Livre, Chapitre
[2, 56]	δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε	συνέλαβε	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι δέ
[2, 119]	μεγάλων καὶ Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν	ἀπέλαβε,	πρὸς δὲ καὶ τὰ ἑωυτοῦ
[2, 102]	ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως	παρέλαβε	τὰς πόλιας, τούτοισι δὲ ἐνέγραφε
[2, 1]	ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου	παρέλαβε	τὴν βασιληίην Καμβύσης, Κύρου ἐὼν
[2, 30]	δὲ πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς δὲ	κατέλαβε,	ἐδέετο πολλὰ λέγων καί σφεας
[2, 152]	δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος ἀναγκαίη	κατέλαβε	Ἴωνάς τε καὶ Κᾶρας ἄνδρας
[2, 63]	τῶν τρωμάτων· οὐ μέντοι οἵ	γε	Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν
[2, 98]	ἄλλος τις Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι	γε	Αἰγύπτιον τὸ οὔνομα. ~μέχρι μὲν
[2, 57]	ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ πελειάς	γε	ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ
[2, 173]	ἂν ἤτοι μανεὶς ἢ ὅ	γε	ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ ἐγὼ ἐπιστάμενος
[2, 15]	χώρην. ἤδη γάρ σφι τό	γε	Δέλτα, ὡς αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι
[2, 11]	μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι ἄν· κοῦ	γε	δὴ ἐν τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ
[2, 120]	ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά	γε	δὴ τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι.
[2, 122]	ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ μέντοι εἴ	γε	διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν.
[2, 11]	κωλύει ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός	γε	δισμυρίων ἐτέων; ἐγὼ μὲν γὰρ
[2, 10]	τε καὶ Μαιάνδρου πεδίον, ὥς	γε	εἶναι σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν·
[2, 126]	τι· οὐ γὰρ δὴ τοῦτό	γε	ἔλεγον. τὴν δὲ τά τε
[2, 135]	εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ ὥς	γε	ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. τῆς
[2, 16]	οὐ γὰρ δὴ ὁ Νεῖλός	γε	ἐστὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον
[2, 16]	Αἰγύπτου τὸ Δέλτα, εἰ μήτε	γε	ἐστὶ τῆς Ἀσίης μήτε τῆς
[2, 120]	αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος	γε	ἢ ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ
[2, 11]	ἐτέων; ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί	γε	καὶ μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι ἄν·
[2, 148]	τοῦ λαβυρίνθου τούτου. καίτοι ἀξιόλογός	γε	καὶ ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ
[2, 22]	ψυχρότερα τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί	γε	λογίζεσθαι τοιούτων πέρι οἵῳ τε
[2, 111]	τὰ λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ	γε	λόγον μάλιστα ἄξιον ἐστὶ ἔχειν,
[2, 83]	Ἄρεος καὶ Διός, καὶ τό	γε	μάλιστα ἐν τιμῇ ἄγονται πάντων
[2, 83]	πόλι ἐστί. οὐ μέντοι αἵ	γε	μαντηίαι σφι κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι,
[2, 97]	μέσου τοῦ πεδίου. ἐς μέν	γε	Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽
[2, 15]	ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν σφι χώρη	γε	μηδεμία ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο δοκέοντες
[2, 155]	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ ὅ	γε	νηὸς τῆς Λητοῦς, ἐν τῷ
[2, 179]	τὸ Κανωβικόν· ἢ εἰ μή	γε	οἷά τε εἴη πρὸς ἀνέμους
[2, 43]	ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι. καὶ μὴν ὅτι	γε	οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον τὸ
[2, 93]	τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι	γε	οὐκέτι οἱ αὐτοί, ἀλλὰ τῶν
[2, 14]	ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ δὴ νῦν	γε	οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται ἐκ
[2, 43]	θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ μὴν εἴ	γε	παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον οὔνομά τευ
[2, 146]	ἐν τῇ Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός	γε	πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ
[2, 5]	μὴ προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστις	γε	σύνεσιν ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς
[2, 81]	ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς	γε	τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ
[2, 10]	εἶναι κοτὲ κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ	γε	τὰ περὶ Ἴλιον καὶ Τευθρανίην
[2, 14]	οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ μήτε	γε	ὕσεταί σφι ἡ χώρη μήτε
[2, 49]	παραλλάξαντα. οὐ γὰρ δὴ συμπεσεῖν	γε	φήσω τά τε ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 120]	Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ δὴ οὕτω	γε	φρενοβλαβὴς ἦν ὁ Πρίαμος οὐδὲ
[2, 116]	Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδής	ἤγαγε	Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον, τὴν
[2, 2]	οὕτω δὴ σημήνας τῷ δεσπότῃ	ἤγαγε	τὰ παιδία κελεύσαντος ἐς ὄψιν
[2, 115]	μετὰ δὲ αὐτόν τε τοῦτον	ἀνήγαγε	ἐς Μέμφιν καὶ τὴν Ἑλένην
[2, 28]	γραμματιστής, εἰ ἄρα ταῦτα γινόμενα	ἔλεγε,	ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ κατανοέειν, δίνας
[2, 28]	παίζειν ἐδόκεε φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως·	ἔλεγε	δὲ ὧδε, εἶναι δύο ὄρεα
[2, 70]	καὶ παντοῖαι· ἣ δ᾽ ὦν	ἔμοιγε	δοκέει ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην
[2, 53]	τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον,	ἔμοιγε	δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων τὰ μὲν
[2, 64]	μέν νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι	ἔμοιγε	οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι
[2, 28]	χρημάτων τῆς Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽	ἔμοιγε	παίζειν ἐδόκεε φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως·
[2, 174]	τῶν μαντηίων, πολλὰ δὲ καὶ	ἀπέφευγε.	ἐπείτε δὲ καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε
[2, 23]	ἔχει ἔλεγχον· οὐ γὰρ τινὰ	ἔγωγε	οἶδα ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον
[2, 156]	ἡ νῆσος πλωτή. αὐτὸς μὲν	ἔγωγε	οὔτε πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον,
[2, 28]	Αἰθιοπίης τε καὶ νότου. ὡς	δὲ	ἄβυσσοι εἰσι αἱ πηγαί, ἐς
[2, 63]	τὰ ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ	δὲ	ἄγαλμα ἐὸν ἐν νηῷ μικρῷ
[2, 32]	μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας ἀνδρῶν, λαβόντας	δὲ	ἄγειν σφέας· φωνῆς δὲ οὔτε
[2, 93]	θηλέων γίνεται ἡ ἡγεμονία· ἡγεύμεναι	δὲ	ἀγεληδὸν ποιεῦσι οἷόν περ ἐποίευν
[2, 65]	ἑκών, θάνατος ἡ ζημίη, ἢν	δὲ	ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην τὴν ἂν
[2, 41]	ἄλλαι πόλιες συχναί, ἐκ τῆς	δὲ	αἱ βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ
[2, 55]	δὲ καὶ τοῦτο Διός. Δωδωναίων	δὲ	αἱ ἱρεῖαι, τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ
[2, 178]	οὐδέν σφι μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς	δὲ	Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος
[2, 160]	τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ	δὲ	Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας οὕτω τιθέντας
[2, 47]	ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν	δὲ	Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται θηρίον εἶναι,
[2, 59]	δὲ Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι	δὲ	Αἰγύπτιοι οὐκ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ,
[2, 2]	καὶ Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ	δὲ	Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν ἢ Ψαμμήτιχον
[2, 172]	πόλιος ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον· οἱ	δὲ	Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο
[2, 81]	Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι	δὲ	Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ
[2, 168]	πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ, ὁ	δὲ	Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει ἴσος ἐὼν
[2, 79]	αἰεί κοτε τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι	δὲ	Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος καλεύμενος Μανερῶς.
[2, 42]	Διὸς τὤγαλμα ποιεῦσι Αἰγύπτιοι, ἀπὸ	δὲ	Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων τε
[2, 164]	καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι	δὲ	Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα, καὶ τούτων
[2, 104]	φαίνονται ποιεῦντες κατὰ ταὐτά. αὐτῶν	δὲ	Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ ἔχω
[2, 121]	γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον	δὲ	Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ ταῦτα ἔλεγον
[2, 1]	δούλους πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ	δὲ	Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους τε
[2, 34]	ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον. ἡ	δὲ	Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά
[2, 153]	ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς βασιλέας. ~κρατήσας	δὲ	Αἰγύπτου πάσης ὁ Ψαμμήτιχος ἐποίησε
[2, 42]	νομοῦ τοῦ Μενδησίου εἰσί, οὗτοι	δὲ	αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι. Θηβαῖοι
[2, 79]	ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα· φαίνονται	δὲ	αἰεί κοτε τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι
[2, 66]	ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ καιόμενον, οἱ	δὲ	αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς
[2, 137]	φεύγοντα ἐς τὰ ἕλεα, τὸν	δὲ	Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα
[2, 134]	τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδουλος	δὲ	Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ. καὶ γὰρ
[2, 96]	διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ	δὲ	ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι.
[2, 156]	πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα	δὲ	ἀκούων εἰ νῆσος ἀληθέως ἐστὶ
[2, 47]	καὶ ἔπειτα καταγίζει πυρί· τὰ	δὲ	ἄλλα κρέα σιτέονται ἐν τῇ
[2, 15]	ῥέων καὶ ἐς Κάνωβον, τὰ	δὲ	ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου τὰ
[2, 100]	ὑπόγαιον καινοῦν τῷ λόγῳ, νόῳ	δὲ	ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ μιν
[2, 77]	ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ	δὲ	ἄλλα ὅσα ἢ ὀρνίθων ἢ
[2, 178]	πόλιες εἰσὶ αἱ παρέχουσαι· ὅσαι	δὲ	ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι
[2, 73]	πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ	δὲ	ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ᾽ ὅ
[2, 48]	τῷ ἀποδομένῳ τῶν συβωτέων. τὴν	δὲ	ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ
[2, 181]	οὐκ οἷός τε ἐγίνετο, τῇσι	δὲ	ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ
[2, 100]	μία δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ	δὲ	ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ
[2, 71]	τῷ Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι, τοῖσι	δὲ	ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί. φύσιν
[2, 101]	πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος γένηται. ~τῶν	δὲ	ἄλλων βασιλέων οὐ γὰρ ἔλεγον
[2, 2]	Φρύγας προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν	δὲ	ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ ὡς
[2, 101]	τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν	δὲ	ἄλλων οὐδένα οὐδέν. ~παραμειψάμενος ὦν
[2, 175]	καὶ ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ, τὸν	δὲ	Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν
[2, 169]	ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον ἐόντα, τότε	δὲ	Ἀμάσιος ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ
[2, 181]	οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι	δὲ	Ἄμασις φιλότητά τε καὶ συμμαχίην
[2, 102]	τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας· ὅτεων	δὲ	ἀμαχητὶ καὶ εὐπετέως παρέλαβε τὰς
[2, 92]	πῆχυν τρώγουσι καὶ πωλέουσι· οἳ	δὲ	ἂν καὶ κάρτα βούλωνται χρηστῇ
[2, 39]	ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο, τοῖσι	δὲ	ἂν μὴ παρέωσι Ἕλληνες, οἳ
[2, 60]	γυναῖκας, αἳ δὲ ὀρχέονται, αἳ	δὲ	ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ πᾶσαν
[2, 35]	γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι, οἱ	δὲ	ἄνδρες κατ᾽ οἴκους ἐόντες ὑφαίνουσι·
[2, 35]	αἱ μὲν γυναῖκες ὀρθαί, οἱ	δὲ	ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν
[2, 106]	ἐκ Σαρδίων ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι	δὲ	ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης σπιθαμῆς,
[2, 4]	τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα	δὲ	ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες
[2, 125]	στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως	δὲ	ἀνίοι ὁ λίθος ἐπ᾽ αὐτόν,
[2, 114]	ξεῖνος γένος μὲν Τευκρός, ἔργον	δὲ	ἀνόσιον ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐξεργασμένος·
[2, 65]	μελεδωνῷ τῶν θηρίων διδοῖ, ἣ	δὲ	ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς παρέχει
[2, 148]	οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ	δὲ	ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ
[2, 167]	καὶ τοὺς ἐκγόνους τούτων, τοὺς	δὲ	ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους
[2, 121]	εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο) τούτοισι	δὲ	ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως
[2, 162]	βασιλέι δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα. ὡς	δὲ	ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην
[2, 160]	ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς	δὲ	ἀπικόμενοι ἐς τὴν Αἴγυπτον οἱ
[2, 162]	Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς	δὲ	ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ
[2, 60]	πᾶσαν πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν	δὲ	ἀπίκωνται ἐς τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι
[2, 153]	κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ. ὁ	δὲ	Ἆπις κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν
[2, 32]	πόλιν ῥέειν ποταμὸν μέγαν, ῥέειν	δὲ	ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς ἥλιον
[2, 31]	ἐς τοὺς αὐτομόλους τούτους. ῥέει	δὲ	ἀπὸ ἑσπέρης τε καὶ ἡλίου
[2, 15]	δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ	δὲ	ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων ἐς μεσόγαιαν
[2, 9]	καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ	δὲ	ἀπὸ Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην
[2, 17]	εἷς ἐὼν ὁ Νεῖλος, τὸ	δὲ	ἀπὸ ταύτης τῆς πόλιος σχίζεται
[2, 158]	δύο πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας. ἦκται	δὲ	ἀπὸ τοῦ Νείλου τὸ ὕδωρ
[2, 99]	ἱστορίη ταῦτα λέγουσα ἐστί, τὸ	δὲ	ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους
[2, 31]	τε καὶ ἡλίου δυσμέων. τὸ	δὲ	ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς ἔχει σαφέως
[2, 29]	Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης ἐλθών, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου ἀκοῇ ἤδη ἱστορέων.
[2, 173]	ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα πρήγματα, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου ἔπινέ τε καὶ
[2, 17]	ὀξὺ τοῦ Δέλτα ἀπικνέεται, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου σχίζων μέσον τὸ
[2, 36]	δεξιὰ φέροντες τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι	δὲ	ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ
[2, 27]	οἰκός ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη	δὲ	ἀπὸ ψυχροῦ τινος φιλέει πνέειν.
[2, 101]	τοῦ ἐσχάτου αὐτῶν Μοίριος· τοῦτον	δὲ	ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου τὰ
[2, 14]	ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς ἀρούρας, ἄρσας	δὲ	ἀπολίπῃ ὀπίσω, τότε σπείρας ἕκαστος
[2, 156]	αὐτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ	δὲ	Ἀπόλλων μὲν Ὦρος, Δημήτηρ δὲ
[2, 73]	δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν	δὲ	ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ κοιλήναντα τὸ
[2, 29]	κατά περ βοῦν πορεύεσθαι· ἢν	δὲ	ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον οἴχεται φερόμενον
[2, 40]	σώματι καὶ τὴν πιμελήν, σκέλεα	δὲ	ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν ἄκρην
[2, 39]	ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες	δὲ	ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν. σῶμα μὲν
[2, 40]	τῶν ἱρῶν τύπτονται πάντες, ἐπεὰν	δὲ	ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται τὰ ἐλίποντο
[2, 111]	δὲ ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα	δὲ	ἀποφυγὼν τὴν πάθην τῶν ὀφθαλμῶν
[2, 162]	ἀπέστησαν ἐκ τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος	δὲ	Ἀπρίης ταῦτα πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς
[2, 25]	ἐπ᾽ ἑωυτὸν τὸ ὕδωρ, ἑλκύσας	δὲ	ἀπωθέει ἐς τὰ ἄνω χωρία,
[2, 58]	μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις	δὲ	ἄρα καὶ πομπὰς καὶ προσαγωγὰς
[2, 12]	τε γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν	δὲ	Ἀραβίην τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην
[2, 15]	Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης τὰ	δὲ	Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ
[2, 11]	κόλπον ἐσέχοντα ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν	δὲ	Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων, ἐκ
[2, 106]	δεξιῇ χειρὶ ἔχων αἰχμὴν τῇ	δὲ	ἀριστερῇ τόξα, καὶ τὴν ἄλλην
[2, 67]	ἴβις ἐς Ἑρμέω πόλιν. τὰς	δὲ	ἄρκτους ἐούσας σπανίας καὶ τοὺς
[2, 168]	ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες. ἡ	δὲ	ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων
[2, 17]	Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα	δὲ	Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν
[2, 60]	γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ	δὲ	αὐλέουσι κατὰ πάντα τὸν πλόον,
[2, 48]	ἐὸν τοῦ ἄλλου σώματος· προηγέεται	δὲ	αὐλός, αἳ δὲ ἕπονται ἀείδουσαι
[2, 127]	τὴν ἑτέρην ῥέουσα· δι᾽ οἰκοδομημένου	δὲ	αὐλῶνος ἔσω νῆσον περιρρέει, ἐν
[2, 30]	ἀριστερῆς χειρὸς παριστάμενοι βασιλέι. ἀπέστησαν	δὲ	αὗται τέσσερες καὶ εἴκοσι μυριάδες
[2, 123]	σῶμα γινόμενον ἐσδύνει· τὴν περιήλυσιν	δὲ	αὐτῇ γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι.
[2, 29]	τῇ οὔνομα ἐστὶ Μερόη· λέγεται	δὲ	αὕτη ἡ πόλις εἶναι μητρόπολις
[2, 122]	ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν. φᾶρος	δὲ	αὐτημερὸν ἐξυφήναντες οἱ ἱρέες κατ᾽
[2, 86]	εἷλον τὴν κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες	δὲ	αὐτὴν καὶ διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ
[2, 144]	ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι· ὕστατον	δὲ	αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον τὸν Ὀσίριος
[2, 41]	μὲν ἐν τῷ Δέλτα, περίμετρον	δὲ	αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα. ἐν
[2, 6]	πρόχυσιν τῆς γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις	δὲ	αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου μῆκος τὸ
[2, 99]	τῷ στεινῷ τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν	δὲ	αὐτῆς περιορύξαι λίμνην ἐκ τοῦ
[2, 125]	τὰ ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα	δὲ	αὐτῆς τὰ ἐπίγαια καὶ τὰ
[2, 111]	τὰς δίνας τοῦ ποταμοῦ, μετὰ	δὲ	αὐτίκα καμόντα αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς
[2, 138]	ἀρχῆθεν ἐποιήθη, ἔσοπτον ἐστί. περιθέει	δὲ	αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι
[2, 8]	τὰ εἴρηται τὸ ὄρος· τῇ	δὲ	αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον, ὡς
[2, 43]	ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς	δὲ	αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια
[2, 91]	λίθινα ἐστὶ κάρτα μεγάλα· ἐπὶ	δὲ	αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι λίθινοι
[2, 121]	τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως	δὲ	αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ
[2, 99]	ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουον· προσέσται	δὲ	αὐτοῖσί τι καὶ τῆς ἐμῆς
[2, 83]	κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ	δὲ	αὐτοῖσι ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων μὲν
[2, 30]	τὴν μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι	δὲ	αὐτομόλοισι τούτοισι οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ,
[2, 79]	Αἰγύπτου παῖδα μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα	δὲ	αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ
[2, 162]	μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως	δὲ	αὐτὸν ἀξιοῦν τὸν Πατάρβημιν βασιλέος
[2, 121]	ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον	δὲ	αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα
[2, 91]	κατέβαινον ἐς τὸν Περσέα. ἀπικόμενον	δὲ	αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην
[2, 115]	τὰς νέας αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ	δὲ	αὐτόν τε τοῦτον ἀνήγαγε ἐς
[2, 121]	διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων	δὲ	αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι
[2, 116]	Σιδῶνα τῆς Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται	δὲ	αὐτοῦ ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ· λέγει
[2, 121]	κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους	δὲ	αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὸν
[2, 40]	πᾶσαν ἐξ ὦν εἷλον, σπλάγχνά	δὲ	αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ σώματι
[2, 45]	τέως μὲν ἡσυχίην ἔχειν, ἐπεὶ	δὲ	αὐτοῦ πρὸς τῷ βωμῷ κατάρχοντο,
[2, 135]	βωμοῦ τὸν Χῖοι ἀνέθεσαν, ἀντίον	δὲ	αὐτοῦ τοῦ νηοῦ. φιλέουσι δέ
[2, 91]	τοῦ Δανάης ἱρὸν τετράγωνον, πέριξ	δὲ	αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι. τὰ δὲ
[2, 121]	αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα· τοὺς	δὲ	αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν
[2, 121]	καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς	δὲ	αὐτῷ καὶ δὶς καὶ τρὶς
[2, 162]	μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς αὐτόν· τὸν	δὲ	αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα πάλαι
[2, 45]	ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες, εὐήθης	δὲ	αὐτῶν καὶ ὅδε ὁ μῦθος
[2, 148]	καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ	δὲ	αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ
[2, 67]	θάπτουσι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς	δὲ	αὕτως τῇσι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ
[2, 6]	δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ	δὲ	ἄφθονον λίην, σχοίνοισι. δύναται δὲ
[2, 94]	ἐλαίου τῷ λύχνῳ προσηνές, ὀδμὴν	δὲ	βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς δὲ τοὺς
[2, 111]	κυματίης ὁ ποταμὸς ἐγένετο· τὸν	δὲ	βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον,
[2, 121]	τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα. τὸν	δὲ	βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ
[2, 177]	τε καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος	δὲ	βασιλέος λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα δὴ
[2, 152]	νομοῦ τοῦ Σαΐτεω εἰσί. μετὰ	δὲ	βασιλεύοντα τὸ δεύτερον πρὸς τῶν
[2, 17]	αὐτῶν τῷ δὲ Μενδήσιον. τὸ	δὲ	Βολβίτινον στόμα καὶ τὸ Βουκολικὸν
[2, 156]	Ὦρος, Δημήτηρ δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις	δὲ	Βούβαστις. ἐκ τούτου δὲ τοῦ
[2, 137]	ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου μᾶλλον. ἡ	δὲ	Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐστὶ
[2, 164]	οἳ δὲ μάχιμοι κεκλέαται, οἳ	δὲ	βουκόλοι οἳ δὲ συβῶται, οἳ
[2, 160]	Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ	δὲ	βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους εἴ
[2, 30]	ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς φρουρῆς· οἳ	δὲ	βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ λόγῳ χρησάμενοι
[2, 121]	νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως	δὲ	βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη
[2, 136]	τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι. ὑπερβαλέσθαι	δὲ	βουλόμενον τοῦτον τὸν βασιλέα τοὺς
[2, 132]	ἔτι καὶ ἐς ἐμέ. ~ἡ	δὲ	βοῦς τὰ μὲν ἄλλα κατακέκρυπται
[2, 38]	τούτου ὁ παῖς ἀντικατίσταται. ~τοὺς	δὲ	βοῦς τοὺς ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου
[2, 61]	μὲν δὴ ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν	δὲ	Βουσίρι πόλι ὡς ἀνάγουσι τῇ
[2, 96]	ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι	δὲ	βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ
[2, 92]	ἁπαλὰ ταῦτα καὶ αὖα. τὴν	δὲ	βύβλον τὴν ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν
[2, 125]	τρόπον, τὰς μετεξέτεροι κρόσσας οἳ	δὲ	βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ πρῶτον
[2, 2]	ὥρην ἐπαγινέειν σφι αἶγας, πλήσαντα	δὲ	γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ
[2, 143]	οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς. Ἑκαταίῳ	δὲ	γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς
[2, 100]	καὶ τριήκοντα οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι	δὲ	γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες
[2, 66]	φιλότεκνον γὰρ τὸ θηρίον. πυρκαϊῆς	δὲ	γενομένης θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς
[2, 178]	χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην	δὲ	γενόμενος ὁ Ἄμασις ἄλλα τε
[2, 98]	βασιλεύοντος Αἰγύπτου τῇ γυναικί τοῦτο	δὲ	γίνεται ἐξ ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι
[2, 68]	λόγον τοῦ ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος	δὲ	γίνεται καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας
[2, 63]	τῇ ἄλλῃ ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν	δὲ	γίνηται καταφερὴς ὁ ἥλιος, ὀλίγοι
[2, 66]	ἐσάλλονται ἐς τὸ πῦρ. ταῦτα	δὲ	γινόμενα πένθεα μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 121]	ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς	δὲ	γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ
[2, 36]	Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι	δὲ	γράμμασι χρέωνται, καὶ τὰ μὲν
[2, 89]	ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. ~τὰς	δὲ	γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, ἐπεὰν
[2, 35]	ἐπὶ τῶν κεφαλέων φορέουσι, αἱ	δὲ	γυναῖκες ἐπὶ τῶν ὤμων. οὐρέουσι
[2, 100]	δὲ ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ	δὲ	γυναικὶ οὔνομα ἦν, ἥτις ἐβασίλευσε,
[2, 36]	ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει δύο, τῶν	δὲ	γυναικῶν ἓν ἑκάστη. τῶν ἱστίων
[2, 100]	ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες ἦσαν, μία	δὲ	γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ δὲ ἄλλοι
[2, 148]	λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα. τῆς	δὲ	γωνίης τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου ἔχεται
[2, 96]	ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ	δὲ	δάκρυον κόμμι ἐστί. ἐκ ταύτης
[2, 155]	νυν οὕτω ἔσχε Αἴγυπτον. ~τοῦ	δε>	δὲ τοῦ> χρηστηρίου τοῦ ἐν
[2, 106]	ἐνθαῦτα μὲν οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι	δὲ	δεδήλωκε· τὰ δὴ καὶ μετεξέτεροι
[2, 24]	εὑρόντα ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ	δὲ	δεῖ μεμψάμενον γνώμας τὰς προκειμένας
[2, 161]	λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα	δὲ	δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί τε οἱ
[2, 133]	βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν. τὸν	δὲ	δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς τὸ
[2, 124]	μῆκος εἰσὶ πέντε στάδιοι, εὖρος	δὲ	δέκα ὀργυιαί, ὕψος δέ, τῇ
[2, 86]	ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν	δὲ	δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε ταύτης
[2, 156]	τὸ ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν	δὲ	δευτέρων νῆσος ἡ Χέμμις καλευμένη·
[2, 46]	τῶν ἡρώων εὐμένεια εἴη. ~τὰς	δὲ	δὴ αἶγας καὶ τοὺς τράγους
[2, 77]	θηρίων πέρι ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν	δὲ	δὴ Αἰγυπτίων οἳ μὲν περὶ
[2, 92]	ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ	δὲ	δὴ ἐν τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι
[2, 40]	κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς. ~ἡ	δὲ	δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν καὶ
[2, 17]	δὲ Κανωβικὸν στόμα κέκληται. ἡ	δὲ	δὴ ἰθέα τῶν ὁδῶν τῷ
[2, 37]	τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται, οἱ	δὲ	δὴ ἱρέες οὐδὲ ὁρέοντες ἀνέχονται,
[2, 79]	τῶν περὶ Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν	δὲ	δὴ καὶ τὸν Λίνον ὁκόθεν
[2, 148]	ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ	δὲ	δὴ λαβύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας
[2, 96]	δικτύου οὐδὲ πειρῶνται ἀρχήν. ~τὰ	δὲ	δὴ πλοῖά σφι, τοῖσι φορτηγέουσι,
[2, 33]	ἀνθρώπους, γόητας εἶναι ἅπαντας. τὸν	δὲ	δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν παραρρέοντα
[2, 115]	πάντα λόγον τοῦ ἀδικήματος. τέλος	δὲ	δή σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνει
[2, 36]	τὰ μὲν αὐτῶν ἱρὰ τὰ	δὲ	δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ περισσῶς
[2, 125]	καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται	δὲ	διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν τῇ
[2, 121]	συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν	δὲ	διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων
[2, 121]	καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος	δὲ	διανέμοντα ἐς πάσας τὰς πόλις
[2, 32]	μὲν διὰ τῆς οἰκεομένης, ταύτην	δὲ	διεξελθόντας ἐς τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι,
[2, 66]	φοιτέουσι παρὰ τοὺς ἔρσενας· οἳ	δὲ	διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι.
