Livre, Chapitre
[2, 46]	ἡρώων εὐμένεια εἴη. ~τὰς δὲ	δὴ	αἶγας καὶ τοὺς τράγους τῶνδε
[2, 77]	πέρι ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ	δὴ	Αἰγυπτίων οἳ μὲν περὶ τὴν
[2, 92]	οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι· οἱ δὲ	δὴ	ἐν τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι
[2, 40]	γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς. ~ἡ δὲ	δὴ	ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν καὶ ἡ
[2, 17]	Κανωβικὸν στόμα κέκληται. ἡ δὲ	δὴ	ἰθέα τῶν ὁδῶν τῷ Νείλῳ
[2, 37]	οὔτε ἕψοντες πατέονται, οἱ δὲ	δὴ	ἱρέες οὐδὲ ὁρέοντες ἀνέχονται, νομίζοντες
[2, 79]	περὶ Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν δὲ	δὴ	καὶ τὸν Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον
[2, 148]	καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ	δὴ	λαβύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει·
[2, 96]	οὐδὲ πειρῶνται ἀρχήν. ~τὰ δὲ	δὴ	πλοῖά σφι, τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ
[2, 33]	γόητας εἶναι ἅπαντας. τὸν δὲ	δὴ	ποταμὸν τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ
[2, 115]	λόγον τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ	δή	σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνει ὁ
[2, 42]	δὴ Διὸς Θηβαιέος ἵδρυνται ἱρὸν	ἤ	νομοῦ τοῦ Θηβαίου εἰσί, οὗτοι
[2, 120]	τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος γε	ἢ	ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ δὴ
[2, 39]	μέλλοι ἢ σφίσι τοῖσι θύουσι	ἢ	Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι,
[2, 104]	Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ πρότερον αὐτὸς	ἢ	ἀκούσας ἄλλων λέγω. ὡς δέ
[2, 35]	λόγον, ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει	ἢ	ἄλλη πᾶσα χώρη καὶ ἔργα
[2, 49]	παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον ἢ τοῦτο	ἢ	ἄλλο κού τι νόμαιον. πυθέσθαι
[2, 90]	τοῦ Νείλου ἅτε πλέον τι	ἢ	ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι
[2, 114]	δῆτα τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν	ἢ	ἀπελώμεθα τὰ ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει
[2, 90]	τὸν ὁμότεχνον. ~ὃς δ᾽ ἂν	ἢ	αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ ξείνων ὁμοίως
[2, 78]	ἔργῳ, μέγαθος ὅσον τε πηχυαῖον	ἢ	δίπηχυν, δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν
[2, 179]	αὐτῇ πλέειν ἐς τὸ Κανωβικόν·	ἢ	εἰ μή γε οἷά τε
[2, 11]	ἐν τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον	ἢ	ἐμὲ γενέσθαι οὐκ ἂν χωσθείη
[2, 60]	πλέων ἐν τῇ ὁρτῇ ταύτῃ	ἢ	ἐν τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ
[2, 140]	ἐξευρεῖν, ἀλλὰ ἔτεα ἐπὶ πλέω	ἢ	ἑπτακόσια οὐκ οἷοί τε ἦσαν
[2, 37]	καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι	ἢ	εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ ἱρέες ξυρῶνται
[2, 65]	τάξωνται. ὃς δ᾽ ἂν ἶβιν	ἢ	ἴρηκα ἀποκτείνῃ, ἤν τε ἑκὼν
[2, 77]	δὲ ἄλλα ὅσα ἢ ὀρνίθων	ἢ	ἰχθύων σφι ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς
[2, 41]	προαστείοισι, τὸ κέρας τὸ ἕτερον	ἢ	καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν·
[2, 120]	ὅτε οὐ δύο ἢ τρεῖς	ἢ	καὶ ἔτι πλέους τῶν παίδων
[2, 85]	ὦν ἐπλάσατο τὴν κεφαλὴν πηλῷ	ἢ	καὶ τὸ πρόσωπον, κἄπειτα ἐν
[2, 121]	σφι, τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα	ἢ	κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν πρὸς ἑωυτόν.
[2, 42]	δὲ τοῦ Μένδητος ἔκτηνται ἱρὸν	ἢ	νομοῦ τοῦ Μενδησίου εἰσί, οὗτοι
[2, 90]	δ᾽ ἂν ἢ αὐτῶν Αἰγυπτίων	ἢ	ξείνων ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς
[2, 173]	ἀνιέναι, λάθοι ἂν ἤτοι μανεὶς	ἢ	ὅ γε ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ
[2, 104]	οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων	ἢ	οἱ Αἰγύπτιοι τῶν Κόλχων· νομίζειν
[2, 35]	τῷ ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ	ἢ	οἱ ἄλλοι ποταμοί, τὰ πολλὰ
[2, 14]	ἐς ὕψος αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι	ἢ	οἱ ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι;
[2, 77]	ἰχθύων σφι ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς	ἢ	ὁκόσοι σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς
[2, 77]	προταριχεύσαντες. τὰ δὲ ἄλλα ὅσα	ἢ	ὀρνίθων ἢ ἰχθύων σφι ἐστὶ
[2, 118]	Ἕλληνες τὰ περὶ Ἴλιον γενέσθαι	ἢ	οὔ, ἔφασαν πρὸς ταῦτα τάδε,
[2, 65]	τὸ θηρίον, ξυρῶντες τῶν παιδίων	ἢ	πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ
[2, 13]	δὲ εἰ μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα	ἢ	πεντεκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον
[2, 139]	ἱρὰ κακόν τι πρὸς θεῶν	ἢ	πρὸς ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων ποιήσειν
[2, 95]	μὲν ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ	ἢ	σινδόνι, διὰ τούτων δάκνουσι, διὰ
[2, 39]	τῇσι κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι	ἢ	σφίσι τοῖσι θύουσι ἢ Αἰγύπτῳ
[2, 130]	εἰσί, οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν	ἢ	τὰ λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς
[2, 3]	οὐκ εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω	ἢ	τὰ οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον, νομίζων
[2, 146]	οἱ Ἕλληνες τούτων τὰ οὐνόματα	ἢ	τὰ τῶν ἄλλων θεῶν· ἀπ᾽
[2, 89]	πλεῦνος γυναῖκες· ἀλλ᾽ ἐπεὰν τριταῖαι	ἢ	τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι
[2, 111]	τὰς γυναῖκας τῶν ἐπειρήθη, πλὴν	ἢ	τῆς τῷ οὔρῳ νιψάμενος ἀνέβλεψε,
[2, 23]	ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον δὲ	ἢ	τινὰ τῶν πρότερον γενομένων ποιητέων
[2, 65]	παιδίων ἢ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν	ἢ	τὸ ἥμισυ ἢ τὸ τρίτον
[2, 169]	ἑκαστέρω μὲν ἐστὶ τοῦ μεγάρου	ἢ	τὸ τοῦ Ἀπρίεω καὶ τῶν
[2, 65]	τὴν κεφαλὴν ἢ τὸ ἥμισυ	ἢ	τὸ τρίτον μέρος τῆς κεφαλῆς,
[2, 82]	τέρατα/ τε πλέω σφι ἀνεύρηται	ἢ	τοῖσι ἄλλοισι ἅπασι ἀνθρώποισι· γενομένου
[2, 44]	πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ	ἢ	τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν τῇ
[2, 43]	θεῶν τὰ οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι	ἢ	τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά τις ἀρχαῖος
[2, 25]	αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος	ἢ	τοῦ θέρεος· τότε μὲν γὰρ
[2, 49]	ὅκως Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον	ἢ	τοῦτο ἢ ἄλλο κού τι
[2, 120]	οὐκ ἔστι ὅτε οὐ δύο	ἢ	τρεῖς ἢ καὶ ἔτι πλέους
[2, 121]	νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο	ἢ	τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους·
[2, 90]	ξείνων ὁμοίως ὑπὸ κροκοδείλου ἁρπασθεὶς	ἢ	ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ φαίνηται
[2, 2]	~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν	ἢ	Ψαμμήτιχον σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς
[2, 39]	καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι μὲν ἂν	ᾖ	ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές σφι ἔωσι
[2, 14]	ἔσται ἐς τὰς ἀρούρας ὑπερβαίνειν.	ἦ	γὰρ δὴ νῦν γε οὗτοι
[2, 30]	αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα ἂν τοῦτο	ᾖ,	ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ τέκνα
[2, 38]	πεφυκυίας. ἢν δὲ τούτων πάντων	ᾖ	καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ περὶ τὰ
[2, 85]	ἄνθρωπος τοῦ τις καὶ λόγος	ᾖ,	τὸ θῆλυ γένος πᾶν τὸ
[2, 65]	εὐχόμενοι τῷ θεῷ τοῦ ἂν	ᾖ	τὸ θηρίον, ξυρῶντες τῶν παιδίων
[2, 24]	τῆς γὰρ ἂν ἀγχοτάτω τε	ᾖ	χώρης οὗτος ὁ θεὸς καὶ
[2, 157]	ἐς ὃ ἐξεῖλε. αὕτη δὲ	ἡ	Ἄζωτος ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον
[2, 108]	τούτων μὲν δὴ εἵνεκα κατετμήθη	ἡ	Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ τὴν χώρην
[2, 65]	καὶ δὴ καὶ τάδε. ἐοῦσα	ἡ	Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ Λιβύῃ οὐ
[2, 22]	ἦν ἂν τούτων οὐδέν, ὡς	ἡ	ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ δὲ περὶ
[2, 14]	ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ	ἡ	αὐξανομένη) κατὰ λόγον τοῦ παροιχομένου
[2, 120]	κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν οὐδὲ	ἡ	βασιληίη ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε
[2, 130]	τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη ὦν	ἡ	βοῦς γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽
[2, 132]	μεμιμημένος ἔπεστι χρύσεος. ἔστι δὲ	ἡ	βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν
[2, 105]	καὶ ἡ ζόη πᾶσα καὶ	ἡ	γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον
[2, 16]	Αἰγύπτου· εἰ δὲ ὀρθή ἐστι	ἡ	γνώμη τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς τε
[2, 56]	τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί	ἡ	γυνὴ αὕτη τῆς νῦν Ἑλλάδος,
[2, 57]	λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα	ἡ	γυνή· ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος
[2, 57]	τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη	ἡ	γυνὴ ἦν. ~ἡ δὲ μαντηίη
[2, 21]	οἷόν τι καὶ ὁ Νεῖλος.	~ἡ	δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ
[2, 34]	εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.	ἡ	δὲ Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης
[2, 168]	ἄρουραι ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες.	ἡ	δὲ ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ
[2, 137]	δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου μᾶλλον.	ἡ	δὲ Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν
[2, 132]	ἐοῦσαι ἔτι καὶ ἐς ἐμέ.	~ἡ	δὲ βοῦς τὰ μὲν ἄλλα
[2, 40]	ἐμψύχου κεφαλῆς γεύσεται Αἰγυπτίων οὐδείς.	~ἡ	δὲ δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν
[2, 17]	τοῦτο δὲ Κανωβικὸν στόμα κέκληται.	ἡ	δὲ δὴ ἰθέα τῶν ὁδῶν
[2, 158]	κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ συντομώτατον,	ἡ	δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ
[2, 7]	μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων,	ἡ	δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ
[2, 98]	ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι ἐστὶ Αἴγυπτος)	ἡ	δὲ ἑτέρη πόλις δοκέει μοι
[2, 17]	τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον στόμα,	ἡ	δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν πρὸς
[2, 84]	τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι εἰσί.	~ἡ	δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι
[2, 181]	κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ τοῦτο.	ἡ	δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν
[2, 181]	οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων”	ἡ	δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ
[2, 58]	ὅτι Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ ἦν.	~ἡ	δὲ μαντηίη ἥ τε ἐν
[2, 131]	ἔθαψε ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ,	ἡ	δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων
[2, 34]	ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί·	ἡ	δὲ Σινώπη τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι
[2, 88]	τὸν νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες.	~ἡ	δὲ τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε,
[2, 22]	Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν.	~ἡ	δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν
[2, 135]	βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε	ἡ	δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς·
[2, 36]	μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων	ἡ>	δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ
[2, 36]	ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι	ἡ	δίαιτα ἐστί. ἀπὸ πυρῶν καὶ
[2, 158]	τούτου παρὰ τὴν ὑπώρεαν ἦκται	ἡ	διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης μακρὴ πρὸς
[2, 118]	τὸ τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο	ἡ	Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν λόγου
[2, 137]	πολίων, ὡς ἐμοὶ δοκέει, μάλιστα	ἡ	ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν τῇ
[2, 170]	ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ	ἡ	ἐν Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη.
[2, 14]	καὶ πρότερον εἶπον, ἡ χώρη	ἡ	ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ
[2, 20]	ὅσον σημῆναι βουλόμενος μοῦνον· τῶν	ἡ	ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας
[2, 38]	ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ θύσαντι θάνατος	ἡ	ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν νυν
[2, 65]	ἀποκτείνῃ, ἢν μὲν ἑκών, θάνατος	ἡ	ζημίη, ἢν δὲ ἀέκων, ἀποτίνει
[2, 105]	ἐργάζονται καὶ κατὰ ταὐτά, καὶ	ἡ	ζόη πᾶσα καὶ ἡ γλῶσσα
[2, 93]	αὐτοί, ἀλλὰ τῶν θηλέων γίνεται	ἡ	ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι
[2, 169]	ἕστηκε, ἐν δὲ τοῖσι θυρώμασι	ἡ	θήκη ἐστί. ~εἰσὶ δὲ καὶ
[2, 40]	δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν καὶ	ἡ	καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν
[2, 34]	τε γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ	ἡ	Λιβύη δι᾽ ἧς ῥέει. περὶ
[2, 32]	ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ	ἡ	Λιβύη· τὰ δὲ κατύπερθε τῆς
[2, 150]	Σύρτιν τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ	ἡ	λίμνη αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη
[2, 149]	παρὰ θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ	ἡ	λίμνη πρὸς βορέην τε καὶ
[2, 58]	ἔστι δὲ καὶ τῶν ἱρῶν	ἡ	μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις
[2, 99]	Μέμφις καλέεται· ἔστι γὰρ καὶ	ἡ	Μέμφις ἐν τῷ στεινῷ τῆς
[2, 98]	τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων δὲ	ἡ	μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις
[2, 7]	εἶναι, οὐ πλέον πεντεκαίδεκα σταδίων·	ἡ	μὲν γὰρ ἐς Πῖσαν ἐξ
[2, 96]	δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε.	ἡ	μὲν δὴ θύρη τοῦ ῥόου
[2, 150]	ὁ δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν.	ἡ	μέν νυν λίμνη αὕτη οὕτω
[2, 121]	χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο	ἡ	μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ
[2, 149]	τοιούτου θῶμα ἔτι μέζον παρέχεται	ἡ	Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ᾽ ἣν
[2, 96]	ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς	ἡ	μορφὴ μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ
[2, 76]	τῇ ἑτέρῃ. τοῦ δὲ ὄφιος	ἡ	μορφὴ οἵη περ τῶν ὕδρων,
[2, 178]	Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ	ἡ	Μυτιληναίων μούνη. τουτέων μὲν ἐστὶ
[2, 156]	δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη	ἡ	νῆσος πλωτή. αὐτὸς μὲν ἔγωγε
[2, 62]	εἵνεκα φῶς ἔλαχε καὶ τιμὴν	ἡ	νὺξ αὕτη, ἔστι ἱρὸς περὶ
[2, 139]	χρόνος οὗτος ἐξήιε καὶ αὐτὸν	ἡ	ὄψις τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν
[2, 131]	ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ λέγουσι ὡς	ἡ	παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος, ὁ
[2, 146]	λεγομένοισι μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽ ὦν	ἡ	περὶ αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ
[2, 101]	προπύλαια, λίμνην τε ὀρύξαι, τῆς	ἡ	περίοδος ὅσων ἐστὶ σταδίων ὕστερον
[2, 59]	μέγιστον Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται δὲ	ἡ	πόλις αὕτη τῆς Αἰγύπτου ἐν
[2, 29]	ἐστὶ Μερόη· λέγεται δὲ αὕτη	ἡ	πόλις εἶναι μητρόπολις τῶν ἄλλων
[2, 10]	ὦν τῆς χώρης τῆς εἰρημένης	ἡ	πολλή, κατά περ οἱ ἱρέες
[2, 165]	Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος	ἡ	Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ.
[2, 125]	ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ ὧδε αὕτη	ἡ	πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς μετεξέτεροι
[2, 92]	ὀπτοὺς πυρί. ἔστι δὲ καὶ	ἡ	ῥίζα τοῦ λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη
[2, 135]	τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ δὴ	ἡ	Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ τε
[2, 134]	φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν	ἡ	Ροδῶπις· οὐ γὰρ ἄν οἱ
[2, 116]	οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ	ἡ	Σιδών, ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι.
