Livre, Chapitre
[2, 143]	ἐς τὸ μέγαρον ἔσω ἐὸν	μέγα	ἐξηρίθμεον δεικνύντες κολοσσοὺς ξυλίνους τοσούτους
[2, 104]	ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον,	μέγα	μοι καὶ τόδε τεκμήριον γίνεται·
[2, 46]	μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος	μέγα	παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται.
[2, 1]	τῆς προαποθανούσης Κῦρος αὐτός τε	μέγα	πένθος ἐποιήσατο καὶ τοῖσι ἄλλοισι
[2, 99]	ἱρὸν ἱδρύσασθαι ἐν αὐτῇ, ἐὸν	μέγα	τε καὶ ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ
[2, 176]	Ἄμασις ἐστὶ ὁ ἐξοικοδομήσας, ἐὸν	μέγα	τε καὶ ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος
[2, 13]	~ἔλεγον δὲ καὶ τόδε μοι	μέγα	τεκμήριον περὶ τῆς χώρης ταύτης
[2, 75]	ἐξ ὀρέων στεινῶν ἐς πεδίον	μέγα,	τὸ δὲ πεδίον τοῦτο συνάπτει
[2, 49]	καὶ τὰ περὶ τὸν Διόνυσον,	ὀλίγα	αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ γὰρ δὴ
[2, 37]	πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ	ὀλίγα·	οὔτε τι γὰρ τῶν οἰκηίων
[2, 129]	τῷ τὰ μὲν τοῦ πατρὸς	ἔργα	ἀπαδεῖν, τὸν δὲ τά τε
[2, 10]	τὸν Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες	ἔργα	ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί· τῶν ἐγὼ
[2, 116]	ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ πέπλοι παμποίκιλοι,	ἔργα	γυναικῶν Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος
[2, 35]	ἢ ἄλλη πᾶσα χώρη καὶ	ἔργα	λόγου μέζω παρέχεται πρὸς πᾶσαν
[2, 111]	Ἡλίου τὸ ἱρὸν ἀξιοθέητα ἀνέθηκε	ἔργα,	ὀβελοὺς δύο λιθίνους, ἐξ ἑνὸς
[2, 110]	ἀνδριάντα, φὰς οὔ οἱ πεποιῆσθαι	ἔργα	οἷά περ Σεσώστρι τῷ Αἰγυπτίῳ·
[2, 129]	τὸ ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς	ἔργα	τε καὶ θυσίας, δίκας δέ
[2, 176]	ὁ Ἄμασις πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι	ἔργα	τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν δὲ
[2, 125]	ὁκότε χρόνον μὲν οἰκοδόμεον τὰ	ἔργα	τὸν εἰρημένον, ἄλλον δέ, ὡς
[2, 96]	δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται,	ζυγὰ	ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι δὲ
[2, 57]	φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ χρόνον τὴν	πελειάδα	ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε
[2, 55]	δὲ ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην	πελειάδα	λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς
[2, 57]	μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι τὴν	πελειάδα	σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ
[2, 56]	Λιβύην τὴν δὲ ἐς τὴν	Ἐλλάδα	ἀπέδοντο, δοκέει ἐμοί ἡ γυνὴ
[2, 91]	ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς τὴν	Ἑλλάδα,	ἀπὸ δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον
[2, 154]	παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν	Ἑλλάδα	γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι. ἀπὸ δὲ τούτων
[2, 144]	Ὄσιρις δὲ ἐστὶ Διόνυσος κατὰ	Ἑλλάδα	γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι μέν νυν
[2, 137]	μᾶλλον. ἡ δὲ Βούβαστις κατὰ	Ἑλλάδα	γλῶσσαν ἐστὶ Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽
[2, 143]	αὐτούς. πίρωμις δὲ ἐστὶ κατὰ	Ἑλλάδα	γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη ὦν
[2, 56]	χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε συνέλαβε τὴν	Ἑλλάδα	γλῶσσαν· φάναι δέ οἱ ἀδελφεὴν
[2, 50]	ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε ἐς τὴν	Ἑλλάδα.	διότι μὲν γὰρ ἐκ τῶν
[2, 135]	ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν	Ἑλλάδα	ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς ἑτέρης
[2, 109]	ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν	Ἑλλάδα	ἐπανελθεῖν· πόλον μὲν γὰρ καὶ
[2, 182]	ἀναθήματα ὁ Ἄμασις ἐς τὴν	Ἑλλάδα,	τοῦτο μὲν ἐς Κυρήνην ἄγαλμα
[2, 154]	μέσον ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη	Στρατόπεδα·	τούτους τε δή σφι τοὺς
[2, 156]	θέλων ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος τὸν	παῖδα.	Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου
[2, 111]	ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληίην τὸν	παῖδα	αὐτοῦ Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι μὲν
[2, 79]	Αἰγύπτιοι τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος Αἰγύπτου	παῖδα	μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν
[2, 143]	δεικνύντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν	παῖδα	πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα, ἐκ
[2, 121]	ἀπιέναι ἔξω. ὡς δὲ τὴν	παῖδα	ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς
[2, 121]	λόγους δὲ πρὸς τὸν περιεόντα	παῖδα	ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ
[2, 144]	αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον τὸν Ὀσίριος	παῖδα,	τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον
[2, 129]	βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος	παῖδα·	τῷ τὰ μὲν τοῦ πατρὸς
[2, 134]	Ροδῶπις· οὐ γὰρ ἄν οἱ	πυραμίδα	ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς τὴν
[2, 134]	γένηται, αἱ νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι.	~πυραμίδα	δὲ οὗτος ἀπελίπετο πολλὸν ἐλάσσω
[2, 136]	ἑωυτοῦ βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον	πυραμίδα	λιπέσθαι ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν
[2, 126]	δὲ τῶν λίθων ἔφασαν τὴν	πυραμίδα	οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν μέσῳ τῶν
[2, 127]	ἑτέρῳ τά τε ἄλλα καὶ	πυραμίδα	ποιῆσαι, ἐς μὲν τὰ ἐκείνου
[2, 135]	ἀτὰρ οὐκ ὥς γε ἐς	πυραμίδα	τοιαύτην ἐξικέσθαι. τῆς γὰρ τὴν
[2, 52]	ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ	οἶδα	ἀκούσας, ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽ οὔνομα
[2, 122]	Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν καὶ ἐγὼ	οἶδα	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας
[2, 23]	ἔλεγχον· οὐ γὰρ τινὰ ἔγωγε	οἶδα	ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον δὲ
[2, 106]	ὡσαύτως· καὶ γὰρ Αἰγυπτίην καὶ	Αἰθιοπίδα	ἔχει· ἐκ δὲ τοῦ ὤμου
[2, 118]	τὴν Ἑλένης ἁρπαγὴν ἐς τὴν	Τευκρίδα	γῆν Ἑλλήνων στρατιὴν πολλὴν βοηθεῦσαν
[2, 38]	κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν	σημαντρίδα	ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον, καὶ
[2, 155]	ἄλλος ἐπίκειται λίθος, ἔχων τὴν	παρωροφίδα	τετράπηχυν. ~οὕτω μέν νυν ὁ
[2, 49]	Ἕλληνες. ἐγὼ μέν νυν φημὶ	Μελάμποδα	γενόμενον ἄνδρα σοφὸν μαντικήν τε
[2, 125]	τε συρμαίην καὶ κρόμμυα καὶ	σκόροδα	ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι· καὶ ὡς
[2, 57]	αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι	ηὔδα	ἡ γυνή· ἕως δὲ ἐβαρβάριζε,
[2, 30]	σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ	ἔα	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας. τῶν
[2, 18]	ὁ δὲ θεός σφεας οὐκ	ἔα	ποιέειν ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον εἶναι
[2, 19]	οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην. πρόθυμος δὲ	ἔα	τάδε παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι, ὅ
[2, 121]	οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων	καταδεᾶ	τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ
[2, 150]	ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ εὐπετέως ἔπειθον·	ᾔδεα	γὰρ λόγῳ καὶ ἐν Νίνῳ
[2, 174]	πίνοντά τε καὶ εὐπαθέοντα τὰ	ἐπιτήδεα,	κλέπτεσκε ἂν περιιών· οἳ δ᾽
[2, 53]	τε καὶ τέχνας διελόντες καὶ	εἴδεα	αὐτῶν σημήναντες. οἱ δὲ πρότερον
[2, 53]	πάντες, ὁκοῖοί τε τινὲς τὰ	εἴδεα,	οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ πρώην
[2, 69]	Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ	εἴδεα	τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι
[2, 142]	τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν	ἀνθρωποειδέα	οὐδένα γενέσθαι· οὐ μέντοι οὐδὲ
[2, 86]	οἱ προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον τύπον	ἀνθρωποειδέα,	ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν,
[2, 108]	ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν,	ἐνδεᾶ	τούτων. ἀπὸ γὰρ τούτου τοῦ
[2, 174]	ἔθυε ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι	ψευδέα	τε μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ
[2, 174]	ὡς ἀληθέων θεῶν ἐόντων καὶ	ἀψευδέα	μαντήια παρεχομένων τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο.
[2, 32]	ταύτην δὲ διεξελθόντας ἐς τὴν	θηριώδεα	ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ ταύτης τὴν
[2, 32]	ἄνεμον, διεξελθόντας δὲ χῶρον πολλὸν	ψαμμώδεα	καὶ ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν
[2, 94]	σπειρόμενα καρπὸν φέρει πολλὸν μὲν	δυσώδεα	δέ· τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ
[2, 10]	οὐ κατὰ τὸν Νεῖλον ἐόντες	μεγάθεα,	οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί·
[2, 119]	ξεινίων ἤντησε μεγάλων καὶ Ἑλένην	ἀπαθέα	κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ καὶ
[2, 30]	τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες,	ἤθεα	μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι μέν νυν
[2, 93]	τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς	ἤθεα	τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι
[2, 35]	ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο	ἤθεά	τε καὶ νόμους· ἐν τοῖσι
[2, 69]	ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι	χειροήθεα,	ἀρτήματα/ τε λίθινα χυτὰ καὶ
[2, 34]	τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ πέντε ἡμερέων	ἰθέα	ὁδὸς εὐζώνῳ ἀνδρί· ἡ δὲ
[2, 17]	στόμα κέκληται. ἡ δὲ δὴ	ἰθέα	τῶν ὁδῶν τῷ Νείλῳ ἐστὶ
[2, 66]	τὸ πῦρ. ταῦτα δὲ γινόμενα	πένθεα	μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν
[2, 35]	ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ κάτω. τὰ	ἄχθεα	οἱ μὲν ἄνδρες ἐπὶ τῶν
[2, 91]	τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν	Λυγκέα	ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς τὴν
[2, 138]	καὶ τῇ τῆς ὁδοῦ δένδρεα	οὐρανομήκεα	πέφυκε· φέρει δὲ ἐς Ἑρμέω
[2, 152]	τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ	ἕλεα	ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ
[2, 151]	αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς δὲ τὰ	ἕλεα	ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ
[2, 152]	τὴν κυνέην φεύγειν ἐς τὰ	ἕλεα.	ἐπιστάμενος ὦν ὡς περιυβρισμένος εἴη
[2, 133]	νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς τε τὰ	ἕλεα	καὶ τὰ ἄλσεα πλανώμενον καὶ
[2, 94]	χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ περὶ τὰ	ἕλεα	οἰκέοντες ἀπὸ τῶν σιλλικυπρίων τοῦ
[2, 95]	πέτεσθαι. τοῖσι δὲ περὶ τὰ	ἕλεα	οἰκέουσι τάδε ἀντὶ τῶν πύργων
[2, 137]	τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς τὰ	ἕλεα,	τὸν δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου
[2, 40]	τῷ σώματι καὶ τὴν πιμελήν,	σκέλεα	δὲ ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν
[2, 76]	εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς)	σκέλεα	δὲ καὶ πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ
[2, 76]	ἴβιος τόδε· μέλαινα δεινῶς πᾶσα,	σκέλεα	δὲ φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ
[2, 81]	δὲ κιθῶνας λινέους περὶ τὰ	σκέλεα	θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ
[2, 46]	κατά περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον καὶ	τραγοσκελέα,	οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί μιν
[2, 94]	ποιεῦσι δὲ ὧδε. παρὰ τὰ	χείλεα	τῶν τε ποταμῶν καὶ τῶν
[2, 121]	δὲ καὶ ταῦτα ἐς τὸν	βασιλέα	ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ
[2, 121]	ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ τυχεῖν τὸν	βασιλέα	ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα
[2, 28]	διάπειραν ἔφη τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου	βασιλέα	ἀπικέσθαι· πολλέων γὰρ αὐτὸν χιλιάδων
[2, 141]	Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν μέγαν Σαναχάριβον	βασιλέα	Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων· οὔκων
[2, 145]	φασὶ εἶναι ἔτεα ἐς Ἄμασιν	βασιλέα,	δεδήλωταί μοι πρόσθε· Πανὶ δὲ
[2, 136]	~μετὰ δὲ Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου	βασιλέα	ἔλεγον οἱ ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν
[2, 121]	δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν	βασιλέα	ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα
[2, 151]	χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον	βασιλέα	ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες τοῦ
[2, 122]	δὲ ταῦτα ἔλεγον τοῦτον τὸν	βασιλέα	ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς τὸν
[2, 121]	ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν μὲν	βασιλέα	θησαυρίσαι τὰ χρήματα ἐν αὐτῷ·
[2, 145]	μύρια λογίζονται εἶναι ἐς Ἄμασιν	βασιλέα.	καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ.
[2, 109]	Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον ἔλεγον τὸν	βασιλέα,	κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον διδόντα,
[2, 111]	ὁ ποταμὸς ἐγένετο· τὸν δὲ	βασιλέα	λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα
[2, 121]	αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν	βασιλέα	μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα.
[2, 137]	τε καὶ Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων	βασιλέα.	τὸν μὲν δὴ τυφλὸν τοῦτον
[2, 136]	ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον τοῦτον τὸν	βασιλέα	τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας γενομένους
[2, 168]	Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν	βασιλέα·	τούτοισι ὦν τάδε πάρεξ τῶν
[2, 162]	διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ ἐστήσαντό μιν	βασιλέα	τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο
[2, 121]	μητρὶ τὰ προσταχθέντα. τὸν δὲ	βασιλέα,	ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς
[2, 44]	πρότερα ἐστὶ ἢ τὸν Ἀμφιτρύωνος	Ἡρακλέα	ἐν τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ
[2, 43]	οἱ δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο τῶν	Ἡρακλέα	ἕνα νομίζουσι εἶναι. ~θέλων δὲ
[2, 44]	ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως παλαιὸν θεὸν	Ἡρακλέα	ἐόντα, καὶ δοκέουσι δέ μοι
[2, 42]	τὸν νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι.	Ἡρακλέα	θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι τὸν Δία,
[2, 45]	ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα τὸν	Ἡρακλέα	καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς δὴ
[2, 43]	θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα	Ἡρακλέα,	πολλά μοι καὶ ἄλλα τεκμήρια
[2, 42]	τέλος δέ, ἐπείτε λιπαρέειν τὸν	Ἡρακλέα,	τάδε τὸν Δία μηχανήσασθαι· κριὸν
[2, 93]	τοῦ ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα τε	πλέα	γίνεται ταῦτα καὶ παραχρῆμα ἰχθύων
[2, 84]	πλεόνων. πάντα δ᾽ ἰητρῶν ἐστι	πλέα·	οἳ μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ
[2, 62]	τὰ δὲ λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια	ἔμπλεα	ἁλὸς καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ
[2, 164]	ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ	γένεα,	καὶ τούτων οἳ μὲν ἱρέες
[2, 164]	δὲ ἑρμηνέες, οἳ δὲ κυβερνήται.	γένεα	μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα
[2, 64]	ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων	γένεα	ὀχευόμενα ἔν τε τοῖσι νηοῖσι
[2, 17]	στόμα καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ	ἰθαγενέα	στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει
[2, 79]	τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος Αἰγύπτου παῖδα	μουνογενέα	γενέσθαι, ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν ἄνωρον
[2, 178]	ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ	τεμένεα	θεοῖσι. τὸ μέν νυν μέγιστον
[2, 41]	δὲ τοῖσι βουσὶ καὶ τἆλλα	κτήνεα	θάπτουσι ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ περὶ
[2, 64]	εἶναι κατά περ τὰ ἄλλα	κτήνεα·	καὶ γὰρ τὰ ἄλλα κτήνεα
[2, 91]	πάσης ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα	κτήνεα	καὶ χλαίνας καὶ δέρματα. εἰρομένου
[2, 128]	ὃς τοῦτον τὸν χρόνον ἔνεμε	κτήνεα	κατὰ ταῦτα τὰ χωρία. ~μετὰ
[2, 64]	κτήνεα· καὶ γὰρ τὰ ἄλλα	κτήνεα	ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα
[2, 45]	οἱ Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ οὐδὲ	κτήνεα	ὁσίη θύειν ἐστὶ χωρὶς ὑῶν
[2, 64]	φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ τὰ	κτήνεα	ποιέειν. οὗτοι μέν νυν τοιαῦτα
[2, 110]	μὲν γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι	ἔθνεα	οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ
[2, 79]	Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ, κατὰ μέντοι	ἔθνεα	οὔνομα ἔχει, συμφέρεται δὲ ὡυτὸς
[2, 32]	παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ Λιβύων	ἔθνεα	πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες καὶ
[2, 37]	οὔ, ἀλλὰ πάντες. εἵματα δὲ	λίνεα	φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο
[2, 81]	καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι δὲ	εἰρίνεα	εἵματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ
[2, 81]	ἔς γε τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται	εἰρίνεα	οὐδὲ συγκαταθάπτεταί σφι· οὐ γὰρ
[2, 92]	πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ ὕδατι	κρίνεα	πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν·
[2, 92]	μῆλον. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα	κρίνεα	ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν τῷ ποταμῷ
[2, 114]	ἀπενειχθείς. κότερα δῆτα τοῦτον ἐῶμεν	ἀσινέα	ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα τὰ ἔχων
[2, 181]	ἐπύθετο αὐτῆς ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε	ἀσινέα	ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ
[2, 41]	περίμετρον δὲ αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι	ἐννέα.	ἐν ταύτῃ ὦ τῇ Προσωπίτιδι
[2, 9]	πόλιος ἐς Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος	ἐννέα	ἡμερέων, στάδιοι δὲ τῆς ὁδοῦ
[2, 68]	βδελλέων. τὰ μὲν δὴ ἄλλα	ὄρνεα	καὶ θηρία φεύγει μιν, ὁ
[2, 117]	ὅτι οὐκ Ὁμήρου τὰ Κύπρια	ἔπεα	ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου τινός. ἐν
[2, 117]	οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ τὰ	ἔπεα	καὶ τόδε τὸ χωρίον οὐκ
[2, 117]	μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια	ἔπεα	χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ μευ τοὺς
[2, 116]	Διομήδεος ἀριστείῃ· λέγει δὲ τὰ	ἔπεα	ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ πέπλοι
[2, 64]	Ἄρεος τὴν μητέρα, καὶ τὸν	Ἄρεα	ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα
[2, 32]	πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή κοτε	δένδρεα	ἐν πεδίῳ πεφυκότα, καί σφεας
[2, 156]	αὐτῇ φοίνικες συχνοὶ καὶ ἄλλα	δένδρεα	καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά.
[2, 169]	ἠσκημένη στύλοισί τε φοίνικας τὰ	δένδρεα	μεμιμημένοισι καὶ τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ·
[2, 138]	δὲ καὶ τῇ τῆς ὁδοῦ	δένδρεα	οὐρανομήκεα πέφυκε· φέρει δὲ ἐς
[2, 168]	δὲ Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς χειροτέχνας.	~γέρεα	δέ σφι ἦν τάδε ἐξαραιρημένα
[2, 38]	καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ περὶ τὰ	κέρεα	εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν σημαντρίδα
[2, 74]	οἳ μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ δύο	κέρεα	φορέουσι πεφυκότα ἐξ ἄκρης τῆς
[2, 4]	ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν, δυώδεκα	μέρεα	δασαμένους τῶν ὡρέων ἐς αὐτόν·
[2, 109]	καὶ γνώμονα καὶ τὰ δυώδεκα	μέρεα	τῆς ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον
[2, 92]	δὲ καὶ ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι	ἐμφερέα,	ἐν τῷ ποταμῷ γινόμενα καὶ
[2, 141]	τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν. τὸν δ᾽	ἱρέα	ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς
[2, 147]	ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ τὸν	ἱρέα	τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα, οὐδένα γὰρ
[2, 141]	~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι τὸν	ἱρέα	τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα εἶναι
[2, 122]	αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν δὲ	ἱρέα	τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι
[2, 142]	βασιλέος ἐς τοῦ Ἡφαίστου τὸν	ἱρέα	τοῦτον τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν
[2, 47]	καταγίζει πυρί· τὰ δὲ ἄλλα	κρέα	σιτέονται ἐν τῇ πανσελήνῳ ἐν
[2, 28]	ἔλεγε δὲ ὧδε, εἶναι δύο	ὄρεα	ἐς ὀξὺ τὰς κορυφὰς ἀπηγμένα,
[2, 7]	πόλιος ἐς τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ	εὐρέα	Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη τε
[2, 8]	καλεόμενον. τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις	εὐρέα	Αἴγυπτος ἐστί. ~πέφυκε μέν νυν
[2, 116]	Ἀλέξανδρος θεοειδής ἤγαγε Σιδονίηθεν, ἐπιπλὼς	εὐρέα	πόντον, τὴν ὁδὸν ἣν Ἑλένην
[2, 133]	τε τὰ ἕλεα καὶ τὰ	ἄλσεα	πλανώμενον καὶ ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι
[2, 91]	τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς τὸν	Περσέα.	ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον
[2, 91]	ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν τὸν	Περσέα	ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι·
[2, 91]	οὗτοι οἱ Χεμμῖται λέγουσι τὸν	Περσέα	πολλάκις μὲν ἀνὰ τὴν γῆν
[2, 69]	ἀρτήματα/ τε λίθινα χυτὰ καὶ	χρύσεα	ἐς τὰ ὦτα ἐνθέντες καὶ
[2, 133]	ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα οἱ δυώδεκα	ἔτεα	ἀντὶ ἓξ ἐτέων γένηται, αἱ
[2, 44]	τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι, εἶναι δὲ	ἔτεα	ἀπ᾽ οὗ Τύρον οἰκέουσι τριηκόσια
[2, 142]	μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια	ἔτεα·	γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν ἑκατὸν
[2, 124]	ταύτης τε δὴ τὰ δέκα	ἔτεα	γενέσθαι καὶ τῶν ἐπὶ τοῦ
[2, 145]	λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ	ἔτεα.	Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ
[2, 111]	ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα μὲν δὴ	ἔτεα	εἶναί μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ
[2, 13]	Μέμφιος· καὶ Μοίρι οὔκω ἦν	ἔτεα	εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε τῶν ἱρέων
[2, 128]	ἕξ τε καὶ ἑκατὸν λογίζονται	ἔτεα,	ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν
[2, 132]	ἐκ τοῦ οἰκήματος ἀνὰ πάντα	ἔτεα,	ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ
[2, 140]	πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ	ἔτεα	ἐπὶ πλέω ἢ ἑπτακόσια οὐκ
[2, 145]	ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι	ἔτεα	ἐς Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί μοι
[2, 43]	Ἡρακλέης· ὡς δὲ αὐτοὶ λέγουσι,	ἔτεα	ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ μύρια ἐς
[2, 142]	γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν ἑκατὸν	ἔτεα	ἐστί· μιῆς δὲ καὶ τεσσεράκοντα
[2, 145]	ὑπὸ Ἑλλήνων ὁ Πάν) ἐλάσσω	ἔτεα	ἐστὶ τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια
[2, 145]	Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια	ἔτεα	καὶ χίλια μάλιστα ἐστὶ ἐς
[2, 124]	ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ λεῷ δέκα	ἔτεα	μὲν τῆς ὁδοῦ κατ᾽ ἣν
[2, 161]	Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος δὲ ἓξ	ἔτεα	μοῦνον βασιλεύσαντος Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου
[2, 133]	Βουτοῦς πόλιος ὡς μέλλοι ἓξ	ἔτεα	μοῦνον βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν.
[2, 140]	τῶν ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα	ἔτεα	νῆσον χώσας σποδῷ τε καὶ
[2, 142]	τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ χίλια	ἔτεα.	οὕτω ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι
[2, 145]	δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια	ἔτεα·	Πανὶ δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης
[2, 161]	εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽	ἔτεα	πέντε καὶ εἴκοσι ἄρξας, ἐν
[2, 137]	δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽	ἔτεα	πεντήκοντα, ἐν τοῖσι αὐτὸν τάδε
[2, 133]	δεῖν γὰρ Αἴγυπτον κακοῦσθαι ἐπ᾽	ἔτεα	πεντήκοντά τε καὶ ἑκατόν, καὶ
[2, 139]	ὡς δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι	ἔτεα	πεντήκοντα. ὡς ὦν ὁ χρόνος
[2, 124]	πυραμίδι αὐτῇ χρόνον γενέσθαι εἴκοσι	ἔτεα	ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον
[2, 159]	τὰς Μιλησίων. μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα	ἔτεα	τὰ πάντα ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ
[2, 127]	ἔλεγον Χεφρῆνα ἓξ καὶ πεντήκοντα	ἔτεα.	~ταῦτα ἕξ τε καὶ ἑκατὸν
[2, 127]	Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα	ἔτεα,	τελευτήσαντος δὲ τούτου ἐκδέξασθαι τὴν
[2, 175]	καὶ τοῦτο ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽	ἔτεα	τρία, δισχίλιοι δέ οἱ προσετετάχατο
[2, 157]	ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα καὶ πεντήκοντα	ἔτεα,	τῶν τὰ ἑνὸς δέοντα τριήκοντα
[2, 30]	τοὺς ὦν δὴ Αἰγυπτίους τρία	ἔτεα	φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς φρουρῆς·
[2, 41]	ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες δὲ τὰ	ὀστέα	ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι ἐς ἕνα
[2, 87]	τὸ δέρμα μοῦνον καὶ τὰ	ὀστέα.	ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι, ἀπ᾽
[2, 75]	πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ εἶδον	ὀστέα	ὀφίων καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν
[2, 41]	αἱ βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ	ὀστέα	τῶν βοῶν, οὔνομα τῇ πόλι
[2, 114]	τὴν ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ	Πρωτέα	ἀγγελίην λέγουσαν τάδε. ἥκει ξεῖνος
[2, 118]	Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ	Πρωτέα.	~ἀπικόμενος δὲ ὁ Μενέλεως ἐς
[2, 112]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οὔνομα	Πρωτέα	εἶναι· τοῦ νῦν τέμενος ἐστὶ
[2, 116]	~Ἑλένης μὲν ταύτην ἄπιξιν παρὰ	Πρωτέα	ἔλεγον οἱ ἱρέες γενέσθαι· δοκέει
[2, 119]	δύο παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα	σφέα	ἐποίησε. μετὰ δὲ ὡς ἐπάιστος
[2, 96]	πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ	διπήχεα	ξύλα· ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ
[2, 96]	ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα ὅσον τε	διπήχεα	πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε·
[2, 148]	γάρ τις τὰ ἐξ Ἑλλήνων	τείχεά	τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο,
[2, 92]	πυρί. ἔστι δὲ καὶ ἡ	ῥίζα	τοῦ λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη καὶ
[2, 172]	προσηγάγετο. ἦν οἱ ἄλλα τε	ἀγαθὰ	μυρία, ἐν δὲ καὶ ποδανιπτὴρ
[2, 37]	εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι δὲ καὶ	ἀγαθὰ	οὐκ ὀλίγα· οὔτε τι γὰρ
[2, 154]	ἀρξάμενοι πάντα καὶ τὰ ὕστερον)	ἐπιστάμεθα	ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ οὗτοι ἐν
[2, 15]	σῖτον οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν	βουλόμεθα	γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ
[2, 148]	τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι	ἐπυνθανόμεθα·	οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν Αἰγυπτίων
[2, 17]	δὲ τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ	χρησόμεθα,	νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ
[2, 114]	τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ	ἀπελώμεθα	τὰ ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς
[2, 30]	λέγεται δέξαντα τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν,	ἔνθα	ἂν τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι
[2, 56]	ἀμφιπολεύουσαν ἐν Θήβῃσι ἱρὸν Διός,	ἔνθα	ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν·
[2, 152]	ἐς τὸ χρηστήριον τῆς Λητοῦς,	ἔνθα	δὴ Αἰγυπτίοισι ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον,
[2, 67]	αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς στέγας,	ἔνθα	θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς
[2, 140]	ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων ἀπικόμενον,	ἔνθα	πεντήκοντα ἔτεα νῆσον χώσας σποδῷ
[2, 121]	κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ	ἔνθα	περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ,
[2, 142]	ἐξ ἠθέων τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι·	ἔνθα	τε νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς
[2, 51]	τοῦ δὲ Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα	ὀρθὰ	ἔχειν τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ
[2, 51]	τούτων Σαμοθρήικες τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι)	ὀρθὰ	ὦν ἔχειν τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα
[2, 125]	ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ αὐτῆς τὰ	ἐπίγαια	καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται
[2, 148]	θεησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ αὐτῶν	ὑπόγαια	λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες
[2, 148]	δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν	ὑπόγαια	τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι,
[2, 35]	ἐπιλέγοντες ὡς τὰ μὲν αἰσχρὰ	ἀναγκαῖα	δὲ ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν
[2, 169]	μεμφομένων Αἰγυπτίων ὡς οὐ ποιέοι	δίκαια	τρέφων τὸν σφίσι τε καὶ
[2, 178]	μὲν Χίος καὶ Τέως καὶ	Φώκαια	καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ρόδος
[2, 153]	ὁ Ψαμμήτιχος ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ	προπύλαια	ἐν Μέμφι τὰ πρὸς νότον
[2, 136]	ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ	προπύλαια,	ἐόντα πολλῷ τε κάλλιστα καὶ
[2, 155]	τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ τὰ	προπύλαια	ἔχει ἐς ὕψος δέκα ὀργυιέων.
[2, 175]	μὲν ἐν Σάι τῇ Ἀθηναίῃ	προπύλαια	θωμάσια οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας
[2, 101]	τὰ πρὸς βορέην ἄνεμον τετραμμένα	προπύλαια,	λίμνην τε ὀρύξαι, τῆς ἡ
[2, 121]	ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ	προπύλαια	τὰ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ
[2, 136]	μὲν γὰρ καὶ τὰ πάντα	προπύλαια	τύπους τε ἐγγεγλυμμένους καὶ ἄλλην
[2, 138]	ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος. τὰ δὲ	προπύλαια	ὕψος μὲν δέκα ὀργυιέων ἐστί,
[2, 123]	ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλθῃ τὰ	χερσαῖα	καὶ τὰ θαλάσσια καὶ τὰ
[2, 2]	Ἕλληνες δὲ λέγουσι ἄλλα τε	μάταια	πολλὰ καὶ ὡς γυναικῶν τὰς
[2, 125]	δὲ τὰ ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν,	τελευταῖα	δὲ αὐτῆς τὰ ἐπίγαια καὶ
[2, 48]	σφι ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον τε	πηχυαῖα	ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι κατὰ
[2, 51]	νομισθῆναι. ὅστις δὲ τὰ Καβείρων	ὄργια	μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες
[2, 51]	καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες τὰ	ὄργια	παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ
[2, 125]	τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ	διὰ	γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν τῇ πυραμίδι
[2, 102]	στήλας ἐνίστη ἐς τὰς χώρας	διὰ	γραμμάτων λεγούσας τό τε ἑωυτοῦ
[2, 141]	ἐπὶ τῆς χειρὸς μῦν, λέγων	διὰ	γραμμάτων τάδε· ἐς ἐμέ τις
[2, 95]	ἢ σινδόνι, διὰ τούτων δάκνουσι,	διὰ	δὲ τοῦ δικτύου οὐδὲ πειρῶνται
[2, 29]	σφεας ὁ θεὸς οὗτος κελεύῃ	διὰ	θεσπισμάτων, καὶ τῇ ἂν κελεύῃ,
[2, 29]	Αἰθιόπων. οἱ δ᾽ ἐν ταύτῃ	Δία	θεῶν καὶ Διόνυσον μούνους σέβονται,
[2, 121]	δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι	διὰ	θυρέων φεύγοντα. ὡς δὲ καὶ
[2, 42]	Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι τὸν	Δία,	καὶ τὸν οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι
[2, 97]	τὰ ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ ἀλλὰ	διὰ	μέσου τοῦ πεδίου. ἐς μέν
[2, 22]	ὃς ῥέει μὲν ἐκ Λιβύης	διὰ	μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς
[2, 42]	λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα, τάδε τὸν	Δία	μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι τε
[2, 25]	ὁ ἥλιος τάδε ποιέει· ἅτε	διὰ	παντὸς τοῦ χρόνου αἰθρίου τε
[2, 143]	ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος διεξιόντες	διὰ	πασέων, ἕως οὗ ἀπέδεξαν ἁπάσας
[2, 91]	τῷ Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι	διὰ	πάσης ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα
[2, 33]	ῥέων τὴν τοῦ Εὐξείνου πόντου	διὰ	πάσης Εὐρώπης) τῇ Ἰστρίην οἱ
[2, 26]	ἔρχεται, διεξιόντα δ᾽ ἄν μιν	διὰ	πάσης τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν
[2, 34]	κέεται. οὕτω τὸν Νεῖλον δοκέω	διὰ	πάσης τῆς Λιβύης διεξιόντα ἐξισοῦσθαι
[2, 97]	Ναύκρατιν ἀπὸ θαλάσσης καὶ Κανώβου	διὰ	πεδίου πλέων ἥξεις κατ᾽ Ἄνθυλλάν
[2, 42]	ὅσοι διὰ τούτους ὀίων ἀπέχονται,	διὰ	τάδε λέγουσι τὸν νόμον τόνδε
[2, 122]	αὐτούς, οὐ μέντοι εἴ γε	διὰ	ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν. φᾶρος
[2, 75]	Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ καὶ Αἰγύπτιοι	διὰ	ταῦτα τιμᾶν τὰς ὄρνιθας ταύτας.
[2, 152]	τῶν ἕνδεκα βασιλέων καταλαμβάνει μιν	διὰ	τὴν κυνέην φεύγειν ἐς τὰ
[2, 138]	ἐπὶ σταδίους τρεῖς μάλιστά κῃ,	διὰ	τῆς ἀγορῆς φέρουσα ἐς τὸ
[2, 102]	πολλὴν στρατιὴν τῶν λαβὼν ἤλαυνε	διὰ	τῆς ἠπείρου, πᾶν ἔθνος τὸ
[2, 32]	ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ πρῶτα μὲν	διὰ	τῆς οἰκεομένης, ταύτην δὲ διεξελθόντας
[2, 96]	δὲ ἓν ποιεῦνται, καὶ τοῦτο	διὰ	τῆς τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ δὲ
[2, 93]	δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι δὲ ταῦτα	διὰ	τόδε· ἐχόμενοι τῆς γῆς ἐπ᾽
[2, 111]	συνενειχθῆναι δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι	διὰ	τοιόνδε πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος
[2, 93]	δὴ μὴ ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ	διὰ	τὸν ῥόον. ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι
[2, 42]	Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν	Δία.	τοὺς δὲ κριοὺς οὐ θύουσι
[2, 156]	θυγατέρα Δήμητρος. τὴν δὲ νῆσον	διὰ	τοῦτο γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα μὲν
[2, 42]	Θηβαῖοι, ἀλλ᾽ εἰσί σφι ἱροὶ	διὰ	τοῦτο. μιῇ δὲ ἡμέρῃ τοῦ
[2, 75]	ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ τὴν ἶβιν	διὰ	τοῦτο τὸ ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι
[2, 42]	Θηβαῖοι μέν νυν καὶ ὅσοι	διὰ	τούτους ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε
[2, 95]	ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ ἢ σινδόνι,	διὰ	τούτων δάκνουσι, διὰ δὲ τοῦ
[2, 37]	ἱρέες ξυρῶνται πᾶν τὸ σῶμα	διὰ	τρίτης ἡμέρης, ἵνα μήτε φθεὶρ
[2, 4]	ἐμοὶ δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες μὲν	διὰ	τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι τῶν
[2, 148]	τῶν στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ	διὰ	τῶν αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα
[2, 86]	ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ σιδήρω	διὰ	τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον,
[2, 148]	ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ διέξοδοι	διὰ	τῶν στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ
[2, 106]	ὤμου ἐς τὸν ἕτερον ὦμον	διὰ	τῶν στηθέων γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια
[2, 6]	δύναται δὲ ὁ παρασάγγης τριήκοντα	στάδια,	ὁ δὲ σχοῖνος, μέτρον ἐὸν
[2, 6]	σχοῖνος, μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον, ἑξήκοντα	στάδια.	οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι
[2, 92]	γένηται ὁ ποταμὸς καὶ τὰ	πεδία	πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ ὕδατι
[2, 2]	τὴν θύρην καὶ ἐσιόντι τὰ	παιδία	ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα
[2, 119]	οὐκ ὅσιον· λαβὼν γὰρ δύο	παιδία	ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα ἐποίησε.
[2, 2]	γενοίατο πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε.	παιδία	δύο νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων
[2, 2]	σημήνας τῷ δεσπότῃ ἤγαγε τὰ	παιδία	κελεύσαντος ἐς ὄψιν τὴν ἐκείνου.
[2, 66]	τὸ θηρίον. πυρκαϊῆς δὲ γενομένης	θεῖα	πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς αἰελούρους· οἱ
[2, 65]	ἂν τῷ λόγῳ ἐς τὰ	θεῖα	πρήγματα, τὰ ἐγὼ φεύγω μάλιστα
[2, 3]	εἶναι λογιώτατοι. τὰ μέν νυν	θεῖα	τῶν ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον οὐκ
[2, 44]	ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ διξὰ	Ἡράκλεια	ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ τῷ μὲν
[2, 55]	τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν	Προμένεια,	τῇ δὲ μετὰ ταύτην Τιμαρέτη,
[2, 45]	θεῶν καὶ παρὰ τῶν ἡρώων	εὐμένεια	εἴη. ~τὰς δὲ δὴ αἶγας
[2, 121]	ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ τὰ	ἀγγήια	ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν
[2, 121]	οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν	ἀγγήια	ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον
[2, 121]	ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ	ἀγγήια,	οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται,
[2, 163]	τρισμυρίους· ἦν δέ οἱ τὰ	βασιλήια	ἐν Σάι πόλι, μεγάλα ἐόντα
[2, 169]	ἐόντα, τότε δὲ Ἀμάσιος ἤδη	βασιληία.	ἐνθαῦτα δὲ τέως μὲν ἐτρέφετο
[2, 121]	ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τὰ	βασιλήια	νυκτὸς καὶ τὸν λίθον ἐπὶ
[2, 150]	ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ	βασιλήια	οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν
[2, 4]	λόγου ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα δὲ	ἀνθρωπήια	πρήγματα, ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι,
[2, 69]	καὶ σιτία ἀποτακτὰ διδόντες καὶ	ἱρήια,	καὶ περιέποντες ὡς κάλλιστα ζῶντας·
[2, 174]	οὐδενὸς ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα τε	μαντήια	ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ μιν κατέδησαν
[2, 174]	ἀληθέων θεῶν ἐόντων καὶ ἀψευδέα	μαντήια	παρεχομένων τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ
[2, 54]	γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ	μαντήια	πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι.
[2, 139]	τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ τὰ	μαντήια,	τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε ὡς
[2, 169]	Σάιν πόλιν, ἐς τὰ ἑωυτοῦ	οἰκία	πρότερον ἐόντα, τότε δὲ Ἀμάσιος
[2, 115]	τοι μοῦνα ἤρκεσε, ἀλλὰ καὶ	οἰκία	τοῦ ξείνου κεραΐσας ἥκεις. νῦν
[2, 150]	γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια	οἰκία	ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν τὸν
[2, 142]	ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ	χίλια	ἔτεα. οὕτω ἐν μυρίοισί τε
[2, 145]	γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια ἔτεα καὶ	χίλια	μάλιστα ἐστὶ ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι
[2, 180]	Ἄμασις μὲν γάρ σφι ἔδωκε	χίλια	στυπτηρίης τάλαντα, οἱ δὲ ἐν
[2, 125]	τὰ γράμματα ἔφη, ἑξακόσια καὶ	χίλια	τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι. εἰ δ᾽
[2, 44]	οὗ Τύρον οἰκέουσι τριηκόσια καὶ	δισχίλια.	εἶδον δὲ ἐν τῇ Τύρῳ
[2, 145]	δ᾽ ἐλάχιστα τούτων, καὶ τούτῳ	πεντακισχίλια	καὶ μύρια λογίζονται εἶναι ἐς
[2, 43]	δὲ αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ	ἑπτακισχίλια	καὶ μύρια ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα,
[2, 148]	τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι,	τρισχίλια	ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ χιλίων ἑκάτερα.
[2, 12]	Αἴγυπτον προκειμένην τῆς ἐχομένης γῆς	κογχύλιά	τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι
[2, 100]	ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες ἦσαν,	μία	δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ δὲ
[2, 15]	εἰ τοίνυν σφι χώρη γε	μηδεμία	ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι
[2, 13]	γὰρ δή σφι ἐστὶ ὕδατος	οὐδεμία	ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι μὴ ἐκ
[2, 35]	τοὺς τοκέας τοῖσι μὲν παισὶ	οὐδεμία	ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι, τῇσι δὲ
[2, 181]	με ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι τοι	οὐδεμία	μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα
[2, 35]	αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ μὲν	οὐδεμία	οὔτε ἔρσενος θεοῦ οὔτε θηλέης,
[2, 96]	ταῦτα πλήθεϊ πολλά, καὶ ἄγει	ἔνια	πολλὰς χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ
[2, 107]	Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ	ξείνια	αὐτὸν καλέσαντα καὶ πρὸς αὐτῷ
[2, 2]	δίδωσι ποιμένι τρέφειν ἐς τὰ	ποίμνια	τροφήν τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα
[2, 93]	ἀλλὰ τῶν θηλέων γίνεται ἡ	ἡγεμονία·	ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι οἷόν
[2, 79]	οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα τε	ἐπάξια	ἐστὶ νόμιμα, καὶ δὴ καὶ
[2, 36]	ταῦτα αὐτοὶ μὲν φασὶ ἐπὶ	δεξιὰ	ποιέειν, Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά.
[2, 93]	ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες, τὰ ἐπὶ	δεξιὰ	τετρίφαται. πάσχουσι δὲ ταῦτα διὰ
[2, 36]	ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ	δεξιὰ	φέροντες τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 28]	ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς καὶ παλιρροίην,	οἷα	δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι
[2, 175]	Σάι τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια	οἷα	ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ
[2, 3]	μέν νυν θεῖα τῶν ἀπηγημάτων	οἷα	ἤκουον οὐκ εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι,
[2, 141]	τὸ μέγαρον πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι	οἷα	κινδυνεύει παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα
[2, 64]	καὶ τοὺς προπόλους τῆς μητρός,	οἷα	οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον, οὐ
[2, 110]	φὰς οὔ οἱ πεποιῆσθαι ἔργα	οἷά	περ Σεσώστρι τῷ Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν
[2, 179]	Κανωβικόν· ἢ εἰ μή γε	οἷά	τε εἴη πρὸς ἀνέμους ἀντίους
[2, 29]	πολλαί εἰσι, δι᾽ ὧν οὐκ	οἷά	τε ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν δὲ
[2, 175]	αὐτῆς ἑλκομένης τῆς στέγης ἀναστενάξαι,	οἷά	τε χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ καὶ
[2, 104]	οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ τὰ	αἰδοῖα)	ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι
[2, 102]	ἐθνέων γενομένοισι, καὶ δὴ καὶ	αἰδοῖα	γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος ποιέειν
[2, 106]	τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸς	αἰδοῖα.	εἰσὶ δὲ καὶ περὶ Ἰωνίην
[2, 37]	ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα, τά τε	αἰδοῖα	περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ
[2, 51]	τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν τὰ	αἰδοῖα	ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι,
[2, 51]	παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ	αἰδοῖα	τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι
[2, 104]	τῶν ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι τὰ	αἰδοῖα.	~φέρε νῦν καὶ ἄλλο εἴπω
[2, 104]	Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ	αἰδοῖα.	Φοίνικες δὲ καὶ Σύροι οἱ
[2, 36]	καὶ τὴν κόπρον ἀναιρέονται) τὰ	αἰδοῖα	ὧλλοι μὲν ἐῶσι ὡς ἐγένοντο,
[2, 96]	ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ	πλοῖα	ἀνὰ μὲν τὸν ποταμὸν οὐ
[2, 96]	πειρῶνται ἀρχήν. ~τὰ δὲ δὴ	πλοῖά	σφι, τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ
[2, 96]	πλόον. ἔστι δέ σφι τὰ	πλοῖα	ταῦτα πλήθεϊ πολλά, καὶ ἄγει
[2, 169]	Ἀπρίεω δὲ λέγεται εἶναι ἥδε	διάνοια,	μηδ᾽ ἂν θεόν μιν μηδένα
[2, 116]	Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.	τοῖα	Διὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα,
[2, 130]	ἠσκημένῳ· θυμιήματα δὲ παρ᾽ αὐτῇ	παντοῖα	καταγίζουσι ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα
[2, 154]	ὁλκοὶ τῶν νεῶν καὶ τὰ	ἐρείπια	τῶν οἰκημάτων τὸ μέχρι ἐμεῦ
[2, 94]	ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι αὐτόματα	ἄγρια	φύεται· ταῦτα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[2, 65]	τῶν δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται τὰ	θηρία)	ἱρὰ εἰ λέγοιμι, καταβαίην ἂν
[2, 68]	μὲν δὴ ἄλλα ὄρνεα καὶ	θηρία	φεύγει μιν, ὁ δὲ τροχίλος
[2, 43]	Ἡρακλέα, πολλά μοι καὶ ἄλλα	τεκμήρια	ἐστὶ τοῦτο οὕτω ἔχειν, ἐν
[2, 133]	πλανώμενον καὶ ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι	ἐνηβητήρια	ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων
[2, 171]	αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ καλέουσι	μυστήρια	Αἰγύπτιοι. περὶ μέν νυν τούτων
[2, 62]	νυκτὶ λύχνα καίουσι πάντες πολλὰ	ὑπαίθρια	περὶ τὰ δώματα κύκλῳ· τὰ
[2, 16]	ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ φασὶ τρία	μόρια	εἶναι γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην τε
[2, 171]	τελετῆς πέρι, τὴν οἱ Ἕλληνες	θεσμοφόρια	καλέουσι, καὶ ταύτης μοι πέρι
[2, 117]	δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου τὰ	Κύπρια	ἔπεα ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου τινός.
[2, 117]	ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ	Κύπρια	ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ μευ
[2, 94]	καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι τὰ	σιλλικύπρια	ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι αὐτόματα
[2, 175]	τοῦτο ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽ ἔτεα	τρία,	δισχίλιοι δέ οἱ προσετετάχατο ἄνδρες
[2, 30]	Δάφνῃσι. τοὺς ὦν δὴ Αἰγυπτίους	τρία	ἔτεα φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς
[2, 16]	οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ φασὶ	τρία	μόρια εἶναι γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην
[2, 172]	ἦν οἱ ἄλλα τε ἀγαθὰ	μυρία,	ἐν δὲ καὶ ποδανιπτὴρ χρύσεος,
[2, 43]	λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ	μύρια	ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ
[2, 142]	τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται	μύρια	ἔτεα· γενεαὶ γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν
[2, 145]	τούτων, καὶ τούτῳ πεντακισχίλια καὶ	μύρια	λογίζονται εἶναι ἐς Ἄμασιν βασιλέα.
[2, 25]	ἠέρος τοῦ κατὰ ταῦτα τὰ	χωρία	καὶ ἀλεεινῆς τῆς χώρης ἐούσης
[2, 13]	Μοίριος οἰκέοντες τά τε ἄλλα	χωρία	καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν
[2, 128]	ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα τὰ	χωρία.	~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου
[2, 10]	συμβαλεῖν· τῶν γὰρ ταῦτα τὰ	χωρία	προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ τῶν στομάτων
[2, 22]	ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν ταῦτα τὰ	χωρία·	τρίτα δὲ οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ
[2, 25]	δὲ ἀπωθέει ἐς τὰ ἄνω	χωρία,	ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ ἄνεμοι καὶ
[2, 24]	τε ὑδάτων μάλιστα καὶ τὰ	ἐγχώρια	ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν. ~ὡς
[2, 35]	μηκυνέων τὸν λόγον, ὅτι πλεῖστα	θωμάσια	ἔχει ἢ ἄλλη πᾶσα χώρη
[2, 175]	ἐν Σάι τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια	θωμάσια	οἷα ἐξεποίησε, πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος
[2, 17]	στόμα. ἔστι δὲ καὶ ἕτερα	διφάσια	στόματα ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα,
[2, 145]	Ἡρακλέι δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ	εἰνακόσια	ἔτεα· Πανὶ δὲ τῷ ἐκ
[2, 13]	καὶ Μοίρι οὔκω ἦν ἔτεα	εἰνακόσια	τετελευτηκότι ὅτε τῶν ἱρέων ταῦτα
[2, 145]	τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ	ἑξακόσια	ἔτεα καὶ χίλια μάλιστα ἐστὶ
[2, 125]	μοι ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα ἔφη,	ἑξακόσια	καὶ χίλια τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι.
[2, 145]	ἔτεα ἐστὶ τῶν Τρωικῶν, κατὰ	ὀκτακόσια	μάλιστα ἐς ἐμέ. ~τούτων ὦν
[2, 140]	ἀλλὰ ἔτεα ἐπὶ πλέω ἢ	ἑπτακόσια	οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὴν
[2, 44]	ἔτεα ἀπ᾽ οὗ Τύρον οἰκέουσι	τριηκόσια	καὶ δισχίλια. εἶδον δὲ ἐν
[2, 142]	τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ	τριηκόσια	καὶ χίλια ἔτεα. οὕτω ἐν
[2, 114]	τοῦτον, ὅστις κοτὲ ἐστὶ ὁ>	ἀνόσια	ἐργασμένος ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ, συλλαβόντες
[2, 78]	τοιοῦτος. ταῦτα μὲν παρὰ τὰ	συμπόσια	ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι νόμοισι
[2, 123]	περιέλθῃ τὰ χερσαῖα καὶ τὰ	θαλάσσια	καὶ τὰ πετεινά, αὖτις ἐς
[2, 69]	περὶ τοὺς ἐμπροσθίους πόδας, καὶ	σιτία	ἀποτακτὰ διδόντες καὶ ἱρήια, καὶ
[2, 125]	τε σίδηρον τῷ ἐργάζοντο καὶ	σιτία	καὶ ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε
[2, 37]	τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ	σιτία	σφι ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ
[2, 36]	ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται	σιτία,	τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι
[2, 71]	ὥστε αὔου γενομένου ξυστὰ ποιέεσθαι	ἀκόντια	ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται δὲ καὶ
[2, 106]	διὰ τῶν στηθέων γράμματα ἱρὰ	Αἰγύπτια	διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε· ἐγὼ
[2, 30]	ἡμερώτεροι γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες	Αἰγύπτια.	~μέχρι μέν νυν τεσσέρων μηνῶν
[2, 179]	πρὸς ἀνέμους ἀντίους πλέειν, τὰ	φορτία	ἔδεε περιάγειν ἐν βάρισι περὶ
[2, 62]	κύκλῳ· τὰ δὲ λύχνα ἐστὶ	ἐμβάφια	ἔμπλεα ἁλὸς καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς
[2, 86]	οὕτω ἐξάγοντες, τὰ δὲ ἐγχέοντες	φάρμακα·	μετὰ δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι
[2, 116]	ἔπεσι. τοῖα Διὸς θυγάτηρ ἔχε	φάρμακα	μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα
[2, 116]	τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα	φάρμακα,	πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ
[2, 70]	τοῦ χείλεος τοῦ ποταμοῦ ἔχων	δέλφακα	ζωὴν ταύτην τύπτει. ἐπακούσας δὲ
[2, 8]	ὅσον τε ἡμερέων τεσσέρων καὶ	δέκα1	ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ Αἴγυπτος, ἐοῦσα
[2, 124]	ἐγγεγλυμμένων· ταύτης τε δὴ τὰ	δέκα	ἔτεα γενέσθαι καὶ τῶν ἐπὶ
[2, 124]	δὲ ἐγγενέσθαι τριβομένῳ τῷ λεῷ	δέκα	ἔτεα μὲν τῆς ὁδοῦ κατ᾽
[2, 111]	καμόντα αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι.	δέκα	μὲν δὴ ἔτεα εἶναί μιν
[2, 124]	τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ κατὰ	δέκα	μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν τρίμηνον
[2, 124]	εἰσὶ πέντε στάδιοι, εὖρος δὲ	δέκα	ὀργυιαί, ὕψος δέ, τῇ ὑψηλοτάτη
[2, 138]	τὰ δὲ προπύλαια ὕψος μὲν	δέκα	ὀργυιέων ἐστί, τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι
[2, 155]	τὰ προπύλαια ἔχει ἐς ὕψος	δέκα	ὀργυιέων. τὸ δέ μοι τῶν
[2, 140]	Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽ ἐστὶ πάντῃ	δέκα	σταδίων. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι
[2, 68]	αὐξανόμενος δὲ γίνεται καὶ ἐς	ἑπτακαίδεκα	πήχεας καὶ μέζων ἔτι. ἔχει
[2, 13]	εἰ μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα ἢ	πεντεκαίδεκα	πήχεας ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον ὁ
[2, 7]	ἴσας μῆκος εἶναι, οὐ πλέον	πεντεκαίδεκα	σταδίων· ἡ μὲν γὰρ ἐς
[2, 7]	ἐς Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων καταδεῖ	πεντεκαίδεκα	σταδίων μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ
[2, 159]	Βραγχίδας τὰς Μιλησίων. μετὰ δέ,	ἑκκαίδεκα	ἔτεα τὰ πάντα ἄρξας, τελευτᾷ,
[2, 13]	νῦν δὲ εἰ μὴ ἐπ᾽	ἑκκαίδεκα	ἢ πεντεκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ τὸ
[2, 165]	γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο,	ἑκκαίδεκα	μυριάδες. καὶ τούτων βαναυσίης οὐδεὶς
[2, 175]	καὶ εἴκοσι πήχεες, εὖρος δὲ	τεσσερεσκαίδεκα,	ὕψος δὲ ὀκτώ. ταῦτα μὲν
[2, 100]	ἐν τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων	ὀκτωκαίδεκα	μὲν Αἰθίοπες ἦσαν, μία δὲ
[2, 111]	κατελθόντος μέγιστα δὴ τότε ἐπ᾽	ὀκτωκαίδεκα	πήχεας, ὡς ὑπερέβαλε τὰς ἀρούρας,
[2, 175]	ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν τὸ μῆκος	ὀκτωκαίδεκα	πηχέων καὶ πυγόνος τὸ δὲ
[2, 152]	βασιλεύοντα τὸ δεύτερον πρὸς τῶν	ἕνδεκα	βασιλέων καταλαμβάνει μιν διὰ τὴν
[2, 151]	ἐώθεσαν σπένδειν, ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ,	ἕνδεκα	δυώδεκα ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς οὐκ
[2, 5]	πηλόν τε ἀνοίσεις καὶ ἐν	ἕνδεκα	ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο μὲν ἐπὶ
[2, 141]	προτέρων βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ	δυώδεκα	ἀρούρας. μετὰ δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον
[2, 147]	ἦσαν ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο	δυώδεκα	βασιλέας, δυώδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον
[2, 151]	οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ	δυώδεκα	βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων, ἀνὰ χρόνον
[2, 29]	ἐστὶ ὁ Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ	δυώδεκα	εἰσὶ οὗτοι τοὺς δεῖ τούτῳ
[2, 168]	πάρεξ τῶν ἱρέων, ἄρουραι ἐξαίρετοι	δυώδεκα	ἑκάστῳ ἀτελέες. ἡ δὲ ἄρουρα
[2, 151]	σπένδειν, ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα	δυώδεκα	ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς οὐκ εἶχε
[2, 133]	μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα οἱ	δυώδεκα	ἔτεα ἀντὶ ἓξ ἐτέων γένηται,
[2, 29]	αὖτις ἐς ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς	δυώδεκα	ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ ἔπειτα ἥξεις
[2, 43]	ἐκ τῶν ὀκτὼ θεῶν οἱ	δυώδεκα	θεοὶ ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα ἕνα
[2, 145]	τῶν τρίτων, οἳ ἐκ τῶν	δυώδεκα	θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν δὴ
[2, 7]	Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ ἀπὸ τῶν	δυώδεκα	θεῶν τοῦ βωμοῦ φερούσῃ ἔς
[2, 43]	λόγον ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν	δυώδεκα	θεῶν· τοῦ ἑτέρου δὲ πέρι
[2, 46]	ὀκτὼ θεοὺς τούτους προτέρους τῶν	δυώδεκα	θεῶν φασι γενέσθαι. γράφουσί τε
[2, 145]	Ἡρακλέης δὲ τῶν δευτέρων τῶν	δυώδεκα	λεγομένων εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν
[2, 148]	τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ)	δυώδεκα	μὲν εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι
[2, 4]	ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν τὸν ἐνιαυτόν,	δυώδεκα	μέρεα δασαμένους τῶν ὡρέων ἐς
[2, 109]	γὰρ καὶ γνώμονα καὶ τὰ	δυώδεκα	μέρεα τῆς ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων
[2, 4]	Αἰγύπτιοι δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς	δυώδεκα	μῆνας ἐπάγουσι ἀνὰ πᾶν ἔτος
[2, 147]	βασιλέος διαιτᾶσθαι, ἐστήσαντο δυώδεκα βασιλέας,	δυώδεκα	μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι
[2, 158]	Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο	δυώδεκα	μυριάδες. Νεκῶς μέν νυν μεταξὺ
[2, 4]	ὡρέων ἐς τὠυτὸ περιιὼν παραγίνεται.	δυώδεκά	τε θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους
[2, 160]	βούλονται δικαίως τιθέναι καὶ τούτου	εἵνεκα	ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι
[2, 160]	Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν	εἵνεκα	ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς οὗτος
[2, 181]	εἴτε καὶ ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων	εἵνεκα·	γαμέει δὲ ὦν οἳ μὲν
[2, 38]	Ἐπάφου εἶναι νομίζουσι, καὶ τούτου	εἵνεκα	δοκιμάζουσι αὐτοὺς ὧδε· τρίχα ἢν
[2, 133]	αὐτῷ δεύτερα ἐλθεῖν λέγοντα τούτων	εἵνεκα	καὶ συνταχύνειν αὐτὸν τὸν βίον·
[2, 108]	φρεάτων χρεώμενοι. τούτων μὲν δὴ	εἵνεκα	κατετμήθη ἡ Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ
[2, 77]	ἀνθρώπων τῶν ὡρέων δοκέειν ἐμοὶ	εἵνεκα,	ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι αἱ ὧραι·
[2, 46]	αἶγας καὶ τοὺς τράγους τῶνδε	εἵνεκα	οὐ θύουσι Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι·
[2, 175]	ἐς τὸ ἱρόν φασι τῶνδε	εἵνεκα	οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς
[2, 41]	προβάτων πάντων μάλιστα μακρῷ. τῶν	εἵνεκα	οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε γυνὴ
[2, 35]	παρέχεται πρὸς πᾶσαν χώρην τούτων	εἵνεκα	πλέω περὶ αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι
[2, 121]	προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν	εἵνεκα	ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ
[2, 108]	τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ τοῦδε	εἵνεκα	τὴν χώρην ὁ βασιλεύς· ὅσοι
[2, 46]	τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ δὲ	εἵνεκα	τοιοῦτον γράφουσι αὐτόν, οὔ μοι
[2, 147]	φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε δὲ	εἵνεκα	τοὺς νόμους τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς
[2, 62]	ἀνὰ πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ	εἵνεκα	φῶς ἔλαχε καὶ τιμὴν ἡ
[2, 65]	ὃς δ᾽ ἂν ἶβιν ἢ	ἴρηκα	ἀποκτείνῃ, ἤν τε ἑκὼν ἤν
[2, 60]	τῶν γυναικῶν ποιεῦσι τά περ	εἴρηκα,	αἳ δὲ τωθάζουσι βοῶσαι τὰς
[2, 65]	μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ καὶ	εἴρηκα	αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον.
[2, 182]	δύο τε ἀγάλματα λίθινα καὶ	θώρηκα	λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽ ἐς
[2, 111]	ἀνέβλεψε, ταύτην δὲ ἔσχε αὐτὸς	γυναῖκα.	ἀναθήματα δὲ ἀποφυγὼν τὴν πάθην
[2, 114]	γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ ἐξαπατήσας τὴν	γυναῖκα	αὐτήν τε ταύτην ἄγων ἥκει
[2, 107]	καὶ γὰρ δὴ καὶ τὴν	γυναῖκα	αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι· τὴν δέ
[2, 115]	παρὰ τοῦ σεωυτοῦ ξείνου τὴν	γυναῖκα	ἦλθες. καὶ μάλα ταῦτά τοι
[2, 115]	περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν,	γυναῖκα	μὲν ταύτην καὶ τὰ χρήματα
[2, 110]	πηχέων, ἑωυτόν τε καὶ τὴν	γυναῖκα,	τοὺς δὲ παῖδας ἐόντας τέσσερας
[2, 173]	ἤκουες· νῦν δὲ ποιέεις οὐδαμῶς	βασιλικά”	ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς.
[2, 25]	μοῦνος πιέζεται. οὕτω τὸν ἥλιον	νενόμικα	τούτων αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος δὲ
[2, 91]	μὲν λέγουσι, ποιεῦσι δὲ τάδε	Ἑλληνικὰ	τῷ Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι
[2, 36]	μὲν αὐτῶν ἱρὰ τὰ δὲ	δημοτικὰ	καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ περισσῶς ἐόντες
[2, 146]	τε λέγουσι οἱ Ἕλληνες ὡς	αὐτίκα	γενόμενον ἐς τὸν μηρὸν ἐνερράψατο
[2, 147]	περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό σφι κατ᾽ ἀρχὰς	αὐτίκα	ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας τὸν
[2, 111]	δίνας τοῦ ποταμοῦ, μετὰ δὲ	αὐτίκα	καμόντα αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι.
[2, 181]	Κυρήνην. μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν	αὐτίκα	οἱ ἐμίχθη ὁ Ἄμασις. καὶ
[2, 107]	τὸν δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο,	αὐτίκα	συμβουλεύεσθαι τῇ γυναικί· καὶ γὰρ
[2, 93]	ὕδατος ἐκ τοῦ ποταμοῦ· καὶ	αὐτίκα	τε πλέα γίνεται ταῦτα καὶ
[2, 93]	ὕδωρ, ἐκ τῶν ᾠῶν τούτων	παραυτίκα	γίνονται οἱ ἰχθύες οὗτοι) καὶ
[2, 89]	ἐπιφανέων ἀνδρῶν, ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ	παραυτίκα	διδοῦσι ταριχεύειν, οὐδὲ ὅσαι ἂν
[2, 161]	καὶ στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίην καὶ	μεταυτίκα	τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος·
[2, 81]	ἐπὶ τούτοισι δὲ εἰρίνεα εἵματα	λευκὰ	ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς
[2, 121]	οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι	μεγάλα	βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς
[2, 148]	πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ ζῷα	μεγάλα	ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽ ἐς αὐτὴν
[2, 10]	ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι	μεγάλα	εἰσί· τῶν ἐγὼ φράσαι ἔχω
[2, 135]	Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη	μεγάλα	ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἂν εἶναι
[2, 163]	τὰ βασιλήια ἐν Σάι πόλι,	μεγάλα	ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα. καὶ οἵ
[2, 91]	τοῦ ἱροῦ λίθινα ἐστὶ κάρτα	μεγάλα·	ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο
[2, 135]	παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ	μεγάλα	οἱ χρήματα ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ
[2, 66]	πῦρ. ταῦτα δὲ γινόμενα πένθεα	μεγάλα	τοὺς Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν ὁτέοισι
[2, 152]	καὶ Καρσὶ ποιέεται καί σφεας	μεγάλα	ὑπισχνεύμενος πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι.
[2, 121]	ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα καὶ	μεγάλα	ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν
[2, 150]	Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου βασιλέος ἐόντα	μεγάλα	χρήματα καὶ φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι
[2, 93]	ἐν μὲν τοῖσι ποταμοῖσι οὐ	μάλα	γίνονται, τρεφόμενοι δὲ ἐν τῇσι
[2, 65]	Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ Λιβύῃ οὐ	μάλα	θηριώδης ἐστί· τὰ δὲ ἐόντα
[2, 37]	πάσασθαι. κυάμους δὲ οὔτε τι	μάλα	σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ,
[2, 115]	ξείνου τὴν γυναῖκα ἦλθες. καὶ	μάλα	ταῦτά τοι οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽
[2, 92]	ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται δὲ καὶ	ἁπαλὰ	ταῦτα καὶ αὖα. τὴν δὲ
[2, 60]	αἳ μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν	κρόταλα	ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ δὲ αὐλέουσι
[2, 102]	δὴ καὶ αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε,	δῆλα	βουλόμενος ποιέειν ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες.
[2, 5]	ἐδόκεον λέγειν περὶ τῆς χώρης·	δῆλα	γὰρ δὴ καὶ μὴ προακούσαντι
[2, 146]	ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος.	δῆλά	μοι γέγονε ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο
[2, 171]	δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ τὰ	δείκηλα	τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι,
[2, 91]	διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες	ἄεθλα	κτήνεα καὶ χλαίνας καὶ δέρματα.
[2, 116]	ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ μὲν	ἐσθλὰ	μεμιγμένα, πολλὰ δὲ λυγρά. καὶ
[2, 116]	Διὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα,	ἐσθλά,	τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος
[2, 93]	ἄρχηται ὁ Νεῖλος, τά τε	κοῖλα	τῆς γῆς καὶ τὰ τέλματα
[2, 76]	μορφὴ οἵη περ τῶν ὕδρων,	πτίλα	δὲ οὐ πτερωτὰ φορέει ἀλλὰ
[2, 152]	δὲ μαθὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον	φίλα	τε τοῖσι Ἴωσι καὶ Καρσὶ
[2, 64]	αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν παριέναι	ἀλλὰ	ἀπερύκειν, τὸν δὲ ἐξ ἄλλης
[2, 36]	τὴν ζόην ὄνειδος μέγιστον ἐστί,	ἀλλὰ	ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς
[2, 13]	ἐθελήσει σφι ὕειν ὁ θεὸς	ἀλλὰ	αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνες
[2, 139]	ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων ποιήσειν ταῦτα,	ἀλλὰ	γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι τὸν χρόνον,
[2, 97]	κατὰ τὰ ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ	ἀλλὰ	διὰ μέσου τοῦ πεδίου. ἐς
[2, 83]	μαντηίαι σφι κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι,	ἀλλὰ	διάφοροι εἰσί. ~ἡ δὲ ἰητρικὴ
[2, 120]	ἐπ᾽ ἐκείνῳ τὰ πρήγματα εἶναι,	ἀλλὰ	Ἕκτωρ καὶ πρεσβύτερος καὶ ἀνὴρ
[2, 43]	τὸ οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος,	ἀλλὰ	Ἕλληνες μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ
[2, 20]	μοῦνος ποταμῶν πάντων οὐ παρέχεται.	~ἀλλὰ	Ἑλλῄνων μὲν τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι
[2, 140]	οὐδεὶς πρότερον ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν,	ἀλλὰ	ἔτεα ἐπὶ πλέω ἢ ἑπτακόσια
[2, 41]	θηλέας οὔ σφι ἔξεστι θύειν,	ἀλλὰ	ἱραί εἰσι τῆς Ἴσιος· τὸ
[2, 62]	οὐκ ἐν Σάι μούνῃ καίεται	ἀλλὰ	καὶ ἀνὰ πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ
[2, 115]	οὐδὲ ταῦτά τοι μοῦνα ἤρκεσε,	ἀλλὰ	καὶ οἰκία τοῦ ξείνου κεραΐσας
[2, 37]	τῶν οἰκηίων τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται,	ἀλλὰ	καὶ σιτία σφι ἐστὶ ἱρὰ
[2, 128]	οὐ κάρτα θέλουσι Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν,	ἀλλὰ	καὶ τὰς πυραμίδας καλέουσι ποιμένος
[2, 19]	πληθύῃ, οὐ μοῦνον τὸ Δέλτα	ἀλλὰ	καὶ τοῦ Λιβυκοῦ τε λεγομένου
[2, 133]	ἱρὰ καὶ θεῶν οὐ μεμνημένοι	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν
[2, 68]	οὐδὲ κινέει τὴν κάτω γνάθον,	ἀλλὰ	καὶ τοῦτο μοῦνον θηρίων τὴν
[2, 25]	ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου ὁ ἥλιος,	ἀλλὰ	καὶ ὑπολείπεσθαι περὶ ἑωυτόν. πρηϋνομένου
[2, 75]	χώρης οὐ παριέναι τοὺς ὄφις	ἀλλὰ	κατακτείνειν. καὶ τὴν ἶβιν διὰ
[2, 117]	τόδε τὸ χωρίον οὐκ ἥκιστα	ἀλλὰ	μάλιστα δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου
[2, 43]	τευ δαίμονος, τούτων οὐκ ἥκιστα	ἀλλὰ	μάλιστα ἔμελλον μνήμην ἕξειν, εἴ
[2, 175]	τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν	ἀλλὰ	μάλιστα θωμάζω, ἔστι τόδε· οἴκημα
[2, 12]	τὰ παρὰ θάλασσαν Σύροι νέμονται)	ἀλλὰ	μελάγγαιόν τε καὶ καταρρηγνυμένην, ὥστε
[2, 150]	ὄρυγμα γενέσθαι, πλὴν οὐ νυκτὸς	ἀλλὰ	μετ᾽ ἡμέρην ποιεύμενον· ὀρύσσοντας γὰρ
[2, 90]	τῶν προσηκόντων οὔτε τῶν φίλων,	ἀλλά	μιν αἱ ἱρέες αὐτοὶ τοῦ
[2, 46]	οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί μιν	ἀλλὰ	ὁμοῖον τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ
[2, 37]	ὃ μὲν ὃ δ᾽ οὔ,	ἀλλὰ	πάντες. εἵματα δὲ λίνεα φορέουσι
[2, 97]	πλόος· ἔστι δὲ οὐδ᾽ οὗτος,	ἀλλὰ	παρὰ τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα
[2, 162]	Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα	ἀλλὰ	περιθύμως ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ
[2, 37]	οὐκ εἷς ἑκάστου τῶν θεῶν	ἀλλὰ	πολλοί, τῶν εἷς ἐστι ἀρχιερεύς·
[2, 166]	τούτοισι ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν,	ἀλλὰ	τὰ ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα,
[2, 32]	ἡ χώρη αὕτη ὑπὸ καύματος.	~ἀλλὰ	τάδε μὲν ἤκουσα ἀνδρῶν Κυρηναίων
[2, 43]	ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ Ἡρακλέος.	ἀλλά	τις ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς Αἰγυπτίοισι
[2, 76]	πτίλα δὲ οὐ πτερωτὰ φορέει	ἀλλὰ	τοῖσι τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά
[2, 104]	εἰσὶ γὰρ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι·	ἀλλὰ	τοῖσιδε καὶ μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι
[2, 118]	ὡς οὐκ ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη,	ἀλλὰ	τὸν αὐτὸν λόγου τῷ προτέρῳ
[2, 29]	δὲ οὐδενὸς οὐδὲν ἐδυνάμην πυθέσθαι.	ἀλλὰ	τοσόνδε μὲν ἄλλο ἐπὶ μακρότατον
[2, 104]	Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ τὰ αἰδοῖα)	ἀλλὰ	τῶν ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι τὰ
[2, 93]	μέντοι γε οὐκέτι οἱ αὐτοί,	ἀλλὰ	τῶν θηλέων γίνεται ἡ ἡγεμονία·
[2, 69]	εἶναι. καλέονται δὲ οὐ κροκόδειλοι	ἀλλὰ	χάμψαι· κροκοδείλους δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν,
[2, 82]	ἱρὸς λόγος λεγόμενος. ~καὶ τάδε	ἄλλα	Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς τε
[2, 45]	ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ πολλὰ καὶ	ἄλλα	ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες, εὐήθης δὲ
[2, 79]	ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ μὲν καὶ	ἄλλα	ἀποθωμάζειν με τῶν περὶ Αἴγυπτον
[2, 129]	τῆς δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα	ἄλλα	ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ τὸν θυμόν. ἐόντι
[2, 112]	Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί· ὅσα γὰρ	ἄλλα	Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης
[2, 129]	αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον. τά τε	ἄλλα	γάρ μιν κρίνειν εὖ, καὶ
[2, 125]	οὕτω ἔχοντα ταῦτα, κόσα οἰκὸς	ἄλλα	δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς τε σίδηρον
[2, 156]	ἐν αὐτῇ φοίνικες συχνοὶ καὶ	ἄλλα	δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα
[2, 168]	ὦν τάδε πάρεξ τῶν ἀρουρέων	ἄλλα	ἐδίδοτο ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ
[2, 3]	τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα δὲ καὶ	ἄλλα	ἐν Μέμφι ἐλθὼν ἐς λόγους
[2, 92]	εὐτελείην τῶν σιτίων τάδε σφι	ἄλλα	ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης γένηται ὁ
[2, 92]	οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ	ἄλλα	καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος αὐτῶν
[2, 131]	ὡς ἐγὼ δοκέω, τά τε	ἄλλα	καὶ δὴ καὶ τὰ περὶ
[2, 137]	Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον· μέζω μὲν γὰρ	ἄλλα	καὶ πολυδαπανώτερα ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ
[2, 127]	διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ τά τε	ἄλλα	καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς μὲν
[2, 132]	~ἡ δὲ βοῦς τὰ μὲν	ἄλλα	κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι, τὸν αὐχένα
[2, 47]	ἔπειτα καταγίζει πυρί· τὰ δὲ	ἄλλα	κρέα σιτέονται ἐν τῇ πανσελήνῳ
[2, 92]	κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ καὶ	ἄλλα	κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν τῷ
[2, 64]	ἀνθρώπους εἶναι κατά περ τὰ	ἄλλα	κτήνεα· καὶ γὰρ τὰ ἄλλα
[2, 64]	ἄλλα κτήνεα· καὶ γὰρ τὰ	ἄλλα	κτήνεα ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων γένεα
[2, 15]	καὶ ἐς Κάνωβον, τὰ δὲ	ἄλλα	λεγόντων τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν
[2, 37]	οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα	ἄλλα.	λοῦνται δὲ δὶς τῆς ἡμέρης
[2, 95]	οἰκέουσι τάδε ἀντὶ τῶν πύργων	ἄλλα	μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον
[2, 100]	καινοῦν τῷ λόγῳ, νόῳ δὲ	ἄλλα	μηχανᾶσθαι· καλέσασαν δέ μιν Αἰγυπτίων
[2, 68]	μεστὸν βδελλέων. τὰ μὲν δὴ	ἄλλα	ὄρνεα καὶ θηρία φεύγει μιν,
[2, 77]	ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ δὲ	ἄλλα	ὅσα ἢ ὀρνίθων ἢ ἰχθύων
[2, 65]	δὲ θρησκεύουσι περισσῶς τά τε	ἄλλα	περὶ τὰ ἱρὰ καὶ δὴ
[2, 51]	οὐδέν. ~ταῦτα μέν νυν καὶ	ἄλλα	πρὸς τούτοισι, τὰ ἐγὼ φράσω,
[2, 48]	πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ φαλλῶν	ἄλλα	σφι ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον τε
[2, 154]	τοὺς χώρους δίδωσι καὶ τὰ	ἄλλα	τὰ ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ
[2, 172]	οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν οἱ	ἄλλα	τε ἀγαθὰ μυρία, ἐν δὲ
[2, 111]	ἀποφυγὼν τὴν πάθην τῶν ὀφθαλμῶν	ἄλλα	τε ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα
[2, 141]	Αἰγυπτίων ὡς οὐδὲν δεησόμενον αὐτῶν,	ἄλλα	τε δὴ ἄτιμα ποιεῦντα ἐς
[2, 79]	νόμοισι ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι	ἄλλα	τε ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα, καὶ
[2, 178]	~φιλέλλην δὲ γενόμενος ὁ Ἄμασις	ἄλλα	τε ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο,
[2, 110]	τῷ Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν μὲν γὰρ	ἄλλα	τε καταστρέψασθαι ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω
[2, 2]	Μέμφι ἤκουον· Ἕλληνες δὲ λέγουσι	ἄλλα	τε μάταια πολλὰ καὶ ὡς
[2, 32]	ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας ὑβριστάς, τοὺς	ἄλλα	τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ
[2, 49]	συστῆσαι καὶ πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου	ἄλλα	τε πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ
[2, 43]	τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά μοι καὶ	ἄλλα	τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο οὕτω ἔχειν,
[2, 97]	πόντῳ νήσοισι· τὰ μὲν γὰρ	ἄλλα	τῆς Αἰγύπτου πέλαγος γίνεται, αἱ
[2, 13]	τῆς Μοίριος οἰκέοντες τά τε	ἄλλα	χωρία καὶ τὸ καλεόμενον Δέλτα,
[2, 2]	σφι αἶγας, πλήσαντα δὲ γάλακτος	τἆλλα	διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε
[2, 41]	ταὐτὰ δὲ τοῖσι βουσὶ καὶ	τἆλλα	κτήνεα θάπτουσι ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ
[2, 174]	καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν μαντηίων,	πολλὰ	δὲ καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ
[2, 116]	φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα,	πολλὰ	δὲ λυγρά. καὶ τάδε ἕτερα
[2, 121]	ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων	πολλὰ	ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ τυχεῖν τὸν
[2, 155]	τοῦ> χρηστηρίου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ	πολλὰ	ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ δὴ λόγον
[2, 49]	πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα τε	πολλὰ	ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ
[2, 22]	ῥέων ἐς τὰ ψυχρότερα τὰ	πολλά	ἐστι; ἀνδρί γε λογίζεσθαι τοιούτων
[2, 96]	σφι τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ	πολλά,	καὶ ἄγει ἔνια πολλὰς χιλιάδας
[2, 45]	ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ	πολλὰ	καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες,
[2, 2]	δὲ λέγουσι ἄλλα τε μάταια	πολλὰ	καὶ ὡς γυναικῶν τὰς γλώσσας
[2, 114]	τε ταύτην ἄγων ἥκει καὶ	πολλὰ	κάρτα χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων ἐς
[2, 39]	κτήνεος δείρουσι, κεφαλῇ δὲ κείνῃ	πολλὰ	καταρησάμενοι φέρουσι, τοῖσι μὲν ἂν
[2, 135]	ἐς Μυτιλήνην, ἐν μέλεϊ Σαπφὼ	πολλὰ	κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος μέν νυν
[2, 30]	ἐδίωκε· ὡς δὲ κατέλαβε, ἐδέετο	πολλὰ	λέγων καί σφεας θεοὺς πατρωίους
[2, 156]	δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ ἄφορα	πολλά.	λόγον δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ
[2, 174]	ἐπὶ μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι εἴη.	πολλὰ	μὲν δὴ καὶ ἡλίσκετο ὑπὸ
[2, 116]	πλεῖστα φέρει ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα,	πολλὰ	μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ
[2, 79]	Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε	πολλὰ	μὲν καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν με
[2, 43]	τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα,	πολλά	μοι καὶ ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ
[2, 133]	ἤδη οἱ τούτων, λύχνα ποιησάμενον	πολλά,	ὅκως γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ
[2, 35]	ἢ οἱ ἄλλοι ποταμοί, τὰ	πολλὰ	πάντα ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι
[2, 32]	πᾶσαν Λίβυες καὶ Λιβύων ἔθνεα	πολλά,	πλὴν ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες
[2, 121]	μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ	πολλὰ	πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε,
[2, 92]	φύεται ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα	πολλά,	τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽
[2, 62]	τῇ νυκτὶ λύχνα καίουσι πάντες	πολλὰ	ὑπαίθρια περὶ τὰ δώματα κύκλῳ·
[2, 86]	τῷ δὴ ἀντὶ κόλλης τὰ	πολλὰ	χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί
[2, 98]	καλευμένην. ~τουτέων δὲ ἡ μὲν	Ἄνθυλλα	ἐοῦσα λογίμη πόλις ἐς ὑποδήματα
[2, 148]	σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι	διπλᾶ,	τὰ μὲν ὑπόγαια τὰ δὲ
[2, 96]	καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα	ξύλα·	ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ
[2, 63]	πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες	ξύλα	καὶ οὗτοι, ἐπὶ τὰ ἕτερα
[2, 96]	ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι	ξύλα	ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι
[2, 91]	αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι. τὰ δὲ	πρόπυλα	τοῦ ἱροῦ λίθινα ἐστὶ κάρτα
[2, 107]	δὴ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτὸν	ἅμα	ἄγεσθαι· τὴν δέ οἱ συμβουλεῦσαι
[2, 60]	τοιάδε. πλέουσί τε γὰρ δὴ	ἅμα	ἄνδρες γυναιξὶ καὶ πολλόν τι
[2, 87]	δὲ ἔχει τοσαύτην δύναμιν ὥστε	ἅμα	ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ τὰ
[2, 36]	ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος	ἅμα	κήδεϊ κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς τοὺς
[2, 144]	ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας	ἅμα	τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ
[2, 152]	γενέσθαι. ὡς δὲ ἔπεισε, οὕτω	ἅμα	τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι
[2, 44]	τοῖσι Ἕλλησι συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ	ἅμα	Τύρῳ οἰκιζομένῃ καὶ τὸ ἱρὸν
[2, 15]	ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω	ἅμα	τῷ Δέλτα τῷ ὑπὸ Ἰώνων
[2, 75]	Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος δὲ ἐστὶ	ἅμα	τῷ ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις ἐκ
[2, 93]	ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς τὴν ἰλὺν	ἅμα	τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν
[2, 35]	πλέω περὶ αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι	ἅμα	τῷ οὐρανῷ τῷ κατὰ σφέας
[2, 107]	τοιούτῳ, τοὺς δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι	ἅμα	τῷ πατρί. ~νοστήσας δὲ ὁ
[2, 91]	δὲ σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων	μηδαμὰ	μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ μέν
[2, 168]	δὲ ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ	οὐδαμὰ	ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων
[2, 119]	ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται	πρῆγμα	οὐκ ὅσιον· λαβὼν γὰρ δύο
[2, 111]	οἱ τυφλὸν γενέσθαι διὰ τοιόνδε	πρῆγμα.	τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος μέγιστα δὴ
[2, 150]	τὸ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης	ὄρυγμα	γενέσθαι, πλὴν οὐ νυκτὸς ἀλλὰ
[2, 125]	ἦγον καὶ τὸ ὑπὸ γῆν	ὄρυγμα	ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον χρόνον. ~ἐς
[2, 135]	ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι,	ποίημα	ποιησαμένη τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι
[2, 121]	τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ δὲ	οἴκημα	ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε
[2, 121]	ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς τὸ	οἴκημα	ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ
[2, 121]	τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ	οἴκημα,	θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ
[2, 63]	προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ ἐς ἄλλο	οἴκημα	ἱρόν. οἱ μὲν δὴ ὀλίγοι
[2, 121]	ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι	οἴκημα	λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων ἕνα
[2, 175]	ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω, ἔστι τόδε·	οἴκημα	μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος,
[2, 100]	διαφθεῖραι δόλῳ. ποιησαμένην γάρ μιν	οἴκημα	περίμηκες ὑπόγαιον καινοῦν τῷ λόγῳ,
[2, 100]	ὡς τοῦτο ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς	οἴκημα	σποδοῦ πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος γένηται.
[2, 121]	ἑνός. ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ	οἴκημα,	τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ
[2, 32]	ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ	ἔρημα	τῆς Λιβύης, καὶ εἴ τι
[2, 93]	τε πλέα γίνεται ταῦτα καὶ	παραχρῆμα	ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται πάντα. κόθεν
[2, 169]	καὶ γὰρ τὸ τοῦ Ἀμάσιος	σῆμα	ἑκαστέρω μὲν ἐστὶ τοῦ μεγάρου
[2, 111]	ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα τὰ	λόγιμα	ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε λόγον
[2, 79]	τοῖσι ἄλλα τε ἐπάξια ἐστὶ	νόμιμα,	καὶ δὴ καὶ ἄεισμα ἕν
[2, 141]	δεησόμενον αὐτῶν, ἄλλα τε δὴ	ἄτιμα	ποιεῦντα ἐς αὐτούς, καί σφεας
[2, 181]	εὐχὴν τῇ θεῷ· ποιησαμένη γὰρ	ἄγαλμα	ἀπέπεμψε ἐς Κυρήνην, τὸ ἔτι
[2, 172]	ἐναπενίζοντο· τοῦτον κατ᾽ ὦν κόψας	ἄγαλμα	δαίμονος ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο, καὶ
[2, 91]	τούτῳ νηός τε ἔνι καὶ	ἄγαλμα	ἐν αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ Περσέος.
[2, 41]	Ἴσιος· τὸ γὰρ τῆς Ἴσιος	ἄγαλμα	ἐὸν γυναικήιον βούκερων ἐστὶ κατά
[2, 63]	ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ δὲ	ἄγαλμα	ἐὸν ἐν νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ
[2, 182]	Ἑλλάδα, τοῦτο μὲν ἐς Κυρήνην	ἄγαλμα	ἐπίχρυσον Ἀθηναίης καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ
[2, 42]	τοῦ Διός, καὶ ἔπειτα ἄλλο	ἄγαλμα	Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς αὐτό. ταῦτα
[2, 181]	γάρ οἱ κακοῦ εἶναι μῆχος,	ἄγαλμά	οἱ ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην. μετὰ
[2, 63]	τὸ ἐν τῷ νηῷ ἐνεὸν	ἄγαλμα,	οἳ δὲ οὐκ ἐῶσι ἐν
[2, 141]	ἐσελθόντα ἐς τὸ μέγαρον πρὸς	τὤγαλμα	ἀποδύρεσθαι οἷα κινδυνεύει παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον
[2, 172]	ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος	τὤγαλμα	γεγονέναι, ἐς τὸν πρότερον μὲν
[2, 138]	νηὸν μέγαν, ἐν τῷ δὴ	τὤγαλμα	ἔνι· εὖρος δὲ καὶ μῆκος
[2, 172]	οἱ δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς	τὤγαλμα	ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν δὲ ὁ
[2, 46]	καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ Πανὸς	τὤγαλμα	κατά περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον καὶ
[2, 63]	μὲν δὴ ὀλίγοι οἱ περὶ	τὤγαλμα	λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν
[2, 63]	μὲν τινὲς τῶν ἱρέων περὶ	τὤγαλμα	πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ αὐτῶν
[2, 42]	ἀπὸ τούτου κριοπρόσωπον τοῦ Διὸς	τὤγαλμα	ποιεῦσι Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων
[2, 42]	καὶ ἀποδείραντες κατὰ τὠυτὸ ἐνδύουσι	τὤγαλμα	τοῦ Διός, καὶ ἔπειτα ἄλλο
[2, 73]	καὶ τοιόσδε· τὰ μὲν αὐτοῦ	χρυσόκομα	τῶν πτερῶν τὰ δὲ ἐρυθρὰ
[2, 43]	οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον τὸ	οὔνομα	Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ Ἕλληνες
[2, 42]	δοκέειν δέ μοι, καὶ τὸ	οὔνομα	Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε σφίσι τὴν
[2, 137]	τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος πόλιος, τῷ	οὔνομα	Ἄνυσιν εἶναι. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος
[2, 29]	νῆσον περιρρέει ὁ Νεῖλος· Ταχομψὼ	οὔνομα	αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι δὲ τὰ
[2, 140]	οἱ πρότεροι γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου.	οὔνομα	δὲ ταύτῃ τῇ νήσῳ Ἐλβώ,
[2, 155]	Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ θαλάσσης ἄνω.	οὔνομα	δὲ τῇ πόλι ταύτῃ ὅκου
[2, 141]	τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου, τῷ	οὔνομα	εἶναι Σεθῶν· τὸν ἐν ἀλογίῃσι
[2, 50]	οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς Ποσειδέωνος	οὔνομα	ἔκτηνται εἰ μὴ Λίβυες καὶ
[2, 170]	ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ	οὔνομα	ἐν Σάι, ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 135]	οἱ πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ	οὔνομα	ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης,
[2, 86]	τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι τὸ	οὔνομα	ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν
[2, 52]	οἶδα ἀκούσας, ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽	οὔνομα	ἐποιεῦντο οὐδενὶ αὐτῶν· οὐ γὰρ
[2, 30]	Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι τούτοισι	οὔνομα	ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται δὲ τοῦτο
[2, 29]	ἥξεις ἐς πόλιν μεγάλην τῇ	οὔνομα	ἐστὶ Μερόη· λέγεται δὲ αὕτη
[2, 96]	τὴν βᾶριν τοῦτο γὰρ δὴ	οὔνομα	ἐστὶ τοῖσι πλοίοισι τούτοισι) ὁ
[2, 23]	πρότερον γενομένων ποιητέων δοκέω τὸ	οὔνομα	εὑρόντα ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ
[2, 79]	καὶ ἄλλῃ, κατὰ μέντοι ἔθνεα	οὔνομα	ἔχει, συμφέρεται δὲ ὡυτὸς εἶναι
[2, 98]	ἑτέρη πόλις δοκέει μοι τὸ	οὔνομα	ἔχειν ἀπὸ τοῦ Δαναοῦ γαμβροῦ
[2, 135]	τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης, τῇ	οὔνομα	ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν
[2, 100]	ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ γυναικὶ	οὔνομα	ἦν, ἥτις ἐβασίλευσε, τό περ
[2, 113]	τὸν στόματος τούτου φύλακον, τῷ	οὔνομα	ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ τούτων
[2, 181]	ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν δοκίμου, τῇ	οὔνομα	ἦν Λαδίκη· τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο
[2, 162]	τῶν περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ	οὔνομα	ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ ζῶντα
[2, 55]	αἱ ἱρεῖαι, τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ	οὔνομα	ἦν Προμένεια, τῇ δὲ μετὰ
[2, 102]	ἐπὶ τούτοισι γενομένου βασιλέος, τῷ	οὔνομα	ἦν Σέσωστρις, τούτου μνήμην ποιήσομαι·
[2, 115]	καὶ τῆς πάτρης εἶπε τὸ	οὔνομα,	καὶ δὴ καὶ τὸν πλόον
[2, 49]	ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου τό τε	οὔνομα	καὶ τὴν θυσίην καὶ τὴν
[2, 102]	γραμμάτων λεγούσας τό τε ἑωυτοῦ	οὔνομα	καὶ τῆς πάτρης, καὶ ὡς
[2, 62]	καίεται παννύχιον, καὶ τῇ ὁρτῇ	οὔνομα	κέεται λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽ ἂν
[2, 98]	οὐ μέντοι γε Αἰγύπτιον τὸ	οὔνομα.	~μέχρι μὲν τούτου ὄψις τε
[2, 172]	ἐκ τῆς δὲ ἦν πόλιος,	οὔνομά	οἱ ἐστὶ Σιούφ. τὰ μὲν
[2, 91]	ἐς Αἴγυπτον τὸ τῆς Χέμμιος	οὔνομα,	πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός. ἀγῶνα
[2, 112]	τῷ κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν	οὔνομα	Πρωτέα εἶναι· τοῦ νῦν τέμενος
[2, 43]	εἴ γε παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον	οὔνομά	τευ δαίμονος, τούτων οὐκ ἥκιστα
[2, 41]	ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα τῶν βοῶν,	οὔνομα	τῇ πόλι Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽
[2, 79]	τὸν Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον τὸ	οὔνομα·	φαίνονται δὲ αἰεί κοτε τοῦτον
[2, 73]	καὶ ἄλλος ὄρνις ἱρός, τῷ	οὔνομα	φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν οὐκ
[2, 43]	οἱ θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ	τοὔνομα	Ἡρακλέα, πολλά μοι καὶ ἄλλα
[2, 119]	γὰρ δύο παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων	ἔντομα	σφέα ἐποίησε. μετὰ δὲ ὡς
[2, 68]	ὁ τροχίλος ἐσδύνων ἐς τὸ	στόμα	αὐτοῦ καταπίνει τὰς βδέλλας· ὁ
[2, 68]	ἐν ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον, τὸ	στόμα	ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων.
[2, 17]	ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν	στόμα.	ἔστι δὲ καὶ ἕτερα διφάσια
[2, 17]	ἠῶ τρέπεται, τὸ καλέεται Πηλούσιον	στόμα,	ἡ δὲ ἑτέρη τῶν ὁδῶν
[2, 17]	δὲ Μενδήσιον. τὸ δὲ Βολβίτινον	στόμα	καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα
[2, 17]	ἑσπέρην ἔχει· τοῦτο δὲ Κανωβικὸν	στόμα	κέκληται. ἡ δὲ δὴ ἰθέα
[2, 155]	ἱδρυμένον κατὰ τὸ Σεβεννυτικὸν καλεόμενον	στόμα	τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι ἀπὸ θαλάσσης
[2, 113]	ἐς τὸ νῦν Κανωβικὸν καλεύμενον	στόμα	τοῦ Νείλου καὶ ἐς Ταριχείας.
[2, 171]	πλέον ὡς ἕκαστα αὐτῶν ἔχει,	εὔστομα	κείσθω. καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς
[2, 171]	καλέουσι, καὶ ταύτης μοι πέρι	εὔστομα	κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη
[2, 71]	τε βοῦς ὁ μέγιστος· τὸ	δέρμα	δ᾽ αὐτοῦ οὕτω δή τι
[2, 68]	δὲ καὶ ὄνυχας καρτεροὺς καὶ	δέρμα	λεπιδωτὸν ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ νώτου.
[2, 87]	δὴ λείπεται τοῦ νεκροῦ τὸ	δέρμα	μοῦνον καὶ τὰ ὀστέα. ἐπεὰν
[2, 14]	δὲ καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ τὸ	σπέρμα,	ἄμητον τὸ ἀπὸ τούτου μένει,
[2, 155]	τούτων ἕκαστον ἐστί, τὸ δὲ	καταστέγασμα	τῆς ὀροφῆς ἄλλος ἐπίκειται λίθος,
[2, 133]	ἐς τὸ μαντήιον τῷ θεῷ	ὀνείδισμα,	ἀντιμεμφόμενον ὅτι ὁ μὲν αὐτοῦ
[2, 79]	ἐστὶ νόμιμα, καὶ δὴ καὶ	ἄεισμα	ἕν ἐστι, Λίνος, ὅσπερ ἔν
[2, 17]	καὶ Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων,	οὔρισμα	δὲ Ἀσίῃ καὶ Λιβύῃ οἴδαμεν
[2, 87]	ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες τὸ	κλύσμα	τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι τὰς
[2, 161]	ἐν τῷ παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ	στράτευμα	ὁ Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ
[2, 77]	καὶ τὰ μικρὰ τῶν ὀρνίθων	ὠμὰ	σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ δὲ ἄλλα
[2, 149]	δὲ λαβυρίνθου τούτου ἐόντος τοιούτου	θῶμα	ἔτι μέζον παρέχεται ἡ Μοίριος
[2, 155]	δέ μοι τῶν φανερῶν ἦν	θῶμα	μέγιστον παρεχόμενον, φράσω· ἔστι ἐν
[2, 148]	διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι	θῶμα	μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε
[2, 32]	τοῖσι ἄγουσι τὸ μέγαθος ἴσους,	χρῶμα	δὲ μέλανας. παρὰ δὲ τὴν
[2, 123]	τὰ πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου	σῶμα	γινόμενον ἐσδύνει· τὴν περιήλυσιν δὲ
[2, 37]	δὲ ἱρέες ξυρῶνται πᾶν τὸ	σῶμα	διὰ τρίτης ἡμέρης, ἵνα μήτε
[2, 66]	δ᾽ ἂν κύων, πᾶν τὸ	σῶμα	καὶ τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ
[2, 39]	σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν.	σῶμα	μὲν δὴ τοῦ κτήνεος δείρουσι,
[2, 86]	νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ	σῶμα	σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες
[2, 121]	ἦν τῆς νυκτός, τό τε	σῶμα	τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν
[2, 121]	τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ	σῶμα	τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ· εἰ
[2, 40]	ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ ἄλλο	σῶμα	τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν
[2, 121]	τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ	σῶμα	τοῦ φωρὸς ἐν τῇ πάγῃ
[2, 85]	οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν νεκρὸν αὐταὶ	ἀνὰ	ἀνὰ τὴν πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται
[2, 96]	δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ πλοῖα	ἀνὰ	μὲν τὸν ποταμὸν οὐ δύναται
[2, 99]	ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος	ἀνὰ	πᾶν ἔτος· εἰ γὰρ ἐθελήσει
[2, 4]	ἄγοντες τοὺς δυώδεκα μῆνας ἐπάγουσι	ἀνὰ	πᾶν ἔτος πέντε ἡμέρας πάρεξ
[2, 132]	ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματος	ἀνὰ	πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι
[2, 62]	Σάι μούνῃ καίεται ἀλλὰ καὶ	ἀνὰ	πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ εἵνεκα
[2, 11]	δ᾽ ἐν αὐτῷ καὶ ἄμπωτις	ἀνὰ	πᾶσαν ἡμέρην γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον
[2, 130]	δὲ παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα καταγίζουσι	ἀνὰ	πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα δὲ ἑκάστην
[2, 37]	ἐκ χαλκέων ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες	ἀνὰ	πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ ὃ μὲν
[2, 111]	πάθην τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα τε	ἀνὰ	τὰ ἱρὰ πάντα τὰ λόγιμα
[2, 91]	λέγουσι τὸν Περσέα πολλάκις μὲν	ἀνὰ	τὴν γῆν φαίνεσθαί σφι πολλάκις
[2, 135]	τῇ οὔνομα ἦν Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος	ἀνὰ	τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ
[2, 85]	λιποῦσαι τὸν νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ	ἀνὰ	τὴν πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι
[2, 4]	ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ	ἀνὰ	τὸν ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι
[2, 151]	δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων,	ἀνὰ	χρόνον ὡς ἔθυσαν ἐν τῷ
[2, 123]	λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα	πιθανά	ἐστι· ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα
[2, 76]	ταῦτα δὲ τὰ εἶπον πάντα	μέλανα	ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα δὲ καὶ
[2, 46]	θύουσι Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι· τὸν	Πᾶνα	τῶν ὀκτὼ θεῶν λογίζονται εἶναι
[2, 141]	πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων τὰ	ὄχανα,	ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων σφέων
[2, 2]	ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία δύο	νεογνὰ	ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι
[2, 69]	εἶναι ἱρούς· ἐκ πάντων δὲ	ἕνα	ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι
[2, 121]	τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι	ἕνα	ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου
[2, 45]	οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι δὲ	ἕνα	ἐόντα τὸν Ἡρακλέα καὶ ἔτι
[2, 121]	οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων	ἕνα	ἐς τὸ ἔξω μέρος τῆς
[2, 42]	ἐν ὁρτῇ τοῦ Διός, κριὸν	ἕνα	κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες κατὰ τὠυτὸ
[2, 126]	ἑκάστου δέεσθαι ὅκως ἂν αὐτῇ	ἕνα	λίθον ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο.
[2, 46]	μέζονας ἔχουσι· ἐκ δὲ τούτων	ἕνα	μάλιστα, ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος
[2, 43]	δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα	ἕνα	νομίζουσι εἶναι. ~θέλων δὲ τούτων
[2, 144]	τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ	ἕνα	τὸν κρατέοντα εἶναι· ὕστατον δὲ
[2, 121]	προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν	ἕνα·	τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον
[2, 41]	ὀστέα ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι ἐς	ἕνα	χῶρον πάντες. κατὰ ταὐτὰ δὲ
[2, 2]	ποίμνια τροφήν τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος	μηδένα	ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν ἱέναι,
[2, 169]	διάνοια, μηδ᾽ ἂν θεόν μιν	μηδένα	δύνασθαι παῦσαι τῆς βασιληίης· οὕτω
[2, 115]	εἰ μὴ περὶ πολλοῦ ἡγεύμην	μηδένα	ξείνων κτείνειν, ὅσοι ὑπ᾽ ἀνέμων
[2, 136]	ἐν ἄλλῳ μηδενί, μήτε ἄλλον	μηδένα	τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι. ὑπερβαλέσθαι
[2, 141]	δέ οἱ τῶν μαχίμων μὲν	οὐδένα	ἀνδρῶν, καπήλους δὲ καὶ χειρώνακτας
[2, 147]	τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα,	οὐδένα	γὰρ χρόνον οἷοί τε ἦσαν
[2, 142]	καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα	οὐδένα	γενέσθαι· οὐ μέντοι οὐδὲ πρότερον
[2, 162]	ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον,	οὐδένα	δὴ χρόνον ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς
[2, 137]	ἁμάρτοι τι, κτείνειν μὲν αὐτῶν	οὐδένα	ἐθέλειν, τὸν δὲ κατὰ μέγαθος
[2, 79]	~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον	οὐδένα	ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα τε ἐπάξια
[2, 162]	Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν,	οὐδένα	λόγον αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμως
[2, 101]	τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ ἄλλων	οὐδένα	οὐδέν. ~παραμειψάμενος ὦν τούτους τοῦ
[2, 90]	οὐδὲ ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον	οὐδένα	οὔτε τῶν προσηκόντων οὔτε τῶν
[2, 63]	οἵ γε Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν	οὐδένα.	~τὴν δὲ πανήγυριν ταύτην ἐκ
[2, 2]	ὡς οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον	οὐδένα	τούτου ἀνευρεῖν, οἳ γενοίατο πρῶτοι
[2, 121]	βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν	οὐδένα	τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι
[2, 173]	γὰρ δὴ τὸν πάντα χρόνον	ἐντεταμένα	εἴη, ἐκραγείη ἄν, ὥστε ἐς
[2, 19]	ποταμῶν· ταῦτά τε δὴ τὰ	λελεγμένα	βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ ὅ
[2, 28]	ὄρεα ἐς ὀξὺ τὰς κορυφὰς	ἀπηγμένα,	μεταξὺ Συήνης τε πόλιος κείμενα
[2, 49]	τοῖσι Ἕλλησι καὶ οὐ νεωστὶ	ἐσηγμένα.	οὐ μὲν οὐδὲ φήσω ὅκως
[2, 116]	ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ	μεμιγμένα,	πολλὰ δὲ λυγρά. καὶ τάδε
[2, 86]	παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα, τῇ γραφῇ	μεμιμημένα.	καὶ τὴν μὲν σπουδαιοτάτην αὐτέων
[2, 95]	ἀφθόνους ἐόντας τάδε σφι ἐστὶ	μεμηχανημένα.	τοὺς μὲν τὰ ἄνω τῶν
[2, 121]	ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα	γεγενημένα,	τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι
[2, 168]	~γέρεα δέ σφι ἦν τάδε	ἐξαραιρημένα	μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν ἱρέων,
[2, 168]	μὲν δὴ τοῖσι ἅπασι ἦν	ἐξαραιρημένα,	τάδε δὲ ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο
[2, 106]	ἐούσας καὶ τὰ γράμματα τὰ	εἰρημένα	ἐνεόντα καὶ γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ
[2, 44]	Ἑλλάδι γενέσθαι. τὰ μέν νυν	ἱστορημένα	δηλοῖ σαφέως παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα
[2, 82]	~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ	ἐξευρημένα,	μείς τε καὶ ἡμέρῃ ἑκάστη
[2, 48]	δὲ φαλλῶν ἄλλα σφι ἐστὶ	ἐξευρημένα,	ὅσον τε πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα,
[2, 28]	ἀπηγμένα, μεταξὺ Συήνης τε πόλιος	κείμενα	τῆς Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα
[2, 106]	στηθέων γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει	ἐγκεκολαμμένα,	λέγοντα τάδε· ἐγὼ τήνδε τὴν
[2, 136]	ἐν τῇ γράμματα ἐν λίθῳ	ἐγκεκολαμμένα	τάδε λέγοντα ἐστί. μή με
[2, 153]	Μέμφι τὰ πρὸς νότον ἄνεμον	τετραμμένα,	αὐλήν τε τῷ Ἄπι, ἐν
[2, 101]	Ἡφαίστου τὰ πρὸς βορέην ἄνεμον	τετραμμένα	προπύλαια, λίμνην τε ὀρύξαι, τῆς
[2, 121]	τὰ προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην	τετραμμένα	τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν
[2, 130]	ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ τὰ	λεγόμενα.	~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι περὶ
[2, 123]	τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι τὰ	λεγόμενα	ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ γράφω. ἀρχηγετέειν
[2, 52]	διεξελθόντος ἐπύθοντο ἐκ τῆς Αἰγύπτου	ἀπικόμενα	τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν τῶν
[2, 33]	συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ	γινωσκόμενα	τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν
[2, 119]	ἐπίστασθαι, τὰ δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι	γενόμενα	ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα μὲν
[2, 4]	τὰ πλέω ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω	γενόμενα.	βασιλεῦσαι δὲ πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον
[2, 12]	τῆς ἐχομένης γῆς κογχύλιά τε	φαινόμενα	ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι καὶ ἅλμην
[2, 154]	ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον	γινόμενα	ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα
[2, 28]	ὁ γραμματιστής, εἰ ἄρα ταῦτα	γινόμενα	ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ κατανοέειν,
[2, 177]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῇ χώρῃ	γινόμενα	καὶ τὰ ἀπὸ τῆς χώρης
[2, 92]	ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν τῷ ποταμῷ	γινόμενα	καὶ ταῦτα, ἐξ ὧν ὁ
[2, 142]	τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι	γινόμενα,	οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους οὔτε
[2, 66]	ἐς τὸ πῦρ. ταῦτα δὲ	γινόμενα	πένθεα μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους καταλαμβάνει.
[2, 173]	πληθούσης ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε τὰ	προσφερόμενα	πρήγματα, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου
[2, 94]	φύεται· ταῦτα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ	σπειρόμενα	καρπὸν φέρει πολλὸν μὲν δυσώδεα
[2, 150]	βασιλέος ἐόντα μεγάλα χρήματα καὶ	φυλασσόμενα	ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες
[2, 37]	καὶ σιτία σφι ἐστὶ ἱρὰ	πεσσόμενα,	καὶ κρεῶν βοέων καὶ χηνέων
[2, 162]	τὴν ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι τὰ	πρησσόμενα.	ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς
[2, 64]	κτήνεα ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων γένεα	ὀχευόμενα	ἔν τε τοῖσι νηοῖσι τῶν
[2, 125]	αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ τὰ	ἐχόμενα	τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ αὐτῆς
[2, 77]	ὀρνίθων ἢ ἰχθύων σφι ἐστὶ	ἐχόμενα,	χωρὶς ἢ ὁκόσοι σφι ἱροὶ
[2, 96]	φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης	ποιεύμενα,	τῆς ἡ μορφὴ μὲν ἐστὶ
[2, 49]	φήσω τά τε ἐν Αἰγύπτῳ	ποιεύμενα	τῷ θεῷ καὶ τὰ ἐν
[2, 118]	μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ τὰ	ἐπικαλεύμενα	χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ πάντα
[2, 132]	δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν φαίνει	κεχρυσωμένα	παχέι κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ δὲ
[2, 132]	ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι, τὸν	αὐχένα	δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν φαίνει
[2, 41]	ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε γυνὴ ἄνδρα	Ἕλληνα	φιλήσειε ἂν τῷ στόματι, οὐδὲ
[2, 47]	τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ τὸν	σπλῆνα	καὶ τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ
[2, 127]	πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι δὲ ἔλεγον	Χεφρῆνα	ἓξ καὶ πεντήκοντα ἔτεα. ~ταῦτα
[2, 127]	τὴν βασιληίην τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ	Χεφρῆνα·	καὶ τοῦτον δὲ τῷ αὐτῷ
[2, 139]	δοκέοι ταύτην τοὺς θεοὺς προδεικνύναι,	ἵνα	ἀσεβήσας περὶ τὰ ἱρὰ κακόν
[2, 93]	ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες ὡς μάλιστα,	ἵνα	δὴ μὴ ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ
[2, 156]	οἰκέουσα δὲ ἐν Βουτοῖ πόλι,	ἵνα	δή οἱ τὸ χρηστήριον τοῦτο
[2, 161]	αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον κακόν,	ἵνα	δὴ σφέων φθορὴ γένηται, αὐτὸς
[2, 114]	ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ᾽ ἐμέ,	ἵνα	εἰδέω ὅ τι κοτὲ καὶ
[2, 150]	ἐξορυχθείς. οἳ δὲ ἔφρασάν μοι	ἵνα	ἐξεφορήθη, καὶ εὐπετέως ἔπειθον· ᾔδεα
[2, 89]	δὲ ποιεῦσι οὕτω τοῦδε εἵνεκεν,	ἵνα	μή σφι οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται
[2, 37]	τὸ σῶμα διὰ τρίτης ἡμέρης,	ἵνα	μήτε φθεὶρ μήτε ἄλλο μυσαρὸν
[2, 133]	θέλων τὸ μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι,	ἵνα	οἱ δυώδεκα ἔτεα ἀντὶ ἓξ
[2, 133]	καὶ τὰ ἄλσεα πλανώμενον καὶ	ἵνα	πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα
[2, 76]	δὲ τῆς μὲν ἴβιος τόδε·	μέλαινα	δεινῶς πᾶσα, σκέλεα δὲ φορέει
[2, 121]	τοῦ φωρὸς ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος,	δεινὰ	ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι
[2, 161]	Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα δὲ	δεινὰ	ποιεύμενοι οὗτοί τε οἱ ἀπονοστήσαντες
[2, 136]	καὶ ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην,	ἐκεῖνα	δὲ καὶ μακρῷ μάλιστα. ἐπὶ
[2, 123]	καὶ τὰ θαλάσσια καὶ τὰ	πετεινά,	αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον
[2, 91]	τὰ δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ	λίθινα	ἐστὶ κάρτα μεγάλα· ἐπὶ δὲ
[2, 182]	Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα	λίθινα	καὶ θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο
[2, 69]	δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε	λίθινα	χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς τὰ
[2, 37]	ἱρέες λινέην μούνην καὶ ὑποδήματα	βύβλινα·	ἄλλην δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ
[2, 86]	δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν	ξύλινα,	τῇ γραφῇ μεμιμημένα. καὶ τὴν
[2, 99]	ψάμμινον πρὸς Λιβύης, τὸν δὲ	Μῖνα	ἄνωθεν, ὅσον τε ἑκατὸν σταδίους
[2, 4]	δὲ πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον ἔλεγον	Μῖνα·	ἐπὶ τούτου, πλὴν τοῦ Θηβαϊκοῦ
[2, 99]	τι καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος.	Μῖνα	τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ
[2, 162]	τά τε ὦτα καὶ τὴν	ῥῖνα.	ἰδόμενοι δ᾽ οἱ λοιποὶ τῶν
[2, 177]	ἔτεος ἑκάστου τῷ νομάρχῃ πάντα	τινὰ	Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται· μὴ δὲ
[2, 15]	ἐς διάπειραν τῶν παιδίων ἰέναι,	τίνα	γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽ οὔτε
[2, 18]	ὅτι τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην	τινὰ	ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ, καὶ
[2, 23]	οὐκ ἔχει ἔλεγχον· οὐ γὰρ	τινὰ	ἔγωγε οἶδα ποταμὸν Ὠκεανὸν ἐόντα,
[2, 121]	λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί	τινα	καὶ σκῶψαι μιν καὶ ἐς
[2, 30]	τέκνα καὶ γυναῖκας. τῶν δὲ	τινὰ	λέγεται δέξαντα τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν,
[2, 51]	ἐποιήσαντο· οἱ δὲ Πελασγοὶ ἱρόν	τινα	λόγον περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ
[2, 115]	τῆς ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην	τινὰ	μετορμίζεσθαι, εἰ δὲ μή, ἅτε
[2, 60]	κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ πλέοντες κατά	τινα	πόλιν ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες τὴν
[2, 2]	τρέφειν ἐς τὰ ποίμνια τροφήν	τινα	τοιήνδε, ἐντειλάμενος μηδένα ἀντίον αὐτῶν
[2, 23]	Ὠκεανὸν ἐόντα, Ὅμηρον δὲ ἢ	τινὰ	τῶν πρότερον γενομένων ποιητέων δοκέω
[2, 89]	μίσγωνται τῇσι γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ	τινὰ	φασὶ μισγόμενον νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός,
[2, 86]	δὲ πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν κατὰ	ἥντινα	βούλονταί σφι σκευασθῆναι τὸν νεκρόν.
[2, 19]	παρὰ τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς	ἥντινα	δύναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος τὰ
[2, 24]	οὗτος ὁ θεὸς καὶ κατὰ	ἥντινα,	ταύτην οἰκὸς διψῆν τε ὑδάτων
[2, 2]	παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων κνυζημάτων,	ἥντινα	φωνὴν ῥήξουσι πρώτην· τά περ
[2, 121]	τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ	ὅντινα	ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων
[2, 30]	ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ	τέκνα	καὶ γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε ἐς
[2, 30]	πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα καὶ	τέκνα	καὶ γυναῖκας. τῶν δὲ τινὰ
[2, 66]	τῶν θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ	τέκνα	κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ πατέονται·
[2, 116]	φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ	Πολύδαμνα	πόρεν Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ
[2, 145]	πρόσθε· Πανὶ δὲ ἔτι τούτων	πλέονα	λέγεται εἶναι, Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα
[2, 148]	παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω	μέζονα	ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ
[2, 68]	γὰρ ᾠὰ χηνέων οὐ πολλῷ	μέζονα	τίκτει, καὶ ὁ νεοσσὸς κατὰ
[2, 106]	καὶ μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων Μέμνονος	εἰκόνα	εἰκάζουσί μιν εἶναι, πολλὸν τῆς
[2, 143]	ἱστᾷ ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ ζόης	εἰκόνα	ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες ὦν καὶ δεικνύντες
[2, 40]	τὴν δ᾽ ὦν μεγίστην τε	δαίμονα	ἥγηνται εἶναι καὶ μεγίστην οἱ
[2, 109]	ἐπανελθεῖν· πόλον μὲν γὰρ καὶ	γνώμονα	καὶ τὰ δυώδεκα μέρεα τῆς
[2, 175]	τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν	ἀρχιτέκτονα	αὐτῆς ἑλκομένης τῆς στέγης ἀναστενάξαι,
[2, 115]	ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ ταῦτά τοι	μοῦνα	ἤρκεσε, ἀλλὰ καὶ οἰκία τοῦ
[2, 166]	ἀλλὰ τὰ ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι	μοῦνα,	παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ
[2, 110]	οὗτος μοῦνος Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε,	μνημόσυνα	δὲ ἐλίπετο πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου
[2, 148]	ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή σφι	μνημόσυνα	ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ
[2, 121]	τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς	μνημόσυνα	ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ πρὸς
[2, 101]	αὐτῶν Μοίριος· τοῦτον δὲ ἀποδέξασθαι	μνημόσυνα	τοῦ Ἡφαίστου τὰ πρὸς βορέην
[2, 40]	κείνην πᾶσαν ἐξ ὦν εἷλον,	σπλάγχνά	δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ
[2, 87]	ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ τὰ	σπλάγχνα	κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς δὲ σάρκας
[2, 62]	τὰ δώματα κύκλῳ· τὰ δὲ	λύχνα	ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς καὶ
[2, 62]	καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες τὰ	λύχνα,	καὶ οὕτω οὐκ ἐν Σάι
[2, 62]	τῆς θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ	λύχνα	καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ
[2, 133]	ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ τούτων,	λύχνα	ποιησάμενον πολλά, ὅκως γίνοιτο νύξ,
[2, 92]	ὅσον τε πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται	συχνά,	τρώγεται δὲ καὶ ἁπαλὰ ταῦτα
[2, 160]	κατήκει σφέας ποιέειν περὶ τὸν	ἀγῶνα·	ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ πάντα ἔφασαν
[2, 91]	δὲ τάδε Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι·	ἀγῶνα	γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ πάσης ἀγωνίης
[2, 91]	τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων	ἀγῶνα	γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν τὸν Περσέα
[2, 91]	οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ τῆς μητρός.	ἀγῶνα	δέ οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος
[2, 160]	κάλλιστα τιθέναι τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ	ἀγῶνα	πάντων ἀνθρώπων, καὶ δοκέοντες παρὰ
[2, 160]	Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν	ἀγῶνα	τιθέναι, Ἠλείων δὲ μηδενὶ εἶναι
[2, 161]	ἄρξας, ἐν τοῖσι ἐπί τε	Σιδῶνα	στρατὸν ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ
[2, 116]	ἄλλῃ πλαζόμενος καὶ ὡς ἐς	Σιδῶνα	τῆς Φοινίκης ἀπίκετο. ἐπιμέμνηται δὲ
[2, 99]	ἀπὸ Μέμφιος, τὸν πρὸς μεσαμβρίης	ἀγκῶνα	προσχώσαντα τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον
[2, 156]	ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος τὸν παῖδα.	Ἀπόλλωνα	δὲ καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ
[2, 144]	ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα, τὸν	Ἀπόλλωνα	Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα
[2, 156]	οἱ τὸ χρηστήριον τοῦτο ἐστί,	Ἀπόλλωνα	παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην δεξαμένη διέσωσε
[2, 19]	τὸ ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς τὸν	χειμῶνα	ἅπαντα διατελέει ἐὼν μέχρι οὗ
[2, 121]	θέρος, τὸν δὲ πρὸς νότον	χειμῶνα·	καὶ τὸν μὲν καλέουσι θέρος,
[2, 121]	καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ	χειμῶνα	καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι.
[2, 25]	ὑδάτων ἴσον ἕλκεται, τὸν δὲ	χειμῶνα	μοῦνος πιέζεται. οὕτω τὸν ἥλιον
[2, 22]	ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν	χειμῶνα	τὸν ἐν τῇ Σκυθικῇ χώρῃ
[2, 18]	βοῶν μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς	Ἄμμωνα	φάμενοι οὐδὲν σφίσι τε καὶ
[2, 144]	Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα	Τυφῶνα	βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ
[2, 116]	νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ σφιν	ἔρεξα	τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι τοῖσι
[2, 44]	οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ	διξὰ	Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ τῷ
[2, 169]	ἔσω δὲ ἐν τῇ παστάδι	διξὰ	θυρώματα ἕστηκε, ἐν δὲ τοῖσι
[2, 106]	ἔχων αἰχμὴν τῇ δὲ ἀριστερῇ	τόξα,	καὶ τὴν ἄλλην σκευὴν ὡσαύτως·
[2, 173]	δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς. τὰ	τόξα	οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν δέωνται
[2, 141]	φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ δὲ τὰ	τόξα,	πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων τὰ
[2, 156]	οὔτε πλέουσαν οὔτε κινηθεῖσαν εἶδον,	τέθηπα	δὲ ἀκούων εἰ νῆσος ἀληθέως
[2, 70]	δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως τὰ	λοιπὰ	χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο
[2, 124]	μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων	Χέοπα	ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι. κατακληίσαντα
[2, 126]	χρόνον. ~ἐς τοῦτο δὲ ἐλθεῖν	Χέοπα	κακότητος ὥστε χρημάτων δεόμενον τὴν
[2, 127]	ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ τὸν	Χέοπα	τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα ἔτεα,
[2, 127]	ἐν τῇ αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι	Χέοπα)	ὑποδείμας δὲ τὸν πρῶτον δόμον
[2, 137]	ἐς τὰ ἕλεα, τὸν δὲ	Αἰθίοπα	βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντα,
[2, 140]	~ὡς δ᾽ ἄρα οἴχεσθαι τὸν	Αἰθίοπα	ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις τὸν τυφλὸν
[2, 152]	Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα τὸν	Αἰθίοπα	Σαβακῶν, ὅς οἱ τὸν πατέρα
[2, 49]	καὶ τὰ ἐν τοῖσι Ἕλλησι·	ὁμότροπα	γὰρ ἂν ἦν τοῖσι Ἕλλησι
[2, 61]	ποιεῦσι τούτων ὅσῳ καὶ τὰ	μέτωπα	κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ εἰσὶ
[2, 58]	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις δὲ	ἄρα	καὶ πομπὰς καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι
[2, 141]	οἷα κινδυνεύει παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽	ἄρα	μιν ἐπελθεῖν ὕπνον, καί οἱ
[2, 140]	Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς. ~ὡς δ᾽	ἄρα	οἴχεσθαι τὸν Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου,
[2, 28]	μὲν δὴ ὁ γραμματιστής, εἰ	ἄρα	ταῦτα γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς
[2, 109]	τὰ δυώδεκα μέρεα τῆς ἡμέρης	παρὰ	Βαβυλωνίων ἔμαθον οἱ Ἕλληνες. ~βασιλεὺς
[2, 52]	τοῖσι οὐνόμασι τῶν θεῶν χρεώμενοι·	παρὰ	δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον.
[2, 32]	μέγαθος ἴσους, χρῶμα δὲ μέλανας.	παρὰ	δὲ τὴν πόλιν ῥέειν ποταμὸν
[2, 51]	μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες,	παρὰ	δὲ τούτων ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ
[2, 15]	Περσέος καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες τὸ	παρὰ	θάλασσαν εἶναι αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων
[2, 6]	στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι τὸ	παρὰ	θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν μὲν καὶ μέχρι
[2, 6]	αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου μῆκος τὸ	παρὰ	θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς
[2, 9]	οἱ στάδιοι Αἰγύπτου τὸ μὲν	παρὰ	θάλασσαν ἤδη μοι καὶ πρότερον
[2, 149]	ἴσοι καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ	παρὰ	θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ ἡ
[2, 12]	Συρίῃ τῆς γὰρ Ἀραβίης τὰ	παρὰ	θάλασσαν Σύροι νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν
[2, 49]	Μελάμπους τὰ περὶ τὸν Διόνυσον	παρὰ	Κάδμου τε τοῦ Τυρίου καὶ
[2, 97]	τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα καὶ	παρὰ	Κερκάσωρον πόλιν· ἐς δὲ Ναύκρατιν
[2, 50]	Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ τὸν θεὸν	παρὰ	Λιβύων ἐπύθοντο· οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽
[2, 123]	τοιαῦτα πιθανά ἐστι· ἐμοὶ δὲ	παρὰ	πάντα τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι
[2, 32]	ἣ τελευτᾷ τῆς Λιβύης, παρήκουσι	παρὰ	πᾶσαν Λίβυες καὶ Λιβύων ἔθνεα
[2, 60]	αἳ δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα	παρὰ	πᾶσαν πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν
[2, 158]	δὲ κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος	παρὰ	Πάτουμον τὴν Ἀραβίην πόλιν, ἐσέχει
[2, 65]	θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων, τῶν παῖς	παρὰ	πατρὸς ἐκδέκεται τὴν τιμήν. οἳ
[2, 166]	ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς	παρὰ	πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν νυν
[2, 51]	Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες	παρὰ	Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ δὲ Πελασγοὶ
[2, 51]	μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες	παρὰ	Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ οἶδε τὸ
[2, 114]	πέμπει τὴν ταχίστην ἐς Μέμφιν	παρὰ	Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε. ἥκει
[2, 118]	οἱ Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι	παρὰ	Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ ὁ Μενέλεως
[2, 116]	περιέψεσθαι” ~Ἑλένης μὲν ταύτην ἄπιξιν	παρὰ	Πρωτέα ἔλεγον οἱ ἱρέες γενέσθαι·
[2, 112]	λόγον ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη	παρὰ	Πρωτέι, καὶ δὴ καὶ ὅτι
[2, 55]	αὐτέων ἐς Λιβύην τὴν δὲ	παρὰ	σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ μιν
[2, 91]	Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ	παρὰ	σφέας καὶ ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας
[2, 4]	πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι καὶ Ἕλληνας	παρὰ	σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς τε καὶ
[2, 32]	τῶν ἐρήμων τῆς Λιβύης, φάναι	παρὰ	σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας
[2, 69]	εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι	παρὰ	σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν
[2, 78]	γὰρ ἀποθανὼν τοιοῦτος. ταῦτα μὲν	παρὰ	τὰ συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ
[2, 94]	Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι δὲ ὧδε.	παρὰ	τὰ χείλεα τῶν τε ποταμῶν
[2, 160]	ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων, καὶ δοκέοντες	παρὰ	ταῦτα οὐδ᾽ ἂν τοὺς σοφωτάτους
[2, 2]	δίαιταν οὕτω ἐποιήσατο τῶν παίδων	παρὰ	ταύτῃσι τῇσι γυναιξί. ~κατὰ μὲν
[2, 102]	ἐκ τοῦ Ἀραβίου κόλπου τοὺς	παρὰ	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι,
[2, 175]	ἐστί. αὕτη τοῦ ἱροῦ κέεται	παρὰ	τὴν ἔσοδον· ἔσω γάρ μιν
[2, 86]	δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες	παρὰ	τὴν λαπάρην ἐξ ὦν εἷλον
[2, 64]	προπόλους τρηχέως περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν	παρὰ	τὴν μητέρα. ἀπὸ τούτου τῷ
[2, 121]	καὶ καταμεῖναι. ὡς δέ μιν	παρὰ	τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι
[2, 158]	τοῦ ὦν δὴ ὄρεος τούτου	παρὰ	τὴν ὑπώρεαν ἦκται ἡ διῶρυξ
[2, 91]	τὸ τῆς Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον	παρὰ	τῆς μητρός. ἀγῶνα δέ οἱ
[2, 156]	λίμνῃ βαθέῃ καὶ πλατέῃ κειμένη	παρὰ	τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται
[2, 97]	ἔστι δὲ οὐδ᾽ οὗτος, ἀλλὰ	παρὰ	τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα καὶ
[2, 150]	πρὸς ἑσπέρην ἐς τὴν μεσόγαιαν	παρὰ	τὸ ὄρος τὸ ὑπὲρ Μέμφιος.
[2, 99]	τὸν γὰρ ποταμὸν πάντα ῥέειν	παρὰ	τὸ ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς
[2, 111]	οὔρῳ νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις	παρὰ	τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε,
[2, 29]	ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς	παρὰ	τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων
[2, 93]	γῆς καὶ τὰ τέλματα τὰ	παρὰ	τὸν ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι
[2, 115]	ξεινίων τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον ἐργάσαο·	παρὰ	τοῦ σεωυτοῦ ξείνου τὴν γυναῖκα
[2, 66]	τέκωσι αἱ θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι	παρὰ	τοὺς ἔρσενας· οἳ δὲ διζήμενοι
[2, 66]	δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ ἀπικνέονται	παρὰ	τοὺς ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ τὸ
[2, 58]	Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι, καὶ	παρὰ	τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ
[2, 51]	περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ	παρὰ	τούτων Σαμοθρήικες τὰ ὄργια παραλαμβάνουσι)
[2, 19]	οὐδὲν οἷός τε ἐγενόμην παραλαβεῖν	παρὰ	τῶν Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα
[2, 104]	Αἰθιόπων οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι	παρὰ	τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ
[2, 45]	καὶ παρὰ τῶν θεῶν καὶ	παρὰ	τῶν ἡρώων εὐμένεια εἴη. ~τὰς
[2, 45]	τούτων τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι καὶ	παρὰ	τῶν θεῶν καὶ παρὰ τῶν
[2, 120]	μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι	παρὰ	τῶν θεῶν. καὶ ταῦτα μὲν
[2, 116]	μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ	λυγρά.	καὶ τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον
[2, 162]	ὁ Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν	ἄνδρα	δόκιμον τῶν περὶ ἑωυτὸν Αἰγυπτίων,
[2, 41]	οὔτε ἀνὴρ Αἰγύπτιος οὔτε γυνὴ	ἄνδρα	Ἕλληνα φιλήσειε ἂν τῷ στόματι,
[2, 139]	αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ	ἄνδρα	ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας τοὺς
[2, 112]	δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην ἔλεγον	ἄνδρα	Μεμφίτην, τῷ κατὰ τὴν Ἑλλήνων
[2, 111]	ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ τὸν ἑωυτῆς	ἄνδρα	μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα
[2, 49]	μέν νυν φημὶ Μελάμποδα γενόμενον	ἄνδρα	σοφὸν μαντικήν τε ἑωυτῷ συστῆσαι
[2, 162]	οἳ ἔτι τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον,	ἄνδρα	τὸν δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς
[2, 114]	ταῦτα ὁ Πρωτεὺς λέγοντα τάδε·	ἄνδρα	τοῦτον, ὅστις κοτὲ ἐστὶ ὁ>
[2, 137]	ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι	ἄνδρα	τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος πόλιος, τῷ
[2, 26]	γνώμην τὴν ἐμὴν καὶ τὸν	ἠέρα	ξηρὸν τὸν ταύτῃ εἶναι, διακαίων
[2, 157]	λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου	τέσσερα	καὶ πεντήκοντα ἔτεα, τῶν τὰ
[2, 129]	ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν ἄρξαι τὴν	θυγατέρα	ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν οἱ
[2, 129]	θάψαι ταύτην δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν	θυγατέρα.	~αὕτη ὦν ἡ βοῦς γῇ
[2, 156]	προγενομένων· ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν εἶναι	θυγατέρα	Δήμητρος. τὴν δὲ νῆσον διὰ
[2, 47]	πάντων, οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς	θυγατέρα	ἐθέλει οὐδ᾽ ἄγεσθαι ἐξ αὐτῶν,
[2, 121]	δὲ ὡς τοῦ βασιλέος τὴν	θυγατέρα	καὶ εἰρωτώμενον τά περ καὶ
[2, 181]	λέγουσι Βάττου οἳ δ᾽ Ἀρκεσίλεω	θυγατέρα,	οἳ δὲ Κριτοβούλου ἀνδρὸς τῶν
[2, 129]	τι τῶν ἄλλων θάψαι τὴν	θυγατέρα,	ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην κοίλην, καὶ
[2, 121]	μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ τὴν	θυγατέρα	ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ
[2, 121]	ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά· τὴν	θυγατέρα	τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος,
[2, 126]	κακότητος ὥστε χρημάτων δεόμενον τὴν	θυγατέρα	τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽ οἰκήματος
[2, 131]	τῶν ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων τὴν	θυγατέρα	τῷ πατρὶ ἀπέταμε τὰς χεῖρας,
[2, 148]	τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ χιλίων	ἑκάτερα.	τὰ μέν νυν μετέωρα τῶν
[2, 73]	ἱρὸν τοῦ Ἡλίου κομίζειν τὸν	πατέρα	ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ θάπτειν
[2, 73]	δὴ κοιλήναντα τὸ ᾠὸν τὸν	πατέρα	ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ
[2, 73]	τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε τὸν	πατέρα·	ἐσκειμένου δὲ τοῦ πατρὸς γίνεσθαι
[2, 152]	Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ τὸν	πατέρα	Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα τότε
[2, 63]	ξύλα καὶ οὗτοι, ἐπὶ τὰ	ἕτερα	ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ δὲ ἄγαλμα
[2, 17]	Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι δὲ καὶ	ἕτερα	διφάσια στόματα ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ
[2, 116]	πολλὰ δὲ λυγρά. καὶ τάδε	ἕτερα	πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως λέγει. Αἰγύπτῳ
[2, 174]	ἄν μιν φάμενοι ἔχειν τὰ	σφέτερα	χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον,
[2, 64]	περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ τὴν	μητέρα.	ἀπὸ τούτου τῷ Ἄρεϊ ταύτην
[2, 121]	ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος τὴν	μητέρα	δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ πρὸς
[2, 64]	ἱρῷ τούτῳ τοῦ Ἄρεος τὴν	μητέρα,	καὶ τὸν Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον
[2, 114]	ἀνέμων ἐς γῆν ταύτην ἀπενειχθείς.	κότερα	δῆτα τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν
[2, 44]	ταῦτα καὶ πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν	πρότερα	ἐστὶ ἢ τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα
[2, 22]	τῶν θερμοτάτων ῥέων ἐς τὰ	ψυχρότερα	τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί γε
[2, 125]	ἐξέλοιεν· λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ᾽	ἀμφότερα,	κατά περ λέγεται. ἐξεποιήθη δ᾽
[2, 2]	θύρην καὶ ἐσιόντι τὰ παιδία	ἀμφότερα	προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς
[2, 41]	κέρας τὸ ἕτερον ἢ καὶ	ἀμφότερα	ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν δὲ
[2, 20]	ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες	ἀσθενέστερα	τὰ ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ δὲ
[2, 36]	δεξιὰ ποιέειν, Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽	ἀριστερά.	διφασίοισι δὲ γράμμασι χρέωνται, καὶ
[2, 36]	ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ	ἀριστερά·	καὶ ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ μὲν
[2, 93]	τόδε· ἐχόμενοι τῆς γῆς ἐπ᾽	ἀριστερὰ	καταπλώουσι ἐς θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες
[2, 93]	θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽	ἀριστερὰ	τῶν κεφαλέων, οἳ δ᾽ ἂν
[2, 53]	Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ δὲ	ὕστερα	τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε καὶ
[2, 137]	διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος,	δεύτερα	δὲ ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος καὶ
[2, 59]	ἐς Βούβαστιν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι,	δεύτερα	δὲ ἐς Βούσιριν πόλιν τῇ
[2, 158]	φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος ὁ Πέρσης	δεύτερα	διώρυξε· τῆς μῆκος ἐστὶ πλόος
[2, 133]	ἐκ δὲ τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ	δεύτερα	ἐλθεῖν λέγοντα τούτων εἵνεκα καὶ
[2, 133]	δὲ τῆς θυγατρὸς τὸ πάθος	δεύτερα	τούτῳ τῷ βασιλέι τάδε γενέσθαι·
[2, 137]	μέζω μὲν γὰρ ἄλλα καὶ	πολυδαπανώτερα	ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ δὲ ἰδέσθαι
[2, 97]	τοῦτο γένηται, οὐκέτι κατὰ τὰ	ῥέεθρα	τοῦ ποταμοῦ ἀλλὰ διὰ μέσου
[2, 124]	ἐστὶ πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον ὀκτὼ.	πλέθρα	ἐούσης τετραγώνου καὶ ὕψος ἴσον,
[2, 73]	χρυσόκομα τῶν πτερῶν τὰ δὲ	ἐρυθρὰ	ἐς τὰ μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν
[2, 106]	ὦμον διὰ τῶν στηθέων γράμματα	ἱρὰ	Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε·
[2, 129]	ἀπαδεῖν, τὸν δὲ τά τε	ἱρὰ	ἀνοῖξαι καὶ τὸν λεὼν τετρυμένον
[2, 65]	δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται τὰ θηρία)	ἱρὰ	εἰ λέγοιμι, καταβαίην ἂν τῷ
[2, 64]	μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν ἐς	ἱρὰ	ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ οἱ πρῶτοι
[2, 112]	ἐστί· ὅσα γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης	ἱρά	ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον
[2, 81]	οὐ μέντοι ἔς γε τὰ	ἱρὰ	ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί σφι·
[2, 113]	ὅτευ ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται στίγματα	ἱρά,	ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ, οὐκ
[2, 137]	γὰρ ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερα ἐστὶ	ἱρά,	ἡδονὴ δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν τούτου
[2, 18]	καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ τὰ	ἱρὰ	θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων βοῶν μὴ
[2, 47]	πανσελήνῳ ἐν τῇ ἂν τὰ	ἱρὰ	θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ
[2, 39]	χρέωνται ὁμοίως ἐς πάντα τὰ	ἱρά,	καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ νόμου
[2, 65]	τά τε ἄλλα περὶ τὰ	ἱρὰ	καὶ δὴ καὶ τάδε. ἐοῦσα
[2, 133]	πατὴρ καὶ πάτρως, ἀποκληίσαντες τὰ	ἱρὰ	καὶ θεῶν οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ
[2, 139]	προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας περὶ τὰ	ἱρὰ	κακόν τι πρὸς θεῶν ἢ
[2, 63]	δὲ Παπρήμι θυσίας μὲν καὶ	ἱρὰ	κατά περ καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 65]	τὰ δὲ ἐόντα σφι ἅπαντα	ἱρὰ	νενόμισται, καὶ τὰ μὲν σύντροφα
[2, 111]	ὀφθαλμῶν ἄλλα τε ἀνὰ τὰ	ἱρὰ	πάντα τὰ λόγιμα ἀνέθηκε καὶ
[2, 37]	ἀλλὰ καὶ σιτία σφι ἐστὶ	ἱρὰ	πεσσόμενα, καὶ κρεῶν βοέων καὶ
[2, 124]	κατακληίσαντα γάρ μιν πάντα τὰ	ἱρὰ	πρῶτα μὲν σφέας θυσιέων τουτέων
[2, 147]	ἐς γὰρ δὴ τὰ πάντα	ἱρὰ	συνελέγοντο. ~καὶ δή σφι μνημόσυνα
[2, 36]	χρέωνται, καὶ τὰ μὲν αὐτῶν	ἱρὰ	τὰ δὲ δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες
[2, 128]	πᾶσαν εἶναι κακότητα καὶ τὰ	ἱρὰ	χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ ἀνοιχθῆναι.
[2, 36]	ἐπὶ τὰ δεξιὰ φέροντες τὴν	χεῖρα,	Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ τῶν δεξιῶν
[2, 80]	κατιέντες μέχρι τοῦ γούνατος τὴν	χεῖρα.	~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους περὶ
[2, 121]	ἀποταμόντα ἐν τῷ ὤμῳ τὴν	χεῖρα	ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ
[2, 121]	προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν	χεῖρα·	τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν
[2, 77]	καὶ τὰς νήσσας καὶ τὰ	μικρὰ	τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες.
[2, 10]	Μαιάνδρου πεδίον, ὥς γε εἶναι	σμικρὰ	ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν· τῶν γὰρ
[2, 38]	ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω·	κατορᾷ	δὲ καὶ τὰς τρίχας τῆς
[2, 161]	ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ	προπάτορα	ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον βασιλέων,
[2, 156]	ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ	ἄφορα	πολλά. λόγον δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες
[2, 156]	συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ	καρποφόρα	καὶ ἄφορα πολλά. λόγον δὲ
[2, 8]	τὰ δὲ πρὸς τὴν ἠῶ	λιβανωτοφόρα	αὐτοῦ τὰ τέρματα εἶναι. τοῦτο
[2, 121]	ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι τὰ	μέτρα	αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες
[2, 175]	δὲ ὀκτώ. ταῦτα μὲν τὰ	μέτρα	ἔξωθεν τῆς στέγης τῆς μουνολίθου
[2, 127]	ποιῆσαι, ἐς μὲν τὰ ἐκείνου	μέτρα	οὐκ ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ ὦν
[2, 123]	δὲ τῶν κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι	Δήμητρα	καὶ Διόνυσον. πρῶτοι δὲ καὶ
[2, 168]	δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες. ἡ δὲ	ἄρουρα	ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ,
[2, 116]	Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωρος	ἄρουρα	φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα,
[2, 18]	καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ	πρόσουρα	Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι
[2, 35]	ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς τὰ μὲν	αἰσχρὰ	ἀναγκαῖα δὲ ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ
[2, 35]	ποιέειν χρεόν, τὰ δὲ μὴ	αἰσχρὰ	ἀναφανδόν. ἱρᾶται γυνὴ μὲν οὐδεμία
[2, 148]	τὰ μὲν ὑπόγαια τὰ δὲ	μετέωρα	ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακοσίων
[2, 148]	χιλίων ἑκάτερα. τὰ μέν νυν	μετέωρα	τῶν οἰκημάτων αὐτοί τε ὡρῶμεν
[2, 121]	ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν	φῶρα	γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ
[2, 174]	ἐκτημένοισι· ὅσοι δέ μιν κατέδησαν	φῶρα	εἶναι, τούτων δὲ ὡς ἀληθέων
[2, 174]	αὐτὸν τῶν θεῶν ἀπέλυσαν μὴ	φῶρα	εἶναι, τούτων μὲν τῶν ἱρῶν
[2, 121]	ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ	φῶρα	ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ
[2, 121]	ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. τὸν δὲ	φῶρα	πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον
[2, 121]	τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ	φῶρα	προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων
[2, 121]	ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν	φῶρα	πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο,
[2, 104]	εἶναι τοὺς Κόλχους. αὐτὸς δὲ	εἴκασα	τῇδε, καὶ ὅτι μελάγχροες εἰσὶ
[2, 90]	ἣν ἂν πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους	πᾶσα	ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ
[2, 22]	ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ χιόνι πεσούσῃ	πᾶσα	ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι ἐν πέντε
[2, 35]	μὴ βουλομένοισι, τῇσι δὲ θυγατράσι	πᾶσα	ἀνάγκη καὶ μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ
[2, 108]	τοῦ χρόνου Αἴγυπτος ἐοῦσα πεδιὰς	πᾶσα	ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι
[2, 13]	πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ ὡς ὕεται	πᾶσα	ἡ χώρη τῶν Ἑλλήνων ἀλλ᾽
[2, 105]	κατὰ ταὐτά, καὶ ἡ ζόη	πᾶσα	καὶ ἡ γλῶσσα ἐμφερής ἐστι
[2, 76]	μὲν ἴβιος τόδε· μέλαινα δεινῶς	πᾶσα,	σκέλεα δὲ φορέει γεράνου, πρόσωπον
[2, 7]	μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα	πᾶσα	ὑπτίη τε καὶ ἔνυδρος καὶ
[2, 35]	πλεῖστα θωμάσια ἔχει ἢ ἄλλη	πᾶσα	χώρη καὶ ἔργα λόγου μέζω
[2, 164]	κατὰ γὰρ δὴ νομοὺς Αἴγυπτος	ἅπασα	διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε εἰσὶ
[2, 156]	παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην δεξαμένη διέσωσε	κατακρύψασα	ἐν τῇ νῦν πλωτῇ λεγομένῃ
[2, 87]	σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ τὰ	μέσα	βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην φεύγοντας
[2, 109]	δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη	εὑρεθεῖσα	ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν· πόλον
[2, 145]	θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν δὴ	ὅσα	αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι ἔτεα
[2, 112]	ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί·	ὅσα	γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι,
[2, 4]	ὑπὸ τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι.	~ὅσα	δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε ἔλεγον
[2, 147]	μέν νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι·	ὅσα	δὲ οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι
[2, 125]	γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν τῇ πυραμίδι	ὅσα	ἔς τε συρμαίην καὶ κρόμμυα
[2, 77]	σιτέονται προταριχεύσαντες. τὰ δὲ ἄλλα	ὅσα	ἢ ὀρνίθων ἢ ἰχθύων σφι
[2, 125]	δ᾽ ἔστι οὕτω ἔχοντα ταῦτα,	κόσα	οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ ἔς
[2, 32]	τοὺς ἄλλα τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας	περισσὰ	καὶ δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε
[2, 105]	ἡ ζόη πᾶσα καὶ ἡ	γλῶσσα	ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον δὲ
[2, 44]	ἐξ ὧν οἷόν τε ἦν,	ἔπλευσα	καὶ ἐς Τύρον τῆς Φοινίκης,
[2, 99]	καὶ γνώμη καὶ ἱστορίη ταῦτα	λέγουσα	ἐστί, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε
[2, 111]	ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν	ἐοῦσα	ἄπειρος. καὶ τὸν πρώτης τῆς
[2, 149]	πρὸς βορέην τε καὶ νότον,	ἐοῦσα	βάθος, τῇ βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς,
[2, 138]	περιρρέουσα ἣ δὲ τῇ, εὖρος	ἐοῦσα	ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος.
[2, 22]	ἡ χώρη καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει	ἐοῦσα,	ἐπὶ δὲ χιόνι πεσούσῃ πᾶσα
[2, 65]	ἱρὰ καὶ δὴ καὶ τάδε.	ἐοῦσα	ἡ Αἴγυπτος ὅμουρος τῇ Λιβύῃ
[2, 130]	φανερή, ἐν Σάι μὲν πόλι	ἐοῦσα,	κειμένη δὲ ἐν τοῖσι βασιληίοισι
[2, 98]	~τουτέων δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα	ἐοῦσα	λογίμη πόλις ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος
[2, 22]	τρίτη τῶν ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη	ἐοῦσα	μάλιστα ἔψευσται· λέγει γὰρ δὴ
[2, 7]	τὴν μεσόγαιαν ἐστὶ εὐρέα Αἴγυπτος,	ἐοῦσα	πᾶσα ὑπτίη τε καὶ ἔνυδρος
[2, 108]	γὰρ τούτου τοῦ χρόνου Αἴγυπτος	ἐοῦσα	πεδιὰς πᾶσα ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος
[2, 156]	οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ Λητώ,	ἐοῦσα	τῶν ὀκτὼ θεῶν τῶν πρώτων
[2, 8]	δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ Αἴγυπτος,	ἐοῦσα	τῶν ὀρέων τῶν εἰρημένων τὸ
[2, 156]	ὀκτὼ θεῶν τῶν πρώτων γενομένων,	οἰκέουσα	δὲ ἐν Βουτοῖ πόλι, ἵνα
[2, 127]	αὐτὴν ὥσπερ ἐς τὴν ἑτέρην	ῥέουσα·	δι᾽ οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος ἔσω
[2, 138]	ἑκατέρη ἐσέχει, ἣ μὲν τῇ	περιρρέουσα	ἣ δὲ τῇ, εὖρος ἐοῦσα
[2, 134]	ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα ἦν	ἀκμάζουσα	Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ τοῦτον.
[2, 121]	τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς	ἐλθοῦσα	πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν
[2, 32]	ὑπὸ καύματος. ~ἀλλὰ τάδε μὲν	ἤκουσα	ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν τε
[2, 3]	τροφὴν τῶν παίδων τοσαῦτα ἔλεγον,	ἤκουσα	δὲ καὶ ἄλλα ἐν Μέμφι
[2, 150]	ὅ τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον	ἤκουσα	καὶ κατὰ τὸ τῆς ἐν
[2, 43]	δὲ πέρι τόνδε τὸν λόγον	ἤκουσα,	ὅτι εἴη τῶν δυώδεκα θεῶν·
[2, 65]	διδοῖ, ἣ δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ	τάμνουσα	ἰχθῦς παρέχει βορὴν τοῖσι θηρίοισι.
[2, 158]	καὶ ἔπειτα τείνει ἐς διασφάγας,	φέρουσα	ἀπὸ τοῦ ὄρεος πρὸς μεσαμβρίην
[2, 138]	μάλιστά κῃ, διὰ τῆς ἀγορῆς	φέρουσα	ἐς τὸ πρὸς ἠῶ, εὖρος
[2, 56]	ταύτης, πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα	δουλεύουσα	αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ
[2, 51]	Αἰγυπτίων νενομίκασι· τοῦ δὲ Ἑρμέω	τὰ	ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα
[2, 121]	προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ	τὰ	ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ χρήματα
[2, 121]	θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ	τὰ	ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα
[2, 92]	ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά,	τὰ	Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν
[2, 104]	ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ	τὰ	αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ
[2, 51]	Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν	τὰ	αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 51]	ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν	τὰ	αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι
[2, 104]	ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι	τὰ	αἰδοῖα. ~φέρε νῦν καὶ ἄλλο
[2, 104]	καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς	τὰ	αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύροι
[2, 36]	χερσί, καὶ τὴν κόπρον ἀναιρέονται)	τὰ	αἰδοῖα ὧλλοι μὲν ἐῶσι ὡς
[2, 92]	καὶ οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ	τὰ	ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος
[2, 64]	νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι κατά περ	τὰ	ἄλλα κτήνεα· καὶ γὰρ τὰ
[2, 64]	τὰ ἄλλα κτήνεα· καὶ γὰρ	τὰ	ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων
[2, 154]	σφι τοὺς χώρους δίδωσι καὶ	τὰ	ἄλλα τὰ ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε.
[2, 133]	ἔς τε τὰ ἕλεα καὶ	τὰ	ἄλσεα πλανώμενον καὶ ἵνα πυνθάνοιτο
[2, 142]	τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα, οὔτε	τὰ	ἀμφὶ νούσους οὔτε τὰ κατὰ
[2, 26]	διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ
[2, 25]	ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω ὁ ἥλιος τάδε ποιέει·
[2, 26]	καὶ τοῦ βορέω ἤιε ἂν	τὰ	ἄνω τῆς Εὐρώπης κατά περ
[2, 95]	σφι ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν	τὰ	ἄνω τῶν ἑλέων οἰκέοντας οἱ
[2, 25]	ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει ἐς	τὰ	ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ
[2, 24]	τῶν χειμώνων ἔρχεται τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω. ὡς μέν νυν ἐν
[2, 125]	περ λέγεται. ἐξεποιήθη δ᾽ ὦν	τὰ	ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ
[2, 29]	οὔνομα αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι δὲ	τὰ	ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη
[2, 177]	ποταμοῦ τῇ χώρῃ γινόμενα καὶ	τὰ	ἀπὸ τῆς χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι,
[2, 177]	μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ	τὰ	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῇ χώρῃ
[2, 52]	Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα	τὰ	ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε
[2, 36]	δὲ ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ	τὰ	ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ
[2, 20]	ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ	τὰ	αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον
[2, 35]	κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ κάτω.	τὰ	ἄχθεα οἱ μὲν ἄνδρες ἐπὶ
[2, 163]	ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν δέ οἱ	τὰ	βασιλήια ἐν Σάι πόλι, μεγάλα
[2, 121]	ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ	τὰ	βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν λίθον
[2, 150]	κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς	τὰ	βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ
[2, 150]	Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον.	τὰ	γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου βασιλέος
[2, 125]	τὰ ὁ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος	τὰ	γράμματα ἔφη, ἑξακόσια καὶ χίλια
[2, 106]	Συρίῃ αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ	τὰ	γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ
[2, 3]	ἀνθρώπους ἴσον περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι·	τὰ	δ᾽ ἂν ἐπιμνησθέω αὐτῶν, ὑπὸ
[2, 47]	γινομένῃ, καὶ ἔπειτα καταγίζει πυρί·	τὰ	δὲ ἄλλα κρέα σιτέονται ἐν
[2, 15]	Πηλούσιον ῥέων καὶ ἐς Κάνωβον,	τὰ	δὲ ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου
[2, 77]	τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες.	τὰ	δὲ ἄλλα ὅσα ἢ ὀρνίθων
[2, 148]	πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν,	τὰ	δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων
[2, 15]	τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης	τὰ	δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν
[2, 148]	διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν,	τὰ	δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα·
[2, 96]	τοῦ δικτύου οὐδὲ πειρῶνται ἀρχήν.	~τὰ	δὲ δὴ πλοῖά σφι, τοῖσι
[2, 36]	καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἱρὰ	τὰ	δὲ δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ
[2, 86]	τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες,	τὰ	δὲ ἐγχέοντες φάρμακα· μετὰ δὲ
[2, 65]	Λιβύῃ οὐ μάλα θηριώδης ἐστί·	τὰ	δὲ ἐόντα σφι ἅπαντα ἱρὰ
[2, 73]	μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν	τὰ	δὲ ἐρυθρὰ ἐς τὰ μάλιστα·
[2, 122]	καὶ τὰ μὲν νικᾶν αὐτὴν	τὰ	δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς, καί
[2, 65]	τὰ ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι·	τὰ	δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας,
[2, 32]	κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη·	τὰ	δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος ψάμμος
[2, 62]	ὑπαίθρια περὶ τὰ δώματα κύκλῳ·	τὰ	δὲ λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα
[2, 148]	ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπόγαια	τὰ	δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια
[2, 35]	ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν χρεόν,	τὰ	δὲ μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται
[2, 65]	μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι)	τὰ	δὲ οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν
[2, 119]	τὰ μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι,	τὰ	δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως
[2, 91]	πέριξ δὲ αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι.	τὰ	δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ λίθινα
[2, 138]	ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος.	τὰ	δὲ προπύλαια ὕψος μὲν δέκα
[2, 8]	ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην,	τὰ	δὲ πρὸς τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα
[2, 17]	γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς Λιβύης	τὰ	δὲ τῆς Ἀσίης. ὁ γὰρ
[2, 32]	ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι·	τὰ	δὲ ὑπὲρ θαλάσσης τε καὶ
[2, 53]	πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι,	τὰ	δὲ ὕστερα τὰ ἐς Ἡσίοδόν
[2, 171]	~ἐν δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ	τὰ	δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς
[2, 124]	ζῴων ἐγγεγλυμμένων· ταύτης τε δὴ	τὰ	δέκα ἔτεα γενέσθαι καὶ τῶν
[2, 169]	καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε φοίνικας	τὰ	δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 36]	μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ	τὰ	δεξιὰ φέροντες τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι
[2, 106]	οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε·	τὰ	δὴ καὶ μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων
[2, 96]	γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι	τὰ	διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν δὲ τῷ
[2, 109]	μὲν γὰρ καὶ γνώμονα καὶ	τὰ	δυώδεκα μέρεα τῆς ἡμέρης παρὰ
[2, 62]	καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ	τὰ	δώματα κύκλῳ· τὰ δὲ λύχνα
[2, 24]	διψῆν τε ὑδάτων μάλιστα καὶ	τὰ	ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν.
[2, 38]	εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων,	τὰ	ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω·
[2, 173]	ἢ ὅ γε ἀπόπληκτος γενόμενος·	τὰ	ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ νέμω”
[2, 65]	λόγῳ ἐς τὰ θεῖα πρήγματα,	τὰ	ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ
[2, 51]	νυν καὶ ἄλλα πρὸς τούτοισι,	τὰ	ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες ἀπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 53]	ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί τε τινὲς	τὰ	εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ
[2, 69]	δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν	τὰ	εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι
[2, 76]	τοῦ πυγαίου ἄκρου ταῦτα δὲ	τὰ	εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς)
[2, 106]	ὥρων ἐούσας καὶ τὰ γράμματα	τὰ	εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸς αἰδοῖα.
[2, 8]	ταύτῃ μὲν λῆγον ἀνακάμπτει ἐς	τὰ	εἴρηται τὸ ὄρος· τῇ δὲ
[2, 142]	Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε	τὰ	ἐκ τῆς γῆς οὔτε τὰ
[2, 121]	ὡς δὲ τὴν παῖδα ποιέειν	τὰ	ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν
[2, 142]	τὰ ἐκ τῆς γῆς οὔτε	τὰ	ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα,
[2, 162]	λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι	τὰ	ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον
[2, 127]	καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς μὲν	τὰ	ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν· ταῦτα
[2, 146]	τούτους ἄλλους ἄνδρας γενομένους ἔχειν	τὰ	ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν.
[2, 152]	ἀγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς	τὰ	ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς
[2, 151]	προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς δὲ	τὰ	ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας
[2, 152]	διὰ τὴν κυνέην φεύγειν ἐς	τὰ	ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν ὡς περιυβρισμένος
[2, 133]	οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς τε	τὰ	ἕλεα καὶ τὰ ἄλσεα πλανώμενον
[2, 94]	δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ περὶ	τὰ	ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ τῶν σιλλικυπρίων
[2, 95]	ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι δὲ περὶ	τὰ	ἕλεα οἰκέουσι τάδε ἀντὶ τῶν
[2, 137]	τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς	τὰ	ἕλεα, τὸν δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν
[2, 40]	ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται	τὰ	ἐλίποντο τῶν ἱρῶν. ~τοὺς μέν
[2, 19]	ἥντινα δύναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος	τὰ	ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν ἄλλων ποταμῶν·
[2, 121]	ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον	τὰ	ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ
[2, 94]	λιμνέων σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα,	τὰ	ἐν Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια φύεται·
[2, 49]	Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ θεῷ καὶ	τὰ	ἐν τοῖσι Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ
[2, 51]	τινα λόγον περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν,	τὰ	ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι
[2, 157]	τέσσερα καὶ πεντήκοντα ἔτεα, τῶν	τὰ	ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς
[2, 148]	λόγου μέζω. εἰ γάρ τις	τὰ	ἐξ Ἑλλήνων τείχεά τε καὶ
[2, 93]	ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι	τὰ	ἐπ᾽ ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων, οἳ
[2, 117]	Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ	τὰ	ἔπεα καὶ τόδε τὸ χωρίον
[2, 116]	ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ· λέγει δὲ	τὰ	ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ
[2, 93]	οἳ δ᾽ ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες,	τὰ	ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι δὲ
[2, 125]	τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ αὐτῆς	τὰ	ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν.
[2, 118]	μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ	τὰ	ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ
[2, 174]	ἐπιλείποι πίνοντά τε καὶ εὐπαθέοντα	τὰ	ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν περιιών· οἳ
[2, 125]	ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον μὲν οἰκοδόμεον	τὰ	ἔργα τὸν εἰρημένον, ἄλλον δέ,
[2, 154]	τε ὁλκοὶ τῶν νεῶν καὶ	τὰ	ἐρείπια τῶν οἰκημάτων τὸ μέχρι
[2, 32]	καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους	τὰ	ἔρημα τῆς Λιβύης, καὶ εἴ
[2, 53]	ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ δὲ ὕστερα	τὰ	ἐς Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον
[2, 166]	ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ	τὰ	ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς
[2, 145]	τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι	τὰ	ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν τῷ
[2, 63]	ἔχοντες ξύλα καὶ οὗτοι, ἐπὶ	τὰ	ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ δὲ
[2, 125]	ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ	τὰ	ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ
[2, 114]	ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα	τὰ	ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα
[2, 152]	δὲ ἔπεισε, οὕτω ἅμα τοῖσι	τὰ	ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι
[2, 169]	ἀπήχθη ἐς Σάιν πόλιν, ἐς	τὰ	ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον ἐόντα, τότε
[2, 119]	κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ καὶ	τὰ	ἑωυτοῦ χρήματα πάντα. τυχὼν μέντοι
[2, 93]	θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς ἤθεα	τὰ	ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι γε
[2, 99]	Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ	τὰ	ἤκουον· προσέσται δὲ αὐτοῖσί τι
[2, 123]	πάντα περιέλθῃ τὰ χερσαῖα καὶ	τὰ	θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά, αὖτις
[2, 65]	καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ ἐς	τὰ	θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ φεύγω
[2, 65]	οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται	τὰ	θηρία) ἱρὰ εἰ λέγοιμι, καταβαίην
[2, 81]	φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς γε	τὰ	ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί
[2, 18]	Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ	τὰ	ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων βοῶν
[2, 47]	τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ ἂν	τὰ	ἱρὰ θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ
[2, 39]	αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως ἐς πάντα	τὰ	ἱρά, καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ
[2, 65]	περισσῶς τά τε ἄλλα περὶ	τὰ	ἱρὰ καὶ δὴ καὶ τάδε.
[2, 133]	αὐτοῦ πατὴρ καὶ πάτρως, ἀποκληίσαντες	τὰ	ἱρὰ καὶ θεῶν οὐ μεμνημένοι
[2, 139]	θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας περὶ	τὰ	ἱρὰ κακόν τι πρὸς θεῶν
[2, 111]	τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα τε ἀνὰ	τὰ	ἱρὰ πάντα τὰ λόγιμα ἀνέθηκε
[2, 124]	ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ μιν πάντα	τὰ	ἱρὰ πρῶτα μὲν σφέας θυσιέων
[2, 128]	τε πᾶσαν εἶναι κακότητα καὶ	τὰ	ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ
[2, 51]	Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ	τὰ	Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες
[2, 171]	τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι,	τὰ	καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν
[2, 142]	οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους οὔτε	τὰ	κατὰ τοὺς θανάτους. ~πρότερον δὲ
[2, 160]	ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα	τὰ	κατήκει σφέας ποιέειν περὶ τὸν
[2, 5]	καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ	τὰ	κατύπερθε ἔτι τῆς λίμνης ταύτης
[2, 32]	τῶν ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων,	τὰ	κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη·
[2, 125]	δὲ αὐτῆς τὰ ἐπίγαια καὶ	τὰ	κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ διὰ
[2, 38]	ᾖ καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ περὶ	τὰ	κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν
[2, 64]	μὴ φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ	τὰ	κτήνεα ποιέειν. οὗτοι μέν νυν
[2, 117]	μάλιστα δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου	τὰ	Κύπρια ἔπεα ἐστὶ ἀλλ᾽ ἄλλου
[2, 117]	αὐτήν. ὅμηρος μέν νυν καὶ	τὰ	Κύπρια ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ
[2, 130]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ	τὰ	λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι
[2, 123]	πάντα τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι	τὰ	λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ γράφω.
[2, 50]	ἐν τῇ χώρῃ. λέγω δὲ	τὰ	λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ
[2, 19]	ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά τε δὴ	τὰ	λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ
[2, 111]	τε ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα	τὰ	λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε
[2, 70]	τοῦτο δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως	τὰ	λοιπὰ χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ
[2, 62]	θυσίης καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες	τὰ	λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ ἐν
[2, 32]	εἴ τι πλέον ἴδοιεν τῶν	τὰ	μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης
[2, 73]	πτερῶν τὰ δὲ ἐρυθρὰ ἐς	τὰ	μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ
[2, 174]	ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων	τὰ	μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν
[2, 76]	φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ ἐς	τὰ	μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον κρέξ.
[2, 78]	σορῷ ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς	τὰ	μάλιστα καὶ γραφῇ καὶ ἔργῳ,
[2, 124]	δὲ ξεστοῦ τε καὶ ἁρμοσμένου	τὰ	μάλιστα· οὐδεὶς τῶν λίθων τριήκοντα
[2, 148]	ἑκάστη περίστυλος λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου	τὰ	μάλιστα. τῆς δὲ γωνίης τελευτῶντος
[2, 147]	τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε φίλους	τὰ	μάλιστα. τῶνδε δὲ εἵνεκα τοὺς
[2, 54]	τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας	τὰ	μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι
[2, 139]	γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ	τὰ	μαντήια, τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε
[2, 35]	ἐν τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς	τὰ	μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ ἐν
[2, 132]	ἐς ἐμέ. ~ἡ δὲ βοῦς	τὰ	μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι,
[2, 92]	ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων,	τὰ	μὲν ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς
[2, 86]	τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον,	τὰ	μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες, τὰ
[2, 73]	γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε·	τὰ	μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν
[2, 36]	διφασίοισι δὲ γράμμασι χρέωνται, καὶ	τὰ	μὲν αὐτῶν ἱρὰ τὰ δὲ
[2, 97]	ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι·	τὰ	μὲν γὰρ ἄλλα τῆς Αἰγύπτου
[2, 17]	καὶ ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι·	τὰ	μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς
[2, 68]	τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται·	τὰ	μὲν γὰρ ᾠὰ χηνέων οὐ
[2, 68]	ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων.	τὰ	μὲν δὴ ἄλλα ὄρνεα καὶ
[2, 2]	βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς χεῖρας.	τὰ	μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος
[2, 172]	πόλιος, οὔνομά οἱ ἐστὶ Σιούφ.	τὰ	μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο τὸν
[2, 119]	εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ	τὰ	μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ
[2, 32]	μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης	τὰ	μὲν κατὰ τὴν βορηίην θάλασσαν
[2, 15]	δὲ ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου	τὰ	μὲν Λιβύης τὰ δὲ Ἀραβίης
[2, 122]	κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι, καὶ	τὰ	μὲν νικᾶν αὐτὴν τὰ δὲ
[2, 3]	Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι.	τὰ	μέν νυν θεῖα τῶν ἀπηγημάτων
[2, 44]	Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι.	τὰ	μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως
[2, 148]	ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ χιλίων ἑκάτερα.	τὰ	μέν νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων
[2, 53]	ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων	τὰ	μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι
[2, 65]	σφι ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ	τὰ	μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι)
[2, 148]	περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ,	τὰ	μὲν ὑπόγαια τὰ δὲ μετέωρα
[2, 87]	πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ	τὰ	μέσα βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην
[2, 121]	τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι	τὰ	μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα
[2, 175]	ὕψος δὲ ὀκτώ. ταῦτα μὲν	τὰ	μέτρα ἔξωθεν τῆς στέγης τῆς
[2, 61]	πλέω ποιεῦσι τούτων ὅσῳ καὶ	τὰ	μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ
[2, 33]	ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι	τὰ	μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ
[2, 77]	ὄρτυγας καὶ τὰς νήσσας καὶ	τὰ	μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται
[2, 125]	καὶ ὡς ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι	τὰ	ὁ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος τὰ
[2, 118]	Ἑλένην τε καὶ τὰ χρήματα	τά	οἱ οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν
[2, 116]	θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά,	τά	οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις
[2, 148]	παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε ἐς	τὰ	οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν
[2, 51]	ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες	τὰ	ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν
[2, 41]	ἐς ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες δὲ	τὰ	ὀστέα ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι ἐς
[2, 87]	νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον καὶ	τὰ	ὀστέα. ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι,
[2, 41]	δὲ αἱ βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι	τὰ	ὀστέα τῶν βοῶν, οὔνομα τῇ
[2, 3]	εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ	τὰ	οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον, νομίζων πάντας
[2, 43]	ἂν καὶ μᾶλλον τῶν θεῶν	τὰ	οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ
[2, 50]	ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε	τὰ	οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ.
[2, 146]	ὕστερον ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες τούτων	τὰ	οὐνόματα ἢ τὰ τῶν ἄλλων
[2, 123]	ἑωυτῶν ἐόντι· τῶν ἐγὼ εἰδὼς	τὰ	οὐνόματα οὐ γράφω. ~μέχρι μέν
[2, 50]	δὲ οὔ φασι θεῶν γινώσκειν	τὰ	οὐνόματα, οὗτοι δέ μοι δοκέουσι
[2, 52]	Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται	τὰ	οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων
[2, 50]	χώρην. ~Σχεδὸν δὲ καὶ πάντων	τὰ	οὐνόματα τῶν θεῶν ἐξ Αἰγύπτου
[2, 52]	ἐπύθοντο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα	τὰ	οὐνόματα τῶν θεῶν τῶν ἄλλων,
[2, 43]	Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων	τὰ	οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ σφι
[2, 141]	τόξα, πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων	τὰ	ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων
[2, 2]	ἀνοίγοντι τὴν θύρην καὶ ἐσιόντι	τὰ	παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον,
[2, 2]	δὴ σημήνας τῷ δεσπότῃ ἤγαγε	τὰ	παιδία κελεύσαντος ἐς ὄψιν τὴν
[2, 159]	Μιλησίων. μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα	τὰ	πάντα ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ παιδὶ
[2, 160]	περὶ τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ	τὰ	πάντα ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ
[2, 147]	βασιλεύσειν Αἰγύπτου· ἐς γὰρ δὴ	τὰ	πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή
[2, 52]	τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ θέντες	τὰ	πάντα πρήγματα καὶ πάσας νομὰς
[2, 136]	μέγιστα· ἔχει μὲν γὰρ καὶ	τὰ	πάντα προπύλαια τύπους τε ἐγγεγλυμμένους
[2, 12]	τῇ Συρίῃ τῆς γὰρ Ἀραβίης	τὰ	παρὰ θάλασσαν Σύροι νέμονται) ἀλλὰ
[2, 93]	τῆς γῆς καὶ τὰ τέλματα	τὰ	παρὰ τὸν ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται
[2, 121]	τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ	τὰ	παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην
[2, 92]	πλήρης γένηται ὁ ποταμὸς καὶ	τὰ	πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ
[2, 131]	τὰς εἰκόνας αὐτέων εἶναι πεπονθυίας	τά	περ αἱ ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα
[2, 54]	δὲ ὕστερον ταῦτα περὶ αὐτέων	τά	περ δὴ ἔλεγον. ~ταῦτα μέν
[2, 60]	μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν ποιεῦσι	τά	περ εἴρηκα, αἳ δὲ τωθάζουσι
[2, 121]	βασιλέος τὴν θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον	τά	περ καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι
[2, 26]	ἔλπομαι ποιέειν ἂν τὸν Ἴστρον	τά	περ νῦν ἐργάζεται τὸν Νεῖλον.
[2, 2]	κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν ῥήξουσι πρώτην·	τά	περ ὦν καὶ ἐγένετο. ὡς
[2, 154]	οἱ Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι	τὰ	περὶ Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου
[2, 15]	βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι	τὰ	περὶ Αἴγυπτον, οἳ φασὶ τὸ
[2, 12]	τε ποταμοῦ καὶ οὕτω ἐργατικοῦ;	~τὰ	περὶ Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι
[2, 113]	δέ μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι	τὰ	περὶ Ἑλένην γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον
[2, 118]	μάταιον λόγον λέγουσι οἱ Ἕλληνες	τὰ	περὶ Ἴλιον γενέσθαι ἢ οὔ,
[2, 10]	κοτὲ κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ γε	τὰ	περὶ Ἴλιον καὶ Τευθρανίην καὶ
[2, 131]	τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ	τὰ	περὶ τὰς χεῖρας τῶν κολοσσῶν·
[2, 121]	σαφέως δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον	τὰ	περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου
[2, 49]	τε πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ	τὰ	περὶ τὸν Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν
[2, 49]	δέ μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους	τὰ	περὶ τὸν Διόνυσον παρὰ Κάδμου
[2, 121]	ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται	τὰ	περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον
[2, 48]	ὅσον τε πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα,	τὰ	περιφορέουσι κατὰ κώμας γυναῖκες, νεῦον
[2, 123]	χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ	τὰ	πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα
[2, 151]	ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας	τὰ	πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ
[2, 4]	ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν νυν	τὰ	πλέω ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω γενόμενα.
[2, 96]	χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα	τὰ	πλοῖα ἀνὰ μὲν τὸν ποταμὸν
[2, 96]	τὸν πλόον. ἔστι δέ σφι	τὰ	πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά, καὶ
[2, 113]	ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ	τὰ	πνεύματα, ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον καὶ
[2, 49]	καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντες ποιεῦσι	τὰ	ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ μέν νυν
[2, 2]	ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι τρέφειν ἐς	τὰ	ποίμνια τροφήν τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος
[2, 22]	θερμοτάτων ῥέων ἐς τὰ ψυχρότερα	τὰ	πολλά ἐστι; ἀνδρί γε λογίζεσθαι
[2, 35]	παρεχομένῳ ἢ οἱ ἄλλοι ποταμοί,	τὰ	πολλὰ πάντα ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι
[2, 86]	κόμμι, τῷ δὴ ἀντὶ κόλλης	τὰ	πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 86]	πρὸς τοῖχον. οὕτω μὲν τοὺς	τὰ	πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ
[2, 120]	γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽ ἐκείνῳ	τὰ	πρήγματα εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ
[2, 173]	σεμνὸν θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν	τὰ	πρήγματα, καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽
[2, 162]	βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι	τὰ	πρησσόμενα. ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν
[2, 155]	τε τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ	τὰ	προπύλαια ἔχει ἐς ὕψος δέκα
[2, 121]	Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο	τὰ	προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα
[2, 158]	μὲν τοῦ πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου	τὰ	πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα· ἔχεται δὲ
[2, 101]	δὲ ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου	τὰ	πρὸς βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια,
[2, 121]	ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια	τὰ	πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου,
[2, 136]	ἔλεγον οἱ ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν	τὰ	πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ
[2, 8]	αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου	τὰ	πρὸς μεσαμβρίην φέροντα. τὸ ὦν
[2, 153]	τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν Μέμφι	τὰ	πρὸς νότον ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν
[2, 18]	πόλιος καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου	τὰ	πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες
[2, 121]	ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ	τὰ	προσταχθέντα. τὸν δὲ βασιλέα, ὡς
[2, 173]	ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε	τὰ	προσφερόμενα πρήγματα, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 32]	καὶ σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι	τὰ	πρῶτα μὲν διὰ τῆς οἰκεομένης,
[2, 97]	ἐπεὰν τοῦτο γένηται, οὐκέτι κατὰ	τὰ	ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ ἀλλὰ διὰ
[2, 20]	τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα	τὰ	ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ δὲ πολλοὶ
[2, 51]	δὲ τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται,	τὰ	Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν,
[2, 94]	ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι	τὰ	σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι
[2, 81]	~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους περὶ	τὰ	σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις·
[2, 87]	ἅμα ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ	τὰ	σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς δὲ
[2, 86]	δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε	τὰ	σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ
[2, 78]	ἀποθανὼν τοιοῦτος. ταῦτα μὲν παρὰ	τὰ	συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι
[2, 174]	δ᾽ ἄν μιν φάμενοι ἔχειν	τὰ	σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ
[2, 37]	αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα,	τά	τε αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν,
[2, 129]	ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον.	τά	τε ἄλλα γάρ μιν κρίνειν
[2, 131]	λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ δοκέω,	τά	τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ
[2, 127]	αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ	τά	τε ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιῆσαι,
[2, 65]	ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι περισσῶς	τά	τε ἄλλα περὶ τὰ ἱρὰ
[2, 13]	ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος οἰκέοντες	τά	τε ἄλλα χωρία καὶ τὸ
[2, 49]	γὰρ δὴ συμπεσεῖν γε φήσω	τά	τε ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ
[2, 129]	πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν, τὸν δὲ	τά	τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ τὸν
[2, 93]	δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται ὁ Νεῖλος,	τά	τε κοῖλα τῆς γῆς καὶ
[2, 126]	τοῦτό γε ἔλεγον. τὴν δὲ	τά	τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς ταχθέντα
[2, 162]	περιθύμως ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ	τά	τε ὦτα καὶ τὴν ῥῖνα.
[2, 66]	ἀπὸ τῶν θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι	τὰ	τέκνα κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ
[2, 93]	τε κοῖλα τῆς γῆς καὶ	τὰ	τέλματα τὰ παρὰ τὸν ποταμὸν
[2, 8]	πρὸς τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ	τὰ	τέρματα εἶναι. τοῦτο μέν νυν
[2, 123]	ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ	τὰ	τοιαῦτα πιθανά ἐστι· ἐμοὶ δὲ
[2, 173]	ὃ δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς.	τὰ	τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν
[2, 141]	τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ δὲ	τὰ	τόξα, πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων
[2, 146]	Ἕλληνες τούτων τὰ οὐνόματα ἢ	τὰ	τῶν ἄλλων θεῶν· ἀπ᾽ οὗ
[2, 154]	χώρους δίδωσι καὶ τὰ ἄλλα	τὰ	ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ
[2, 154]	Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα καὶ	τὰ	ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ
[2, 179]	εἴη πρὸς ἀνέμους ἀντίους πλέειν,	τὰ	φορτία ἔδεε περιάγειν ἐν βάρισι
[2, 94]	κίκι, ποιεῦσι δὲ ὧδε. παρὰ	τὰ	χείλεα τῶν τε ποταμῶν καὶ
[2, 123]	ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλθῃ	τὰ	χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ
[2, 121]	οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι	τὰ	χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ
[2, 121]	περὶ τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι	τὰ	χρήματα ἐνῆν στῆσαι. τῶν δὲ
[2, 121]	βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ	τὰ	χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον,
[2, 115]	ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ	τὰ	χρήματα οὔ τοι προήσω ἀπάγεσθαι,
[2, 115]	καὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ	τὰ	χρήματα, πρὸς δὲ καὶ τοὺς
[2, 118]	τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην τε καὶ	τὰ	χρήματα τά οἱ οἴχετο κλέψας
[2, 121]	τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι	τὰ	χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ
[2, 121]	τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα	τὰ	χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο
[2, 25]	τοῦ ἠέρος τοῦ κατὰ ταῦτα	τὰ	χωρία καὶ ἀλεεινῆς τῆς χώρης
[2, 128]	χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα	τὰ	χωρία. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι
[2, 10]	μεγάλοισι συμβαλεῖν· τῶν γὰρ ταῦτα	τὰ	χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ τῶν
[2, 22]	εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν ταῦτα	τὰ	χωρία· τρίτα δὲ οἱ ἄνθρωποι
[2, 22]	ἀπὸ τῶν θερμοτάτων ῥέων ἐς	τὰ	ψυχρότερα τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί
[2, 69]	λίθινα χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς	τὰ	ὦτα ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας περὶ
[2, 134]	εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ ὅτι	κατὰ	Ἄμασιν βασιλεύοντα ἦν ἀκμάζουσα Ροδῶπις,
[2, 75]	~ἔστι δὲ χῶρος τῆς Ἀραβίης	κατὰ	Βουτοῦν πόλιν μάλιστά κῃ κείμενος,
[2, 164]	ἐκ νομῶν δὲ τῶνδε εἰσί·	κατὰ	γὰρ δὴ νομοὺς Αἴγυπτος ἅπασα
[2, 116]	ἐπίσταιτο τὸν λόγον· δῆλον δὲ	κατὰ	γὰρ) ἐποίησε ἐν Ἰλιάδι καὶ
[2, 26]	~αἴτιος δὲ ὁ αὐτὸς οὗτος	κατὰ	γνώμην τὴν ἐμὴν καὶ τὸν
[2, 141]	μὲν φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν	κατὰ	δὲ τὰ τόξα, πρὸς δὲ
[2, 87]	αὐτὸν οὔτε ἐξελόντες τὴν νηδύν,	κατὰ	δὲ τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ
[2, 124]	πρὸς τοῦτο ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ	κατὰ	δέκα μυριάδας ἀνθρώπων αἰεὶ τὴν
[2, 149]	ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου δὲ	κατὰ	διώρυχα ἐσῆκται, καὶ ἓξ μὲν
[2, 145]	ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ τῷ Ἀλκμήνης	κατὰ	εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ δὲ τῷ
[2, 144]	Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ ἐστὶ Διόνυσος	κατὰ	Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι μέν
[2, 137]	τούτου μᾶλλον. ἡ δὲ Βούβαστις	κατὰ	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐστὶ Ἄρτεμις. ~τὸ
[2, 143]	ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις δὲ ἐστὶ	κατὰ	Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη
[2, 145]	Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι	κατὰ	ἑξακόσια ἔτεα καὶ χίλια μάλιστα
[2, 6]	τὸ παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι,	κατὰ	ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον ἀπὸ
[2, 86]	φράσαντες δὲ πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν	κατὰ	ἥντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι τὸν
[2, 24]	χώρης οὗτος ὁ θεὸς καὶ	κατὰ	ἥντινα, ταύτην οἰκὸς διψῆν τε
[2, 148]	ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς Μοίριος	κατὰ	Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ
[2, 48]	πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι	κατὰ	κώμας γυναῖκες, νεῦον τὸ αἰδοῖον,
[2, 152]	Ἴωνάς τε καὶ Κᾶρας ἄνδρας	κατὰ	ληίην ἐκπλώσαντας ἀπενειχθῆναι ἐς Αἴγυπτον,
[2, 13]	ἢν οὕτω ἡ χώρη αὕτη	κατὰ	λόγον ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος καὶ
[2, 109]	χῶρος γέγονε, ὅκως τοῦ λοιποῦ	κατὰ	λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι.
[2, 14]	αὕτη γὰρ ἐστὶ ἡ αὐξανομένη)	κατὰ	λόγον τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐς
[2, 68]	ὀδόντας δὲ μεγάλους καὶ χαυλιόδοντας	κατὰ	λόγον τοῦ σώματος. γλῶσσαν δὲ
[2, 68]	μέζονα τίκτει, καὶ ὁ νεοσσὸς	κατὰ	λόγον τοῦ ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος
[2, 181]	Λαδίκην ταύτην καλεομένην, ὦ γύναι,	κατά	με ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι τοι
[2, 137]	αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν, τὸν δὲ	κατὰ	μέγαθος τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ δικάζειν
[2, 175]	τούτων τοὺς μὲν ἐκ τῶν	κατὰ	Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων, τοὺς δὲ
[2, 158]	δὲ κατύπερθε τοῦ πεδίου τὸ	κατὰ	Μέμφιν τεῖνον ὄρος, ἐν τῷ
[2, 138]	τοῦ ἱροῦ πάντῃ σταδίου ἐστί.	κατὰ	μὲν δὴ τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη
[2, 3]	παίδων παρὰ ταύτῃσι τῇσι γυναιξί.	~κατὰ	μὲν δὴ τὴν τροφὴν τῶν
[2, 39]	γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι.	κατὰ	μέν νυν τὰς κεφαλὰς τῶν
[2, 141]	αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς ἀρουραίους	κατὰ	μὲν φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν
[2, 79]	καὶ ἐν Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ,	κατὰ	μέντοι ἔθνεα οὔνομα ἔχει, συμφέρεται
[2, 92]	ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος	κατὰ	μῆλον. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα
[2, 84]	δὲ ὀδόντων, οἳ δὲ τῶν	κατὰ	νηδύν, οἳ δὲ τῶν ἀφανέων
[2, 182]	ἐς μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε	κατὰ	ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ
[2, 145]	ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ τῶν Τρωικῶν,	κατὰ	ὀκτακόσια μάλιστα ἐς ἐμέ. ~τούτων
[2, 60]	ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ δὲ αὐλέουσι	κατὰ	πάντα τὸν πλόον, αἱ δὲ
[2, 29]	δεῖ τὸ πλοῖον διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν	κατά	περ βοῦν πορεύεσθαι· ἢν δὲ
[2, 46]	οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ Πανὸς τὤγαλμα	κατά	περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα,
[2, 92]	γυναικὶ μιῇ ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει	κατά	περ Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς εὐτελείην
[2, 41]	ἄγαλμα ἐὸν γυναικήιον βούκερων ἐστὶ	κατά	περ Ἕλληνες τὴν Ἰοῦν γράφουσι,
[2, 13]	Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ ποταμοῖσι ἄρδεται	κατά	περ ἡ σφετέρη, ἔφασαν Ἕλληνας
[2, 146]	καὶ οὗτοι ἐν τῇ Ἑλλάδι,	κατά	περ Ἡρακλέης ὁ ἐξ Ἀμφιτρύωνος
[2, 63]	Παπρήμι θυσίας μὲν καὶ ἱρὰ	κατά	περ καὶ τῇ ἄλλῃ ποιεῦσι·
[2, 17]	ταύτην τὴν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οἰκεομένην	κατά	περ Κιλικίην τὴν ὑπὸ Κιλίκων
[2, 125]	λελέχθω γὰρ ἡμῖν ἐπ᾽ ἀμφότερα,	κατά	περ λέγεται. ἐξεποιήθη δ᾽ ὦν
[2, 26]	ἂν τὰ ἄνω τῆς Εὐρώπης	κατά	περ νῦν τῆς Λιβύης ἔρχεται,
[2, 29]	τέσσερας πλόος, σκολιὸς δὲ ταύτῃ	κατά	περ ὁ Μαίανδρος ἐστὶ ὁ
[2, 10]	χώρης τῆς εἰρημένης ἡ πολλή,	κατά	περ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἐδόκεε
[2, 148]	ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων λιθίνη	κατά	περ οἱ τοῖχοι, οἱ δὲ
[2, 64]	ἐς ἱρόν, νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι	κατά	περ τὰ ἄλλα κτήνεα· καὶ
[2, 96]	ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται,	κατὰ	ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε· ἔστι
[2, 35]	Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ οὐρανῷ τῷ	κατὰ	σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ καὶ τῷ
[2, 104]	Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται	κατὰ	τὰ αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων
[2, 20]	ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν καὶ	κατὰ	τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ
[2, 99]	τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων	κατὰ	τὰ ἤκουον· προσέσται δὲ αὐτοῖσί
[2, 97]	ὦν, ἐπεὰν τοῦτο γένηται, οὐκέτι	κατὰ	τὰ ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ ἀλλὰ
[2, 84]	διάφοροι εἰσί. ~ἡ δὲ ἰητρικὴ	κατὰ	τάδε σφι δέδασται· μιῆς νούσου
[2, 106]	~αἱ δὲ στῆλαι τὰς ἵστα	κατὰ	τὰς χώρας ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺς
[2, 117]	Σιδών, ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι.	~κατὰ	ταῦτα δὲ τὰ ἔπεα καὶ
[2, 25]	τε ἐόντος τοῦ ἠέρος τοῦ	κατὰ	ταῦτα τὰ χωρία καὶ ἀλεεινῆς
[2, 128]	τοῦτον τὸν χρόνον ἔνεμε κτήνεα	κατὰ	ταῦτα τὰ χωρία. ~μετὰ δὲ
[2, 30]	δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ Περσέων	κατὰ	ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ ἔχουσι ὡς
[2, 104]	καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες	κατὰ	ταὐτά. αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ
[2, 41]	θάπτουσι ἐς ἕνα χῶρον πάντες.	κατὰ	ταὐτὰ δὲ τοῖσι βουσὶ καὶ
[2, 105]	τε καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ	κατὰ	ταὐτά, καὶ ἡ ζόη πᾶσα
[2, 102]	δὲ ἐνέγραφε ἐν τῇσι στήλῃσι	κατὰ	ταὐτὰ καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν
[2, 48]	Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν	κατὰ	ταὐτὰ σχεδὸν πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ
[2, 147]	Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι	κατὰ	ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽
[2, 32]	τῆς γὰρ Λιβύης τὰ μὲν	κατὰ	τὴν βορηίην θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 59]	τῷ Δέλτα· Ἶσις δὲ ἐστὶ	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ. τρίτα
[2, 153]	τῇ αὐλῇ. ὁ δὲ Ἆπις	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος.
[2, 30]	δύναται δὲ τοῦτο τὸ ἔπος	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οἱ ἐξ
[2, 112]	βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην, τῷ	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οὔνομα Πρωτέα
[2, 70]	τῆς φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἵεται	κατὰ	τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ
[2, 60]	χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ πλέοντες	κατά	τινα πόλιν ἄλλην γένωνται, ἐγχρίμψαντες
[2, 16]	Λιβύῃ, τοῦ Δέλτα δὲ τούτου	κατὰ	τὸ ὀξὺ περιρρήγνυται ὁ Νεῖλος,
[2, 155]	ἐν πόλι δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον	κατὰ	τὸ Σεβεννυτικὸν καλεόμενον στόμα τοῦ
[2, 150]	ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα καὶ	κατὰ	τὸ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης
[2, 8]	αἱ πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον,	κατὰ	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ
[2, 176]	τοσοῦτος καὶ ἐν Σάι, κείμενος	κατὰ	τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ ἐν
[2, 10]	δὲ καὶ ἄλλοι ποταμοί, οὐ	κατὰ	τὸν Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες
[2, 39]	ἔπειτα δὲ ἐπ᾽ αὐτοῦ οἶνον	κατὰ	τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες
[2, 121]	ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν	κατὰ	τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ
[2, 142]	τὰ ἀμφὶ νούσους οὔτε τὰ	κατὰ	τοὺς θανάτους. ~πρότερον δὲ Ἑκαταίῳ
[2, 129]	ἐόντι δὲ ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ	κατὰ	τοὺς πολιήτας καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι
[2, 121]	ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ	κατὰ	τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον
[2, 169]	πλήθεϊ δὲ πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες	κατὰ	τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ λέγεται
[2, 129]	σφι πάντων βασιλέων δικαιότατα κρίνειν.	κατὰ	τοῦτο μέν νυν τὸ ἔργον
[2, 134]	ἦν ἀκμάζουσα Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ	κατὰ	τοῦτον. ἔτεσι γὰρ κάρτα πολλοῖσι
[2, 16]	δὴ ὁ Νεῖλός γε ἐστὶ	κατὰ	τοῦτον τὸν λόγον ὁ τὴν
[2, 102]	ὡς ὀπίσω ἀπίκετο ἐς Αἴγυπτον,	κατὰ	τῶν ἱρέων τὴν φάτιν, πολλὴν
[2, 42]	κριὸν ἕνα κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες	κατὰ	τὠυτὸ ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ Διός,
[2, 83]	μέντοι αἵ γε μαντηίαι σφι	κατὰ	τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι εἰσί.
[2, 82]	κοτε ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ γένηται,	κατὰ	τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ
[2, 38]	τὰς τρίχας τῆς οὐρῆς εἰ	κατὰ	φύσιν ἔχει πεφυκυίας. ἢν δὲ
[2, 120]	Πριάμου ἐόντος ἐπ᾽ ἐκείνῳ τὰ	πρήγματα	εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ πρεσβύτερος
[2, 173]	θωκέοντα δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν τὰ	πρήγματα,	καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽ ἂν
[2, 52]	ὅτι κόσμῳ θέντες τὰ πάντα	πρήγματα	καὶ πάσας νομὰς εἶχον. ἔπειτα
[2, 66]	θηρίον. πυρκαϊῆς δὲ γενομένης θεῖα	πρήγματα	καταλαμβάνει τοὺς αἰελούρους· οἱ μὲν
[2, 65]	τῷ λόγῳ ἐς τὰ θεῖα	πρήγματα,	τὰ ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι·
[2, 173]	ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα	πρήγματα,	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου ἔπινέ
[2, 4]	ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια	πρήγματα,	ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες σφίσι, πρώτους
[2, 86]	κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι	παραδείγματα	νεκρῶν ξύλινα, τῇ γραφῇ μεμιμημένα.
[2, 113]	οἰκέτης ὅτευ ὦν ἀνθρώπων ἐπιβάληται	στίγματα	ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ,
[2, 37]	ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ	ὑποδήματα	ἄλλα. λοῦνται δὲ δὶς τῆς
[2, 37]	οἱ ἱρέες λινέην μούνην καὶ	ὑποδήματα	βύβλινα· ἄλλην δέ σφι ἐσθῆτα
[2, 98]	Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις ἐς	ὑποδήματα	ἐξαίρετος δίδοται τοῦ αἰεὶ βασιλεύοντος
[2, 111]	ταύτην δὲ ἔσχε αὐτὸς γυναῖκα.	ἀναθήματα	δὲ ἀποφυγὼν τὴν πάθην τῶν
[2, 182]	ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ	ἀναθήματα	ὁ Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα,
[2, 130]	τοῖσι βασιληίοισι ἐν οἰκήματι ἠσκημένῳ·	θυμιήματα	δὲ παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα καταγίζουσι
[2, 148]	ἔξωθεν ὁ αὐτός σφεας περιέργει.	οἰκήματα	δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν
[2, 148]	ἐξ αὐλῆς τε ἐς τὰ	οἰκήματα	διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων
[2, 127]	ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ ὕπεστι	οἰκήματα	ὑπὸ γῆν, οὔτε ἐκ τοῦ
[2, 118]	ἔχειν Ἑλένην μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα	χρήματα,	ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ πάντα ἐν
[2, 135]	βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ μεγάλα οἱ	χρήματα	ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις μνημήιον
[2, 174]	μιν φάμενοι ἔχειν τὰ σφέτερα	χρήματα	ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον, ὅκου
[2, 121]	τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ	χρήματα	ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος
[2, 121]	τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ	χρήματα	ἐνῆν στῆσαι. τῶν δὲ φωρῶν
[2, 121]	δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ	χρήματα	θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ
[2, 150]	τοῦ Νίνου βασιλέος ἐόντα μεγάλα	χρήματα	καὶ φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι
[2, 115]	γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ τὰ	χρήματα	οὔ τοι προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽
[2, 119]	πρὸς δὲ καὶ τὰ ἑωυτοῦ	χρήματα	πάντα. τυχὼν μέντοι τούτων ἐγένετο
[2, 115]	τὴν Ἑλένην τε καὶ τὰ	χρήματα,	πρὸς δὲ καὶ τοὺς ἱκέτας.
[2, 118]	ἀπαιτέειν Ἑλένην τε καὶ τὰ	χρήματα	τά οἱ οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος,
[2, 121]	ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ	χρήματα	τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι
[2, 114]	ἄγων ἥκει καὶ πολλὰ κάρτα	χρήματα,	ὑπὸ ἀνέμων ἐς γῆν ταύτην
[2, 135]	κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο	χρήματα	ὡς ἂν εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ
[2, 121]	βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ	χρήματα.	ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ
[2, 69]	τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα,	ἀρτήματα/	τε λίθινα χυτὰ καὶ χρύσεα
[2, 37]	ὃ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντες.	εἵματα	δὲ λίνεα φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα,
[2, 81]	καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι δὲ εἰρίνεα	εἵματα	λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ μέντοι
[2, 36]	τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται.	εἵματα	τῶν μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει
[2, 4]	σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς τε καὶ	ἀγάλματα	καὶ νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας
[2, 182]	ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ δύο τε	ἀγάλματα	λίθινα καὶ θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον,
[2, 48]	ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον τε πηχυαῖα	ἀγάλματα	νευρόσπαστα, τὰ περιφορέουσι κατὰ κώμας
[2, 51]	νενομίκασι· τοῦ δὲ Ἑρμέω τὰ	ἀγάλματα	ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες
[2, 51]	ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ αἰδοῖα	τἀγάλματα	τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων
[2, 93]	κοῖλα τῆς γῆς καὶ τὰ	τέλματα	τὰ παρὰ τὸν ποταμὸν πρῶτα
[2, 36]	ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν.	γράμματα	γράφουσι καὶ λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες
[2, 136]	ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ	γράμματα	ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα
[2, 125]	ὁ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος τὰ	γράμματα	ἔφη, ἑξακόσια καὶ χίλια τάλαντα
[2, 106]	ἕτερον ὦμον διὰ τῶν στηθέων	γράμματα	ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα
[2, 106]	αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ τὰ	γράμματα	τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸς
[2, 3]	πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ τὰ	οὐνόματα	αὐτῶν μοῦνον, νομίζων πάντας ἀνθρώπους
[2, 28]	κείμενα τῆς Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης,	οὐνόματα	δὲ εἶναι τοῖσι ὄρεσι τῷ
[2, 164]	γένεα μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί,	οὐνόματα	δέ σφι κέεται ἀπὸ τῶν
[2, 100]	ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων καὶ τριήκοντα	οὐνόματα.	ἐν τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων
[2, 43]	καὶ μᾶλλον τῶν θεῶν τὰ	οὐνόματα	ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ Ἡρακλέος.
[2, 50]	θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε τὰ	οὐνόματα	ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ. λέγω
[2, 154]	Νείλου τὸ μέσον ἔχοντος, τοῖσι	οὐνόματα	ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους τε δή
[2, 146]	ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες τούτων τὰ	οὐνόματα	ἢ τὰ τῶν ἄλλων θεῶν·
[2, 10]	εἰσί· τῶν ἐγὼ φράσαι ἔχω	οὐνόματα	καὶ ἄλλων καὶ οὐκ ἥκιστα
[2, 17]	ἀποσχισθέντα, φέροντα ἐς θάλασσαν· τοῖσι	οὐνόματα	κέεται τάδε, τῷ μὲν Σαϊτικὸν
[2, 123]	ἐόντι· τῶν ἐγὼ εἰδὼς τὰ	οὐνόματα	οὐ γράφω. ~μέχρι μέν νυν
[2, 50]	οὔ φασι θεῶν γινώσκειν τὰ	οὐνόματα,	οὗτοι δέ μοι δοκέουσι ὑπὸ
[2, 52]	οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ	οὐνόματα	τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα,
[2, 50]	~Σχεδὸν δὲ καὶ πάντων τὰ	οὐνόματα	τῶν θεῶν ἐξ Αἰγύπτου ἐλήλυθε
[2, 52]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ	οὐνόματα	τῶν θεῶν τῶν ἄλλων, Διονύσου
[2, 146]	ἄνδρας γενομένους ἔχειν τὰ ἐκείνων	οὐνόματα	τῶν προγεγονότων θεῶν. νῦν δὲ
[2, 43]	οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων τὰ	οὐνόματα	φασὶ εἰδέναι, οὐδέ σφι θεοὶ
[2, 17]	ἔστι δὲ καὶ ἕτερα διφάσια	στόματα	ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα
[2, 17]	καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα	στόματα	ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ
[2, 94]	σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι	αὐτόματα	ἄγρια φύεται· ταῦτα ἐν τῇ
[2, 91]	ἄεθλα κτήνεα καὶ χλαίνας καὶ	δέρματα.	εἰρομένου δέ μευ ὅ τι
[2, 8]	τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ	τέρματα	εἶναι. τοῦτο μέν νυν τὸ
[2, 113]	δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ τὰ	πνεύματα,	ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου
[2, 24]	ὑδάτων μάλιστα καὶ τὰ ἐγχώρια	ῥεύματα	μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν. ~ὡς δὲ
[2, 20]	ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ	ῥεύματα	παρέχονται. εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν
[2, 62]	πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ τὰ	δώματα	κύκλῳ· τὰ δὲ λύχνα ἐστὶ
[2, 169]	δὲ ἐν τῇ παστάδι διξὰ	θυρώματα	ἕστηκε, ἐν δὲ τοῖσι θυρώμασι
[2, 137]	τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ δικάζειν ἐπιτάσσοντα	χώματα	χοῦν πρὸς τῇ ἑωυτῶν πόλι,
[2, 75]	ὀφίων καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν	ἀδύνατα	ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ ἦσαν ἀκανθέων
[2, 82]	οἱ ἐν ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο.	τέρατα/	τε πλέω σφι ἀνεύρηται ἢ
[2, 133]	καὶ ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια	ἐπιτηδεότατα.	ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ
[2, 44]	καὶ δοκέουσι δέ μοι οὗτοι	ὀρθότατα	Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ διξὰ Ἡράκλεια
[2, 86]	ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε τὰ	σπουδαιότατα	ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ σιδήρω
[2, 160]	Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων ἄγγελοι, αὐχέοντες	δικαιότατα	καὶ κάλλιστα τιθέναι τὸν ἐν
[2, 129]	δίκας δέ σφι πάντων βασιλέων	δικαιότατα	κρίνειν. κατὰ τοῦτο μέν νυν
[2, 59]	δὲ συχνάς, μάλιστα μὲν καὶ	προθυμότατα	ἐς Βούβαστιν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι,
[2, 32]	τι πλέον ἴδοιεν τῶν τὰ	μακρότατα	ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης τὰ
[2, 14]	γὰρ δὴ νῦν γε οὗτοι	ἀπονητότατα	καρπὸν κομίζονται ἐκ γῆς τῶν
[2, 86]	τοῖχον. οὕτω μὲν τοὺς τὰ	πολυτελέστατα	σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ τὰ
[2, 76]	τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά κῃ	ἐμφερέστατα.	Τοσαῦτα μὲν θηρίων πέρι ἱρῶν
[2, 125]	λέγεται. ἐξεποιήθη δ᾽ ὦν τὰ	ἀνώτατα	αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ τὰ
[2, 103]	τούτους δέ μοι δοκέει καὶ	προσώτατα	ἀπικέσθαι ὁ Αἰγύπτιος στρατός· ἐν
[2, 111]	μέσας τὰς δίνας τοῦ ποταμοῦ,	μετὰ	δὲ αὐτίκα καμόντα αὐτὸν τοὺς
[2, 115]	καὶ τὰς νέας αὐτοῦ κατίσχει,	μετὰ	δὲ αὐτόν τε τοῦτον ἀνήγαγε
[2, 152]	ἐκ νομοῦ τοῦ Σαΐτεω εἰσί.	μετὰ	δὲ βασιλεύοντα τὸ δεύτερον πρὸς
[2, 159]	πέμψας ἐς Βραγχίδας τὰς Μιλησίων.	μετὰ	δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ πάντα
[2, 171]	καὶ διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας·	μετὰ	δὲ ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ
[2, 141]	δεδόσθαι ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα ἀρούρας.	μετὰ	δὲ ἐπ᾽ Αἴγυπτον ἐλαύνειν στρατὸν
[2, 124]	μὲν σφέας θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι,	μετὰ	δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν πάντας
[2, 131]	καὶ ἔπειτα ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ·	μετὰ	δὲ λέγουσι ὡς ἡ παῖς
[2, 86]	ἐξάγοντες, τὰ δὲ ἐγχέοντες φάρμακα·	μετὰ	δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ ὀξέι παρασχίσαντες
[2, 136]	Ροδώπιος μέν νυν πέρι πέπαυμαι.	~μετὰ	δὲ Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα
[2, 115]	τὸν πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι.	μετὰ	δὲ ὁ Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν
[2, 73]	ὅσον τε δυνατός ἐστι φέρειν,	μετὰ	δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν
[2, 172]	ἐόντα καὶ οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος·	μετὰ	δὲ σοφίῃ αὐτοὺς ὁ Ἄμασις,
[2, 125]	ὦν τὰ ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα,	μετὰ	δὲ τὰ ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν,
[2, 122]	ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων.	~μετὰ	δὲ ταῦτα ἔλεγον τοῦτον τὸν
[2, 181]	ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην.	μετὰ	δὲ τὴν εὐχὴν αὐτίκα οἱ
[2, 159]	Νεκῶς συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε,	μετὰ	δὲ τὴν μάχην Κάδυτιν πόλιν
[2, 133]	ἅπαξ μιν τὸν ἥλιον κατιδεῖν.	~μετὰ	δὲ τῆς θυγατρὸς τὸ πάθος
[2, 129]	κτήνεα κατὰ ταῦτα τὰ χωρία.	~μετὰ	δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι Αἰγύπτου Μυκερῖνον
[2, 137]	ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι.	~μετὰ	δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι ἄνδρα τυφλὸν
[2, 141]	δ᾽ ἐστὶ πάντῃ δέκα σταδίων.	~μετὰ	δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι τὸν ἱρέα
[2, 124]	ἔλεγον καὶ εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως,	μετὰ	δὲ τοῦτον βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα
[2, 100]	ἐὸν μέγα τε καὶ ἀξιαπηγητότατον.	~μετὰ	δὲ τοῦτον κατέλεγον οἱ ἱρέες
[2, 57]	δέ σφι ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι·	μετὰ	δὲ χρόνον τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ
[2, 119]	ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα ἐποίησε.	μετὰ	δὲ ὡς ἐπάιστος ἐγένετο τοῦτο
[2, 111]	πρώτης τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι,	μετὰ	δέ, ὡς οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς
[2, 77]	μὲν γὰρ καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι	μετὰ	Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων τῶν
[2, 25]	τοῦ θέρεος· τότε μὲν γὰρ	μετὰ	πάντων τῶν ὑδάτων ἴσον ἕλκεται,
[2, 55]	οὔνομα ἦν Προμένεια, τῇ δὲ	μετὰ	ταύτην Τιμαρέτη, τῇ δὲ νεωτάτῃ
[2, 118]	αὐτοῦ Μενέλεω. ἐλθεῖν μὲν γὰρ	μετὰ	τὴν Ἑλένης ἁρπαγὴν ἐς τὴν
[2, 61]	μοι· τύπτονται μὲν γὰρ δὴ	μετὰ	τὴν θυσίην πάντες καὶ πᾶσαι,
[2, 147]	τῆς ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι	μετὰ	τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα,
[2, 181]	ἐμίσγετο, καὶ κάρτα μιν ἔστερξε	μετὰ	τοῦτο. ἡ δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε
[2, 52]	δὲ ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο) καὶ	μετὰ	χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν οὐνομάτων
[2, 161]	ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος· ὃς	μετὰ	Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο
[2, 57]	ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε	συνετά	σφι ηὔδα ἡ γυνή· ἕως
[2, 22]	δὲ ἐς Αἴγυπτον. κῶς ὦν	δῆτα	ῥέοι ἂν ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ
[2, 114]	ἐς γῆν ταύτην ἀπενειχθείς. κότερα	δῆτα	τοῦτον ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ
[2, 111]	ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρὸν	ἀξιοθέητα	ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς δύο λιθίνους,
[2, 176]	τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ μέγαθος	ἀξιοθέητα,	ἐν δὲ καὶ ἐν Μέμφι
[2, 163]	Σάι πόλι, μεγάλα ἐόντα καὶ	ἀξιοθέητα.	καὶ οἵ τε περὶ τὸν
[2, 37]	ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι τοὺς θεούς.	ἐσθῆτα	δὲ φορέουσι οἱ ἱρέες λινέην
[2, 37]	ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην δέ σφι	ἐσθῆτα	οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα
[2, 125]	τῷ ἐργάζοντο καὶ σιτία καὶ	ἐσθῆτα	τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον μὲν
[2, 124]	βασιλεύσαντα σφέων Χέοπα ἐς πᾶσαν	κακότητα	ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ μιν πάντα
[2, 128]	τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν εἶναι	κακότητα	καὶ τὰ ἱρὰ χρόνου τοσούτου
[2, 181]	εἴκοσι μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις	φιλότητά	τε καὶ συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε
[2, 40]	τύπτονται πάντες, ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται,	δαῖτα	προτίθενται τὰ ἐλίποντο τῶν ἱρῶν.
[2, 36]	ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων ἡ>	δίαιτα	ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι
[2, 36]	Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι ἡ	δίαιτα	ἐστί. ἀπὸ πυρῶν καὶ κριθέων
[2, 85]	πηλῷ ἢ καὶ τὸ πρόσωπον,	κἄπειτα	ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν
[2, 42]	ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ Διός, καὶ	ἔπειτα	ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς
[2, 88]	ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα ἡμέρας καὶ	ἔπειτα	ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι. ~τὰς
[2, 29]	τούτῳ τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ	ἔπειτα	ἀπίξεαι ἐς πεδίον λεῖον, ἐν
[2, 29]	τὴν λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ. καὶ	ἔπειτα	ἀποβὰς παρὰ τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην
[2, 92]	κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ	ἔπειτα	αὔους ἐόντας σιτέονται. ~οἱ δὲ
[2, 38]	περὶ τὰ κέρεα εἱλίσσων καὶ	ἔπειτα	γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν
[2, 39]	ὅκου ἂν θύωσι, πῦρ ἀνακαίουσι,	ἔπειτα	δὲ ἐπ᾽ αὐτοῦ οἶνον κατὰ
[2, 52]	πρήγματα καὶ πάσας νομὰς εἶχον.	ἔπειτα	δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος ἐπύθοντο
[2, 56]	αὐτῆς ταύτης, πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς,	ἔπειτα	δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ
[2, 169]	οἳ δέ μιν ἀπέπνιξαν καὶ	ἔπειτα	ἔθαψαν ἐν τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι·
[2, 121]	ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ	ἔπειτα	ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ
[2, 131]	ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ	ἔπειτα	ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ
[2, 42]	ἱρὸν ἅπαντες τὸν κριὸν καὶ	ἔπειτα	ἐν ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι αὐτόν.
[2, 95]	ταύτην ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον καὶ	ἔπειτα	ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει. οἱ
[2, 29]	ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι, καὶ	ἔπειτα	ἥξεις ἐς πόλιν μεγάλην τῇ
[2, 47]	περὶ τὴν νηδὺν γινομένῃ, καὶ	ἔπειτα	καταγίζει πυρί· τὰ δὲ ἄλλα
[2, 129]	ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην κοίλην, καὶ	ἔπειτα	καταχρυσώσαντά μιν ταύτην ἔσω ἐν
[2, 158]	μακρὴ πρὸς τὴν ἠῶ, καὶ	ἔπειτα	τείνει ἐς διασφάγας, φέρουσα ἀπὸ
[2, 86]	φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι τετριμμένοισι·	ἔπειτα	τὴν νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης
[2, 92]	δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ	ἔπειτα	τὸ ἐκ μέσου τοῦ λωτοῦ,
[2, 68]	τοῦ ὕδατος ὁ κροκόδειλος καὶ	ἔπειτα	χάνῃ ἔωθε γὰρ τοῦτο ὡς
[2, 118]	αὐτὸν λόγον λέγειν τότε καὶ	μετέπειτα,	καὶ ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί, μὴ
[2, 110]	ὁ ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ	μετέπειτα	πολλῷ Δαρεῖον τὸν Πέρσην οὐ
[2, 73]	καὶ γὰρ δὴ καὶ σπάνιος	ἐπιφοιτᾷ	σφι, δι᾽ ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται
[2, 59]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ.	τρίτα	δὲ ἐς Σάιν πόλιν τῇ
[2, 22]	ὕετο ἂν ταῦτα τὰ χωρία·	τρίτα	δὲ οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ
[2, 69]	τοὺς ἐμπροσθίους πόδας, καὶ σιτία	ἀποτακτὰ	διδόντες καὶ ἱρήια, καὶ περιέποντες
[2, 59]	ἐς Βουτοῦν πόλιν τῇ Λητοῖ,	ἕκτα	δὲ ἐς Πάπρημιν πόλιν τῷ
[2, 130]	παντοῖα καταγίζουσι ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην,	νύκτα	δὲ ἑκάστην πάννυχος λύχνος παρακαίεται.
[2, 181]	ἤν οἱ ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν	νύκτα	μιχθῇ ὁ Ἄμασις, τοῦτο γάρ
[2, 68]	ἐν τῷ ξηρῷ, τὴν δὲ	νύκτα	πᾶσαν ἐν τῷ ποταμῷ· θερμότερον
[2, 95]	ἡμέρης ἰχθῦς ἀγρεύει, τὴν δὲ	νύκτα	τάδε αὐτῷ χρᾶται· ἐν τῇ
[2, 62]	τὴν πανήγυριν ταύτην, φυλάσσοντες τὴν	νύκτα	τῆς θυσίης καίουσι καὶ αὐτοὶ
[2, 17]	οὐκ ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽	ὀρυκτά.	~μαρτυρέει δέ μοι τῇ γνώμῃ,
[2, 92]	σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν τούτῳ	τρωκτὰ	ὅσον τε πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται
[2, 19]	ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ μοῦνον τὸ	Δέλτα	ἀλλὰ καὶ τοῦ Λιβυκοῦ τε
[2, 17]	φερόμενος ἐς τὸ ὀξὺ τοῦ	Δέλτα	ἀπικνέεται, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου
[2, 16]	Ἀσίην οὐρίζων τῇ Λιβύῃ, τοῦ	Δέλτα	δὲ τούτου κατὰ τὸ ὀξὺ
[2, 16]	σφεας δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ	Δέλτα,	εἰ μήτε γε ἐστὶ τῆς
[2, 17]	ἀπὸ τούτου σχίζων μέσον τὸ	Δέλτα	ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ, οὔτε ἐλαχίστην
[2, 13]	ἄλλα χωρία καὶ τὸ καλεόμενον	Δέλτα,	ἢν οὕτω ἡ χώρη αὕτη
[2, 59]	τῆς Αἰγύπτου ἐν μέσῳ τῷ	Δέλτα·	Ἶσις δὲ ἐστὶ κατὰ τὴν
[2, 18]	οἰκέειν τε γὰρ ἔξω τοῦ	Δέλτα	καὶ οὐδὲν ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί
[2, 97]	ἀλλὰ παρὰ τὸ ὀξὺ τοῦ	Δέλτα	καὶ παρὰ Κερκάσωρον πόλιν· ἐς
[2, 179]	περιάγειν ἐν βάρισι περὶ τὸ	Δέλτα,	μέχρι οὗ ἀπίκοιτο ἐς Ναύκρατιν.
[2, 15]	περὶ Αἴγυπτον, οἳ φασὶ τὸ	Δέλτα	μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος
[2, 41]	δ᾽ ἔστι μὲν ἐν τῷ	Δέλτα,	περίμετρον δὲ αὐτῆς εἰσὶ σχοῖνοι
[2, 15]	οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα τῷ	Δέλτα	τῷ ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι
[2, 15]	ἤδη γάρ σφι τό γε	Δέλτα,	ὡς αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 110]	Πέρσην οὐ περιεῖδε ἱστάντα ἔμπροσθε	ἀνδριάντα,	φὰς οὔ οἱ πεποιῆσθαι ἔργα
[2, 125]	γράμματα ἔφη, ἑξακόσια καὶ χίλια	τάλαντα	ἀργυρίου τετελέσθαι. εἰ δ᾽ ἔστι
[2, 180]	γάρ σφι ἔδωκε χίλια στυπτηρίης	τάλαντα,	οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες
[2, 73]	ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ	κοιλήναντα	τὸ ᾠὸν τὸν πατέρα ἐς
[2, 121]	παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν	μείναντα	συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί τε
[2, 107]	τοὺς δύο ἐπὶ τὴν πυρὴν	ἐκτείναντα	γεφυρῶσαι τὸ καιόμενον, αὐτοὺς δὲ
[2, 49]	περὶ τὸν Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν	παραλλάξαντα.	οὐ γὰρ δὴ συμπεσεῖν γε
[2, 109]	ἀπὸ τούτου τὰς προσόδους ποιήσασθαι,	ἐπιτάξαντα	ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν. εἰ
[2, 30]	γυναῖκας. τῶν δὲ τινὰ λέγεται	δέξαντα	τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα ἂν
[2, 139]	τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ	συλλέξαντα	πάντας μέσους διαταμεῖν. ἰδόντα δὲ
[2, 121]	ὡς δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα	ἀνοίξαντα	τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν
[2, 139]	ἐξεληλυθέναι τὸν χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι	ἄρξαντα	Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν. ἐν γὰρ τῇ
[2, 154]	καὶ τὰ ἄλλα τὰ ὑπέσχετο	πάντα	ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ παῖδας
[2, 159]	μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ	πάντα	ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ παιδὶ Ψάμμι
[2, 84]	ἰητρός ἐστι καὶ οὐ πλεόνων.	πάντα	δ᾽ ἰητρῶν ἐστι πλέα· οἳ
[2, 48]	πλὴν χορῶν κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν	πάντα	Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ φαλλῶν ἄλλα
[2, 35]	οἱ ἄλλοι ποταμοί, τὰ πολλὰ	πάντα	ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο
[2, 118]	ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι αὐτὰ	πάντα	ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν
[2, 121]	τοῦ βασιλέος· σαφέως δὲ αὐτοῖσι	πάντα	ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν
[2, 132]	δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματος ἀνὰ	πάντα	ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν
[2, 160]	τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ	πάντα	ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι
[2, 147]	Αἰγύπτου· ἐς γὰρ δὴ τὰ	πάντα	ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή σφι
[2, 154]	γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι	πάντα	καὶ τὰ ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως·
[2, 93]	καὶ παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται	πάντα.	κόθεν δὲ οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι,
[2, 113]	τοῦ Ἀλεξάνδρου, βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν,	πάντα	λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε περὶ
[2, 115]	ἤλεγχον οἱ γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι	πάντα	λόγον τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ
[2, 76]	ἄκρου ταῦτα δὲ τὰ εἶπον	πάντα	μέλανα ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα δὲ
[2, 92]	αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν. ~ταῦτα μὲν	πάντα	οἱ κατύπερθε τῶν ἑλέων οἰκέοντες
[2, 123]	αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ	πάντα	περιέλθῃ τὰ χερσαῖα καὶ τὰ
[2, 52]	τοιούτου, ὅτι κόσμῳ θέντες τὰ	πάντα	πρήγματα καὶ πάσας νομὰς εἶχον.
[2, 136]	ἔχει μὲν γὰρ καὶ τὰ	πάντα	προπύλαια τύπους τε ἐγγεγλυμμένους καὶ
[2, 52]	Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ	πάντα	πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι,
[2, 99]	τὴν Μέμφιν. τὸν γὰρ ποταμὸν	πάντα	ῥέειν παρὰ τὸ ὄρος τὸ
[2, 49]	τοῦ φαλλοῦ· ἀτρεκέως μὲν οὐ	πάντα	συλλαβὼν τὸν λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽
[2, 39]	τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως ἐς	πάντα	τὰ ἱρά, καὶ ἀπὸ τούτου
[2, 124]	κακότητα ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ μιν	πάντα	τὰ ἱρὰ πρῶτα μὲν σφέας
[2, 111]	ἄλλα τε ἀνὰ τὰ ἱρὰ	πάντα	τὰ λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ
[2, 177]	ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου τῷ νομάρχῃ	πάντα	τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται· μὴ
[2, 123]	πιθανά ἐστι· ἐμοὶ δὲ παρὰ	πάντα	τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι τὰ
[2, 60]	κροταλίζουσι, οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ	πάντα	τὸν πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ
[2, 119]	δὲ καὶ τὰ ἑωυτοῦ χρήματα	πάντα.	τυχὼν μέντοι τούτων ἐγένετο Μενέλεως
[2, 173]	ἐντανύουσι· εἰ γὰρ δὴ τὸν	πάντα	χρόνον ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη ἄν,
[2, 13]	αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι τὸν	πάντα	χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ
[2, 19]	ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς τὸν χειμῶνα	ἅπαντα	διατελέει ἐὼν μέχρι οὗ αὖτις
[2, 65]	ἐστί· τὰ δὲ ἐόντα σφι	ἅπαντα	ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ μὲν
[2, 160]	Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων λεγόντων	ἅπαντα	τὰ κατήκει σφέας ποιέειν περὶ
[2, 42]	τάδε τὸν Δία μηχανήσασθαι· κριὸν	ἐκδείραντα	προσχέσθαι τε τὴν κεφαλὴν ἀποταμόντα
[2, 73]	τοῦ πατρὸς γίνεσθαι τὠυτὸ βάρος·	ἐμπλάσαντα	δὲ κομίζειν μιν ἐπ᾽ Αἰγύπτου
[2, 113]	περὶ Ἑλένην γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον	ἁρπάσαντα	Ἑλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς
[2, 121]	φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν,	ἐπισπάσαντα	τῶν ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς
[2, 107]	Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ ξείνια αὐτὸν	καλέσαντα	καὶ πρὸς αὐτῷ τοὺς παῖδας
[2, 121]	τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου,	ἐπιτελέσαντα	τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα. τὸν
[2, 129]	τοῖσι οἰκίοισι τέκνον. τὸν δὲ	ὑπεραλγήσαντά	τε τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ
[2, 136]	μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ πλίνθων	ποιήσαντα,	ἐν τῇ γράμματα ἐν λίθῳ
[2, 151]	βασανίζοντες ἐξ οὐδεμιῆς προνοίης αὐτὸν	ποιήσαντα,	ἐς δὲ τὰ ἕλεα ἔδοξέ
[2, 2]	τὴν ὥρην ἐπαγινέειν σφι αἶγας,	πλήσαντα	δὲ γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι· ταῦτα
[2, 121]	μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς	πλήσαντα	οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων
[2, 107]	περινῆσαι ἔξωθεν τὴν οἰκίην ὕλῃ,	περινήσαντα	δὲ ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ ὡς
[2, 121]	τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αὐτοῦ	καταστήσαντα	ἐντείλασθαί σφι, τὸν ἂν ἴδωνται
[2, 147]	τὰς τυραννίδας τὸν χαλκέῃ φιάλῃ	σπείσαντα	αὐτῶν ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ
[2, 151]	ὅτι ἐκέχρηστό σφι τὸν χαλκέῃ	σπείσαντα	αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι
[2, 124]	Χέοπα ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι.	κατακληίσαντα	γάρ μιν πάντα τὰ ἱρὰ
[2, 111]	καλέεται Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς ταύτην	συναλίσαντα	ὑποπρῆσαι πάσας σὺν αὐτῇ τῇ
[2, 126]	δεόμενον τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ	κατίσαντα	ἐπ᾽ οἰκήματος προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον
[2, 179]	ὀμόσαι μὴ μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν,	ἀπομόσαντα	δὲ τῇ νηὶ αὐτῇ πλέειν
[2, 121]	ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ	καταρμόσαντα	τὸν λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου,
[2, 121]	ἐντείλασθαί σφι, τὸν ἂν ἴδωνται	ἀποκλαύσαντα	ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν πρὸς
[2, 144]	τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον	καταπαύσαντα	Τυφῶνα βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις
[2, 99]	ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα τὸν πρῶτον	βασιλεύσαντα	Αἰγύπτου οἱ ἱρέες ἔλεγον τοῦτο
[2, 43]	ἑπτακισχίλια καὶ μύρια ἐς Ἄμασιν	βασιλεύσαντα,	ἐπείτε ἐκ τῶν ὀκτὼ θεῶν
[2, 142]	τὸν ἱρέα τοῦτον τὸν τελευταῖον	βασιλεύσαντα	μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα καὶ
[2, 147]	μετὰ τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου	βασιλεύσαντα,	οὐδένα γὰρ χρόνον οἷοί τε
[2, 124]	Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ δὲ τοῦτον	βασιλεύσαντα	σφέων Χέοπα ἐς πᾶσαν κακότητα
[2, 121]	τὴν ἑωυτοῦ. τὸν δὲ φῶρα	πιστεύσαντα	ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ
[2, 133]	τοῦτο, κεῖνον δὲ οὔ. ταῦτα	ἀκούσαντα	τὸν Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων ἤδη
[2, 129]	βοῦν ξυλίνην κοίλην, καὶ ἔπειτα	καταχρυσώσαντά	μιν ταύτην ἔσω ἐν αὐτῇ
[2, 99]	Μέμφιος, τὸν πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα	προσχώσαντα	τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι,
[2, 110]	Δαρεῖον τὸν Πέρσην οὐ περιεῖδε	ἱστάντα	ἔμπροσθε ἀνδριάντα, φὰς οὔ οἱ
[2, 139]	οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ ἄνδρα	ἐπιστάντα	συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας τοὺς ἐν
[2, 141]	οἱ δόξαι ἐν τῇ ὄψι	ἐπιστάντα	τὸν θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν
[2, 133]	ποιησάμενον πολλά, ὅκως γίνοιτο νύξ,	ἀνάψαντα	αὐτὰ πίνειν τε καὶ εὐπαθέειν,
[2, 111]	οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι·	ἀναβλέψαντα	δὲ συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας τῶν
[2, 121]	πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο,	βουληθέντα	πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι ποιέειν
[2, 102]	ἱρέες πρῶτον μὲν πλοίοισι μακροῖσι	ὁρμηθέντα	ἐκ τοῦ Ἀραβίου κόλπου τοὺς
[2, 121]	πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας,	ἐπιθέντα	δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς
[2, 121]	εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί μιν	πεισθέντα	ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν λίθον
[2, 128]	καὶ τὰ ἱρὰ χρόνου τοσούτου	κατακληισθέντα	οὐκ ἀνοιχθῆναι. τούτους ὑπὸ μίσεος
[2, 17]	διφάσια στόματα ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ	ἀποσχισθέντα,	φέροντα ἐς θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα
[2, 126]	τά τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς	ταχθέντα	πρήσσεσθαι, ἰδίῃ δὲ καὶ αὐτὴν
[2, 121]	οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ	προσταχθέντα.	τὸν δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ
[2, 121]	ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς	προσταχθέντα,	τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα
[2, 133]	εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης οὔτε νυκτὸς	ἀνιέντα,	ἔς τε τὰ ἕλεα καὶ
[2, 116]	τοῖα Διὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα	μητιόεντα,	ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν
[2, 111]	βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον,	λαβόντα	αἰχμὴν βαλεῖν ἐς μέσας τὰς
[2, 141]	δή μιν πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι,	παραλαβόντα	Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους οἱ ἕπεσθαι,
[2, 162]	αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ	ἄγοντα	τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ
[2, 107]	τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ	ἀνάγοντα	πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων τῶν
[2, 136]	γράμματα ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε	λέγοντα	ἐστί. μή με κατονοσθῇς πρὸς
[2, 114]	ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα ὁ Πρωτεὺς	λέγοντα	τάδε· ἄνδρα τοῦτον, ὅστις κοτὲ
[2, 106]	γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια διήκει ἐγκεκολαμμένα,	λέγοντα	τάδε· ἐγὼ τήνδε τὴν χώρην
[2, 133]	τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα ἐλθεῖν	λέγοντα	τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν
[2, 121]	λίθου δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ,	λέγοντα	ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν
[2, 2]	παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον,	ὀρέγοντα	τὰς χεῖρας. τὰ μὲν δὴ
[2, 139]	ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι	φεύγοντα·	ἐδόκέε οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν
[2, 137]	μὲν δὴ τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι	φεύγοντα	ἐς τὰ ἕλεα, τὸν δὲ
[2, 152]	~τὸν δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον	φεύγοντα	τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ
[2, 152]	τὸν πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον	φεύγοντα	τότε ἐς Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη
[2, 121]	προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων	φεύγοντα.	ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἐς
[2, 162]	τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ	δόντα	ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι
[2, 139]	ὄψιν ἐν τῷ ὕπνῳ τοιήνδε	ἰδόντα	αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ
[2, 139]	Αἰγύπτῳ συλλέξαντα πάντας μέσους διαταμεῖν.	ἰδόντα	δὲ τὴν ὄψιν ταύτην λέγειν
[2, 121]	βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι	ἰδόντα	τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια,
[2, 129]	ἐκ τῆς δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ	διδόντα	ἄλλα ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ τὸν θυμόν.
[2, 109]	βασιλέα, κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον	διδόντα,	καὶ ἀπὸ τούτου τὰς προσόδους
[2, 121]	τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε	διδόντα	καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς
[2, 136]	τούτῳ τῷ νόμῳ τόνδε, τὸν	διδόντα	τὸ χρέος καὶ ἁπάσης κρατέειν
[2, 104]	μεμαθηκέναι, Σύριοι δὲ οἱ περὶ	Θερμώδοντα	καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες
[2, 121]	οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ βίου	ἐόντα	ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας εἶναι γὰρ
[2, 143]	ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον	ἐόντα,	ἐκ τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς
[2, 111]	ὀβελοὺς δύο λιθίνους, ἐξ ἑνὸς	ἐόντα	ἑκάτερον λίθου, μῆκος μὲν ἑκάτερον
[2, 150]	οὐκ ὥρων τὸν χοῦν οὐδαμοῦ	ἐόντα,	ἐπιμελὲς γὰρ δή μοι ἦν,
[2, 163]	βασιλήια ἐν Σάι πόλι, μεγάλα	ἐόντα	καὶ ἀξιοθέητα. καὶ οἵ τε
[2, 44]	δηλοῖ σαφέως παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα	ἐόντα,	καὶ δοκέουσι δέ μοι οὗτοι
[2, 172]	ἅτε δὴ δημότην τὸ πρὶν	ἐόντα	καὶ οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ
[2, 150]	γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου βασιλέος	ἐόντα	μεγάλα χρήματα καὶ φυλασσόμενα ἐν
[2, 180]	μισθωσάντων τὸν ἐν Δελφοῖσι νῦν	ἐόντα	νηὸν τριηκοσίων ταλάντων ἐξεργάσασθαι ὁ
[2, 23]	τινὰ ἔγωγε οἶδα ποταμὸν Ὠκεανὸν	ἐόντα,	Ὅμηρον δὲ ἢ τινὰ τῶν
[2, 136]	ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια,	ἐόντα	πολλῷ τε κάλλιστα καὶ πολλῷ
[2, 65]	μάλα θηριώδης ἐστί· τὰ δὲ	ἐόντα	σφι ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ
[2, 45]	ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα	ἐόντα	τὸν Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον,
[2, 169]	ἐς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον	ἐόντα,	τότε δὲ Ἀμάσιος ἤδη βασιληία.
[2, 148]	τε ἂν καὶ δαπάνης φανείη	ἐόντα	τοῦ λαβυρίνθου τούτου. καίτοι ἀξιόλογός
[2, 157]	πεντήκοντα ἔτεα, τῶν τὰ ἑνὸς	δέοντα	τριήκοντα Ἄζωτον τῆς Συρίης μεγάλην
[2, 174]	μιν ἐπιλείποι πίνοντά τε καὶ	εὐπαθέοντα	τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν περιιών·
[2, 121]	φέρειν, λόγους δὲ πρὸς τὸν	περιεόντα	παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ
[2, 173]	ἐχρῆν ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν	θωκέοντα	δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν τὰ πρήγματα,
[2, 102]	θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς ὃ	πλέοντά	μιν πρόσω ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν
[2, 106]	καὶ τὰ γράμματα τὰ εἰρημένα	ἐνεόντα	καὶ γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ
[2, 21]	ἣ λέγει ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ	ῥέοντα	αὐτὸν ταῦτα μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ
[2, 121]	δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν	ῥέοντα	τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν
[2, 121]	ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ	παρεόντα,	καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα
[2, 73]	φέρειν, μετὰ δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ	φορέοντα,	ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ
[2, 33]	δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν	παραρρέοντα	καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον,
[2, 150]	νύξ, ἐς τὸν Τίγρην ποταμὸν	παραρρέοντα	τὴν Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ὃ
[2, 107]	~τοῦτον δὴ τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν	ἀναχωρέοντα	καὶ ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν
[2, 144]	καὶ τούτων αἰεὶ ἕνα τὸν	κρατέοντα	εἶναι· ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι
[2, 121]	ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ.	ἐσελθόντα	δὲ ὡς τοῦ βασιλέος τὴν
[2, 141]	δ᾽ ἱρέα ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον	ἐσελθόντα	ἐς τὸ μέγαρον πρὸς τὤγαλμα
[2, 121]	ἀδελφεοῦ. ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο,	ἐσελθόντα	τὸν βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα
[2, 26]	περ νῦν τῆς Λιβύης ἔρχεται,	διεξιόντα	δ᾽ ἄν μιν διὰ πάσης
[2, 34]	δοκέω διὰ πάσης τῆς Λιβύης	διεξιόντα	ἐξισοῦσθαι τῷ Ἴστρῳ. Νείλου μέν
[2, 11]	τὴν εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι ἀναισιμοῦνται	τεσσεράκοντα	εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος δέ, τῇ
[2, 15]	Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ	τεσσεράκοντα	εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 142]	χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί τε καὶ	τεσσεράκοντα	ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι·
[2, 142]	ἔτεα ἐστί· μιῆς δὲ καὶ	τεσσεράκοντα	ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ
[2, 29]	πλέειν. διεξελθὼν δὲ ἐν τῇσι	τεσσεράκοντα	ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ χωρίον, αὖτις
[2, 142]	αἳ ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ	τεσσεράκοντα	καὶ τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα.
[2, 142]	τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ	τεσσεράκοντα	καὶ τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας,
[2, 143]	ἐς ὃ τοὺς πέντε καὶ	τεσσεράκοντα	καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν
[2, 155]	καὶ τοῖχος ἕκαστος τούτοισι ἴσος	τεσσεράκοντα	πηχέων τούτων ἕκαστον ἐστί, τὸ
[2, 127]	πρῶτον δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου,	τεσσεράκοντα	πόδας ὑποβὰς τῆς ἑτέρης τὠυτὸ
[2, 29]	τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων	τεσσεράκοντα·	σκόπελοι/ τε γὰρ ἐν τῷ
[2, 179]	ἀπίκοιτο, χρῆν ὀμόσαι μὴ μὲν	ἑκόντα	ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ τῇ νηὶ
[2, 52]	οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων	ἥκοντα,	ἀνεῖλε τὸ μαντήιον χρᾶσθαι. ἀπὸ
[2, 157]	ἔτεα, τῶν τὰ ἑνὸς δέοντα	τριήκοντα	Ἄζωτον τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν
[2, 100]	βύβλου ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων καὶ	τριήκοντα	οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι δὲ γενεῇσι
[2, 110]	Ἡφαιστείου ἀνδριάντας λιθίνους, δύο μὲν	τριήκοντα	πηχέων, ἑωυτόν τε καὶ τὴν
[2, 124]	τὰ μάλιστα· οὐδεὶς τῶν λίθων	τριήκοντα	ποδῶν ἐλάσσων. ~ἐποιήθη δὲ ὧδε
[2, 6]	σχοίνοισι. δύναται δὲ ὁ παρασάγγης	τριήκοντα	στάδια, ὁ δὲ σχοῖνος, μέτρον
[2, 176]	ἔμπροσθε, τοῦ πόδες πέντε καὶ	ἑβδομήκοντα	εἰσὶ τὸ μῆκος· ἐπὶ δὲ
[2, 88]	διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι τὰς	ἑβδομήκοντα	ἡμέρας καὶ ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν
[2, 86]	ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι αἱ	ἑβδομήκοντα,	λούσαντες τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν
[2, 60]	ἐστι πλὴν παιδίων, καὶ ἐς	ἑβδομήκοντα	μυριάδας, ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι.
[2, 86]	ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας	ἑβδομήκοντα·	πλεῦνας δὲ τουτέων οὐκ ἔξεστι
[2, 149]	στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων	ἑξήκοντα	ἐόντων, ἴσοι καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου
[2, 9]	ἡμερέων, στάδιοι δὲ τῆς ὁδοῦ	ἑξήκοντα	καὶ ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων
[2, 6]	δὲ σχοῖνος, μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον,	ἑξήκοντα	στάδια. οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου
[2, 6]	τείνει· ταύτης ὦν ἄπο οἱ	ἑξήκοντα	σχοῖνοι εἰσί. ὅσοι μὲν γὰρ
[2, 6]	Αἰγύπτου μῆκος τὸ παρὰ θάλασσαν	ἑξήκοντα	σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι
[2, 137]	Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα	πεντήκοντα,	ἐν τοῖσι αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι·
[2, 140]	ἐκ τῶν ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα	πεντήκοντα	ἔτεα νῆσον χώσας σποδῷ τε
[2, 127]	δὲ ἔλεγον Χεφρῆνα ἓξ καὶ	πεντήκοντα	ἔτεα. ~ταῦτα ἕξ τε καὶ
[2, 127]	τὸν Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον	πεντήκοντα	ἔτεα, τελευτήσαντος δὲ τούτου ἐκδέξασθαι
[2, 157]	δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα καὶ	πεντήκοντα	ἔτεα, τῶν τὰ ἑνὸς δέοντα
[2, 149]	δύο πυραμίδες, τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι	πεντήκοντα	ὀργυιὰς ἑκατέρη, καὶ τὸ κατ᾽
[2, 133]	γὰρ Αἴγυπτον κακοῦσθαι ἐπ᾽ ἔτεα	πεντήκοντά	τε καὶ ἑκατόν, καὶ τοὺς
[2, 139]	δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα	πεντήκοντα.	ὡς ὦν ὁ χρόνος οὗτος
[2, 41]	βουσὶ καὶ τἆλλα κτήνεα θάπτουσι	ἀποθνήσκοντα·	καὶ γὰρ περὶ ταῦτα οὕτω
[2, 9]	καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς καὶ	ὀγδώκοντα	ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι οἱ στάδιοι
[2, 64]	Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον	ἐθέλοντα	τῇ μητρὶ συμμῖξαι, καὶ τοὺς
[2, 120]	ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι,	μέλλοντά	γε δὴ τῶν παρεόντων κακῶν
[2, 32]	ἀπὸ ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς ἥλιον	ἀνατέλλοντα,	φαίνεσθαι δὲ ἐν αὐτῷ κροκοδείλους.
[2, 111]	τοῦ ποταμοῦ, μετὰ δὲ αὐτίκα	καμόντα	αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς τυφλωθῆναι. δέκα
[2, 121]	περιγενέσθαι ποιέειν τάδε· νεκροῦ προσφάτου	ἀποταμόντα	ἐν τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα
[2, 42]	ἐκδείραντα προσχέσθαι τε τὴν κεφαλὴν	ἀποταμόντα	τοῦ κριοῦ καὶ ἐνδύντα τὸ
[2, 121]	τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ	διανέμοντα	ἐς πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι
[2, 79]	βασιλεύσαντος Αἰγύπτου παῖδα μουνογενέα γενέσθαι,	ἀποθανόντα	δὲ αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι
[2, 177]	μὴ δὲ ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ	ἀποφαίνοντα	δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων
[2, 174]	ἀνήρ· ὅκως δέ μιν ἐπιλείποι	πίνοντά	τε καὶ εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα,
[2, 11]	ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς νοτίης	φέροντα	ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι
[2, 17]	στόματα ἀπὸ τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα,	φέροντα	ἐς θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα κέεται
[2, 121]	τὸν λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου,	φέροντα	τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς
[2, 8]	τοῦ Ἀραβίου τὰ πρὸς μεσαμβρίην	φέροντα.	τὸ ὦν δὴ ἀπὸ Ἡλίου
[2, 23]	γενομένων ποιητέων δοκέω τὸ οὔνομα	εὑρόντα	ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ
[2, 91]	αἰτίην τὴν καὶ Ἕλληνες λέγουσι,	οἴσοντα	ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς κεφαλήν,
[2, 73]	κομίζειν τὸν πατέρα ἐν σμύρνῃ	ἐμπλάσσοντα	καὶ θάπτειν ἐν τοῦ Ἡλίου
[2, 137]	μέγαθος τοῦ ἀδικήματος ἑκάστῳ δικάζειν	ἐπιτάσσοντα	χώματα χοῦν πρὸς τῇ ἑωυτῶν
[2, 162]	ταῦτα πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν	καταπαύσοντα	λόγοισι. ὁ δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος
[2, 2]	καὶ ἐσιόντι τὰ παιδία ἀμφότερα	προσπίπτοντα	βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς χεῖρας.
[2, 160]	~ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν Ψάμμιν	βασιλεύοντα	Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων ἄγγελοι, αὐχέοντες
[2, 134]	πρὸς δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν	βασιλεύοντα	ἦν ἀκμάζουσα Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ
[2, 100]	ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι	βασιλεύοντα	σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω
[2, 152]	τοῦ Σαΐτεω εἰσί. μετὰ δὲ	βασιλεύοντα	τὸ δεύτερον πρὸς τῶν ἕνδεκα
[2, 121]	οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον	ἐπιβουλεύοντα	τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι
[2, 121]	ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν	ἔχοντα	αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα
[2, 53]	ἐς Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον	ἔχοντα	ἐγὼ λέγω. ~χρηστηρίων δὲ πέρι
[2, 14]	μὲν ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς	ἔχοντα	εἴρηται· φέρε δὲ νῦν καὶ
[2, 158]	τοῦ Αἰγυπτίου τὰ πρὸς Ἀραβίην	ἔχοντα·	ἔχεται δὲ κατύπερθε τοῦ πεδίου
[2, 113]	πυθόμενοι τὸν περὶ τὸ ἱρὸν	ἔχοντα	νόμον, ἱκέται δὲ ἱζόμενοι τοῦ
[2, 122]	καί μιν πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον	ἔχοντα	παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον χρύσεον. ἀπὸ
[2, 91]	γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ πάσης ἀγωνίης	ἔχοντα,	παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα καὶ χλαίνας
[2, 162]	λόγον αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμως	ἔχοντα	περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ τά τε
[2, 121]	κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ	ἔχοντα	πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον
[2, 121]	πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν	ἔχοντα	τὰ χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς
[2, 125]	τετελέσθαι. εἰ δ᾽ ἔστι οὕτω	ἔχοντα	ταῦτα, κόσα οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι
[2, 122]	τοὺς ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ μιν	ἔχοντα	τὸ φᾶρος ἐς ὁδὸν φέρουσαν
[2, 41]	τὸ ἕτερον ἢ καὶ ἀμφότερα	ὑπερέχοντα	σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν δὲ σαπῇ
[2, 11]	ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης κόλπον	ἐσέχοντα	ἐπ᾽ Αἰθιοπίης, τὸν δὲ Ἀράβιον,
[2, 81]	οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν ὀργίων	μετέχοντα	ὅσιον ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι εἵμασι
[2, 136]	Ἄσυχιν, τὸν τὰ πρὸς ἥλιον	ἀνίσχοντα	ποιῆσαι τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα
[2, 42]	κεφαλὴν ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ καὶ	ἐνδύντα	τὸ νάκος οὕτω οἱ ἑωυτὸν
[2, 121]	παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην	ἐσδύντα	ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως
[2, 141]	αὐτῶν, ἄλλα τε δὴ ἄτιμα	ποιεῦντα	ἐς αὐτούς, καί σφεας ἀπελέσθαι
[2, 177]	Αἰγυπτίων ὅθεν βιοῦται· μὴ δὲ	ποιεῦντα	ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην
[2, 34]	ῥεύματος αὐτοῦ, ἐπ᾽ ὅσον μακρότατον	ἱστορεῦντα	ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ
[2, 136]	πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι νόμον Αἰγυπτίοισι,	ἀποδεικνύντα	ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς τὸν νέκυν
[2, 162]	οὔνομα ἦν Πατάρβημις, ἐντειλάμενος αὐτῷ	ζῶντα	Ἄμασιν ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν. ὡς
[2, 121]	τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα	βοῶντα	ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον
[2, 162]	ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον	ὁρῶντα	σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν ταχίστην
[2, 121]	βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι	ὁρῶντα	τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν
[2, 91]	καὶ ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας πάντας·	ἐκμεμαθηκότα	δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον
[2, 87]	τὴν νηδὺν καὶ τὰ σπλάγχνα	κατατετηκότα	ἐξάγει· τὰς δὲ σάρκας τὸ
[2, 74]	ἐόντες μικροὶ δύο κέρεα φορέουσι	πεφυκότα	ἐξ ἄκρης τῆς κεφαλῆς· τοὺς
[2, 32]	δή κοτε δένδρεα ἐν πεδίῳ	πεφυκότα,	καί σφεας προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ
[2, 164]	ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων	ἑπτὰ	γένεα, καὶ τούτων οἳ μὲν
[2, 4]	ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης	ἑπτὰ	ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ τὸν ποταμόν.
[2, 59]	ἐς Ἡλίου πόλιν τῷ Ἡλίω,	πέμπτα	δὲ ἐς Βουτοῦν πόλιν τῇ
[2, 27]	ἀποπνέει, τήνδε ἔχω γνώμην, ὡς	κάρτα	ἀπὸ θερμέων χωρέων οὐκ οἰκός
[2, 92]	πωλέουσι· οἳ δὲ ἂν καὶ	κάρτα	βούλωνται χρηστῇ τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι,
[2, 12]	αὐτὰ πείθομαι καὶ αὐτὸς οὕτω	κάρτα	δοκέω εἶναι, ἰδών τε τὴν
[2, 135]	κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ	κάρτα	ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα
[2, 70]	τοὺς ὀφθαλμούς· τοῦτο δὲ ποιήσας	κάρτα	εὐπετέως τὰ λοιπὰ χειροῦται, μὴ
[2, 69]	τὴν Μοίριος λίμνην οἰκέοντες καὶ	κάρτα	ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι ἱρούς· ἐκ
[2, 128]	ἀνοιχθῆναι. τούτους ὑπὸ μίσεος οὐ	κάρτα	θέλουσι Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ
[2, 89]	οὐδὲ ὅσαι ἂν ἔωσι εὐειδέες	κάρτα	καὶ λόγου πλεῦνος γυναῖκες· ἀλλ᾽
[2, 112]	νῦν τέμενος ἐστὶ ἐν Μέμφι	κάρτα	καλόν τε καὶ εὖ ἐσκευασμένον,
[2, 91]	πρόπυλα τοῦ ἱροῦ λίθινα ἐστὶ	κάρτα	μεγάλα· ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες
[2, 181]	Ἄμασις πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ	κάρτα	μιν ἔστερξε μετὰ τοῦτο. ἡ
[2, 61]	θυσίην πάντες καὶ πᾶσαι, μυριάδες	κάρτα	πολλαὶ ἀνθρώπων· τὸν δὲ τύπτονται,
[2, 134]	οὐ κατὰ τοῦτον. ἔτεσι γὰρ	κάρτα	πολλοῖσι ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων
[2, 137]	δὲ ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος καὶ	κάρτα	ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ καὶ
[2, 114]	ταύτην ἄγων ἥκει καὶ πολλὰ	κάρτα	χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων ἐς γῆν
[2, 132]	τὴν κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα παχέι	κάρτα	χρυσῷ· μεταξὺ δὲ τῶν κερέων
[2, 59]	Σάιν πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ πανηγυρίζουσι,	τέταρτα	δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν τῷ
[2, 171]	εἰδότι μοι ἐπὶ πλέον ὡς	ἕκαστα	αὐτῶν ἔχει, εὔστομα κείσθω. καὶ
[2, 48]	ἐξευρημένα, ὅσον τε πηχυαῖα ἀγάλματα	νευρόσπαστα,	τὰ περιφορέουσι κατὰ κώμας γυναῖκες,
[2, 64]	τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ	ἀρεστά·	~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι περισσῶς τά
[2, 143]	εἶπον· ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος αὐτόθι	ἱστᾷ	ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα
[2, 106]	Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ στῆλαι τὰς	ἵστα	κατὰ τὰς χώρας ὁ Αἰγύπτου
[2, 111]	τοιόνδε πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ κατελθόντος	μέγιστα	δὴ τότε ἐπ᾽ ὀκτωκαίδεκα πήχεας,
[2, 136]	πολλῷ τε κάλλιστα καὶ πολλῷ	μέγιστα·	ἔχει μὲν γὰρ καὶ τὰ
[2, 121]	τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς	πλεῖστα	ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ
[2, 35]	Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν λόγον, ὅτι	πλεῖστα	θωμάσια ἔχει ἢ ἄλλη πᾶσα
[2, 151]	ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας τὰ	πλεῖστα	τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ τῶν
[2, 116]	πόρεν Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ	πλεῖστα	φέρει ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ
[2, 181]	οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι	κάκιστα	γυναικῶν πασέων” ἡ δὲ Λαδίκη,
[2, 117]	καὶ τόδε τὸ χωρίον οὐκ	ἥκιστα	ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ ὅτι οὐκ
[2, 43]	οὔνομά τευ δαίμονος, τούτων οὐκ	ἥκιστα	ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην ἕξειν,
[2, 175]	ἀπὸ Σάιος. τὸ δὲ οὐκ	ἥκιστα	αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω, ἔστι
[2, 10]	οὐνόματα καὶ ἄλλων καὶ οὐκ	ἥκιστα	Ἀχελῴου, ὃς ῥέων δι᾽ Ἀκαρνανίης
[2, 167]	οἱ Ἕλληνες καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι.	ἥκιστα	δὲ Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς χειροτέχνας.
[2, 134]	ἐγένετο, ὡς διέδεξε τῇδε οὐκ	ἥκιστα·	ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων Δελφῶν
[2, 17]	τοῦ ὕδατος παρεχόμενος ταύτην οὔτε	ἥκιστα	ὀνομαστήν· τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα.
[2, 73]	τὰ δὲ ἐρυθρὰ ἐς τὰ	μάλιστα·	αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ τὸ
[2, 111]	ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε λόγον	μάλιστα	ἄξιον ἐστὶ ἔχειν, ἐς τοῦ
[2, 50]	εὑρίσκω ἐόν· δοκέω δ᾽ ὦν	μάλιστα	ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπῖχθαι. ὅτι γὰρ
[2, 65]	θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ φεύγω	μάλιστα	ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ καὶ εἴρηκα
[2, 77]	καὶ δὴ καὶ τῶν ὡρέων	μάλιστα.	ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ τῶν ὀλυρέων
[2, 77]	μεταβολῇσι τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι	μάλιστα	γίνονται τῶν τε ἄλλων πάντων
[2, 177]	Ἀμάσιος δὲ βασιλέος λέγεται Αἴγυπτος	μάλιστα	δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ τὰ
[2, 117]	τὸ χωρίον οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ	μάλιστα	δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου τὰ
[2, 8]	πεδιὰς μὲν γῆ, στάδιοι δὲ	μάλιστα	ἐδόκεόν μοι εἶναι, τῇ στεινότατον
[2, 43]	δαίμονος, τούτων οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ	μάλιστα	ἔμελλον μνήμην ἕξειν, εἴ περ
[2, 83]	καὶ Διός, καὶ τό γε	μάλιστα	ἐν τιμῇ ἄγονται πάντων τῶν
[2, 174]	καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων τὰ	μάλιστα	ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν ἐν
[2, 136]	μυρίην, ἐκεῖνα δὲ καὶ μακρῷ	μάλιστα.	ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον, ἀμιξίης
[2, 76]	γεράνου, πρόσωπον δὲ ἐς τὰ	μάλιστα	ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον κρέξ. τῶν
[2, 127]	ἐπὶ λόφου τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι,	μάλιστα	ἐς ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ. βασιλεῦσαι
[2, 145]	ἐστὶ τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια	μάλιστα	ἐς ἐμέ. ~τούτων ὦν ἀμφοτέρων
[2, 145]	κατὰ ἑξακόσια ἔτεα καὶ χίλια	μάλιστα	ἐστὶ ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ
[2, 22]	τῶν ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα	μάλιστα	ἔψευσται· λέγει γὰρ δὴ οὐδ᾽
[2, 137]	Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς ἐμοὶ δοκέει,	μάλιστα	ἡ ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν
[2, 175]	δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ	μάλιστα	θωμάζω, ἔστι τόδε· οἴκημα μουνόλιθον
[2, 36]	κήδεϊ κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς τοὺς	μάλιστα	ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ τοὺς
[2, 93]	ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες ὡς	μάλιστα,	ἵνα δὴ μὴ ἁμάρτοιεν τῆς
[2, 78]	ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ	μάλιστα	καὶ γραφῇ καὶ ἔργῳ, μέγαθος
[2, 24]	ταύτην οἰκὸς διψῆν τε ὑδάτων	μάλιστα	καὶ τὰ ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι
[2, 34]	δὲ Αἴγυπτος τῆς ὀρεινῆς Κιλικίης	μάλιστά	κῃ ἀντίη κέεται· ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 130]	κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι	μάλιστά	κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι
[2, 138]	ὁδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους τρεῖς	μάλιστά	κῃ, διὰ τῆς ἀγορῆς φέρουσα
[2, 97]	αἱ πόλιες μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι,	μάλιστά	κῃ ἐμφερέες τῇσι ἐν τῷ
[2, 76]	ἀλλὰ τοῖσι τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι	μάλιστά	κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν θηρίων
[2, 149]	ἐν γὰρ μέσῃ τῇ λίμνῃ	μάλιστά	κῃ ἑστᾶσι δύο πυραμίδες, τοῦ
[2, 148]	Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν	μάλιστά	κῃ κείμενον· τὸν ἐγὼ ἤδη
[2, 75]	τῆς Ἀραβίης κατὰ Βουτοῦν πόλιν	μάλιστά	κῃ κείμενος, καὶ ἐς τοῦτο
[2, 96]	καλάμων, καὶ λίθος τετρημένος διτάλαντος	μάλιστά	κῃ σταθμόν· τούτων τὴν μὲν
[2, 167]	τοῦτο πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ	μάλιστα	Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι ὄνονται
[2, 77]	οἰκέουσι, μνήμην ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες	μάλιστα	λογιώτατοι εἰσὶ μακρῷ τῶν ἐγὼ
[2, 41]	πάντες ὁμοίως σέβονται προβάτων πάντων	μάλιστα	μακρῷ. τῶν εἵνεκα οὔτε ἀνὴρ
[2, 49]	νόμαιον. πυθέσθαι δέ μοι δοκέει	μάλιστα	Μελάμπους τὰ περὶ τὸν Διόνυσον
[2, 59]	τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ συχνάς,	μάλιστα	μὲν καὶ προθυμότατα ἐς Βούβαστιν
[2, 100]	καλέσασαν δέ μιν Αἰγυπτίων τοὺς	μάλιστα	μεταιτίους τοῦ φόνου ᾔδεε πολλοὺς
[2, 46]	ἔχουσι· ἐκ δὲ τούτων ἕνα	μάλιστα,	ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος μέγα
[2, 124]	ξεστοῦ τε καὶ ἁρμοσμένου τὰ	μάλιστα·	οὐδεὶς τῶν λίθων τριήκοντα ποδῶν
[2, 37]	καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ περισσῶς ἐόντες	μάλιστα	πάντων ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται.
[2, 37]	φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο	μάλιστα,	τά τε αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος
[2, 148]	περίστυλος λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ	μάλιστα.	τῆς δὲ γωνίης τελευτῶντος τοῦ
[2, 167]	χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους εἶναι, καὶ	μάλιστα	τοὺς ἐς τὸν πόλεμον ἀνειμένους·
[2, 129]	ἤδη βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι	μάλιστα	τοῦτον. τά τε ἄλλα γάρ
[2, 147]	ἑτέρου, εἶναί τε φίλους τὰ	μάλιστα.	τῶνδε δὲ εἵνεκα τοὺς νόμους
[2, 69]	καὶ ἱρήια, καὶ περιέποντες ὡς	κάλλιστα	ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες
[2, 90]	ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ περιστείλαντας ὡς	κάλλιστα	θάψαι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι· οὐδὲ
[2, 136]	Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα πολλῷ τε	κάλλιστα	καὶ πολλῷ μέγιστα· ἔχει μὲν
[2, 160]	Ἠλείων ἄγγελοι, αὐχέοντες δικαιότατα καὶ	κάλλιστα	τιθέναι τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα
[2, 73]	μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ	πιστὰ	λέγοντες· ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον ἐς
[2, 121]	μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ	πιστά·	τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι
[2, 145]	πλέονα λέγεται εἶναι, Διονύσῳ δ᾽	ἐλάχιστα	τούτων, καὶ τούτῳ πεντακισχίλια καὶ
[2, 143]	ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα, ἐκ τοῦ	ἄγχιστα	ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος διεξιόντες διὰ
[2, 150]	δή μοι ἦν, εἰρόμην τοὺς	ἄγχιστα	οἰκέοντας τῆς λίμνης ὅκου εἴη
[2, 71]	παχύ ἐστι ὥστε αὔου γενομένου	ξυστὰ	ποιέεσθαι ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται
[2, 115]	οὔ τοι προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽	αὐτὰ	ἐγὼ τῷ Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω,
[2, 2]	δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι	αὐτά,	καὶ τὴν ὥρην ἐπαγινέειν σφι
[2, 148]	γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι	αὐτὰ	οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας αὐτόθι
[2, 118]	τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽ εἶναι	αὐτὰ	πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ
[2, 12]	Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι λέγουσι	αὐτὰ	πείθομαι καὶ αὐτὸς οὕτω κάρτα
[2, 133]	πολλά, ὅκως γίνοιτο νύξ, ἀνάψαντα	αὐτὰ	πίνειν τε καὶ εὐπαθέειν, οὔτε
[2, 20]	ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ τὰ	αὐτὰ	τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον ἔτι
[2, 141]	καὶ χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους.	ἐνθαῦτα	ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας
[2, 169]	τότε δὲ Ἀμάσιος ἤδη βασιληία.	ἐνθαῦτα	δὲ τέως μὲν ἐτρέφετο ἐν
[2, 142]	ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει,	ἐνθαῦτα	δὶς καταδῦναι. καὶ οὐδὲν τῶν
[2, 30]	ἂν τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι	ἐνθαῦτα	καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας. οὗτοι
[2, 63]	τῷ θεῷ παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους.	ἐνθαῦτα	μάχη ξύλοισι καρτερὴ γίνεται κεφαλάς
[2, 106]	ὅστις δὲ καὶ ὁκόθεν ἐστί,	ἐνθαῦτα	μὲν οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ
[2, 56]	Θήβῃσι ἱρὸν Διός, ἔνθα ἀπίκετο,	ἐνθαῦτα	μνήμην αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ δὲ
[2, 160]	Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο,	ἐνθαῦτα	ὁ βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων
[2, 68]	ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον)	ἐνθαῦτα	ὁ τροχίλος ἐσδύνων ἐς τὸ
[2, 151]	τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα ἐοῦσι.	ἐνθαῦτα	ὡς οὐκ εἶχε φιάλην ὁ
[2, 64]	κτήνεα ποιέειν. οὗτοι μέν νυν	τοιαῦτα	ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά·
[2, 123]	Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ τὰ	τοιαῦτα	πιθανά ἐστι· ἐμοὶ δὲ παρὰ
[2, 51]	τούτων ὧλλοι. Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη	τηνικαῦτα	ἐς Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι
[2, 136]	τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν	τοσαῦτα	ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι
[2, 101]	τῇ λίμνῃ ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν	τοσαῦτα	ἀποδέξασθαι, τῶν δὲ ἄλλων οὐδένα
[2, 34]	Ἴστρῳ. Νείλου μέν νυν πέρι	τοσαῦτα	εἰρήσθω. ~ἔρχομαι δὲ περὶ Αἰγύπτου
[2, 3]	δὴ τὴν τροφὴν τῶν παίδων	τοσαῦτα	ἔλεγον, ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλα
[2, 100]	κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης μὲν πέρι	τοσαῦτα	ἔλεγον, πλὴν ὅτι αὐτήν μιν,
[2, 164]	δὲ κυβερνήται. γένεα μὲν Αἰγυπτίων	τοσαῦτα	ἐστί, οὐνόματα δέ σφι κέεται
[2, 45]	φονεῦσαι; καὶ περὶ μὲν τούτων	τοσαῦτα	ἡμῖν εἰποῦσι καὶ παρὰ τῶν
[2, 76]	νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα.	Τοσαῦτα	μὲν θηρίων πέρι ἱρῶν εἰρήσθω.
[2, 145]	εἶναι ἐς Ἄμασιν βασιλέα. καὶ	ταῦτα	Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί
[2, 133]	μαθεῖν τοῦτο, κεῖνον δὲ οὔ.	ταῦτα	ἀκούσαντα τὸν Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων
[2, 139]	πρὸς ἀνθρώπων λάβοι· οὔκων ποιήσειν	ταῦτα,	ἀλλὰ γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι τὸν
[2, 32]	δι᾽ ἑλέων μεγίστων, καὶ διεξελθόντας	ταῦτα	ἀπικέσθαι ἐς πόλιν ἐν τῇ
[2, 36]	ἐπὶ τὰ ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες	ταῦτα	αὐτοὶ μὲν φασὶ ἐπὶ δεξιὰ
[2, 127]	τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν·	ταῦτα	γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν·
[2, 28]	δὴ ὁ γραμματιστής, εἰ ἄρα	ταῦτα	γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε, ὡς ἐμὲ
[2, 66]	ἀνθρώπους ἐσάλλονται ἐς τὸ πῦρ.	ταῦτα	δὲ γινόμενα πένθεα μεγάλα τοὺς
[2, 161]	τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον ἄρχοι.	ταῦτα	δὲ δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί τε
[2, 133]	ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα.	ταῦτα	δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ μαντήιον
[2, 4]	δασαμένους τῶν ὡρέων ἐς αὐτόν·	ταῦτα	δὲ ἐξευρεῖν ἐκ τῶν ἀστέρων
[2, 2]	πλήσαντα δὲ γάλακτος τἆλλα διαπρήσσεσθαι·	ταῦτα	δὲ ἐποίεέ τε καὶ ἐνετέλλετο
[2, 131]	τά περ αἱ ζωαὶ ἔπαθον.	ταῦτα	δὲ λέγουσι φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ
[2, 103]	βουλόμενος ποιέειν ὡς εἴησαν ἀνάλκιδες.	~ταῦτα	δὲ ποιέων διεξήιε τὴν ἤπειρον,
[2, 86]	πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες συρράπτουσι ὀπίσω.	ταῦτα	δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι λίτρῳ κρύψαντες
[2, 40]	ὤμους τε καὶ τὸν τράχηλον.	ταῦτα	δὲ ποιήσαντες τὸ ἄλλο σῶμα
[2, 42]	ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς αὐτό.	ταῦτα	δὲ ποιήσαντες τύπτονται οἱ περὶ
[2, 76]	πτερύγων καὶ τοῦ πυγαίου ἄκρου	ταῦτα	δὲ τὰ εἶπον πάντα μέλανα
[2, 117]	ἐν τῇ Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ	ταῦτα	δὲ τὰ ἔπεα καὶ τόδε
[2, 93]	ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι δὲ	ταῦτα	διὰ τόδε· ἐχόμενοι τῆς γῆς
[2, 121]	τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς	ταῦτα	διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων
[2, 120]	καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι	ταῦτα	ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν
[2, 13]	εἰνακόσια τετελευτηκότι ὅτε τῶν ἱρέων	ταῦτα	ἐγὼ ἤκουον. νῦν δὲ εἰ
[2, 50]	Διοσκούρων, ὡς καὶ πρότερόν μοι	ταῦτα	εἴρηται, καὶ Ἥρης καὶ Ἱστίης
[2, 122]	ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	ἔλεγον τοῦτον τὸν βασιλέα ζωὸν
[2, 94]	ἐν Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια φύεται·	ταῦτα	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν
[2, 92]	ἐν τῷ ποταμῷ γινόμενα καὶ	ταῦτα,	ἐξ ὧν ὁ καρπὸς ἐν
[2, 128]	Χεφρῆνα ἓξ καὶ πεντήκοντα ἔτεα.	~ταῦτα	ἕξ τε καὶ ἑκατὸν λογίζονται
[2, 38]	καθαρὸν εἶναι νομίζει. δίζηται δὲ	ταῦτα	ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος τῶν τις
[2, 161]	Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ	ταῦτα	ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες
[2, 129]	Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς πολιήτας καὶ	ταῦτα	ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν ἄρξαι τὴν
[2, 121]	τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα	ταῦτα	ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος
[2, 121]	θυρέων φεύγοντα. ὡς δὲ καὶ	ταῦτα	ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι
[2, 142]	οὐδὲν τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ	ταῦτα	ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ ἐκ τῆς
[2, 18]	ποταμοῦ τούτου πίνουσι. οὕτω σφι	ταῦτα	ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ ὁ Νεῖλος,
[2, 54]	ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγουσι, ἔφασαν πρὸς	ταῦτα	ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ σφέων γενέσθαι
[2, 92]	συχνά, τρώγεται δὲ καὶ ἁπαλὰ	ταῦτα	καὶ αὖα. τὴν δὲ βύβλον
[2, 121]	λέγειν, καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα	ταῦτα,	καὶ καταρμόσαντα τὸν λίθον ἀπιέναι
[2, 93]	καὶ αὐτίκα τε πλέα γίνεται	ταῦτα	καὶ παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται
[2, 44]	ζήτησιν ἐκπλώσαντες Θάσον ἔκτισαν· καὶ	ταῦτα	καὶ πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα
[2, 159]	ἐν τῇ δὲ ἐσθῆτι ἔτυχε	ταῦτα	κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι πέμψας
[2, 125]	εἰ δ᾽ ἔστι οὕτω ἔχοντα	ταῦτα,	κόσα οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι ἐστὶ
[2, 45]	καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι	ταῦτα	λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων φύσιος καὶ
[2, 99]	ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ ἱστορίη	ταῦτα	λέγουσα ἐστί, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 10]	πεδίον, ὥς γε εἶναι σμικρὰ	ταῦτα	μεγάλοισι συμβαλεῖν· τῶν γὰρ ταῦτα
[2, 120]	ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ	ταῦτα	μεγάλων κακῶν δι᾽ αὐτὸν συμβαινόντων
[2, 160]	Ἠλείων δὲ μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι.	ταῦτα	μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος
[2, 120]	ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγειν.	~ταῦτα	μὲν Αἰγυπτίων οἱ ἱρέες ἔλεγον·
[2, 182]	ὅτε ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου παῖδας.	ταῦτα	μὲν ἀνέθηκε ὁ Ἄμασις, εἷλε
[2, 60]	μυριάδας, ὡς οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι.	ταῦτα	μὲν δὴ ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν
[2, 168]	τυγχάνει ἴσος ἐὼν τῷ Σαμίῳ.	ταῦτα	μὲν δὴ τοῖσι ἅπασι ἦν
[2, 14]	ἐκ τοῦ Διὸς μοῦνον. ~καὶ	ταῦτα	μὲν ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς
[2, 91]	ἐπεὰν φανῇ, εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον.	ταῦτα	μὲν λέγουσι, ποιεῦσι δὲ τάδε
[2, 147]	τούτου γενεηλογέουσι αὐτῶν τὴν γένεσιν.	~ταῦτα	μέν νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι·
[2, 28]	ἀπὸ ψυχροῦ τινος φιλέει πνέειν.	~ταῦτα	μέν νυν ἔστω ὡς ἔστι
[2, 51]	ὦν Αἰγύπτιοι οὐδ᾽ ἥρωσι οὐδέν.	~ταῦτα	μέν νυν καὶ ἄλλα πρὸς
[2, 55]	αὐτέων τά περ δὴ ἔλεγον.	~ταῦτα	μέν νυν τῶν ἐν Θήβῃσι
[2, 156]	νῆσον διὰ τοῦτο γενέσθαι πλωτήν.	ταῦτα	μὲν οὕτω λέγουσι. ~Ψαμμήτιχος δὲ
[2, 92]	οἱ γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν.	~ταῦτα	μὲν πάντα οἱ κατύπερθε τῶν
[2, 78]	τέρπευ· ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν τοιοῦτος.	ταῦτα	μὲν παρὰ τὰ συμπόσια ποιεῦσι.
[2, 175]	δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος δὲ ὀκτώ.	ταῦτα	μὲν τὰ μέτρα ἔξωθεν τῆς
[2, 120]	τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν. καὶ	ταῦτα	μὲν τῇ ἐμοὶ δοκέει εἴρηται.
[2, 173]	ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ νέμω”	ταῦτα	μὲν τοὺς φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται
[2, 73]	ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ ἱρόν.	ταῦτα	μὲν τοῦτον τὸν ὄρνιν λέγουσι
[2, 162]	ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς Αἰγυπτίους	ταῦτα	μὴ ποιέειν, λέγοντος αὐτοῦ τῶν
[2, 177]	ὅθεν βιοῦται· μὴ δὲ ποιεῦντα	ταῦτα	μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην ἰθύνεσθαι
[2, 21]	ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν	ταῦτα	μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ Ὠκεανὸν γῆν
[2, 121]	εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη ὁ	ταῦτα	μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ
[2, 162]	ἐπὶ τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ	ταῦτα	ὁ Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν
[2, 163]	αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ καὶ	ταῦτα	ὁ Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους
[2, 115]	κοτὲ καὶ λέξει” ~ἀκούσας δὲ	ταῦτα	ὁ Θῶνις συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον
[2, 114]	τὰ ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς	ταῦτα	ὁ Πρωτεὺς λέγοντα τάδε· ἄνδρα
[2, 122]	οὐ μέντοι εἴ γε διὰ	ταῦτα	ὁρτάζουσι ἔχω λέγειν. φᾶρος δὲ
[2, 41]	νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ δὴ οὐδὲ	ταῦτα.	~ὅσοι μὲν δὴ Διὸς Θηβαιέος
[2, 160]	πάντων ἀνθρώπων, καὶ δοκέοντες παρὰ	ταῦτα	οὐδ᾽ ἂν τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων
[2, 26]	ταύτῃ δὲ ὁ βορέης, εἰ	ταῦτα	οὕτω εἶχε, ὁ ἥλιος ἂν
[2, 41]	θάπτουσι ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ περὶ	ταῦτα	οὕτω σφι νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ
[2, 162]	τὸν δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς	ταῦτα	πάλαι παρεσκευάζετο ποιέειν, καὶ αὐτῷ
[2, 60]	ὀρχέονται, αἳ δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι.	ταῦτα	παρὰ πᾶσαν πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι·
[2, 162]	τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης	ταῦτα	πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα
[2, 54]	δυνατοὶ γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ ὕστερον	ταῦτα	περὶ αὐτέων τά περ δὴ
[2, 96]	ἔστι δέ σφι τὰ πλοῖα	ταῦτα	πλήθεϊ πολλά, καὶ ἄγει ἔνια
[2, 107]	δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι.	ταῦτα	ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν, καὶ δύο
[2, 87]	καὶ τὰ ὀστέα. ἐπεὰν δὲ	ταῦτα	ποιήσωσι, ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν οὕτω
[2, 85]	ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι. ἐπεὰν δὲ	ταῦτα	ποιήσωσι, οὕτω ἐς τὴν ταρίχευσιν
[2, 113]	ἐς Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον δὲ	ταῦτα	πρός τε τοὺς ἱρέας καὶ
[2, 66]	αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν	ταῦτα	σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν
[2, 110]	Δαρεῖον μέν νυν λέγουσι πρὸς	ταῦτα	συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος
[2, 55]	τῇ δὲ νεωτάτῃ Νικάνδρη, ἔλεγον	ταῦτα·	συνωμολόγεον δέ σφι καὶ οἱ
[2, 94]	τῶν λιμνέων σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια	ταῦτα,	τὰ ἐν Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια
[2, 96]	ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι.	ταῦτα	τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν τὸν
[2, 25]	ἐόντος τοῦ ἠέρος τοῦ κατὰ	ταῦτα	τὰ χωρία καὶ ἀλεεινῆς τῆς
[2, 128]	τὸν χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ	ταῦτα	τὰ χωρία. ~μετὰ δὲ τοῦτον
[2, 10]	ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν· τῶν γὰρ	ταῦτα	τὰ χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ
[2, 22]	ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν	ταῦτα	τὰ χωρία· τρίτα δὲ οἱ
[2, 118]	γενέσθαι ἢ οὔ, ἔφασαν πρὸς	ταῦτα	τάδε, ἱστορίῃσι φάμενοι εἰδέναι παρ᾽
[2, 19]	ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν ἄλλων ποταμῶν·	ταῦτά	τε δὴ τὰ λελεγμένα βουλόμενος
[2, 75]	ὁμολογέουσι δὲ καὶ Αἰγύπτιοι διὰ	ταῦτα	τιμᾶν τὰς ὄρνιθας ταύτας. ~εἶδος
[2, 115]	οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ	ταῦτά	τοι μοῦνα ἤρκεσε, ἀλλὰ καὶ
[2, 115]	τὴν γυναῖκα ἦλθες. καὶ μάλα	ταῦτά	τοι οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας
[2, 168]	δύο μνέαι, οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες.	ταῦτα	τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε
[2, 81]	οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι δὲ	ταῦτα	τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι,
[2, 2]	ὡς γὰρ διέτης χρόνος ἐγεγόνεε	ταῦτα	τῷ ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν
[2, 18]	θεός σφεας οὐκ ἔα ποιέειν	ταῦτα,	φὰς Αἴγυπτον εἶναι ταύτην τὴν
[2, 30]	ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ Περσέων κατὰ	ταὐτὰ	αἱ φυλακαὶ ἔχουσι ὡς καὶ
[2, 104]	οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες κατὰ	ταὐτά.	αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων
[2, 41]	ἐς ἕνα χῶρον πάντες. κατὰ	ταὐτὰ	δὲ τοῖσι βουσὶ καὶ τἆλλα
[2, 105]	καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ κατὰ	ταὐτά,	καὶ ἡ ζόη πᾶσα καὶ
[2, 102]	ἐνέγραφε ἐν τῇσι στήλῃσι κατὰ	ταὐτὰ	καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων
[2, 48]	οἱ) Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν κατὰ	ταὐτὰ	σχεδὸν πάντα Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ
[2, 33]	τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων·	τελευτᾷ	δὲ ὁ Ἴστρος ἐς θάλασσαν
[2, 32]	ἀρξάμενοι μέχρι Σολόεντος ἄκρης, ἣ	τελευτᾷ	τῆς Λιβύης, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν
[2, 159]	ἑκκαίδεκα ἔτεα τὰ πάντα ἄρξας,	τελευτᾷ,	τῷ παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς τὴν
[2, 37]	εἵματα δὲ λίνεα φορέουσι αἰεὶ	νεόπλυτα,	ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα, τά τε
[2, 69]	εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε λίθινα	χυτὰ	καὶ χρύσεα ἐς τὰ ὦτα
[2, 69]	χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς τὰ	ὦτα	ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας περὶ τοὺς
[2, 162]	περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ τά τε	ὦτα	καὶ τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽
[2, 116]	Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι δεῦρο θεοὶ	μεμαῶτα	νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ σφιν
[2, 121]	Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς βορέω	ἑστεῶτα	καλέουσι θέρος, τὸν δὲ πρὸς
[2, 121]	καὶ σκῶψαι μιν καὶ ἐς	γέλωτα	προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν
[2, 76]	τῶν ὕδρων, πτίλα δὲ οὐ	πτερωτὰ	φορέει ἀλλὰ τοῖσι τῆς νυκτερίδος
[2, 115]	πλέοι. μετὰ δὲ ὁ Πρωτεὺς	εἰρώτα	αὐτὸν ὁκόθεν τὴν Ἑλένην λάβοι·
[2, 115]	τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ πάντων,	εἰρώτα	τὸν Ἀλέξανδρον ὁ Πρωτεὺς τίς
[2, 53]	δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων τὰ μὲν	πρῶτα	αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ
[2, 2]	τὰς χεῖρας. τὰ μὲν δὴ	πρῶτα	ἀκούσας ἥσυχος ἦν ὁ ποιμήν·
[2, 93]	τέλματα τὰ παρὰ τὸν ποταμὸν	πρῶτα	ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ ὕδατος
[2, 172]	ἐστὶ Σιούφ. τὰ μὲν δὴ	πρῶτα	κατώνοντο τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 32]	σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ	πρῶτα	μὲν διὰ τῆς οἰκεομένης, ταύτην
[2, 5]	φύσις ἐστὶ τῆς χώρης τοιήδε.	πρῶτα	μὲν προσπλέων ἔτι καὶ ἡμέρης
[2, 86]	οἰκήμασι ὧδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι.	πρῶτα	μὲν σκολιῷ σιδήρω διὰ τῶν
[2, 124]	γάρ μιν πάντα τὰ ἱρὰ	πρῶτα	μὲν σφέας θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι,
[2, 125]	δ᾽ ὦν τὰ ἀνώτατα αὐτῆς	πρῶτα,	μετὰ δὲ τὰ ἐχόμενα τούτων
[2, 92]	δὲ καὶ ἁπαλὰ ταῦτα καὶ	αὖα.	τὴν δὲ βύβλον τὴν ἐπέτειον
[2, 125]	ὅσα ἔς τε συρμαίην καὶ	κρόμμυα	καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι·
[2, 65]	ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ μὲν	σύντροφα	αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ δὲ
[2, 17]	Καταδούπων τε καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος	δίχα	διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων
[2, 38]	τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι αὐτοὺς ὧδε·	τρίχα	ἢν καὶ μίαν ἴδηται ἐπεοῦσαν
[2, 149]	ἐκ τοῦ Νείλου δὲ κατὰ	διώρυχα	ἐσῆκται, καὶ ἓξ μὲν μῆνας
[2, 124]	ἐποιέετο θήκας ἑωυτῷ ἐν νήσῳ,	διώρυχα	τοῦ Νείλου ἐσαγαγών. τῇ δὲ
[2, 68]	λιμναῖον ἐστί. τίκτει μὲν γὰρ	ᾠὰ	ἐν γῇ καὶ ἐκλέπει, καὶ
[2, 93]	ὁ Νεῖλος, οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες	ᾠὰ	ἐς τὴν ἰλὺν ἅμα τῷ
[2, 68]	μέγιστον γίνεται· τὰ μὲν γὰρ	ᾠὰ	χηνέων οὐ πολλῷ μέζονα τίκτει,
[2, 4]	θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους καὶ	ζῷα	ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ τούτων
[2, 148]	ἔχεται πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ	ζῷα	μεγάλα ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽ ἐς
[2, 143]	οὔτε ἐς θεὸν οὔτε ἐς	ἥρωα	ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις δὲ ἐστὶ
[2, 129]	Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος παῖδα· τῷ	τὰ	μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν,