HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  251 formes différentes pour 885 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[2, 173]   αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν τοιάδε λέγοντες.     βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας,
[2, 181]   πρὸς τὴν Λαδίκην ταύτην καλεομένην,     γύναι, κατά με ἐφάρμαξας, καὶ
[2, 115]   ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην, ὅς,     κάκιστε ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν ἔργον
[2, 41]   εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα. ἐν ταύτῃ     τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι μὲν
[2, 140]   οὔνομα δὲ ταύτῃ τῇ νήσῳ  Ἐλβώ,   μέγαθος δ᾽ ἐστὶ πάντῃ δέκα
[2, 115]   ἦλθον ἐς χώρην τὴν ἐμήν,  ἐγὼ   ἄν σε ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος
[2, 18]   τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην τινὰ  ἐγὼ   ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ, καὶ τὸ
[2, 120]   ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς μὲν  ἐγὼ   γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος,
[2, 56]   Δωδωναῖοι οἱ περὶ τὸ ἱρόν.  ~ἐγὼ   δ᾽ ἔχω περὶ αὐτῶν γνώμην
[2, 120]   μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες ἔλεγον·  ἐγὼ   δὲ τῷ λόγῳ τῷ περὶ
[2, 125]   τὸν εἰρημένον, ἄλλον δέ, ὡς  ἐγὼ   δοκέω, ἐν τῷ τοὺς λίθους
[2, 63]   κεφαλάς τε συναράσσονται, καὶ ὡς  ἐγὼ   δοκέω πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ
[2, 131]   ταῦτα δὲ λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς  ἐγὼ   δοκέω, τά τε ἄλλα καὶ
[2, 115]   ἐκφαίνει Πρωτεύς, λέγων ὅτι  ἐγὼ   εἰ μὴ περὶ πολλοῦ ἡγεύμην
[2, 123]   ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν  ἐγὼ   εἰδὼς τὰ οὐνόματα οὐ γράφω.
[2, 38]   καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων, τὰ  ἐγὼ   ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ
[2, 52]   οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς  ἐγὼ   ἐν Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσας, ἐπωνυμίην
[2, 173]   γε ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ  ἐγὼ   ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ νέμω” ταῦτα
[2, 8]   αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον, ὡς  ἐγὼ   ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν αὐτὸ εἶναι
[2, 77]   μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ τῶν  ἐγὼ   ἐς διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ
[2, 148]   πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον· τὸν  ἐγὼ   ἤδη εἶδον λόγου μέζω. εἰ
[2, 13]   τετελευτηκότι ὅτε τῶν ἱρέων ταῦτα  ἐγὼ   ἤκουον. νῦν δὲ εἰ μὴ
[2, 53]   Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον ἔχοντα  ἐγὼ   λέγω. ~χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ
[2, 161]   γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος τὴν  ἐγὼ   μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι
[2, 11]   ἐκχωσθῆναι ἐντός γε δισμυρίων ἐτέων;  ἐγὼ   μὲν γὰρ ἔλπομαί γε καὶ
[2, 120]   λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων συμβαινόντων  ἐγὼ   μὲν ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸς
[2, 73]   ὄρνις ἱρός, τῷ οὔνομα φοῖνιξ.  ἐγὼ   μέν μιν οὐκ εἶδον εἰ
[2, 49]   μαθόντες ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι Ἕλληνες.  ἐγὼ   μέν νυν φημὶ Μελάμποδα γενόμενον
[2, 93]   κόθεν δὲ οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι,  ἐγώ   μοι δοκέω κατανοέειν τοῦτο· τοῦ
[2, 122]   ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν καὶ  ἐγὼ   οἶδα ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ
[2, 33]   μέσην τάμνων Λιβύην, καὶ ὡς  ἐγὼ   συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ
[2, 106]   Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε·  ἐγὼ   τήνδε τὴν χώρην ὤμοισι τοῖσι
[2, 18]   τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον· τὸ  ἐγὼ   τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον περὶ
[2, 115]   τοι προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ  ἐγὼ   τῷ Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω, ἐς
[2, 65]   ἐς τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ  ἐγὼ   φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ
[2, 10]   ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί· τῶν  ἐγὼ   φράσαι ἔχω οὐνόματα καὶ ἄλλων
[2, 51]   καὶ ἄλλα πρὸς τούτοισι, τὰ  ἐγὼ   φράσω, Ἕλληνες ἀπ᾽ Αἰγυπτίων νενομίκασι·
[2, 156]   Αἰσχύλος Εὐφορίωνος ἥρπασε τὸ  ἐγὼ   φράσω, μοῦνος δὴ ποιητέων τῶν
[2, 50]   οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ.  λέγω   δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι.
[2, 51]   Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ οἶδε τὸ  λέγω·   τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον
[2, 53]   τε καὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ  λέγω.   ~χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ τε
[2, 104]   πρότερον αὐτὸς ἀκούσας ἄλλων  λέγω.   ὡς δέ μοι ἐν φροντίδι
[2, 56]   ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ  φηγῷ   πεφυκυίῃ ἱρὸν Διός, ὥσπερ ἦν
[2, 21]   ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ τῆς λελεγμένης,  λόγῳ   δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη· λέγει
[2, 25]   ποταμῶν. ~ὡς δὲ ἐν πλέονι  λόγῳ   δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς
[2, 17]   Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ  λόγῳ   εἰ μὴ τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους.
[2, 134]   τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς  λόγῳ   εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ ὅτι
[2, 15]   κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ ὡς  λόγῳ   εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν σφι
[2, 123]   ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ τῷ  λόγῳ   εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ
[2, 38]   σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ  λόγῳ   ἐρέω· κατορᾷ δὲ καὶ τὰς
[2, 65]   εἰ λέγοιμι, καταβαίην ἂν τῷ  λόγῳ   ἐς τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ
[2, 53]   τε καὶ χθὲς ὡς εἰπεῖν  λόγῳ.   Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην
[2, 150]   καὶ εὐπετέως ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ  λόγῳ   καὶ ἐν Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων
[2, 115]   δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ  λόγῳ   καὶ οὐ λέγοντος τὴν ἀληθείην,
[2, 18]   ὅσην τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ  λόγῳ,   καὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον·
[2, 100]   οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν τῷ  λόγῳ,   νόῳ δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν
[2, 37]   θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς εἰπεῖν  λόγῳ.   πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ
[2, 120]   ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ δὲ τῷ  λόγῳ   τῷ περὶ Ἑλένης λεχθέντι καὶ
[2, 118]   ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ πιστεύσαντες τῷ  λόγῳ   τῷ πρώτῳ οἱ Ἕλληνες αὐτὸν
[2, 15]   εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ  λόγῳ   χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον
[2, 30]   οἳ δὲ βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ  λόγῳ   χρησάμενοι πάντες ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου
[2, 4]   τούτων μέν νυν τὰ πλέω  ἔργῳ   ἐδήλουν οὕτω γενόμενα. βασιλεῦσαι δὲ
[2, 78]   τὰ μάλιστα καὶ γραφῇ καὶ  ἔργῳ,   μέγαθος ὅσον τε πηχυαῖον
[2, 175]   ἐγγεγονότος πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον τῷ  ἔργῳ,   τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον
[2, 65]   τὰ θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ  φεύγω   μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ καὶ
[2, 13]   χώρη αὕτη κατὰ λόγον  ἐπιδιδῷ   ἐς ὕψος καὶ τὸ ὅμοιον
[2, 13]   ἐς ὕψος καὶ τὸ ὅμοιον  ἀποδιδῷ   ἐς αὔξησιν, μὴ κατακλύζοντος αὐτὴν
[2, 182]   εἰκασμένην, τοῦτο δὲ τῇ ἐν  Λίνδῳ   Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα λίθινα
[2, 182]   δὲ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν  Λίνδῳ   τὸ τῆς Ἀθηναίης λέγεται τὰς
[2, 7]   τὸ μῆκος τῇ ἐξ Ἀθηνέων  ὁδῷ   τῇ ἀπὸ τῶν δυώδεκα θεῶν
[2, 140]   ἔνθα πεντήκοντα ἔτεα νῆσον χώσας  σποδῷ   τε καὶ γῇ οἴκεε. ὅκως
[2, 63]   ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ ἐν τῇ  ἐσόδῳ,   ἄλλοι τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες
[2, 114]   συλλαβόντες ἀπάγετε παρ᾽ ἐμέ, ἵνα  εἰδέω   τι κοτὲ καὶ λέξει”
[2, 49]   τε ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ  θεῷ   καὶ τὰ ἐν τοῖσι Ἕλλησι·
[2, 133]   πέμψαι ἐς τὸ μαντήιον τῷ  θεῷ   ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον ὅτι μὲν
[2, 113]   στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ  θεῷ,   οὐκ ἔξεστι τούτου ἅψασθαι.
[2, 63]   οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ  θεῷ   παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη
[2, 181]   Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν τῇ  θεῷ·   ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε ἐς
[2, 65]   τάσδε σφι ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι τῷ  θεῷ   τοῦ ἂν τὸ θηρίον,
[2, 64]   τεμένεσι· εἰ ὦν εἶναι τῷ  θεῷ   τοῦτο μὴ φίλον, οὐκ ἂν
[2, 135]   ~Ροδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο  Ἐάνθεω   τοῦ Σαμίου κομίσαντος, ἀπικομένη δὲ
[2, 3]   αὐτῶν ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽ ἂν  ἐπιμνησθέω   αὐτῶν, ὑπὸ τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος
[2, 169]   ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν.  Ἀπρίεω   δὲ λέγεται εἶναι ἥδε διάνοια,
[2, 172]   ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι.  ~Ἀπρίεω   δὲ ὧδε καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις,
[2, 169]   τοῦ μεγάρου τὸ τοῦ  Ἀπρίεω   καὶ τῶν τούτου προπατόρων, ἔστι
[2, 132]   βοῦς τὰ μὲν ἄλλα κατακέκρυπται  φοινικέῳ   εἵματι, τὸν αὐχένα δὲ καὶ
[2, 15]   πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους  δοκέω   ἅμα τῷ Δέλτα τῷ ὑπὸ
[2, 11]   τοιοῦτον κόλπον καὶ τὴν Αἴγυπτον  δοκέω   γενέσθαι κοτέ, τὸν μὲν ἐκ
[2, 50]   ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω εὑρίσκω ἐόν·  δοκέω   δ᾽ ὦν μάλιστα ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 34]   ἀντίον κέεται. οὕτω τὸν Νεῖλον  δοκέω   διὰ πάσης τῆς Λιβύης διεξιόντα
[2, 12]   πείθομαι καὶ αὐτὸς οὕτω κάρτα  δοκέω   εἶναι, ἰδών τε τὴν Αἴγυπτον
[2, 125]   εἰρημένον, ἄλλον δέ, ὡς ἐγὼ  δοκέω,   ἐν τῷ τοὺς λίθους ἔταμνον
[2, 93]   οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ μοι  δοκέω   κατανοέειν τοῦτο· τοῦ προτέρου ἔτεος
[2, 53]   καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι  δοκέω   μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ οὐ
[2, 63]   τε συναράσσονται, καὶ ὡς ἐγὼ  δοκέω   πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν
[2, 131]   δὲ λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ  δοκέω,   τά τε ἄλλα καὶ δὴ
[2, 23]   τινὰ τῶν πρότερον γενομένων ποιητέων  δοκέω   τὸ οὔνομα εὑρόντα ἐς ποίησιν
[2, 124]   χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ  λεῷ   δέκα ἔτεα μὲν τῆς ὁδοῦ
[2, 118]   γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν  Μενέλεῳ,   ἐκβᾶσαν δὲ ἐς γῆν καὶ
[2, 118]   ἱστορίῃσι φάμενοι εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ  Μενέλεω.   ἐλθεῖν μὲν γὰρ μετὰ τὴν
[2, 181]   μὲν λέγουσι Βάττου οἳ δ᾽  Ἀρκεσίλεω   θυγατέρα, οἳ δὲ Κριτοβούλου ἀνδρὸς
[2, 66]   ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ ἂν ἔτι  πλέω   ἐγίνετο, εἰ μὴ κατελάμβανε τοὺς
[2, 4]   καὶ τούτων μέν νυν τὰ  πλέω   ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω γενόμενα. βασιλεῦσαι
[2, 140]   Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ ἔτεα ἐπὶ  πλέω   ἑπτακόσια οὐκ οἷοί τε
[2, 35]   πρὸς πᾶσαν χώρην τούτων εἵνεκα  πλέω   περὶ αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα
[2, 61]   οἰκέοντες, οὗτοι δὲ τοσούτῳ ἔτι  πλέω   ποιεῦσι τούτων ὅσῳ καὶ τὰ
[2, 82]   ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε  πλέω   σφι ἀνεύρηται τοῖσι ἄλλοισι
[2, 51]   ἔχειν τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ  Ἑρμέω   Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ
[2, 138]   οὐρανομήκεα πέφυκε· φέρει δὲ ἐς  Ἑρμέω   ἱρόν. τὸ μὲν δὴ ἱρὸν
[2, 145]   Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ καὶ  Ἑρμέω   λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων
[2, 67]   πόλιν, τὰς δὲ ἴβις ἐς  Ἑρμέω   πόλιν. τὰς δὲ ἄρκτους ἐούσας
[2, 51]   ἀπ᾽ Αἰγυπτίων νενομίκασι· τοῦ δὲ  Ἑρμέω   τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν τὰ
[2, 9]   ἐς μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί,  σημανέω·   στάδιοι γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ
[2, 1]   ἐὼν παῖς καὶ Κασσανδάνης τῆς  Φαρνάσπεω   θυγατρός, τῆς προαποθανούσης Κῦρος αὐτός
[2, 112]   τὸ ἱρὸν εἶναι Ἑλένης τῆς  Τυνδάρεω,   καὶ τὸν λόγον ἀκηκοὼς ὡς
[2, 38]   τὰ ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ  ἐρέω·   κατορᾷ δὲ καὶ τὰς τρίχας
[2, 148]   ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν πρὸς  βορέω   ἓξ δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι,
[2, 121]   τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς  βορέω   ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν δὲ
[2, 26]   ὑπὸ τοῦ χειμῶνος καὶ τοῦ  βορέω   ἤιε ἂν τὰ ἄνω τῆς
[2, 57]   τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ  τέῳ   ἂν τρόπῳ πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ
[2, 48]   νεῦον τὸ αἰδοῖον, οὐ πολλῷ  τεῳ   ἔλασσον ἐὸν τοῦ ἄλλου σώματος·
[2, 124]   ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ πολλῷ  τεῳ   ἔλασσον τῆς πυραμίδος. ὡς ἐμοὶ
[2, 67]   καὶ τοὺς λύκους οὐ πολλῷ  τεῳ   ἐόντας ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι
[2, 6]   διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον ἀπὸ τοῦ  Πλινθινήτεω   κόλπου μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ᾽
[2, 152]   οὗτοι οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ  Σαΐτεω   εἰσί. μετὰ δὲ βασιλεύοντα τὸ
[2, 172]   καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ μὲν  Σαΐτεω   ἐών, ἐκ τῆς δὲ ἦν
[2, 123]   νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω  ὅτεῳ   τὰ τοιαῦτα πιθανά ἐστι· ἐμοὶ
[2, 121]   περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ  ὅτεῳ   τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ
[2, 120]   τὸν οὐ προσῆκε ἀδικέοντι τῷ  ἀδελφεῷ   ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα μεγάλων κακῶν
[2, 100]   Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις· τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν  ἀδελφεῷ,   τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν,
[2, 175]   οὐκ ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα  θωμάζω,   ἔστι τόδε· οἴκημα μουνόλιθον ἐκόμισε
[2, 148]   τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου  μέζω.   εἰ γάρ τις τὰ ἐξ
[2, 137]   καὶ ἱρόν ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον·  μέζω   μὲν γὰρ ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερα
[2, 35]   πᾶσα χώρη καὶ ἔργα λόγου  μέζω   παρέχεται πρὸς πᾶσαν χώρην τούτων
[2, 99]   ἑσπέρην τὸ γὰρ πρὸς τὴν  ἠῶ   αὐτὸς Νεῖλος ἀπέργει) τοῦτο
[2, 138]   ἀγορῆς φέρουσα ἐς τὸ πρὸς  ἠῶ,   εὖρος δὲ ὡς τεσσέρων πλέθρων·
[2, 158]   ἀπ᾽ ἑσπέρης μακρὴ πρὸς τὴν  ἠῶ,   καὶ ἔπειτα τείνει ἐς διασφάγας,
[2, 8]   ἑσπέρην, τὰ δὲ πρὸς τὴν  ἠῶ   λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ τέρματα εἶναι.
[2, 17]   ὁδούς. καὶ μὲν πρὸς  ἠῶ   τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον στόμα,
[2, 32]   Σύρτιν τε καὶ τὴν πρὸς  ἠῶ   χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ
[2, 63]   τε καὶ τὸ ἐν τῷ  νηῷ   ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ δὲ οὐκ
[2, 63]   τὸ δὲ ἄγαλμα ἐὸν ἐν  νηῷ   μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ
[2, 182]   διφασίας ξυλίνας, αἳ ἐν τῷ  νηῷ   τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι καὶ
[2, 165]   Παπρημίτης, νῆσος Προσωπῖτις καλεομένη,  Ναθῶ   τὸ ἥμισυ. ἐκ μὲν τούτων
[2, 86]   δὲ ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ δὲ  λίθῳ   Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ τὴν
[2, 136]   ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα ἐν  λίθῳ   ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστί. μή
[2, 17]   καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν  ὀρθῷ   λόγῳ εἰ μὴ τοὺς Αἰγυπτίων
[2, 123]   μέν νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι  χράσθω   ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα πιθανά ἐστι·
[2, 76]   Τοσαῦτα μὲν θηρίων πέρι ἱρῶν  εἰρήσθω.   ~αὐτῶν δὲ δὴ Αἰγυπτίων οἳ
[2, 34]   Νείλου μέν νυν πέρι τοσαῦτα  εἰρήσθω.   ~ἔρχομαι δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων
[2, 171]   ὡς ἕκαστα αὐτῶν ἔχει, εὔστομα  κείσθω.   καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς πέρι,
[2, 171]   καὶ ταύτης μοι πέρι εὔστομα  κείσθω,   πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ
[2, 86]   νεκρόν. οἳ μὲν δὴ ἐκποδὼν  μισθῷ   ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι
[2, 33]   Ἐτεάρχου λόγος ἐς τοῦτό μοι  δεδηλώσθω,   πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε
[2, 125]   ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον ἐξέλοιεν·  λελέχθω   γὰρ ἡμῖν ἐπ᾽ ἀμφότερα, κατά
[2, 113]   μιν, ὡς ἐγένετο ἐν τῷ  Αἰγαίῳ,   ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ
[2, 97]   κῃ ἐμφερέες τῇσι ἐν τῷ  Αἰγαίῳ   πόντῳ νήσοισι· τὰ μὲν γὰρ
[2, 86]   κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι  θηκαίῳ,   ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς τοῖχον. οὕτω
[2, 96]   μορφὴ μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ  Κυρηναίῳ   λωτῷ, τὸ δὲ δάκρυον κόμμι
[2, 143]   ἕως οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς.  Ἑκαταίῳ   δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι
[2, 143]   κατὰ τοὺς θανάτους. ~πρότερον δὲ  Ἑκαταίῳ   τῷ λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί
[2, 121]   τι δὴ ἐν τῷ  βίῳ   ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον·
[2, 159]   ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽ ἐν τῷ  Ἀραβίῳ   κόλπῳ ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ,
[2, 124]   τῶν λιθοτομιέων τῶν ἐν τῷ  Ἀραβίῳ   ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν λίθους
[2, 75]   πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ  πεδίῳ.   λόγος δὲ ἐστὶ ἅμα τῷ
[2, 32]   ἰδεῖν δή κοτε δένδρεα ἐν  πεδίῳ   πεφυκότα, καί σφεας προσελθόντας ἅπτεσθαι
[2, 123]   πρότερον οἳ δὲ ὕστερον, ὡς  ἰδίῳ   ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν ἐγὼ εἰδὼς
[2, 36]   ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ τῷ  γενείῳ,   τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν ἄλλοισι
[2, 86]   δὲ αὐτὴν καὶ διηθήσαντες οἴνῳ  φοινικηίῳ   αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα
[2, 59]   δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν τῷ  Ἡλίω,   πέμπτα δὲ ἐς Βουτοῦν πόλιν
[2, 120]   ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν Ἑλένη ἐν  Ἰλίῳ,   ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι
[2, 86]   τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν  σκολιῷ   σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι
[2, 168]   πῆχυς τυγχάνει ἴσος ἐὼν τῷ  Σαμίῳ.   ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι ἅπασι
[2, 20]   μὲν δύο τῶν ὁδῶν οὐδ᾽  ἀξιῶ   μνησθῆναι εἰ μὴ ὅσον σημῆναι
[2, 121]   ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν  οἵῳ   κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν
[2, 22]   ἀνδρί γε λογίζεσθαι τοιούτων πέρι  οἵῳ   τε ἐόντι, ὡς οὐδὲ οἰκὸς
[2, 143]   θανάτους. ~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ τῷ  λογοποιῷ   ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν
[2, 35]   οὐρανῷ τῷ κατὰ σφέας ἐόντι  ἑτεροίῳ   καὶ τῷ ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην
[2, 129]   αὐτοῦ τὸν θυμόν. ἐόντι δὲ  ἠπίῳ   τῷ Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς πολιήτας
[2, 44]   καὶ τῷ μὲν ὡς ἀθανάτῳ  Ὀλυμπίῳ   δὲ ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ δὲ
[2, 92]   παραφυομένῃ ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται,  κηρίῳ   σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ
[2, 161]   στρατὸν ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ  Τυρίῳ.   ἐπεὶ δέ οἱ ἔδεε κακῶς
[2, 46]   ἀποθάνῃ, πένθος μέγα παντὶ τῷ  Μενδησίῳ   νομῷ τίθεται. καλέεται δὲ
[2, 154]   ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ τῷ  Πηλουσίῳ   καλεομένῳ στόματι τοῦ Νείλου. τούτους
[2, 141]   βουλομένους οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι ἐν  Πηλουσίῳ·   ταύτῃ γὰρ εἰσὶ αἱ ἐσβολαί·
[2, 95]   δὲ κώνωπες, ἢν μὲν ἐν  ἱματίῳ   ἐνειλιξάμενος εὕδῃ σινδόνι, διὰ
[2, 121]   αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ  ἱματίῳ.   ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ βασιλέος
[2, 75]   δὲ πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ  Αἰγυπτίῳ   πεδίῳ. λόγος δὲ ἐστὶ ἅμα
[2, 110]   ἔργα οἷά περ Σεσώστρι τῷ  Αἰγυπτίῳ·   Σέσωστριν μὲν γὰρ ἄλλα τε
[2, 136]   κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ τῷ  πατρωίῳ   τάφῳ μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ μηδενί,
[2, 52]   οὐδενὶ αὐτῶν· οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν  κω.   θεοὺς δὲ προσωνόμασαν σφέας ἀπὸ
[2, 121]   δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ  κακῷ   ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν
[2, 158]   ὅσῳ σκολιωτέρη ἐστί· τὴν ἐπὶ  Νεκῶ   βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο δυώδεκα
[2, 86]   ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ δὲ λίθῳ  Αἰθιοπικῷ   ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ τὴν λαπάρην
[2, 152]   δὲ ἐς γῆν καὶ ὁπλισθέντας  χαλκῷ   ἀγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς
[2, 152]   Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ ἰδὼν πρότερον  χαλκῷ   ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι ἄνδρες
[2, 50]   τῶν βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω  εὑρίσκω   ἐόν· δοκέω δ᾽ ὦν μάλιστα
[2, 13]   τὴν ἔνερθε Μέμφιος· καὶ Μοίρι  οὔκω   ἦν ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε
[2, 182]   αἳ ἐν τῷ νηῷ τῷ  μεγάλῳ   ἱδρύατο ἔτι καὶ τὸ μέχρι
[2, 96]   τούτων τὴν μὲν θύρην δεδεμένην  κάλῳ   ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι,
[2, 96]   ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ λίθον ἄλλῳ  κάλῳ   ὄπισθε. μὲν δὴ θύρη
[2, 38]   τούτων πάντων καθαρός, σημαίνεται  βύβλῳ   περὶ τὰ κέρεα εἱλίσσων καὶ
[2, 96]   ἁρμονίας ἐν ὦν ἐπάκτωσαν τῇ  βύβλῳ.   πηδάλιον δὲ ἓν ποιεῦνται, καὶ
[2, 92]   καὶ κάρτα βούλωνται χρηστῇ τῇ  βύβλῳ   χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες
[2, 170]   ἐδόκεε, ὅση περ ἐν  Δήλῳ   τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ
[2, 85]   κατ᾽ ὦν ἐπλάσατο τὴν κεφαλὴν  πηλῷ   καὶ τὸ πρόσωπον, κἄπειτα
[2, 70]   γῆν, πρῶτον ἁπάντων θηρευτὴς  πηλῷ   κατ᾽ ὦν ἔπλασε αὐτοῦ τοὺς
[2, 17]   δὴ ἰθέα τῶν ὁδῶν τῷ  Νείλῳ   ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν φερόμενος ἐς
[2, 20]   καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ  Νείλῳ,   καὶ μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ
[2, 29]   σκόπελοι/ τε γὰρ ἐν τῷ  Νείλῳ   ὀξέες ἀνέχουσι καὶ χοιράδες πολλαί
[2, 108]   τισάμενος τὸν ἀδελφεόν, τῷ μὲν  ὁμίλῳ   τὸν ἐπηγάγετο τῶν τὰς χώρας
[2, 170]   κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ  κύκλῳ   καὶ μέγαθος, ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε,
[2, 62]   πολλὰ ὑπαίθρια περὶ τὰ δώματα  κύκλῳ·   τὰ δὲ λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια
[2, 135]   ποιησαμένη τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι  ἄλλῳ   ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ,
[2, 30]   πόλιος πλέων ἐν ἴσῳ χρόνῳ  ἄλλῳ   ἥξεις ἐς τοὺς αὐτομόλους ἐν
[2, 96]   ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ λίθον  ἄλλῳ   κάλῳ ὄπισθε. μὲν δὴ
[2, 38]   προκειμένων σημηίων, τὰ ἐγὼ ἐν  ἄλλῳ   λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ δὲ καὶ
[2, 136]   τῷ πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽ ἐν  ἄλλῳ   μηδενί, μήτε ἄλλον μηδένα τῶν
[2, 130]   δὲ τῆς βοὸς ταύτης ἐν  ἄλλῳ   οἰκήματι εἰκόνες τῶν παλλακέων τῶν
[2, 66]   ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων  πολλῷ   ἂν ἔτι πλέω ἐγίνετο, εἰ
[2, 110]   ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα  πολλῷ   Δαρεῖον τὸν Πέρσην οὐ περιεῖδε
[2, 169]   εὖ οἱ ξεῖνοι, πλήθεϊ δὲ  πολλῷ   ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν.