[2, 26]	θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ δὲ	ἡ	στάσις ἤλλακτο τῶν ὡρέων, καὶ
[2, 26]	ταύτῃ μὲν τοῦ νότου ἦν	ἡ	στάσις καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ
[2, 116]	Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην· ὁμουρέει γὰρ	ἡ	Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες,
[2, 13]	οὐ ποταμοῖσι ἄρδεται κατά περ	ἡ	σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ
[2, 149]	ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς ἐστι	ἡ	ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου δὲ
[2, 171]	πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο	ἡ	τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων
[2, 83]	διακέεται· ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ προσκέεται	ἡ	τέχνη, τῶν δὲ θεῶν μετεξετέροισι·
[2, 170]	ὅση περ ἡ ἐν Δήλῳ	ἡ	τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ
[2, 156]	θωμαστότατον, τῶν δὲ δευτέρων νῆσος	ἡ	Χέμμις καλευμένη· ἔστι μὲν ἐν
[2, 13]	τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω	ἡ	χώρη αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ
[2, 9]	Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε μέν νυν	ἡ	χώρη αὕτη οὕτω. ἀπὸ δὲ
[2, 31]	σαφέως φράσαι· ἔρημος γὰρ ἐστὶ	ἡ	χώρη αὕτη ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ
[2, 14]	θέλοι, ὡς καὶ πρότερον εἶπον,	ἡ	χώρη ἡ ἔνερθε Μέμφιος αὕτη
[2, 22]	θερμοί· δεύτερον δὲ ὅτι ἄνομβρος	ἡ	χώρη καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα,
[2, 14]	εἰ μήτε γε ὕσεταί σφι	ἡ	χώρη μήτε ὁ ποταμὸς οἷός
[2, 13]	πυθόμενοι γὰρ ὡς ὕεται πᾶσα	ἡ	χώρη τῶν Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ
[2, 58]	γυνὴ ἦν. ~ἡ δὲ μαντηίη	ἥ	τε ἐν Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι
[2, 41]	ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου.	ἣ	δ᾽ ἔστι μὲν ἐν τῷ
[2, 70]	σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι·	ἣ	δ᾽ ὦν ἔμοιγε δοκέει ἀξιωτάτη
[2, 65]	τῇ μελεδωνῷ τῶν θηρίων διδοῖ,	ἣ	δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς
[2, 87]	τὴν κεδρίην τὴν ἐσῆκαν πρότερον.	ἣ	δὲ ἔχει τοσαύτην δύναμιν ὥστε
[2, 44]	δύο, ἣ μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου,	ἣ	δὲ σμαράγδου λίθου λάμποντος τὰς
[2, 138]	ἐσέχει, ἣ μὲν τῇ περιρρέουσα	ἣ	δὲ τῇ, εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη
[2, 149]	καὶ ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ ἔξω,	ἣ	δὲ τότε τοὺς ἓξ μῆνας
[2, 21]	λελεγμένης, λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη·	ἣ	λέγει ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα
[2, 17]	πόλιος σχίζεται τριφασίας ὁδούς. καὶ	ἣ	μὲν πρὸς ἠῶ τρέπεται, τὸ
[2, 138]	ἐσόδου τοῦ ἱροῦ ἑκατέρη ἐσέχει,	ἣ	μὲν τῇ περιρρέουσα ἣ δὲ
[2, 44]	ἐν αὐτῷ ἦσαν στῆλαι δύο,	ἣ	μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ δὲ
[2, 111]	νιψάμενος ἀνέβλεψε, ἐς μίαν πόλιν,	ἣ	νῦν καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς
[2, 32]	Αἰγύπτου ἀρξάμενοι μέχρι Σολόεντος ἄκρης,	ἣ	τελευτᾷ τῆς Λιβύης, παρήκουσι παρὰ
[2, 88]	δὲ τρίτη ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε,	ἣ	τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ
[2, 180]	γὰρ πρότερον ἐὼν αὐτόθι αὐτόματος	κατεκάη)	τοὺς Δελφοὺς δὴ ἐπέβαλλε τεταρτημόριον
[2, 13]	ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα πήχεας	ἀναβῇ	τὸ ἐλάχιστον ὁ ποταμός, οὐκ
[2, 68]	ἐπεὰν γὰρ ἐς τὴν γῆν	ἐκβῇ	ἐκ τοῦ ὕδατος ὁ κροκόδειλος
[2, 5]	ναυτίλλονται, ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε	γῆ	καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ
[2, 68]	τίκτει μὲν γὰρ ᾠὰ ἐν	γῇ	καὶ ἐκλέπει, καὶ τὸ πολλὸν
[2, 140]	νῆσον χώσας σποδῷ τε καὶ	γῇ	οἴκεε. ὅκως γάρ οἱ φοιτᾶν
[2, 130]	θυγατέρα. ~αὕτη ὦν ἡ βοῦς	γῇ	οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι καὶ
[2, 60]	γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν τῇ	γῇ	ποιεῦσι τοιάδε· αἳ μὲν τινὲς
[2, 8]	εἰρημένων τὸ μεταξὺ πεδιὰς μὲν	γῆ,	στάδιοι δὲ μάλιστα ἐδόκεόν μοι
[2, 121]	σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν τῇ	πάγῃ	ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ
[2, 121]	τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ	πάγῃ	ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν
[2, 29]	περ βοῦν πορεύεσθαι· ἢν δὲ	ἀπορραγῇ	τὸ πλοῖον οἴχεται φερόμενον ὑπὸ
[2, 2]	αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι, ἐν	στέγῃ	δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι
[2, 131]	τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ ἔπειτα	ἐμίγη	οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ λέγουσι
[2, 140]	ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι προστετάχθαι,	σιγῇ	τοῦ Αἰθίοπος, ἐς τὴν δωρεὴν
[2, 152]	τὸ χρηστήριον τῆς Λητοῦς, ἔνθα	δὴ	Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε
[2, 30]	καὶ ἐν Δάφνῃσι. τοὺς ὦν	δὴ	Αἰγυπτίους τρία ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε
[2, 113]	τῷ ἀπ᾽ ἀρχῆς· τοῦ ὦν	δὴ	Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι τὸν
[2, 68]	πᾶν μεστὸν βδελλέων. τὰ μὲν	δὴ	ἄλλα ὄρνεα καὶ θηρία φεύγει
[2, 116]	ἀπηνείχθη ἄγων Ἑλένην τῇ τε	δὴ	ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ ὡς ἐς
[2, 60]	ποιεῦσι τοιάδε. πλέουσί τε γὰρ	δὴ	ἅμα ἄνδρες γυναιξὶ καὶ πολλόν
[2, 122]	καταβάσιος, ὡς πάλιν ἀπίκετο, ὁρτὴν	δὴ	ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν καὶ
[2, 86]	κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ κόμμι, τῷ	δὴ	ἀντὶ κόλλης τὰ πολλὰ χρέωνται
[2, 66]	τέκνων, ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω	δὴ	ἀπικνέονται παρὰ τοὺς ἔρσενας· φιλότεκνον
[2, 152]	ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ τῷ μὲν	δὴ	ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ
[2, 8]	πρὸς μεσαμβρίην φέροντα. τὸ ὦν	δὴ	ἀπὸ Ἡλίου πόλιος οὐκέτι πολλὸν
[2, 124]	κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν	δὴ	ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν λιθοτομιέων τῶν
[2, 98]	Φθίου τοῦ Ἀχαιοῦ· καλέεται γὰρ	δὴ	Ἀρχάνδρου πόλις. εἴη δ᾽ ἂν
[2, 141]	οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα τε	δὴ	ἄτιμα ποιεῦντα ἐς αὐτούς, καί
[2, 65]	βορὴν τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ μὲν	δὴ	αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽
[2, 103]	τῆς ἑωυτοῦ στρατιῆς μόριον ὅσον	δὴ	αὐτοῦ κατέλιπε τῆς χώρης οἰκήτορας,
[2, 32]	ἄγοντας τῶν Νασαμώνων· ἄγειν τε	δὴ	αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων μεγίστων, καὶ
[2, 160]	ἀδικέοντες τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ	δὴ	βούλονται δικαίως τιθέναι καὶ τούτου
[2, 149]	μὲν οὐκ ἔστι( ἄνυδρος γὰρ	δὴ	δεινῶς ἐστι ἡ ταύτῃ) ἐκ
[2, 135]	δὲ Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω	δὴ	δὴ ἡ Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ
[2, 172]	οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον ἅτε	δὴ	δημότην τὸ πρὶν ἐόντα καὶ
[2, 42]	Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος, τὸν	δὴ	Διόνυσον εἶναι λέγουσι· τούτους δὲ
[2, 42]	δὴ οὐδὲ ταῦτα. ~ὅσοι μὲν	δὴ	Διὸς Θηβαιέος ἵδρυνται ἱρὸν ἤ
[2, 141]	Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων	δὴ	ἐθέλειν τοὺς μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων
[2, 108]	ἐκ φρεάτων χρεώμενοι. τούτων μὲν	δὴ	εἵνεκα κατετμήθη ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι
[2, 76]	εἱλευμενέων τοῖσι ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ	δή	εἰσι ἴβιες) ψιλὴ τὴν κεφαλὴν
[2, 18]	περὶ Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ γὰρ	δὴ	ἐκ Μαρέης τε πόλιος καὶ
[2, 86]	σκευασθῆναι τὸν νεκρόν. οἳ μὲν	δὴ	ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ
[2, 54]	ταῦτα περὶ αὐτέων τά περ	δὴ	ἔλεγον. ~ταῦτα μέν νυν τῶν
[2, 121]	ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ τι	δὴ	ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ
[2, 11]	ἐντὸς χωσθῆναι ἄν· κοῦ γε	δὴ	ἐν τῷ προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον
[2, 180]	αὐτόθι αὐτόματος κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς	δὴ	ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος παρασχεῖν.
[2, 118]	καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω	δὴ	ἐπολιόρκεον, ἐς ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι
[2, 68]	ἐν τῷ ποταμῷ· θερμότερον γὰρ	δή	ἐστι τὸ ὕδωρ τῆς τε
[2, 111]	τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα μὲν	δὴ	ἔτεα εἶναί μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ
[2, 135]	Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ. οὕτω δὴ	δὴ	ἡ Ροδῶπις ἐλευθερώθη, καὶ κατέμεινέ
[2, 96]	ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. ἡ μὲν	δὴ	θύρη τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει
[2, 138]	ἐς Ἑρμέω ἱρόν. τὸ μὲν	δὴ	ἱρὸν τοῦτο οὕτω ἔχει. ~τέλος
[2, 34]	Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ μὲν	δὴ	Ἴστρος, ῥέει γὰρ δι᾽ οἰκεομένης,
[2, 79]	τε ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα, καὶ	δὴ	καὶ ἄεισμα ἕν ἐστι, Λίνος,
[2, 102]	ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων γενομένοισι, καὶ	δὴ	καὶ αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα
[2, 32]	τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ	δὴ	καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους
[2, 46]	θεῶν φασι γενέσθαι. γράφουσί τε	δὴ	καὶ γλύφουσι οἱ ζωγράφοι καὶ
[2, 146]	ὁ ἐξ Ἀμφιτρύωνος γενόμενος, καὶ	δὴ	καὶ Διόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης
[2, 1]	τε παραλαβὼν τῶν ἦρχε καὶ	δὴ	καὶ Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ
[2, 3]	τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου. καὶ	δὴ	καὶ ἐς Θήβας τε καὶ
[2, 174]	ὅκου ἑκάστοισι εἴη. πολλὰ μὲν	δὴ	καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν μαντηίων,
[2, 121]	συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί τε	δὴ	καὶ καταμεῖναι. ὡς δέ μιν
[2, 106]	δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε· τὰ	δὴ	καὶ μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων Μέμνονος
[2, 5]	περὶ τῆς χώρης· δῆλα γὰρ	δὴ	καὶ μὴ προακούσαντι ἰδόντι δέ,
[2, 33]	Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον, καὶ	δὴ	καὶ ὁ λόγος οὕτω αἱρέει.
[2, 112]	διαιτήθη Ἑλένη παρὰ Πρωτέι, καὶ	δὴ	καὶ ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμον
[2, 154]	τὰ ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ	δὴ	καὶ παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους
[2, 110]	ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου καὶ	δὴ	καὶ Σκύθας, Δαρεῖον δὲ οὐ
[2, 73]	μὴ ὅσον γραφῇ· καὶ γὰρ	δὴ	καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽
[2, 131]	δοκέω, τά τε ἄλλα καὶ	δὴ	καὶ τὰ περὶ τὰς χεῖρας
[2, 65]	ἄλλα περὶ τὰ ἱρὰ καὶ	δὴ	καὶ τάδε. ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος
[2, 107]	συμβουλεύεσθαι τῇ γυναικί· καὶ γὰρ	δὴ	καὶ τὴν γυναῖκα αὐτὸν ἅμα
[2, 178]	ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ	δὴ	καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον
[2, 115]	πάτρης εἶπε τὸ οὔνομα, καὶ	δὴ	καὶ τὸν πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν
[2, 129]	γάρ μιν κρίνειν εὖ, καὶ	δὴ	καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ τῆς
[2, 77]	τῶν τε ἄλλων πάντων καὶ	δὴ	καὶ τῶν ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι
[2, 73]	φορέοντα, ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω	δὴ	κοιλήναντα τὸ ᾠὸν τὸν πατέρα
[2, 32]	καὶ ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν	δή	κοτε δένδρεα ἐν πεδίῳ πεφυκότα,
[2, 87]	σάρκας τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ	δὴ	λείπεται τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα
[2, 155]	Αἰγύπτῳ πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ	δὴ	λόγον περὶ αὐτοῦ ὡς ἀξίου
[2, 52]	οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ· τὸ γὰρ	δὴ	μαντήιον τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν
[2, 76]	μέγαθος ὅσον κρέξ. τῶν μὲν	δὴ	μελαινέων τῶν μαχομενέων πρὸς τοὺς
[2, 49]	ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι γὰρ	δὴ	Μελάμπους ἐστὶ ὁ ἐξηγησάμενος τοῦ
[2, 61]	προτερόν μοι· τύπτονται μὲν γὰρ	δὴ	μετὰ τὴν θυσίην πάντες καὶ
[2, 134]	ἐς τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν	δὴ	μετεξέτεροι φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης
[2, 93]	καὶ ψαύοντες ὡς μάλιστα, ἵνα	δὴ	μὴ ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ διὰ
[2, 50]	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπῖχθαι. ὅτι γὰρ	δὴ	μὴ Ποσειδέωνος καὶ Διοσκούρων, ὡς
[2, 141]	γάρ οἱ πέμψειν τιμωρούς. τούτοισι	δή	μιν πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα
[2, 150]	χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ	δή	μοι ἦν, εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα
[2, 163]	ἐπὶ τοὺς ξείνους· ἔν τε	δὴ	Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ
[2, 179]	ἀπίκοιτο ἐς Ναύκρατιν. οὕτω μὲν	δὴ	Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων
[2, 17]	δὲ τῆς Ἀσίης. ὁ γὰρ	δὴ	Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ τῶν Καταδούπων
[2, 164]	δὲ τῶνδε εἰσί· κατὰ γὰρ	δὴ	νομοὺς Αἴγυπτος ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων
[2, 14]	τὰς ἀρούρας ὑπερβαίνειν. ἦ γὰρ	δὴ	νῦν γε οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν
[2, 28]	ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν. οὕτω μὲν	δὴ	ὁ γραμματιστής, εἰ ἄρα ταῦτα
[2, 110]	τέσσερας εἴκοσι πηχέων ἕκαστον· τῶν	δὴ	ὁ ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ
[2, 16]	μήτε τῆς Λιβύης· οὐ γὰρ	δὴ	ὁ Νεῖλός γε ἐστὶ κατὰ
[2, 156]	δὲ ἐν Βουτοῖ πόλι, ἵνα	δή	οἱ τὸ χρηστήριον τοῦτο ἐστί,
[2, 63]	ἄλλο οἴκημα ἱρόν. οἱ μὲν	δὴ	ὀλίγοι οἱ περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι
[2, 158]	αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ ὦν	δὴ	ὄρεος τούτου παρὰ τὴν ὑπώρεαν
[2, 145]	δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν	δὴ	ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι
[2, 42]	ἀπεχόμενοι αἶγας θύουσι. θεοὺς γὰρ	δὴ	οὐ τοὺς αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως
[2, 22]	ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται· λέγει γὰρ	δὴ	οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν, φαμένη τὸν
[2, 41]	οὕτω σφι νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ	δὴ	οὐδὲ ταῦτα. ~ὅσοι μὲν δὴ
[2, 96]	ἕλκει τὴν βᾶριν τοῦτο γὰρ	δὴ	οὔνομα ἐστὶ τοῖσι πλοίοισι τούτοισι)
[2, 110]	ἔμαθον οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν	δὴ	οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε,
[2, 120]	ἢ ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου. οὐ γὰρ	δὴ	οὕτω γε φρενοβλαβὴς ἦν ὁ
[2, 169]	τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω	δὴ	παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι.
