Livre, Chapitre
[2, 46]	τοῦ Πανὸς τὤγαλμα κατά περ	Ἕλληνες	αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον
[2, 122]	καταβῆναι κάτω ἐς τὸν οἱ	Ἕλληνες	Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι
[2, 13]	ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ	Ἕλληνες	αἱρεθήσονται? οὐ γὰρ δή σφι
[2, 51]	πρὸς τούτοισι, τὰ ἐγὼ φράσω,	Ἕλληνες	ἀπ? Αἰγυπτίων νενομίκασι? τοῦ δὲ
[2, 92]	ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει κατά περ	Ἕλληνες,	ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην τῶν σιτίων
[2, 118]	τῷ λόγῳ τῷ πρώτῳ οἱ	Ἕλληνες	αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα.
[2, 109]	ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ	Ἕλληνες.	~βασιλεὺς μὲν δὴ οὗτος μοῦνος
[2, 2]	τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν Μέμφι ἤκουον?	Ἕλληνες	δὲ λέγουσι ἄλλα τε μάταια
[2, 49]	τούτου μαθόντες ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι	Ἕλληνες.	ἐγὼ μέν νυν φημὶ Μελάμποδα
[2, 180]	οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες	Ἕλληνες	εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις
[2, 52]	θεῶν χρεώμενοι? παρὰ δὲ Πελασγῶν	Ἕλληνες	ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο
[2, 45]	πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ	Ἕλληνες,	εὐήθης δὲ αὐτῶν καὶ ὅδε
[2, 51]	τῇ χώρῃ, ὅθεν περ καὶ	Ἕλληνες	ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ τὰ
[2, 171]	Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν οἱ	Ἕλληνες	θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης μοι
[2, 167]	δ? ὦν τοῦτο πάντες οἱ	Ἕλληνες	καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ
[2, 32]	Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον	Ἕλληνες	καὶ Φοίνικες ἔχουσι? τὰ δὲ
[2, 118]	Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει. οἱ δὲ	Ἕλληνες	καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ? αὐτῶν οὕτω
[2, 91]	Αἴγυπτον κατ? αἰτίην τὴν καὶ	Ἕλληνες	λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν
[2, 79]	δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ	Ἕλληνες	Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ
[2, 43]	οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ	Ἕλληνες	μᾶλλον παρ? Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων
[2, 58]	οἱ ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων	Ἕλληνες	μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ μοι τούτου
[2, 36]	γράμματα γράφουσι καὶ λογίζονται ψήφοισι	Ἕλληνες	μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ
[2, 4]	σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ	Ἕλληνες	μὲν διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον
[2, 5]	ἔχει, ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν	Ἕλληνες	ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε
[2, 39]	τοῖσι δὲ ἂν μὴ παρέωσι	Ἕλληνες,	οἳ δ? ἐκβάλλουσι ἐς τὸν
[2, 43]	ἑτέρου δὲ πέρι Ἡρακλέος, τὸν	Ἕλληνες	οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι.
[2, 144]	τὸν Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα	Ἕλληνες	ὀνομάζουσι? τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι
[2, 167]	τοῦτο παρ? Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ	Ἕλληνες,	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων
[2, 154]	δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ	Ἕλληνες	οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ
[2, 135]	ἐγένετο ὡς καὶ οἱ πάντες	Ἕλληνες	Ροδώπιος τὸ οὔνομα ἐξέμαθον? τοῦτο
[2, 118]	εἰ μάταιον λόγον λέγουσι οἱ	Ἕλληνες	τὰ περὶ Ἴλιον γενέσθαι ἢ
[2, 41]	γυναικήιον βούκερων ἐστὶ κατά περ	Ἕλληνες	τὴν Ἰοῦν γράφουσι, καὶ τὰς
[2, 45]	νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ	Ἕλληνες?	τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη
[2, 146]	γέγονε ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο οἱ	Ἕλληνες	τούτων τὰ οὐνόματα ἢ τὰ
[2, 146]	δὲ Διόνυσόν τε λέγουσι οἱ	Ἕλληνες	ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς τὸν
[2, 120]	αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ	Ἕλληνες,	ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/03/2005