[2, 146]	οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν. νῦν	δὲ	Διόνυσόν τε λέγουσι οἱ Ἕλληνες
[2, 48]	καὶ ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι. ~τῷ	δὲ	Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς τῇ δορπίῃ
[2, 37]	λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται	δὲ	δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ
[2, 158]	τοῦτο μὲν τὸ συντομώτατον, ἡ	δὲ	διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ σκολιωτέρη
[2, 121]	ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ	δὲ	δόξαι εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί
[2, 151]	αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν	δὲ	δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ
[2, 29]	Μαίανδρος ἐστὶ ὁ Νεῖλος· σχοῖνοι	δὲ	δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺς δεῖ
[2, 55]	ἐν Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον, τάδε	δὲ	Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες· δύο
[2, 19]	ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην. πρόθυμος	δὲ	ἔα τάδε παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι,
[2, 57]	σφι ηὔδα ἡ γυνή· ἕως	δὲ	ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ σφι
[2, 157]	ταῦτα μὲν οὕτω λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος	δὲ	ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα καὶ πεντήκοντα
[2, 124]	αἰεὶ τὴν τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον	δὲ	ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ λεῷ δέκα
[2, 53]	Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν	δὲ	ἐγένοντο ἕκαστος τῶν θεῶν, εἴτε
[2, 86]	μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες, τὰ	δὲ	ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ δὲ λίθῳ
[2, 32]	παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας ἄνδρας. τὸ	δὲ	ἔθνος τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυκόν,
[2, 20]	δὲ Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς	δέ,	εἰ ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν, χρῆν
[2, 13]	ἱρέων ταῦτα ἐγὼ ἤκουον. νῦν	δὲ	εἰ μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα ἢ
[2, 73]	οἱ ἀποθάνῃ ὁ πατήρ. ἔστι	δέ,	εἰ τῇ γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε
[2, 75]	περὶ τῶν πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος	δὲ	εἶδον ὀστέα ὀφίων καὶ ἀκάνθας
[2, 104]	στρατιῆς εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς	δὲ	εἴκασα τῇδε, καὶ ὅτι μελάγχροες
[2, 28]	τῆς Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα	δὲ	εἶναι τοῖσι ὄρεσι τῷ μὲν
[2, 46]	ὁμοῖον τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ	δὲ	εἵνεκα τοιοῦτον γράφουσι αὐτόν, οὔ
[2, 147]	τε φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε	δὲ	εἵνεκα τοὺς νόμους τούτους ἐποιέοντο,
[2, 62]	καὶ ἀνὰ πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ	δὲ	εἵνεκα φῶς ἔλαχε καὶ τιμὴν
[2, 65]	ἀνθρώποισι) τὰ δὲ οὔ. τῶν	δὲ	εἵνεκεν ἀνεῖται τὰ θηρία) ἱρὰ
[2, 21]	μὲν ἐστὶ τῆς λελεγμένης, λόγῳ	δὲ	εἰπεῖν θωμασιωτέρη· ἣ λέγει ἀπὸ
[2, 81]	τοὺς καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι	δὲ	εἰρίνεα εἵματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι.
[2, 169]	ἐν τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ	δὲ	εἰσὶ ἐν τῷ ἱρῷ τῆς
[2, 53]	γενέσθαι καὶ οὐ πλέοσι· οὗτοι	δὲ	εἰσὶ οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι
[2, 77]	τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ	δὲ	ἐκ κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ
[2, 132]	περ μεγάλη βοῦς ζωή. ἐκφέρεται	δὲ	ἐκ τοῦ οἰκήματος ἀνὰ πάντα
[2, 77]	καὶ τῶν ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι	δὲ	ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους,
[2, 148]	τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ	δὲ	ἑκάστη περίστυλος λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου
[2, 130]	καταγίζουσι ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα	δὲ	ἑκάστην πάννυχος λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ
[2, 78]	τε πηχυαῖον ἢ δίπηχυν, δεικνὺς	δὲ	ἑκάστῳ τῶν συμποτέων λέγει ἐς
[2, 143]	τὰ κατὰ τοὺς θανάτους. ~πρότερον	δὲ	Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι
[2, 112]	εὖρος δὲ ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου	δὲ	ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα
[2, 121]	τῇ ἐμοὶ δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος	δὲ	ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον,
[2, 159]	ἐς Βραγχίδας τὰς Μιλησίων. μετὰ	δέ,	ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ πάντα ἄρξας,
[2, 158]	τὸν κόλπον τὸν Ἀράβιον. τῇ	δὲ	ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ συντομώτατον ἐκ
[2, 127]	ἐς ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι	δὲ	ἔλεγον Χεφρῆνα ἓξ καὶ πεντήκοντα
[2, 126]	οὐκ ὀλίγον χρόνον. ~ἐς τοῦτο	δὲ	ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος ὥστε χρημάτων
[2, 44]	τὰς νύκτας μέγαθος. ἐς λόγους	δὲ	ἐλθὼν τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ
[2, 110]	μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα	δὲ	ἐλίπετο πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας
[2, 70]	δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει· οἳ	δὲ	ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς
[2, 118]	ὁ Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει. οἱ	δὲ	Ἕλληνες καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν
[2, 58]	πολλοῦ τευ χρόνου ποιεύμεναι, αἱ	δὲ	Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ
[2, 178]	ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον	δὲ	Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιες εἰσὶ
[2, 28]	ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην, οἷα	δὲ	ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι ὄρεσι,
[2, 133]	πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα	δὲ	ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ μαντήιον ψευδόμενον
[2, 180]	ἔδωκε χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ	δὲ	ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι
[2, 35]	ὡς τὰ μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα	δὲ	ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν χρεόν,
[2, 32]	αὐτὸν πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα, φαίνεσθαι	δὲ	ἐν αὐτῷ κροκοδείλους. ~ὁ μὲν
[2, 156]	θεῶν τῶν πρώτων γενομένων, οἰκέουσα	δὲ	ἐν Βουτοῖ πόλι, ἵνα δή
[2, 168]	τοῖσι ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε	δὲ	ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ
[2, 25]	ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν. ~ὡς	δὲ	ἐν πλέονι λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε
[2, 20]	ἐν τῇ Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ	δὲ	ἐν τῇ Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν
[2, 169]	καὶ τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω	δὲ	ἐν τῇ παστάδι διξὰ θυρώματα
[2, 44]	οἰκέουσι τριηκόσια καὶ δισχίλια. εἶδον	δὲ	ἐν τῇ Τύρῳ καὶ ἄλλο
[2, 93]	ποταμοῖσι οὐ μάλα γίνονται, τρεφόμενοι	δὲ	ἐν τῇσι λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι.
[2, 65]	πατρὸς ἐκδέκεται τὴν τιμήν. οἳ	δὲ	ἐν τῇσι πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς
[2, 29]	οἷά τε ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν	δὲ	ἐν τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο
[2, 130]	Σάι μὲν πόλι ἐοῦσα, κειμένη	δὲ	ἐν τοῖσι βασιληίοισι ἐν οἰκήματι
[2, 46]	ὁ Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο	δὲ	ἐν τῷ νομῷ τούτῳ ἐπ᾽
[2, 112]	ὁ συνάπας Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι	δὲ	ἐν τῷ τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος
[2, 68]	ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ νώτου. τυφλὸν	δὲ	ἐν ὕδατι, ἐν δὲ τῇ
[2, 151]	χρεώμενος ὑπέσχε τὴν κυνέην· οἳ	δὲ	ἐν φρενὶ λαβόντες τό τε
[2, 96]	ὦν ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ. πηδάλιον	δὲ	ἓν ποιεῦνται, καὶ τοῦτο διὰ
[2, 69]	αὐτοὺς εἶναι ἱρούς· ἐκ πάντων	δὲ	ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον
[2, 45]	ἂν οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι	δὲ	ἕνα ἐόντα τὸν Ἡρακλέα καὶ
[2, 102]	εὐπετέως παρέλαβε τὰς πόλιας, τούτοισι	δὲ	ἐνέγραφε ἐν τῇσι στήλῃσι κατὰ
[2, 64]	περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν, τὸν	δὲ	ἐξ ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον ἀνθρώπους
[2, 77]	ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς σιτέονται, τοὺς	δὲ	ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους. ὀρνίθων δὲ
[2, 161]	μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος	δὲ	ἓξ ἔτεα μοῦνον βασιλεύσαντος Αἰγύπτου
[2, 171]	διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ	δὲ	ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων
[2, 154]	Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν	δὲ	ἐξανέστησαν χώρων, ἐν τούτοισι δὲ
[2, 138]	μὲν δέκα ὀργυιέων ἐστί, τύποισι	δὲ	ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου. ἐὸν
[2, 121]	καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος	δὲ	ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ
[2, 70]	καταπίνει· οἳ δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν	δὲ	ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν, πρῶτον ἁπάντων
[2, 4]	τῶν ὡρέων ἐς αὐτόν· ταῦτα	δὲ	ἐξευρεῖν ἐκ τῶν ἀστέρων ἔλεγον·
[2, 35]	χρέωνται ἐν τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι	δὲ	ἔξω ἐν τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες
[2, 148]	πρὸς νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος	δὲ	ἔξωθεν ὁ αὐτός σφεας περιέργει.
[2, 65]	οὐ μάλα θηριώδης ἐστί· τὰ	δὲ	ἐόντα σφι ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται,
[2, 66]	τε ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν	δὲ	ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων
[2, 141]	ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα ἀρούρας. μετὰ	δὲ	ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν
[2, 36]	φασὶ ἐπὶ δεξιὰ ποιέειν, Ἕλληνας	δὲ	ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι δὲ γράμμασι
[2, 39]	ἂν θύωσι, πῦρ ἀνακαίουσι, ἔπειτα	δὲ	ἐπ᾽ αὐτοῦ οἶνον κατὰ τοῦ
[2, 107]	ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ καιόμενον, αὐτοὺς	δὲ	ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα
[2, 30]	Μαρέῃ πρὸς Λιβύης ἄλλη. ἔτι	δὲ	ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ Περσέων κατὰ
[2, 29]	σφι μαντήιον Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται	δὲ	ἐπεάν σφεας ὁ θεὸς οὗτος
[2, 100]	φόνου ᾔδεε πολλοὺς ἱστιᾶν, δαινυμένοισι	δὲ	ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν δι᾽ αὐλῶνος
[2, 152]	πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι. ὡς	δὲ	ἔπεισε, οὕτω ἅμα τοῖσι τὰ
[2, 162]	αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα λόγοισι. ὁ	δὲ	ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 42]	ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος	δέ,	ἐπείτε λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα, τάδε
[2, 97]	ἔνια πολλὰς χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν	δὲ	ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλος τὴν χώρην,
[2, 109]	αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον· ὁ	δὲ	ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας
[2, 62]	ἔμπλεα ἁλὸς καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς	δὲ	ἔπεστι αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον, καὶ
[2, 121]	ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός. ὡς	δὲ	ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν μὲν
[2, 127]	ἐχομένην τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι	δὲ	ἐπὶ λόφου τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι,
[2, 121]	ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας	δὲ	ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ
[2, 113]	Νείλου καὶ ἐς Ταριχείας. ἦν	δὲ	ἐπὶ τῆς ἠιόνος τὸ καὶ
[2, 125]	τοῦ πρώτου στοίχου, ἀπὸ τούτου	δὲ	ἐπὶ τὸν δεύτερον εἵλκετο στοῖχον
[2, 137]	ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος, δεύτερα	δὲ	ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος καὶ κάρτα
[2, 70]	ἐς μέσον τὸν ποταμόν, αὐτὸς	δὲ	ἐπὶ τοῦ χείλεος τοῦ ποταμοῦ
[2, 66]	δὲ στερισκόμεναι τῶν τέκνων, ἄλλων	δὲ	ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ ἀπικνέονται παρὰ
[2, 121]	τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν	δὲ	ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου
[2, 104]	δή τι φαίνεται ἐόν. ὡς	δὲ	ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα μοι
[2, 103]	δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν	δὲ	ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε, καὶ ἐπείτε
[2, 2]	δὲ γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα	δὲ	ἐποίεέ τε καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος
[2, 93]	ἔρσενες ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ, αἳ	δὲ	ἑπόμεναι ἀνακάπτουσι καὶ ἐξ αὐτοῦ
[2, 48]	σώματος· προηγέεται δὲ αὐλός, αἳ	δὲ	ἕπονται ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον. διότι
[2, 13]	ἐλπίδος μεγάλης κακῶς πεινήσειν. τὸ	δὲ	ἔπος τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡς,
[2, 146]	τῶν ἄλλων θεῶν· ἀπ᾽ οὗ	δὲ	ἐπύθοντο χρόνου, ἀπὸ τούτου γενεηλογέουσι
[2, 44]	τῷ μὲν ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ	δὲ	ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ
[2, 124]	σφέας θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ	δὲ	ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους.
[2, 121]	μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν	δὲ	ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν
[2, 2]	μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι, ἐν στέγῃ	δὲ	ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι αὐτά,
[2, 51]	Ἕλληνες ἀπ᾽ Αἰγυπτίων νενομίκασι· τοῦ	δὲ	Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν
[2, 164]	συβῶται, οἳ δὲ κάπηλοι, οἳ	δὲ	ἑρμηνέες, οἳ δὲ κυβερνήται. γένεα
[2, 121]	ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· ὡς	δὲ	ἔρρεε ὁ οἶνος, τὴν κεφαλήν
[2, 41]	ἐς τὸν ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς	δὲ	ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν τοῖσι
[2, 93]	κατ᾽ ὀλίγους τῶν κέγχρων, οἱ	δὲ	ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ
[2, 73]	αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν τὰ	δὲ	ἐρυθρὰ ἐς τὰ μάλιστα· αἰετῷ
[2, 135]	καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις	δὲ	ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ
[2, 34]	ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς Αἴγυπτον. ἡ δὲ Αἴγυπτος
[2, 22]	Λιβύης διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς Αἴγυπτον. κῶς ὦν δῆτα
[2, 59]	Βούβαστιν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, δεύτερα	δὲ	ἐς Βούσιριν πόλιν τῇ Ἴσι·
[2, 59]	Ἡλίου πόλιν τῷ Ἡλίω, πέμπτα	δὲ	ἐς Βουτοῦν πόλιν τῇ Λητοῖ,
[2, 118]	στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν	δὲ	ἐς γῆν καὶ ἱδρυθεῖσαν τὴν
[2, 152]	ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας	δὲ	ἐς γῆν καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ
[2, 138]	ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα πέφυκε· φέρει	δὲ	ἐς Ἑρμέω ἱρόν. τὸ μὲν
[2, 7]	εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων, ἡ	δὲ	ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης
[2, 59]	πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα	δὲ	ἐς Ἡλίου πόλιν τῷ Ἡλίω,
[2, 59]	Βουτοῦν πόλιν τῇ Λητοῖ, ἕκτα	δὲ	ἐς Πάπρημιν πόλιν τῷ Ἄρεϊ.
[2, 59]	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα	δὲ	ἐς Σάιν πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ
[2, 34]	μάλιστά κῃ ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν	δὲ	ἐς Σινώπην τὴν ἐν τῷ
[2, 76]	σκέλεα δὲ φορέει γεράνου, πρόσωπον	δὲ	ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος
[2, 56]	μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν	δὲ	ἐς τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει
[2, 158]	Πάτουμον τὴν Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει	δὲ	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται
[2, 134]	τριῶν πλέθρων, ἐούσης τετραγώνου, λίθου	δὲ	ἐς τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν
[2, 19]	ἀρξάμενος ἐπὶ ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας	δὲ	ἐς τὸν ἀριθμὸν τουτέων τῶν
[2, 54]	πυθέσθαι ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν	δὲ	ἐς τοὺς Ἕλληνας· ταύτας δὲ
[2, 55]	σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν	δὲ	ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα
[2, 86]	ποιεῦνται ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι	δὲ	ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες
[2, 159]	ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε. ἐν τῇ	δὲ	ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε
[2, 149]	ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν	δὲ	ἐσίῃ τὸ ὓδωρ ἐς αὐτήν,
[2, 30]	τὴν ἐκείνων γῆν οἰκέειν. τούτων	δὲ	ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι
[2, 122]	τὰ μὲν νικᾶν αὐτὴν τὰ	δὲ	ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς, καί μιν
[2, 75]	συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος	δὲ	ἐστὶ ἅμα τῷ ἔαρι πτερωτοὺς
[2, 144]	Τυφῶνα βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις	δὲ	ἐστὶ Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν.
[2, 155]	καὶ πρότερον ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν	δὲ	ἐστὶ ἐν τῇ Βουτοῖ ταύτῃ
[2, 143]	ἐς ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις	δὲ	ἐστὶ κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς
[2, 59]	ἐν μέσῳ τῷ Δέλτα· Ἶσις	δὲ	ἐστὶ κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν
[2, 65]	ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος	δὲ	ἐστὶ περὶ τῶν θηρίων ὧδε
[2, 111]	νιψάμενος τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην	δὲ	ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ
[2, 91]	τὴν γῆν φαίνεσθαί σφι πολλάκις	δὲ	ἔσω τοῦ ἱροῦ, σανδάλιόν τε
[2, 138]	αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι	δὲ	ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον
[2, 36]	μὲν ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι	δὲ	ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι καὶ λογίζονται
[2, 44]	ἱρὸν τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι, εἶναι	δὲ	ἔτεα ἀπ᾽ οὗ Τύρον οἰκέουσι
[2, 111]	ἔτεα εἶναί μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ	δὲ	ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ
[2, 98]	ὑπὸ Πέρσῃσι ἐστὶ Αἴγυπτος) ἡ	δὲ	ἑτέρη πόλις δοκέει μοι τὸ
[2, 17]	τὸ καλέεται Πηλούσιον στόμα, ἡ	δὲ	ἑτέρη τῶν ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην
[2, 5]	οὐδὲν ἔτι τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι	δὲ	ἕτερον τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ φύσις
[2, 44]	Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ	δὲ	ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι
[2, 20]	θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον. πολλάκις	δὲ	ἐτησίαι μὲν οὔκων ἔπνευσαν, ὁ
[2, 136]	οὕτω λαμβάνειν τὸ χρέος· προστεθῆναι	δὲ	ἔτι τούτῳ τῷ νόμῳ τόνδε,
[2, 145]	βασιλέα, δεδήλωταί μοι πρόσθε· Πανὶ	δὲ	ἔτι τούτων πλέονα λέγεται εἶναι,
[2, 2]	ἀνθρώπων βεκός τι καλέουσι, πυνθανόμενος	δὲ	εὕρισκε Φρύγας καλέοντας τὸν ἄρτον.
[2, 63]	τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ	δὲ	εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ θεῷ παίουσι
[2, 160]	σφι οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ	δὲ	ἔφασαν καὶ σφέων καὶ τῶν
[2, 150]	ὁ χοῦς ὁ ἐξορυχθείς. οἳ	δὲ	ἔφρασάν μοι ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ
[2, 87]	κεδρίην τὴν ἐσῆκαν πρότερον. ἣ	δὲ	ἔχει τοσαύτην δύναμιν ὥστε ἅμα
[2, 77]	ἐγὼ ἐς διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ	δὲ	ζόης τοιῷδε διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς
[2, 23]	οἶδα ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον	δὲ	ἢ τινὰ τῶν πρότερον γενομένων
[2, 157]	ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ ἐξεῖλε. αὕτη	δὲ	ἡ Ἄζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ
[2, 132]	κύκλος μεμιμημένος ἔπεστι χρύσεος. ἔστι	δὲ	ἡ βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽
[2, 98]	καὶ τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων	δὲ	ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη
[2, 178]	καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων	δὲ	ἡ Μυτιληναίων μούνη. τουτέων μὲν
[2, 59]	ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται	δὲ	ἡ πόλις αὕτη τῆς Αἰγύπτου
[2, 26]	ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ	δὲ	ἡ στάσις ἤλλακτο τῶν ὡρέων,
[2, 47]	οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη	δὲ	ἥδε τῶν ὑῶν τῇ Σελήνῃ
[2, 8]	ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ	δὲ	Ἡλίου πόλιος ἄνω ἰόντι στεινή
[2, 9]	ἡ χώρη αὕτη οὕτω. ἀπὸ	δὲ	Ἡλίου πόλιος ἐς Θήβας ἐστὶ
[2, 63]	περὶ αὐτοῦ λόγος λεγόμενος. ~ἐς	δὲ	Ἡλίου τε πόλιν καὶ Βουτοῦν
[2, 121]	τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς	δὲ	ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα
[2, 47]	τὰ ἱρὰ θύσωσι, ἐν ἄλλῃ	δὲ	ἡμέρῃ οὐκ ἂν ἔτι γευσαίατο.
[2, 42]	σφι ἱροὶ διὰ τοῦτο. μιῇ	δὲ	ἡμέρῃ τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν ὁρτῇ
[2, 29]	τῆς νήσου τὸ ἥμισυ, τὸ	δὲ	ἥμισυ Αἰγύπτιοι. ἔχεται δὲ τῆς
[2, 134]	γενεὴν μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη	δὲ	ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος ἀνδρὸς
[2, 172]	μὲν Σαΐτεω ἐών, ἐκ τῆς	δὲ	ἦν πόλιος, οὔνομά οἱ ἐστὶ
[2, 129]	ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ τὸν θυμόν. ἐόντι	δὲ	ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς
[2, 75]	πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ	δὲ	ἦσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι καὶ
[2, 75]	καὶ ἐλάσσονες ἔτι τούτων, πολλοὶ	δὲ	ἦσαν οὗτοι. ἔστι δὲ ὁ
[2, 6]	ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν χώρην, ὅσοι	δὲ	ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ δὲ
[2, 69]	περιέποντες ὡς κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας	δὲ	θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι θήκῃσι.
[2, 18]	πάντων σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι. ὁ	δὲ	θεός σφεας οὐκ ἔα ποιέειν
[2, 25]	καὶ κεχαραδρωμένης, ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ	δὲ	θέρεος τῶν τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων
[2, 83]	οὐδενὶ προσκέεται ἡ τέχνη, τῶν	δὲ	θεῶν μετεξετέροισι· καὶ γὰρ Ἡρακλέος
[2, 41]	οἱ πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι, τὰς	δὲ	θηλέας οὔ σφι ἔξεστι θύειν,
[2, 65]	ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι	δὲ	θρησκεύουσι περισσῶς τά τε ἄλλα
[2, 35]	οὐδεμία ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι, τῇσι	δὲ	θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη καὶ μὴ
[2, 40]	καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες	δὲ	θύουσι, καιομένων δὲ τῶν ἱρῶν
[2, 38]	δακτύλιον, καὶ οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον	δὲ	θύσαντι θάνατος ἡ ζημίη ἐπικέεται.
[2, 67]	ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν πόλιν, τὰς	δὲ	ἴβις ἐς Ἑρμέω πόλιν. τὰς
[2, 75]	Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς	δὲ	ἴβις τὰς ὄρνιθας ἀπαντώσας ἐς
[2, 137]	καὶ πολυδαπανώτερα ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ	δὲ	ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου μᾶλλον. ἡ
[2, 113]	τὸ ἱρὸν ἔχοντα νόμον, ἱκέται	δὲ	ἱζόμενοι τοῦ θεοῦ κατηγόρεον τοῦ
[2, 84]	ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι εἰσί. ~ἡ	δὲ	ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι δέδασται·
[2, 117]	χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ λείῃ· ἐν	δὲ	Ἰλιάδι λέγει ὡς ἐπλάζετο ἄγων
[2, 71]	δὲ τοῦτο σὺν πόνῳ. ~οἱ	δὲ	ἵπποι οἱ ποτάμιοι νομῷ μὲν
[2, 122]	Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν	δὲ	ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς
[2, 37]	καθαροὶ εἶναι ἢ εὐπρεπέστεροι. οἱ	δὲ	ἱρέες ξυρῶνται πᾶν τὸ σῶμα
[2, 156]	δὲ Ἀπόλλων μὲν Ὦρος, Δημήτηρ	δὲ	Ἶσις, Ἄρτεμις δὲ Βούβαστις. ἐκ
[2, 93]	ἔπειτα αὔους ἐόντας σιτέονται. ~οἱ	δὲ	ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι ἐν μὲν
[2, 154]	ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ	δὲ	Ἴωνές τε καὶ οἱ Κᾶρες
[2, 69]	οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ χάμψαι· κροκοδείλους	δὲ	Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ
[2, 154]	Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι	δὲ	Ἴωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ τοῖσι
[2, 37]	μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι	δὲ	καὶ ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα· οὔτε
[2, 170]	θυρώμασι ἡ θήκη ἐστί. ~εἰσὶ	δὲ	καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ
[2, 75]	Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι	δὲ	καὶ Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα τιμᾶν
[2, 3]	τῶν παίδων τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα	δὲ	καὶ ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθὼν
[2, 92]	στρογγύλον, μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα,
[2, 10]	πέρι ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ	δὲ	καὶ ἄλλοι ποταμοί, οὐ κατὰ
[2, 73]	τῶν ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλος ὄρνις ἱρός, τῷ
[2, 182]	ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε	δὲ	καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις ἐς
[2, 173]	ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω	δὲ	καὶ ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ ἐθέλοι
[2, 92]	πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται	δὲ	καὶ ἁπαλὰ ταῦτα καὶ αὖα.
[2, 174]	ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν μαντηίων, πολλὰ	δὲ	καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ καὶ
[2, 156]	τοῦ Ὀσίριος τὸν παῖδα. Ἀπόλλωνα	δὲ	καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ Ἴσιος
[2, 126]	τοῦ πατρὸς ταχθέντα πρήσσεσθαι, ἰδίῃ	δὲ	καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι μνημήιον καταλιπέσθαι,
[2, 2]	ἐς ὄψιν τὴν ἐκείνου. ἀκούσας	δὲ	καὶ αὐτὸς ὁ Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο
[2, 181]	τε καὶ συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε	δὲ	καὶ γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας
[2, 47]	ὗς οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ	δὲ	καὶ Διονύσῳ μούνοισι τοῦ αὐτοῦ
[2, 174]	πολλὰ δὲ καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε	δὲ	καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι
[2, 65]	ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ	δὲ	καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ
[2, 176]	ἔργα τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν	δὲ	καὶ ἐν Μέμφι τὸν ὕπτιον
[2, 116]	Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται	δὲ	καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε
[2, 176]	ἀπὸ τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε	δὲ	καὶ ἐν τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι
[2, 72]	ποιέεσθαι ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται	δὲ	καὶ ἐνύδριες ἐν τῷ ποταμῷ,
[2, 44]	ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου εἶναι· ἀπικόμην	δὲ	καὶ ἐς Θάσον, ἐν τῇ
[2, 17]	τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι	δὲ	καὶ ἕτερα διφάσια στόματα ἀπὸ
[2, 137]	καὶ κάρτα ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων	δὲ	καὶ ἑτερέων γενομενέων ἐν τῇ
[2, 92]	αὐτοῦ ἄρτους ὀπτοὺς πυρί. ἔστι	δὲ	καὶ ἡ ῥίζα τοῦ λωτοῦ
[2, 136]	ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα	δὲ	καὶ μακρῷ μάλιστα. ἐπὶ τούτου
[2, 138]	τῷ δὴ τὤγαλμα ἔνι· εὖρος	δὲ	καὶ μῆκος τοῦ ἱροῦ πάντῃ
[2, 99]	μέσον τῶν ὀρέων ῥέειν. ἔτι	δὲ	καὶ νῦν ὑπὸ Περσέων ὁ
[2, 151]	ὑπέσχε τε καὶ ἔσπενδε. κυνέας	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν
[2, 106]	ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις	δὲ	καὶ ὁκόθεν ἐστί, ἐνθαῦτα μὲν
[2, 68]	γνάθον προσάγει τῇ κάτω. ἔχει	δὲ	καὶ ὄνυχας καρτεροὺς καὶ δέρμα
[2, 50]	νῦν Βοιωτίην καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν	δὲ	καὶ πάντων τὰ οὐνόματα τῶν
[2, 106]	ἐνεόντα καὶ γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ	δὲ	καὶ περὶ Ἰωνίην δύο τύποι
[2, 172]	ἄλλα τε ἀγαθὰ μυρία, ἐν	δὲ	καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν τῷ
[2, 76]	πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα	δὲ	καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ ἑτέρῃ.
[2, 104]	ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες	δὲ	καὶ Σύροι οἱ ἐν τῇ
[2, 119]	Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς	δὲ	καὶ τὰ ἑωυτοῦ χρήματα πάντα.
[2, 38]	ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ	δὲ	καὶ τὰς τρίχας τῆς οὐρῆς
[2, 121]	οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα. ὡς	δὲ	καὶ ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα
[2, 163]	ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος	δὲ	καὶ ταῦτα ὁ Ἀπρίης ὥπλιζε
[2, 85]	δὲ τῶν ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι	δὲ	καὶ ταφαί σφεων εἰσὶ αἵδε·
[2, 142]	ἀνδρῶν ἑκατὸν ἔτεα ἐστί· μιῆς	δὲ	καὶ τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων
[2, 138]	δὲ ὡς τεσσέρων πλέθρων· τῇ	δὲ	καὶ τῇ τῆς ὁδοῦ δένδρεα
[2, 132]	κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι, τὸν αὐχένα	δὲ	καὶ τὴν κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα
[2, 80]	καὶ μούνην σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται	δὲ	καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων
[2, 13]	τε καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον	δὲ	καὶ τόδε μοι μέγα τεκμήριον
[2, 43]	ἐστὶ τοῦτο οὕτω ἔχειν, ἐν	δὲ	καὶ τόδε, ὅτι τε τοῦ
[2, 123]	λέγουσι Δήμητρα καὶ Διόνυσον. πρῶτοι	δὲ	καὶ τόνδε τὸν λόγον Αἰγύπτιοι
[2, 115]	τε καὶ τὰ χρήματα, πρὸς	δὲ	καὶ τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ
[2, 55]	κελεῦσαι τοὺς Λίβυας ποιέειν· ἔστι	δὲ	καὶ τοῦτο Διός. Δωδωναίων δὲ
[2, 58]	παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι	δὲ	καὶ τῶν ἱρῶν ἡ μαντικὴ
[2, 72]	τὰς ἱρὰς ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι	δὲ	καὶ τῶν ἰχθύων τὸν καλεύμενον
[2, 94]	οἳ μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ	δὲ	καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι, καὶ τὸ
[2, 141]	μαχίμων μὲν οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους	δὲ	καὶ χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους.
[2, 22]	τοῦ καύματος μέλανες ἐόντες. ἰκτῖνοι	δὲ	καὶ χελιδόνες δι᾽ ἔτεος ἐόντες
[2, 17]	ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο	δὲ	Κανωβικὸν στόμα κέκληται. ἡ δὲ
[2, 164]	βουκόλοι οἳ δὲ συβῶται, οἳ	δὲ	κάπηλοι, οἳ δὲ ἑρμηνέες, οἳ
[2, 61]	μοι ὅσιον ἐστὶ λέγειν. ὅσοι	δὲ	Καρῶν εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες,
[2, 135]	Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντος, ἀπικομένη	δὲ	κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων μεγάλων
[2, 116]	τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν λόγον· δῆλον	δὲ	κατὰ γὰρ) ἐποίησε ἐν Ἰλιάδι
[2, 124]	ὄρος, πρὸς τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο	δὲ	κατὰ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ
[2, 149]	ἡ ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου	δὲ	κατὰ διώρυχα ἐσῆκται, καὶ ἓξ
[2, 137]	μὲν αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν, τὸν	δὲ	κατὰ μέγαθος τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ
[2, 121]	καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς	δὲ	κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν
[2, 14]	ἐσβάλλει ἐς αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν	δὲ	καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ τὸ σπέρμα,
[2, 173]	Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο	δὲ	καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ μὲν
[2, 155]	πηχέων τούτων ἕκαστον ἐστί, τὸ	δὲ	καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται
[2, 123]	ψυχὴ ἀθάνατος ἐστί, τοῦ σώματος	δὲ	καταφθίνοντος ἐς ἄλλο ζῷον αἰεὶ
[2, 30]	Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς	δὲ	κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων καί
[2, 158]	τὸ ὕδωρ ἐς αὐτήν· ἦκται	δὲ	κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ
[2, 32]	θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη· τὰ	δὲ	κατύπερθε τῆς θηριώδεος ψάμμος τε
[2, 158]	τὰ πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα· ἔχεται	δὲ	κατύπερθε τοῦ πεδίου τὸ κατὰ
[2, 92]	ἐς ἄλλο τι τρέπουσι, τὸ	δὲ	κάτω λελειμμένον ὅσον τε ἐπὶ
[2, 35]	ἄνω τὴν κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι	δὲ	κάτω. τὰ ἄχθεα οἱ μὲν
[2, 39]	δὴ τοῦ κτήνεος δείρουσι, κεφαλῇ	δὲ	κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι
[2, 33]	μέσην σχίζων τὴν Εὐρώπην· οἱ	δὲ	Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων στηλέων,
[2, 84]	γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἳ	δὲ	κεφαλῆς, οἳ δὲ ὀδόντων, οἳ
[2, 81]	τοῦ γούνατος τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι	δὲ	κιθῶνας λινέους περὶ τὰ σκέλεα
[2, 153]	ἐοῦσαν καὶ τύπων πλέην· ἀντὶ	δὲ	κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ
[2, 175]	ἐστὶ καὶ ὁκοίων τεῶν· τοῦτο	δὲ	κολοσσοὺς μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας
[2, 73]	πατρὸς γίνεσθαι τὠυτὸ βάρος· ἐμπλάσαντα	δὲ	κομίζειν μιν ἐπ᾽ Αἰγύπτου ἐς
[2, 96]	γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον	δὲ	κομίζεται ὧδε· ἔστι ἐκ μυρίκης
[2, 167]	Ἕλληνες καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα	δὲ	Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα
[2, 42]	Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν Δία. τοὺς	δὲ	κριοὺς οὐ θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ᾽
[2, 181]	οἳ δ᾽ Ἀρκεσίλεω θυγατέρα, οἳ	δὲ	Κριτοβούλου ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου,
[2, 68]	τῇ ἂν εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν	δὲ	κροκοδείλων φύσις ἐστὶ τοιήδε. τοὺς
[2, 164]	κάπηλοι, οἳ δὲ ἑρμηνέες, οἳ	δὲ	κυβερνήται. γένεα μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα
[2, 67]	θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς	δὲ	κύνας ἐν τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι
[2, 33]	εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι	δὲ	Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι πρὸς δυσμέων
[2, 182]	μὲν ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις, εἷλε	δὲ	Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων καὶ κατεστρέψατο
[2, 1]	Ἱστοριῶν δεύτερη ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος	δὲ	Κύρου παρέλαβε τὴν βασιληίην Καμβύσης,
[2, 95]	ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει. οἱ	δὲ	κώνωπες, ἢν μὲν ἐν ἱματίῳ
[2, 135]	δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ. φιλέουσι	δέ	κως ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι
[2, 149]	αὐτὴν ὑπὸ γῆν πεποίηται. ~τοῦ	δὲ	λαβυρίνθου τούτου ἐόντος τοιούτου θῶμα
[2, 181]	μιν ἔστερξε μετὰ τοῦτο. ἡ	δὲ	Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν τῇ
[2, 181]	ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων” ἡ	δὲ	Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν
[2, 169]	ἐόντες κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω	δὲ	λέγεται εἶναι ἥδε διάνοια, μηδ᾽
[2, 57]	γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν	δὲ	λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι
[2, 2]	Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι ἤκουον· Ἕλληνες	δὲ	λέγουσι ἄλλα τε μάταια πολλὰ
[2, 73]	ὁμοιότατος καὶ τὸ μέγαθος. τοῦτον	δὲ	λέγουσι μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ μὲν
[2, 131]	περ αἱ ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα	δὲ	λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ δοκέω,
[2, 131]	ἔπειτα ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ	δὲ	λέγουσι ὡς ἡ παῖς ἀπήγξατο
[2, 12]	κατενηνειγμένην ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ. τὴν	δὲ	Λιβύην ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε γῆν
[2, 176]	δ᾽ ἔνθεν τοῦ μεγάλου. ἔστι	δὲ	λίθινος ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν
[2, 96]	τοῦ πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι, τὸν	δὲ	λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. ἡ
[2, 96]	ἐστὶ τοῖσι πλοίοισι τούτοισι) ὁ	δὲ	λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν
[2, 86]	τὰ δὲ ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ	δὲ	λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες παρὰ
[2, 182]	καὶ Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος, ἐς	δὲ	Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν,
[2, 37]	δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντες. εἵματα	δὲ	λίνεα φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες
[2, 121]	τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς	δὲ	λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί
[2, 60]	κατὰ πάντα τὸν πλόον, αἱ	δὲ	λοιπαὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἀείδουσι
[2, 107]	παίδων κατακαῆναι τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ πατρί.
[2, 116]	πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ	δὲ	λυγρά. καὶ τάδε ἕτερα πρὸς
[2, 62]	περὶ τὰ δώματα κύκλῳ· τὰ	δὲ	λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς
[2, 152]	θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ πεδίον. ὁ	δὲ	μαθὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα
[2, 149]	Αἰγύπτου τὸ παρὰ θάλασσαν. κεῖται	δὲ	μακρὴ ἡ λίμνη πρὸς βορέην
[2, 8]	μεταξὺ πεδιὰς μὲν γῆ, στάδιοι	δὲ	μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι, τῇ
[2, 58]	Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ ἦν. ~ἡ	δὲ	μαντηίη ἥ τε ἐν Θήβῃσι
[2, 164]	κέεται ἀπὸ τῶν τεχνέων. οἱ	δὲ	μάχιμοι αὐτῶν καλέονται μὲν Καλασίριές
[2, 164]	τούτων οἳ μὲν ἱρέες οἳ	δὲ	μάχιμοι κεκλέαται, οἳ δὲ βουκόλοι
[2, 155]	μὲν Λητοῦς ἱρόν, ἐν πόλι	δὲ	μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν
[2, 68]	δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός, ὀδόντας	δὲ	μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας κατὰ λόγον
[2, 121]	πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον	δὲ	μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ τὴν
[2, 172]	ἐνουρέειν καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε	δὲ	μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη ὦν ἔφη
[2, 48]	ἕπονται ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον. διότι	δὲ	μέζον τε ἔχει τὸ αἰδοῖον
[2, 32]	ἄγουσι τὸ μέγαθος ἴσους, χρῶμα	δὲ	μέλανας. παρὰ δὲ τὴν πόλιν
[2, 169]	μιν Ἄμασις εὖ περιεῖτε· τέλος	δὲ	μεμφομένων Αἰγυπτίων ὡς οὐ ποιέοι
[2, 17]	τῷ μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ	δὲ	Μενδήσιον. τὸ δὲ Βολβίτινον στόμα
[2, 55]	πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν Προμένεια, τῇ	δὲ	μετὰ ταύτην Τιμαρέτη, τῇ δὲ
[2, 148]	διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπόγαια τὰ	δὲ	μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν,
[2, 91]	καὶ χλαίνας καὶ δέρματα. εἰρομένου	δέ	μευ ὅ τι σφι μούνοισι
[2, 54]	ἐν τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου	δέ	μευ ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι
[2, 118]	τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου	δέ	μευ τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον
[2, 35]	ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν χρεόν, τὰ	δὲ	μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ
[2, 115]	ἐς ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ	δὲ	μή, ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης
[2, 178]	ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι	δὲ	μὴ βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ
[2, 160]	ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων	δὲ	μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν
[2, 149]	ῥέει ἐς τὴν λίμνην, ἓξ	δὲ	μῆνας ἔξω ἐς τὸν Νεῖλον
[2, 131]	ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ, ἡ	δὲ	μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων τῶν
[2, 79]	ὁ Λίνος καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν	δέ	μιν Αἰγύπτιοι τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος
[2, 100]	νόῳ δὲ ἄλλα μηχανᾶσθαι· καλέσασαν	δέ	μιν Αἰγυπτίων τοὺς μάλιστα μεταιτίους
[2, 169]	τὸν Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ	δέ	μιν ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα ἔθαψαν
[2, 91]	ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα	δέ	μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον τὸ
[2, 131]	παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ	δέ	μιν ἔθαψε ἐν τῇ βοῒ
[2, 55]	δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην	δέ	μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ
[2, 174]	καὶ οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως	δέ	μιν ἐπιλείποι πίνοντά τε καὶ
[2, 122]	ἑωυτῶν μίτρῃ τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες	δέ	μιν ἔχοντα τὸ φᾶρος ἐς
[2, 174]	ψευδέα τε μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι	δέ	μιν κατέδησαν φῶρα εἶναι, τούτων
[2, 121]	τε δὴ καὶ καταμεῖναι. ὡς	δέ	μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως
[2, 121]	οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον	δέ	μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς
[2, 99]	τὸ ψάμμινον πρὸς Λιβύης, τὸν	δὲ	Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε ἑκατὸν
[2, 180]	μὲν δὴ Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων	δὲ	μισθωσάντων τὸν ἐν Δελφοῖσι νῦν
[2, 103]	καὶ τοὺς Θρήικας. ἐς τούτους	δέ	μοι δοκέει καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι
[2, 49]	ἄλλο κού τι νόμαιον. πυθέσθαι	δέ	μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους τὰ
[2, 57]	ὧν καὶ αὐτὴ ἐπρήθη. ~πελειάδες	δέ	μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων
[2, 50]	θεῶν γινώσκειν τὰ οὐνόματα, οὗτοι	δέ	μοι δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι,
[2, 104]	ἢ ἀκούσας ἄλλων λέγω. ὡς	δέ	μοι ἐν φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην
[2, 109]	τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει	δέ	μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς
[2, 116]	ἔλεγον οἱ ἱρέες γενέσθαι· δοκέει	δέ	μοι καὶ Ὅμηρος τὸν λόγον
[2, 42]	φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες. δοκέειν	δέ	μοι, καὶ τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι
[2, 113]	ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον	δέ	μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι τὰ
[2, 25]	πολλὸν τῶν πάντων ὑετιώτατοι δοκέει	δέ	μοι οὐδὲ πᾶν τὸ ὕδωρ
[2, 44]	θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ δοκέουσι	δέ	μοι οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν,
[2, 18]	στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει	δέ	μοι τῇ γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη
[2, 58]	παρὰ τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι. τεκμήριον	δέ	μοι τούτου τόδε· αἱ μὲν
[2, 155]	ἐς ὕψος δέκα ὀργυιέων. τὸ	δέ	μοι τῶν φανερῶν ἦν θῶμα
[2, 68]	κατὰ λόγον τοῦ σώματος. γλῶσσαν	δὲ	μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ
[2, 67]	κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς	δὲ	μυγαλᾶς καὶ τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι
[2, 136]	μέν νυν πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ	δὲ	Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον
[2, 28]	ὄρεσι τῷ μὲν Κρῶφι τῷ	δὲ	Μῶφι· τὰς ὦν δὴ πηγὰς
[2, 97]	καὶ παρὰ Κερκάσωρον πόλιν· ἐς	δὲ	Ναύκρατιν ἀπὸ θαλάσσης καὶ Κανώβου
[2, 178]	μὴ βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ	δὲ	ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς
[2, 25]	ἡλίου ἑλκόμενοι ἀσθενέες εἰσί. ὁ	δὲ	Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος, ἑλκόμενος δὲ
[2, 20]	ἐτησίαι μὲν οὔκων ἔπνευσαν, ὁ	δὲ	Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς δέ,
[2, 28]	καὶ ὡς ἀρχὴν ἐγένετο· τοῦ	δὲ	Νείλου τὰς πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων
[2, 158]	ἀντέσχε τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου	δὲ	Νεκῶς παῖς ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε
[2, 55]	δὲ μετὰ ταύτην Τιμαρέτη, τῇ	δὲ	νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον
[2, 156]	Ἄρτεμιν εἶναι θυγατέρα Δήμητρος. τὴν	δὲ	νῆσον διὰ τοῦτο γενέσθαι πλωτήν.
[2, 111]	σὺν αὐτῇ τῇ πόλι· τῆς	δὲ	νιψάμενος τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην
[2, 91]	ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι	δὲ	νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ δὲ
[2, 68]	διατρίβει ἐν τῷ ξηρῷ, τὴν	δὲ	νύκτα πᾶσαν ἐν τῷ ποταμῷ·
[2, 95]	μὲν ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν	δὲ	νύκτα τάδε αὐτῷ χρᾶται· ἐν
[2, 14]	Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται· φέρε	δὲ	νῦν καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς
[2, 124]	αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου	δὲ	ξεστοῦ καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων· ταύτης
[2, 124]	τετραγώνου καὶ ὕψος ἴσον, λίθου	δὲ	ξεστοῦ τε καὶ ἁρμοσμένου τὰ
[2, 36]	μὲν ἄλλῃ κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ	δὲ	ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος
[2, 177]	δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων	δὲ	ὁ Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου
[2, 174]	μὲν τοὺς φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται	δὲ	ὁ Ἄμασις, καὶ ὅτε ἦν
[2, 172]	πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν	δὲ	ὁ Ἄμασις τὸ ἐκ τῶν
[2, 26]	νενόμικα τούτων αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος	δὲ	ὁ αὐτὸς οὗτος κατὰ γνώμην
[2, 26]	ὁ νότος νῦν ἕστηκε, ταύτῃ	δὲ	ὁ βορέης, εἰ ταῦτα οὕτω
[2, 33]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ	δὲ	ὁ Ἴστρος ἐς θάλασσαν ῥέων
[2, 119]	Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος	δὲ	ὁ Μενέλεως ἐς τὴν Αἴγυπτον
[2, 19]	οὕτω σφι ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται	δὲ	ὁ Νεῖλος, ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ
[2, 26]	στάσις καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ	δὲ	ὁ νότος νῦν ἕστηκε, ταύτῃ
[2, 6]	δὲ ἄφθονον λίην, σχοίνοισι. δύναται	δὲ	ὁ παρασάγγης τριήκοντα στάδια, ὁ
[2, 115]	πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι. μετὰ	δὲ	ὁ Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν
[2, 108]	ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ πατρί. ~νοστήσας	δὲ	ὁ Σέσωστρις ἐς τὴν Αἴγυπτον
[2, 75]	πολλοὶ δὲ ἦσαν οὗτοι. ἔστι	δὲ	ὁ χῶρος οὗτος, ἐν τῷ
[2, 112]	τέμενος τοῦτο Φοίνικες Τύριοι, καλέεται	δὲ	ὁ χῶρος οὗτος ὁ συνάπας
[2, 46]	τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται. καλέεται	δὲ	ὅ τε τράγος καὶ ὁ
[2, 60]	ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι	δέ,	ὅ τι ἀνὴρ καὶ γυνή
[2, 84]	κατεστᾶσι, οἳ δὲ κεφαλῆς, οἳ	δὲ	ὀδόντων, οἳ δὲ τῶν κατὰ
[2, 7]	καὶ ἔνυδρος καὶ ἰλύς. ἔστι	δὲ	ὁδὸς ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ
[2, 56]	συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι	δέ	οἱ ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι
[2, 160]	τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες	δὲ	οἱ Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων
[2, 67]	σῶμα καὶ τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται	δὲ	οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς
[2, 85]	σφι αἱ προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν	δὲ	οἱ ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ
[2, 25]	ἐς τὰ ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες	δὲ	οἱ ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες τήκουσι·
[2, 22]	ἂν ταῦτα τὰ χωρία· τρίτα	δὲ	οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ καύματος
[2, 91]	πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός. ἀγῶνα	δέ	οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν.
[2, 180]	τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος παρασχεῖν. πλανώμενοι	δὲ	οἱ Δελφοὶ περὶ τὰς πόλις
[2, 161]	καὶ ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ	δέ	οἱ ἔδεε κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο
[2, 150]	ἐς αὐτήν, εἴκοσι μνέας. ~ἔλεγον	δὲ	οἱ ἐπιχώριοι καὶ ὡς ἐς
[2, 93]	ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν· ἡγέονται	δὲ	οἱ ἔρσενες ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ,
[2, 152]	ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς διώξαντας. πέμψαντι	δέ	οἱ ἐς Βουτοῦν πόλιν ἐς
[2, 115]	εἴη καὶ ὁκόθεν πλέοι. ὁ	δέ	οἱ καὶ τὸ γένος κατέλεξε
[2, 93]	δὲ ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ	δὲ	οἱ κέγχροι οὗτοι ἰχθύες. ἐκ
[2, 35]	κατ᾽ οἴκους ἐόντες ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι	δὲ	οἱ μὲν ἄλλοι ἄνω τὴν
[2, 166]	οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι	δὲ	οἱ νομοὶ Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι,
[2, 104]	ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι, Σύριοι	δὲ	οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον
[2, 175]	μὲν ἐπ᾽ ἔτεα τρία, δισχίλιοι	δέ	οἱ προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ
[2, 47]	βὰς ἐς τὸν ποταμόν· τοῦτο	δὲ	οἱ συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες
[2, 107]	γυναῖκα αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι· τὴν	δέ	οἱ συμβουλεῦσαι τῶν παίδων ἐόντων
[2, 163]	Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν	δέ	οἱ τὰ βασιλήια ἐν Σάι
[2, 111]	ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι	δέ	οἱ τυφλὸν γενέσθαι διὰ τοιόνδε
[2, 141]	γὰρ εἰσὶ αἱ ἐσβολαί· ἕπεσθαι	δέ	οἱ τῶν μαχίμων μὲν οὐδένα
[2, 147]	νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα	δὲ	οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ
[2, 154]	δὲ ἐξανέστησαν χώρων, ἐν τούτοισι	δὲ	οἵ τε ὁλκοὶ τῶν νεῶν
[2, 86]	ἐς τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι. ~εἰσὶ	δὲ	οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ κατέαται
[2, 25]	πάντων ἕλκει τῶν ποταμῶν. τέως	δὲ	οἳ μὲν ὀμβρίου ὕδατος συμμισγομένου
[2, 166]	ἀνέωνται ἐς τὸ μάχιμον. ~καλασιρίων	δὲ	οἵδε ἄλλοι νομοί εἰσι, Θηβαῖος,
[2, 121]	ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ	δὲ	οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον
[2, 154]	ἑωυτοῦ ποιεύμενος πρὸς Αἰγυπτίων. τούτων	δὲ	οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες
[2, 93]	ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται πάντα. κόθεν	δὲ	οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ μοι
[2, 119]	νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης· τὸ ἐνθεῦτεν	δὲ	ὅκου ἔτι ἐτράπετο οὐκ εἶχον
[2, 46]	λογίζονται εἶναι οἱ Μενδήσιοι, τοὺς	δὲ	ὀκτὼ θεοὺς τούτους προτέρους τῶν
[2, 111]	μὲν ἑκάτερον πηχέων ἑκατόν, εὖρος	δὲ	ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου δὲ ἐκδέξασθαι
[2, 175]	πήχεες, εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος	δὲ	ὀκτώ. ταῦτα μὲν τὰ μέτρα
[2, 42]	δὴ Διόνυσον εἶναι λέγουσι· τούτους	δὲ	ὁμοίως ἅπαντες σέβονται. ὅσοι δὲ
[2, 36]	θηρίων ἡ> δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι	δὲ	ὁμοῦ θηρίοισι ἡ δίαιτα ἐστί.
[2, 121]	καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν	δὲ	ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων
[2, 16]	εὖ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου· εἰ	δὲ	ὀρθή ἐστι ἡ γνώμη τῶν
[2, 60]	τῇ πόλι ταύτῃ γυναῖκας, αἳ	δὲ	ὀρχέονται, αἳ δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι.
[2, 132]	ἀλλ᾽ ἐν γούνασι κειμένη, μέγαθος	δὲ	ὅση περ μεγάλη βοῦς ζωή.
[2, 5]	δὴ καὶ μὴ προακούσαντι ἰδόντι	δέ,	ὅστις γε σύνεσιν ἔχει, ὅτι
[2, 22]	τῶν χωρέων τουτέων θερμοί· δεύτερον	δὲ	ὅτι ἄνομβρος ἡ χώρη καὶ
[2, 134]	ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς	δὲ	ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα ἦν
[2, 121]	ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον	δὲ	ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε
[2, 113]	ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος, ἐνθεῦτεν	δέ,	οὐ γὰρ ἀνιεῖ τὰ πνεύματα,
[2, 110]	καὶ δὴ καὶ Σκύθας, Δαρεῖον	δὲ	οὐ δυνασθῆναι Σκύθας ἑλεῖν· οὔκων
[2, 69]	οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι. καλέονται	δὲ	οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ χάμψαι· κροκοδείλους
[2, 152]	οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους. χρόνου	δὲ	οὐ πολλοῦ διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε
[2, 11]	δὲ τῆς Ἀραβίης χώρης, Αἰγύπτου	δὲ	οὐ πρόσω, κόλπος θαλάσσης ἐσέχων
[2, 76]	οἵη περ τῶν ὕδρων, πτίλα	δὲ	οὐ πτερωτὰ φορέει ἀλλὰ τοῖσι
[2, 69]	ἱροί εἰσι οἱ κροκόδειλοι, τοῖσι	δὲ	οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε πολεμίους περιέπουσι·
[2, 37]	σφι καὶ οἶνος ἀμπέλινος· ἰχθύων	δὲ	οὔ σφι ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους
[2, 133]	γενομένους βασιλέας μαθεῖν τοῦτο, κεῖνον	δὲ	οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα τὸν Μυκερῖνον,
[2, 65]	σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ	δὲ	οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται
[2, 50]	τὰ λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν	δὲ	οὔ φασι θεῶν γινώσκειν τὰ
[2, 52]	ἐν Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσας, ἐπωνυμίην	δὲ	οὐδ᾽ οὔνομα ἐποιεῦντο οὐδενὶ αὐτῶν·
[2, 97]	πυραμίδας γίνεται ὁ πλόος· ἔστι	δὲ	οὐδ᾽ οὗτος, ἀλλὰ παρὰ τὸ
[2, 44]	σφι τὸ ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον	δὲ	οὐδὲ τούτους τοῖσι Ἕλλησι συμφερομένους·
[2, 96]	ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι	δὲ	οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν δὲ τὰς
[2, 29]	καταπειρητηρίην ἐς βυσσὸν ἰέναι. ~ἄλλου	δὲ	οὐδενὸς οὐδὲν ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ
[2, 37]	καθαρὸν εἶναί μιν ὄσπριον. ἱρᾶται	δὲ	οὐκ εἷς ἑκάστου τῶν θεῶν
[2, 63]	τῷ νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ	δὲ	οὐκ ἐῶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι
[2, 175]	ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος. τὸ	δὲ	οὐκ ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα
[2, 37]	οὔ σφι ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους	δὲ	οὔτε τι μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι
[2, 32]	λαβόντας δὲ ἄγειν σφέας· φωνῆς	δὲ	οὔτε τι τῆς ἐκείνων τοὺς
[2, 154]	οἴκησαν χρόνον ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ	δὲ	οὗτοι οἱ χῶροι πρὸς θαλάσσης
[2, 134]	αἱ νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα	δὲ	οὗτος ἀπελίπετο πολλὸν ἐλάσσω τοῦ
[2, 100]	Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες	δὲ	οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην,
[2, 73]	τοῦ Ἡλίου τῷ ἱρῷ, κομίζειν	δὲ	οὕτω· πρῶτον τῆς σμύρνης ᾠὸν
[2, 68]	πήχεας καὶ μέζων ἔτι. ἔχει	δὲ	ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός, ὀδόντας δὲ
[2, 76]	πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ ἑτέρῃ. τοῦ	δὲ	ὄφιος ἡ μορφὴ οἵη περ
[2, 110]	τε καὶ τὴν γυναῖκα, τοὺς	δὲ	παῖδας ἐόντας τέσσερας εἴκοσι πηχέων
[2, 121]	μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς	δὲ	παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου
[2, 134]	ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος	δὲ	παιδὸς παῖς ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο.
[2, 145]	Διόνυσος καὶ Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι	δὲ	Πὰν μὲν ἀρχαιότατος καὶ τῶν
[2, 64]	Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν	δὲ	πανήγυριν ταύτην ἐκ τοῦδε νομίσαι
[2, 123]	ζῷον αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν	δὲ	πάντα περιέλθῃ τὰ χερσαῖα καὶ
[2, 52]	ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον	δὲ	πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι
[2, 158]	τῷ βαρβάρῳ αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους	δὲ	πάντας οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς
[2, 46]	μοι ἥδιον ἐστὶ λέγειν. σέβονται	δὲ	πάντας τοὺς αἶγας οἱ Μενδήσιοι,
[2, 115]	δὲ καὶ τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων	δὲ	πάντων, εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον ὁ
[2, 35]	ἔρσενος θεοῦ οὔτε θηλέης, ἄνδρες	δὲ	πάντων τε καὶ πασέων. τρέφειν
[2, 148]	ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ	δὲ	πάντων τούτων λιθίνη κατά περ
[2, 63]	θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν	δὲ	Παπρήμι θυσίας μὲν καὶ ἱρὰ
[2, 130]	βασιληίοισι ἐν οἰκήματι ἠσκημένῳ· θυμιήματα	δὲ	παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα καταγίζουσι ἀνὰ
[2, 119]	μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ	δὲ	παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι
[2, 123]	τὰ τοιαῦτα πιθανά ἐστι· ἐμοὶ	δὲ	παρὰ πάντα τὸν λόγον ὑπόκειται
[2, 55]	μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν	δὲ	παρὰ σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ
[2, 86]	τὰ πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν	δὲ	παραδεξάμενοί μιν οἱ προσήκοντες ποιεῦνται
[2, 86]	τουτέων οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν	δὲ	παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν
[2, 96]	λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς	δὲ	παρέλκεται, κατὰ ῥόον δὲ κομίζεται
[2, 71]	ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί. φύσιν	δὲ	παρέχονται ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν ἐστί,
[2, 162]	αὐτὸς καὶ ἄλλους ἄξειν. τὸν	δὲ	Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν λεγομένων
[2, 75]	στεινῶν ἐς πεδίον μέγα, τὸ	δὲ	πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ
[2, 73]	τε δυνατός ἐστι φέρειν, μετὰ	δὲ	πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν δὲ
[2, 121]	μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν	δὲ	πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι.
