]	οἴχετο φεύγων τῇσι νηυσὶ ἐπὶ	Λιβύης·	τὸ ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι
[2, 99]	τὸ ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς	Λιβύης,	τὸν δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον
[2, 32]	λέγειν περὶ τῶν ἐρήμων τῆς	Λιβύης,	φάναι παρὰ σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν
[2, 136]	μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι εἶναι	ταφῆς	κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ τῷ
[2, 155]	ἐστί, τὸ δὲ καταστέγασμα τῆς	ὀροφῆς	ἄλλος ἐπίκειται λίθος, ἔχων τὴν
[2, 65]	ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς	τροφῆς	χωρὶς ἑκάστων καὶ ἔρσενες καὶ
[2, 120]	καὶ ἔτι πλέους τῶν παίδων	μάχης	γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ χρή τι
[2, 50]	Λιβύων ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽	ἀρχῆς	Ποσειδέωνος οὔνομα ἔκτηνται εἰ μὴ
[2, 104]	Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽	ἀρχῆς	τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ
[2, 113]	ὅμοιος μέχρι ἐμεῦ τῷ ἀπ᾽	ἀρχῆς·	τοῦ ὦν δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται
[2, 134]	ὃς βούλοιτο ποινὴν τῆς Αἰσώπου	ψυχῆς	ἀνελέσθαι, ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἐφάνη,
[2, 134]	οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ παιδὸς	παῖς	ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω καὶ
[2, 37]	δέ τις ἀποθάνῃ, τούτου ὁ	παῖς	ἀντικατίσταται. ~τοὺς δὲ βοῦς τοὺς
[2, 131]	μετὰ δὲ λέγουσι ὡς ἡ	παῖς	ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ δέ
[2, 158]	ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς	παῖς	ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς
[2, 1]	τὴν βασιληίην Καμβύσης, Κύρου ἐὼν	παῖς	καὶ Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός,
[2, 1]	ταύτης δὴ τῆς γυναικὸς ἐὼν	παῖς	καὶ Κύρου Καμβύσης Ἴωνας μὲν
[2, 65]	καὶ θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων, τῶν	παῖς	παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται τὴν τιμήν.
[2, 166]	τὰ ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα,	παῖς	παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν
[2, 36]	μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι τὸ μὲν	σταῖς	τοῖσι ποσί, τὸν δὲ πηλὸν
[2, 67]	ἐς Βουτοῦν πόλιν, τὰς δὲ	ἴβις	ἐς Ἑρμέω πόλιν. τὰς δὲ
[2, 75]	πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς δὲ	ἴβις	τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς τὴν
[2, 37]	τῆς ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ καὶ	δὶς	ἑκάστης νυκτός, ἄλλας τε θρησκηίας
[2, 142]	ἔνθα τε νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν	δὶς	ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει,
[2, 121]	κεκληιμένου. ὡς δὲ αὐτῷ καὶ	δὶς	καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω
[2, 142]	καὶ ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα	δὶς	καταδῦναι. καὶ οὐδὲν τῶν κατ᾽
[2, 37]	οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται δὲ	δὶς	τῆς ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ καὶ
[2, 37]	μιν ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ οὐκ	εἷς	ἑκάστου τῶν θεῶν ἀλλὰ πολλοί,
[2, 37]	τῶν θεῶν ἀλλὰ πολλοί, τῶν	εἷς	ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν δέ τις
[2, 17]	μέν νυν Κερκασώρου πόλιος ῥέει	εἷς	ἐὼν ὁ Νεῖλος, τὸ δὲ
[2, 175]	τὸ μὲν μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ	εἷς	τε καὶ εἴκοσι πήχεες, εὖρος
[2, 32]	λέσχην περὶ τοῦ Νείλου, ὡς	οὐδεὶς	αὐτοῦ οἶδε τὰς πηγάς, καὶ
[2, 10]	στομάτων τοῦ Νείλου, ἐόντος πενταστόμου,	οὐδεὶς	αὐτῶν πλήθεος πέρι ἄξιος συμβληθῆναι
[2, 165]	ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ τούτων βαναυσίης	οὐδεὶς	δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς
[2, 134]	Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι, ἄλλος μὲν	οὐδεὶς	ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ παιδὸς παῖς
[2, 34]	δὲ τῶν τοῦ Νείλου πηγέων	οὐδεὶς	ἔχει λέγειν· ἀοίκητός τε γὰρ
[2, 31]	δυσμέων. τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε	οὐδεὶς	ἔχει σαφέως φράσαι· ἔρημος γὰρ
[2, 39]	οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτίων	οὐδείς.	~ἡ δὲ δὴ ἐξαίρεσις τῶν
[2, 47]	μοῦνοι πάντων, οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι	οὐδεὶς	θυγατέρα ἐθέλει οὐδ᾽ ἄγεσθαι ἐξ
[2, 140]	σποδὸν κομίζειν. ταύτην τὴν νῆσον	οὐδεὶς	πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ
[2, 30]	Αἰγυπτίους τρία ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε	οὐδεὶς	τῆς φρουρῆς· οἳ δὲ βουλευσάμενοι
[2, 124]	τε καὶ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα·	οὐδεὶς	τῶν λίθων τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων.
[2, 28]	τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς λόγους	οὐδεὶς	ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ μὴ ἐν
[2, 173]	σὺ ἂν ἤκουες· νῦν δὲ	ποιέεις	οὐδαμῶς βασιλικά” ὃ δ᾽ ἀμείβετο
[2, 169]	δὴ τότε συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ	ζωγρηθεὶς	ἀπήχθη ἐς Σάιν πόλιν, ἐς
[2, 119]	ὡς ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος,	μισηθείς	τε καὶ διωκόμενος οἴχετο φεύγων
[2, 162]	στὰς περιέθηκέ οἱ κυνέην, καὶ	περιτιθεὶς	ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ περιτιθέναι. καὶ
[2, 47]	τὸν σπλῆνα καὶ τὸν ἐπίπλοον	συνθεὶς	ὁμοῦ κατ᾽ ὦν ἐκάλυψε πάσῃ
[2, 90]	ἢ ξείνων ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου	ἁρπασθεὶς	ἢ ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ
[2, 121]	ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ	γνωρισθεὶς	ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ
[2, 121]	τὴν κεφαλήν, ὅκως μὴ αὐτὸς	ὀφθεὶς	καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ
[2, 114]	ὑπὸ ἀνέμων ἐς γῆν ταύτην	ἀπενειχθείς.	κότερα δῆτα τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα
[2, 150]	ὅκου εἴη ὁ χοῦς ὁ	ἐξορυχθείς.	οἳ δὲ ἔφρασάν μοι ἵνα
[2, 10]	ὃς ῥέων δι᾽ Ἀκαρνανίης καὶ	ἐξιεὶς	ἐς θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων νήσων
[2, 115]	καὶ οἰκία τοῦ ξείνου κεραΐσας	ἥκεις.	νῦν ὦν ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ
[2, 82]	τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα,	μείς	τε καὶ ἡμέρῃ ἑκάστη θεῶν
[2, 17]	τὴν μὲν Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν,	ἡμεῖς	δὲ ὧδε καὶ περὶ τούτων
[2, 6]	παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ	ἡμεῖς	διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον ἀπὸ τοῦ
[2, 127]	ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ ὦν καὶ	ἡμεῖς	ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ ὕπεστι οἰκήματα
[2, 68]	τῆς δρόσου. πάντων δὲ τῶν	ἡμεῖς	ἴδμεν θνητῶν τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου
[2, 157]	πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε τῶν	ἡμεῖς	ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς παῖς
[2, 16]	ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν	ἡμεῖς	ὀρθῶς περὶ αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες
[2, 131]	κολοσσῶν· ταύτας γὰρ ὦν καὶ	ἡμεῖς	ὡρῶμεν ὅτι ὑπὸ χρόνου τὰς
[2, 173]	ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι ἂν ἤτοι	μανεὶς	ἢ ὅ γε ἀπόπληκτος γενόμενος·
[2, 29]	δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα	ἥξεις	ἐς πόλιν μεγάλην τῇ οὔνομα
[2, 30]	πλέων ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ	ἥξεις	ἐς τοὺς αὐτομόλους ἐν ὅσῳ
[2, 97]	καὶ Κανώβου διὰ πεδίου πλέων	ἥξεις	κατ᾽ Ἄνθυλλάν τε πόλιν καὶ
[2, 29]	ἐς τοῦ Νείλου τὸ ῥέεθρον	ἥξεις,	τὸ ἐς τὴν λίμνην ταύτην
[2, 142]	δυνέαται μύρια ἔτεα· γενεαὶ γὰρ	τρεῖς	ἀνδρῶν ἑκατὸν ἔτεα ἐστί· μιῆς
[2, 120]	ἔστι ὅτε οὐ δύο ἢ	τρεῖς	ἢ καὶ ἔτι πλέους τῶν
[2, 77]	δὲ ζόης τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι	τρεῖς	ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι
[2, 138]	ἐστὶ ὁδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους	τρεῖς	μάλιστά κῃ, διὰ τῆς ἀγορῆς
[2, 121]	ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο ἢ	τρεῖς	ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· ὡς
[2, 5]	γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν τε	ἀνοίσεις	καὶ ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι.
[2, 5]	ἡμέρης δρόμον ἀπέχων ἀπὸ γῆς,	κατεὶς	καταπειρητηρίην πηλόν τε ἀνοίσεις καὶ
[2, 91]	ἀνὰ τὴν γῆν φαίνεσθαί σφι	πολλάκις	δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ, σανδάλιόν
[2, 20]	ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον.	πολλάκις	δὲ ἐτησίαι μὲν οὔκων ἔπνευσαν,
[2, 134]	τῇδε οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ	πολλάκις	κηρυσσόντων Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου ὃς
[2, 91]	οἱ Χεμμῖται λέγουσι τὸν Περσέα	πολλάκις	μὲν ἀνὰ τὴν γῆν φαίνεσθαί
[2, 2]	ἦν ὁ ποιμήν· ὡς δὲ	πολλάκις	φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν
[2, 142]	ἐν τοίνυν τούτῳ τῷ χρόνῳ	τετράκις	ἔλεγον ἐξ ἠθέων τὸν ἥλιον
[2, 178]	καὶ Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ	Φάσηλις,	Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη.
[2, 108]	ἐπὶ τῷ ποταμῷ ἔκτηντο τὰς	πόλις	ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι, ὅκως τε
[2, 41]	πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι ἐς ἄλλας	πόλις,	ἀνορύξαντες δὲ τὰ ὀστέα ἀπάγουσι
[2, 59]	Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται δὲ ἡ	πόλις	αὕτη τῆς Αἰγύπτου ἐν μέσῳ
[2, 98]	ἐστὶ Αἴγυπτος) ἡ δὲ ἑτέρη	πόλις	δοκέει μοι τὸ οὔνομα ἔχειν
[2, 180]	δὲ οἱ Δελφοὶ περὶ τὰς	πόλις	ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ τοῦτο οὐκ
[2, 98]	Ἀχαιοῦ· καλέεται γὰρ δὴ Ἀρχάνδρου	πόλις.	εἴη δ᾽ ἂν καὶ ἄλλος
[2, 29]	Μερόη· λέγεται δὲ αὕτη ἡ	πόλις	εἶναι μητρόπολις τῶν ἄλλων Αἰθιόπων.
[2, 177]	τῆς χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ	πόλις	ἐν αὐτῇ γενέσθαι τὰς ἁπάσας
[2, 121]	δὲ διανέμοντα ἐς πάσας τὰς	πόλις	ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα καὶ
[2, 98]	ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη	πόλις	ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται τοῦ
[2, 91]	τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι δὲ Χέμμις	πόλις	μεγάλη νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς
[2, 137]	ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα ἡ ἐν	Βουβάστιπόλις	ἐξεχώσθη, ἐν τῇ καὶ ἱρόν
[2, 29]	δὲ αὕτη ἡ πόλις εἶναι	μητρόπολις	τῶν ἄλλων Αἰθιόπων. οἱ δ᾽
[2, 125]	~ἐποιήθη δὲ ὧδε αὕτη ἡ	πυραμίς·	ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς μετεξέτεροι κρόσσας
[2, 148]	γωνίης τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται	πυραμὶς	τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ ζῷα μεγάλα
[2, 156]	μὲν Ὦρος, Δημήτηρ δὲ Ἶσις,	Ἄρτεμις	δὲ Βούβαστις. ἐκ τούτου δὲ
[2, 137]	Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐστὶ	Ἄρτεμις.	~τὸ δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς ὧδε
[2, 162]	ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα ἦν	Πατάρβημις,	ἐντειλάμενος αὐτῷ ζῶντα Ἄμασιν ἀγαγεῖν
[2, 162]	ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ	Πατάρβημις,	ὁ Ἄμασις, ἔτυχε γὰρ ἐπ᾽
[2, 156]	τῶν δὲ δευτέρων νῆσος ἡ	Χέμμις	καλευμένη· ἔστι μὲν ἐν λίμνῃ
[2, 91]	οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι δὲ	Χέμμις	πόλις μεγάλη νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ
[2, 143]	οὔτε ἐς ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς.	πίρωμις	δὲ ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν
[2, 73]	χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος	ὄρνις	ἱρός, τῷ οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ
[2, 113]	τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα ἦν	Θῶνις.	~ἀκούσας δὲ τούτων ὁ Θῶνις
[2, 114]	Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ τούτων ὁ	Θῶνις	πέμπει τὴν ταχίστην ἐς Μέμφιν
[2, 115]	λέξει” ~ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ	Θῶνις	συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὰς
[2, 42]	εἰσί, οὗτοι δὲ αἰγῶν ἀπεχόμενοι	ὄις	θύουσι. Θηβαῖοι μέν νυν καὶ
[2, 153]	δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ. ὁ δὲ	Ἆπις	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ
[2, 153]	τῇ τρέφεται ἐπεὰν φανῇ ὁ	Ἆπις,	οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν προπυλαίων, πᾶσάν
[2, 134]	κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα ἦν ἀκμάζουσα	Ροδῶπις,	ἀλλ᾽ οὐ κατὰ τοῦτον. ἔτεσι
[2, 134]	τὰς πυραμίδας ταύτας ἦν λιπομένων	Ροδῶπις,	γενεὴν μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη
[2, 135]	οὕτω καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο.	~Ροδῶπις	δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ἐάνθεω
[2, 135]	μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ ἡ	Ροδῶπις	ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ τε ἐν
[2, 135]	οἱ χρήματα ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ	Ροδῶπις	μνημήιον ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι
[2, 134]	λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν ἡ	Ροδῶπις·	οὐ γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα
[2, 41]	χρόνος, ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν	βᾶρις	ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου.
[2, 81]	τὰ σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι	καλασίρις·	ἐπὶ τούτοισι δὲ εἰρίνεα εἵματα
[2, 144]	καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου.	Ὄσιρις	δὲ ἐστὶ Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα
[2, 100]	ἐβασίλευσε, τό περ τῇ Βαβυλωνίῃ,	Νίτωκρις·	τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν
[2, 121]	δὲ αὐτῷ καὶ δὶς καὶ	τρὶς	ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ
[2, 106]	τὰς χώρας ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς	Σέσωστρις,	αἱ μὲν πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται
[2, 103]	εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς ὁ βασιλεὺς	Σέσωστρις	ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον
[2, 108]	τῷ πατρί. ~νοστήσας δὲ ὁ	Σέσωστρις	ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος
[2, 107]	ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε ὁ	Σέσωστρις	τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ ξείνια
[2, 102]	γενομένου βασιλέος, τῷ οὔνομα ἦν	Σέσωστρις,	τούτου μνήμην ποιήσομαι· τὸν ἔλεγον
[2, 58]	ἡ μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη.	πανηγύρις	δὲ ἄρα καὶ πομπὰς καὶ
[2, 59]	Αἰγύπτιοι οὐκ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ,	πανηγύρις	δὲ συχνάς, μάλιστα μὲν καὶ
[2, 178]	μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι μετεὸν μεταποιεῦνται.	χωρὶς	δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο
[2, 65]	ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς	χωρὶς	ἑκάστων καὶ ἔρσενες καὶ θήλεαι
[2, 77]	ἢ ἰχθύων σφι ἐστὶ ἐχόμενα,	χωρὶς	ἢ ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται,
[2, 36]	ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι	χωρὶς	θηρίων ἡ> δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι
[2, 45]	οὐδὲ κτήνεα ὁσίη θύειν ἐστὶ	χωρὶς	ὑῶν καὶ ἐρσένων βοῶν καὶ
[2, 178]	νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ γενόμενος ὁ	Ἄμασις	ἄλλα τε ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους
[2, 182]	παῖδας. ταῦτα μὲν ἀνέθηκε ὁ	Ἄμασις,	εἷλε δὲ Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων
[2, 154]	μὲν δὴ χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς	Ἄμασις	ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε ἐς Μέμφιν,
[2, 182]	~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ	Ἄμασις	ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν
[2, 176]	τε τὸ ἐν Μέμφι ἱρὸν	Ἄμασις	ἐστὶ ὁ ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα
[2, 177]	οἰκεομένας. νόμον τε Αἰγυπτίοισι τόνδε	Ἄμασις	ἐστὶ ὁ καταστήσας, ἀποδεικνύναι ἔτεος
[2, 162]	Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις, ὁ	Ἄμασις,	ἔτυχε γὰρ ἐπ᾽ ἵππου κατήμενος,
[2, 169]	ἐν τοῖσι βασιληίοισι, καί μιν	Ἄμασις	εὖ περιεῖτε· τέλος δὲ μεμφομένων
[2, 181]	ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος ὁ	Ἄμασις,	εὔχεται ἐν τῷ νόῳ τῇ
[2, 172]	ἐν τῷ αὐτός τε ὁ	Ἄμασις	καὶ οἱ δαιτυμόνες οἱ πάντες
[2, 174]	φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ ὁ	Ἄμασις,	καὶ ὅτε ἦν ἰδιώτης, ὡς
[2, 181]	εὐχὴν αὐτίκα οἱ ἐμίχθη ὁ	Ἄμασις.	καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε
[2, 180]	οὐκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο·	Ἄμασις	μὲν γάρ σφι ἔδωκε χίλια
[2, 181]	Λαδίκη· τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ	Ἄμασις,	μίσγεσθαι οὐκ οἷός τε ἐγίνετο,
[2, 172]	~Ἀπρίεω δὲ ὧδε καταραιρημένου ἐβασίλευσε	Ἄμασις,	νομοῦ μὲν Σαΐτεω ἐών, ἐκ
[2, 172]	μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺς ὁ	Ἄμασις,	οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν οἱ
[2, 169]	ἄγων τοὺς ἐπικούρους καὶ ὁ	Ἄμασις	πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν
[2, 176]	ἐν τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι ὁ	Ἄμασις	πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ
[2, 181]	τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε ἔλθοι	Ἄμασις	πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ κάρτα
[2, 181]	πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε ὁ	Ἄμασις	πρὸς τὴν Λαδίκην ταύτην καλεομένην,
[2, 172]	ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν δὲ ὁ	Ἄμασις	τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον,
[2, 181]	ἐκείνην τὴν νύκτα μιχθῇ ὁ	Ἄμασις,	τοῦτο γάρ οἱ κακοῦ εἶναι
[2, 181]	Ἕλληνες εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ	Ἄμασις	φιλότητά τε καὶ συμμαχίην συνεθήκατο,
[2, 26]	αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ ἡ	στάσις	ἤλλακτο τῶν ὡρέων, καὶ τοῦ
[2, 26]	μὲν τοῦ νότου ἦν ἡ	στάσις	καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ δὲ
[2, 173]	χρᾶσθαι. οὕτω δὲ καὶ ἀνθρώπου	κατάστασις·	εἰ ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ
[2, 40]	Αἰγυπτίων οὐδείς. ~ἡ δὲ δὴ	ἐξαίρεσις	τῶν ἱρῶν καὶ ἡ καῦσις
[2, 156]	Ἀπόλλων μὲν Ὦρος, Δημήτηρ δὲ	Ἶσις,	Ἄρτεμις δὲ Βούβαστις. ἐκ τούτου
[2, 59]	Αἰγύπτου ἐν μέσῳ τῷ Δέλτα·	Ἶσις	δὲ ἐστὶ κατὰ τὴν Ἑλλήνων
[2, 152]	μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς ὡς	τίσις	ἥξει ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν
[2, 40]	ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν καὶ ἡ	καῦσις	ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν σφι
[2, 88]	ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ τρίτη	ταρίχευσις	ἐστὶ ἥδε, ἣ τοὺς χρήμασι
[2, 5]	δὲ ἕτερον τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ	φύσις	ἐστὶ τῆς χώρης τοιήδε. πρῶτα
[2, 68]	εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν δὲ κροκοδείλων	φύσις	ἐστὶ τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας
[2, 137]	αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν	τις	Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι, κτείνειν μὲν
[2, 152]	καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν	τις	Αἰγυπτίων ἐς τὰ ἕλεα ἀπικόμενος
[2, 162]	μὴ ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ τῶν	τις	Αἰγυπτίων ὄπισθε στὰς περιέθηκέ οἱ
[2, 7]	σμικρόν τι τὸ διάφορον εὕροι	τις	ἂν λογιζόμενος τῶν ὁδῶν τουτέων
[2, 37]	εἷς ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν δέ	τις	ἀποθάνῃ, τούτου ὁ παῖς ἀντικατίσταται.
[2, 43]	Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά	τις	ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης·
[2, 98]	εἴη δ᾽ ἂν καὶ ἄλλος	τις	Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι γε Αἰγύπτιον
[2, 175]	ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν	τις	αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ τούτου
[2, 115]	εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτεὺς	τίς	εἴη καὶ ὁκόθεν πλέοι. ὁ
[2, 179]	ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ δέ	τις	ἐς τῶν τι ἄλλο στομάτων
[2, 75]	τῷ αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται, τοιόσδε	τις,	ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων στεινῶν ἐς
[2, 82]	καὶ ὅκως τελευτήσει καὶ ὁκοῖός	τις	ἔσται. καὶ τούτοισι τῶν Ἑλλήνων
[2, 38]	ταῦτα ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος τῶν	τις	ἱρέων καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτος τοῦ
[2, 85]	ἐκ τῶν οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ	τις	καὶ λόγος ᾖ, τὸ θῆλυ
[2, 146]	ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη ἄν	τις	καὶ τούτους ἄλλους ἄνδρας γενομένους
[2, 141]	διὰ γραμμάτων τάδε· ἐς ἐμέ	τις	ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω” ~ἐς μὲν
[2, 146]	ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί	τις	πείσεται λεγομένοισι μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽
[2, 148]	εἶδον λόγου μέζω. εἰ γάρ	τις	τὰ ἐξ Ἑλλήνων τείχεά τε
[2, 65]	τοιαύτη ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽ ἄν	τις	τῶν θηρίων τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν
[2, 47]	εἶναι, καὶ τοῦτο μὲν ἤν	τις	ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν αὐτοῖσι τοῖσι
[2, 179]	~ἦν δὲ τὸ παλαιὸν μούνη	Ναύκρατις	ἐμπόριον καὶ ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου·
[2, 179]	ἐς Ναύκρατιν. οὕτω μὲν δὴ	Ναύκρατις	ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων τὸν
[2, 100]	τῇ δὲ γυναικὶ οὔνομα ἦν,	ἥτις	ἐβασίλευσε, τό περ τῇ Βαβυλωνίῃ,
[2, 181]	Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο αὐτῆς	ἥτις	εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην.
[2, 134]	εἰδότες μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι	ἥτις	ἦν ἡ Ροδῶπις· οὐ γὰρ
[2, 99]	ἐν αὐτῷ πόλιν κτίσαι ταύτην	ἥτις	νῦν Μέμφις καλέεται· ἔστι γὰρ
[2, 111]	γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς,	ἥτις	παρὰ τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον
[2, 116]	τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος	παράκοιτις	Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωρος
[2, 165]	Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος ἡ	Προσωπῖτις	καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ. ἐκ
[2, 156]	Δημήτηρ δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις δὲ	Βούβαστις.	ἐκ τούτου δὲ τοῦ λόγου
[2, 137]	οὐδὲν τούτου μᾶλλον. ἡ δὲ	Βούβαστις	κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐστὶ Ἄρτεμις.
[2, 77]	ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι	κυλλήστις	ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ ἐκ κριθέων
[2, 5]	καὶ μὴ προακούσαντι ἰδόντι δέ,	ὅστις	γε σύνεσιν ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος,
[2, 106]	χώρην ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην.	ὅστις	δὲ καὶ ὁκόθεν ἐστί, ἐνθαῦτα
[2, 51]	περ καὶ Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι.	ὅστις	δὲ τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται,
[2, 46]	ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα,	ὅστις	ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος μέγα παντὶ
[2, 121]	ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι	ὅστις	κοτὲ εἴη ὁ ταῦτα μηχανώμενος,
[2, 114]	Πρωτεὺς λέγοντα τάδε· ἄνδρα τοῦτον,	ὅστις	κοτὲ ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος
[2, 6]	δηλοῖ πρόχυσιν τῆς γῆς ἐοῦσαν.	~αὖτις	δὲ αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου μῆκος
[2, 86]	αὐτὴν καὶ διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ	αὖτις	διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα τὴν
[2, 123]	τὰ θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά,	αὖτις	ἐς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνει·
[2, 29]	τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ χωρίον,	αὖτις	ἐς ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα
[2, 8]	Λιβυκὸν καλεόμενον. τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν	αὖτις	εὐρέα Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε μέν
[2, 149]	μῆνας ἔξω ἐς τὸν Νεῖλον	αὖτις·	καὶ ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ ἔξω,
[2, 122]	τῆς πόλιος εἴκοσι σταδίους, καὶ	αὖτις	ὀπίσω ἐκ τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν
[2, 140]	οἴχεσθαι τὸν Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου,	αὖτις	τὸν τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν
[2, 19]	ἅπαντα διατελέει ἐὼν μέχρι οὗ	αὖτις	τροπέων τῶν θερινέων. τούτων ὦν
[2, 11]	ῥηχίη δ᾽ ἐν αὐτῷ καὶ	ἄμπωτις	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. ἕτερον
[2, 99]	καλέεται· ἔστι γὰρ καὶ ἡ	Μέμφις	ἐν τῷ στεινῷ τῆς Αἰγύπτου·
[2, 99]	πόλιν κτίσαι ταύτην ἥτις νῦν	Μέμφις	καλέεται· ἔστι γὰρ καὶ ἡ
[2, 75]	τῆς χώρης οὐ παριέναι τοὺς	ὄφις	ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ τὴν ἶβιν
[2, 75]	ἐστὶ ἅμα τῷ ἔαρι πτερωτοὺς	ὄφις	ἐκ τῆς Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽
[2, 76]	μελαινέων τῶν μαχομενέων πρὸς τοὺς	ὄφις	ἥδε ἰδέη, τῶν δ᾽ ἐν
[2, 41]	τῶν βοῶν, οὔνομα τῇ πόλι	Ἀτάρβηχις,	ἐν δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν
[2, 99]	τὸ οὔνομα. ~μέχρι μὲν τούτου	ὄψις	τε ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ
[2, 139]	οὗτος ἐξήιε καὶ αὐτὸν ἡ	ὄψις	τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν ἀπαλλάσσετο
[2, 152]	πρότερον φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν,	ὅς	οἱ τὸν πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε,
[2, 115]	σε ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην,	ὅς,	ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν
[2, 134]	πολλάκις κηρυσσόντων Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου	ὃς	βούλοιτο ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψυχῆς
[2, 121]	ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον·	ὃς	δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ
[2, 90]	γυναικός, κατειπεῖν δὲ τὸν ὁμότεχνον.	~ὃς	δ᾽ ἂν ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων
[2, 65]	τὴν ἂν οἱ ἱρέες τάξωνται.	ὃς	δ᾽ ἂν ἶβιν ἢ ἴρηκα
[2, 121]	μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς	ὃς	εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ δὲ
[2, 161]	τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος·	ὃς	μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα
[2, 121]	ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον,	ὃς	μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ
[2, 22]	Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος·	ὃς	ῥέει μὲν ἐκ Λιβύης διὰ
[2, 10]	ἄλλων καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου,	ὃς	ῥέων δι᾽ Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς
[2, 158]	παῖς ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου,	ὃς	τῇ διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ
[2, 128]	τὰς πυραμίδας καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος,	ὃς	τοῦτον τὸν χρόνον ἔνεμε κτήνεα
[2, 97]	μὲν γὰρ ἄλλα τῆς Αἰγύπτου	πέλαγος	γίνεται, αἱ δὲ πόλιες μοῦναι
[2, 113]	ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον	πέλαγος,	ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ
[2, 46]	ἐμεῦ τοῦτο τὸ τέρας· γυναικὶ	τράγος	ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν
[2, 46]	τίθεται. καλέεται δὲ ὅ τε	τράγος	καὶ ὁ Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης.
[2, 121]	ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς τὸ	ἄγγος	προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι.
[2, 75]	τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ.	λόγος	δὲ ἐστὶ ἅμα τῷ ἔαρι
[2, 33]	μὲν δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου	λόγος	ἐς τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν
[2, 85]	οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις καὶ	λόγος	ᾖ, τὸ θῆλυ γένος πᾶν
[2, 62]	αὕτη, ἔστι ἱρὸς περὶ αὐτοῦ	λόγος	λεγόμενος. ~ἐς δὲ Ἡλίου τε
[2, 81]	ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς	λόγος	λεγόμενος. ~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι
[2, 33]	Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ ὁ	λόγος	οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ
[2, 135]	τῆς πέρι λέγεται ὅδε ὁ	λόγος,	οὕτω δή τι κλεινὴ ἐγένετο
[2, 48]	κινέει μοῦνον τοῦ σώματος, ἔστι	λόγος	περὶ αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη
[2, 47]	δὲ ταύτῃ θύουσι, ἔστι μὲν	λόγος	περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος,
[2, 148]	ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου. καίτοι	ἀξιόλογός	γε καὶ ὁ ἐν Ἐφέσῳ
[2, 56]	ἡ γυνὴ αὕτη τῆς νῦν	Ἑλλάδος,	πρότερον δὲ Πελασγίης καλευμένης τῆς
[2, 28]	Συήνης τε πόλιος κείμενα τῆς	Θηβαΐδος	καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ εἶναι
[2, 135]	ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου	παιδός,	ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ.
[2, 121]	ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντος	παιδὸς	καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων
[2, 134]	μὲν οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ	παιδὸς	παῖς ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω
[2, 76]	ταῦτα τιμᾶν τὰς ὄρνιθας ταύτας.	~εἶδος	δὲ τῆς μὲν ἴβιος τόδε·
[2, 36]	ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων τὴν ζόην	ὄνειδος	μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων
[2, 126]	τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς μεγάλης	πυραμίδος,	τῆς ἐστὶ τὸ κῶλον ἕκαστον
[2, 124]	οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον τῆς	πυραμίδος.	ὡς ἐμοὶ δοκέειν· τῆς μὲν
[2, 83]	καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης καὶ	Ἀρτέμιδος	καὶ Ἄρεος καὶ Διός, καὶ
[2, 155]	τῇ Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ	Ἀρτέμιδος,	καὶ ὅ γε νηὸς τῆς
[2, 181]	καὶ γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας	Ἑλληνίδος	γυναικὸς εἴτε καὶ ἄλλως φιλότητος
[2, 178]	Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ρόδος καὶ	Κνίδος	καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων
[2, 6]	ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι	Σερβωνίδος	λίμνης, παρ᾽ ἣν τὸ Κάσιον
[2, 13]	σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ	ἐλπίδος	μεγάλης κακῶς πεινήσειν. τὸ δὲ
[2, 76]	πτερωτὰ φορέει ἀλλὰ τοῖσι τῆς	νυκτερίδος	πτεροῖσι μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα
[2, 41]	ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς	Προσωπίτιδος	καλευμένης νήσου. ἣ δ᾽ ἔστι
[2, 40]	ἄρτων καθαρῶν καὶ μέλιτος καὶ	ἀσταφίδος	καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ
[2, 148]	ἐν τῇ ζῷα μεγάλα ἐγγέγλυπται·	ὁδὸς	δ᾽ ἐς αὐτὴν ὑπὸ γῆν
[2, 7]	ἔνυδρος καὶ ἰλύς. ἔστι δὲ	ὁδὸς	ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης
[2, 34]	Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε ἡμερέων ἰθέα	ὁδὸς	εὐζώνῳ ἀνδρί· ἡ δὲ Σινώπη
[2, 138]	δὴ τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ	ὁδὸς	λίθου ἐπὶ σταδίους τρεῖς μάλιστά
[2, 101]	λίμνην τε ὀρύξαι, τῆς ἡ	περίοδος	ὅσων ἐστὶ σταδίων ὕστερον δηλώσω,
[2, 178]	Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ	Ρόδος	καὶ Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ
[2, 116]	ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ ἐν	Διομήδεος	ἀριστείῃ· λέγει δὲ τὰ ἔπεα
[2, 32]	Λιβύη· τὰ δὲ κατύπερθε τῆς	θηριώδεος	ψάμμος τε ἐστὶ καὶ ἄνυδρος
[2, 43]	Ἡρακλέος. ἀλλά τις ἀρχαῖος ἐστὶ	θεὸς	Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς δὲ αὐτοὶ
[2, 13]	μὴ ἐθελήσει σφι ὕειν ὁ	θεὸς	ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ
[2, 24]	τε ᾖ χώρης οὗτος ὁ	θεὸς	καὶ κατὰ ἥντινα, ταύτην οἰκὸς
[2, 29]	στρατεύονται δὲ ἐπεάν σφεας ὁ	θεὸς	οὗτος κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων, καὶ
[2, 18]	σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι. ὁ δὲ	θεός	σφεας οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα,
[2, 101]	ἐν αὐτῇ οἰκοδομῆσαι, τῶν τοῦ	μεγάθεος	πέρι ὁμοῦ αὐτῇ τῇ λίμνῃ
[2, 10]	Νείλου, ἐόντος πενταστόμου, οὐδεὶς αὐτῶν	πλήθεος	πέρι ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ
[2, 54]	λέγουσι. ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ	Θηβαιέος	Διὸς δύο γυναῖκας ἱρείας ἐκ
[2, 42]	ταῦτα. ~ὅσοι μὲν δὴ Διὸς	Θηβαιέος	ἵδρυνται ἱρὸν ἤ νομοῦ τοῦ
[2, 182]	ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος τοῦ	Αἰάκεος,	ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν
[2, 70]	ποταμόν, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοῦ	χείλεος	τοῦ ποταμοῦ ἔχων δέλφακα ζωὴν
[2, 154]	περὶ Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου	βασιλέος	ἀρξάμενοι πάντα καὶ τὰ ὕστερον)
[2, 137]	τὰς διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος	βασιλέος,	δεύτερα δὲ ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος
[2, 147]	χρόνον οἷοί τε ἦσαν ἄνευ	βασιλέος	διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα
[2, 124]	γράφω. ~μέχρι μέν νυν Ραμψινίτου	βασιλέος	εἶναι ἐν Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην
[2, 150]	τὰ γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου	βασιλέος	ἐόντα μεγάλα χρήματα καὶ φυλασσόμενα
[2, 142]	ἔλεγον, ἀποδεικνύντες ἀπὸ τοῦ πρώτου	βασιλέος	ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸν ἱρέα
[2, 108]	λίθους τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ	βασιλέος	κομισθέντας ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸ
[2, 177]	καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ	βασιλέος	λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα δὴ τότε
[2, 162]	δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν τὸν Πατάρβημιν	βασιλέος	μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς αὐτόν· τὸν
[2, 13]	οἱ ἱρέες, ὡς ἐπὶ Μοίριος	βασιλέος,	ὅκως ἔλθοι ὁ ποταμὸς ἐπὶ
[2, 158]	σκολιωτέρη ἐστί· τὴν ἐπὶ Νεκῶ	βασιλέος	ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες.
