HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 3 formes différentes pour 219 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chapitre

[2, 111]   δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς ἐξήκει τέ

[2, 133]   τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς μέλλοι ἓξ

[2, 100]   δὲ τοῦτον κατέλεγον οἱ ἱρέες ἐκ βύβλου ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων καὶ

[2, 138]   ἐσόδου τὸ ἄλλο νῆσος ἐστί· ἐκ γὰρ τοῦ Νείλου διώρυχες ἐσέχουσι

[2, 96]   ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον

[2, 14]   γε οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται ἐκ γῆς τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων

[2, 32]   διεξελθόντας ἐς τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δὲ ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι,

[2, 133]   ἐὼν μέλλοι ταχέως οὕτω τελευτήσειν. ἐκ δὲ τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα

[2, 106]   γὰρ Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα ἔχει· ἐκ δὲ τοῦ ὤμου ἐς τὸν

[2, 56]   ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε

[2, 46]   οἱ αἰπόλοι τιμὰς μέζονας ἔχουσι· ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα, ὅστις

[2, 151]   ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ τῶν ἑλέων ὁρμώμενον μὴ

[2, 93]   δὲ οἱ κέγχροι οὗτοι ἰχθύες. ἐκ δὲ τῶν περιγινομένων καὶ μὴ

[2, 150]   θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων

[2, 134]   ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου ὃς βούλοιτο ποινὴν τῆς

[2, 54]   Θηβαιέος Διὸς δύο γυναῖκας ἱρείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ

[2, 55]   αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν

[2, 33]   Ἴστρος τε γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει

[2, 77]   ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ ἐκ κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ γάρ

[2, 22]   τηκομένης χιόνος· ὃς ῥέει μὲν ἐκ Λιβύης διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ

[2, 33]   λόγος οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύης ὁ Νεῖλος καὶ μέσην

[2, 91]   τὴν καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν

[2, 32]   τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην

[2, 18]   Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ γὰρ δὴ ἐκ Μαρέης τε πόλιος καὶ Ἄπιος,

[2, 165]   Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ. ἐκ μὲν τούτων τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες

[2, 92]   πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα τὸ ἐκ μέσου τοῦ λωτοῦ, τῇ μήκωνι

[2, 26]   εἶχε, ὁ ἥλιος ἂν ἀπελαυνόμενος ἐκ μέσου τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ

[2, 96]   ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε· ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ

[2, 11]   φράσων· μῆκος μὲν πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς τὴν εὐρέαν

[2, 97]   πεδίου. ἐς μέν γε Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς τὰς

[2, 152]   Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων οὗτοι οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ Σαΐτεω εἰσί. μετὰ

[2, 169]   ἔθαψαν δὲ Σαῖται πάντας τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου γενομένους βασιλέας ἔσω

[2, 164]   μὲν Καλασίριές τε καὶ Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν δὲ τῶνδε εἰσί· κατὰ

[2, 69]   κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι ἱρούς· ἐκ πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι

[2, 146]   ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη ἄν τις

[2, 145]   εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ καὶ

[2, 143]   φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ὃ τοὺς

[2, 136]   γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα

[2, 58]   τόδε· αἱ μὲν γὰρ φαίνονται ἐκ πολλοῦ τευ χρόνου ποιεύμεναι, αἱ

[2, 161]   ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον

[2, 106]   ἐς Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ

[2, 146]   καὶ δὴ καὶ Διόνυσος ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ

[2, 145]   ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν τῷ ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι

[2, 117]   τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ

[2, 113]   γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ·

[2, 145]   Πανὶ δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται

[2, 41]   αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται. ἐκ ταύτης τῆς πόλιος πλανῶνται πολλοὶ

[2, 96]   τὸ δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί. ἐκ ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι

[2, 52]   δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος ἐπύθοντο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα

[2, 139]   τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς. ~ὡς

[2, 96]   πλοῖά σφι, τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ

[2, 75]   ἅμα τῷ ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις ἐκ τῆς Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου,

[2, 24]   χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν

[2, 22]   δι᾽ ἧς τε ῥέει καὶ ἐκ τῆς ἄρχεται ῥέων ὁ Νεῖλος,

[2, 103]   διεξήιε τὴν ἤπειρον, ἐς ὃ ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην

[2, 11]   δοκέω γενέσθαι κοτέ, τὸν μὲν ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα

[2, 158]   δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ συντομώτατον ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς

[2, 142]   ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ ἐκ τῆς γῆς οὔτε τὰ ἐκ

[2, 41]   μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες συχναί, ἐκ τῆς δὲ αἱ βάριες παραγίνονται

[2, 172]   Ἄμασις, νομοῦ μὲν Σαΐτεω ἐών, ἐκ τῆς δὲ ἦν πόλιος, οὔνομά

[2, 129]   καὶ δὴ καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ τῆς δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα

[2, 115]   σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην

[2, 11]   οὐ πρόσω, κόλπος θαλάσσης ἐσέχων ἐκ τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς

[2, 106]   τούτου τοῦ ἀνδρός, τῇ τε ἐκ τῆς Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν ἔρχονται

[2, 91]   γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν τὸν Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι· τὸν

[2, 161]   οἱ τῶν ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν ἐκ τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης

[2, 87]   ἡμέρας, τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι ἐκ τῆς κοιλίης τὴν κεδρίην τὴν

[2, 11]   δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης,

[2, 121]   δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς

[2, 152]   τότε ἐς Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη ἐκ τῆς ὄψιος τοῦ ὀνείρου ὁ

[2, 41]   ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου. ἣ

[2, 92]   καρπὸς ἐν ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν

[2, 143]   παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα, ἐκ τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος

[2, 102]   πρῶτον μὲν πλοίοισι μακροῖσι ὁρμηθέντα ἐκ τοῦ Ἀραβίου κόλπου τοὺς παρὰ

[2, 8]   στεινότατον ἐστί, διηκοσίων οὐ πλέους ἐκ τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς τὸ

[2, 13]   οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι μὴ ἐκ τοῦ Διὸς μοῦνον. ~καὶ ταῦτα

[2, 122]   εἴκοσι σταδίους, καὶ αὖτις ὀπίσω ἐκ τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν τοὺς

[2, 28]   πηγὰς τοῦ Νείλου ἐούσας ἀβύσσους ἐκ τοῦ μέσου τῶν ὀρέων τούτων

[2, 149]   δὴ δεινῶς ἐστι ἡ ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου δὲ κατὰ διώρυχα

[2, 127]   ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ γῆν, οὔτε ἐκ τοῦ Νείλου διῶρυξ ἥκει ἐς

[2, 132]   μεγάλη βοῦς ζωή. ἐκφέρεται δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματος ἀνὰ πάντα ἔτεα,

[2, 150]   τὸν δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ,

[2, 121]   δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα

[2, 172]   ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς

[2, 93]   ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ ὕδατος ἐκ τοῦ ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα τε

[2, 99]   ἔξωθεν δὲ αὐτῆς περιορύξαι λίμνην ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην τε

[2, 142]   ἐκ τῆς γῆς οὔτε τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα, οὔτε

[2, 121]   λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ

[2, 68]   γὰρ ἐς τὴν γῆν ἐκβῇ ἐκ τοῦ ὕδατος ὁ κροκόδειλος καὶ

[2, 64]   οὐδένα. ~τὴν δὲ πανήγυριν ταύτην ἐκ τοῦδε νομίσαι φασὶ οἱ ἐπιχώριοι·

[2, 124]   τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν λίθους μέχρι τοῦ

[2, 156]   δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις δὲ Βούβαστις. ἐκ τούτου δὲ τοῦ λόγου καὶ

[2, 55]   τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς

[2, 126]   λίθον ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ τῶν λίθων ἔφασαν

[2, 4]   ἐς αὐτόν· ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν ἐκ τῶν ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι δὲ

[2, 172]   μαθὼν δὲ ὁ Ἄμασις τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους

[2, 50]   τὴν Ἑλλάδα. διότι μὲν γὰρ ἐκ τῶν βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω

[2, 145]   Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων, οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι

[2, 140]   Αἰγύπτου, αὖτις τὸν τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα

[2, 92]   τὴν ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων, τὰ μὲν ἄνω

[2, 33]   μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος

[2, 149]   ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου ἐκ τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ

[2, 175]   ἠγάγετο δὲ τούτων τοὺς μὲν ἐκ τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων,

[2, 17]   ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον

[2, 124]   Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν λιθοτομιέων τῶν ἐν τῷ

[2, 148]   ἐς τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς

[2, 148]   παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων

[2, 85]   εἰσὶ αἵδε· τοῖσι ἂν ἀπογένηται ἐκ τῶν οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις

[2, 85]   τὸ θῆλυ γένος πᾶν τὸ ἐκ τῶν οἰκίων τούτων κατ᾽ ὦν

[2, 43]   μύρια ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε ἐκ τῶν ὀκτὼ θεῶν οἱ δυώδεκα

[2, 77]   τῶν ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς

[2, 148]   παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς

[2, 63]   ἐγὼ δοκέω πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν τρωμάτων· οὐ μέντοι οἵ

[2, 93]   χρόνου πάλιν ἐπέλθῃ τὸ ὕδωρ, ἐκ τῶν ᾠῶν τούτων παραυτίκα γίνονται

[2, 49]   Τυρίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἐκ Φοινίκης ἀπικομένων ἐς τὴν νῦν

[2, 108]   ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι. τούτων μὲν δὴ

[2, 37]   πάντων ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ χαλκέων ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ

[2, 151]   φρενὶ λαβόντες τό τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου καὶ τὸ χρηστήριον, ὅτι

[2, 162]   ἄλλους ἄξειν. τὸν δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν

[2, 162]   Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον

[2, 172]   δὲ σοφίῃ αὐτοὺς ὁ Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν οἱ ἄλλα

[2, 162]   ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον

[2, 61]   δῆλοι ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν

[2, 18]   τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ

[2, 118]   αὐτὰ πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν

[2, 47]   θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ οὐκ ἂν ἔτι γευσαίατο. οἱ δὲ

[2, 173]   ἄν, ὥστε ἐς τὸ δέον οὐκ ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω

[2, 64]   τῷ θεῷ τοῦτο μὴ φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ τὰ κτήνεα ποιέειν.

[2, 11]   χρόνῳ πρότερον ἢ ἐμὲ γενέσθαι οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος καὶ πολλῷ

[2, 111]   γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ δέ, ὡς οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα

[2, 127]   ἐς μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ ὦν καὶ

[2, 121]   τὰ χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν τάδε·

[2, 128]   τὰ ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ ἀνοιχθῆναι. τούτους ὑπὸ μίσεος οὐ

[2, 51]   ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ

[2, 59]   νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ Αἰγύπτιοι οὐκ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ

[2, 22]   καὶ χελιδόνες δι᾽ ἔτεος ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν

[2, 181]   ἔστι τοι οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων” ἡ

[2, 27]   ~τῆς αὔρης δὲ πέρι, ὅτι οὐκ ἀποπνέει, τήνδε ἔχω γνώμην, ὡς

[2, 64]   νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι περισσῶς

[2, 30]   καί σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας.

[2, 18]   γεύεσθαι. ὁ δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον

[2, 175]   τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη

[2, 151]   ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι μὲν οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες

[2, 2]   ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ ὡς οὐκ ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον οὐδένα τούτου

[2, 42]   ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ τὸν οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος

[2, 73]   οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον εἰ μὴ ὅσον γραφῇ·

[2, 3]   θεῖα τῶν ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον οὐκ εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ

[2, 49]   ὁ Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης ταύτης οὐκ εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι

[2, 37]   εἶναί μιν ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ οὐκ εἷς ἑκάστου τῶν θεῶν ἀλλὰ

[2, 151]   ἕνδεκα δυώδεκα ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς οὐκ εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος ἑστεὼς

[2, 119]   ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι ἐτράπετο οὐκ εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ

[2, 108]   οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν τε οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ πρὶν ἐοῦσαν

[2, 130]   ~αὕτη ὦν ἡ βοῦς γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ἐς

[2, 110]   γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ καὶ

[2, 180]   πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ τοῦτο οὐκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο· Ἄμασις

[2, 62]   πάντες τὰ λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ ἐν Σάι μούνῃ καίεται ἀλλὰ

[2, 171]   οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι.

[2, 37]   βύβλινα· ἄλλην δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα.

[2, 86]   ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ τουτέων οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι

[2, 113]   ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ, οὐκ ἔξεστι τούτου ἅψασθαι. ὁ νόμος

[2, 28]   πλεξάμενον κάλον κατεῖναι ταύτῃ καὶ οὐκ ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν. οὕτω μὲν

[2, 144]   εἶναι τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ

[2, 15]   τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην. ἤδη γάρ

[2, 156]   ὡς ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ οὐκ ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα

[2, 121]   καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους

[2, 32]   πρὸς ἠῶ χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ τοὺς

[2, 16]   τε καὶ αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ φασὶ τρία

[2, 172]   τὸ πρὶν ἐόντα καὶ οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺς

[2, 121]   τὸν βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας

[2, 175]   τὸ ἱρόν φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης

[2, 175]   αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν

[2, 149]   ἐν τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν οὐκ ἔστι( ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς

[2, 120]   Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ ἔστι ὅτε οὐ δύο ἢ

[2, 16]   ὀρθῶς περὶ αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ εὖ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου· εἰ

[2, 47]   Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη δὲ

[2, 118]   ἑλοῦσι δὲ τὸ τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν

[2, 68]   σώματος. γλῶσσαν δὲ μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ κινέει τὴν κάτω

[2, 23]   ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας οὐκ ἔχει ἔλεγχον· οὐ γὰρ τινὰ

[2, 121]   τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν

[2, 121]   μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων

[2, 146]   Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός γε πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος.

[2, 66]   οἳ δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα σοφίζονται

[2, 167]   παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων καὶ

[2, 104]   αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ τῶν

[2, 130]   γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι εἰσί, οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ τὰ

[2, 103]   ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ, οὐκ ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν

[2, 63]   νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ δὲ οὐκ ἐῶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες

[2, 69]   πόλιν οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι. καλέονται δὲ

[2, 117]   ἔπεα καὶ τόδε τὸ χωρίον οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ ὅτι

[2, 43]   ἔλαβον οὔνομά τευ δαίμονος, τούτων οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην

[2, 175]   ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος. τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω,

[2, 10]   ἔχω οὐνόματα καὶ ἄλλων καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς ῥέων δι᾽

[2, 134]   Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς διέδεξε τῇδε οὐκ ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων

[2, 53]   ὁκοῖοί τε τινὲς τὰ εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ πρώην τε

[2, 115]   ἦλθες. καὶ μάλα ταῦτά τοι οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι

[2, 152]   ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς οὐκ ἰδὼν πρότερον χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας,

[2, 17]   Βολβίτινον στόμα καὶ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά.

[2, 71]   εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί. φύσιν δὲ παρέχονται ἰδέης

[2, 37]   πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ ὃ μὲν ὃ δ᾽ οὔ,

[2, 29]   χοιράδες πολλαί εἰσι, δι᾽ ὧν οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν

[2, 27]   ὡς κάρτα ἀπὸ θερμέων χωρέων οὐκ οἰκός ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη

[2, 95]   γὰρ κώνωπες ὑπὸ τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί τε εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι.

[2, 140]   ἔτεα ἐπὶ πλέω ἢ ἑπτακόσια οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν

[2, 181]   ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός τε ἐγίνετο, τῇσι δὲ

[2, 37]   λόγῳ. πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα· οὔτε τι γὰρ τῶν

[2, 125]   τὸ ὑπὸ γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον χρόνον. ~ἐς τοῦτο δὲ

[2, 117]   ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου τὰ Κύπρια ἔπεα ἐστὶ

[2, 132]   ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ

[2, 64]   τοὺς προπόλους τῆς μητρός, οἷα οὐκ ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν

[2, 132]   χρύσεος. ἔστι δὲ ἡ βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν γούνασι κειμένη,

[2, 134]   Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ ὦν οὐδὲ

[2, 173]   αὐτὸν τοιάδε λέγοντες. ὦ βασιλεῦ, οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς τὸ

[2, 119]   πολλὸν τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα οὐκ ὅσιον· λαβὼν γὰρ δύο παιδία

[2, 170]   δὲ καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι

[2, 86]   σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι τὸ οὔνομα ἐπὶ

[2, 13]   ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον ὁ ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει ἐς τὴν χώρην. δοκέουσί

[2, 110]   ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν

[2, 150]   ἐπείτε δὲ τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ ὥρων τὸν χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα,

[2, 135]   ὡς ἂν εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ ὥς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην

Livre, Chapitre
[2, 111]	δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον	ἐκ	Βουτοῦς πόλιος ὡς ἐξήκει τέ
[2, 133]	τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ μαντήιον	ἐκ	Βουτοῦς πόλιος ὡς μέλλοι ἓξ
[2, 100]	δὲ τοῦτον κατέλεγον οἱ ἱρέες	ἐκ	βύβλου ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων καὶ
[2, 138]	ἐσόδου τὸ ἄλλο νῆσος ἐστί·	ἐκ	γὰρ τοῦ Νείλου διώρυχες ἐσέχουσι
[2, 96]	ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ,	ἐκ	γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον
[2, 14]	γε οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται	ἐκ	γῆς τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων
[2, 32]	διεξελθόντας ἐς τὴν θηριώδεα ἀπικέσθαι,	ἐκ	δὲ ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι,
[2, 133]	ἐὼν μέλλοι ταχέως οὕτω τελευτήσειν.	ἐκ	δὲ τοῦ χρηστηρίου αὐτῷ δεύτερα
[2, 106]	γὰρ Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα ἔχει·	ἐκ	δὲ τοῦ ὤμου ἐς τὸν
[2, 56]	ἀπίκετο, ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν·	ἐκ	δὲ τούτου χρηστήριον κατηγήσατο, ἐπείτε
[2, 46]	οἱ αἰπόλοι τιμὰς μέζονας ἔχουσι·	ἐκ	δὲ τούτων ἕνα μάλιστα, ὅστις
[2, 151]	ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς δυνάμιος,	ἐκ	δὲ τῶν ἑλέων ὁρμώμενον μὴ
[2, 93]	δὲ οἱ κέγχροι οὗτοι ἰχθύες.	ἐκ	δὲ τῶν περιγινομένων καὶ μὴ
[2, 150]	θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι.	ἐκ	δὴ ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων
[2, 134]	ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων Δελφῶν	ἐκ	θεοπροπίου ὃς βούλοιτο ποινὴν τῆς
[2, 54]	Θηβαιέος Διὸς δύο γυναῖκας ἱρείας	ἐκ	Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ
[2, 55]	αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας	ἐκ	Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν
[2, 33]	Ἴστρος τε γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος	ἐκ	Κελτῶν καὶ Πυρήνης πόλιος ῥέει
[2, 77]	ἐκεῖνοι κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ	ἐκ	κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ γάρ
[2, 22]	τηκομένης χιόνος· ὃς ῥέει μὲν	ἐκ	Λιβύης διὰ μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδοῖ
[2, 33]	λόγος οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ	ἐκ	Λιβύης ὁ Νεῖλος καὶ μέσην
[2, 91]	τὴν καὶ Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα	ἐκ	Λιβύης τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν
[2, 32]	τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι, καί κως	ἐκ	λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην
[2, 18]	Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ γὰρ δὴ	ἐκ	Μαρέης τε πόλιος καὶ Ἄπιος,
[2, 165]	Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ τὸ ἥμισυ.	ἐκ	μὲν τούτων τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες
[2, 92]	πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα τὸ	ἐκ	μέσου τοῦ λωτοῦ, τῇ μήκωνι
[2, 26]	εἶχε, ὁ ἥλιος ἂν ἀπελαυνόμενος	ἐκ	μέσου τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ
[2, 96]	ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε· ἔστι	ἐκ	μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ
[2, 11]	φράσων· μῆκος μὲν πλόου ἀρξαμένῳ	ἐκ	μυχοῦ διεκπλῶσαι ἐς τὴν εὐρέαν
[2, 97]	πεδίου. ἐς μέν γε Μέμφιν	ἐκ	Ναυκράτιος ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς τὰς
[2, 152]	Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων οὗτοι οἳ	ἐκ	νομοῦ τοῦ Σαΐτεω εἰσί. μετὰ
[2, 169]	ἔθαψαν δὲ Σαῖται πάντας τοὺς	ἐκ	νομοῦ τούτου γενομένους βασιλέας ἔσω
[2, 164]	μὲν Καλασίριές τε καὶ Ἑρμοτύβιες,	ἐκ	νομῶν δὲ τῶνδε εἰσί· κατὰ
[2, 69]	κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι ἱρούς·	ἐκ	πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι
[2, 146]	ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ	ἐκ	Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη ἄν τις
[2, 145]	εἰνακόσια ἔτεα· Πανὶ δὲ τῷ	ἐκ	Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ καὶ
[2, 143]	φάμενοι ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν	ἐκ	πιρώμιος γεγονέναι, ἐς ὃ τοὺς
[2, 136]	γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα λιπέσθαι	ἐκ	πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ γράμματα
[2, 58]	τόδε· αἱ μὲν γὰρ φαίνονται	ἐκ	πολλοῦ τευ χρόνου ποιεύμεναι, αἱ
[2, 161]	ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν Ἀπρίην	ἐκ	προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι ἐς φαινόμενον
[2, 106]	ἐς Φώκαιαν ἔρχονται καὶ τῇ	ἐκ	Σαρδίων ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ
[2, 146]	καὶ δὴ καὶ Διόνυσος ὁ	ἐκ	Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ ἐκ
[2, 145]	ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν τῷ	ἐκ	Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ γενέσθαι
[2, 117]	τοῖσι Κυπρίοισι εἴρηται ὡς τριταῖος	ἐκ	Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὸ
[2, 113]	γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην	ἐκ	Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ·
[2, 145]	Πανὶ δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης	ἐκ	ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται
[2, 41]	αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον ἵδρυται.	ἐκ	ταύτης τῆς πόλιος πλανῶνται πολλοὶ
[2, 96]	τὸ δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί.	ἐκ	ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι
[2, 52]	δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος ἐπύθοντο	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα
[2, 139]	τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν ἀπαλλάσσετο	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς. ~ὡς
[2, 96]	πλοῖά σφι, τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ	ἐκ	τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ
[2, 75]	ἅμα τῷ ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις	ἐκ	τῆς Ἀραβίης πέτεσθαι ἐπ᾽ Αἰγύπτου,
[2, 24]	χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος	ἐκ	τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν
[2, 22]	δι᾽ ἧς τε ῥέει καὶ	ἐκ	τῆς ἄρχεται ῥέων ὁ Νεῖλος,
[2, 103]	διεξήιε τὴν ἤπειρον, ἐς ὃ	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Εὐρώπην
[2, 11]	δοκέω γενέσθαι κοτέ, τὸν μὲν	ἐκ	τῆς βορηίης θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα
[2, 158]	δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ καὶ συντομώτατον	ἐκ	τῆς βορηίης θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς
[2, 142]	ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ	ἐκ	τῆς γῆς οὔτε τὰ ἐκ
[2, 41]	μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες συχναί,	ἐκ	τῆς δὲ αἱ βάριες παραγίνονται
[2, 172]	Ἄμασις, νομοῦ μὲν Σαΐτεω ἐών,	ἐκ	τῆς δὲ ἦν πόλιος, οὔνομά
[2, 129]	καὶ δὴ καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ	ἐκ	τῆς δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα
[2, 115]	σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω	ἐκ	τῆς ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην
[2, 11]	οὐ πρόσω, κόλπος θαλάσσης ἐσέχων	ἐκ	τῆς Ἐρυθρῆς καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς
[2, 106]	τούτου τοῦ ἀνδρός, τῇ τε	ἐκ	τῆς Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν ἔρχονται
[2, 91]	γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν τὸν Περσέα	ἐκ	τῆς ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι· τὸν
[2, 161]	οἱ τῶν ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν	ἐκ	τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης
[2, 87]	ἡμέρας, τῇ δὲ τελευταίῃ ἐξιεῖσι	ἐκ	τῆς κοιλίης τὴν κεδρίην τὴν
[2, 11]	δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων,	ἐκ	τῆς νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης,
[2, 121]	δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους	ἐκ	τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. ὡς
[2, 152]	τότε ἐς Συρίην, ὡς ἀπαλλάχθη	ἐκ	τῆς ὄψιος τοῦ ὀνείρου ὁ
[2, 41]	ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις	ἐκ	τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου. ἣ
[2, 92]	καρπὸς ἐν ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ	ἐκ	τῆς ῥίζης γίνεται, κηρίῳ σφηκῶν
[2, 143]	παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα,	ἐκ	τοῦ ἄγχιστα ἀποθανόντος τῆς εἰκόνος
[2, 102]	πρῶτον μὲν πλοίοισι μακροῖσι ὁρμηθέντα	ἐκ	τοῦ Ἀραβίου κόλπου τοὺς παρὰ
[2, 8]	στεινότατον ἐστί, διηκοσίων οὐ πλέους	ἐκ	τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς τὸ
[2, 13]	οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι μὴ	ἐκ	τοῦ Διὸς μοῦνον. ~καὶ ταῦτα
[2, 122]	εἴκοσι σταδίους, καὶ αὖτις ὀπίσω	ἐκ	τοῦ ἱροῦ ἀπάγειν μιν τοὺς
[2, 28]	πηγὰς τοῦ Νείλου ἐούσας ἀβύσσους	ἐκ	τοῦ μέσου τῶν ὀρέων τούτων
[2, 149]	δὴ δεινῶς ἐστι ἡ ταύτῃ)	ἐκ	τοῦ Νείλου δὲ κατὰ διώρυχα
[2, 127]	ὕπεστι οἰκήματα ὑπὸ γῆν, οὔτε	ἐκ	τοῦ Νείλου διῶρυξ ἥκει ἐς
[2, 132]	μεγάλη βοῦς ζωή. ἐκφέρεται δὲ	ἐκ	τοῦ οἰκήματος ἀνὰ πάντα ἔτεα,
[2, 150]	τὸν δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον	ἐκ	τοῦ ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ,
[2, 121]	δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ	ἐκ	τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα
[2, 172]	ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους ἐξέφηνε φὰς	ἐκ	τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς
[2, 93]	ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ ὕδατος	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα τε
[2, 99]	ἔξωθεν δὲ αὐτῆς περιορύξαι λίμνην	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην τε
[2, 142]	ἐκ τῆς γῆς οὔτε τὰ	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα, οὔτε
[2, 121]	λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι	ἐκ	τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ
[2, 68]	γὰρ ἐς τὴν γῆν ἐκβῇ	ἐκ	τοῦ ὕδατος ὁ κροκόδειλος καὶ
[2, 64]	οὐδένα. ~τὴν δὲ πανήγυριν ταύτην	ἐκ	τοῦδε νομίσαι φασὶ οἱ ἐπιχώριοι·
[2, 124]	τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ ὄρεϊ,	ἐκ	τουτέων ἕλκειν λίθους μέχρι τοῦ
[2, 156]	δὲ Ἶσις, Ἄρτεμις δὲ Βούβαστις.	ἐκ	τούτου δὲ τοῦ λόγου καὶ
[2, 55]	τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί σφεας	ἐκ	τούτου ποιῆσαι. τὴν δὲ ἐς
[2, 126]	λίθον ἐν τοῖσι ἔργοισι δωρέοιτο.	ἐκ	τούτων δὲ τῶν λίθων ἔφασαν
[2, 4]	ἐς αὐτόν· ταῦτα δὲ ἐξευρεῖν	ἐκ	τῶν ἀστέρων ἔλεγον· ἄγουσι δὲ
[2, 172]	μαθὼν δὲ ὁ Ἄμασις τὸ	ἐκ	τῶν ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας Αἰγυπτίους
[2, 50]	τὴν Ἑλλάδα. διότι μὲν γὰρ	ἐκ	τῶν βαρβάρων ἥκει, πυνθανόμενος οὕτω
[2, 145]	Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων, οἳ	ἐκ	τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο. Ἡρακλέι
[2, 140]	Αἰγύπτου, αὖτις τὸν τυφλὸν ἄρχειν	ἐκ	τῶν ἑλέων ἀπικόμενον, ἔνθα πεντήκοντα
[2, 92]	τὴν ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν ἀνασπάσωσι	ἐκ	τῶν ἑλέων, τὰ μὲν ἄνω
[2, 33]	μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ	ἐκ	τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστρος
[2, 149]	ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου	ἐκ	τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ
[2, 175]	ἠγάγετο δὲ τούτων τοὺς μὲν	ἐκ	τῶν κατὰ Μέμφιν ἐουσέων λιθοτομιέων,
[2, 17]	ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος	ἐκ	τῶν Καταδούπων ῥέει μέσην Αἴγυπτον
[2, 124]	Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι	ἐκ	τῶν λιθοτομιέων τῶν ἐν τῷ
[2, 148]	ἐς τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ	ἐκ	τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς
[2, 148]	παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας	ἐκ	τῶν οἰκημάτων. ὀροφὴ δὲ πάντων
[2, 85]	εἰσὶ αἵδε· τοῖσι ἂν ἀπογένηται	ἐκ	τῶν οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις
[2, 85]	τὸ θῆλυ γένος πᾶν τὸ	ἐκ	τῶν οἰκίων τούτων κατ᾽ ὦν
[2, 43]	μύρια ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε	ἐκ	τῶν ὀκτὼ θεῶν οἱ δυώδεκα
[2, 77]	τῶν ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ	ἐκ	τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς
[2, 148]	παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλλας	ἐκ	τῶν παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς
[2, 63]	ἐγὼ δοκέω πολλοὶ καὶ ἀποθνήσκουσι	ἐκ	τῶν τρωμάτων· οὐ μέντοι οἵ
[2, 93]	χρόνου πάλιν ἐπέλθῃ τὸ ὕδωρ,	ἐκ	τῶν ᾠῶν τούτων παραυτίκα γίνονται
[2, 49]	Τυρίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ	ἐκ	Φοινίκης ἀπικομένων ἐς τὴν νῦν
[2, 108]	ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι,	ἐκ	φρεάτων χρεώμενοι. τούτων μὲν δὴ
[2, 37]	πάντων ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε χρέωνται.	ἐκ	χαλκέων ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ
[2, 151]	φρενὶ λαβόντες τό τε ποιηθὲν	ἐκ	Ψαμμητίχου καὶ τὸ χρηστήριον, ὅτι
[2, 162]	ἄλλους ἄξειν. τὸν δὲ Πατάρβημιν	ἔκ	τε τῶν λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν
[2, 162]	Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν λεγομένων	οὐκ	ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον
[2, 172]	δὲ σοφίῃ αὐτοὺς ὁ Ἄμασις,	οὐκ	ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν οἱ ἄλλα
[2, 162]	ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην	οὐκ	ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον
[2, 61]	δῆλοι ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι καὶ	οὐκ	Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν
[2, 18]	τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες καὶ	οὐκ	Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ
[2, 118]	αὐτὰ πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ	οὐκ	ἂν δικαίως αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν
[2, 47]	θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ	οὐκ	ἂν ἔτι γευσαίατο. οἱ δὲ
[2, 173]	ἄν, ὥστε ἐς τὸ δέον	οὐκ	ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω
[2, 64]	τῷ θεῷ τοῦτο μὴ φίλον,	οὐκ	ἂν οὐδὲ τὰ κτήνεα ποιέειν.
[2, 11]	χρόνῳ πρότερον ἢ ἐμὲ γενέσθαι	οὐκ	ἂν χωσθείη κόλπος καὶ πολλῷ
[2, 111]	γυναικὸς πειρᾶσθαι, μετὰ δέ, ὡς	οὐκ	ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων πειρᾶσθαι· ἀναβλέψαντα
[2, 127]	ἐς μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα	οὐκ	ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ ὦν καὶ
[2, 121]	τὰ χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας	οὐκ	ἀνιέναι κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν τάδε·
[2, 128]	τὰ ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα	οὐκ	ἀνοιχθῆναι. τούτους ὑπὸ μίσεος οὐ
[2, 51]	ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα ποιεῦντες	οὐκ	ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ
[2, 59]	νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ Αἰγύπτιοι	οὐκ	ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις δὲ
[2, 22]	καὶ χελιδόνες δι᾽ ἔτεος ἐόντες	οὐκ	ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν
[2, 181]	ἔστι τοι οὐδεμία μηχανὴ μὴ	οὐκ	ἀπολωλέναι κάκιστα γυναικῶν πασέων” ἡ
[2, 27]	~τῆς αὔρης δὲ πέρι, ὅτι	οὐκ	ἀποπνέει, τήνδε ἔχω γνώμην, ὡς
[2, 64]	νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε	οὐκ	ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ θρησκεύουσι περισσῶς
[2, 30]	καί σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν	οὐκ	ἔα καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας.
[2, 18]	γεύεσθαι. ὁ δὲ θεός σφεας	οὐκ	ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον
[2, 175]	τὸν δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον	οὐκ	ἐᾶν ἔτι προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη
[2, 151]	ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ κτεῖναι μὲν	οὐκ	ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς ἀνεύρισκον βασανίζοντες
[2, 2]	ἄλλων ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ ὡς	οὐκ	ἐδύνατο πυνθανόμενος πόρον οὐδένα τούτου
[2, 42]	ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ τὸν	οὐκ	ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος
[2, 73]	οὔνομα φοῖνιξ. ἐγὼ μέν μιν	οὐκ	εἶδον εἰ μὴ ὅσον γραφῇ·
[2, 3]	θεῖα τῶν ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον	οὐκ	εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ
[2, 49]	ὁ Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης ταύτης	οὐκ	εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι
[2, 37]	εἶναί μιν ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ	οὐκ	εἷς ἑκάστου τῶν θεῶν ἀλλὰ
[2, 151]	ἕνδεκα δυώδεκα ἐοῦσι. ἐνθαῦτα ὡς	οὐκ	εἶχε φιάλην ὁ ἔσχατος ἑστεὼς
[2, 119]	ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι ἐτράπετο	οὐκ	εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ
[2, 108]	οὗτοι ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν τε	οὐκ	ἑκόντες Αἴγυπτον, τὸ πρὶν ἐοῦσαν
[2, 130]	~αὕτη ὦν ἡ βοῦς γῇ	οὐκ	ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ἐς
[2, 110]	γὰρ ἄλλα τε καταστρέψασθαι ἔθνεα	οὐκ	ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ καὶ
[2, 180]	πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ τοῦτο	οὐκ	ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο· Ἄμασις
[2, 62]	πάντες τὰ λύχνα, καὶ οὕτω	οὐκ	ἐν Σάι μούνῃ καίεται ἀλλὰ
[2, 171]	οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ	οὐκ	ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι.
[2, 37]	βύβλινα· ἄλλην δέ σφι ἐσθῆτα	οὐκ	ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα.
[2, 86]	ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ τουτέων	οὐκ	ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι
[2, 113]	ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ,	οὐκ	ἔξεστι τούτου ἅψασθαι. ὁ νόμος
[2, 28]	πλεξάμενον κάλον κατεῖναι ταύτῃ καὶ	οὐκ	ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν. οὕτω μὲν
[2, 144]	εἶναι τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας,	οὐκ	ἐόντας ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ
[2, 15]	τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι	οὐκ	ἐοῦσαν πρότερον χώρην. ἤδη γάρ
[2, 156]	ὡς ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ	οὐκ	ἐούσῃ πρότερον πλωτῇ Λητώ, ἐοῦσα
[2, 121]	καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων	οὐκ	ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους
[2, 32]	πρὸς ἠῶ χώρην τῆς Σύρτιος	οὐκ	ἐπὶ πολλόν. ἀπικομένους δὲ τοὺς
[2, 16]	τε καὶ αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι	οὐκ	ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ φασὶ τρία
[2, 172]	τὸ πρὶν ἐόντα καὶ οἰκίης	οὐκ	ἐπιφανέος· μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺς
[2, 121]	τὸν βίον, τοὺς δὲ παῖδας	οὐκ	ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας
[2, 175]	τὸ ἱρόν φασι τῶνδε εἵνεκα	οὐκ	ἐσελκύσαι· τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης
[2, 175]	αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ τούτου	οὐκ	ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν
[2, 149]	ἐν τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν	οὐκ	ἔστι( ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς
[2, 120]	Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου	οὐκ	ἔστι ὅτε οὐ δύο ἢ
[2, 16]	ὀρθῶς περὶ αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες	οὐκ	εὖ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου· εἰ
[2, 47]	Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ	οὐκ	εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι. θυσίη δὲ
[2, 118]	ἑλοῦσι δὲ τὸ τεῖχος ὡς	οὐκ	ἐφαίνετο ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν
[2, 68]	σώματος. γλῶσσαν δὲ μοῦνον θηρίων	οὐκ	ἔφυσε, οὐδὲ κινέει τὴν κάτω
[2, 23]	ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας	οὐκ	ἔχει ἔλεγχον· οὐ γὰρ τινὰ
[2, 121]	τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια,	οὐκ	ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν
[2, 121]	μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς	οὐκ	ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων
[2, 146]	Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός γε πέρι	οὐκ	ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος.
[2, 66]	οἳ δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι	οὐκ	ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα σοφίζονται
[2, 167]	παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες,	οὐκ	ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων καὶ
[2, 104]	αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι παρὰ τῶν
[2, 130]	γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι εἰσί,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ τὰ
[2, 103]	ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ,	οὐκ	ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν
[2, 63]	νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ δὲ	οὐκ	ἐῶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες
[2, 69]	πόλιν οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς	οὐκ	ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι. καλέονται δὲ
[2, 117]	ἔπεα καὶ τόδε τὸ χωρίον	οὐκ	ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ ὅτι
[2, 43]	ἔλαβον οὔνομά τευ δαίμονος, τούτων	οὐκ	ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην
[2, 175]	ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος. τὸ δὲ	οὐκ	ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω,
[2, 10]	ἔχω οὐνόματα καὶ ἄλλων καὶ	οὐκ	ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς ῥέων δι᾽
[2, 134]	Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς διέδεξε τῇδε	οὐκ	ἥκιστα· ἐπείτε γὰρ πολλάκις κηρυσσόντων
[2, 53]	ὁκοῖοί τε τινὲς τὰ εἴδεα,	οὐκ	ἠπιστέατο μέχρι οὗ πρώην τε
[2, 115]	ἦλθες. καὶ μάλα ταῦτά τοι	οὐκ	ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι
[2, 152]	ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς	οὐκ	ἰδὼν πρότερον χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας,
[2, 17]	Βολβίτινον στόμα καὶ τὸ Βουκολικὸν	οὐκ	ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά.
[2, 71]	εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι	οὐκ	ἱροί. φύσιν δὲ παρέχονται ἰδέης
[2, 37]	πίνουσι, διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην,	οὐκ	ὃ μὲν ὃ δ᾽ οὔ,
[2, 29]	χοιράδες πολλαί εἰσι, δι᾽ ὧν	οὐκ	οἷά τε ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν
[2, 27]	ὡς κάρτα ἀπὸ θερμέων χωρέων	οὐκ	οἰκός ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη
[2, 95]	γὰρ κώνωπες ὑπὸ τῶν ἀνέμων	οὐκ	οἷοί τε εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι.
[2, 140]	ἔτεα ἐπὶ πλέω ἢ ἑπτακόσια	οὐκ	οἷοί τε ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν
[2, 181]	ἐπείτε συγκλίνοιτο ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι	οὐκ	οἷός τε ἐγίνετο, τῇσι δὲ
[2, 37]	λόγῳ. πάσχουσι δὲ καὶ ἀγαθὰ	οὐκ	ὀλίγα· οὔτε τι γὰρ τῶν
[2, 125]	τὸ ὑπὸ γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο,	οὐκ	ὀλίγον χρόνον. ~ἐς τοῦτο δὲ
[2, 117]	ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ ὅτι	οὐκ	Ὁμήρου τὰ Κύπρια ἔπεα ἐστὶ
[2, 132]	ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι τὸν	οὐκ	ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ
[2, 64]	τοὺς προπόλους τῆς μητρός, οἷα	οὐκ	ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν
[2, 132]	χρύσεος. ἔστι δὲ ἡ βοῦς	οὐκ	ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν γούνασι κειμένη,
[2, 134]	Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς εἶναι,	οὐκ	ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ ὦν οὐδὲ
[2, 173]	αὐτὸν τοιάδε λέγοντες. ὦ βασιλεῦ,	οὐκ	ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς τὸ
[2, 119]	πολλὸν τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα	οὐκ	ὅσιον· λαβὼν γὰρ δύο παιδία
[2, 170]	δὲ καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ	οὐκ	ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι
[2, 86]	σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ εἶναι τοῦ	οὐκ	ὅσιον ποιεῦμαι τὸ οὔνομα ἐπὶ
[2, 13]	ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον ὁ ποταμός,	οὐκ	ὑπερβαίνει ἐς τὴν χώρην. δοκέουσί
[2, 110]	ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ	οὐκ	ὑπερβαλλόμενον τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν
[2, 150]	ἐπείτε δὲ τοῦ ὀρύγματος τούτου	οὐκ	ὥρων τὸν χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα,
[2, 135]	ὡς ἂν εἶναι Ροδώπι, ἀτὰρ	οὐκ	ὥς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/03/2005