[2, 56]	αὕτη τῆς νῦν Ἑλλάδος, πρότερον	δὲ	Πελασγίης καλευμένης τῆς αὐτῆς ταύτης,
[2, 51]	μαθόντες παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ	δὲ	Πελασγοὶ ἱρόν τινα λόγον περὶ
[2, 52]	οὐνόμασι τῶν θεῶν χρεώμενοι· παρὰ	δὲ	Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν
[2, 47]	οὐκ ἂν ἔτι γευσαίατο. οἱ	δὲ	πένητες αὐτῶν ὑπ᾽ ἀσθενείης βίου
[2, 35]	νυν πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ἔρχομαι	δὲ	περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν λόγον,
[2, 81]	ἐν εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι	δὲ	περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος.
[2, 69]	ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ	δὲ	περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες καὶ
[2, 163]	ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε	δὲ	περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς τε καὶ
[2, 43]	τῶν δυώδεκα θεῶν· τοῦ ἑτέρου	δὲ	πέρι Ἡρακλέος, τὸν Ἕλληνες οἴδασι,
[2, 74]	τὸν ὄρνιν λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ	δὲ	περὶ Θήβας ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων
[2, 27]	ἐργάζεται τὸν Νεῖλον. ~τῆς αὔρης	δὲ	πέρι, ὅτι οὐκ ἀποπνέει, τήνδε
[2, 95]	τε εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι	δὲ	περὶ τὰ ἕλεα οἰκέουσι τάδε
[2, 69]	ἀλλ᾽ ἅτε πολεμίους περιέπουσι· οἱ	δὲ	περί τε Θήβας καὶ τὴν
[2, 43]	ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος	δὲ	πέρι τόνδε τὸν λόγον ἤκουσα,
[2, 54]	Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ λέγω. ~χρηστηρίων	δὲ	πέρι τοῦ τε ἐν Ἕλλησι
[2, 23]	ὡς ἡ ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ	δὲ	περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας ἐς
[2, 93]	τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν	δὲ	περιελθόντος τοῦ χρόνου πάλιν ἐπέλθῃ
[2, 121]	τὰ χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου	δὲ	περιιόντος τὸν οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν
[2, 37]	τὰ δὲ δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες	δὲ	περισσῶς ἐόντες μάλιστα πάντων ἀνθρώπων
[2, 36]	ὅσοι ἀπὸ τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι	δὲ	περιτάμνονται. εἵματα τῶν μὲν ἀνδρῶν
[2, 36]	μὲν σταῖς τοῖσι ποσί, τὸν	δὲ	πηλὸν τῇσι χερσί, καὶ τὴν
[2, 149]	ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων ἐόντων, τοῦ	δὲ	πήχεος ἑξαπαλαίστου. τὸ δὲ ὕδωρ
[2, 94]	ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται. ἔστι	δὲ	πῖον καὶ οὐδὲν ἧσσον τοῦ
[2, 60]	καὶ τὰς χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν	δὲ	πλέοντες κατά τινα πόλιν ἄλλην
[2, 93]	ὁδοῦ διὰ τὸν ῥόον. ἐπεὰν	δὲ	πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ Νεῖλος, τά
[2, 93]	καὶ ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται. ἐπεὰν	δὲ	πλήρεες γένωνται ἐν τῇ θαλάσσῃ,
[2, 173]	ἄμεινον σὺ ἂν ἤκουες· νῦν	δὲ	ποιέεις οὐδαμῶς βασιλικά” ὃ δ᾽
[2, 177]	τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται· μὴ	δὲ	ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην
[2, 89]	οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο	δὲ	ποιεῦσι οὕτω τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα
[2, 103]	ποιέειν ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα	δὲ	ποιέων διεξήιε τὴν ἤπειρον, ἐς
[2, 86]	λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας
[2, 40]	τε καὶ τὸν τράχηλον. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες τὸ ἄλλο σῶμα τοῦ
[2, 42]	Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς αὐτό. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες τύπτονται οἱ περὶ τὸ
[2, 70]	ἔπλασε αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς· τοῦτο	δὲ	ποιήσας κάρτα εὐπετέως τὰ λοιπὰ
[2, 97]	τῆς Αἰγύπτου πέλαγος γίνεται, αἱ	δὲ	πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν,
[2, 62]	καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν	δὲ	πόλιν ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης
[2, 45]	ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι	δὲ	πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ
[2, 2]	ἥσυχος ἦν ὁ ποιμήν· ὡς	δὲ	πολλάκις φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν
[2, 6]	δὲ ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ	δὲ	πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ δὲ
[2, 63]	ἱρέων περὶ τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ	δὲ	πολλοὶ αὐτῶν ξύλων κορύνας ἔχοντες
[2, 20]	ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ	δὲ	πολλοὶ μὲν ἐν τῇ Συρίῃ
[2, 144]	ἀπεδείκνυσαν σφέας πάντας ἐόντας, θεῶν	δὲ	πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ δὲ πρότερον
[2, 181]	δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε	δὲ	πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε ὁ
[2, 169]	μὲν εὖ οἱ ξεῖνοι, πλήθεϊ	δὲ	πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ τοῦτο
[2, 87]	δὲ τὰ μέσα βουλομένους τὴν	δὲ	πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν
[2, 99]	μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν	δὲ	ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον τῶν
[2, 120]	συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ	δὲ	Πριάμου οὐκ ἔστι ὅτε οὐ
[2, 91]	δὲ αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι. τὰ	δὲ	πρόπυλα τοῦ ἱροῦ λίθινα ἐστὶ
[2, 138]	ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος. τὰ	δὲ	προπύλαια ὕψος μὲν δέκα ὀργυιέων
[2, 30]	ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη	δὲ)	πρὸς Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων,
[2, 8]	τὸ ὄρος τοιοῦτο ἐστί, τὸ	δὲ	πρὸς Λιβύης τῆς Αἰγύπτου ὄρος
[2, 148]	ἓξ μὲν πρὸς βορέω ἓξ	δὲ	πρὸς νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος
[2, 121]	βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν	δὲ	πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ τὸν
[2, 8]	ἀπὸ ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην, τὰ	δὲ	πρὸς τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ
[2, 121]	τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους	δὲ	πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην
[2, 52]	οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν κω. θεοὺς	δὲ	προσωνόμασαν σφέας ἀπὸ τοῦ τοιούτου,
[2, 103]	φαίνονται σταθεῖσαι αἱ στῆλαι, τὸ	δὲ	προσωτέρω τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 104]	ἐόντες οἱ Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας	δὲ	πρότερον αὐτὸς ἢ ἀκούσας ἄλλων
[2, 53]	καὶ εἴδεα αὐτῶν σημήναντες. οἱ	δὲ	πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων τῶν
[2, 144]	θεῶν δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους. τὸ	δὲ	πρότερον τῶν ἀνδρῶν τούτων θεοὺς
[2, 4]	ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω γενόμενα. βασιλεῦσαι	δὲ	πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον ἔλεγον Μῖνα·
[2, 158]	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. ὀρώρυκται	δὲ	πρῶτον μὲν τοῦ πεδίου τοῦ
[2, 30]	ἀποστάντες ἤισαν ἐς Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος	δὲ	πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς δὲ κατέλαβε,
[2, 86]	τὴν δὲ τρίτην εὐτελεστάτην· φράσαντες	δὲ	πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν κατὰ ἥντινα
[2, 124]	διώρυχα τοῦ Νείλου ἐσαγαγών. τῇ	δὲ	πυραμίδι αὐτῇ χρόνον γενέσθαι εἴκοσι
[2, 178]	καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων	δὲ	Ρόδος καὶ Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς
[2, 169]	μεγάρου, ἐσιόντι ἀριστερῆς χειρός. ἔθαψαν	δὲ	Σαῖται πάντας τοὺς ἐκ νομοῦ
[2, 41]	ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν	δὲ	σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ τεταγμένος
[2, 135]	Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός, ἀδελφεοῦ	δὲ	Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ
[2, 87]	τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς	δὲ	σάρκας τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ
[2, 115]	ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν	δέ	σε καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους
[2, 34]	ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί· ἡ	δὲ	Σινώπη τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς
[2, 44]	ἣ μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ	δὲ	σμαράγδου λίθου λάμποντος τὰς νύκτας
[2, 172]	καὶ οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ	δὲ	σοφίῃ αὐτοὺς ὁ Ἄμασις, οὐκ
[2, 175]	οὗτοι ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται. τῆς	δὲ	στέγης ταύτης τὸ μὲν μῆκος
[2, 66]	κτείναντες μέντοι οὐ πατέονται· αἳ	δὲ	στερισκόμεναι τῶν τέκνων, ἄλλων δὲ
[2, 106]	Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον καλέεται Αἰγύπτιον. ~αἱ	δὲ	στῆλαι τὰς ἵστα κατὰ τὰς
[2, 164]	κεκλέαται, οἳ δὲ βουκόλοι οἳ	δὲ	συβῶται, οἳ δὲ κάπηλοι, οἳ
[2, 91]	δὲ νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ	δὲ	σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ
[2, 111]	ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα	δὲ	συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη,
[2, 169]	τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε	δὲ	συνιόντες ὅ τε Ἀπρίης ἄγων
[2, 59]	οὐκ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις	δὲ	συχνάς, μάλιστα μὲν καὶ προθυμότατα
[2, 30]	αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων βασιλέι, ὁ	δὲ	σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ
[2, 70]	τοῖσι ἐν τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι	δὲ	σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι·
[2, 85]	καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς, σὺν	δέ	σφι αἱ προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν
[2, 32]	ἐπὶ τῶν δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι	δέ	σφι ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς, μετρίων
[2, 148]	μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν	δέ	σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ
[2, 37]	μούνην καὶ ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην	δέ	σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν
[2, 39]	τὸ κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη	δέ	σφι ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ
[2, 168]	Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα	δέ	σφι ἦν τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι
[2, 118]	ἐς τὸ Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν	δέ	σφι ἰέναι καὶ αὐτὸν Μενέλεων·
[2, 55]	νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον	δέ	σφι καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι
[2, 37]	γίνεται πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται	δέ	σφι καὶ οἶνος ἀμπέλινος· ἰχθύων
[2, 164]	μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα	δέ	σφι κέεται ἀπὸ τῶν τεχνέων.
[2, 57]	γυναῖκες, διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον	δέ	σφι ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ
[2, 129]	ἔργα τε καὶ θυσίας, δίκας	δέ	σφι πάντων βασιλέων δικαιότατα κρίνειν.
[2, 96]	βυσσῷ κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι	δέ	σφι τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ
[2, 6]	ὁ παρασάγγης τριήκοντα στάδια, ὁ	δὲ	σχοῖνος, μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα
[2, 29]	Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι	δὲ	τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες
[2, 76]	καὶ τοῦ πυγαίου ἄκρου ταῦτα	δὲ	τὰ εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ
[2, 151]	οὐδεμιῆς προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς	δὲ	τὰ ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι
[2, 117]	τῇ Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα	δὲ	τὰ ἔπεα καὶ τόδε τὸ
[2, 116]	αὐτοῦ ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ· λέγει	δὲ	τὰ ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν
[2, 125]	τὰ ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ	δὲ	τὰ ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα
[2, 51]	καὶ Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις	δὲ	τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ
[2, 50]	ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ. λέγω	δὲ	τὰ λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν
[2, 119]	οὐκ εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων	δὲ	τὰ μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι,
[2, 87]	τὰ πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς	δὲ	τὰ μέσα βουλομένους τὴν δὲ
[2, 41]	ἄλλοι ἐς ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες	δὲ	τὰ ὀστέα ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι
[2, 160]	ποιέειν περὶ τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι	δὲ	τὰ πάντα ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι
[2, 129]	τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν, τὸν	δὲ	τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ
[2, 126]	δὴ τοῦτό γε ἔλεγον. τὴν	δὲ	τά τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[2, 141]	φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ	δὲ	τὰ τόξα, πρὸς δὲ τῶν
[2, 91]	Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν λέγουσι, ποιεῦσι	δὲ	τάδε Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι· ἀγῶνα
[2, 39]	ἐκβάλλουσι ἐς τὸν ποταμόν· καταρῶνται	δὲ	τάδε λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι, εἴ
[2, 96]	νομεῦσι δὲ οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν	δὲ	τὰς ἁρμονίας ἐν ὦν ἐπάκτωσαν
[2, 54]	δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας· ταύτας	δὲ	τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας
[2, 93]	τὰ ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι	δὲ	ταῦτα διὰ τόδε· ἐχόμενοι τῆς
[2, 122]	προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα ἔλεγον τοῦτον τὸν βασιλέα
[2, 38]	οὐ καθαρὸν εἶναι νομίζει. δίζηται	δὲ	ταῦτα ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος τῶν
[2, 161]	ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι	δὲ	ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ,
[2, 162]	ἐλῶν ἐπὶ τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος	δὲ	ταῦτα ὁ Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽
[2, 115]	τι κοτὲ καὶ λέξει” ~ἀκούσας	δὲ	ταῦτα ὁ Θῶνις συλλαμβάνει τὸν
[2, 87]	μοῦνον καὶ τὰ ὀστέα. ἐπεὰν	δὲ	ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν
[2, 85]	τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι. ἐπεὰν	δὲ	ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω ἐς τὴν
[2, 113]	τὴν ἐς Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον	δὲ	ταῦτα πρός τε τοὺς ἱρέας
[2, 81]	σφι· οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι	δὲ	ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ
[2, 47]	τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν	δὲ	ταύτῃ θύουσι, ἔστι μὲν λόγος
[2, 29]	ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας πλόος, σκολιὸς	δὲ	ταύτῃ κατά περ ὁ Μαίανδρος
[2, 140]	πρότεροι γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα	δὲ	ταύτῃ τῇ νήσῳ Ἐλβώ, μέγαθος
[2, 32]	ἐς τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ	δὲ	ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι, τὴν
[2, 30]	τῇ ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ	δὲ	ταύτης τῆς πόλιος πλέων ἐν
[2, 87]	ταριχεύουσι τὰς προκειμένας ἡμέρας, τῇ	δὲ	τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης
[2, 111]	πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος	δὲ	τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληίην
[2, 175]	τε καὶ εἴκοσι πήχεες, εὖρος	δὲ	τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ ὀκτώ. ταῦτα
[2, 68]	μῆνας τέσσερας ἐσθίει οὐδέν, ἐὸν	δὲ	τετράπουν χερσαῖον καὶ λιμναῖον ἐστί.
[2, 118]	τε ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν· τοὺς	δὲ	Τευκροὺς τὸν αὐτὸν λόγον λέγειν
[2, 169]	δὲ Ἀμάσιος ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα	δὲ	τέως μὲν ἐτρέφετο ἐν τοῖσι
[2, 45]	ὡς θύσοντες τῷ Διί· τὸν	δὲ	τέως μὲν ἡσυχίην ἔχειν, ἐπεὶ
[2, 68]	τυφλὸν δὲ ἐν ὕδατι, ἐν	δὲ	τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ
[2, 182]	εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην, τοῦτο	δὲ	τῇ ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο
[2, 138]	ἣ μὲν τῇ περιρρέουσα ἣ	δὲ	τῇ, εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν
[2, 11]	ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος	δέ,	τῇ εὐρύτατος ἐστὶ ὁ κόλπος,
[2, 171]	Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν	δὲ	τῇ λίμνῃ ταύτῃ τὰ δείκηλα
[2, 179]	μὴ μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα	δὲ	τῇ νηὶ αὐτῇ πλέειν ἐς
[2, 106]	πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν	δὲ	τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς ὥρων
[2, 155]	ἀναπλέοντι ἀπὸ θαλάσσης ἄνω. οὔνομα	δὲ	τῇ πόλι ταύτῃ ὅκου τὸ
[2, 124]	εὖρος δὲ δέκα ὀργυιαί, ὕψος	δέ,	τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς,
[2, 12]	τὸ ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον, πρὸς	δὲ	τῇ χώρῃ οὔτε τῇ Ἀραβίῃ
[2, 87]	οὔτε ἐξελόντες τὴν νηδύν, κατὰ	δὲ	τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες
[2, 181]	οἱ ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην. μετὰ	δὲ	τὴν εὐχὴν αὐτίκα οἱ ἐμίχθη
[2, 159]	συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε, μετὰ	δὲ	τὴν μάχην Κάδυτιν πόλιν τῆς
[2, 139]	συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα	δὲ	τὴν ὄψιν ταύτην λέγειν αὐτὸν
[2, 121]	καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡς	δὲ	τὴν παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ
[2, 32]	ἴσους, χρῶμα δὲ μέλανας. παρὰ	δὲ	τὴν πόλιν ῥέειν ποταμὸν μέγαν,
[2, 32]	τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυκόν, νέμεται	δὲ	τὴν Σύρτιν τε καὶ τὴν
[2, 109]	εἵνεκα κατετμήθη ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι	δὲ	τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον
[2, 139]	ἱρὸν τοῦτο οὕτω ἔχει. ~τέλος	δὲ	τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος ὧδε
[2, 11]	ἡμισέας ἤδη ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι	δὲ	τῆς Ἀραβίης χώρης, Αἰγύπτου δὲ
[2, 17]	αὐτῆς εἶναι τῆς Λιβύης τὰ	δὲ	τῆς Ἀσίης. ὁ γὰρ δὴ
[2, 130]	ἑκάστην πάννυχος λύχνος παρακαίεται. ἀγχοῦ	δὲ	τῆς βοὸς ταύτης ἐν ἄλλῳ
[2, 159]	τοὺς μὴ σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος	δὲ	τῆς διώρυχος ὁ Νεκῶς ἐτράπετο
[2, 135]	ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον	δὲ	τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος δὲ
[2, 133]	μιν τὸν ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ	δὲ	τῆς θυγατρὸς τὸ πάθος δεύτερα
[2, 76]	τιμᾶν τὰς ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος	δὲ	τῆς μὲν ἴβιος τόδε· μέλαινα
[2, 29]	τὸ δὲ ἥμισυ Αἰγύπτιοι. ἔχεται	δὲ	τῆς νήσου λίμνην μεγάλη, τὴν
[2, 9]	ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων, στάδιοι	δὲ	τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι
[2, 122]	παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον χρύσεον. ἀπὸ	δὲ	τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς πάλιν
[2, 70]	δέλφακα ζωὴν ταύτην τύπτει. ἐπακούσας	δὲ	τῆς φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἵεται
[2, 15]	οὗ ἀνθρώπων γένος ἐγένετο, προϊούσης	δὲ	τῆς χώρης πολλοὺς μὲν τοὺς
[2, 78]	ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν	δὲ	τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν,
[2, 14]	τὸ ἀπὸ τούτου μένει, ἀποδινήσας	δὲ	τῇσι ὑσὶ τὸν σῖτον οὕτω
[2, 9]	ἐστὶ σταδίων καὶ τρισχιλίων, ὅσον	δέ	τι ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν
[2, 147]	γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη φράσω· προσέσται	δέ	τι αὐτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς
[2, 11]	ἀλλήλοισι συντετραίνοντας τοὺς μυχούς, ὀλίγον	δέ	τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης. εἰ
[2, 30]	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας. τῶν	δὲ	τινὰ λέγεται δέξαντα τὸ αἰδοῖον
[2, 92]	διαφανέι πνίξαντες οὕτω τρώγουσι. οἳ	δὲ	τινὲς αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ τῶν
[2, 131]	πλὴν ἢ τὰ λεγόμενα. ~οἳ	δὲ	τινὲς λέγουσι περὶ τῆς βοὸς
[2, 175]	ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη	δὲ	τινὲς λέγουσι ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη
[2, 109]	ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν. εἰ	δὲ	τινὸς τοῦ κλήρου ὁ ποταμός
[2, 37]	τῶν εἷς ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν	δέ	τις ἀποθάνῃ, τούτου ὁ παῖς
[2, 179]	καὶ ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ	δέ	τις ἐς τῶν τι ἄλλο
[2, 182]	ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι	δὲ	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Λίνδῳ
[2, 105]	γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον	δὲ	τὸ μὲν Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων
[2, 179]	Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν	δὲ	τὸ παλαιὸν μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον
[2, 118]	ἐπολιόρκεον, ἐς ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι	δὲ	τὸ τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο
[2, 112]	πρὸς νότον ἄνεμον κείμενον. περιοικέουσι	δὲ	τὸ τέμενος τοῦτο Φοίνικες Τύριοι,
[2, 120]	ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ	δέ	τοι καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι
[2, 120]	τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν, τούτων	δὲ	τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μὲν ἔλπομαι,
[2, 41]	ἕνα χῶρον πάντες. κατὰ ταὐτὰ	δὲ	τοῖσι βουσὶ καὶ τἆλλα κτήνεα
[2, 169]	παστάδι διξὰ θυρώματα ἕστηκε, ἐν	δὲ	τοῖσι θυρώμασι ἡ θήκη ἐστί.
[2, 148]	κατά περ οἱ τοῖχοι, οἱ	δὲ	τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ
[2, 50]	Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον	δὲ	τὸν θεὸν παρὰ Λιβύων ἐπύθοντο·
[2, 121]	ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα	δὲ	τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους
[2, 89]	μισγόμενον νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν	δὲ	τὸν ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽ ἂν
[2, 124]	λίθους μέχρι τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας	δὲ	τὸν ποταμὸν πλοίοισι τοὺς λίθους
[2, 127]	αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας	δὲ	τὸν πρῶτον δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ
[2, 127]	ὅλου καὶ ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι	δὲ	τὸν Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον
[2, 156]	καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά. λόγον	δὲ	τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ
[2, 61]	εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι	δὲ	τοσούτῳ ἔτι πλέω ποιεῦσι τούτων
[2, 4]	ἐκ τῶν ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι	δὲ	τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν,
[2, 149]	ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ ἔξω, ἣ	δὲ	τότε τοὺς ἓξ μῆνας ἐς
[2, 73]	ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν	δὲ	τότε φασὶ ἐπεάν οἱ ἀποθάνῃ
[2, 115]	ὁκόθεν τὴν Ἑλένην λάβοι· πλανωμένου	δὲ	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ λόγῳ
[2, 95]	σινδόνι, διὰ τούτων δάκνουσι, διὰ	δὲ	τοῦ δικτύου οὐδὲ πειρῶνται ἀρχήν.
[2, 99]	αὐτὸς ὁ Νεῖλος ἀπέργει) τοῦτο	δὲ	τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρὸν ἱδρύσασθαι
[2, 156]	Ἄρτεμις δὲ Βούβαστις. ἐκ τούτου	δὲ	τοῦ λόγου καὶ οὐδενὸς ἄλλου
[2, 42]	δὲ ὁμοίως ἅπαντες σέβονται. ὅσοι	δὲ	τοῦ Μένδητος ἔκτηνται ἱρὸν ἢ
[2, 121]	συλλαβόντας ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. ἀνακρεμαμένου	δὲ	τοῦ νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς
[2, 150]	ὄρος τὸ ὑπὲρ Μέμφιος. ἐπείτε	δὲ	τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ ὥρων
[2, 73]	ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε τὸν πατέρα· ἐσκειμένου	δὲ	τοῦ πατρὸς γίνεσθαι τὠυτὸ βάρος·
[2, 34]	Λιβύη δι᾽ ἧς ῥέει. περὶ	δὲ	τοῦ ῥεύματος αὐτοῦ, ἐπ᾽ ὅσον
[2, 25]	καὶ ὑπολείπεσθαι περὶ ἑωυτόν. πρηϋνομένου	δὲ	τοῦ χειμῶνος ἀπέρχεται ὁ ἥλιος
[2, 133]	μέλλοι ταχέως οὕτω τελευτήσειν. ἐκ	δὲ	τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα ἐλθεῖν
[2, 155]	οὕτω ἔσχε Αἴγυπτον. ~τοῦ δε>	δὲ	τοῦ> χρηστηρίου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 106]	Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα ἔχει· ἐκ	δὲ	τοῦ ὤμου ἐς τὸν ἕτερον
[2, 108]	καὶ παντοίους τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε	δὲ	τοῦδε εἵνεκα τὴν χώρην ὁ
[2, 41]	διατετμημένου Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ γεύσεται. θάπτουσι	δὲ	τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον τόνδε·
[2, 95]	ὀδμὴν δὲ βαρέαν παρέχεται. ~πρὸς	δὲ	τοὺς κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας τάδε
[2, 77]	ἐν τῇ χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων	δὲ	τοὺς μὲν πρὸς ἥλιον αὐήναντες
[2, 32]	Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους	δὲ	τοὺς Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους εἴ
[2, 77]	δὲ ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους. ὀρνίθων	δὲ	τούς τε ὄρτυγας καὶ τὰς
[2, 15]	τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν γενέσθαι πολλοὺς	δὲ	τοὺς ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽ ὦν
[2, 47]	θύσαντες πατέονται τῶν κρεῶν. διότι	δὲ	τοὺς ὗς ἐν μὲν τῇσι
[2, 86]	λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας	δὲ	τουτέων οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν
[2, 119]	ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι· ἐπειδὴ	δὲ	τοῦτο ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον ἦν,
[2, 180]	περὶ τὰς πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες	δὲ	τοῦτο οὐκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου
[2, 70]	τὰ λοιπὰ χειροῦται, μὴ ποιήσας	δὲ	τοῦτο σὺν πόνῳ. ~οἱ δὲ
[2, 30]	τούτοισι οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται	δὲ	τοῦτο τὸ ἔπος κατὰ τὴν
[2, 112]	τὸ καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι	δὲ	τοῦτο τὸ ἱρὸν εἶναι Ἑλένης
[2, 173]	μάταιός τε καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες	δὲ	τούτοισι οἱ φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον
[2, 129]	κατὰ ταῦτα τὰ χωρία. ~μετὰ	δὲ	τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον
[2, 137]	τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ	δὲ	τοῦτον βασιλεῦσαι ἄνδρα τυφλὸν ἐξ
[2, 141]	ἐστὶ πάντῃ δέκα σταδίων. ~μετὰ	δὲ	τοῦτον βασιλεῦσαι τὸν ἱρέα τοῦ
[2, 124]	καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ	δὲ	τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα ἐς
[2, 94]	καρπὸν φέρει πολλὸν μὲν δυσώδεα	δέ·	τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ μὲν
[2, 100]	μέγα τε καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ	δὲ	τοῦτον κατέλεγον οἱ ἱρέες ἐκ
[2, 127]	Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα ἔτεα, τελευτήσαντος	δὲ	τούτου ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην τὸν
[2, 16]	οὐρίζων τῇ Λιβύῃ, τοῦ Δέλτα	δὲ	τούτου κατὰ τὸ ὀξὺ περιρρήγνυται
[2, 56]	ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ	δὲ	τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε συνέλαβε
[2, 72]	εἶναι καὶ τὴν ἔγχελυν, ἱροὺς	δὲ	τούτους τοῦ Νείλου φασὶ εἶναι,
[2, 121]	τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον	δὲ	τούτῳ τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου
[2, 108]	ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι	δὲ	τούτων αἱ διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι
[2, 121]	τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ· εἰ	δὲ	τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς
[2, 91]	ἐκπλῶσαι ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ	δὲ	τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς τὸν
[2, 154]	τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ	δὲ	τούτων ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν οἱ
[2, 46]	αἰπόλοι τιμὰς μέζονας ἔχουσι· ἐκ	δὲ	τούτων ἕνα μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν
[2, 40]	καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες	δὲ	τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες·
[2, 114]	τῷ οὔνομα ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας	δὲ	τούτων ὁ Θῶνις πέμπει τὴν
[2, 38]	κατὰ φύσιν ἔχει πεφυκυίας. ἢν	δὲ	τούτων πάντων ᾖ καθαρός, σημαίνεται
[2, 44]	Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι εἶναι. ~θέλων	δὲ	τούτων πέρι σαφές τι εἰδέναι
[2, 175]	ὑπερφυέας τὸ μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο	δὲ	τούτων τοὺς μὲν ἐκ τῶν
[2, 51]	Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ	δὲ	τούτων ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη
[2, 4]	ἐπεμβάλλουσι τῶν ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι	δὲ	τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς δυώδεκα μῆνας
[2, 88]	νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ	δὲ	τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε, ἣ
[2, 22]	γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ	δὲ	τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη
[2, 86]	τε ταύτης καὶ εὐτελεστέρην, τὴν	δὲ	τρίτην εὐτελεστάτην· φράσαντες δὲ πυνθάνονται
[2, 156]	Ἴσιος λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοῦν	δὲ	τροφὸν αὐτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι.
[2, 68]	καὶ θηρία φεύγει μιν, ὁ	δὲ	τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ ἅτε
[2, 61]	μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων· τὸν	δὲ	τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον ἐστὶ
[2, 121]	τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς	δὲ	τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ
[2, 145]	μάλιστα ἐστὶ ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι	δὲ	τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα·
[2, 176]	ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ μῆκος· ἐπὶ	δὲ	τῷ αὐτῷ βάθρῳ ἑστᾶσι τοῦ
[2, 127]	ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα· καὶ τοῦτον	δὲ	τῷ αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ
[2, 145]	Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ	δὲ	τῷ ἐκ Πηνελόπης ἐκ ταύτης
[2, 120]	Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ	δὲ	τῷ λόγῳ τῷ περὶ Ἑλένης
[2, 99]	πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς	δὲ	τῷ Μῖνι τούτῳ τῷ πρώτῳ
[2, 70]	ἵεται κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν	δὲ	τῷ νώτῳ καταπίνει· οἳ δὲ
[2, 91]	δύο ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι. ἐν	δὲ	τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός τε
[2, 36]	καὶ κριθέων ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων	δὲ	τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων τὴν
[2, 121]	καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι	δὲ	τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους
[2, 96]	περιείρουσι τὰ διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν	δὲ	τῷ τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ
[2, 17]	μὴ τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους. εἰ	δὲ	τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ χρησόμεθα,
[2, 60]	ποιεῦσι τά περ εἴρηκα, αἳ	δὲ	τωθάζουσι βοῶσαι τὰς ἐν τῇ
[2, 141]	κατὰ δὲ τὰ τόξα, πρὸς	δὲ	τῶν ἀσπίδων τὰ ὄχανα, ὥστε
[2, 84]	δὲ τῶν κατὰ νηδύν, οἳ	δὲ	τῶν ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι δὲ
[2, 145]	τῶν πρώτων λεγομένων θεῶν, Ἡρακλέης	δὲ	τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων
[2, 151]	τὰ πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ	δὲ	τῶν ἑλέων ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι
[2, 68]	αἰθρίης καὶ τῆς δρόσου. πάντων	δὲ	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν θνητῶν τοῦτο
[2, 40]	καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ θύουσι, καιομένων	δὲ	τῶν ἱρῶν τύπτονται πάντες, ἐπεὰν
[2, 84]	κεφαλῆς, οἳ δὲ ὀδόντων, οἳ	δὲ	τῶν κατὰ νηδύν, οἳ δὲ
[2, 123]	ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν	δὲ	τῶν κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα
[2, 132]	κεχρυσωμένα παχέι κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ	δὲ	τῶν κερέων ὁ τοῦ ἡλίου
[2, 126]	τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ τούτων	δὲ	τῶν λίθων ἔφασαν τὴν πυραμίδα
[2, 161]	δὴ σφέων φθορὴ γένηται, αὐτὸς	δὲ	τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι.
[2, 93]	οἱ κέγχροι οὗτοι ἰχθύες. ἐκ	δὲ	τῶν περιγινομένων καὶ μὴ καταπινομένων
[2, 121]	ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους	δὲ	τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο,
[2, 34]	οἰκεομένης, πρὸς πολλῶν γινώσκεται, περὶ	δὲ	τῶν τοῦ Νείλου πηγέων οὐδεὶς
[2, 145]	τῶν δυώδεκα λεγομένων εἶναι, Διόνυσος	δὲ	τῶν τρίτων, οἳ ἐκ τῶν
[2, 164]	τε καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν	δὲ	τῶνδε εἰσί· κατὰ γὰρ δὴ
[2, 149]	τοῦ δὲ πήχεος ἑξαπαλαίστου. τὸ	δὲ	ὕδωρ τὸ ἐν τῇ λίμνῃ
[2, 156]	τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται	δὲ	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη ἡ
[2, 32]	Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι· τὰ	δὲ	ὑπὲρ θαλάσσης τε καὶ τῶν
[2, 129]	ἐν τοῖσι οἰκίοισι τέκνον. τὸν	δὲ	ὑπεραλγήσαντά τε τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι,
[2, 175]	κατὰ Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων, τοὺς	δὲ	ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος πλόον
[2, 25]	δὲ Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος, ἑλκόμενος	δὲ	ὑπὸ τοῦ ἡλίου μοῦνος ποταμῶν
[2, 36]	κεφαλὰς τοὺς μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι	δὲ	ὑπὸ τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι τὰς
[2, 150]	ἐς τὸν Νεῖλον φορέειν· ὁ	δὲ	ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν
[2, 86]	ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ	δὲ	ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε τὰ
[2, 171]	Δωριέων ἐξαπώλετο ἡ τελετή, οἱ	δὲ	ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες
[2, 107]	ἔξωθεν τὴν οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα	δὲ	ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ ὡς μαθεῖν
[2, 136]	τῆς τοῦ λαμβάνοντος θήκης, τῷ	δὲ	ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ ἐνέχυρον τήνδε
[2, 53]	αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ	δὲ	ὕστερα τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε
[2, 52]	τῶν θεῶν τῶν ἄλλων, Διονύσου	δὲ	ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο) καὶ μετὰ
[2, 54]	σφέας οὐ δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι	δὲ	ὕστερον ταῦτα περὶ αὐτέων τά
[2, 135]	Ροδώπιος τὸ οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο	δὲ	ὕστερον ταύτης, τῇ οὔνομα ἦν
[2, 123]	ἐχρήσαντο, οἳ μὲν πρότερον οἳ	δὲ	ὕστερον, ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν ἐόντι·
[2, 175]	ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ πυγόνος τὸ	δὲ	ὕψος πέντε πηχέων ἐστί. αὕτη
[2, 48]	ταὐτὰ σχεδὸν πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ	δὲ	φαλλῶν ἄλλα σφι ἐστὶ ἐξευρημένα,
[2, 39]	σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ	δὲ	φέροντες ἐς τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽
[2, 22]	ἔτεος ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι	δὲ	φεύγουσαι τὸν χειμῶνα τὸν ἐν
[2, 116]	γὰρ ἡ Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ	δὲ	Φοίνικες, τῶν ἐστὶ ἡ Σιδών,
[2, 76]	τόδε· μέλαινα δεινῶς πᾶσα, σκέλεα	δὲ	φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ ἐς
[2, 37]	σφι θεραπεύουσι τοὺς θεούς. ἐσθῆτα	δὲ	φορέουσι οἱ ἱρέες λινέην μούνην
[2, 121]	τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς	δὲ	φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα
[2, 19]	τούτου καὶ ἔλασσον. τοῦ ποταμοῦ	δὲ	φύσιος πέρι οὔτε τι τῶν
[2, 121]	ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν	δὲ	φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι
[2, 121]	ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. τὸν	δὲ	φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν,
[2, 121]	ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν	δὲ	φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ
[2, 121]	τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι. τῶν	δὲ	φωρῶν ὥσπερ ἐν τῷ πρὸ
[2, 121]	αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα. ὡς	δὲ	χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ
[2, 121]	τε καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν	δὲ	χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων
[2, 25]	τῶν ὑδάτων ἴσον ἕλκεται, τὸν	δὲ	χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω τὸν
[2, 149]	βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι	δὲ	χειροποίητος ἐστὶ καὶ ὀρυκτή, αὐτὴ
[2, 91]	Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι	δὲ	Χέμμις πόλις μεγάλη νομοῦ τοῦ
[2, 22]	καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ	δὲ	χιόνι πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ
[2, 150]	τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν	δὲ	χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ
[2, 79]	παρὰ τὰ συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι	δὲ	χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται·
[2, 94]	τοὺς ἰχθύας οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι	δὲ	χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ περὶ τὰ
[2, 57]	σφι ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ	δὲ	χρόνον τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ
[2, 52]	καὶ πάσας νομὰς εἶχον. ἔπειτα	δὲ	χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος ἐπύθοντο ἐκ
[2, 29]	ὑπὸ ἰσχύος τοῦ ῥόου. τὸ	δὲ	χωρίον τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας
[2, 32]	ποιευμένους πρὸς ζέφυρον ἄνεμον, διεξελθόντας	δὲ	χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα καὶ ἐν
[2, 75]	θεοῦ φασι εἶναι ἱρούς. ~ἔστι	δὲ	χῶρος τῆς Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν
[2, 152]	ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν	δὲ	Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα τὸν
[2, 2]	πρώτους γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ	δὲ	Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες
[2, 125]	λίθων τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη	δὲ	ὧδε αὕτη ἡ πυραμίς· ἀναβαθμῶν
[2, 28]	ἐδόκεε φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε	δὲ	ὧδε, εἶναι δύο ὄρεα ἐς
[2, 17]	μὲν Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς	δὲ	ὧδε καὶ περὶ τούτων λέγομεν,
[2, 172]	Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι. ~Ἀπρίεω	δὲ	ὧδε καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ
[2, 94]	καλεῦσι μὲν Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι	δὲ	ὧδε. παρὰ τὰ χείλεα τῶν
[2, 143]	ἀπὸ θεοῦ γενέσθαι ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν	δὲ	ὧδε, φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν
[2, 21]	ῥέοντα αὐτὸν ταῦτα μηχανᾶσθαι, τὸν	δὲ	Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν.
[2, 181]	ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει	δὲ	ὦν οἳ μὲν λέγουσι Βάττου
[2, 156]	νῆσος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν	δὲ	ὦν ταύτῃ νηός τε Ἀπόλλωνος
[2, 158]	ἐστὶ πλόος ἡμέραι τέσσερες, εὖρος	δὲ	ὠρύχθη ὥστε τριήρεας δύο πλέειν
[2, 174]	μιν κατέδησαν φῶρα εἶναι, τούτων	δὲ	ὡς ἀληθέων θεῶν ἐόντων καὶ
[2, 125]	τὰ ἔργα τὸν εἰρημένον, ἄλλον	δέ,	ὡς ἐγὼ δοκέω, ἐν τῷ
[2, 119]	ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα ἐποίησε. μετὰ	δὲ	ὡς ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος,
[2, 121]	ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν. τὴν	δὲ	ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν
[2, 135]	δὲ τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος. Χάραξος	δὲ	ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς
[2, 107]	ὕλῃ, περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν	δὲ	ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι
[2, 102]	οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν	δὲ	ὡς ὀπίσω ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον,
[2, 111]	τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ	δέ,	ὡς οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων
[2, 2]	τῶν δὲ ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος	δὲ	ὡς οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον
[2, 121]	ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. τὸν	δέ,	ὡς πρόσω ἦν τῆς νυκτός,
[2, 138]	ἐς τὸ πρὸς ἠῶ, εὖρος	δὲ	ὡς τεσσέρων πλέθρων· τῇ δὲ
[2, 121]	αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα	δὲ	ὡς τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα
[2, 79]	μέντοι ἔθνεα οὔνομα ἔχει, συμφέρεται	δὲ	ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ Ἕλληνες
[2, 68]	αὐτοῦ καταπίνει τὰς βδέλλας· ὁ	δὲ	ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν σίνεται
[2, 60]	τὴν βᾶριν τῇ γῇ ποιεῦσι	τοιάδε·	αἳ μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν
[2, 66]	εἰ μὴ κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους	τοιάδε·	ἐπεὰν τέκωσι αἱ θήλεαι, οὐκέτι
[2, 173]	οἱ φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν	τοιάδε	λέγοντες. ὦ βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς,
[2, 121]	αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι	τοιάδε	μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς
[2, 174]	ἐπείτε δὲ καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε	τοιάδε·	ὅσοι μὲν αὐτὸν τῶν θεῶν
[2, 60]	Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι	τοιάδε.	πλέουσί τε γὰρ δὴ ἅμα
[2, 93]	τρεφόμενοι δὲ ἐν τῇσι λίμνῃσι	τοιάδε	ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας ἐσίῃ οἶστρος
[2, 82]	αὐτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος. ~καὶ	τάδε	ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς
[2, 114]	πρὸς ταῦτα ὁ Πρωτεὺς λέγοντα	τάδε·	ἄνδρα τοῦτον, ὅστις κοτὲ ἐστὶ
[2, 95]	δὲ περὶ τὰ ἕλεα οἰκέουσι	τάδε	ἀντὶ τῶν πύργων ἄλλα μεμηχάνηται·
[2, 137]	ἔτεα πεντήκοντα, ἐν τοῖσι αὐτὸν	τάδε	ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν τις Αἰγυπτίων
[2, 66]	ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα σοφίζονται	τάδε·	ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν θηλέων καὶ
[2, 95]	ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν δὲ νύκτα	τάδε	αὐτῷ χρᾶται· ἐν τῇ ἀναπαύεται
[2, 133]	πάθος δεύτερα τούτῳ τῷ βασιλέι	τάδε	γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ μαντήιον ἐκ
[2, 55]	τῶν ἐν Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον,	τάδε	δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες·
[2, 168]	δὴ τοῖσι ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα,	τάδε	δὲ ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ
[2, 106]	ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα	τάδε·	ἐγὼ τήνδε τὴν χώρην ὤμοισι
[2, 91]	ταῦτα μὲν λέγουσι, ποιεῦσι δὲ	τάδε	Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν
[2, 73]	μέγαθος. τοῦτον δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι	τάδε,	ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ λέγοντες·
[2, 121]	ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν	τάδε,	ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά· τὴν
[2, 168]	χειροτέχνας. ~γέρεα δέ σφι ἦν	τάδε	ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν
[2, 65]	τὰ ἱρὰ καὶ δὴ καὶ	τάδε.	ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ
[2, 120]	Ἑλένης λεχθέντι καὶ αὐτὸς προστίθεμαι,	τάδε	ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν Ἑλένη ἐν
[2, 141]	χειρὸς μῦν, λέγων διὰ γραμμάτων	τάδε·	ἐς ἐμέ τις ὁρέων εὐσεβὴς
[2, 116]	μεμιγμένα, πολλὰ δὲ λυγρά. καὶ	τάδε	ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως λέγει.
[2, 108]	τὰς χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν	τάδε	ἐχρήσατο· τούς τέ οἱ λίθους
[2, 114]	Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν	τάδε.	ἥκει ξεῖνος γένος μὲν Τευκρός,
[2, 118]	ἢ οὔ, ἔφασαν πρὸς ταῦτα	τάδε,	ἱστορίῃσι φάμενοι εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ
[2, 136]	τῇ γράμματα ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα	τάδε	λέγοντα ἐστί. μή με κατονοσθῇς
[2, 39]	ἐς τὸν ποταμόν· καταρῶνται δὲ	τάδε	λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι, εἴ τι
[2, 42]	διὰ τούτους ὀίων ἀπέχονται, διὰ	τάδε	λέγουσι τὸν νόμον τόνδε σφίσι
[2, 32]	χώρη αὕτη ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ	τάδε	μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων
[2, 121]	ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα	τάδε	μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα
[2, 121]	πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι ποιέειν	τάδε·	νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ
[2, 121]	οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν	τάδε·	πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας
[2, 19]	παραλαβεῖν ἐδυνάσθην. πρόθυμος δὲ ἔα	τάδε	παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι, ὅ τι
[2, 168]	ἕκαστοι τὸν βασιλέα· τούτοισι ὦν	τάδε	πάρεξ τῶν ἀρουρέων ἄλλα ἐδίδοτο
[2, 25]	Λιβύης τὰ ἄνω ὁ ἥλιος	τάδε	ποιέει· ἅτε διὰ παντὸς τοῦ
[2, 121]	οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν	τάδε	ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν
[2, 92]	ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην τῶν σιτίων	τάδε	σφι ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης
[2, 84]	εἰσί. ~ἡ δὲ ἰητρικὴ κατὰ	τάδε	σφι δέδασται· μιῆς νούσου ἕκαστος
[2, 95]	δὲ τοὺς κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας	τάδε	σφι ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν
[2, 42]	δέ, ἐπείτε λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα,	τάδε	τὸν Δία μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα
[2, 17]	ἐς θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα κέεται	τάδε,	τῷ μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ
[2, 17]	τῶν ὁδῶν τῷ Νείλῳ ἐστὶ	ἥδε·	ἄνωθεν φερόμενος ἐς τὸ ὀξὺ
[2, 169]	ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ λέγεται εἶναι	ἥδε	διάνοια, μηδ᾽ ἂν θεόν μιν
[2, 88]	~ἡ δὲ τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ	ἥδε,	ἣ τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει·
[2, 76]	τῶν μαχομενέων πρὸς τοὺς ὄφις	ἥδε	ἰδέη, τῶν δ᾽ ἐν ποσὶ
[2, 39]	τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη δέ σφι	ἥδε	κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον κτῆνος
[2, 47]	εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη δὲ	ἥδε	τῶν ὑῶν τῇ Σελήνῃ ποιέεται·
[2, 5]	γὰρ φύσις ἐστὶ τῆς χώρης	τοιήδε.	πρῶτα μὲν προσπλέων ἔτι καὶ
[2, 173]	δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι πρηγμάτων	τοιῇδε·	τὸ μὲν ὄρθριον μέχρι ὅτευ
[2, 68]	~τῶν δὲ κροκοδείλων φύσις ἐστὶ	τοιήδε.	τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας ἐσθίει
[2, 64]	μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι	μηδὲ	ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν ἐς ἱρὰ
[2, 177]	βιοῦται· μὴ δὲ ποιεῦντα ταῦτα	μηδὲ	ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ.
[2, 173]	κατάστασις· εἰ ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι αἰεὶ	μηδὲ	ἐς παιγνίην τὸ μέρος ἑωυτὸν
[2, 118]	ἀνωμοτί, μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην	μηδὲ	τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι
[2, 104]	τοὺς Κόλχους. αὐτὸς δὲ εἴκασα	τῇδε,	καὶ ὅτι μελάγχροες εἰσὶ καὶ
[2, 134]	οὗτος Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς διέδεξε	τῇδε	οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ πολλάκις
[2, 178]	καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον,	αἵδε	αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι
[2, 85]	δὲ καὶ ταφαί σφεων εἰσὶ	αἵδε·	τοῖσι ἂν ἀπογένηται ἐκ τῶν
[2, 110]	πολλῷ Δαρεῖον τὸν Πέρσην οὐ	περιεῖδε	ἱστάντα ἔμπροσθε ἀνδριάντα, φὰς οὔ
[2, 32]	τοῦ Νείλου, ὡς οὐδεὶς αὐτοῦ	οἶδε	τὰς πηγάς, καὶ τὸν Ἐτέαρχον
[2, 51]	παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ	οἶδε	τὸ λέγω· τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην
[2, 166]	ἐς τὸ μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ	οἵδε	ἄλλοι νομοί εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης,
[2, 165]	Αἴγυπτος ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν	οἵδε	εἰσὶ νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης,
[2, 37]	ἐόντες μάλιστα πάντων ἀνθρώπων νόμοισι	τοιοῖσιδε	χρέωνται. ἐκ χαλκέων ποτηρίων πίνουσι,
[2, 173]	οὐδαμῶς βασιλικά” ὃ δ᾽ ἀμείβετο	τοῖσιδε	αὐτούς. τὰ τόξα οἱ ἐκτημένοι,
[2, 104]	γὰρ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι· ἀλλὰ	τοῖσιδε	καὶ μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι πάντων
[2, 116]	δὲ καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν	τοῖσιδε	τοῖσι ἔπεσι. τοῖα Διὸς θυγάτηρ
[2, 147]	οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι	τοῖσιδε	χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν ἀλλήλους μήτε
[2, 151]	ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε τε καὶ	ἔσπενδε.	κυνέας δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[2, 2]	ἐς τὰ ποίμνια τροφήν τινα	τοιήνδε,	ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν
[2, 30]	τοὺς Αἰθίοπας τούτους δι᾽ αἰτίην	τοιήνδε.	ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ κατέστησαν
[2, 139]	γενέσθαι· ὄψιν ἐν τῷ ὕπνῳ	τοιήνδε	ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε
[2, 71]	ἱροί. φύσιν δὲ παρέχονται ἰδέης	τοιήνδε·	τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοός,
[2, 56]	δ᾽ ἔχω περὶ αὐτῶν γνώμην	τήνδε·	εἰ ἀληθέως οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον
[2, 136]	δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ ἐνέχυρον	τήνδε	ἐπεῖναι ζημίην μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι
[2, 27]	δὲ πέρι, ὅτι οὐκ ἀποπνέει,	τήνδε	ἔχω γνώμην, ὡς κάρτα ἀπὸ
[2, 106]	διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε· ἐγὼ	τήνδε	τὴν χώρην ὤμοισι τοῖσι ἐμοῖσι
[2, 5]	τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι δὲ ἕτερον	τοιόνδε.	Αἰγύπτου γὰρ φύσις ἐστὶ τῆς
[2, 5]	τῆς πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι	τοιόνδε	ἔλεγον, ἔστι δὲ ἕτερον τοιόνδε.
[2, 2]	οἳ γενοίατο πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται	τοιόνδε.	παιδία δύο νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν
[2, 96]	διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον	τοιόνδε·	περὶ γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς
[2, 111]	δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι διὰ	τοιόνδε	πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος μέγιστα
[2, 29]	οὐδενὸς οὐδὲν ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ	τοσόνδε	μὲν ἄλλο ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην,
[2, 142]	ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω” ~ἐς μὲν	τοσόνδε	τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί τε καὶ
[2, 54]	Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ	τόνδε	Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν οἱ
[2, 177]	τὰς οἰκεομένας. νόμον τε Αἰγυπτίοισι	τόνδε	Ἄμασις ἐστὶ ὁ καταστήσας, ἀποδεικνύναι
[2, 115]	τέλος δὲ δή σφι λόγον	τόνδε	ἐκφαίνει ὁ Πρωτεύς, λέγων ὅτι
[2, 156]	καὶ ἄφορα πολλά. λόγον δὲ	τόνδε	ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι
[2, 42]	διὰ τάδε λέγουσι τὸν νόμον	τόνδε	σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως
[2, 41]	δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον	τόνδε·	τὰς μὲν θηλέας ἐς τὸν
[2, 136]	δὲ ἔτι τούτῳ τῷ νόμῳ	τόνδε,	τὸν διδόντα τὸ χρέος καὶ
[2, 123]	καὶ Διόνυσον. πρῶτοι δὲ καὶ	τόνδε	τὸν λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ
[2, 43]	θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ πέρι	τόνδε	τὸν λόγον ἤκουσα, ὅτι εἴη
[2, 131]	βοὸς ταύτης καὶ τῶν κολοσσῶν	τόνδε	τὸν λόγον, ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη
[2, 147]	εἶναί τε φίλους τὰ μάλιστα.	τῶνδε	δὲ εἵνεκα τοὺς νόμους τούτους
[2, 46]	δὴ αἶγας καὶ τοὺς τράγους	τῶνδε	εἵνεκα οὐ θύουσι Αἰγυπτίων οἱ
[2, 175]	μιν ἐς τὸ ἱρόν φασι	τῶνδε	εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα
[2, 164]	καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν δὲ	τῶνδε	εἰσί· κατὰ γὰρ δὴ νομοὺς
[2, 135]	γὰρ αὕτη, τῆς πέρι λέγεται	ὅδε	ὁ λόγος, οὕτω δή τι
[2, 45]	Ἕλληνες, εὐήθης δὲ αὐτῶν καὶ	ὅδε	ὁ μῦθος ἐστὶ τὸν περὶ
[2, 58]	μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ μοι τούτου	τόδε·	αἱ μὲν γὰρ φαίνονται ἐκ
[2, 80]	σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ καὶ	τόδε	ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι·
[2, 93]	τετρίφαται. πάσχουσι δὲ ταῦτα διὰ	τόδε·	ἐχόμενοι τῆς γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ
[2, 76]	~εἶδος δὲ τῆς μὲν ἴβιος	τόδε·	μέλαινα δεινῶς πᾶσα, σκέλεα δὲ
[2, 80]	καὶ ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται.	τόδε	μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέρονται·
[2, 13]	ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ καὶ	τόδε	μοι μέγα τεκμήριον περὶ τῆς
[2, 175]	αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω, ἔστι	τόδε·	οἴκημα μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης
[2, 43]	οὕτω ἔχειν, ἐν δὲ καὶ	τόδε,	ὅτι τε τοῦ Ἡρακλέος τούτου
[2, 135]	ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι καὶ ἐς	τόδε	παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ
[2, 104]	Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα μοι καὶ	τόδε	τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι τῇ
[2, 117]	ταῦτα δὲ τὰ ἔπεα καὶ	τόδε	τὸ χωρίον οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ
[2, 65]	ἐν τῇσι πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς	τάσδε	σφι ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι τῷ θεῷ
[2, 73]	τῇ γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε καὶ	τοιόσδε·	τὰ μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν
[2, 75]	ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται,	τοιόσδε	τις, ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων στεινῶν
[2, 73]	δέ, εἰ τῇ γραφῇ παρόμοιος,	τοσόσδε	καὶ τοιόσδε· τὰ μὲν αὐτοῦ
[2, 39]	καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ νόμου	οὐδὲ	ἄλλου οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται
[2, 81]	ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι·	οὐδὲ	γὰρ τούτων τῶν ὀργίων μετέχοντα
[2, 15]	περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι;	οὐδὲ	ἔδει σφέας ἐς διάπειραν τῶν
[2, 134]	οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ ὦν	οὐδὲ	εἰδότες μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι
[2, 120]	παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν	οὐδὲ	ἡ βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε,
[2, 68]	δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε,	οὐδὲ	κινέει τὴν κάτω γνάθον, ἀλλὰ
[2, 41]	χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ λέβητι,	οὐδὲ	κρέως καθαροῦ βοὸς διατετμημένου Ἑλληνικῇ
[2, 45]	ἔχειν οἱ Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ	οὐδὲ	κτήνεα ὁσίη θύειν ἐστὶ χωρὶς
[2, 41]	ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι	οὐδὲ	λέβητι, οὐδὲ κρέως καθαροῦ βοὸς
[2, 120]	οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι,	οὐδὲ	λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον
[2, 41]	Ἕλληνα φιλήσειε ἂν τῷ στόματι,	οὐδὲ	μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ
[2, 41]	οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται	οὐδὲ	ὀβελοῖσι οὐδὲ λέβητι, οὐδὲ κρέως
[2, 120]	γε φρενοβλαβὴς ἦν ὁ Πρίαμος	οὐδὲ	οἱ ἄλλοι οἱ> προσήκοντες αὐτῷ,
[2, 22]	πέρι οἵῳ τε ἐόντι, ὡς	οὐδὲ	οἰκὸς ἀπὸ χιόνος μιν ῥέειν,
[2, 37]	πατέονται, οἱ δὲ δὴ ἱρέες	οὐδὲ	ὁρέοντες ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ καθαρὸν
[2, 89]	τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα διδοῦσι ταριχεύειν,	οὐδὲ	ὅσαι ἂν ἔωσι εὐειδέες κάρτα
[2, 25]	πάντων ὑετιώτατοι δοκέει δέ μοι	οὐδὲ	πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐπέτειον
[2, 95]	δάκνουσι, διὰ δὲ τοῦ δικτύου	οὐδὲ	πειρῶνται ἀρχήν. ~τὰ δὲ δὴ
[2, 142]	ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι· οὐ μέντοι	οὐδὲ	πρότερον οὐδὲ ὕστερον ἐν τοῖσι
[2, 81]	γε τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα	οὐδὲ	συγκαταθάπτεταί σφι· οὐ γὰρ ὅσιον.