[2, 121]	ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ	βασιλέος	περιγενέσθαι ποιέειν τάδε· νεκροῦ προσφάτου
[2, 121]	τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ	βασιλέος·	σαφέως δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον
[2, 121]	ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ	βασιλέος	τὴν θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά
[2, 102]	τούτους τοῦ ἐπὶ τούτοισι γενομένου	βασιλέος,	τῷ οὔνομα ἦν Σέσωστρις, τούτου
[2, 121]	ἀδελφεοῦ ἐν τῷ θησαυρῷ τοῦ	βασιλέος	ὑπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν
[2, 30]	δι᾽ αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου	βασιλέος	φυλακαὶ κατέστησαν ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ
[2, 121]	ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν	βασιλέος	χρημάτων ἔσονται. καὶ τὸν μὲν
[2, 44]	Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι εἶναι ἱρὸν	Ἡρακλέος	ἅγιον. καὶ εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον
[2, 43]	ἔλαβον τὸ οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ	Ἡρακλέος,	ἀλλὰ Ἕλληνες μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 43]	οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ	Ἡρακλέος.	ἀλλά τις ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς
[2, 43]	ἐν ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι αὐτόν.	~Ἡρακλέος	δὲ πέρι τόνδε τὸν λόγον
[2, 44]	τῇ Τύρῳ καὶ ἄλλο ἱρὸν	Ἡρακλέος	ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου εἶναι· ἀπικόμην
[2, 113]	ἠιόνος τὸ καὶ νῦν ἐστι	Ἡρακλέος	ἱρόν, ἐς τὸ ἢν καταφυγὼν
[2, 45]	μῦθος ἐστὶ τὸν περὶ τοῦ	Ἡρακλέος	λέγουσι, ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς
[2, 83]	δὲ θεῶν μετεξετέροισι· καὶ γὰρ	Ἡρακλέος	μαντήιον αὐτόθι ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος
[2, 42]	Διός, καὶ ἔπειτα ἄλλο ἄγαλμα	Ἡρακλέος	προσάγουσι πρὸς αὐτό. ταῦτα δὲ
[2, 43]	θεῶν· τοῦ ἑτέρου δὲ πέρι	Ἡρακλέος,	τὸν Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου
[2, 43]	καὶ τόδε, ὅτι τε τοῦ	Ἡρακλέος	τούτου οἱ γονέες ἀμφότεροι ἦσαν
[2, 44]	Θάσον, ἐν τῇ εὗρον ἱρὸν	Ἡρακλέος	ὑπὸ Φοινίκων ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽
[2, 172]	πρὶν ἐόντα καὶ οἰκίης οὐκ	ἐπιφανέος·	μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺς ὁ
[2, 39]	κεφαλήν. σῶμα μὲν δὴ τοῦ	κτήνεος	δείρουσι, κεφαλῇ δὲ κείνῃ πολλὰ
[2, 38]	ἱρέων καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτος τοῦ	κτήνεος	καὶ ὑπτίου, καὶ τὴν γλῶσσαν
[2, 47]	κατ᾽ ὦν ἐκάλυψε πάσῃ τοῦ	κτήνεος	τῇ πιμελῇ τῇ περὶ τὴν
[2, 83]	καὶ Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος καὶ	Ἄρεος	καὶ Διός, καὶ τό γε
[2, 64]	ἐν τῷ ἱρῷ τούτῳ τοῦ	Ἄρεος	τὴν μητέρα, καὶ τὸν Ἄρεα
[2, 24]	δοκέει πληθύνεσθαι ὁ Νεῖλος τοῦ	θέρεος·	τὴν χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ
[2, 25]	ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος ἢ τοῦ	θέρεος·	τότε μὲν γὰρ μετὰ πάντων
[2, 25]	κεχαραδρωμένης, ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ δὲ	θέρεος	τῶν τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων αὐτοὺς
[2, 8]	οὐ πλέους ἐκ τοῦ Ἀραβίου	ὄρεος	ἐς τὸ Λιβυκὸν καλεόμενον. τὸ
[2, 158]	ἐς διασφάγας, φέρουσα ἀπὸ τοῦ	ὄρεος	πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ νότον
[2, 158]	ταύτην καλεομένην, ἀπὸ τοῦ Κασίου	ὄρεος	τοῦ οὐρίζοντος Αἴγυπτόν τε καὶ
[2, 158]	λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ ὦν δὴ	ὄρεος	τούτου παρὰ τὴν ὑπώρεαν ἦκται
[2, 136]	νόμῳ τόνδε, τὸν διδόντα τὸ	χρέος	καὶ ἁπάσης κρατέειν τῆς τοῦ
[2, 136]	ζημίην μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ	χρέος,	μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι εἶναι
[2, 136]	τὸν νέκυν οὕτω λαμβάνειν τὸ	χρέος·	προστεθῆναι δὲ ἔτι τούτῳ τῷ
[2, 128]	κατακληισθέντα οὐκ ἀνοιχθῆναι. τούτους ὑπὸ	μίσεος	οὐ κάρτα θέλουσι Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν,
[2, 126]	τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου καὶ	ἡμίσεος	πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ τὸν Χέοπα
[2, 15]	Δέλτα μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ	Περσέος	καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες τὸ παρὰ
[2, 91]	ἄγαλμα ἐν αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ	Περσέος.	οὗτοι οἱ Χεμμῖται λέγουσι τὸν
[2, 91]	ἐν ταύτῃ τῇ πόλι ἐστὶ	Περσέος	τοῦ Δανάης ἱρὸν τετράγωνον, πέριξ
[2, 172]	μυρία, ἐν δὲ καὶ ποδανιπτὴρ	χρύσεος,	ἐν τῷ αὐτός τε ὁ
[2, 132]	τοῦ ἡλίου κύκλος μεμιμημένος ἔπεστι	χρύσεος.	ἔστι δὲ ἡ βοῦς οὐκ
[2, 182]	ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ	Πολυκράτεος	τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ Λίνδον
[2, 177]	Ἄμασις ἐστὶ ὁ καταστήσας, ἀποδεικνύναι	ἔτεος	ἑκάστου τῷ νομάρχῃ πάντα τινὰ
[2, 4]	ὅσῳ Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου	ἔτεος	ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι τῶν ὡρέων εἵνεκεν,
[2, 22]	ἰκτῖνοι δὲ καὶ χελιδόνες δι᾽	ἔτεος	ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ
[2, 93]	δοκέω κατανοέειν τοῦτο· τοῦ προτέρου	ἔτεος	ἐπεὰν ἀπολίπῃ ὁ Νεῖλος, οἱ
[2, 181]	σόον, ἔξω τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων	ἄστεος.	ταύτην τὴν Λαδίκην, ὡς ἐπεκράτησε
[2, 121]	μὲν τῇ ἐμοὶ δοκέει εἴρηται.	~Πρωτέος	δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον
[2, 112]	δὲ ἐν τῷ τεμένεϊ τοῦ	Πρωτέος	ἱρὸν τὸ καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης·
[2, 131]	ὡς ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ	ἄχεος,	ὁ δέ μιν ἔθαψε ἐν
[2, 149]	μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων, τοῦ δὲ	πήχεος	ἑξαπαλαίστου. τὸ δὲ ὕδωρ τὸ
[2, 149]	τε τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ	τετραπήχεος,	τῶν ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων,
[2, 121]	φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ τοῦ	τείχεος	κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα
[2, 155]	ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ Λητοῦς	νηὸς	ἐξ ἑνὸς λίθου πεποιημένος ἔς
[2, 148]	καὶ ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ	νηὸς	καὶ ὁ ἐν Σάμῳ. ἦσαν
[2, 156]	πλωτή. ἐν δὲ ὦν ταύτῃ	νηός	τε Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι καὶ
[2, 91]	ἐν δὲ τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ	νηός	τε ἔνι καὶ ἄγαλμα ἐν
[2, 155]	καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ ὅ γε	νηὸς	τῆς Λητοῦς, ἐν τῷ δὴ
[2, 156]	τετράπηχυν. ~οὕτω μέν νυν ὁ	νηὸς	τῶν φανερῶν μοι τῶν περὶ
[2, 149]	βορέην τε καὶ νότον, ἐοῦσα	βάθος,	τῇ βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος.
[2, 143]	ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς	κἀγαθός.	~ἤδη ὦν τῶν αἱ εἰκόνες
[2, 176]	πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ	μέγαθος	ἀξιοθέητα, ἐν δὲ καὶ ἐν
[2, 140]	δὲ ταύτῃ τῇ νήσῳ Ἐλβώ,	μέγαθος	δ᾽ ἐστὶ πάντῃ δέκα σταδίων.
[2, 132]	ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν γούνασι κειμένη,	μέγαθος	δὲ ὅση περ μεγάλη βοῦς
[2, 91]	αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι ἐὸν τὸ	μέγαθος	δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν φανῇ, εὐθηνέειν
[2, 175]	ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ	μέγαθος	ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ τούτων τοὺς
[2, 44]	σμαράγδου λίθου λάμποντος τὰς νύκτας	μέγαθος.	ἐς λόγους δὲ ἐλθὼν τοῖσι
[2, 127]	πόδας ὑποβὰς τῆς ἑτέρης τὠυτὸ	μέγαθος,	ἐχομένην τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι
[2, 176]	δύο κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν τὸ	μέγαθος	ἐὼν ἑκάτερος, ὃ μὲν ἔνθεν
[2, 32]	πάντας εἶναι τοῖσι ἄγουσι τὸ	μέγαθος	ἴσους, χρῶμα δὲ μέλανας. παρὰ
[2, 92]	καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον,	μέγαθος	κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ καὶ
[2, 175]	τῷ μεγάθεϊ, ὅσων τε τὸ	μέγαθος	λίθων ἐστὶ καὶ ὁκοίων τεῶν·
[2, 76]	δὲ ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον,	μέγαθος	ὅσον κρέξ. τῶν μὲν δὴ
[2, 71]	φαῖνον, οὐρὴν ἵππου καὶ φωνήν,	μέγαθος	ὅσον τε βοῦς ὁ μέγιστος·
[2, 78]	μάλιστα καὶ γραφῇ καὶ ἔργῳ,	μέγαθος	ὅσον τε πηχυαῖον ἢ δίπηχυν,
[2, 106]	Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται	μέγαθος	πέμπτης σπιθαμῆς, τῇ μὲν δεξιῇ
[2, 121]	ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ	μέγαθος	πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν
[2, 137]	οὐδένα ἐθέλειν, τὸν δὲ κατὰ	μέγαθος	τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ δικάζειν ἐπιτάσσοντα
[2, 73]	αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ τὸ	μέγαθος.	τοῦτον δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι τάδε,
[2, 170]	καὶ ἐργασμένη εὖ κύκλῳ καὶ	μέγαθος,	ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ
[2, 133]	~μετὰ δὲ τῆς θυγατρὸς τὸ	πάθος	δεύτερα τούτῳ τῷ βασιλέι τάδε
[2, 60]	ἄνδρες γυναιξὶ καὶ πολλόν τι	πλῆθος	ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ βάρι· αἳ
[2, 37]	καὶ κρεῶν βοέων καὶ χηνέων	πλῆθός	τι ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν ἡμέρης
[2, 125]	ἀείροντες· ὅκως δὲ ἀνίοι ὁ	λίθος	ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς ἑτέρην μηχανὴν
[2, 155]	καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται	λίθος,	ἔχων τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω
[2, 96]	τοῖσι πλοίοισι τούτοισι) ὁ δὲ	λίθος	ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν
[2, 96]	θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ	λίθος	τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν·
[2, 57]	ἡ γυνή· ἕως δὲ ἐβαρβάριζε,	ὄρνιθος	τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ
[2, 1]	προαποθανούσης Κῦρος αὐτός τε μέγα	πένθος	ἐποιήσατο καὶ τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε
[2, 46]	ἕνα μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ,	πένθος	μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ
[2, 1]	ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι τῶν ἦρχε	πένθος	ποιέεσθαι. ταύτης δὴ τῆς γυναικὸς
[2, 148]	μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ δὴ	λαβύρινθος	καὶ τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει· τοῦ
[2, 149]	καλεομένη λίμνη, παρ᾽ ἣν ὁ	λαβύρινθος	οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς τὸ περίμετρον
[2, 45]	δὲ αὐτῶν καὶ ὅδε ὁ	μῦθος	ἐστὶ τὸν περὶ τοῦ Ἡρακλέος
[2, 166]	δὲ οἵδε ἄλλοι νομοί εἰσι,	Θηβαῖος,	Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος, Σεβεννύτης,
[2, 177]	ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων δὲ ὁ	Ἀθηναῖος	λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον τὸν
[2, 175]	καὶ εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ	Σάιος.	τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν
[2, 173]	κατέσκωπτε τοὺς συμπότας καὶ ἦν	μάταιός	τε καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ
[2, 117]	γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται ὡς	τριταῖος	ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς
[2, 43]	ἢ τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά τις	ἀρχαῖος	ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς
[2, 76]	ταύτας. ~εἶδος δὲ τῆς μὲν	ἴβιος	τόδε· μέλαινα δεινῶς πᾶσα, σκέλεα
[2, 55]	ὡς χρεὸν εἴη μαντήιον αὐτόθι	Διὸς	γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον
[2, 54]	ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος	Διὸς	δύο γυναῖκας ἱρείας ἐκ Θηβέων
[2, 55]	ποιέειν· ἔστι δὲ καὶ τοῦτο	Διός.	Δωδωναίων δὲ αἱ ἱρεῖαι, τῶν
[2, 56]	οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι ἱρὸν	Διός,	ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ
[2, 42]	οὐδὲ ταῦτα. ~ὅσοι μὲν δὴ	Διὸς	Θηβαιέος ἵδρυνται ἱρὸν ἤ νομοῦ
[2, 116]	ἐν τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι. τοῖα	Διὸς	θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά,
[2, 178]	Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος	Διός,	καὶ ἄλλο Σάμιοι Ἥρης καὶ
[2, 42]	κατὰ τὠυτὸ ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ	Διός,	καὶ ἔπειτα ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος
[2, 83]	καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος καὶ	Διός,	καὶ τό γε μάλιστα ἐν
[2, 29]	μεγάλως τιμῶσι, καί σφι μαντήιον	Διὸς	κατέστηκε· στρατεύονται δὲ ἐπεάν σφεας
[2, 42]	τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν ὁρτῇ τοῦ	Διός,	κριὸν ἕνα κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες
[2, 13]	ἀποστροφὴ ὅτι μὴ ἐκ τοῦ	Διὸς	μοῦνον. ~καὶ ταῦτα μὲν ἐς
[2, 143]	θεὸν ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοῦ	Διὸς	οἷόν τι καὶ ἐμοὶ οὐ
[2, 7]	καὶ ἐπὶ τὸν νηὸν τοῦ	Διὸς	τοῦ Ὀλυμπίου. σμικρόν τι τὸ
[2, 74]	ἀποθανόντας ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ	Διός·	τούτου γὰρ σφέας τοῦ θεοῦ
[2, 42]	ἐπιδέξαι. ἀπὸ τούτου κριοπρόσωπον τοῦ	Διὸς	τὤγαλμα ποιεῦσι Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ
[2, 56]	ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ ἱρὸν	Διός,	ὥσπερ ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν
[2, 158]	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ, τὴν	Δαρεῖος	ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε· τῆς
[2, 138]	ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι	κατάσκιος.	τὰ δὲ προπύλαια ὕψος μὲν
[2, 25]	ἑκάστοτε ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου ὁ	ἥλιος,	ἀλλὰ καὶ ὑπολείπεσθαι περὶ ἑωυτόν.
[2, 26]	εἰ ταῦτα οὕτω εἶχε, ὁ	ἥλιος	ἂν ἀπελαυνόμενος ἐκ μέσου τοῦ
[2, 24]	τὴν χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ	ἥλιος	ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ
[2, 25]	δὲ τοῦ χειμῶνος ἀπέρχεται ὁ	ἥλιος	ἐς μέσον τὸν οὐρανὸν ὀπίσω,
[2, 63]	ἂν δὲ γίνηται καταφερὴς ὁ	ἥλιος,	ὀλίγοι μὲν τινὲς τῶν ἱρέων
[2, 25]	τῆς Λιβύης τὰ ἄνω ὁ	ἥλιος	τάδε ποιέει· ἅτε διὰ παντὸς
[2, 29]	ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας πλόος,	σκολιὸς	δὲ ταύτῃ κατά περ ὁ
[2, 64]	ἀπερύκειν, τὸν δὲ ἐξ ἄλλης	πόλιος	ἀγαγόμενον ἀνθρώπους τούς τε προπόλους
[2, 29]	ἀκοῇ ἤδη ἱστορέων. ἀπὸ Ἐλεφαντίνης	πόλιος	ἄνω ἰόντι ἄναντες ἐστὶ χωρίον·
[2, 8]	ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου	πόλιος	ἄνω ἰόντι στεινή ἐστι Αἴγυπτος.
[2, 29]	μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης	πόλιος	αὐτόπτης ἐλθών, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 91]	τὸν Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν	πόλιος	γεγονέναι· τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ
[2, 17]	ἀπὸ Καταδούπων τε καὶ Ἐλεφαντίνης	πόλιος	δίχα διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων τῶν
[2, 122]	ἱρὸν τῆς Δήμητρος ἀπέχον τῆς	πόλιος	εἴκοσι σταδίους, καὶ αὖτις ὀπίσω
[2, 91]	νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς Νέης	πόλιος·	ἐν ταύτῃ τῇ πόλι ἐστὶ
[2, 154]	πρὸς θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος	πόλιος,	ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ στόματι
[2, 9]	αὕτη οὕτω. ἀπὸ δὲ Ἡλίου	πόλιος	ἐς Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα
[2, 7]	~ἐνθεῦτεν μὲν καὶ μέχρι Ἡλίου	πόλιος	ἐς τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα
[2, 18]	γὰρ δὴ ἐκ Μαρέης τε	πόλιος	καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ
[2, 175]	οἴκημα μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης	πόλιος,	καὶ τοῦτο ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽
[2, 15]	μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν μέχρι Κερκασώρου	πόλιος,	κατ᾽ ἣν σχίζεται ὁ Νεῖλος
[2, 28]	κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ Συήνης τε	πόλιος	κείμενα τῆς Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης,
[2, 138]	πάντοθεν περιιόντι· ἅτε γὰρ τῆς	πόλιος	μὲν ἐκκεχωσμένης ὑψοῦ, τοῦ δ᾽
[2, 18]	εἶναι τούτους οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης	πόλιος	οἰκέοντες ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τούτου
[2, 172]	αὐτοῦ ἐποιήσατο, καὶ ἵδρυσε τῆς	πόλιος	ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον· οἱ δὲ
[2, 8]	τὸ ὦν δὴ ἀπὸ Ἡλίου	πόλιος	οὐκέτι πολλὸν χωρίον ὡς εἶναι
[2, 172]	ἐών, ἐκ τῆς δὲ ἦν	πόλιος,	οὔνομά οἱ ἐστὶ Σιούφ. τὰ
[2, 166]	ἐν νήσῳ οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος	πόλιος.	οὗτοι δὲ οἱ νομοὶ Καλασιρίων
[2, 158]	ἦκται δὲ κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος	πόλιος	παρὰ Πάτουμον τὴν Ἀραβίην πόλιν,
[2, 41]	ἅγιον ἵδρυται. ἐκ ταύτης τῆς	πόλιος	πλανῶνται πολλοὶ ἄλλοι ἐς ἄλλας
[2, 30]	ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς	πόλιος	πλέων ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ
[2, 175]	τοὺς δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης	πόλιος	πλόον καὶ εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης
[2, 17]	θάλασσαν. μέχρι μέν νυν Κερκασώρου	πόλιος	ῥέει εἷς ἐὼν ὁ Νεῖλος,
[2, 33]	ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνης	πόλιος	ῥέει μέσην σχίζων τὴν Εὐρώπην·
[2, 17]	τὸ δὲ ἀπὸ ταύτης τῆς	πόλιος	σχίζεται τριφασίας ὁδούς. καὶ ἣ
[2, 137]	βασιλεῦσαι ἄνδρα τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος	πόλιος,	τῷ οὔνομα Ἄνυσιν εἶναι. ἐπὶ
[2, 111]	ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς	πόλιος	ὡς ἐξήκει τέ οἱ ὁ
[2, 133]	ἐλθεῖν οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς	πόλιος	ὡς μέλλοι ἓξ ἔτεα μοῦνον
[2, 134]	δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ	Ἡφαιστοπόλιος	ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδουλος δὲ Αἰσώπου
[2, 151]	διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς	δυνάμιος,	ἐκ δὲ τῶν ἑλέων ὁρμώμενον
[2, 50]	καὶ Ἥρης καὶ Ἱστίης καὶ	Θέμιος	καὶ Χαρίτων καὶ Νηρηίδων, τῶν
[2, 161]	ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο.	~ψάμμιος	δὲ ἓξ ἔτεα μοῦνον βασιλεύσαντος
[2, 161]	μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ	Ψάμμιος·	ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ
[2, 91]	ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον τὸ τῆς	Χέμμιος	οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός.
[2, 143]	ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ	πιρώμιος	γεγονέναι, ἐς ὃ τοὺς πέντε
[2, 73]	γραφῇ· καὶ γὰρ δὴ καὶ	σπάνιος	ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽ ἐτέων, ὡς
[2, 10]	πενταστόμου, οὐδεὶς αὐτῶν πλήθεος πέρι	ἄξιος	συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ δὲ καὶ
[2, 14]	ἡ χώρη μήτε ὁ ποταμὸς	οἷός	τ᾽ ἔσται ἐς τὰς ἀρούρας
[2, 19]	τούτων ὦν πέρι οὐδενὸς οὐδὲν	οἷός	τε ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ τῶν
[2, 181]	συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ	οἷός	τε ἐγίνετο, τῇσι δὲ ἄλλῃσι
[2, 82]	ἐγκυρήσει καὶ ὅκως τελευτήσει καὶ	ὁκοῖός	τις ἔσται. καὶ τούτοισι τῶν
[2, 113]	ὁ νόμος οὗτος διατελέει ἐὼν	ὅμοιος	μέχρι ἐμεῦ τῷ ἀπ᾽ ἀρχῆς·
[2, 73]	ἔστι δέ, εἰ τῇ γραφῇ	παρόμοιος,	τοσόσδε καὶ τοιόσδε· τὰ μὲν
[2, 18]	ἐκ Μαρέης τε πόλιος καὶ	Ἄπιος,	οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ,
[2, 96]	ποιεῦνται, καὶ τοῦτο διὰ τῆς	τρόπιος	διαβύνεται. ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται,
[2, 134]	τὴν δὴ μετεξέτεροι φασὶ Ἑλλήνων	Ροδώπιος	ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς
[2, 135]	μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν.	Ροδώπιος	μέν νυν πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ
[2, 135]	ὡς καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες	Ροδώπιος	τὸ οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ
[2, 13]	ταύτης οἱ ἱρέες, ὡς ἐπὶ	Μοίριος	βασιλέος, ὅκως ἔλθοι ὁ ποταμὸς
[2, 4]	τῶν νῦν ἔνερθε λίμνης τῆς	Μοίριος	ἐόντων, ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ
[2, 149]	θῶμα ἔτι μέζον παρέχεται ἡ	Μοίριος	καλεομένη λίμνη, παρ᾽ ἣν ὁ
[2, 148]	ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς	Μοίριος	κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά
[2, 69]	περί τε Θήβας καὶ τὴν	Μοίριος	λίμνην οἰκέοντες καὶ κάρτα ἥγηνται
[2, 13]	Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνης τῆς	Μοίριος	οἰκέοντες τά τε ἄλλα χωρία
[2, 101]	πλὴν ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν	Μοίριος·	τοῦτον δὲ ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ
[2, 144]	δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον τὸν	Ὀσίριος	παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι·
[2, 42]	σέβονται, πλὴν Ἴσιός τε καὶ	Ὀσίριος,	τὸν δὴ Διόνυσον εἶναι λέγουσι·
[2, 156]	Τυφῶν ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν τοῦ	Ὀσίριος	τὸν παῖδα. Ἀπόλλωνα δὲ καὶ
[2, 137]	τῶν τὰς διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ	Σεσώστριος	βασιλέος, δεύτερα δὲ ἐπὶ τοῦ
[2, 111]	λέγουσι πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι.	~Σεσώστριος	δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν
[2, 104]	δ᾽ ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι τῆς	Σεσώστριος	στρατιῆς εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς
[2, 122]	χρύσεον. ἀπὸ δὲ τῆς Ραμψινίτου	καταβάσιος,	ὡς πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ
[2, 177]	μέγα τε καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽	Ἀμάσιος	δὲ βασιλέος λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα
[2, 169]	οἰκία πρότερον ἐόντα, τότε δὲ	Ἀμάσιος	ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ τέως
[2, 169]	ἱρῷ. καὶ γὰρ τὸ τοῦ	Ἀμάσιος	σῆμα ἑκαστέρω μὲν ἐστὶ τοῦ
[2, 161]	ἔδεε κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ	προφάσιος	τὴν ἐγὼ μεζόνως μὲν ἐν
[2, 70]	δ᾽ ὦν ἔμοιγε δοκέει ἀξιωτάτη	ἀπηγήσιος	εἶναι, ταύτην γράφω. ἐπεὰν νῶτον
[2, 166]	εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης,	Μενδήσιος,	Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης,
[2, 41]	τῆς Ἴσιος· τὸ γὰρ τῆς	Ἴσιος	ἄγαλμα ἐὸν γυναικήιον βούκερων ἐστὶ
[2, 59]	δὴ τῇ πόλι ἐστὶ μέγιστον	Ἴσιος	ἱρόν, ἵδρυται δὲ ἡ πόλις
[2, 156]	δὲ καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ	Ἴσιος	λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοῦν δὲ
[2, 156]	χρηστήριον τοῦτο ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽	Ἴσιος	παρακαταθήκην δεξαμένη διέσωσε κατακρύψασα ἐν
[2, 42]	ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν	Ἴσιός	τε καὶ Ὀσίριος, τὸν δὴ
[2, 41]	θύειν, ἀλλὰ ἱραί εἰσι τῆς	Ἴσιος·	τὸ γὰρ τῆς Ἴσιος ἄγαλμα
[2, 137]	τοῦτον βασιλεῦσαι ἄνδρα τυφλὸν ἐξ	Ἀνύσιος	πόλιος, τῷ οὔνομα Ἄνυσιν εἶναι.
[2, 45]	δοκέουσι ταῦτα λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων	φύσιος	καὶ τῶν νόμων πάμπαν ἀπείρως
[2, 19]	καὶ ἔλασσον. τοῦ ποταμοῦ δὲ	φύσιος	πέρι οὔτε τι τῶν ἱρέων
[2, 97]	ἐς μέν γε Μέμφιν ἐκ	Ναυκράτιος	ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς τὰς πυραμίδας
[2, 26]	ἥλιον νενόμικα τούτων αἴτιον εἶναι.	~αἴτιος	δὲ ὁ αὐτὸς οὗτος κατὰ
[2, 128]	καὶ τὰς πυραμίδας καλέουσι ποιμένος	Φιλίτιος,	ὃς τοῦτον τὸν χρόνον ἔνεμε
[2, 110]	~βασιλεὺς μὲν δὴ οὗτος μοῦνος	Αἰγύπτιος	Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα δὲ ἐλίπετο
[2, 118]	δίκας ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς ὁ	Αἰγύπτιος	βασιλεὺς ἔχει. οἱ δὲ Ἕλληνες
[2, 41]	μακρῷ. τῶν εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ	Αἰγύπτιος	οὔτε γυνὴ ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε
[2, 168]	ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ, ὁ δὲ	Αἰγύπτιος	πῆχυς τυγχάνει ἴσος ἐὼν τῷ
[2, 103]	δοκέει καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι ὁ	Αἰγύπτιος	στρατός· ἐν μὲν γὰρ τῇ
[2, 32]	τὴν πρὸς ἠῶ χώρην τῆς	Σύρτιος	οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ
[2, 137]	ἐν τῇ καὶ ἱρόν ἐστι	Βουβάστιος	ἀξιαπηγητότατον· μέζω μὲν γὰρ ἄλλα
[2, 154]	χῶροι πρὸς θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε	Βουβάστιος	πόλιος, ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ
[2, 166]	νομὸς ἐν νήσῳ οἰκέει ἀντίον	Βουβάστιος	πόλιος. οὗτοι δὲ οἱ νομοὶ
[2, 158]	αὐτήν· ἦκται δὲ κατύπερθε ὀλίγον	Βουβάστιος	πόλιος παρὰ Πάτουμον τὴν Ἀραβίην
[2, 166]	Σεβεννύτης, Ἀθριβίτης, Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης,	Ἀνύτιος,	Μυεκφορίτης· οὗτος ὁ νομὸς ἐν
[2, 148]	τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς	τεσσερακοντόργυιος,	ἐν τῇ ζῷα μεγάλα ἐγγέγλυπται·
[2, 149]	βάθος, τῇ βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς,	πεντηκοντόργυιος.	ὅτι δὲ χειροποίητος ἐστὶ καὶ
[2, 14]	εἶπον, ἡ χώρη ἡ ἔνερθε	Μέμφιος	αὕτη γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη)
[2, 150]	παρὰ τὸ ὄρος τὸ ὑπὲρ	Μέμφιος.	ἐπείτε δὲ τοῦ ὀρύγματος τούτου
[2, 12]	Αἰγύπτου ὄρος τοῦτο τὸ ὑπὲρ	Μέμφιος	ἔχον, πρὸς δὲ τῇ χώρῃ
[2, 13]	ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε	Μέμφιος·	καὶ Μοίρι οὔκω ἦν ἔτεα
[2, 99]	ὅσον τε ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ	Μέμφιος,	τὸν πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα
[2, 76]	ἐμφερὴς τῇ ἑτέρῃ. τοῦ δὲ	ὄφιος	ἡ μορφὴ οἵη περ τῶν
[2, 178]	αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων μὲν	Χίος	καὶ Τέως καὶ Φώκαια καὶ
[2, 147]	τι αὐτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς	ὄψιος.	ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ τὸν ἱρέα
[2, 99]	αὐτοῖσί τι καὶ τῆς ἐμῆς	ὄψιος.	Μῖνα τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου
[2, 152]	Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς	ὄψιος	τοῦ ὀνείρου ὁ Αἰθίοψ, κατήγαγον
[2, 42]	τοῦ κριοῦ καὶ ἐνδύντα τὸ	νάκος	οὕτω οἱ ἑωυτὸν ἐπιδέξαι. ἀπὸ
[2, 2]	ἐσιόντι τὰ παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα	βεκὸς	ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς χεῖρας. τὰ
[2, 2]	ὁ Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων	βεκός	τι καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε
[2, 7]	ὁδῶν τουτέων τὸ μὴ ἴσας	μῆκος	εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα σταδίων·
[2, 124]	ἐμοὶ δοκέειν· τῆς μὲν γὰρ	μῆκος	εἰσὶ πέντε στάδιοι, εὖρος δὲ
[2, 175]	δὲ στέγης ταύτης τὸ μὲν	μῆκος	ἔξωθεν ἐστὶ εἷς τε καὶ
[2, 176]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ	μῆκος·	ἐπὶ δὲ τῷ αὐτῷ βάθρῳ
[2, 158]	ὁ Πέρσης δεύτερα διώρυξε· τῆς	μῆκος	ἐστὶ πλόος ἡμέραι τέσσερες, εὖρος
[2, 155]	ἔς τε ὕψος καὶ ἐς	μῆκος	καὶ τοῖχος ἕκαστος τούτοισι ἴσος
[2, 111]	ἐξ ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον λίθου,	μῆκος	μὲν ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν, εὖρος
[2, 11]	καὶ στεινὸς ὡς ἔρχομαι φράσων·	μῆκος	μὲν πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ
[2, 175]	μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν τὸ	μῆκος	ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ πυγόνος τὸ
[2, 7]	θαλάσσης ἄνω ἰόντι παραπλησίη τὸ	μῆκος	τῇ ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ
[2, 6]	~αὖτις δὲ αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου	μῆκος	τὸ παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι,
[2, 138]	τὤγαλμα ἔνι· εὖρος δὲ καὶ	μῆκος	τοῦ ἱροῦ πάντῃ σταδίου ἐστί.
[2, 106]	γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ	γυναικὸς	αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ καὶ περὶ
[2, 134]	μετεξέτεροι φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης	γυναικὸς	εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ
[2, 181]	γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος	γυναικὸς	εἴτε καὶ ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων
[2, 1]	πένθος ποιέεσθαι. ταύτης δὴ τῆς	γυναικὸς	ἐὼν παῖς καὶ Κύρου Καμβύσης
[2, 89]	τινὰ φασὶ μισγόμενον νεκρῷ προσφάτῳ	γυναικός,	κατειπεῖν δὲ τὸν ὁμότεχνον. ~ὃς
[2, 111]	χρόνος τῆς ζημίης καὶ ἀναβλέψει	γυναικὸς	οὔρῳ νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις
[2, 111]	καὶ τὸν πρώτης τῆς ἑωυτοῦ	γυναικὸς	πειρᾶσθαι, μετὰ δέ, ὡς οὐκ
[2, 102]	γενομένοισι, καὶ δὴ καὶ αἰδοῖα	γυναικὸς	προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος ποιέειν ὡς
[2, 119]	μέντοι τούτων ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ	ἄδικος	ἐς Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον
[2, 125]	ἔστι οὕτω ἔχοντα ταῦτα, κόσα	οἰκὸς	ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς τε
[2, 56]	πεφυκυίῃ ἱρὸν Διός, ὥσπερ ἦν	οἰκὸς	ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι ἱρὸν Διός,
[2, 22]	οἵῳ τε ἐόντι, ὡς οὐδὲ	οἰκὸς	ἀπὸ χιόνος μιν ῥέειν, πρῶτον
[2, 93]	σμικρῶν πίμπλαται πάντα. κόθεν δὲ	οἰκὸς	αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ μοι δοκέω
[2, 24]	θεὸς καὶ κατὰ ἥντινα, ταύτην	οἰκὸς	διψῆν τε ὑδάτων μάλιστα καὶ
[2, 27]	κάρτα ἀπὸ θερμέων χωρέων οὐκ	οἰκός	ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη δὲ
[2, 62]	δὲ λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα	ἁλὸς	καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι
[2, 143]	δὲ ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν	καλὸς	κἀγαθός. ~ἤδη ὦν τῶν αἱ
[2, 4]	Θηβαϊκοῦ νομοῦ, πᾶσαν Αἴγυπτον εἶναι	ἕλος,	καὶ αὐτῆς εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον
[2, 115]	ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον τοῦ ἀδικήματος.	τέλος	δὲ δή σφι λόγον τόνδε
[2, 121]	τε καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου,	τέλος	δὲ διανέμοντα ἐς πάσας τὰς
[2, 121]	προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς,	τέλος	δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους
[2, 42]	οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ·	τέλος	δέ, ἐπείτε λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα,
[2, 169]	καί μιν Ἄμασις εὖ περιεῖτε·	τέλος	δὲ μεμφομένων Αἰγυπτίων ὡς οὐ
[2, 139]	δὴ ἱρὸν τοῦτο οὕτω ἔχει.	~τέλος	δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος
[2, 70]	ἐπακούσας δὲ τῆς φωνῆς ὁ	κροκόδειλος	ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν
[2, 68]	ἐκβῇ ἐκ τοῦ ὕδατος ὁ	κροκόδειλος	καὶ ἔπειτα χάνῃ ἔωθε γὰρ
[2, 99]	πρὸς τὴν ἠῶ αὐτὸς ὁ	Νεῖλος	ἀπέργει) τοῦτο δὲ τοῦ Ἡφαίστου
[2, 17]	τῆς Ἀσίης. ὁ γὰρ δὴ	Νεῖλος	ἀρξάμενος ἐκ τῶν Καταδούπων ῥέει
[2, 16]	Λιβύης· οὐ γὰρ δὴ ὁ	Νεῖλός	γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον τὸν
[2, 19]	ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ ὁ	Νεῖλος,	ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ μοῦνον τὸ
[2, 18]	Αἴγυπτον εἶναι ταύτην τὴν ὁ	Νεῖλος	ἐπιὼν ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους εἶναι
[2, 11]	ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ	Νεῖλος	ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον κόλπον,
[2, 15]	πόλιος, κατ᾽ ἣν σχίζεται ὁ	Νεῖλος	ἔς τε Πηλούσιον ῥέων καὶ
[2, 25]	ἑλκόμενοι ἀσθενέες εἰσί. ὁ δὲ	Νεῖλος	ἐὼν ἄνομβρος, ἑλκόμενος δὲ ὑπὸ
[2, 20]	πάσχουσι οἷόν τι καὶ ὁ	Νεῖλος.	~ἡ δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν
[2, 22]	ἐκ τῆς ἄρχεται ῥέων ὁ	Νεῖλος,	ἦν ἂν τούτων οὐδέν, ὡς
[2, 33]	ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύης ὁ	Νεῖλος	καὶ μέσην τάμνων Λιβύην, καὶ
[2, 93]	προτέρου ἔτεος ἐπεὰν ἀπολίπῃ ὁ	Νεῖλος,	οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς
[2, 31]	πλόου καὶ ὁδοῦ γινώσκεται ὁ	Νεῖλος	πάρεξ τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ ῥεύματος·
[2, 19]	ὅ τι κατέρχεται μὲν ὁ	Νεῖλος	πληθύων ἀπὸ τροπέων τῶν θερινέων
[2, 29]	περ ὁ Μαίανδρος ἐστὶ ὁ	Νεῖλος·	σχοῖνοι δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι
[2, 19]	αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν ἔχει ὁ	Νεῖλος	τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν ἄλλων
[2, 93]	ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ	Νεῖλος,	τά τε κοῖλα τῆς γῆς
[2, 29]	ἐν τῷ νῆσον περιρρέει ὁ	Νεῖλος·	Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι
[2, 97]	ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ ὁ	Νεῖλος	τὴν χώρην, αἱ πόλιες μοῦναι
[2, 17]	πόλιος ῥέει εἷς ἐὼν ὁ	Νεῖλος,	τὸ δὲ ἀπὸ ταύτης τῆς
[2, 24]	τι μοι δοκέει πληθύνεσθαι ὁ	Νεῖλος	τοῦ θέρεος· τὴν χειμερινὴν ὥρην
[2, 20]	μὲν οὔκων ἔπνευσαν, ὁ δὲ	Νεῖλος	τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς δέ, εἰ
[2, 16]	κατὰ τὸ ὀξὺ περιρρήγνυται ὁ	Νεῖλος,	ὥστε ἐν τῷ μεταξὺ Ἀσίης
[2, 68]	θηρία φεύγει μιν, ὁ δὲ	τροχίλος	εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ ἅτε ὠφελεομένῳ
[2, 68]	πρὸς τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ	τροχίλος	ἐσδύνων ἐς τὸ στόμα αὐτοῦ
[2, 132]	τῶν κερέων ὁ τοῦ ἡλίου	κύκλος	μεμιμημένος ἔπεστι χρύσεος. ἔστι δὲ
[2, 4]	τοῦ ἀριθμοῦ, καί σφι ὁ	κύκλος	τῶν ὡρέων ἐς τὠυτὸ περιιὼν
[2, 155]	τὸ δὲ καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς	ἄλλος	ἐπίκειται λίθος, ἔχων τὴν παρωροφίδα
[2, 134]	ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ παιδὸς παῖς	ἄλλος	Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω καὶ Αἴσωπος
[2, 134]	ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι,	ἄλλος	μὲν οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος δὲ
[2, 73]	τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ καὶ	ἄλλος	ὄρνις ἱρός, τῷ οὔνομα φοῖνιξ.
[2, 98]	πόλις. εἴη δ᾽ ἂν καὶ	ἄλλος	τις Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι γε
[2, 22]	ὅτι ἄνομβρος ἡ χώρη καὶ	ἀκρύσταλλος	διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ χιόνι
[2, 48]	τοῦ ἄλλου σώματος· προηγέεται δὲ	αὐλός,	αἳ δὲ ἕπονται ἀείδουσαι τὸν
[2, 134]	Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου,	σύνδουλος	δὲ Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ. καὶ
[2, 148]	ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη	περίστυλος	λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα.
[2, 156]	τοῦ λόγου καὶ οὐδενὸς ἄλλου	Αἰσχύλος	ὁ Εὐφορίωνος ἥρπασε τὸ ἐγὼ
[2, 111]	πόλιν, ἣ νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ	βῶλος·	ἐς ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας
[2, 120]	οὕτω γε φρενοβλαβὴς ἦν ὁ	Πρίαμος	οὐδὲ οἱ ἄλλοι οἱ> προσήκοντες
[2, 120]	μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸς	Πρίαμος	συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν
[2, 33]	μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος τε γὰρ	ποταμὸς	ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνης
[2, 14]	πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι ὁ	ποταμὸς	αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς ἀρούρας,
[2, 111]	ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης ὁ	ποταμὸς	ἐγένετο· τὸν δὲ βασιλέα λέγουσι
[2, 13]	Μοίριος βασιλέος, ὅκως ἔλθοι ὁ	ποταμὸς	ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας τὸ ἐλάχιστον,
[2, 92]	ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης γένηται ὁ	ποταμὸς	καὶ τὰ πεδία πελαγίσῃ, φύεται
[2, 14]	σφι ἡ χώρη μήτε ὁ	ποταμὸς	οἷός τ᾽ ἔσται ἐς τὰς
[2, 13]	πήχεας ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον ὁ	ποταμός,	οὐκ ὑπερβαίνει ἐς τὴν χώρην.
[2, 108]	οὗτοι, ὅκως τε ἀπίοι ὁ	ποταμός,	σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι
[2, 99]	γὰρ ἐθελήσει ῥήξας ὑπερβῆναι ὁ	ποταμὸς	ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι
[2, 109]	δὲ τινὸς τοῦ κλήρου ὁ	ποταμός	τι παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν πρὸς
[2, 96]	δύναται πλέειν, ἢν μὴ λαμπρὸς	ἄνεμος	ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται,
[2, 31]	τοῦδε οὐδεὶς ἔχει σαφέως φράσαι·	ἔρημος	γὰρ ἐστὶ ἡ χώρη αὕτη
[2, 34]	λέγειν· ἀοίκητός τε γὰρ καὶ	ἔρημος	ἐστὶ ἡ Λιβύη δι᾽ ἧς
[2, 32]	ἐστὶ καὶ ἄνυδρος δεινῶς καὶ	ἔρημος	πάντων. εἶπαι ὦν τοὺς νεηνίας
[2, 168]	ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου	σταθμὸς	πέντε μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων
[2, 135]	ταύτης, τῇ οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη,	ἀοίδιμος	ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον
[2, 79]	Λίνος, ὅσπερ ἔν τε Φοινίκῃ	ἀοίδιμος	ἐστὶ καὶ ἐν Κύπρῳ καὶ
[2, 32]	τὰ δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος	ψάμμος	τε ἐστὶ καὶ ἄνυδρος δεινῶς
[2, 36]	δὲ ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι	νόμος	ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς
[2, 65]	αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον.	νόμος	δὲ ἐστὶ περὶ τῶν θηρίων
[2, 166]	Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος ὁ	νομὸς	ἐν νήσῳ οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος
[2, 113]	οὐκ ἔξεστι τούτου ἅψασθαι. ὁ	νόμος	οὗτος διατελέει ἐὼν ὅμοιος μέχρι
[2, 152]	Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε	χρησμὸς	ὡς τίσις ἥξει ἀπὸ θαλάσσης
[2, 19]	οὔτε ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην.	πρόθυμος	δὲ ἔα τάδε παρ᾽ αὐτῶν
[2, 3]	ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον οὐκ εἰμὶ	πρόθυμος	ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ τὰ οὐνόματα
[2, 146]	ἐοῦσαν ἐν τῇ Αἰθιοπίῃ, καὶ	Πανός	γε πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν
[2, 46]	ζωγράφοι καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ	Πανὸς	τὤγαλμα κατά περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον
[2, 157]	καὶ πεντήκοντα ἔτεα, τῶν τὰ	ἑνὸς	δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς Συρίης
[2, 111]	ἔργα, ὀβελοὺς δύο λιθίνους, ἐξ	ἑνὸς	ἐόντα ἑκάτερον λίθου, μῆκος μὲν
[2, 122]	οἱ ἱρέες κατ᾽ ὦν ἔδησαν	ἑνὸς	ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες
[2, 9]	καὶ ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων	ἑνὸς	καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι
[2, 155]	τεμένεϊ τούτῳ Λητοῦς νηὸς ἐξ	ἑνὸς	λίθου πεποιημένος ἔς τε ὕψος
[2, 101]	καὶ οὐδὲν εἶναι λαμπρότητος, πλὴν	ἑνὸς	τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν Μοίριος· τοῦτον
[2, 121]	ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ	ἑνός.	ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα,
[2, 15]	τε εἶναι ἐξ οὗ ἀνθρώπων	γένος	ἐγένετο, προϊούσης δὲ τῆς χώρης
[2, 115]	ὁ δέ οἱ καὶ τὸ	γένος	κατέλεξε καὶ τῆς πάτρης εἶπε
[2, 114]	ἀγγελίην λέγουσαν τάδε. ἥκει ξεῖνος	γένος	μὲν Τευκρός, ἔργον δὲ ἀνόσιον
[2, 85]	καὶ λόγος ᾖ, τὸ θῆλυ	γένος	πᾶν τὸ ἐκ τῶν οἰκίων
[2, 156]	τούτου δὲ τοῦ λόγου καὶ	οὐδενὸς	ἄλλου Αἰσχύλος ὁ Εὐφορίωνος ἥρπασε
[2, 39]	τούτου τοῦ νόμου οὐδὲ ἄλλου	οὐδενὸς	ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς.
[2, 174]	οὐδέν, οὐδὲ φοιτέων ἔθυε ὡς	οὐδενὸς	ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα τε μαντήια
[2, 29]	ἐς βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου δὲ	οὐδενὸς	οὐδὲν ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε
[2, 19]	τῶν θερινέων. τούτων ὦν πέρι	οὐδενὸς	οὐδὲν οἷός τε ἐγενόμην παραλαβεῖν
[2, 19]	τι τῶν ἱρέων οὔτε ἄλλου	οὐδενὸς	παραλαβεῖν ἐδυνάσθην. πρόθυμος δὲ ἔα
[2, 162]	Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα ἦν Πατάρβημις,	ἐντειλάμενος	αὐτῷ ζῶντα Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽
[2, 2]	τὰ ποίμνια τροφήν τινα τοιήνδε,	ἐντειλάμενος	μηδένα ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν
[2, 95]	κώνωπες, ἢν μὲν ἐν ἱματίῳ	ἐνειλιξάμενος	εὕδῃ ἢ σινδόνι, διὰ τούτων
[2, 33]	ὁρμᾶται. Ἴστρος τε γὰρ ποταμὸς	ἀρξάμενος	ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνης πόλιος
[2, 17]	Ἀσίης. ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος	ἀρξάμενος	ἐκ τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην
[2, 19]	πληθύων ἀπὸ τροπέων τῶν θερινέων	ἀρξάμενος	ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας δὲ
[2, 159]	τῇ δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα	κατεργασάμενος,	ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς
[2, 103]	εἴτε αὐτὸς ὁ βασιλεὺς Σέσωστρις	ἀποδασάμενος	τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον ὅσον
[2, 49]	γὰρ δὴ Μελάμπους ἐστὶ ὁ	ἐξηγησάμενος	τοῦ Διονύσου τό τε οὔνομα
[2, 49]	Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ ὁ	κατηγησάμενος,	καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντες ποιεῦσι
[2, 117]	ἄγων Ἑλένην, εὐαέι τε πνεύματι	χρησάμενος	καὶ θαλάσσῃ λείῃ· ἐν δὲ
[2, 108]	Σέσωστρις ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ	τισάμενος	τὸν ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ
[2, 159]	καλέουσι τοὺς μὴ σφίσι ὁμογλώσσους.	~παυσάμενος	δὲ τῆς διώρυχος ὁ Νεκῶς
[2, 135]	ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ ὡς	λυσάμενος	Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν
[2, 173]	γε ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ ἐγὼ	ἐπιστάμενος	μέρος ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα μὲν
[2, 152]	κυνέην φεύγειν ἐς τὰ ἕλεα.	ἐπιστάμενος	ὦν ὡς περιυβρισμένος εἴη πρὸς
[2, 28]	οὗτος δ᾽ ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε	φάμενος	εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ ὧδε,
[2, 102]	τῶν δὲ ἄλλων οὐδένα οὐδέν.	~παραμειψάμενος	ὦν τούτους τοῦ ἐπὶ τούτοισι
[2, 111]	πλὴν ἢ τῆς τῷ οὔρῳ	νιψάμενος	ἀνέβλεψε, ἐς μίαν πόλιν, ἣ
[2, 111]	ζημίης καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ	νιψάμενος	τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ τὸν
[2, 111]	αὐτῇ τῇ πόλι· τῆς δὲ	νιψάμενος	τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ
[2, 38]	δίζηται δὲ ταῦτα ἐπὶ τούτῳ	τεταγμένος	τῶν τις ἱρέων καὶ ὀρθοῦ
[2, 41]	δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ	τεταγμένος	χρόνος, ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν
[2, 99]	ἀγκὼν οὗτος τοῦ Νείλου ὡς	ἀπεργμένος	ῥέῃ ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται,
[2, 178]	δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο	τέμενος	Διός, καὶ ἄλλο Σάμιοι Ἥρης
[2, 112]	οὔνομα Πρωτέα εἶναι· τοῦ νῦν	τέμενος	ἐστὶ ἐν Μέμφι κάρτα καλόν
[2, 178]	τὸ μέν νυν μέγιστον αὐτῶν	τέμενος,	καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον,
[2, 178]	τουτέων μὲν ἐστὶ τοῦτο τὸ	τέμενος,	καὶ προστάτας τοῦ ἐμπορίου αὗται
[2, 112]	ἄνεμον κείμενον. περιοικέουσι δὲ τὸ	τέμενος	τοῦτο Φοίνικες Τύριοι, καλέεται δὲ
[2, 156]	λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε τὸ πᾶν	διζήμενος	ὁ Τυφῶν ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν
[2, 155]	Λητοῦς νηὸς ἐξ ἑνὸς λίθου	πεποιημένος	ἔς τε ὕψος καὶ ἐς
[2, 132]	κερέων ὁ τοῦ ἡλίου κύκλος	μεμιμημένος	ἔπεστι χρύσεος. ἔστι δὲ ἡ
[2, 96]	κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ λίθος	τετρημένος	διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν· τούτων
[2, 149]	ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος	κατήμενος	ἐν θρόνῳ. οὕτω αἱ μὲν
[2, 162]	Ἄμασις, ἔτυχε γὰρ ἐπ᾽ ἵππου	κατήμενος,	ἐπαείρας ἀπεματάισε, καὶ τοῦτό μιν
[2, 157]	Ἄζωτον τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν	προσκατήμενος	ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ ἐξεῖλε. αὕτη
[2, 75]	κατὰ Βουτοῦν πόλιν μάλιστά κῃ	κείμενος,	καὶ ἐς τοῦτο τὸ χωρίον
[2, 176]	ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν Σάι,	κείμενος	κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ
[2, 128]	ἀλλὰ καὶ τὰς πυραμίδας καλέουσι	ποιμένος	Φιλίτιος, ὃς τοῦτον τὸν χρόνον
[2, 121]	ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς ὁ νέκυς	ἐκκεκλεμμένος,	δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον
[2, 47]	λόγος περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων	λεγόμενος,	ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος
[2, 62]	ἔστι ἱρὸς περὶ αὐτοῦ λόγος	λεγόμενος.	~ἐς δὲ Ἡλίου τε πόλιν
[2, 48]	ἔστι λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς	λεγόμενος.	~ἤδη ὦν δοκέει μοι Μελάμπους
[2, 81]	δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος	λεγόμενος.	~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ
[2, 120]	λεχθέντι καὶ αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε	ἐπιλεγόμενος,	εἰ ἦν Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ,
[2, 125]	μεμνῆσθαι τὰ ὁ ἑρμηνεύς μοι	ἐπιλεγόμενος	τὰ γράμματα ἔφη, ἑξακόσια καὶ
[2, 3]	ἐπιμνησθέω αὐτῶν, ὑπὸ τοῦ λόγου	ἐξαναγκαζόμενος	ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα,
[2, 116]	Ἑλένην τῇ τε δὴ ἄλλῃ	πλαζόμενος	καὶ ὡς ἐς Σιδῶνα τῆς
[2, 7]	τὸ διάφορον εὕροι τις ἂν	λογιζόμενος	τῶν ὁδῶν τουτέων τὸ μὴ
[2, 107]	ἔλεγον οἱ ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο	ἀνακομιζόμενος	ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι, τὸν
[2, 162]	φίλοι ἀπέστησαν ἐκ τῆς ἰθέης.	~πυθόμενος	δὲ Ἀπρίης ταῦτα πέμπει ἐπ᾽
[2, 163]	καὶ ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι.	~πυθόμενος	δὲ καὶ ταῦτα ὁ Ἀπρίης
[2, 162]	ὡς ἐλῶν ἐπὶ τὸν Ἀπρίην.	πυθόμενος	δὲ ταῦτα ὁ Ἀπρίης ἔπεμπε
[2, 30]	ἤισαν ἐς Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ	πυθόμενος	ἐδίωκε· ὡς δὲ κατέλαβε, ἐδέετο
[2, 166]	ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς παρὰ πατρὸς	ἐκδεκόμενος.	~εἰ μέν νυν καὶ τοῦτο
[2, 75]	πυνθανόμενος περὶ τῶν πτερωτῶν ὀφίων·	ἀπικόμενος	δὲ εἶδον ὀστέα ὀφίων καὶ
[2, 119]	αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα.	~ἀπικόμενος	δὲ ὁ Μενέλεως ἐς τὴν
[2, 162]	καταπαύσοντα λόγοισι. ὁ δὲ ἐπείτε	ἀπικόμενος	κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ
[2, 162]	ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς δὲ	ἀπικόμενος	τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις,
[2, 152]	τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ ἕλεα	ἀπικόμενος	τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ ἰδὼν
[2, 25]	ὁ δὲ Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος,	ἑλκόμενος	δὲ ὑπὸ τοῦ ἡλίου μοῦνος
[2, 96]	τούτοισι) ὁ δὲ λίθος ὄπισθε	ἐπελκόμενος	καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει
[2, 119]	τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς τε καὶ	διωκόμενος	οἴχετο φεύγων τῇσι νηυσὶ ἐπὶ
[2, 175]	θωμάσια οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας	ὑπερβαλόμενος	τῷ τε ὕψεϊ καὶ τῷ
[2, 151]	ὁ ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος,	περιελόμενος	τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε
[2, 19]	ταῦτά τε δὴ τὰ λελεγμένα	βουλόμενος	εἰδέναι ἱστόρεον καὶ ὅ τι
[2, 20]	μνησθῆναι εἰ μὴ ὅσον σημῆναι	βουλόμενος	μοῦνον· τῶν ἡ ἑτέρη μὲν
[2, 102]	καὶ αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα	βουλόμενος	ποιέειν ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα
[2, 65]	καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ	καταλαμβανόμενος	εἶπον. νόμος δὲ ἐστὶ περὶ
[2, 44]	καὶ ἐς Τύρον τῆς Φοινίκης,	πυνθανόμενος	αὐτόθι εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον.
[2, 2]	οἵτινες ἀνθρώπων βεκός τι καλέουσι,	πυνθανόμενος	δὲ εὕρισκε Φρύγας καλέοντας τὸν
[2, 50]	γὰρ ἐκ τῶν βαρβάρων ἥκει,	πυνθανόμενος	οὕτω εὑρίσκω ἐόν· δοκέω δ᾽
[2, 75]	ἐς τοῦτο τὸ χωρίον ἦλθον	πυνθανόμενος	περὶ τῶν πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος
[2, 2]	Ψαμμήτιχος δὲ ὡς οὐκ ἐδύνατο	πυνθανόμενος	πόρον οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν, οἳ
[2, 68]	κατὰ λόγον τοῦ ᾠοῦ γίνεται,	αὐξανόμενος	δὲ γίνεται καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα
[2, 146]	οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο	γενόμενος.	δῆλά μοι γέγονε ὅτι ὕστερον
[2, 146]	καὶ Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης	γενόμενος,	ἔφη ἄν τις καὶ τούτους
[2, 146]	περ Ἡρακλέης ὁ ἐξ Ἀμφιτρύωνος	γενόμενος,	καὶ δὴ καὶ Διόνυσος ὁ
[2, 178]	ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ	γενόμενος	ὁ Ἄμασις ἄλλα τε ἐς
[2, 82]	ἐστί, καὶ τῇ ἕκαστος ἡμέρῃ	γενόμενος	ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ ὅκως τελευτήσει
[2, 173]	μανεὶς ἢ ὅ γε ἀπόπληκτος	γενόμενος·	τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ
[2, 26]	οὕτω εἶχε, ὁ ἥλιος ἂν	ἀπελαυνόμενος	ἐκ μέσου τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ
[2, 24]	τοῦ θέρεος· τὴν χειμερινὴν ὥρην	ἀπελαυνόμενος	ὁ ἥλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης
[2, 17]	τῷ Νείλῳ ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν	φερόμενος	ἐς τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα
[2, 33]	τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα	τεκμαιρόμενος,	τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων
[2, 99]	ῥέῃ ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται,	φρασσόμενος	ἀνὰ πᾶν ἔτος· εἰ γὰρ
[2, 102]	ἠπείρου, πᾶν ἔθνος τὸ ἐμποδὼν	καταστρεφόμενος.	ὁτέοισι μέν νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι
[2, 17]	οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ ὕδατος	παρεχόμενος	ταύτην οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ
[2, 119]	δὲ ὡς ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο	ἐργασμένος,	μισηθείς τε καὶ διωκόμενος οἴχετο
[2, 114]	ὅστις κοτὲ ἐστὶ ὁ> ἀνόσια	ἐργασμένος	ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε
[2, 121]	ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη	ἐργασμένος	ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ
[2, 114]	δὲ ἀνόσιον ἐν τῇ Ἑλλάδι	ἐξεργασμένος·	ξείνου γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας
[2, 174]	ἦν καὶ φιλοσκώμμων καὶ οὐδαμῶς	κατεσπουδασμένος	ἀνήρ· ὅκως δέ μιν ἐπιλείποι
[2, 152]	τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν ὡς	περιυβρισμένος	εἴη πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι
[2, 154]	κατοίκισε ἐς Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ	ποιεύμενος	πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων δὲ οἰκισθέντων
[2, 79]	ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος	καλεύμενος	Μανερῶς. ἔφασαν δέ μιν Αἰγύπτιοι
[2, 68]	καταπίνει τὰς βδέλλας· ὁ δὲ	ὠφελεύμενος	ἥδεται καὶ οὐδὲν σίνεται τὸν
[2, 152]	Καρσὶ ποιέεται καί σφεας μεγάλα	ὑπισχνεύμενος	πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι. ὡς
[2, 151]	μέν νυν οὐδενὶ δολερῷ νόῳ	χρεώμενος	ὑπέσχε τὴν κυνέην· οἳ δὲ
[2, 121]	ὅστις κοτὲ εἴη ὁ ταῦτα	μηχανώμενος,	ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν
[2, 35]	ἱρᾶται γυνὴ μὲν οὐδεμία οὔτε	ἔρσενος	θεοῦ οὔτε θηλέης, ἄνδρες δὲ
[2, 76]	λευκὴ πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς καὶ	αὐχένος	καὶ ἀκρέων τῶν πτερύγων καὶ
[2, 115]	ἐγὼ ἄν σε ὑπὲρ τοῦ	Ἕλληνος	ἐτισάμην, ὅς, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν,
[2, 41]	τῷ στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς	Ἕλληνος	χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ λέβητι,
[2, 77]	διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς	μηνὸς	ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν ὑγιείην
[2, 39]	ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον	κτῆνος	πρὸς τὸν βωμὸν ὅκου ἂν
[2, 38]	ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν νυν τὸ	κτῆνος	τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη δέ σφι
[2, 15]	καὶ νεωστὶ ὡς λόγῳ εἰπεῖν	ἀναπεφηνός.	εἰ τοίνυν σφι χώρη γε
[2, 102]	ἤλαυνε διὰ τῆς ἠπείρου, πᾶν	ἔθνος	τὸ ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν
[2, 32]	αὐτὸν Νασαμῶνας ἄνδρας. τὸ δὲ	ἔθνος	τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυκόν, νέμεται
[2, 115]	ἐς ὃ ἂν αὐτὸς ἐλθὼν	ἐκεῖνος	ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ σε
[2, 114]	Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε. ἥκει	ξεῖνος	γένος μὲν Τευκρός, ἔργον δὲ
[2, 11]	μακρὸς οὕτω δή τι καὶ	στεινὸς	ὡς ἔρχομαι φράσων· μῆκος μὲν
[2, 176]	ἔνθεν τοῦ μεγάλου. ἔστι δὲ	λίθινος	ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν Σάι,
[2, 141]	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου	λίθινος,	ἔχων ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν,
[2, 149]	καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς	λίθινος	κατήμενος ἐν θρόνῳ. οὕτω αἱ
[2, 79]	ἀείδοντες. ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ	Λίνος	καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν δέ μιν
[2, 79]	δὴ καὶ ἄεισμα ἕν ἐστι,	Λίνος,	ὅσπερ ἔν τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος
[2, 60]	μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας, καὶ οἶνος	ἀμπέλινος	ἀναισιμοῦται πλέων ἐν τῇ ὁρτῇ
[2, 37]	δίδοται δέ σφι καὶ οἶνος	ἀμπέλινος·	ἰχθύων δὲ οὔ σφι ἔξεστι
[2, 60]	ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας, καὶ	οἶνος	ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων ἐν τῇ
[2, 37]	ἑκάστης, δίδοται δέ σφι καὶ	οἶνος	ἀμπέλινος· ἰχθύων δὲ οὔ σφι
[2, 121]	ἀπαμμένους· ὡς δὲ ἔρρεε ὁ	οἶνος,	τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα
[2, 6]	παρασάγγης τριήκοντα στάδια, ὁ δὲ	σχοῖνος,	μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια.
[2, 131]	κολοσσῶν τόνδε τὸν λόγον, ὡς	Μυκερῖνος	ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ
[2, 117]	Κύπρια ἔπεα ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου	τινός.	ἐν μὲν γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι
[2, 109]	ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν. εἰ δὲ	τινὸς	τοῦ κλήρου ὁ ποταμός τι
[2, 27]	ἀποπνέειν, αὔρη δὲ ἀπὸ ψυχροῦ	τινος	φιλέει πνέειν. ~ταῦτα μέν νυν
[2, 175]	τὸ μῆκος ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ	πυγόνος	τὸ δὲ ὕψος πέντε πηχέων
[2, 86]	κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα	σινδόνος	βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ
[2, 113]	Ταριχείας. ἦν δὲ ἐπὶ τῆς	ἠιόνος	τὸ καὶ νῦν ἐστι Ἡρακλέος
[2, 22]	ὦν δῆτα ῥέοι ἂν ἀπὸ	χιόνος,	ἀπὸ τῶν θερμοτάτων ῥέων ἐς
[2, 22]	ἐόντι, ὡς οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ	χιόνος	μιν ῥέειν, πρῶτον μὲν καὶ
[2, 22]	τὸν Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ τηκομένης	χιόνος·	ὃς ῥέει μὲν ἐκ Λιβύης
[2, 143]	ἐκ τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς	εἰκόνος	διεξιόντες διὰ πασέων, ἕως οὗ
[2, 134]	ἀνελέσθαι, ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἐφάνη,	Ἰάδμονος	δὲ παιδὸς παῖς ἄλλος Ἰάδμων
[2, 134]	Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω καὶ Αἴσωπος	Ἰάδμονος	ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον
[2, 134]	τοῦ λογοποιοῦ. καὶ γὰρ οὗτος	Ἰάδμονος	ἐγένετο, ὡς διέδεξε τῇδε οὐκ
[2, 134]	ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ ἦν	Ἰάδμονος	τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδουλος
[2, 172]	τοῦτον κατ᾽ ὦν κόψας ἄγαλμα	δαίμονος	ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο, καὶ ἵδρυσε
[2, 43]	παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον οὔνομά τευ	δαίμονος,	τούτων οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα
[2, 106]	δὴ καὶ μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων	Μέμνονος	εἰκόνα εἰκάζουσί μιν εἶναι, πολλὸν
[2, 41]	σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ τεταγμένος	χρόνος,	ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις
[2, 2]	καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ διέτης	χρόνος	ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ ποιμένι πρήσσοντι,
[2, 44]	ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ εἰρόμην ὁκόσος	χρόνος	εἴη ἐξ οὗ σφι τὸ
[2, 139]	ἔτεα πεντήκοντα. ὡς ὦν ὁ	χρόνος	οὗτος ἐξήιε καὶ αὐτὸν ἡ
[2, 111]	ὡς ἐξήκει τέ οἱ ὁ	χρόνος	τῆς ζημίης καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς
[2, 148]	τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο,	ἐλάσσονος	πόνου τε ἂν καὶ δαπάνης
[2, 99]	ῥήξας ὑπερβῆναι ὁ ποταμὸς ταύτῃ,	κίνδυνος	πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς
[2, 89]	ἔωσι εὐειδέες κάρτα καὶ λόγου	πλεῦνος	γυναῖκες· ἀλλ᾽ ἐπεὰν τριταῖαι ἢ
[2, 110]	Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν δὴ οὗτος	μοῦνος	Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα δὲ
[2, 156]	Εὐφορίωνος ἥρπασε τὸ ἐγὼ φράσω,	μοῦνος	δὴ ποιητέων τῶν προγενομένων· ἐποίησε
[2, 25]	ἴσον ἕλκεται, τὸν δὲ χειμῶνα	μοῦνος	πιέζεται. οὕτω τὸν ἥλιον νενόμικα
[2, 19]	καὶ ὅ τι αὔρας ἀποπνεούσας	μοῦνος	ποταμῶν πάντων οὐ παρέχεται. ~ἀλλὰ
[2, 25]	ἑλκόμενος δὲ ὑπὸ τοῦ ἡλίου	μοῦνος	ποταμῶν τοῦτον τὸν χρόνον, οἰκότως
[2, 130]	ἡμέρην, νύκτα δὲ ἑκάστην πάννυχος	λύχνος	παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ τῆς βοὸς
[2, 50]	ἀπῖχθαι. ὅτι γὰρ δὴ μὴ	Ποσειδέωνος	καὶ Διοσκούρων, ὡς καὶ πρότερόν
[2, 50]	ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς	Ποσειδέωνος	οὔνομα ἔκτηνται εἰ μὴ Λίβυες
[2, 43]	Αἰγύπτου, καὶ διότι Αἰγύπτιοι οὔτε	Ποσειδέωνος	οὔτε Διοσκούρων τὰ οὐνόματα φασὶ
[2, 50]	δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν	Ποσειδέωνος·	τοῦτον δὲ τὸν θεὸν παρὰ
[2, 49]	ὦν δοκέει μοι Μελάμπους ὁ	Ἀμυθέωνος	τῆς θυσίης ταύτης οὐκ εἶναι
[2, 116]	ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν	Θῶνος	παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει
[2, 156]	καὶ οὐδενὸς ἄλλου Αἰσχύλος ὁ	Εὐφορίωνος	ἥρπασε τὸ ἐγὼ φράσω, μοῦνος
[2, 178]	ἄλλο Σάμιοι Ἥρης καὶ Μιλήσιοι	Ἀπόλλωνος.	~ἦν δὲ τὸ παλαιὸν μούνη
[2, 83]	Ἡρακλέος μαντήιον αὐτόθι ἐστὶ καὶ	Ἀπόλλωνος	καὶ Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος καὶ
[2, 155]	ἐστὶ ἐν τῇ Βουτοῖ ταύτῃ	Ἀπόλλωνος	καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ ὅ γε
[2, 156]	δὲ ὦν ταύτῃ νηός τε	Ἀπόλλωνος	μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι
[2, 127]	ἑτέρην ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ	αὐλῶνος	ἔσω νῆσον περιρρέει, ἐν τῇ
[2, 100]	δὲ ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν δι᾽	αὐλῶνος	κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης μὲν πέρι
[2, 25]	περὶ ἑωυτόν. πρηϋνομένου δὲ τοῦ	χειμῶνος	ἀπέρχεται ὁ ἥλιος ἐς μέσον
[2, 26]	μέσου τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ	χειμῶνος	καὶ τοῦ βορέω ἤιε ἂν
[2, 18]	ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ, καὶ τὸ	Ἄμμωνος	χρηστήριον γενόμενον· τὸ ἐγὼ τῆς
[2, 32]	φαμένων ἐλθεῖν τε ἐπὶ τὸ	Ἄμμωνος	χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι ἐς λόγους
[2, 55]	τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγουσι	Ἄμμωνος	χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας ποιέειν·
[2, 146]	κατά περ Ἡρακλέης ὁ ἐξ	Ἀμφιτρύωνος	γενόμενος, καὶ δὴ καὶ Διόνυσος
[2, 43]	Ἑλλήνων οὗτοι οἱ θέμενοι τῷ	Ἀμφιτρύωνος	γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά μοι
[2, 44]	ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ ἢ τὸν	Ἀμφιτρύωνος	Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι.
[2, 135]	ἧσσον δὲ τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος.	Χάραξος	δὲ ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε
[2, 41]	οὐδὲ λέβητι, οὐδὲ κρέως καθαροῦ	βοὸς	διατετμημένου Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ γεύσεται. θάπτουσι
[2, 40]	ποιήσαντες τὸ ἄλλο σῶμα τοῦ	βοὸς	πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν καὶ μέλιτος
[2, 71]	τοιήνδε· τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ	βοός,	σιμόν, λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντας
[2, 130]	λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ τῆς	βοὸς	ταύτης ἐν ἄλλῳ οἰκήματι εἰκόνες
[2, 131]	δὲ τινὲς λέγουσι περὶ τῆς	βοὸς	ταύτης καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε
[2, 97]	αὐτὰς τὰς πυραμίδας γίνεται ὁ	πλόος·	ἔστι δὲ οὐδ᾽ οὗτος, ἀλλὰ
[2, 158]	δεύτερα διώρυξε· τῆς μῆκος ἐστὶ	πλόος	ἡμέραι τέσσερες, εὖρος δὲ ὠρύχθη
[2, 29]	τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας	πλόος,	σκολιὸς δὲ ταύτῃ κατά περ
[2, 4]	τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν	ἀνάπλοος	ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ
[2, 9]	Ἡλίου πόλιος ἐς Θήβας ἐστὶ	ἀνάπλοος	ἐννέα ἡμερέων, στάδιοι δὲ τῆς
[2, 30]	Ἀσμάχ, δύναται δὲ τοῦτο τὸ	ἔπος	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οἱ
[2, 2]	ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ	ἔπος,	οὕτω δὴ σημήνας τῷ δεσπότῃ
[2, 13]	μεγάλης κακῶς πεινήσειν. τὸ δὲ	ἔπος	τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡς, εἰ
[2, 11]	δέ, τῇ εὐρύτατος ἐστὶ ὁ	κόλπος,	ἥμισυ ἡμέρης πλόου. ῥηχίη δ᾽
[2, 11]	χώρης, Αἰγύπτου δὲ οὐ πρόσω,	κόλπος	θαλάσσης ἐσέχων ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς
[2, 10]	μεταξὺ ἐφαίνετό μοι εἶναι κοτὲ	κόλπος	θαλάσσης, ὥσπερ γε τὰ περὶ
[2, 11]	ἐμὲ γενέσθαι οὐκ ἂν χωσθείη	κόλπος	καὶ πολλῷ μέζων ἔτι τούτου
[2, 129]	τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον	Χέοπος	παῖδα· τῷ τὰ μὲν τοῦ
[2, 140]	ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ	Αἰθίοπος,	ἐς τὴν δωρεὴν κελεύειν σφέας
[2, 137]	βασιλέος, δεύτερα δὲ ἐπὶ τοῦ	Αἰθίοπος	καὶ κάρτα ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων
[2, 139]	~τέλος δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ	Αἰθίοπος	ὧδε ἔλεγον γενέσθαι· ὄψιν ἐν
[2, 108]	χρόνου Αἴγυπτος ἐοῦσα πεδιὰς πᾶσα	ἄνιππος	καὶ ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι δὲ
[2, 92]	καὶ ταῦτα, ἐξ ὧν ὁ	καρπὸς	ἐν ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ
[2, 175]	ἤδη δὲ τινὲς λέγουσι ὡς	ἄνθρωπος	διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν τις
[2, 85]	ἂν ἀπογένηται ἐκ τῶν οἰκίων	ἄνθρωπος	τοῦ τις καὶ λόγος ᾖ,
[2, 134]	ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω καὶ	Αἴσωπος	Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ ἐς
[2, 73]	δὲ τοῦ πατρὸς γίνεσθαι τὠυτὸ	βάρος·	ἐμπλάσαντα δὲ κομίζειν μιν ἐπ᾽
[2, 38]	ἢν δὲ τούτων πάντων ᾖ	καθαρός,	σημαίνεται βύβλῳ περὶ τὰ κέρεα
[2, 122]	διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν.	φᾶρος	δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ ἱρέες
[2, 122]	ἀγαγόντες δέ μιν ἔχοντα τὸ	φᾶρος	ἐς ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρὸν
[2, 25]	εἰσί. ὁ δὲ Νεῖλος ἐὼν	ἄνομβρος,	ἑλκόμενος δὲ ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 22]	τουτέων θερμοί· δεύτερον δὲ ὅτι	ἄνομβρος	ἡ χώρη καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει
[2, 41]	ἂν τῷ στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ	ἀνδρὸς	Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ
[2, 173]	τ᾽ ἂν ἠπιστέατο ὡς ὑπ᾽	ἀνδρὸς	μεγάλου ἄρχονται, καὶ ἄμεινον σὺ
[2, 135]	ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ὑπὸ	ἀνδρὸς	Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός,
[2, 134]	δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος	ἀνδρὸς	Σαμίου, σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ
[2, 106]	ἐν πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ	ἀνδρός,	τῇ τε ἐκ τῆς Ἐφεσίης
[2, 181]	Ἀρκεσίλεω θυγατέρα, οἳ δὲ Κριτοβούλου	ἀνδρὸς	τῶν ἀστῶν δοκίμου, τῇ οὔνομα
[2, 29]	δὲ ταύτῃ κατά περ ὁ	Μαίανδρος	ἐστὶ ὁ Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ
[2, 117]	εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ Σπάρτης	Ἀλέξανδρος	ἀπίκετο ἐς τὸ Ἴλιον ἄγων
[2, 120]	τῇ πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως	Ἀλέξανδρος	Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ δέ τοι
[2, 116]	ἔργα γυναικῶν Σιδονίων, τὰς αὐτὸς	Ἀλέξανδρος	θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα
[2, 118]	χρήματα τά οἱ οἴχετο κλέψας	Ἀλέξανδρος,	τῶν τε ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν·
[2, 98]	δ᾽ ἂν καὶ ἄλλος τις	Ἄρχανδρος,	οὐ μέντοι γε Αἰγύπτιον τὸ
[2, 149]	λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν οὐκ ἔστι(	ἄνυδρος	γὰρ δὴ δεινῶς ἐστι ἡ
[2, 32]	θηριώδεος ψάμμος τε ἐστὶ καὶ	ἄνυδρος	δεινῶς καὶ ἔρημος πάντων. εἶπαι
[2, 7]	ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη τε καὶ	ἔνυδρος	καὶ ἰλύς. ἔστι δὲ ὁδὸς
[2, 25]	χρόνου αἰθρίου τε ἐόντος τοῦ	ἠέρος	τοῦ κατὰ ταῦτα τὰ χωρία
[2, 26]	οὕτω τῆς Λιβύης τὰ ἄνω	θέρος	αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ ἡ
[2, 25]	ποιέει οἷόν περ καὶ τὸ	θέρος	ἔωθε ποιέειν ἰὼν τὸ μέσον
[2, 121]	μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι	θέρος,	τὸν δὲ πρὸς νότον χειμῶνα·
[2, 121]	χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν καλέουσι	θέρος,	τοῦτον μὲν προσκυνέουσί τε καὶ
[2, 173]	ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος	μέρος	ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα μὲν τοὺς
[2, 173]	αἰεὶ μηδὲ ἐς παιγνίην τὸ	μέρος	ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι ἂν ἤτοι
[2, 65]	τὸ ἥμισυ ἢ τὸ τρίτον	μέρος	τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ πρὸς
[2, 121]	τοίχων ἕνα ἐς τὸ ἔξω	μέρος	τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ
[2, 176]	εἴκοσι ποδῶν τὸ μέγαθος ἐὼν	ἑκάτερος,	ὃ μὲν ἔνθεν ὃ δ᾽
[2, 176]	τοῦ μεγάλου. ἔστι δὲ λίθινος	ἕτερος	τοσοῦτος καὶ ἐν Σάι, κείμενος
[2, 25]	οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ	ὑποδεέστερος	ἢ τοῦ θέρεος· τότε μὲν
[2, 47]	λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ	εὐπρεπέστερος	ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη δὲ ἥδε
[2, 120]	πρήγματα εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ	πρεσβύτερος	καὶ ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον ἐὼν
[2, 181]	ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο	πρηΰτερος	ὁ Ἄμασις, εὔχεται ἐν τῷ
[2, 117]	λέγει ὡς ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν.	ὅμηρος	μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια
[2, 116]	γενέσθαι· δοκέει δέ μοι καὶ	Ὅμηρος	τὸν λόγον τοῦτον πυθέσθαι· ἀλλ᾽
[2, 172]	Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ	ποδανιπτῆρος	τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς τὸν πρότερον
[2, 48]	σώματος, ἔστι λόγος περὶ αὐτοῦ	ἱρὸς	λεγόμενος. ~ἤδη ὦν δοκέει μοι
[2, 81]	θαφθῆναι. ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν	ἱρὸς	λόγος λεγόμενος. ~καὶ τάδε ἄλλα
[2, 62]	τιμὴν ἡ νὺξ αὕτη, ἔστι	ἱρὸς	περὶ αὐτοῦ λόγος λεγόμενος. ~ἐς
[2, 73]	~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος ὄρνις	ἱρός,	τῷ οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν
[2, 111]	μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα	ἄπειρος.	καὶ τὸν πρώτης τῆς ἑωυτοῦ
[2, 49]	ταύτης οὐκ εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽	ἔμπειρος.	Ἕλλησι γὰρ δὴ Μελάμπους ἐστὶ
[2, 121]	ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς	χειρὸς	ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα προέμενον
[2, 169]	ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι ἀριστερῆς	χειρός.	ἔθαψαν δὲ Σαῖται πάντας τοὺς
[2, 141]	Ἡφαίστου λίθινος, ἔχων ἐπὶ τῆς	χειρὸς	μῦν, λέγων διὰ γραμμάτων τάδε·
[2, 30]	Ἑλλήνων γλῶσσαν οἱ ἐξ ἀριστερῆς	χειρὸς	παριστάμενοι βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ αὗται
[2, 11]	ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης,	μακρὸς	οὕτω δή τι καὶ στεινὸς
[2, 86]	ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν σφι κομισθῇ	νεκρός,	δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν
[2, 114]	τάδε. ἥκει ξεῖνος γένος μὲν	Τευκρός,	ἔργον δὲ ἀνόσιον ἐν τῇ
[2, 8]	δὲ πρὸς Λιβύης τῆς Αἰγύπτου	ὄρος	ἄλλο πέτρινον τείνει, ἐν τῷ
[2, 158]	πεδίου τὸ κατὰ Μέμφιν τεῖνον	ὄρος,	ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι·
[2, 8]	τῇ μὲν γὰρ τῆς Ἀραβίης	ὄρος	παρατέταται, φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς
[2, 124]	καὶ πρὸς τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον	ὄρος,	πρὸς τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ
[2, 6]	λίμνης, παρ᾽ ἣν τὸ Κάσιον	ὄρος	τείνει· ταύτης ὦν ἄπο οἱ
[2, 8]	ἀνακάμπτει ἐς τὰ εἴρηται τὸ	ὄρος·	τῇ δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι
[2, 150]	ἐς τὴν μεσόγαιαν παρὰ τὸ	ὄρος	τὸ ὑπὲρ Μέμφιος. ἐπείτε δὲ
[2, 99]	ποταμὸν πάντα ῥέειν παρὰ τὸ	ὄρος	τὸ ψάμμινον πρὸς Λιβύης, τὸν
[2, 8]	εἶναι. τοῦτο μέν νυν τὸ	ὄρος	τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ πρὸς
[2, 12]	δηλέεσθαι, καὶ ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου	ὄρος	τοῦτο τὸ ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον,
[2, 75]	ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως	πρὸς	Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ καὶ Αἰγύπτιοι
[2, 154]	ἐς Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος	πρὸς	Αἰγυπτίων. τούτων δὲ οἰκισθέντων ἐν
[2, 30]	κατέστησαν ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι	πρὸς	Αἰθιόπων καὶ ἐν Δάφνῃσι τῇσι
[2, 179]	μή γε οἷά τε εἴη	πρὸς	ἀνέμους ἀντίους πλέειν, τὰ φορτία
[2, 139]	κακόν τι πρὸς θεῶν ἢ	πρὸς	ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων ποιήσειν ταῦτα,
[2, 158]	τοῦ πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου τὰ	πρὸς	Ἀραβίην ἔχοντα· ἔχεται δὲ κατύπερθε
[2, 30]	Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ)	πρὸς	Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων, καὶ
[2, 65]	μέρος τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι σταθμῷ	πρὸς	ἀργύριον τὰς τρίχας· τὸ δ᾽
[2, 126]	μνημήιον καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ ἐσιόντος	πρὸς	αὐτὴν ἑκάστου δέεσθαι ὅκως ἂν
[2, 181]	ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις	πρὸς	αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ κάρτα μιν
[2, 121]	τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ πολλὰ	πρὸς	αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι
[2, 42]	ἔπειτα ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι	πρὸς	αὐτό. ταῦτα δὲ ποιήσαντες τύπτονται
[2, 109]	ποταμός τι παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν	πρὸς	αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον· ὁ
[2, 121]	τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν	πρὸς	αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι,
[2, 162]	τὸν Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι	πρὸς	αὐτόν· τὸν δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι
[2, 68]	εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ ἅτε ὠφελεομένῳ	πρὸς	αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ ἐς τὴν
[2, 107]	ἐπὶ ξείνια αὐτὸν καλέσαντα καὶ	πρὸς	αὐτῷ τοὺς παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν
[2, 152]	ἐπιστάμενος ὦν ὡς περιυβρισμένος εἴη	πρὸς	αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς διώξαντας.
[2, 101]	ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου τὰ	πρὸς	βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια, λίμνην
[2, 28]	ὕδατος ἐπ᾽ Αἰγύπτου ῥέειν καὶ	πρὸς	βορέην ἄνεμον, τὸ δ᾽ ἕτερον
[2, 149]	κεῖται δὲ μακρὴ ἡ λίμνη	πρὸς	βορέην τε καὶ νότον, ἐοῦσα
[2, 99]	περιορύξαι λίμνην ἐκ τοῦ ποταμοῦ	πρὸς	βορέην τε καὶ πρὸς ἑσπέρην
[2, 148]	κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν	πρὸς	βορέω ἓξ δὲ πρὸς νότον
[2, 121]	πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν	πρὸς	βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν
[2, 20]	ὁ δὲ Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται.	πρὸς	δέ, εἰ ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν,
[2, 119]	καὶ Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε,	πρὸς	δὲ καὶ τὰ ἑωυτοῦ χρήματα
[2, 115]	Ἑλένην τε καὶ τὰ χρήματα,	πρὸς	δὲ καὶ τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων
[2, 134]	ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται·	πρὸς	δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα
[2, 12]	τοῦτο τὸ ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον,	πρὸς	δὲ τῇ χώρῃ οὔτε τῇ
[2, 95]	προσηνές, ὀδμὴν δὲ βαρέαν παρέχεται.	~πρὸς	δὲ τοὺς κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας
[2, 141]	αὐτῶν κατὰ δὲ τὰ τόξα,	πρὸς	δὲ τῶν ἀσπίδων τὰ ὄχανα,
[2, 33]	ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι	πρὸς	δυσμέων οἰκέουσι τῶν ἐν τῇ
[2, 57]	~πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι	πρὸς	Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες,
[2, 129]	ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι	πρὸς	ἔργα τε καὶ θυσίας, δίκας
[2, 150]	αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη τὸ	πρὸς	ἑσπέρην ἐς τὴν μεσόγαιαν παρὰ
[2, 17]	ἡ δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν	πρὸς	ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο δὲ Κανωβικὸν
[2, 8]	εἶναι τῆς ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς	πρὸς	ἑσπέρην, τὰ δὲ πρὸς τὴν
[2, 121]	μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ	πρὸς	ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους
[2, 99]	ποταμοῦ πρὸς βορέην τε καὶ	πρὸς	ἑσπέρην τὸ γὰρ πρὸς τὴν
[2, 92]	συνοικέει κατά περ Ἕλληνες, ἀτὰρ	πρὸς	εὐτελείην τῶν σιτίων τάδε σφι
[2, 121]	ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν	πρὸς	ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος
[2, 32]	ἔρημον διεξιέναι, τὴν ὁδὸν ποιευμένους	πρὸς	ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ χῶρον
[2, 32]	ῥέειν δὲ ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν	πρὸς	ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ ἐν
[2, 136]	οἱ ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν τὰ	πρὸς	ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ
[2, 77]	ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ τοὺς μὲν	πρὸς	ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς σιτέονται, τοὺς
[2, 92]	καὶ ἐξέλωσι τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι	πρὸς	ἥλιον καὶ ἔπειτα αὔους ἐόντας
[2, 92]	λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι	πρὸς	ἥλιον καὶ ἔπειτα τὸ ἐκ
[2, 138]	τῆς ἀγορῆς φέρουσα ἐς τὸ	πρὸς	ἠῶ, εὖρος δὲ ὡς τεσσέρων
[2, 17]	τριφασίας ὁδούς. καὶ ἣ μὲν	πρὸς	ἠῶ τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον
[2, 32]	τὴν Σύρτιν τε καὶ τὴν	πρὸς	ἠῶ χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ
[2, 154]	εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ χῶροι	πρὸς	θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος,
[2, 139]	περὶ τὰ ἱρὰ κακόν τι	πρὸς	θεῶν ἢ πρὸς ἀνθρώπων λάβοι·
[2, 30]	καὶ Ἀσσυρίων, καὶ ἐν Μαρέῃ	πρὸς	Λιβύης ἄλλη. ἔτι δὲ ἐπ᾽
[2, 8]	ὄρος τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ	πρὸς	Λιβύης τῆς Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο
[2, 99]	παρὰ τὸ ὄρος τὸ ψάμμινον	πρὸς	Λιβύης, τὸν δὲ Μῖνα ἄνωθεν,
[2, 8]	ὄρος παρατέταται, φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου	πρὸς	μεσαμβρίην τε καὶ νότον, αἰεὶ
[2, 158]	διασφάγας, φέρουσα ἀπὸ τοῦ ὄρεος	πρὸς	μεσαμβρίην τε καὶ νότον ἄνεμον
[2, 8]	τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου τὰ	πρὸς	μεσαμβρίην φέροντα. τὸ ὦν δὴ
[2, 99]	ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ Μέμφιος, τὸν	πρὸς	μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ μὲν
[2, 112]	καὶ εὖ ἐσκευασμένον, τοῦ Ἡφαιστείου	πρὸς	νότον ἄνεμον κείμενον. περιοικέουσι δὲ
[2, 153]	Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν Μέμφι τὰ	πρὸς	νότον ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν τε
[2, 148]	μὲν πρὸς βορέω ἓξ δὲ	πρὸς	νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ
[2, 121]	ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν δὲ	πρὸς	νότον χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν
[2, 121]	μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα	πρὸς	ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται.
[2, 35]	καὶ ἔργα λόγου μέζω παρέχεται	πρὸς	πᾶσαν χώρην τούτων εἵνεκα πλέω
[2, 34]	Ἴστρος, ῥέει γὰρ δι᾽ οἰκεομένης,	πρὸς	πολλῶν γινώσκεται, περὶ δὲ τῶν
[2, 159]	τῆς διώρυχος ὁ Νεκῶς ἐτράπετο	πρὸς	στρατηίας, καὶ τριήρεες αἳ μὲν
[2, 136]	λέγοντα ἐστί. μή με κατονοσθῇς	πρὸς	τὰς λιθίνας πυραμίδας· προέχω γὰρ
[2, 54]	οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν	πρὸς	ταῦτα ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ σφέων
[2, 114]	ἀπελώμεθα τὰ ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει	πρὸς	ταῦτα ὁ Πρωτεὺς λέγοντα τάδε·
[2, 110]	ἔργοισι. Δαρεῖον μέν νυν λέγουσι	πρὸς	ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ
[2, 118]	Ἴλιον γενέσθαι ἢ οὔ, ἔφασαν	πρὸς	ταῦτα τάδε, ἱστορίῃσι φάμενοι εἰδέναι
[2, 113]	Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ ταῦτα	πρός	τε τοὺς ἱρέας καὶ τὸν
[2, 137]	ἑκάστῳ δικάζειν ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν	πρὸς	τῇ ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν ἕκαστος
[2, 116]	δὲ λυγρά. καὶ τάδε ἕτερα	πρὸς	Τηλέμαχον Μενέλεως λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽
[2, 99]	καὶ πρὸς ἑσπέρην τὸ γὰρ	πρὸς	τὴν ἠῶ αὐτὸς ὁ Νεῖλος
[2, 158]	ἡ διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης μακρὴ	πρὸς	τὴν ἠῶ, καὶ ἔπειτα τείνει
[2, 8]	ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην, τὰ δὲ	πρὸς	τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ
[2, 181]	τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε ὁ Ἄμασις	πρὸς	τὴν Λαδίκην ταύτην καλεομένην, ὦ
[2, 121]	ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ	πρὸς	τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ
[2, 124]	λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ	πρὸς	τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος, πρὸς
[2, 86]	ἐν οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν	πρὸς	τοῖχον. οὕτω μὲν τοὺς τὰ
[2, 162]	πρησσόμενα. ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν	πρὸς	τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν
[2, 121]	ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα	πρὸς	τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα
[2, 39]	κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον κτῆνος	πρὸς	τὸν βωμὸν ὅκου ἂν θύωσι,
[2, 68]	γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν	πρὸς	τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος
[2, 121]	μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ	πρὸς	τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν
[2, 162]	οὐδένα δὴ χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο	πρὸς	τοὺς ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν σφέας
[2, 76]	μὲν δὴ μελαινέων τῶν μαχομενέων	πρὸς	τοὺς ὄφις ἥδε ἰδέη, τῶν
[2, 124]	πρὸς τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος,	πρὸς	τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ κατὰ
[2, 51]	~ταῦτα μέν νυν καὶ ἄλλα	πρὸς	τούτοισι, τὰ ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες
[2, 45]	ἡσυχίην ἔχειν, ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ	πρὸς	τῷ βωμῷ κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν
[2, 141]	ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς τὸ μέγαρον	πρὸς	τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα κινδυνεύει παρθεῖν.
[2, 172]	ἐπιτηδεότατον· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες	πρὸς	τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν δὲ
[2, 152]	μετὰ δὲ βασιλεύοντα τὸ δεύτερον	πρὸς	τῶν ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει μιν
[2, 66]	διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι.	πρὸς	ὦν ταῦτα σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες
[2, 96]	οὐ δύναται πλέειν, ἢν μὴ	λαμπρὸς	ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ
[2, 131]	ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ	θυγατρὸς	καὶ ἔπειτα ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ·
[2, 1]	παῖς καὶ Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω	θυγατρός,	τῆς προαποθανούσης Κῦρος αὐτός τε
[2, 133]	ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ τῆς	θυγατρὸς	τὸ πάθος δεύτερα τούτῳ τῷ
[2, 73]	τὸν πατέρα· ἐσκειμένου δὲ τοῦ	πατρὸς	γίνεσθαι τὠυτὸ βάρος· ἐμπλάσαντα δὲ
[2, 134]	οὗτος ἀπελίπετο πολλὸν ἐλάσσω τοῦ	πατρός,	εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον
[2, 65]	τῶν Αἰγυπτίων, τῶν παῖς παρὰ	πατρὸς	ἐκδέκεται τὴν τιμήν. οἳ δὲ
[2, 166]	πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς παρὰ	πατρὸς	ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν νυν καὶ
[2, 129]	παῖδα· τῷ τὰ μὲν τοῦ	πατρὸς	ἔργα ἀπαδεῖν, τὸν δὲ τά
[2, 143]	οἱ ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα	πατρὸς	ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα, ἐκ τοῦ
[2, 132]	φασὶ γὰρ αὐτὴν δεηθῆναι τοῦ	πατρὸς	Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν ἐν τῷ ἐν
[2, 121]	παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ	πατρὸς	προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν
[2, 126]	δὲ τά τε ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	ταχθέντα πρήσσεσθαι, ἰδίῃ δὲ καὶ
[2, 136]	νόμον Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ	πατρὸς	τὸν νέκυν οὕτω λαμβάνειν τὸ
[2, 84]	σφι δέδασται· μιῆς νούσου ἕκαστος	ἰητρός	ἐστι καὶ οὐ πλεόνων. πάντα
[2, 91]	Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ τῆς	μητρός.	ἀγῶνα δέ οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ
[2, 64]	συμμῖξαι, καὶ τοὺς προπόλους τῆς	μητρός,	οἷα οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον,
[2, 122]	ἄγεσθαι ἐς τὸ ἱρὸν τῆς	Δήμητρος	ἀπέχον τῆς πόλιος εἴκοσι σταδίους,
[2, 122]	ἐς ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρὸν	Δήμητρος	αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν δὲ
[2, 171]	ἔχει, εὔστομα κείσθω. καὶ τῆς	Δήμητρος	τελετῆς πέρι, τὴν οἱ Ἕλληνες
[2, 156]	ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι θυγατέρα	Δήμητρος.	τὴν δὲ νῆσον διὰ τοῦτο
[2, 33]	Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ ὁ	Ἴστρος	ἐς θάλασσαν ῥέων τὴν τοῦ
[2, 34]	οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ μὲν δὴ	Ἴστρος,	ῥέει γὰρ δι᾽ οἰκεομένης, πρὸς
[2, 33]	ἐκ τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται.	Ἴστρος	τε γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ
[2, 93]	τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας ἐσίῃ	οἶστρος	κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν·
[2, 124]	γὰρ μῆκος εἰσὶ πέντε στάδιοι,	εὖρος	δὲ δέκα ὀργυιαί, ὕψος δέ,
[2, 138]	ἐν τῷ δὴ τὤγαλμα ἔνι·	εὖρος	δὲ καὶ μῆκος τοῦ ἱροῦ
[2, 111]	μῆκος μὲν ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν,	εὖρος	δὲ ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου δὲ
[2, 175]	εἷς τε καὶ εἴκοσι πήχεες,	εὖρος	δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ ὀκτώ.
[2, 11]	ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ·	εὖρος	δέ, τῇ εὐρύτατος ἐστὶ ὁ
[2, 158]	μῆκος ἐστὶ πλόος ἡμέραι τέσσερες,	εὖρος	δὲ ὠρύχθη ὥστε τριήρεας δύο
[2, 138]	φέρουσα ἐς τὸ πρὸς ἠῶ,	εὖρος	δὲ ὡς τεσσέρων πλέθρων· τῇ
[2, 138]	τῇ περιρρέουσα ἣ δὲ τῇ,	εὖρος	ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι
[2, 1]	τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς προαποθανούσης	Κῦρος	αὐτός τε μέγα πένθος ἐποιήσατο
[2, 66]	ἐν ὁτέοισι δ᾽ ἂν οἰκίοισι	αἰέλουρος	ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, οἱ
[2, 65]	καὶ τάδε. ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος	ὅμουρος	τῇ Λιβύῃ οὐ μάλα θηριώδης
[2, 156]	γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων μὲν	Ὦρος,	Δημήτηρ δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις δὲ
[2, 116]	παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει	ζείδωρος	ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ
[2, 121]	ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ	φωρὸς	ἐν τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς
[2, 121]	βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ	φωρὸς	ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν·
[2, 121]	δέ μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ	φωρὸς	τὸν νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος
[2, 109]	καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων ὁ	χῶρος	γέγονε, ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ
[2, 75]	ἦσαν οὗτοι. ἔστι δὲ ὁ	χῶρος	οὗτος, ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι
[2, 112]	Φοίνικες Τύριοι, καλέεται δὲ ὁ	χῶρος	οὗτος ὁ συνάπας Τυρίων στρατόπεδον.