[2, 28]	τῷ δὲ Μῶφι· τὰς ὦν	δὴ	πηγὰς τοῦ Νείλου ἐούσας ἀβύσσους
[2, 118]	λόγου τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο, οὕτω	δὴ	πιστεύσαντες τῷ λόγῳ τῷ πρώτῳ
[2, 156]	ἥρπασε τὸ ἐγὼ φράσω, μοῦνος	δὴ	ποιητέων τῶν προγενομένων· ἐποίησε γὰρ
[2, 2]	ὀρέγοντα τὰς χεῖρας. τὰ μὲν	δὴ	πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος ἦν ὁ
[2, 172]	οἱ ἐστὶ Σιούφ. τὰ μὲν	δὴ	πρῶτα κατώνοντο τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι
[2, 2]	ἦν τοῦτο τὸ ἔπος, οὕτω	δὴ	σημήνας τῷ δεσπότῃ ἤγαγε τὰ
[2, 125]	ἐπ᾽ ἄλλης μηχανῆς· ὅσοι γὰρ	δὴ	στοῖχοι ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται
[2, 49]	ὀλίγα αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ γὰρ	δὴ	συμπεσεῖν γε φήσω τά τε
[2, 16]	Ἀσίην καὶ Λιβύην. τέταρτον γὰρ	δή	σφεας δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ
[2, 161]	ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον κακόν, ἵνα	δὴ	σφέων φθορὴ γένηται, αὐτὸς δὲ
[2, 13]	οἱ Ἕλληνες αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ	δή	σφι ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία ἄλλη
[2, 148]	τὰ πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ	δή	σφι μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ,
[2, 154]	οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους τε	δή	σφι τοὺς χώρους δίδωσι καὶ
[2, 124]	καὶ ζῴων ἐγγεγλυμμένων· ταύτης τε	δὴ	τὰ δέκα ἔτεα γενέσθαι καὶ
[2, 19]	τῶν ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά τε	δὴ	τὰ λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον
[2, 147]	ἁπάσης βασιλεύσειν Αἰγύπτου· ἐς γὰρ	δὴ	τὰ πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ
[2, 60]	οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα μὲν	δὴ	ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν δὲ Βουσίρι
[2, 15]	μέχρι Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ	δὴ	τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ δὲ
[2, 59]	τῇ Ἴσι· ἐν ταύτῃ γὰρ	δὴ	τῇ πόλι ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος
[2, 129]	ἔσω ἐν αὐτῇ θάψαι ταύτην	δὴ	τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα. ~αὕτη ὦν
[2, 138]	πάντῃ σταδίου ἐστί. κατὰ μὲν	δὴ	τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς
[2, 3]	ταύτῃσι τῇσι γυναιξί. ~κατὰ μὲν	δὴ	τὴν τροφὴν τῶν παίδων τοσαῦτα
[2, 1]	τῶν ἦρχε πένθος ποιέεσθαι. ταύτης	δὴ	τῆς γυναικὸς ἐὼν παῖς καὶ
[2, 11]	Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς οὕτω	δή	τι καὶ στεινὸς ὡς ἔρχομαι
[2, 135]	λέγεται ὅδε ὁ λόγος, οὕτω	δή	τι κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ
[2, 126]	οἰκήματος προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον ὁκόσον	δή	τι· οὐ γὰρ δὴ τοῦτό
[2, 71]	τὸ δέρμα δ᾽ αὐτοῦ οὕτω	δή	τι παχύ ἐστι ὥστε αὔου
[2, 104]	τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ	δή	τι φαίνεται ἐόν. ὡς δὲ
[2, 155]	νηὸς τῆς Λητοῦς, ἐν τῷ	δὴ	τὸ χρηστήριον ἔνι, αὐτός τε
[2, 168]	ἐὼν τῷ Σαμίῳ. ταῦτα μὲν	δὴ	τοῖσι ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε
[2, 107]	πολλὸν τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον	δὴ	τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ
[2, 173]	δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι· εἰ γὰρ	δὴ	τὸν πάντα χρόνον ἐντεταμένα εἴη,
[2, 160]	παραδοὺς τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον	δὴ	τὸν Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο
[2, 111]	πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος μέγιστα	δὴ	τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας, ὡς
[2, 177]	δὲ βασιλέος λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα	δὴ	τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ τὰ ἀπὸ
[2, 169]	ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε. καὶ	δὴ	τότε συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς
[2, 33]	ἐν αὐτῷ κροκοδείλους. ~ὁ μὲν	δὴ	τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγος ἐς
[2, 39]	ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν. σῶμα μὲν	δὴ	τοῦ κτήνεος δείρουσι, κεφαλῇ δὲ
[2, 126]	ὁκόσον δή τι· οὐ γὰρ	δὴ	τοῦτό γε ἔλεγον. τὴν δὲ
[2, 52]	τὸ μαντήιον χρᾶσθαι. ἀπὸ μὲν	δὴ	τούτου τοῦ χρόνου ἔθυον τοῖσι
[2, 137]	τὸν Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν	δὴ	τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς
[2, 138]	περὶ νηὸν μέγαν, ἐν τῷ	δὴ	τὤγαλμα ἔνι· εὖρος δὲ καὶ
[2, 69]	σίνεται τὸν τροχίλον. ~τοῖσι μὲν	δὴ	τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ
[2, 120]	αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε	δὴ	τῶν παρεόντων κακῶν ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ
[2, 45]	Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς	δὴ	φασί, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς
[2, 162]	οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον, οὐδένα	δὴ	χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς τοὺς
[2, 154]	στόματι τοῦ Νείλου. τούτους μὲν	δὴ	χρόνῳ ὕστερον βασιλεὺς Ἄμασις ἐξαναστήσας
[2, 68]	δὲ τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε	δὴ	ὦν ἐν ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον,
[2, 150]	καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ	δὴ	ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι
[2, 115]	ξείνων κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων	ἤδη	ἀπολαμφθέντες ἦλθον ἐς χώρην τὴν
[2, 129]	νυν τὸ ἔργον ἁπάντων ὅσοι	ἤδη	βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα
[2, 169]	πρότερον ἐόντα, τότε δὲ Ἀμάσιος	ἤδη	βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ τέως μὲν
[2, 15]	Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην.	ἤδη	γάρ σφι τό γε Δέλτα,
[2, 175]	οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι.	ἤδη	δὲ τινὲς λέγουσι ὡς ἄνθρωπος
[2, 148]	μάλιστά κῃ κείμενον· τὸν ἐγὼ	ἤδη	εἶδον λόγου μέζω. εἰ γάρ
[2, 10]	τῶν Ἐχινάδων νήσων τὰς ἡμισέας	ἤδη	ἤπειρον πεποίηκε. ~ἔστι δὲ τῆς
[2, 29]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἀκοῇ	ἤδη	ἱστορέων. ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω
[2, 155]	τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ πολλὰ ἐπεμνήσθην	ἤδη,	καὶ δὴ λόγον περὶ αὐτοῦ
[2, 29]	τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες	ἤδη	καὶ τῆς νήσου τὸ ἥμισυ,
[2, 9]	Αἰγύπτου τὸ μὲν παρὰ θάλασσαν	ἤδη	μοι καὶ πρότερον δεδήλωται ὅτι
[2, 133]	ἀκούσαντα τὸν Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων	ἤδη	οἱ τούτων, λύχνα ποιησάμενον πολλά,
[2, 181]	ὁ Ἄμασις. καὶ τὸ ἐνθεῦτεν	ἤδη,	ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις πρὸς αὐτήν,
[2, 25]	οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ τὸ ἐνθεῦτεν	ἤδη	ὁμοίως ἀπὸ πάντων ἕλκει τῶν
[2, 51]	δὲ τούτων ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ	ἤδη	τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ
[2, 147]	ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽	ἤδη	φράσω· προσέσται δέ τι αὐτοῖσι
[2, 49]	λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος.	~ἤδη	ὦν δοκέει μοι Μελάμπους ὁ
[2, 172]	ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ μεγάλως σέβεσθαι.	ἤδη	ὦν ἔφη λέγων ὁμοίως αὐτὸς
[2, 144]	κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός.	~ἤδη	ὦν τῶν αἱ εἰκόνες ἦσαν,
[2, 119]	γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι·	ἐπειδὴ	δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον
[2, 2]	ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι πάντων ἀνθρώπων·	ἐπειδὴ	δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι
[2, 115]	ξείνου κεραΐσας ἥκεις. νῦν ὦν	ἐπειδὴ	περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν,
[2, 95]	ἢν μὲν ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος	εὕδῃ	ἢ σινδόνι, διὰ τούτων δάκνουσι,
[2, 162]	τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα	σπουδῇ	ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι
[2, 76]	μαχομενέων πρὸς τοὺς ὄφις ἥδε	ἰδέη,	τῶν δ᾽ ἐν ποσὶ μᾶλλον
[2, 156]	καλευμένη· ἔστι μὲν ἐν λίμνῃ	βαθέῃ	καὶ πλατέῃ κειμένη παρὰ τὸ
[2, 120]	κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ	συνοικέῃ.	εἰ δέ τοι καὶ ἐν
[2, 151]	χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό σφι τὸν	χαλκέῃ	σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα
[2, 147]	ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας τὸν	χαλκέῃ	φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν ἐν τῷ
[2, 99]	οὗτος τοῦ Νείλου ὡς ἀπεργμένος	ῥέῃ	ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος
[2, 30]	τε καὶ Ἀσσυρίων, καὶ ἐν	Μαρέῃ	πρὸς Λιβύης ἄλλη. ἔτι δὲ
[2, 149]	Νεῖλον αὖτις· καὶ ἐπεὰν μὲν	ἐκρέῃ	ἔξω, ἣ δὲ τότε τοὺς
[2, 156]	μὲν ἐν λίμνῃ βαθέῃ καὶ	πλατέῃ	κειμένη παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ
[2, 159]	ἐν τῷ δέοντι καὶ Σύροισι	πεζῇ	ὁ Νεκῶς συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ
[2, 154]	τὸ μέσον ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα	ἐτέθη	Στρατόπεδα· τούτους τε δή σφι
[2, 125]	τῶν λίθων τριήκοντα ποδῶν ἐλάσσων.	~ἐποιήθη	δὲ ὧδε αὕτη ἡ πυραμίς·
[2, 138]	ἱροῦ οὐ κεκινημένου ὡς ἀρχῆθεν	ἐποιήθη,	ἔσοπτον ἐστί. περιθέει δὲ αὐτὸ
[2, 125]	ἐπ᾽ ἀμφότερα, κατά περ λέγεται.	ἐξεποιήθη	δ᾽ ὦν τὰ ἀνώτατα αὐτῆς
[2, 108]	χρεώμενοι. τούτων μὲν δὴ εἵνεκα	κατετμήθη	ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ τὴν
[2, 111]	δὲ συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας τῶν	ἐπειρήθη,	πλὴν ἢ τῆς τῷ οὔρῳ
[2, 73]	πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν δὲ	ἀποπειρηθῇ,	οὕτω δὴ κοιλήναντα τὸ ᾠὸν
[2, 150]	οἳ δὲ ἔφρασάν μοι ἵνα	ἐξεφορήθη,	καὶ εὐπετέως ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ
[2, 56]	Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν καὶ αὐτὴ	ἐπρήθη.	~πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι
[2, 112]	καὶ τὸν λόγον ἀκηκοὼς ὡς	διαιτήθη	Ἑλένη παρὰ Πρωτέι, καὶ δὴ
[2, 121]	τὸν δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ	ἀπηγγέλθη	τοῦ φωρὸς ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος,
[2, 123]	γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα	περιέλθῃ	τὰ χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια
[2, 97]	πολλὰς χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ	ἐπέλθῃ	ὁ Νεῖλος τὴν χώρην, αἱ
[2, 93]	δὲ περιελθόντος τοῦ χρόνου πάλιν	ἐπέλθῃ	τὸ ὕδωρ, ἐκ τῶν ᾠῶν
[2, 132]	ἔστι δὲ ἡ βοῦς οὐκ	ὀρθὴ	ἀλλ᾽ ἐν γούνασι κειμένη, μέγαθος
[2, 16]	φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου· εἰ δὲ	ὀρθή	ἐστι ἡ γνώμη τῶν Ἰώνων,
[2, 140]	ταύτην τὴν νῆσον οὐδεὶς πρότερον	ἐδυνάσθη	Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ ἔτεα ἐπὶ
[2, 131]	τόνδε τὸν λόγον, ὡς Μυκερῖνος	ἠράσθη	τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ ἔπειτα
[2, 121]	καὶ ὑπὸ ἑνός. ὡς δὲ	ἐπετελέσθη	τὸ οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα
[2, 18]	τούτου πίνουσι. οὕτω σφι ταῦτα	ἐχρήσθη.	~ἐπέρχεται δὲ ὁ Νεῖλος, ἐπεὰν
[2, 86]	ἔχουσι ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν σφι	κομισθῇ	νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα
[2, 70]	οἳ δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ	ἐξελκυσθῇ	ἐς γῆν, πρῶτον ἁπάντων ὁ
[2, 137]	δοκέει, μάλιστα ἡ ἐν Βουβάστιπόλις	ἐξεχώσθη,	ἐν τῇ καὶ ἱρόν ἐστι
[2, 135]	κομίσαντος, ἀπικομένη δὲ κατ᾽ ἐργασίην	ἐλύθη	χρημάτων μεγάλων ὑπὸ ἀνδρὸς Μυτιληναίου
[2, 130]	ὦν ἡ βοῦς γῇ οὐκ	ἐκρύφθη,	ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ
[2, 152]	φεύγοντα τότε ἐς Συρίην, ὡς	ἀπαλλάχθη	ἐκ τῆς ὄψιος τοῦ ὀνείρου
[2, 169]	τότε συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ ζωγρηθεὶς	ἀπήχθη	ἐς Σάιν πόλιν, ἐς τὰ
[2, 90]	τεθνεώς, κατ᾽ ἣν ἂν πόλιν	ἐξενειχθῇ,	τούτους πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας
[2, 121]	καὶ ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα	ἀνηνείχθη,	ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ
[2, 116]	ἑωυτόν) πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου, ὡς	ἀπηνείχθη	ἄγων Ἑλένην τῇ τε δὴ
[2, 181]	οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν νύκτα	μιχθῇ	ὁ Ἄμασις, τοῦτο γάρ οἱ
[2, 181]	δὲ τὴν εὐχὴν αὐτίκα οἱ	ἐμίχθη	ὁ Ἄμασις. καὶ τὸ ἐνθεῦτεν
[2, 158]	πλόος ἡμέραι τέσσερες, εὖρος δὲ	ὠρύχθη	ὥστε τριήρεας δύο πλέειν ὁμοῦ
[2, 125]	συρμαίην καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα	ἀναισιμώθη	τοῖσι ἐργαζομένοισι· καὶ ὡς ἐμὲ
[2, 135]	οὕτω δὴ δὴ ἡ Ροδῶπις	ἐλευθερώθη,	καὶ κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 169]	ἐδόκεε. καὶ δὴ τότε συμβαλὼν	ἑσσώθη	καὶ ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς Σάιν
[2, 65]	δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας,	ἀναγκαίῃ	καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος δὲ ἐστὶ
[2, 152]	χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος	ἀναγκαίη	κατέλαβε Ἴωνάς τε καὶ Κᾶρας
[2, 62]	καὶ τῇ ὁρτῇ οὔνομα κέεται	λυχνοκαΐη.	οἳ δ᾽ ἂν μὴ ἔλθωσι
[2, 88]	ἣ τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους σκευάζει·	συρμαίῃ	διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι τὰς
[2, 182]	τοῦτο δὲ τῇ ἐν Λίνδῳ	Ἀθηναίῃ	δύο τε ἀγάλματα λίθινα καὶ
[2, 59]	δὲ ἐς Σάιν πόλιν τῇ	Ἀθηναίῃ	πανηγυρίζουσι, τέταρτα δὲ ἐς Ἡλίου
[2, 175]	τοῦτο μὲν ἐν Σάι τῇ	Ἀθηναίῃ	προπύλαια θωμάσια οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν
[2, 63]	μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ	προτεραίῃ	ἐς ἄλλο οἴκημα ἱρόν. οἱ
[2, 141]	ἀσπίδων τὰ ὄχανα, ὥστε τῇ	ὑστεραίῃ	φευγόντων σφέων γυμνῶν πεσεῖν πολλούς.
[2, 87]	τὰς προκειμένας ἡμέρας, τῇ δὲ	τελευταίῃ	ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης τὴν
[2, 12]	δὲ τῇ χώρῃ οὔτε τῇ	Ἀραβίῃ	προσούρῳ ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην
[2, 126]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ταχθέντα πρήσσεσθαι,	ἰδίῃ	δὲ καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι μνημήιον
[2, 120]	μεγάλων κακῶν δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων	ἰδίῃ	τε αὐτῷ καὶ τοῖσι ἄλλοισι
[2, 181]	Αἰγύπτου καὶ ἐπύθετο αὐτῆς ἥτις	εἴη,	ἀπέπεμψε ἀσινέα ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε
[2, 98]	καλέεται γὰρ δὴ Ἀρχάνδρου πόλις.	εἴη	δ᾽ ἂν καὶ ἄλλος τις
[2, 173]	δὴ τὸν πάντα χρόνον ἐντεταμένα	εἴη,	ἐκραγείη ἄν, ὥστε ἐς τὸ
[2, 44]	τοῦ θεοῦ εἰρόμην ὁκόσος χρόνος	εἴη	ἐξ οὗ σφι τὸ ἱρὸν
[2, 121]	ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν	εἴη	ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν
[2, 115]	τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτεὺς τίς	εἴη	καὶ ὁκόθεν πλέοι. ὁ δέ
[2, 55]	αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν	εἴη	μαντήιον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι, καὶ
[2, 121]	δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ	εἴη	ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν
[2, 150]	ἄγχιστα οἰκέοντας τῆς λίμνης ὅκου	εἴη	ὁ χοῦς ὁ ἐξορυχθείς. οἳ
[2, 174]	ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι	εἴη.	πολλὰ μὲν δὴ καὶ ἡλίσκετο
[2, 179]	εἰ μή γε οἷά τε	εἴη	πρὸς ἀνέμους ἀντίους πλέειν, τὰ
[2, 152]	ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν ὡς περιυβρισμένος	εἴη	πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς
[2, 121]	αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς	εἴη	προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι
[2, 45]	καὶ παρὰ τῶν ἡρώων εὐμένεια	εἴη.	~τὰς δὲ δὴ αἶγας καὶ
[2, 43]	τόνδε τὸν λόγον ἤκουσα, ὅτι	εἴη	τῶν δυώδεκα θεῶν· τοῦ ἑτέρου
[2, 173]	τὸν πάντα χρόνον ἐντεταμένα εἴη,	ἐκραγείη	ἄν, ὥστε ἐς τὸ δέον
[2, 11]	ἢ ἐμὲ γενέσθαι οὐκ ἂν	χωσθείη	κόλπος καὶ πολλῷ μέζων ἔτι
[2, 117]	τε πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ	λείῃ·	ἐν δὲ Ἰλιάδι λέγει ὡς
[2, 121]	ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν	ἀσφαλείῃ	τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα
[2, 148]	πόνου τε ἂν καὶ δαπάνης	φανείη	ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου. καίτοι
[2, 35]	ὀρθαί, οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι.	εὐμαρείῃ	χρέωνται ἐν τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι
[2, 116]	εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται δὲ καὶ ἐν	Ὀδυσσείῃ	ἐν τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι. τοῖα
[2, 116]	ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ ἐν Διομήδεος	ἀριστείῃ·	λέγει δὲ τὰ ἔπεα ὧδε.