[2, 47]	ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων,	οὐδέ	σφι ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα ἐθέλει
[2, 43]	Διοσκούρων τὰ οὐνόματα φασὶ εἰδέναι,	οὐδέ	σφι θεοὶ οὗτοι ἐν τοῖσι
[2, 64]	τοῦτο μὴ φίλον, οὐκ ἂν	οὐδὲ	τὰ κτήνεα ποιέειν. οὗτοι μέν
[2, 41]	σφι νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ δὴ	οὐδὲ	ταῦτα. ~ὅσοι μὲν δὴ Διὸς
[2, 115]	αὐτὴν οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας. καὶ	οὐδὲ	ταῦτά τοι μοῦνα ἤρκεσε, ἀλλὰ
[2, 12]	οὔτε τῇ Λιβύῃ, οὐ μὲν	οὐδὲ	τῇ Συρίῃ τῆς γὰρ Ἀραβίης
[2, 166]	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν.	οὐδὲ	τούτοισι ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν,
[2, 44]	τὸ ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον δὲ	οὐδὲ	τούτους τοῖσι Ἕλλησι συμφερομένους· ἔφασαν
[2, 37]	σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν	οὐδὲ	ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται δὲ δὶς
[2, 142]	γενέσθαι· οὐ μέντοι οὐδὲ πρότερον	οὐδὲ	ὕστερον ἐν τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου
[2, 49]	οὐ νεωστὶ ἐσηγμένα. οὐ μὲν	οὐδὲ	φήσω ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων
[2, 174]	οὔτε ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν,	οὐδὲ	φοιτέων ἔθυε ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι
[2, 90]	κάλλιστα θάψαι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι·	οὐδὲ	ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα
[2, 134]	γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες.	οὐδὲ	ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι φαίνονται
[2, 158]	ὀρύσσων ἐπαύσατο μαντηίου ἐμποδίου γενομένου	τοιοῦδε,	τῷ βαρβάρῳ αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους
[2, 57]	δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ	τοῦδε	αἱ γυναῖκες, διότι βάρβαροι ἦσαν,
[2, 99]	λέγουσα ἐστί, τὸ δὲ ἀπὸ	τοῦδε	Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ
[2, 108]	παντοίους τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ	τοῦδε	εἵνεκα τὴν χώρην ὁ βασιλεύς·
[2, 89]	ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ ποιεῦσι οὕτω	τοῦδε	εἵνεκεν, ἵνα μή σφι οἱ
[2, 64]	~τὴν δὲ πανήγυριν ταύτην ἐκ	τοῦδε	νομίσαι φασὶ οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν
[2, 31]	ἡλίου δυσμέων. τὸ δὲ ἀπὸ	τοῦδε	οὐδεὶς ἔχει σαφέως φράσαι· ἔρημος
[2, 42]	καὶ τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ	τοῦδε	σφίσι τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν
[2, 113]	ἱστορέοντι τὰ περὶ Ἑλένην γενέσθαι	ὧδε.	Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ Σπάρτης
[2, 125]	τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ	ὧδε	αὕτη ἡ πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον,
[2, 83]	νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι	ὧδε	διακέεται· ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ προσκέεται
[2, 28]	φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ	ὧδε,	εἶναι δύο ὄρεα ἐς ὀξὺ
[2, 139]	δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος	ὧδε	ἔλεγον γενέσθαι· ὄψιν ἐν τῷ
[2, 4]	ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα,	ὧδε	ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους Αἰγυπτίους
[2, 116]	ἀριστείῃ· λέγει δὲ τὰ ἔπεα	ὧδε.	ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ πέπλοι παμποίκιλοι,
[2, 87]	τὴν δὲ πολυτελείην φεύγοντας σκευάζουσι	ὧδε·	ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας πλήσωνται τοῦ
[2, 96]	παρέλκεται, κατὰ ῥόον δὲ κομίζεται	ὧδε·	ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη,
[2, 25]	δὲ ἐν πλέονι λόγῳ δηλῶσαι,	ὧδε	ἔχει. διεξιὼν τῆς Λιβύης τὰ
[2, 138]	Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς	ὧδε	ἔχει. πλὴν τῆς ἐσόδου τὸ
[2, 65]	δὲ ἐστὶ περὶ τῶν θηρίων	ὧδε	ἔχων· μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς
[2, 17]	Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ	ὧδε	καὶ περὶ τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον
[2, 172]	διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι. ~Ἀπρίεω δὲ	ὧδε	καταραιρημένου ἐβασίλευσε Ἄμασις, νομοῦ μὲν
[2, 2]	τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν.	ὧδε	μὲν γενέσθαι τῶν ἱρέων τοῦ
[2, 94]	μὲν Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι δὲ	ὧδε.	παρὰ τὰ χείλεα τῶν τε
[2, 86]	οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι	ὧδε	τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν
[2, 38]	καὶ τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι αὐτοὺς	ὧδε·	τρίχα ἢν καὶ μίαν ἴδηται
[2, 143]	θεοῦ γενέσθαι ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν δὲ	ὧδε,	φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν
[2, 77]	διάπειραν ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ ζόης	τοιῷδε	διαχρέωνται· συρμαΐζουσι τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς
[2, 38]	μέν νυν τὸ κτῆνος τρόπῳ	τοιῷδε.	~θυσίη δέ σφι ἥδε κατέστηκε.
[2, 4]	τῶν ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι δὲ	τοσῷδε	σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ
[2, 30]	Αἰθιόπων βασιλέι, ὁ δὲ σφέας	τῷδε	ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ διάφοροι τινὲς
[2, 161]	τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ οἱ	ἔδεε	κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος
[2, 179]	ἀνέμους ἀντίους πλέειν, τὰ φορτία	ἔδεε	περιάγειν ἐν βάρισι περὶ τὸ
[2, 100]	τοὺς μάλιστα μεταιτίους τοῦ φόνου	ᾔδεε	πολλοὺς ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι
[2, 2]	γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ	ἐποίεέ	τε καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων
[2, 140]	χώσας σποδῷ τε καὶ γῇ	οἴκεε.	ὅκως γάρ οἱ φοιτᾶν σῖτον
[2, 120]	ἔλπομαι, εἰ καὶ αὐτὸς Πρίαμος	συνοίκεε	Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι
[2, 10]	κατά περ οἱ ἱρέες ἔλεγον,	ἐδόκεε	καὶ αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητος
[2, 169]	βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι	ἐδόκεε.	καὶ δὴ τότε συμβαλὼν ἑσσώθη
[2, 139]	τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα·	ἐδόκέε	οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς
[2, 170]	κύκλῳ καὶ μέγαθος, ὡς ἐμοὶ	ἐδόκεε,	ὅση περ ἡ ἐν Δήλῳ
[2, 57]	ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον	ἐδόκεέ	σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν
[2, 28]	Ἀθηναίης. οὗτος δ᾽ ἔμοιγε παίζειν	ἐδόκεε	φάμενος εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ
[2, 157]	τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος	ἐπολιόρκεε,	ἐς ὃ ἐξεῖλε. αὕτη δὲ
[2, 129]	τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά τε τῷ	περιεπεπτώκεε	πρήγματι, καὶ βουλόμενον περισσότερόν τι
[2, 162]	ὡς δὲ ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν	ἐκάλεε	ὁ Πατάρβημις, ὁ Ἄμασις, ἔτυχε
[2, 2]	ἐγένετο. ὡς γὰρ διέτης χρόνος	ἐγεγόνεε	ταῦτα τῷ ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι
[2, 152]	ὡς περιυβρισμένος εἴη πρὸς αὐτῶν,	ἐπενόεε	τίσασθαι τοὺς διώξαντας. πέμψαντι δέ
[2, 121]	αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· ὡς δὲ	ἔρρεε	ὁ οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν
[2, 135]	ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον	ἐνεχώρεε	ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς
[2, 1]	καὶ δὴ καὶ Ἑλλήνων τῶν	ἐπεκράτεε.	~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν
[2, 163]	δὲ καὶ ταῦτα ὁ Ἀπρίης	ὥπλιζε	τοὺς ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε ἐπὶ
[2, 1]	Αἰολέας ὡς δούλους πατρωίους ἐόντας	ἐνόμιζε,	ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην
[2, 22]	τοὺς τόπους τούτους. εἰ τοίνυν	ἐχιόνιζε	καὶ ὅσον ὦν ταύτην τὴν
[2, 22]	ἐν πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ	ἐχιόνιζε,	ὕετο ἂν ταῦτα τὰ χωρία·
[2, 57]	ηὔδα ἡ γυνή· ἕως δὲ	ἐβαρβάριζε,	ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι,
[2, 121]	πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ	ἔπειθε,	ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον
[2, 114]	ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα τὰ ἔχων	ἦλθε;	ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα ὁ Πρωτεὺς
[2, 152]	δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον,	ἦλθε	χρησμὸς ὡς τίσις ἥξει ἀπὸ
[2, 156]	τὸ πᾶν διζήμενος ὁ Τυφῶν	ἐπῆλθε,	θέλων ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος τὸν
[2, 121]	αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος	προσῆλθε,	ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς
[2, 154]	οἱ χῶροι πρὸς θαλάσσης ὀλίγον	ἔνερθε	Βουβάστιος πόλιος, ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ
[2, 18]	καὶ Αἰγυπτίους εἶναι τούτους οἳ	ἔνερθε	Ἐλεφαντίνης πόλιος οἰκέοντες ἀπὸ τοῦ
[2, 4]	εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν	ἔνερθε	λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς
[2, 13]	δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ	ἔνερθε	λίμνης τῆς Μοίριος οἰκέοντες τά
[2, 14]	πρότερον εἶπον, ἡ χώρη ἡ	ἔνερθε	Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ ἡ
[2, 13]	τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν	ἔνερθε	Μέμφιος· καὶ Μοίρι οὔκω ἦν
[2, 5]	δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὰ	κατύπερθε	ἔτι τῆς λίμνης ταύτης μέχρι
[2, 32]	ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ	κατύπερθε	θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη· τὰ
[2, 158]	ὕδωρ ἐς αὐτήν· ἦκται δὲ	κατύπερθε	ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος παρὰ Πάτουμον
[2, 32]	ἐστὶ ἡ Λιβύη· τὰ δὲ	κατύπερθε	τῆς θηριώδεος ψάμμος τε ἐστὶ
[2, 158]	πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα· ἔχεται δὲ	κατύπερθε	τοῦ πεδίου τὸ κατὰ Μέμφιν
[2, 92]	ἐπιτελέειν. ~ταῦτα μὲν πάντα οἱ	κατύπερθε	τῶν ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι·
[2, 96]	πλοίοισι τούτοισι) ὁ δὲ λίθος	ὄπισθε	ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ
[2, 96]	τὸν δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ	ὄπισθε.	ἡ μὲν δὴ θύρη τοῦ
[2, 135]	οἳ καὶ νῦν ἔτι συννενέαται	ὄπισθε	μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι
[2, 162]	λέγοντος αὐτοῦ τῶν τις Αἰγυπτίων	ὄπισθε	στὰς περιέθηκέ οἱ κυνέην, καὶ
[2, 170]	ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης,	ὄπισθε	τοῦ νηοῦ, παντὸς τοῦ τῆς
[2, 182]	ἔτι καὶ τὸ μέχρι ἐμεῦ,	ὄπισθε	τῶν θυρέων. ἐς μέν νυν
[2, 145]	ἐς Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί μοι	πρόσθε·	Πανὶ δὲ ἔτι τούτων πλέονα
[2, 110]	τὸν Πέρσην οὐ περιεῖδε ἱστάντα	ἔμπροσθε	ἀνδριάντα, φὰς οὔ οἱ πεποιῆσθαι
[2, 126]	ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν,	ἔμπροσθε	τῆς μεγάλης πυραμίδος, τῆς ἐστὶ
[2, 96]	τὴν μὲν θύρην δεδεμένην κάλῳ	ἔμπροσθε	τοῦ πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι, τὸν
[2, 176]	ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου	ἔμπροσθε,	τοῦ πόδες πέντε καὶ ἑβδομήκοντα
[2, 110]	ἑλεῖν· οὔκων δίκαιον εἶναι ἱστάναι	ἔμπροσθε	τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ οὐκ
[2, 50]	οὐνόματα τῶν θεῶν ἐξ Αἰγύπτου	ἐλήλυθε	ἐς τὴν Ἑλλάδα. διότι μὲν
[2, 68]	ὁ κροκόδειλος καὶ ἔπειτα χάνῃ	ἔωθε	γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν
[2, 91]	μευ ὅ τι σφι μούνοισι	ἔωθε	ὁ Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ ὅ
[2, 25]	οἷόν περ καὶ τὸ θέρος	ἔωθε	ποιέειν ἰὼν τὸ μέσον τοῦ
[2, 41]	Αἰγύπτιος οὔτε γυνὴ ἄνδρα Ἕλληνα	φιλήσειε	ἂν τῷ στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ
[2, 121]	δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας	καταλύσειε	τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν.
[2, 26]	τοῦ χειμῶνος καὶ τοῦ βορέω	ἤιε	ἂν τὰ ἄνω τῆς Εὐρώπης
[2, 103]	οὐκέτι. ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω	ἤιε,	καὶ ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι
[2, 120]	οὐδὲ ἡ βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον	περιήιε,	ὥστε γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽
[2, 139]	ὡς ὦν ὁ χρόνος οὗτος	ἐξήιε	καὶ αὐτὸν ἡ ὄψις τοῦ
[2, 103]	εἴησαν ἀνάλκιδες. ~ταῦτα δὲ ποιέων	διεξήιε	τὴν ἤπειρον, ἐς ὃ ἐκ
[2, 165]	μυριάδες. καὶ τούτων βαναυσίης οὐδεὶς	δεδάηκε	οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς τὸ
[2, 162]	τῶν τις Αἰγυπτίων ὄπισθε στὰς	περιέθηκέ	οἱ κυνέην, καὶ περιτιθεὶς ἔφη
[2, 182]	εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην.	~ἀνέθηκε	δὲ καὶ ἀναθήματα ὁ Ἄμασις
[2, 176]	καὶ ἀπὸ τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι.	~ἀνέθηκε	δὲ καὶ ἐν τοῖσι ἄλλοισι
[2, 111]	τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρὸν ἀξιοθέητα	ἀνέθηκε	ἔργα, ὀβελοὺς δύο λιθίνους, ἐξ
[2, 111]	τὰ ἱρὰ πάντα τὰ λόγιμα	ἀνέθηκε	καὶ τοῦ γε λόγον μάλιστα
[2, 182]	θυρέων. ἐς μέν νυν Σάμον	ἀνέθηκε	κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε
[2, 175]	κολοσσοὺς μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας	ἀνέθηκε,	λίθους τε ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν
[2, 182]	τοὺς Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα μὲν	ἀνέθηκε	ὁ Ἄμασις, εἷλε δὲ Κύπρον
[2, 159]	δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος,	ἀνέθηκε	τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας ἐς Βραγχίδας
[2, 73]	ὅ τι τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας	ἐνέθηκε	τὸν πατέρα· ἐσκειμένου δὲ τοῦ
[2, 10]	νήσων τὰς ἡμισέας ἤδη ἤπειρον	πεποίηκε.	~ἔστι δὲ τῆς Ἀραβίης χώρης,
[2, 120]	Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι, τὸν οὐ	προσῆκε	ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ
[2, 116]	ἐχρήσατο, ἑκὼν ἑκὼν: ἐς ὅ)	μετῆκε	αὐτόν, δηλώσας ὡς καὶ τοῦτον
[2, 111]	παρὰ τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον	πεφοίτηκε,	ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ
[2, 169]	ἐν τῇ παστάδι διξὰ θυρώματα	ἕστηκε,	ἐν δὲ τοῖσι θυρώμασι ἡ
[2, 141]	καὶ νῦν οὗτος ὁ βασιλεὺς	ἕστηκε	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου
[2, 26]	τῇ δὲ ὁ νότος νῦν	ἕστηκε,	ταύτῃ δὲ ὁ βορέης, εἰ
[2, 91]	ἔνι καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῷ	ἐνέστηκε	τοῦ Περσέος. οὗτοι οἱ Χεμμῖται
[2, 39]	τοιῷδε. ~θυσίη δέ σφι ἥδε	κατέστηκε.	ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον κτῆνος πρὸς
[2, 29]	τιμῶσι, καί σφι μαντήιον Διὸς	κατέστηκε·	στρατεύονται δὲ ἐπεάν σφεας ὁ
[2, 40]	ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν σφι	κατέστηκε·	τὴν δ᾽ ὦν μεγίστην τε
[2, 146]	τὸν μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ	ἤνεικε	ἐς Νύσαν τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου
[2, 151]	ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν, ὁ ἀρχιερεὺς	ἐξήνεικέ	σφι φιάλας χρυσέας, τῇσί περ
[2, 33]	δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε	ἔφασκε	τοὺς Νασαμῶνας, ὡς οἱ Κυρηναῖοι
[2, 13]	ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας τὸ ἐλάχιστον,	ἄρδεσκε	Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε Μέμφιος· καὶ
[2, 174]	τε καὶ εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα,	κλέπτεσκε	ἂν περιιών· οἳ δ᾽ ἄν
[2, 2]	βεκός τι καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ	εὕρισκε	Φρύγας καλέοντας τὸν ἄρτον. οὕτω
[2, 9]	ἐνθεῦτεν αὖτις εὐρέα Αἴγυπτος ἐστί.	~πέφυκε	μέν νυν ἡ χώρη αὕτη
[2, 138]	τῇ τῆς ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα	πέφυκε·	φέρει δὲ ἐς Ἑρμέω ἱρόν.
[2, 178]	καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον	ἔδωκε	Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ
[2, 180]	ἠνείκαντο· Ἄμασις μὲν γάρ σφι	ἔδωκε	χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ δὲ
[2, 178]	αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι	ἔδωκε	χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ τεμένεα
[2, 154]	τὰ ἄλλα τὰ ὑπέσχετο πάντα	ἀπέδωκε.	καὶ δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε
[2, 181]	μετὰ τοῦτο. ἡ δὲ Λαδίκη	ἀπέδωκε	τὴν εὐχὴν τῇ θεῷ· ποιησαμένη
[2, 30]	ἐς Αἰθιοπίην. Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος	ἐδίωκε·	ὡς δὲ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ
[2, 106]	μὲν οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ	δεδήλωκε·	τὰ δὴ καὶ μετεξέτεροι τῶν
[2, 154]	ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ παῖδας	παρέβαλε	αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν
[2, 111]	τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας, ὡς	ὑπερέβαλε	τὰς ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης
[2, 182]	ταῦτα μὲν ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις,	εἷλε	δὲ Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων καὶ
[2, 159]	πόλιν τῆς Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην	εἷλε.	ἐν τῇ δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε
[2, 52]	τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα,	ἀνεῖλε	τὸ μαντήιον χρᾶσθαι. ἀπὸ μὲν
[2, 139]	τὰ μαντήια, τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες,	ἀνεῖλε	ὡς δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι
[2, 157]	πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ	ἐξεῖλε.	αὕτη δὲ ἡ Ἄζωτος ἁπασέων
[2, 180]	αὐτόματος κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς δὴ	ἐπέβαλλε	τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος παρασχεῖν. πλανώμενοι
[2, 120]	καὶ ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον ἐὼν	ἔμελλε	αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι, τὸν
[2, 150]	Νεῖλον φορέειν· ὁ δὲ ὑπολαμβάνων	ἔμελλε	διαχέειν. ἡ μέν νυν λίμνη
[2, 181]	ταύτην καλεομένην, ὦ γύναι, κατά	με	ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι τοι οὐδεμία
[2, 136]	ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστί. μή	με	κατονοσθῇς πρὸς τὰς λιθίνας πυραμίδας·
[2, 136]	τοῦτο συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν καί	με	τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν
[2, 79]	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν	με	τῶν περὶ Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν
[2, 131]	προδουσέων τὴν θυγατέρα τῷ πατρὶ	ἀπέταμε	τὰς χεῖρας, καὶ νῦν τὰς
[2, 11]	τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον ἢ	ἐμὲ	γενέσθαι οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος
[2, 122]	ἐγὼ οἶδα ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ μέντοι εἴ
[2, 125]	ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι· καὶ ὡς	ἐμὲ	εὖ μεμνῆσθαι τὰ ὁ ἑρμηνεύς
[2, 131]	ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι καὶ ἐς	ἐμέ.	~ἡ δὲ βοῦς τὰ μὲν
[2, 181]	Κυρήνην, τὸ ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦν σόον, ἔξω τετραμμένον τοῦ
[2, 130]	ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦν φανερή, ἐν Σάι μὲν
[2, 145]	καὶ χίλια μάλιστα ἐστὶ ἐς	ἐμέ,	Ἡρακλέι δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ
[2, 114]	τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ᾽	ἐμέ,	ἵνα εἰδέω ὅ τι κοτὲ
[2, 28]	ταῦτα γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς	ἐμὲ	κατανοέειν, δίνας τινὰς ταύτῃ ἐούσας
[2, 141]	λέγων διὰ γραμμάτων τάδε· ἐς	ἐμέ	τις ὁρέων εὐσεβὴς ἔστω” ~ἐς
[2, 145]	Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα ἐς	ἐμέ.	~τούτων ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι
[2, 128]	Φιλίτιος, ὃς τοῦτον τὸν χρόνον	ἔνεμε	κτήνεα κατὰ ταῦτα τὰ χωρία.
[2, 162]	λόγοισι. ὁ δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος	κατελάμβανε	τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα μὴ ποιέειν,
[2, 66]	ἔτι πλέω ἐγίνετο, εἰ μὴ	κατελάμβανε	τοὺς αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι
[2, 102]	ὁτέοισι μέν νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι	ἐνετύγχανε	καὶ δεινῶς γλιχομένοισι περὶ τῆς
[2, 49]	οὐ πάντα συλλαβὼν τὸν λόγον	ἔφηνε,	ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ
[2, 172]	τῶν ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους	ἐξέφηνε	φὰς ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα
[2, 109]	παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν πρὸς αὐτὸν	ἐσήμαινε	τὸ γεγενημένον· ὁ δὲ ἔπεμπε
[2, 28]	εἰ ἄρα ταῦτα γινόμενα ἔλεγε,	ἀπέφαινε,	ὡς ἐμὲ κατανοέειν, δίνας τινὰς
[2, 135]	δὴ ἡ Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ	κατέμεινέ	τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα
[2, 152]	ὅς οἱ τὸν πατέρα Νεκῶν	ἀπέκτεινε,	τοῦτον φεύγοντα τότε ἐς Συρίην,
[2, 78]	συμποτέων λέγει ἐς τοῦτον ὁρέων	πῖνέ	τε καὶ τέρπευ· ἔσεαι γὰρ
[2, 173]	πρήγματα, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου	ἔπινέ	τε καὶ κατέσκωπτε τοὺς συμπότας
[2, 108]	πολλαὶ καὶ παντοίους τρόπους ἔχουσαί.	κατέταμνε	δὲ τοῦδε εἵνεκα τὴν χώρην
[2, 108]	πεδιὰς πᾶσα ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος	γέγονε·	αἴτιαι δὲ τούτων αἱ διώρυχες
[2, 109]	ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων ὁ χῶρος	γέγονε,	ὅκως τοῦ λοιποῦ κατὰ λόγον
[2, 146]	ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά μοι	γέγονε	ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες
[2, 102]	φάτιν, πολλὴν στρατιὴν τῶν λαβὼν	ἤλαυνε	διὰ τῆς ἠπείρου, πᾶν ἔθνος
[2, 163]	Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους καὶ	ἤλαυνε	ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ
[2, 124]	ποταμὸν πλοίοισι τοὺς λίθους ἑτέροισι	ἐπέταξε	ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς τὸ Λιβυκὸν
[2, 134]	γὰρ οὗτος Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς	διέδεξε	τῇδε οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ
[2, 115]	δέ οἱ καὶ τὸ γένος	κατέλεξε	καὶ τῆς πάτρης εἶπε τὸ
[2, 148]	συνελέγοντο. ~καὶ δή σφι μνημόσυνα	ἔδοξε	λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ σφι
[2, 151]	ποιήσαντα, ἐς δὲ τὰ ἕλεα	ἔδοξέ	σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα
[2, 181]	αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ κάρτα μιν	ἔστερξε	μετὰ τοῦτο. ἡ δὲ Λαδίκη
[2, 110]	δὴ οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης	ἦρξε,	μνημόσυνα δὲ ἐλίπετο πρὸ τοῦ
[2, 158]	τὴν Δαρεῖος ὁ Πέρσης δεύτερα	διώρυξε·	τῆς μῆκος ἐστὶ πλόος ἡμέραι
[2, 111]	πειρᾶσθαι, μετὰ δέ, ὡς οὐκ	ἀνέλεπε,	ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα δὲ
[2, 181]	ἐπείτε δὲ πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο,	εἶπε	ὁ Ἄμασις πρὸς τὴν Λαδίκην
[2, 115]	γένος κατέλεξε καὶ τῆς πάτρης	εἶπε	τὸ οὔνομα, καὶ δὴ καὶ
[2, 1]	πένθος ἐποιήσατο καὶ τοῖσι ἄλλοισι	προεῖπε	πᾶσι τῶν ἦρχε πένθος ποιέεσθαι.
[2, 103]	στρατιῆς μόριον ὅσον δὴ αὐτοῦ	κατέλιπε	τῆς χώρης οἰκήτορας, εἴτε τῶν
[2, 162]	πυθόμενος δὲ ταῦτα ὁ Ἀπρίης	ἔπεμπε	ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα δόκιμον τῶν
[2, 109]	ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον· ὁ δὲ	ἔπεμπε	τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ
[2, 135]	ὅσον ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ,	ἀπέπεμπε	ἐς Δελφούς· οἳ καὶ νῦν
[2, 14]	Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται·	φέρε	δὲ νῦν καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι
[2, 105]	ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι τὰ αἰδοῖα.	~φέρε	νῦν καὶ ἄλλο εἴπω περὶ
[2, 173]	τὸ ἄγαν φαῦλον προάγων σεωυτόν.	σὲ	γὰρ ἐχρῆν ἐν θρόνῳ σεμνῷ
[2, 115]	ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ	σε	καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν
[2, 115]	χώρην τὴν ἐμήν, ἐγὼ ἄν	σε	ὑπὲρ τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην, ὅς,
[2, 161]	τοῖσι ἐπί τε Σιδῶνα στρατὸν	ἤλασε	καὶ ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ
[2, 70]	ὁ θηρευτὴς πηλῷ κατ᾽ ὦν	ἔπλασε	αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς· τοῦτο δὲ
[2, 156]	οὐδενὸς ἄλλου Αἰσχύλος ὁ Εὐφορίωνος	ἥρπασε	τὸ ἐγὼ φράσω, μοῦνος δὴ
[2, 115]	καὶ μάλα ταῦτά τοι οὐκ	ἤρκεσε,	ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι ἔχων
[2, 115]	καὶ οὐδὲ ταῦτά τοι μοῦνα	ἤρκεσε,	ἀλλὰ καὶ οἰκία τοῦ ξείνου
[2, 156]	μοῦνος δὴ ποιητέων τῶν προγενομένων·	ἐποίησε	γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι θυγατέρα Δήμητρος.
[2, 116]	λόγον· δῆλον δὲ κατὰ γὰρ)	ἐποίησε	ἐν Ἰλιάδι καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ
[2, 119]	παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα	ἐποίησε.	μετὰ δὲ ὡς ἐπάιστος ἐγένετο
[2, 174]	ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ καὶ ἐβασίλευσε,	ἐποίησε	τοιάδε· ὅσοι μὲν αὐτὸν τῶν
[2, 153]	δὲ Αἰγύπτου πάσης ὁ Ψαμμήτιχος	ἐποίησε	τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν Μέμφι
[2, 175]	τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια οἷα	ἐξεποίησε,	πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ τε
[2, 159]	ὁ Νεκῶς συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ	ἐνίκησε,	μετὰ δὲ τὴν μάχην Κάδυτιν
[2, 2]	ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας	ἠθέλησε	εἰδέναι οἵτινες γενοίατο πρῶτοι, ἀπὸ
[2, 153]	τρέφεται ἐπεὰν φανῇ ὁ Ἆπις,	οἰκοδόμησε	ἐναντίον τῶν προπυλαίων, πᾶσάν τε
[2, 127]	τὠυτὸ μέγαθος, ἐχομένην τῆς μεγάλης	οἰκοδόμησε.	ἑστᾶσι δὲ ἐπὶ λόφου τοῦ
[2, 135]	Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ	κατεκερτόμησέ	μιν. Ροδώπιος μέν νυν πέρι
[2, 135]	δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα ἀναθεῖναι.	ἐπεθύμησε	γὰρ Ροδῶπις μνημήιον ἑωυτῆς ἐν
[2, 158]	ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς τῇ διώρυχι	ἐπεχείρησε	πρῶτος τῇ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν
[2, 181]	ἄστεος. ταύτην τὴν Λαδίκην, ὡς	ἐπεκράτησε	Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο αὐτῆς
[2, 119]	ἀληθείην τῶν πρηγμάτων, καὶ ξεινίων	ἤντησε	μεγάλων καὶ Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν
[2, 121]	Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν προπυλαίων	ἔστησε	ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος
[2, 135]	Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος Ροδῶπιν	ἀπενόστησε	ἐς Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ Σαπφὼ
[2, 161]	τε Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε καὶ	ἐναυμάχησε	τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ οἱ
[2, 162]	γὰρ ἐπ᾽ ἵππου κατήμενος, ἐπαείρας	ἀπεματάισε,	καὶ τοῦτό μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ
[2, 161]	ὁ Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ	προσέπταισε,	Αἰγύπτιοι δὲ ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν
[2, 116]	ἐν Ἰλιάδι καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ	ἀνεπόδισε	ἑωυτόν) πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς
[2, 29]	θεσπισμάτων, καὶ τῇ ἂν κελεύῃ,	ἐκεῖσε.	~ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς πόλιος
[2, 152]	μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι. ὡς δὲ	ἔπεισε,	οὕτω ἅμα τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ
[2, 154]	ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας ἐνθεῦτεν	κατοίκισε	ἐς Μέμφιν, φυλακὴν ἑωυτοῦ ποιεύμενος
[2, 175]	θωμάζω, ἔστι τόδε· οἴκημα μουνόλιθον	ἐκόμισε	ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος, καὶ τοῦτο
[2, 175]	ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ μέγαθος	ἐκόμισε.	ἠγάγετο δὲ τούτων τοὺς μὲν
[2, 139]	αὐτὸν ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου	ἐπετάρασσε,	ἑκὼν ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[2, 173]	μέχρι ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς προθύμως	ἔπρησσε	τὰ προσφερόμενα πρήγματα, τὸ δὲ
[2, 158]	δὲ Νεκῶς παῖς ἐγένετο καὶ	ἐβασίλευσε	Αἰγύπτου, ὃς τῇ διώρυχι ἐπεχείρησε
[2, 157]	μὲν οὕτω λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος δὲ	ἐβασίλευσε	Αἰγύπτου τέσσερα καὶ πεντήκοντα ἔτεα,
[2, 172]	μοῦνοι. ~Ἀπρίεω δὲ ὧδε καταραιρημένου	ἐβασίλευσε	Ἄμασις, νομοῦ μὲν Σαΐτεω ἐών,
[2, 174]	καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ καὶ	ἐβασίλευσε,	ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι μὲν αὐτὸν
[2, 100]	δὲ γυναικὶ οὔνομα ἦν, ἥτις	ἐβασίλευσε,	τό περ τῇ Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις·
[2, 121]	τὸν νέκυν. τὴν δὲ ὡς	ἤκουσε	ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα
[2, 172]	δαίμονος ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο, καὶ	ἵδρυσε	τῆς πόλιος ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον·
[2, 68]	γλῶσσαν δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ	ἔφυσε,	οὐδὲ κινέει τὴν κάτω γνάθον,
[2, 181]	φιλότητά τε καὶ συμμαχίην συνεθήκατο,	ἐδικαίωσε	δὲ καὶ γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽
[2, 156]	Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην δεξαμένη	διέσωσε	κατακρύψασα ἐν τῇ νῦν πλωτῇ
[2, 172]	ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν οἱ ἄλλα	τε	ἀγαθὰ μυρία, ἐν δὲ καὶ
[2, 182]	τῇ ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο	τε	ἀγάλματα λίθινα καὶ θώρηκα λίνεον
[2, 118]	οἱ οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν	τε	ἀδικημάτων δίκας αἰτέειν· τοὺς δὲ
[2, 65]	ἀποκτείνῃ, ἤν τε ἑκὼν ἤν	τε	ἀέκων, τεθνάναι ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ
[2, 177]	τότε δισμυρίας τὰς οἰκεομένας. νόμον	τε	Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις ἐστὶ ὁ
[2, 37]	νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα, τά	τε	αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες
[2, 68]	δή ἐστι τὸ ὕδωρ τῆς	τε	αἰθρίης καὶ τῆς δρόσου. πάντων
[2, 129]	Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον. τά	τε	ἄλλα γάρ μιν κρίνειν εὖ,
[2, 131]	φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ δοκέω, τά	τε	ἄλλα καὶ δὴ καὶ τὰ
[2, 127]	τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ τά	τε	ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς
[2, 65]	~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι περισσῶς τά	τε	ἄλλα περὶ τὰ ἱρὰ καὶ
[2, 13]	λίμνης τῆς Μοίριος οἰκέοντες τά	τε	ἄλλα χωρία καὶ τὸ καλεόμενον
[2, 148]	οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς στέγας	τε	ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων καὶ
[2, 147]	Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα δὲ οἵ	τε	ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι
[2, 175]	καὶ ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους	τε	ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ
[2, 14]	καρπὸν κομίζονται ἐκ γῆς τῶν	τε	ἄλλων ἀνθρώπων πάντων καὶ τῶν
[2, 77]	αἱ νοῦσοι μάλιστα γίνονται τῶν	τε	ἄλλων πάντων καὶ δὴ καὶ
[2, 148]	ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου	τε	ἂν καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα
[2, 111]	τὴν πάθην τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα	τε	ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα τὰ
[2, 5]	ἀπὸ γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν	τε	ἀνοίσεις καὶ ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι
[2, 108]	πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι, ὅκως	τε	ἀπίοι ὁ ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων
[2, 156]	ἐν δὲ ὦν ταύτῃ νηός	τε	Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ
[2, 169]	ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ συνιόντες ὅ	τε	Ἀπρίης ἄγων τοὺς ἐπικούρους καὶ
[2, 148]	φάμενοι θήκας αὐτόθι εἶναι τῶν	τε	ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων
[2, 91]	δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ, σανδάλιόν	τε	αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι ἐὸν τὸ
[2, 120]	κακῶν δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ	τε	αὐτῷ καὶ τοῖσι ἄλλοισι πᾶσι
[2, 151]	καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν	τε	βασιλέες καὶ ἐτύγχανον τότε ἔχοντες.
[2, 71]	ἵππου καὶ φωνήν, μέγαθος ὅσον	τε	βοῦς ὁ μέγιστος· τὸ δέρμα
[2, 60]	ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι τοιάδε. πλέουσί	τε	γὰρ δὴ ἅμα ἄνδρες γυναιξὶ
[2, 148]	ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ	τε	γὰρ διέξοδοι διὰ τῶν στεγέων
[2, 29]	ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα· σκόπελοι/	τε	γὰρ ἐν τῷ Νείλῳ ὀξέες
[2, 18]	καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι· οἰκέειν	τε	γὰρ ἔξω τοῦ Δέλτα καὶ
[2, 34]	πηγέων οὐδεὶς ἔχει λέγειν· ἀοίκητός	τε	γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ ἡ
[2, 33]	τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος	τε	γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν
[2, 5]	Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός	τε	γῆ καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ,
[2, 12]	τὴν δὲ Λιβύην ἴδμεν ἐρυθροτέρην	τε	γῆν καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ
[2, 37]	Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ, τούς	τε	γινομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες
[2, 40]	κατέστηκε· τὴν δ᾽ ὦν μεγίστην	τε	δαίμονα ἥγηνται εἶναι καὶ μεγίστην
[2, 116]	ὡς ἀπηνείχθη ἄγων Ἑλένην τῇ	τε	δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ ὡς
[2, 141]	ὡς οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα	τε	δὴ ἄτιμα ποιεῦντα ἐς αὐτούς,
[2, 32]	τοὺς ἄγοντας τῶν Νασαμώνων· ἄγειν	τε	δὴ αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων μεγίστων,
[2, 46]	δυώδεκα θεῶν φασι γενέσθαι. γράφουσί	τε	δὴ καὶ γλύφουσι οἱ ζωγράφοι
[2, 121]	μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί	τε	δὴ καὶ καταμεῖναι. ὡς δέ
[2, 163]	Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς ξείνους· ἔν	τε	δὴ Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι
[2, 154]	τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους	τε	δή σφι τοὺς χώρους δίδωσι
[2, 124]	ξεστοῦ καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων· ταύτης	τε	δὴ τὰ δέκα ἔτεα γενέσθαι
[2, 19]	πεφυκέναι τῶν ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά	τε	δὴ τὰ λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι
[2, 121]	πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην	τε	διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι
[2, 96]	τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα ὅσον	τε	διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον
[2, 18]	Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί	τε	δοκέοντες εἶναι Λίβυες καὶ οὐκ
[2, 73]	τῆς σμύρνης ᾠὸν πλάσσειν ὅσον	τε	δυνατός ἐστι φέρειν, μετὰ δὲ
[2, 136]	καὶ τὰ πάντα προπύλαια τύπους	τε	ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων
[2, 19]	ὦν πέρι οὐδενὸς οὐδὲν οἷός	τε	ἐγενόμην παραλαβεῖν παρὰ τῶν Αἰγυπτίων,
[2, 146]	ἀποδέδεκται. εἰ μὲν γὰρ φανεροί	τε	ἐγένοντο καὶ κατεγήρασαν καὶ οὗτοι
[2, 181]	ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός	τε	ἐγίνετο, τῇσι δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ
[2, 179]	ἢ εἰ μή γε οἷά	τε	εἴη πρὸς ἀνέμους ἀντίους πλέειν,
[2, 15]	ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι αἰεί	τε	εἶναι ἐξ οὗ ἀνθρώπων γένος
[2, 95]	ὑπὸ τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί	τε	εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι δὲ
[2, 106]	ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ ἀνδρός, τῇ	τε	ἐκ τῆς Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν
[2, 99]	τὸν δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον	τε	ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ Μέμφιος, τὸν
[2, 65]	ἶβιν ἢ ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν	τε	ἑκὼν ἤν τε ἀέκων, τεθνάναι
[2, 30]	Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ κατέστησαν ἔν	τε	Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς Αἰθιόπων καὶ
[2, 99]	οὔνομα. ~μέχρι μὲν τούτου ὄψις	τε	ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ ἱστορίη
[2, 135]	ἡ Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ	τε	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος
[2, 49]	δὴ συμπεσεῖν γε φήσω τά	τε	ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ θεῷ
[2, 101]	ἐστὶ σταδίων ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας	τε	ἐν αὐτῇ οἰκοδομῆσαι, τῶν τοῦ
[2, 54]	λέγω. ~χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ	τε	ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν
[2, 58]	ἦν. ~ἡ δὲ μαντηίη ἥ	τε	ἐν Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ
[2, 36]	ἀνιεῖσι τὰς τρίχας αὔξεσθαι τάς	τε	ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ τῷ
[2, 91]	δὲ τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός	τε	ἔνι καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῷ
[2, 22]	γε λογίζεσθαι τοιούτων πέρι οἵῳ	τε	ἐόντι, ὡς οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ
[2, 25]	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου αἰθρίου	τε	ἐόντος τοῦ ἠέρος τοῦ κατὰ
[2, 79]	ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα	τε	ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα, καὶ δὴ
[2, 92]	τὸ δὲ κάτω λελειμμένον ὅσον	τε	ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι καὶ πωλέουσι·
[2, 32]	ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν	τε	ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ
[2, 178]	δὲ γενόμενος ὁ Ἄμασις ἄλλα	τε	ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ
[2, 148]	θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς	τε	ἐς τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ
[2, 170]	ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι, λίμνη	τε	ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη
[2, 32]	δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος ψάμμος	τε	ἐστὶ καὶ ἄνυδρος δεινῶς καὶ
[2, 29]	εἰσι, δι᾽ ὧν οὐκ οἷά	τε	ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν δὲ ἐν
[2, 9]	καὶ πρότερον δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων	τε	ἐστὶ σταδίων καὶ τρισχιλίων, ὅσον
[2, 142]	χίλια ἔτεα. οὕτω ἐν μυρίοισί	τε	ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί
[2, 63]	ἱροῦ ἐν τῇ ἐσόδῳ, ἄλλοι	τε	εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν,
[2, 33]	μοι δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί	τε	ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας, ὡς οἱ
[2, 48]	τὸν Διόνυσον. διότι δὲ μέζον	τε	ἔχει τὸ αἰδοῖον καὶ κινέει
[2, 159]	οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί	τε	ἐχρᾶτο ἐν τῷ δέοντι καὶ
[2, 143]	τῷ λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί	τε	ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν
[2, 102]	χώρας διὰ γραμμάτων λεγούσας τό	τε	ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ τῆς πάτρης,
[2, 49]	Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα σοφὸν μαντικήν	τε	ἑωυτῷ συστῆσαι καὶ πυθόμενον ἀπ᾽
[2, 24]	εἴρηται· τῆς γὰρ ἂν ἀγχοτάτω	τε	ᾖ χώρης οὗτος ὁ θεὸς
[2, 8]	ὡς εἶναι Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον	τε	ἡμερέων τεσσέρων καὶ δέκα1 ἀναπλόου
[2, 44]	τι εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν	τε	ἦν, ἔπλευσα καὶ ἐς Τύρον
[2, 147]	βασιλεύσαντα, οὐδένα γὰρ χρόνον οἷοί	τε	ἦσαν ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο
[2, 140]	πλέω ἢ ἑπτακόσια οὐκ οἷοί	τε	ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ πρότεροι
[2, 4]	ἐς τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά	τε	θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους
[2, 69]	πολεμίους περιέπουσι· οἱ δὲ περί	τε	Θήβας καὶ τὴν Μοίριος λίμνην
[2, 37]	καὶ δὶς ἑκάστης νυκτός, ἄλλας	τε	θρησκηίας ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς εἰπεῖν
[2, 129]	ἔργα ἀπαδεῖν, τὸν δὲ τά	τε	ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τὸν λεὼν
[2, 4]	Ἕλληνας παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς	τε	καὶ ἀγάλματα καὶ νηοὺς θεοῖσι
[2, 105]	προσφερέες εἰσί· λίνον μοῦνοι οὗτοί	τε	καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ κατὰ
[2, 18]	ἐς Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν σφίσι	τε	καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι· οἰκέειν
[2, 42]	δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων	τε	καὶ Αἰθιόπων ἄποικοι καὶ φωνὴν
[2, 99]	ἱδρύσασθαι ἐν αὐτῇ, ἐὸν μέγα	τε	καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ τοῦτον
[2, 176]	ἐστὶ ὁ ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα	τε	καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ
[2, 124]	ὕψος ἴσον, λίθου δὲ ξεστοῦ	τε	καὶ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα· οὐδεὶς
[2, 16]	μόρια εἶναι γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην	τε	καὶ Ἀσίην καὶ Λιβύην. τέταρτον
[2, 30]	Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ) πρὸς Ἀραβίων	τε	καὶ Ἀσσυρίων, καὶ ἐν Μαρέῃ
[2, 141]	στρατὸν μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων	τε	καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ ἐθέλειν
[2, 16]	ἡ γνώμη τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς	τε	καὶ αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ
[2, 140]	πεντήκοντα ἔτεα νῆσον χώσας σποδῷ	τε	καὶ γῇ οἴκεε. ὅκως γάρ
[2, 145]	τῶν θεῶν νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης	τε	καὶ Διόνυσος καὶ Πάν, παρ᾽
[2, 119]	ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς	τε	καὶ διωκόμενος οἴχετο φεύγων τῇσι
[2, 175]	μὲν μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ εἷς	τε	καὶ εἴκοσι πήχεες, εὖρος δὲ
[2, 133]	Αἴγυπτον κακοῦσθαι ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντά	τε	καὶ ἑκατόν, καὶ τοὺς μὲν
[2, 128]	καὶ πεντήκοντα ἔτεα. ~ταῦτα ἕξ	τε	καὶ ἑκατὸν λογίζονται ἔτεα, ἐν
[2, 17]	Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων	τε	καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα διαιρέεσθαι
[2, 43]	Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί	τε	καὶ ἐμὴ γνώμη αἱρέει· ὥστε
[2, 2]	τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ ἐποίεέ	τε	καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι
[2, 172]	πρότερον μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν	τε	καὶ ἐνουρέειν καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι,
[2, 7]	εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη	τε	καὶ ἔνυδρος καὶ ἰλύς. ἔστι
[2, 148]	τις τὰ ἐξ Ἑλλήνων τείχεά	τε	καὶ ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος
[2, 164]	μάχιμοι αὐτῶν καλέονται μὲν Καλασίριές	τε	καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν δὲ
[2, 3]	καὶ δὴ καὶ ἐς Θήβας	τε	καὶ ἐς Ἡλίου πόλιν αὐτῶν
[2, 151]	τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε	τε	καὶ ἔσπενδε. κυνέας δὲ καὶ
[2, 112]	ἐστὶ ἐν Μέμφι κάρτα καλόν	τε	καὶ εὖ ἐσκευασμένον, τοῦ Ἡφαιστείου
[2, 121]	καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί	τε	καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ
[2, 125]	τὴν αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν	τε	καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον
[2, 133]	γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ πίνειν	τε	καὶ εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης οὔτε
[2, 174]	ὅκως δέ μιν ἐπιλείποι πίνοντά	τε	καὶ εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε
[2, 169]	ποιέοι δίκαια τρέφων τὸν σφίσι	τε	καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω δὴ
[2, 31]	τούτους. ῥέει δὲ ἀπὸ ἑσπέρης	τε	καὶ ἡλίου δυσμέων. τὸ δὲ
[2, 82]	ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς	τε	καὶ ἡμέρῃ ἑκάστη θεῶν ὅτευ
[2, 129]	ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς ἔργα	τε	καὶ θυσίας, δίκας δέ σφι
[2, 163]	εἶχε δὲ περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς	τε	καὶ Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους·
[2, 152]	πολλοῦ διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε Ἴωνάς	τε	καὶ Κᾶρας ἄνδρας κατὰ ληίην
[2, 12]	θάλασσαν Σύροι νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν	τε	καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν
[2, 173]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἔπινέ	τε	καὶ κατέσκωπτε τοὺς συμπότας καὶ
[2, 16]	ὥστε ἐν τῷ μεταξὺ Ἀσίης	τε	καὶ Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ
[2, 10]	Ἴλιον καὶ Τευθρανίην καὶ Ἔφεσόν	τε	καὶ Μαιάνδρου πεδίον, ὥς γε
[2, 15]	καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν	τε	καὶ νεωστὶ ὡς λόγῳ εἰπεῖν
[2, 35]	τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά	τε	καὶ νόμους· ἐν τοῖσι αἱ
[2, 8]	φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς μεσαμβρίην	τε	καὶ νότον, αἰεὶ ἄνω τεῖνον
[2, 158]	ἀπὸ τοῦ ὄρεος πρὸς μεσαμβρίην	τε	καὶ νότον ἄνεμον ἐς τὸν
[2, 149]	μακρὴ ἡ λίμνη πρὸς βορέην	τε	καὶ νότον, ἐοῦσα βάθος, τῇ
[2, 28]	δ᾽ ἕτερον ἥμισυ ἐπ᾽ Αἰθιοπίης	τε	καὶ νότου. ὡς δὲ ἄβυσσοι
[2, 26]	τῇ μὲν νῦν ὁ βορέης	τε	καὶ ὁ χειμὼν ἑστᾶσι, ταύτῃ
[2, 142]	μὲν τοσόνδε τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί	τε	καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες
[2, 154]	Αἰγύπτῳ γεγόνασι. οἱ δὲ Ἴωνές	τε	καὶ οἱ Κᾶρες τούτους τοὺς
[2, 53]	δὲ ὕστερα τὰ ἐς Ἡσίοδόν	τε	καὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ λέγω.
[2, 42]	ὁμοίως Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν Ἴσιός	τε	καὶ Ὀσίριος, τὸν δὴ Διόνυσον
[2, 173]	τοὺς συμπότας καὶ ἦν μάταιός	τε	καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ τούτοισι
[2, 35]	οὔτε θηλέης, ἄνδρες δὲ πάντων	τε	καὶ πασέων. τρέφειν τοὺς τοκέας
[2, 182]	ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ	τε	καὶ Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος, ἐς
[2, 172]	εἶναι αὐτῶν βασιλεύς· καὶ τιμᾶν	τε	καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ
[2, 99]	ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην	τε	καὶ πρὸς ἑσπέρην τὸ γὰρ
[2, 12]	καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν	τε	καὶ πρόχυσιν ἐξ Αἰθιοπίης κατενηνειγμένην
[2, 137]	ἐπ᾽ Αἴγυπτον χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς	τε	καὶ Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων βασιλέα.
[2, 32]	ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν ἡλίκων, ὕδασί	τε	καὶ σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι
[2, 181]	μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις φιλότητά	τε	καὶ συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ
[2, 158]	Κασίου ὄρεος τοῦ οὐρίζοντος Αἴγυπτόν	τε	καὶ Συρίην, ἀπὸ τούτου εἰσὶ
[2, 12]	καὶ ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ Ἀραβίην	τε	καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε καὶ
[2, 115]	ἐς Μέμφιν καὶ τὴν Ἑλένην	τε	καὶ τὰ χρήματα, πρὸς δὲ
[2, 118]	ἐς τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην	τε	καὶ τὰ χρήματα τά οἱ
[2, 78]	λέγει ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ	τε	καὶ τέρπευ· ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν
[2, 142]	ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί	τε	καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα
[2, 142]	τοῦτον τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν	τε	καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας γενεὰς
[2, 53]	τὰς ἐπωνυμίας δόντες καὶ τιμάς	τε	καὶ τέχνας διελόντες καὶ εἴδεα
[2, 110]	δύο μὲν τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν	τε	καὶ τὴν γυναῖκα, τοὺς δὲ
[2, 113]	ὡς εἶχε περὶ τὴν Ἑλένην	τε	καὶ τὴν ἐς Μενέλεων ἀδικίην·
[2, 32]	Λιβυκόν, νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν	τε	καὶ τὴν πρὸς ἠῶ χώρην
[2, 63]	τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν νηόν	τε	καὶ τὸ ἐν τῷ νηῷ
[2, 121]	ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ	τε	καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος
[2, 40]	ὀσφὺν ἄκρην καὶ τοὺς ὤμους	τε	καὶ τὸν τράχηλον. ταῦτα δὲ
[2, 32]	ἔχουσι· τὰ δὲ ὑπὲρ θαλάσσης	τε	καὶ τῶν ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων
[2, 12]	Ἀραβίην τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην	τε	καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ
[2, 53]	οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ πρώην	τε	καὶ χθὲς ὡς εἰπεῖν λόγῳ.
[2, 28]	μέν νυν ἔστω ὡς ἔστι	τε	καὶ ὡς ἀρχὴν ἐγένετο· τοῦ
[2, 136]	τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα πολλῷ	τε	κάλλιστα καὶ πολλῷ μέγιστα· ἔχει
[2, 110]	Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν μὲν γὰρ ἄλλα	τε	καταστρέψασθαι ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου
[2, 93]	πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ Νεῖλος, τά	τε	κοῖλα τῆς γῆς καὶ τὰ
[2, 19]	Δέλτα ἀλλὰ καὶ τοῦ Λιβυκοῦ	τε	λεγομένου χωρίου εἶναι καὶ τοῦ
[2, 146]	προγεγονότων θεῶν. νῦν δὲ Διόνυσόν	τε	λέγουσι οἱ Ἕλληνες ὡς αὐτίκα
[2, 69]	κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/	τε	λίθινα χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς
[2, 145]	Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί	τε	λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ
[2, 174]	ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα	τε	μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ μιν
[2, 2]	ἤκουον· Ἕλληνες δὲ λέγουσι ἄλλα	τε	μάταια πολλὰ καὶ ὡς γυναικῶν
[2, 1]	θυγατρός, τῆς προαποθανούσης Κῦρος αὐτός	τε	μέγα πένθος ἐποιήσατο καὶ τοῖσι
[2, 29]	καὶ Διόνυσον μούνους σέβονται, τούτους	τε	μεγάλως τιμῶσι, καί σφι μαντήιον
[2, 32]	δυναστέων παῖδας ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα	τε	μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ δὴ
[2, 13]	ὑπερβαίνει ἐς τὴν χώρην. δοκέουσί	τέ	μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνης
[2, 25]	ταύτης τῆς χώρης πνέοντες, ὅ	τε	νότος καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων
[2, 142]	ἠθέων τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι· ἔνθα	τε	νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι,
[2, 172]	ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν τῷ αὐτός	τε	ὁ Ἄμασις καὶ οἱ δαιτυμόνες
[2, 161]	ταῦτα δὲ δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί	τε	οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ τῶν
[2, 108]	τούτῳ μὲν τάδε ἐχρήσατο· τούς	τέ	οἱ λίθους τοὺς ἐπὶ τούτου
[2, 111]	ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς ἐξήκει	τέ	οἱ ὁ χρόνος τῆς ζημίης
[2, 47]	ἄγεσθαι ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί	τε	οἱ συβῶται καὶ ἄγονται ἐξ
[2, 154]	χώρων, ἐν τούτοισι δὲ οἵ	τε	ὁλκοὶ τῶν νεῶν καὶ τὰ
[2, 25]	μεγάλοι· τοῦ δὲ θέρεος τῶν	τε	ὄμβρων ἐπιλειπόντων αὐτοὺς καὶ ὑπὸ
[2, 121]	κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας	τε	ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι,
[2, 77]	ἅλμης τεταριχευμένους. ὀρνίθων δὲ τούς	τε	ὄρτυγας καὶ τὰς νήσσας καὶ
[2, 101]	βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια, λίμνην	τε	ὀρύξαι, τῆς ἡ περίοδος ὅσων
[2, 108]	πάσας οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν	τε	οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ πρὶν
[2, 49]	ὁ ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου τό	τε	οὔνομα καὶ τὴν θυσίην καὶ
[2, 18]	καὶ οὐδὲν ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί	τε	πάντων σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι. ὁ
[2, 1]	δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους	τε	παραλαβὼν τῶν ἦρχε καὶ δὴ
[2, 128]	λογίζονται ἔτεα, ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί	τε	πᾶσαν εἶναι κακότητα καὶ τὰ
[2, 163]	ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα. καὶ οἵ	τε	περὶ τὸν Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς
[2, 153]	οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν προπυλαίων, πᾶσάν	τε	περίστυλον ἐοῦσαν καὶ τύπων πλέην·
[2, 15]	ἣν σχίζεται ὁ Νεῖλος ἔς	τε	Πηλούσιον ῥέων καὶ ἐς Κάνωβον,
[2, 48]	ἄλλα σφι ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον	τε	πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι
[2, 78]	γραφῇ καὶ ἔργῳ, μέγαθος ὅσον	τε	πηχυαῖον ἢ δίπηχυν, δεικνὺς δὲ
[2, 7]	θεῶν τοῦ βωμοῦ φερούσῃ ἔς	τε	Πῖσαν καὶ ἐπὶ τὸν νηὸν
[2, 93]	ἐκ τοῦ ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα	τε	πλέα γίνεται ταῦτα καὶ παραχρῆμα
[2, 121]	καὶ κατασκευάζειν. ὡς δὲ λόγους	τε	πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ
[2, 82]	ἐν ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/	τε	πλέω σφι ἀνεύρηται ἢ τοῖσι
[2, 117]	τὸ Ἴλιον ἄγων Ἑλένην, εὐαέι	τε	πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ λείῃ·
[2, 151]	δὲ ἐν φρενὶ λαβόντες τό	τε	ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου καὶ τὸ
[2, 63]	λόγος λεγόμενος. ~ἐς δὲ Ἡλίου	τε	πόλιν καὶ Βουτοῦν θυσίας μούνας
[2, 97]	πεδίου πλέων ἥξεις κατ᾽ Ἄνθυλλάν	τε	πόλιν καὶ τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην.
[2, 18]	οἱ γὰρ δὴ ἐκ Μαρέης	τε	πόλιος καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου
[2, 28]	τὰς κορυφὰς ἀπηγμένα, μεταξὺ Συήνης	τε	πόλιος κείμενα τῆς Θηβαΐδος καὶ
[2, 49]	καὶ πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα	τε	πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ τὰ
[2, 44]	καὶ εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί	τε	πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ
[2, 11]	μέζων ἔτι τούτου ὑπὸ τοσούτου	τε	ποταμοῦ καὶ οὕτω ἐργατικοῦ; ~τὰ
[2, 94]	ὧδε. παρὰ τὰ χείλεα τῶν	τε	ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι
[2, 64]	ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον ἀνθρώπους τούς	τε	προπόλους τρηχέως περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν
[2, 92]	ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ τρωκτὰ ὅσον	τε	πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται
[2, 22]	ταύτην τὴν χώρην δι᾽ ἧς	τε	ῥέει καὶ ἐκ τῆς ἄρχεται
[2, 121]	ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν	τε	σημάντρων ἐόντων σόων καὶ τοῦ
[2, 125]	οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς	τε	σίδηρον τῷ ἐργάζοντο καὶ σιτία
[2, 161]	εἴκοσι ἄρξας, ἐν τοῖσι ἐπί	τε	Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε
[2, 103]	ἐς τὴν Εὐρώπην διαβὰς τούς	τε	Σκύθας κατεστρέψατο καὶ τοὺς Θρήικας.
[2, 63]	μάχη ξύλοισι καρτερὴ γίνεται κεφαλάς	τε	συναράσσονται, καὶ ὡς ἐγὼ δοκέω
[2, 125]	ἐν τῇ πυραμίδι ὅσα ἔς	τε	συρμαίην καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα
[2, 121]	πρόσω ἦν τῆς νυκτός, τό	τε	σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ
[2, 133]	ἡμέρης οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς	τε	τὰ ἕλεα καὶ τὰ ἄλσεα
[2, 114]	ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας τὴν γυναῖκα αὐτήν	τε	ταύτην ἄγων ἥκει καὶ πολλὰ
[2, 79]	ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν	τε	ταύτην πρώτην καὶ μούνην σφίσι
[2, 86]	τὴν δὲ δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην	τε	ταύτης καὶ εὐτελεστέρην, τὴν δὲ
[2, 12]	οὕτω κάρτα δοκέω εἶναι, ἰδών	τε	τὴν Αἴγυπτον προκειμένην τῆς ἐχομένης
[2, 42]	Δία μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι	τε	τὴν κεφαλὴν ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ
[2, 149]	δίκαιαι εἰσὶ στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου	τε	τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης καὶ τετραπήχεος,
[2, 25]	συμμισγομένου πολλοῦ αὐτοῖσι, ἅτε ὑομένης	τε	τῆς χώρης καὶ κεχαραδρωμένης, ῥέουσι
[2, 53]	εἴτε αἰεὶ ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί	τε	τινὲς τὰ εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο
[2, 176]	τῷ ἐν Μέμφι. τῇ Ἴσι	τε	τὸ ἐν Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις
[2, 175]	ὕψεϊ καὶ τῷ μεγάθεϊ, ὅσων	τε	τὸ μέγαθος λίθων ἐστὶ καὶ
[2, 152]	μαθὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα	τε	τοῖσι Ἴωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται
[2, 64]	καὶ ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα ἔν	τε	τοῖσι νηοῖσι τῶν θεῶν καὶ
[2, 43]	ἐν δὲ καὶ τόδε, ὅτι	τε	τοῦ Ἡρακλέος τούτου οἱ γονέες
[2, 49]	περὶ τὸν Διόνυσον παρὰ Κάδμου	τε	τοῦ Τυρίου καὶ τῶν σὺν
[2, 113]	ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ ταῦτα πρός	τε	τοὺς ἱρέας καὶ τὸν στόματος
[2, 115]	αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ δὲ αὐτόν	τε	τοῦτον ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν καὶ
[2, 46]	νομῷ τίθεται. καλέεται δὲ ὅ	τε	τράγος καὶ ὁ Πὰν Αἰγυπτιστὶ
[2, 155]	δὴ τὸ χρηστήριον ἔνι, αὐτός	τε	τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ τὰ
[2, 153]	πρὸς νότον ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν	τε	τῷ Ἄπι, ἐν τῇ τρέφεται
[2, 129]	οἰκίοισι τέκνον. τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά	τε	τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ βουλόμενον
[2, 162]	ἄξειν. τὸν δὲ Πατάρβημιν ἔκ	τε	τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν τὴν
[2, 24]	κατὰ ἥντινα, ταύτην οἰκὸς διψῆν	τε	ὑδάτων μάλιστα καὶ τὰ ἐγχώρια
[2, 126]	γε ἔλεγον. τὴν δὲ τά	τε	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ταχθέντα πρήσσεσθαι,
[2, 175]	ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ	τε	ὕψεϊ καὶ τῷ μεγάθεϊ, ὅσων
[2, 155]	ἐξ ἑνὸς λίθου πεποιημένος ἔς	τε	ὕψος καὶ ἐς μῆκος καὶ
[2, 12]	προκειμένην τῆς ἐχομένης γῆς κογχύλιά	τε	φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι καὶ
[2, 147]	τὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου, εἶναί	τε	φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε δὲ
[2, 169]	λιθίνη μεγάλη καὶ ἠσκημένη στύλοισί	τε	φοίνικας τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ
[2, 79]	ἕν ἐστι, Λίνος, ὅσπερ ἔν	τε	Φοινίκῃ ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ ἐν
[2, 175]	ἑλκομένης τῆς στέγης ἀναστενάξαι, οἷά	τε	χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον
[2, 148]	νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων αὐτοί	τε	ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι
[2, 162]	ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ τά	τε	ὦτα καὶ τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι
[2, 138]	τὸ ἱρὸν κατορᾶται πάντοθεν περιιόντι·	ἅτε	γὰρ τῆς πόλιος μὲν ἐκκεχωσμένης
[2, 172]	ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον	ἅτε	δὴ δημότην τὸ πρὶν ἐόντα
[2, 68]	ἐν δὲ τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον.	ἅτε	δὴ ὦν ἐν ὕδατι δίαιταν
[2, 25]	ἄνω ὁ ἥλιος τάδε ποιέει·	ἅτε	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου αἰθρίου
[2, 90]	αἱ ἱρέες αὐτοὶ τοῦ Νείλου	ἅτε	πλέον τι ἢ ἀνθρώπου νεκρὸν
[2, 69]	κροκόδειλοι, τοῖσι δὲ οὔ, ἀλλ᾽	ἅτε	πολεμίους περιέπουσι· οἱ δὲ περί
[2, 115]	τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ μή,	ἅτε	πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν ταύτην
[2, 25]	ὀμβρίου ὕδατος συμμισγομένου πολλοῦ αὐτοῖσι,	ἅτε	ὑομένης τε τῆς χώρης καὶ
[2, 68]	δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ	ἅτε	ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ· ἐπεὰν γὰρ
[2, 114]	ἐργασμένος ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες	ἀπάγετε	παρ᾽ ἐμέ, ἵνα εἰδέω ὅ
[2, 37]	τρίτης ἡμέρης, ἵνα μήτε φθεὶρ	μήτε	ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί σφι
[2, 136]	τάφῳ μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ μηδενί,	μήτε	ἄλλον μηδένα τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον
[2, 136]	μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ χρέος,	μήτε	αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι εἶναι ταφῆς
[2, 16]	προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα, εἰ	μήτε	γε ἐστὶ τῆς Ἀσίης μήτε
[2, 14]	ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ	μήτε	γε ὕσεταί σφι ἡ χώρη
[2, 147]	ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι,	μήτε	καταιρέειν ἀλλήλους μήτε πλέον τι
[2, 14]	γε ὕσεταί σφι ἡ χώρη	μήτε	ὁ ποταμὸς οἷός τ᾽ ἔσται
[2, 147]	τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν ἀλλήλους	μήτε	πλέον τι δίζησθαι ἔχειν τὸν
[2, 16]	μήτε γε ἐστὶ τῆς Ἀσίης	μήτε	τῆς Λιβύης· οὐ γὰρ δὴ
[2, 37]	σῶμα διὰ τρίτης ἡμέρης, ἵνα	μήτε	φθεὶρ μήτε ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν
[2, 53]	δὲ ἐγένοντο ἕκαστος τῶν θεῶν,	εἴτε	αἰεὶ ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί τε
[2, 103]	ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν	εἴτε	αὐτὸς ὁ βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος
[2, 181]	αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος γυναικὸς	εἴτε	καὶ ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα·
[2, 125]	ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ μηχαναὶ ἦσαν,	εἴτε	καὶ τὴν αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν
[2, 103]	αὐτοῦ κατέλιπε τῆς χώρης οἰκήτορας,	εἴτε	τῶν τινες στρατιωτέων τῇ πλάνῃ
[2, 169]	βασιληίοισι, καί μιν Ἄμασις εὖ	περιεῖτε·	τέλος δὲ μεμφομένων Αἰγυπτίων ὡς
[2, 162]	Ἄμασιν καταπαύσοντα λόγοισι. ὁ δὲ	ἐπείτε	ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα
[2, 162]	ἐγίνετο τὸ ποιεύμενον, ὡς διεδείκνυε.	ἐπείτε	γὰρ ἐστήσαντό μιν βασιλέα τῶν
[2, 134]	ὡς διέδεξε τῇδε οὐκ ἥκιστα·	ἐπείτε	γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων Δελφῶν ἐκ
[2, 174]	μαντηίων, πολλὰ δὲ καὶ ἀπέφευγε.	ἐπείτε	δὲ καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε·
[2, 181]	τῇσι δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο.	ἐπείτε	δὲ πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε
[2, 169]	ταῦτα τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο.	~ἐπείτε	δὲ συνιόντες ὅ τε Ἀπρίης
[2, 150]	τὸ ὄρος τὸ ὑπὲρ Μέμφιος.	ἐπείτε	δὲ τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ
[2, 107]	χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ ἱρέες,	ἐπείτε	ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι
[2, 103]	δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε, καὶ	ἐπείτε	ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ, οὐκ
[2, 43]	καὶ μύρια ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα,	ἐπείτε	ἐκ τῶν ὀκτὼ θεῶν οἱ
[2, 125]	βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ πρῶτον	ἐπείτε	ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους
[2, 30]	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας. οὗτοι	ἐπείτε	ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι σφέας
[2, 118]	καὶ αὐτὸν Μενέλεων· τοὺς δ᾽	ἐπείτε	ἐσελθεῖν ἐς τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν
[2, 42]	ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος δέ,	ἐπείτε	λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα, τάδε τὸν
[2, 181]	γυναικῶν πασέων” ἡ δὲ Λαδίκη,	ἐπείτε	οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος
[2, 181]	τῇ οὔνομα ἦν Λαδίκη· τῇ	ἐπείτε	συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ
[2, 56]	ἐκ δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο,	ἐπείτε	συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι
[2, 57]	πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι,	ἐπείτε	συνετά σφι ηὔδα ἡ γυνή·
[2, 44]	Θάσον ἔκτισαν· καὶ ταῦτα καὶ	πέντε	γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ ἢ
[2, 32]	περισσὰ καὶ δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι	πέντε	ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ ἔρημα τῆς
[2, 4]	μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν ἔτος	πέντε	ἡμέρας πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ, καί
[2, 34]	τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ	πέντε	ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί·
[2, 22]	πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι ἐν	πέντε	ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο
[2, 176]	τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ πόδες	πέντε	καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ μῆκος·
[2, 161]	τῶν πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα	πέντε	καὶ εἴκοσι ἄρξας, ἐν τοῖσι
[2, 166]	γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο,	πέντε	καὶ εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ
[2, 121]	ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος	πέντε	καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι
[2, 143]	πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ὃ τοὺς	πέντε	καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν
[2, 168]	ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου σταθμὸς	πέντε	μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων δύο
[2, 175]	καὶ πυγόνος τὸ δὲ ὕψος	πέντε	πηχέων ἐστί. αὕτη τοῦ ἱροῦ
[2, 124]	τῆς μὲν γὰρ μῆκος εἰσὶ	πέντε	στάδιοι, εὖρος δὲ δέκα ὀργυιαί,
[2, 182]	τὰς Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας,	ὅτε	ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα
[2, 165]	τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι,	ὅτε	ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες.
[2, 166]	οἱ νομοὶ Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι,	ὅτε	ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, πέντε καὶ
[2, 174]	~λέγεται δὲ ὁ Ἄμασις, καὶ	ὅτε	ἦν ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης ἦν
[2, 120]	αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ ἔστι	ὅτε	οὐ δύο ἢ τρεῖς ἢ
[2, 156]	τῇ νῦν πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ,	ὅτε	τὸ πᾶν διζήμενος ὁ Τυφῶν
[2, 13]	οὔκω ἦν ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι	ὅτε	τῶν ἱρέων ταῦτα ἐγὼ ἤκουον.
[2, 13]	χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ	κοτὲ	αὐτοὶ Ἕλληνας ἔφασαν πείσεσθαι. πυθόμενοι
[2, 32]	ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή	κοτε	δένδρεα ἐν πεδίῳ πεφυκότα, καί
[2, 121]	πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις	κοτὲ	εἴη ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί
[2, 13]	ἡ σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας	κοτὲ	ἐλπίδος μεγάλης κακῶς πεινήσειν. τὸ
[2, 114]	λέγοντα τάδε· ἄνδρα τοῦτον, ὅστις	κοτὲ	ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον
[2, 114]	ἐμέ, ἵνα εἰδέω ὅ τι	κοτὲ	καὶ λέξει” ~ἀκούσας δὲ ταῦτα
[2, 10]	τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό μοι εἶναι	κοτὲ	κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ γε τὰ
[2, 32]	καὶ τὸν Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν	κοτε	παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας ἄνδρας. τὸ
[2, 50]	τῶν ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί	κοτε	τὰ οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ
[2, 11]	καὶ τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι	κοτέ,	τὸν μὲν ἐκ τῆς βορηίης
[2, 79]	τὸ οὔνομα· φαίνονται δὲ αἰεί	κοτε	τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ
[2, 82]	φυλάσσουσι γραφόμενοι τὠποβαῖνον, καὶ ἤν	κοτε	ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ γένηται, κατὰ
[2, 181]	Ἄμασις. καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη,	ὁκότε	ἔλθοι Ἄμασις πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο,
[2, 120]	πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων,	ὁκότε	συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ
[2, 125]	σιτία καὶ ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι,	ὁκότε	χρόνον μὲν οἰκοδόμεον τὰ ἔργα
[2, 169]	τὰ ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον ἐόντα,	τότε	δὲ Ἀμάσιος ἤδη βασιληία. ἐνθαῦτα
[2, 172]	καὶ ἐνουρέειν καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι,	τότε	δὲ μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη ὦν
[2, 177]	ἐν αὐτῇ γενέσθαι τὰς ἁπάσας	τότε	δισμυρίας τὰς οἰκεομένας. νόμον τε
[2, 111]	τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος μέγιστα δὴ	τότε	ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας, ὡς ὑπερέβαλε
[2, 152]	πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα	τότε	ἐς Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ
[2, 177]	βασιλέος λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα δὴ	τότε	εὐδαιμονῆσαι καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ
[2, 151]	ἐφόρεόν τε βασιλέες καὶ ἐτύγχανον	τότε	ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν νυν οὐδενὶ
[2, 118]	Τευκροὺς τὸν αὐτὸν λόγον λέγειν	τότε	καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας καὶ
[2, 25]	πολλῷ ὑποδεέστερος ἢ τοῦ θέρεος·	τότε	μὲν γὰρ μετὰ πάντων τῶν
[2, 43]	μνήμην ἕξειν, εἴ περ καὶ	τότε	ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ ἦσαν Ἑλλήνων
[2, 14]	ἀρούρας, ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ ὀπίσω,	τότε	σπείρας ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν
[2, 169]	ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ δὴ	τότε	συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη
[2, 149]	μὲν ἐκρέῃ ἔξω, ἣ δὲ	τότε	τοὺς ἓξ μῆνας ἐς τὸ
[2, 73]	Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ	τότε	φασὶ ἐπεάν οἱ ἀποθάνῃ ὁ
[2, 132]	ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι·	τότε	ὦν καὶ τὴν βοῦν ἐκφέρουσι
[2, 25]	πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐπέτειον	ἑκάστοτε	ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου ὁ ἥλιος,
[2, 172]	δαιτυμόνες οἱ πάντες τοὺς πόδας	ἑκάστοτε	ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽ ὦν κόψας
[2, 173]	ἀπὸ τούτου ἔπινέ τε καὶ	κατέσκωπτε	τοὺς συμπότας καὶ ἦν μάταιός
[2, 115]	τοῦ Ἕλληνος ἐτισάμην, ὅς, ὦ	κάκιστε	ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον
[2, 87]	ἣ δὲ ἔχει τοσαύτην δύναμιν	ὥστε	ἅμα ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ
[2, 71]	οὕτω δή τι παχύ ἐστι	ὥστε	αὔου γενομένου ξυστὰ ποιέεσθαι ἀκόντια
[2, 19]	ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον,	ὥστε	βραχὺς τὸν χειμῶνα ἅπαντα διατελέει
[2, 120]	ἡ βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε,	ὥστε	γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽ ἐκείνῳ
[2, 172]	μὲν τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους	ὥστε	δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι
[2, 22]	ἐστὶ ὗσαι ἐν πέντε ἡμέρῃσι,	ὥστε,	εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν ταῦτα
[2, 16]	τὸ ὀξὺ περιρρήγνυται ὁ Νεῖλος,	ὥστε	ἐν τῷ μεταξὺ Ἀσίης τε
[2, 12]	ἀλλὰ μελάγγαιόν τε καὶ καταρρηγνυμένην,	ὥστε	ἐοῦσαν ἰλύν τε καὶ πρόχυσιν
[2, 173]	χρόνον ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη ἄν,	ὥστε	ἐς τὸ δέον οὐκ ἂν
[2, 12]	τοῖσι ὄρεσι καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν,	ὥστε	καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι, καὶ
[2, 79]	οἱ Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι,	ὥστε	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν
[2, 141]	δὲ τῶν ἀσπίδων τὰ ὄχανα,	ὥστε	τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων γυμνῶν
[2, 120]	οἱ ἄλλοι οἱ> προσήκοντες αὐτῷ,	ὥστε	τοῖσι σφετέροισι σώμασι καὶ τοῖσι
[2, 43]	τε καὶ ἐμὴ γνώμη αἱρέει·	ὥστε	τούτων ἂν καὶ μᾶλλον τῶν
[2, 158]	ἡμέραι τέσσερες, εὖρος δὲ ὠρύχθη	ὥστε	τριήρεας δύο πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας.
[2, 126]	τοῦτο δὲ ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος	ὥστε	χρημάτων δεόμενον τὴν θυγατέρα τὴν
[2, 15]	τίνα γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽	οὔτε	Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα τῷ Δέλτα
[2, 28]	τοῦ δὲ Νείλου τὰς πηγὰς	οὔτε	Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων
[2, 14]	αὔλακας ἔχουσι πόνους οὔτε σκάλλοντες	οὔτε	ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν οἱ
[2, 19]	πέρι οὔτε τι τῶν ἱρέων	οὔτε	ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην. πρόθυμος
[2, 87]	ἔπλησαν τοῦ νεκροῦ τὴν κοιλίην,	οὔτε	ἀναταμόντες αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες τὴν
[2, 41]	πάντων μάλιστα μακρῷ. τῶν εἵνεκα	οὔτε	ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε γυνὴ ἄνδρα
[2, 14]	καὶ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ	οὔτε	ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι πόνους
[2, 127]	γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν·	οὔτε	γὰρ ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ γῆν,
[2, 41]	τῶν εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος	οὔτε	γυνὴ ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε ἂν
[2, 37]	τι γὰρ τῶν οἰκηίων τρίβουσι	οὔτε	δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ σιτία σφι
[2, 43]	καὶ διότι Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος	οὔτε	Διοσκούρων τὰ οὐνόματα φασὶ εἰδέναι,
[2, 127]	γὰρ ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ γῆν,	οὔτε	ἐκ τοῦ Νείλου διῶρυξ ἥκει
[2, 121]	οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον	οὔτε	ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ
[2, 17]	τὸ Δέλτα ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ,	οὔτε	ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ ὕδατος παρεχόμενος
[2, 28]	πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων οὔτε Λιβύων	οὔτε	Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς
[2, 87]	τὴν κοιλίην, οὔτε ἀναταμόντες αὐτὸν	οὔτε	ἐξελόντες τὴν νηδύν, κατὰ δὲ
[2, 174]	εἶναι, τούτων μὲν τῶν ἱρῶν	οὔτε	ἐπεμέλετο οὔτε ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου
[2, 35]	ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ μὲν οὐδεμία	οὔτε	ἔρσενος θεοῦ οὔτε θηλέης, ἄνδρες
[2, 174]	μὲν τῶν ἱρῶν οὔτε ἐπεμέλετο	οὔτε	ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ
[2, 143]	ἐπονομαζόμενον) καὶ οὔτε ἐς θεὸν	οὔτε	ἐς ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις
[2, 143]	ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον) καὶ	οὔτε	ἐς θεὸν οὔτε ἐς ἥρωα
[2, 121]	τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ	οὔτε	ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον.
[2, 37]	τούς τε γινομένους οὔτε τρώγουσι	οὔτε	ἕψοντες πατέονται, οἱ δὲ δὴ
[2, 17]	μοῖραν τοῦ ὕδατος παρεχόμενος ταύτην	οὔτε	ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν
[2, 133]	αὐτὰ πίνειν τε καὶ εὐπαθέειν,	οὔτε	ἡμέρης οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς
[2, 35]	μὲν οὐδεμία οὔτε ἔρσενος θεοῦ	οὔτε	θηλέης, ἄνδρες δὲ πάντων τε
[2, 156]	αὐτὸς μὲν ἔγωγε οὔτε πλέουσαν	οὔτε	κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων
[2, 28]	Νείλου τὰς πηγὰς οὔτε Αἰγυπτίων	οὔτε	Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων τῶν ἐμοὶ
[2, 133]	τε καὶ εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης	οὔτε	νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς τε τὰ
[2, 156]	νῆσος πλωτή. αὐτὸς μὲν ἔγωγε	οὔτε	πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα
[2, 43]	ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ διότι Αἰγύπτιοι	οὔτε	Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων τὰ οὐνόματα
[2, 14]	ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι πόνους	οὔτε	σκάλλοντες οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν
[2, 142]	ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα,	οὔτε	τὰ ἀμφὶ νούσους οὔτε τὰ
[2, 142]	κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι,	οὔτε	τὰ ἐκ τῆς γῆς οὔτε
[2, 142]	οὔτε τὰ ἐκ τῆς γῆς	οὔτε	τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι
[2, 142]	γινόμενα, οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους	οὔτε	τὰ κατὰ τοὺς θανάτους. ~πρότερον
[2, 12]	ἔχον, πρὸς δὲ τῇ χώρῃ	οὔτε	τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ τὴν
[2, 12]	προσούρῳ ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην	οὔτε	τῇ Λιβύῃ, οὐ μὲν οὐδὲ
[2, 37]	δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα·	οὔτε	τι γὰρ τῶν οἰκηίων τρίβουσι
[2, 37]	σφι ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους δὲ	οὔτε	τι μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν
[2, 32]	δὲ ἄγειν σφέας· φωνῆς δὲ	οὔτε	τι τῆς ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας
[2, 19]	τοῦ ποταμοῦ δὲ φύσιος πέρι	οὔτε	τι τῶν ἱρέων οὔτε ἄλλου
[2, 32]	τῆς ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν	οὔτε	τοὺς ἄγοντας τῶν Νασαμώνων· ἄγειν
[2, 37]	τῇ χώρῃ, τούς τε γινομένους	οὔτε	τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται, οἱ
[2, 90]	ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα	οὔτε	τῶν προσηκόντων οὔτε τῶν φίλων,
[2, 90]	ἄλλον οὐδένα οὔτε τῶν προσηκόντων	οὔτε	τῶν φίλων, ἀλλά μιν αἱ
[2, 162]	ἐπαείρας ἀπεματάισε, καὶ τοῦτό μιν	ἐκέλευε	Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως δὲ αὐτὸν
[2, 30]	τινὲς γεγονότες τῶν Αἰθιόπων· τούτους	ἐκέλευε	ἐξελόντας τὴν ἐκείνων γῆν οἰκέειν.
[2, 172]	τιμᾶν τε καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ	ἐκέλευε.	τοιούτῳ μὲν τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς
[2, 174]	ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν, οὐδὲ φοιτέων	ἔθυε	ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα
[2, 30]	δὴ Αἰγυπτίους τρία ἔτεα φρουρήσαντας	ἀπέλυε	οὐδεὶς τῆς φρουρῆς· οἳ δὲ
[2, 162]	ἀεκούσιον ἐγίνετο τὸ ποιεύμενον, ὡς	διεδείκνυε.	ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό μιν βασιλέα
[2, 102]	παρέλαβε τὰς πόλιας, τούτοισι δὲ	ἐνέγραφε	ἐν τῇσι στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ
[2, 102]	καὶ δὴ καὶ αἰδοῖα γυναικὸς	προσενέγραφε,	δῆλα βουλόμενος ποιέειν ὡς εἴησαν
[2, 62]	Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ εἵνεκα φῶς	ἔλαχε	καὶ τιμὴν ἡ νὺξ αὕτη,
[2, 116]	τοῖσι ἔπεσι. τοῖα Διὸς θυγάτηρ	ἔχε	φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ
[2, 163]	καὶ ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους·	εἶχε	δὲ περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς τε
[2, 26]	ὁ βορέης, εἰ ταῦτα οὕτω	εἶχε,	ὁ ἥλιος ἂν ἀπελαυνόμενος ἐκ
[2, 113]	αὐτόν, πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς	εἶχε	περὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ
[2, 151]	δυώδεκα ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς οὐκ	εἶχε	φιάλην ὁ ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν
[2, 1]	στρατηλασίην ἄλλους τε παραλαβὼν τῶν	ἦρχε	καὶ δὴ καὶ Ἑλλήνων τῶν
[2, 1]	τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι τῶν	ἦρχε	πένθος ποιέεσθαι. ταύτης δὴ τῆς
[2, 15]	τοίνυν σφι χώρη γε μηδεμία	ὑπῆρχε,	τί περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων
[2, 154]	ἦσαν. Ψαμμήτιχος μέν νυν οὕτω	ἔσχε	Αἴγυπτον. ~τοῦ δε> δὲ τοῦ>
[2, 111]	τῷ οὔρῳ ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ	ἔσχε	αὐτὸς γυναῖκα. ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν
[2, 151]	περιελόμενος τὴν κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην	ὑπέσχε	τε καὶ ἔσπενδε. κυνέας δὲ
[2, 151]	νυν οὐδενὶ δολερῷ νόῳ χρεώμενος	ὑπέσχε	τὴν κυνέην· οἳ δὲ ἐν
[2, 157]	πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη	ἀντέσχε	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ
[2, 162]	ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις, ὁ Ἄμασις,	ἔτυχε	γὰρ ἐπ᾽ ἵππου κατήμενος, ἐπαείρας
[2, 159]	εἷλε. ἐν τῇ δὲ ἐσθῆτι	ἔτυχε	ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι
[2, 47]	αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν	ἔβαψε	ἑωυτὸν βὰς ἐς τὸν ποταμόν·
[2, 131]	ὑπὸ ἄχεος, ὁ δέ μιν	ἔθαψε	ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ, ἡ
[2, 111]	ἢ τῆς τῷ οὔρῳ νιψάμενος	ἀνέβλεψε,	ἐς μίαν πόλιν, ἣ νῦν
[2, 111]	τῆς δὲ νιψάμενος τῷ οὔρῳ	ἀνέβλεψε,	ταύτην δὲ ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα.
[2, 107]	Πηλουσίῃσι, τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ	ἐπέτρεψε	ὁ Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον
[2, 181]	καὶ ἐπύθετο αὐτῆς ἥτις εἴη,	ἀπέπεμψε	ἀσινέα ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ
[2, 181]	τῇ θεῷ· ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα	ἀπέπεμψε	ἐς Κυρήνην, τὸ ἔτι καὶ
[2, 47]	ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽ ὦν	ἐκάλυψε	πάσῃ τοῦ κτήνεος τῇ πιμελῇ