[2, 75]	φασι εἶναι ἱρούς. ~ἔστι δὲ	χῶρος	τῆς Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν πόλιν
[2, 156]	εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων εἰ	νῆσος	ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν δὲ
[2, 138]	πλὴν τῆς ἐσόδου τὸ ἄλλο	νῆσος	ἐστί· ἐκ γὰρ τοῦ Νείλου
[2, 165]	νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης,	νῆσος	ἡ Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ τὸ
[2, 156]	ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν δὲ δευτέρων	νῆσος	ἡ Χέμμις καλευμένη· ἔστι μὲν
[2, 156]	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη ἡ	νῆσος	πλωτή. αὐτὸς μὲν ἔγωγε οὔτε
[2, 168]	ὁ δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει	ἴσος	ἐὼν τῷ Σαμίῳ. ταῦτα μὲν
[2, 155]	μῆκος καὶ τοῖχος ἕκαστος τούτοισι	ἴσος	τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἕκαστον ἐστί,
[2, 138]	ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι δὲ ἔσωθεν	ἄλσος	δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον περὶ νηὸν
[2, 44]	τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ εἰρόμην	ὁκόσος	χρόνος εἴη ἐξ οὗ σφι
[2, 178]	δὲ Ρόδος καὶ Κνίδος καὶ	Ἁλικαρνησσὸς	καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ ἡ
[2, 68]	πολλῷ μέζονα τίκτει, καὶ ὁ	νεοσσὸς	κατὰ λόγον τοῦ ᾠοῦ γίνεται,
[2, 149]	τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι	κολοσσὸς	λίθινος κατήμενος ἐν θρόνῳ. οὕτω
[2, 145]	δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι,	Διόνυσος	δὲ τῶν τρίτων, οἳ ἐκ
[2, 145]	νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης τε καὶ	Διόνυσος	καὶ Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ
[2, 144]	ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ ἐστὶ	Διόνυσος	κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι
[2, 146]	Ἀμφιτρύωνος γενόμενος, καὶ δὴ καὶ	Διόνυσος	ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν
[2, 93]	πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ	ὕδατος	ἐκ τοῦ ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα
[2, 28]	καὶ τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ	ὕδατος	ἐπ᾽ Αἰγύπτου ῥέειν καὶ πρὸς
[2, 68]	τὴν γῆν ἐκβῇ ἐκ τοῦ	ὕδατος	ὁ κροκόδειλος καὶ ἔπειτα χάνῃ
[2, 149]	ὀργυιὰς ἑκατέρη, καὶ τὸ κατ᾽	ὕδατος	οἰκοδόμηται ἕτερον τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽
[2, 13]	οὐ γὰρ δή σφι ἐστὶ	ὕδατος	οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι μὴ
[2, 17]	ἐξιεῖ, οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ	ὕδατος	παρεχόμενος ταύτην οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν·
[2, 25]	τέως δὲ οἳ μὲν ὀμβρίου	ὕδατος	συμμισγομένου πολλοῦ αὐτοῖσι, ἅτε ὑομένης
[2, 28]	παλιρροίην, οἷα δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ	ὕδατος	τοῖσι ὄρεσι, μὴ δύνασθαι κατιεμένην
[2, 20]	γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν περὶ τοῦ	ὕδατος	τούτου τριφασίας ὁδούς· τῶν τὰς
[2, 149]	κῃ ἑστᾶσι δύο πυραμίδες, τοῦ	ὕδατος	ὑπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς ἑκατέρη, καὶ
[2, 150]	χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ	ὀρύγματος,	ὅκως γένοιτο νύξ, ἐς τὸν
[2, 150]	ὑπὲρ Μέμφιος. ἐπείτε δὲ τοῦ	ὀρύγματος	τούτου οὐκ ὥρων τὸν χοῦν
[2, 137]	τὸν δὲ κατὰ μέγαθος τοῦ	ἀδικήματος	ἑκάστῳ δικάζειν ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν
[2, 115]	ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον τοῦ	ἀδικήματος.	τέλος δὲ δή σφι λόγον
[2, 132]	ζωή. ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ	οἰκήματος	ἀνὰ πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται
[2, 121]	θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽	οἰκήματος,	ἐντειλάμενον πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι,
[2, 121]	σημάντρων ἐόντων σόων καὶ τοῦ	οἰκήματος	κεκληιμένου. ὡς δὲ αὐτῷ καὶ
[2, 126]	θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽	οἰκήματος	προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον ὁκόσον δή
[2, 113]	τε τοὺς ἱρέας καὶ τὸν	στόματος	τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα ἦν
[2, 14]	ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι ὁ ποταμὸς	αὐτόματος	ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς ἀρούρας, ἄρσας
[2, 180]	ὁ γὰρ πρότερον ἐὼν αὐτόθι	αὐτόματος	κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς δὴ ἐπέβαλλε
[2, 31]	ἐστὶ ἡ χώρη αὕτη ὑπὸ	καύματος.	~ἀλλὰ τάδε μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν
[2, 22]	δὲ οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ	καύματος	μέλανες ἐόντες. ἰκτῖνοι δὲ καὶ
[2, 111]	πήχεας, ὡς ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας,	πνεύματος	ἐμπεσόντος κυματίης ὁ ποταμὸς ἐγένετο·
[2, 34]	ἧς ῥέει. περὶ δὲ τοῦ	ῥεύματος	αὐτοῦ, ἐπ᾽ ὅσον μακρότατον ἱστορεῦντα
[2, 31]	Νεῖλος πάρεξ τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ	ῥεύματος·	τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ μῆνες εὑρίσκονται
[2, 180]	Δελφοὺς δὴ ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ	μισθώματος	παρασχεῖν. πλανώμενοι δὲ οἱ Δελφοὶ
[2, 68]	καὶ χαυλιόδοντας κατὰ λόγον τοῦ	σώματος.	γλῶσσαν δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ
[2, 123]	ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος ἐστί, τοῦ	σώματος	δὲ καταφθίνοντος ἐς ἄλλο ζῷον
[2, 48]	αἰδοῖον καὶ κινέει μοῦνον τοῦ	σώματος,	ἔστι λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς
[2, 48]	τεῳ ἔλασσον ἐὸν τοῦ ἄλλου	σώματος·	προηγέεται δὲ αὐλός, αἳ δὲ
[2, 38]	οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ θύσαντι	θάνατος	ἡ ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν
[2, 65]	τούτων ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν ἑκών,	θάνατος	ἡ ζημίη, ἢν δὲ ἀέκων,
[2, 123]	οἱ εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου ψυχὴ	ἀθάνατος	ἐστί, τοῦ σώματος δὲ καταφθίνοντος
[2, 73]	σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν ὅσον τε	δυνατός	ἐστι φέρειν, μετὰ δὲ πειρᾶσθαι
[2, 80]	ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοῦ	γούνατος	τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας
[2, 82]	ἄλλοισι ἅπασι ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ	τέρατος	φυλάσσουσι γραφόμενοι τὠποβαῖνον, καὶ ἤν
[2, 103]	καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι ὁ Αἰγύπτιος	στρατός·	ἐν μὲν γὰρ τῇ τούτων
[2, 145]	παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν μὲν	ἀρχαιότατος	καὶ τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων
[2, 73]	ἐς τὰ μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν	ὁμοιότατος	καὶ τὸ μέγαθος. τοῦτον δὲ
[2, 161]	Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο	εὐδαιμονέστατος	τῶν πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα
[2, 11]	εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος δέ, τῇ	εὐρύτατος	ἐστὶ ὁ κόλπος, ἥμισυ ἡμέρης
[2, 87]	κλυστῆρας πλήσωνται τοῦ ἀπὸ κέδρου	ἀλείφατος	γινομένου, ἐν ὦν ἔπλησαν τοῦ
[2, 151]	ὡς οὐκ εἶχε φιάλην ὁ	ἔσχατος	ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν
[2, 99]	μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ πᾶν	ἔτος·	εἰ γὰρ ἐθελήσει ῥήξας ὑπερβῆναι
[2, 4]	δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν	ἔτος	πέντε ἡμέρας πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ,
[2, 98]	ἐοῦσα λογίμη πόλις ἐς ὑποδήματα	ἐξαίρετος	δίδοται τοῦ αἰεὶ βασιλεύοντος Αἰγύπτου
[2, 42]	ἅπαντες σέβονται. ὅσοι δὲ τοῦ	Μένδητος	ἔκτηνται ἱρὸν ἢ νομοῦ τοῦ
[2, 149]	αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ	χειροποίητος	ἐστὶ καὶ ὀρυκτή, αὐτὴ δηλοῖ·
[2, 34]	Νείλου πηγέων οὐδεὶς ἔχει λέγειν·	ἀοίκητός	τε γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ
[2, 100]	ἐς οἴκημα σποδοῦ πλέον, ὅκως	ἀτιμώρητος	γένηται. ~τῶν δὲ ἄλλων βασιλέων
[2, 10]	ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι εἶναι	ἐπίκτητος	Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ ὀρέων τῶν
[2, 5]	τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι	ἐπίκτητός	τε γῆ καὶ δῶρον τοῦ
[2, 37]	μάλιστα, τά τε αἰδοῖα περιτάμνονται	καθαρειότητος	εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι ἢ
[2, 126]	~ἐς τοῦτο δὲ ἐλθεῖν Χέοπα	κακότητος	ὥστε χρημάτων δεόμενον τὴν θυγατέρα
[2, 181]	Ἑλληνίδος γυναικὸς εἴτε καὶ ἄλλως	φιλότητος	Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει δὲ ὦν
[2, 101]	ἔργων ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν εἶναι	λαμπρότητος,	πλὴν ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν
[2, 135]	τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα	ἐπαφρόδιτος	γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς
[2, 40]	βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν καὶ	μέλιτος	καὶ ἀσταφίδος καὶ σύκων καὶ
[2, 2]	ἐπαγινέειν σφι αἶγας, πλήσαντα δὲ	γάλακτος	τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ ἐποίεέ
[2, 173]	ἤτοι μανεὶς ἢ ὅ γε	ἀπόπληκτος	γενόμενος· τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος
[2, 150]	λίμνης ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν οὐ	νυκτὸς	ἀλλὰ μετ᾽ ἡμέρην ποιεύμενον· ὀρύσσοντας
[2, 37]	ἑκάστης ψυχρῷ καὶ δὶς ἑκάστης	νυκτός,	ἄλλας τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας
[2, 133]	καὶ εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης οὔτε	νυκτὸς	ἀνιέντα, ἔς τε τὰ ἕλεα
[2, 121]	ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια	νυκτὸς	καὶ τὸν λίθον ἐπὶ τῷ
[2, 141]	ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας	νυκτὸς	μῦς ἀρουραίους κατὰ μὲν φαγεῖν
[2, 171]	τὰ δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ	νυκτὸς	ποιεῦσι, τὰ καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι.
[2, 121]	δέ, ὡς πρόσω ἦν τῆς	νυκτός,	τό τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ
[2, 96]	ῥιπὶ καλάμων, καὶ λίθος τετρημένος	διτάλαντος	μάλιστά κῃ σταθμόν· τούτων τὴν
[2, 160]	Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας οὕτω τιθέντας	παντὸς	τοῦ δικαίου ἡμαρτηκέναι. οὐδεμίαν γὰρ
[2, 170]	τῆς Ἀθηναίης, ὄπισθε τοῦ νηοῦ,	παντὸς	τοῦ τῆς Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου.
[2, 25]	ἥλιος τάδε ποιέει· ἅτε διὰ	παντὸς	τοῦ χρόνου αἰθρίου τε ἐόντος
[2, 1]	Μοῦσαι Ἱστοριῶν δεύτερη ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη.	~Τελευτήσαντος	δὲ Κύρου παρέλαβε τὴν βασιληίην
[2, 127]	τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα ἔτεα,	τελευτήσαντος	δὲ τούτου ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην
[2, 111]	ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ	τελευτήσαντος	ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληίην τὸν
[2, 161]	στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα	τελευτήσαντος	ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος· ὃς
[2, 135]	Αἴγυπτον ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου	κομίσαντος,	ἀπικομένη δὲ κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη
[2, 91]	ἀγῶνα δέ οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ	κελεύσαντος	ἐπιτελέειν. ~ταῦτα μὲν πάντα οἱ
[2, 2]	τῷ δεσπότῃ ἤγαγε τὰ παιδία	κελεύσαντος	ἐς ὄψιν τὴν ἐκείνου. ἀκούσας
[2, 161]	~ψάμμιος δὲ ἓξ ἔτεα μοῦνον	βασιλεύσαντος	Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίην
[2, 79]	δέ μιν Αἰγύπτιοι τοῦ πρώτου	βασιλεύσαντος	Αἰγύπτου παῖδα μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα
[2, 11]	μιν κωλύει ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι	ἐντός	γε δισμυρίων ἐτέων; ἐγὼ μὲν
[2, 11]	γὰρ ἔλπομαί γε καὶ μυρίων	ἐντὸς	χωσθῆναι ἄν· κοῦ γε δὴ
[2, 32]	θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι	Σολόεντος	ἄκρης, ἣ τελευτᾷ τῆς Λιβύης,
[2, 162]	τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ ποιέειν,	λέγοντος	αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων ὄπισθε
[2, 115]	ἐν τῷ λόγῳ καὶ οὐ	λέγοντος	τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ γενόμενοι
[2, 120]	Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε γέροντος Πριάμου	ἐόντος	ἐπ᾽ ἐκείνῳ τὰ πρήγματα εἶναι,
[2, 176]	αὐτῷ βάθρῳ ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ	ἐόντος	λίθου δύο κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν
[2, 10]	ἑνὶ τῶν στομάτων τοῦ Νείλου,	ἐόντος	πενταστόμου, οὐδεὶς αὐτῶν πλήθεος πέρι
[2, 155]	λόγον περὶ αὐτοῦ ὡς ἀξίου	ἐόντος	ποιήσομαι. τὸ γὰρ χρηστήριον τοῦτο
[2, 149]	πεποίηται. ~τοῦ δὲ λαβυρίνθου τούτου	ἐόντος	τοιούτου θῶμα ἔτι μέζον παρέχεται
[2, 25]	παντὸς τοῦ χρόνου αἰθρίου τε	ἐόντος	τοῦ ἠέρος τοῦ κατὰ ταῦτα
[2, 93]	τὸν ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι	διηθέοντος	τοῦ ὕδατος ἐκ τοῦ ποταμοῦ·
[2, 121]	χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ	περιεόντος	παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν
[2, 32]	καί σφεας προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ	ἐπεόντος	ἐπὶ τῶν δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι
[2, 11]	Ἀράβιον κόλπον, τί μιν κωλύει	ῥέοντος	τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός γε δισμυρίων
[2, 120]	ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου	παρασκευάζοντος,	ὅκως πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο
[2, 158]	ἀπὸ τοῦ Κασίου ὄρεος τοῦ	οὐρίζοντος	Αἴγυπτόν τε καὶ Συρίην, ἀπὸ
[2, 13]	ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν, μὴ	κατακλύζοντος	αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν
[2, 152]	ἐπικούρους. χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ	διελθόντος	ἀναγκαίη κατέλαβε Ἴωνάς τε καὶ
[2, 93]	ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν δὲ	περιελθόντος	τοῦ χρόνου πάλιν ἐπέλθῃ τὸ
[2, 52]	εἶχον. ἔπειτα δὲ χρόνου πολλοῦ	διεξελθόντος	ἐπύθοντο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα
[2, 111]	διὰ τοιόνδε πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ	κατελθόντος	μέγιστα δὴ τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα
[2, 121]	χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ	περιιόντος	τὸν οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ
[2, 126]	διανοηθῆναι μνημήιον καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ	ἐσιόντος	πρὸς αὐτὴν ἑκάστου δέεσθαι ὅκως
[2, 120]	ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι	ἑκόντος	γε ἢ ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. οὐ
[2, 120]	Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος γε ἢ	ἀέκοντος	Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ δὴ οὕτω
[2, 121]	θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης	ἁλόντος	ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ
[2, 28]	ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην, οἷα δὲ	ἐμβάλλοντος	τοῦ ὕδατος τοῖσι ὄρεσι, μὴ
[2, 136]	καὶ ἁπάσης κρατέειν τῆς τοῦ	λαμβάνοντος	θήκης, τῷ δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο
[2, 120]	μᾶλλον ἐὼν ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου	ἀποθανόντος	παραλάμψεσθαι, τὸν οὐ προσῆκε ἀδικέοντι
[2, 143]	ἕκαστον ἐόντα, ἐκ τοῦ ἄγχιστα	ἀποθανόντος	τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ πασέων,
[2, 123]	ἀθάνατος ἐστί, τοῦ σώματος δὲ	καταφθίνοντος	ἐς ἄλλο ζῷον αἰεὶ γινόμενον
[2, 44]	ἀπέφθου, ἣ δὲ σμαράγδου λίθου	λάμποντος	τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς λόγους
[2, 120]	βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε	γέροντος	Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽ ἐκείνῳ τὰ
[2, 111]	ὡς ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας, πνεύματος	ἐμπεσόντος	κυματίης ὁ ποταμὸς ἐγένετο· τὸν
[2, 96]	μὲν δὴ θύρη τοῦ ῥόου	ἐμπίπτοντος	χωρέει ταχέως καὶ ἕλκει τὴν
[2, 98]	ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται τοῦ αἰεὶ	βασιλεύοντος	Αἰγύπτου τῇ γυναικί τοῦτο δὲ
[2, 137]	οὔνομα Ἄνυσιν εἶναι. ἐπὶ τούτου	βασιλεύοντος	ἐλάσαι ἐπ᾽ Αἴγυπτον χειρὶ πολλῇ
[2, 136]	καὶ μακρῷ μάλιστα. ἐπὶ τούτου	βασιλεύοντος	ἔλεγον, ἀμιξίης ἐούσης πολλῆς χρημάτων,
[2, 44]	καὶ ἄλλο ἱρὸν Ἡρακλέος ἐπωνυμίην	ἔχοντος	Θασίου εἶναι· ἀπικόμην δὲ καὶ
[2, 154]	ἀλλήλων, τοῦ Νείλου τὸ μέσον	ἔχοντος,	τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους
[2, 121]	πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων καὶ	ἐσδύντος	τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς
[2, 148]	τὰ μάλιστα. τῆς δὲ γωνίης	τελευτῶντος	τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος,
[2, 25]	τῆς χώρης πνέοντες, ὅ τε	νότος	καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων πολλὸν
[2, 26]	τῆς μεσαμβρίης, τῇ δὲ ὁ	νότος	νῦν ἕστηκε, ταύτῃ δὲ ὁ
[2, 175]	στέγης ἀναστενάξαι, οἷά τε χρόνου	ἐγγεγονότος	πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ,
[2, 164]	εἰσί· κατὰ γὰρ δὴ νομοὺς	Αἴγυπτος	ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε
[2, 15]	δ᾽ ὦν πάλαι αἱ Θῆβαι	Αἴγυπτος	ἐκαλέετο, τῆς τὸ περίμετρον στάδιοι
[2, 7]	ἐς τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα	Αἴγυπτος,	ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη τε καὶ
[2, 108]	ἀπὸ γὰρ τούτου τοῦ χρόνου	Αἴγυπτος	ἐοῦσα πεδιὰς πᾶσα ἄνιππος καὶ
[2, 8]	καὶ δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ	Αἴγυπτος,	ἐοῦσα τῶν ὀρέων τῶν εἰρημένων
[2, 5]	ὅστις γε σύνεσιν ἔχει, ὅτι	Αἴγυπτος,	ἐς τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ
[2, 8]	τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις εὐρέα	Αἴγυπτος	ἐστί. ~πέφυκε μέν νυν ἡ
[2, 98]	ἐξ ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι ἐστὶ	Αἴγυπτος)	ἡ δὲ ἑτέρη πόλις δοκέει
[2, 108]	μὲν δὴ εἵνεκα κατετμήθη ἡ	Αἴγυπτος.	~κατανεῖμαι δὲ τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι
[2, 177]	~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ βασιλέος λέγεται	Αἴγυπτος	μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ
[2, 65]	δὴ καὶ τάδε. ἐοῦσα ἡ	Αἴγυπτος	ὅμουρος τῇ Λιβύῃ οὐ μάλα
[2, 18]	τῇ γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη ἐστὶ	Αἴγυπτος	ὅσην τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ
[2, 8]	πόλιος ἄνω ἰόντι στεινή ἐστι	Αἴγυπτος.	τῇ μὲν γὰρ τῆς Ἀραβίης
[2, 34]	δὲ ἐς Αἴγυπτον. ἡ δὲ	Αἴγυπτος	τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά κῃ
[2, 143]	ὅσους περ εἶπον· ἀρχιερεὺς γὰρ	ἕκαστος	αὐτόθι ἱστᾷ ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ
[2, 92]	τὰ ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῇ	ἕκαστος	αὐτῶν συνοικέει κατά περ Ἕλληνες,
[2, 48]	χοῖρον πρὸ τῶν θυρέων σφάξας	ἕκαστος	διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον αὐτῷ
[2, 36]	περιτάμνονται. εἵματα τῶν μὲν ἀνδρῶν	ἕκαστος	ἔχει δύο, τῶν δὲ γυναικῶν
[2, 82]	θεῶν ὅτευ ἐστί, καὶ τῇ	ἕκαστος	ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ
[2, 137]	πρὸς τῇ ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν	ἕκαστος	ἦν τῶν ἀδικεόντων. καὶ οὕτω
[2, 84]	τάδε σφι δέδασται· μιῆς νούσου	ἕκαστος	ἰητρός ἐστι καὶ οὐ πλεόνων.
[2, 14]	δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε σπείρας	ἕκαστος	τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς
[2, 155]	καὶ ἐς μῆκος καὶ τοῖχος	ἕκαστος	τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων τούτων
[2, 53]	ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο	ἕκαστος	τῶν θεῶν, εἴτε αἰεὶ ἦσαν
[2, 119]	σφέα ἐποίησε. μετὰ δὲ ὡς	ἐπάιστος	ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς τε
[2, 71]	μέγαθος ὅσον τε βοῦς ὁ	μέγιστος·	τὸ δέρμα δ᾽ αὐτοῦ οὕτω
[2, 116]	παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν Σιδονίων, τὰς	αὐτὸς	Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς
[2, 141]	ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων στρατόν·	αὐτὸς	γάρ οἱ πέμψειν τιμωρούς. τούτοισι
[2, 111]	οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ ἔσχε	αὐτὸς	γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν τὴν
[2, 133]	φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον ἐπὶ πολλόν,	αὐτὸς	δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν μέλλοι ταχέως
[2, 104]	Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι τοὺς Κόλχους.	αὐτὸς	δὲ εἴκασα τῇδε, καὶ ὅτι
[2, 70]	μετιεῖ ἐς μέσον τὸν ποταμόν,	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ τοῦ χείλεος τοῦ
[2, 161]	ἵνα δὴ σφέων φθορὴ γένηται,	αὐτὸς	δὲ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον
[2, 115]	ξείνῳ φυλάξω, ἐς ὃ ἂν	αὐτὸς	ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν
[2, 25]	ποταμῶν τοῦτον τὸν χρόνον, οἰκότως	αὐτὸς	ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος ἢ
[2, 104]	Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ πρότερον	αὐτὸς	ἢ ἀκούσας ἄλλων λέγω. ὡς
[2, 162]	μέμψεσθαι Ἀπρίην· παρέσεσθαι γὰρ καὶ	αὐτὸς	καὶ ἄλλους ἄξειν. τὸν δὲ
[2, 156]	εἶναι αὕτη ἡ νῆσος πλωτή.	αὐτὸς	μὲν ἔγωγε οὔτε πλέουσαν οὔτε
[2, 103]	τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε	αὐτὸς	ὁ βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς
[2, 99]	τὸ γὰρ πρὸς τὴν ἠῶ	αὐτὸς	ὁ Νεῖλος ἀπέργει) τοῦτο δὲ
[2, 2]	τὴν ἐκείνου. ἀκούσας δὲ καὶ	αὐτὸς	ὁ Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων
[2, 26]	αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος δὲ ὁ	αὐτὸς	οὗτος κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν
[2, 12]	τοῖσι λέγουσι αὐτὰ πείθομαι καὶ	αὐτὸς	οὕτω κάρτα δοκέω εἶναι, ἰδών
[2, 121]	αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως μὴ	αὐτὸς	ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη
[2, 120]	ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ	αὐτὸς	Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν
[2, 120]	τῷ περὶ Ἑλένης λεχθέντι καὶ	αὐτὸς	προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν
[2, 148]	συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν ὁ	αὐτός	σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι
[2, 1]	Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς προαποθανούσης Κῦρος	αὐτός	τε μέγα πένθος ἐποιήσατο καὶ
[2, 172]	καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν τῷ	αὐτός	τε ὁ Ἄμασις καὶ οἱ
[2, 155]	τῷ δὴ τὸ χρηστήριον ἔνι,	αὐτός	τε τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ
[2, 172]	ἤδη ὦν ἔφη λέγων ὁμοίως	αὐτὸς	τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι· εἰ γὰρ
[2, 106]	ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ	αὐτὸς	ὥρων ἐούσας καὶ τὰ γράμματα
[2, 135]	ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς ἑτέρης	περιλεσχήνευτος.	Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν
[2, 108]	ἐοῦσα πεδιὰς πᾶσα ἄνιππος καὶ	ἀναμάξευτος	γέγονε· αἴτιαι δὲ τούτων αἱ
[2, 97]	ὁ πλόος· ἔστι δὲ οὐδ᾽	οὗτος,	ἀλλὰ παρὰ τὸ ὀξὺ τοῦ
[2, 134]	νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ	οὗτος	ἀπελίπετο πολλὸν ἐλάσσω τοῦ πατρός,
[2, 28]	τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίης.	οὗτος	δ᾽ ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε φάμενος
[2, 113]	ἔξεστι τούτου ἅψασθαι. ὁ νόμος	οὗτος	διατελέει ἐὼν ὅμοιος μέχρι ἐμεῦ
[2, 75]	οὗτοι. ἔστι δὲ ὁ χῶρος	οὗτος,	ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται,
[2, 139]	πεντήκοντα. ὡς ὦν ὁ χρόνος	οὗτος	ἐξήιε καὶ αὐτὸν ἡ ὄψις
[2, 134]	Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ. καὶ γὰρ	οὗτος	Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς διέδεξε τῇδε
[2, 26]	εἶναι. ~αἴτιος δὲ ὁ αὐτὸς	οὗτος	κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν καὶ
[2, 29]	δὲ ἐπεάν σφεας ὁ θεὸς	οὗτος	κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων, καὶ τῇ
[2, 110]	οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν δὴ	οὗτος	μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα
[2, 141]	γυμνῶν πεσεῖν πολλούς. καὶ νῦν	οὗτος	ὁ βασιλεὺς ἕστηκε ἐν τῷ
[2, 24]	ἂν ἀγχοτάτω τε ᾖ χώρης	οὗτος	ὁ θεὸς καὶ κατὰ ἥντινα,
[2, 166]	Φαρβαϊθίτης, Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης·	οὗτος	ὁ νομὸς ἐν νήσῳ οἰκέει
[2, 112]	Τύριοι, καλέεται δὲ ὁ χῶρος	οὗτος	ὁ συνάπας Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι
[2, 149]	λίμνη, παρ᾽ ἣν ὁ λαβύρινθος	οὗτος	οἰκοδόμηται· τῆς τὸ περίμετρον τῆς
[2, 160]	εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς	οὗτος	συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι
[2, 99]	νῦν ὑπὸ Περσέων ὁ ἀγκὼν	οὗτος	τοῦ Νείλου ὡς ἀπεργμένος ῥέῃ
[2, 51]	Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν,	οὗτος	ὡνὴρ οἶδε τὸ λέγω· τὴν
[2, 78]	καὶ τέρπευ· ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν	τοιοῦτος.	ταῦτα μὲν παρὰ τὰ συμπόσια
[2, 176]	μεγάλου. ἔστι δὲ λίθινος ἕτερος	τοσοῦτος	καὶ ἐν Σάι, κείμενος κατὰ
[2, 79]	ἔθνεα οὔνομα ἔχει, συμφέρεται δὲ	ὡυτὸς	εἶναι τὸν οἱ Ἕλληνες Λίνον
[2, 38]	τῶν τις ἱρέων καὶ ὀρθοῦ	ἑστεῶτος	τοῦ κτήνεος καὶ ὑπτίου, καὶ
[2, 157]	ὃ ἐξεῖλε. αὕτη δὲ ἡ	Ἄζωτος	ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον
[2, 182]	ὁ Ἄμασις, εἷλε δὲ Κύπρον	πρῶτος	ἀνθρώπων καὶ κατεστρέψατο ἐς φόρου
[2, 158]	Αἰγύπτου, ὃς τῇ διώρυχι ἐπεχείρησε	πρῶτος	τῇ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν
[2, 70]	εἶναι, ταύτην γράφω. ἐπεὰν νῶτον	ὑὸς	δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς
[2, 68]	ἔτι. ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν	ὑός,	ὀδόντας δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας
[2, 121]	πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ	νέκυος	τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους
[2, 29]	τὸ πλοῖον οἴχεται φερόμενον ὑπὸ	ἰσχύος	τοῦ ῥόου. τὸ δὲ χωρίον
[2, 153]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ	Ἔπαφος.	~τοῖσι δὲ Ἴωσι καὶ τοῖσι
[2, 181]	τοῦτο γάρ οἱ κακοῦ εἶναι	μῆχος,	ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην.
[2, 118]	δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς τὸ	τεῖχος,	ἀπαιτέειν Ἑλένην τε καὶ τὰ
[2, 118]	ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ τὸ	τεῖχος	ὡς οὐκ ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη,
[2, 148]	δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι, συνεχέες·	τοῖχος	δὲ ἔξωθεν ὁ αὐτός σφεας
[2, 155]	ὕψος καὶ ἐς μῆκος καὶ	τοῖχος	ἕκαστος τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων
[2, 2]	γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ	Ψαμμήτιχος	βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες γενοίατο
[2, 157]	πλωτήν. ταῦτα μὲν οὕτω λέγουσι.	~Ψαμμήτιχος	δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα καὶ
[2, 30]	Ψαμμητίχου ἀποστάντες ἤισαν ἐς Αἰθιοπίην.	Ψαμμήτιχος	δὲ πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς δὲ
[2, 2]	ἑωυτῶν, τῶν δὲ ἄλλων ἑωυτούς.	Ψαμμήτιχος	δὲ ὡς οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος
[2, 154]	Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ ὁ	Ψαμμήτιχος	δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους ἀλλήλων,
[2, 2]	ὡς γυναικῶν τὰς γλώσσας ὁ	Ψαμμήτιχος	ἐκταμὼν τὴν δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο
[2, 153]	~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου πάσης ὁ	Ψαμμήτιχος	ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν
[2, 2]	ἀκούσας δὲ καὶ αὐτὸς ὁ	Ψαμμήτιχος	ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων βεκός τι
[2, 2]	δὲ ἐποίεέ τε καὶ ἐνετέλλετο	Ψαμμήτιχος	θέλων ἀκοῦσαι τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων
[2, 151]	βασιλέες καὶ ἐτύγχανον τότε ἔχοντες.	Ψαμμήτιχος	μέν νυν οὐδενὶ δολερῷ νόῳ
[2, 154]	οἰκημάτων τὸ μέχρι ἐμεῦ ἦσαν.	Ψαμμήτιχος	μέν νυν οὕτω ἔσχε Αἴγυπτον.
[2, 151]	φιάλην ὁ ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν	Ψαμμήτιχος,	περιελόμενος τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην
[2, 33]	ποταμὸν τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ	Ἐτέαρχος	συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ
[2, 130]	πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα δὲ ἑκάστην	πάννυχος	λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ δὲ τῆς
[2, 159]	σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ τῆς	διώρυχος	ὁ Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς στρατηίας,
[2, 2]	τὰ μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσας	ἥσυχος	ἦν ὁ ποιμήν· ὡς δὲ
[2, 14]	λόγον τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐς	ὕψος	αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι ἢ οἱ
[2, 175]	εἴκοσι πήχεες, εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα,	ὕψος	δὲ ὀκτώ. ταῦτα μὲν τὰ
[2, 124]	στάδιοι, εὖρος δὲ δέκα ὀργυιαί,	ὕψος	δέ, τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ
[2, 155]	καὶ τὰ προπύλαια ἔχει ἐς	ὕψος	δέκα ὀργυιέων. τὸ δέ μοι
[2, 124]	ὀκτὼ. πλέθρα ἐούσης τετραγώνου καὶ	ὕψος	ἴσον, λίθου δὲ ξεστοῦ τε
[2, 155]	ἑνὸς λίθου πεποιημένος ἔς τε	ὕψος	καὶ ἐς μῆκος καὶ τοῖχος
[2, 13]	αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐς	ὕψος	καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς
[2, 138]	δένδρεσι κατάσκιος. τὰ δὲ προπύλαια	ὕψος	μὲν δέκα ὀργυιέων ἐστί, τύποισι
[2, 175]	πηχέων καὶ πυγόνος τὸ δὲ	ὕψος	πέντε πηχέων ἐστί. αὕτη τοῦ
[2, 47]	τῶν κρεῶν. διότι δὲ τοὺς	ὗς	ἐν μὲν τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι
[2, 14]	ἑωυτοῦ ἄρουραν ἐσβάλλει ἐς αὐτὴν	ὗς,	ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ
[2, 47]	χρόνου, τῇ αὐτῇ πανσελήνῳ, τοὺς)	ὗς	θύσαντες πατέονται τῶν κρεῶν. διότι
[2, 47]	ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου σταιτίνας πλάσαντες	ὗς	καὶ ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι. ~τῷ
[2, 47]	μέν νυν ἄλλοισι θεοῖσι θύειν	ὗς	οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ δὲ
[2, 121]	ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽	ἐγγὺς	ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν
[2, 91]	πόλις μεγάλη νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ	ἐγγὺς	Νέης πόλιος· ἐν ταύτῃ τῇ
[2, 95]	ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον καὶ ἔπειτα	ἐνδὺς	ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει. οἱ δὲ
[2, 146]	γενόμενον ἐς τὸν μηρὸν ἐνερράψατο	Ζεὺς	καὶ ἤνεικε ἐς Νύσαν τὴν
[2, 136]	γὰρ αὐτέων τοσοῦτον ὅσον ὁ	Ζεὺς	τῶν ἄλλων θεῶν. κοντῷ γὰρ
[2, 154]	τούτους μὲν δὴ χρόνῳ ὕστερον	βασιλεὺς	Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν κατοίκισε ἐς
[2, 141]	πολλούς. καὶ νῦν οὗτος ὁ	βασιλεὺς	ἕστηκε ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ
[2, 118]	ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς ὁ Αἰγύπτιος	βασιλεὺς	ἔχει. οἱ δὲ Ἕλληνες καταγελᾶσθαι
[2, 172]	ἐν τῷ παρεόντι εἶναι αὐτῶν	βασιλεύς·	καὶ τιμᾶν τε καὶ προμηθέεσθαι
[2, 110]	παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ Ἕλληνες.	~βασιλεὺς	μὲν δὴ οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος
[2, 108]	τοῦδε εἵνεκα τὴν χώρην ὁ	βασιλεύς·	ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ
[2, 160]	τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα ὁ	βασιλεὺς	οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους
[2, 106]	κατὰ τὰς χώρας ὁ Αἰγύπτου	βασιλεὺς	Σέσωστρις, αἱ μὲν πλεῦνες οὐκέτι
[2, 103]	ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς ὁ	βασιλεὺς	Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς
[2, 125]	ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι τὰ ὁ	ἑρμηνεύς	μοι ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα ἔφη,
[2, 143]	ξυλίνους τοσούτους ὅσους περ εἶπον·	ἀρχιερεὺς	γὰρ ἕκαστος αὐτόθι ἱστᾷ ἐπὶ
[2, 151]	τῆς ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν, ὁ	ἀρχιερεὺς	ἐξήνεικέ σφι φιάλας χρυσέας, τῇσί
[2, 37]	ἀλλὰ πολλοί, τῶν εἷς ἐστι	ἀρχιερεύς·	ἐπεὰν δέ τις ἀποθάνῃ, τούτου
[2, 110]	πηχέων ἕκαστον· τῶν δὴ ὁ	ἱρεὺς	τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα πολλῷ
[2, 91]	τι σφι μούνοισι ἔωθε ὁ	Περσεὺς	ἐπιφαίνεσθαι καὶ ὅ τι κεχωρίδαται
[2, 115]	ὁκόθεν πλέοι. μετὰ δὲ ὁ	Πρωτεὺς	εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν τὴν Ἑλένην
[2, 114]	ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα ὁ	Πρωτεὺς	λέγοντα τάδε· ἄνδρα τοῦτον, ὅστις
[2, 115]	σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνει ὁ	Πρωτεύς,	λέγων ὅτι ἐγὼ εἰ μὴ
[2, 118]	δικαίως αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν τῶν	Πρωτεὺς	ὁ Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει. οἱ
[2, 115]	πάντων, εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον ὁ	Πρωτεὺς	τίς εἴη καὶ ὁκόθεν πλέοι.
[2, 95]	ἔκτηται, τῷ τῆς μὲν ἡμέρης	ἰχθῦς	ἀγρεύει, τὴν δὲ νύκτα τάδε
[2, 65]	ἣ δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα	ἰχθῦς	παρέχει βορὴν τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ
[2, 121]	αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς ὁ	νέκυς	ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ
[2, 7]	ὑπτίη τε καὶ ἔνυδρος καὶ	ἰλύς.	ἔστι δὲ ὁδὸς ἐς Ἡλίου
[2, 141]	τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς	μῦς	ἀρουραίους κατὰ μὲν φαγεῖν τοὺς
[2, 78]	ὅσον τε πηχυαῖον ἢ δίπηχυν,	δεικνὺς	δὲ ἑκάστῳ τῶν συμποτέων λέγει
[2, 130]	ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη ὦν ἡ	βοῦς	γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι
[2, 132]	μέγαθος δὲ ὅση περ μεγάλη	βοῦς	ζωή. ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ
[2, 71]	καὶ φωνήν, μέγαθος ὅσον τε	βοῦς	ὁ μέγιστος· τὸ δέρμα δ᾽
[2, 132]	ἔπεστι χρύσεος. ἔστι δὲ ἡ	βοῦς	οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν γούνασι
[2, 132]	καὶ ἐς ἐμέ. ~ἡ δὲ	βοῦς	τὰ μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ
[2, 41]	τὴν Ἰοῦν γράφουσι, καὶ τὰς	βοῦς	τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως
[2, 41]	ἱρῶν. ~τοὺς μέν νυν καθαροὺς	βοῦς	τοὺς ἔρσενας καὶ τοὺς μόσχους
[2, 38]	ὁ παῖς ἀντικατίσταται. ~τοὺς δὲ	βοῦς	τοὺς ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου εἶναι
[2, 41]	γεύσεται. θάπτουσι δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας	βοῦς	τρόπον τόνδε· τὰς μὲν θηλέας
[2, 46]	δὲ δὴ αἶγας καὶ τοὺς	τράγους	τῶνδε εἵνεκα οὐ θύουσι Αἰγυπτίων
[2, 93]	τῶν γὰρ ᾠῶν ἀπορραίνουσι κατ᾽	ὀλίγους	τῶν κέγχρων, οἱ δὲ ἔρσενες
[2, 44]	λάμποντος τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς	λόγους	δὲ ἐλθὼν τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ
[2, 121]	νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν,	λόγους	δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα
[2, 99]	δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι	λόγους	ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουον· προσέσται
[2, 32]	Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι ἐς	λόγους	Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί
[2, 28]	Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς	λόγους	οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ μὴ
[2, 121]	ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς δὲ	λόγους	τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα
[2, 3]	ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθὼν ἐς	λόγους	τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου. καὶ
[2, 91]	λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν	Γοργοῦς	κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ
[2, 159]	ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ παιδὶ Ψάμμι	παραδοὺς	τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον δὴ
[2, 113]	ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν	διδοὺς	τῷ θεῷ, οὐκ ἔξεστι τούτου
[2, 17]	ταύτης τῆς πόλιος σχίζεται τριφασίας	ὁδούς.	καὶ ἣ μὲν πρὸς ἠῶ
[2, 20]	περὶ τοῦ ὕδατος τούτου τριφασίας	ὁδούς·	τῶν τὰς μὲν δύο τῶν
[2, 109]	διδόντα, καὶ ἀπὸ τούτου τὰς	προσόδους	ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽
[2, 167]	καὶ Σκύθας καὶ Πέρσας καὶ	Λυδοὺς	καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς βαρβάρους
[2, 42]	πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι αἶγας θύουσι.	θεοὺς	γὰρ δὴ οὐ τοὺς αὐτοὺς
[2, 52]	αὐτῶν· οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν κω.	θεοὺς	δὲ προσωνόμασαν σφέας ἀπὸ τοῦ
[2, 144]	δὲ πρότερον τῶν ἀνδρῶν τούτων	θεοὺς	εἶναι τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας,
[2, 37]	μηδὲν ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι τοὺς	θεούς.	ἐσθῆτα δὲ φορέουσι οἱ ἱρέες
[2, 30]	ἐδέετο πολλὰ λέγων καί σφεας	θεοὺς	πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα καὶ
[2, 139]	πρόφασίν οἱ δοκέοι ταύτην τοὺς	θεοὺς	προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας περὶ τὰ
[2, 46]	οἱ Μενδήσιοι, τοὺς δὲ ὀκτὼ	θεοὺς	τούτους προτέρους τῶν δυώδεκα θεῶν
[2, 152]	μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο	χαλκέους	οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους. χρόνου
[2, 121]	κατασκευάζειν. ὡς δὲ λόγους τε	πλέους	ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαι
[2, 8]	τῇ στεινότατον ἐστί, διηκοσίων οὐ	πλέους	ἐκ τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς
[2, 120]	ἢ τρεῖς ἢ καὶ ἔτι	πλέους	τῶν παίδων μάχης γινομένης ἀπέθνησκον,
[2, 81]	τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας	λινέους	περὶ τὰ σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς
[2, 135]	χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς	σιδηρέους,	ὅσον ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ,
[2, 85]	τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς	μαζούς,	σὺν δέ σφι αἱ προσήκουσαι
[2, 8]	αὐτὸ εἶναι τῆς ὁδοῦ ἀπὸ	ἠοῦς	πρὸς ἑσπέρην, τὰ δὲ πρὸς
[2, 4]	βωμούς τε καὶ ἀγάλματα καὶ	νηοὺς	θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους καὶ
[2, 125]	ἐγὼ δοκέω, ἐν τῷ τοὺς	λίθους	ἔταμνον καὶ ἦγον καὶ τὸ
[2, 124]	δὲ τὸν ποταμὸν πλοίοισι τοὺς	λίθους	ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς
[2, 124]	Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν	λίθους	μέχρι τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας δὲ
[2, 125]	ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους	λίθους	μηχανῇσι ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν
[2, 175]	μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε,	λίθους	τε ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας
[2, 124]	ὁδοῦ κατ᾽ ἣν εἷλκον τοὺς	λίθους,	τὴν ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ
[2, 108]	τάδε ἐχρήσατο· τούς τέ οἱ	λίθους	τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ βασιλέος
[2, 136]	πηλοῦ τῷ κοντῷ, τοῦτο συλλέγοντες	πλίνθους	εἴρυσαν καί με τρόπῳ τοιούτῳ
[2, 77]	ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ	ἑφθοὺς	σιτέονται. ~ἐν δὲ τῇσι συνουσίῃσι
[2, 161]	γὰρ στράτευμα ὁ Ἀπρίης ἐπὶ	Κυρηναίους	μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ ταῦτα
[2, 167]	τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων	γενναίους	νομιζομένους εἶναι, καὶ μάλιστα τοὺς
[2, 141]	καπήλους δὲ καὶ χειρώνακτας καὶ	ἀγοραίους	ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι
[2, 141]	ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς	ἀρουραίους	κατὰ μὲν φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας
[2, 133]	ὡς μέλλοι ἓξ ἔτεα μοῦνον	βιοὺς	τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν δὲ
[2, 99]	Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε ἑκατὸν	σταδίους	ἀπὸ Μέμφιος, τὸν πρὸς μεσαμβρίης
[2, 122]	Δήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος εἴκοσι	σταδίους,	καὶ αὖτις ὀπίσω ἐκ τοῦ
[2, 138]	ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς λίθου ἐπὶ	σταδίους	τρεῖς μάλιστά κῃ, διὰ τῆς
[2, 160]	οἳ δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς	Ἠλείους	εἴ σφι οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται.
[2, 69]	ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας περὶ τοὺς	ἐμπροσθίους	πόδας, καὶ σιτία ἀποτακτὰ διδόντες
[2, 69]	τοῖσι δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε	πολεμίους	περιέπουσι· οἱ δὲ περί τε
[2, 115]	μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ μή, ἅτε	πολεμίους	περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν ταύτην ἄπιξιν
[2, 108]	διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ	παντοίους	τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ τοῦδε
[2, 42]	καλέουσι τὸν Δία. τοὺς δὲ	κριοὺς	οὐ θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ᾽ εἰσί
[2, 163]	τε καὶ Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους	τρισμυρίους·	ἦν δέ οἱ τὰ βασιλήια
[2, 143]	τοὺς πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ	τριηκοσίους	ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ
[2, 20]	λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι	αἰτίους	πληθύειν τὸν ποταμόν, κωλύοντας ἐς
[2, 100]	δέ μιν Αἰγυπτίων τοὺς μάλιστα	μεταιτίους	τοῦ φόνου ᾔδεε πολλοὺς ἱστιᾶν,
[2, 154]	ὁ Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι	ἀντίους	ἀλλήλων, τοῦ Νείλου τὸ μέσον
[2, 121]	πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου,	ἀντίους	δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας
[2, 179]	οἷά τε εἴη πρὸς ἀνέμους	ἀντίους	πλέειν, τὰ φορτία ἔδεε περιάγειν
[2, 4]	ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους	Αἰγυπτίους	ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν,
[2, 169]	ἐπικούρους καὶ ὁ Ἄμασις πάντας	Αἰγυπτίους	ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον·
[2, 119]	ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος ἐς	Αἰγυπτίους.	ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον
[2, 15]	γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε	Αἰγυπτίους	δοκέω ἅμα τῷ Δέλτα τῷ
[2, 18]	ὁ Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει, καὶ	Αἰγυπτίους	εἶναι τούτους οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης
[2, 163]	ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς	Αἰγυπτίους·	εἶχε δὲ περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς
[2, 172]	ἐς τὸν πρότερον μὲν τοὺς	Αἰγυπτίους	ἐνεμέειν τε καὶ ἐνουρέειν καὶ
[2, 172]	ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας	Αἰγυπτίους	ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος
[2, 99]	ἐστί, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε	Αἰγυπτίους	ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ τὰ
[2, 150]	ὀρύσσοντας γὰρ τὸν χοῦν τοὺς	Αἰγυπτίους	ἐς τὸν Νεῖλον φορέειν· ὁ
[2, 122]	πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν	Αἰγυπτίους	ἔφασαν· τὴν καὶ ἐγὼ οἶδα
[2, 163]	περὶ τὸν Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς	Αἰγυπτίους	ἤισαν καὶ οἱ περὶ τὸν
[2, 66]	δὲ γινόμενα πένθεα μεγάλα τοὺς	Αἰγυπτίους	καταλαμβάνει. ἐν ὁτέοισι δ᾽ ἂν
[2, 121]	συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων.	Αἰγυπτίους	μὲν γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι,
[2, 104]	ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι	Αἰγυπτίους	μιμέονται κατὰ τὰ αἰδοῖα) ἀλλὰ
[2, 4]	τε θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους	Αἰγυπτίους	νομίσαι καὶ Ἕλληνας παρὰ σφέων
[2, 160]	οὐδ᾽ ἂν τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων	Αἰγυπτίους	οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ ἀπικόμενοι
[2, 162]	δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς	Αἰγυπτίους	ταῦτα μὴ ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ
[2, 154]	δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι	Αἰγυπτίους	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ
[2, 124]	δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν πάντας	Αἰγυπτίους.	τοῖσι μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ
[2, 30]	ἐν Δάφνῃσι. τοὺς ὦν δὴ	Αἰγυπτίους	τρία ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς
[2, 172]	τοιούτῳ μὲν τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς	Αἰγυπτίους	ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ
[2, 30]	πολλὰ λέγων καί σφεας θεοὺς	πατρωίους	ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα καὶ τέκνα
[2, 1]	μὲν καὶ Αἰολέας ὡς δούλους	πατρωίους	ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον
[2, 121]	νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι,	φυλάκους	δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι,
[2, 121]	κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς	φυλάκους	καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον
[2, 121]	δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς	φυλάκους	ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ
[2, 121]	ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ	φυλάκους	ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν
[2, 35]	καπηλεύουσι, οἱ δὲ ἄνδρες κατ᾽	οἴκους	ἐόντες ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι δὲ οἱ
[2, 36]	ἓν ἑκάστη. τῶν ἱστίων τοὺς	κρίκους	καὶ τοὺς κάλους οἱ μὲν
[2, 121]	τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ	ἀσκοὺς	πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν
[2, 122]	τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν τοὺς	λύκους	ἐς τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι μέν
[2, 67]	ἄρκτους ἐούσας σπανίας καὶ τοὺς	λύκους	οὐ πολλῷ τεῳ ἐόντας ἀλωπέκων
[2, 175]	ὁκοίων τεῶν· τοῦτο δὲ κολοσσοὺς	μεγάλους	καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους
[2, 68]	ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός, ὀδόντας δὲ	μεγάλους	καὶ χαυλιόδοντας κατὰ λόγον τοῦ
[2, 36]	ἱστίων τοὺς κρίκους καὶ τοὺς	κάλους	οἱ μὲν ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι,
[2, 135]	ὦν δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη	ὀβελοὺς	βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε
[2, 111]	τὸ ἱρὸν ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα,	ὀβελοὺς	δύο λιθίνους, ἐξ ἑνὸς ἐόντα
[2, 118]	στρατιὴν πέμπειν ἐς τὸ Ἴλιον	ἀγγέλους,	σὺν δέ σφι ἰέναι καὶ
[2, 80]	οὐδαμοῖσι συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν	ἀλλήλους	ἐν τῇσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες
[2, 147]	νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν	ἀλλήλους	μήτε πλέον τι δίζησθαι ἔχειν
[2, 141]	τῶν μαχίμων μὲν οὐδένα ἀνδρῶν,	καπήλους	δὲ καὶ χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους
[2, 69]	δὲ οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ χάμψαι·	κροκοδείλους	δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν
[2, 32]	ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ ἐν αὐτῷ	κροκοδείλους.	~ὁ μὲν δὴ τοῦ Ἀμμωνίου
[2, 173]	ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα μὲν τοὺς	φίλους	ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ ὁ Ἄμασις,
[2, 147]	ἕτερον τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε	φίλους	τὰ μάλιστα. τῶνδε δὲ εἵνεκα
[2, 146]	ἔφη ἄν τις καὶ τούτους	ἄλλους	ἄνδρας γενομένους ἔχειν τὰ ἐκείνων
[2, 162]	παρέσεσθαι γὰρ καὶ αὐτὸς καὶ	ἄλλους	ἄξειν. τὸν δὲ Πατάρβημιν ἔκ
[2, 175]	ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους τε	ἄλλους	ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ μέγαθος
[2, 20]	αἴτιοι ἦσαν, χρῆν καὶ τοὺς	ἄλλους	ποταμούς, ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι
[2, 1]	ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην	ἄλλους	τε παραλαβὼν τῶν ἦρχε καὶ
[2, 100]	ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν	πολλοὺς	Αἰγυπτίων διαφθεῖραι δόλῳ. ποιησαμένην γάρ
[2, 107]	Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα	πολλοὺς	ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων τῶν τὰς
[2, 15]	μὲν τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι	πολλοὺς	δὲ τοὺς ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽
[2, 100]	μάλιστα μεταιτίους τοῦ φόνου ᾔδεε	πολλοὺς	ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι τὸν
[2, 141]	ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων γυμνῶν πεσεῖν	πολλούς.	καὶ νῦν οὗτος ὁ βασιλεὺς
[2, 15]	ἐγένετο, προϊούσης δὲ τῆς χώρης	πολλοὺς	μὲν τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι
[2, 135]	τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους	πολλοὺς	σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη
[2, 30]	χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις ἐς τοὺς	αὐτομόλους	ἐν ὅσῳ περ ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 31]	ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ ἐς τοὺς	αὐτομόλους	τούτους. ῥέει δὲ ἀπὸ ἑσπέρης
[2, 64]	τῇ μητρὶ συμμῖξαι, καὶ τοὺς	προπόλους	τῆς μητρός, οἷα οὐκ ὀπωπότας
[2, 64]	πόλιος ἀγαγόμενον ἀνθρώπους τούς τε	προπόλους	τρηχέως περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ
[2, 1]	Ἴωνας μὲν καὶ Αἰολέας ὡς	δούλους	πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ
[2, 20]	ἦσαν, χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους	ποταμούς,	ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι,
[2, 37]	δὲ οὔ σφι ἔξεστι πάσασθαι.	κυάμους	δὲ οὔτε τι μάλα σπείρουσι
[2, 179]	γε οἷά τε εἴη πρὸς	ἀνέμους	ἀντίους πλέειν, τὰ φορτία ἔδεε
[2, 20]	ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας	ἀνέμους	εἶναι αἰτίους πληθύειν τὸν ποταμόν,
[2, 141]	Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ ἐθέλειν τοὺς	μαχίμους	τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν. τὸν δ᾽
[2, 122]	ἔδησαν ἑνὸς ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς	ὀφθαλμούς,	ἀγαγόντες δέ μιν ἔχοντα τὸ
[2, 111]	ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος τοὺς	ὀφθαλμούς,	ἥτις παρὰ τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα
[2, 122]	δὲ ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς	ὀφθαλμοὺς	λέγουσι ὑπὸ δύο λύκων ἄγεσθαι
[2, 68]	καὶ μέζων ἔτι. ἔχει δὲ	ὀφθαλμοὺς	μὲν ὑός, ὀδόντας δὲ μεγάλους
[2, 70]	κατ᾽ ὦν ἔπλασε αὐτοῦ τοὺς	ὀφθαλμούς·	τοῦτο δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως
[2, 111]	δὲ αὐτίκα καμόντα αὐτὸν τοὺς	ὀφθαλμοὺς	τυφλωθῆναι. δέκα μὲν δὴ ἔτεα
[2, 164]	τῶνδε εἰσί· κατὰ γὰρ δὴ	νομοὺς	Αἴγυπτος ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν
[2, 35]	ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά τε καὶ	νόμους·	ἐν τοῖσι αἱ μὲν γυναῖκες
[2, 147]	μάλιστα. τῶνδε δὲ εἵνεκα τοὺς	νόμους	τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό
[2, 77]	τοὺς μὲν πρὸς ἥλιον αὐήναντες	ὠμοὺς	σιτέονται, τοὺς δὲ ἐξ ἅλμης
[2, 40]	τὴν ὀσφὺν ἄκρην καὶ τοὺς	ὤμους	τε καὶ τὸν τράχηλον. ταῦτα
[2, 178]	δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι	βωμοὺς	καὶ τεμένεα θεοῖσι. τὸ μέν
[2, 4]	καὶ Ἕλληνας παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν,	βωμούς	τε καὶ ἀγάλματα καὶ νηοὺς
[2, 4]	ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα	δασαμένους	τῶν ὡρέων ἐς αὐτόν· ταῦτα
[2, 121]	ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ	χρησαμένους	τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας
[2, 16]	καὶ αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ	ἐπισταμένους	λογίζεσθαι, οἳ φασὶ τρία μόρια
[2, 144]	πάντας ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν	ἀπαλλαγμένους.	τὸ δὲ πρότερον τῶν ἀνδρῶν
[2, 167]	τοὺς ἐκγόνους τούτων, τοὺς δὲ	ἀπαλλαγμένους	τῶν χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους εἶναι,
[2, 167]	τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων	ἡγημένους	πολιητέων τοὺς τὰς τέχνας μανθάνοντας
[2, 102]	τοὺς παρὰ τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν	κατοικημένους	καταστρέφεσθαι, ἐς ὃ πλέοντά μιν
[2, 167]	μάλιστα τοὺς ἐς τὸν πόλεμον	ἀνειμένους·	μεμαθήκασι δ᾽ ὦν τοῦτο πάντες
[2, 121]	ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν	ἀπαμμένους·	ὡς δὲ ἔρρεε ὁ οἶνος,
[2, 136]	τὰ πάντα προπύλαια τύπους τε	ἐγγεγλυμμένους	καὶ ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην,
[2, 160]	βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς	λεγομένους	εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ οἱ
[2, 167]	δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων γενναίους	νομιζομένους	εἶναι, καὶ μάλιστα τοὺς ἐς
[2, 32]	τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν.	ἀπικομένους	δὲ τοὺς Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους
[2, 141]	τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς	βουλομένους	οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι ἐν Πηλουσίῳ·
[2, 87]	νεκρούς. ~τοὺς δὲ τὰ μέσα	βουλομένους	τὴν δὲ πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι
[2, 136]	βασιλέα τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας	γενομένους	Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ
[2, 169]	πάντας τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου	γενομένους	βασιλέας ἔσω ἐν τῷ ἱρῷ.
[2, 133]	μὲν δύο τοὺς πρὸ ἐκείνου	γενομένους	βασιλέας μαθεῖν τοῦτο, κεῖνον δὲ
[2, 146]	τις καὶ τούτους ἄλλους ἄνδρας	γενομένους	ἔχειν τὰ ἐκείνων οὐνόματα τῶν
[2, 142]	ἀρχιερέας καὶ βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους	γενομένους.	καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ
[2, 37]	ἐν τῇ χώρῃ, τούς τε	γινομένους	οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται,
[2, 63]	τιμωρέοντες τῷ θεῷ παίουσι αὐτοὺς	ἀλεξομένους.	ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι καρτερὴ γίνεται
[2, 15]	τῆς χώρης πολλοὺς μὲν τοὺς	ὑπολειπομένους	αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς δὲ τοὺς
[2, 32]	πάντων. εἶπαι ὦν τοὺς νεηνίας	ἀποπεμπομένους	ὑπὸ τῶν ἡλίκων, ὕδασί τε
[2, 44]	δὲ οὐδὲ τούτους τοῖσι Ἕλλησι	συμφερομένους·	ἔφασαν γὰρ ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ
[2, 109]	γεγενημένον· ὁ δὲ ἔπεμπε τοὺς	ἐπισκεψομένους	καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων ὁ
[2, 32]	δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν	ὀψομένους	τὰ ἔρημα τῆς Λιβύης, καὶ
[2, 32]	τὴν ἔρημον διεξιέναι, τὴν ὁδὸν	ποιευμένους	πρὸς ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ
[2, 121]	ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ	ποιευμένους·	τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν
[2, 77]	σιτέονται, τοὺς δὲ ἐξ ἅλμης	τεταριχευμένους.	ὀρνίθων δὲ τούς τε ὄρτυγας
[2, 32]	ὕδασί τε καὶ σιτίοισι εὖ	ἐξηρτυμένους,	ἰέναι τὰ πρῶτα μὲν διὰ
[2, 32]	ἀπικομένους δὲ τοὺς Νασαμῶνας καὶ	εἰρωτωμένους	εἴ τι ἔχουσι πλέον λέγειν
[2, 163]	περὶ τὸν Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς	ξείνους·	ἔν τε δὴ Μωμέμφι πόλι
[2, 110]	ἐλίπετο πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας	λιθίνους,	δύο μὲν τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν
[2, 111]	ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς δύο	λιθίνους,	ἐξ ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον λίθου,
[2, 143]	ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς	ξυλίνους	τοσούτους ὅσους περ εἶπον· ἀρχιερεὺς
[2, 96]	ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε· περὶ γόμφους	πυκνοὺς	καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα
[2, 121]	δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς	ὄνους	ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ
[2, 121]	τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς	ὄνους	ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν.
[2, 121]	οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν·	ὄνους	κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου
[2, 167]	τὰς τέχνας μανθάνοντας καὶ τοὺς	ἐκγόνους	τούτων, τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν
[2, 95]	παρέχεται. ~πρὸς δὲ τοὺς κώνωπας	ἀφθόνους	ἐόντας τάδε σφι ἐστὶ μεμηχανημένα.
[2, 14]	οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι	πόνους	οὔτε σκάλλοντες οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι
[2, 29]	ταύτῃ Δία θεῶν καὶ Διόνυσον	μούνους	σέβονται, τούτους τε μεγάλως τιμῶσι,
[2, 115]	δέ σε καὶ τοὺς σοὺς	συμπλόους	τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς
[2, 107]	κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς δὲ	λοιποὺς	ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ πατρί. ~νοστήσας
[2, 77]	ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς	λοιποὺς	ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν
[2, 125]	ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον τοὺς	ἐπιλοίπους	λίθους μηχανῇσι ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι,
[2, 49]	ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι γὰρ δὴ	Μελάμπους	ἐστὶ ὁ ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου
[2, 49]	φαλλὸν τὸν τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον	Μελάμπους	ἐστὶ ὁ κατηγησάμενος, καὶ ἀπὸ
[2, 49]	λεγόμενος. ~ἤδη ὦν δοκέει μοι	Μελάμπους	ὁ Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης ταύτης
[2, 49]	πυθέσθαι δέ μοι δοκέει μάλιστα	Μελάμπους	τὰ περὶ τὸν Διόνυσον παρὰ
[2, 108]	γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ παντοίους	τρόπους	ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ τοῦδε εἵνεκα
[2, 22]	φοιτῶσι ἐς χειμασίην ἐς τοὺς	τόπους	τούτους. εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ
[2, 136]	γὰρ καὶ τὰ πάντα προπύλαια	τύπους	τε ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην ὄψιν
[2, 33]	καὶ ἐς τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο	ἀνθρώπους,	γόητας εἶναι ἅπαντας. τὸν δὲ
[2, 64]	ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς ἱρόν, νομίζοντες	ἀνθρώπους	εἶναι κατά περ τὰ ἄλλα
[2, 141]	δὲ καὶ χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους	ἀνθρώπους.	ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι
[2, 66]	αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς	ἀνθρώπους	ἐσάλλονται ἐς τὸ πῦρ. ταῦτα
[2, 45]	καὶ χηνῶν, κῶς ἂν οὗτοι	ἀνθρώπους	θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα
[2, 3]	οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον, νομίζων πάντας	ἀνθρώπους	ἴσον περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι· τὰ
[2, 64]	δὲ ἐξ ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον	ἀνθρώπους	τούς τε προπόλους τρηχέως περισπεῖν
[2, 107]	Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς	ἀνθρώπους	τῶν ἐθνέων τῶν τὰς χώρας
[2, 133]	οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἀνθρώπους	φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον ἐπὶ πολλόν,
[2, 167]	Λυδοὺς καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς	βαρβάρους	ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων ἡγημένους πολιητέων
[2, 158]	τοιοῦδε, τῷ βαρβάρῳ αὐτὸν προεργάζεσθαι.	βαρβάρους	δὲ πάντας οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι
[2, 41]	τῶν ἱρῶν. ~τοὺς μέν νυν	καθαροὺς	βοῦς τοὺς ἔρσενας καὶ τοὺς
[2, 4]	τῶν ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ	τριηκοντημέρους	ἄγοντες τοὺς δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι
[2, 142]	ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ βασιλέας	ἑκατέρους	τοσούτους γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν
[2, 162]	χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς τοὺς	ἑτέρους	καὶ ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι.
[2, 178]	Ἄμασις ἄλλα τε ἐς Ἑλλήνων	μετεξετέρους	ἀπεδέξατο, καὶ δὴ καὶ τοῖσι
[2, 167]	καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς βαρβάρους	ἀποτιμοτέρους	τῶν ἄλλων ἡγημένους πολιητέων τοὺς
[2, 2]	πρῶτοι, ἀπὸ τούτου νομίζουσι Φρύγας	προτέρους	γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν δὲ ἄλλων
[2, 46]	τοὺς δὲ ὀκτὼ θεοὺς τούτους	προτέρους	τῶν δυώδεκα θεῶν φασι γενέσθαι.
[2, 104]	μοι ἐν φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην	ἀμφοτέρους,	καὶ μᾶλλον οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο
[2, 68]	κάτω. ἔχει δὲ καὶ ὄνυχας	καρτεροὺς	καὶ δέρμα λεπιδωτὸν ἄρρηκτον ἐπὶ
[2, 88]	ἐστὶ ἥδε, ἣ τοὺς χρήμασι	ἀσθενεστέρους	σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν κοιλίην
[2, 53]	ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ	πρεσβυτέρους	γενέσθαι καὶ οὐ πλέοσι· οὗτοι
[2, 2]	τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς Φρύγας	πρεσβυτέρους	εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε μὲν γενέσθαι
[2, 72]	ἱρὸν εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν,	ἱροὺς	δὲ τούτους τοῦ Νείλου φασὶ
[2, 69]	καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι	ἱροὺς	εἶναι. καλέονται δὲ οὐ κροκόδειλοι
[2, 69]	καὶ κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι	ἱρούς·	ἐκ πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι
[2, 74]	σφέας τοῦ θεοῦ φασι εἶναι	ἱρούς.	~ἔστι δὲ χῶρος τῆς Ἀραβίης
[2, 96]	τοιόνδε· περὶ γόμφους πυκνοὺς καὶ	μακροὺς	περιείρουσι τὰ διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν
[2, 86]	μὲν τοὺς τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι	νεκρούς.	~τοὺς δὲ τὰ μέσα βουλομένους
[2, 32]	ἁπτομένοισι δέ σφι ἐπελθεῖν ἄνδρας	μικρούς,	μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας δὲ
[2, 118]	ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν· τοὺς δὲ	Τευκροὺς	τὸν αὐτὸν λόγον λέγειν τότε
[2, 135]	δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς	βουπόρους	πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε ἡ
[2, 17]	λόγῳ εἰ μὴ τοὺς Αἰγυπτίων	οὔρους.	εἰ δὲ τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων
[2, 163]	ταῦτα ὁ Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς	ἐπικούρους	καὶ ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους·
[2, 169]	ὅ τε Ἀπρίης ἄγων τοὺς	ἐπικούρους	καὶ ὁ Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους
[2, 163]	Κᾶράς τε καὶ Ἴωνας ἄνδρας	ἐπικούρους	τρισμυρίους· ἦν δέ οἱ τὰ
[2, 152]	ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν	ἐπικούρους.	χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος
[2, 66]	γενομένης θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς	αἰελούρους·	οἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες
[2, 66]	ἐγίνετο, εἰ μὴ κατελάμβανε τοὺς	αἰελούρους	τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι αἱ θήλεαι,
[2, 141]	στρατόν· αὐτὸς γάρ οἱ πέμψειν	τιμωρούς.	τούτοισι δή μιν πίσυνον τοῖσι
[2, 154]	τούτους τε δή σφι τοὺς	χώρους	δίδωσι καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[2, 178]	οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε	χώρους	ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ τεμένεα θεοῖσι.