[2, 18]	ἀχθόμενοι τῇ περὶ τὰ ἱρὰ	θρησκηίῃ,	βουλόμενοι θηλέων βοῶν μὴ ἔργεσθαι,
[2, 120]	ἀπαλλαγήσεσθαι. οὐ μὲν οὐδὲ ἡ	βασιληίη	ἐς Ἀλέξανδρον περιήιε, ὥστε γέροντος
[2, 162]	κυνέην, καὶ περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ	βασιληίῃ	περιτιθέναι. καὶ τῷ οὔ κως
[2, 57]	μετὰ δὲ χρόνον τὴν πελειάδα	ἀνθρωπηίῃ	φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά
[2, 57]	τέῳ ἂν τρόπῳ πελειάς γε	ἀνθρωπηίῃ	φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ λέγοντες
[2, 55]	μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ	ἀνθρωπηίῃ	ὡς χρεὸν εἴη μαντήιον αὐτόθι
[2, 159]	τριήρεες αἳ μὲν ἐπὶ τῇ	βορηίῃ	θαλάσσῃ ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽ ἐν
[2, 58]	ἡ γυνὴ ἦν. ~ἡ δὲ	μαντηίη	ἥ τε ἐν Θήβῃσι τῇσι
[2, 111]	τὸν δὲ βασιλέα λέγουσι τοῦτον	ἀτασθαλίῃ	χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν βαλεῖν ἐς
[2, 42]	εἰσί σφι ἱροὶ διὰ τοῦτο.	μιῇ	δὲ ἡμέρῃ τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν
[2, 92]	καὶ τὰ ἄλλα καὶ γυναικὶ	μιῇ	ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει κατά περ
[2, 172]	τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ ἐν	οὐδεμιῇ	μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον ἅτε δὴ
[2, 38]	ἀσήμαντον δὲ θύσαντι θάνατος ἡ	ζημίη	ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν νυν τὸ
[2, 65]	ἢν μὲν ἑκών, θάνατος ἡ	ζημίη,	ἢν δὲ ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην
[2, 100]	ἥτις ἐβασίλευσε, τό περ τῇ	Βαβυλωνίῃ,	Νίτωκρις· τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ,
[2, 148]	αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων	ἀνταξίη,	ὁ δὲ δὴ λαβύρινθος καὶ
[2, 106]	μέγαθος πέμπτης σπιθαμῆς, τῇ μὲν	δεξιῇ	χειρὶ ἔχων αἰχμὴν τῇ δὲ
[2, 76]	τοῦ δὲ ὄφιος ἡ μορφὴ	οἵη	περ τῶν ὕδρων, πτίλα δὲ
[2, 160]	καὶ κάλλιστα τιθέναι τὸν ἐν	Ὀλυμπίῃ	ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων, καὶ δοκέοντες
[2, 139]	Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν. ἐν γὰρ τῇ	Αἰθιοπίῃ	ἐόντι αὐτῷ τὰ μαντήια, τοῖσι
[2, 146]	ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν ἐν τῇ	Αἰθιοπίῃ,	καὶ Πανός γε πέρι οὐκ
[2, 121]	τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα	πολυτροπίῃ	τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι ποιέειν τάδε·
[2, 48]	δὲ Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς τῇ	δορπίῃ	χοῖρον πρὸ τῶν θυρέων σφάξας
[2, 120]	ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος, ὅκως	πανωλεθρίῃ	ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι
[2, 68]	ἐν ὕδατι, ἐν δὲ τῇ	αἰθρίῃ	ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ ὦν ἐν
[2, 99]	τε ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ	ἱστορίη	ταῦτα λέγουσα ἐστί, τὸ δὲ
[2, 162]	ἀπεματάισε, καὶ τοῦτό μιν ἐκέλευε	Ἀπρίῃ	ἀπάγειν. ὅμως δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν
[2, 109]	τελέοι. δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν	γεωμετρίη	εὑρεθεῖσα ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν·
[2, 116]	Ἀλεξάνδρου πλάνην· ὁμουρέει γὰρ ἡ	Συρίη	Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν
[2, 106]	περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ	Συρίῃ	αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ τὰ
[2, 116]	ἐστὶ ἡ Σιδών, ἐν τῇ	Συρίῃ	οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ τὰ
[2, 20]	δὲ πολλοὶ μὲν ἐν τῇ	Συρίῃ	ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν τῇ
[2, 12]	Λιβύῃ, οὐ μὲν οὐδὲ τῇ	Συρίῃ	τῆς γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ
[2, 100]	Αἰθίοπες ἦσαν, μία δὲ γυνὴ	ἐπιχωρίη,	οἱ δὲ ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι.
[2, 17]	τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ	Ἀσίῃ	καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν
[2, 138]	ἔσοπτον ἐστί. περιθέει δὲ αὐτὸ	αἱμασιὴ	ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι δὲ ἔσωθεν
[2, 93]	λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας	ἐσίῃ	οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς
[2, 149]	ἐκ τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν δὲ	ἐσίῃ	τὸ ὓδωρ ἐς αὐτήν, εἴκοσι
[2, 11]	εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα	εἰρεσίῃ	χρεωμένῳ· εὖρος δέ, τῇ εὐρύτατος
[2, 7]	πόλιν ἀπὸ θαλάσσης ἄνω ἰόντι	παραπλησίη	τὸ μῆκος τῇ ἐξ Ἀθηνέων
[2, 171]	εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς	ὁσίη	ἐστὶ λέγειν· αἱ Δαναοῦ θυγατέρες
[2, 45]	Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα	ὁσίη	θύειν ἐστὶ χωρὶς ὑῶν καὶ
[2, 41]	εἵνεκεν· ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ	προσίῃ	ὁ τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται ἐς
[2, 47]	ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι.	θυσίη	δὲ ἥδε τῶν ὑῶν τῇ
[2, 39]	νυν τὸ κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε.	~θυσίη	δέ σφι ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες
[2, 34]	τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά κῃ	ἀντίη	κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ ἐς Σινώπην
[2, 7]	ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα	ὑπτίη	τε καὶ ἔνυδρος καὶ ἰλύς.
[2, 57]	εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι	Αἰγυπτίη	ἡ γυνὴ ἦν. ~ἡ δὲ
[2, 116]	οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις	Αἰγυπτίη,	τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα
[2, 152]	ἐπιφανέντων. καὶ τῷ μὲν δὴ	ἀπιστίη	μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας
[2, 56]	δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ	πεφυκυίῃ	ἱρὸν Διός, ὥσπερ ἦν οἰκὸς
[2, 172]	οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ δὲ	σοφίῃ	αὐτοὺς ὁ Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ
[2, 11]	ὁ κόλπος, ἥμισυ ἡμέρης πλόου.	ῥηχίη	δ᾽ ἐν αὐτῷ καὶ ἄμπωτις
[2, 34]	Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά	κῃ	ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ ἐς
[2, 130]	ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι μάλιστά	κῃ,	γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι εἰσί,
[2, 138]	λίθου ἐπὶ σταδίους τρεῖς μάλιστά	κῃ,	διὰ τῆς ἀγορῆς φέρουσα ἐς
[2, 97]	πόλιες μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά	κῃ	ἐμφερέες τῇσι ἐν τῷ Αἰγαίῳ
[2, 76]	τοῖσι τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά	κῃ	ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν θηρίων πέρι
[2, 149]	γὰρ μέσῃ τῇ λίμνῃ μάλιστά	κῃ	ἑστᾶσι δύο πυραμίδες, τοῦ ὕδατος
[2, 148]	κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά	κῃ	κείμενον· τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον
[2, 75]	Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν πόλιν μάλιστά	κῃ	κείμενος, καὶ ἐς τοῦτο τὸ
[2, 96]	καὶ λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά	κῃ	σταθμόν· τούτων τὴν μὲν θύρην
[2, 22]	ἂν τούτων οὐδέν, ὡς ἡ	ἀνάγκη	ἐλέγχει. ~ὁ δὲ περὶ τοῦ
[2, 90]	ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα	ἀνάγκη	ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ περιστείλαντας
[2, 22]	ἐπὶ δὲ χιόνι πεσούσῃ πᾶσα	ἀνάγκη	ἐστὶ ὗσαι ἐν πέντε ἡμέρῃσι,
[2, 35]	βουλομένοισι, τῇσι δὲ θυγατράσι πᾶσα	ἀνάγκη	καὶ μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες
[2, 35]	τοκέας τοῖσι μὲν παισὶ οὐδεμία	ἀνάγκη	μὴ βουλομένοισι, τῇσι δὲ θυγατράσι
[2, 65]	ἑκὼν ἤν τε ἀέκων, τεθνάναι	ἀνάγκη.	~πολλῶν δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι
[2, 169]	ἐν δὲ τοῖσι θυρώμασι ἡ	θήκη	ἐστί. ~εἰσὶ δὲ καὶ αἱ
[2, 42]	κριὸν καὶ ἔπειτα ἐν ἱρῇ	θήκῃ	θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ πέρι
[2, 181]	ἔστερξε μετὰ τοῦτο. ἡ δὲ	Λαδίκη	ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν τῇ θεῷ·
[2, 181]	κάκιστα γυναικῶν πασέων” ἡ δὲ	Λαδίκη,	ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο
[2, 181]	ἀστῶν δοκίμου, τῇ οὔνομα ἦν	Λαδίκη·	τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις,
[2, 135]	ὕστερον ταύτης, τῇ οὔνομα ἦν	Ἀρχιδίκη,	ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο,
[2, 51]	ἔλεξαν, τὰ ἐν τοῖσι ἐν	Σαμοθρηίκῃ	μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ πάντα
[2, 22]	τὸν χειμῶνα τὸν ἐν τῇ	Σκυθικῇ	χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι ἐς χειμασίην
[2, 41]	οὐδὲ κρέως καθαροῦ βοὸς διατετμημένου	Ἑλληνικῇ	μαχαίρῃ γεύσεται. θάπτουσι δὲ τοὺς
[2, 79]	ἐστι, Λίνος, ὅσπερ ἔν τε	Φοινίκῃ	ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ ἐν Κύπρῳ
[2, 84]	ἀλλὰ διάφοροι εἰσί. ~ἡ δὲ	ἰητρικὴ	κατὰ τάδε σφι δέδασται· μιῆς
[2, 58]	δὲ καὶ τῶν ἱρῶν ἡ	μαντικὴ	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις δὲ
[2, 83]	γένηται, κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι.	~μαντικὴ	δὲ αὐτοῖσι ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων
[2, 146]	γε πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν	ὅκῃ	ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά μοι γέγονε
[2, 76]	κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν πᾶσαν,	λευκὴ	πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς καὶ αὐχένος
[2, 132]	κειμένη, μέγαθος δὲ ὅση περ	μεγάλη	βοῦς ζωή. ἐκφέρεται δὲ ἐκ
[2, 172]	Αἰγύπτιοι καὶ ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ	μεγάλῃ	ἦγον ἅτε δὴ δημότην τὸ
[2, 155]	Λητοῦς ἱρόν, ἐν πόλι δὲ	μεγάλῃ	ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν καλεόμενον
[2, 169]	αὐλῇ τοῦ ἱροῦ, παστὰς λιθίνη	μεγάλη	καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε φοίνικας
[2, 91]	φυλάσσουσι, ἔστι δὲ Χέμμις πόλις	μεγάλη	νομοῦ τοῦ Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς Νέης
[2, 29]	ἔχεται δὲ τῆς νήσου λίμνην	μεγάλη,	τὴν πέριξ νομάδες Αἰθίοπες νέμονται·
[2, 152]	καὶ τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη	μεγάλη	ὑπεκέχυτο χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν
[2, 147]	ἐς τὰς τυραννίδας τὸν χαλκέῃ	φιάλῃ	σπείσαντα αὐτῶν ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 151]	σφι τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν	φιάλῃ	τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου,
[2, 39]	μὲν δὴ τοῦ κτήνεος δείρουσι,	κεφαλῇ	δὲ κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι,
[2, 36]	αὔξεσθαι τάς τε ἐν τῇ	κεφαλῇ	καὶ τῷ γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι.
[2, 115]	ἂν αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι	ἐθέλῃ·	αὐτὸν δέ σε καὶ τοὺς
[2, 47]	ἐκάλυψε πάσῃ τοῦ κτήνεος τῇ	πιμελῇ	τῇ περὶ τὴν νηδὺν γινομένῃ,
[2, 76]	διξαὶ γὰρ δή εἰσι ἴβιες)	ψιλὴ	τὴν κεφαλὴν καὶ τὴν δειρὴν
[2, 151]	ἑλέων ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ	ἄλλῃ	Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον
[2, 116]	ἐποίησε ἐν Ἰλιάδι καὶ οὐδαμῇ	ἄλλῃ	ἀνεπόδισε ἑωυτόν) πλάνην τὴν Ἀλεξάνδρου,
[2, 13]	δή σφι ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία	ἄλλη	ἀποστροφὴ ὅτι μὴ ἐκ τοῦ
[2, 169]	τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ τῇ	ἄλλῃ	δαπάνῃ· ἔσω δὲ ἐν τῇ
[2, 47]	ἂν τὰ ἱρὰ θύσωσι, ἐν	ἄλλῃ	δὲ ἡμέρῃ οὐκ ἂν ἔτι
[2, 30]	καὶ ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι	ἄλλη	δὲ) πρὸς Ἀραβίων τε καὶ
[2, 73]	ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ	ἄλλῃ	ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ᾽ ὅ τι
[2, 30]	καὶ ἐν Μαρέῃ πρὸς Λιβύης	ἄλλη.	ἔτι δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ
[2, 92]	ἐξ ὧν ὁ καρπὸς ἐν	ἄλλῃ	κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ τῆς ῥίζης
[2, 79]	ἐστὶ καὶ ἐν Κύπρῳ καὶ	ἄλλῃ,	κατὰ μέντοι ἔθνεα οὔνομα ἔχει,
[2, 36]	ἱρέες τῶν θεῶν τῇ μὲν	ἄλλῃ	κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται.
