Livre, Chapitre
[2, 157]	ἐς ὃ ἐξεῖλε. αὕτη δὲ	ἡ	Ἄζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον
[2, 108]	τούτων μὲν δὴ εἵνεκα κατετμήθη	ἡ	Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ τὴν χώρην
[2, 65]	καὶ δὴ καὶ τάδε. ἐοῦσα	ἡ	Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ Λιβύῃ οὐ
[2, 22]	ἦν ἂν τούτων οὐδέν, ὡς	ἡ	ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ δὲ περὶ
[2, 14]	ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ	ἡ	αὐξανομένη) κατὰ λόγον τοῦ παροιχομένου
[2, 120]	κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν οὐδὲ	ἡ	βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε
[2, 130]	τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη ὦν	ἡ	βοῦς γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ?
[2, 132]	μεμιμημένος ἔπεστι χρύσεος. ἔστι δὲ	ἡ	βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ? ἐν
[2, 105]	καὶ ἡ ζόη πᾶσα καὶ	ἡ	γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον
[2, 16]	Αἰγύπτου? εἰ δὲ ὀρθή ἐστι	ἡ	γνώμη τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς τε
[2, 56]	τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί	ἡ	γυνὴ αὕτη τῆς νῦν Ἑλλάδος,
[2, 57]	λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα	ἡ	γυνή? ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος
[2, 57]	τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη	ἡ	γυνὴ ἦν. ~ἡ δὲ μαντηίη
[2, 21]	οἷόν τι καὶ ὁ Νεῖλος.	~ἡ	δ? ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ
[2, 34]	εἴρηται? ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.	ἡ	δὲ Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης
[2, 168]	ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες.	ἡ	δὲ ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ
[2, 137]	δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου μᾶλλον.	ἡ	δὲ Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν
[2, 132]	ἐοῦσαι ἔτι καὶ ἐς ἐμέ.	~ἡ	δὲ βοῦς τὰ μὲν ἄλλα
[2, 40]	ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς.	~ἡ	δὲ δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν
[2, 17]	τοῦτο δὲ Κανωβικὸν στόμα κέκληται.	ἡ	δὲ δὴ ἰθέα τῶν ὁδῶν
[2, 158]	κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ συντομώτατον,	ἡ	δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ
[2, 7]	μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων,	ἡ	δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ
[2, 98]	ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι ἐστὶ Αἴγυπτος)	ἡ	δὲ ἑτέρη πόλις δοκέει μοι
[2, 17]	τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον στόμα,	ἡ	δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν πρὸς
[2, 84]	τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι εἰσί.	~ἡ	δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι
[2, 181]	κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ τοῦτο.	ἡ	δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν
[2, 181]	οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων”	ἡ	δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ
[2, 58]	ὅτι Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ ἦν.	~ἡ	δὲ μαντηίη ἥ τε ἐν
[2, 131]	ἔθαψε ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ,	ἡ	δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων
[2, 34]	ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί?	ἡ	δὲ Σινώπη τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι
[2, 88]	τὸν νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες.	~ἡ	δὲ τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε,
[2, 22]	Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν.	~ἡ	δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν
[2, 135]	βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε	ἡ	δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς?
[2, 36]	μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων	ἡ>	δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ
[2, 36]	ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι	ἡ	δίαιτα ἐστί. ἀπὸ πυρῶν καὶ
[2, 158]	τούτου παρὰ τὴν ὑπώρεαν ἦκται	ἡ	διῶρυξ ἀπ? ἑσπέρης μακρὴ πρὸς
[2, 118]	τὸ τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο	ἡ	Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν λόγου
[2, 137]	πολίων, ὡς ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα	ἡ	ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν τῇ
[2, 170]	ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ	ἡ	ἐν Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη.
[2, 14]	καὶ πρότερον εἶπον, ἡ χώρη	ἡ	ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ
[2, 20]	ὅσον σημῆναι βουλόμενος μοῦνον? τῶν	ἡ	ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας
[2, 38]	ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ θύσαντι θάνατος	ἡ	ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν νυν
[2, 65]	ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν ἑκών, θάνατος	ἡ	ζημίη, ἢν δὲ ἀέκων, ἀποτίνει
[2, 105]	ἐργάζονται καὶ κατὰ ταὐτά, καὶ	ἡ	ζόη πᾶσα καὶ ἡ γλῶσσα
[2, 93]	αὐτοί, ἀλλὰ τῶν θηλέων γίνεται	ἡ	ἡγεμονία? ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι
[2, 169]	ἕστηκε, ἐν δὲ τοῖσι θυρώμασι	ἡ	θήκη ἐστί. ~εἰσὶ δὲ καὶ
[2, 40]	δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν καὶ	ἡ	καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν
[2, 34]	τε γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ	ἡ	Λιβύη δι? ἧς ῥέει. περὶ
[2, 32]	ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ	ἡ	Λιβύη? τὰ δὲ κατύπερθε τῆς
[2, 150]	Σύρτιν τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ	ἡ	λίμνη αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη
[2, 149]	παρὰ θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ	ἡ	λίμνη πρὸς βορέην τε καὶ
[2, 58]	ἔστι δὲ καὶ τῶν ἱρῶν	ἡ	μαντικὴ ἀπ? Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις
[2, 99]	Μέμφις καλέεται? ἔστι γὰρ καὶ	ἡ	Μέμφις ἐν τῷ στεινῷ τῆς
[2, 98]	τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων δὲ	ἡ	μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις
[2, 7]	εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα σταδίων?	ἡ	μὲν γὰρ ἐς Πῖσαν ἐξ
[2, 96]	δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε.	ἡ	μὲν δὴ θύρη τοῦ ῥόου
[2, 150]	ὁ δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν.	ἡ	μέν νυν λίμνη αὕτη οὕτω
[2, 121]	χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο	ἡ	μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ
[2, 149]	τοιούτου θῶμα ἔτι μέζον παρέχεται	ἡ	Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ? ἣν
[2, 96]	ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς	ἡ	μορφὴ μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ
[2, 76]	τῇ ἑτέρῃ. τοῦ δὲ ὄφιος	ἡ	μορφὴ οἵη περ τῶν ὕδρων,
[2, 178]	Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ	ἡ	Μυτιληναίων μούνη. τουτέων μὲν ἐστὶ
[2, 156]	δὲ ὑπ? Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη	ἡ	νῆσος πλωτή. αὐτὸς μὲν ἔγωγε
[2, 62]	εἵνεκα φῶς ἔλαχε καὶ τιμὴν	ἡ	νὺξ αὕτη, ἔστι ἱρὸς περὶ
[2, 139]	χρόνος οὗτος ἐξήιε καὶ αὐτὸν	ἡ	ὄψις τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν
[2, 131]	ἀεκούσῃ? μετὰ δὲ λέγουσι ὡς	ἡ	παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ
[2, 146]	λεγομένοισι μᾶλλον? ἐμοὶ δ? ὦν	ἡ	περὶ αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ
[2, 101]	προπύλαια, λίμνην τε ὀρύξαι, τῆς	ἡ	περίοδος ὅσων ἐστὶ σταδίων ὕστερον
[2, 59]	μέγιστον Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται δὲ	ἡ	πόλις αὕτη τῆς Αἰγύπτου ἐν
[2, 29]	ἐστὶ Μερόη? λέγεται δὲ αὕτη	ἡ	πόλις εἶναι μητρόπολις τῶν ἄλλων
[2, 10]	ὦν τῆς χώρης τῆς εἰρημένης	ἡ	πολλή, κατά περ οἱ ἱρέες
[2, 165]	Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος	ἡ	Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ.
[2, 125]	ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ ὧδε αὕτη	ἡ	πυραμίς? ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς μετεξέτεροι
[2, 92]	ὀπτοὺς πυρί. ἔστι δὲ καὶ	ἡ	ῥίζα τοῦ λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη
[2, 135]	τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ	ἡ	Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ τε
[2, 134]	φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν	ἡ	Ροδῶπις? οὐ γὰρ ἄν οἱ
[2, 116]	οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ	ἡ	Σιδών, ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι.
[2, 26]	θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ	ἡ	στάσις ἤλλακτο τῶν ὡρέων, καὶ
[2, 26]	ταύτῃ μὲν τοῦ νότου ἦν	ἡ	στάσις καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ
[2, 116]	Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην? ὁμουρέει γὰρ	ἡ	Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες,
[2, 13]	οὐ ποταμοῖσι ἄρδεται κατά περ	ἡ	σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ
[2, 149]	ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς ἐστι	ἡ	ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου δὲ
[2, 171]	πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο	ἡ	τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων
[2, 83]	διακέεται? ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ προσκέεται	ἡ	τέχνη, τῶν δὲ θεῶν μετεξετέροισι?
[2, 170]	ὅση περ ἡ ἐν Δήλῳ	ἡ	τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ
[2, 156]	θωμαστότατον, τῶν δὲ δευτέρων νῆσος	ἡ	Χέμμις καλευμένη? ἔστι μὲν ἐν
[2, 13]	τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω	ἡ	χώρη αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ
[2, 9]	Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε μέν νυν	ἡ	χώρη αὕτη οὕτω. ἀπὸ δὲ
[2, 31]	σαφέως φράσαι? ἔρημος γὰρ ἐστὶ	ἡ	χώρη αὕτη ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ
[2, 14]	θέλοι, ὡς καὶ πρότερον εἶπον,	ἡ	χώρη ἡ ἔνερθε Μέμφιος αὕτη
[2, 22]	θερμοί? δεύτερον δὲ ὅτι ἄνομβρος	ἡ	χώρη καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα,
[2, 14]	εἰ μήτε γε ὕσεταί σφι	ἡ	χώρη μήτε ὁ ποταμὸς οἷός
[2, 13]	πυθόμενοι γὰρ ὡς ὕεται πᾶσα	ἡ	χώρη τῶν Ἑλλήνων ἀλλ? οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/03/2005