[2, 52]   τῶν ἄλλων, Διονύσου δὲ ὕστερον  πολλῷ   ἐπύθοντο) καὶ μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο
[2, 158]   τὸ συντομώτατον, δὲ διῶρυξ  πολλῷ   μακροτέρη, ὅσῳ σκολιωτέρη ἐστί· τὴν
[2, 136]   ἐόντα πολλῷ τε κάλλιστα καὶ  πολλῷ   μέγιστα· ἔχει μὲν γὰρ καὶ
[2, 68]   μὲν γὰρ ᾠὰ χηνέων οὐ  πολλῷ   μέζονα τίκτει, καὶ νεοσσὸς
[2, 11]   οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος καὶ  πολλῷ   μέζων ἔτι τούτου ὑπὸ τοσούτου
[2, 136]   ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα  πολλῷ   τε κάλλιστα καὶ πολλῷ μέγιστα·
[2, 48]   γυναῖκες, νεῦον τὸ αἰδοῖον, οὐ  πολλῷ   τεῳ ἔλασσον ἐὸν τοῦ ἄλλου
[2, 124]   τὴν ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ  πολλῷ   τεῳ ἔλασσον τῆς πυραμίδος. ὡς
[2, 67]   σπανίας καὶ τοὺς λύκους οὐ  πολλῷ   τεῳ ἐόντας ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ
[2, 25]   χρόνον, οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει  πολλῷ   ὑποδεέστερος τοῦ θέρεος· τότε
[2, 100]   τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων διαφθεῖραι  δόλῳ.   ποιησαμένην γάρ μιν οἴκημα περίμηκες
[2, 159]   πεζῇ Νεκῶς συμβαλὼν ἐν  Μαγδώλῳ   ἐνίκησε, μετὰ δὲ τὴν μάχην
[2, 148]   ἐστὶ νηὸς καὶ ἐν  Σάμῳ.   ἦσαν μέν νυν καὶ αἱ
[2, 92]   κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν τῷ  ποταμῷ   γινόμενα καὶ ταῦτα, ἐξ ὧν
[2, 108]   τῶν Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ τῷ  ποταμῷ   ἔκτηντο τὰς πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους,
[2, 68]   δὲ νύκτα πᾶσαν ἐν τῷ  ποταμῷ·   θερμότερον γὰρ δή ἐστι τὸ
[2, 103]   καὶ ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι  ποταμῷ,   οὐκ ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως
[2, 72]   δὲ καὶ ἐνύδριες ἐν τῷ  ποταμῷ,   τὰς ἱρὰς ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι
[2, 35]   σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ τῷ  ποταμῷ   φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ οἱ
[2, 173]   τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ  νέμω”   ταῦτα μὲν τοὺς φίλους ἀμείψατο.
[2, 65]   τρίτον μέρος τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι  σταθμῷ   πρὸς ἀργύριον τὰς τρίχας· τὸ
[2, 13]   θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι,  λιμῷ   οἱ Ἕλληνες αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ
[2, 8]   ἐν τῷ αἱ πυραμίδες ἔνεισι,  ψάμμῳ   κατειλυμένον, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 133]   ἓξ ἔτεα μοῦνον βιοὺς τῷ  ἑβδόμῳ   τελευτήσειν. τὸν δὲ δεινὸν ποιησάμενον
[2, 71]   ~οἱ δὲ ἵπποι οἱ ποτάμιοι  νομῷ   μὲν τῷ Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι,
[2, 46]   πένθος μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ  νομῷ   τίθεται. καλέεται δὲ τε
[2, 136]   προστεθῆναι δὲ ἔτι τούτῳ τῷ  νόμῳ   τόνδε, τὸν διδόντα τὸ χρέος
[2, 46]   Μένδης. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ  νομῷ   τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο τὸ
[2, 177]   ἐς αἰεὶ χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ  νόμῳ.   ~φιλέλλην δὲ γενόμενος Ἄμασις
[2, 52]   σφέας ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι  κόσμῳ   θέντες τὰ πάντα πρήγματα καὶ
[2, 13]   σφι ὕειν θεὸς ἀλλὰ  αὐχμῷ   διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνες αἱρεθήσονται·
[2, 121]   νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ  ὤμῳ   τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα
[2, 45]   ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ πρὸς τῷ  βωμῷ   κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας
[2, 177]   ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ χρέωνται ἐόντι  ἀμώμῳ   νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ γενόμενος
[2, 29]   οἰκέουσι δὲ τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης  ἄνω   Αἰθίοπες ἤδη καὶ τῆς νήσου
[2, 92]   ἐκ τῶν ἑλέων, τὰ μὲν  ἄνω   αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο τι
[2, 68]   καὶ τοῦτο μοῦνον θηρίων τὴν  ἄνω   γνάθον προσάγει τῇ κάτω. ἔχει
[2, 26]   ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς Λιβύης τὰ  ἄνω   θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ
[2, 29]   ἤδη ἱστορέων. ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος  ἄνω   ἰόντι ἄναντες ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ
[2, 7]   ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης  ἄνω   ἰόντι παραπλησίη τὸ μῆκος τῇ
[2, 8]   τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος  ἄνω   ἰόντι στεινή ἐστι Αἴγυπτος. τῇ
[2, 148]   ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ  ἄνω   μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν·
[2, 25]   ἔχει. διεξιὼν τῆς Λιβύης τὰ  ἄνω   ἥλιος τάδε ποιέει· ἅτε
[2, 155]   τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ θαλάσσης  ἄνω.   οὔνομα δὲ τῇ πόλι ταύτῃ
[2, 8]   μεσαμβρίην τε καὶ νότον, αἰεὶ  ἄνω   τεῖνον ἐς τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην
[2, 35]   ὑφαίνουσι δὲ οἱ μὲν ἄλλοι  ἄνω   τὴν κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 26]   τοῦ βορέω ἤιε ἂν τὰ  ἄνω   τῆς Εὐρώπης κατά περ νῦν
[2, 95]   ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν τὰ  ἄνω   τῶν ἑλέων οἰκέοντας οἱ πύργοι
[2, 25]   ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει ἐς τὰ  ἄνω   χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ ἄνεμοι
[2, 24]   χειμώνων ἔρχεται τῆς Λιβύης τὰ  ἄνω.   ὡς μέν νυν ἐν ἐλαχίστῳ
[2, 92]   χρηστῇ τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν  κλιβάνῳ   διαφανέι πνίξαντες οὕτω τρώγουσι. οἳ
[2, 35]   αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ  οὐρανῷ   τῷ κατὰ σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ
[2, 11]   ἔρχομαι φράσων· μῆκος μὲν πλόου  ἀρξαμένῳ   ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς τὴν
[2, 121]   θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα  ἐπισταμένῳ   ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν
[2, 47]   ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι  ἐπισταμένῳ   οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη
[2, 77]   ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ ἐκ κριθέων  πεποιημένῳ   διαχρέωνται· οὐ γάρ σφι εἰσὶ
[2, 130]   ἐν τοῖσι βασιληίοισι ἐν οἰκήματι  ἠσκημένῳ·   θυμιήματα δὲ παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα
[2, 91]   λίθινοι μεγάλοι. ἐν δὲ τῷ  περιβεβλημένῳ   τούτῳ νηός τε ἔνι καὶ
[2, 124]   τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι  τριβομένῳ   τῷ λεῷ δέκα ἔτεα μὲν
[2, 145]   τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου  λεγομένῳ   γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια ἔτεα καὶ
[2, 48]   ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον αὐτῷ τῷ  ἀποδομένῳ   τῶν συβωτέων. τὴν δὲ ἄλλην
[2, 15]   τῷ Δέλτα τῷ ὑπὸ Ἰώνων  καλεομένῳ   γενέσθαι αἰεί τε εἶναι ἐξ
[2, 154]   Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ  καλεομένῳ   στόματι τοῦ Νείλου. τούτους μὲν
[2, 68]   τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ ἅτε  ὠφελεομένῳ   πρὸς αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ ἐς
[2, 160]   μηχανὴν ὅκως οὐ τῷ ἀστῷ  ἀγωνιζομένῳ   προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽
[2, 2]   ὡς δὲ πολλάκις φοιτέοντι καὶ  ἐπιμελομένῳ   πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ ἔπος,
[2, 31]   ἐν Αἰγύπτῳ ῥεύματος· τοσοῦτοι γὰρ  συμβαλλομένῳ   μῆνες εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 136]   ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι ζημίην μὴ  βουλομένῳ   ἀποδοῦναι τὸ χρέος, μήτε αὐτῷ
[2, 160]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ  βουλομένῳ   ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι
[2, 135]   καὶ ἐς τόδε παντὶ τῷ  βουλομένῳ,   οὐδὲν δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα
[2, 99]   τῷ Μῖνι τούτῳ τῷ πρώτῳ  γενομένῳ   βασιλέι χέρσον γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον,
[2, 31]   μῆνες εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης  πορευομένῳ   ἐς τοὺς αὐτομόλους τούτους. ῥέει
[2, 129]   εὖ, καὶ δὴ καὶ τῷ  ἐπιμεμφομένῳ   ἐκ τῆς δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ
[2, 35]   καὶ τῷ ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην  παρεχομένῳ   οἱ ἄλλοι ποταμοί, τὰ
[2, 17]   εἰ δὲ τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων  νενομισμένῳ   χρησόμεθα, νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην
[2, 36]   ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ τῷ  ποιευμένῳ   ἀπὸ τούτων τὴν ζόην ὄνειδος
[2, 11]   θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ  χρεωμένῳ·   εὖρος δέ, τῇ εὐρύτατος ἐστὶ
[2, 11]   κοῦ γε δὴ ἐν τῷ  προαναισιμωμένῳ   χρόνῳ πρότερον ἐμὲ γενέσθαι
[2, 63]   ἐὸν ἐν νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ  κατακεχρυσωμένῳ   προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ ἐς ἄλλο
[2, 47]   ἄλλα κρέα σιτέονται ἐν τῇ  πανσελήνῳ   ἐν τῇ ἂν τὰ ἱρὰ
[2, 47]   τοῦ αὐτοῦ χρόνου, τῇ αὐτῇ  πανσελήνῳ,   τοὺς) ὗς θύσαντες πατέονται τῶν
[2, 120]   ὥστε γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽  ἐκείνῳ   τὰ πρήγματα εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ
[2, 136]   ἀποδοῦναι τὸ χρέος, μήτε αὐτῷ  ἐκείνῳ   τελευτήσαντι εἶναι ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽
[2, 136]   εἶναι ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν  ἐκείνῳ   τῷ πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽ ἐν
[2, 115]   ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ τῷ Ἕλληνι  ξείνῳ   φυλάξω, ἐς ἂν αὐτὸς
[2, 34]   ἐς Σινώπην τὴν ἐν τῷ  Εὐξείνῳ   πόντῳ πέντε ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς
[2, 99]   καὶ Μέμφις ἐν τῷ  στεινῷ   τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ αὐτῆς
[2, 96]   τῆς τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ δὲ  ἀκανθίνῳ   χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα
[2, 63]   ἄγαλμα ἐὸν ἐν νηῷ μικρῷ  ξυλίνῳ   κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ ἐς
[2, 150]   ᾔδεα γὰρ λόγῳ καὶ ἐν  Νίνῳ   τῇ Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον ἕτερον
[2, 77]   ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι.  οἴνῳ   δὲ ἐκ κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται·
[2, 86]   ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν καὶ διηθήσαντες  οἴνῳ   φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι·
[2, 30]   φρουρῆς· οἳ δὲ βουλευσάμενοι καὶ  κοινῷ   λόγῳ χρησάμενοι πάντες ἀπὸ τοῦ
[2, 129]   θυμόν. ἐόντι δὲ ἠπίῳ τῷ  Μυκερίνῳ   κατὰ τοὺς πολιήτας καὶ ταῦτα
[2, 173]   σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ  σεμνῷ   σεμνὸν θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν
[2, 43]   οὗτοι οἱ θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος  γόνῳ   τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά μοι καὶ
[2, 70]   μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο σὺν  πόνῳ.   ~οἱ δὲ ἵπποι οἱ ποτάμιοι
[2, 149]   ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος κατήμενος ἐν  θρόνῳ.   οὕτω αἱ μὲν πυραμίδες εἰσὶ
[2, 173]   σεωυτόν. σὲ γὰρ ἐχρῆν ἐν  θρόνῳ   σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης
[2, 30]   τῆς πόλιος πλέων ἐν ἴσῳ  χρόνῳ   ἄλλῳ ἥξεις ἐς τοὺς αὐτομόλους
[2, 121]   ὥσπερ ἐν τῷ πρὸ τοῦ  χρόνῳ   ἐλθόντων καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου
[2, 110]   δὴ ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου  χρόνῳ   μετέπειτα πολλῷ Δαρεῖον τὸν Πέρσην
[2, 121]   παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων  χρόνῳ   πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς
[2, 11]   γε δὴ ἐν τῷ προαναισιμωμένῳ  χρόνῳ   πρότερον ἐμὲ γενέσθαι οὐκ
[2, 142]   τοιοῦτο. ἐν τοίνυν τούτῳ τῷ  χρόνῳ   τετράκις ἔλεγον ἐξ ἠθέων τὸν
[2, 154]   τοῦ Νείλου. τούτους μὲν δὴ  χρόνῳ   ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν
[2, 139]   ἔλεγον γενέσθαι· ὄψιν ἐν τῷ  ὕπνῳ   τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα·
[2, 94]   οὐδὲν ἧσσον τοῦ ἐλαίου τῷ  λύχνῳ   προσηνές, ὀδμὴν δὲ βαρέαν παρέχεται.
[2, 65]   δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ, τοῦτο τῇ  μελεδωνῷ   τῶν θηρίων διδοῖ, δὲ
[2, 34]   πόντῳ πέντε ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς  εὐζώνῳ   ἀνδρί· δὲ Σινώπη τῷ
[2, 115]   αὐτὰ ἐγὼ τῷ Ἕλληνι ξείνῳ  φυλάξω,   ἐς ἂν αὐτὸς ἐλθὼν
[2, 35]   ἐν τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ  ἔξω   ἐν τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς
[2, 149]   τὴν λίμνην, ἓξ δὲ μῆνας  ἔξω   ἐς τὸν Νεῖλον αὖτις· καὶ
[2, 3]   ἤκουον οὐκ εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι,  ἔξω   τὰ οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον,
[2, 149]   αὖτις· καὶ ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ  ἔξω,   δὲ τότε τοὺς ἓξ
[2, 33]   Εὐρώπην· οἱ δὲ Κελτοὶ εἰσὶ  ἔξω   Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι,
[2, 121]   τῶν τοίχων ἕνα ἐς τὸ  ἔξω   μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν
[2, 181]   καὶ ἐς ἐμὲ ἦν σόον,  ἔξω   τετραμμένον τοῦ Κυρηναίων ἄστεος. ταύτην
[2, 18]   κοινὸν εἶναι· οἰκέειν τε γὰρ  ἔξω   τοῦ Δέλτα καὶ οὐδὲν ὁμολογέειν
[2, 121]   τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι  ἔξω.   ὡς δὲ τὴν παῖδα ποιέειν
[2, 100]   περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν τῷ λόγῳ,  νόῳ   δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ
[2, 181]   Ἄμασις, εὔχεται ἐν τῷ  νόῳ   τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ ὑπ᾽
[2, 151]   Ψαμμήτιχος μέν νυν οὐδενὶ δολερῷ  νόῳ   χρεώμενος ὑπέσχε τὴν κυνέην· οἳ
[2, 105]   αἰδοῖα. ~φέρε νῦν καὶ ἄλλο  εἴπω   περὶ τῶν Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι
[2, 60]   ἐν τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ  ἐπιλοίπῳ.   συμφοιτῶσι δέ, τι ἀνὴρ
[2, 159]   αἳ δ᾽ ἐν τῷ Ἀραβίῳ  κόλπῳ   ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν
[2, 77]   τῶν ἐγὼ ἐς διάπειραν ἀπικόμην,  τρόπῳ   δὲ ζόης τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι
[2, 127]   καὶ τοῦτον δὲ τῷ αὐτῷ  τρόπῳ   διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ τά τε
[2, 29]   οὗτοι τοὺς δεῖ τούτῳ τῷ  τρόπῳ   διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς
[2, 121]   παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ  τρόπῳ   δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ σῶμα
[2, 57]   σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν  τρόπῳ   πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο;
[2, 172]   προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ μὲν  τρόπῳ   προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν
[2, 136]   συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν καί με  τρόπῳ   τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν τοσαῦτα
[2, 107]   δύο μὲν τῶν παίδων κατακαῆναι  τρόπῳ   τοιούτῳ, τοὺς δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι
[2, 38]   δοκιμάζεται μέν νυν τὸ κτῆνος  τρόπῳ   τοιῷδε. ~θυσίη δέ σφι ἥδε
[2, 96]   διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν δὲ τῷ  τρόπῳ   τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι
[2, 158]   μαντηίου ἐμποδίου γενομένου τοιοῦδε, τῷ  βαρβάρῳ   αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ πάντας
[2, 151]   ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν νυν οὐδενὶ  δολερῷ   νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε τὴν κυνέην·
[2, 173]   γενόμενος· τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος  ἑκατέρῳ   νέμω” ταῦτα μὲν τοὺς φίλους
[2, 127]   τῷ αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ  ἑτέρῳ   τά τε ἄλλα καὶ πυραμίδα
[2, 116]   τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν τῷ  ἑτέρῳ   τῷ περ ἐχρήσατο, ἑκὼν ἑκὼν:
[2, 44]   δὲ ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ δὲ  ἑτέρῳ   ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ
[2, 118]   ἀλλὰ τὸν αὐτὸν λόγου τῷ  προτέρῳ   ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ πιστεύσαντες τῷ
[2, 169]   γὰρ τὸ τοῦ Ἀμάσιος σῆμα  ἑκαστέρω   μὲν ἐστὶ τοῦ μεγάρου
[2, 175]   ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι  προσωτέρω   ἑλκύσαι. ἤδη δὲ τινὲς λέγουσι
[2, 103]   σταθεῖσαι αἱ στῆλαι, τὸ δὲ  προσωτέρω   τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας
[2, 86]   σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ  σιδήρω   διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν
[2, 68]   τῆς ἡμέρης διατρίβει ἐν τῷ  ξηρῷ,   τὴν δὲ νύκτα πᾶσαν ἐν
[2, 176]   μῆκος· ἐπὶ δὲ τῷ αὐτῷ  βάθρῳ   ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ ἐόντος λίθου
[2, 169]   γενομένους βασιλέας ἔσω ἐν τῷ  ἱρῷ.   καὶ γὰρ τὸ τοῦ Ἀμάσιος
[2, 73]   θάπτειν ἐν τοῦ Ἡλίου τῷ  ἱρῷ,   κομίζειν δὲ οὕτω· πρῶτον τῆς
[2, 169]   αἳ δὲ εἰσὶ ἐν τῷ  ἱρῷ   τῆς Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου,
[2, 170]   οὔνομα ἐν Σάι, ἐν τῷ  ἱρῷ   τῆς Ἀθηναίης, ὄπισθε τοῦ νηοῦ,
[2, 74]   τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας ἐν τῷ  ἱρῷ   τοῦ Διός· τούτου γὰρ σφέας
[2, 141]   βασιλεὺς ἕστηκε ἐν τῷ  ἱρῷ   τοῦ Ἡφαίστου λίθινος, ἔχων ἐπὶ
[2, 151]   χρόνον ὡς ἔθυσαν ἐν τῷ  ἱρῷ   τοῦ Ἡφαίστου, τῇ ὑστάτῃ τῆς
[2, 147]   φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν ἐν τῷ  ἱρῷ   τοῦ Ἡφαίστου, τοῦτον ἁπάσης βασιλεύσειν
[2, 135]   ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν  ἱρῷ,   τοῦτο ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον
[2, 64]   οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν τῷ  ἱρῷ   τούτῳ τοῦ Ἄρεος τὴν μητέρα,
[2, 136]   οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα δὲ καὶ  μακρῷ   μάλιστα. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον,
[2, 77]   πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι εἰσὶ  μακρῷ   τῶν ἐγὼ ἐς διάπειραν ἀπικόμην,
[2, 41]   ὁμοίως σέβονται προβάτων πάντων μάλιστα  μακρῷ.   τῶν εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος
[2, 89]   λαμφθῆναι γὰρ τινὰ φασὶ μισγόμενον  νεκρῷ   προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν δὲ τὸν
[2, 63]   δὲ ἄγαλμα ἐὸν ἐν νηῷ  μικρῷ   ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ
[2, 78]   γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν ἐν  σορῷ   ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ
[2, 79]   Φοινίκῃ ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ ἐν  Κύπρῳ   καὶ ἄλλῃ, κατὰ μέντοι ἔθνεα
[2, 86]   ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι  λίτρῳ   κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ
[2, 14]   τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε  ἀρότρῳ   ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι πόνους οὔτε
[2, 33]   τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ  Ἴστρῳ   ἐκ τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται.
[2, 34]   ἀνδρί· δὲ Σινώπη τῷ  Ἴστρῳ   ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν ἀντίον κέεται.
[2, 34]   τῆς Λιβύης διεξιόντα ἐξισοῦσθαι τῷ  Ἴστρῳ.   Νείλου μέν νυν πέρι τοσαῦτα
[2, 121]   ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ  θησαυρῷ   τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης ἁλόντος
[2, 111]   πόλι· τῆς δὲ νιψάμενος τῷ  οὔρῳ   ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ ἔσχε αὐτὸς
[2, 111]   ἐπειρήθη, πλὴν τῆς τῷ  οὔρῳ   νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς μίαν πόλιν,
[2, 111]   τῆς ζημίης καὶ ἀναβλέψει γυναικὸς  οὔρῳ   νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ
[2, 12]   τῇ χώρῃ οὔτε τῇ Ἀραβίῃ  προσούρῳ   ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε
[2, 44]   δισχίλια. εἶδον δὲ ἐν τῇ  Τύρῳ   καὶ ἄλλο ἱρὸν Ἡρακλέος ἐπωνυμίην
[2, 44]   Ἕλλησι συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ ἅμα  Τύρῳ   οἰκιζομένῃ καὶ τὸ ἱρὸν τοῦ
[2, 37]   δὲ δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης  ψυχρῷ   καὶ δὶς ἑκάστης νυκτός, ἄλλας
[2, 24]   περὶ τῶν ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι,  φράσω   δι᾽ τι μοι δοκέει
[2, 14]   καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει  φράσω·   εἴ σφι θέλοι, ὡς καὶ
[2, 51]   ἄλλα πρὸς τούτοισι, τὰ ἐγὼ  φράσω,   Ἕλληνες ἀπ᾽ Αἰγυπτίων νενομίκασι· τοῦ
[2, 155]   φανερῶν ἦν θῶμα μέγιστον παρεχόμενον,  φράσω·   ἔστι ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ
[2, 156]   Εὐφορίωνος ἥρπασε τὸ ἐγὼ  φράσω,   μοῦνος δὴ ποιητέων τῶν προγενομένων·
[2, 147]   τὴν χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη  φράσω·   προσέσται δέ τι αὐτοῖσι καὶ
[2, 175]   ἱροῦ κέεται παρὰ τὴν ἔσοδον·  ἔσω   γάρ μιν ἐς τὸ ἱρόν
[2, 169]   μεμιμημένοισι καὶ τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ·  ἔσω   δὲ ἐν τῇ παστάδι διξὰ
[2, 129]   καὶ ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν ταύτην  ἔσω   ἐν αὐτῇ θάψαι ταύτην δὴ
[2, 169]   ἐκ νομοῦ τούτου γενομένους βασιλέας  ἔσω   ἐν τῷ ἱρῷ. καὶ γὰρ
[2, 143]   ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες ἐς τὸ μέγαρον  ἔσω   ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς
[2, 127]   ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος  ἔσω   νῆσον περιρρέει, ἐν τῇ αὐτὸν
[2, 149]   ἐσῆκται, καὶ ἓξ μὲν μῆνας  ἔσω   ῥέει ἐς τὴν λίμνην, ἓξ
[2, 91]   γῆν φαίνεσθαί σφι πολλάκις δὲ  ἔσω   τοῦ ἱροῦ, σανδάλιόν τε αὐτοῦ
[2, 59]   πόλις αὕτη τῆς Αἰγύπτου ἐν  μέσῳ   τῷ Δέλτα· Ἶσις δὲ ἐστὶ
[2, 126]   τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν  μέσῳ   τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆς
[2, 148]   ἀξιόλογός γε καὶ ἐν  Ἐφέσῳ   ἐστὶ νηὸς καὶ ἐν
[2, 124]   τὰς ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ ἐν  νήσῳ,   διώρυχα τοῦ Νείλου ἐσαγαγών. τῇ
[2, 140]   Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ ταύτῃ τῇ  νήσῳ   Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽ ἐστὶ πάντῃ
[2, 41]   ἐν ταύτῃ τῇ Προσωπίτιδι  νήσῳ   ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες
[2, 166]   Μυεκφορίτης· οὗτος νομὸς ἐν  νήσῳ   οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι
[2, 156]   ἐν τῇ νῦν πλωτῇ λεγομένῃ  νήσῳ,   ὅτε τὸ πᾶν διζήμενος
[2, 156]   αὐτὴν πλωτήν, ὡς ἐν τῇ  νήσῳ   ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ
[2, 115]   καὶ τὰ χρήματα οὔ τοι  προήσω   ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ τῷ
[2, 49]   νεωστὶ ἐσηγμένα. οὐ μὲν οὐδὲ  φήσω   ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον
[2, 49]   οὐ γὰρ δὴ συμπεσεῖν γε  φήσω   τά τε ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα
[2, 30]   ταύτης τῆς πόλιος πλέων ἐν  ἴσῳ   χρόνῳ ἄλλῳ ἥξεις ἐς τοὺς
[2, 93]   τῶν κεφαλέων, οἳ δ᾽ ἂν  ὀπίσω   ἀναπλώοντες, τὰ ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται.
[2, 19]   τὸν ἀριθμὸν τουτέων τῶν ἡμερέων  ὀπίσω   ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον, ὥστε
[2, 102]   ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς  ὀπίσω   ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον, κατὰ τῶν
[2, 122]   πόλιος εἴκοσι σταδίους, καὶ αὖτις  ὀπίσω   ἐκ τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν
[2, 93]   γένωνται ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι  ὀπίσω   ἐς ἤθεα τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι,
[2, 103]   τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας  ὀπίσω   ἤιε, καὶ ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ
[2, 25]   ἥλιος ἐς μέσον τὸν οὐρανὸν  ὀπίσω,   καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως
[2, 87]   καὶ ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα τῆς  ὀπίσω   ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς προκειμένας ἡμέρας,
[2, 86]   θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι  ὀπίσω.   ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ
[2, 93]   καταπλώουσι ἐς θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες  ὀπίσω   τῆς αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ
[2, 122]   ἐς ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται  ὀπίσω·   τὸν δὲ ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον
[2, 14]   τὰς ἀρούρας, ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ  ὀπίσω,   τότε σπείρας ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ
[2, 20]   Νείλῳ, καὶ μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ  ὅσῳ   ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα
[2, 109]   ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας  ὅσῳ   ἐλάσσων χῶρος γέγονε, ὅκως
[2, 4]   τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν,  ὅσῳ   Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου ἔτεος
[2, 61]   τοσούτῳ ἔτι πλέω ποιεῦσι τούτων  ὅσῳ   καὶ τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι,
[2, 30]   ἥξεις ἐς τοὺς αὐτομόλους ἐν  ὅσῳ   περ ἐξ Ἐλεφαντίνης ἦλθες ἐς
[2, 158]   δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη,  ὅσῳ   σκολιωτέρη ἐστί· τὴν ἐπὶ Νεκῶ
[2, 102]   καταστρέφεσθαι, ἐς πλέοντά μιν  πρόσω   ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν
[2, 121]   ἔπινον κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ, ὡς  πρόσω   ἦν τῆς νυκτός, τό τε
[2, 11]   Ἀραβίης χώρης, Αἰγύπτου δὲ οὐ  πρόσω,   κόλπος θαλάσσης ἐσέχων ἐκ τῆς
[2, 110]   ἄλλα τε καταστρέψασθαι ἔθνεα οὐκ  ἐλάσσω   ἐκείνου καὶ δὴ καὶ Σκύθας,
[2, 145]   γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων Πάν)  ἐλάσσω   ἔτεα ἐστὶ τῶν Τρωικῶν, κατὰ
[2, 134]   ~πυραμίδα δὲ οὗτος ἀπελίπετο πολλὸν  ἐλάσσω   τοῦ πατρός, εἴκοσι ποδῶν καταδέουσαν
[2, 121]   δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ  ἐλάσσω   φαίνεσθαι τὰ χρήματα τοὺς γὰρ
[2, 96]   ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν  βυσσῷ   κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι δέ
[2, 145]   ἔτι τούτων πλέονα λέγεται εἶναι,  Διονύσῳ   δ᾽ ἐλάχιστα τούτων, καὶ τούτῳ
[2, 145]   καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα.  Διονύσῳ   μέν νυν τῷ ἐκ Σεμέλης
[2, 47]   δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ δὲ καὶ  Διονύσῳ   μούνοισι τοῦ αὐτοῦ χρόνου, τῇ
[2, 48]   δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ  Διονύσῳ   οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν κατὰ
[2, 49]   δ᾽ ὦν φαλλὸν τὸν τῷ  Διονύσῳ   πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ κατηγησάμενος,
[2, 48]   ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι. ~τῷ δὲ  Διονύσῳ   τῆς ἑορτῆς τῇ δορπίῃ χοῖρον
[2, 132]   κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα παχέι κάρτα  χρυσῷ·   μεταξὺ δὲ τῶν κερέων
[2, 101]   περίοδος ὅσων ἐστὶ σταδίων ὕστερον  δηλώσω,   πυραμίδας τε ἐν αὐτῇ οἰκοδομῆσαι,
[2, 120]   παραλάμψεσθαι, τὸν οὐ προσῆκε ἀδικέοντι  τῷ   ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα μεγάλων
[2, 75]   δὲ χῶρος οὗτος, ἐν  τῷ   αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται, τοιόσδε τις,
[2, 8]   τὴν Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν· ἐν  τῷ   αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ ἐς
[2, 158]   κατὰ Μέμφιν τεῖνον ὄρος, ἐν  τῷ   αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ ὦν
[2, 8]   ὄρος ἄλλο πέτρινον τείνει, ἐν  τῷ   αἱ πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον,
[2, 113]   καί μιν, ὡς ἐγένετο ἐν  τῷ   Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς
[2, 97]   μάλιστά κῃ ἐμφερέες τῇσι ἐν  τῷ   Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι· τὰ μὲν
[2, 75]   τὸ δὲ πεδίον τοῦτο συνάπτει  τῷ   Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος δὲ ἐστὶ
[2, 110]   πεποιῆσθαι ἔργα οἷά περ Σεσώστρι  τῷ   Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν μὲν γὰρ ἄλλα
[2, 30]   Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας αὐτοὺς  τῷ   Αἰθιόπων βασιλέι, δὲ σφέας
[2, 145]   ἐστὶ ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ  τῷ   Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ
[2, 32]   καὶ ἀπικέσθαι ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ  τῷ   Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως ἐκ
[2, 43]   καὶ Ἑλλήνων οὗτοι οἱ θέμενοι  τῷ   Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά
[2, 113]   διατελέει ἐὼν ὅμοιος μέχρι ἐμεῦ  τῷ   ἀπ᾽ ἀρχῆς· τοῦ ὦν δὴ
[2, 60]   τῇ ὁρτῇ ταύτῃ ἐν  τῷ   ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι
[2, 153]   νότον ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν τε  τῷ   Ἄπι, ἐν τῇ τρέφεται ἐπεὰν
[2, 48]   διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον αὐτῷ  τῷ   ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων. τὴν δὲ
[2, 159]   ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε  τῷ   Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς Βραγχίδας τὰς
[2, 159]   θαλάσσῃ ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽ ἐν  τῷ   Ἀραβίῳ κόλπῳ ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ
[2, 124]   ἐκ τῶν λιθοτομιέων τῶν ἐν  τῷ   Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν
[2, 59]   ἕκτα δὲ ἐς Πάπρημιν πόλιν  τῷ   Ἄρεϊ. ~ἐς μέν νυν Βούβαστιν
[2, 64]   παρὰ τὴν μητέρα. ἀπὸ τούτου  τῷ   Ἄρεϊ ταύτην τὴν πληγὴν ἐν
[2, 160]   γὰρ εἶναι μηχανὴν ὅκως οὐ  τῷ   ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν
[2, 172]   δὲ καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν  τῷ   αὐτός τε Ἄμασις καὶ
[2, 176]   εἰσὶ τὸ μῆκος· ἐπὶ δὲ  τῷ   αὐτῷ βάθρῳ ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ
[2, 127]   αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ τοῦτον δὲ  τῷ   αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ
[2, 158]   ἐπαύσατο μαντηίου ἐμποδίου γενομένου τοιοῦδε,  τῷ   βαρβάρῳ αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ
[2, 121]   τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ τούτῳ  τῷ   βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν
[2, 133]   θυγατρὸς τὸ πάθος δεύτερα τούτῳ  τῷ   βασιλέι τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ
[2, 121]   αὐτῇ τι δὴ ἐν  τῷ   βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ
[2, 160]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως  τῷ   βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ
[2, 135]   ἔτι καὶ ἐς τόδε παντὶ  τῷ   βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ μεγάλα οἱ
[2, 45]   ἔχειν, ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ πρὸς  τῷ   βωμῷ κατάρχοντο, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον
[2, 36]   τε ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ  τῷ   γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν
[2, 48]   ὗς καὶ ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι.  ~τῷ   δὲ Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς τῇ
[2, 121]   γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον.  τῷ   δὲ δόξαι εὖ λέγειν, καὶ
[2, 44]   ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην θύουσι,  τῷ   δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι.
[2, 17]   τάδε, τῷ μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν  τῷ   δὲ Μενδήσιον. τὸ δὲ Βολβίτινον
[2, 28]   τοῖσι ὄρεσι τῷ μὲν Κρῶφι  τῷ   δὲ Μῶφι· τὰς ὦν δὴ
[2, 136]   κρατέειν τῆς τοῦ λαμβάνοντος θήκης,  τῷ   δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ ἐνέχυρον
[2, 59]   αὕτη τῆς Αἰγύπτου ἐν μέσῳ  τῷ   Δέλτα· Ἶσις δὲ ἐστὶ κατὰ
[2, 41]   δ᾽ ἔστι μὲν ἐν  τῷ   Δέλτα, περίμετρον δὲ αὐτῆς εἰσὶ
[2, 15]   ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα  τῷ   Δέλτα τῷ ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ
[2, 159]   καὶ ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο ἐν  τῷ   δέοντι καὶ Σύροισι πεζῇ
[2, 2]   τὸ ἔπος, οὕτω δὴ σημήνας  τῷ   δεσπότῃ ἤγαγε τὰ παιδία κελεύσαντος
[2, 86]   τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ κόμμι,  τῷ   δὴ ἀντὶ κόλλης τὰ πολλὰ
[2, 155]   γε νηὸς τῆς Λητοῦς, ἐν  τῷ   δὴ τὸ χρηστήριον ἔνι, αὐτός
[2, 138]   πεφυτευμένον περὶ νηὸν μέγαν, ἐν  τῷ   δὴ τὤγαλμα ἔνι· εὖρος δὲ
[2, 45]   ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον ὡς θύσοντες  τῷ   Διί· τὸν δὲ τέως μὲν
[2, 48]   τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν  τῷ   Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν
[2, 49]   τὸν δ᾽ ὦν φαλλὸν τὸν  τῷ   Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ
[2, 75]   πεδίῳ. λόγος δὲ ἐστὶ ἅμα  τῷ   ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις ἐκ τῆς
[2, 133]   μέλλοι ἓξ ἔτεα μοῦνον βιοὺς  τῷ   ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν δὲ δεινὸν
[2, 145]   κατὰ εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ δὲ  τῷ   ἐκ Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ
[2, 145]   τὰ ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν  τῷ   ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ
[2, 177]   τοῦτον τὸν νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο·  τῷ   ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ χρέωνται ἐόντι
[2, 115]   προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ  τῷ   Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω, ἐς
[2, 176]   κείμενος κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον  τῷ   ἐν Μέμφι. τῇ Ἴσι τε
[2, 132]   τοῦ πατρὸς Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν ἐν  τῷ   ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν
[2, 132]   Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν ἐν τῷ ἐν  τῷ   ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν τὸν ἥλιον
[2, 107]   τῇσι Πηλουσίῃσι, τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ,  τῷ   ἐπέτρεψε Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον,
[2, 60]   ἐν τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ  τῷ   ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι δέ, τι
[2, 129]   κρίνειν εὖ, καὶ δὴ καὶ  τῷ   ἐπιμεμφομένῳ ἐκ τῆς δίκης παρ᾽
[2, 125]   δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς τε σίδηρον  τῷ   ἐργάζοντο καὶ σιτία καὶ ἐσθῆτα
[2, 175]   χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον  τῷ   ἔργῳ, τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον
[2, 93]   ᾠὰ ἐς τὴν ἰλὺν ἅμα  τῷ   ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν δὲ
[2, 127]   δὲ τῷ αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι  τῷ   ἑτέρῳ τά τε ἄλλα καὶ
[2, 116]   ἐς τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν  τῷ   ἑτέρῳ τῷ περ ἐχρήσατο, ἑκὼν
[2, 34]   δὲ ἐς Σινώπην τὴν ἐν  τῷ   Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε ἡμερέων ἰθέα
[2, 59]   τέταρτα δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν  τῷ   Ἡλίω, πέμπτα δὲ ἐς Βουτοῦν
[2, 153]   Αἰγύπτου πάσης Ψαμμήτιχος ἐποίησε  τῷ   Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν Μέμφι τὰ
[2, 136]   τὰ πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι  τῷ   Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα πολλῷ τε
[2, 49]   τά τε ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα  τῷ   θεῷ καὶ τὰ ἐν τοῖσι
[2, 133]   ποιησάμενον πέμψαι ἐς τὸ μαντήιον  τῷ   θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον ὅτι
[2, 113]   ἐπιβάληται στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς  τῷ   θεῷ, οὐκ ἔξεστι τούτου ἅψασθαι.
[2, 63]   ἐσιέναι, οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες  τῷ   θεῷ παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα
[2, 65]   εὐχὰς τάσδε σφι ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι  τῷ   θεῷ τοῦ ἂν τὸ
[2, 64]   τοῖσι τεμένεσι· εἰ ὦν εἶναι  τῷ   θεῷ τοῦτο μὴ φίλον, οὐκ
[2, 121]   ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν  τῷ   θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης
[2, 121]   ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ  τῷ   ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ
[2, 169]   τούτου γενομένους βασιλέας ἔσω ἐν  τῷ   ἱρῷ. καὶ γὰρ τὸ τοῦ
[2, 73]   καὶ θάπτειν ἐν τοῦ Ἡλίου  τῷ   ἱρῷ, κομίζειν δὲ οὕτω· πρῶτον
[2, 169]   ταφῇσι· αἳ δὲ εἰσὶ ἐν  τῷ   ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω τοῦ
[2, 170]   τὸ οὔνομα ἐν Σάι, ἐν  τῷ   ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης, ὄπισθε τοῦ
[2, 74]   κεφαλῆς· τοὺς θάπτουσι ἀποθανόντας ἐν  τῷ   ἱρῷ τοῦ Διός· τούτου γὰρ
[2, 141]   οὗτος βασιλεὺς ἕστηκε ἐν  τῷ   ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου λίθινος, ἔχων
[2, 151]   ἀνὰ χρόνον ὡς ἔθυσαν ἐν  τῷ   ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τῇ ὑστάτῃ
[2, 147]   χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν ἐν  τῷ   ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τοῦτον ἁπάσης
[2, 64]   φασὶ οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν  τῷ   ἱρῷ τούτῳ τοῦ Ἄρεος τὴν
[2, 33]   ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος,  τῷ   Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων μέτρων
[2, 34]   εὐζώνῳ ἀνδρί· δὲ Σινώπη  τῷ   Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν ἀντίον
[2, 34]   πάσης τῆς Λιβύης διεξιόντα ἐξισοῦσθαι  τῷ   Ἴστρῳ. Νείλου μέν νυν πέρι
[2, 35]   εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ οὐρανῷ  τῷ   κατὰ σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ
[2, 112]   τὴν βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην,  τῷ   κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οὔνομα
[2, 86]   σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες  τῷ   κόμμι, τῷ δὴ ἀντὶ κόλλης
[2, 136]   τι πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ  τῷ   κοντῷ, τοῦτο συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν
[2, 96]   μορφὴ μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη  τῷ   Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ δὲ δάκρυον
[2, 124]   ἑκάστην. χρόνον δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ  τῷ   λεῷ δέκα ἔτεα μὲν τῆς
[2, 143]   τοὺς θανάτους. ~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ  τῷ   λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε
[2, 123]   γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ  τῷ   λόγῳ εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο,
[2, 65]   ἱρὰ εἰ λέγοιμι, καταβαίην ἂν  τῷ   λόγῳ ἐς τὰ θεῖα πρήγματα,
[2, 115]   πλανωμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν  τῷ   λόγῳ καὶ οὐ λέγοντος τὴν
[2, 18]   Αἴγυπτος ὅσην τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι  τῷ   λόγῳ, καὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον
[2, 100]   μιν οἴκημα περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν  τῷ   λόγῳ, νόῳ δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι·
[2, 120]   οἱ ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ δὲ  τῷ   λόγῳ τῷ περὶ Ἑλένης λεχθέντι
[2, 118]   προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ πιστεύσαντες  τῷ   λόγῳ τῷ πρώτῳ οἱ Ἕλληνες
[2, 15]   Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ  τῷ   λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν
[2, 94]   καὶ οὐδὲν ἧσσον τοῦ ἐλαίου  τῷ   λύχνῳ προσηνές, ὀδμὴν δὲ βαρέαν
[2, 175]   ὑπερβαλόμενος τῷ τε ὕψεϊ καὶ  τῷ   μεγάθεϊ, ὅσων τε τὸ μέγαθος
[2, 182]   ξυλίνας, αἳ ἐν τῷ νηῷ  τῷ   μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι καὶ τὸ
[2, 152]   θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ  τῷ   μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο
[2, 28]   οὐνόματα δὲ εἶναι τοῖσι ὄρεσι  τῷ   μὲν Κρῶφι τῷ δὲ Μῶφι·
[2, 108]   Αἴγυπτον καὶ τισάμενος τὸν ἀδελφεόν,  τῷ   μὲν ὁμίλῳ τὸν ἐπηγάγετο τῶν
[2, 17]   θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα κέεται τάδε,  τῷ   μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ δὲ
[2, 44]   διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ  τῷ   μὲν ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ
[2, 46]   ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος μέγα παντὶ  τῷ   Μενδησίῳ νομῷ τίθεται. καλέεται δὲ
[2, 16]   περιρρήγνυται Νεῖλος, ὥστε ἐν  τῷ   μεταξὺ Ἀσίης τε καὶ Λιβύης
[2, 99]   Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς δὲ  τῷ   Μῖνι τούτῳ τῷ πρώτῳ γενομένῳ
[2, 129]   τὸν θυμόν. ἐόντι δὲ ἠπίῳ  τῷ   Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς πολιήτας καὶ
[2, 17]   δὲ δὴ ἰθέα τῶν ὁδῶν  τῷ   Νείλῳ ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν φερόμενος
[2, 20]   πάσχειν καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ  τῷ   Νείλῳ, καὶ μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ
[2, 29]   τεσσεράκοντα· σκόπελοι/ τε γὰρ ἐν  τῷ   Νείλῳ ὀξέες ἀνέχουσι καὶ χοιράδες
[2, 29]   ἀπίξεαι ἐς πεδίον λεῖον, ἐν  τῷ   νῆσον περιρρέει Νεῖλος· Ταχομψὼ
[2, 63]   νηόν τε καὶ τὸ ἐν  τῷ   νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ δὲ
[2, 182]   ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας, αἳ ἐν  τῷ   νηῷ τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι
[2, 177]   καταστήσας, ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου  τῷ   νομάρχῃ πάντα τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν
[2, 136]   χρέος· προστεθῆναι δὲ ἔτι τούτῳ  τῷ   νόμῳ τόνδε, τὸν διδόντα τὸ
[2, 46]   Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο δὲ ἐν  τῷ   νομῷ τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο
[2, 181]   πρηΰτερος Ἄμασις, εὔχεται ἐν  τῷ   νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ
[2, 70]   κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ  τῷ   νώτῳ καταπίνει· οἳ δὲ ἕλκουσι.
[2, 68]   πολλὸν τῆς ἡμέρης διατρίβει ἐν  τῷ   ξηρῷ, τὴν δὲ νύκτα πᾶσαν
[2, 121]   νυκτὸς καὶ τὸν λίθον ἐπὶ  τῷ   οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ
[2, 162]   ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ περιτιθέναι. καὶ  τῷ   οὔ κως ἀεκούσιον ἐγίνετο τὸ
[2, 137]   ἄνδρα τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος πόλιος,  τῷ   οὔνομα Ἄνυσιν εἶναι. ἐπὶ τούτου
[2, 141]   βασιλεῦσαι τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου,  τῷ   οὔνομα εἶναι Σεθῶν· τὸν ἐν
[2, 113]   καὶ τὸν στόματος τούτου φύλακον,  τῷ   οὔνομα ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ
[2, 162]   δόκιμον τῶν περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων,  τῷ   οὔνομα ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ
[2, 102]   τοῦ ἐπὶ τούτοισι γενομένου βασιλέος,  τῷ   οὔνομα ἦν Σέσωστρις, τούτου μνήμην
[2, 73]   δὲ καὶ ἄλλος ὄρνις ἱρός,  τῷ   οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν
[2, 35]   περὶ αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα  τῷ   οὐρανῷ τῷ κατὰ σφέας ἐόντι
[2, 111]   τῇ πόλι· τῆς δὲ νιψάμενος  τῷ   οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ ἔσχε
[2, 111]   τῶν ἐπειρήθη, πλὴν τῆς  τῷ   οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς μίαν
[2, 159]   ἔτεα τὰ πάντα ἄρξας, τελευτᾷ,  τῷ   παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς τὴν ἀρχήν.
[2, 71]   ἵπποι οἱ ποτάμιοι νομῷ μὲν  τῷ   Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι, τοῖσι δὲ
[2, 161]   λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽ ἐν  τῷ   παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα
[2, 172]   πρότερον εἶναι δημότης, ἀλλ᾽ ἐν  τῷ   παρεόντι εἶναι αὐτῶν βασιλεύς· καὶ
[2, 131]   ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων τὴν θυγατέρα  τῷ   πατρὶ ἀπέταμε τὰς χεῖρας, καὶ
[2, 107]   τοὺς δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα  τῷ   πατρί. ~νοστήσας δὲ Σέσωστρις
[2, 136]   ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ  τῷ   πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ
[2, 116]   ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν τῷ ἑτέρῳ  τῷ   περ ἐχρήσατο, ἑκὼν ἑκὼν: ἐς
[2, 120]   ἔλεγον· ἐγὼ δὲ τῷ λόγῳ  τῷ   περὶ Ἑλένης λεχθέντι καὶ αὐτὸς
[2, 91]   ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι. ἐν δὲ  τῷ   περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός τε ἔνι
[2, 129]   τέκνον. τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά τε  τῷ   περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ βουλόμενον περισσότερόν
[2, 91]   λέγουσι, ποιεῦσι δὲ τάδε Ἑλληνικὰ  τῷ   Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ
[2, 154]   ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ  τῷ   Πηλουσίῳ καλεομένῳ στόματι τοῦ Νείλου.
[2, 172]   ὦν ἔφη λέγων ὁμοίως αὐτὸς  τῷ   ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι· εἰ γὰρ πρότερον
[2, 36]   κριθέων ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ  τῷ   ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων τὴν ζόην
[2, 2]   γὰρ διέτης χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα  τῷ   ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν θύρην
[2, 92]   ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν  τῷ   ποταμῷ γινόμενα καὶ ταῦτα, ἐξ
[2, 108]   ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ  τῷ   ποταμῷ ἔκτηντο τὰς πόλις ἀλλ᾽
[2, 68]   τὴν δὲ νύκτα πᾶσαν ἐν  τῷ   ποταμῷ· θερμότερον γὰρ δή ἐστι
[2, 72]   ~γίνονται δὲ καὶ ἐνύδριες ἐν  τῷ   ποταμῷ, τὰς ἱρὰς ἥγηνται εἶναι.
[2, 35]   κατὰ σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ  τῷ   ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ
[2, 121]   ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ  τῷ   ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι
[2, 121]   τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν  τῷ   πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων καὶ
[2, 11]   ἄν· κοῦ γε δὴ ἐν  τῷ   προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον ἐμὲ
[2, 118]   Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν λόγου  τῷ   προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω δὴ πιστεύσαντες
[2, 99]   ὡς δὲ τῷ Μῖνι τούτῳ  τῷ   πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι χέρσον γεγονέναι
[2, 118]   οὕτω δὴ πιστεύσαντες τῷ λόγῳ  τῷ   πρώτῳ οἱ Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων
[2, 168]   Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει ἴσος ἐὼν  τῷ   Σαμίῳ. ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι
[2, 121]   αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα ἐν  τῷ   σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ
[2, 99]   γὰρ καὶ Μέμφις ἐν  τῷ   στεινῷ τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ
[2, 41]   γυνὴ ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε ἂν  τῷ   στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος
[2, 40]   σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν  τῷ   σώματι καὶ τὴν πιμελήν, σκέλεα
[2, 129]   Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος παῖδα·  τῷ   τὰ μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα
[2, 175]   οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος  τῷ   τε ὕψεϊ καὶ τῷ μεγάθεϊ,
[2, 170]   Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου. καὶ ἐν  τῷ   τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι,
[2, 112]   Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι δὲ ἐν  τῷ   τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος ἱρὸν τὸ
[2, 155]   μέγιστον παρεχόμενον, φράσω· ἔστι ἐν  τῷ   τεμένεϊ τούτῳ Λητοῦς νηὸς ἐξ
[2, 95]   πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον ἔκτηται,  τῷ   τῆς μὲν ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει,
[2, 125]   δέ, ὡς ἐγὼ δοκέω, ἐν  τῷ   τοὺς λίθους ἔταμνον καὶ ἦγον
[2, 29]   εἰσὶ οὗτοι τοὺς δεῖ τούτῳ  τῷ   τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι
[2, 96]   τὰ διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν δὲ  τῷ   τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς
[2, 161]   Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε  τῷ   Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ οἱ ἔδεε
[2, 92]   τὰ πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν  τῷ   ὕδατι κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι
[2, 17]   τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους. εἰ δὲ  τῷ   ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ χρησόμεθα, νομιοῦμεν
[2, 139]   ὧδε ἔλεγον γενέσθαι· ὄψιν ἐν  τῷ   ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι
[2, 15]   Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα τῷ Δέλτα  τῷ   ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι αἰεί
[2, 142]   οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν τοίνυν τούτῳ  τῷ   χρόνῳ τετράκις ἔλεγον ἐξ ἠθέων
[2, 152]   Αἰγυπτίων ἐς τὰ ἕλεα ἀπικόμενος  τῷ   Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ ἰδὼν πρότερον
[2, 121]   τάδε· νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν  τῷ   ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν
[2, 123]   ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν δὲ τῶν  κάτω   Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα καὶ Διόνυσον.
[2, 68]   οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ κινέει τὴν  κάτω   γνάθον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο μοῦνον
[2, 122]   τοῦτον τὸν βασιλέα ζωὸν καταβῆναι  κάτω   ἐς τὸν οἱ Ἕλληνες Ἅιδην
[2, 68]   τὴν ἄνω γνάθον προσάγει τῇ  κάτω.   ἔχει δὲ καὶ ὄνυχας καρτεροὺς
[2, 92]   ἄλλο τι τρέπουσι, τὸ δὲ  κάτω   λελειμμένον ὅσον τε ἐπὶ πῆχυν
[2, 148]   ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω τῶν μὲν  κάτω   πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν,
[2, 35]   τὴν κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ  κάτω.   τὰ ἄχθεα οἱ μὲν ἄνδρες
[2, 111]   δὴ ἔτεα εἶναί μιν τυφλόν,  ἑνδεκάτῳ   δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον
[2, 177]   μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι  θανάτῳ.   Σόλων δὲ Ἀθηναῖος λαβὼν
[2, 44]   ἔκτηνται, καὶ τῷ μὲν ὡς  ἀθανάτῳ   Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ
[2, 24]   πᾶν εἴρηται· τῆς γὰρ ἂν  ἀγχοτάτω   τε χώρης οὗτος
[2, 169]   ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης,  ἀγχοτάτω   τοῦ μεγάρου, ἐσιόντι ἀριστερῆς χειρός.
[2, 125]   αὐτῆς τὰ ἐπίγαια καὶ τὰ  κατωτάτω   ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ διὰ γραμμάτων
[2, 89]   γὰρ τινὰ φασὶ μισγόμενον νεκρῷ  προσφάτῳ   γυναικός, κατειπεῖν δὲ τὸν ὁμότεχνον.
[2, 93]   ἐς τὴν ἰλὺν ἅμα τῷ  ἐσχάτῳ   ὕδατι ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν δὲ περιελθόντος
[2, 73]   δὲ ἐρυθρὰ ἐς τὰ μάλιστα·  αἰετῷ   περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ τὸ μέγαθος.
[2, 117]   νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα  χαιρέτω.   ~εἰρομένου δέ μευ τοὺς ἱρέας
[2, 156]   ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ  Λητώ,   ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ θεῶν τῶν
[2, 46]   εἶναι οἱ Μενδήσιοι, τοὺς δὲ  ὀκτὼ   θεοὺς τούτους προτέρους τῶν δυώδεκα
[2, 46]   οἱ εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα τῶν  ὀκτὼ   θεῶν λογίζονται εἶναι οἱ Μενδήσιοι,
[2, 43]   Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ τῶν  ὀκτὼ   θεῶν οἱ δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο
[2, 156]   πρότερον πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα τῶν  ὀκτὼ   θεῶν τῶν πρώτων γενομένων, οἰκέουσα
[2, 124]   τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς,  ὀκτὼ   ὀργυιαί, λίθου δὲ ξεστοῦ καὶ
[2, 13]   ὅκως ἔλθοι ποταμὸς ἐπὶ  ὀκτὼ   πήχεας τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον
[2, 111]   ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν, εὖρος δὲ  ὀκτὼ   πηχέων. ~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι τὴν
[2, 124]   τῆς ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον  ὀκτὼ.   πλέθρα ἐούσης τετραγώνου καὶ ὕψος
[2, 175]   εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ  ὀκτώ.   ταῦτα μὲν τὰ μέτρα ἔξωθεν
[2, 145]   Πὰν μὲν ἀρχαιότατος καὶ τῶν  ὀκτὼ   τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης
[2, 136]   Ζεὺς τῶν ἄλλων θεῶν.  κοντῷ   γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς λίμνην,
[2, 136]   τι πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ τῷ  κοντῷ,   τοῦτο συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν καί
[2, 97]   ἐμφερέες τῇσι ἐν τῷ Αἰγαίῳ  πόντῳ   νήσοισι· τὰ μὲν γὰρ ἄλλα
[2, 34]   Σινώπην τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ  πόντῳ   πέντε ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ
[2, 121]   τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ  ποτῷ   χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ
[2, 154]   ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ οὗτοι ἐν  Αἰγύπτῳ   ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν δὲ
[2, 144]   τούτων θεοὺς εἶναι τοὺς ἐν  Αἰγύπτῳ   ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας ἅμα τοῖσι
[2, 154]   γλῶσσαν οἱ νῦν ἑρμηνέες ἐν  Αἰγύπτῳ   γεγόνασι. οἱ δὲ Ἴωνές τε
[2, 36]   τῇ μὲν ἄλλῃ κομέουσι, ἐν  Αἰγύπτῳ   δὲ ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι
[2, 28]   ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ μὴ ἐν  Αἰγύπτῳ   ἐν Σάι πόλι γραμματιστὴς
[2, 104]   φαίνεται ἐόν. ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι  Αἰγύπτῳ   ἐξέμαθον, μέγα μοι καὶ τόδε
[2, 47]   ἐς ἱρὸν οὐδὲν τῶν ἐν  Αἰγύπτῳ   ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων, οὐδέ σφι
[2, 155]   γὰρ χρηστήριον τοῦτο τὸ ἐν  Αἰγύπτῳ   ἐστὶ μὲν Λητοῦς ἱρόν, ἐν
[2, 135]   ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ τε ἐν  Αἰγύπτῳ   καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα
[2, 118]   ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ πάντα ἐν  Αἰγύπτῳ,   καὶ οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὶ
[2, 150]   καὶ κατὰ τὸ τῆς ἐν  Αἰγύπτῳ   λίμνης ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν οὐ
[2, 116]   ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως λέγει.  Αἰγύπτῳ   μ᾽ ἔτι δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα
[2, 116]   πλάνην· ὁμουρέει γὰρ Συρίη  Αἰγύπτῶ,   οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ
[2, 154]   Αἰγυπτίων. τούτων δὲ οἰκισθέντων ἐν  Αἰγύπτῳ,   οἱ Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι
[2, 180]   στυπτηρίης τάλαντα, οἱ δὲ ἐν  Αἰγύπτῳ   οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι
[2, 61]   ὅσοι δὲ Καρῶν εἰσι ἐν  Αἰγύπτῳ   οἰκέοντες, οὗτοι δὲ τοσούτῳ ἔτι
[2, 124]   νυν Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι ἐν  Αἰγύπτῳ   πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν
[2, 108]   διώρυχας τὰς νῦν ἐούσας ἐν  Αἰγύπτῳ   πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν
[2, 49]   γε φήσω τά τε ἐν  Αἰγύπτῳ   ποιεύμενα τῷ θεῷ καὶ τὰ
[2, 137]   καὶ ἑτερέων γενομενέων ἐν τῇ  Αἰγύπτῳ   πολίων, ὡς ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα
[2, 155]   δὲ τοῦ> χρηστηρίου τοῦ ἐν  Αἰγύπτῳ   πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ δὴ
[2, 31]   Νεῖλος πάρεξ τοῦ ἐν  Αἰγύπτῳ   ῥεύματος· τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ μῆνες
[2, 94]   ἄγρια φύεται· ταῦτα ἐν τῇ  Αἰγύπτῳ   σπειρόμενα καρπὸν φέρει πολλὸν μὲν
[2, 139]   συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν  Αἰγύπτῳ   συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα
[2, 39]   σφίσι τοῖσι θύουσι  Αἰγύπτῳ   τῇ συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι, ἐς
[2, 151]   ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ  Αἰγύπτῳ.   ~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον
[2, 160]   εἶναι μηχανὴν ὅκως οὐ τῷ  ἀστῷ   ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν ξεῖνον.
[2, 168]   τῶν ἱρέων, ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα  ἑκάστῳ   ἀτελέες. δὲ ἄρουρα ἑκατὸν
[2, 37]   βοέων καὶ χηνέων πλῆθός τι  ἑκάστῳ   γίνεται πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται
[2, 137]   δὲ κατὰ μέγαθος τοῦ ἀδικήματος  ἑκάστῳ   δικάζειν ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν πρὸς
[2, 141]   τῶν προτέρων βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους  ἑκάστῳ   δυώδεκα ἀρούρας. μετὰ δὲ ἐπ᾽
[2, 168]   ὀπτοῦ σίτου σταθμὸς πέντε μνέαι  ἑκάστῳ,   κρεῶν βοέων δύο μνέαι, οἴνου
[2, 109]   ἔλεγον τὸν βασιλέα, κλῆρον ἴσον  ἑκάστῳ   τετράγωνον διδόντα, καὶ ἀπὸ τούτου
[2, 78]   πηχυαῖον δίπηχυν, δεικνὺς δὲ  ἑκάστῳ   τῶν συμποτέων λέγει ἐς τοῦτον
[2, 141]   ἐς ἐμέ τις ὁρέων εὐσεβὴς  ἔστω”   ~ἐς μὲν τοσόνδε τοῦ λόγου
[2, 28]   φιλέει πνέειν. ~ταῦτα μέν νυν  ἔστω   ὡς ἔστι τε καὶ ὡς
[2, 96]   τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται.  ἱστῷ   δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι δὲ
[2, 153]   πάσης Ψαμμήτιχος ἐποίησε τῷ  Ἡφαίστῳ   προπύλαια ἐν Μέμφι τὰ πρὸς
[2, 136]   πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ  Ἡφαίστῳ   προπύλαια, ἐόντα πολλῷ τε κάλλιστα
[2, 24]   ἄνω. ὡς μέν νυν ἐν  ἐλαχίστῳ   δηλῶσαι, πᾶν εἴρηται· τῆς γὰρ
[2, 121]   προσταχθέντα. τὸν δὲ βασιλέα, ὡς  αὐτῷ   ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς νέκυς
[2, 176]   τὸ μῆκος· ἐπὶ δὲ τῷ  αὐτῷ   βάθρῳ ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ ἐόντος
[2, 133]   τελευτήσειν. ἐκ δὲ τοῦ χρηστηρίου  αὐτῷ   δεύτερα ἐλθεῖν λέγοντα τούτων εἵνεκα
[2, 162]   ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον  αὐτῷ   δόντα ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα περιταμεῖν
[2, 121]   ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας εἶναι γὰρ  αὐτῷ   δύο) τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς
[2, 49]   τοῦ Τυρίου καὶ τῶν σὺν  αὐτῷ   ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς τὴν
[2, 136]   βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ χρέος, μήτε  αὐτῷ   ἐκείνῳ τελευτήσαντι εἶναι ταφῆς κυρῆσαι
[2, 91]   τε ἔνι καὶ ἄγαλμα ἐν  αὐτῷ   ἐνέστηκε τοῦ Περσέος. οὗτοι οἱ
[2, 162]   τῷ οὔνομα ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος  αὐτῷ   ζῶντα Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν.
[2, 44]   τε πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ ἐν  αὐτῷ   ἦσαν στῆλαι δύο, μὲν
[2, 11]   ἡμέρης πλόου. ῥηχίη δ᾽ ἐν  αὐτῷ   καὶ ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην
[2, 121]   τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς δὲ  αὐτῷ   καὶ δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι
[2, 120]   δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ τε  αὐτῷ   καὶ τοῖσι ἄλλοισι πᾶσι Τρωσί.
[2, 32]   ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι δὲ ἐν  αὐτῷ   κροκοδείλους. ~ὁ μὲν δὴ τοῦ
[2, 10]   οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ  αὐτῷ   μοι εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι. τῶν
[2, 154]   καὶ τοῖσι Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι  αὐτῷ   Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι
[2, 121]   τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν  αὐτῷ   ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως
[2, 162]   ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο ποιέειν, καὶ  αὐτῷ   οὐ μέμψεσθαι Ἀπρίην· παρέσεσθαι γὰρ
[2, 99]   τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν ἐν  αὐτῷ   πόλιν κτίσαι ταύτην ἥτις νῦν
[2, 121]   δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται  αὐτῷ   σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽
[2, 139]   ἐν γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι  αὐτῷ   τὰ μαντήια, τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες,
[2, 121]   καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν  αὐτῷ   τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν
[2, 107]   ξείνια αὐτὸν καλέσαντα καὶ πρὸς  αὐτῷ   τοὺς παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν τὴν
[2, 86]   κομίζουσι. ~εἰσὶ δὲ οἳ ἐπ᾽  αὐτῷ   τούτῳ κατέαται καὶ τέχνην ἔχουσι
[2, 127]   Χεφρῆνα· καὶ τοῦτον δὲ τῷ  αὐτῷ   τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ τά
[2, 48]   ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον  αὐτῷ   τῷ ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων. τὴν
[2, 162]   ἰέναι πρὸς αὐτόν· τὸν δὲ  αὐτῷ   ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο
[2, 95]   ἀγρεύει, τὴν δὲ νύκτα τάδε  αὐτῷ   χρᾶται· ἐν τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ,
[2, 121]   βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα ἐν  αὐτῷ·   χρόνου δὲ περιιόντος τὸν οἰκοδόμον
[2, 120]   οὐδὲ οἱ ἄλλοι οἱ> προσήκοντες  αὐτῷ,   ὥστε τοῖσι σφετέροισι σώμασι καὶ
[2, 132]   ἀποθνήσκουσαν ἐν τῷ ἐν τῷ  ἐνιαυτῷ   ἅπαξ μιν τὸν ἥλιον κατιδεῖν.
[2, 60]   ταύτῃ ἐν τῷ ἅπαντι  ἐνιαυτῷ   τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι δέ,
[2, 149]   κολοσσὸς λίθινος κατήμενος ἐν θρόνῳ.  οὕτω   αἱ μὲν πυραμίδες εἰσὶ ἑκατὸν
[2, 173]   ἡμέρης πρήσσειν τὰ πρήγματα, καὶ  οὕτω   Αἰγύπτιοί τ᾽ ἂν ἠπιστέατο ὡς
[2, 33]   καὶ δὴ καὶ λόγος  οὕτω   αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύης
[2, 162]   ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν  οὕτω   αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον, οὐδένα δὴ
[2, 152]   ἑωυτοῦ γενέσθαι. ὡς δὲ ἔπεισε,  οὕτω   ἅμα τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι
[2, 6]   μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα στάδια.  οὕτω   ἂν εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι
[2, 38]   ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον, καὶ  οὕτω   ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ θύσαντι θάνατος
[2, 9]   μέν νυν χώρη αὕτη  οὕτω.   ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος ἐς
[2, 169]   μηδένα δύνασθαι παῦσαι τῆς βασιληίης·  οὕτω   ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ
[2, 54]   ἔθνεσι. εἰρομένου δέ μευ ὁκόθεν  οὕτω   ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν πρὸς
[2, 120]   ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ δὴ  οὕτω   γε φρενοβλαβὴς ἦν Πρίαμος
[2, 4]   νυν τὰ πλέω ἔργῳ ἐδήλουν  οὕτω   γενόμενα. βασιλεῦσαι δὲ πρῶτον Αἰγύπτου
[2, 173]   οὐκ ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι.  οὕτω   δὲ καὶ ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ
[2, 66]   τῶν τέκνων, ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι,  οὕτω   δὴ ἀπικνέονται παρὰ τοὺς ἔρσενας·
[2, 135]   ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ.  οὕτω   δὴ δὴ Ροδῶπις ἐλευθερώθη,
[2, 118]   Ἕλληνες καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν  οὕτω   δὴ ἐπολιόρκεον, ἐς ἐξεῖλον·
[2, 73]   αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ,  οὕτω   δὴ κοιλήναντα τὸ ᾠὸν τὸν
[2, 169]   σφίσι τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον,  οὕτω   δὴ παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην τοῖσι
[2, 118]   αὐτὸν λόγου τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο,  οὕτω   δὴ πιστεύσαντες τῷ λόγῳ τῷ
[2, 2]   πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ ἔπος,  οὕτω   δὴ σημήνας τῷ δεσπότῃ ἤγαγε
[2, 11]   τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς  οὕτω   δή τι καὶ στεινὸς ὡς
[2, 135]   πέρι λέγεται ὅδε λόγος,  οὕτω   δή τι κλεινὴ ἐγένετο ὡς
[2, 71]   μέγιστος· τὸ δέρμα δ᾽ αὐτοῦ  οὕτω   δή τι παχύ ἐστι ὥστε
[2, 26]   δὲ βορέης, εἰ ταῦτα  οὕτω   εἶχε, ἥλιος ἂν ἀπελαυνόμενος
[2, 100]   βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ  οὕτω   ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην, τούτῳ
[2, 142]   καὶ τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα.  οὕτω   ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ
[2, 86]   τὸν ἐγκέφαλον, τὰ μὲν αὐτοῦ  οὕτω   ἐξάγοντες, τὰ δὲ ἐγχέοντες φάρμακα·
[2, 154]   οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες  οὕτω   ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον
[2, 2]   Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν δίαιταν  οὕτω   ἐποιήσατο τῶν παίδων παρὰ ταύτῃσι
[2, 11]   ὑπὸ τοσούτου τε ποταμοῦ καὶ  οὕτω   ἐργατικοῦ; ~τὰ περὶ Αἴγυπτον ὦν
[2, 85]   οὗτοι. ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι,  οὕτω   ἐς τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι. ~εἰσὶ
[2, 154]   ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος μέν νυν  οὕτω   ἔσχε Αἴγυπτον. ~τοῦ δε> δὲ
[2, 137]   ἕκαστος ἦν τῶν ἀδικεόντων. καὶ  οὕτω   ἔτι αἱ πόλιες ἐγένοντο ὑψηλότεραι·
[2, 50]   ἐκ τῶν βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος  οὕτω   εὑρίσκω ἐόν· δοκέω δ᾽ ὦν
[2, 93]   καὶ περὶ μὲν τοὺς ἰχθύας  οὕτω   ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων
[2, 138]   τὸ μὲν δὴ ἱρὸν τοῦτο  οὕτω   ἔχει. ~τέλος δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς
[2, 43]   καὶ ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο  οὕτω   ἔχειν, ἐν δὲ καὶ τόδε,
[2, 125]   ἀργυρίου τετελέσθαι. εἰ δ᾽ ἔστι  οὕτω   ἔχοντα ταῦτα, κόσα οἰκὸς ἄλλα
[2, 13]   καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν  οὕτω   χώρη αὕτη κατὰ λόγον
[2, 86]   ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες  οὕτω   θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες
[2, 134]   παιδὸς παῖς ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο.  οὕτω   καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις
[2, 12]   λέγουσι αὐτὰ πείθομαι καὶ αὐτὸς  οὕτω   κάρτα δοκέω εἶναι, ἰδών τε
[2, 14]   δὲ τῇσι ὑσὶ τὸν σῖτον  οὕτω   κομίζεται. ~εἰ ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι
[2, 136]   ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς τὸν νέκυν  οὕτω   λαμβάνειν τὸ χρέος· προστεθῆναι δὲ
[2, 150]   μέν νυν λίμνη αὕτη  οὕτω   λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ δυώδεκα
[2, 156]   τοῦτο γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα μὲν  οὕτω   λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου
[2, 179]   μέχρι οὗ ἀπίκοιτο ἐς Ναύκρατιν.  οὕτω   μὲν δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων
[2, 28]   καὶ οὐκ ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν.  οὕτω   μὲν δὴ γραμματιστής, εἰ
[2, 156]   λίθος, ἔχων τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν.  ~οὕτω   μέν νυν νηὸς τῶν
[2, 86]   θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς τοῖχον.  οὕτω   μὲν τοὺς τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι
[2, 42]   κριοῦ καὶ ἐνδύντα τὸ νάκος  οὕτω   οἱ ἑωυτὸν ἐπιδέξαι. ἀπὸ τούτου
[2, 62]   αὐτοὶ πάντες τὰ λύχνα, καὶ  οὕτω   οὐκ ἐν Σάι μούνῃ καίεται
[2, 89]   ἐπεὰν τριταῖαι τεταρταῖαι γένωνται,  οὕτω   παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ
[2, 73]   Ἡλίου τῷ ἱρῷ, κομίζειν δὲ  οὕτω·   πρῶτον τῆς σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν
[2, 2]   εὕρισκε Φρύγας καλέοντας τὸν ἄρτον.  οὕτω   συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι
[2, 41]   ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ περὶ ταῦτα  οὕτω   σφι νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ δὴ
[2, 18]   ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι.  οὕτω   σφι ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ
[2, 133]   δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν μέλλοι ταχέως  οὕτω   τελευτήσειν. ἐκ δὲ τοῦ χρηστηρίου
[2, 26]   εἶναι, διακαίων τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ·  οὕτω   τῆς Λιβύης τὰ ἄνω θέρος
[2, 160]   οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας  οὕτω   τιθέντας παντὸς τοῦ δικαίου ἡμαρτηκέναι.
[2, 25]   τὸν δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται.  οὕτω   τὸν ἥλιον νενόμικα τούτων αἴτιον
[2, 34]   ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν ἀντίον κέεται.  οὕτω   τὸν Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης
[2, 87]   ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν  οὕτω   τὸν νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες.
[2, 89]   τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ ποιεῦσι  οὕτω   τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα μή σφι
[2, 91]   οἱ μέν νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι  οὕτω   τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι δὲ Χέμμις
[2, 92]   χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες  οὕτω   τρώγουσι. οἳ δὲ τινὲς αὐτῶν
[2, 148]   βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων.  οὕτω   τῶν μὲν κάτω πέρι οἰκημάτων
[2, 155]   ταύτῃ ὅκου τὸ χρηστήριον ἐστὶ  Βουτώ,   ὡς καὶ πρότερον ὠνόμασταί μοι.
[2, 136]   πλίνθους εἴρυσαν καί με τρόπῳ  τοιούτῳ   ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι.
[2, 172]   τε καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε.  τοιούτῳ   μὲν τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 170]   τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ  τοιούτῳ   πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν
[2, 86]   ὅσιον ποιεῦμαι τὸ οὔνομα ἐπὶ  τοιούτῳ   πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν δὲ δευτέρην
[2, 132]   ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ  τοιούτῳ   πρήγματι· τότε ὦν καὶ τὴν
[2, 2]   ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ  τοιούτῳ   σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους
[2, 107]   μὲν τῶν παίδων κατακαῆναι τρόπῳ  τοιούτῳ,   τοὺς δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα
[2, 61]   ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι δὲ  τοσούτῳ   ἔτι πλέω ποιεῦσι τούτων ὅσῳ
[2, 20]   τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον ἔτι  τοσούτῳ   ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ
[2, 82]   καὶ ἤν κοτε ὕστερον παραπλήσιον  τούτῳ   γένηται, κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι.
[2, 61]   τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ  τούτῳ   εἰσὶ δῆλοι ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι
[2, 46]   ἐγένετο δὲ ἐν τῷ νομῷ  τούτῳ   ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο τὸ τέρας·
[2, 86]   ~εἰσὶ δὲ οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ  τούτῳ   κατέαται καὶ τέχνην ἔχουσι ταύτην.
[2, 155]   φράσω· ἔστι ἐν τῷ τεμένεϊ  τούτῳ   Λητοῦς νηὸς ἐξ ἑνὸς λίθου
[2, 108]   ἐπηγάγετο τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο,  τούτῳ   μὲν τάδε ἐχρήσατο· τούς τέ
[2, 96]   ξύλα· ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ  τούτῳ   ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν·
[2, 91]   μεγάλοι. ἐν δὲ τῷ περιβεβλημένῳ  τούτῳ   νηός τε ἔνι καὶ ἄγαλμα
[2, 145]   Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα τούτων, καὶ  τούτῳ   πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται εἶναι
[2, 49]   λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι  τούτῳ   σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν· τὸν δ᾽
[2, 38]   νομίζει. δίζηται δὲ ταῦτα ἐπὶ  τούτῳ   τεταγμένος τῶν τις ἱρέων καὶ
[2, 100]   οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην,  τούτῳ   τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων διαφθεῖραι δόλῳ.
[2, 64]   ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν τῷ ἱρῷ  τούτῳ   τοῦ Ἄρεος τὴν μητέρα, καὶ
[2, 92]   κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν  τούτῳ   τρωκτὰ ὅσον τε πυρὴν ἐλαίης
[2, 121]   ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ  τούτῳ   τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν,
[2, 133]   τῆς θυγατρὸς τὸ πάθος δεύτερα  τούτῳ   τῷ βασιλέι τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν
[2, 123]   αὐτῇ γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι.  τούτῳ   τῷ λόγῳ εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων
[2, 15]   δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν  τούτῳ   τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ
[2, 136]   τὸ χρέος· προστεθῆναι δὲ ἔτι  τούτῳ   τῷ νόμῳ τόνδε, τὸν διδόντα
[2, 99]   ἐστί. ὡς δὲ τῷ Μῖνι  τούτῳ   τῷ πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι χέρσον
[2, 29]   δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺς δεῖ  τούτῳ   τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα
[2, 142]   ἔλεγον οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν τοίνυν  τούτῳ   τῷ χρόνῳ τετράκις ἔλεγον ἐξ
[2, 124]   γῆν οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο θήκας  ἑωυτῷ   ἐν νήσῳ, διώρυχα τοῦ Νείλου
[2, 169]   τρέφων τὸν σφίσι τε καὶ  ἑωυτῷ   ἔχθιστον, οὕτω δὴ παραδιδοῖ τὸν
[2, 169]   παῦσαι τῆς βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως  ἑωυτῷ   ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ δὴ τότε
[2, 124]   τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι  ἑωυτῷ   κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν
[2, 49]   γενόμενον ἄνδρα σοφὸν μαντικήν τε  ἑωυτῷ   συστῆσαι καὶ πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 96]   μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ  λωτῷ,   τὸ δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί.
[2, 70]   τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ  νώτῳ   καταπίνει· οἳ δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν
[2, 99]   δὲ τῷ Μῖνι τούτῳ τῷ  πρώτῳ   γενομένῳ βασιλέι χέρσον γεγονέναι τὸ
[2, 118]   δὴ πιστεύσαντες τῷ λόγῳ τῷ  πρώτῳ   οἱ Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι
[2, 115]   τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων  προαγορεύω   ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς ἐς
[2, 123]   τὰ λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ  γράφω.   ἀρχηγετέειν δὲ τῶν κάτω Αἰγύπτιοι
[2, 70]   δοκέει ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην  γράφω.   ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ
[2, 123]   ἐγὼ εἰδὼς τὰ οὐνόματα οὐ  γράφω.   ~μέχρι μέν νυν Ραμψινίτου βασιλέος
[2, 136]   μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ τῷ πατρωίῳ  τάφῳ   μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ μηδενί, μήτε
[2, 135]   ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ  Σαπφὼ   πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος μέν
[2, 35]   μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ ἐν  ἀποκρύφῳ   ἐστὶ ποιέειν χρεόν, τὰ δὲ
[2, 167]   Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες, οὐκ  ἔχω   ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων καὶ Θρήικας
[2, 27]   πέρι, ὅτι οὐκ ἀποπνέει, τήνδε  ἔχω   γνώμην, ὡς κάρτα ἀπὸ θερμέων
[2, 104]   δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ  ἔχω   εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων
[2, 130]   ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι εἰσί, οὐκ  ἔχω   εἰπεῖν πλὴν τὰ λεγόμενα.
[2, 122]   εἴ γε διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι  ἔχω   λέγειν. φᾶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες
[2, 10]   μεγάλα εἰσί· τῶν ἐγὼ φράσαι  ἔχω   οὐνόματα καὶ ἄλλων καὶ οὐκ
[2, 56]   περὶ τὸ ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽  ἔχω   περὶ αὐτῶν γνώμην τήνδε· εἰ
[2, 103]   ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ, οὐκ  ἔχω   τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε
[2, 136]   κατονοσθῇς πρὸς τὰς λιθίνας πυραμίδας·  προέχω   γὰρ αὐτέων τοσοῦτον ὅσον
[2, 152]   ἐς τὰ ἕλεα ἀπικόμενος τῷ  Ψαμμητίχῳ,   ὡς οὐκ ἰδὼν πρότερον χαλκῷ
[2, 32]   χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι ἐς λόγους  Ἐτεάρχῳ   τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως
[2, 29]   τῷ νῆσον περιρρέει Νεῖλος·  Ταχομψὼ   οὔνομα αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/03/2005