[2, 35]	ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει ἢ	ἄλλη	πᾶσα χώρη καὶ ἔργα λόγου
[2, 40]	τῶν ἱρῶν καὶ ἡ καῦσις	ἄλλη	περὶ ἄλλο ἱρόν σφι κατέστηκε·
[2, 116]	ἄγων Ἑλένην τῇ τε δὴ	ἄλλῃ	πλαζόμενος καὶ ὡς ἐς Σιδῶνα
[2, 63]	ἱρὰ κατά περ καὶ τῇ	ἄλλῃ	ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν δὲ γίνηται
[2, 137]	βασιλεύοντος ἐλάσαι ἐπ᾽ Αἴγυπτον χειρὶ	πολλῇ	Αἰθίοπάς τε καὶ Σαβακῶν τὸν
[2, 10]	τῆς χώρης τῆς εἰρημένης ἡ	πολλή,	κατά περ οἱ ἱρέες ἔλεγον,
[2, 75]	αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται, τοιόσδε τις,	ἐσβολὴ	ἐξ ὀρέων στεινῶν ἐς πεδίον
[2, 107]	παῖδας περινῆσαι ἔξωθεν τὴν οἰκίην	ὕλῃ,	περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ
[2, 148]	δὲ τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι,	αὐλὴ	δὲ ἑκάστη περίστυλος λίθου λευκοῦ
[2, 153]	κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ	αὐλῇ.	ὁ δὲ Ἆπις κατὰ τὴν
[2, 169]	μέντοι καὶ τοῦτο ἐν τῇ	αὐλῇ	τοῦ ἱροῦ, παστὰς λιθίνη μεγάλη
[2, 134]	Ροδῶπις, γενεὴν μὲν ἀπὸ Θρηίκης,	δούλη	δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστοπόλιος
[2, 35]	ἐστὶ ποιέειν χρεόν, τὰ δὲ	μὴ	αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ μὲν
[2, 93]	ψαύοντες ὡς μάλιστα, ἵνα δὴ	μὴ	ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ διὰ τὸν
[2, 121]	φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ	μὴ	ἀπιέναι ἔξω. ὡς δὲ τὴν
[2, 115]	ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ	μή,	ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν
[2, 121]	ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως	μὴ	αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς
[2, 35]	δὲ θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη καὶ	μὴ	βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες τῶν θεῶν
[2, 178]	Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ	μὴ	βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ
[2, 35]	τοῖσι μὲν παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη	μὴ	βουλομένοισι, τῇσι δὲ θυγατράσι πᾶσα
[2, 136]	τὸ ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι ζημίην	μὴ	βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ χρέος, μήτε
[2, 179]	ἐς τὸ Κανωβικόν· ἢ εἰ	μή	γε οἷά τε εἴη πρὸς
[2, 33]	ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι τὰ	μὴ	γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ ἐκ
[2, 177]	πάντα τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται·	μὴ	δὲ ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα
[2, 28]	ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι ὄρεσι,	μὴ	δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην ἐς βυσσὸν
[2, 13]	τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡς, εἰ	μὴ	ἐθελήσει σφι ὕειν ὁ θεὸς
[2, 7]	ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα σταδίων	μὴ	εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων, ἡ
[2, 13]	ὕδατος οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι	μὴ	ἐκ τοῦ Διὸς μοῦνον. ~καὶ
[2, 62]	κέεται λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽ ἂν	μὴ	ἔλθωσι τῶν Αἰγυπτίων ἐς τὴν
[2, 28]	λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι, εἰ	μὴ	ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Σάι πόλι
[2, 13]	ἐγὼ ἤκουον. νῦν δὲ εἰ	μὴ	ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα πήχεας
[2, 108]	ὁ βασιλεύς· ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων	μὴ	ἐπὶ τῷ ποταμῷ ἔκτηντο τὰς
[2, 151]	ἐκ δὲ τῶν ἑλέων ὁρμώμενον	μὴ	ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν
[2, 18]	ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων βοῶν	μὴ	ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα φάμενοι
[2, 7]	λογιζόμενος τῶν ὁδῶν τουτέων τὸ	μὴ	ἴσας μῆκος εἶναι, οὐ πλέον
[2, 13]	τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν,	μὴ	κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι
[2, 93]	ἐκ δὲ τῶν περιγινομένων καὶ	μὴ	καταπινομένων κέγχρων οἱ τρεφόμενοι ἰχθύες
[2, 66]	ἂν ἔτι πλέω ἐγίνετο, εἰ	μὴ	κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν
[2, 96]	ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν, ἢν	μὴ	λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς
[2, 50]	ἀρχῆς Ποσειδέωνος οὔνομα ἔκτηνται εἰ	μὴ	Λίβυες καὶ τιμῶσι τὸν θεὸν
[2, 136]	λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα ἐστί.	μή	με κατονοσθῇς πρὸς τὰς λιθίνας
[2, 179]	τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν ὀμόσαι	μὴ	μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ
[2, 118]	μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί,	μὴ	μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ τὰ
[2, 64]	ὁρτῇ νενομικέναι φασί. καὶ τὸ	μὴ	μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι μηδὲ
[2, 115]	ὦν ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι	μὴ	ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ
[2, 73]	μέν μιν οὐκ εἶδον εἰ	μὴ	ὅσον γραφῇ· καὶ γὰρ δὴ
[2, 20]	ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ	μὴ	ὅσον σημῆναι βουλόμενος μοῦνον· τῶν
[2, 181]	καὶ ἔστι τοι οὐδεμία μηχανὴ	μὴ	οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων”
[2, 110]	ἱστάναι ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων	μὴ	οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον
[2, 39]	ὦν ἔδοντο, τοῖσι δὲ ἂν	μὴ	παρέωσι Ἕλληνες, οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι
[2, 115]	Πρωτεύς, λέγων ὅτι ἐγὼ εἰ	μὴ	περὶ πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα ξείνων
[2, 162]	ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους ταῦτα	μὴ	ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ τῶν τις
[2, 70]	κάρτα εὐπετέως τὰ λοιπὰ χειροῦται,	μὴ	ποιήσας δὲ τοῦτο σὺν πόνῳ.
[2, 50]	Αἰγύπτου ἀπῖχθαι. ὅτι γὰρ δὴ	μὴ	Ποσειδέωνος καὶ Διοσκούρων, ὡς καὶ
[2, 5]	χώρης· δῆλα γὰρ δὴ καὶ	μὴ	προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστις γε
[2, 89]	ποιεῦσι οὕτω τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα	μή	σφι οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι
[2, 158]	πάντας οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς	μὴ	σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ τῆς
[2, 17]	οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ εἰ	μὴ	τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους. εἰ δὲ
[2, 135]	καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη τοῦτο τὸ	μὴ	τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον
[2, 64]	ὦν εἶναι τῷ θεῷ τοῦτο	μὴ	φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ τὰ
[2, 174]	μὲν αὐτὸν τῶν θεῶν ἀπέλυσαν	μὴ	φῶρα εἶναι, τούτων μὲν τῶν
[2, 43]	πέρι Ἡρακλέος, τὸν Ἕλληνες οἴδασι,	οὐδαμῇ	Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι. καὶ μὴν
[2, 116]	γὰρ) ἐποίησε ἐν Ἰλιάδι καὶ	οὐδαμῇ	ἄλλῃ ἀνεπόδισε ἑωυτόν) πλάνην τὴν
[2, 43]	ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί τε καὶ	ἐμὴ	γνώμη αἱρέει· ὥστε τούτων ἂν
[2, 99]	~μέχρι μὲν τούτου ὄψις τε	ἐμὴ	καὶ γνώμη καὶ ἱστορίη ταῦτα
[2, 2]	φωνὴν ἱέναι, ἐν στέγῃ δὲ	ἐρήμῃ	ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι αὐτά, καὶ
[2, 98]	δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα	λογίμη	πόλις ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται
[2, 92]	ἡ ῥίζα τοῦ λωτοῦ τούτου	ἐδωδίμη	καὶ ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον,
[2, 83]	καὶ τό γε μάλιστα ἐν	τιμῇ	ἄγονται πάντων τῶν μαντηίων, Λητοῦς
[2, 121]	ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε καὶ	τόλμῃ	τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ διανέμοντα
[2, 162]	τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς	λύμῃ	διακείμενον, οὐδένα δὴ χρόνον ἐπισχόντες
[2, 121]	καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ	λύμῃ	πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας,
[2, 43]	ὡς ἔλπομαί τε καὶ ἐμὴ	γνώμη	αἱρέει· ὥστε τούτων ἂν καὶ
[2, 146]	δ᾽ ὦν ἡ περὶ αὐτῶν	γνώμη	ἀποδέδεκται. εἰ μὲν γὰρ φανεροί
[2, 99]	τούτου ὄψις τε ἐμὴ καὶ	γνώμη	καὶ ἱστορίη ταῦτα λέγουσα ἐστί,
[2, 18]	ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ μοι τῇ	γνώμῃ,	ὅτι τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην
[2, 16]	εἰ δὲ ὀρθή ἐστι ἡ	γνώμη	τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς τε καὶ
[2, 66]	ὁτέοισι δ᾽ ἂν οἰκίοισι αἰέλουρος	ἀποθάνῃ	ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες
[2, 73]	δὲ τότε φασὶ ἐπεάν οἱ	ἀποθάνῃ	ὁ πατήρ. ἔστι δέ, εἰ
[2, 46]	τούτων ἕνα μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν	ἀποθάνῃ,	πένθος μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ
[2, 37]	ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν δέ τις	ἀποθάνῃ,	τούτου ὁ παῖς ἀντικατίσταται. ~τοὺς
[2, 103]	εἴτε τῶν τινες στρατιωτέων τῇ	πλάνῃ	αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ Φᾶσιν ποταμὸν
[2, 169]	δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ τῇ ἄλλῃ	δαπάνῃ·	ἔσω δὲ ἐν τῇ παστάδι
[2, 91]	τὸ μέγαθος δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν	φανῇ,	εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν
[2, 153]	Ἄπι, ἐν τῇ τρέφεται ἐπεὰν	φανῇ	ὁ Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν
[2, 134]	ψυχῆς ἀνελέσθαι, ἄλλος μὲν οὐδεὶς	ἐφάνη,	Ἰάδμονος δὲ παιδὸς παῖς ἄλλος
[2, 68]	ὕδατος ὁ κροκόδειλος καὶ ἔπειτα	χάνῃ	ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς ἐπίπαν
[2, 181]	ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι τοι οὐδεμία	μηχανὴ	μὴ οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν
[2, 118]	τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο ἡ	Ἑλένη,	ἀλλὰ τὸν αὐτὸν λόγου τῷ
[2, 120]	εἰ καὶ αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε	Ἑλένῃ,	ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι,
[2, 120]	προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν	Ἑλένη	ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν
[2, 112]	τὸν λόγον ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη	Ἑλένη	παρὰ Πρωτέι, καὶ δὴ καὶ
[2, 120]	πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος	Ἑλένῃ	συνοικέῃ. εἰ δέ τοι καὶ
[2, 156]	ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην	δεξαμένη	διέσωσε κατακρύψασα ἐν τῇ νῦν
[2, 181]	ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν τῇ θεῷ·	ποιησαμένη	γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε ἐς Κυρήνην,
[2, 135]	τῆς ὦν δεκάτης τῶν χρημάτων	ποιησαμένη	ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον
[2, 135]	ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα	ποιησαμένη	τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ
[2, 22]	γὰρ δὴ οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν,	φαμένη	τὸν Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ τηκομένης
[2, 58]	ἱρῶν ἡ μαντικὴ ἀπ᾽ Αἰγύπτου	ἀπιγμένη.	πανηγύρις δὲ ἄρα καὶ πομπὰς
[2, 96]	κομίζεται ὧδε· ἔστι ἐκ μυρίκης	πεποιημένη	θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ
[2, 169]	ἱροῦ, παστὰς λιθίνη μεγάλη καὶ	ἠσκημένη	στύλοισί τε φοίνικας τὰ δένδρεα
[2, 170]	τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι	κεκοσμημένη	καὶ ἐργασμένη εὖ κύκλῳ καὶ
[2, 130]	ἐν Σάι μὲν πόλι ἐοῦσα,	κειμένη	δὲ ἐν τοῖσι βασιληίοισι ἐν
[2, 132]	οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν γούνασι	κειμένη,	μέγαθος δὲ ὅση περ μεγάλη
[2, 156]	ἐν λίμνῃ βαθέῃ καὶ πλατέῃ	κειμένη	παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρόν,
[2, 96]	ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη,	κατερραμμένη	ῥιπὶ καλάμων, καὶ λίθος τετρημένος
[2, 150]	ἡ λίμνη αὕτη ὑπὸ γῆν,	τετραμμένη	τὸ πρὸς ἑσπέρην ἐς τὴν
[2, 138]	ἐστί. περιθέει δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ	ἐγγεγλυμμένη	τύποισι, ἔστι δὲ ἔσωθεν ἄλσος
[2, 156]	κατακρύψασα ἐν τῇ νῦν πλωτῇ	λεγομένῃ	νήσῳ, ὅτε τὸ πᾶν διζήμενος
[2, 157]	ἁπασέων πολίων ἐπὶ πλεῖστον χρόνον	πολιορκεομένη	ἀντέσχε τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου
[2, 170]	ἡ ἐν Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς	καλεομένη.	~ἐν δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ
[2, 149]	ἔτι μέζον παρέχεται ἡ Μοίριος	καλεομένη	λίμνη, παρ᾽ ἣν ὁ λαβύρινθος
[2, 165]	Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος ἡ Προσωπῖτις	καλεομένη,	Ναθῶ τὸ ἥμισυ. ἐκ μὲν
[2, 44]	συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ ἅμα Τύρῳ	οἰκιζομένῃ	καὶ τὸ ἱρὸν τοῦ θεοῦ
[2, 135]	ἀπίκετο Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντος,	ἀπικομένη	δὲ κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων
[2, 14]	Μέμφιος αὕτη γὰρ ἐστὶ ἡ	αὐξανομένη)	κατὰ λόγον τοῦ παροιχομένου χρόνου
[2, 135]	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος	γενομένη	μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἂν
[2, 47]	πιμελῇ τῇ περὶ τὴν νηδὺν	γινομένῃ,	καὶ ἔπειτα καταγίζει πυρί· τὰ
[2, 92]	ὁ καρπὸς ἐν ἄλλῃ κάλυκι	παραφυομένῃ	ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ
[2, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν δεύτερη	ἐπιγραφόμενη	Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου παρέλαβε
[2, 170]	μεγάλοι λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ	ἐχομένη	λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη
[2, 170]	ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ	ἐργασμένη	εὖ κύκλῳ καὶ μέγαθος, ὡς
[2, 124]	αὐτῇ χρόνον γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα	ποιευμένῃ·	τῆς ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον
[2, 156]	δὲ δευτέρων νῆσος ἡ Χέμμις	καλευμένη·	ἔστι μὲν ἐν λίμνῃ βαθέῃ
[2, 181]	ἡ δὲ Λαδίκη, ἐπείτε οἱ	ἀρνευμένῃ	οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος ὁ Ἄμασις,
[2, 138]	κατὰ μὲν δὴ τὴν ἔσοδον	ἐστρωμένη	ἐστὶ ὁδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους
[2, 47]	θύειν ὗς οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι,	Σελήνῃ	δὲ καὶ Διονύσῳ μούνοισι τοῦ
[2, 47]	δὲ ἥδε τῶν ὑῶν τῇ	Σελήνῃ	ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ, τὴν οὐρὴν
[2, 43]	γονέες ἀμφότεροι ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ	Ἀλκμήνη	γεγονότες τὸ ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου,
[2, 39]	τοῦ κτήνεος δείρουσι, κεφαλῇ δὲ	κείνῃ	πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι μὲν
[2, 100]	σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω	ἐκείνῃ	ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν
[2, 135]	ὁ λόγος, οὕτω δή τι	κλεινὴ	ἐγένετο ὡς καὶ οἱ πάντες
[2, 65]	δ᾽ ἂν ἶβιν ἢ ἴρηκα	ἀποκτείνῃ,	ἤν τε ἑκὼν ἤν τε
[2, 65]	ἄν τις τῶν θηρίων τούτων	ἀποκτείνῃ,	ἢν μὲν ἑκών, θάνατος ἡ
[2, 8]	τεσσέρων καὶ δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ	στεινὴ	Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν ὀρέων τῶν
[2, 8]	δὲ Ἡλίου πόλιος ἄνω ἰόντι	στεινή	ἐστι Αἴγυπτος. τῇ μὲν γὰρ
[2, 148]	οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων	λιθίνη	κατά περ οἱ τοῖχοι, οἱ
[2, 170]	λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη	λιθίνῃ	κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ
[2, 169]	τῇ αὐλῇ τοῦ ἱροῦ, παστὰς	λιθίνη	μεγάλη καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε
[2, 148]	δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι	κοινῇ,	δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον,
[2, 178]	αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι	κοινῇ,	Ἱώνων μὲν Χίος καὶ Τέως
[2, 30]	Ψαμμητίχου ἦσαν· καὶ γὰρ ἐν	Ἐλεφαντίνῃ	Πέρσαι φρουρέουσι καὶ ἐν Δάφνῃσι.
[2, 30]	βασιλέος φυλακαὶ κατέστησαν ἔν τε	Ἐλεφαντίνῃ	πόλι πρὸς Αἰθιόπων καὶ ἐν
[2, 104]	καὶ Σύροι οἱ ἐν τῇ	Παλαιστίνῃ	καὶ αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 106]	φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ	Παλαιστίνῃ	Συρίῃ αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ
[2, 149]	δὲ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ	λίμνῃ	αὐθιγενὲς μὲν οὐκ ἔστι( ἄνυδρος
[2, 150]	ἔμελλε διαχέειν. ἡ μέν νυν	λίμνη	αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν
[2, 150]	τὴν ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ	λίμνη	αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη τὸ
[2, 156]	Χέμμις καλευμένη· ἔστι μὲν ἐν	λίμνῃ	βαθέῃ καὶ πλατέῃ κειμένη παρὰ
[2, 101]	μεγάθεος πέρι ὁμοῦ αὐτῇ τῇ	λίμνῃ	ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι,
[2, 149]	δηλοῖ· ἐν γὰρ μέσῃ τῇ	λίμνῃ	μάλιστά κῃ ἑστᾶσι δύο πυραμίδες,
[2, 149]	μέζον παρέχεται ἡ Μοίριος καλεομένη	λίμνη,	παρ᾽ ἣν ὁ λαβύρινθος οὗτος
[2, 149]	θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ ἡ	λίμνη	πρὸς βορέην τε καὶ νότον,
[2, 171]	τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ	λίμνῃ	ταύτῃ τὰ δείκηλα τῶν παθέων
[2, 170]	τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι,	λίμνη	τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι
[2, 137]	ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερα ἐστὶ ἱρά,	ἡδονὴ	δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου μᾶλλον.