[2, 154]	συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ ὁ Ψαμμήτιχος δίδωσι	χώρους	ἐνοικῆσαι ἀντίους ἀλλήλων, τοῦ Νείλου
[2, 154]	καὶ οἱ Κᾶρες τούτους τοὺς	χώρους	οἴκησαν χρόνον ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ
[2, 115]	αὐτὸν δέ σε καὶ τοὺς	σοὺς	συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ
[2, 139]	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας	μέσους	διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ τὴν ὄψιν
[2, 108]	ποταμῷ ἔκτηντο τὰς πόλις ἀλλ᾽	ἀναμέσους,	οὗτοι, ὅκως τε ἀπίοι ὁ
[2, 32]	εἶναι τοῖσι ἄγουσι τὸ μέγαθος	ἴσους,	χρῶμα δὲ μέλανας. παρὰ δὲ
[2, 143]	ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς ξυλίνους τοσούτους	ὅσους	περ εἶπον· ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος
[2, 175]	καὶ ὁκοίων τεῶν· τοῦτο δὲ	κολοσσοὺς	μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε,
[2, 143]	ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες	κολοσσοὺς	ξυλίνους τοσούτους ὅσους περ εἶπον·
[2, 143]	καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν	κολοσσούς	πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε ἐς
[2, 28]	δὴ πηγὰς τοῦ Νείλου ἐούσας	ἀβύσσους	ἐκ τοῦ μέσου τῶν ὀρέων
[2, 158]	Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς μὴ σφίσι	ὁμογλώσσους.	~παυσάμενος δὲ τῆς διώρυχος ὁ
[2, 142]	σφι γινόμενα, οὔτε τὰ ἀμφὶ	νούσους	οὔτε τὰ κατὰ τοὺς θανάτους.
[2, 77]	τῶν τρεφόντων σιτίων πάσας τὰς	νούσους	τοῖσι ἀνθρώποισι γίνεσθαι. εἰσὶ μὲν
[2, 32]	ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε	τοὺς	ἄγοντας τῶν Νασαμώνων· ἄγειν τε
[2, 150]	γὰρ δή μοι ἦν, εἰρόμην	τοὺς	ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς λίμνης ὅκου
[2, 46]	ἐστὶ λέγειν. σέβονται δὲ πάντας	τοὺς	αἶγας οἱ Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον
[2, 163]	τοὺς ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε ἐπὶ	τοὺς	Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ περὶ ἑωυτὸν
[2, 172]	γεγονέναι, ἐς τὸν πρότερον μὲν	τοὺς	Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε καὶ ἐνουρέειν
[2, 150]	ποιεύμενον· ὀρύσσοντας γὰρ τὸν χοῦν	τοὺς	Αἰγυπτίους ἐς τὸν Νεῖλον φορέειν·
[2, 163]	τε περὶ τὸν Ἀπρίην ἐπὶ	τοὺς	Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ περὶ
[2, 66]	ταῦτα δὲ γινόμενα πένθεα μεγάλα	τοὺς	Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν ὁτέοισι δ᾽
[2, 162]	ὁ δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε	τοὺς	Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ ποιέειν, λέγοντος
[2, 172]	ἐκέλευε. τοιούτῳ μὲν τρόπῳ προσηγάγετο	τοὺς	Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο
[2, 17]	ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ εἰ μὴ	τοὺς	Αἰγυπτίων οὔρους. εἰ δὲ τῷ
[2, 182]	θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας, ὅτε ἀπεδίδρησκον	τοὺς	Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα μὲν ἀνέθηκε
[2, 66]	δὲ γενομένης θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει	τοὺς	αἰελούρους· οἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι
[2, 66]	πλέω ἐγίνετο, εἰ μὴ κατελάμβανε	τοὺς	αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι αἱ
[2, 30]	οἰκέειν. τούτων δὲ ἐσοικισθέντων ἐς	τοὺς	Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα
[2, 30]	μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων ἐς	τοὺς	Αἰθίοπας τούτους δι᾽ αἰτίην τοιήνδε.
[2, 32]	γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας ὑβριστάς,	τοὺς	ἄλλα τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ
[2, 20]	ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν, χρῆν καὶ	τοὺς	ἄλλους ποταμούς, ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι
[2, 95]	οἰκέοντας οἱ πύργοι ὠφελέουσι, ἐς	τοὺς	ἀναβαίνοντες κοιμῶνται· οἱ γὰρ κώνωπες
[2, 66]	δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες	τοὺς	ἀνθρώπους ἐσάλλονται ἐς τὸ πῦρ.
[2, 133]	θεῶν οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον ἐπὶ
[2, 41]	Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ γεύσεται. θάπτουσι δὲ	τοὺς	ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον τόνδε· τὰς
[2, 30]	ἴσῳ χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις ἐς	τοὺς	αὐτομόλους ἐν ὅσῳ περ ἐξ
[2, 31]	ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ ἐς	τοὺς	αὐτομόλους τούτους. ῥέει δὲ ἀπὸ
[2, 42]	θύουσι. θεοὺς γὰρ δὴ οὐ	τοὺς	αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται,
[2, 167]	καὶ Λυδοὺς καὶ σχεδὸν πάντας	τοὺς	βαρβάρους ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων ἡγημένους
[2, 152]	Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει	τοὺς	βασιλέας. ~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου πάσης
[2, 141]	πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων	τοὺς	βουλομένους οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι ἐν
[2, 121]	αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα	τοὺς	γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας)
[2, 118]	σφι ἰέναι καὶ αὐτὸν Μενέλεων·	τοὺς	δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς τὸ
[2, 167]	μανθάνοντας καὶ τοὺς ἐκγόνους τούτων,	τοὺς	δὲ ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων γενναίους
[2, 121]	ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα·	τοὺς	δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας
[2, 38]	ἀποθάνῃ, τούτου ὁ παῖς ἀντικατίσταται.	~τοὺς	δὲ βοῦς τοὺς ἔρσενας τοῦ
[2, 77]	πρὸς ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς σιτέονται,	τοὺς	δὲ ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους. ὀρνίθων
[2, 41]	θηλέας ἐς τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι,	τοὺς	δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν
[2, 42]	γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία.	τοὺς	δὲ κριοὺς οὐ θύουσι Θηβαῖοι,
[2, 107]	τῶν παίδων κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ
[2, 46]	θεῶν λογίζονται εἶναι οἱ Μενδήσιοι,	τοὺς	δὲ ὀκτὼ θεοὺς τούτους προτέρους
[2, 110]	ἑωυτόν τε καὶ τὴν γυναῖκα,	τοὺς	δὲ παῖδας ἐόντας τέσσερας εἴκοσι
[2, 121]	τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον,	τοὺς	δὲ παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν
[2, 87]	τοὺς τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς.	~τοὺς	δὲ τὰ μέσα βουλομένους τὴν
[2, 118]	τῶν τε ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν·	τοὺς	δὲ Τευκροὺς τὸν αὐτὸν λόγον
[2, 175]	τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων,	τοὺς	δὲ ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος
[2, 121]	ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται.	τοὺς	δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν
[2, 29]	σχοῖνοι δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι	τοὺς	δεῖ τούτῳ τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι.
[2, 180]	πρότερον ἐὼν αὐτόθι αὐτόματος κατεκάη)	τοὺς	Δελφοὺς δὴ ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ
[2, 152]	εἴη πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι	τοὺς	διώξαντας. πέμψαντι δέ οἱ ἐς
[2, 107]	συμβουλεῦσαι τῶν παίδων ἐόντων ἓξ	τοὺς	δύο ἐπὶ τὴν πυρὴν ἐκτείναντα
[2, 4]	εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες	τοὺς	δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν
[2, 169]	χειρός. ἔθαψαν δὲ Σαῖται πάντας	τοὺς	ἐκ νομοῦ τούτου γενομένους βασιλέας
[2, 167]	τοὺς τὰς τέχνας μανθάνοντας καὶ	τοὺς	ἐκγόνους τούτων, τοὺς δὲ ἀπαλλαγμένους
[2, 77]	ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους,	τοὺς	ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ
[2, 54]	Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν δὲ ἐς	τοὺς	Ἕλληνας· ταύτας δὲ τὰς γυναῖκας
[2, 69]	ὦτα ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας περὶ	τοὺς	ἐμπροσθίους πόδας, καὶ σιτία ἀποτακτὰ
[2, 144]	τῶν ἀνδρῶν τούτων θεοὺς εἶναι	τοὺς	ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας
[2, 139]	ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας	τοὺς	ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας μέσους
[2, 149]	ἐκρέῃ ἔξω, ἣ δὲ τότε	τοὺς	ἓξ μῆνας ἐς τὸ βασιλήιον
[2, 92]	ζῶσι ἀπὸ τῶν ἰχθύων μοῦνον,	τοὺς	ἐπεὰν λάβωσι καὶ ἐξέλωσι τὴν
[2, 108]	ἐχρήσατο· τούς τέ οἱ λίθους	τοὺς	ἐπὶ τούτου τοῦ βασιλέος κομισθέντας
[2, 163]	καὶ ταῦτα ὁ Ἀπρίης ὥπλιζε	τοὺς	ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς
[2, 169]	συνιόντες ὅ τε Ἀπρίης ἄγων	τοὺς	ἐπικούρους καὶ ὁ Ἄμασις πάντας
[2, 125]	πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον	τοὺς	ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι ξύλων βραχέων
[2, 109]	τὸ γεγενημένον· ὁ δὲ ἔπεμπε	τοὺς	ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων
[2, 41]	~τοὺς μέν νυν καθαροὺς βοῦς	τοὺς	ἔρσενας καὶ τοὺς μόσχους οἱ
[2, 66]	αἱ θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ	τοὺς	ἔρσενας· οἳ δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι
[2, 38]	παῖς ἀντικατίσταται. ~τοὺς δὲ βοῦς	τοὺς	ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου εἶναι νομίζουσι,
[2, 46]	αἶγας οἱ Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον	τοὺς	ἔρσενας τῶν θηλέων, καὶ τούτων
[2, 66]	ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ ἀπικνέονται παρὰ	τοὺς	ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ τὸ θηρίον.
[2, 167]	γενναίους νομιζομένους εἶναι, καὶ μάλιστα	τοὺς	ἐς τὸν πόλεμον ἀνειμένους· μεμαθήκασι
[2, 162]	δὴ χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς	τοὺς	ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς
[2, 20]	τῶν ἡ ἑτέρη μὲν λέγει	τοὺς	ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν
[2, 160]	ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων	τοὺς	Ἠλείους εἴ σφι οἱ πολιῆται
[2, 36]	μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ	τοὺς	θανάτους ἀνιεῖσι τὰς τρίχας αὔξεσθαι
[2, 142]	ἀμφὶ νούσους οὔτε τὰ κατὰ	τοὺς	θανάτους. ~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ
[2, 74]	πεφυκότα ἐξ ἄκρης τῆς κεφαλῆς·	τοὺς	θάπτουσι ἀποθανόντας ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 37]	μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι	τοὺς	θεούς. ἐσθῆτα δὲ φορέουσι οἱ
[2, 139]	ὡς πρόφασίν οἱ δοκέοι ταύτην	τοὺς	θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας περὶ
[2, 103]	τούς τε Σκύθας κατεστρέψατο καὶ	τοὺς	Θρήικας. ἐς τούτους δέ μοι
[2, 115]	τὰ χρήματα, πρὸς δὲ καὶ	τοὺς	ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ πάντων, εἰρώτα
[2, 118]	ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ μευ	τοὺς	ἱρέας εἰ μάταιον λόγον λέγουσι
[2, 113]	κατηγόρεον δὲ ταῦτα πρός τε	τοὺς	ἱρέας καὶ τὸν στόματος τούτου
[2, 139]	ἐδόκέε οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν	τοὺς	ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ συλλέξαντα
[2, 67]	θάπτονται. τὰς δὲ μυγαλᾶς καὶ	τοὺς	ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν πόλιν,
[2, 93]	ἰχθύες οὗτοι) καὶ περὶ μὲν	τοὺς	ἰχθύας οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ
[2, 81]	λινέους περὶ τὰ σκέλεα θυσανωτούς,	τοὺς	καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι δὲ
[2, 36]	τῶν ἱστίων τοὺς κρίκους καὶ	τοὺς	κάλους οἱ μὲν ἄλλοι ἔξωθεν
[2, 87]	πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν	τοὺς	κλυστῆρας πλήσωνται τοῦ ἀπὸ κέδρου
[2, 104]	Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι	τοὺς	Κόλχους. αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε,
[2, 36]	γυναικῶν ἓν ἑκάστη. τῶν ἱστίων	τοὺς	κρίκους καὶ τοὺς κάλους οἱ
[2, 95]	δὲ βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς δὲ	τοὺς	κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας τάδε σφι
[2, 160]	ὁ βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων	τοὺς	λεγομένους εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ
[2, 55]	τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς	τοὺς	Λίβυας οἰχομένην πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος
[2, 55]	πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι	τοὺς	Λίβυας ποιέειν· ἔστι δὲ καὶ
[2, 125]	ὡς ἐγὼ δοκέω, ἐν τῷ	τοὺς	λίθους ἔταμνον καὶ ἦγον καὶ
[2, 124]	διαπεραιωθέντας δὲ τὸν ποταμὸν πλοίοισι	τοὺς	λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ
[2, 124]	τῆς ὁδοῦ κατ᾽ ἣν εἷλκον	τοὺς	λίθους, τὴν ἔδειμαν ἔργον ἐὸν
[2, 77]	ἢ ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται,	τοὺς	λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς σιτέονται.
[2, 122]	ἐκ τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν	τοὺς	λύκους ἐς τὠυτὸ χωρίον. ~τοῖσι
[2, 67]	δὲ ἄρκτους ἐούσας σπανίας καὶ	τοὺς	λύκους οὐ πολλῷ τεῳ ἐόντας
[2, 85]	στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι	τοὺς	μαζούς, σὺν δέ σφι αἱ
[2, 36]	ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς	τοὺς	μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ
[2, 100]	μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ μιν Αἰγυπτίων	τοὺς	μάλιστα μεταιτίους τοῦ φόνου ᾔδεε
[2, 141]	καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ ἐθέλειν	τοὺς	μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν. τὸν
[2, 133]	πεντήκοντά τε καὶ ἑκατόν, καὶ	τοὺς	μὲν δύο τοὺς πρὸ ἐκείνου
[2, 175]	μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ τούτων	τοὺς	μὲν ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν
[2, 41]	προτίθενται τὰ ἐλίποντο τῶν ἱρῶν.	~τοὺς	μέν νυν καθαροὺς βοῦς τοὺς
[2, 77]	τῇ χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ	τοὺς	μὲν πρὸς ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς
[2, 95]	ἐόντας τάδε σφι ἐστὶ μεμηχανημένα.	τοὺς	μὲν τὰ ἄνω τῶν ἑλέων
[2, 158]	δὲ πάντας οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι	τοὺς	μὴ σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ
[2, 41]	καθαροὺς βοῦς τοὺς ἔρσενας καὶ	τοὺς	μόσχους οἱ πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι,
[2, 11]	Συρίης, σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας	τοὺς	μυχούς, ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας
[2, 32]	δὲ οὔτε τι τῆς ἐκείνων	τοὺς	Νασαμῶνας γινώσκειν οὔτε τοὺς ἄγοντας
[2, 32]	οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ	τοὺς	Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους εἴ τι
[2, 33]	πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε	τοὺς	Νασαμῶνας, ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον,
[2, 32]	καὶ ἔρημος πάντων. εἶπαι ὦν	τοὺς	νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν ἡλίκων,
[2, 147]	τὰ μάλιστα. τῶνδε δὲ εἵνεκα	τοὺς	νόμους τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες·
[2, 163]	οἱ περὶ τὸν Ἄμασιν ἐπὶ	τοὺς	ξείνους· ἔν τε δὴ Μωμέμφι
[2, 121]	ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ	τοὺς	ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα
[2, 121]	ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν	τοὺς	ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ
[2, 33]	οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐς	τοὺς	οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας εἶναι
[2, 122]	ὦν ἔδησαν ἑνὸς ἑωυτῶν μίτρῃ	τοὺς	ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ μιν ἔχοντα
[2, 111]	καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος	τοὺς	ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ τὸν ἑωυτῆς
[2, 122]	τὸν δὲ ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον	τοὺς	ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ δύο λύκων
[2, 70]	πηλῷ κατ᾽ ὦν ἔπλασε αὐτοῦ	τοὺς	ὀφθαλμούς· τοῦτο δὲ ποιήσας κάρτα
[2, 111]	μετὰ δὲ αὐτίκα καμόντα αὐτὸν	τοὺς	ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα μὲν δὴ
[2, 75]	ταύτης τῆς χώρης οὐ παριέναι	τοὺς	ὄφις ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ τὴν
[2, 76]	δὴ μελαινέων τῶν μαχομενέων πρὸς	τοὺς	ὄφις ἥδε ἰδέη, τῶν δ᾽
[2, 121]	τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι	τοὺς	παῖδας εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο)
[2, 107]	αὐτὸν καλέσαντα καὶ πρὸς αὐτῷ	τοὺς	παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν τὴν οἰκίην
[2, 102]	ὁρμηθέντα ἐκ τοῦ Ἀραβίου κόλπου	τοὺς	παρὰ τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους
[2, 143]	ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ὃ	τοὺς	πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους
[2, 172]	καὶ οἱ δαιτυμόνες οἱ πάντες	τοὺς	πόδας ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽
[2, 129]	δὲ ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ κατὰ	τοὺς	πολιήτας καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον
[2, 133]	ἑκατόν, καὶ τοὺς μὲν δύο	τοὺς	πρὸ ἐκείνου γενομένους βασιλέας μαθεῖν
[2, 64]	ἐθέλοντα τῇ μητρὶ συμμῖξαι, καὶ	τοὺς	προπόλους τῆς μητρός, οἷα οὐκ
[2, 136]	δὲ βουλόμενον τοῦτον τὸν βασιλέα	τοὺς	πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου
[2, 115]	ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ σε καὶ	τοὺς	σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω
[2, 160]	δοκέοντες παρὰ ταῦτα οὐδ᾽ ἂν	τοὺς	σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν·
[2, 91]	καὶ παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι	τοὺς	συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ μιν
[2, 173]	τούτου ἔπινέ τε καὶ κατέσκωπτε	τοὺς	συμπότας καὶ ἦν μάταιός τε
[2, 86]	ὀρθὸν πρὸς τοῖχον. οὕτω μὲν	τοὺς	τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς
[2, 167]	ἀποτιμοτέρους τῶν ἄλλων ἡγημένους πολιητέων	τοὺς	τὰς τέχνας μανθάνοντας καὶ τοὺς
[2, 37]	σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ,	τούς	τε γινομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε
[2, 108]	κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν τάδε ἐχρήσατο·	τούς	τέ οἱ λίθους τοὺς ἐπὶ
[2, 77]	ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους. ὀρνίθων δὲ	τούς	τε ὄρτυγας καὶ τὰς νήσσας
[2, 64]	ἐξ ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον ἀνθρώπους	τούς	τε προπόλους τρηχέως περισπεῖν καὶ
[2, 103]	Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην διαβὰς	τούς	τε Σκύθας κατεστρέψατο καὶ τοὺς
[2, 35]	πάντων τε καὶ πασέων. τρέφειν	τοὺς	τοκέας τοῖσι μὲν παισὶ οὐδεμία
[2, 22]	γινόμενον φοιτῶσι ἐς χειμασίην ἐς	τοὺς	τόπους τούτους. εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε
[2, 46]	~τὰς δὲ δὴ αἶγας καὶ	τοὺς	τράγους τῶνδε εἵνεκα οὐ θύουσι
[2, 15]	ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς δὲ	τοὺς	ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽ ὦν πάλαι
[2, 15]	δὲ τῆς χώρης πολλοὺς μὲν	τοὺς	ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς δὲ
[2, 47]	πατέονται τῶν κρεῶν. διότι δὲ	τοὺς	ὗς ἐν μὲν τῇσι ἄλλῃσι
[2, 47]	αὐτοῦ χρόνου, τῇ αὐτῇ πανσελήνῳ,	τοὺς)	ὗς θύσαντες πατέονται τῶν κρεῶν.
[2, 141]	μῦς ἀρουραίους κατὰ μὲν φαγεῖν	τοὺς	φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ δὲ τὰ
[2, 173]	μέρος ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα μὲν	τοὺς	φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ ὁ
[2, 2]	Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι	τοὺς	Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε
[2, 121]	τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι	τοὺς	φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ
[2, 121]	δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους	τοὺς	φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας ὑπὸ
[2, 121]	ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ	τοὺς	φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν,
[2, 68]	δὲ κροκοδείλων φύσις ἐστὶ τοιήδε.	τοὺς	χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας ἐσθίει οὐδέν,
[2, 167]	Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι ὄνονται	τοὺς	χειροτέχνας. ~γέρεα δέ σφι ἦν
[2, 72]	φασὶ εἶναι, καὶ τῶν ὀρνίθων	τοὺς	χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ καὶ ἄλλος
[2, 88]	τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε, ἣ	τοὺς	χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες
[2, 154]	Στρατόπεδα· τούτους τε δή σφι	τοὺς	χώρους δίδωσι καὶ τὰ ἄλλα
[2, 154]	τε καὶ οἱ Κᾶρες τούτους	τοὺς	χώρους οἴκησαν χρόνον ἐπὶ πολλόν·
[2, 40]	καὶ τὴν ὀσφὺν ἄκρην καὶ	τοὺς	ὤμους τε καὶ τὸν τράχηλον.
[2, 30]	Πέρσαι φρουρέουσι καὶ ἐν Δάφνῃσι.	τοὺς	ὦν δὴ Αἰγυπτίους τρία ἔτεα
[2, 36]	ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ τοὺς	θανάτους	ἀνιεῖσι τὰς τρίχας αὔξεσθαι τάς
[2, 142]	νούσους οὔτε τὰ κατὰ τοὺς	θανάτους.	~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ
[2, 68]	κροκοδείλων φύσις ἐστὶ τοιήδε. τοὺς	χειμεριωτάτους	μῆνας τέσσερας ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν
[2, 160]	παρὰ ταῦτα οὐδ᾽ ἂν τοὺς	σοφωτάτους	ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς
[2, 160]	συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι	σοφωτάτους.	συνελθόντες δὲ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο
[2, 141]	ἐπὶ τῶν προτέρων βασιλέων δεδόσθαι	ἐξαιρέτους	ἑκάστῳ δυώδεκα ἀρούρας. μετὰ δὲ
[2, 83]	τιμῇ ἄγονται πάντων τῶν μαντηίων,	Λητοῦς	ἐν Βουτοῖ πόλι ἐστί. οὐ
[2, 155]	καὶ ὅ γε νηὸς τῆς	Λητοῦς,	ἐν τῷ δὴ τὸ χρηστήριον
[2, 152]	πόλιν ἐς τὸ χρηστήριον τῆς	Λητοῦς,	ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον
[2, 155]	τὸ ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν	Λητοῦς	ἱρόν, ἐν πόλι δὲ μεγάλῃ
[2, 155]	ἔστι ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ	Λητοῦς	νηὸς ἐξ ἑνὸς λίθου πεποιημένος
[2, 67]	ἐς Ἑρμέω πόλιν. τὰς δὲ	ἄρκτους	ἐούσας σπανίας καὶ τοὺς λύκους
[2, 77]	σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς	ὀπτοὺς	καὶ ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν δὲ
[2, 92]	πτίσαντες ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ ἄρτους	ὀπτοὺς	πυρί. ἔστι δὲ καὶ ἡ
[2, 92]	ἐμφερές, πτίσαντες ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ	ἄρτους	ὀπτοὺς πυρί. ἔστι δὲ καὶ
[2, 77]	δὲ ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες	ἄρτους,	τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ
[2, 165]	Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ	πλείστους	ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ τούτων
[2, 166]	Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ	πλείστους	ἐγένοντο, πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδες
[2, 63]	εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ θεῷ παίουσι	αὐτοὺς	ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι καρτερὴ
[2, 162]	τοὺς ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν σφέας	αὐτοὺς	Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ καὶ ταῦτα
[2, 162]	δὲ Ἀπρίης ταῦτα πέμπει ἐπ᾽	αὐτοὺς	Ἄμασιν καταπαύσοντα λόγοισι. ὁ δὲ
[2, 42]	θεοὺς γὰρ δὴ οὐ τοὺς	αὐτοὺς	ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν
[2, 161]	δοκέοντες τὸν Ἀπρίην ἐκ προνοίης	αὐτοὺς	ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον κακόν, ἵνα
[2, 93]	πίμπλαται πάντα. κόθεν δὲ οἰκὸς	αὐτοὺς	γίνεσθαι, ἐγώ μοι δοκέω κατανοέειν
[2, 107]	πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ καιόμενον,	αὐτοὺς	δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι.
[2, 32]	τῶν Νασαμώνων· ἄγειν τε δὴ	αὐτοὺς	δι᾽ ἑλέων μεγίστων, καὶ διεξελθόντας
[2, 69]	λίμνην οἰκέοντες καὶ κάρτα ἥγηνται	αὐτοὺς	εἶναι ἱρούς· ἐκ πάντων δὲ
[2, 19]	παραλαβεῖν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων	αὐτοὺς	ἥντινα δύναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος
[2, 16]	τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς τε καὶ	αὐτοὺς	Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι,
[2, 141]	τε δὴ ἄτιμα ποιεῦντα ἐς	αὐτούς,	καί σφεας ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας·
[2, 25]	θέρεος τῶν τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων	αὐτοὺς	καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι
[2, 172]	οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ δὲ σοφίῃ	αὐτοὺς	ὁ Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο.
[2, 122]	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας	αὐτούς,	οὐ μέντοι εἴ γε διὰ
[2, 69]	Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι	αὐτοὺς	οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι. καλέονται
[2, 143]	θεὸν οὔτε ἐς ἥρωα ἀνέδησαν	αὐτούς.	πίρωμις δὲ ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα
[2, 173]	βασιλικά” ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε	αὐτούς.	τὰ τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν
[2, 30]	ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας	αὐτοὺς	τῷ Αἰθιόπων βασιλέι, ὁ δὲ
[2, 55]	μαντήιον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι, καὶ	αὐτοὺς	ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον
[2, 38]	νομίζουσι, καὶ τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι	αὐτοὺς	ὧδε· τρίχα ἢν καὶ μίαν
[2, 121]	τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν	αὐτούς·	ὡς δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας
[2, 111]	ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ	Βουτοῦς	πόλιος ὡς ἐξήκει τέ οἱ
[2, 133]	γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ μαντήιον ἐκ	Βουτοῦς	πόλιος ὡς μέλλοι ἓξ ἔτεα
[2, 144]	ὦν τῶν αἱ εἰκόνες ἦσαν,	τοιούτους	ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας ἐόντας, θεῶν
[2, 64]	μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι μηδὲ	ἀλούτους	ἀπὸ γυναικῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναι
[2, 142]	ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ βασιλέας ἑκατέρους	τοσούτους	γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν
[2, 143]	μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς ξυλίνους	τοσούτους	ὅσους περ εἶπον· ἀρχιερεὺς γὰρ
[2, 146]	γενόμενος, ἔφη ἄν τις καὶ	τούτους	ἄλλους ἄνδρας γενομένους ἔχειν τὰ
[2, 103]	κατεστρέψατο καὶ τοὺς Θρήικας. ἐς	τούτους	δέ μοι δοκέει καὶ προσώτατα
[2, 42]	τὸν δὴ Διόνυσον εἶναι λέγουσι·	τούτους	δὲ ὁμοίως ἅπαντες σέβονται. ὅσοι
[2, 30]	τῶν μαχίμων ἐς τοὺς Αἰθίοπας	τούτους	δι᾽ αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου
[2, 22]	ἐς χειμασίην ἐς τοὺς τόπους	τούτους.	εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ ὅσον
[2, 30]	διάφοροι τινὲς γεγονότες τῶν Αἰθιόπων·	τούτους	ἐκέλευε ἐξελόντας τὴν ἐκείνων γῆν
[2, 147]	τῶνδε δὲ εἵνεκα τοὺς νόμους	τούτους	ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό σφι
[2, 154]	Πηλουσίῳ καλεομένῳ στόματι τοῦ Νείλου.	τούτους	μὲν δὴ χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς
[2, 18]	ἐπιὼν ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους εἶναι	τούτους	οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος οἰκέοντες
[2, 42]	μέν νυν καὶ ὅσοι διὰ	τούτους	ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε λέγουσι
[2, 90]	κατ᾽ ἣν ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ,	τούτους	πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν
[2, 46]	Μενδήσιοι, τοὺς δὲ ὀκτὼ θεοὺς	τούτους	προτέρους τῶν δυώδεκα θεῶν φασι
[2, 31]	Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ ἐς τοὺς αὐτομόλους	τούτους.	ῥέει δὲ ἀπὸ ἑσπέρης τε
[2, 154]	ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα·	τούτους	τε δή σφι τοὺς χώρους
[2, 29]	θεῶν καὶ Διόνυσον μούνους σέβονται,	τούτους	τε μεγάλως τιμῶσι, καί σφι
[2, 44]	ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον δὲ οὐδὲ	τούτους	τοῖσι Ἕλλησι συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ
[2, 102]	ἄλλων οὐδένα οὐδέν. ~παραμειψάμενος ὦν	τούτους	τοῦ ἐπὶ τούτοισι γενομένου βασιλέος,
[2, 72]	καὶ τὴν ἔγχελυν, ἱροὺς δὲ	τούτους	τοῦ Νείλου φασὶ εἶναι, καὶ
[2, 154]	Ἴωνές τε καὶ οἱ Κᾶρες	τούτους	τοὺς χώρους οἴκησαν χρόνον ἐπὶ
[2, 128]	χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ ἀνοιχθῆναι.	τούτους	ὑπὸ μίσεος οὐ κάρτα θέλουσι
[2, 2]	ἢ Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον	ἑωυτοὺς	πρώτους γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ
[2, 2]	γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν δὲ ἄλλων	ἑωυτούς.	Ψαμμήτιχος δὲ ὡς οὐκ ἐδύνατο
[2, 81]	κιθῶνας λινέους περὶ τὰ σκέλεα	θυσανωτούς,	τοὺς καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι
[2, 75]	δὲ ἐστὶ ἅμα τῷ ἔαρι	πτερωτοὺς	ὄφις ἐκ τῆς Ἀραβίης πέτεσθαι
[2, 4]	πρήγματα, ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι,	πρώτους	Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν
[2, 4]	δυώδεκά τε θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον	πρώτους	Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ Ἕλληνας παρὰ
[2, 2]	Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς	πρώτους	γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ
[2, 4]	καὶ νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας	πρώτους	καὶ ζῷα ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι.
[2, 56]	τῆς αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι ἐς	Θεσπρωτούς,	ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ
[2, 92]	αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα	αὔους	ἐόντας σιτέονται. ~οἱ δὲ ἰχθύες
[2, 180]	ἐὼν αὐτόθι αὐτόματος κατεκάη) τοὺς	Δελφοὺς	δὴ ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος
[2, 135]	ἐν ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς	Δελφοὺς	μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς ὦν δεκάτης
[2, 135]	ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς	Δελφούς·	οἳ καὶ νῦν ἔτι συννενέαται
[2, 96]	συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε· περὶ	γόμφους	πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ
[2, 135]	τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός, ἀδελφεοῦ δὲ	Σαπφοῦς	τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ
[2, 150]	τῆς λίμνης ὅκου εἴη ὁ	χοῦς	ὁ ἐξορυχθείς. οἳ δὲ ἔφρασάν
[2, 104]	τῆς Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι τοὺς	Κόλχους.	αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε, καὶ
[2, 41]	βοῦς τοὺς ἔρσενας καὶ τοὺς	μόσχους	οἱ πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι, τὰς
[2, 11]	σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς	μυχούς,	ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς
[2, 19]	ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον, ὥστε	βραχὺς	τὸν χειμῶνα ἅπαντα διατελέει ἐὼν
[2, 168]	Αἰγυπτίων πάντῃ, ὁ δὲ Αἰγύπτιος	πῆχυς	τυγχάνει ἴσος ἐὼν τῷ Σαμίῳ.
[2, 44]	ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ τῷ μὲν	ὡς	ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην θύουσι,
[2, 105]	ἄλλο εἴπω περὶ τῶν Κόλχων,	ὡς	Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί· λίνον μοῦνοι
[2, 174]	κατέδησαν φῶρα εἶναι, τούτων δὲ	ὡς	ἀληθέων θεῶν ἐόντων καὶ ἀψευδέα
[2, 135]	ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα	ὡς	ἂν εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ
[2, 61]	ποιέεται. ~ἐν δὲ Βουσίρι πόλι	ὡς	ἀνάγουσι τῇ Ἴσι τὴν ὁρτήν,
[2, 151]	κτεῖναι μὲν οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον,	ὡς	ἀνεύρισκον βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης
[2, 175]	ἑλκύσαι. ἤδη δὲ τινὲς λέγουσι	ὡς	ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν
[2, 123]	λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ εἰπόντες,	ὡς	ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος ἐστί, τοῦ
[2, 121]	περ καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι	ὡς	ἀνοσιώτατον μὲν εἴη ἐργασμένος ὅτι
[2, 155]	καὶ δὴ λόγον περὶ αὐτοῦ	ὡς	ἀξίου ἐόντος ποιήσομαι. τὸ γὰρ
[2, 152]	τοῦτον φεύγοντα τότε ἐς Συρίην,	ὡς	ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς ὄψιος τοῦ
[2, 99]	ὁ ἀγκὼν οὗτος τοῦ Νείλου	ὡς	ἀπεργμένος ῥέῃ ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι
[2, 116]	ἀνεπόδισε ἑωυτόν) πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου,	ὡς	ἀπηνείχθη ἄγων Ἑλένην τῇ τε
[2, 138]	τοῦ δ᾽ ἱροῦ οὐ κεκινημένου	ὡς	ἀρχῆθεν ἐποιήθη, ἔσοπτον ἐστί. περιθέει
[2, 28]	ἔστω ὡς ἔστι τε καὶ	ὡς	ἀρχὴν ἐγένετο· τοῦ δὲ Νείλου
[2, 146]	Διόνυσόν τε λέγουσι οἱ Ἕλληνες	ὡς	αὐτίκα γενόμενον ἐς τὸν μηρὸν
[2, 15]	γάρ σφι τό γε Δέλτα,	ὡς	αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ
[2, 45]	τὸν περὶ τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι,	ὡς	αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον στέψαντες
[2, 121]	τὰ προσταχθέντα. τὸν δὲ βασιλέα,	ὡς	αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς ὁ
[2, 2]	τά περ ὦν καὶ ἐγένετο.	ὡς	γὰρ διέτης χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα
[2, 2]	ἄλλα τε μάταια πολλὰ καὶ	ὡς	γυναικῶν τὰς γλώσσας ὁ Ψαμμήτιχος
[2, 140]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς.	~ὡς	δ᾽ ἄρα οἴχεσθαι τὸν Αἰθίοπα
[2, 28]	ἐπ᾽ Αἰθιοπίης τε καὶ νότου.	ὡς	δὲ ἄβυσσοι εἰσι αἱ πηγαί,
[2, 162]	ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα.	ὡς	δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν
[2, 160]	σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν·	ὡς	δὲ ἀπικόμενοι ἐς τὴν Αἴγυπτον
[2, 162]	ζῶντα Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν.	ὡς	δὲ ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε
[2, 43]	ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης·	ὡς	δὲ αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ
[2, 121]	σόων καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου.	ὡς	δὲ αὐτῷ καὶ δὶς καὶ
[2, 121]	προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι.	ὡς	δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ
[2, 25]	ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν.	~ὡς	δὲ ἐν πλέονι λόγῳ δηλῶσαι,
[2, 152]	ὑπισχνεύμενος πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι.	ὡς	δὲ ἔπεισε, οὕτω ἅμα τοῖσι
[2, 121]	δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός.	ὡς	δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν
[2, 104]	γὰρ δή τι φαίνεται ἐόν.	ὡς	δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα
[2, 121]	τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους·	ὡς	δὲ ἔρρεε ὁ οἶνος, τὴν
[2, 121]	φέροντα τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ.	ὡς	δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν
[2, 121]	αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα.	ὡς	δὲ καὶ ταῦτα ἐς τὸν
[2, 121]	ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς·	ὡς	δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν
[2, 30]	Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος ἐδίωκε·	ὡς	δὲ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων
[2, 121]	ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν.	ὡς	δὲ λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι
[2, 121]	πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι.	ὡς	δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν
[2, 104]	αὐτὸς ἢ ἀκούσας ἄλλων λέγω.	ὡς	δέ μοι ἐν φροντίδι ἐγένετο,
[2, 2]	ἀκούσας ἥσυχος ἦν ὁ ποιμήν·	ὡς	δὲ πολλάκις φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ
[2, 121]	συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω.	ὡς	δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ
[2, 121]	καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι.	ὡς	δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα
[2, 99]	κίνδυνος πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί.	ὡς	δὲ τῷ Μῖνι τούτῳ τῷ
[2, 121]	μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα.	ὡς	δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ
[2, 139]	μαντήια, τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε	ὡς	δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα
[2, 45]	τὸν Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον,	ὡς	δὴ φασί, κῶς φύσιν ἔχει
[2, 112]	Τυνδάρεω, καὶ τὸν λόγον ἀκηκοὼς	ὡς	διαιτήθη Ἑλένη παρὰ Πρωτέι, καὶ
[2, 162]	κως ἀεκούσιον ἐγίνετο τὸ ποιεύμενον,	ὡς	διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό μιν
[2, 134]	καὶ γὰρ οὗτος Ἰάδμονος ἐγένετο,	ὡς	διέδεξε τῇδε οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε
[2, 1]	Καμβύσης Ἴωνας μὲν καὶ Αἰολέας	ὡς	δούλους πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ
[2, 102]	οὔνομα καὶ τῆς πάτρης, καὶ	ὡς	δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας·
[2, 113]	ἐς τὴν ἑωυτοῦ· καί μιν,	ὡς	ἐγένετο ἐν τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται
[2, 36]	τὰ αἰδοῖα ὧλλοι μὲν ἐῶσι	ὡς	ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι ἀπὸ τούτων
[2, 125]	ἔργα τὸν εἰρημένον, ἄλλον δέ,	ὡς	ἐγὼ δοκέω, ἐν τῷ τοὺς
[2, 63]	γίνεται κεφαλάς τε συναράσσονται, καὶ	ὡς	ἐγὼ δοκέω πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι
[2, 131]	ἔπαθον. ταῦτα δὲ λέγουσι φλυηρέοντες,	ὡς	ἐγὼ δοκέω, τά τε ἄλλα
[2, 52]	πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι,	ὡς	ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσας,
[2, 8]	δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον,	ὡς	ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν αὐτὸ
[2, 33]	καὶ μέσην τάμνων Λιβύην, καὶ	ὡς	ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι τὰ
[2, 151]	βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον	ὡς	ἔθυσαν ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ
[2, 13]	δὲ ἔπος τοῦτο ἐθέλει λέγειν	ὡς,	εἰ μὴ ἐθελήσει σφι ὕειν
[2, 102]	γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος ποιέειν	ὡς	εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ ποιέων
[2, 130]	γὰρ ξύλιναι κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν	ὡς	εἴκοσι μάλιστά κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι·
[2, 8]	Ἡλίου πόλιος οὐκέτι πολλὸν χωρίον	ὡς	εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον τε
[2, 53]	οὗ πρώην τε καὶ χθὲς	ὡς	εἰπεῖν λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ καὶ
[2, 37]	ἄλλας τε θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας	ὡς	εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι δὲ καὶ
[2, 113]	βλάπτειν αὐτόν, πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι	ὡς	εἶχε περὶ τὴν Ἑλένην τε
[2, 171]	τούτων εἰδότι μοι ἐπὶ πλέον	ὡς	ἕκαστα αὐτῶν ἔχει, εὔστομα κείσθω.
[2, 140]	οἱ φοιτᾶν σῖτον ἄγοντας Αἰγυπτίων,	ὡς	ἑκάστοισι προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος,
[2, 121]	αὐτῷ δύο) τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι	ὡς	ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον
[2, 130]	τῶν παλλακέων τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι,	ὡς	ἔλεγον οἱ ἐν Σάι πόλι
[2, 121]	δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν	ὡς	ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει
[2, 43]	καὶ ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι,	ὡς	ἔλπομαί τε καὶ ἐμὴ γνώμη
[2, 162]	τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο	ὡς	ἐλῶν ἐπὶ τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος
[2, 125]	σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι· καὶ	ὡς	ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι τὰ ὁ
[2, 28]	ἄρα ταῦτα γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε,	ὡς	ἐμὲ κατανοέειν, δίνας τινὰς ταύτῃ
[2, 137]	γενομενέων ἐν τῇ Αἰγύπτῳ πολίων,	ὡς	ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα ἡ ἐν
[2, 124]	πολλῷ τεῳ ἔλασσον τῆς πυραμίδος.	ὡς	ἐμοὶ δοκέειν· τῆς μὲν γὰρ
[2, 170]	ἐργασμένη εὖ κύκλῳ καὶ μέγαθος,	ὡς	ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ ἡ
[2, 156]	Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι αὐτὴν πλωτήν,	ὡς	ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ οὐκ
[2, 111]	οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος	ὡς	ἐξήκει τέ οἱ ὁ χρόνος
[2, 119]	ἔντομα σφέα ἐποίησε. μετὰ δὲ	ὡς	ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς
[2, 181]	Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην τὴν Λαδίκην,	ὡς	ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο
[2, 13]	τῆς χώρης ταύτης οἱ ἱρέες,	ὡς	ἐπὶ Μοίριος βασιλέος, ὅκως ἔλθοι
[2, 68]	ἔπειτα χάνῃ ἔωθε γὰρ τοῦτο	ὡς	ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον)
[2, 117]	λείῃ· ἐν δὲ Ἰλιάδι λέγει	ὡς	ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν. ὅμηρος μέν
[2, 11]	οὕτω δή τι καὶ στεινὸς	ὡς	ἔρχομαι φράσων· μῆκος μὲν πλόου
[2, 116]	τε δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ	ὡς	ἐς Σιδῶνα τῆς Φοινίκης ἀπίκετο.
[2, 150]	~ἔλεγον δὲ οἱ ἐπιχώριοι καὶ	ὡς	ἐς τὴν Σύρτιν τὴν ἐς
[2, 28]	πνέειν. ~ταῦτα μέν νυν ἔστω	ὡς	ἔστι τε καὶ ὡς ἀρχὴν
[2, 14]	δὲ νῦν καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι	ὡς	ἔχει φράσω· εἴ σφι θέλοι,
[2, 22]	Νεῖλος, ἦν ἂν τούτων οὐδέν,	ὡς	ἡ ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ δὲ
[2, 131]	οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ λέγουσι	ὡς	ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος,
[2, 121]	κρεμάμενον τὸν νέκυν. τὴν δὲ	ὡς	ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ
[2, 73]	σπάνιος ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽ ἐτέων,	ὡς	Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ
[2, 44]	ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ	ὡς	ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ πολλὰ
[2, 45]	οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον	ὡς	θύσοντες τῷ Διί· τὸν δὲ
[2, 121]	πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους	ὡς	ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον,
[2, 123]	μὲν πρότερον οἳ δὲ ὕστερον,	ὡς	ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν ἐγὼ
[2, 30]	κατὰ ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ ἔχουσι	ὡς	καὶ ἐπὶ Ψαμμητίχου ἦσαν· καὶ
[2, 135]	οὕτω δή τι κλεινὴ ἐγένετο	ὡς	καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος
[2, 14]	ἔχει φράσω· εἴ σφι θέλοι,	ὡς	καὶ πρότερον εἶπον, ἡ χώρη
[2, 50]	δὴ μὴ Ποσειδέωνος καὶ Διοσκούρων,	ὡς	καὶ πρότερόν μοι ταῦτα εἴρηται,
[2, 155]	ὅκου τὸ χρηστήριον ἐστὶ Βουτώ,	ὡς	καὶ πρότερον ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν
[2, 116]	ἐς ὅ) μετῆκε αὐτόν, δηλώσας	ὡς	καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν λόγον·
[2, 69]	διδόντες καὶ ἱρήια, καὶ περιέποντες	ὡς	κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι
[2, 90]	ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ περιστείλαντας	ὡς	κάλλιστα θάψαι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι·
[2, 27]	οὐκ ἀποπνέει, τήνδε ἔχω γνώμην,	ὡς	κάρτα ἀπὸ θερμέων χωρέων οὐκ
[2, 133]	οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα τὸν Μυκερῖνον,	ὡς	κατακεκριμένων ἤδη οἱ τούτων, λύχνα
[2, 134]	ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι	ὡς	λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ
[2, 15]	ἐστὶ κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ	ὡς	λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν
[2, 135]	τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ	ὡς	λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην,
[2, 107]	περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ	ὡς	μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι τῇ
[2, 93]	αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες	ὡς	μάλιστα, ἵνα δὴ μὴ ἁμάρτοιεν
[2, 133]	οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος	ὡς	μέλλοι ἓξ ἔτεα μοῦνον βιοὺς
[2, 120]	τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες,	ὡς	μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ
[2, 24]	ἔρχεται τῆς Λιβύης τὰ ἄνω.	ὡς	μέν νυν ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι,
[2, 131]	τῶν κολοσσῶν τόνδε τὸν λόγον,	ὡς	Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς
[2, 60]	παιδίων, καὶ ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας,	ὡς	οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα μὲν
[2, 33]	ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας,	ὡς	οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐς
[2, 102]	πλωτὴν ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ	ὡς	ὀπίσω ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον, κατὰ
[2, 169]	περιεῖτε· τέλος δὲ μεμφομένων Αἰγυπτίων	ὡς	οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων τὸν
[2, 22]	τοιούτων πέρι οἵῳ τε ἐόντι,	ὡς	οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ χιόνος μιν
[2, 32]	ἐς λέσχην περὶ τοῦ Νείλου,	ὡς	οὐδεὶς αὐτοῦ οἶδε τὰς πηγάς,
[2, 141]	ἔχειν παραχρησάμενον τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων	ὡς	οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα τε
[2, 141]	ὄψι ἐπιστάντα τὸν θεὸν θαρσύνειν	ὡς	οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν
[2, 174]	ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ φοιτέων ἔθυε	ὡς	οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα τε
[2, 111]	ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ δέ,	ὡς	οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι·
[2, 2]	δὲ ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ	ὡς	οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον οὐδένα
[2, 151]	ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα ἐοῦσι. ἐνθαῦτα	ὡς	οὐκ εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος
[2, 118]	ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ τὸ τεῖχος	ὡς	οὐκ ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ
[2, 121]	κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα	ὡς	οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν
[2, 152]	τὰ ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ,	ὡς	οὐκ ἰδὼν πρότερον χαλκῷ ἄνδρας
[2, 122]	ἀπὸ δὲ τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος,	ὡς	πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν
[2, 152]	ἐς τὰ ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν	ὡς	περιυβρισμένος εἴη πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε
[2, 121]	οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι	ὡς	πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν
[2, 121]	περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ,	ὡς	πρόσω ἦν τῆς νυκτός, τό
[2, 139]	τὴν ὄψιν ταύτην λέγειν αὐτὸν	ὡς	πρόφασίν οἱ δοκέοι ταύτην τοὺς
[2, 116]	δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ ὡς	ἐς	Σιδῶνα τῆς Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται
[2, 35]	ἔξω ἐν τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες	ὡς	τὰ μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ
[2, 121]	δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα	ὡς	ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος
[2, 162]	αὐτόν· τὸν δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι	ὡς	ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο ποιέειν, καὶ
[2, 138]	τὸ πρὸς ἠῶ, εὖρος δὲ	ὡς	τεσσέρων πλέθρων· τῇ δὲ καὶ
[2, 150]	δὲ οἱ ἐπιχώριοι καὶ ὡς	ἐς	τὴν Σύρτιν τὴν ἐς Λιβύην
[2, 152]	ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς	ὡς	τίσις ἥξει ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων
[2, 121]	ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ	ὡς	τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα καὶ
[2, 100]	ἔλεγον, πλὴν ὅτι αὐτήν μιν,	ὡς	τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς οἴκημα
[2, 117]	μὲν γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται	ὡς	τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο
[2, 120]	καταφανὲς τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι,	ὡς	τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ
[2, 13]	Ἕλληνας ἔφασαν πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ	ὡς	ὕεται πᾶσα ἡ χώρη τῶν
[2, 173]	οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽ ἂν ἠπιστέατο	ὡς	ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται, καὶ
[2, 111]	δὴ τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας,	ὡς	ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος
[2, 174]	Ἄμασις, καὶ ὅτε ἦν ἰδιώτης,	ὡς	φιλοπότης ἦν καὶ φιλοσκώμμων καὶ
[2, 152]	ἰδὼν πρότερον χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας,	ὡς	χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης
[2, 55]	ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ	ὡς	χρεὸν εἴη μαντήιον αὐτόθι Διὸς
[2, 139]	αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα πεντήκοντα.	ὡς	ὦν ὁ χρόνος οὗτος ἐξήιε
[2, 10]	Ἔφεσόν τε καὶ Μαιάνδρου πεδίον,	ὥς	γε εἶναι σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι
[2, 135]	ἂν εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ	ὥς	γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι.
[2, 67]	πόλι θάπτουσι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι.	ὣς	δὲ αὕτως τῇσι κυσὶ οἱ
[2, 123]	ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν ἐγὼ	εἰδὼς	τὰ οὐνόματα οὐ γράφω. ~μέχρι
[2, 57]	συνετά σφι ηὔδα ἡ γυνή·	ἕως	δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ
[2, 143]	τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ πασέων,	ἕως	οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς. Ἑκαταίῳ
[2, 156]	τέθηπα δὲ ἀκούων εἰ νῆσος	ἀληθέως	ἐστὶ πλωτή. ἐν δὲ ὦν
[2, 56]	περὶ αὐτῶν γνώμην τήνδε· εἰ	ἀληθέως	οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς
[2, 121]	αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ ἦν,	ἰθέως	καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν
[2, 121]	ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε,	ἰθέως	τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ
[2, 103]	ποταμῷ, οὐκ ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν	ἀτρεκέως	εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς ὁ βασιλεὺς
[2, 28]	ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε φάμενος εἰδέναι	ἀτρεκέως·	ἔλεγε δὲ ὧδε, εἶναι δύο
[2, 119]	τὰ δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα	ἀτρεκέως	ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων
[2, 54]	εἰρομένου δέ μευ ὁκόθεν οὕτω	ἀτρεκέως	ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν πρὸς ταῦτα
[2, 167]	μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες, οὐκ ἔχω	ἀτρεκέως	κρῖναι, ὁρέων καὶ Θρήικας καὶ
[2, 49]	καὶ τὴν πομπὴν τοῦ φαλλοῦ·	ἀτρεκέως	μὲν οὐ πάντα συλλαβὼν τὸν
[2, 154]	πάντα καὶ τὰ ὕστερον) ἐπιστάμεθα	ἀτρεκέως·	πρῶτοι γὰρ οὗτοι ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 145]	Ἄμασιν βασιλέα. καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι	ἀτρεκέως	φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι
[2, 92]	λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη καὶ ἐγγλύσσει	ἐπιεικέως,	ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος κατὰ μῆλον.
[2, 169]	δύνασθαι παῦσαι τῆς βασιληίης· οὕτω	ἀσφαλέως	ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ δὴ
[2, 119]	πάντα. τυχὼν μέντοι τούτων ἐγένετο	Μενέλεως	ἀνὴρ ἄδικος ἐς Αἰγυπτίους. ἀποπλέειν
[2, 119]	παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ ὁ	Μενέλεως	ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ ἀναπλώσας
[2, 116]	καὶ τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον	Μενέλεως	λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι δεῦρο
[2, 90]	ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ φαίνηται	τεθνεώς,	κατ᾽ ἣν ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ,
[2, 41]	οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ λέβητι, οὐδὲ	κρέως	καθαροῦ βοὸς διατετμημένου Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ
[2, 25]	ἀπὸ πάντων ἕλκει τῶν ποταμῶν.	τέως	δὲ οἳ μὲν ὀμβρίου ὕδατος
[2, 36]	τῇ κεφαλῇ καὶ τῷ γενείῳ,	τέως	ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι
[2, 178]	κοινῇ, Ἱώνων μὲν Χίος καὶ	Τέως	καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων
[2, 169]	Ἀμάσιος ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ	τέως	μὲν ἐτρέφετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι,
[2, 45]	θύσοντες τῷ Διί· τὸν δὲ	τέως	μὲν ἡσυχίην ἔχειν, ἐπεὶ δὲ
[2, 150]	ἔφρασάν μοι ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ	εὐπετέως	ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ λόγῳ καὶ
[2, 102]	σφέας· ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ καὶ	εὐπετέως	παρέλαβε τὰς πόλιας, τούτοισι δὲ
[2, 70]	ὀφθαλμούς· τοῦτο δὲ ποιήσας κάρτα	εὐπετέως	τὰ λοιπὰ χειροῦται, μὴ ποιήσας
[2, 151]	οὐκ εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος	ἑστεὼς	αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος τὴν κυνέην
[2, 121]	οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος·	σαφέως	δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ
[2, 44]	τὰ μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ	σαφέως	παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ
[2, 31]	δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς ἔχει	σαφέως	φράσαι· ἔρημος γὰρ ἐστὶ ἡ
[2, 96]	θύρη τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει	ταχέως	καὶ ἕλκει τὴν βᾶριν τοῦτο
[2, 133]	αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν μέλλοι	ταχέως	οὕτω τελευτήσειν. ἐκ δὲ τοῦ
[2, 64]	ἀγαγόμενον ἀνθρώπους τούς τε προπόλους	τρηχέως	περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ τὴν
[2, 14]	ταῦτα μὲν ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι	ὀρθῶς	ἔχοντα εἴρηται· φέρε δὲ νῦν
[2, 134]	Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ	ὀρθῶς	λέγοντες. οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰδότες
[2, 16]	καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν ἡμεῖς	ὀρθῶς	περὶ αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ
[2, 173]	τοιάδε λέγοντες. ὦ βασιλεῦ, οὐκ	ὀρθῶς,	σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς τὸ ἄγαν
[2, 118]	ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν	δικαίως	αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς
[2, 160]	ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ δὴ βούλονται	δικαίως	τιθέναι καὶ τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο
[2, 121]	ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου	ῥηιδίως	καὶ ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ
[2, 121]	λίθον ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας	ῥηιδίως	μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ
[2, 42]	δὴ οὐ τοὺς αὐτοὺς ἅπαντες	ὁμοίως	Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν Ἴσιός τε
[2, 42]	Διόνυσον εἶναι λέγουσι· τούτους δὲ	ὁμοίως	ἅπαντες σέβονται. ὅσοι δὲ τοῦ
[2, 25]	ὀπίσω, καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη	ὁμοίως	ἀπὸ πάντων ἕλκει τῶν ποταμῶν.
[2, 172]	σέβεσθαι. ἤδη ὦν ἔφη λέγων	ὁμοίως	αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι· εἰ
[2, 39]	Αἰγύπτιοι νόμοισι τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται	ὁμοίως	ἐς πάντα τὰ ἱρά, καὶ
[2, 116]	τοῦτον πυθέσθαι· ἀλλ᾽ οὐ γὰρ	ὁμοίως	ἐς τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν
[2, 57]	βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ σφι	ὁμοίως	ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ χρόνον
[2, 20]	ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι,	ὁμοίως	πάσχειν καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ
[2, 121]	ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε	ὁμοίως	προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν
[2, 41]	βοῦς τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες	ὁμοίως	σέβονται προβάτων πάντων μάλιστα μακρῷ.
[2, 160]	σφέων καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	ὁμοίως	τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ
[2, 90]	ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ ξείνων	ὁμοίως	ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς ἢ ὑπ᾽
[2, 161]	ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λόγοισι ἀπηγήσομαι,	μετρίως	δ᾽ ἐν τῷ παρεόντι. ἀποπέμψας
[2, 44]	ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ εἶδον	πλουσίως	κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε πολλοῖσι ἀναθήμασι,
[2, 162]	βασιληίῃ περιτιθέναι. καὶ τῷ οὔ	κως	ἀεκούσιον ἐγίνετο τὸ ποιεύμενον, ὡς
[2, 45]	ἂν καθαροὶ ἔωσι, καὶ χηνῶν,	κῶς	ἂν οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι
[2, 32]	Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί	κως	ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς
[2, 135]	αὐτοῦ τοῦ νηοῦ. φιλέουσι δέ	κως	ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι
[2, 45]	ἔτι ἄνθρωπον, ὡς δὴ φασί,	κῶς	φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι;
[2, 22]	Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.	κῶς	ὦν δῆτα ῥέοι ἂν ἀπὸ
[2, 139]	ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ὁ	Σαβακῶς.	~ὡς δ᾽ ἄρα οἴχεσθαι τὸν
[2, 161]	Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ οἱ ἔδεε	κακῶς	γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος τὴν
[2, 13]	Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης	κακῶς	πεινήσειν. τὸ δὲ ἔπος τοῦτο
[2, 159]	~παυσάμενος δὲ τῆς διώρυχος ὁ	Νεκῶς	ἐτράπετο πρὸς στρατηίας, καὶ τριήρεες
[2, 158]	ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα μυριάδες.	Νεκῶς	μέν νυν μεταξὺ ὀρύσσων ἐπαύσατο
[2, 158]	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ	Νεκῶς	παῖς ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου,
[2, 159]	δέοντι καὶ Σύροισι πεζῇ ὁ	Νεκῶς	συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ
[2, 49]	ἐσηγμένα. οὐ μὲν οὐδὲ φήσω	ὅκως	Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον ἢ
[2, 120]	καὶ τῇ πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο,	ὅκως	Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ δέ
[2, 126]	ἐσιόντος πρὸς αὐτὴν ἑκάστου δέεσθαι	ὅκως	ἂν αὐτῇ ἕνα λίθον ἐν
[2, 100]	ῥίψαι ἐς οἴκημα σποδοῦ πλέον,	ὅκως	ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν δὲ ἄλλων
[2, 121]	δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν,	ὅκως	βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων
[2, 140]	σποδῷ τε καὶ γῇ οἴκεε.	ὅκως	γάρ οἱ φοιτᾶν σῖτον ἄγοντας
[2, 150]	τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος,	ὅκως	γένοιτο νύξ, ἐς τὸν Τίγρην
[2, 133]	οἱ τούτων, λύχνα ποιησάμενον πολλά,	ὅκως	γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ πίνειν
[2, 125]	πρῶτον στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες·	ὅκως	δὲ ἀνίοι ὁ λίθος ἐπ᾽
[2, 174]	φιλοσκώμμων καὶ οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ·	ὅκως	δέ μιν ἐπιλείποι πίνοντά τε
[2, 13]	ἱρέες, ὡς ἐπὶ Μοίριος βασιλέος,	ὅκως	ἔλθοι ὁ ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ
[2, 121]	ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν,	ὅκως	μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς
[2, 160]	ἡμαρτηκέναι. οὐδεμίαν γὰρ εἶναι μηχανὴν	ὅκως	οὐ τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται,
[2, 120]	γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος,	ὅκως	πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο τοῖσι
[2, 108]	τὰς πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι,	ὅκως	τε ἀπίοι ὁ ποταμός, σπανίζοντες
[2, 82]	ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ	ὅκως	τελευτήσει καὶ ὁκοῖός τις ἔσται.
[2, 121]	αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι	ὅκως	τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας
[2, 125]	εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον,	ὅκως	τὸν λίθον ἐξέλοιεν· λελέχθω γὰρ
[2, 109]	ὅσῳ ἐλάσσων ὁ χῶρος γέγονε,	ὅκως	τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον τῆς
[2, 137]	ἐν τοῖσι αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι·	ὅκως	τῶν τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι τι,
[2, 121]	ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ	μεγάλως	θωμάσαι, καί οἱ τὴν θυγατέρα
[2, 172]	Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο	μεγάλως.	μαθὼν δὲ ὁ Ἄμασις τὸ
[2, 124]	εὐνομίην ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον	μεγάλως,	μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων
[2, 75]	τὸ ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι	μεγάλως	πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ καὶ
[2, 172]	καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ	μεγάλως	σέβεσθαι. ἤδη ὦν ἔφη λέγων
[2, 29]	Διόνυσον μούνους σέβονται, τούτους τε	μεγάλως	τιμῶσι, καί σφι μαντήιον Διὸς
[2, 77]	γίνεσθαι. εἰσὶ μὲν γὰρ καὶ	ἄλλως	Αἰγύπτιοι μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων
[2, 181]	ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος γυναικὸς εἴτε καὶ	ἄλλως	φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει δὲ
[2, 116]	αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν,	ἐπιπλὼς	εὐρέα πόντον, τὴν ὁδὸν ἣν
[2, 173]	ἂν ἤκουες· νῦν δὲ ποιέεις	οὐδαμῶς	βασιλικά” ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε
[2, 74]	περὶ Θήβας ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων	οὐδαμῶς	δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ
[2, 148]	ἐπεστεῶτες τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ	οὐδαμῶς	ἤθελον, φάμενοι θήκας αὐτόθι εἶναι
[2, 174]	φιλοπότης ἦν καὶ φιλοσκώμμων καὶ	οὐδαμῶς	κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως δέ μιν
[2, 112]	γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι,	οὐδαμῶς	ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ μοι
[2, 162]	τοῦτό μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν.	ὅμως	δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν τὸν Πατάρβημιν
[2, 162]	οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα ἀλλὰ	περιθύμως	ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ τά
[2, 173]	ὄρθριον μέχρι ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς	προθύμως	ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα πρήγματα, τὸ
[2, 102]	νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ	δεινῶς	γλιχομένοισι περὶ τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι
[2, 149]	οὐκ ἔστι( ἄνυδρος γὰρ δὴ	δεινῶς	ἐστι ἡ ταύτῃ) ἐκ τοῦ
[2, 32]	ψάμμος τε ἐστὶ καὶ ἄνυδρος	δεινῶς	καὶ ἔρημος πάντων. εἶπαι ὦν
[2, 76]	τῆς μὲν ἴβιος τόδε· μέλαινα	δεινῶς	πᾶσα, σκέλεα δὲ φορέει γεράνου,
[2, 76]	τὰ εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ	δεινῶς)	σκέλεα δὲ καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς
[2, 121]	δὲ τοῦ νέκυος τὴν μητέρα	δεινῶς	φέρειν, λόγους δὲ πρὸς τὸν
[2, 49]	ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ	μεζόνως	ἐξέφηναν· τὸν δ᾽ ὦν φαλλὸν
[2, 161]	ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος τὴν ἐγὼ	μεζόνως	μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λόγοισι
[2, 121]	δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν	φιλοφρόνως	ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον
[2, 112]	τῆς Τυνδάρεω, καὶ τὸν λόγον	ἀκηκοὼς	ὡς διαιτήθη Ἑλένη παρὰ Πρωτέι,
[2, 121]	ἔχοντα τὰ χρήματα. ὡς δὲ	χαλεπῶς	ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντος
[2, 79]	δὲ Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος καλεύμενος	Μανερῶς.	ἔφασαν δέ μιν Αἰγύπτιοι τοῦ
[2, 45]	φύσιος καὶ τῶν νόμων πάμπαν	ἀπείρως	ἔχειν οἱ Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ
[2, 133]	ὁ μὲν αὐτοῦ πατὴρ καὶ	πάτρως,	ἀποκληίσαντες τὰ ἱρὰ καὶ θεῶν
[2, 147]	εἵνεκα τοὺς νόμους τούτους ἐποιέοντο,	ἰσχυρῶς	περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό σφι κατ᾽ ἀρχὰς
[2, 162]	ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω	αἰσχρῶς	λύμῃ διακείμενον, οὐδένα δὴ χρόνον
[2, 37]	δὲ δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ	περισσῶς	ἐόντες μάλιστα πάντων ἀνθρώπων νόμοισι
[2, 65]	οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι	περισσῶς	τά τε ἄλλα περὶ τὰ
[2, 121]	ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν·	πάντως	δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ
[2, 42]	τόνδε σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι	πάντως	ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ τὸν
[2, 25]	μοῦνος ποταμῶν τοῦτον τὸν χρόνον,	οἰκότως	αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος
[2, 25]	καὶ διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ εἰσὶ	οἰκότως	οἱ ἀπὸ ταύτης τῆς χώρης
[2, 45]	~λέγουσι δὲ πολλὰ καὶ ἄλλα	ἀνεπισκέπτως	οἱ Ἕλληνες, εὐήθης δὲ αὐτῶν
[2, 67]	ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς δὲ	αὕτως	τῇσι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται.
[2, 106]	τόξα, καὶ τὴν ἄλλην σκευὴν	ὡσαύτως·	καὶ γὰρ Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα
[2, 62]	πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ εἵνεκα	φῶς	ἔλαχε καὶ τιμὴν ἡ νὺξ
[2, 132]	τὴν βοῦν ἐκφέρουσι ἐς τὸ	φῶς·	φασὶ γὰρ αὐτὴν δεηθῆναι τοῦ