HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  1610 formes différentes pour 5391 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chapitre
[2, 75]   χῶρος οὗτος, ἐν τῷ  αἱ   ἄκανθαι κατακεχύαται, τοιόσδε τις, ἐσβολὴ
[2, 41]   πόλιες συχναί, ἐκ τῆς δὲ  αἱ   βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα
[2, 57]   κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε  αἱ   γυναῖκες, διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον
[2, 149]   μὲν πυραμίδες εἰσὶ ἑκατὸν ὀργυιέων,  αἱ   δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι εἰσὶ
[2, 171]   ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ λέγειν·  αἱ   Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν
[2, 35]   ἄνδρες ἐπὶ τῶν κεφαλέων φορέουσι,  αἱ   δὲ γυναῖκες ἐπὶ τῶν ὤμων.
[2, 58]   ἐκ πολλοῦ τευ χρόνου ποιεύμεναι,  αἱ   δὲ Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι
[2, 60]   αὐλέουσι κατὰ πάντα τὸν πλόον,  αἱ   δὲ λοιπαὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες
[2, 97]   ἄλλα τῆς Αἰγύπτου πέλαγος γίνεται,  αἱ   δὲ πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται
[2, 106]   ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον καλέεται Αἰγύπτιον.  ~αἱ   δὲ στῆλαι τὰς ἵστα κατὰ
[2, 108]   ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι δὲ τούτων  αἱ   διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ
[2, 53]   ἐγένοντο. τούτων τὰ μὲν πρῶτα  αἱ   Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ δὲ
[2, 86]   ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι  αἱ   ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι
[2, 144]   καλὸς κἀγαθός. ~ἤδη ὦν τῶν  αἱ   εἰκόνες ἦσαν, τοιούτους ἀπεδείκνυσαν σφέας
[2, 8]   ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι ἔνεισι  αἱ   ἐς τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς
[2, 141]   ἐν Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ εἰσὶ  αἱ   ἐσβολαί· ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν
[2, 135]   ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι  αἱ   ἑταῖραι. τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη,
[2, 131]   αὐτέων εἶναι πεπονθυίας τά περ  αἱ   ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα δὲ λέγουσι
[2, 15]   ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽ ὦν πάλαι  αἱ   Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς τὸ
[2, 66]   τοὺς αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι  αἱ   θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ τοὺς
[2, 178]   Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιες εἰσὶ  αἱ   ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων μὲν Χίος
[2, 90]   οὔτε τῶν φίλων, ἀλλά μιν  αἱ   ἱρέες αὐτοὶ τοῦ Νείλου ἅτε
[2, 55]   καὶ τοῦτο Διός. Δωδωναίων δὲ  αἱ   ἱρεῖαι, τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα
[2, 8]   Ἐρυθρὴν καλεομένην θάλασσαν· ἐν τῷ  αἱ   λιθοτομίαι ἔνεισι αἱ ἐς τὰς
[2, 158]   Μέμφιν τεῖνον ὄρος, ἐν τῷ  αἱ   λιθοτομίαι ἔνεισι· τοῦ ὦν δὴ
[2, 58]   τεκμήριον δέ μοι τούτου τόδε·  αἱ   μὲν γὰρ φαίνονται ἐκ πολλοῦ
[2, 35]   τε καὶ νόμους· ἐν τοῖσι  αἱ   μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι,
[2, 35]   γυναῖκες ἐπὶ τῶν ὤμων. οὐρέουσι  αἱ   μὲν γυναῖκες ὀρθαί, οἱ δὲ
[2, 106]   χώρας Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις,  αἱ   μὲν πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι,
[2, 149]   λίθινος κατήμενος ἐν θρόνῳ. οὕτω  αἱ   μὲν πυραμίδες εἰσὶ ἑκατὸν ὀργυιέων,
[2, 77]   γὰρ τῇσι μεταβολῇσι τοῖσι ἀνθρώποισι  αἱ   νοῦσοι μάλιστα γίνονται τῶν τε
[2, 133]   ἔτεα ἀντὶ ἓξ ἐτέων γένηται,  αἱ   νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ
[2, 178]   ἐμπορίου αὗται αἱ πόλιες εἰσὶ  αἱ   παρέχουσαι· ὅσαι δὲ ἄλλαι πόλιες
[2, 28]   νότου. ὡς δὲ ἄβυσσοι εἰσι  αἱ   πηγαί, ἐς διάπειραν ἔφη τούτου
[2, 137]   τῶν ἀδικεόντων. καὶ οὕτω ἔτι  αἱ   πόλιες ἐγένοντο ὑψηλότεραι· τὸ μὲν
[2, 178]   χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε  αἱ   πόλιες εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ,
[2, 178]   καὶ προστάτας τοῦ ἐμπορίου αὗται  αἱ   πόλιες εἰσὶ αἱ παρέχουσαι· ὅσαι
[2, 97]   ἐπέλθῃ Νεῖλος τὴν χώρην,  αἱ   πόλιες μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά
[2, 55]   ἤκουον, τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ  αἱ   προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ
[2, 85]   τοὺς μαζούς, σὺν δέ σφι  αἱ   προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ οἱ
[2, 8]   ἄλλο πέτρινον τείνει, ἐν τῷ  αἱ   πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ
[2, 148]   Σάμῳ. ἦσαν μέν νυν καὶ  αἱ   πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν
[2, 124]   τοῦ λόφου ἐπ᾽ οὗ ἑστᾶσι  αἱ   πυραμίδες, τῶν ὑπὸ γῆν οἰκημάτων,
[2, 103]   τῇ τούτων χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι  αἱ   στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω τούτων
[2, 170]   θήκη ἐστί. ~εἰσὶ δὲ καὶ  αἱ   ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι
[2, 171]   λέγειν· αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν  αἱ   τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου
[2, 120]   μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ  αἱ   τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν. καὶ
[2, 30]   ἐμεῦ καὶ Περσέων κατὰ ταὐτὰ  αἱ   φυλακαὶ ἔχουσι ὡς καὶ ἐπὶ
[2, 77]   ἐμοὶ εἵνεκα, ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι  αἱ   ὧραι· ἐν γὰρ τῇσι μεταβολῇσι
[2, 83]   Βουτοῖ πόλι ἐστί. οὐ μέντοι  αἵ   γε μαντηίαι σφι κατὰ τὠυτὸ
[2, 148]   μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν·  αἵ   τε γὰρ διέξοδοι διὰ τῶν
[2, 159]   ἐπὶ τῇ βορηίῃ θαλάσσῃ ἐποιήθησαν,  αἳ   δ᾽ ἐν τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ
[2, 60]   ταύτῃ γυναῖκας, αἳ δὲ ὀρχέονται,  αἳ   δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ
[2, 169]   ἔθαψαν ἐν τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι·  αἳ   δὲ εἰσὶ ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 93]   οἱ ἔρσενες ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ,  αἳ   δὲ ἑπόμεναι ἀνακάπτουσι καὶ ἐξ
[2, 48]   ἄλλου σώματος· προηγέεται δὲ αὐλός,  αἳ   δὲ ἕπονται ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον.
[2, 60]   ἐν τῇ πόλι ταύτῃ γυναῖκας,  αἳ   δὲ ὀρχέονται, αἳ δὲ ἀνασύρονται
[2, 66]   κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ πατέονται·  αἳ   δὲ στερισκόμεναι τῶν τέκνων, ἄλλων
[2, 60]   γυναικῶν ποιεῦσι τά περ εἴρηκα,  αἳ   δὲ τωθάζουσι βοῶσαι τὰς ἐν
[2, 131]   ὑπὸ χρόνου τὰς χεῖρας ἀποβεβλήκασι,  αἳ   ἐν ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι
[2, 182]   Ἥρῃ εἰκόνας ἑωυτοῦ διφασίας ξυλίνας,  αἳ   ἐν τῷ νηῷ τῷ μεγάλῳ
[2, 142]   τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεέων,  αἳ   ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα
[2, 159]   ἐτράπετο πρὸς στρατηίας, καὶ τριήρεες  αἳ   μὲν ἐπὶ τῇ βορηίῃ θαλάσσῃ
[2, 60]   πλῆθος ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ βάρι·  αἳ   μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν κρόταλα
[2, 60]   βᾶριν τῇ γῇ ποιεῦσι τοιάδε·  αἳ   μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν ποιεῦσι
[2, 15]   τὸ δ᾽ ὦν πάλαι αἱ  Θῆβαι   Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς τὸ περίμετρον
[2, 28]   ὡς δὲ ἄβυσσοι εἰσι αἱ  πηγαί,   ἐς διάπειραν ἔφη τούτου Ψαμμήτιχον
[2, 66]   αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι αἱ  θήλεαι,   οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ τοὺς ἔρσενας·
[2, 65]   χωρὶς ἑκάστων καὶ ἔρσενες καὶ  θήλεαι   τῶν Αἰγυπτίων, τῶν παῖς παρὰ
[2, 142]   ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια ἔτεα·  γενεαὶ   γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν ἑκατὸν ἔτεα
[2, 142]   γενομένους. καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν  γενεαὶ   δυνέαται μύρια ἔτεα· γενεαὶ γὰρ
[2, 168]   ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου σταθμὸς πέντε  μνέαι   ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων δύο μνέαι,
[2, 168]   μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων δύο  μνέαι,   οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες. ταῦτα τοῖσι
[2, 29]   τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ ἔπειτα  ἀπίξεαι   ἐς πεδίον λεῖον, ἐν τῷ
[2, 78]   ὁρέων πῖνέ τε καὶ τέρπευ·  ἔσεαι   γὰρ ἀποθανὼν τοιοῦτος. ταῦτα μὲν
[2, 5]   ἀνοίσεις καὶ ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι  ἔσεαι.   τοῦτο μὲν ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ
[2, 29]   ἀποβὰς παρὰ τὸν ποταμὸν ὁδοιπορίην  ποιήσεαι   ἡμερέων τεσσεράκοντα· σκόπελοι/ τε γὰρ
[2, 29]   ἕτερον πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας  πλεύσεαι,   καὶ ἔπειτα ἥξεις ἐς πόλιν
[2, 115]   οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν  οἴχεαι   ἔχων ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ ταῦτά
[2, 75]   χῶρος οὗτος, ἐν τῷ αἱ  ἄκανθαι   κατακεχύαται, τοιόσδε τις, ἐσβολὴ ἐξ
[2, 36]   ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος ἅμα κήδεϊ  κεκάρθαι   τὰς κεφαλὰς τοὺς μάλιστα ἱκνέεται,
[2, 35]   ὤμων. οὐρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες  ὀρθαί,   οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ
[2, 173]   καὶ ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ ἐθέλοι  κατεσπουδάσθαι   αἰεὶ μηδὲ ἐς παιγνίην τὸ
[2, 121]   μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ  ἐξενείκασθαι.   ὡς δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα
[2, 23]   τὸ οὔνομα εὑρόντα ἐς ποίησιν  ἐσενείκασθαι.   ~εἰ δὲ δεῖ μεμψάμενον γνώμας
[2, 118]   βασιλεὺς ἔχει. οἱ δὲ Ἕλληνες  καταγελᾶσθαι   δοκέοντες ὑπ᾽ αὐτῶν οὕτω δὴ
[2, 121]   κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα  ἐντείλασθαί   σφι, τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα
[2, 93]   παρὰ τὸν ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται  πίμπλασθαι   διηθέοντος τοῦ ὕδατος ἐκ τοῦ
[2, 32]   παῖδας ὑβριστάς, τοὺς ἄλλα τε  μηχανᾶσθαι   ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ δὴ καὶ
[2, 100]   τῷ λόγῳ, νόῳ δὲ ἄλλα  μηχανᾶσθαι·   καλέσασαν δέ μιν Αἰγυπτίων τοὺς
[2, 121]   προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται  μηχανᾶσθαι   ὅκως τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ
[2, 73]   τὸ μέγαθος. τοῦτον δὲ λέγουσι  μηχανᾶσθαι   τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ
[2, 21]   τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν ταῦτα  μηχανᾶσθαι,   τὸν δὲ Ὠκεανὸν γῆν περὶ
[2, 121]   τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε  μηχανᾶσθαι·   τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν
[2, 28]   τοῦ ὕδατος τοῖσι ὄρεσι, μὴ  δύνασθαι   κατιεμένην καταπειρητηρίην ἐς βυσσὸν ἰέναι.
[2, 169]   μηδ᾽ ἂν θεόν μιν μηδένα  δύνασθαι   παῦσαι τῆς βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως
[2, 121]   οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων  δύνασθαι   ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον
[2, 57]   χρόνον τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ  αὐδάξασθαι   λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα
[2, 55]   ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ φηγὸν  αὐδάξασθαι   φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν εἴη
[2, 111]   συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος  ἐκδέξασθαι   ἔλεγον τὴν βασιληίην τὸν παῖδα
[2, 112]   δὲ ὀκτὼ πηχέων. ~τούτου δὲ  ἐκδέξασθαι   τὴν βασιληίην ἔλεγον ἄνδρα Μεμφίτην,
[2, 121]   ἐμοὶ δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ  ἐκδέξασθαι   τὴν βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς
[2, 127]   πεντήκοντα ἔτεα, τελευτήσαντος δὲ τούτου  ἐκδέξασθαι   τὴν βασιληίην τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ
[2, 111]   τὸν παῖδα αὐτοῦ Φερῶν, τὸν  ἀποδέξασθαι   μὲν οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ
[2, 136]   τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον μὲν τοσαῦτα  ἀποδέξασθαι.   ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι ἄνδρα
[2, 101]   ἐσχάτου αὐτῶν Μοίριος· τοῦτον δὲ  ἀποδέξασθαι   μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου τὰ πρὸς
[2, 137]   πεντήκοντα, ἐν τοῖσι αὐτὸν τάδε  ἀποδέξασθαι·   ὅκως τῶν τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι
[2, 101]   λίμνῃ ἐπιμνήσομαι· τοῦτον μὲν τοσαῦτα  ἀποδέξασθαι,   τῶν δὲ ἄλλων οὐδένα οὐδέν.
[2, 24]   αὐτὸν περὶ τῶν ἀφανέων γνώμην  ἀποδέξασθαι,   φράσω δι᾽ τι μοι
[2, 111]   ὡς οὐκ ἀνέλεπε, ἐπεξῆς πασέων  πειρᾶσθαι·   ἀναβλέψαντα δὲ συναγαγεῖν τὰς γυναῖκας
[2, 73]   δυνατός ἐστι φέρειν, μετὰ δὲ  πειρᾶσθαι   αὐτὸ φορέοντα, ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ,
[2, 111]   τὸν πρώτης τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς  πειρᾶσθαι,   μετὰ δέ, ὡς οὐκ ἀνέλεπε,
[2, 52]   βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ μαντήιον  χρᾶσθαι.   ἀπὸ μὲν δὴ τούτου τοῦ
[2, 92]   κάρτα βούλωνται χρηστῇ τῇ βύβλῳ  χρᾶσθαι,   ἐν κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες οὕτω
[2, 173]   οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν δέωνται  χρᾶσθαι,   ἐντανύουσι· εἰ γὰρ δὴ τὸν
[2, 173]   δέον οὐκ ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι  χρᾶσθαι.   οὕτω δὲ καὶ ἀνθρώπου κατάστασις·
[2, 15]   ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων  χρᾶσθαι   τὰ περὶ Αἴγυπτον, οἳ φασὶ
[2, 91]   θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι φεύγουσι  χρᾶσθαι,   τὸ δὲ σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽
[2, 146]   ἐμέ. ~τούτων ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι  χρᾶσθαι   τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι μᾶλλον·
[2, 13]   ὕειν θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ  διαχρᾶσθαι,   λιμῷ οἱ Ἕλληνες αἱρεθήσονται· οὐ
[2, 127]   τοῦτον δὲ τῷ αὐτῷ τρόπῳ  διαχρᾶσθαι   τῷ ἑτέρῳ τά τε ἄλλα
[2, 121]   ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας προστάξαι  ἐργάσασθαι   καὶ ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια
[2, 180]   νῦν ἐόντα νηὸν τριηκοσίων ταλάντων  ἐξεργάσασθαι   γὰρ πρότερον ἐὼν αὐτόθι
[2, 37]   ἰχθύων δὲ οὔ σφι ἔξεστι  πάσασθαι.   κυάμους δὲ οὔτε τι μάλα
[2, 121]   ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων  παρασκευάσασθαι   ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ
[2, 121]   περὶ τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα  ἀνακαλέσασθαι   τοὺς παῖδας εἶναι γὰρ αὐτῷ
[2, 75]   καὶ ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα  ἀπηγήσασθαι,   σωροὶ δὲ ἦσαν ἀκανθέων καὶ
[2, 121]   τά περ καὶ οἱ ἄλλοι,  ἀπηγήσασθαι   ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη ἐργασμένος
[2, 121]   γὰρ αὐτῷ δύο) τούτοισι δὲ  ἀπηγήσασθαι   ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον
[2, 49]   ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα τε πολλὰ  ἐσηγήσασθαι   Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ τὸν
[2, 129]   τῶν ἄλλων θάψαι τὴν θυγατέρα,  ποιήσασθαι   βοῦν ξυλίνην κοίλην, καὶ ἔπειτα
[2, 109]   καὶ ἀπὸ τούτου τὰς προσόδους  ποιήσασθαι,   ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν.
[2, 110]   νυν λέγουσι πρὸς ταῦτα συγγνώμην  ποιήσασθαι.   ~Σεσώστριος δὲ τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον
[2, 134]   γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν  ποιήσασθαι   τοιαύτην, ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες
[2, 42]   τὸν Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία  μηχανήσασθαι·   κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι τε τὴν
[2, 121]   πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε,  ἐπιτεχνήσασθαι   τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ
[2, 121]   ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως  μεταχειρίσασθαι   καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι.
[2, 152]   περιυβρισμένος εἴη πρὸς αὐτῶν, ἐπενόεε  τίσασθαι   τοὺς διώξαντας. πέμψαντι δέ οἱ
[2, 141]   Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους οἱ ἕπεσθαι,  στρατοπεδεύσασθαι   ἐν Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ εἰσὶ
[2, 99]   δὲ τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρὸν  ἱδρύσασθαι   ἐν αὐτῇ, ἐὸν μέγα τε
[2, 182]   Ἀθηναίης λέγεται τὰς Δαναοῦ θυγατέρας  ἱδρύσασθαι   προσσχούσας, ὅτε ἀπεδίδρησκον τοὺς Αἰγύπτου
[2, 56]   ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι  ἱδρύσασθαι   ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ ἱρὸν Διός,
[2, 178]   αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους  ἐνιδρύσασθαι   βωμοὺς καὶ τεμένεα θεοῖσι. τὸ
[2, 147]   οἷοί τε ἦσαν ἄνευ βασιλέος  διαιτᾶσθαι,   ἐστήσαντο δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα μοίρας
[2, 145]   καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ.  ἐπίστασθαι,   αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ
[2, 3]   πάντας ἀνθρώπους ἴσον περὶ αὐτῶν  ἐπίστασθαι·   τὰ δ᾽ ἂν ἐπιμνησθέω αὐτῶν,
[2, 119]   δὲ τὰ μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν  ἐπίστασθαι,   τὰ δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα
[2, 113]   τῷ θεῷ, οὐκ ἔξεστι τούτου  ἅψασθαι.   νόμος οὗτος διατελέει ἐὼν
[2, 110]   Σέσωστριν μὲν γὰρ ἄλλα τε  καταστρέψασθαι   ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου καὶ
[2, 172]   πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ μεγάλως  σέβεσθαι.   ἤδη ὦν ἔφη λέγων ὁμοίως
[2, 47]   ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα ἐθέλει οὐδ᾽  ἄγεσθαι   ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί τε
[2, 122]   ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ δύο λύκων  ἄγεσθαι   ἐς τὸ ἱρὸν τῆς Δήμητρος
[2, 107]   καὶ τὴν γυναῖκα αὐτὸν ἅμα  ἄγεσθαι·   τὴν δέ οἱ συμβουλεῦσαι τῶν
[2, 121]   σκῶψαι μιν καὶ ἐς γέλωτα  προαγαγέσθαι,   ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα·
[2, 115]   ἂν αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος  ἀπαγαγέσθαι   ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ σε καὶ
[2, 115]   τὰ χρήματα οὔ τοι προήσω  ἀπάγεσθαι,   ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ τῷ Ἕλληνι
[2, 57]   ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ σφι  φθέγγεσθαι,   ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ πελειάς
[2, 57]   ἐδόκεον δέ σφι ὁμοίως ὄρνισι  φθέγγεσθαι·   μετὰ δὲ χρόνον τὴν πελειάδα
[2, 47]   μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ  λέγεσθαι.   θυσίη δὲ ἥδε τῶν ὑῶν
[2, 18]   θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων βοῶν μὴ  ἔργεσθαι,   ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν
[2, 66]   τοὺς ἔρσενας· οἳ δὲ διζήμενοι  μίσγεσθαι   αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν
[2, 64]   νενομικέναι φασί. καὶ τὸ μὴ  μίσγεσθαι   γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους
[2, 181]   τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο Ἄμασις,  μίσγεσθαι   οὐκ οἷός τε ἐγίνετο, τῇσι
[2, 151]   δὲ τῶν ἑλέων ὁρμώμενον μὴ  ἐπιμίσγεσθαι   τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ. ~τὸν δὲ
[2, 135]   γὰρ τὴν δεκάτην τῶν χρημάτων  ἰδέσθαι   ἐστὶ ἔτι καὶ ἐς τόδε
[2, 137]   πολυδαπανώτερα ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ δὲ  ἰδέσθαι   οὐδὲν τούτου μᾶλλον. δὲ
[2, 42]   σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως  ἰδέσθαι   τὸν Δία, καὶ τὸν οὐκ
[2, 3]   οἷα ἤκουον οὐκ εἰμὶ πρόθυμος  ἐξηγέεσθαι,   ἔξω τὰ οὐνόματα αὐτῶν
[2, 65]   πρήγματα, τὰ ἐγὼ φεύγω μάλιστα  ἀπηγέεσθαι·   τὰ δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν
[2, 126]   τοῦ ἐσιόντος πρὸς αὐτὴν ἑκάστου  δέεσθαι   ὅκως ἂν αὐτῇ ἕνα λίθον
[2, 172]   βασιλεύς· καὶ τιμᾶν τε καὶ  προμηθέεσθαι   ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ μὲν τρόπῳ
[2, 71]   ἐστι ὥστε αὔου γενομένου ξυστὰ  ποιέεσθαι   ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται δὲ
[2, 1]   προεῖπε πᾶσι τῶν ἦρχε πένθος  ποιέεσθαι.   ταύτης δὴ τῆς γυναικὸς ἐὼν
[2, 121]   αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι  προσποιέεσθαι   καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος
[2, 2]   στέγῃ δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν  κέεσθαι   αὐτά, καὶ τὴν ὥρην ἐπαγινέειν
[2, 12]   ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ τὰς πυραμίδας  δηλέεσθαι,   καὶ ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου ὄρος
[2, 121]   ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν  οἰκοδομέεσθαι   οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων
[2, 116]   μ᾽ ἔτι δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα  νέεσθαι   ἔσχον, ἐπεὶ οὔ σφιν ἔρεξα
[2, 121]   αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν  διανοέεσθαι,   καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν
[2, 17]   τε καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα  διαιρέεσθαι   καὶ ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι·
[2, 121]   ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν δὲ  διαλοιδορέεσθαι   πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ
[2, 124]   θυσιέων τουτέων ἀπέρξαι, μετὰ δὲ  ἐργάζεσθαι   ἑωυτῷ κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι
[2, 158]   γενομένου τοιοῦδε, τῷ βαρβάρῳ αὐτὸν  προεργάζεσθαι.   βαρβάρους δὲ πάντας οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 16]   αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους  λογίζεσθαι,   οἳ φασὶ τρία μόρια εἶναι
[2, 22]   τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί γε  λογίζεσθαι   τοιούτων πέρι οἵῳ τε ἐόντι,
[2, 16]   τέταρτον γὰρ δή σφεας δεῖ  προσλογίζεσθαι   Αἰγύπτου τὸ Δέλτα, εἰ μήτε
[2, 115]   ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην τινὰ  μετορμίζεσθαι,   εἰ δὲ μή, ἅτε πολεμίους
[2, 172]   τε καὶ ἐνουρέειν καὶ πόδας  ἐναπονίζεσθαι,   τότε δὲ μεγάλως σέβεσθαι. ἤδη
[2, 160]   Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι  ἀγωνίζεσθαι.   οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας
[2, 160]   τιθέναι, Ἠλείων δὲ μηδενὶ εἶναι  ἀγωνίζεσθαι.   ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο.
[2, 107]   αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας  ἐκσώζεσθαι.   ταῦτα ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν, καὶ
[2, 116]   καὶ Ὅμηρος τὸν λόγον τοῦτον  πυθέσθαι·   ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ὁμοίως ἐς
[2, 29]   ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς οὐδὲν ἐδυνάμην  πυθέσθαι.   ἀλλὰ τοσόνδε μὲν ἄλλο ἐπὶ
[2, 49]   ἄλλο κού τι νόμαιον.  πυθέσθαι   δέ μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους
[2, 54]   μὲν σφέας οὐ δυνατοὶ γενέσθαι,  πυθέσθαι   δὲ ὕστερον ταῦτα περὶ αὐτέων
[2, 54]   Φοινίκων, καὶ τὴν μὲν αὐτέων  πυθέσθαι   ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν τὴν δὲ
[2, 19]   δὲ ἔα τάδε παρ᾽ αὐτῶν  πυθέσθαι,   τι κατέρχεται μὲν
[2, 121]   φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ  ὑπίεσθαι   τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι
[2, 124]   πλοίοισι τοὺς λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε  ἐκδέκεσθαι   καὶ πρὸς τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον
[2, 121]   οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε ὁμοίως  προσδέκεσθαι,   καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν
[2, 34]   ἐπ᾽ ὅσον μακρότατον ἱστορεῦντα ἦν  ἐξικέσθαι,   εἴρηται· ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.
[2, 28]   κάλον κατεῖναι ταύτῃ καὶ οὐκ  ἐξικέσθαι   ἐς βυσσόν. οὕτω μὲν δὴ
[2, 135]   ὥς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην  ἐξικέσθαι.   τῆς γὰρ τὴν δεκάτην τῶν
[2, 162]   δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα. ὡς δὲ  ἀπικέσθαι   αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ
[2, 122]   ὑπ᾽ αὐτῆς, καί μιν πάλιν  ἀπικέσθαι   δῶρον ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον
[2, 32]   δὲ διεξελθόντας ἐς τὴν θηριώδεα  ἀπικέσθαι,   ἐκ δὲ ταύτης τὴν ἔρημον
[2, 91]   συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ μιν  ἀπικέσθαι   ἐς Αἴγυπτον τὸ τῆς Χέμμιος
[2, 102]   ἐς πλέοντά μιν πρόσω  ἀπικέσθαι   ἐς θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν ὑπὸ
[2, 32]   καί κως ἐκ λόγων ἄλλων  ἀπικέσθαι   ἐς λέσχην περὶ τοῦ Νείλου,
[2, 32]   ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ  ἀπικέσθαι   ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων
[2, 32]   ἑλέων μεγίστων, καὶ διεξελθόντας ταῦτα  ἀπικέσθαι   ἐς πόλιν ἐν τῇ πάντας
[2, 55]   Λιβύην τὴν δὲ παρὰ σφέας  ἀπικέσθαι,   ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ φηγὸν
[2, 103]   δέ μοι δοκέει καὶ προσώτατα  ἀπικέσθαι   Αἰγύπτιος στρατός· ἐν μὲν
[2, 111]   μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ  ἀπικέσθαι   οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος
[2, 28]   ἔφη τούτου Ψαμμήτιχον Αἰγύπτου βασιλέα  ἀπικέσθαι·   πολλέων γὰρ αὐτὸν χιλιάδων ὀργυιέων
[2, 154]   αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν  ἐκδιδάσκεσθαι.   ἀπὸ δὲ τούτων ἐκμαθόντων τὴν
[2, 91]   ἱροῦ, σανδάλιόν τε αὐτοῦ πεφορημένον  εὑρίσκεσθαι   ἐὸν τὸ μέγαθος δίπηχυ, τὸ
[2, 93]   ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας ἐσίῃ οἶστρος  κυΐσκεσθαι,   ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν· ἡγέονται
[2, 136]   μηδένα τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον θάψαι.  ὑπερβαλέσθαι   δὲ βουλόμενον τοῦτον τὸν βασιλέα
[2, 121]   τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι  ὑπερβαλέσθαι   οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ
[2, 134]   βούλοιτο ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψυχῆς  ἀνελέσθαι,   ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἐφάνη, Ἰάδμονος
[2, 141]   ποιεῦντα ἐς αὐτούς, καί σφεας  ἀπελέσθαι   τὰς ἀρούρας· τοῖσι ἐπὶ τῶν
[2, 125]   ἑξακόσια καὶ χίλια τάλαντα ἀργυρίου  τετελέσθαι.   εἰ δ᾽ ἔστι οὕτω ἔχοντα
[2, 121]   διανέμοντα ἐς πάσας τὰς πόλις  ἐπαγγέλλεσθαι   ἀδείην τε διδόντα καὶ μεγάλα
[2, 18]   Δέλτα καὶ οὐδὲν ὁμολογέειν αὐτοῖσι,  βούλεσθαί   τε πάντων σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι.
[2, 14]   τοῦ παροιχομένου χρόνου ἐς ὕψος  αὐξάνεσθαι,   ἄλλο τι οἱ ταύτῃ
[2, 156]   δὲ τροφὸν αὐτοῖσι καὶ σώτειραν  γενέσθαι.   Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων μὲν Ὦρος,
[2, 136]   πέρι πέπαυμαι. ~μετὰ δὲ Μυκερῖνον  γενέσθαι   Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον οἱ ἱρέες
[2, 15]   Δέλτα τῷ ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ  γενέσθαι   αἰεί τε εἶναι ἐξ οὗ
[2, 32]   τῆς Λιβύης, φάναι παρὰ σφίσι  γενέσθαι   ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας ὑβριστάς, τοὺς
[2, 143]   δεκόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ ἀπὸ θεοῦ  γενέσθαι   ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε, φάμενοι
[2, 79]   πρώτου βασιλεύσαντος Αἰγύπτου παῖδα μουνογενέα  γενέσθαι,   ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι
[2, 121]   πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ βασιλέι  γενέσθαι   ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα τῶν
[2, 46]   προτέρους τῶν δυώδεκα θεῶν φασι  γενέσθαι.   γράφουσί τε δὴ καὶ γλύφουσι
[2, 111]   στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ οἱ τυφλὸν  γενέσθαι   διὰ τοιόνδε πρῆγμα. τοῦ ποταμοῦ
[2, 116]   παρὰ Πρωτέα ἔλεγον οἱ ἱρέες  γενέσθαι·   δοκέει δέ μοι καὶ Ὅμηρος
[2, 161]   ἐπεὶ δέ οἱ ἔδεε κακῶς  γενέσθαι,   ἐγίνετο ἀπὸ προφάσιος τὴν ἐγὼ
[2, 124]   τῇ δὲ πυραμίδι αὐτῇ χρόνον  γενέσθαι   εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ
[2, 133]   δεύτερα τούτῳ τῷ βασιλέι τάδε  γενέσθαι·   ἐλθεῖν οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς
[2, 39]   Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ κακὸν  γενέσθαι,   ἐς κεφαλὴν ταύτην τραπέσθαι. κατὰ
[2, 2]   ἀπὸ τούτου νομίζουσι Φρύγας προτέρους  γενέσθαι   ἑωυτῶν, τῶν δὲ ἄλλων ἑωυτούς.
[2, 118]   οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ Ἴλιον  γενέσθαι   οὔ, ἔφασαν πρὸς ταῦτα
[2, 55]   χρεὸν εἴη μαντήιον αὐτόθι Διὸς  γενέσθαι,   καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι
[2, 53]   τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους  γενέσθαι   καὶ οὐ πλέοσι· οὗτοι δὲ
[2, 124]   τε δὴ τὰ δέκα ἔτεα  γενέσθαι   καὶ τῶν ἐπὶ τοῦ λόφου
[2, 145]   ἐκ Σεμέλης τῆς Κάδμου λεγομένῳ  γενέσθαι   κατὰ ἑξακόσια ἔτεα καὶ χίλια
[2, 11]   κόλπον καὶ τὴν Αἴγυπτον δοκέω  γενέσθαι   κοτέ, τὸν μὲν ἐκ τῆς
[2, 136]   ἔλεγον, ἀμιξίης ἐούσης πολλῆς χρημάτων,  γενέσθαι   νόμον Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ
[2, 142]   τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα  γενέσθαι·   οὐ μέντοι οὐδὲ πρότερον οὐδὲ
[2, 11]   προαναισιμωμένῳ χρόνῳ πρότερον ἐμὲ  γενέσθαι   οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος καὶ
[2, 139]   ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον  γενέσθαι·   ὄψιν ἐν τῷ ὕπνῳ τοιήνδε
[2, 2]   σφέων βασιλεῦσαι, ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους  γενέσθαι   πάντων ἀνθρώπων· ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος
[2, 150]   τῆς ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης ὄρυγμα  γενέσθαι,   πλὴν οὐ νυκτὸς ἀλλὰ μετ᾽
[2, 156]   τὴν δὲ νῆσον διὰ τοῦτο  γενέσθαι   πλωτήν. ταῦτα μὲν οὕτω λέγουσι.
[2, 15]   πολλοὺς μὲν τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν  γενέσθαι   πολλοὺς δὲ τοὺς ὑποκαταβαίνοντας. τὸ
[2, 54]   ἀνευρεῖν μὲν σφέας οὐ δυνατοὶ  γενέσθαι,   πυθέσθαι δὲ ὕστερον ταῦτα περὶ
[2, 20]   Ἑλλῄνων μὲν τινὲς ἐπίσημοι βουλόμενοι  γενέσθαι   σοφίην ἔλεξαν περὶ τοῦ ὕδατος
[2, 79]   ταύτην πρώτην καὶ μούνην σφίσι  γενέσθαι.   ~συμφέρονται δὲ καὶ τόδε ἄλλο
[2, 44]   Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι  γενέσθαι.   τὰ μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ
[2, 177]   ἀνθρώποισι, καὶ πόλις ἐν αὐτῇ  γενέσθαι   τὰς ἁπάσας τότε δισμυρίας τὰς
[2, 147]   ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν χώρην  γενέσθαι,   ταῦτ᾽ ἤδη φράσω· προσέσται δέ
[2, 54]   ταῦτα ζήτησιν μεγάλην ἀπὸ σφέων  γενέσθαι   τῶν γυναικῶν τουτέων, καὶ ἀνευρεῖν
[2, 2]   πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν. ὧδε μὲν  γενέσθαι   τῶν ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν
[2, 145]   ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται  γενέσθαι   ὑπὸ Ἑλλήνων Πάν) ἐλάσσω
[2, 53]   ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων τῶν ἀνδρῶν  γενέσθαι   ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων
[2, 113]   ἱρέες ἱστορέοντι τὰ περὶ Ἑλένην  γενέσθαι   ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα Ἑλένην ἐκ
[2, 152]   μεγάλα ὑπισχνεύμενος πείθει μετ᾽ ἑωυτοῦ  γενέσθαι.   ὡς δὲ ἔπεισε, οὕτω ἅμα
[2, 124]   τὴν τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον δὲ  ἐγγενέσθαι   τριβομένῳ τῷ λεῷ δέκα ἔτεα
[2, 121]   τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν  συγγενέσθαι,   ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ τι
[2, 121]   ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος  περιγενέσθαι   ποιέειν τάδε· νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα
[2, 24]   μάλιστα καὶ τὰ ἐγχώρια ῥεύματα  μαραίνεσθαι   τῶν ποταμῶν. ~ὡς δὲ ἐν
[2, 32]   ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα,  φαίνεσθαι   δὲ ἐν αὐτῷ κροκοδείλους. ~ὁ
[2, 91]   πολλάκις μὲν ἀνὰ τὴν γῆν  φαίνεσθαί   σφι πολλάκις δὲ ἔσω τοῦ
[2, 121]   καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω  φαίνεσθαι   τὰ χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας
[2, 91]   σφι μούνοισι ἔωθε Περσεὺς  ἐπιφαίνεσθαι   καὶ τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων
[2, 135]   κως ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι  γίνεσθαι   αἱ ἑταῖραι. τοῦτο μὲν γὰρ
[2, 93]   πάντα. κόθεν δὲ οἰκὸς αὐτοὺς  γίνεσθαι,   ἐγώ μοι δοκέω κατανοέειν τοῦτο·
[2, 77]   πάσας τὰς νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι  γίνεσθαι.   εἰσὶ μὲν γὰρ καὶ ἄλλως
[2, 123]   ἐσδύνει· τὴν περιήλυσιν δὲ αὐτῇ  γίνεσθαι   ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ τῷ
[2, 73]   πατέρα· ἐσκειμένου δὲ τοῦ πατρὸς  γίνεσθαι   τὠυτὸ βάρος· ἐμπλάσαντα δὲ κομίζειν
[2, 121]   ὡς δὲ λόγους τε πλέους  ἐγγίνεσθαι   καί τινα καὶ σκῶψαι μιν
[2, 162]   πρὸς αὐτόν· τὸν δὲ αὐτῷ  ὑποκρίνεσθαι   ὡς ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο ποιέειν,
[2, 121]   δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ  πρηΰνεσθαι   προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς,
[2, 93]   διὰ τὸν ῥόον. ἐπεὰν δὲ  πληθύνεσθαι   ἄρχηται Νεῖλος, τά τε
[2, 24]   δι᾽ τι μοι δοκέει  πληθύνεσθαι   Νεῖλος τοῦ θέρεος· τὴν
[2, 177]   ταῦτα μηδὲ ἀποφαίνοντα δικαίην ζόην  ἰθύνεσθαι   θανάτῳ. Σόλων δὲ Ἀθηναῖος
[2, 36]   τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι τὰς τρίχας  αὔξεσθαι   τάς τε ἐν τῇ κεφαλῇ
[2, 39]   κακὸν γενέσθαι, ἐς κεφαλὴν ταύτην  τραπέσθαι.   κατὰ μέν νυν τὰς κεφαλὰς
[2, 141]   ταύτῃ γὰρ εἰσὶ αἱ ἐσβολαί·  ἕπεσθαι   δέ οἱ τῶν μαχίμων μὲν
[2, 141]   παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους οἱ  ἕπεσθαι,   στρατοπεδεύσασθαι ἐν Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ
[2, 25]   Νείλου ἥλιος, ἀλλὰ καὶ  ὑπολείπεσθαι   περὶ ἑωυτόν. πρηϋνομένου δὲ τοῦ
[2, 136]   βασιλέας γενομένους Αἰγύπτου μνημόσυνον πυραμίδα  λιπέσθαι   ἐκ πλίνθων ποιήσαντα, ἐν τῇ
[2, 148]   ~καὶ δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε  λιπέσθαι   κοινῇ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο
[2, 126]   δὲ καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι μνημήιον  καταλιπέσθαι,   καὶ τοῦ ἐσιόντος πρὸς αὐτὴν
[2, 135]   μνημήιον ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι  καταλιπέσθαι,   ποίημα ποιησαμένη τοῦτο τὸ μὴ
[2, 25]   τὸ ὕδωρ τὸ ἐπέτειον ἑκάστοτε  ἀποπέμπεσθαι   τοῦ Νείλου ἥλιος, ἀλλὰ
[2, 96]   κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπιεῖ  ἐπιφέρεσθαι,   τὸν δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ
[2, 88]   καὶ ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν  ἀποφέρεσθαι.   ~τὰς δὲ γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων
[2, 48]   τῶν θυρέων σφάξας ἕκαστος διδοῖ  ἀποφέρεσθαι   τὸν χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ
[2, 141]   ἐς τὸ μέγαρον πρὸς τὤγαλμα  ἀποδύρεσθαι   οἷα κινδυνεύει παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽
[2, 30]   εἰπεῖν, ἔνθα ἂν τοῦτο ᾖ,  ἔσεσθαι   αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ τέκνα καὶ
[2, 151]   σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα  ἔσεσθαι   μοῦνον Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ
[2, 162]   καὶ αὐτῷ οὐ μέμψεσθαι Ἀπρίην·  παρέσεσθαι   γὰρ καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλους
[2, 82]   τούτῳ γένηται, κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι  ἀποβήσεσθαι.   ~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι ὧδε διακέεται·
[2, 120]   γε δὴ τῶν παρεόντων κακῶν  ἀπαλλαγήσεσθαι.   οὐ μὲν οὐδὲ βασιληίη
[2, 163]   Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ  πειρήσεσθαι   ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων
[2, 13]   τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας ἔφασαν  πείσεσθαι.   πυθόμενοι γὰρ ὡς ὕεται πᾶσα
[2, 13]   μὴ κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ Νείλου  πείσεσθαι   τὸν πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον
[2, 126]   ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽ οἰκήματος προστάξαι  πρήσσεσθαι   ἀργύριον ὁκόσον δή τι· οὐ
[2, 126]   τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς ταχθέντα  πρήσσεσθαι,   ἰδίῃ δὲ καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι
[2, 2]   αἶγας, πλήσαντα δὲ γάλακτος τἆλλα  διαπρήσσεσθαι·   ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε καὶ
[2, 75]   πτερωτοὺς ὄφις ἐκ τῆς Ἀραβίης  πέτεσθαι   ἐπ᾽ Αἰγύπτου, τὰς δὲ ἴβις
[2, 95]   οὐκ οἷοί τε εἰσὶ ὑψοῦ  πέτεσθαι.   τοῖσι δὲ περὶ τὰ ἕλεα
[2, 121]   νέκυν. τὴν δὲ ὡς ἤκουσε  ἅπτεσθαι   αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα ἐν
[2, 32]   πεδίῳ πεφυκότα, καί σφεας προσελθόντας  ἅπτεσθαι   τοῦ ἐπεόντος ἐπὶ τῶν δενδρέων
[2, 121]   οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν  κόπτεσθαι   μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα
[2, 18]   βούλεσθαί τε πάντων σφίσι ἐξεῖναι  γεύεσθαι.   δὲ θεός σφεας οὐκ
[2, 107]   δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα  συμβουλεύεσθαι   τῇ γυναικί· καὶ γὰρ δὴ
[2, 29]   διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν κατά περ βοῦν  πορεύεσθαι·   ἢν δὲ ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον
[2, 102]   παρὰ τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους  καταστρέφεσθαι,   ἐς πλέοντά μιν πρόσω
[2, 121]   παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου  ἔχεσθαι,   ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια
[2, 17]   διαιρέεσθαι καὶ ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων  ἔχεσθαι·   τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι
[2, 121]   ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ  ἐνέχεσθαι.   ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν
[2, 121]   νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς  ἀντέχεσθαι·   τὸν δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ
[2, 121]   τὸν δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ  οἴχεσθαι   διὰ θυρέων φεύγοντα. ὡς δὲ
[2, 140]   Σαβακῶς. ~ὡς δ᾽ ἄρα  οἴχεσθαι   τὸν Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις
[2, 139]   τῷ ὕπνῳ τοιήνδε ἰδόντα αὐτὸν  οἴχεσθαι   φεύγοντα· ἐδόκέε οἱ ἄνδρα ἐπιστάντα
[2, 137]   τὸν μὲν δὴ τυφλὸν τοῦτον  οἴχεσθαι   φεύγοντα ἐς τὰ ἕλεα, τὸν
[2, 42]   τὸν Δία μηχανήσασθαι· κριὸν ἐκδείραντα  προσχέσθαι   τε τὴν κεφαλὴν ἀποταμόντα τοῦ
[2, 115]   εἰ δὲ μή, ἅτε πολεμίους  περιέψεσθαι”   ~Ἑλένης μὲν ταύτην ἄπιξιν παρὰ
[2, 120]   ἐὼν ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος  παραλάμψεσθαι,   τὸν οὐ προσῆκε ἀδικέοντι τῷ
[2, 162]   παρεσκευάζετο ποιέειν, καὶ αὐτῷ οὐ  μέμψεσθαι   Ἀπρίην· παρέσεσθαι γὰρ καὶ αὐτὸς
[2, 147]   καταιρέειν ἀλλήλους μήτε πλέον τι  δίζησθαι   ἔχειν τὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου,
[2, 110]   ἔμπροσθε ἀνδριάντα, φὰς οὔ οἱ  πεποιῆσθαι   ἔργα οἷά περ Σεσώστρι τῷ
[2, 75]   ἶβιν διὰ τοῦτο τὸ ἔργον  τετιμῆσθαι   λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων·
[2, 125]   ἔχοντα ταῦτα, κόσα οἰκὸς ἄλλα  δεδαπανῆσθαι   ἐστὶ ἔς τε σίδηρον τῷ
[2, 125]   ἐργαζομένοισι· καὶ ὡς ἐμὲ εὖ  μεμνῆσθαι   τὰ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος
[2, 56]   δέ οἱ ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ  πεπρῆσθαι   ὑπὸ τῶν αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽
[2, 139]   οἱ ἐξεληλυθέναι τὸν χρόνον, ὁκόσον  κεχρῆσθαι   ἄρξαντα Αἰγύπτου ἐκχωρήσειν. ἐν γὰρ
[2, 127]   περιρρέει, ἐν τῇ αὐτὸν λέγουσι  κεῖσθαι   Χέοπα) ὑποδείμας δὲ τὸν πρῶτον
[2, 121]   Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν ἄλλων  προκεκρίσθαι,   ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. ~μετὰ δὲ
[2, 141]   τοῖσι ἐπὶ τῶν προτέρων βασιλέων  δεδόσθαι   ἐξαιρέτους ἑκάστῳ δυώδεκα ἀρούρας. μετὰ
[2, 47]   ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων, οὐδέ σφι  ἐκδίδοσθαι   οὐδεὶς θυγατέρα ἐθέλει οὐδ᾽ ἄγεσθαι
[2, 133]   ἦν ποιέειν· δεῖν γὰρ Αἴγυπτον  κακοῦσθαι   ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντά τε καὶ
[2, 34]   διὰ πάσης τῆς Λιβύης διεξιόντα  ἐξισοῦσθαι   τῷ Ἴστρῳ. Νείλου μέν νυν
[2, 122]   μὲν νικᾶν αὐτὴν τὰ δὲ  ἑσσοῦσθαι   ὑπ᾽ αὐτῆς, καί μιν πάλιν
[2, 169]   τῆς βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ  ἱδρῦσθαι   ἐδόκεε. καὶ δὴ τότε συμβαλὼν
[2, 140]   σῖτον ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς ἑκάστοισι  προστετάχθαι,   σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος, ἐς τὴν
[2, 124]   πάντας Αἰγυπτίους. τοῖσι μὲν δὴ  ἀποδεδέχθαι   ἐκ τῶν λιθοτομιέων τῶν ἐν
[2, 121]   ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη,  ἐκπεπλῆχθαι   μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε
[2, 121]   τὸν βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα  ἐκπεπλῆχθαι   ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς
[2, 50]   δ᾽ ὦν μάλιστα ἀπ᾽ Αἰγύπτου  ἀπῖχθαι.   ὅτι γὰρ δὴ μὴ Ποσειδέωνος
[2, 149]   ὀργυιέων, αἱ δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ  δίκαιαι   εἰσὶ στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε
[2, 89]   λόγου πλεῦνος γυναῖκες· ἀλλ᾽ ἐπεὰν  τριταῖαι   τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι
[2, 89]   γυναῖκες· ἀλλ᾽ ἐπεὰν τριταῖαι  τεταρταῖαι   γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι.
[2, 53]   τὰ μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες  ἱρεῖαι   λέγουσι, τὰ δὲ ὕστερα τὰ
[2, 55]   τοῦτο Διός. Δωδωναίων δὲ αἱ  ἱρεῖαι,   τῶν τῇ πρεσβυτάτῃ οὔνομα ἦν
[2, 83]   ἐστί. οὐ μέντοι αἵ γε  μαντηίαι   σφι κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ
[2, 121]   αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες  ταμίαι   τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται. καὶ
[2, 8]   καλεομένην θάλασσαν· ἐν τῷ αἱ  λιθοτομίαι   ἔνεισι αἱ ἐς τὰς πυραμίδας
[2, 158]   τεῖνον ὄρος, ἐν τῷ αἱ  λιθοτομίαι   ἔνεισι· τοῦ ὦν δὴ ὄρεος
[2, 119]   ἀποπλέειν γὰρ ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον  ἄπλοιαι·   ἐπειδὴ δὲ τοῦτο ἐπὶ πολλὸν
[2, 70]   δὲ σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ  παντοῖαι·   δ᾽ ὦν ἔμοιγε δοκέει
[2, 120]   ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ  τιμωρίαι   παρὰ τῶν θεῶν. καὶ ταῦτα
[2, 58]   τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν Δωδώνῃ  παραπλήσιαι   ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι δὲ
[2, 20]   τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς δέ, εἰ  ἐτησίαι   αἴτιοι ἦσαν, χρῆν καὶ τοὺς
[2, 20]   ἐκρέειν τὸν Νεῖλον. πολλάκις δὲ  ἐτησίαι   μὲν οὔκων ἔπνευσαν, δὲ
[2, 142]   βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι  τριηκόσιαι   μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται μύρια
[2, 108]   πᾶσα ἄνιππος καὶ ἀναμάξευτος γέγονε·  αἴτιαι   δὲ τούτων αἱ διώρυχες γεγόνασι
[2, 149]   ἑκατὸν ὀργυιέων, αἱ δ᾽ ἑκατὸν  ὀργυιαὶ   δίκαιαι εἰσὶ στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου
[2, 124]   ὑψηλοτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ  ὀργυιαί,   λίθου δὲ ξεστοῦ καὶ ζῴων
[2, 124]   πέντε στάδιοι, εὖρος δὲ δέκα  ὀργυιαί,   ὕψος δέ, τῇ ὑψηλοτάτη ἐστὶ
[2, 37]   ὡς εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι δὲ  καὶ   ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα· οὔτε τι
[2, 91]   περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός τε ἔνι  καὶ   ἄγαλμα ἐν αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ
[2, 4]   παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς τε  καὶ   ἀγάλματα καὶ νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι
[2, 96]   τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά,  καὶ   ἄγει ἔνια πολλὰς χιλιάδας ταλάντων.
[2, 47]   ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί τε οἱ συβῶται  καὶ   ἄγονται ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι μέν
[2, 141]   ἀνδρῶν, καπήλους δὲ καὶ χειρώνακτας  καὶ   ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι
[2, 79]   ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα, καὶ δὴ  καὶ   ἄεισμα ἕν ἐστι, Λίνος, ὅσπερ
[2, 83]   μαντήιον αὐτόθι ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος  καὶ   Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος
[2, 148]   ἐν Σάμῳ. ἦσαν μέν νυν  καὶ   αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ
[2, 170]   θήκη ἐστί. ~εἰσὶ δὲ  καὶ   αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον
[2, 120]   τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ  καὶ   αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.
[2, 75]   μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ  καὶ   Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα τιμᾶν τὰς
[2, 105]   εἰσί· λίνον μοῦνοι οὗτοί τε  καὶ   Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ κατὰ ταὐτά,
[2, 104]   ὅτι μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι  καὶ   Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽
[2, 147]   δὲ οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι  καὶ   Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι
[2, 18]   Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν σφίσι τε  καὶ   Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι· οἰκέειν τε
[2, 18]   τὴν Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει,  καὶ   Αἰγυπτίους εἶναι τούτους οἳ ἔνερθε
[2, 113]   τὰ πνεύματα, ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον  καὶ   Αἰγύπτου ἐς τὸ νῦν Κανωβικὸν
[2, 102]   τῶν ἐθνέων γενομένοισι, καὶ δὴ  καὶ   αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε, δῆλα βουλόμενος
[2, 145]   φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι  καὶ   αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα. Διονύσῳ
[2, 104]   πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι  καὶ   Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ
[2, 106]   σκευὴν ὡσαύτως· καὶ γὰρ Αἰγυπτίην  καὶ   Αἰθιοπίδα ἔχει· ἐκ δὲ τοῦ
[2, 42]   Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων τε  καὶ   Αἰθιόπων ἄποικοι καὶ φωνὴν μεταξὺ
[2, 104]   κατὰ ταὐτά. αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων  καὶ   Αἰθιόπων οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὁκότεροι
[2, 1]   καὶ Κύρου Καμβύσης Ἴωνας μὲν  καὶ   Αἰολέας ὡς δούλους πατρωίους ἐόντας
[2, 134]   παῖς ἄλλος Ἰάδμων ἀνείλετο. οὕτω  καὶ   Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ
[2, 75]   ἀπικόμενος δὲ εἶδον ὀστέα ὀφίων  καὶ   ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι,
[2, 76]   πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς καὶ αὐχένος  καὶ   ἀκρέων τῶν πτερύγων καὶ τοῦ
[2, 22]   δὲ ὅτι ἄνομβρος χώρη  καὶ   ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ
[2, 25]   τοῦ κατὰ ταῦτα τὰ χωρία  καὶ   ἀλεεινῆς τῆς χώρης ἐούσης καὶ
[2, 178]   Δωριέων δὲ Ρόδος καὶ Κνίδος  καὶ   Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ
[2, 43]   οἱ γονέες ἀμφότεροι ἦσαν Ἀμφιτρύων  καὶ   Ἀλκμήνη γεγονότες τὸ ἀνέκαθεν ἀπ᾽
[2, 45]   ἥρωι ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ πολλὰ  καὶ   ἄλλα ἀνεπισκέπτως οἱ Ἕλληνες, εὐήθης
[2, 79]   ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε πολλὰ μὲν  καὶ   ἄλλα ἀποθωμάζειν με τῶν περὶ
[2, 156]   δ᾽ ἐν αὐτῇ φοίνικες συχνοὶ  καὶ   ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα καὶ
[2, 3]   παίδων τοσαῦτα ἔλεγον, ἤκουσα δὲ  καὶ   ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθὼν ἐς
[2, 92]   μέγαθος κατὰ μῆλον. ἔστι δὲ  καὶ   ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι ἐμφερέα, ἐν
[2, 51]   ἥρωσι οὐδέν. ~ταῦτα μέν νυν  καὶ   ἄλλα πρὸς τούτοισι, τὰ ἐγὼ
[2, 43]   γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά μοι  καὶ   ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο οὕτω
[2, 41]   τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι μὲν  καὶ   ἄλλαι πόλιες συχναί, ἐκ τῆς
[2, 79]   ἀοίδιμος ἐστὶ καὶ ἐν Κύπρῳ  καὶ   ἄλλῃ, κατὰ μέντοι ἔθνεα οὔνομα
[2, 136]   πάντα προπύλαια τύπους τε ἐγγεγλυμμένους  καὶ   ἄλλην ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα
[2, 105]   περιτάμνουσι τὰ αἰδοῖα. ~φέρε νῦν  καὶ   ἄλλο εἴπω περὶ τῶν Κόλχων,
[2, 44]   εἶδον δὲ ἐν τῇ Τύρῳ  καὶ   ἄλλο ἱρὸν Ἡρακλέος ἐπωνυμίην ἔχοντος
[2, 179]   τὸ παλαιὸν μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον  καὶ   ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ δέ
[2, 178]   ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος Διός,  καὶ   ἄλλο Σάμιοι Ἥρης καὶ Μιλήσιοι
[2, 10]   ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ δὲ  καὶ   ἄλλοι ποταμοί, οὐ κατὰ τὸν
[2, 121]   πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι  καὶ   ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ
[2, 73]   ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι δὲ  καὶ   ἄλλος ὄρνις ἱρός, τῷ οὔνομα
[2, 98]   Ἀρχάνδρου πόλις. εἴη δ᾽ ἂν  καὶ   ἄλλος τις Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι
[2, 162]   Ἀπρίην· παρέσεσθαι γὰρ καὶ αὐτὸς  καὶ   ἄλλους ἄξειν. τὸν δὲ Πατάρβημιν
[2, 10]   τῶν ἐγὼ φράσαι ἔχω οὐνόματα  καὶ   ἄλλων καὶ οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου,
[2, 77]   ἀνθρώποισι γίνεσθαι. εἰσὶ μὲν γὰρ  καὶ   ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι
[2, 181]   εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος γυναικὸς εἴτε  καὶ   ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει
[2, 12]   τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι ὄρεσι  καὶ   ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ τὰς
[2, 108]   Αἴγυπτον, τὸ πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην  καὶ   ἁμαξευομένην πᾶσαν, ἐνδεᾶ τούτων. ἀπὸ
[2, 173]   ὡς ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται,  καὶ   ἄμεινον σὺ ἂν ἤκουες· νῦν
[2, 11]   πλόου. ῥηχίη δ᾽ ἐν αὐτῷ  καὶ   ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην γίνεται.
[2, 69]   χρύσεα ἐς τὰ ὦτα ἐνθέντες  καὶ   ἀμφιδέας περὶ τοὺς ἐμπροσθίους πόδας,
[2, 41]   τὸ κέρας τὸ ἕτερον  καὶ   ἀμφότερα ὑπερέχοντα σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν
[2, 17]   καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα διαιρέεσθαι  καὶ   ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι· τὰ
[2, 62]   ἐν Σάι μούνῃ καίεται ἀλλὰ  καὶ   ἀνὰ πᾶσαν Αἴγυπτον. ὅτευ δὲ
[2, 111]   οἱ χρόνος τῆς ζημίης  καὶ   ἀναβλέψει γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος τοὺς
[2, 91]   ἔφασαν ἐλθεῖν καὶ παρὰ σφέας  καὶ   ἀναγνῶναι τοὺς συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα
[2, 107]   δὴ τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα  καὶ   ἀνάγοντα πολλοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων
[2, 143]   αὐτάς. Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν  καὶ   ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν
[2, 143]   ἐν Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν  καὶ   ἀναδήσαντι τὴν πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον
[2, 182]   ἀσινέα ἐς Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ  καὶ   ἀναθήματα Ἄμασις ἐς τὴν
[2, 135]   τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον  καὶ   ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ, τοῦτο ἀναθεῖναι
[2, 108]   Αἴγυπτος ἐοῦσα πεδιὰς πᾶσα ἄνιππος  καὶ   ἀναμάξευτος γέγονε· αἴτιαι δὲ τούτων
[2, 109]   δὲ ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους  καὶ   ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων χῶρος
[2, 93]   ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι ἐς θάλασσαν,  καὶ   ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς αὐτῆς ἀντέχονται,
[2, 119]   Μενέλεως ἐς τὴν Αἴγυπτον  καὶ   ἀναπλώσας ἐς τὴν Μέμφιν, εἴπας
[2, 60]   πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκες  καὶ   ἄνδρες ἀείδουσι καὶ τὰς χεῖρας
[2, 175]   τεῶν· τοῦτο δὲ κολοσσοὺς μεγάλους  καὶ   ἀνδρόσφιγγας περιμήκεας ἀνέθηκε, λίθους τε
[2, 25]   καὶ ἀλεεινῆς τῆς χώρης ἐούσης  καὶ   ἀνέμων ψυχρῶν, διεξιὼν ποιέει οἷόν
[2, 54]   σφέων γενέσθαι τῶν γυναικῶν τουτέων,  καὶ   ἀνευρεῖν μὲν σφέας οὐ δυνατοὶ
[2, 120]   εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ πρεσβύτερος  καὶ   ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον ἐὼν ἔμελλε
[2, 173]   ἔχοιεν αὐτοῖσι χρᾶσθαι. οὕτω δὲ  καὶ   ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι
[2, 121]   τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον  καὶ   ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται
[2, 32]   τῆς θηριώδεος ψάμμος τε ἐστὶ  καὶ   ἄνυδρος δεινῶς καὶ ἔρημος πάντων.
[2, 118]   τότε καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας  καὶ   ἀνωμοτί, μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην
[2, 99]   ἐν αὐτῇ, ἐὸν μέγα τε  καὶ   ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ τοῦτον κατέλεγον
[2, 163]   ἐν Σάι πόλι, μεγάλα ἐόντα  καὶ   ἀξιοθέητα. καὶ οἵ τε περὶ
[2, 176]   ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα τε  καὶ   ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ βασιλέος
[2, 79]   θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι,  καὶ   ἀοιδήν τε ταύτην πρώτην καὶ
[2, 92]   ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά, τρώγεται δὲ  καὶ   ἁπαλὰ ταῦτα καὶ αὖα. τὴν
[2, 136]   τόνδε, τὸν διδόντα τὸ χρέος  καὶ   ἁπάσης κρατέειν τῆς τοῦ λαμβάνοντος
[2, 174]   ὑπὸ τῶν μαντηίων, πολλὰ δὲ  καὶ   ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ καὶ ἐβασίλευσε,
[2, 32]   τε ἐπὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον  καὶ   ἀπικέσθαι ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ
[2, 18]   δὴ ἐκ Μαρέης τε πόλιος  καὶ   Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα
[2, 64]   καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν ἱροῖσι  καὶ   ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται
[2, 49]   πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ κατηγησάμενος,  καὶ   ἀπὸ τούτου μαθόντες ποιεῦσι τὰ
[2, 175]   αὐτῆς τῶν τις αὐτὴν μοχλευόντων,  καὶ   ἀπὸ τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε
[2, 109]   κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον διδόντα,  καὶ   ἀπὸ τούτου τὰς προσόδους ποιήσασθαι,
[2, 39]   ὁμοίως ἐς πάντα τὰ ἱρά,  καὶ   ἀπὸ τούτου τοῦ νόμου οὐδὲ
[2, 42]   τοῦ Διός, κριὸν ἕνα κατακόψαντες  καὶ   ἀποδείραντες κατὰ τὠυτὸ ἐνδύουσι τὤγαλμα
[2, 63]   καὶ ὡς ἐγὼ δοκέω πολλοὶ  καὶ   ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν τρωμάτων· οὐ
[2, 32]   μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ δὴ  καὶ   ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ
[2, 83]   γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον αὐτόθι ἐστὶ  καὶ   Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος
[2, 83]   Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος  καὶ   Ἄρεος καὶ Διός, καὶ τό
[2, 124]   ἴσον, λίθου δὲ ξεστοῦ τε  καὶ   ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα· οὐδεὶς τῶν
[2, 83]   ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης  καὶ   Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος καὶ Διός,
[2, 155]   ἐν τῇ Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος  καὶ   Ἀρτέμιδος, καὶ γε νηὸς
[2, 156]   Ὀσίριος τὸν παῖδα. Ἀπόλλωνα δὲ  καὶ   Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ Ἴσιος λέγουσι
[2, 16]   εἶναι γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην τε  καὶ   Ἀσίην καὶ Λιβύην. τέταρτον γὰρ
[2, 121]   ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον  καὶ   ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ
[2, 17]   περ Κιλικίην τὴν ὑπὸ Κιλίκων  καὶ   Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα
[2, 30]   ἄλλη δὲ) πρὸς Ἀραβίων τε  καὶ   Ἀσσυρίων, καὶ ἐν Μαρέῃ πρὸς
[2, 141]   μέγαν Σαναχάριβον βασιλέα Ἀραβίων τε  καὶ   Ἀσσυρίων· οὔκων δὴ ἐθέλειν τοὺς
[2, 40]   πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν καὶ μέλιτος  καὶ   ἀσταφίδος καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ
[2, 92]   τρώγεται δὲ καὶ ἁπαλὰ ταῦτα  καὶ   αὖα. τὴν δὲ βύβλον τὴν
[2, 56]   τῶν αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν  καὶ   αὐτὴ ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ μοι
[2, 126]   πατρὸς ταχθέντα πρήσσεσθαι, ἰδίῃ δὲ  καὶ   αὐτὴν διανοηθῆναι μνημήιον καταλιπέσθαι, καὶ
[2, 149]   τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι  καὶ   αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ παρὰ θάλασσαν.
[2, 4]   νομοῦ, πᾶσαν Αἴγυπτον εἶναι ἕλος,  καὶ   αὐτῆς εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον τῶν
[2, 93]   τοῦ ὕδατος ἐκ τοῦ ποταμοῦ·  καὶ   αὐτίκα τε πλέα γίνεται ταῦτα
[2, 122]   ἀπέχον τῆς πόλιος εἴκοσι σταδίους,  καὶ   αὖτις ὀπίσω ἐκ τοῦ ἱροῦ
[2, 148]   οἰκημάτων αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες  καὶ   αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ
[2, 104]   Σύροι οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ  καὶ   αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι,
[2, 62]   τὴν νύκτα τῆς θυσίης καίουσι  καὶ   αὐτοὶ πάντες τὰ λύχνα, καὶ
[2, 14]   ἔχοντα εἴρηται· φέρε δὲ νῦν  καὶ   αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει φράσω·
[2, 139]   ὦν χρόνος οὗτος ἐξήιε  καὶ   αὐτὸν ὄψις τοῦ ἐνυπνίου
[2, 118]   ἀγγέλους, σὺν δέ σφι ἰέναι  καὶ   αὐτὸν Μενέλεων· τοὺς δ᾽ ἐπείτε
[2, 162]   οὐ μέμψεσθαι Ἀπρίην· παρέσεσθαι γὰρ  καὶ   αὐτὸς καὶ ἄλλους ἄξειν. τὸν
[2, 2]   ὄψιν τὴν ἐκείνου. ἀκούσας δὲ  καὶ   αὐτὸς Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες
[2, 12]   καὶ τοῖσι λέγουσι αὐτὰ πείθομαι  καὶ   αὐτὸς οὕτω κάρτα δοκέω εἶναι,
[2, 120]   συμβαινόντων ἐγὼ μὲν ἔλπομαι, εἰ  καὶ   αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι
[2, 120]   λόγῳ τῷ περὶ Ἑλένης λεχθέντι  καὶ   αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ
[2, 16]   γνώμη τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς τε  καὶ   αὐτοὺς Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους
[2, 55]   εἴη μαντήιον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι,  καὶ   αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ
[2, 10]   περ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἐδόκεε  καὶ   αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι.
[2, 162]   ὡς ταῦτα πάλαι παρεσκευάζετο ποιέειν,  καὶ   αὐτῷ οὐ μέμψεσθαι Ἀπρίην· παρέσεσθαι
[2, 76]   πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι πλὴν κεφαλῆς  καὶ   αὐχένος καὶ ἀκρέων τῶν πτερύγων
[2, 156]   καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα  καὶ   ἄφορα πολλά. λόγον δὲ τόνδε
[2, 18]   εἶναι Λίβυες καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι  καὶ   ἀχθόμενοι τῇ περὶ τὰ ἱρὰ
[2, 175]   οἷά τε χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ  καὶ   ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ, τὸν δὲ
[2, 174]   δὲ ὡς ἀληθέων θεῶν ἐόντων  καὶ   ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων τὰ μάλιστα
[2, 81]   δὲ ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι  καὶ   Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι καὶ
[2, 142]   γενομένας, καὶ ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας  καὶ   βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους γενομένους. καίτοι
[2, 129]   ὑπεραλγήσαντά τε τῷ περιεπεπτώκεε πρήγματι,  καὶ   βουλόμενον περισσότερόν τι τῶν ἄλλων
[2, 63]   ~ἐς δὲ Ἡλίου τε πόλιν  καὶ   Βουτοῦν θυσίας μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες.
[2, 156]   νηός τε Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι  καὶ   βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽
[2, 106]   καὶ τὴν ἄλλην σκευὴν ὡσαύτως·  καὶ   γὰρ Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα ἔχει·
[2, 73]   εἶδον εἰ μὴ ὅσον γραφῇ·  καὶ   γὰρ δὴ καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ
[2, 107]   τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι τῇ γυναικί·  καὶ   γὰρ δὴ καὶ τὴν γυναῖκα
[2, 30]   ὡς καὶ ἐπὶ Ψαμμητίχου ἦσαν·  καὶ   γὰρ ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι
[2, 83]   τέχνη, τῶν δὲ θεῶν μετεξετέροισι·  καὶ   γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον αὐτόθι ἐστὶ
[2, 134]   σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ.  καὶ   γὰρ οὗτος Ἰάδμονος ἐγένετο, ὡς
[2, 41]   καὶ τἆλλα κτήνεα θάπτουσι ἀποθνήσκοντα·  καὶ   γὰρ περὶ ταῦτα οὕτω σφι
[2, 64]   κατά περ τὰ ἄλλα κτήνεα·  καὶ   γὰρ τὰ ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν
[2, 169]   βασιλέας ἔσω ἐν τῷ ἱρῷ.  καὶ   γὰρ τὸ τοῦ Ἀμάσιος σῆμα
[2, 140]   ἔτεα νῆσον χώσας σποδῷ τε  καὶ   γῇ οἴκεε. ὅκως γάρ οἱ
[2, 181]   καὶ συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ  καὶ   γῆμαι αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος
[2, 46]   φασι γενέσθαι. γράφουσί τε δὴ  καὶ   γλύφουσι οἱ ζωγράφοι καὶ οἱ
[2, 99]   μὲν τούτου ὄψις τε ἐμὴ  καὶ   γνώμη καὶ ἱστορίη ταῦτα λέγουσα
[2, 109]   Ἑλλάδα ἐπανελθεῖν· πόλον μὲν γὰρ  καὶ   γνώμονα καὶ τὰ δυώδεκα μέρεα
[2, 121]   κεφαλήν, ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς  καὶ   γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον.
[2, 78]   πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς τὰ μάλιστα  καὶ   γραφῇ καὶ ἔργῳ, μέγαθος ὅσον
[2, 30]   ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ τέκνα  καὶ   γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην
[2, 30]   ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα καὶ τέκνα  καὶ   γυναῖκας. τῶν δὲ τινὰ λέγεται
[2, 92]   ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ ἄλλα  καὶ   γυναικὶ μιῇ ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει
[2, 106]   τὰ γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα  καὶ   γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ καὶ
[2, 60]   συμφοιτῶσι δέ, τι ἀνὴρ  καὶ   γυνή ἐστι πλὴν παιδίων, καὶ
[2, 148]   συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου τε ἂν  καὶ   δαπάνης φανείη ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου
[2, 143]   ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες ὦν  καὶ   δεικνύντες οἱ ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν
[2, 102]   μέν νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε  καὶ   δεινῶς γλιχομένοισι περὶ τῆς ἐλευθερίης,
[2, 8]   ἀλλ᾽ ὅσον τε ἡμερέων τεσσέρων  καὶ   δέκα1 ἀναπλόου ἐστὶ στεινὴ Αἴγυπτος,
[2, 68]   ἔχει δὲ καὶ ὄνυχας καρτεροὺς  καὶ   δέρμα λεπιδωτὸν ἄρρηκτον ἐπὶ τοῦ
[2, 91]   παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα καὶ χλαίνας  καὶ   δέρματα. εἰρομένου δέ μευ
[2, 79]   ἄλλα τε ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα,  καὶ   δὴ καὶ ἄεισμα ἕν ἐστι,
[2, 102]   τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων γενομένοισι,  καὶ   δὴ καὶ αἰδοῖα γυναικὸς προσενέγραφε,
[2, 32]   ἄλλα τε μηχανᾶσθαι ἀνδρωθέντας περισσὰ  καὶ   δὴ καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν
[2, 146]   Ἡρακλέης ἐξ Ἀμφιτρύωνος γενόμενος,  καὶ   δὴ καὶ Διόνυσος ἐκ
[2, 1]   ἄλλους τε παραλαβὼν τῶν ἦρχε  καὶ   δὴ καὶ Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε.
[2, 3]   λόγους τοῖσι ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου.  καὶ   δὴ καὶ ἐς Θήβας τε
[2, 33]   καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον,  καὶ   δὴ καὶ λόγος οὕτω
[2, 112]   ὡς διαιτήθη Ἑλένη παρὰ Πρωτέι,  καὶ   δὴ καὶ ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης
[2, 154]   ἄλλα τὰ ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε.  καὶ   δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι
[2, 110]   καταστρέψασθαι ἔθνεα οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου  καὶ   δὴ καὶ Σκύθας, Δαρεῖον δὲ
[2, 131]   ἐγὼ δοκέω, τά τε ἄλλα  καὶ   δὴ καὶ τὰ περὶ τὰς
[2, 65]   τε ἄλλα περὶ τὰ ἱρὰ  καὶ   δὴ καὶ τάδε. ἐοῦσα
[2, 178]   τε ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο,  καὶ   δὴ καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς
[2, 115]   τῆς πάτρης εἶπε τὸ οὔνομα,  καὶ   δὴ καὶ τὸν πλόον ἀπηγήσατο
[2, 129]   ἄλλα γάρ μιν κρίνειν εὖ,  καὶ   δὴ καὶ τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ
[2, 77]   γίνονται τῶν τε ἄλλων πάντων  καὶ   δὴ καὶ τῶν ὡρέων μάλιστα.
[2, 87]   δὲ σάρκας τὸ λίτρον κατατήκει,  καὶ   δὴ λείπεται τοῦ νεκροῦ τὸ
[2, 155]   ἐν Αἰγύπτῳ πολλὰ ἐπεμνήσθην ἤδη,  καὶ   δὴ λόγον περὶ αὐτοῦ ὡς
[2, 148]   δὴ τὰ πάντα ἱρὰ συνελέγοντο.  ~καὶ   δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι
[2, 169]   οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ ἱδρῦσθαι ἐδόκεε.  καὶ   δὴ τότε συμβαλὼν ἑσσώθη καὶ
[2, 121]   ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν  καὶ   δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ
[2, 25]   χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ ἄνεμοι  καὶ   διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ εἰσὶ οἰκότως
[2, 171]   τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι  καὶ   διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ
[2, 32]   δὴ αὐτοὺς δι᾽ ἑλέων μεγίστων,  καὶ   διεξελθόντας ταῦτα ἀπικέσθαι ἐς πόλιν
[2, 86]   κοιλίην πᾶσαν, ἐκκαθήραντες δὲ αὐτὴν  καὶ   διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι
[2, 29]   δ᾽ ἐν ταύτῃ Δία θεῶν  καὶ   Διόνυσον μούνους σέβονται, τούτους τε
[2, 123]   τῶν κάτω Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα  καὶ   Διόνυσον. πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε
[2, 145]   θεῶν νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης τε  καὶ   Διόνυσος καὶ Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι
[2, 146]   ἐξ Ἀμφιτρύωνος γενόμενος, καὶ δὴ  καὶ   Διόνυσος ἐκ Σεμέλης καὶ
[2, 47]   οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ δὲ  καὶ   Διονύσῳ μούνοισι τοῦ αὐτοῦ χρόνου,
[2, 83]   Ἀθηναίης καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος  καὶ   Διός, καὶ τό γε μάλιστα
[2, 50]   ὅτι γὰρ δὴ μὴ Ποσειδέωνος  καὶ   Διοσκούρων, ὡς καὶ πρότερόν μοι
[2, 43]   γεγονότες τὸ ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου,  καὶ   διότι Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε
[2, 37]   δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ  καὶ   δὶς ἑκάστης νυκτός, ἄλλας τε
[2, 121]   οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς δὲ αὐτῷ  καὶ   δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ
[2, 44]   ἀπ᾽ οὗ Τύρον οἰκέουσι τριηκόσια  καὶ   δισχίλια. εἶδον δὲ ἐν τῇ
[2, 119]   ἐγένετο τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς τε  καὶ   διωκόμενος οἴχετο φεύγων τῇσι νηυσὶ
[2, 160]   ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων,  καὶ   δοκέοντες παρὰ ταῦτα οὐδ᾽ ἂν
[2, 44]   σαφέως παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα,  καὶ   δοκέουσι δέ μοι οὗτοι ὀρθότατα
[2, 107]   ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν,  καὶ   δύο μὲν τῶν παίδων κατακαῆναι
[2, 5]   ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε γῆ  καὶ   δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὰ
[2, 158]   ~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς παῖς ἐγένετο  καὶ   ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς τῇ διώρυχι
[2, 174]   δὲ καὶ ἀπέφευγε. ἐπείτε δὲ  καὶ   ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε· ὅσοι μὲν
[2, 176]   Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ πόδες πέντε  καὶ   ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ μῆκος· ἐπὶ
[2, 92]   ῥίζα τοῦ λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη  καὶ   ἐγγλύσσει ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος
[2, 2]   ῥήξουσι πρώτην· τά περ ὦν  καὶ   ἐγένετο. ὡς γὰρ διέτης χρόνος
[2, 122]   δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν· τὴν  καὶ   ἐγὼ οἶδα ἔτι καὶ ἐς
[2, 162]   ἐπισχόντες ἀπιστέατο πρὸς τοὺς ἑτέρους  καὶ   ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος
[2, 32]   ὀψομένους τὰ ἔρημα τῆς Λιβύης,  καὶ   εἴ τι πλέον ἴδοιεν τῶν
[2, 53]   τιμάς τε καὶ τέχνας διελόντες  καὶ   εἴδεα αὐτῶν σημήναντες. οἱ δὲ
[2, 44]   αὐτόθι εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον.  καὶ   εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε
[2, 182]   ἐς Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον Ἀθηναίης  καὶ   εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην, τοῦτο
[2, 161]   πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα πέντε  καὶ   εἴκοσι ἄρξας, ἐν τοῖσι ἐπί
[2, 175]   ὑπερμεγάθεας ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος πλόον  καὶ   εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος.
[2, 30]   βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ αὗται τέσσερες  καὶ   εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων
[2, 166]   ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, πέντε  καὶ   εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι
[2, 175]   μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ εἷς τε  καὶ   εἴκοσι πήχεες, εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα,
[2, 121]   δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε  καὶ   εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν
[2, 65]   φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι· τὰ δὲ  καὶ   εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας, ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος
[2, 121]   ὡς τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα  καὶ   εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ
[2, 32]   πολλόν. ἀπικομένους δὲ τοὺς Νασαμῶνας  καὶ   εἰρωτωμένους εἴ τι ἔχουσι πλέον
[2, 25]   οἱ ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες τήκουσι·  καὶ   εἰσὶ οἰκότως οἱ ἀπὸ ταύτης
[2, 22]   χώρην δι᾽ ἧς τε ῥέει  καὶ   ἐκ τῆς ἄρχεται ῥέων
[2, 148]   τε ἐς τὰ οἰκήματα διεξιοῦσι  καὶ   ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας,
[2, 15]   τὸ περίμετρον στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι  καὶ   ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν
[2, 9]   σημανέω· στάδιοι γὰρ εἰσὶ εἴκοσι  καὶ   ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ
[2, 133]   κακοῦσθαι ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντά τε  καὶ   ἑκατόν, καὶ τοὺς μὲν δύο
[2, 128]   πεντήκοντα ἔτεα. ~ταῦτα ἕξ τε  καὶ   ἑκατὸν λογίζονται ἔτεα, ἐν τοῖσι
[2, 121]   ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι,  καὶ   ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽
[2, 68]   μὲν γὰρ ᾠὰ ἐν γῇ  καὶ   ἐκλέπει, καὶ τὸ πολλὸν τῆς
[2, 80]   πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς ὁδοῦ  καὶ   ἐκτρέπονται καὶ ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης
[2, 62]   λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς  καὶ   ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι αὐτὸ
[2, 19]   ὁδόν, καὶ πλέον ἔτι τούτου  καὶ   ἔλασσον. τοῦ ποταμοῦ δὲ φύσιος
[2, 75]   ἀκανθέων καὶ μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι  καὶ   ἐλάσσονες ἔτι τούτων, πολλοὶ δὲ
[2, 119]   πρηγμάτων, καὶ ξεινίων ἤντησε μεγάλων  καὶ   Ἑλένην ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς
[2, 28]   τε πόλιος κείμενα τῆς Θηβαΐδος  καὶ   Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ εἶναι τοῖσι
[2, 17]   πᾶσαν ἀρξαμένην ἀπὸ Καταδούπων τε  καὶ   Ἐλεφαντίνης πόλιος δίχα διαιρέεσθαι καὶ
[2, 96]   τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει ταχέως  καὶ   ἕλκει τὴν βᾶριν τοῦτο γὰρ
[2, 4]   ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους νομίσαι  καὶ   Ἕλληνας παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμούς
[2, 51]   ἐν τῇ χώρῃ, ὅθεν περ  καὶ   Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ
[2, 91]   ἐς Αἴγυπτον κατ᾽ αἰτίην τὴν  καὶ   Ἕλληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης
[2, 39]   τοῖσι μὲν ἂν ἀγορὴ  καὶ   Ἕλληνές σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι,
[2, 64]   σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων  καὶ   Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν ἱροῖσι καὶ
[2, 43]   ἀλλὰ Ἕλληνες μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων  καὶ   Ἑλλήνων οὗτοι οἱ θέμενοι τῷ
[2, 1]   παραλαβὼν τῶν ἦρχε καὶ δὴ  καὶ   Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ
[2, 169]   ἀπίκοντο ἐς Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον·  καὶ   ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ ξεῖνοι,
[2, 43]   τινὲς ναυτίλοι, ὡς ἔλπομαί τε  καὶ   ἐμὴ γνώμη αἱρέει· ὥστε τούτων
[2, 15]   Δέλτα, ὡς αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι  καὶ   ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν τε
[2, 143]   ἱρέες τοῦ Διὸς οἷόν τι  καὶ   ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες
[2, 44]   κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε πολλοῖσι ἀναθήμασι,  καὶ   ἐν αὐτῷ ἦσαν στῆλαι δύο,
[2, 30]   τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι πρὸς Αἰθιόπων  καὶ   ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη
[2, 30]   γὰρ ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι  καὶ   ἐν Δάφνῃσι. τοὺς ὦν δὴ
[2, 58]   τε ἐν Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι  καὶ   ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι
[2, 5]   κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν τε ἀνοίσεις  καὶ   ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο
[2, 79]   ἔν τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος ἐστὶ  καὶ   ἐν Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ, κατὰ
[2, 30]   πρὸς Ἀραβίων τε καὶ Ἀσσυρίων,  καὶ   ἐν Μαρέῃ πρὸς Λιβύης ἄλλη.
[2, 176]   τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν δὲ  καὶ   ἐν Μέμφι τὸν ὕπτιον κείμενον
[2, 150]   εὐπετέως ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ λόγῳ  καὶ   ἐν Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων πόλι
[2, 116]   περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν. ἐπιμέμνηται δὲ  καὶ   ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε τοῖσι
[2, 172]   πρῶτα κατώνοντο τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι  καὶ   ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ ἦγον
[2, 32]   διεξελθόντας δὲ χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα  καὶ   ἐν πολλῇσι ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή
[2, 176]   ἔστι δὲ λίθινος ἕτερος τοσοῦτος  καὶ   ἐν Σάι, κείμενος κατὰ τὸν
[2, 142]   καὶ τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας,  καὶ   ἐν ταύτῃσι ἀρχιερέας καὶ βασιλέας
[2, 176]   τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ  καὶ   ἐν τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι
[2, 120]   Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ δέ τοι  καὶ   ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα
[2, 64]   τε τοῖσι νηοῖσι τῶν θεῶν  καὶ   ἐν τοῖσι τεμένεσι· εἰ ὦν
[2, 170]   τοῦ τῆς Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου.  καὶ   ἐν τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι
[2, 161]   ἐπί τε Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε  καὶ   ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ
[2, 42]   τὴν κεφαλὴν ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ  καὶ   ἐνδύντα τὸ νάκος οὕτω οἱ
[2, 2]   διαπρήσσεσθαι· ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε  καὶ   ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι τῶν
[2, 142]   νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι,  καὶ   ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς
[2, 172]   μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε  καὶ   ἐνουρέειν καὶ πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε
[2, 72]   ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ. ~γίνονται δὲ  καὶ   ἐνύδριες ἐν τῷ ποταμῷ, τὰς
[2, 7]   Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη τε  καὶ   ἔνυδρος καὶ ἰλύς. ἔστι δὲ
[2, 93]   θοροῦ, αἳ δὲ ἑπόμεναι ἀνακάπτουσι  καὶ   ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται. ἐπεὰν δὲ
[2, 149]   Νείλου δὲ κατὰ διώρυχα ἐσῆκται,  καὶ   ἓξ μὲν μῆνας ἔσω ῥέει
[2, 15]   στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν  καὶ   ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς
[2, 9]   γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν  καὶ   ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ ἀπὸ Θηβέων
[2, 92]   ἰχθύων μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν λάβωσι  καὶ   ἐξέλωσι τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς
[2, 10]   Ἀχελῴου, ὃς ῥέων δι᾽ Ἀκαρνανίης  καὶ   ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν τῶν Ἐχινάδων
[2, 149]   κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται ἕτερον τοσοῦτον,  καὶ   ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος
[2, 149]   ἔξω ἐς τὸν Νεῖλον αὖτις·  καὶ   ἐπεὰν μὲν ἐκρέῃ ἔξω,
[2, 42]   τὠυτὸ ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ Διός,  καὶ   ἔπειτα ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι
[2, 88]   κοιλίην ταριχεύουσι τὰς ἑβδομήκοντα ἡμέρας  καὶ   ἔπειτα ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν ἀποφέρεσθαι.
[2, 29]   δεῖ τούτῳ τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι.  καὶ   ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς πεδίον λεῖον,
[2, 29]   ἐς τὴν λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ.  καὶ   ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ τὸν ποταμὸν
[2, 92]   τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον  καὶ   ἔπειτα αὔους ἐόντας σιτέονται. ~οἱ
[2, 38]   βύβλῳ περὶ τὰ κέρεα εἱλίσσων  καὶ   ἔπειτα γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει
[2, 169]   Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ μιν ἀπέπνιξαν  καὶ   ἔπειτα ἔθαψαν ἐν τῇσι πατρωίῃσι
[2, 121]   οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων  καὶ   ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ
[2, 131]   Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ θυγατρὸς  καὶ   ἔπειτα ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ
[2, 42]   τὸ ἱρὸν ἅπαντες τὸν κριὸν  καὶ   ἔπειτα ἐν ἱρῇ θήκῃ θάπτουσι
[2, 95]   περὶ ταύτην ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον  καὶ   ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει.
[2, 29]   πλοῖον ἐσβὰς δυώδεκα ἡμέρας πλεύσεαι,  καὶ   ἔπειτα ἥξεις ἐς πόλιν μεγάλην
[2, 47]   τῇ περὶ τὴν νηδὺν γινομένῃ,  καὶ   ἔπειτα καταγίζει πυρί· τὰ δὲ
[2, 129]   θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην κοίλην,  καὶ   ἔπειτα καταχρυσώσαντά μιν ταύτην ἔσω
[2, 158]   ἑσπέρης μακρὴ πρὸς τὴν ἠῶ,  καὶ   ἔπειτα τείνει ἐς διασφάγας, φέρουσα
[2, 92]   ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον  καὶ   ἔπειτα τὸ ἐκ μέσου τοῦ
[2, 68]   ἐκ τοῦ ὕδατος κροκόδειλος  καὶ   ἔπειτα χάνῃ ἔωθε γὰρ τοῦτο
[2, 103]   ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε,  καὶ   ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ Φάσι ποταμῷ,
[2, 19]   εἶναι καὶ τοῦ Ἀραβίου ἐνιαχῇ  καὶ   ἐπὶ δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν,
[2, 7]   βωμοῦ φερούσῃ ἔς τε Πῖσαν  καὶ   ἐπὶ τὸν νηὸν τοῦ Διὸς
[2, 30]   ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ ἔχουσι ὡς  καὶ   ἐπὶ Ψαμμητίχου ἦσαν· καὶ γὰρ
[2, 39]   οἶνον κατὰ τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες  καὶ   ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες
[2, 87]   κατὰ δὲ τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες  καὶ   ἐπιλαβόντες τὸ κλύσμα τῆς ὀπίσω
[2, 2]   ποιμήν· ὡς δὲ πολλάκις φοιτέοντι  καὶ   ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ
[2, 80]   εἴκουσι τῆς ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται  καὶ   ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται. τόδε
[2, 181]   Λαδίκην, ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου  καὶ   ἐπύθετο αὐτῆς ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε
[2, 35]   ἔχει ἄλλη πᾶσα χώρη  καὶ   ἔργα λόγου μέζω παρέχεται πρὸς
[2, 170]   ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη  καὶ   ἐργασμένη εὖ κύκλῳ καὶ μέγαθος,
[2, 78]   ἐς τὰ μάλιστα καὶ γραφῇ  καὶ   ἔργῳ, μέγαθος ὅσον τε πηχυαῖον
[2, 148]   τὰ ἐξ Ἑλλήνων τείχεά τε  καὶ   ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος πόνου
[2, 34]   ἔχει λέγειν· ἀοίκητός τε γὰρ  καὶ   ἔρημος ἐστὶ Λιβύη δι᾽
[2, 32]   τε ἐστὶ καὶ ἄνυδρος δεινῶς  καὶ   ἔρημος πάντων. εἶπαι ὦν τοὺς
[2, 145]   ἐκ Πηνελόπης ἐκ ταύτης γὰρ  καὶ   Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων
[2, 164]   αὐτῶν καλέονται μὲν Καλασίριές τε  καὶ   Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν δὲ τῶνδε
[2, 168]   καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι  καὶ   Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν
[2, 65]   ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς χωρὶς ἑκάστων  καὶ   ἔρσενες καὶ θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων,
[2, 45]   ὁσίη θύειν ἐστὶ χωρὶς ὑῶν  καὶ   ἐρσένων βοῶν καὶ μόσχων, ὅσοι
[2, 158]   θαλάσσης ὑπερβῆναι ἐς τὴν νοτίην  καὶ   Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν ταύτην καλεομένην,
[2, 148]   τε ἄλλας ἐκ τῶν παστάδων  καὶ   ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν
[2, 121]   καί τινα καὶ σκῶψαι μιν  καὶ   ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι
[2, 60]   καὶ γυνή ἐστι πλὴν παιδίων,  καὶ   ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς οἱ
[2, 122]   τὴν καὶ ἐγὼ οἶδα ἔτι  καὶ   ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ
[2, 131]   ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι  καὶ   ἐς ἐμέ. ~ἡ δὲ βοῦς
[2, 181]   ἀπέπεμψε ἐς Κυρήνην, τὸ ἔτι  καὶ   ἐς ἐμὲ ἦν σόον, ἔξω
[2, 130]   γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽ ἔτι  καὶ   ἐς ἐμὲ ἦν φανερή, ἐν
[2, 68]   ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος δὲ γίνεται  καὶ   ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ μέζων
[2, 3]   δὴ καὶ ἐς Θήβας τε  καὶ   ἐς Ἡλίου πόλιν αὐτῶν τούτων
[2, 44]   ἔχοντος Θασίου εἶναι· ἀπικόμην δὲ  καὶ   ἐς Θάσον, ἐν τῇ εὗρον
[2, 3]   ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου. καὶ δὴ  καὶ   ἐς Θήβας τε καὶ ἐς
[2, 15]   Νεῖλος ἔς τε Πηλούσιον ῥέων  καὶ   ἐς Κάνωβον, τὰ δὲ ἄλλα
[2, 155]   λίθου πεποιημένος ἔς τε ὕψος  καὶ   ἐς μῆκος καὶ τοῖχος ἕκαστος
[2, 113]   Κανωβικὸν καλεύμενον στόμα τοῦ Νείλου  καὶ   ἐς Ταριχείας. ἦν δὲ ἐπὶ
[2, 135]   τῶν χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ ἔτι  καὶ   ἐς τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ,
[2, 33]   Νασαμῶνας, ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον,  καὶ   ἐς τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους,
[2, 75]   Βουτοῦν πόλιν μάλιστά κῃ κείμενος,  καὶ   ἐς τοῦτο τὸ χωρίον ἦλθον
[2, 44]   ὧν οἷόν τε ἦν, ἔπλευσα  καὶ   ἐς Τύρον τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος
[2, 121]   τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων  καὶ   ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ
[2, 64]   τούς τε προπόλους τρηχέως περισπεῖν  καὶ   ἐσελθεῖν παρὰ τὴν μητέρα. ἀπὸ
[2, 125]   σίδηρον τῷ ἐργάζοντο καὶ σιτία  καὶ   ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον
[2, 69]   δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες  καὶ   ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς
[2, 2]   ποιμένι πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν θύρην  καὶ   ἐσιόντι τὰ παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα
[2, 151]   κυνέην ἐοῦσαν χαλκέην ὑπέσχε τε  καὶ   ἔσπενδε. κυνέας δὲ καὶ οἱ
[2, 181]   γύναι, κατά με ἐφάρμαξας,  καὶ   ἔστι τοι οὐδεμία μηχανὴ μὴ
[2, 33]   δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν παραρρέοντα  καὶ   Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον, καὶ
[2, 17]   καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι δὲ  καὶ   ἕτερα διφάσια στόματα ἀπὸ τοῦ
[2, 137]   κάρτα ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ  καὶ   ἑτερέων γενομενέων ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[2, 104]   ἐς οὐδὲν ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ  καὶ   ἕτεροι τοιοῦτοι· ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ
[2, 45]   δὲ ἕνα ἐόντα τὸν Ἡρακλέα  καὶ   ἔτι ἄνθρωπον, ὡς δὴ φασί,
[2, 120]   οὐ δύο τρεῖς  καὶ   ἔτι πλέους τῶν παίδων μάχης
[2, 151]   ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες  καὶ   ἐτύγχανον τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν
[2, 112]   ἐν Μέμφι κάρτα καλόν τε  καὶ   εὖ ἐσκευασμένον, τοῦ Ἡφαιστείου πρὸς
[2, 5]   ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ τὸν ποταμόν.  ~καὶ   εὖ μοι ἐδόκεον λέγειν περὶ
[2, 121]   θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί τε  καὶ   εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα
[2, 125]   αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν τε  καὶ   εὐβάστακτον μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον,
[2, 124]   ἐν Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον  καὶ   εὐθηνέειν Αἴγυπτον μεγάλως, μετὰ δὲ
[2, 133]   νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ πίνειν τε  καὶ   εὐπαθέειν, οὔτε ἡμέρης οὔτε νυκτὸς
[2, 174]   δέ μιν ἐπιλείποι πίνοντά τε  καὶ   εὐπαθέοντα τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν
[2, 150]   δὲ ἔφρασάν μοι ἵνα ἐξεφορήθη,  καὶ   εὐπετέως ἔπειθον· ᾔδεα γὰρ λόγῳ
[2, 102]   κατεστρέψατο σφέας· ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ  καὶ   εὐπετέως παρέλαβε τὰς πόλιας, τούτοισι
[2, 86]   δευτέρην δεικνύουσι ὑποδεεστέρην τε ταύτης  καὶ   εὐτελεστέρην, τὴν δὲ τρίτην εὐτελεστάτην·
[2, 10]   τὰ περὶ Ἴλιον καὶ Τευθρανίην  καὶ   Ἔφεσόν τε καὶ Μαιάνδρου πεδίον,
[2, 77]   ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς  καὶ   ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν δὲ τῇσι
[2, 96]   δὲ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος  καὶ   ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει τὸν
[2, 169]   δίκαια τρέφων τὸν σφίσι τε  καὶ   ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω δὴ παραδιδοῖ
[2, 4]   νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους  καὶ   ζῷα ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι. καὶ
[2, 169]   καὶ δὴ τότε συμβαλὼν ἑσσώθη  καὶ   ζωγρηθεὶς ἀπήχθη ἐς Σάιν πόλιν,
[2, 124]   ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου δὲ ξεστοῦ  καὶ   ζῴων ἐγγεγλυμμένων· ταύτης τε δὴ
[2, 105]   ταὐτά, καὶ ζόη πᾶσα  καὶ   γλῶσσα ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι.
[2, 105]   Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ κατὰ ταὐτά,  καὶ   ζόη πᾶσα καὶ
[2, 40]   δὲ δὴ ἐξαίρεσις τῶν ἱρῶν  καὶ   καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο
[2, 99]   νῦν Μέμφις καλέεται· ἔστι γὰρ  καὶ   Μέμφις ἐν τῷ στεινῷ
[2, 92]   ἄρτους ὀπτοὺς πυρί. ἔστι δὲ  καὶ   ῥίζα τοῦ λωτοῦ τούτου
[2, 17]   τῆς πόλιος σχίζεται τριφασίας ὁδούς.  καὶ   μὲν πρὸς ἠῶ τρέπεται,
[2, 125]   ἐν τῷ τοὺς λίθους ἔταμνον  καὶ   ἦγον καὶ τὸ ὑπὸ γῆν
[2, 163]   Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους  καὶ   ἤλαυνε ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε
[2, 31]   ῥέει δὲ ἀπὸ ἑσπέρης τε  καὶ   ἡλίου δυσμέων. τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 174]   ἑκάστοισι εἴη. πολλὰ μὲν δὴ  καὶ   ἡλίσκετο ὑπὸ τῶν μαντηίων, πολλὰ
[2, 127]   οὐκ ἀνήκουσαν· ταῦτα γὰρ ὦν  καὶ   ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ ὕπεστι
[2, 131]   τῶν κολοσσῶν· ταύτας γὰρ ὦν  καὶ   ἡμεῖς ὡρῶμεν ὅτι ὑπὸ χρόνου
[2, 82]   Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς τε  καὶ   ἡμέρῃ ἑκάστη θεῶν ὅτευ ἐστί,
[2, 5]   τοιήδε. πρῶτα μὲν προσπλέων ἔτι  καὶ   ἡμέρης δρόμον ἀπέχων ἀπὸ γῆς,
[2, 126]   ἐστὶ τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου  καὶ   ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ τὸν
[2, 82]   γὰρ τέρατος φυλάσσουσι γραφόμενοι τὠποβαῖνον,  καὶ   ἤν κοτε ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ
[2, 173]   τε καὶ κατέσκωπτε τοὺς συμπότας  καὶ   ἦν μάταιός τε καὶ παιγνιήμων.
[2, 52]   τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι,  καὶ   ἦν τὸν χρόνον τοῦτον μοῦνον)
[2, 146]   ἐς τὸν μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς  καὶ   ἤνεικε ἐς Νύσαν τὴν ὑπὲρ
[2, 50]   καὶ πρότερόν μοι ταῦτα εἴρηται,  καὶ   Ἥρης καὶ Ἱστίης καὶ Θέμιος
[2, 43]   περ καὶ τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο  καὶ   ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι, ὡς
[2, 169]   τοῦ ἱροῦ, παστὰς λιθίνη μεγάλη  καὶ   ἠσκημένη στύλοισί τε φοίνικας τὰ
[2, 117]   Ἑλένην, εὐαέι τε πνεύματι χρησάμενος  καὶ   θαλάσσῃ λείῃ· ἐν δὲ Ἰλιάδι
[2, 73]   τὸν πατέρα ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα  καὶ   θάπτειν ἐν τοῦ Ἡλίου τῷ
[2, 41]   ἀνορύξαντες δὲ τὰ ὀστέα ἀπάγουσι  καὶ   θάπτουσι ἐς ἕνα χῶρον πάντες.
[2, 50]   εἴρηται, καὶ Ἥρης καὶ Ἱστίης  καὶ   Θέμιος καὶ Χαρίτων καὶ Νηρηίδων,
[2, 133]   καὶ πάτρως, ἀποκληίσαντες τὰ ἱρὰ  καὶ   θεῶν οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ καὶ
[2, 65]   τροφῆς χωρὶς ἑκάστων καὶ ἔρσενες  καὶ   θήλεαι τῶν Αἰγυπτίων, τῶν παῖς
[2, 68]   τὰ μὲν δὴ ἄλλα ὄρνεα  καὶ   θηρία φεύγει μιν, δὲ
[2, 167]   οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων  καὶ   Θρήικας καὶ Σκύθας καὶ Πέρσας
[2, 129]   κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς ἔργα τε  καὶ   θυσίας, δίκας δέ σφι πάντων
[2, 182]   Ἀθηναίῃ δύο τε ἀγάλματα λίθινα  καὶ   θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον, τοῦτο δ᾽
[2, 118]   Μενέλεῳ, ἐκβᾶσαν δὲ ἐς γῆν  καὶ   ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν πέμπειν ἐς
[2, 172]   ἄγαλμα δαίμονος ἐξ αὐτοῦ ἐποιήσατο,  καὶ   ἵδρυσε τῆς πόλιος ὅκου ἦν
[2, 7]   πᾶσα ὑπτίη τε καὶ ἔνυδρος  καὶ   ἰλύς. ἔστι δὲ ὁδὸς ἐς
[2, 133]   ἕλεα καὶ τὰ ἄλσεα πλανώμενον  καὶ   ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα.
[2, 63]   ἐν δὲ Παπρήμι θυσίας μὲν  καὶ   ἱρὰ κατά περ καὶ τῇ
[2, 69]   πόδας, καὶ σιτία ἀποτακτὰ διδόντες  καὶ   ἱρήια, καὶ περιέποντες ὡς κάλλιστα
[2, 137]   ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη, ἐν τῇ  καὶ   ἱρόν ἐστι Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον· μέζω
[2, 156]   Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου  καὶ   Ἴσιος λέγουσι εἶναι παῖδας, Λητοῦν
[2, 50]   μοι ταῦτα εἴρηται, καὶ Ἥρης  καὶ   Ἱστίης καὶ Θέμιος καὶ Χαρίτων
[2, 99]   ὄψις τε ἐμὴ καὶ γνώμη  καὶ   ἱστορίη ταῦτα λέγουσα ἐστί, τὸ
[2, 163]   δὲ περὶ ἑωυτὸν Κᾶράς τε  καὶ   Ἴωνας ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν
[2, 160]   ἀπίκοντο Ἠλείων ἄγγελοι, αὐχέοντες δικαιότατα  καὶ   κάλλιστα τιθέναι τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ
[2, 97]   ἐς δὲ Ναύκρατιν ἀπὸ θαλάσσης  καὶ   Κανώβου διὰ πεδίου πλέων ἥξεις
[2, 35]   τοῖσι αἱ μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι  καὶ   καπηλεύουσι, οἱ δὲ ἄνδρες κατ᾽
[2, 152]   διελθόντος ἀναγκαίη κατέλαβε Ἴωνάς τε  καὶ   Κᾶρας ἄνδρας κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας
[2, 156]   φοίνικες συχνοὶ καὶ ἄλλα δένδρεα  καὶ   καρποφόρα καὶ ἄφορα πολλά. λόγον
[2, 152]   ἐπιτελεύμενον φίλα τε τοῖσι Ἴωσι  καὶ   Καρσὶ ποιέεται καί σφεας μεγάλα
[2, 92]   καὶ πωλέουσι· οἳ δὲ ἂν  καὶ   κάρτα βούλωνται χρηστῇ τῇ βύβλῳ
[2, 135]   καὶ κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ  καὶ   κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα ἐκτήσατο
[2, 69]   καὶ τὴν Μοίριος λίμνην οἰκέοντες  καὶ   κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς εἶναι ἱρούς·
[2, 181]   ἔλθοι Ἄμασις πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο,  καὶ   κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ τοῦτο.
[2, 137]   δεύτερα δὲ ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος  καὶ   κάρτα ὑψηλαὶ ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ
[2, 86]   τὴν νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης  καὶ   κασίης καὶ τῶν ἄλλων θυμιημάτων,
[2, 1]   βασιληίην Καμβύσης, Κύρου ἐὼν παῖς  καὶ   Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω θυγατρός, τῆς
[2, 24]   χώρης οὗτος θεὸς  καὶ   κατὰ ἥντινα, ταύτην οἰκὸς διψῆν
[2, 20]   ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν  καὶ   κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ,
[2, 105]   οὗτοί τε καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται  καὶ   κατὰ ταὐτά, καὶ ζόη
[2, 150]   τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα  καὶ   κατὰ τὸ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 86]   ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν,  καὶ   κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι ἐν οἰκήματι
[2, 121]   τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ  καὶ   καταμεῖναι. ὡς δέ μιν παρὰ
[2, 121]   καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα,  καὶ   καταρμόσαντα τὸν λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽
[2, 12]   Σύροι νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν τε  καὶ   καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν τε
[2, 121]   τοὺς ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ  καὶ   κατασκευάζειν. ὡς δὲ λόγους τε
[2, 146]   μὲν γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο  καὶ   κατεγήρασαν καὶ οὗτοι ἐν τῇ
[2, 135]   δὴ δὴ Ροδῶπις ἐλευθερώθη,  καὶ   κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ
[2, 173]   δὲ ἀπὸ τούτου ἔπινέ τε  καὶ   κατέσκωπτε τοὺς συμπότας καὶ ἦν
[2, 182]   εἷλε δὲ Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων  καὶ   κατεστρέψατο ἐς φόρου ἀπαγωγήν.
[2, 122]   οἱ Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι εἶναι,  καὶ   κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι, καὶ
[2, 121]   πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν  καὶ   κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν·
[2, 121]   καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα,  καὶ   κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν
[2, 25]   ἅτε ὑομένης τε τῆς χώρης  καὶ   κεχαραδρωμένης, ῥέουσι μεγάλοι· τοῦ δὲ
[2, 48]   μέζον τε ἔχει τὸ αἰδοῖον  καὶ   κινέει μοῦνον τοῦ σώματος, ἔστι
[2, 178]   Χίος καὶ Τέως καὶ Φώκαια  καὶ   Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ρόδος καὶ
[2, 77]   ἑκάστου, ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν ὑγιείην  καὶ   κλύσμασι, νομίζοντες ἀπὸ τῶν τρεφόντων
[2, 178]   καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ρόδος  καὶ   Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις,
[2, 30]   τῆς φρουρῆς· οἳ δὲ βουλευσάμενοι  καὶ   κοινῷ λόγῳ χρησάμενοι πάντες ἀπὸ
[2, 121]   ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι  καὶ   κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ
[2, 37]   σιτία σφι ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα,  καὶ   κρεῶν βοέων καὶ χηνέων πλῆθός
[2, 36]   δίαιτα ἐστί. ἀπὸ πυρῶν  καὶ   κριθέων ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ
[2, 125]   πυραμίδι ὅσα ἔς τε συρμαίην  καὶ   κρόμμυα καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι
[2, 1]   δὴ τῆς γυναικὸς ἐὼν παῖς  καὶ   Κύρου Καμβύσης Ἴωνας μὲν καὶ
[2, 32]   λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων βασιλέι,  καί   κως ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι
[2, 114]   ἵνα εἰδέω τι κοτὲ  καὶ   λέξει” ~ἀκούσας δὲ ταῦτα
[2, 40]   μέλιτος καὶ ἀσταφίδος καὶ σύκων  καὶ   λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης καὶ τῶν
[2, 17]   ὑπὸ Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ  καὶ   Λιβύῃ οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ
[2, 16]   πᾶσαν, Εὐρώπην τε καὶ Ἀσίην  καὶ   Λιβύην. τέταρτον γὰρ δή σφεας
[2, 16]   ἐν τῷ μεταξὺ Ἀσίης τε  καὶ   Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν. ~καὶ τὴν
[2, 32]   Λιβύης, παρήκουσι παρὰ πᾶσαν Λίβυες  καὶ   Λιβύων ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον
[2, 96]   πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων,  καὶ   λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ
[2, 68]   οὐδέν, ἐὸν δὲ τετράπουν χερσαῖον  καὶ   λιμναῖον ἐστί. τίκτει μὲν γὰρ
[2, 36]   Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι  καὶ   λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες μὲν ἀπὸ
[2, 85]   τῶν οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ τις  καὶ   λόγος ᾖ, τὸ θῆλυ γένος
[2, 89]   ὅσαι ἂν ἔωσι εὐειδέες κάρτα  καὶ   λόγου πλεῦνος γυναῖκες· ἀλλ᾽ ἐπεὰν
[2, 167]   Θρήικας καὶ Σκύθας καὶ Πέρσας  καὶ   Λυδοὺς καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς
[2, 10]   καὶ Τευθρανίην καὶ Ἔφεσόν τε  καὶ   Μαιάνδρου πεδίον, ὥς γε εἶναι
[2, 96]   τρόπον τοιόνδε· περὶ γόμφους πυκνοὺς  καὶ   μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα ξύλα·
[2, 136]   ὄψιν οἰκοδομημάτων μυρίην, ἐκεῖνα δὲ  καὶ   μακρῷ μάλιστα. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος
[2, 104]   περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν  καὶ   Μάκρωνες οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες
[2, 115]   σεωυτοῦ ξείνου τὴν γυναῖκα ἦλθες.  καὶ   μάλα ταῦτά τοι οὐκ ἤρκεσε,
[2, 167]   ὦν τοῦτο πάντες οἱ Ἕλληνες  καὶ   μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι
[2, 167]   τῶν χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους εἶναι,  καὶ   μάλιστα τοὺς ἐς τὸν πόλεμον
[2, 20]   κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ,  καὶ   μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες
[2, 104]   ἐν φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους,  καὶ   μᾶλλον οἱ Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν
[2, 104]   καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι· ἀλλὰ τοῖσιδε  καὶ   μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων
[2, 46]   πάντας τοὺς αἶγας οἱ Μενδήσιοι,  καὶ   μᾶλλον τοὺς ἔρσενας τῶν θηλέων,
[2, 43]   γνώμη αἱρέει· ὥστε τούτων ἂν  καὶ   μᾶλλον τῶν θεῶν τὰ οὐνόματα
[2, 136]   κοντῷ, τοῦτο συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν  καί   με τρόπῳ τοιούτῳ ἐξεποίησαν” τοῦτον
[2, 170]   κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ κύκλῳ  καὶ   μέγαθος, ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση
[2, 121]   πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα  καὶ   μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν
[2, 75]   ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ ἦσαν ἀκανθέων  καὶ   μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες
[2, 148]   πολλῶν ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων  καὶ   μεγάλων ἀνταξίη, δὲ δὴ
[2, 40]   μεγίστην τε δαίμονα ἥγηνται εἶναι  καὶ   μεγίστην οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην
[2, 22]   χιόνος μιν ῥέειν, πρῶτον μὲν  καὶ   μέγιστον μαρτύριον οἱ ἄνεμοι παρέχονται
[2, 68]   γίνεται καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας  καὶ   μέζων ἔτι. ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς
[2, 40]   τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν  καὶ   μέλιτος καὶ ἀσταφίδος καὶ σύκων
[2, 33]   γὰρ ἐκ Λιβύης Νεῖλος  καὶ   μέσην τάμνων Λιβύην, καὶ ὡς
[2, 52]   Διονύσου δὲ ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο)  καὶ   μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν
[2, 161]   Αἰγύπτου καὶ στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίην  καὶ   μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης
[2, 106]   ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε· τὰ δὴ  καὶ   μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα
[2, 118]   τὸν αὐτὸν λόγον λέγειν τότε  καὶ   μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί,
[2, 7]   τὸ παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν μὲν  καὶ   μέχρι Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν
[2, 121]   τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν  καὶ   μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡς δὲ
[2, 35]   τῇσι δὲ θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη  καὶ   μὴ βουλομένῃσι. ~οἱ ἱρέες τῶν
[2, 93]   ἰχθύες. ἐκ δὲ τῶν περιγινομένων  καὶ   μὴ καταπινομένων κέγχρων οἱ τρεφόμενοι
[2, 5]   τῆς χώρης· δῆλα γὰρ δὴ  καὶ   μὴ προακούσαντι ἰδόντι δέ, ὅστις
[2, 138]   δὴ τὤγαλμα ἔνι· εὖρος δὲ  καὶ   μῆκος τοῦ ἱροῦ πάντῃ σταδίου
[2, 43]   ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται.  καὶ   μὴν εἴ γε παρ᾽ Ἑλλήνων
[2, 43]   οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι.  καὶ   μὴν ὅτι γε οὐ παρ᾽
[2, 125]   στοῖχοι ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται  καὶ   μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε καὶ τὴν
[2, 38]   δοκιμάζουσι αὐτοὺς ὧδε· τρίχα ἢν  καὶ   μίαν ἴδηται ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ
[2, 178]   Διός, καὶ ἄλλο Σάμιοι Ἥρης  καὶ   Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ τὸ
[2, 169]   μὲν ἐτρέφετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι,  καί   μιν Ἄμασις εὖ περιεῖτε· τέλος
[2, 122]   τὰ δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ᾽ αὐτῆς,  καί   μιν πάλιν ἀπικέσθαι δῶρον ἔχοντα
[2, 113]   Σπάρτης ἀποπλέειν ἐς τὴν ἑωυτοῦ·  καί   μιν, ὡς ἐγένετο ἐν τῷ
[2, 13]   ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε Μέμφιος·  καὶ   Μοίρι οὔκω ἦν ἔτεα εἰνακόσια
[2, 45]   χωρὶς ὑῶν καὶ ἐρσένων βοῶν  καὶ   μόσχων, ὅσοι ἂν καθαροὶ ἔωσι,
[2, 79]   καὶ ἀοιδήν τε ταύτην πρώτην  καὶ   μούνην σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ
[2, 43]   αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια  καὶ   μύρια ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα, ἐπείτε
[2, 145]   ἐλάχιστα τούτων, καὶ τούτῳ πεντακισχίλια  καὶ   μύρια λογίζονται εἶναι ἐς Ἄμασιν
[2, 11]   ἐγὼ μὲν γὰρ ἔλπομαί γε  καὶ   μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι ἄν· κοῦ
[2, 15]   ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν τε  καὶ   νεωστὶ ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός.
[2, 4]   ἀναλαβεῖν, βωμούς τε καὶ ἀγάλματα  καὶ   νηοὺς θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους
[2, 50]   Ἱστίης καὶ Θέμιος καὶ Χαρίτων  καὶ   Νηρηίδων, τῶν ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι
[2, 35]   ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά τε  καὶ   νόμους· ἐν τοῖσι αἱ μὲν
[2, 8]   ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς μεσαμβρίην τε  καὶ   νότον, αἰεὶ ἄνω τεῖνον ἐς
[2, 158]   τοῦ ὄρεος πρὸς μεσαμβρίην τε  καὶ   νότον ἄνεμον ἐς τὸν κόλπον
[2, 149]   λίμνη πρὸς βορέην τε  καὶ   νότον, ἐοῦσα βάθος, τῇ βαθυτάτη
[2, 28]   ἕτερον ἥμισυ ἐπ᾽ Αἰθιοπίης τε  καὶ   νότου. ὡς δὲ ἄβυσσοι εἰσι
[2, 113]   δὲ ἐπὶ τῆς ἠιόνος τὸ  καὶ   νῦν ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς
[2, 135]   οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς· οἳ  καὶ   νῦν ἔτι συννενέαται ὄπισθε μὲν
[2, 141]   φευγόντων σφέων γυμνῶν πεσεῖν πολλούς.  καὶ   νῦν οὗτος βασιλεὺς ἕστηκε
[2, 131]   τῷ πατρὶ ἀπέταμε τὰς χεῖρας,  καὶ   νῦν τὰς εἰκόνας αὐτέων εἶναι
[2, 99]   τῶν ὀρέων ῥέειν. ἔτι δὲ  καὶ   νῦν ὑπὸ Περσέων ἀγκὼν
[2, 119]   εἴπας τὴν ἀληθείην τῶν πρηγμάτων,  καὶ   ξεινίων ἤντησε μεγάλων καὶ Ἑλένην
[2, 169]   τε Ἀπρίης ἄγων τοὺς ἐπικούρους  καὶ   Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο
[2, 148]   λαβυρίνθου τούτου. καίτοι ἀξιόλογός γε  καὶ   ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς
[2, 148]   ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς  καὶ   ἐν Σάμῳ. ἦσαν μέν
[2, 25]   χώρης πνέοντες, τε νότος  καὶ   λίψ, ἀνέμων πολλὸν τῶν
[2, 33]   συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ  καὶ   λόγος οὕτω αἱρέει. ῥέει
[2, 20]   οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν τι  καὶ   Νεῖλος. ~ἡ δ᾽ ἑτέρη
[2, 68]   χηνέων οὐ πολλῷ μέζονα τίκτει,  καὶ   νεοσσὸς κατὰ λόγον τοῦ
[2, 46]   καλέεται δὲ τε τράγος  καὶ   Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο
[2, 26]   μὲν νῦν βορέης τε  καὶ   χειμὼν ἑστᾶσι, ταύτῃ μὲν
[2, 155]   Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος,  καὶ   γε νηὸς τῆς Λητοῦς,
[2, 19]   τὰ λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον  καὶ   τι αὔρας ἀποπνεούσας μοῦνος
[2, 91]   μούνοισι ἔωθε Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι  καὶ   τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν
[2, 9]   ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς  καὶ   ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι οἱ
[2, 45]   οἱ Ἕλληνες, εὐήθης δὲ αὐτῶν  καὶ   ὅδε μῦθος ἐστὶ τὸν
[2, 31]   μέν νυν τεσσέρων μηνῶν πλόου  καὶ   ὁδοῦ γινώσκεται Νεῖλος πάρεξ
[2, 46]   δὴ καὶ γλύφουσι οἱ ζωγράφοι  καὶ   οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ Πανὸς τὤγαλμα
[2, 92]   μὲν αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται τοῖσι  καὶ   οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ
[2, 151]   τε καὶ ἔσπενδε. κυνέας δὲ  καὶ   οἱ ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν τε
[2, 121]   θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά περ  καὶ   οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον
[2, 55]   ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον δέ σφι  καὶ   οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ περὶ
[2, 172]   τῷ αὐτός τε Ἄμασις  καὶ   οἱ δαιτυμόνες οἱ πάντες τοὺς
[2, 141]   δ᾽ ἄρα μιν ἐπελθεῖν ὕπνον,  καί   οἱ δόξαι ἐν τῇ ὄψι
[2, 148]   γὰρ διέξοδοι διὰ τῶν στεγέων  καὶ   οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων
[2, 142]   τοσόνδε τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί τε  καὶ   οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες ἀπὸ
[2, 154]   γεγόνασι. οἱ δὲ Ἴωνές τε  καὶ   οἱ Κᾶρες τούτους τοὺς χώρους
[2, 135]   δή τι κλεινὴ ἐγένετο ὡς  καὶ   οἱ πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ
[2, 163]   Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν  καὶ   οἱ περὶ τὸν Ἄμασιν ἐπὶ
[2, 121]   αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι,  καί   οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι
[2, 161]   ποιεύμενοι οὗτοί τε οἱ ἀπονοστήσαντες  καὶ   οἱ τῶν ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν
[2, 163]   πόλι, μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα.  καὶ   οἵ τε περὶ τὸν Ἀπρίην
[2, 115]   ταῦτά τοι μοῦνα ἤρκεσε, ἀλλὰ  καὶ   οἰκία τοῦ ξείνου κεραΐσας ἥκεις.
[2, 172]   δὴ δημότην τὸ πρὶν ἐόντα  καὶ   οἰκίης οὐκ ἐπιφανέος· μετὰ δὲ
[2, 60]   Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας,  καὶ   οἶνος ἀμπέλινος ἀναισιμοῦται πλέων ἐν
[2, 37]   ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται δέ σφι  καὶ   οἶνος ἀμπέλινος· ἰχθύων δὲ οὔ
[2, 106]   τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις δὲ  καὶ   ὁκόθεν ἐστί, ἐνθαῦτα μὲν οὐ
[2, 115]   Ἀλέξανδρον Πρωτεὺς τίς εἴη  καὶ   ὁκόθεν πλέοι. δέ οἱ
[2, 82]   ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ ὅκως τελευτήσει  καὶ   ὁκοῖός τις ἔσται. καὶ τούτοισι
[2, 175]   τε τὸ μέγαθος λίθων ἐστὶ  καὶ   ὁκοίων τεῶν· τοῦτο δὲ κολοσσοὺς
[2, 9]   Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν στάδιοι χίλιοι  καὶ   ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης ὦν τῆς
[2, 9]   στάδιοι δὲ τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα  καὶ   ὀκτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς
[2, 82]   ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει  καὶ   ὅκως τελευτήσει καὶ ὁκοῖός τις
[2, 53]   ὕστερα τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε  καὶ   Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ λέγω. ~χρηστηρίων
[2, 53]   ὡς εἰπεῖν λόγῳ. Ἡσίοδον γὰρ  καὶ   Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω
[2, 116]   ἱρέες γενέσθαι· δοκέει δέ μοι  καὶ   Ὅμηρος τὸν λόγον τοῦτον πυθέσθαι·
[2, 118]   λόγον λέγειν τότε καὶ μετέπειτα,  καὶ   ὀμνύντας καὶ ἀνωμοτί, μὴ μὲν
[2, 178]   μέν νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενος,  καὶ   ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον
[2, 68]   προσάγει τῇ κάτω. ἔχει δὲ  καὶ   ὄνυχας καρτεροὺς καὶ δέρμα λεπιδωτὸν
[2, 152]   Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς γῆν  καὶ   ὁπλισθέντας χαλκῷ ἀγγέλλει τῶν τις
[2, 47]   ἀσθενείης βίου σταιτίνας πλάσαντες ὗς  καὶ   ὀπτήσαντες ταύτας θύουσι. ~τῷ δὲ
[2, 38]   τούτῳ τεταγμένος τῶν τις ἱρέων  καὶ   ὀρθοῦ ἑστεῶτος τοῦ κτήνεος καὶ
[2, 64]   γὰρ τὰ ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν  καὶ   ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα ἔν τε
[2, 149]   πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ χειροποίητος ἐστὶ  καὶ   ὀρυκτή, αὐτὴ δηλοῖ· ἐν γὰρ
[2, 42]   Αἰγύπτιοι σέβονται, πλὴν Ἴσιός τε  καὶ   Ὀσίριος, τὸν δὴ Διόνυσον εἶναι
[2, 42]   ὄις θύουσι. Θηβαῖοι μέν νυν  καὶ   ὅσοι διὰ τούτους ὀίων ἀπέχονται,
[2, 22]   τόπους τούτους. εἰ τοίνυν ἐχιόνιζε  καὶ   ὅσον ὦν ταύτην τὴν χώρην
[2, 174]   ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ Ἄμασις,  καὶ   ὅτε ἦν ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης
[2, 104]   Κόλχους. αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε,  καὶ   ὅτι μελάγχροες εἰσὶ καὶ οὐλότριχες.
[2, 112]   Ἑλένη παρὰ Πρωτέι, καὶ δὴ  καὶ   ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί·
[2, 115]   τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ λόγῳ  καὶ   οὐ λέγοντος τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον
[2, 49]   γὰρ ἂν ἦν τοῖσι Ἕλλησι  καὶ   οὐ νεωστὶ ἐσηγμένα. οὐ μὲν
[2, 84]   μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός ἐστι  καὶ   οὐ πλεόνων. πάντα δ᾽ ἰητρῶν
[2, 53]   ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι  καὶ   οὐ πλέοσι· οὗτοι δὲ εἰσὶ
[2, 168]   τάδε δὲ ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο  καὶ   οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι καὶ
[2, 116]   κατὰ γὰρ) ἐποίησε ἐν Ἰλιάδι  καὶ   οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε ἑωυτόν) πλάνην
[2, 174]   ὡς φιλοπότης ἦν καὶ φιλοσκώμμων  καὶ   οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως δέ
[2, 115]   ἀναπτερώσας αὐτὴν οἴχεαι ἔχων ἐκκλέψας.  καὶ   οὐδὲ ταῦτά τοι μοῦνα ἤρκεσε,
[2, 101]   γὰρ ἔλεγον οὐδεμίαν ἔργων ἀπόδεξιν  καὶ   οὐδὲν εἶναι λαμπρότητος, πλὴν ἑνὸς
[2, 94]   αὐτοῦ συγκομίζονται. ἔστι δὲ πῖον  καὶ   οὐδὲν ἧσσον τοῦ ἐλαίου τῷ
[2, 18]   τε γὰρ ἔξω τοῦ Δέλτα  καὶ   οὐδὲν ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε
[2, 68]   βδέλλας· δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται  καὶ   οὐδὲν σίνεται τὸν τροχίλον. ~τοῖσι
[2, 142]   νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι.  καὶ   οὐδὲν τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ
[2, 156]   ἐκ τούτου δὲ τοῦ λόγου  καὶ   οὐδενὸς ἄλλου Αἰσχύλος Εὐφορίωνος
[2, 61]   εἰσὶ δῆλοι ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι  καὶ   οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν δὲ
[2, 18]   αὐτοί τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες  καὶ   οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ
[2, 118]   εἶναι αὐτὰ πάντα ἐν Αἰγύπτῳ,  καὶ   οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὶ δίκας
[2, 171]   τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων  καὶ   οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν
[2, 28]   ὀργυιέων πλεξάμενον κάλον κατεῖναι ταύτῃ  καὶ   οὐκ ἐξικέσθαι ἐς βυσσόν. οὕτω
[2, 10]   φράσαι ἔχω οὐνόματα καὶ ἄλλων  καὶ   οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς ῥέων
[2, 104]   τῇδε, καὶ ὅτι μελάγχροες εἰσὶ  καὶ   οὐλότριχες. καὶ τοῦτο μὲν ἐς
[2, 143]   τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον)  καὶ   οὔτε ἐς θεὸν οὔτε ἐς
[2, 121]   ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς  καὶ   οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν
[2, 104]   εἰσὶ οἱ περιταμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι,  καὶ   οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες κατὰ
[2, 175]   δέ οἱ προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες,  καὶ   οὗτοι ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται. τῆς
[2, 146]   φανεροί τε ἐγένοντο καὶ κατεγήρασαν  καὶ   οὗτοι ἐν τῇ Ἑλλάδι, κατά
[2, 85]   δὲ οἱ ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι  καὶ   οὗτοι. ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι,
[2, 63]   χιλίων ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα  καὶ   οὗτοι, ἐπὶ τὰ ἕτερα ἁλέες
[2, 173]   δι᾽ ἡμέρης πρήσσειν τὰ πρήγματα,  καὶ   οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽ ἂν ἠπιστέατο
[2, 38]   σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον,  καὶ   οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ θύσαντι
[2, 11]   τούτου ὑπὸ τοσούτου τε ποταμοῦ  καὶ   οὕτω ἐργατικοῦ; ~τὰ περὶ Αἴγυπτον
[2, 137]   ὅθεν ἕκαστος ἦν τῶν ἀδικεόντων.  καὶ   οὕτω ἔτι αἱ πόλιες ἐγένοντο
[2, 62]   καὶ αὐτοὶ πάντες τὰ λύχνα,  καὶ   οὕτω οὐκ ἐν Σάι μούνῃ
[2, 173]   συμπότας καὶ ἦν μάταιός τε  καὶ   παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ τούτοισι οἱ
[2, 154]   ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ  καὶ   παῖδας παρέβαλε αὐτοῖσι Αἰγυπτίους τὴν
[2, 28]   δίνας τινὰς ταύτῃ ἐούσας ἰσχυρὰς  καὶ   παλιρροίην, οἷα δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ
[2, 146]   καὶ Διόνυσος ἐκ Σεμέλης  καὶ   Πὰν ἐκ Πηνελόπης γενόμενος,
[2, 145]   εἶναι Ἡρακλέης τε καὶ Διόνυσος  καὶ   Πάν, παρ᾽ Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν
[2, 146]   Αἰγύπτου ἐοῦσαν ἐν τῇ Αἰθιοπίῃ,  καὶ   Πανός γε πέρι οὐκ ἔχουσι
[2, 70]   ~ἄγραι δὲ σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι  καὶ   παντοῖαι· δ᾽ ὦν ἔμοιγε
[2, 108]   αἱ διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι πολλαὶ  καὶ   παντοίους τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε δὲ
[2, 50]   Βοιωτίην καλεομένην χώρην. ~Σχεδὸν δὲ  καὶ   πάντων τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν
[2, 97]   παρὰ τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα  καὶ   παρὰ Κερκάσωρον πόλιν· ἐς δὲ
[2, 91]   τὴν Γοργοῦς κεφαλήν, ἔφασαν ἐλθεῖν  καὶ   παρὰ σφέας καὶ ἀναγνῶναι τοὺς
[2, 58]   ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι,  καὶ   παρὰ τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι. τεκμήριον
[2, 51]   οἵ περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι ἐγένοντο,  καὶ   παρὰ τούτων Σαμοθρήικες τὰ ὄργια
[2, 45]   εἰποῦσι καὶ παρὰ τῶν θεῶν  καὶ   παρὰ τῶν ἡρώων εὐμένεια εἴη.
[2, 45]   μὲν τούτων τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι  καὶ   παρὰ τῶν θεῶν καὶ παρὰ
[2, 162]   λεγομένων οὐκ ἀγνοέειν τὴν διάνοιαν,  καὶ   παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον
[2, 93]   αὐτίκα τε πλέα γίνεται ταῦτα  καὶ   παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν πίμπλαται πάντα.
[2, 104]   Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα  καὶ   Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ
[2, 61]   δὴ μετὰ τὴν θυσίην πάντες  καὶ   πᾶσαι, μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων·
[2, 52]   κόσμῳ θέντες τὰ πάντα πρήγματα  καὶ   πάσας νομὰς εἶχον. ἔπειτα δὲ
[2, 35]   θηλέης, ἄνδρες δὲ πάντων τε  καὶ   πασέων. τρέφειν τοὺς τοκέας τοῖσι
[2, 133]   ὅτι μὲν αὐτοῦ πατὴρ  καὶ   πάτρως, ἀποκληίσαντες τὰ ἱρὰ καὶ
[2, 163]   δὴ Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι  καὶ   πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι δὲ
[2, 44]   ἐκπλώσαντες Θάσον ἔκτισαν· καὶ ταῦτα  καὶ   πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ
[2, 127]   βασιλεῦσαι δὲ ἔλεγον Χεφρῆνα ἓξ  καὶ   πεντήκοντα ἔτεα. ~ταῦτα ἕξ τε
[2, 157]   ~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα  καὶ   πεντήκοντα ἔτεα, τῶν τὰ ἑνὸς
[2, 106]   καὶ γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ  καὶ   περὶ Ἰωνίην δύο τύποι ἐν
[2, 93]   παραυτίκα γίνονται οἱ ἰχθύες οὗτοι)  καὶ   περὶ μὲν τοὺς ἰχθύας οὕτω
[2, 45]   φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι;  καὶ   περὶ μὲν τούτων τοσαῦτα ἡμῖν
[2, 17]   γνώμην ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ ὧδε  καὶ   περὶ τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν
[2, 69]   σιτία ἀποτακτὰ διδόντες καὶ ἱρήια,  καὶ   περιέποντες ὡς κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας
[2, 90]   πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ταριχεύσαντας αὐτὸν  καὶ   περιστείλαντας ὡς κάλλιστα θάψαι ἐν
[2, 162]   ὄπισθε στὰς περιέθηκέ οἱ κυνέην,  καὶ   περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ περιτιθέναι.
[2, 167]   ὁρέων καὶ Θρήικας καὶ Σκύθας  καὶ   Πέρσας καὶ Λυδοὺς καὶ σχεδὸν
[2, 30]   ἄλλη. ἔτι δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ  καὶ   Περσέων κατὰ ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ
[2, 156]   ἔστι μὲν ἐν λίμνῃ βαθέῃ  καὶ   πλατέῃ κειμένη παρὰ τὸ ἐν
[2, 19]   ἐπὶ δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν,  καὶ   πλέον ἔτι τούτου καὶ ἔλασσον.
[2, 172]   τε ἀγαθὰ μυρία, ἐν δὲ  καὶ   ποδανιπτὴρ χρύσεος, ἐν τῷ αὐτός
[2, 172]   Αἰγυπτίους ἐνεμέειν τε καὶ ἐνουρέειν  καὶ   πόδας ἐναπονίζεσθαι, τότε δὲ μεγάλως
[2, 36]   τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά·  καὶ   ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ μὲν φασὶ
[2, 121]   τῷ δὲ δόξαι εὖ λέγειν,  καὶ   ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ
[2, 177]   ἀπὸ τῆς χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι,  καὶ   πόλις ἐν αὐτῇ γενέσθαι τὰς
[2, 114]   αὐτήν τε ταύτην ἄγων ἥκει  καὶ   πολλὰ κάρτα χρήματα, ὑπὸ ἀνέμων
[2, 121]   μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς  καὶ   πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ
[2, 60]   γὰρ δὴ ἅμα ἄνδρες γυναιξὶ  καὶ   πολλόν τι πλῆθος ἑκατέρων ἐν
[2, 136]   προπύλαια, ἐόντα πολλῷ τε κάλλιστα  καὶ   πολλῷ μέγιστα· ἔχει μὲν γὰρ
[2, 11]   γενέσθαι οὐκ ἂν χωσθείη κόλπος  καὶ   πολλῷ μέζων ἔτι τούτου ὑπὸ
[2, 148]   καὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες,  καὶ   πολλῶν ἑκάστη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων
[2, 137]   ἀξιαπηγητότατον· μέζω μὲν γὰρ ἄλλα  καὶ   πολυδαπανώτερα ἐστὶ ἱρά, ἡδονὴ δὲ
[2, 182]   κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε  καὶ   Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος, ἐς δὲ
[2, 58]   Αἰγύπτου ἀπιγμένη. πανηγύρις δὲ ἄρα  καὶ   πομπὰς καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων
[2, 120]   τὰ πρήγματα εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ  καὶ   πρεσβύτερος καὶ ἀνὴρ ἐκείνου μᾶλλον
[2, 121]   ἐντειλάμενον πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι,  καὶ   πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ
[2, 59]   πανηγύρις δὲ συχνάς, μάλιστα μὲν  καὶ   προθυμότατα ἐς Βούβαστιν πόλιν τῇ
[2, 172]   αὐτῶν βασιλεύς· καὶ τιμᾶν τε  καὶ   προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ μὲν
[2, 107]   τοῦτον ἐπὶ ξείνια αὐτὸν καλέσαντα  καὶ   πρὸς αὐτῷ τοὺς παῖδας περινῆσαι
[2, 28]   τοῦ ὕδατος ἐπ᾽ Αἰγύπτου ῥέειν  καὶ   πρὸς βορέην ἄνεμον, τὸ δ᾽
[2, 99]   τοῦ ποταμοῦ πρὸς βορέην τε  καὶ   πρὸς ἑσπέρην τὸ γὰρ πρὸς
[2, 124]   τοὺς λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι  καὶ   πρὸς τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος,
[2, 58]   πανηγύρις δὲ ἄρα καὶ πομπὰς  καὶ   προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ
[2, 41]   σημηίου εἵνεκεν· ἐπεὰν δὲ σαπῇ  καὶ   προσίῃ τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται
[2, 178]   μὲν ἐστὶ τοῦτο τὸ τέμενος,  καὶ   προστάτας τοῦ ἐμπορίου αὗται αἱ
[2, 76]   μέλανα ἐστὶ δεινῶς) σκέλεα δὲ  καὶ   πρόσωπον ἐμφερὴς τῇ ἑτέρῃ. τοῦ
[2, 103]   ἐς τούτους δέ μοι δοκέει  καὶ   προσώτατα ἀπικέσθαι Αἰγύπτιος στρατός·
[2, 9]   μὲν παρὰ θάλασσαν ἤδη μοι  καὶ   πρότερον δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων τε
[2, 14]   φράσω· εἴ σφι θέλοι, ὡς  καὶ   πρότερον εἶπον, χώρη
[2, 50]   μὴ Ποσειδέωνος καὶ Διοσκούρων, ὡς  καὶ   πρότερόν μοι ταῦτα εἴρηται, καὶ
[2, 155]   τὸ χρηστήριον ἐστὶ Βουτώ, ὡς  καὶ   πρότερον ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν δὲ
[2, 12]   καταρρηγνυμένην, ὥστε ἐοῦσαν ἰλύν τε  καὶ   πρόχυσιν ἐξ Αἰθιοπίης κατενηνειγμένην ὑπὸ
[2, 175]   ἔσωθεν τὸ μῆκος ὀκτωκαίδεκα πηχέων  καὶ   πυγόνος τὸ δὲ ὕψος πέντε
[2, 81]   καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι  καὶ   Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν
[2, 49]   σοφὸν μαντικήν τε ἑωυτῷ συστῆσαι  καὶ   πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα τε
[2, 127]   τῷ ἑτέρῳ τά τε ἄλλα  καὶ   πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς μὲν τὰ
[2, 33]   γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος ἐκ Κελτῶν  καὶ   Πυρήνης πόλιος ῥέει μέσην σχίζων
[2, 92]   ὅσον τε ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι  καὶ   πωλέουσι· οἳ δὲ ἂν καὶ
[2, 137]   Αἴγυπτον χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς τε  καὶ   Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν
[2, 69]   ἀμφιδέας περὶ τοὺς ἐμπροσθίους πόδας,  καὶ   σιτία ἀποτακτὰ διδόντες καὶ ἱρήια,
[2, 125]   ἔς τε σίδηρον τῷ ἐργάζοντο  καὶ   σιτία καὶ ἐσθῆτα τοῖσι ἐργαζομένοισι,
[2, 37]   οἰκηίων τρίβουσι οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ  καὶ   σιτία σφι ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα,
[2, 32]   ὑπὸ τῶν ἡλίκων, ὕδασί τε  καὶ   σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ
[2, 125]   ἔς τε συρμαίην καὶ κρόμμυα  καὶ   σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι· καὶ
[2, 110]   οὐκ ἐλάσσω ἐκείνου καὶ δὴ  καὶ   Σκύθας, Δαρεῖον δὲ οὐ δυνασθῆναι
[2, 167]   ἀτρεκέως κρῖναι, ὁρέων καὶ Θρήικας  καὶ   Σκύθας καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς
[2, 121]   τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα  καὶ   σκῶψαι μιν καὶ ἐς γέλωτα
[2, 40]   ἀσταφίδος καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ  καὶ   σμύρνης καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων,
[2, 73]   ὅσον γραφῇ· καὶ γὰρ δὴ  καὶ   σπάνιος ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽ ἐτέων,
[2, 140]   ἐς τὴν δωρεὴν κελεύειν σφέας  καὶ   σποδὸν κομίζειν. ταύτην τὴν νῆσον
[2, 11]   θαλάσσης, μακρὸς οὕτω δή τι  καὶ   στεινὸς ὡς ἔρχομαι φράσων· μῆκος
[2, 161]   ἓξ ἔτεα μοῦνον βασιλεύσαντος Αἰγύπτου  καὶ   στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα
[2, 40]   καθαρῶν καὶ μέλιτος καὶ ἀσταφίδος  καὶ   σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης
[2, 181]   ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις φιλότητά τε  καὶ   συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ καὶ
[2, 133]   δεύτερα ἐλθεῖν λέγοντα τούτων εἵνεκα  καὶ   συνταχύνειν αὐτὸν τὸν βίον· οὐ
[2, 158]   Ἀράβιον. τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ  καὶ   συντομώτατον ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης
[2, 158]   ὄρεος τοῦ οὐρίζοντος Αἴγυπτόν τε  καὶ   Συρίην, ἀπὸ τούτου εἰσὶ στάδιοι
[2, 12]   ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ Ἀραβίην τε  καὶ   Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε καὶ ὑπόπετρον
[2, 104]   ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ  καὶ   Σύροι οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[2, 159]   τε ἐχρᾶτο ἐν τῷ δέοντι  καὶ   Σύροισι πεζῇ Νεκῶς συμβαλὼν
[2, 141]   δὴ ἄτιμα ποιεῦντα ἐς αὐτούς,  καί   σφεας ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας· τοῖσι
[2, 55]   θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι,  καί   σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι. τὴν
[2, 30]   δὲ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων  καί   σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ
[2, 152]   τοῖσι Ἴωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται  καί   σφεας μεγάλα ὑπισχνεύμενος πείθει μετ᾽
[2, 32]   κοτε δένδρεα ἐν πεδίῳ πεφυκότα,  καί   σφεας προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος
[2, 160]   πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ ἔφασαν  καὶ   σφέων καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[2, 29]   σέβονται, τούτους τε μεγάλως τιμῶσι,  καί   σφι μαντήιον Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται
[2, 4]   πέντε ἡμέρας πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ,  καί   σφι κύκλος τῶν ὡρέων
[2, 167]   Σκύθας καὶ Πέρσας καὶ Λυδοὺς  καὶ   σχεδὸν πάντας τοὺς βαρβάρους ἀποτιμοτέρους
[2, 156]   παῖδας, Λητοῦν δὲ τροφὸν αὐτοῖσι  καὶ   σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ Ἀπόλλων
[2, 92]   τοῖσι καὶ οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι,  καὶ   τὰ ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῇ
[2, 154]   δή σφι τοὺς χώρους δίδωσι  καὶ   τὰ ἄλλα τὰ ὑπέσχετο πάντα
[2, 133]   ἀνιέντα, ἔς τε τὰ ἕλεα  καὶ   τὰ ἄλσεα πλανώμενον καὶ ἵνα
[2, 177]   τοῦ ποταμοῦ τῇ χώρῃ γινόμενα  καὶ   τὰ ἀπὸ τῆς χώρης τοῖσι
[2, 177]   Αἴγυπτος μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι  καὶ   τὰ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῇ
[2, 106]   Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸς ὥρων ἐούσας  καὶ   τὰ γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα
[2, 109]   πόλον μὲν γὰρ καὶ γνώμονα  καὶ   τὰ δυώδεκα μέρεα τῆς ἡμέρης
[2, 24]   οἰκὸς διψῆν τε ὑδάτων μάλιστα  καὶ   τὰ ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν
[2, 49]   ἐν Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ θεῷ  καὶ   τὰ ἐν τοῖσι Ἕλλησι· ὁμότροπα
[2, 154]   οἵ τε ὁλκοὶ τῶν νεῶν  καὶ   τὰ ἐρείπια τῶν οἰκημάτων τὸ
[2, 119]   ἀπαθέα κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ  καὶ   τὰ ἑωυτοῦ χρήματα πάντα. τυχὼν
[2, 123]   δὲ πάντα περιέλθῃ τὰ χερσαῖα  καὶ   τὰ θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά,
[2, 128]   Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν εἶναι κακότητα  καὶ   τὰ ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα
[2, 5]   γῆ καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ,  καὶ   τὰ κατύπερθε ἔτι τῆς λίμνης
[2, 125]   τελευταῖα δὲ αὐτῆς τὰ ἐπίγαια  καὶ   τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ
[2, 117]   ἄγων αὐτήν. ὅμηρος μέν νυν  καὶ   τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου
[2, 36]   ἀριστερά. διφασίοισι δὲ γράμμασι χρέωνται,  καὶ   τὰ μὲν αὐτῶν ἱρὰ τὰ
[2, 122]   καὶ κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι,  καὶ   τὰ μὲν νικᾶν αὐτὴν τὰ
[2, 65]   ἐόντα σφι ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται,  καὶ   τὰ μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι
[2, 61]   ἔτι πλέω ποιεῦσι τούτων ὅσῳ  καὶ   τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ
[2, 77]   τε ὄρτυγας καὶ τὰς νήσσας  καὶ   τὰ μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ
[2, 87]   τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον  καὶ   τὰ ὀστέα. ἐπεὰν δὲ ταῦτα
[2, 136]   πολλῷ μέγιστα· ἔχει μὲν γὰρ  καὶ   τὰ πάντα προπύλαια τύπους τε
[2, 92]   ἐπεὰν πλήρης γένηται ποταμὸς  καὶ   τὰ πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν
[2, 131]   τά τε ἄλλα καὶ δὴ  καὶ   τὰ περὶ τὰς χεῖρας τῶν
[2, 49]   ἄλλα τε πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι  καὶ   τὰ περὶ τὸν Διόνυσον, ὀλίγα
[2, 123]   τὰ χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια  καὶ   τὰ πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου
[2, 155]   αὐτός τε τυγχάνει ἐὼν μέγας  καὶ   τὰ προπύλαια ἔχει ἐς ὕψος
[2, 87]   ὥστε ἅμα ἑωυτῇ τὴν νηδὺν  καὶ   τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς
[2, 93]   τά τε κοῖλα τῆς γῆς  καὶ   τὰ τέλματα τὰ παρὰ τὸν
[2, 154]   ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα  καὶ   τὰ ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως· πρῶτοι
[2, 115]   μὴ ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν ταύτην  καὶ   τὰ χρήματα οὔ τοι προήσω
[2, 115]   Μέμφιν καὶ τὴν Ἑλένην τε  καὶ   τὰ χρήματα, πρὸς δὲ καὶ
[2, 118]   τὸ τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην τε  καὶ   τὰ χρήματα τά οἱ οἴχετο
[2, 82]   περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος.  ~καὶ   τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι ἐστὶ ἐξευρημένα,
[2, 65]   περὶ τὰ ἱρὰ καὶ δὴ  καὶ   τάδε. ἐοῦσα Αἴγυπτος ὅμουρος
[2, 116]   ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ λυγρά.  καὶ   τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως
[2, 41]   κατὰ ταὐτὰ δὲ τοῖσι βουσὶ  καὶ   τἆλλα κτήνεα θάπτουσι ἀποθνήσκοντα· καὶ
[2, 41]   περ Ἕλληνες τὴν Ἰοῦν γράφουσι,  καὶ   τὰς βοῦς τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι
[2, 108]   περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες,  καὶ   τὰς διώρυχας τὰς νῦν ἐούσας
[2, 115]   Θῶνις συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον  καὶ   τὰς νέας αὐτοῦ κατίσχει, μετὰ
[2, 77]   ὀρνίθων δὲ τούς τε ὄρτυγας  καὶ   τὰς νήσσας καὶ τὰ μικρὰ
[2, 12]   ὄρεσι καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε  καὶ   τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι, καὶ ψάμμον
[2, 128]   κάρτα θέλουσι Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν, ἀλλὰ  καὶ   τὰς πυραμίδας καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος,
[2, 148]   ἀνταξίη, δὲ δὴ λαβύρινθος  καὶ   τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ)
[2, 38]   ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω· κατορᾷ δὲ  καὶ   τὰς τρίχας τῆς οὐρῆς εἰ
[2, 60]   λοιπαὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἀείδουσι  καὶ   τὰς χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν δὲ
[2, 145]   λογίζονται εἶναι ἐς Ἄμασιν βασιλέα.  καὶ   ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι,
[2, 92]   ἐμφερέα, ἐν τῷ ποταμῷ γινόμενα  καὶ   ταῦτα, ἐξ ὧν καρπὸς
[2, 129]   τῷ Μυκερίνῳ κατὰ τοὺς πολιήτας  καὶ   ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν ἄρξαι
[2, 121]   διὰ θυρέων φεύγοντα. ὡς δὲ  καὶ   ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη,
[2, 44]   Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες Θάσον ἔκτισαν·  καὶ   ταῦτα καὶ πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν
[2, 120]   προσῆκε ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν,  καὶ   ταῦτα μεγάλων κακῶν δι᾽ αὐτὸν
[2, 14]   μὴ ἐκ τοῦ Διὸς μοῦνον.  ~καὶ   ταῦτα μὲν ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι
[2, 120]   αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.  καὶ   ταῦτα μὲν τῇ ἐμοὶ δοκέει
[2, 163]   σφέας αὐτοὺς Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ  καὶ   ταῦτα Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς
[2, 121]   μιν τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι  καὶ   ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια ἐν
[2, 171]   τὴν οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι,  καὶ   ταύτης μοι πέρι εὔστομα κείσθω,
[2, 159]   τῶν ἔτι οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι.  καὶ   ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο ἐν τῷ
[2, 85]   τῶν ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι δὲ  καὶ   ταφαί σφεων εἰσὶ αἵδε· τοῖσι
[2, 30]   τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα  καὶ   τέκνα καὶ γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε
[2, 30]   θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα  καὶ   τέκνα καὶ γυναῖκας. τῶν δὲ
[2, 178]   ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς  καὶ   τεμένεα θεοῖσι. τὸ μέν νυν
[2, 78]   ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ τε  καὶ   τέρπευ· ἔσεαι γὰρ ἀποθανὼν τοιοῦτος.
[2, 142]   καὶ χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί τε  καὶ   τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα
[2, 142]   ἑκατὸν ἔτεα ἐστί· μιῆς δὲ  καὶ   τεσσεράκοντα ἔτι τῶν ἐπιλοίπων γενεέων,
[2, 142]   τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε  καὶ   τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων
[2, 143]   γεγονέναι, ἐς τοὺς πέντε  καὶ   τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς
[2, 9]   τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι  καὶ   τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα
[2, 149]   ἑξαπέδου τε τῆς ὀργυιῆς μετρεομένης  καὶ   τετραπήχεος, τῶν ποδῶν μὲν τετραπαλαίστων
[2, 10]   ὥσπερ γε τὰ περὶ Ἴλιον  καὶ   Τευθρανίην καὶ Ἔφεσόν τε καὶ
[2, 53]   ἐπωνυμίας δόντες καὶ τιμάς τε  καὶ   τέχνας διελόντες καὶ εἴδεα αὐτῶν
[2, 86]   οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ κατέαται  καὶ   τέχνην ἔχουσι ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν
[2, 178]   ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων μὲν Χίος  καὶ   Τέως καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί,
[2, 169]   τε φοίνικας τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι  καὶ   τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω δὲ
[2, 63]   μὲν καὶ ἱρὰ κατά περ  καὶ   τῇ ἄλλῃ ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν
[2, 29]   θεὸς οὗτος κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων,  καὶ   τῇ ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε. ~ἀπὸ
[2, 106]   τῆς Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν ἔρχονται  καὶ   τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς Σμύρνην.
[2, 82]   ἡμέρῃ ἑκάστη θεῶν ὅτευ ἐστί,  καὶ   τῇ ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι
[2, 62]   ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο καίεται παννύχιον,  καὶ   τῇ ὁρτῇ οὔνομα κέεται λυχνοκαΐη.
[2, 120]   σφετέροισι σώμασι καὶ τοῖσι τέκνοισι  καὶ   τῇ πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως
[2, 138]   ὡς τεσσέρων πλέθρων· τῇ δὲ  καὶ   τῇ τῆς ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα
[2, 11]   ἡμέρην γίνεται. ἕτερον τοιοῦτον κόλπον  καὶ   τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι κοτέ,
[2, 106]   αἰχμὴν τῇ δὲ ἀριστερῇ τόξα,  καὶ   τὴν ἄλλην σκευὴν ὡσαύτως· καὶ
[2, 97]   ἥξεις κατ᾽ Ἄνθυλλάν τε πόλιν  καὶ   τὴν Ἀρχάνδρου καλευμένην. ~τουτέων δὲ
[2, 125]   τοσαῦται καὶ μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε  καὶ   τὴν αὐτὴν μηχανὴν ἐοῦσαν μίαν
[2, 132]   ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι· τότε ὦν  καὶ   τὴν βοῦν ἐκφέρουσι ἐς τὸ
[2, 38]   ἑστεῶτος τοῦ κτήνεος καὶ ὑπτίου,  καὶ   τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσας, εἰ καθαρὴ
[2, 107]   τῇ γυναικί· καὶ γὰρ δὴ  καὶ   τὴν γυναῖκα αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι·
[2, 110]   μὲν τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν τε  καὶ   τὴν γυναῖκα, τοὺς δὲ παῖδας
[2, 76]   εἰσι ἴβιες) ψιλὴ τὴν κεφαλὴν  καὶ   τὴν δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ πτεροῖσι
[2, 72]   τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι  καὶ   τὴν ἔγχελυν, ἱροὺς δὲ τούτους
[2, 115]   τε τοῦτον ἀνήγαγε ἐς Μέμφιν  καὶ   τὴν Ἑλένην τε καὶ τὰ
[2, 39]   τὰς κεφαλὰς τῶν θυομένων κτηνέων  καὶ   τὴν ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου πάντες
[2, 113]   εἶχε περὶ τὴν Ἑλένην τε  καὶ   τὴν ἐς Μενέλεων ἀδικίην· κατηγόρεον
[2, 49]   τοῦ Διονύσου τό τε οὔνομα  καὶ   τὴν θυσίην καὶ τὴν πομπὴν
[2, 75]   παριέναι τοὺς ὄφις ἀλλὰ κατακτείνειν.  καὶ   τὴν ἶβιν διὰ τοῦτο τὸ
[2, 66]   ἂν κύων, πᾶν τὸ σῶμα  καὶ   τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ οἱ
[2, 132]   φοινικέῳ εἵματι, τὸν αὐχένα δὲ  καὶ   τὴν κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα παχέι
[2, 36]   τὸν δὲ πηλὸν τῇσι χερσί,  καὶ   τὴν κόπρον ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα
[2, 56]   Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς γυναῖκας  καὶ   τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην
[2, 54]   ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων,  καὶ   τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς
[2, 17]   τε καὶ Λιβύης γίνοιτ᾽ ἄν.  ~καὶ   τὴν μὲν Ἰώνων γνώμην ἀπίεμεν,
[2, 86]   νεκρῶν ξύλινα, τῇ γραφῇ μεμιμημένα.  καὶ   τὴν μὲν σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ
[2, 69]   οἱ δὲ περί τε Θήβας  καὶ   τὴν Μοίριος λίμνην οἰκέοντες καὶ
[2, 40]   τὴν πιμελήν, σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι  καὶ   τὴν ὀσφὺν ἄκρην καὶ τοὺς
[2, 40]   αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ σώματι  καὶ   τὴν πιμελήν, σκέλεα δὲ ἀποτάμνουσι
[2, 49]   τε οὔνομα καὶ τὴν θυσίην  καὶ   τὴν πομπὴν τοῦ φαλλοῦ· ἀτρεκέως
[2, 32]   νέμεται δὲ τὴν Σύρτιν τε  καὶ   τὴν πρὸς ἠῶ χώρην τῆς
[2, 162]   προστάξαι αὐτοῦ τά τε ὦτα  καὶ   τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽ οἱ
[2, 2]   ἐρήμῃ ἐπ᾽ ἑωυτῶν κέεσθαι αὐτά,  καὶ   τὴν ὥρην ἐπαγινέειν σφι αἶγας,
[2, 171]   ἕκαστα αὐτῶν ἔχει, εὔστομα κείσθω.  καὶ   τῆς Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν
[2, 68]   τὸ ὕδωρ τῆς τε αἰθρίης  καὶ   τῆς δρόσου. πάντων δὲ τῶν
[2, 147]   φράσω· προσέσται δέ τι αὐτοῖσι  καὶ   τῆς ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι
[2, 99]   ἤκουον· προσέσται δὲ αὐτοῖσί τι  καὶ   τῆς ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα τὸν
[2, 26]   τοῦ νότου ἦν στάσις  καὶ   τῆς μεσαμβρίης, τῇ δὲ
[2, 29]   ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη  καὶ   τῆς νήσου τὸ ἥμισυ, τὸ
[2, 115]   οἱ καὶ τὸ γένος κατέλεξε  καὶ   τῆς πάτρης εἶπε τὸ οὔνομα,
[2, 102]   λεγούσας τό τε ἑωυτοῦ οὔνομα  καὶ   τῆς πάτρης, καὶ ὡς δυνάμι
[2, 172]   τῷ παρεόντι εἶναι αὐτῶν βασιλεύς·  καὶ   τιμᾶν τε καὶ προμηθέεσθαι ἑωυτοῦ
[2, 53]   τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας δόντες  καὶ   τιμάς τε καὶ τέχνας διελόντες
[2, 62]   ὅτευ δὲ εἵνεκα φῶς ἔλαχε  καὶ   τιμὴν νὺξ αὕτη, ἔστι
[2, 50]   οὔνομα ἔκτηνται εἰ μὴ Λίβυες  καὶ   τιμῶσι τὸν θεὸν τοῦτον αἰεί.
[2, 121]   δὲ λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι  καί   τινα καὶ σκῶψαι μιν καὶ
[2, 108]   Σέσωστρις ἐς τὴν Αἴγυπτον  καὶ   τισάμενος τὸν ἀδελφεόν, τῷ μὲν
[2, 18]   τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ,  καὶ   τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον· τὸ
[2, 94]   οἳ δὲ καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι,  καὶ   τὸ ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται.
[2, 17]   Μενδήσιον. τὸ δὲ Βολβίτινον στόμα  καὶ   τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα στόματα
[2, 83]   Ἀρτέμιδος καὶ Ἄρεος καὶ Διός,  καὶ   τό γε μάλιστα ἐν τιμῇ
[2, 115]   ὁκόθεν πλέοι. δέ οἱ  καὶ   τὸ γένος κατέλεξε καὶ τῆς
[2, 63]   ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν νηόν τε  καὶ   τὸ ἐν τῷ νηῷ ἐνεὸν
[2, 181]   αὐτίκα οἱ ἐμίχθη Ἄμασις.  καὶ   τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε ἔλθοι
[2, 25]   ἐς μέσον τὸν οὐρανὸν ὀπίσω,  καὶ   τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως ἀπὸ
[2, 25]   ψυχρῶν, διεξιὼν ποιέει οἷόν περ  καὶ   τὸ θέρος ἔωθε ποιέειν ἰὼν
[2, 44]   ἔφασαν γὰρ ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ  καὶ   τὸ ἱρὸν τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι,
[2, 13]   οἰκέοντες τά τε ἄλλα χωρία  καὶ   τὸ καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω
[2, 149]   ὕδατος ὑπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς ἑκατέρη,  καὶ   τὸ κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται ἕτερον
[2, 73]   τὰ μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος  καὶ   τὸ μέγαθος. τοῦτον δὲ λέγουσι
[2, 28]   μέσου τῶν ὀρέων τούτων ῥέειν,  καὶ   τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ ὕδατος
[2, 182]   νηῷ τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι  καὶ   τὸ μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν
[2, 64]   ἐν τῇ ὁρτῇ νενομικέναι φασί.  καὶ   τὸ μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν
[2, 13]   κατὰ λόγον ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος  καὶ   τὸ ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν,
[2, 42]   ἀμφοτέρων νομίζοντες. δοκέειν δέ μοι,  καὶ   τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε
[2, 68]   ᾠὰ ἐν γῇ καὶ ἐκλέπει,  καὶ   τὸ πολλὸν τῆς ἡμέρης διατρίβει
[2, 85]   ἐπλάσατο τὴν κεφαλὴν πηλῷ  καὶ   τὸ πρόσωπον, κἄπειτα ἐν τοῖσι
[2, 125]   τοὺς λίθους ἔταμνον καὶ ἦγον  καὶ   τὸ ὑπὸ γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο,
[2, 151]   τό τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου  καὶ   τὸ χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό σφι
[2, 80]   μούνην σφίσι γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ  καὶ   τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι
[2, 13]   καὶ ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ  καὶ   τόδε μοι μέγα τεκμήριον περὶ
[2, 43]   τοῦτο οὕτω ἔχειν, ἐν δὲ  καὶ   τόδε, ὅτι τε τοῦ Ἡρακλέος
[2, 104]   ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα μοι  καὶ   τόδε τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι
[2, 117]   ~κατὰ ταῦτα δὲ τὰ ἔπεα  καὶ   τόδε τὸ χωρίον οὐκ ἥκιστα
[2, 73]   εἰ τῇ γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε  καὶ   τοιόσδε· τὰ μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα
[2, 2]   τὸν ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι  καὶ   τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς Φρύγας
[2, 120]   αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ τε αὐτῷ  καὶ   τοῖσι ἄλλοισι πᾶσι Τρωσί. ἀλλ᾽
[2, 1]   αὐτός τε μέγα πένθος ἐποιήσατο  καὶ   τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι τῶν
[2, 102]   ἐν τῇσι στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ  καὶ   τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων γενομένοισι,
[2, 178]   Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ δὴ  καὶ   τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε
[2, 152]   τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι  καὶ   τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς βασιλέας.
[2, 53]   εἰσὶ οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι  καὶ   τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας δόντες
[2, 154]   ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ Ἴωσι  καὶ   τοῖσι Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ
[2, 12]   ἐργατικοῦ; ~τὰ περὶ Αἴγυπτον ὦν  καὶ   τοῖσι λέγουσι αὐτὰ πείθομαι καὶ
[2, 120]   αὐτῷ, ὥστε τοῖσι σφετέροισι σώμασι  καὶ   τοῖσι τέκνοισι καὶ τῇ πόλι
[2, 155]   τε ὕψος καὶ ἐς μῆκος  καὶ   τοῖχος ἕκαστος τούτοισι ἴσος τεσσεράκοντα
[2, 121]   μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε  καὶ   τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ
[2, 64]   τούτῳ τοῦ Ἄρεος τὴν μητέρα,  καὶ   τὸν Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν
[2, 121]   ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας,  καὶ   τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν
[2, 47]   οὐρὴν ἄκρην καὶ τὸν σπλῆνα  καὶ   τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ κατ᾽
[2, 32]   οὐδεὶς αὐτοῦ οἶδε τὰς πηγάς,  καὶ   τὸν Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν κοτε
[2, 26]   οὗτος κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν  καὶ   τὸν ἠέρα ξηρὸν τὸν ταύτῃ
[2, 129]   δὲ τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι  καὶ   τὸν λεὼν τετρυμένον ἐς τὸ
[2, 121]   δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς  καὶ   τὸν λίθον ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι
[2, 79]   Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν δὲ δὴ  καὶ   τὸν Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον τὸ
[2, 112]   ἱρὸν εἶναι Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω,  καὶ   τὸν λόγον ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη
[2, 91]   πόλιος γεγονέναι· τὸν γὰρ Δαναὸν  καὶ   τὸν Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι
[2, 121]   τὸν δὲ πρὸς νότον χειμῶνα·  καὶ   τὸν μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον
[2, 121]   ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται.  καὶ   τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον,
[2, 42]   θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι τὸν Δία,  καὶ   τὸν οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ᾽
[2, 115]   εἶπε τὸ οὔνομα, καὶ δὴ  καὶ   τὸν πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι.
[2, 111]   πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος.  καὶ   τὸν πρώτης τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς
[2, 47]   ἐπεὰν θύσῃ, τὴν οὐρὴν ἄκρην  καὶ   τὸν σπλῆνα καὶ τὸν ἐπίπλοον
[2, 113]   ταῦτα πρός τε τοὺς ἱρέας  καὶ   τὸν στόματος τούτου φύλακον, τῷ
[2, 40]   ἄκρην καὶ τοὺς ὤμους τε  καὶ   τὸν τράχηλον. ταῦτα δὲ ποιήσαντες
[2, 123]   Δήμητρα καὶ Διόνυσον. πρῶτοι δὲ  καὶ   τόνδε τὸν λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ
[2, 43]   ἔμελλον μνήμην ἕξειν, εἴ περ  καὶ   τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο καὶ ἦσαν
[2, 19]   Λιβυκοῦ τε λεγομένου χωρίου εἶναι  καὶ   τοῦ Ἀραβίου ἐνιαχῇ καὶ ἐπὶ
[2, 8]   κατειλυμένον, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον  καὶ   τοῦ Ἀραβίου τὰ πρὸς μεσαμβρίην
[2, 26]   τοῦ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ χειμῶνος  καὶ   τοῦ βορέω ἤιε ἂν τὰ
[2, 111]   ἱρὰ πάντα τὰ λόγιμα ἀνέθηκε  καὶ   τοῦ γε λόγον μάλιστα ἄξιον
[2, 54]   πέρι τοῦ τε ἐν Ἕλλησι  καὶ   τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι
[2, 126]   καὶ αὐτὴν διανοηθῆναι μνημήιον καταλιπέσθαι,  καὶ   τοῦ ἐσιόντος πρὸς αὐτὴν ἑκάστου
[2, 19]   οὐ μοῦνον τὸ Δέλτα ἀλλὰ  καὶ   τοῦ Λιβυκοῦ τε λεγομένου χωρίου
[2, 121]   τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων  καὶ   τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς δὲ
[2, 26]   στάσις ἤλλακτο τῶν ὡρέων,  καὶ   τοῦ οὐρανοῦ τῇ μὲν νῦν
[2, 76]   αὐχένος καὶ ἀκρέων τῶν πτερύγων  καὶ   τοῦ πυγαίου ἄκρου ταῦτα δὲ
[2, 20]   εἰ ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν, χρῆν  καὶ   τοὺς ἄλλους ποταμούς, ὅσοι τοῖσι
[2, 133]   καὶ θεῶν οὐ μεμνημένοι ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον
[2, 167]   πολιητέων τοὺς τὰς τέχνας μανθάνοντας  καὶ   τοὺς ἐκγόνους τούτων, τοὺς δὲ
[2, 103]   διαβὰς τούς τε Σκύθας κατεστρέψατο  καὶ   τοὺς Θρήικας. ἐς τούτους δέ
[2, 115]   καὶ τὰ χρήματα, πρὸς δὲ  καὶ   τοὺς ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ πάντων,
[2, 67]   ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς δὲ μυγαλᾶς  καὶ   τοὺς ἴρηκας ἀπάγουσι ἐς Βουτοῦν
[2, 36]   ἑκάστη. τῶν ἱστίων τοὺς κρίκους  καὶ   τοὺς κάλους οἱ μὲν ἄλλοι
[2, 67]   τὰς δὲ ἄρκτους ἐούσας σπανίας  καὶ   τοὺς λύκους οὐ πολλῷ τεῳ
[2, 133]   ἔτεα πεντήκοντά τε καὶ ἑκατόν,  καὶ   τοὺς μὲν δύο τοὺς πρὸ
[2, 41]   νυν καθαροὺς βοῦς τοὺς ἔρσενας  καὶ   τοὺς μόσχους οἱ πάντες Αἰγύπτιοι
[2, 64]   ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ συμμῖξαι,  καὶ   τοὺς προπόλους τῆς μητρός, οἷα
[2, 115]   ἀπαγαγέσθαι ἐθέλῃ· αὐτὸν δέ σε  καὶ   τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων
[2, 46]   εἴη. ~τὰς δὲ δὴ αἶγας  καὶ   τοὺς τράγους τῶνδε εἵνεκα οὐ
[2, 40]   ἀποτάμνουσι καὶ τὴν ὀσφὺν ἄκρην  καὶ   τοὺς ὤμους τε καὶ τὸν
[2, 96]   βύβλῳ. πηδάλιον δὲ ἓν ποιεῦνται,  καὶ   τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται.
[2, 55]   τοὺς Λίβυας ποιέειν· ἔστι δὲ  καὶ   τοῦτο Διός. Δωδωναίων δὲ αἱ
[2, 175]   μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος,  καὶ   τοῦτο ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽ ἔτεα
[2, 169]   τῶν τούτου προπατόρων, ἔστι μέντοι  καὶ   τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ
[2, 62]   δὲ ἔπεστι αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον,  καὶ   τοῦτο καίεται παννύχιον, καὶ τῇ
[2, 175]   μαντήια παρεχομένων τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο.  ~καὶ   τοῦτο μὲν ἐν Σάι τῇ
[2, 104]   ὅτι μελάγχροες εἰσὶ καὶ οὐλότριχες.  καὶ   τοῦτο μὲν ἐς οὐδὲν ἀνήκει·
[2, 47]   Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται θηρίον εἶναι,  καὶ   τοῦτο μὲν ἤν τις ψαύσῃ
[2, 162]   ἐπ᾽ ἵππου κατήμενος, ἐπαείρας ἀπεματάισε,  καὶ   τοῦτό μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν.
[2, 68]   κινέει τὴν κάτω γνάθον, ἀλλὰ  καὶ   τοῦτο μοῦνον θηρίων τὴν ἄνω
[2, 167]   πατρὸς ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν νυν  καὶ   τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ
[2, 82]   τελευτήσει καὶ ὁκοῖός τις ἔσται.  καὶ   τούτοισι τῶν Ἑλλήνων οἱ ἐν
[2, 127]   βασιληίην τὸν ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα·  καὶ   τοῦτον δὲ τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[2, 116]   ὅ) μετῆκε αὐτόν, δηλώσας ὡς  καὶ   τοῦτον ἐπίσταιτο τὸν λόγον· δῆλον
[2, 160]   εἰ δὴ βούλονται δικαίως τιθέναι  καὶ   τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον,
[2, 38]   ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου εἶναι νομίζουσι,  καὶ   τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι αὐτοὺς ὧδε·
[2, 146]   Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη ἄν τις  καὶ   τούτους ἄλλους ἄνδρας γενομένους ἔχειν
[2, 61]   καὶ τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι,  καὶ   τούτῳ εἰσὶ δῆλοι ὅτι εἰσὶ
[2, 145]   εἶναι, Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα τούτων,  καὶ   τούτῳ πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται
[2, 144]   οὐκ ἐόντας ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι,  καὶ   τούτων αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα
[2, 165]   ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες.  καὶ   τούτων βαναυσίης οὐδεὶς δεδάηκε οὐδέν,
[2, 4]   καὶ ζῷα ἐν λίθοισι ἐγγλύψαι.  καὶ   τούτων μέν νυν τὰ πλέω
[2, 46]   μᾶλλον τοὺς ἔρσενας τῶν θηλέων,  καὶ   τούτων οἱ αἰπόλοι τιμὰς μέζονας
[2, 164]   ~ἔστι δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα,  καὶ   τούτων οἳ μὲν ἱρέες οἳ
[2, 46]   τὤγαλμα κατά περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον  καὶ   τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί
[2, 100]   ἐκ βύβλου ἄλλων βασιλέων τριηκοσίων  καὶ   τριήκοντα οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι δὲ
[2, 142]   ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα  καὶ   τριηκόσια καὶ χίλια ἔτεα. οὕτω
[2, 142]   βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ τεσσεράκοντα  καὶ   τριηκοσίας γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας, καὶ
[2, 142]   μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι  καὶ   τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον
[2, 143]   τοὺς πέντε καὶ τεσσεράκοντα  καὶ   τριηκοσίους ἀπέδεξαν κολοσσούς πίρωμιν ἐπονομαζόμενον)
[2, 159]   Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς στρατηίας,  καὶ   τριήρεες αἳ μὲν ἐπὶ τῇ
[2, 121]   ὡς δὲ αὐτῷ καὶ δὶς  καὶ   τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι
[2, 149]   τῆς περιόδου εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι  καὶ   τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι
[2, 6]   ἂν εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι  καὶ   τρισχίλιοι τὸ παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν
[2, 9]   ὅτι ἑξακοσίων τε ἐστὶ σταδίων  καὶ   τρισχιλίων, ὅσον δέ τι ἀπὸ
[2, 153]   προπυλαίων, πᾶσάν τε περίστυλον ἐοῦσαν  καὶ   τύπων πλέην· ἀντὶ δὲ κιόνων
[2, 36]   τάς τε ἐν τῇ κεφαλῇ  καὶ   τῷ γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι
[2, 129]   μιν κρίνειν εὖ, καὶ δὴ  καὶ   τῷ ἐπιμεμφομένῳ ἐκ τῆς δίκης
[2, 175]   πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ τε ὕψεϊ  καὶ   τῷ μεγάθεϊ, ὅσων τε τὸ
[2, 152]   ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων.  καὶ   τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη
[2, 44]   οἳ διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται,  καὶ   τῷ μὲν ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ
[2, 162]   περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ περιτιθέναι.  καὶ   τῷ οὔ κως ἀεκούσιον ἐγίνετο
[2, 35]   τῷ κατὰ σφέας ἐόντι ἑτεροίῳ  καὶ   τῷ ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ
[2, 160]   οἳ δὲ ἔφασαν καὶ σφέων  καὶ   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ
[2, 86]   σμύρνης ἀκηράτου τετριμμένης καὶ κασίης  καὶ   τῶν ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ,
[2, 40]   σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνης  καὶ   τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες δὲ
[2, 32]   τὰ δὲ ὑπὲρ θαλάσσης τε  καὶ   τῶν ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων,
[2, 124]   δὴ τὰ δέκα ἔτεα γενέσθαι  καὶ   τῶν ἐπὶ τοῦ λόφου ἐπ᾽
[2, 58]   ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι δὲ  καὶ   τῶν ἱρῶν μαντικὴ ἀπ᾽
[2, 148]   τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων  καὶ   τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. οὕτω τῶν
[2, 72]   ἱρὰς ἥγηνται εἶναι. νομίζουσι δὲ  καὶ   τῶν ἰχθύων τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν
[2, 131]   λέγουσι περὶ τῆς βοὸς ταύτης  καὶ   τῶν κολοσσῶν τόνδε τὸν λόγον,
[2, 94]   τὰ χείλεα τῶν τε ποταμῶν  καὶ   τῶν λιμνέων σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια
[2, 14]   τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων πάντων  καὶ   τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων· οἳ οὔτε
[2, 45]   ταῦτα λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων φύσιος  καὶ   τῶν νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν
[2, 145]   Αἰγυπτίοισι δὲ Πὰν μὲν ἀρχαιότατος  καὶ   τῶν ὀκτὼ τῶν πρώτων λεγομένων
[2, 72]   τούτους τοῦ Νείλου φασὶ εἶναι,  καὶ   τῶν ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας. ~ἔστι
[2, 49]   παρὰ Κάδμου τε τοῦ Τυρίου  καὶ   τῶν σὺν αὐτῷ ἐκ Φοινίκης
[2, 169]   μεγάρου τὸ τοῦ Ἀπρίεω  καὶ   τῶν τούτου προπατόρων, ἔστι μέντοι
[2, 121]   τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι  καὶ   τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων
[2, 121]   τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι  καὶ   τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς
[2, 77]   τε ἄλλων πάντων καὶ δὴ  καὶ   τῶν ὡρέων μάλιστα. ἀρτοφαγέουσι δὲ
[2, 66]   τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν θηλέων  καὶ   ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα κτείνουσι, κτείναντες
[2, 66]   καιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες  καὶ   ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους ἐσάλλονται ἐς
[2, 121]   τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι  καὶ   ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ
[2, 121]   εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως  καὶ   ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ
[2, 121]   ῥηιδίως καὶ ὑπὸ δύο ἀνδρῶν  καὶ   ὑπὸ ἑνός. ὡς δὲ ἐπετελέσθη
[2, 25]   τῶν τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων αὐτοὺς  καὶ   ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι ἀσθενέες
[2, 75]   δὲ ἦσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι  καὶ   ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες ἔτι τούτων,
[2, 37]   φορέουσι οἱ ἱρέες λινέην μούνην  καὶ   ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην δέ σφι
[2, 25]   τοῦ Νείλου ἥλιος, ἀλλὰ  καὶ   ὑπολείπεσθαι περὶ ἑωυτόν. πρηϋνομένου δὲ
[2, 12]   τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε  καὶ   ὑπόπετρον ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ καὶ
[2, 12]   Λιβύην ἴδμεν ἐρυθροτέρην τε γῆν  καὶ   ὑποψαμμοτέρην, τὴν δὲ Ἀραβίην τε
[2, 38]   καὶ ὀρθοῦ ἑστεῶτος τοῦ κτήνεος  καὶ   ὑπτίου, καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσας,
[2, 124]   ἕκαστον ὀκτὼ. πλέθρα ἐούσης τετραγώνου  καὶ   ὕψος ἴσον, λίθου δὲ ξεστοῦ
[2, 85]   τὴν πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι  καὶ   φαίνουσαι τοὺς μαζούς, σὺν δέ
[2, 178]   Ρόδος καὶ Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς  καὶ   Φάσηλις, Αἰολέων δὲ Μυτιληναίων
[2, 174]   ἦν ἰδιώτης, ὡς φιλοπότης ἦν  καὶ   φιλοσκώμμων καὶ οὐδαμῶς κατεσπουδασμένος ἀνήρ·
[2, 32]   ἔθνεα πολλά, πλὴν ὅσον Ἕλληνες  καὶ   Φοίνικες ἔχουσι· τὰ δὲ ὑπὲρ
[2, 94]   μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ δὲ  καὶ   φρύξαντες ἀπέψουσι, καὶ τὸ ἀπορρέον
[2, 150]   Νίνου βασιλέος ἐόντα μεγάλα χρήματα  καὶ   φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν
[2, 178]   Ἱώνων μὲν Χίος καὶ Τέως  καὶ   Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ
[2, 71]   ἵππου, χαυλιόδοντας φαῖνον, οὐρὴν ἵππου  καὶ   φωνήν, μέγαθος ὅσον τε βοῦς
[2, 42]   Αἰγυπτίων τε καὶ Αἰθιόπων ἄποικοι  καὶ   φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες. δοκέειν
[2, 50]   Ἥρης καὶ Ἱστίης καὶ Θέμιος  καὶ   Χαρίτων καὶ Νηρηίδων, τῶν ἄλλων
[2, 68]   μὲν ὑός, ὀδόντας δὲ μεγάλους  καὶ   χαυλιόδοντας κατὰ λόγον τοῦ σώματος.
[2, 141]   μὲν οὐδένα ἀνδρῶν, καπήλους δὲ  καὶ   χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα
[2, 22]   καύματος μέλανες ἐόντες. ἰκτῖνοι δὲ  καὶ   χελιδόνες δι᾽ ἔτεος ἐόντες οὐκ
[2, 37]   ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ κρεῶν βοέων  καὶ   χηνέων πλῆθός τι ἑκάστῳ γίνεται
[2, 45]   μόσχων, ὅσοι ἂν καθαροὶ ἔωσι,  καὶ   χηνῶν, κῶς ἂν οὗτοι ἀνθρώπους
[2, 53]   ἠπιστέατο μέχρι οὗ πρώην τε  καὶ   χθὲς ὡς εἰπεῖν λόγῳ. Ἡσίοδον
[2, 142]   τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια  καὶ   χίλια ἔτεα. οὕτω ἐν μυρίοισί
[2, 145]   λεγομένῳ γενέσθαι κατὰ ἑξακόσια ἔτεα  καὶ   χίλια μάλιστα ἐστὶ ἐς ἐμέ,
[2, 125]   ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα ἔφη, ἑξακόσια  καὶ   χίλια τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι. εἰ
[2, 142]   οὕτω ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι  καὶ   χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί τε καὶ
[2, 148]   ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακοσίων  καὶ   χιλίων ἑκάτερα. τὰ μέν νυν
[2, 7]   πεντεκαίδεκα σταδίων μὴ εἶναι πεντακοσίων  καὶ   χιλίων, δὲ ἐς Ἡλίου
[2, 91]   ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες ἄεθλα κτήνεα  καὶ   χλαίνας καὶ δέρματα. εἰρομένου δέ
[2, 29]   ἐν τῷ Νείλῳ ὀξέες ἀνέχουσι  καὶ   χοιράδες πολλαί εἰσι, δι᾽ ὧν
[2, 178]   αὐτῶν τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν  καὶ   χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε
[2, 69]   χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε λίθινα χυτὰ  καὶ   χρύσεα ἐς τὰ ὦτα ἐνθέντες
[2, 12]   ὥστε καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι,  καὶ   ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου ὄρος τοῦτο
[2, 93]   ὀπίσω τῆς αὐτῆς ἀντέχονται, ἐγχριμπτόμενοι  καὶ   ψαύοντες ὡς μάλιστα, ἵνα δὴ
[2, 28]   νυν ἔστω ὡς ἔστι τε  καὶ   ὡς ἀρχὴν ἐγένετο· τοῦ δὲ
[2, 2]   λέγουσι ἄλλα τε μάταια πολλὰ  καὶ   ὡς γυναικῶν τὰς γλώσσας
[2, 102]   ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ τῆς πάτρης,  καὶ   ὡς δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο
[2, 63]   καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε συναράσσονται,  καὶ   ὡς ἐγὼ δοκέω πολλοὶ καὶ
[2, 33]   Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων Λιβύην,  καὶ   ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι
[2, 125]   καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι ἐργαζομένοισι·  καὶ   ὡς ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι τὰ
[2, 116]   τῇ τε δὴ ἄλλῃ πλαζόμενος  καὶ   ὡς ἐς Σιδῶνα τῆς Φοινίκης
[2, 150]   μνέας. ~ἔλεγον δὲ οἱ ἐπιχώριοι  καὶ   ὡς ἐς τὴν Σύρτιν τὴν
[2, 30]   καὶ Περσέων κατὰ ταὐτὰ αἱ  φυλακαὶ   ἔχουσι ὡς καὶ ἐπὶ Ψαμμητίχου
[2, 30]   αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος  φυλακαὶ   κατέστησαν ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ πόλι
[2, 58]   τευ χρόνου ποιεύμεναι, αἱ δὲ  Ἑλληνικαὶ   νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ Αἰγύπτιοι
[2, 120]   ποιήσωσι, ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων  μεγάλαι   εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ
[2, 15]   τοὺς ὑποκαταβαίνοντας. τὸ δ᾽ ὦν  πάλαι   αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς
[2, 162]   δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα  πάλαι   παρεσκευάζετο ποιέειν, καὶ αὐτῷ οὐ
[2, 44]   ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν  στῆλαι   δύο, μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου,
[2, 106]   ἀπικνεύμενον καλέεται Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ  στῆλαι   τὰς ἵστα κατὰ τὰς χώρας
[2, 103]   τούτων χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ  στῆλαι,   τὸ δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι.
[2, 137]   ἐπὶ τοῦ Αἰθίοπος καὶ κάρτα  ὑψηλαὶ   ἐγένοντο. ὑψηλέων δὲ καὶ ἑτερέων
[2, 142]   ἔλεγον ἐξ ἠθέων τὸν ἥλιον  ἀνατεῖλαι·   ἔνθα τε νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν
[2, 142]   τε νῦν καταδύεται, ἐνθεῦτεν δὶς  ἐπαντεῖλαι,   καὶ ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα
[2, 178]   εἰσὶ αἱ παρέχουσαι· ὅσαι δὲ  ἄλλαι   πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι μετεὸν
[2, 41]   Προσωπίτιδι νήσῳ ἔνεισι μὲν καὶ  ἄλλαι   πόλιες συχναί, ἐκ τῆς δὲ
[2, 61]   πάντες καὶ πᾶσαι, μυριάδες κάρτα  πολλαὶ   ἀνθρώπων· τὸν δὲ τύπτονται, οὔ
[2, 29]   Νείλῳ ὀξέες ἀνέχουσι καὶ χοιράδες  πολλαί   εἰσι, δι᾽ ὧν οὐκ οἷά
[2, 108]   τούτων αἱ διώρυχες γεγόνασι ἐοῦσαι  πολλαὶ   καὶ παντοίους τρόπους ἔχουσαί. κατέταμνε
[2, 70]   τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ σφέων  πολλαὶ   κατεστᾶσι καὶ παντοῖαι· δ᾽
[2, 141]   Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ εἰσὶ αἱ  ἐσβολαί·   ἕπεσθαι δέ οἱ τῶν μαχίμων
[2, 71]   ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν ἐστί, δίχηλον,  ὁπλαὶ   βοός, σιμόν, λοφιὴν ἔχον ἵππου,
[2, 148]   τοῦ γὰρ) δυώδεκα μὲν εἰσὶ  αὐλαὶ   κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν
[2, 120]   περὶ Ἑλένης λεχθέντι καὶ αὐτὸς  προστίθεμαι,   τάδε ἐπιλεγόμενος, εἰ ἦν Ἑλένη
[2, 181]   συμμαχίην συνεθήκατο, ἐδικαίωσε δὲ καὶ  γῆμαι   αὐτόθεν, εἴτ᾽ ἐπιθυμήσας Ἑλληνίδος γυναικὸς
[2, 115]   νῦν ὦν ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ  ἥγημαι   μὴ ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν ταύτην
[2, 109]   δὴ εἵνεκα κατετμήθη Αἴγυπτος.  ~κατανεῖμαι   δὲ τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι
[2, 4]   καὶ ἀγάλματα καὶ νηοὺς θεοῖσι  ἀπονεῖμαι   σφέας πρώτους καὶ ζῷα ἐν
[2, 12]   ὦν καὶ τοῖσι λέγουσι αὐτὰ  πείθομαι   καὶ αὐτὸς οὕτω κάρτα δοκέω
[2, 112]   ἱρὸν τὸ καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης·  συμβάλλομαι   δὲ τοῦτο τὸ ἱρὸν εἶναι
[2, 33]   τάμνων Λιβύην, καὶ ὡς ἐγὼ  συμβάλλομαι   τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα
[2, 120]   Ἕλληνες, ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην  ἀποφαίνομαι,   τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος, ὅκως πανωλεθρίῃ
[2, 11]   δισμυρίων ἐτέων; ἐγὼ μὲν γὰρ  ἔλπομαί   γε καὶ μυρίων ἐντὸς χωσθῆναι
[2, 120]   δὲ τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μὲν  ἔλπομαι,   εἰ καὶ αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε
[2, 26]   μιν διὰ πάσης τῆς> Εὐρώπης  ἔλπομαι   ποιέειν ἂν τὸν Ἴστρον τά
[2, 43]   ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι, ὡς  ἔλπομαί   τε καὶ ἐμὴ γνώμη αἱρέει·
[2, 161]   μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λόγοισι  ἀπηγήσομαι,   μετρίως δ᾽ ἐν τῷ παρεόντι.
[2, 3]   αὐτῶν, ὑπὸ τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος  ἐπιμνησθήσομαι.   ~ὅσα δὲ ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε
[2, 155]   περὶ αὐτοῦ ὡς ἀξίου ἐόντος  ποιήσομαι.   τὸ γὰρ χρηστήριον τοῦτο τὸ
[2, 102]   οὔνομα ἦν Σέσωστρις, τούτου μνήμην  ποιήσομαι·   τὸν ἔλεγον οἱ ἱρέες πρῶτον
[2, 101]   πέρι ὁμοῦ αὐτῇ τῇ λίμνῃ  ἐπιμνήσομαι·   τοῦτον μὲν τοσαῦτα ἀποδέξασθαι, τῶν
[2, 35]   μέν νυν πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω.  ~ἔρχομαι   δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν
[2, 40]   μεγίστην οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην  ἔρχομαι   ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν βοῦν,
[2, 11]   Αἰθιοπίης, τὸν δὲ Ἀράβιον, τὸν  ἔρχομαι   λέξων, ἐκ τῆς νοτίης φέροντα
[2, 99]   τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους  ἔρχομαι   λόγους ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουον·
[2, 11]   δή τι καὶ στεινὸς ὡς  ἔρχομαι   φράσων· μῆκος μὲν πλόου ἀρξαμένῳ
[2, 135]   μιν. Ροδώπιος μέν νυν πέρι  πέπαυμαι.   ~μετὰ δὲ Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου
[2, 170]   αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον  ποιεῦμαι   ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ
[2, 86]   φασὶ εἶναι τοῦ οὐκ ὅσιον  ποιεῦμαι   τὸ οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι
[2, 129]   δίκης παρ᾽ ἑωυτοῦ διδόντα ἄλλα  ἀποπιμπλάναι   αὐτοῦ τὸν θυμόν. ἐόντι δὲ
[2, 65]   τε ἑκὼν ἤν τε ἀέκων,  τεθνάναι   ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων
[2, 110]   Σκύθας ἑλεῖν· οὔκων δίκαιον εἶναι  ἱστάναι   ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ
[2, 56]   ἐπείτε συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν·  φάναι   δέ οἱ ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ
[2, 32]   τὰς πηγάς, καὶ τὸν Ἐτέαρχον  φάναι   ἐλθεῖν κοτε παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας
[2, 32]   περὶ τῶν ἐρήμων τῆς Λιβύης,  φάναι   παρὰ σφίσι γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων
[2, 125]   ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ  μηχαναὶ   ἦσαν, εἴτε καὶ τὴν αὐτὴν
[2, 172]   λέγων ὁμοίως αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι  πεπρηγέναι·   εἰ γὰρ πρότερον εἶναι δημότης,
[2, 28]   δ᾽ ἔμοιγε παίζειν ἐδόκεε φάμενος  εἰδέναι   ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ ὧδε, εἶναι
[2, 28]   ἀπικομένων ἐς λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο  εἰδέναι,   εἰ μὴ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν
[2, 3]   αὐτῶν τούτων εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων  εἰδέναι   εἰ συμβήσονται τοῖσι λόγοισι τοῖσι
[2, 44]   δὲ τούτων πέρι σαφές τι  εἰδέναι   ἐξ ὧν οἷόν τε ἦν,
[2, 19]   τε δὴ τὰ λελεγμένα βουλόμενος  εἰδέναι   ἱστόρεον καὶ τι αὔρας
[2, 2]   ἐπειδὴ δὲ Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε  εἰδέναι   οἵτινες γενοίατο πρῶτοι, ἀπὸ τούτου
[2, 43]   οὔτε Διοσκούρων τὰ οὐνόματα φασὶ  εἰδέναι,   οὐδέ σφι θεοὶ οὗτοι ἐν
[2, 118]   πρὸς ταῦτα τάδε, ἱστορίῃσι φάμενοι  εἰδέναι   παρ᾽ αὐτοῦ Μενέλεω. ἐλθεῖν μὲν
[2, 160]   ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα  τιθέναι,   Ἠλείων δὲ μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι.
[2, 160]   ἀλλ᾽ εἰ δὴ βούλονται δικαίως  τιθέναι   καὶ τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς
[2, 160]   ἄγγελοι, αὐχέοντες δικαιότατα καὶ κάλλιστα  τιθέναι   τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων
[2, 162]   καὶ περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ βασιληίῃ  περιτιθέναι.   καὶ τῷ οὔ κως ἀεκούσιον
[2, 73]   ᾠὸν τὸν πατέρα ἐς αὐτὸ  ἐντιθέναι,   σμύρνῃ δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο
[2, 139]   ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ γάρ οἱ  ἐξεληλυθέναι   τὸν χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα
[2, 28]   δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην ἐς βυσσὸν  ἰέναι.   ~ἄλλου δὲ οὐδενὸς οὐδὲν ἐδυνάμην
[2, 121]   ἐν τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα  ἰέναι   αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ
[2, 118]   Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν δέ σφι  ἰέναι   καὶ αὐτὸν Μενέλεων· τοὺς δ᾽
[2, 162]   ἀξιοῦν τὸν Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου  ἰέναι   πρὸς αὐτόν· τὸν δὲ αὐτῷ
[2, 32]   τε καὶ σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους,  ἰέναι   τὰ πρῶτα μὲν διὰ τῆς
[2, 15]   σφέας ἐς διάπειραν τῶν παιδίων  ἰέναι,   τίνα γλῶσσαν πρώτην ἀπήσουσι. ἀλλ᾽
[2, 2]   μηδένα ἀντίον αὐτῶν μηδεμίαν φωνὴν  ἱέναι,   ἐν στέγῃ δὲ ἐρήμῃ ἐπ᾽
[2, 121]   χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ  ἀνιέναι   κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας
[2, 173]   ἐς παιγνίην τὸ μέρος ἑωυτὸν  ἀνιέναι,   λάθοι ἂν ἤτοι μανεὶς
[2, 32]   ἐκ δὲ ταύτης τὴν ἔρημον  διεξιέναι,   τὴν ὁδὸν ποιευμένους πρὸς ζέφυρον
[2, 162]   διάνοιαν, καὶ παρασκευαζόμενον ὁρῶντα σπουδῇ  ἀπιέναι,   βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι
[2, 121]   γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ  ἀπιέναι   ἔξω. ὡς δὲ τὴν παῖδα
[2, 121]   ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν λίθον  ἀπιέναι   ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα τὴν κεφαλὴν
[2, 64]   ὀπωπότας αὐτὸν πρότερον, οὐ περιορᾶν  παριέναι   ἀλλὰ ἀπερύκειν, τὸν δὲ ἐξ
[2, 75]   ἐσβολὴν ταύτης τῆς χώρης οὐ  παριέναι   τοὺς ὄφις ἀλλὰ κατακτείνειν. καὶ
[2, 63]   ἐῶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες  ἐσιέναι,   οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ
[2, 64]   ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν ἐς ἱρὰ  ἐσιέναι   οὗτοι εἰσὶ οἱ πρῶτοι θρησκεύσαντες.
[2, 104]   ἐόντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ  μεμαθηκέναι.   οὗτοι γὰρ εἰσὶ οἱ περιταμνόμενοι
[2, 104]   καὶ αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων  μεμαθηκέναι,   Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα
[2, 160]   οὕτω τιθέντας παντὸς τοῦ δικαίου  ἡμαρτηκέναι.   οὐδεμίαν γὰρ εἶναι μηχανὴν ὅκως
[2, 64]   τὴν πληγὴν ἐν τῇ ὁρτῇ  νενομικέναι   φασί. καὶ τὸ μὴ μίσγεσθαι
[2, 19]   ἔχει Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν  πεφυκέναι   τῶν ἄλλων ποταμῶν· ταῦτά τε
[2, 181]   τοι οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ  ἀπολωλέναι   κάκιστα γυναικῶν πασέων” δὲ
[2, 60]   δὲ ὀρχέονται, αἳ δὲ ἀνασύρονται  ἀνιστάμεναι.   ταῦτα παρὰ πᾶσαν πόλιν παραποταμίην
[2, 148]   βορέω ἓξ δὲ πρὸς νότον  τετραμμέναι,   συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν
[2, 178]   καὶ Τέως καὶ Φώκαια καὶ  Κλαζομεναί,   Δωριέων δὲ Ρόδος καὶ Κνίδος
[2, 66]   μέντοι οὐ πατέονται· αἳ δὲ  στερισκόμεναι   τῶν τέκνων, ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι,
[2, 93]   ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ, αἳ δὲ  ἑπόμεναι   ἀνακάπτουσι καὶ ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται.
[2, 41]   τῆς δὲ αἱ βάριες παραγίνονται  ἀναιρησόμεναι   τὰ ὀστέα τῶν βοῶν, οὔνομα
[2, 170]   νηοῦ, παντὸς τοῦ τῆς Ἀθηναίης  ἐχόμεναι   τοίχου. καὶ ἐν τῷ τεμένεϊ
[2, 130]   ὡς εἴκοσι μάλιστά κῃ, γυμναὶ  ἐργασμέναι·   αἵτινες μέντοι εἰσί, οὐκ ἔχω
[2, 85]   ἀνὰ τὴν πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται  ἐπεζωσμέναι   καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς, σὺν
[2, 93]   τῶν θηλέων γίνεται ἡγεμονία·  ἡγεύμεναι   δὲ ἀγεληδὸν ποιεῦσι οἷόν περ
[2, 58]   φαίνονται ἐκ πολλοῦ τευ χρόνου  ποιεύμεναι,   αἱ δὲ Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν.
[2, 133]   ἐτέων γένηται, αἱ νύκτες ἡμέραι  ποιεύμεναι.   ~πυραμίδα δὲ οὗτος ἀπελίπετο πολλὸν
[2, 178]   αἵδε αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ  ἱδρυμέναι   κοινῇ, Ἱώνων μὲν Χίος καὶ
[2, 85]   αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν πόλιν  στρωφώμεναι   τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς
[2, 143]   τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ πιρώμιος  γεγονέναι,   ἐς τοὺς πέντε καὶ
[2, 172]   φὰς ἐκ τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα  γεγονέναι,   ἐς τὸν πρότερον μὲν τοὺς
[2, 15]   τί περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων  γεγονέναι;   οὐδὲ ἔδει σφέας ἐς διάπειραν
[2, 99]   τῷ πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι χέρσον  γεγονέναι   τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν ἐν
[2, 91]   Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος  γεγονέναι·   τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν
[2, 107]   καὶ δύο μὲν τῶν παίδων  κατακαῆναι   τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς δὲ λοιποὺς
[2, 122]   ἔλεγον τοῦτον τὸν βασιλέα ζωὸν  καταβῆναι   κάτω ἐς τὸν οἱ Ἕλληνες
[2, 158]   συντομώτατον ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης  ὑπερβῆναι   ἐς τὴν νοτίην καὶ Ἐρυθρὴν
[2, 99]   ἔτος· εἰ γὰρ ἐθελήσει ῥήξας  ὑπερβῆναι   ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ
[2, 121]   δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον  εὑρεθῆναι   ὅστις κοτὲ εἴη ταῦτα
[2, 42]   λέγουσι τὸν νόμον τόνδε σφίσι  τεθῆναι.   Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι τὸν
[2, 136]   νέκυν οὕτω λαμβάνειν τὸ χρέος·  προστεθῆναι   δὲ ἔτι τούτῳ τῷ νόμῳ
[2, 132]   τὸ φῶς· φασὶ γὰρ αὐτὴν  δεηθῆναι   τοῦ πατρὸς Μυκερίνου ἀποθνήσκουσαν ἐν
[2, 10]   οὐδεὶς αὐτῶν πλήθεος πέρι ἄξιος  συμβληθῆναι   ἐστί. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι
[2, 57]   ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ μοι δοκέουσι  κληθῆναι   πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ
[2, 121]   ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον  κατακοιμηθῆναι.   τὸν δέ, ὡς πρόσω ἦν
[2, 79]   ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων  τιμηθῆναι,   καὶ ἀοιδήν τε ταύτην πρώτην
[2, 126]   τῶν λίθων ἔφασαν τὴν πυραμίδα  οἰκοδομηθῆναι   τὴν ἐν μέσῳ τῶν τριῶν
[2, 126]   πρήσσεσθαι, ἰδίῃ δὲ καὶ αὐτὴν  διανοηθῆναι   μνημήιον καταλιπέσθαι, καὶ τοῦ ἐσιόντος
[2, 56]   Πελασγίης καλευμένης τῆς αὐτῆς ταύτης,  πρηθῆναι   ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι
[2, 120]   εἰ ἦν Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ,  ἀποδοθῆναι   ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι ἤτοι
[2, 50]   δέ μοι δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν  ὀνομασθῆναι,   πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον δὲ τὸν
[2, 110]   καὶ Σκύθας, Δαρεῖον δὲ οὐ  δυνασθῆναι   Σκύθας ἑλεῖν· οὔκων δίκαιον εἶναι
[2, 86]   αὐτῶν κατὰ ἥντινα βούλονταί σφι  σκευασθῆναι   τὸν νεκρόν. οἳ μὲν δὴ
[2, 20]   δύο τῶν ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ  μνησθῆναι   εἰ μὴ ὅσον σημῆναι βουλόμενος
[2, 121]   ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ  πεισθῆναί   τε δὴ καὶ καταμεῖναι. ὡς
[2, 51]   ὅθεν περ καὶ Ἕλληνες ἤρξαντο  νομισθῆναι.   ὅστις δὲ τὰ Καβείρων ὄργια
[2, 121]   τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους  ὑπερμεθυσθῆναι   καὶ κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ ὕπνου
[2, 175]   μοχλευόντων, καὶ ἀπὸ τούτου οὐκ  ἐσελκυσθῆναι.   ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν τοῖσι
[2, 99]   ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ Μέμφι  κατακλυσθῆναι   ἐστί. ὡς δὲ τῷ Μῖνι
[2, 11]   ἔλπομαί γε καὶ μυρίων ἐντὸς  χωσθῆναι   ἄν· κοῦ γε δὴ ἐν
[2, 11]   τί μιν κωλύει ῥέοντος τούτου  ἐκχωσθῆναι   ἐντός γε δισμυρίων ἐτέων; ἐγὼ
[2, 44]   καὶ τὸ ἱρὸν τοῦ θεοῦ  ἱδρυθῆναι,   εἶναι δὲ ἔτεα ἀπ᾽ οὗ
[2, 81]   ὅσιον ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι εἵμασι  θαφθῆναι.   ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς
[2, 89]   οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι γυναιξί·  λαμφθῆναι   γὰρ τινὰ φασὶ μισγόμενον νεκρῷ
[2, 42]   Δία, καὶ τὸν οὐκ ἐθέλειν  ὀφθῆναι   ὑπ᾽ αὐτοῦ· τέλος δέ, ἐπείτε
[2, 54]   δύο γυναῖκας ἱρείας ἐκ Θηβέων  ἐξαχθῆναι   ὑπὸ Φοινίκων, καὶ τὴν μὲν
[2, 111]   τὸν ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην,  συνενειχθῆναι   δέ οἱ τυφλὸν γενέσθαι διὰ
[2, 152]   Κᾶρας ἄνδρας κατὰ ληίην ἐκπλώσαντας  ἀπενειχθῆναι   ἐς Αἴγυπτον, ἐκβάντας δὲ ἐς
[2, 128]   ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ  ἀνοιχθῆναι.   τούτους ὑπὸ μίσεος οὐ κάρτα
[2, 150]   νυν λίμνη αὕτη οὕτω λέγεται  ὀρυχθῆναι·   ~τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ
[2, 142]   τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα  ἑτεροιωθῆναι,   οὔτε τὰ ἐκ τῆς γῆς
[2, 111]   αὐτίκα καμόντα αὐτὸν τοὺς ὀφθαλμοὺς  τυφλωθῆναι.   δέκα μὲν δὴ ἔτεα εἶναί
[2, 107]   τρόπῳ τοιούτῳ, τοὺς δὲ λοιποὺς  ἀποσωθῆναι   ἅμα τῷ πατρί. ~νοστήσας δὲ
[2, 20]   ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ μὴ ὅσον  σημῆναι   βουλόμενος μοῦνον· τῶν ἑτέρη
[2, 99]   προσχώσαντα τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον  ἀποξηρῆναι,   τὸν δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ
[2, 160]   ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων δὲ μηδενὶ  εἶναι   ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι
[2, 49]   Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης ταύτης οὐκ  εἶναι   ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος. Ἕλλησι γὰρ
[2, 15]   οἳ φασὶ τὸ Δέλτα μοῦνον  εἶναι   Αἴγυπτον, ἀπὸ Περσέος καλεομένης σκοπιῆς
[2, 6]   ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν  εἶναι   Αἴγυπτον ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου
[2, 8]   πόλιος οὐκέτι πολλὸν χωρίον ὡς  εἶναι   Αἰγύπτου, ἀλλ᾽ ὅσον τε ἡμερέων
[2, 25]   τὸν ἥλιον νενόμικα τούτων αἴτιον  εἶναι.   ~αἴτιος δὲ αὐτὸς οὗτος
[2, 20]   μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους  εἶναι   αἰτίους πληθύειν τὸν ποταμόν, κωλύοντας
[2, 120]   ἐόντος ἐπ᾽ ἐκείνῳ τὰ πρήγματα  εἶναι,   ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ πρεσβύτερος καὶ
[2, 33]   τοὺς οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας  εἶναι   ἅπαντας. τὸν δὲ δὴ ποταμὸν
[2, 44]   ἱρὸν Ἡρακλέος ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου  εἶναι·   ἀπικόμην δὲ καὶ ἐς Θάσον,
[2, 15]   μὲν Λιβύης τὰ δὲ Ἀραβίης  εἶναι,   ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ
[2, 118]   μηδὲ τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ᾽  εἶναι   αὐτὰ πάντα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ
[2, 156]   ἱρόν, λέγεται δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων  εἶναι   αὕτη νῆσος πλωτή. αὐτὸς
[2, 156]   τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι φασὶ  εἶναι   αὐτὴν πλωτήν, ὡς ἐν τῇ
[2, 15]   σκοπιῆς λέγοντες τὸ παρὰ θάλασσαν  εἶναι   αὐτῆς μέχρι Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν,
[2, 172]   δημότης, ἀλλ᾽ ἐν τῷ παρεόντι  εἶναι   αὐτῶν βασιλεύς· καὶ τιμᾶν τε
[2, 121]   βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας  εἶναι   γὰρ αὐτῷ δύο) τούτοισι δὲ
[2, 16]   λογίζεσθαι, οἳ φασὶ τρία μόρια  εἶναι   γῆν πᾶσαν, Εὐρώπην τε καὶ
[2, 44]   τὸ ἱρὸν τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι,  εἶναι   δὲ ἔτεα ἀπ᾽ οὗ Τύρον
[2, 172]   ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι· εἰ γὰρ πρότερον  εἶναι   δημότης, ἀλλ᾽ ἐν τῷ παρεόντι
[2, 26]   τὸν ἠέρα ξηρὸν τὸν ταύτῃ  εἶναι,   διακαίων τὴν διέξοδον ἑωυτοῦ· οὕτω
[2, 145]   τῶν δευτέρων τῶν δυώδεκα λεγομένων  εἶναι,   Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων, οἳ
[2, 145]   δὲ ἔτι τούτων πλέονα λέγεται  εἶναι,   Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα τούτων, καὶ
[2, 28]   εἰδέναι ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ ὧδε,  εἶναι   δύο ὄρεα ἐς ὀξὺ τὰς
[2, 121]   τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν  εἶναι   ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ
[2, 112]   συμβάλλομαι δὲ τοῦτο τὸ ἱρὸν  εἶναι   Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ τὸν
[2, 4]   τοῦ Θηβαϊκοῦ νομοῦ, πᾶσαν Αἴγυπτον  εἶναι   ἕλος, καὶ αὐτῆς εἶναι οὐδὲν
[2, 124]   ~μέχρι μέν νυν Ραμψινίτου βασιλέος  εἶναι   ἐν Αἰγύπτῳ πᾶσαν εὐνομίην ἔλεγον
[2, 129]   ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν οἱ  εἶναι   ἐν τοῖσι οἰκίοισι τέκνον. τὸν
[2, 133]   ἄλσεα πλανώμενον καὶ ἵνα πυνθάνοιτο  εἶναι   ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο
[2, 15]   Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι αἰεί τε  εἶναι   ἐξ οὗ ἀνθρώπων γένος ἐγένετο,
[2, 137]   Ἀνύσιος πόλιος, τῷ οὔνομα Ἄνυσιν  εἶναι.   ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἐλάσαι ἐπ᾽
[2, 10]   ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι  εἶναι   ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ ὀρέων
[2, 145]   τούτῳ πεντακισχίλια καὶ μύρια λογίζονται  εἶναι   ἐς Ἄμασιν βασιλέα. καὶ ταῦτα
[2, 145]   δὴ ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι φασὶ  εἶναι   ἔτεα ἐς Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί
[2, 2]   σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους  εἶναι   ἑωυτῶν. ὧδε μὲν γενέσθαι τῶν
[2, 37]   περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ  εἶναι   εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ ἱρέες
[2, 169]   τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ λέγεται  εἶναι   ἥδε διάνοια, μηδ᾽ ἂν θεόν
[2, 145]   νυν νεώτατοι τῶν θεῶν νομίζονται  εἶναι   Ἡρακλέης τε καὶ Διόνυσος καὶ
[2, 43]   ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι  εἶναι.   ~θέλων δὲ τούτων πέρι σαφές
[2, 156]   τῶν προγενομένων· ἐποίησε γὰρ Ἄρτεμιν  εἶναι   θυγατέρα Δήμητρος. τὴν δὲ νῆσον
[2, 12]   καὶ αὐτὸς οὕτω κάρτα δοκέω  εἶναι,   ἰδών τε τὴν Αἴγυπτον προκειμένην
[2, 44]   Τύρον τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος αὐτόθι  εἶναι   ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ εἶδον
[2, 69]   οἰκέοντες καὶ κάρτα ἥγηνται αὐτοὺς  εἶναι   ἱρούς· ἐκ πάντων δὲ ἕνα
[2, 74]   γὰρ σφέας τοῦ θεοῦ φασι  εἶναι   ἱρούς. ~ἔστι δὲ χῶρος τῆς
[2, 110]   δυνασθῆναι Σκύθας ἑλεῖν· οὔκων δίκαιον  εἶναι   ἱστάναι ἔμπροσθε τῶν ἐκείνου ἀναθημάτων
[2, 52]   ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων  εἶναι,   καὶ ἦν τὸν χρόνον τοῦτον
[2, 122]   τὸν οἱ Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι  εἶναι,   καὶ κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι,
[2, 167]   ἀπαλλαγμένους τῶν χειρωναξιέων γενναίους νομιζομένους  εἶναι,   καὶ μάλιστα τοὺς ἐς τὸν
[2, 40]   ὦν μεγίστην τε δαίμονα ἥγηνται  εἶναι   καὶ μεγίστην οἱ ὁρτὴν ἀνάγουσι,
[2, 72]   ἰχθύων τὸν καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν  εἶναι   καὶ τὴν ἔγχελυν, ἱροὺς δὲ
[2, 19]   τοῦ Λιβυκοῦ τε λεγομένου χωρίου  εἶναι   καὶ τοῦ Ἀραβίου ἐνιαχῇ καὶ
[2, 47]   δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται θηρίον  εἶναι,   καὶ τοῦτο μὲν ἤν τις
[2, 72]   δὲ τούτους τοῦ Νείλου φασὶ  εἶναι,   καὶ τῶν ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας.
[2, 128]   ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν  εἶναι   κακότητα καὶ τὰ ἱρὰ χρόνου
[2, 69]   ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς  εἶναι.   καλέονται δὲ οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ
[2, 64]   ἐσέρχονται ἐς ἱρόν, νομίζοντες ἀνθρώπους  εἶναι   κατά περ τὰ ἄλλα κτήνεα·
[2, 10]   κειμένων τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό μοι  εἶναι   κοτὲ κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ γε
[2, 101]   οὐδεμίαν ἔργων ἀπόδεξιν καὶ οὐδὲν  εἶναι   λαμπρότητος, πλὴν ἑνὸς τοῦ ἐσχάτου
[2, 42]   καὶ Ὀσίριος, τὸν δὴ Διόνυσον  εἶναι   λέγουσι· τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες
[2, 18]   πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες  εἶναι   Λίβυες καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 3]   οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων  εἶναι   λογιώτατοι. τὰ μέν νυν θεῖα
[2, 29]   λέγεται δὲ αὕτη πόλις  εἶναι   μητρόπολις τῶν ἄλλων Αἰθιόπων. οἱ
[2, 160]   τοῦ δικαίου ἡμαρτηκέναι. οὐδεμίαν γὰρ  εἶναι   μηχανὴν ὅκως οὐ τῷ ἀστῷ
[2, 181]   Ἄμασις, τοῦτο γάρ οἱ κακοῦ  εἶναι   μῆχος, ἄγαλμά οἱ ἀποπέμψειν ἐς
[2, 46]   καὶ τραγοσκελέα, οὔτι τοιοῦτον νομίζοντες  εἶναί   μιν ἀλλὰ ὁμοῖον τοῖσι ἄλλοισι
[2, 37]   ὁρέοντες ἀνέχονται, νομίζοντες οὐ καθαρὸν  εἶναί   μιν ὄσπριον. ἱρᾶται δὲ οὐκ
[2, 111]   τυφλωθῆναι. δέκα μὲν δὴ ἔτεα  εἶναί   μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ
[2, 33]   τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο  εἶναι   Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ
[2, 38]   ἴδηται ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ καθαρὸν  εἶναι   νομίζει. δίζηται δὲ ταῦτα ἐπὶ
[2, 72]   τῷ ποταμῷ, τὰς ἱρὰς ἥγηνται  εἶναι.   νομίζουσι δὲ καὶ τῶν ἰχθύων
[2, 38]   βοῦς τοὺς ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου  εἶναι   νομίζουσι, καὶ τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι
[2, 46]   Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν λογίζονται  εἶναι   οἱ Μενδήσιοι, τοὺς δὲ ὀκτὼ
[2, 18]   σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν  εἶναι·   οἰκέειν τε γὰρ ἔξω τοῦ
[2, 7]   τουτέων τὸ μὴ ἴσας μῆκος  εἶναι,   οὐ πλέον πεντεκαίδεκα σταδίων·
[2, 4]   Αἴγυπτον εἶναι ἕλος, καὶ αὐτῆς  εἶναι   οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε
[2, 134]   φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς  εἶναι,   οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. οὐδὲ ὦν
[2, 156]   Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ Ἴσιος λέγουσι  εἶναι   παῖδας, Λητοῦν δὲ τροφὸν αὐτοῖσι
[2, 7]   Ἀθηνέων καταδεῖ πεντεκαίδεκα σταδίων μὴ  εἶναι   πεντακοσίων καὶ χιλίων, δὲ
[2, 131]   καὶ νῦν τὰς εἰκόνας αὐτέων  εἶναι   πεπονθυίας τά περ αἱ ζωαὶ
[2, 106]   θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί μιν  εἶναι,   πολλὸν τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον
[2, 135]   μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἂν  εἶναι   Ροδώπι, ἀτὰρ οὐκ ὥς γε
[2, 141]   ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα  εἶναι   Σεθῶν· τὸν ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν
[2, 10]   καὶ Μαιάνδρου πεδίον, ὥς γε  εἶναι   σμικρὰ ταῦτα μεγάλοισι συμβαλεῖν· τῶν
[2, 160]   οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους  εἶναι   σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 54]   Ἕλληνας· ταύτας δὲ τὰς γυναῖκας  εἶναι   τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια πρώτας
[2, 70]   ὦν ἔμοιγε δοκέει ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος  εἶναι,   ταύτην γράφω. ἐπεὰν νῶτον ὑὸς
[2, 18]   ἔα ποιέειν ταῦτα, φὰς Αἴγυπτον  εἶναι   ταύτην τὴν Νεῖλος ἐπιὼν
[2, 17]   τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν  εἶναι   ταύτην τὴν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οἰκεομένην
[2, 136]   χρέος, μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι  εἶναι   ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ
[2, 147]   ἔχειν τὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου,  εἶναί   τε φίλους τὰ μάλιστα. τῶνδε
[2, 8]   στάδιοι δὲ μάλιστα ἐδόκεόν μοι  εἶναι,   τῇ στεινότατον ἐστί, διηκοσίων οὐ
[2, 57]   φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ λέγοντες  εἶναι   τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη
[2, 17]   ἔχεσθαι· τὰ μὲν γὰρ αὐτῆς  εἶναι   τῆς Λιβύης τὰ δὲ τῆς
[2, 8]   ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν αὐτὸ  εἶναι   τῆς ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς πρὸς
[2, 55]   γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον  εἶναι   τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί σφεας
[2, 32]   ἐς πόλιν ἐν τῇ πάντας  εἶναι   τοῖσι ἄγουσι τὸ μέγαθος ἴσους,
[2, 28]   Θηβαΐδος καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ  εἶναι   τοῖσι ὄρεσι τῷ μὲν Κρῶφι
[2, 79]   οὔνομα ἔχει, συμφέρεται δὲ ὡυτὸς  εἶναι   τὸν οἱ Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες
[2, 112]   τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν οὔνομα Πρωτέα  εἶναι·   τοῦ νῦν τέμενος ἐστὶ ἐν
[2, 86]   τὴν μὲν σπουδαιοτάτην αὐτέων φασὶ  εἶναι   τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι τὸ
[2, 144]   πρότερον τῶν ἀνδρῶν τούτων θεοὺς  εἶναι   τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ
[2, 104]   οἱ Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος στρατιῆς  εἶναι   τοὺς Κόλχους. αὐτὸς δὲ εἴκασα
[2, 8]   ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ τέρματα  εἶναι.   τοῦτο μέν νυν τὸ ὄρος
[2, 18]   Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους  εἶναι   τούτους οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος
[2, 174]   ὅσοι δέ μιν κατέδησαν φῶρα  εἶναι,   τούτων δὲ ὡς ἀληθέων θεῶν
[2, 174]   τῶν θεῶν ἀπέλυσαν μὴ φῶρα  εἶναι,   τούτων μὲν τῶν ἱρῶν οὔτε
[2, 64]   ἐν τοῖσι τεμένεσι· εἰ ὦν  εἶναι   τῷ θεῷ τοῦτο μὴ φίλον,
[2, 148]   οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας αὐτόθι  εἶναι   τῶν τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον
[2, 144]   τούτων αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα  εἶναι·   ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον
[2, 69]   ἕνα ἑκάτεροι τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον  εἶναι   χειροήθεα, ἀρτήματα/ τε λίθινα χυτὰ
[2, 135]   οὐδὲν δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα  ἀναθεῖναι.   ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις μνημήιον ἑωυτῆς
[2, 135]   καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ, τοῦτο  ἀναθεῖναι   ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. τῆς
[2, 121]   κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου  ἐπιθεῖναι   ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα
[2, 121]   δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ  καταμεῖναι.   ὡς δέ μιν παρὰ τὴν
[2, 129]   τετρυμένον ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ  ἀνεῖναι   πρὸς ἔργα τε καὶ θυσίας,
[2, 160]   ἄλλων Ἑλλήνων ὁμοίως τῷ βουλομένῳ  ἐξεῖναι   ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν
[2, 18]   αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε πάντων σφίσι  ἐξεῖναι   γεύεσθαι. δὲ θεός σφεας
[2, 136]   ὑποτιθέντι τοῦτο τὸ ἐνέχυρον τήνδε  ἐπεῖναι   ζημίην μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι τὸ
[2, 100]   ᾔδεε πολλοὺς ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ  ἐπεῖναι   τὸν ποταμὸν δι᾽ αὐλῶνος κρυπτοῦ
[2, 6]   σχοῖνοι εἰσί. ὅσοι μὲν γὰρ  γεωπεῖναι   εἰσὶ ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν
[2, 6]   τὴν χώρην, ὅσοι δὲ ἧσσον  γεωπεῖναι,   σταδίοισι, οἳ δὲ πολλὴν ἔχουσι,
[2, 28]   αὐτὸν χιλιάδων ὀργυιέων πλεξάμενον κάλον  κατεῖναι   ταύτῃ καὶ οὐκ ἐξικέσθαι ἐς
[2, 151]   μοῦνον Αἰγύπτου, ἀναμνησθέντες τοῦ χρησμοῦ  κτεῖναι   μὲν οὐκ ἐδικαίωσαν Ψαμμήτιχον, ὡς
[2, 121]   δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ  προτεῖναι   αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα·
[2, 130]   πόλι ἱρέες· ἑστᾶσι μὲν γὰρ  ξύλιναι   κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι
[2, 167]   οἱ Ἕλληνες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως  κρῖναι,   ὁρέων καὶ Θρήικας καὶ Σκύθας
[2, 130]   ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι μάλιστά κῃ,  γυμναὶ   ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι εἰσί, οὐκ
[2, 181]   τὴν Λαδίκην ταύτην καλεομένην,  γύναι,   κατά με ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι
[2, 142]   ἔνθεν νῦν ἀνατέλλει, ἐνθαῦτα δὶς  καταδῦναι.   καὶ οὐδὲν τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον
[2, 148]   οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν Αἰγυπτίων  δεικνύναι   αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας
[2, 177]   τόνδε Ἄμασις ἐστὶ καταστήσας,  ἀποδεικνύναι   ἔτεος ἑκάστου τῷ νομάρχῃ πάντα
[2, 139]   οἱ δοκέοι ταύτην τοὺς θεοὺς  προδεικνύναι,   ἵνα ἀσεβήσας περὶ τὰ ἱρὰ
[2, 66]   φυλακὰς ἔχουσι τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες  σβεννύναι   τὸ καιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι
[2, 121]   περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου  δοῦναι   τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς
[2, 121]   παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο,  ἐπιδοῦναι   αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν·
[2, 121]   μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι,  ἐπιδοῦναι   αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα· τοὺς
[2, 120]   καὶ αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ,  ἀποδοῦναι   ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά
[2, 120]   ἀλλ᾽ οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην  ἀποδοῦναι,   οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην
[2, 136]   τήνδε ἐπεῖναι ζημίην μὴ βουλομένῳ  ἀποδοῦναι   τὸ χρέος, μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ
[2, 97]   πέλαγος γίνεται, αἱ δὲ πόλιες  μοῦναι   ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν τοῦτο
[2, 97]   Νεῖλος τὴν χώρην, αἱ πόλιες  μοῦναι   φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ ἐμφερέες
[2, 41]   ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες  συχναί,   ἐκ τῆς δὲ αἱ βάριες
[2, 121]   τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ  γνῶναι   αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ ἦν,
[2, 91]   ἐλθεῖν καὶ παρὰ σφέας καὶ  ἀναγνῶναι   τοὺς συγγενέας πάντας· ἐκμεμαθηκότα δέ
[2, 175]   ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς στέγης  ἀναστενάξαι,   οἷά τε χρόνου ἐγγεγονότος πολλοῦ
[2, 162]   δόντα ἀλλὰ περιθύμως ἔχοντα περιταμεῖν  προστάξαι   αὐτοῦ τά τε ὦτα καὶ
[2, 121]   κεραΐζοντας) ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας  προστάξαι   ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ τὰ
[2, 126]   τὴν ἑωυτοῦ κατίσαντα ἐπ᾽ οἰκήματος  προστάξαι   πρήσσεσθαι ἀργύριον ὁκόσον δή τι·
[2, 42]   τὸ νάκος οὕτω οἱ ἑωυτὸν  ἐπιδέξαι.   ἀπὸ τούτου κριοπρόσωπον τοῦ Διὸς
[2, 133]   ἐμηχανᾶτο θέλων τὸ μαντήιον ψευδόμενον  ἀποδέξαι,   ἵνα οἱ δυώδεκα ἔτεα ἀντὶ
[2, 76]   ποσὶ μᾶλλον εἱλευμενέων τοῖσι ἀνθρώποισι  διξαὶ   γὰρ δή εἰσι ἴβιες) ψιλὴ
[2, 64]   ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ μητρὶ  συμμῖξαι,   καὶ τοὺς προπόλους τῆς μητρός,
[2, 129]   τὸν δὲ τά τε ἱρὰ  ἀνοῖξαι   καὶ τὸν λεὼν τετρυμένον ἐς
[2, 141]   μιν ἐπελθεῖν ὕπνον, καί οἱ  δόξαι   ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα τὸν
[2, 121]   εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ δὲ  δόξαι   εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί μιν
[2, 129]   καὶ ταῦτα ἐπιτηδεύοντι πρῶτον κακῶν  ἄρξαι   τὴν θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν
[2, 124]   πρῶτα μὲν σφέας θυσιέων τουτέων  ἀπέρξαι,   μετὰ δὲ ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν
[2, 101]   ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια, λίμνην τε  ὀρύξαι,   τῆς περίοδος ὅσων ἐστὶ
[2, 99]   τῆς Αἰγύπτου· ἔξωθεν δὲ αὐτῆς  περιορύξαι   λίμνην ἐκ τοῦ ποταμοῦ πρὸς
[2, 151]   δὲ τὰ ἕλεα ἔδοξέ σφι  διῶξαι   ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς δυνάμιος,
[2, 32]   ἄνυδρος δεινῶς καὶ ἔρημος πάντων.  εἶπαι   ὦν τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ
[2, 60]   πάντα τὸν πλόον, αἱ δὲ  λοιπαὶ   γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἀείδουσι καὶ
[2, 70]   κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι αἱμασιῇσι.  ~ἄγραι   δὲ σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι καὶ
[2, 11]   διεκπλῶσαι ἐς τὴν εὐρέαν θάλασσαν  ἡμέραι   ἀναισιμοῦνται τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος
[2, 133]   ἓξ ἐτέων γένηται, αἱ νύκτες  ἡμέραι   ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ οὗτος ἀπελίπετο
[2, 158]   διώρυξε· τῆς μῆκος ἐστὶ πλόος  ἡμέραι   τέσσερες, εὖρος δὲ ὠρύχθη ὥστε
[2, 137]   οὕτω ἔτι αἱ πόλιες ἐγένοντο  ὑψηλότεραι·   τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν
[2, 127]   δὲ ἐπὶ λόφου τοῦ αὐτοῦ  ἀμφότεραι,   μάλιστα ἐς ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ.
[2, 41]   οὔ σφι ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ  ἱραί   εἰσι τῆς Ἴσιος· τὸ γὰρ
[2, 135]   τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ  ἑταῖραι.   τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη, τῆς
[2, 100]   βασιληίην, τούτῳ τιμωρέουσαν πολλοὺς Αἰγυπτίων  διαφθεῖραι   δόλῳ. ποιησαμένην γάρ μιν οἴκημα
[2, 168]   μούνοισι Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν ἱρέων,  ἄρουραι   ἐξαίρετοι δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες.
[2, 77]   εἵνεκα, ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι αἱ  ὧραι·   ἐν γὰρ τῇσι μεταβολῇσι τοῖσι
[2, 170]   πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν  Σάι,   ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης,
[2, 176]   λίθινος ἕτερος τοσοῦτος καὶ ἐν  Σάι,   κείμενος κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 130]   ἐς ἐμὲ ἦν φανερή, ἐν  Σάι   μὲν πόλι ἐοῦσα, κειμένη δὲ
[2, 62]   λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ ἐν  Σάι   μούνῃ καίεται ἀλλὰ καὶ ἀνὰ
[2, 130]   ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον οἱ ἐν  Σάι   πόλι ἱρέες· ἑστᾶσι μὲν γὰρ
[2, 163]   δέ οἱ τὰ βασιλήια ἐν  Σάι   πόλι, μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα.
[2, 28]   εἰ μὴ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν  Σάι   πόλι γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν
[2, 175]   ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν ἐν  Σάι   τῇ Ἀθηναίῃ προπύλαια θωμάσια οἷα
[2, 137]   Ἄνυσιν εἶναι. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος  ἐλάσαι   ἐπ᾽ Αἴγυπτον χειρὶ πολλῇ Αἰθίοπάς
[2, 124]   σφέων Χέοπα ἐς πᾶσαν κακότητα  ἐλάσαι.   κατακληίσαντα γάρ μιν πάντα τὰ
[2, 121]   ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ  ἐξελάσαι   αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ τῆς
[2, 121]   τὸν νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος  κατακρεμάσαι,   φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί
[2, 121]   τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα,  θωμάσαι   ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ
[2, 121]   πρὸς αὐτόν, Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως  θωμάσαι,   καί οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην
[2, 171]   ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ  διδάξασαι   τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ δὲ
[2, 85]   σὺν δέ σφι αἱ προσήκουσαι  πᾶσαι,   ἑτέρωθεν δὲ οἱ ἄνδρες, τύπτονται
[2, 61]   μετὰ τὴν θυσίην πάντες καὶ  πᾶσαι,   μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων· τὸν
[2, 31]   ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς ἔχει σαφέως  φράσαι·   ἔρημος γὰρ ἐστὶ χώρη
[2, 10]   ἀποδεξάμενοι μεγάλα εἰσί· τῶν ἐγὼ  φράσαι   ἔχω οὐνόματα καὶ ἄλλων καὶ
[2, 127]   τά τε ἄλλα καὶ πυραμίδα  ποιῆσαι,   ἐς μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα
[2, 121]   δὲ δόξαι εὖ λέγειν, καὶ  ποιῆσαί   μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα
[2, 121]   κοτὲ εἴη ταῦτα μηχανώμενος,  ποιῆσαί   μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ
[2, 121]   γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας)  ποιῆσαί   μιν τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι
[2, 133]   αὐτὸν τὸν βίον· οὐ γὰρ  ποιῆσαί   μιν τὸ χρεὸν ἦν ποιέειν·
[2, 55]   αὐτοῖσι, καί σφεας ἐκ τούτου  ποιῆσαι.   τὴν δὲ ἐς τοὺς Λίβυας
[2, 107]   ἐπ᾽ ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα  ποιῆσαι   τὸν Σέσωστριν, καὶ δύο μὲν
[2, 121]   ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε  ποιῆσαι·   τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ
[2, 136]   τὸν τὰ πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα  ποιῆσαι   τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια, ἐόντα πολλῷ
[2, 154]   αὐτῷ Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους  ἐνοικῆσαι   ἀντίους ἀλλήλων, τοῦ Νείλου τὸ
[2, 178]   ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν  ἐνοικῆσαι·   τοῖσι δὲ μὴ βουλομένοισι αὐτῶν
[2, 166]   ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι τέχνην  ἐπασκῆσαι   οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ ἐς πόλεμον
[2, 42]   νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα  θελῆσαι   πάντως ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ
[2, 101]   δηλώσω, πυραμίδας τε ἐν αὐτῇ  οἰκοδομῆσαι,   τῶν τοῦ μεγάθεος πέρι ὁμοῦ
[2, 107]   καὶ πρὸς αὐτῷ τοὺς παῖδας  περινῆσαι   ἔξωθεν τὴν οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα
[2, 177]   λέγεται Αἴγυπτος μάλιστα δὴ τότε  εὐδαιμονῆσαι   καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[2, 150]   ἐν θησαυροῖσι καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες  ἐκφορῆσαι.   ἐκ δὴ ὦν τῶν σφετέρων
[2, 111]   Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς ταύτην συναλίσαντα  ὑποπρῆσαι   πάσας σὺν αὐτῇ τῇ πόλι·
[2, 107]   τὴν οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα δὲ  ὑποπρῆσαι.   τὸν δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο,
[2, 136]   αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι εἶναι ταφῆς  κυρῆσαι   μήτ᾽ ἐν ἐκείνῳ τῷ πατρωίῳ
[2, 121]   τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων  ξυρῆσαι   τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ
[2, 121]   ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν  στῆσαι.   τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν
[2, 33]   τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι  ἀπονοστῆσαί   τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας, ὡς
[2, 49]   ἄνδρα σοφὸν μαντικήν τε ἑωυτῷ  συστῆσαι   καὶ πυθόμενον ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἄλλα
[2, 121]   χρημάτων ἔσονται. καὶ τὸν μὲν  τελευτῆσαι   τὸν βίον, τοὺς δὲ παῖδας
[2, 103]   γὰρ τῇ τούτων χώρῃ φαίνονται  σταθεῖσαι   αἱ στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω
[2, 8]   ἔνεισι αἱ ἐς τὰς πυραμίδας  κατατμηθεῖσαι   τὰς ἐν Μέμφι. ταύτῃ μὲν
[2, 121]   καί οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην  συνοικίσαι   ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους
[2, 4]   θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον πρώτους Αἰγυπτίους  νομίσαι   καὶ Ἕλληνας παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν,
[2, 64]   δὲ πανήγυριν ταύτην ἐκ τοῦδε  νομίσαι   φασὶ οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν
[2, 121]   τὸ οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα  θησαυρίσαι   τὰ χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου
[2, 121]   πιστά· τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ  κατίσαι   ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε
[2, 99]   τοῦτο μὲν ἐν αὐτῷ πόλιν  κτίσαι   ταύτην ἥτις νῦν Μέμφις καλέεται·
[2, 89]   οὐ παραυτίκα διδοῦσι ταριχεύειν, οὐδὲ  ὅσαι   ἂν ἔωσι εὐειδέες κάρτα καὶ
[2, 178]   αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ παρέχουσαι·  ὅσαι   δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν
[2, 179]   στομάτων τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν  ὀμόσαι   μὴ μὲν ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα
[2, 30]   ἦσαν· καὶ γὰρ ἐν Ἐλεφαντίνῃ  Πέρσαι   φρουρέουσι καὶ ἐν Δάφνῃσι. τοὺς
[2, 22]   χιόνι πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ  ὗσαι   ἐν πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ
[2, 169]   ἂν θεόν μιν μηδένα δύνασθαι  παῦσαι   τῆς βασιληίης· οὕτω ἀσφαλέως ἑωυτῷ
[2, 90]   θάψαι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι· οὐδὲ  ψαῦσαι   ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα οὔτε
[2, 55]   οἰχομένην πελειάδα λέγουσι Ἄμμωνος χρηστήριον  κελεῦσαι   τοὺς Λίβυας ποιέειν· ἔστι δὲ
[2, 129]   τὰ χωρία. ~μετὰ δὲ τοῦτον  βασιλεῦσαι   Αἰγύπτου Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος παῖδα·
[2, 137]   τοσαῦτα ἀποδέξασθαι. ~μετὰ δὲ τοῦτον  βασιλεῦσαι   ἄνδρα τυφλὸν ἐξ Ἀνύσιος πόλιος,
[2, 127]   μάλιστα ἐς ἑκατὸν πόδας ὑψηλοῦ.  βασιλεῦσαι   δὲ ἔλεγον Χεφρῆνα ἓξ καὶ
[2, 4]   πλέω ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω γενόμενα.  βασιλεῦσαι   δὲ πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον ἔλεγον
[2, 127]   ἕκαστον ὅλου καὶ ἡμίσεος πλέθρου.  ~βασιλεῦσαι   δὲ τὸν Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι
[2, 2]   πρὶν μὲν Ψαμμήτιχον σφέων  βασιλεῦσαι,   ἐνόμιζον ἑωυτοὺς πρώτους γενέσθαι πάντων
[2, 139]   ἀνεῖλε ὡς δέοι αὐτὸν Αἰγύπτου  βασιλεῦσαι   ἔτεα πεντήκοντα. ὡς ὦν
[2, 141]   δέκα σταδίων. ~μετὰ δὲ τοῦτον  βασιλεῦσαι   τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου, τῷ
[2, 144]   Ἕλληνες ὀνομάζουσι· τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα  βασιλεῦσαι   ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ ἐστὶ
[2, 144]   κρατέοντα εἶναι· ὕστατον δὲ αὐτῆς  βασιλεῦσαι   ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα, τὸν
[2, 107]   ἅμα ἄγεσθαι· τὴν δέ οἱ  συμβουλεῦσαι   τῶν παίδων ἐόντων ἓξ τοὺς
[2, 45]   κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας  φονεῦσαι;   καὶ περὶ μὲν τούτων τοσαῦτα
[2, 45]   ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας σφέας  καταφονεῦσαι.   ἐμοὶ μέν νυν δοκέουσι ταῦτα
[2, 99]   ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ ποταμὸν  ὀχετεῦσαι   τὸ μέσον τῶν ὀρέων ῥέειν.
[2, 175]   ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν ἔτι προσωτέρω  ἑλκύσαι.   ἤδη δὲ τινὲς λέγουσι ὡς
[2, 175]   ἱρόν φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ  ἐσελκύσαι·   τὸν ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς
[2, 121]   τό τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ  καταλῦσαι   καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ
[2, 171]   τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου  ἐξαγαγοῦσαι   καὶ διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας·
[2, 138]   τοῦ Νείλου διώρυχες ἐσέχουσι οὐ  συμμίσγουσαι   ἀλλήλῃσι, ἀλλ᾽ ἄχρι τῆς ἐσόδου
[2, 22]   ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ  φεύγουσαι   τὸν χειμῶνα τὸν ἐν τῇ
[2, 48]   δὲ αὐλός, αἳ δὲ ἕπονται  ἀείδουσαι   τὸν Διόνυσον. διότι δὲ μέζον
[2, 130]   ἑστᾶσι μὲν γὰρ ξύλιναι κολοσσοί,  ἐοῦσαι   ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι μάλιστά κῃ,
[2, 58]   ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι  ἐοῦσαι.   ἔστι δὲ καὶ τῶν ἱρῶν
[2, 131]   αἳ ἐν ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο  ἐοῦσαι   ἔτι καὶ ἐς ἐμέ. ~ἡ
[2, 108]   δὲ τούτων αἱ διώρυχες γεγόνασι  ἐοῦσαι   πολλαὶ καὶ παντοίους τρόπους ἔχουσαί.
[2, 106]   αἱ μὲν πλεῦνες οὐκέτι φαίνονται  περιεοῦσαι,   ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ
[2, 66]   στερισκόμεναι τῶν τέκνων, ἄλλων δὲ  ἐπιθυμέουσαι,   οὕτω δὴ ἀπικνέονται παρὰ τοὺς
[2, 43]   Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην  ἀκοῦσαι.   καὶ μὴν ὅτι γε οὐ
[2, 2]   τε καὶ ἐνετέλλετο Ψαμμήτιχος θέλων  ἀκοῦσαι   τῶν παιδίων, ἀπαλλαχθέντων τῶν ἀσήμων
[2, 85]   μαζούς, σὺν δέ σφι αἱ  προσήκουσαι   πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ οἱ ἄνδρες,
[2, 0]   ~Ἡροδότου  Μοῦσαι   Ἱστοριῶν δεύτερη ἐπιγραφόμενη Εὐτέρπη. ~Τελευτήσαντος
[2, 85]   πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναι καὶ  φαίνουσαι   τοὺς μαζούς, σὺν δέ σφι
[2, 85]   πρόσωπον, κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι  λιποῦσαι   τὸν νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ
[2, 108]   ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ παντοίους τρόπους  ἔχουσαί.   κατέταμνε δὲ τοῦδε εἵνεκα τὴν
[2, 60]   μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν κρόταλα  ἔχουσαι   κροταλίζουσι, οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ
[2, 178]   αὗται αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ  παρέχουσαι·   ὅσαι δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται,
[2, 97]   χώρην, αἱ πόλιες μοῦναι φαίνονται  ὑπερέχουσαι,   μάλιστά κῃ ἐμφερέες τῇσι ἐν
[2, 149]   ἑστᾶσι δύο πυραμίδες, τοῦ ὕδατος  ὑπερέχουσαι   πεντήκοντα ὀργυιὰς ἑκατέρη, καὶ τὸ
[2, 24]   ὡς μέν νυν ἐν ἐλαχίστῳ  δηλῶσαι,   πᾶν εἴρηται· τῆς γὰρ ἂν
[2, 162]   ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι  δηλῶσαι   τὰ πρησσόμενα. ὡς δὲ ἀπικέσθαι
[2, 25]   ~ὡς δὲ ἐν πλέονι λόγῳ  δηλῶσαι,   ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς Λιβύης
[2, 91]   καὶ τὸν Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας  ἐκπλῶσαι   ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ δὲ
[2, 11]   μὲν πλόου ἀρξαμένῳ ἐκ μυχοῦ  διεκπλῶσαι   ἐς τὴν εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι
[2, 29]   τοὺς δεῖ τούτῳ τῷ τρόπῳ  διεκπλῶσαι.   καὶ ἔπειτα ἀπίξεαι ἐς πεδίον
[2, 60]   περ εἴρηκα, αἳ δὲ τωθάζουσι  βοῶσαι   τὰς ἐν τῇ πόλι ταύτῃ
[2, 32]   ἀνδρωθέντας περισσὰ καὶ δὴ καὶ  ἀποκληρῶσαι   πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους τὰ ἔρημα
[2, 107]   δύο ἐπὶ τὴν πυρὴν ἐκτείναντα  γεφυρῶσαι   τὸ καιόμενον, αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽
[2, 99]   οἱ ἱρέες ἔλεγον τοῦτο μὲν  ἀπογεφυρῶσαι   τὴν Μέμφιν. τὸν γὰρ ποταμὸν
[2, 138]   ὀργυιέων ἐστί, τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι  ἐσκευάδαται   ἀξίοισι λόγου. ἐὸν δ᾽ ἐν
[2, 91]   Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ τι  κεχωρίδαται   Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν
[2, 164]   μὲν ἱρέες οἳ δὲ μάχιμοι  κεκλέαται,   οἳ δὲ βουκόλοι οἳ δὲ
[2, 135]   Δελφούς· οἳ καὶ νῦν ἔτι  συννενέαται   ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν
[2, 63]   τινὲς τῶν ἱρέων περὶ τὤγαλμα  πεπονέαται,   οἱ δὲ πολλοὶ αὐτῶν ξύλων
[2, 142]   καίτοι τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ  δυνέαται   μύρια ἔτεα· γενεαὶ γὰρ τρεῖς
[2, 86]   δὲ οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ  κατέαται   καὶ τέχνην ἔχουσι ταύτην. οὗτοι,
[2, 80]   ἐκτρέπονται καὶ ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης  ὑπανιστέαται.   τόδε μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι
[2, 113]   ἀρχῆς· τοῦ ὦν δὴ Ἀλεξάνδρου  ἀπιστέαται   θεράποντες πυθόμενοι τὸν περὶ τὸ
[2, 121]   ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα  ἐπαιτιᾶται,   τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων
[2, 93]   ταῦτα καὶ παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν  πίμπλαται   πάντα. κόθεν δὲ οἰκὸς αὐτοὺς
[2, 33]   Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων μέτρων  ὁρμᾶται.   Ἴστρος τε γὰρ ποταμὸς ἀρξάμενος
[2, 6]   οἳ δὲ ἄφθονον λίην, σχοίνοισι.  δύναται   δὲ παρασάγγης τριήκοντα στάδια,
[2, 30]   αὐτομόλοισι τούτοισι οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ,  δύναται   δὲ τοῦτο τὸ ἔπος κατὰ
[2, 121]   ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ  δύναται   μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ σῶμα τοῦ
[2, 96]   ἀνὰ μὲν τὸν ποταμὸν οὐ  δύναται   πλέειν, ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος
[2, 119]   τοῦτο ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον ἦν,  ἐπιτεχνᾶται   πρῆγμα οὐκ ὅσιον· λαβὼν γὰρ
[2, 2]   ἀνευρεῖν, οἳ γενοίατο πρῶτοι ἀνθρώπων,  ἐπιτεχνᾶται   τοιόνδε. παιδία δύο νεογνὰ ἀνθρώπων
[2, 35]   τὰ δὲ μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν.  ἱρᾶται   γυνὴ μὲν οὐδεμία οὔτε ἔρσενος
[2, 37]   οὐ καθαρὸν εἶναί μιν ὄσπριον.  ἱρᾶται   δὲ οὐκ εἷς ἑκάστου τῶν
[2, 138]   μέσῃ τῇ πόλι τὸ ἱρὸν  κατορᾶται   πάντοθεν περιιόντι· ἅτε γὰρ τῆς
[2, 95]   τὴν δὲ νύκτα τάδε αὐτῷ  χρᾶται·   ἐν τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ
[2, 8]   μὲν γὰρ τῆς Ἀραβίης ὄρος  παρατέταται,   φέρον ἀπ᾽ ἄρκτου πρὸς μεσαμβρίην
[2, 37]   τις ἀποθάνῃ, τούτου παῖς  ἀντικατίσταται.   ~τοὺς δὲ βοῦς τοὺς ἔρσενας
[2, 156]   μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι  ἐνιδρύαται,   ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν αὐτῇ φοίνικες
[2, 75]   οὗτος, ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι  κατακεχύαται,   τοιόσδε τις, ἐσβολὴ ἐξ ὀρέων
[2, 93]   ὀπίσω ἀναπλώοντες, τὰ ἐπὶ δεξιὰ  τετρίφαται.   πάσχουσι δὲ ταῦτα διὰ τόδε·
[2, 43]   οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι  ἀποδεδέχαται.   καὶ μὴν εἴ γε παρ᾽
[2, 65]   τῶν θηρίων ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ  ἀποδεδέχαται   τῆς τροφῆς χωρὶς ἑκάστων καὶ
[2, 77]   χωρὶς ὁκόσοι σφι ἱροὶ  ἀποδεδέχαται,   τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς
[2, 177]   ἀξιοθεητότατον. ~ἐπ᾽ Ἀμάσιος δὲ βασιλέος  λέγεται   Αἴγυπτος μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι
[2, 145]   ἐκ ταύτης γὰρ καὶ Ἑρμέω  λέγεται   γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων Πάν)
[2, 29]   μεγάλην τῇ οὔνομα ἐστὶ Μερόη·  λέγεται   δὲ αὕτη πόλις εἶναι
[2, 174]   ταῦτα μὲν τοὺς φίλους ἀμείψατο.  ~λέγεται   δὲ Ἄμασις, καὶ ὅτε
[2, 156]   παρὰ τὸ ἐν Βουτοῖ ἱρόν,  λέγεται   δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων εἶναι αὕτη
[2, 30]   καὶ γυναῖκας. τῶν δὲ τινὰ  λέγεται   δέξαντα τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα
[2, 145]   Πανὶ δὲ ἔτι τούτων πλέονα  λέγεται   εἶναι, Διονύσῳ δ᾽ ἐλάχιστα τούτων,
[2, 169]   κατὰ τοῦτο ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ  λέγεται   εἶναι ἥδε διάνοια, μηδ᾽ ἂν
[2, 125]   ἡμῖν ἐπ᾽ ἀμφότερα, κατά περ  λέγεται.   ἐξεποιήθη δ᾽ ὦν τὰ ἀνώτατα
[2, 135]   μὲν γὰρ αὕτη, τῆς πέρι  λέγεται   ὅδε λόγος, οὕτω δή
[2, 150]   μέν νυν λίμνη αὕτη οὕτω  λέγεται   ὀρυχθῆναι· ~τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων
[2, 182]   ἐν Λίνδῳ τὸ τῆς Ἀθηναίης  λέγεται   τὰς Δαναοῦ θυγατέρας ἱδρύσασθαι προσσχούσας,
[2, 92]   τε πυρὴν ἐλαίης ἐγγίνεται συχνά,  τρώγεται   δὲ καὶ ἁπαλὰ ταῦτα καὶ
[2, 68]   τὰς βδέλλας· δὲ ὠφελεύμενος  ἥδεται   καὶ οὐδὲν σίνεται τὸν τροχίλον.
[2, 13]   τῶν Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ ποταμοῖσι  ἄρδεται   κατά περ σφετέρη, ἔφασαν
[2, 48]   ἔλασσον ἐὸν τοῦ ἄλλου σώματος·  προηγέεται   δὲ αὐλός, αἳ δὲ ἕπονται
[2, 60]   λέγουσι. ταῦτα μὲν δὴ ταύτῃ  ποιέεται.   ~ἐν δὲ Βουσίρι πόλι ὡς
[2, 47]   ἥδε τῶν ὑῶν τῇ Σελήνῃ  ποιέεται·   ἐπεὰν θύσῃ, τὴν οὐρὴν ἄκρην
[2, 152]   τε τοῖσι Ἴωσι καὶ Καρσὶ  ποιέεται   καί σφεας μεγάλα ὑπισχνεύμενος πείθει
[2, 164]   τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα δέ σφι  κέεται   ἀπὸ τῶν τεχνέων. οἱ δὲ
[2, 34]   ὀρεινῆς Κιλικίης μάλιστά κῃ ἀντίη  κέεται·   ἐνθεῦτεν δὲ ἐς Σινώπην τὴν
[2, 62]   παννύχιον, καὶ τῇ ὁρτῇ οὔνομα  κέεται   λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽ ἂν μὴ
[2, 34]   Ἴστρῳ ἐκδιδόντι ἐς θάλασσαν ἀντίον  κέεται.   οὕτω τὸν Νεῖλον δοκέω διὰ
[2, 175]   πηχέων ἐστί. αὕτη τοῦ ἱροῦ  κέεται   παρὰ τὴν ἔσοδον· ἔσω γάρ
[2, 17]   φέροντα ἐς θάλασσαν· τοῖσι οὐνόματα  κέεται   τάδε, τῷ μὲν Σαϊτικὸν αὐτῶν
[2, 83]   ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι ὧδε  διακέεται·   ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ προσκέεται
[2, 38]   δὲ θύσαντι θάνατος ζημίη  ἐπικέεται.   δοκιμάζεται μέν νυν τὸ κτῆνος
[2, 83]   ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ  προσκέεται   τέχνη, τῶν δὲ θεῶν
[2, 105]   τὸ μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον  καλέεται   Αἰγύπτιον. ~αἱ δὲ στῆλαι τὰς
[2, 98]   Ἀρχάνδρου τοῦ Φθίου τοῦ Ἀχαιοῦ·  καλέεται   γὰρ δὴ Ἀρχάνδρου πόλις. εἴη
[2, 112]   τὸ τέμενος τοῦτο Φοίνικες Τύριοι,  καλέεται   δὲ χῶρος οὗτος
[2, 46]   παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται.  καλέεται   δὲ τε τράγος καὶ
[2, 111]   ἐς μίαν πόλιν, νῦν  καλέεται   Ἐρυθρὴ βῶλος· ἐς ταύτην συναλίσαντα
[2, 99]   κτίσαι ταύτην ἥτις νῦν Μέμφις  καλέεται·   ἔστι γὰρ καὶ Μέμφις
[2, 36]   αὐτῶν ἱρὰ τὰ δὲ δημοτικὰ  καλέεται.   ~θεοσεβέες δὲ περισσῶς ἐόντες μάλιστα
[2, 112]   τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος ἱρὸν τὸ  καλέεται   ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ τοῦτο
[2, 17]   μὲν πρὸς ἠῶ τρέπεται, τὸ  καλέεται   Πηλούσιον στόμα, δὲ ἑτέρη
[2, 17]   ταύτην οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν· τὸ  καλέεται   Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι δὲ καὶ
[2, 160]   ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα βασιλεὺς οὗτος  συγκαλέεται   Αἰγυπτίων τοὺς λεγομένους εἶναι σοφωτάτους.
[2, 112]   Ἀφροδίτης ἱρά ἐστι, οὐδαμῶς ξείνης  ἐπικαλέεται.   ~ἔλεγον δέ μοι οἱ ἱρέες
[2, 36]   κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς τοὺς μάλιστα  ἱκνέεται,   Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ τοὺς θανάτους
[2, 113]   οὐ γὰρ ἀνιεῖ τὰ πνεύματα,  ἀπικνέεται   ἐς Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου ἐς
[2, 41]   καὶ προσίῃ τεταγμένος χρόνος,  ἀπικνέεται   ἐς ἑκάστην πόλιν βᾶρις ἐκ
[2, 17]   ἐς τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα  ἀπικνέεται,   τὸ δὲ ἀπὸ τούτου σχίζων
[2, 30]   βασιλέι, δὲ σφέας τῷδε  ἀντιδωρέεται·   ἦσάν οἱ διάφοροι τινὲς γεγονότες
[2, 20]   ἔπνευσαν, δὲ Νεῖλος τὠυτὸ  ἐργάζεται.   πρὸς δέ, εἰ ἐτησίαι αἴτιοι
[2, 26]   τὸν Ἴστρον τά περ νῦν  ἐργάζεται   τὸν Νεῖλον. ~τῆς αὔρης δὲ
[2, 38]   θύσαντι θάνατος ζημίη ἐπικέεται.  δοκιμάζεται   μέν νυν τὸ κτῆνος τρόπῳ
[2, 25]   ἕλκεται, τὸν δὲ χειμῶνα μοῦνος  πιέζεται.   οὕτω τὸν ἥλιον νενόμικα τούτων
[2, 14]   τῇσι ὑσὶ τὸν σῖτον οὕτω  κομίζεται.   ~εἰ ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι
[2, 96]   δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον δὲ  κομίζεται   ὧδε· ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη
[2, 15]   μέχρι Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽ ἣν  σχίζεται   Νεῖλος ἔς τε Πηλούσιον
[2, 17]   δὲ ἀπὸ ταύτης τῆς πόλιος  σχίζεται   τριφασίας ὁδούς. καὶ μὲν
[2, 46]   μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ  τίθεται.   καλέεται δὲ τε τράγος
[2, 70]   δὲ τῆς φωνῆς κροκόδειλος  ἵεται   κατὰ τὴν φωνήν, ἐντυχὼν δὲ
[2, 62]   οὕτω οὐκ ἐν Σάι μούνῃ  καίεται   ἀλλὰ καὶ ἀνὰ πᾶσαν Αἴγυπτον.
[2, 62]   αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο  καίεται   παννύχιον, καὶ τῇ ὁρτῇ οὔνομα
[2, 130]   νύκτα δὲ ἑκάστην πάννυχος λύχνος  παρακαίεται.   ἀγχοῦ δὲ τῆς βοὸς ταύτης
[2, 65]   Αἰγυπτίων, τῶν παῖς παρὰ πατρὸς  ἐκδέκεται   τὴν τιμήν. οἳ δὲ ἐν
[2, 113]   περὶ τὸ ἱρὸν ἔχοντα νόμον,  ἱκέται   δὲ ἱζόμενοι τοῦ θεοῦ κατηγόρεον
[2, 115]   τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ γενόμενοι  ἱκέται,   ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον τοῦ ἀδικήματος.
[2, 25]   μετὰ πάντων τῶν ὑδάτων ἴσον  ἕλκεται,   τὸν δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται.
[2, 96]   ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ  παρέλκεται,   κατὰ ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε·
[2, 31]   τεσσέρων μηνῶν πλόου καὶ ὁδοῦ  γινώσκεται   Νεῖλος πάρεξ τοῦ ἐν
[2, 34]   γὰρ δι᾽ οἰκεομένης, πρὸς πολλῶν  γινώσκεται,   περὶ δὲ τῶν τοῦ Νείλου
[2, 32]   ἔθνος τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυκόν,  νέμεται   δὲ τὴν Σύρτιν τε καὶ
[2, 38]   δὲ τούτων πάντων καθαρός,  σημαίνεται   βύβλῳ περὶ τὰ κέρεα εἱλίσσων
[2, 104]   ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ δή τι  φαίνεται   ἐόν. ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ
[2, 97]   γὰρ ἄλλα τῆς Αἰγύπτου πέλαγος  γίνεται,   αἱ δὲ πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι.
[2, 68]   νεοσσὸς κατὰ λόγον τοῦ ᾠοῦ  γίνεται,   αὐξανόμενος δὲ γίνεται καὶ ἐς
[2, 98]   Αἰγύπτου τῇ γυναικί τοῦτο δὲ  γίνεται   ἐξ ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι ἐστὶ
[2, 11]   καὶ ἄμπωτις ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην  γίνεται.   ἕτερον τοιοῦτον κόλπον καὶ τὴν
[2, 93]   οἱ αὐτοί, ἀλλὰ τῶν θηλέων  γίνεται   ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν
[2, 68]   τοῦ ᾠοῦ γίνεται, αὐξανόμενος δὲ  γίνεται   καὶ ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ
[2, 63]   ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι καρτερὴ  γίνεται   κεφαλάς τε συναράσσονται, καὶ ὡς
[2, 92]   κάλυκι παραφυομένῃ ἐκ τῆς ῥίζης  γίνεται,   κηρίῳ σφηκῶν ἰδέην ὁμοιότατον· ἐν
[2, 97]   ἀναπλώοντι παρ᾽ αὐτὰς τὰς πυραμίδας  γίνεται   πλόος· ἔστι δὲ οὐδ᾽
[2, 37]   καὶ χηνέων πλῆθός τι ἑκάστῳ  γίνεται   πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται δέ
[2, 68]   θνητῶν τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον  γίνεται·   τὰ μὲν γὰρ ᾠὰ χηνέων
[2, 93]   ποταμοῦ· καὶ αὐτίκα τε πλέα  γίνεται   ταῦτα καὶ παραχρῆμα ἰχθύων σμικρῶν
[2, 104]   μέγα μοι καὶ τόδε τεκμήριον  γίνεται·   Φοινίκων ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται,
[2, 4]   τῶν ὡρέων ἐς τὠυτὸ περιιὼν  παραγίνεται.   δυώδεκά τε θεῶν ἐπωνυμίας ἔλεγον
[2, 92]   τρωκτὰ ὅσον τε πυρὴν ἐλαίης  ἐγγίνεται   συχνά, τρώγεται δὲ καὶ ἁπαλὰ
[2, 68]   δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν  σίνεται   τὸν τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ
[2, 96]   καὶ τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος  διαβύνεται.   ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι
[2, 17]   καὶ μὲν πρὸς ἠῶ  τρέπεται,   τὸ καλέεται Πηλούσιον στόμα,
[2, 87]   τὸ λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ  λείπεται   τοῦ νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον
[2, 132]   ὅση περ μεγάλη βοῦς ζωή.  ἐκφέρεται   δὲ ἐκ τοῦ οἰκήματος ἀνὰ
[2, 79]   κατὰ μέντοι ἔθνεα οὔνομα ἔχει,  συμφέρεται   δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν οἱ
[2, 81]   μέντοι ἔς γε τὰ ἱρὰ  ἐσφέρεται   εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί σφι· οὐ
[2, 35]   τούτων εἵνεκα πλέω περὶ αὐτῆς  εἰρήσεται.   Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ οὐρανῷ τῷ
[2, 41]   στόματι, οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος  χρήσεται   οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ λέβητι, οὐδὲ
[2, 141]   τὸν θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν  πείσεται   ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων στρατόν·
[2, 146]   ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί τις  πείσεται   λεγομένοισι μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽ ὦν
[2, 14]   Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ μήτε γε  ὕσεταί   σφι χώρη μήτε
[2, 39]   οὐδὲ ἄλλου οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς  γεύσεται   Αἰγυπτίων οὐδείς. ~ἡ δὲ δὴ
[2, 41]   καθαροῦ βοὸς διατετμημένου Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ  γεύσεται.   θάπτουσι δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς
[2, 81]   τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ  συγκαταθάπτεταί   σφι· οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι
[2, 13]   ἔφασαν πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ ὡς  ὕεται   πᾶσα χώρη τῶν Ἑλλήνων
[2, 95]   τάδε αὐτῷ χρᾶται· ἐν τῇ  ἀναπαύεται   κοίτῃ, περὶ ταύτην ἵστησι τὸ
[2, 142]   ἥλιον ἀνατεῖλαι· ἔνθα τε νῦν  καταδύεται,   ἐνθεῦτεν δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν
[2, 123]   ἐς ἄλλο ζῷον αἰεὶ γινόμενον  ἐσδύεται,   ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλθῃ τὰ
[2, 92]   ποταμὸς καὶ τὰ πεδία πελαγίσῃ,  φύεται   ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά,
[2, 94]   τὰ ἐν Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια  φύεται·   ταῦτα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα
[2, 153]   τε τῷ Ἄπι, ἐν τῇ  τρέφεται   ἐπεὰν φανῇ Ἆπις, οἰκοδόμησε
[2, 158]   Αἰγυπτίου τὰ πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα·  ἔχεται   δὲ κατύπερθε τοῦ πεδίου τὸ
[2, 29]   ἥμισυ, τὸ δὲ ἥμισυ Αἰγύπτιοι.  ἔχεται   δὲ τῆς νήσου λίμνην μεγάλη,
[2, 148]   δὲ γωνίης τελευτῶντος τοῦ λαβυρίνθου  ἔχεται   πυραμὶς τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ ζῷα
[2, 99]   ἀπεργμένος ῥέῃ ἐν φυλακῇσι μεγάλῃσι  ἔχεται,   φρασσόμενος ἀνὰ πᾶν ἔτος· εἰ
[2, 19]   ἀποπνεούσας μοῦνος ποταμῶν πάντων οὐ  παρέχεται.   ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν τινὲς ἐπίσημοι
[2, 149]   ἐόντος τοιούτου θῶμα ἔτι μέζον  παρέχεται   Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ᾽
[2, 94]   λύχνῳ προσηνές, ὀδμὴν δὲ βαρέαν  παρέχεται.   ~πρὸς δὲ τοὺς κώνωπας ἀφθόνους
[2, 35]   χώρη καὶ ἔργα λόγου μέζω  παρέχεται   πρὸς πᾶσαν χώρην τούτων εἵνεκα
[2, 29]   ἢν δὲ ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον  οἴχεται   φερόμενον ὑπὸ ἰσχύος τοῦ ῥόου.
[2, 93]   τὰ παρὰ τὸν ποταμὸν πρῶτα  ἄρχεται   πίμπλασθαι διηθέοντος τοῦ ὕδατος ἐκ
[2, 22]   τε ῥέει καὶ ἐκ τῆς  ἄρχεται   ῥέων Νεῖλος, ἦν ἂν
[2, 26]   κατά περ νῦν τῆς Λιβύης  ἔρχεται,   διεξιόντα δ᾽ ἄν μιν διὰ
[2, 24]   ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν χειμώνων  ἔρχεται   τῆς Λιβύης τὰ ἄνω. ὡς
[2, 19]   ἀριθμὸν τουτέων τῶν ἡμερέων ὀπίσω  ἀπέρχεται   ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς
[2, 25]   ἑωυτόν. πρηϋνομένου δὲ τοῦ χειμῶνος  ἀπέρχεται   ἥλιος ἐς μέσον τὸν
[2, 19]   πίνουσι. οὕτω σφι ταῦτα ἐχρήσθη.  ~ἐπέρχεται   δὲ Νεῖλος, ἐπεὰν πληθύῃ,
[2, 19]   παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι, τι  κατέρχεται   μὲν Νεῖλος πληθύων ἀπὸ
[2, 181]   οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος Ἄμασις,  εὔχεται   ἐν τῷ νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ,
[2, 38]   ὧδε· τρίχα ἢν καὶ μίαν  ἴδηται   ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ καθαρὸν εἶναι
[2, 38]   μέλαιναν, οὐ καθαρὸν εἶναι νομίζει.  δίζηται   δὲ ταῦτα ἐπὶ τούτῳ τεταγμένος
[2, 160]   τοὺς Ἠλείους εἴ σφι οἱ  πολιῆται   ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ ἔφασαν καὶ
[2, 53]   αὐτῶν σημήναντες. οἱ δὲ πρότερον  ποιηταὶ   λεγόμενοι τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι
[2, 148]   δ᾽ ἐς αὐτὴν ὑπὸ γῆν  πεποίηται.   ~τοῦ δὲ λαβυρίνθου τούτου ἐόντος
[2, 113]   καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ ὦν ἀνθρώπων  ἐπιβάληται   στίγματα ἱρά, ἑωυτὸν διδοὺς τῷ
[2, 17]   ἔχει· τοῦτο δὲ Κανωβικὸν στόμα  κέκληται.   δὲ δὴ ἰθέα τῶν
[2, 105]   μὲν Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν  κέκληται,   τὸ μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον
[2, 149]   ἑκατέρη, καὶ τὸ κατ᾽ ὕδατος  οἰκοδόμηται   ἕτερον τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι
[2, 149]   παρ᾽ ἣν λαβύρινθος οὗτος  οἰκοδόμηται·   τῆς τὸ περίμετρον τῆς περιόδου
[2, 95]   τάδε ἀντὶ τῶν πύργων ἄλλα  μεμηχάνηται·   πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον ἔκτηται,
[2, 133]   δυώδεκα ἔτεα ἀντὶ ἓξ ἐτέων  γένηται,   αἱ νύκτες ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα
[2, 161]   κακόν, ἵνα δὴ σφέων φθορὴ  γένηται,   αὐτὸς δὲ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων
[2, 82]   ἤν κοτε ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ  γένηται,   κατὰ τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ
[2, 92]   σφι ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης  γένηται   ποταμὸς καὶ τὰ πεδία
[2, 97]   ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν τοῦτο  γένηται,   οὐκέτι κατὰ τὰ ῥέεθρα τοῦ
[2, 100]   οἴκημα σποδοῦ πλέον, ὅκως ἀτιμώρητος  γένηται.   ~τῶν δὲ ἄλλων βασιλέων οὐ
[2, 85]   σφεων εἰσὶ αἵδε· τοῖσι ἂν  ἀπογένηται   ἐκ τῶν οἰκίων ἄνθρωπος τοῦ
[2, 90]   ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ  φαίνηται   τεθνεώς, κατ᾽ ἣν ἂν πόλιν
[2, 63]   ἄλλῃ ποιεῦσι· εὖτ᾽ ἂν δὲ  γίνηται   καταφερὴς ἥλιος, ὀλίγοι μὲν
[2, 37]   φθεὶρ μήτε ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν  ἐγγίνηταί   σφι θεραπεύουσι τοὺς θεούς. ἐσθῆτα
[2, 178]   σφι μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ  Αἰγινῆται   ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος Διός,
[2, 116]   ἐς Σιδῶνα τῆς Φοινίκης ἀπίκετο.  ἐπιμέμνηται   δὲ αὐτοῦ ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ·
[2, 116]   ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν.  ἐπιμέμνηται   δὲ καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν
[2, 164]   οἳ δὲ ἑρμηνέες, οἳ δὲ  κυβερνήται.   γένεα μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί,
[2, 175]   ἀγωγέες, καὶ οὗτοι ἅπαντες ἦσαν  κυβερνῆται.   τῆς δὲ στέγης ταύτης τὸ
[2, 121]   πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον  τράπηται.   τοὺς δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν
[2, 164]   γὰρ δὴ νομοὺς Αἴγυπτος ἅπασα  διαραίρηται.   ~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε εἰσὶ νομοί,
[2, 34]   ὅσον μακρότατον ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι,  εἴρηται·   ἐκδιδοῖ δὲ ἐς Αἴγυπτον.
[2, 50]   ὡς καὶ πρότερόν μοι ταῦτα  εἴρηται,   καὶ Ἥρης καὶ Ἱστίης καὶ
[2, 61]   ἀνάγουσι τῇ Ἴσι τὴν ὁρτήν,  εἴρηται   προτερόν μοι· τύπτονται μὲν γὰρ
[2, 120]   ταῦτα μὲν τῇ ἐμοὶ δοκέει  εἴρηται.   ~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην
[2, 24]   νυν ἐν ἐλαχίστῳ δηλῶσαι, πᾶν  εἴρηται·   τῆς γὰρ ἂν ἀγχοτάτω τε
[2, 8]   μὲν λῆγον ἀνακάμπτει ἐς τὰ  εἴρηται   τὸ ὄρος· τῇ δὲ αὐτὸ
[2, 14]   ἐς Ἕλληνας Αἰγυπτίοισι ὀρθῶς ἔχοντα  εἴρηται·   φέρε δὲ νῦν καὶ αὐτοῖσι
[2, 117]   ἐν μὲν γὰρ τοῖσι Κυπρίοισι  εἴρηται   ὡς τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος
[2, 82]   ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε πλέω σφι  ἀνεύρηται   τοῖσι ἄλλοισι ἅπασι ἀνθρώποισι·
[2, 92]   τῶν σιτίων τάδε σφι ἄλλα  ἐξεύρηται.   ἐπεὰν πλήρης γένηται ποταμὸς
[2, 121]   καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν  ἀπηγήσηται   τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα,
[2, 41]   γὰρ περὶ ταῦτα οὕτω σφι  νενομοθέτηται·   κτείνουσι γὰρ δὴ οὐδὲ ταῦτα.
[2, 95]   μεμηχάνηται· πᾶς ἀνὴρ αὐτῶν ἀμφίβληστρον  ἔκτηται,   τῷ τῆς μὲν ἡμέρης ἰχθῦς
[2, 51]   ὅστις δὲ τὰ Καβείρων ὄργια  μεμύηται,   τὰ Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ
[2, 93]   τὸν ῥόον. ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι  ἄρχηται   Νεῖλος, τά τε κοῖλα
[2, 169]   ἐσιόντι ἀριστερῆς χειρός. ἔθαψαν δὲ  Σαῖται   πάντας τοὺς ἐκ νομοῦ τούτου
[2, 149]   αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ παρὰ θάλασσαν.  κεῖται   δὲ μακρὴ λίμνη πρὸς
[2, 155]   δὲ καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς ἄλλος  ἐπίκειται   λίθος, ἔχων τὴν παρωροφίδα τετράπηχυν.
[2, 123]   δὲ παρὰ πάντα τὸν λόγον  ὑπόκειται   ὅτι τὰ λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων
[2, 65]   δὲ οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν  ἀνεῖται   τὰ θηρία) ἱρὰ εἰ λέγοιμι,
[2, 3]   τοῖσι ἐν Μέμφι· οἱ γὰρ  Ἡλιοπολῖται   λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι. τὰ
[2, 73]   ἐπιφοιτᾷ σφι, δι᾽ ἐτέων, ὡς  Ἡλιοπολῖται   λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ τότε
[2, 91]   ἐνέστηκε τοῦ Περσέος. οὗτοι οἱ  Χεμμῖται   λέγουσι τὸν Περσέα πολλάκις μὲν
[2, 36]   ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων ἡ> δίαιτα  ἀποκέκριται,   Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι
[2, 146]   ὦν περὶ αὐτῶν γνώμη  ἀποδέδεκται.   εἰ μὲν γὰρ φανεροί τε
[2, 65]   τροφὴ μὲν δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη  ἀποδέδεκται·   τὸ δ᾽ ἄν τις τῶν
[2, 158]   τριήρεας δύο πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας.  ἦκται   δὲ ἀπὸ τοῦ Νείλου τὸ
[2, 158]   Νείλου τὸ ὕδωρ ἐς αὐτήν·  ἦκται   δὲ κατύπερθε ὀλίγον Βουβάστιος πόλιος
[2, 158]   ὄρεος τούτου παρὰ τὴν ὑπώρεαν  ἦκται   διῶρυξ ἀπ᾽ ἑσπέρης μακρὴ
[2, 149]   τοῦ Νείλου δὲ κατὰ διώρυχα  ἐσῆκται,   καὶ ἓξ μὲν μῆνας ἔσω
[2, 158]   δὲ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν.  ὀρώρυκται   δὲ πρῶτον μὲν τοῦ πεδίου
[2, 125]   ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν.  σεσήμανται   δὲ διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν
[2, 40]   πάντες, ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα  προτίθενται   τὰ ἐλίποντο τῶν ἱρῶν. ~τοὺς
[2, 69]   Μοίριος λίμνην οἰκέοντες καὶ κάρτα  ἥγηνται   αὐτοὺς εἶναι ἱρούς· ἐκ πάντων
[2, 40]   δ᾽ ὦν μεγίστην τε δαίμονα  ἥγηνται   εἶναι καὶ μεγίστην οἱ ὁρτὴν
[2, 72]   ἐν τῷ ποταμῷ, τὰς ἱρὰς  ἥγηνται   εἶναι. νομίζουσι δὲ καὶ τῶν
[2, 47]   ἀπίκετο. ~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν  ἥγηνται   θηρίον εἶναι, καὶ τοῦτο μὲν
[2, 50]   γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς Ποσειδέωνος οὔνομα  ἔκτηνται   εἰ μὴ Λίβυες καὶ τιμῶσι
[2, 42]   σέβονται. ὅσοι δὲ τοῦ Μένδητος  ἔκτηνται   ἱρὸν νομοῦ τοῦ Μενδησίου
[2, 44]   ποιέειν, οἳ διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι  ἔκτηνται,   καὶ τῷ μὲν ὡς ἀθανάτῳ
[2, 46]   οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ λέγειν.  σέβονται   δὲ πάντας τοὺς αἶγας οἱ
[2, 42]   λέγουσι· τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες  σέβονται.   ὅσοι δὲ τοῦ Μένδητος ἔκτηνται
[2, 42]   τοὺς αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως Αἰγύπτιοι  σέβονται,   πλὴν Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος,
[2, 41]   τὰς θηλέας Αἰγύπτιοι πάντες ὁμοίως  σέβονται   προβάτων πάντων μάλιστα μακρῷ. τῶν
[2, 29]   Δία θεῶν καὶ Διόνυσον μούνους  σέβονται,   τούτους τε μεγάλως τιμῶσι, καί
[2, 47]   ἐκδίδονταί τε οἱ συβῶται καὶ  ἄγονται   ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι μέν νυν
[2, 83]   τό γε μάλιστα ἐν τιμῇ  ἄγονται   πάντων τῶν μαντηίων, Λητοῦς ἐν
[2, 67]   τὸ σῶμα καὶ τὴν κεφαλήν.  ~ἀπάγονται   δὲ οἱ αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς
[2, 3]   ἐν Μέμφι· οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται  λέγονται   Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι. τὰ μέν
[2, 64]   ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων,  μίσγονται   ἐν ἱροῖσι καὶ ἀπὸ γυναικῶν
[2, 104]   γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι  ἐπιμίσγονται,   οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ τὰ
[2, 47]   οὐδ᾽ ἄγεσθαι ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽  ἐκδίδονταί   τε οἱ συβῶται καὶ ἄγονται
[2, 93]   κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν·  ἡγέονται   δὲ οἱ ἔρσενες ἀπορραίνοντες τοῦ
[2, 93]   ἐς ἤθεα τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι,  ἡγέονται   μέντοι γε οὐκέτι οἱ αὐτοί,
[2, 69]   αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι.  καλέονται   δὲ οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ χάμψαι·
[2, 164]   τεχνέων. οἱ δὲ μάχιμοι αὐτῶν  καλέονται   μὲν Καλασίριές τε καὶ Ἑρμοτύβιες,
[2, 104]   τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους  μιμέονται   κατὰ τὰ αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν
[2, 66]   ἄλλων δὲ ἐπιθυμέουσαι, οὕτω δὴ  ἀπικνέονται   παρὰ τοὺς ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ
[2, 36]   τῇσι χερσί, καὶ τὴν κόπρον  ἀναιρέονται)   τὰ αἰδοῖα ὧλλοι μὲν ἐῶσι
[2, 66]   τέκνα κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ  πατέονται·   αἳ δὲ στερισκόμεναι τῶν τέκνων,
[2, 37]   γινομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες  πατέονται,   οἱ δὲ δὴ ἱρέες οὐδὲ
[2, 47]   αὐτῇ πανσελήνῳ, τοὺς) ὗς θύσαντες  πατέονται   τῶν κρεῶν. διότι δὲ τοὺς
[2, 77]   τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ ἑφθοὺς  σιτέονται.   ~ἐν δὲ τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι
[2, 47]   πυρί· τὰ δὲ ἄλλα κρέα  σιτέονται   ἐν τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ
[2, 92]   ἥλιον καὶ ἔπειτα αὔους ἐόντας  σιτέονται.   ~οἱ δὲ ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι
[2, 77]   τὰ μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ  σιτέονται   προταριχεύσαντες. τὰ δὲ ἄλλα ὅσα
[2, 77]   μὲν πρὸς ἥλιον αὐήναντες ὠμοὺς  σιτέονται,   τοὺς δὲ ἐξ ἅλμης τεταριχευμένους.
[2, 60]   πόλι ταύτῃ γυναῖκας, αἳ δὲ  ὀρχέονται,   αἳ δὲ ἀνασύρονται ἀνιστάμεναι. ταῦτα
[2, 105]   μοῦνοι οὗτοί τε καὶ Αἰγύπτιοι  ἐργάζονται   καὶ κατὰ ταὐτά, καὶ
[2, 145]   καὶ τούτῳ πεντακισχίλια καὶ μύρια  λογίζονται   εἶναι ἐς Ἄμασιν βασιλέα. καὶ
[2, 46]   τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν  λογίζονται   εἶναι οἱ Μενδήσιοι, τοὺς δὲ
[2, 128]   ~ταῦτα ἕξ τε καὶ ἑκατὸν  λογίζονται   ἔτεα, ἐν τοῖσι Αἰγυπτίοισί τε
[2, 36]   δὲ ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι καὶ  λογίζονται   ψήφοισι Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῶν
[2, 14]   νῦν γε οὗτοι ἀπονητότατα καρπὸν  κομίζονται   ἐκ γῆς τῶν τε ἄλλων
[2, 94]   καὶ τὸ ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ  συγκομίζονται.   ἔστι δὲ πῖον καὶ οὐδὲν
[2, 145]   μέν νυν νεώτατοι τῶν θεῶν  νομίζονται   εἶναι Ἡρακλέης τε καὶ Διόνυσος
[2, 160]   Ἠλείους εἴ σφι οἱ πολιῆται  ἐναγωνίζονται.   οἳ δὲ ἔφασαν καὶ σφέων
[2, 66]   οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα  σοφίζονται   τάδε· ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν θηλέων
[2, 31]   ῥεύματος· τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ μῆνες  εὑρίσκονται   ἀναισιμούμενοι ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ ἐς
[2, 93]   ἑπόμεναι ἀνακάπτουσι καὶ ἐξ αὐτοῦ  κυΐσκονται.   ἐπεὰν δὲ πλήρεες γένωνται ἐν
[2, 66]   διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους  ἐσάλλονται   ἐς τὸ πῦρ. ταῦτα δὲ
[2, 5]   ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν Ἕλληνες  ναυτίλλονται,   ἐστὶ Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε γῆ
[2, 160]   τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ δὴ  βούλονται   δικαίως τιθέναι καὶ τούτου εἵνεκα
[2, 86]   πυνθάνονται παρ᾽ αὐτῶν κατὰ ἥντινα  βούλονταί   σφι σκευασθῆναι τὸν νεκρόν. οἳ
[2, 12]   Ἀραβίης τὰ παρὰ θάλασσαν Σύροι  νέμονται)   ἀλλὰ μελάγγαιόν τε καὶ καταρρηγνυμένην,
[2, 29]   μεγάλη, τὴν πέριξ νομάδες Αἰθίοπες  νέμονται·   τὴν διεκπλώσας ἐς τοῦ Νείλου
[2, 86]   δὲ τρίτην εὐτελεστάτην· φράσαντες δὲ  πυνθάνονται   παρ᾽ αὐτῶν κατὰ ἥντινα βούλονταί
[2, 79]   Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα·  φαίνονται   δὲ αἰεί κοτε τοῦτον ἀείδοντες.
[2, 58]   τούτου τόδε· αἱ μὲν γὰρ  φαίνονται   ἐκ πολλοῦ τευ χρόνου ποιεύμεναι,
[2, 134]   οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰδότες μοι  φαίνονται   λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν
[2, 104]   ἀχθεσθέντες περὶ Φᾶσιν ποταμὸν κατέμειναν.  ~φαίνονται   μὲν γὰρ ἐόντες οἱ Κόλχοι
[2, 106]   Σέσωστρις, αἱ μὲν πλεῦνες οὐκέτι  φαίνονται   περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ
[2, 104]   ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι  φαίνονται   ποιεῦντες κατὰ ταὐτά. αὐτῶν δὲ
[2, 103]   μὲν γὰρ τῇ τούτων χώρῃ  φαίνονται   σταθεῖσαι αἱ στῆλαι, τὸ δὲ
[2, 93]   αὐτῶν ἁλῶσι ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν,  φαίνονται   τετριμμένοι τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τῶν
[2, 97]   τὴν χώρην, αἱ πόλιες μοῦναι  φαίνονται   ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ ἐμφερέες τῇσι
[2, 72]   ξυστὰ ποιέεσθαι ἀκόντια ἐξ αὐτοῦ.  ~γίνονται   δὲ καὶ ἐνύδριες ἐν τῷ
[2, 93]   ἐκ τῶν ᾠῶν τούτων παραυτίκα  γίνονται   οἱ ἰχθύες οὗτοι) καὶ περὶ
[2, 93]   καταπινομένων κέγχρων οἱ τρεφόμενοι ἰχθύες  γίνονται.   οἵ δ᾽ ἂν αὐτῶν ἁλῶσι
[2, 93]   μὲν τοῖσι ποταμοῖσι οὐ μάλα  γίνονται,   τρεφόμενοι δὲ ἐν τῇσι λίμνῃσι
[2, 77]   τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι μάλιστα  γίνονται   τῶν τε ἄλλων πάντων καὶ
[2, 41]   ἐκ τῆς δὲ αἱ βάριες  παραγίνονται   ἀναιρησόμεναι τὰ ὀστέα τῶν βοῶν,
[2, 104]   Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες  περιτάμνονται   ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες
[2, 36]   ἀπὸ τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ  περιτάμνονται.   εἵματα τῶν μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος
[2, 37]   τοῦτο μάλιστα, τά τε αἰδοῖα  περιτάμνονται   καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι
[2, 167]   μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι  ὄνονται   τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα δέ σφι
[2, 48]   προηγέεται δὲ αὐλός, αἳ δὲ  ἕπονται   ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον. διότι δὲ
[2, 80]   συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς ὁδοῦ καὶ  ἐκτρέπονται   καὶ ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται.
[2, 80]   τόδε μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι  συμφέρονται·   ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν
[2, 80]   πρώτην καὶ μούνην σφίσι γενέσθαι.  ~συμφέρονται   δὲ καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι
[2, 60]   αἳ δὲ ὀρχέονται, αἳ δὲ  ἀνασύρονται   ἀνιστάμεναι. ταῦτα παρὰ πᾶσαν πόλιν
[2, 121]   διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων  ἔσονται.   καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν
[2, 3]   εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι εἰ  συμβήσονται   τοῖσι λόγοισι τοῖσι ἐν Μέμφι·
[2, 13]   αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνες  αἱρεθήσονται·   οὐ γὰρ δή σφι ἐστὶ
[2, 160]   ὅκως οὐ τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ  προσθήσονται,   ἀδικέοντες τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽ εἰ
[2, 93]   ἰλὺν ἅμα τῷ ἐσχάτῳ ὕδατι  ἀπαλλάσσονται·   ἐπεὰν δὲ περιελθόντος τοῦ χρόνου
[2, 86]   μὲν δὴ ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες  ἀπαλλάσσονται,   οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι
[2, 122]   φέρουσαν ἐς ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ  ἀπαλλάσσονται   ὀπίσω· τὸν δὲ ἱρέα τοῦτον
[2, 63]   ξύλοισι καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε  συναράσσονται,   καὶ ὡς ἐγὼ δοκέω πολλοὶ
[2, 67]   ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς στέγας, ἔνθα  θάπτονται   ταριχευθέντες, ἐν Βουβάστιπόλι· τὰς δὲ
[2, 67]   αὕτως τῇσι κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ  θάπτονται.   τὰς δὲ μυγαλᾶς καὶ τοὺς
[2, 61]   τούτων ὅσῳ καὶ τὰ μέτωπα  κόπτονται   μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ εἰσὶ δῆλοι
[2, 85]   πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ οἱ ἄνδρες,  τύπτονται   ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι. ἐπεὰν δὲ
[2, 85]   ἀνὰ ἀνὰ τὴν πόλιν στρωφώμεναι  τύπτονται   ἐπεζωσμέναι καὶ φαίνουσαι τοὺς μαζούς,
[2, 61]   τὴν ὁρτήν, εἴρηται προτερόν μοι·  τύπτονται   μὲν γὰρ δὴ μετὰ τὴν
[2, 42]   πρὸς αὐτό. ταῦτα δὲ ποιήσαντες  τύπτονται   οἱ περὶ τὸ ἱρὸν ἅπαντες
[2, 61]   κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων· τὸν δὲ  τύπτονται,   οὔ μοι ὅσιον ἐστὶ λέγειν.
[2, 40]   θύουσι, καιομένων δὲ τῶν ἱρῶν  τύπτονται   πάντες, ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα
[2, 97]   αἱ δὲ πόλιες μοῦναι ὑπερέχουσι.  πορθμεύονται   ὦν, ἐπεὰν τοῦτο γένηται, οὐκέτι
[2, 29]   καί σφι μαντήιον Διὸς κατέστηκε·  στρατεύονται   δὲ ἐπεάν σφεας θεὸς
[2, 37]   δὲ δὴ ἱρέες οὐδὲ ὁρέοντες  ἀνέχονται,   νομίζοντες οὐ καθαρὸν εἶναί μιν
[2, 42]   καὶ ὅσοι διὰ τούτους ὀίων  ἀπέχονται,   διὰ τάδε λέγουσι τὸν νόμον
[2, 20]   ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα  παρέχονται.   εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν ἐν
[2, 71]   Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί. φύσιν δὲ  παρέχονται   ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν ἐστί, δίχηλον,
[2, 22]   καὶ μέγιστον μαρτύριον οἱ ἄνεμοι  παρέχονται   πνέοντες ἀπὸ τῶν χωρέων τουτέων
[2, 93]   καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς αὐτῆς  ἀντέχονται,   ἐγχριμπτόμενοι καὶ ψαύοντες ὡς μάλιστα,
[2, 173]   ἠπιστέατο ὡς ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου  ἄρχονται,   καὶ ἄμεινον σὺ ἂν ἤκουες·
[2, 106]   ἐκ τῆς Ἐφεσίης ἐς Φώκαιαν  ἔρχονται   καὶ τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς
[2, 64]   καὶ ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι  ἐσέρχονται   ἐς ἱρόν, νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι
[2, 47]   ἱρὸν οὐδὲν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ  ἐσέρχονται   μοῦνοι πάντων, οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι
[2, 92]   τῇ μήκωνι ἐὸν ἐμφερές, πτίσαντες  ποιεῦνται   ἐξ αὐτοῦ ἄρτους ὀπτοὺς πυρί.
[2, 96]   τῇ βύβλῳ. πηδάλιον δὲ ἓν  ποιεῦνται,   καὶ τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος
[2, 86]   δὲ παραδεξάμενοί μιν οἱ προσήκοντες  ποιεῦνται   ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ
[2, 36]   μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων  ποιεῦνται   σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι.
[2, 178]   παρέχουσαι· ὅσαι δὲ ἄλλαι πόλιες  μεταποιεῦνται,   οὐδέν σφι μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς
[2, 178]   πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι μετεὸν  μεταποιεῦνται.   χωρὶς δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν
[2, 37]   ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα.  λοῦνται   δὲ δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης
[2, 11]   ἐς τὴν εὐρέαν θάλασσαν ἡμέραι  ἀναισιμοῦνται   τεσσεράκοντα εἰρεσίῃ χρεωμένῳ· εὖρος δέ,
[2, 42]   ~ὅσοι μὲν δὴ Διὸς Θηβαιέος  ἵδρυνται   ἱρὸν νομοῦ τοῦ Θηβαίου
[2, 89]   ἵνα μή σφι οἱ ταριχευταὶ  μίσγωνται   τῇσι γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ τινὰ
[2, 121]   καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὸν ἂν  ἴδωνται   ἀποκλαύσαντα κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν
[2, 173]   τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν  δέωνται   χρᾶσθαι, ἐντανύουσι· εἰ γὰρ δὴ
[2, 165]   βαναυσίης οὐδεὶς δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽  ἀνέωνται   ἐς τὸ μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ
[2, 86]   δὴ ἀντὶ κόλλης τὰ πολλὰ  χρέωνται   Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί μιν
[2, 94]   ἰχθύας οὕτω ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ  χρέωνται   Αἰγυπτίων οἱ περὶ τὰ ἕλεα
[2, 139]   ἐόντι αὐτῷ τὰ μαντήια, τοῖσι  χρέωνται   Αἰθίοπες, ἀνεῖλε ὡς δέοι αὐτὸν
[2, 37]   μάλιστα πάντων ἀνθρώπων νόμοισι τοιοῖσιδε  χρέωνται.   ἐκ χαλκέων ποτηρίων πίνουσι, διασμῶντες
[2, 35]   οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ  χρέωνται   ἐν τοῖσι οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ
[2, 177]   ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ  χρέωνται   ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ
[2, 96]   τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι δὲ οὐδὲν  χρέωνται·   ἔσωθεν δὲ τὰς ἁρμονίας ἐν
[2, 96]   τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ  χρέωνται,   ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ
[2, 36]   ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι δὲ γράμμασι  χρέωνται,   καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἱρὰ
[2, 39]   πάντες Αἰγύπτιοι νόμοισι τοῖσι αὐτοῖσι  χρέωνται   ὁμοίως ἐς πάντα τὰ ἱρά,
[2, 92]   κατοικημένοι τοῖσι μὲν αὐτοῖσι νόμοισι  χρέωνται   τοῖσι καὶ οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι,
[2, 77]   οἴνῳ δὲ ἐκ κριθέων πεποιημένῳ  διαχρέωνται·   οὐ γάρ σφι εἰσὶ ἐν
[2, 77]   ἀπικόμην, τρόπῳ δὲ ζόης τοιῷδε  διαχρέωνται·   συρμαΐζουσι τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς
[2, 60]   μέν νυν Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν  κομίζωνται,   ποιεῦσι τοιάδε. πλέουσί τε γὰρ
[2, 60]   πόλιν παραποταμίην ποιεῦσι· ἐπεὰν δὲ  ἀπίκωνται   ἐς τὴν Βούβαστιν, ὁρτάζουσι μεγάλας
[2, 52]   τῇ Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ  ἀνέλωνται   τὰ οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν
[2, 92]   οἳ δὲ ἂν καὶ κάρτα  βούλωνται   χρηστῇ τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν
[2, 95]   πύργοι ὠφελέουσι, ἐς τοὺς ἀναβαίνοντες  κοιμῶνται·   οἱ γὰρ κώνωπες ὑπὸ τῶν
[2, 134]   χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν  ἀναισίμωνται·   πρὸς δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν
[2, 41]   ἵδρυται. ἐκ ταύτης τῆς πόλιος  πλανῶνται   πολλοὶ ἄλλοι ἐς ἄλλας πόλις,
[2, 37]   γὰρ τῶν οἰκηίων τρίβουσι οὔτε  δαπανῶνται,   ἀλλὰ καὶ σιτία σφι ἐστὶ
[2, 60]   πλέοντες κατά τινα πόλιν ἄλλην  γένωνται,   ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν τῇ γῇ
[2, 93]   αὐτοῦ κυΐσκονται. ἐπεὰν δὲ πλήρεες  γένωνται   ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω
[2, 89]   ἀλλ᾽ ἐπεὰν τριταῖαι τεταρταῖαι  γένωνται,   οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο
[2, 78]   εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ δείπνου  γένωνται,   περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν ἐν σορῷ
[2, 65]   ζημίην τὴν ἂν οἱ ἱρέες  τάξωνται.   ὃς δ᾽ ἂν ἶβιν
[2, 94]   μὲν δυσώδεα δέ· τοῦτον ἐπεὰν  συλλέξωνται,   οἳ μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ
[2, 39]   δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς τὸν ποταμόν·  καταρῶνται   δὲ τάδε λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι,
[2, 95]   διὰ δὲ τοῦ δικτύου οὐδὲ  πειρῶνται   ἀρχήν. ~τὰ δὲ δὴ πλοῖά
[2, 37]   εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ ἱρέες  ξυρῶνται   πᾶν τὸ σῶμα διὰ τρίτης
[2, 66]   τοῦ αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες πάντες  ξυρῶνται   τὰς ὀφρύας μούνας, παρ᾽ ὁτέοισι
[2, 36]   ἄλλῃ κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ  ξυρῶνται.   τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος ἅμα
[2, 96]   ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ  ναυπηγήσωνται,   ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν· νομεῦσι
[2, 87]   σκευάζουσι ὧδε· ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας  πλήσωνται   τοῦ ἀπὸ κέδρου ἀλείφατος γινομένου,
[2, 79]   δὲ χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον οὐδένα  ἐπικτῶνται·   τοῖσι ἄλλα τε ἐπάξια ἐστὶ
[2, 132]   οἰκήματος ἀνὰ πάντα ἔτεα, ἐπεὰν  τύπτωνται   Αἰγύπτιοι τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν
[2, 40]   ἱρῶν τύπτονται πάντες, ἐπεὰν δὲ  ἀποτύψωνται,   δαῖτα προτίθενται τὰ ἐλίποντο τῶν
[2, 37]   ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης,  δίδοται   δέ σφι καὶ οἶνος ἀμπέλινος·
[2, 98]   λογίμη πόλις ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος  δίδοται   τοῦ αἰεὶ βασιλεύοντος Αἰγύπτου τῇ
[2, 106]   ἐς Σμύρνην. ἑκατέρωθι δὲ ἀνὴρ  ἐγγέγλυπται   μέγαθος πέμπτης σπιθαμῆς, τῇ μὲν
[2, 148]   τεσσερακοντόργυιος, ἐν τῇ ζῷα μεγάλα  ἐγγέγλυπται·   ὁδὸς δ᾽ ἐς αὐτὴν ὑπὸ
[2, 132]   δὲ βοῦς τὰ μὲν ἄλλα  κατακέκρυπται   φοινικέῳ εἵματι, τὸν αὐχένα δὲ
[2, 121]   τι δὴ ἐν τῷ βίῳ  ἔργασται   αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς
[2, 84]   δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι  δέδασται·   μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός ἐστι
[2, 155]   ἐστὶ Βουτώ, ὡς καὶ πρότερον  ὠνόμασταί   μοι. ἱρὸν δὲ ἐστὶ ἐν
[2, 14]   μήτε ποταμὸς οἷός τ᾽  ἔσται   ἐς τὰς ἀρούρας ὑπερβαίνειν.
[2, 82]   ὅκως τελευτήσει καὶ ὁκοῖός τις  ἔσται.   καὶ τούτοισι τῶν Ἑλλήνων οἱ
[2, 99]   λόγους ἐρέων κατὰ τὰ ἤκουον·  προσέσται   δὲ αὐτοῖσί τι καὶ τῆς
[2, 147]   χώρην γενέσθαι, ταῦτ᾽ ἤδη φράσω·  προσέσται   δέ τι αὐτοῖσι καὶ τῆς
[2, 52]   τὸ γὰρ δὴ μαντήιον τοῦτο  νενόμισται   ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων
[2, 65]   δὲ ἐόντα σφι ἅπαντα ἱρὰ  νενόμισται,   καὶ τὰ μὲν σύντροφα αὐτοῖσι
[2, 49]   ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ  σοφισταὶ   μεζόνως ἐξέφηναν· τὸν δ᾽ ὦν
[2, 22]   ὁδῶν πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα  ἔψευσται·   λέγει γὰρ δὴ οὐδ᾽ αὕτη
[2, 113]   ὡς ἐγένετο ἐν τῷ Αἰγαίῳ,  ἐξῶσται   ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον
[2, 85]   τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν νεκρὸν  αὐταὶ   ἀνὰ ἀνὰ τὴν πόλιν στρωφώμεναι
[2, 178]   τέμενος, καὶ προστάτας τοῦ ἐμπορίου  αὗται   αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ παρέχουσαι·
[2, 30]   χειρὸς παριστάμενοι βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ  αὗται   τέσσερες καὶ εἴκοσι μυριάδες Αἰγυπτίων
[2, 125]   δὴ στοῖχοι ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν,  τοσαῦται   καὶ μηχαναὶ ἦσαν, εἴτε καὶ
[2, 67]   δὲ αὕτως τῇσι κυσὶ οἱ  ἰχνευταὶ   θάπτονται. τὰς δὲ μυγαλᾶς καὶ
[2, 89]   εἵνεκεν, ἵνα μή σφι οἱ  ταριχευταὶ   μίσγωνται τῇσι γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ
[2, 16]   δὲ τούτου κατὰ τὸ ὀξὺ  περιρρήγνυται   Νεῖλος, ὥστε ἐν τῷ
[2, 177]   νομάρχῃ πάντα τινὰ Αἰγυπτίων ὅθεν  βιοῦται·   μὴ δὲ ποιεῦντα ταῦτα μηδὲ
[2, 60]   ἀνάγοντες θυσίας, καὶ οἶνος ἀμπέλινος  ἀναισιμοῦται   πλέων ἐν τῇ ὁρτῇ ταύτῃ
[2, 70]   ποιήσας κάρτα εὐπετέως τὰ λοιπὰ  χειροῦται,   μὴ ποιήσας δὲ τοῦτο σὺν
[2, 59]   πόλι ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος ἱρόν,  ἵδρυται   δὲ πόλις αὕτη τῆς
[2, 41]   δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης ἱρὸν ἅγιον  ἵδρυται.   ἐκ ταύτης τῆς πόλιος πλανῶνται
[2, 44]   ἐξ οὗ σφι τὸ ἱρὸν  ἵδρυται.   εὗρον δὲ οὐδὲ τούτους τοῖσι
[2, 47]   τὸν ποταμόν· τοῦτο δὲ οἱ  συβῶται   ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς ἱρὸν
[2, 47]   αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί τε οἱ  συβῶται   καὶ ἄγονται ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι
[2, 164]   οἳ δὲ βουκόλοι οἳ δὲ  συβῶται,   οἳ δὲ κάπηλοι, οἳ δὲ
[2, 51]   ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι  δεδήλωται.   ~ἔθυον δὲ πάντα πρότερον οἱ
[2, 145]   εἶναι ἔτεα ἐς Ἄμασιν βασιλέα,  δεδήλωταί   μοι πρόσθε· Πανὶ δὲ ἔτι
[2, 9]   θάλασσαν ἤδη μοι καὶ πρότερον  δεδήλωται   ὅτι ἑξακοσίων τε ἐστὶ σταδίων
[2, 85]   ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι δὲ καὶ  ταφαί   σφεων εἰσὶ αἵδε· τοῖσι ἂν
[2, 170]   ἐστί. ~εἰσὶ δὲ καὶ αἱ  ταφαὶ   τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ
[2, 90]   αὐτὸν καὶ περιστείλαντας ὡς κάλλιστα  θάψαι   ἐν ἱρῇσι θήκῃσι· οὐδὲ ψαῦσαι
[2, 129]   μιν ταύτην ἔσω ἐν αὐτῇ  θάψαι   ταύτην δὴ τὴν ἀποθανοῦσαν θυγατέρα.
[2, 129]   βουλόμενον περισσότερόν τι τῶν ἄλλων  θάψαι   τὴν θυγατέρα, ποιήσασθαι βοῦν ξυλίνην
[2, 136]   ἄλλον μηδένα τῶν ἑωυτοῦ ἀπογενόμενον  θάψαι.   ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον τοῦτον τὸν
[2, 11]   τῆς χώρης. εἰ ὦν ἐθελήσει  ἐκτρέψαι   τὸ ῥέεθρον Νεῖλος ἐς
[2, 100]   αὐτήν μιν, ὡς τοῦτο ἐξέργαστο,  ῥίψαι   ἐς οἴκημα σποδοῦ πλέον, ὅκως
[2, 69]   καλέονται δὲ οὐ κροκόδειλοι ἀλλὰ  χάμψαι·   κροκοδείλους δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες
[2, 133]   τελευτήσειν. τὸν δὲ δεινὸν ποιησάμενον  πέμψαι   ἐς τὸ μαντήιον τῷ θεῷ
[2, 161]   τὸν Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς  ἀποπέμψαι   ἐς φαινόμενον κακόν, ἵνα δὴ
[2, 4]   πρώτους καὶ ζῷα ἐν λίθοισι  ἐγγλύψαι.   καὶ τούτων μέν νυν τὰ
[2, 121]   πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ  σκῶψαι   μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι,
[2, 131]   εἶναι πεπονθυίας τά περ αἱ  ζωαὶ   ἔπαθον. ταῦτα δὲ λέγουσι φλυηρέοντες,
[2, 30]   μαχίμων ἐς τοὺς Αἰθίοπας τούτους  δι᾽   αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ Ψαμμητίχου βασιλέος
[2, 10]   οὐκ ἥκιστα Ἀχελῴου, ὃς ῥέων  δι᾽   Ἀκαρνανίης καὶ ἐξιεὶς ἐς θάλασσαν
[2, 100]   δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν  δι᾽   αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης μὲν
[2, 120]   ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα μεγάλων κακῶν  δι᾽   αὐτὸν συμβαινόντων ἰδίῃ τε αὐτῷ
[2, 32]   Νασαμώνων· ἄγειν τε δὴ αὐτοὺς  δι᾽   ἑλέων μεγίστων, καὶ διεξελθόντας ταῦτα
[2, 22]   ἐόντες. ἰκτῖνοι δὲ καὶ χελιδόνες  δι᾽   ἔτεος ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι
[2, 73]   δὴ καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ σφι,  δι᾽   ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων·
[2, 173]   ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα  δι᾽   ἡμέρης πρήσσειν τὰ πρήγματα, καὶ
[2, 34]   καὶ ἔρημος ἐστὶ Λιβύη  δι᾽   ἧς ῥέει. περὶ δὲ τοῦ
[2, 22]   ὅσον ὦν ταύτην τὴν χώρην  δι᾽   ἧς τε ῥέει καὶ ἐκ
[2, 24]   τῶν ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω  δι᾽   τι μοι δοκέει πληθύνεσθαι
[2, 34]   μὲν δὴ Ἴστρος, ῥέει γὰρ  δι᾽   οἰκεομένης, πρὸς πολλῶν γινώσκεται, περὶ
[2, 127]   ὥσπερ ἐς τὴν ἑτέρην ῥέουσα·  δι᾽   οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος ἔσω νῆσον
[2, 29]   ἀνέχουσι καὶ χοιράδες πολλαί εἰσι,  δι᾽   ὧν οὐκ οἷά τε ἐστὶ
[2, 116]   δὲ κατὰ γὰρ) ἐποίησε ἐν  Ἰλιάδι   καὶ οὐδαμῇ ἄλλῃ ἀνεπόδισε ἑωυτόν)
[2, 117]   καὶ θαλάσσῃ λείῃ· ἐν δὲ  Ἰλιάδι   λέγει ὡς ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν.
[2, 44]   τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν τῇ  Ἑλλάδι   γενέσθαι. τὰ μέν νυν ἱστορημένα
[2, 114]   ἔργον δὲ ἀνόσιον ἐν τῇ  Ἑλλάδι   ἐξεργασμένος· ξείνου γὰρ τοῦ ἑωυτοῦ
[2, 104]   τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων ὁκόσοι τῇ  Ἑλλάδι   ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ
[2, 146]   κατεγήρασαν καὶ οὗτοι ἐν τῇ  Ἑλλάδι,   κατά περ Ἡρακλέης ἐξ
[2, 135]   Ροδῶπις μνημήιον ἑωυτῆς ἐν τῇ  Ἑλλάδι   καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη τοῦτο τὸ
[2, 169]   δαπάνῃ· ἔσω δὲ ἐν τῇ  παστάδι   διξὰ θυρώματα ἕστηκε, ἐν δὲ
[2, 159]   τὰ πάντα ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ  παιδὶ   Ψάμμι παραδοὺς τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ
[2, 124]   τοῦ Νείλου ἐσαγαγών. τῇ δὲ  πυραμίδι   αὐτῇ χρόνον γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα
[2, 125]   διὰ γραμμάτων Αἰγυπτίων ἐν τῇ  πυραμίδι   ὅσα ἔς τε συρμαίην καὶ
[2, 59]   προθυμότατα ἐς Βούβαστιν πόλιν τῇ  Ἀρτέμιδι,   δεύτερα δὲ ἐς Βούσιριν πόλιν
[2, 170]   λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ  κρηπῖδι   κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ κύκλῳ
[2, 41]   ἐννέα. ἐν ταύτῃ τῇ  Προσωπίτιδι   νήσῳ ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι
[2, 104]   λέγω. ὡς δέ μοι ἐν  φροντίδι   ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον
[2, 56]   ἔχω περὶ αὐτῶν γνώμην τήνδε·  εἰ   ἀληθέως οἱ Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς
[2, 52]   ἐν τῇ Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ  εἰ   ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα τὰ ἀπὸ
[2, 28]   οὕτω μὲν δὴ γραμματιστής,  εἰ   ἄρα ταῦτα γινόμενα ἔλεγε, ἀπέφαινε,
[2, 173]   ἐπεὰν μὲν δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι·  εἰ   γὰρ δὴ τὸν πάντα χρόνον
[2, 99]   ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ πᾶν ἔτος·  εἰ   γὰρ ἐθελήσει ῥήξας ὑπερβῆναι
[2, 172]   ὁμοίως αὐτὸς τῷ ποδανιπτῆρι πεπρηγέναι·  εἰ   γὰρ πρότερον εἶναι δημότης, ἀλλ᾽
[2, 148]   ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου μέζω.  εἰ   γάρ τις τὰ ἐξ Ἑλλήνων
[2, 125]   καὶ χίλια τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι.  εἰ   δ᾽ ἔστι οὕτω ἔχοντα ταῦτα,
[2, 24]   οὔνομα εὑρόντα ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι.  ~εἰ   δὲ δεῖ μεμψάμενον γνώμας τὰς
[2, 26]   τὰ ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει.  εἰ   δὲ στάσις ἤλλακτο τῶν
[2, 115]   γῆς ἐς ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι,  εἰ   δὲ μή, ἅτε πολεμίους περιέψεσθαι”
[2, 16]   οὐκ εὖ φρονέουσι περὶ Αἰγύπτου·  εἰ   δὲ ὀρθή ἐστι γνώμη
[2, 109]   ἐπιτάξαντα ἀποφορὴν ἐπιτελέειν κατ᾽ ἐνιαυτόν.  εἰ   δὲ τινὸς τοῦ κλήρου
[2, 179]   ἐμπόριον καὶ ἄλλο οὐδὲν Αἰγύπτου·  εἰ   δέ τις ἐς τῶν τι
[2, 120]   ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ.  εἰ   δέ τοι καὶ ἐν τοῖσι
[2, 121]   σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ·  εἰ   δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν
[2, 17]   εἰ μὴ τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους.  εἰ   δὲ τῷ ὑπ᾽ Ἑλλήνων νενομισμένῳ
[2, 160]   προσθήσονται, ἀδικέοντες τὸν ξεῖνον. ἀλλ᾽  εἰ   δὴ βούλονται δικαίως τιθέναι καὶ
[2, 173]   οὕτω δὲ καὶ ἀνθρώπου κατάστασις·  εἰ   ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ ἐς
[2, 20]   Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς δέ,  εἰ   ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν, χρῆν καὶ
[2, 22]   ὗσαι ἐν πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε,  εἰ   ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν ταῦτα τὰ
[2, 120]   καὶ αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος,  εἰ   ἦν Ἑλένη ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι
[2, 38]   ὑπτίου, καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξειρύσας,  εἰ   καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων, τὰ
[2, 120]   τοιούτων συμβαινόντων ἐγὼ μὲν ἔλπομαι,  εἰ   καὶ αὐτὸς Πρίαμος συνοίκεε Ἑλένῃ,
[2, 38]   καὶ τὰς τρίχας τῆς οὐρῆς  εἰ   κατὰ φύσιν ἔχει πεφυκυίας. ἢν
[2, 65]   εἵνεκεν ἀνεῖται τὰ θηρία) ἱρὰ  εἰ   λέγοιμι, καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ
[2, 118]   ~εἰρομένου δέ μευ τοὺς ἱρέας  εἰ   μάταιον λόγον λέγουσι οἱ Ἕλληνες
[2, 146]   περὶ αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται.  εἰ   μὲν γὰρ φανεροί τε ἐγένοντο
[2, 167]   μοῦνα, παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος.  ~εἰ   μέν νυν καὶ τοῦτο παρ᾽
[2, 179]   πλέειν ἐς τὸ Κανωβικόν·  εἰ   μή γε οἷά τε εἴη
[2, 13]   ἔπος τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡς,  εἰ   μὴ ἐθελήσει σφι ὕειν
[2, 28]   ἐς λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι,  εἰ   μὴ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Σάι
[2, 13]   ταῦτα ἐγὼ ἤκουον. νῦν δὲ  εἰ   μὴ ἐπ᾽ ἑκκαίδεκα πεντεκαίδεκα
[2, 66]   πολλῷ ἂν ἔτι πλέω ἐγίνετο,  εἰ   μὴ κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους τοιάδε·
[2, 50]   ἀπ᾽ ἀρχῆς Ποσειδέωνος οὔνομα ἔκτηνται  εἰ   μὴ Λίβυες καὶ τιμῶσι τὸν
[2, 73]   ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον  εἰ   μὴ ὅσον γραφῇ· καὶ γὰρ
[2, 20]   τῶν ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι  εἰ   μὴ ὅσον σημῆναι βουλόμενος μοῦνον·
[2, 115]   Πρωτεύς, λέγων ὅτι ἐγὼ  εἰ   μὴ περὶ πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα
[2, 17]   οἴδαμεν οὐδὲν ἐὸν ὀρθῷ λόγῳ  εἰ   μὴ τοὺς Αἰγυπτίων οὔρους. εἰ
[2, 16]   δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα,  εἰ   μήτε γε ἐστὶ τῆς Ἀσίης
[2, 14]   οἱ ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι;  εἰ   μήτε γε ὕσεταί σφι
[2, 156]   κινηθεῖσαν εἶδον, τέθηπα δὲ ἀκούων  εἰ   νῆσος ἀληθέως ἐστὶ πλωτή. ἐν
[2, 3]   τούτων εἵνεκεν ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι  εἰ   συμβήσονται τοῖσι λόγοισι τοῖσι ἐν
[2, 26]   ἕστηκε, ταύτῃ δὲ βορέης,  εἰ   ταῦτα οὕτω εἶχε, ἥλιος
[2, 73]   ἀποθάνῃ πατήρ. ἔστι δέ,  εἰ   τῇ γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε καὶ
[2, 22]   χειμασίην ἐς τοὺς τόπους τούτους.  εἰ   τοίνυν ἐχιόνιζε καὶ ὅσον ὦν
[2, 15]   νεωστὶ ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός.  εἰ   τοίνυν σφι χώρη γε μηδεμία
[2, 120]   τῶν παίδων μάχης γινομένης ἀπέθνησκον,  εἰ   χρή τι τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον
[2, 15]   ὑσὶ τὸν σῖτον οὕτω κομίζεται.  ~εἰ   ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων
[2, 11]   δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης.  εἰ   ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον
[2, 64]   θεῶν καὶ ἐν τοῖσι τεμένεσι·  εἰ   ὦν εἶναι τῷ θεῷ τοῦτο
[2, 16]   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι.  ~εἰ   ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ αὐτῶν
[2, 122]   ἐμὲ ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ μέντοι  εἴ   γε διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι ἔχω
[2, 43]   ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ μὴν  εἴ   γε παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον οὔνομά
[2, 43]   ἀλλὰ μάλιστα ἔμελλον μνήμην ἕξειν,  εἴ   περ καὶ τότε ναυτιλίῃσι ἐχρέωντο
[2, 14]   αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει φράσω·  εἴ   σφι θέλοι, ὡς καὶ πρότερον
[2, 160]   δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους  εἴ   σφι οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ
[2, 160]   τὰ πάντα ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι  εἴ   τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον
[2, 32]   δὲ τοὺς Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους  εἴ   τι ἔχουσι πλέον λέγειν περὶ
[2, 39]   δὲ τάδε λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι,  εἴ   τι μέλλοι σφίσι τοῖσι
[2, 32]   τὰ ἔρημα τῆς Λιβύης, καὶ  εἴ   τι πλέον ἴδοιεν τῶν τὰ
[2, 117]   ἐς τὸ Ἴλιον ἄγων Ἑλένην,  εὐαέι   τε πνεύματι χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ
[2, 68]   καὶ τὸ πολλὸν τῆς ἡμέρης  διατρίβει   ἐν τῷ ξηρῷ, τὴν δὲ
[2, 96]   πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά, καὶ  ἄγει   ἔνια πολλὰς χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν
[2, 87]   νηδὺν καὶ τὰ σπλάγχνα κατατετηκότα  ἐξάγει·   τὰς δὲ σάρκας τὸ λίτρον
[2, 68]   μοῦνον θηρίων τὴν ἄνω γνάθον  προσάγει   τῇ κάτω. ἔχει δὲ καὶ
[2, 116]   τάδε ἕτερα πρὸς Τηλέμαχον Μενέλεως  λέγει.   Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι δεῦρο θεοὶ
[2, 21]   λόγῳ δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη·  λέγει   ἀπὸ τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν
[2, 22]   πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται·  λέγει   γὰρ δὴ οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν,
[2, 116]   δὲ αὐτοῦ ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ·  λέγει   δὲ τὰ ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽
[2, 78]   δεικνὺς δὲ ἑκάστῳ τῶν συμποτέων  λέγει   ἐς τοῦτον ὁρέων πῖνέ τε
[2, 20]   μοῦνον· τῶν ἑτέρη μὲν  λέγει   τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους
[2, 117]   θαλάσσῃ λείῃ· ἐν δὲ Ἰλιάδι  λέγει   ὡς ἐπλάζετο ἄγων αὐτήν. ὅμηρος
[2, 148]   δὲ ἔξωθεν αὐτός σφεας  περιέργει.   οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ
[2, 99]   τὴν ἠῶ αὐτὸς Νεῖλος  ἀπέργει)   τοῦτο δὲ τοῦ Ἡφαίστου τὸ
[2, 68]   δὴ ἄλλα ὄρνεα καὶ θηρία  φεύγει   μιν, δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν
[2, 135]   τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν  δεῖ   μεγάλα οἱ χρήματα ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε
[2, 24]   ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι. ~εἰ δὲ  δεῖ   μεμψάμενον γνώμας τὰς προκειμένας αὐτὸν
[2, 16]   Λιβύην. τέταρτον γὰρ δή σφεας  δεῖ   προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου τὸ Δέλτα, εἰ
[2, 29]   ἄναντες ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ ὦν  δεῖ   τὸ πλοῖον διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν κατά
[2, 29]   δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺς  δεῖ   τούτῳ τῷ τρόπῳ διεκπλῶσαι. καὶ
[2, 7]   γὰρ ἐς Πῖσαν ἐξ Ἀθηνέων  καταδεῖ   πεντεκαίδεκα σταδίων μὴ εἶναι πεντακοσίων
[2, 15]   δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ  ἔδει   σφέας ἐς διάπειραν τῶν παιδίων
[2, 36]   τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος ἅμα  κήδεϊ   κεκάρθαι τὰς κεφαλὰς τοὺς μάλιστα
[2, 18]   ταύτην τὴν Νεῖλος ἐπιὼν  ἄρδει,   καὶ Αἰγυπτίους εἶναι τούτους οἳ
[2, 121]   τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν  κέρδεϊ   ποιευμένους· τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι
[2, 95]   καὶ ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ  κατεύδει.   οἱ δὲ κώνωπες, ἢν μὲν
[2, 138]   ὡς ἀρχῆθεν ἐποιήθη, ἔσοπτον ἐστί.  περιθέει   δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι,
[2, 25]   ἑωυτὸν τὸ ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ  ἀπωθέει   ἐς τὰ ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες
[2, 25]   τὰ ἄνω ἥλιος τάδε  ποιέει·   ἅτε διὰ παντὸς τοῦ χρόνου
[2, 25]   ἐούσης καὶ ἀνέμων ψυχρῶν, διεξιὼν  ποιέει   οἷόν περ καὶ τὸ θέρος
[2, 166]   οὗτος νομὸς ἐν νήσῳ  οἰκέει   ἀντίον Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι δὲ
[2, 92]   καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος αὐτῶν  συνοικέει   κατά περ Ἕλληνες, ἀτὰρ πρὸς
[2, 70]   παντοῖαι· δ᾽ ὦν ἔμοιγε  δοκέει   ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος εἶναι, ταύτην γράφω.
[2, 109]   λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι.  δοκέει   δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα
[2, 116]   Πρωτέα ἔλεγον οἱ ἱρέες γενέσθαι·  δοκέει   δέ μοι καὶ Ὅμηρος τὸν
[2, 25]   ἀνέμων πολλὸν τῶν πάντων ὑετιώτατοι  δοκέει   δέ μοι οὐδὲ πᾶν τὸ
[2, 120]   καὶ ταῦτα μὲν τῇ ἐμοὶ  δοκέει   εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν
[2, 56]   δὲ ἐς τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο,  δοκέει   ἐμοί γυνὴ αὕτη τῆς
[2, 15]   αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ  δοκέει,   ἐστὶ κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ
[2, 103]   Θρήικας. ἐς τούτους δέ μοι  δοκέει   καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι Αἰγύπτιος
[2, 137]   τῇ Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς ἐμοὶ  δοκέει,   μάλιστα ἐν Βουβάστιπόλις ἐξεχώσθη,
[2, 49]   τι νόμαιον. πυθέσθαι δέ μοι  δοκέει   μάλιστα Μελάμπους τὰ περὶ τὸν
[2, 49]   αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη ὦν  δοκέει   μοι Μελάμπους Ἀμυθέωνος τῆς
[2, 98]   Αἴγυπτος) δὲ ἑτέρη πόλις  δοκέει   μοι τὸ οὔνομα ἔχειν ἀπὸ
[2, 24]   φράσω δι᾽ τι μοι  δοκέει   πληθύνεσθαι Νεῖλος τοῦ θέρεος·
[2, 22]   ἄνομβρος χώρη καὶ ἀκρύσταλλος  διατελέει   ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ χιόνι πεσούσῃ
[2, 19]   ὥστε βραχὺς τὸν χειμῶνα ἅπαντα  διατελέει   ἐὼν μέχρι οὗ αὖτις τροπέων
[2, 113]   τούτου ἅψασθαι. νόμος οὗτος  διατελέει   ἐὼν ὅμοιος μέχρι ἐμεῦ τῷ
[2, 27]   αὔρη δὲ ἀπὸ ψυχροῦ τινος  φιλέει   πνέειν. ~ταῦτα μέν νυν ἔστω
[2, 181]   καὶ ἄλλως φιλότητος Κυρηναίων εἵνεκα·  γαμέει   δὲ ὦν οἳ μὲν λέγουσι
[2, 48]   τε ἔχει τὸ αἰδοῖον καὶ  κινέει   μοῦνον τοῦ σώματος, ἔστι λόγος
[2, 68]   μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε, οὐδὲ  κινέει   τὴν κάτω γνάθον, ἀλλὰ καὶ
[2, 68]   δίαιταν ποιεύμενον, τὸ στόμα ἔνδοθεν  φονέει   πᾶν μεστὸν βδελλέων. τὰ μὲν
[2, 27]   αὔρης δὲ πέρι, ὅτι οὐκ  ἀποπνέει,   τήνδε ἔχω γνώμην, ὡς κάρτα
[2, 34]   ἄποικοι. ~ὁ μὲν δὴ Ἴστρος,  ῥέει   γὰρ δι᾽ οἰκεομένης, πρὸς πολλῶν
[2, 33]   καὶ λόγος οὕτω αἱρέει.  ῥέει   γὰρ ἐκ Λιβύης Νεῖλος
[2, 31]   πορευομένῳ ἐς τοὺς αὐτομόλους τούτους.  ῥέει   δὲ ἀπὸ ἑσπέρης τε καὶ
[2, 17]   μέχρι μέν νυν Κερκασώρου πόλιος  ῥέει   εἷς ἐὼν Νεῖλος, τὸ
[2, 149]   καὶ ἓξ μὲν μῆνας ἔσω  ῥέει   ἐς τὴν λίμνην, ἓξ δὲ
[2, 22]   τὴν χώρην δι᾽ ἧς τε  ῥέει   καὶ ἐκ τῆς ἄρχεται ῥέων
[2, 22]   ῥέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος· ὃς  ῥέει   μὲν ἐκ Λιβύης διὰ μέσων
[2, 17]   Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ τῶν Καταδούπων  ῥέει   μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν.
[2, 33]   ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνης πόλιος  ῥέει   μέσην σχίζων τὴν Εὐρώπην· οἱ
[2, 34]   ἐστὶ Λιβύη δι᾽ ἧς  ῥέει.   περὶ δὲ τοῦ ῥεύματος αὐτοῦ,
[2, 25]   τὸν χρόνον, οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ  ῥέει   πολλῷ ὑποδεέστερος τοῦ θέρεος·
[2, 33]   δὴ καὶ λόγος οὕτω  αἱρέει.   ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύης
[2, 43]   ἔλπομαί τε καὶ ἐμὴ γνώμη  αἱρέει·   ὥστε τούτων ἂν καὶ μᾶλλον
[2, 152]   βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι ἐπικούροισι  καταιρέει   τοὺς βασιλέας. ~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου
[2, 76]   ὕδρων, πτίλα δὲ οὐ πτερωτὰ  φορέει   ἀλλὰ τοῖσι τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι
[2, 76]   μέλαινα δεινῶς πᾶσα, σκέλεα δὲ  φορέει   γεράνου, πρόσωπον δὲ ἐς τὰ
[2, 127]   οἰκοδομημένου δὲ αὐλῶνος ἔσω νῆσον  περιρρέει,   ἐν τῇ αὐτὸν λέγουσι κεῖσθαι
[2, 29]   πεδίον λεῖον, ἐν τῷ νῆσον  περιρρέει   Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ
[2, 116]   τὴν ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην·  ὁμουρέει   γὰρ Συρίη Αἰγύπτῶ, οἱ
[2, 18]   ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά.  ~μαρτυρέει   δέ μοι τῇ γνώμῃ, ὅτι
[2, 96]   δὴ θύρη τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος  χωρέει   ταχέως καὶ ἕλκει τὴν βᾶριν
[2, 88]   ἥδε, τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους  σκευάζει·   συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν κοιλίην ταριχεύουσι
[2, 47]   τὴν νηδὺν γινομένῃ, καὶ ἔπειτα  καταγίζει   πυρί· τὰ δὲ ἄλλα κρέα
[2, 38]   ἐπεοῦσαν μέλαιναν, οὐ καθαρὸν εἶναι  νομίζει.   δίζηται δὲ ταῦτα ἐπὶ τούτῳ
[2, 74]   ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ  μεγάθεϊ   ἐόντες μικροὶ δύο κέρεα φορέουσι
[2, 175]   τῷ τε ὕψεϊ καὶ τῷ  μεγάθεϊ,   ὅσων τε τὸ μέγαθος λίθων
[2, 108]   τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρόν, ἐόντας  μεγάθεϊ   περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες,
[2, 169]   ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ ξεῖνοι,  πλήθεϊ   δὲ πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ
[2, 75]   εἶδον ὀστέα ὀφίων καὶ ἀκάνθας  πλήθεϊ   μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι, σωροὶ δὲ
[2, 96]   δέ σφι τὰ πλοῖα ταῦτα  πλήθεϊ   πολλά, καὶ ἄγει ἔνια πολλὰς
[2, 152]   ποιέεται καί σφεας μεγάλα ὑπισχνεύμενος  πείθει   μετ᾽ ἑωυτοῦ γενέσθαι. ὡς δὲ
[2, 8]   πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ νότον,  αἰεὶ   ἄνω τεῖνον ἐς τὴν Ἐρυθρὴν
[2, 145]   ἐπίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ  αἰεὶ   ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα. Διονύσῳ μέν
[2, 98]   ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος δίδοται τοῦ  αἰεὶ   βασιλεύοντος Αἰγύπτου τῇ γυναικί τοῦτο
[2, 123]   δὲ καταφθίνοντος ἐς ἄλλο ζῷον  αἰεὶ   γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα
[2, 168]   οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες. ταῦτα τοῖσι  αἰεὶ   δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ συνιόντες
[2, 121]   καὶ δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι  αἰεὶ   ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα τοὺς
[2, 144]   ἅμα τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ τούτων  αἰεὶ   ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι· ὕστατον
[2, 53]   ἐγένοντο ἕκαστος τῶν θεῶν, εἴτε  αἰεὶ   ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί τε τινὲς
[2, 26]   τῆς Λιβύης τὰ ἄνω θέρος  αἰεὶ   κατέχει. εἰ δὲ στάσις
[2, 50]   Νηρηίδων, τῶν ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι  αἰεί   κοτε τὰ οὐνόματα ἐστὶ ἐν
[2, 79]   ἔλαβον τὸ οὔνομα· φαίνονται δὲ  αἰεί   κοτε τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι δὲ
[2, 173]   ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ ἐθέλοι κατεσπουδάσθαι  αἰεὶ   μηδὲ ἐς παιγνίην τὸ μέρος
[2, 37]   πάντες. εἵματα δὲ λίνεα φορέουσι  αἰεὶ   νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα, τά
[2, 50]   καὶ τιμῶσι τὸν θεὸν τοῦτον  αἰεί.   νομίζουσι δ᾽ ὦν Αἰγύπτιοι οὐδ᾽
[2, 15]   τῷ ὑπὸ Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι  αἰεί   τε εἶναι ἐξ οὗ ἀνθρώπων
[2, 145]   ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι,  αἰεί   τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι
[2, 124]   δὲ κατὰ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων  αἰεὶ   τὴν τρίμηνον ἑκάστην. χρόνον δὲ
[2, 177]   Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι ἐς  αἰεὶ   χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην
[2, 68]   τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας  ἐσθίει   οὐδέν, ἐὸν δὲ τετράπουν χερσαῖον
[2, 121]   τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας  κομιεῖ·   εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν
[2, 113]   πέλαγος, ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ  ἀνιεῖ   τὰ πνεύματα, ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον
[2, 17]   μέσον τὸ Δέλτα ἐς θάλασσαν  ἐξιεῖ,   οὔτε ἐλαχίστην μοῖραν τοῦ ὕδατος
[2, 96]   δεδεμένην κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ πλοίου  ἀπιεῖ   ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ λίθον ἄλλῳ
[2, 70]   νῶτον ὑὸς δελεάσῃ περὶ ἄγκιστρον,  μετιεῖ   ἐς μέσον τὸν ποταμόν, αὐτὸς
[2, 127]   οὔτε ἐκ τοῦ Νείλου διῶρυξ  ἥκει   ἐς αὐτὴν ὥσπερ ἐς τὴν
[2, 114]   γυναῖκα αὐτήν τε ταύτην ἄγων  ἥκει   καὶ πολλὰ κάρτα χρήματα, ὑπὸ
[2, 114]   παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε.  ἥκει   ξεῖνος γένος μὲν Τευκρός, ἔργον
[2, 50]   μὲν γὰρ ἐκ τῶν βαρβάρων  ἥκει,   πυνθανόμενος οὕτω εὑρίσκω ἐόν· δοκέω
[2, 106]   τῶν στηθέων γράμματα ἱρὰ Αἰγύπτια  διήκει   ἐγκεκολαμμένα, λέγοντα τάδε· ἐγὼ τήνδε
[2, 104]   καὶ τοῦτο μὲν ἐς οὐδὲν  ἀνήκει·   εἰσὶ γὰρ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι·
[2, 111]   μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς  ἐξήκει   τέ οἱ χρόνος τῆς
[2, 160]   τῶν Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα τὰ  κατήκει   σφέας ποιέειν περὶ τὸν ἀγῶνα·
[2, 87]   τὰς δὲ σάρκας τὸ λίτρον  κατατήκει,   καὶ δὴ λείπεται τοῦ νεκροῦ
[2, 25]   ἰὼν τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ·  ἕλκει   γὰρ ἐπ᾽ ἑωυτὸν τὸ ὕδωρ,
[2, 96]   ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει ταχέως καὶ  ἕλκει   τὴν βᾶριν τοῦτο γὰρ δὴ
[2, 25]   ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως ἀπὸ πάντων  ἕλκει   τῶν ποταμῶν. τέως δὲ οἳ
[2, 13]   πεινήσειν. τὸ δὲ ἔπος τοῦτο  ἐθέλει   λέγειν ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει
[2, 47]   οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα  ἐθέλει   οὐδ᾽ ἄγεσθαι ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽
[2, 135]   Ροδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην, ἐν  μέλεϊ   Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος
[2, 30]   οἱ ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς παριστάμενοι  βασιλέι.   ἀπέστησαν δὲ αὗται τέσσερες καὶ
[2, 121]   ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ  βασιλέι   γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα
[2, 162]   σπουδῇ ἀπιέναι, βουλόμενον τὴν ταχίστην  βασιλέι   δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα. ὡς δὲ
[2, 32]   ἐς λόγους Ἐτεάρχῳ τῷ Ἀμμωνίων  βασιλέι,   καί κως ἐκ λόγων ἄλλων
[2, 30]   διδοῦσι σφέας αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων  βασιλέι,   δὲ σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται·
[2, 133]   τὸ πάθος δεύτερα τούτῳ τῷ  βασιλέι   τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν οἱ μαντήιον
[2, 99]   Μῖνι τούτῳ τῷ πρώτῳ γενομένῳ  βασιλέι   χέρσον γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον, τοῦτο
[2, 121]   αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν·  δαψιλέι   δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς
[2, 145]   χίλια μάλιστα ἐστὶ ἐς ἐμέ,  Ἡρακλέι   δὲ τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια
[2, 145]   ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο.  Ἡρακλέι   μὲν δὴ ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι
[2, 149]   ἓξ μῆνας ἐς τὸ βασιλήιον  καταβάλλει   ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον ἀργυρίου
[2, 38]   καὶ ἔπειτα γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας  ἐπιβάλλει   τὸν δακτύλιον, καὶ οὕτω ἀπάγουσι.
[2, 148]   δὴ λαβύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας  ὑπερβάλλει·   τοῦ γὰρ) δυώδεκα μὲν εἰσὶ
[2, 14]   σπείρας ἕκαστος τὴν ἑωυτοῦ ἄρουραν  ἐσβάλλει   ἐς αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν δὲ
[2, 152]   ἐς γῆν καὶ ὁπλισθέντας χαλκῷ  ἀγγέλλει   τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς τὰ
[2, 142]   δὶς ἐπαντεῖλαι, καὶ ἔνθεν νῦν  ἀνατέλλει,   ἐνθαῦτα δὶς καταδῦναι. καὶ οὐδὲν
[2, 66]   γινόμενα πένθεα μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους  καταλαμβάνει.   ἐν ὁτέοισι δ᾽ ἂν οἰκίοισι
[2, 152]   δεύτερον πρὸς τῶν ἕνδεκα βασιλέων  καταλαμβάνει   μιν διὰ τὴν κυνέην φεύγειν
[2, 66]   πυρκαϊῆς δὲ γενομένης θεῖα πρήγματα  καταλαμβάνει   τοὺς αἰελούρους· οἱ μὲν γὰρ
[2, 115]   ~ἀκούσας δὲ ταῦτα Θῶνις  συλλαμβάνει   τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὰς νέας
[2, 92]   τῇ βύβλῳ χρᾶσθαι, ἐν κλιβάνῳ  διαφανέι   πνίξαντες οὕτω τρώγουσι. οἳ δὲ
[2, 155]   τὸ χρηστήριον ἔνι, αὐτός τε  τυγχάνει   ἐὼν μέγας καὶ τὰ προπύλαια
[2, 168]   πάντῃ, δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς  τυγχάνει   ἴσος ἐὼν τῷ Σαμίῳ. ταῦτα
[2, 14]   σπέρμα, ἄμητον τὸ ἀπὸ τούτου  μένει,   ἀποδινήσας δὲ τῇσι ὑσὶ τὸν
[2, 170]   ἐχόμεναι τοίχου. καὶ ἐν τῷ  τεμένεϊ   ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι, λίμνη
[2, 112]   στρατόπεδον. ἔστι δὲ ἐν τῷ  τεμένεϊ   τοῦ Πρωτέος ἱρὸν τὸ καλέεται
[2, 155]   παρεχόμενον, φράσω· ἔστι ἐν τῷ  τεμένεϊ   τούτῳ Λητοῦς νηὸς ἐξ ἑνὸς
[2, 13]   τὸ ἐλάχιστον ποταμός, οὐκ  ὑπερβαίνει   ἐς τὴν χώρην. δοκέουσί τέ
[2, 132]   αὐχένα δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν  φαίνει   κεχρυσωμένα παχέι κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ
[2, 115]   δὲ δή σφι λόγον τόνδε  ἐκφαίνει   Πρωτεύς, λέγων ὅτι ἐγὼ
[2, 8]   τῆς Αἰγύπτου ὄρος ἄλλο πέτρινον  τείνει,   ἐν τῷ αἱ πυραμίδες ἔνεισι,
[2, 158]   πρὸς τὴν ἠῶ, καὶ ἔπειτα  τείνει   ἐς διασφάγας, φέρουσα ἀπὸ τοῦ
[2, 6]   παρ᾽ ἣν τὸ Κάσιον ὄρος  τείνει·   ταύτης ὦν ἄπο οἱ ἑξήκοντα
[2, 70]   φωνήν, ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ  καταπίνει·   οἳ δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ
[2, 68]   ἐσδύνων ἐς τὸ στόμα αὐτοῦ  καταπίνει   τὰς βδέλλας· δὲ ὠφελεύμενος
[2, 65]   ζημίη, ἢν δὲ ἀέκων,  ἀποτίνει   ζημίην τὴν ἂν οἱ ἱρέες
[2, 123]   αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον  ἐσδύνει·   τὴν περιήλυσιν δὲ αὐτῇ γίνεσθαι
[2, 96]   ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ  κατιθύνει   τὸν πλόον. ἔστι δέ σφι
[2, 114]   εἰδέω τι κοτὲ καὶ  λέξει”   ~ἀκούσας δὲ ταῦτα Θῶνις
[2, 152]   ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς ὡς τίσις  ἥξει   ἀπὸ θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων.
[2, 86]   φάρμακα· μετὰ δὲ λίθῳ Αἰθιοπικῷ  ὀξέι   παρασχίσαντες παρὰ τὴν λαπάρην ἐξ
[2, 45]   δὲ τέως μὲν ἡσυχίην ἔχειν,  ἐπεὶ   δὲ αὐτοῦ πρὸς τῷ βωμῷ
[2, 161]   ἤλασε καὶ ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ.  ἐπεὶ   δέ οἱ ἔδεε κακῶς γενέσθαι,
[2, 116]   δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον,  ἐπεὶ   οὔ σφιν ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας.
[2, 120]   τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον,  ἐπεὶ   πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων,
[2, 121]   καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν,  ἐπεὶ   πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως
[2, 57]   ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι,  ἐπεὶ   τέῳ ἂν τρόπῳ πελειάς γε
[2, 52]   ἦν τὸν χρόνον τοῦτον μοῦνον)  ἐπεὶ   ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ Δωδώνῃ
[2, 68]   γὰρ ᾠὰ ἐν γῇ καὶ  ἐκλέπει,   καὶ τὸ πολλὸν τῆς ἡμέρης
[2, 162]   ἰθέης. ~πυθόμενος δὲ Ἀπρίης ταῦτα  πέμπει   ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα λόγοισι.
[2, 114]   ~ἀκούσας δὲ τούτων Θῶνις  πέμπει   τὴν ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ
[2, 114]   ἀπελώμεθα τὰ ἔχων ἦλθε;  ἀντιπέμπει   πρὸς ταῦτα Πρωτεὺς λέγοντα
[2, 59]   δὲ ἐς Πάπρημιν πόλιν τῷ  Ἄρεϊ.   ~ἐς μέν νυν Βούβαστιν πόλιν
[2, 64]   τὴν μητέρα. ἀπὸ τούτου τῷ  Ἄρεϊ   ταύτην τὴν πληγὴν ἐν τῇ
[2, 138]   τῆς ὁδοῦ δένδρεα οὐρανομήκεα πέφυκε·  φέρει   δὲ ἐς Ἑρμέω ἱρόν. τὸ
[2, 116]   Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα  φέρει   ζείδωρος ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ μὲν
[2, 94]   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ σπειρόμενα καρπὸν  φέρει   πολλὸν μὲν δυσώδεα δέ· τοῦτον
[2, 78]   αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ δείπνου γένωνται,  περιφέρει   ἀνὴρ νεκρὸν ἐν σορῷ ξύλινον
[2, 124]   λιθοτομιέων τῶν ἐν τῷ Ἀραβίῳ  ὄρεϊ,   ἐκ τουτέων ἕλκειν λίθους μέχρι
[2, 11]   παραλλάσσοντας τῆς χώρης. εἰ ὦν  ἐθελήσει   ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον Νεῖλος
[2, 99]   ἀνὰ πᾶν ἔτος· εἰ γὰρ  ἐθελήσει   ῥήξας ὑπερβῆναι ποταμὸς ταύτῃ,
[2, 13]   ἐθέλει λέγειν ὡς, εἰ μὴ  ἐθελήσει   σφι ὕειν θεὸς ἀλλὰ
[2, 121]   καταλύσας κομιεῖ· εἰ δὲ τούτων  ἀμελήσει,   διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς
[2, 82]   τῇ ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος ὁτέοισι  ἐγκυρήσει   καὶ ὅκως τελευτήσει καὶ ὁκοῖός
[2, 82]   γενόμενος ὁτέοισι ἐγκυρήσει καὶ ὅκως  τελευτήσει   καὶ ὁκοῖός τις ἔσται. καὶ
[2, 91]   ποιεῦσι δὲ τάδε Ἑλληνικὰ τῷ  Περσέι·   ἀγῶνα γυμνικὸν τιθεῖσι διὰ πάσης
[2, 92]   τοῦ λωτοῦ τούτου ἐδωδίμη καὶ  ἐγγλύσσει   ἐπιεικέως, ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος κατὰ
[2, 121]   ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα  μηνύσει   αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα. ὡς
[2, 111]   εἶναί μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ  ἔτεϊ   ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦς
[2, 68]   ᾠὰ χηνέων οὐ πολλῷ μέζονα  τίκτει,   καὶ νεοσσὸς κατὰ λόγον
[2, 68]   τετράπουν χερσαῖον καὶ λιμναῖον ἐστί.  τίκτει   μὲν γὰρ ᾠὰ ἐν γῇ
[2, 121]   τὸν δὲ φῶρα ἐν τῷ  σκότεϊ   προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν
[2, 75]   μέγα, τὸ δὲ πεδίον τοῦτο  συνάπτει   τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος δὲ
[2, 8]   ἐν Μέμφι. ταύτῃ μὲν λῆγον  ἀνακάμπτει   ἐς τὰ εἴρηται τὸ ὄρος·
[2, 70]   ποταμοῦ ἔχων δέλφακα ζωὴν ταύτην  τύπτει.   ἐπακούσας δὲ τῆς φωνῆς
[2, 112]   ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη παρὰ  Πρωτέι,   καὶ δὴ καὶ ὅτι ξείνης
[2, 141]   μέγαρον πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα  κινδυνεύει   παρθεῖν. ὀλοφυρόμενον δ᾽ ἄρα μιν
[2, 95]   τῷ τῆς μὲν ἡμέρης ἰχθῦς  ἀγρεύει,   τὴν δὲ νύκτα τάδε αὐτῷ
[2, 11]   τὸν Ἀράβιον κόλπον, τί μιν  κωλύει   ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι ἐντός γε
[2, 132]   καὶ τὴν κεφαλὴν φαίνει κεχρυσωμένα  παχέι   κάρτα χρυσῷ· μεταξὺ δὲ τῶν
[2, 22]   τούτων οὐδέν, ὡς ἀνάγκη  ἐλέγχει.   ~ὁ δὲ περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ
[2, 93]   περὶ μὲν τοὺς ἰχθύας οὕτω  ἔχει.   ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ
[2, 68]   ἄνω γνάθον προσάγει τῇ κάτω.  ἔχει   δὲ καὶ ὄνυχας καρτεροὺς καὶ
[2, 68]   ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ μέζων ἔτι.  ἔχει   δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός, ὀδόντας
[2, 25]   ἐν πλέονι λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε  ἔχει.   διεξιὼν τῆς Λιβύης τὰ ἄνω
[2, 36]   εἵματα τῶν μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος  ἔχει   δύο, τῶν δὲ γυναικῶν ἓν
[2, 106]   καὶ γὰρ Αἰγυπτίην καὶ Αἰθιοπίδα  ἔχει·   ἐκ δὲ τοῦ ὤμου ἐς
[2, 23]   ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀνενείκας οὐκ  ἔχει   ἔλεγχον· οὐ γὰρ τινὰ ἔγωγε
[2, 155]   ἐὼν μέγας καὶ τὰ προπύλαια  ἔχει   ἐς ὕψος δέκα ὀργυιέων. τὸ
[2, 171]   ἐπὶ πλέον ὡς ἕκαστα αὐτῶν  ἔχει,   εὔστομα κείσθω. καὶ τῆς Δήμητρος
[2, 35]   τὸν λόγον, ὅτι πλεῖστα θωμάσια  ἔχει   ἄλλη πᾶσα χώρη καὶ
[2, 34]   τῶν τοῦ Νείλου πηγέων οὐδεὶς  ἔχει   λέγειν· ἀοίκητός τε γὰρ καὶ
[2, 136]   τε κάλλιστα καὶ πολλῷ μέγιστα·  ἔχει   μὲν γὰρ καὶ τὰ πάντα
[2, 19]   Αἰγυπτίων, ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν  ἔχει   Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι
[2, 118]   τῶν Πρωτεὺς Αἰγύπτιος βασιλεὺς  ἔχει.   οἱ δὲ Ἕλληνες καταγελᾶσθαι δοκέοντες
[2, 5]   ἰδόντι δέ, ὅστις γε σύνεσιν  ἔχει,   ὅτι Αἴγυπτος, ἐς τὴν Ἕλληνες
[2, 38]   τῆς οὐρῆς εἰ κατὰ φύσιν  ἔχει   πεφυκυίας. ἢν δὲ τούτων πάντων
[2, 138]   ~τὸ δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς ὧδε  ἔχει.   πλὴν τῆς ἐσόδου τὸ ἄλλο
[2, 45]   ὡς δὴ φασί, κῶς φύσιν  ἔχει   πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; καὶ περὶ
[2, 31]   τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς  ἔχει   σαφέως φράσαι· ἔρημος γὰρ ἐστὶ
[2, 79]   ἄλλῃ, κατὰ μέντοι ἔθνεα οὔνομα  ἔχει,   συμφέρεται δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν
[2, 138]   μὲν δὴ ἱρὸν τοῦτο οὕτω  ἔχει.   ~τέλος δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ
[2, 48]   Διόνυσον. διότι δὲ μέζον τε  ἔχει   τὸ αἰδοῖον καὶ κινέει μοῦνον
[2, 87]   τὴν ἐσῆκαν πρότερον. δὲ  ἔχει   τοσαύτην δύναμιν ὥστε ἅμα ἑωυτῇ
[2, 17]   ἑτέρη τῶν ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην  ἔχει·   τοῦτο δὲ Κανωβικὸν στόμα κέκληται.
[2, 14]   νῦν καὶ αὐτοῖσι Αἰγυπτίοισι ὡς  ἔχει   φράσω· εἴ σφι θέλοι, ὡς
[2, 65]   δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς  παρέχει   βορὴν τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ μὲν
[2, 158]   παρὰ Πάτουμον τὴν Ἀραβίην πόλιν,  ἐσέχει   δὲ ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν.
[2, 138]   τῆς ἐσόδου τοῦ ἱροῦ ἑκατέρη  ἐσέχει,   μὲν τῇ περιρρέουσα
[2, 26]   Λιβύης τὰ ἄνω θέρος αἰεὶ  κατέχει.   εἰ δὲ στάσις ἤλλακτο
[2, 115]   Ἀλέξανδρον καὶ τὰς νέας αὐτοῦ  κατίσχει,   μετὰ δὲ αὐτόν τε τοῦτον
[2, 111]   χρόνος τῆς ζημίης καὶ  ἀναβλέψει   γυναικὸς οὔρῳ νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς,
[2, 175]   πολλὸν πάντας ὑπερβαλόμενος τῷ τε  ὕψεϊ   καὶ τῷ μεγάθεϊ, ὅσων τε
[2, 179]   ἑκόντα ἐλθεῖν, ἀπομόσαντα δὲ τῇ  νηὶ   αὐτῇ πλέειν ἐς τὸ Κανωβικόν·
[2, 122]   Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ  κεῖθι   συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι, καὶ τὰ
[2, 180]   ἐξεργάσασθαι γὰρ πρότερον ἐὼν  αὐτόθι   αὐτόματος κατεκάη) τοὺς Δελφοὺς δὴ
[2, 55]   ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν εἴη μαντήιον  αὐτόθι   Διὸς γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν
[2, 44]   ἐς Τύρον τῆς Φοινίκης, πυνθανόμενος  αὐτόθι   εἶναι ἱρὸν Ἡρακλέος ἅγιον. καὶ
[2, 148]   αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας  αὐτόθι   εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν
[2, 83]   μετεξετέροισι· καὶ γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον  αὐτόθι   ἐστὶ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης
[2, 56]   πρηθῆναι ἐς Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα  αὐτόθι   ἱδρύσασθαι ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ ἱρὸν
[2, 143]   περ εἶπον· ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος  αὐτόθι   ἱστᾷ ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ ζόης
[2, 106]   τῇ ἐκ Σαρδίων ἐς Σμύρνην.  ἑκατέρωθι   δὲ ἀνὴρ ἐγγέγλυπται μέγαθος πέμπτης
[2, 19]   ἐνιαχῇ καὶ ἐπὶ δύο ἡμερέων  ἑκατέρωθι   ὁδόν, καὶ πλέον ἔτι τούτου
[2, 106]   ἐστί, ἐνθαῦτα μὲν οὐ δηλοῖ,  ἑτέρωθι   δὲ δεδήλωκε· τὰ δὴ καὶ
[2, 45]   πομπῆς ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ  Διί·   τὸν δὲ τέως μὲν ἡσυχίην
[2, 107]   μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα συμβουλεύεσθαι τῇ  γυναικί·   καὶ γὰρ δὴ καὶ τὴν
[2, 92]   Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ ἄλλα καὶ  γυναικὶ   μιῇ ἕκαστος αὐτῶν συνοικέει κατά
[2, 100]   ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ  γυναικὶ   οὔνομα ἦν, ἥτις ἐβασίλευσε, τό
[2, 98]   τοῦ αἰεὶ βασιλεύοντος Αἰγύπτου τῇ  γυναικί   τοῦτο δὲ γίνεται ἐξ ὅσου
[2, 46]   ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο τὸ τέρας·  γυναικὶ   τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς
[2, 94]   καρποῦ, τὸ καλεῦσι μὲν Αἰγύπτιοι  κίκι,   ποιεῦσι δὲ ὧδε. παρὰ τὰ
[2, 92]   ὧν καρπὸς ἐν ἄλλῃ  κάλυκι   παραφυομένῃ ἐκ τῆς ῥίζης γίνεται,
[2, 41]   ὀστέα τῶν βοῶν, οὔνομα τῇ  πόλι   Ἀτάρβηχις, ἐν δ᾽ αὐτῇ Ἀφροδίτης
[2, 150]   καὶ ἐν Νίνῳ τῇ Ἀσσυρίων  πόλι   γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον. τὰ γὰρ
[2, 155]   ἐστὶ μὲν Λητοῦς ἱρόν, ἐν  πόλι   δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ τὸ
[2, 163]   ξείνους· ἔν τε δὴ Μωμέμφι  πόλι   ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον
[2, 130]   ἦν φανερή, ἐν Σάι μὲν  πόλι   ἐοῦσα, κειμένη δὲ ἐν τοῖσι
[2, 59]   ἐν ταύτῃ γὰρ δὴ τῇ  πόλι   ἐστὶ μέγιστον Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται
[2, 83]   τῶν μαντηίων, Λητοῦς ἐν Βουτοῖ  πόλι   ἐστί. οὐ μέντοι αἵ γε
[2, 91]   Νέης πόλιος· ἐν ταύτῃ τῇ  πόλι   ἐστὶ Περσέος τοῦ Δανάης ἱρὸν
[2, 67]   κύνας ἐν τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι  πόλι   θάπτουσι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς
[2, 156]   γενομένων, οἰκέουσα δὲ ἐν Βουτοῖ  πόλι,   ἵνα δή οἱ τὸ χρηστήριον
[2, 130]   ὡς ἔλεγον οἱ ἐν Σάι  πόλι   ἱρέες· ἑστᾶσι μὲν γὰρ ξύλιναι
[2, 120]   καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ τῇ  πόλι   κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ
[2, 163]   οἱ τὰ βασιλήια ἐν Σάι  πόλι,   μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα. καὶ
[2, 28]   μὴ ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Σάι  πόλι   γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν χρημάτων
[2, 137]   χώματα χοῦν πρὸς τῇ ἑωυτῶν  πόλι,   ὅθεν ἕκαστος ἦν τῶν ἀδικεόντων.
[2, 30]   φυλακαὶ κατέστησαν ἔν τε Ἐλεφαντίνῃ  πόλι   πρὸς Αἰθιόπων καὶ ἐν Δάφνῃσι
[2, 60]   τωθάζουσι βοῶσαι τὰς ἐν τῇ  πόλι   ταύτῃ γυναῖκας, αἳ δὲ ὀρχέονται,
[2, 155]   θαλάσσης ἄνω. οὔνομα δὲ τῇ  πόλι   ταύτῃ ὅκου τὸ χρηστήριον ἐστὶ
[2, 111]   ὑποπρῆσαι πάσας σὺν αὐτῇ τῇ  πόλι·   τῆς δὲ νιψάμενος τῷ οὔρῳ
[2, 138]   ἐὸν δ᾽ ἐν μέσῃ τῇ  πόλι   τὸ ἱρὸν κατορᾶται πάντοθεν περιιόντι·
[2, 61]   ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν δὲ Βουσίρι  πόλι   ὡς ἀνάγουσι τῇ Ἴσι τὴν
[2, 67]   στέγας, ἔνθα θάπτονται ταριχευθέντες, ἐν  Βουβάστιπόλι·   τὰς δὲ κύνας ἐν τῇ
[2, 102]   καὶ τῆς πάτρης, καὶ ὡς  δυνάμι   τῇ ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας· ὅτεων
[2, 63]   μούνας ἐπιτελέουσι φοιτέοντες. ἐν δὲ  Παπρήμι   θυσίας μὲν καὶ ἱρὰ κατά
[2, 49]   ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ μέν νυν  φημὶ   Μελάμποδα γενόμενον ἄνδρα σοφὸν μαντικήν
[2, 3]   τῶν ἀπηγημάτων οἷα ἤκουον οὐκ  εἰμὶ   πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω τὰ
[2, 65]   ἀνεῖται τὰ θηρία) ἱρὰ εἰ  λέγοιμι,   καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ ἐς
[2, 159]   πάντα ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ παιδὶ  Ψάμμι   παραδοὺς τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον
[2, 96]   Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ δὲ δάκρυον  κόμμι   ἐστί. ἐκ ταύτης ὦν τῆς
[2, 86]   βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ  κόμμι,   τῷ δὴ ἀντὶ κόλλης τὰ
[2, 16]   Ἕλληνάς τε καὶ αὐτοὺς Ἴωνας  ἀποδείκνυμι   οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ φασὶ
[2, 18]   ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην τινὰ ἐγὼ  ἀποδείκνυμι   τῷ λόγῳ, καὶ τὸ Ἄμμωνος
[2, 145]   Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί μοι πρόσθε·  Πανὶ   δὲ ἔτι τούτων πλέονα λέγεται
[2, 145]   τῷ Ἀλκμήνης κατὰ εἰνακόσια ἔτεα·  Πανὶ   δὲ τῷ ἐκ Πηνελόπης ἐκ
[2, 155]   ἐν τῷ δὴ τὸ χρηστήριον  ἔνι,   αὐτός τε τυγχάνει ἐὼν μέγας
[2, 138]   μέγαν, ἐν τῷ δὴ τὤγαλμα  ἔνι·   εὖρος δὲ καὶ μῆκος τοῦ
[2, 91]   τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ νηός τε  ἔνι   καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῷ ἐνέστηκε
[2, 156]   ταύτῃ νηός τε Ἀπόλλωνος μέγας  ἔνι   καὶ βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι
[2, 10]   ταῦτα τὰ χωρία προσχωσάντων ποταμῶν  ἑνὶ   τῶν στομάτων τοῦ Νείλου, ἐόντος
[2, 160]   τὸν ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων δὲ  μηδενὶ   εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι
[2, 136]   πατρωίῳ τάφῳ μήτ᾽ ἐν ἄλλῳ  μηδενί,   μήτε ἄλλον μηδένα τῶν ἑωυτοῦ
[2, 52]   ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽ οὔνομα ἐποιεῦντο  οὐδενὶ   αὐτῶν· οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν κω.
[2, 151]   τότε ἔχοντες. Ψαμμήτιχος μέν νυν  οὐδενὶ   δολερῷ νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε τὴν
[2, 83]   αὐτοῖσι ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων μὲν  οὐδενὶ   προσκέεται τέχνη, τῶν δὲ
[2, 2]   διέτης χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ  ποιμένι   πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν θύρην καὶ
[2, 2]   νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι  ποιμένι   τρέφειν ἐς τὰ ποίμνια τροφήν
[2, 151]   τὴν κυνέην· οἳ δὲ ἐν  φρενὶ   λαβόντες τό τε ποιηθὲν ἐκ
[2, 115]   ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ τῷ  Ἕλληνι   ξείνῳ φυλάξω, ἐς ἂν
[2, 99]   κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς δὲ τῷ  Μῖνι   τούτῳ τῷ πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι
[2, 95]   ἐν ἱματίῳ ἐνειλιξάμενος εὕδῃ  σινδόνι,   διὰ τούτων δάκνουσι, διὰ δὲ
[2, 25]   τῶν ποταμῶν. ~ὡς δὲ ἐν  πλέονι   λόγῳ δηλῶσαι, ὧδε ἔχει. διεξιὼν
[2, 22]   ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα, ἐπὶ δὲ  χιόνι   πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι
[2, 92]   ἐκ μέσου τοῦ λωτοῦ, τῇ  μήκωνι   ἐὸν ἐμφερές, πτίσαντες ποιεῦνται ἐξ
[2, 159]   ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ  Ἀπόλλωνι   πέμψας ἐς Βραγχίδας τὰς Μιλησίων.
[2, 64]   φασί. καὶ τὸ μὴ μίσγεσθαι  γυναιξὶ   ἐν ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ
[2, 181]   τε ἐγίνετο, τῇσι δὲ ἄλλῃσι  γυναιξὶ   ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ πολλὸν τοῦτο
[2, 60]   τε γὰρ δὴ ἅμα ἄνδρες  γυναιξὶ   καὶ πολλόν τι πλῆθος ἑκατέρων
[2, 2]   τῶν παίδων παρὰ ταύτῃσι τῇσι  γυναιξί.   ~κατὰ μὲν δὴ τὴν τροφὴν
[2, 89]   σφι οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι  γυναιξί·   λαμφθῆναι γὰρ τινὰ φασὶ μισγόμενον
[2, 46]   καὶ γλύφουσι οἱ ζωγράφοι καὶ  οἱ   ἀγαλματοποιοὶ τοῦ Πανὸς τὤγαλμα κατά
[2, 93]   ἐόντας σιτέονται. ~οἱ δὲ ἰχθύες  οἱ   ἀγελαῖοι ἐν μὲν τοῖσι ποταμοῖσι
[2, 56]   τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν· φάναι δέ  οἱ   ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι ὑπὸ
[2, 131]   ἑωυτοῦ θυγατρὸς καὶ ἔπειτα ἐμίγη  οἱ   ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ λέγουσι ὡς
[2, 160]   λεγομένους εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ  οἱ   Αἰγύπτιοι ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων λεγόντων
[2, 158]   αὐτὸν προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ πάντας  οἱ   Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς μὴ σφίσι
[2, 48]   ἄλλην ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ  οἱ)   Αἰγύπτιοι πλὴν χορῶν κατὰ ταὐτὰ
[2, 104]   τῶν Κόλχων· νομίζειν δ᾽ ἔφασαν  οἱ   Αἰγύπτιοι τῆς Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι
[2, 104]   Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων  οἱ   Αἰγύπτιοι τῶν Κόλχων· νομίζειν δ᾽
[2, 45]   αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον στέψαντες  οἱ   Αἰγύπτιοι ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον ὡς
[2, 156]   πολλά. λόγον δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες  οἱ   Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι αὐτὴν πλωτήν,
[2, 67]   καὶ τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ  οἱ   αἰέλουροι ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς στέγας,
[2, 46]   ἔρσενας τῶν θηλέων, καὶ τούτων  οἱ   αἰπόλοι τιμὰς μέζονας ἔχουσι· ἐκ
[2, 172]   Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν  οἱ   ἄλλα τε ἀγαθὰ μυρία, ἐν
[2, 92]   αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται τοῖσι καὶ  οἱ   ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ ἄλλα
[2, 14]   οὔτε ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν  οἱ   ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ λήιον πονέουσι,
[2, 151]   καὶ ἔσπενδε. κυνέας δὲ καὶ  οἱ   ἄλλοι ἅπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες
[2, 121]   καὶ εἰρωτώμενον τά περ καὶ  οἱ   ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν
[2, 55]   ταῦτα· συνωμολόγεον δέ σφι καὶ  οἱ   ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ περὶ τὸ
[2, 120]   φρενοβλαβὴς ἦν Πρίαμος οὐδὲ  οἱ   ἄλλοι οἱ> προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε
[2, 35]   ποταμῷ φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ  οἱ   ἄλλοι ποταμοί, τὰ πολλὰ πάντα
[2, 139]   ἰδόντα αὐτὸν οἴχεσθαι φεύγοντα· ἐδόκέε  οἱ   ἄνδρα ἐπιστάντα συμβουλεύειν τοὺς ἱρέας
[2, 152]   δὴ ἀπιστίη μεγάλη ὑπεκέχυτο χαλκέους  οἱ   ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους. χρόνου δὲ
[2, 85]   αἱ προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ  οἱ   ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ οὗτοι.
[2, 25]   τὰ ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ  οἱ   ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ
[2, 22]   πρῶτον μὲν καὶ μέγιστον μαρτύριον  οἱ   ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες ἀπὸ τῶν
[2, 22]   ταῦτα τὰ χωρία· τρίτα δὲ  οἱ   ἄνθρωποι ὑπὸ τοῦ καύματος μέλανες
[2, 135]   σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε δεκάτη  οἱ,   ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς· οἳ καὶ
[2, 162]   ἐστήσαντό μιν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων  οἱ   ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐπὶ
[2, 25]   διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ εἰσὶ οἰκότως  οἱ   ἀπὸ ταύτης τῆς χώρης πνέοντες,
[2, 73]   φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ ἐπεάν  οἱ   ἀποθάνῃ πατήρ. ἔστι δέ,
[2, 161]   δὲ δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί τε  οἱ   ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ τῶν ἀπολομένων
[2, 181]   οἱ κακοῦ εἶναι μῆχος, ἄγαλμά  οἱ   ἀποπέμψειν ἐς Κυρήνην. μετὰ δὲ
[2, 181]   πασέων” δὲ Λαδίκη, ἐπείτε  οἱ   ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος
[2, 93]   ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι γε οὐκέτι  οἱ   αὐτοί, ἀλλὰ τῶν θηλέων γίνεται
[2, 18]   γνώμης ὕστερον περὶ Αἴγυπτον ἐπυθόμην.  οἱ   γὰρ δὴ ἐκ Μαρέης τε
[2, 148]   δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα·  οἱ   γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι
[2, 3]   τοῖσι λόγοισι τοῖσι ἐν Μέμφι·  οἱ   γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι
[2, 95]   ὠφελέουσι, ἐς τοὺς ἀναβαίνοντες κοιμῶνται·  οἱ   γὰρ κώνωπες ὑπὸ τῶν ἀνέμων
[2, 115]   οὐ λέγοντος τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον  οἱ   γενόμενοι ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον
[2, 43]   ὅτι τε τοῦ Ἡρακλέος τούτου  οἱ   γονέες ἀμφότεροι ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ
[2, 91]   παρὰ τῆς μητρός. ἀγῶνα δέ  οἱ   γυμνικὸν αὐτοῦ κελεύσαντος ἐπιτελέειν. ~ταῦτα
[2, 29]   εἶναι μητρόπολις τῶν ἄλλων Αἰθιόπων.  οἱ   δ᾽ ἐν ταύτῃ Δία θεῶν
[2, 172]   αὐτός τε Ἄμασις καὶ  οἱ   δαιτυμόνες οἱ πάντες τοὺς πόδας
[2, 160]   ὁμοίως τῷ βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι.  οἱ   δὲ Αἰγύπτιοι ἔφασαν σφέας οὕτω
[2, 2]   δὴ καὶ Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε.  ~Οἱ   δὲ Αἰγύπτιοι, πρὶν μὲν
[2, 172]   τῆς πόλιος ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον·  οἱ   δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα
[2, 66]   αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ καιόμενον,  οἱ   δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες
[2, 100]   ἦσαν, μία δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη,  οἱ   δὲ ἄλλοι ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ
[2, 35]   μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ καπηλεύουσι,  οἱ   δὲ ἄνδρες κατ᾽ οἴκους ἐόντες
[2, 35]   οὐρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες ὀρθαί,  οἱ   δὲ ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται
[2, 92]   τῶν ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι νομίζουσι·  οἱ   δὲ δὴ ἐν τοῖσι ἕλεσι
[2, 37]   οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται,  οἱ   δὲ δὴ ἱρέες οὐδὲ ὁρέοντες
[2, 118]   Πρωτεὺς Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει.  οἱ   δὲ Ἕλληνες καταγελᾶσθαι δοκέοντες ὑπ᾽
[2, 180]   σφι ἔδωκε χίλια στυπτηρίης τάλαντα,  οἱ   δὲ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες
[2, 93]   ἀπορραίνουσι κατ᾽ ὀλίγους τῶν κέγχρων,  οἱ   δὲ ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ
[2, 63]   ἐν τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι,  οἱ   δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ θεῷ
[2, 71]   ποιήσας δὲ τοῦτο σὺν πόνῳ.  ~οἱ   δὲ ἵπποι οἱ ποτάμιοι νομῷ
[2, 37]   προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι εὐπρεπέστεροι.  οἱ   δὲ ἱρέες ξυρῶνται πᾶν τὸ
[2, 93]   καὶ ἔπειτα αὔους ἐόντας σιτέονται.  ~οἱ   δὲ ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι ἐν
[2, 154]   νῦν ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι.  οἱ   δὲ Ἴωνές τε καὶ οἱ
[2, 33]   ῥέει μέσην σχίζων τὴν Εὐρώπην·  οἱ   δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων
[2, 95]   ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽ αὐτὸ κατεύδει.  οἱ   δὲ κώνωπες, ἢν μὲν ἐν
[2, 164]   σφι κέεται ἀπὸ τῶν τεχνέων.  οἱ   δὲ μάχιμοι αὐτῶν καλέονται μὲν
[2, 51]   Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο·  οἱ   δὲ Πελασγοὶ ἱρόν τινα λόγον
[2, 47]   ἡμέρῃ οὐκ ἂν ἔτι γευσαίατο.  οἱ   δὲ πένητες αὐτῶν ὑπ᾽ ἀσθενείης
[2, 69]   θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι θήκῃσι.  οἱ   δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες
[2, 69]   οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε πολεμίους περιέπουσι·  οἱ   δὲ περί τε Θήβας καὶ
[2, 63]   τῶν ἱρέων περὶ τὤγαλμα πεπονέαται,  οἱ   δὲ πολλοὶ αὐτῶν ξύλων κορύνας
[2, 53]   διελόντες καὶ εἴδεα αὐτῶν σημήναντες.  οἱ   δὲ πρότερον ποιηταὶ λεγόμενοι τούτων
[2, 148]   λιθίνη κατά περ οἱ τοῖχοι,  οἱ   δὲ τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι,
[2, 171]   ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο τελετή,  οἱ   δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ
[2, 116]   ὁμουρέει γὰρ Συρίη Αἰγύπτῶ,  οἱ   δὲ Φοίνικες, τῶν ἐστὶ
[2, 180]   τοῦ μισθώματος παρασχεῖν. πλανώμενοι δὲ  οἱ   Δελφοὶ περὶ τὰς πόλις ἐδωτίναζον,
[2, 30]   δὲ σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν  οἱ   διάφοροι τινὲς γεγονότες τῶν Αἰθιόπων·
[2, 139]   ταύτην λέγειν αὐτὸν ὡς πρόφασίν  οἱ   δοκέοι ταύτην τοὺς θεοὺς προδεικνύναι,
[2, 141]   ἄρα μιν ἐπελθεῖν ὕπνον, καί  οἱ   δόξαι ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα
[2, 133]   τὸ μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα  οἱ   δυώδεκα ἔτεα ἀντὶ ἓξ ἐτέων
[2, 43]   ἐπείτε ἐκ τῶν ὀκτὼ θεῶν  οἱ   δυώδεκα θεοὶ ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα
[2, 161]   ἐναυμάχησε τῷ Τυρίῳ. ἐπεὶ δέ  οἱ   ἔδεε κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο ἀπὸ
[2, 129]   θυγατέρα ἀποθανοῦσαν αὐτοῦ, τὴν μοῦνόν  οἱ   εἶναι ἐν τοῖσι οἰκίοισι τέκνον.
[2, 123]   τόνδε τὸν λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ  οἱ   εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος
[2, 46]   τῶνδε εἵνεκα οὐ θύουσι Αἰγυπτίων  οἱ   εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ
[2, 173]   ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς. τὰ τόξα  οἱ   ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν δέωνται χρᾶσθαι,
[2, 148]   διέξοδοι διὰ τῶν στεγέων καὶ  οἱ   ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες
[2, 108]   ἐόντας μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι ἦσαν  οἱ   ἑλκύσαντες, καὶ τὰς διώρυχας τὰς
[2, 122]   ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς τὸν  οἱ   Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι εἶναι, καὶ
[2, 13]   θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ  οἱ   Ἕλληνες αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ δή
[2, 118]   πιστεύσαντες τῷ λόγῳ τῷ πρώτῳ  οἱ   Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων ἀποστέλλουσι παρὰ
[2, 109]   τῆς ἡμέρης παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαθον  οἱ   Ἕλληνες. ~βασιλεὺς μὲν δὴ οὗτος
[2, 45]   δὲ πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως  οἱ   Ἕλληνες, εὐήθης δὲ αὐτῶν καὶ
[2, 171]   τῆς Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν  οἱ   Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης
[2, 167]   μεμαθήκασι δ᾽ ὦν τοῦτο πάντες  οἱ   Ἕλληνες καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα
[2, 79]   συμφέρεται δὲ ὡυτὸς εἶναι τὸν  οἱ   Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι, ὥστε
[2, 167]   καὶ τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι  οἱ   Ἕλληνες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως κρῖναι,
[2, 154]   τούτων δὲ οἰκισθέντων ἐν Αἰγύπτῳ,  οἱ   Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ
[2, 118]   ἱρέας εἰ μάταιον λόγον λέγουσι  οἱ   Ἕλληνες τὰ περὶ Ἴλιον γενέσθαι
[2, 45]   τῶν νόμων πάμπαν ἀπείρως ἔχειν  οἱ   Ἕλληνες· τοῖσι γὰρ οὐδὲ κτήνεα
[2, 146]   μοι γέγονε ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο  οἱ   Ἕλληνες τούτων τὰ οὐνόματα
[2, 146]   νῦν δὲ Διόνυσόν τε λέγουσι  οἱ   Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς
[2, 120]   λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον  οἱ   Ἕλληνες, ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην
[2, 181]   μετὰ δὲ τὴν εὐχὴν αὐτίκα  οἱ   ἐμίχθη Ἄμασις. καὶ τὸ
[2, 82]   ἔσται. καὶ τούτοισι τῶν Ἑλλήνων  οἱ   ἐν ποιήσι γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/
[2, 130]   τῶν Μυκερίνου ἑστᾶσι, ὡς ἔλεγον  οἱ   ἐν Σάι πόλι ἱρέες· ἑστᾶσι
[2, 104]   αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύροι  οἱ   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ αὐτοὶ
[2, 13]   χώρην. δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων  οἱ   ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος οἰκέοντες
[2, 66]   αἰέλουρος ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου,  οἱ   ἐνοικέοντες πάντες ξυρῶνται τὰς ὀφρύας
[2, 30]   ἔπος κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν  οἱ   ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς παριστάμενοι βασιλέι.
[2, 139]   οὔκων ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ γάρ  οἱ   ἐξεληλυθέναι τὸν χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι
[2, 6]   ὄρος τείνει· ταύτης ὦν ἄπο  οἱ   ἑξήκοντα σχοῖνοι εἰσί. ὅσοι μὲν
[2, 141]   ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους  οἱ   ἕπεσθαι, στρατοπεδεύσασθαι ἐν Πηλουσίῳ· ταύτῃ
[2, 49]   συλλαβὼν τὸν λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽  οἱ   ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν·
[2, 150]   αὐτήν, εἴκοσι μνέας. ~ἔλεγον δὲ  οἱ   ἐπιχώριοι καὶ ὡς ἐς τὴν
[2, 60]   καὶ ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς  οἱ   ἐπιχώριοι λέγουσι. ταῦτα μὲν δὴ
[2, 64]   ταύτην ἐκ τοῦδε νομίσαι φασὶ  οἱ   ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 93]   ἐκπλέουσι ἐς θάλασσαν· ἡγέονται δὲ  οἱ   ἔρσενες ἀπορραίνοντες τοῦ θοροῦ, αἳ
[2, 93]   ἀγεληδὸν ποιεῦσι οἷόν περ ἐποίευν  οἱ   ἔρσενες· τῶν γὰρ ᾠῶν ἀπορραίνουσι
[2, 152]   τίσασθαι τοὺς διώξαντας. πέμψαντι δέ  οἱ   ἐς Βουτοῦν πόλιν ἐς τὸ
[2, 68]   μιν, δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν  οἱ   ἐστὶ ἅτε ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ·
[2, 172]   τῆς δὲ ἦν πόλιος, οὔνομά  οἱ   ἐστὶ Σιούφ. τὰ μὲν δὴ
[2, 42]   καὶ ἐνδύντα τὸ νάκος οὕτω  οἱ   ἑωυτὸν ἐπιδέξαι. ἀπὸ τούτου κριοπρόσωπον
[2, 46]   γράφουσί τε δὴ καὶ γλύφουσι  οἱ   ζωγράφοι καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ
[2, 160]   δὲ ἀπικόμενοι ἐς τὴν Αἴγυπτον  οἱ   Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο,
[2, 43]   παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων οὗτοι  οἱ   θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα
[2, 136]   Μυκερῖνον γενέσθαι Αἰγύπτου βασιλέα ἔλεγον  οἱ   ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν τὰ πρὸς
[2, 116]   ταύτην ἄπιξιν παρὰ Πρωτέα ἔλεγον  οἱ   ἱρέες γενέσθαι· δοκέει δέ μοι
[2, 100]   ἀξιαπηγητότατον. ~μετὰ δὲ τοῦτον κατέλεγον  οἱ   ἱρέες ἐκ βύβλου ἄλλων βασιλέων
[2, 142]   τοῦ λόγου Αἰγύπτιοί τε καὶ  οἱ   ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες ἀπὸ τοῦ
[2, 120]   ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων  οἱ   ἱρέες ἔλεγον· ἐγὼ δὲ τῷ
[2, 10]   εἰρημένης πολλή, κατά περ  οἱ   ἱρέες ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ αὐτῷ
[2, 99]   Μῖνα τὸν πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου  οἱ   ἱρέες ἔλεγον τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι
[2, 143]   ἑωυτοῦ· ἀριθμέοντες ὦν καὶ δεικνύντες  οἱ   ἱρέες ἐμοὶ ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς
[2, 107]   τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο, ἔλεγον  οἱ   ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν
[2, 113]   ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ μοι  οἱ   ἱρέες ἱστορέοντι τὰ περὶ Ἑλένην
[2, 122]   λέγειν. φᾶρος δὲ αὐτημερὸν ἐξυφήναντες  οἱ   ἱρέες κατ᾽ ὦν ἔδησαν ἑνὸς
[2, 37]   τοὺς θεούς. ἐσθῆτα δὲ φορέουσι  οἱ   ἱρέες λινέην μούνην καὶ ὑποδήματα
[2, 102]   τούτου μνήμην ποιήσομαι· τὸν ἔλεγον  οἱ   ἱρέες πρῶτον μὲν πλοίοισι μακροῖσι
[2, 65]   ἀέκων, ἀποτίνει ζημίην τὴν ἂν  οἱ   ἱρέες τάξωνται. ὃς δ᾽ ἂν
[2, 143]   πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἐποίησαν  οἱ   ἱρέες τοῦ Διὸς οἷόν τι
[2, 54]   τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν  οἱ   ἱρέες τοῦ Θηβαιέος Διὸς δύο
[2, 36]   πᾶσα ἀνάγκη καὶ μὴ βουλομένῃσι.  ~οἱ   ἱρέες τῶν θεῶν τῇ μὲν
[2, 13]   τεκμήριον περὶ τῆς χώρης ταύτης  οἱ   ἱρέες, ὡς ἐπὶ Μοίριος βασιλέος,
[2, 93]   ἔτεος ἐπεὰν ἀπολίπῃ Νεῖλος,  οἱ   ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ ἐς τὴν
[2, 93]   τῶν ᾠῶν τούτων παραυτίκα γίνονται  οἱ   ἰχθύες οὗτοι) καὶ περὶ μὲν
[2, 67]   ὣς δὲ αὕτως τῇσι κυσὶ  οἱ   ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς δὲ μυγαλᾶς
[2, 115]   καὶ ὁκόθεν πλέοι. δέ  οἱ   καὶ τὸ γένος κατέλεξε καὶ
[2, 181]   μιχθῇ Ἄμασις, τοῦτο γάρ  οἱ   κακοῦ εἶναι μῆχος, ἄγαλμά οἱ
[2, 154]   οἱ δὲ Ἴωνές τε καὶ  οἱ   Κᾶρες τούτους τοὺς χώρους οἴκησαν
[2, 92]   κελεύσαντος ἐπιτελέειν. ~ταῦτα μὲν πάντα  οἱ   κατύπερθε τῶν ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι
[2, 93]   ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ  οἱ   κέγχροι οὗτοι ἰχθύες. ἐκ δὲ
[2, 150]   ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι  οἱ   κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς
[2, 104]   κατέμειναν. ~φαίνονται μὲν γὰρ ἐόντες  οἱ   Κόλχοι Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ πρότερον
[2, 104]   ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον  οἱ   Κόλχοι ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων
[2, 69]   δὴ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι  οἱ   κροκόδειλοι, τοῖσι δὲ οὔ, ἀλλ᾽
[2, 162]   τις Αἰγυπτίων ὄπισθε στὰς περιέθηκέ  οἱ   κυνέην, καὶ περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ
[2, 33]   τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας, ὡς  οἱ   Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐς τοὺς
[2, 108]   μὲν τάδε ἐχρήσατο· τούς τέ  οἱ   λίθους τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ
[2, 162]   καὶ τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽  οἱ   λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι
[2, 111]   τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι  οἱ   μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς
[2, 133]   τῷ βασιλέι τάδε γενέσθαι· ἐλθεῖν  οἱ   μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς
[2, 35]   οἴκους ἐόντες ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι δὲ  οἱ   μὲν ἄλλοι ἄνω τὴν κρόκην
[2, 36]   τοὺς κρίκους καὶ τοὺς κάλους  οἱ   μὲν ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι
[2, 35]   Αἰγύπτιοι δὲ κάτω. τὰ ἄχθεα  οἱ   μὲν ἄνδρες ἐπὶ τῶν κεφαλέων
[2, 66]   θεῖα πρήγματα καταλαμβάνει τοὺς αἰελούρους·  οἱ   μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες φυλακὰς
[2, 64]   οὗτοι εἰσὶ οἱ πρῶτοι θρησκεύσαντες.  οἱ   μὲν γὰρ ἄλλοι σχεδὸν πάντες
[2, 63]   προτεραίῃ ἐς ἄλλο οἴκημα ἱρόν.  οἱ   μὲν δὴ ὀλίγοι οἱ περὶ
[2, 91]   ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων νομαίοισι.  οἱ   μέν νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω
[2, 46]   σέβονται δὲ πάντας τοὺς αἶγας  οἱ   Μενδήσιοι, καὶ μᾶλλον τοὺς ἔρσενας
[2, 46]   τῶν ὀκτὼ θεῶν λογίζονται εἶναι  οἱ   Μενδήσιοι, τοὺς δὲ ὀκτὼ θεοὺς
[2, 33]   διὰ πάσης Εὐρώπης) τῇ Ἰστρίην  οἱ   Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι. ~ὁ μὲν
[2, 80]   ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι·  οἱ   νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες
[2, 166]   ἀντίον Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι δὲ  οἱ   νομοὶ Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι, ὅτε
[2, 154]   δὲ τούτων ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν  οἱ   νῦν ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ γεγόνασι.
[2, 169]   συνέβαλον· καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ  οἱ   ξεῖνοι, πλήθεϊ δὲ πολλῷ ἐλάσσονες
[2, 111]   Βουτοῦς πόλιος ὡς ἐξήκει τέ  οἱ   χρόνος τῆς ζημίης καὶ
[2, 118]   τε καὶ τὰ χρήματα τά  οἱ   οἴχετο κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν τε
[2, 159]   τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν ἔτι  οἱ   ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί τε
[2, 40]   δαίμονα ἥγηνται εἶναι καὶ μεγίστην  οἱ   ὁρτὴν ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι ἐρέων.
[2, 41]   τοὺς ἔρσενας καὶ τοὺς μόσχους  οἱ   πάντες Αἰγύπτιοι θύουσι, τὰς δὲ
[2, 135]   τι κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ  οἱ   πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ οὔνομα
[2, 172]   Ἄμασις καὶ οἱ δαιτυμόνες  οἱ   πάντες τοὺς πόδας ἑκάστοτε ἐναπενίζοντο·
[2, 52]   ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ Δωδώνῃ  οἱ   Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα
[2, 52]   δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ πάντα πρότερον  οἱ   Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ
[2, 141]   τὸν Ἀραβίων στρατόν· αὐτὸς γάρ  οἱ   πέμψειν τιμωρούς. τούτοισι δή μιν
[2, 116]   τὰ ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν  οἱ   πέπλοι παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν Σιδονίων,
[2, 104]   παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι, Σύριοι δὲ  οἱ   περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν
[2, 94]   ἔχει. ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων  οἱ   περὶ τὰ ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ
[2, 42]   αὐτό. ταῦτα δὲ ποιήσαντες τύπτονται  οἱ   περὶ τὸ ἱρὸν ἅπαντες τὸν
[2, 55]   σφι καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι  οἱ   περὶ τὸ ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽
[2, 163]   ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ  οἱ   περὶ τὸν Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς
[2, 63]   ἱρόν. οἱ μὲν δὴ ὀλίγοι  οἱ   περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον
[2, 104]   νεωστὶ μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ εἰσὶ  οἱ   περιταμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ οὗτοι
[2, 58]   προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ  οἱ   ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων Ἕλληνες
[2, 53]   οὐ πλέοσι· οὗτοι δὲ εἰσὶ  οἱ   ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καὶ τοῖσι
[2, 160]   ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους εἴ σφι  οἱ   πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ ἔφασαν
[2, 116]   ἔχε φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά, τά  οἱ   Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις Αἰγυπτίη,
[2, 71]   σὺν πόνῳ. ~οἱ δὲ ἵπποι  οἱ   ποτάμιοι νομῷ μὲν τῷ Παπρημίτῃ
[2, 175]   ἐπ᾽ ἔτεα τρία, δισχίλιοι δέ  οἱ   προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ οὗτοι
[2, 120]   Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι  οἱ>   προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι σφετέροισι
[2, 86]   Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί μιν  οἱ   προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα,
[2, 140]   οἷοί τε ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν  οἱ   πρότεροι γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα
[2, 64]   ἐς ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ  οἱ   πρῶτοι θρησκεύσαντες. οἱ μὲν γὰρ
[2, 134]   Ροδῶπις· οὐ γὰρ ἄν  οἱ   πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην, ἐς
[2, 95]   τὰ ἄνω τῶν ἑλέων οἰκέοντας  οἱ   πύργοι ὠφελέουσι, ἐς τοὺς ἀναβαίνοντες
[2, 9]   καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι  οἱ   στάδιοι Αἰγύπτου τὸ μὲν παρὰ
[2, 47]   ἐς τὸν ποταμόν· τοῦτο δὲ  οἱ   συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι ἐγγενέες ἐς
[2, 47]   ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκδίδονταί τε  οἱ   συβῶται καὶ ἄγονται ἐξ ἀλλήλων.
[2, 107]   αὐτὸν ἅμα ἄγεσθαι· τὴν δέ  οἱ   συμβουλεῦσαι τῶν παίδων ἐόντων ἓξ
[2, 163]   ἄνδρας ἐπικούρους τρισμυρίους· ἦν δέ  οἱ   τὰ βασιλήια ἐν Σάι πόλι,
[2, 89]   τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα μή σφι  οἱ   ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι γυναιξί· λαμφθῆναι
[2, 14]   ὕψος αὐξάνεσθαι, ἄλλο τι  οἱ   ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων πεινήσουσι; εἰ
[2, 121]   Ραμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί  οἱ   τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς
[2, 156]   ἐν Βουτοῖ πόλι, ἵνα δή  οἱ   τὸ χρηστήριον τοῦτο ἐστί, Ἀπόλλωνα
[2, 148]   πάντων τούτων λιθίνη κατά περ  οἱ   τοῖχοι, οἱ δὲ τοῖχοι τύπων
[2, 152]   φεύγοντα τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς  οἱ   τὸν πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον
[2, 104]   καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες  οἱ   τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ Κόλχων
[2, 133]   τὸν Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων ἤδη  οἱ   τούτων, λύχνα ποιησάμενον πολλά, ὅκως
[2, 93]   περιγινομένων καὶ μὴ καταπινομένων κέγχρων  οἱ   τρεφόμενοι ἰχθύες γίνονται. οἵ δ᾽
[2, 111]   μὲν οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι δέ  οἱ   τυφλὸν γενέσθαι διὰ τοιόνδε πρῆγμα.
[2, 161]   οὗτοί τε οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ  οἱ   τῶν ἀπολομένων φίλοι ἀπέστησαν ἐκ
[2, 141]   εἰσὶ αἱ ἐσβολαί· ἕπεσθαι δέ  οἱ   τῶν μαχίμων μὲν οὐδένα ἀνδρῶν,
[2, 181]   τῷ νόῳ τῇ Ἀφροδίτῃ, ἤν  οἱ   ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν νύκτα μιχθῇ
[2, 173]   καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ τούτοισι  οἱ   φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν τοιάδε
[2, 56]   αὐτῶν γνώμην τήνδε· εἰ ἀληθέως  οἱ   Φοίνικες ἐξήγαγον τὰς ἱρὰς γυναῖκας
[2, 140]   καὶ γῇ οἴκεε. ὅκως γάρ  οἱ   φοιτᾶν σῖτον ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς
[2, 91]   αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ Περσέος. οὗτοι  οἱ   Χεμμῖται λέγουσι τὸν Περσέα πολλάκις
[2, 135]   τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ μεγάλα  οἱ   χρήματα ἀναθεῖναι. ἐπεθύμησε γὰρ Ροδῶπις
[2, 154]   ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ δὲ οὗτοι  οἱ   χῶροι πρὸς θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε
[2, 63]   ἐκ τῶν τρωμάτων· οὐ μέντοι  οἵ   γε Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα.
[2, 93]   κέγχρων οἱ τρεφόμενοι ἰχθύες γίνονται.  οἵ   δ᾽ ἂν αὐτῶν ἁλῶσι ἐκπλώοντες
[2, 51]   Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον Πελασγοὶ οὗτοι  οἵ   περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ
[2, 147]   αὐτοὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα δὲ  οἵ   τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι
[2, 154]   ἐξανέστησαν χώρων, ἐν τούτοισι δὲ  οἵ   τε ὁλκοὶ τῶν νεῶν καὶ
[2, 163]   μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα. καὶ  οἵ   τε περὶ τὸν Ἀπρίην ἐπὶ
[2, 2]   πυνθανόμενος πόρον οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν,  οἳ   γενοίατο πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε.
[2, 174]   τὰ ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν περιιών·  οἳ   δ᾽ ἄν μιν φάμενοι ἔχειν
[2, 62]   τῇ ὁρτῇ οὔνομα κέεται λυχνοκαΐη.  οἳ   δ᾽ ἂν μὴ ἔλθωσι τῶν
[2, 93]   τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων,  οἳ   δ᾽ ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες, τὰ
[2, 181]   ὦν οἳ μὲν λέγουσι Βάττου  οἳ   δ᾽ Ἀρκεσίλεω θυγατέρα, οἳ δὲ
[2, 39]   δὲ ἂν μὴ παρέωσι Ἕλληνες,  οἳ   δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς τὸν ποταμόν·
[2, 92]   ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι καὶ πωλέουσι·  οἳ   δὲ ἂν καὶ κάρτα βούλωνται
[2, 60]   τῶν γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι,  οἳ   δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα τὸν
[2, 6]   οἳ δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι,  οἳ   δὲ ἄφθονον λίην, σχοίνοισι. δύναται
[2, 164]   ἱρέες οἳ δὲ μάχιμοι κεκλέαται,  οἳ   δὲ βουκόλοι οἳ δὲ συβῶται,
[2, 160]   ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν.  οἳ   δὲ βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους
[2, 30]   φρουρήσαντας ἀπέλυε οὐδεὶς τῆς φρουρῆς·  οἳ   δὲ βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ λόγῳ
[2, 125]   ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς μετεξέτεροι κρόσσας  οἳ   δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην τὸ
[2, 66]   οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ τοὺς ἔρσενας·  οἳ   δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ
[2, 70]   ἐντυχὼν δὲ τῷ νώτῳ καταπίνει·  οἳ   δὲ ἕλκουσι. ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ
[2, 65]   παρὰ πατρὸς ἐκδέκεται τὴν τιμήν.  οἳ   δὲ ἐν τῇσι πόλισι ἕκαστοι
[2, 151]   νόῳ χρεώμενος ὑπέσχε τὴν κυνέην·  οἳ   δὲ ἐν φρενὶ λαβόντες τό
[2, 164]   δὲ συβῶται, οἳ δὲ κάπηλοι,  οἳ   δὲ ἑρμηνέες, οἳ δὲ κυβερνήται.
[2, 160]   εἴ σφι οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται.  οἳ   δὲ ἔφασαν καὶ σφέων καὶ
[2, 150]   εἴη χοῦς ἐξορυχθείς.  οἳ   δὲ ἔφρασάν μοι ἵνα ἐξεφορήθη,
[2, 94]   συλλέξωνται, οἳ μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι,  οἳ   δὲ καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι, καὶ
[2, 164]   δὲ βουκόλοι οἳ δὲ συβῶται,  οἳ   δὲ κάπηλοι, οἳ δὲ ἑρμηνέες,
[2, 84]   μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι,  οἳ   δὲ κεφαλῆς, οἳ δὲ ὀδόντων,
[2, 181]   Βάττου οἳ δ᾽ Ἀρκεσίλεω θυγατέρα,  οἳ   δὲ Κριτοβούλου ἀνδρὸς τῶν ἀστῶν
[2, 164]   δὲ κάπηλοι, οἳ δὲ ἑρμηνέες,  οἳ   δὲ κυβερνήται. γένεα μὲν Αἰγυπτίων
[2, 164]   καὶ τούτων οἳ μὲν ἱρέες  οἳ   δὲ μάχιμοι κεκλέαται, οἳ δὲ
[2, 169]   παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι.  οἳ   δέ μιν ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα
[2, 84]   ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἳ δὲ κεφαλῆς,  οἳ   δὲ ὀδόντων, οἳ δὲ τῶν
[2, 63]   ἐν τῷ νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα,  οἳ   δὲ οὐκ ἐῶσι ἐν τοῖσι
[2, 6]   ὅσοι δὲ ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι,  οἳ   δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἳ
[2, 164]   μάχιμοι κεκλέαται, οἳ δὲ βουκόλοι  οἳ   δὲ συβῶται, οἳ δὲ κάπηλοι,
[2, 92]   κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες οὕτω τρώγουσι.  οἳ   δὲ τινὲς αὐτῶν ζῶσι ἀπὸ
[2, 131]   εἰπεῖν πλὴν τὰ λεγόμενα.  ~οἳ   δὲ τινὲς λέγουσι περὶ τῆς
[2, 84]   οἳ δὲ τῶν κατὰ νηδύν,  οἳ   δὲ τῶν ἀφανέων νούσων. ~θρῆνοι
[2, 84]   δὲ κεφαλῆς, οἳ δὲ ὀδόντων,  οἳ   δὲ τῶν κατὰ νηδύν, οἳ
[2, 86]   δὴ ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται,  οἳ   δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε
[2, 123]   Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ μὲν πρότερον  οἳ   δὲ ὕστερον, ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν
[2, 39]   Ἕλληνές σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι,  οἳ   δὲ φέροντες ἐς τὴν ἀγορὴν
[2, 44]   μοι οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν,  οἳ   διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ
[2, 152]   Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων οὗτοι  οἳ   ἐκ νομοῦ τοῦ Σαΐτεω εἰσί.
[2, 145]   εἶναι, Διόνυσος δὲ τῶν τρίτων,  οἳ   ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν ἐγένοντο.
[2, 123]   ἔτεσι. τούτῳ τῷ λόγῳ εἰσὶ  οἳ   Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ μὲν πρότερον
[2, 18]   ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους εἶναι τούτους  οἳ   ἔνερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος οἰκέοντες ἀπὸ
[2, 86]   τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι. ~εἰσὶ δὲ  οἳ   ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ κατέαται καὶ
[2, 33]   Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι,  οἳ   ἔσχατοι πρὸς δυσμέων οἰκέουσι τῶν
[2, 162]   δ᾽ οἱ λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων,  οἳ   ἔτι τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα
[2, 135]   δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς·  οἳ   καὶ νῦν ἔτι συννενέαται ὄπισθε
[2, 44]   ἱρὸν Ἡρακλέος ὑπὸ Φοινίκων ἱδρυμένον,  οἳ   κατ᾽ Εὐρώπης ζήτησιν ἐκπλώσαντες Θάσον
[2, 74]   ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες,  οἳ   μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ δύο κέρεα
[2, 84]   πάντα δ᾽ ἰητρῶν ἐστι πλέα·  οἳ   μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι,
[2, 86]   βούλονταί σφι σκευασθῆναι τὸν νεκρόν.  οἳ   μὲν δὴ ἐκποδὼν μισθῷ ὁμολογήσαντες
[2, 164]   Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα, καὶ τούτων  οἳ   μὲν ἱρέες οἳ δὲ μάχιμοι
[2, 94]   δυσώδεα δέ· τοῦτον ἐπεὰν συλλέξωνται,  οἳ   μὲν κόψαντες ἀπιποῦσι, οἳ δὲ
[2, 181]   Κυρηναίων εἵνεκα· γαμέει δὲ ὦν  οἳ   μὲν λέγουσι Βάττου οἳ δ᾽
[2, 25]   ἕλκει τῶν ποταμῶν. τέως δὲ  οἳ   μὲν ὀμβρίου ὕδατος συμμισγομένου πολλοῦ
[2, 77]   εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ δὴ Αἰγυπτίων  οἳ   μὲν περὶ τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον
[2, 123]   λόγῳ εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο,  οἳ   μὲν πρότερον οἳ δὲ ὕστερον,
[2, 20]   πολλοὶ δὲ ἐν τῇ Λιβύῃ,  οἳ   οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν τι
[2, 14]   πάντων καὶ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων·  οἳ   οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας ἔχουσι
[2, 15]   Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ περὶ Αἴγυπτον,  οἳ   φασὶ τὸ Δέλτα μοῦνον εἶναι
[2, 16]   Ἴωνας ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι,  οἳ   φασὶ τρία μόρια εἶναι γῆν
[2, 131]   δέ μιν ἔθαψε ἐν τῇ  βοῒ   ταύτῃ, δὲ μήτηρ αὐτῆς
[2, 139]   πρὸς θεῶν πρὸς ἀνθρώπων  λάβοι·   οὔκων ποιήσειν ταῦτα, ἀλλὰ γάρ
[2, 115]   εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν τὴν Ἑλένην  λάβοι·   πλανωμένου δὲ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐν
[2, 148]   γὰρ) δυώδεκα μὲν εἰσὶ αὐλαὶ  κατάστεγοι,   ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν πρὸς
[2, 63]   δὲ γίνηται καταφερὴς ἥλιος,  ὀλίγοι   μὲν τινὲς τῶν ἱρέων περὶ
[2, 63]   οἴκημα ἱρόν. οἱ μὲν δὴ  ὀλίγοι   οἱ περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι
[2, 95]   ἄνω τῶν ἑλέων οἰκέοντας οἱ  πύργοι   ὠφελέουσι, ἐς τοὺς ἀναβαίνοντες κοιμῶνται·
[2, 52]   ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ Δωδώνῃ οἱ  Πελασγοὶ   εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα τὰ
[2, 52]   ~ἔθυον δὲ πάντα πρότερον οἱ  Πελασγοὶ   θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ ἐν
[2, 51]   παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο· οἱ δὲ  Πελασγοὶ   ἱρόν τινα λόγον περὶ αὐτοῦ
[2, 51]   τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον  Πελασγοὶ   οὗτοι οἵ περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι
[2, 51]   ἤδη τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας τελέουσι  Πελασγοὶ   σύνοικοι ἐγένοντο ἐν τῇ χώρῃ,
[2, 48]   πρὸ τῶν θυρέων σφάξας ἕκαστος  διδοῖ   ἀποφέρεσθαι τὸν χοῖρον αὐτῷ τῷ
[2, 65]   τοῦτο τῇ μελεδωνῷ τῶν θηρίων  διδοῖ,   δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ τάμνουσα
[2, 169]   καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω δὴ  παραδιδοῖ   τὸν Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ
[2, 34]   μακρότατον ἱστορεῦντα ἦν ἐξικέσθαι, εἴρηται·  ἐκδιδοῖ   δὲ ἐς Αἴγυπτον. δὲ
[2, 22]   ἐκ Λιβύης διὰ μέσων Αἰθιόπων,  ἐκδιδοῖ   δὲ ἐς Αἴγυπτον. κῶς ὦν
[2, 150]   τὴν Σύρτιν τὴν ἐς Λιβύην  ἐκδιδοῖ   λίμνη αὕτη ὑπὸ γῆν,
[2, 29]   τὸ ἐς τὴν λίμνην ταύτην  ἐκδιδοῖ.   καὶ ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ τὸν
[2, 148]   αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ  διέξοδοι   διὰ τῶν στεγέων καὶ οἱ
[2, 139]   τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε ὡς  δέοι   αὐτὸν Αἰγύπτου βασιλεῦσαι ἔτεα πεντήκοντα.
[2, 43]   τῶν ὀκτὼ θεῶν οἱ δυώδεκα  θεοὶ   ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι
[2, 116]   λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι δεῦρο  θεοὶ   μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ οὔ
[2, 43]   οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ σφι  θεοὶ   οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι
[2, 169]   δὲ μεμφομένων Αἰγυπτίων ὡς οὐ  ποιέοι   δίκαια τρέφων τὸν σφίσι τε
[2, 152]   πρότερον χαλκῷ ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς  χάλκεοι   ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι
[2, 139]   λέγειν αὐτὸν ὡς πρόφασίν οἱ  δοκέοι   ταύτην τοὺς θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα
[2, 109]   κατὰ λόγον τῆς τεταγμένης ἀποφορῆς  τελέοι.   δοκέει δέ μοι ἐνθεῦτεν γεωμετρίη
[2, 148]   οἱ δὲ τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων  πλέοι,   αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος λίθου
[2, 115]   καὶ τὸν πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν  πλέοι.   μετὰ δὲ Πρωτεὺς εἰρώτα
[2, 115]   Πρωτεὺς τίς εἴη καὶ ὁκόθεν  πλέοι.   δέ οἱ καὶ τὸ
[2, 22]   ἐς Αἴγυπτον. κῶς ὦν δῆτα  ῥέοι   ἂν ἀπὸ χιόνος, ἀπὸ τῶν
[2, 173]   παιγνίην τὸ μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι,  λάθοι   ἂν ἤτοι μανεὶς
[2, 181]   καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε  ἔλθοι   Ἄμασις πρὸς αὐτήν, ἐμίσγετο, καὶ
[2, 13]   ὡς ἐπὶ Μοίριος βασιλέος, ὅκως  ἔλθοι   ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας
[2, 42]   τοὺς δὲ κριοὺς οὐ θύουσι  Θηβαῖοι,   ἀλλ᾽ εἰσί σφι ἱροὶ διὰ
[2, 42]   δὲ αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι.  Θηβαῖοι   μέν νυν καὶ ὅσοι διὰ
[2, 93]   σιτέονται. ~οἱ δὲ ἰχθύες οἱ  ἀγελαῖοι   ἐν μὲν τοῖσι ποταμοῖσι οὐ
[2, 63]   προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ δὲ  εὐχωλιμαῖοι   τιμωρέοντες τῷ θεῷ παίουσι αὐτοὺς
[2, 51]   Πελασγῶν πρῶτοι μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων  Ἀθηναῖοι   παραλαβόντες, παρὰ δὲ τούτων ὧλλοι.
[2, 51]   τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω  Ἀθηναῖοι   πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ Πελασγῶν
[2, 33]   ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας, ὡς οἱ  Κυρηναῖοι   ἔλεγον, καὶ ἐς τοὺς οὗτοι
[2, 55]   δέ σφι καὶ οἱ ἄλλοι  Δωδωναῖοι   οἱ περὶ τὸ ἱρόν. ~ἐγὼ
[2, 75]   τοῦτο τὸ ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι  Ἀράβιοι   μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ
[2, 9]   ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι συντιθέμενοι οἱ  στάδιοι   Αἰγύπτου τὸ μὲν παρὰ θάλασσαν
[2, 158]   καὶ Συρίην, ἀπὸ τούτου εἰσὶ  στάδιοι   ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς τὸν Ἀράβιον
[2, 9]   μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων ἐστί, σημανέω·  στάδιοι   γὰρ εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[2, 8]   τὸ μεταξὺ πεδιὰς μὲν γῆ,  στάδιοι   δὲ μάλιστα ἐδόκεόν μοι εἶναι,
[2, 9]   Θήβας ἐστὶ ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων,  στάδιοι   δὲ τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ
[2, 15]   Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς τὸ περίμετρον  στάδιοι   εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ
[2, 149]   τὸ περίμετρον τῆς περιόδου εἰσι\  στάδιοι   ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα
[2, 6]   στάδια. οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου  στάδιοι   ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι τὸ παρὰ
[2, 124]   μὲν γὰρ μῆκος εἰσὶ πέντε  στάδιοι,   εὖρος δὲ δέκα ὀργυιαί, ὕψος
[2, 9]   Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν  στάδιοι   χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης
[2, 160]   ἀπικόμενοι ἐς τὴν Αἴγυπτον οἱ  Ἠλεῖοι   ἔλεγον τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα
[2, 167]   καὶ μάλιστα Λακεδαιμόνιοι. ἥκιστα δὲ  Κορίνθιοι   ὄνονται τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα δέ
[2, 158]   ἀπὸ τούτου εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ  χίλιοι   ἐς τὸν Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο
[2, 168]   ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων  χίλιοι   καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι
[2, 9]   ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν στάδιοι  χίλιοι   καὶ ὀκτακόσιοι εἰσί. ~ταύτης ὦν
[2, 175]   ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽ ἔτεα τρία,  δισχίλιοι   δέ οἱ προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες,
[2, 15]   εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ  ἑξακισχίλιοι.   ~εἰ ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς περὶ
[2, 9]   εἰσὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ  ἑξακισχίλιοι.   τὸ δὲ ἀπὸ Θηβέων ἐς
[2, 9]   ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ ὀκτακόσιοι καὶ  τετρακισχίλιοι,   σχοίνων ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων.
[2, 149]   περιόδου εἰσι\ στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ  τρισχίλιοι,   σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων, ἴσοι καὶ
[2, 6]   εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ  τρισχίλιοι   τὸ παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν μὲν
[2, 178]   ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ ἄλλο  Σάμιοι   Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν
[2, 71]   πόνῳ. ~οἱ δὲ ἵπποι οἱ  ποτάμιοι   νομῷ μὲν τῷ Παπρημίτῃ ἱροί
[2, 39]   ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές σφι ἔωσι  ἐπιδήμιοι   ἔμποροι, οἳ δὲ φέροντες ἐς
[2, 125]   τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως δὲ  ἀνίοι   λίθος ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς
[2, 167]   πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ μάλιστα  Λακεδαιμόνιοι.   ἥκιστα δὲ Κορίνθιοι ὄνονται τοὺς
[2, 42]   δέ μοι, καὶ τὸ οὔνομα  Ἀμμώνιοι   ἀπὸ τοῦδε σφίσι τὴν ἐπωνυμίην
[2, 42]   ποιεῦσι Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων  Ἀμμώνιοι,   ἐόντες Αἰγυπτίων τε καὶ Αἰθιόπων
[2, 95]   κώνωπες ὑπὸ τῶν ἀνέμων οὐκ  οἷοί   τε εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι
[2, 147]   Ἡφαίστου βασιλεύσαντα, οὐδένα γὰρ χρόνον  οἷοί   τε ἦσαν ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι,
[2, 140]   ἐπὶ πλέω ἑπτακόσια οὐκ  οἷοί   τε ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ
[2, 53]   θεῶν, εἴτε αἰεὶ ἦσαν πάντες,  ὁκοῖοί   τε τινὲς τὰ εἴδεα, οὐκ
[2, 46]   γλύφουσι οἱ ζωγράφοι καὶ οἱ  ἀγαλματοποιοὶ   τοῦ Πανὸς τὤγαλμα κατά περ
[2, 108]   ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι, ὅκως τε  ἀπίοι   ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι
[2, 104]   αὐτοὶ ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι,  Σύριοι   δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ
[2, 112]   δὲ τὸ τέμενος τοῦτο Φοίνικες  Τύριοι,   καλέεται δὲ χῶρος οὗτος
[2, 150]   εἴκοσι μνέας. ~ἔλεγον δὲ οἱ  ἐπιχώριοι   καὶ ὡς ἐς τὴν Σύρτιν
[2, 60]   ἐς ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς οἱ  ἐπιχώριοι   λέγουσι. ταῦτα μὲν δὴ ταύτῃ
[2, 64]   ἐκ τοῦδε νομίσαι φασὶ οἱ  ἐπιχώριοι·   οἰκέειν ἐν τῷ ἱρῷ τούτῳ
[2, 156]   Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι καὶ βωμοὶ  τριφάσιοι   ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν αὐτῇ
[2, 46]   δὲ πάντας τοὺς αἶγας οἱ  Μενδήσιοι,   καὶ μᾶλλον τοὺς ἔρσενας τῶν
[2, 46]   ὀκτὼ θεῶν λογίζονται εἶναι οἱ  Μενδήσιοι,   τοὺς δὲ ὀκτὼ θεοὺς τούτους
[2, 178]   καὶ ἄλλο Σάμιοι Ἥρης καὶ  Μιλήσιοι   Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ τὸ παλαιὸν
[2, 149]   περίμετρον τῆς περιόδου εἰσι\ στάδιοι  ἑξακόσιοι   καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων,
[2, 6]   οὕτω ἂν εἴησαν Αἰγύπτου στάδιοι  ἑξακόσιοι   καὶ τρισχίλιοι τὸ παρὰ θάλασσαν.
[2, 9]   καλεομένην πόλιν στάδιοι χίλιοι καὶ  ὀκτακόσιοι   εἰσί. ~ταύτης ὦν τῆς χώρης
[2, 9]   δὲ τῆς ὁδοῦ ἑξήκοντα καὶ  ὀκτακόσιοι   καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων ἑνὸς καὶ
[2, 20]   ἐργάζεται. πρὸς δέ, εἰ ἐτησίαι  αἴτιοι   ἦσαν, χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους
[2, 20]   ἄλλους ποταμούς, ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι  ἀντίοι   ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ
[2, 35]   εἵνεκα πλέω περὶ αὐτῆς εἰρήσεται.  Αἰγύπτιοι   ἅμα τῷ οὐρανῷ τῷ κατὰ
[2, 42]   κριοπρόσωπον τοῦ Διὸς τὤγαλμα ποιεῦσι  Αἰγύπτιοι,   ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες
[2, 145]   ἐς Ἄμασιν βασιλέα. καὶ ταῦτα  Αἰγύπτιοι   ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί τε
[2, 100]   τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν  Αἰγύπτιοι   βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ
[2, 36]   τὰ δεξιὰ φέροντες τὴν χεῖρα,  Αἰγύπτιοι   δὲ ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ
[2, 36]   οἱ μὲν ἄλλοι ἔξωθεν προσδέουσι,  Αἰγύπτιοι   δὲ ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι καὶ
[2, 65]   ἐπιλέγοντες ποιεῦσι ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά·  ~Αἰγύπτιοι   δὲ θρησκεύουσι περισσῶς τά τε
[2, 35]   ἄλλοι ἄνω τὴν κρόκην ὠθέοντες,  Αἰγύπτιοι   δὲ κάτω. τὰ ἄχθεα οἱ
[2, 36]   πλὴν ὅσοι ἀπὸ τούτων ἔμαθον,  Αἰγύπτιοι   δὲ περιτάμνονται. εἵματα τῶν μὲν
[2, 161]   Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε,  Αἰγύπτιοι   δὲ ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ᾽
[2, 4]   ἐμβόλιμον ἐπεμβάλλουσι τῶν ὡρέων εἵνεκεν,  Αἰγύπτιοι   δὲ τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς δυώδεκα
[2, 36]   τὰς κεφαλὰς τοὺς μάλιστα ἱκνέεται,  Αἰγύπτιοι   δὲ ὑπὸ τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι
[2, 75]   πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι δὲ καὶ  Αἰγύπτιοι   διὰ ταῦτα τιμᾶν τὰς ὄρνιθας
[2, 66]   τοὺς αἰελούρους· οἱ μὲν γὰρ  Αἰγύπτιοι   διαστάντες φυλακὰς ἔχουσι τῶν αἰελούρων,
[2, 47]   τοῦτο δὲ οἱ συβῶται ἐόντες  Αἰγύπτιοι   ἐγγενέες ἐς ἱρὸν οὐδὲν τῶν
[2, 123]   δὲ καὶ τόνδε τὸν λόγον  Αἰγύπτιοι   εἰσὶ οἱ εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου
[2, 58]   πομπὰς καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων  Αἰγύπτιοι   εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι, καὶ παρὰ
[2, 127]   ~βασιλεῦσαι δὲ τὸν Χέοπα τοῦτον  Αἰγύπτιοι   ἔλεγον πεντήκοντα ἔτεα, τελευτήσαντος δὲ
[2, 80]   ~συμφέρονται δὲ καὶ τόδε ἄλλο  Αἰγύπτιοι   Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι
[2, 37]   δὲ οὔτε τι μάλα σπείρουσι  Αἰγύπτιοι   ἐν τῇ χώρῃ, τούς τε
[2, 86]   ἀντὶ κόλλης τὰ πολλὰ χρέωνται  Αἰγύπτιοι.   ἐνθεῦτεν δὲ παραδεξάμενοί μιν οἱ
[2, 160]   εἶναι σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ οἱ  Αἰγύπτιοι   ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα
[2, 105]   λίνον μοῦνοι οὗτοί τε καὶ  Αἰγύπτιοι   ἐργάζονται καὶ κατὰ ταὐτά, καὶ
[2, 61]   ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι καὶ οὐκ  Αἰγύπτιοι.   ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν ἐπεὰν
[2, 63]   τρωμάτων· οὐ μέντοι οἵ γε  Αἰγύπτιοι   ἔφασαν ἀποθνήσκειν οὐδένα. ~τὴν δὲ
[2, 160]   βουλομένῳ ἐξεῖναι ἀγωνίζεσθαι. οἱ δὲ  Αἰγύπτιοι   ἔφασαν σφέας οὕτω τιθέντας παντὸς
[2, 29]   τὸ ἥμισυ, τὸ δὲ ἥμισυ  Αἰγύπτιοι.   ἔχεται δὲ τῆς νήσου λίμνην
[2, 43]   τῶν θεῶν τὰ οὐνόματα ἐξεπιστέατο  Αἰγύπτιοι   τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά τις
[2, 160]   μηδενὶ εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν  Αἰγύπτιοι   Ἠλείοισι ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος δὲ ἓξ
[2, 41]   καὶ τοὺς μόσχους οἱ πάντες  Αἰγύπτιοι   θύουσι, τὰς δὲ θηλέας οὔ
[2, 104]   μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ  Αἰγύπτιοι   καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ᾽ ἀρχῆς
[2, 18]   δοκέοντες εἶναι Λίβυες καὶ οὐκ  Αἰγύπτιοι   καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ τὰ
[2, 15]   γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ λέγουσι  Αἰγύπτιοι   καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν
[2, 172]   δὴ πρῶτα κατώνοντο τὸν Ἄμασιν  Αἰγύπτιοι   καὶ ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ μεγάλῃ
[2, 92]   χρέωνται τοῖσι καὶ οἱ ἄλλοι  Αἰγύπτιοι,   καὶ τὰ ἄλλα καὶ γυναικὶ
[2, 2]   καλέοντας τὸν ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν  Αἰγύπτιοι   καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι πρήγματι τοὺς
[2, 92]   τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά, τὰ  Αἰγύπτιοι   καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι
[2, 42]   τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ  Αἰγύπτιοι   καλέουσι τὸν Δία. τοὺς δὲ
[2, 158]   προεργάζεσθαι. βαρβάρους δὲ πάντας οἱ  Αἰγύπτιοι   καλέουσι τοὺς μὴ σφίσι ὁμογλώσσους.
[2, 94]   τοῦ καρποῦ, τὸ καλεῦσι μὲν  Αἰγύπτιοι   κίκι, ποιεῦσι δὲ ὧδε. παρὰ
[2, 123]   γράφω. ἀρχηγετέειν δὲ τῶν κάτω  Αἰγύπτιοι   λέγουσι Δήμητρα καὶ Διόνυσον. πρῶτοι
[2, 147]   οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ  Αἰγύπτιοι   λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ
[2, 147]   γένεσιν. ~ταῦτα μέν νυν αὐτοὶ  Αἰγύπτιοι   λέγουσι· ὅσα δὲ οἵ τε
[2, 54]   καὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε  Αἰγύπτιοι   λόγον λέγουσι. ἔφασαν οἱ ἱρέες
[2, 77]   εἰσὶ μὲν γὰρ καὶ ἄλλως  Αἰγύπτιοι   μετὰ Λίβυας ὑγιηρέστατοι πάντων ἀνθρώπων
[2, 147]   καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες  Αἰγύπτιοι   μετὰ τὸν ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου
[2, 47]   ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν δὲ  Αἰγύπτιοι   μιαρὸν ἥγηνται θηρίον εἶναι, καὶ
[2, 104]   μὲν γὰρ ἐόντες οἱ Κόλχοι  Αἰγύπτιοι,   νοήσας δὲ πρότερον αὐτὸς
[2, 92]   οἱ κατύπερθε τῶν ἑλέων οἰκέοντες  Αἰγύπτιοι   νομίζουσι· οἱ δὲ δὴ ἐν
[2, 39]   τὴν ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου πάντες  Αἰγύπτιοι   νόμοισι τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως
[2, 128]   ὑπὸ μίσεος οὐ κάρτα θέλουσι  Αἰγύπτιοι   ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰς πυραμίδας
[2, 50]   τοῦτον αἰεί. νομίζουσι δ᾽ ὦν  Αἰγύπτιοι   οὐδ᾽ ἥρωσι οὐδέν. ~ταῦτα μέν
[2, 59]   Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ  Αἰγύπτιοι   οὐκ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πανηγύρις
[2, 43]   ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ διότι  Αἰγύπτιοι   οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων τὰ
[2, 91]   νομαίοισι. οἱ μέν νυν ἄλλοι  Αἰγύπτιοι   οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι δὲ
[2, 41]   καὶ τὰς βοῦς τὰς θηλέας  Αἰγύπτιοι   πάντες ὁμοίως σέβονται προβάτων πάντων
[2, 49]   οὐ μὲν οὐδὲ φήσω ὅκως  Αἰγύπτιοι   παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον τοῦτο
[2, 171]   νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ καλέουσι μυστήρια  Αἰγύπτιοι.   περὶ μέν νυν τούτων εἰδότι
[2, 48]   ἀνάγουσι ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ οἱ)  Αἰγύπτιοι   πλὴν χορῶν κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν
[2, 2]   Ἑλλήνων τῶν ἐπεκράτεε. ~Οἱ δὲ  Αἰγύπτιοι,   πρὶν μὲν Ψαμμήτιχον σφέων
[2, 42]   οὐ τοὺς αὐτοὺς ἅπαντες ὁμοίως  Αἰγύπτιοι   σέβονται, πλὴν Ἴσιός τε καὶ
[2, 47]   θεοῖσι θύειν ὗς οὐ δικαιοῦσι  Αἰγύπτιοι,   Σελήνῃ δὲ καὶ Διονύσῳ μούνοισι
[2, 173]   πρήσσειν τὰ πρήγματα, καὶ οὕτω  Αἰγύπτιοί   τ᾽ ἂν ἠπιστέατο ὡς ὑπ᾽
[2, 142]   ~ἐς μὲν τοσόνδε τοῦ λόγου  Αἰγύπτιοί   τε καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον,
[2, 100]   ἐπιχωρίη, οἱ δὲ ἄλλοι ἄνδρες  Αἰγύπτιοι.   τῇ δὲ γυναικὶ οὔνομα ἦν,
[2, 104]   Κόλχων· νομίζειν δ᾽ ἔφασαν οἱ  Αἰγύπτιοι   τῆς Σεσώστριος στρατιῆς εἶναι τοὺς
[2, 13]   τὸν πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον  Αἰγύπτιοι   τὸ κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας ἔφασαν
[2, 121]   πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν  Αἰγύπτιοι   τὸν μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα
[2, 132]   ἀνὰ πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται  Αἰγύπτιοι   τὸν οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽
[2, 43]   παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον τὸ οὔνομα  Αἰγύπτιοι   τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ Ἕλληνες μᾶλλον
[2, 79]   καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν δέ μιν  Αἰγύπτιοι   τοῦ πρώτου βασιλεύσαντος Αἰγύπτου παῖδα
[2, 119]   ἔτι ἐτράπετο οὐκ εἶχον εἰπεῖν  Αἰγύπτιοι.   τούτων δὲ τὰ μὲν ἱστορίῃσι
[2, 160]   ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ τι ἔχοιεν  Αἰγύπτιοι   τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ
[2, 50]   λέγω δὲ τὰ λέγουσι αὐτοὶ  Αἰγύπτιοι.   τῶν δὲ οὔ φασι θεῶν
[2, 104]   ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων οἱ  Αἰγύπτιοι   τῶν Κόλχων· νομίζειν δ᾽ ἔφασαν
[2, 45]   ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον στέψαντες οἱ  Αἰγύπτιοι   ὑπὸ πομπῆς ἐξῆγον ὡς θύσοντες
[2, 156]   λόγον δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ  Αἰγύπτιοι   φασὶ εἶναι αὐτὴν πλωτήν, ὡς
[2, 145]   Ἡρακλέι μὲν δὴ ὅσα αὐτοὶ  Αἰγύπτιοι   φασὶ εἶναι ἔτεα ἐς Ἄμασιν
[2, 172]   ὅκου ἦν ἐπιτηδεότατον· οἱ δὲ  Αἰγύπτιοι   φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως.
[2, 135]   ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν  Χῖοι   ἀνέθεσαν, ἀντίον δὲ αὐτοῦ τοῦ
[2, 51]   τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ  σύνοικοι   ἐγένοντο ἐν τῇ χώρῃ, ὅθεν
[2, 51]   Πελασγοὶ οὗτοι οἵ περ Ἀθηναίοισι  σύνοικοι   ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες
[2, 42]   ἐόντες Αἰγυπτίων τε καὶ Αἰθιόπων  ἄποικοι   καὶ φωνὴν μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες.
[2, 33]   τῇ Ἰστρίην οἱ Μιλησίων οἰκέουσι  ἄποικοι.   ~ὁ μὲν δὴ Ἴστρος, ῥέει
[2, 159]   Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν ἔτι οἱ  ὁλκοὶ   ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο
[2, 154]   ἐν τούτοισι δὲ οἵ τε  ὁλκοὶ   τῶν νεῶν καὶ τὰ ἐρείπια
[2, 91]   αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι λίθινοι  μεγάλοι.   ἐν δὲ τῷ περιβεβλημένῳ τούτῳ
[2, 75]   σωροὶ δὲ ἦσαν ἀκανθέων καὶ  μεγάλοι   καὶ ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες ἔτι
[2, 170]   ἐν τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι  μεγάλοι   λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη
[2, 25]   τῆς χώρης καὶ κεχαραδρωμένης, ῥέουσι  μεγάλοι·   τοῦ δὲ θέρεος τῶν τε
[2, 170]   τοίχου. καὶ ἐν τῷ τεμένεϊ  ὀβελοὶ   ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι, λίμνη τε
[2, 160]   Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων  ἄγγελοι,   αὐχέοντες δικαιότατα καὶ κάλλιστα τιθέναι
[2, 14]   ὡς ἔχει φράσω· εἴ σφι  θέλοι,   ὡς καὶ πρότερον εἶπον,
[2, 173]   δὲ καὶ ἀνθρώπου κατάστασις· εἰ  ἐθέλοι   κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ ἐς παιγνίην
[2, 77]   σφι εἰσὶ ἐν τῇ χώρῃ  ἄμπελοι.   ἰχθύων δὲ τοὺς μὲν πρὸς
[2, 29]   ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα·  σκόπελοι/   τε γὰρ ἐν τῷ Νείλῳ
[2, 149]   χειροποίητος ἐστὶ καὶ ὀρυκτή, αὐτὴ  δηλοῖ·   ἐν γὰρ μέσῃ τῇ λίμνῃ
[2, 106]   ὁκόθεν ἐστί, ἐνθαῦτα μὲν οὐ  δηλοῖ,   ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε· τὰ δὴ
[2, 61]   κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ εἰσὶ  δῆλοι   ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι καὶ οὐκ
[2, 116]   ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι τοῖσι ἔπεσι  δηλοῖ   ὅτι ἠπίστατο τὴν ἐς Αἴγυπτον
[2, 117]   χωρίον οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα  δηλοῖ   ὅτι οὐκ Ὁμήρου τὰ Κύπρια
[2, 5]   ἔσεαι. τοῦτο μὲν ἐπὶ τοσοῦτο  δηλοῖ   πρόχυσιν τῆς γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις
[2, 44]   γενέσθαι. τὰ μέν νυν ἱστορημένα  δηλοῖ   σαφέως παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα,
[2, 159]   θαλάσσῃ, τῶν ἔτι οἱ ὁλκοὶ  ἐπίδηλοι.   καὶ ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο ἐν
[2, 164]   οἳ δὲ συβῶται, οἳ δὲ  κάπηλοι,   οἳ δὲ ἑρμηνέες, οἳ δὲ
[2, 69]   ἱροὺς εἶναι. καλέονται δὲ οὐ  κροκόδειλοι   ἀλλὰ χάμψαι· κροκοδείλους δὲ Ἴωνες
[2, 69]   τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ  κροκόδειλοι,   τοῖσι δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε
[2, 116]   ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ πέπλοι  παμποίκιλοι,   ἔργα γυναικῶν Σιδονίων, τὰς αὐτὸς
[2, 43]   ἐχρέωντο καὶ ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς  ναυτίλοι,   ὡς ἔλπομαί τε καὶ ἐμὴ
[2, 161]   ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ τῶν ἀπολομένων  φίλοι   ἀπέστησαν ἐκ τῆς ἰθέης. ~πυθόμενος
[2, 173]   παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ τούτοισι οἱ  φίλοι   αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν τοιάδε λέγοντες.
[2, 92]   νόμοισι χρέωνται τοῖσι καὶ οἱ  ἄλλοι   Αἰγύπτιοι, καὶ τὰ ἄλλα καὶ
[2, 91]   ἀνθρώπων νομαίοισι. οἱ μέν νυν  ἄλλοι   Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι, ἔστι
[2, 100]   δὲ γυνὴ ἐπιχωρίη, οἱ δὲ  ἄλλοι   ἄνδρες Αἰγύπτιοι. τῇ δὲ γυναικὶ
[2, 147]   λέγουσι· ὅσα δὲ οἵ τε  ἄλλοι   ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες
[2, 14]   ἄλλο ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν οἱ  ἄλλοι   ἄνθρωποι περὶ λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽
[2, 35]   ὑφαίνουσι· ὑφαίνουσι δὲ οἱ μὲν  ἄλλοι   ἄνω τὴν κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι
[2, 151]   ἔσπενδε. κυνέας δὲ καὶ οἱ  ἄλλοι   ἅπαντες ἐφόρεόν τε βασιλέες καὶ
[2, 121]   εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ  ἄλλοι,   ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη
[2, 55]   συνωμολόγεον δέ σφι καὶ οἱ  ἄλλοι   Δωδωναῖοι οἱ περὶ τὸ ἱρόν.
[2, 36]   καὶ τοὺς κάλους οἱ μὲν  ἄλλοι   ἔξωθεν προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν.
[2, 41]   ταύτης τῆς πόλιος πλανῶνται πολλοὶ  ἄλλοι   ἐς ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες δὲ
[2, 166]   τὸ μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ οἵδε  ἄλλοι   νομοί εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης,
[2, 120]   ἦν Πρίαμος οὐδὲ οἱ  ἄλλοι   οἱ> προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι
[2, 10]   συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ δὲ καὶ  ἄλλοι   ποταμοί, οὐ κατὰ τὸν Νεῖλον
[2, 35]   φύσιν ἀλλοίην παρεχομένῳ οἱ  ἄλλοι   ποταμοί, τὰ πολλὰ πάντα ἔμπαλιν
[2, 64]   πρῶτοι θρησκεύσαντες. οἱ μὲν γὰρ  ἄλλοι   σχεδὸν πάντες ἄνθρωποι, πλὴν Αἰγυπτίων
[2, 63]   τοῦ ἱροῦ ἐν τῇ ἐσόδῳ,  ἄλλοι   τε εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων
[2, 133]   μαντήιον ἐκ Βουτοῦς πόλιος ὡς  μέλλοι   ἓξ ἔτεα μοῦνον βιοὺς τῷ
[2, 39]   λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι, εἴ τι  μέλλοι   σφίσι τοῖσι θύουσι
[2, 133]   πολλόν, αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν  μέλλοι   ταχέως οὕτω τελευτήσειν. ἐκ δὲ
[2, 41]   ἐκ ταύτης τῆς πόλιος πλανῶνται  πολλοὶ   ἄλλοι ἐς ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες
[2, 63]   περὶ τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ δὲ  πολλοὶ   αὐτῶν ξύλων κορύνας ἔχοντες ἑστᾶσι
[2, 20]   μὲν ἐν τῇ Συρίῃ ποταμοὶ  πολλοὶ   δὲ ἐν τῇ Λιβύῃ, οἳ
[2, 75]   ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες ἔτι τούτων,  πολλοὶ   δὲ ἦσαν οὗτοι. ἔστι δὲ
[2, 63]   συναράσσονται, καὶ ὡς ἐγὼ δοκέω  πολλοὶ   καὶ ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν τρωμάτων·
[2, 20]   τὰ ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ δὲ  πολλοὶ   μὲν ἐν τῇ Συρίῃ ποταμοὶ
[2, 120]   πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ  πολλοὶ   μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε
[2, 37]   εἷς ἑκάστου τῶν θεῶν ἀλλὰ  πολλοί,   τῶν εἷς ἐστι ἀρχιερεύς· ἐπεὰν
[2, 51]   Ἀθηναῖοι παραλαβόντες, παρὰ δὲ τούτων  ὧλλοι.   Ἀθηναίοισι γὰρ ἤδη τηνικαῦτα ἐς
[2, 36]   ἐστί. ἀπὸ πυρῶν καὶ κριθέων  ὧλλοι   ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ τῷ ποιευμένῳ
[2, 36]   τὴν κόπρον ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα  ὧλλοι   μὲν ἐῶσι ὡς ἐγένοντο, πλὴν
[2, 164]   δὲ μάχιμοι κεκλέαται, οἳ δὲ  βουκόλοι   οἳ δὲ συβῶται, οἳ δὲ
[2, 46]   τῶν θηλέων, καὶ τούτων οἱ  αἰπόλοι   τιμὰς μέζονας ἔχουσι· ἐκ δὲ
[2, 116]   ἔπεα ὧδε. ἔνθ᾽ ἔσαν οἱ  πέπλοι   παμποίκιλοι, ἔργα γυναικῶν Σιδονίων, τὰς
[2, 148]   δυώδεκα μὲν εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι,  ἀντίπυλοι   ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν πρὸς βορέω
[2, 13]   ἐς τὴν χώρην. δοκέουσί τέ  μοι   Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε λίμνης τῆς
[2, 146]   εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά  μοι   γέγονε ὅτι ὕστερον ἐπύθοντο οἱ
[2, 33]   Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγος ἐς τοῦτό  μοι   δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε
[2, 103]   τοὺς Θρήικας. ἐς τούτους δέ  μοι   δοκέει καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι
[2, 49]   κού τι νόμαιον. πυθέσθαι δέ  μοι   δοκέει μάλιστα Μελάμπους τὰ περὶ
[2, 24]   ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽ τι  μοι   δοκέει πληθύνεσθαι Νεῖλος τοῦ
[2, 57]   καὶ αὐτὴ ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ  μοι   δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ
[2, 50]   γινώσκειν τὰ οὐνόματα, οὗτοι δέ  μοι   δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν
[2, 93]   δὲ οἰκὸς αὐτοὺς γίνεσθαι, ἐγώ  μοι   δοκέω κατανοέειν τοῦτο· τοῦ προτέρου
[2, 5]   ἀνὰ τὸν ποταμόν. ~καὶ εὖ  μοι   ἐδόκεον λέγειν περὶ τῆς χώρης·
[2, 10]   ἱρέες ἔλεγον, ἐδόκεε καὶ αὐτῷ  μοι   εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι. τῶν γὰρ
[2, 10]   πόλιν κειμένων τὸ μεταξὺ ἐφαίνετό  μοι   εἶναι κοτὲ κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ
[2, 8]   γῆ, στάδιοι δὲ μάλιστα ἐδόκεόν  μοι   εἶναι, τῇ στεινότατον ἐστί, διηκοσίων
[2, 104]   ἀκούσας ἄλλων λέγω. ὡς δέ  μοι   ἐν φροντίδι ἐγένετο, εἰρόμην ἀμφοτέρους,
[2, 109]   τεταγμένης ἀποφορῆς τελέοι. δοκέει δέ  μοι   ἐνθεῦτεν γεωμετρίη εὑρεθεῖσα ἐς τὴν
[2, 171]   περὶ μέν νυν τούτων εἰδότι  μοι   ἐπὶ πλέον ὡς ἕκαστα αὐτῶν
[2, 125]   εὖ μεμνῆσθαι τὰ ἑρμηνεύς  μοι   ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα ἔφη, ἑξακόσια
[2, 46]   εἵνεκα τοιοῦτον γράφουσι αὐτόν, οὔ  μοι   ἥδιον ἐστὶ λέγειν. σέβονται δὲ
[2, 150]   οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ δή  μοι   ἦν, εἰρόμην τοὺς ἄγχιστα οἰκέοντας
[2, 150]   ἐξορυχθείς. οἳ δὲ ἔφρασάν  μοι   ἵνα ἐξεφορήθη, καὶ εὐπετέως ἔπειθον·
[2, 155]   Βουτώ, ὡς καὶ πρότερον ὠνόμασταί  μοι.   ἱρὸν δὲ ἐστὶ ἐν τῇ
[2, 43]   Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα, πολλά  μοι   καὶ ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ τοῦτο
[2, 116]   οἱ ἱρέες γενέσθαι· δοκέει δέ  μοι   καὶ Ὅμηρος τὸν λόγον τοῦτον
[2, 9]   τὸ μὲν παρὰ θάλασσαν ἤδη  μοι   καὶ πρότερον δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων
[2, 42]   μεταξὺ ἀμφοτέρων νομίζοντες. δοκέειν δέ  μοι,   καὶ τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ
[2, 104]   δὲ ἐπιμισγόμενοι Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα  μοι   καὶ τόδε τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων
[2, 13]   ἐοῦσαν. ~ἔλεγον δὲ καὶ τόδε  μοι   μέγα τεκμήριον περὶ τῆς χώρης
[2, 49]   ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη ὦν δοκέει  μοι   Μελάμπους Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης
[2, 113]   οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ  μοι   οἱ ἱρέες ἱστορέοντι τὰ περὶ
[2, 61]   ἀνθρώπων· τὸν δὲ τύπτονται, οὔ  μοι   ὅσιον ἐστὶ λέγειν. ὅσοι δὲ
[2, 25]   τῶν πάντων ὑετιώτατοι δοκέει δέ  μοι   οὐδὲ πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ
[2, 44]   Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ δοκέουσι δέ  μοι   οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ
[2, 171]   Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης  μοι   πέρι εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον
[2, 145]   ἔτεα ἐς Ἄμασιν βασιλέα, δεδήλωταί  μοι   πρόσθε· Πανὶ δὲ ἔτι τούτων
[2, 50]   καὶ Διοσκούρων, ὡς καὶ πρότερόν  μοι   ταῦτα εἴρηται, καὶ Ἥρης καὶ
[2, 18]   ἐστὶ ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ  μοι   τῇ γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη ἐστὶ
[2, 98]   δὲ ἑτέρη πόλις δοκέει  μοι   τὸ οὔνομα ἔχειν ἀπὸ τοῦ
[2, 58]   τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι. τεκμήριον δέ  μοι   τούτου τόδε· αἱ μὲν γὰρ
[2, 61]   Ἴσι τὴν ὁρτήν, εἴρηται προτερόν  μοι·   τύπτονται μὲν γὰρ δὴ μετὰ
[2, 156]   νυν νηὸς τῶν φανερῶν  μοι   τῶν περὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν
[2, 155]   ὕψος δέκα ὀργυιέων. τὸ δέ  μοι   τῶν φανερῶν ἦν θῶμα μέγιστον
[2, 134]   λέγοντες. οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰδότες  μοι   φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν
[2, 50]   τὸν θεὸν παρὰ Λιβύων ἐπύθοντο·  οὐδαμοὶ   γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς Ποσειδέωνος οὔνομα
[2, 10]   ἐστί. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι  ποταμοί,   οὐ κατὰ τὸν Νεῖλον ἐόντες
[2, 20]   πολλοὶ μὲν ἐν τῇ Συρίῃ  ποταμοὶ   πολλοὶ δὲ ἐν τῇ Λιβύῃ,
[2, 35]   ἀλλοίην παρεχομένῳ οἱ ἄλλοι  ποταμοί,   τὰ πολλὰ πάντα ἔμπαλιν τοῖσι
[2, 121]   τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης ἁλόντος  ἀποτάμοι   τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι
[2, 148]   διὰ τῶν στεγέων καὶ οἱ  ἑλιγμοὶ   διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι
[2, 143]   ὦν καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες  ἐμοὶ   ἀπεδείκνυσαν παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον
[2, 28]   οὔτε Λιβύων οὔτε Ἑλλήνων τῶν  ἐμοὶ   ἀπικομένων ἐς λόγους οὐδεὶς ὑπέσχετο
[2, 146]   τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι μᾶλλον·  ἐμοὶ   δ᾽ ὦν περὶ αὐτῶν
[2, 123]   ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα πιθανά ἐστι·  ἐμοὶ   δὲ παρὰ πάντα τὸν λόγον
[2, 120]   θεῶν. καὶ ταῦτα μὲν τῇ  ἐμοὶ   δοκέει εἴρηται. ~Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι
[2, 15]   ὡς αὐτοὶ λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ  ἐμοὶ   δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν τε καὶ
[2, 137]   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ πολίων, ὡς  ἐμοὶ   δοκέει, μάλιστα ἐν Βουβάστιπόλις
[2, 4]   ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων,  ἐμοὶ   δοκέειν, ὅσῳ Ἕλληνες μὲν διὰ
[2, 124]   τεῳ ἔλασσον τῆς πυραμίδος. ὡς  ἐμοὶ   δοκέειν· τῆς μὲν γὰρ μῆκος
[2, 170]   εὖ κύκλῳ καὶ μέγαθος, ὡς  ἐμοὶ   ἐδόκεε, ὅση περ ἐν
[2, 77]   πάντων ἀνθρώπων τῶν ὡρέων δοκέειν  ἐμοὶ   εἵνεκα, ὅτι οὐ μεταλλάσσουσι αἱ
[2, 56]   ἐς τὴν Ἐλλάδα ἀπέδοντο, δοκέει  ἐμοί   γυνὴ αὕτη τῆς νῦν
[2, 45]   ἀλκὴν τραπόμενον πάντας σφέας καταφονεῦσαι.  ἐμοὶ   μέν νυν δοκέουσι ταῦτα λέγοντες
[2, 73]   τοῦτον δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι τάδε,  ἐμοὶ   μὲν οὐ πιστὰ λέγοντες· ἐξ
[2, 121]   ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε,  ἐμοὶ   μὲν οὐ πιστά· τὴν θυγατέρα
[2, 47]   περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος,  ἐμοὶ   μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ
[2, 143]   τοῦ Διὸς οἷόν τι καὶ  ἐμοὶ   οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες ἐς
[2, 113]   ἐγένετο ἐν τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται  ἄνεμοι   ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος,
[2, 25]   ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ  ἄνεμοι   καὶ διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ εἰσὶ
[2, 22]   μὲν καὶ μέγιστον μαρτύριον οἱ  ἄνεμοι   παρέχονται πνέοντες ἀπὸ τῶν χωρέων
[2, 20]   παρέχεται. ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν τινὲς  ἐπίσημοι   βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν περὶ
[2, 164]   ἀπὸ τῶν τεχνέων. οἱ δὲ  μάχιμοι   αὐτῶν καλέονται μὲν Καλασίριές τε
[2, 164]   οἳ μὲν ἱρέες οἳ δὲ  μάχιμοι   κεκλέαται, οἳ δὲ βουκόλοι οἳ
[2, 165]   διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε εἰσὶ  νομοί,   Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης, νῆσος
[2, 166]   μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ οἵδε ἄλλοι  νομοί   εἰσι, Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης,
[2, 166]   Βουβάστιος πόλιος. οὗτοι δὲ οἱ  νομοὶ   Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ
[2, 22]   πνέοντες ἀπὸ τῶν χωρέων τουτέων  θερμοί·   δεύτερον δὲ ὅτι ἄνομβρος
[2, 156]   τε Ἀπόλλωνος μέγας ἔνι καὶ  βωμοὶ   τριφάσιοι ἐνιδρύαται, ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν
[2, 22]   δι᾽ ἔτεος ἐόντες οὐκ ἀπολείπουσι,  γέρανοι   δὲ φεύγουσαι τὸν χειμῶνα τὸν
[2, 135]   ποίημα ποιησαμένη τοῦτο τὸ μὴ  τυγχάνοι   ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν
[2, 86]   πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ  παραδεξάμενοί   μιν οἱ προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον
[2, 10]   Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες ἔργα  ἀποδεξάμενοι   μεγάλα εἰσί· τῶν ἐγὼ φράσαι
[2, 32]   τὴν βορηίην θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου  ἀρξάμενοι   μέχρι Σολόεντος ἄκρης, τελευτᾷ
[2, 150]   δὴ ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων  ἀρξάμενοι   οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι
[2, 154]   Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος  ἀρξάμενοι   πάντα καὶ τὰ ὕστερον) ἐπιστάμεθα
[2, 40]   ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι τὸν βοῦν,  κατευξάμενοι   κοιλίην μὲν κείνην πᾶσαν ἐξ
[2, 147]   ἐστήσαντο δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα μοίρας  δασάμενοι   Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι
[2, 160]   σφέας ποιέειν περὶ τὸν ἀγῶνα·  ἀπηγησάμενοι   δὲ τὰ πάντα ἔφασαν ἥκειν
[2, 148]   τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ  θεησάμενοι   λέγομεν, τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια
[2, 86]   προσήκοντες ποιεῦνται ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα,  ποιησάμενοι   δὲ ἐσεργνῦσι τὸν νεκρόν, καὶ
[2, 147]   δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας  ποιησάμενοι   ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε
[2, 58]   πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ  ποιησάμενοι,   καὶ παρὰ τούτων Ἕλληνες μεμαθήκασι.
[2, 2]   οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ  σταθμησάμενοι   πρήγματι τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι
[2, 39]   δείρουσι, κεφαλῇ δὲ κείνῃ πολλὰ  καταρησάμενοι   φέρουσι, τοῖσι μὲν ἂν
[2, 30]   δὲ βουλευσάμενοι καὶ κοινῷ λόγῳ  χρησάμενοι   πάντες ἀπὸ τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες
[2, 160]   τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν. οἳ δὲ  βουλευσάμενοι   ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους εἴ σφι
[2, 30]   οὐδεὶς τῆς φρουρῆς· οἳ δὲ  βουλευσάμενοι   καὶ κοινῷ λόγῳ χρησάμενοι πάντες
[2, 44]   Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ διξὰ Ἡράκλεια  ἱδρυσάμενοι   ἔκτηνται, καὶ τῷ μὲν ὡς
[2, 64]   ἐν ἱροῖσι καὶ ἀπὸ γυναικῶν  ἀνιστάμενοι)   ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς ἱρόν, νομίζοντες
[2, 119]   δὲ παρ᾽ ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως  ἐπιστάμενοι   λέγειν. ~ταῦτα μὲν Αἰγυπτίων οἱ
[2, 54]   δέ μευ ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως  ἐπιστάμενοι   λέγουσι, ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν
[2, 30]   γλῶσσαν οἱ ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς  παριστάμενοι   βασιλέι. ἀπέστησαν δὲ αὗται τέσσερες
[2, 118]   ἔφασαν πρὸς ταῦτα τάδε, ἱστορίῃσι  φάμενοι   εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ Μενέλεω. ἐλθεῖν
[2, 143]   γενέσθαι ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν δὲ ὧδε,  φάμενοι   ἕκαστον τῶν κολοσσῶν πίρωμιν ἐκ
[2, 174]   περιιών· οἳ δ᾽ ἄν μιν  φάμενοι   ἔχειν τὰ σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον
[2, 148]   Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον,  φάμενοι   θήκας αὐτόθι εἶναι τῶν τε
[2, 18]   μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα  φάμενοι   οὐδὲν σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι
[2, 96]   ἐκ ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης  κοψάμενοι   ξύλα ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν
[2, 152]   ἄνδρας ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι ἄνδρες  ἀπιγμένοι   ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ πεδίον.
[2, 43]   Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων οὗτοι οἱ  θέμενοι   τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ τοὔνομα Ἡρακλέα,
[2, 9]   ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων. οὗτοι  συντιθέμενοι   οἱ στάδιοι Αἰγύπτου τὸ μὲν
[2, 66]   παρὰ τοὺς ἔρσενας· οἳ δὲ  διζήμενοι   μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ ἔχουσι. πρὸς
[2, 92]   δὲ δὴ ἐν τοῖσι ἕλεσι  κατοικημένοι   τοῖσι μὲν αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται
[2, 133]   τὰ ἱρὰ καὶ θεῶν οὐ  μεμνημένοι   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες,
[2, 46]   εἵνεκα οὐ θύουσι Αἰγυπτίων οἱ  εἰρημένοι·   τὸν Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν
[2, 36]   κεφαλῇ καὶ τῷ γενείῳ, τέως  ἐξυρημένοι.   τοῖσι μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς
[2, 35]   γυναῖκες ὀρθαί, οἱ δὲ ἄνδρες  κατήμενοι.   εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν τοῖσι οἴκοισι,
[2, 173]   τοῖσιδε αὐτούς. τὰ τόξα οἱ  ἐκτημένοι,   ἐπεὰν μὲν δέωνται χρᾶσθαι, ἐντανύουσι·
[2, 67]   αὐτοῦ θάπτουσι τῇ ἂν εὑρεθέωσι  κείμενοι.   ~τῶν δὲ κροκοδείλων φύσις ἐστὶ
[2, 106]   Ἰωνίην δύο τύποι ἐν πέτρῃσι  ἐγκεκολαμμένοι   τούτου τοῦ ἀνδρός, τῇ τε
[2, 63]   δὴ ὀλίγοι οἱ περὶ τὤγαλμα  λελειμμένοι   ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν
[2, 106]   μιν εἶναι, πολλὸν τῆς ἀληθείης  ἀπολελειμμένοι.   ~τοῦτον δὴ τὸν Αἰγύπτιον Σέσωστριν
[2, 93]   ἁλῶσι ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν, φαίνονται  τετριμμένοι   τὰ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων,
[2, 53]   σημήναντες. οἱ δὲ πρότερον ποιηταὶ  λεγόμενοι   τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον,
[2, 104]   τι φαίνεται ἐόν. ὡς δὲ  ἐπιμισγόμενοι   Αἰγύπτῳ ἐξέμαθον, μέγα μοι καὶ
[2, 154]   ἐν Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες οὕτω  ἐπιμισγόμενοι   τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον γινόμενα
[2, 162]   τε ὦτα καὶ τὴν ῥῖνα.  ἰδόμενοι   δ᾽ οἱ λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων,
[2, 69]   οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι αὐτοὺς οὐκ  ἡγεόμενοι   ἱροὺς εἶναι. καλέονται δὲ οὐ
[2, 150]   ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν  σταθμεόμενοι   ἐς τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον,
[2, 66]   ἁρπάζοντες ἀπὸ τῶν θηλέων καὶ  ὑπαιρεόμενοι   τὰ τέκνα κτείνουσι, κτείναντες μέντοι
[2, 14]   πόνους οὔτε σκάλλοντες οὔτε ἄλλο  ἐργαζόμενοι   οὐδὲν τῶν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι
[2, 108]   ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ πάσας οὗτοι  ἀναγκαζόμενοι   ὤρυσσον, ἐποίευν τε οὐκ ἑκόντες
[2, 113]   ἱρὸν ἔχοντα νόμον, ἱκέται δὲ  ἱζόμενοι   τοῦ θεοῦ κατηγόρεον τοῦ Ἀλεξάνδρου,
[2, 145]   ἀτρεκέως φασὶ. ἐπίστασθαι, αἰεί τε  λογιζόμενοι   καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι τὰ ἔτεα.
[2, 13]   κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας ἔφασαν πείσεσθαι.  πυθόμενοι   γὰρ ὡς ὕεται πᾶσα
[2, 113]   ὦν δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες  πυθόμενοι   τὸν περὶ τὸ ἱρὸν ἔχοντα
[2, 18]   Λίβυες καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ  ἀχθόμενοι   τῇ περὶ τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ,
[2, 143]   ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ ἀριθμήσι, οὐ  δεκόμενοι   παρ᾽ αὐτοῦ ἀπὸ θεοῦ γενέσθαι
[2, 160]   Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν· ὡς δὲ  ἀπικόμενοι   ἐς τὴν Αἴγυπτον οἱ Ἠλεῖοι
[2, 25]   αὐτοὺς καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου  ἑλκόμενοι   ἀσθενέες εἰσί. δὲ Νεῖλος
[2, 120]   τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος, ὅκως πανωλεθρίῃ  ἀπολόμενοι   καταφανὲς τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι,
[2, 113]   τοῦ θεοῦ κατηγόρεον τοῦ Ἀλεξάνδρου,  βουλόμενοι   βλάπτειν αὐτόν, πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι
[2, 20]   ~ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν τινὲς ἐπίσημοι  βουλόμενοι   γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν περὶ τοῦ
[2, 18]   τῇ περὶ τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ,  βουλόμενοι   θηλέων βοῶν μὴ ἔργεσθαι, ἔπεμψαν
[2, 140]   ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ πρότεροι  γενόμενοι   βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ ταύτῃ
[2, 82]   τῶν Ἑλλήνων οἱ ἐν ποιήσι  γενόμενοι   ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε πλέω σφι
[2, 115]   λέγοντος τὴν ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ  γενόμενοι   ἱκέται, ἐξηγεύμενοι πάντα λόγον τοῦ
[2, 165]   τούτων τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί,  γενόμενοι,   ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα
[2, 166]   δὲ οἱ νομοὶ Καλασιρίων εἰσί,  γενόμενοι,   ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, πέντε
[2, 49]   τὸν λόγον ἔφηνε, ἀλλ᾽ οἱ  ἐπιγενόμενοι   τούτῳ σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν· τὸν
[2, 104]   μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ εἰσὶ οἱ  περιταμνόμενοι   ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι
[2, 93]   κέγχρων, οἱ δὲ ἔρσενες καταπίνουσι  ἑπόμενοι.   εἰσὶ δὲ οἱ κέγχροι οὗτοι
[2, 86]   μισθῷ ὁμολογήσαντες ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ  ὑπολειπόμενοι   ἐν οἰκήμασι ὧδε τὰ σπουδαιότατα
[2, 160]   δὲ τὰ πάντα ἔφασαν ἥκειν  ἐπιμαθησόμενοι   εἴ τι ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων
[2, 93]   ἀναπλώοντες ὀπίσω τῆς αὐτῆς ἀντέχονται,  ἐγχριμπτόμενοι   καὶ ψαύοντες ὡς μάλιστα, ἵνα
[2, 82]   ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ τέρατος φυλάσσουσι  γραφόμενοι   τὠποβαῖνον, καὶ ἤν κοτε ὕστερον
[2, 145]   αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ  ἀπογραφόμενοι   τὰ ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν
[2, 93]   τοῖσι ποταμοῖσι οὐ μάλα γίνονται,  τρεφόμενοι   δὲ ἐν τῇσι λίμνῃσι τοιάδε
[2, 93]   καὶ μὴ καταπινομένων κέγχρων οἱ  τρεφόμενοι   ἰχθύες γίνονται. οἵ δ᾽ ἂν
[2, 161]   μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ ταῦτα  ἐπιμεμφόμενοι   ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ, δοκέοντες τὸν
[2, 93]   πάσχουσι δὲ ταῦτα διὰ τόδε·  ἐχόμενοι   τῆς γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ καταπλώουσι
[2, 42]   οὗτοι μέν νυν πάντες ὀίων  ἀπεχόμενοι   αἶγας θύουσι. θεοὺς γὰρ δὴ
[2, 42]   Μενδησίου εἰσί, οὗτοι δὲ αἰγῶν  ἀπεχόμενοι   ὄις θύουσι. Θηβαῖοι μέν νυν
[2, 65]   ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε σφι ἀποτελέουσι·  εὐχόμενοι   τῷ θεῷ τοῦ ἂν
[2, 52]   πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι  ἐπευχόμενοι,   ὡς ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ οἶδα
[2, 115]   ἀληθείην, ἤλεγχον οἱ γενόμενοι ἱκέται,  ἐξηγεύμενοι   πάντα λόγον τοῦ ἀδικήματος. τέλος
[2, 113]   βουλόμενοι βλάπτειν αὐτόν, πάντα λόγον  ἐξηγεύμενοι   ὡς εἶχε περὶ τὴν Ἑλένην
[2, 96]   ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι  ναυπηγεύμενοι   τρόπον τοιόνδε· περὶ γόμφους πυκνοὺς
[2, 161]   ἀσφαλέστερον ἄρχοι. ταῦτα δὲ δεινὰ  ποιεύμενοι   οὗτοί τε οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ
[2, 31]   τοσοῦτοι γὰρ συμβαλλομένῳ μῆνες εὑρίσκονται  ἀναισιμούμενοι   ἐξ Ἐλεφαντίνης πορευομένῳ ἐς τοὺς
[2, 15]   ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ  χρεώμενοι   Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην.
[2, 147]   ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε  χρεώμενοι,   μήτε καταιρέειν ἀλλήλους μήτε πλέον
[2, 79]   τὰ συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ  χρεώμενοι   νόμοισι ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι
[2, 52]   ἔθυον τοῖσι οὐνόμασι τῶν θεῶν  χρεώμενοι·   παρὰ δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες ἐξεδέξαντο
[2, 108]   ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων  χρεώμενοι.   τούτων μὲν δὴ εἵνεκα κατετμήθη
[2, 85]   ἑτέρωθεν δὲ οἱ ἄνδρες, τύπτονται  ἐπεζωμένοι   καὶ οὗτοι. ἐπεὰν δὲ ταῦτα
[2, 180]   ἐπέβαλλε τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος παρασχεῖν.  πλανώμενοι   δὲ οἱ Δελφοὶ περὶ τὰς
[2, 77]   ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου, ἐμέτοισι  θηρώμενοι   τὴν ὑγιείην καὶ κλύσμασι, νομίζοντες
[2, 85]   οἳ δὲ τῶν ἀφανέων νούσων.  ~θρῆνοι   δὲ καὶ ταφαί σφεων εἰσὶ
[2, 177]   τὸν νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο· τῷ  ἐκεῖνοι   ἐς αἰεὶ χρέωνται ἐόντι ἀμώμῳ
[2, 77]   τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς  ἐκεῖνοι   κυλλήστις ὀνομάζουσι. οἴνῳ δὲ ἐκ
[2, 5]   τριῶν ἡμερέων πλόου, τῆς πέρι  ἐκεῖνοι   οὐδὲν ἔτι τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι
[2, 61]   τούτῳ εἰσὶ δῆλοι ὅτι εἰσὶ  ξεῖνοι   καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς Σάιν
[2, 169]   καὶ ἐμαχέσαντο μὲν εὖ οἱ  ξεῖνοι,   πλήθεϊ δὲ πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες
[2, 170]   τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι  λίθινοι,   λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ
[2, 91]   δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι  λίθινοι   μεγάλοι. ἐν δὲ τῷ περιβεβλημένῳ
[2, 29]   Μαίανδρος ἐστὶ Νεῖλος·  σχοῖνοι   δὲ δυώδεκα εἰσὶ οὗτοι τοὺς
[2, 6]   ταύτης ὦν ἄπο οἱ ἑξήκοντα  σχοῖνοι   εἰσί. ὅσοι μὲν γὰρ γεωπεῖναι
[2, 41]   Δέλτα, περίμετρον δὲ αὐτῆς εἰσὶ  σχοῖνοι   ἐννέα. ἐν ταύτῃ τῇ
[2, 6]   μῆκος τὸ παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα  σχοῖνοι,   κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον
[2, 15]   Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ  σχοῖνοι,   τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων
[2, 22]   ὑπὸ τοῦ καύματος μέλανες ἐόντες.  ἰκτῖνοι   δὲ καὶ χελιδόνες δι᾽ ἔτεος
[2, 171]   οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν  μοῦνοι.   ~Ἀπρίεω δὲ ὧδε καταραιρημένου ἐβασίλευσε
[2, 104]   γὰρ εἰσὶ οἱ περιταμνόμενοι ἀνθρώπων  μοῦνοι,   καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες
[2, 105]   ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί· λίνον  μοῦνοι   οὗτοί τε καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται
[2, 104]   ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ μᾶλλον, ὅτι  μοῦνοι   πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι
[2, 47]   οὐδὲν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται  μοῦνοι   πάντων, οὐδέ σφι ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς
[2, 156]   ἐμπεφύκασι δ᾽ ἐν αὐτῇ φοίνικες  συχνοὶ   καὶ ἄλλα δένδρεα καὶ καρποφόρα
[2, 65]   περὶ τῶν θηρίων ὧδε ἔχων·  μελεδωνοὶ   ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς χωρὶς ἑκάστων
[2, 174]   κατεσπουδασμένος ἀνήρ· ὅκως δέ μιν  ἐπιλείποι   πίνοντά τε καὶ εὐπαθέοντα τὰ
[2, 162]   τὴν ῥῖνα. ἰδόμενοι δ᾽ οἱ  λοιποὶ   τῶν Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι τὰ
[2, 71]   τοῦτο σὺν πόνῳ. ~οἱ δὲ  ἵπποι   οἱ ποτάμιοι νομῷ μὲν τῷ
[2, 106]   δὲ καὶ περὶ Ἰωνίην δύο  τύποι   ἐν πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ
[2, 147]   ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι  ἄνθρωποι   καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι
[2, 14]   ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν οἱ ἄλλοι  ἄνθρωποι   περὶ λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν
[2, 64]   μὲν γὰρ ἄλλοι σχεδὸν πάντες  ἄνθρωποι,   πλὴν Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται
[2, 22]   τὰ χωρία· τρίτα δὲ οἱ  ἄνθρωποι   ὑπὸ τοῦ καύματος μέλανες ἐόντες.
[2, 57]   ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες, διότι  βάρβαροι   ἦσαν, ἐδόκεον δέ σφι ὁμοίως
[2, 37]   αἰδοῖα περιτάμνονται καθαρειότητος εἵνεκεν, προτιμῶντες  καθαροὶ   εἶναι εὐπρεπέστεροι. οἱ δὲ
[2, 45]   βοῶν καὶ μόσχων, ὅσοι ἂν  καθαροὶ   ἔωσι, καὶ χηνῶν, κῶς ἂν
[2, 146]   γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ μὲν γὰρ  φανεροί   τε ἐγένοντο καὶ κατεγήρασαν καὶ
[2, 69]   ἱρούς· ἐκ πάντων δὲ ἕνα  ἑκάτεροι   τρέφουσι κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα,
[2, 104]   οὐδὲν ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ καὶ  ἕτεροι   τοιοῦτοι· ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ μᾶλλον,
[2, 36]   ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς  μετεξέτεροι   καλέουσι. φυρῶσι τὸ μὲν σταῖς
[2, 125]   πυραμίς· ἀναβαθμῶν τρόπον, τὰς  μετεξέτεροι   κρόσσας οἳ δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι,
[2, 106]   δὲ δεδήλωκε· τὰ δὴ καὶ  μετεξέτεροι   τῶν θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα εἰκάζουσί
[2, 134]   τὸ ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν δὴ  μετεξέτεροι   φασὶ Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς
[2, 104]   καὶ Αἰθιόπων οὐκ ἔχω εἰπεῖν  ὁκότεροι   παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον· ἀρχαῖον
[2, 140]   τε ἦσαν αὐτὴν ἀνευρεῖν οἱ  πρότεροι   γενόμενοι βασιλέες Ἀμυρταίου. οὔνομα δὲ
[2, 43]   τοῦ Ἡρακλέος τούτου οἱ γονέες  ἀμφότεροι   ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη γεγονότες
[2, 163]   τε δὴ Μωμέμφι πόλι ἐγένοντο  ἀμφότεροι   καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων. ~ἔστι
[2, 75]   ἦσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι καὶ  ὑποδεέστεροι   καὶ ἐλάσσονες ἔτι τούτων, πολλοὶ
[2, 37]   εἵνεκεν, προτιμῶντες καθαροὶ εἶναι  εὐπρεπέστεροι.   οἱ δὲ ἱρέες ξυρῶνται πᾶν
[2, 80]   Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ  νεώτεροι   αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι
[2, 30]   δὲ ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς Αἰθίοπας  ἡμερώτεροι   γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια.
[2, 7]   ἐς Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης  πληροῖ   ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ
[2, 77]   ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι σφι  ἱροὶ   ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς καὶ
[2, 42]   θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ᾽ εἰσί σφι  ἱροὶ   διὰ τοῦτο. μιῇ δὲ ἡμέρῃ
[2, 69]   ~τοῖσι μὲν δὴ τῶν Αἰγυπτίων  ἱροί   εἰσι οἱ κροκόδειλοι, τοῖσι δὲ
[2, 71]   ποτάμιοι νομῷ μὲν τῷ Παπρημίτῃ  ἱροί   εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι
[2, 74]   ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ περὶ Θήβας  ἱροὶ   ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ
[2, 71]   τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ  ἱροί.   φύσιν δὲ παρέχονται ἰδέης τοιήνδε·
[2, 74]   οὐδαμῶς δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ ἐόντες  μικροὶ   δύο κέρεα φορέουσι πεφυκότα ἐξ
[2, 39]   καὶ Ἕλληνές σφι ἔωσι ἐπιδήμιοι  ἔμποροι,   οἳ δὲ φέροντες ἐς τὴν
[2, 83]   σφι κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ  διάφοροι   εἰσί. ~ἡ δὲ ἰητρικὴ κατὰ
[2, 30]   σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν οἱ  διάφοροι   τινὲς γεγονότες τῶν Αἰθιόπων· τούτους
[2, 84]   πλέα· οἳ μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν  ἰητροὶ   κατεστᾶσι, οἳ δὲ κεφαλῆς, οἳ
[2, 7]   Ὀλυμπίου. σμικρόν τι τὸ διάφορον  εὕροι   τις ἂν λογιζόμενος τῶν ὁδῶν
[2, 67]   τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται δὲ οἱ  αἰέλουροι   ἀποφανόντες ἐς ἱρὰς στέγας, ἔνθα
[2, 66]   σβεννύναι τὸ καιόμενον, οἱ δὲ  αἰέλουροι   διαδύνοντες καὶ ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους
[2, 12]   γὰρ Ἀραβίης τὰ παρὰ θάλασσαν  Σύροι   νέμονται) ἀλλὰ μελάγγαιόν τε καὶ
[2, 104]   τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ  Σύροι   οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ
[2, 93]   καταπίνουσι ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ οἱ  κέγχροι   οὗτοι ἰχθύες. ἐκ δὲ τῶν
[2, 75]   ἀκάνθας πλήθεϊ μὲν ἀδύνατα ἀπηγήσασθαι,  σωροὶ   δὲ ἦσαν ἀκανθέων καὶ μεγάλοι
[2, 154]   πολλόν· εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ  χῶροι   πρὸς θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος
[2, 149]   καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων ἑξήκοντα ἐόντων,  ἴσοι   καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου τὸ παρὰ
[2, 45]   καὶ ἐρσένων βοῶν καὶ μόσχων,  ὅσοι   ἂν καθαροὶ ἔωσι, καὶ χηνῶν,
[2, 36]   μὲν ἐῶσι ὡς ἐγένοντο, πλὴν  ὅσοι   ἀπὸ τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 125]   εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽ ἄλλης μηχανῆς·  ὅσοι   γὰρ δὴ στοῖχοι ἦσαν τῶν
[2, 6]   ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν χώρην,  ὅσοι   δὲ ἧσσον γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ
[2, 61]   οὔ μοι ὅσιον ἐστὶ λέγειν.  ὅσοι   δὲ Καρῶν εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 174]   ἀξίοισι ψευδέα τε μαντήια ἐκτημένοισι·  ὅσοι   δέ μιν κατέδησαν φῶρα εἶναι,
[2, 42]   τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες σέβονται.  ὅσοι   δὲ τοῦ Μένδητος ἔκτηνται ἱρὸν
[2, 42]   θύουσι. Θηβαῖοι μέν νυν καὶ  ὅσοι   διὰ τούτους ὀίων ἀπέχονται, διὰ
[2, 129]   μέν νυν τὸ ἔργον ἁπάντων  ὅσοι   ἤδη βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων αἰνέουσι
[2, 174]   δὲ καὶ ἐβασίλευσε, ἐποίησε τοιάδε·  ὅσοι   μὲν αὐτὸν τῶν θεῶν ἀπέλυσαν
[2, 6]   ἄπο οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι εἰσί.  ὅσοι   μὲν γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ ἀνθρώπων,
[2, 42]   κτείνουσι γὰρ δὴ οὐδὲ ταῦτα.  ~ὅσοι   μὲν δὴ Διὸς Θηβαιέος ἵδρυνται
[2, 20]   χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους ποταμούς,  ὅσοι   τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως
[2, 108]   εἵνεκα τὴν χώρην βασιλεύς·  ὅσοι   τῶν Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ τῷ
[2, 115]   πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα ξείνων κτείνειν,  ὅσοι   ὑπ᾽ ἀνέμων ἤδη ἀπολαμφθέντες ἦλθον
[2, 77]   σφι ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς  ὁκόσοι   σφι ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς
[2, 104]   καὶ τόδε τεκμήριον γίνεται· Φοινίκων  ὁκόσοι   τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους
[2, 153]   πλέην· ἀντὶ δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι  κολοσσοὶ   δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ. δὲ
[2, 176]   τοῦ αὐτοῦ ἐόντος λίθου δύο  κολοσσοί,   εἴκοσι ποδῶν τὸ μέγαθος ἐὼν
[2, 130]   ἱρέες· ἑστᾶσι μὲν γὰρ ξύλιναι  κολοσσοί,   ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς εἴκοσι μάλιστά
[2, 28]   τε καὶ νότου. ὡς δὲ  ἄβυσσοι   εἰσι αἱ πηγαί, ἐς διάπειραν
[2, 154]   πρῶτοι γὰρ οὗτοι ἐν Αἰγύπτῳ  ἀλλόγλωσσοι   κατοικίσθησαν. ἐξ ὧν δὲ ἐξανέστησαν
[2, 77]   τῇσι μεταβολῇσι τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ  νοῦσοι   μάλιστα γίνονται τῶν τε ἄλλων
[2, 120]   Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ δέ  τοι   καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι χρόνοισι
[2, 115]   ἔχων ἐκκλέψας. καὶ οὐδὲ ταῦτά  τοι   μοῦνα ἤρκεσε, ἀλλὰ καὶ οἰκία
[2, 181]   κατά με ἐφάρμαξας, καὶ ἔστι  τοι   οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ ἀπολωλέναι
[2, 115]   γυναῖκα ἦλθες. καὶ μάλα ταῦτά  τοι   οὐκ ἤρκεσε, ἀλλ᾽ ἀναπτερώσας αὐτὴν
[2, 115]   ταύτην καὶ τὰ χρήματα οὔ  τοι   προήσω ἀπάγεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ ἐγὼ
[2, 54]   καὶ ἀνευρεῖν μὲν σφέας οὐ  δυνατοὶ   γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ ὕστερον ταῦτα
[2, 77]   καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι μετὰ Λίβυας  ὑγιηρέστατοι   πάντων ἀνθρώπων τῶν ὡρέων δοκέειν
[2, 145]   γλῶσσαν. ~ἐν Ἕλλησι μέν νυν  νεώτατοι   τῶν θεῶν νομίζονται εἶναι Ἡρακλέης
[2, 77]   μνήμην ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα  λογιώτατοι   εἰσὶ μακρῷ τῶν ἐγὼ ἐς
[2, 3]   γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι  λογιώτατοι.   τὰ μέν νυν θεῖα τῶν
[2, 25]   λίψ, ἀνέμων πολλὸν τῶν πάντων  ὑετιώτατοι   δοκέει δέ μοι οὐδὲ πᾶν
[2, 148]   ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες  ποικιλώτατοι   θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς
[2, 33]   στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ  ἔσχατοι   πρὸς δυσμέων οἰκέουσι τῶν ἐν
[2, 168]   Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν ἱρέων, ἄρουραι  ἐξαίρετοι   δυώδεκα ἑκάστῳ ἀτελέες. δὲ
[2, 120]   ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν τοῖσι Ἕλλησι  ἤτοι   ἑκόντος γε ἀέκοντος Ἀλεξάνδρου.
[2, 173]   μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι ἂν  ἤτοι   μανεὶς γε ἀπόπληκτος
[2, 59]   δὲ ἐς Βουτοῦν πόλιν τῇ  Λητοῖ,   ἕκτα δὲ ἐς Πάπρημιν πόλιν
[2, 134]   τοιαύτην, ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες  ἀναρίθμητοι   ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς
[2, 148]   φανείη ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου.  καίτοι   ἀξιόλογός γε καὶ ἐν
[2, 142]   καὶ βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους γενομένους.  καίτοι   τριηκόσιαι μὲν ἀνδρῶν γενεαὶ δυνέαται
[2, 135]   δέ κως ἐν τῇ Ναυκράτι  ἐπαφρόδιτοι   γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι. τοῦτο μὲν
[2, 33]   σχίζων τὴν Εὐρώπην· οἱ δὲ  Κελτοὶ   εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι
[2, 83]   ἐν Βουτοῖ πόλι ἐστί. οὐ  μέντοι   αἵ γε μαντηίαι σφι κατὰ
[2, 80]   ἐπιοῦσι ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται. τόδε  μέντοι   ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέρονται· ἀντὶ
[2, 105]   ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν κέκληται, τὸ  μέντοι   ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον καλέεται Αἰγύπτιον.
[2, 98]   καὶ ἄλλος τις Ἄρχανδρος, οὐ  μέντοι   γε Αἰγύπτιον τὸ οὔνομα. ~μέχρι
[2, 93]   ἤθεα τὰ ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται  μέντοι   γε οὐκέτι οἱ αὐτοί, ἀλλὰ
[2, 79]   ἐν Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ, κατὰ  μέντοι   ἔθνεα οὔνομα ἔχει, συμφέρεται δὲ
[2, 122]   ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας αὐτούς, οὐ  μέντοι   εἴ γε διὰ ταῦτα ὁρτάζουσι
[2, 130]   μάλιστά κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες  μέντοι   εἰσί, οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν
[2, 47]   αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ  μέντοι   ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος ἐστὶ λέγεσθαι.
[2, 81]   εἵματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν φορέουσι. οὐ  μέντοι   ἔς γε τὰ ἱρὰ ἐσφέρεται
[2, 169]   καὶ τῶν τούτου προπατόρων, ἔστι  μέντοι   καὶ τοῦτο ἐν τῇ αὐλῇ
[2, 63]   ἀποθνήσκουσι ἐκ τῶν τρωμάτων· οὐ  μέντοι   οἵ γε Αἰγύπτιοι ἔφασαν ἀποθνήσκειν
[2, 66]   ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα κτείνουσι, κτείναντες  μέντοι   οὐ πατέονται· αἳ δὲ στερισκόμεναι
[2, 142]   θεὸν ἀνθρωποειδέα οὐδένα γενέσθαι· οὐ  μέντοι   οὐδὲ πρότερον οὐδὲ ὕστερον ἐν
[2, 119]   τὰ ἑωυτοῦ χρήματα πάντα. τυχὼν  μέντοι   τούτων ἐγένετο Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος
[2, 137]   ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν τις Αἰγυπτίων  ἁμάρτοι   τι, κτείνειν μὲν αὐτῶν οὐδένα
[2, 41]   ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι  ἕκαστοι   ἐν τοῖσι προαστείοισι, τὸ κέρας
[2, 65]   οἳ δὲ ἐν τῇσι πόλισι  ἕκαστοι   εὐχὰς τάσδε σφι ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι
[2, 63]   εὐχωλὰς ἐπιτελέοντες πλεῦνες χιλίων ἀνδρῶν,  ἕκαστοι   ἔχοντες ξύλα καὶ οὗτοι, ἐπὶ
[2, 93]   ὀπίσω ἐς ἤθεα τὰ ἑωυτῶν  ἕκαστοι,   ἡγέονται μέντοι γε οὐκέτι οἱ
[2, 67]   δὲ κύνας ἐν τῇ ἑωυτῶν  ἕκαστοι   πόλι θάπτουσι ἐν ἱρῇσι θήκῃσι.
[2, 168]   χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν  ἕκαστοι   τὸν βασιλέα· τούτοισι ὦν τάδε
[2, 147]   τὴν γένεσιν. ~ταῦτα μέν νυν  αὐτοὶ   Αἰγύπτιοι λέγουσι· ὅσα δὲ οἵ
[2, 50]   χώρῃ. λέγω δὲ τὰ λέγουσι  αὐτοὶ   Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ οὔ φασι
[2, 145]   ἐγένοντο. Ἡρακλέι μὲν δὴ ὅσα  αὐτοὶ   Αἰγύπτιοι φασὶ εἶναι ἔτεα ἐς
[2, 93]   ἡγέονται μέντοι γε οὐκέτι οἱ  αὐτοί,   ἀλλὰ τῶν θηλέων γίνεται
[2, 122]   ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρὸν Δήμητρος  αὐτοὶ   ἀπαλλάσσονται ὀπίσω· τὸν δὲ ἱρέα
[2, 118]   Αἰγύπτῳ, καὶ οὐκ ἂν δικαίως  αὐτοὶ   δίκας ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς
[2, 13]   τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ  αὐτοὶ   Ἕλληνας ἔφασαν πείσεσθαι. πυθόμενοι γὰρ
[2, 148]   αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ  αὐτοὶ   θεησάμενοι λέγομεν, τὰ δὲ αὐτῶν
[2, 15]   σφι τό γε Δέλτα, ὡς  αὐτοὶ   λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει,
[2, 43]   θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς δὲ  αὐτοὶ   λέγουσι, ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ
[2, 36]   τὰ ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες ταῦτα  αὐτοὶ   μὲν φασὶ ἐπὶ δεξιὰ ποιέειν,
[2, 104]   οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ  αὐτοὶ   ὁμολογέουσι παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι, Σύριοι
[2, 62]   νύκτα τῆς θυσίης καίουσι καὶ  αὐτοὶ   πάντες τὰ λύχνα, καὶ οὕτω
[2, 18]   οἰκέοντες Αἰγύπτου τὰ πρόσουρα Λιβύῃ,  αὐτοί   τε δοκέοντες εἶναι Λίβυες καὶ
[2, 148]   μέν νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων  αὐτοί   τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ
[2, 90]   φίλων, ἀλλά μιν αἱ ἱρέες  αὐτοὶ   τοῦ Νείλου ἅτε πλέον τι
[2, 148]   δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων  αὐτοὶ   ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ διέξοδοι
[2, 104]   οἱ περιταμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ  οὗτοι   Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιεῦντες κατὰ ταὐτά.
[2, 108]   νῦν ἐούσας ἐν Αἰγύπτῳ πάσας  οὗτοι   ἀναγκαζόμενοι ὤρυσσον, ἐποίευν τε οὐκ
[2, 45]   ἔωσι, καὶ χηνῶν, κῶς ἂν  οὗτοι   ἀνθρώπους θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα
[2, 175]   οἱ προσετετάχατο ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ  οὗτοι   ἅπαντες ἦσαν κυβερνῆται. τῆς δὲ
[2, 33]   Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐς τοὺς  οὗτοι   ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας εἶναι ἅπαντας.
[2, 14]   γὰρ δὴ νῦν γε  οὗτοι   ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται ἐκ γῆς
[2, 104]   ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι.  οὗτοι   γὰρ εἰσὶ οἱ περιταμνόμενοι ἀνθρώπων
[2, 42]   νομοῦ τοῦ Μενδησίου εἰσί,  οὗτοι   δὲ αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις θύουσι.
[2, 53]   πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ οὐ πλέοσι·  οὗτοι   δὲ εἰσὶ οἱ ποιήσαντες θεογονίην
[2, 50]   φασι θεῶν γινώσκειν τὰ οὐνόματα,  οὗτοι   δέ μοι δοκέουσι ὑπὸ Πελασγῶν
[2, 166]   νήσῳ οἰκέει ἀντίον Βουβάστιος πόλιος.  οὗτοι   δὲ οἱ νομοὶ Καλασιρίων εἰσί,
[2, 61]   Καρῶν εἰσι ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες,  οὗτοι   δὲ τοσούτῳ ἔτι πλέω ποιεῦσι
[2, 64]   ἀπὸ γυναικῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναι  οὗτοι   εἰσὶ οἱ πρῶτοι θρησκεύσαντες. οἱ
[2, 154]   ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως· πρῶτοι γὰρ  οὗτοι   ἐν Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι κατοικίσθησαν. ἐξ
[2, 146]   τε ἐγένοντο καὶ κατεγήρασαν καὶ  οὗτοι   ἐν τῇ Ἑλλάδι, κατά περ
[2, 43]   φασὶ εἰδέναι, οὐδέ σφι θεοὶ  οὗτοι   ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται.
[2, 85]   οἱ ἄνδρες, τύπτονται ἐπεζωμένοι καὶ  οὗτοι.   ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι, οὕτω
[2, 86]   κατέαται καὶ τέχνην ἔχουσι ταύτην.  οὗτοι,   ἐπεάν σφι κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι
[2, 30]   ἐνθαῦτα καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας.  οὗτοι   ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο, διδοῦσι
[2, 63]   ἀνδρῶν, ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα καὶ  οὗτοι,   ἐπὶ τὰ ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι.
[2, 147]   δυώδεκα μοίρας δασάμενοι Αἴγυπτον πᾶσαν.  οὗτοι   ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον νόμοισι τοῖσιδε
[2, 75]   ἔτι τούτων, πολλοὶ δὲ ἦσαν  οὗτοι.   ἔστι δὲ χῶρος οὗτος,
[2, 108]   τὸ ἱρόν, ἐόντας μεγάθεϊ περιμήκεας,  οὗτοι   ἦσαν οἱ ἑλκύσαντες, καὶ τὰς
[2, 134]   οὐδὲ εἰδότες μοι φαίνονται λέγειν  οὗτοι   ἥτις ἦν Ροδῶπις· οὐ
[2, 93]   ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ οἱ κέγχροι  οὗτοι   ἰχθύες. ἐκ δὲ τῶν περιγινομένων
[2, 93]   τούτων παραυτίκα γίνονται οἱ ἰχθύες  οὗτοι)   καὶ περὶ μὲν τοὺς ἰχθύας
[2, 42]   νομοῦ τοῦ Θηβαίου εἰσί,  οὗτοι   μέν νυν πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι
[2, 64]   ἂν οὐδὲ τὰ κτήνεα ποιέειν.  οὗτοι   μέν νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες ποιεῦσι
[2, 43]   μᾶλλον παρ᾽ Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων  οὗτοι   οἱ θέμενοι τῷ Ἀμφιτρύωνος γόνῳ
[2, 91]   ἐν αὐτῷ ἐνέστηκε τοῦ Περσέος.  οὗτοι   οἱ Χεμμῖται λέγουσι τὸν Περσέα
[2, 154]   χρόνον ἐπὶ πολλόν· εἰσὶ δὲ  οὗτοι   οἱ χῶροι πρὸς θαλάσσης ὀλίγον
[2, 51]   γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον πρότερον Πελασγοὶ  οὗτοι   οἵ περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι ἐγένοντο,
[2, 152]   ὀνείρου Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων  οὗτοι   οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ Σαΐτεω
[2, 108]   ἔκτηντο τὰς πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους,  οὗτοι,   ὅκως τε ἀπίοι ποταμός,
[2, 44]   ἐόντα, καὶ δοκέουσι δέ μοι  οὗτοι   ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ διξὰ
[2, 9]   σχοίνων ἑνὸς καὶ ὀγδώκοντα ἐόντων.  οὗτοι   συντιθέμενοι οἱ στάδιοι Αἰγύπτου τὸ
[2, 105]   Αἰγυπτίοισι προσφερέες εἰσί· λίνον μοῦνοι  οὗτοί   τε καὶ Αἰγύπτιοι ἐργάζονται καὶ
[2, 161]   ἄρχοι. ταῦτα δὲ δεινὰ ποιεύμενοι  οὗτοί   τε οἱ ἀπονοστήσαντες καὶ οἱ
[2, 29]   Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ δυώδεκα εἰσὶ  οὗτοι   τοὺς δεῖ τούτῳ τῷ τρόπῳ
[2, 156]   πλατέῃ κειμένη παρὰ τὸ ἐν  Βουτοῖ   ἱρόν, λέγεται δὲ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων
[2, 83]   πάντων τῶν μαντηίων, Λητοῦς ἐν  Βουτοῖ   πόλι ἐστί. οὐ μέντοι αἵ
[2, 156]   πρώτων γενομένων, οἰκέουσα δὲ ἐν  Βουτοῖ   πόλι, ἵνα δή οἱ τὸ
[2, 155]   ἱρὸν δὲ ἐστὶ ἐν τῇ  Βουτοῖ   ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ
[2, 104]   ἀνήκει· εἰσὶ γὰρ καὶ ἕτεροι  τοιοῦτοι·   ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ μᾶλλον, ὅτι
[2, 64]   ἱροῖσι καὶ ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι)  ἄλουτοι   ἐσέρχονται ἐς ἱρόν, νομίζοντες ἀνθρώπους
[2, 31]   πάρεξ τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ ῥεύματος·  τοσοῦτοι   γὰρ συμβαλλομένῳ μῆνες εὑρίσκονται ἀναισιμούμενοι
[2, 168]   ἐν περιτροπῇ ἐκαρποῦντο καὶ οὐδαμὰ  ὡυτοί.   Καλασιρίων χίλιοι καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον
[2, 58]   ἄρα καὶ πομπὰς καὶ προσαγωγὰς  πρῶτοι   ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι,
[2, 15]   μηδεμία ὑπῆρχε, τί περιεργάζοντο δοκέοντες  πρῶτοι   ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ ἔδει σφέας
[2, 2]   οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν, οἳ γενοίατο  πρῶτοι   ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία δύο
[2, 2]   βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες γενοίατο  πρῶτοι,   ἀπὸ τούτου νομίζουσι Φρύγας προτέρους
[2, 154]   καὶ τὰ ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως·  πρῶτοι   γὰρ οὗτοι ἐν Αἰγύπτῳ ἀλλόγλωσσοι
[2, 123]   Αἰγύπτιοι λέγουσι Δήμητρα καὶ Διόνυσον.  πρῶτοι   δὲ καὶ τόνδε τὸν λόγον
[2, 51]   αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι  πρῶτοι   Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ Πελασγῶν ἐποιήσαντο·
[2, 64]   ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι εἰσὶ οἱ  πρῶτοι   θρησκεύσαντες. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι
[2, 51]   Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽ ἀπὸ Πελασγῶν  πρῶτοι   μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων Ἀθηναῖοι παραλαβόντες,
[2, 46]   τε δὴ καὶ γλύφουσι οἱ  ζωγράφοι   καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ τοῦ Πανὸς
[2, 180]   μισθώματος παρασχεῖν. πλανώμενοι δὲ οἱ  Δελφοὶ   περὶ τὰς πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες
[2, 148]   τούτων λιθίνη κατά περ οἱ  τοῖχοι,   οἱ δὲ τοῖχοι τύπων ἐγγεγλυμμένων
[2, 148]   περ οἱ τοῖχοι, οἱ δὲ  τοῖχοι   τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ
[2, 125]   ἄλλης μηχανῆς· ὅσοι γὰρ δὴ  στοῖχοι   ἦσαν τῶν ἀναβαθμῶν, τοσαῦται καὶ
[2, 104]   ~φαίνονται μὲν γὰρ ἐόντες οἱ  Κόλχοι   Αἰγύπτιοι, νοήσας δὲ πρότερον αὐτὸς
[2, 104]   εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον οἱ  Κόλχοι   ἐμεμνέατο τῶν Αἰγυπτίων οἱ
[2, 104]   μᾶλλον, ὅτι μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων  Κόλχοι   καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται
[2, 161]   δὲ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλέστερον  ἄρχοι.   ταῦτα δὲ δεινὰ ποιεύμενοι οὗτοί
[2, 153]   ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν τε τῷ  Ἄπι,   ἐν τῇ τρέφεται ἐπεὰν φανῇ
[2, 162]   οἱ κυνέην, καὶ περιτιθεὶς ἔφη  ἐπὶ   βασιληίῃ περιτιθέναι. καὶ τῷ οὔ
[2, 1]   ὡς δούλους πατρωίους ἐόντας ἐνόμιζε,  ἐπὶ   δὲ Αἴγυπτον ἐποιέετο στρατηλασίην ἄλλους
[2, 91]   ἱροῦ λίθινα ἐστὶ κάρτα μεγάλα·  ἐπὶ   δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι
[2, 176]   καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ μῆκος·  ἐπὶ   δὲ τῷ αὐτῷ βάθρῳ ἑστᾶσι
[2, 22]   χώρη καὶ ἀκρύσταλλος διατελέει ἐοῦσα,  ἐπὶ   δὲ χιόνι πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη
[2, 36]   ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ μὲν φασὶ  ἐπὶ   δεξιὰ ποιέειν, Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽
[2, 93]   δ᾽ ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες, τὰ  ἐπὶ   δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι δὲ ταῦτα
[2, 19]   καὶ τοῦ Ἀραβίου ἐνιαχῇ καὶ  ἐπὶ   δύο ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν, καὶ
[2, 19]   ἀπὸ τροπέων τῶν θερινέων ἀρξάμενος  ἐπὶ   ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας δὲ ἐς
[2, 178]   μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται  ἐπὶ   ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ
[2, 32]   ὑπὲρ θαλάσσης τε καὶ τῶν  ἐπὶ   θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε
[2, 161]   ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα Ἀπρίης  ἐπὶ   Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 119]   διωκόμενος οἴχετο φεύγων τῇσι νηυσὶ  ἐπὶ   Λιβύης· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου
[2, 127]   τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε. ἑστᾶσι δὲ  ἐπὶ   λόφου τοῦ αὐτοῦ ἀμφότεραι, μάλιστα
[2, 121]   ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων  ἐπὶ   λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς
[2, 29]   πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε μὲν ἄλλο  ἐπὶ   μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι μὲν Ἐλεφαντίνης
[2, 174]   τὰ σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον  ἐπὶ   μαντήιον, ὅκου ἑκάστοισι εἴη. πολλὰ
[2, 13]   χώρης ταύτης οἱ ἱρέες, ὡς  ἐπὶ   Μοίριος βασιλέος, ὅκως ἔλθοι
[2, 158]   μακροτέρη, ὅσῳ σκολιωτέρη ἐστί· τὴν  ἐπὶ   Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων ἀπώλοντο
[2, 107]   Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον  ἐπὶ   ξείνια αὐτὸν καλέσαντα καὶ πρὸς
[2, 13]   βασιλέος, ὅκως ἔλθοι ποταμὸς  ἐπὶ   ὀκτὼ πήχεας τὸ ἐλάχιστον, ἄρδεσκε
[2, 92]   δὲ κάτω λελειμμένον ὅσον τε  ἐπὶ   πῆχυν τρώγουσι καὶ πωλέουσι· οἳ
[2, 157]   δὲ Ἄζωτος ἁπασέων πολίων  ἐπὶ   πλεῖστον χρόνον πολιορκεομένη ἀντέσχε τῶν
[2, 165]   νομῶν Ἑρμοτύβιες εἰσί, γενόμενοι, ὅτε  ἐπὶ   πλείστους ἐγένοντο, ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ
[2, 166]   νομοὶ Καλασιρίων εἰσί, γενόμενοι, ὅτε  ἐπὶ   πλείστους ἐγένοντο, πέντε καὶ εἴκοσι
[2, 171]   μέν νυν τούτων εἰδότι μοι  ἐπὶ   πλέον ὡς ἕκαστα αὐτῶν ἔχει,
[2, 140]   ἐδυνάσθη Ἀμυρταίου ἐξευρεῖν, ἀλλὰ ἔτεα  ἐπὶ   πλέω ἑπτακόσια οὐκ οἷοί
[2, 32]   ἠῶ χώρην τῆς Σύρτιος οὐκ  ἐπὶ   πολλόν. ἀπικομένους δὲ τοὺς Νασαμῶνας
[2, 133]   τοὺς ἀνθρώπους φθείροντες, ἐβίωσαν χρόνον  ἐπὶ   πολλόν, αὐτὸς δ᾽ εὐσεβὴς ἐὼν
[2, 154]   τούτους τοὺς χώρους οἴκησαν χρόνον  ἐπὶ   πολλόν· εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ
[2, 119]   ἶσχον ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ τοῦτο  ἐπὶ   πολλὸν τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται πρῆγμα
[2, 137]   ὑπὸ τῶν τὰς διώρυχας ὀρυξάντων  ἐπὶ   Σεσώστριος βασιλέος, δεύτερα δὲ ἐπὶ
[2, 138]   ἔσοδον ἐστρωμένη ἐστὶ ὁδὸς λίθου  ἐπὶ   σταδίους τρεῖς μάλιστά κῃ, διὰ
[2, 125]   μίαν τε καὶ εὐβάστακτον μετεφόρεον  ἐπὶ   στοῖχον ἕκαστον, ὅκως τὸν λίθον
[2, 11]   λέξων, ἐκ τῆς νοτίης φέροντα  ἐπὶ   Συρίης, σχεδὸν μὲν ἀλλήλοισι συντετραίνοντας
[2, 36]   Αἰγύπτιοι δὲ ἀπὸ τῶν δεξιῶν  ἐπὶ   τὰ ἀριστερά· καὶ ποιεῦντες ταῦτα
[2, 121]   μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ  ἐπὶ   τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν
[2, 36]   Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν  ἐπὶ   τὰ δεξιὰ φέροντες τὴν χεῖρα,
[2, 63]   ἕκαστοι ἔχοντες ξύλα καὶ οὗτοι,  ἐπὶ   τὰ ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ
[2, 161]   καὶ εἴκοσι ἄρξας, ἐν τοῖσι  ἐπί   τε Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε καὶ
[2, 143]   ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν  ἐπὶ   τῇ ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι παρ᾽
[2, 159]   στρατηίας, καὶ τριήρεες αἳ μὲν  ἐπὶ   τῇ βορηίῃ θαλάσσῃ ἐποιήθησαν, αἳ
[2, 159]   δ᾽ ἐν τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ  ἐπὶ   τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν ἔτι
[2, 121]   τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν  ἐπὶ   τῇ πολυφροσύνῃ τε καὶ τόλμῃ
[2, 107]   παίδων ἐόντων ἓξ τοὺς δύο  ἐπὶ   τὴν πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι τὸ
[2, 143]   ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος αὐτόθι ἱστᾷ  ἐπὶ   τῆς ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ·
[2, 113]   καὶ ἐς Ταριχείας. ἦν δὲ  ἐπὶ   τῆς ἠιόνος τὸ καὶ νῦν
[2, 141]   ἱρῷ τοῦ Ἡφαίστου λίθινος, ἔχων  ἐπὶ   τῆς χειρὸς μῦν, λέγων διὰ
[2, 32]   ἀνδρῶν Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν τε  ἐπὶ   τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι
[2, 170]   ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι  ἐπὶ   τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα
[2, 86]   οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι τὸ οὔνομα  ἐπὶ   τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν δὲ
[2, 132]   οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ  ἐπὶ   τοιούτῳ πρήγματι· τότε ὦν καὶ
[2, 12]   ἐχομένης γῆς κογχύλιά τε φαινόμενα  ἐπὶ   τοῖσι ὄρεσι καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν,
[2, 162]   οἱ ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν  ἐπὶ   τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ ταῦτα
[2, 125]   πρώτου στοίχου, ἀπὸ τούτου δὲ  ἐπὶ   τὸν δεύτερον εἵλκετο στοῖχον ἐπ᾽
[2, 7]   φερούσῃ ἔς τε Πῖσαν καὶ  ἐπὶ   τὸν νηὸν τοῦ Διὸς τοῦ
[2, 125]   ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν  ἐπὶ   τὸν πρῶτον στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν
[2, 5]   ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο μὲν  ἐπὶ   τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν τῆς γῆς
[2, 137]   ἐπὶ Σεσώστριος βασιλέος, δεύτερα δὲ  ἐπὶ   τοῦ Αἰθίοπος καὶ κάρτα ὑψηλαὶ
[2, 124]   δέκα ἔτεα γενέσθαι καὶ τῶν  ἐπὶ   τοῦ λόφου ἐπ᾽ οὗ ἑστᾶσι
[2, 68]   καρτεροὺς καὶ δέρμα λεπιδωτὸν ἄρρηκτον  ἐπὶ   τοῦ νώτου. τυφλὸν δὲ ἐν
[2, 125]   ἐς ἑτέρην μηχανὴν ἐτίθετο ἑστεῶσαν  ἐπὶ   τοῦ πρώτου στοίχου, ἀπὸ τούτου
[2, 70]   μέσον τὸν ποταμόν, αὐτὸς δὲ  ἐπὶ   τοῦ χείλεος τοῦ ποταμοῦ ἔχων
[2, 57]   μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων  ἐπὶ   τοῦδε αἱ γυναῖκες, διότι βάρβαροι
[2, 163]   ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους καὶ ἤλαυνε  ἐπὶ   τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ περὶ
[2, 163]   οἵ τε περὶ τὸν Ἀπρίην  ἐπὶ   τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ
[2, 163]   καὶ οἱ περὶ τὸν Ἄμασιν  ἐπὶ   τοὺς ξείνους· ἔν τε δὴ
[2, 121]   παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν  ἐπὶ   τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου,
[2, 102]   οὐδέν. ~παραμειψάμενος ὦν τούτους τοῦ  ἐπὶ   τούτοισι γενομένου βασιλέος, τῷ οὔνομα
[2, 81]   σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις·  ἐπὶ   τούτοισι δὲ εἰρίνεα εἵματα λευκὰ
[2, 160]   παιδὶ Ψάμμι παραδοὺς τὴν ἀρχήν.  ~ἐπὶ   τοῦτον δὴ τὸν Ψάμμιν βασιλεύοντα
[2, 137]   πόλιος, τῷ οὔνομα Ἄνυσιν εἶναι.  ἐπὶ   τούτου βασιλεύοντος ἐλάσαι ἐπ᾽ Αἴγυπτον
[2, 136]   ἐκεῖνα δὲ καὶ μακρῷ μάλιστα.  ἐπὶ   τούτου βασιλεύοντος ἔλεγον, ἀμιξίης ἐούσης
[2, 4]   πρῶτον Αἰγύπτου ἄνθρωπον ἔλεγον Μῖνα·  ἐπὶ   τούτου, πλὴν τοῦ Θηβαϊκοῦ νομοῦ,
[2, 108]   τούς τέ οἱ λίθους τοὺς  ἐπὶ   τούτου τοῦ βασιλέος κομισθέντας ἐς
[2, 38]   εἶναι νομίζει. δίζηται δὲ ταῦτα  ἐπὶ   τούτῳ τεταγμένος τῶν τις ἱρέων
[2, 121]   βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν λίθον  ἐπὶ   τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι
[2, 154]   θαλάσσης ὀλίγον ἔνερθε Βουβάστιος πόλιος,  ἐπὶ   τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ στόματι τοῦ
[2, 108]   βασιλεύς· ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων μὴ  ἐπὶ   τῷ ποταμῷ ἔκτηντο τὰς πόλις
[2, 32]   σφεας προσελθόντας ἅπτεσθαι τοῦ ἐπεόντος  ἐπὶ   τῶν δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ
[2, 35]   τὰ ἄχθεα οἱ μὲν ἄνδρες  ἐπὶ   τῶν κεφαλέων φορέουσι, αἱ δὲ
[2, 121]   καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι  ἐπὶ   τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν
[2, 141]   σφεας ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας· τοῖσι  ἐπὶ   τῶν προτέρων βασιλέων δεδόσθαι ἐξαιρέτους
[2, 35]   κεφαλέων φορέουσι, αἱ δὲ γυναῖκες  ἐπὶ   τῶν ὤμων. οὐρέουσι αἱ μὲν
[2, 103]   ὀπίσω ἤιε, καὶ ἐπείτε ἐγίνετο  ἐπὶ   Φάσι ποταμῷ, οὐκ ἔχω τὸ
[2, 55]   σφέας ἀπικέσθαι, ἱζομένην δέ μιν  ἐπὶ   φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς
[2, 30]   Αἰθίοπας τούτους δι᾽ αἰτίην τοιήνδε.  ἐπὶ   Ψαμμητίχου βασιλέος φυλακαὶ κατέστησαν ἔν
[2, 30]   αἱ φυλακαὶ ἔχουσι ὡς καὶ  ἐπὶ   Ψαμμητίχου ἦσαν· καὶ γὰρ ἐν
[2, 96]   ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη  ῥιπὶ   καλάμων, καὶ λίθος τετρημένος διτάλαντος
[2, 135]   ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἂν εἶναι  Ροδώπι,   ἀτὰρ οὐκ ὥς γε ἐς
[2, 60]   τι πλῆθος ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ  βάρι·   αἳ μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν
[2, 75]   λόγος δὲ ἐστὶ ἅμα τῷ  ἔαρι   πτερωτοὺς ὄφις ἐκ τῆς Ἀραβίης
[2, 141]   θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται  ἄχαρι   ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων στρατόν· αὐτὸς
[2, 22]   τὰ ψυχρότερα τὰ πολλά ἐστι;  ἀνδρί   γε λογίζεσθαι τοιούτων πέρι οἵῳ
[2, 34]   πέντε ἡμερέων ἰθέα ὁδὸς εὐζώνῳ  ἀνδρί·   δὲ Σινώπη τῷ Ἴστρῳ
[2, 70]   γράφω. ἐπεὰν νῶτον ὑὸς δελεάσῃ  περὶ   ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον τὸν
[2, 154]   Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι τὰ  περὶ   Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου βασιλέος
[2, 79]   καὶ ἄλλα ἀποθωμάζειν με τῶν  περὶ   Αἴγυπτον ἐόντων, ἐν δὲ δὴ
[2, 18]   ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον  περὶ   Αἴγυπτον ἐπυθόμην. οἱ γὰρ δὴ
[2, 15]   γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ  περὶ   Αἴγυπτον, οἳ φασὶ τὸ Δέλτα
[2, 12]   ποταμοῦ καὶ οὕτω ἐργατικοῦ; ~τὰ  περὶ   Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι λέγουσι
[2, 16]   γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ εὖ φρονέουσι  περὶ   Αἰγύπτου· εἰ δὲ ὀρθή ἐστι
[2, 35]   πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ἔρχομαι δὲ  περὶ   Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν λόγον, ὅτι
[2, 40]   ἱρῶν καὶ καῦσις ἄλλη  περὶ   ἄλλο ἱρόν σφι κατέστηκε· τὴν
[2, 10]   ἐόντος πενταστόμου, οὐδεὶς αὐτῶν πλήθεος  πέρι   ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί. εἰσὶ δὲ
[2, 54]   γενέσθαι, πυθέσθαι δὲ ὕστερον ταῦτα  περὶ   αὐτέων τά περ δὴ ἔλεγον.
[2, 35]   πᾶσαν χώρην τούτων εἵνεκα πλέω  περὶ   αὐτῆς εἰρήσεται. Αἰγύπτιοι ἅμα τῷ
[2, 51]   δὲ Πελασγοὶ ἱρόν τινα λόγον  περὶ   αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ ἐν τοῖσι
[2, 48]   μοῦνον τοῦ σώματος, ἔστι λόγος  περὶ   αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος. ~ἤδη ὦν
[2, 62]   νὺξ αὕτη, ἔστι ἱρὸς  περὶ   αὐτοῦ λόγος λεγόμενος. ~ἐς δὲ
[2, 47]   ταύτῃ θύουσι, ἔστι μὲν λόγος  περὶ   αὐτοῦ ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγόμενος, ἐμοὶ
[2, 155]   ἐπεμνήσθην ἤδη, καὶ δὴ λόγον  περὶ   αὐτοῦ ὡς ἀξίου ἐόντος ποιήσομαι.
[2, 16]   ἑξακισχίλιοι. ~εἰ ὦν ἡμεῖς ὀρθῶς  περὶ   αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ εὖ
[2, 146]   μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽ ὦν  περὶ   αὐτῶν γνώμη ἀποδέδεκται. εἰ μὲν
[2, 56]   τὸ ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽ ἔχω  περὶ   αὐτῶν γνώμην τήνδε· εἰ ἀληθέως
[2, 3]   μοῦνον, νομίζων πάντας ἀνθρώπους ἴσον  περὶ   αὐτῶν ἐπίστασθαι· τὰ δ᾽ ἂν
[2, 81]   εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι δὲ  περὶ   αὐτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος. ~καὶ
[2, 96]   πλινθηδὸν συντιθεῖσι ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε·  περὶ   γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι
[2, 34]   Λιβύη δι᾽ ἧς ῥέει.  περὶ   δὲ τοῦ ῥεύματος αὐτοῦ, ἐπ᾽
[2, 34]   δι᾽ οἰκεομένης, πρὸς πολλῶν γινώσκεται,  περὶ   δὲ τῶν τοῦ Νείλου πηγέων
[2, 5]   μέχρι τριῶν ἡμερέων πλόου, τῆς  πέρι   ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι τοιόνδε ἔλεγον,
[2, 113]   μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι τὰ  περὶ   Ἑλένην γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον ἁρπάσαντα
[2, 120]   ἐγὼ δὲ τῷ λόγῳ τῷ  περὶ   Ἑλένης λεχθέντι καὶ αὐτὸς προστίθεμαι,
[2, 69]   ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ δὲ  περὶ   Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες καὶ ἐσθίουσι
[2, 171]   θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης μοι  πέρι   εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς
[2, 162]   ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα δόκιμον τῶν  περὶ   ἑωυτὸν Αἰγυπτίων, τῷ οὔνομα ἦν
[2, 163]   ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους· εἶχε δὲ  περὶ   ἑωυτὸν Κᾶράς τε καὶ Ἴωνας
[2, 25]   ἥλιος, ἀλλὰ καὶ ὑπολείπεσθαι  περὶ   ἑωυτόν. πρηϋνομένου δὲ τοῦ χειμῶνος
[2, 43]   δυώδεκα θεῶν· τοῦ ἑτέρου δὲ  πέρι   Ἡρακλέος, τὸν Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ
[2, 104]   Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι, Σύριοι δὲ οἱ  περὶ   Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ
[2, 74]   ὄρνιν λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ  περὶ   Θήβας ἱροὶ ὄφιες, ἀνθρώπων οὐδαμῶς
[2, 118]   λόγον λέγουσι οἱ Ἕλληνες τὰ  περὶ   Ἴλιον γενέσθαι οὔ, ἔφασαν
[2, 10]   κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ γε τὰ  περὶ   Ἴλιον καὶ Τευθρανίην καὶ Ἔφεσόν
[2, 76]   κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν θηρίων  πέρι   ἱρῶν εἰρήσθω. ~αὐτῶν δὲ δὴ
[2, 106]   γυναικὸς αἰδοῖα. εἰσὶ δὲ καὶ  περὶ   Ἰωνίην δύο τύποι ἐν πέτρῃσι
[2, 135]   τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη, τῆς  πέρι   λέγεται ὅδε λόγος, οὕτω
[2, 14]   οὐδὲν τῶν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι  περὶ   λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι
[2, 171]   ποιεῦσι, τὰ καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι.  περὶ   μέν νυν τούτων εἰδότι μοι
[2, 93]   γίνονται οἱ ἰχθύες οὗτοι) καὶ  περὶ   μὲν τοὺς ἰχθύας οὕτω ἔχει.
[2, 45]   ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; καὶ  περὶ   μὲν τούτων τοσαῦτα ἡμῖν εἰποῦσι
[2, 138]   ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων μεγίστων πεφυτευμένον  περὶ   νηὸν μέγαν, ἐν τῷ δὴ
[2, 148]   κροκοδείλων. οὕτω τῶν μὲν κάτω  πέρι   οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ
[2, 22]   ἐστι; ἀνδρί γε λογίζεσθαι τοιούτων  πέρι   οἵῳ τε ἐόντι, ὡς οὐδὲ
[2, 101]   αὐτῇ οἰκοδομῆσαι, τῶν τοῦ μεγάθεος  πέρι   ὁμοῦ αὐτῇ τῇ λίμνῃ ἐπιμνήσομαι·
[2, 27]   τὸν Νεῖλον. ~τῆς αὔρης δὲ  πέρι,   ὅτι οὐκ ἀποπνέει, τήνδε ἔχω
[2, 19]   τροπέων τῶν θερινέων. τούτων ὦν  πέρι   οὐδενὸς οὐδὲν οἷός τε ἐγενόμην
[2, 146]   τῇ Αἰθιοπίῃ, καὶ Πανός γε  πέρι   οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο
[2, 19]   ἔλασσον. τοῦ ποταμοῦ δὲ φύσιος  πέρι   οὔτε τι τῶν ἱρέων οὔτε
[2, 21]   μηχανᾶσθαι, τὸν δὲ Ὠκεανὸν γῆν  περὶ   πᾶσαν ῥέειν. ~ἡ δὲ τρίτη
[2, 135]   κατεκερτόμησέ μιν. Ροδώπιος μέν νυν  πέρι   πέπαυμαι. ~μετὰ δὲ Μυκερῖνον γενέσθαι
[2, 115]   λέγων ὅτι ἐγὼ εἰ μὴ  περὶ   πολλοῦ ἡγεύμην μηδένα ξείνων κτείνειν,
[2, 115]   κεραΐσας ἥκεις. νῦν ὦν ἐπειδὴ  περὶ   πολλοῦ ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν, γυναῖκα
[2, 44]   νομίζουσι εἶναι. ~θέλων δὲ τούτων  πέρι   σαφές τι εἰδέναι ἐξ ὧν
[2, 121]   πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας  περὶ   τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ
[2, 62]   λύχνα καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια  περὶ   τὰ δώματα κύκλῳ· τὰ δὲ
[2, 94]   ~ἀλείφατι δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ  περὶ   τὰ ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ τῶν
[2, 95]   εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι δὲ  περὶ   τὰ ἕλεα οἰκέουσι τάδε ἀντὶ
[2, 18]   οὐκ Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ  περὶ   τὰ ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων
[2, 65]   θρησκεύουσι περισσῶς τά τε ἄλλα  περὶ   τὰ ἱρὰ καὶ δὴ καὶ
[2, 139]   τοὺς θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας  περὶ   τὰ ἱρὰ κακόν τι πρὸς
[2, 38]   πάντων καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ  περὶ   τὰ κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα
[2, 81]   χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους  περὶ   τὰ σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι
[2, 180]   παρασχεῖν. πλανώμενοι δὲ οἱ Δελφοὶ  περὶ   τὰς πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ
[2, 131]   ἄλλα καὶ δὴ καὶ τὰ  περὶ   τὰς χεῖρας τῶν κολοσσῶν· ταύτας
[2, 41]   κτήνεα θάπτουσι ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ  περὶ   ταῦτα οὕτω σφι νενομοθέτηται· κτείνουσι
[2, 95]   χρᾶται· ἐν τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ,  περὶ   ταύτην ἵστησι τὸ ἀμφίβληστρον καὶ
[2, 69]   ἅτε πολεμίους περιέπουσι· οἱ δὲ  περί   τε Θήβας καὶ τὴν Μοίριος
[2, 121]   χρόνου δὲ περιιόντος τὸν οἰκοδόμον  περὶ   τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι
[2, 113]   πάντα λόγον ἐξηγεύμενοι ὡς εἶχε  περὶ   τὴν Ἑλένην τε καὶ τὴν
[2, 121]   δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ  περὶ   τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι
[2, 47]   τοῦ κτήνεος τῇ πιμελῇ τῇ  περὶ   τὴν νηδὺν γινομένῃ, καὶ ἔπειτα
[2, 171]   κείσθω. καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς  πέρι,   τὴν οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι,
[2, 77]   δὲ δὴ Αἰγυπτίων οἳ μὲν  περὶ   τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον οἰκέουσι, μνήμην
[2, 131]   λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι  περὶ   τῆς βοὸς ταύτης καὶ τῶν
[2, 102]   ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς γλιχομένοισι  περὶ   τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν στήλας
[2, 5]   ~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον λέγειν  περὶ   τῆς χώρης· δῆλα γὰρ δὴ
[2, 13]   καὶ τόδε μοι μέγα τεκμήριον  περὶ   τῆς χώρης ταύτης οἱ ἱρέες,
[2, 179]   φορτία ἔδεε περιάγειν ἐν βάρισι  περὶ   τὸ Δέλτα, μέχρι οὗ ἀπίκοιτο
[2, 42]   ταῦτα δὲ ποιήσαντες τύπτονται οἱ  περὶ   τὸ ἱρὸν ἅπαντες τὸν κριὸν
[2, 55]   καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ  περὶ   τὸ ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽ ἔχω
[2, 113]   Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι τὸν  περὶ   τὸ ἱρὸν ἔχοντα νόμον, ἱκέται
[2, 160]   ἅπαντα τὰ κατήκει σφέας ποιέειν  περὶ   τὸν ἀγῶνα· ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ
[2, 163]   τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ  περὶ   τὸν Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς ξείνους·
[2, 163]   καὶ ἀξιοθέητα. καὶ οἵ τε  περὶ   τὸν Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους
[2, 49]   πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ τὰ  περὶ   τὸν Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν παραλλάξαντα.
[2, 49]   μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους τὰ  περὶ   τὸν Διόνυσον παρὰ Κάδμου τε
[2, 121]   ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ  περὶ   τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν
[2, 43]   θήκῃ θάπτουσι αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ  πέρι   τόνδε τὸν λόγον ἤκουσα, ὅτι
[2, 34]   τῷ Ἴστρῳ. Νείλου μέν νυν  πέρι   τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ἔρχομαι δὲ περὶ
[2, 100]   αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου. ταύτης μὲν  πέρι   τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν ὅτι αὐτήν
[2, 45]   ὅδε μῦθος ἐστὶ τὸν  περὶ   τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς αὐτὸν
[2, 32]   λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην  περὶ   τοῦ Νείλου, ὡς οὐδεὶς αὐτοῦ
[2, 54]   ἔχοντα ἐγὼ λέγω. ~χρηστηρίων δὲ  πέρι   τοῦ τε ἐν Ἕλλησι καὶ
[2, 20]   ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν  περὶ   τοῦ ὕδατος τούτου τριφασίας ὁδούς·
[2, 23]   ἀνάγκη ἐλέγχει. ~ὁ δὲ  περὶ   τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας ἐς ἀφανὲς
[2, 69]   τὰ ὦτα ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας  περὶ   τοὺς ἐμπροσθίους πόδας, καὶ σιτία
[2, 156]   νηὸς τῶν φανερῶν μοι τῶν  περὶ   τοῦτο τὸ ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον,
[2, 17]   ἀπίεμεν, ἡμεῖς δὲ ὧδε καὶ  περὶ   τούτων λέγομεν, Αἴγυπτον μὲν πᾶσαν
[2, 63]   οἱ μὲν δὴ ὀλίγοι οἱ  περὶ   τὤγαλμα λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν
[2, 63]   ὀλίγοι μὲν τινὲς τῶν ἱρέων  περὶ   τὤγαλμα πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ
[2, 24]   μεμψάμενον γνώμας τὰς προκειμένας αὐτὸν  περὶ   τῶν ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω
[2, 32]   εἴ τι ἔχουσι πλέον λέγειν  περὶ   τῶν ἐρήμων τῆς Λιβύης, φάναι
[2, 65]   καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος δὲ ἐστὶ  περὶ   τῶν θηρίων ὧδε ἔχων· μελεδωνοὶ
[2, 105]   ~φέρε νῦν καὶ ἄλλο εἴπω  περὶ   τῶν Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες
[2, 52]   ἐπύθοντο) καὶ μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο  περὶ   τῶν οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ· τὸ
[2, 75]   τοῦτο τὸ χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος  περὶ   τῶν πτερωτῶν ὀφίων· ἀπικόμενος δὲ
[2, 103]   στρατιωτέων τῇ πλάνῃ αὐτοῦ ἀχθεσθέντες  περὶ   Φᾶσιν ποταμὸν κατέμειναν. ~φαίνονται μὲν
[2, 172]   ἔφη λέγων ὁμοίως αὐτὸς τῷ  ποδανιπτῆρι   πεπρηγέναι· εἰ γὰρ πρότερον εἶναι
[2, 106]   πέμπτης σπιθαμῆς, τῇ μὲν δεξιῇ  χειρὶ   ἔχων αἰχμὴν τῇ δὲ ἀριστερῇ
[2, 137]   τούτου βασιλεύοντος ἐλάσαι ἐπ᾽ Αἴγυπτον  χειρὶ   πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ Σαβακῶν
[2, 13]   Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε Μέμφιος· καὶ  Μοίρι   οὔκω ἦν ἔτεα εἰνακόσια τετελευτηκότι
[2, 61]   δὴ ταύτῃ ποιέεται. ~ἐν δὲ  Βουσίρι   πόλι ὡς ἀνάγουσι τῇ Ἴσι
[2, 131]   τῶν προδουσέων τὴν θυγατέρα τῷ  πατρὶ   ἀπέταμε τὰς χεῖρας, καὶ νῦν
[2, 107]   δὲ λοιποὺς ἀποσωθῆναι ἅμα τῷ  πατρί.   ~νοστήσας δὲ Σέσωστρις ἐς
[2, 64]   γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον ἐθέλοντα τῇ  μητρὶ   συμμῖξαι, καὶ τοὺς προπόλους τῆς
[2, 121]   ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ  μητρὶ   τὰ προσταχθέντα. τὸν δὲ βασιλέα,
[2, 122]   εἶναι, καὶ κεῖθι συγκυβεύειν τῇ  Δήμητρι,   καὶ τὰ μὲν νικᾶν αὐτὴν
[2, 110]   οἱ πεποιῆσθαι ἔργα οἷά περ  Σεσώστρι   τῷ Αἰγυπτίῳ· Σέσωστριν μὲν γὰρ
[2, 92]   ποιεῦνται ἐξ αὐτοῦ ἄρτους ὀπτοὺς  πυρί.   ἔστι δὲ καὶ ῥίζα
[2, 47]   νηδὺν γινομένῃ, καὶ ἔπειτα καταγίζει  πυρί·   τὰ δὲ ἄλλα κρέα σιτέονται
[2, 138]   ἐσέχουσι οὐ συμμίσγουσαι ἀλλήλῃσι, ἀλλ᾽  ἄχρι   τῆς ἐσόδου τοῦ ἱροῦ ἑκατέρη
[2, 154]   τὰ ἐρείπια τῶν οἰκημάτων τὸ  μέχρι   ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος μέν νυν
[2, 182]   μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι καὶ τὸ  μέχρι   ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν θυρέων. ἐς
[2, 113]   νόμος οὗτος διατελέει ἐὼν ὅμοιος  μέχρι   ἐμεῦ τῷ ἀπ᾽ ἀρχῆς· τοῦ
[2, 7]   παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν μὲν καὶ  μέχρι   Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν μεσόγαιαν
[2, 9]   τι ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν  μέχρι   Θηβέων ἐστί, σημανέω· στάδιοι γὰρ
[2, 15]   λεγόντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν αὐτὴν  μέχρι   Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽ ἣν σχίζεται
[2, 29]   μὲν ἄλλο ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην,  μέχρι   μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης ἐλθών,
[2, 17]   μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν.  μέχρι   μέν νυν Κερκασώρου πόλιος ῥέει
[2, 124]   εἰδὼς τὰ οὐνόματα οὐ γράφω.  ~μέχρι   μέν νυν Ραμψινίτου βασιλέος εἶναι
[2, 31]   γεγόνασι Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια.  ~μέχρι   μέν νυν τεσσέρων μηνῶν πλόου
[2, 99]   μέντοι γε Αἰγύπτιον τὸ οὔνομα.  ~μέχρι   μὲν τούτου ὄψις τε ἐμὴ
[2, 173]   πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ μὲν ὄρθριον  μέχρι   ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε
[2, 179]   ἐν βάρισι περὶ τὸ Δέλτα,  μέχρι   οὗ ἀπίκοιτο ἐς Ναύκρατιν. οὕτω
[2, 19]   τὸν χειμῶνα ἅπαντα διατελέει ἐὼν  μέχρι   οὗ αὖτις τροπέων τῶν θερινέων.
[2, 53]   τινὲς τὰ εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο  μέχρι   οὗ πρώην τε καὶ χθὲς
[2, 6]   Αἴγυπτον ἀπὸ τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου  μέχρι   Σερβωνίδος λίμνης, παρ᾽ ἣν τὸ
[2, 32]   βορηίην θάλασσαν ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀρξάμενοι  μέχρι   Σολόεντος ἄκρης, τελευτᾷ τῆς
[2, 15]   τὸ παρὰ θάλασσαν εἶναι αὐτῆς  μέχρι   Ταριχηίων τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ
[2, 80]   ἐν τῇσι ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες  μέχρι   τοῦ γούνατος τὴν χεῖρα. ~ἐνδεδύκασι
[2, 124]   ὄρεϊ, ἐκ τουτέων ἕλκειν λίθους  μέχρι   τοῦ Νείλου· διαπεραιωθέντας δὲ τὸν
[2, 5]   κατύπερθε ἔτι τῆς λίμνης ταύτης  μέχρι   τριῶν ἡμερέων πλόου, τῆς πέρι
[2, 43]   δὲ πέρι Ἡρακλέος, τὸν Ἕλληνες  οἴδασι,   οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι. καὶ
[2, 32]   νεηνίας ἀποπεμπομένους ὑπὸ τῶν ἡλίκων,  ὕδασί   τε καὶ σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους,
[2, 47]   ἐν μὲν τῇσι ἄλλῃσι ὁρτῇσι  ἀπεστυγήκασι   ἐν δὲ ταύτῃ θύουσι, ἔστι
[2, 51]   αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων  μεμαθήκασι,   ἀλλ᾽ ἀπὸ Πελασγῶν πρῶτοι μὲν
[2, 167]   τοὺς ἐς τὸν πόλεμον ἀνειμένους·  μεμαθήκασι   δ᾽ ὦν τοῦτο πάντες οἱ
[2, 167]   νυν καὶ τοῦτο παρ᾽ Αἰγυπτίων  μεμαθήκασι   οἱ Ἕλληνες, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως
[2, 58]   ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων Ἕλληνες  μεμαθήκασι.   τεκμήριον δέ μοι τούτου τόδε·
[2, 131]   ὅτι ὑπὸ χρόνου τὰς χεῖρας  ἀποβεβλήκασι,   αἳ ἐν ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο
[2, 6]   γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι  μεμετρήκασι   τὴν χώρην, ὅσοι δὲ ἧσσον
[2, 51]   ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες ἀπ᾽ Αἰγυπτίων  νενομίκασι·   τοῦ δὲ Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα
[2, 81]   μέχρι τοῦ γούνατος τὴν χεῖρα.  ~ἐνδεδύκασι   δὲ κιθῶνας λινέους περὶ τὰ
[2, 91]   τετράγωνον, πέριξ δὲ αὐτοῦ φοίνικες  πεφύκασι.   τὰ δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ
[2, 156]   ἔνι καὶ βωμοὶ τριφάσιοι ἐνιδρύαται,  ἐμπεφύκασι   δ᾽ ἐν αὐτῇ φοίνικες συχνοὶ
[2, 40]   τὸ ἄλλο σῶμα τοῦ βοὸς  πιμπλᾶσι   ἄρτων καθαρῶν καὶ μέλιτος καὶ
[2, 162]   ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν σφέας αὐτοὺς  Ἀμάσι.   ~πυθόμενος δὲ καὶ ταῦτα
[2, 44]   πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε πολλοῖσι  ἀναθήμασι,   καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν στῆλαι
[2, 86]   διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι  θυμιήμασι   τετριμμένοισι· ἔπειτα τὴν νηδὺν σμύρνης
[2, 86]   ἀπαλλάσσονται, οἳ δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν  οἰκήμασι   ὧδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα
[2, 88]   ταρίχευσις ἐστὶ ἥδε, τοὺς  χρήμασι   ἀσθενεστέρους σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν
[2, 81]   μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι  εἵμασι   θαφθῆναι. ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν
[2, 36]   δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά. διφασίοισι δὲ  γράμμασι   χρέωνται, καὶ τὰ μὲν αὐτῶν
[2, 52]   τούτου τοῦ χρόνου ἔθυον τοῖσι  οὐνόμασι   τῶν θεῶν χρεώμενοι· παρὰ δὲ
[2, 108]   σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο τοῖσι  πόμασι,   ἐκ φρεάτων χρεώμενοι. τούτων μὲν
[2, 77]   ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν ὑγιείην καὶ  κλύσμασι,   νομίζοντες ἀπὸ τῶν τρεφόντων σιτίων
[2, 169]   θυρώματα ἕστηκε, ἐν δὲ τοῖσι  θυρώμασι   θήκη ἐστί. ~εἰσὶ δὲ
[2, 120]   προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι σφετέροισι  σώμασι   καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ τῇ
[2, 30]   ἐσοικισθέντων ἐς τοὺς Αἰθίοπας ἡμερώτεροι  γεγόνασι   Αἰθίοπες, ἤθεα μαθόντες Αἰγύπτια. ~μέχρι
[2, 108]   αἴτιαι δὲ τούτων αἱ διώρυχες  γεγόνασι   ἐοῦσαι πολλαὶ καὶ παντοίους τρόπους
[2, 154]   οἱ νῦν ἑρμηνέες ἐν Αἰγύπτῳ  γεγόνασι.   οἱ δὲ Ἴωνές τε καὶ
[2, 132]   βοῦς οὐκ ὀρθὴ ἀλλ᾽ ἐν  γούνασι   κειμένη, μέγαθος δὲ ὅση περ
[2, 121]   κέρδεϊ ποιευμένους· τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι  πᾶσι   ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν
[2, 176]   τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι Ἄμασις  πᾶσι   τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ μέγαθος
[2, 120]   τε αὐτῷ καὶ τοῖσι ἄλλοισι  πᾶσι   Τρωσί. ἀλλ᾽ οὐ γὰρ εἶχον
[2, 1]   ἐποιήσατο καὶ τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε  πᾶσι   τῶν ἦρχε πένθος ποιέεσθαι. ταύτης
[2, 82]   σφι ἀνεύρηται τοῖσι ἄλλοισι  ἅπασι   ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ τέρατος φυλάσσουσι
[2, 168]   Σαμίῳ. ταῦτα μὲν δὴ τοῖσι  ἅπασι   ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ ἐν
[2, 109]   ~κατανεῖμαι δὲ τὴν χώρην Αἰγυπτίοισι  ἅπασι   τοῦτον ἔλεγον τὸν βασιλέα, κλῆρον
[2, 35]   ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι, τῇσι δὲ  θυγατράσι   πᾶσα ἀνάγκη καὶ μὴ βουλομένῃσι.
[2, 86]   σφι κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι  κομίσασι   παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα, τῇ γραφῇ
[2, 173]   ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν. ~ἐχρᾶτο δὲ  καταστάσι   πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ μὲν ὄρθριον
[2, 124]   ἐπὶ τοῦ λόφου ἐπ᾽ οὗ  ἑστᾶσι   αἱ πυραμίδες, τῶν ὑπὸ γῆν
[2, 83]   γε μαντηίαι σφι κατὰ τὠυτὸ  ἑστᾶσι,   ἀλλὰ διάφοροι εἰσί. ~ἡ δὲ
[2, 127]   μέγαθος, ἐχομένην τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε.  ἑστᾶσι   δὲ ἐπὶ λόφου τοῦ αὐτοῦ
[2, 149]   μέσῃ τῇ λίμνῃ μάλιστά κῃ  ἑστᾶσι   δύο πυραμίδες, τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι
[2, 91]   ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες δύο  ἑστᾶσι   λίθινοι μεγάλοι. ἐν δὲ τῷ
[2, 170]   καὶ ἐν τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ  ἑστᾶσι   μεγάλοι λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ
[2, 130]   οἱ ἐν Σάι πόλι ἱρέες·  ἑστᾶσι   μὲν γὰρ ξύλιναι κολοσσοί, ἐοῦσαι
[2, 26]   βορέης τε καὶ χειμὼν  ἑστᾶσι,   ταύτῃ μὲν τοῦ νότου ἦν
[2, 63]   οὗτοι, ἐπὶ τὰ ἕτερα ἁλέες  ἑστᾶσι.   τὸ δὲ ἄγαλμα ἐὸν ἐν
[2, 176]   ἐπὶ δὲ τῷ αὐτῷ βάθρῳ  ἑστᾶσι   τοῦ αὐτοῦ ἐόντος λίθου δύο
[2, 63]   πολλοὶ αὐτῶν ξύλων κορύνας ἔχοντες  ἑστᾶσι   τοῦ ἱροῦ ἐν τῇ ἐσόδῳ,
[2, 130]   εἰκόνες τῶν παλλακέων τῶν Μυκερίνου  ἑστᾶσι,   ὡς ἔλεγον οἱ ἐν Σάι
[2, 153]   τύπων πλέην· ἀντὶ δὲ κιόνων  ὑπεστᾶσι   κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ.
[2, 70]   αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ σφέων πολλαὶ  κατεστᾶσι   καὶ παντοῖαι· δ᾽ ὦν
[2, 84]   οἳ μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ  κατεστᾶσι,   οἳ δὲ κεφαλῆς, οἳ δὲ
[2, 65]   τὸ τρίτον μέρος τῆς κεφαλῆς,  ἱστᾶσι   σταθμῷ πρὸς ἀργύριον τὰς τρίχας·
[2, 55]   ἱρέων ἤκουον, τάδε δὲ Δωδωναίων  φασὶ   αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας
[2, 132]   βοῦν ἐκφέρουσι ἐς τὸ φῶς·  φασὶ   γὰρ αὐτὴν δεηθῆναι τοῦ πατρὸς
[2, 46]   τούτους προτέρους τῶν δυώδεκα θεῶν  φασι   γενέσθαι. γράφουσί τε δὴ καὶ
[2, 43]   Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων τὰ οὐνόματα  φασὶ   εἰδέναι, οὐδέ σφι θεοὶ οὗτοι
[2, 156]   δὲ τόνδε ἐπιλέγοντες οἱ Αἰγύπτιοι  φασὶ   εἶναι αὐτὴν πλωτήν, ὡς ἐν
[2, 145]   μὲν δὴ ὅσα αὐτοὶ Αἰγύπτιοι  φασὶ   εἶναι ἔτεα ἐς Ἄμασιν βασιλέα,
[2, 74]   τούτου γὰρ σφέας τοῦ θεοῦ  φασι   εἶναι ἱρούς. ~ἔστι δὲ χῶρος
[2, 72]   ἱροὺς δὲ τούτους τοῦ Νείλου  φασὶ   εἶναι, καὶ τῶν ὀρνίθων τοὺς
[2, 86]   καὶ τὴν μὲν σπουδαιοτάτην αὐτέων  φασὶ   εἶναι τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι
[2, 134]   ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν δὴ μετεξέτεροι  φασὶ   Ἑλλήνων Ροδώπιος ἑταίρης γυναικὸς εἶναι,
[2, 73]   λέγουσι, πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ τότε  φασὶ   ἐπεάν οἱ ἀποθάνῃ πατήρ.
[2, 36]   καὶ ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ μὲν  φασὶ   ἐπὶ δεξιὰ ποιέειν, Ἕλληνας δὲ
[2, 145]   βασιλέα. καὶ ταῦτα Αἰγύπτιοι ἀτρεκέως  φασὶ.   ἐπίστασθαι, αἰεί τε λογιζόμενοι καὶ
[2, 50]   αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ οὔ  φασι   θεῶν γινώσκειν τὰ οὐνόματα, οὗτοι
[2, 64]   πληγὴν ἐν τῇ ὁρτῇ νενομικέναι  φασί.   καὶ τὸ μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ
[2, 45]   καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς δὴ  φασί,   κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας
[2, 89]   τῇσι γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ τινὰ  φασὶ   μισγόμενον νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν
[2, 104]   τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ Κόλχων  φασὶ   νεωστὶ μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ εἰσὶ
[2, 64]   πανήγυριν ταύτην ἐκ τοῦδε νομίσαι  φασὶ   οἱ ἐπιχώριοι· οἰκέειν ἐν τῷ
[2, 103]   ἤιε, καὶ ἐπείτε ἐγίνετο ἐπὶ  Φάσι   ποταμῷ, οὐκ ἔχω τὸ ἐνθεῦτεν
[2, 15]   χρᾶσθαι τὰ περὶ Αἴγυπτον, οἳ  φασὶ   τὸ Δέλτα μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον,
[2, 16]   ἀποδείκνυμι οὐκ ἐπισταμένους λογίζεσθαι, οἳ  φασὶ   τρία μόρια εἶναι γῆν πᾶσαν,
[2, 175]   γάρ μιν ἐς τὸ ἱρόν  φασι   τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι· τὸν
[2, 92]   οἱ δὲ δὴ ἐν τοῖσι  ἕλεσι   κατοικημένοι τοῖσι μὲν αὐτοῖσι νόμοισι
[2, 33]   καὶ ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι  ἐμφανέσι   τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ
[2, 64]   τῶν θεῶν καὶ ἐν τοῖσι  τεμένεσι·   εἰ ὦν εἶναι τῷ θεῷ
[2, 54]   μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι  ἔθνεσι.   εἰρομένου δέ μευ ὁκόθεν οὕτω
[2, 116]   τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι τοῖσι  ἔπεσι   δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο τὴν ἐς
[2, 116]   ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε τοῖσι  ἔπεσι.   τοῖα Διὸς θυγάτηρ ἔχε φάρμακα
[2, 138]   εὖρος ἐοῦσα ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν,  δένδρεσι   κατάσκιος. τὰ δὲ προπύλαια ὕψος
[2, 12]   κογχύλιά τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι  ὄρεσι   καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ
[2, 28]   δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι  ὄρεσι,   μὴ δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην ἐς
[2, 28]   Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ εἶναι τοῖσι  ὄρεσι   τῷ μὲν Κρῶφι τῷ δὲ
[2, 134]   Ροδῶπις, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ τοῦτον.  ἔτεσι   γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον τούτων
[2, 53]   γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι  ἔτεσι   δοκέω μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ
[2, 142]   ἔτεα. οὕτω ἐν μυρίοισί τε  ἔτεσι   καὶ χιλίοισι καὶ τριηκοσίοισί τε
[2, 123]   δὲ αὐτῇ γίνεσθαι ἐν τρισχιλίοισι  ἔτεσι.   τούτῳ τῷ λόγῳ εἰσὶ οἳ
[2, 138]   δέκα ὀργυιέων ἐστί, τύποισι δὲ  ἑξαπήχεσι   ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου. ἐὸν δ᾽
[2, 143]   δὲ Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ ἐν  Θήβῃσι   γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι
[2, 55]   ~ταῦτα μέν νυν τῶν ἐν  Θήβῃσι   ἱρέων ἤκουον, τάδε δὲ Δωδωναίων
[2, 56]   ὥσπερ ἦν οἰκὸς ἀμφιπολεύουσαν ἐν  Θήβῃσι   ἱρὸν Διός, ἔνθα ἀπίκετο, ἐνθαῦτα
[2, 58]   δὲ μαντηίη τε ἐν  Θήβῃσι   τῇσι Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν Δωδώνῃ
[2, 6]   σταδίοισι, οἳ δὲ πολλὴν ἔχουσι,  παρασάγγῃσι,   οἳ δὲ ἄφθονον λίην, σχοίνοισι.
[2, 44]   ἔκτισαν· καὶ ταῦτα καὶ πέντε  γενεῇσι   ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ τὸν
[2, 100]   τριήκοντα οὐνόματα. ἐν τοσαύτῃσι δὲ  γενεῇσι   ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν Αἰθίοπες ἦσαν,
[2, 141]   οὔνομα εἶναι Σεθῶν· τὸν ἐν  ἀλογίῃσι   ἔχειν παραχρησάμενον τῶν μαχίμων Αἰγυπτίων
[2, 43]   ἕξειν, εἴ περ καὶ τότε  ναυτιλίῃσι   ἐχρέωντο καὶ ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς
[2, 82]   τούτοισι τῶν Ἑλλήνων οἱ ἐν  ποιήσι   γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε πλέω
[2, 119]   Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ τὰ μὲν  ἱστορίῃσι   ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ δὲ παρ᾽
[2, 118]   οὔ, ἔφασαν πρὸς ταῦτα τάδε,  ἱστορίῃσι   φάμενοι εἰδέναι παρ᾽ αὐτοῦ Μενέλεω.
[2, 69]   γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι  αἱμασιῇσι.   ~ἄγραι δὲ σφέων πολλαὶ κατεστᾶσι
[2, 20]   τοὺς ἄλλους ποταμούς, ὅσοι τοῖσι  ἐτησίῃσι   ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν καὶ
[2, 142]   ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ ἐπῆσαν τῇσι  τριηκοσίῃσι,   ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ
[2, 30]   Αἰθιόπων καὶ ἐν Δάφνῃσι τῇσι  Πηλουσίῃσι   ἄλλη δὲ) πρὸς Ἀραβίων τε
[2, 107]   ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι  Πηλουσίῃσι,   τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε
[2, 78]   ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν δὲ τῇσι  συνουσίῃσι   τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ
[2, 58]   τε ἐν Θήβῃσι τῇσι  Αἰγυπτίῃσι   καὶ ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι
[2, 5]   τε ἀνοίσεις καὶ ἐν ἕνδεκα  ὀργυιῇσι   ἔσεαι. τοῦτο μὲν ἐπὶ τοσοῦτο
[2, 6]   μὲν γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ ἀνθρώπων,  ὀργυιῇσι   μεμετρήκασι τὴν χώρην, ὅσοι δὲ
[2, 169]   καὶ ἔπειτα ἔθαψαν ἐν τῇσι  πατρωίῃσι   ταφῇσι· αἳ δὲ εἰσὶ ἐν
[2, 99]   Νείλου ὡς ἀπεργμένος ῥέῃ ἐν  φυλακῇσι   μεγάλῃσι ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ πᾶν
[2, 69]   δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι  θήκῃσι.   οἱ δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν
[2, 90]   ὡς κάλλιστα θάψαι ἐν ἱρῇσι  θήκῃσι·   οὐδὲ ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ ἄλλον
[2, 67]   ἕκαστοι πόλι θάπτουσι ἐν ἱρῇσι  θήκῃσι.   ὣς δὲ αὕτως τῇσι κυσὶ
[2, 99]   ὡς ἀπεργμένος ῥέῃ ἐν φυλακῇσι  μεγάλῃσι   ἔχεται, φρασσόμενος ἀνὰ πᾶν ἔτος·
[2, 39]   καταρῶνται δὲ τάδε λέγοντες τῇσι  κεφαλῇσι,   εἴ τι μέλλοι σφίσι
[2, 138]   Νείλου διώρυχες ἐσέχουσι οὐ συμμίσγουσαι  ἀλλήλῃσι,   ἀλλ᾽ ἄχρι τῆς ἐσόδου τοῦ
[2, 148]   μὲν εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι  ἀλλήλῃσι,   ἓξ μὲν πρὸς βορέω ἓξ
[2, 58]   Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι  ἀλλήλῃσι   τυγχάνουσι ἐοῦσαι. ἔστι δὲ καὶ
[2, 102]   τούτοισι δὲ ἐνέγραφε ἐν τῇσι  στήλῃσι   κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι
[2, 181]   οἷός τε ἐγίνετο, τῇσι δὲ  ἄλλῃσι   γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ πολλὸν
[2, 47]   τοὺς ὗς ἐν μὲν τῇσι  ἄλλῃσι   ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ ταύτῃ
[2, 48]   χορῶν κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν πάντα  Ἕλλησι·   ἀντὶ δὲ φαλλῶν ἄλλα σφι
[2, 120]   ἄλλων Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι  Ἕλλησι,   ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ
[2, 94]   τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν  Ἕλλησι   αὐτόματα ἄγρια φύεται· ταῦτα ἐν
[2, 49]   οὐκ εἶναι ἀδαὴς ἀλλ᾽ ἔμπειρος.  Ἕλλησι   γὰρ δὴ Μελάμπους ἐστὶ
[2, 120]   Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν τοῖσι  Ἕλλησι   ἤτοι ἑκόντος γε ἀέκοντος
[2, 49]   ὁμότροπα γὰρ ἂν ἦν τοῖσι  Ἕλλησι   καὶ οὐ νεωστὶ ἐσηγμένα. οὐ
[2, 49]   Αἰγύπτου ἄλλα τε πολλὰ ἐσηγήσασθαι  Ἕλλησι   καὶ τὰ περὶ τὸν Διόνυσον,
[2, 53]   δὲ εἰσὶ οἱ ποιήσαντες θεογονίην  Ἕλλησι   καὶ τοῖσι θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας
[2, 54]   δὲ πέρι τοῦ τε ἐν  Ἕλλησι   καὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε
[2, 145]   Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν  Ἕλλησι   μέν νυν νεώτατοι τῶν θεῶν
[2, 49]   θεῷ καὶ τὰ ἐν τοῖσι  Ἕλλησι·   ὁμότροπα γὰρ ἂν ἦν τοῖσι
[2, 44]   εὗρον δὲ οὐδὲ τούτους τοῖσι  Ἕλλησι   συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ ἅμα Τύρῳ
[2, 52]   τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν  Ἕλλησι   χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν τὸν
[2, 32]   χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα καὶ ἐν  πολλῇσι   ἡμέρῃσι ἰδεῖν δή κοτε δένδρεα
[2, 77]   αἱ ὧραι· ἐν γὰρ τῇσι  μεταβολῇσι   τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι μάλιστα
[2, 143]   ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ  ἀριθμήσι,   οὐ δεκόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ ἀπὸ
[2, 15]   οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν βουλόμεθα  γνώμῃσι   τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ περὶ
[2, 125]   αὐτήν, ἤειρον τοὺς ἐπιλοίπους λίθους  μηχανῇσι   ξύλων βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν
[2, 125]   ἐπιλοίπους λίθους μηχανῇσι ξύλων βραχέων  πεποιημένῃσι,   χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ τὸν πρῶτον
[2, 35]   θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη καὶ μὴ  βουλομένῃσι.   ~οἱ ἱρέες τῶν θεῶν τῇ
[2, 93]   γίνονται, τρεφόμενοι δὲ ἐν τῇσι  λίμνῃσι   τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας ἐσίῃ
[2, 30]   πόλι πρὸς Αἰθιόπων καὶ ἐν  Δάφνῃσι   τῇσι Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ) πρὸς
[2, 107]   ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν  Δάφνῃσι   τῇσι Πηλουσίῃσι, τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ,
[2, 30]   Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι φρουρέουσι καὶ ἐν  Δάφνῃσι.   τοὺς ὦν δὴ Αἰγυπτίους τρία
[2, 32]   πολλὸν ψαμμώδεα καὶ ἐν πολλῇσι  ἡμέρῃσι   ἰδεῖν δή κοτε δένδρεα ἐν
[2, 29]   διεξελθὼν δὲ ἐν τῇσι τεσσεράκοντα  ἡμέρῃσι   τοῦτο τὸ χωρίον, αὖτις ἐς
[2, 22]   ἀνάγκη ἐστὶ ὗσαι ἐν πέντε  ἡμέρῃσι,   ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν
[2, 149]   οἰκοδόμηται ἕτερον τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽  ἀμφοτέρῃσι   ἔπεστι κολοσσὸς λίθινος κατήμενος ἐν
[2, 69]   ἀποθανόντας δὲ θάπτουσι ταριχεύσαντες ἐν  ἱρῇσι   θήκῃσι. οἱ δὲ περὶ Ἐλεφαντίνην
[2, 90]   περιστείλαντας ὡς κάλλιστα θάψαι ἐν  ἱρῇσι   θήκῃσι· οὐδὲ ψαῦσαι ἔξεστι αὐτοῦ
[2, 67]   ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι θάπτουσι ἐν  ἱρῇσι   θήκῃσι. ὣς δὲ αὕτως τῇσι
[2, 61]   ὅσῳ καὶ τὰ μέτωπα κόπτονται  μαχαίρῃσι,   καὶ τούτῳ εἰσὶ δῆλοι ὅτι
[2, 106]   περὶ Ἰωνίην δύο τύποι ἐν  πέτρῃσι   ἐγκεκολαμμένοι τούτου τοῦ ἀνδρός, τῇ
[2, 98]   δὲ γίνεται ἐξ ὅσου ὑπὸ  Πέρσῃσι   ἐστὶ Αἴγυπτος) δὲ ἑτέρη
[2, 58]   μαντηίη τε ἐν Θήβῃσι  τῇσι   Αἰγυπτίῃσι καὶ ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι
[2, 69]   σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν  τῇσι   αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ σφέων πολλαὶ
[2, 47]   δὲ τοὺς ὗς ἐν μὲν  τῇσι   ἄλλῃσι ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ
[2, 2]   ἐποιήσατο τῶν παίδων παρὰ ταύτῃσι  τῇσι   γυναιξί. ~κατὰ μὲν δὴ τὴν
[2, 89]   μή σφι οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται  τῇσι   γυναιξί· λαμφθῆναι γὰρ τινὰ φασὶ
[2, 181]   μίσγεσθαι οὐκ οἷός τε ἐγίνετο,  τῇσι   δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε
[2, 35]   παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι,  τῇσι   δὲ θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη καὶ
[2, 97]   φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ ἐμφερέες  τῇσι   ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι·
[2, 15]   κομίζεται. ~εἰ ὦν βουλόμεθα γνώμῃσι  τῇσι   Ἰώνων χρᾶσθαι τὰ περὶ Αἴγυπτον,
[2, 39]   ποταμόν· καταρῶνται δὲ τάδε λέγοντες  τῇσι   κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι
[2, 67]   ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς δὲ αὕτως  τῇσι   κυσὶ οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς
[2, 93]   μάλα γίνονται, τρεφόμενοι δὲ ἐν  τῇσι   λίμνῃσι τοιάδε ποιεῦσι. ἐπεάν σφεας
[2, 77]   μεταλλάσσουσι αἱ ὧραι· ἐν γὰρ  τῇσι   μεταβολῇσι τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι
[2, 119]   τε καὶ διωκόμενος οἴχετο φεύγων  τῇσι   νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης· τὸ ἐνθεῦτεν
[2, 35]   οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ ἔξω ἐν  τῇσι   ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς τὰ μὲν
[2, 80]   ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν  τῇσι   ὁδοῖσι προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοῦ
[2, 169]   ἀπέπνιξαν καὶ ἔπειτα ἔθαψαν ἐν  τῇσι   πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ δὲ εἰσὶ
[2, 151]   ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι φιάλας χρυσέας,  τῇσί   περ ἐώθεσαν σπένδειν, ἁμαρτὼν τοῦ
[2, 30]   πρὸς Αἰθιόπων καὶ ἐν Δάφνῃσι  τῇσι   Πηλουσίῃσι ἄλλη δὲ) πρὸς Ἀραβίων
[2, 107]   ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι  τῇσι   Πηλουσίῃσι, τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ
[2, 65]   τὴν τιμήν. οἳ δὲ ἐν  τῇσι   πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε σφι
[2, 102]   πόλιας, τούτοισι δὲ ἐνέγραφε ἐν  τῇσι   στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσι
[2, 78]   καὶ ἑφθοὺς σιτέονται. ~ἐν δὲ  τῇσι   συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν
[2, 29]   ἐστὶ πλέειν. διεξελθὼν δὲ ἐν  τῇσι   τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο τὸ χωρίον,
[2, 142]   τῶν ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ ἐπῆσαν  τῇσι   τριηκοσίῃσι, ἐστὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια
[2, 14]   αὐτὴν ὗς, ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ  τῇσι   ὑσὶ τὸ σπέρμα, ἄμητον τὸ
[2, 14]   ἀπὸ τούτου μένει, ἀποδινήσας δὲ  τῇσι   ὑσὶ τὸν σῖτον οὕτω κομίζεται.
[2, 36]   τοῖσι ποσί, τὸν δὲ πηλὸν  τῇσι   χερσί, καὶ τὴν κόπρον ἀναιρέονται)
[2, 47]   ὗς ἐν μὲν τῇσι ἄλλῃσι  ὁρτῇσι   ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ ταύτῃ θύουσι,
[2, 95]   τῇ ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ ταύτην  ἵστησι   τὸ ἀμφίβληστρον καὶ ἔπειτα ἐνδὺς
[2, 160]   εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι  ἀγωνιστῇσι   ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων
[2, 66]   ἔρσενας· οἳ δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι  αὐτῇσι   οὐκ ἔχουσι. πρὸς ὦν ταῦτα
[2, 100]   τριηκοσίων καὶ τριήκοντα οὐνόματα. ἐν  τοσαύτῃσι   δὲ γενεῇσι ἀνθρώπων ὀκτωκαίδεκα μὲν
[2, 142]   γενεὰς ἀνθρώπων γενομένας, καὶ ἐν  ταύτῃσι   ἀρχιερέας καὶ βασιλέας ἑκατέρους τοσούτους
[2, 159]   ἔτι οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ  ταύτῃσί   τε ἐχρᾶτο ἐν τῷ δέοντι
[2, 2]   οὕτω ἐποιήσατο τῶν παίδων παρὰ  ταύτῃσι   τῇσι γυναιξί. ~κατὰ μὲν δὴ
[2, 169]   ἔπειτα ἔθαψαν ἐν τῇσι πατρωίῃσι  ταφῇσι·   αἳ δὲ εἰσὶ ἐν τῷ
[2, 59]   δὲ ἐς Βούσιριν πόλιν τῇ  Ἴσι·   ἐν ταύτῃ γὰρ δὴ τῇ
[2, 176]   τρόπον τῷ ἐν Μέμφι. τῇ  Ἴσι   τε τὸ ἐν Μέμφι ἱρὸν
[2, 61]   Βουσίρι πόλι ὡς ἀνάγουσι τῇ  Ἴσι   τὴν ὁρτήν, εἴρηται προτερόν μοι·
[2, 35]   τρέφειν τοὺς τοκέας τοῖσι μὲν  παισὶ   οὐδεμία ἀνάγκη μὴ βουλομένοισι, τῇσι
[2, 141]   στρατοπεδεύσασθαι ἐν Πηλουσίῳ· ταύτῃ γὰρ  εἰσὶ   αἱ ἐσβολαί· ἕπεσθαι δέ οἱ
[2, 178]   δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιες  εἰσὶ   αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων μὲν
[2, 178]   τοῦ ἐμπορίου αὗται αἱ πόλιες  εἰσὶ   αἱ παρέχουσαι· ὅσαι δὲ ἄλλαι
[2, 28]   καὶ νότου. ὡς δὲ ἄβυσσοι  εἰσι   αἱ πηγαί, ἐς διάπειραν ἔφη
[2, 85]   ~θρῆνοι δὲ καὶ ταφαί σφεων  εἰσὶ   αἵδε· τοῖσι ἂν ἀπογένηται ἐκ
[2, 6]   εἰσί. ὅσοι μὲν γὰρ γεωπεῖναι  εἰσὶ   ἀνθρώπων, ὀργυιῇσι μεμετρήκασι τὴν χώρην,
[2, 148]   ὑπερβάλλει· τοῦ γὰρ) δυώδεκα μὲν  εἰσὶ   αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ
[2, 104]   τοῦτο μὲν ἐς οὐδὲν ἀνήκει·  εἰσὶ   γὰρ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι· ἀλλὰ
[2, 166]   οὗτοι δὲ οἱ νομοὶ Καλασιρίων  εἰσί,   γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο,
[2, 165]   μὲν τούτων τῶν νομῶν Ἑρμοτύβιες  εἰσί,   γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο,
[2, 170]   τοῖσι θυρώμασι θήκη ἐστί.  ~εἰσὶ   δὲ καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ
[2, 10]   πλήθεος πέρι ἄξιος συμβληθῆναι ἐστί.  εἰσὶ   δὲ καὶ ἄλλοι ποταμοί, οὐ
[2, 106]   εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸς αἰδοῖα.  εἰσὶ   δὲ καὶ περὶ Ἰωνίην δύο
[2, 93]   οἱ δὲ ἔρσενες καταπίνουσι ἑπόμενοι.  εἰσὶ   δὲ οἱ κέγχροι οὗτοι ἰχθύες.
[2, 86]   οὕτω ἐς τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι.  ~εἰσὶ   δὲ οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ τούτῳ
[2, 154]   χώρους οἴκησαν χρόνον ἐπὶ πολλόν·  εἰσὶ   δὲ οὗτοι οἱ χῶροι πρὸς
[2, 74]   τοῦτον τὸν ὄρνιν λέγουσι ποιέειν.  ~εἰσὶ   δὲ περὶ Θήβας ἱροὶ ὄφιες,
[2, 20]   ἐόντες ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα παρέχονται.  εἰσὶ   δὲ πολλοὶ μὲν ἐν τῇ
[2, 61]   μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ  εἰσὶ   δῆλοι ὅτι εἰσὶ ξεῖνοι καὶ
[2, 29]   ὀξέες ἀνέχουσι καὶ χοιράδες πολλαί  εἰσι,   δι᾽ ὧν οὐκ οἷά τε
[2, 9]   Θηβέων ἐστί, σημανέω· στάδιοι γὰρ  εἰσὶ   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι.
[2, 15]   ἐκαλέετο, τῆς τὸ περίμετρον στάδιοι  εἰσὶ   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι.
[2, 149]   θρόνῳ. οὕτω αἱ μὲν πυραμίδες  εἰσὶ   ἑκατὸν ὀργυιέων, αἱ δ᾽ ἑκατὸν
[2, 61]   ἐστὶ λέγειν. ὅσοι δὲ Καρῶν  εἰσι   ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι δὲ
[2, 77]   πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ γάρ σφι  εἰσὶ   ἐν τῇ χώρῃ ἄμπελοι. ἰχθύων
[2, 169]   τῇσι πατρωίῃσι ταφῇσι· αἳ δὲ  εἰσὶ   ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης,
[2, 33]   τὴν Εὐρώπην· οἱ δὲ Κελτοὶ  εἰσὶ   ἔξω Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ
[2, 83]   κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι  εἰσί.   ~ἡ δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε
[2, 166]   ~καλασιρίων δὲ οἵδε ἄλλοι νομοί  εἰσι,   Θηβαῖος, Βουβαστίτης, Ἀφθίτης, Τανίτης, Μενδήσιος,
[2, 76]   τοῖσι ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ δή  εἰσι   ἴβιες) ψιλὴ τὴν κεφαλὴν καὶ
[2, 120]   ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι  εἰσὶ   καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν
[2, 104]   εἴκασα τῇδε, καὶ ὅτι μελάγχροες  εἰσὶ   καὶ οὐλότριχες. καὶ τοῦτο μὲν
[2, 164]   Ἑρμοτύβιες, ἐκ νομῶν δὲ τῶνδε  εἰσί·   κατὰ γὰρ δὴ νομοὺς Αἴγυπτος
[2, 105]   τῶν Κόλχων, ὡς Αἰγυπτίοισι προσφερέες  εἰσί·   λίνον μοῦνοι οὗτοί τε καὶ
[2, 77]   ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα λογιώτατοι  εἰσὶ   μακρῷ τῶν ἐγὼ ἐς διάπειραν
[2, 77]   τὰς νούσους τοῖσι ἀνθρώποισι γίνεσθαι.  εἰσὶ   μὲν γὰρ καὶ ἄλλως Αἰγύπτιοι
[2, 152]   οἳ ἐκ νομοῦ τοῦ Σαΐτεω  εἰσί.   μετὰ δὲ βασιλεύοντα τὸ δεύτερον
[2, 165]   ἅπασα διαραίρηται. ~Ἑρμοτυβίων μὲν οἵδε  εἰσὶ   νομοί, Βουσιρίτης, Σαΐτης, Χεμμίτης, Παπρημίτης,
[2, 61]   καὶ τούτῳ εἰσὶ δῆλοι ὅτι  εἰσὶ   ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι. ~ἐς
[2, 25]   ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι ἀσθενέες  εἰσί.   δὲ Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος,
[2, 123]   καὶ τόνδε τὸν λόγον Αἰγύπτιοι  εἰσὶ   οἱ εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου ψυχὴ
[2, 69]   μὲν δὴ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί  εἰσι   οἱ κροκόδειλοι, τοῖσι δὲ οὔ,
[2, 104]   φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ  εἰσὶ   οἱ περιταμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ
[2, 58]   καὶ προσαγωγὰς πρῶτοι ἀνθρώπων Αἰγύπτιοι  εἰσὶ   οἱ ποιησάμενοι, καὶ παρὰ τούτων
[2, 53]   καὶ οὐ πλέοσι· οὗτοι δὲ  εἰσὶ   οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καὶ
[2, 64]   γυναικῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι  εἰσὶ   οἱ πρῶτοι θρησκεύσαντες. οἱ μὲν
[2, 123]   τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτῳ τῷ λόγῳ  εἰσὶ   οἳ Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, οἳ μὲν
[2, 25]   ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες τήκουσι· καὶ  εἰσὶ   οἰκότως οἱ ἀπὸ ταύτης τῆς
[2, 6]   ὦν ἄπο οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι  εἰσί.   ὅσοι μὲν γὰρ γεωπεῖναι εἰσὶ
[2, 130]   κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες μέντοι  εἰσί,   οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν
[2, 42]   ἱρὸν νομοῦ τοῦ Μενδησίου  εἰσί,   οὗτοι δὲ αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις
[2, 42]   ἱρὸν νομοῦ τοῦ Θηβαίου  εἰσί,   οὗτοι μέν νυν πάντες ὀίων
[2, 29]   Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ δυώδεκα  εἰσὶ   οὗτοι τοὺς δεῖ τούτῳ τῷ
[2, 124]   δοκέειν· τῆς μὲν γὰρ μῆκος  εἰσὶ   πέντε στάδιοι, εὖρος δὲ δέκα
[2, 158]   τε καὶ Συρίην, ἀπὸ τούτου  εἰσὶ   στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς τὸν
[2, 149]   τῆς τὸ περίμετρον τῆς περιόδου  εἰσι\   στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι, σχοίνων
[2, 149]   αἱ δ᾽ ἑκατὸν ὀργυιαὶ δίκαιαι  εἰσὶ   στάδιον ἑξάπλεθρον, ἑξαπέδου τε τῆς
[2, 42]   κριοὺς οὐ θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ᾽  εἰσί   σφι ἱροὶ διὰ τοῦτο. μιῇ
[2, 41]   τῷ Δέλτα, περίμετρον δὲ αὐτῆς  εἰσὶ   σχοῖνοι ἐννέα. ἐν ταύτῃ
[2, 15]   τῶν Πηλουσιακῶν, τῇ δὴ τεσσεράκοντα  εἰσὶ   σχοῖνοι, τὸ δὲ ἀπὸ θαλάσσης
[2, 9]   πόλιν στάδιοι χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι  εἰσί.   ~ταύτης ὦν τῆς χώρης τῆς
[2, 41]   σφι ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ ἱραί  εἰσι   τῆς Ἴσιος· τὸ γὰρ τῆς
[2, 176]   τοῦ πόδες πέντε καὶ ἑβδομήκοντα  εἰσὶ   τὸ μῆκος· ἐπὶ δὲ τῷ
[2, 71]   νομῷ μὲν τῷ Παπρημίτῃ ἱροί  εἰσι,   τοῖσι δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ
[2, 10]   μεγάθεα, οἵτινες ἔργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα  εἰσί·   τῶν ἐγὼ φράσαι ἔχω οὐνόματα
[2, 95]   τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί τε  εἰσὶ   ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι δὲ περὶ
[2, 91]   Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι· ἀγῶνα γυμνικὸν  τιθεῖσι   διὰ πάσης ἀγωνίης ἔχοντα, παρέχοντες
[2, 96]   ξύλα ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν  συντιθεῖσι   ναυπηγεύμενοι τρόπον τοιόνδε· περὶ γόμφους
[2, 36]   Αἰγύπτιοι δὲ ὑπὸ τοὺς θανάτους  ἀνιεῖσι   τὰς τρίχας αὔξεσθαι τάς τε
[2, 87]   προκειμένας ἡμέρας, τῇ δὲ τελευταίῃ  ἐξιεῖσι   ἐκ τῆς κοιλίης τὴν κεδρίην
[2, 41]   μὲν θηλέας ἐς τὸν ποταμὸν  ἀπιεῖσι,   τοὺς δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι
[2, 8]   θάλασσαν· ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι  ἔνεισι   αἱ ἐς τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι
[2, 41]   ταύτῃ τῇ Προσωπίτιδι νήσῳ  ἔνεισι   μὲν καὶ ἄλλαι πόλιες συχναί,
[2, 158]   ὄρος, ἐν τῷ αἱ λιθοτομίαι  ἔνεισι·   τοῦ ὦν δὴ ὄρεος τούτου
[2, 8]   τείνει, ἐν τῷ αἱ πυραμίδες  ἔνεισι,   ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 65]   τιμήν. οἳ δὲ ἐν τῇσι  πόλισι   ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε σφι ἀποτελέουσι·
[2, 57]   ἦσαν, ἐδόκεον δέ σφι ὁμοίως  ὄρνισι   φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ χρόνον τὴν
[2, 161]   μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι  λόγοισι   ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽ ἐν τῷ
[2, 148]   λέγομεν, τὰ δὲ αὐτῶν ὑπόγαια  λόγοισι   ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες τῶν
[2, 162]   πέμπει ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα  λόγοισι.   δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε
[2, 3]   ἐθέλων εἰδέναι εἰ συμβήσονται τοῖσι  λόγοισι   τοῖσι ἐν Μέμφι· οἱ γὰρ
[2, 110]   ἀναθημάτων μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον τοῖσι  ἔργοισι.   Δαρεῖον μέν νυν λέγουσι πρὸς
[2, 126]   αὐτῇ ἕνα λίθον ἐν τοῖσι  ἔργοισι   δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ τῶν
[2, 35]   ἐσθίουσι δὲ ἔξω ἐν τῇσι  ὁδοῖσι   ἐπιλέγοντες ὡς τὰ μὲν αἰσχρὰ
[2, 80]   τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν τῇσι  ὁδοῖσι   προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοῦ γούνατος
[2, 92]   ἔστι δὲ καὶ ἄλλα κρίνεα  ῥόδοισι   ἐμφερέα, ἐν τῷ ποταμῷ γινόμενα
[2, 43]   θεοὶ οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι  θεοῖσι   ἀποδεδέχαται. καὶ μὴν εἴ γε
[2, 4]   τε καὶ ἀγάλματα καὶ νηοὺς  θεοῖσι   ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους καὶ ζῷα
[2, 52]   δὲ πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ  θεοῖσι   ἐπευχόμενοι, ὡς ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ
[2, 47]   ἀλλήλων. τοῖσι μέν νυν ἄλλοισι  θεοῖσι   θύειν ὗς οὐ δικαιοῦσι Αἰγύπτιοι,
[2, 46]   μιν ἀλλὰ ὁμοῖον τοῖσι ἄλλοισι  θεοῖσι·   ὅτευ δὲ εἵνεκα τοιοῦτον γράφουσι
[2, 53]   ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καὶ τοῖσι  θεοῖσι   τὰς ἐπωνυμίας δόντες καὶ τιμάς
[2, 178]   χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ τεμένεα  θεοῖσι.   τὸ μέν νυν μέγιστον αὐτῶν
[2, 81]   ὀργίων μετέχοντα ὅσιον ἐστὶ ἐν  εἰρινέοισι   εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι δὲ περὶ
[2, 66]   ξυρῶνται τὰς ὀφρύας μούνας, παρ᾽  ὁτέοισι   δ᾽ ἂν κύων, πᾶν τὸ
[2, 66]   μεγάλα τοὺς Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν  ὁτέοισι   δ᾽ ἂν οἰκίοισι αἰέλουρος ἀποθάνῃ
[2, 82]   καὶ τῇ ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος  ὁτέοισι   ἐγκυρήσει καὶ ὅκως τελευτήσει καὶ
[2, 102]   πᾶν ἔθνος τὸ ἐμποδὼν καταστρεφόμενος.  ὁτέοισι   μέν νυν αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε
[2, 64]   γένεα ὀχευόμενα ἔν τε τοῖσι  νηοῖσι   τῶν θεῶν καὶ ἐν τοῖσι
[2, 4]   σφέας πρώτους καὶ ζῷα ἐν  λίθοισι   ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν νυν
[2, 150]   χρήματα καὶ φυλασσόμενα ἐν θησαυροῖσι  καταγαίοισι   ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ δὴ
[2, 63]   δὲ οὐκ ἐῶσι ἐν τοῖσι  προπυλαίοισι   ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ δὲ εὐχωλιμαῖοι
[2, 91]   μηδ᾽ ἄλλων μηδαμὰ μηδαμῶν ἀνθρώπων  νομαίοισι.   οἱ μέν νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι
[2, 91]   νεκρὸν χειραπτάζοντες θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι δὲ  νομαίοισι   φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ δὲ σύμπαν
[2, 51]   παραλαβόντες, παρὰ δὲ τούτων ὧλλοι.  Ἀθηναίοισι   γὰρ ἤδη τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας
[2, 177]   ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον τὸν νόμον  Ἀθηναίοισι   ἔθετο· τῷ ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ
[2, 51]   πρότερον Πελασγοὶ οὗτοι οἵ περ  Ἀθηναίοισι   σύνοικοι ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων
[2, 181]   Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες εἴκοσι μνέας.  ~Κυρηναίοισι   δὲ Ἄμασις φιλότητά τε καὶ
[2, 120]   Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν τοῖσι  Ἀχαιοῖσι,   μέλλοντά γε δὴ τῶν παρεόντων
[2, 6]   χώρην, ὅσοι δὲ ἧσσον γεωπεῖναι,  σταδίοισι,   οἳ δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι,
[2, 160]   εἶναι ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι  Ἠλείοισι   ὑπεθήκαντο. ~ψάμμιος δὲ ἓξ ἔτεα
[2, 81]   Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι καὶ  Πυθαγορείοισι·   οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν ὀργίων
[2, 41]   ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν τοῖσι  προαστείοισι,   τὸ κέρας τὸ ἕτερον
[2, 130]   ἐοῦσα, κειμένη δὲ ἐν τοῖσι  βασιληίοισι   ἐν οἰκήματι ἠσκημένῳ· θυμιήματα δὲ
[2, 169]   τέως μὲν ἐτρέφετο ἐν τοῖσι  βασιληίοισι,   καί μιν Ἄμασις εὖ περιεῖτε·
[2, 102]   στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσι  ἀνδρηίοισι   τῶν ἐθνέων γενομένοισι, καὶ δὴ
[2, 66]   καταλαμβάνει. ἐν ὁτέοισι δ᾽ ἂν  οἰκίοισι   αἰέλουρος ἀποθάνῃ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου,
[2, 85]   τὸ πρόσωπον, κἄπειτα ἐν τοῖσι  οἰκίοισι   λιποῦσαι τὸν νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ
[2, 129]   μοῦνόν οἱ εἶναι ἐν τοῖσι  οἰκίοισι   τέκνον. τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά τε
[2, 142]   ἐν μυρίοισί τε ἔτεσι καὶ  χιλίοισι   καὶ τριηκοσίοισί τε καὶ τεσσεράκοντα
[2, 123]   περιήλυσιν δὲ αὐτῇ γίνεσθαι ἐν  τρισχιλίοισι   ἔτεσι. τούτῳ τῷ λόγῳ εἰσὶ
[2, 80]   τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι  Λακεδαιμονίοισι·   οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι
[2, 141]   τούτοισι δή μιν πίσυνον τοῖσι  ἐνυπνίοισι,   παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους οἱ
[2, 138]   ἐστί, τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται  ἀξίοισι   λόγου. ἐὸν δ᾽ ἐν μέσῃ
[2, 174]   φοιτέων ἔθυε ὡς οὐδενὸς ἐοῦσι  ἀξίοισι   ψευδέα τε μαντήια ἐκτημένοισι· ὅσοι
[2, 102]   ἔλεγον οἱ ἱρέες πρῶτον μὲν  πλοίοισι   μακροῖσι ὁρμηθέντα ἐκ τοῦ Ἀραβίου
[2, 124]   Νείλου· διαπεραιωθέντας δὲ τὸν ποταμὸν  πλοίοισι   τοὺς λίθους ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι
[2, 96]   γὰρ δὴ οὔνομα ἐστὶ τοῖσι  πλοίοισι   τούτοισι) δὲ λίθος ὄπισθε
[2, 120]   ἀπέθνησκον, εἰ χρή τι τοῖσι  ἐποποιοῖσι   χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ τοιούτων
[2, 36]   δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ  θηρίοισι   δίαιτα ἐστί. ἀπὸ πυρῶν
[2, 65]   τάμνουσα ἰχθῦς παρέχει βορὴν τοῖσι  θηρίοισι.   τροφὴ μὲν δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη
[2, 51]   τὰ ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ  μυστηρίοισι   δεδήλωται. ~ἔθυον δὲ πάντα πρότερον
[2, 117]   τινός. ἐν μὲν γὰρ τοῖσι  Κυπρίοισι   εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ Σπάρτης
[2, 79]   μὲν παρὰ τὰ συμπόσια ποιεῦσι.  ~πατρίοισι   δὲ χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον οὐδένα
[2, 142]   καὶ χίλια ἔτεα. οὕτω ἐν  μυρίοισί   τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ
[2, 36]   ποιέειν, Ἕλληνας δὲ ἐπ᾽ ἀριστερά.  διφασίοισι   δὲ γράμμασι χρέωνται, καὶ τὰ
[2, 33]   ἔξω Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ  Κυνησίοισι,   οἳ ἔσχατοι πρὸς δυσμέων οἰκέουσι
[2, 53]   Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην  τετρακοσίοισι   ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι
[2, 142]   τε ἔτεσι καὶ χιλίοισι καὶ  τριηκοσίοισί   τε καὶ τεσσεράκοντα ἔλεγον θεὸν
[2, 47]   ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν αὐτοῖσι τοῖσι  ἱματίοισι   ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς
[2, 32]   τῶν ἡλίκων, ὕδασί τε καὶ  σιτίοισι   εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι τὰ πρῶτα
[2, 141]   ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι  ἐναντίοισι   αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς ἀρουραίους
[2, 50]   καὶ Νηρηίδων, τῶν ἄλλων θεῶν  Αἰγυπτίοισι   αἰεί κοτε τὰ οὐνόματα ἐστὶ
[2, 109]   Αἴγυπτος. ~κατανεῖμαι δὲ τὴν χώρην  Αἰγυπτίοισι   ἅπασι τοῦτον ἔλεγον τὸν βασιλέα,
[2, 136]   ἐούσης πολλῆς χρημάτων, γενέσθαι νόμον  Αἰγυπτίοισι,   ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς τὸν
[2, 36]   χωρὶς θηρίων ἡ> δίαιτα ἀποκέκριται,  Αἰγυπτίοισι   δὲ ὁμοῦ θηρίοισι δίαιτα
[2, 145]   καὶ Διόνυσος καὶ Πάν, παρ᾽  Αἰγυπτίοισι   δὲ Πὰν μὲν ἀρχαιότατος καὶ
[2, 5]   ἐς τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται, ἐστὶ  Αἰγυπτίοισι   ἐπίκτητός τε γῆ καὶ δῶρον
[2, 82]   λόγος λεγόμενος. ~καὶ τάδε ἄλλα  Αἰγυπτίοισι   ἐστὶ ἐξευρημένα, μείς τε καὶ
[2, 152]   χρηστήριον τῆς Λητοῦς, ἔνθα δὴ  Αἰγυπτίοισι   ἐστὶ μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς
[2, 43]   ἀλλά τις ἀρχαῖος ἐστὶ θεὸς  Αἰγυπτίοισι   Ἡρακλέης· ὡς δὲ αὐτοὶ λέγουσι,
[2, 81]   καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ  Αἰγυπτίοισι   καὶ Πυθαγορείοισι· οὐδὲ γὰρ τούτων
[2, 152]   ἅμα τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι  Αἰγυπτίοισι   καὶ τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς
[2, 18]   φάμενοι οὐδὲν σφίσι τε καὶ  Αἰγυπτίοισι   κοινὸν εἶναι· οἰκέειν τε γὰρ
[2, 169]   δὴ παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην τοῖσι  Αἰγυπτίοισι.   οἳ δέ μιν ἀπέπνιξαν καὶ
[2, 14]   ~καὶ ταῦτα μὲν ἐς Ἕλληνας  Αἰγυπτίοισι   ὀρθῶς ἔχοντα εἴρηται· φέρε δὲ
[2, 15]   ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι  Αἰγυπτίοισι   οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην. ἤδη
[2, 71]   ἱροί εἰσι, τοῖσι δὲ ἄλλοισι  Αἰγυπτίοισι   οὐκ ἱροί. φύσιν δὲ παρέχονται
[2, 105]   εἴπω περὶ τῶν Κόλχων, ὡς  Αἰγυπτίοισι   προσφερέες εἰσί· λίνον μοῦνοι οὗτοί
[2, 128]   ἑκατὸν λογίζονται ἔτεα, ἐν τοῖσι  Αἰγυπτίοισί   τε πᾶσαν εἶναι κακότητα καὶ
[2, 177]   δισμυρίας τὰς οἰκεομένας. νόμον τε  Αἰγυπτίοισι   τόνδε Ἄμασις ἐστὶ καταστήσας,
[2, 10]   καὶ αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητος  Αἰγυπτίοισι.   τῶν γὰρ ὀρέων τῶν εἰρημένων
[2, 104]   περιταμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι, καὶ οὗτοι  Αἰγυπτίοισι   φαίνονται ποιεῦντες κατὰ ταὐτά. αὐτῶν
[2, 14]   φέρε δὲ νῦν καὶ αὐτοῖσι  Αἰγυπτίοισι   ὡς ἔχει φράσω· εἴ σφι
[2, 96]   διαβύνεται. ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται,  ἱστίοισι   δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ πλοῖα
[2, 91]   ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες θάπτουσι.  ~ἑλληνικοῖσι   δὲ νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι, τὸ
[2, 35]   κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν τοῖσι  οἴκοισι,   ἐσθίουσι δὲ ἔξω ἐν τῇσι
[2, 81]   ὅσιον. ὁμολογέουσι δὲ ταῦτα τοῖσι  Ὀρφικοῖσι   καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ
[2, 81]   ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ  Βακχικοῖσι,   ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι·
[2, 161]   ἐγὼ μεζόνως μὲν ἐν τοῖσι  Λιβυκοῖσι   λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽ ἐν
[2, 10]   ὥς γε εἶναι σμικρὰ ταῦτα  μεγάλοισι   συμβαλεῖν· τῶν γὰρ ταῦτα τὰ
[2, 41]   μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ  ὀβελοῖσι   οὐδὲ λέβητι, οὐδὲ κρέως καθαροῦ
[2, 105]   καὶ γλῶσσα ἐμφερής ἐστι  ἀλλήλοισι.   λίνον δὲ τὸ μὲν Κολχικὸν
[2, 11]   φέροντα ἐπὶ Συρίης, σχεδὸν μὲν  ἀλλήλοισι   συντετραίνοντας τοὺς μυχούς, ὀλίγον δέ
[2, 69]   εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι  κροκοδείλοισι   τοῖσι ἐν τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι
[2, 71]   Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι, τοῖσι δὲ  ἄλλοισι   Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί. φύσιν δὲ
[2, 35]   τὰ πολλὰ πάντα ἔμπαλιν τοῖσι  ἄλλοισι   ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά τε καὶ
[2, 36]   ἐν Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται. τοῖσι  ἄλλοισι   ἀνθρώποισι νόμος ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι
[2, 36]   γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν  ἄλλοισι   ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων ἡ> δίαιτα
[2, 82]   πλέω σφι ἀνεύρηται τοῖσι  ἄλλοισι   ἅπασι ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ τέρατος
[2, 80]   ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται. τόδε μέντοι  ἄλλοισι   Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ
[2, 43]   σφι θεοὶ οὗτοι ἐν τοῖσι  ἄλλοισι   θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ μὴν εἴ
[2, 47]   ἐξ ἀλλήλων. τοῖσι μέν νυν  ἄλλοισι   θεοῖσι θύειν ὗς οὐ δικαιοῦσι
[2, 46]   εἶναί μιν ἀλλὰ ὁμοῖον τοῖσι  ἄλλοισι   θεοῖσι· ὅτευ δὲ εἵνεκα τοιοῦτον
[2, 176]   ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν τοῖσι  ἄλλοισι   ἱροῖσι Ἄμασις πᾶσι τοῖσι
[2, 147]   καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι  ἄλλοισι   κατὰ ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι,
[2, 120]   ἰδίῃ τε αὐτῷ καὶ τοῖσι  ἄλλοισι   πᾶσι Τρωσί. ἀλλ᾽ οὐ γὰρ
[2, 1]   μέγα πένθος ἐποιήσατο καὶ τοῖσι  ἄλλοισι   προεῖπε πᾶσι τῶν ἦρχε πένθος
[2, 44]   ἅγιον. καὶ εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον  ἄλλοισί   τε πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ ἐν
[2, 44]   εἶδον πλουσίως κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε  πολλοῖσι   ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν
[2, 134]   κατὰ τοῦτον. ἔτεσι γὰρ κάρτα  πολλοῖσι   ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων τῶν
[2, 30]   μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ  αὐτομόλοισι   τούτοισι οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται
[2, 63]   παίουσι αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη  ξύλοισι   καρτερὴ γίνεται κεφαλάς τε συναράσσονται,
[2, 169]   παστὰς λιθίνη μεγάλη καὶ ἠσκημένη  στύλοισί   τε φοίνικας τὰ δένδρεα μεμιμημένοισι
[2, 80]   ὑπανιστέαται. τόδε μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων  οὐδαμοῖσι   συμφέρονται· ἀντὶ τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους
[2, 13]   χώρη τῶν Ἑλλήνων ἀλλ᾽ οὐ  ποταμοῖσι   ἄρδεται κατά περ σφετέρη,
[2, 93]   οἱ ἀγελαῖοι ἐν μὲν τοῖσι  ποταμοῖσι   οὐ μάλα γίνονται, τρεφόμενοι δὲ
[2, 106]   τήνδε τὴν χώρην ὤμοισι τοῖσι  ἐμοῖσι   ἐκτησάμην. ὅστις δὲ καὶ ὁκόθεν
[2, 176]   ἱροῖσι Ἄμασις πᾶσι τοῖσι  ἐλλογίμοισι   ἔργα τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν
[2, 102]   καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν νυν αὐτῶν  ἀλκίμοισι   ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς γλιχομένοισι περὶ
[2, 79]   συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι  νόμοισι   ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα
[2, 37]   περισσῶς ἐόντες μάλιστα πάντων ἀνθρώπων  νόμοισι   τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ χαλκέων ποτηρίων
[2, 39]   ἐπίσπεισιν τοῦ οἴνου πάντες Αἰγύπτιοι  νόμοισι   τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως ἐς
[2, 147]   πᾶσαν. οὗτοι ἐπιγαμίας ποιησάμενοι ἐβασίλευον  νόμοισι   τοῖσιδε χρεώμενοι, μήτε καταιρέειν ἀλλήλους
[2, 92]   ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι μὲν αὐτοῖσι  νόμοισι   χρέωνται τοῖσι καὶ οἱ ἄλλοι
[2, 106]   τάδε· ἐγὼ τήνδε τὴν χώρην  ὤμοισι   τοῖσι ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις δὲ
[2, 154]   Ἴωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ τοῖσι  συγκατεργασαμένοισι   αὐτῷ Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους
[2, 147]   ἐκέχρηστό σφι κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα  ἐνισταμένοισι   ἐς τὰς τυραννίδας τὸν χαλκέῃ
[2, 169]   στύλοισί τε φοίνικας τὰ δένδρεα  μεμιμημένοισι   καὶ τῇ ἄλλῃ δαπάνῃ· ἔσω
[2, 86]   τὸ σῶμα σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι  κατατετμημένοισι,   ὑποχρίοντες τῷ κόμμι, τῷ δὴ
[2, 54]   τὰ μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι  εἰρημένοισι   ἔθνεσι. εἰρομένου δέ μευ ὁκόθεν
[2, 174]   ἐοῦσι ἀξίοισι ψευδέα τε μαντήια  ἐκτημένοισι·   ὅσοι δέ μιν κατέδησαν φῶρα
[2, 86]   οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις διηθέουσι θυμιήμασι  τετριμμένοισι·   ἔπειτα τὴν νηδὺν σμύρνης ἀκηράτου
[2, 146]   πάρεστι χρᾶσθαι τοῖσί τις πείσεται  λεγομένοισι   μᾶλλον· ἐμοὶ δ᾽ ὦν
[2, 123]   ~τοῖσι μέν νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων  λεγομένοισι   χράσθω ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα πιθανά
[2, 81]   ὁμολογέουσι δὲ ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι  καλεομένοισι   καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι δὲ Αἰγυπτίοισι
[2, 125]   κρόμμυα καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη τοῖσι  ἐργαζομένοισι·   καὶ ὡς ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι
[2, 125]   καὶ σιτία καὶ ἐσθῆτα τοῖσι  ἐργαζομένοισι,   ὁκότε χρόνον μὲν οἰκοδόμεον τὰ
[2, 141]   χειρώνακτας καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα  ἀπικομένοισι   τοῖσι ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς
[2, 178]   βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ  ναυτιλλομένοισι   ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ
[2, 152]   οὕτω ἅμα τοῖσι τὰ ἑωυτοῦ  βουλομένοισι   Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι ἐπικούροισι καταιρέει
[2, 178]   πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ μὴ  βουλομένοισι   αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι
[2, 35]   μὲν παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη μὴ  βουλομένοισι,   τῇσι δὲ θυγατράσι πᾶσα ἀνάγκη
[2, 142]   ἐν τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι  γενομένοισι   ἔλεγον οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν τοίνυν
[2, 102]   καὶ τοῖσι ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων  γενομένοισι,   καὶ δὴ καὶ αἰδοῖα γυναικὸς
[2, 69]   τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι  γινομένοισι   κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι αἱμασιῇσι.
[2, 32]   ἐπεόντος ἐπὶ τῶν δενδρέων καρποῦ,  ἁπτομένοισι   δέ σφι ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς,
[2, 102]   αὐτῶν ἀλκίμοισι ἐνετύγχανε καὶ δεινῶς  γλιχομένοισι   περὶ τῆς ἐλευθερίης, τούτοισι μὲν
[2, 178]   ἀπεδέξατο, καὶ δὴ καὶ τοῖσι  ἀπικνευμένοισι   ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν
[2, 100]   τοῦ φόνου ᾔδεε πολλοὺς ἱστιᾶν,  δαινυμένοισι   δὲ ἐπεῖναι τὸν ποταμὸν δι᾽
[2, 79]   γενέσθαι, ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν ἄνωρον  θρήνοισι   τούτοισι ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ
[2, 148]   ὑπόγαια τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽  ἐκείνοισι,   τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ χιλίων
[2, 160]   τούτου εἵνεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον,  ξείνοισι   ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον τὸν ἀγῶνα τιθέναι,
[2, 96]   δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι δὲ  βυβλίνοισι.   ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν
[2, 6]   παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον λίην,  σχοίνοισι.   δύναται δὲ παρασάγγης τριήκοντα
[2, 120]   τοῖσι σφετέροισι σώμασι καὶ τοῖσι  τέκνοισι   καὶ τῇ πόλι κινδυνεύειν ἐβούλοντο,
[2, 120]   τοι καὶ ἐν τοῖσι πρώτοισι  χρόνοισι   ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν
[2, 168]   δέ σφι ἦν τάδε ἐξαραιρημένα  μούνοισι   Αἰγυπτίων πάρεξ τῶν ἱρέων, ἄρουραι
[2, 91]   δέ μευ τι σφι  μούνοισι   ἔωθε Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ
[2, 80]   καὶ τόδε ἄλλο Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων  μούνοισι   Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι
[2, 47]   Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ δὲ καὶ Διονύσῳ  μούνοισι   τοῦ αὐτοῦ χρόνου, τῇ αὐτῇ
[2, 142]   πρότερον οὐδὲ ὕστερον ἐν τοῖσι  ὑπολοίποισι   Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι ἔλεγον οὐδὲν
[2, 138]   ὕψος μὲν δέκα ὀργυιέων ἐστί,  τύποισι   δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι λόγου.
[2, 138]   περιθέει δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη  τύποισι,   ἔστι δὲ ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων
[2, 77]   ἐν γὰρ τῇσι μεταβολῇσι τοῖσι  ἀνθρώποισι   αἱ νοῦσοι μάλιστα γίνονται τῶν
[2, 82]   ἀνεύρηται τοῖσι ἄλλοισι ἅπασι  ἀνθρώποισι·   γενομένου γὰρ τέρατος φυλάσσουσι γραφόμενοι
[2, 77]   σιτίων πάσας τὰς νούσους τοῖσι  ἀνθρώποισι   γίνεσθαι. εἰσὶ μὲν γὰρ καὶ
[2, 76]   ἐν ποσὶ μᾶλλον εἱλευμενέων τοῖσι  ἀνθρώποισι   διξαὶ γὰρ δή εἰσι ἴβιες)
[2, 35]   πολλὰ πάντα ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι  ἀνθρώποισι   ἐστήσαντο ἤθεά τε καὶ νόμους·
[2, 66]   ~πολλῶν δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων τοῖσι  ἀνθρώποισι   θηρίων πολλῷ ἂν ἔτι πλέω
[2, 177]   τὰ ἀπὸ τῆς χώρης τοῖσι  ἀνθρώποισι,   καὶ πόλις ἐν αὐτῇ γενέσθαι
[2, 144]   ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας ἅμα τοῖσι  ἀνθρώποισι,   καὶ τούτων αἰεὶ ἕνα τὸν
[2, 36]   Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται. τοῖσι ἄλλοισι  ἀνθρώποισι   νόμος ἅμα κήδεϊ κεκάρθαι τὰς
[2, 120]   πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο τοῖσι  ἀνθρώποισι   ποιήσωσι, ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων
[2, 65]   τὰ μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι  ἀνθρώποισι)   τὰ δὲ οὔ. τῶν δὲ
[2, 36]   τέως ἐξυρημένοι. τοῖσι μὲν ἄλλοισι  ἀνθρώποισι   χωρὶς θηρίων ἡ> δίαιτα ἀποκέκριται,
[2, 124]   τὸν ποταμὸν πλοίοισι τοὺς λίθους  ἑτέροισι   ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς τὸ
[2, 83]   τέχνη, τῶν δὲ θεῶν  μετεξετέροισι·   καὶ γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον αὐτόθι
[2, 120]   οἱ> προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε τοῖσι  σφετέροισι   σώμασι καὶ τοῖσι τέκνοισι καὶ
[2, 76]   φορέει ἀλλὰ τοῖσι τῆς νυκτερίδος  πτεροῖσι   μάλιστά κῃ ἐμφερέστατα. Τοσαῦτα μὲν
[2, 76]   καὶ τὴν δειρὴν πᾶσαν, λευκὴ  πτεροῖσι   πλὴν κεφαλῆς καὶ αὐχένος καὶ
[2, 80]   Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι  πρεσβυτέροισι   συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς ὁδοῦ καὶ
[2, 108]   ἀπίοι ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων  πλατυτέροισι   ἐχρέωντο τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων
[2, 64]   Αἰγυπτίων καὶ Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν  ἱροῖσι   καὶ ἀπὸ γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι
[2, 64]   τὸ μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν  ἱροῖσι   μηδὲ ἀλούτους ἀπὸ γυναικῶν ἐς
[2, 176]   δὲ καὶ ἐν τοῖσι ἄλλοισι  ἱροῖσι   Ἄμασις πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι
[2, 102]   οἱ ἱρέες πρῶτον μὲν πλοίοισι  μακροῖσι   ὁρμηθέντα ἐκ τοῦ Ἀραβίου κόλπου
[2, 150]   μεγάλα χρήματα καὶ φυλασσόμενα ἐν  θησαυροῖσι   καταγαίοισι ἐπενόησαν κλῶπες ἐκφορῆσαι. ἐκ
[2, 152]   ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι  ἐπικούροισι   καταιρέει τοὺς βασιλέας. ~κρατήσας δὲ
[2, 159]   ἐχρᾶτο ἐν τῷ δέοντι καὶ  Σύροισι   πεζῇ Νεκῶς συμβαλὼν ἐν
[2, 97]   τῇσι ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ  νήσοισι·   τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τῆς
[2, 32]   πόλιν ἐν τῇ πάντας εἶναι  τοῖσι   ἄγουσι τὸ μέγαθος ἴσους, χρῶμα
[2, 35]   ἤθεά τε καὶ νόμους· ἐν  τοῖσι   αἱ μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ
[2, 169]   οὕτω δὴ παραδιδοῖ τὸν Ἀπρίην  τοῖσι   Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ μιν ἀπέπνιξαν
[2, 128]   καὶ ἑκατὸν λογίζονται ἔτεα, ἐν  τοῖσι   Αἰγυπτίοισί τε πᾶσαν εἶναι κακότητα
[2, 168]   μνέαι, οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες. ταῦτα  τοῖσι   αἰεὶ δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ
[2, 79]   χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον οὐδένα ἐπικτῶνται·  τοῖσι   ἄλλα τε ἐπάξια ἐστὶ νόμιμα,
[2, 35]   ποταμοί, τὰ πολλὰ πάντα ἔμπαλιν  τοῖσι   ἄλλοισι ἀνθρώποισι ἐστήσαντο ἤθεά τε
[2, 36]   κομέουσι, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται.  τοῖσι   ἄλλοισι ἀνθρώποισι νόμος ἅμα κήδεϊ
[2, 82]   τε πλέω σφι ἀνεύρηται  τοῖσι   ἄλλοισι ἅπασι ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ
[2, 43]   οὐδέ σφι θεοὶ οὗτοι ἐν  τοῖσι   ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται. καὶ μὴν
[2, 46]   νομίζοντες εἶναί μιν ἀλλὰ ὁμοῖον  τοῖσι   ἄλλοισι θεοῖσι· ὅτευ δὲ εἵνεκα
[2, 176]   ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν  τοῖσι   ἄλλοισι ἱροῖσι Ἄμασις πᾶσι
[2, 147]   ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες  τοῖσι   ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν χώρην
[2, 120]   συμβαινόντων ἰδίῃ τε αὐτῷ καὶ  τοῖσι   ἄλλοισι πᾶσι Τρωσί. ἀλλ᾽ οὐ
[2, 1]   τε μέγα πένθος ἐποιήσατο καὶ  τοῖσι   ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι τῶν ἦρχε
[2, 85]   καὶ ταφαί σφεων εἰσὶ αἵδε·  τοῖσι   ἂν ἀπογένηται ἐκ τῶν οἰκίων
[2, 102]   τῇσι στήλῃσι κατὰ ταὐτὰ καὶ  τοῖσι   ἀνδρηίοισι τῶν ἐθνέων γενομένοισι, καὶ
[2, 77]   ὧραι· ἐν γὰρ τῇσι μεταβολῇσι  τοῖσι   ἀνθρώποισι αἱ νοῦσοι μάλιστα γίνονται
[2, 77]   τρεφόντων σιτίων πάσας τὰς νούσους  τοῖσι   ἀνθρώποισι γίνεσθαι. εἰσὶ μὲν γὰρ
[2, 76]   δ᾽ ἐν ποσὶ μᾶλλον εἱλευμενέων  τοῖσι   ἀνθρώποισι διξαὶ γὰρ δή εἰσι
[2, 66]   ἀνάγκη. ~πολλῶν δὲ ἐόντων ὁμοτρόφων  τοῖσι   ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ ἂν ἔτι
[2, 177]   καὶ τὰ ἀπὸ τῆς χώρης  τοῖσι   ἀνθρώποισι, καὶ πόλις ἐν αὐτῇ
[2, 144]   Αἰγύπτῳ ἄρχοντας, οὐκ ἐόντας ἅμα  τοῖσι   ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ ἕνα
[2, 120]   ὅκως πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο  τοῖσι   ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς τῶν μεγάλων
[2, 65]   καὶ τὰ μὲν σύντροφα αὐτοῖσι  τοῖσι   ἀνθρώποισι) τὰ δὲ οὔ. τῶν
[2, 168]   τῷ Σαμίῳ. ταῦτα μὲν δὴ  τοῖσι   ἅπασι ἦν ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ
[2, 178]   μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ δὴ καὶ  τοῖσι   ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν
[2, 39]   τοῦ οἴνου πάντες Αἰγύπτιοι νόμοισι  τοῖσι   αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως ἐς πάντα
[2, 137]   Αἰγύπτου ἐπ᾽ ἔτεα πεντήκοντα, ἐν  τοῖσι   αὐτὸν τάδε ἀποδέξασθαι· ὅκως τῶν
[2, 120]   συνοίκεε Ἑλένῃ, ἀποδοῦναι ἂν αὐτὴν  τοῖσι   Ἀχαιοῖσι, μέλλοντά γε δὴ τῶν
[2, 130]   πόλι ἐοῦσα, κειμένη δὲ ἐν  τοῖσι   βασιληίοισι ἐν οἰκήματι ἠσκημένῳ· θυμιήματα
[2, 169]   δὲ τέως μὲν ἐτρέφετο ἐν  τοῖσι   βασιληίοισι, καί μιν Ἄμασις εὖ
[2, 41]   χῶρον πάντες. κατὰ ταὐτὰ δὲ  τοῖσι   βουσὶ καὶ τἆλλα κτήνεα θάπτουσι
[2, 45]   πάμπαν ἀπείρως ἔχειν οἱ Ἕλληνες·  τοῖσι   γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη θύειν
[2, 71]   μὲν τῷ Παπρημίτῃ ἱροί εἰσι,  τοῖσι   δὲ ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἱροί.
[2, 39]   τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν ἔδοντο,  τοῖσι   δὲ ἂν μὴ παρέωσι Ἕλληνες,
[2, 30]   ἐς τὴν μητρόπολιν τὴν Αἰθιόπων.  τοῖσι   δὲ αὐτομόλοισι τούτοισι οὔνομα ἐστὶ
[2, 154]   τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος.  ~τοῖσι   δὲ Ἴωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ
[2, 178]   Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι·  τοῖσι   δὲ μὴ βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν,
[2, 69]   Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ κροκόδειλοι,  τοῖσι   δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε πολεμίους
[2, 95]   οἷοί τε εἰσὶ ὑψοῦ πέτεσθαι.  τοῖσι   δὲ περὶ τὰ ἕλεα οἰκέουσι
[2, 54]   ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια πρώτας ἐν  τοῖσι   εἰρημένοισι ἔθνεσι. εἰρομένου δέ μευ
[2, 92]   νομίζουσι· οἱ δὲ δὴ ἐν  τοῖσι   ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι μὲν αὐτοῖσι
[2, 120]   τῶν ἄλλων Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν  τοῖσι   Ἕλλησι, ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου
[2, 120]   ἐν Ἰλίῳ, ἀποδοθῆναι ἂν αὐτὴν  τοῖσι   Ἕλλησι ἤτοι ἑκόντος γε
[2, 49]   Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ ἂν ἦν  τοῖσι   Ἕλλησι καὶ οὐ νεωστὶ ἐσηγμένα.
[2, 49]   τῷ θεῷ καὶ τὰ ἐν  τοῖσι   Ἕλλησι· ὁμότροπα γὰρ ἂν ἦν
[2, 44]   ἵδρυται. εὗρον δὲ οὐδὲ τούτους  τοῖσι   Ἕλλησι συμφερομένους· ἔφασαν γὰρ ἅμα
[2, 176]   ἄλλοισι ἱροῖσι Ἄμασις πᾶσι  τοῖσι   ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ μέγαθος ἀξιοθέητα,
[2, 106]   ἐγὼ τήνδε τὴν χώρην ὤμοισι  τοῖσι   ἐμοῖσι ἐκτησάμην. ὅστις δὲ καὶ
[2, 33]   Λιβύην, καὶ ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι  τοῖσι   ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος,
[2, 3]   εἰδέναι εἰ συμβήσονται τοῖσι λόγοισι  τοῖσι   ἐν Μέμφι· οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται
[2, 51]   περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν, τὰ ἐν  τοῖσι   ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι δεδήλωται. ~ἔθυον
[2, 69]   τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι  τοῖσι   ἐν τῇσι αἱμασιῇσι. ~ἄγραι δὲ
[2, 141]   καὶ ἀγοραίους ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι  τοῖσι   ἐναντίοισι αὐτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς
[2, 141]   τιμωρούς. τούτοισι δή μιν πίσυνον  τοῖσι   ἐνυπνίοισι, παραλαβόντα Αἰγυπτίων τοὺς βουλομένους
[2, 116]   ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν τούτοισι  τοῖσι   ἔπεσι δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο τὴν
[2, 116]   καὶ ἐν Ὀδυσσείῃ ἐν τοῖσιδε  τοῖσι   ἔπεσι. τοῖα Διὸς θυγάτηρ ἔχε
[2, 161]   πέντε καὶ εἴκοσι ἄρξας, ἐν  τοῖσι   ἐπί τε Σιδῶνα στρατὸν ἤλασε
[2, 141]   καί σφεας ἀπελέσθαι τὰς ἀρούρας·  τοῖσι   ἐπὶ τῶν προτέρων βασιλέων δεδόσθαι
[2, 152]   τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ  τοῖσι   ἐπικούροισι καταιρέει τοὺς βασιλέας. ~κρατήσας
[2, 120]   γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ χρή τι  τοῖσι   ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν, τούτων δὲ
[2, 125]   καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα ἀναισιμώθη  τοῖσι   ἐργαζομένοισι· καὶ ὡς ἐμὲ εὖ
[2, 125]   ἐργάζοντο καὶ σιτία καὶ ἐσθῆτα  τοῖσι   ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον μὲν οἰκοδόμεον
[2, 110]   ἐκείνου ἀναθημάτων μὴ οὐκ ὑπερβαλλόμενον  τοῖσι   ἔργοισι. Δαρεῖον μέν νυν λέγουσι
[2, 126]   ἂν αὐτῇ ἕνα λίθον ἐν  τοῖσι   ἔργοισι δωρέοιτο. ἐκ τούτων δὲ
[2, 20]   καὶ τοὺς ἄλλους ποταμούς, ὅσοι  τοῖσι   ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν
[2, 78]   σιτέονται. ~ἐν δὲ τῇσι συνουσίῃσι  τοῖσι   εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ δείπνου
[2, 53]   οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καὶ  τοῖσι   θεοῖσι τὰς ἐπωνυμίας δόντες καὶ
[2, 65]   αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς παρέχει βορὴν  τοῖσι   θηρίοισι. τροφὴ μὲν δὴ αὐτοῖσι
[2, 39]   εἴ τι μέλλοι σφίσι  τοῖσι   θύουσι Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ
[2, 169]   διξὰ θυρώματα ἕστηκε, ἐν δὲ  τοῖσι   θυρώμασι θήκη ἐστί. ~εἰσὶ
[2, 47]   τις ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν αὐτοῖσι  τοῖσι   ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν
[2, 3]   ἐν Μέμφι ἐλθὼν ἐς λόγους  τοῖσι   ἱρεῦσι τοῦ Ἡφαίστου. καὶ δὴ
[2, 44]   μέγαθος. ἐς λόγους δὲ ἐλθὼν  τοῖσι   ἱρεῦσι τοῦ θεοῦ εἰρόμην ὁκόσος
[2, 152]   τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα τε  τοῖσι   Ἴωσι καὶ Καρσὶ ποιέεται καί
[2, 92]   τοῖσι μὲν αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται  τοῖσι   καὶ οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ
[2, 154]   Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ Ἴωσι καὶ  τοῖσι   Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ
[2, 86]   ἐπεάν σφι κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι  τοῖσι   κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα, τῇ
[2, 117]   ἄλλου τινός. ἐν μὲν γὰρ  τοῖσι   Κυπρίοισι εἴρηται ὡς τριταῖος ἐκ
[2, 12]   ~τὰ περὶ Αἴγυπτον ὦν καὶ  τοῖσι   λέγουσι αὐτὰ πείθομαι καὶ αὐτὸς
[2, 161]   τὴν ἐγὼ μεζόνως μὲν ἐν  τοῖσι   Λιβυκοῖσι λόγοισι ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽
[2, 3]   ἐτραπόμην, ἐθέλων εἰδέναι εἰ συμβήσονται  τοῖσι   λόγοισι τοῖσι ἐν Μέμφι· οἱ
[2, 36]   καὶ τῷ γενείῳ, τέως ἐξυρημένοι.  τοῖσι   μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων
[2, 39]   δὲ κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι φέρουσι,  τοῖσι   μὲν ἂν ἀγορὴ καὶ
[2, 92]   δὴ ἐν τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι  τοῖσι   μὲν αὐτοῖσι νόμοισι χρέωνται τοῖσι
[2, 124]   ἐργάζεσθαι ἑωυτῷ κελεύειν πάντας Αἰγυπτίους.  τοῖσι   μὲν δὴ ἀποδεδέχθαι ἐκ τῶν
[2, 69]   καὶ οὐδὲν σίνεται τὸν τροχίλον.  ~τοῖσι   μὲν δὴ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί
[2, 47]   συβῶται καὶ ἄγονται ἐξ ἀλλήλων.  τοῖσι   μέν νυν ἄλλοισι θεοῖσι θύειν
[2, 123]   τοὺς λύκους ἐς τὠυτὸ χωρίον.  ~τοῖσι   μέν νυν ὑπ᾽ Αἰγυπτίων λεγομένοισι
[2, 35]   καὶ πασέων. τρέφειν τοὺς τοκέας  τοῖσι   μὲν παισὶ οὐδεμία ἀνάγκη μὴ
[2, 64]   ὀρνίθων γένεα ὀχευόμενα ἔν τε  τοῖσι   νηοῖσι τῶν θεῶν καὶ ἐν
[2, 85]   καὶ τὸ πρόσωπον, κἄπειτα ἐν  τοῖσι   οἰκίοισι λιποῦσαι τὸν νεκρὸν αὐταὶ
[2, 129]   τὴν μοῦνόν οἱ εἶναι ἐν  τοῖσι   οἰκίοισι τέκνον. τὸν δὲ ὑπεραλγήσαντά
[2, 35]   ἄνδρες κατήμενοι. εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν  τοῖσι   οἴκοισι, ἐσθίουσι δὲ ἔξω ἐν
[2, 12]   γῆς κογχύλιά τε φαινόμενα ἐπὶ  τοῖσι   ὄρεσι καὶ ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε
[2, 28]   οἷα δὲ ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος  τοῖσι   ὄρεσι, μὴ δύνασθαι κατιεμένην καταπειρητηρίην
[2, 28]   καὶ Ἐλεφαντίνης, οὐνόματα δὲ εἶναι  τοῖσι   ὄρεσι τῷ μὲν Κρῶφι τῷ
[2, 81]   γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι δὲ ταῦτα  τοῖσι   Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι, ἐοῦσι
[2, 52]   δὴ τούτου τοῦ χρόνου ἔθυον  τοῖσι   οὐνόμασι τῶν θεῶν χρεώμενοι· παρὰ
[2, 154]   τοῦ Νείλου τὸ μέσον ἔχοντος,  τοῖσι   οὐνόματα ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους τε
[2, 17]   Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα ἐς θάλασσαν·  τοῖσι   οὐνόματα κέεται τάδε, τῷ μὲν
[2, 69]   ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν τὰ εἴδεα  τοῖσι   παρὰ σφίσι γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι
[2, 96]   τοῦτο γὰρ δὴ οὔνομα ἐστὶ  τοῖσι   πλοίοισι τούτοισι) δὲ λίθος
[2, 108]   ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο  τοῖσι   πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι. τούτων
[2, 36]   καλέουσι. φυρῶσι τὸ μὲν σταῖς  τοῖσι   ποσί, τὸν δὲ πηλὸν τῇσι
[2, 93]   ἰχθύες οἱ ἀγελαῖοι ἐν μὲν  τοῖσι   ποταμοῖσι οὐ μάλα γίνονται, τρεφόμενοι
[2, 80]   μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ νεώτεροι αὐτῶν  τοῖσι   πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες εἴκουσι τῆς ὁδοῦ
[2, 41]   δὲ ἔρσενας κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν  τοῖσι   προαστείοισι, τὸ κέρας τὸ ἕτερον
[2, 63]   οἳ δὲ οὐκ ἐῶσι ἐν  τοῖσι   προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι, οἱ δὲ
[2, 120]   εἰ δέ τοι καὶ ἐν  τοῖσι   πρώτοισι χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ
[2, 154]   δὲ Ἴωσι καὶ τοῖσι Καρσὶ  τοῖσι   συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ Ψαμμήτιχος δίδωσι
[2, 120]   ἄλλοι οἱ> προσήκοντες αὐτῷ, ὥστε  τοῖσι   σφετέροισι σώμασι καὶ τοῖσι τέκνοισι
[2, 152]   ὡς δὲ ἔπεισε, οὕτω ἅμα  τοῖσι   τὰ ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ
[2, 121]   ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια ἐν  τοῖσι   τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι. τῶν
[2, 89]   τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι  τοῖσι   ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ ποιεῦσι οὕτω
[2, 120]   ὥστε τοῖσι σφετέροισι σώμασι καὶ  τοῖσι   τέκνοισι καὶ τῇ πόλι κινδυνεύειν
[2, 64]   νηοῖσι τῶν θεῶν καὶ ἐν  τοῖσι   τεμένεσι· εἰ ὦν εἶναι τῷ
[2, 76]   δὲ οὐ πτερωτὰ φορέει ἀλλὰ  τοῖσι   τῆς νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστά κῃ
[2, 146]   ~τούτων ὦν ἀμφοτέρων πάρεστι χρᾶσθαι  τοῖσί   τις πείσεται λεγομένοισι μᾶλλον· ἐμοὶ
[2, 142]   οὐδὲ πρότερον οὐδὲ ὕστερον ἐν  τοῖσι   ὑπολοίποισι Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι ἔλεγον
[2, 96]   ~τὰ δὲ δὴ πλοῖά σφι,  τοῖσι   φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης
[2, 139]   Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ τὰ μαντήια,  τοῖσι   χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε ὡς δέοι
[2, 77]   τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου,  ἐμέτοισι   θηρώμενοι τὴν ὑγιείην καὶ κλύσμασι,
[2, 174]   ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ μαντήιον, ὅκου  ἑκάστοισι   εἴη. πολλὰ μὲν δὴ καὶ
[2, 140]   φοιτᾶν σῖτον ἄγοντας Αἰγυπτίων, ὡς  ἑκάστοισι   προστετάχθαι, σιγῇ τοῦ Αἰθίοπος, ἐς
[2, 14]   εἴρηται· φέρε δὲ νῦν καὶ  αὐτοῖσι   Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει φράσω· εἴ
[2, 154]   καὶ δὴ καὶ παῖδας παρέβαλε  αὐτοῖσι   Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι.
[2, 91]   ἐστὶ κάρτα μεγάλα· ἐπὶ δὲ  αὐτοῖσι   ἀνδριάντες δύο ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι.
[2, 25]   μὲν ὀμβρίου ὕδατος συμμισγομένου πολλοῦ  αὐτοῖσι,   ἅτε ὑομένης τε τῆς χώρης
[2, 18]   τοῦ Δέλτα καὶ οὐδὲν ὁμολογέειν  αὐτοῖσι,   βούλεσθαί τε πάντων σφίσι ἐξεῖναι
[2, 30]   ἔνθα ἂν τοῦτο ᾖ, ἔσεσθαι  αὐτοῖσι   ἐνθαῦτα καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας.
[2, 141]   ἀνθρώπους. ἐνθαῦτα ἀπικομένοισι τοῖσι ἐναντίοισι  αὐτοῖσι   ἐπιχυθέντας νυκτὸς μῦς ἀρουραίους κατὰ
[2, 121]   τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι  αὐτοῖσι   καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι
[2, 55]   ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον  αὐτοῖσι,   καί σφεας ἐκ τούτου ποιῆσαι.
[2, 156]   εἶναι παῖδας, Λητοῦν δὲ τροφὸν  αὐτοῖσι   καὶ σώτειραν γενέσθαι. Αἰγυπτιστὶ δὲ
[2, 147]   ἤδη φράσω· προσέσται δέ τι  αὐτοῖσι   καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες
[2, 92]   τοῖσι ἕλεσι κατοικημένοι τοῖσι μὲν  αὐτοῖσι   νόμοισι χρέωνται τοῖσι καὶ οἱ
[2, 121]   θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως δὲ  αὐτοῖσι   πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν
[2, 120]   εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι  αὐτοῖσι   τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες,
[2, 99]   κατὰ τὰ ἤκουον· προσέσται δὲ  αὐτοῖσί   τι καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος.
[2, 65]   τοῖσι θηρίοισι. τροφὴ μὲν δὴ  αὐτοῖσι   τοιαύτη ἀποδέδεκται· τὸ δ᾽ ἄν
[2, 65]   νενόμισται, καὶ τὰ μὲν σύντροφα  αὐτοῖσι   τοῖσι ἀνθρώποισι) τὰ δὲ οὔ.
[2, 47]   ἤν τις ψαύσῃ αὐτῶν παριὼν  αὐτοῖσι   τοῖσι ἱματίοισι ἀπ᾽ ὦν ἔβαψε
[2, 121]   καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι  αὐτοῖσι   τῶν ἀσκῶν ἕνα· τοὺς δὲ
[2, 173]   τὸ δέον οὐκ ἂν ἔχοιεν  αὐτοῖσι   χρᾶσθαι. οὕτω δὲ καὶ ἀνθρώπου
[2, 39]   οἴνου πάντες Αἰγύπτιοι νόμοισι τοῖσι  αὐτοῖσι   χρέωνται ὁμοίως ἐς πάντα τὰ
[2, 83]   τὠυτὸ νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ  αὐτοῖσι   ὧδε διακέεται· ἀνθρώπων μὲν οὐδενὶ
[2, 104]   Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ  τούτοισι   ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ
[2, 102]   ~παραμειψάμενος ὦν τούτους τοῦ ἐπὶ  τούτοισι   γενομένου βασιλέος, τῷ οὔνομα ἦν
[2, 121]   παῖδας εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο)  τούτοισι   δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν,
[2, 81]   θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις· ἐπὶ  τούτοισι   δὲ εἰρίνεα εἵματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν
[2, 102]   καὶ εὐπετέως παρέλαβε τὰς πόλιας,  τούτοισι   δὲ ἐνέγραφε ἐν τῇσι στήλῃσι
[2, 154]   ὧν δὲ ἐξανέστησαν χώρων, ἐν  τούτοισι   δὲ οἵ τε ὁλκοὶ τῶν
[2, 141]   αὐτὸς γάρ οἱ πέμψειν τιμωρούς.  τούτοισι   δή μιν πίσυνον τοῖσι ἐνυπνίοισι,
[2, 166]   καὶ εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ  τούτοισι   ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ
[2, 155]   ἐς μῆκος καὶ τοῖχος ἕκαστος  τούτοισι   ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἕκαστον
[2, 102]   δεινῶς γλιχομένοισι περὶ τῆς ἐλευθερίης,  τούτοισι   μὲν στήλας ἐνίστη ἐς τὰς
[2, 96]   δὴ οὔνομα ἐστὶ τοῖσι πλοίοισι  τούτοισι)   δὲ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος
[2, 173]   τε καὶ παιγνιήμων. ἀχθεσθέντες δὲ  τούτοισι   οἱ φίλοι αὐτοῦ ἐνουθέτεον αὐτὸν
[2, 30]   τὴν Αἰθιόπων. τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι  τούτοισι   οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται δὲ
[2, 51]   μέν νυν καὶ ἄλλα πρὸς  τούτοισι,   τὰ ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες ἀπ᾽
[2, 154]   Αἰγύπτῳ, οἱ Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι  τούτοισι   τὰ περὶ Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ
[2, 116]   σφιν ἔρεξα τεληέσσας ἑκατόμβας. ἐν  τούτοισι   τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ ὅτι ἠπίστατο
[2, 82]   καὶ ὁκοῖός τις ἔσται. καὶ  τούτοισι   τῶν Ἑλλήνων οἱ ἐν ποιήσι
[2, 79]   ἀποθανόντα δὲ αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι  τούτοισι   ὑπὸ Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν
[2, 168]   ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι τὸν βασιλέα·  τούτοισι   ὦν τάδε πάρεξ τῶν ἀρουρέων
[2, 119]   ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ δὲ παρ᾽  ἑωυτοῖσι   γενόμενα ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι λέγειν. ~ταῦτα
[2, 120]   δέ τοι καὶ ἐν τοῖσι  πρώτοισι   χρόνοισι ταῦτα ἐγίνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ
[2, 36]   ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι καὶ λογίζονται  ψήφοισι   Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν
[2, 180]   ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων τὸν ἐν  Δελφοῖσι   νῦν ἐόντα νηὸν τριηκοσίων ταλάντων
[2, 179]   τὰ φορτία ἔδεε περιάγειν ἐν  βάρισι   περὶ τὸ Δέλτα, μέχρι οὗ
[2, 32]   ἐρήμων τῆς Λιβύης, φάναι παρὰ  σφίσι   γενέσθαι ἀνδρῶν δυναστέων παῖδας ὑβριστάς,
[2, 79]   τε ταύτην πρώτην καὶ μούνην  σφίσι   γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ καὶ τόδε
[2, 69]   αὐτῶν τὰ εἴδεα τοῖσι παρὰ  σφίσι   γινομένοισι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῇσι
[2, 18]   ὁμολογέειν αὐτοῖσι, βούλεσθαί τε πάντων  σφίσι   ἐξεῖναι γεύεσθαι. δὲ θεός
[2, 158]   οἱ Αἰγύπτιοι καλέουσι τοὺς μὴ  σφίσι   ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ τῆς διώρυχος
[2, 4]   ἀνθρωπήια πρήγματα, ὧδε ἔλεγον ὁμολογέοντες  σφίσι,   πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν
[2, 18]   ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα φάμενοι οὐδὲν  σφίσι   τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινὸν εἶναι·
[2, 169]   οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων τὸν  σφίσι   τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω
[2, 42]   τάδε λέγουσι τὸν νόμον τόνδε  σφίσι   τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι
[2, 42]   τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε  σφίσι   τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ
[2, 39]   κεφαλῇσι, εἴ τι μέλλοι  σφίσι   τοῖσι θύουσι Αἰγύπτῳ τῇ
[2, 53]   μευ πρεσβυτέρους γενέσθαι καὶ οὐ  πλέοσι·   οὗτοι δὲ εἰσὶ οἱ ποιήσαντες
[2, 161]   βασιλέων, ἐπ᾽ ἔτεα πέντε καὶ  εἴκοσι   ἄρξας, ἐν τοῖσι ἐπί τε
[2, 124]   δὲ πυραμίδι αὐτῇ χρόνον γενέσθαι  εἴκοσι   ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς ἐστὶ πανταχῇ
[2, 175]   ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος πλόον καὶ  εἴκοσι   ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος. τὸ
[2, 15]   τῆς τὸ περίμετρον στάδιοι εἰσὶ  εἴκοσι   καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. ~εἰ
[2, 9]   ἐστί, σημανέω· στάδιοι γὰρ εἰσὶ  εἴκοσι   καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ
[2, 130]   ξύλιναι κολοσσοί, ἐοῦσαι ἀριθμὸν ὡς  εἴκοσι   μάλιστά κῃ, γυμναὶ ἐργασμέναι· αἵτινες
[2, 149]   ἐσίῃ τὸ ὓδωρ ἐς αὐτήν,  εἴκοσι   μνέας. ~ἔλεγον δὲ οἱ ἐπιχώριοι
[2, 180]   δὲ ἐν Αἰγύπτῳ οἰκέοντες Ἕλληνες  εἴκοσι   μνέας. ~Κυρηναίοισι δὲ Ἄμασις φιλότητά
[2, 30]   ἀπέστησαν δὲ αὗται τέσσερες καὶ  εἴκοσι   μυριάδες Αἰγυπτίων τῶν μαχίμων ἐς
[2, 166]   ἐπὶ πλείστους ἐγένοντο, πέντε καὶ  εἴκοσι   μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι ἔξεστι
[2, 175]   ἔξωθεν ἐστὶ εἷς τε καὶ  εἴκοσι   πήχεες, εὖρος δὲ τεσσερεσκαίδεκα, ὕψος
[2, 110]   τοὺς δὲ παῖδας ἐόντας τέσσερας  εἴκοσι   πηχέων ἕκαστον· τῶν δὴ
[2, 121]   ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε καὶ  εἴκοσι   πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν
[2, 134]   ἀπελίπετο πολλὸν ἐλάσσω τοῦ πατρός,  εἴκοσι   ποδῶν καταδέουσαν κῶλον ἕκαστον τριῶν
[2, 176]   αὐτοῦ ἐόντος λίθου δύο κολοσσοί,  εἴκοσι   ποδῶν τὸ μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος,
[2, 122]   τῆς Δήμητρος ἀπέχον τῆς πόλιος  εἴκοσι   σταδίους, καὶ αὖτις ὀπίσω ἐκ
[2, 78]   ~ἐν δὲ τῇσι συνουσίῃσι τοῖσι  εὐδαίμοσι   αὐτῶν, ἐπεὰν ἀπὸ δείπνου γένωνται,
[2, 131]   τὰς χεῖρας ἀποβεβλήκασι, αἳ ἐν  ποσὶ   αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι ἔτι καὶ
[2, 76]   ἥδε ἰδέη, τῶν δ᾽ ἐν  ποσὶ   μᾶλλον εἱλευμενέων τοῖσι ἀνθρώποισι διξαὶ
[2, 36]   φυρῶσι τὸ μὲν σταῖς τοῖσι  ποσί,   τὸν δὲ πηλὸν τῇσι χερσί,
[2, 152]   φίλα τε τοῖσι Ἴωσι καὶ  Καρσὶ   ποιέεται καί σφεας μεγάλα ὑπισχνεύμενος
[2, 154]   ~τοῖσι δὲ Ἴωσι καὶ τοῖσι  Καρσὶ   τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ Ψαμμήτιχος
[2, 36]   ποσί, τὸν δὲ πηλὸν τῇσι  χερσί,   καὶ τὴν κόπρον ἀναιρέονται) τὰ
[2, 14]   ὗς, ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ τῇσι  ὑσὶ   τὸ σπέρμα, ἄμητον τὸ ἀπὸ
[2, 14]   τούτου μένει, ἀποδινήσας δὲ τῇσι  ὑσὶ   τὸν σῖτον οὕτω κομίζεται. ~εἰ
[2, 42]   τούτου κριοπρόσωπον τοῦ Διὸς τὤγαλμα  ποιεῦσι   Αἰγύπτιοι, ἀπὸ δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι,
[2, 91]   ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν λέγουσι,  ποιεῦσι   δὲ τάδε Ἑλληνικὰ τῷ Περσέι·
[2, 94]   τὸ καλεῦσι μὲν Αἰγύπτιοι κίκι,  ποιεῦσι   δὲ ὧδε. παρὰ τὰ χείλεα
[2, 49]   ἀπὸ τούτου μαθόντες ποιεῦσι τὰ  ποιεῦσι   Ἕλληνες. ἐγὼ μέν νυν φημὶ
[2, 64]   οὗτοι μέν νυν τοιαῦτα ἐπιλέγοντες  ποιεῦσι   ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 60]   ταῦτα παρὰ πᾶσαν πόλιν παραποταμίην  ποιεῦσι·   ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται ἐς τὴν
[2, 93]   δὲ ἐν τῇσι λίμνῃσι τοιάδε  ποιεῦσι.   ἐπεάν σφεας ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι,
[2, 63]   κατά περ καὶ τῇ ἄλλῃ  ποιεῦσι·   εὖτ᾽ ἂν δὲ γίνηται καταφερὴς
[2, 93]   ἡγεμονία· ἡγεύμεναι δὲ ἀγεληδὸν  ποιεῦσι   οἷόν περ ἐποίευν οἱ ἔρσενες·
[2, 89]   παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ  ποιεῦσι   οὕτω τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα μή
[2, 78]   ταῦτα μὲν παρὰ τὰ συμπόσια  ποιεῦσι.   ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι νόμοισι ἄλλον
[2, 171]   δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς  ποιεῦσι,   τὰ καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ
[2, 60]   αἳ μὲν τινὲς τῶν γυναικῶν  ποιεῦσι   τά περ εἴρηκα, αἳ δὲ
[2, 49]   κατηγησάμενος, καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντες  ποιεῦσι   τὰ ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ μέν
[2, 60]   ἐγχρίμψαντες τὴν βᾶριν τῇ γῇ  ποιεῦσι   τοιάδε· αἳ μὲν τινὲς τῶν
[2, 60]   νυν Βούβαστιν πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται,  ποιεῦσι   τοιάδε. πλέουσί τε γὰρ δὴ
[2, 61]   οὗτοι δὲ τοσούτῳ ἔτι πλέω  ποιεῦσι   τούτων ὅσῳ καὶ τὰ μέτωπα
[2, 94]   τῶν σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ, τὸ  καλεῦσι   μὲν Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι δὲ
[2, 142]   ὕστερον ἐν τοῖσι ὑπολοίποισι Αἰγύπτου  βασιλεῦσι   γενομένοισι ἔλεγον οὐδὲν τοιοῦτο. ἐν
[2, 96]   ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν·  νομεῦσι   δὲ οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν δὲ
[2, 3]   Μέμφι ἐλθὼν ἐς λόγους τοῖσι  ἱρεῦσι   τοῦ Ἡφαίστου. καὶ δὴ καὶ
[2, 44]   ἐς λόγους δὲ ἐλθὼν τοῖσι  ἱρεῦσι   τοῦ θεοῦ εἰρόμην ὁκόσος χρόνος
[2, 152]   χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης  λεηλατεῦσι   τὸ πεδίον. δὲ μαθὼν
[2, 119]   καὶ διωκόμενος οἴχετο φεύγων τῇσι  νηυσὶ   ἐπὶ Λιβύης· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 67]   θήκῃσι. ὣς δὲ αὕτως τῇσι  κυσὶ   οἱ ἰχνευταὶ θάπτονται. τὰς δὲ
[2, 86]   ξύλινον τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ  ἐσεργνῦσι   τὸν νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες οὕτω
[2, 41]   πάντες. κατὰ ταὐτὰ δὲ τοῖσι  βουσὶ   καὶ τἆλλα κτήνεα θάπτουσι ἀποθνήσκοντα·
[2, 37]   οὔτε τι γὰρ τῶν οἰκηίων  τρίβουσι   οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ σιτία
[2, 4]   ἐξευρεῖν ἐκ τῶν ἀστέρων ἔλεγον·  ἄγουσι   δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων, ἐμοὶ
[2, 32]   ἐν τῇ πάντας εἶναι τοῖσι  ἄγουσι   τὸ μέγαθος ἴσους, χρῶμα δὲ
[2, 48]   τῶν συβωτέων. τὴν δὲ ἄλλην  ἀνάγουσι   ὁρτὴν τῷ Διονύσῳ οἱ) Αἰγύπτιοι
[2, 40]   εἶναι καὶ μεγίστην οἱ ὁρτὴν  ἀνάγουσι,   ταύτην ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι
[2, 61]   ~ἐν δὲ Βουσίρι πόλι ὡς  ἀνάγουσι   τῇ Ἴσι τὴν ὁρτήν, εἴρηται
[2, 86]   σκολιῷ σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων  ἐξάγουσι   τὸν ἐγκέφαλον, τὰ μὲν αὐτοῦ
[2, 38]   ἐπιβάλλει τὸν δακτύλιον, καὶ οὕτω  ἀπάγουσι.   ἀσήμαντον δὲ θύσαντι θάνατος
[2, 67]   δὲ μυγαλᾶς καὶ τοὺς ἴρηκας  ἀπάγουσι   ἐς Βουτοῦν πόλιν, τὰς δὲ
[2, 41]   πόλις, ἀνορύξαντες δὲ τὰ ὀστέα  ἀπάγουσι   καὶ θάπτουσι ἐς ἕνα χῶρον
[2, 4]   τριηκοντημέρους ἄγοντες τοὺς δυώδεκα μῆνας  ἐπάγουσι   ἀνὰ πᾶν ἔτος πέντε ἡμέρας
[2, 42]   καὶ ἔπειτα ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος  προσάγουσι   πρὸς αὐτό. ταῦτα δὲ ποιήσαντες
[2, 15]   τό γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ  λέγουσι   Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστὶ
[2, 2]   ἐν Μέμφι ἤκουον· Ἕλληνες δὲ  λέγουσι   ἄλλα τε μάταια πολλὰ καὶ
[2, 55]   ἐς τοὺς Λίβυας οἰχομένην πελειάδα  λέγουσι   Ἄμμωνος χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας
[2, 75]   διὰ τοῦτο τὸ ἔργον τετιμῆσθαι  λέγουσι   Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων· ὁμολογέουσι
[2, 12]   περὶ Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι  λέγουσι   αὐτὰ πείθομαι καὶ αὐτὸς οὕτω
[2, 50]   τῇ χώρῃ. λέγω δὲ τὰ  λέγουσι   αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ οὔ
[2, 120]   γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ  λέγουσι   αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ
[2, 181]   γαμέει δὲ ὦν οἳ μὲν  λέγουσι   Βάττου οἳ δ᾽ Ἀρκεσίλεω θυγατέρα,
[2, 45]   δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι ἐναγίζουσι.  ~λέγουσι   δὲ πολλὰ καὶ ἄλλα ἀνεπισκέπτως
[2, 123]   ἀρχηγετέειν δὲ τῶν κάτω Αἰγύπτιοι  λέγουσι   Δήμητρα καὶ Διόνυσον. πρῶτοι δὲ
[2, 156]   καὶ Ἄρτεμιν Διονύσου καὶ Ἴσιος  λέγουσι   εἶναι παῖδας, Λητοῦν δὲ τροφὸν
[2, 57]   τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι  λέγουσι,   ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα
[2, 43]   Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς δὲ αὐτοὶ  λέγουσι,   ἔτεα ἐστὶ ἑπτακισχίλια καὶ μύρια
[2, 54]   ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον  λέγουσι.   ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος
[2, 54]   μευ ὁκόθεν οὕτω ἀτρεκέως ἐπιστάμενοι  λέγουσι,   ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην
[2, 127]   νῆσον περιρρέει, ἐν τῇ αὐτὸν  λέγουσι   κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ τὸν
[2, 73]   καὶ τὸ μέγαθος. τοῦτον δὲ  λέγουσι   μηχανᾶσθαι τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ
[2, 118]   τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον λόγον  λέγουσι   οἱ Ἕλληνες τὰ περὶ Ἴλιον
[2, 146]   θεῶν. νῦν δὲ Διόνυσόν τε  λέγουσι   οἱ Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον
[2, 91]   κατ᾽ αἰτίην τὴν καὶ Ἕλληνες  λέγουσι,   οἴσοντα ἐκ Λιβύης τὴν Γοργοῦς
[2, 147]   τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι  λέγουσι   ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην
[2, 147]   ~ταῦτα μέν νυν αὐτοὶ Αἰγύπτιοι  λέγουσι·   ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι
[2, 73]   σφι, δι᾽ ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται  λέγουσι,   πεντακοσίων· φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ
[2, 131]   τὰ λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς  λέγουσι   περὶ τῆς βοὸς ταύτης καὶ
[2, 73]   ταῦτα μὲν τοῦτον τὸν ὄρνιν  λέγουσι   ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ περὶ Θήβας
[2, 91]   εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον. ταῦτα μὲν  λέγουσι,   ποιεῦσι δὲ τάδε Ἑλληνικὰ τῷ
[2, 110]   τοῖσι ἔργοισι. Δαρεῖον μέν νυν  λέγουσι   πρὸς ταῦτα συγγνώμην ποιήσασθαι. ~Σεσώστριος
[2, 53]   μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι  λέγουσι,   τὰ δὲ ὕστερα τὰ ἐς
[2, 60]   ἑβδομήκοντα μυριάδας, ὡς οἱ ἐπιχώριοι  λέγουσι.   ταῦτα μὲν δὴ ταύτῃ ποιέεται.
[2, 42]   τούτους ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε  λέγουσι   τὸν νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι.
[2, 91]   τοῦ Περσέος. οὗτοι οἱ Χεμμῖται  λέγουσι   τὸν Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ
[2, 111]   ποταμὸς ἐγένετο· τὸν δὲ βασιλέα  λέγουσι   τοῦτον ἀτασθαλίῃ χρησάμενον, λαβόντα αἰχμὴν
[2, 42]   Ὀσίριος, τὸν δὴ Διόνυσον εἶναι  λέγουσι·   τούτους δὲ ὁμοίως ἅπαντες σέβονται.
[2, 122]   ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς  λέγουσι   ὑπὸ δύο λύκων ἄγεσθαι ἐς
[2, 131]   αἱ ζωαὶ ἔπαθον. ταῦτα δὲ  λέγουσι   φλυηρέοντες, ὡς ἐγὼ δοκέω, τά
[2, 156]   γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα μὲν οὕτω  λέγουσι.   ~Ψαμμήτιχος δὲ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου τέσσερα
[2, 175]   προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη δὲ τινὲς  λέγουσι   ὡς ἄνθρωπος διεφθάρη ὑπ᾽ αὐτῆς
[2, 45]   ἐστὶ τὸν περὶ τοῦ Ἡρακλέος  λέγουσι,   ὡς αὐτὸν ἀπικόμενον ἐς Αἴγυπτον
[2, 131]   ἐμίγη οἱ ἀεκούσῃ· μετὰ δὲ  λέγουσι   ὡς παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ
[2, 91]   χειραπτάζοντες θάπτουσι. ~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι  φεύγουσι   χρᾶσθαι, τὸ δὲ σύμπαν εἰπεῖν,
[2, 92]   λελειμμένον ὅσον τε ἐπὶ πῆχυν  τρώγουσι   καὶ πωλέουσι· οἳ δὲ ἂν
[2, 92]   ἐν κλιβάνῳ διαφανέι πνίξαντες οὕτω  τρώγουσι.   οἳ δὲ τινὲς αὐτῶν ζῶσι
[2, 37]   χώρῃ, τούς τε γινομένους οὔτε  τρώγουσι   οὔτε ἕψοντες πατέονται, οἱ δὲ
[2, 30]   οὗτοι ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην ἀπίκοντο,  διδοῦσι   σφέας αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων βασιλέι,
[2, 89]   ἀνδρῶν, ἐπεὰν τελευτήσωσι, οὐ παραυτίκα  διδοῦσι   ταριχεύειν, οὐδὲ ὅσαι ἂν ἔωσι
[2, 89]   τριταῖαι τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω  παραδιδοῦσι   τοῖσι ταριχεύουσι. τοῦτο δὲ ποιεῦσι
[2, 60]   δὲ λοιπαὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες  ἀείδουσι   καὶ τὰς χεῖρας κροτέουσι. ἐπεὰν
[2, 79]   τὸν οἱ Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες  ἀείδουσι,   ὥστε πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα
[2, 121]   χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων  ἔρδουσι.   πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ βασιλέι
[2, 174]   οὐδὲ φοιτέων ἔθυε ὡς οὐδενὸς  ἐοῦσι   ἀξίοισι ψευδέα τε μαντήια ἐκτημένοισι·
[2, 81]   τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι καὶ Βακχικοῖσι,  ἐοῦσι   δὲ Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι· οὐδὲ
[2, 151]   ἁμαρτὼν τοῦ ἀριθμοῦ, ἕνδεκα δυώδεκα  ἐοῦσι.   ἐνθαῦτα ὡς οὐκ εἶχε φιάλην
[2, 77]   δὴ καὶ τῶν ὡρέων μάλιστα.  ἀρτοφαγέουσι   δὲ ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦντες
[2, 96]   δὲ δὴ πλοῖά σφι, τοῖσι  φορτηγέουσι,   ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα,
[2, 146]   δὲ ἐπύθοντο χρόνου, ἀπὸ τούτου  γενεηλογέουσι   αὐτῶν τὴν γένεσιν. ~ταῦτα μέν
[2, 75]   λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως πρὸς Αἰγυπτίων·  ὁμολογέουσι   δὲ καὶ Αἰγύπτιοι διὰ ταῦτα
[2, 81]   συγκαταθάπτεταί σφι· οὐ γὰρ ὅσιον.  ὁμολογέουσι   δὲ ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι καλεομένοισι
[2, 104]   ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ αὐτοὶ  ὁμολογέουσι   παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι, Σύριοι δὲ
[2, 36]   κάλους οἱ μὲν ἄλλοι ἔξωθεν  προσδέουσι,   Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν. γράμματα γράφουσι
[2, 86]   καὶ διηθήσαντες οἴνῳ φοινικηίῳ αὖτις  διηθέουσι   θυμιήμασι τετριμμένοισι· ἔπειτα τὴν νηδὺν
[2, 121]   μὲν προσκυνέουσί τε καὶ εὖ  ποιέουσι,   τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ
[2, 33]   Εὐρώπης) τῇ Ἰστρίην οἱ Μιλησίων  οἰκέουσι   ἄποικοι. ~ὁ μὲν δὴ Ἴστρος,
[2, 29]   Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ ἐστι.  οἰκέουσι   δὲ τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω
[2, 116]   Σιδών, ἐν τῇ Συρίῃ  οἰκέουσι.   ~κατὰ ταῦτα δὲ τὰ ἔπεα
[2, 77]   μὲν περὶ τὴν σπειρομένην Αἴγυπτον  οἰκέουσι,   μνήμην ἀνθρώπων πάντων ἐπασκέοντες μάλιστα
[2, 95]   τοῖσι δὲ περὶ τὰ ἕλεα  οἰκέουσι   τάδε ἀντὶ τῶν πύργων ἄλλα
[2, 44]   δὲ ἔτεα ἀπ᾽ οὗ Τύρον  οἰκέουσι   τριηκόσια καὶ δισχίλια. εἶδον δὲ
[2, 33]   Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι πρὸς δυσμέων  οἰκέουσι   τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων·
[2, 112]   Ἡφαιστείου πρὸς νότον ἄνεμον κείμενον.  περιοικέουσι   δὲ τὸ τέμενος τοῦτο Φοίνικες
[2, 44]   παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ  δοκέουσι   δέ μοι οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων
[2, 57]   αὐτὴ ἐπρήθη. ~πελειάδες δέ μοι  δοκέουσι   κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε
[2, 45]   σφέας καταφονεῦσαι. ἐμοὶ μέν νυν  δοκέουσι   ταῦτα λέγοντες τῆς Αἰγυπτίων φύσιος
[2, 13]   οὐκ ὑπερβαίνει ἐς τὴν χώρην.  δοκέουσί   τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε
[2, 50]   τὰ οὐνόματα, οὗτοι δέ μοι  δοκέουσι   ὑπὸ Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος·
[2, 166]   οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ ἐς πόλεμον  ἐπασκέουσι   μοῦνα, παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος.
[2, 121]   τὸν μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα  καλέουσι   θέρος, τὸν δὲ πρὸς νότον
[2, 121]   νότον χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν  καλέουσι   θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί τε
[2, 171]   πέρι, τὴν οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια  καλέουσι,   καὶ ταύτης μοι πέρι εὔστομα
[2, 81]   περὶ τὰ σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς  καλέουσι   καλασίρις· ἐπὶ τούτοισι δὲ εἰρίνεα
[2, 92]   ὕδατι κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι  καλέουσι   λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι αὐαίνουσι
[2, 171]   παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ  καλέουσι   μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν νυν
[2, 128]   ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰς πυραμίδας  καλέουσι   ποιμένος Φιλίτιος, ὃς τοῦτον τὸν
[2, 2]   ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων βεκός τι  καλέουσι,   πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε Φρύγας καλέοντας
[2, 42]   ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο· Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι  καλέουσι   τὸν Δία. τοὺς δὲ κριοὺς
[2, 158]   βαρβάρους δὲ πάντας οἱ Αἰγύπτιοι  καλέουσι   τοὺς μὴ σφίσι ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος
[2, 36]   ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι  καλέουσι.   φυρῶσι τὸ μὲν σταῖς τοῖσι
[2, 51]   γὰρ ἤδη τηνικαῦτα ἐς Ἕλληνας  τελέουσι   Πελασγοὶ σύνοικοι ἐγένοντο ἐν τῇ
[2, 37]   ἑκάστης νυκτός, ἄλλας τε θρησκηίας  ἐπιτελέουσι   μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ. πάσχουσι
[2, 51]   Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες  ἐπιτελέουσι   παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ
[2, 63]   πόλιν καὶ Βουτοῦν θυσίας μούνας  ἐπιτελέουσι   φοιτέοντες. ἐν δὲ Παπρήμι θυσίας
[2, 65]   πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε σφι  ἀποτελέουσι·   εὐχόμενοι τῷ θεῷ τοῦ ἂν
[2, 95]   τῶν ἑλέων οἰκέοντας οἱ πύργοι  ὠφελέουσι,   ἐς τοὺς ἀναβαίνοντες κοιμῶνται· οἱ
[2, 135]   ἀντίον δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ.  φιλέουσι   δέ κως ἐν τῇ Ναυκράτι
[2, 60]   πόλιν ἐπεὰν κομίζωνται, ποιεῦσι τοιάδε.  πλέουσί   τε γὰρ δὴ ἅμα ἄνδρες
[2, 93]   σφεας ἐσίῃ οἶστρος κυΐσκεσθαι, ἀγεληδὸν  ἐκπλέουσι   ἐς θάλασσαν· ἡγέονται δὲ οἱ
[2, 60]   κρόταλα ἔχουσαι κροταλίζουσι, οἳ δὲ  αὐλέουσι   κατὰ πάντα τὸν πλόον, αἱ
[2, 92]   τε ἐπὶ πῆχυν τρώγουσι καὶ  πωλέουσι·   οἳ δὲ ἂν καὶ κάρτα
[2, 36]   τῶν θεῶν τῇ μὲν ἄλλῃ  κομέουσι,   ἐν Αἰγύπτῳ δὲ ξυρῶνται. τοῖσι
[2, 129]   ὅσοι ἤδη βασιλέες ἐγένοντο Αἰγυπτίων  αἰνέουσι   μάλιστα τοῦτον. τά τε ἄλλα
[2, 14]   οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι περὶ λήιον  πονέουσι,   ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι ποταμὸς
[2, 16]   αὐτῶν γινώσκομεν, Ἴωνες οὐκ εὖ  φρονέουσι   περὶ Αἰγύπτου· εἰ δὲ ὀρθή
[2, 80]   προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν τῇσι ὁδοῖσι  προσκυνέουσι   κατιέντες μέχρι τοῦ γούνατος τὴν
[2, 121]   μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν  προσκυνέουσί   τε καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν
[2, 25]   τε τῆς χώρης καὶ κεχαραδρωμένης,  ῥέουσι   μεγάλοι· τοῦ δὲ θέρεος τῶν
[2, 20]   ποταμούς, ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι  ῥέουσι,   ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ τὰ
[2, 35]   μὲν ἄνδρες ἐπὶ τῶν κεφαλέων  φορέουσι,   αἱ δὲ γυναῖκες ἐπὶ τῶν
[2, 37]   ἀλλὰ πάντες. εἵματα δὲ λίνεα  φορέουσι   αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα,
[2, 37]   θεραπεύουσι τοὺς θεούς. ἐσθῆτα δὲ  φορέουσι   οἱ ἱρέες λινέην μούνην καὶ
[2, 81]   δὲ εἰρίνεα εἵματα λευκὰ ἐπαναβληδὸν  φορέουσι.   οὐ μέντοι ἔς γε τὰ
[2, 74]   μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ δύο κέρεα  φορέουσι   πεφυκότα ἐξ ἄκρης τῆς κεφαλῆς·
[2, 48]   τε πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα, τὰ  περιφορέουσι   κατὰ κώμας γυναῖκες, νεῦον τὸ
[2, 168]   τέσσερες ἀρυστῆρες. ταῦτα τοῖσι αἰεὶ  δορυφορέουσι   ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ συνιόντες
[2, 35]   δὲ γυναῖκες ἐπὶ τῶν ὤμων.  οὐρέουσι   αἱ μὲν γυναῖκες ὀρθαί, οἱ
[2, 33]   Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων στηλέων,  ὁμουρέουσι   δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι πρὸς
[2, 30]   καὶ γὰρ ἐν Ἐλεφαντίνῃ Πέρσαι  φρουρέουσι   καὶ ἐν Δάφνῃσι. τοὺς ὦν
[2, 66]   ἐπεὰν τέκωσι αἱ θήλεαι, οὐκέτι  φοιτέουσι   παρὰ τοὺς ἔρσενας· οἳ δὲ
[2, 60]   ἄνδρες ἀείδουσι καὶ τὰς χεῖρας  κροτέουσι.   ἐπεὰν δὲ πλέοντες κατά τινα
[2, 60]   τά περ εἴρηκα, αἳ δὲ  τωθάζουσι   βοῶσαι τὰς ἐν τῇ πόλι
[2, 106]   μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων Μέμνονος εἰκόνα  εἰκάζουσί   μιν εἶναι, πολλὸν τῆς ἀληθείης
[2, 38]   εἶναι νομίζουσι, καὶ τούτου εἵνεκα  δοκιμάζουσι   αὐτοὺς ὧδε· τρίχα ἢν καὶ
[2, 77]   ποιεῦντες ἄρτους, τοὺς ἐκεῖνοι κυλλήστις  ὀνομάζουσι.   οἴνῳ δὲ ἐκ κριθέων πεποιημένῳ
[2, 125]   μετεξέτεροι κρόσσας οἳ δὲ βωμίδας  ὀνομάζουσι,   τοιαύτην τὸ πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν
[2, 144]   Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες  ὀνομάζουσι·   τοῦτον καταπαύσαντα Τυφῶνα βασιλεῦσαι ὕστατον
[2, 35]   ἐν τοῖσι αἱ μὲν γυναῖκες  ἀγοράζουσι   καὶ καπηλεύουσι, οἱ δὲ ἄνδρες
[2, 122]   μέντοι εἴ γε διὰ ταῦτα  ὁρτάζουσι   ἔχω λέγειν. φᾶρος δὲ αὐτημερὸν
[2, 60]   δὲ ἀπίκωνται ἐς τὴν Βούβαστιν,  ὁρτάζουσι   μεγάλας ἀνάγοντες θυσίας, καὶ οἶνος
[2, 86]   οὕτω μὲν τοὺς τὰ πολυτελέστατα  σκευάζουσι   νεκρούς. ~τοὺς δὲ τὰ μέσα
[2, 87]   βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην φεύγοντας  σκευάζουσι   ὧδε· ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας πλήσωνται
[2, 39]   ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες τὸν θεὸν  σφάζουσι,   σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι τὴν κεφαλήν.
[2, 77]   τρόπῳ δὲ ζόης τοιῷδε διαχρέωνται·  συρμαΐζουσι   τρεῖς ἡμέρας ἐπεξῆς μηνὸς ἑκάστου,
[2, 44]   τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι  ἐναγίζουσι.   ~λέγουσι δὲ πολλὰ καὶ ἄλλα
[2, 130]   θυμιήματα δὲ παρ᾽ αὐτῇ παντοῖα  καταγίζουσι   ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, νύκτα δὲ
[2, 40]   ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντες δὲ τούτων  καταγίζουσι,   ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ
[2, 60]   τινὲς τῶν γυναικῶν κρόταλα ἔχουσαι  κροταλίζουσι,   οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα
[2, 85]   ποιήσωσι, οὕτω ἐς τὴν ταρίχευσιν  κομίζουσι.   ~εἰσὶ δὲ οἳ ἐπ᾽ αὐτῷ
[2, 63]   ἐν νηῷ μικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ  προεκκομίζουσι   τῇ προτεραίῃ ἐς ἄλλο οἴκημα
[2, 82]   παραπλήσιον τούτῳ γένηται, κατὰ τὠυτὸ  νομίζουσι   ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι ὧδε
[2, 50]   τιμῶσι τὸν θεὸν τοῦτον αἰεί.  νομίζουσι   δ᾽ ὦν Αἰγύπτιοι οὐδ᾽ ἥρωσι
[2, 72]   ποταμῷ, τὰς ἱρὰς ἥγηνται εἶναι.  νομίζουσι   δὲ καὶ τῶν ἰχθύων τὸν
[2, 43]   θεοὶ ἐγένοντο τῶν Ἡρακλέα ἕνα  νομίζουσι   εἶναι. ~θέλων δὲ τούτων πέρι
[2, 122]   ἐς τὸν οἱ Ἕλληνες Ἅιδην  νομίζουσι   εἶναι, καὶ κεῖθι συγκυβεύειν τῇ
[2, 38]   τοὺς ἔρσενας τοῦ Ἐπάφου εἶναι  νομίζουσι,   καὶ τούτου εἵνεκα δοκιμάζουσι αὐτοὺς
[2, 92]   κατύπερθε τῶν ἑλέων οἰκέοντες Αἰγύπτιοι  νομίζουσι·   οἱ δὲ δὴ ἐν τοῖσι
[2, 2]   οἵτινες γενοίατο πρῶτοι, ἀπὸ τούτου  νομίζουσι   Φρύγας προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν, τῶν
[2, 86]   τὸν νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες οὕτω  θησαυρίζουσι   ἐν οἰκήματι θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν
[2, 59]   αἱ δὲ Ἑλληνικαὶ νεωστὶ ἐποιήθησαν.  ~πανηγυρίζουσι   δὲ Αἰγύπτιοι οὐκ ἅπαξ τοῦ
[2, 59]   ἐς Σάιν πόλιν τῇ Ἀθηναίῃ  πανηγυρίζουσι,   τέταρτα δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν
[2, 62]   φυλάσσοντες τὴν νύκτα τῆς θυσίης  καίουσι   καὶ αὐτοὶ πάντες τὰ λύχνα,
[2, 62]   θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ λύχνα  καίουσι   πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ τὰ
[2, 39]   βωμὸν ὅκου ἂν θύωσι, πῦρ  ἀνακαίουσι,   ἔπειτα δὲ ἐπ᾽ αὐτοῦ οἶνον
[2, 47]   ἄλλοισι θεοῖσι θύειν ὗς οὐ  δικαιοῦσι   Αἰγύπτιοι, Σελήνῃ δὲ καὶ Διονύσῳ
[2, 63]   δὲ εὐχωλιμαῖοι τιμωρέοντες τῷ θεῷ  παίουσι   αὐτοὺς ἀλεξομένους. ἐνθαῦτα μάχη ξύλοισι
[2, 69]   περὶ Ἐλεφαντίνην πόλιν οἰκέοντες καὶ  ἐσθίουσι   αὐτοὺς οὐκ ἡγεόμενοι ἱροὺς εἶναι.
[2, 35]   εὐμαρείῃ χρέωνται ἐν τοῖσι οἴκοισι,  ἐσθίουσι   δὲ ἔξω ἐν τῇσι ὁδοῖσι
[2, 148]   αὐλῆς τε ἐς τὰ οἰκήματα  διεξιοῦσι   καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς
[2, 80]   τῆς ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται καὶ  ἐπιοῦσι   ἐξ ἕδρης ὑπανιστέαται. τόδε μέντοι
[2, 32]   ἄκρης, τελευτᾷ τῆς Λιβύης,  παρήκουσι   παρὰ πᾶσαν Λίβυες καὶ Λιβύων
[2, 25]   δὲ οἱ ἄνεμοι καὶ διασκιδνάντες  τήκουσι·   καὶ εἰσὶ οἰκότως οἱ ἀπὸ
[2, 80]   νεώτεροι αὐτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι συντυγχάνοντες  εἴκουσι   τῆς ὁδοῦ καὶ ἐκτρέπονται καὶ
[2, 70]   τῷ νώτῳ καταπίνει· οἳ δὲ  ἕλκουσι.   ἐπεὰν δὲ ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν,
[2, 63]   ὀλίγοι οἱ περὶ τὤγαλμα λελειμμένοι  ἕλκουσι   τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν τὸν νηόν
[2, 63]   ὡς ἐγὼ δοκέω πολλοὶ καὶ  ἀποθνήσκουσι   ἐκ τῶν τρωμάτων· οὐ μέντοι
[2, 118]   δὴ ἐπολιόρκεον, ἐς ἐξεῖλον·  ἑλοῦσι   δὲ τὸ τεῖχος ὡς οὐκ
[2, 128]   τούτους ὑπὸ μίσεος οὐ κάρτα  θέλουσι   Αἰγύπτιοι ὀνομάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰς
[2, 113]   ἐν τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι  ἐκβάλλουσι   ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος, ἐνθεῦτεν
[2, 39]   μὴ παρέωσι Ἕλληνες, οἳ δ᾽  ἐκβάλλουσι   ἐς τὸν ποταμόν· καταρῶνται δὲ
[2, 4]   μὲν διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον  ἐπεμβάλλουσι   τῶν ὡρέων εἵνεκεν, Αἰγύπτιοι δὲ
[2, 118]   πρώτῳ οἱ Ἕλληνες αὐτὸν Μενέλεων  ἀποστέλλουσι   παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ
[2, 51]   παρὰ τούτων Σαμοθρήικες τὰ ὄργια  παραλαμβάνουσι)   ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ αἰδοῖα
[2, 58]   καὶ ἐν Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι  τυγχάνουσι   ἐοῦσαι. ἔστι δὲ καὶ τῶν
[2, 57]   δὲ λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα  σημαίνουσι   ὅτι Αἰγυπτίη γυνὴ ἦν.
[2, 93]   οἱ ἔρσενες· τῶν γὰρ ᾠῶν  ἀπορραίνουσι   κατ᾽ ὀλίγους τῶν κέγχρων, οἱ
[2, 92]   λάβωσι καὶ ἐξέλωσι τὴν κοιλίην,  αὐαίνουσι   πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα αὔους
[2, 92]   καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν δρέψωσι  αὐαίνουσι   πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα τὸ
[2, 35]   ἄνδρες κατ᾽ οἴκους ἐόντες ὑφαίνουσι·  ὑφαίνουσι   δὲ οἱ μὲν ἄλλοι ἄνω
[2, 35]   δὲ ἄνδρες κατ᾽ οἴκους ἐόντες  ὑφαίνουσι·   ὑφαίνουσι δὲ οἱ μὲν ἄλλοι
[2, 96]   τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς  τείνουσι   αὐτῶν· νομεῦσι δὲ οὐδὲν χρέωνται·
[2, 41]   περὶ ταῦτα οὕτω σφι νενομοθέτηται·  κτείνουσι   γὰρ δὴ οὐδὲ ταῦτα. ~ὅσοι
[2, 66]   θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ τέκνα  κτείνουσι,   κτείναντες μέντοι οὐ πατέονται· αἳ
[2, 37]   τοιοῖσιδε χρέωνται. ἐκ χαλκέων ποτηρίων  πίνουσι,   διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ
[2, 18]   οἰκέοντες ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τούτου  πίνουσι.   οὕτω σφι ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται
[2, 93]   τῶν κέγχρων, οἱ δὲ ἔρσενες  καταπίνουσι   ἑπόμενοι. εἰσὶ δὲ οἱ κέγχροι
[2, 95]   εὕδῃ σινδόνι, διὰ τούτων  δάκνουσι,   διὰ δὲ τοῦ δικτύου οὐδὲ
[2, 104]   αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ  περιτάμνουσι   τὰ αἰδοῖα. ~φέρε νῦν καὶ
[2, 40]   καὶ τὴν πιμελήν, σκέλεα δὲ  ἀποτάμνουσι   καὶ τὴν ὀσφὺν ἄκρην καὶ
[2, 39]   τὸν θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες δὲ  ἀποτάμνουσι   τὴν κεφαλήν. σῶμα μὲν δὴ
[2, 2]   τῶν ἀσήμων κνυζημάτων, ἥντινα φωνὴν  ῥήξουσι   πρώτην· τά περ ὦν καὶ
[2, 69]   δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἅτε πολεμίους  περιέπουσι·   οἱ δὲ περί τε Θήβας
[2, 92]   αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο τι  τρέπουσι,   τὸ δὲ κάτω λελειμμένον ὅσον
[2, 45]   περὶ μὲν τούτων τοσαῦτα ἡμῖν  εἰποῦσι   καὶ παρὰ τῶν θεῶν καὶ
[2, 40]   ὦν εἷλον, σπλάγχνά δὲ αὐτοῦ  λείπουσι   ἐν τῷ σώματι καὶ τὴν
[2, 22]   χελιδόνες δι᾽ ἔτεος ἐόντες οὐκ  ἀπολείπουσι,   γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν χειμῶνα
[2, 94]   ἐπεὰν συλλέξωνται, οἳ μὲν κόψαντες  ἀπιποῦσι,   οἳ δὲ καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι,
[2, 39]   κεφαλῇ δὲ κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι  φέρουσι,   τοῖσι μὲν ἂν ἀγορὴ
[2, 132]   τότε ὦν καὶ τὴν βοῦν  ἐκφέρουσι   ἐς τὸ φῶς· φασὶ γὰρ
[2, 39]   σῶμα μὲν δὴ τοῦ κτήνεος  δείρουσι,   κεφαλῇ δὲ κείνῃ πολλὰ καταρησάμενοι
[2, 96]   περὶ γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς  περιείρουσι   τὰ διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν δὲ
[2, 37]   κυάμους δὲ οὔτε τι μάλα  σπείρουσι   Αἰγύπτιοι ἐν τῇ χώρῃ, τούς
[2, 94]   τε ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων  σπείρουσι   τὰ σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν
[2, 14]   οἱ ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων  πεινήσουσι;   εἰ μήτε γε ὕσεταί σφι
[2, 15]   παιδίων ἰέναι, τίνα γλῶσσαν πρώτην  ἀπήσουσι.   ἀλλ᾽ οὔτε Αἰγυπτίους δοκέω ἅμα
[2, 77]   δοκέειν ἐμοὶ εἵνεκα, ὅτι οὐ  μεταλλάσσουσι   αἱ ὧραι· ἐν γὰρ τῇσι
[2, 82]   ἅπασι ἀνθρώποισι· γενομένου γὰρ τέρατος  φυλάσσουσι   γραφόμενοι τὠποβαῖνον, καὶ ἤν κοτε
[2, 91]   νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο  φυλάσσουσι,   ἔστι δὲ Χέμμις πόλις μεγάλη
[2, 86]   αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν νεκρὸν  κατειλίσσουσι   πᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα σινδόνος
[2, 41]   ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ ἔρσενας  κατορύσσουσι   ἕκαστοι ἐν τοῖσι προαστείοισι, τὸ
[2, 74]   ἐξ ἄκρης τῆς κεφαλῆς· τοὺς  θάπτουσι   ἀποθανόντας ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ
[2, 41]   τοῖσι βουσὶ καὶ τἆλλα κτήνεα  θάπτουσι   ἀποθνήσκοντα· καὶ γὰρ περὶ ταῦτα
[2, 42]   καὶ ἔπειτα ἐν ἱρῇ θήκῃ  θάπτουσι   αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε
[2, 41]   βοὸς διατετμημένου Ἑλληνικῇ μαχαίρῃ γεύσεται.  θάπτουσι   δὲ τοὺς ἀποθνήσκοντας βοῦς τρόπον
[2, 90]   τι ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες  θάπτουσι.   ~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι,
[2, 67]   ἐν τῇ ἑωυτῶν ἕκαστοι πόλι  θάπτουσι   ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. ὣς δὲ
[2, 41]   δὲ τὰ ὀστέα ἀπάγουσι καὶ  θάπτουσι   ἐς ἕνα χῶρον πάντες. κατὰ
[2, 69]   ὡς κάλλιστα ζῶντας· ἀποθανόντας δὲ  θάπτουσι   ταριχεύσαντες ἐν ἱρῇσι θήκῃσι. οἱ
[2, 67]   τεῳ ἐόντας ἀλωπέκων μέζονας αὐτοῦ  θάπτουσι   τῇ ἂν εὑρεθέωσι κείμενοι. ~τῶν
[2, 93]   τοῦ θοροῦ, αἳ δὲ ἑπόμεναι  ἀνακάπτουσι   καὶ ἐξ αὐτοῦ κυΐσκονται. ἐπεὰν
[2, 86]   ἄλλων θυμιημάτων, πλὴν λιβανωτοῦ, πλήσαντες  συρράπτουσι   ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες ταριχεύουσι
[2, 42]   κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες κατὰ τὠυτὸ  ἐνδύουσι   τὤγαλμα τοῦ Διός, καὶ ἔπειτα
[2, 65]   ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά· ~Αἰγύπτιοι δὲ  θρησκεύουσι   περισσῶς τά τε ἄλλα περὶ
[2, 35]   αἱ μὲν γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ  καπηλεύουσι,   οἱ δὲ ἄνδρες κατ᾽ οἴκους
[2, 37]   ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί σφι  θεραπεύουσι   τοὺς θεούς. ἐσθῆτα δὲ φορέουσι
[2, 86]   συρράπτουσι ὀπίσω. ταῦτα δὲ ποιήσαντες  ταριχεύουσι   λίτρῳ κρύψαντες ἡμέρας ἑβδομήκοντα· πλεῦνας
[2, 86]   ἐν οἰκήμασι ὧδε τὰ σπουδαιότατα  ταριχεύουσι.   πρῶτα μὲν σκολιῷ σιδήρω διὰ
[2, 88]   σκευάζει· συρμαίῃ διηθήσαντες τὴν κοιλίην  ταριχεύουσι   τὰς ἑβδομήκοντα ἡμέρας καὶ ἔπειτα
[2, 87]   τὸ κλύσμα τῆς ὀπίσω ὁδοῦ  ταριχεύουσι   τὰς προκειμένας ἡμέρας, τῇ δὲ
[2, 89]   τεταρταῖαι γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι  ταριχεύουσι.   τοῦτο δὲ ποιεῦσι οὕτω τοῦδε
[2, 46]   τοὺς τράγους τῶνδε εἵνεκα οὐ  θύουσι   Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι· τὸν Πᾶνα
[2, 47]   ὁρτῇσι ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ ταύτῃ  θύουσι,   ἔστι μὲν λόγος περὶ αὐτοῦ
[2, 39]   τι μέλλοι σφίσι τοῖσι  θύουσι   Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ κακὸν
[2, 42]   νυν πάντες ὀίων ἀπεχόμενοι αἶγας  θύουσι.   θεοὺς γὰρ δὴ οὐ τοὺς
[2, 42]   Δία. τοὺς δὲ κριοὺς οὐ  θύουσι   Θηβαῖοι, ἀλλ᾽ εἰσί σφι ἱροὶ
[2, 42]   οὗτοι δὲ αἰγῶν ἀπεχόμενοι ὄις  θύουσι.   Θηβαῖοι μέν νυν καὶ ὅσοι
[2, 40]   ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντες· προνηστεύσαντες δὲ  θύουσι,   καιομένων δὲ τῶν ἱρῶν τύπτονται
[2, 41]   τοὺς μόσχους οἱ πάντες Αἰγύπτιοι  θύουσι,   τὰς δὲ θηλέας οὔ σφι
[2, 47]   πλάσαντες ὗς καὶ ὀπτήσαντες ταύτας  θύουσι.   ~τῷ δὲ Διονύσῳ τῆς ἑορτῆς
[2, 44]   ὡς ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην  θύουσι,   τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡς ἥρωι
[2, 173]   ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν δέωνται χρᾶσθαι,  ἐντανύουσι·   εἰ γὰρ δὴ τὸν πάντα
[2, 86]   οὗτοι, ἐπεάν σφι κομισθῇ νεκρός,  δεικνύουσι   τοῖσι κομίσασι παραδείγματα νεκρῶν ξύλινα,
[2, 86]   πρήγματι ὀνομάζειν, τὴν δὲ δευτέρην  δεικνύουσι   ὑποδεεστέρην τε ταύτης καὶ εὐτελεστέρην,
[2, 46]   θεοῖσι· ὅτευ δὲ εἵνεκα τοιοῦτον  γράφουσι   αὐτόν, οὔ μοι ἥδιον ἐστὶ
[2, 36]   προσδέουσι, Αἰγύπτιοι δὲ ἔσωθεν. γράμματα  γράφουσι   καὶ λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες μὲν
[2, 41]   κατά περ Ἕλληνες τὴν Ἰοῦν  γράφουσι,   καὶ τὰς βοῦς τὰς θηλέας
[2, 46]   τῶν δυώδεκα θεῶν φασι γενέσθαι.  γράφουσί   τε δὴ καὶ γλύφουσι οἱ
[2, 69]   ἐκ πάντων δὲ ἕνα ἑκάτεροι  τρέφουσι   κροκόδειλον δεδιδαγμένον εἶναι χειροήθεα, ἀρτήματα/
[2, 46]   γενέσθαι. γράφουσί τε δὴ καὶ  γλύφουσι   οἱ ζωγράφοι καὶ οἱ ἀγαλματοποιοὶ
[2, 146]   καὶ Πανός γε πέρι οὐκ  ἔχουσι   εἰπεῖν ὅκῃ ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά
[2, 46]   τούτων οἱ αἰπόλοι τιμὰς μέζονας  ἔχουσι·   ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα,
[2, 6]   γεωπεῖναι, σταδίοισι, οἳ δὲ πολλὴν  ἔχουσι,   παρασάγγῃσι, οἳ δὲ ἄφθονον λίην,
[2, 32]   Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους εἴ τι  ἔχουσι   πλέον λέγειν περὶ τῶν ἐρήμων
[2, 14]   οἳ οὔτε ἀρότρῳ ἀναρρηγνύντες αὔλακας  ἔχουσι   πόνους οὔτε σκάλλοντες οὔτε ἄλλο
[2, 66]   δὲ διζήμενοι μίσγεσθαι αὐτῇσι οὐκ  ἔχουσι.   πρὸς ὦν ταῦτα σοφίζονται τάδε·
[2, 32]   πλὴν ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες  ἔχουσι·   τὰ δὲ ὑπὲρ θαλάσσης τε
[2, 86]   αὐτῷ τούτῳ κατέαται καὶ τέχνην  ἔχουσι   ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν σφι κομισθῇ
[2, 66]   μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι διαστάντες φυλακὰς  ἔχουσι   τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι τὸ
[2, 30]   Περσέων κατὰ ταὐτὰ αἱ φυλακαὶ  ἔχουσι   ὡς καὶ ἐπὶ Ψαμμητίχου ἦσαν·
[2, 29]   γὰρ ἐν τῷ Νείλῳ ὀξέες  ἀνέχουσι   καὶ χοιράδες πολλαί εἰσι, δι᾽
[2, 97]   γίνεται, αἱ δὲ πόλιες μοῦναι  ὑπερέχουσι.   πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν τοῦτο γένηται,
[2, 138]   ἐκ γὰρ τοῦ Νείλου διώρυχες  ἐσέχουσι   οὐ συμμίσγουσαι ἀλλήλῃσι, ἀλλ᾽ ἄχρι
[2, 37]   ἐπιτελέουσι μυρίας ὡς εἰπεῖν λόγῳ.  πάσχουσι   δὲ καὶ ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα·
[2, 93]   ἀναπλώοντες, τὰ ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται.  πάσχουσι   δὲ ταῦτα διὰ τόδε· ἐχόμενοι
[2, 20]   τῇ Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν τοιοῦτο  πάσχουσι   οἷόν τι καὶ Νεῖλος.
[2, 94]   ἀπιποῦσι, οἳ δὲ καὶ φρύξαντες  ἀπέψουσι,   καὶ τὸ ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ
[2, 36]   ἀπὸ πυρῶν καὶ κριθέων ὧλλοι  ζώουσι,   Αἰγυπτίων δὲ τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ
[2, 93]   πλήρεες γένωνται ἐν τῇ θαλάσσῃ,  ἀναπλώουσι   ὀπίσω ἐς ἤθεα τὰ ἑωυτῶν
[2, 93]   ἐχόμενοι τῆς γῆς ἐπ᾽ ἀριστερὰ  καταπλώουσι   ἐς θάλασσαν, καὶ ἀναπλώοντες ὀπίσω
[2, 92]   τῶν ἰχθύων μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν  λάβωσι   καὶ ἐξέλωσι τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι
[2, 154]   τε δή σφι τοὺς χώρους  δίδωσι   καὶ τὰ ἄλλα τὰ ὑπέσχετο
[2, 2]   δύο νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων  δίδωσι   ποιμένι τρέφειν ἐς τὰ ποίμνια
[2, 154]   τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ Ψαμμήτιχος  δίδωσι   χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους ἀλλήλων, τοῦ
[2, 63]   ἐνεὸν ἄγαλμα, οἳ δὲ οὐκ  ἐῶσι   ἐν τοῖσι προπυλαίοισι ἑστεῶτες ἐσιέναι,
[2, 36]   ἀναιρέονται) τὰ αἰδοῖα ὧλλοι μὲν  ἐῶσι   ὡς ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι ἀπὸ
[2, 39]   ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές σφι  ἔωσι   ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ δὲ φέροντες
[2, 89]   διδοῦσι ταριχεύειν, οὐδὲ ὅσαι ἂν  ἔωσι   εὐειδέες κάρτα καὶ λόγου πλεῦνος
[2, 45]   καὶ μόσχων, ὅσοι ἂν καθαροὶ  ἔωσι,   καὶ χηνῶν, κῶς ἂν οὗτοι
[2, 67]   μέζονας αὐτοῦ θάπτουσι τῇ ἂν  εὑρεθέωσι   κείμενοι. ~τῶν δὲ κροκοδείλων φύσις
[2, 62]   ~ἐς Σάιν δὲ πόλιν ἐπεὰν  συλλεχθέωσι,   τῆς θυσίης ἐν τῇ νυκτὶ
[2, 39]   ἔδοντο, τοῖσι δὲ ἂν μὴ  παρέωσι   Ἕλληνες, οἳ δ᾽ ἐκβάλλουσι ἐς
[2, 92]   τρώγουσι. οἳ δὲ τινὲς αὐτῶν  ζῶσι   ἀπὸ τῶν ἰχθύων μοῦνον, τοὺς
[2, 62]   λυχνοκαΐη. οἳ δ᾽ ἂν μὴ  ἔλθωσι   τῶν Αἰγυπτίων ἐς τὴν πανήγυριν
[2, 86]   οὐκ ἔξεστι ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ  παρέλθωσι   αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες τὸν νεκρὸν
[2, 152]   χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα τε τοῖσι  Ἴωσι   καὶ Καρσὶ ποιέεται καί σφεας
[2, 154]   γλῶσσαν ἐστὶ Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ  Ἴωσι   καὶ τοῖσι Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι
[2, 66]   κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους τοιάδε· ἐπεὰν  τέκωσι   αἱ θήλεαι, οὐκέτι φοιτέουσι παρὰ
[2, 93]   γίνονται. οἵ δ᾽ ἂν αὐτῶν  ἁλῶσι   ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι
[2, 92]   μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν λάβωσι καὶ  ἐξέλωσι   τὴν κοιλίην, αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον
[2, 86]   αὐτοῦ τὸ σῶμα σινδόνος βυσσίνης  τελαμῶσι   κατατετμημένοισι, ὑποχρίοντες τῷ κόμμι, τῷ
[2, 29]   μούνους σέβονται, τούτους τε μεγάλως  τιμῶσι,   καί σφι μαντήιον Διὸς κατέστηκε·
[2, 50]   ἔκτηνται εἰ μὴ Λίβυες καὶ  τιμῶσι   τὸν θεὸν τοῦτον αἰεί. νομίζουσι
[2, 50]   νομίζουσι δ᾽ ὦν Αἰγύπτιοι οὐδ᾽  ἥρωσι   οὐδέν. ~ταῦτα μέν νυν καὶ
[2, 40]   ἀνάγουσι, ταύτην ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν  ἀποδείρωσι   τὸν βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην μὲν
[2, 120]   αὐτῷ καὶ τοῖσι ἄλλοισι πᾶσι  Τρωσί.   ἀλλ᾽ οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην
[2, 36]   σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι.  φυρῶσι   τὸ μὲν σταῖς τοῖσι ποσί,
[2, 92]   βύβλον τὴν ἐπέτειον γινομένην ἐπεὰν  ἀνασπάσωσι   ἐκ τῶν ἑλέων, τὰ μὲν
[2, 87]   τὰ ὀστέα. ἐπεὰν δὲ ταῦτα  ποιήσωσι,   ἀπ᾽ ὦν ἔδωκαν οὕτω τὸν
[2, 85]   καὶ οὗτοι. ἐπεὰν δὲ ταῦτα  ποιήσωσι,   οὕτω ἐς τὴν ταρίχευσιν κομίζουσι.
[2, 120]   ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι  ποιήσωσι,   ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι
[2, 89]   γυναῖκας τῶν ἐπιφανέων ἀνδρῶν, ἐπεὰν  τελευτήσωσι,   οὐ παραυτίκα διδοῦσι ταριχεύειν, οὐδὲ
[2, 47]   ἐν τῇ ἂν τὰ ἱρὰ  θύσωσι,   ἐν ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ οὐκ
[2, 22]   ἐν τῇ Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον  φοιτῶσι   ἐς χειμασίην ἐς τοὺς τόπους
[2, 60]   τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ.  συμφοιτῶσι   δέ, τι ἀνὴρ καὶ
[2, 39]   πρὸς τὸν βωμὸν ὅκου ἂν  θύωσι,   πῦρ ἀνακαίουσι, ἔπειτα δὲ ἐπ᾽
[2, 121]   ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον  ἔχωσι,   τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ
[2, 92]   Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν· ταῦτ᾽ ἐπεὰν  δρέψωσι   αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα
[2, 179]   εἰ δέ τις ἐς τῶν  τι   ἄλλο στομάτων τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο,
[2, 60]   τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι δέ,  τι   ἀνὴρ καὶ γυνή ἐστι πλὴν
[2, 9]   σταδίων καὶ τρισχιλίων, ὅσον δέ  τι   ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν μέχρι
[2, 19]   βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ  τι   αὔρας ἀποπνεούσας μοῦνος ποταμῶν πάντων
[2, 147]   ταῦτ᾽ ἤδη φράσω· προσέσται δέ  τι   αὐτοῖσι καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος.
[2, 37]   καὶ ἀγαθὰ οὐκ ὀλίγα· οὔτε  τι   γὰρ τῶν οἰκηίων τρίβουσι οὔτε
[2, 121]   συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ  τι   δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται
[2, 147]   μήτε καταιρέειν ἀλλήλους μήτε πλέον  τι   δίζησθαι ἔχειν τὸν ἕτερον τοῦ
[2, 150]   ἐξεφόρεον, ἐς κατεργάσαντο  τι   ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα καὶ
[2, 44]   ~θέλων δὲ τούτων πέρι σαφές  τι   εἰδέναι ἐξ ὧν οἷόν τε
[2, 37]   κρεῶν βοέων καὶ χηνέων πλῆθός  τι   ἑκάστῳ γίνεται πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης,
[2, 160]   πάντα ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ  τι   ἔχοιεν Αἰγύπτιοι τούτων δικαιότερον ἐπεξευρεῖν.
[2, 32]   τοὺς Νασαμῶνας καὶ εἰρωτωμένους εἴ  τι   ἔχουσι πλέον λέγειν περὶ τῶν
[2, 90]   αὐτοὶ τοῦ Νείλου ἅτε πλέον  τι   ἀνθρώπου νεκρὸν χειραπτάζοντες θάπτουσι.
[2, 14]   χρόνου ἐς ὕψος αὐξάνεσθαι, ἄλλο  τι   οἱ ταύτῃ οἰκέοντες Αἰγυπτίων
[2, 143]   οἱ ἱρέες τοῦ Διὸς οἷόν  τι   καὶ ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν·
[2, 20]   οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν  τι   καὶ Νεῖλος. ~ἡ δ᾽
[2, 11]   καλεομένης θαλάσσης, μακρὸς οὕτω δή  τι   καὶ στεινὸς ὡς ἔρχομαι φράσων·
[2, 99]   τὰ ἤκουον· προσέσται δὲ αὐτοῖσί  τι   καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα
[2, 2]   Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων βεκός  τι   καλέουσι, πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε Φρύγας
[2, 19]   τάδε παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι,  τι   κατέρχεται μὲν Νεῖλος πληθύων
[2, 91]   Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ  τι   κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων ἀγῶνα
[2, 135]   ὅδε λόγος, οὕτω δή  τι   κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ οἱ
[2, 114]   παρ᾽ ἐμέ, ἵνα εἰδέω  τι   κοτὲ καὶ λέξει” ~ἀκούσας δὲ
[2, 137]   ὅκως τῶν τις Αἰγυπτίων ἁμάρτοι  τι,   κτείνειν μὲν αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν,
[2, 37]   ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους δὲ οὔτε  τι   μάλα σπείρουσι Αἰγύπτιοι ἐν τῇ
[2, 39]   τάδε λέγοντες τῇσι κεφαλῇσι, εἴ  τι   μέλλοι σφίσι τοῖσι θύουσι
[2, 11]   ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον κόλπον,  τί   μιν κωλύει ῥέοντος τούτου ἐκχωσθῆναι
[2, 24]   γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽  τι   μοι δοκέει πληθύνεσθαι Νεῖλος
[2, 49]   τοῦτο ἄλλο κού  τι   νόμαιον. πυθέσθαι δέ μοι δοκέει
[2, 126]   προστάξαι πρήσσεσθαι ἀργύριον ὁκόσον δή  τι·   οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γε
[2, 11]   συντετραίνοντας τοὺς μυχούς, ὀλίγον δέ  τι   παραλλάσσοντας τῆς χώρης. εἰ ὦν
[2, 109]   τινὸς τοῦ κλήρου ποταμός  τι   παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν πρὸς αὐτὸν
[2, 71]   δέρμα δ᾽ αὐτοῦ οὕτω δή  τι   παχύ ἐστι ὥστε αὔου γενομένου
[2, 15]   σφι χώρη γε μηδεμία ὑπῆρχε,  τί   περιεργάζοντο δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι;
[2, 32]   ἔρημα τῆς Λιβύης, καὶ εἴ  τι   πλέον ἴδοιεν τῶν τὰ μακρότατα
[2, 60]   ἅμα ἄνδρες γυναιξὶ καὶ πολλόν  τι   πλῆθος ἑκατέρων ἐν ἑκάστῃ βάρι·
[2, 139]   ἀσεβήσας περὶ τὰ ἱρὰ κακόν  τι   πρὸς θεῶν πρὸς ἀνθρώπων
[2, 136]   γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς λίμνην,  τι   πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ τῷ κοντῷ,
[2, 91]   δέρματα. εἰρομένου δέ μευ  τι   σφι μούνοισι ἔωθε Περσεὺς
[2, 32]   ἄγειν σφέας· φωνῆς δὲ οὔτε  τι   τῆς ἐκείνων τοὺς Νασαμῶνας γινώσκειν
[2, 7]   τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου. σμικρόν  τι   τὸ διάφορον εὕροι τις ἂν
[2, 120]   μάχης γινομένης ἀπέθνησκον, εἰ χρή  τι   τοῖσι ἐποποιοῖσι χρεώμενον λέγειν, τούτων
[2, 73]   ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ᾽  τι   τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε τὸν
[2, 92]   ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο  τι   τρέπουσι, τὸ δὲ κάτω λελειμμένον
[2, 129]   περιεπεπτώκεε πρήγματι, καὶ βουλόμενον περισσότερόν  τι   τῶν ἄλλων θάψαι τὴν θυγατέρα,
[2, 19]   ποταμοῦ δὲ φύσιος πέρι οὔτε  τι   τῶν ἱρέων οὔτε ἄλλου οὐδενὸς
[2, 104]   ἑτέρων ἐξέμαθον· ἀρχαῖον γὰρ δή  τι   φαίνεται ἐόν. ὡς δὲ ἐπιμισγόμενοι
[2, 93]   τὴν ἰλὺν ἅμα τῷ ἐσχάτῳ  ὕδατι   ἀπαλλάσσονται· ἐπεὰν δὲ περιελθόντος τοῦ
[2, 68]   ὀξυδερκέστατον. ἅτε δὴ ὦν ἐν  ὕδατι   δίαιταν ποιεύμενον, τὸ στόμα ἔνδοθεν
[2, 68]   τοῦ νώτου. τυφλὸν δὲ ἐν  ὕδατι,   ἐν δὲ τῇ αἰθρίῃ ὀξυδερκέστατον.
[2, 92]   πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ  ὕδατι   κρίνεα πολλά, τὰ Αἰγύπτιοι καλέουσι
[2, 170]   οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ  πρήγματι   ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν Σάι,
[2, 129]   δὲ ὑπεραλγήσαντά τε τῷ περιεπεπτώκεε  πρήγματι,   καὶ βουλόμενον περισσότερόν τι τῶν
[2, 86]   ποιεῦμαι τὸ οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ  πρήγματι   ὀνομάζειν, τὴν δὲ δευτέρην δεικνύουσι
[2, 132]   θεὸν ὑπ᾽ ἐμεῦ ἐπὶ τοιούτῳ  πρήγματι·   τότε ὦν καὶ τὴν βοῦν
[2, 2]   συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ τοιούτῳ σταθμησάμενοι  πρήγματι   τοὺς Φρύγας πρεσβυτέρους εἶναι ἑωυτῶν.
[2, 130]   τῆς βοὸς ταύτης ἐν ἄλλῳ  οἰκήματι   εἰκόνες τῶν παλλακέων τῶν Μυκερίνου
[2, 130]   δὲ ἐν τοῖσι βασιληίοισι ἐν  οἰκήματι   ἠσκημένῳ· θυμιήματα δὲ παρ᾽ αὐτῇ
[2, 86]   καὶ κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι ἐν  οἰκήματι   θηκαίῳ, ἱστάντες ὀρθὸν πρὸς τοῖχον.
[2, 121]   καὶ τὸν λίθον ἐπὶ τῷ  οἰκοδομήματι   ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν
[2, 132]   τὰ μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ  εἵματι,   τὸν αὐχένα δὲ καὶ τὴν
[2, 41]   ἄνδρα Ἕλληνα φιλήσειε ἂν τῷ  στόματι,   οὐδὲ μαχαίρῃ ἀνδρὸς Ἕλληνος χρήσεται
[2, 154]   πόλιος, ἐπὶ τῷ Πηλουσίῳ καλεομένῳ  στόματι   τοῦ Νείλου. τούτους μὲν δὴ
[2, 117]   Ἴλιον ἄγων Ἑλένην, εὐαέι τε  πνεύματι   χρησάμενος καὶ θαλάσσῃ λείῃ· ἐν
[2, 40]   δὲ αὐτοῦ λείπουσι ἐν τῷ  σώματι   καὶ τὴν πιμελήν, σκέλεα δὲ
[2, 135]   φιλέουσι δέ κως ἐν τῇ  Ναυκράτι   ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι. τοῦτο
[2, 94]   μὲν τοὺς ἰχθύας οὕτω ἔχει.  ~ἀλείφατι   δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ περὶ
[2, 137]   ἦν τῶν ἀδικεόντων. καὶ οὕτω  ἔτι   αἱ πόλιες ἐγένοντο ὑψηλότεραι· τὸ
[2, 45]   ἕνα ἐόντα τὸν Ἡρακλέα καὶ  ἔτι   ἄνθρωπον, ὡς δὴ φασί, κῶς
[2, 47]   ἄλλῃ δὲ ἡμέρῃ οὐκ ἂν  ἔτι   γευσαίατο. οἱ δὲ πένητες αὐτῶν
[2, 45]   κῶς ἂν οὗτοι ἀνθρώπους θύοιεν;  ἔτι   δὲ ἕνα ἐόντα τὸν Ἡρακλέα
[2, 30]   ἐν Μαρέῃ πρὸς Λιβύης ἄλλη.  ἔτι   δὲ ἐπ᾽ ἐμεῦ καὶ Περσέων
[2, 99]   τὸ μέσον τῶν ὀρέων ῥέειν.  ἔτι   δὲ καὶ νῦν ὑπὸ Περσέων
[2, 116]   Τηλέμαχον Μενέλεως λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽  ἔτι   δεῦρο θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον,
[2, 119]   Λιβύης· τὸ ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου  ἔτι   ἐτράπετο οὐκ εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι.
[2, 68]   ἐς ἑπτακαίδεκα πήχεας καὶ μέζων  ἔτι.   ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺς μὲν ὑός,
[2, 122]   ἔφασαν· τὴν καὶ ἐγὼ οἶδα  ἔτι   καὶ ἐς ἐμὲ ἐπιτελέοντας αὐτούς,
[2, 131]   ἐν ποσὶ αὐτέων ἐφαίνοντο ἐοῦσαι  ἔτι   καὶ ἐς ἐμέ. ~ἡ δὲ
[2, 181]   ἄγαλμα ἀπέπεμψε ἐς Κυρήνην, τὸ  ἔτι   καὶ ἐς ἐμὲ ἦν σόον,
[2, 130]   βοῦς γῇ οὐκ ἐκρύφθη, ἀλλ᾽  ἔτι   καὶ ἐς ἐμὲ ἦν φανερή,
[2, 135]   δεκάτην τῶν χρημάτων ἰδέσθαι ἐστὶ  ἔτι   καὶ ἐς τόδε παντὶ τῷ
[2, 5]   χώρης τοιήδε. πρῶτα μὲν προσπλέων  ἔτι   καὶ ἡμέρης δρόμον ἀπέχων ἀπὸ
[2, 182]   τῷ νηῷ τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο  ἔτι   καὶ τὸ μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε
[2, 149]   λαβυρίνθου τούτου ἐόντος τοιούτου θῶμα  ἔτι   μέζον παρέχεται Μοίριος καλεομένη
[2, 159]   ἐπὶ τῇ Ἐρυθρῇ θαλάσσῃ, τῶν  ἔτι   οἱ ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί
[2, 120]   δύο τρεῖς καὶ  ἔτι   πλέους τῶν παίδων μάχης γινομένης
[2, 66]   τοῖσι ἀνθρώποισι θηρίων πολλῷ ἂν  ἔτι   πλέω ἐγίνετο, εἰ μὴ κατελάμβανε
[2, 61]   Αἰγύπτῳ οἰκέοντες, οὗτοι δὲ τοσούτῳ  ἔτι   πλέω ποιεῦσι τούτων ὅσῳ καὶ
[2, 87]   ἔδωκαν οὕτω τὸν νεκρόν, οὐδὲν  ἔτι   πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ τρίτη ταρίχευσις
[2, 175]   Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ ἐᾶν  ἔτι   προσωτέρω ἑλκύσαι. ἤδη δὲ τινὲς
[2, 135]   ἐς Δελφούς· οἳ καὶ νῦν  ἔτι   συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ
[2, 162]   οἱ λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων, οἳ  ἔτι   τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν
[2, 5]   τοῦ ποταμοῦ, καὶ τὰ κατύπερθε  ἔτι   τῆς λίμνης ταύτης μέχρι τριῶν
[2, 5]   πλόου, τῆς πέρι ἐκεῖνοι οὐδὲν  ἔτι   τοιόνδε ἔλεγον, ἔστι δὲ ἕτερον
[2, 20]   αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον  ἔτι   τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα
[2, 19]   ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν, καὶ πλέον  ἔτι   τούτου καὶ ἔλασσον. τοῦ ποταμοῦ
[2, 11]   χωσθείη κόλπος καὶ πολλῷ μέζων  ἔτι   τούτου ὑπὸ τοσούτου τε ποταμοῦ
[2, 136]   λαμβάνειν τὸ χρέος· προστεθῆναι δὲ  ἔτι   τούτῳ τῷ νόμῳ τόνδε, τὸν
[2, 145]   δεδήλωταί μοι πρόσθε· Πανὶ δὲ  ἔτι   τούτων πλέονα λέγεται εἶναι, Διονύσῳ
[2, 75]   μεγάλοι καὶ ὑποδεέστεροι καὶ ἐλάσσονες  ἔτι   τούτων, πολλοὶ δὲ ἦσαν οὗτοι.
[2, 142]   ἐστί· μιῆς δὲ καὶ τεσσεράκοντα  ἔτι   τῶν ἐπιλοίπων γενεέων, αἳ ἐπῆσαν
[2, 104]   Φοινίκων ὁκόσοι τῇ Ἑλλάδι ἐπιμίσγονται,  οὐκέτι   Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ τὰ αἰδοῖα)
[2, 103]   στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω τούτων  οὐκέτι.   ἐνθεῦτεν δὲ ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε,
[2, 97]   πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν τοῦτο γένηται,  οὐκέτι   κατὰ τὰ ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ
[2, 93]   ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι γε  οὐκέτι   οἱ αὐτοί, ἀλλὰ τῶν θηλέων
[2, 102]   μιν πρόσω ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν  οὐκέτι   πλωτὴν ὑπὸ βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 8]   ὦν δὴ ἀπὸ Ἡλίου πόλιος  οὐκέτι   πολλὸν χωρίον ὡς εἶναι Αἰγύπτου,
[2, 106]   βασιλεὺς Σέσωστρις, αἱ μὲν πλεῦνες  οὐκέτι   φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ
[2, 66]   τοιάδε· ἐπεὰν τέκωσι αἱ θήλεαι,  οὐκέτι   φοιτέουσι παρὰ τοὺς ἔρσενας· οἳ
[2, 41]   Ἕλληνος χρήσεται οὐδὲ ὀβελοῖσι οὐδὲ  λέβητι,   οὐδὲ κρέως καθαροῦ βοὸς διατετμημένου
[2, 159]   μεγάλην εἷλε. ἐν τῇ δὲ  ἐσθῆτι   ἔτυχε ταῦτα κατεργασάμενος, ἀνέθηκε τῷ
[2, 102]   ἑωυτοῦ κατεστρέψατο σφέας· ὅτεων δὲ  ἀμαχητὶ   καὶ εὐπετέως παρέλαβε τὰς πόλιας,
[2, 62]   συλλεχθέωσι, τῆς θυσίης ἐν τῇ  νυκτὶ   λύχνα καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια
[2, 153]   περίστυλον ἐοῦσαν καὶ τύπων πλέην·  ἀντὶ   δὲ κιόνων ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες
[2, 48]   κατὰ ταὐτὰ σχεδὸν πάντα Ἕλλησι·  ἀντὶ   δὲ φαλλῶν ἄλλα σφι ἐστὶ
[2, 133]   ἀποδέξαι, ἵνα οἱ δυώδεκα ἔτεα  ἀντὶ   ἓξ ἐτέων γένηται, αἱ νύκτες
[2, 86]   ὑποχρίοντες τῷ κόμμι, τῷ δὴ  ἀντὶ   κόλλης τὰ πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι.
[2, 80]   μέντοι ἄλλοισι Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέρονται·  ἀντὶ   τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν τῇσι
[2, 95]   περὶ τὰ ἕλεα οἰκέουσι τάδε  ἀντὶ   τῶν πύργων ἄλλα μεμηχάνηται· πᾶς
[2, 121]   αὐτῷ καὶ δὶς καὶ τρὶς  ἀνοίξαντι   αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα
[2, 135]   ἐστὶ ἔτι καὶ ἐς τόδε  παντὶ   τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν δεῖ μεγάλα
[2, 46]   ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ, πένθος μέγα  παντὶ   τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται. καλέεται
[2, 60]   ὁρτῇ ταύτῃ ἐν τῷ  ἅπαντι   ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι δέ,
[2, 143]   οἷόν τι καὶ ἐμοὶ οὐ  γενεηλογήσαντι   ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες ἐς τὸ μέγαρον
[2, 143]   ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς. Ἑκαταίῳ δὲ  γενεηλογήσαντι   ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον
[2, 143]   Ἑκαταίῳ τῷ λογοποιῷ ἐν Θήβῃσι  γενεηλογήσαντί   τε ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι τὴν
[2, 143]   Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ  ἀναδήσαντι   ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ
[2, 143]   Θήβῃσι γενεηλογήσαντί τε ἑωυτὸν καὶ  ἀναδήσαντι   τὴν πατριὴν ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν
[2, 136]   τὸ χρέος, μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ  τελευτήσαντι   εἶναι ταφῆς κυρῆσαι μήτ᾽ ἐν
[2, 38]   καὶ οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον δὲ  θύσαντι   θάνατος ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται
[2, 5]   δῆλα γὰρ δὴ καὶ μὴ  προακούσαντι   ἰδόντι δέ, ὅστις γε σύνεσιν
[2, 152]   αὐτῶν, ἐπενόεε τίσασθαι τοὺς διώξαντας.  πέμψαντι   δέ οἱ ἐς Βουτοῦν πόλιν
[2, 136]   τοῦ λαμβάνοντος θήκης, τῷ δὲ  ὑποτιθέντι   τοῦτο τὸ ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι
[2, 120]   τῷ λόγῳ τῷ περὶ Ἑλένης  λεχθέντι   καὶ αὐτὸς προστίθεμαι, τάδε ἐπιλεγόμενος,
[2, 2]   ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ ποιμένι πρήσσοντι,  ἀνοίγοντι   τὴν θύρην καὶ ἐσιόντι τὰ
[2, 5]   γὰρ δὴ καὶ μὴ προακούσαντι  ἰδόντι   δέ, ὅστις γε σύνεσιν ἔχει,
[2, 34]   δὲ Σινώπη τῷ Ἴστρῳ  ἐκδιδόντι   ἐς θάλασσαν ἀντίον κέεται. οὕτω
[2, 177]   τῷ ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ χρέωνται  ἐόντι   ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ γενόμενος
[2, 139]   ἐκχωρήσειν. ἐν γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ  ἐόντι   αὐτῷ τὰ μαντήια, τοῖσι χρέωνται
[2, 129]   ἄλλα ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ τὸν θυμόν.  ἐόντι   δὲ ἠπίῳ τῷ Μυκερίνῳ κατὰ
[2, 35]   τῷ οὐρανῷ τῷ κατὰ σφέας  ἐόντι   ἑτεροίῳ καὶ τῷ ποταμῷ φύσιν
[2, 123]   δὲ ὕστερον, ὡς ἰδίῳ ἑωυτῶν  ἐόντι·   τῶν ἐγὼ εἰδὼς τὰ οὐνόματα
[2, 22]   λογίζεσθαι τοιούτων πέρι οἵῳ τε  ἐόντι,   ὡς οὐδὲ οἰκὸς ἀπὸ χιόνος
[2, 159]   ταύτῃσί τε ἐχρᾶτο ἐν τῷ  δέοντι   καὶ Σύροισι πεζῇ Νεκῶς
[2, 120]   ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι, τὸν οὐ προσῆκε  ἀδικέοντι   τῷ ἀδελφεῷ ἐπιτρέπειν, καὶ ταῦτα
[2, 155]   Σεβεννυτικὸν καλεόμενον στόμα τοῦ Νείλου,  ἀναπλέοντι   ἀπὸ θαλάσσης ἄνω. οὔνομα δὲ
[2, 161]   ἀπηγήσομαι, μετρίως δ᾽ ἐν τῷ  παρεόντι.   ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα Ἀπρίης
[2, 172]   εἶναι δημότης, ἀλλ᾽ ἐν τῷ  παρεόντι   εἶναι αὐτῶν βασιλεύς· καὶ τιμᾶν
[2, 113]   ~ἔλεγον δέ μοι οἱ ἱρέες  ἱστορέοντι   τὰ περὶ Ἑλένην γενέσθαι ὧδε.
[2, 2]   ποιμήν· ὡς δὲ πολλάκις  φοιτέοντι   καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν τοῦτο
[2, 121]   τε διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον  ἐλθόντι   ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. τὸν
[2, 29]   ἱστορέων. ἀπὸ Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω  ἰόντι   ἄναντες ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ ὦν
[2, 7]   Ἡλίου πόλιν ἀπὸ θαλάσσης ἄνω  ἰόντι   παραπλησίη τὸ μῆκος τῇ ἐξ
[2, 8]   ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου πόλιος ἄνω  ἰόντι   στεινή ἐστι Αἴγυπτος. τῇ μὲν
[2, 138]   πόλι τὸ ἱρὸν κατορᾶται πάντοθεν  περιιόντι·   ἅτε γὰρ τῆς πόλιος μὲν
[2, 169]   τῆς Ἀθηναίης, ἀγχοτάτω τοῦ μεγάρου,  ἐσιόντι   ἀριστερῆς χειρός. ἔθαψαν δὲ Σαῖται
[2, 2]   πρήσσοντι, ἀνοίγοντι τὴν θύρην καὶ  ἐσιόντι   τὰ παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς
[2, 2]   χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ ποιμένι  πρήσσοντι,   ἀνοίγοντι τὴν θύρην καὶ ἐσιόντι
[2, 129]   κατὰ τοὺς πολιήτας καὶ ταῦτα  ἐπιτηδεύοντι   πρῶτον κακῶν ἄρξαι τὴν θυγατέρα
[2, 97]   μέν γε Μέμφιν ἐκ Ναυκράτιος  ἀναπλώοντι   παρ᾽ αὐτὰς τὰς πυραμίδας γίνεται
[2, 57]   λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι  ὅτι   Αἰγυπτίη γυνὴ ἦν. ~ἡ
[2, 5]   δέ, ὅστις γε σύνεσιν ἔχει,  ὅτι   Αἴγυπτος, ἐς τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται,
[2, 22]   χωρέων τουτέων θερμοί· δεύτερον δὲ  ὅτι   ἄνομβρος χώρη καὶ ἀκρύσταλλος
[2, 33]   ἐς τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν  ὅτι   ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας,
[2, 100]   μὲν πέρι τοσαῦτα ἔλεγον, πλὴν  ὅτι   αὐτήν μιν, ὡς τοῦτο ἐξέργαστο,
[2, 50]   ὦν μάλιστα ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπῖχθαι.  ὅτι   γὰρ δὴ μὴ Ποσειδέωνος καὶ
[2, 43]   Αἰγύπτου ἐδυνάσθην ἀκοῦσαι. καὶ μὴν  ὅτι   γε οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον
[2, 182]   Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν,  ὅτι   δὲ τὸ ἱρὸν τὸ ἐν
[2, 149]   τῇ βαθυτάτη αὐτὴ ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος.  ὅτι   δὲ χειροποίητος ἐστὶ καὶ ὀρυκτή,
[2, 115]   τόνδε ἐκφαίνει Πρωτεύς, λέγων  ὅτι   ἐγὼ εἰ μὴ περὶ πολλοῦ
[2, 43]   πέρι τόνδε τὸν λόγον ἤκουσα,  ὅτι   εἴη τῶν δυώδεκα θεῶν· τοῦ
[2, 61]   μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ εἰσὶ δῆλοι  ὅτι   εἰσὶ ξεῖνοι καὶ οὐκ Αἰγύπτιοι.
[2, 151]   ἐκ Ψαμμητίχου καὶ τὸ χρηστήριον,  ὅτι   ἐκέχρηστό σφι τὸν χαλκέῃ σπείσαντα
[2, 9]   ἤδη μοι καὶ πρότερον δεδήλωται  ὅτι   ἑξακοσίων τε ἐστὶ σταδίων καὶ
[2, 116]   ἐν τούτοισι τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ  ὅτι   ἠπίστατο τὴν ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου
[2, 134]   λόγῳ εἰπεῖν ἀναισίμωνται· πρὸς δὲ  ὅτι   κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα ἦν ἀκμάζουσα
[2, 52]   προσωνόμασαν σφέας ἀπὸ τοῦ τοιούτου,  ὅτι   κόσμῳ θέντες τὰ πάντα πρήγματα
[2, 104]   αὐτὸς δὲ εἴκασα τῇδε, καὶ  ὅτι   μελάγχροες εἰσὶ καὶ οὐλότριχες. καὶ
[2, 13]   ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ  ὅτι   μὴ ἐκ τοῦ Διὸς μοῦνον.
[2, 104]   τοιοῦτοι· ἀλλὰ τοῖσιδε καὶ μᾶλλον,  ὅτι   μοῦνοι πάντων ἀνθρώπων Κόλχοι καὶ
[2, 112]   παρὰ Πρωτέι, καὶ δὴ καὶ  ὅτι   ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμον ἐστί· ὅσα
[2, 133]   μαντήιον τῷ θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον  ὅτι   μὲν αὐτοῦ πατὴρ καὶ
[2, 77]   τῶν ὡρέων δοκέειν ἐμοὶ εἵνεκα,  ὅτι   οὐ μεταλλάσσουσι αἱ ὧραι· ἐν
[2, 27]   Νεῖλον. ~τῆς αὔρης δὲ πέρι,  ὅτι   οὐκ ἀποπνέει, τήνδε ἔχω γνώμην,
[2, 117]   οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα δηλοῖ  ὅτι   οὐκ Ὁμήρου τὰ Κύπρια ἔπεα
[2, 35]   περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων τὸν λόγον,  ὅτι   πλεῖστα θωμάσια ἔχει ἄλλη
[2, 123]   παρὰ πάντα τὸν λόγον ὑπόκειται  ὅτι   τὰ λεγόμενα ὑπ᾽ ἑκάστων ἀκοῇ
[2, 43]   ἔχειν, ἐν δὲ καὶ τόδε,  ὅτι   τε τοῦ Ἡρακλέος τούτου οἱ
[2, 18]   ~μαρτυρέει δέ μοι τῇ γνώμῃ,  ὅτι   τοσαύτη ἐστὶ Αἴγυπτος ὅσην τινὰ
[2, 121]   ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη ἐργασμένος  ὅτι   τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ θησαυρῷ
[2, 121]   ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ  ὅτι   τοὺς φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ
[2, 131]   γὰρ ὦν καὶ ἡμεῖς ὡρῶμεν  ὅτι   ὑπὸ χρόνου τὰς χεῖρας ἀποβεβλήκασι,
[2, 146]   ἐτράπετο γενόμενος. δῆλά μοι γέγονε  ὅτι   ὕστερον ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες τούτων
[2, 171]   Αἰγύπτιοι. περὶ μέν νυν τούτων  εἰδότι   μοι ἐπὶ πλέον ὡς ἕκαστα
[2, 43]   τὸ ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ  διότι   Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων
[2, 57]   Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες,  διότι   βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ σφι
[2, 48]   δὲ ἕπονται ἀείδουσαι τὸν Διόνυσον.  διότι   δὲ μέζον τε ἔχει τὸ
[2, 47]   ὗς θύσαντες πατέονται τῶν κρεῶν.  διότι   δὲ τοὺς ὗς ἐν μὲν
[2, 50]   Αἰγύπτου ἐλήλυθε ἐς τὴν Ἑλλάδα.  διότι   μὲν γὰρ ἐκ τῶν βαρβάρων
[2, 13]   Μοίρι οὔκω ἦν ἔτεα εἰνακόσια  τετελευτηκότι   ὅτε τῶν ἱρέων ταῦτα ἐγὼ
[2, 118]   καὶ μετέπειτα, καὶ ὀμνύντας καὶ  ἀνωμοτί,   μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ
[2, 158]   Συρίην, ἀπὸ τούτου εἰσὶ στάδιοι  ἀπαρτὶ   χίλιοι ἐς τὸν Ἀράβιον κόλπον.
[2, 5]   Αἴγυπτος, ἐς τὴν Ἕλληνες ναυτίλλονται,  ἐστὶ   Αἰγυπτίοισι ἐπίκτητός τε γῆ καὶ
[2, 168]   δὲ ἄρουρα ἑκατὸν πηχέων  ἐστὶ   Αἰγυπτίων πάντῃ, δὲ Αἰγύπτιος
[2, 98]   γίνεται ἐξ ὅσου ὑπὸ Πέρσῃσι  ἐστὶ   Αἴγυπτος) δὲ ἑτέρη πόλις
[2, 18]   μοι τῇ γνώμῃ, ὅτι τοσαύτη  ἐστὶ   Αἴγυπτος ὅσην τινὰ ἐγὼ ἀποδείκνυμι
[2, 8]   Ἡλίου πόλιος ἄνω ἰόντι στεινή  ἐστι   Αἴγυπτος. τῇ μὲν γὰρ τῆς
[2, 6]   γῆς ἐοῦσαν. ~αὖτις δὲ αὐτῆς  ἐστι   Αἰγύπτου μῆκος τὸ παρὰ θάλασσαν
[2, 117]   οὐκ Ὁμήρου τὰ Κύπρια ἔπεα  ἐστὶ   ἀλλ᾽ ἄλλου τινός. ἐν μὲν
[2, 17]   τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα στόματα  ἐστὶ   ἀλλ᾽ ὀρυκτά. ~μαρτυρέει δέ μοι
[2, 36]   τούτων τὴν ζόην ὄνειδος μέγιστον  ἐστί,   ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία,
[2, 105]   πᾶσα καὶ γλῶσσα ἐμφερής  ἐστι   ἀλλήλοισι. λίνον δὲ τὸ μὲν
[2, 75]   τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος δὲ  ἐστὶ   ἅμα τῷ ἔαρι πτερωτοὺς ὄφις
[2, 4]   ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων  ἐστὶ   ἀνὰ τὸν ποταμόν. ~καὶ εὖ
[2, 9]   δὲ Ἡλίου πόλιος ἐς Θήβας  ἐστὶ   ἀνάπλοος ἐννέα ἡμερέων, στάδιοι δὲ
[2, 22]   ἐς τὰ ψυχρότερα τὰ πολλά  ἐστι;   ἀνδρί γε λογίζεσθαι τοιούτων πέρι
[2, 36]   δὲ ὁμοῦ θηρίοισι δίαιτα  ἐστί.   ἀπὸ πυρῶν καὶ κριθέων ὧλλοι
[2, 156]   δή οἱ τὸ χρηστήριον τοῦτο  ἐστί,   Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην δεξαμένη
[2, 137]   δὲ Βούβαστις κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν  ἐστὶ   Ἄρτεμις. ~τὸ δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς
[2, 37]   θεῶν ἀλλὰ πολλοί, τῶν εἷς  ἐστι   ἀρχιερεύς· ἐπεὰν δέ τις ἀποθάνῃ,
[2, 30]   τοῖσι δὲ αὐτομόλοισι τούτοισι οὔνομα  ἐστὶ   Ἀσμάχ, δύναται δὲ τοῦτο τὸ
[2, 175]   ἔξωθεν τῆς στέγης τῆς μουνολίθου  ἐστί,   ἀτὰρ ἔσωθεν τὸ μῆκος ὀκτωκαίδεκα
[2, 68]   δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ  ἐστὶ   ἅτε ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ· ἐπεὰν
[2, 124]   ὀργυιαί, ὕψος δέ, τῇ ὑψηλοτάτη  ἐστὶ   αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ὀργυιαί, λίθου
[2, 175]   τὸ δὲ ὕψος πέντε πηχέων  ἐστί.   αὕτη τοῦ ἱροῦ κέεται παρὰ
[2, 137]   ἐξεχώσθη, ἐν τῇ καὶ ἱρόν  ἐστι   Βουβάστιος ἀξιαπηγητότατον· μέζω μὲν γὰρ
[2, 155]   πόλι ταύτῃ ὅκου τὸ χρηστήριον  ἐστὶ   Βουτώ, ὡς καὶ πρότερον ὠνόμασταί
[2, 76]   δὲ τὰ εἶπον πάντα μέλανα  ἐστὶ   δεινῶς) σκέλεα δὲ καὶ πρόσωπον
[2, 8]   ἐδόκεόν μοι εἶναι, τῇ στεινότατον  ἐστί,   διηκοσίων οὐ πλέους ἐκ τοῦ
[2, 144]   βασιλεῦσαι ὕστατον Αἰγύπτου. Ὄσιρις δὲ  ἐστὶ   Διόνυσος κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν. ~ἐν
[2, 71]   δὲ παρέχονται ἰδέης τοιήνδε· τετράπουν  ἐστί,   δίχηλον, ὁπλαὶ βοός, σιμόν, λοφιὴν
[2, 175]   ταύτης τὸ μὲν μῆκος ἔξωθεν  ἐστὶ   εἷς τε καὶ εἴκοσι πήχεες,
[2, 169]   δὲ τοῖσι θυρώμασι θήκη  ἐστί.   ~εἰσὶ δὲ καὶ αἱ ταφαὶ
[2, 10]   αὐτῶν πλήθεος πέρι ἄξιος συμβληθῆναι  ἐστί.   εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ποταμοί,
[2, 138]   τῆς ἐσόδου τὸ ἄλλο νῆσος  ἐστί·   ἐκ γὰρ τοῦ Νείλου διώρυχες
[2, 96]   λωτῷ, τὸ δὲ δάκρυον κόμμι  ἐστί.   ἐκ ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης
[2, 96]   δὴ πλοῖά σφι, τοῖσι φορτηγέουσι,  ἐστὶ   ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς
[2, 62]   δώματα κύκλῳ· τὰ δὲ λύχνα  ἐστὶ   ἐμβάφια ἔμπλεα ἁλὸς καὶ ἐλαίου,
[2, 123]   χράσθω ὅτεῳ τὰ τοιαῦτα πιθανά  ἐστι·   ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα τὸν
[2, 81]   τούτων τῶν ὀργίων μετέχοντα ὅσιον  ἐστὶ   ἐν εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι. ἔστι
[2, 112]   Πρωτέα εἶναι· τοῦ νῦν τέμενος  ἐστὶ   ἐν Μέμφι κάρτα καλόν τε
[2, 155]   πρότερον ὠνόμασταί μοι. ἱρὸν δὲ  ἐστὶ   ἐν τῇ Βουτοῖ ταύτῃ Ἀπόλλωνος
[2, 50]   Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε τὰ οὐνόματα  ἐστὶ   ἐν τῇ χώρῃ. λέγω δὲ
[2, 106]   ἐκτησάμην. ὅστις δὲ καὶ ὁκόθεν  ἐστί,   ἐνθαῦτα μὲν οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι
[2, 82]   λεγόμενος. ~καὶ τάδε ἄλλα Αἰγυπτίοισι  ἐστὶ   ἐξευρημένα, μείς τε καὶ ἡμέρῃ
[2, 48]   ἀντὶ δὲ φαλλῶν ἄλλα σφι  ἐστὶ   ἐξευρημένα, ὅσον τε πηχυαῖα ἀγάλματα
[2, 29]   ῥόου. τὸ δὲ χωρίον τοῦτο  ἐστὶ   ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας πλόος, σκολιὸς
[2, 153]   Ἆπις κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν  ἐστὶ   Ἔπαφος. ~τοῖσι δὲ Ἴωσι καὶ
[2, 43]   ὡς δὲ αὐτοὶ λέγουσι, ἔτεα  ἐστὶ   ἑπτακισχίλια καὶ μύρια ἐς Ἄμασιν
[2, 145]   ἑξακόσια ἔτεα καὶ χίλια μάλιστα  ἐστὶ   ἐς ἐμέ, Ἡρακλέι δὲ τῷ
[2, 125]   ταῦτα, κόσα οἰκὸς ἄλλα δεδαπανῆσθαι  ἐστὶ   ἔς τε σίδηρον τῷ ἐργάζοντο
[2, 135]   τὴν δεκάτην τῶν χρημάτων ἰδέσθαι  ἐστὶ   ἔτι καὶ ἐς τόδε παντὶ
[2, 7]   Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν μεσόγαιαν  ἐστὶ   εὐρέα Αἴγυπτος, ἐοῦσα πᾶσα ὑπτίη
[2, 111]   τοῦ γε λόγον μάλιστα ἄξιον  ἐστὶ   ἔχειν, ἐς τοῦ Ἡλίου τὸ
[2, 77]   ὀρνίθων ἰχθύων σφι  ἐστὶ   ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι σφι
[2, 170]   ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι, λίμνη τε  ἐστὶ   ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ
[2, 44]   καὶ πέντε γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα  ἐστὶ   τὸν Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν
[2, 14]   ἔνερθε Μέμφιος αὕτη γὰρ  ἐστὶ   αὐξανομένη) κατὰ λόγον τοῦ
[2, 16]   περὶ Αἰγύπτου· εἰ δὲ ὀρθή  ἐστι   γνώμη τῶν Ἰώνων, Ἕλληνάς
[2, 34]   ἀοίκητός τε γὰρ καὶ ἔρημος  ἐστὶ   Λιβύη δι᾽ ἧς ῥέει.
[2, 32]   κατηκόντων ἀνθρώπων, τὰ κατύπερθε θηριώδης  ἐστὶ   Λιβύη· τὰ δὲ κατύπερθε
[2, 116]   Αἰγύπτῶ, οἱ δὲ Φοίνικες, τῶν  ἐστὶ   Σιδών, ἐν τῇ Συρίῃ
[2, 149]   ἔστι( ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς  ἐστι   ταύτῃ) ἐκ τοῦ Νείλου
[2, 31]   ἔχει σαφέως φράσαι· ἔρημος γὰρ  ἐστὶ   χώρη αὕτη ὑπὸ καύματος.
[2, 17]   ἰθέα τῶν ὁδῶν τῷ Νείλῳ  ἐστὶ   ἥδε· ἄνωθεν φερόμενος ἐς τὸ
[2, 88]   πρηγματευθέντες. ~ἡ δὲ τρίτη ταρίχευσις  ἐστὶ   ἥδε, τοὺς χρήμασι ἀσθενεστέρους
[2, 113]   τῆς ἠιόνος τὸ καὶ νῦν  ἐστι   Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς τὸ ἢν
[2, 43]   τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά τις ἀρχαῖος  ἐστὶ   θεὸς Αἰγυπτίοισι Ἡρακλέης· ὡς δὲ
[2, 156]   τῶν περὶ τοῦτο τὸ ἱρὸν  ἐστὶ   θωμαστότατον, τῶν δὲ δευτέρων νῆσος
[2, 137]   μὲν γὰρ ἄλλα καὶ πολυδαπανώτερα  ἐστὶ   ἱρά, ἡδονὴ δὲ ἰδέσθαι οὐδὲν
[2, 37]   δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ σιτία σφι  ἐστὶ   ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ κρεῶν βοέων
[2, 32]   κατύπερθε τῆς θηριώδεος ψάμμος τε  ἐστὶ   καὶ ἄνυδρος δεινῶς καὶ ἔρημος
[2, 83]   καὶ γὰρ Ἡρακλέος μαντήιον αὐτόθι  ἐστὶ   καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀθηναίης καὶ
[2, 79]   ὅσπερ ἔν τε Φοινίκῃ ἀοίδιμος  ἐστὶ   καὶ ἐν Κύπρῳ καὶ ἄλλῃ,
[2, 175]   ὅσων τε τὸ μέγαθος λίθων  ἐστὶ   καὶ ὁκοίων τεῶν· τοῦτο δὲ
[2, 149]   ἑωυτῆς, πεντηκοντόργυιος. ὅτι δὲ χειροποίητος  ἐστὶ   καὶ ὀρυκτή, αὐτὴ δηλοῖ· ἐν
[2, 84]   δέδασται· μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός  ἐστι   καὶ οὐ πλεόνων. πάντα δ᾽
[2, 158]   τὸν Ἀράβιον. τῇ δὲ ἐλάχιστον  ἐστὶ   καὶ συντομώτατον ἐκ τῆς βορηίης
[2, 82]   καὶ ἡμέρῃ ἑκάστη θεῶν ὅτευ  ἐστί,   καὶ τῇ ἕκαστος ἡμέρῃ γενόμενος
[2, 91]   δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ λίθινα  ἐστὶ   κάρτα μεγάλα· ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι
[2, 143]   ἥρωα ἀνέδησαν αὐτούς. πίρωμις δὲ  ἐστὶ   κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν καλὸς κἀγαθός.
[2, 138]   μῆκος τοῦ ἱροῦ πάντῃ σταδίου  ἐστί.   κατὰ μὲν δὴ τὴν ἔσοδον
[2, 41]   Ἴσιος ἄγαλμα ἐὸν γυναικήιον βούκερων  ἐστὶ   κατά περ Ἕλληνες τὴν Ἰοῦν
[2, 59]   μέσῳ τῷ Δέλτα· Ἶσις δὲ  ἐστὶ   κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν Δημήτηρ.
[2, 16]   γὰρ δὴ Νεῖλός γε  ἐστὶ   κατὰ τοῦτον τὸν λόγον
[2, 15]   λέγουσι Αἰγύπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει,  ἐστὶ   κατάρρυτόν τε καὶ νεωστὶ ὡς
[2, 171]   κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη  ἐστὶ   λέγειν· αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν
[2, 61]   δὲ τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον  ἐστὶ   λέγειν. ὅσοι δὲ Καρῶν εἰσι
[2, 46]   γράφουσι αὐτόν, οὔ μοι ἥδιον  ἐστὶ   λέγειν. σέβονται δὲ πάντας τοὺς
[2, 47]   ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερος  ἐστὶ   λέγεσθαι. θυσίη δὲ ἥδε τῶν
[2, 79]   καὶ δὴ καὶ ἄεισμα ἕν  ἐστι,   Λίνος, ὅσπερ ἔν τε Φοινίκῃ
[2, 8]   ὄρος· τῇ δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ  ἐστι   μακρότατον, ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο
[2, 152]   τῆς Λητοῦς, ἔνθα δὴ Αἰγυπτίοισι  ἐστὶ   μαντήιον ἀψευδέστατον, ἦλθε χρησμὸς ὡς
[2, 59]   ταύτῃ γὰρ δὴ τῇ πόλι  ἐστὶ   μέγιστον Ἴσιος ἱρόν, ἵδρυται δὲ
[2, 95]   κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας τάδε σφι  ἐστὶ   μεμηχανημένα. τοὺς μὲν τὰ ἄνω
[2, 155]   χρηστήριον τοῦτο τὸ ἐν Αἰγύπτῳ  ἐστὶ   μὲν Λητοῦς ἱρόν, ἐν πόλι
[2, 32]   ἄνδρας. τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο  ἐστὶ   μὲν Λιβυκόν, νέμεται δὲ τὴν
[2, 29]   ἐς πόλιν μεγάλην τῇ οὔνομα  ἐστὶ   Μερόη· λέγεται δὲ αὕτη
[2, 136]   ἐν λίθῳ ἐγκεκολαμμένα τάδε λέγοντα  ἐστί.   μή με κατονοσθῇς πρὸς τὰς
[2, 142]   γὰρ τρεῖς ἀνδρῶν ἑκατὸν ἔτεα  ἐστί·   μιῆς δὲ καὶ τεσσεράκοντα ἔτι
[2, 148]   γε καὶ ἐν Ἐφέσῳ  ἐστὶ   νηὸς καὶ ἐν Σάμῳ.
[2, 79]   ἐπικτῶνται· τοῖσι ἄλλα τε ἐπάξια  ἐστὶ   νόμιμα, καὶ δὴ καὶ ἄεισμα
[2, 114]   τάδε· ἄνδρα τοῦτον, ὅστις κοτὲ  ἐστὶ   ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον τὸν
[2, 49]   ἔμπειρος. Ἕλλησι γὰρ δὴ Μελάμπους  ἐστὶ   ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου τό
[2, 176]   τὸ ἐν Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις  ἐστὶ   ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα τε
[2, 177]   νόμον τε Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις  ἐστὶ   καταστήσας, ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου
[2, 49]   τὸν τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους  ἐστὶ   κατηγησάμενος, καὶ ἀπὸ τούτου
[2, 11]   χρεωμένῳ· εὖρος δέ, τῇ εὐρύτατος  ἐστὶ   κόλπος, ἥμισυ ἡμέρης πλόου.
[2, 29]   ταύτῃ κατά περ Μαίανδρος  ἐστὶ   Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ δυώδεκα
[2, 138]   μὲν δὴ τὴν ἔσοδον ἐστρωμένη  ἐστὶ   ὁδὸς λίθου ἐπὶ σταδίους τρεῖς
[2, 29]   Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ  ἐστι.   οἰκέουσι δὲ τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης
[2, 96]   ποιεύμενα, τῆς μορφὴ μὲν  ἐστὶ   ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ
[2, 112]   καὶ ὅτι ξείνης Ἀφροδίτης ἐπώνυμον  ἐστί·   ὅσα γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά
[2, 83]   μαντηίων, Λητοῦς ἐν Βουτοῖ πόλι  ἐστί.   οὐ μέντοι αἵ γε μαντηίαι
[2, 112]   ὅσα γὰρ ἄλλα Ἀφροδίτης ἱρά  ἐστι,   οὐδαμῶς ξείνης ἐπικαλέεται. ~ἔλεγον δέ
[2, 27]   ἀπὸ θερμέων χωρέων οὐκ οἰκός  ἐστι   οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη δὲ ἀπὸ
[2, 164]   κυβερνήται. γένεα μὲν Αἰγυπτίων τοσαῦτα  ἐστί,   οὐνόματα δέ σφι κέεται ἀπὸ
[2, 124]   γενέσθαι εἴκοσι ἔτεα ποιευμένῃ· τῆς  ἐστὶ   πανταχῇ μέτωπον ἕκαστον ὀκτὼ. πλέθρα
[2, 140]   τῇ νήσῳ Ἐλβώ, μέγαθος δ᾽  ἐστὶ   πάντῃ δέκα σταδίων. ~μετὰ δὲ
[2, 65]   ἀναγκαίῃ καταλαμβανόμενος εἶπον. νόμος δὲ  ἐστὶ   περὶ τῶν θηρίων ὧδε ἔχων·
[2, 138]   κεκινημένου ὡς ἀρχῆθεν ἐποιήθη, ἔσοπτον  ἐστί.   περιθέει δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη
[2, 91]   πόλιος· ἐν ταύτῃ τῇ πόλι  ἐστὶ   Περσέος τοῦ Δανάης ἱρὸν τετράγωνον,
[2, 8]   δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις εὐρέα Αἴγυπτος  ἐστί.   ~πέφυκε μέν νυν χώρη
[2, 84]   οὐ πλεόνων. πάντα δ᾽ ἰητρῶν  ἐστι   πλέα· οἳ μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν
[2, 29]   δι᾽ ὧν οὐκ οἷά τε  ἐστὶ   πλέειν. διεξελθὼν δὲ ἐν τῇσι
[2, 60]   τι ἀνὴρ καὶ γυνή  ἐστι   πλὴν παιδίων, καὶ ἐς ἑβδομήκοντα
[2, 158]   Πέρσης δεύτερα διώρυξε· τῆς μῆκος  ἐστὶ   πλόος ἡμέραι τέσσερες, εὖρος δὲ
[2, 156]   δὲ ἀκούων εἰ νῆσος ἀληθέως  ἐστὶ   πλωτή. ἐν δὲ ὦν ταύτῃ
[2, 35]   αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ ἐν ἀποκρύφῳ  ἐστὶ   ποιέειν χρεόν, τὰ δὲ μὴ
[2, 9]   θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων  ἐστί,   σημανέω· στάδιοι γὰρ εἰσὶ εἴκοσι
[2, 172]   δὲ ἦν πόλιος, οὔνομά οἱ  ἐστὶ   Σιούφ. τὰ μὲν δὴ πρῶτα
[2, 9]   πρότερον δεδήλωται ὅτι ἑξακοσίων τε  ἐστὶ   σταδίων καὶ τρισχιλίων, ὅσον δέ
[2, 101]   ὀρύξαι, τῆς περίοδος ὅσων  ἐστὶ   σταδίων ὕστερον δηλώσω, πυραμίδας τε
[2, 8]   ἡμερέων τεσσέρων καὶ δέκα1 ἀναπλόου  ἐστὶ   στεινὴ Αἴγυπτος, ἐοῦσα τῶν ὀρέων
[2, 65]   τῇ Λιβύῃ οὐ μάλα θηριώδης  ἐστί·   τὰ δὲ ἐόντα σφι ἅπαντα
[2, 90]   πόλιν ἐξενειχθῇ, τούτους πᾶσα ἀνάγκη  ἐστὶ   ταριχεύσαντας αὐτὸν καὶ περιστείλαντας ὡς
[2, 142]   γενεέων, αἳ ἐπῆσαν τῇσι τριηκοσίῃσι,  ἐστὶ   τεσσεράκοντα καὶ τριηκόσια καὶ χίλια
[2, 158]   διῶρυξ πολλῷ μακροτέρη, ὅσῳ σκολιωτέρη  ἐστί·   τὴν ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες
[2, 16]   τὸ Δέλτα, εἰ μήτε γε  ἐστὶ   τῆς Ἀσίης μήτε τῆς Λιβύης·
[2, 21]   ~ἡ δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη μὲν  ἐστὶ   τῆς λελεγμένης, λόγῳ δὲ εἰπεῖν
[2, 5]   ἕτερον τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ φύσις  ἐστὶ   τῆς χώρης τοιήδε. πρῶτα μὲν
[2, 68]   δὲ τετράπουν χερσαῖον καὶ λιμναῖον  ἐστί.   τίκτει μὲν γὰρ ᾠὰ ἐν
[2, 99]   γνώμη καὶ ἱστορίη ταῦτα λέγουσα  ἐστί,   τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους
[2, 155]   ἴσος τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἕκαστον  ἐστί,   τὸ δὲ καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς
[2, 8]   μέν νυν τὸ ὄρος τοιοῦτο  ἐστί,   τὸ δὲ πρὸς Λιβύης τῆς
[2, 126]   ἔμπροσθε τῆς μεγάλης πυραμίδος, τῆς  ἐστὶ   τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου καὶ
[2, 68]   τῷ ποταμῷ· θερμότερον γὰρ δή  ἐστι   τὸ ὕδωρ τῆς τε αἰθρίης
[2, 68]   κείμενοι. ~τῶν δὲ κροκοδείλων φύσις  ἐστὶ   τοιήδε. τοὺς χειμεριωτάτους μῆνας τέσσερας
[2, 96]   βᾶριν τοῦτο γὰρ δὴ οὔνομα  ἐστὶ   τοῖσι πλοίοισι τούτοισι) δὲ
[2, 45]   αὐτῶν καὶ ὅδε μῦθος  ἐστὶ   τὸν περὶ τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι,
[2, 169]   τοῦ Ἀμάσιος σῆμα ἑκαστέρω μὲν  ἐστὶ   τοῦ μεγάρου τὸ τοῦ
[2, 123]   εἰπόντες, ὡς ἀνθρώπου ψυχὴ ἀθάνατος  ἐστί,   τοῦ σώματος δὲ καταφθίνοντος ἐς
[2, 43]   πολλά μοι καὶ ἄλλα τεκμήρια  ἐστὶ   τοῦτο οὕτω ἔχειν, ἐν δὲ
[2, 178]   Μυτιληναίων μούνη. τουτέων μὲν  ἐστὶ   τοῦτο τὸ τέμενος, καὶ προστάτας
[2, 138]   προπύλαια ὕψος μὲν δέκα ὀργυιέων  ἐστί,   τύποισι δὲ ἑξαπήχεσι ἐσκευάδαται ἀξίοισι
[2, 145]   Ἑλλήνων Πάν) ἐλάσσω ἔτεα  ἐστὶ   τῶν Τρωικῶν, κατὰ ὀκτακόσια μάλιστα
[2, 13]   αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ δή σφι  ἐστὶ   ὕδατος οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ ὅτι
[2, 22]   δὲ χιόνι πεσούσῃ πᾶσα ἀνάγκη  ἐστὶ   ὗσαι ἐν πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε,
[2, 73]   ᾠὸν πλάσσειν ὅσον τε δυνατός  ἐστι   φέρειν, μετὰ δὲ πειρᾶσθαι αὐτὸ
[2, 29]   Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω ἰόντι ἄναντες  ἐστὶ   χωρίον· ταύτῃ ὦν δεῖ τὸ
[2, 45]   γὰρ οὐδὲ κτήνεα ὁσίη θύειν  ἐστὶ   χωρὶς ὑῶν καὶ ἐρσένων βοῶν
[2, 99]   ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ Μέμφι κατακλυσθῆναι  ἐστί.   ὡς δὲ τῷ Μῖνι τούτῳ
[2, 71]   αὐτοῦ οὕτω δή τι παχύ  ἐστι   ὥστε αὔου γενομένου ξυστὰ ποιέεσθαι
[2, 149]   τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν οὐκ  ἔστι(   ἄνυδρος γὰρ δὴ δεινῶς ἐστι
[2, 99]   ταύτην ἥτις νῦν Μέμφις καλέεται·  ἔστι   γὰρ καὶ Μέμφις ἐν
[2, 79]   δὲ αἰεί κοτε τοῦτον ἀείδοντες.  ἔστι   δὲ Αἰγυπτιστὶ Λίνος καλεύμενος
[2, 164]   ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων.  ~ἔστι   δὲ Αἰγυπτίων ἑπτὰ γένεα, καὶ
[2, 73]   ἐπεάν οἱ ἀποθάνῃ πατήρ.  ἔστι   δέ, εἰ τῇ γραφῇ παρόμοιος,
[2, 112]   οὗτος συνάπας Τυρίων στρατόπεδον.  ἔστι   δὲ ἐν τῷ τεμένεϊ τοῦ
[2, 138]   δὲ αὐτὸ αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι,  ἔστι   δὲ ἔσωθεν ἄλσος δενδρέων μεγίστων
[2, 5]   ἐκεῖνοι οὐδὲν ἔτι τοιόνδε ἔλεγον,  ἔστι   δὲ ἕτερον τοιόνδε. Αἰγύπτου γὰρ
[2, 132]   ἡλίου κύκλος μεμιμημένος ἔπεστι χρύσεος.  ἔστι   δὲ βοῦς οὐκ ὀρθὴ
[2, 92]   ἐὸν στρογγύλον, μέγαθος κατὰ μῆλον.  ἔστι   δὲ καὶ ἄλλα κρίνεα ῥόδοισι
[2, 73]   καὶ τῶν ὀρνίθων τοὺς χηναλώπεκας.  ~ἔστι   δὲ καὶ ἄλλος ὄρνις ἱρός,
[2, 17]   ὀνομαστήν· τὸ καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα.  ἔστι   δὲ καὶ ἕτερα διφάσια στόματα
[2, 92]   ἐξ αὐτοῦ ἄρτους ὀπτοὺς πυρί.  ἔστι   δὲ καὶ ῥίζα τοῦ
[2, 55]   χρηστήριον κελεῦσαι τοὺς Λίβυας ποιέειν·  ἔστι   δὲ καὶ τοῦτο Διός. Δωδωναίων
[2, 58]   Δωδώνῃ παραπλήσιαι ἀλλήλῃσι τυγχάνουσι ἐοῦσαι.  ἔστι   δὲ καὶ τῶν ἱρῶν
[2, 176]   δ᾽ ἔνθεν τοῦ μεγάλου.  ἔστι   δὲ λίθινος ἕτερος τοσοῦτος καὶ
[2, 75]   τούτων, πολλοὶ δὲ ἦσαν οὗτοι.  ἔστι   δὲ χῶρος οὗτος, ἐν
[2, 7]   τε καὶ ἔνυδρος καὶ ἰλύς.  ἔστι   δὲ ὁδὸς ἐς Ἡλίου πόλιν
[2, 97]   τὰς πυραμίδας γίνεται πλόος·  ἔστι   δὲ οὐδ᾽ οὗτος, ἀλλὰ παρὰ
[2, 81]   ἐστὶ ἐν εἰρινέοισι εἵμασι θαφθῆναι.  ἔστι   δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος
[2, 94]   τὸ ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται.  ἔστι   δὲ πῖον καὶ οὐδὲν ἧσσον
[2, 96]   ἐν βυσσῷ κατιθύνει τὸν πλόον.  ἔστι   δέ σφι τὰ πλοῖα ταῦτα
[2, 11]   τὰς ἡμισέας ἤδη ἤπειρον πεποίηκε.  ~ἔστι   δὲ τῆς Ἀραβίης χώρης, Αἰγύπτου
[2, 91]   ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω τοῦτο φυλάσσουσι,  ἔστι   δὲ Χέμμις πόλις μεγάλη νομοῦ
[2, 75]   τοῦ θεοῦ φασι εἶναι ἱρούς.  ~ἔστι   δὲ χῶρος τῆς Ἀραβίης κατὰ
[2, 96]   κατὰ ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε·  ἔστι   ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη
[2, 155]   ἦν θῶμα μέγιστον παρεχόμενον, φράσω·  ἔστι   ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ Λητοῦς
[2, 62]   καὶ τιμὴν νὺξ αὕτη,  ἔστι   ἱρὸς περὶ αὐτοῦ λόγος λεγόμενος.
[2, 48]   καὶ κινέει μοῦνον τοῦ σώματος,  ἔστι   λόγος περὶ αὐτοῦ ἱρὸς λεγόμενος.
[2, 156]   δευτέρων νῆσος Χέμμις καλευμένη·  ἔστι   μὲν ἐν λίμνῃ βαθέῃ καὶ
[2, 41]   Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου. δ᾽  ἔστι   μὲν ἐν τῷ Δέλτα, περίμετρον
[2, 47]   ἀπεστυγήκασι ἐν δὲ ταύτῃ θύουσι,  ἔστι   μὲν λόγος περὶ αὐτοῦ ὑπ᾽
[2, 169]   Ἀπρίεω καὶ τῶν τούτου προπατόρων,  ἔστι   μέντοι καὶ τοῦτο ἐν τῇ
[2, 120]   ἀπώλλυντο, αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ  ἔστι   ὅτε οὐ δύο τρεῖς
[2, 125]   τάλαντα ἀργυρίου τετελέσθαι. εἰ δ᾽  ἔστι   οὕτω ἔχοντα ταῦτα, κόσα οἰκὸς
[2, 28]   ~ταῦτα μέν νυν ἔστω ὡς  ἔστι   τε καὶ ὡς ἀρχὴν ἐγένετο·
[2, 175]   ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ μάλιστα θωμάζω,  ἔστι   τόδε· οἴκημα μουνόλιθον ἐκόμισε ἐξ
[2, 181]   γύναι, κατά με ἐφάρμαξας, καὶ  ἔστι   τοι οὐδεμία μηχανὴ μὴ οὐκ
[2, 148]   αὐτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽  ἔνεστι   διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπόγαια τὰ
[2, 90]   ἐν ἱρῇσι θήκῃσι· οὐδὲ ψαῦσαι  ἔξεστι   αὐτοῦ ἄλλον οὐδένα οὔτε τῶν
[2, 41]   τὰς δὲ θηλέας οὔ σφι  ἔξεστι   θύειν, ἀλλὰ ἱραί εἰσι τῆς
[2, 37]   ἄλλην δέ σφι ἐσθῆτα οὐκ  ἔξεστι   λαβεῖν οὐδὲ ὑποδήματα ἄλλα. λοῦνται
[2, 37]   ἀμπέλινος· ἰχθύων δὲ οὔ σφι  ἔξεστι   πάσασθαι. κυάμους δὲ οὔτε τι
[2, 86]   ἑβδομήκοντα· πλεῦνας δὲ τουτέων οὐκ  ἔξεστι   ταριχεύειν. ἐπεὰν δὲ παρέλθωσι αἱ
[2, 166]   εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν. οὐδὲ τούτοισι  ἔξεστι   τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ τὰ
[2, 113]   ἑωυτὸν διδοὺς τῷ θεῷ, οὐκ  ἔξεστι   τούτου ἅψασθαι. νόμος οὗτος
[2, 62]   ἁλὸς καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ  ἔπεστι   αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο
[2, 149]   ἕτερον τοσοῦτον, καὶ ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσι  ἔπεστι   κολοσσὸς λίθινος κατήμενος ἐν θρόνῳ.
[2, 132]   τοῦ ἡλίου κύκλος μεμιμημένος  ἔπεστι   χρύσεος. ἔστι δὲ βοῦς
[2, 127]   καὶ ἡμεῖς ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ  ὕπεστι   οἰκήματα ὑπὸ γῆν, οὔτε ἐκ
[2, 146]   ἐς ἐμέ. ~τούτων ὦν ἀμφοτέρων  πάρεστι   χρᾶσθαι τοῖσί τις πείσεται λεγομένοισι
[2, 156]   τροφὸν αὐτοῖσι καὶ σώτειραν γενέσθαι.  Αἰγυπτιστὶ   δὲ Ἀπόλλων μὲν Ὦρος, Δημήτηρ
[2, 46]   τε τράγος καὶ Πὰν  Αἰγυπτιστὶ   Μένδης. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ
[2, 79]   κοτε τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι δὲ  Αἰγυπτιστὶ   Λίνος καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν
[2, 58]   χρόνου ποιεύμεναι, αἱ δὲ Ἑλληνικαὶ  νεωστὶ   ἐποιήθησαν. ~πανηγυρίζουσι δὲ Αἰγύπτιοι οὐκ
[2, 49]   ἦν τοῖσι Ἕλλησι καὶ οὐ  νεωστὶ   ἐσηγμένα. οὐ μὲν οὐδὲ φήσω
[2, 104]   ἀστυγείτονες ἐόντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ  νεωστὶ   μεμαθηκέναι. οὗτοι γὰρ εἰσὶ οἱ
[2, 15]   δοκέει, ἐστὶ κατάρρυτόν τε καὶ  νεωστὶ   ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ
[2, 161]   στράτευμα Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους  μεγαλωστὶ   προσέπταισε, Αἰγύπτιοι δὲ ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι
[2, 46]   περ Ἕλληνες αἰγοπρόσωπον καὶ τραγοσκελέα,  οὔτι   τοιοῦτον νομίζοντες εἶναί μιν ἀλλὰ
[2, 142]   ποταμοῦ σφι γινόμενα, οὔτε τὰ  ἀμφὶ   νούσους οὔτε τὰ κατὰ τοὺς
[2, 3]   ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλα ἐν  Μέμφι   ἐλθὼν ἐς λόγους τοῖσι ἱρεῦσι
[2, 2]   τῶν ἱρέων τοῦ Ἡφαίστουτοῦ ἐν  Μέμφι   ἤκουον· Ἕλληνες δὲ λέγουσι ἄλλα
[2, 176]   τῇ Ἴσι τε τὸ ἐν  Μέμφι   ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ ἐξοικοδομήσας,
[2, 112]   τοῦ νῦν τέμενος ἐστὶ ἐν  Μέμφι   κάρτα καλόν τε καὶ εὖ
[2, 99]   ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ  Μέμφι   κατακλυσθῆναι ἐστί. ὡς δὲ τῷ
[2, 3]   συμβήσονται τοῖσι λόγοισι τοῖσι ἐν  Μέμφι·   οἱ γὰρ Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων
[2, 153]   ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν  Μέμφι   τὰ πρὸς νότον ἄνεμον τετραμμένα,
[2, 8]   τὰς πυραμίδας κατατμηθεῖσαι τὰς ἐν  Μέμφι.   ταύτῃ μὲν λῆγον ἀνακάμπτει ἐς
[2, 176]   τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ ἐν  Μέμφι.   τῇ Ἴσι τε τὸ ἐν
[2, 176]   ἀξιοθέητα, ἐν δὲ καὶ ἐν  Μέμφι   τὸν ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν τοῦ
[2, 163]   τοὺς ξείνους· ἔν τε δὴ  Μωμέμφι   πόλι ἐγένοντο ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι
[2, 85]   φαίνουσαι τοὺς μαζούς, σὺν δέ  σφι   αἱ προσήκουσαι πᾶσαι, ἑτέρωθεν δὲ
[2, 2]   αὐτά, καὶ τὴν ὥρην ἐπαγινέειν  σφι   αἶγας, πλήσαντα δὲ γάλακτος τἆλλα
[2, 92]   πρὸς εὐτελείην τῶν σιτίων τάδε  σφι   ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης γένηται
[2, 82]   γενόμενοι ἐχρήσαντο. τέρατα/ τε πλέω  σφι   ἀνεύρηται τοῖσι ἄλλοισι ἅπασι
[2, 65]   θηριώδης ἐστί· τὰ δὲ ἐόντα  σφι   ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ τὰ
[2, 65]   τῇσι πόλισι ἕκαστοι εὐχὰς τάσδε  σφι   ἀποτελέουσι· εὐχόμενοι τῷ θεῷ τοῦ
[2, 142]   οὔτε τὰ ἐκ τοῦ ποταμοῦ  σφι   γινόμενα, οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους
[2, 84]   ~ἡ δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε  σφι   δέδασται· μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός
[2, 73]   γὰρ δὴ καὶ σπάνιος ἐπιφοιτᾷ  σφι,   δι᾽ ἐτέων, ὡς Ἡλιοπολῖται λέγουσι,
[2, 151]   ἐς δὲ τὰ ἕλεα ἔδοξέ  σφι   διῶξαι ψιλώσαντας τὰ πλεῖστα τῆς
[2, 180]   Αἰγύπτου ἠνείκαντο· Ἄμασις μὲν γάρ  σφι   ἔδωκε χίλια στυπτηρίης τάλαντα, οἱ
[2, 77]   κριθέων πεποιημένῳ διαχρέωνται· οὐ γάρ  σφι   εἰσὶ ἐν τῇ χώρῃ ἄμπελοι.
[2, 47]   Αἰγύπτῳ ἐσέρχονται μοῦνοι πάντων, οὐδέ  σφι   ἐκδίδοσθαι οὐδεὶς θυγατέρα ἐθέλει οὐδ᾽
[2, 41]   θύουσι, τὰς δὲ θηλέας οὔ  σφι   ἔξεστι θύειν, ἀλλὰ ἱραί εἰσι
[2, 37]   οἶνος ἀμπέλινος· ἰχθύων δὲ οὔ  σφι   ἔξεστι πάσασθαι. κυάμους δὲ οὔτε
[2, 32]   τῶν δενδρέων καρποῦ, ἁπτομένοισι δέ  σφι   ἐπελθεῖν ἄνδρας μικρούς, μετρίων ἐλάσσονας
[2, 148]   ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ  σφι   ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς
[2, 37]   καὶ ὑποδήματα βύβλινα· ἄλλην δέ  σφι   ἐσθῆτα οὐκ ἔξεστι λαβεῖν οὐδὲ
[2, 48]   Ἕλλησι· ἀντὶ δὲ φαλλῶν ἄλλα  σφι   ἐστὶ ἐξευρημένα, ὅσον τε πηχυαῖα
[2, 77]   ὅσα ὀρνίθων ἰχθύων  σφι   ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι
[2, 37]   οὔτε δαπανῶνται, ἀλλὰ καὶ σιτία  σφι   ἐστὶ ἱρὰ πεσσόμενα, καὶ κρεῶν
[2, 95]   τοὺς κώνωπας ἀφθόνους ἐόντας τάδε  σφι   ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν τὰ
[2, 13]   Ἕλληνες αἱρεθήσονται· οὐ γὰρ δή  σφι   ἐστὶ ὕδατος οὐδεμία ἄλλη ἀποστροφὴ
[2, 39]   ἂν ἀγορὴ καὶ Ἕλληνές  σφι   ἔωσι ἐπιδήμιοι ἔμποροι, οἳ δὲ
[2, 14]   πεινήσουσι; εἰ μήτε γε ὕσεταί  σφι   χώρη μήτε ποταμὸς
[2, 39]   κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη δέ  σφι   ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον
[2, 168]   ὄνονται τοὺς χειροτέχνας. ~γέρεα δέ  σφι   ἦν τάδε ἐξαραιρημένα μούνοισι Αἰγυπτίων
[2, 57]   φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά  σφι   ηὔδα γυνή· ἕως δὲ
[2, 14]   Αἰγυπτίοισι ὡς ἔχει φράσω· εἴ  σφι   θέλοι, ὡς καὶ πρότερον εἶπον,
[2, 43]   τὰ οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ  σφι   θεοὶ οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι
[2, 37]   μήτε ἄλλο μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί  σφι   θεραπεύουσι τοὺς θεούς. ἐσθῆτα δὲ
[2, 118]   τὸ Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν δέ  σφι   ἰέναι καὶ αὐτὸν Μενέλεων· τοὺς
[2, 77]   ἐστὶ ἐχόμενα, χωρὶς ὁκόσοι  σφι   ἱροὶ ἀποδεδέχαται, τοὺς λοιποὺς ὀπτοὺς
[2, 42]   οὐ θύουσι Θηβαῖοι, ἀλλ᾽ εἰσί  σφι   ἱροὶ διὰ τοῦτο. μιῇ δὲ
[2, 55]   Νικάνδρη, ἔλεγον ταῦτα· συνωμολόγεον δέ  σφι   καὶ οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ
[2, 37]   πολλὸν ἡμέρης ἑκάστης, δίδοται δέ  σφι   καὶ οἶνος ἀμπέλινος· ἰχθύων δὲ
[2, 147]   τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό  σφι   κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς
[2, 83]   οὐ μέντοι αἵ γε μαντηίαι  σφι   κατὰ τὠυτὸ ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι
[2, 40]   καῦσις ἄλλη περὶ ἄλλο ἱρόν  σφι   κατέστηκε· τὴν δ᾽ ὦν μεγίστην
[2, 164]   Αἰγυπτίων τοσαῦτα ἐστί, οὐνόματα δέ  σφι   κέεται ἀπὸ τῶν τεχνέων. οἱ
[2, 86]   τέχνην ἔχουσι ταύτην. οὗτοι, ἐπεάν  σφι   κομισθῇ νεκρός, δεικνύουσι τοῖσι κομίσασι
[2, 115]   τοῦ ἀδικήματος. τέλος δὲ δή  σφι   λόγον τόνδε ἐκφαίνει Πρωτεύς,
[2, 29]   τούτους τε μεγάλως τιμῶσι, καί  σφι   μαντήιον Διὸς κατέστηκε· στρατεύονται δὲ
[2, 178]   δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν  σφι   μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται
[2, 148]   πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή  σφι   μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν
[2, 91]   εἰρομένου δέ μευ τι  σφι   μούνοισι ἔωθε Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι
[2, 41]   καὶ γὰρ περὶ ταῦτα οὕτω  σφι   νενομοθέτηται· κτείνουσι γὰρ δὴ οὐδὲ
[2, 4]   ἡμέρας πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ, καί  σφι   κύκλος τῶν ὡρέων ἐς
[2, 14]   περὶ λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν  σφι   ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ
[2, 160]   βουλευσάμενοι ἐπειρώτων τοὺς Ἠλείους εἴ  σφι   οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἳ δὲ
[2, 89]   οὕτω τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα μή  σφι   οἱ ταριχευταὶ μίσγωνται τῇσι γυναιξί·
[2, 57]   διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ  σφι   ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι· μετὰ δὲ
[2, 81]   ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί  σφι·   οὐ γὰρ ὅσιον. ὁμολογέουσι δὲ
[2, 129]   τε καὶ θυσίας, δίκας δέ  σφι   πάντων βασιλέων δικαιότατα κρίνειν. κατὰ
[2, 91]   μὲν ἀνὰ τὴν γῆν φαίνεσθαί  σφι   πολλάκις δὲ ἔσω τοῦ ἱροῦ,
[2, 86]   παρ᾽ αὐτῶν κατὰ ἥντινα βούλονταί  σφι   σκευασθῆναι τὸν νεκρόν. οἳ μὲν
[2, 96]   κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι δέ  σφι   τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά,
[2, 18]   τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι. οὕτω  σφι   ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ
[2, 15]   ἐοῦσαν πρότερον χώρην. ἤδη γάρ  σφι   τό γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ
[2, 44]   ὁκόσος χρόνος εἴη ἐξ οὗ  σφι   τὸ ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον δὲ
[2, 96]   ἀρχήν. ~τὰ δὲ δὴ πλοῖά  σφι,   τοῖσι φορτηγέουσι, ἐστὶ ἐκ τῆς
[2, 121]   φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί  σφι,   τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα
[2, 151]   καὶ τὸ χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό  σφι   τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ
[2, 154]   ἐτέθη Στρατόπεδα· τούτους τε δή  σφι   τοὺς χώρους δίδωσι καὶ τὰ
[2, 13]   λέγειν ὡς, εἰ μὴ ἐθελήσει  σφι   ὕειν θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ
[2, 57]   δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ  σφι   φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ
[2, 151]   μελλόντων κατασπείσειν, ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ  σφι   φιάλας χρυσέας, τῇσί περ ἐώθεσαν
[2, 15]   λόγῳ εἰπεῖν ἀναπεφηνός. εἰ τοίνυν  σφι   χώρη γε μηδεμία ὑπῆρχε, τί
[2, 28]   τῷ μὲν Κρῶφι τῷ δὲ  Μῶφι·   τὰς ὦν δὴ πηγὰς τοῦ
[2, 28]   εἶναι τοῖσι ὄρεσι τῷ μὲν  Κρῶφι   τῷ δὲ Μῶφι· τὰς ὦν
[2, 158]   καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς τῇ  διώρυχι   ἐπεχείρησε πρῶτος τῇ ἐς τὴν
[2, 141]   καί οἱ δόξαι ἐν τῇ  ὄψι   ἐπιστάντα τὸν θεὸν θαρσύνειν ὡς
[2, 44]   θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡς  ἥρωι   ἐναγίζουσι. ~λέγουσι δὲ πολλὰ καὶ
[2, 110]   ἱστάντα ἔμπροσθε ἀνδριάντα, φὰς οὔ  οἱ   πεποιῆσθαι ἔργα οἷά περ Σεσώστρι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/03/2005