[2, 73]	τὸν πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι,	σμύρνῃ	δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ᾽
[2, 73]	Ἡλίου κομίζειν τὸν πατέρα ἐν	σμύρνῃ	ἐμπλάσσοντα καὶ θάπτειν ἐν τοῦ
[2, 41]	εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε	γυνὴ	ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε ἂν τῷ
[2, 56]	Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί ἡ	γυνὴ	αὕτη τῆς νῦν Ἑλλάδος, πρότερον
[2, 100]	μὲν Αἰθίοπες ἦσαν, μία δὲ	γυνὴ	ἐπιχωρίη, οἱ δὲ ἄλλοι ἄνδρες
[2, 60]	δέ, ὅ τι ἀνὴρ καὶ	γυνή	ἐστι πλὴν παιδίων, καὶ ἐς
[2, 57]	ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα ἡ	γυνή·	ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον
[2, 57]	πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη ἡ	γυνὴ	ἦν. ~ἡ δὲ μαντηίη ἥ
[2, 35]	δὲ μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται	γυνὴ	μὲν οὐδεμία οὔτε ἔρσενος θεοῦ
[2, 62]	καὶ οὕτω οὐκ ἐν Σάι	μούνῃ	καίεται ἀλλὰ καὶ ἀνὰ πᾶσαν
[2, 179]	Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ τὸ παλαιὸν	μούνη	Ναύκρατις ἐμπόριον καὶ ἄλλο οὐδὲν
[2, 178]	Φάσηλις, Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων	μούνη.	τουτέων μὲν ἐστὶ τοῦτο τὸ
[2, 151]	ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων	δικαιοσύνῃ	χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον ὡς ἔθυσαν
[2, 172]	σοφίῃ αὐτοὺς ὁ Ἄμασις, οὐκ	ἀγνωμοσύνῃ	προσηγάγετο. ἦν οἱ ἄλλα τε
[2, 121]	ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ	πολυφροσύνῃ	τε καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου,
[2, 83]	ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ προσκέεται ἡ	τέχνη,	τῶν δὲ θεῶν μετεξετέροισι· καὶ
[2, 52]	ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ	Δωδώνῃ	οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ
[2, 52]	θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ ἐν	Δωδώνῃ	οἶδα ἀκούσας, ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽
[2, 58]	Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν	Δωδώνῃ	παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι
[2, 52]	ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν οὐνομάτων ἐν	Δωδώνῃ·	τὸ γὰρ δὴ μαντήιον τοῦτο
[2, 55]	δέ μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι	φωνῇ	ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν εἴη μαντήιον
[2, 57]	δὲ χρόνον τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ	φωνῇ	αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι
[2, 57]	ἂν τρόπῳ πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ	φωνῇ	φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι
[2, 105]	καὶ κατὰ ταὐτά, καὶ ἡ	ζόη	πᾶσα καὶ ἡ γλῶσσα ἐμφερής
[2, 123]	ὅτι τὰ λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων	ἀκοῇ	γράφω. ἀρχηγετέειν δὲ τῶν κάτω
[2, 29]	ἐλθών, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου	ἀκοῇ	ἤδη ἱστορέων. ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος
[2, 148]	τῶν μὲν κάτω πέρι οἰκημάτων	ἀκοῇ	παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω
[2, 29]	πόλιν μεγάλην τῇ οὔνομα ἐστὶ	Μερόη·	λέγεται δὲ αὕτη ἡ πόλις
[2, 41]	ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν δὲ	σαπῇ	καὶ προσίῃ ὁ τεταγμένος χρόνος,
[2, 93]	τοῦτο· τοῦ προτέρου ἔτεος ἐπεὰν	ἀπολίπῃ	ὁ Νεῖλος, οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες
[2, 14]	ἄρσῃ τὰς ἀρούρας, ἄρσας δὲ	ἀπολίπῃ	ὀπίσω, τότε σπείρας ἕκαστος τὴν
[2, 168]	ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ ἐν	περιτροπῇ	ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων
[2, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν δεύτερη ἐπιγραφόμενη	Εὐτέρπη.	~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου παρέλαβε τὴν
[2, 34]	ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί· ἡ δὲ	Σινώπη	τῷ Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν
[2, 33]	δυσμέων οἰκέουσι τῶν ἐν τῇ	Εὐρώπῃ	κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ ὁ Ἴστρος
[2, 38]	καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσας, εἰ	καθαρὴ	τῶν προκειμένων σημηίων, τὰ ἐγὼ
[2, 175]	δὲ τινὲς λέγουσι ὡς ἄνθρωπος	διεφθάρη	ὑπ᾽ αὐτῆς τῶν τις αὐτὴν
[2, 55]	ταύτην Τιμαρέτη, τῇ δὲ νεωτάτῃ	Νικάνδρη,	ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον δέ σφι
[2, 82]	ὅτευ ἐστί, καὶ τῇ ἕκαστος	ἡμέρῃ	γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ ὅκως
[2, 121]	κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς δὲ	ἡμέρη	ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς
[2, 82]	ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς τε καὶ	ἡμέρῃ	ἑκάστη θεῶν ὅτευ ἐστί, καὶ
[2, 168]	τῶν ἀρουρέων ἄλλα ἐδίδοτο ἐπ᾽	ἡμέρῃ	ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου σταθμὸς πέντε
[2, 47]	ἱρὰ θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ	ἡμέρῃ	οὐκ ἂν ἔτι γευσαίατο. οἱ
[2, 42]	ἱροὶ διὰ τοῦτο. μιῇ δὲ	ἡμέρῃ	τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν ὁρτῇ τοῦ
[2, 130]	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἦν	φανερή,	ἐν Σάι μὲν πόλι ἐοῦσα,
[2, 138]	ἣ δὲ τῇ, εὖρος ἐοῦσα	ἑκατέρη	ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος. τὰ
[2, 138]	ἄχρι τῆς ἐσόδου τοῦ ἱροῦ	ἑκατέρη	ἐσέχει, ἣ μὲν τῇ περιρρέουσα
[2, 149]	τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς	ἑκατέρη,	καὶ τὸ κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται
[2, 21]	καὶ ὁ Νεῖλος. ~ἡ δ᾽	ἑτέρη	ἀνεπιστημονεστέρη μὲν ἐστὶ τῆς λελεγμένης,
[2, 20]	σημῆναι βουλόμενος μοῦνον· τῶν ἡ	ἑτέρη	μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους
[2, 98]	Πέρσῃσι ἐστὶ Αἴγυπτος) ἡ δὲ	ἑτέρη	πόλις δοκέει μοι τὸ οὔνομα
[2, 76]	δὲ καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ	ἑτέρῃ.	τοῦ δὲ ὄφιος ἡ μορφὴ
[2, 17]	καλέεται Πηλούσιον στόμα, ἡ δὲ	ἑτέρη	τῶν ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην ἔχει·
[2, 13]	ποταμοῖσι ἄρδεται κατά περ ἡ	σφετέρη,	ἔφασαν Ἕλληνας ψευσθέντας κοτὲ ἐλπίδος
[2, 158]	συντομώτατον, ἡ δὲ διῶρυξ πολλῷ	μακροτέρη,	ὅσῳ σκολιωτέρη ἐστί· τὴν ἐπὶ
[2, 63]	αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι	καρτερὴ	γίνεται κεφαλάς τε συναράσσονται, καὶ
[2, 21]	ὁ Νεῖλος. ~ἡ δ᾽ ἑτέρη	ἀνεπιστημονεστέρη	μὲν ἐστὶ τῆς λελεγμένης, λόγῳ
[2, 106]	χειρὶ ἔχων αἰχμὴν τῇ δὲ	ἀριστερῇ	τόξα, καὶ τὴν ἄλλην σκευὴν
[2, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν	δεύτερη	ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος δὲ Κύρου
[2, 158]	δὲ διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ	σκολιωτέρη	ἐστί· τὴν ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος
[2, 21]	τῆς λελεγμένης, λόγῳ δὲ εἰπεῖν	θωμασιωτέρη·	ἣ λέγει ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ
[2, 182]	τοῦτο δ᾽ ἐς Σάμον τῇ	Ἥρῃ	εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας, αἳ
[2, 111]	μίαν πόλιν, ἣ νῦν καλέεται	Ἐρυθρὴ	βῶλος· ἐς ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι
[2, 159]	τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ ἐπὶ τῇ	Ἐρυθρῇ	θαλάσσῃ, τῶν ἔτι οἱ ὁλκοὶ
[2, 42]	τὸν κριὸν καὶ ἔπειτα ἐν	ἱρῇ	θήκῃ θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ
[2, 41]	φιλήσειε ἂν τῷ στόματι, οὐδὲ	μαχαίρῃ	ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι
[2, 41]	κρέως καθαροῦ βοὸς διατετμημένου Ἑλληνικῇ	μαχαίρῃ	γεύσεται. θάπτουσι δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας
[2, 172]	Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ ἐν οὐδεμιῇ	μοίρῃ	μεγάλῃ ἦγον ἅτε δὴ δημότην
[2, 149]	τὸ παρὰ θάλασσαν. κεῖται δὲ	μακρὴ	ἡ λίμνη πρὸς βορέην τε
[2, 158]	ἦκται ἡ διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης	μακρὴ	πρὸς τὴν ἠῶ, καὶ ἔπειτα
[2, 39]	φέρουσι, τοῖσι μὲν ἂν ᾖ	ἀγορὴ	καὶ Ἕλληνές σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι
[2, 161]	φαινόμενον κακόν, ἵνα δὴ σφέων	φθορὴ	γένηται, αὐτὸς δὲ τῶν λοιπῶν
[2, 122]	κατ᾽ ὦν ἔδησαν ἑνὸς ἑωυτῶν	μίτρῃ	τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ μιν
[2, 27]	οὐκ οἰκός ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν,	αὔρη	δὲ ἀπὸ ψυχροῦ τινος φιλέει
[2, 96]	ὧδε· ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη	θύρη,	κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ λίθος
[2, 96]	κάλῳ ὄπισθε. ἡ μὲν δὴ	θύρη	τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει ταχέως
[2, 120]	παίδων μάχης γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ	χρή	τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν,
[2, 77]	γάρ σφι εἰσὶ ἐν τῇ	χώρῃ	ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ τοὺς μὲν
[2, 13]	καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ	χώρη	αὕτη κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐς
[2, 9]	ἐστί. ~πέφυκε μέν νυν ἡ	χώρη	αὕτη οὕτω. ἀπὸ δὲ Ἡλίου
[2, 31]	φράσαι· ἔρημος γὰρ ἐστὶ ἡ	χώρη	αὕτη ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ τάδε
[2, 15]	εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν σφι	χώρη	γε μηδεμία ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο
[2, 177]	τὰ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῇ	χώρῃ	γινόμενα καὶ τὰ ἀπὸ τῆς
[2, 22]	χειμῶνα τὸν ἐν τῇ Σκυθικῇ	χώρῃ	γινόμενον φοιτῶσι ἐς χειμασίην ἐς
[2, 14]	ὡς καὶ πρότερον εἶπον, ἡ	χώρη	ἡ ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ
[2, 22]	δεύτερον δὲ ὅτι ἄνομβρος ἡ	χώρη	καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ
[2, 35]	θωμάσια ἔχει ἢ ἄλλη πᾶσα	χώρη	καὶ ἔργα λόγου μέζω παρέχεται
[2, 50]	τὰ οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ	χώρῃ.	λέγω δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ
[2, 14]	μήτε γε ὕσεταί σφι ἡ	χώρη	μήτε ὁ ποταμὸς οἷός τ᾽
[2, 51]	Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο ἐν τῇ	χώρῃ,	ὅθεν περ καὶ Ἕλληνες ἤρξαντο
[2, 12]	Μέμφιος ἔχον, πρὸς δὲ τῇ	χώρῃ	οὔτε τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ
[2, 37]	μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν τῇ	χώρῃ,	τούς τε γινομένους οὔτε τρώγουσι
[2, 13]	γὰρ ὡς ὕεται πᾶσα ἡ	χώρη	τῶν Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ ποταμοῖσι
[2, 103]	ἐν μὲν γὰρ τῇ τούτων	χώρῃ	φαίνονται σταθεῖσαι αἱ στῆλαι, τὸ
[2, 70]	ταύτην γράφω. ἐπεὰν νῶτον ὑὸς	δελεάσῃ	περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον
[2, 99]	ὑπερβῆναι ὁ ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος	πάσῃ	Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς δὲ
[2, 47]	συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽ ὦν ἐκάλυψε	πάσῃ	τοῦ κτήνεος τῇ πιμελῇ τῇ
[2, 39]	τοῖσι θύουσι ἢ Αἰγύπτῳ τῇ	συναπάσῃ	κακὸν γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην
[2, 121]	ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη	προσαπολέσῃ	κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι εὖ
[2, 149]	ὀρυκτή, αὐτὴ δηλοῖ· ἐν γὰρ	μέσῃ	τῇ λίμνῃ μάλιστά κῃ ἑστᾶσι
[2, 138]	ἀξίοισι λόγου. ἐὸν δ᾽ ἐν	μέσῃ	τῇ πόλι τὸ ἱρὸν κατορᾶται
[2, 14]	ἐς αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν δὲ	καταπατήσῃ	τῇσι ὑσὶ τὸ σπέρμα, ἄμητον
[2, 92]	ὁ ποταμὸς καὶ τὰ πεδία	πελαγίσῃ,	φύεται ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα
[2, 170]	καὶ μέγαθος, ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε,	ὅση	περ ἡ ἐν Δήλῳ ἡ
[2, 132]	ἐν γούνασι κειμένη, μέγαθος δὲ	ὅση	περ μεγάλη βοῦς ζωή. ἐκφέρεται
[2, 14]	σφι ὁ ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν	ἄρσῃ	τὰς ἀρούρας, ἄρσας δὲ ἀπολίπῃ
[2, 93]	δὲ πλήρεες γένωνται ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς ἤθεα τὰ
[2, 159]	αἳ μὲν ἐπὶ τῇ βορηίῃ	θαλάσσῃ	ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽ ἐν τῷ
[2, 117]	εὐαέι τε πνεύματι χρησάμενος καὶ	θαλάσσῃ	λείῃ· ἐν δὲ Ἰλιάδι λέγει
[2, 159]	Ἀραβίῳ κόλπῳ ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ	θαλάσσῃ,	τῶν ἔτι οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι.
[2, 47]	καὶ τοῦτο μὲν ἤν τις	ψαύσῃ	αὐτῶν παριὼν αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι
[2, 47]	ὑῶν τῇ Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν	θύσῃ,	τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ τὸν
[2, 65]	τὰς τρίχας· τὸ δ᾽ ἂν	ἑλκύσῃ,	τοῦτο τῇ μελεδωνῷ τῶν θηρίων
[2, 156]	ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ οὐκ	ἐούσῃ	πρότερον πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα τῶν
[2, 12]	χώρῃ οὔτε τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ	ἐούσῃ	τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε τῇ
[2, 131]	θυγατρὸς καὶ ἔπειτα ἐμίγη οἱ	ἀεκούσῃ·	μετὰ δὲ λέγουσι ὡς ἡ
[2, 7]	τῶν δυώδεκα θεῶν τοῦ βωμοῦ	φερούσῃ	ἔς τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ
[2, 158]	τῇ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν	φερούσῃ,	τὴν Δαρεῖος ὁ Πέρσης δεύτερα
[2, 22]	διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ χιόνι	πεσούσῃ	πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι ἐν
[2, 59]	τρίτα δὲ ἐς Σάιν πόλιν	τῇ	Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι, τέταρτα δὲ ἐς
[2, 175]	~καὶ τοῦτο μὲν ἐν Σάι	τῇ	Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια οἷα ἐξεποίησε,
[2, 137]	δὲ καὶ ἑτερέων γενομενέων ἐν	τῇ	Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς ἐμοὶ δοκέει,
[2, 94]	αὐτόματα ἄγρια φύεται· ταῦτα ἐν	τῇ	Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν φέρει πολλὸν
[2, 139]	ἄρξαντα Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν. ἐν γὰρ	τῇ	Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ τὰ μαντήια,
[2, 146]	τὴν ὑπὲρ Αἰγύπτου ἐοῦσαν ἐν	τῇ	Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός γε πέρι
[2, 68]	δὲ ἐν ὕδατι, ἐν δὲ	τῇ	αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ ὦν
[2, 151]	τῶν ἑλέων ὁρμώμενον μὴ ἐπιμίσγεσθαι	τῇ	ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον
[2, 169]	φοίνικας τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ	τῇ	ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω δὲ ἐν
[2, 63]	καὶ ἱρὰ κατά περ καὶ	τῇ	ἄλλῃ ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν δὲ
[2, 67]	ἐόντας ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι	τῇ	ἂν εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν δὲ
[2, 29]	οὗτος κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων, καὶ	τῇ	ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ
[2, 47]	σιτέονται ἐν τῇ πανσελήνῳ ἐν	τῇ	ἂν τὰ ἱρὰ θύσωσι, ἐν
[2, 95]	νύκτα τάδε αὐτῷ χρᾶται· ἐν	τῇ	ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ ταύτην ἵστησι
[2, 7]	μῆκος τῇ ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ	τῇ	ἀπὸ τῶν δυώδεκα θεῶν τοῦ
[2, 12]	πρὸς δὲ τῇ χώρῃ οὔτε	τῇ	Ἀραβίῃ προσούρῳ ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον
[2, 143]	ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ	τῇ	ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ
[2, 59]	καὶ προθυμότατα ἐς Βούβαστιν πόλιν	τῇ	Ἀρτέμιδι, δεύτερα δὲ ἐς Βούσιριν
[2, 150]	γὰρ λόγῳ καὶ ἐν Νίνῳ	τῇ	Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον.
[2, 153]	δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες	τῇ	αὐλῇ. ὁ δὲ Ἆπις κατὰ
[2, 169]	ἔστι μέντοι καὶ τοῦτο ἐν	τῇ	αὐλῇ τοῦ ἱροῦ, παστὰς λιθίνη
[2, 47]	Διονύσῳ μούνοισι τοῦ αὐτοῦ χρόνου,	τῇ	αὐτῇ πανσελήνῳ, τοὺς) ὗς θύσαντες
[2, 127]	αὐλῶνος ἔσω νῆσον περιρρέει, ἐν	τῇ	αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας
[2, 181]	Ἄμασις, εὔχεται ἐν τῷ νόῳ	τῇ	Ἀφροδίτῃ, ἤν οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην
[2, 100]	ἦν, ἥτις ἐβασίλευσε, τό περ	τῇ	Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις· τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν
[2, 149]	τε καὶ νότον, ἐοῦσα βάθος,	τῇ	βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι
[2, 131]	ὁ δέ μιν ἔθαψε ἐν	τῇ	βοῒ ταύτῃ, ἡ δὲ μήτηρ
[2, 159]	καὶ τριήρεες αἳ μὲν ἐπὶ	τῇ	βορηίῃ θαλάσσῃ ἐποιήθησαν, αἳ δ᾽
[2, 155]	μοι. ἱρὸν δὲ ἐστὶ ἐν	τῇ	Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος,
[2, 96]	τὰς ἁρμονίας ἐν ὦν ἐπάκτωσαν	τῇ	βύβλῳ. πηδάλιον δὲ ἓν ποιεῦνται,
[2, 92]	ἂν καὶ κάρτα βούλωνται χρηστῇ	τῇ	βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ διαφανέι
[2, 60]	ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν	τῇ	γῇ ποιεῦσι τοιάδε· αἳ μὲν
[2, 18]	ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ μοι	τῇ	γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος
[2, 136]	λιπέσθαι ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν	τῇ	γράμματα ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε
[2, 86]	τοῖσι κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα,	τῇ	γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν μὲν
[2, 73]	ὁ πατήρ. ἔστι δέ, εἰ	τῇ	γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε·
[2, 107]	ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι	τῇ	γυναικί· καὶ γὰρ δὴ καὶ
[2, 98]	δίδοται τοῦ αἰεὶ βασιλεύοντος Αἰγύπτου	τῇ	γυναικί τοῦτο δὲ γίνεται ἐξ
[2, 106]	μὲν δεξιῇ χειρὶ ἔχων αἰχμὴν	τῇ	δὲ ἀριστερῇ τόξα, καὶ τὴν
[2, 8]	ἐς τὰ εἴρηται τὸ ὄρος·	τῇ	δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον,
[2, 100]	οἱ δὲ ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι.	τῇ	δὲ γυναικὶ οὔνομα ἦν, ἥτις
[2, 158]	ἐς τὸν κόλπον τὸν Ἀράβιον.	τῇ	δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ συντομώτατον
[2, 159]	Συρίης ἐοῦσαν μεγάλην εἷλε. ἐν	τῇ	δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος,
[2, 138]	εὖρος δὲ ὡς τεσσέρων πλέθρων·	τῇ	δὲ καὶ τῇ τῆς ὁδοῦ
[2, 55]	τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν Προμένεια,	τῇ	δὲ μετὰ ταύτην Τιμαρέτη, τῇ
[2, 55]	τῇ δὲ μετὰ ταύτην Τιμαρέτη,	τῇ	δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα·
[2, 26]	ἡ στάσις καὶ τῆς μεσαμβρίης,	τῇ	δὲ ὁ νότος νῦν ἕστηκε,
[2, 124]	νήσῳ, διώρυχα τοῦ Νείλου ἐσαγαγών.	τῇ	δὲ πυραμίδι αὐτῇ χρόνον γενέσθαι
[2, 87]	ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς προκειμένας ἡμέρας,	τῇ	δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆς
[2, 15]	αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν,	τῇ	δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ
[2, 122]	νομίζουσι εἶναι, καὶ κεῖθι συγκυβεύειν	τῇ	Δήμητρι, καὶ τὰ μὲν νικᾶν
[2, 158]	ἐγένετο καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς	τῇ	διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ ἐς
[2, 48]	~τῷ δὲ Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς	τῇ	δορπίῃ χοῖρον πρὸ τῶν θυρέων
[2, 52]	μοῦνον) ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν	τῇ	Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται
[2, 106]	Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν ἔρχονται καὶ	τῇ	ἐκ Σαρδίων ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι
[2, 82]	ἑκάστη θεῶν ὅτευ ἐστί, καὶ	τῇ	ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει
[2, 44]	ἢ τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν	τῇ	Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ μέν νυν
[2, 114]	Τευκρός, ἔργον δὲ ἀνόσιον ἐν	τῇ	Ἑλλάδι ἐξεργασμένος· ξείνου γὰρ τοῦ
[2, 104]	τόδε τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι	τῇ	Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται
[2, 146]	καὶ κατεγήρασαν καὶ οὗτοι ἐν	τῇ	Ἑλλάδι, κατά περ Ἡρακλέης ὁ
[2, 135]	γὰρ Ροδῶπις μνημήιον ἑωυτῆς ἐν	τῇ	Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη τοῦτο
[2, 120]	τῶν θεῶν. καὶ ταῦτα μὲν	τῇ	ἐμοὶ δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ
[2, 182]	ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην, τοῦτο δὲ	τῇ	ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο τε
[2, 7]	ἄνω ἰόντι παραπλησίη τὸ μῆκος	τῇ	ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ ἀπὸ
[2, 181]	δοκίμου, τῇ οὔνομα ἦν Λαδίκη·	τῇ	ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι
[2, 159]	ἐν τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ ἐπὶ	τῇ	Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν ἔτι οἱ
[2, 158]	ὃς τῇ διώρυχι ἐπεχείρησε πρῶτος	τῇ	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ,
[2, 63]	ἔχοντες ἑστᾶσι τοῦ ἱροῦ ἐν	τῇ	ἐσόδῳ, ἄλλοι τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες
[2, 76]	σκέλεα δὲ καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς	τῇ	ἑτέρῃ. τοῦ δὲ ὄφιος ἡ
[2, 44]	δὲ καὶ ἐς Θάσον, ἐν	τῇ	εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ Φοινίκων
[2, 138]	μὲν τῇ περιρρέουσα ἣ δὲ	τῇ,	εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν,
[2, 11]	τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος δέ,	τῇ	εὐρύτατος ἐστὶ ὁ κόλπος, ἥμισυ
[2, 33]	πρὸς δυσμέων οἰκέουσι τῶν ἐν	τῇ	Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ ὁ
[2, 102]	τῆς πάτρης, καὶ ὡς δυνάμι	τῇ	ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας· ὅτεων δὲ
[2, 67]	Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ κύνας ἐν	τῇ	ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι θάπτουσι ἐν
[2, 137]	δικάζειν ἐπιτάσσοντα χώματα χοῦν πρὸς	τῇ	ἑωυτῶν πόλι, ὅθεν ἕκαστος ἦν
[2, 148]	λαβυρίνθου ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν	τῇ	ζῷα μεγάλα ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽
[2, 182]	ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽ ἐς Σάμον	τῇ	Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας,
[2, 93]	ἐπεὰν δὲ πλήρεες γένωνται ἐν	τῇ	θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς ἤθεα
[2, 181]	δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν εὐχὴν	τῇ	θεῷ· ποιησαμένη γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε
[2, 59]	δεύτερα δὲ ἐς Βούσιριν πόλιν	τῇ	Ἴσι· ἐν ταύτῃ γὰρ δὴ
[2, 176]	αὐτὸν τρόπον τῷ ἐν Μέμφι.	τῇ	Ἴσι τε τὸ ἐν Μέμφι
[2, 61]	δὲ Βουσίρι πόλι ὡς ἀνάγουσι	τῇ	Ἴσι τὴν ὁρτήν, εἴρηται προτερόν
[2, 33]	Εὐξείνου πόντου διὰ πάσης Εὐρώπης)	τῇ	Ἰστρίην οἱ Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι.
[2, 137]	ἡ ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν	τῇ	καὶ ἱρόν ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον·
[2, 68]	θηρίων τὴν ἄνω γνάθον προσάγει	τῇ	κάτω. ἔχει δὲ καὶ ὄνυχας
[2, 36]	τρίχας αὔξεσθαι τάς τε ἐν	τῇ	κεφαλῇ καὶ τῷ γενείῳ, τέως
[2, 59]	πέμπτα δὲ ἐς Βουτοῦν πόλιν	τῇ	Λητοῖ, ἕκτα δὲ ἐς Πάπρημιν
[2, 20]	Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν	τῇ	Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι
[2, 65]	τάδε. ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος ὅμουρος	τῇ	Λιβύῃ οὐ μάλα θηριώδης ἐστί·
[2, 12]	ἐούσῃ τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε	τῇ	Λιβύῃ, οὐ μὲν οὐδὲ τῇ
[2, 16]	λόγον ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων	τῇ	Λιβύῃ, τοῦ Δέλτα δὲ τούτου
[2, 149]	τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἐν	τῇ	λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν οὐκ ἔστι(
[2, 101]	τοῦ μεγάθεος πέρι ὁμοῦ αὐτῇ	τῇ	λίμνῃ ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν τοσαῦτα
[2, 149]	αὐτὴ δηλοῖ· ἐν γὰρ μέσῃ	τῇ	λίμνῃ μάλιστά κῃ ἑστᾶσι δύο
[2, 171]	ἡ τροχοειδὴς καλεομένη. ~ἐν δὲ	τῇ	λίμνῃ ταύτῃ τὰ δείκηλα τῶν
[2, 65]	τὸ δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ, τοῦτο	τῇ	μελεδωνῷ τῶν θηρίων διδοῖ, ἣ
[2, 36]	βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες τῶν θεῶν	τῇ	μὲν ἄλλῃ κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 8]	ἄνω ἰόντι στεινή ἐστι Αἴγυπτος.	τῇ	μὲν γὰρ τῆς Ἀραβίης ὄρος
[2, 106]	ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης σπιθαμῆς,	τῇ	μὲν δεξιῇ χειρὶ ἔχων αἰχμὴν
[2, 26]	τῶν ὡρέων, καὶ τοῦ οὐρανοῦ	τῇ	μὲν νῦν ὁ βορέης τε
[2, 92]	τὸ ἐκ μέσου τοῦ λωτοῦ,	τῇ	μήκωνι ἐὸν ἐμφερές, πτίσαντες ποιεῦνται
[2, 64]	ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα	τῇ	μητρὶ συμμῖξαι, καὶ τοὺς προπόλους
[2, 121]	ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα	τῇ	μητρὶ τὰ προσταχθέντα. τὸν δὲ
[2, 135]	νηοῦ. φιλέουσι δέ κως ἐν	τῇ	Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι.
[2, 179]	μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ	τῇ	νηὶ αὐτῇ πλέειν ἐς τὸ
[2, 140]	βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ ταύτῃ	τῇ	νήσῳ Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽ ἐστὶ
[2, 156]	εἶναι αὐτὴν πλωτήν, ὡς ἐν	τῇ	νήσῳ ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον
[2, 62]	ἐπεὰν συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης ἐν	τῇ	νυκτὶ λύχνα καίουσι πάντες πολλὰ
[2, 156]	παρακαταθήκην δεξαμένη διέσωσε κατακρύψασα ἐν	τῇ	νῦν πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε
[2, 64]	Ἄρεϊ ταύτην τὴν πληγὴν ἐν	τῇ	ὁρτῇ νενομικέναι φασί. καὶ τὸ
[2, 62]	καὶ τοῦτο καίεται παννύχιον, καὶ	τῇ	ὁρτῇ οὔνομα κέεται λυχνοκαΐη. οἳ
[2, 60]	οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων ἐν	τῇ	ὁρτῇ ταύτῃ ἢ ἐν τῷ
[2, 29]	ἔπειτα ἥξεις ἐς πόλιν μεγάλην	τῇ	οὔνομα ἐστὶ Μερόη· λέγεται δὲ
[2, 135]	ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης,	τῇ	οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ
[2, 181]	Κριτοβούλου ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου,	τῇ	οὔνομα ἦν Λαδίκη· τῇ ἐπείτε
[2, 141]	ὕπνον, καί οἱ δόξαι ἐν	τῇ	ὄψι ἐπιστάντα τὸν θεὸν θαρσύνειν
[2, 121]	τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν	τῇ	πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν,
[2, 121]	πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως	τῇ	πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι
[2, 104]	δὲ καὶ Σύροι οἱ ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ καὶ αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽
[2, 106]	οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν δὲ	τῇ	Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς ὥρων ἐούσας
[2, 47]	δὲ ἄλλα κρέα σιτέονται ἐν	τῇ	πανσελήνῳ ἐν τῇ ἂν τὰ
[2, 32]	ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς πόλιν ἐν	τῇ	πάντας εἶναι τοῖσι ἄγουσι τὸ
[2, 169]	ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω δὲ ἐν	τῇ	παστάδι διξὰ θυρώματα ἕστηκε, ἐν
[2, 18]	καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι	τῇ	περὶ τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι
[2, 47]	πάσῃ τοῦ κτήνεος τῇ πιμελῇ	τῇ	περὶ τὴν νηδὺν γινομένῃ, καὶ
[2, 138]	ἱροῦ ἑκατέρη ἐσέχει, ἣ μὲν	τῇ	περιρρέουσα ἣ δὲ τῇ, εὖρος
[2, 47]	ὦν ἐκάλυψε πάσῃ τοῦ κτήνεος	τῇ	πιμελῇ τῇ περὶ τὴν νηδὺν
[2, 103]	οἰκήτορας, εἴτε τῶν τινες στρατιωτέων	τῇ	πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες περὶ Φᾶσιν
[2, 116]	Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη,	τῇ	πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα,
[2, 41]	τὰ ὀστέα τῶν βοῶν, οὔνομα	τῇ	πόλι Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽ αὐτῇ
[2, 59]	Ἴσι· ἐν ταύτῃ γὰρ δὴ	τῇ	πόλι ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος ἱρόν,
[2, 91]	ἐγγὺς Νέης πόλιος· ἐν ταύτῃ	τῇ	πόλι ἐστὶ Περσέος τοῦ Δανάης
[2, 120]	σώμασι καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ	τῇ	πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος
[2, 60]	δὲ τωθάζουσι βοῶσαι τὰς ἐν	τῇ	πόλι ταύτῃ γυναῖκας, αἳ δὲ
[2, 155]	ἀπὸ θαλάσσης ἄνω. οὔνομα δὲ	τῇ	πόλι ταύτῃ ὅκου τὸ χρηστήριον
[2, 111]	συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας σὺν αὐτῇ	τῇ	πόλι· τῆς δὲ νιψάμενος τῷ
[2, 138]	λόγου. ἐὸν δ᾽ ἐν μέσῃ	τῇ	πόλι τὸ ἱρὸν κατορᾶται πάντοθεν
[2, 121]	βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ	τῇ	πολυφροσύνῃ τε καὶ τόλμῃ τοῦ
[2, 55]	Δωδωναίων δὲ αἱ ἱρεῖαι, τῶν	τῇ	πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν Προμένεια, τῇ
[2, 41]	σχοῖνοι ἐννέα. ἐν ταύτῃ ὦ	τῇ	Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι μὲν καὶ
[2, 63]	νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι	τῇ	προτεραίῃ ἐς ἄλλο οἴκημα ἱρόν.
[2, 125]	δὲ διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν	τῇ	πυραμίδι ὅσα ἔς τε συρμαίην
[2, 47]	θυσίη δὲ ἥδε τῶν ὑῶν	τῇ	Σελήνῃ ποιέεται· ἐπεὰν θύσῃ, τὴν
[2, 22]	φεύγουσαι τὸν χειμῶνα τὸν ἐν	τῇ	Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον φοιτῶσι ἐς
[2, 8]	δὲ μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι,	τῇ	στεινότατον ἐστί, διηκοσίων οὐ πλέους
[2, 39]	σφίσι τοῖσι θύουσι ἢ Αἰγύπτῳ	τῇ	συναπάσῃ κακὸν γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν
[2, 116]	τῶν ἐστὶ ἡ Σιδών, ἐν	τῇ	Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ
[2, 20]	εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν ἐν	τῇ	Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν
[2, 12]	τῇ Λιβύῃ, οὐ μὲν οὐδὲ	τῇ	Συρίῃ τῆς γὰρ Ἀραβίης τὰ
[2, 116]	Ἀλεξάνδρου, ὡς ἀπηνείχθη ἄγων Ἑλένην	τῇ	τε δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ
[2, 106]	πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ ἀνδρός,	τῇ	τε ἐκ τῆς Ἐφεσίης ἐς
[2, 138]	τεσσέρων πλέθρων· τῇ δὲ καὶ	τῇ	τῆς ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα πέφυκε·
[2, 103]	Αἰγύπτιος στρατός· ἐν μὲν γὰρ	τῇ	τούτων χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ
[2, 153]	αὐλήν τε τῷ Ἄπι, ἐν	τῇ	τρέφεται ἐπεὰν φανῇ ὁ Ἆπις,
[2, 44]	καὶ δισχίλια. εἶδον δὲ ἐν	τῇ	Τύρῳ καὶ ἄλλο ἱρὸν Ἡρακλέος
[2, 151]	ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου,	τῇ	ὑστάτῃ τῆς ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν,
[2, 141]	τῶν ἀσπίδων τὰ ὄχανα, ὥστε	τῇ	ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων γυμνῶν πεσεῖν
[2, 124]	δὲ δέκα ὀργυιαί, ὕψος δέ,	τῇ	ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ
[2, 77]	οὐ γάρ σφι εἰσὶ ἐν	τῇ	χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων δὲ τοὺς
[2, 177]	καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ	τῇ	χώρῃ γινόμενα καὶ τὰ ἀπὸ
[2, 50]	κοτε τὰ οὐνόματα ἐστὶ ἐν	τῇ	χώρῃ. λέγω δὲ τὰ λέγουσι
[2, 51]	τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο ἐν	τῇ	χώρῃ, ὅθεν περ καὶ Ἕλληνες
[2, 12]	ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον, πρὸς δὲ	τῇ	χώρῃ οὔτε τῇ Ἀραβίῃ προσούρῳ
[2, 37]	τι μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν	τῇ	χώρῃ, τούς τε γινομένους οὔτε
[2, 135]	πολλοὺς σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε ἡ	δεκάτη	οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς· οἳ
[2, 96]	τῆς ἡ μορφὴ μὲν ἐστὶ	ὁμοιοτάτη	τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ δὲ
[2, 124]	δέκα ὀργυιαί, ὕψος δέ, τῇ	ὑψηλοτάτη	ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί,
[2, 22]	δὲ τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν	ἐπιεικεστάτη	ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται· λέγει γὰρ
[2, 151]	τῷ ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου, τῇ	ὑστάτῃ	τῆς ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν, ὁ
[2, 55]	δὲ αἱ ἱρεῖαι, τῶν τῇ	πρεσβυτάτῃ	οὔνομα ἦν Προμένεια, τῇ δὲ
[2, 149]	καὶ νότον, ἐοῦσα βάθος, τῇ	βαθυτάτη	αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ
[2, 55]	μετὰ ταύτην Τιμαρέτη, τῇ δὲ	νεωτάτῃ	Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον δέ
[2, 70]	ἣ δ᾽ ὦν ἔμοιγε δοκέει	ἀξιωτάτη	ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην γράφω. ἐπεὰν
[2, 171]	Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο ἡ	τελετή,	οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ
[2, 55]	Προμένεια, τῇ δὲ μετὰ ταύτην	Τιμαρέτη,	τῇ δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον
[2, 181]	εὔχεται ἐν τῷ νόῳ τῇ	Ἀφροδίτῃ,	ἤν οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν
[2, 71]	οἱ ποτάμιοι νομῷ μὲν τῷ	Παπρημίτῃ	ἱροί εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι
[2, 95]	αὐτῷ χρᾶται· ἐν τῇ ἀναπαύεται	κοίτῃ,	περὶ ταύτην ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον
[2, 88]	οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ	τρίτη	ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε, ἣ τοὺς
[2, 22]	περὶ πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ δὲ	τρίτη	τῶν ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα
[2, 149]	ὅτι δὲ χειροποίητος ἐστὶ καὶ	ὀρυκτή,	αὐτὴ δηλοῖ· ἐν γὰρ μέσῃ
[2, 140]	νήσῳ Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽ ἐστὶ	πάντῃ	δέκα σταδίων. ~μετὰ δὲ τοῦτον
[2, 168]	ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων	πάντῃ,	ὁ δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει
[2, 138]	δὲ καὶ μῆκος τοῦ ἱροῦ	πάντῃ	σταδίου ἐστί. κατὰ μὲν δὴ
[2, 2]	ἔπος, οὕτω δὴ σημήνας τῷ	δεσπότῃ	ἤγαγε τὰ παιδία κελεύσαντος ἐς
[2, 64]	ταύτην τὴν πληγὴν ἐν τῇ	ὁρτῇ	νενομικέναι φασί. καὶ τὸ μὴ
[2, 62]	τοῦτο καίεται παννύχιον, καὶ τῇ	ὁρτῇ	οὔνομα κέεται λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽
[2, 60]	ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων ἐν τῇ	ὁρτῇ	ταύτῃ ἢ ἐν τῷ ἅπαντι
[2, 42]	δὲ ἡμέρῃ τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἐν	ὁρτῇ	τοῦ Διός, κριὸν ἕνα κατακόψαντες
[2, 148]	πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν	ἑκάστη	αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων
[2, 60]	πολλόν τι πλῆθος ἑκατέρων ἐν	ἑκάστῃ	βάρι· αἳ μὲν τινὲς τῶν
[2, 82]	ἐξευρημένα, μείς τε καὶ ἡμέρῃ	ἑκάστη	θεῶν ὅτευ ἐστί, καὶ τῇ
[2, 168]	ἀρουρέων ἄλλα ἐδίδοτο ἐπ᾽ ἡμέρῃ	ἑκάστῃ,	ὀπτοῦ σίτου σταθμὸς πέντε μνέαι
[2, 148]	τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ	ἑκάστη	περίστυλος λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ
[2, 36]	δύο, τῶν δὲ γυναικῶν ἓν	ἑκάστη.	τῶν ἱστίων τοὺς κρίκους καὶ
[2, 92]	δὲ ἂν καὶ κάρτα βούλωνται	χρηστῇ	τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ
[2, 102]	τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν στήλας	ἐνίστη	ἐς τὰς χώρας διὰ γραμμάτων
[2, 41]	τῇ πόλι Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽	αὐτῇ	Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται. ἐκ
[2, 177]	τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ πόλις ἐν	αὐτῇ	γενέσθαι τὰς ἁπάσας τότε δισμυρίας
[2, 123]	γινόμενον ἐσδύνει· τὴν περιήλυσιν δὲ	αὐτῇ	γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ
[2, 149]	δὲ χειροποίητος ἐστὶ καὶ ὀρυκτή,	αὐτὴ	δηλοῖ· ἐν γὰρ μέσῃ τῇ
[2, 126]	αὐτὴν ἑκάστου δέεσθαι ὅκως ἂν	αὐτῇ	ἕνα λίθον ἐν τοῖσι ἔργοισι
[2, 99]	Ἡφαίστου τὸ ἱρὸν ἱδρύσασθαι ἐν	αὐτῇ,	ἐὸν μέγα τε καὶ ἀξιαπηγητότατον.
[2, 56]	αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν καὶ	αὐτὴ	ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ μοι δοκέουσι
[2, 29]	περιρρέει ὁ Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα	αὐτῇ	ἐστι. οἰκέουσι δὲ τὰ ἀπὸ
[2, 124]	ὕψος δέ, τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ	αὐτὴ	ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου δὲ
[2, 149]	νότον, ἐοῦσα βάθος, τῇ βαθυτάτη	αὐτὴ	ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ χειροποίητος
[2, 129]	καταχρυσώσαντά μιν ταύτην ἔσω ἐν	αὐτῇ	θάψαι ταύτην δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν
[2, 121]	καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν	αὐτῇ	ὅ τι δὴ ἐν τῷ
[2, 101]	ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας τε ἐν	αὐτῇ	οἰκοδομῆσαι, τῶν τοῦ μεγάθεος πέρι
[2, 121]	ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα προέμενον	αὐτῇ	οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα. ὡς
[2, 47]	μούνοισι τοῦ αὐτοῦ χρόνου, τῇ	αὐτῇ	πανσελήνῳ, τοὺς) ὗς θύσαντες πατέονται
[2, 130]	οἰκήματι ἠσκημένῳ· θυμιήματα δὲ παρ᾽	αὐτῇ	παντοῖα καταγίζουσι ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην,
[2, 179]	ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ τῇ νηὶ	αὐτῇ	πλέειν ἐς τὸ Κανωβικόν· ἢ
[2, 101]	τῶν τοῦ μεγάθεος πέρι ὁμοῦ	αὐτῇ	τῇ λίμνῃ ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν
[2, 111]	ταύτην συναλίσαντα ὑποπρῆσαι πάσας σὺν	αὐτῇ	τῇ πόλι· τῆς δὲ νιψάμενος
[2, 121]	φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι	αὐτῇ	τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν
[2, 156]	τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν	αὐτῇ	φοίνικες συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα
[2, 124]	Νείλου ἐσαγαγών. τῇ δὲ πυραμίδι	αὐτῇ	χρόνον γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ·
[2, 14]	ἡ χώρη ἡ ἔνερθε Μέμφιος	αὕτη	γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη) κατὰ
[2, 157]	προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς ὃ ἐξεῖλε.	αὕτη	δὲ ἡ Ἄζωτος ἁπασέων πολίων
[2, 62]	ἔλαχε καὶ τιμὴν ἡ νὺξ	αὕτη,	ἔστι ἱρὸς περὶ αὐτοῦ λόγος
[2, 156]	λέγεται δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι	αὕτη	ἡ νῆσος πλωτή. αὐτὸς μὲν
[2, 29]	οὔνομα ἐστὶ Μερόη· λέγεται δὲ	αὕτη	ἡ πόλις εἶναι μητρόπολις τῶν
[2, 125]	ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ ὧδε	αὕτη	ἡ πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς
[2, 13]	Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ χώρη	αὕτη	κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος
[2, 22]	ἔψευσται· λέγει γὰρ δὴ οὐδ᾽	αὕτη	οὐδέν, φαμένη τὸν Νεῖλον ῥέειν
[2, 9]	~πέφυκε μέν νυν ἡ χώρη	αὕτη	οὕτω. ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος
[2, 150]	διαχέειν. ἡ μέν νυν λίμνη	αὕτη	οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ
[2, 59]	ἱρόν, ἵδρυται δὲ ἡ πόλις	αὕτη	τῆς Αἰγύπτου ἐν μέσῳ τῷ
[2, 56]	ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί ἡ γυνὴ	αὕτη	τῆς νῦν Ἑλλάδος, πρότερον δὲ
[2, 135]	αἱ ἑταῖραι. τοῦτο μὲν γὰρ	αὕτη,	τῆς πέρι λέγεται ὅδε ὁ
[2, 175]	δὲ ὕψος πέντε πηχέων ἐστί.	αὕτη	τοῦ ἱροῦ κέεται παρὰ τὴν
[2, 150]	ἐς Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη	αὕτη	ὑπὸ γῆν, τετραμμένη τὸ πρὸς
[2, 31]	ἔρημος γὰρ ἐστὶ ἡ χώρη	αὕτη	ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ τάδε μὲν
[2, 130]	ταύτην δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα.	~αὕτη	ὦν ἡ βοῦς γῇ οὐκ
[2, 65]	θηρίοισι. τροφὴ μὲν δὴ αὐτοῖσι	τοιαύτη	ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽ ἄν τις
[2, 18]	δέ μοι τῇ γνώμῃ, ὅτι	τοσαύτη	ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην τινὰ ἐγὼ
[2, 155]	δὲ ἐστὶ ἐν τῇ Βουτοῖ	ταύτῃ	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ ὅ
[2, 59]	Βούσιριν πόλιν τῇ Ἴσι· ἐν	ταύτῃ	γὰρ δὴ τῇ πόλι ἐστὶ
[2, 141]	οἱ ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι ἐν Πηλουσίῳ·	ταύτῃ	γὰρ εἰσὶ αἱ ἐσβολαί· ἕπεσθαι
[2, 60]	βοῶσαι τὰς ἐν τῇ πόλι	ταύτῃ	γυναῖκας, αἳ δὲ ὀρχέονται, αἳ
[2, 26]	δὲ ὁ νότος νῦν ἕστηκε,	ταύτῃ	δὲ ὁ βορέης, εἰ ταῦτα
[2, 29]	ἄλλων Αἰθιόπων. οἱ δ᾽ ἐν	ταύτῃ	Δία θεῶν καὶ Διόνυσον μούνους
[2, 26]	καὶ τὸν ἠέρα ξηρὸν τὸν	ταύτῃ	εἶναι, διακαίων τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ·
[2, 149]	γὰρ δὴ δεινῶς ἐστι ἡ	ταύτῃ)	ἐκ τοῦ Νείλου δὲ κατὰ
[2, 28]	ὡς ἐμὲ κατανοέειν, δίνας τινὰς	ταύτῃ	ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην, οἷα
[2, 60]	ἀναισιμοῦται πλέων ἐν τῇ ὁρτῇ	ταύτῃ	ἢ ἐν τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ
[2, 131]	μιν ἔθαψε ἐν τῇ βοῒ	ταύτῃ,	ἡ δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν
[2, 47]	ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ	ταύτῃ	θύουσι, ἔστι μὲν λόγος περὶ
[2, 28]	χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον κάλον κατεῖναι	ταύτῃ	καὶ οὐκ ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν.
[2, 29]	ἡμέρας τέσσερας πλόος, σκολιὸς δὲ	ταύτῃ	κατά περ ὁ Μαίανδρος ἐστὶ
[2, 99]	ἐθελήσει ῥήξας ὑπερβῆναι ὁ ποταμὸς	ταύτῃ,	κίνδυνος πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι ἐστί.
[2, 8]	πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν Μέμφι.	ταύτῃ	μὲν λῆγον ἀνακάμπτει ἐς τὰ
[2, 26]	τε καὶ ὁ χειμὼν ἑστᾶσι,	ταύτῃ	μὲν τοῦ νότου ἦν ἡ
[2, 156]	ἐστὶ πλωτή. ἐν δὲ ὦν	ταύτῃ	νηός τε Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι
[2, 14]	αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι ἢ οἱ	ταύτῃ	οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ μήτε
[2, 155]	ἄνω. οὔνομα δὲ τῇ πόλι	ταύτῃ	ὅκου τὸ χρηστήριον ἐστὶ Βουτώ,
[2, 156]	πλωτήν, ὡς ἐν τῇ νήσῳ	ταύτῃ	οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ Λητώ,
[2, 60]	ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα μὲν δὴ	ταύτῃ	ποιέεται. ~ἐν δὲ Βουσίρι πόλι
[2, 171]	καλεομένη. ~ἐν δὲ τῇ λίμνῃ	ταύτῃ	τὰ δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ
[2, 140]	γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ	ταύτῃ	τῇ νήσῳ Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽
[2, 91]	Θηβαϊκοῦ ἐγγὺς Νέης πόλιος· ἐν	ταύτῃ	τῇ πόλι ἐστὶ Περσέος τοῦ
[2, 41]	αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα. ἐν	ταύτῃ	ὦ τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι
[2, 29]	ἄνω ἰόντι ἄναντες ἐστὶ χωρίον·	ταύτῃ	ὦν δεῖ τὸ πλοῖον διαδήσαντας
[2, 87]	ἔχει τοσαύτην δύναμιν ὥστε ἅμα	ἑωυτῇ	τὴν νηδὺν καὶ τὰ σπλάγχνα
[2, 156]	Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη ἡ νῆσος	πλωτή.	αὐτὸς μὲν ἔγωγε οὔτε πλέουσαν
[2, 156]	ἀκούων εἰ νῆσος ἀληθέως ἐστὶ	πλωτή.	ἐν δὲ ὦν ταύτῃ νηός
[2, 156]	διέσωσε κατακρύψασα ἐν τῇ νῦν	πλωτῇ	λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε τὸ πᾶν
[2, 156]	νήσῳ ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον	πλωτῇ	Λητώ, ἐοῦσα τῶν ὀκτὼ θεῶν
[2, 18]	Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα	Λιβύῃ,	αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες
[2, 34]	γὰρ καὶ ἔρημος ἐστὶ ἡ	Λιβύη	δι᾽ ἧς ῥέει. περὶ δὲ
[2, 20]	ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν τῇ	Λιβύῃ,	οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν
[2, 17]	Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ καὶ	Λιβύῃ	οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ
[2, 65]	ἐοῦσα ἡ Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ	Λιβύῃ	οὐ μάλα θηριώδης ἐστί· τὰ
[2, 12]	τὴν Αἴγυπτον προσεικέλην οὔτε τῇ	Λιβύῃ,	οὐ μὲν οὐδὲ τῇ Συρίῃ
[2, 56]	φάναι δέ οἱ ἀδελφεὴν ἐν	Λιβύῃ	πεπρῆσθαι ὑπὸ τῶν αὐτῶν Φοινίκων
[2, 32]	τὰ κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ	Λιβύη·	τὰ δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος
[2, 54]	ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν	Λιβύῃ	τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν
[2, 16]	ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ	Λιβύῃ,	τοῦ Δέλτα δὲ τούτου κατὰ
[2, 29]	ἐπεάν σφεας ὁ θεὸς οὗτος	κελεύῃ	διὰ θεσπισμάτων, καὶ τῇ ἂν
[2, 29]	διὰ θεσπισμάτων, καὶ τῇ ἂν	κελεύῃ,	ἐκεῖσε. ~ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς
[2, 19]	~ἐπέρχεται δὲ ὁ Νεῖλος, ἐπεὰν	πληθύῃ,	οὐ μοῦνον τὸ Δέλτα ἀλλὰ
[2, 182]	ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ	γραφῇ	εἰκασμένην, τοῦτο δὲ τῇ ἐν
[2, 73]	οὐκ εἶδον εἰ μὴ ὅσον	γραφῇ·	καὶ γὰρ δὴ καὶ σπάνιος
[2, 78]	μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα καὶ	γραφῇ	καὶ ἔργῳ, μέγαθος ὅσον τε
[2, 86]	κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα, τῇ	γραφῇ	μεμιμημένα. καὶ τὴν μὲν σπουδαιοτάτην
[2, 73]	πατήρ. ἔστι δέ, εἰ τῇ	γραφῇ	παρόμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε· τὰ
[2, 146]	Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης γενόμενος,	ἔφη	ἄν τις καὶ τούτους ἄλλους
[2, 125]	ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα	ἔφη,	ἑξακόσια καὶ χίλια τάλαντα ἀργυρίου
[2, 162]	περιέθηκέ οἱ κυνέην, καὶ περιτιθεὶς	ἔφη	ἐπὶ βασιληίῃ περιτιθέναι. καὶ τῷ
[2, 172]	δὲ μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη ὦν	ἔφη	λέγων ὁμοίως αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι
[2, 28]	εἰσι αἱ πηγαί, ἐς διάπειραν	ἔφη	τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου βασιλέα ἀπικέσθαι·
[2, 148]	αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων.	ὀροφὴ	δὲ πάντων τούτων λιθίνη κατά
[2, 65]	ἰχθῦς παρέχει βορὴν τοῖσι θηρίοισι.	τροφὴ	μὲν δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται·
[2, 13]	σφι ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία ἄλλη	ἀποστροφὴ	ὅτι μὴ ἐκ τοῦ Διὸς
[2, 96]	τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ	μορφὴ	μὲν ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ
[2, 76]	ἑτέρῃ. τοῦ δὲ ὄφιος ἡ	μορφὴ	οἵη περ τῶν ὕδρων, πτίλα
[2, 19]	χωρίου εἶναι καὶ τοῦ Ἀραβίου	ἐνιαχῇ	καὶ ἐπὶ δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι
[2, 63]	θεῷ παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα	μάχη	ξύλοισι καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε
[2, 124]	εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ	πανταχῇ	μέτωπον ἕκαστον ὀκτὼ. πλέθρα ἐούσης
[2, 96]	πλέειν, ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος	ἐπέχῃ,	ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ
[2, 177]	καταστήσας, ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου τῷ	νομάρχῃ	πάντα τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται·
[2, 123]	εἰσὶ οἱ εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου	ψυχὴ	ἀθάνατος ἐστί, τοῦ σώματος δὲ
[2, 132]	δὲ ὅση περ μεγάλη βοῦς	ζωή.	ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματος