Livre, Chapitre |
[2, 75] |
ὁ
χῶρος
οὗτος,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
ἄκανθαι
κατακεχύαται,
τοιόσδε
τις,
ἐσβολὴ |
[2, 41] |
πόλιες
συχναί,
ἐκ
τῆς
δὲ
|
αἱ |
βάριες
παραγίνονται
ἀναιρησόμεναι
τὰ
ὀστέα |
[2, 57] |
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων
ἐπὶ
τοῦδε
|
αἱ |
γυναῖκες,
διότι
βάρβαροι
ἦσαν,
ἐδόκεον |
[2, 149] |
μὲν
πυραμίδες
εἰσὶ
ἑκατὸν
ὀργυιέων,
|
αἱ |
δ᾽
ἑκατὸν
ὀργυιαὶ
δίκαιαι
εἰσὶ |
[2, 171] |
ὅσον
αὐτῆς
ὁσίη
ἐστὶ
λέγειν·
|
αἱ |
Δαναοῦ
θυγατέρες
ἦσαν
αἱ
τὴν |
[2, 35] |
ἄνδρες
ἐπὶ
τῶν
κεφαλέων
φορέουσι,
|
αἱ |
δὲ
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
ὤμων. |
[2, 58] |
ἐκ
πολλοῦ
τευ
χρόνου
ποιεύμεναι,
|
αἱ |
δὲ
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι |
[2, 60] |
αὐλέουσι
κατὰ
πάντα
τὸν
πλόον,
|
αἱ |
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες |
[2, 97] |
ἄλλα
τῆς
Αἰγύπτου
πέλαγος
γίνεται,
|
αἱ |
δὲ
πόλιες
μοῦναι
ὑπερέχουσι.
πορθμεύονται |
[2, 106] |
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
|
~αἱ |
δὲ
στῆλαι
τὰς
ἵστα
κατὰ |
[2, 108] |
ἀναμάξευτος
γέγονε·
αἴτιαι
δὲ
τούτων
|
αἱ |
διώρυχες
γεγόνασι
ἐοῦσαι
πολλαὶ
καὶ |
[2, 53] |
ἐγένοντο.
τούτων
τὰ
μὲν
πρῶτα
|
αἱ |
Δωδωνίδες
ἱρεῖαι
λέγουσι,
τὰ
δὲ |
[2, 86] |
ἔξεστι
ταριχεύειν.
ἐπεὰν
δὲ
παρέλθωσι
|
αἱ |
ἑβδομήκοντα,
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν
κατειλίσσουσι |
[2, 144] |
καλὸς
κἀγαθός.
~ἤδη
ὦν
τῶν
|
αἱ |
εἰκόνες
ἦσαν,
τοιούτους
ἀπεδείκνυσαν
σφέας |
[2, 8] |
ἐν
τῷ
αἱ
λιθοτομίαι
ἔνεισι
|
αἱ |
ἐς
τὰς
πυραμίδας
κατατμηθεῖσαι
τὰς |
[2, 141] |
ἐν
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ
γὰρ
εἰσὶ
|
αἱ |
ἐσβολαί·
ἕπεσθαι
δέ
οἱ
τῶν |
[2, 135] |
ἐν
τῇ
Ναυκράτι
ἐπαφρόδιτοι
γίνεσθαι
|
αἱ |
ἑταῖραι.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
αὕτη, |
[2, 131] |
αὐτέων
εἶναι
πεπονθυίας
τά
περ
|
αἱ |
ζωαὶ
ἔπαθον.
ταῦτα
δὲ
λέγουσι |
[2, 15] |
ὑποκαταβαίνοντας.
τὸ
δ᾽
ὦν
πάλαι
|
αἱ |
Θῆβαι
Αἴγυπτος
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ |
[2, 66] |
τοὺς
αἰελούρους
τοιάδε·
ἐπεὰν
τέκωσι
|
αἱ |
θήλεαι,
οὐκέτι
φοιτέουσι
παρὰ
τοὺς |
[2, 178] |
Ἑλλήνιον,
αἵδε
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
|
αἱ |
ἱδρυμέναι
κοινῇ,
Ἱώνων
μὲν
Χίος |
[2, 90] |
οὔτε
τῶν
φίλων,
ἀλλά
μιν
|
αἱ |
ἱρέες
αὐτοὶ
τοῦ
Νείλου
ἅτε |
[2, 55] |
καὶ
τοῦτο
Διός.
Δωδωναίων
δὲ
|
αἱ |
ἱρεῖαι,
τῶν
τῇ
πρεσβυτάτῃ
οὔνομα |
[2, 8] |
Ἐρυθρὴν
καλεομένην
θάλασσαν·
ἐν
τῷ
|
αἱ |
λιθοτομίαι
ἔνεισι
αἱ
ἐς
τὰς |
[2, 158] |
Μέμφιν
τεῖνον
ὄρος,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
λιθοτομίαι
ἔνεισι·
τοῦ
ὦν
δὴ |
[2, 58] |
τεκμήριον
δέ
μοι
τούτου
τόδε·
|
αἱ |
μὲν
γὰρ
φαίνονται
ἐκ
πολλοῦ |
[2, 35] |
τε
καὶ
νόμους·
ἐν
τοῖσι
|
αἱ |
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
καὶ
καπηλεύουσι, |
[2, 35] |
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
ὤμων.
οὐρέουσι
|
αἱ |
μὲν
γυναῖκες
ὀρθαί,
οἱ
δὲ |
[2, 106] |
χώρας
ὁ
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
Σέσωστρις,
|
αἱ |
μὲν
πλεῦνες
οὐκέτι
φαίνονται
περιεοῦσαι, |
[2, 149] |
λίθινος
κατήμενος
ἐν
θρόνῳ.
οὕτω
|
αἱ |
μὲν
πυραμίδες
εἰσὶ
ἑκατὸν
ὀργυιέων, |
[2, 77] |
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι
ἀνθρώποισι
|
αἱ |
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται
τῶν
τε |
[2, 133] |
ἔτεα
ἀντὶ
ἓξ
ἐτέων
γένηται,
|
αἱ |
νύκτες
ἡμέραι
ποιεύμεναι.
~πυραμίδα
δὲ |
[2, 178] |
ἐμπορίου
αὗται
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
|
αἱ |
παρέχουσαι·
ὅσαι
δὲ
ἄλλαι
πόλιες |
[2, 28] |
νότου.
ὡς
δὲ
ἄβυσσοι
εἰσι
|
αἱ |
πηγαί,
ἐς
διάπειραν
ἔφη
τούτου |
[2, 137] |
τῶν
ἀδικεόντων.
καὶ
οὕτω
ἔτι
|
αἱ |
πόλιες
ἐγένοντο
ὑψηλότεραι·
τὸ
μὲν |
[2, 178] |
χρησιμώτατον,
καλεύμενον
δὲ
Ἑλλήνιον,
αἵδε
|
αἱ |
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
ἱδρυμέναι
κοινῇ, |
[2, 178] |
καὶ
προστάτας
τοῦ
ἐμπορίου
αὗται
|
αἱ |
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι·
ὅσαι |
[2, 97] |
ἐπέλθῃ
ὁ
Νεῖλος
τὴν
χώρην,
|
αἱ |
πόλιες
μοῦναι
φαίνονται
ὑπερέχουσαι,
μάλιστά |
[2, 55] |
ἤκουον,
τάδε
δὲ
Δωδωναίων
φασὶ
|
αἱ |
προμάντιες·
δύο
πελειάδας
μελαίνας
ἐκ |
[2, 85] |
τοὺς
μαζούς,
σὺν
δέ
σφι
|
αἱ |
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ |
[2, 8] |
ἄλλο
πέτρινον
τείνει,
ἐν
τῷ
|
αἱ |
πυραμίδες
ἔνεισι,
ψάμμῳ
κατειλυμένον,
κατὰ |
[2, 148] |
Σάμῳ.
ἦσαν
μέν
νυν
καὶ
|
αἱ |
πυραμίδες
λόγου
μέζονες,
καὶ
πολλῶν |
[2, 124] |
τοῦ
λόφου
ἐπ᾽
οὗ
ἑστᾶσι
|
αἱ |
πυραμίδες,
τῶν
ὑπὸ
γῆν
οἰκημάτων, |
[2, 103] |
τῇ
τούτων
χώρῃ
φαίνονται
σταθεῖσαι
|
αἱ |
στῆλαι,
τὸ
δὲ
προσωτέρω
τούτων |
[2, 170] |
θήκη
ἐστί.
~εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
αἱ |
ταφαὶ
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι |
[2, 171] |
λέγειν·
αἱ
Δαναοῦ
θυγατέρες
ἦσαν
|
αἱ |
τὴν
τελετὴν
ταύτην
ἐξ
Αἰγύπτου |
[2, 120] |
μεγάλων
ἀδικημάτων
μεγάλαι
εἰσὶ
καὶ
|
αἱ |
τιμωρίαι
παρὰ
τῶν
θεῶν.
καὶ |
[2, 30] |
ἐμεῦ
καὶ
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ
|
αἱ |
φυλακαὶ
ἔχουσι
ὡς
καὶ
ἐπὶ |
[2, 77] |
ἐμοὶ
εἵνεκα,
ὅτι
οὐ
μεταλλάσσουσι
|
αἱ |
ὧραι·
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι |
[2, 83] |
Βουτοῖ
πόλι
ἐστί.
οὐ
μέντοι
|
αἵ |
γε
μαντηίαι
σφι
κατὰ
τὠυτὸ |
[2, 148] |
μέζονα
ἀνθρωπηίων
ἔργων
αὐτοὶ
ὡρῶμεν·
|
αἵ |
τε
γὰρ
διέξοδοι
διὰ
τῶν |
[2, 159] |
ἐπὶ
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ
ἐποιήθησαν,
|
αἳ |
δ᾽
ἐν
τῷ
Ἀραβίῳ
κόλπῳ |
[2, 60] |
ταύτῃ
γυναῖκας,
αἳ
δὲ
ὀρχέονται,
|
αἳ |
δὲ
ἀνασύρονται
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα
παρὰ |
[2, 169] |
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι
πατρωίῃσι
ταφῇσι·
|
αἳ |
δὲ
εἰσὶ
ἐν
τῷ
ἱρῷ |
[2, 93] |
οἱ
ἔρσενες
ἀπορραίνοντες
τοῦ
θοροῦ,
|
αἳ |
δὲ
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ |
[2, 48] |
ἄλλου
σώματος·
προηγέεται
δὲ
αὐλός,
|
αἳ |
δὲ
ἕπονται
ἀείδουσαι
τὸν
Διόνυσον. |
[2, 60] |
ἐν
τῇ
πόλι
ταύτῃ
γυναῖκας,
|
αἳ |
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται |
[2, 66] |
κτείνουσι,
κτείναντες
μέντοι
οὐ
πατέονται·
|
αἳ |
δὲ
στερισκόμεναι
τῶν
τέκνων,
ἄλλων |
[2, 60] |
γυναικῶν
ποιεῦσι
τά
περ
εἴρηκα,
|
αἳ |
δὲ
τωθάζουσι
βοῶσαι
τὰς
ἐν |
[2, 131] |
ὑπὸ
χρόνου
τὰς
χεῖρας
ἀποβεβλήκασι,
|
αἳ |
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι |
[2, 182] |
Ἥρῃ
εἰκόνας
ἑωυτοῦ
διφασίας
ξυλίνας,
|
αἳ |
ἐν
τῷ
νηῷ
τῷ
μεγάλῳ |
[2, 142] |
τεσσεράκοντα
ἔτι
τῶν
ἐπιλοίπων
γενεέων,
|
αἳ |
ἐπῆσαν
τῇσι
τριηκοσίῃσι,
ἐστὶ
τεσσεράκοντα |
[2, 159] |
ἐτράπετο
πρὸς
στρατηίας,
καὶ
τριήρεες
|
αἳ |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ |
[2, 60] |
πλῆθος
ἑκατέρων
ἐν
ἑκάστῃ
βάρι·
|
αἳ |
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
κρόταλα |
[2, 60] |
βᾶριν
τῇ
γῇ
ποιεῦσι
τοιάδε·
|
αἳ |
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
ποιεῦσι |
[2, 15] |
τὸ
δ᾽
ὦν
πάλαι
αἱ
|
Θῆβαι |
Αἴγυπτος
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ
περίμετρον |
[2, 28] |
ὡς
δὲ
ἄβυσσοι
εἰσι
αἱ
|
πηγαί, |
ἐς
διάπειραν
ἔφη
τούτου
Ψαμμήτιχον |
[2, 66] |
αἰελούρους
τοιάδε·
ἐπεὰν
τέκωσι
αἱ
|
θήλεαι, |
οὐκέτι
φοιτέουσι
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας· |
[2, 65] |
χωρὶς
ἑκάστων
καὶ
ἔρσενες
καὶ
|
θήλεαι |
τῶν
Αἰγυπτίων,
τῶν
παῖς
παρὰ |
[2, 142] |
ἀνδρῶν
γενεαὶ
δυνέαται
μύρια
ἔτεα·
|
γενεαὶ |
γὰρ
τρεῖς
ἀνδρῶν
ἑκατὸν
ἔτεα |
[2, 142] |
γενομένους.
καίτοι
τριηκόσιαι
μὲν
ἀνδρῶν
|
γενεαὶ |
δυνέαται
μύρια
ἔτεα·
γενεαὶ
γὰρ |
[2, 168] |
ἑκάστῃ,
ὀπτοῦ
σίτου
σταθμὸς
πέντε
|
μνέαι |
ἑκάστῳ,
κρεῶν
βοέων
δύο
μνέαι, |
[2, 168] |
μνέαι
ἑκάστῳ,
κρεῶν
βοέων
δύο
|
μνέαι, |
οἴνου
τέσσερες
ἀρυστῆρες.
ταῦτα
τοῖσι |
[2, 29] |
τῷ
τρόπῳ
διεκπλῶσαι.
καὶ
ἔπειτα
|
ἀπίξεαι |
ἐς
πεδίον
λεῖον,
ἐν
τῷ |
[2, 78] |
ὁρέων
πῖνέ
τε
καὶ
τέρπευ·
|
ἔσεαι |
γὰρ
ἀποθανὼν
τοιοῦτος.
ταῦτα
μὲν |
[2, 5] |
ἀνοίσεις
καὶ
ἐν
ἕνδεκα
ὀργυιῇσι
|
ἔσεαι. |
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
τοσοῦτο
δηλοῖ |
[2, 29] |
ἀποβὰς
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
ὁδοιπορίην
|
ποιήσεαι |
ἡμερέων
τεσσεράκοντα·
σκόπελοι/
τε
γὰρ |
[2, 29] |
ἕτερον
πλοῖον
ἐσβὰς
δυώδεκα
ἡμέρας
|
πλεύσεαι, |
καὶ
ἔπειτα
ἥξεις
ἐς
πόλιν |
[2, 115] |
οὐκ
ἤρκεσε,
ἀλλ᾽
ἀναπτερώσας
αὐτὴν
|
οἴχεαι |
ἔχων
ἐκκλέψας.
καὶ
οὐδὲ
ταῦτά |
[2, 75] |
χῶρος
οὗτος,
ἐν
τῷ
αἱ
|
ἄκανθαι |
κατακεχύαται,
τοιόσδε
τις,
ἐσβολὴ
ἐξ |
[2, 36] |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα
κήδεϊ
|
κεκάρθαι |
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
μάλιστα
ἱκνέεται, |
[2, 35] |
ὤμων.
οὐρέουσι
αἱ
μὲν
γυναῖκες
|
ὀρθαί, |
οἱ
δὲ
ἄνδρες
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ |
[2, 173] |
καὶ
ἀνθρώπου
κατάστασις·
εἰ
ἐθέλοι
|
κατεσπουδάσθαι |
αἰεὶ
μηδὲ
ἐς
παιγνίην
τὸ |
[2, 121] |
μεταχειρίσασθαι
καὶ
τῶν
χρημάτων
πολλὰ
|
ἐξενείκασθαι. |
ὡς
δὲ
τυχεῖν
τὸν
βασιλέα |
[2, 23] |
τὸ
οὔνομα
εὑρόντα
ἐς
ποίησιν
|
ἐσενείκασθαι. |
~εἰ
δὲ
δεῖ
μεμψάμενον
γνώμας |
[2, 118] |
βασιλεὺς
ἔχει.
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
|
καταγελᾶσθαι |
δοκέοντες
ὑπ᾽
αὐτῶν
οὕτω
δὴ |
[2, 121] |
κατακρεμάσαι,
φυλάκους
δὲ
αὐτοῦ
καταστήσαντα
|
ἐντείλασθαί |
σφι,
τὸν
ἂν
ἴδωνται
ἀποκλαύσαντα |
[2, 93] |
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
πρῶτα
ἄρχεται
|
πίμπλασθαι |
διηθέοντος
τοῦ
ὕδατος
ἐκ
τοῦ |
[2, 32] |
παῖδας
ὑβριστάς,
τοὺς
ἄλλα
τε
|
μηχανᾶσθαι |
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
καὶ
δὴ
καὶ |
[2, 100] |
τῷ
λόγῳ,
νόῳ
δὲ
ἄλλα
|
μηχανᾶσθαι· |
καλέσασαν
δέ
μιν
Αἰγυπτίων
τοὺς |
[2, 121] |
προστάσσειν
αὐτῷ
ὅτεῳ
τρόπῳ
δύναται
|
μηχανᾶσθαι |
ὅκως
τὸ
σῶμα
τοῦ
ἀδελφεοῦ |
[2, 73] |
τὸ
μέγαθος.
τοῦτον
δὲ
λέγουσι
|
μηχανᾶσθαι |
τάδε,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
πιστὰ |
[2, 21] |
τοῦ
Ὠκεανοῦ
ῥέοντα
αὐτὸν
ταῦτα
|
μηχανᾶσθαι, |
τὸν
δὲ
Ὠκεανὸν
γῆν
περὶ |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
ἐργαζόμενον
ἐπιβουλεύοντα
τάδε
|
μηχανᾶσθαι· |
τῶν
λίθων
παρασκευάσασθαι
ἕνα
ἐξαιρετὸν |
[2, 28] |
τοῦ
ὕδατος
τοῖσι
ὄρεσι,
μὴ
|
δύνασθαι |
κατιεμένην
καταπειρητηρίην
ἐς
βυσσὸν
ἰέναι. |
[2, 169] |
μηδ᾽
ἂν
θεόν
μιν
μηδένα
|
δύνασθαι |
παῦσαι
τῆς
βασιληίης·
οὕτω
ἀσφαλέως |
[2, 121] |
οὐδένα
τῶν
ὕστερον
ἐπιτραφέντων
βασιλέων
|
δύνασθαι |
ὑπερβαλέσθαι
οὐδ᾽
ἐγγὺς
ἐλθεῖν.
βουλόμενον |
[2, 57] |
χρόνον
τὴν
πελειάδα
ἀνθρωπηίῃ
φωνῇ
|
αὐδάξασθαι |
λέγουσι,
ἐπείτε
συνετά
σφι
ηὔδα |
[2, 55] |
ἱζομένην
δέ
μιν
ἐπὶ
φηγὸν
|
αὐδάξασθαι |
φωνῇ
ἀνθρωπηίῃ
ὡς
χρεὸν
εἴη |
[2, 111] |
συγγνώμην
ποιήσασθαι.
~Σεσώστριος
δὲ
τελευτήσαντος
|
ἐκδέξασθαι |
ἔλεγον
τὴν
βασιληίην
τὸν
παῖδα |
[2, 112] |
δὲ
ὀκτὼ
πηχέων.
~τούτου
δὲ
|
ἐκδέξασθαι |
τὴν
βασιληίην
ἔλεγον
ἄνδρα
Μεμφίτην, |
[2, 121] |
ἐμοὶ
δοκέει
εἴρηται.
~Πρωτέος
δὲ
|
ἐκδέξασθαι |
τὴν
βασιληίην
Ραμψίνιτον
ἔλεγον,
ὃς |
[2, 127] |
πεντήκοντα
ἔτεα,
τελευτήσαντος
δὲ
τούτου
|
ἐκδέξασθαι |
τὴν
βασιληίην
τὸν
ἀδελφεὸν
αὐτοῦ |
[2, 111] |
τὸν
παῖδα
αὐτοῦ
Φερῶν,
τὸν
|
ἀποδέξασθαι |
μὲν
οὐδεμίαν
στρατηίην,
συνενειχθῆναι
δέ |
[2, 136] |
τοιούτῳ
ἐξεποίησαν”
τοῦτον
μὲν
τοσαῦτα
|
ἀποδέξασθαι. |
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
βασιλεῦσαι
ἄνδρα |
[2, 101] |
ἐσχάτου
αὐτῶν
Μοίριος·
τοῦτον
δὲ
|
ἀποδέξασθαι |
μνημόσυνα
τοῦ
Ἡφαίστου
τὰ
πρὸς |
[2, 137] |
πεντήκοντα,
ἐν
τοῖσι
αὐτὸν
τάδε
|
ἀποδέξασθαι· |
ὅκως
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ἁμάρτοι |
[2, 101] |
λίμνῃ
ἐπιμνήσομαι·
τοῦτον
μὲν
τοσαῦτα
|
ἀποδέξασθαι, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
οὐδένα
οὐδέν. |
[2, 24] |
αὐτὸν
περὶ
τῶν
ἀφανέων
γνώμην
|
ἀποδέξασθαι, |
φράσω
δι᾽
ὅ
τι
μοι |
[2, 111] |
ὡς
οὐκ
ἀνέλεπε,
ἐπεξῆς
πασέων
|
πειρᾶσθαι· |
ἀναβλέψαντα
δὲ
συναγαγεῖν
τὰς
γυναῖκας |
[2, 73] |
δυνατός
ἐστι
φέρειν,
μετὰ
δὲ
|
πειρᾶσθαι |
αὐτὸ
φορέοντα,
ἐπεὰν
δὲ
ἀποπειρηθῇ, |
[2, 111] |
τὸν
πρώτης
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
|
πειρᾶσθαι, |
μετὰ
δέ,
ὡς
οὐκ
ἀνέλεπε, |
[2, 52] |
βαρβάρων
ἥκοντα,
ἀνεῖλε
τὸ
μαντήιον
|
χρᾶσθαι. |
ἀπὸ
μὲν
δὴ
τούτου
τοῦ |
[2, 92] |
κάρτα
βούλωνται
χρηστῇ
τῇ
βύβλῳ
|
χρᾶσθαι, |
ἐν
κλιβάνῳ
διαφανέι
πνίξαντες
οὕτω |
[2, 173] |
οἱ
ἐκτημένοι,
ἐπεὰν
μὲν
δέωνται
|
χρᾶσθαι, |
ἐντανύουσι·
εἰ
γὰρ
δὴ
τὸν |
[2, 173] |
δέον
οὐκ
ἂν
ἔχοιεν
αὐτοῖσι
|
χρᾶσθαι. |
οὕτω
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου
κατάστασις· |
[2, 15] |
ὦν
βουλόμεθα
γνώμῃσι
τῇσι
Ἰώνων
|
χρᾶσθαι |
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον,
οἳ
φασὶ |
[2, 91] |
θάπτουσι.
~ἑλληνικοῖσι
δὲ
νομαίοισι
φεύγουσι
|
χρᾶσθαι, |
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἰπεῖν,
μηδ᾽ |
[2, 146] |
ἐμέ.
~τούτων
ὦν
ἀμφοτέρων
πάρεστι
|
χρᾶσθαι |
τοῖσί
τις
πείσεται
λεγομένοισι
μᾶλλον· |
[2, 13] |
ὕειν
ὁ
θεὸς
ἀλλὰ
αὐχμῷ
|
διαχρᾶσθαι, |
λιμῷ
οἱ
Ἕλληνες
αἱρεθήσονται·
οὐ |
[2, 127] |
τοῦτον
δὲ
τῷ
αὐτῷ
τρόπῳ
|
διαχρᾶσθαι |
τῷ
ἑτέρῳ
τά
τε
ἄλλα |
[2, 121] |
ποιῆσαί
μιν
τάδε·
πάγας
προστάξαι
|
ἐργάσασθαι |
καὶ
ταύτας
περὶ
τὰ
ἀγγήια |
[2, 180] |
νῦν
ἐόντα
νηὸν
τριηκοσίων
ταλάντων
|
ἐξεργάσασθαι |
ὁ
γὰρ
πρότερον
ἐὼν
αὐτόθι |
[2, 37] |
ἰχθύων
δὲ
οὔ
σφι
ἔξεστι
|
πάσασθαι. |
κυάμους
δὲ
οὔτε
τι
μάλα |
[2, 121] |
ἐπιβουλεύοντα
τάδε
μηχανᾶσθαι·
τῶν
λίθων
|
παρασκευάσασθαι |
ἕνα
ἐξαιρετὸν
εἶναι
ἐκ
τοῦ |
[2, 121] |
περὶ
τελευτὴν
τοῦ
βίου
ἐόντα
|
ἀνακαλέσασθαι |
τοὺς
παῖδας
εἶναι
γὰρ
αὐτῷ |
[2, 75] |
καὶ
ἀκάνθας
πλήθεϊ
μὲν
ἀδύνατα
|
ἀπηγήσασθαι, |
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ |
[2, 121] |
τά
περ
καὶ
οἱ
ἄλλοι,
|
ἀπηγήσασθαι |
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν
εἴη
ἐργασμένος |
[2, 121] |
γὰρ
αὐτῷ
δύο)
τούτοισι
δὲ
|
ἀπηγήσασθαι |
ὡς
ἐκείνων
προορῶν,
ὅκως
βίον |
[2, 49] |
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἄλλα
τε
πολλὰ
|
ἐσηγήσασθαι |
Ἕλλησι
καὶ
τὰ
περὶ
τὸν |
[2, 129] |
τῶν
ἄλλων
θάψαι
τὴν
θυγατέρα,
|
ποιήσασθαι |
βοῦν
ξυλίνην
κοίλην,
καὶ
ἔπειτα |
[2, 109] |
καὶ
ἀπὸ
τούτου
τὰς
προσόδους
|
ποιήσασθαι, |
ἐπιτάξαντα
ἀποφορὴν
ἐπιτελέειν
κατ᾽
ἐνιαυτόν. |
[2, 110] |
νυν
λέγουσι
πρὸς
ταῦτα
συγγνώμην
|
ποιήσασθαι. |
~Σεσώστριος
δὲ
τελευτήσαντος
ἐκδέξασθαι
ἔλεγον |
[2, 134] |
γὰρ
ἄν
οἱ
πυραμίδα
ἀνέθεσαν
|
ποιήσασθαι |
τοιαύτην,
ἐς
τὴν
ταλάντων
χιλιάδες |
[2, 42] |
τὸν
Ἡρακλέα,
τάδε
τὸν
Δία
|
μηχανήσασθαι· |
κριὸν
ἐκδείραντα
προσχέσθαι
τε
τὴν |
[2, 121] |
πρὸς
αὐτὴν
λέγων
οὐκ
ἔπειθε,
|
ἐπιτεχνήσασθαι |
τοιάδε
μιν·
ὄνους
κατασκευασάμενον
καὶ |
[2, 121] |
ἐπὶ
τῷ
οἰκοδομήματι
ἀνευρόντας
ῥηιδίως
|
μεταχειρίσασθαι |
καὶ
τῶν
χρημάτων
πολλὰ
ἐξενείκασθαι. |
[2, 152] |
περιυβρισμένος
εἴη
πρὸς
αὐτῶν,
ἐπενόεε
|
τίσασθαι |
τοὺς
διώξαντας.
πέμψαντι
δέ
οἱ |
[2, 141] |
Αἰγυπτίων
τοὺς
βουλομένους
οἱ
ἕπεσθαι,
|
στρατοπεδεύσασθαι |
ἐν
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ
γὰρ
εἰσὶ |
[2, 99] |
δὲ
τοῦ
Ἡφαίστου
τὸ
ἱρὸν
|
ἱδρύσασθαι |
ἐν
αὐτῇ,
ἐὸν
μέγα
τε |
[2, 182] |
Ἀθηναίης
λέγεται
τὰς
Δαναοῦ
θυγατέρας
|
ἱδρύσασθαι |
προσσχούσας,
ὅτε
ἀπεδίδρησκον
τοὺς
Αἰγύπτου |
[2, 56] |
ἐς
Θεσπρωτούς,
ἔπειτα
δουλεύουσα
αὐτόθι
|
ἱδρύσασθαι |
ὑπὸ
φηγῷ
πεφυκυίῃ
ἱρὸν
Διός, |
[2, 178] |
αὐτοῦ
δὲ
ναυτιλλομένοισι
ἔδωκε
χώρους
|
ἐνιδρύσασθαι |
βωμοὺς
καὶ
τεμένεα
θεοῖσι.
τὸ |
[2, 147] |
οἷοί
τε
ἦσαν
ἄνευ
βασιλέος
|
διαιτᾶσθαι, |
ἐστήσαντο
δυώδεκα
βασιλέας,
δυώδεκα
μοίρας |
[2, 145] |
καὶ
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως
φασὶ.
|
ἐπίστασθαι, |
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ
αἰεὶ |
[2, 3] |
πάντας
ἀνθρώπους
ἴσον
περὶ
αὐτῶν
|
ἐπίστασθαι· |
τὰ
δ᾽
ἂν
ἐπιμνησθέω
αὐτῶν, |
[2, 119] |
δὲ
τὰ
μὲν
ἱστορίῃσι
ἔφασαν
|
ἐπίστασθαι, |
τὰ
δὲ
παρ᾽
ἑωυτοῖσι
γενόμενα |
[2, 113] |
τῷ
θεῷ,
οὐκ
ἔξεστι
τούτου
|
ἅψασθαι. |
ὁ
νόμος
οὗτος
διατελέει
ἐὼν |
[2, 110] |
Σέσωστριν
μὲν
γὰρ
ἄλλα
τε
|
καταστρέψασθαι |
ἔθνεα
οὐκ
ἐλάσσω
ἐκείνου
καὶ |
[2, 172] |
πόδας
ἐναπονίζεσθαι,
τότε
δὲ
μεγάλως
|
σέβεσθαι. |
ἤδη
ὦν
ἔφη
λέγων
ὁμοίως |
[2, 47] |
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς
θυγατέρα
ἐθέλει
οὐδ᾽
|
ἄγεσθαι |
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ᾽
ἐκδίδονταί
τε |
[2, 122] |
ὀφθαλμοὺς
λέγουσι
ὑπὸ
δύο
λύκων
|
ἄγεσθαι |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
τῆς
Δήμητρος |
[2, 107] |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
αὐτὸν
ἅμα
|
ἄγεσθαι· |
τὴν
δέ
οἱ
συμβουλεῦσαι
τῶν |
[2, 121] |
σκῶψαι
μιν
καὶ
ἐς
γέλωτα
|
προαγαγέσθαι, |
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα· |
[2, 115] |
ὃ
ἂν
αὐτὸς
ἐλθὼν
ἐκεῖνος
|
ἀπαγαγέσθαι |
ἐθέλῃ·
αὐτὸν
δέ
σε
καὶ |
[2, 115] |
τὰ
χρήματα
οὔ
τοι
προήσω
|
ἀπάγεσθαι, |
ἀλλ᾽
αὐτὰ
ἐγὼ
τῷ
Ἕλληνι |
[2, 57] |
ἐβαρβάριζε,
ὄρνιθος
τρόπον
ἐδόκεέ
σφι
|
φθέγγεσθαι, |
ἐπεὶ
τέῳ
ἂν
τρόπῳ
πελειάς |
[2, 57] |
ἐδόκεον
δέ
σφι
ὁμοίως
ὄρνισι
|
φθέγγεσθαι· |
μετὰ
δὲ
χρόνον
τὴν
πελειάδα |
[2, 47] |
μέντοι
ἐπισταμένῳ
οὐκ
εὐπρεπέστερος
ἐστὶ
|
λέγεσθαι. |
θυσίη
δὲ
ἥδε
τῶν
ὑῶν |
[2, 18] |
θρησκηίῃ,
βουλόμενοι
θηλέων
βοῶν
μὴ
|
ἔργεσθαι, |
ἔπεμψαν
ἐς
Ἄμμωνα
φάμενοι
οὐδὲν |
[2, 66] |
τοὺς
ἔρσενας·
οἳ
δὲ
διζήμενοι
|
μίσγεσθαι |
αὐτῇσι
οὐκ
ἔχουσι.
πρὸς
ὦν |
[2, 64] |
νενομικέναι
φασί.
καὶ
τὸ
μὴ
|
μίσγεσθαι |
γυναιξὶ
ἐν
ἱροῖσι
μηδὲ
ἀλούτους |
[2, 181] |
τῇ
ἐπείτε
συγκλίνοιτο
ὁ
Ἄμασις,
|
μίσγεσθαι |
οὐκ
οἷός
τε
ἐγίνετο,
τῇσι |
[2, 151] |
δὲ
τῶν
ἑλέων
ὁρμώμενον
μὴ
|
ἐπιμίσγεσθαι |
τῇ
ἄλλῃ
Αἰγύπτῳ.
~τὸν
δὲ |
[2, 135] |
γὰρ
τὴν
δεκάτην
τῶν
χρημάτων
|
ἰδέσθαι |
ἐστὶ
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε |
[2, 137] |
πολυδαπανώτερα
ἐστὶ
ἱρά,
ἡδονὴ
δὲ
|
ἰδέσθαι |
οὐδὲν
τούτου
μᾶλλον.
ἡ
δὲ |
[2, 42] |
σφίσι
τεθῆναι.
Ἡρακλέα
θελῆσαι
πάντως
|
ἰδέσθαι |
τὸν
Δία,
καὶ
τὸν
οὐκ |
[2, 3] |
οἷα
ἤκουον
οὐκ
εἰμὶ
πρόθυμος
|
ἐξηγέεσθαι, |
ἔξω
ἢ
τὰ
οὐνόματα
αὐτῶν |
[2, 65] |
πρήγματα,
τὰ
ἐγὼ
φεύγω
μάλιστα
|
ἀπηγέεσθαι· |
τὰ
δὲ
καὶ
εἴρηκα
αὐτῶν |
[2, 126] |
τοῦ
ἐσιόντος
πρὸς
αὐτὴν
ἑκάστου
|
δέεσθαι |
ὅκως
ἂν
αὐτῇ
ἕνα
λίθον |
[2, 172] |
βασιλεύς·
καὶ
τιμᾶν
τε
καὶ
|
προμηθέεσθαι |
ἑωυτοῦ
ἐκέλευε.
τοιούτῳ
μὲν
τρόπῳ |
[2, 71] |
ἐστι
ὥστε
αὔου
γενομένου
ξυστὰ
|
ποιέεσθαι |
ἀκόντια
ἐξ
αὐτοῦ.
~γίνονται
δὲ |
[2, 1] |
προεῖπε
πᾶσι
τῶν
ἦρχε
πένθος
|
ποιέεσθαι. |
ταύτης
δὴ
τῆς
γυναικὸς
ἐὼν |
[2, 121] |
αὐτὸν
τῶν
φυλάκων
χρόνῳ
πρηΰνεσθαι
|
προσποιέεσθαι |
καὶ
ὑπίεσθαι
τῆς
ὀργῆς,
τέλος |
[2, 2] |
στέγῃ
δὲ
ἐρήμῃ
ἐπ᾽
ἑωυτῶν
|
κέεσθαι |
αὐτά,
καὶ
τὴν
ὥρην
ἐπαγινέειν |
[2, 12] |
ἐπανθέουσαν,
ὥστε
καὶ
τὰς
πυραμίδας
|
δηλέεσθαι, |
καὶ
ψάμμον
μοῦνον
Αἰγύπτου
ὄρος |
[2, 121] |
ἐν
ἀσφαλείῃ
τὰ
χρήματα
θησαυρίζειν
|
οἰκοδομέεσθαι |
οἴκημα
λίθινον,
τοῦ
τῶν
τοίχων |
[2, 116] |
μ᾽
ἔτι
δεῦρο
θεοὶ
μεμαῶτα
|
νέεσθαι |
ἔσχον,
ἐπεὶ
οὔ
σφιν
ἔρεξα |
[2, 121] |
αὐτοῦ
ὥσπερ
εἶχον
κατακλιθέντας
πίνειν
|
διανοέεσθαι, |
καὶ
ἐκεῖνον
παραλαμβάνειν
καὶ
κελεύειν |
[2, 17] |
τε
καὶ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
δίχα
|
διαιρέεσθαι |
καὶ
ἀμφοτερέων
τῶν
ἐπωνυμιέων
ἔχεσθαι· |
[2, 121] |
ἐν
κέρδεϊ
ποιευμένους·
τὸν
δὲ
|
διαλοιδορέεσθαι |
πᾶσι
ὀργὴν
προσποιεύμενον,
παραμυθευμένων
δὲ |
[2, 124] |
θυσιέων
τουτέων
ἀπέρξαι,
μετὰ
δὲ
|
ἐργάζεσθαι |
ἑωυτῷ
κελεύειν
πάντας
Αἰγυπτίους.
τοῖσι |
[2, 158] |
γενομένου
τοιοῦδε,
τῷ
βαρβάρῳ
αὐτὸν
|
προεργάζεσθαι. |
βαρβάρους
δὲ
πάντας
οἱ
Αἰγύπτιοι |
[2, 16] |
αὐτοὺς
Ἴωνας
ἀποδείκνυμι
οὐκ
ἐπισταμένους
|
λογίζεσθαι, |
οἳ
φασὶ
τρία
μόρια
εἶναι |
[2, 22] |
τὰ
πολλά
ἐστι;
ἀνδρί
γε
|
λογίζεσθαι |
τοιούτων
πέρι
οἵῳ
τε
ἐόντι, |
[2, 16] |
τέταρτον
γὰρ
δή
σφεας
δεῖ
|
προσλογίζεσθαι |
Αἰγύπτου
τὸ
Δέλτα,
εἰ
μήτε |
[2, 115] |
ἐμῆς
γῆς
ἐς
ἄλλην
τινὰ
|
μετορμίζεσθαι, |
εἰ
δὲ
μή,
ἅτε
πολεμίους |
[2, 172] |
τε
καὶ
ἐνουρέειν
καὶ
πόδας
|
ἐναπονίζεσθαι, |
τότε
δὲ
μεγάλως
σέβεσθαι.
ἤδη |
[2, 160] |
Ἑλλήνων
ὁμοίως
τῷ
βουλομένῳ
ἐξεῖναι
|
ἀγωνίζεσθαι. |
οἱ
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
σφέας |
[2, 160] |
τιθέναι,
Ἠλείων
δὲ
μηδενὶ
εἶναι
|
ἀγωνίζεσθαι. |
ταῦτα
μὲν
Αἰγύπτιοι
Ἠλείοισι
ὑπεθήκαντο. |
[2, 107] |
αὐτοὺς
δὲ
ἐπ᾽
ἐκείνων
ἐπιβαίνοντας
|
ἐκσώζεσθαι. |
ταῦτα
ποιῆσαι
τὸν
Σέσωστριν,
καὶ |
[2, 116] |
καὶ
Ὅμηρος
τὸν
λόγον
τοῦτον
|
πυθέσθαι· |
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ
ὁμοίως
ἐς |
[2, 29] |
~ἄλλου
δὲ
οὐδενὸς
οὐδὲν
ἐδυνάμην
|
πυθέσθαι. |
ἀλλὰ
τοσόνδε
μὲν
ἄλλο
ἐπὶ |
[2, 49] |
ἢ
ἄλλο
κού
τι
νόμαιον.
|
πυθέσθαι |
δέ
μοι
δοκέει
μάλιστα
Μελάμπους |
[2, 54] |
μὲν
σφέας
οὐ
δυνατοὶ
γενέσθαι,
|
πυθέσθαι |
δὲ
ὕστερον
ταῦτα
περὶ
αὐτέων |
[2, 54] |
Φοινίκων,
καὶ
τὴν
μὲν
αὐτέων
|
πυθέσθαι |
ἐς
Λιβύην
πρηθεῖσαν
τὴν
δὲ |
[2, 19] |
δὲ
ἔα
τάδε
παρ᾽
αὐτῶν
|
πυθέσθαι, |
ὅ
τι
κατέρχεται
μὲν
ὁ |
[2, 121] |
φυλάκων
χρόνῳ
πρηΰνεσθαι
προσποιέεσθαι
καὶ
|
ὑπίεσθαι |
τῆς
ὀργῆς,
τέλος
δὲ
ἐξελάσαι |
[2, 124] |
πλοίοισι
τοὺς
λίθους
ἑτέροισι
ἐπέταξε
|
ἐκδέκεσθαι |
καὶ
πρὸς
τὸ
Λιβυκὸν
καλεύμενον |
[2, 121] |
οἰκήματος,
ἐντειλάμενον
πάντας
τε
ὁμοίως
|
προσδέκεσθαι, |
καὶ
πρὶν
συγγενέσθαι,
ἀναγκάζειν
λέγειν |
[2, 34] |
ἐπ᾽
ὅσον
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν
|
ἐξικέσθαι, |
εἴρηται·
ἐκδιδοῖ
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον. |
[2, 28] |
κάλον
κατεῖναι
ταύτῃ
καὶ
οὐκ
|
ἐξικέσθαι |
ἐς
βυσσόν.
οὕτω
μὲν
δὴ |
[2, 135] |
ὥς
γε
ἐς
πυραμίδα
τοιαύτην
|
ἐξικέσθαι. |
τῆς
γὰρ
τὴν
δεκάτην
τῶν |
[2, 162] |
δηλῶσαι
τὰ
πρησσόμενα.
ὡς
δὲ
|
ἀπικέσθαι |
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
Ἀπρίην
οὐκ |
[2, 122] |
ὑπ᾽
αὐτῆς,
καί
μιν
πάλιν
|
ἀπικέσθαι |
δῶρον
ἔχοντα
παρ᾽
αὐτῆς
χειρόμακτρον |
[2, 32] |
δὲ
διεξελθόντας
ἐς
τὴν
θηριώδεα
|
ἀπικέσθαι, |
ἐκ
δὲ
ταύτης
τὴν
ἔρημον |
[2, 91] |
συγγενέας
πάντας·
ἐκμεμαθηκότα
δέ
μιν
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
Αἴγυπτον
τὸ
τῆς
Χέμμιος |
[2, 102] |
ἐς
ὃ
πλέοντά
μιν
πρόσω
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
θάλασσαν
οὐκέτι
πλωτὴν
ὑπὸ |
[2, 32] |
καί
κως
ἐκ
λόγων
ἄλλων
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
λέσχην
περὶ
τοῦ
Νείλου, |
[2, 32] |
ἐπὶ
τὸ
Ἄμμωνος
χρηστήριον
καὶ
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ
Ἀμμωνίων |
[2, 32] |
ἑλέων
μεγίστων,
καὶ
διεξελθόντας
ταῦτα
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
πόλιν
ἐν
τῇ
πάντας |
[2, 55] |
Λιβύην
τὴν
δὲ
παρὰ
σφέας
|
ἀπικέσθαι, |
ἱζομένην
δέ
μιν
ἐπὶ
φηγὸν |
[2, 103] |
δέ
μοι
δοκέει
καὶ
προσώτατα
|
ἀπικέσθαι |
ὁ
Αἰγύπτιος
στρατός·
ἐν
μὲν |
[2, 111] |
μιν
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
ἔτεϊ
|
ἀπικέσθαι |
οἱ
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος |
[2, 28] |
ἔφη
τούτου
Ψαμμήτιχον
Αἰγύπτου
βασιλέα
|
ἀπικέσθαι· |
πολλέων
γὰρ
αὐτὸν
χιλιάδων
ὀργυιέων |
[2, 154] |
αὐτοῖσι
Αἰγυπτίους
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
|
ἐκδιδάσκεσθαι. |
ἀπὸ
δὲ
τούτων
ἐκμαθόντων
τὴν |
[2, 91] |
ἱροῦ,
σανδάλιόν
τε
αὐτοῦ
πεφορημένον
|
εὑρίσκεσθαι |
ἐὸν
τὸ
μέγαθος
δίπηχυ,
τὸ |
[2, 93] |
ποιεῦσι.
ἐπεάν
σφεας
ἐσίῃ
οἶστρος
|
κυΐσκεσθαι, |
ἀγεληδὸν
ἐκπλέουσι
ἐς
θάλασσαν·
ἡγέονται |
[2, 136] |
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
ἀπογενόμενον
θάψαι.
|
ὑπερβαλέσθαι |
δὲ
βουλόμενον
τοῦτον
τὸν
βασιλέα |
[2, 121] |
τῶν
ὕστερον
ἐπιτραφέντων
βασιλέων
δύνασθαι
|
ὑπερβαλέσθαι |
οὐδ᾽
ἐγγὺς
ἐλθεῖν.
βουλόμενον
δὲ |
[2, 134] |
βούλοιτο
ποινὴν
τῆς
Αἰσώπου
ψυχῆς
|
ἀνελέσθαι, |
ἄλλος
μὲν
οὐδεὶς
ἐφάνη,
Ἰάδμονος |
[2, 141] |
ποιεῦντα
ἐς
αὐτούς,
καί
σφεας
|
ἀπελέσθαι |
τὰς
ἀρούρας·
τοῖσι
ἐπὶ
τῶν |
[2, 125] |
ἑξακόσια
καὶ
χίλια
τάλαντα
ἀργυρίου
|
τετελέσθαι. |
εἰ
δ᾽
ἔστι
οὕτω
ἔχοντα |
[2, 121] |
διανέμοντα
ἐς
πάσας
τὰς
πόλις
|
ἐπαγγέλλεσθαι |
ἀδείην
τε
διδόντα
καὶ
μεγάλα |
[2, 18] |
Δέλτα
καὶ
οὐδὲν
ὁμολογέειν
αὐτοῖσι,
|
βούλεσθαί |
τε
πάντων
σφίσι
ἐξεῖναι
γεύεσθαι. |
[2, 14] |
τοῦ
παροιχομένου
χρόνου
ἐς
ὕψος
|
αὐξάνεσθαι, |
ἄλλο
τι
ἢ
οἱ
ταύτῃ |
[2, 156] |
δὲ
τροφὸν
αὐτοῖσι
καὶ
σώτειραν
|
γενέσθαι. |
Αἰγυπτιστὶ
δὲ
Ἀπόλλων
μὲν
Ὦρος, |
[2, 136] |
πέρι
πέπαυμαι.
~μετὰ
δὲ
Μυκερῖνον
|
γενέσθαι |
Αἰγύπτου
βασιλέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες |
[2, 15] |
Δέλτα
τῷ
ὑπὸ
Ἰώνων
καλεομένῳ
|
γενέσθαι |
αἰεί
τε
εἶναι
ἐξ
οὗ |
[2, 32] |
τῆς
Λιβύης,
φάναι
παρὰ
σφίσι
|
γενέσθαι |
ἀνδρῶν
δυναστέων
παῖδας
ὑβριστάς,
τοὺς |
[2, 143] |
δεκόμενοι
παρ᾽
αὐτοῦ
ἀπὸ
θεοῦ
|
γενέσθαι |
ἄνθρωπον·
ἀντεγενεηλόγησαν
δὲ
ὧδε,
φάμενοι |
[2, 79] |
πρώτου
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
παῖδα
μουνογενέα
|
γενέσθαι, |
ἀποθανόντα
δὲ
αὐτὸν
ἄνωρον
θρήνοισι |
[2, 121] |
πλοῦτον
δὲ
τούτῳ
τῷ
βασιλέι
|
γενέσθαι |
ἀργύρου
μέγαν,
τὸν
οὐδένα
τῶν |
[2, 46] |
προτέρους
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
φασι
|
γενέσθαι. |
γράφουσί
τε
δὴ
καὶ
γλύφουσι |
[2, 111] |
στρατηίην,
συνενειχθῆναι
δέ
οἱ
τυφλὸν
|
γενέσθαι |
διὰ
τοιόνδε
πρῆγμα.
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 116] |
παρὰ
Πρωτέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
|
γενέσθαι· |
δοκέει
δέ
μοι
καὶ
Ὅμηρος |
[2, 161] |
ἐπεὶ
δέ
οἱ
ἔδεε
κακῶς
|
γενέσθαι, |
ἐγίνετο
ἀπὸ
προφάσιος
τὴν
ἐγὼ |
[2, 124] |
τῇ
δὲ
πυραμίδι
αὐτῇ
χρόνον
|
γενέσθαι |
εἴκοσι
ἔτεα
ποιευμένῃ·
τῆς
ἐστὶ |
[2, 133] |
δεύτερα
τούτῳ
τῷ
βασιλέι
τάδε
|
γενέσθαι· |
ἐλθεῖν
οἱ
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς |
[2, 39] |
ἢ
Αἰγύπτῳ
τῇ
συναπάσῃ
κακὸν
|
γενέσθαι, |
ἐς
κεφαλὴν
ταύτην
τραπέσθαι.
κατὰ |
[2, 2] |
ἀπὸ
τούτου
νομίζουσι
Φρύγας
προτέρους
|
γενέσθαι |
ἑωυτῶν,
τῶν
δὲ
ἄλλων
ἑωυτούς. |
[2, 118] |
οἱ
Ἕλληνες
τὰ
περὶ
Ἴλιον
|
γενέσθαι |
ἢ
οὔ,
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα |
[2, 55] |
χρεὸν
εἴη
μαντήιον
αὐτόθι
Διὸς
|
γενέσθαι, |
καὶ
αὐτοὺς
ὑπολαβεῖν
θεῖον
εἶναι |
[2, 53] |
τετρακοσίοισι
ἔτεσι
δοκέω
μευ
πρεσβυτέρους
|
γενέσθαι |
καὶ
οὐ
πλέοσι·
οὗτοι
δὲ |
[2, 124] |
τε
δὴ
τὰ
δέκα
ἔτεα
|
γενέσθαι |
καὶ
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
λόφου |
[2, 145] |
ἐκ
Σεμέλης
τῆς
Κάδμου
λεγομένῳ
|
γενέσθαι |
κατὰ
ἑξακόσια
ἔτεα
καὶ
χίλια |
[2, 11] |
κόλπον
καὶ
τὴν
Αἴγυπτον
δοκέω
|
γενέσθαι |
κοτέ,
τὸν
μὲν
ἐκ
τῆς |
[2, 136] |
ἔλεγον,
ἀμιξίης
ἐούσης
πολλῆς
χρημάτων,
|
γενέσθαι |
νόμον
Αἰγυπτίοισι,
ἀποδεικνύντα
ἐνέχυρον
τοῦ |
[2, 142] |
τεσσεράκοντα
ἔλεγον
θεὸν
ἀνθρωποειδέα
οὐδένα
|
γενέσθαι· |
οὐ
μέντοι
οὐδὲ
πρότερον
οὐδὲ |
[2, 11] |
προαναισιμωμένῳ
χρόνῳ
πρότερον
ἢ
ἐμὲ
|
γενέσθαι |
οὐκ
ἂν
χωσθείη
κόλπος
καὶ |
[2, 139] |
ἀπαλλαγῆς
τοῦ
Αἰθίοπος
ὧδε
ἔλεγον
|
γενέσθαι· |
ὄψιν
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
τοιήνδε |
[2, 2] |
σφέων
βασιλεῦσαι,
ἐνόμιζον
ἑωυτοὺς
πρώτους
|
γενέσθαι |
πάντων
ἀνθρώπων·
ἐπειδὴ
δὲ
Ψαμμήτιχος |
[2, 150] |
τῆς
ἐν
Αἰγύπτῳ
λίμνης
ὄρυγμα
|
γενέσθαι, |
πλὴν
οὐ
νυκτὸς
ἀλλὰ
μετ᾽ |
[2, 156] |
τὴν
δὲ
νῆσον
διὰ
τοῦτο
|
γενέσθαι |
πλωτήν.
ταῦτα
μὲν
οὕτω
λέγουσι. |
[2, 15] |
πολλοὺς
μὲν
τοὺς
ὑπολειπομένους
αὐτῶν
|
γενέσθαι |
πολλοὺς
δὲ
τοὺς
ὑποκαταβαίνοντας.
τὸ |
[2, 54] |
ἀνευρεῖν
μὲν
σφέας
οὐ
δυνατοὶ
|
γενέσθαι, |
πυθέσθαι
δὲ
ὕστερον
ταῦτα
περὶ |
[2, 20] |
Ἑλλῄνων
μὲν
τινὲς
ἐπίσημοι
βουλόμενοι
|
γενέσθαι |
σοφίην
ἔλεξαν
περὶ
τοῦ
ὕδατος |
[2, 79] |
ταύτην
πρώτην
καὶ
μούνην
σφίσι
|
γενέσθαι. |
~συμφέρονται
δὲ
καὶ
τόδε
ἄλλο |
[2, 44] |
Ἀμφιτρύωνος
Ἡρακλέα
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
|
γενέσθαι. |
τὰ
μέν
νυν
ἱστορημένα
δηλοῖ |
[2, 177] |
ἀνθρώποισι,
καὶ
πόλις
ἐν
αὐτῇ
|
γενέσθαι |
τὰς
ἁπάσας
τότε
δισμυρίας
τὰς |
[2, 147] |
ἄλλοισι
κατὰ
ταύτην
τὴν
χώρην
|
γενέσθαι, |
ταῦτ᾽
ἤδη
φράσω·
προσέσται
δέ |
[2, 54] |
ταῦτα
ζήτησιν
μεγάλην
ἀπὸ
σφέων
|
γενέσθαι |
τῶν
γυναικῶν
τουτέων,
καὶ
ἀνευρεῖν |
[2, 2] |
πρεσβυτέρους
εἶναι
ἑωυτῶν.
ὧδε
μὲν
|
γενέσθαι |
τῶν
ἱρέων
τοῦ
Ἡφαίστουτοῦ
ἐν |
[2, 145] |
ταύτης
γὰρ
καὶ
Ἑρμέω
λέγεται
|
γενέσθαι |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ὁ
Πάν)
ἐλάσσω |
[2, 53] |
ποιηταὶ
λεγόμενοι
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
|
γενέσθαι |
ὕστερον,
ἔμοιγε
δοκέειν,
ἐγένοντο.
τούτων |
[2, 113] |
ἱρέες
ἱστορέοντι
τὰ
περὶ
Ἑλένην
|
γενέσθαι |
ὧδε.
Ἀλέξανδρον
ἁρπάσαντα
Ἑλένην
ἐκ |
[2, 152] |
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος
πείθει
μετ᾽
ἑωυτοῦ
|
γενέσθαι. |
ὡς
δὲ
ἔπεισε,
οὕτω
ἅμα |
[2, 124] |
τὴν
τρίμηνον
ἑκάστην.
χρόνον
δὲ
|
ἐγγενέσθαι |
τριβομένῳ
τῷ
λεῷ
δέκα
ἔτεα |
[2, 121] |
τε
ὁμοίως
προσδέκεσθαι,
καὶ
πρὶν
|
συγγενέσθαι, |
ἀναγκάζειν
λέγειν
αὐτῇ
ὅ
τι |
[2, 121] |
ἐπρήσσετο,
βουληθέντα
πολυτροπίῃ
τοῦ
βασιλέος
|
περιγενέσθαι |
ποιέειν
τάδε·
νεκροῦ
προσφάτου
ἀποταμόντα |
[2, 24] |
μάλιστα
καὶ
τὰ
ἐγχώρια
ῥεύματα
|
μαραίνεσθαι |
τῶν
ποταμῶν.
~ὡς
δὲ
ἐν |
[2, 32] |
ἑσπέρης
αὐτὸν
πρὸς
ἥλιον
ἀνατέλλοντα,
|
φαίνεσθαι |
δὲ
ἐν
αὐτῷ
κροκοδείλους.
~ὁ |
[2, 91] |
πολλάκις
μὲν
ἀνὰ
τὴν
γῆν
|
φαίνεσθαί |
σφι
πολλάκις
δὲ
ἔσω
τοῦ |
[2, 121] |
καὶ
τρὶς
ἀνοίξαντι
αἰεὶ
ἐλάσσω
|
φαίνεσθαι |
τὰ
χρήματα
τοὺς
γὰρ
κλέπτας |
[2, 91] |
σφι
μούνοισι
ἔωθε
ὁ
Περσεὺς
|
ἐπιφαίνεσθαι |
καὶ
ὅ
τι
κεχωρίδαται
Αἰγυπτίων |
[2, 135] |
κως
ἐν
τῇ
Ναυκράτι
ἐπαφρόδιτοι
|
γίνεσθαι |
αἱ
ἑταῖραι.
τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[2, 93] |
πάντα.
κόθεν
δὲ
οἰκὸς
αὐτοὺς
|
γίνεσθαι, |
ἐγώ
μοι
δοκέω
κατανοέειν
τοῦτο· |
[2, 77] |
πάσας
τὰς
νούσους
τοῖσι
ἀνθρώποισι
|
γίνεσθαι. |
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ
ἄλλως |
[2, 123] |
ἐσδύνει·
τὴν
περιήλυσιν
δὲ
αὐτῇ
|
γίνεσθαι |
ἐν
τρισχιλίοισι
ἔτεσι.
τούτῳ
τῷ |
[2, 73] |
πατέρα·
ἐσκειμένου
δὲ
τοῦ
πατρὸς
|
γίνεσθαι |
τὠυτὸ
βάρος·
ἐμπλάσαντα
δὲ
κομίζειν |
[2, 121] |
ὡς
δὲ
λόγους
τε
πλέους
|
ἐγγίνεσθαι |
καί
τινα
καὶ
σκῶψαι
μιν |
[2, 162] |
πρὸς
αὐτόν·
τὸν
δὲ
αὐτῷ
|
ὑποκρίνεσθαι |
ὡς
ταῦτα
πάλαι
παρεσκευάζετο
ποιέειν, |
[2, 121] |
δὲ
αὐτὸν
τῶν
φυλάκων
χρόνῳ
|
πρηΰνεσθαι |
προσποιέεσθαι
καὶ
ὑπίεσθαι
τῆς
ὀργῆς, |
[2, 93] |
διὰ
τὸν
ῥόον.
ἐπεὰν
δὲ
|
πληθύνεσθαι |
ἄρχηται
ὁ
Νεῖλος,
τά
τε |
[2, 24] |
δι᾽
ὅ
τι
μοι
δοκέει
|
πληθύνεσθαι |
ὁ
Νεῖλος
τοῦ
θέρεος·
τὴν |
[2, 177] |
ταῦτα
μηδὲ
ἀποφαίνοντα
δικαίην
ζόην
|
ἰθύνεσθαι |
θανάτῳ.
Σόλων
δὲ
ὁ
Ἀθηναῖος |
[2, 36] |
τοὺς
θανάτους
ἀνιεῖσι
τὰς
τρίχας
|
αὔξεσθαι |
τάς
τε
ἐν
τῇ
κεφαλῇ |
[2, 39] |
κακὸν
γενέσθαι,
ἐς
κεφαλὴν
ταύτην
|
τραπέσθαι. |
κατὰ
μέν
νυν
τὰς
κεφαλὰς |
[2, 141] |
ταύτῃ
γὰρ
εἰσὶ
αἱ
ἐσβολαί·
|
ἕπεσθαι |
δέ
οἱ
τῶν
μαχίμων
μὲν |
[2, 141] |
παραλαβόντα
Αἰγυπτίων
τοὺς
βουλομένους
οἱ
|
ἕπεσθαι, |
στρατοπεδεύσασθαι
ἐν
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ
γὰρ |
[2, 25] |
Νείλου
ὁ
ἥλιος,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑπολείπεσθαι |
περὶ
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου
δὲ
τοῦ |
[2, 136] |
βασιλέας
γενομένους
Αἰγύπτου
μνημόσυνον
πυραμίδα
|
λιπέσθαι |
ἐκ
πλίνθων
ποιήσαντα,
ἐν
τῇ |
[2, 148] |
~καὶ
δή
σφι
μνημόσυνα
ἔδοξε
|
λιπέσθαι |
κοινῇ,
δόξαν
δέ
σφι
ἐποιήσαντο |
[2, 126] |
δὲ
καὶ
αὐτὴν
διανοηθῆναι
μνημήιον
|
καταλιπέσθαι, |
καὶ
τοῦ
ἐσιόντος
πρὸς
αὐτὴν |
[2, 135] |
μνημήιον
ἑωυτῆς
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
|
καταλιπέσθαι, |
ποίημα
ποιησαμένη
τοῦτο
τὸ
μὴ |
[2, 25] |
τὸ
ὕδωρ
τὸ
ἐπέτειον
ἑκάστοτε
|
ἀποπέμπεσθαι |
τοῦ
Νείλου
ὁ
ἥλιος,
ἀλλὰ |
[2, 96] |
κάλῳ
ἔμπροσθε
τοῦ
πλοίου
ἀπιεῖ
|
ἐπιφέρεσθαι, |
τὸν
δὲ
λίθον
ἄλλῳ
κάλῳ |
[2, 88] |
καὶ
ἔπειτα
ἀπ᾽
ὦν
ἔδωκαν
|
ἀποφέρεσθαι. |
~τὰς
δὲ
γυναῖκας
τῶν
ἐπιφανέων |
[2, 48] |
τῶν
θυρέων
σφάξας
ἕκαστος
διδοῖ
|
ἀποφέρεσθαι |
τὸν
χοῖρον
αὐτῷ
τῷ
ἀποδομένῳ |
[2, 141] |
ἐς
τὸ
μέγαρον
πρὸς
τὤγαλμα
|
ἀποδύρεσθαι |
οἷα
κινδυνεύει
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
δ᾽ |
[2, 30] |
εἰπεῖν,
ἔνθα
ἂν
τοῦτο
ᾖ,
|
ἔσεσθαι |
αὐτοῖσι
ἐνθαῦτα
καὶ
τέκνα
καὶ |
[2, 151] |
σπείσαντα
αὐτῶν
φιάλῃ
τοῦτον
βασιλέα
|
ἔσεσθαι |
μοῦνον
Αἰγύπτου,
ἀναμνησθέντες
τοῦ
χρησμοῦ |
[2, 162] |
καὶ
αὐτῷ
οὐ
μέμψεσθαι
Ἀπρίην·
|
παρέσεσθαι |
γὰρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ
ἄλλους |
[2, 82] |
τούτῳ
γένηται,
κατὰ
τὠυτὸ
νομίζουσι
|
ἀποβήσεσθαι. |
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
διακέεται· |
[2, 120] |
γε
δὴ
τῶν
παρεόντων
κακῶν
|
ἀπαλλαγήσεσθαι. |
οὐ
μὲν
οὐδὲ
ἡ
βασιληίη |
[2, 163] |
Μωμέμφι
πόλι
ἐγένοντο
ἀμφότεροι
καὶ
|
πειρήσεσθαι |
ἔμελλον
ἀλλήλων.
~ἔστι
δὲ
Αἰγυπτίων |
[2, 13] |
τὸ
κοτὲ
αὐτοὶ
Ἕλληνας
ἔφασαν
|
πείσεσθαι. |
πυθόμενοι
γὰρ
ὡς
ὕεται
πᾶσα |
[2, 13] |
μὴ
κατακλύζοντος
αὐτὴν
τοῦ
Νείλου
|
πείσεσθαι |
τὸν
πάντα
χρόνον
τὸν
ἐπίλοιπον |
[2, 126] |
ἑωυτοῦ
κατίσαντα
ἐπ᾽
οἰκήματος
προστάξαι
|
πρήσσεσθαι |
ἀργύριον
ὁκόσον
δή
τι·
οὐ |
[2, 126] |
τε
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
ταχθέντα
|
πρήσσεσθαι, |
ἰδίῃ
δὲ
καὶ
αὐτὴν
διανοηθῆναι |
[2, 2] |
αἶγας,
πλήσαντα
δὲ
γάλακτος
τἆλλα
|
διαπρήσσεσθαι· |
ταῦτα
δὲ
ἐποίεέ
τε
καὶ |
[2, 75] |
πτερωτοὺς
ὄφις
ἐκ
τῆς
Ἀραβίης
|
πέτεσθαι |
ἐπ᾽
Αἰγύπτου,
τὰς
δὲ
ἴβις |
[2, 95] |
οὐκ
οἷοί
τε
εἰσὶ
ὑψοῦ
|
πέτεσθαι. |
τοῖσι
δὲ
περὶ
τὰ
ἕλεα |
[2, 121] |
νέκυν.
τὴν
δὲ
ὡς
ἤκουσε
|
ἅπτεσθαι |
αὐτοῦ.
τὸν
δὲ
φῶρα
ἐν |
[2, 32] |
πεδίῳ
πεφυκότα,
καί
σφεας
προσελθόντας
|
ἅπτεσθαι |
τοῦ
ἐπεόντος
ἐπὶ
τῶν
δενδρέων |
[2, 121] |
ὁ
οἶνος,
τὴν
κεφαλήν
μιν
|
κόπτεσθαι |
μεγάλα
βοῶντα
ὡς
οὐκ
ἔχοντα |
[2, 18] |
βούλεσθαί
τε
πάντων
σφίσι
ἐξεῖναι
|
γεύεσθαι. |
ὁ
δὲ
θεός
σφεας
οὐκ |
[2, 107] |
δὲ
ὡς
μαθεῖν
τοῦτο,
αὐτίκα
|
συμβουλεύεσθαι |
τῇ
γυναικί·
καὶ
γὰρ
δὴ |
[2, 29] |
διαδήσαντας
ἀμφοτέρωθεν
κατά
περ
βοῦν
|
πορεύεσθαι· |
ἢν
δὲ
ἀπορραγῇ
τὸ
πλοῖον |
[2, 102] |
παρὰ
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν
κατοικημένους
|
καταστρέφεσθαι, |
ἐς
ὃ
πλέοντά
μιν
πρόσω |
[2, 121] |
παῖδας
οὐκ
ἐς
μακρὴν
ἔργου
|
ἔχεσθαι, |
ἐπελθόντας
δὲ
ἐπὶ
τὰ
βασιλήια |
[2, 17] |
διαιρέεσθαι
καὶ
ἀμφοτερέων
τῶν
ἐπωνυμιέων
|
ἔχεσθαι· |
τὰ
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
εἶναι |
[2, 121] |
ἄγγος
προσῆλθε,
ἰθέως
τῇ
πάγῃ
|
ἐνέχεσθαι. |
ὡς
δὲ
γνῶναι
αὐτὸν
ἐν |
[2, 121] |
νομίζουσαν
αὐτοῦ
ἐκείνου
τῆς
χειρὸς
|
ἀντέχεσθαι· |
τὸν
δὲ
φῶρα
προέμενον
αὐτῇ |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
φῶρα
προέμενον
αὐτῇ
|
οἴχεσθαι |
διὰ
θυρέων
φεύγοντα.
ὡς
δὲ |
[2, 140] |
ὁ
Σαβακῶς.
~ὡς
δ᾽
ἄρα
|
οἴχεσθαι |
τὸν
Αἰθίοπα
ἐξ
Αἰγύπτου,
αὖτις |
[2, 139] |
τῷ
ὕπνῳ
τοιήνδε
ἰδόντα
αὐτὸν
|
οἴχεσθαι |
φεύγοντα·
ἐδόκέε
οἱ
ἄνδρα
ἐπιστάντα |
[2, 137] |
τὸν
μὲν
δὴ
τυφλὸν
τοῦτον
|
οἴχεσθαι |
φεύγοντα
ἐς
τὰ
ἕλεα,
τὸν |
[2, 42] |
τὸν
Δία
μηχανήσασθαι·
κριὸν
ἐκδείραντα
|
προσχέσθαι |
τε
τὴν
κεφαλὴν
ἀποταμόντα
τοῦ |
[2, 115] |
εἰ
δὲ
μή,
ἅτε
πολεμίους
|
περιέψεσθαι” |
~Ἑλένης
μὲν
ταύτην
ἄπιξιν
παρὰ |
[2, 120] |
ἐὼν
ἔμελλε
αὐτὴν
Πριάμου
ἀποθανόντος
|
παραλάμψεσθαι, |
τὸν
οὐ
προσῆκε
ἀδικέοντι
τῷ |
[2, 162] |
παρεσκευάζετο
ποιέειν,
καὶ
αὐτῷ
οὐ
|
μέμψεσθαι |
Ἀπρίην·
παρέσεσθαι
γὰρ
καὶ
αὐτὸς |
[2, 147] |
καταιρέειν
ἀλλήλους
μήτε
πλέον
τι
|
δίζησθαι |
ἔχειν
τὸν
ἕτερον
τοῦ
ἑτέρου, |
[2, 110] |
ἔμπροσθε
ἀνδριάντα,
φὰς
οὔ
οἱ
|
πεποιῆσθαι |
ἔργα
οἷά
περ
Σεσώστρι
τῷ |
[2, 75] |
ἶβιν
διὰ
τοῦτο
τὸ
ἔργον
|
τετιμῆσθαι |
λέγουσι
Ἀράβιοι
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων· |
[2, 125] |
ἔχοντα
ταῦτα,
κόσα
οἰκὸς
ἄλλα
|
δεδαπανῆσθαι |
ἐστὶ
ἔς
τε
σίδηρον
τῷ |
[2, 125] |
ἐργαζομένοισι·
καὶ
ὡς
ἐμὲ
εὖ
|
μεμνῆσθαι |
τὰ
ὁ
ἑρμηνεύς
μοι
ἐπιλεγόμενος |
[2, 56] |
δέ
οἱ
ἀδελφεὴν
ἐν
Λιβύῃ
|
πεπρῆσθαι |
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν
Φοινίκων
ὑπ᾽ |
[2, 139] |
οἱ
ἐξεληλυθέναι
τὸν
χρόνον,
ὁκόσον
|
κεχρῆσθαι |
ἄρξαντα
Αἰγύπτου
ἐκχωρήσειν.
ἐν
γὰρ |
[2, 127] |
περιρρέει,
ἐν
τῇ
αὐτὸν
λέγουσι
|
κεῖσθαι |
Χέοπα)
ὑποδείμας
δὲ
τὸν
πρῶτον |
[2, 121] |
Αἰγυπτίους
μὲν
γὰρ
τῶν
ἄλλων
|
προκεκρίσθαι, |
ἐκεῖνον
δὲ
Αἰγυπτίων.
~μετὰ
δὲ |
[2, 141] |
τοῖσι
ἐπὶ
τῶν
προτέρων
βασιλέων
|
δεδόσθαι |
ἐξαιρέτους
ἑκάστῳ
δυώδεκα
ἀρούρας.
μετὰ |
[2, 47] |
ἐσέρχονται
μοῦνοι
πάντων,
οὐδέ
σφι
|
ἐκδίδοσθαι |
οὐδεὶς
θυγατέρα
ἐθέλει
οὐδ᾽
ἄγεσθαι |
[2, 133] |
ἦν
ποιέειν·
δεῖν
γὰρ
Αἴγυπτον
|
κακοῦσθαι |
ἐπ᾽
ἔτεα
πεντήκοντά
τε
καὶ |
[2, 34] |
διὰ
πάσης
τῆς
Λιβύης
διεξιόντα
|
ἐξισοῦσθαι |
τῷ
Ἴστρῳ.
Νείλου
μέν
νυν |
[2, 122] |
μὲν
νικᾶν
αὐτὴν
τὰ
δὲ
|
ἑσσοῦσθαι |
ὑπ᾽
αὐτῆς,
καί
μιν
πάλιν |
[2, 169] |
τῆς
βασιληίης·
οὕτω
ἀσφαλέως
ἑωυτῷ
|
ἱδρῦσθαι |
ἐδόκεε.
καὶ
δὴ
τότε
συμβαλὼν |
[2, 140] |
σῖτον
ἄγοντας
Αἰγυπτίων,
ὡς
ἑκάστοισι
|
προστετάχθαι, |
σιγῇ
τοῦ
Αἰθίοπος,
ἐς
τὴν |
[2, 124] |
πάντας
Αἰγυπτίους.
τοῖσι
μὲν
δὴ
|
ἀποδεδέχθαι |
ἐκ
τῶν
λιθοτομιέων
τῶν
ἐν |
[2, 121] |
ταῦτα
ἐς
τὸν
βασιλέα
ἀνηνείχθη,
|
ἐκπεπλῆχθαι |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
πολυφροσύνῃ
τε |
[2, 121] |
τὸν
βασιλέα
ἐς
τὸ
οἴκημα
|
ἐκπεπλῆχθαι |
ὁρῶντα
τὸ
σῶμα
τοῦ
φωρὸς |
[2, 50] |
δ᾽
ὦν
μάλιστα
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
|
ἀπῖχθαι. |
ὅτι
γὰρ
δὴ
μὴ
Ποσειδέωνος |
[2, 149] |
ὀργυιέων,
αἱ
δ᾽
ἑκατὸν
ὀργυιαὶ
|
δίκαιαι |
εἰσὶ
στάδιον
ἑξάπλεθρον,
ἑξαπέδου
τε |
[2, 89] |
λόγου
πλεῦνος
γυναῖκες·
ἀλλ᾽
ἐπεὰν
|
τριταῖαι |
ἢ
τεταρταῖαι
γένωνται,
οὕτω
παραδιδοῦσι |
[2, 89] |
γυναῖκες·
ἀλλ᾽
ἐπεὰν
τριταῖαι
ἢ
|
τεταρταῖαι |
γένωνται,
οὕτω
παραδιδοῦσι
τοῖσι
ταριχεύουσι. |
[2, 53] |
τὰ
μὲν
πρῶτα
αἱ
Δωδωνίδες
|
ἱρεῖαι |
λέγουσι,
τὰ
δὲ
ὕστερα
τὰ |
[2, 55] |
τοῦτο
Διός.
Δωδωναίων
δὲ
αἱ
|
ἱρεῖαι, |
τῶν
τῇ
πρεσβυτάτῃ
οὔνομα
ἦν |
[2, 83] |
ἐστί.
οὐ
μέντοι
αἵ
γε
|
μαντηίαι |
σφι
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι,
ἀλλὰ |
[2, 121] |
αὐτοῦ,
λέγοντα
ὡς
ταῦτα
διαφυλάσσοντες
|
ταμίαι |
τῶν
βασιλέος
χρημάτων
ἔσονται.
καὶ |
[2, 8] |
καλεομένην
θάλασσαν·
ἐν
τῷ
αἱ
|
λιθοτομίαι |
ἔνεισι
αἱ
ἐς
τὰς
πυραμίδας |
[2, 158] |
τεῖνον
ὄρος,
ἐν
τῷ
αἱ
|
λιθοτομίαι |
ἔνεισι·
τοῦ
ὦν
δὴ
ὄρεος |
[2, 119] |
ἀποπλέειν
γὰρ
ὁρμημένον
αὐτὸν
ἶσχον
|
ἄπλοιαι· |
ἐπειδὴ
δὲ
τοῦτο
ἐπὶ
πολλὸν |
[2, 70] |
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι
καὶ
|
παντοῖαι· |
ἣ
δ᾽
ὦν
ἔμοιγε
δοκέει |
[2, 120] |
ἀδικημάτων
μεγάλαι
εἰσὶ
καὶ
αἱ
|
τιμωρίαι |
παρὰ
τῶν
θεῶν.
καὶ
ταῦτα |
[2, 58] |
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
|
παραπλήσιαι |
ἀλλήλῃσι
τυγχάνουσι
ἐοῦσαι.
ἔστι
δὲ |
[2, 20] |
τὠυτὸ
ἐργάζεται.
πρὸς
δέ,
εἰ
|
ἐτησίαι |
αἴτιοι
ἦσαν,
χρῆν
καὶ
τοὺς |
[2, 20] |
ἐκρέειν
τὸν
Νεῖλον.
πολλάκις
δὲ
|
ἐτησίαι |
μὲν
οὔκων
ἔπνευσαν,
ὁ
δὲ |
[2, 142] |
βασιλέας
ἑκατέρους
τοσούτους
γενομένους.
καίτοι
|
τριηκόσιαι |
μὲν
ἀνδρῶν
γενεαὶ
δυνέαται
μύρια |
[2, 108] |
πᾶσα
ἄνιππος
καὶ
ἀναμάξευτος
γέγονε·
|
αἴτιαι |
δὲ
τούτων
αἱ
διώρυχες
γεγόνασι |
[2, 149] |
ἑκατὸν
ὀργυιέων,
αἱ
δ᾽
ἑκατὸν
|
ὀργυιαὶ |
δίκαιαι
εἰσὶ
στάδιον
ἑξάπλεθρον,
ἑξαπέδου |
[2, 124] |
ὑψηλοτάτη
ἐστὶ
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
|
ὀργυιαί, |
λίθου
δὲ
ξεστοῦ
καὶ
ζῴων |
[2, 124] |
πέντε
στάδιοι,
εὖρος
δὲ
δέκα
|
ὀργυιαί, |
ὕψος
δέ,
τῇ
ὑψηλοτάτη
ἐστὶ |
[2, 37] |
ὡς
εἰπεῖν
λόγῳ.
πάσχουσι
δὲ
|
καὶ |
ἀγαθὰ
οὐκ
ὀλίγα·
οὔτε
τι |
[2, 91] |
περιβεβλημένῳ
τούτῳ
νηός
τε
ἔνι
|
καὶ |
ἄγαλμα
ἐν
αὐτῷ
ἐνέστηκε
τοῦ |
[2, 4] |
παρὰ
σφέων
ἀναλαβεῖν,
βωμούς
τε
|
καὶ |
ἀγάλματα
καὶ
νηοὺς
θεοῖσι
ἀπονεῖμαι |
[2, 96] |
τὰ
πλοῖα
ταῦτα
πλήθεϊ
πολλά,
|
καὶ |
ἄγει
ἔνια
πολλὰς
χιλιάδας
ταλάντων. |
[2, 47] |
ἀλλ᾽
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
συβῶται
|
καὶ |
ἄγονται
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν |
[2, 141] |
ἀνδρῶν,
καπήλους
δὲ
καὶ
χειρώνακτας
|
καὶ |
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι |
[2, 79] |
ἐπάξια
ἐστὶ
νόμιμα,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἄεισμα
ἕν
ἐστι,
Λίνος,
ὅσπερ |
[2, 83] |
μαντήιον
αὐτόθι
ἐστὶ
καὶ
Ἀπόλλωνος
|
καὶ |
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ἄρεος |
[2, 148] |
ἐν
Σάμῳ.
ἦσαν
μέν
νυν
|
καὶ |
αἱ
πυραμίδες
λόγου
μέζονες,
καὶ |
[2, 170] |
ἡ
θήκη
ἐστί.
~εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
αἱ
ταφαὶ
τοῦ
οὐκ
ὅσιον |
[2, 120] |
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων
μεγάλαι
εἰσὶ
|
καὶ |
αἱ
τιμωρίαι
παρὰ
τῶν
θεῶν. |
[2, 75] |
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων·
ὁμολογέουσι
δὲ
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι
διὰ
ταῦτα
τιμᾶν
τὰς |
[2, 105] |
εἰσί·
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί
τε
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι
ἐργάζονται
καὶ
κατὰ
ταὐτά, |
[2, 104] |
ὅτι
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ᾽ |
[2, 147] |
δὲ
οἵ
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι
ἄλλοισι |
[2, 18] |
Ἄμμωνα
φάμενοι
οὐδὲν
σφίσι
τε
|
καὶ |
Αἰγυπτίοισι
κοινὸν
εἶναι·
οἰκέειν
τε |
[2, 18] |
τὴν
ὁ
Νεῖλος
ἐπιὼν
ἄρδει,
|
καὶ |
Αἰγυπτίους
εἶναι
τούτους
οἳ
ἔνερθε |
[2, 113] |
τὰ
πνεύματα,
ἀπικνέεται
ἐς
Αἴγυπτον
|
καὶ |
Αἰγύπτου
ἐς
τὸ
νῦν
Κανωβικὸν |
[2, 102] |
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
αἰδοῖα
γυναικὸς
προσενέγραφε,
δῆλα
βουλόμενος |
[2, 145] |
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
|
καὶ |
αἰεὶ
ἀπογραφόμενοι
τὰ
ἔτεα.
Διονύσῳ |
[2, 104] |
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ᾽
ἀρχῆς
τὰ |
[2, 106] |
σκευὴν
ὡσαύτως·
καὶ
γὰρ
Αἰγυπτίην
|
καὶ |
Αἰθιοπίδα
ἔχει·
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[2, 42] |
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
|
καὶ |
Αἰθιόπων
ἄποικοι
καὶ
φωνὴν
μεταξὺ |
[2, 104] |
κατὰ
ταὐτά.
αὐτῶν
δὲ
Αἰγυπτίων
|
καὶ |
Αἰθιόπων
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὁκότεροι |
[2, 1] |
καὶ
Κύρου
Καμβύσης
Ἴωνας
μὲν
|
καὶ |
Αἰολέας
ὡς
δούλους
πατρωίους
ἐόντας |
[2, 134] |
παῖς
ἄλλος
Ἰάδμων
ἀνείλετο.
οὕτω
|
καὶ |
Αἴσωπος
Ἰάδμονος
ἐγένετο.
~Ροδῶπις
δὲ |
[2, 75] |
ἀπικόμενος
δὲ
εἶδον
ὀστέα
ὀφίων
|
καὶ |
ἀκάνθας
πλήθεϊ
μὲν
ἀδύνατα
ἀπηγήσασθαι, |
[2, 76] |
πτεροῖσι
πλὴν
κεφαλῆς
καὶ
αὐχένος
|
καὶ |
ἀκρέων
τῶν
πτερύγων
καὶ
τοῦ |
[2, 22] |
δὲ
ὅτι
ἄνομβρος
ἡ
χώρη
|
καὶ |
ἀκρύσταλλος
διατελέει
ἐοῦσα,
ἐπὶ
δὲ |
[2, 25] |
τοῦ
κατὰ
ταῦτα
τὰ
χωρία
|
καὶ |
ἀλεεινῆς
τῆς
χώρης
ἐούσης
καὶ |
[2, 178] |
Δωριέων
δὲ
Ρόδος
καὶ
Κνίδος
|
καὶ |
Ἁλικαρνησσὸς
καὶ
Φάσηλις,
Αἰολέων
δὲ |
[2, 43] |
οἱ
γονέες
ἀμφότεροι
ἦσαν
Ἀμφιτρύων
|
καὶ |
Ἀλκμήνη
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
ἀπ᾽ |
[2, 45] |
ἥρωι
ἐναγίζουσι.
~λέγουσι
δὲ
πολλὰ
|
καὶ |
ἄλλα
ἀνεπισκέπτως
οἱ
Ἕλληνες,
εὐήθης |
[2, 79] |
ὀνομάζοντες
ἀείδουσι,
ὥστε
πολλὰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλα
ἀποθωμάζειν
με
τῶν
περὶ |
[2, 156] |
δ᾽
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες
συχνοὶ
|
καὶ |
ἄλλα
δένδρεα
καὶ
καρποφόρα
καὶ |
[2, 3] |
παίδων
τοσαῦτα
ἔλεγον,
ἤκουσα
δὲ
|
καὶ |
ἄλλα
ἐν
Μέμφι
ἐλθὼν
ἐς |
[2, 92] |
μέγαθος
κατὰ
μῆλον.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλα
κρίνεα
ῥόδοισι
ἐμφερέα,
ἐν |
[2, 51] |
ἥρωσι
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν
νυν
|
καὶ |
ἄλλα
πρὸς
τούτοισι,
τὰ
ἐγὼ |
[2, 43] |
γόνῳ
τοὔνομα
Ἡρακλέα,
πολλά
μοι
|
καὶ |
ἄλλα
τεκμήρια
ἐστὶ
τοῦτο
οὕτω |
[2, 41] |
τῇ
Προσωπίτιδι
νήσῳ
ἔνεισι
μὲν
|
καὶ |
ἄλλαι
πόλιες
συχναί,
ἐκ
τῆς |
[2, 79] |
ἀοίδιμος
ἐστὶ
καὶ
ἐν
Κύπρῳ
|
καὶ |
ἄλλῃ,
κατὰ
μέντοι
ἔθνεα
οὔνομα |
[2, 136] |
πάντα
προπύλαια
τύπους
τε
ἐγγεγλυμμένους
|
καὶ |
ἄλλην
ὄψιν
οἰκοδομημάτων
μυρίην,
ἐκεῖνα |
[2, 105] |
περιτάμνουσι
τὰ
αἰδοῖα.
~φέρε
νῦν
|
καὶ |
ἄλλο
εἴπω
περὶ
τῶν
Κόλχων, |
[2, 44] |
εἶδον
δὲ
ἐν
τῇ
Τύρῳ
|
καὶ |
ἄλλο
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἐπωνυμίην
ἔχοντος |
[2, 179] |
τὸ
παλαιὸν
μούνη
Ναύκρατις
ἐμπόριον
|
καὶ |
ἄλλο
οὐδὲν
Αἰγύπτου·
εἰ
δέ |
[2, 178] |
ἐπὶ
ἑωυτῶν
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός,
|
καὶ |
ἄλλο
Σάμιοι
Ἥρης
καὶ
Μιλήσιοι |
[2, 10] |
ἄξιος
συμβληθῆναι
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλοι
ποταμοί,
οὐ
κατὰ
τὸν |
[2, 121] |
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι
|
καὶ |
ἄλλον
τῶν
ἀσκῶν·
δαψιλέι
δὲ |
[2, 73] |
ὀρνίθων
τοὺς
χηναλώπεκας.
~ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλος
ὄρνις
ἱρός,
τῷ
οὔνομα |
[2, 98] |
Ἀρχάνδρου
πόλις.
εἴη
δ᾽
ἂν
|
καὶ |
ἄλλος
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ
μέντοι |
[2, 162] |
Ἀπρίην·
παρέσεσθαι
γὰρ
καὶ
αὐτὸς
|
καὶ |
ἄλλους
ἄξειν.
τὸν
δὲ
Πατάρβημιν |
[2, 10] |
τῶν
ἐγὼ
φράσαι
ἔχω
οὐνόματα
|
καὶ |
ἄλλων
καὶ
οὐκ
ἥκιστα
Ἀχελῴου, |
[2, 77] |
ἀνθρώποισι
γίνεσθαι.
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
ἄλλως
Αἰγύπτιοι
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι |
[2, 181] |
εἴτ᾽
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος
γυναικὸς
εἴτε
|
καὶ |
ἄλλως
φιλότητος
Κυρηναίων
εἵνεκα·
γαμέει |
[2, 12] |
τε
φαινόμενα
ἐπὶ
τοῖσι
ὄρεσι
|
καὶ |
ἅλμην
ἐπανθέουσαν,
ὥστε
καὶ
τὰς |
[2, 108] |
Αἴγυπτον,
τὸ
πρὶν
ἐοῦσαν
ἱππασίμην
|
καὶ |
ἁμαξευομένην
πᾶσαν,
ἐνδεᾶ
τούτων.
ἀπὸ |
[2, 173] |
ὡς
ὑπ᾽
ἀνδρὸς
μεγάλου
ἄρχονται,
|
καὶ |
ἄμεινον
σὺ
ἂν
ἤκουες·
νῦν |
[2, 11] |
πλόου.
ῥηχίη
δ᾽
ἐν
αὐτῷ
|
καὶ |
ἄμπωτις
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην
γίνεται. |
[2, 69] |
χρύσεα
ἐς
τὰ
ὦτα
ἐνθέντες
|
καὶ |
ἀμφιδέας
περὶ
τοὺς
ἐμπροσθίους
πόδας, |
[2, 41] |
τὸ
κέρας
τὸ
ἕτερον
ἢ
|
καὶ |
ἀμφότερα
ὑπερέχοντα
σημηίου
εἵνεκεν·
ἐπεὰν |
[2, 17] |
καὶ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
δίχα
διαιρέεσθαι
|
καὶ |
ἀμφοτερέων
τῶν
ἐπωνυμιέων
ἔχεσθαι·
τὰ |
[2, 62] |
ἐν
Σάι
μούνῃ
καίεται
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀνὰ
πᾶσαν
Αἴγυπτον.
ὅτευ
δὲ |
[2, 111] |
οἱ
ὁ
χρόνος
τῆς
ζημίης
|
καὶ |
ἀναβλέψει
γυναικὸς
οὔρῳ
νιψάμενος
τοὺς |
[2, 91] |
ἔφασαν
ἐλθεῖν
καὶ
παρὰ
σφέας
|
καὶ |
ἀναγνῶναι
τοὺς
συγγενέας
πάντας·
ἐκμεμαθηκότα |
[2, 107] |
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν
ἀναχωρέοντα
|
καὶ |
ἀνάγοντα
πολλοὺς
ἀνθρώπους
τῶν
ἐθνέων |
[2, 143] |
αὐτάς.
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι
ἑωυτὸν
|
καὶ |
ἀναδήσαντι
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν |
[2, 143] |
ἐν
Θήβῃσι
γενεηλογήσαντί
τε
ἑωυτὸν
|
καὶ |
ἀναδήσαντι
τὴν
πατριὴν
ἐς
ἑκκαιδέκατον |
[2, 182] |
ἀσινέα
ἐς
Κυρήνην.
~ἀνέθηκε
δὲ
|
καὶ |
ἀναθήματα
ὁ
Ἄμασις
ἐς
τὴν |
[2, 135] |
τὸ
μὴ
τυγχάνοι
ἄλλῳ
ἐξευρημένον
|
καὶ |
ἀνακείμενον
ἐν
ἱρῷ,
τοῦτο
ἀναθεῖναι |
[2, 108] |
Αἴγυπτος
ἐοῦσα
πεδιὰς
πᾶσα
ἄνιππος
|
καὶ |
ἀναμάξευτος
γέγονε·
αἴτιαι
δὲ
τούτων |
[2, 109] |
ὁ
δὲ
ἔπεμπε
τοὺς
ἐπισκεψομένους
|
καὶ |
ἀναμετρήσοντας
ὅσῳ
ἐλάσσων
ὁ
χῶρος |
[2, 93] |
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
καταπλώουσι
ἐς
θάλασσαν,
|
καὶ |
ἀναπλώοντες
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
ἀντέχονται, |
[2, 119] |
ὁ
Μενέλεως
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
|
καὶ |
ἀναπλώσας
ἐς
τὴν
Μέμφιν,
εἴπας |
[2, 60] |
πλόον,
αἱ
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
|
καὶ |
ἄνδρες
ἀείδουσι
καὶ
τὰς
χεῖρας |
[2, 175] |
τεῶν·
τοῦτο
δὲ
κολοσσοὺς
μεγάλους
|
καὶ |
ἀνδρόσφιγγας
περιμήκεας
ἀνέθηκε,
λίθους
τε |
[2, 25] |
καὶ
ἀλεεινῆς
τῆς
χώρης
ἐούσης
|
καὶ |
ἀνέμων
ψυχρῶν,
διεξιὼν
ποιέει
οἷόν |
[2, 54] |
σφέων
γενέσθαι
τῶν
γυναικῶν
τουτέων,
|
καὶ |
ἀνευρεῖν
μὲν
σφέας
οὐ
δυνατοὶ |
[2, 120] |
εἶναι,
ἀλλὰ
Ἕκτωρ
καὶ
πρεσβύτερος
|
καὶ |
ἀνὴρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἐὼν
ἔμελλε |
[2, 173] |
ἔχοιεν
αὐτοῖσι
χρᾶσθαι.
οὕτω
δὲ
|
καὶ |
ἀνθρώπου
κατάστασις·
εἰ
ἐθέλοι
κατεσπουδάσθαι |
[2, 121] |
τῷ
βίῳ
ἔργασται
αὐτῷ
σοφώτατον
|
καὶ |
ἀνοσιώτατον·
ὃς
δ᾽
ἂν
ἀπηγήσηται |
[2, 32] |
τῆς
θηριώδεος
ψάμμος
τε
ἐστὶ
|
καὶ |
ἄνυδρος
δεινῶς
καὶ
ἔρημος
πάντων. |
[2, 118] |
τότε
καὶ
μετέπειτα,
καὶ
ὀμνύντας
|
καὶ |
ἀνωμοτί,
μὴ
μὲν
ἔχειν
Ἑλένην |
[2, 99] |
ἐν
αὐτῇ,
ἐὸν
μέγα
τε
|
καὶ |
ἀξιαπηγητότατον.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
κατέλεγον |
[2, 163] |
ἐν
Σάι
πόλι,
μεγάλα
ἐόντα
|
καὶ |
ἀξιοθέητα.
καὶ
οἵ
τε
περὶ |
[2, 176] |
ὁ
ἐξοικοδομήσας,
ἐὸν
μέγα
τε
|
καὶ |
ἀξιοθεητότατον.
~ἐπ᾽
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος |
[2, 79] |
θρήνοισι
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
τιμηθῆναι,
|
καὶ |
ἀοιδήν
τε
ταύτην
πρώτην
καὶ |
[2, 92] |
ἐλαίης
ἐγγίνεται
συχνά,
τρώγεται
δὲ
|
καὶ |
ἁπαλὰ
ταῦτα
καὶ
αὖα.
τὴν |
[2, 136] |
τόνδε,
τὸν
διδόντα
τὸ
χρέος
|
καὶ |
ἁπάσης
κρατέειν
τῆς
τοῦ
λαμβάνοντος |
[2, 174] |
ὑπὸ
τῶν
μαντηίων,
πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
ἀπέφευγε.
ἐπείτε
δὲ
καὶ
ἐβασίλευσε, |
[2, 32] |
τε
ἐπὶ
τὸ
Ἄμμωνος
χρηστήριον
|
καὶ |
ἀπικέσθαι
ἐς
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ |
[2, 18] |
δὴ
ἐκ
Μαρέης
τε
πόλιος
|
καὶ |
Ἄπιος,
οἰκέοντες
Αἰγύπτου
τὰ
πρόσουρα |
[2, 64] |
καὶ
Ἑλλήνων,
μίσγονται
ἐν
ἱροῖσι
|
καὶ |
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
ἄλουτοι
ἐσέρχονται |
[2, 49] |
πεμπόμενον
Μελάμπους
ἐστὶ
ὁ
κατηγησάμενος,
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
μαθόντες
ποιεῦσι
τὰ |
[2, 175] |
αὐτῆς
τῶν
τις
αὐτὴν
μοχλευόντων,
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
οὐκ
ἐσελκυσθῆναι.
~ἀνέθηκε |
[2, 109] |
κλῆρον
ἴσον
ἑκάστῳ
τετράγωνον
διδόντα,
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
τὰς
προσόδους
ποιήσασθαι, |
[2, 39] |
ὁμοίως
ἐς
πάντα
τὰ
ἱρά,
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
τοῦ
νόμου
οὐδὲ |
[2, 42] |
τοῦ
Διός,
κριὸν
ἕνα
κατακόψαντες
|
καὶ |
ἀποδείραντες
κατὰ
τὠυτὸ
ἐνδύουσι
τὤγαλμα |
[2, 63] |
καὶ
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
πολλοὶ
|
καὶ |
ἀποθνήσκουσι
ἐκ
τῶν
τρωμάτων·
οὐ |
[2, 32] |
μηχανᾶσθαι
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἀποκληρῶσαι
πέντε
ἑωυτῶν
ὀψομένους
τὰ |
[2, 83] |
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
αὐτόθι
ἐστὶ
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος |
[2, 83] |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος
|
καὶ |
Ἄρεος
καὶ
Διός,
καὶ
τό |
[2, 124] |
ἴσον,
λίθου
δὲ
ξεστοῦ
τε
|
καὶ |
ἁρμοσμένου
τὰ
μάλιστα·
οὐδεὶς
τῶν |
[2, 83] |
ἐστὶ
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ἄρεος
καὶ
Διός, |
[2, 155] |
ἐν
τῇ
Βουτοῖ
ταύτῃ
Ἀπόλλωνος
|
καὶ |
Ἀρτέμιδος,
καὶ
ὅ
γε
νηὸς |
[2, 156] |
Ὀσίριος
τὸν
παῖδα.
Ἀπόλλωνα
δὲ
|
καὶ |
Ἄρτεμιν
Διονύσου
καὶ
Ἴσιος
λέγουσι |
[2, 16] |
εἶναι
γῆν
πᾶσαν,
Εὐρώπην
τε
|
καὶ |
Ἀσίην
καὶ
Λιβύην.
τέταρτον
γὰρ |
[2, 121] |
ἐπιτεχνήσασθαι
τοιάδε
μιν·
ὄνους
κατασκευασάμενον
|
καὶ |
ἀσκοὺς
πλήσαντα
οἴνου
ἐπιθεῖναι
ἐπὶ |
[2, 17] |
περ
Κιλικίην
τὴν
ὑπὸ
Κιλίκων
|
καὶ |
Ἀσσυρίην
τὴν
ὑπὸ
Ἀσσυρίων,
οὔρισμα |
[2, 30] |
ἄλλη
δὲ)
πρὸς
Ἀραβίων
τε
|
καὶ |
Ἀσσυρίων,
καὶ
ἐν
Μαρέῃ
πρὸς |
[2, 141] |
μέγαν
Σαναχάριβον
βασιλέα
Ἀραβίων
τε
|
καὶ |
Ἀσσυρίων·
οὔκων
δὴ
ἐθέλειν
τοὺς |
[2, 40] |
πιμπλᾶσι
ἄρτων
καθαρῶν
καὶ
μέλιτος
|
καὶ |
ἀσταφίδος
καὶ
σύκων
καὶ
λιβανωτοῦ |
[2, 92] |
τρώγεται
δὲ
καὶ
ἁπαλὰ
ταῦτα
|
καὶ |
αὖα.
τὴν
δὲ
βύβλον
τὴν |
[2, 56] |
τῶν
αὐτῶν
Φοινίκων
ὑπ᾽
ὧν
|
καὶ |
αὐτὴ
ἐπρήθη.
~πελειάδες
δέ
μοι |
[2, 126] |
πατρὸς
ταχθέντα
πρήσσεσθαι,
ἰδίῃ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὴν
διανοηθῆναι
μνημήιον
καταλιπέσθαι,
καὶ |
[2, 149] |
τρισχίλιοι,
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων,
ἴσοι
|
καὶ |
αὐτῆς
Αἰγύπτου
τὸ
παρὰ
θάλασσαν. |
[2, 4] |
νομοῦ,
πᾶσαν
Αἴγυπτον
εἶναι
ἕλος,
|
καὶ |
αὐτῆς
εἶναι
οὐδὲν
ὑπερέχον
τῶν |
[2, 93] |
τοῦ
ὕδατος
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ·
|
καὶ |
αὐτίκα
τε
πλέα
γίνεται
ταῦτα |
[2, 122] |
ἀπέχον
τῆς
πόλιος
εἴκοσι
σταδίους,
|
καὶ |
αὖτις
ὀπίσω
ἐκ
τοῦ
ἱροῦ |
[2, 148] |
οἰκημάτων
αὐτοί
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
|
καὶ |
αὐτοὶ
θεησάμενοι
λέγομεν,
τὰ
δὲ |
[2, 104] |
Σύροι
οἱ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ὁμολογέουσι
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι, |
[2, 62] |
τὴν
νύκτα
τῆς
θυσίης
καίουσι
|
καὶ |
αὐτοὶ
πάντες
τὰ
λύχνα,
καὶ |
[2, 14] |
ἔχοντα
εἴρηται·
φέρε
δὲ
νῦν
|
καὶ |
αὐτοῖσι
Αἰγυπτίοισι
ὡς
ἔχει
φράσω· |
[2, 139] |
ὦν
ὁ
χρόνος
οὗτος
ἐξήιε
|
καὶ |
αὐτὸν
ἡ
ὄψις
τοῦ
ἐνυπνίου |
[2, 118] |
ἀγγέλους,
σὺν
δέ
σφι
ἰέναι
|
καὶ |
αὐτὸν
Μενέλεων·
τοὺς
δ᾽
ἐπείτε |
[2, 162] |
οὐ
μέμψεσθαι
Ἀπρίην·
παρέσεσθαι
γὰρ
|
καὶ |
αὐτὸς
καὶ
ἄλλους
ἄξειν.
τὸν |
[2, 2] |
ὄψιν
τὴν
ἐκείνου.
ἀκούσας
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
ὁ
Ψαμμήτιχος
ἐπυνθάνετο
οἵτινες |
[2, 12] |
καὶ
τοῖσι
λέγουσι
αὐτὰ
πείθομαι
|
καὶ |
αὐτὸς
οὕτω
κάρτα
δοκέω
εἶναι, |
[2, 120] |
συμβαινόντων
ἐγὼ
μὲν
ἔλπομαι,
εἰ
|
καὶ |
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι |
[2, 120] |
λόγῳ
τῷ
περὶ
Ἑλένης
λεχθέντι
|
καὶ |
αὐτὸς
προστίθεμαι,
τάδε
ἐπιλεγόμενος,
εἰ |
[2, 16] |
γνώμη
τῶν
Ἰώνων,
Ἕλληνάς
τε
|
καὶ |
αὐτοὺς
Ἴωνας
ἀποδείκνυμι
οὐκ
ἐπισταμένους |
[2, 55] |
εἴη
μαντήιον
αὐτόθι
Διὸς
γενέσθαι,
|
καὶ |
αὐτοὺς
ὑπολαβεῖν
θεῖον
εἶναι
τὸ |
[2, 10] |
περ
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον,
ἐδόκεε
|
καὶ |
αὐτῷ
μοι
εἶναι
ἐπίκτητος
Αἰγυπτίοισι. |
[2, 162] |
ὡς
ταῦτα
πάλαι
παρεσκευάζετο
ποιέειν,
|
καὶ |
αὐτῷ
οὐ
μέμψεσθαι
Ἀπρίην·
παρέσεσθαι |
[2, 76] |
πᾶσαν,
λευκὴ
πτεροῖσι
πλὴν
κεφαλῆς
|
καὶ |
αὐχένος
καὶ
ἀκρέων
τῶν
πτερύγων |
[2, 156] |
καὶ
ἄλλα
δένδρεα
καὶ
καρποφόρα
|
καὶ |
ἄφορα
πολλά.
λόγον
δὲ
τόνδε |
[2, 18] |
εἶναι
Λίβυες
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
ἀχθόμενοι
τῇ
περὶ
τὰ
ἱρὰ |
[2, 175] |
οἷά
τε
χρόνου
ἐγγεγονότος
πολλοῦ
|
καὶ |
ἀχθόμενον
τῷ
ἔργῳ,
τὸν
δὲ |
[2, 174] |
δὲ
ὡς
ἀληθέων
θεῶν
ἐόντων
|
καὶ |
ἀψευδέα
μαντήια
παρεχομένων
τὰ
μάλιστα |
[2, 81] |
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
Ὀρφικοῖσι
καλεομένοισι
|
καὶ |
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
Αἰγυπτίοισι
καὶ |
[2, 142] |
γενομένας,
καὶ
ἐν
ταύτῃσι
ἀρχιερέας
|
καὶ |
βασιλέας
ἑκατέρους
τοσούτους
γενομένους.
καίτοι |
[2, 129] |
ὑπεραλγήσαντά
τε
τῷ
περιεπεπτώκεε
πρήγματι,
|
καὶ |
βουλόμενον
περισσότερόν
τι
τῶν
ἄλλων |
[2, 63] |
~ἐς
δὲ
Ἡλίου
τε
πόλιν
|
καὶ |
Βουτοῦν
θυσίας
μούνας
ἐπιτελέουσι
φοιτέοντες. |
[2, 156] |
νηός
τε
Ἀπόλλωνος
μέγας
ἔνι
|
καὶ |
βωμοὶ
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι
δ᾽ |
[2, 106] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
σκευὴν
ὡσαύτως·
|
καὶ |
γὰρ
Αἰγυπτίην
καὶ
Αἰθιοπίδα
ἔχει· |
[2, 73] |
εἶδον
εἰ
μὴ
ὅσον
γραφῇ·
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
καὶ
σπάνιος
ἐπιφοιτᾷ |
[2, 107] |
τοῦτο,
αὐτίκα
συμβουλεύεσθαι
τῇ
γυναικί·
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
καὶ
τὴν
γυναῖκα |
[2, 30] |
ὡς
καὶ
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
ἦσαν·
|
καὶ |
γὰρ
ἐν
Ἐλεφαντίνῃ
Πέρσαι
φρουρέουσι |
[2, 83] |
τέχνη,
τῶν
δὲ
θεῶν
μετεξετέροισι·
|
καὶ |
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
αὐτόθι
ἐστὶ |
[2, 134] |
σύνδουλος
δὲ
Αἰσώπου
τοῦ
λογοποιοῦ.
|
καὶ |
γὰρ
οὗτος
Ἰάδμονος
ἐγένετο,
ὡς |
[2, 41] |
καὶ
τἆλλα
κτήνεα
θάπτουσι
ἀποθνήσκοντα·
|
καὶ |
γὰρ
περὶ
ταῦτα
οὕτω
σφι |
[2, 64] |
κατά
περ
τὰ
ἄλλα
κτήνεα·
|
καὶ |
γὰρ
τὰ
ἄλλα
κτήνεα
ὁρᾶν |
[2, 169] |
βασιλέας
ἔσω
ἐν
τῷ
ἱρῷ.
|
καὶ |
γὰρ
τὸ
τοῦ
Ἀμάσιος
σῆμα |
[2, 140] |
ἔτεα
νῆσον
χώσας
σποδῷ
τε
|
καὶ |
γῇ
οἴκεε.
ὅκως
γάρ
οἱ |
[2, 181] |
καὶ
συμμαχίην
συνεθήκατο,
ἐδικαίωσε
δὲ
|
καὶ |
γῆμαι
αὐτόθεν,
εἴτ᾽
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος |
[2, 46] |
φασι
γενέσθαι.
γράφουσί
τε
δὴ
|
καὶ |
γλύφουσι
οἱ
ζωγράφοι
καὶ
οἱ |
[2, 99] |
μὲν
τούτου
ὄψις
τε
ἐμὴ
|
καὶ |
γνώμη
καὶ
ἱστορίη
ταῦτα
λέγουσα |
[2, 109] |
Ἑλλάδα
ἐπανελθεῖν·
πόλον
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
γνώμονα
καὶ
τὰ
δυώδεκα
μέρεα |
[2, 121] |
κεφαλήν,
ὅκως
μὴ
αὐτὸς
ὀφθεὶς
|
καὶ |
γνωρισθεὶς
ὃς
εἴη
προσαπολέσῃ
κἀκεῖνον. |
[2, 78] |
πεποιημένον,
μεμιμημένον
ἐς
τὰ
μάλιστα
|
καὶ |
γραφῇ
καὶ
ἔργῳ,
μέγαθος
ὅσον |
[2, 30] |
ἔσεσθαι
αὐτοῖσι
ἐνθαῦτα
καὶ
τέκνα
|
καὶ |
γυναῖκας.
οὗτοι
ἐπείτε
ἐς
Αἰθιοπίην |
[2, 30] |
ἀπολιπεῖν
οὐκ
ἔα
καὶ
τέκνα
|
καὶ |
γυναῖκας.
τῶν
δὲ
τινὰ
λέγεται |
[2, 92] |
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
καὶ |
γυναικὶ
μιῇ
ἕκαστος
αὐτῶν
συνοικέει |
[2, 106] |
τὰ
γράμματα
τὰ
εἰρημένα
ἐνεόντα
|
καὶ |
γυναικὸς
αἰδοῖα.
εἰσὶ
δὲ
καὶ |
[2, 60] |
συμφοιτῶσι
δέ,
ὅ
τι
ἀνὴρ
|
καὶ |
γυνή
ἐστι
πλὴν
παιδίων,
καὶ |
[2, 148] |
συλλογίσαιτο,
ἐλάσσονος
πόνου
τε
ἂν
|
καὶ |
δαπάνης
φανείη
ἐόντα
τοῦ
λαβυρίνθου |
[2, 143] |
ζόης
εἰκόνα
ἑωυτοῦ·
ἀριθμέοντες
ὦν
|
καὶ |
δεικνύντες
οἱ
ἱρέες
ἐμοὶ
ἀπεδείκνυσαν |
[2, 102] |
μέν
νυν
αὐτῶν
ἀλκίμοισι
ἐνετύγχανε
|
καὶ |
δεινῶς
γλιχομένοισι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης, |
[2, 8] |
ἀλλ᾽
ὅσον
τε
ἡμερέων
τεσσέρων
|
καὶ |
δέκα1
ἀναπλόου
ἐστὶ
στεινὴ
Αἴγυπτος, |
[2, 68] |
ἔχει
δὲ
καὶ
ὄνυχας
καρτεροὺς
|
καὶ |
δέρμα
λεπιδωτὸν
ἄρρηκτον
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 91] |
παρέχοντες
ἄεθλα
κτήνεα
καὶ
χλαίνας
|
καὶ |
δέρματα.
εἰρομένου
δέ
μευ
ὅ |
[2, 79] |
ἄλλα
τε
ἐπάξια
ἐστὶ
νόμιμα,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἄεισμα
ἕν
ἐστι, |
[2, 102] |
τοῖσι
ἀνδρηίοισι
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
αἰδοῖα
γυναικὸς
προσενέγραφε, |
[2, 32] |
ἄλλα
τε
μηχανᾶσθαι
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἀποκληρῶσαι
πέντε
ἑωυτῶν |
[2, 146] |
Ἡρακλέης
ὁ
ἐξ
Ἀμφιτρύωνος
γενόμενος,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
Διόνυσος
ὁ
ἐκ |
[2, 1] |
ἄλλους
τε
παραλαβὼν
τῶν
ἦρχε
|
καὶ |
δὴ
καὶ
Ἑλλήνων
τῶν
ἐπεκράτεε. |
[2, 3] |
λόγους
τοῖσι
ἱρεῦσι
τοῦ
Ἡφαίστου.
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἐς
Θήβας
τε |
[2, 33] |
καὶ
Ἐτέαρχος
συνεβάλλετο
εἶναι
Νεῖλον,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ὁ
λόγος
οὕτω |
[2, 112] |
ὡς
διαιτήθη
Ἑλένη
παρὰ
Πρωτέι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ὅτι
ξείνης
Ἀφροδίτης |
[2, 154] |
ἄλλα
τὰ
ὑπέσχετο
πάντα
ἀπέδωκε.
|
καὶ |
δὴ
καὶ
παῖδας
παρέβαλε
αὐτοῖσι |
[2, 110] |
καταστρέψασθαι
ἔθνεα
οὐκ
ἐλάσσω
ἐκείνου
|
καὶ |
δὴ
καὶ
Σκύθας,
Δαρεῖον
δὲ |
[2, 131] |
ἐγὼ
δοκέω,
τά
τε
ἄλλα
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὰ
περὶ
τὰς |
[2, 65] |
τε
ἄλλα
περὶ
τὰ
ἱρὰ
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τάδε.
ἐοῦσα
ἡ |
[2, 178] |
τε
ἐς
Ἑλλήνων
μετεξετέρους
ἀπεδέξατο,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τοῖσι
ἀπικνευμένοισι
ἐς |
[2, 115] |
τῆς
πάτρης
εἶπε
τὸ
οὔνομα,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸν
πλόον
ἀπηγήσατο |
[2, 129] |
ἄλλα
γάρ
μιν
κρίνειν
εὖ,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τῷ
ἐπιμεμφομένῳ
ἐκ |
[2, 77] |
γίνονται
τῶν
τε
ἄλλων
πάντων
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τῶν
ὡρέων
μάλιστα. |
[2, 87] |
δὲ
σάρκας
τὸ
λίτρον
κατατήκει,
|
καὶ |
δὴ
λείπεται
τοῦ
νεκροῦ
τὸ |
[2, 155] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πολλὰ
ἐπεμνήσθην
ἤδη,
|
καὶ |
δὴ
λόγον
περὶ
αὐτοῦ
ὡς |
[2, 148] |
δὴ
τὰ
πάντα
ἱρὰ
συνελέγοντο.
|
~καὶ |
δή
σφι
μνημόσυνα
ἔδοξε
λιπέσθαι |
[2, 169] |
οὕτω
ἀσφαλέως
ἑωυτῷ
ἱδρῦσθαι
ἐδόκεε.
|
καὶ |
δὴ
τότε
συμβαλὼν
ἑσσώθη
καὶ |
[2, 121] |
ἦν,
ἰθέως
καλέειν
τὸν
ἀδελφεὸν
|
καὶ |
δηλοῦν
αὐτῷ
τὰ
παρεόντα,
καὶ |
[2, 25] |
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες
δὲ
οἱ
ἄνεμοι
|
καὶ |
διασκιδνάντες
τήκουσι·
καὶ
εἰσὶ
οἰκότως |
[2, 171] |
τελετὴν
ταύτην
ἐξ
Αἰγύπτου
ἐξαγαγοῦσαι
|
καὶ |
διδάξασαι
τὰς
Πελασγιώτιδας
γυναῖκας·
μετὰ |
[2, 32] |
δὴ
αὐτοὺς
δι᾽
ἑλέων
μεγίστων,
|
καὶ |
διεξελθόντας
ταῦτα
ἀπικέσθαι
ἐς
πόλιν |
[2, 86] |
κοιλίην
πᾶσαν,
ἐκκαθήραντες
δὲ
αὐτὴν
|
καὶ |
διηθήσαντες
οἴνῳ
φοινικηίῳ
αὖτις
διηθέουσι |
[2, 29] |
δ᾽
ἐν
ταύτῃ
Δία
θεῶν
|
καὶ |
Διόνυσον
μούνους
σέβονται,
τούτους
τε |
[2, 123] |
τῶν
κάτω
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
Δήμητρα
|
καὶ |
Διόνυσον.
πρῶτοι
δὲ
καὶ
τόνδε |
[2, 145] |
θεῶν
νομίζονται
εἶναι
Ἡρακλέης
τε
|
καὶ |
Διόνυσος
καὶ
Πάν,
παρ᾽
Αἰγυπτίοισι |
[2, 146] |
ἐξ
Ἀμφιτρύωνος
γενόμενος,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
Διόνυσος
ὁ
ἐκ
Σεμέλης
καὶ |
[2, 47] |
οὐ
δικαιοῦσι
Αἰγύπτιοι,
Σελήνῃ
δὲ
|
καὶ |
Διονύσῳ
μούνοισι
τοῦ
αὐτοῦ
χρόνου, |
[2, 83] |
Ἀθηναίης
καὶ
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ἄρεος
|
καὶ |
Διός,
καὶ
τό
γε
μάλιστα |
[2, 50] |
ὅτι
γὰρ
δὴ
μὴ
Ποσειδέωνος
|
καὶ |
Διοσκούρων,
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι |
[2, 43] |
γεγονότες
τὸ
ἀνέκαθεν
ἀπ᾽
Αἰγύπτου,
|
καὶ |
διότι
Αἰγύπτιοι
οὔτε
Ποσειδέωνος
οὔτε |
[2, 37] |
δὶς
τῆς
ἡμέρης
ἑκάστης
ψυχρῷ
|
καὶ |
δὶς
ἑκάστης
νυκτός,
ἄλλας
τε |
[2, 121] |
οἰκήματος
κεκληιμένου.
ὡς
δὲ
αὐτῷ
|
καὶ |
δὶς
καὶ
τρὶς
ἀνοίξαντι
αἰεὶ |
[2, 44] |
ἀπ᾽
οὗ
Τύρον
οἰκέουσι
τριηκόσια
|
καὶ |
δισχίλια.
εἶδον
δὲ
ἐν
τῇ |
[2, 119] |
ἐγένετο
τοῦτο
ἐργασμένος,
μισηθείς
τε
|
καὶ |
διωκόμενος
οἴχετο
φεύγων
τῇσι
νηυσὶ |
[2, 160] |
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἀγῶνα
πάντων
ἀνθρώπων,
|
καὶ |
δοκέοντες
παρὰ
ταῦτα
οὐδ᾽
ἂν |
[2, 44] |
σαφέως
παλαιὸν
θεὸν
Ἡρακλέα
ἐόντα,
|
καὶ |
δοκέουσι
δέ
μοι
οὗτοι
ὀρθότατα |
[2, 107] |
ἐκσώζεσθαι.
ταῦτα
ποιῆσαι
τὸν
Σέσωστριν,
|
καὶ |
δύο
μὲν
τῶν
παίδων
κατακαῆναι |
[2, 5] |
ἐστὶ
Αἰγυπτίοισι
ἐπίκτητός
τε
γῆ
|
καὶ |
δῶρον
τοῦ
ποταμοῦ,
καὶ
τὰ |
[2, 158] |
~Ψαμμητίχου
δὲ
Νεκῶς
παῖς
ἐγένετο
|
καὶ |
ἐβασίλευσε
Αἰγύπτου,
ὃς
τῇ
διώρυχι |
[2, 174] |
δὲ
καὶ
ἀπέφευγε.
ἐπείτε
δὲ
|
καὶ |
ἐβασίλευσε,
ἐποίησε
τοιάδε·
ὅσοι
μὲν |
[2, 176] |
Ἡφαιστείου
ἔμπροσθε,
τοῦ
πόδες
πέντε
|
καὶ |
ἑβδομήκοντα
εἰσὶ
τὸ
μῆκος·
ἐπὶ |
[2, 92] |
ῥίζα
τοῦ
λωτοῦ
τούτου
ἐδωδίμη
|
καὶ |
ἐγγλύσσει
ἐπιεικέως,
ἐὸν
στρογγύλον,
μέγαθος |
[2, 2] |
ῥήξουσι
πρώτην·
τά
περ
ὦν
|
καὶ |
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
διέτης
χρόνος |
[2, 122] |
δὴ
ἀνάγειν
Αἰγυπτίους
ἔφασαν·
τὴν
|
καὶ |
ἐγὼ
οἶδα
ἔτι
καὶ
ἐς |
[2, 162] |
ἐπισχόντες
ἀπιστέατο
πρὸς
τοὺς
ἑτέρους
|
καὶ |
ἐδίδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
Ἀμάσι.
~πυθόμενος |
[2, 32] |
ὀψομένους
τὰ
ἔρημα
τῆς
Λιβύης,
|
καὶ |
εἴ
τι
πλέον
ἴδοιεν
τῶν |
[2, 53] |
τιμάς
τε
καὶ
τέχνας
διελόντες
|
καὶ |
εἴδεα
αὐτῶν
σημήναντες.
οἱ
δὲ |
[2, 44] |
αὐτόθι
εἶναι
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἅγιον.
|
καὶ |
εἶδον
πλουσίως
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί
τε |
[2, 182] |
ἐς
Κυρήνην
ἄγαλμα
ἐπίχρυσον
Ἀθηναίης
|
καὶ |
εἰκόνας
ἑωυτοῦ
γραφῇ
εἰκασμένην,
τοῦτο |
[2, 161] |
πρότερον
βασιλέων,
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι
ἄρξας,
ἐν
τοῖσι
ἐπί |
[2, 175] |
ὑπερμεγάθεας
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
πλόον
|
καὶ |
εἴκοσι
ἡμερέων
ἀπεχούσης
ἀπὸ
Σάιος. |
[2, 30] |
βασιλέι.
ἀπέστησαν
δὲ
αὗται
τέσσερες
|
καὶ |
εἴκοσι
μυριάδες
Αἰγυπτίων
τῶν
μαχίμων |
[2, 166] |
ὅτε
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο,
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι
μυριάδες
ἀνδρῶν.
οὐδὲ
τούτοισι |
[2, 175] |
μῆκος
ἔξωθεν
ἐστὶ
εἷς
τε
|
καὶ |
εἴκοσι
πήχεες,
εὖρος
δὲ
τεσσερεσκαίδεκα, |
[2, 121] |
δύο,
ἐόντας
τὸ
μέγαθος
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι
πηχέων,
τῶν
Αἰγύπτιοι
τὸν |
[2, 65] |
φεύγω
μάλιστα
ἀπηγέεσθαι·
τὰ
δὲ
|
καὶ |
εἴρηκα
αὐτῶν
ἐπιψαύσας,
ἀναγκαίῃ
καταλαμβανόμενος |
[2, 121] |
ὡς
τοῦ
βασιλέος
τὴν
θυγατέρα
|
καὶ |
εἰρωτώμενον
τά
περ
καὶ
οἱ |
[2, 32] |
πολλόν.
ἀπικομένους
δὲ
τοὺς
Νασαμῶνας
|
καὶ |
εἰρωτωμένους
εἴ
τι
ἔχουσι
πλέον |
[2, 25] |
οἱ
ἄνεμοι
καὶ
διασκιδνάντες
τήκουσι·
|
καὶ |
εἰσὶ
οἰκότως
οἱ
ἀπὸ
ταύτης |
[2, 22] |
χώρην
δι᾽
ἧς
τε
ῥέει
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
ἄρχεται
ῥέων
ὁ |
[2, 148] |
τε
ἐς
τὰ
οἰκήματα
διεξιοῦσι
|
καὶ |
ἐκ
τῶν
οἰκημάτων
ἐς
παστάδας, |
[2, 15] |
τὸ
περίμετρον
στάδιοι
εἰσὶ
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
~εἰ
ὦν |
[2, 9] |
σημανέω·
στάδιοι
γὰρ
εἰσὶ
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
τὸ
δὲ |
[2, 133] |
κακοῦσθαι
ἐπ᾽
ἔτεα
πεντήκοντά
τε
|
καὶ |
ἑκατόν,
καὶ
τοὺς
μὲν
δύο |
[2, 128] |
πεντήκοντα
ἔτεα.
~ταῦτα
ἕξ
τε
|
καὶ |
ἑκατὸν
λογίζονται
ἔτεα,
ἐν
τοῖσι |
[2, 121] |
ὥσπερ
εἶχον
κατακλιθέντας
πίνειν
διανοέεσθαι,
|
καὶ |
ἐκεῖνον
παραλαμβάνειν
καὶ
κελεύειν
μετ᾽ |
[2, 68] |
μὲν
γὰρ
ᾠὰ
ἐν
γῇ
|
καὶ |
ἐκλέπει,
καὶ
τὸ
πολλὸν
τῆς |
[2, 80] |
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες
εἴκουσι
τῆς
ὁδοῦ
|
καὶ |
ἐκτρέπονται
καὶ
ἐπιοῦσι
ἐξ
ἕδρης |
[2, 62] |
λύχνα
ἐστὶ
ἐμβάφια
ἔμπλεα
ἁλὸς
|
καὶ |
ἐλαίου,
ἐπιπολῆς
δὲ
ἔπεστι
αὐτὸ |
[2, 19] |
ὁδόν,
καὶ
πλέον
ἔτι
τούτου
|
καὶ |
ἔλασσον.
τοῦ
ποταμοῦ
δὲ
φύσιος |
[2, 75] |
ἀκανθέων
καὶ
μεγάλοι
καὶ
ὑποδεέστεροι
|
καὶ |
ἐλάσσονες
ἔτι
τούτων,
πολλοὶ
δὲ |
[2, 119] |
πρηγμάτων,
καὶ
ξεινίων
ἤντησε
μεγάλων
|
καὶ |
Ἑλένην
ἀπαθέα
κακῶν
ἀπέλαβε,
πρὸς |
[2, 28] |
τε
πόλιος
κείμενα
τῆς
Θηβαΐδος
|
καὶ |
Ἐλεφαντίνης,
οὐνόματα
δὲ
εἶναι
τοῖσι |
[2, 17] |
πᾶσαν
ἀρξαμένην
ἀπὸ
Καταδούπων
τε
|
καὶ |
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
δίχα
διαιρέεσθαι
καὶ |
[2, 96] |
τοῦ
ῥόου
ἐμπίπτοντος
χωρέει
ταχέως
|
καὶ |
ἕλκει
τὴν
βᾶριν
τοῦτο
γὰρ |
[2, 4] |
ἐπωνυμίας
ἔλεγον
πρώτους
Αἰγυπτίους
νομίσαι
|
καὶ |
Ἕλληνας
παρὰ
σφέων
ἀναλαβεῖν,
βωμούς |
[2, 51] |
ἐν
τῇ
χώρῃ,
ὅθεν
περ
|
καὶ |
Ἕλληνες
ἤρξαντο
νομισθῆναι.
ὅστις
δὲ |
[2, 91] |
ἐς
Αἴγυπτον
κατ᾽
αἰτίην
τὴν
|
καὶ |
Ἕλληνες
λέγουσι,
οἴσοντα
ἐκ
Λιβύης |
[2, 39] |
τοῖσι
μὲν
ἂν
ᾖ
ἀγορὴ
|
καὶ |
Ἕλληνές
σφι
ἔωσι
ἐπιδήμιοι
ἔμποροι, |
[2, 64] |
σχεδὸν
πάντες
ἄνθρωποι,
πλὴν
Αἰγυπτίων
|
καὶ |
Ἑλλήνων,
μίσγονται
ἐν
ἱροῖσι
καὶ |
[2, 43] |
ἀλλὰ
Ἕλληνες
μᾶλλον
παρ᾽
Αἰγυπτίων
|
καὶ |
Ἑλλήνων
οὗτοι
οἱ
θέμενοι
τῷ |
[2, 1] |
παραλαβὼν
τῶν
ἦρχε
καὶ
δὴ
|
καὶ |
Ἑλλήνων
τῶν
ἐπεκράτεε.
~Οἱ
δὲ |
[2, 169] |
ἀπίκοντο
ἐς
Μώμεμφιν
πόλιν,
συνέβαλον·
|
καὶ |
ἐμαχέσαντο
μὲν
εὖ
οἱ
ξεῖνοι, |
[2, 43] |
τινὲς
ναυτίλοι,
ὡς
ἔλπομαί
τε
|
καὶ |
ἐμὴ
γνώμη
αἱρέει·
ὥστε
τούτων |
[2, 15] |
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
ἐμοὶ
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν
τε |
[2, 143] |
ἱρέες
τοῦ
Διὸς
οἷόν
τι
|
καὶ |
ἐμοὶ
οὐ
γενεηλογήσαντι
ἐμεωυτόν·
ἐσαγαγόντες |
[2, 44] |
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί
τε
πολλοῖσι
ἀναθήμασι,
|
καὶ |
ἐν
αὐτῷ
ἦσαν
στῆλαι
δύο, |
[2, 30] |
τε
Ἐλεφαντίνῃ
πόλι
πρὸς
Αἰθιόπων
|
καὶ |
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
Πηλουσίῃσι
ἄλλη |
[2, 30] |
γὰρ
ἐν
Ἐλεφαντίνῃ
Πέρσαι
φρουρέουσι
|
καὶ |
ἐν
Δάφνῃσι.
τοὺς
ὦν
δὴ |
[2, 58] |
τε
ἐν
Θήβῃσι
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
|
καὶ |
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι
τυγχάνουσι |
[2, 5] |
κατεὶς
καταπειρητηρίην
πηλόν
τε
ἀνοίσεις
|
καὶ |
ἐν
ἕνδεκα
ὀργυιῇσι
ἔσεαι.
τοῦτο |
[2, 79] |
ἔν
τε
Φοινίκῃ
ἀοίδιμος
ἐστὶ
|
καὶ |
ἐν
Κύπρῳ
καὶ
ἄλλῃ,
κατὰ |
[2, 30] |
πρὸς
Ἀραβίων
τε
καὶ
Ἀσσυρίων,
|
καὶ |
ἐν
Μαρέῃ
πρὸς
Λιβύης
ἄλλη. |
[2, 176] |
τὸ
μέγαθος
ἀξιοθέητα,
ἐν
δὲ
|
καὶ |
ἐν
Μέμφι
τὸν
ὕπτιον
κείμενον |
[2, 150] |
εὐπετέως
ἔπειθον·
ᾔδεα
γὰρ
λόγῳ
|
καὶ |
ἐν
Νίνῳ
τῇ
Ἀσσυρίων
πόλι |
[2, 116] |
περ
ἀνήγαγεν
εὐπατέρειαν.
ἐπιμέμνηται
δὲ
|
καὶ |
ἐν
Ὀδυσσείῃ
ἐν
τοῖσιδε
τοῖσι |
[2, 172] |
πρῶτα
κατώνοντο
τὸν
Ἄμασιν
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
ἐν
οὐδεμιῇ
μοίρῃ
μεγάλῃ
ἦγον |
[2, 32] |
διεξελθόντας
δὲ
χῶρον
πολλὸν
ψαμμώδεα
|
καὶ |
ἐν
πολλῇσι
ἡμέρῃσι
ἰδεῖν
δή |
[2, 176] |
ἔστι
δὲ
λίθινος
ἕτερος
τοσοῦτος
|
καὶ |
ἐν
Σάι,
κείμενος
κατὰ
τὸν |
[2, 142] |
καὶ
τριηκοσίας
γενεὰς
ἀνθρώπων
γενομένας,
|
καὶ |
ἐν
ταύτῃσι
ἀρχιερέας
καὶ
βασιλέας |
[2, 176] |
τούτου
οὐκ
ἐσελκυσθῆναι.
~ἀνέθηκε
δὲ
|
καὶ |
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
ἱροῖσι
ὁ |
[2, 120] |
Ἑλένῃ
συνοικέῃ.
εἰ
δέ
τοι
|
καὶ |
ἐν
τοῖσι
πρώτοισι
χρόνοισι
ταῦτα |
[2, 64] |
τε
τοῖσι
νηοῖσι
τῶν
θεῶν
|
καὶ |
ἐν
τοῖσι
τεμένεσι·
εἰ
ὦν |
[2, 170] |
τοῦ
τῆς
Ἀθηναίης
ἐχόμεναι
τοίχου.
|
καὶ |
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
ὀβελοὶ
ἑστᾶσι |
[2, 161] |
ἐπί
τε
Σιδῶνα
στρατὸν
ἤλασε
|
καὶ |
ἐναυμάχησε
τῷ
Τυρίῳ.
ἐπεὶ
δέ |
[2, 42] |
τὴν
κεφαλὴν
ἀποταμόντα
τοῦ
κριοῦ
|
καὶ |
ἐνδύντα
τὸ
νάκος
οὕτω
οἱ |
[2, 2] |
διαπρήσσεσθαι·
ταῦτα
δὲ
ἐποίεέ
τε
|
καὶ |
ἐνετέλλετο
Ψαμμήτιχος
θέλων
ἀκοῦσαι
τῶν |
[2, 142] |
νῦν
καταδύεται,
ἐνθεῦτεν
δὶς
ἐπαντεῖλαι,
|
καὶ |
ἔνθεν
νῦν
ἀνατέλλει,
ἐνθαῦτα
δὶς |
[2, 172] |
μὲν
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἐνεμέειν
τε
|
καὶ |
ἐνουρέειν
καὶ
πόδας
ἐναπονίζεσθαι,
τότε |
[2, 72] |
ἀκόντια
ἐξ
αὐτοῦ.
~γίνονται
δὲ
|
καὶ |
ἐνύδριες
ἐν
τῷ
ποταμῷ,
τὰς |
[2, 7] |
Αἴγυπτος,
ἐοῦσα
πᾶσα
ὑπτίη
τε
|
καὶ |
ἔνυδρος
καὶ
ἰλύς.
ἔστι
δὲ |
[2, 93] |
θοροῦ,
αἳ
δὲ
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
|
καὶ |
ἐξ
αὐτοῦ
κυΐσκονται.
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 149] |
Νείλου
δὲ
κατὰ
διώρυχα
ἐσῆκται,
|
καὶ |
ἓξ
μὲν
μῆνας
ἔσω
ῥέει |
[2, 15] |
στάδιοι
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
|
καὶ |
ἑξακισχίλιοι.
~εἰ
ὦν
ἡμεῖς
ὀρθῶς |
[2, 9] |
γὰρ
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
|
καὶ |
ἑξακισχίλιοι.
τὸ
δὲ
ἀπὸ
Θηβέων |
[2, 92] |
ἰχθύων
μοῦνον,
τοὺς
ἐπεὰν
λάβωσι
|
καὶ |
ἐξέλωσι
τὴν
κοιλίην,
αὐαίνουσι
πρὸς |
[2, 10] |
Ἀχελῴου,
ὃς
ῥέων
δι᾽
Ἀκαρνανίης
|
καὶ |
ἐξιεὶς
ἐς
θάλασσαν
τῶν
Ἐχινάδων |
[2, 149] |
κατ᾽
ὕδατος
οἰκοδόμηται
ἕτερον
τοσοῦτον,
|
καὶ |
ἐπ᾽
ἀμφοτέρῃσι
ἔπεστι
κολοσσὸς
λίθινος |
[2, 149] |
ἔξω
ἐς
τὸν
Νεῖλον
αὖτις·
|
καὶ |
ἐπεὰν
μὲν
ἐκρέῃ
ἔξω,
ἣ |
[2, 42] |
τὠυτὸ
ἐνδύουσι
τὤγαλμα
τοῦ
Διός,
|
καὶ |
ἔπειτα
ἄλλο
ἄγαλμα
Ἡρακλέος
προσάγουσι |
[2, 88] |
κοιλίην
ταριχεύουσι
τὰς
ἑβδομήκοντα
ἡμέρας
|
καὶ |
ἔπειτα
ἀπ᾽
ὦν
ἔδωκαν
ἀποφέρεσθαι. |
[2, 29] |
δεῖ
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
διεκπλῶσαι.
|
καὶ |
ἔπειτα
ἀπίξεαι
ἐς
πεδίον
λεῖον, |
[2, 29] |
ἐς
τὴν
λίμνην
ταύτην
ἐκδιδοῖ.
|
καὶ |
ἔπειτα
ἀποβὰς
παρὰ
τὸν
ποταμὸν |
[2, 92] |
τὴν
κοιλίην,
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον
|
καὶ |
ἔπειτα
αὔους
ἐόντας
σιτέονται.
~οἱ |
[2, 38] |
βύβλῳ
περὶ
τὰ
κέρεα
εἱλίσσων
|
καὶ |
ἔπειτα
γῆν
σημαντρίδα
ἐπιπλάσας
ἐπιβάλλει |
[2, 169] |
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
δέ
μιν
ἀπέπνιξαν
|
καὶ |
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι
πατρωίῃσι |
[2, 121] |
οἴνου
ἐπιθεῖναι
ἐπὶ
τῶν
ὄνων
|
καὶ |
ἔπειτα
ἐλαύνειν
αὐτούς·
ὡς
δὲ |
[2, 131] |
Μυκερῖνος
ἠράσθη
τῆς
ἑωυτοῦ
θυγατρὸς
|
καὶ |
ἔπειτα
ἐμίγη
οἱ
ἀεκούσῃ·
μετὰ |
[2, 42] |
τὸ
ἱρὸν
ἅπαντες
τὸν
κριὸν
|
καὶ |
ἔπειτα
ἐν
ἱρῇ
θήκῃ
θάπτουσι |
[2, 95] |
περὶ
ταύτην
ἵστησι
τὸ
ἀμφίβληστρον
|
καὶ |
ἔπειτα
ἐνδὺς
ὑπ᾽
αὐτὸ
κατεύδει. |
[2, 29] |
πλοῖον
ἐσβὰς
δυώδεκα
ἡμέρας
πλεύσεαι,
|
καὶ |
ἔπειτα
ἥξεις
ἐς
πόλιν
μεγάλην |
[2, 47] |
τῇ
περὶ
τὴν
νηδὺν
γινομένῃ,
|
καὶ |
ἔπειτα
καταγίζει
πυρί·
τὰ
δὲ |
[2, 129] |
θυγατέρα,
ποιήσασθαι
βοῦν
ξυλίνην
κοίλην,
|
καὶ |
ἔπειτα
καταχρυσώσαντά
μιν
ταύτην
ἔσω |
[2, 158] |
ἑσπέρης
μακρὴ
πρὸς
τὴν
ἠῶ,
|
καὶ |
ἔπειτα
τείνει
ἐς
διασφάγας,
φέρουσα |
[2, 92] |
ἐπεὰν
δρέψωσι
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον
|
καὶ |
ἔπειτα
τὸ
ἐκ
μέσου
τοῦ |
[2, 68] |
ἐκ
τοῦ
ὕδατος
ὁ
κροκόδειλος
|
καὶ |
ἔπειτα
χάνῃ
ἔωθε
γὰρ
τοῦτο |
[2, 103] |
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἐπιστρέψας
ὀπίσω
ἤιε,
|
καὶ |
ἐπείτε
ἐγίνετο
ἐπὶ
Φάσι
ποταμῷ, |
[2, 19] |
εἶναι
καὶ
τοῦ
Ἀραβίου
ἐνιαχῇ
|
καὶ |
ἐπὶ
δύο
ἡμερέων
ἑκατέρωθι
ὁδόν, |
[2, 7] |
βωμοῦ
φερούσῃ
ἔς
τε
Πῖσαν
|
καὶ |
ἐπὶ
τὸν
νηὸν
τοῦ
Διὸς |
[2, 30] |
ταὐτὰ
αἱ
φυλακαὶ
ἔχουσι
ὡς
|
καὶ |
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
ἦσαν·
καὶ
γὰρ |
[2, 39] |
οἶνον
κατὰ
τοῦ
ἱρηίου
ἐπισπείσαντες
|
καὶ |
ἐπικαλέσαντες
τὸν
θεὸν
σφάζουσι,
σφάξαντες |
[2, 87] |
κατὰ
δὲ
τὴν
ἕδρην
ἐσηθήσαντες
|
καὶ |
ἐπιλαβόντες
τὸ
κλύσμα
τῆς
ὀπίσω |
[2, 2] |
ποιμήν·
ὡς
δὲ
πολλάκις
φοιτέοντι
|
καὶ |
ἐπιμελομένῳ
πολλὸν
ἦν
τοῦτο
τὸ |
[2, 80] |
εἴκουσι
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
ἐκτρέπονται
|
καὶ |
ἐπιοῦσι
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται.
τόδε |
[2, 181] |
Λαδίκην,
ὡς
ἐπεκράτησε
Καμβύσης
Αἰγύπτου
|
καὶ |
ἐπύθετο
αὐτῆς
ἥτις
εἴη,
ἀπέπεμψε |
[2, 35] |
ἔχει
ἢ
ἄλλη
πᾶσα
χώρη
|
καὶ |
ἔργα
λόγου
μέζω
παρέχεται
πρὸς |
[2, 170] |
ἐστὶ
ἐχομένη
λιθίνῃ
κρηπῖδι
κεκοσμημένη
|
καὶ |
ἐργασμένη
εὖ
κύκλῳ
καὶ
μέγαθος, |
[2, 78] |
ἐς
τὰ
μάλιστα
καὶ
γραφῇ
|
καὶ |
ἔργῳ,
μέγαθος
ὅσον
τε
πηχυαῖον |
[2, 148] |
τὰ
ἐξ
Ἑλλήνων
τείχεά
τε
|
καὶ |
ἔργων
ἀπόδεξιν
συλλογίσαιτο,
ἐλάσσονος
πόνου |
[2, 34] |
ἔχει
λέγειν·
ἀοίκητός
τε
γὰρ
|
καὶ |
ἔρημος
ἐστὶ
ἡ
Λιβύη
δι᾽ |
[2, 32] |
τε
ἐστὶ
καὶ
ἄνυδρος
δεινῶς
|
καὶ |
ἔρημος
πάντων.
εἶπαι
ὦν
τοὺς |
[2, 145] |
ἐκ
Πηνελόπης
ἐκ
ταύτης
γὰρ
|
καὶ |
Ἑρμέω
λέγεται
γενέσθαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων |
[2, 164] |
αὐτῶν
καλέονται
μὲν
Καλασίριές
τε
|
καὶ |
Ἑρμοτύβιες,
ἐκ
νομῶν
δὲ
τῶνδε |
[2, 168] |
καὶ
οὐδαμὰ
ὡυτοί.
Καλασιρίων
χίλιοι
|
καὶ |
Ἑρμοτυβίων
ἐδορυφόρεον
ἐνιαυτὸν
ἕκαστοι
τὸν |
[2, 65] |
ἀποδεδέχαται
τῆς
τροφῆς
χωρὶς
ἑκάστων
|
καὶ |
ἔρσενες
καὶ
θήλεαι
τῶν
Αἰγυπτίων, |
[2, 45] |
ὁσίη
θύειν
ἐστὶ
χωρὶς
ὑῶν
|
καὶ |
ἐρσένων
βοῶν
καὶ
μόσχων,
ὅσοι |
[2, 158] |
θαλάσσης
ὑπερβῆναι
ἐς
τὴν
νοτίην
|
καὶ |
Ἐρυθρὴν
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
καλεομένην, |
[2, 148] |
τε
ἄλλας
ἐκ
τῶν
παστάδων
|
καὶ |
ἐς
αὐλὰς
ἄλλας
ἐκ
τῶν |
[2, 121] |
καί
τινα
καὶ
σκῶψαι
μιν
|
καὶ |
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
ἐπιδοῦναι
αὐτοῖσι |
[2, 60] |
καὶ
γυνή
ἐστι
πλὴν
παιδίων,
|
καὶ |
ἐς
ἑβδομήκοντα
μυριάδας,
ὡς
οἱ |
[2, 122] |
τὴν
καὶ
ἐγὼ
οἶδα
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἐπιτελέοντας
αὐτούς,
οὐ |
[2, 131] |
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμέ.
~ἡ
δὲ
βοῦς |
[2, 181] |
ἀπέπεμψε
ἐς
Κυρήνην,
τὸ
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
σόον,
ἔξω |
[2, 130] |
γῇ
οὐκ
ἐκρύφθη,
ἀλλ᾽
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
φανερή,
ἐν |
[2, 68] |
ᾠοῦ
γίνεται,
αὐξανόμενος
δὲ
γίνεται
|
καὶ |
ἐς
ἑπτακαίδεκα
πήχεας
καὶ
μέζων |
[2, 3] |
δὴ
καὶ
ἐς
Θήβας
τε
|
καὶ |
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
αὐτῶν
τούτων |
[2, 44] |
ἔχοντος
Θασίου
εἶναι·
ἀπικόμην
δὲ
|
καὶ |
ἐς
Θάσον,
ἐν
τῇ
εὗρον |
[2, 3] |
ἱρεῦσι
τοῦ
Ἡφαίστου.
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐς
Θήβας
τε
καὶ
ἐς |
[2, 15] |
Νεῖλος
ἔς
τε
Πηλούσιον
ῥέων
|
καὶ |
ἐς
Κάνωβον,
τὰ
δὲ
ἄλλα |
[2, 155] |
λίθου
πεποιημένος
ἔς
τε
ὕψος
|
καὶ |
ἐς
μῆκος
καὶ
τοῖχος
ἕκαστος |
[2, 113] |
Κανωβικὸν
καλεύμενον
στόμα
τοῦ
Νείλου
|
καὶ |
ἐς
Ταριχείας.
ἦν
δὲ
ἐπὶ |
[2, 135] |
τῶν
χρημάτων
ἰδέσθαι
ἐστὶ
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
τόδε
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ, |
[2, 33] |
Νασαμῶνας,
ὡς
οἱ
Κυρηναῖοι
ἔλεγον,
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
οὗτοι
ἀπίκοντο
ἀνθρώπους, |
[2, 75] |
Βουτοῦν
πόλιν
μάλιστά
κῃ
κείμενος,
|
καὶ |
ἐς
τοῦτο
τὸ
χωρίον
ἦλθον |
[2, 44] |
ὧν
οἷόν
τε
ἦν,
ἔπλευσα
|
καὶ |
ἐς
Τύρον
τῆς
Φοινίκης,
πυνθανόμενος |
[2, 121] |
τῷ
πρὸ
τοῦ
χρόνῳ
ἐλθόντων
|
καὶ |
ἐσδύντος
τοῦ
ἑτέρου
αὐτῶν,
ἐπεὶ |
[2, 64] |
τούς
τε
προπόλους
τρηχέως
περισπεῖν
|
καὶ |
ἐσελθεῖν
παρὰ
τὴν
μητέρα.
ἀπὸ |
[2, 125] |
σίδηρον
τῷ
ἐργάζοντο
καὶ
σιτία
|
καὶ |
ἐσθῆτα
τοῖσι
ἐργαζομένοισι,
ὁκότε
χρόνον |
[2, 69] |
δὲ
περὶ
Ἐλεφαντίνην
πόλιν
οἰκέοντες
|
καὶ |
ἐσθίουσι
αὐτοὺς
οὐκ
ἡγεόμενοι
ἱροὺς |
[2, 2] |
ποιμένι
πρήσσοντι,
ἀνοίγοντι
τὴν
θύρην
|
καὶ |
ἐσιόντι
τὰ
παιδία
ἀμφότερα
προσπίπτοντα |
[2, 151] |
κυνέην
ἐοῦσαν
χαλκέην
ὑπέσχε
τε
|
καὶ |
ἔσπενδε.
κυνέας
δὲ
καὶ
οἱ |
[2, 181] |
ὦ
γύναι,
κατά
με
ἐφάρμαξας,
|
καὶ |
ἔστι
τοι
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ |
[2, 33] |
δὴ
ποταμὸν
τοῦτον
τὸν
παραρρέοντα
|
καὶ |
Ἐτέαρχος
συνεβάλλετο
εἶναι
Νεῖλον,
καὶ |
[2, 17] |
καλέεται
Σεβεννυτικὸν
στόμα.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἕτερα
διφάσια
στόματα
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 137] |
κάρτα
ὑψηλαὶ
ἐγένοντο.
ὑψηλέων
δὲ
|
καὶ |
ἑτερέων
γενομενέων
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ |
[2, 104] |
ἐς
οὐδὲν
ἀνήκει·
εἰσὶ
γὰρ
|
καὶ |
ἕτεροι
τοιοῦτοι·
ἀλλὰ
τοῖσιδε
καὶ |
[2, 45] |
δὲ
ἕνα
ἐόντα
τὸν
Ἡρακλέα
|
καὶ |
ἔτι
ἄνθρωπον,
ὡς
δὴ
φασί, |
[2, 120] |
οὐ
δύο
ἢ
τρεῖς
ἢ
|
καὶ |
ἔτι
πλέους
τῶν
παίδων
μάχης |
[2, 151] |
ἄλλοι
ἅπαντες
ἐφόρεόν
τε
βασιλέες
|
καὶ |
ἐτύγχανον
τότε
ἔχοντες.
Ψαμμήτιχος
μέν |
[2, 112] |
ἐν
Μέμφι
κάρτα
καλόν
τε
|
καὶ |
εὖ
ἐσκευασμένον,
τοῦ
Ἡφαιστείου
πρὸς |
[2, 5] |
ἡμερέων
ἐστὶ
ἀνὰ
τὸν
ποταμόν.
|
~καὶ |
εὖ
μοι
ἐδόκεον
λέγειν
περὶ |
[2, 121] |
θέρος,
τοῦτον
μὲν
προσκυνέουσί
τε
|
καὶ |
εὖ
ποιέουσι,
τὸν
δὲ
χειμῶνα |
[2, 125] |
αὐτὴν
μηχανὴν
ἐοῦσαν
μίαν
τε
|
καὶ |
εὐβάστακτον
μετεφόρεον
ἐπὶ
στοῖχον
ἕκαστον, |
[2, 124] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πᾶσαν
εὐνομίην
ἔλεγον
|
καὶ |
εὐθηνέειν
Αἴγυπτον
μεγάλως,
μετὰ
δὲ |
[2, 133] |
νύξ,
ἀνάψαντα
αὐτὰ
πίνειν
τε
|
καὶ |
εὐπαθέειν,
οὔτε
ἡμέρης
οὔτε
νυκτὸς |
[2, 174] |
δέ
μιν
ἐπιλείποι
πίνοντά
τε
|
καὶ |
εὐπαθέοντα
τὰ
ἐπιτήδεα,
κλέπτεσκε
ἂν |
[2, 150] |
δὲ
ἔφρασάν
μοι
ἵνα
ἐξεφορήθη,
|
καὶ |
εὐπετέως
ἔπειθον·
ᾔδεα
γὰρ
λόγῳ |
[2, 102] |
κατεστρέψατο
σφέας·
ὅτεων
δὲ
ἀμαχητὶ
|
καὶ |
εὐπετέως
παρέλαβε
τὰς
πόλιας,
τούτοισι |
[2, 86] |
δευτέρην
δεικνύουσι
ὑποδεεστέρην
τε
ταύτης
|
καὶ |
εὐτελεστέρην,
τὴν
δὲ
τρίτην
εὐτελεστάτην· |
[2, 10] |
τὰ
περὶ
Ἴλιον
καὶ
Τευθρανίην
|
καὶ |
Ἔφεσόν
τε
καὶ
Μαιάνδρου
πεδίον, |
[2, 77] |
ἱροὶ
ἀποδεδέχαται,
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς
|
καὶ |
ἑφθοὺς
σιτέονται.
~ἐν
δὲ
τῇσι |
[2, 96] |
ὁ
δὲ
λίθος
ὄπισθε
ἐπελκόμενος
|
καὶ |
ἐὼν
ἐν
βυσσῷ
κατιθύνει
τὸν |
[2, 169] |
δίκαια
τρέφων
τὸν
σφίσι
τε
|
καὶ |
ἑωυτῷ
ἔχθιστον,
οὕτω
δὴ
παραδιδοῖ |
[2, 4] |
νηοὺς
θεοῖσι
ἀπονεῖμαι
σφέας
πρώτους
|
καὶ |
ζῷα
ἐν
λίθοισι
ἐγγλύψαι.
καὶ |
[2, 169] |
καὶ
δὴ
τότε
συμβαλὼν
ἑσσώθη
|
καὶ |
ζωγρηθεὶς
ἀπήχθη
ἐς
Σάιν
πόλιν, |
[2, 124] |
ὀκτὼ
ὀργυιαί,
λίθου
δὲ
ξεστοῦ
|
καὶ |
ζῴων
ἐγγεγλυμμένων·
ταύτης
τε
δὴ |
[2, 105] |
ταὐτά,
καὶ
ἡ
ζόη
πᾶσα
|
καὶ |
ἡ
γλῶσσα
ἐμφερής
ἐστι
ἀλλήλοισι. |
[2, 105] |
Αἰγύπτιοι
ἐργάζονται
καὶ
κατὰ
ταὐτά,
|
καὶ |
ἡ
ζόη
πᾶσα
καὶ
ἡ |
[2, 40] |
δὲ
δὴ
ἐξαίρεσις
τῶν
ἱρῶν
|
καὶ |
ἡ
καῦσις
ἄλλη
περὶ
ἄλλο |
[2, 99] |
νῦν
Μέμφις
καλέεται·
ἔστι
γὰρ
|
καὶ |
ἡ
Μέμφις
ἐν
τῷ
στεινῷ |
[2, 92] |
ἄρτους
ὀπτοὺς
πυρί.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ῥίζα
τοῦ
λωτοῦ
τούτου |
[2, 17] |
τῆς
πόλιος
σχίζεται
τριφασίας
ὁδούς.
|
καὶ |
ἣ
μὲν
πρὸς
ἠῶ
τρέπεται, |
[2, 125] |
ἐν
τῷ
τοὺς
λίθους
ἔταμνον
|
καὶ |
ἦγον
καὶ
τὸ
ὑπὸ
γῆν |
[2, 163] |
ὁ
Ἀπρίης
ὥπλιζε
τοὺς
ἐπικούρους
|
καὶ |
ἤλαυνε
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους·
εἶχε |
[2, 31] |
ῥέει
δὲ
ἀπὸ
ἑσπέρης
τε
|
καὶ |
ἡλίου
δυσμέων.
τὸ
δὲ
ἀπὸ |
[2, 174] |
ἑκάστοισι
εἴη.
πολλὰ
μὲν
δὴ
|
καὶ |
ἡλίσκετο
ὑπὸ
τῶν
μαντηίων,
πολλὰ |
[2, 127] |
οὐκ
ἀνήκουσαν·
ταῦτα
γὰρ
ὦν
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἐμετρήσαμεν·
οὔτε
γὰρ
ὕπεστι |
[2, 131] |
τῶν
κολοσσῶν·
ταύτας
γὰρ
ὦν
|
καὶ |
ἡμεῖς
ὡρῶμεν
ὅτι
ὑπὸ
χρόνου |
[2, 82] |
Αἰγυπτίοισι
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
μείς
τε
|
καὶ |
ἡμέρῃ
ἑκάστη
θεῶν
ὅτευ
ἐστί, |
[2, 5] |
τοιήδε.
πρῶτα
μὲν
προσπλέων
ἔτι
|
καὶ |
ἡμέρης
δρόμον
ἀπέχων
ἀπὸ
γῆς, |
[2, 126] |
ἐστὶ
τὸ
κῶλον
ἕκαστον
ὅλου
|
καὶ |
ἡμίσεος
πλέθρου.
~βασιλεῦσαι
δὲ
τὸν |
[2, 82] |
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι
γραφόμενοι
τὠποβαῖνον,
|
καὶ |
ἤν
κοτε
ὕστερον
παραπλήσιον
τούτῳ |
[2, 173] |
τε
καὶ
κατέσκωπτε
τοὺς
συμπότας
|
καὶ |
ἦν
μάταιός
τε
καὶ
παιγνιήμων. |
[2, 52] |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
χρηστηρίων
εἶναι,
|
καὶ |
ἦν
τὸν
χρόνον
τοῦτον
μοῦνον) |
[2, 146] |
ἐς
τὸν
μηρὸν
ἐνερράψατο
Ζεὺς
|
καὶ |
ἤνεικε
ἐς
Νύσαν
τὴν
ὑπὲρ |
[2, 50] |
καὶ
πρότερόν
μοι
ταῦτα
εἴρηται,
|
καὶ |
Ἥρης
καὶ
Ἱστίης
καὶ
Θέμιος |
[2, 43] |
περ
καὶ
τότε
ναυτιλίῃσι
ἐχρέωντο
|
καὶ |
ἦσαν
Ἑλλήνων
τινὲς
ναυτίλοι,
ὡς |
[2, 169] |
τοῦ
ἱροῦ,
παστὰς
λιθίνη
μεγάλη
|
καὶ |
ἠσκημένη
στύλοισί
τε
φοίνικας
τὰ |
[2, 117] |
Ἑλένην,
εὐαέι
τε
πνεύματι
χρησάμενος
|
καὶ |
θαλάσσῃ
λείῃ·
ἐν
δὲ
Ἰλιάδι |
[2, 73] |
τὸν
πατέρα
ἐν
σμύρνῃ
ἐμπλάσσοντα
|
καὶ |
θάπτειν
ἐν
τοῦ
Ἡλίου
τῷ |
[2, 41] |
ἀνορύξαντες
δὲ
τὰ
ὀστέα
ἀπάγουσι
|
καὶ |
θάπτουσι
ἐς
ἕνα
χῶρον
πάντες. |
[2, 50] |
εἴρηται,
καὶ
Ἥρης
καὶ
Ἱστίης
|
καὶ |
Θέμιος
καὶ
Χαρίτων
καὶ
Νηρηίδων, |
[2, 133] |
καὶ
πάτρως,
ἀποκληίσαντες
τὰ
ἱρὰ
|
καὶ |
θεῶν
οὐ
μεμνημένοι
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 65] |
τροφῆς
χωρὶς
ἑκάστων
καὶ
ἔρσενες
|
καὶ |
θήλεαι
τῶν
Αἰγυπτίων,
τῶν
παῖς |
[2, 68] |
τὰ
μὲν
δὴ
ἄλλα
ὄρνεα
|
καὶ |
θηρία
φεύγει
μιν,
ὁ
δὲ |
[2, 167] |
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
κρῖναι,
ὁρέων
|
καὶ |
Θρήικας
καὶ
Σκύθας
καὶ
Πέρσας |
[2, 129] |
κακοῦ
ἀνεῖναι
πρὸς
ἔργα
τε
|
καὶ |
θυσίας,
δίκας
δέ
σφι
πάντων |
[2, 182] |
Ἀθηναίῃ
δύο
τε
ἀγάλματα
λίθινα
|
καὶ |
θώρηκα
λίνεον
ἀξιοθέητον,
τοῦτο
δ᾽ |
[2, 118] |
Μενέλεῳ,
ἐκβᾶσαν
δὲ
ἐς
γῆν
|
καὶ |
ἱδρυθεῖσαν
τὴν
στρατιὴν
πέμπειν
ἐς |
[2, 172] |
ἄγαλμα
δαίμονος
ἐξ
αὐτοῦ
ἐποιήσατο,
|
καὶ |
ἵδρυσε
τῆς
πόλιος
ὅκου
ἦν |
[2, 7] |
πᾶσα
ὑπτίη
τε
καὶ
ἔνυδρος
|
καὶ |
ἰλύς.
ἔστι
δὲ
ὁδὸς
ἐς |
[2, 133] |
ἕλεα
καὶ
τὰ
ἄλσεα
πλανώμενον
|
καὶ |
ἵνα
πυνθάνοιτο
εἶναι
ἐνηβητήρια
ἐπιτηδεότατα. |
[2, 63] |
ἐν
δὲ
Παπρήμι
θυσίας
μὲν
|
καὶ |
ἱρὰ
κατά
περ
καὶ
τῇ |
[2, 69] |
πόδας,
καὶ
σιτία
ἀποτακτὰ
διδόντες
|
καὶ |
ἱρήια,
καὶ
περιέποντες
ὡς
κάλλιστα |
[2, 137] |
ἐν
Βουβάστιπόλις
ἐξεχώσθη,
ἐν
τῇ
|
καὶ |
ἱρόν
ἐστι
Βουβάστιος
ἀξιαπηγητότατον·
μέζω |
[2, 156] |
Ἀπόλλωνα
δὲ
καὶ
Ἄρτεμιν
Διονύσου
|
καὶ |
Ἴσιος
λέγουσι
εἶναι
παῖδας,
Λητοῦν |
[2, 50] |
μοι
ταῦτα
εἴρηται,
καὶ
Ἥρης
|
καὶ |
Ἱστίης
καὶ
Θέμιος
καὶ
Χαρίτων |
[2, 99] |
ὄψις
τε
ἐμὴ
καὶ
γνώμη
|
καὶ |
ἱστορίη
ταῦτα
λέγουσα
ἐστί,
τὸ |
[2, 163] |
δὲ
περὶ
ἑωυτὸν
Κᾶράς
τε
|
καὶ |
Ἴωνας
ἄνδρας
ἐπικούρους
τρισμυρίους·
ἦν |
[2, 160] |
ἀπίκοντο
Ἠλείων
ἄγγελοι,
αὐχέοντες
δικαιότατα
|
καὶ |
κάλλιστα
τιθέναι
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίῃ |
[2, 97] |
ἐς
δὲ
Ναύκρατιν
ἀπὸ
θαλάσσης
|
καὶ |
Κανώβου
διὰ
πεδίου
πλέων
ἥξεις |
[2, 35] |
τοῖσι
αἱ
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
|
καὶ |
καπηλεύουσι,
οἱ
δὲ
ἄνδρες
κατ᾽ |
[2, 152] |
διελθόντος
ἀναγκαίη
κατέλαβε
Ἴωνάς
τε
|
καὶ |
Κᾶρας
ἄνδρας
κατὰ
ληίην
ἐκπλώσαντας |
[2, 156] |
φοίνικες
συχνοὶ
καὶ
ἄλλα
δένδρεα
|
καὶ |
καρποφόρα
καὶ
ἄφορα
πολλά.
λόγον |
[2, 152] |
ἐπιτελεύμενον
φίλα
τε
τοῖσι
Ἴωσι
|
καὶ |
Καρσὶ
ποιέεται
καί
σφεας
μεγάλα |
[2, 92] |
καὶ
πωλέουσι·
οἳ
δὲ
ἂν
|
καὶ |
κάρτα
βούλωνται
χρηστῇ
τῇ
βύβλῳ |
[2, 135] |
καὶ
κατέμεινέ
τε
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
καὶ |
κάρτα
ἐπαφρόδιτος
γενομένη
μεγάλα
ἐκτήσατο |
[2, 69] |
καὶ
τὴν
Μοίριος
λίμνην
οἰκέοντες
|
καὶ |
κάρτα
ἥγηνται
αὐτοὺς
εἶναι
ἱρούς· |
[2, 181] |
ἔλθοι
Ἄμασις
πρὸς
αὐτήν,
ἐμίσγετο,
|
καὶ |
κάρτα
μιν
ἔστερξε
μετὰ
τοῦτο. |
[2, 137] |
δεύτερα
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
Αἰθίοπος
|
καὶ |
κάρτα
ὑψηλαὶ
ἐγένοντο.
ὑψηλέων
δὲ |
[2, 86] |
τὴν
νηδὺν
σμύρνης
ἀκηράτου
τετριμμένης
|
καὶ |
κασίης
καὶ
τῶν
ἄλλων
θυμιημάτων, |
[2, 1] |
βασιληίην
Καμβύσης,
Κύρου
ἐὼν
παῖς
|
καὶ |
Κασσανδάνης
τῆς
Φαρνάσπεω
θυγατρός,
τῆς |
[2, 24] |
ᾖ
χώρης
οὗτος
ὁ
θεὸς
|
καὶ |
κατὰ
ἥντινα,
ταύτην
οἰκὸς
διψῆν |
[2, 20] |
ἐτησίῃσι
ἀντίοι
ῥέουσι,
ὁμοίως
πάσχειν
|
καὶ |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
τῷ
Νείλῳ, |
[2, 105] |
οὗτοί
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἐργάζονται
|
καὶ |
κατὰ
ταὐτά,
καὶ
ἡ
ζόη |
[2, 150] |
τι
ἐβούλοντο.
τοιοῦτον
ἕτερον
ἤκουσα
|
καὶ |
κατὰ
τὸ
τῆς
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[2, 86] |
ποιησάμενοι
δὲ
ἐσεργνῦσι
τὸν
νεκρόν,
|
καὶ |
κατακληίσαντες
οὕτω
θησαυρίζουσι
ἐν
οἰκήματι |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
πεισθῆναί
τε
δὴ
|
καὶ |
καταμεῖναι.
ὡς
δέ
μιν
παρὰ |
[2, 121] |
καὶ
ποιῆσαί
μιν
πεισθέντα
ταῦτα,
|
καὶ |
καταρμόσαντα
τὸν
λίθον
ἀπιέναι
ἐπ᾽ |
[2, 12] |
Σύροι
νέμονται)
ἀλλὰ
μελάγγαιόν
τε
|
καὶ |
καταρρηγνυμένην,
ὥστε
ἐοῦσαν
ἰλύν
τε |
[2, 121] |
τοὺς
ὄνους
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
|
καὶ |
κατασκευάζειν.
ὡς
δὲ
λόγους
τε |
[2, 146] |
μὲν
γὰρ
φανεροί
τε
ἐγένοντο
|
καὶ |
κατεγήρασαν
καὶ
οὗτοι
ἐν
τῇ |
[2, 135] |
δὴ
δὴ
ἡ
Ροδῶπις
ἐλευθερώθη,
|
καὶ |
κατέμεινέ
τε
ἐν
Αἰγύπτῳ
καὶ |
[2, 173] |
δὲ
ἀπὸ
τούτου
ἔπινέ
τε
|
καὶ |
κατέσκωπτε
τοὺς
συμπότας
καὶ
ἦν |
[2, 182] |
εἷλε
δὲ
Κύπρον
πρῶτος
ἀνθρώπων
|
καὶ |
κατεστρέψατο
ἐς
φόρου
ἀπαγωγήν.
|
[2, 122] |
οἱ
Ἕλληνες
Ἅιδην
νομίζουσι
εἶναι,
|
καὶ |
κεῖθι
συγκυβεύειν
τῇ
Δήμητρι,
καὶ |
[2, 121] |
πίνειν
διανοέεσθαι,
καὶ
ἐκεῖνον
παραλαμβάνειν
|
καὶ |
κελεύειν
μετ᾽
ἑωυτῶν
μείναντα
συμπίνειν· |
[2, 121] |
καὶ
δηλοῦν
αὐτῷ
τὰ
παρεόντα,
|
καὶ |
κελεύειν
τὴν
ταχίστην
ἐσδύντα
ἀποταμεῖν |
[2, 25] |
ἅτε
ὑομένης
τε
τῆς
χώρης
|
καὶ |
κεχαραδρωμένης,
ῥέουσι
μεγάλοι·
τοῦ
δὲ |
[2, 48] |
μέζον
τε
ἔχει
τὸ
αἰδοῖον
|
καὶ |
κινέει
μοῦνον
τοῦ
σώματος,
ἔστι |
[2, 178] |
Χίος
καὶ
Τέως
καὶ
Φώκαια
|
καὶ |
Κλαζομεναί,
Δωριέων
δὲ
Ρόδος
καὶ |
[2, 77] |
ἑκάστου,
ἐμέτοισι
θηρώμενοι
τὴν
ὑγιείην
|
καὶ |
κλύσμασι,
νομίζοντες
ἀπὸ
τῶν
τρεφόντων |
[2, 178] |
καὶ
Κλαζομεναί,
Δωριέων
δὲ
Ρόδος
|
καὶ |
Κνίδος
καὶ
Ἁλικαρνησσὸς
καὶ
Φάσηλις, |
[2, 30] |
τῆς
φρουρῆς·
οἳ
δὲ
βουλευσάμενοι
|
καὶ |
κοινῷ
λόγῳ
χρησάμενοι
πάντες
ἀπὸ |
[2, 121] |
ποτῷ
χρησαμένους
τοὺς
φυλάκους
ὑπερμεθυσθῆναι
|
καὶ |
κρατηθέντας
ὑπὸ
τοῦ
ὕπνου
αὐτοῦ |
[2, 37] |
σιτία
σφι
ἐστὶ
ἱρὰ
πεσσόμενα,
|
καὶ |
κρεῶν
βοέων
καὶ
χηνέων
πλῆθός |
[2, 36] |
ἡ
δίαιτα
ἐστί.
ἀπὸ
πυρῶν
|
καὶ |
κριθέων
ὧλλοι
ζώουσι,
Αἰγυπτίων
δὲ |
[2, 125] |
πυραμίδι
ὅσα
ἔς
τε
συρμαίην
|
καὶ |
κρόμμυα
καὶ
σκόροδα
ἀναισιμώθη
τοῖσι |
[2, 1] |
δὴ
τῆς
γυναικὸς
ἐὼν
παῖς
|
καὶ |
Κύρου
Καμβύσης
Ἴωνας
μὲν
καὶ |
[2, 32] |
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ
Ἀμμωνίων
βασιλέι,
|
καί |
κως
ἐκ
λόγων
ἄλλων
ἀπικέσθαι |
[2, 114] |
ἵνα
εἰδέω
ὅ
τι
κοτὲ
|
καὶ |
λέξει”
~ἀκούσας
δὲ
ταῦτα
ὁ |
[2, 40] |
μέλιτος
καὶ
ἀσταφίδος
καὶ
σύκων
|
καὶ |
λιβανωτοῦ
καὶ
σμύρνης
καὶ
τῶν |
[2, 17] |
ὑπὸ
Ἀσσυρίων,
οὔρισμα
δὲ
Ἀσίῃ
|
καὶ |
Λιβύῃ
οἴδαμεν
οὐδὲν
ἐὸν
ὀρθῷ |
[2, 16] |
πᾶσαν,
Εὐρώπην
τε
καὶ
Ἀσίην
|
καὶ |
Λιβύην.
τέταρτον
γὰρ
δή
σφεας |
[2, 16] |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
Ἀσίης
τε
|
καὶ |
Λιβύης
γίνοιτ᾽
ἄν.
~καὶ
τὴν |
[2, 32] |
Λιβύης,
παρήκουσι
παρὰ
πᾶσαν
Λίβυες
|
καὶ |
Λιβύων
ἔθνεα
πολλά,
πλὴν
ὅσον |
[2, 96] |
πεποιημένη
θύρη,
κατερραμμένη
ῥιπὶ
καλάμων,
|
καὶ |
λίθος
τετρημένος
διτάλαντος
μάλιστά
κῃ |
[2, 68] |
οὐδέν,
ἐὸν
δὲ
τετράπουν
χερσαῖον
|
καὶ |
λιμναῖον
ἐστί.
τίκτει
μὲν
γὰρ |
[2, 36] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι
|
καὶ |
λογίζονται
ψήφοισι
Ἕλληνες
μὲν
ἀπὸ |
[2, 85] |
τῶν
οἰκίων
ἄνθρωπος
τοῦ
τις
|
καὶ |
λόγος
ᾖ,
τὸ
θῆλυ
γένος |
[2, 89] |
ὅσαι
ἂν
ἔωσι
εὐειδέες
κάρτα
|
καὶ |
λόγου
πλεῦνος
γυναῖκες·
ἀλλ᾽
ἐπεὰν |
[2, 167] |
Θρήικας
καὶ
Σκύθας
καὶ
Πέρσας
|
καὶ |
Λυδοὺς
καὶ
σχεδὸν
πάντας
τοὺς |
[2, 10] |
καὶ
Τευθρανίην
καὶ
Ἔφεσόν
τε
|
καὶ |
Μαιάνδρου
πεδίον,
ὥς
γε
εἶναι |
[2, 96] |
τρόπον
τοιόνδε·
περὶ
γόμφους
πυκνοὺς
|
καὶ |
μακροὺς
περιείρουσι
τὰ
διπήχεα
ξύλα· |
[2, 136] |
ὄψιν
οἰκοδομημάτων
μυρίην,
ἐκεῖνα
δὲ
|
καὶ |
μακρῷ
μάλιστα.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος |
[2, 104] |
περὶ
Θερμώδοντα
καὶ
Παρθένιον
ποταμὸν
|
καὶ |
Μάκρωνες
οἱ
τούτοισι
ἀστυγείτονες
ἐόντες |
[2, 115] |
σεωυτοῦ
ξείνου
τὴν
γυναῖκα
ἦλθες.
|
καὶ |
μάλα
ταῦτά
τοι
οὐκ
ἤρκεσε, |
[2, 167] |
ὦν
τοῦτο
πάντες
οἱ
Ἕλληνες
|
καὶ |
μάλιστα
Λακεδαιμόνιοι.
ἥκιστα
δὲ
Κορίνθιοι |
[2, 167] |
τῶν
χειρωναξιέων
γενναίους
νομιζομένους
εἶναι,
|
καὶ |
μάλιστα
τοὺς
ἐς
τὸν
πόλεμον |
[2, 20] |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
τῷ
Νείλῳ,
|
καὶ |
μᾶλλον
ἔτι
τοσούτῳ
ὅσῳ
ἐλάσσονες |
[2, 104] |
ἐν
φροντίδι
ἐγένετο,
εἰρόμην
ἀμφοτέρους,
|
καὶ |
μᾶλλον
οἱ
Κόλχοι
ἐμεμνέατο
τῶν |
[2, 104] |
καὶ
ἕτεροι
τοιοῦτοι·
ἀλλὰ
τοῖσιδε
|
καὶ |
μᾶλλον,
ὅτι
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων |
[2, 46] |
πάντας
τοὺς
αἶγας
οἱ
Μενδήσιοι,
|
καὶ |
μᾶλλον
τοὺς
ἔρσενας
τῶν
θηλέων, |
[2, 43] |
γνώμη
αἱρέει·
ὥστε
τούτων
ἂν
|
καὶ |
μᾶλλον
τῶν
θεῶν
τὰ
οὐνόματα |
[2, 136] |
κοντῷ,
τοῦτο
συλλέγοντες
πλίνθους
εἴρυσαν
|
καί |
με
τρόπῳ
τοιούτῳ
ἐξεποίησαν”
τοῦτον |
[2, 170] |
κεκοσμημένη
καὶ
ἐργασμένη
εὖ
κύκλῳ
|
καὶ |
μέγαθος,
ὡς
ἐμοὶ
ἐδόκεε,
ὅση |
[2, 121] |
πόλις
ἐπαγγέλλεσθαι
ἀδείην
τε
διδόντα
|
καὶ |
μεγάλα
ὑποδεκόμενον
ἐλθόντι
ἐς
ὄψιν |
[2, 75] |
ἀπηγήσασθαι,
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
|
καὶ |
μεγάλοι
καὶ
ὑποδεέστεροι
καὶ
ἐλάσσονες |
[2, 148] |
πολλῶν
ἑκάστη
αὐτέων
Ἑλληνικῶν
ἔργων
|
καὶ |
μεγάλων
ἀνταξίη,
ὁ
δὲ
δὴ |
[2, 40] |
μεγίστην
τε
δαίμονα
ἥγηνται
εἶναι
|
καὶ |
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν
ἀνάγουσι,
ταύτην |
[2, 22] |
χιόνος
μιν
ῥέειν,
πρῶτον
μὲν
|
καὶ |
μέγιστον
μαρτύριον
οἱ
ἄνεμοι
παρέχονται |
[2, 68] |
γίνεται
καὶ
ἐς
ἑπτακαίδεκα
πήχεας
|
καὶ |
μέζων
ἔτι.
ἔχει
δὲ
ὀφθαλμοὺς |
[2, 40] |
τοῦ
βοὸς
πιμπλᾶσι
ἄρτων
καθαρῶν
|
καὶ |
μέλιτος
καὶ
ἀσταφίδος
καὶ
σύκων |
[2, 33] |
γὰρ
ἐκ
Λιβύης
ὁ
Νεῖλος
|
καὶ |
μέσην
τάμνων
Λιβύην,
καὶ
ὡς |
[2, 52] |
Διονύσου
δὲ
ὕστερον
πολλῷ
ἐπύθοντο)
|
καὶ |
μετὰ
χρόνον
ἐχρηστηριάζοντο
περὶ
τῶν |
[2, 161] |
Αἰγύπτου
καὶ
στρατευσαμένου
ἐς
Αἰθιοπίην
|
καὶ |
μεταυτίκα
τελευτήσαντος
ἐξεδέξατο
Ἀπρίης
ὁ |
[2, 106] |
ἑτέρωθι
δὲ
δεδήλωκε·
τὰ
δὴ
|
καὶ |
μετεξέτεροι
τῶν
θεησαμένων
Μέμνονος
εἰκόνα |
[2, 118] |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
λέγειν
τότε
|
καὶ |
μετέπειτα,
καὶ
ὀμνύντας
καὶ
ἀνωμοτί, |
[2, 7] |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
~ἐνθεῦτεν
μὲν
|
καὶ |
μέχρι
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
τὴν |
[2, 121] |
τὸν
φῶρα
γεγενημένα,
τοῦτον
συλλαμβάνειν
|
καὶ |
μὴ
ἀπιέναι
ἔξω.
ὡς
δὲ |
[2, 35] |
τῇσι
δὲ
θυγατράσι
πᾶσα
ἀνάγκη
|
καὶ |
μὴ
βουλομένῃσι.
~οἱ
ἱρέες
τῶν |
[2, 93] |
ἰχθύες.
ἐκ
δὲ
τῶν
περιγινομένων
|
καὶ |
μὴ
καταπινομένων
κέγχρων
οἱ
τρεφόμενοι |
[2, 5] |
τῆς
χώρης·
δῆλα
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
μὴ
προακούσαντι
ἰδόντι
δέ,
ὅστις |
[2, 138] |
δὴ
τὤγαλμα
ἔνι·
εὖρος
δὲ
|
καὶ |
μῆκος
τοῦ
ἱροῦ
πάντῃ
σταδίου |
[2, 43] |
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
|
καὶ |
μὴν
εἴ
γε
παρ᾽
Ἑλλήνων |
[2, 43] |
οἴδασι,
οὐδαμῇ
Αἰγύπτου
ἐδυνάσθην
ἀκοῦσαι.
|
καὶ |
μὴν
ὅτι
γε
οὐ
παρ᾽ |
[2, 125] |
στοῖχοι
ἦσαν
τῶν
ἀναβαθμῶν,
τοσαῦται
|
καὶ |
μηχαναὶ
ἦσαν,
εἴτε
καὶ
τὴν |
[2, 38] |
δοκιμάζουσι
αὐτοὺς
ὧδε·
τρίχα
ἢν
|
καὶ |
μίαν
ἴδηται
ἐπεοῦσαν
μέλαιναν,
οὐ |
[2, 178] |
Διός,
καὶ
ἄλλο
Σάμιοι
Ἥρης
|
καὶ |
Μιλήσιοι
Ἀπόλλωνος.
~ἦν
δὲ
τὸ |
[2, 169] |
μὲν
ἐτρέφετο
ἐν
τοῖσι
βασιληίοισι,
|
καί |
μιν
Ἄμασις
εὖ
περιεῖτε·
τέλος |
[2, 122] |
τὰ
δὲ
ἑσσοῦσθαι
ὑπ᾽
αὐτῆς,
|
καί |
μιν
πάλιν
ἀπικέσθαι
δῶρον
ἔχοντα |
[2, 113] |
Σπάρτης
ἀποπλέειν
ἐς
τὴν
ἑωυτοῦ·
|
καί |
μιν,
ὡς
ἐγένετο
ἐν
τῷ |
[2, 13] |
ἄρδεσκε
Αἴγυπτον
τὴν
ἔνερθε
Μέμφιος·
|
καὶ |
Μοίρι
οὔκω
ἦν
ἔτεα
εἰνακόσια |
[2, 45] |
χωρὶς
ὑῶν
καὶ
ἐρσένων
βοῶν
|
καὶ |
μόσχων,
ὅσοι
ἂν
καθαροὶ
ἔωσι, |
[2, 79] |
καὶ
ἀοιδήν
τε
ταύτην
πρώτην
|
καὶ |
μούνην
σφίσι
γενέσθαι.
~συμφέρονται
δὲ |
[2, 43] |
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἔτεα
ἐστὶ
ἑπτακισχίλια
|
καὶ |
μύρια
ἐς
Ἄμασιν
βασιλεύσαντα,
ἐπείτε |
[2, 145] |
ἐλάχιστα
τούτων,
καὶ
τούτῳ
πεντακισχίλια
|
καὶ |
μύρια
λογίζονται
εἶναι
ἐς
Ἄμασιν |
[2, 11] |
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἔλπομαί
γε
|
καὶ |
μυρίων
ἐντὸς
χωσθῆναι
ἄν·
κοῦ |
[2, 15] |
ἐμοὶ
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν
τε
|
καὶ |
νεωστὶ
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναπεφηνός. |
[2, 4] |
ἀναλαβεῖν,
βωμούς
τε
καὶ
ἀγάλματα
|
καὶ |
νηοὺς
θεοῖσι
ἀπονεῖμαι
σφέας
πρώτους |
[2, 50] |
Ἱστίης
καὶ
Θέμιος
καὶ
Χαρίτων
|
καὶ |
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων
θεῶν
Αἰγυπτίοισι |
[2, 35] |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε
|
καὶ |
νόμους·
ἐν
τοῖσι
αἱ
μὲν |
[2, 8] |
ἀπ᾽
ἄρκτου
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
|
καὶ |
νότον,
αἰεὶ
ἄνω
τεῖνον
ἐς |
[2, 158] |
τοῦ
ὄρεος
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
|
καὶ |
νότον
ἄνεμον
ἐς
τὸν
κόλπον |
[2, 149] |
ἡ
λίμνη
πρὸς
βορέην
τε
|
καὶ |
νότον,
ἐοῦσα
βάθος,
τῇ
βαθυτάτη |
[2, 28] |
ἕτερον
ἥμισυ
ἐπ᾽
Αἰθιοπίης
τε
|
καὶ |
νότου.
ὡς
δὲ
ἄβυσσοι
εἰσι |
[2, 113] |
δὲ
ἐπὶ
τῆς
ἠιόνος
τὸ
|
καὶ |
νῦν
ἐστι
Ἡρακλέος
ἱρόν,
ἐς |
[2, 135] |
οἱ,
ἀπέπεμπε
ἐς
Δελφούς·
οἳ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
συννενέαται
ὄπισθε
μὲν |
[2, 141] |
φευγόντων
σφέων
γυμνῶν
πεσεῖν
πολλούς.
|
καὶ |
νῦν
οὗτος
ὁ
βασιλεὺς
ἕστηκε |
[2, 131] |
τῷ
πατρὶ
ἀπέταμε
τὰς
χεῖρας,
|
καὶ |
νῦν
τὰς
εἰκόνας
αὐτέων
εἶναι |
[2, 99] |
τῶν
ὀρέων
ῥέειν.
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
νῦν
ὑπὸ
Περσέων
ὁ
ἀγκὼν |
[2, 119] |
εἴπας
τὴν
ἀληθείην
τῶν
πρηγμάτων,
|
καὶ |
ξεινίων
ἤντησε
μεγάλων
καὶ
Ἑλένην |
[2, 169] |
τε
Ἀπρίης
ἄγων
τοὺς
ἐπικούρους
|
καὶ |
ὁ
Ἄμασις
πάντας
Αἰγυπτίους
ἀπίκοντο |
[2, 148] |
λαβυρίνθου
τούτου.
καίτοι
ἀξιόλογός
γε
|
καὶ |
ὁ
ἐν
Ἐφέσῳ
ἐστὶ
νηὸς |
[2, 148] |
ὁ
ἐν
Ἐφέσῳ
ἐστὶ
νηὸς
|
καὶ |
ὁ
ἐν
Σάμῳ.
ἦσαν
μέν |
[2, 25] |
χώρης
πνέοντες,
ὅ
τε
νότος
|
καὶ |
ὁ
λίψ,
ἀνέμων
πολλὸν
τῶν |
[2, 33] |
συνεβάλλετο
εἶναι
Νεῖλον,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ὁ
λόγος
οὕτω
αἱρέει.
ῥέει |
[2, 20] |
οὐδὲν
τοιοῦτο
πάσχουσι
οἷόν
τι
|
καὶ |
ὁ
Νεῖλος.
~ἡ
δ᾽
ἑτέρη |
[2, 68] |
χηνέων
οὐ
πολλῷ
μέζονα
τίκτει,
|
καὶ |
ὁ
νεοσσὸς
κατὰ
λόγον
τοῦ |
[2, 46] |
καλέεται
δὲ
ὅ
τε
τράγος
|
καὶ |
ὁ
Πὰν
Αἰγυπτιστὶ
Μένδης.
ἐγένετο |
[2, 26] |
μὲν
νῦν
ὁ
βορέης
τε
|
καὶ |
ὁ
χειμὼν
ἑστᾶσι,
ταύτῃ
μὲν |
[2, 155] |
Βουτοῖ
ταύτῃ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος,
|
καὶ |
ὅ
γε
νηὸς
τῆς
Λητοῦς, |
[2, 19] |
τὰ
λελεγμένα
βουλόμενος
εἰδέναι
ἱστόρεον
|
καὶ |
ὅ
τι
αὔρας
ἀποπνεούσας
μοῦνος |
[2, 91] |
μούνοισι
ἔωθε
ὁ
Περσεὺς
ἐπιφαίνεσθαι
|
καὶ |
ὅ
τι
κεχωρίδαται
Αἰγυπτίων
τῶν |
[2, 9] |
ὀκτακόσιοι
καὶ
τετρακισχίλιοι,
σχοίνων
ἑνὸς
|
καὶ |
ὀγδώκοντα
ἐόντων.
οὗτοι
συντιθέμενοι
οἱ |
[2, 45] |
οἱ
Ἕλληνες,
εὐήθης
δὲ
αὐτῶν
|
καὶ |
ὅδε
ὁ
μῦθος
ἐστὶ
τὸν |
[2, 31] |
μέν
νυν
τεσσέρων
μηνῶν
πλόου
|
καὶ |
ὁδοῦ
γινώσκεται
ὁ
Νεῖλος
πάρεξ |
[2, 46] |
δὴ
καὶ
γλύφουσι
οἱ
ζωγράφοι
|
καὶ |
οἱ
ἀγαλματοποιοὶ
τοῦ
Πανὸς
τὤγαλμα |
[2, 92] |
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ |
[2, 151] |
τε
καὶ
ἔσπενδε.
κυνέας
δὲ
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
ἅπαντες
ἐφόρεόν
τε |
[2, 121] |
θυγατέρα
καὶ
εἰρωτώμενον
τά
περ
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι,
ἀπηγήσασθαι
ὡς
ἀνοσιώτατον |
[2, 55] |
ἔλεγον
ταῦτα·
συνωμολόγεον
δέ
σφι
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
Δωδωναῖοι
οἱ
περὶ |
[2, 172] |
τῷ
αὐτός
τε
ὁ
Ἄμασις
|
καὶ |
οἱ
δαιτυμόνες
οἱ
πάντες
τοὺς |
[2, 141] |
δ᾽
ἄρα
μιν
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
|
καί |
οἱ
δόξαι
ἐν
τῇ
ὄψι |
[2, 148] |
γὰρ
διέξοδοι
διὰ
τῶν
στεγέων
|
καὶ |
οἱ
ἑλιγμοὶ
διὰ
τῶν
αὐλέων |
[2, 142] |
τοσόνδε
τοῦ
λόγου
Αἰγύπτιοί
τε
|
καὶ |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον,
ἀποδεικνύντες
ἀπὸ |
[2, 154] |
γεγόνασι.
οἱ
δὲ
Ἴωνές
τε
|
καὶ |
οἱ
Κᾶρες
τούτους
τοὺς
χώρους |
[2, 135] |
δή
τι
κλεινὴ
ἐγένετο
ὡς
|
καὶ |
οἱ
πάντες
Ἕλληνες
Ροδώπιος
τὸ |
[2, 163] |
Ἀπρίην
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἤισαν
|
καὶ |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἄμασιν
ἐπὶ |
[2, 121] |
αὐτόν,
Ραμψίνιτον
δὲ
μεγάλως
θωμάσαι,
|
καί |
οἱ
τὴν
θυγατέρα
ταύτην
συνοικίσαι |
[2, 161] |
ποιεύμενοι
οὗτοί
τε
οἱ
ἀπονοστήσαντες
|
καὶ |
οἱ
τῶν
ἀπολομένων
φίλοι
ἀπέστησαν |
[2, 163] |
πόλι,
μεγάλα
ἐόντα
καὶ
ἀξιοθέητα.
|
καὶ |
οἵ
τε
περὶ
τὸν
Ἀπρίην |
[2, 115] |
ταῦτά
τοι
μοῦνα
ἤρκεσε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἰκία
τοῦ
ξείνου
κεραΐσας
ἥκεις. |
[2, 172] |
δὴ
δημότην
τὸ
πρὶν
ἐόντα
|
καὶ |
οἰκίης
οὐκ
ἐπιφανέος·
μετὰ
δὲ |
[2, 60] |
Βούβαστιν,
ὁρτάζουσι
μεγάλας
ἀνάγοντες
θυσίας,
|
καὶ |
οἶνος
ἀμπέλινος
ἀναισιμοῦται
πλέων
ἐν |
[2, 37] |
ἡμέρης
ἑκάστης,
δίδοται
δέ
σφι
|
καὶ |
οἶνος
ἀμπέλινος·
ἰχθύων
δὲ
οὔ |
[2, 106] |
τοῖσι
ἐμοῖσι
ἐκτησάμην.
ὅστις
δὲ
|
καὶ |
ὁκόθεν
ἐστί,
ἐνθαῦτα
μὲν
οὐ |
[2, 115] |
Ἀλέξανδρον
ὁ
Πρωτεὺς
τίς
εἴη
|
καὶ |
ὁκόθεν
πλέοι.
ὁ
δέ
οἱ |
[2, 82] |
ὁτέοισι
ἐγκυρήσει
καὶ
ὅκως
τελευτήσει
|
καὶ |
ὁκοῖός
τις
ἔσται.
καὶ
τούτοισι |
[2, 175] |
τε
τὸ
μέγαθος
λίθων
ἐστὶ
|
καὶ |
ὁκοίων
τεῶν·
τοῦτο
δὲ
κολοσσοὺς |
[2, 9] |
Ἐλεφαντίνην
καλεομένην
πόλιν
στάδιοι
χίλιοι
|
καὶ |
ὀκτακόσιοι
εἰσί.
~ταύτης
ὦν
τῆς |
[2, 9] |
στάδιοι
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
ἑξήκοντα
|
καὶ |
ὀκτακόσιοι
καὶ
τετρακισχίλιοι,
σχοίνων
ἑνὸς |
[2, 82] |
ἕκαστος
ἡμέρῃ
γενόμενος
ὁτέοισι
ἐγκυρήσει
|
καὶ |
ὅκως
τελευτήσει
καὶ
ὁκοῖός
τις |
[2, 53] |
ὕστερα
τὰ
ἐς
Ἡσίοδόν
τε
|
καὶ |
Ὅμηρον
ἔχοντα
ἐγὼ
λέγω.
~χρηστηρίων |
[2, 53] |
ὡς
εἰπεῖν
λόγῳ.
Ἡσίοδον
γὰρ
|
καὶ |
Ὅμηρον
ἡλικίην
τετρακοσίοισι
ἔτεσι
δοκέω |
[2, 116] |
ἱρέες
γενέσθαι·
δοκέει
δέ
μοι
|
καὶ |
Ὅμηρος
τὸν
λόγον
τοῦτον
πυθέσθαι· |
[2, 118] |
λόγον
λέγειν
τότε
καὶ
μετέπειτα,
|
καὶ |
ὀμνύντας
καὶ
ἀνωμοτί,
μὴ
μὲν |
[2, 178] |
μέν
νυν
μέγιστον
αὐτῶν
τέμενος,
|
καὶ |
ὀνομαστότατον
ἐὸν
καὶ
χρησιμώτατον,
καλεύμενον |
[2, 68] |
προσάγει
τῇ
κάτω.
ἔχει
δὲ
|
καὶ |
ὄνυχας
καρτεροὺς
καὶ
δέρμα
λεπιδωτὸν |
[2, 152] |
Αἴγυπτον,
ἐκβάντας
δὲ
ἐς
γῆν
|
καὶ |
ὁπλισθέντας
χαλκῷ
ἀγγέλλει
τῶν
τις |
[2, 47] |
ἀσθενείης
βίου
σταιτίνας
πλάσαντες
ὗς
|
καὶ |
ὀπτήσαντες
ταύτας
θύουσι.
~τῷ
δὲ |
[2, 38] |
τούτῳ
τεταγμένος
τῶν
τις
ἱρέων
|
καὶ |
ὀρθοῦ
ἑστεῶτος
τοῦ
κτήνεος
καὶ |
[2, 64] |
γὰρ
τὰ
ἄλλα
κτήνεα
ὁρᾶν
|
καὶ |
ὀρνίθων
γένεα
ὀχευόμενα
ἔν
τε |
[2, 149] |
πεντηκοντόργυιος.
ὅτι
δὲ
χειροποίητος
ἐστὶ
|
καὶ |
ὀρυκτή,
αὐτὴ
δηλοῖ·
ἐν
γὰρ |
[2, 42] |
Αἰγύπτιοι
σέβονται,
πλὴν
Ἴσιός
τε
|
καὶ |
Ὀσίριος,
τὸν
δὴ
Διόνυσον
εἶναι |
[2, 42] |
ὄις
θύουσι.
Θηβαῖοι
μέν
νυν
|
καὶ |
ὅσοι
διὰ
τούτους
ὀίων
ἀπέχονται, |
[2, 22] |
τόπους
τούτους.
εἰ
τοίνυν
ἐχιόνιζε
|
καὶ |
ὅσον
ὦν
ταύτην
τὴν
χώρην |
[2, 174] |
ἀμείψατο.
~λέγεται
δὲ
ὁ
Ἄμασις,
|
καὶ |
ὅτε
ἦν
ἰδιώτης,
ὡς
φιλοπότης |
[2, 104] |
Κόλχους.
αὐτὸς
δὲ
εἴκασα
τῇδε,
|
καὶ |
ὅτι
μελάγχροες
εἰσὶ
καὶ
οὐλότριχες. |
[2, 112] |
Ἑλένη
παρὰ
Πρωτέι,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ὅτι
ξείνης
Ἀφροδίτης
ἐπώνυμον
ἐστί· |
[2, 115] |
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
ἐν
τῷ
λόγῳ
|
καὶ |
οὐ
λέγοντος
τὴν
ἀληθείην,
ἤλεγχον |
[2, 49] |
γὰρ
ἂν
ἦν
τοῖσι
Ἕλλησι
|
καὶ |
οὐ
νεωστὶ
ἐσηγμένα.
οὐ
μὲν |
[2, 84] |
μιῆς
νούσου
ἕκαστος
ἰητρός
ἐστι
|
καὶ |
οὐ
πλεόνων.
πάντα
δ᾽
ἰητρῶν |
[2, 53] |
ἔτεσι
δοκέω
μευ
πρεσβυτέρους
γενέσθαι
|
καὶ |
οὐ
πλέοσι·
οὗτοι
δὲ
εἰσὶ |
[2, 168] |
τάδε
δὲ
ἐν
περιτροπῇ
ἐκαρποῦντο
|
καὶ |
οὐδαμὰ
ὡυτοί.
Καλασιρίων
χίλιοι
καὶ |
[2, 116] |
κατὰ
γὰρ)
ἐποίησε
ἐν
Ἰλιάδι
|
καὶ |
οὐδαμῇ
ἄλλῃ
ἀνεπόδισε
ἑωυτόν)
πλάνην |
[2, 174] |
ὡς
φιλοπότης
ἦν
καὶ
φιλοσκώμμων
|
καὶ |
οὐδαμῶς
κατεσπουδασμένος
ἀνήρ·
ὅκως
δέ |
[2, 115] |
ἀναπτερώσας
αὐτὴν
οἴχεαι
ἔχων
ἐκκλέψας.
|
καὶ |
οὐδὲ
ταῦτά
τοι
μοῦνα
ἤρκεσε, |
[2, 101] |
γὰρ
ἔλεγον
οὐδεμίαν
ἔργων
ἀπόδεξιν
|
καὶ |
οὐδὲν
εἶναι
λαμπρότητος,
πλὴν
ἑνὸς |
[2, 94] |
αὐτοῦ
συγκομίζονται.
ἔστι
δὲ
πῖον
|
καὶ |
οὐδὲν
ἧσσον
τοῦ
ἐλαίου
τῷ |
[2, 18] |
τε
γὰρ
ἔξω
τοῦ
Δέλτα
|
καὶ |
οὐδὲν
ὁμολογέειν
αὐτοῖσι,
βούλεσθαί
τε |
[2, 68] |
βδέλλας·
ὁ
δὲ
ὠφελεύμενος
ἥδεται
|
καὶ |
οὐδὲν
σίνεται
τὸν
τροχίλον.
~τοῖσι |
[2, 142] |
νῦν
ἀνατέλλει,
ἐνθαῦτα
δὶς
καταδῦναι.
|
καὶ |
οὐδὲν
τῶν
κατ᾽
Αἴγυπτον
ὑπὸ |
[2, 156] |
ἐκ
τούτου
δὲ
τοῦ
λόγου
|
καὶ |
οὐδενὸς
ἄλλου
Αἰσχύλος
ὁ
Εὐφορίωνος |
[2, 61] |
εἰσὶ
δῆλοι
ὅτι
εἰσὶ
ξεῖνοι
|
καὶ |
οὐκ
Αἰγύπτιοι.
~ἐς
Σάιν
δὲ |
[2, 18] |
αὐτοί
τε
δοκέοντες
εἶναι
Λίβυες
|
καὶ |
οὐκ
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἀχθόμενοι
τῇ |
[2, 118] |
εἶναι
αὐτὰ
πάντα
ἐν
Αἰγύπτῳ,
|
καὶ |
οὐκ
ἂν
δικαίως
αὐτοὶ
δίκας |
[2, 171] |
τελετή,
οἱ
δὲ
ὑπολειφθέντες
Πελοποννησίων
|
καὶ |
οὐκ
ἐξαναστάντες
Ἀρκάδες
διέσωζον
αὐτὴν |
[2, 28] |
ὀργυιέων
πλεξάμενον
κάλον
κατεῖναι
ταύτῃ
|
καὶ |
οὐκ
ἐξικέσθαι
ἐς
βυσσόν.
οὕτω |
[2, 10] |
φράσαι
ἔχω
οὐνόματα
καὶ
ἄλλων
|
καὶ |
οὐκ
ἥκιστα
Ἀχελῴου,
ὃς
ῥέων |
[2, 104] |
τῇδε,
καὶ
ὅτι
μελάγχροες
εἰσὶ
|
καὶ |
οὐλότριχες.
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἐς |
[2, 143] |
τριηκοσίους
ἀπέδεξαν
κολοσσούς
πίρωμιν
ἐπονομαζόμενον)
|
καὶ |
οὔτε
ἐς
θεὸν
οὔτε
ἐς |
[2, 121] |
ἐόν,
τὸ
δὲ
οἴκημα
ἀσινὲς
|
καὶ |
οὔτε
ἔσοδον
οὔτε
ἔκδυσιν
οὐδεμίαν |
[2, 104] |
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
|
καὶ |
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται
ποιεῦντες
κατὰ |
[2, 175] |
δέ
οἱ
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες,
|
καὶ |
οὗτοι
ἅπαντες
ἦσαν
κυβερνῆται.
τῆς |
[2, 146] |
φανεροί
τε
ἐγένοντο
καὶ
κατεγήρασαν
|
καὶ |
οὗτοι
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι,
κατά |
[2, 85] |
δὲ
οἱ
ἄνδρες,
τύπτονται
ἐπεζωμένοι
|
καὶ |
οὗτοι.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
ποιήσωσι, |
[2, 63] |
χιλίων
ἀνδρῶν,
ἕκαστοι
ἔχοντες
ξύλα
|
καὶ |
οὗτοι,
ἐπὶ
τὰ
ἕτερα
ἁλέες |
[2, 173] |
δι᾽
ἡμέρης
πρήσσειν
τὰ
πρήγματα,
|
καὶ |
οὕτω
Αἰγύπτιοί
τ᾽
ἂν
ἠπιστέατο |
[2, 38] |
σημαντρίδα
ἐπιπλάσας
ἐπιβάλλει
τὸν
δακτύλιον,
|
καὶ |
οὕτω
ἀπάγουσι.
ἀσήμαντον
δὲ
θύσαντι |
[2, 11] |
τούτου
ὑπὸ
τοσούτου
τε
ποταμοῦ
|
καὶ |
οὕτω
ἐργατικοῦ;
~τὰ
περὶ
Αἴγυπτον |
[2, 137] |
ὅθεν
ἕκαστος
ἦν
τῶν
ἀδικεόντων.
|
καὶ |
οὕτω
ἔτι
αἱ
πόλιες
ἐγένοντο |
[2, 62] |
καὶ
αὐτοὶ
πάντες
τὰ
λύχνα,
|
καὶ |
οὕτω
οὐκ
ἐν
Σάι
μούνῃ |
[2, 173] |
συμπότας
καὶ
ἦν
μάταιός
τε
|
καὶ |
παιγνιήμων.
ἀχθεσθέντες
δὲ
τούτοισι
οἱ |
[2, 154] |
ὑπέσχετο
πάντα
ἀπέδωκε.
καὶ
δὴ
|
καὶ |
παῖδας
παρέβαλε
αὐτοῖσι
Αἰγυπτίους
τὴν |
[2, 28] |
δίνας
τινὰς
ταύτῃ
ἐούσας
ἰσχυρὰς
|
καὶ |
παλιρροίην,
οἷα
δὲ
ἐμβάλλοντος
τοῦ |
[2, 146] |
καὶ
Διόνυσος
ὁ
ἐκ
Σεμέλης
|
καὶ |
Πὰν
ὁ
ἐκ
Πηνελόπης
γενόμενος, |
[2, 145] |
εἶναι
Ἡρακλέης
τε
καὶ
Διόνυσος
|
καὶ |
Πάν,
παρ᾽
Αἰγυπτίοισι
δὲ
Πὰν |
[2, 146] |
Αἰγύπτου
ἐοῦσαν
ἐν
τῇ
Αἰθιοπίῃ,
|
καὶ |
Πανός
γε
πέρι
οὐκ
ἔχουσι |
[2, 70] |
~ἄγραι
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι
|
καὶ |
παντοῖαι·
ἣ
δ᾽
ὦν
ἔμοιγε |
[2, 108] |
αἱ
διώρυχες
γεγόνασι
ἐοῦσαι
πολλαὶ
|
καὶ |
παντοίους
τρόπους
ἔχουσαί.
κατέταμνε
δὲ |
[2, 50] |
Βοιωτίην
καλεομένην
χώρην.
~Σχεδὸν
δὲ
|
καὶ |
πάντων
τὰ
οὐνόματα
τῶν
θεῶν |
[2, 97] |
παρὰ
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα
|
καὶ |
παρὰ
Κερκάσωρον
πόλιν·
ἐς
δὲ |
[2, 91] |
τὴν
Γοργοῦς
κεφαλήν,
ἔφασαν
ἐλθεῖν
|
καὶ |
παρὰ
σφέας
καὶ
ἀναγνῶναι
τοὺς |
[2, 58] |
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
|
καὶ |
παρὰ
τούτων
Ἕλληνες
μεμαθήκασι.
τεκμήριον |
[2, 51] |
οἵ
περ
Ἀθηναίοισι
σύνοικοι
ἐγένοντο,
|
καὶ |
παρὰ
τούτων
Σαμοθρήικες
τὰ
ὄργια |
[2, 45] |
εἰποῦσι
καὶ
παρὰ
τῶν
θεῶν
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
ἡρώων
εὐμένεια
εἴη. |
[2, 45] |
μὲν
τούτων
τοσαῦτα
ἡμῖν
εἰποῦσι
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
θεῶν
καὶ
παρὰ |
[2, 162] |
λεγομένων
οὐκ
ἀγνοέειν
τὴν
διάνοιαν,
|
καὶ |
παρασκευαζόμενον
ὁρῶντα
σπουδῇ
ἀπιέναι,
βουλόμενον |
[2, 93] |
αὐτίκα
τε
πλέα
γίνεται
ταῦτα
|
καὶ |
παραχρῆμα
ἰχθύων
σμικρῶν
πίμπλαται
πάντα. |
[2, 104] |
Σύριοι
δὲ
οἱ
περὶ
Θερμώδοντα
|
καὶ |
Παρθένιον
ποταμὸν
καὶ
Μάκρωνες
οἱ |
[2, 61] |
δὴ
μετὰ
τὴν
θυσίην
πάντες
|
καὶ |
πᾶσαι,
μυριάδες
κάρτα
πολλαὶ
ἀνθρώπων· |
[2, 52] |
κόσμῳ
θέντες
τὰ
πάντα
πρήγματα
|
καὶ |
πάσας
νομὰς
εἶχον.
ἔπειτα
δὲ |
[2, 35] |
θηλέης,
ἄνδρες
δὲ
πάντων
τε
|
καὶ |
πασέων.
τρέφειν
τοὺς
τοκέας
τοῖσι |
[2, 133] |
ὅτι
ὁ
μὲν
αὐτοῦ
πατὴρ
|
καὶ |
πάτρως,
ἀποκληίσαντες
τὰ
ἱρὰ
καὶ |
[2, 163] |
δὴ
Μωμέμφι
πόλι
ἐγένοντο
ἀμφότεροι
|
καὶ |
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
ἀλλήλων.
~ἔστι
δὲ |
[2, 44] |
ἐκπλώσαντες
Θάσον
ἔκτισαν·
καὶ
ταῦτα
|
καὶ |
πέντε
γενεῇσι
ἀνδρῶν
πρότερα
ἐστὶ |
[2, 127] |
βασιλεῦσαι
δὲ
ἔλεγον
Χεφρῆνα
ἓξ
|
καὶ |
πεντήκοντα
ἔτεα.
~ταῦτα
ἕξ
τε |
[2, 157] |
~Ψαμμήτιχος
δὲ
ἐβασίλευσε
Αἰγύπτου
τέσσερα
|
καὶ |
πεντήκοντα
ἔτεα,
τῶν
τὰ
ἑνὸς |
[2, 106] |
καὶ
γυναικὸς
αἰδοῖα.
εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
περὶ
Ἰωνίην
δύο
τύποι
ἐν |
[2, 93] |
παραυτίκα
γίνονται
οἱ
ἰχθύες
οὗτοι)
|
καὶ |
περὶ
μὲν
τοὺς
ἰχθύας
οὕτω |
[2, 45] |
φύσιν
ἔχει
πολλὰς
μυριάδας
φονεῦσαι;
|
καὶ |
περὶ
μὲν
τούτων
τοσαῦτα
ἡμῖν |
[2, 17] |
γνώμην
ἀπίεμεν,
ἡμεῖς
δὲ
ὧδε
|
καὶ |
περὶ
τούτων
λέγομεν,
Αἴγυπτον
μὲν |
[2, 69] |
σιτία
ἀποτακτὰ
διδόντες
καὶ
ἱρήια,
|
καὶ |
περιέποντες
ὡς
κάλλιστα
ζῶντας·
ἀποθανόντας |
[2, 90] |
πᾶσα
ἀνάγκη
ἐστὶ
ταριχεύσαντας
αὐτὸν
|
καὶ |
περιστείλαντας
ὡς
κάλλιστα
θάψαι
ἐν |
[2, 162] |
ὄπισθε
στὰς
περιέθηκέ
οἱ
κυνέην,
|
καὶ |
περιτιθεὶς
ἔφη
ἐπὶ
βασιληίῃ
περιτιθέναι. |
[2, 167] |
ὁρέων
καὶ
Θρήικας
καὶ
Σκύθας
|
καὶ |
Πέρσας
καὶ
Λυδοὺς
καὶ
σχεδὸν |
[2, 30] |
ἄλλη.
ἔτι
δὲ
ἐπ᾽
ἐμεῦ
|
καὶ |
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ
αἱ
φυλακαὶ |
[2, 156] |
ἔστι
μὲν
ἐν
λίμνῃ
βαθέῃ
|
καὶ |
πλατέῃ
κειμένη
παρὰ
τὸ
ἐν |
[2, 19] |
ἐπὶ
δύο
ἡμερέων
ἑκατέρωθι
ὁδόν,
|
καὶ |
πλέον
ἔτι
τούτου
καὶ
ἔλασσον. |
[2, 172] |
τε
ἀγαθὰ
μυρία,
ἐν
δὲ
|
καὶ |
ποδανιπτὴρ
χρύσεος,
ἐν
τῷ
αὐτός |
[2, 172] |
Αἰγυπτίους
ἐνεμέειν
τε
καὶ
ἐνουρέειν
|
καὶ |
πόδας
ἐναπονίζεσθαι,
τότε
δὲ
μεγάλως |
[2, 36] |
τῶν
δεξιῶν
ἐπὶ
τὰ
ἀριστερά·
|
καὶ |
ποιεῦντες
ταῦτα
αὐτοὶ
μὲν
φασὶ |
[2, 121] |
τῷ
δὲ
δόξαι
εὖ
λέγειν,
|
καὶ |
ποιῆσαί
μιν
πεισθέντα
ταῦτα,
καὶ |
[2, 177] |
ἀπὸ
τῆς
χώρης
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
|
καὶ |
πόλις
ἐν
αὐτῇ
γενέσθαι
τὰς |
[2, 114] |
αὐτήν
τε
ταύτην
ἄγων
ἥκει
|
καὶ |
πολλὰ
κάρτα
χρήματα,
ὑπὸ
ἀνέμων |
[2, 121] |
ἡ
μήτηρ
τοῦ
περιεόντος
παιδὸς
|
καὶ |
πολλὰ
πρὸς
αὐτὴν
λέγων
οὐκ |
[2, 60] |
γὰρ
δὴ
ἅμα
ἄνδρες
γυναιξὶ
|
καὶ |
πολλόν
τι
πλῆθος
ἑκατέρων
ἐν |
[2, 136] |
προπύλαια,
ἐόντα
πολλῷ
τε
κάλλιστα
|
καὶ |
πολλῷ
μέγιστα·
ἔχει
μὲν
γὰρ |
[2, 11] |
γενέσθαι
οὐκ
ἂν
χωσθείη
κόλπος
|
καὶ |
πολλῷ
μέζων
ἔτι
τούτου
ὑπὸ |
[2, 148] |
καὶ
αἱ
πυραμίδες
λόγου
μέζονες,
|
καὶ |
πολλῶν
ἑκάστη
αὐτέων
Ἑλληνικῶν
ἔργων |
[2, 137] |
ἀξιαπηγητότατον·
μέζω
μὲν
γὰρ
ἄλλα
|
καὶ |
πολυδαπανώτερα
ἐστὶ
ἱρά,
ἡδονὴ
δὲ |
[2, 182] |
κατὰ
ξεινίην
τὴν
ἑωυτοῦ
τε
|
καὶ |
Πολυκράτεος
τοῦ
Αἰάκεος,
ἐς
δὲ |
[2, 58] |
Αἰγύπτου
ἀπιγμένη.
πανηγύρις
δὲ
ἄρα
|
καὶ |
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων |
[2, 120] |
τὰ
πρήγματα
εἶναι,
ἀλλὰ
Ἕκτωρ
|
καὶ |
πρεσβύτερος
καὶ
ἀνὴρ
ἐκείνου
μᾶλλον |
[2, 121] |
ἐντειλάμενον
πάντας
τε
ὁμοίως
προσδέκεσθαι,
|
καὶ |
πρὶν
συγγενέσθαι,
ἀναγκάζειν
λέγειν
αὐτῇ |
[2, 59] |
πανηγύρις
δὲ
συχνάς,
μάλιστα
μὲν
|
καὶ |
προθυμότατα
ἐς
Βούβαστιν
πόλιν
τῇ |
[2, 172] |
αὐτῶν
βασιλεύς·
καὶ
τιμᾶν
τε
|
καὶ |
προμηθέεσθαι
ἑωυτοῦ
ἐκέλευε.
τοιούτῳ
μὲν |
[2, 107] |
τοῦτον
ἐπὶ
ξείνια
αὐτὸν
καλέσαντα
|
καὶ |
πρὸς
αὐτῷ
τοὺς
παῖδας
περινῆσαι |
[2, 28] |
τοῦ
ὕδατος
ἐπ᾽
Αἰγύπτου
ῥέειν
|
καὶ |
πρὸς
βορέην
ἄνεμον,
τὸ
δ᾽ |
[2, 99] |
τοῦ
ποταμοῦ
πρὸς
βορέην
τε
|
καὶ |
πρὸς
ἑσπέρην
τὸ
γὰρ
πρὸς |
[2, 124] |
τοὺς
λίθους
ἑτέροισι
ἐπέταξε
ἐκδέκεσθαι
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
Λιβυκὸν
καλεύμενον
ὄρος, |
[2, 58] |
πανηγύρις
δὲ
ἄρα
καὶ
πομπὰς
|
καὶ |
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ |
[2, 41] |
σημηίου
εἵνεκεν·
ἐπεὰν
δὲ
σαπῇ
|
καὶ |
προσίῃ
ὁ
τεταγμένος
χρόνος,
ἀπικνέεται |
[2, 178] |
μὲν
ἐστὶ
τοῦτο
τὸ
τέμενος,
|
καὶ |
προστάτας
τοῦ
ἐμπορίου
αὗται
αἱ |
[2, 76] |
μέλανα
ἐστὶ
δεινῶς)
σκέλεα
δὲ
|
καὶ |
πρόσωπον
ἐμφερὴς
τῇ
ἑτέρῃ.
τοῦ |
[2, 103] |
ἐς
τούτους
δέ
μοι
δοκέει
|
καὶ |
προσώτατα
ἀπικέσθαι
ὁ
Αἰγύπτιος
στρατός· |
[2, 9] |
μὲν
παρὰ
θάλασσαν
ἤδη
μοι
|
καὶ |
πρότερον
δεδήλωται
ὅτι
ἑξακοσίων
τε |
[2, 14] |
φράσω·
εἴ
σφι
θέλοι,
ὡς
|
καὶ |
πρότερον
εἶπον,
ἡ
χώρη
ἡ |
[2, 50] |
μὴ
Ποσειδέωνος
καὶ
Διοσκούρων,
ὡς
|
καὶ |
πρότερόν
μοι
ταῦτα
εἴρηται,
καὶ |
[2, 155] |
τὸ
χρηστήριον
ἐστὶ
Βουτώ,
ὡς
|
καὶ |
πρότερον
ὠνόμασταί
μοι.
ἱρὸν
δὲ |
[2, 12] |
καταρρηγνυμένην,
ὥστε
ἐοῦσαν
ἰλύν
τε
|
καὶ |
πρόχυσιν
ἐξ
Αἰθιοπίης
κατενηνειγμένην
ὑπὸ |
[2, 175] |
ἔσωθεν
τὸ
μῆκος
ὀκτωκαίδεκα
πηχέων
|
καὶ |
πυγόνος
τὸ
δὲ
ὕψος
πέντε |
[2, 81] |
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
Αἰγυπτίοισι
|
καὶ |
Πυθαγορείοισι·
οὐδὲ
γὰρ
τούτων
τῶν |
[2, 49] |
σοφὸν
μαντικήν
τε
ἑωυτῷ
συστῆσαι
|
καὶ |
πυθόμενον
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἄλλα
τε |
[2, 127] |
τῷ
ἑτέρῳ
τά
τε
ἄλλα
|
καὶ |
πυραμίδα
ποιῆσαι,
ἐς
μὲν
τὰ |
[2, 33] |
γὰρ
ποταμὸς
ἀρξάμενος
ἐκ
Κελτῶν
|
καὶ |
Πυρήνης
πόλιος
ῥέει
μέσην
σχίζων |
[2, 92] |
ὅσον
τε
ἐπὶ
πῆχυν
τρώγουσι
|
καὶ |
πωλέουσι·
οἳ
δὲ
ἂν
καὶ |
[2, 137] |
Αἴγυπτον
χειρὶ
πολλῇ
Αἰθίοπάς
τε
|
καὶ |
Σαβακῶν
τὸν
Αἰθιόπων
βασιλέα.
τὸν |
[2, 69] |
ἀμφιδέας
περὶ
τοὺς
ἐμπροσθίους
πόδας,
|
καὶ |
σιτία
ἀποτακτὰ
διδόντες
καὶ
ἱρήια, |
[2, 125] |
ἔς
τε
σίδηρον
τῷ
ἐργάζοντο
|
καὶ |
σιτία
καὶ
ἐσθῆτα
τοῖσι
ἐργαζομένοισι, |
[2, 37] |
οἰκηίων
τρίβουσι
οὔτε
δαπανῶνται,
ἀλλὰ
|
καὶ |
σιτία
σφι
ἐστὶ
ἱρὰ
πεσσόμενα, |
[2, 32] |
ὑπὸ
τῶν
ἡλίκων,
ὕδασί
τε
|
καὶ |
σιτίοισι
εὖ
ἐξηρτυμένους,
ἰέναι
τὰ |
[2, 125] |
ἔς
τε
συρμαίην
καὶ
κρόμμυα
|
καὶ |
σκόροδα
ἀναισιμώθη
τοῖσι
ἐργαζομένοισι·
καὶ |
[2, 110] |
οὐκ
ἐλάσσω
ἐκείνου
καὶ
δὴ
|
καὶ |
Σκύθας,
Δαρεῖον
δὲ
οὐ
δυνασθῆναι |
[2, 167] |
ἀτρεκέως
κρῖναι,
ὁρέων
καὶ
Θρήικας
|
καὶ |
Σκύθας
καὶ
Πέρσας
καὶ
Λυδοὺς |
[2, 121] |
τε
πλέους
ἐγγίνεσθαι
καί
τινα
|
καὶ |
σκῶψαι
μιν
καὶ
ἐς
γέλωτα |
[2, 40] |
ἀσταφίδος
καὶ
σύκων
καὶ
λιβανωτοῦ
|
καὶ |
σμύρνης
καὶ
τῶν
ἄλλων
θυωμάτων, |
[2, 73] |
ὅσον
γραφῇ·
καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
σπάνιος
ἐπιφοιτᾷ
σφι,
δι᾽
ἐτέων, |
[2, 140] |
ἐς
τὴν
δωρεὴν
κελεύειν
σφέας
|
καὶ |
σποδὸν
κομίζειν.
ταύτην
τὴν
νῆσον |
[2, 11] |
θαλάσσης,
μακρὸς
οὕτω
δή
τι
|
καὶ |
στεινὸς
ὡς
ἔρχομαι
φράσων·
μῆκος |
[2, 161] |
ἓξ
ἔτεα
μοῦνον
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
|
καὶ |
στρατευσαμένου
ἐς
Αἰθιοπίην
καὶ
μεταυτίκα |
[2, 40] |
καθαρῶν
καὶ
μέλιτος
καὶ
ἀσταφίδος
|
καὶ |
σύκων
καὶ
λιβανωτοῦ
καὶ
σμύρνης |
[2, 181] |
~Κυρηναίοισι
δὲ
Ἄμασις
φιλότητά
τε
|
καὶ |
συμμαχίην
συνεθήκατο,
ἐδικαίωσε
δὲ
καὶ |
[2, 133] |
δεύτερα
ἐλθεῖν
λέγοντα
τούτων
εἵνεκα
|
καὶ |
συνταχύνειν
αὐτὸν
τὸν
βίον·
οὐ |
[2, 158] |
Ἀράβιον.
τῇ
δὲ
ἐλάχιστον
ἐστὶ
|
καὶ |
συντομώτατον
ἐκ
τῆς
βορηίης
θαλάσσης |
[2, 158] |
ὄρεος
τοῦ
οὐρίζοντος
Αἴγυπτόν
τε
|
καὶ |
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου
εἰσὶ
στάδιοι |
[2, 12] |
ὑποψαμμοτέρην,
τὴν
δὲ
Ἀραβίην
τε
|
καὶ |
Συρίην
ἀργιλωδεστέρην
τε
καὶ
ὑπόπετρον |
[2, 104] |
ἀρχῆς
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ
|
καὶ |
Σύροι
οἱ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ |
[2, 159] |
τε
ἐχρᾶτο
ἐν
τῷ
δέοντι
|
καὶ |
Σύροισι
πεζῇ
ὁ
Νεκῶς
συμβαλὼν |
[2, 141] |
δὴ
ἄτιμα
ποιεῦντα
ἐς
αὐτούς,
|
καί |
σφεας
ἀπελέσθαι
τὰς
ἀρούρας·
τοῖσι |
[2, 55] |
θεῖον
εἶναι
τὸ
ἐπαγγελλόμενον
αὐτοῖσι,
|
καί |
σφεας
ἐκ
τούτου
ποιῆσαι.
τὴν |
[2, 30] |
δὲ
κατέλαβε,
ἐδέετο
πολλὰ
λέγων
|
καί |
σφεας
θεοὺς
πατρωίους
ἀπολιπεῖν
οὐκ |
[2, 152] |
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
Καρσὶ
ποιέεται
|
καί |
σφεας
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος
πείθει
μετ᾽ |
[2, 32] |
κοτε
δένδρεα
ἐν
πεδίῳ
πεφυκότα,
|
καί |
σφεας
προσελθόντας
ἅπτεσθαι
τοῦ
ἐπεόντος |
[2, 160] |
πολιῆται
ἐναγωνίζονται.
οἳ
δὲ
ἔφασαν
|
καὶ |
σφέων
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων |
[2, 29] |
σέβονται,
τούτους
τε
μεγάλως
τιμῶσι,
|
καί |
σφι
μαντήιον
Διὸς
κατέστηκε·
στρατεύονται |
[2, 4] |
πέντε
ἡμέρας
πάρεξ
τοῦ
ἀριθμοῦ,
|
καί |
σφι
ὁ
κύκλος
τῶν
ὡρέων |
[2, 167] |
Σκύθας
καὶ
Πέρσας
καὶ
Λυδοὺς
|
καὶ |
σχεδὸν
πάντας
τοὺς
βαρβάρους
ἀποτιμοτέρους |
[2, 156] |
παῖδας,
Λητοῦν
δὲ
τροφὸν
αὐτοῖσι
|
καὶ |
σώτειραν
γενέσθαι.
Αἰγυπτιστὶ
δὲ
Ἀπόλλων |
[2, 92] |
τοῖσι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
καὶ
γυναικὶ
μιῇ |
[2, 154] |
δή
σφι
τοὺς
χώρους
δίδωσι
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
τὰ
ὑπέσχετο
πάντα |
[2, 133] |
ἀνιέντα,
ἔς
τε
τὰ
ἕλεα
|
καὶ |
τὰ
ἄλσεα
πλανώμενον
καὶ
ἵνα |
[2, 177] |
τοῦ
ποταμοῦ
τῇ
χώρῃ
γινόμενα
|
καὶ |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
χώρης
τοῖσι |
[2, 177] |
Αἴγυπτος
μάλιστα
δὴ
τότε
εὐδαιμονῆσαι
|
καὶ |
τὰ
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
τῇ |
[2, 106] |
Παλαιστίνῃ
Συρίῃ
αὐτὸς
ὥρων
ἐούσας
|
καὶ |
τὰ
γράμματα
τὰ
εἰρημένα
ἐνεόντα |
[2, 109] |
πόλον
μὲν
γὰρ
καὶ
γνώμονα
|
καὶ |
τὰ
δυώδεκα
μέρεα
τῆς
ἡμέρης |
[2, 24] |
οἰκὸς
διψῆν
τε
ὑδάτων
μάλιστα
|
καὶ |
τὰ
ἐγχώρια
ῥεύματα
μαραίνεσθαι
τῶν |
[2, 49] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ποιεύμενα
τῷ
θεῷ
|
καὶ |
τὰ
ἐν
τοῖσι
Ἕλλησι·
ὁμότροπα |
[2, 154] |
οἵ
τε
ὁλκοὶ
τῶν
νεῶν
|
καὶ |
τὰ
ἐρείπια
τῶν
οἰκημάτων
τὸ |
[2, 119] |
ἀπαθέα
κακῶν
ἀπέλαβε,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἑωυτοῦ
χρήματα
πάντα.
τυχὼν |
[2, 123] |
δὲ
πάντα
περιέλθῃ
τὰ
χερσαῖα
|
καὶ |
τὰ
θαλάσσια
καὶ
τὰ
πετεινά, |
[2, 128] |
Αἰγυπτίοισί
τε
πᾶσαν
εἶναι
κακότητα
|
καὶ |
τὰ
ἱρὰ
χρόνου
τοσούτου
κατακληισθέντα |
[2, 5] |
γῆ
καὶ
δῶρον
τοῦ
ποταμοῦ,
|
καὶ |
τὰ
κατύπερθε
ἔτι
τῆς
λίμνης |
[2, 125] |
τελευταῖα
δὲ
αὐτῆς
τὰ
ἐπίγαια
|
καὶ |
τὰ
κατωτάτω
ἐξεποίησαν.
σεσήμανται
δὲ |
[2, 117] |
ἄγων
αὐτήν.
ὅμηρος
μέν
νυν
|
καὶ |
τὰ
Κύπρια
ἔπεα
χαιρέτω.
~εἰρομένου |
[2, 36] |
ἀριστερά.
διφασίοισι
δὲ
γράμμασι
χρέωνται,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
ἱρὰ
τὰ |
[2, 122] |
καὶ
κεῖθι
συγκυβεύειν
τῇ
Δήμητρι,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
νικᾶν
αὐτὴν
τὰ |
[2, 65] |
ἐόντα
σφι
ἅπαντα
ἱρὰ
νενόμισται,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
σύντροφα
αὐτοῖσι
τοῖσι |
[2, 61] |
ἔτι
πλέω
ποιεῦσι
τούτων
ὅσῳ
|
καὶ |
τὰ
μέτωπα
κόπτονται
μαχαίρῃσι,
καὶ |
[2, 77] |
τε
ὄρτυγας
καὶ
τὰς
νήσσας
|
καὶ |
τὰ
μικρὰ
τῶν
ὀρνίθων
ὠμὰ |
[2, 87] |
τοῦ
νεκροῦ
τὸ
δέρμα
μοῦνον
|
καὶ |
τὰ
ὀστέα.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα |
[2, 136] |
πολλῷ
μέγιστα·
ἔχει
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
τὰ
πάντα
προπύλαια
τύπους
τε |
[2, 92] |
ἐπεὰν
πλήρης
γένηται
ὁ
ποταμὸς
|
καὶ |
τὰ
πεδία
πελαγίσῃ,
φύεται
ἐν |
[2, 131] |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὰς
χεῖρας
τῶν |
[2, 49] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι
Ἕλλησι
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὸν
Διόνυσον,
ὀλίγα |
[2, 123] |
τὰ
χερσαῖα
καὶ
τὰ
θαλάσσια
|
καὶ |
τὰ
πετεινά,
αὖτις
ἐς
ἀνθρώπου |
[2, 155] |
αὐτός
τε
τυγχάνει
ἐὼν
μέγας
|
καὶ |
τὰ
προπύλαια
ἔχει
ἐς
ὕψος |
[2, 87] |
ὥστε
ἅμα
ἑωυτῇ
τὴν
νηδὺν
|
καὶ |
τὰ
σπλάγχνα
κατατετηκότα
ἐξάγει·
τὰς |
[2, 93] |
τά
τε
κοῖλα
τῆς
γῆς
|
καὶ |
τὰ
τέλματα
τὰ
παρὰ
τὸν |
[2, 154] |
ἀπὸ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
ἀρξάμενοι
πάντα
|
καὶ |
τὰ
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα
ἀτρεκέως·
πρῶτοι |
[2, 115] |
μὴ
ξεινοκτονέειν,
γυναῖκα
μὲν
ταύτην
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
οὔ
τοι
προήσω |
[2, 115] |
Μέμφιν
καὶ
τὴν
Ἑλένην
τε
|
καὶ |
τὰ
χρήματα,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[2, 118] |
τὸ
τεῖχος,
ἀπαιτέειν
Ἑλένην
τε
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
τά
οἱ
οἴχετο |
[2, 82] |
περὶ
αὐτῶν
ἱρὸς
λόγος
λεγόμενος.
|
~καὶ |
τάδε
ἄλλα
Αἰγυπτίοισι
ἐστὶ
ἐξευρημένα, |
[2, 65] |
περὶ
τὰ
ἱρὰ
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τάδε.
ἐοῦσα
ἡ
Αἴγυπτος
ὅμουρος |
[2, 116] |
ἐσθλὰ
μεμιγμένα,
πολλὰ
δὲ
λυγρά.
|
καὶ |
τάδε
ἕτερα
πρὸς
Τηλέμαχον
Μενέλεως |
[2, 41] |
κατὰ
ταὐτὰ
δὲ
τοῖσι
βουσὶ
|
καὶ |
τἆλλα
κτήνεα
θάπτουσι
ἀποθνήσκοντα·
καὶ |
[2, 41] |
περ
Ἕλληνες
τὴν
Ἰοῦν
γράφουσι,
|
καὶ |
τὰς
βοῦς
τὰς
θηλέας
Αἰγύπτιοι |
[2, 108] |
περιμήκεας,
οὗτοι
ἦσαν
οἱ
ἑλκύσαντες,
|
καὶ |
τὰς
διώρυχας
τὰς
νῦν
ἐούσας |
[2, 115] |
ὁ
Θῶνις
συλλαμβάνει
τὸν
Ἀλέξανδρον
|
καὶ |
τὰς
νέας
αὐτοῦ
κατίσχει,
μετὰ |
[2, 77] |
ὀρνίθων
δὲ
τούς
τε
ὄρτυγας
|
καὶ |
τὰς
νήσσας
καὶ
τὰ
μικρὰ |
[2, 12] |
ὄρεσι
καὶ
ἅλμην
ἐπανθέουσαν,
ὥστε
|
καὶ |
τὰς
πυραμίδας
δηλέεσθαι,
καὶ
ψάμμον |
[2, 128] |
κάρτα
θέλουσι
Αἰγύπτιοι
ὀνομάζειν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὰς
πυραμίδας
καλέουσι
ποιμένος
Φιλίτιος, |
[2, 148] |
ἀνταξίη,
ὁ
δὲ
δὴ
λαβύρινθος
|
καὶ |
τὰς
πυραμίδας
ὑπερβάλλει·
τοῦ
γὰρ) |
[2, 38] |
ἄλλῳ
λόγῳ
ἐρέω·
κατορᾷ
δὲ
|
καὶ |
τὰς
τρίχας
τῆς
οὐρῆς
εἰ |
[2, 60] |
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες
ἀείδουσι
|
καὶ |
τὰς
χεῖρας
κροτέουσι.
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 145] |
λογίζονται
εἶναι
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα.
|
καὶ |
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι, |
[2, 92] |
ἐμφερέα,
ἐν
τῷ
ποταμῷ
γινόμενα
|
καὶ |
ταῦτα,
ἐξ
ὧν
ὁ
καρπὸς |
[2, 129] |
τῷ
Μυκερίνῳ
κατὰ
τοὺς
πολιήτας
|
καὶ |
ταῦτα
ἐπιτηδεύοντι
πρῶτον
κακῶν
ἄρξαι |
[2, 121] |
διὰ
θυρέων
φεύγοντα.
ὡς
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα
ἐς
τὸν
βασιλέα
ἀνηνείχθη, |
[2, 44] |
Εὐρώπης
ζήτησιν
ἐκπλώσαντες
Θάσον
ἔκτισαν·
|
καὶ |
ταῦτα
καὶ
πέντε
γενεῇσι
ἀνδρῶν |
[2, 120] |
προσῆκε
ἀδικέοντι
τῷ
ἀδελφεῷ
ἐπιτρέπειν,
|
καὶ |
ταῦτα
μεγάλων
κακῶν
δι᾽
αὐτὸν |
[2, 14] |
μὴ
ἐκ
τοῦ
Διὸς
μοῦνον.
|
~καὶ |
ταῦτα
μὲν
ἐς
Ἕλληνας
Αἰγυπτίοισι |
[2, 120] |
αἱ
τιμωρίαι
παρὰ
τῶν
θεῶν.
|
καὶ |
ταῦτα
μὲν
τῇ
ἐμοὶ
δοκέει |
[2, 163] |
σφέας
αὐτοὺς
Ἀμάσι.
~πυθόμενος
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα
ὁ
Ἀπρίης
ὥπλιζε
τοὺς |
[2, 121] |
μιν
τάδε·
πάγας
προστάξαι
ἐργάσασθαι
|
καὶ |
ταύτας
περὶ
τὰ
ἀγγήια
ἐν |
[2, 171] |
τὴν
οἱ
Ἕλληνες
θεσμοφόρια
καλέουσι,
|
καὶ |
ταύτης
μοι
πέρι
εὔστομα
κείσθω, |
[2, 159] |
τῶν
ἔτι
οἱ
ὁλκοὶ
ἐπίδηλοι.
|
καὶ |
ταύτῃσί
τε
ἐχρᾶτο
ἐν
τῷ |
[2, 85] |
τῶν
ἀφανέων
νούσων.
~θρῆνοι
δὲ
|
καὶ |
ταφαί
σφεων
εἰσὶ
αἵδε·
τοῖσι |
[2, 30] |
τοῦτο
ᾖ,
ἔσεσθαι
αὐτοῖσι
ἐνθαῦτα
|
καὶ |
τέκνα
καὶ
γυναῖκας.
οὗτοι
ἐπείτε |
[2, 30] |
θεοὺς
πατρωίους
ἀπολιπεῖν
οὐκ
ἔα
|
καὶ |
τέκνα
καὶ
γυναῖκας.
τῶν
δὲ |
[2, 178] |
ναυτιλλομένοισι
ἔδωκε
χώρους
ἐνιδρύσασθαι
βωμοὺς
|
καὶ |
τεμένεα
θεοῖσι.
τὸ
μέν
νυν |
[2, 78] |
ἐς
τοῦτον
ὁρέων
πῖνέ
τε
|
καὶ |
τέρπευ·
ἔσεαι
γὰρ
ἀποθανὼν
τοιοῦτος. |
[2, 142] |
καὶ
χιλίοισι
καὶ
τριηκοσίοισί
τε
|
καὶ |
τεσσεράκοντα
ἔλεγον
θεὸν
ἀνθρωποειδέα
οὐδένα |
[2, 142] |
ἑκατὸν
ἔτεα
ἐστί·
μιῆς
δὲ
|
καὶ |
τεσσεράκοντα
ἔτι
τῶν
ἐπιλοίπων
γενεέων, |
[2, 142] |
τὸν
τελευταῖον
βασιλεύσαντα
μίαν
τε
|
καὶ |
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκοσίας
γενεὰς
ἀνθρώπων |
[2, 143] |
γεγονέναι,
ἐς
ὃ
τοὺς
πέντε
|
καὶ |
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκοσίους
ἀπέδεξαν
κολοσσούς |
[2, 9] |
τῆς
ὁδοῦ
ἑξήκοντα
καὶ
ὀκτακόσιοι
|
καὶ |
τετρακισχίλιοι,
σχοίνων
ἑνὸς
καὶ
ὀγδώκοντα |
[2, 149] |
ἑξαπέδου
τε
τῆς
ὀργυιῆς
μετρεομένης
|
καὶ |
τετραπήχεος,
τῶν
ποδῶν
μὲν
τετραπαλαίστων |
[2, 10] |
ὥσπερ
γε
τὰ
περὶ
Ἴλιον
|
καὶ |
Τευθρανίην
καὶ
Ἔφεσόν
τε
καὶ |
[2, 53] |
ἐπωνυμίας
δόντες
καὶ
τιμάς
τε
|
καὶ |
τέχνας
διελόντες
καὶ
εἴδεα
αὐτῶν |
[2, 86] |
οἳ
ἐπ᾽
αὐτῷ
τούτῳ
κατέαται
|
καὶ |
τέχνην
ἔχουσι
ταύτην.
οὗτοι,
ἐπεάν |
[2, 178] |
ἱδρυμέναι
κοινῇ,
Ἱώνων
μὲν
Χίος
|
καὶ |
Τέως
καὶ
Φώκαια
καὶ
Κλαζομεναί, |
[2, 169] |
τε
φοίνικας
τὰ
δένδρεα
μεμιμημένοισι
|
καὶ |
τῇ
ἄλλῃ
δαπάνῃ·
ἔσω
δὲ |
[2, 63] |
μὲν
καὶ
ἱρὰ
κατά
περ
|
καὶ |
τῇ
ἄλλῃ
ποιεῦσι·
εὖτ᾽
ἂν |
[2, 29] |
θεὸς
οὗτος
κελεύῃ
διὰ
θεσπισμάτων,
|
καὶ |
τῇ
ἂν
κελεύῃ,
ἐκεῖσε.
~ἀπὸ |
[2, 106] |
τῆς
Ἐφεσίης
ἐς
Φώκαιαν
ἔρχονται
|
καὶ |
τῇ
ἐκ
Σαρδίων
ἐς
Σμύρνην. |
[2, 82] |
ἡμέρῃ
ἑκάστη
θεῶν
ὅτευ
ἐστί,
|
καὶ |
τῇ
ἕκαστος
ἡμέρῃ
γενόμενος
ὁτέοισι |
[2, 62] |
ἐλλύχνιον,
καὶ
τοῦτο
καίεται
παννύχιον,
|
καὶ |
τῇ
ὁρτῇ
οὔνομα
κέεται
λυχνοκαΐη. |
[2, 120] |
σφετέροισι
σώμασι
καὶ
τοῖσι
τέκνοισι
|
καὶ |
τῇ
πόλι
κινδυνεύειν
ἐβούλοντο,
ὅκως |
[2, 138] |
ὡς
τεσσέρων
πλέθρων·
τῇ
δὲ
|
καὶ |
τῇ
τῆς
ὁδοῦ
δένδρεα
οὐρανομήκεα |
[2, 11] |
ἡμέρην
γίνεται.
ἕτερον
τοιοῦτον
κόλπον
|
καὶ |
τὴν
Αἴγυπτον
δοκέω
γενέσθαι
κοτέ, |
[2, 106] |
αἰχμὴν
τῇ
δὲ
ἀριστερῇ
τόξα,
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
σκευὴν
ὡσαύτως·
καὶ |
[2, 97] |
ἥξεις
κατ᾽
Ἄνθυλλάν
τε
πόλιν
|
καὶ |
τὴν
Ἀρχάνδρου
καλευμένην.
~τουτέων
δὲ |
[2, 125] |
τοσαῦται
καὶ
μηχαναὶ
ἦσαν,
εἴτε
|
καὶ |
τὴν
αὐτὴν
μηχανὴν
ἐοῦσαν
μίαν |
[2, 132] |
ἐπὶ
τοιούτῳ
πρήγματι·
τότε
ὦν
|
καὶ |
τὴν
βοῦν
ἐκφέρουσι
ἐς
τὸ |
[2, 38] |
ἑστεῶτος
τοῦ
κτήνεος
καὶ
ὑπτίου,
|
καὶ |
τὴν
γλῶσσαν
ἐξειρύσας,
εἰ
καθαρὴ |
[2, 107] |
τῇ
γυναικί·
καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
αὐτὸν
ἅμα
ἄγεσθαι· |
[2, 110] |
μὲν
τριήκοντα
πηχέων,
ἑωυτόν
τε
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα,
τοὺς
δὲ
παῖδας |
[2, 76] |
εἰσι
ἴβιες)
ψιλὴ
τὴν
κεφαλὴν
|
καὶ |
τὴν
δειρὴν
πᾶσαν,
λευκὴ
πτεροῖσι |
[2, 72] |
τὸν
καλεύμενον
λεπιδωτὸν
ἱρὸν
εἶναι
|
καὶ |
τὴν
ἔγχελυν,
ἱροὺς
δὲ
τούτους |
[2, 115] |
τε
τοῦτον
ἀνήγαγε
ἐς
Μέμφιν
|
καὶ |
τὴν
Ἑλένην
τε
καὶ
τὰ |
[2, 39] |
τὰς
κεφαλὰς
τῶν
θυομένων
κτηνέων
|
καὶ |
τὴν
ἐπίσπεισιν
τοῦ
οἴνου
πάντες |
[2, 113] |
εἶχε
περὶ
τὴν
Ἑλένην
τε
|
καὶ |
τὴν
ἐς
Μενέλεων
ἀδικίην·
κατηγόρεον |
[2, 49] |
τοῦ
Διονύσου
τό
τε
οὔνομα
|
καὶ |
τὴν
θυσίην
καὶ
τὴν
πομπὴν |
[2, 75] |
παριέναι
τοὺς
ὄφις
ἀλλὰ
κατακτείνειν.
|
καὶ |
τὴν
ἶβιν
διὰ
τοῦτο
τὸ |
[2, 66] |
ἂν
κύων,
πᾶν
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
τὴν
κεφαλήν.
~ἀπάγονται
δὲ
οἱ |
[2, 132] |
φοινικέῳ
εἵματι,
τὸν
αὐχένα
δὲ
|
καὶ |
τὴν
κεφαλὴν
φαίνει
κεχρυσωμένα
παχέι |
[2, 36] |
τὸν
δὲ
πηλὸν
τῇσι
χερσί,
|
καὶ |
τὴν
κόπρον
ἀναιρέονται)
τὰ
αἰδοῖα |
[2, 56] |
Φοίνικες
ἐξήγαγον
τὰς
ἱρὰς
γυναῖκας
|
καὶ |
τὴν
μὲν
αὐτέων
ἐς
Λιβύην |
[2, 54] |
ἐκ
Θηβέων
ἐξαχθῆναι
ὑπὸ
Φοινίκων,
|
καὶ |
τὴν
μὲν
αὐτέων
πυθέσθαι
ἐς |
[2, 17] |
τε
καὶ
Λιβύης
γίνοιτ᾽
ἄν.
|
~καὶ |
τὴν
μὲν
Ἰώνων
γνώμην
ἀπίεμεν, |
[2, 86] |
νεκρῶν
ξύλινα,
τῇ
γραφῇ
μεμιμημένα.
|
καὶ |
τὴν
μὲν
σπουδαιοτάτην
αὐτέων
φασὶ |
[2, 69] |
οἱ
δὲ
περί
τε
Θήβας
|
καὶ |
τὴν
Μοίριος
λίμνην
οἰκέοντες
καὶ |
[2, 40] |
τὴν
πιμελήν,
σκέλεα
δὲ
ἀποτάμνουσι
|
καὶ |
τὴν
ὀσφὺν
ἄκρην
καὶ
τοὺς |
[2, 40] |
αὐτοῦ
λείπουσι
ἐν
τῷ
σώματι
|
καὶ |
τὴν
πιμελήν,
σκέλεα
δὲ
ἀποτάμνουσι |
[2, 49] |
τε
οὔνομα
καὶ
τὴν
θυσίην
|
καὶ |
τὴν
πομπὴν
τοῦ
φαλλοῦ·
ἀτρεκέως |
[2, 32] |
νέμεται
δὲ
τὴν
Σύρτιν
τε
|
καὶ |
τὴν
πρὸς
ἠῶ
χώρην
τῆς |
[2, 162] |
προστάξαι
αὐτοῦ
τά
τε
ὦτα
|
καὶ |
τὴν
ῥῖνα.
ἰδόμενοι
δ᾽
οἱ |
[2, 2] |
ἐρήμῃ
ἐπ᾽
ἑωυτῶν
κέεσθαι
αὐτά,
|
καὶ |
τὴν
ὥρην
ἐπαγινέειν
σφι
αἶγας, |
[2, 171] |
ἕκαστα
αὐτῶν
ἔχει,
εὔστομα
κείσθω.
|
καὶ |
τῆς
Δήμητρος
τελετῆς
πέρι,
τὴν |
[2, 68] |
τὸ
ὕδωρ
τῆς
τε
αἰθρίης
|
καὶ |
τῆς
δρόσου.
πάντων
δὲ
τῶν |
[2, 147] |
φράσω·
προσέσται
δέ
τι
αὐτοῖσι
|
καὶ |
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
ἐλευθερωθέντες
Αἰγύπτιοι |
[2, 99] |
ἤκουον·
προσέσται
δὲ
αὐτοῖσί
τι
|
καὶ |
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
Μῖνα
τὸν |
[2, 26] |
τοῦ
νότου
ἦν
ἡ
στάσις
|
καὶ |
τῆς
μεσαμβρίης,
τῇ
δὲ
ὁ |
[2, 29] |
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
ἄνω
Αἰθίοπες
ἤδη
|
καὶ |
τῆς
νήσου
τὸ
ἥμισυ,
τὸ |
[2, 115] |
οἱ
καὶ
τὸ
γένος
κατέλεξε
|
καὶ |
τῆς
πάτρης
εἶπε
τὸ
οὔνομα, |
[2, 102] |
λεγούσας
τό
τε
ἑωυτοῦ
οὔνομα
|
καὶ |
τῆς
πάτρης,
καὶ
ὡς
δυνάμι |
[2, 172] |
τῷ
παρεόντι
εἶναι
αὐτῶν
βασιλεύς·
|
καὶ |
τιμᾶν
τε
καὶ
προμηθέεσθαι
ἑωυτοῦ |
[2, 53] |
τοῖσι
θεοῖσι
τὰς
ἐπωνυμίας
δόντες
|
καὶ |
τιμάς
τε
καὶ
τέχνας
διελόντες |
[2, 62] |
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
φῶς
ἔλαχε
|
καὶ |
τιμὴν
ἡ
νὺξ
αὕτη,
ἔστι |
[2, 50] |
οὔνομα
ἔκτηνται
εἰ
μὴ
Λίβυες
|
καὶ |
τιμῶσι
τὸν
θεὸν
τοῦτον
αἰεί. |
[2, 121] |
δὲ
λόγους
τε
πλέους
ἐγγίνεσθαι
|
καί |
τινα
καὶ
σκῶψαι
μιν
καὶ |
[2, 108] |
ὁ
Σέσωστρις
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
|
καὶ |
τισάμενος
τὸν
ἀδελφεόν,
τῷ
μὲν |
[2, 18] |
τινὰ
ἐγὼ
ἀποδείκνυμι
τῷ
λόγῳ,
|
καὶ |
τὸ
Ἄμμωνος
χρηστήριον
γενόμενον·
τὸ |
[2, 94] |
οἳ
δὲ
καὶ
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
|
καὶ |
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ᾽
αὐτοῦ
συγκομίζονται. |
[2, 17] |
Μενδήσιον.
τὸ
δὲ
Βολβίτινον
στόμα
|
καὶ |
τὸ
Βουκολικὸν
οὐκ
ἰθαγενέα
στόματα |
[2, 83] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ἄρεος
καὶ
Διός,
|
καὶ |
τό
γε
μάλιστα
ἐν
τιμῇ |
[2, 115] |
ὁκόθεν
πλέοι.
ὁ
δέ
οἱ
|
καὶ |
τὸ
γένος
κατέλεξε
καὶ
τῆς |
[2, 63] |
ἅμαξαν
ἄγουσαν
τὸν
νηόν
τε
|
καὶ |
τὸ
ἐν
τῷ
νηῷ
ἐνεὸν |
[2, 181] |
αὐτίκα
οἱ
ἐμίχθη
ὁ
Ἄμασις.
|
καὶ |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη,
ὁκότε
ἔλθοι |
[2, 25] |
ἐς
μέσον
τὸν
οὐρανὸν
ὀπίσω,
|
καὶ |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ὁμοίως
ἀπὸ |
[2, 25] |
ψυχρῶν,
διεξιὼν
ποιέει
οἷόν
περ
|
καὶ |
τὸ
θέρος
ἔωθε
ποιέειν
ἰὼν |
[2, 44] |
ἔφασαν
γὰρ
ἅμα
Τύρῳ
οἰκιζομένῃ
|
καὶ |
τὸ
ἱρὸν
τοῦ
θεοῦ
ἱδρυθῆναι, |
[2, 13] |
οἰκέοντες
τά
τε
ἄλλα
χωρία
|
καὶ |
τὸ
καλεόμενον
Δέλτα,
ἢν
οὕτω |
[2, 149] |
ὕδατος
ὑπερέχουσαι
πεντήκοντα
ὀργυιὰς
ἑκατέρη,
|
καὶ |
τὸ
κατ᾽
ὕδατος
οἰκοδόμηται
ἕτερον |
[2, 73] |
τὰ
μάλιστα·
αἰετῷ
περιήγησιν
ὁμοιότατος
|
καὶ |
τὸ
μέγαθος.
τοῦτον
δὲ
λέγουσι |
[2, 28] |
μέσου
τῶν
ὀρέων
τούτων
ῥέειν,
|
καὶ |
τὸ
μὲν
ἥμισυ
τοῦ
ὕδατος |
[2, 182] |
νηῷ
τῷ
μεγάλῳ
ἱδρύατο
ἔτι
|
καὶ |
τὸ
μέχρι
ἐμεῦ,
ὄπισθε
τῶν |
[2, 64] |
ἐν
τῇ
ὁρτῇ
νενομικέναι
φασί.
|
καὶ |
τὸ
μὴ
μίσγεσθαι
γυναιξὶ
ἐν |
[2, 13] |
κατὰ
λόγον
ἐπιδιδῷ
ἐς
ὕψος
|
καὶ |
τὸ
ὅμοιον
ἀποδιδῷ
ἐς
αὔξησιν, |
[2, 42] |
ἀμφοτέρων
νομίζοντες.
δοκέειν
δέ
μοι,
|
καὶ |
τὸ
οὔνομα
Ἀμμώνιοι
ἀπὸ
τοῦδε |
[2, 68] |
ᾠὰ
ἐν
γῇ
καὶ
ἐκλέπει,
|
καὶ |
τὸ
πολλὸν
τῆς
ἡμέρης
διατρίβει |
[2, 85] |
ἐπλάσατο
τὴν
κεφαλὴν
πηλῷ
ἢ
|
καὶ |
τὸ
πρόσωπον,
κἄπειτα
ἐν
τοῖσι |
[2, 125] |
τοὺς
λίθους
ἔταμνον
καὶ
ἦγον
|
καὶ |
τὸ
ὑπὸ
γῆν
ὄρυγμα
ἐργάζοντο, |
[2, 151] |
τό
τε
ποιηθὲν
ἐκ
Ψαμμητίχου
|
καὶ |
τὸ
χρηστήριον,
ὅτι
ἐκέχρηστό
σφι |
[2, 80] |
μούνην
σφίσι
γενέσθαι.
~συμφέρονται
δὲ
|
καὶ |
τόδε
ἄλλο
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
μούνοισι |
[2, 13] |
καὶ
ὑπόπετρον
ἐοῦσαν.
~ἔλεγον
δὲ
|
καὶ |
τόδε
μοι
μέγα
τεκμήριον
περὶ |
[2, 43] |
τοῦτο
οὕτω
ἔχειν,
ἐν
δὲ
|
καὶ |
τόδε,
ὅτι
τε
τοῦ
Ἡρακλέος |
[2, 104] |
ἐπιμισγόμενοι
Αἰγύπτῳ
ἐξέμαθον,
μέγα
μοι
|
καὶ |
τόδε
τεκμήριον
γίνεται·
Φοινίκων
ὁκόσοι |
[2, 117] |
~κατὰ
ταῦτα
δὲ
τὰ
ἔπεα
|
καὶ |
τόδε
τὸ
χωρίον
οὐκ
ἥκιστα |
[2, 73] |
εἰ
τῇ
γραφῇ
παρόμοιος,
τοσόσδε
|
καὶ |
τοιόσδε·
τὰ
μὲν
αὐτοῦ
χρυσόκομα |
[2, 2] |
τὸν
ἄρτον.
οὕτω
συνεχώρησαν
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
τοιούτῳ
σταθμησάμενοι
πρήγματι
τοὺς
Φρύγας |
[2, 120] |
αὐτὸν
συμβαινόντων
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ
|
καὶ |
τοῖσι
ἄλλοισι
πᾶσι
Τρωσί.
ἀλλ᾽ |
[2, 1] |
αὐτός
τε
μέγα
πένθος
ἐποιήσατο
|
καὶ |
τοῖσι
ἄλλοισι
προεῖπε
πᾶσι
τῶν |
[2, 102] |
ἐν
τῇσι
στήλῃσι
κατὰ
ταὐτὰ
|
καὶ |
τοῖσι
ἀνδρηίοισι
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι, |
[2, 178] |
Ἑλλήνων
μετεξετέρους
ἀπεδέξατο,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τοῖσι
ἀπικνευμένοισι
ἐς
Αἴγυπτον
ἔδωκε |
[2, 152] |
τοῖσι
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι
|
καὶ |
τοῖσι
ἐπικούροισι
καταιρέει
τοὺς
βασιλέας. |
[2, 53] |
εἰσὶ
οἱ
ποιήσαντες
θεογονίην
Ἕλλησι
|
καὶ |
τοῖσι
θεοῖσι
τὰς
ἐπωνυμίας
δόντες |
[2, 154] |
ἐστὶ
Ἔπαφος.
~τοῖσι
δὲ
Ἴωσι
|
καὶ |
τοῖσι
Καρσὶ
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι
αὐτῷ |
[2, 12] |
ἐργατικοῦ;
~τὰ
περὶ
Αἴγυπτον
ὦν
|
καὶ |
τοῖσι
λέγουσι
αὐτὰ
πείθομαι
καὶ |
[2, 120] |
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι
σφετέροισι
σώμασι
|
καὶ |
τοῖσι
τέκνοισι
καὶ
τῇ
πόλι |
[2, 155] |
τε
ὕψος
καὶ
ἐς
μῆκος
|
καὶ |
τοῖχος
ἕκαστος
τούτοισι
ἴσος
τεσσεράκοντα |
[2, 121] |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
πολυφροσύνῃ
τε
|
καὶ |
τόλμῃ
τοῦ
ἀνθρώπου,
τέλος
δὲ |
[2, 64] |
τούτῳ
τοῦ
Ἄρεος
τὴν
μητέρα,
|
καὶ |
τὸν
Ἄρεα
ἀπότροφον
γενόμενον
ἐλθεῖν |
[2, 121] |
ἐς
τὴν
ὁδὸν
ἀγγήια
ἔχοντας,
|
καὶ |
τὸν
ἐκκεχυμένον
οἶνον
συγκομίζειν
ἐν |
[2, 47] |
οὐρὴν
ἄκρην
καὶ
τὸν
σπλῆνα
|
καὶ |
τὸν
ἐπίπλοον
συνθεὶς
ὁμοῦ
κατ᾽ |
[2, 32] |
οὐδεὶς
αὐτοῦ
οἶδε
τὰς
πηγάς,
|
καὶ |
τὸν
Ἐτέαρχον
φάναι
ἐλθεῖν
κοτε |
[2, 26] |
οὗτος
κατὰ
γνώμην
τὴν
ἐμὴν
|
καὶ |
τὸν
ἠέρα
ξηρὸν
τὸν
ταύτῃ |
[2, 129] |
δὲ
τά
τε
ἱρὰ
ἀνοῖξαι
|
καὶ |
τὸν
λεὼν
τετρυμένον
ἐς
τὸ |
[2, 121] |
δὲ
ἐπὶ
τὰ
βασιλήια
νυκτὸς
|
καὶ |
τὸν
λίθον
ἐπὶ
τῷ
οἰκοδομήματι |
[2, 79] |
Αἴγυπτον
ἐόντων,
ἐν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
τὸν
Λίνον
ὁκόθεν
ἔλαβον
τὸ |
[2, 112] |
ἱρὸν
εἶναι
Ἑλένης
τῆς
Τυνδάρεω,
|
καὶ |
τὸν
λόγον
ἀκηκοὼς
ὡς
διαιτήθη |
[2, 91] |
πόλιος
γεγονέναι·
τὸν
γὰρ
Δαναὸν
|
καὶ |
τὸν
Λυγκέα
ἐόντας
Χεμμίτας
ἐκπλῶσαι |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
πρὸς
νότον
χειμῶνα·
|
καὶ |
τὸν
μὲν
καλέουσι
θέρος,
τοῦτον |
[2, 121] |
ταμίαι
τῶν
βασιλέος
χρημάτων
ἔσονται.
|
καὶ |
τὸν
μὲν
τελευτῆσαι
τὸν
βίον, |
[2, 42] |
θελῆσαι
πάντως
ἰδέσθαι
τὸν
Δία,
|
καὶ |
τὸν
οὐκ
ἐθέλειν
ὀφθῆναι
ὑπ᾽ |
[2, 115] |
εἶπε
τὸ
οὔνομα,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τὸν
πλόον
ἀπηγήσατο
ὁκόθεν
πλέοι. |
[2, 111] |
πεφοίτηκε,
ἄλλων
ἀνδρῶν
ἐοῦσα
ἄπειρος.
|
καὶ |
τὸν
πρώτης
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς |
[2, 47] |
ἐπεὰν
θύσῃ,
τὴν
οὐρὴν
ἄκρην
|
καὶ |
τὸν
σπλῆνα
καὶ
τὸν
ἐπίπλοον |
[2, 113] |
ταῦτα
πρός
τε
τοὺς
ἱρέας
|
καὶ |
τὸν
στόματος
τούτου
φύλακον,
τῷ |
[2, 40] |
ἄκρην
καὶ
τοὺς
ὤμους
τε
|
καὶ |
τὸν
τράχηλον.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες |
[2, 123] |
Δήμητρα
καὶ
Διόνυσον.
πρῶτοι
δὲ
|
καὶ |
τόνδε
τὸν
λόγον
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ |
[2, 43] |
ἔμελλον
μνήμην
ἕξειν,
εἴ
περ
|
καὶ |
τότε
ναυτιλίῃσι
ἐχρέωντο
καὶ
ἦσαν |
[2, 19] |
Λιβυκοῦ
τε
λεγομένου
χωρίου
εἶναι
|
καὶ |
τοῦ
Ἀραβίου
ἐνιαχῇ
καὶ
ἐπὶ |
[2, 8] |
κατειλυμένον,
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
καὶ |
τοῦ
Ἀραβίου
τὰ
πρὸς
μεσαμβρίην |
[2, 26] |
τοῦ
οὐρανοῦ
ὑπὸ
τοῦ
χειμῶνος
|
καὶ |
τοῦ
βορέω
ἤιε
ἂν
τὰ |
[2, 111] |
ἱρὰ
πάντα
τὰ
λόγιμα
ἀνέθηκε
|
καὶ |
τοῦ
γε
λόγον
μάλιστα
ἄξιον |
[2, 54] |
πέρι
τοῦ
τε
ἐν
Ἕλλησι
|
καὶ |
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
τόνδε
Αἰγύπτιοι |
[2, 126] |
καὶ
αὐτὴν
διανοηθῆναι
μνημήιον
καταλιπέσθαι,
|
καὶ |
τοῦ
ἐσιόντος
πρὸς
αὐτὴν
ἑκάστου |
[2, 19] |
οὐ
μοῦνον
τὸ
Δέλτα
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῦ
Λιβυκοῦ
τε
λεγομένου
χωρίου |
[2, 121] |
τῶν
τε
σημάντρων
ἐόντων
σόων
|
καὶ |
τοῦ
οἰκήματος
κεκληιμένου.
ὡς
δὲ |
[2, 26] |
ἡ
στάσις
ἤλλακτο
τῶν
ὡρέων,
|
καὶ |
τοῦ
οὐρανοῦ
τῇ
μὲν
νῦν |
[2, 76] |
αὐχένος
καὶ
ἀκρέων
τῶν
πτερύγων
|
καὶ |
τοῦ
πυγαίου
ἄκρου
ταῦτα
δὲ |
[2, 20] |
εἰ
ἐτησίαι
αἴτιοι
ἦσαν,
χρῆν
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι |
[2, 133] |
καὶ
θεῶν
οὐ
μεμνημένοι
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
ἀνθρώπους
φθείροντες,
ἐβίωσαν
χρόνον |
[2, 167] |
πολιητέων
τοὺς
τὰς
τέχνας
μανθάνοντας
|
καὶ |
τοὺς
ἐκγόνους
τούτων,
τοὺς
δὲ |
[2, 103] |
διαβὰς
τούς
τε
Σκύθας
κατεστρέψατο
|
καὶ |
τοὺς
Θρήικας.
ἐς
τούτους
δέ |
[2, 115] |
καὶ
τὰ
χρήματα,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἱκέτας.
ἀνακομισθέντων
δὲ
πάντων, |
[2, 67] |
ἰχνευταὶ
θάπτονται.
τὰς
δὲ
μυγαλᾶς
|
καὶ |
τοὺς
ἴρηκας
ἀπάγουσι
ἐς
Βουτοῦν |
[2, 36] |
ἑκάστη.
τῶν
ἱστίων
τοὺς
κρίκους
|
καὶ |
τοὺς
κάλους
οἱ
μὲν
ἄλλοι |
[2, 67] |
τὰς
δὲ
ἄρκτους
ἐούσας
σπανίας
|
καὶ |
τοὺς
λύκους
οὐ
πολλῷ
τεῳ |
[2, 133] |
ἔτεα
πεντήκοντά
τε
καὶ
ἑκατόν,
|
καὶ |
τοὺς
μὲν
δύο
τοὺς
πρὸ |
[2, 41] |
νυν
καθαροὺς
βοῦς
τοὺς
ἔρσενας
|
καὶ |
τοὺς
μόσχους
οἱ
πάντες
Αἰγύπτιοι |
[2, 64] |
ἐξανδρωμένον
ἐθέλοντα
τῇ
μητρὶ
συμμῖξαι,
|
καὶ |
τοὺς
προπόλους
τῆς
μητρός,
οἷα |
[2, 115] |
ἀπαγαγέσθαι
ἐθέλῃ·
αὐτὸν
δέ
σε
|
καὶ |
τοὺς
σοὺς
συμπλόους
τριῶν
ἡμερέων |
[2, 46] |
εἴη.
~τὰς
δὲ
δὴ
αἶγας
|
καὶ |
τοὺς
τράγους
τῶνδε
εἵνεκα
οὐ |
[2, 40] |
ἀποτάμνουσι
καὶ
τὴν
ὀσφὺν
ἄκρην
|
καὶ |
τοὺς
ὤμους
τε
καὶ
τὸν |
[2, 96] |
βύβλῳ.
πηδάλιον
δὲ
ἓν
ποιεῦνται,
|
καὶ |
τοῦτο
διὰ
τῆς
τρόπιος
διαβύνεται. |
[2, 55] |
τοὺς
Λίβυας
ποιέειν·
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
Διός.
Δωδωναίων
δὲ
αἱ |
[2, 175] |
μουνόλιθον
ἐκόμισε
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος,
|
καὶ |
τοῦτο
ἐκόμιζον
μὲν
ἐπ᾽
ἔτεα |
[2, 169] |
τῶν
τούτου
προπατόρων,
ἔστι
μέντοι
|
καὶ |
τοῦτο
ἐν
τῇ
αὐλῇ
τοῦ |
[2, 62] |
δὲ
ἔπεστι
αὐτὸ
τὸ
ἐλλύχνιον,
|
καὶ |
τοῦτο
καίεται
παννύχιον,
καὶ
τῇ |
[2, 175] |
μαντήια
παρεχομένων
τὰ
μάλιστα
ἐπεμέλετο.
|
~καὶ |
τοῦτο
μὲν
ἐν
Σάι
τῇ |
[2, 104] |
ὅτι
μελάγχροες
εἰσὶ
καὶ
οὐλότριχες.
|
καὶ |
τοῦτο
μὲν
ἐς
οὐδὲν
ἀνήκει· |
[2, 47] |
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν
ἥγηνται
θηρίον
εἶναι,
|
καὶ |
τοῦτο
μὲν
ἤν
τις
ψαύσῃ |
[2, 162] |
ἐπ᾽
ἵππου
κατήμενος,
ἐπαείρας
ἀπεματάισε,
|
καὶ |
τοῦτό
μιν
ἐκέλευε
Ἀπρίῃ
ἀπάγειν. |
[2, 68] |
κινέει
τὴν
κάτω
γνάθον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῦτο
μοῦνον
θηρίων
τὴν
ἄνω |
[2, 167] |
πατρὸς
ἐκδεκόμενος.
~εἰ
μέν
νυν
|
καὶ |
τοῦτο
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι
οἱ |
[2, 82] |
τελευτήσει
καὶ
ὁκοῖός
τις
ἔσται.
|
καὶ |
τούτοισι
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ
ἐν |
[2, 127] |
βασιληίην
τὸν
ἀδελφεὸν
αὐτοῦ
Χεφρῆνα·
|
καὶ |
τοῦτον
δὲ
τῷ
αὐτῷ
τρόπῳ |
[2, 116] |
ὅ)
μετῆκε
αὐτόν,
δηλώσας
ὡς
|
καὶ |
τοῦτον
ἐπίσταιτο
τὸν
λόγον·
δῆλον |
[2, 160] |
εἰ
δὴ
βούλονται
δικαίως
τιθέναι
|
καὶ |
τούτου
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς
Αἴγυπτον, |
[2, 38] |
ἔρσενας
τοῦ
Ἐπάφου
εἶναι
νομίζουσι,
|
καὶ |
τούτου
εἵνεκα
δοκιμάζουσι
αὐτοὺς
ὧδε· |
[2, 146] |
Πηνελόπης
γενόμενος,
ἔφη
ἄν
τις
|
καὶ |
τούτους
ἄλλους
ἄνδρας
γενομένους
ἔχειν |
[2, 61] |
καὶ
τὰ
μέτωπα
κόπτονται
μαχαίρῃσι,
|
καὶ |
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι
ὅτι
εἰσὶ |
[2, 145] |
εἶναι,
Διονύσῳ
δ᾽
ἐλάχιστα
τούτων,
|
καὶ |
τούτῳ
πεντακισχίλια
καὶ
μύρια
λογίζονται |
[2, 144] |
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
|
καὶ |
τούτων
αἰεὶ
ἕνα
τὸν
κρατέοντα |
[2, 165] |
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο,
ἑκκαίδεκα
μυριάδες.
|
καὶ |
τούτων
βαναυσίης
οὐδεὶς
δεδάηκε
οὐδέν, |
[2, 4] |
καὶ
ζῷα
ἐν
λίθοισι
ἐγγλύψαι.
|
καὶ |
τούτων
μέν
νυν
τὰ
πλέω |
[2, 46] |
μᾶλλον
τοὺς
ἔρσενας
τῶν
θηλέων,
|
καὶ |
τούτων
οἱ
αἰπόλοι
τιμὰς
μέζονας |
[2, 164] |
~ἔστι
δὲ
Αἰγυπτίων
ἑπτὰ
γένεα,
|
καὶ |
τούτων
οἳ
μὲν
ἱρέες
οἳ |
[2, 46] |
τὤγαλμα
κατά
περ
Ἕλληνες
αἰγοπρόσωπον
|
καὶ |
τραγοσκελέα,
οὔτι
τοιοῦτον
νομίζοντες
εἶναί |
[2, 100] |
ἐκ
βύβλου
ἄλλων
βασιλέων
τριηκοσίων
|
καὶ |
τριήκοντα
οὐνόματα.
ἐν
τοσαύτῃσι
δὲ |
[2, 142] |
ἐπῆσαν
τῇσι
τριηκοσίῃσι,
ἐστὶ
τεσσεράκοντα
|
καὶ |
τριηκόσια
καὶ
χίλια
ἔτεα.
οὕτω |
[2, 142] |
βασιλεύσαντα
μίαν
τε
καὶ
τεσσεράκοντα
|
καὶ |
τριηκοσίας
γενεὰς
ἀνθρώπων
γενομένας,
καὶ |
[2, 142] |
μυρίοισί
τε
ἔτεσι
καὶ
χιλίοισι
|
καὶ |
τριηκοσίοισί
τε
καὶ
τεσσεράκοντα
ἔλεγον |
[2, 143] |
ὃ
τοὺς
πέντε
καὶ
τεσσεράκοντα
|
καὶ |
τριηκοσίους
ἀπέδεξαν
κολοσσούς
πίρωμιν
ἐπονομαζόμενον) |
[2, 159] |
ὁ
Νεκῶς
ἐτράπετο
πρὸς
στρατηίας,
|
καὶ |
τριήρεες
αἳ
μὲν
ἐπὶ
τῇ |
[2, 121] |
ὡς
δὲ
αὐτῷ
καὶ
δὶς
|
καὶ |
τρὶς
ἀνοίξαντι
αἰεὶ
ἐλάσσω
φαίνεσθαι |
[2, 149] |
τῆς
περιόδου
εἰσι\
στάδιοι
ἑξακόσιοι
|
καὶ |
τρισχίλιοι,
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων,
ἴσοι |
[2, 6] |
ἂν
εἴησαν
Αἰγύπτου
στάδιοι
ἑξακόσιοι
|
καὶ |
τρισχίλιοι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
~ἐνθεῦτεν |
[2, 9] |
ὅτι
ἑξακοσίων
τε
ἐστὶ
σταδίων
|
καὶ |
τρισχιλίων,
ὅσον
δέ
τι
ἀπὸ |
[2, 153] |
προπυλαίων,
πᾶσάν
τε
περίστυλον
ἐοῦσαν
|
καὶ |
τύπων
πλέην·
ἀντὶ
δὲ
κιόνων |
[2, 36] |
τάς
τε
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
καὶ |
τῷ
γενείῳ,
τέως
ἐξυρημένοι.
τοῖσι |
[2, 129] |
μιν
κρίνειν
εὖ,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τῷ
ἐπιμεμφομένῳ
ἐκ
τῆς
δίκης |
[2, 175] |
πάντας
ὑπερβαλόμενος
τῷ
τε
ὕψεϊ
|
καὶ |
τῷ
μεγάθεϊ,
ὅσων
τε
τὸ |
[2, 152] |
ἀπὸ
θαλάσσης
χαλκέων
ἀνδρῶν
ἐπιφανέντων.
|
καὶ |
τῷ
μὲν
δὴ
ἀπιστίη
μεγάλη |
[2, 44] |
οἳ
διξὰ
Ἡράκλεια
ἱδρυσάμενοι
ἔκτηνται,
|
καὶ |
τῷ
μὲν
ὡς
ἀθανάτῳ
Ὀλυμπίῳ |
[2, 162] |
περιτιθεὶς
ἔφη
ἐπὶ
βασιληίῃ
περιτιθέναι.
|
καὶ |
τῷ
οὔ
κως
ἀεκούσιον
ἐγίνετο |
[2, 35] |
τῷ
κατὰ
σφέας
ἐόντι
ἑτεροίῳ
|
καὶ |
τῷ
ποταμῷ
φύσιν
ἀλλοίην
παρεχομένῳ |
[2, 160] |
οἳ
δὲ
ἔφασαν
καὶ
σφέων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
ὁμοίως
τῷ |
[2, 86] |
σμύρνης
ἀκηράτου
τετριμμένης
καὶ
κασίης
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
θυμιημάτων,
πλὴν
λιβανωτοῦ, |
[2, 40] |
σύκων
καὶ
λιβανωτοῦ
καὶ
σμύρνης
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
θυωμάτων,
πλήσαντες
δὲ |
[2, 32] |
τὰ
δὲ
ὑπὲρ
θαλάσσης
τε
|
καὶ |
τῶν
ἐπὶ
θάλασσαν
κατηκόντων
ἀνθρώπων, |
[2, 124] |
δὴ
τὰ
δέκα
ἔτεα
γενέσθαι
|
καὶ |
τῶν
ἐπὶ
τοῦ
λόφου
ἐπ᾽ |
[2, 58] |
ἀλλήλῃσι
τυγχάνουσι
ἐοῦσαι.
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἱρῶν
ἡ
μαντικὴ
ἀπ᾽ |
[2, 148] |
τὸν
λαβύρινθον
τοῦτον
οἰκοδομησαμένων
βασιλέων
|
καὶ |
τῶν
ἱρῶν
κροκοδείλων.
οὕτω
τῶν |
[2, 72] |
ἱρὰς
ἥγηνται
εἶναι.
νομίζουσι
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἰχθύων
τὸν
καλεύμενον
λεπιδωτὸν |
[2, 131] |
λέγουσι
περὶ
τῆς
βοὸς
ταύτης
|
καὶ |
τῶν
κολοσσῶν
τόνδε
τὸν
λόγον, |
[2, 94] |
τὰ
χείλεα
τῶν
τε
ποταμῶν
|
καὶ |
τῶν
λιμνέων
σπείρουσι
τὰ
σιλλικύπρια |
[2, 14] |
τῶν
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων
πάντων
|
καὶ |
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων·
οἳ
οὔτε |
[2, 45] |
ταῦτα
λέγοντες
τῆς
Αἰγυπτίων
φύσιος
|
καὶ |
τῶν
νόμων
πάμπαν
ἀπείρως
ἔχειν |
[2, 145] |
Αἰγυπτίοισι
δὲ
Πὰν
μὲν
ἀρχαιότατος
|
καὶ |
τῶν
ὀκτὼ
τῶν
πρώτων
λεγομένων |
[2, 72] |
τούτους
τοῦ
Νείλου
φασὶ
εἶναι,
|
καὶ |
τῶν
ὀρνίθων
τοὺς
χηναλώπεκας.
~ἔστι |
[2, 49] |
παρὰ
Κάδμου
τε
τοῦ
Τυρίου
|
καὶ |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
ἐκ
Φοινίκης |
[2, 169] |
μεγάρου
ἢ
τὸ
τοῦ
Ἀπρίεω
|
καὶ |
τῶν
τούτου
προπατόρων,
ἔστι
μέντοι |
[2, 121] |
τε
σῶμα
τοῦ
ἀδελφεοῦ
καταλῦσαι
|
καὶ |
τῶν
φυλάκων
ἐπὶ
λύμῃ
πάντων |
[2, 121] |
τῷ
οἰκοδομήματι
ἀνευρόντας
ῥηιδίως
μεταχειρίσασθαι
|
καὶ |
τῶν
χρημάτων
πολλὰ
ἐξενείκασθαι.
ὡς |
[2, 77] |
τε
ἄλλων
πάντων
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τῶν
ὡρέων
μάλιστα.
ἀρτοφαγέουσι
δὲ |
[2, 66] |
τάδε·
ἁρπάζοντες
ἀπὸ
τῶν
θηλέων
|
καὶ |
ὑπαιρεόμενοι
τὰ
τέκνα
κτείνουσι,
κτείναντες |
[2, 66] |
καιόμενον,
οἱ
δὲ
αἰέλουροι
διαδύνοντες
|
καὶ |
ὑπερθρώσκοντες
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐσάλλονται
ἐς |
[2, 121] |
τῶν
φυλάκων
χρόνῳ
πρηΰνεσθαι
προσποιέεσθαι
|
καὶ |
ὑπίεσθαι
τῆς
ὀργῆς,
τέλος
δὲ |
[2, 121] |
εἶναι
ἐκ
τοῦ
τοίχου
ῥηιδίως
|
καὶ |
ὑπὸ
δύο
ἀνδρῶν
καὶ
ὑπὸ |
[2, 121] |
ῥηιδίως
καὶ
ὑπὸ
δύο
ἀνδρῶν
|
καὶ |
ὑπὸ
ἑνός.
ὡς
δὲ
ἐπετελέσθη |
[2, 25] |
τῶν
τε
ὄμβρων
ἐπιλειπόντων
αὐτοὺς
|
καὶ |
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
ἑλκόμενοι
ἀσθενέες |
[2, 75] |
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ
μεγάλοι
|
καὶ |
ὑποδεέστεροι
καὶ
ἐλάσσονες
ἔτι
τούτων, |
[2, 37] |
φορέουσι
οἱ
ἱρέες
λινέην
μούνην
|
καὶ |
ὑποδήματα
βύβλινα·
ἄλλην
δέ
σφι |
[2, 25] |
τοῦ
Νείλου
ὁ
ἥλιος,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὑπολείπεσθαι
περὶ
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου
δὲ |
[2, 12] |
τε
καὶ
Συρίην
ἀργιλωδεστέρην
τε
|
καὶ |
ὑπόπετρον
ἐοῦσαν.
~ἔλεγον
δὲ
καὶ |
[2, 12] |
Λιβύην
ἴδμεν
ἐρυθροτέρην
τε
γῆν
|
καὶ |
ὑποψαμμοτέρην,
τὴν
δὲ
Ἀραβίην
τε |
[2, 38] |
καὶ
ὀρθοῦ
ἑστεῶτος
τοῦ
κτήνεος
|
καὶ |
ὑπτίου,
καὶ
τὴν
γλῶσσαν
ἐξειρύσας, |
[2, 124] |
ἕκαστον
ὀκτὼ.
πλέθρα
ἐούσης
τετραγώνου
|
καὶ |
ὕψος
ἴσον,
λίθου
δὲ
ξεστοῦ |
[2, 85] |
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι
τύπτονται
ἐπεζωσμέναι
|
καὶ |
φαίνουσαι
τοὺς
μαζούς,
σὺν
δέ |
[2, 178] |
Ρόδος
καὶ
Κνίδος
καὶ
Ἁλικαρνησσὸς
|
καὶ |
Φάσηλις,
Αἰολέων
δὲ
ἡ
Μυτιληναίων |
[2, 174] |
ἦν
ἰδιώτης,
ὡς
φιλοπότης
ἦν
|
καὶ |
φιλοσκώμμων
καὶ
οὐδαμῶς
κατεσπουδασμένος
ἀνήρ· |
[2, 32] |
ἔθνεα
πολλά,
πλὴν
ὅσον
Ἕλληνες
|
καὶ |
Φοίνικες
ἔχουσι·
τὰ
δὲ
ὑπὲρ |
[2, 94] |
μὲν
κόψαντες
ἀπιποῦσι,
οἳ
δὲ
|
καὶ |
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
καὶ
τὸ
ἀπορρέον |
[2, 150] |
Νίνου
βασιλέος
ἐόντα
μεγάλα
χρήματα
|
καὶ |
φυλασσόμενα
ἐν
θησαυροῖσι
καταγαίοισι
ἐπενόησαν |
[2, 178] |
Ἱώνων
μὲν
Χίος
καὶ
Τέως
|
καὶ |
Φώκαια
καὶ
Κλαζομεναί,
Δωριέων
δὲ |
[2, 71] |
ἵππου,
χαυλιόδοντας
φαῖνον,
οὐρὴν
ἵππου
|
καὶ |
φωνήν,
μέγαθος
ὅσον
τε
βοῦς |
[2, 42] |
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
Αἰθιόπων
ἄποικοι
|
καὶ |
φωνὴν
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
νομίζοντες.
δοκέειν |
[2, 50] |
Ἥρης
καὶ
Ἱστίης
καὶ
Θέμιος
|
καὶ |
Χαρίτων
καὶ
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων |
[2, 68] |
μὲν
ὑός,
ὀδόντας
δὲ
μεγάλους
|
καὶ |
χαυλιόδοντας
κατὰ
λόγον
τοῦ
σώματος. |
[2, 141] |
μὲν
οὐδένα
ἀνδρῶν,
καπήλους
δὲ
|
καὶ |
χειρώνακτας
καὶ
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα |
[2, 22] |
καύματος
μέλανες
ἐόντες.
ἰκτῖνοι
δὲ
|
καὶ |
χελιδόνες
δι᾽
ἔτεος
ἐόντες
οὐκ |
[2, 37] |
ἱρὰ
πεσσόμενα,
καὶ
κρεῶν
βοέων
|
καὶ |
χηνέων
πλῆθός
τι
ἑκάστῳ
γίνεται |
[2, 45] |
μόσχων,
ὅσοι
ἂν
καθαροὶ
ἔωσι,
|
καὶ |
χηνῶν,
κῶς
ἂν
οὗτοι
ἀνθρώπους |
[2, 53] |
ἠπιστέατο
μέχρι
οὗ
πρώην
τε
|
καὶ |
χθὲς
ὡς
εἰπεῖν
λόγῳ.
Ἡσίοδον |
[2, 142] |
τριηκοσίῃσι,
ἐστὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκόσια
|
καὶ |
χίλια
ἔτεα.
οὕτω
ἐν
μυρίοισί |
[2, 145] |
λεγομένῳ
γενέσθαι
κατὰ
ἑξακόσια
ἔτεα
|
καὶ |
χίλια
μάλιστα
ἐστὶ
ἐς
ἐμέ, |
[2, 125] |
ἐπιλεγόμενος
τὰ
γράμματα
ἔφη,
ἑξακόσια
|
καὶ |
χίλια
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελέσθαι.
εἰ |
[2, 142] |
οὕτω
ἐν
μυρίοισί
τε
ἔτεσι
|
καὶ |
χιλίοισι
καὶ
τριηκοσίοισί
τε
καὶ |
[2, 148] |
ἐπ᾽
ἐκείνοισι,
τρισχίλια
ἀριθμόν,
πεντακοσίων
|
καὶ |
χιλίων
ἑκάτερα.
τὰ
μέν
νυν |
[2, 7] |
πεντεκαίδεκα
σταδίων
μὴ
εἶναι
πεντακοσίων
|
καὶ |
χιλίων,
ἡ
δὲ
ἐς
Ἡλίου |
[2, 91] |
ἀγωνίης
ἔχοντα,
παρέχοντες
ἄεθλα
κτήνεα
|
καὶ |
χλαίνας
καὶ
δέρματα.
εἰρομένου
δέ |
[2, 29] |
ἐν
τῷ
Νείλῳ
ὀξέες
ἀνέχουσι
|
καὶ |
χοιράδες
πολλαί
εἰσι,
δι᾽
ὧν |
[2, 178] |
αὐτῶν
τέμενος,
καὶ
ὀνομαστότατον
ἐὸν
|
καὶ |
χρησιμώτατον,
καλεύμενον
δὲ
Ἑλλήνιον,
αἵδε |
[2, 69] |
χειροήθεα,
ἀρτήματα/
τε
λίθινα
χυτὰ
|
καὶ |
χρύσεα
ἐς
τὰ
ὦτα
ἐνθέντες |
[2, 12] |
ὥστε
καὶ
τὰς
πυραμίδας
δηλέεσθαι,
|
καὶ |
ψάμμον
μοῦνον
Αἰγύπτου
ὄρος
τοῦτο |
[2, 93] |
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
ἀντέχονται,
ἐγχριμπτόμενοι
|
καὶ |
ψαύοντες
ὡς
μάλιστα,
ἵνα
δὴ |
[2, 28] |
νυν
ἔστω
ὡς
ἔστι
τε
|
καὶ |
ὡς
ἀρχὴν
ἐγένετο·
τοῦ
δὲ |
[2, 2] |
λέγουσι
ἄλλα
τε
μάταια
πολλὰ
|
καὶ |
ὡς
γυναικῶν
τὰς
γλώσσας
ὁ |
[2, 102] |
ἑωυτοῦ
οὔνομα
καὶ
τῆς
πάτρης,
|
καὶ |
ὡς
δυνάμι
τῇ
ἑωυτοῦ
κατεστρέψατο |
[2, 63] |
καρτερὴ
γίνεται
κεφαλάς
τε
συναράσσονται,
|
καὶ |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
πολλοὶ
καὶ |
[2, 33] |
Νεῖλος
καὶ
μέσην
τάμνων
Λιβύην,
|
καὶ |
ὡς
ἐγὼ
συμβάλλομαι
τοῖσι
ἐμφανέσι |
[2, 125] |
καὶ
σκόροδα
ἀναισιμώθη
τοῖσι
ἐργαζομένοισι·
|
καὶ |
ὡς
ἐμὲ
εὖ
μεμνῆσθαι
τὰ |
[2, 116] |
τῇ
τε
δὴ
ἄλλῃ
πλαζόμενος
|
καὶ |
ὡς
ἐς
Σιδῶνα
τῆς
Φοινίκης |
[2, 150] |
μνέας.
~ἔλεγον
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοι
|
καὶ |
ὡς
ἐς
τὴν
Σύρτιν
τὴν |
[2, 30] |
καὶ
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ
αἱ
|
φυλακαὶ |
ἔχουσι
ὡς
καὶ
ἐπὶ
Ψαμμητίχου |
[2, 30] |
αἰτίην
τοιήνδε.
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
|
φυλακαὶ |
κατέστησαν
ἔν
τε
Ἐλεφαντίνῃ
πόλι |
[2, 58] |
τευ
χρόνου
ποιεύμεναι,
αἱ
δὲ
|
Ἑλληνικαὶ |
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι
δὲ
Αἰγύπτιοι |
[2, 120] |
ποιήσωσι,
ὡς
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων
|
μεγάλαι |
εἰσὶ
καὶ
αἱ
τιμωρίαι
παρὰ |
[2, 15] |
τοὺς
ὑποκαταβαίνοντας.
τὸ
δ᾽
ὦν
|
πάλαι |
αἱ
Θῆβαι
Αἴγυπτος
ἐκαλέετο,
τῆς |
[2, 162] |
δὲ
αὐτῷ
ὑποκρίνεσθαι
ὡς
ταῦτα
|
πάλαι |
παρεσκευάζετο
ποιέειν,
καὶ
αὐτῷ
οὐ |
[2, 44] |
ἀναθήμασι,
καὶ
ἐν
αὐτῷ
ἦσαν
|
στῆλαι |
δύο,
ἣ
μὲν
χρυσοῦ
ἀπέφθου, |
[2, 106] |
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον.
~αἱ
δὲ
|
στῆλαι |
τὰς
ἵστα
κατὰ
τὰς
χώρας |
[2, 103] |
τούτων
χώρῃ
φαίνονται
σταθεῖσαι
αἱ
|
στῆλαι, |
τὸ
δὲ
προσωτέρω
τούτων
οὐκέτι. |
[2, 137] |
ἐπὶ
τοῦ
Αἰθίοπος
καὶ
κάρτα
|
ὑψηλαὶ |
ἐγένοντο.
ὑψηλέων
δὲ
καὶ
ἑτερέων |
[2, 142] |
ἔλεγον
ἐξ
ἠθέων
τὸν
ἥλιον
|
ἀνατεῖλαι· |
ἔνθα
τε
νῦν
καταδύεται,
ἐνθεῦτεν |
[2, 142] |
τε
νῦν
καταδύεται,
ἐνθεῦτεν
δὶς
|
ἐπαντεῖλαι, |
καὶ
ἔνθεν
νῦν
ἀνατέλλει,
ἐνθαῦτα |
[2, 178] |
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι·
ὅσαι
δὲ
|
ἄλλαι |
πόλιες
μεταποιεῦνται,
οὐδέν
σφι
μετεὸν |
[2, 41] |
Προσωπίτιδι
νήσῳ
ἔνεισι
μὲν
καὶ
|
ἄλλαι |
πόλιες
συχναί,
ἐκ
τῆς
δὲ |
[2, 61] |
πάντες
καὶ
πᾶσαι,
μυριάδες
κάρτα
|
πολλαὶ |
ἀνθρώπων·
τὸν
δὲ
τύπτονται,
οὔ |
[2, 29] |
Νείλῳ
ὀξέες
ἀνέχουσι
καὶ
χοιράδες
|
πολλαί |
εἰσι,
δι᾽
ὧν
οὐκ
οἷά |
[2, 108] |
τούτων
αἱ
διώρυχες
γεγόνασι
ἐοῦσαι
|
πολλαὶ |
καὶ
παντοίους
τρόπους
ἔχουσαί.
κατέταμνε |
[2, 70] |
τῇσι
αἱμασιῇσι.
~ἄγραι
δὲ
σφέων
|
πολλαὶ |
κατεστᾶσι
καὶ
παντοῖαι·
ἣ
δ᾽ |
[2, 141] |
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ
γὰρ
εἰσὶ
αἱ
|
ἐσβολαί· |
ἕπεσθαι
δέ
οἱ
τῶν
μαχίμων |
[2, 71] |
ἰδέης
τοιήνδε·
τετράπουν
ἐστί,
δίχηλον,
|
ὁπλαὶ |
βοός,
σιμόν,
λοφιὴν
ἔχον
ἵππου, |
[2, 148] |
τοῦ
γὰρ)
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ
|
αὐλαὶ |
κατάστεγοι,
ἀντίπυλοι
ἀλλήλῃσι,
ἓξ
μὲν |
[2, 120] |
περὶ
Ἑλένης
λεχθέντι
καὶ
αὐτὸς
|
προστίθεμαι, |
τάδε
ἐπιλεγόμενος,
εἰ
ἦν
Ἑλένη |
[2, 181] |
συμμαχίην
συνεθήκατο,
ἐδικαίωσε
δὲ
καὶ
|
γῆμαι |
αὐτόθεν,
εἴτ᾽
ἐπιθυμήσας
Ἑλληνίδος
γυναικὸς |
[2, 115] |
νῦν
ὦν
ἐπειδὴ
περὶ
πολλοῦ
|
ἥγημαι |
μὴ
ξεινοκτονέειν,
γυναῖκα
μὲν
ταύτην |
[2, 109] |
δὴ
εἵνεκα
κατετμήθη
ἡ
Αἴγυπτος.
|
~κατανεῖμαι |
δὲ
τὴν
χώρην
Αἰγυπτίοισι
ἅπασι |
[2, 4] |
καὶ
ἀγάλματα
καὶ
νηοὺς
θεοῖσι
|
ἀπονεῖμαι |
σφέας
πρώτους
καὶ
ζῷα
ἐν |
[2, 12] |
ὦν
καὶ
τοῖσι
λέγουσι
αὐτὰ
|
πείθομαι |
καὶ
αὐτὸς
οὕτω
κάρτα
δοκέω |
[2, 112] |
ἱρὸν
τὸ
καλέεται
ξείνης
Ἀφροδίτης·
|
συμβάλλομαι |
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν
εἶναι |
[2, 33] |
τάμνων
Λιβύην,
καὶ
ὡς
ἐγὼ
|
συμβάλλομαι |
τοῖσι
ἐμφανέσι
τὰ
μὴ
γινωσκόμενα |
[2, 120] |
Ἕλληνες,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
γνώμην
|
ἀποφαίνομαι, |
τοῦ
δαιμονίου
παρασκευάζοντος,
ὅκως
πανωλεθρίῃ |
[2, 11] |
δισμυρίων
ἐτέων;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
ἔλπομαί |
γε
καὶ
μυρίων
ἐντὸς
χωσθῆναι |
[2, 120] |
δὲ
τοιούτων
συμβαινόντων
ἐγὼ
μὲν
|
ἔλπομαι, |
εἰ
καὶ
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε |
[2, 26] |
μιν
διὰ
πάσης
τῆς>
Εὐρώπης
|
ἔλπομαι |
ποιέειν
ἂν
τὸν
Ἴστρον
τά |
[2, 43] |
ἦσαν
Ἑλλήνων
τινὲς
ναυτίλοι,
ὡς
|
ἔλπομαί |
τε
καὶ
ἐμὴ
γνώμη
αἱρέει· |
[2, 161] |
μὲν
ἐν
τοῖσι
Λιβυκοῖσι
λόγοισι
|
ἀπηγήσομαι, |
μετρίως
δ᾽
ἐν
τῷ
παρεόντι. |
[2, 3] |
αὐτῶν,
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
ἐξαναγκαζόμενος
|
ἐπιμνησθήσομαι. |
~ὅσα
δὲ
ἀνθρωπήια
πρήγματα,
ὧδε |
[2, 155] |
περὶ
αὐτοῦ
ὡς
ἀξίου
ἐόντος
|
ποιήσομαι. |
τὸ
γὰρ
χρηστήριον
τοῦτο
τὸ |
[2, 102] |
οὔνομα
ἦν
Σέσωστρις,
τούτου
μνήμην
|
ποιήσομαι· |
τὸν
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
πρῶτον |
[2, 101] |
πέρι
ὁμοῦ
αὐτῇ
τῇ
λίμνῃ
|
ἐπιμνήσομαι· |
τοῦτον
μὲν
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι,
τῶν |
[2, 35] |
μέν
νυν
πέρι
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
|
~ἔρχομαι |
δὲ
περὶ
Αἰγύπτου
μηκυνέων
τὸν |
[2, 40] |
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν
ἀνάγουσι,
ταύτην
|
ἔρχομαι |
ἐρέων.
ἐπεὰν
ἀποδείρωσι
τὸν
βοῦν, |
[2, 11] |
Αἰθιοπίης,
τὸν
δὲ
Ἀράβιον,
τὸν
|
ἔρχομαι |
λέξων,
ἐκ
τῆς
νοτίης
φέροντα |
[2, 99] |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τοῦδε
Αἰγυπτίους
|
ἔρχομαι |
λόγους
ἐρέων
κατὰ
τὰ
ἤκουον· |
[2, 11] |
δή
τι
καὶ
στεινὸς
ὡς
|
ἔρχομαι |
φράσων·
μῆκος
μὲν
πλόου
ἀρξαμένῳ |
[2, 135] |
μιν.
Ροδώπιος
μέν
νυν
πέρι
|
πέπαυμαι. |
~μετὰ
δὲ
Μυκερῖνον
γενέσθαι
Αἰγύπτου |
[2, 170] |
αἱ
ταφαὶ
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
|
ποιεῦμαι |
ἐπὶ
τοιούτῳ
πρήγματι
ἐξαγορεύειν
τὸ |
[2, 86] |
φασὶ
εἶναι
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
|
ποιεῦμαι |
τὸ
οὔνομα
ἐπὶ
τοιούτῳ
πρήγματι |
[2, 129] |
δίκης
παρ᾽
ἑωυτοῦ
διδόντα
ἄλλα
|
ἀποπιμπλάναι |
αὐτοῦ
τὸν
θυμόν.
ἐόντι
δὲ |
[2, 65] |
τε
ἑκὼν
ἤν
τε
ἀέκων,
|
τεθνάναι |
ἀνάγκη.
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων
ὁμοτρόφων |
[2, 110] |
Σκύθας
ἑλεῖν·
οὔκων
δίκαιον
εἶναι
|
ἱστάναι |
ἔμπροσθε
τῶν
ἐκείνου
ἀναθημάτων
μὴ |
[2, 56] |
ἐπείτε
συνέλαβε
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν·
|
φάναι |
δέ
οἱ
ἀδελφεὴν
ἐν
Λιβύῃ |
[2, 32] |
τὰς
πηγάς,
καὶ
τὸν
Ἐτέαρχον
|
φάναι |
ἐλθεῖν
κοτε
παρ᾽
αὐτὸν
Νασαμῶνας |
[2, 32] |
περὶ
τῶν
ἐρήμων
τῆς
Λιβύης,
|
φάναι |
παρὰ
σφίσι
γενέσθαι
ἀνδρῶν
δυναστέων |
[2, 125] |
ἦσαν
τῶν
ἀναβαθμῶν,
τοσαῦται
καὶ
|
μηχαναὶ |
ἦσαν,
εἴτε
καὶ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 172] |
λέγων
ὁμοίως
αὐτὸς
τῷ
ποδανιπτῆρι
|
πεπρηγέναι· |
εἰ
γὰρ
πρότερον
εἶναι
δημότης, |
[2, 28] |
δ᾽
ἔμοιγε
παίζειν
ἐδόκεε
φάμενος
|
εἰδέναι |
ἀτρεκέως·
ἔλεγε
δὲ
ὧδε,
εἶναι |
[2, 28] |
ἀπικομένων
ἐς
λόγους
οὐδεὶς
ὑπέσχετο
|
εἰδέναι, |
εἰ
μὴ
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐν |
[2, 3] |
αὐτῶν
τούτων
εἵνεκεν
ἐτραπόμην,
ἐθέλων
|
εἰδέναι |
εἰ
συμβήσονται
τοῖσι
λόγοισι
τοῖσι |
[2, 44] |
δὲ
τούτων
πέρι
σαφές
τι
|
εἰδέναι |
ἐξ
ὧν
οἷόν
τε
ἦν, |
[2, 19] |
τε
δὴ
τὰ
λελεγμένα
βουλόμενος
|
εἰδέναι |
ἱστόρεον
καὶ
ὅ
τι
αὔρας |
[2, 2] |
ἐπειδὴ
δὲ
Ψαμμήτιχος
βασιλεύσας
ἠθέλησε
|
εἰδέναι |
οἵτινες
γενοίατο
πρῶτοι,
ἀπὸ
τούτου |
[2, 43] |
οὔτε
Διοσκούρων
τὰ
οὐνόματα
φασὶ
|
εἰδέναι, |
οὐδέ
σφι
θεοὶ
οὗτοι
ἐν |
[2, 118] |
πρὸς
ταῦτα
τάδε,
ἱστορίῃσι
φάμενοι
|
εἰδέναι |
παρ᾽
αὐτοῦ
Μενέλεω.
ἐλθεῖν
μὲν |
[2, 160] |
ξείνοισι
ἀγωνιστῇσι
ἐκέλευον
τὸν
ἀγῶνα
|
τιθέναι, |
Ἠλείων
δὲ
μηδενὶ
εἶναι
ἀγωνίζεσθαι. |
[2, 160] |
ἀλλ᾽
εἰ
δὴ
βούλονται
δικαίως
|
τιθέναι |
καὶ
τούτου
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς |
[2, 160] |
ἄγγελοι,
αὐχέοντες
δικαιότατα
καὶ
κάλλιστα
|
τιθέναι |
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίῃ
ἀγῶνα
πάντων |
[2, 162] |
καὶ
περιτιθεὶς
ἔφη
ἐπὶ
βασιληίῃ
|
περιτιθέναι. |
καὶ
τῷ
οὔ
κως
ἀεκούσιον |
[2, 73] |
ᾠὸν
τὸν
πατέρα
ἐς
αὐτὸ
|
ἐντιθέναι, |
σμύρνῃ
δὲ
ἄλλῃ
ἐμπλάσσειν
τοῦτο |
[2, 139] |
ποιήσειν
ταῦτα,
ἀλλὰ
γάρ
οἱ
|
ἐξεληλυθέναι |
τὸν
χρόνον,
ὁκόσον
κεχρῆσθαι
ἄρξαντα |
[2, 28] |
δύνασθαι
κατιεμένην
καταπειρητηρίην
ἐς
βυσσὸν
|
ἰέναι. |
~ἄλλου
δὲ
οὐδενὸς
οὐδὲν
ἐδυνάμην |
[2, 121] |
ἐν
τῷ
ὤμῳ
τὴν
χεῖρα
|
ἰέναι |
αὐτὸν
ἔχοντα
αὐτὴν
ὑπὸ
τῷ |
[2, 118] |
Ἴλιον
ἀγγέλους,
σὺν
δέ
σφι
|
ἰέναι |
καὶ
αὐτὸν
Μενέλεων·
τοὺς
δ᾽ |
[2, 162] |
ἀξιοῦν
τὸν
Πατάρβημιν
βασιλέος
μεταπεμπομένου
|
ἰέναι |
πρὸς
αὐτόν·
τὸν
δὲ
αὐτῷ |
[2, 32] |
τε
καὶ
σιτίοισι
εὖ
ἐξηρτυμένους,
|
ἰέναι |
τὰ
πρῶτα
μὲν
διὰ
τῆς |
[2, 15] |
σφέας
ἐς
διάπειραν
τῶν
παιδίων
|
ἰέναι, |
τίνα
γλῶσσαν
πρώτην
ἀπήσουσι.
ἀλλ᾽ |
[2, 2] |
μηδένα
ἀντίον
αὐτῶν
μηδεμίαν
φωνὴν
|
ἱέναι, |
ἐν
στέγῃ
δὲ
ἐρήμῃ
ἐπ᾽ |
[2, 121] |
χρήματα
τοὺς
γὰρ
κλέπτας
οὐκ
|
ἀνιέναι |
κεραΐζοντας)
ποιῆσαί
μιν
τάδε·
πάγας |
[2, 173] |
ἐς
παιγνίην
τὸ
μέρος
ἑωυτὸν
|
ἀνιέναι, |
λάθοι
ἂν
ἤτοι
μανεὶς
ἢ |
[2, 32] |
ἐκ
δὲ
ταύτης
τὴν
ἔρημον
|
διεξιέναι, |
τὴν
ὁδὸν
ποιευμένους
πρὸς
ζέφυρον |
[2, 162] |
διάνοιαν,
καὶ
παρασκευαζόμενον
ὁρῶντα
σπουδῇ
|
ἀπιέναι, |
βουλόμενον
τὴν
ταχίστην
βασιλέι
δηλῶσαι |
[2, 121] |
γεγενημένα,
τοῦτον
συλλαμβάνειν
καὶ
μὴ
|
ἀπιέναι |
ἔξω.
ὡς
δὲ
τὴν
παῖδα |
[2, 121] |
ταῦτα,
καὶ
καταρμόσαντα
τὸν
λίθον
|
ἀπιέναι |
ἐπ᾽
οἴκου,
φέροντα
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 64] |
ὀπωπότας
αὐτὸν
πρότερον,
οὐ
περιορᾶν
|
παριέναι |
ἀλλὰ
ἀπερύκειν,
τὸν
δὲ
ἐξ |
[2, 75] |
ἐσβολὴν
ταύτης
τῆς
χώρης
οὐ
|
παριέναι |
τοὺς
ὄφις
ἀλλὰ
κατακτείνειν.
καὶ |
[2, 63] |
ἐῶσι
ἐν
τοῖσι
προπυλαίοισι
ἑστεῶτες
|
ἐσιέναι, |
οἱ
δὲ
εὐχωλιμαῖοι
τιμωρέοντες
τῷ |
[2, 64] |
ἀλούτους
ἀπὸ
γυναικῶν
ἐς
ἱρὰ
|
ἐσιέναι |
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
πρῶτοι
θρησκεύσαντες. |
[2, 104] |
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων
φασὶ
νεωστὶ
|
μεμαθηκέναι. |
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι |
[2, 104] |
καὶ
αὐτοὶ
ὁμολογέουσι
παρ᾽
Αἰγυπτίων
|
μεμαθηκέναι, |
Σύριοι
δὲ
οἱ
περὶ
Θερμώδοντα |
[2, 160] |
οὕτω
τιθέντας
παντὸς
τοῦ
δικαίου
|
ἡμαρτηκέναι. |
οὐδεμίαν
γὰρ
εἶναι
μηχανὴν
ὅκως |
[2, 64] |
τὴν
πληγὴν
ἐν
τῇ
ὁρτῇ
|
νενομικέναι |
φασί.
καὶ
τὸ
μὴ
μίσγεσθαι |
[2, 19] |
ἔχει
ὁ
Νεῖλος
τὰ
ἔμπαλιν
|
πεφυκέναι |
τῶν
ἄλλων
ποταμῶν·
ταῦτά
τε |
[2, 181] |
τοι
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ
οὐκ
|
ἀπολωλέναι |
κάκιστα
γυναικῶν
πασέων”
ἡ
δὲ |
[2, 60] |
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται
|
ἀνιστάμεναι. |
ταῦτα
παρὰ
πᾶσαν
πόλιν
παραποταμίην |
[2, 148] |
βορέω
ἓξ
δὲ
πρὸς
νότον
|
τετραμμέναι, |
συνεχέες·
τοῖχος
δὲ
ἔξωθεν
ὁ |
[2, 178] |
καὶ
Τέως
καὶ
Φώκαια
καὶ
|
Κλαζομεναί, |
Δωριέων
δὲ
Ρόδος
καὶ
Κνίδος |
[2, 66] |
μέντοι
οὐ
πατέονται·
αἳ
δὲ
|
στερισκόμεναι |
τῶν
τέκνων,
ἄλλων
δὲ
ἐπιθυμέουσαι, |
[2, 93] |
ἀπορραίνοντες
τοῦ
θοροῦ,
αἳ
δὲ
|
ἑπόμεναι |
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
κυΐσκονται. |
[2, 41] |
τῆς
δὲ
αἱ
βάριες
παραγίνονται
|
ἀναιρησόμεναι |
τὰ
ὀστέα
τῶν
βοῶν,
οὔνομα |
[2, 170] |
νηοῦ,
παντὸς
τοῦ
τῆς
Ἀθηναίης
|
ἐχόμεναι |
τοίχου.
καὶ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ |
[2, 130] |
ὡς
εἴκοσι
μάλιστά
κῃ,
γυμναὶ
|
ἐργασμέναι· |
αἵτινες
μέντοι
εἰσί,
οὐκ
ἔχω |
[2, 85] |
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι
τύπτονται
|
ἐπεζωσμέναι |
καὶ
φαίνουσαι
τοὺς
μαζούς,
σὺν |
[2, 93] |
τῶν
θηλέων
γίνεται
ἡ
ἡγεμονία·
|
ἡγεύμεναι |
δὲ
ἀγεληδὸν
ποιεῦσι
οἷόν
περ |
[2, 58] |
φαίνονται
ἐκ
πολλοῦ
τευ
χρόνου
|
ποιεύμεναι, |
αἱ
δὲ
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν. |
[2, 133] |
ἐτέων
γένηται,
αἱ
νύκτες
ἡμέραι
|
ποιεύμεναι. |
~πυραμίδα
δὲ
οὗτος
ἀπελίπετο
πολλὸν |
[2, 178] |
αἵδε
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
|
ἱδρυμέναι |
κοινῇ,
Ἱώνων
μὲν
Χίος
καὶ |
[2, 85] |
αὐταὶ
ἀνὰ
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
|
στρωφώμεναι |
τύπτονται
ἐπεζωσμέναι
καὶ
φαίνουσαι
τοὺς |
[2, 143] |
τῶν
κολοσσῶν
πίρωμιν
ἐκ
πιρώμιος
|
γεγονέναι, |
ἐς
ὃ
τοὺς
πέντε
καὶ |
[2, 172] |
φὰς
ἐκ
τοῦ
ποδανιπτῆρος
τὤγαλμα
|
γεγονέναι, |
ἐς
τὸν
πρότερον
μὲν
τοὺς |
[2, 15] |
τί
περιεργάζοντο
δοκέοντες
πρῶτοι
ἀνθρώπων
|
γεγονέναι; |
οὐδὲ
ἔδει
σφέας
ἐς
διάπειραν |
[2, 99] |
τῷ
πρώτῳ
γενομένῳ
βασιλέι
χέρσον
|
γεγονέναι |
τὸ
ἀπεργμένον,
τοῦτο
μὲν
ἐν |
[2, 91] |
Περσέα
ἐκ
τῆς
ἑωυτῶν
πόλιος
|
γεγονέναι· |
τὸν
γὰρ
Δαναὸν
καὶ
τὸν |
[2, 107] |
καὶ
δύο
μὲν
τῶν
παίδων
|
κατακαῆναι |
τρόπῳ
τοιούτῳ,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς |
[2, 122] |
ἔλεγον
τοῦτον
τὸν
βασιλέα
ζωὸν
|
καταβῆναι |
κάτω
ἐς
τὸν
οἱ
Ἕλληνες |
[2, 158] |
συντομώτατον
ἐκ
τῆς
βορηίης
θαλάσσης
|
ὑπερβῆναι |
ἐς
τὴν
νοτίην
καὶ
Ἐρυθρὴν |
[2, 99] |
ἔτος·
εἰ
γὰρ
ἐθελήσει
ῥήξας
|
ὑπερβῆναι |
ὁ
ποταμὸς
ταύτῃ,
κίνδυνος
πάσῃ |
[2, 121] |
δεινὰ
ποιέειν·
πάντως
δὲ
βουλόμενον
|
εὑρεθῆναι |
ὅστις
κοτὲ
εἴη
ὁ
ταῦτα |
[2, 42] |
λέγουσι
τὸν
νόμον
τόνδε
σφίσι
|
τεθῆναι. |
Ἡρακλέα
θελῆσαι
πάντως
ἰδέσθαι
τὸν |
[2, 136] |
νέκυν
οὕτω
λαμβάνειν
τὸ
χρέος·
|
προστεθῆναι |
δὲ
ἔτι
τούτῳ
τῷ
νόμῳ |
[2, 132] |
τὸ
φῶς·
φασὶ
γὰρ
αὐτὴν
|
δεηθῆναι |
τοῦ
πατρὸς
Μυκερίνου
ἀποθνήσκουσαν
ἐν |
[2, 10] |
οὐδεὶς
αὐτῶν
πλήθεος
πέρι
ἄξιος
|
συμβληθῆναι |
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἄλλοι |
[2, 57] |
ἐπρήθη.
~πελειάδες
δέ
μοι
δοκέουσι
|
κληθῆναι |
πρὸς
Δωδωναίων
ἐπὶ
τοῦδε
αἱ |
[2, 121] |
ὕπνου
αὐτοῦ
ἔνθα
περ
ἔπινον
|
κατακοιμηθῆναι. |
τὸν
δέ,
ὡς
πρόσω
ἦν |
[2, 79] |
ἄνωρον
θρήνοισι
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
|
τιμηθῆναι, |
καὶ
ἀοιδήν
τε
ταύτην
πρώτην |
[2, 126] |
τῶν
λίθων
ἔφασαν
τὴν
πυραμίδα
|
οἰκοδομηθῆναι |
τὴν
ἐν
μέσῳ
τῶν
τριῶν |
[2, 126] |
πρήσσεσθαι,
ἰδίῃ
δὲ
καὶ
αὐτὴν
|
διανοηθῆναι |
μνημήιον
καταλιπέσθαι,
καὶ
τοῦ
ἐσιόντος |
[2, 56] |
Πελασγίης
καλευμένης
τῆς
αὐτῆς
ταύτης,
|
πρηθῆναι |
ἐς
Θεσπρωτούς,
ἔπειτα
δουλεύουσα
αὐτόθι |
[2, 120] |
εἰ
ἦν
Ἑλένη
ἐν
Ἰλίῳ,
|
ἀποδοθῆναι |
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἕλλησι
ἤτοι |
[2, 50] |
δέ
μοι
δοκέουσι
ὑπὸ
Πελασγῶν
|
ὀνομασθῆναι, |
πλὴν
Ποσειδέωνος·
τοῦτον
δὲ
τὸν |
[2, 110] |
καὶ
Σκύθας,
Δαρεῖον
δὲ
οὐ
|
δυνασθῆναι |
Σκύθας
ἑλεῖν·
οὔκων
δίκαιον
εἶναι |
[2, 86] |
αὐτῶν
κατὰ
ἥντινα
βούλονταί
σφι
|
σκευασθῆναι |
τὸν
νεκρόν.
οἳ
μὲν
δὴ |
[2, 20] |
δύο
τῶν
ὁδῶν
οὐδ᾽
ἀξιῶ
|
μνησθῆναι |
εἰ
μὴ
ὅσον
σημῆναι
βουλόμενος |
[2, 121] |
ἑωυτῶν
μείναντα
συμπίνειν·
τὸν
δὲ
|
πεισθῆναί |
τε
δὴ
καὶ
καταμεῖναι.
ὡς |
[2, 51] |
ὅθεν
περ
καὶ
Ἕλληνες
ἤρξαντο
|
νομισθῆναι. |
ὅστις
δὲ
τὰ
Καβείρων
ὄργια |
[2, 121] |
τῷ
ποτῷ
χρησαμένους
τοὺς
φυλάκους
|
ὑπερμεθυσθῆναι |
καὶ
κρατηθέντας
ὑπὸ
τοῦ
ὕπνου |
[2, 175] |
μοχλευόντων,
καὶ
ἀπὸ
τούτου
οὐκ
|
ἐσελκυσθῆναι. |
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖσι |
[2, 99] |
ποταμὸς
ταύτῃ,
κίνδυνος
πάσῃ
Μέμφι
|
κατακλυσθῆναι |
ἐστί.
ὡς
δὲ
τῷ
Μῖνι |
[2, 11] |
ἔλπομαί
γε
καὶ
μυρίων
ἐντὸς
|
χωσθῆναι |
ἄν·
κοῦ
γε
δὴ
ἐν |
[2, 11] |
τί
μιν
κωλύει
ῥέοντος
τούτου
|
ἐκχωσθῆναι |
ἐντός
γε
δισμυρίων
ἐτέων;
ἐγὼ |
[2, 44] |
καὶ
τὸ
ἱρὸν
τοῦ
θεοῦ
|
ἱδρυθῆναι, |
εἶναι
δὲ
ἔτεα
ἀπ᾽
οὗ |
[2, 81] |
ὅσιον
ἐστὶ
ἐν
εἰρινέοισι
εἵμασι
|
θαφθῆναι. |
ἔστι
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἱρὸς |
[2, 89] |
οἱ
ταριχευταὶ
μίσγωνται
τῇσι
γυναιξί·
|
λαμφθῆναι |
γὰρ
τινὰ
φασὶ
μισγόμενον
νεκρῷ |
[2, 42] |
Δία,
καὶ
τὸν
οὐκ
ἐθέλειν
|
ὀφθῆναι |
ὑπ᾽
αὐτοῦ·
τέλος
δέ,
ἐπείτε |
[2, 54] |
δύο
γυναῖκας
ἱρείας
ἐκ
Θηβέων
|
ἐξαχθῆναι |
ὑπὸ
Φοινίκων,
καὶ
τὴν
μὲν |
[2, 111] |
τὸν
ἀποδέξασθαι
μὲν
οὐδεμίαν
στρατηίην,
|
συνενειχθῆναι |
δέ
οἱ
τυφλὸν
γενέσθαι
διὰ |
[2, 152] |
Κᾶρας
ἄνδρας
κατὰ
ληίην
ἐκπλώσαντας
|
ἀπενειχθῆναι |
ἐς
Αἴγυπτον,
ἐκβάντας
δὲ
ἐς |
[2, 128] |
ἱρὰ
χρόνου
τοσούτου
κατακληισθέντα
οὐκ
|
ἀνοιχθῆναι. |
τούτους
ὑπὸ
μίσεος
οὐ
κάρτα |
[2, 150] |
νυν
λίμνη
αὕτη
οὕτω
λέγεται
|
ὀρυχθῆναι· |
~τῶν
δὲ
δυώδεκα
βασιλέων
δικαιοσύνῃ |
[2, 142] |
τῶν
κατ᾽
Αἴγυπτον
ὑπὸ
ταῦτα
|
ἑτεροιωθῆναι, |
οὔτε
τὰ
ἐκ
τῆς
γῆς |
[2, 111] |
αὐτίκα
καμόντα
αὐτὸν
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
|
τυφλωθῆναι. |
δέκα
μὲν
δὴ
ἔτεα
εἶναί |
[2, 107] |
τρόπῳ
τοιούτῳ,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
|
ἀποσωθῆναι |
ἅμα
τῷ
πατρί.
~νοστήσας
δὲ |
[2, 20] |
ἀξιῶ
μνησθῆναι
εἰ
μὴ
ὅσον
|
σημῆναι |
βουλόμενος
μοῦνον·
τῶν
ἡ
ἑτέρη |
[2, 99] |
προσχώσαντα
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
|
ἀποξηρῆναι, |
τὸν
δὲ
ποταμὸν
ὀχετεῦσαι
τὸ |
[2, 160] |
ἀγῶνα
τιθέναι,
Ἠλείων
δὲ
μηδενὶ
|
εἶναι |
ἀγωνίζεσθαι.
ταῦτα
μὲν
Αἰγύπτιοι
Ἠλείοισι |
[2, 49] |
Ἀμυθέωνος
τῆς
θυσίης
ταύτης
οὐκ
|
εἶναι |
ἀδαὴς
ἀλλ᾽
ἔμπειρος.
Ἕλλησι
γὰρ |
[2, 15] |
οἳ
φασὶ
τὸ
Δέλτα
μοῦνον
|
εἶναι |
Αἴγυπτον,
ἀπὸ
Περσέος
καλεομένης
σκοπιῆς |
[2, 6] |
ἑξήκοντα
σχοῖνοι,
κατὰ
ἡμεῖς
διαιρέομεν
|
εἶναι |
Αἴγυπτον
ἀπὸ
τοῦ
Πλινθινήτεω
κόλπου |
[2, 8] |
πόλιος
οὐκέτι
πολλὸν
χωρίον
ὡς
|
εἶναι |
Αἰγύπτου,
ἀλλ᾽
ὅσον
τε
ἡμερέων |
[2, 25] |
τὸν
ἥλιον
νενόμικα
τούτων
αἴτιον
|
εἶναι. |
~αἴτιος
δὲ
ὁ
αὐτὸς
οὗτος |
[2, 20] |
μὲν
λέγει
τοὺς
ἐτησίας
ἀνέμους
|
εἶναι |
αἰτίους
πληθύειν
τὸν
ποταμόν,
κωλύοντας |
[2, 120] |
ἐόντος
ἐπ᾽
ἐκείνῳ
τὰ
πρήγματα
|
εἶναι, |
ἀλλὰ
Ἕκτωρ
καὶ
πρεσβύτερος
καὶ |
[2, 33] |
τοὺς
οὗτοι
ἀπίκοντο
ἀνθρώπους,
γόητας
|
εἶναι |
ἅπαντας.
τὸν
δὲ
δὴ
ποταμὸν |
[2, 44] |
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἐπωνυμίην
ἔχοντος
Θασίου
|
εἶναι· |
ἀπικόμην
δὲ
καὶ
ἐς
Θάσον, |
[2, 15] |
μὲν
Λιβύης
τὰ
δὲ
Ἀραβίης
|
εἶναι, |
ἀποδεικνύοιμεν
ἂν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ |
[2, 118] |
μηδὲ
τὰ
ἐπικαλεύμενα
χρήματα,
ἀλλ᾽
|
εἶναι |
αὐτὰ
πάντα
ἐν
Αἰγύπτῳ,
καὶ |
[2, 156] |
ἱρόν,
λέγεται
δὲ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
|
εἶναι |
αὕτη
ἡ
νῆσος
πλωτή.
αὐτὸς |
[2, 156] |
τόνδε
ἐπιλέγοντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
φασὶ
|
εἶναι |
αὐτὴν
πλωτήν,
ὡς
ἐν
τῇ |
[2, 15] |
σκοπιῆς
λέγοντες
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
|
εἶναι |
αὐτῆς
μέχρι
Ταριχηίων
τῶν
Πηλουσιακῶν, |
[2, 172] |
δημότης,
ἀλλ᾽
ἐν
τῷ
παρεόντι
|
εἶναι |
αὐτῶν
βασιλεύς·
καὶ
τιμᾶν
τε |
[2, 121] |
βίου
ἐόντα
ἀνακαλέσασθαι
τοὺς
παῖδας
|
εἶναι |
γὰρ
αὐτῷ
δύο)
τούτοισι
δὲ |
[2, 16] |
λογίζεσθαι,
οἳ
φασὶ
τρία
μόρια
|
εἶναι |
γῆν
πᾶσαν,
Εὐρώπην
τε
καὶ |
[2, 44] |
τὸ
ἱρὸν
τοῦ
θεοῦ
ἱδρυθῆναι,
|
εἶναι |
δὲ
ἔτεα
ἀπ᾽
οὗ
Τύρον |
[2, 172] |
ποδανιπτῆρι
πεπρηγέναι·
εἰ
γὰρ
πρότερον
|
εἶναι |
δημότης,
ἀλλ᾽
ἐν
τῷ
παρεόντι |
[2, 26] |
τὸν
ἠέρα
ξηρὸν
τὸν
ταύτῃ
|
εἶναι, |
διακαίων
τὴν
διέξοδον
ἑωυτοῦ·
οὕτω |
[2, 145] |
τῶν
δευτέρων
τῶν
δυώδεκα
λεγομένων
|
εἶναι, |
Διόνυσος
δὲ
τῶν
τρίτων,
οἳ |
[2, 145] |
δὲ
ἔτι
τούτων
πλέονα
λέγεται
|
εἶναι, |
Διονύσῳ
δ᾽
ἐλάχιστα
τούτων,
καὶ |
[2, 28] |
εἰδέναι
ἀτρεκέως·
ἔλεγε
δὲ
ὧδε,
|
εἶναι |
δύο
ὄρεα
ἐς
ὀξὺ
τὰς |
[2, 121] |
τῶν
λίθων
παρασκευάσασθαι
ἕνα
ἐξαιρετὸν
|
εἶναι |
ἐκ
τοῦ
τοίχου
ῥηιδίως
καὶ |
[2, 112] |
συμβάλλομαι
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν
|
εἶναι |
Ἑλένης
τῆς
Τυνδάρεω,
καὶ
τὸν |
[2, 4] |
τοῦ
Θηβαϊκοῦ
νομοῦ,
πᾶσαν
Αἴγυπτον
|
εἶναι |
ἕλος,
καὶ
αὐτῆς
εἶναι
οὐδὲν |
[2, 124] |
~μέχρι
μέν
νυν
Ραμψινίτου
βασιλέος
|
εἶναι |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πᾶσαν
εὐνομίην
ἔλεγον |
[2, 129] |
ἀποθανοῦσαν
αὐτοῦ,
τὴν
μοῦνόν
οἱ
|
εἶναι |
ἐν
τοῖσι
οἰκίοισι
τέκνον.
τὸν |
[2, 133] |
ἄλσεα
πλανώμενον
καὶ
ἵνα
πυνθάνοιτο
|
εἶναι |
ἐνηβητήρια
ἐπιτηδεότατα.
ταῦτα
δὲ
ἐμηχανᾶτο |
[2, 15] |
Ἰώνων
καλεομένῳ
γενέσθαι
αἰεί
τε
|
εἶναι |
ἐξ
οὗ
ἀνθρώπων
γένος
ἐγένετο, |
[2, 137] |
Ἀνύσιος
πόλιος,
τῷ
οὔνομα
Ἄνυσιν
|
εἶναι. |
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι
ἐπ᾽ |
[2, 10] |
ἔλεγον,
ἐδόκεε
καὶ
αὐτῷ
μοι
|
εἶναι |
ἐπίκτητος
Αἰγυπτίοισι.
τῶν
γὰρ
ὀρέων |
[2, 145] |
τούτῳ
πεντακισχίλια
καὶ
μύρια
λογίζονται
|
εἶναι |
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα |
[2, 145] |
δὴ
ὅσα
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι
φασὶ
|
εἶναι |
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα,
δεδήλωταί |
[2, 2] |
σταθμησάμενοι
πρήγματι
τοὺς
Φρύγας
πρεσβυτέρους
|
εἶναι |
ἑωυτῶν.
ὧδε
μὲν
γενέσθαι
τῶν |
[2, 37] |
περιτάμνονται
καθαρειότητος
εἵνεκεν,
προτιμῶντες
καθαροὶ
|
εἶναι |
ἢ
εὐπρεπέστεροι.
οἱ
δὲ
ἱρέες |
[2, 169] |
τοῦτο
ἑσσώθησαν.
Ἀπρίεω
δὲ
λέγεται
|
εἶναι |
ἥδε
διάνοια,
μηδ᾽
ἂν
θεόν |
[2, 145] |
νυν
νεώτατοι
τῶν
θεῶν
νομίζονται
|
εἶναι |
Ἡρακλέης
τε
καὶ
Διόνυσος
καὶ |
[2, 43] |
ἐγένοντο
τῶν
Ἡρακλέα
ἕνα
νομίζουσι
|
εἶναι. |
~θέλων
δὲ
τούτων
πέρι
σαφές |
[2, 156] |
τῶν
προγενομένων·
ἐποίησε
γὰρ
Ἄρτεμιν
|
εἶναι |
θυγατέρα
Δήμητρος.
τὴν
δὲ
νῆσον |
[2, 12] |
καὶ
αὐτὸς
οὕτω
κάρτα
δοκέω
|
εἶναι, |
ἰδών
τε
τὴν
Αἴγυπτον
προκειμένην |
[2, 44] |
Τύρον
τῆς
Φοινίκης,
πυνθανόμενος
αὐτόθι
|
εἶναι |
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἅγιον.
καὶ
εἶδον |
[2, 69] |
οἰκέοντες
καὶ
κάρτα
ἥγηνται
αὐτοὺς
|
εἶναι |
ἱρούς·
ἐκ
πάντων
δὲ
ἕνα |
[2, 74] |
γὰρ
σφέας
τοῦ
θεοῦ
φασι
|
εἶναι |
ἱρούς.
~ἔστι
δὲ
χῶρος
τῆς |
[2, 110] |
δυνασθῆναι
Σκύθας
ἑλεῖν·
οὔκων
δίκαιον
|
εἶναι |
ἱστάναι
ἔμπροσθε
τῶν
ἐκείνου
ἀναθημάτων |
[2, 52] |
ἀρχαιότατον
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
χρηστηρίων
|
εἶναι, |
καὶ
ἦν
τὸν
χρόνον
τοῦτον |
[2, 122] |
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
Ἅιδην
νομίζουσι
|
εἶναι, |
καὶ
κεῖθι
συγκυβεύειν
τῇ
Δήμητρι, |
[2, 167] |
ἀπαλλαγμένους
τῶν
χειρωναξιέων
γενναίους
νομιζομένους
|
εἶναι, |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
ἐς
τὸν |
[2, 40] |
ὦν
μεγίστην
τε
δαίμονα
ἥγηνται
|
εἶναι |
καὶ
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν
ἀνάγουσι, |
[2, 72] |
ἰχθύων
τὸν
καλεύμενον
λεπιδωτὸν
ἱρὸν
|
εἶναι |
καὶ
τὴν
ἔγχελυν,
ἱροὺς
δὲ |
[2, 19] |
τοῦ
Λιβυκοῦ
τε
λεγομένου
χωρίου
|
εἶναι |
καὶ
τοῦ
Ἀραβίου
ἐνιαχῇ
καὶ |
[2, 47] |
δὲ
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν
ἥγηνται
θηρίον
|
εἶναι, |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἤν
τις |
[2, 72] |
δὲ
τούτους
τοῦ
Νείλου
φασὶ
|
εἶναι, |
καὶ
τῶν
ὀρνίθων
τοὺς
χηναλώπεκας. |
[2, 128] |
ἐν
τοῖσι
Αἰγυπτίοισί
τε
πᾶσαν
|
εἶναι |
κακότητα
καὶ
τὰ
ἱρὰ
χρόνου |
[2, 69] |
ἐσθίουσι
αὐτοὺς
οὐκ
ἡγεόμενοι
ἱροὺς
|
εἶναι. |
καλέονται
δὲ
οὐ
κροκόδειλοι
ἀλλὰ |
[2, 64] |
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες
ἀνθρώπους
|
εἶναι |
κατά
περ
τὰ
ἄλλα
κτήνεα· |
[2, 10] |
κειμένων
τὸ
μεταξὺ
ἐφαίνετό
μοι
|
εἶναι |
κοτὲ
κόλπος
θαλάσσης,
ὥσπερ
γε |
[2, 101] |
οὐδεμίαν
ἔργων
ἀπόδεξιν
καὶ
οὐδὲν
|
εἶναι |
λαμπρότητος,
πλὴν
ἑνὸς
τοῦ
ἐσχάτου |
[2, 42] |
καὶ
Ὀσίριος,
τὸν
δὴ
Διόνυσον
|
εἶναι |
λέγουσι·
τούτους
δὲ
ὁμοίως
ἅπαντες |
[2, 18] |
πρόσουρα
Λιβύῃ,
αὐτοί
τε
δοκέοντες
|
εἶναι |
Λίβυες
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι
καὶ |
[2, 3] |
οἱ
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
λέγονται
Αἰγυπτίων
|
εἶναι |
λογιώτατοι.
τὰ
μέν
νυν
θεῖα |
[2, 29] |
λέγεται
δὲ
αὕτη
ἡ
πόλις
|
εἶναι |
μητρόπολις
τῶν
ἄλλων
Αἰθιόπων.
οἱ |
[2, 160] |
τοῦ
δικαίου
ἡμαρτηκέναι.
οὐδεμίαν
γὰρ
|
εἶναι |
μηχανὴν
ὅκως
οὐ
τῷ
ἀστῷ |
[2, 181] |
Ἄμασις,
τοῦτο
γάρ
οἱ
κακοῦ
|
εἶναι |
μῆχος,
ἄγαλμά
οἱ
ἀποπέμψειν
ἐς |
[2, 46] |
καὶ
τραγοσκελέα,
οὔτι
τοιοῦτον
νομίζοντες
|
εἶναί |
μιν
ἀλλὰ
ὁμοῖον
τοῖσι
ἄλλοισι |
[2, 37] |
ὁρέοντες
ἀνέχονται,
νομίζοντες
οὐ
καθαρὸν
|
εἶναί |
μιν
ὄσπριον.
ἱρᾶται
δὲ
οὐκ |
[2, 111] |
τυφλωθῆναι.
δέκα
μὲν
δὴ
ἔτεα
|
εἶναί |
μιν
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
ἔτεϊ |
[2, 33] |
τὸν
παραρρέοντα
καὶ
Ἐτέαρχος
συνεβάλλετο
|
εἶναι |
Νεῖλον,
καὶ
δὴ
καὶ
ὁ |
[2, 38] |
ἴδηται
ἐπεοῦσαν
μέλαιναν,
οὐ
καθαρὸν
|
εἶναι |
νομίζει.
δίζηται
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ |
[2, 72] |
τῷ
ποταμῷ,
τὰς
ἱρὰς
ἥγηνται
|
εἶναι. |
νομίζουσι
δὲ
καὶ
τῶν
ἰχθύων |
[2, 38] |
βοῦς
τοὺς
ἔρσενας
τοῦ
Ἐπάφου
|
εἶναι |
νομίζουσι,
καὶ
τούτου
εἵνεκα
δοκιμάζουσι |
[2, 46] |
Πᾶνα
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν
λογίζονται
|
εἶναι |
οἱ
Μενδήσιοι,
τοὺς
δὲ
ὀκτὼ |
[2, 18] |
σφίσι
τε
καὶ
Αἰγυπτίοισι
κοινὸν
|
εἶναι· |
οἰκέειν
τε
γὰρ
ἔξω
τοῦ |
[2, 7] |
τουτέων
τὸ
μὴ
ἴσας
μῆκος
|
εἶναι, |
οὐ
πλέον
πεντεκαίδεκα
σταδίων·
ἡ |
[2, 4] |
Αἴγυπτον
εἶναι
ἕλος,
καὶ
αὐτῆς
|
εἶναι |
οὐδὲν
ὑπερέχον
τῶν
νῦν
ἔνερθε |
[2, 134] |
φασὶ
Ἑλλήνων
Ροδώπιος
ἑταίρης
γυναικὸς
|
εἶναι, |
οὐκ
ὀρθῶς
λέγοντες.
οὐδὲ
ὦν |
[2, 156] |
Ἄρτεμιν
Διονύσου
καὶ
Ἴσιος
λέγουσι
|
εἶναι |
παῖδας,
Λητοῦν
δὲ
τροφὸν
αὐτοῖσι |
[2, 7] |
Ἀθηνέων
καταδεῖ
πεντεκαίδεκα
σταδίων
μὴ
|
εἶναι |
πεντακοσίων
καὶ
χιλίων,
ἡ
δὲ |
[2, 131] |
καὶ
νῦν
τὰς
εἰκόνας
αὐτέων
|
εἶναι |
πεπονθυίας
τά
περ
αἱ
ζωαὶ |
[2, 106] |
θεησαμένων
Μέμνονος
εἰκόνα
εἰκάζουσί
μιν
|
εἶναι, |
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης
ἀπολελειμμένοι.
~τοῦτον |
[2, 135] |
μεγάλα
ἐκτήσατο
χρήματα
ὡς
ἂν
|
εἶναι |
Ροδώπι,
ἀτὰρ
οὐκ
ὥς
γε |
[2, 141] |
ἱρέα
τοῦ
Ἡφαίστου,
τῷ
οὔνομα
|
εἶναι |
Σεθῶν·
τὸν
ἐν
ἀλογίῃσι
ἔχειν |
[2, 10] |
καὶ
Μαιάνδρου
πεδίον,
ὥς
γε
|
εἶναι |
σμικρὰ
ταῦτα
μεγάλοισι
συμβαλεῖν·
τῶν |
[2, 160] |
οὗτος
συγκαλέεται
Αἰγυπτίων
τοὺς
λεγομένους
|
εἶναι |
σοφωτάτους.
συνελθόντες
δὲ
οἱ
Αἰγύπτιοι |
[2, 54] |
Ἕλληνας·
ταύτας
δὲ
τὰς
γυναῖκας
|
εἶναι |
τὰς
ἱδρυσαμένας
τὰ
μαντήια
πρώτας |
[2, 70] |
ὦν
ἔμοιγε
δοκέει
ἀξιωτάτη
ἀπηγήσιος
|
εἶναι, |
ταύτην
γράφω.
ἐπεὰν
νῶτον
ὑὸς |
[2, 18] |
ἔα
ποιέειν
ταῦτα,
φὰς
Αἴγυπτον
|
εἶναι |
ταύτην
τὴν
ὁ
Νεῖλος
ἐπιὼν |
[2, 17] |
τούτων
λέγομεν,
Αἴγυπτον
μὲν
πᾶσαν
|
εἶναι |
ταύτην
τὴν
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
οἰκεομένην |
[2, 136] |
χρέος,
μήτε
αὐτῷ
ἐκείνῳ
τελευτήσαντι
|
εἶναι |
ταφῆς
κυρῆσαι
μήτ᾽
ἐν
ἐκείνῳ |
[2, 147] |
ἔχειν
τὸν
ἕτερον
τοῦ
ἑτέρου,
|
εἶναί |
τε
φίλους
τὰ
μάλιστα.
τῶνδε |
[2, 8] |
στάδιοι
δὲ
μάλιστα
ἐδόκεόν
μοι
|
εἶναι, |
τῇ
στεινότατον
ἐστί,
διηκοσίων
οὐ |
[2, 57] |
φωνῇ
φθέγξαιτο;
μέλαιναν
δὲ
λέγοντες
|
εἶναι |
τὴν
πελειάδα
σημαίνουσι
ὅτι
Αἰγυπτίη |
[2, 17] |
ἔχεσθαι·
τὰ
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
|
εἶναι |
τῆς
Λιβύης
τὰ
δὲ
τῆς |
[2, 8] |
ἐγὼ
ἐπυνθανόμην,
δύο
μηνῶν
αὐτὸ
|
εἶναι |
τῆς
ὁδοῦ
ἀπὸ
ἠοῦς
πρὸς |
[2, 55] |
γενέσθαι,
καὶ
αὐτοὺς
ὑπολαβεῖν
θεῖον
|
εἶναι |
τὸ
ἐπαγγελλόμενον
αὐτοῖσι,
καί
σφεας |
[2, 32] |
ἐς
πόλιν
ἐν
τῇ
πάντας
|
εἶναι |
τοῖσι
ἄγουσι
τὸ
μέγαθος
ἴσους, |
[2, 28] |
Θηβαΐδος
καὶ
Ἐλεφαντίνης,
οὐνόματα
δὲ
|
εἶναι |
τοῖσι
ὄρεσι
τῷ
μὲν
Κρῶφι |
[2, 79] |
οὔνομα
ἔχει,
συμφέρεται
δὲ
ὡυτὸς
|
εἶναι |
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
Λίνον
ὀνομάζοντες |
[2, 112] |
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
οὔνομα
Πρωτέα
|
εἶναι· |
τοῦ
νῦν
τέμενος
ἐστὶ
ἐν |
[2, 86] |
τὴν
μὲν
σπουδαιοτάτην
αὐτέων
φασὶ
|
εἶναι |
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι
τὸ |
[2, 144] |
πρότερον
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων
θεοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἄρχοντας,
οὐκ |
[2, 104] |
οἱ
Αἰγύπτιοι
τῆς
Σεσώστριος
στρατιῆς
|
εἶναι |
τοὺς
Κόλχους.
αὐτὸς
δὲ
εἴκασα |
[2, 8] |
ἠῶ
λιβανωτοφόρα
αὐτοῦ
τὰ
τέρματα
|
εἶναι. |
τοῦτο
μέν
νυν
τὸ
ὄρος |
[2, 18] |
Νεῖλος
ἐπιὼν
ἄρδει,
καὶ
Αἰγυπτίους
|
εἶναι |
τούτους
οἳ
ἔνερθε
Ἐλεφαντίνης
πόλιος |
[2, 174] |
ὅσοι
δέ
μιν
κατέδησαν
φῶρα
|
εἶναι, |
τούτων
δὲ
ὡς
ἀληθέων
θεῶν |
[2, 174] |
τῶν
θεῶν
ἀπέλυσαν
μὴ
φῶρα
|
εἶναι, |
τούτων
μὲν
τῶν
ἱρῶν
οὔτε |
[2, 64] |
ἐν
τοῖσι
τεμένεσι·
εἰ
ὦν
|
εἶναι |
τῷ
θεῷ
τοῦτο
μὴ
φίλον, |
[2, 148] |
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι
θήκας
αὐτόθι
|
εἶναι |
τῶν
τε
ἀρχὴν
τὸν
λαβύρινθον |
[2, 144] |
τούτων
αἰεὶ
ἕνα
τὸν
κρατέοντα
|
εἶναι· |
ὕστατον
δὲ
αὐτῆς
βασιλεῦσαι
ὦρον |
[2, 69] |
ἕνα
ἑκάτεροι
τρέφουσι
κροκόδειλον
δεδιδαγμένον
|
εἶναι |
χειροήθεα,
ἀρτήματα/
τε
λίθινα
χυτὰ |
[2, 135] |
οὐδὲν
δεῖ
μεγάλα
οἱ
χρήματα
|
ἀναθεῖναι. |
ἐπεθύμησε
γὰρ
Ροδῶπις
μνημήιον
ἑωυτῆς |
[2, 135] |
καὶ
ἀνακείμενον
ἐν
ἱρῷ,
τοῦτο
|
ἀναθεῖναι |
ἐς
Δελφοὺς
μνημόσυνον
ἑωυτῆς.
τῆς |
[2, 121] |
κατασκευασάμενον
καὶ
ἀσκοὺς
πλήσαντα
οἴνου
|
ἐπιθεῖναι |
ἐπὶ
τῶν
ὄνων
καὶ
ἔπειτα |
[2, 121] |
δὲ
πεισθῆναί
τε
δὴ
καὶ
|
καταμεῖναι. |
ὡς
δέ
μιν
παρὰ
τὴν |
[2, 129] |
τετρυμένον
ἐς
τὸ
ἔσχατον
κακοῦ
|
ἀνεῖναι |
πρὸς
ἔργα
τε
καὶ
θυσίας, |
[2, 160] |
ἄλλων
Ἑλλήνων
ὁμοίως
τῷ
βουλομένῳ
|
ἐξεῖναι |
ἀγωνίζεσθαι.
οἱ
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν |
[2, 18] |
αὐτοῖσι,
βούλεσθαί
τε
πάντων
σφίσι
|
ἐξεῖναι |
γεύεσθαι.
ὁ
δὲ
θεός
σφεας |
[2, 136] |
ὑποτιθέντι
τοῦτο
τὸ
ἐνέχυρον
τήνδε
|
ἐπεῖναι |
ζημίην
μὴ
βουλομένῳ
ἀποδοῦναι
τὸ |
[2, 100] |
ᾔδεε
πολλοὺς
ἱστιᾶν,
δαινυμένοισι
δὲ
|
ἐπεῖναι |
τὸν
ποταμὸν
δι᾽
αὐλῶνος
κρυπτοῦ |
[2, 6] |
σχοῖνοι
εἰσί.
ὅσοι
μὲν
γὰρ
|
γεωπεῖναι |
εἰσὶ
ἀνθρώπων,
ὀργυιῇσι
μεμετρήκασι
τὴν |
[2, 6] |
τὴν
χώρην,
ὅσοι
δὲ
ἧσσον
|
γεωπεῖναι, |
σταδίοισι,
οἳ
δὲ
πολλὴν
ἔχουσι, |
[2, 28] |
αὐτὸν
χιλιάδων
ὀργυιέων
πλεξάμενον
κάλον
|
κατεῖναι |
ταύτῃ
καὶ
οὐκ
ἐξικέσθαι
ἐς |
[2, 151] |
μοῦνον
Αἰγύπτου,
ἀναμνησθέντες
τοῦ
χρησμοῦ
|
κτεῖναι |
μὲν
οὐκ
ἐδικαίωσαν
Ψαμμήτιχον,
ὡς |
[2, 121] |
δὲ
φῶρα
ἐν
τῷ
σκότεϊ
|
προτεῖναι |
αὐτῇ
τοῦ
νεκροῦ
τὴν
χεῖρα· |
[2, 130] |
πόλι
ἱρέες·
ἑστᾶσι
μὲν
γὰρ
|
ξύλιναι |
κολοσσοί,
ἐοῦσαι
ἀριθμὸν
ὡς
εἴκοσι |
[2, 167] |
οἱ
Ἕλληνες,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
|
κρῖναι, |
ὁρέων
καὶ
Θρήικας
καὶ
Σκύθας |
[2, 130] |
ἀριθμὸν
ὡς
εἴκοσι
μάλιστά
κῃ,
|
γυμναὶ |
ἐργασμέναι·
αἵτινες
μέντοι
εἰσί,
οὐκ |
[2, 181] |
τὴν
Λαδίκην
ταύτην
καλεομένην,
ὦ
|
γύναι, |
κατά
με
ἐφάρμαξας,
καὶ
ἔστι |
[2, 142] |
ἔνθεν
νῦν
ἀνατέλλει,
ἐνθαῦτα
δὶς
|
καταδῦναι. |
καὶ
οὐδὲν
τῶν
κατ᾽
Αἴγυπτον |
[2, 148] |
οἱ
γὰρ
ἐπεστεῶτες
τῶν
Αἰγυπτίων
|
δεικνύναι |
αὐτὰ
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι
θήκας |
[2, 177] |
τόνδε
Ἄμασις
ἐστὶ
ὁ
καταστήσας,
|
ἀποδεικνύναι |
ἔτεος
ἑκάστου
τῷ
νομάρχῃ
πάντα |
[2, 139] |
οἱ
δοκέοι
ταύτην
τοὺς
θεοὺς
|
προδεικνύναι, |
ἵνα
ἀσεβήσας
περὶ
τὰ
ἱρὰ |
[2, 66] |
φυλακὰς
ἔχουσι
τῶν
αἰελούρων,
ἀμελήσαντες
|
σβεννύναι |
τὸ
καιόμενον,
οἱ
δὲ
αἰέλουροι |
[2, 121] |
περὶ
τὴν
ἐξαίρεσιν
τοῦ
λίθου
|
δοῦναι |
τὰ
μέτρα
αὐτοῦ,
λέγοντα
ὡς |
[2, 121] |
παρὰ
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
|
ἐπιδοῦναι |
αὐτοῖσι
καὶ
ἄλλον
τῶν
ἀσκῶν· |
[2, 121] |
μιν
καὶ
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
|
ἐπιδοῦναι |
αὐτοῖσι
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα·
τοὺς |
[2, 120] |
καὶ
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
|
ἀποδοῦναι |
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά |
[2, 120] |
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ
εἶχον
Ἑλένην
|
ἀποδοῦναι, |
οὐδὲ
λέγουσι
αὐτοῖσι
τὴν
ἀληθείην |
[2, 136] |
τήνδε
ἐπεῖναι
ζημίην
μὴ
βουλομένῳ
|
ἀποδοῦναι |
τὸ
χρέος,
μήτε
αὐτῷ
ἐκείνῳ |
[2, 97] |
πέλαγος
γίνεται,
αἱ
δὲ
πόλιες
|
μοῦναι |
ὑπερέχουσι.
πορθμεύονται
ὦν,
ἐπεὰν
τοῦτο |
[2, 97] |
Νεῖλος
τὴν
χώρην,
αἱ
πόλιες
|
μοῦναι |
φαίνονται
ὑπερέχουσαι,
μάλιστά
κῃ
ἐμφερέες |
[2, 41] |
ἔνεισι
μὲν
καὶ
ἄλλαι
πόλιες
|
συχναί, |
ἐκ
τῆς
δὲ
αἱ
βάριες |
[2, 121] |
τῇ
πάγῃ
ἐνέχεσθαι.
ὡς
δὲ
|
γνῶναι |
αὐτὸν
ἐν
οἵῳ
κακῷ
ἦν, |
[2, 91] |
ἐλθεῖν
καὶ
παρὰ
σφέας
καὶ
|
ἀναγνῶναι |
τοὺς
συγγενέας
πάντας·
ἐκμεμαθηκότα
δέ |
[2, 175] |
ἀρχιτέκτονα
αὐτῆς
ἑλκομένης
τῆς
στέγης
|
ἀναστενάξαι, |
οἷά
τε
χρόνου
ἐγγεγονότος
πολλοῦ |
[2, 162] |
δόντα
ἀλλὰ
περιθύμως
ἔχοντα
περιταμεῖν
|
προστάξαι |
αὐτοῦ
τά
τε
ὦτα
καὶ |
[2, 121] |
κεραΐζοντας)
ποιῆσαί
μιν
τάδε·
πάγας
|
προστάξαι |
ἐργάσασθαι
καὶ
ταύτας
περὶ
τὰ |
[2, 126] |
τὴν
ἑωυτοῦ
κατίσαντα
ἐπ᾽
οἰκήματος
|
προστάξαι |
πρήσσεσθαι
ἀργύριον
ὁκόσον
δή
τι· |
[2, 42] |
τὸ
νάκος
οὕτω
οἱ
ἑωυτὸν
|
ἐπιδέξαι. |
ἀπὸ
τούτου
κριοπρόσωπον
τοῦ
Διὸς |
[2, 133] |
ἐμηχανᾶτο
θέλων
τὸ
μαντήιον
ψευδόμενον
|
ἀποδέξαι, |
ἵνα
οἱ
δυώδεκα
ἔτεα
ἀντὶ |
[2, 76] |
ποσὶ
μᾶλλον
εἱλευμενέων
τοῖσι
ἀνθρώποισι
|
διξαὶ |
γὰρ
δή
εἰσι
ἴβιες)
ψιλὴ |
[2, 64] |
ἐλθεῖν
ἐξανδρωμένον
ἐθέλοντα
τῇ
μητρὶ
|
συμμῖξαι, |
καὶ
τοὺς
προπόλους
τῆς
μητρός, |
[2, 129] |
τὸν
δὲ
τά
τε
ἱρὰ
|
ἀνοῖξαι |
καὶ
τὸν
λεὼν
τετρυμένον
ἐς |
[2, 141] |
μιν
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
καί
οἱ
|
δόξαι |
ἐν
τῇ
ὄψι
ἐπιστάντα
τὸν |
[2, 121] |
εἴη
προσαπολέσῃ
κἀκεῖνον.
τῷ
δὲ
|
δόξαι |
εὖ
λέγειν,
καὶ
ποιῆσαί
μιν |
[2, 129] |
καὶ
ταῦτα
ἐπιτηδεύοντι
πρῶτον
κακῶν
|
ἄρξαι |
τὴν
θυγατέρα
ἀποθανοῦσαν
αὐτοῦ,
τὴν |
[2, 124] |
πρῶτα
μὲν
σφέας
θυσιέων
τουτέων
|
ἀπέρξαι, |
μετὰ
δὲ
ἐργάζεσθαι
ἑωυτῷ
κελεύειν |
[2, 101] |
ἄνεμον
τετραμμένα
προπύλαια,
λίμνην
τε
|
ὀρύξαι, |
τῆς
ἡ
περίοδος
ὅσων
ἐστὶ |
[2, 99] |
τῆς
Αἰγύπτου·
ἔξωθεν
δὲ
αὐτῆς
|
περιορύξαι |
λίμνην
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
πρὸς |
[2, 151] |
δὲ
τὰ
ἕλεα
ἔδοξέ
σφι
|
διῶξαι |
ψιλώσαντας
τὰ
πλεῖστα
τῆς
δυνάμιος, |
[2, 32] |
ἄνυδρος
δεινῶς
καὶ
ἔρημος
πάντων.
|
εἶπαι |
ὦν
τοὺς
νεηνίας
ἀποπεμπομένους
ὑπὸ |
[2, 60] |
πάντα
τὸν
πλόον,
αἱ
δὲ
|
λοιπαὶ |
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες
ἀείδουσι
καὶ |
[2, 70] |
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι
αἱμασιῇσι.
|
~ἄγραι |
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι
καὶ |
[2, 11] |
διεκπλῶσαι
ἐς
τὴν
εὐρέαν
θάλασσαν
|
ἡμέραι |
ἀναισιμοῦνται
τεσσεράκοντα
εἰρεσίῃ
χρεωμένῳ·
εὖρος |
[2, 133] |
ἓξ
ἐτέων
γένηται,
αἱ
νύκτες
|
ἡμέραι |
ποιεύμεναι.
~πυραμίδα
δὲ
οὗτος
ἀπελίπετο |
[2, 158] |
διώρυξε·
τῆς
μῆκος
ἐστὶ
πλόος
|
ἡμέραι |
τέσσερες,
εὖρος
δὲ
ὠρύχθη
ὥστε |
[2, 137] |
οὕτω
ἔτι
αἱ
πόλιες
ἐγένοντο
|
ὑψηλότεραι· |
τὸ
μὲν
γὰρ
πρῶτον
ἐχώσθησαν |
[2, 127] |
δὲ
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἀμφότεραι, |
μάλιστα
ἐς
ἑκατὸν
πόδας
ὑψηλοῦ. |
[2, 41] |
οὔ
σφι
ἔξεστι
θύειν,
ἀλλὰ
|
ἱραί |
εἰσι
τῆς
Ἴσιος·
τὸ
γὰρ |
[2, 135] |
τῇ
Ναυκράτι
ἐπαφρόδιτοι
γίνεσθαι
αἱ
|
ἑταῖραι. |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
αὕτη,
τῆς |
[2, 100] |
βασιληίην,
τούτῳ
τιμωρέουσαν
πολλοὺς
Αἰγυπτίων
|
διαφθεῖραι |
δόλῳ.
ποιησαμένην
γάρ
μιν
οἴκημα |
[2, 168] |
μούνοισι
Αἰγυπτίων
πάρεξ
τῶν
ἱρέων,
|
ἄρουραι |
ἐξαίρετοι
δυώδεκα
ἑκάστῳ
ἀτελέες.
ἡ |
[2, 77] |
εἵνεκα,
ὅτι
οὐ
μεταλλάσσουσι
αἱ
|
ὧραι· |
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι |
[2, 170] |
πρήγματι
ἐξαγορεύειν
τὸ
οὔνομα
ἐν
|
Σάι, |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τῆς
Ἀθηναίης, |
[2, 176] |
λίθινος
ἕτερος
τοσοῦτος
καὶ
ἐν
|
Σάι, |
κείμενος
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[2, 130] |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
φανερή,
ἐν
|
Σάι |
μὲν
πόλι
ἐοῦσα,
κειμένη
δὲ |
[2, 62] |
λύχνα,
καὶ
οὕτω
οὐκ
ἐν
|
Σάι |
μούνῃ
καίεται
ἀλλὰ
καὶ
ἀνὰ |
[2, 130] |
ἑστᾶσι,
ὡς
ἔλεγον
οἱ
ἐν
|
Σάι |
πόλι
ἱρέες·
ἑστᾶσι
μὲν
γὰρ |
[2, 163] |
δέ
οἱ
τὰ
βασιλήια
ἐν
|
Σάι |
πόλι,
μεγάλα
ἐόντα
καὶ
ἀξιοθέητα. |
[2, 28] |
εἰ
μὴ
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐν
|
Σάι |
πόλι
ὁ
γραμματιστὴς
τῶν
ἱρῶν |
[2, 175] |
ἐπεμέλετο.
~καὶ
τοῦτο
μὲν
ἐν
|
Σάι |
τῇ
Ἀθηναίῃ
προπύλαια
θωμάσια
οἷα |
[2, 137] |
Ἄνυσιν
εἶναι.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
|
ἐλάσαι |
ἐπ᾽
Αἴγυπτον
χειρὶ
πολλῇ
Αἰθίοπάς |
[2, 124] |
σφέων
Χέοπα
ἐς
πᾶσαν
κακότητα
|
ἐλάσαι. |
κατακληίσαντα
γάρ
μιν
πάντα
τὰ |
[2, 121] |
ὑπίεσθαι
τῆς
ὀργῆς,
τέλος
δὲ
|
ἐξελάσαι |
αὐτὸν
τοὺς
ὄνους
ἐκ
τῆς |
[2, 121] |
τὸν
νέκυν
κατὰ
τοῦ
τείχεος
|
κατακρεμάσαι, |
φυλάκους
δὲ
αὐτοῦ
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί |
[2, 121] |
τὸν
βασιλέα
ἀνοίξαντα
τὸ
οἴκημα,
|
θωμάσαι |
ἰδόντα
τῶν
χρημάτων
καταδεᾶ
τὰ |
[2, 121] |
πρὸς
αὐτόν,
Ραμψίνιτον
δὲ
μεγάλως
|
θωμάσαι, |
καί
οἱ
τὴν
θυγατέρα
ταύτην |
[2, 171] |
ταύτην
ἐξ
Αἰγύπτου
ἐξαγαγοῦσαι
καὶ
|
διδάξασαι |
τὰς
Πελασγιώτιδας
γυναῖκας·
μετὰ
δὲ |
[2, 85] |
σὺν
δέ
σφι
αἱ
προσήκουσαι
|
πᾶσαι, |
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ
ἄνδρες,
τύπτονται |
[2, 61] |
μετὰ
τὴν
θυσίην
πάντες
καὶ
|
πᾶσαι, |
μυριάδες
κάρτα
πολλαὶ
ἀνθρώπων·
τὸν |
[2, 31] |
ἀπὸ
τοῦδε
οὐδεὶς
ἔχει
σαφέως
|
φράσαι· |
ἔρημος
γὰρ
ἐστὶ
ἡ
χώρη |
[2, 10] |
ἀποδεξάμενοι
μεγάλα
εἰσί·
τῶν
ἐγὼ
|
φράσαι |
ἔχω
οὐνόματα
καὶ
ἄλλων
καὶ |
[2, 127] |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
πυραμίδα
|
ποιῆσαι, |
ἐς
μὲν
τὰ
ἐκείνου
μέτρα |
[2, 121] |
δὲ
δόξαι
εὖ
λέγειν,
καὶ
|
ποιῆσαί |
μιν
πεισθέντα
ταῦτα,
καὶ
καταρμόσαντα |
[2, 121] |
κοτὲ
εἴη
ὁ
ταῦτα
μηχανώμενος,
|
ποιῆσαί |
μιν
τάδε,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ |
[2, 121] |
γὰρ
κλέπτας
οὐκ
ἀνιέναι
κεραΐζοντας)
|
ποιῆσαί |
μιν
τάδε·
πάγας
προστάξαι
ἐργάσασθαι |
[2, 133] |
αὐτὸν
τὸν
βίον·
οὐ
γὰρ
|
ποιῆσαί |
μιν
τὸ
χρεὸν
ἦν
ποιέειν· |
[2, 55] |
αὐτοῖσι,
καί
σφεας
ἐκ
τούτου
|
ποιῆσαι. |
τὴν
δὲ
ἐς
τοὺς
Λίβυας |
[2, 107] |
ἐπ᾽
ἐκείνων
ἐπιβαίνοντας
ἐκσώζεσθαι.
ταῦτα
|
ποιῆσαι |
τὸν
Σέσωστριν,
καὶ
δύο
μὲν |
[2, 121] |
ἔχον.
ἀπορεύμενον
δέ
μιν
τάδε
|
ποιῆσαι· |
τοῦ
φωρὸς
τὸν
νέκυν
κατὰ |
[2, 136] |
τὸν
τὰ
πρὸς
ἥλιον
ἀνίσχοντα
|
ποιῆσαι |
τῷ
Ἡφαίστῳ
προπύλαια,
ἐόντα
πολλῷ |
[2, 154] |
αὐτῷ
ὁ
Ψαμμήτιχος
δίδωσι
χώρους
|
ἐνοικῆσαι |
ἀντίους
ἀλλήλων,
τοῦ
Νείλου
τὸ |
[2, 178] |
ἐς
Αἴγυπτον
ἔδωκε
Ναύκρατιν
πόλιν
|
ἐνοικῆσαι· |
τοῖσι
δὲ
μὴ
βουλομένοισι
αὐτῶν |
[2, 166] |
ἀνδρῶν.
οὐδὲ
τούτοισι
ἔξεστι
τέχνην
|
ἐπασκῆσαι |
οὐδεμίαν,
ἀλλὰ
τὰ
ἐς
πόλεμον |
[2, 42] |
νόμον
τόνδε
σφίσι
τεθῆναι.
Ἡρακλέα
|
θελῆσαι |
πάντως
ἰδέσθαι
τὸν
Δία,
καὶ |
[2, 101] |
δηλώσω,
πυραμίδας
τε
ἐν
αὐτῇ
|
οἰκοδομῆσαι, |
τῶν
τοῦ
μεγάθεος
πέρι
ὁμοῦ |
[2, 107] |
καὶ
πρὸς
αὐτῷ
τοὺς
παῖδας
|
περινῆσαι |
ἔξωθεν
τὴν
οἰκίην
ὕλῃ,
περινήσαντα |
[2, 177] |
λέγεται
Αἴγυπτος
μάλιστα
δὴ
τότε
|
εὐδαιμονῆσαι |
καὶ
τὰ
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 150] |
ἐν
θησαυροῖσι
καταγαίοισι
ἐπενόησαν
κλῶπες
|
ἐκφορῆσαι. |
ἐκ
δὴ
ὦν
τῶν
σφετέρων |
[2, 111] |
Ἐρυθρὴ
βῶλος·
ἐς
ταύτην
συναλίσαντα
|
ὑποπρῆσαι |
πάσας
σὺν
αὐτῇ
τῇ
πόλι· |
[2, 107] |
τὴν
οἰκίην
ὕλῃ,
περινήσαντα
δὲ
|
ὑποπρῆσαι. |
τὸν
δὲ
ὡς
μαθεῖν
τοῦτο, |
[2, 136] |
αὐτῷ
ἐκείνῳ
τελευτήσαντι
εἶναι
ταφῆς
|
κυρῆσαι |
μήτ᾽
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
πατρωίῳ |
[2, 121] |
τῶν
φυλάκων
ἐπὶ
λύμῃ
πάντων
|
ξυρῆσαι |
τὰς
δεξιὰς
παρηίδας,
ἐπιθέντα
δὲ |
[2, 121] |
ἐν
τοῖσι
τὰ
χρήματα
ἐνῆν
|
στῆσαι. |
τῶν
δὲ
φωρῶν
ὥσπερ
ἐν |
[2, 33] |
τοῦτό
μοι
δεδηλώσθω,
πλὴν
ὅτι
|
ἀπονοστῆσαί |
τε
ἔφασκε
τοὺς
Νασαμῶνας,
ὡς |
[2, 49] |
ἄνδρα
σοφὸν
μαντικήν
τε
ἑωυτῷ
|
συστῆσαι |
καὶ
πυθόμενον
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἄλλα |
[2, 121] |
χρημάτων
ἔσονται.
καὶ
τὸν
μὲν
|
τελευτῆσαι |
τὸν
βίον,
τοὺς
δὲ
παῖδας |
[2, 103] |
γὰρ
τῇ
τούτων
χώρῃ
φαίνονται
|
σταθεῖσαι |
αἱ
στῆλαι,
τὸ
δὲ
προσωτέρω |
[2, 8] |
ἔνεισι
αἱ
ἐς
τὰς
πυραμίδας
|
κατατμηθεῖσαι |
τὰς
ἐν
Μέμφι.
ταύτῃ
μὲν |
[2, 121] |
καί
οἱ
τὴν
θυγατέρα
ταύτην
|
συνοικίσαι |
ὡς
πλεῖστα
ἐπισταμένῳ
ἀνθρώπων.
Αἰγυπτίους |
[2, 4] |
θεῶν
ἐπωνυμίας
ἔλεγον
πρώτους
Αἰγυπτίους
|
νομίσαι |
καὶ
Ἕλληνας
παρὰ
σφέων
ἀναλαβεῖν, |
[2, 64] |
δὲ
πανήγυριν
ταύτην
ἐκ
τοῦδε
|
νομίσαι |
φασὶ
οἱ
ἐπιχώριοι·
οἰκέειν
ἐν |
[2, 121] |
τὸ
οἴκημα,
τὸν
μὲν
βασιλέα
|
θησαυρίσαι |
τὰ
χρήματα
ἐν
αὐτῷ·
χρόνου |
[2, 121] |
πιστά·
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἑωυτοῦ
|
κατίσαι |
ἐπ᾽
οἰκήματος,
ἐντειλάμενον
πάντας
τε |
[2, 99] |
τοῦτο
μὲν
ἐν
αὐτῷ
πόλιν
|
κτίσαι |
ταύτην
ἥτις
νῦν
Μέμφις
καλέεται· |
[2, 89] |
οὐ
παραυτίκα
διδοῦσι
ταριχεύειν,
οὐδὲ
|
ὅσαι |
ἂν
ἔωσι
εὐειδέες
κάρτα
καὶ |
[2, 178] |
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι·
|
ὅσαι |
δὲ
ἄλλαι
πόλιες
μεταποιεῦνται,
οὐδέν |
[2, 179] |
στομάτων
τοῦ
Νείλου
ἀπίκοιτο,
χρῆν
|
ὀμόσαι |
μὴ
μὲν
ἑκόντα
ἐλθεῖν,
ἀπομόσαντα |
[2, 30] |
ἦσαν·
καὶ
γὰρ
ἐν
Ἐλεφαντίνῃ
|
Πέρσαι |
φρουρέουσι
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι.
τοὺς |
[2, 22] |
χιόνι
πεσούσῃ
πᾶσα
ἀνάγκη
ἐστὶ
|
ὗσαι |
ἐν
πέντε
ἡμέρῃσι,
ὥστε,
εἰ |
[2, 169] |
ἂν
θεόν
μιν
μηδένα
δύνασθαι
|
παῦσαι |
τῆς
βασιληίης·
οὕτω
ἀσφαλέως
ἑωυτῷ |
[2, 90] |
θάψαι
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι·
οὐδὲ
|
ψαῦσαι |
ἔξεστι
αὐτοῦ
ἄλλον
οὐδένα
οὔτε |
[2, 55] |
οἰχομένην
πελειάδα
λέγουσι
Ἄμμωνος
χρηστήριον
|
κελεῦσαι |
τοὺς
Λίβυας
ποιέειν·
ἔστι
δὲ |
[2, 129] |
τὰ
χωρία.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
βασιλεῦσαι |
Αἰγύπτου
Μυκερῖνον
ἔλεγον
Χέοπος
παῖδα· |
[2, 137] |
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
βασιλεῦσαι |
ἄνδρα
τυφλὸν
ἐξ
Ἀνύσιος
πόλιος, |
[2, 127] |
μάλιστα
ἐς
ἑκατὸν
πόδας
ὑψηλοῦ.
|
βασιλεῦσαι |
δὲ
ἔλεγον
Χεφρῆνα
ἓξ
καὶ |
[2, 4] |
πλέω
ἔργῳ
ἐδήλουν
οὕτω
γενόμενα.
|
βασιλεῦσαι |
δὲ
πρῶτον
Αἰγύπτου
ἄνθρωπον
ἔλεγον |
[2, 127] |
ἕκαστον
ὅλου
καὶ
ἡμίσεος
πλέθρου.
|
~βασιλεῦσαι |
δὲ
τὸν
Χέοπα
τοῦτον
Αἰγύπτιοι |
[2, 2] |
πρὶν
μὲν
ἢ
Ψαμμήτιχον
σφέων
|
βασιλεῦσαι, |
ἐνόμιζον
ἑωυτοὺς
πρώτους
γενέσθαι
πάντων |
[2, 139] |
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι
αὐτὸν
Αἰγύπτου
|
βασιλεῦσαι |
ἔτεα
πεντήκοντα.
ὡς
ὦν
ὁ |
[2, 141] |
δέκα
σταδίων.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
βασιλεῦσαι |
τὸν
ἱρέα
τοῦ
Ἡφαίστου,
τῷ |
[2, 144] |
Ἕλληνες
ὀνομάζουσι·
τοῦτον
καταπαύσαντα
Τυφῶνα
|
βασιλεῦσαι |
ὕστατον
Αἰγύπτου.
Ὄσιρις
δὲ
ἐστὶ |
[2, 144] |
κρατέοντα
εἶναι·
ὕστατον
δὲ
αὐτῆς
|
βασιλεῦσαι |
ὦρον
τὸν
Ὀσίριος
παῖδα,
τὸν |
[2, 107] |
ἅμα
ἄγεσθαι·
τὴν
δέ
οἱ
|
συμβουλεῦσαι |
τῶν
παίδων
ἐόντων
ἓξ
τοὺς |
[2, 45] |
κῶς
φύσιν
ἔχει
πολλὰς
μυριάδας
|
φονεῦσαι; |
καὶ
περὶ
μὲν
τούτων
τοσαῦτα |
[2, 45] |
ἐς
ἀλκὴν
τραπόμενον
πάντας
σφέας
|
καταφονεῦσαι. |
ἐμοὶ
μέν
νυν
δοκέουσι
ταῦτα |
[2, 99] |
ῥέεθρον
ἀποξηρῆναι,
τὸν
δὲ
ποταμὸν
|
ὀχετεῦσαι |
τὸ
μέσον
τῶν
ὀρέων
ῥέειν. |
[2, 175] |
ποιησάμενον
οὐκ
ἐᾶν
ἔτι
προσωτέρω
|
ἑλκύσαι. |
ἤδη
δὲ
τινὲς
λέγουσι
ὡς |
[2, 175] |
ἱρόν
φασι
τῶνδε
εἵνεκα
οὐκ
|
ἐσελκύσαι· |
τὸν
ἀρχιτέκτονα
αὐτῆς
ἑλκομένης
τῆς |
[2, 121] |
τό
τε
σῶμα
τοῦ
ἀδελφεοῦ
|
καταλῦσαι |
καὶ
τῶν
φυλάκων
ἐπὶ
λύμῃ |
[2, 171] |
τὴν
τελετὴν
ταύτην
ἐξ
Αἰγύπτου
|
ἐξαγαγοῦσαι |
καὶ
διδάξασαι
τὰς
Πελασγιώτιδας
γυναῖκας· |
[2, 138] |
τοῦ
Νείλου
διώρυχες
ἐσέχουσι
οὐ
|
συμμίσγουσαι |
ἀλλήλῃσι,
ἀλλ᾽
ἄχρι
τῆς
ἐσόδου |
[2, 22] |
ἐόντες
οὐκ
ἀπολείπουσι,
γέρανοι
δὲ
|
φεύγουσαι |
τὸν
χειμῶνα
τὸν
ἐν
τῇ |
[2, 48] |
δὲ
αὐλός,
αἳ
δὲ
ἕπονται
|
ἀείδουσαι |
τὸν
Διόνυσον.
διότι
δὲ
μέζον |
[2, 130] |
ἑστᾶσι
μὲν
γὰρ
ξύλιναι
κολοσσοί,
|
ἐοῦσαι |
ἀριθμὸν
ὡς
εἴκοσι
μάλιστά
κῃ, |
[2, 58] |
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι
τυγχάνουσι
|
ἐοῦσαι. |
ἔστι
δὲ
καὶ
τῶν
ἱρῶν |
[2, 131] |
αἳ
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο
|
ἐοῦσαι |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμέ.
~ἡ |
[2, 108] |
δὲ
τούτων
αἱ
διώρυχες
γεγόνασι
|
ἐοῦσαι |
πολλαὶ
καὶ
παντοίους
τρόπους
ἔχουσαί. |
[2, 106] |
αἱ
μὲν
πλεῦνες
οὐκέτι
φαίνονται
|
περιεοῦσαι, |
ἐν
δὲ
τῇ
Παλαιστίνῃ
Συρίῃ |
[2, 66] |
στερισκόμεναι
τῶν
τέκνων,
ἄλλων
δὲ
|
ἐπιθυμέουσαι, |
οὕτω
δὴ
ἀπικνέονται
παρὰ
τοὺς |
[2, 43] |
Ἕλληνες
οἴδασι,
οὐδαμῇ
Αἰγύπτου
ἐδυνάσθην
|
ἀκοῦσαι. |
καὶ
μὴν
ὅτι
γε
οὐ |
[2, 2] |
τε
καὶ
ἐνετέλλετο
Ψαμμήτιχος
θέλων
|
ἀκοῦσαι |
τῶν
παιδίων,
ἀπαλλαχθέντων
τῶν
ἀσήμων |
[2, 85] |
μαζούς,
σὺν
δέ
σφι
αἱ
|
προσήκουσαι |
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ
ἄνδρες, |
[2, 0] |
~Ἡροδότου
|
Μοῦσαι |
Ἱστοριῶν
δεύτερη
ἐπιγραφόμενη
Εὐτέρπη.
~Τελευτήσαντος |
[2, 85] |
πόλιν
στρωφώμεναι
τύπτονται
ἐπεζωσμέναι
καὶ
|
φαίνουσαι |
τοὺς
μαζούς,
σὺν
δέ
σφι |
[2, 85] |
πρόσωπον,
κἄπειτα
ἐν
τοῖσι
οἰκίοισι
|
λιποῦσαι |
τὸν
νεκρὸν
αὐταὶ
ἀνὰ
ἀνὰ |
[2, 108] |
ἐοῦσαι
πολλαὶ
καὶ
παντοίους
τρόπους
|
ἔχουσαί. |
κατέταμνε
δὲ
τοῦδε
εἵνεκα
τὴν |
[2, 60] |
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
κρόταλα
|
ἔχουσαι |
κροταλίζουσι,
οἳ
δὲ
αὐλέουσι
κατὰ |
[2, 178] |
αὗται
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
|
παρέχουσαι· |
ὅσαι
δὲ
ἄλλαι
πόλιες
μεταποιεῦνται, |
[2, 97] |
χώρην,
αἱ
πόλιες
μοῦναι
φαίνονται
|
ὑπερέχουσαι, |
μάλιστά
κῃ
ἐμφερέες
τῇσι
ἐν |
[2, 149] |
ἑστᾶσι
δύο
πυραμίδες,
τοῦ
ὕδατος
|
ὑπερέχουσαι |
πεντήκοντα
ὀργυιὰς
ἑκατέρη,
καὶ
τὸ |
[2, 24] |
ὡς
μέν
νυν
ἐν
ἐλαχίστῳ
|
δηλῶσαι, |
πᾶν
εἴρηται·
τῆς
γὰρ
ἂν |
[2, 162] |
ἀπιέναι,
βουλόμενον
τὴν
ταχίστην
βασιλέι
|
δηλῶσαι |
τὰ
πρησσόμενα.
ὡς
δὲ
ἀπικέσθαι |
[2, 25] |
~ὡς
δὲ
ἐν
πλέονι
λόγῳ
|
δηλῶσαι, |
ὧδε
ἔχει.
διεξιὼν
τῆς
Λιβύης |
[2, 91] |
καὶ
τὸν
Λυγκέα
ἐόντας
Χεμμίτας
|
ἐκπλῶσαι |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα,
ἀπὸ
δὲ |
[2, 11] |
μὲν
πλόου
ἀρξαμένῳ
ἐκ
μυχοῦ
|
διεκπλῶσαι |
ἐς
τὴν
εὐρέαν
θάλασσαν
ἡμέραι |
[2, 29] |
τοὺς
δεῖ
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
|
διεκπλῶσαι. |
καὶ
ἔπειτα
ἀπίξεαι
ἐς
πεδίον |
[2, 60] |
περ
εἴρηκα,
αἳ
δὲ
τωθάζουσι
|
βοῶσαι |
τὰς
ἐν
τῇ
πόλι
ταύτῃ |
[2, 32] |
ἀνδρωθέντας
περισσὰ
καὶ
δὴ
καὶ
|
ἀποκληρῶσαι |
πέντε
ἑωυτῶν
ὀψομένους
τὰ
ἔρημα |
[2, 107] |
δύο
ἐπὶ
τὴν
πυρὴν
ἐκτείναντα
|
γεφυρῶσαι |
τὸ
καιόμενον,
αὐτοὺς
δὲ
ἐπ᾽ |
[2, 99] |
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον
τοῦτο
μὲν
|
ἀπογεφυρῶσαι |
τὴν
Μέμφιν.
τὸν
γὰρ
ποταμὸν |
[2, 138] |
ὀργυιέων
ἐστί,
τύποισι
δὲ
ἑξαπήχεσι
|
ἐσκευάδαται |
ἀξίοισι
λόγου.
ἐὸν
δ᾽
ἐν |
[2, 91] |
Περσεὺς
ἐπιφαίνεσθαι
καὶ
ὅ
τι
|
κεχωρίδαται |
Αἰγυπτίων
τῶν
ἄλλων
ἀγῶνα
γυμνικὸν |
[2, 164] |
μὲν
ἱρέες
οἳ
δὲ
μάχιμοι
|
κεκλέαται, |
οἳ
δὲ
βουκόλοι
οἳ
δὲ |
[2, 135] |
Δελφούς·
οἳ
καὶ
νῦν
ἔτι
|
συννενέαται |
ὄπισθε
μὲν
τοῦ
βωμοῦ
τὸν |
[2, 63] |
τινὲς
τῶν
ἱρέων
περὶ
τὤγαλμα
|
πεπονέαται, |
οἱ
δὲ
πολλοὶ
αὐτῶν
ξύλων |
[2, 142] |
καίτοι
τριηκόσιαι
μὲν
ἀνδρῶν
γενεαὶ
|
δυνέαται |
μύρια
ἔτεα·
γενεαὶ
γὰρ
τρεῖς |
[2, 86] |
δὲ
οἳ
ἐπ᾽
αὐτῷ
τούτῳ
|
κατέαται |
καὶ
τέχνην
ἔχουσι
ταύτην.
οὗτοι, |
[2, 80] |
ἐκτρέπονται
καὶ
ἐπιοῦσι
ἐξ
ἕδρης
|
ὑπανιστέαται. |
τόδε
μέντοι
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι |
[2, 113] |
ἀρχῆς·
τοῦ
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου
|
ἀπιστέαται |
θεράποντες
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὸ |
[2, 121] |
ἀγγήια,
οὐκ
ἔχειν
δὲ
ὅντινα
|
ἐπαιτιᾶται, |
τῶν
τε
σημάντρων
ἐόντων
σόων |
[2, 93] |
ταῦτα
καὶ
παραχρῆμα
ἰχθύων
σμικρῶν
|
πίμπλαται |
πάντα.
κόθεν
δὲ
οἰκὸς
αὐτοὺς |
[2, 33] |
Ἴστρῳ
ἐκ
τῶν
ἴσων
μέτρων
|
ὁρμᾶται. |
Ἴστρος
τε
γὰρ
ποταμὸς
ἀρξάμενος |
[2, 6] |
οἳ
δὲ
ἄφθονον
λίην,
σχοίνοισι.
|
δύναται |
δὲ
ὁ
παρασάγγης
τριήκοντα
στάδια, |
[2, 30] |
αὐτομόλοισι
τούτοισι
οὔνομα
ἐστὶ
Ἀσμάχ,
|
δύναται |
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἔπος
κατὰ |
[2, 121] |
ποιευμένην
προστάσσειν
αὐτῷ
ὅτεῳ
τρόπῳ
|
δύναται |
μηχανᾶσθαι
ὅκως
τὸ
σῶμα
τοῦ |
[2, 96] |
ἀνὰ
μὲν
τὸν
ποταμὸν
οὐ
|
δύναται |
πλέειν,
ἢν
μὴ
λαμπρὸς
ἄνεμος |
[2, 119] |
τοῦτο
ἐπὶ
πολλὸν
τοιοῦτον
ἦν,
|
ἐπιτεχνᾶται |
πρῆγμα
οὐκ
ὅσιον·
λαβὼν
γὰρ |
[2, 2] |
ἀνευρεῖν,
οἳ
γενοίατο
πρῶτοι
ἀνθρώπων,
|
ἐπιτεχνᾶται |
τοιόνδε.
παιδία
δύο
νεογνὰ
ἀνθρώπων |
[2, 35] |
τὰ
δὲ
μὴ
αἰσχρὰ
ἀναφανδόν.
|
ἱρᾶται |
γυνὴ
μὲν
οὐδεμία
οὔτε
ἔρσενος |
[2, 37] |
οὐ
καθαρὸν
εἶναί
μιν
ὄσπριον.
|
ἱρᾶται |
δὲ
οὐκ
εἷς
ἑκάστου
τῶν |
[2, 138] |
μέσῃ
τῇ
πόλι
τὸ
ἱρὸν
|
κατορᾶται |
πάντοθεν
περιιόντι·
ἅτε
γὰρ
τῆς |
[2, 95] |
τὴν
δὲ
νύκτα
τάδε
αὐτῷ
|
χρᾶται· |
ἐν
τῇ
ἀναπαύεται
κοίτῃ,
περὶ |
[2, 8] |
μὲν
γὰρ
τῆς
Ἀραβίης
ὄρος
|
παρατέταται, |
φέρον
ἀπ᾽
ἄρκτου
πρὸς
μεσαμβρίην |
[2, 37] |
τις
ἀποθάνῃ,
τούτου
ὁ
παῖς
|
ἀντικατίσταται. |
~τοὺς
δὲ
βοῦς
τοὺς
ἔρσενας |
[2, 156] |
μέγας
ἔνι
καὶ
βωμοὶ
τριφάσιοι
|
ἐνιδρύαται, |
ἐμπεφύκασι
δ᾽
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες |
[2, 75] |
οὗτος,
ἐν
τῷ
αἱ
ἄκανθαι
|
κατακεχύαται, |
τοιόσδε
τις,
ἐσβολὴ
ἐξ
ὀρέων |
[2, 93] |
ὀπίσω
ἀναπλώοντες,
τὰ
ἐπὶ
δεξιὰ
|
τετρίφαται. |
πάσχουσι
δὲ
ταῦτα
διὰ
τόδε· |
[2, 43] |
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι
|
ἀποδεδέχαται. |
καὶ
μὴν
εἴ
γε
παρ᾽ |
[2, 65] |
τῶν
θηρίων
ὧδε
ἔχων·
μελεδωνοὶ
|
ἀποδεδέχαται |
τῆς
τροφῆς
χωρὶς
ἑκάστων
καὶ |
[2, 77] |
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι
σφι
ἱροὶ
|
ἀποδεδέχαται, |
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς
καὶ
ἑφθοὺς |
[2, 177] |
ἀξιοθεητότατον.
~ἐπ᾽
Ἀμάσιος
δὲ
βασιλέος
|
λέγεται |
Αἴγυπτος
μάλιστα
δὴ
τότε
εὐδαιμονῆσαι |
[2, 145] |
ἐκ
ταύτης
γὰρ
καὶ
Ἑρμέω
|
λέγεται |
γενέσθαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
ὁ
Πάν) |
[2, 29] |
μεγάλην
τῇ
οὔνομα
ἐστὶ
Μερόη·
|
λέγεται |
δὲ
αὕτη
ἡ
πόλις
εἶναι |
[2, 174] |
ταῦτα
μὲν
τοὺς
φίλους
ἀμείψατο.
|
~λέγεται |
δὲ
ὁ
Ἄμασις,
καὶ
ὅτε |
[2, 156] |
παρὰ
τὸ
ἐν
Βουτοῖ
ἱρόν,
|
λέγεται |
δὲ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
εἶναι
αὕτη |
[2, 30] |
καὶ
γυναῖκας.
τῶν
δὲ
τινὰ
|
λέγεται |
δέξαντα
τὸ
αἰδοῖον
εἰπεῖν,
ἔνθα |
[2, 145] |
Πανὶ
δὲ
ἔτι
τούτων
πλέονα
|
λέγεται |
εἶναι,
Διονύσῳ
δ᾽
ἐλάχιστα
τούτων, |
[2, 169] |
κατὰ
τοῦτο
ἑσσώθησαν.
Ἀπρίεω
δὲ
|
λέγεται |
εἶναι
ἥδε
διάνοια,
μηδ᾽
ἂν |
[2, 125] |
ἡμῖν
ἐπ᾽
ἀμφότερα,
κατά
περ
|
λέγεται. |
ἐξεποιήθη
δ᾽
ὦν
τὰ
ἀνώτατα |
[2, 135] |
μὲν
γὰρ
αὕτη,
τῆς
πέρι
|
λέγεται |
ὅδε
ὁ
λόγος,
οὕτω
δή |
[2, 150] |
μέν
νυν
λίμνη
αὕτη
οὕτω
|
λέγεται |
ὀρυχθῆναι·
~τῶν
δὲ
δυώδεκα
βασιλέων |
[2, 182] |
ἐν
Λίνδῳ
τὸ
τῆς
Ἀθηναίης
|
λέγεται |
τὰς
Δαναοῦ
θυγατέρας
ἱδρύσασθαι
προσσχούσας, |
[2, 92] |
τε
πυρὴν
ἐλαίης
ἐγγίνεται
συχνά,
|
τρώγεται |
δὲ
καὶ
ἁπαλὰ
ταῦτα
καὶ |
[2, 68] |
τὰς
βδέλλας·
ὁ
δὲ
ὠφελεύμενος
|
ἥδεται |
καὶ
οὐδὲν
σίνεται
τὸν
τροχίλον. |
[2, 13] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀλλ᾽
οὐ
ποταμοῖσι
|
ἄρδεται |
κατά
περ
ἡ
σφετέρη,
ἔφασαν |
[2, 48] |
ἔλασσον
ἐὸν
τοῦ
ἄλλου
σώματος·
|
προηγέεται |
δὲ
αὐλός,
αἳ
δὲ
ἕπονται |
[2, 60] |
λέγουσι.
ταῦτα
μὲν
δὴ
ταύτῃ
|
ποιέεται. |
~ἐν
δὲ
Βουσίρι
πόλι
ὡς |
[2, 47] |
ἥδε
τῶν
ὑῶν
τῇ
Σελήνῃ
|
ποιέεται· |
ἐπεὰν
θύσῃ,
τὴν
οὐρὴν
ἄκρην |
[2, 152] |
τε
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
Καρσὶ
|
ποιέεται |
καί
σφεας
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος
πείθει |
[2, 164] |
τοσαῦτα
ἐστί,
οὐνόματα
δέ
σφι
|
κέεται |
ἀπὸ
τῶν
τεχνέων.
οἱ
δὲ |
[2, 34] |
ὀρεινῆς
Κιλικίης
μάλιστά
κῃ
ἀντίη
|
κέεται· |
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἐς
Σινώπην
τὴν |
[2, 62] |
παννύχιον,
καὶ
τῇ
ὁρτῇ
οὔνομα
|
κέεται |
λυχνοκαΐη.
οἳ
δ᾽
ἂν
μὴ |
[2, 34] |
Ἴστρῳ
ἐκδιδόντι
ἐς
θάλασσαν
ἀντίον
|
κέεται. |
οὕτω
τὸν
Νεῖλον
δοκέω
διὰ |
[2, 175] |
πηχέων
ἐστί.
αὕτη
τοῦ
ἱροῦ
|
κέεται |
παρὰ
τὴν
ἔσοδον·
ἔσω
γάρ |
[2, 17] |
φέροντα
ἐς
θάλασσαν·
τοῖσι
οὐνόματα
|
κέεται |
τάδε,
τῷ
μὲν
Σαϊτικὸν
αὐτῶν |
[2, 83] |
ἀποβήσεσθαι.
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
|
διακέεται· |
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδενὶ
προσκέεται
ἡ |
[2, 38] |
δὲ
θύσαντι
θάνατος
ἡ
ζημίη
|
ἐπικέεται. |
δοκιμάζεται
μέν
νυν
τὸ
κτῆνος |
[2, 83] |
ὧδε
διακέεται·
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδενὶ
|
προσκέεται |
ἡ
τέχνη,
τῶν
δὲ
θεῶν |
[2, 105] |
τὸ
μέντοι
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
|
καλέεται |
Αἰγύπτιον.
~αἱ
δὲ
στῆλαι
τὰς |
[2, 98] |
Ἀρχάνδρου
τοῦ
Φθίου
τοῦ
Ἀχαιοῦ·
|
καλέεται |
γὰρ
δὴ
Ἀρχάνδρου
πόλις.
εἴη |
[2, 112] |
τὸ
τέμενος
τοῦτο
Φοίνικες
Τύριοι,
|
καλέεται |
δὲ
ὁ
χῶρος
οὗτος
ὁ |
[2, 46] |
παντὶ
τῷ
Μενδησίῳ
νομῷ
τίθεται.
|
καλέεται |
δὲ
ὅ
τε
τράγος
καὶ |
[2, 111] |
ἐς
μίαν
πόλιν,
ἣ
νῦν
|
καλέεται |
Ἐρυθρὴ
βῶλος·
ἐς
ταύτην
συναλίσαντα |
[2, 99] |
κτίσαι
ταύτην
ἥτις
νῦν
Μέμφις
|
καλέεται· |
ἔστι
γὰρ
καὶ
ἡ
Μέμφις |
[2, 36] |
αὐτῶν
ἱρὰ
τὰ
δὲ
δημοτικὰ
|
καλέεται. |
~θεοσεβέες
δὲ
περισσῶς
ἐόντες
μάλιστα |
[2, 112] |
τεμένεϊ
τοῦ
Πρωτέος
ἱρὸν
τὸ
|
καλέεται |
ξείνης
Ἀφροδίτης·
συμβάλλομαι
δὲ
τοῦτο |
[2, 17] |
μὲν
πρὸς
ἠῶ
τρέπεται,
τὸ
|
καλέεται |
Πηλούσιον
στόμα,
ἡ
δὲ
ἑτέρη |
[2, 17] |
ταύτην
οὔτε
ἥκιστα
ὀνομαστήν·
τὸ
|
καλέεται |
Σεβεννυτικὸν
στόμα.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 160] |
ἀπίκοντο,
ἐνθαῦτα
ὁ
βασιλεὺς
οὗτος
|
συγκαλέεται |
Αἰγυπτίων
τοὺς
λεγομένους
εἶναι
σοφωτάτους. |
[2, 112] |
Ἀφροδίτης
ἱρά
ἐστι,
οὐδαμῶς
ξείνης
|
ἐπικαλέεται. |
~ἔλεγον
δέ
μοι
οἱ
ἱρέες |
[2, 36] |
κεκάρθαι
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
μάλιστα
|
ἱκνέεται, |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ὑπὸ
τοὺς
θανάτους |
[2, 113] |
οὐ
γὰρ
ἀνιεῖ
τὰ
πνεύματα,
|
ἀπικνέεται |
ἐς
Αἴγυπτον
καὶ
Αἰγύπτου
ἐς |
[2, 41] |
καὶ
προσίῃ
ὁ
τεταγμένος
χρόνος,
|
ἀπικνέεται |
ἐς
ἑκάστην
πόλιν
βᾶρις
ἐκ |
[2, 17] |
ἐς
τὸ
ὀξὺ
τοῦ
Δέλτα
|
ἀπικνέεται, |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
σχίζων |
[2, 30] |
βασιλέι,
ὁ
δὲ
σφέας
τῷδε
|
ἀντιδωρέεται· |
ἦσάν
οἱ
διάφοροι
τινὲς
γεγονότες |
[2, 20] |
ἔπνευσαν,
ὁ
δὲ
Νεῖλος
τὠυτὸ
|
ἐργάζεται. |
πρὸς
δέ,
εἰ
ἐτησίαι
αἴτιοι |
[2, 26] |
τὸν
Ἴστρον
τά
περ
νῦν
|
ἐργάζεται |
τὸν
Νεῖλον.
~τῆς
αὔρης
δὲ |
[2, 38] |
θύσαντι
θάνατος
ἡ
ζημίη
ἐπικέεται.
|
δοκιμάζεται |
μέν
νυν
τὸ
κτῆνος
τρόπῳ |
[2, 25] |
ἕλκεται,
τὸν
δὲ
χειμῶνα
μοῦνος
|
πιέζεται. |
οὕτω
τὸν
ἥλιον
νενόμικα
τούτων |
[2, 14] |
τῇσι
ὑσὶ
τὸν
σῖτον
οὕτω
|
κομίζεται. |
~εἰ
ὦν
βουλόμεθα
γνώμῃσι
τῇσι |
[2, 96] |
δὲ
παρέλκεται,
κατὰ
ῥόον
δὲ
|
κομίζεται |
ὧδε·
ἔστι
ἐκ
μυρίκης
πεποιημένη |
[2, 15] |
μέχρι
Κερκασώρου
πόλιος,
κατ᾽
ἣν
|
σχίζεται |
ὁ
Νεῖλος
ἔς
τε
Πηλούσιον |
[2, 17] |
δὲ
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
πόλιος
|
σχίζεται |
τριφασίας
ὁδούς.
καὶ
ἣ
μὲν |
[2, 46] |
μέγα
παντὶ
τῷ
Μενδησίῳ
νομῷ
|
τίθεται. |
καλέεται
δὲ
ὅ
τε
τράγος |
[2, 70] |
δὲ
τῆς
φωνῆς
ὁ
κροκόδειλος
|
ἵεται |
κατὰ
τὴν
φωνήν,
ἐντυχὼν
δὲ |
[2, 62] |
οὕτω
οὐκ
ἐν
Σάι
μούνῃ
|
καίεται |
ἀλλὰ
καὶ
ἀνὰ
πᾶσαν
Αἴγυπτον. |
[2, 62] |
αὐτὸ
τὸ
ἐλλύχνιον,
καὶ
τοῦτο
|
καίεται |
παννύχιον,
καὶ
τῇ
ὁρτῇ
οὔνομα |
[2, 130] |
νύκτα
δὲ
ἑκάστην
πάννυχος
λύχνος
|
παρακαίεται. |
ἀγχοῦ
δὲ
τῆς
βοὸς
ταύτης |
[2, 65] |
Αἰγυπτίων,
τῶν
παῖς
παρὰ
πατρὸς
|
ἐκδέκεται |
τὴν
τιμήν.
οἳ
δὲ
ἐν |
[2, 113] |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
ἔχοντα
νόμον,
|
ἱκέται |
δὲ
ἱζόμενοι
τοῦ
θεοῦ
κατηγόρεον |
[2, 115] |
τὴν
ἀληθείην,
ἤλεγχον
οἱ
γενόμενοι
|
ἱκέται, |
ἐξηγεύμενοι
πάντα
λόγον
τοῦ
ἀδικήματος. |
[2, 25] |
μετὰ
πάντων
τῶν
ὑδάτων
ἴσον
|
ἕλκεται, |
τὸν
δὲ
χειμῶνα
μοῦνος
πιέζεται. |
[2, 96] |
ἄνεμος
ἐπέχῃ,
ἐκ
γῆς
δὲ
|
παρέλκεται, |
κατὰ
ῥόον
δὲ
κομίζεται
ὧδε· |
[2, 31] |
τεσσέρων
μηνῶν
πλόου
καὶ
ὁδοῦ
|
γινώσκεται |
ὁ
Νεῖλος
πάρεξ
τοῦ
ἐν |
[2, 34] |
γὰρ
δι᾽
οἰκεομένης,
πρὸς
πολλῶν
|
γινώσκεται, |
περὶ
δὲ
τῶν
τοῦ
Νείλου |
[2, 32] |
ἔθνος
τοῦτο
ἐστὶ
μὲν
Λιβυκόν,
|
νέμεται |
δὲ
τὴν
Σύρτιν
τε
καὶ |
[2, 38] |
δὲ
τούτων
πάντων
ᾖ
καθαρός,
|
σημαίνεται |
βύβλῳ
περὶ
τὰ
κέρεα
εἱλίσσων |
[2, 104] |
ἐξέμαθον·
ἀρχαῖον
γὰρ
δή
τι
|
φαίνεται |
ἐόν.
ὡς
δὲ
ἐπιμισγόμενοι
Αἰγύπτῳ |
[2, 97] |
γὰρ
ἄλλα
τῆς
Αἰγύπτου
πέλαγος
|
γίνεται, |
αἱ
δὲ
πόλιες
μοῦναι
ὑπερέχουσι. |
[2, 68] |
νεοσσὸς
κατὰ
λόγον
τοῦ
ᾠοῦ
|
γίνεται, |
αὐξανόμενος
δὲ
γίνεται
καὶ
ἐς |
[2, 98] |
Αἰγύπτου
τῇ
γυναικί
τοῦτο
δὲ
|
γίνεται |
ἐξ
ὅσου
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐστὶ |
[2, 11] |
καὶ
ἄμπωτις
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην
|
γίνεται. |
ἕτερον
τοιοῦτον
κόλπον
καὶ
τὴν |
[2, 93] |
οἱ
αὐτοί,
ἀλλὰ
τῶν
θηλέων
|
γίνεται |
ἡ
ἡγεμονία·
ἡγεύμεναι
δὲ
ἀγεληδὸν |
[2, 68] |
τοῦ
ᾠοῦ
γίνεται,
αὐξανόμενος
δὲ
|
γίνεται |
καὶ
ἐς
ἑπτακαίδεκα
πήχεας
καὶ |
[2, 63] |
ἀλεξομένους.
ἐνθαῦτα
μάχη
ξύλοισι
καρτερὴ
|
γίνεται |
κεφαλάς
τε
συναράσσονται,
καὶ
ὡς |
[2, 92] |
κάλυκι
παραφυομένῃ
ἐκ
τῆς
ῥίζης
|
γίνεται, |
κηρίῳ
σφηκῶν
ἰδέην
ὁμοιότατον·
ἐν |
[2, 97] |
ἀναπλώοντι
παρ᾽
αὐτὰς
τὰς
πυραμίδας
|
γίνεται |
ὁ
πλόος·
ἔστι
δὲ
οὐδ᾽ |
[2, 37] |
καὶ
χηνέων
πλῆθός
τι
ἑκάστῳ
|
γίνεται |
πολλὸν
ἡμέρης
ἑκάστης,
δίδοται
δέ |
[2, 68] |
θνητῶν
τοῦτο
ἐξ
ἐλαχίστου
μέγιστον
|
γίνεται· |
τὰ
μὲν
γὰρ
ᾠὰ
χηνέων |
[2, 93] |
ποταμοῦ·
καὶ
αὐτίκα
τε
πλέα
|
γίνεται |
ταῦτα
καὶ
παραχρῆμα
ἰχθύων
σμικρῶν |
[2, 104] |
μέγα
μοι
καὶ
τόδε
τεκμήριον
|
γίνεται· |
Φοινίκων
ὁκόσοι
τῇ
Ἑλλάδι
ἐπιμίσγονται, |
[2, 4] |
τῶν
ὡρέων
ἐς
τὠυτὸ
περιιὼν
|
παραγίνεται. |
δυώδεκά
τε
θεῶν
ἐπωνυμίας
ἔλεγον |
[2, 92] |
τρωκτὰ
ὅσον
τε
πυρὴν
ἐλαίης
|
ἐγγίνεται |
συχνά,
τρώγεται
δὲ
καὶ
ἁπαλὰ |
[2, 68] |
δὲ
ὠφελεύμενος
ἥδεται
καὶ
οὐδὲν
|
σίνεται |
τὸν
τροχίλον.
~τοῖσι
μὲν
δὴ |
[2, 96] |
καὶ
τοῦτο
διὰ
τῆς
τρόπιος
|
διαβύνεται. |
ἱστῷ
δὲ
ἀκανθίνῳ
χρέωνται,
ἱστίοισι |
[2, 17] |
καὶ
ἣ
μὲν
πρὸς
ἠῶ
|
τρέπεται, |
τὸ
καλέεται
Πηλούσιον
στόμα,
ἡ |
[2, 87] |
τὸ
λίτρον
κατατήκει,
καὶ
δὴ
|
λείπεται |
τοῦ
νεκροῦ
τὸ
δέρμα
μοῦνον |
[2, 132] |
ὅση
περ
μεγάλη
βοῦς
ζωή.
|
ἐκφέρεται |
δὲ
ἐκ
τοῦ
οἰκήματος
ἀνὰ |
[2, 79] |
κατὰ
μέντοι
ἔθνεα
οὔνομα
ἔχει,
|
συμφέρεται |
δὲ
ὡυτὸς
εἶναι
τὸν
οἱ |
[2, 81] |
μέντοι
ἔς
γε
τὰ
ἱρὰ
|
ἐσφέρεται |
εἰρίνεα
οὐδὲ
συγκαταθάπτεταί
σφι·
οὐ |
[2, 35] |
τούτων
εἵνεκα
πλέω
περὶ
αὐτῆς
|
εἰρήσεται. |
Αἰγύπτιοι
ἅμα
τῷ
οὐρανῷ
τῷ |
[2, 41] |
στόματι,
οὐδὲ
μαχαίρῃ
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
|
χρήσεται |
οὐδὲ
ὀβελοῖσι
οὐδὲ
λέβητι,
οὐδὲ |
[2, 141] |
τὸν
θεὸν
θαρσύνειν
ὡς
οὐδὲν
|
πείσεται |
ἄχαρι
ἀντιάζων
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν· |
[2, 146] |
ἀμφοτέρων
πάρεστι
χρᾶσθαι
τοῖσί
τις
|
πείσεται |
λεγομένοισι
μᾶλλον·
ἐμοὶ
δ᾽
ὦν |
[2, 14] |
Αἰγυπτίων
πεινήσουσι;
εἰ
μήτε
γε
|
ὕσεταί |
σφι
ἡ
χώρη
μήτε
ὁ |
[2, 39] |
οὐδὲ
ἄλλου
οὐδενὸς
ἐμψύχου
κεφαλῆς
|
γεύσεται |
Αἰγυπτίων
οὐδείς.
~ἡ
δὲ
δὴ |
[2, 41] |
καθαροῦ
βοὸς
διατετμημένου
Ἑλληνικῇ
μαχαίρῃ
|
γεύσεται. |
θάπτουσι
δὲ
τοὺς
ἀποθνήσκοντας
βοῦς |
[2, 81] |
τὰ
ἱρὰ
ἐσφέρεται
εἰρίνεα
οὐδὲ
|
συγκαταθάπτεταί |
σφι·
οὐ
γὰρ
ὅσιον.
ὁμολογέουσι |
[2, 13] |
ἔφασαν
πείσεσθαι.
πυθόμενοι
γὰρ
ὡς
|
ὕεται |
πᾶσα
ἡ
χώρη
τῶν
Ἑλλήνων |
[2, 95] |
τάδε
αὐτῷ
χρᾶται·
ἐν
τῇ
|
ἀναπαύεται |
κοίτῃ,
περὶ
ταύτην
ἵστησι
τὸ |
[2, 142] |
ἥλιον
ἀνατεῖλαι·
ἔνθα
τε
νῦν
|
καταδύεται, |
ἐνθεῦτεν
δὶς
ἐπαντεῖλαι,
καὶ
ἔνθεν |
[2, 123] |
ἐς
ἄλλο
ζῷον
αἰεὶ
γινόμενον
|
ἐσδύεται, |
ἐπεὰν
δὲ
πάντα
περιέλθῃ
τὰ |
[2, 92] |
ποταμὸς
καὶ
τὰ
πεδία
πελαγίσῃ,
|
φύεται |
ἐν
τῷ
ὕδατι
κρίνεα
πολλά, |
[2, 94] |
τὰ
ἐν
Ἕλλησι
αὐτόματα
ἄγρια
|
φύεται· |
ταῦτα
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
σπειρόμενα |
[2, 153] |
τε
τῷ
Ἄπι,
ἐν
τῇ
|
τρέφεται |
ἐπεὰν
φανῇ
ὁ
Ἆπις,
οἰκοδόμησε |
[2, 158] |
Αἰγυπτίου
τὰ
πρὸς
Ἀραβίην
ἔχοντα·
|
ἔχεται |
δὲ
κατύπερθε
τοῦ
πεδίου
τὸ |
[2, 29] |
ἥμισυ,
τὸ
δὲ
ἥμισυ
Αἰγύπτιοι.
|
ἔχεται |
δὲ
τῆς
νήσου
λίμνην
μεγάλη, |
[2, 148] |
δὲ
γωνίης
τελευτῶντος
τοῦ
λαβυρίνθου
|
ἔχεται |
πυραμὶς
τεσσερακοντόργυιος,
ἐν
τῇ
ζῷα |
[2, 99] |
ἀπεργμένος
ῥέῃ
ἐν
φυλακῇσι
μεγάλῃσι
|
ἔχεται, |
φρασσόμενος
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος·
εἰ |
[2, 19] |
ἀποπνεούσας
μοῦνος
ποταμῶν
πάντων
οὐ
|
παρέχεται. |
~ἀλλὰ
Ἑλλῄνων
μὲν
τινὲς
ἐπίσημοι |
[2, 149] |
ἐόντος
τοιούτου
θῶμα
ἔτι
μέζον
|
παρέχεται |
ἡ
Μοίριος
καλεομένη
λίμνη,
παρ᾽ |
[2, 94] |
λύχνῳ
προσηνές,
ὀδμὴν
δὲ
βαρέαν
|
παρέχεται. |
~πρὸς
δὲ
τοὺς
κώνωπας
ἀφθόνους |
[2, 35] |
χώρη
καὶ
ἔργα
λόγου
μέζω
|
παρέχεται |
πρὸς
πᾶσαν
χώρην
τούτων
εἵνεκα |
[2, 29] |
ἢν
δὲ
ἀπορραγῇ
τὸ
πλοῖον
|
οἴχεται |
φερόμενον
ὑπὸ
ἰσχύος
τοῦ
ῥόου. |
[2, 93] |
τὰ
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
πρῶτα
|
ἄρχεται |
πίμπλασθαι
διηθέοντος
τοῦ
ὕδατος
ἐκ |
[2, 22] |
τε
ῥέει
καὶ
ἐκ
τῆς
|
ἄρχεται |
ῥέων
ὁ
Νεῖλος,
ἦν
ἂν |
[2, 26] |
κατά
περ
νῦν
τῆς
Λιβύης
|
ἔρχεται, |
διεξιόντα
δ᾽
ἄν
μιν
διὰ |
[2, 24] |
ἀρχαίης
διεξόδου
ὑπὸ
τῶν
χειμώνων
|
ἔρχεται |
τῆς
Λιβύης
τὰ
ἄνω.
ὡς |
[2, 19] |
ἀριθμὸν
τουτέων
τῶν
ἡμερέων
ὀπίσω
|
ἀπέρχεται |
ἀπολείπων
τὸ
ῥέεθρον,
ὥστε
βραχὺς |
[2, 25] |
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου
δὲ
τοῦ
χειμῶνος
|
ἀπέρχεται |
ὁ
ἥλιος
ἐς
μέσον
τὸν |
[2, 19] |
πίνουσι.
οὕτω
σφι
ταῦτα
ἐχρήσθη.
|
~ἐπέρχεται |
δὲ
ὁ
Νεῖλος,
ἐπεὰν
πληθύῃ, |
[2, 19] |
παρ᾽
αὐτῶν
πυθέσθαι,
ὅ
τι
|
κατέρχεται |
μὲν
ὁ
Νεῖλος
πληθύων
ἀπὸ |
[2, 181] |
οὐδὲν
ἐγίνετο
πρηΰτερος
ὁ
Ἄμασις,
|
εὔχεται |
ἐν
τῷ
νόῳ
τῇ
Ἀφροδίτῃ, |
[2, 38] |
ὧδε·
τρίχα
ἢν
καὶ
μίαν
|
ἴδηται |
ἐπεοῦσαν
μέλαιναν,
οὐ
καθαρὸν
εἶναι |
[2, 38] |
μέλαιναν,
οὐ
καθαρὸν
εἶναι
νομίζει.
|
δίζηται |
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ
τούτῳ
τεταγμένος |
[2, 160] |
τοὺς
Ἠλείους
εἴ
σφι
οἱ
|
πολιῆται |
ἐναγωνίζονται.
οἳ
δὲ
ἔφασαν
καὶ |
[2, 53] |
αὐτῶν
σημήναντες.
οἱ
δὲ
πρότερον
|
ποιηταὶ |
λεγόμενοι
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
γενέσθαι |
[2, 148] |
δ᾽
ἐς
αὐτὴν
ὑπὸ
γῆν
|
πεποίηται. |
~τοῦ
δὲ
λαβυρίνθου
τούτου
ἐόντος |
[2, 113] |
καταφυγὼν
οἰκέτης
ὅτευ
ὦν
ἀνθρώπων
|
ἐπιβάληται |
στίγματα
ἱρά,
ἑωυτὸν
διδοὺς
τῷ |
[2, 17] |
ἔχει·
τοῦτο
δὲ
Κανωβικὸν
στόμα
|
κέκληται. |
ἡ
δὲ
δὴ
ἰθέα
τῶν |
[2, 105] |
μὲν
Κολχικὸν
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σαρδωνικὸν
|
κέκληται, |
τὸ
μέντοι
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον |
[2, 149] |
ἑκατέρη,
καὶ
τὸ
κατ᾽
ὕδατος
|
οἰκοδόμηται |
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ
ἐπ᾽
ἀμφοτέρῃσι |
[2, 149] |
παρ᾽
ἣν
ὁ
λαβύρινθος
οὗτος
|
οἰκοδόμηται· |
τῆς
τὸ
περίμετρον
τῆς
περιόδου |
[2, 95] |
τάδε
ἀντὶ
τῶν
πύργων
ἄλλα
|
μεμηχάνηται· |
πᾶς
ἀνὴρ
αὐτῶν
ἀμφίβληστρον
ἔκτηται, |
[2, 133] |
δυώδεκα
ἔτεα
ἀντὶ
ἓξ
ἐτέων
|
γένηται, |
αἱ
νύκτες
ἡμέραι
ποιεύμεναι.
~πυραμίδα |
[2, 161] |
κακόν,
ἵνα
δὴ
σφέων
φθορὴ
|
γένηται, |
αὐτὸς
δὲ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων |
[2, 82] |
ἤν
κοτε
ὕστερον
παραπλήσιον
τούτῳ
|
γένηται, |
κατὰ
τὠυτὸ
νομίζουσι
ἀποβήσεσθαι.
~μαντικὴ |
[2, 92] |
σφι
ἄλλα
ἐξεύρηται.
ἐπεὰν
πλήρης
|
γένηται |
ὁ
ποταμὸς
καὶ
τὰ
πεδία |
[2, 97] |
ὑπερέχουσι.
πορθμεύονται
ὦν,
ἐπεὰν
τοῦτο
|
γένηται, |
οὐκέτι
κατὰ
τὰ
ῥέεθρα
τοῦ |
[2, 100] |
οἴκημα
σποδοῦ
πλέον,
ὅκως
ἀτιμώρητος
|
γένηται. |
~τῶν
δὲ
ἄλλων
βασιλέων
οὐ |
[2, 85] |
σφεων
εἰσὶ
αἵδε·
τοῖσι
ἂν
|
ἀπογένηται |
ἐκ
τῶν
οἰκίων
ἄνθρωπος
τοῦ |
[2, 90] |
ἢ
ὑπ᾽
αὐτοῦ
τοῦ
ποταμοῦ
|
φαίνηται |
τεθνεώς,
κατ᾽
ἣν
ἂν
πόλιν |
[2, 63] |
ἄλλῃ
ποιεῦσι·
εὖτ᾽
ἂν
δὲ
|
γίνηται |
καταφερὴς
ὁ
ἥλιος,
ὀλίγοι
μὲν |
[2, 37] |
φθεὶρ
μήτε
ἄλλο
μυσαρὸν
μηδὲν
|
ἐγγίνηταί |
σφι
θεραπεύουσι
τοὺς
θεούς.
ἐσθῆτα |
[2, 178] |
σφι
μετεὸν
μεταποιεῦνται.
χωρὶς
δὲ
|
Αἰγινῆται |
ἐπὶ
ἑωυτῶν
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός, |
[2, 116] |
ἐς
Σιδῶνα
τῆς
Φοινίκης
ἀπίκετο.
|
ἐπιμέμνηται |
δὲ
αὐτοῦ
ἐν
Διομήδεος
ἀριστείῃ· |
[2, 116] |
ἣν
Ἑλένην
περ
ἀνήγαγεν
εὐπατέρειαν.
|
ἐπιμέμνηται |
δὲ
καὶ
ἐν
Ὀδυσσείῃ
ἐν |
[2, 164] |
οἳ
δὲ
ἑρμηνέες,
οἳ
δὲ
|
κυβερνήται. |
γένεα
μὲν
Αἰγυπτίων
τοσαῦτα
ἐστί, |
[2, 175] |
ἀγωγέες,
καὶ
οὗτοι
ἅπαντες
ἦσαν
|
κυβερνῆται. |
τῆς
δὲ
στέγης
ταύτης
τὸ |
[2, 121] |
πρὸς
ὁκοῖον
τῶν
ὄνων
πρῶτον
|
τράπηται. |
τοὺς
δὲ
φυλάκους
ὡς
ἰδεῖν |
[2, 164] |
γὰρ
δὴ
νομοὺς
Αἴγυπτος
ἅπασα
|
διαραίρηται. |
~Ἑρμοτυβίων
μὲν
οἵδε
εἰσὶ
νομοί, |
[2, 34] |
ὅσον
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν
ἐξικέσθαι,
|
εἴρηται· |
ἐκδιδοῖ
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον.
ἡ |
[2, 50] |
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι
ταῦτα
|
εἴρηται, |
καὶ
Ἥρης
καὶ
Ἱστίης
καὶ |
[2, 61] |
ἀνάγουσι
τῇ
Ἴσι
τὴν
ὁρτήν,
|
εἴρηται |
προτερόν
μοι·
τύπτονται
μὲν
γὰρ |
[2, 120] |
ταῦτα
μὲν
τῇ
ἐμοὶ
δοκέει
|
εἴρηται. |
~Πρωτέος
δὲ
ἐκδέξασθαι
τὴν
βασιληίην |
[2, 24] |
νυν
ἐν
ἐλαχίστῳ
δηλῶσαι,
πᾶν
|
εἴρηται· |
τῆς
γὰρ
ἂν
ἀγχοτάτω
τε |
[2, 8] |
μὲν
λῆγον
ἀνακάμπτει
ἐς
τὰ
|
εἴρηται |
τὸ
ὄρος·
τῇ
δὲ
αὐτὸ |
[2, 14] |
ἐς
Ἕλληνας
Αἰγυπτίοισι
ὀρθῶς
ἔχοντα
|
εἴρηται· |
φέρε
δὲ
νῦν
καὶ
αὐτοῖσι |
[2, 117] |
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖσι
Κυπρίοισι
|
εἴρηται |
ὡς
τριταῖος
ἐκ
Σπάρτης
Ἀλέξανδρος |
[2, 82] |
ἐχρήσαντο.
τέρατα/
τε
πλέω
σφι
|
ἀνεύρηται |
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
ἅπασι
ἀνθρώποισι· |
[2, 92] |
τῶν
σιτίων
τάδε
σφι
ἄλλα
|
ἐξεύρηται. |
ἐπεὰν
πλήρης
γένηται
ὁ
ποταμὸς |
[2, 121] |
καὶ
ἀνοσιώτατον·
ὃς
δ᾽
ἂν
|
ἀπηγήσηται |
τὰ
περὶ
τὸν
φῶρα
γεγενημένα, |
[2, 41] |
γὰρ
περὶ
ταῦτα
οὕτω
σφι
|
νενομοθέτηται· |
κτείνουσι
γὰρ
δὴ
οὐδὲ
ταῦτα. |
[2, 95] |
μεμηχάνηται·
πᾶς
ἀνὴρ
αὐτῶν
ἀμφίβληστρον
|
ἔκτηται, |
τῷ
τῆς
μὲν
ἡμέρης
ἰχθῦς |
[2, 51] |
ὅστις
δὲ
τὰ
Καβείρων
ὄργια
|
μεμύηται, |
τὰ
Σαμοθρήικες
ἐπιτελέουσι
παραλαβόντες
παρὰ |
[2, 93] |
τὸν
ῥόον.
ἐπεὰν
δὲ
πληθύνεσθαι
|
ἄρχηται |
ὁ
Νεῖλος,
τά
τε
κοῖλα |
[2, 169] |
ἐσιόντι
ἀριστερῆς
χειρός.
ἔθαψαν
δὲ
|
Σαῖται |
πάντας
τοὺς
ἐκ
νομοῦ
τούτου |
[2, 149] |
αὐτῆς
Αἰγύπτου
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
|
κεῖται |
δὲ
μακρὴ
ἡ
λίμνη
πρὸς |
[2, 155] |
δὲ
καταστέγασμα
τῆς
ὀροφῆς
ἄλλος
|
ἐπίκειται |
λίθος,
ἔχων
τὴν
παρωροφίδα
τετράπηχυν. |
[2, 123] |
δὲ
παρὰ
πάντα
τὸν
λόγον
|
ὑπόκειται |
ὅτι
τὰ
λεγόμενα
ὑπ᾽
ἑκάστων |
[2, 65] |
δὲ
οὔ.
τῶν
δὲ
εἵνεκεν
|
ἀνεῖται |
τὰ
θηρία)
ἱρὰ
εἰ
λέγοιμι, |
[2, 3] |
τοῖσι
ἐν
Μέμφι·
οἱ
γὰρ
|
Ἡλιοπολῖται |
λέγονται
Αἰγυπτίων
εἶναι
λογιώτατοι.
τὰ |
[2, 73] |
ἐπιφοιτᾷ
σφι,
δι᾽
ἐτέων,
ὡς
|
Ἡλιοπολῖται |
λέγουσι,
πεντακοσίων·
φοιτᾶν
δὲ
τότε |
[2, 91] |
ἐνέστηκε
τοῦ
Περσέος.
οὗτοι
οἱ
|
Χεμμῖται |
λέγουσι
τὸν
Περσέα
πολλάκις
μὲν |
[2, 36] |
ἀνθρώποισι
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
|
ἀποκέκριται, |
Αἰγυπτίοισι
δὲ
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ |
[2, 146] |
ὦν
ἡ
περὶ
αὐτῶν
γνώμη
|
ἀποδέδεκται. |
εἰ
μὲν
γὰρ
φανεροί
τε |
[2, 65] |
τροφὴ
μὲν
δὴ
αὐτοῖσι
τοιαύτη
|
ἀποδέδεκται· |
τὸ
δ᾽
ἄν
τις
τῶν |
[2, 158] |
τριήρεας
δύο
πλέειν
ὁμοῦ
ἐλαστρευμένας.
|
ἦκται |
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
Νείλου
τὸ |
[2, 158] |
Νείλου
τὸ
ὕδωρ
ἐς
αὐτήν·
|
ἦκται |
δὲ
κατύπερθε
ὀλίγον
Βουβάστιος
πόλιος |
[2, 158] |
ὄρεος
τούτου
παρὰ
τὴν
ὑπώρεαν
|
ἦκται |
ἡ
διῶρυξ
ἀπ᾽
ἑσπέρης
μακρὴ |
[2, 149] |
τοῦ
Νείλου
δὲ
κατὰ
διώρυχα
|
ἐσῆκται, |
καὶ
ἓξ
μὲν
μῆνας
ἔσω |
[2, 158] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν.
|
ὀρώρυκται |
δὲ
πρῶτον
μὲν
τοῦ
πεδίου |
[2, 125] |
ἐπίγαια
καὶ
τὰ
κατωτάτω
ἐξεποίησαν.
|
σεσήμανται |
δὲ
διὰ
γραμμάτων
Αἰγυπτίων
ἐν |
[2, 40] |
πάντες,
ἐπεὰν
δὲ
ἀποτύψωνται,
δαῖτα
|
προτίθενται |
τὰ
ἐλίποντο
τῶν
ἱρῶν.
~τοὺς |
[2, 69] |
Μοίριος
λίμνην
οἰκέοντες
καὶ
κάρτα
|
ἥγηνται |
αὐτοὺς
εἶναι
ἱρούς·
ἐκ
πάντων |
[2, 40] |
δ᾽
ὦν
μεγίστην
τε
δαίμονα
|
ἥγηνται |
εἶναι
καὶ
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν |
[2, 72] |
ἐν
τῷ
ποταμῷ,
τὰς
ἱρὰς
|
ἥγηνται |
εἶναι.
νομίζουσι
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 47] |
ἀπίκετο.
~ὗν
δὲ
Αἰγύπτιοι
μιαρὸν
|
ἥγηνται |
θηρίον
εἶναι,
καὶ
τοῦτο
μὲν |
[2, 50] |
γὰρ
ἀπ᾽
ἀρχῆς
Ποσειδέωνος
οὔνομα
|
ἔκτηνται |
εἰ
μὴ
Λίβυες
καὶ
τιμῶσι |
[2, 42] |
σέβονται.
ὅσοι
δὲ
τοῦ
Μένδητος
|
ἔκτηνται |
ἱρὸν
ἢ
νομοῦ
τοῦ
Μενδησίου |
[2, 44] |
ποιέειν,
οἳ
διξὰ
Ἡράκλεια
ἱδρυσάμενοι
|
ἔκτηνται, |
καὶ
τῷ
μὲν
ὡς
ἀθανάτῳ |
[2, 46] |
οὔ
μοι
ἥδιον
ἐστὶ
λέγειν.
|
σέβονται |
δὲ
πάντας
τοὺς
αἶγας
οἱ |
[2, 42] |
λέγουσι·
τούτους
δὲ
ὁμοίως
ἅπαντες
|
σέβονται. |
ὅσοι
δὲ
τοῦ
Μένδητος
ἔκτηνται |
[2, 42] |
τοὺς
αὐτοὺς
ἅπαντες
ὁμοίως
Αἰγύπτιοι
|
σέβονται, |
πλὴν
Ἴσιός
τε
καὶ
Ὀσίριος, |
[2, 41] |
τὰς
θηλέας
Αἰγύπτιοι
πάντες
ὁμοίως
|
σέβονται |
προβάτων
πάντων
μάλιστα
μακρῷ.
τῶν |
[2, 29] |
Δία
θεῶν
καὶ
Διόνυσον
μούνους
|
σέβονται, |
τούτους
τε
μεγάλως
τιμῶσι,
καί |
[2, 47] |
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
συβῶται
καὶ
|
ἄγονται |
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν
νυν |
[2, 83] |
τό
γε
μάλιστα
ἐν
τιμῇ
|
ἄγονται |
πάντων
τῶν
μαντηίων,
Λητοῦς
ἐν |
[2, 67] |
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
κεφαλήν.
|
~ἀπάγονται |
δὲ
οἱ
αἰέλουροι
ἀποφανόντες
ἐς |
[2, 3] |
ἐν
Μέμφι·
οἱ
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
|
λέγονται |
Αἰγυπτίων
εἶναι
λογιώτατοι.
τὰ
μέν |
[2, 64] |
ἄνθρωποι,
πλὴν
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων,
|
μίσγονται |
ἐν
ἱροῖσι
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν |
[2, 104] |
γίνεται·
Φοινίκων
ὁκόσοι
τῇ
Ἑλλάδι
|
ἐπιμίσγονται, |
οὐκέτι
Αἰγυπτίους
μιμέονται
κατὰ
τὰ |
[2, 47] |
οὐδ᾽
ἄγεσθαι
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ᾽
|
ἐκδίδονταί |
τε
οἱ
συβῶται
καὶ
ἄγονται |
[2, 93] |
κυΐσκεσθαι,
ἀγεληδὸν
ἐκπλέουσι
ἐς
θάλασσαν·
|
ἡγέονται |
δὲ
οἱ
ἔρσενες
ἀπορραίνοντες
τοῦ |
[2, 93] |
ἐς
ἤθεα
τὰ
ἑωυτῶν
ἕκαστοι,
|
ἡγέονται |
μέντοι
γε
οὐκέτι
οἱ
αὐτοί, |
[2, 69] |
αὐτοὺς
οὐκ
ἡγεόμενοι
ἱροὺς
εἶναι.
|
καλέονται |
δὲ
οὐ
κροκόδειλοι
ἀλλὰ
χάμψαι· |
[2, 164] |
τεχνέων.
οἱ
δὲ
μάχιμοι
αὐτῶν
|
καλέονται |
μὲν
Καλασίριές
τε
καὶ
Ἑρμοτύβιες, |
[2, 104] |
τῇ
Ἑλλάδι
ἐπιμίσγονται,
οὐκέτι
Αἰγυπτίους
|
μιμέονται |
κατὰ
τὰ
αἰδοῖα)
ἀλλὰ
τῶν |
[2, 66] |
ἄλλων
δὲ
ἐπιθυμέουσαι,
οὕτω
δὴ
|
ἀπικνέονται |
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας·
φιλότεκνον
γὰρ |
[2, 36] |
τῇσι
χερσί,
καὶ
τὴν
κόπρον
|
ἀναιρέονται) |
τὰ
αἰδοῖα
ὧλλοι
μὲν
ἐῶσι |
[2, 66] |
τέκνα
κτείνουσι,
κτείναντες
μέντοι
οὐ
|
πατέονται· |
αἳ
δὲ
στερισκόμεναι
τῶν
τέκνων, |
[2, 37] |
γινομένους
οὔτε
τρώγουσι
οὔτε
ἕψοντες
|
πατέονται, |
οἱ
δὲ
δὴ
ἱρέες
οὐδὲ |
[2, 47] |
αὐτῇ
πανσελήνῳ,
τοὺς)
ὗς
θύσαντες
|
πατέονται |
τῶν
κρεῶν.
διότι
δὲ
τοὺς |
[2, 77] |
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς
καὶ
ἑφθοὺς
|
σιτέονται. |
~ἐν
δὲ
τῇσι
συνουσίῃσι
τοῖσι |
[2, 47] |
πυρί·
τὰ
δὲ
ἄλλα
κρέα
|
σιτέονται |
ἐν
τῇ
πανσελήνῳ
ἐν
τῇ |
[2, 92] |
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
αὔους
ἐόντας
|
σιτέονται. |
~οἱ
δὲ
ἰχθύες
οἱ
ἀγελαῖοι |
[2, 77] |
τὰ
μικρὰ
τῶν
ὀρνίθων
ὠμὰ
|
σιτέονται |
προταριχεύσαντες.
τὰ
δὲ
ἄλλα
ὅσα |
[2, 77] |
μὲν
πρὸς
ἥλιον
αὐήναντες
ὠμοὺς
|
σιτέονται, |
τοὺς
δὲ
ἐξ
ἅλμης
τεταριχευμένους. |
[2, 60] |
πόλι
ταύτῃ
γυναῖκας,
αἳ
δὲ
|
ὀρχέονται, |
αἳ
δὲ
ἀνασύρονται
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα |
[2, 105] |
μοῦνοι
οὗτοί
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι
|
ἐργάζονται |
καὶ
κατὰ
ταὐτά,
καὶ
ἡ |
[2, 145] |
καὶ
τούτῳ
πεντακισχίλια
καὶ
μύρια
|
λογίζονται |
εἶναι
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα.
καὶ |
[2, 46] |
τὸν
Πᾶνα
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν
|
λογίζονται |
εἶναι
οἱ
Μενδήσιοι,
τοὺς
δὲ |
[2, 128] |
~ταῦτα
ἕξ
τε
καὶ
ἑκατὸν
|
λογίζονται |
ἔτεα,
ἐν
τοῖσι
Αἰγυπτίοισί
τε |
[2, 36] |
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι
καὶ
|
λογίζονται |
ψήφοισι
Ἕλληνες
μὲν
ἀπὸ
τῶν |
[2, 14] |
νῦν
γε
οὗτοι
ἀπονητότατα
καρπὸν
|
κομίζονται |
ἐκ
γῆς
τῶν
τε
ἄλλων |
[2, 94] |
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ᾽
αὐτοῦ
|
συγκομίζονται. |
ἔστι
δὲ
πῖον
καὶ
οὐδὲν |
[2, 145] |
μέν
νυν
νεώτατοι
τῶν
θεῶν
|
νομίζονται |
εἶναι
Ἡρακλέης
τε
καὶ
Διόνυσος |
[2, 160] |
Ἠλείους
εἴ
σφι
οἱ
πολιῆται
|
ἐναγωνίζονται. |
οἳ
δὲ
ἔφασαν
καὶ
σφέων |
[2, 66] |
οὐκ
ἔχουσι.
πρὸς
ὦν
ταῦτα
|
σοφίζονται |
τάδε·
ἁρπάζοντες
ἀπὸ
τῶν
θηλέων |
[2, 31] |
ῥεύματος·
τοσοῦτοι
γὰρ
συμβαλλομένῳ
μῆνες
|
εὑρίσκονται |
ἀναισιμούμενοι
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πορευομένῳ
ἐς |
[2, 93] |
ἑπόμεναι
ἀνακάπτουσι
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
|
κυΐσκονται. |
ἐπεὰν
δὲ
πλήρεες
γένωνται
ἐν |
[2, 66] |
διαδύνοντες
καὶ
ὑπερθρώσκοντες
τοὺς
ἀνθρώπους
|
ἐσάλλονται |
ἐς
τὸ
πῦρ.
ταῦτα
δὲ |
[2, 5] |
ὅτι
Αἴγυπτος,
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
|
ναυτίλλονται, |
ἐστὶ
Αἰγυπτίοισι
ἐπίκτητός
τε
γῆ |
[2, 160] |
τὸν
ξεῖνον.
ἀλλ᾽
εἰ
δὴ
|
βούλονται |
δικαίως
τιθέναι
καὶ
τούτου
εἵνεκα |
[2, 86] |
πυνθάνονται
παρ᾽
αὐτῶν
κατὰ
ἥντινα
|
βούλονταί |
σφι
σκευασθῆναι
τὸν
νεκρόν.
οἳ |
[2, 12] |
Ἀραβίης
τὰ
παρὰ
θάλασσαν
Σύροι
|
νέμονται) |
ἀλλὰ
μελάγγαιόν
τε
καὶ
καταρρηγνυμένην, |
[2, 29] |
μεγάλη,
τὴν
πέριξ
νομάδες
Αἰθίοπες
|
νέμονται· |
τὴν
διεκπλώσας
ἐς
τοῦ
Νείλου |
[2, 86] |
δὲ
τρίτην
εὐτελεστάτην·
φράσαντες
δὲ
|
πυνθάνονται |
παρ᾽
αὐτῶν
κατὰ
ἥντινα
βούλονταί |
[2, 79] |
Λίνον
ὁκόθεν
ἔλαβον
τὸ
οὔνομα·
|
φαίνονται |
δὲ
αἰεί
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες. |
[2, 58] |
τούτου
τόδε·
αἱ
μὲν
γὰρ
|
φαίνονται |
ἐκ
πολλοῦ
τευ
χρόνου
ποιεύμεναι, |
[2, 134] |
οὐδὲ
ὦν
οὐδὲ
εἰδότες
μοι
|
φαίνονται |
λέγειν
οὗτοι
ἥτις
ἦν
ἡ |
[2, 104] |
ἀχθεσθέντες
περὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
κατέμειναν.
|
~φαίνονται |
μὲν
γὰρ
ἐόντες
οἱ
Κόλχοι |
[2, 106] |
Σέσωστρις,
αἱ
μὲν
πλεῦνες
οὐκέτι
|
φαίνονται |
περιεοῦσαι,
ἐν
δὲ
τῇ
Παλαιστίνῃ |
[2, 104] |
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι
|
φαίνονται |
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά.
αὐτῶν
δὲ |
[2, 103] |
μὲν
γὰρ
τῇ
τούτων
χώρῃ
|
φαίνονται |
σταθεῖσαι
αἱ
στῆλαι,
τὸ
δὲ |
[2, 93] |
αὐτῶν
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν,
|
φαίνονται |
τετριμμένοι
τὰ
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
τῶν |
[2, 97] |
τὴν
χώρην,
αἱ
πόλιες
μοῦναι
|
φαίνονται |
ὑπερέχουσαι,
μάλιστά
κῃ
ἐμφερέες
τῇσι |
[2, 72] |
ξυστὰ
ποιέεσθαι
ἀκόντια
ἐξ
αὐτοῦ.
|
~γίνονται |
δὲ
καὶ
ἐνύδριες
ἐν
τῷ |
[2, 93] |
ἐκ
τῶν
ᾠῶν
τούτων
παραυτίκα
|
γίνονται |
οἱ
ἰχθύες
οὗτοι)
καὶ
περὶ |
[2, 93] |
καταπινομένων
κέγχρων
οἱ
τρεφόμενοι
ἰχθύες
|
γίνονται. |
οἵ
δ᾽
ἂν
αὐτῶν
ἁλῶσι |
[2, 93] |
μὲν
τοῖσι
ποταμοῖσι
οὐ
μάλα
|
γίνονται, |
τρεφόμενοι
δὲ
ἐν
τῇσι
λίμνῃσι |
[2, 77] |
τοῖσι
ἀνθρώποισι
αἱ
νοῦσοι
μάλιστα
|
γίνονται |
τῶν
τε
ἄλλων
πάντων
καὶ |
[2, 41] |
ἐκ
τῆς
δὲ
αἱ
βάριες
|
παραγίνονται |
ἀναιρησόμεναι
τὰ
ὀστέα
τῶν
βοῶν, |
[2, 104] |
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
|
περιτάμνονται |
ἀπ᾽
ἀρχῆς
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες |
[2, 36] |
ἀπὸ
τούτων
ἔμαθον,
Αἰγύπτιοι
δὲ
|
περιτάμνονται. |
εἵματα
τῶν
μὲν
ἀνδρῶν
ἕκαστος |
[2, 37] |
τοῦτο
μάλιστα,
τά
τε
αἰδοῖα
|
περιτάμνονται |
καθαρειότητος
εἵνεκεν,
προτιμῶντες
καθαροὶ
εἶναι |
[2, 167] |
μάλιστα
Λακεδαιμόνιοι.
ἥκιστα
δὲ
Κορίνθιοι
|
ὄνονται |
τοὺς
χειροτέχνας.
~γέρεα
δέ
σφι |
[2, 48] |
προηγέεται
δὲ
αὐλός,
αἳ
δὲ
|
ἕπονται |
ἀείδουσαι
τὸν
Διόνυσον.
διότι
δὲ |
[2, 80] |
συντυγχάνοντες
εἴκουσι
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
|
ἐκτρέπονται |
καὶ
ἐπιοῦσι
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται. |
[2, 80] |
τόδε
μέντοι
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
|
συμφέρονται· |
ἀντὶ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν |
[2, 80] |
πρώτην
καὶ
μούνην
σφίσι
γενέσθαι.
|
~συμφέρονται |
δὲ
καὶ
τόδε
ἄλλο
Αἰγύπτιοι |
[2, 60] |
αἳ
δὲ
ὀρχέονται,
αἳ
δὲ
|
ἀνασύρονται |
ἀνιστάμεναι.
ταῦτα
παρὰ
πᾶσαν
πόλιν |
[2, 121] |
διαφυλάσσοντες
ταμίαι
τῶν
βασιλέος
χρημάτων
|
ἔσονται. |
καὶ
τὸν
μὲν
τελευτῆσαι
τὸν |
[2, 3] |
εἵνεκεν
ἐτραπόμην,
ἐθέλων
εἰδέναι
εἰ
|
συμβήσονται |
τοῖσι
λόγοισι
τοῖσι
ἐν
Μέμφι· |
[2, 13] |
αὐχμῷ
διαχρᾶσθαι,
λιμῷ
οἱ
Ἕλληνες
|
αἱρεθήσονται· |
οὐ
γὰρ
δή
σφι
ἐστὶ |
[2, 160] |
ὅκως
οὐ
τῷ
ἀστῷ
ἀγωνιζομένῳ
|
προσθήσονται, |
ἀδικέοντες
τὸν
ξεῖνον.
ἀλλ᾽
εἰ |
[2, 93] |
ἰλὺν
ἅμα
τῷ
ἐσχάτῳ
ὕδατι
|
ἀπαλλάσσονται· |
ἐπεὰν
δὲ
περιελθόντος
τοῦ
χρόνου |
[2, 86] |
μὲν
δὴ
ἐκποδὼν
μισθῷ
ὁμολογήσαντες
|
ἀπαλλάσσονται, |
οἳ
δὲ
ὑπολειπόμενοι
ἐν
οἰκήμασι |
[2, 122] |
φέρουσαν
ἐς
ἱρὸν
Δήμητρος
αὐτοὶ
|
ἀπαλλάσσονται |
ὀπίσω·
τὸν
δὲ
ἱρέα
τοῦτον |
[2, 63] |
ξύλοισι
καρτερὴ
γίνεται
κεφαλάς
τε
|
συναράσσονται, |
καὶ
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
πολλοὶ |
[2, 67] |
ἀποφανόντες
ἐς
ἱρὰς
στέγας,
ἔνθα
|
θάπτονται |
ταριχευθέντες,
ἐν
Βουβάστιπόλι·
τὰς
δὲ |
[2, 67] |
αὕτως
τῇσι
κυσὶ
οἱ
ἰχνευταὶ
|
θάπτονται. |
τὰς
δὲ
μυγαλᾶς
καὶ
τοὺς |
[2, 61] |
τούτων
ὅσῳ
καὶ
τὰ
μέτωπα
|
κόπτονται |
μαχαίρῃσι,
καὶ
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι |
[2, 85] |
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ
ἄνδρες,
|
τύπτονται |
ἐπεζωμένοι
καὶ
οὗτοι.
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 85] |
ἀνὰ
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι
|
τύπτονται |
ἐπεζωσμέναι
καὶ
φαίνουσαι
τοὺς
μαζούς, |
[2, 61] |
τὴν
ὁρτήν,
εἴρηται
προτερόν
μοι·
|
τύπτονται |
μὲν
γὰρ
δὴ
μετὰ
τὴν |
[2, 42] |
πρὸς
αὐτό.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
|
τύπτονται |
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρὸν
ἅπαντες |
[2, 61] |
κάρτα
πολλαὶ
ἀνθρώπων·
τὸν
δὲ
|
τύπτονται, |
οὔ
μοι
ὅσιον
ἐστὶ
λέγειν. |
[2, 40] |
θύουσι,
καιομένων
δὲ
τῶν
ἱρῶν
|
τύπτονται |
πάντες,
ἐπεὰν
δὲ
ἀποτύψωνται,
δαῖτα |
[2, 97] |
αἱ
δὲ
πόλιες
μοῦναι
ὑπερέχουσι.
|
πορθμεύονται |
ὦν,
ἐπεὰν
τοῦτο
γένηται,
οὐκέτι |
[2, 29] |
καί
σφι
μαντήιον
Διὸς
κατέστηκε·
|
στρατεύονται |
δὲ
ἐπεάν
σφεας
ὁ
θεὸς |
[2, 37] |
δὲ
δὴ
ἱρέες
οὐδὲ
ὁρέοντες
|
ἀνέχονται, |
νομίζοντες
οὐ
καθαρὸν
εἶναί
μιν |
[2, 42] |
καὶ
ὅσοι
διὰ
τούτους
ὀίων
|
ἀπέχονται, |
διὰ
τάδε
λέγουσι
τὸν
νόμον |
[2, 20] |
ἐλάσσονες
ἐόντες
ἀσθενέστερα
τὰ
ῥεύματα
|
παρέχονται. |
εἰσὶ
δὲ
πολλοὶ
μὲν
ἐν |
[2, 71] |
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
ἱροί.
φύσιν
δὲ
|
παρέχονται |
ἰδέης
τοιήνδε·
τετράπουν
ἐστί,
δίχηλον, |
[2, 22] |
καὶ
μέγιστον
μαρτύριον
οἱ
ἄνεμοι
|
παρέχονται |
πνέοντες
ἀπὸ
τῶν
χωρέων
τουτέων |
[2, 93] |
καὶ
ἀναπλώοντες
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
|
ἀντέχονται, |
ἐγχριμπτόμενοι
καὶ
ψαύοντες
ὡς
μάλιστα, |
[2, 173] |
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ᾽
ἀνδρὸς
μεγάλου
|
ἄρχονται, |
καὶ
ἄμεινον
σὺ
ἂν
ἤκουες· |
[2, 106] |
ἐκ
τῆς
Ἐφεσίης
ἐς
Φώκαιαν
|
ἔρχονται |
καὶ
τῇ
ἐκ
Σαρδίων
ἐς |
[2, 64] |
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
ἄλουτοι
|
ἐσέρχονται |
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες
ἀνθρώπους
εἶναι |
[2, 47] |
ἱρὸν
οὐδὲν
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἐσέρχονται |
μοῦνοι
πάντων,
οὐδέ
σφι
ἐκδίδοσθαι |
[2, 92] |
τῇ
μήκωνι
ἐὸν
ἐμφερές,
πτίσαντες
|
ποιεῦνται |
ἐξ
αὐτοῦ
ἄρτους
ὀπτοὺς
πυρί. |
[2, 96] |
τῇ
βύβλῳ.
πηδάλιον
δὲ
ἓν
|
ποιεῦνται, |
καὶ
τοῦτο
διὰ
τῆς
τρόπιος |
[2, 86] |
δὲ
παραδεξάμενοί
μιν
οἱ
προσήκοντες
|
ποιεῦνται |
ξύλινον
τύπον
ἀνθρωποειδέα,
ποιησάμενοι
δὲ |
[2, 36] |
μέγιστον
ἐστί,
ἀλλὰ
ἀπὸ
ὀλυρέων
|
ποιεῦνται |
σιτία,
τὰς
ζειὰς
μετεξέτεροι
καλέουσι. |
[2, 178] |
παρέχουσαι·
ὅσαι
δὲ
ἄλλαι
πόλιες
|
μεταποιεῦνται, |
οὐδέν
σφι
μετεὸν
μεταποιεῦνται.
χωρὶς |
[2, 178] |
πόλιες
μεταποιεῦνται,
οὐδέν
σφι
μετεὸν
|
μεταποιεῦνται. |
χωρὶς
δὲ
Αἰγινῆται
ἐπὶ
ἑωυτῶν |
[2, 37] |
ἔξεστι
λαβεῖν
οὐδὲ
ὑποδήματα
ἄλλα.
|
λοῦνται |
δὲ
δὶς
τῆς
ἡμέρης
ἑκάστης |
[2, 11] |
ἐς
τὴν
εὐρέαν
θάλασσαν
ἡμέραι
|
ἀναισιμοῦνται |
τεσσεράκοντα
εἰρεσίῃ
χρεωμένῳ·
εὖρος
δέ, |
[2, 42] |
~ὅσοι
μὲν
δὴ
Διὸς
Θηβαιέος
|
ἵδρυνται |
ἱρὸν
ἤ
νομοῦ
τοῦ
Θηβαίου |
[2, 89] |
ἵνα
μή
σφι
οἱ
ταριχευταὶ
|
μίσγωνται |
τῇσι
γυναιξί·
λαμφθῆναι
γὰρ
τινὰ |
[2, 121] |
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί
σφι,
τὸν
ἂν
|
ἴδωνται |
ἀποκλαύσαντα
ἢ
κατοικτισάμενον,
συλλαβόντας
ἄγειν |
[2, 173] |
τόξα
οἱ
ἐκτημένοι,
ἐπεὰν
μὲν
|
δέωνται |
χρᾶσθαι,
ἐντανύουσι·
εἰ
γὰρ
δὴ |
[2, 165] |
βαναυσίης
οὐδεὶς
δεδάηκε
οὐδέν,
ἀλλ᾽
|
ἀνέωνται |
ἐς
τὸ
μάχιμον.
~καλασιρίων
δὲ |
[2, 86] |
δὴ
ἀντὶ
κόλλης
τὰ
πολλὰ
|
χρέωνται |
Αἰγύπτιοι.
ἐνθεῦτεν
δὲ
παραδεξάμενοί
μιν |
[2, 94] |
ἰχθύας
οὕτω
ἔχει.
~ἀλείφατι
δὲ
|
χρέωνται |
Αἰγυπτίων
οἱ
περὶ
τὰ
ἕλεα |
[2, 139] |
ἐόντι
αὐτῷ
τὰ
μαντήια,
τοῖσι
|
χρέωνται |
Αἰθίοπες,
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι
αὐτὸν |
[2, 37] |
μάλιστα
πάντων
ἀνθρώπων
νόμοισι
τοιοῖσιδε
|
χρέωνται. |
ἐκ
χαλκέων
ποτηρίων
πίνουσι,
διασμῶντες |
[2, 35] |
οἱ
δὲ
ἄνδρες
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ
|
χρέωνται |
ἐν
τοῖσι
οἴκοισι,
ἐσθίουσι
δὲ |
[2, 177] |
ἔθετο·
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
αἰεὶ
|
χρέωνται |
ἐόντι
ἀμώμῳ
νόμῳ.
~φιλέλλην
δὲ |
[2, 96] |
τείνουσι
αὐτῶν·
νομεῦσι
δὲ
οὐδὲν
|
χρέωνται· |
ἔσωθεν
δὲ
τὰς
ἁρμονίας
ἐν |
[2, 96] |
τρόπιος
διαβύνεται.
ἱστῷ
δὲ
ἀκανθίνῳ
|
χρέωνται, |
ἱστίοισι
δὲ
βυβλίνοισι.
ταῦτα
τὰ |
[2, 36] |
ἐπ᾽
ἀριστερά.
διφασίοισι
δὲ
γράμμασι
|
χρέωνται, |
καὶ
τὰ
μὲν
αὐτῶν
ἱρὰ |
[2, 39] |
πάντες
Αἰγύπτιοι
νόμοισι
τοῖσι
αὐτοῖσι
|
χρέωνται |
ὁμοίως
ἐς
πάντα
τὰ
ἱρά, |
[2, 92] |
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι
|
χρέωνται |
τοῖσι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι, |
[2, 77] |
οἴνῳ
δὲ
ἐκ
κριθέων
πεποιημένῳ
|
διαχρέωνται· |
οὐ
γάρ
σφι
εἰσὶ
ἐν |
[2, 77] |
ἀπικόμην,
τρόπῳ
δὲ
ζόης
τοιῷδε
|
διαχρέωνται· |
συρμαΐζουσι
τρεῖς
ἡμέρας
ἐπεξῆς
μηνὸς |
[2, 60] |
μέν
νυν
Βούβαστιν
πόλιν
ἐπεὰν
|
κομίζωνται, |
ποιεῦσι
τοιάδε.
πλέουσί
τε
γὰρ |
[2, 60] |
πόλιν
παραποταμίην
ποιεῦσι·
ἐπεὰν
δὲ
|
ἀπίκωνται |
ἐς
τὴν
Βούβαστιν,
ὁρτάζουσι
μεγάλας |
[2, 52] |
τῇ
Δωδώνῃ
οἱ
Πελασγοὶ
εἰ
|
ἀνέλωνται |
τὰ
οὐνόματα
τὰ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 92] |
οἳ
δὲ
ἂν
καὶ
κάρτα
|
βούλωνται |
χρηστῇ
τῇ
βύβλῳ
χρᾶσθαι,
ἐν |
[2, 95] |
πύργοι
ὠφελέουσι,
ἐς
τοὺς
ἀναβαίνοντες
|
κοιμῶνται· |
οἱ
γὰρ
κώνωπες
ὑπὸ
τῶν |
[2, 134] |
χιλιάδες
ἀναρίθμητοι
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
|
ἀναισίμωνται· |
πρὸς
δὲ
ὅτι
κατὰ
Ἄμασιν |
[2, 41] |
ἵδρυται.
ἐκ
ταύτης
τῆς
πόλιος
|
πλανῶνται |
πολλοὶ
ἄλλοι
ἐς
ἄλλας
πόλις, |
[2, 37] |
γὰρ
τῶν
οἰκηίων
τρίβουσι
οὔτε
|
δαπανῶνται, |
ἀλλὰ
καὶ
σιτία
σφι
ἐστὶ |
[2, 60] |
πλέοντες
κατά
τινα
πόλιν
ἄλλην
|
γένωνται, |
ἐγχρίμψαντες
τὴν
βᾶριν
τῇ
γῇ |
[2, 93] |
αὐτοῦ
κυΐσκονται.
ἐπεὰν
δὲ
πλήρεες
|
γένωνται |
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ,
ἀναπλώουσι
ὀπίσω |
[2, 89] |
ἀλλ᾽
ἐπεὰν
τριταῖαι
ἢ
τεταρταῖαι
|
γένωνται, |
οὕτω
παραδιδοῦσι
τοῖσι
ταριχεύουσι.
τοῦτο |
[2, 78] |
εὐδαίμοσι
αὐτῶν,
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου
|
γένωνται, |
περιφέρει
ἀνὴρ
νεκρὸν
ἐν
σορῷ |
[2, 65] |
ζημίην
τὴν
ἂν
οἱ
ἱρέες
|
τάξωνται. |
ὃς
δ᾽
ἂν
ἶβιν
ἢ |
[2, 94] |
μὲν
δυσώδεα
δέ·
τοῦτον
ἐπεὰν
|
συλλέξωνται, |
οἳ
μὲν
κόψαντες
ἀπιποῦσι,
οἳ |
[2, 39] |
δ᾽
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸν
ποταμόν·
|
καταρῶνται |
δὲ
τάδε
λέγοντες
τῇσι
κεφαλῇσι, |
[2, 95] |
διὰ
δὲ
τοῦ
δικτύου
οὐδὲ
|
πειρῶνται |
ἀρχήν.
~τὰ
δὲ
δὴ
πλοῖά |
[2, 37] |
ἢ
εὐπρεπέστεροι.
οἱ
δὲ
ἱρέες
|
ξυρῶνται |
πᾶν
τὸ
σῶμα
διὰ
τρίτης |
[2, 66] |
τοῦ
αὐτομάτου,
οἱ
ἐνοικέοντες
πάντες
|
ξυρῶνται |
τὰς
ὀφρύας
μούνας,
παρ᾽
ὁτέοισι |
[2, 36] |
ἄλλῃ
κομέουσι,
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
|
ξυρῶνται. |
τοῖσι
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα |
[2, 96] |
ἐπεὰν
δὲ
τῷ
τρόπῳ
τούτῳ
|
ναυπηγήσωνται, |
ζυγὰ
ἐπιπολῆς
τείνουσι
αὐτῶν·
νομεῦσι |
[2, 87] |
σκευάζουσι
ὧδε·
ἐπεὰν
τοὺς
κλυστῆρας
|
πλήσωνται |
τοῦ
ἀπὸ
κέδρου
ἀλείφατος
γινομένου, |
[2, 79] |
δὲ
χρεώμενοι
νόμοισι
ἄλλον
οὐδένα
|
ἐπικτῶνται· |
τοῖσι
ἄλλα
τε
ἐπάξια
ἐστὶ |
[2, 132] |
οἰκήματος
ἀνὰ
πάντα
ἔτεα,
ἐπεὰν
|
τύπτωνται |
Αἰγύπτιοι
τὸν
οὐκ
ὀνομαζόμενον
θεὸν |
[2, 40] |
ἱρῶν
τύπτονται
πάντες,
ἐπεὰν
δὲ
|
ἀποτύψωνται, |
δαῖτα
προτίθενται
τὰ
ἐλίποντο
τῶν |
[2, 37] |
ἑκάστῳ
γίνεται
πολλὸν
ἡμέρης
ἑκάστης,
|
δίδοται |
δέ
σφι
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος· |
[2, 98] |
λογίμη
πόλις
ἐς
ὑποδήματα
ἐξαίρετος
|
δίδοται |
τοῦ
αἰεὶ
βασιλεύοντος
Αἰγύπτου
τῇ |
[2, 106] |
ἐς
Σμύρνην.
ἑκατέρωθι
δὲ
ἀνὴρ
|
ἐγγέγλυπται |
μέγαθος
πέμπτης
σπιθαμῆς,
τῇ
μὲν |
[2, 148] |
τεσσερακοντόργυιος,
ἐν
τῇ
ζῷα
μεγάλα
|
ἐγγέγλυπται· |
ὁδὸς
δ᾽
ἐς
αὐτὴν
ὑπὸ |
[2, 132] |
δὲ
βοῦς
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
κατακέκρυπται |
φοινικέῳ
εἵματι,
τὸν
αὐχένα
δὲ |
[2, 121] |
τι
δὴ
ἐν
τῷ
βίῳ
|
ἔργασται |
αὐτῷ
σοφώτατον
καὶ
ἀνοσιώτατον·
ὃς |
[2, 84] |
δὲ
ἰητρικὴ
κατὰ
τάδε
σφι
|
δέδασται· |
μιῆς
νούσου
ἕκαστος
ἰητρός
ἐστι |
[2, 155] |
ἐστὶ
Βουτώ,
ὡς
καὶ
πρότερον
|
ὠνόμασταί |
μοι.
ἱρὸν
δὲ
ἐστὶ
ἐν |
[2, 14] |
μήτε
ὁ
ποταμὸς
οἷός
τ᾽
|
ἔσται |
ἐς
τὰς
ἀρούρας
ὑπερβαίνειν.
ἦ |
[2, 82] |
ὅκως
τελευτήσει
καὶ
ὁκοῖός
τις
|
ἔσται. |
καὶ
τούτοισι
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ |
[2, 99] |
λόγους
ἐρέων
κατὰ
τὰ
ἤκουον·
|
προσέσται |
δὲ
αὐτοῖσί
τι
καὶ
τῆς |
[2, 147] |
χώρην
γενέσθαι,
ταῦτ᾽
ἤδη
φράσω·
|
προσέσται |
δέ
τι
αὐτοῖσι
καὶ
τῆς |
[2, 52] |
τὸ
γὰρ
δὴ
μαντήιον
τοῦτο
|
νενόμισται |
ἀρχαιότατον
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
χρηστηρίων |
[2, 65] |
δὲ
ἐόντα
σφι
ἅπαντα
ἱρὰ
|
νενόμισται, |
καὶ
τὰ
μὲν
σύντροφα
αὐτοῖσι |
[2, 49] |
ἔφηνε,
ἀλλ᾽
οἱ
ἐπιγενόμενοι
τούτῳ
|
σοφισταὶ |
μεζόνως
ἐξέφηναν·
τὸν
δ᾽
ὦν |
[2, 22] |
ὁδῶν
πολλὸν
ἐπιεικεστάτη
ἐοῦσα
μάλιστα
|
ἔψευσται· |
λέγει
γὰρ
δὴ
οὐδ᾽
αὕτη |
[2, 113] |
ὡς
ἐγένετο
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ,
|
ἐξῶσται |
ἄνεμοι
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸ
Αἰγύπτιον |
[2, 85] |
τοῖσι
οἰκίοισι
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
|
αὐταὶ |
ἀνὰ
ἀνὰ
τὴν
πόλιν
στρωφώμεναι |
[2, 178] |
τέμενος,
καὶ
προστάτας
τοῦ
ἐμπορίου
|
αὗται |
αἱ
πόλιες
εἰσὶ
αἱ
παρέχουσαι· |
[2, 30] |
χειρὸς
παριστάμενοι
βασιλέι.
ἀπέστησαν
δὲ
|
αὗται |
τέσσερες
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
Αἰγυπτίων |
[2, 125] |
δὴ
στοῖχοι
ἦσαν
τῶν
ἀναβαθμῶν,
|
τοσαῦται |
καὶ
μηχαναὶ
ἦσαν,
εἴτε
καὶ |
[2, 67] |
δὲ
αὕτως
τῇσι
κυσὶ
οἱ
|
ἰχνευταὶ |
θάπτονται.
τὰς
δὲ
μυγαλᾶς
καὶ |
[2, 89] |
εἵνεκεν,
ἵνα
μή
σφι
οἱ
|
ταριχευταὶ |
μίσγωνται
τῇσι
γυναιξί·
λαμφθῆναι
γὰρ |
[2, 16] |
δὲ
τούτου
κατὰ
τὸ
ὀξὺ
|
περιρρήγνυται |
ὁ
Νεῖλος,
ὥστε
ἐν
τῷ |
[2, 177] |
νομάρχῃ
πάντα
τινὰ
Αἰγυπτίων
ὅθεν
|
βιοῦται· |
μὴ
δὲ
ποιεῦντα
ταῦτα
μηδὲ |
[2, 60] |
ἀνάγοντες
θυσίας,
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος
|
ἀναισιμοῦται |
πλέων
ἐν
τῇ
ὁρτῇ
ταύτῃ |
[2, 70] |
ποιήσας
κάρτα
εὐπετέως
τὰ
λοιπὰ
|
χειροῦται, |
μὴ
ποιήσας
δὲ
τοῦτο
σὺν |
[2, 59] |
πόλι
ἐστὶ
μέγιστον
Ἴσιος
ἱρόν,
|
ἵδρυται |
δὲ
ἡ
πόλις
αὕτη
τῆς |
[2, 41] |
δ᾽
αὐτῇ
Ἀφροδίτης
ἱρὸν
ἅγιον
|
ἵδρυται. |
ἐκ
ταύτης
τῆς
πόλιος
πλανῶνται |
[2, 44] |
ἐξ
οὗ
σφι
τὸ
ἱρὸν
|
ἵδρυται. |
εὗρον
δὲ
οὐδὲ
τούτους
τοῖσι |
[2, 47] |
τὸν
ποταμόν·
τοῦτο
δὲ
οἱ
|
συβῶται |
ἐόντες
Αἰγύπτιοι
ἐγγενέες
ἐς
ἱρὸν |
[2, 47] |
αὐτῶν,
ἀλλ᾽
ἐκδίδονταί
τε
οἱ
|
συβῶται |
καὶ
ἄγονται
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι |
[2, 164] |
οἳ
δὲ
βουκόλοι
οἳ
δὲ
|
συβῶται, |
οἳ
δὲ
κάπηλοι,
οἳ
δὲ |
[2, 51] |
ἐν
τοῖσι
ἐν
Σαμοθρηίκῃ
μυστηρίοισι
|
δεδήλωται. |
~ἔθυον
δὲ
πάντα
πρότερον
οἱ |
[2, 145] |
εἶναι
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα,
|
δεδήλωταί |
μοι
πρόσθε·
Πανὶ
δὲ
ἔτι |
[2, 9] |
θάλασσαν
ἤδη
μοι
καὶ
πρότερον
|
δεδήλωται |
ὅτι
ἑξακοσίων
τε
ἐστὶ
σταδίων |
[2, 85] |
ἀφανέων
νούσων.
~θρῆνοι
δὲ
καὶ
|
ταφαί |
σφεων
εἰσὶ
αἵδε·
τοῖσι
ἂν |
[2, 170] |
ἐστί.
~εἰσὶ
δὲ
καὶ
αἱ
|
ταφαὶ |
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι
ἐπὶ |
[2, 90] |
αὐτὸν
καὶ
περιστείλαντας
ὡς
κάλλιστα
|
θάψαι |
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι·
οὐδὲ
ψαῦσαι |
[2, 129] |
μιν
ταύτην
ἔσω
ἐν
αὐτῇ
|
θάψαι |
ταύτην
δὴ
τὴν
ἀποθανοῦσαν
θυγατέρα. |
[2, 129] |
βουλόμενον
περισσότερόν
τι
τῶν
ἄλλων
|
θάψαι |
τὴν
θυγατέρα,
ποιήσασθαι
βοῦν
ξυλίνην |
[2, 136] |
ἄλλον
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
ἀπογενόμενον
|
θάψαι. |
ὑπερβαλέσθαι
δὲ
βουλόμενον
τοῦτον
τὸν |
[2, 11] |
τῆς
χώρης.
εἰ
ὦν
ἐθελήσει
|
ἐκτρέψαι |
τὸ
ῥέεθρον
ὁ
Νεῖλος
ἐς |
[2, 100] |
αὐτήν
μιν,
ὡς
τοῦτο
ἐξέργαστο,
|
ῥίψαι |
ἐς
οἴκημα
σποδοῦ
πλέον,
ὅκως |
[2, 69] |
καλέονται
δὲ
οὐ
κροκόδειλοι
ἀλλὰ
|
χάμψαι· |
κροκοδείλους
δὲ
Ἴωνες
ὠνόμασαν,
εἰκάζοντες |
[2, 133] |
τελευτήσειν.
τὸν
δὲ
δεινὸν
ποιησάμενον
|
πέμψαι |
ἐς
τὸ
μαντήιον
τῷ
θεῷ |
[2, 161] |
τὸν
Ἀπρίην
ἐκ
προνοίης
αὐτοὺς
|
ἀποπέμψαι |
ἐς
φαινόμενον
κακόν,
ἵνα
δὴ |
[2, 4] |
πρώτους
καὶ
ζῷα
ἐν
λίθοισι
|
ἐγγλύψαι. |
καὶ
τούτων
μέν
νυν
τὰ |
[2, 121] |
πλέους
ἐγγίνεσθαι
καί
τινα
καὶ
|
σκῶψαι |
μιν
καὶ
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι, |
[2, 131] |
εἶναι
πεπονθυίας
τά
περ
αἱ
|
ζωαὶ |
ἔπαθον.
ταῦτα
δὲ
λέγουσι
φλυηρέοντες, |
[2, 30] |
μαχίμων
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
τούτους
|
δι᾽ |
αἰτίην
τοιήνδε.
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
βασιλέος |
[2, 10] |
οὐκ
ἥκιστα
Ἀχελῴου,
ὃς
ῥέων
|
δι᾽ |
Ἀκαρνανίης
καὶ
ἐξιεὶς
ἐς
θάλασσαν |
[2, 100] |
δαινυμένοισι
δὲ
ἐπεῖναι
τὸν
ποταμὸν
|
δι᾽ |
αὐλῶνος
κρυπτοῦ
μεγάλου.
ταύτης
μὲν |
[2, 120] |
ἐπιτρέπειν,
καὶ
ταῦτα
μεγάλων
κακῶν
|
δι᾽ |
αὐτὸν
συμβαινόντων
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ |
[2, 32] |
Νασαμώνων·
ἄγειν
τε
δὴ
αὐτοὺς
|
δι᾽ |
ἑλέων
μεγίστων,
καὶ
διεξελθόντας
ταῦτα |
[2, 22] |
ἐόντες.
ἰκτῖνοι
δὲ
καὶ
χελιδόνες
|
δι᾽ |
ἔτεος
ἐόντες
οὐκ
ἀπολείπουσι,
γέρανοι |
[2, 73] |
δὴ
καὶ
σπάνιος
ἐπιφοιτᾷ
σφι,
|
δι᾽ |
ἐτέων,
ὡς
Ἡλιοπολῖται
λέγουσι,
πεντακοσίων· |
[2, 173] |
ἐν
θρόνῳ
σεμνῷ
σεμνὸν
θωκέοντα
|
δι᾽ |
ἡμέρης
πρήσσειν
τὰ
πρήγματα,
καὶ |
[2, 34] |
καὶ
ἔρημος
ἐστὶ
ἡ
Λιβύη
|
δι᾽ |
ἧς
ῥέει.
περὶ
δὲ
τοῦ |
[2, 22] |
ὅσον
ὦν
ταύτην
τὴν
χώρην
|
δι᾽ |
ἧς
τε
ῥέει
καὶ
ἐκ |
[2, 24] |
τῶν
ἀφανέων
γνώμην
ἀποδέξασθαι,
φράσω
|
δι᾽ |
ὅ
τι
μοι
δοκέει
πληθύνεσθαι |
[2, 34] |
μὲν
δὴ
Ἴστρος,
ῥέει
γὰρ
|
δι᾽ |
οἰκεομένης,
πρὸς
πολλῶν
γινώσκεται,
περὶ |
[2, 127] |
ὥσπερ
ἐς
τὴν
ἑτέρην
ῥέουσα·
|
δι᾽ |
οἰκοδομημένου
δὲ
αὐλῶνος
ἔσω
νῆσον |
[2, 29] |
ἀνέχουσι
καὶ
χοιράδες
πολλαί
εἰσι,
|
δι᾽ |
ὧν
οὐκ
οἷά
τε
ἐστὶ |
[2, 116] |
δὲ
κατὰ
γὰρ)
ἐποίησε
ἐν
|
Ἰλιάδι |
καὶ
οὐδαμῇ
ἄλλῃ
ἀνεπόδισε
ἑωυτόν) |
[2, 117] |
καὶ
θαλάσσῃ
λείῃ·
ἐν
δὲ
|
Ἰλιάδι |
λέγει
ὡς
ἐπλάζετο
ἄγων
αὐτήν. |
[2, 44] |
τὸν
Ἀμφιτρύωνος
Ἡρακλέα
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
γενέσθαι.
τὰ
μέν
νυν
ἱστορημένα |
[2, 114] |
ἔργον
δὲ
ἀνόσιον
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
ἐξεργασμένος·
ξείνου
γὰρ
τοῦ
ἑωυτοῦ |
[2, 104] |
τεκμήριον
γίνεται·
Φοινίκων
ὁκόσοι
τῇ
|
Ἑλλάδι |
ἐπιμίσγονται,
οὐκέτι
Αἰγυπτίους
μιμέονται
κατὰ |
[2, 146] |
κατεγήρασαν
καὶ
οὗτοι
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι, |
κατά
περ
Ἡρακλέης
ὁ
ἐξ |
[2, 135] |
Ροδῶπις
μνημήιον
ἑωυτῆς
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
καταλιπέσθαι,
ποίημα
ποιησαμένη
τοῦτο
τὸ |
[2, 169] |
δαπάνῃ·
ἔσω
δὲ
ἐν
τῇ
|
παστάδι |
διξὰ
θυρώματα
ἕστηκε,
ἐν
δὲ |
[2, 159] |
τὰ
πάντα
ἄρξας,
τελευτᾷ,
τῷ
|
παιδὶ |
Ψάμμι
παραδοὺς
τὴν
ἀρχήν.
~ἐπὶ |
[2, 124] |
τοῦ
Νείλου
ἐσαγαγών.
τῇ
δὲ
|
πυραμίδι |
αὐτῇ
χρόνον
γενέσθαι
εἴκοσι
ἔτεα |
[2, 125] |
διὰ
γραμμάτων
Αἰγυπτίων
ἐν
τῇ
|
πυραμίδι |
ὅσα
ἔς
τε
συρμαίην
καὶ |
[2, 59] |
προθυμότατα
ἐς
Βούβαστιν
πόλιν
τῇ
|
Ἀρτέμιδι, |
δεύτερα
δὲ
ἐς
Βούσιριν
πόλιν |
[2, 170] |
λίμνη
τε
ἐστὶ
ἐχομένη
λιθίνῃ
|
κρηπῖδι |
κεκοσμημένη
καὶ
ἐργασμένη
εὖ
κύκλῳ |
[2, 41] |
ἐννέα.
ἐν
ταύτῃ
ὦ
τῇ
|
Προσωπίτιδι |
νήσῳ
ἔνεισι
μὲν
καὶ
ἄλλαι |
[2, 104] |
λέγω.
ὡς
δέ
μοι
ἐν
|
φροντίδι |
ἐγένετο,
εἰρόμην
ἀμφοτέρους,
καὶ
μᾶλλον |
[2, 56] |
ἔχω
περὶ
αὐτῶν
γνώμην
τήνδε·
|
εἰ |
ἀληθέως
οἱ
Φοίνικες
ἐξήγαγον
τὰς |
[2, 52] |
ἐν
τῇ
Δωδώνῃ
οἱ
Πελασγοὶ
|
εἰ |
ἀνέλωνται
τὰ
οὐνόματα
τὰ
ἀπὸ |
[2, 28] |
οὕτω
μὲν
δὴ
ὁ
γραμματιστής,
|
εἰ |
ἄρα
ταῦτα
γινόμενα
ἔλεγε,
ἀπέφαινε, |
[2, 173] |
ἐπεὰν
μὲν
δέωνται
χρᾶσθαι,
ἐντανύουσι·
|
εἰ |
γὰρ
δὴ
τὸν
πάντα
χρόνον |
[2, 99] |
ἔχεται,
φρασσόμενος
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος·
|
εἰ |
γὰρ
ἐθελήσει
ῥήξας
ὑπερβῆναι
ὁ |
[2, 172] |
ὁμοίως
αὐτὸς
τῷ
ποδανιπτῆρι
πεπρηγέναι·
|
εἰ |
γὰρ
πρότερον
εἶναι
δημότης,
ἀλλ᾽ |
[2, 148] |
ἐγὼ
ἤδη
εἶδον
λόγου
μέζω.
|
εἰ |
γάρ
τις
τὰ
ἐξ
Ἑλλήνων |
[2, 125] |
καὶ
χίλια
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελέσθαι.
|
εἰ |
δ᾽
ἔστι
οὕτω
ἔχοντα
ταῦτα, |
[2, 24] |
οὔνομα
εὑρόντα
ἐς
ποίησιν
ἐσενείκασθαι.
|
~εἰ |
δὲ
δεῖ
μεμψάμενον
γνώμας
τὰς |
[2, 26] |
τὰ
ἄνω
θέρος
αἰεὶ
κατέχει.
|
εἰ |
δὲ
ἡ
στάσις
ἤλλακτο
τῶν |
[2, 115] |
γῆς
ἐς
ἄλλην
τινὰ
μετορμίζεσθαι,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ἅτε
πολεμίους
περιέψεσθαι” |
[2, 16] |
οὐκ
εὖ
φρονέουσι
περὶ
Αἰγύπτου·
|
εἰ |
δὲ
ὀρθή
ἐστι
ἡ
γνώμη |
[2, 109] |
ἐπιτάξαντα
ἀποφορὴν
ἐπιτελέειν
κατ᾽
ἐνιαυτόν.
|
εἰ |
δὲ
τινὸς
τοῦ
κλήρου
ὁ |
[2, 179] |
ἐμπόριον
καὶ
ἄλλο
οὐδὲν
Αἰγύπτου·
|
εἰ |
δέ
τις
ἐς
τῶν
τι |
[2, 120] |
ἐβούλοντο,
ὅκως
Ἀλέξανδρος
Ἑλένῃ
συνοικέῃ.
|
εἰ |
δέ
τοι
καὶ
ἐν
τοῖσι |
[2, 121] |
σῶμα
τοῦ
ἀδελφεοῦ
καταλύσας
κομιεῖ·
|
εἰ |
δὲ
τούτων
ἀμελήσει,
διαπειλέειν
αὐτὴν |
[2, 17] |
εἰ
μὴ
τοὺς
Αἰγυπτίων
οὔρους.
|
εἰ |
δὲ
τῷ
ὑπ᾽
Ἑλλήνων
νενομισμένῳ |
[2, 160] |
προσθήσονται,
ἀδικέοντες
τὸν
ξεῖνον.
ἀλλ᾽
|
εἰ |
δὴ
βούλονται
δικαίως
τιθέναι
καὶ |
[2, 173] |
οὕτω
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου
κατάστασις·
|
εἰ |
ἐθέλοι
κατεσπουδάσθαι
αἰεὶ
μηδὲ
ἐς |
[2, 20] |
Νεῖλος
τὠυτὸ
ἐργάζεται.
πρὸς
δέ,
|
εἰ |
ἐτησίαι
αἴτιοι
ἦσαν,
χρῆν
καὶ |
[2, 22] |
ὗσαι
ἐν
πέντε
ἡμέρῃσι,
ὥστε,
|
εἰ |
ἐχιόνιζε,
ὕετο
ἂν
ταῦτα
τὰ |
[2, 120] |
καὶ
αὐτὸς
προστίθεμαι,
τάδε
ἐπιλεγόμενος,
|
εἰ |
ἦν
Ἑλένη
ἐν
Ἰλίῳ,
ἀποδοθῆναι |
[2, 38] |
ὑπτίου,
καὶ
τὴν
γλῶσσαν
ἐξειρύσας,
|
εἰ |
καθαρὴ
τῶν
προκειμένων
σημηίων,
τὰ |
[2, 120] |
τοιούτων
συμβαινόντων
ἐγὼ
μὲν
ἔλπομαι,
|
εἰ |
καὶ
αὐτὸς
Πρίαμος
συνοίκεε
Ἑλένῃ, |
[2, 38] |
καὶ
τὰς
τρίχας
τῆς
οὐρῆς
|
εἰ |
κατὰ
φύσιν
ἔχει
πεφυκυίας.
ἢν |
[2, 65] |
εἵνεκεν
ἀνεῖται
τὰ
θηρία)
ἱρὰ
|
εἰ |
λέγοιμι,
καταβαίην
ἂν
τῷ
λόγῳ |
[2, 118] |
~εἰρομένου
δέ
μευ
τοὺς
ἱρέας
|
εἰ |
μάταιον
λόγον
λέγουσι
οἱ
Ἕλληνες |
[2, 146] |
ἡ
περὶ
αὐτῶν
γνώμη
ἀποδέδεκται.
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
φανεροί
τε
ἐγένοντο |
[2, 167] |
μοῦνα,
παῖς
παρὰ
πατρὸς
ἐκδεκόμενος.
|
~εἰ |
μέν
νυν
καὶ
τοῦτο
παρ᾽ |
[2, 179] |
πλέειν
ἐς
τὸ
Κανωβικόν·
ἢ
|
εἰ |
μή
γε
οἷά
τε
εἴη |
[2, 13] |
ἔπος
τοῦτο
ἐθέλει
λέγειν
ὡς,
|
εἰ |
μὴ
ἐθελήσει
σφι
ὕειν
ὁ |
[2, 28] |
ἐς
λόγους
οὐδεὶς
ὑπέσχετο
εἰδέναι,
|
εἰ |
μὴ
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐν
Σάι |
[2, 13] |
ταῦτα
ἐγὼ
ἤκουον.
νῦν
δὲ
|
εἰ |
μὴ
ἐπ᾽
ἑκκαίδεκα
ἢ
πεντεκαίδεκα |
[2, 66] |
πολλῷ
ἂν
ἔτι
πλέω
ἐγίνετο,
|
εἰ |
μὴ
κατελάμβανε
τοὺς
αἰελούρους
τοιάδε· |
[2, 50] |
ἀπ᾽
ἀρχῆς
Ποσειδέωνος
οὔνομα
ἔκτηνται
|
εἰ |
μὴ
Λίβυες
καὶ
τιμῶσι
τὸν |
[2, 73] |
ἐγὼ
μέν
μιν
οὐκ
εἶδον
|
εἰ |
μὴ
ὅσον
γραφῇ·
καὶ
γὰρ |
[2, 20] |
τῶν
ὁδῶν
οὐδ᾽
ἀξιῶ
μνησθῆναι
|
εἰ |
μὴ
ὅσον
σημῆναι
βουλόμενος
μοῦνον· |
[2, 115] |
ὁ
Πρωτεύς,
λέγων
ὅτι
ἐγὼ
|
εἰ |
μὴ
περὶ
πολλοῦ
ἡγεύμην
μηδένα |
[2, 17] |
οἴδαμεν
οὐδὲν
ἐὸν
ὀρθῷ
λόγῳ
|
εἰ |
μὴ
τοὺς
Αἰγυπτίων
οὔρους.
εἰ |
[2, 16] |
δεῖ
προσλογίζεσθαι
Αἰγύπτου
τὸ
Δέλτα,
|
εἰ |
μήτε
γε
ἐστὶ
τῆς
Ἀσίης |
[2, 14] |
οἱ
ταύτῃ
οἰκέοντες
Αἰγυπτίων
πεινήσουσι;
|
εἰ |
μήτε
γε
ὕσεταί
σφι
ἡ |
[2, 156] |
κινηθεῖσαν
εἶδον,
τέθηπα
δὲ
ἀκούων
|
εἰ |
νῆσος
ἀληθέως
ἐστὶ
πλωτή.
ἐν |
[2, 3] |
τούτων
εἵνεκεν
ἐτραπόμην,
ἐθέλων
εἰδέναι
|
εἰ |
συμβήσονται
τοῖσι
λόγοισι
τοῖσι
ἐν |
[2, 26] |
ἕστηκε,
ταύτῃ
δὲ
ὁ
βορέης,
|
εἰ |
ταῦτα
οὕτω
εἶχε,
ὁ
ἥλιος |
[2, 73] |
ἀποθάνῃ
ὁ
πατήρ.
ἔστι
δέ,
|
εἰ |
τῇ
γραφῇ
παρόμοιος,
τοσόσδε
καὶ |
[2, 22] |
χειμασίην
ἐς
τοὺς
τόπους
τούτους.
|
εἰ |
τοίνυν
ἐχιόνιζε
καὶ
ὅσον
ὦν |
[2, 15] |
νεωστὶ
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναπεφηνός.
|
εἰ |
τοίνυν
σφι
χώρη
γε
μηδεμία |
[2, 120] |
τῶν
παίδων
μάχης
γινομένης
ἀπέθνησκον,
|
εἰ |
χρή
τι
τοῖσι
ἐποποιοῖσι
χρεώμενον |
[2, 15] |
ὑσὶ
τὸν
σῖτον
οὕτω
κομίζεται.
|
~εἰ |
ὦν
βουλόμεθα
γνώμῃσι
τῇσι
Ἰώνων |
[2, 11] |
δέ
τι
παραλλάσσοντας
τῆς
χώρης.
|
εἰ |
ὦν
ἐθελήσει
ἐκτρέψαι
τὸ
ῥέεθρον |
[2, 64] |
θεῶν
καὶ
ἐν
τοῖσι
τεμένεσι·
|
εἰ |
ὦν
εἶναι
τῷ
θεῷ
τοῦτο |
[2, 16] |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
|
~εἰ |
ὦν
ἡμεῖς
ὀρθῶς
περὶ
αὐτῶν |
[2, 122] |
ἐμὲ
ἐπιτελέοντας
αὐτούς,
οὐ
μέντοι
|
εἴ |
γε
διὰ
ταῦτα
ὁρτάζουσι
ἔχω |
[2, 43] |
ἄλλοισι
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν
|
εἴ |
γε
παρ᾽
Ἑλλήνων
ἔλαβον
οὔνομά |
[2, 43] |
ἀλλὰ
μάλιστα
ἔμελλον
μνήμην
ἕξειν,
|
εἴ |
περ
καὶ
τότε
ναυτιλίῃσι
ἐχρέωντο |
[2, 14] |
αὐτοῖσι
Αἰγυπτίοισι
ὡς
ἔχει
φράσω·
|
εἴ |
σφι
θέλοι,
ὡς
καὶ
πρότερον |
[2, 160] |
δὲ
βουλευσάμενοι
ἐπειρώτων
τοὺς
Ἠλείους
|
εἴ |
σφι
οἱ
πολιῆται
ἐναγωνίζονται.
οἳ |
[2, 160] |
τὰ
πάντα
ἔφασαν
ἥκειν
ἐπιμαθησόμενοι
|
εἴ |
τι
ἔχοιεν
Αἰγύπτιοι
τούτων
δικαιότερον |
[2, 32] |
δὲ
τοὺς
Νασαμῶνας
καὶ
εἰρωτωμένους
|
εἴ |
τι
ἔχουσι
πλέον
λέγειν
περὶ |
[2, 39] |
δὲ
τάδε
λέγοντες
τῇσι
κεφαλῇσι,
|
εἴ |
τι
μέλλοι
ἢ
σφίσι
τοῖσι |
[2, 32] |
τὰ
ἔρημα
τῆς
Λιβύης,
καὶ
|
εἴ |
τι
πλέον
ἴδοιεν
τῶν
τὰ |
[2, 117] |
ἐς
τὸ
Ἴλιον
ἄγων
Ἑλένην,
|
εὐαέι |
τε
πνεύματι
χρησάμενος
καὶ
θαλάσσῃ |
[2, 68] |
καὶ
τὸ
πολλὸν
τῆς
ἡμέρης
|
διατρίβει |
ἐν
τῷ
ξηρῷ,
τὴν
δὲ |
[2, 96] |
πλοῖα
ταῦτα
πλήθεϊ
πολλά,
καὶ
|
ἄγει |
ἔνια
πολλὰς
χιλιάδας
ταλάντων.
~ἐπεὰν |
[2, 87] |
νηδὺν
καὶ
τὰ
σπλάγχνα
κατατετηκότα
|
ἐξάγει· |
τὰς
δὲ
σάρκας
τὸ
λίτρον |
[2, 68] |
μοῦνον
θηρίων
τὴν
ἄνω
γνάθον
|
προσάγει |
τῇ
κάτω.
ἔχει
δὲ
καὶ |
[2, 116] |
τάδε
ἕτερα
πρὸς
Τηλέμαχον
Μενέλεως
|
λέγει. |
Αἰγύπτῳ
μ᾽
ἔτι
δεῦρο
θεοὶ |
[2, 21] |
λόγῳ
δὲ
εἰπεῖν
θωμασιωτέρη·
ἣ
|
λέγει |
ἀπὸ
τοῦ
Ὠκεανοῦ
ῥέοντα
αὐτὸν |
[2, 22] |
πολλὸν
ἐπιεικεστάτη
ἐοῦσα
μάλιστα
ἔψευσται·
|
λέγει |
γὰρ
δὴ
οὐδ᾽
αὕτη
οὐδέν, |
[2, 116] |
δὲ
αὐτοῦ
ἐν
Διομήδεος
ἀριστείῃ·
|
λέγει |
δὲ
τὰ
ἔπεα
ὧδε.
ἔνθ᾽ |
[2, 78] |
δεικνὺς
δὲ
ἑκάστῳ
τῶν
συμποτέων
|
λέγει |
ἐς
τοῦτον
ὁρέων
πῖνέ
τε |
[2, 20] |
μοῦνον·
τῶν
ἡ
ἑτέρη
μὲν
|
λέγει |
τοὺς
ἐτησίας
ἀνέμους
εἶναι
αἰτίους |
[2, 117] |
θαλάσσῃ
λείῃ·
ἐν
δὲ
Ἰλιάδι
|
λέγει |
ὡς
ἐπλάζετο
ἄγων
αὐτήν.
ὅμηρος |
[2, 148] |
δὲ
ἔξωθεν
ὁ
αὐτός
σφεας
|
περιέργει. |
οἰκήματα
δ᾽
ἔνεστι
διπλᾶ,
τὰ |
[2, 99] |
τὴν
ἠῶ
αὐτὸς
ὁ
Νεῖλος
|
ἀπέργει) |
τοῦτο
δὲ
τοῦ
Ἡφαίστου
τὸ |
[2, 68] |
δὴ
ἄλλα
ὄρνεα
καὶ
θηρία
|
φεύγει |
μιν,
ὁ
δὲ
τροχίλος
εἰρηναῖόν |
[2, 135] |
τόδε
παντὶ
τῷ
βουλομένῳ,
οὐδὲν
|
δεῖ |
μεγάλα
οἱ
χρήματα
ἀναθεῖναι.
ἐπεθύμησε |
[2, 24] |
ἐς
ποίησιν
ἐσενείκασθαι.
~εἰ
δὲ
|
δεῖ |
μεμψάμενον
γνώμας
τὰς
προκειμένας
αὐτὸν |
[2, 16] |
Λιβύην.
τέταρτον
γὰρ
δή
σφεας
|
δεῖ |
προσλογίζεσθαι
Αἰγύπτου
τὸ
Δέλτα,
εἰ |
[2, 29] |
ἄναντες
ἐστὶ
χωρίον·
ταύτῃ
ὦν
|
δεῖ |
τὸ
πλοῖον
διαδήσαντας
ἀμφοτέρωθεν
κατά |
[2, 29] |
δὲ
δυώδεκα
εἰσὶ
οὗτοι
τοὺς
|
δεῖ |
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
διεκπλῶσαι.
καὶ |
[2, 7] |
γὰρ
ἐς
Πῖσαν
ἐξ
Ἀθηνέων
|
καταδεῖ |
πεντεκαίδεκα
σταδίων
μὴ
εἶναι
πεντακοσίων |
[2, 15] |
δοκέοντες
πρῶτοι
ἀνθρώπων
γεγονέναι;
οὐδὲ
|
ἔδει |
σφέας
ἐς
διάπειραν
τῶν
παιδίων |
[2, 36] |
τοῖσι
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα
|
κήδεϊ |
κεκάρθαι
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
μάλιστα |
[2, 18] |
ταύτην
τὴν
ὁ
Νεῖλος
ἐπιὼν
|
ἄρδει, |
καὶ
Αἰγυπτίους
εἶναι
τούτους
οἳ |
[2, 121] |
τὸν
ἐκκεχυμένον
οἶνον
συγκομίζειν
ἐν
|
κέρδεϊ |
ποιευμένους·
τὸν
δὲ
διαλοιδορέεσθαι
πᾶσι |
[2, 95] |
καὶ
ἔπειτα
ἐνδὺς
ὑπ᾽
αὐτὸ
|
κατεύδει. |
οἱ
δὲ
κώνωπες,
ἢν
μὲν |
[2, 138] |
ὡς
ἀρχῆθεν
ἐποιήθη,
ἔσοπτον
ἐστί.
|
περιθέει |
δὲ
αὐτὸ
αἱμασιὴ
ἐγγεγλυμμένη
τύποισι, |
[2, 25] |
ἑωυτὸν
τὸ
ὕδωρ,
ἑλκύσας
δὲ
|
ἀπωθέει |
ἐς
τὰ
ἄνω
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες |
[2, 25] |
τὰ
ἄνω
ὁ
ἥλιος
τάδε
|
ποιέει· |
ἅτε
διὰ
παντὸς
τοῦ
χρόνου |
[2, 25] |
ἐούσης
καὶ
ἀνέμων
ψυχρῶν,
διεξιὼν
|
ποιέει |
οἷόν
περ
καὶ
τὸ
θέρος |
[2, 166] |
οὗτος
ὁ
νομὸς
ἐν
νήσῳ
|
οἰκέει |
ἀντίον
Βουβάστιος
πόλιος.
οὗτοι
δὲ |
[2, 92] |
καὶ
γυναικὶ
μιῇ
ἕκαστος
αὐτῶν
|
συνοικέει |
κατά
περ
Ἕλληνες,
ἀτὰρ
πρὸς |
[2, 70] |
παντοῖαι·
ἣ
δ᾽
ὦν
ἔμοιγε
|
δοκέει |
ἀξιωτάτη
ἀπηγήσιος
εἶναι,
ταύτην
γράφω. |
[2, 109] |
λόγον
τῆς
τεταγμένης
ἀποφορῆς
τελέοι.
|
δοκέει |
δέ
μοι
ἐνθεῦτεν
γεωμετρίη
εὑρεθεῖσα |
[2, 116] |
Πρωτέα
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
γενέσθαι·
|
δοκέει |
δέ
μοι
καὶ
Ὅμηρος
τὸν |
[2, 25] |
ἀνέμων
πολλὸν
τῶν
πάντων
ὑετιώτατοι
|
δοκέει |
δέ
μοι
οὐδὲ
πᾶν
τὸ |
[2, 120] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
τῇ
ἐμοὶ
|
δοκέει |
εἴρηται.
~Πρωτέος
δὲ
ἐκδέξασθαι
τὴν |
[2, 56] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἐλλάδα
ἀπέδοντο,
|
δοκέει |
ἐμοί
ἡ
γυνὴ
αὕτη
τῆς |
[2, 15] |
αὐτοὶ
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐμοὶ
|
δοκέει, |
ἐστὶ
κατάρρυτόν
τε
καὶ
νεωστὶ |
[2, 103] |
Θρήικας.
ἐς
τούτους
δέ
μοι
|
δοκέει |
καὶ
προσώτατα
ἀπικέσθαι
ὁ
Αἰγύπτιος |
[2, 137] |
τῇ
Αἰγύπτῳ
πολίων,
ὡς
ἐμοὶ
|
δοκέει, |
μάλιστα
ἡ
ἐν
Βουβάστιπόλις
ἐξεχώσθη, |
[2, 49] |
τι
νόμαιον.
πυθέσθαι
δέ
μοι
|
δοκέει |
μάλιστα
Μελάμπους
τὰ
περὶ
τὸν |
[2, 49] |
αὐτοῦ
ἱρὸς
λεγόμενος.
~ἤδη
ὦν
|
δοκέει |
μοι
Μελάμπους
ὁ
Ἀμυθέωνος
τῆς |
[2, 98] |
Αἴγυπτος)
ἡ
δὲ
ἑτέρη
πόλις
|
δοκέει |
μοι
τὸ
οὔνομα
ἔχειν
ἀπὸ |
[2, 24] |
φράσω
δι᾽
ὅ
τι
μοι
|
δοκέει |
πληθύνεσθαι
ὁ
Νεῖλος
τοῦ
θέρεος· |
[2, 22] |
ἄνομβρος
ἡ
χώρη
καὶ
ἀκρύσταλλος
|
διατελέει |
ἐοῦσα,
ἐπὶ
δὲ
χιόνι
πεσούσῃ |
[2, 19] |
ὥστε
βραχὺς
τὸν
χειμῶνα
ἅπαντα
|
διατελέει |
ἐὼν
μέχρι
οὗ
αὖτις
τροπέων |
[2, 113] |
τούτου
ἅψασθαι.
ὁ
νόμος
οὗτος
|
διατελέει |
ἐὼν
ὅμοιος
μέχρι
ἐμεῦ
τῷ |
[2, 27] |
αὔρη
δὲ
ἀπὸ
ψυχροῦ
τινος
|
φιλέει |
πνέειν.
~ταῦτα
μέν
νυν
ἔστω |
[2, 181] |
καὶ
ἄλλως
φιλότητος
Κυρηναίων
εἵνεκα·
|
γαμέει |
δὲ
ὦν
οἳ
μὲν
λέγουσι |
[2, 48] |
τε
ἔχει
τὸ
αἰδοῖον
καὶ
|
κινέει |
μοῦνον
τοῦ
σώματος,
ἔστι
λόγος |
[2, 68] |
μοῦνον
θηρίων
οὐκ
ἔφυσε,
οὐδὲ
|
κινέει |
τὴν
κάτω
γνάθον,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 68] |
δίαιταν
ποιεύμενον,
τὸ
στόμα
ἔνδοθεν
|
φονέει |
πᾶν
μεστὸν
βδελλέων.
τὰ
μὲν |
[2, 27] |
αὔρης
δὲ
πέρι,
ὅτι
οὐκ
|
ἀποπνέει, |
τήνδε
ἔχω
γνώμην,
ὡς
κάρτα |
[2, 34] |
ἄποικοι.
~ὁ
μὲν
δὴ
Ἴστρος,
|
ῥέει |
γὰρ
δι᾽
οἰκεομένης,
πρὸς
πολλῶν |
[2, 33] |
καὶ
ὁ
λόγος
οὕτω
αἱρέει.
|
ῥέει |
γὰρ
ἐκ
Λιβύης
ὁ
Νεῖλος |
[2, 31] |
πορευομένῳ
ἐς
τοὺς
αὐτομόλους
τούτους.
|
ῥέει |
δὲ
ἀπὸ
ἑσπέρης
τε
καὶ |
[2, 17] |
μέχρι
μέν
νυν
Κερκασώρου
πόλιος
|
ῥέει |
εἷς
ἐὼν
ὁ
Νεῖλος,
τὸ |
[2, 149] |
καὶ
ἓξ
μὲν
μῆνας
ἔσω
|
ῥέει |
ἐς
τὴν
λίμνην,
ἓξ
δὲ |
[2, 22] |
τὴν
χώρην
δι᾽
ἧς
τε
|
ῥέει |
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄρχεται
ῥέων |
[2, 22] |
ῥέειν
ἀπὸ
τηκομένης
χιόνος·
ὃς
|
ῥέει |
μὲν
ἐκ
Λιβύης
διὰ
μέσων |
[2, 17] |
Νεῖλος
ἀρξάμενος
ἐκ
τῶν
Καταδούπων
|
ῥέει |
μέσην
Αἴγυπτον
σχίζων
ἐς
θάλασσαν. |
[2, 33] |
ἐκ
Κελτῶν
καὶ
Πυρήνης
πόλιος
|
ῥέει |
μέσην
σχίζων
τὴν
Εὐρώπην·
οἱ |
[2, 34] |
ἐστὶ
ἡ
Λιβύη
δι᾽
ἧς
|
ῥέει. |
περὶ
δὲ
τοῦ
ῥεύματος
αὐτοῦ, |
[2, 25] |
τὸν
χρόνον,
οἰκότως
αὐτὸς
ἑωυτοῦ
|
ῥέει |
πολλῷ
ὑποδεέστερος
ἢ
τοῦ
θέρεος· |
[2, 33] |
δὴ
καὶ
ὁ
λόγος
οὕτω
|
αἱρέει. |
ῥέει
γὰρ
ἐκ
Λιβύης
ὁ |
[2, 43] |
ἔλπομαί
τε
καὶ
ἐμὴ
γνώμη
|
αἱρέει· |
ὥστε
τούτων
ἂν
καὶ
μᾶλλον |
[2, 152] |
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι
καὶ
τοῖσι
ἐπικούροισι
|
καταιρέει |
τοὺς
βασιλέας.
~κρατήσας
δὲ
Αἰγύπτου |
[2, 76] |
ὕδρων,
πτίλα
δὲ
οὐ
πτερωτὰ
|
φορέει |
ἀλλὰ
τοῖσι
τῆς
νυκτερίδος
πτεροῖσι |
[2, 76] |
μέλαινα
δεινῶς
πᾶσα,
σκέλεα
δὲ
|
φορέει |
γεράνου,
πρόσωπον
δὲ
ἐς
τὰ |
[2, 127] |
οἰκοδομημένου
δὲ
αὐλῶνος
ἔσω
νῆσον
|
περιρρέει, |
ἐν
τῇ
αὐτὸν
λέγουσι
κεῖσθαι |
[2, 29] |
πεδίον
λεῖον,
ἐν
τῷ
νῆσον
|
περιρρέει |
ὁ
Νεῖλος·
Ταχομψὼ
οὔνομα
αὐτῇ |
[2, 116] |
τὴν
ἐς
Αἴγυπτον
Ἀλεξάνδρου
πλάνην·
|
ὁμουρέει |
γὰρ
ἡ
Συρίη
Αἰγύπτῶ,
οἱ |
[2, 18] |
ἰθαγενέα
στόματα
ἐστὶ
ἀλλ᾽
ὀρυκτά.
|
~μαρτυρέει |
δέ
μοι
τῇ
γνώμῃ,
ὅτι |
[2, 96] |
δὴ
θύρη
τοῦ
ῥόου
ἐμπίπτοντος
|
χωρέει |
ταχέως
καὶ
ἕλκει
τὴν
βᾶριν |
[2, 88] |
ἥδε,
ἣ
τοὺς
χρήμασι
ἀσθενεστέρους
|
σκευάζει· |
συρμαίῃ
διηθήσαντες
τὴν
κοιλίην
ταριχεύουσι |
[2, 47] |
τὴν
νηδὺν
γινομένῃ,
καὶ
ἔπειτα
|
καταγίζει |
πυρί·
τὰ
δὲ
ἄλλα
κρέα |
[2, 38] |
ἐπεοῦσαν
μέλαιναν,
οὐ
καθαρὸν
εἶναι
|
νομίζει. |
δίζηται
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ
τούτῳ |
[2, 74] |
ὄφιες,
ἀνθρώπων
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
οἳ
|
μεγάθεϊ |
ἐόντες
μικροὶ
δύο
κέρεα
φορέουσι |
[2, 175] |
τῷ
τε
ὕψεϊ
καὶ
τῷ
|
μεγάθεϊ, |
ὅσων
τε
τὸ
μέγαθος
λίθων |
[2, 108] |
τοῦ
Ἡφαίστου
τὸ
ἱρόν,
ἐόντας
|
μεγάθεϊ |
περιμήκεας,
οὗτοι
ἦσαν
οἱ
ἑλκύσαντες, |
[2, 169] |
ἐμαχέσαντο
μὲν
εὖ
οἱ
ξεῖνοι,
|
πλήθεϊ |
δὲ
πολλῷ
ἐλάσσονες
ἐόντες
κατὰ |
[2, 75] |
εἶδον
ὀστέα
ὀφίων
καὶ
ἀκάνθας
|
πλήθεϊ |
μὲν
ἀδύνατα
ἀπηγήσασθαι,
σωροὶ
δὲ |
[2, 96] |
δέ
σφι
τὰ
πλοῖα
ταῦτα
|
πλήθεϊ |
πολλά,
καὶ
ἄγει
ἔνια
πολλὰς |
[2, 152] |
ποιέεται
καί
σφεας
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος
|
πείθει |
μετ᾽
ἑωυτοῦ
γενέσθαι.
ὡς
δὲ |
[2, 8] |
πρὸς
μεσαμβρίην
τε
καὶ
νότον,
|
αἰεὶ |
ἄνω
τεῖνον
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν |
[2, 145] |
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ
|
αἰεὶ |
ἀπογραφόμενοι
τὰ
ἔτεα.
Διονύσῳ
μέν |
[2, 98] |
ἐς
ὑποδήματα
ἐξαίρετος
δίδοται
τοῦ
|
αἰεὶ |
βασιλεύοντος
Αἰγύπτου
τῇ
γυναικί
τοῦτο |
[2, 123] |
δὲ
καταφθίνοντος
ἐς
ἄλλο
ζῷον
|
αἰεὶ |
γινόμενον
ἐσδύεται,
ἐπεὰν
δὲ
πάντα |
[2, 168] |
οἴνου
τέσσερες
ἀρυστῆρες.
ταῦτα
τοῖσι
|
αἰεὶ |
δορυφορέουσι
ἐδίδοτο.
~ἐπείτε
δὲ
συνιόντες |
[2, 121] |
καὶ
δὶς
καὶ
τρὶς
ἀνοίξαντι
|
αἰεὶ |
ἐλάσσω
φαίνεσθαι
τὰ
χρήματα
τοὺς |
[2, 144] |
ἅμα
τοῖσι
ἀνθρώποισι,
καὶ
τούτων
|
αἰεὶ |
ἕνα
τὸν
κρατέοντα
εἶναι·
ὕστατον |
[2, 53] |
ἐγένοντο
ἕκαστος
τῶν
θεῶν,
εἴτε
|
αἰεὶ |
ἦσαν
πάντες,
ὁκοῖοί
τε
τινὲς |
[2, 26] |
τῆς
Λιβύης
τὰ
ἄνω
θέρος
|
αἰεὶ |
κατέχει.
εἰ
δὲ
ἡ
στάσις |
[2, 50] |
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων
θεῶν
Αἰγυπτίοισι
|
αἰεί |
κοτε
τὰ
οὐνόματα
ἐστὶ
ἐν |
[2, 79] |
ἔλαβον
τὸ
οὔνομα·
φαίνονται
δὲ
|
αἰεί |
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες.
ἔστι
δὲ |
[2, 173] |
ἀνθρώπου
κατάστασις·
εἰ
ἐθέλοι
κατεσπουδάσθαι
|
αἰεὶ |
μηδὲ
ἐς
παιγνίην
τὸ
μέρος |
[2, 37] |
πάντες.
εἵματα
δὲ
λίνεα
φορέουσι
|
αἰεὶ |
νεόπλυτα,
ἐπιτηδεύοντες
τοῦτο
μάλιστα,
τά |
[2, 50] |
καὶ
τιμῶσι
τὸν
θεὸν
τοῦτον
|
αἰεί. |
νομίζουσι
δ᾽
ὦν
Αἰγύπτιοι
οὐδ᾽ |
[2, 15] |
τῷ
ὑπὸ
Ἰώνων
καλεομένῳ
γενέσθαι
|
αἰεί |
τε
εἶναι
ἐξ
οὗ
ἀνθρώπων |
[2, 145] |
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
|
αἰεί |
τε
λογιζόμενοι
καὶ
αἰεὶ
ἀπογραφόμενοι |
[2, 124] |
δὲ
κατὰ
δέκα
μυριάδας
ἀνθρώπων
|
αἰεὶ |
τὴν
τρίμηνον
ἑκάστην.
χρόνον
δὲ |
[2, 177] |
Ἀθηναίοισι
ἔθετο·
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
|
αἰεὶ |
χρέωνται
ἐόντι
ἀμώμῳ
νόμῳ.
~φιλέλλην |
[2, 68] |
τοιήδε.
τοὺς
χειμεριωτάτους
μῆνας
τέσσερας
|
ἐσθίει |
οὐδέν,
ἐὸν
δὲ
τετράπουν
χερσαῖον |
[2, 121] |
τὸ
σῶμα
τοῦ
ἀδελφεοῦ
καταλύσας
|
κομιεῖ· |
εἰ
δὲ
τούτων
ἀμελήσει,
διαπειλέειν |
[2, 113] |
πέλαγος,
ἐνθεῦτεν
δέ,
οὐ
γὰρ
|
ἀνιεῖ |
τὰ
πνεύματα,
ἀπικνέεται
ἐς
Αἴγυπτον |
[2, 17] |
μέσον
τὸ
Δέλτα
ἐς
θάλασσαν
|
ἐξιεῖ, |
οὔτε
ἐλαχίστην
μοῖραν
τοῦ
ὕδατος |
[2, 96] |
δεδεμένην
κάλῳ
ἔμπροσθε
τοῦ
πλοίου
|
ἀπιεῖ |
ἐπιφέρεσθαι,
τὸν
δὲ
λίθον
ἄλλῳ |
[2, 70] |
νῶτον
ὑὸς
δελεάσῃ
περὶ
ἄγκιστρον,
|
μετιεῖ |
ἐς
μέσον
τὸν
ποταμόν,
αὐτὸς |
[2, 127] |
οὔτε
ἐκ
τοῦ
Νείλου
διῶρυξ
|
ἥκει |
ἐς
αὐτὴν
ὥσπερ
ἐς
τὴν |
[2, 114] |
γυναῖκα
αὐτήν
τε
ταύτην
ἄγων
|
ἥκει |
καὶ
πολλὰ
κάρτα
χρήματα,
ὑπὸ |
[2, 114] |
παρὰ
Πρωτέα
ἀγγελίην
λέγουσαν
τάδε.
|
ἥκει |
ξεῖνος
γένος
μὲν
Τευκρός,
ἔργον |
[2, 50] |
μὲν
γὰρ
ἐκ
τῶν
βαρβάρων
|
ἥκει, |
πυνθανόμενος
οὕτω
εὑρίσκω
ἐόν·
δοκέω |
[2, 106] |
τῶν
στηθέων
γράμματα
ἱρὰ
Αἰγύπτια
|
διήκει |
ἐγκεκολαμμένα,
λέγοντα
τάδε·
ἐγὼ
τήνδε |
[2, 104] |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἐς
οὐδὲν
|
ἀνήκει· |
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
ἕτεροι
τοιοῦτοι· |
[2, 111] |
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος
ὡς
|
ἐξήκει |
τέ
οἱ
ὁ
χρόνος
τῆς |
[2, 160] |
τῶν
Ἠλείων
λεγόντων
ἅπαντα
τὰ
|
κατήκει |
σφέας
ποιέειν
περὶ
τὸν
ἀγῶνα· |
[2, 87] |
τὰς
δὲ
σάρκας
τὸ
λίτρον
|
κατατήκει, |
καὶ
δὴ
λείπεται
τοῦ
νεκροῦ |
[2, 25] |
ἰὼν
τὸ
μέσον
τοῦ
οὐρανοῦ·
|
ἕλκει |
γὰρ
ἐπ᾽
ἑωυτὸν
τὸ
ὕδωρ, |
[2, 96] |
ῥόου
ἐμπίπτοντος
χωρέει
ταχέως
καὶ
|
ἕλκει |
τὴν
βᾶριν
τοῦτο
γὰρ
δὴ |
[2, 25] |
ἐνθεῦτεν
ἤδη
ὁμοίως
ἀπὸ
πάντων
|
ἕλκει |
τῶν
ποταμῶν.
τέως
δὲ
οἳ |
[2, 13] |
πεινήσειν.
τὸ
δὲ
ἔπος
τοῦτο
|
ἐθέλει |
λέγειν
ὡς,
εἰ
μὴ
ἐθελήσει |
[2, 47] |
οὐδέ
σφι
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς
θυγατέρα
|
ἐθέλει |
οὐδ᾽
ἄγεσθαι
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ᾽ |
[2, 135] |
Ροδῶπιν
ἀπενόστησε
ἐς
Μυτιλήνην,
ἐν
|
μέλεϊ |
Σαπφὼ
πολλὰ
κατεκερτόμησέ
μιν.
Ροδώπιος |
[2, 30] |
οἱ
ἐξ
ἀριστερῆς
χειρὸς
παριστάμενοι
|
βασιλέι. |
ἀπέστησαν
δὲ
αὗται
τέσσερες
καὶ |
[2, 121] |
ἔρδουσι.
πλοῦτον
δὲ
τούτῳ
τῷ
|
βασιλέι |
γενέσθαι
ἀργύρου
μέγαν,
τὸν
οὐδένα |
[2, 162] |
σπουδῇ
ἀπιέναι,
βουλόμενον
τὴν
ταχίστην
|
βασιλέι |
δηλῶσαι
τὰ
πρησσόμενα.
ὡς
δὲ |
[2, 32] |
ἐς
λόγους
Ἐτεάρχῳ
τῷ
Ἀμμωνίων
|
βασιλέι, |
καί
κως
ἐκ
λόγων
ἄλλων |
[2, 30] |
διδοῦσι
σφέας
αὐτοὺς
τῷ
Αἰθιόπων
|
βασιλέι, |
ὁ
δὲ
σφέας
τῷδε
ἀντιδωρέεται· |
[2, 133] |
τὸ
πάθος
δεύτερα
τούτῳ
τῷ
|
βασιλέι |
τάδε
γενέσθαι·
ἐλθεῖν
οἱ
μαντήιον |
[2, 99] |
Μῖνι
τούτῳ
τῷ
πρώτῳ
γενομένῳ
|
βασιλέι |
χέρσον
γεγονέναι
τὸ
ἀπεργμένον,
τοῦτο |
[2, 121] |
αὐτοῖσι
καὶ
ἄλλον
τῶν
ἀσκῶν·
|
δαψιλέι |
δὲ
τῷ
ποτῷ
χρησαμένους
τοὺς |
[2, 145] |
χίλια
μάλιστα
ἐστὶ
ἐς
ἐμέ,
|
Ἡρακλέι |
δὲ
τῷ
Ἀλκμήνης
κατὰ
εἰνακόσια |
[2, 145] |
ἐκ
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
ἐγένοντο.
|
Ἡρακλέι |
μὲν
δὴ
ὅσα
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι |
[2, 149] |
ἓξ
μῆνας
ἐς
τὸ
βασιλήιον
|
καταβάλλει |
ἐπ᾽
ἡμέρην
ἑκάστην
τάλαντον
ἀργυρίου |
[2, 38] |
καὶ
ἔπειτα
γῆν
σημαντρίδα
ἐπιπλάσας
|
ἐπιβάλλει |
τὸν
δακτύλιον,
καὶ
οὕτω
ἀπάγουσι. |
[2, 148] |
δὴ
λαβύρινθος
καὶ
τὰς
πυραμίδας
|
ὑπερβάλλει· |
τοῦ
γὰρ)
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ |
[2, 14] |
σπείρας
ἕκαστος
τὴν
ἑωυτοῦ
ἄρουραν
|
ἐσβάλλει |
ἐς
αὐτὴν
ὗς,
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 152] |
ἐς
γῆν
καὶ
ὁπλισθέντας
χαλκῷ
|
ἀγγέλλει |
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ἐς
τὰ |
[2, 142] |
δὶς
ἐπαντεῖλαι,
καὶ
ἔνθεν
νῦν
|
ἀνατέλλει, |
ἐνθαῦτα
δὶς
καταδῦναι.
καὶ
οὐδὲν |
[2, 66] |
γινόμενα
πένθεα
μεγάλα
τοὺς
Αἰγυπτίους
|
καταλαμβάνει. |
ἐν
ὁτέοισι
δ᾽
ἂν
οἰκίοισι |
[2, 152] |
δεύτερον
πρὸς
τῶν
ἕνδεκα
βασιλέων
|
καταλαμβάνει |
μιν
διὰ
τὴν
κυνέην
φεύγειν |
[2, 66] |
πυρκαϊῆς
δὲ
γενομένης
θεῖα
πρήγματα
|
καταλαμβάνει |
τοὺς
αἰελούρους·
οἱ
μὲν
γὰρ |
[2, 115] |
~ἀκούσας
δὲ
ταῦτα
ὁ
Θῶνις
|
συλλαμβάνει |
τὸν
Ἀλέξανδρον
καὶ
τὰς
νέας |
[2, 92] |
τῇ
βύβλῳ
χρᾶσθαι,
ἐν
κλιβάνῳ
|
διαφανέι |
πνίξαντες
οὕτω
τρώγουσι.
οἳ
δὲ |
[2, 155] |
τὸ
χρηστήριον
ἔνι,
αὐτός
τε
|
τυγχάνει |
ἐὼν
μέγας
καὶ
τὰ
προπύλαια |
[2, 168] |
πάντῃ,
ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος
πῆχυς
|
τυγχάνει |
ἴσος
ἐὼν
τῷ
Σαμίῳ.
ταῦτα |
[2, 14] |
σπέρμα,
ἄμητον
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
μένει, |
ἀποδινήσας
δὲ
τῇσι
ὑσὶ
τὸν |
[2, 170] |
ἐχόμεναι
τοίχου.
καὶ
ἐν
τῷ
|
τεμένεϊ |
ὀβελοὶ
ἑστᾶσι
μεγάλοι
λίθινοι,
λίμνη |
[2, 112] |
στρατόπεδον.
ἔστι
δὲ
ἐν
τῷ
|
τεμένεϊ |
τοῦ
Πρωτέος
ἱρὸν
τὸ
καλέεται |
[2, 155] |
παρεχόμενον,
φράσω·
ἔστι
ἐν
τῷ
|
τεμένεϊ |
τούτῳ
Λητοῦς
νηὸς
ἐξ
ἑνὸς |
[2, 13] |
τὸ
ἐλάχιστον
ὁ
ποταμός,
οὐκ
|
ὑπερβαίνει |
ἐς
τὴν
χώρην.
δοκέουσί
τέ |
[2, 132] |
αὐχένα
δὲ
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
|
φαίνει |
κεχρυσωμένα
παχέι
κάρτα
χρυσῷ·
μεταξὺ |
[2, 115] |
δὲ
δή
σφι
λόγον
τόνδε
|
ἐκφαίνει |
ὁ
Πρωτεύς,
λέγων
ὅτι
ἐγὼ |
[2, 8] |
τῆς
Αἰγύπτου
ὄρος
ἄλλο
πέτρινον
|
τείνει, |
ἐν
τῷ
αἱ
πυραμίδες
ἔνεισι, |
[2, 158] |
πρὸς
τὴν
ἠῶ,
καὶ
ἔπειτα
|
τείνει |
ἐς
διασφάγας,
φέρουσα
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 6] |
παρ᾽
ἣν
τὸ
Κάσιον
ὄρος
|
τείνει· |
ταύτης
ὦν
ἄπο
οἱ
ἑξήκοντα |
[2, 70] |
φωνήν,
ἐντυχὼν
δὲ
τῷ
νώτῳ
|
καταπίνει· |
οἳ
δὲ
ἕλκουσι.
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 68] |
ἐσδύνων
ἐς
τὸ
στόμα
αὐτοῦ
|
καταπίνει |
τὰς
βδέλλας·
ὁ
δὲ
ὠφελεύμενος |
[2, 65] |
ἡ
ζημίη,
ἢν
δὲ
ἀέκων,
|
ἀποτίνει |
ζημίην
τὴν
ἂν
οἱ
ἱρέες |
[2, 123] |
αὖτις
ἐς
ἀνθρώπου
σῶμα
γινόμενον
|
ἐσδύνει· |
τὴν
περιήλυσιν
δὲ
αὐτῇ
γίνεσθαι |
[2, 96] |
ἐπελκόμενος
καὶ
ἐὼν
ἐν
βυσσῷ
|
κατιθύνει |
τὸν
πλόον.
ἔστι
δέ
σφι |
[2, 114] |
εἰδέω
ὅ
τι
κοτὲ
καὶ
|
λέξει” |
~ἀκούσας
δὲ
ταῦτα
ὁ
Θῶνις |
[2, 152] |
ἀψευδέστατον,
ἦλθε
χρησμὸς
ὡς
τίσις
|
ἥξει |
ἀπὸ
θαλάσσης
χαλκέων
ἀνδρῶν
ἐπιφανέντων. |
[2, 86] |
φάρμακα·
μετὰ
δὲ
λίθῳ
Αἰθιοπικῷ
|
ὀξέι |
παρασχίσαντες
παρὰ
τὴν
λαπάρην
ἐξ |
[2, 45] |
δὲ
τέως
μὲν
ἡσυχίην
ἔχειν,
|
ἐπεὶ |
δὲ
αὐτοῦ
πρὸς
τῷ
βωμῷ |
[2, 161] |
ἤλασε
καὶ
ἐναυμάχησε
τῷ
Τυρίῳ.
|
ἐπεὶ |
δέ
οἱ
ἔδεε
κακῶς
γενέσθαι, |
[2, 116] |
δεῦρο
θεοὶ
μεμαῶτα
νέεσθαι
ἔσχον,
|
ἐπεὶ |
οὔ
σφιν
ἔρεξα
τεληέσσας
ἑκατόμβας. |
[2, 120] |
τοῖσι
πρώτοισι
χρόνοισι
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
|
ἐπεὶ |
πολλοὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων
Τρώων, |
[2, 121] |
καὶ
ἐσδύντος
τοῦ
ἑτέρου
αὐτῶν,
|
ἐπεὶ |
πρὸς
τὸ
ἄγγος
προσῆλθε,
ἰθέως |
[2, 57] |
ὄρνιθος
τρόπον
ἐδόκεέ
σφι
φθέγγεσθαι,
|
ἐπεὶ |
τέῳ
ἂν
τρόπῳ
πελειάς
γε |
[2, 52] |
ἦν
τὸν
χρόνον
τοῦτον
μοῦνον)
|
ἐπεὶ |
ὦν
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
τῇ
Δωδώνῃ |
[2, 68] |
γὰρ
ᾠὰ
ἐν
γῇ
καὶ
|
ἐκλέπει, |
καὶ
τὸ
πολλὸν
τῆς
ἡμέρης |
[2, 162] |
ἰθέης.
~πυθόμενος
δὲ
Ἀπρίης
ταῦτα
|
πέμπει |
ἐπ᾽
αὐτοὺς
Ἄμασιν
καταπαύσοντα
λόγοισι. |
[2, 114] |
~ἀκούσας
δὲ
τούτων
ὁ
Θῶνις
|
πέμπει |
τὴν
ταχίστην
ἐς
Μέμφιν
παρὰ |
[2, 114] |
ἢ
ἀπελώμεθα
τὰ
ἔχων
ἦλθε;
|
ἀντιπέμπει |
πρὸς
ταῦτα
ὁ
Πρωτεὺς
λέγοντα |
[2, 59] |
δὲ
ἐς
Πάπρημιν
πόλιν
τῷ
|
Ἄρεϊ. |
~ἐς
μέν
νυν
Βούβαστιν
πόλιν |
[2, 64] |
τὴν
μητέρα.
ἀπὸ
τούτου
τῷ
|
Ἄρεϊ |
ταύτην
τὴν
πληγὴν
ἐν
τῇ |
[2, 138] |
τῆς
ὁδοῦ
δένδρεα
οὐρανομήκεα
πέφυκε·
|
φέρει |
δὲ
ἐς
Ἑρμέω
ἱρόν.
τὸ |
[2, 116] |
Θῶνος
παράκοιτις
Αἰγυπτίη,
τῇ
πλεῖστα
|
φέρει |
ζείδωρος
ἄρουρα
φάρμακα,
πολλὰ
μὲν |
[2, 94] |
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
σπειρόμενα
καρπὸν
|
φέρει |
πολλὸν
μὲν
δυσώδεα
δέ·
τοῦτον |
[2, 78] |
αὐτῶν,
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου
γένωνται,
|
περιφέρει |
ἀνὴρ
νεκρὸν
ἐν
σορῷ
ξύλινον |
[2, 124] |
λιθοτομιέων
τῶν
ἐν
τῷ
Ἀραβίῳ
|
ὄρεϊ, |
ἐκ
τουτέων
ἕλκειν
λίθους
μέχρι |
[2, 11] |
παραλλάσσοντας
τῆς
χώρης.
εἰ
ὦν
|
ἐθελήσει |
ἐκτρέψαι
τὸ
ῥέεθρον
ὁ
Νεῖλος |
[2, 99] |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος·
εἰ
γὰρ
|
ἐθελήσει |
ῥήξας
ὑπερβῆναι
ὁ
ποταμὸς
ταύτῃ, |
[2, 13] |
ἐθέλει
λέγειν
ὡς,
εἰ
μὴ
|
ἐθελήσει |
σφι
ὕειν
ὁ
θεὸς
ἀλλὰ |
[2, 121] |
καταλύσας
κομιεῖ·
εἰ
δὲ
τούτων
|
ἀμελήσει, |
διαπειλέειν
αὐτὴν
ὡς
ἐλθοῦσα
πρὸς |
[2, 82] |
τῇ
ἕκαστος
ἡμέρῃ
γενόμενος
ὁτέοισι
|
ἐγκυρήσει |
καὶ
ὅκως
τελευτήσει
καὶ
ὁκοῖός |
[2, 82] |
γενόμενος
ὁτέοισι
ἐγκυρήσει
καὶ
ὅκως
|
τελευτήσει |
καὶ
ὁκοῖός
τις
ἔσται.
καὶ |
[2, 91] |
ποιεῦσι
δὲ
τάδε
Ἑλληνικὰ
τῷ
|
Περσέι· |
ἀγῶνα
γυμνικὸν
τιθεῖσι
διὰ
πάσης |
[2, 92] |
τοῦ
λωτοῦ
τούτου
ἐδωδίμη
καὶ
|
ἐγγλύσσει |
ἐπιεικέως,
ἐὸν
στρογγύλον,
μέγαθος
κατὰ |
[2, 121] |
ὡς
ἐλθοῦσα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
|
μηνύσει |
αὐτὸν
ἔχοντα
τὰ
χρήματα.
ὡς |
[2, 111] |
εἶναί
μιν
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
|
ἔτεϊ |
ἀπικέσθαι
οἱ
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς |
[2, 68] |
ᾠὰ
χηνέων
οὐ
πολλῷ
μέζονα
|
τίκτει, |
καὶ
ὁ
νεοσσὸς
κατὰ
λόγον |
[2, 68] |
τετράπουν
χερσαῖον
καὶ
λιμναῖον
ἐστί.
|
τίκτει |
μὲν
γὰρ
ᾠὰ
ἐν
γῇ |
[2, 121] |
τὸν
δὲ
φῶρα
ἐν
τῷ
|
σκότεϊ |
προτεῖναι
αὐτῇ
τοῦ
νεκροῦ
τὴν |
[2, 75] |
μέγα,
τὸ
δὲ
πεδίον
τοῦτο
|
συνάπτει |
τῷ
Αἰγυπτίῳ
πεδίῳ.
λόγος
δὲ |
[2, 8] |
ἐν
Μέμφι.
ταύτῃ
μὲν
λῆγον
|
ἀνακάμπτει |
ἐς
τὰ
εἴρηται
τὸ
ὄρος· |
[2, 70] |
ποταμοῦ
ἔχων
δέλφακα
ζωὴν
ταύτην
|
τύπτει. |
ἐπακούσας
δὲ
τῆς
φωνῆς
ὁ |
[2, 112] |
ἀκηκοὼς
ὡς
διαιτήθη
Ἑλένη
παρὰ
|
Πρωτέι, |
καὶ
δὴ
καὶ
ὅτι
ξείνης |
[2, 141] |
μέγαρον
πρὸς
τὤγαλμα
ἀποδύρεσθαι
οἷα
|
κινδυνεύει |
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
δ᾽
ἄρα
μιν |
[2, 95] |
τῷ
τῆς
μὲν
ἡμέρης
ἰχθῦς
|
ἀγρεύει, |
τὴν
δὲ
νύκτα
τάδε
αὐτῷ |
[2, 11] |
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον,
τί
μιν
|
κωλύει |
ῥέοντος
τούτου
ἐκχωσθῆναι
ἐντός
γε |
[2, 132] |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
φαίνει
κεχρυσωμένα
|
παχέι |
κάρτα
χρυσῷ·
μεταξὺ
δὲ
τῶν |
[2, 22] |
τούτων
οὐδέν,
ὡς
ἡ
ἀνάγκη
|
ἐλέγχει. |
~ὁ
δὲ
περὶ
τοῦ
Ὠκεανοῦ |
[2, 93] |
περὶ
μὲν
τοὺς
ἰχθύας
οὕτω
|
ἔχει. |
~ἀλείφατι
δὲ
χρέωνται
Αἰγυπτίων
οἱ |
[2, 68] |
ἄνω
γνάθον
προσάγει
τῇ
κάτω.
|
ἔχει |
δὲ
καὶ
ὄνυχας
καρτεροὺς
καὶ |
[2, 68] |
ἑπτακαίδεκα
πήχεας
καὶ
μέζων
ἔτι.
|
ἔχει |
δὲ
ὀφθαλμοὺς
μὲν
ὑός,
ὀδόντας |
[2, 25] |
ἐν
πλέονι
λόγῳ
δηλῶσαι,
ὧδε
|
ἔχει. |
διεξιὼν
τῆς
Λιβύης
τὰ
ἄνω |
[2, 36] |
εἵματα
τῶν
μὲν
ἀνδρῶν
ἕκαστος
|
ἔχει |
δύο,
τῶν
δὲ
γυναικῶν
ἓν |
[2, 106] |
καὶ
γὰρ
Αἰγυπτίην
καὶ
Αἰθιοπίδα
|
ἔχει· |
ἐκ
δὲ
τοῦ
ὤμου
ἐς |
[2, 23] |
ἀφανὲς
τὸν
μῦθον
ἀνενείκας
οὐκ
|
ἔχει |
ἔλεγχον·
οὐ
γὰρ
τινὰ
ἔγωγε |
[2, 155] |
ἐὼν
μέγας
καὶ
τὰ
προπύλαια
|
ἔχει |
ἐς
ὕψος
δέκα
ὀργυιέων.
τὸ |
[2, 171] |
ἐπὶ
πλέον
ὡς
ἕκαστα
αὐτῶν
|
ἔχει, |
εὔστομα
κείσθω.
καὶ
τῆς
Δήμητρος |
[2, 35] |
τὸν
λόγον,
ὅτι
πλεῖστα
θωμάσια
|
ἔχει |
ἢ
ἄλλη
πᾶσα
χώρη
καὶ |
[2, 34] |
τῶν
τοῦ
Νείλου
πηγέων
οὐδεὶς
|
ἔχει |
λέγειν·
ἀοίκητός
τε
γὰρ
καὶ |
[2, 136] |
τε
κάλλιστα
καὶ
πολλῷ
μέγιστα·
|
ἔχει |
μὲν
γὰρ
καὶ
τὰ
πάντα |
[2, 19] |
Αἰγυπτίων,
ἱστορέων
αὐτοὺς
ἥντινα
δύναμιν
|
ἔχει |
ὁ
Νεῖλος
τὰ
ἔμπαλιν
πεφυκέναι |
[2, 118] |
τῶν
Πρωτεὺς
ὁ
Αἰγύπτιος
βασιλεὺς
|
ἔχει. |
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
καταγελᾶσθαι
δοκέοντες |
[2, 5] |
ἰδόντι
δέ,
ὅστις
γε
σύνεσιν
|
ἔχει, |
ὅτι
Αἴγυπτος,
ἐς
τὴν
Ἕλληνες |
[2, 38] |
τῆς
οὐρῆς
εἰ
κατὰ
φύσιν
|
ἔχει |
πεφυκυίας.
ἢν
δὲ
τούτων
πάντων |
[2, 138] |
~τὸ
δ᾽
ἱρὸν
αὐτῆς
ὧδε
|
ἔχει. |
πλὴν
τῆς
ἐσόδου
τὸ
ἄλλο |
[2, 45] |
ὡς
δὴ
φασί,
κῶς
φύσιν
|
ἔχει |
πολλὰς
μυριάδας
φονεῦσαι;
καὶ
περὶ |
[2, 31] |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τοῦδε
οὐδεὶς
|
ἔχει |
σαφέως
φράσαι·
ἔρημος
γὰρ
ἐστὶ |
[2, 79] |
ἄλλῃ,
κατὰ
μέντοι
ἔθνεα
οὔνομα
|
ἔχει, |
συμφέρεται
δὲ
ὡυτὸς
εἶναι
τὸν |
[2, 138] |
μὲν
δὴ
ἱρὸν
τοῦτο
οὕτω
|
ἔχει. |
~τέλος
δὲ
τῆς
ἀπαλλαγῆς
τοῦ |
[2, 48] |
Διόνυσον.
διότι
δὲ
μέζον
τε
|
ἔχει |
τὸ
αἰδοῖον
καὶ
κινέει
μοῦνον |
[2, 87] |
τὴν
ἐσῆκαν
πρότερον.
ἣ
δὲ
|
ἔχει |
τοσαύτην
δύναμιν
ὥστε
ἅμα
ἑωυτῇ |
[2, 17] |
ἑτέρη
τῶν
ὁδῶν
πρὸς
ἑσπέρην
|
ἔχει· |
τοῦτο
δὲ
Κανωβικὸν
στόμα
κέκληται. |
[2, 14] |
νῦν
καὶ
αὐτοῖσι
Αἰγυπτίοισι
ὡς
|
ἔχει |
φράσω·
εἴ
σφι
θέλοι,
ὡς |
[2, 65] |
δὲ
ἀντ᾽
αὐτοῦ
τάμνουσα
ἰχθῦς
|
παρέχει |
βορὴν
τοῖσι
θηρίοισι.
τροφὴ
μὲν |
[2, 158] |
παρὰ
Πάτουμον
τὴν
Ἀραβίην
πόλιν,
|
ἐσέχει |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν. |
[2, 138] |
τῆς
ἐσόδου
τοῦ
ἱροῦ
ἑκατέρη
|
ἐσέχει, |
ἣ
μὲν
τῇ
περιρρέουσα
ἣ |
[2, 26] |
Λιβύης
τὰ
ἄνω
θέρος
αἰεὶ
|
κατέχει. |
εἰ
δὲ
ἡ
στάσις
ἤλλακτο |
[2, 115] |
Ἀλέξανδρον
καὶ
τὰς
νέας
αὐτοῦ
|
κατίσχει, |
μετὰ
δὲ
αὐτόν
τε
τοῦτον |
[2, 111] |
ὁ
χρόνος
τῆς
ζημίης
καὶ
|
ἀναβλέψει |
γυναικὸς
οὔρῳ
νιψάμενος
τοὺς
ὀφθαλμούς, |
[2, 175] |
πολλὸν
πάντας
ὑπερβαλόμενος
τῷ
τε
|
ὕψεϊ |
καὶ
τῷ
μεγάθεϊ,
ὅσων
τε |
[2, 179] |
ἑκόντα
ἐλθεῖν,
ἀπομόσαντα
δὲ
τῇ
|
νηὶ |
αὐτῇ
πλέειν
ἐς
τὸ
Κανωβικόν· |
[2, 122] |
Ἕλληνες
Ἅιδην
νομίζουσι
εἶναι,
καὶ
|
κεῖθι |
συγκυβεύειν
τῇ
Δήμητρι,
καὶ
τὰ |
[2, 180] |
ἐξεργάσασθαι
ὁ
γὰρ
πρότερον
ἐὼν
|
αὐτόθι |
αὐτόματος
κατεκάη)
τοὺς
Δελφοὺς
δὴ |
[2, 55] |
ἀνθρωπηίῃ
ὡς
χρεὸν
εἴη
μαντήιον
|
αὐτόθι |
Διὸς
γενέσθαι,
καὶ
αὐτοὺς
ὑπολαβεῖν |
[2, 44] |
ἐς
Τύρον
τῆς
Φοινίκης,
πυνθανόμενος
|
αὐτόθι |
εἶναι
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ἅγιον.
καὶ |
[2, 148] |
αὐτὰ
οὐδαμῶς
ἤθελον,
φάμενοι
θήκας
|
αὐτόθι |
εἶναι
τῶν
τε
ἀρχὴν
τὸν |
[2, 83] |
μετεξετέροισι·
καὶ
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
|
αὐτόθι |
ἐστὶ
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης |
[2, 56] |
πρηθῆναι
ἐς
Θεσπρωτούς,
ἔπειτα
δουλεύουσα
|
αὐτόθι |
ἱδρύσασθαι
ὑπὸ
φηγῷ
πεφυκυίῃ
ἱρὸν |
[2, 143] |
περ
εἶπον·
ἀρχιερεὺς
γὰρ
ἕκαστος
|
αὐτόθι |
ἱστᾷ
ἐπὶ
τῆς
ἑωυτοῦ
ζόης |
[2, 106] |
τῇ
ἐκ
Σαρδίων
ἐς
Σμύρνην.
|
ἑκατέρωθι |
δὲ
ἀνὴρ
ἐγγέγλυπται
μέγαθος
πέμπτης |
[2, 19] |
ἐνιαχῇ
καὶ
ἐπὶ
δύο
ἡμερέων
|
ἑκατέρωθι |
ὁδόν,
καὶ
πλέον
ἔτι
τούτου |
[2, 106] |
ἐστί,
ἐνθαῦτα
μὲν
οὐ
δηλοῖ,
|
ἑτέρωθι |
δὲ
δεδήλωκε·
τὰ
δὴ
καὶ |
[2, 45] |
πομπῆς
ἐξῆγον
ὡς
θύσοντες
τῷ
|
Διί· |
τὸν
δὲ
τέως
μὲν
ἡσυχίην |
[2, 107] |
μαθεῖν
τοῦτο,
αὐτίκα
συμβουλεύεσθαι
τῇ
|
γυναικί· |
καὶ
γὰρ
δὴ
καὶ
τὴν |
[2, 92] |
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
ἄλλα
καὶ
|
γυναικὶ |
μιῇ
ἕκαστος
αὐτῶν
συνοικέει
κατά |
[2, 100] |
ἄλλοι
ἄνδρες
Αἰγύπτιοι.
τῇ
δὲ
|
γυναικὶ |
οὔνομα
ἦν,
ἥτις
ἐβασίλευσε,
τό |
[2, 98] |
τοῦ
αἰεὶ
βασιλεύοντος
Αἰγύπτου
τῇ
|
γυναικί |
τοῦτο
δὲ
γίνεται
ἐξ
ὅσου |
[2, 46] |
ἐπ᾽
ἐμεῦ
τοῦτο
τὸ
τέρας·
|
γυναικὶ |
τράγος
ἐμίσγετο
ἀναφανδόν.
τοῦτο
ἐς |
[2, 94] |
καρποῦ,
τὸ
καλεῦσι
μὲν
Αἰγύπτιοι
|
κίκι, |
ποιεῦσι
δὲ
ὧδε.
παρὰ
τὰ |
[2, 92] |
ὧν
ὁ
καρπὸς
ἐν
ἄλλῃ
|
κάλυκι |
παραφυομένῃ
ἐκ
τῆς
ῥίζης
γίνεται, |
[2, 41] |
ὀστέα
τῶν
βοῶν,
οὔνομα
τῇ
|
πόλι |
Ἀτάρβηχις,
ἐν
δ᾽
αὐτῇ
Ἀφροδίτης |
[2, 150] |
καὶ
ἐν
Νίνῳ
τῇ
Ἀσσυρίων
|
πόλι |
γενόμενον
ἕτερον
τοιοῦτον.
τὰ
γὰρ |
[2, 155] |
ἐστὶ
μὲν
Λητοῦς
ἱρόν,
ἐν
|
πόλι |
δὲ
μεγάλῃ
ἱδρυμένον
κατὰ
τὸ |
[2, 163] |
ξείνους·
ἔν
τε
δὴ
Μωμέμφι
|
πόλι |
ἐγένοντο
ἀμφότεροι
καὶ
πειρήσεσθαι
ἔμελλον |
[2, 130] |
ἦν
φανερή,
ἐν
Σάι
μὲν
|
πόλι |
ἐοῦσα,
κειμένη
δὲ
ἐν
τοῖσι |
[2, 59] |
ἐν
ταύτῃ
γὰρ
δὴ
τῇ
|
πόλι |
ἐστὶ
μέγιστον
Ἴσιος
ἱρόν,
ἵδρυται |
[2, 83] |
τῶν
μαντηίων,
Λητοῦς
ἐν
Βουτοῖ
|
πόλι |
ἐστί.
οὐ
μέντοι
αἵ
γε |
[2, 91] |
Νέης
πόλιος·
ἐν
ταύτῃ
τῇ
|
πόλι |
ἐστὶ
Περσέος
τοῦ
Δανάης
ἱρὸν |
[2, 67] |
κύνας
ἐν
τῇ
ἑωυτῶν
ἕκαστοι
|
πόλι |
θάπτουσι
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
ὣς |
[2, 156] |
γενομένων,
οἰκέουσα
δὲ
ἐν
Βουτοῖ
|
πόλι, |
ἵνα
δή
οἱ
τὸ
χρηστήριον |
[2, 130] |
ὡς
ἔλεγον
οἱ
ἐν
Σάι
|
πόλι |
ἱρέες·
ἑστᾶσι
μὲν
γὰρ
ξύλιναι |
[2, 120] |
καὶ
τοῖσι
τέκνοισι
καὶ
τῇ
|
πόλι |
κινδυνεύειν
ἐβούλοντο,
ὅκως
Ἀλέξανδρος
Ἑλένῃ |
[2, 163] |
οἱ
τὰ
βασιλήια
ἐν
Σάι
|
πόλι, |
μεγάλα
ἐόντα
καὶ
ἀξιοθέητα.
καὶ |
[2, 28] |
μὴ
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐν
Σάι
|
πόλι |
ὁ
γραμματιστὴς
τῶν
ἱρῶν
χρημάτων |
[2, 137] |
χώματα
χοῦν
πρὸς
τῇ
ἑωυτῶν
|
πόλι, |
ὅθεν
ἕκαστος
ἦν
τῶν
ἀδικεόντων. |
[2, 30] |
φυλακαὶ
κατέστησαν
ἔν
τε
Ἐλεφαντίνῃ
|
πόλι |
πρὸς
Αἰθιόπων
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι |
[2, 60] |
τωθάζουσι
βοῶσαι
τὰς
ἐν
τῇ
|
πόλι |
ταύτῃ
γυναῖκας,
αἳ
δὲ
ὀρχέονται, |
[2, 155] |
θαλάσσης
ἄνω.
οὔνομα
δὲ
τῇ
|
πόλι |
ταύτῃ
ὅκου
τὸ
χρηστήριον
ἐστὶ |
[2, 111] |
ὑποπρῆσαι
πάσας
σὺν
αὐτῇ
τῇ
|
πόλι· |
τῆς
δὲ
νιψάμενος
τῷ
οὔρῳ |
[2, 138] |
ἐὸν
δ᾽
ἐν
μέσῃ
τῇ
|
πόλι |
τὸ
ἱρὸν
κατορᾶται
πάντοθεν
περιιόντι· |
[2, 61] |
ταύτῃ
ποιέεται.
~ἐν
δὲ
Βουσίρι
|
πόλι |
ὡς
ἀνάγουσι
τῇ
Ἴσι
τὴν |
[2, 67] |
στέγας,
ἔνθα
θάπτονται
ταριχευθέντες,
ἐν
|
Βουβάστιπόλι· |
τὰς
δὲ
κύνας
ἐν
τῇ |
[2, 102] |
καὶ
τῆς
πάτρης,
καὶ
ὡς
|
δυνάμι |
τῇ
ἑωυτοῦ
κατεστρέψατο
σφέας·
ὅτεων |
[2, 63] |
μούνας
ἐπιτελέουσι
φοιτέοντες.
ἐν
δὲ
|
Παπρήμι |
θυσίας
μὲν
καὶ
ἱρὰ
κατά |
[2, 49] |
ποιεῦσι
Ἕλληνες.
ἐγὼ
μέν
νυν
|
φημὶ |
Μελάμποδα
γενόμενον
ἄνδρα
σοφὸν
μαντικήν |
[2, 3] |
τῶν
ἀπηγημάτων
οἷα
ἤκουον
οὐκ
|
εἰμὶ |
πρόθυμος
ἐξηγέεσθαι,
ἔξω
ἢ
τὰ |
[2, 65] |
ἀνεῖται
τὰ
θηρία)
ἱρὰ
εἰ
|
λέγοιμι, |
καταβαίην
ἂν
τῷ
λόγῳ
ἐς |
[2, 159] |
πάντα
ἄρξας,
τελευτᾷ,
τῷ
παιδὶ
|
Ψάμμι |
παραδοὺς
τὴν
ἀρχήν.
~ἐπὶ
τοῦτον |
[2, 96] |
Κυρηναίῳ
λωτῷ,
τὸ
δὲ
δάκρυον
|
κόμμι |
ἐστί.
ἐκ
ταύτης
ὦν
τῆς |
[2, 86] |
βυσσίνης
τελαμῶσι
κατατετμημένοισι,
ὑποχρίοντες
τῷ
|
κόμμι, |
τῷ
δὴ
ἀντὶ
κόλλης
τὰ |
[2, 16] |
Ἕλληνάς
τε
καὶ
αὐτοὺς
Ἴωνας
|
ἀποδείκνυμι |
οὐκ
ἐπισταμένους
λογίζεσθαι,
οἳ
φασὶ |
[2, 18] |
ἐστὶ
Αἴγυπτος
ὅσην
τινὰ
ἐγὼ
|
ἀποδείκνυμι |
τῷ
λόγῳ,
καὶ
τὸ
Ἄμμωνος |
[2, 145] |
Ἄμασιν
βασιλέα,
δεδήλωταί
μοι
πρόσθε·
|
Πανὶ |
δὲ
ἔτι
τούτων
πλέονα
λέγεται |
[2, 145] |
τῷ
Ἀλκμήνης
κατὰ
εἰνακόσια
ἔτεα·
|
Πανὶ |
δὲ
τῷ
ἐκ
Πηνελόπης
ἐκ |
[2, 155] |
ἐν
τῷ
δὴ
τὸ
χρηστήριον
|
ἔνι, |
αὐτός
τε
τυγχάνει
ἐὼν
μέγας |
[2, 138] |
μέγαν,
ἐν
τῷ
δὴ
τὤγαλμα
|
ἔνι· |
εὖρος
δὲ
καὶ
μῆκος
τοῦ |
[2, 91] |
τῷ
περιβεβλημένῳ
τούτῳ
νηός
τε
|
ἔνι |
καὶ
ἄγαλμα
ἐν
αὐτῷ
ἐνέστηκε |
[2, 156] |
ταύτῃ
νηός
τε
Ἀπόλλωνος
μέγας
|
ἔνι |
καὶ
βωμοὶ
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι |
[2, 10] |
ταῦτα
τὰ
χωρία
προσχωσάντων
ποταμῶν
|
ἑνὶ |
τῶν
στομάτων
τοῦ
Νείλου,
ἐόντος |
[2, 160] |
τὸν
ἀγῶνα
τιθέναι,
Ἠλείων
δὲ
|
μηδενὶ |
εἶναι
ἀγωνίζεσθαι.
ταῦτα
μὲν
Αἰγύπτιοι |
[2, 136] |
πατρωίῳ
τάφῳ
μήτ᾽
ἐν
ἄλλῳ
|
μηδενί, |
μήτε
ἄλλον
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ |
[2, 52] |
ἐπωνυμίην
δὲ
οὐδ᾽
οὔνομα
ἐποιεῦντο
|
οὐδενὶ |
αὐτῶν·
οὐ
γὰρ
ἀκηκόεσάν
κω. |
[2, 151] |
τότε
ἔχοντες.
Ψαμμήτιχος
μέν
νυν
|
οὐδενὶ |
δολερῷ
νόῳ
χρεώμενος
ὑπέσχε
τὴν |
[2, 83] |
αὐτοῖσι
ὧδε
διακέεται·
ἀνθρώπων
μὲν
|
οὐδενὶ |
προσκέεται
ἡ
τέχνη,
τῶν
δὲ |
[2, 2] |
διέτης
χρόνος
ἐγεγόνεε
ταῦτα
τῷ
|
ποιμένι |
πρήσσοντι,
ἀνοίγοντι
τὴν
θύρην
καὶ |
[2, 2] |
νεογνὰ
ἀνθρώπων
τῶν
ἐπιτυχόντων
δίδωσι
|
ποιμένι |
τρέφειν
ἐς
τὰ
ποίμνια
τροφήν |
[2, 151] |
τὴν
κυνέην·
οἳ
δὲ
ἐν
|
φρενὶ |
λαβόντες
τό
τε
ποιηθὲν
ἐκ |
[2, 115] |
ἀπάγεσθαι,
ἀλλ᾽
αὐτὰ
ἐγὼ
τῷ
|
Ἕλληνι |
ξείνῳ
φυλάξω,
ἐς
ὃ
ἂν |
[2, 99] |
κατακλυσθῆναι
ἐστί.
ὡς
δὲ
τῷ
|
Μῖνι |
τούτῳ
τῷ
πρώτῳ
γενομένῳ
βασιλέι |
[2, 95] |
ἐν
ἱματίῳ
ἐνειλιξάμενος
εὕδῃ
ἢ
|
σινδόνι, |
διὰ
τούτων
δάκνουσι,
διὰ
δὲ |
[2, 25] |
τῶν
ποταμῶν.
~ὡς
δὲ
ἐν
|
πλέονι |
λόγῳ
δηλῶσαι,
ὧδε
ἔχει.
διεξιὼν |
[2, 22] |
ἀκρύσταλλος
διατελέει
ἐοῦσα,
ἐπὶ
δὲ
|
χιόνι |
πεσούσῃ
πᾶσα
ἀνάγκη
ἐστὶ
ὗσαι |
[2, 92] |
ἐκ
μέσου
τοῦ
λωτοῦ,
τῇ
|
μήκωνι |
ἐὸν
ἐμφερές,
πτίσαντες
ποιεῦνται
ἐξ |
[2, 159] |
ἔτυχε
ταῦτα
κατεργασάμενος,
ἀνέθηκε
τῷ
|
Ἀπόλλωνι |
πέμψας
ἐς
Βραγχίδας
τὰς
Μιλησίων. |
[2, 64] |
φασί.
καὶ
τὸ
μὴ
μίσγεσθαι
|
γυναιξὶ |
ἐν
ἱροῖσι
μηδὲ
ἀλούτους
ἀπὸ |
[2, 181] |
τε
ἐγίνετο,
τῇσι
δὲ
ἄλλῃσι
|
γυναιξὶ |
ἐχρᾶτο.
ἐπείτε
δὲ
πολλὸν
τοῦτο |
[2, 60] |
τε
γὰρ
δὴ
ἅμα
ἄνδρες
|
γυναιξὶ |
καὶ
πολλόν
τι
πλῆθος
ἑκατέρων |
[2, 2] |
τῶν
παίδων
παρὰ
ταύτῃσι
τῇσι
|
γυναιξί. |
~κατὰ
μὲν
δὴ
τὴν
τροφὴν |
[2, 89] |
σφι
οἱ
ταριχευταὶ
μίσγωνται
τῇσι
|
γυναιξί· |
λαμφθῆναι
γὰρ
τινὰ
φασὶ
μισγόμενον |
[2, 46] |
καὶ
γλύφουσι
οἱ
ζωγράφοι
καὶ
|
οἱ |
ἀγαλματοποιοὶ
τοῦ
Πανὸς
τὤγαλμα
κατά |
[2, 93] |
ἐόντας
σιτέονται.
~οἱ
δὲ
ἰχθύες
|
οἱ |
ἀγελαῖοι
ἐν
μὲν
τοῖσι
ποταμοῖσι |
[2, 56] |
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν·
φάναι
δέ
|
οἱ |
ἀδελφεὴν
ἐν
Λιβύῃ
πεπρῆσθαι
ὑπὸ |
[2, 131] |
ἑωυτοῦ
θυγατρὸς
καὶ
ἔπειτα
ἐμίγη
|
οἱ |
ἀεκούσῃ·
μετὰ
δὲ
λέγουσι
ὡς |
[2, 160] |
λεγομένους
εἶναι
σοφωτάτους.
συνελθόντες
δὲ
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
ἐπυνθάνοντο
τῶν
Ἠλείων
λεγόντων |
[2, 158] |
αὐτὸν
προεργάζεσθαι.
βαρβάρους
δὲ
πάντας
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
καλέουσι
τοὺς
μὴ
σφίσι |
[2, 48] |
ἄλλην
ἀνάγουσι
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
|
οἱ) |
Αἰγύπτιοι
πλὴν
χορῶν
κατὰ
ταὐτὰ |
[2, 104] |
τῶν
Κόλχων·
νομίζειν
δ᾽
ἔφασαν
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
τῆς
Σεσώστριος
στρατιῆς
εἶναι |
[2, 104] |
Κόλχοι
ἐμεμνέατο
τῶν
Αἰγυπτίων
ἢ
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
τῶν
Κόλχων·
νομίζειν
δ᾽ |
[2, 45] |
αὐτὸν
ἀπικόμενον
ἐς
Αἴγυπτον
στέψαντες
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
ὑπὸ
πομπῆς
ἐξῆγον
ὡς |
[2, 156] |
πολλά.
λόγον
δὲ
τόνδε
ἐπιλέγοντες
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι
φασὶ
εἶναι
αὐτὴν
πλωτήν, |
[2, 67] |
καὶ
τὴν
κεφαλήν.
~ἀπάγονται
δὲ
|
οἱ |
αἰέλουροι
ἀποφανόντες
ἐς
ἱρὰς
στέγας, |
[2, 46] |
ἔρσενας
τῶν
θηλέων,
καὶ
τούτων
|
οἱ |
αἰπόλοι
τιμὰς
μέζονας
ἔχουσι·
ἐκ |
[2, 172] |
Ἄμασις,
οὐκ
ἀγνωμοσύνῃ
προσηγάγετο.
ἦν
|
οἱ |
ἄλλα
τε
ἀγαθὰ
μυρία,
ἐν |
[2, 92] |
αὐτοῖσι
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[2, 14] |
οὔτε
ἄλλο
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
|
οἱ |
ἄλλοι
ἄνθρωποι
περὶ
λήιον
πονέουσι, |
[2, 151] |
καὶ
ἔσπενδε.
κυνέας
δὲ
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
ἅπαντες
ἐφόρεόν
τε
βασιλέες |
[2, 121] |
καὶ
εἰρωτώμενον
τά
περ
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι,
ἀπηγήσασθαι
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν |
[2, 55] |
ταῦτα·
συνωμολόγεον
δέ
σφι
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
Δωδωναῖοι
οἱ
περὶ
τὸ |
[2, 120] |
φρενοβλαβὴς
ἦν
ὁ
Πρίαμος
οὐδὲ
|
οἱ |
ἄλλοι
οἱ>
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε |
[2, 35] |
ποταμῷ
φύσιν
ἀλλοίην
παρεχομένῳ
ἢ
|
οἱ |
ἄλλοι
ποταμοί,
τὰ
πολλὰ
πάντα |
[2, 139] |
ἰδόντα
αὐτὸν
οἴχεσθαι
φεύγοντα·
ἐδόκέε
|
οἱ |
ἄνδρα
ἐπιστάντα
συμβουλεύειν
τοὺς
ἱρέας |
[2, 152] |
δὴ
ἀπιστίη
μεγάλη
ὑπεκέχυτο
χαλκέους
|
οἱ |
ἄνδρας
ἥξειν
ἐπικούρους.
χρόνου
δὲ |
[2, 85] |
αἱ
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ
|
οἱ |
ἄνδρες,
τύπτονται
ἐπεζωμένοι
καὶ
οὗτοι. |
[2, 25] |
τὰ
ἄνω
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες
δὲ
|
οἱ |
ἄνεμοι
καὶ
διασκιδνάντες
τήκουσι·
καὶ |
[2, 22] |
πρῶτον
μὲν
καὶ
μέγιστον
μαρτύριον
|
οἱ |
ἄνεμοι
παρέχονται
πνέοντες
ἀπὸ
τῶν |
[2, 22] |
ταῦτα
τὰ
χωρία·
τρίτα
δὲ
|
οἱ |
ἄνθρωποι
ὑπὸ
τοῦ
καύματος
μέλανες |
[2, 135] |
σιδηρέους,
ὅσον
ἐνεχώρεε
ἡ
δεκάτη
|
οἱ, |
ἀπέπεμπε
ἐς
Δελφούς·
οἳ
καὶ |
[2, 162] |
ἐστήσαντό
μιν
βασιλέα
τῶν
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
ἀπεστεῶτες,
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν
ἐπὶ |
[2, 25] |
διασκιδνάντες
τήκουσι·
καὶ
εἰσὶ
οἰκότως
|
οἱ |
ἀπὸ
ταύτης
τῆς
χώρης
πνέοντες, |
[2, 73] |
φοιτᾶν
δὲ
τότε
φασὶ
ἐπεάν
|
οἱ |
ἀποθάνῃ
ὁ
πατήρ.
ἔστι
δέ, |
[2, 161] |
δὲ
δεινὰ
ποιεύμενοι
οὗτοί
τε
|
οἱ |
ἀπονοστήσαντες
καὶ
οἱ
τῶν
ἀπολομένων |
[2, 181] |
οἱ
κακοῦ
εἶναι
μῆχος,
ἄγαλμά
|
οἱ |
ἀποπέμψειν
ἐς
Κυρήνην.
μετὰ
δὲ |
[2, 181] |
πασέων”
ἡ
δὲ
Λαδίκη,
ἐπείτε
|
οἱ |
ἀρνευμένῃ
οὐδὲν
ἐγίνετο
πρηΰτερος
ὁ |
[2, 93] |
ἕκαστοι,
ἡγέονται
μέντοι
γε
οὐκέτι
|
οἱ |
αὐτοί,
ἀλλὰ
τῶν
θηλέων
γίνεται |
[2, 18] |
γνώμης
ὕστερον
περὶ
Αἴγυπτον
ἐπυθόμην.
|
οἱ |
γὰρ
δὴ
ἐκ
Μαρέης
τε |
[2, 148] |
δὲ
αὐτῶν
ὑπόγαια
λόγοισι
ἐπυνθανόμεθα·
|
οἱ |
γὰρ
ἐπεστεῶτες
τῶν
Αἰγυπτίων
δεικνύναι |
[2, 3] |
τοῖσι
λόγοισι
τοῖσι
ἐν
Μέμφι·
|
οἱ |
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
λέγονται
Αἰγυπτίων
εἶναι |
[2, 95] |
ὠφελέουσι,
ἐς
τοὺς
ἀναβαίνοντες
κοιμῶνται·
|
οἱ |
γὰρ
κώνωπες
ὑπὸ
τῶν
ἀνέμων |
[2, 115] |
οὐ
λέγοντος
τὴν
ἀληθείην,
ἤλεγχον
|
οἱ |
γενόμενοι
ἱκέται,
ἐξηγεύμενοι
πάντα
λόγον |
[2, 43] |
ὅτι
τε
τοῦ
Ἡρακλέος
τούτου
|
οἱ |
γονέες
ἀμφότεροι
ἦσαν
Ἀμφιτρύων
καὶ |
[2, 91] |
παρὰ
τῆς
μητρός.
ἀγῶνα
δέ
|
οἱ |
γυμνικὸν
αὐτοῦ
κελεύσαντος
ἐπιτελέειν.
~ταῦτα |
[2, 29] |
εἶναι
μητρόπολις
τῶν
ἄλλων
Αἰθιόπων.
|
οἱ |
δ᾽
ἐν
ταύτῃ
Δία
θεῶν |
[2, 172] |
αὐτός
τε
ὁ
Ἄμασις
καὶ
|
οἱ |
δαιτυμόνες
οἱ
πάντες
τοὺς
πόδας |
[2, 160] |
ὁμοίως
τῷ
βουλομένῳ
ἐξεῖναι
ἀγωνίζεσθαι.
|
οἱ |
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
σφέας
οὕτω |
[2, 2] |
δὴ
καὶ
Ἑλλήνων
τῶν
ἐπεκράτεε.
|
~Οἱ |
δὲ
Αἰγύπτιοι,
πρὶν
μὲν
ἢ |
[2, 172] |
τῆς
πόλιος
ὅκου
ἦν
ἐπιτηδεότατον·
|
οἱ |
δὲ
Αἰγύπτιοι
φοιτέοντες
πρὸς
τὤγαλμα |
[2, 66] |
αἰελούρων,
ἀμελήσαντες
σβεννύναι
τὸ
καιόμενον,
|
οἱ |
δὲ
αἰέλουροι
διαδύνοντες
καὶ
ὑπερθρώσκοντες |
[2, 100] |
ἦσαν,
μία
δὲ
γυνὴ
ἐπιχωρίη,
|
οἱ |
δὲ
ἄλλοι
ἄνδρες
Αἰγύπτιοι.
τῇ |
[2, 35] |
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
καὶ
καπηλεύουσι,
|
οἱ |
δὲ
ἄνδρες
κατ᾽
οἴκους
ἐόντες |
[2, 35] |
οὐρέουσι
αἱ
μὲν
γυναῖκες
ὀρθαί,
|
οἱ |
δὲ
ἄνδρες
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ
χρέωνται |
[2, 92] |
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντες
Αἰγύπτιοι
νομίζουσι·
|
οἱ |
δὲ
δὴ
ἐν
τοῖσι
ἕλεσι |
[2, 37] |
οὔτε
τρώγουσι
οὔτε
ἕψοντες
πατέονται,
|
οἱ |
δὲ
δὴ
ἱρέες
οὐδὲ
ὁρέοντες |
[2, 118] |
Πρωτεὺς
ὁ
Αἰγύπτιος
βασιλεὺς
ἔχει.
|
οἱ |
δὲ
Ἕλληνες
καταγελᾶσθαι
δοκέοντες
ὑπ᾽ |
[2, 180] |
σφι
ἔδωκε
χίλια
στυπτηρίης
τάλαντα,
|
οἱ |
δὲ
ἐν
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες
Ἕλληνες |
[2, 93] |
ἀπορραίνουσι
κατ᾽
ὀλίγους
τῶν
κέγχρων,
|
οἱ |
δὲ
ἔρσενες
καταπίνουσι
ἑπόμενοι.
εἰσὶ |
[2, 63] |
ἐν
τοῖσι
προπυλαίοισι
ἑστεῶτες
ἐσιέναι,
|
οἱ |
δὲ
εὐχωλιμαῖοι
τιμωρέοντες
τῷ
θεῷ |
[2, 71] |
ποιήσας
δὲ
τοῦτο
σὺν
πόνῳ.
|
~οἱ |
δὲ
ἵπποι
οἱ
ποτάμιοι
νομῷ |
[2, 37] |
προτιμῶντες
καθαροὶ
εἶναι
ἢ
εὐπρεπέστεροι.
|
οἱ |
δὲ
ἱρέες
ξυρῶνται
πᾶν
τὸ |
[2, 93] |
καὶ
ἔπειτα
αὔους
ἐόντας
σιτέονται.
|
~οἱ |
δὲ
ἰχθύες
οἱ
ἀγελαῖοι
ἐν |
[2, 154] |
νῦν
ἑρμηνέες
ἐν
Αἰγύπτῳ
γεγόνασι.
|
οἱ |
δὲ
Ἴωνές
τε
καὶ
οἱ |
[2, 33] |
ῥέει
μέσην
σχίζων
τὴν
Εὐρώπην·
|
οἱ |
δὲ
Κελτοὶ
εἰσὶ
ἔξω
Ἡρακλέων |
[2, 95] |
ἔπειτα
ἐνδὺς
ὑπ᾽
αὐτὸ
κατεύδει.
|
οἱ |
δὲ
κώνωπες,
ἢν
μὲν
ἐν |
[2, 164] |
σφι
κέεται
ἀπὸ
τῶν
τεχνέων.
|
οἱ |
δὲ
μάχιμοι
αὐτῶν
καλέονται
μὲν |
[2, 51] |
Ἑλλήνων
μαθόντες
παρὰ
Πελασγῶν
ἐποιήσαντο·
|
οἱ |
δὲ
Πελασγοὶ
ἱρόν
τινα
λόγον |
[2, 47] |
ἡμέρῃ
οὐκ
ἂν
ἔτι
γευσαίατο.
|
οἱ |
δὲ
πένητες
αὐτῶν
ὑπ᾽
ἀσθενείης |
[2, 69] |
θάπτουσι
ταριχεύσαντες
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
|
οἱ |
δὲ
περὶ
Ἐλεφαντίνην
πόλιν
οἰκέοντες |
[2, 69] |
οὔ,
ἀλλ᾽
ἅτε
πολεμίους
περιέπουσι·
|
οἱ |
δὲ
περί
τε
Θήβας
καὶ |
[2, 63] |
τῶν
ἱρέων
περὶ
τὤγαλμα
πεπονέαται,
|
οἱ |
δὲ
πολλοὶ
αὐτῶν
ξύλων
κορύνας |
[2, 53] |
διελόντες
καὶ
εἴδεα
αὐτῶν
σημήναντες.
|
οἱ |
δὲ
πρότερον
ποιηταὶ
λεγόμενοι
τούτων |
[2, 148] |
λιθίνη
κατά
περ
οἱ
τοῖχοι,
|
οἱ |
δὲ
τοῖχοι
τύπων
ἐγγεγλυμμένων
πλέοι, |
[2, 171] |
ὑπὸ
Δωριέων
ἐξαπώλετο
ἡ
τελετή,
|
οἱ |
δὲ
ὑπολειφθέντες
Πελοποννησίων
καὶ
οὐκ |
[2, 116] |
ὁμουρέει
γὰρ
ἡ
Συρίη
Αἰγύπτῶ,
|
οἱ |
δὲ
Φοίνικες,
τῶν
ἐστὶ
ἡ |
[2, 180] |
τοῦ
μισθώματος
παρασχεῖν.
πλανώμενοι
δὲ
|
οἱ |
Δελφοὶ
περὶ
τὰς
πόλις
ἐδωτίναζον, |
[2, 30] |
δὲ
σφέας
τῷδε
ἀντιδωρέεται·
ἦσάν
|
οἱ |
διάφοροι
τινὲς
γεγονότες
τῶν
Αἰθιόπων· |
[2, 139] |
ταύτην
λέγειν
αὐτὸν
ὡς
πρόφασίν
|
οἱ |
δοκέοι
ταύτην
τοὺς
θεοὺς
προδεικνύναι, |
[2, 141] |
ἄρα
μιν
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
καί
|
οἱ |
δόξαι
ἐν
τῇ
ὄψι
ἐπιστάντα |
[2, 133] |
τὸ
μαντήιον
ψευδόμενον
ἀποδέξαι,
ἵνα
|
οἱ |
δυώδεκα
ἔτεα
ἀντὶ
ἓξ
ἐτέων |
[2, 43] |
ἐπείτε
ἐκ
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν
|
οἱ |
δυώδεκα
θεοὶ
ἐγένοντο
τῶν
Ἡρακλέα |
[2, 161] |
ἐναυμάχησε
τῷ
Τυρίῳ.
ἐπεὶ
δέ
|
οἱ |
ἔδεε
κακῶς
γενέσθαι,
ἐγίνετο
ἀπὸ |
[2, 129] |
θυγατέρα
ἀποθανοῦσαν
αὐτοῦ,
τὴν
μοῦνόν
|
οἱ |
εἶναι
ἐν
τοῖσι
οἰκίοισι
τέκνον. |
[2, 123] |
τόνδε
τὸν
λόγον
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
|
οἱ |
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου
ψυχὴ
ἀθάνατος |
[2, 46] |
τῶνδε
εἵνεκα
οὐ
θύουσι
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
εἰρημένοι·
τὸν
Πᾶνα
τῶν
ὀκτὼ |
[2, 173] |
ἀμείβετο
τοῖσιδε
αὐτούς.
τὰ
τόξα
|
οἱ |
ἐκτημένοι,
ἐπεὰν
μὲν
δέωνται
χρᾶσθαι, |
[2, 148] |
διέξοδοι
διὰ
τῶν
στεγέων
καὶ
|
οἱ |
ἑλιγμοὶ
διὰ
τῶν
αὐλέων
ἐόντες |
[2, 108] |
ἐόντας
μεγάθεϊ
περιμήκεας,
οὗτοι
ἦσαν
|
οἱ |
ἑλκύσαντες,
καὶ
τὰς
διώρυχας
τὰς |
[2, 122] |
ζωὸν
καταβῆναι
κάτω
ἐς
τὸν
|
οἱ |
Ἕλληνες
Ἅιδην
νομίζουσι
εἶναι,
καὶ |
[2, 13] |
θεὸς
ἀλλὰ
αὐχμῷ
διαχρᾶσθαι,
λιμῷ
|
οἱ |
Ἕλληνες
αἱρεθήσονται·
οὐ
γὰρ
δή |
[2, 118] |
πιστεύσαντες
τῷ
λόγῳ
τῷ
πρώτῳ
|
οἱ |
Ἕλληνες
αὐτὸν
Μενέλεων
ἀποστέλλουσι
παρὰ |
[2, 109] |
τῆς
ἡμέρης
παρὰ
Βαβυλωνίων
ἔμαθον
|
οἱ |
Ἕλληνες.
~βασιλεὺς
μὲν
δὴ
οὗτος |
[2, 45] |
δὲ
πολλὰ
καὶ
ἄλλα
ἀνεπισκέπτως
|
οἱ |
Ἕλληνες,
εὐήθης
δὲ
αὐτῶν
καὶ |
[2, 171] |
τῆς
Δήμητρος
τελετῆς
πέρι,
τὴν
|
οἱ |
Ἕλληνες
θεσμοφόρια
καλέουσι,
καὶ
ταύτης |
[2, 167] |
μεμαθήκασι
δ᾽
ὦν
τοῦτο
πάντες
|
οἱ |
Ἕλληνες
καὶ
μάλιστα
Λακεδαιμόνιοι.
ἥκιστα |
[2, 79] |
συμφέρεται
δὲ
ὡυτὸς
εἶναι
τὸν
|
οἱ |
Ἕλληνες
Λίνον
ὀνομάζοντες
ἀείδουσι,
ὥστε |
[2, 167] |
καὶ
τοῦτο
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι
|
οἱ |
Ἕλληνες,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
κρῖναι, |
[2, 154] |
τούτων
δὲ
οἰκισθέντων
ἐν
Αἰγύπτῳ,
|
οἱ |
Ἕλληνες
οὕτω
ἐπιμισγόμενοι
τούτοισι
τὰ |
[2, 118] |
ἱρέας
εἰ
μάταιον
λόγον
λέγουσι
|
οἱ |
Ἕλληνες
τὰ
περὶ
Ἴλιον
γενέσθαι |
[2, 45] |
τῶν
νόμων
πάμπαν
ἀπείρως
ἔχειν
|
οἱ |
Ἕλληνες·
τοῖσι
γὰρ
οὐδὲ
κτήνεα |
[2, 146] |
μοι
γέγονε
ὅτι
ὕστερον
ἐπύθοντο
|
οἱ |
Ἕλληνες
τούτων
τὰ
οὐνόματα
ἢ |
[2, 146] |
νῦν
δὲ
Διόνυσόν
τε
λέγουσι
|
οἱ |
Ἕλληνες
ὡς
αὐτίκα
γενόμενον
ἐς |
[2, 120] |
λέγουσι
αὐτοῖσι
τὴν
ἀληθείην
ἐπίστευον
|
οἱ |
Ἕλληνες,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
γνώμην |
[2, 181] |
μετὰ
δὲ
τὴν
εὐχὴν
αὐτίκα
|
οἱ |
ἐμίχθη
ὁ
Ἄμασις.
καὶ
τὸ |
[2, 82] |
ἔσται.
καὶ
τούτοισι
τῶν
Ἑλλήνων
|
οἱ |
ἐν
ποιήσι
γενόμενοι
ἐχρήσαντο.
τέρατα/ |
[2, 130] |
τῶν
Μυκερίνου
ἑστᾶσι,
ὡς
ἔλεγον
|
οἱ |
ἐν
Σάι
πόλι
ἱρέες·
ἑστᾶσι |
[2, 104] |
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ
καὶ
Σύροι
|
οἱ |
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καὶ
αὐτοὶ |
[2, 13] |
χώρην.
δοκέουσί
τέ
μοι
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
ἔνερθε
λίμνης
τῆς
Μοίριος
οἰκέοντες |
[2, 66] |
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου,
|
οἱ |
ἐνοικέοντες
πάντες
ξυρῶνται
τὰς
ὀφρύας |
[2, 30] |
ἔπος
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
|
οἱ |
ἐξ
ἀριστερῆς
χειρὸς
παριστάμενοι
βασιλέι. |
[2, 139] |
οὔκων
ποιήσειν
ταῦτα,
ἀλλὰ
γάρ
|
οἱ |
ἐξεληλυθέναι
τὸν
χρόνον,
ὁκόσον
κεχρῆσθαι |
[2, 6] |
ὄρος
τείνει·
ταύτης
ὦν
ἄπο
|
οἱ |
ἑξήκοντα
σχοῖνοι
εἰσί.
ὅσοι
μὲν |
[2, 141] |
ἐνυπνίοισι,
παραλαβόντα
Αἰγυπτίων
τοὺς
βουλομένους
|
οἱ |
ἕπεσθαι,
στρατοπεδεύσασθαι
ἐν
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ |
[2, 49] |
συλλαβὼν
τὸν
λόγον
ἔφηνε,
ἀλλ᾽
|
οἱ |
ἐπιγενόμενοι
τούτῳ
σοφισταὶ
μεζόνως
ἐξέφηναν· |
[2, 150] |
αὐτήν,
εἴκοσι
μνέας.
~ἔλεγον
δὲ
|
οἱ |
ἐπιχώριοι
καὶ
ὡς
ἐς
τὴν |
[2, 60] |
καὶ
ἐς
ἑβδομήκοντα
μυριάδας,
ὡς
|
οἱ |
ἐπιχώριοι
λέγουσι.
ταῦτα
μὲν
δὴ |
[2, 64] |
ταύτην
ἐκ
τοῦδε
νομίσαι
φασὶ
|
οἱ |
ἐπιχώριοι·
οἰκέειν
ἐν
τῷ
ἱρῷ |
[2, 93] |
ἐκπλέουσι
ἐς
θάλασσαν·
ἡγέονται
δὲ
|
οἱ |
ἔρσενες
ἀπορραίνοντες
τοῦ
θοροῦ,
αἳ |
[2, 93] |
ἀγεληδὸν
ποιεῦσι
οἷόν
περ
ἐποίευν
|
οἱ |
ἔρσενες·
τῶν
γὰρ
ᾠῶν
ἀπορραίνουσι |
[2, 152] |
τίσασθαι
τοὺς
διώξαντας.
πέμψαντι
δέ
|
οἱ |
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν
ἐς
τὸ |
[2, 68] |
μιν,
ὁ
δὲ
τροχίλος
εἰρηναῖόν
|
οἱ |
ἐστὶ
ἅτε
ὠφελεομένῳ
πρὸς
αὐτοῦ· |
[2, 172] |
τῆς
δὲ
ἦν
πόλιος,
οὔνομά
|
οἱ |
ἐστὶ
Σιούφ.
τὰ
μὲν
δὴ |
[2, 42] |
καὶ
ἐνδύντα
τὸ
νάκος
οὕτω
|
οἱ |
ἑωυτὸν
ἐπιδέξαι.
ἀπὸ
τούτου
κριοπρόσωπον |
[2, 46] |
γράφουσί
τε
δὴ
καὶ
γλύφουσι
|
οἱ |
ζωγράφοι
καὶ
οἱ
ἀγαλματοποιοὶ
τοῦ |
[2, 160] |
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
|
οἱ |
Ἠλεῖοι
ἔλεγον
τῶν
εἵνεκα
ἀπίκοντο, |
[2, 43] |
παρ᾽
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων
οὗτοι
|
οἱ |
θέμενοι
τῷ
Ἀμφιτρύωνος
γόνῳ
τοὔνομα |
[2, 136] |
Μυκερῖνον
γενέσθαι
Αἰγύπτου
βασιλέα
ἔλεγον
|
οἱ |
ἱρέες
Ἄσυχιν,
τὸν
τὰ
πρὸς |
[2, 116] |
ταύτην
ἄπιξιν
παρὰ
Πρωτέα
ἔλεγον
|
οἱ |
ἱρέες
γενέσθαι·
δοκέει
δέ
μοι |
[2, 100] |
ἀξιαπηγητότατον.
~μετὰ
δὲ
τοῦτον
κατέλεγον
|
οἱ |
ἱρέες
ἐκ
βύβλου
ἄλλων
βασιλέων |
[2, 142] |
τοῦ
λόγου
Αἰγύπτιοί
τε
καὶ
|
οἱ |
ἱρέες
ἔλεγον,
ἀποδεικνύντες
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 120] |
ἐπιστάμενοι
λέγειν.
~ταῦτα
μὲν
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
ἱρέες
ἔλεγον·
ἐγὼ
δὲ
τῷ |
[2, 10] |
εἰρημένης
ἡ
πολλή,
κατά
περ
|
οἱ |
ἱρέες
ἔλεγον,
ἐδόκεε
καὶ
αὐτῷ |
[2, 99] |
Μῖνα
τὸν
πρῶτον
βασιλεύσαντα
Αἰγύπτου
|
οἱ |
ἱρέες
ἔλεγον
τοῦτο
μὲν
ἀπογεφυρῶσαι |
[2, 143] |
ἑωυτοῦ·
ἀριθμέοντες
ὦν
καὶ
δεικνύντες
|
οἱ |
ἱρέες
ἐμοὶ
ἀπεδείκνυσαν
παῖδα
πατρὸς |
[2, 107] |
τῶν
τὰς
χώρας
κατεστρέψατο,
ἔλεγον
|
οἱ |
ἱρέες,
ἐπείτε
ἐγίνετο
ἀνακομιζόμενος
ἐν |
[2, 113] |
ξείνης
ἐπικαλέεται.
~ἔλεγον
δέ
μοι
|
οἱ |
ἱρέες
ἱστορέοντι
τὰ
περὶ
Ἑλένην |
[2, 122] |
λέγειν.
φᾶρος
δὲ
αὐτημερὸν
ἐξυφήναντες
|
οἱ |
ἱρέες
κατ᾽
ὦν
ἔδησαν
ἑνὸς |
[2, 37] |
τοὺς
θεούς.
ἐσθῆτα
δὲ
φορέουσι
|
οἱ |
ἱρέες
λινέην
μούνην
καὶ
ὑποδήματα |
[2, 102] |
τούτου
μνήμην
ποιήσομαι·
τὸν
ἔλεγον
|
οἱ |
ἱρέες
πρῶτον
μὲν
πλοίοισι
μακροῖσι |
[2, 65] |
ἀέκων,
ἀποτίνει
ζημίην
τὴν
ἂν
|
οἱ |
ἱρέες
τάξωνται.
ὃς
δ᾽
ἂν |
[2, 143] |
πατριὴν
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἐποίησαν
|
οἱ |
ἱρέες
τοῦ
Διὸς
οἷόν
τι |
[2, 54] |
τόνδε
Αἰγύπτιοι
λόγον
λέγουσι.
ἔφασαν
|
οἱ |
ἱρέες
τοῦ
Θηβαιέος
Διὸς
δύο |
[2, 36] |
πᾶσα
ἀνάγκη
καὶ
μὴ
βουλομένῃσι.
|
~οἱ |
ἱρέες
τῶν
θεῶν
τῇ
μὲν |
[2, 13] |
τεκμήριον
περὶ
τῆς
χώρης
ταύτης
|
οἱ |
ἱρέες,
ὡς
ἐπὶ
Μοίριος
βασιλέος, |
[2, 93] |
ἔτεος
ἐπεὰν
ἀπολίπῃ
ὁ
Νεῖλος,
|
οἱ |
ἰχθύες
ἐντεκόντες
ᾠὰ
ἐς
τὴν |
[2, 93] |
τῶν
ᾠῶν
τούτων
παραυτίκα
γίνονται
|
οἱ |
ἰχθύες
οὗτοι)
καὶ
περὶ
μὲν |
[2, 67] |
ὣς
δὲ
αὕτως
τῇσι
κυσὶ
|
οἱ |
ἰχνευταὶ
θάπτονται.
τὰς
δὲ
μυγαλᾶς |
[2, 115] |
καὶ
ὁκόθεν
πλέοι.
ὁ
δέ
|
οἱ |
καὶ
τὸ
γένος
κατέλεξε
καὶ |
[2, 181] |
μιχθῇ
ὁ
Ἄμασις,
τοῦτο
γάρ
|
οἱ |
κακοῦ
εἶναι
μῆχος,
ἄγαλμά
οἱ |
[2, 154] |
οἱ
δὲ
Ἴωνές
τε
καὶ
|
οἱ |
Κᾶρες
τούτους
τοὺς
χώρους
οἴκησαν |
[2, 92] |
κελεύσαντος
ἐπιτελέειν.
~ταῦτα
μὲν
πάντα
|
οἱ |
κατύπερθε
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντες
Αἰγύπτιοι |
[2, 93] |
ἔρσενες
καταπίνουσι
ἑπόμενοι.
εἰσὶ
δὲ
|
οἱ |
κέγχροι
οὗτοι
ἰχθύες.
ἐκ
δὲ |
[2, 150] |
ὦν
τῶν
σφετέρων
οἰκίων
ἀρξάμενοι
|
οἱ |
κλῶπες
ὑπὸ
γῆν
σταθμεόμενοι
ἐς |
[2, 104] |
κατέμειναν.
~φαίνονται
μὲν
γὰρ
ἐόντες
|
οἱ |
Κόλχοι
Αἰγύπτιοι,
νοήσας
δὲ
πρότερον |
[2, 104] |
ἐγένετο,
εἰρόμην
ἀμφοτέρους,
καὶ
μᾶλλον
|
οἱ |
Κόλχοι
ἐμεμνέατο
τῶν
Αἰγυπτίων
ἢ |
[2, 69] |
δὴ
τῶν
Αἰγυπτίων
ἱροί
εἰσι
|
οἱ |
κροκόδειλοι,
τοῖσι
δὲ
οὔ,
ἀλλ᾽ |
[2, 162] |
τις
Αἰγυπτίων
ὄπισθε
στὰς
περιέθηκέ
|
οἱ |
κυνέην,
καὶ
περιτιθεὶς
ἔφη
ἐπὶ |
[2, 33] |
τε
ἔφασκε
τοὺς
Νασαμῶνας,
ὡς
|
οἱ |
Κυρηναῖοι
ἔλεγον,
καὶ
ἐς
τοὺς |
[2, 108] |
μὲν
τάδε
ἐχρήσατο·
τούς
τέ
|
οἱ |
λίθους
τοὺς
ἐπὶ
τούτου
τοῦ |
[2, 162] |
καὶ
τὴν
ῥῖνα.
ἰδόμενοι
δ᾽
|
οἱ |
λοιποὶ
τῶν
Αἰγυπτίων,
οἳ
ἔτι |
[2, 111] |
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
ἔτεϊ
ἀπικέσθαι
|
οἱ |
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος
ὡς |
[2, 133] |
τῷ
βασιλέι
τάδε
γενέσθαι·
ἐλθεῖν
|
οἱ |
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος
ὡς |
[2, 35] |
οἴκους
ἐόντες
ὑφαίνουσι·
ὑφαίνουσι
δὲ
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
ἄνω
τὴν
κρόκην |
[2, 36] |
τοὺς
κρίκους
καὶ
τοὺς
κάλους
|
οἱ |
μὲν
ἄλλοι
ἔξωθεν
προσδέουσι,
Αἰγύπτιοι |
[2, 35] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
κάτω.
τὰ
ἄχθεα
|
οἱ |
μὲν
ἄνδρες
ἐπὶ
τῶν
κεφαλέων |
[2, 66] |
θεῖα
πρήγματα
καταλαμβάνει
τοὺς
αἰελούρους·
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
Αἰγύπτιοι
διαστάντες
φυλακὰς |
[2, 64] |
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
ἄλλοι
σχεδὸν
πάντες |
[2, 63] |
προτεραίῃ
ἐς
ἄλλο
οἴκημα
ἱρόν.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
ὀλίγοι
οἱ
περὶ |
[2, 91] |
ἄλλων
μηδαμὰ
μηδαμῶν
ἀνθρώπων
νομαίοισι.
|
οἱ |
μέν
νυν
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι
οὕτω |
[2, 46] |
σέβονται
δὲ
πάντας
τοὺς
αἶγας
|
οἱ |
Μενδήσιοι,
καὶ
μᾶλλον
τοὺς
ἔρσενας |
[2, 46] |
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν
λογίζονται
εἶναι
|
οἱ |
Μενδήσιοι,
τοὺς
δὲ
ὀκτὼ
θεοὺς |
[2, 33] |
διὰ
πάσης
Εὐρώπης)
τῇ
Ἰστρίην
|
οἱ |
Μιλησίων
οἰκέουσι
ἄποικοι.
~ὁ
μὲν |
[2, 80] |
ἄλλο
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι·
|
οἱ |
νεώτεροι
αὐτῶν
τοῖσι
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες |
[2, 166] |
ἀντίον
Βουβάστιος
πόλιος.
οὗτοι
δὲ
|
οἱ |
νομοὶ
Καλασιρίων
εἰσί,
γενόμενοι,
ὅτε |
[2, 154] |
δὲ
τούτων
ἐκμαθόντων
τὴν
γλῶσσαν
|
οἱ |
νῦν
ἑρμηνέες
ἐν
Αἰγύπτῳ
γεγόνασι. |
[2, 169] |
συνέβαλον·
καὶ
ἐμαχέσαντο
μὲν
εὖ
|
οἱ |
ξεῖνοι,
πλήθεϊ
δὲ
πολλῷ
ἐλάσσονες |
[2, 111] |
Βουτοῦς
πόλιος
ὡς
ἐξήκει
τέ
|
οἱ |
ὁ
χρόνος
τῆς
ζημίης
καὶ |
[2, 118] |
τε
καὶ
τὰ
χρήματα
τά
|
οἱ |
οἴχετο
κλέψας
Ἀλέξανδρος,
τῶν
τε |
[2, 159] |
τῇ
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
τῶν
ἔτι
|
οἱ |
ὁλκοὶ
ἐπίδηλοι.
καὶ
ταύτῃσί
τε |
[2, 40] |
δαίμονα
ἥγηνται
εἶναι
καὶ
μεγίστην
|
οἱ |
ὁρτὴν
ἀνάγουσι,
ταύτην
ἔρχομαι
ἐρέων. |
[2, 41] |
τοὺς
ἔρσενας
καὶ
τοὺς
μόσχους
|
οἱ |
πάντες
Αἰγύπτιοι
θύουσι,
τὰς
δὲ |
[2, 135] |
τι
κλεινὴ
ἐγένετο
ὡς
καὶ
|
οἱ |
πάντες
Ἕλληνες
Ροδώπιος
τὸ
οὔνομα |
[2, 172] |
ὁ
Ἄμασις
καὶ
οἱ
δαιτυμόνες
|
οἱ |
πάντες
τοὺς
πόδας
ἑκάστοτε
ἐναπενίζοντο· |
[2, 52] |
ὦν
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
τῇ
Δωδώνῃ
|
οἱ |
Πελασγοὶ
εἰ
ἀνέλωνται
τὰ
οὐνόματα |
[2, 52] |
δεδήλωται.
~ἔθυον
δὲ
πάντα
πρότερον
|
οἱ |
Πελασγοὶ
θεοῖσι
ἐπευχόμενοι,
ὡς
ἐγὼ |
[2, 141] |
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν·
αὐτὸς
γάρ
|
οἱ |
πέμψειν
τιμωρούς.
τούτοισι
δή
μιν |
[2, 116] |
τὰ
ἔπεα
ὧδε.
ἔνθ᾽
ἔσαν
|
οἱ |
πέπλοι
παμποίκιλοι,
ἔργα
γυναικῶν
Σιδονίων, |
[2, 104] |
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
Σύριοι
δὲ
|
οἱ |
περὶ
Θερμώδοντα
καὶ
Παρθένιον
ποταμὸν |
[2, 94] |
ἔχει.
~ἀλείφατι
δὲ
χρέωνται
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέοντες
ἀπὸ |
[2, 42] |
αὐτό.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
τύπτονται
|
οἱ |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
ἅπαντες
τὸν |
[2, 55] |
σφι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Δωδωναῖοι
|
οἱ |
περὶ
τὸ
ἱρόν.
~ἐγὼ
δ᾽ |
[2, 163] |
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἤισαν
καὶ
|
οἱ |
περὶ
τὸν
Ἄμασιν
ἐπὶ
τοὺς |
[2, 63] |
ἱρόν.
οἱ
μὲν
δὴ
ὀλίγοι
|
οἱ |
περὶ
τὤγαλμα
λελειμμένοι
ἕλκουσι
τετράκυκλον |
[2, 104] |
νεωστὶ
μεμαθηκέναι.
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
|
οἱ |
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι |
[2, 58] |
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιησάμενοι,
καὶ
παρὰ
τούτων
Ἕλληνες |
[2, 53] |
οὐ
πλέοσι·
οὗτοι
δὲ
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιήσαντες
θεογονίην
Ἕλλησι
καὶ
τοῖσι |
[2, 160] |
ἐπειρώτων
τοὺς
Ἠλείους
εἴ
σφι
|
οἱ |
πολιῆται
ἐναγωνίζονται.
οἳ
δὲ
ἔφασαν |
[2, 116] |
ἔχε
φάρμακα
μητιόεντα,
ἐσθλά,
τά
|
οἱ |
Πολύδαμνα
πόρεν
Θῶνος
παράκοιτις
Αἰγυπτίη, |
[2, 71] |
σὺν
πόνῳ.
~οἱ
δὲ
ἵπποι
|
οἱ |
ποτάμιοι
νομῷ
μὲν
τῷ
Παπρημίτῃ |
[2, 175] |
ἐπ᾽
ἔτεα
τρία,
δισχίλιοι
δέ
|
οἱ |
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες,
καὶ
οὗτοι |
[2, 120] |
ὁ
Πρίαμος
οὐδὲ
οἱ
ἄλλοι
|
οἱ> |
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι
σφετέροισι |
[2, 86] |
Αἰγύπτιοι.
ἐνθεῦτεν
δὲ
παραδεξάμενοί
μιν
|
οἱ |
προσήκοντες
ποιεῦνται
ξύλινον
τύπον
ἀνθρωποειδέα, |
[2, 140] |
οἷοί
τε
ἦσαν
αὐτὴν
ἀνευρεῖν
|
οἱ |
πρότεροι
γενόμενοι
βασιλέες
Ἀμυρταίου.
οὔνομα |
[2, 64] |
ἐς
ἱρὰ
ἐσιέναι
οὗτοι
εἰσὶ
|
οἱ |
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
οἱ
μὲν
γὰρ |
[2, 134] |
ἡ
Ροδῶπις·
οὐ
γὰρ
ἄν
|
οἱ |
πυραμίδα
ἀνέθεσαν
ποιήσασθαι
τοιαύτην,
ἐς |
[2, 95] |
τὰ
ἄνω
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντας
|
οἱ |
πύργοι
ὠφελέουσι,
ἐς
τοὺς
ἀναβαίνοντες |
[2, 9] |
καὶ
ὀγδώκοντα
ἐόντων.
οὗτοι
συντιθέμενοι
|
οἱ |
στάδιοι
Αἰγύπτου
τὸ
μὲν
παρὰ |
[2, 47] |
ἐς
τὸν
ποταμόν·
τοῦτο
δὲ
|
οἱ |
συβῶται
ἐόντες
Αἰγύπτιοι
ἐγγενέες
ἐς |
[2, 47] |
ἐξ
αὐτῶν,
ἀλλ᾽
ἐκδίδονταί
τε
|
οἱ |
συβῶται
καὶ
ἄγονται
ἐξ
ἀλλήλων. |
[2, 107] |
αὐτὸν
ἅμα
ἄγεσθαι·
τὴν
δέ
|
οἱ |
συμβουλεῦσαι
τῶν
παίδων
ἐόντων
ἓξ |
[2, 163] |
ἄνδρας
ἐπικούρους
τρισμυρίους·
ἦν
δέ
|
οἱ |
τὰ
βασιλήια
ἐν
Σάι
πόλι, |
[2, 89] |
τοῦδε
εἵνεκεν,
ἵνα
μή
σφι
|
οἱ |
ταριχευταὶ
μίσγωνται
τῇσι
γυναιξί·
λαμφθῆναι |
[2, 14] |
ὕψος
αὐξάνεσθαι,
ἄλλο
τι
ἢ
|
οἱ |
ταύτῃ
οἰκέοντες
Αἰγυπτίων
πεινήσουσι;
εἰ |
[2, 121] |
Ραμψίνιτον
δὲ
μεγάλως
θωμάσαι,
καί
|
οἱ |
τὴν
θυγατέρα
ταύτην
συνοικίσαι
ὡς |
[2, 156] |
ἐν
Βουτοῖ
πόλι,
ἵνα
δή
|
οἱ |
τὸ
χρηστήριον
τοῦτο
ἐστί,
Ἀπόλλωνα |
[2, 148] |
πάντων
τούτων
λιθίνη
κατά
περ
|
οἱ |
τοῖχοι,
οἱ
δὲ
τοῖχοι
τύπων |
[2, 152] |
φεύγοντα
τὸν
Αἰθίοπα
Σαβακῶν,
ὅς
|
οἱ |
τὸν
πατέρα
Νεκῶν
ἀπέκτεινε,
τοῦτον |
[2, 104] |
καὶ
Παρθένιον
ποταμὸν
καὶ
Μάκρωνες
|
οἱ |
τούτοισι
ἀστυγείτονες
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων |
[2, 133] |
τὸν
Μυκερῖνον,
ὡς
κατακεκριμένων
ἤδη
|
οἱ |
τούτων,
λύχνα
ποιησάμενον
πολλά,
ὅκως |
[2, 93] |
περιγινομένων
καὶ
μὴ
καταπινομένων
κέγχρων
|
οἱ |
τρεφόμενοι
ἰχθύες
γίνονται.
οἵ
δ᾽ |
[2, 111] |
μὲν
οὐδεμίαν
στρατηίην,
συνενειχθῆναι
δέ
|
οἱ |
τυφλὸν
γενέσθαι
διὰ
τοιόνδε
πρῆγμα. |
[2, 161] |
οὗτοί
τε
οἱ
ἀπονοστήσαντες
καὶ
|
οἱ |
τῶν
ἀπολομένων
φίλοι
ἀπέστησαν
ἐκ |
[2, 141] |
εἰσὶ
αἱ
ἐσβολαί·
ἕπεσθαι
δέ
|
οἱ |
τῶν
μαχίμων
μὲν
οὐδένα
ἀνδρῶν, |
[2, 181] |
τῷ
νόῳ
τῇ
Ἀφροδίτῃ,
ἤν
|
οἱ |
ὑπ᾽
ἐκείνην
τὴν
νύκτα
μιχθῇ |
[2, 173] |
καὶ
παιγνιήμων.
ἀχθεσθέντες
δὲ
τούτοισι
|
οἱ |
φίλοι
αὐτοῦ
ἐνουθέτεον
αὐτὸν
τοιάδε |
[2, 56] |
αὐτῶν
γνώμην
τήνδε·
εἰ
ἀληθέως
|
οἱ |
Φοίνικες
ἐξήγαγον
τὰς
ἱρὰς
γυναῖκας |
[2, 140] |
καὶ
γῇ
οἴκεε.
ὅκως
γάρ
|
οἱ |
φοιτᾶν
σῖτον
ἄγοντας
Αἰγυπτίων,
ὡς |
[2, 91] |
αὐτῷ
ἐνέστηκε
τοῦ
Περσέος.
οὗτοι
|
οἱ |
Χεμμῖται
λέγουσι
τὸν
Περσέα
πολλάκις |
[2, 135] |
τῷ
βουλομένῳ,
οὐδὲν
δεῖ
μεγάλα
|
οἱ |
χρήματα
ἀναθεῖναι.
ἐπεθύμησε
γὰρ
Ροδῶπις |
[2, 154] |
ἐπὶ
πολλόν·
εἰσὶ
δὲ
οὗτοι
|
οἱ |
χῶροι
πρὸς
θαλάσσης
ὀλίγον
ἔνερθε |
[2, 63] |
ἐκ
τῶν
τρωμάτων·
οὐ
μέντοι
|
οἵ |
γε
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
ἀποθνήσκειν
οὐδένα. |
[2, 93] |
κέγχρων
οἱ
τρεφόμενοι
ἰχθύες
γίνονται.
|
οἵ |
δ᾽
ἂν
αὐτῶν
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες |
[2, 51] |
Σαμοθρηίκην
οἴκεον
πρότερον
Πελασγοὶ
οὗτοι
|
οἵ |
περ
Ἀθηναίοισι
σύνοικοι
ἐγένοντο,
καὶ |
[2, 147] |
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι·
ὅσα
δὲ
|
οἵ |
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
καὶ
Αἰγύπτιοι |
[2, 154] |
ἐξανέστησαν
χώρων,
ἐν
τούτοισι
δὲ
|
οἵ |
τε
ὁλκοὶ
τῶν
νεῶν
καὶ |
[2, 163] |
μεγάλα
ἐόντα
καὶ
ἀξιοθέητα.
καὶ
|
οἵ |
τε
περὶ
τὸν
Ἀπρίην
ἐπὶ |
[2, 2] |
πυνθανόμενος
πόρον
οὐδένα
τούτου
ἀνευρεῖν,
|
οἳ |
γενοίατο
πρῶτοι
ἀνθρώπων,
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε. |
[2, 174] |
τὰ
ἐπιτήδεα,
κλέπτεσκε
ἂν
περιιών·
|
οἳ |
δ᾽
ἄν
μιν
φάμενοι
ἔχειν |
[2, 62] |
τῇ
ὁρτῇ
οὔνομα
κέεται
λυχνοκαΐη.
|
οἳ |
δ᾽
ἂν
μὴ
ἔλθωσι
τῶν |
[2, 93] |
τὰ
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
τῶν
κεφαλέων,
|
οἳ |
δ᾽
ἂν
ὀπίσω
ἀναπλώοντες,
τὰ |
[2, 181] |
ὦν
οἳ
μὲν
λέγουσι
Βάττου
|
οἳ |
δ᾽
Ἀρκεσίλεω
θυγατέρα,
οἳ
δὲ |
[2, 39] |
δὲ
ἂν
μὴ
παρέωσι
Ἕλληνες,
|
οἳ |
δ᾽
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸν
ποταμόν· |
[2, 92] |
ἐπὶ
πῆχυν
τρώγουσι
καὶ
πωλέουσι·
|
οἳ |
δὲ
ἂν
καὶ
κάρτα
βούλωνται |
[2, 60] |
τῶν
γυναικῶν
κρόταλα
ἔχουσαι
κροταλίζουσι,
|
οἳ |
δὲ
αὐλέουσι
κατὰ
πάντα
τὸν |
[2, 6] |
οἳ
δὲ
πολλὴν
ἔχουσι,
παρασάγγῃσι,
|
οἳ |
δὲ
ἄφθονον
λίην,
σχοίνοισι.
δύναται |
[2, 164] |
ἱρέες
οἳ
δὲ
μάχιμοι
κεκλέαται,
|
οἳ |
δὲ
βουκόλοι
οἳ
δὲ
συβῶται, |
[2, 160] |
ἔχοιεν
Αἰγύπτιοι
τούτων
δικαιότερον
ἐπεξευρεῖν.
|
οἳ |
δὲ
βουλευσάμενοι
ἐπειρώτων
τοὺς
Ἠλείους |
[2, 30] |
φρουρήσαντας
ἀπέλυε
οὐδεὶς
τῆς
φρουρῆς·
|
οἳ |
δὲ
βουλευσάμενοι
καὶ
κοινῷ
λόγῳ |
[2, 125] |
ἀναβαθμῶν
τρόπον,
τὰς
μετεξέτεροι
κρόσσας
|
οἳ |
δὲ
βωμίδας
ὀνομάζουσι,
τοιαύτην
τὸ |
[2, 66] |
οὐκέτι
φοιτέουσι
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας·
|
οἳ |
δὲ
διζήμενοι
μίσγεσθαι
αὐτῇσι
οὐκ |
[2, 70] |
ἐντυχὼν
δὲ
τῷ
νώτῳ
καταπίνει·
|
οἳ |
δὲ
ἕλκουσι.
ἐπεὰν
δὲ
ἐξελκυσθῇ |
[2, 65] |
παρὰ
πατρὸς
ἐκδέκεται
τὴν
τιμήν.
|
οἳ |
δὲ
ἐν
τῇσι
πόλισι
ἕκαστοι |
[2, 151] |
νόῳ
χρεώμενος
ὑπέσχε
τὴν
κυνέην·
|
οἳ |
δὲ
ἐν
φρενὶ
λαβόντες
τό |
[2, 164] |
δὲ
συβῶται,
οἳ
δὲ
κάπηλοι,
|
οἳ |
δὲ
ἑρμηνέες,
οἳ
δὲ
κυβερνήται. |
[2, 160] |
εἴ
σφι
οἱ
πολιῆται
ἐναγωνίζονται.
|
οἳ |
δὲ
ἔφασαν
καὶ
σφέων
καὶ |
[2, 150] |
εἴη
ὁ
χοῦς
ὁ
ἐξορυχθείς.
|
οἳ |
δὲ
ἔφρασάν
μοι
ἵνα
ἐξεφορήθη, |
[2, 94] |
συλλέξωνται,
οἳ
μὲν
κόψαντες
ἀπιποῦσι,
|
οἳ |
δὲ
καὶ
φρύξαντες
ἀπέψουσι,
καὶ |
[2, 164] |
δὲ
βουκόλοι
οἳ
δὲ
συβῶται,
|
οἳ |
δὲ
κάπηλοι,
οἳ
δὲ
ἑρμηνέες, |
[2, 84] |
μὲν
γὰρ
ὀφθαλμῶν
ἰητροὶ
κατεστᾶσι,
|
οἳ |
δὲ
κεφαλῆς,
οἳ
δὲ
ὀδόντων, |
[2, 181] |
Βάττου
οἳ
δ᾽
Ἀρκεσίλεω
θυγατέρα,
|
οἳ |
δὲ
Κριτοβούλου
ἀνδρὸς
τῶν
ἀστῶν |
[2, 164] |
δὲ
κάπηλοι,
οἳ
δὲ
ἑρμηνέες,
|
οἳ |
δὲ
κυβερνήται.
γένεα
μὲν
Αἰγυπτίων |
[2, 164] |
καὶ
τούτων
οἳ
μὲν
ἱρέες
|
οἳ |
δὲ
μάχιμοι
κεκλέαται,
οἳ
δὲ |
[2, 169] |
παραδιδοῖ
τὸν
Ἀπρίην
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
|
οἳ |
δέ
μιν
ἀπέπνιξαν
καὶ
ἔπειτα |
[2, 84] |
ἰητροὶ
κατεστᾶσι,
οἳ
δὲ
κεφαλῆς,
|
οἳ |
δὲ
ὀδόντων,
οἳ
δὲ
τῶν |
[2, 63] |
ἐν
τῷ
νηῷ
ἐνεὸν
ἄγαλμα,
|
οἳ |
δὲ
οὐκ
ἐῶσι
ἐν
τοῖσι |
[2, 6] |
ὅσοι
δὲ
ἧσσον
γεωπεῖναι,
σταδίοισι,
|
οἳ |
δὲ
πολλὴν
ἔχουσι,
παρασάγγῃσι,
οἳ |
[2, 164] |
μάχιμοι
κεκλέαται,
οἳ
δὲ
βουκόλοι
|
οἳ |
δὲ
συβῶται,
οἳ
δὲ
κάπηλοι, |
[2, 92] |
κλιβάνῳ
διαφανέι
πνίξαντες
οὕτω
τρώγουσι.
|
οἳ |
δὲ
τινὲς
αὐτῶν
ζῶσι
ἀπὸ |
[2, 131] |
εἰπεῖν
πλὴν
ἢ
τὰ
λεγόμενα.
|
~οἳ |
δὲ
τινὲς
λέγουσι
περὶ
τῆς |
[2, 84] |
οἳ
δὲ
τῶν
κατὰ
νηδύν,
|
οἳ |
δὲ
τῶν
ἀφανέων
νούσων.
~θρῆνοι |
[2, 84] |
δὲ
κεφαλῆς,
οἳ
δὲ
ὀδόντων,
|
οἳ |
δὲ
τῶν
κατὰ
νηδύν,
οἳ |
[2, 86] |
δὴ
ἐκποδὼν
μισθῷ
ὁμολογήσαντες
ἀπαλλάσσονται,
|
οἳ |
δὲ
ὑπολειπόμενοι
ἐν
οἰκήμασι
ὧδε |
[2, 123] |
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
οἳ
μὲν
πρότερον
|
οἳ |
δὲ
ὕστερον,
ὡς
ἰδίῳ
ἑωυτῶν |
[2, 39] |
Ἕλληνές
σφι
ἔωσι
ἐπιδήμιοι
ἔμποροι,
|
οἳ |
δὲ
φέροντες
ἐς
τὴν
ἀγορὴν |
[2, 44] |
μοι
οὗτοι
ὀρθότατα
Ἑλλήνων
ποιέειν,
|
οἳ |
διξὰ
Ἡράκλεια
ἱδρυσάμενοι
ἔκτηνται,
καὶ |
[2, 152] |
ὁ
Αἰθίοψ,
κατήγαγον
Αἰγυπτίων
οὗτοι
|
οἳ |
ἐκ
νομοῦ
τοῦ
Σαΐτεω
εἰσί. |
[2, 145] |
εἶναι,
Διόνυσος
δὲ
τῶν
τρίτων,
|
οἳ |
ἐκ
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
ἐγένοντο. |
[2, 123] |
ἔτεσι.
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
εἰσὶ
|
οἳ |
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
οἳ
μὲν
πρότερον |
[2, 18] |
ἄρδει,
καὶ
Αἰγυπτίους
εἶναι
τούτους
|
οἳ |
ἔνερθε
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
οἰκέοντες
ἀπὸ |
[2, 86] |
τὴν
ταρίχευσιν
κομίζουσι.
~εἰσὶ
δὲ
|
οἳ |
ἐπ᾽
αὐτῷ
τούτῳ
κατέαται
καὶ |
[2, 33] |
Ἡρακλέων
στηλέων,
ὁμουρέουσι
δὲ
Κυνησίοισι,
|
οἳ |
ἔσχατοι
πρὸς
δυσμέων
οἰκέουσι
τῶν |
[2, 162] |
δ᾽
οἱ
λοιποὶ
τῶν
Αἰγυπτίων,
|
οἳ |
ἔτι
τὰ
ἐκείνου
ἐφρόνεον,
ἄνδρα |
[2, 135] |
δεκάτη
οἱ,
ἀπέπεμπε
ἐς
Δελφούς·
|
οἳ |
καὶ
νῦν
ἔτι
συννενέαται
ὄπισθε |
[2, 44] |
ἱρὸν
Ἡρακλέος
ὑπὸ
Φοινίκων
ἱδρυμένον,
|
οἳ |
κατ᾽
Εὐρώπης
ζήτησιν
ἐκπλώσαντες
Θάσον |
[2, 74] |
ἱροὶ
ὄφιες,
ἀνθρώπων
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
|
οἳ |
μεγάθεϊ
ἐόντες
μικροὶ
δύο
κέρεα |
[2, 84] |
πάντα
δ᾽
ἰητρῶν
ἐστι
πλέα·
|
οἳ |
μὲν
γὰρ
ὀφθαλμῶν
ἰητροὶ
κατεστᾶσι, |
[2, 86] |
βούλονταί
σφι
σκευασθῆναι
τὸν
νεκρόν.
|
οἳ |
μὲν
δὴ
ἐκποδὼν
μισθῷ
ὁμολογήσαντες |
[2, 164] |
Αἰγυπτίων
ἑπτὰ
γένεα,
καὶ
τούτων
|
οἳ |
μὲν
ἱρέες
οἳ
δὲ
μάχιμοι |
[2, 94] |
δυσώδεα
δέ·
τοῦτον
ἐπεὰν
συλλέξωνται,
|
οἳ |
μὲν
κόψαντες
ἀπιποῦσι,
οἳ
δὲ |
[2, 181] |
Κυρηναίων
εἵνεκα·
γαμέει
δὲ
ὦν
|
οἳ |
μὲν
λέγουσι
Βάττου
οἳ
δ᾽ |
[2, 25] |
ἕλκει
τῶν
ποταμῶν.
τέως
δὲ
|
οἳ |
μὲν
ὀμβρίου
ὕδατος
συμμισγομένου
πολλοῦ |
[2, 77] |
εἰρήσθω.
~αὐτῶν
δὲ
δὴ
Αἰγυπτίων
|
οἳ |
μὲν
περὶ
τὴν
σπειρομένην
Αἴγυπτον |
[2, 123] |
λόγῳ
εἰσὶ
οἳ
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
|
οἳ |
μὲν
πρότερον
οἳ
δὲ
ὕστερον, |
[2, 20] |
πολλοὶ
δὲ
ἐν
τῇ
Λιβύῃ,
|
οἳ |
οὐδὲν
τοιοῦτο
πάσχουσι
οἷόν
τι |
[2, 14] |
πάντων
καὶ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων·
|
οἳ |
οὔτε
ἀρότρῳ
ἀναρρηγνύντες
αὔλακας
ἔχουσι |
[2, 15] |
Ἰώνων
χρᾶσθαι
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον,
|
οἳ |
φασὶ
τὸ
Δέλτα
μοῦνον
εἶναι |
[2, 16] |
Ἴωνας
ἀποδείκνυμι
οὐκ
ἐπισταμένους
λογίζεσθαι,
|
οἳ |
φασὶ
τρία
μόρια
εἶναι
γῆν |
[2, 131] |
δέ
μιν
ἔθαψε
ἐν
τῇ
|
βοῒ |
ταύτῃ,
ἡ
δὲ
μήτηρ
αὐτῆς |
[2, 139] |
πρὸς
θεῶν
ἢ
πρὸς
ἀνθρώπων
|
λάβοι· |
οὔκων
ποιήσειν
ταῦτα,
ἀλλὰ
γάρ |
[2, 115] |
εἰρώτα
αὐτὸν
ὁκόθεν
τὴν
Ἑλένην
|
λάβοι· |
πλανωμένου
δὲ
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
ἐν |
[2, 148] |
γὰρ)
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ
αὐλαὶ
|
κατάστεγοι, |
ἀντίπυλοι
ἀλλήλῃσι,
ἓξ
μὲν
πρὸς |
[2, 63] |
δὲ
γίνηται
καταφερὴς
ὁ
ἥλιος,
|
ὀλίγοι |
μὲν
τινὲς
τῶν
ἱρέων
περὶ |
[2, 63] |
οἴκημα
ἱρόν.
οἱ
μὲν
δὴ
|
ὀλίγοι |
οἱ
περὶ
τὤγαλμα
λελειμμένοι
ἕλκουσι |
[2, 95] |
ἄνω
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντας
οἱ
|
πύργοι |
ὠφελέουσι,
ἐς
τοὺς
ἀναβαίνοντες
κοιμῶνται· |
[2, 52] |
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
τῇ
Δωδώνῃ
οἱ
|
Πελασγοὶ |
εἰ
ἀνέλωνται
τὰ
οὐνόματα
τὰ |
[2, 52] |
~ἔθυον
δὲ
πάντα
πρότερον
οἱ
|
Πελασγοὶ |
θεοῖσι
ἐπευχόμενοι,
ὡς
ἐγὼ
ἐν |
[2, 51] |
παρὰ
Πελασγῶν
ἐποιήσαντο·
οἱ
δὲ
|
Πελασγοὶ |
ἱρόν
τινα
λόγον
περὶ
αὐτοῦ |
[2, 51] |
τὴν
γὰρ
Σαμοθρηίκην
οἴκεον
πρότερον
|
Πελασγοὶ |
οὗτοι
οἵ
περ
Ἀθηναίοισι
σύνοικοι |
[2, 51] |
ἤδη
τηνικαῦτα
ἐς
Ἕλληνας
τελέουσι
|
Πελασγοὶ |
σύνοικοι
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
χώρῃ, |
[2, 48] |
πρὸ
τῶν
θυρέων
σφάξας
ἕκαστος
|
διδοῖ |
ἀποφέρεσθαι
τὸν
χοῖρον
αὐτῷ
τῷ |
[2, 65] |
τοῦτο
τῇ
μελεδωνῷ
τῶν
θηρίων
|
διδοῖ, |
ἣ
δὲ
ἀντ᾽
αὐτοῦ
τάμνουσα |
[2, 169] |
καὶ
ἑωυτῷ
ἔχθιστον,
οὕτω
δὴ
|
παραδιδοῖ |
τὸν
Ἀπρίην
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
οἳ |
[2, 34] |
μακρότατον
ἱστορεῦντα
ἦν
ἐξικέσθαι,
εἴρηται·
|
ἐκδιδοῖ |
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον.
ἡ
δὲ |
[2, 22] |
ἐκ
Λιβύης
διὰ
μέσων
Αἰθιόπων,
|
ἐκδιδοῖ |
δὲ
ἐς
Αἴγυπτον.
κῶς
ὦν |
[2, 150] |
τὴν
Σύρτιν
τὴν
ἐς
Λιβύην
|
ἐκδιδοῖ |
ἡ
λίμνη
αὕτη
ὑπὸ
γῆν, |
[2, 29] |
τὸ
ἐς
τὴν
λίμνην
ταύτην
|
ἐκδιδοῖ. |
καὶ
ἔπειτα
ἀποβὰς
παρὰ
τὸν |
[2, 148] |
αὐτοὶ
ὡρῶμεν·
αἵ
τε
γὰρ
|
διέξοδοι |
διὰ
τῶν
στεγέων
καὶ
οἱ |
[2, 139] |
τοῖσι
χρέωνται
Αἰθίοπες,
ἀνεῖλε
ὡς
|
δέοι |
αὐτὸν
Αἰγύπτου
βασιλεῦσαι
ἔτεα
πεντήκοντα. |
[2, 43] |
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν
οἱ
δυώδεκα
|
θεοὶ |
ἐγένοντο
τῶν
Ἡρακλέα
ἕνα
νομίζουσι |
[2, 116] |
λέγει.
Αἰγύπτῳ
μ᾽
ἔτι
δεῦρο
|
θεοὶ |
μεμαῶτα
νέεσθαι
ἔσχον,
ἐπεὶ
οὔ |
[2, 43] |
οὐνόματα
φασὶ
εἰδέναι,
οὐδέ
σφι
|
θεοὶ |
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι |
[2, 169] |
δὲ
μεμφομένων
Αἰγυπτίων
ὡς
οὐ
|
ποιέοι |
δίκαια
τρέφων
τὸν
σφίσι
τε |
[2, 152] |
πρότερον
χαλκῷ
ἄνδρας
ὁπλισθέντας,
ὡς
|
χάλκεοι |
ἄνδρες
ἀπιγμένοι
ἀπὸ
θαλάσσης
λεηλατεῦσι |
[2, 139] |
λέγειν
αὐτὸν
ὡς
πρόφασίν
οἱ
|
δοκέοι |
ταύτην
τοὺς
θεοὺς
προδεικνύναι,
ἵνα |
[2, 109] |
κατὰ
λόγον
τῆς
τεταγμένης
ἀποφορῆς
|
τελέοι. |
δοκέει
δέ
μοι
ἐνθεῦτεν
γεωμετρίη |
[2, 148] |
οἱ
δὲ
τοῖχοι
τύπων
ἐγγεγλυμμένων
|
πλέοι, |
αὐλὴ
δὲ
ἑκάστη
περίστυλος
λίθου |
[2, 115] |
καὶ
τὸν
πλόον
ἀπηγήσατο
ὁκόθεν
|
πλέοι. |
μετὰ
δὲ
ὁ
Πρωτεὺς
εἰρώτα |
[2, 115] |
Πρωτεὺς
τίς
εἴη
καὶ
ὁκόθεν
|
πλέοι. |
ὁ
δέ
οἱ
καὶ
τὸ |
[2, 22] |
ἐς
Αἴγυπτον.
κῶς
ὦν
δῆτα
|
ῥέοι |
ἂν
ἀπὸ
χιόνος,
ἀπὸ
τῶν |
[2, 173] |
παιγνίην
τὸ
μέρος
ἑωυτὸν
ἀνιέναι,
|
λάθοι |
ἂν
ἤτοι
μανεὶς
ἢ
ὅ |
[2, 181] |
καὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἤδη,
ὁκότε
|
ἔλθοι |
Ἄμασις
πρὸς
αὐτήν,
ἐμίσγετο,
καὶ |
[2, 13] |
ὡς
ἐπὶ
Μοίριος
βασιλέος,
ὅκως
|
ἔλθοι |
ὁ
ποταμὸς
ἐπὶ
ὀκτὼ
πήχεας |
[2, 42] |
τοὺς
δὲ
κριοὺς
οὐ
θύουσι
|
Θηβαῖοι, |
ἀλλ᾽
εἰσί
σφι
ἱροὶ
διὰ |
[2, 42] |
δὲ
αἰγῶν
ἀπεχόμενοι
ὄις
θύουσι.
|
Θηβαῖοι |
μέν
νυν
καὶ
ὅσοι
διὰ |
[2, 93] |
σιτέονται.
~οἱ
δὲ
ἰχθύες
οἱ
|
ἀγελαῖοι |
ἐν
μὲν
τοῖσι
ποταμοῖσι
οὐ |
[2, 63] |
προπυλαίοισι
ἑστεῶτες
ἐσιέναι,
οἱ
δὲ
|
εὐχωλιμαῖοι |
τιμωρέοντες
τῷ
θεῷ
παίουσι
αὐτοὺς |
[2, 51] |
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν
Ἑλλήνων
ἁπάντων
|
Ἀθηναῖοι |
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων
ὧλλοι. |
[2, 51] |
τὰ
αἰδοῖα
τἀγάλματα
τοῦ
Ἑρμέω
|
Ἀθηναῖοι |
πρῶτοι
Ἑλλήνων
μαθόντες
παρὰ
Πελασγῶν |
[2, 33] |
ἔφασκε
τοὺς
Νασαμῶνας,
ὡς
οἱ
|
Κυρηναῖοι |
ἔλεγον,
καὶ
ἐς
τοὺς
οὗτοι |
[2, 55] |
δέ
σφι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
Δωδωναῖοι |
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρόν.
~ἐγὼ |
[2, 75] |
τοῦτο
τὸ
ἔργον
τετιμῆσθαι
λέγουσι
|
Ἀράβιοι |
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων·
ὁμολογέουσι
δὲ |
[2, 9] |
ὀγδώκοντα
ἐόντων.
οὗτοι
συντιθέμενοι
οἱ
|
στάδιοι |
Αἰγύπτου
τὸ
μὲν
παρὰ
θάλασσαν |
[2, 158] |
καὶ
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου
εἰσὶ
|
στάδιοι |
ἀπαρτὶ
χίλιοι
ἐς
τὸν
Ἀράβιον |
[2, 9] |
μεσόγαιαν
μέχρι
Θηβέων
ἐστί,
σημανέω·
|
στάδιοι |
γὰρ
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν |
[2, 8] |
τὸ
μεταξὺ
πεδιὰς
μὲν
γῆ,
|
στάδιοι |
δὲ
μάλιστα
ἐδόκεόν
μοι
εἶναι, |
[2, 9] |
Θήβας
ἐστὶ
ἀνάπλοος
ἐννέα
ἡμερέων,
|
στάδιοι |
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
ἑξήκοντα
καὶ |
[2, 15] |
Αἴγυπτος
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ
περίμετρον
|
στάδιοι |
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ |
[2, 149] |
τὸ
περίμετρον
τῆς
περιόδου
εἰσι\
|
στάδιοι |
ἑξακόσιοι
καὶ
τρισχίλιοι,
σχοίνων
ἑξήκοντα |
[2, 6] |
στάδια.
οὕτω
ἂν
εἴησαν
Αἰγύπτου
|
στάδιοι |
ἑξακόσιοι
καὶ
τρισχίλιοι
τὸ
παρὰ |
[2, 124] |
μὲν
γὰρ
μῆκος
εἰσὶ
πέντε
|
στάδιοι, |
εὖρος
δὲ
δέκα
ὀργυιαί,
ὕψος |
[2, 9] |
Θηβέων
ἐς
Ἐλεφαντίνην
καλεομένην
πόλιν
|
στάδιοι |
χίλιοι
καὶ
ὀκτακόσιοι
εἰσί.
~ταύτης |
[2, 160] |
ἀπικόμενοι
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
οἱ
|
Ἠλεῖοι |
ἔλεγον
τῶν
εἵνεκα
ἀπίκοντο,
ἐνθαῦτα |
[2, 167] |
καὶ
μάλιστα
Λακεδαιμόνιοι.
ἥκιστα
δὲ
|
Κορίνθιοι |
ὄνονται
τοὺς
χειροτέχνας.
~γέρεα
δέ |
[2, 158] |
ἀπὸ
τούτου
εἰσὶ
στάδιοι
ἀπαρτὶ
|
χίλιοι |
ἐς
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον.
τοῦτο |
[2, 168] |
ἐκαρποῦντο
καὶ
οὐδαμὰ
ὡυτοί.
Καλασιρίων
|
χίλιοι |
καὶ
Ἑρμοτυβίων
ἐδορυφόρεον
ἐνιαυτὸν
ἕκαστοι |
[2, 9] |
ἐς
Ἐλεφαντίνην
καλεομένην
πόλιν
στάδιοι
|
χίλιοι |
καὶ
ὀκτακόσιοι
εἰσί.
~ταύτης
ὦν |
[2, 175] |
ἐκόμιζον
μὲν
ἐπ᾽
ἔτεα
τρία,
|
δισχίλιοι |
δέ
οἱ
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες, |
[2, 15] |
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
|
ἑξακισχίλιοι. |
~εἰ
ὦν
ἡμεῖς
ὀρθῶς
περὶ |
[2, 9] |
εἰσὶ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
|
ἑξακισχίλιοι. |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
Θηβέων
ἐς |
[2, 9] |
ὁδοῦ
ἑξήκοντα
καὶ
ὀκτακόσιοι
καὶ
|
τετρακισχίλιοι, |
σχοίνων
ἑνὸς
καὶ
ὀγδώκοντα
ἐόντων. |
[2, 149] |
περιόδου
εἰσι\
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ
|
τρισχίλιοι, |
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων,
ἴσοι
καὶ |
[2, 6] |
εἴησαν
Αἰγύπτου
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ
|
τρισχίλιοι |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν.
~ἐνθεῦτεν
μὲν |
[2, 178] |
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός,
καὶ
ἄλλο
|
Σάμιοι |
Ἥρης
καὶ
Μιλήσιοι
Ἀπόλλωνος.
~ἦν |
[2, 71] |
πόνῳ.
~οἱ
δὲ
ἵπποι
οἱ
|
ποτάμιοι |
νομῷ
μὲν
τῷ
Παπρημίτῃ
ἱροί |
[2, 39] |
ἀγορὴ
καὶ
Ἕλληνές
σφι
ἔωσι
|
ἐπιδήμιοι |
ἔμποροι,
οἳ
δὲ
φέροντες
ἐς |
[2, 125] |
τῶν
ἀναβαθμῶν
ἀείροντες·
ὅκως
δὲ
|
ἀνίοι |
ὁ
λίθος
ἐπ᾽
αὐτόν,
ἐς |
[2, 167] |
πάντες
οἱ
Ἕλληνες
καὶ
μάλιστα
|
Λακεδαιμόνιοι. |
ἥκιστα
δὲ
Κορίνθιοι
ὄνονται
τοὺς |
[2, 42] |
δέ
μοι,
καὶ
τὸ
οὔνομα
|
Ἀμμώνιοι |
ἀπὸ
τοῦδε
σφίσι
τὴν
ἐπωνυμίην |
[2, 42] |
ποιεῦσι
Αἰγύπτιοι,
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
|
Ἀμμώνιοι, |
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
Αἰθιόπων |
[2, 95] |
κώνωπες
ὑπὸ
τῶν
ἀνέμων
οὐκ
|
οἷοί |
τε
εἰσὶ
ὑψοῦ
πέτεσθαι.
τοῖσι |
[2, 147] |
Ἡφαίστου
βασιλεύσαντα,
οὐδένα
γὰρ
χρόνον
|
οἷοί |
τε
ἦσαν
ἄνευ
βασιλέος
διαιτᾶσθαι, |
[2, 140] |
ἐπὶ
πλέω
ἢ
ἑπτακόσια
οὐκ
|
οἷοί |
τε
ἦσαν
αὐτὴν
ἀνευρεῖν
οἱ |
[2, 53] |
θεῶν,
εἴτε
αἰεὶ
ἦσαν
πάντες,
|
ὁκοῖοί |
τε
τινὲς
τὰ
εἴδεα,
οὐκ |
[2, 46] |
γλύφουσι
οἱ
ζωγράφοι
καὶ
οἱ
|
ἀγαλματοποιοὶ |
τοῦ
Πανὸς
τὤγαλμα
κατά
περ |
[2, 108] |
ἀλλ᾽
ἀναμέσους,
οὗτοι,
ὅκως
τε
|
ἀπίοι |
ὁ
ποταμός,
σπανίζοντες
ὑδάτων
πλατυτέροισι |
[2, 104] |
αὐτοὶ
ὁμολογέουσι
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
|
Σύριοι |
δὲ
οἱ
περὶ
Θερμώδοντα
καὶ |
[2, 112] |
δὲ
τὸ
τέμενος
τοῦτο
Φοίνικες
|
Τύριοι, |
καλέεται
δὲ
ὁ
χῶρος
οὗτος |
[2, 150] |
εἴκοσι
μνέας.
~ἔλεγον
δὲ
οἱ
|
ἐπιχώριοι |
καὶ
ὡς
ἐς
τὴν
Σύρτιν |
[2, 60] |
ἐς
ἑβδομήκοντα
μυριάδας,
ὡς
οἱ
|
ἐπιχώριοι |
λέγουσι.
ταῦτα
μὲν
δὴ
ταύτῃ |
[2, 64] |
ἐκ
τοῦδε
νομίσαι
φασὶ
οἱ
|
ἐπιχώριοι· |
οἰκέειν
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τούτῳ |
[2, 156] |
Ἀπόλλωνος
μέγας
ἔνι
καὶ
βωμοὶ
|
τριφάσιοι |
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι
δ᾽
ἐν
αὐτῇ |
[2, 46] |
δὲ
πάντας
τοὺς
αἶγας
οἱ
|
Μενδήσιοι, |
καὶ
μᾶλλον
τοὺς
ἔρσενας
τῶν |
[2, 46] |
ὀκτὼ
θεῶν
λογίζονται
εἶναι
οἱ
|
Μενδήσιοι, |
τοὺς
δὲ
ὀκτὼ
θεοὺς
τούτους |
[2, 178] |
καὶ
ἄλλο
Σάμιοι
Ἥρης
καὶ
|
Μιλήσιοι |
Ἀπόλλωνος.
~ἦν
δὲ
τὸ
παλαιὸν |
[2, 149] |
περίμετρον
τῆς
περιόδου
εἰσι\
στάδιοι
|
ἑξακόσιοι |
καὶ
τρισχίλιοι,
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων, |
[2, 6] |
οὕτω
ἂν
εἴησαν
Αἰγύπτου
στάδιοι
|
ἑξακόσιοι |
καὶ
τρισχίλιοι
τὸ
παρὰ
θάλασσαν. |
[2, 9] |
καλεομένην
πόλιν
στάδιοι
χίλιοι
καὶ
|
ὀκτακόσιοι |
εἰσί.
~ταύτης
ὦν
τῆς
χώρης |
[2, 9] |
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
ἑξήκοντα
καὶ
|
ὀκτακόσιοι |
καὶ
τετρακισχίλιοι,
σχοίνων
ἑνὸς
καὶ |
[2, 20] |
ἐργάζεται.
πρὸς
δέ,
εἰ
ἐτησίαι
|
αἴτιοι |
ἦσαν,
χρῆν
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[2, 20] |
ἄλλους
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι
ἐτησίῃσι
|
ἀντίοι |
ῥέουσι,
ὁμοίως
πάσχειν
καὶ
κατὰ |
[2, 35] |
εἵνεκα
πλέω
περὶ
αὐτῆς
εἰρήσεται.
|
Αἰγύπτιοι |
ἅμα
τῷ
οὐρανῷ
τῷ
κατὰ |
[2, 42] |
κριοπρόσωπον
τοῦ
Διὸς
τὤγαλμα
ποιεῦσι
|
Αἰγύπτιοι, |
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι,
ἐόντες |
[2, 145] |
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα
|
Αἰγύπτιοι |
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε |
[2, 100] |
τὴν
ἔλεγον
τιμωρέουσαν
ἀδελφεῷ,
τὸν
|
Αἰγύπτιοι |
βασιλεύοντα
σφέων
ἀπέκτειναν,
ἀποκτείναντες
δὲ |
[2, 36] |
τὰ
δεξιὰ
φέροντες
τὴν
χεῖρα,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
ἐπὶ |
[2, 36] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἔξωθεν
προσδέουσι,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι
καὶ |
[2, 65] |
ἐπιλέγοντες
ποιεῦσι
ἔμοιγε
οὐκ
ἀρεστά·
|
~Αἰγύπτιοι |
δὲ
θρησκεύουσι
περισσῶς
τά
τε |
[2, 35] |
ἄλλοι
ἄνω
τὴν
κρόκην
ὠθέοντες,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
κάτω.
τὰ
ἄχθεα
οἱ |
[2, 36] |
πλὴν
ὅσοι
ἀπὸ
τούτων
ἔμαθον,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
περιτάμνονται.
εἵματα
τῶν
μὲν |
[2, 161] |
Ἀπρίης
ἐπὶ
Κυρηναίους
μεγαλωστὶ
προσέπταισε,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι
ἀπέστησαν
ἀπ᾽ |
[2, 4] |
ἐμβόλιμον
ἐπεμβάλλουσι
τῶν
ὡρέων
εἵνεκεν,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
τριηκοντημέρους
ἄγοντες
τοὺς
δυώδεκα |
[2, 36] |
τὰς
κεφαλὰς
τοὺς
μάλιστα
ἱκνέεται,
|
Αἰγύπτιοι |
δὲ
ὑπὸ
τοὺς
θανάτους
ἀνιεῖσι |
[2, 75] |
πρὸς
Αἰγυπτίων·
ὁμολογέουσι
δὲ
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
διὰ
ταῦτα
τιμᾶν
τὰς
ὄρνιθας |
[2, 66] |
τοὺς
αἰελούρους·
οἱ
μὲν
γὰρ
|
Αἰγύπτιοι |
διαστάντες
φυλακὰς
ἔχουσι
τῶν
αἰελούρων, |
[2, 47] |
τοῦτο
δὲ
οἱ
συβῶται
ἐόντες
|
Αἰγύπτιοι |
ἐγγενέες
ἐς
ἱρὸν
οὐδὲν
τῶν |
[2, 123] |
δὲ
καὶ
τόνδε
τὸν
λόγον
|
Αἰγύπτιοι |
εἰσὶ
οἱ
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου |
[2, 58] |
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων
|
Αἰγύπτιοι |
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ
παρὰ |
[2, 127] |
~βασιλεῦσαι
δὲ
τὸν
Χέοπα
τοῦτον
|
Αἰγύπτιοι |
ἔλεγον
πεντήκοντα
ἔτεα,
τελευτήσαντος
δὲ |
[2, 80] |
~συμφέρονται
δὲ
καὶ
τόδε
ἄλλο
|
Αἰγύπτιοι |
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι·
οἱ
νεώτεροι |
[2, 37] |
δὲ
οὔτε
τι
μάλα
σπείρουσι
|
Αἰγύπτιοι |
ἐν
τῇ
χώρῃ,
τούς
τε |
[2, 86] |
ἀντὶ
κόλλης
τὰ
πολλὰ
χρέωνται
|
Αἰγύπτιοι. |
ἐνθεῦτεν
δὲ
παραδεξάμενοί
μιν
οἱ |
[2, 160] |
εἶναι
σοφωτάτους.
συνελθόντες
δὲ
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
ἐπυνθάνοντο
τῶν
Ἠλείων
λεγόντων
ἅπαντα |
[2, 105] |
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί
τε
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
ἐργάζονται
καὶ
κατὰ
ταὐτά,
καὶ |
[2, 61] |
ὅτι
εἰσὶ
ξεῖνοι
καὶ
οὐκ
|
Αἰγύπτιοι. |
~ἐς
Σάιν
δὲ
πόλιν
ἐπεὰν |
[2, 63] |
τρωμάτων·
οὐ
μέντοι
οἵ
γε
|
Αἰγύπτιοι |
ἔφασαν
ἀποθνήσκειν
οὐδένα.
~τὴν
δὲ |
[2, 160] |
βουλομένῳ
ἐξεῖναι
ἀγωνίζεσθαι.
οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
ἔφασαν
σφέας
οὕτω
τιθέντας
παντὸς |
[2, 29] |
τὸ
ἥμισυ,
τὸ
δὲ
ἥμισυ
|
Αἰγύπτιοι. |
ἔχεται
δὲ
τῆς
νήσου
λίμνην |
[2, 43] |
τῶν
θεῶν
τὰ
οὐνόματα
ἐξεπιστέατο
|
Αἰγύπτιοι |
ἢ
τοῦ
Ἡρακλέος.
ἀλλά
τις |
[2, 160] |
μηδενὶ
εἶναι
ἀγωνίζεσθαι.
ταῦτα
μὲν
|
Αἰγύπτιοι |
Ἠλείοισι
ὑπεθήκαντο.
~ψάμμιος
δὲ
ἓξ |
[2, 41] |
καὶ
τοὺς
μόσχους
οἱ
πάντες
|
Αἰγύπτιοι |
θύουσι,
τὰς
δὲ
θηλέας
οὔ |
[2, 104] |
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται
ἀπ᾽
ἀρχῆς |
[2, 18] |
δοκέοντες
εἶναι
Λίβυες
καὶ
οὐκ
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἀχθόμενοι
τῇ
περὶ
τὰ |
[2, 15] |
γε
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν |
[2, 172] |
δὴ
πρῶτα
κατώνοντο
τὸν
Ἄμασιν
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
ἐν
οὐδεμιῇ
μοίρῃ
μεγάλῃ |
[2, 92] |
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
Αἰγύπτιοι, |
καὶ
τὰ
ἄλλα
καὶ
γυναικὶ |
[2, 2] |
καλέοντας
τὸν
ἄρτον.
οὕτω
συνεχώρησαν
|
Αἰγύπτιοι |
καὶ
τοιούτῳ
σταθμησάμενοι
πρήγματι
τοὺς |
[2, 92] |
τῷ
ὕδατι
κρίνεα
πολλά,
τὰ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
λωτόν·
ταῦτ᾽
ἐπεὰν
δρέψωσι |
[2, 42] |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο·
Ἀμοῦν
γὰρ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
τὸν
Δία.
τοὺς
δὲ |
[2, 158] |
προεργάζεσθαι.
βαρβάρους
δὲ
πάντας
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
καλέουσι
τοὺς
μὴ
σφίσι
ὁμογλώσσους. |
[2, 94] |
τοῦ
καρποῦ,
τὸ
καλεῦσι
μὲν
|
Αἰγύπτιοι |
κίκι,
ποιεῦσι
δὲ
ὧδε.
παρὰ |
[2, 123] |
γράφω.
ἀρχηγετέειν
δὲ
τῶν
κάτω
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι
Δήμητρα
καὶ
Διόνυσον.
πρῶτοι |
[2, 147] |
οἵ
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
καὶ
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι
ἄλλοισι
κατὰ |
[2, 147] |
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν
νυν
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι |
λέγουσι·
ὅσα
δὲ
οἵ
τε |
[2, 54] |
καὶ
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
τόνδε
|
Αἰγύπτιοι |
λόγον
λέγουσι.
ἔφασαν
οἱ
ἱρέες |
[2, 77] |
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ
ἄλλως
|
Αἰγύπτιοι |
μετὰ
Λίβυας
ὑγιηρέστατοι
πάντων
ἀνθρώπων |
[2, 147] |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
ἐλευθερωθέντες
|
Αἰγύπτιοι |
μετὰ
τὸν
ἱρέα
τοῦ
Ἡφαίστου |
[2, 47] |
ἐπίδεξιν
ἀνθρώπων
ἀπίκετο.
~ὗν
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
μιαρὸν
ἥγηνται
θηρίον
εἶναι,
καὶ |
[2, 104] |
μὲν
γὰρ
ἐόντες
οἱ
Κόλχοι
|
Αἰγύπτιοι, |
νοήσας
δὲ
πρότερον
αὐτὸς
ἢ |
[2, 92] |
οἱ
κατύπερθε
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντες
|
Αἰγύπτιοι |
νομίζουσι·
οἱ
δὲ
δὴ
ἐν |
[2, 39] |
τὴν
ἐπίσπεισιν
τοῦ
οἴνου
πάντες
|
Αἰγύπτιοι |
νόμοισι
τοῖσι
αὐτοῖσι
χρέωνται
ὁμοίως |
[2, 128] |
ὑπὸ
μίσεος
οὐ
κάρτα
θέλουσι
|
Αἰγύπτιοι |
ὀνομάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πυραμίδας |
[2, 50] |
τοῦτον
αἰεί.
νομίζουσι
δ᾽
ὦν
|
Αἰγύπτιοι |
οὐδ᾽
ἥρωσι
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν |
[2, 59] |
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
οὐκ
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
πανηγύρις |
[2, 43] |
ἀνέκαθεν
ἀπ᾽
Αἰγύπτου,
καὶ
διότι
|
Αἰγύπτιοι |
οὔτε
Ποσειδέωνος
οὔτε
Διοσκούρων
τὰ |
[2, 91] |
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
|
Αἰγύπτιοι |
οὕτω
τοῦτο
φυλάσσουσι,
ἔστι
δὲ |
[2, 41] |
καὶ
τὰς
βοῦς
τὰς
θηλέας
|
Αἰγύπτιοι |
πάντες
ὁμοίως
σέβονται
προβάτων
πάντων |
[2, 49] |
οὐ
μὲν
οὐδὲ
φήσω
ὅκως
|
Αἰγύπτιοι |
παρ᾽
Ἑλλήνων
ἔλαβον
ἢ
τοῦτο |
[2, 171] |
νυκτὸς
ποιεῦσι,
τὰ
καλέουσι
μυστήρια
|
Αἰγύπτιοι. |
περὶ
μέν
νυν
τούτων
εἰδότι |
[2, 48] |
ἀνάγουσι
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
οἱ)
|
Αἰγύπτιοι |
πλὴν
χορῶν
κατὰ
ταὐτὰ
σχεδὸν |
[2, 2] |
Ἑλλήνων
τῶν
ἐπεκράτεε.
~Οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι, |
πρὶν
μὲν
ἢ
Ψαμμήτιχον
σφέων |
[2, 42] |
οὐ
τοὺς
αὐτοὺς
ἅπαντες
ὁμοίως
|
Αἰγύπτιοι |
σέβονται,
πλὴν
Ἴσιός
τε
καὶ |
[2, 47] |
θεοῖσι
θύειν
ὗς
οὐ
δικαιοῦσι
|
Αἰγύπτιοι, |
Σελήνῃ
δὲ
καὶ
Διονύσῳ
μούνοισι |
[2, 173] |
πρήσσειν
τὰ
πρήγματα,
καὶ
οὕτω
|
Αἰγύπτιοί |
τ᾽
ἂν
ἠπιστέατο
ὡς
ὑπ᾽ |
[2, 142] |
~ἐς
μὲν
τοσόνδε
τοῦ
λόγου
|
Αἰγύπτιοί |
τε
καὶ
οἱ
ἱρέες
ἔλεγον, |
[2, 100] |
ἐπιχωρίη,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
ἄνδρες
|
Αἰγύπτιοι. |
τῇ
δὲ
γυναικὶ
οὔνομα
ἦν, |
[2, 104] |
Κόλχων·
νομίζειν
δ᾽
ἔφασαν
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
τῆς
Σεσώστριος
στρατιῆς
εἶναι
τοὺς |
[2, 13] |
τὸν
πάντα
χρόνον
τὸν
ἐπίλοιπον
|
Αἰγύπτιοι |
τὸ
κοτὲ
αὐτοὶ
Ἕλληνας
ἔφασαν |
[2, 121] |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
πηχέων,
τῶν
|
Αἰγύπτιοι |
τὸν
μὲν
πρὸς
βορέω
ἑστεῶτα |
[2, 132] |
ἀνὰ
πάντα
ἔτεα,
ἐπεὰν
τύπτωνται
|
Αἰγύπτιοι |
τὸν
οὐκ
ὀνομαζόμενον
θεὸν
ὑπ᾽ |
[2, 43] |
παρ᾽
Ἑλλήνων
ἔλαβον
τὸ
οὔνομα
|
Αἰγύπτιοι |
τοῦ
Ἡρακλέος,
ἀλλὰ
Ἕλληνες
μᾶλλον |
[2, 79] |
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν
δέ
μιν
|
Αἰγύπτιοι |
τοῦ
πρώτου
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου
παῖδα |
[2, 119] |
ἔτι
ἐτράπετο
οὐκ
εἶχον
εἰπεῖν
|
Αἰγύπτιοι. |
τούτων
δὲ
τὰ
μὲν
ἱστορίῃσι |
[2, 160] |
ἥκειν
ἐπιμαθησόμενοι
εἴ
τι
ἔχοιεν
|
Αἰγύπτιοι |
τούτων
δικαιότερον
ἐπεξευρεῖν.
οἳ
δὲ |
[2, 50] |
λέγω
δὲ
τὰ
λέγουσι
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι. |
τῶν
δὲ
οὔ
φασι
θεῶν |
[2, 104] |
ἐμεμνέατο
τῶν
Αἰγυπτίων
ἢ
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
τῶν
Κόλχων·
νομίζειν
δ᾽
ἔφασαν |
[2, 45] |
ἀπικόμενον
ἐς
Αἴγυπτον
στέψαντες
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
ὑπὸ
πομπῆς
ἐξῆγον
ὡς
θύσοντες |
[2, 156] |
λόγον
δὲ
τόνδε
ἐπιλέγοντες
οἱ
|
Αἰγύπτιοι |
φασὶ
εἶναι
αὐτὴν
πλωτήν,
ὡς |
[2, 145] |
Ἡρακλέι
μὲν
δὴ
ὅσα
αὐτοὶ
|
Αἰγύπτιοι |
φασὶ
εἶναι
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν |
[2, 172] |
ὅκου
ἦν
ἐπιτηδεότατον·
οἱ
δὲ
|
Αἰγύπτιοι |
φοιτέοντες
πρὸς
τὤγαλμα
ἐσέβοντο
μεγάλως. |
[2, 135] |
ὄπισθε
μὲν
τοῦ
βωμοῦ
τὸν
|
Χῖοι |
ἀνέθεσαν,
ἀντίον
δὲ
αὐτοῦ
τοῦ |
[2, 51] |
τηνικαῦτα
ἐς
Ἕλληνας
τελέουσι
Πελασγοὶ
|
σύνοικοι |
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
χώρῃ,
ὅθεν |
[2, 51] |
Πελασγοὶ
οὗτοι
οἵ
περ
Ἀθηναίοισι
|
σύνοικοι |
ἐγένοντο,
καὶ
παρὰ
τούτων
Σαμοθρήικες |
[2, 42] |
ἐόντες
Αἰγυπτίων
τε
καὶ
Αἰθιόπων
|
ἄποικοι |
καὶ
φωνὴν
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
νομίζοντες. |
[2, 33] |
τῇ
Ἰστρίην
οἱ
Μιλησίων
οἰκέουσι
|
ἄποικοι. |
~ὁ
μὲν
δὴ
Ἴστρος,
ῥέει |
[2, 159] |
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
τῶν
ἔτι
οἱ
|
ὁλκοὶ |
ἐπίδηλοι.
καὶ
ταύτῃσί
τε
ἐχρᾶτο |
[2, 154] |
ἐν
τούτοισι
δὲ
οἵ
τε
|
ὁλκοὶ |
τῶν
νεῶν
καὶ
τὰ
ἐρείπια |
[2, 91] |
αὐτοῖσι
ἀνδριάντες
δύο
ἑστᾶσι
λίθινοι
|
μεγάλοι. |
ἐν
δὲ
τῷ
περιβεβλημένῳ
τούτῳ |
[2, 75] |
σωροὶ
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ
|
μεγάλοι |
καὶ
ὑποδεέστεροι
καὶ
ἐλάσσονες
ἔτι |
[2, 170] |
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
ὀβελοὶ
ἑστᾶσι
|
μεγάλοι |
λίθινοι,
λίμνη
τε
ἐστὶ
ἐχομένη |
[2, 25] |
τῆς
χώρης
καὶ
κεχαραδρωμένης,
ῥέουσι
|
μεγάλοι· |
τοῦ
δὲ
θέρεος
τῶν
τε |
[2, 170] |
τοίχου.
καὶ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
|
ὀβελοὶ |
ἑστᾶσι
μεγάλοι
λίθινοι,
λίμνη
τε |
[2, 160] |
Ψάμμιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου
ἀπίκοντο
Ἠλείων
|
ἄγγελοι, |
αὐχέοντες
δικαιότατα
καὶ
κάλλιστα
τιθέναι |
[2, 14] |
ὡς
ἔχει
φράσω·
εἴ
σφι
|
θέλοι, |
ὡς
καὶ
πρότερον
εἶπον,
ἡ |
[2, 173] |
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου
κατάστασις·
εἰ
|
ἐθέλοι |
κατεσπουδάσθαι
αἰεὶ
μηδὲ
ἐς
παιγνίην |
[2, 77] |
σφι
εἰσὶ
ἐν
τῇ
χώρῃ
|
ἄμπελοι. |
ἰχθύων
δὲ
τοὺς
μὲν
πρὸς |
[2, 29] |
ποταμὸν
ὁδοιπορίην
ποιήσεαι
ἡμερέων
τεσσεράκοντα·
|
σκόπελοι/ |
τε
γὰρ
ἐν
τῷ
Νείλῳ |
[2, 149] |
χειροποίητος
ἐστὶ
καὶ
ὀρυκτή,
αὐτὴ
|
δηλοῖ· |
ἐν
γὰρ
μέσῃ
τῇ
λίμνῃ |
[2, 106] |
ὁκόθεν
ἐστί,
ἐνθαῦτα
μὲν
οὐ
|
δηλοῖ, |
ἑτέρωθι
δὲ
δεδήλωκε·
τὰ
δὴ |
[2, 61] |
κόπτονται
μαχαίρῃσι,
καὶ
τούτῳ
εἰσὶ
|
δῆλοι |
ὅτι
εἰσὶ
ξεῖνοι
καὶ
οὐκ |
[2, 116] |
ἑκατόμβας.
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἔπεσι
|
δηλοῖ |
ὅτι
ἠπίστατο
τὴν
ἐς
Αἴγυπτον |
[2, 117] |
χωρίον
οὐκ
ἥκιστα
ἀλλὰ
μάλιστα
|
δηλοῖ |
ὅτι
οὐκ
Ὁμήρου
τὰ
Κύπρια |
[2, 5] |
ἔσεαι.
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
τοσοῦτο
|
δηλοῖ |
πρόχυσιν
τῆς
γῆς
ἐοῦσαν.
~αὖτις |
[2, 44] |
γενέσθαι.
τὰ
μέν
νυν
ἱστορημένα
|
δηλοῖ |
σαφέως
παλαιὸν
θεὸν
Ἡρακλέα
ἐόντα, |
[2, 159] |
θαλάσσῃ,
τῶν
ἔτι
οἱ
ὁλκοὶ
|
ἐπίδηλοι. |
καὶ
ταύτῃσί
τε
ἐχρᾶτο
ἐν |
[2, 164] |
οἳ
δὲ
συβῶται,
οἳ
δὲ
|
κάπηλοι, |
οἳ
δὲ
ἑρμηνέες,
οἳ
δὲ |
[2, 69] |
ἱροὺς
εἶναι.
καλέονται
δὲ
οὐ
|
κροκόδειλοι |
ἀλλὰ
χάμψαι·
κροκοδείλους
δὲ
Ἴωνες |
[2, 69] |
τῶν
Αἰγυπτίων
ἱροί
εἰσι
οἱ
|
κροκόδειλοι, |
τοῖσι
δὲ
οὔ,
ἀλλ᾽
ἅτε |
[2, 116] |
ὧδε.
ἔνθ᾽
ἔσαν
οἱ
πέπλοι
|
παμποίκιλοι, |
ἔργα
γυναικῶν
Σιδονίων,
τὰς
αὐτὸς |
[2, 43] |
ἐχρέωντο
καὶ
ἦσαν
Ἑλλήνων
τινὲς
|
ναυτίλοι, |
ὡς
ἔλπομαί
τε
καὶ
ἐμὴ |
[2, 161] |
ἀπονοστήσαντες
καὶ
οἱ
τῶν
ἀπολομένων
|
φίλοι |
ἀπέστησαν
ἐκ
τῆς
ἰθέης.
~πυθόμενος |
[2, 173] |
παιγνιήμων.
ἀχθεσθέντες
δὲ
τούτοισι
οἱ
|
φίλοι |
αὐτοῦ
ἐνουθέτεον
αὐτὸν
τοιάδε
λέγοντες. |
[2, 92] |
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
Αἰγύπτιοι,
καὶ
τὰ
ἄλλα
καὶ |
[2, 91] |
ἀνθρώπων
νομαίοισι.
οἱ
μέν
νυν
|
ἄλλοι |
Αἰγύπτιοι
οὕτω
τοῦτο
φυλάσσουσι,
ἔστι |
[2, 100] |
δὲ
γυνὴ
ἐπιχωρίη,
οἱ
δὲ
|
ἄλλοι |
ἄνδρες
Αἰγύπτιοι.
τῇ
δὲ
γυναικὶ |
[2, 147] |
λέγουσι·
ὅσα
δὲ
οἵ
τε
|
ἄλλοι |
ἄνθρωποι
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες |
[2, 14] |
ἄλλο
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
οἱ
|
ἄλλοι |
ἄνθρωποι
περὶ
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ᾽ |
[2, 35] |
ὑφαίνουσι·
ὑφαίνουσι
δὲ
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
ἄνω
τὴν
κρόκην
ὠθέοντες,
Αἰγύπτιοι |
[2, 151] |
ἔσπενδε.
κυνέας
δὲ
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
ἅπαντες
ἐφόρεόν
τε
βασιλέες
καὶ |
[2, 121] |
εἰρωτώμενον
τά
περ
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι, |
ἀπηγήσασθαι
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν
εἴη |
[2, 55] |
συνωμολόγεον
δέ
σφι
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι |
Δωδωναῖοι
οἱ
περὶ
τὸ
ἱρόν. |
[2, 36] |
καὶ
τοὺς
κάλους
οἱ
μὲν
|
ἄλλοι |
ἔξωθεν
προσδέουσι,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἔσωθεν. |
[2, 41] |
ταύτης
τῆς
πόλιος
πλανῶνται
πολλοὶ
|
ἄλλοι |
ἐς
ἄλλας
πόλις,
ἀνορύξαντες
δὲ |
[2, 166] |
τὸ
μάχιμον.
~καλασιρίων
δὲ
οἵδε
|
ἄλλοι |
νομοί
εἰσι,
Θηβαῖος,
Βουβαστίτης,
Ἀφθίτης, |
[2, 120] |
ἦν
ὁ
Πρίαμος
οὐδὲ
οἱ
|
ἄλλοι |
οἱ>
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι |
[2, 10] |
συμβληθῆναι
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
ἄλλοι |
ποταμοί,
οὐ
κατὰ
τὸν
Νεῖλον |
[2, 35] |
φύσιν
ἀλλοίην
παρεχομένῳ
ἢ
οἱ
|
ἄλλοι |
ποταμοί,
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν |
[2, 64] |
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλοι |
σχεδὸν
πάντες
ἄνθρωποι,
πλὴν
Αἰγυπτίων |
[2, 63] |
τοῦ
ἱροῦ
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ,
|
ἄλλοι |
τε
εὐχωλὰς
ἐπιτελέοντες
πλεῦνες
χιλίων |
[2, 133] |
μαντήιον
ἐκ
Βουτοῦς
πόλιος
ὡς
|
μέλλοι |
ἓξ
ἔτεα
μοῦνον
βιοὺς
τῷ |
[2, 39] |
λέγοντες
τῇσι
κεφαλῇσι,
εἴ
τι
|
μέλλοι |
ἢ
σφίσι
τοῖσι
θύουσι
ἢ |
[2, 133] |
πολλόν,
αὐτὸς
δ᾽
εὐσεβὴς
ἐὼν
|
μέλλοι |
ταχέως
οὕτω
τελευτήσειν.
ἐκ
δὲ |
[2, 41] |
ἐκ
ταύτης
τῆς
πόλιος
πλανῶνται
|
πολλοὶ |
ἄλλοι
ἐς
ἄλλας
πόλις,
ἀνορύξαντες |
[2, 63] |
περὶ
τὤγαλμα
πεπονέαται,
οἱ
δὲ
|
πολλοὶ |
αὐτῶν
ξύλων
κορύνας
ἔχοντες
ἑστᾶσι |
[2, 20] |
μὲν
ἐν
τῇ
Συρίῃ
ποταμοὶ
|
πολλοὶ |
δὲ
ἐν
τῇ
Λιβύῃ,
οἳ |
[2, 75] |
ὑποδεέστεροι
καὶ
ἐλάσσονες
ἔτι
τούτων,
|
πολλοὶ |
δὲ
ἦσαν
οὗτοι.
ἔστι
δὲ |
[2, 63] |
συναράσσονται,
καὶ
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
|
πολλοὶ |
καὶ
ἀποθνήσκουσι
ἐκ
τῶν
τρωμάτων· |
[2, 20] |
τὰ
ῥεύματα
παρέχονται.
εἰσὶ
δὲ
|
πολλοὶ |
μὲν
ἐν
τῇ
Συρίῃ
ποταμοὶ |
[2, 120] |
πρώτοισι
χρόνοισι
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
ἐπεὶ
|
πολλοὶ |
μὲν
τῶν
ἄλλων
Τρώων,
ὁκότε |
[2, 37] |
εἷς
ἑκάστου
τῶν
θεῶν
ἀλλὰ
|
πολλοί, |
τῶν
εἷς
ἐστι
ἀρχιερεύς·
ἐπεὰν |
[2, 51] |
Ἀθηναῖοι
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων
|
ὧλλοι. |
Ἀθηναίοισι
γὰρ
ἤδη
τηνικαῦτα
ἐς |
[2, 36] |
ἐστί.
ἀπὸ
πυρῶν
καὶ
κριθέων
|
ὧλλοι |
ζώουσι,
Αἰγυπτίων
δὲ
τῷ
ποιευμένῳ |
[2, 36] |
τὴν
κόπρον
ἀναιρέονται)
τὰ
αἰδοῖα
|
ὧλλοι |
μὲν
ἐῶσι
ὡς
ἐγένοντο,
πλὴν |
[2, 164] |
δὲ
μάχιμοι
κεκλέαται,
οἳ
δὲ
|
βουκόλοι |
οἳ
δὲ
συβῶται,
οἳ
δὲ |
[2, 46] |
τῶν
θηλέων,
καὶ
τούτων
οἱ
|
αἰπόλοι |
τιμὰς
μέζονας
ἔχουσι·
ἐκ
δὲ |
[2, 116] |
ἔπεα
ὧδε.
ἔνθ᾽
ἔσαν
οἱ
|
πέπλοι |
παμποίκιλοι,
ἔργα
γυναικῶν
Σιδονίων,
τὰς |
[2, 148] |
δυώδεκα
μὲν
εἰσὶ
αὐλαὶ
κατάστεγοι,
|
ἀντίπυλοι |
ἀλλήλῃσι,
ἓξ
μὲν
πρὸς
βορέω |
[2, 13] |
ἐς
τὴν
χώρην.
δοκέουσί
τέ
|
μοι |
Αἰγυπτίων
οἱ
ἔνερθε
λίμνης
τῆς |
[2, 146] |
εἰπεῖν
ὅκῃ
ἐτράπετο
γενόμενος.
δῆλά
|
μοι |
γέγονε
ὅτι
ὕστερον
ἐπύθοντο
οἱ |
[2, 33] |
Ἀμμωνίου
Ἐτεάρχου
λόγος
ἐς
τοῦτό
|
μοι |
δεδηλώσθω,
πλὴν
ὅτι
ἀπονοστῆσαί
τε |
[2, 103] |
τοὺς
Θρήικας.
ἐς
τούτους
δέ
|
μοι |
δοκέει
καὶ
προσώτατα
ἀπικέσθαι
ὁ |
[2, 49] |
κού
τι
νόμαιον.
πυθέσθαι
δέ
|
μοι |
δοκέει
μάλιστα
Μελάμπους
τὰ
περὶ |
[2, 24] |
ἀποδέξασθαι,
φράσω
δι᾽
ὅ
τι
|
μοι |
δοκέει
πληθύνεσθαι
ὁ
Νεῖλος
τοῦ |
[2, 57] |
καὶ
αὐτὴ
ἐπρήθη.
~πελειάδες
δέ
|
μοι |
δοκέουσι
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων
ἐπὶ |
[2, 50] |
γινώσκειν
τὰ
οὐνόματα,
οὗτοι
δέ
|
μοι |
δοκέουσι
ὑπὸ
Πελασγῶν
ὀνομασθῆναι,
πλὴν |
[2, 93] |
δὲ
οἰκὸς
αὐτοὺς
γίνεσθαι,
ἐγώ
|
μοι |
δοκέω
κατανοέειν
τοῦτο·
τοῦ
προτέρου |
[2, 5] |
ἀνὰ
τὸν
ποταμόν.
~καὶ
εὖ
|
μοι |
ἐδόκεον
λέγειν
περὶ
τῆς
χώρης· |
[2, 10] |
ἱρέες
ἔλεγον,
ἐδόκεε
καὶ
αὐτῷ
|
μοι |
εἶναι
ἐπίκτητος
Αἰγυπτίοισι.
τῶν
γὰρ |
[2, 10] |
πόλιν
κειμένων
τὸ
μεταξὺ
ἐφαίνετό
|
μοι |
εἶναι
κοτὲ
κόλπος
θαλάσσης,
ὥσπερ |
[2, 8] |
γῆ,
στάδιοι
δὲ
μάλιστα
ἐδόκεόν
|
μοι |
εἶναι,
τῇ
στεινότατον
ἐστί,
διηκοσίων |
[2, 104] |
ἀκούσας
ἄλλων
λέγω.
ὡς
δέ
|
μοι |
ἐν
φροντίδι
ἐγένετο,
εἰρόμην
ἀμφοτέρους, |
[2, 109] |
τεταγμένης
ἀποφορῆς
τελέοι.
δοκέει
δέ
|
μοι |
ἐνθεῦτεν
γεωμετρίη
εὑρεθεῖσα
ἐς
τὴν |
[2, 171] |
περὶ
μέν
νυν
τούτων
εἰδότι
|
μοι |
ἐπὶ
πλέον
ὡς
ἕκαστα
αὐτῶν |
[2, 125] |
εὖ
μεμνῆσθαι
τὰ
ὁ
ἑρμηνεύς
|
μοι |
ἐπιλεγόμενος
τὰ
γράμματα
ἔφη,
ἑξακόσια |
[2, 46] |
εἵνεκα
τοιοῦτον
γράφουσι
αὐτόν,
οὔ
|
μοι |
ἥδιον
ἐστὶ
λέγειν.
σέβονται
δὲ |
[2, 150] |
οὐδαμοῦ
ἐόντα,
ἐπιμελὲς
γὰρ
δή
|
μοι |
ἦν,
εἰρόμην
τοὺς
ἄγχιστα
οἰκέοντας |
[2, 150] |
ὁ
ἐξορυχθείς.
οἳ
δὲ
ἔφρασάν
|
μοι |
ἵνα
ἐξεφορήθη,
καὶ
εὐπετέως
ἔπειθον· |
[2, 155] |
Βουτώ,
ὡς
καὶ
πρότερον
ὠνόμασταί
|
μοι. |
ἱρὸν
δὲ
ἐστὶ
ἐν
τῇ |
[2, 43] |
Ἀμφιτρύωνος
γόνῳ
τοὔνομα
Ἡρακλέα,
πολλά
|
μοι |
καὶ
ἄλλα
τεκμήρια
ἐστὶ
τοῦτο |
[2, 116] |
οἱ
ἱρέες
γενέσθαι·
δοκέει
δέ
|
μοι |
καὶ
Ὅμηρος
τὸν
λόγον
τοῦτον |
[2, 9] |
τὸ
μὲν
παρὰ
θάλασσαν
ἤδη
|
μοι |
καὶ
πρότερον
δεδήλωται
ὅτι
ἑξακοσίων |
[2, 42] |
μεταξὺ
ἀμφοτέρων
νομίζοντες.
δοκέειν
δέ
|
μοι, |
καὶ
τὸ
οὔνομα
Ἀμμώνιοι
ἀπὸ |
[2, 104] |
δὲ
ἐπιμισγόμενοι
Αἰγύπτῳ
ἐξέμαθον,
μέγα
|
μοι |
καὶ
τόδε
τεκμήριον
γίνεται·
Φοινίκων |
[2, 13] |
ἐοῦσαν.
~ἔλεγον
δὲ
καὶ
τόδε
|
μοι |
μέγα
τεκμήριον
περὶ
τῆς
χώρης |
[2, 49] |
ἱρὸς
λεγόμενος.
~ἤδη
ὦν
δοκέει
|
μοι |
Μελάμπους
ὁ
Ἀμυθέωνος
τῆς
θυσίης |
[2, 113] |
οὐδαμῶς
ξείνης
ἐπικαλέεται.
~ἔλεγον
δέ
|
μοι |
οἱ
ἱρέες
ἱστορέοντι
τὰ
περὶ |
[2, 61] |
ἀνθρώπων·
τὸν
δὲ
τύπτονται,
οὔ
|
μοι |
ὅσιον
ἐστὶ
λέγειν.
ὅσοι
δὲ |
[2, 25] |
τῶν
πάντων
ὑετιώτατοι
δοκέει
δέ
|
μοι |
οὐδὲ
πᾶν
τὸ
ὕδωρ
τὸ |
[2, 44] |
Ἡρακλέα
ἐόντα,
καὶ
δοκέουσι
δέ
|
μοι |
οὗτοι
ὀρθότατα
Ἑλλήνων
ποιέειν,
οἳ |
[2, 171] |
Ἕλληνες
θεσμοφόρια
καλέουσι,
καὶ
ταύτης
|
μοι |
πέρι
εὔστομα
κείσθω,
πλὴν
ὅσον |
[2, 145] |
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα,
δεδήλωταί
|
μοι |
πρόσθε·
Πανὶ
δὲ
ἔτι
τούτων |
[2, 50] |
καὶ
Διοσκούρων,
ὡς
καὶ
πρότερόν
|
μοι |
ταῦτα
εἴρηται,
καὶ
Ἥρης
καὶ |
[2, 18] |
ἐστὶ
ἀλλ᾽
ὀρυκτά.
~μαρτυρέει
δέ
|
μοι |
τῇ
γνώμῃ,
ὅτι
τοσαύτη
ἐστὶ |
[2, 98] |
ἡ
δὲ
ἑτέρη
πόλις
δοκέει
|
μοι |
τὸ
οὔνομα
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 58] |
τούτων
Ἕλληνες
μεμαθήκασι.
τεκμήριον
δέ
|
μοι |
τούτου
τόδε·
αἱ
μὲν
γὰρ |
[2, 61] |
Ἴσι
τὴν
ὁρτήν,
εἴρηται
προτερόν
|
μοι· |
τύπτονται
μὲν
γὰρ
δὴ
μετὰ |
[2, 156] |
νυν
ὁ
νηὸς
τῶν
φανερῶν
|
μοι |
τῶν
περὶ
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν |
[2, 155] |
ὕψος
δέκα
ὀργυιέων.
τὸ
δέ
|
μοι |
τῶν
φανερῶν
ἦν
θῶμα
μέγιστον |
[2, 134] |
λέγοντες.
οὐδὲ
ὦν
οὐδὲ
εἰδότες
|
μοι |
φαίνονται
λέγειν
οὗτοι
ἥτις
ἦν |
[2, 50] |
τὸν
θεὸν
παρὰ
Λιβύων
ἐπύθοντο·
|
οὐδαμοὶ |
γὰρ
ἀπ᾽
ἀρχῆς
Ποσειδέωνος
οὔνομα |
[2, 10] |
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἄλλοι
|
ποταμοί, |
οὐ
κατὰ
τὸν
Νεῖλον
ἐόντες |
[2, 20] |
πολλοὶ
μὲν
ἐν
τῇ
Συρίῃ
|
ποταμοὶ |
πολλοὶ
δὲ
ἐν
τῇ
Λιβύῃ, |
[2, 35] |
ἀλλοίην
παρεχομένῳ
ἢ
οἱ
ἄλλοι
|
ποταμοί, |
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
τοῖσι |
[2, 121] |
τοῦ
βασιλέος
ὑπὸ
πάγης
ἁλόντος
|
ἀποτάμοι |
τὴν
κεφαλήν,
σοφώτατον
δὲ
ὅτι |
[2, 148] |
διὰ
τῶν
στεγέων
καὶ
οἱ
|
ἑλιγμοὶ |
διὰ
τῶν
αὐλέων
ἐόντες
ποικιλώτατοι |
[2, 143] |
ὦν
καὶ
δεικνύντες
οἱ
ἱρέες
|
ἐμοὶ |
ἀπεδείκνυσαν
παῖδα
πατρὸς
ἑωυτῶν
ἕκαστον |
[2, 28] |
οὔτε
Λιβύων
οὔτε
Ἑλλήνων
τῶν
|
ἐμοὶ |
ἀπικομένων
ἐς
λόγους
οὐδεὶς
ὑπέσχετο |
[2, 146] |
τοῖσί
τις
πείσεται
λεγομένοισι
μᾶλλον·
|
ἐμοὶ |
δ᾽
ὦν
ἡ
περὶ
αὐτῶν |
[2, 123] |
ὅτεῳ
τὰ
τοιαῦτα
πιθανά
ἐστι·
|
ἐμοὶ |
δὲ
παρὰ
πάντα
τὸν
λόγον |
[2, 120] |
θεῶν.
καὶ
ταῦτα
μὲν
τῇ
|
ἐμοὶ |
δοκέει
εἴρηται.
~Πρωτέος
δὲ
ἐκδέξασθαι |
[2, 15] |
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
καὶ
|
ἐμοὶ |
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν
τε
καὶ |
[2, 137] |
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
πολίων,
ὡς
|
ἐμοὶ |
δοκέει,
μάλιστα
ἡ
ἐν
Βουβάστιπόλις |
[2, 4] |
ἄγουσι
δὲ
τοσῷδε
σοφώτερον
Ἑλλήνων,
|
ἐμοὶ |
δοκέειν,
ὅσῳ
Ἕλληνες
μὲν
διὰ |
[2, 124] |
τεῳ
ἔλασσον
τῆς
πυραμίδος.
ὡς
|
ἐμοὶ |
δοκέειν·
τῆς
μὲν
γὰρ
μῆκος |
[2, 170] |
εὖ
κύκλῳ
καὶ
μέγαθος,
ὡς
|
ἐμοὶ |
ἐδόκεε,
ὅση
περ
ἡ
ἐν |
[2, 77] |
πάντων
ἀνθρώπων
τῶν
ὡρέων
δοκέειν
|
ἐμοὶ |
εἵνεκα,
ὅτι
οὐ
μεταλλάσσουσι
αἱ |
[2, 56] |
ἐς
τὴν
Ἐλλάδα
ἀπέδοντο,
δοκέει
|
ἐμοί |
ἡ
γυνὴ
αὕτη
τῆς
νῦν |
[2, 45] |
ἀλκὴν
τραπόμενον
πάντας
σφέας
καταφονεῦσαι.
|
ἐμοὶ |
μέν
νυν
δοκέουσι
ταῦτα
λέγοντες |
[2, 73] |
τοῦτον
δὲ
λέγουσι
μηχανᾶσθαι
τάδε,
|
ἐμοὶ |
μὲν
οὐ
πιστὰ
λέγοντες·
ἐξ |
[2, 121] |
ταῦτα
μηχανώμενος,
ποιῆσαί
μιν
τάδε,
|
ἐμοὶ |
μὲν
οὐ
πιστά·
τὴν
θυγατέρα |
[2, 47] |
περὶ
αὐτοῦ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
|
ἐμοὶ |
μέντοι
ἐπισταμένῳ
οὐκ
εὐπρεπέστερος
ἐστὶ |
[2, 143] |
τοῦ
Διὸς
οἷόν
τι
καὶ
|
ἐμοὶ |
οὐ
γενεηλογήσαντι
ἐμεωυτόν·
ἐσαγαγόντες
ἐς |
[2, 113] |
ἐγένετο
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ,
ἐξῶσται
|
ἄνεμοι |
ἐκβάλλουσι
ἐς
τὸ
Αἰγύπτιον
πέλαγος, |
[2, 25] |
ἄνω
χωρία,
ὑπολαμβάνοντες
δὲ
οἱ
|
ἄνεμοι |
καὶ
διασκιδνάντες
τήκουσι·
καὶ
εἰσὶ |
[2, 22] |
μὲν
καὶ
μέγιστον
μαρτύριον
οἱ
|
ἄνεμοι |
παρέχονται
πνέοντες
ἀπὸ
τῶν
χωρέων |
[2, 20] |
παρέχεται.
~ἀλλὰ
Ἑλλῄνων
μὲν
τινὲς
|
ἐπίσημοι |
βουλόμενοι
γενέσθαι
σοφίην
ἔλεξαν
περὶ |
[2, 164] |
ἀπὸ
τῶν
τεχνέων.
οἱ
δὲ
|
μάχιμοι |
αὐτῶν
καλέονται
μὲν
Καλασίριές
τε |
[2, 164] |
οἳ
μὲν
ἱρέες
οἳ
δὲ
|
μάχιμοι |
κεκλέαται,
οἳ
δὲ
βουκόλοι
οἳ |
[2, 165] |
διαραίρηται.
~Ἑρμοτυβίων
μὲν
οἵδε
εἰσὶ
|
νομοί, |
Βουσιρίτης,
Σαΐτης,
Χεμμίτης,
Παπρημίτης,
νῆσος |
[2, 166] |
μάχιμον.
~καλασιρίων
δὲ
οἵδε
ἄλλοι
|
νομοί |
εἰσι,
Θηβαῖος,
Βουβαστίτης,
Ἀφθίτης,
Τανίτης, |
[2, 166] |
Βουβάστιος
πόλιος.
οὗτοι
δὲ
οἱ
|
νομοὶ |
Καλασιρίων
εἰσί,
γενόμενοι,
ὅτε
ἐπὶ |
[2, 22] |
πνέοντες
ἀπὸ
τῶν
χωρέων
τουτέων
|
θερμοί· |
δεύτερον
δὲ
ὅτι
ἄνομβρος
ἡ |
[2, 156] |
τε
Ἀπόλλωνος
μέγας
ἔνι
καὶ
|
βωμοὶ |
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
ἐμπεφύκασι
δ᾽
ἐν |
[2, 22] |
δι᾽
ἔτεος
ἐόντες
οὐκ
ἀπολείπουσι,
|
γέρανοι |
δὲ
φεύγουσαι
τὸν
χειμῶνα
τὸν |
[2, 135] |
ποίημα
ποιησαμένη
τοῦτο
τὸ
μὴ
|
τυγχάνοι |
ἄλλῳ
ἐξευρημένον
καὶ
ἀνακείμενον
ἐν |
[2, 86] |
πολλὰ
χρέωνται
Αἰγύπτιοι.
ἐνθεῦτεν
δὲ
|
παραδεξάμενοί |
μιν
οἱ
προσήκοντες
ποιεῦνται
ξύλινον |
[2, 10] |
Νεῖλον
ἐόντες
μεγάθεα,
οἵτινες
ἔργα
|
ἀποδεξάμενοι |
μεγάλα
εἰσί·
τῶν
ἐγὼ
φράσαι |
[2, 32] |
τὴν
βορηίην
θάλασσαν
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
|
ἀρξάμενοι |
μέχρι
Σολόεντος
ἄκρης,
ἣ
τελευτᾷ |
[2, 150] |
δὴ
ὦν
τῶν
σφετέρων
οἰκίων
|
ἀρξάμενοι |
οἱ
κλῶπες
ὑπὸ
γῆν
σταθμεόμενοι |
[2, 154] |
Αἴγυπτον
γινόμενα
ἀπὸ
Ψαμμητίχου
βασιλέος
|
ἀρξάμενοι |
πάντα
καὶ
τὰ
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα |
[2, 40] |
ἐρέων.
ἐπεὰν
ἀποδείρωσι
τὸν
βοῦν,
|
κατευξάμενοι |
κοιλίην
μὲν
κείνην
πᾶσαν
ἐξ |
[2, 147] |
ἐστήσαντο
δυώδεκα
βασιλέας,
δυώδεκα
μοίρας
|
δασάμενοι |
Αἴγυπτον
πᾶσαν.
οὗτοι
ἐπιγαμίας
ποιησάμενοι |
[2, 160] |
σφέας
ποιέειν
περὶ
τὸν
ἀγῶνα·
|
ἀπηγησάμενοι |
δὲ
τὰ
πάντα
ἔφασαν
ἥκειν |
[2, 148] |
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
καὶ
αὐτοὶ
|
θεησάμενοι |
λέγομεν,
τὰ
δὲ
αὐτῶν
ὑπόγαια |
[2, 86] |
προσήκοντες
ποιεῦνται
ξύλινον
τύπον
ἀνθρωποειδέα,
|
ποιησάμενοι |
δὲ
ἐσεργνῦσι
τὸν
νεκρόν,
καὶ |
[2, 147] |
δασάμενοι
Αἴγυπτον
πᾶσαν.
οὗτοι
ἐπιγαμίας
|
ποιησάμενοι |
ἐβασίλευον
νόμοισι
τοῖσιδε
χρεώμενοι,
μήτε |
[2, 58] |
πρῶτοι
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
|
ποιησάμενοι, |
καὶ
παρὰ
τούτων
Ἕλληνες
μεμαθήκασι. |
[2, 2] |
οὕτω
συνεχώρησαν
Αἰγύπτιοι
καὶ
τοιούτῳ
|
σταθμησάμενοι |
πρήγματι
τοὺς
Φρύγας
πρεσβυτέρους
εἶναι |
[2, 39] |
δείρουσι,
κεφαλῇ
δὲ
κείνῃ
πολλὰ
|
καταρησάμενοι |
φέρουσι,
τοῖσι
μὲν
ἂν
ᾖ |
[2, 30] |
δὲ
βουλευσάμενοι
καὶ
κοινῷ
λόγῳ
|
χρησάμενοι |
πάντες
ἀπὸ
τοῦ
Ψαμμητίχου
ἀποστάντες |
[2, 160] |
τούτων
δικαιότερον
ἐπεξευρεῖν.
οἳ
δὲ
|
βουλευσάμενοι |
ἐπειρώτων
τοὺς
Ἠλείους
εἴ
σφι |
[2, 30] |
οὐδεὶς
τῆς
φρουρῆς·
οἳ
δὲ
|
βουλευσάμενοι |
καὶ
κοινῷ
λόγῳ
χρησάμενοι
πάντες |
[2, 44] |
Ἑλλήνων
ποιέειν,
οἳ
διξὰ
Ἡράκλεια
|
ἱδρυσάμενοι |
ἔκτηνται,
καὶ
τῷ
μὲν
ὡς |
[2, 64] |
ἐν
ἱροῖσι
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
|
ἀνιστάμενοι) |
ἄλουτοι
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες |
[2, 119] |
δὲ
παρ᾽
ἑωυτοῖσι
γενόμενα
ἀτρεκέως
|
ἐπιστάμενοι |
λέγειν.
~ταῦτα
μὲν
Αἰγυπτίων
οἱ |
[2, 54] |
δέ
μευ
ὁκόθεν
οὕτω
ἀτρεκέως
|
ἐπιστάμενοι |
λέγουσι,
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα
ζήτησιν |
[2, 30] |
γλῶσσαν
οἱ
ἐξ
ἀριστερῆς
χειρὸς
|
παριστάμενοι |
βασιλέι.
ἀπέστησαν
δὲ
αὗται
τέσσερες |
[2, 118] |
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα
τάδε,
ἱστορίῃσι
|
φάμενοι |
εἰδέναι
παρ᾽
αὐτοῦ
Μενέλεω.
ἐλθεῖν |
[2, 143] |
γενέσθαι
ἄνθρωπον·
ἀντεγενεηλόγησαν
δὲ
ὧδε,
|
φάμενοι |
ἕκαστον
τῶν
κολοσσῶν
πίρωμιν
ἐκ |
[2, 174] |
περιιών·
οἳ
δ᾽
ἄν
μιν
|
φάμενοι |
ἔχειν
τὰ
σφέτερα
χρήματα
ἀρνεύμενον |
[2, 148] |
Αἰγυπτίων
δεικνύναι
αὐτὰ
οὐδαμῶς
ἤθελον,
|
φάμενοι |
θήκας
αὐτόθι
εἶναι
τῶν
τε |
[2, 18] |
μὴ
ἔργεσθαι,
ἔπεμψαν
ἐς
Ἄμμωνα
|
φάμενοι |
οὐδὲν
σφίσι
τε
καὶ
Αἰγυπτίοισι |
[2, 96] |
ἐκ
ταύτης
ὦν
τῆς
ἀκάνθης
|
κοψάμενοι |
ξύλα
ὅσον
τε
διπήχεα
πλινθηδὸν |
[2, 152] |
ἄνδρας
ὁπλισθέντας,
ὡς
χάλκεοι
ἄνδρες
|
ἀπιγμένοι |
ἀπὸ
θαλάσσης
λεηλατεῦσι
τὸ
πεδίον. |
[2, 43] |
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων
οὗτοι
οἱ
|
θέμενοι |
τῷ
Ἀμφιτρύωνος
γόνῳ
τοὔνομα
Ἡρακλέα, |
[2, 9] |
ἑνὸς
καὶ
ὀγδώκοντα
ἐόντων.
οὗτοι
|
συντιθέμενοι |
οἱ
στάδιοι
Αἰγύπτου
τὸ
μὲν |
[2, 66] |
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας·
οἳ
δὲ
|
διζήμενοι |
μίσγεσθαι
αὐτῇσι
οὐκ
ἔχουσι.
πρὸς |
[2, 92] |
δὲ
δὴ
ἐν
τοῖσι
ἕλεσι
|
κατοικημένοι |
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι
χρέωνται |
[2, 133] |
τὰ
ἱρὰ
καὶ
θεῶν
οὐ
|
μεμνημένοι |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
φθείροντες, |
[2, 46] |
εἵνεκα
οὐ
θύουσι
Αἰγυπτίων
οἱ
|
εἰρημένοι· |
τὸν
Πᾶνα
τῶν
ὀκτὼ
θεῶν |
[2, 36] |
κεφαλῇ
καὶ
τῷ
γενείῳ,
τέως
|
ἐξυρημένοι. |
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
χωρὶς |
[2, 35] |
γυναῖκες
ὀρθαί,
οἱ
δὲ
ἄνδρες
|
κατήμενοι. |
εὐμαρείῃ
χρέωνται
ἐν
τοῖσι
οἴκοισι, |
[2, 173] |
τοῖσιδε
αὐτούς.
τὰ
τόξα
οἱ
|
ἐκτημένοι, |
ἐπεὰν
μὲν
δέωνται
χρᾶσθαι,
ἐντανύουσι· |
[2, 67] |
αὐτοῦ
θάπτουσι
τῇ
ἂν
εὑρεθέωσι
|
κείμενοι. |
~τῶν
δὲ
κροκοδείλων
φύσις
ἐστὶ |
[2, 106] |
Ἰωνίην
δύο
τύποι
ἐν
πέτρῃσι
|
ἐγκεκολαμμένοι |
τούτου
τοῦ
ἀνδρός,
τῇ
τε |
[2, 63] |
δὴ
ὀλίγοι
οἱ
περὶ
τὤγαλμα
|
λελειμμένοι |
ἕλκουσι
τετράκυκλον
ἅμαξαν
ἄγουσαν
τὸν |
[2, 106] |
μιν
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης
|
ἀπολελειμμένοι. |
~τοῦτον
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν |
[2, 93] |
ἁλῶσι
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν,
φαίνονται
|
τετριμμένοι |
τὰ
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
τῶν
κεφαλέων, |
[2, 53] |
σημήναντες.
οἱ
δὲ
πρότερον
ποιηταὶ
|
λεγόμενοι |
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
γενέσθαι
ὕστερον, |
[2, 104] |
τι
φαίνεται
ἐόν.
ὡς
δὲ
|
ἐπιμισγόμενοι |
Αἰγύπτῳ
ἐξέμαθον,
μέγα
μοι
καὶ |
[2, 154] |
ἐν
Αἰγύπτῳ,
οἱ
Ἕλληνες
οὕτω
|
ἐπιμισγόμενοι |
τούτοισι
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον
γινόμενα |
[2, 162] |
τε
ὦτα
καὶ
τὴν
ῥῖνα.
|
ἰδόμενοι |
δ᾽
οἱ
λοιποὶ
τῶν
Αἰγυπτίων, |
[2, 69] |
οἰκέοντες
καὶ
ἐσθίουσι
αὐτοὺς
οὐκ
|
ἡγεόμενοι |
ἱροὺς
εἶναι.
καλέονται
δὲ
οὐ |
[2, 150] |
ἀρξάμενοι
οἱ
κλῶπες
ὑπὸ
γῆν
|
σταθμεόμενοι |
ἐς
τὰ
βασιλήια
οἰκία
ὤρυσσον, |
[2, 66] |
ἁρπάζοντες
ἀπὸ
τῶν
θηλέων
καὶ
|
ὑπαιρεόμενοι |
τὰ
τέκνα
κτείνουσι,
κτείναντες
μέντοι |
[2, 14] |
πόνους
οὔτε
σκάλλοντες
οὔτε
ἄλλο
|
ἐργαζόμενοι |
οὐδὲν
τῶν
οἱ
ἄλλοι
ἄνθρωποι |
[2, 108] |
ἐούσας
ἐν
Αἰγύπτῳ
πάσας
οὗτοι
|
ἀναγκαζόμενοι |
ὤρυσσον,
ἐποίευν
τε
οὐκ
ἑκόντες |
[2, 113] |
ἱρὸν
ἔχοντα
νόμον,
ἱκέται
δὲ
|
ἱζόμενοι |
τοῦ
θεοῦ
κατηγόρεον
τοῦ
Ἀλεξάνδρου, |
[2, 145] |
ἀτρεκέως
φασὶ.
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
|
λογιζόμενοι |
καὶ
αἰεὶ
ἀπογραφόμενοι
τὰ
ἔτεα. |
[2, 13] |
κοτὲ
αὐτοὶ
Ἕλληνας
ἔφασαν
πείσεσθαι.
|
πυθόμενοι |
γὰρ
ὡς
ὕεται
πᾶσα
ἡ |
[2, 113] |
ὦν
δὴ
Ἀλεξάνδρου
ἀπιστέαται
θεράποντες
|
πυθόμενοι |
τὸν
περὶ
τὸ
ἱρὸν
ἔχοντα |
[2, 18] |
Λίβυες
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι
καὶ
|
ἀχθόμενοι |
τῇ
περὶ
τὰ
ἱρὰ
θρησκηίῃ, |
[2, 143] |
ἀντεγενεηλόγησαν
ἐπὶ
τῇ
ἀριθμήσι,
οὐ
|
δεκόμενοι |
παρ᾽
αὐτοῦ
ἀπὸ
θεοῦ
γενέσθαι |
[2, 160] |
Αἰγυπτίους
οὐδὲν
ἐπεξευρεῖν·
ὡς
δὲ
|
ἀπικόμενοι |
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον
οἱ
Ἠλεῖοι |
[2, 25] |
αὐτοὺς
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
|
ἑλκόμενοι |
ἀσθενέες
εἰσί.
ὁ
δὲ
Νεῖλος |
[2, 120] |
τοῦ
δαιμονίου
παρασκευάζοντος,
ὅκως
πανωλεθρίῃ
|
ἀπολόμενοι |
καταφανὲς
τοῦτο
τοῖσι
ἀνθρώποισι
ποιήσωσι, |
[2, 113] |
τοῦ
θεοῦ
κατηγόρεον
τοῦ
Ἀλεξάνδρου,
|
βουλόμενοι |
βλάπτειν
αὐτόν,
πάντα
λόγον
ἐξηγεύμενοι |
[2, 20] |
~ἀλλὰ
Ἑλλῄνων
μὲν
τινὲς
ἐπίσημοι
|
βουλόμενοι |
γενέσθαι
σοφίην
ἔλεξαν
περὶ
τοῦ |
[2, 18] |
τῇ
περὶ
τὰ
ἱρὰ
θρησκηίῃ,
|
βουλόμενοι |
θηλέων
βοῶν
μὴ
ἔργεσθαι,
ἔπεμψαν |
[2, 140] |
ἦσαν
αὐτὴν
ἀνευρεῖν
οἱ
πρότεροι
|
γενόμενοι |
βασιλέες
Ἀμυρταίου.
οὔνομα
δὲ
ταύτῃ |
[2, 82] |
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ
ἐν
ποιήσι
|
γενόμενοι |
ἐχρήσαντο.
τέρατα/
τε
πλέω
σφι |
[2, 115] |
λέγοντος
τὴν
ἀληθείην,
ἤλεγχον
οἱ
|
γενόμενοι |
ἱκέται,
ἐξηγεύμενοι
πάντα
λόγον
τοῦ |
[2, 165] |
τούτων
τῶν
νομῶν
Ἑρμοτύβιες
εἰσί,
|
γενόμενοι, |
ὅτε
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο,
ἑκκαίδεκα |
[2, 166] |
δὲ
οἱ
νομοὶ
Καλασιρίων
εἰσί,
|
γενόμενοι, |
ὅτε
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο,
πέντε |
[2, 49] |
τὸν
λόγον
ἔφηνε,
ἀλλ᾽
οἱ
|
ἐπιγενόμενοι |
τούτῳ
σοφισταὶ
μεζόνως
ἐξέφηναν·
τὸν |
[2, 104] |
μεμαθηκέναι.
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
|
περιταμνόμενοι |
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι |
[2, 93] |
κέγχρων,
οἱ
δὲ
ἔρσενες
καταπίνουσι
|
ἑπόμενοι. |
εἰσὶ
δὲ
οἱ
κέγχροι
οὗτοι |
[2, 86] |
μισθῷ
ὁμολογήσαντες
ἀπαλλάσσονται,
οἳ
δὲ
|
ὑπολειπόμενοι |
ἐν
οἰκήμασι
ὧδε
τὰ
σπουδαιότατα |
[2, 160] |
δὲ
τὰ
πάντα
ἔφασαν
ἥκειν
|
ἐπιμαθησόμενοι |
εἴ
τι
ἔχοιεν
Αἰγύπτιοι
τούτων |
[2, 93] |
ἀναπλώοντες
ὀπίσω
τῆς
αὐτῆς
ἀντέχονται,
|
ἐγχριμπτόμενοι |
καὶ
ψαύοντες
ὡς
μάλιστα,
ἵνα |
[2, 82] |
ἀνθρώποισι·
γενομένου
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι
|
γραφόμενοι |
τὠποβαῖνον,
καὶ
ἤν
κοτε
ὕστερον |
[2, 145] |
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ
αἰεὶ
|
ἀπογραφόμενοι |
τὰ
ἔτεα.
Διονύσῳ
μέν
νυν |
[2, 93] |
τοῖσι
ποταμοῖσι
οὐ
μάλα
γίνονται,
|
τρεφόμενοι |
δὲ
ἐν
τῇσι
λίμνῃσι
τοιάδε |
[2, 93] |
καὶ
μὴ
καταπινομένων
κέγχρων
οἱ
|
τρεφόμενοι |
ἰχθύες
γίνονται.
οἵ
δ᾽
ἂν |
[2, 161] |
μεγαλωστὶ
προσέπταισε,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ταῦτα
|
ἐπιμεμφόμενοι |
ἀπέστησαν
ἀπ᾽
αὐτοῦ,
δοκέοντες
τὸν |
[2, 93] |
πάσχουσι
δὲ
ταῦτα
διὰ
τόδε·
|
ἐχόμενοι |
τῆς
γῆς
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
καταπλώουσι |
[2, 42] |
οὗτοι
μέν
νυν
πάντες
ὀίων
|
ἀπεχόμενοι |
αἶγας
θύουσι.
θεοὺς
γὰρ
δὴ |
[2, 42] |
Μενδησίου
εἰσί,
οὗτοι
δὲ
αἰγῶν
|
ἀπεχόμενοι |
ὄις
θύουσι.
Θηβαῖοι
μέν
νυν |
[2, 65] |
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
σφι
ἀποτελέουσι·
|
εὐχόμενοι |
τῷ
θεῷ
τοῦ
ἂν
ᾖ |
[2, 52] |
πάντα
πρότερον
οἱ
Πελασγοὶ
θεοῖσι
|
ἐπευχόμενοι, |
ὡς
ἐγὼ
ἐν
Δωδώνῃ
οἶδα |
[2, 115] |
ἀληθείην,
ἤλεγχον
οἱ
γενόμενοι
ἱκέται,
|
ἐξηγεύμενοι |
πάντα
λόγον
τοῦ
ἀδικήματος.
τέλος |
[2, 113] |
βουλόμενοι
βλάπτειν
αὐτόν,
πάντα
λόγον
|
ἐξηγεύμενοι |
ὡς
εἶχε
περὶ
τὴν
Ἑλένην |
[2, 96] |
ὅσον
τε
διπήχεα
πλινθηδὸν
συντιθεῖσι
|
ναυπηγεύμενοι |
τρόπον
τοιόνδε·
περὶ
γόμφους
πυκνοὺς |
[2, 161] |
ἀσφαλέστερον
ἄρχοι.
ταῦτα
δὲ
δεινὰ
|
ποιεύμενοι |
οὗτοί
τε
οἱ
ἀπονοστήσαντες
καὶ |
[2, 31] |
τοσοῦτοι
γὰρ
συμβαλλομένῳ
μῆνες
εὑρίσκονται
|
ἀναισιμούμενοι |
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πορευομένῳ
ἐς
τοὺς |
[2, 15] |
ἀποδεικνύοιμεν
ἂν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
|
χρεώμενοι |
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
ἐοῦσαν
πρότερον
χώρην. |
[2, 147] |
ἐπιγαμίας
ποιησάμενοι
ἐβασίλευον
νόμοισι
τοῖσιδε
|
χρεώμενοι, |
μήτε
καταιρέειν
ἀλλήλους
μήτε
πλέον |
[2, 79] |
τὰ
συμπόσια
ποιεῦσι.
~πατρίοισι
δὲ
|
χρεώμενοι |
νόμοισι
ἄλλον
οὐδένα
ἐπικτῶνται·
τοῖσι |
[2, 52] |
ἔθυον
τοῖσι
οὐνόμασι
τῶν
θεῶν
|
χρεώμενοι· |
παρὰ
δὲ
Πελασγῶν
Ἕλληνες
ἐξεδέξαντο |
[2, 108] |
ἐχρέωντο
τοῖσι
πόμασι,
ἐκ
φρεάτων
|
χρεώμενοι. |
τούτων
μὲν
δὴ
εἵνεκα
κατετμήθη |
[2, 85] |
ἑτέρωθεν
δὲ
οἱ
ἄνδρες,
τύπτονται
|
ἐπεζωμένοι |
καὶ
οὗτοι.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα |
[2, 180] |
ἐπέβαλλε
τεταρτημόριον
τοῦ
μισθώματος
παρασχεῖν.
|
πλανώμενοι |
δὲ
οἱ
Δελφοὶ
περὶ
τὰς |
[2, 77] |
ἡμέρας
ἐπεξῆς
μηνὸς
ἑκάστου,
ἐμέτοισι
|
θηρώμενοι |
τὴν
ὑγιείην
καὶ
κλύσμασι,
νομίζοντες |
[2, 85] |
οἳ
δὲ
τῶν
ἀφανέων
νούσων.
|
~θρῆνοι |
δὲ
καὶ
ταφαί
σφεων
εἰσὶ |
[2, 177] |
τὸν
νόμον
Ἀθηναίοισι
ἔθετο·
τῷ
|
ἐκεῖνοι |
ἐς
αἰεὶ
χρέωνται
ἐόντι
ἀμώμῳ |
[2, 77] |
τῶν
ὀλυρέων
ποιεῦντες
ἄρτους,
τοὺς
|
ἐκεῖνοι |
κυλλήστις
ὀνομάζουσι.
οἴνῳ
δὲ
ἐκ |
[2, 5] |
τριῶν
ἡμερέων
πλόου,
τῆς
πέρι
|
ἐκεῖνοι |
οὐδὲν
ἔτι
τοιόνδε
ἔλεγον,
ἔστι |
[2, 61] |
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι
ὅτι
εἰσὶ
|
ξεῖνοι |
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι.
~ἐς
Σάιν |
[2, 169] |
καὶ
ἐμαχέσαντο
μὲν
εὖ
οἱ
|
ξεῖνοι, |
πλήθεϊ
δὲ
πολλῷ
ἐλάσσονες
ἐόντες |
[2, 170] |
τῷ
τεμένεϊ
ὀβελοὶ
ἑστᾶσι
μεγάλοι
|
λίθινοι, |
λίμνη
τε
ἐστὶ
ἐχομένη
λιθίνῃ |
[2, 91] |
δὲ
αὐτοῖσι
ἀνδριάντες
δύο
ἑστᾶσι
|
λίθινοι |
μεγάλοι.
ἐν
δὲ
τῷ
περιβεβλημένῳ |
[2, 29] |
ὁ
Μαίανδρος
ἐστὶ
ὁ
Νεῖλος·
|
σχοῖνοι |
δὲ
δυώδεκα
εἰσὶ
οὗτοι
τοὺς |
[2, 6] |
ταύτης
ὦν
ἄπο
οἱ
ἑξήκοντα
|
σχοῖνοι |
εἰσί.
ὅσοι
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι |
[2, 41] |
Δέλτα,
περίμετρον
δὲ
αὐτῆς
εἰσὶ
|
σχοῖνοι |
ἐννέα.
ἐν
ταύτῃ
ὦ
τῇ |
[2, 6] |
μῆκος
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
ἑξήκοντα
|
σχοῖνοι, |
κατὰ
ἡμεῖς
διαιρέομεν
εἶναι
Αἴγυπτον |
[2, 15] |
Πηλουσιακῶν,
τῇ
δὴ
τεσσεράκοντα
εἰσὶ
|
σχοῖνοι, |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
θαλάσσης
λεγόντων |
[2, 22] |
ὑπὸ
τοῦ
καύματος
μέλανες
ἐόντες.
|
ἰκτῖνοι |
δὲ
καὶ
χελιδόνες
δι᾽
ἔτεος |
[2, 171] |
οὐκ
ἐξαναστάντες
Ἀρκάδες
διέσωζον
αὐτὴν
|
μοῦνοι. |
~Ἀπρίεω
δὲ
ὧδε
καταραιρημένου
ἐβασίλευσε |
[2, 104] |
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
|
μοῦνοι, |
καὶ
οὗτοι
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται
ποιεῦντες |
[2, 105] |
ὡς
Αἰγυπτίοισι
προσφερέες
εἰσί·
λίνον
|
μοῦνοι |
οὗτοί
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἐργάζονται |
[2, 104] |
ἀλλὰ
τοῖσιδε
καὶ
μᾶλλον,
ὅτι
|
μοῦνοι |
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ
Αἰγύπτιοι |
[2, 47] |
οὐδὲν
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐσέρχονται
|
μοῦνοι |
πάντων,
οὐδέ
σφι
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς |
[2, 156] |
ἐμπεφύκασι
δ᾽
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες
|
συχνοὶ |
καὶ
ἄλλα
δένδρεα
καὶ
καρποφόρα |
[2, 65] |
περὶ
τῶν
θηρίων
ὧδε
ἔχων·
|
μελεδωνοὶ |
ἀποδεδέχαται
τῆς
τροφῆς
χωρὶς
ἑκάστων |
[2, 174] |
κατεσπουδασμένος
ἀνήρ·
ὅκως
δέ
μιν
|
ἐπιλείποι |
πίνοντά
τε
καὶ
εὐπαθέοντα
τὰ |
[2, 162] |
τὴν
ῥῖνα.
ἰδόμενοι
δ᾽
οἱ
|
λοιποὶ |
τῶν
Αἰγυπτίων,
οἳ
ἔτι
τὰ |
[2, 71] |
τοῦτο
σὺν
πόνῳ.
~οἱ
δὲ
|
ἵπποι |
οἱ
ποτάμιοι
νομῷ
μὲν
τῷ |
[2, 106] |
δὲ
καὶ
περὶ
Ἰωνίην
δύο
|
τύποι |
ἐν
πέτρῃσι
ἐγκεκολαμμένοι
τούτου
τοῦ |
[2, 147] |
ὅσα
δὲ
οἵ
τε
ἄλλοι
|
ἄνθρωποι |
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι |
[2, 14] |
ἐργαζόμενοι
οὐδὲν
τῶν
οἱ
ἄλλοι
|
ἄνθρωποι |
περὶ
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ᾽
ἐπεάν |
[2, 64] |
μὲν
γὰρ
ἄλλοι
σχεδὸν
πάντες
|
ἄνθρωποι, |
πλὴν
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων,
μίσγονται |
[2, 22] |
τὰ
χωρία·
τρίτα
δὲ
οἱ
|
ἄνθρωποι |
ὑπὸ
τοῦ
καύματος
μέλανες
ἐόντες. |
[2, 57] |
ἐπὶ
τοῦδε
αἱ
γυναῖκες,
διότι
|
βάρβαροι |
ἦσαν,
ἐδόκεον
δέ
σφι
ὁμοίως |
[2, 37] |
αἰδοῖα
περιτάμνονται
καθαρειότητος
εἵνεκεν,
προτιμῶντες
|
καθαροὶ |
εἶναι
ἢ
εὐπρεπέστεροι.
οἱ
δὲ |
[2, 45] |
βοῶν
καὶ
μόσχων,
ὅσοι
ἂν
|
καθαροὶ |
ἔωσι,
καὶ
χηνῶν,
κῶς
ἂν |
[2, 146] |
γνώμη
ἀποδέδεκται.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
φανεροί |
τε
ἐγένοντο
καὶ
κατεγήρασαν
καὶ |
[2, 69] |
ἱρούς·
ἐκ
πάντων
δὲ
ἕνα
|
ἑκάτεροι |
τρέφουσι
κροκόδειλον
δεδιδαγμένον
εἶναι
χειροήθεα, |
[2, 104] |
οὐδὲν
ἀνήκει·
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
|
ἕτεροι |
τοιοῦτοι·
ἀλλὰ
τοῖσιδε
καὶ
μᾶλλον, |
[2, 36] |
ὀλυρέων
ποιεῦνται
σιτία,
τὰς
ζειὰς
|
μετεξέτεροι |
καλέουσι.
φυρῶσι
τὸ
μὲν
σταῖς |
[2, 125] |
ἡ
πυραμίς·
ἀναβαθμῶν
τρόπον,
τὰς
|
μετεξέτεροι |
κρόσσας
οἳ
δὲ
βωμίδας
ὀνομάζουσι, |
[2, 106] |
δὲ
δεδήλωκε·
τὰ
δὴ
καὶ
|
μετεξέτεροι |
τῶν
θεησαμένων
Μέμνονος
εἰκόνα
εἰκάζουσί |
[2, 134] |
τὸ
ἥμισυ
Αἰθιοπικοῦ·
τὴν
δὴ
|
μετεξέτεροι |
φασὶ
Ἑλλήνων
Ροδώπιος
ἑταίρης
γυναικὸς |
[2, 104] |
καὶ
Αἰθιόπων
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
|
ὁκότεροι |
παρὰ
τῶν
ἑτέρων
ἐξέμαθον·
ἀρχαῖον |
[2, 140] |
τε
ἦσαν
αὐτὴν
ἀνευρεῖν
οἱ
|
πρότεροι |
γενόμενοι
βασιλέες
Ἀμυρταίου.
οὔνομα
δὲ |
[2, 43] |
τοῦ
Ἡρακλέος
τούτου
οἱ
γονέες
|
ἀμφότεροι |
ἦσαν
Ἀμφιτρύων
καὶ
Ἀλκμήνη
γεγονότες |
[2, 163] |
τε
δὴ
Μωμέμφι
πόλι
ἐγένοντο
|
ἀμφότεροι |
καὶ
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
ἀλλήλων.
~ἔστι |
[2, 75] |
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ
μεγάλοι
καὶ
|
ὑποδεέστεροι |
καὶ
ἐλάσσονες
ἔτι
τούτων,
πολλοὶ |
[2, 37] |
εἵνεκεν,
προτιμῶντες
καθαροὶ
εἶναι
ἢ
|
εὐπρεπέστεροι. |
οἱ
δὲ
ἱρέες
ξυρῶνται
πᾶν |
[2, 80] |
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι·
οἱ
|
νεώτεροι |
αὐτῶν
τοῖσι
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες
εἴκουσι |
[2, 30] |
δὲ
ἐσοικισθέντων
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
|
ἡμερώτεροι |
γεγόνασι
Αἰθίοπες,
ἤθεα
μαθόντες
Αἰγύπτια. |
[2, 7] |
ἐς
Ἡλίου
πόλιν
ἀπὸ
θαλάσσης
|
πληροῖ |
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
τοῦτον.
~ἀπὸ |
[2, 77] |
ἐχόμενα,
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι
σφι
|
ἱροὶ |
ἀποδεδέχαται,
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς
καὶ |
[2, 42] |
θύουσι
Θηβαῖοι,
ἀλλ᾽
εἰσί
σφι
|
ἱροὶ |
διὰ
τοῦτο.
μιῇ
δὲ
ἡμέρῃ |
[2, 69] |
~τοῖσι
μὲν
δὴ
τῶν
Αἰγυπτίων
|
ἱροί |
εἰσι
οἱ
κροκόδειλοι,
τοῖσι
δὲ |
[2, 71] |
ποτάμιοι
νομῷ
μὲν
τῷ
Παπρημίτῃ
|
ἱροί |
εἰσι,
τοῖσι
δὲ
ἄλλοισι
Αἰγυπτίοισι |
[2, 74] |
ποιέειν.
~εἰσὶ
δὲ
περὶ
Θήβας
|
ἱροὶ |
ὄφιες,
ἀνθρώπων
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
οἳ |
[2, 71] |
τοῖσι
δὲ
ἄλλοισι
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
|
ἱροί. |
φύσιν
δὲ
παρέχονται
ἰδέης
τοιήνδε· |
[2, 74] |
οὐδαμῶς
δηλήμονες,
οἳ
μεγάθεϊ
ἐόντες
|
μικροὶ |
δύο
κέρεα
φορέουσι
πεφυκότα
ἐξ |
[2, 39] |
καὶ
Ἕλληνές
σφι
ἔωσι
ἐπιδήμιοι
|
ἔμποροι, |
οἳ
δὲ
φέροντες
ἐς
τὴν |
[2, 83] |
σφι
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι,
ἀλλὰ
|
διάφοροι |
εἰσί.
~ἡ
δὲ
ἰητρικὴ
κατὰ |
[2, 30] |
σφέας
τῷδε
ἀντιδωρέεται·
ἦσάν
οἱ
|
διάφοροι |
τινὲς
γεγονότες
τῶν
Αἰθιόπων·
τούτους |
[2, 84] |
πλέα·
οἳ
μὲν
γὰρ
ὀφθαλμῶν
|
ἰητροὶ |
κατεστᾶσι,
οἳ
δὲ
κεφαλῆς,
οἳ |
[2, 7] |
Ὀλυμπίου.
σμικρόν
τι
τὸ
διάφορον
|
εὕροι |
τις
ἂν
λογιζόμενος
τῶν
ὁδῶν |
[2, 67] |
τὴν
κεφαλήν.
~ἀπάγονται
δὲ
οἱ
|
αἰέλουροι |
ἀποφανόντες
ἐς
ἱρὰς
στέγας,
ἔνθα |
[2, 66] |
σβεννύναι
τὸ
καιόμενον,
οἱ
δὲ
|
αἰέλουροι |
διαδύνοντες
καὶ
ὑπερθρώσκοντες
τοὺς
ἀνθρώπους |
[2, 12] |
γὰρ
Ἀραβίης
τὰ
παρὰ
θάλασσαν
|
Σύροι |
νέμονται)
ἀλλὰ
μελάγγαιόν
τε
καὶ |
[2, 104] |
τὰ
αἰδοῖα.
Φοίνικες
δὲ
καὶ
|
Σύροι |
οἱ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καὶ |
[2, 93] |
καταπίνουσι
ἑπόμενοι.
εἰσὶ
δὲ
οἱ
|
κέγχροι |
οὗτοι
ἰχθύες.
ἐκ
δὲ
τῶν |
[2, 75] |
ἀκάνθας
πλήθεϊ
μὲν
ἀδύνατα
ἀπηγήσασθαι,
|
σωροὶ |
δὲ
ἦσαν
ἀκανθέων
καὶ
μεγάλοι |
[2, 154] |
πολλόν·
εἰσὶ
δὲ
οὗτοι
οἱ
|
χῶροι |
πρὸς
θαλάσσης
ὀλίγον
ἔνερθε
Βουβάστιος |
[2, 149] |
καὶ
τρισχίλιοι,
σχοίνων
ἑξήκοντα
ἐόντων,
|
ἴσοι |
καὶ
αὐτῆς
Αἰγύπτου
τὸ
παρὰ |
[2, 45] |
καὶ
ἐρσένων
βοῶν
καὶ
μόσχων,
|
ὅσοι |
ἂν
καθαροὶ
ἔωσι,
καὶ
χηνῶν, |
[2, 36] |
μὲν
ἐῶσι
ὡς
ἐγένοντο,
πλὴν
|
ὅσοι |
ἀπὸ
τούτων
ἔμαθον,
Αἰγύπτιοι
δὲ |
[2, 125] |
εἵλκετο
στοῖχον
ἐπ᾽
ἄλλης
μηχανῆς·
|
ὅσοι |
γὰρ
δὴ
στοῖχοι
ἦσαν
τῶν |
[2, 6] |
ἀνθρώπων,
ὀργυιῇσι
μεμετρήκασι
τὴν
χώρην,
|
ὅσοι |
δὲ
ἧσσον
γεωπεῖναι,
σταδίοισι,
οἳ |
[2, 61] |
οὔ
μοι
ὅσιον
ἐστὶ
λέγειν.
|
ὅσοι |
δὲ
Καρῶν
εἰσι
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[2, 174] |
ἀξίοισι
ψευδέα
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι·
|
ὅσοι |
δέ
μιν
κατέδησαν
φῶρα
εἶναι, |
[2, 42] |
τούτους
δὲ
ὁμοίως
ἅπαντες
σέβονται.
|
ὅσοι |
δὲ
τοῦ
Μένδητος
ἔκτηνται
ἱρὸν |
[2, 42] |
θύουσι.
Θηβαῖοι
μέν
νυν
καὶ
|
ὅσοι |
διὰ
τούτους
ὀίων
ἀπέχονται,
διὰ |
[2, 129] |
μέν
νυν
τὸ
ἔργον
ἁπάντων
|
ὅσοι |
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων
αἰνέουσι |
[2, 174] |
δὲ
καὶ
ἐβασίλευσε,
ἐποίησε
τοιάδε·
|
ὅσοι |
μὲν
αὐτὸν
τῶν
θεῶν
ἀπέλυσαν |
[2, 6] |
ἄπο
οἱ
ἑξήκοντα
σχοῖνοι
εἰσί.
|
ὅσοι |
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ
ἀνθρώπων, |
[2, 42] |
κτείνουσι
γὰρ
δὴ
οὐδὲ
ταῦτα.
|
~ὅσοι |
μὲν
δὴ
Διὸς
Θηβαιέος
ἵδρυνται |
[2, 20] |
χρῆν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ποταμούς,
|
ὅσοι |
τοῖσι
ἐτησίῃσι
ἀντίοι
ῥέουσι,
ὁμοίως |
[2, 108] |
εἵνεκα
τὴν
χώρην
ὁ
βασιλεύς·
|
ὅσοι |
τῶν
Αἰγυπτίων
μὴ
ἐπὶ
τῷ |
[2, 115] |
πολλοῦ
ἡγεύμην
μηδένα
ξείνων
κτείνειν,
|
ὅσοι |
ὑπ᾽
ἀνέμων
ἤδη
ἀπολαμφθέντες
ἦλθον |
[2, 77] |
σφι
ἐστὶ
ἐχόμενα,
χωρὶς
ἢ
|
ὁκόσοι |
σφι
ἱροὶ
ἀποδεδέχαται,
τοὺς
λοιποὺς |
[2, 104] |
καὶ
τόδε
τεκμήριον
γίνεται·
Φοινίκων
|
ὁκόσοι |
τῇ
Ἑλλάδι
ἐπιμίσγονται,
οὐκέτι
Αἰγυπτίους |
[2, 153] |
πλέην·
ἀντὶ
δὲ
κιόνων
ὑπεστᾶσι
|
κολοσσοὶ |
δυωδεκαπήχεες
τῇ
αὐλῇ.
ὁ
δὲ |
[2, 176] |
τοῦ
αὐτοῦ
ἐόντος
λίθου
δύο
|
κολοσσοί, |
εἴκοσι
ποδῶν
τὸ
μέγαθος
ἐὼν |
[2, 130] |
ἱρέες·
ἑστᾶσι
μὲν
γὰρ
ξύλιναι
|
κολοσσοί, |
ἐοῦσαι
ἀριθμὸν
ὡς
εἴκοσι
μάλιστά |
[2, 28] |
τε
καὶ
νότου.
ὡς
δὲ
|
ἄβυσσοι |
εἰσι
αἱ
πηγαί,
ἐς
διάπειραν |
[2, 154] |
πρῶτοι
γὰρ
οὗτοι
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἀλλόγλωσσοι |
κατοικίσθησαν.
ἐξ
ὧν
δὲ
ἐξανέστησαν |
[2, 77] |
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι
ἀνθρώποισι
αἱ
|
νοῦσοι |
μάλιστα
γίνονται
τῶν
τε
ἄλλων |
[2, 120] |
Ἀλέξανδρος
Ἑλένῃ
συνοικέῃ.
εἰ
δέ
|
τοι |
καὶ
ἐν
τοῖσι
πρώτοισι
χρόνοισι |
[2, 115] |
ἔχων
ἐκκλέψας.
καὶ
οὐδὲ
ταῦτά
|
τοι |
μοῦνα
ἤρκεσε,
ἀλλὰ
καὶ
οἰκία |
[2, 181] |
κατά
με
ἐφάρμαξας,
καὶ
ἔστι
|
τοι |
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ
οὐκ
ἀπολωλέναι |
[2, 115] |
γυναῖκα
ἦλθες.
καὶ
μάλα
ταῦτά
|
τοι |
οὐκ
ἤρκεσε,
ἀλλ᾽
ἀναπτερώσας
αὐτὴν |
[2, 115] |
ταύτην
καὶ
τὰ
χρήματα
οὔ
|
τοι |
προήσω
ἀπάγεσθαι,
ἀλλ᾽
αὐτὰ
ἐγὼ |
[2, 54] |
καὶ
ἀνευρεῖν
μὲν
σφέας
οὐ
|
δυνατοὶ |
γενέσθαι,
πυθέσθαι
δὲ
ὕστερον
ταῦτα |
[2, 77] |
καὶ
ἄλλως
Αἰγύπτιοι
μετὰ
Λίβυας
|
ὑγιηρέστατοι |
πάντων
ἀνθρώπων
τῶν
ὡρέων
δοκέειν |
[2, 145] |
γλῶσσαν.
~ἐν
Ἕλλησι
μέν
νυν
|
νεώτατοι |
τῶν
θεῶν
νομίζονται
εἶναι
Ἡρακλέης |
[2, 77] |
μνήμην
ἀνθρώπων
πάντων
ἐπασκέοντες
μάλιστα
|
λογιώτατοι |
εἰσὶ
μακρῷ
τῶν
ἐγὼ
ἐς |
[2, 3] |
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
λέγονται
Αἰγυπτίων
εἶναι
|
λογιώτατοι. |
τὰ
μέν
νυν
θεῖα
τῶν |
[2, 25] |
λίψ,
ἀνέμων
πολλὸν
τῶν
πάντων
|
ὑετιώτατοι |
δοκέει
δέ
μοι
οὐδὲ
πᾶν |
[2, 148] |
ἑλιγμοὶ
διὰ
τῶν
αὐλέων
ἐόντες
|
ποικιλώτατοι |
θῶμα
μυρίον
παρείχοντο
ἐξ
αὐλῆς |
[2, 33] |
στηλέων,
ὁμουρέουσι
δὲ
Κυνησίοισι,
οἳ
|
ἔσχατοι |
πρὸς
δυσμέων
οἰκέουσι
τῶν
ἐν |
[2, 168] |
Αἰγυπτίων
πάρεξ
τῶν
ἱρέων,
ἄρουραι
|
ἐξαίρετοι |
δυώδεκα
ἑκάστῳ
ἀτελέες.
ἡ
δὲ |
[2, 120] |
ἀποδοθῆναι
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἕλλησι
|
ἤτοι |
ἑκόντος
γε
ἢ
ἀέκοντος
Ἀλεξάνδρου. |
[2, 173] |
μέρος
ἑωυτὸν
ἀνιέναι,
λάθοι
ἂν
|
ἤτοι |
μανεὶς
ἢ
ὅ
γε
ἀπόπληκτος |
[2, 59] |
δὲ
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν
τῇ
|
Λητοῖ, |
ἕκτα
δὲ
ἐς
Πάπρημιν
πόλιν |
[2, 134] |
τοιαύτην,
ἐς
τὴν
ταλάντων
χιλιάδες
|
ἀναρίθμητοι |
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναισίμωνται·
πρὸς |
[2, 148] |
φανείη
ἐόντα
τοῦ
λαβυρίνθου
τούτου.
|
καίτοι |
ἀξιόλογός
γε
καὶ
ὁ
ἐν |
[2, 142] |
καὶ
βασιλέας
ἑκατέρους
τοσούτους
γενομένους.
|
καίτοι |
τριηκόσιαι
μὲν
ἀνδρῶν
γενεαὶ
δυνέαται |
[2, 135] |
δέ
κως
ἐν
τῇ
Ναυκράτι
|
ἐπαφρόδιτοι |
γίνεσθαι
αἱ
ἑταῖραι.
τοῦτο
μὲν |
[2, 33] |
σχίζων
τὴν
Εὐρώπην·
οἱ
δὲ
|
Κελτοὶ |
εἰσὶ
ἔξω
Ἡρακλέων
στηλέων,
ὁμουρέουσι |
[2, 83] |
ἐν
Βουτοῖ
πόλι
ἐστί.
οὐ
|
μέντοι |
αἵ
γε
μαντηίαι
σφι
κατὰ |
[2, 80] |
ἐπιοῦσι
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται.
τόδε
|
μέντοι |
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται·
ἀντὶ |
[2, 105] |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σαρδωνικὸν
κέκληται,
τὸ
|
μέντοι |
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπικνεύμενον
καλέεται
Αἰγύπτιον. |
[2, 98] |
καὶ
ἄλλος
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ
|
μέντοι |
γε
Αἰγύπτιον
τὸ
οὔνομα.
~μέχρι |
[2, 93] |
ἤθεα
τὰ
ἑωυτῶν
ἕκαστοι,
ἡγέονται
|
μέντοι |
γε
οὐκέτι
οἱ
αὐτοί,
ἀλλὰ |
[2, 79] |
ἐν
Κύπρῳ
καὶ
ἄλλῃ,
κατὰ
|
μέντοι |
ἔθνεα
οὔνομα
ἔχει,
συμφέρεται
δὲ |
[2, 122] |
ἐς
ἐμὲ
ἐπιτελέοντας
αὐτούς,
οὐ
|
μέντοι |
εἴ
γε
διὰ
ταῦτα
ὁρτάζουσι |
[2, 130] |
μάλιστά
κῃ,
γυμναὶ
ἐργασμέναι·
αἵτινες
|
μέντοι |
εἰσί,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
πλὴν |
[2, 47] |
αὐτοῦ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
ἐμοὶ
|
μέντοι |
ἐπισταμένῳ
οὐκ
εὐπρεπέστερος
ἐστὶ
λέγεσθαι. |
[2, 81] |
εἵματα
λευκὰ
ἐπαναβληδὸν
φορέουσι.
οὐ
|
μέντοι |
ἔς
γε
τὰ
ἱρὰ
ἐσφέρεται |
[2, 169] |
καὶ
τῶν
τούτου
προπατόρων,
ἔστι
|
μέντοι |
καὶ
τοῦτο
ἐν
τῇ
αὐλῇ |
[2, 63] |
ἀποθνήσκουσι
ἐκ
τῶν
τρωμάτων·
οὐ
|
μέντοι |
οἵ
γε
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
ἀποθνήσκειν |
[2, 66] |
ὑπαιρεόμενοι
τὰ
τέκνα
κτείνουσι,
κτείναντες
|
μέντοι |
οὐ
πατέονται·
αἳ
δὲ
στερισκόμεναι |
[2, 142] |
θεὸν
ἀνθρωποειδέα
οὐδένα
γενέσθαι·
οὐ
|
μέντοι |
οὐδὲ
πρότερον
οὐδὲ
ὕστερον
ἐν |
[2, 119] |
τὰ
ἑωυτοῦ
χρήματα
πάντα.
τυχὼν
|
μέντοι |
τούτων
ἐγένετο
Μενέλεως
ἀνὴρ
ἄδικος |
[2, 137] |
ἀποδέξασθαι·
ὅκως
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
|
ἁμάρτοι |
τι,
κτείνειν
μὲν
αὐτῶν
οὐδένα |
[2, 41] |
ἀπιεῖσι,
τοὺς
δὲ
ἔρσενας
κατορύσσουσι
|
ἕκαστοι |
ἐν
τοῖσι
προαστείοισι,
τὸ
κέρας |
[2, 65] |
οἳ
δὲ
ἐν
τῇσι
πόλισι
|
ἕκαστοι |
εὐχὰς
τάσδε
σφι
ἀποτελέουσι·
εὐχόμενοι |
[2, 63] |
εὐχωλὰς
ἐπιτελέοντες
πλεῦνες
χιλίων
ἀνδρῶν,
|
ἕκαστοι |
ἔχοντες
ξύλα
καὶ
οὗτοι,
ἐπὶ |
[2, 93] |
ὀπίσω
ἐς
ἤθεα
τὰ
ἑωυτῶν
|
ἕκαστοι, |
ἡγέονται
μέντοι
γε
οὐκέτι
οἱ |
[2, 67] |
δὲ
κύνας
ἐν
τῇ
ἑωυτῶν
|
ἕκαστοι |
πόλι
θάπτουσι
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι. |
[2, 168] |
χίλιοι
καὶ
Ἑρμοτυβίων
ἐδορυφόρεον
ἐνιαυτὸν
|
ἕκαστοι |
τὸν
βασιλέα·
τούτοισι
ὦν
τάδε |
[2, 147] |
τὴν
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν
νυν
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι
λέγουσι·
ὅσα
δὲ
οἵ |
[2, 50] |
χώρῃ.
λέγω
δὲ
τὰ
λέγουσι
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι.
τῶν
δὲ
οὔ
φασι |
[2, 145] |
ἐγένοντο.
Ἡρακλέι
μὲν
δὴ
ὅσα
|
αὐτοὶ |
Αἰγύπτιοι
φασὶ
εἶναι
ἔτεα
ἐς |
[2, 93] |
ἡγέονται
μέντοι
γε
οὐκέτι
οἱ
|
αὐτοί, |
ἀλλὰ
τῶν
θηλέων
γίνεται
ἡ |
[2, 122] |
ὁδὸν
φέρουσαν
ἐς
ἱρὸν
Δήμητρος
|
αὐτοὶ |
ἀπαλλάσσονται
ὀπίσω·
τὸν
δὲ
ἱρέα |
[2, 118] |
Αἰγύπτῳ,
καὶ
οὐκ
ἂν
δικαίως
|
αὐτοὶ |
δίκας
ὑπέχειν
τῶν
Πρωτεὺς
ὁ |
[2, 13] |
τὸν
ἐπίλοιπον
Αἰγύπτιοι
τὸ
κοτὲ
|
αὐτοὶ |
Ἕλληνας
ἔφασαν
πείσεσθαι.
πυθόμενοι
γὰρ |
[2, 148] |
αὐτοί
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
θεησάμενοι
λέγομεν,
τὰ
δὲ
αὐτῶν |
[2, 15] |
σφι
τό
γε
Δέλτα,
ὡς
|
αὐτοὶ |
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει, |
[2, 43] |
θεὸς
Αἰγυπτίοισι
Ἡρακλέης·
ὡς
δὲ
|
αὐτοὶ |
λέγουσι,
ἔτεα
ἐστὶ
ἑπτακισχίλια
καὶ |
[2, 36] |
τὰ
ἀριστερά·
καὶ
ποιεῦντες
ταῦτα
|
αὐτοὶ |
μὲν
φασὶ
ἐπὶ
δεξιὰ
ποιέειν, |
[2, 104] |
οἱ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καὶ
|
αὐτοὶ |
ὁμολογέουσι
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
Σύριοι |
[2, 62] |
νύκτα
τῆς
θυσίης
καίουσι
καὶ
|
αὐτοὶ |
πάντες
τὰ
λύχνα,
καὶ
οὕτω |
[2, 18] |
οἰκέοντες
Αἰγύπτου
τὰ
πρόσουρα
Λιβύῃ,
|
αὐτοί |
τε
δοκέοντες
εἶναι
Λίβυες
καὶ |
[2, 148] |
μέν
νυν
μετέωρα
τῶν
οἰκημάτων
|
αὐτοί |
τε
ὡρῶμεν
διεξιόντες
καὶ
αὐτοὶ |
[2, 90] |
φίλων,
ἀλλά
μιν
αἱ
ἱρέες
|
αὐτοὶ |
τοῦ
Νείλου
ἅτε
πλέον
τι |
[2, 148] |
δὲ
ἄνω
μέζονα
ἀνθρωπηίων
ἔργων
|
αὐτοὶ |
ὡρῶμεν·
αἵ
τε
γὰρ
διέξοδοι |
[2, 104] |
οἱ
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
|
οὗτοι |
Αἰγυπτίοισι
φαίνονται
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά. |
[2, 108] |
νῦν
ἐούσας
ἐν
Αἰγύπτῳ
πάσας
|
οὗτοι |
ἀναγκαζόμενοι
ὤρυσσον,
ἐποίευν
τε
οὐκ |
[2, 45] |
ἔωσι,
καὶ
χηνῶν,
κῶς
ἂν
|
οὗτοι |
ἀνθρώπους
θύοιεν;
ἔτι
δὲ
ἕνα |
[2, 175] |
οἱ
προσετετάχατο
ἄνδρες
ἀγωγέες,
καὶ
|
οὗτοι |
ἅπαντες
ἦσαν
κυβερνῆται.
τῆς
δὲ |
[2, 33] |
Κυρηναῖοι
ἔλεγον,
καὶ
ἐς
τοὺς
|
οὗτοι |
ἀπίκοντο
ἀνθρώπους,
γόητας
εἶναι
ἅπαντας. |
[2, 14] |
ἦ
γὰρ
δὴ
νῦν
γε
|
οὗτοι |
ἀπονητότατα
καρπὸν
κομίζονται
ἐκ
γῆς |
[2, 104] |
ἀπὸ
Κόλχων
φασὶ
νεωστὶ
μεμαθηκέναι.
|
οὗτοι |
γὰρ
εἰσὶ
οἱ
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων |
[2, 42] |
ἢ
νομοῦ
τοῦ
Μενδησίου
εἰσί,
|
οὗτοι |
δὲ
αἰγῶν
ἀπεχόμενοι
ὄις
θύουσι. |
[2, 53] |
πρεσβυτέρους
γενέσθαι
καὶ
οὐ
πλέοσι·
|
οὗτοι |
δὲ
εἰσὶ
οἱ
ποιήσαντες
θεογονίην |
[2, 50] |
φασι
θεῶν
γινώσκειν
τὰ
οὐνόματα,
|
οὗτοι |
δέ
μοι
δοκέουσι
ὑπὸ
Πελασγῶν |
[2, 166] |
νήσῳ
οἰκέει
ἀντίον
Βουβάστιος
πόλιος.
|
οὗτοι |
δὲ
οἱ
νομοὶ
Καλασιρίων
εἰσί, |
[2, 61] |
Καρῶν
εἰσι
ἐν
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες,
|
οὗτοι |
δὲ
τοσούτῳ
ἔτι
πλέω
ποιεῦσι |
[2, 64] |
ἀπὸ
γυναικῶν
ἐς
ἱρὰ
ἐσιέναι
|
οὗτοι |
εἰσὶ
οἱ
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
οἱ |
[2, 154] |
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα
ἀτρεκέως·
πρῶτοι
γὰρ
|
οὗτοι |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἀλλόγλωσσοι
κατοικίσθησαν.
ἐξ |
[2, 146] |
τε
ἐγένοντο
καὶ
κατεγήρασαν
καὶ
|
οὗτοι |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι,
κατά
περ |
[2, 43] |
φασὶ
εἰδέναι,
οὐδέ
σφι
θεοὶ
|
οὗτοι |
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται. |
[2, 85] |
οἱ
ἄνδρες,
τύπτονται
ἐπεζωμένοι
καὶ
|
οὗτοι. |
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
ποιήσωσι,
οὕτω |
[2, 86] |
κατέαται
καὶ
τέχνην
ἔχουσι
ταύτην.
|
οὗτοι, |
ἐπεάν
σφι
κομισθῇ
νεκρός,
δεικνύουσι |
[2, 30] |
ἐνθαῦτα
καὶ
τέκνα
καὶ
γυναῖκας.
|
οὗτοι |
ἐπείτε
ἐς
Αἰθιοπίην
ἀπίκοντο,
διδοῦσι |
[2, 63] |
ἀνδρῶν,
ἕκαστοι
ἔχοντες
ξύλα
καὶ
|
οὗτοι, |
ἐπὶ
τὰ
ἕτερα
ἁλέες
ἑστᾶσι. |
[2, 147] |
δυώδεκα
μοίρας
δασάμενοι
Αἴγυπτον
πᾶσαν.
|
οὗτοι |
ἐπιγαμίας
ποιησάμενοι
ἐβασίλευον
νόμοισι
τοῖσιδε |
[2, 75] |
ἔτι
τούτων,
πολλοὶ
δὲ
ἦσαν
|
οὗτοι. |
ἔστι
δὲ
ὁ
χῶρος
οὗτος, |
[2, 108] |
τὸ
ἱρόν,
ἐόντας
μεγάθεϊ
περιμήκεας,
|
οὗτοι |
ἦσαν
οἱ
ἑλκύσαντες,
καὶ
τὰς |
[2, 134] |
οὐδὲ
εἰδότες
μοι
φαίνονται
λέγειν
|
οὗτοι |
ἥτις
ἦν
ἡ
Ροδῶπις·
οὐ |
[2, 93] |
ἑπόμενοι.
εἰσὶ
δὲ
οἱ
κέγχροι
|
οὗτοι |
ἰχθύες.
ἐκ
δὲ
τῶν
περιγινομένων |
[2, 93] |
τούτων
παραυτίκα
γίνονται
οἱ
ἰχθύες
|
οὗτοι) |
καὶ
περὶ
μὲν
τοὺς
ἰχθύας |
[2, 42] |
ἤ
νομοῦ
τοῦ
Θηβαίου
εἰσί,
|
οὗτοι |
μέν
νυν
πάντες
ὀίων
ἀπεχόμενοι |
[2, 64] |
ἂν
οὐδὲ
τὰ
κτήνεα
ποιέειν.
|
οὗτοι |
μέν
νυν
τοιαῦτα
ἐπιλέγοντες
ποιεῦσι |
[2, 43] |
μᾶλλον
παρ᾽
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων
|
οὗτοι |
οἱ
θέμενοι
τῷ
Ἀμφιτρύωνος
γόνῳ |
[2, 91] |
ἐν
αὐτῷ
ἐνέστηκε
τοῦ
Περσέος.
|
οὗτοι |
οἱ
Χεμμῖται
λέγουσι
τὸν
Περσέα |
[2, 154] |
χρόνον
ἐπὶ
πολλόν·
εἰσὶ
δὲ
|
οὗτοι |
οἱ
χῶροι
πρὸς
θαλάσσης
ὀλίγον |
[2, 51] |
γὰρ
Σαμοθρηίκην
οἴκεον
πρότερον
Πελασγοὶ
|
οὗτοι |
οἵ
περ
Ἀθηναίοισι
σύνοικοι
ἐγένοντο, |
[2, 152] |
ὀνείρου
ὁ
Αἰθίοψ,
κατήγαγον
Αἰγυπτίων
|
οὗτοι |
οἳ
ἐκ
νομοῦ
τοῦ
Σαΐτεω |
[2, 108] |
ἔκτηντο
τὰς
πόλις
ἀλλ᾽
ἀναμέσους,
|
οὗτοι, |
ὅκως
τε
ἀπίοι
ὁ
ποταμός, |
[2, 44] |
ἐόντα,
καὶ
δοκέουσι
δέ
μοι
|
οὗτοι |
ὀρθότατα
Ἑλλήνων
ποιέειν,
οἳ
διξὰ |
[2, 9] |
σχοίνων
ἑνὸς
καὶ
ὀγδώκοντα
ἐόντων.
|
οὗτοι |
συντιθέμενοι
οἱ
στάδιοι
Αἰγύπτου
τὸ |
[2, 105] |
Αἰγυπτίοισι
προσφερέες
εἰσί·
λίνον
μοῦνοι
|
οὗτοί |
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἐργάζονται
καὶ |
[2, 161] |
ἄρχοι.
ταῦτα
δὲ
δεινὰ
ποιεύμενοι
|
οὗτοί |
τε
οἱ
ἀπονοστήσαντες
καὶ
οἱ |
[2, 29] |
Νεῖλος·
σχοῖνοι
δὲ
δυώδεκα
εἰσὶ
|
οὗτοι |
τοὺς
δεῖ
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ |
[2, 156] |
πλατέῃ
κειμένη
παρὰ
τὸ
ἐν
|
Βουτοῖ |
ἱρόν,
λέγεται
δὲ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων |
[2, 83] |
πάντων
τῶν
μαντηίων,
Λητοῦς
ἐν
|
Βουτοῖ |
πόλι
ἐστί.
οὐ
μέντοι
αἵ |
[2, 156] |
πρώτων
γενομένων,
οἰκέουσα
δὲ
ἐν
|
Βουτοῖ |
πόλι,
ἵνα
δή
οἱ
τὸ |
[2, 155] |
ἱρὸν
δὲ
ἐστὶ
ἐν
τῇ
|
Βουτοῖ |
ταύτῃ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος,
καὶ |
[2, 104] |
ἀνήκει·
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
ἕτεροι
|
τοιοῦτοι· |
ἀλλὰ
τοῖσιδε
καὶ
μᾶλλον,
ὅτι |
[2, 64] |
ἱροῖσι
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
|
ἄλουτοι |
ἐσέρχονται
ἐς
ἱρόν,
νομίζοντες
ἀνθρώπους |
[2, 31] |
πάρεξ
τοῦ
ἐν
Αἰγύπτῳ
ῥεύματος·
|
τοσοῦτοι |
γὰρ
συμβαλλομένῳ
μῆνες
εὑρίσκονται
ἀναισιμούμενοι |
[2, 168] |
ἐν
περιτροπῇ
ἐκαρποῦντο
καὶ
οὐδαμὰ
|
ὡυτοί. |
Καλασιρίων
χίλιοι
καὶ
Ἑρμοτυβίων
ἐδορυφόρεον |
[2, 58] |
ἄρα
καὶ
πομπὰς
καὶ
προσαγωγὰς
|
πρῶτοι |
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι, |
[2, 15] |
μηδεμία
ὑπῆρχε,
τί
περιεργάζοντο
δοκέοντες
|
πρῶτοι |
ἀνθρώπων
γεγονέναι;
οὐδὲ
ἔδει
σφέας |
[2, 2] |
οὐδένα
τούτου
ἀνευρεῖν,
οἳ
γενοίατο
|
πρῶτοι |
ἀνθρώπων,
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε.
παιδία
δύο |
[2, 2] |
βασιλεύσας
ἠθέλησε
εἰδέναι
οἵτινες
γενοίατο
|
πρῶτοι, |
ἀπὸ
τούτου
νομίζουσι
Φρύγας
προτέρους |
[2, 154] |
καὶ
τὰ
ὕστερον)
ἐπιστάμεθα
ἀτρεκέως·
|
πρῶτοι |
γὰρ
οὗτοι
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἀλλόγλωσσοι |
[2, 123] |
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
Δήμητρα
καὶ
Διόνυσον.
|
πρῶτοι |
δὲ
καὶ
τόνδε
τὸν
λόγον |
[2, 51] |
αἰδοῖα
τἀγάλματα
τοῦ
Ἑρμέω
Ἀθηναῖοι
|
πρῶτοι |
Ἑλλήνων
μαθόντες
παρὰ
Πελασγῶν
ἐποιήσαντο· |
[2, 64] |
ἱρὰ
ἐσιέναι
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
|
πρῶτοι |
θρησκεύσαντες.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλοι |
[2, 51] |
Αἰγυπτίων
μεμαθήκασι,
ἀλλ᾽
ἀπὸ
Πελασγῶν
|
πρῶτοι |
μὲν
Ἑλλήνων
ἁπάντων
Ἀθηναῖοι
παραλαβόντες, |
[2, 46] |
τε
δὴ
καὶ
γλύφουσι
οἱ
|
ζωγράφοι |
καὶ
οἱ
ἀγαλματοποιοὶ
τοῦ
Πανὸς |
[2, 180] |
μισθώματος
παρασχεῖν.
πλανώμενοι
δὲ
οἱ
|
Δελφοὶ |
περὶ
τὰς
πόλις
ἐδωτίναζον,
ποιεῦντες |
[2, 148] |
τούτων
λιθίνη
κατά
περ
οἱ
|
τοῖχοι, |
οἱ
δὲ
τοῖχοι
τύπων
ἐγγεγλυμμένων |
[2, 148] |
περ
οἱ
τοῖχοι,
οἱ
δὲ
|
τοῖχοι |
τύπων
ἐγγεγλυμμένων
πλέοι,
αὐλὴ
δὲ |
[2, 125] |
ἄλλης
μηχανῆς·
ὅσοι
γὰρ
δὴ
|
στοῖχοι |
ἦσαν
τῶν
ἀναβαθμῶν,
τοσαῦται
καὶ |
[2, 104] |
~φαίνονται
μὲν
γὰρ
ἐόντες
οἱ
|
Κόλχοι |
Αἰγύπτιοι,
νοήσας
δὲ
πρότερον
αὐτὸς |
[2, 104] |
εἰρόμην
ἀμφοτέρους,
καὶ
μᾶλλον
οἱ
|
Κόλχοι |
ἐμεμνέατο
τῶν
Αἰγυπτίων
ἢ
οἱ |
[2, 104] |
μᾶλλον,
ὅτι
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων
|
Κόλχοι |
καὶ
Αἰγύπτιοι
καὶ
Αἰθίοπες
περιτάμνονται |
[2, 161] |
δὲ
τῶν
λοιπῶν
Αἰγυπτίων
ἀσφαλέστερον
|
ἄρχοι. |
ταῦτα
δὲ
δεινὰ
ποιεύμενοι
οὗτοί |
[2, 153] |
ἄνεμον
τετραμμένα,
αὐλήν
τε
τῷ
|
Ἄπι, |
ἐν
τῇ
τρέφεται
ἐπεὰν
φανῇ |
[2, 162] |
οἱ
κυνέην,
καὶ
περιτιθεὶς
ἔφη
|
ἐπὶ |
βασιληίῃ
περιτιθέναι.
καὶ
τῷ
οὔ |
[2, 1] |
ὡς
δούλους
πατρωίους
ἐόντας
ἐνόμιζε,
|
ἐπὶ |
δὲ
Αἴγυπτον
ἐποιέετο
στρατηλασίην
ἄλλους |
[2, 91] |
ἱροῦ
λίθινα
ἐστὶ
κάρτα
μεγάλα·
|
ἐπὶ |
δὲ
αὐτοῖσι
ἀνδριάντες
δύο
ἑστᾶσι |
[2, 176] |
καὶ
ἑβδομήκοντα
εἰσὶ
τὸ
μῆκος·
|
ἐπὶ |
δὲ
τῷ
αὐτῷ
βάθρῳ
ἑστᾶσι |
[2, 22] |
χώρη
καὶ
ἀκρύσταλλος
διατελέει
ἐοῦσα,
|
ἐπὶ |
δὲ
χιόνι
πεσούσῃ
πᾶσα
ἀνάγκη |
[2, 36] |
ποιεῦντες
ταῦτα
αὐτοὶ
μὲν
φασὶ
|
ἐπὶ |
δεξιὰ
ποιέειν,
Ἕλληνας
δὲ
ἐπ᾽ |
[2, 93] |
δ᾽
ἂν
ὀπίσω
ἀναπλώοντες,
τὰ
|
ἐπὶ |
δεξιὰ
τετρίφαται.
πάσχουσι
δὲ
ταῦτα |
[2, 19] |
καὶ
τοῦ
Ἀραβίου
ἐνιαχῇ
καὶ
|
ἐπὶ |
δύο
ἡμερέων
ἑκατέρωθι
ὁδόν,
καὶ |
[2, 19] |
ἀπὸ
τροπέων
τῶν
θερινέων
ἀρξάμενος
|
ἐπὶ |
ἑκατὸν
ἡμέρας,
πελάσας
δὲ
ἐς |
[2, 178] |
μετεὸν
μεταποιεῦνται.
χωρὶς
δὲ
Αἰγινῆται
|
ἐπὶ |
ἑωυτῶν
ἱδρύσαντο
τέμενος
Διός,
καὶ |
[2, 32] |
ὑπὲρ
θαλάσσης
τε
καὶ
τῶν
|
ἐπὶ |
θάλασσαν
κατηκόντων
ἀνθρώπων,
τὰ
κατύπερθε |
[2, 161] |
ἀποπέμψας
γὰρ
στράτευμα
ὁ
Ἀπρίης
|
ἐπὶ |
Κυρηναίους
μεγαλωστὶ
προσέπταισε,
Αἰγύπτιοι
δὲ |
[2, 119] |
διωκόμενος
οἴχετο
φεύγων
τῇσι
νηυσὶ
|
ἐπὶ |
Λιβύης·
τὸ
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὅκου |
[2, 127] |
τῆς
μεγάλης
οἰκοδόμησε.
ἑστᾶσι
δὲ
|
ἐπὶ |
λόφου
τοῦ
αὐτοῦ
ἀμφότεραι,
μάλιστα |
[2, 121] |
ἀδελφεοῦ
καταλῦσαι
καὶ
τῶν
φυλάκων
|
ἐπὶ |
λύμῃ
πάντων
ξυρῆσαι
τὰς
δεξιὰς |
[2, 29] |
πυθέσθαι.
ἀλλὰ
τοσόνδε
μὲν
ἄλλο
|
ἐπὶ |
μακρότατον
ἐπυθόμην,
μέχρι
μὲν
Ἐλεφαντίνης |
[2, 174] |
τὰ
σφέτερα
χρήματα
ἀρνεύμενον
ἄγεσκον
|
ἐπὶ |
μαντήιον,
ὅκου
ἑκάστοισι
εἴη.
πολλὰ |
[2, 13] |
χώρης
ταύτης
οἱ
ἱρέες,
ὡς
|
ἐπὶ |
Μοίριος
βασιλέος,
ὅκως
ἔλθοι
ὁ |
[2, 158] |
μακροτέρη,
ὅσῳ
σκολιωτέρη
ἐστί·
τὴν
|
ἐπὶ |
Νεκῶ
βασιλέος
ὀρύσσοντες
Αἰγυπτίων
ἀπώλοντο |
[2, 107] |
ὁ
Σέσωστρις
τὴν
Αἴγυπτον,
τοῦτον
|
ἐπὶ |
ξείνια
αὐτὸν
καλέσαντα
καὶ
πρὸς |
[2, 13] |
βασιλέος,
ὅκως
ἔλθοι
ὁ
ποταμὸς
|
ἐπὶ |
ὀκτὼ
πήχεας
τὸ
ἐλάχιστον,
ἄρδεσκε |
[2, 92] |
δὲ
κάτω
λελειμμένον
ὅσον
τε
|
ἐπὶ |
πῆχυν
τρώγουσι
καὶ
πωλέουσι·
οἳ |
[2, 157] |
δὲ
ἡ
Ἄζωτος
ἁπασέων
πολίων
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
χρόνον
πολιορκεομένη
ἀντέσχε
τῶν |
[2, 165] |
νομῶν
Ἑρμοτύβιες
εἰσί,
γενόμενοι,
ὅτε
|
ἐπὶ |
πλείστους
ἐγένοντο,
ἑκκαίδεκα
μυριάδες.
καὶ |
[2, 166] |
νομοὶ
Καλασιρίων
εἰσί,
γενόμενοι,
ὅτε
|
ἐπὶ |
πλείστους
ἐγένοντο,
πέντε
καὶ
εἴκοσι |
[2, 171] |
μέν
νυν
τούτων
εἰδότι
μοι
|
ἐπὶ |
πλέον
ὡς
ἕκαστα
αὐτῶν
ἔχει, |
[2, 140] |
ἐδυνάσθη
Ἀμυρταίου
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ
ἔτεα
|
ἐπὶ |
πλέω
ἢ
ἑπτακόσια
οὐκ
οἷοί |
[2, 32] |
ἠῶ
χώρην
τῆς
Σύρτιος
οὐκ
|
ἐπὶ |
πολλόν.
ἀπικομένους
δὲ
τοὺς
Νασαμῶνας |
[2, 133] |
τοὺς
ἀνθρώπους
φθείροντες,
ἐβίωσαν
χρόνον
|
ἐπὶ |
πολλόν,
αὐτὸς
δ᾽
εὐσεβὴς
ἐὼν |
[2, 154] |
τούτους
τοὺς
χώρους
οἴκησαν
χρόνον
|
ἐπὶ |
πολλόν·
εἰσὶ
δὲ
οὗτοι
οἱ |
[2, 119] |
ἶσχον
ἄπλοιαι·
ἐπειδὴ
δὲ
τοῦτο
|
ἐπὶ |
πολλὸν
τοιοῦτον
ἦν,
ἐπιτεχνᾶται
πρῆγμα |
[2, 137] |
ὑπὸ
τῶν
τὰς
διώρυχας
ὀρυξάντων
|
ἐπὶ |
Σεσώστριος
βασιλέος,
δεύτερα
δὲ
ἐπὶ |
[2, 138] |
ἔσοδον
ἐστρωμένη
ἐστὶ
ὁδὸς
λίθου
|
ἐπὶ |
σταδίους
τρεῖς
μάλιστά
κῃ,
διὰ |
[2, 125] |
μίαν
τε
καὶ
εὐβάστακτον
μετεφόρεον
|
ἐπὶ |
στοῖχον
ἕκαστον,
ὅκως
τὸν
λίθον |
[2, 11] |
λέξων,
ἐκ
τῆς
νοτίης
φέροντα
|
ἐπὶ |
Συρίης,
σχεδὸν
μὲν
ἀλλήλοισι
συντετραίνοντας |
[2, 36] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
|
ἐπὶ |
τὰ
ἀριστερά·
καὶ
ποιεῦντες
ταῦτα |
[2, 121] |
μακρὴν
ἔργου
ἔχεσθαι,
ἐπελθόντας
δὲ
|
ἐπὶ |
τὰ
βασιλήια
νυκτὸς
καὶ
τὸν |
[2, 36] |
Ἕλληνες
μὲν
ἀπὸ
τῶν
ἀριστερῶν
|
ἐπὶ |
τὰ
δεξιὰ
φέροντες
τὴν
χεῖρα, |
[2, 63] |
ἕκαστοι
ἔχοντες
ξύλα
καὶ
οὗτοι,
|
ἐπὶ |
τὰ
ἕτερα
ἁλέες
ἑστᾶσι.
τὸ |
[2, 161] |
καὶ
εἴκοσι
ἄρξας,
ἐν
τοῖσι
|
ἐπί |
τε
Σιδῶνα
στρατὸν
ἤλασε
καὶ |
[2, 143] |
ἀναδήσαντι
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν
|
ἐπὶ |
τῇ
ἀριθμήσι,
οὐ
δεκόμενοι
παρ᾽ |
[2, 159] |
στρατηίας,
καὶ
τριήρεες
αἳ
μὲν
|
ἐπὶ |
τῇ
βορηίῃ
θαλάσσῃ
ἐποιήθησαν,
αἳ |
[2, 159] |
δ᾽
ἐν
τῷ
Ἀραβίῳ
κόλπῳ
|
ἐπὶ |
τῇ
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
τῶν
ἔτι |
[2, 121] |
τὸν
βασιλέα
ἀνηνείχθη,
ἐκπεπλῆχθαι
μὲν
|
ἐπὶ |
τῇ
πολυφροσύνῃ
τε
καὶ
τόλμῃ |
[2, 107] |
παίδων
ἐόντων
ἓξ
τοὺς
δύο
|
ἐπὶ |
τὴν
πυρὴν
ἐκτείναντα
γεφυρῶσαι
τὸ |
[2, 143] |
ἀρχιερεὺς
γὰρ
ἕκαστος
αὐτόθι
ἱστᾷ
|
ἐπὶ |
τῆς
ἑωυτοῦ
ζόης
εἰκόνα
ἑωυτοῦ· |
[2, 113] |
καὶ
ἐς
Ταριχείας.
ἦν
δὲ
|
ἐπὶ |
τῆς
ἠιόνος
τὸ
καὶ
νῦν |
[2, 141] |
ἱρῷ
τοῦ
Ἡφαίστου
λίθινος,
ἔχων
|
ἐπὶ |
τῆς
χειρὸς
μῦν,
λέγων
διὰ |
[2, 32] |
ἀνδρῶν
Κυρηναίων
φαμένων
ἐλθεῖν
τε
|
ἐπὶ |
τὸ
Ἄμμωνος
χρηστήριον
καὶ
ἀπικέσθαι |
[2, 170] |
ταφαὶ
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι
|
ἐπὶ |
τοιούτῳ
πρήγματι
ἐξαγορεύειν
τὸ
οὔνομα |
[2, 86] |
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι
τὸ
οὔνομα
|
ἐπὶ |
τοιούτῳ
πρήγματι
ὀνομάζειν,
τὴν
δὲ |
[2, 132] |
οὐκ
ὀνομαζόμενον
θεὸν
ὑπ᾽
ἐμεῦ
|
ἐπὶ |
τοιούτῳ
πρήγματι·
τότε
ὦν
καὶ |
[2, 12] |
ἐχομένης
γῆς
κογχύλιά
τε
φαινόμενα
|
ἐπὶ |
τοῖσι
ὄρεσι
καὶ
ἅλμην
ἐπανθέουσαν, |
[2, 162] |
οἱ
ἀπεστεῶτες,
παρεσκευάζετο
ὡς
ἐλῶν
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀπρίην.
πυθόμενος
δὲ
ταῦτα |
[2, 125] |
πρώτου
στοίχου,
ἀπὸ
τούτου
δὲ
|
ἐπὶ |
τὸν
δεύτερον
εἵλκετο
στοῖχον
ἐπ᾽ |
[2, 7] |
φερούσῃ
ἔς
τε
Πῖσαν
καὶ
|
ἐπὶ |
τὸν
νηὸν
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
[2, 125] |
ξύλων
βραχέων
πεποιημένῃσι,
χαμᾶθεν
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸν
πρῶτον
στοῖχον
τῶν
ἀναβαθμῶν |
[2, 5] |
ἕνδεκα
ὀργυιῇσι
ἔσεαι.
τοῦτο
μὲν
|
ἐπὶ |
τοσοῦτο
δηλοῖ
πρόχυσιν
τῆς
γῆς |
[2, 137] |
ἐπὶ
Σεσώστριος
βασιλέος,
δεύτερα
δὲ
|
ἐπὶ |
τοῦ
Αἰθίοπος
καὶ
κάρτα
ὑψηλαὶ |
[2, 124] |
δέκα
ἔτεα
γενέσθαι
καὶ
τῶν
|
ἐπὶ |
τοῦ
λόφου
ἐπ᾽
οὗ
ἑστᾶσι |
[2, 68] |
καρτεροὺς
καὶ
δέρμα
λεπιδωτὸν
ἄρρηκτον
|
ἐπὶ |
τοῦ
νώτου.
τυφλὸν
δὲ
ἐν |
[2, 125] |
ἐς
ἑτέρην
μηχανὴν
ἐτίθετο
ἑστεῶσαν
|
ἐπὶ |
τοῦ
πρώτου
στοίχου,
ἀπὸ
τούτου |
[2, 70] |
μέσον
τὸν
ποταμόν,
αὐτὸς
δὲ
|
ἐπὶ |
τοῦ
χείλεος
τοῦ
ποταμοῦ
ἔχων |
[2, 57] |
μοι
δοκέουσι
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων
|
ἐπὶ |
τοῦδε
αἱ
γυναῖκες,
διότι
βάρβαροι |
[2, 163] |
ὥπλιζε
τοὺς
ἐπικούρους
καὶ
ἤλαυνε
|
ἐπὶ |
τοὺς
Αἰγυπτίους·
εἶχε
δὲ
περὶ |
[2, 163] |
οἵ
τε
περὶ
τὸν
Ἀπρίην
|
ἐπὶ |
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἤισαν
καὶ
οἱ |
[2, 163] |
καὶ
οἱ
περὶ
τὸν
Ἄμασιν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ξείνους·
ἔν
τε
δὴ |
[2, 121] |
παρηίδας,
ἐπιθέντα
δὲ
τὸν
νέκυν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ὄνους
ἀπελαύνειν
ἐπ᾽
οἴκου, |
[2, 102] |
οὐδέν.
~παραμειψάμενος
ὦν
τούτους
τοῦ
|
ἐπὶ |
τούτοισι
γενομένου
βασιλέος,
τῷ
οὔνομα |
[2, 81] |
σκέλεα
θυσανωτούς,
τοὺς
καλέουσι
καλασίρις·
|
ἐπὶ |
τούτοισι
δὲ
εἰρίνεα
εἵματα
λευκὰ |
[2, 160] |
παιδὶ
Ψάμμι
παραδοὺς
τὴν
ἀρχήν.
|
~ἐπὶ |
τοῦτον
δὴ
τὸν
Ψάμμιν
βασιλεύοντα |
[2, 137] |
πόλιος,
τῷ
οὔνομα
Ἄνυσιν
εἶναι.
|
ἐπὶ |
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι
ἐπ᾽
Αἴγυπτον |
[2, 136] |
ἐκεῖνα
δὲ
καὶ
μακρῷ
μάλιστα.
|
ἐπὶ |
τούτου
βασιλεύοντος
ἔλεγον,
ἀμιξίης
ἐούσης |
[2, 4] |
πρῶτον
Αἰγύπτου
ἄνθρωπον
ἔλεγον
Μῖνα·
|
ἐπὶ |
τούτου,
πλὴν
τοῦ
Θηβαϊκοῦ
νομοῦ, |
[2, 108] |
τούς
τέ
οἱ
λίθους
τοὺς
|
ἐπὶ |
τούτου
τοῦ
βασιλέος
κομισθέντας
ἐς |
[2, 38] |
εἶναι
νομίζει.
δίζηται
δὲ
ταῦτα
|
ἐπὶ |
τούτῳ
τεταγμένος
τῶν
τις
ἱρέων |
[2, 121] |
βασιλήια
νυκτὸς
καὶ
τὸν
λίθον
|
ἐπὶ |
τῷ
οἰκοδομήματι
ἀνευρόντας
ῥηιδίως
μεταχειρίσασθαι |
[2, 154] |
θαλάσσης
ὀλίγον
ἔνερθε
Βουβάστιος
πόλιος,
|
ἐπὶ |
τῷ
Πηλουσίῳ
καλεομένῳ
στόματι
τοῦ |
[2, 108] |
βασιλεύς·
ὅσοι
τῶν
Αἰγυπτίων
μὴ
|
ἐπὶ |
τῷ
ποταμῷ
ἔκτηντο
τὰς
πόλις |
[2, 32] |
σφεας
προσελθόντας
ἅπτεσθαι
τοῦ
ἐπεόντος
|
ἐπὶ |
τῶν
δενδρέων
καρποῦ,
ἁπτομένοισι
δέ |
[2, 35] |
τὰ
ἄχθεα
οἱ
μὲν
ἄνδρες
|
ἐπὶ |
τῶν
κεφαλέων
φορέουσι,
αἱ
δὲ |
[2, 121] |
καὶ
ἀσκοὺς
πλήσαντα
οἴνου
ἐπιθεῖναι
|
ἐπὶ |
τῶν
ὄνων
καὶ
ἔπειτα
ἐλαύνειν |
[2, 141] |
σφεας
ἀπελέσθαι
τὰς
ἀρούρας·
τοῖσι
|
ἐπὶ |
τῶν
προτέρων
βασιλέων
δεδόσθαι
ἐξαιρέτους |
[2, 35] |
κεφαλέων
φορέουσι,
αἱ
δὲ
γυναῖκες
|
ἐπὶ |
τῶν
ὤμων.
οὐρέουσι
αἱ
μὲν |
[2, 103] |
ὀπίσω
ἤιε,
καὶ
ἐπείτε
ἐγίνετο
|
ἐπὶ |
Φάσι
ποταμῷ,
οὐκ
ἔχω
τὸ |
[2, 55] |
σφέας
ἀπικέσθαι,
ἱζομένην
δέ
μιν
|
ἐπὶ |
φηγὸν
αὐδάξασθαι
φωνῇ
ἀνθρωπηίῃ
ὡς |
[2, 30] |
Αἰθίοπας
τούτους
δι᾽
αἰτίην
τοιήνδε.
|
ἐπὶ |
Ψαμμητίχου
βασιλέος
φυλακαὶ
κατέστησαν
ἔν |
[2, 30] |
αἱ
φυλακαὶ
ἔχουσι
ὡς
καὶ
|
ἐπὶ |
Ψαμμητίχου
ἦσαν·
καὶ
γὰρ
ἐν |
[2, 96] |
ἐκ
μυρίκης
πεποιημένη
θύρη,
κατερραμμένη
|
ῥιπὶ |
καλάμων,
καὶ
λίθος
τετρημένος
διτάλαντος |
[2, 135] |
ἐκτήσατο
χρήματα
ὡς
ἂν
εἶναι
|
Ροδώπι, |
ἀτὰρ
οὐκ
ὥς
γε
ἐς |
[2, 60] |
τι
πλῆθος
ἑκατέρων
ἐν
ἑκάστῃ
|
βάρι· |
αἳ
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν |
[2, 75] |
λόγος
δὲ
ἐστὶ
ἅμα
τῷ
|
ἔαρι |
πτερωτοὺς
ὄφις
ἐκ
τῆς
Ἀραβίης |
[2, 141] |
θεὸν
θαρσύνειν
ὡς
οὐδὲν
πείσεται
|
ἄχαρι |
ἀντιάζων
τὸν
Ἀραβίων
στρατόν·
αὐτὸς |
[2, 22] |
τὰ
ψυχρότερα
τὰ
πολλά
ἐστι;
|
ἀνδρί |
γε
λογίζεσθαι
τοιούτων
πέρι
οἵῳ |
[2, 34] |
πέντε
ἡμερέων
ἰθέα
ὁδὸς
εὐζώνῳ
|
ἀνδρί· |
ἡ
δὲ
Σινώπη
τῷ
Ἴστρῳ |
[2, 70] |
γράφω.
ἐπεὰν
νῶτον
ὑὸς
δελεάσῃ
|
περὶ |
ἄγκιστρον,
μετιεῖ
ἐς
μέσον
τὸν |
[2, 154] |
Ἕλληνες
οὕτω
ἐπιμισγόμενοι
τούτοισι
τὰ
|
περὶ |
Αἴγυπτον
γινόμενα
ἀπὸ
Ψαμμητίχου
βασιλέος |
[2, 79] |
καὶ
ἄλλα
ἀποθωμάζειν
με
τῶν
|
περὶ |
Αἴγυπτον
ἐόντων,
ἐν
δὲ
δὴ |
[2, 18] |
ἐγὼ
τῆς
ἐμεωυτοῦ
γνώμης
ὕστερον
|
περὶ |
Αἴγυπτον
ἐπυθόμην.
οἱ
γὰρ
δὴ |
[2, 15] |
γνώμῃσι
τῇσι
Ἰώνων
χρᾶσθαι
τὰ
|
περὶ |
Αἴγυπτον,
οἳ
φασὶ
τὸ
Δέλτα |
[2, 12] |
ποταμοῦ
καὶ
οὕτω
ἐργατικοῦ;
~τὰ
|
περὶ |
Αἴγυπτον
ὦν
καὶ
τοῖσι
λέγουσι |
[2, 16] |
γινώσκομεν,
Ἴωνες
οὐκ
εὖ
φρονέουσι
|
περὶ |
Αἰγύπτου·
εἰ
δὲ
ὀρθή
ἐστι |
[2, 35] |
πέρι
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~ἔρχομαι
δὲ
|
περὶ |
Αἰγύπτου
μηκυνέων
τὸν
λόγον,
ὅτι |
[2, 40] |
ἱρῶν
καὶ
ἡ
καῦσις
ἄλλη
|
περὶ |
ἄλλο
ἱρόν
σφι
κατέστηκε·
τὴν |
[2, 10] |
ἐόντος
πενταστόμου,
οὐδεὶς
αὐτῶν
πλήθεος
|
πέρι |
ἄξιος
συμβληθῆναι
ἐστί.
εἰσὶ
δὲ |
[2, 54] |
γενέσθαι,
πυθέσθαι
δὲ
ὕστερον
ταῦτα
|
περὶ |
αὐτέων
τά
περ
δὴ
ἔλεγον. |
[2, 35] |
πᾶσαν
χώρην
τούτων
εἵνεκα
πλέω
|
περὶ |
αὐτῆς
εἰρήσεται.
Αἰγύπτιοι
ἅμα
τῷ |
[2, 51] |
δὲ
Πελασγοὶ
ἱρόν
τινα
λόγον
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἔλεξαν,
τὰ
ἐν
τοῖσι |
[2, 48] |
μοῦνον
τοῦ
σώματος,
ἔστι
λόγος
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἱρὸς
λεγόμενος.
~ἤδη
ὦν |
[2, 62] |
ἡ
νὺξ
αὕτη,
ἔστι
ἱρὸς
|
περὶ |
αὐτοῦ
λόγος
λεγόμενος.
~ἐς
δὲ |
[2, 47] |
ταύτῃ
θύουσι,
ἔστι
μὲν
λόγος
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
λεγόμενος,
ἐμοὶ |
[2, 155] |
ἐπεμνήσθην
ἤδη,
καὶ
δὴ
λόγον
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὡς
ἀξίου
ἐόντος
ποιήσομαι. |
[2, 16] |
ἑξακισχίλιοι.
~εἰ
ὦν
ἡμεῖς
ὀρθῶς
|
περὶ |
αὐτῶν
γινώσκομεν,
Ἴωνες
οὐκ
εὖ |
[2, 146] |
μᾶλλον·
ἐμοὶ
δ᾽
ὦν
ἡ
|
περὶ |
αὐτῶν
γνώμη
ἀποδέδεκται.
εἰ
μὲν |
[2, 56] |
τὸ
ἱρόν.
~ἐγὼ
δ᾽
ἔχω
|
περὶ |
αὐτῶν
γνώμην
τήνδε·
εἰ
ἀληθέως |
[2, 3] |
μοῦνον,
νομίζων
πάντας
ἀνθρώπους
ἴσον
|
περὶ |
αὐτῶν
ἐπίστασθαι·
τὰ
δ᾽
ἂν |
[2, 81] |
εἰρινέοισι
εἵμασι
θαφθῆναι.
ἔστι
δὲ
|
περὶ |
αὐτῶν
ἱρὸς
λόγος
λεγόμενος.
~καὶ |
[2, 96] |
πλινθηδὸν
συντιθεῖσι
ναυπηγεύμενοι
τρόπον
τοιόνδε·
|
περὶ |
γόμφους
πυκνοὺς
καὶ
μακροὺς
περιείρουσι |
[2, 34] |
ἡ
Λιβύη
δι᾽
ἧς
ῥέει.
|
περὶ |
δὲ
τοῦ
ῥεύματος
αὐτοῦ,
ἐπ᾽ |
[2, 34] |
δι᾽
οἰκεομένης,
πρὸς
πολλῶν
γινώσκεται,
|
περὶ |
δὲ
τῶν
τοῦ
Νείλου
πηγέων |
[2, 5] |
μέχρι
τριῶν
ἡμερέων
πλόου,
τῆς
|
πέρι |
ἐκεῖνοι
οὐδὲν
ἔτι
τοιόνδε
ἔλεγον, |
[2, 113] |
μοι
οἱ
ἱρέες
ἱστορέοντι
τὰ
|
περὶ |
Ἑλένην
γενέσθαι
ὧδε.
Ἀλέξανδρον
ἁρπάσαντα |
[2, 120] |
ἐγὼ
δὲ
τῷ
λόγῳ
τῷ
|
περὶ |
Ἑλένης
λεχθέντι
καὶ
αὐτὸς
προστίθεμαι, |
[2, 69] |
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
οἱ
δὲ
|
περὶ |
Ἐλεφαντίνην
πόλιν
οἰκέοντες
καὶ
ἐσθίουσι |
[2, 171] |
θεσμοφόρια
καλέουσι,
καὶ
ταύτης
μοι
|
πέρι |
εὔστομα
κείσθω,
πλὴν
ὅσον
αὐτῆς |
[2, 162] |
ἐπ᾽
Ἄμασιν
ἄνδρα
δόκιμον
τῶν
|
περὶ |
ἑωυτὸν
Αἰγυπτίων,
τῷ
οὔνομα
ἦν |
[2, 163] |
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους·
εἶχε
δὲ
|
περὶ |
ἑωυτὸν
Κᾶράς
τε
καὶ
Ἴωνας |
[2, 25] |
ὁ
ἥλιος,
ἀλλὰ
καὶ
ὑπολείπεσθαι
|
περὶ |
ἑωυτόν.
πρηϋνομένου
δὲ
τοῦ
χειμῶνος |
[2, 43] |
δυώδεκα
θεῶν·
τοῦ
ἑτέρου
δὲ
|
πέρι |
Ἡρακλέος,
τὸν
Ἕλληνες
οἴδασι,
οὐδαμῇ |
[2, 104] |
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
Σύριοι
δὲ
οἱ
|
περὶ |
Θερμώδοντα
καὶ
Παρθένιον
ποταμὸν
καὶ |
[2, 74] |
ὄρνιν
λέγουσι
ποιέειν.
~εἰσὶ
δὲ
|
περὶ |
Θήβας
ἱροὶ
ὄφιες,
ἀνθρώπων
οὐδαμῶς |
[2, 118] |
λόγον
λέγουσι
οἱ
Ἕλληνες
τὰ
|
περὶ |
Ἴλιον
γενέσθαι
ἢ
οὔ,
ἔφασαν |
[2, 10] |
κόλπος
θαλάσσης,
ὥσπερ
γε
τὰ
|
περὶ |
Ἴλιον
καὶ
Τευθρανίην
καὶ
Ἔφεσόν |
[2, 76] |
κῃ
ἐμφερέστατα.
Τοσαῦτα
μὲν
θηρίων
|
πέρι |
ἱρῶν
εἰρήσθω.
~αὐτῶν
δὲ
δὴ |
[2, 106] |
γυναικὸς
αἰδοῖα.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
περὶ |
Ἰωνίην
δύο
τύποι
ἐν
πέτρῃσι |
[2, 135] |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
αὕτη,
τῆς
|
πέρι |
λέγεται
ὅδε
ὁ
λόγος,
οὕτω |
[2, 14] |
οὐδὲν
τῶν
οἱ
ἄλλοι
ἄνθρωποι
|
περὶ |
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ᾽
ἐπεάν
σφι |
[2, 171] |
ποιεῦσι,
τὰ
καλέουσι
μυστήρια
Αἰγύπτιοι.
|
περὶ |
μέν
νυν
τούτων
εἰδότι
μοι |
[2, 93] |
γίνονται
οἱ
ἰχθύες
οὗτοι)
καὶ
|
περὶ |
μὲν
τοὺς
ἰχθύας
οὕτω
ἔχει. |
[2, 45] |
ἔχει
πολλὰς
μυριάδας
φονεῦσαι;
καὶ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
τοσαῦτα
ἡμῖν
εἰποῦσι |
[2, 138] |
ἔσωθεν
ἄλσος
δενδρέων
μεγίστων
πεφυτευμένον
|
περὶ |
νηὸν
μέγαν,
ἐν
τῷ
δὴ |
[2, 148] |
κροκοδείλων.
οὕτω
τῶν
μὲν
κάτω
|
πέρι |
οἰκημάτων
ἀκοῇ
παραλαβόντες
λέγομεν,
τὰ |
[2, 22] |
ἐστι;
ἀνδρί
γε
λογίζεσθαι
τοιούτων
|
πέρι |
οἵῳ
τε
ἐόντι,
ὡς
οὐδὲ |
[2, 101] |
αὐτῇ
οἰκοδομῆσαι,
τῶν
τοῦ
μεγάθεος
|
πέρι |
ὁμοῦ
αὐτῇ
τῇ
λίμνῃ
ἐπιμνήσομαι· |
[2, 27] |
τὸν
Νεῖλον.
~τῆς
αὔρης
δὲ
|
πέρι, |
ὅτι
οὐκ
ἀποπνέει,
τήνδε
ἔχω |
[2, 19] |
τροπέων
τῶν
θερινέων.
τούτων
ὦν
|
πέρι |
οὐδενὸς
οὐδὲν
οἷός
τε
ἐγενόμην |
[2, 146] |
τῇ
Αἰθιοπίῃ,
καὶ
Πανός
γε
|
πέρι |
οὐκ
ἔχουσι
εἰπεῖν
ὅκῃ
ἐτράπετο |
[2, 19] |
ἔλασσον.
τοῦ
ποταμοῦ
δὲ
φύσιος
|
πέρι |
οὔτε
τι
τῶν
ἱρέων
οὔτε |
[2, 21] |
μηχανᾶσθαι,
τὸν
δὲ
Ὠκεανὸν
γῆν
|
περὶ |
πᾶσαν
ῥέειν.
~ἡ
δὲ
τρίτη |
[2, 135] |
κατεκερτόμησέ
μιν.
Ροδώπιος
μέν
νυν
|
πέρι |
πέπαυμαι.
~μετὰ
δὲ
Μυκερῖνον
γενέσθαι |
[2, 115] |
λέγων
ὅτι
ἐγὼ
εἰ
μὴ
|
περὶ |
πολλοῦ
ἡγεύμην
μηδένα
ξείνων
κτείνειν, |
[2, 115] |
κεραΐσας
ἥκεις.
νῦν
ὦν
ἐπειδὴ
|
περὶ |
πολλοῦ
ἥγημαι
μὴ
ξεινοκτονέειν,
γυναῖκα |
[2, 44] |
νομίζουσι
εἶναι.
~θέλων
δὲ
τούτων
|
πέρι |
σαφές
τι
εἰδέναι
ἐξ
ὧν |
[2, 121] |
πάγας
προστάξαι
ἐργάσασθαι
καὶ
ταύτας
|
περὶ |
τὰ
ἀγγήια
ἐν
τοῖσι
τὰ |
[2, 62] |
λύχνα
καίουσι
πάντες
πολλὰ
ὑπαίθρια
|
περὶ |
τὰ
δώματα
κύκλῳ·
τὰ
δὲ |
[2, 94] |
~ἀλείφατι
δὲ
χρέωνται
Αἰγυπτίων
οἱ
|
περὶ |
τὰ
ἕλεα
οἰκέοντες
ἀπὸ
τῶν |
[2, 95] |
εἰσὶ
ὑψοῦ
πέτεσθαι.
τοῖσι
δὲ
|
περὶ |
τὰ
ἕλεα
οἰκέουσι
τάδε
ἀντὶ |
[2, 18] |
οὐκ
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἀχθόμενοι
τῇ
|
περὶ |
τὰ
ἱρὰ
θρησκηίῃ,
βουλόμενοι
θηλέων |
[2, 65] |
θρησκεύουσι
περισσῶς
τά
τε
ἄλλα
|
περὶ |
τὰ
ἱρὰ
καὶ
δὴ
καὶ |
[2, 139] |
τοὺς
θεοὺς
προδεικνύναι,
ἵνα
ἀσεβήσας
|
περὶ |
τὰ
ἱρὰ
κακόν
τι
πρὸς |
[2, 38] |
πάντων
ᾖ
καθαρός,
σημαίνεται
βύβλῳ
|
περὶ |
τὰ
κέρεα
εἱλίσσων
καὶ
ἔπειτα |
[2, 81] |
χεῖρα.
~ἐνδεδύκασι
δὲ
κιθῶνας
λινέους
|
περὶ |
τὰ
σκέλεα
θυσανωτούς,
τοὺς
καλέουσι |
[2, 180] |
παρασχεῖν.
πλανώμενοι
δὲ
οἱ
Δελφοὶ
|
περὶ |
τὰς
πόλις
ἐδωτίναζον,
ποιεῦντες
δὲ |
[2, 131] |
ἄλλα
καὶ
δὴ
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὰς
χεῖρας
τῶν
κολοσσῶν·
ταύτας |
[2, 41] |
κτήνεα
θάπτουσι
ἀποθνήσκοντα·
καὶ
γὰρ
|
περὶ |
ταῦτα
οὕτω
σφι
νενομοθέτηται·
κτείνουσι |
[2, 95] |
χρᾶται·
ἐν
τῇ
ἀναπαύεται
κοίτῃ,
|
περὶ |
ταύτην
ἵστησι
τὸ
ἀμφίβληστρον
καὶ |
[2, 69] |
ἅτε
πολεμίους
περιέπουσι·
οἱ
δὲ
|
περί |
τε
Θήβας
καὶ
τὴν
Μοίριος |
[2, 121] |
χρόνου
δὲ
περιιόντος
τὸν
οἰκοδόμον
|
περὶ |
τελευτὴν
τοῦ
βίου
ἐόντα
ἀνακαλέσασθαι |
[2, 113] |
πάντα
λόγον
ἐξηγεύμενοι
ὡς
εἶχε
|
περὶ |
τὴν
Ἑλένην
τε
καὶ
τὴν |
[2, 121] |
δὲ
αὐτοῖσι
πάντα
ἐξηγησάμενον
τὰ
|
περὶ |
τὴν
ἐξαίρεσιν
τοῦ
λίθου
δοῦναι |
[2, 47] |
τοῦ
κτήνεος
τῇ
πιμελῇ
τῇ
|
περὶ |
τὴν
νηδὺν
γινομένῃ,
καὶ
ἔπειτα |
[2, 171] |
κείσθω.
καὶ
τῆς
Δήμητρος
τελετῆς
|
πέρι, |
τὴν
οἱ
Ἕλληνες
θεσμοφόρια
καλέουσι, |
[2, 77] |
δὲ
δὴ
Αἰγυπτίων
οἳ
μὲν
|
περὶ |
τὴν
σπειρομένην
Αἴγυπτον
οἰκέουσι,
μνήμην |
[2, 131] |
λεγόμενα.
~οἳ
δὲ
τινὲς
λέγουσι
|
περὶ |
τῆς
βοὸς
ταύτης
καὶ
τῶν |
[2, 102] |
ἀλκίμοισι
ἐνετύγχανε
καὶ
δεινῶς
γλιχομένοισι
|
περὶ |
τῆς
ἐλευθερίης,
τούτοισι
μὲν
στήλας |
[2, 5] |
~καὶ
εὖ
μοι
ἐδόκεον
λέγειν
|
περὶ |
τῆς
χώρης·
δῆλα
γὰρ
δὴ |
[2, 13] |
καὶ
τόδε
μοι
μέγα
τεκμήριον
|
περὶ |
τῆς
χώρης
ταύτης
οἱ
ἱρέες, |
[2, 179] |
φορτία
ἔδεε
περιάγειν
ἐν
βάρισι
|
περὶ |
τὸ
Δέλτα,
μέχρι
οὗ
ἀπίκοιτο |
[2, 42] |
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
τύπτονται
οἱ
|
περὶ |
τὸ
ἱρὸν
ἅπαντες
τὸν
κριὸν |
[2, 55] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Δωδωναῖοι
οἱ
|
περὶ |
τὸ
ἱρόν.
~ἐγὼ
δ᾽
ἔχω |
[2, 113] |
Ἀλεξάνδρου
ἀπιστέαται
θεράποντες
πυθόμενοι
τὸν
|
περὶ |
τὸ
ἱρὸν
ἔχοντα
νόμον,
ἱκέται |
[2, 160] |
ἅπαντα
τὰ
κατήκει
σφέας
ποιέειν
|
περὶ |
τὸν
ἀγῶνα·
ἀπηγησάμενοι
δὲ
τὰ |
[2, 163] |
τοὺς
Αἰγυπτίους
ἤισαν
καὶ
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Ἄμασιν
ἐπὶ
τοὺς
ξείνους· |
[2, 163] |
καὶ
ἀξιοθέητα.
καὶ
οἵ
τε
|
περὶ |
τὸν
Ἀπρίην
ἐπὶ
τοὺς
Αἰγυπτίους |
[2, 49] |
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι
Ἕλλησι
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
Διόνυσον,
ὀλίγα
αὐτῶν
παραλλάξαντα. |
[2, 49] |
μοι
δοκέει
μάλιστα
Μελάμπους
τὰ
|
περὶ |
τὸν
Διόνυσον
παρὰ
Κάδμου
τε |
[2, 121] |
ὃς
δ᾽
ἂν
ἀπηγήσηται
τὰ
|
περὶ |
τὸν
φῶρα
γεγενημένα,
τοῦτον
συλλαμβάνειν |
[2, 43] |
θήκῃ
θάπτουσι
αὐτόν.
~Ἡρακλέος
δὲ
|
πέρι |
τόνδε
τὸν
λόγον
ἤκουσα,
ὅτι |
[2, 34] |
τῷ
Ἴστρῳ.
Νείλου
μέν
νυν
|
πέρι |
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~ἔρχομαι
δὲ
περὶ |
[2, 100] |
αὐλῶνος
κρυπτοῦ
μεγάλου.
ταύτης
μὲν
|
πέρι |
τοσαῦτα
ἔλεγον,
πλὴν
ὅτι
αὐτήν |
[2, 45] |
ὅδε
ὁ
μῦθος
ἐστὶ
τὸν
|
περὶ |
τοῦ
Ἡρακλέος
λέγουσι,
ὡς
αὐτὸν |
[2, 32] |
λόγων
ἄλλων
ἀπικέσθαι
ἐς
λέσχην
|
περὶ |
τοῦ
Νείλου,
ὡς
οὐδεὶς
αὐτοῦ |
[2, 54] |
ἔχοντα
ἐγὼ
λέγω.
~χρηστηρίων
δὲ
|
πέρι |
τοῦ
τε
ἐν
Ἕλλησι
καὶ |
[2, 20] |
ἐπίσημοι
βουλόμενοι
γενέσθαι
σοφίην
ἔλεξαν
|
περὶ |
τοῦ
ὕδατος
τούτου
τριφασίας
ὁδούς· |
[2, 23] |
ἡ
ἀνάγκη
ἐλέγχει.
~ὁ
δὲ
|
περὶ |
τοῦ
Ὠκεανοῦ
λέξας
ἐς
ἀφανὲς |
[2, 69] |
τὰ
ὦτα
ἐνθέντες
καὶ
ἀμφιδέας
|
περὶ |
τοὺς
ἐμπροσθίους
πόδας,
καὶ
σιτία |
[2, 156] |
νηὸς
τῶν
φανερῶν
μοι
τῶν
|
περὶ |
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν
ἐστὶ
θωμαστότατον, |
[2, 17] |
ἀπίεμεν,
ἡμεῖς
δὲ
ὧδε
καὶ
|
περὶ |
τούτων
λέγομεν,
Αἴγυπτον
μὲν
πᾶσαν |
[2, 63] |
οἱ
μὲν
δὴ
ὀλίγοι
οἱ
|
περὶ |
τὤγαλμα
λελειμμένοι
ἕλκουσι
τετράκυκλον
ἅμαξαν |
[2, 63] |
ὀλίγοι
μὲν
τινὲς
τῶν
ἱρέων
|
περὶ |
τὤγαλμα
πεπονέαται,
οἱ
δὲ
πολλοὶ |
[2, 24] |
μεμψάμενον
γνώμας
τὰς
προκειμένας
αὐτὸν
|
περὶ |
τῶν
ἀφανέων
γνώμην
ἀποδέξασθαι,
φράσω |
[2, 32] |
εἴ
τι
ἔχουσι
πλέον
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
ἐρήμων
τῆς
Λιβύης,
φάναι |
[2, 65] |
καταλαμβανόμενος
εἶπον.
νόμος
δὲ
ἐστὶ
|
περὶ |
τῶν
θηρίων
ὧδε
ἔχων·
μελεδωνοὶ |
[2, 105] |
~φέρε
νῦν
καὶ
ἄλλο
εἴπω
|
περὶ |
τῶν
Κόλχων,
ὡς
Αἰγυπτίοισι
προσφερέες |
[2, 52] |
ἐπύθοντο)
καὶ
μετὰ
χρόνον
ἐχρηστηριάζοντο
|
περὶ |
τῶν
οὐνομάτων
ἐν
Δωδώνῃ·
τὸ |
[2, 75] |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
ἦλθον
πυνθανόμενος
|
περὶ |
τῶν
πτερωτῶν
ὀφίων·
ἀπικόμενος
δὲ |
[2, 103] |
στρατιωτέων
τῇ
πλάνῃ
αὐτοῦ
ἀχθεσθέντες
|
περὶ |
Φᾶσιν
ποταμὸν
κατέμειναν.
~φαίνονται
μὲν |
[2, 172] |
ἔφη
λέγων
ὁμοίως
αὐτὸς
τῷ
|
ποδανιπτῆρι |
πεπρηγέναι·
εἰ
γὰρ
πρότερον
εἶναι |
[2, 106] |
πέμπτης
σπιθαμῆς,
τῇ
μὲν
δεξιῇ
|
χειρὶ |
ἔχων
αἰχμὴν
τῇ
δὲ
ἀριστερῇ |
[2, 137] |
τούτου
βασιλεύοντος
ἐλάσαι
ἐπ᾽
Αἴγυπτον
|
χειρὶ |
πολλῇ
Αἰθίοπάς
τε
καὶ
Σαβακῶν |
[2, 13] |
Αἴγυπτον
τὴν
ἔνερθε
Μέμφιος·
καὶ
|
Μοίρι |
οὔκω
ἦν
ἔτεα
εἰνακόσια
τετελευτηκότι |
[2, 61] |
δὴ
ταύτῃ
ποιέεται.
~ἐν
δὲ
|
Βουσίρι |
πόλι
ὡς
ἀνάγουσι
τῇ
Ἴσι |
[2, 131] |
τῶν
προδουσέων
τὴν
θυγατέρα
τῷ
|
πατρὶ |
ἀπέταμε
τὰς
χεῖρας,
καὶ
νῦν |
[2, 107] |
δὲ
λοιποὺς
ἀποσωθῆναι
ἅμα
τῷ
|
πατρί. |
~νοστήσας
δὲ
ὁ
Σέσωστρις
ἐς |
[2, 64] |
γενόμενον
ἐλθεῖν
ἐξανδρωμένον
ἐθέλοντα
τῇ
|
μητρὶ |
συμμῖξαι,
καὶ
τοὺς
προπόλους
τῆς |
[2, 121] |
ἀπελαύνειν
ἐπ᾽
οἴκου,
ἐπιτελέσαντα
τῇ
|
μητρὶ |
τὰ
προσταχθέντα.
τὸν
δὲ
βασιλέα, |
[2, 122] |
εἶναι,
καὶ
κεῖθι
συγκυβεύειν
τῇ
|
Δήμητρι, |
καὶ
τὰ
μὲν
νικᾶν
αὐτὴν |
[2, 110] |
οἱ
πεποιῆσθαι
ἔργα
οἷά
περ
|
Σεσώστρι |
τῷ
Αἰγυπτίῳ·
Σέσωστριν
μὲν
γὰρ |
[2, 92] |
ποιεῦνται
ἐξ
αὐτοῦ
ἄρτους
ὀπτοὺς
|
πυρί. |
ἔστι
δὲ
καὶ
ἡ
ῥίζα |
[2, 47] |
νηδὺν
γινομένῃ,
καὶ
ἔπειτα
καταγίζει
|
πυρί· |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κρέα
σιτέονται |
[2, 138] |
ἐσέχουσι
οὐ
συμμίσγουσαι
ἀλλήλῃσι,
ἀλλ᾽
|
ἄχρι |
τῆς
ἐσόδου
τοῦ
ἱροῦ
ἑκατέρη |
[2, 154] |
τὰ
ἐρείπια
τῶν
οἰκημάτων
τὸ
|
μέχρι |
ἐμεῦ
ἦσαν.
Ψαμμήτιχος
μέν
νυν |
[2, 182] |
μεγάλῳ
ἱδρύατο
ἔτι
καὶ
τὸ
|
μέχρι |
ἐμεῦ,
ὄπισθε
τῶν
θυρέων.
ἐς |
[2, 113] |
νόμος
οὗτος
διατελέει
ἐὼν
ὅμοιος
|
μέχρι |
ἐμεῦ
τῷ
ἀπ᾽
ἀρχῆς·
τοῦ |
[2, 7] |
παρὰ
θάλασσαν.
~ἐνθεῦτεν
μὲν
καὶ
|
μέχρι |
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
τὴν
μεσόγαιαν |
[2, 9] |
τι
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν
|
μέχρι |
Θηβέων
ἐστί,
σημανέω·
στάδιοι
γὰρ |
[2, 15] |
λεγόντων
ἐς
μεσόγαιαν
τείνειν
αὐτὴν
|
μέχρι |
Κερκασώρου
πόλιος,
κατ᾽
ἣν
σχίζεται |
[2, 29] |
μὲν
ἄλλο
ἐπὶ
μακρότατον
ἐπυθόμην,
|
μέχρι |
μὲν
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
αὐτόπτης
ἐλθών, |
[2, 17] |
μέσην
Αἴγυπτον
σχίζων
ἐς
θάλασσαν.
|
μέχρι |
μέν
νυν
Κερκασώρου
πόλιος
ῥέει |
[2, 124] |
εἰδὼς
τὰ
οὐνόματα
οὐ
γράφω.
|
~μέχρι |
μέν
νυν
Ραμψινίτου
βασιλέος
εἶναι |
[2, 31] |
γεγόνασι
Αἰθίοπες,
ἤθεα
μαθόντες
Αἰγύπτια.
|
~μέχρι |
μέν
νυν
τεσσέρων
μηνῶν
πλόου |
[2, 99] |
μέντοι
γε
Αἰγύπτιον
τὸ
οὔνομα.
|
~μέχρι |
μὲν
τούτου
ὄψις
τε
ἐμὴ |
[2, 173] |
πρηγμάτων
τοιῇδε·
τὸ
μὲν
ὄρθριον
|
μέχρι |
ὅτευ
πληθούσης
ἀγορῆς
προθύμως
ἔπρησσε |
[2, 179] |
ἐν
βάρισι
περὶ
τὸ
Δέλτα,
|
μέχρι |
οὗ
ἀπίκοιτο
ἐς
Ναύκρατιν.
οὕτω |
[2, 19] |
τὸν
χειμῶνα
ἅπαντα
διατελέει
ἐὼν
|
μέχρι |
οὗ
αὖτις
τροπέων
τῶν
θερινέων. |
[2, 53] |
τινὲς
τὰ
εἴδεα,
οὐκ
ἠπιστέατο
|
μέχρι |
οὗ
πρώην
τε
καὶ
χθὲς |
[2, 6] |
Αἴγυπτον
ἀπὸ
τοῦ
Πλινθινήτεω
κόλπου
|
μέχρι |
Σερβωνίδος
λίμνης,
παρ᾽
ἣν
τὸ |
[2, 32] |
βορηίην
θάλασσαν
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀρξάμενοι
|
μέχρι |
Σολόεντος
ἄκρης,
ἣ
τελευτᾷ
τῆς |
[2, 15] |
τὸ
παρὰ
θάλασσαν
εἶναι
αὐτῆς
|
μέχρι |
Ταριχηίων
τῶν
Πηλουσιακῶν,
τῇ
δὴ |
[2, 80] |
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι
προσκυνέουσι
κατιέντες
|
μέχρι |
τοῦ
γούνατος
τὴν
χεῖρα.
~ἐνδεδύκασι |
[2, 124] |
ὄρεϊ,
ἐκ
τουτέων
ἕλκειν
λίθους
|
μέχρι |
τοῦ
Νείλου·
διαπεραιωθέντας
δὲ
τὸν |
[2, 5] |
κατύπερθε
ἔτι
τῆς
λίμνης
ταύτης
|
μέχρι |
τριῶν
ἡμερέων
πλόου,
τῆς
πέρι |
[2, 43] |
δὲ
πέρι
Ἡρακλέος,
τὸν
Ἕλληνες
|
οἴδασι, |
οὐδαμῇ
Αἰγύπτου
ἐδυνάσθην
ἀκοῦσαι.
καὶ |
[2, 32] |
νεηνίας
ἀποπεμπομένους
ὑπὸ
τῶν
ἡλίκων,
|
ὕδασί |
τε
καὶ
σιτίοισι
εὖ
ἐξηρτυμένους, |
[2, 47] |
ἐν
μὲν
τῇσι
ἄλλῃσι
ὁρτῇσι
|
ἀπεστυγήκασι |
ἐν
δὲ
ταύτῃ
θύουσι,
ἔστι |
[2, 51] |
αἰδοῖα
ποιεῦντες
οὐκ
ἀπ᾽
Αἰγυπτίων
|
μεμαθήκασι, |
ἀλλ᾽
ἀπὸ
Πελασγῶν
πρῶτοι
μὲν |
[2, 167] |
τοὺς
ἐς
τὸν
πόλεμον
ἀνειμένους·
|
μεμαθήκασι |
δ᾽
ὦν
τοῦτο
πάντες
οἱ |
[2, 167] |
νυν
καὶ
τοῦτο
παρ᾽
Αἰγυπτίων
|
μεμαθήκασι |
οἱ
Ἕλληνες,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως |
[2, 58] |
ποιησάμενοι,
καὶ
παρὰ
τούτων
Ἕλληνες
|
μεμαθήκασι. |
τεκμήριον
δέ
μοι
τούτου
τόδε· |
[2, 131] |
ὅτι
ὑπὸ
χρόνου
τὰς
χεῖρας
|
ἀποβεβλήκασι, |
αἳ
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο |
[2, 6] |
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ
ἀνθρώπων,
ὀργυιῇσι
|
μεμετρήκασι |
τὴν
χώρην,
ὅσοι
δὲ
ἧσσον |
[2, 51] |
ἐγὼ
φράσω,
Ἕλληνες
ἀπ᾽
Αἰγυπτίων
|
νενομίκασι· |
τοῦ
δὲ
Ἑρμέω
τὰ
ἀγάλματα |
[2, 81] |
μέχρι
τοῦ
γούνατος
τὴν
χεῖρα.
|
~ἐνδεδύκασι |
δὲ
κιθῶνας
λινέους
περὶ
τὰ |
[2, 91] |
τετράγωνον,
πέριξ
δὲ
αὐτοῦ
φοίνικες
|
πεφύκασι. |
τὰ
δὲ
πρόπυλα
τοῦ
ἱροῦ |
[2, 156] |
ἔνι
καὶ
βωμοὶ
τριφάσιοι
ἐνιδρύαται,
|
ἐμπεφύκασι |
δ᾽
ἐν
αὐτῇ
φοίνικες
συχνοὶ |
[2, 40] |
τὸ
ἄλλο
σῶμα
τοῦ
βοὸς
|
πιμπλᾶσι |
ἄρτων
καθαρῶν
καὶ
μέλιτος
καὶ |
[2, 162] |
ἑτέρους
καὶ
ἐδίδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
|
Ἀμάσι. |
~πυθόμενος
δὲ
καὶ
ταῦτα
ὁ |
[2, 44] |
πλουσίως
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί
τε
πολλοῖσι
|
ἀναθήμασι, |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
ἦσαν
στῆλαι |
[2, 86] |
διηθήσαντες
οἴνῳ
φοινικηίῳ
αὖτις
διηθέουσι
|
θυμιήμασι |
τετριμμένοισι·
ἔπειτα
τὴν
νηδὺν
σμύρνης |
[2, 86] |
ἀπαλλάσσονται,
οἳ
δὲ
ὑπολειπόμενοι
ἐν
|
οἰκήμασι |
ὧδε
τὰ
σπουδαιότατα
ταριχεύουσι.
πρῶτα |
[2, 88] |
ταρίχευσις
ἐστὶ
ἥδε,
ἣ
τοὺς
|
χρήμασι |
ἀσθενεστέρους
σκευάζει·
συρμαίῃ
διηθήσαντες
τὴν |
[2, 81] |
μετέχοντα
ὅσιον
ἐστὶ
ἐν
εἰρινέοισι
|
εἵμασι |
θαφθῆναι.
ἔστι
δὲ
περὶ
αὐτῶν |
[2, 36] |
δὲ
ἐπ᾽
ἀριστερά.
διφασίοισι
δὲ
|
γράμμασι |
χρέωνται,
καὶ
τὰ
μὲν
αὐτῶν |
[2, 52] |
τούτου
τοῦ
χρόνου
ἔθυον
τοῖσι
|
οὐνόμασι |
τῶν
θεῶν
χρεώμενοι·
παρὰ
δὲ |
[2, 108] |
σπανίζοντες
ὑδάτων
πλατυτέροισι
ἐχρέωντο
τοῖσι
|
πόμασι, |
ἐκ
φρεάτων
χρεώμενοι.
τούτων
μὲν |
[2, 77] |
ἐμέτοισι
θηρώμενοι
τὴν
ὑγιείην
καὶ
|
κλύσμασι, |
νομίζοντες
ἀπὸ
τῶν
τρεφόντων
σιτίων |
[2, 169] |
θυρώματα
ἕστηκε,
ἐν
δὲ
τοῖσι
|
θυρώμασι |
ἡ
θήκη
ἐστί.
~εἰσὶ
δὲ |
[2, 120] |
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι
σφετέροισι
|
σώμασι |
καὶ
τοῖσι
τέκνοισι
καὶ
τῇ |
[2, 30] |
ἐσοικισθέντων
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
ἡμερώτεροι
|
γεγόνασι |
Αἰθίοπες,
ἤθεα
μαθόντες
Αἰγύπτια.
~μέχρι |
[2, 108] |
αἴτιαι
δὲ
τούτων
αἱ
διώρυχες
|
γεγόνασι |
ἐοῦσαι
πολλαὶ
καὶ
παντοίους
τρόπους |
[2, 154] |
οἱ
νῦν
ἑρμηνέες
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
γεγόνασι. |
οἱ
δὲ
Ἴωνές
τε
καὶ |
[2, 132] |
βοῦς
οὐκ
ὀρθὴ
ἀλλ᾽
ἐν
|
γούνασι |
κειμένη,
μέγαθος
δὲ
ὅση
περ |
[2, 121] |
κέρδεϊ
ποιευμένους·
τὸν
δὲ
διαλοιδορέεσθαι
|
πᾶσι |
ὀργὴν
προσποιεύμενον,
παραμυθευμένων
δὲ
αὐτὸν |
[2, 176] |
τοῖσι
ἄλλοισι
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
|
πᾶσι |
τοῖσι
ἐλλογίμοισι
ἔργα
τὸ
μέγαθος |
[2, 120] |
τε
αὐτῷ
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
|
πᾶσι |
Τρωσί.
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ
εἶχον |
[2, 1] |
ἐποιήσατο
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
προεῖπε
|
πᾶσι |
τῶν
ἦρχε
πένθος
ποιέεσθαι.
ταύτης |
[2, 82] |
σφι
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἅπασι |
ἀνθρώποισι·
γενομένου
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι |
[2, 168] |
Σαμίῳ.
ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῖσι
|
ἅπασι |
ἦν
ἐξαραιρημένα,
τάδε
δὲ
ἐν |
[2, 109] |
~κατανεῖμαι
δὲ
τὴν
χώρην
Αἰγυπτίοισι
|
ἅπασι |
τοῦτον
ἔλεγον
τὸν
βασιλέα,
κλῆρον |
[2, 35] |
ἀνάγκη
μὴ
βουλομένοισι,
τῇσι
δὲ
|
θυγατράσι |
πᾶσα
ἀνάγκη
καὶ
μὴ
βουλομένῃσι. |
[2, 86] |
σφι
κομισθῇ
νεκρός,
δεικνύουσι
τοῖσι
|
κομίσασι |
παραδείγματα
νεκρῶν
ξύλινα,
τῇ
γραφῇ |
[2, 173] |
ὥστε
δικαιοῦν
δουλεύειν.
~ἐχρᾶτο
δὲ
|
καταστάσι |
πρηγμάτων
τοιῇδε·
τὸ
μὲν
ὄρθριον |
[2, 124] |
ἐπὶ
τοῦ
λόφου
ἐπ᾽
οὗ
|
ἑστᾶσι |
αἱ
πυραμίδες,
τῶν
ὑπὸ
γῆν |
[2, 83] |
γε
μαντηίαι
σφι
κατὰ
τὠυτὸ
|
ἑστᾶσι, |
ἀλλὰ
διάφοροι
εἰσί.
~ἡ
δὲ |
[2, 127] |
μέγαθος,
ἐχομένην
τῆς
μεγάλης
οἰκοδόμησε.
|
ἑστᾶσι |
δὲ
ἐπὶ
λόφου
τοῦ
αὐτοῦ |
[2, 149] |
μέσῃ
τῇ
λίμνῃ
μάλιστά
κῃ
|
ἑστᾶσι |
δύο
πυραμίδες,
τοῦ
ὕδατος
ὑπερέχουσαι |
[2, 91] |
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖσι
ἀνδριάντες
δύο
|
ἑστᾶσι |
λίθινοι
μεγάλοι.
ἐν
δὲ
τῷ |
[2, 170] |
καὶ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
ὀβελοὶ
|
ἑστᾶσι |
μεγάλοι
λίθινοι,
λίμνη
τε
ἐστὶ |
[2, 130] |
οἱ
ἐν
Σάι
πόλι
ἱρέες·
|
ἑστᾶσι |
μὲν
γὰρ
ξύλιναι
κολοσσοί,
ἐοῦσαι |
[2, 26] |
βορέης
τε
καὶ
ὁ
χειμὼν
|
ἑστᾶσι, |
ταύτῃ
μὲν
τοῦ
νότου
ἦν |
[2, 63] |
οὗτοι,
ἐπὶ
τὰ
ἕτερα
ἁλέες
|
ἑστᾶσι. |
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
ἐὸν
ἐν |
[2, 176] |
ἐπὶ
δὲ
τῷ
αὐτῷ
βάθρῳ
|
ἑστᾶσι |
τοῦ
αὐτοῦ
ἐόντος
λίθου
δύο |
[2, 63] |
πολλοὶ
αὐτῶν
ξύλων
κορύνας
ἔχοντες
|
ἑστᾶσι |
τοῦ
ἱροῦ
ἐν
τῇ
ἐσόδῳ, |
[2, 130] |
εἰκόνες
τῶν
παλλακέων
τῶν
Μυκερίνου
|
ἑστᾶσι, |
ὡς
ἔλεγον
οἱ
ἐν
Σάι |
[2, 153] |
τύπων
πλέην·
ἀντὶ
δὲ
κιόνων
|
ὑπεστᾶσι |
κολοσσοὶ
δυωδεκαπήχεες
τῇ
αὐλῇ.
ὁ |
[2, 70] |
αἱμασιῇσι.
~ἄγραι
δὲ
σφέων
πολλαὶ
|
κατεστᾶσι |
καὶ
παντοῖαι·
ἣ
δ᾽
ὦν |
[2, 84] |
οἳ
μὲν
γὰρ
ὀφθαλμῶν
ἰητροὶ
|
κατεστᾶσι, |
οἳ
δὲ
κεφαλῆς,
οἳ
δὲ |
[2, 65] |
τὸ
τρίτον
μέρος
τῆς
κεφαλῆς,
|
ἱστᾶσι |
σταθμῷ
πρὸς
ἀργύριον
τὰς
τρίχας· |
[2, 55] |
ἱρέων
ἤκουον,
τάδε
δὲ
Δωδωναίων
|
φασὶ |
αἱ
προμάντιες·
δύο
πελειάδας
μελαίνας |
[2, 132] |
βοῦν
ἐκφέρουσι
ἐς
τὸ
φῶς·
|
φασὶ |
γὰρ
αὐτὴν
δεηθῆναι
τοῦ
πατρὸς |
[2, 46] |
τούτους
προτέρους
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
|
φασι |
γενέσθαι.
γράφουσί
τε
δὴ
καὶ |
[2, 43] |
Ποσειδέωνος
οὔτε
Διοσκούρων
τὰ
οὐνόματα
|
φασὶ |
εἰδέναι,
οὐδέ
σφι
θεοὶ
οὗτοι |
[2, 156] |
δὲ
τόνδε
ἐπιλέγοντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
|
φασὶ |
εἶναι
αὐτὴν
πλωτήν,
ὡς
ἐν |
[2, 145] |
μὲν
δὴ
ὅσα
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι
|
φασὶ |
εἶναι
ἔτεα
ἐς
Ἄμασιν
βασιλέα, |
[2, 74] |
τούτου
γὰρ
σφέας
τοῦ
θεοῦ
|
φασι |
εἶναι
ἱρούς.
~ἔστι
δὲ
χῶρος |
[2, 72] |
ἱροὺς
δὲ
τούτους
τοῦ
Νείλου
|
φασὶ |
εἶναι,
καὶ
τῶν
ὀρνίθων
τοὺς |
[2, 86] |
καὶ
τὴν
μὲν
σπουδαιοτάτην
αὐτέων
|
φασὶ |
εἶναι
τοῦ
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι |
[2, 134] |
ἥμισυ
Αἰθιοπικοῦ·
τὴν
δὴ
μετεξέτεροι
|
φασὶ |
Ἑλλήνων
Ροδώπιος
ἑταίρης
γυναικὸς
εἶναι, |
[2, 73] |
λέγουσι,
πεντακοσίων·
φοιτᾶν
δὲ
τότε
|
φασὶ |
ἐπεάν
οἱ
ἀποθάνῃ
ὁ
πατήρ. |
[2, 36] |
καὶ
ποιεῦντες
ταῦτα
αὐτοὶ
μὲν
|
φασὶ |
ἐπὶ
δεξιὰ
ποιέειν,
Ἕλληνας
δὲ |
[2, 145] |
βασιλέα.
καὶ
ταῦτα
Αἰγύπτιοι
ἀτρεκέως
|
φασὶ. |
ἐπίστασθαι,
αἰεί
τε
λογιζόμενοι
καὶ |
[2, 50] |
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι.
τῶν
δὲ
οὔ
|
φασι |
θεῶν
γινώσκειν
τὰ
οὐνόματα,
οὗτοι |
[2, 64] |
πληγὴν
ἐν
τῇ
ὁρτῇ
νενομικέναι
|
φασί. |
καὶ
τὸ
μὴ
μίσγεσθαι
γυναιξὶ |
[2, 45] |
καὶ
ἔτι
ἄνθρωπον,
ὡς
δὴ
|
φασί, |
κῶς
φύσιν
ἔχει
πολλὰς
μυριάδας |
[2, 89] |
τῇσι
γυναιξί·
λαμφθῆναι
γὰρ
τινὰ
|
φασὶ |
μισγόμενον
νεκρῷ
προσφάτῳ
γυναικός,
κατειπεῖν |
[2, 104] |
τούτοισι
ἀστυγείτονες
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων
|
φασὶ |
νεωστὶ
μεμαθηκέναι.
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ |
[2, 64] |
πανήγυριν
ταύτην
ἐκ
τοῦδε
νομίσαι
|
φασὶ |
οἱ
ἐπιχώριοι·
οἰκέειν
ἐν
τῷ |
[2, 103] |
ἤιε,
καὶ
ἐπείτε
ἐγίνετο
ἐπὶ
|
Φάσι |
ποταμῷ,
οὐκ
ἔχω
τὸ
ἐνθεῦτεν |
[2, 15] |
χρᾶσθαι
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον,
οἳ
|
φασὶ |
τὸ
Δέλτα
μοῦνον
εἶναι
Αἴγυπτον, |
[2, 16] |
ἀποδείκνυμι
οὐκ
ἐπισταμένους
λογίζεσθαι,
οἳ
|
φασὶ |
τρία
μόρια
εἶναι
γῆν
πᾶσαν, |
[2, 175] |
γάρ
μιν
ἐς
τὸ
ἱρόν
|
φασι |
τῶνδε
εἵνεκα
οὐκ
ἐσελκύσαι·
τὸν |
[2, 92] |
οἱ
δὲ
δὴ
ἐν
τοῖσι
|
ἕλεσι |
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι |
[2, 33] |
καὶ
ὡς
ἐγὼ
συμβάλλομαι
τοῖσι
|
ἐμφανέσι |
τὰ
μὴ
γινωσκόμενα
τεκμαιρόμενος,
τῷ |
[2, 64] |
τῶν
θεῶν
καὶ
ἐν
τοῖσι
|
τεμένεσι· |
εἰ
ὦν
εἶναι
τῷ
θεῷ |
[2, 54] |
μαντήια
πρώτας
ἐν
τοῖσι
εἰρημένοισι
|
ἔθνεσι. |
εἰρομένου
δέ
μευ
ὁκόθεν
οὕτω |
[2, 116] |
τεληέσσας
ἑκατόμβας.
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
|
ἔπεσι |
δηλοῖ
ὅτι
ἠπίστατο
τὴν
ἐς |
[2, 116] |
ἐν
Ὀδυσσείῃ
ἐν
τοῖσιδε
τοῖσι
|
ἔπεσι. |
τοῖα
Διὸς
θυγάτηρ
ἔχε
φάρμακα |
[2, 138] |
εὖρος
ἐοῦσα
ἑκατέρη
ἑκατὸν
ποδῶν,
|
δένδρεσι |
κατάσκιος.
τὰ
δὲ
προπύλαια
ὕψος |
[2, 12] |
κογχύλιά
τε
φαινόμενα
ἐπὶ
τοῖσι
|
ὄρεσι |
καὶ
ἅλμην
ἐπανθέουσαν,
ὥστε
καὶ |
[2, 28] |
δὲ
ἐμβάλλοντος
τοῦ
ὕδατος
τοῖσι
|
ὄρεσι, |
μὴ
δύνασθαι
κατιεμένην
καταπειρητηρίην
ἐς |
[2, 28] |
Ἐλεφαντίνης,
οὐνόματα
δὲ
εἶναι
τοῖσι
|
ὄρεσι |
τῷ
μὲν
Κρῶφι
τῷ
δὲ |
[2, 134] |
Ροδῶπις,
ἀλλ᾽
οὐ
κατὰ
τοῦτον.
|
ἔτεσι |
γὰρ
κάρτα
πολλοῖσι
ὕστερον
τούτων |
[2, 53] |
γὰρ
καὶ
Ὅμηρον
ἡλικίην
τετρακοσίοισι
|
ἔτεσι |
δοκέω
μευ
πρεσβυτέρους
γενέσθαι
καὶ |
[2, 142] |
ἔτεα.
οὕτω
ἐν
μυρίοισί
τε
|
ἔτεσι |
καὶ
χιλίοισι
καὶ
τριηκοσίοισί
τε |
[2, 123] |
δὲ
αὐτῇ
γίνεσθαι
ἐν
τρισχιλίοισι
|
ἔτεσι. |
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
εἰσὶ
οἳ |
[2, 138] |
δέκα
ὀργυιέων
ἐστί,
τύποισι
δὲ
|
ἑξαπήχεσι |
ἐσκευάδαται
ἀξίοισι
λόγου.
ἐὸν
δ᾽ |
[2, 143] |
δὲ
Ἑκαταίῳ
τῷ
λογοποιῷ
ἐν
|
Θήβῃσι |
γενεηλογήσαντί
τε
ἑωυτὸν
καὶ
ἀναδήσαντι |
[2, 55] |
~ταῦτα
μέν
νυν
τῶν
ἐν
|
Θήβῃσι |
ἱρέων
ἤκουον,
τάδε
δὲ
Δωδωναίων |
[2, 56] |
ὥσπερ
ἦν
οἰκὸς
ἀμφιπολεύουσαν
ἐν
|
Θήβῃσι |
ἱρὸν
Διός,
ἔνθα
ἀπίκετο,
ἐνθαῦτα |
[2, 58] |
δὲ
μαντηίη
ἥ
τε
ἐν
|
Θήβῃσι |
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ |
[2, 6] |
σταδίοισι,
οἳ
δὲ
πολλὴν
ἔχουσι,
|
παρασάγγῃσι, |
οἳ
δὲ
ἄφθονον
λίην,
σχοίνοισι. |
[2, 44] |
ἔκτισαν·
καὶ
ταῦτα
καὶ
πέντε
|
γενεῇσι |
ἀνδρῶν
πρότερα
ἐστὶ
ἢ
τὸν |
[2, 100] |
τριήκοντα
οὐνόματα.
ἐν
τοσαύτῃσι
δὲ
|
γενεῇσι |
ἀνθρώπων
ὀκτωκαίδεκα
μὲν
Αἰθίοπες
ἦσαν, |
[2, 141] |
οὔνομα
εἶναι
Σεθῶν·
τὸν
ἐν
|
ἀλογίῃσι |
ἔχειν
παραχρησάμενον
τῶν
μαχίμων
Αἰγυπτίων |
[2, 43] |
ἕξειν,
εἴ
περ
καὶ
τότε
|
ναυτιλίῃσι |
ἐχρέωντο
καὶ
ἦσαν
Ἑλλήνων
τινὲς |
[2, 82] |
τούτοισι
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ
ἐν
|
ποιήσι |
γενόμενοι
ἐχρήσαντο.
τέρατα/
τε
πλέω |
[2, 119] |
Αἰγύπτιοι.
τούτων
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἱστορίῃσι |
ἔφασαν
ἐπίστασθαι,
τὰ
δὲ
παρ᾽ |
[2, 118] |
οὔ,
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα
τάδε,
|
ἱστορίῃσι |
φάμενοι
εἰδέναι
παρ᾽
αὐτοῦ
Μενέλεω. |
[2, 69] |
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι
|
αἱμασιῇσι. |
~ἄγραι
δὲ
σφέων
πολλαὶ
κατεστᾶσι |
[2, 20] |
τοὺς
ἄλλους
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι
|
ἐτησίῃσι |
ἀντίοι
ῥέουσι,
ὁμοίως
πάσχειν
καὶ |
[2, 142] |
ἐπιλοίπων
γενεέων,
αἳ
ἐπῆσαν
τῇσι
|
τριηκοσίῃσι, |
ἐστὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκόσια
καὶ |
[2, 30] |
Αἰθιόπων
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
|
Πηλουσίῃσι |
ἄλλη
δὲ)
πρὸς
Ἀραβίων
τε |
[2, 107] |
ἐγίνετο
ἀνακομιζόμενος
ἐν
Δάφνῃσι
τῇσι
|
Πηλουσίῃσι, |
τὸν
ἀδελφεὸν
ἑωυτοῦ,
τῷ
ἐπέτρεψε |
[2, 78] |
ἑφθοὺς
σιτέονται.
~ἐν
δὲ
τῇσι
|
συνουσίῃσι |
τοῖσι
εὐδαίμοσι
αὐτῶν,
ἐπεὰν
ἀπὸ |
[2, 58] |
ἥ
τε
ἐν
Θήβῃσι
τῇσι
|
Αἰγυπτίῃσι |
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι |
[2, 5] |
τε
ἀνοίσεις
καὶ
ἐν
ἕνδεκα
|
ὀργυιῇσι |
ἔσεαι.
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
τοσοῦτο |
[2, 6] |
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ
ἀνθρώπων,
|
ὀργυιῇσι |
μεμετρήκασι
τὴν
χώρην,
ὅσοι
δὲ |
[2, 169] |
καὶ
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι
|
πατρωίῃσι |
ταφῇσι·
αἳ
δὲ
εἰσὶ
ἐν |
[2, 99] |
Νείλου
ὡς
ἀπεργμένος
ῥέῃ
ἐν
|
φυλακῇσι |
μεγάλῃσι
ἔχεται,
φρασσόμενος
ἀνὰ
πᾶν |
[2, 69] |
δὲ
θάπτουσι
ταριχεύσαντες
ἐν
ἱρῇσι
|
θήκῃσι. |
οἱ
δὲ
περὶ
Ἐλεφαντίνην
πόλιν |
[2, 90] |
ὡς
κάλλιστα
θάψαι
ἐν
ἱρῇσι
|
θήκῃσι· |
οὐδὲ
ψαῦσαι
ἔξεστι
αὐτοῦ
ἄλλον |
[2, 67] |
ἕκαστοι
πόλι
θάπτουσι
ἐν
ἱρῇσι
|
θήκῃσι. |
ὣς
δὲ
αὕτως
τῇσι
κυσὶ |
[2, 99] |
ὡς
ἀπεργμένος
ῥέῃ
ἐν
φυλακῇσι
|
μεγάλῃσι |
ἔχεται,
φρασσόμενος
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος· |
[2, 39] |
καταρῶνται
δὲ
τάδε
λέγοντες
τῇσι
|
κεφαλῇσι, |
εἴ
τι
μέλλοι
ἢ
σφίσι |
[2, 138] |
Νείλου
διώρυχες
ἐσέχουσι
οὐ
συμμίσγουσαι
|
ἀλλήλῃσι, |
ἀλλ᾽
ἄχρι
τῆς
ἐσόδου
τοῦ |
[2, 148] |
μὲν
εἰσὶ
αὐλαὶ
κατάστεγοι,
ἀντίπυλοι
|
ἀλλήλῃσι, |
ἓξ
μὲν
πρὸς
βορέω
ἓξ |
[2, 58] |
Αἰγυπτίῃσι
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
|
ἀλλήλῃσι |
τυγχάνουσι
ἐοῦσαι.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 102] |
τούτοισι
δὲ
ἐνέγραφε
ἐν
τῇσι
|
στήλῃσι |
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
τοῖσι
ἀνδρηίοισι |
[2, 181] |
οἷός
τε
ἐγίνετο,
τῇσι
δὲ
|
ἄλλῃσι |
γυναιξὶ
ἐχρᾶτο.
ἐπείτε
δὲ
πολλὸν |
[2, 47] |
τοὺς
ὗς
ἐν
μὲν
τῇσι
|
ἄλλῃσι |
ὁρτῇσι
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ
ταύτῃ |
[2, 48] |
χορῶν
κατὰ
ταὐτὰ
σχεδὸν
πάντα
|
Ἕλλησι· |
ἀντὶ
δὲ
φαλλῶν
ἄλλα
σφι |
[2, 120] |
ἄλλων
Τρώων,
ὁκότε
συμμίσγοιεν
τοῖσι
|
Ἕλλησι, |
ἀπώλλυντο,
αὐτοῦ
δὲ
Πριάμου
οὐκ |
[2, 94] |
τὰ
σιλλικύπρια
ταῦτα,
τὰ
ἐν
|
Ἕλλησι |
αὐτόματα
ἄγρια
φύεται·
ταῦτα
ἐν |
[2, 49] |
οὐκ
εἶναι
ἀδαὴς
ἀλλ᾽
ἔμπειρος.
|
Ἕλλησι |
γὰρ
δὴ
Μελάμπους
ἐστὶ
ὁ |
[2, 120] |
Ἰλίῳ,
ἀποδοθῆναι
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
|
Ἕλλησι |
ἤτοι
ἑκόντος
γε
ἢ
ἀέκοντος |
[2, 49] |
ὁμότροπα
γὰρ
ἂν
ἦν
τοῖσι
|
Ἕλλησι |
καὶ
οὐ
νεωστὶ
ἐσηγμένα.
οὐ |
[2, 49] |
Αἰγύπτου
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐσηγήσασθαι
|
Ἕλλησι |
καὶ
τὰ
περὶ
τὸν
Διόνυσον, |
[2, 53] |
δὲ
εἰσὶ
οἱ
ποιήσαντες
θεογονίην
|
Ἕλλησι |
καὶ
τοῖσι
θεοῖσι
τὰς
ἐπωνυμίας |
[2, 54] |
δὲ
πέρι
τοῦ
τε
ἐν
|
Ἕλλησι |
καὶ
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ
τόνδε |
[2, 145] |
Διόνυσος
κατὰ
Ἑλλάδα
γλῶσσαν.
~ἐν
|
Ἕλλησι |
μέν
νυν
νεώτατοι
τῶν
θεῶν |
[2, 49] |
θεῷ
καὶ
τὰ
ἐν
τοῖσι
|
Ἕλλησι· |
ὁμότροπα
γὰρ
ἂν
ἦν
τοῖσι |
[2, 44] |
εὗρον
δὲ
οὐδὲ
τούτους
τοῖσι
|
Ἕλλησι |
συμφερομένους·
ἔφασαν
γὰρ
ἅμα
Τύρῳ |
[2, 52] |
τοῦτο
νενόμισται
ἀρχαιότατον
τῶν
ἐν
|
Ἕλλησι |
χρηστηρίων
εἶναι,
καὶ
ἦν
τὸν |
[2, 32] |
χῶρον
πολλὸν
ψαμμώδεα
καὶ
ἐν
|
πολλῇσι |
ἡμέρῃσι
ἰδεῖν
δή
κοτε
δένδρεα |
[2, 77] |
αἱ
ὧραι·
ἐν
γὰρ
τῇσι
|
μεταβολῇσι |
τοῖσι
ἀνθρώποισι
αἱ
νοῦσοι
μάλιστα |
[2, 143] |
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν
ἐπὶ
τῇ
|
ἀριθμήσι, |
οὐ
δεκόμενοι
παρ᾽
αὐτοῦ
ἀπὸ |
[2, 15] |
οὕτω
κομίζεται.
~εἰ
ὦν
βουλόμεθα
|
γνώμῃσι |
τῇσι
Ἰώνων
χρᾶσθαι
τὰ
περὶ |
[2, 125] |
αὐτήν,
ἤειρον
τοὺς
ἐπιλοίπους
λίθους
|
μηχανῇσι |
ξύλων
βραχέων
πεποιημένῃσι,
χαμᾶθεν
μὲν |
[2, 125] |
ἐπιλοίπους
λίθους
μηχανῇσι
ξύλων
βραχέων
|
πεποιημένῃσι, |
χαμᾶθεν
μὲν
ἐπὶ
τὸν
πρῶτον |
[2, 35] |
θυγατράσι
πᾶσα
ἀνάγκη
καὶ
μὴ
|
βουλομένῃσι. |
~οἱ
ἱρέες
τῶν
θεῶν
τῇ |
[2, 93] |
γίνονται,
τρεφόμενοι
δὲ
ἐν
τῇσι
|
λίμνῃσι |
τοιάδε
ποιεῦσι.
ἐπεάν
σφεας
ἐσίῃ |
[2, 30] |
πόλι
πρὸς
Αἰθιόπων
καὶ
ἐν
|
Δάφνῃσι |
τῇσι
Πηλουσίῃσι
ἄλλη
δὲ)
πρὸς |
[2, 107] |
ἱρέες,
ἐπείτε
ἐγίνετο
ἀνακομιζόμενος
ἐν
|
Δάφνῃσι |
τῇσι
Πηλουσίῃσι,
τὸν
ἀδελφεὸν
ἑωυτοῦ, |
[2, 30] |
Ἐλεφαντίνῃ
Πέρσαι
φρουρέουσι
καὶ
ἐν
|
Δάφνῃσι. |
τοὺς
ὦν
δὴ
Αἰγυπτίους
τρία |
[2, 32] |
πολλὸν
ψαμμώδεα
καὶ
ἐν
πολλῇσι
|
ἡμέρῃσι |
ἰδεῖν
δή
κοτε
δένδρεα
ἐν |
[2, 29] |
διεξελθὼν
δὲ
ἐν
τῇσι
τεσσεράκοντα
|
ἡμέρῃσι |
τοῦτο
τὸ
χωρίον,
αὖτις
ἐς |
[2, 22] |
ἀνάγκη
ἐστὶ
ὗσαι
ἐν
πέντε
|
ἡμέρῃσι, |
ὥστε,
εἰ
ἐχιόνιζε,
ὕετο
ἂν |
[2, 149] |
οἰκοδόμηται
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ
ἐπ᾽
|
ἀμφοτέρῃσι |
ἔπεστι
κολοσσὸς
λίθινος
κατήμενος
ἐν |
[2, 69] |
ἀποθανόντας
δὲ
θάπτουσι
ταριχεύσαντες
ἐν
|
ἱρῇσι |
θήκῃσι.
οἱ
δὲ
περὶ
Ἐλεφαντίνην |
[2, 90] |
περιστείλαντας
ὡς
κάλλιστα
θάψαι
ἐν
|
ἱρῇσι |
θήκῃσι·
οὐδὲ
ψαῦσαι
ἔξεστι
αὐτοῦ |
[2, 67] |
ἑωυτῶν
ἕκαστοι
πόλι
θάπτουσι
ἐν
|
ἱρῇσι |
θήκῃσι.
ὣς
δὲ
αὕτως
τῇσι |
[2, 61] |
ὅσῳ
καὶ
τὰ
μέτωπα
κόπτονται
|
μαχαίρῃσι, |
καὶ
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι
ὅτι |
[2, 106] |
περὶ
Ἰωνίην
δύο
τύποι
ἐν
|
πέτρῃσι |
ἐγκεκολαμμένοι
τούτου
τοῦ
ἀνδρός,
τῇ |
[2, 98] |
δὲ
γίνεται
ἐξ
ὅσου
ὑπὸ
|
Πέρσῃσι |
ἐστὶ
Αἴγυπτος)
ἡ
δὲ
ἑτέρη |
[2, 58] |
μαντηίη
ἥ
τε
ἐν
Θήβῃσι
|
τῇσι |
Αἰγυπτίῃσι
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι |
[2, 69] |
σφίσι
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
|
τῇσι |
αἱμασιῇσι.
~ἄγραι
δὲ
σφέων
πολλαὶ |
[2, 47] |
δὲ
τοὺς
ὗς
ἐν
μὲν
|
τῇσι |
ἄλλῃσι
ὁρτῇσι
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ |
[2, 2] |
ἐποιήσατο
τῶν
παίδων
παρὰ
ταύτῃσι
|
τῇσι |
γυναιξί.
~κατὰ
μὲν
δὴ
τὴν |
[2, 89] |
μή
σφι
οἱ
ταριχευταὶ
μίσγωνται
|
τῇσι |
γυναιξί·
λαμφθῆναι
γὰρ
τινὰ
φασὶ |
[2, 181] |
μίσγεσθαι
οὐκ
οἷός
τε
ἐγίνετο,
|
τῇσι |
δὲ
ἄλλῃσι
γυναιξὶ
ἐχρᾶτο.
ἐπείτε |
[2, 35] |
παισὶ
οὐδεμία
ἀνάγκη
μὴ
βουλομένοισι,
|
τῇσι |
δὲ
θυγατράσι
πᾶσα
ἀνάγκη
καὶ |
[2, 97] |
φαίνονται
ὑπερέχουσαι,
μάλιστά
κῃ
ἐμφερέες
|
τῇσι |
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ
πόντῳ
νήσοισι· |
[2, 15] |
κομίζεται.
~εἰ
ὦν
βουλόμεθα
γνώμῃσι
|
τῇσι |
Ἰώνων
χρᾶσθαι
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον, |
[2, 39] |
ποταμόν·
καταρῶνται
δὲ
τάδε
λέγοντες
|
τῇσι |
κεφαλῇσι,
εἴ
τι
μέλλοι
ἢ |
[2, 67] |
ἱρῇσι
θήκῃσι.
ὣς
δὲ
αὕτως
|
τῇσι |
κυσὶ
οἱ
ἰχνευταὶ
θάπτονται.
τὰς |
[2, 93] |
μάλα
γίνονται,
τρεφόμενοι
δὲ
ἐν
|
τῇσι |
λίμνῃσι
τοιάδε
ποιεῦσι.
ἐπεάν
σφεας |
[2, 77] |
μεταλλάσσουσι
αἱ
ὧραι·
ἐν
γὰρ
|
τῇσι |
μεταβολῇσι
τοῖσι
ἀνθρώποισι
αἱ
νοῦσοι |
[2, 119] |
τε
καὶ
διωκόμενος
οἴχετο
φεύγων
|
τῇσι |
νηυσὶ
ἐπὶ
Λιβύης·
τὸ
ἐνθεῦτεν |
[2, 35] |
οἴκοισι,
ἐσθίουσι
δὲ
ἔξω
ἐν
|
τῇσι |
ὁδοῖσι
ἐπιλέγοντες
ὡς
τὰ
μὲν |
[2, 80] |
ἀντὶ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν
|
τῇσι |
ὁδοῖσι
προσκυνέουσι
κατιέντες
μέχρι
τοῦ |
[2, 169] |
ἀπέπνιξαν
καὶ
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν
|
τῇσι |
πατρωίῃσι
ταφῇσι·
αἳ
δὲ
εἰσὶ |
[2, 151] |
ἀρχιερεὺς
ἐξήνεικέ
σφι
φιάλας
χρυσέας,
|
τῇσί |
περ
ἐώθεσαν
σπένδειν,
ἁμαρτὼν
τοῦ |
[2, 30] |
πρὸς
Αἰθιόπων
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι
|
τῇσι |
Πηλουσίῃσι
ἄλλη
δὲ)
πρὸς
Ἀραβίων |
[2, 107] |
ἐπείτε
ἐγίνετο
ἀνακομιζόμενος
ἐν
Δάφνῃσι
|
τῇσι |
Πηλουσίῃσι,
τὸν
ἀδελφεὸν
ἑωυτοῦ,
τῷ |
[2, 65] |
τὴν
τιμήν.
οἳ
δὲ
ἐν
|
τῇσι |
πόλισι
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
σφι |
[2, 102] |
πόλιας,
τούτοισι
δὲ
ἐνέγραφε
ἐν
|
τῇσι |
στήλῃσι
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
τοῖσι |
[2, 78] |
καὶ
ἑφθοὺς
σιτέονται.
~ἐν
δὲ
|
τῇσι |
συνουσίῃσι
τοῖσι
εὐδαίμοσι
αὐτῶν,
ἐπεὰν |
[2, 29] |
ἐστὶ
πλέειν.
διεξελθὼν
δὲ
ἐν
|
τῇσι |
τεσσεράκοντα
ἡμέρῃσι
τοῦτο
τὸ
χωρίον, |
[2, 142] |
τῶν
ἐπιλοίπων
γενεέων,
αἳ
ἐπῆσαν
|
τῇσι |
τριηκοσίῃσι,
ἐστὶ
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκόσια |
[2, 14] |
αὐτὴν
ὗς,
ἐπεὰν
δὲ
καταπατήσῃ
|
τῇσι |
ὑσὶ
τὸ
σπέρμα,
ἄμητον
τὸ |
[2, 14] |
ἀπὸ
τούτου
μένει,
ἀποδινήσας
δὲ
|
τῇσι |
ὑσὶ
τὸν
σῖτον
οὕτω
κομίζεται. |
[2, 36] |
τοῖσι
ποσί,
τὸν
δὲ
πηλὸν
|
τῇσι |
χερσί,
καὶ
τὴν
κόπρον
ἀναιρέονται) |
[2, 47] |
ὗς
ἐν
μὲν
τῇσι
ἄλλῃσι
|
ὁρτῇσι |
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ
ταύτῃ
θύουσι, |
[2, 95] |
τῇ
ἀναπαύεται
κοίτῃ,
περὶ
ταύτην
|
ἵστησι |
τὸ
ἀμφίβληστρον
καὶ
ἔπειτα
ἐνδὺς |
[2, 160] |
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς
Αἴγυπτον,
ξείνοισι
|
ἀγωνιστῇσι |
ἐκέλευον
τὸν
ἀγῶνα
τιθέναι,
Ἠλείων |
[2, 66] |
ἔρσενας·
οἳ
δὲ
διζήμενοι
μίσγεσθαι
|
αὐτῇσι |
οὐκ
ἔχουσι.
πρὸς
ὦν
ταῦτα |
[2, 100] |
τριηκοσίων
καὶ
τριήκοντα
οὐνόματα.
ἐν
|
τοσαύτῃσι |
δὲ
γενεῇσι
ἀνθρώπων
ὀκτωκαίδεκα
μὲν |
[2, 142] |
γενεὰς
ἀνθρώπων
γενομένας,
καὶ
ἐν
|
ταύτῃσι |
ἀρχιερέας
καὶ
βασιλέας
ἑκατέρους
τοσούτους |
[2, 159] |
ἔτι
οἱ
ὁλκοὶ
ἐπίδηλοι.
καὶ
|
ταύτῃσί |
τε
ἐχρᾶτο
ἐν
τῷ
δέοντι |
[2, 2] |
οὕτω
ἐποιήσατο
τῶν
παίδων
παρὰ
|
ταύτῃσι |
τῇσι
γυναιξί.
~κατὰ
μὲν
δὴ |
[2, 169] |
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν
τῇσι
πατρωίῃσι
|
ταφῇσι· |
αἳ
δὲ
εἰσὶ
ἐν
τῷ |
[2, 59] |
δὲ
ἐς
Βούσιριν
πόλιν
τῇ
|
Ἴσι· |
ἐν
ταύτῃ
γὰρ
δὴ
τῇ |
[2, 176] |
τρόπον
τῷ
ἐν
Μέμφι.
τῇ
|
Ἴσι |
τε
τὸ
ἐν
Μέμφι
ἱρὸν |
[2, 61] |
Βουσίρι
πόλι
ὡς
ἀνάγουσι
τῇ
|
Ἴσι |
τὴν
ὁρτήν,
εἴρηται
προτερόν
μοι· |
[2, 35] |
τρέφειν
τοὺς
τοκέας
τοῖσι
μὲν
|
παισὶ |
οὐδεμία
ἀνάγκη
μὴ
βουλομένοισι,
τῇσι |
[2, 141] |
στρατοπεδεύσασθαι
ἐν
Πηλουσίῳ·
ταύτῃ
γὰρ
|
εἰσὶ |
αἱ
ἐσβολαί·
ἕπεσθαι
δέ
οἱ |
[2, 178] |
δὲ
Ἑλλήνιον,
αἵδε
αἱ
πόλιες
|
εἰσὶ |
αἱ
ἱδρυμέναι
κοινῇ,
Ἱώνων
μὲν |
[2, 178] |
τοῦ
ἐμπορίου
αὗται
αἱ
πόλιες
|
εἰσὶ |
αἱ
παρέχουσαι·
ὅσαι
δὲ
ἄλλαι |
[2, 28] |
καὶ
νότου.
ὡς
δὲ
ἄβυσσοι
|
εἰσι |
αἱ
πηγαί,
ἐς
διάπειραν
ἔφη |
[2, 85] |
~θρῆνοι
δὲ
καὶ
ταφαί
σφεων
|
εἰσὶ |
αἵδε·
τοῖσι
ἂν
ἀπογένηται
ἐκ |
[2, 6] |
εἰσί.
ὅσοι
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
|
εἰσὶ |
ἀνθρώπων,
ὀργυιῇσι
μεμετρήκασι
τὴν
χώρην, |
[2, 148] |
ὑπερβάλλει·
τοῦ
γὰρ)
δυώδεκα
μὲν
|
εἰσὶ |
αὐλαὶ
κατάστεγοι,
ἀντίπυλοι
ἀλλήλῃσι,
ἓξ |
[2, 104] |
τοῦτο
μὲν
ἐς
οὐδὲν
ἀνήκει·
|
εἰσὶ |
γὰρ
καὶ
ἕτεροι
τοιοῦτοι·
ἀλλὰ |
[2, 166] |
οὗτοι
δὲ
οἱ
νομοὶ
Καλασιρίων
|
εἰσί, |
γενόμενοι,
ὅτε
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο, |
[2, 165] |
μὲν
τούτων
τῶν
νομῶν
Ἑρμοτύβιες
|
εἰσί, |
γενόμενοι,
ὅτε
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο, |
[2, 170] |
τοῖσι
θυρώμασι
ἡ
θήκη
ἐστί.
|
~εἰσὶ |
δὲ
καὶ
αἱ
ταφαὶ
τοῦ |
[2, 10] |
πλήθεος
πέρι
ἄξιος
συμβληθῆναι
ἐστί.
|
εἰσὶ |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
ποταμοί,
οὐ |
[2, 106] |
εἰρημένα
ἐνεόντα
καὶ
γυναικὸς
αἰδοῖα.
|
εἰσὶ |
δὲ
καὶ
περὶ
Ἰωνίην
δύο |
[2, 93] |
οἱ
δὲ
ἔρσενες
καταπίνουσι
ἑπόμενοι.
|
εἰσὶ |
δὲ
οἱ
κέγχροι
οὗτοι
ἰχθύες. |
[2, 86] |
οὕτω
ἐς
τὴν
ταρίχευσιν
κομίζουσι.
|
~εἰσὶ |
δὲ
οἳ
ἐπ᾽
αὐτῷ
τούτῳ |
[2, 154] |
χώρους
οἴκησαν
χρόνον
ἐπὶ
πολλόν·
|
εἰσὶ |
δὲ
οὗτοι
οἱ
χῶροι
πρὸς |
[2, 74] |
τοῦτον
τὸν
ὄρνιν
λέγουσι
ποιέειν.
|
~εἰσὶ |
δὲ
περὶ
Θήβας
ἱροὶ
ὄφιες, |
[2, 20] |
ἐόντες
ἀσθενέστερα
τὰ
ῥεύματα
παρέχονται.
|
εἰσὶ |
δὲ
πολλοὶ
μὲν
ἐν
τῇ |
[2, 61] |
μέτωπα
κόπτονται
μαχαίρῃσι,
καὶ
τούτῳ
|
εἰσὶ |
δῆλοι
ὅτι
εἰσὶ
ξεῖνοι
καὶ |
[2, 29] |
ὀξέες
ἀνέχουσι
καὶ
χοιράδες
πολλαί
|
εἰσι, |
δι᾽
ὧν
οὐκ
οἷά
τε |
[2, 9] |
Θηβέων
ἐστί,
σημανέω·
στάδιοι
γὰρ
|
εἰσὶ |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι. |
[2, 15] |
ἐκαλέετο,
τῆς
τὸ
περίμετρον
στάδιοι
|
εἰσὶ |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι. |
[2, 149] |
θρόνῳ.
οὕτω
αἱ
μὲν
πυραμίδες
|
εἰσὶ |
ἑκατὸν
ὀργυιέων,
αἱ
δ᾽
ἑκατὸν |
[2, 61] |
ἐστὶ
λέγειν.
ὅσοι
δὲ
Καρῶν
|
εἰσι |
ἐν
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες,
οὗτοι
δὲ |
[2, 77] |
πεποιημένῳ
διαχρέωνται·
οὐ
γάρ
σφι
|
εἰσὶ |
ἐν
τῇ
χώρῃ
ἄμπελοι.
ἰχθύων |
[2, 169] |
τῇσι
πατρωίῃσι
ταφῇσι·
αἳ
δὲ
|
εἰσὶ |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τῆς
Ἀθηναίης, |
[2, 33] |
τὴν
Εὐρώπην·
οἱ
δὲ
Κελτοὶ
|
εἰσὶ |
ἔξω
Ἡρακλέων
στηλέων,
ὁμουρέουσι
δὲ |
[2, 83] |
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι,
ἀλλὰ
διάφοροι
|
εἰσί. |
~ἡ
δὲ
ἰητρικὴ
κατὰ
τάδε |
[2, 166] |
~καλασιρίων
δὲ
οἵδε
ἄλλοι
νομοί
|
εἰσι, |
Θηβαῖος,
Βουβαστίτης,
Ἀφθίτης,
Τανίτης,
Μενδήσιος, |
[2, 76] |
τοῖσι
ἀνθρώποισι
διξαὶ
γὰρ
δή
|
εἰσι |
ἴβιες)
ψιλὴ
τὴν
κεφαλὴν
καὶ |
[2, 120] |
ὡς
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων
μεγάλαι
|
εἰσὶ |
καὶ
αἱ
τιμωρίαι
παρὰ
τῶν |
[2, 104] |
εἴκασα
τῇδε,
καὶ
ὅτι
μελάγχροες
|
εἰσὶ |
καὶ
οὐλότριχες.
καὶ
τοῦτο
μὲν |
[2, 164] |
Ἑρμοτύβιες,
ἐκ
νομῶν
δὲ
τῶνδε
|
εἰσί· |
κατὰ
γὰρ
δὴ
νομοὺς
Αἴγυπτος |
[2, 105] |
τῶν
Κόλχων,
ὡς
Αἰγυπτίοισι
προσφερέες
|
εἰσί· |
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί
τε
καὶ |
[2, 77] |
ἀνθρώπων
πάντων
ἐπασκέοντες
μάλιστα
λογιώτατοι
|
εἰσὶ |
μακρῷ
τῶν
ἐγὼ
ἐς
διάπειραν |
[2, 77] |
τὰς
νούσους
τοῖσι
ἀνθρώποισι
γίνεσθαι.
|
εἰσὶ |
μὲν
γὰρ
καὶ
ἄλλως
Αἰγύπτιοι |
[2, 152] |
οἳ
ἐκ
νομοῦ
τοῦ
Σαΐτεω
|
εἰσί. |
μετὰ
δὲ
βασιλεύοντα
τὸ
δεύτερον |
[2, 165] |
ἅπασα
διαραίρηται.
~Ἑρμοτυβίων
μὲν
οἵδε
|
εἰσὶ |
νομοί,
Βουσιρίτης,
Σαΐτης,
Χεμμίτης,
Παπρημίτης, |
[2, 61] |
καὶ
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι
ὅτι
|
εἰσὶ |
ξεῖνοι
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι.
~ἐς |
[2, 25] |
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
ἑλκόμενοι
ἀσθενέες
|
εἰσί. |
ὁ
δὲ
Νεῖλος
ἐὼν
ἄνομβρος, |
[2, 123] |
καὶ
τόνδε
τὸν
λόγον
Αἰγύπτιοι
|
εἰσὶ |
οἱ
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου
ψυχὴ |
[2, 69] |
μὲν
δὴ
τῶν
Αἰγυπτίων
ἱροί
|
εἰσι |
οἱ
κροκόδειλοι,
τοῖσι
δὲ
οὔ, |
[2, 104] |
φασὶ
νεωστὶ
μεμαθηκέναι.
οὗτοι
γὰρ
|
εἰσὶ |
οἱ
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ |
[2, 58] |
καὶ
προσαγωγὰς
πρῶτοι
ἀνθρώπων
Αἰγύπτιοι
|
εἰσὶ |
οἱ
ποιησάμενοι,
καὶ
παρὰ
τούτων |
[2, 53] |
καὶ
οὐ
πλέοσι·
οὗτοι
δὲ
|
εἰσὶ |
οἱ
ποιήσαντες
θεογονίην
Ἕλλησι
καὶ |
[2, 64] |
γυναικῶν
ἐς
ἱρὰ
ἐσιέναι
οὗτοι
|
εἰσὶ |
οἱ
πρῶτοι
θρησκεύσαντες.
οἱ
μὲν |
[2, 123] |
τρισχιλίοισι
ἔτεσι.
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
|
εἰσὶ |
οἳ
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
οἳ
μὲν |
[2, 25] |
ἄνεμοι
καὶ
διασκιδνάντες
τήκουσι·
καὶ
|
εἰσὶ |
οἰκότως
οἱ
ἀπὸ
ταύτης
τῆς |
[2, 6] |
ὦν
ἄπο
οἱ
ἑξήκοντα
σχοῖνοι
|
εἰσί. |
ὅσοι
μὲν
γὰρ
γεωπεῖναι
εἰσὶ |
[2, 130] |
κῃ,
γυμναὶ
ἐργασμέναι·
αἵτινες
μέντοι
|
εἰσί, |
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
πλὴν
ἢ |
[2, 42] |
ἱρὸν
ἢ
νομοῦ
τοῦ
Μενδησίου
|
εἰσί, |
οὗτοι
δὲ
αἰγῶν
ἀπεχόμενοι
ὄις |
[2, 42] |
ἱρὸν
ἤ
νομοῦ
τοῦ
Θηβαίου
|
εἰσί, |
οὗτοι
μέν
νυν
πάντες
ὀίων |
[2, 29] |
ὁ
Νεῖλος·
σχοῖνοι
δὲ
δυώδεκα
|
εἰσὶ |
οὗτοι
τοὺς
δεῖ
τούτῳ
τῷ |
[2, 124] |
δοκέειν·
τῆς
μὲν
γὰρ
μῆκος
|
εἰσὶ |
πέντε
στάδιοι,
εὖρος
δὲ
δέκα |
[2, 158] |
τε
καὶ
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου
|
εἰσὶ |
στάδιοι
ἀπαρτὶ
χίλιοι
ἐς
τὸν |
[2, 149] |
τῆς
τὸ
περίμετρον
τῆς
περιόδου
|
εἰσι\ |
στάδιοι
ἑξακόσιοι
καὶ
τρισχίλιοι,
σχοίνων |
[2, 149] |
αἱ
δ᾽
ἑκατὸν
ὀργυιαὶ
δίκαιαι
|
εἰσὶ |
στάδιον
ἑξάπλεθρον,
ἑξαπέδου
τε
τῆς |
[2, 42] |
κριοὺς
οὐ
θύουσι
Θηβαῖοι,
ἀλλ᾽
|
εἰσί |
σφι
ἱροὶ
διὰ
τοῦτο.
μιῇ |
[2, 41] |
τῷ
Δέλτα,
περίμετρον
δὲ
αὐτῆς
|
εἰσὶ |
σχοῖνοι
ἐννέα.
ἐν
ταύτῃ
ὦ |
[2, 15] |
τῶν
Πηλουσιακῶν,
τῇ
δὴ
τεσσεράκοντα
|
εἰσὶ |
σχοῖνοι,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
θαλάσσης |
[2, 9] |
πόλιν
στάδιοι
χίλιοι
καὶ
ὀκτακόσιοι
|
εἰσί. |
~ταύτης
ὦν
τῆς
χώρης
τῆς |
[2, 41] |
σφι
ἔξεστι
θύειν,
ἀλλὰ
ἱραί
|
εἰσι |
τῆς
Ἴσιος·
τὸ
γὰρ
τῆς |
[2, 176] |
τοῦ
πόδες
πέντε
καὶ
ἑβδομήκοντα
|
εἰσὶ |
τὸ
μῆκος·
ἐπὶ
δὲ
τῷ |
[2, 71] |
νομῷ
μὲν
τῷ
Παπρημίτῃ
ἱροί
|
εἰσι, |
τοῖσι
δὲ
ἄλλοισι
Αἰγυπτίοισι
οὐκ |
[2, 10] |
μεγάθεα,
οἵτινες
ἔργα
ἀποδεξάμενοι
μεγάλα
|
εἰσί· |
τῶν
ἐγὼ
φράσαι
ἔχω
οὐνόματα |
[2, 95] |
τῶν
ἀνέμων
οὐκ
οἷοί
τε
|
εἰσὶ |
ὑψοῦ
πέτεσθαι.
τοῖσι
δὲ
περὶ |
[2, 91] |
Ἑλληνικὰ
τῷ
Περσέι·
ἀγῶνα
γυμνικὸν
|
τιθεῖσι |
διὰ
πάσης
ἀγωνίης
ἔχοντα,
παρέχοντες |
[2, 96] |
ξύλα
ὅσον
τε
διπήχεα
πλινθηδὸν
|
συντιθεῖσι |
ναυπηγεύμενοι
τρόπον
τοιόνδε·
περὶ
γόμφους |
[2, 36] |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ὑπὸ
τοὺς
θανάτους
|
ἀνιεῖσι |
τὰς
τρίχας
αὔξεσθαι
τάς
τε |
[2, 87] |
προκειμένας
ἡμέρας,
τῇ
δὲ
τελευταίῃ
|
ἐξιεῖσι |
ἐκ
τῆς
κοιλίης
τὴν
κεδρίην |
[2, 41] |
μὲν
θηλέας
ἐς
τὸν
ποταμὸν
|
ἀπιεῖσι, |
τοὺς
δὲ
ἔρσενας
κατορύσσουσι
ἕκαστοι |
[2, 8] |
θάλασσαν·
ἐν
τῷ
αἱ
λιθοτομίαι
|
ἔνεισι |
αἱ
ἐς
τὰς
πυραμίδας
κατατμηθεῖσαι |
[2, 41] |
ταύτῃ
ὦ
τῇ
Προσωπίτιδι
νήσῳ
|
ἔνεισι |
μὲν
καὶ
ἄλλαι
πόλιες
συχναί, |
[2, 158] |
ὄρος,
ἐν
τῷ
αἱ
λιθοτομίαι
|
ἔνεισι· |
τοῦ
ὦν
δὴ
ὄρεος
τούτου |
[2, 8] |
τείνει,
ἐν
τῷ
αἱ
πυραμίδες
|
ἔνεισι, |
ψάμμῳ
κατειλυμένον,
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[2, 65] |
τιμήν.
οἳ
δὲ
ἐν
τῇσι
|
πόλισι |
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
σφι
ἀποτελέουσι· |
[2, 57] |
ἦσαν,
ἐδόκεον
δέ
σφι
ὁμοίως
|
ὄρνισι |
φθέγγεσθαι·
μετὰ
δὲ
χρόνον
τὴν |
[2, 161] |
μεζόνως
μὲν
ἐν
τοῖσι
Λιβυκοῖσι
|
λόγοισι |
ἀπηγήσομαι,
μετρίως
δ᾽
ἐν
τῷ |
[2, 148] |
λέγομεν,
τὰ
δὲ
αὐτῶν
ὑπόγαια
|
λόγοισι |
ἐπυνθανόμεθα·
οἱ
γὰρ
ἐπεστεῶτες
τῶν |
[2, 162] |
πέμπει
ἐπ᾽
αὐτοὺς
Ἄμασιν
καταπαύσοντα
|
λόγοισι. |
ὁ
δὲ
ἐπείτε
ἀπικόμενος
κατελάμβανε |
[2, 3] |
ἐθέλων
εἰδέναι
εἰ
συμβήσονται
τοῖσι
|
λόγοισι |
τοῖσι
ἐν
Μέμφι·
οἱ
γὰρ |
[2, 110] |
ἀναθημάτων
μὴ
οὐκ
ὑπερβαλλόμενον
τοῖσι
|
ἔργοισι. |
Δαρεῖον
μέν
νυν
λέγουσι
πρὸς |
[2, 126] |
αὐτῇ
ἕνα
λίθον
ἐν
τοῖσι
|
ἔργοισι |
δωρέοιτο.
ἐκ
τούτων
δὲ
τῶν |
[2, 35] |
ἐσθίουσι
δὲ
ἔξω
ἐν
τῇσι
|
ὁδοῖσι |
ἐπιλέγοντες
ὡς
τὰ
μὲν
αἰσχρὰ |
[2, 80] |
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν
τῇσι
|
ὁδοῖσι |
προσκυνέουσι
κατιέντες
μέχρι
τοῦ
γούνατος |
[2, 92] |
ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλα
κρίνεα
|
ῥόδοισι |
ἐμφερέα,
ἐν
τῷ
ποταμῷ
γινόμενα |
[2, 43] |
θεοὶ
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
|
θεοῖσι |
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν
εἴ
γε |
[2, 4] |
τε
καὶ
ἀγάλματα
καὶ
νηοὺς
|
θεοῖσι |
ἀπονεῖμαι
σφέας
πρώτους
καὶ
ζῷα |
[2, 52] |
δὲ
πάντα
πρότερον
οἱ
Πελασγοὶ
|
θεοῖσι |
ἐπευχόμενοι,
ὡς
ἐγὼ
ἐν
Δωδώνῃ |
[2, 47] |
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν
νυν
ἄλλοισι
|
θεοῖσι |
θύειν
ὗς
οὐ
δικαιοῦσι
Αἰγύπτιοι, |
[2, 46] |
μιν
ἀλλὰ
ὁμοῖον
τοῖσι
ἄλλοισι
|
θεοῖσι· |
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
τοιοῦτον
γράφουσι |
[2, 53] |
ποιήσαντες
θεογονίην
Ἕλλησι
καὶ
τοῖσι
|
θεοῖσι |
τὰς
ἐπωνυμίας
δόντες
καὶ
τιμάς |
[2, 178] |
χώρους
ἐνιδρύσασθαι
βωμοὺς
καὶ
τεμένεα
|
θεοῖσι. |
τὸ
μέν
νυν
μέγιστον
αὐτῶν |
[2, 81] |
ὀργίων
μετέχοντα
ὅσιον
ἐστὶ
ἐν
|
εἰρινέοισι |
εἵμασι
θαφθῆναι.
ἔστι
δὲ
περὶ |
[2, 66] |
ξυρῶνται
τὰς
ὀφρύας
μούνας,
παρ᾽
|
ὁτέοισι |
δ᾽
ἂν
κύων,
πᾶν
τὸ |
[2, 66] |
μεγάλα
τοὺς
Αἰγυπτίους
καταλαμβάνει.
ἐν
|
ὁτέοισι |
δ᾽
ἂν
οἰκίοισι
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ |
[2, 82] |
καὶ
τῇ
ἕκαστος
ἡμέρῃ
γενόμενος
|
ὁτέοισι |
ἐγκυρήσει
καὶ
ὅκως
τελευτήσει
καὶ |
[2, 102] |
πᾶν
ἔθνος
τὸ
ἐμποδὼν
καταστρεφόμενος.
|
ὁτέοισι |
μέν
νυν
αὐτῶν
ἀλκίμοισι
ἐνετύγχανε |
[2, 64] |
γένεα
ὀχευόμενα
ἔν
τε
τοῖσι
|
νηοῖσι |
τῶν
θεῶν
καὶ
ἐν
τοῖσι |
[2, 4] |
σφέας
πρώτους
καὶ
ζῷα
ἐν
|
λίθοισι |
ἐγγλύψαι.
καὶ
τούτων
μέν
νυν |
[2, 150] |
χρήματα
καὶ
φυλασσόμενα
ἐν
θησαυροῖσι
|
καταγαίοισι |
ἐπενόησαν
κλῶπες
ἐκφορῆσαι.
ἐκ
δὴ |
[2, 63] |
δὲ
οὐκ
ἐῶσι
ἐν
τοῖσι
|
προπυλαίοισι |
ἑστεῶτες
ἐσιέναι,
οἱ
δὲ
εὐχωλιμαῖοι |
[2, 91] |
μηδ᾽
ἄλλων
μηδαμὰ
μηδαμῶν
ἀνθρώπων
|
νομαίοισι. |
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι |
[2, 91] |
νεκρὸν
χειραπτάζοντες
θάπτουσι.
~ἑλληνικοῖσι
δὲ
|
νομαίοισι |
φεύγουσι
χρᾶσθαι,
τὸ
δὲ
σύμπαν |
[2, 51] |
παραλαβόντες,
παρὰ
δὲ
τούτων
ὧλλοι.
|
Ἀθηναίοισι |
γὰρ
ἤδη
τηνικαῦτα
ἐς
Ἕλληνας |
[2, 177] |
ἐξ
Αἰγύπτου
τοῦτον
τὸν
νόμον
|
Ἀθηναίοισι |
ἔθετο·
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
αἰεὶ |
[2, 51] |
πρότερον
Πελασγοὶ
οὗτοι
οἵ
περ
|
Ἀθηναίοισι |
σύνοικοι
ἐγένοντο,
καὶ
παρὰ
τούτων |
[2, 181] |
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες
Ἕλληνες
εἴκοσι
μνέας.
|
~Κυρηναίοισι |
δὲ
Ἄμασις
φιλότητά
τε
καὶ |
[2, 120] |
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
|
Ἀχαιοῖσι, |
μέλλοντά
γε
δὴ
τῶν
παρεόντων |
[2, 6] |
χώρην,
ὅσοι
δὲ
ἧσσον
γεωπεῖναι,
|
σταδίοισι, |
οἳ
δὲ
πολλὴν
ἔχουσι,
παρασάγγῃσι, |
[2, 160] |
εἶναι
ἀγωνίζεσθαι.
ταῦτα
μὲν
Αἰγύπτιοι
|
Ἠλείοισι |
ὑπεθήκαντο.
~ψάμμιος
δὲ
ἓξ
ἔτεα |
[2, 81] |
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
Αἰγυπτίοισι
καὶ
|
Πυθαγορείοισι· |
οὐδὲ
γὰρ
τούτων
τῶν
ὀργίων |
[2, 41] |
ἔρσενας
κατορύσσουσι
ἕκαστοι
ἐν
τοῖσι
|
προαστείοισι, |
τὸ
κέρας
τὸ
ἕτερον
ἢ |
[2, 130] |
ἐοῦσα,
κειμένη
δὲ
ἐν
τοῖσι
|
βασιληίοισι |
ἐν
οἰκήματι
ἠσκημένῳ·
θυμιήματα
δὲ |
[2, 169] |
τέως
μὲν
ἐτρέφετο
ἐν
τοῖσι
|
βασιληίοισι, |
καί
μιν
Ἄμασις
εὖ
περιεῖτε· |
[2, 102] |
στήλῃσι
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
τοῖσι
|
ἀνδρηίοισι |
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι,
καὶ
δὴ |
[2, 66] |
καταλαμβάνει.
ἐν
ὁτέοισι
δ᾽
ἂν
|
οἰκίοισι |
αἰέλουρος
ἀποθάνῃ
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου, |
[2, 85] |
τὸ
πρόσωπον,
κἄπειτα
ἐν
τοῖσι
|
οἰκίοισι |
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
αὐταὶ
ἀνὰ |
[2, 129] |
μοῦνόν
οἱ
εἶναι
ἐν
τοῖσι
|
οἰκίοισι |
τέκνον.
τὸν
δὲ
ὑπεραλγήσαντά
τε |
[2, 142] |
ἐν
μυρίοισί
τε
ἔτεσι
καὶ
|
χιλίοισι |
καὶ
τριηκοσίοισί
τε
καὶ
τεσσεράκοντα |
[2, 123] |
περιήλυσιν
δὲ
αὐτῇ
γίνεσθαι
ἐν
|
τρισχιλίοισι |
ἔτεσι.
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
εἰσὶ |
[2, 80] |
τόδε
ἄλλο
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
μούνοισι
|
Λακεδαιμονίοισι· |
οἱ
νεώτεροι
αὐτῶν
τοῖσι
πρεσβυτέροισι |
[2, 141] |
τούτοισι
δή
μιν
πίσυνον
τοῖσι
|
ἐνυπνίοισι, |
παραλαβόντα
Αἰγυπτίων
τοὺς
βουλομένους
οἱ |
[2, 138] |
ἐστί,
τύποισι
δὲ
ἑξαπήχεσι
ἐσκευάδαται
|
ἀξίοισι |
λόγου.
ἐὸν
δ᾽
ἐν
μέσῃ |
[2, 174] |
φοιτέων
ἔθυε
ὡς
οὐδενὸς
ἐοῦσι
|
ἀξίοισι |
ψευδέα
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι·
ὅσοι |
[2, 102] |
ἔλεγον
οἱ
ἱρέες
πρῶτον
μὲν
|
πλοίοισι |
μακροῖσι
ὁρμηθέντα
ἐκ
τοῦ
Ἀραβίου |
[2, 124] |
Νείλου·
διαπεραιωθέντας
δὲ
τὸν
ποταμὸν
|
πλοίοισι |
τοὺς
λίθους
ἑτέροισι
ἐπέταξε
ἐκδέκεσθαι |
[2, 96] |
γὰρ
δὴ
οὔνομα
ἐστὶ
τοῖσι
|
πλοίοισι |
τούτοισι)
ὁ
δὲ
λίθος
ὄπισθε |
[2, 120] |
ἀπέθνησκον,
εἰ
χρή
τι
τοῖσι
|
ἐποποιοῖσι |
χρεώμενον
λέγειν,
τούτων
δὲ
τοιούτων |
[2, 36] |
δίαιτα
ἀποκέκριται,
Αἰγυπτίοισι
δὲ
ὁμοῦ
|
θηρίοισι |
ἡ
δίαιτα
ἐστί.
ἀπὸ
πυρῶν |
[2, 65] |
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν
τοῖσι
|
θηρίοισι. |
τροφὴ
μὲν
δὴ
αὐτοῖσι
τοιαύτη |
[2, 51] |
τὰ
ἐν
τοῖσι
ἐν
Σαμοθρηίκῃ
|
μυστηρίοισι |
δεδήλωται.
~ἔθυον
δὲ
πάντα
πρότερον |
[2, 117] |
τινός.
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖσι
|
Κυπρίοισι |
εἴρηται
ὡς
τριταῖος
ἐκ
Σπάρτης |
[2, 79] |
μὲν
παρὰ
τὰ
συμπόσια
ποιεῦσι.
|
~πατρίοισι |
δὲ
χρεώμενοι
νόμοισι
ἄλλον
οὐδένα |
[2, 142] |
καὶ
χίλια
ἔτεα.
οὕτω
ἐν
|
μυρίοισί |
τε
ἔτεσι
καὶ
χιλίοισι
καὶ |
[2, 36] |
ποιέειν,
Ἕλληνας
δὲ
ἐπ᾽
ἀριστερά.
|
διφασίοισι |
δὲ
γράμμασι
χρέωνται,
καὶ
τὰ |
[2, 33] |
ἔξω
Ἡρακλέων
στηλέων,
ὁμουρέουσι
δὲ
|
Κυνησίοισι, |
οἳ
ἔσχατοι
πρὸς
δυσμέων
οἰκέουσι |
[2, 53] |
Ἡσίοδον
γὰρ
καὶ
Ὅμηρον
ἡλικίην
|
τετρακοσίοισι |
ἔτεσι
δοκέω
μευ
πρεσβυτέρους
γενέσθαι |
[2, 142] |
τε
ἔτεσι
καὶ
χιλίοισι
καὶ
|
τριηκοσίοισί |
τε
καὶ
τεσσεράκοντα
ἔλεγον
θεὸν |
[2, 47] |
ψαύσῃ
αὐτῶν
παριὼν
αὐτοῖσι
τοῖσι
|
ἱματίοισι |
ἀπ᾽
ὦν
ἔβαψε
ἑωυτὸν
βὰς |
[2, 32] |
τῶν
ἡλίκων,
ὕδασί
τε
καὶ
|
σιτίοισι |
εὖ
ἐξηρτυμένους,
ἰέναι
τὰ
πρῶτα |
[2, 141] |
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι
|
ἐναντίοισι |
αὐτοῖσι
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς
μῦς
ἀρουραίους |
[2, 50] |
καὶ
Νηρηίδων,
τῶν
ἄλλων
θεῶν
|
Αἰγυπτίοισι |
αἰεί
κοτε
τὰ
οὐνόματα
ἐστὶ |
[2, 109] |
Αἴγυπτος.
~κατανεῖμαι
δὲ
τὴν
χώρην
|
Αἰγυπτίοισι |
ἅπασι
τοῦτον
ἔλεγον
τὸν
βασιλέα, |
[2, 136] |
ἐούσης
πολλῆς
χρημάτων,
γενέσθαι
νόμον
|
Αἰγυπτίοισι, |
ἀποδεικνύντα
ἐνέχυρον
τοῦ
πατρὸς
τὸν |
[2, 36] |
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
ἀποκέκριται,
|
Αἰγυπτίοισι |
δὲ
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ
δίαιτα |
[2, 145] |
καὶ
Διόνυσος
καὶ
Πάν,
παρ᾽
|
Αἰγυπτίοισι |
δὲ
Πὰν
μὲν
ἀρχαιότατος
καὶ |
[2, 5] |
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
ναυτίλλονται,
ἐστὶ
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐπίκτητός
τε
γῆ
καὶ
δῶρον |
[2, 82] |
λόγος
λεγόμενος.
~καὶ
τάδε
ἄλλα
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
μείς
τε
καὶ |
[2, 152] |
χρηστήριον
τῆς
Λητοῦς,
ἔνθα
δὴ
|
Αἰγυπτίοισι |
ἐστὶ
μαντήιον
ἀψευδέστατον,
ἦλθε
χρησμὸς |
[2, 43] |
ἀλλά
τις
ἀρχαῖος
ἐστὶ
θεὸς
|
Αἰγυπτίοισι |
Ἡρακλέης·
ὡς
δὲ
αὐτοὶ
λέγουσι, |
[2, 81] |
καλεομένοισι
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
|
Αἰγυπτίοισι |
καὶ
Πυθαγορείοισι·
οὐδὲ
γὰρ
τούτων |
[2, 152] |
ἅμα
τοῖσι
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
|
Αἰγυπτίοισι |
καὶ
τοῖσι
ἐπικούροισι
καταιρέει
τοὺς |
[2, 18] |
φάμενοι
οὐδὲν
σφίσι
τε
καὶ
|
Αἰγυπτίοισι |
κοινὸν
εἶναι·
οἰκέειν
τε
γὰρ |
[2, 169] |
δὴ
παραδιδοῖ
τὸν
Ἀπρίην
τοῖσι
|
Αἰγυπτίοισι. |
οἳ
δέ
μιν
ἀπέπνιξαν
καὶ |
[2, 14] |
~καὶ
ταῦτα
μὲν
ἐς
Ἕλληνας
|
Αἰγυπτίοισι |
ὀρθῶς
ἔχοντα
εἴρηται·
φέρε
δὲ |
[2, 15] |
ἂν
τούτῳ
τῷ
λόγῳ
χρεώμενοι
|
Αἰγυπτίοισι |
οὐκ
ἐοῦσαν
πρότερον
χώρην.
ἤδη |
[2, 71] |
ἱροί
εἰσι,
τοῖσι
δὲ
ἄλλοισι
|
Αἰγυπτίοισι |
οὐκ
ἱροί.
φύσιν
δὲ
παρέχονται |
[2, 105] |
εἴπω
περὶ
τῶν
Κόλχων,
ὡς
|
Αἰγυπτίοισι |
προσφερέες
εἰσί·
λίνον
μοῦνοι
οὗτοί |
[2, 128] |
ἑκατὸν
λογίζονται
ἔτεα,
ἐν
τοῖσι
|
Αἰγυπτίοισί |
τε
πᾶσαν
εἶναι
κακότητα
καὶ |
[2, 177] |
δισμυρίας
τὰς
οἰκεομένας.
νόμον
τε
|
Αἰγυπτίοισι |
τόνδε
Ἄμασις
ἐστὶ
ὁ
καταστήσας, |
[2, 10] |
καὶ
αὐτῷ
μοι
εἶναι
ἐπίκτητος
|
Αἰγυπτίοισι. |
τῶν
γὰρ
ὀρέων
τῶν
εἰρημένων |
[2, 104] |
περιταμνόμενοι
ἀνθρώπων
μοῦνοι,
καὶ
οὗτοι
|
Αἰγυπτίοισι |
φαίνονται
ποιεῦντες
κατὰ
ταὐτά.
αὐτῶν |
[2, 14] |
φέρε
δὲ
νῦν
καὶ
αὐτοῖσι
|
Αἰγυπτίοισι |
ὡς
ἔχει
φράσω·
εἴ
σφι |
[2, 96] |
διαβύνεται.
ἱστῷ
δὲ
ἀκανθίνῳ
χρέωνται,
|
ἱστίοισι |
δὲ
βυβλίνοισι.
ταῦτα
τὰ
πλοῖα |
[2, 91] |
ἢ
ἀνθρώπου
νεκρὸν
χειραπτάζοντες
θάπτουσι.
|
~ἑλληνικοῖσι |
δὲ
νομαίοισι
φεύγουσι
χρᾶσθαι,
τὸ |
[2, 35] |
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ
χρέωνται
ἐν
τοῖσι
|
οἴκοισι, |
ἐσθίουσι
δὲ
ἔξω
ἐν
τῇσι |
[2, 81] |
ὅσιον.
ὁμολογέουσι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
|
Ὀρφικοῖσι |
καλεομένοισι
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ |
[2, 81] |
ταῦτα
τοῖσι
Ὀρφικοῖσι
καλεομένοισι
καὶ
|
Βακχικοῖσι, |
ἐοῦσι
δὲ
Αἰγυπτίοισι
καὶ
Πυθαγορείοισι· |
[2, 161] |
ἐγὼ
μεζόνως
μὲν
ἐν
τοῖσι
|
Λιβυκοῖσι |
λόγοισι
ἀπηγήσομαι,
μετρίως
δ᾽
ἐν |
[2, 10] |
ὥς
γε
εἶναι
σμικρὰ
ταῦτα
|
μεγάλοισι |
συμβαλεῖν·
τῶν
γὰρ
ταῦτα
τὰ |
[2, 41] |
μαχαίρῃ
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
χρήσεται
οὐδὲ
|
ὀβελοῖσι |
οὐδὲ
λέβητι,
οὐδὲ
κρέως
καθαροῦ |
[2, 105] |
καὶ
ἡ
γλῶσσα
ἐμφερής
ἐστι
|
ἀλλήλοισι. |
λίνον
δὲ
τὸ
μὲν
Κολχικὸν |
[2, 11] |
φέροντα
ἐπὶ
Συρίης,
σχεδὸν
μὲν
|
ἀλλήλοισι |
συντετραίνοντας
τοὺς
μυχούς,
ὀλίγον
δέ |
[2, 69] |
εἴδεα
τοῖσι
παρὰ
σφίσι
γινομένοισι
|
κροκοδείλοισι |
τοῖσι
ἐν
τῇσι
αἱμασιῇσι.
~ἄγραι |
[2, 71] |
Παπρημίτῃ
ἱροί
εἰσι,
τοῖσι
δὲ
|
ἄλλοισι |
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
ἱροί.
φύσιν
δὲ |
[2, 35] |
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε
καὶ |
[2, 36] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα
κήδεϊ
κεκάρθαι |
[2, 36] |
γενείῳ,
τέως
ἐξυρημένοι.
τοῖσι
μὲν
|
ἄλλοισι |
ἀνθρώποισι
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα |
[2, 82] |
πλέω
σφι
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἅπασι
ἀνθρώποισι·
γενομένου
γὰρ
τέρατος |
[2, 80] |
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται.
τόδε
μέντοι
|
ἄλλοισι |
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται·
ἀντὶ
τοῦ |
[2, 43] |
σφι
θεοὶ
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν
εἴ |
[2, 47] |
ἐξ
ἀλλήλων.
τοῖσι
μέν
νυν
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι
θύειν
ὗς
οὐ
δικαιοῦσι |
[2, 46] |
εἶναί
μιν
ἀλλὰ
ὁμοῖον
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
θεοῖσι·
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
τοιοῦτον |
[2, 176] |
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι
τοῖσι |
[2, 147] |
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
κατὰ
ταύτην
τὴν
χώρην
γενέσθαι, |
[2, 120] |
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ
καὶ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
πᾶσι
Τρωσί.
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ |
[2, 1] |
μέγα
πένθος
ἐποιήσατο
καὶ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
προεῖπε
πᾶσι
τῶν
ἦρχε
πένθος |
[2, 44] |
ἅγιον.
καὶ
εἶδον
πλουσίως
κατεσκευασμένον
|
ἄλλοισί |
τε
πολλοῖσι
ἀναθήμασι,
καὶ
ἐν |
[2, 44] |
εἶδον
πλουσίως
κατεσκευασμένον
ἄλλοισί
τε
|
πολλοῖσι |
ἀναθήμασι,
καὶ
ἐν
αὐτῷ
ἦσαν |
[2, 134] |
κατὰ
τοῦτον.
ἔτεσι
γὰρ
κάρτα
|
πολλοῖσι |
ὕστερον
τούτων
τῶν
βασιλέων
τῶν |
[2, 30] |
μητρόπολιν
τὴν
Αἰθιόπων.
τοῖσι
δὲ
|
αὐτομόλοισι |
τούτοισι
οὔνομα
ἐστὶ
Ἀσμάχ,
δύναται |
[2, 63] |
παίουσι
αὐτοὺς
ἀλεξομένους.
ἐνθαῦτα
μάχη
|
ξύλοισι |
καρτερὴ
γίνεται
κεφαλάς
τε
συναράσσονται, |
[2, 169] |
παστὰς
λιθίνη
μεγάλη
καὶ
ἠσκημένη
|
στύλοισί |
τε
φοίνικας
τὰ
δένδρεα
μεμιμημένοισι |
[2, 80] |
ὑπανιστέαται.
τόδε
μέντοι
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
|
οὐδαμοῖσι |
συμφέρονται·
ἀντὶ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους |
[2, 13] |
χώρη
τῶν
Ἑλλήνων
ἀλλ᾽
οὐ
|
ποταμοῖσι |
ἄρδεται
κατά
περ
ἡ
σφετέρη, |
[2, 93] |
οἱ
ἀγελαῖοι
ἐν
μὲν
τοῖσι
|
ποταμοῖσι |
οὐ
μάλα
γίνονται,
τρεφόμενοι
δὲ |
[2, 106] |
τήνδε
τὴν
χώρην
ὤμοισι
τοῖσι
|
ἐμοῖσι |
ἐκτησάμην.
ὅστις
δὲ
καὶ
ὁκόθεν |
[2, 176] |
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι
τοῖσι
|
ἐλλογίμοισι |
ἔργα
τὸ
μέγαθος
ἀξιοθέητα,
ἐν |
[2, 102] |
καταστρεφόμενος.
ὁτέοισι
μέν
νυν
αὐτῶν
|
ἀλκίμοισι |
ἐνετύγχανε
καὶ
δεινῶς
γλιχομένοισι
περὶ |
[2, 79] |
συμπόσια
ποιεῦσι.
~πατρίοισι
δὲ
χρεώμενοι
|
νόμοισι |
ἄλλον
οὐδένα
ἐπικτῶνται·
τοῖσι
ἄλλα |
[2, 37] |
περισσῶς
ἐόντες
μάλιστα
πάντων
ἀνθρώπων
|
νόμοισι |
τοιοῖσιδε
χρέωνται.
ἐκ
χαλκέων
ποτηρίων |
[2, 39] |
ἐπίσπεισιν
τοῦ
οἴνου
πάντες
Αἰγύπτιοι
|
νόμοισι |
τοῖσι
αὐτοῖσι
χρέωνται
ὁμοίως
ἐς |
[2, 147] |
πᾶσαν.
οὗτοι
ἐπιγαμίας
ποιησάμενοι
ἐβασίλευον
|
νόμοισι |
τοῖσιδε
χρεώμενοι,
μήτε
καταιρέειν
ἀλλήλους |
[2, 92] |
ἕλεσι
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι
|
νόμοισι |
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ
ἄλλοι |
[2, 106] |
τάδε·
ἐγὼ
τήνδε
τὴν
χώρην
|
ὤμοισι |
τοῖσι
ἐμοῖσι
ἐκτησάμην.
ὅστις
δὲ |
[2, 154] |
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
Καρσὶ
τοῖσι
|
συγκατεργασαμένοισι |
αὐτῷ
ὁ
Ψαμμήτιχος
δίδωσι
χώρους |
[2, 147] |
ἐκέχρηστό
σφι
κατ᾽
ἀρχὰς
αὐτίκα
|
ἐνισταμένοισι |
ἐς
τὰς
τυραννίδας
τὸν
χαλκέῃ |
[2, 169] |
στύλοισί
τε
φοίνικας
τὰ
δένδρεα
|
μεμιμημένοισι |
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
δαπάνῃ·
ἔσω |
[2, 86] |
τὸ
σῶμα
σινδόνος
βυσσίνης
τελαμῶσι
|
κατατετμημένοισι, |
ὑποχρίοντες
τῷ
κόμμι,
τῷ
δὴ |
[2, 54] |
τὰ
μαντήια
πρώτας
ἐν
τοῖσι
|
εἰρημένοισι |
ἔθνεσι.
εἰρομένου
δέ
μευ
ὁκόθεν |
[2, 174] |
ἐοῦσι
ἀξίοισι
ψευδέα
τε
μαντήια
|
ἐκτημένοισι· |
ὅσοι
δέ
μιν
κατέδησαν
φῶρα |
[2, 86] |
οἴνῳ
φοινικηίῳ
αὖτις
διηθέουσι
θυμιήμασι
|
τετριμμένοισι· |
ἔπειτα
τὴν
νηδὺν
σμύρνης
ἀκηράτου |
[2, 146] |
πάρεστι
χρᾶσθαι
τοῖσί
τις
πείσεται
|
λεγομένοισι |
μᾶλλον·
ἐμοὶ
δ᾽
ὦν
ἡ |
[2, 123] |
~τοῖσι
μέν
νυν
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
|
λεγομένοισι |
χράσθω
ὅτεῳ
τὰ
τοιαῦτα
πιθανά |
[2, 81] |
ὁμολογέουσι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
Ὀρφικοῖσι
|
καλεομένοισι |
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι
δὲ
Αἰγυπτίοισι |
[2, 125] |
κρόμμυα
καὶ
σκόροδα
ἀναισιμώθη
τοῖσι
|
ἐργαζομένοισι· |
καὶ
ὡς
ἐμὲ
εὖ
μεμνῆσθαι |
[2, 125] |
καὶ
σιτία
καὶ
ἐσθῆτα
τοῖσι
|
ἐργαζομένοισι, |
ὁκότε
χρόνον
μὲν
οἰκοδόμεον
τὰ |
[2, 141] |
χειρώνακτας
καὶ
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
|
ἀπικομένοισι |
τοῖσι
ἐναντίοισι
αὐτοῖσι
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς |
[2, 178] |
βουλομένοισι
αὐτῶν
οἰκέειν,
αὐτοῦ
δὲ
|
ναυτιλλομένοισι |
ἔδωκε
χώρους
ἐνιδρύσασθαι
βωμοὺς
καὶ |
[2, 152] |
οὕτω
ἅμα
τοῖσι
τὰ
ἑωυτοῦ
|
βουλομένοισι |
Αἰγυπτίοισι
καὶ
τοῖσι
ἐπικούροισι
καταιρέει |
[2, 178] |
πόλιν
ἐνοικῆσαι·
τοῖσι
δὲ
μὴ
|
βουλομένοισι |
αὐτῶν
οἰκέειν,
αὐτοῦ
δὲ
ναυτιλλομένοισι |
[2, 35] |
μὲν
παισὶ
οὐδεμία
ἀνάγκη
μὴ
|
βουλομένοισι, |
τῇσι
δὲ
θυγατράσι
πᾶσα
ἀνάγκη |
[2, 142] |
ἐν
τοῖσι
ὑπολοίποισι
Αἰγύπτου
βασιλεῦσι
|
γενομένοισι |
ἔλεγον
οὐδὲν
τοιοῦτο.
ἐν
τοίνυν |
[2, 102] |
καὶ
τοῖσι
ἀνδρηίοισι
τῶν
ἐθνέων
|
γενομένοισι, |
καὶ
δὴ
καὶ
αἰδοῖα
γυναικὸς |
[2, 69] |
τὰ
εἴδεα
τοῖσι
παρὰ
σφίσι
|
γινομένοισι |
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι
αἱμασιῇσι. |
[2, 32] |
ἐπεόντος
ἐπὶ
τῶν
δενδρέων
καρποῦ,
|
ἁπτομένοισι |
δέ
σφι
ἐπελθεῖν
ἄνδρας
μικρούς, |
[2, 102] |
αὐτῶν
ἀλκίμοισι
ἐνετύγχανε
καὶ
δεινῶς
|
γλιχομένοισι |
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης,
τούτοισι
μὲν |
[2, 178] |
ἀπεδέξατο,
καὶ
δὴ
καὶ
τοῖσι
|
ἀπικνευμένοισι |
ἐς
Αἴγυπτον
ἔδωκε
Ναύκρατιν
πόλιν |
[2, 100] |
τοῦ
φόνου
ᾔδεε
πολλοὺς
ἱστιᾶν,
|
δαινυμένοισι |
δὲ
ἐπεῖναι
τὸν
ποταμὸν
δι᾽ |
[2, 79] |
γενέσθαι,
ἀποθανόντα
δὲ
αὐτὸν
ἄνωρον
|
θρήνοισι |
τούτοισι
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
τιμηθῆναι,
καὶ |
[2, 148] |
ὑπόγαια
τὰ
δὲ
μετέωρα
ἐπ᾽
|
ἐκείνοισι, |
τρισχίλια
ἀριθμόν,
πεντακοσίων
καὶ
χιλίων |
[2, 160] |
τούτου
εἵνεκα
ἀπικοίατο
ἐς
Αἴγυπτον,
|
ξείνοισι |
ἀγωνιστῇσι
ἐκέλευον
τὸν
ἀγῶνα
τιθέναι, |
[2, 96] |
δὲ
ἀκανθίνῳ
χρέωνται,
ἱστίοισι
δὲ
|
βυβλίνοισι. |
ταῦτα
τὰ
πλοῖα
ἀνὰ
μὲν |
[2, 6] |
παρασάγγῃσι,
οἳ
δὲ
ἄφθονον
λίην,
|
σχοίνοισι. |
δύναται
δὲ
ὁ
παρασάγγης
τριήκοντα |
[2, 120] |
τοῖσι
σφετέροισι
σώμασι
καὶ
τοῖσι
|
τέκνοισι |
καὶ
τῇ
πόλι
κινδυνεύειν
ἐβούλοντο, |
[2, 120] |
τοι
καὶ
ἐν
τοῖσι
πρώτοισι
|
χρόνοισι |
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
ἐπεὶ
πολλοὶ
μὲν |
[2, 168] |
δέ
σφι
ἦν
τάδε
ἐξαραιρημένα
|
μούνοισι |
Αἰγυπτίων
πάρεξ
τῶν
ἱρέων,
ἄρουραι |
[2, 91] |
δέ
μευ
ὅ
τι
σφι
|
μούνοισι |
ἔωθε
ὁ
Περσεὺς
ἐπιφαίνεσθαι
καὶ |
[2, 80] |
καὶ
τόδε
ἄλλο
Αἰγύπτιοι
Ἑλλήνων
|
μούνοισι |
Λακεδαιμονίοισι·
οἱ
νεώτεροι
αὐτῶν
τοῖσι |
[2, 47] |
Αἰγύπτιοι,
Σελήνῃ
δὲ
καὶ
Διονύσῳ
|
μούνοισι |
τοῦ
αὐτοῦ
χρόνου,
τῇ
αὐτῇ |
[2, 142] |
πρότερον
οὐδὲ
ὕστερον
ἐν
τοῖσι
|
ὑπολοίποισι |
Αἰγύπτου
βασιλεῦσι
γενομένοισι
ἔλεγον
οὐδὲν |
[2, 138] |
ὕψος
μὲν
δέκα
ὀργυιέων
ἐστί,
|
τύποισι |
δὲ
ἑξαπήχεσι
ἐσκευάδαται
ἀξίοισι
λόγου. |
[2, 138] |
περιθέει
δὲ
αὐτὸ
αἱμασιὴ
ἐγγεγλυμμένη
|
τύποισι, |
ἔστι
δὲ
ἔσωθεν
ἄλσος
δενδρέων |
[2, 77] |
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
αἱ
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται
τῶν |
[2, 82] |
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
ἅπασι
|
ἀνθρώποισι· |
γενομένου
γὰρ
τέρατος
φυλάσσουσι
γραφόμενοι |
[2, 77] |
σιτίων
πάσας
τὰς
νούσους
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
γίνεσθαι.
εἰσὶ
μὲν
γὰρ
καὶ |
[2, 76] |
ἐν
ποσὶ
μᾶλλον
εἱλευμενέων
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
διξαὶ
γὰρ
δή
εἰσι
ἴβιες) |
[2, 35] |
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε
καὶ
νόμους· |
[2, 66] |
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων
ὁμοτρόφων
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
θηρίων
πολλῷ
ἂν
ἔτι
πλέω |
[2, 177] |
τὰ
ἀπὸ
τῆς
χώρης
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι, |
καὶ
πόλις
ἐν
αὐτῇ
γενέσθαι |
[2, 144] |
ἄρχοντας,
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι, |
καὶ
τούτων
αἰεὶ
ἕνα
τὸν |
[2, 36] |
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
νόμος
ἅμα
κήδεϊ
κεκάρθαι
τὰς |
[2, 120] |
πανωλεθρίῃ
ἀπολόμενοι
καταφανὲς
τοῦτο
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι |
ποιήσωσι,
ὡς
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων |
[2, 65] |
τὰ
μὲν
σύντροφα
αὐτοῖσι
τοῖσι
|
ἀνθρώποισι) |
τὰ
δὲ
οὔ.
τῶν
δὲ |
[2, 36] |
τέως
ἐξυρημένοι.
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι
|
ἀνθρώποισι |
χωρὶς
θηρίων
ἡ>
δίαιτα
ἀποκέκριται, |
[2, 124] |
τὸν
ποταμὸν
πλοίοισι
τοὺς
λίθους
|
ἑτέροισι |
ἐπέταξε
ἐκδέκεσθαι
καὶ
πρὸς
τὸ |
[2, 83] |
ἡ
τέχνη,
τῶν
δὲ
θεῶν
|
μετεξετέροισι· |
καὶ
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
αὐτόθι |
[2, 120] |
οἱ>
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
τοῖσι
|
σφετέροισι |
σώμασι
καὶ
τοῖσι
τέκνοισι
καὶ |
[2, 76] |
φορέει
ἀλλὰ
τοῖσι
τῆς
νυκτερίδος
|
πτεροῖσι |
μάλιστά
κῃ
ἐμφερέστατα.
Τοσαῦτα
μὲν |
[2, 76] |
καὶ
τὴν
δειρὴν
πᾶσαν,
λευκὴ
|
πτεροῖσι |
πλὴν
κεφαλῆς
καὶ
αὐχένος
καὶ |
[2, 80] |
Λακεδαιμονίοισι·
οἱ
νεώτεροι
αὐτῶν
τοῖσι
|
πρεσβυτέροισι |
συντυγχάνοντες
εἴκουσι
τῆς
ὁδοῦ
καὶ |
[2, 108] |
ἀπίοι
ὁ
ποταμός,
σπανίζοντες
ὑδάτων
|
πλατυτέροισι |
ἐχρέωντο
τοῖσι
πόμασι,
ἐκ
φρεάτων |
[2, 64] |
Αἰγυπτίων
καὶ
Ἑλλήνων,
μίσγονται
ἐν
|
ἱροῖσι |
καὶ
ἀπὸ
γυναικῶν
ἀνιστάμενοι)
ἄλουτοι |
[2, 64] |
τὸ
μὴ
μίσγεσθαι
γυναιξὶ
ἐν
|
ἱροῖσι |
μηδὲ
ἀλούτους
ἀπὸ
γυναικῶν
ἐς |
[2, 176] |
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι
|
ἱροῖσι |
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι
τοῖσι
ἐλλογίμοισι |
[2, 102] |
οἱ
ἱρέες
πρῶτον
μὲν
πλοίοισι
|
μακροῖσι |
ὁρμηθέντα
ἐκ
τοῦ
Ἀραβίου
κόλπου |
[2, 150] |
μεγάλα
χρήματα
καὶ
φυλασσόμενα
ἐν
|
θησαυροῖσι |
καταγαίοισι
ἐπενόησαν
κλῶπες
ἐκφορῆσαι.
ἐκ |
[2, 152] |
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι
καὶ
τοῖσι
|
ἐπικούροισι |
καταιρέει
τοὺς
βασιλέας.
~κρατήσας
δὲ |
[2, 159] |
ἐχρᾶτο
ἐν
τῷ
δέοντι
καὶ
|
Σύροισι |
πεζῇ
ὁ
Νεκῶς
συμβαλὼν
ἐν |
[2, 97] |
τῇσι
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ
πόντῳ
|
νήσοισι· |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἄλλα
τῆς |
[2, 32] |
πόλιν
ἐν
τῇ
πάντας
εἶναι
|
τοῖσι |
ἄγουσι
τὸ
μέγαθος
ἴσους,
χρῶμα |
[2, 35] |
ἤθεά
τε
καὶ
νόμους·
ἐν
|
τοῖσι |
αἱ
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
καὶ |
[2, 169] |
οὕτω
δὴ
παραδιδοῖ
τὸν
Ἀπρίην
|
τοῖσι |
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
δέ
μιν
ἀπέπνιξαν |
[2, 128] |
καὶ
ἑκατὸν
λογίζονται
ἔτεα,
ἐν
|
τοῖσι |
Αἰγυπτίοισί
τε
πᾶσαν
εἶναι
κακότητα |
[2, 168] |
μνέαι,
οἴνου
τέσσερες
ἀρυστῆρες.
ταῦτα
|
τοῖσι |
αἰεὶ
δορυφορέουσι
ἐδίδοτο.
~ἐπείτε
δὲ |
[2, 79] |
χρεώμενοι
νόμοισι
ἄλλον
οὐδένα
ἐπικτῶνται·
|
τοῖσι |
ἄλλα
τε
ἐπάξια
ἐστὶ
νόμιμα, |
[2, 35] |
ποταμοί,
τὰ
πολλὰ
πάντα
ἔμπαλιν
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
ἐστήσαντο
ἤθεά
τε |
[2, 36] |
κομέουσι,
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
νόμος
ἅμα
κήδεϊ |
[2, 82] |
τε
πλέω
σφι
ἀνεύρηται
ἢ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἅπασι
ἀνθρώποισι·
γενομένου
γὰρ |
[2, 43] |
οὐδέ
σφι
θεοὶ
οὗτοι
ἐν
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν |
[2, 46] |
νομίζοντες
εἶναί
μιν
ἀλλὰ
ὁμοῖον
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
θεοῖσι·
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα |
[2, 176] |
ἐσελκυσθῆναι.
~ἀνέθηκε
δὲ
καὶ
ἐν
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι |
[2, 147] |
ἄνθρωποι
καὶ
Αἰγύπτιοι
λέγουσι
ὁμολογέοντες
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
κατὰ
ταύτην
τὴν
χώρην |
[2, 120] |
συμβαινόντων
ἰδίῃ
τε
αὐτῷ
καὶ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
πᾶσι
Τρωσί.
ἀλλ᾽
οὐ |
[2, 1] |
τε
μέγα
πένθος
ἐποιήσατο
καὶ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
προεῖπε
πᾶσι
τῶν
ἦρχε |
[2, 85] |
καὶ
ταφαί
σφεων
εἰσὶ
αἵδε·
|
τοῖσι |
ἂν
ἀπογένηται
ἐκ
τῶν
οἰκίων |
[2, 102] |
τῇσι
στήλῃσι
κατὰ
ταὐτὰ
καὶ
|
τοῖσι |
ἀνδρηίοισι
τῶν
ἐθνέων
γενομένοισι,
καὶ |
[2, 77] |
ὧραι·
ἐν
γὰρ
τῇσι
μεταβολῇσι
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
αἱ
νοῦσοι
μάλιστα
γίνονται |
[2, 77] |
τρεφόντων
σιτίων
πάσας
τὰς
νούσους
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
γίνεσθαι.
εἰσὶ
μὲν
γὰρ |
[2, 76] |
δ᾽
ἐν
ποσὶ
μᾶλλον
εἱλευμενέων
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
διξαὶ
γὰρ
δή
εἰσι |
[2, 66] |
ἀνάγκη.
~πολλῶν
δὲ
ἐόντων
ὁμοτρόφων
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
θηρίων
πολλῷ
ἂν
ἔτι |
[2, 177] |
καὶ
τὰ
ἀπὸ
τῆς
χώρης
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι,
καὶ
πόλις
ἐν
αὐτῇ |
[2, 144] |
Αἰγύπτῳ
ἄρχοντας,
οὐκ
ἐόντας
ἅμα
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι,
καὶ
τούτων
αἰεὶ
ἕνα |
[2, 120] |
ὅκως
πανωλεθρίῃ
ἀπολόμενοι
καταφανὲς
τοῦτο
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
ποιήσωσι,
ὡς
τῶν
μεγάλων |
[2, 65] |
καὶ
τὰ
μὲν
σύντροφα
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι)
τὰ
δὲ
οὔ.
τῶν |
[2, 168] |
τῷ
Σαμίῳ.
ταῦτα
μὲν
δὴ
|
τοῖσι |
ἅπασι
ἦν
ἐξαραιρημένα,
τάδε
δὲ |
[2, 178] |
μετεξετέρους
ἀπεδέξατο,
καὶ
δὴ
καὶ
|
τοῖσι |
ἀπικνευμένοισι
ἐς
Αἴγυπτον
ἔδωκε
Ναύκρατιν |
[2, 39] |
τοῦ
οἴνου
πάντες
Αἰγύπτιοι
νόμοισι
|
τοῖσι |
αὐτοῖσι
χρέωνται
ὁμοίως
ἐς
πάντα |
[2, 137] |
Αἰγύπτου
ἐπ᾽
ἔτεα
πεντήκοντα,
ἐν
|
τοῖσι |
αὐτὸν
τάδε
ἀποδέξασθαι·
ὅκως
τῶν |
[2, 120] |
συνοίκεε
Ἑλένῃ,
ἀποδοῦναι
ἂν
αὐτὴν
|
τοῖσι |
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά
γε
δὴ
τῶν |
[2, 130] |
πόλι
ἐοῦσα,
κειμένη
δὲ
ἐν
|
τοῖσι |
βασιληίοισι
ἐν
οἰκήματι
ἠσκημένῳ·
θυμιήματα |
[2, 169] |
δὲ
τέως
μὲν
ἐτρέφετο
ἐν
|
τοῖσι |
βασιληίοισι,
καί
μιν
Ἄμασις
εὖ |
[2, 41] |
χῶρον
πάντες.
κατὰ
ταὐτὰ
δὲ
|
τοῖσι |
βουσὶ
καὶ
τἆλλα
κτήνεα
θάπτουσι |
[2, 45] |
πάμπαν
ἀπείρως
ἔχειν
οἱ
Ἕλληνες·
|
τοῖσι |
γὰρ
οὐδὲ
κτήνεα
ὁσίη
θύειν |
[2, 71] |
μὲν
τῷ
Παπρημίτῃ
ἱροί
εἰσι,
|
τοῖσι |
δὲ
ἄλλοισι
Αἰγυπτίοισι
οὐκ
ἱροί. |
[2, 39] |
τὴν
ἀγορὴν
ἀπ᾽
ὦν
ἔδοντο,
|
τοῖσι |
δὲ
ἂν
μὴ
παρέωσι
Ἕλληνες, |
[2, 30] |
ἐς
τὴν
μητρόπολιν
τὴν
Αἰθιόπων.
|
τοῖσι |
δὲ
αὐτομόλοισι
τούτοισι
οὔνομα
ἐστὶ |
[2, 154] |
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
ἐστὶ
Ἔπαφος.
|
~τοῖσι |
δὲ
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
Καρσὶ |
[2, 178] |
Αἴγυπτον
ἔδωκε
Ναύκρατιν
πόλιν
ἐνοικῆσαι·
|
τοῖσι |
δὲ
μὴ
βουλομένοισι
αὐτῶν
οἰκέειν, |
[2, 69] |
Αἰγυπτίων
ἱροί
εἰσι
οἱ
κροκόδειλοι,
|
τοῖσι |
δὲ
οὔ,
ἀλλ᾽
ἅτε
πολεμίους |
[2, 95] |
οἷοί
τε
εἰσὶ
ὑψοῦ
πέτεσθαι.
|
τοῖσι |
δὲ
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέουσι |
[2, 54] |
ἱδρυσαμένας
τὰ
μαντήια
πρώτας
ἐν
|
τοῖσι |
εἰρημένοισι
ἔθνεσι.
εἰρομένου
δέ
μευ |
[2, 92] |
νομίζουσι·
οἱ
δὲ
δὴ
ἐν
|
τοῖσι |
ἕλεσι
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι |
[2, 120] |
τῶν
ἄλλων
Τρώων,
ὁκότε
συμμίσγοιεν
|
τοῖσι |
Ἕλλησι,
ἀπώλλυντο,
αὐτοῦ
δὲ
Πριάμου |
[2, 120] |
ἐν
Ἰλίῳ,
ἀποδοθῆναι
ἂν
αὐτὴν
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
ἤτοι
ἑκόντος
γε
ἢ |
[2, 49] |
Ἕλλησι·
ὁμότροπα
γὰρ
ἂν
ἦν
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
καὶ
οὐ
νεωστὶ
ἐσηγμένα. |
[2, 49] |
τῷ
θεῷ
καὶ
τὰ
ἐν
|
τοῖσι |
Ἕλλησι·
ὁμότροπα
γὰρ
ἂν
ἦν |
[2, 44] |
ἵδρυται.
εὗρον
δὲ
οὐδὲ
τούτους
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
συμφερομένους·
ἔφασαν
γὰρ
ἅμα |
[2, 176] |
ἄλλοισι
ἱροῖσι
ὁ
Ἄμασις
πᾶσι
|
τοῖσι |
ἐλλογίμοισι
ἔργα
τὸ
μέγαθος
ἀξιοθέητα, |
[2, 106] |
ἐγὼ
τήνδε
τὴν
χώρην
ὤμοισι
|
τοῖσι |
ἐμοῖσι
ἐκτησάμην.
ὅστις
δὲ
καὶ |
[2, 33] |
Λιβύην,
καὶ
ὡς
ἐγὼ
συμβάλλομαι
|
τοῖσι |
ἐμφανέσι
τὰ
μὴ
γινωσκόμενα
τεκμαιρόμενος, |
[2, 3] |
εἰδέναι
εἰ
συμβήσονται
τοῖσι
λόγοισι
|
τοῖσι |
ἐν
Μέμφι·
οἱ
γὰρ
Ἡλιοπολῖται |
[2, 51] |
περὶ
αὐτοῦ
ἔλεξαν,
τὰ
ἐν
|
τοῖσι |
ἐν
Σαμοθρηίκῃ
μυστηρίοισι
δεδήλωται.
~ἔθυον |
[2, 69] |
τοῖσι
παρὰ
σφίσι
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
|
τοῖσι |
ἐν
τῇσι
αἱμασιῇσι.
~ἄγραι
δὲ |
[2, 141] |
καὶ
ἀγοραίους
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
|
τοῖσι |
ἐναντίοισι
αὐτοῖσι
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς
μῦς |
[2, 141] |
τιμωρούς.
τούτοισι
δή
μιν
πίσυνον
|
τοῖσι |
ἐνυπνίοισι,
παραλαβόντα
Αἰγυπτίων
τοὺς
βουλομένους |
[2, 116] |
ἔρεξα
τεληέσσας
ἑκατόμβας.
ἐν
τούτοισι
|
τοῖσι |
ἔπεσι
δηλοῖ
ὅτι
ἠπίστατο
τὴν |
[2, 116] |
καὶ
ἐν
Ὀδυσσείῃ
ἐν
τοῖσιδε
|
τοῖσι |
ἔπεσι.
τοῖα
Διὸς
θυγάτηρ
ἔχε |
[2, 161] |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
ἄρξας,
ἐν
|
τοῖσι |
ἐπί
τε
Σιδῶνα
στρατὸν
ἤλασε |
[2, 141] |
καί
σφεας
ἀπελέσθαι
τὰς
ἀρούρας·
|
τοῖσι |
ἐπὶ
τῶν
προτέρων
βασιλέων
δεδόσθαι |
[2, 152] |
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι
καὶ
|
τοῖσι |
ἐπικούροισι
καταιρέει
τοὺς
βασιλέας.
~κρατήσας |
[2, 120] |
γινομένης
ἀπέθνησκον,
εἰ
χρή
τι
|
τοῖσι |
ἐποποιοῖσι
χρεώμενον
λέγειν,
τούτων
δὲ |
[2, 125] |
καὶ
κρόμμυα
καὶ
σκόροδα
ἀναισιμώθη
|
τοῖσι |
ἐργαζομένοισι·
καὶ
ὡς
ἐμὲ
εὖ |
[2, 125] |
ἐργάζοντο
καὶ
σιτία
καὶ
ἐσθῆτα
|
τοῖσι |
ἐργαζομένοισι,
ὁκότε
χρόνον
μὲν
οἰκοδόμεον |
[2, 110] |
ἐκείνου
ἀναθημάτων
μὴ
οὐκ
ὑπερβαλλόμενον
|
τοῖσι |
ἔργοισι.
Δαρεῖον
μέν
νυν
λέγουσι |
[2, 126] |
ἂν
αὐτῇ
ἕνα
λίθον
ἐν
|
τοῖσι |
ἔργοισι
δωρέοιτο.
ἐκ
τούτων
δὲ |
[2, 20] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ποταμούς,
ὅσοι
|
τοῖσι |
ἐτησίῃσι
ἀντίοι
ῥέουσι,
ὁμοίως
πάσχειν |
[2, 78] |
σιτέονται.
~ἐν
δὲ
τῇσι
συνουσίῃσι
|
τοῖσι |
εὐδαίμοσι
αὐτῶν,
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου |
[2, 53] |
οἱ
ποιήσαντες
θεογονίην
Ἕλλησι
καὶ
|
τοῖσι |
θεοῖσι
τὰς
ἐπωνυμίας
δόντες
καὶ |
[2, 65] |
αὐτοῦ
τάμνουσα
ἰχθῦς
παρέχει
βορὴν
|
τοῖσι |
θηρίοισι.
τροφὴ
μὲν
δὴ
αὐτοῖσι |
[2, 39] |
εἴ
τι
μέλλοι
ἢ
σφίσι
|
τοῖσι |
θύουσι
ἢ
Αἰγύπτῳ
τῇ
συναπάσῃ |
[2, 169] |
διξὰ
θυρώματα
ἕστηκε,
ἐν
δὲ
|
τοῖσι |
θυρώμασι
ἡ
θήκη
ἐστί.
~εἰσὶ |
[2, 47] |
τις
ψαύσῃ
αὐτῶν
παριὼν
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
ἱματίοισι
ἀπ᾽
ὦν
ἔβαψε
ἑωυτὸν |
[2, 3] |
ἐν
Μέμφι
ἐλθὼν
ἐς
λόγους
|
τοῖσι |
ἱρεῦσι
τοῦ
Ἡφαίστου.
καὶ
δὴ |
[2, 44] |
μέγαθος.
ἐς
λόγους
δὲ
ἐλθὼν
|
τοῖσι |
ἱρεῦσι
τοῦ
θεοῦ
εἰρόμην
ὁκόσος |
[2, 152] |
τὸ
χρηστήριον
ἐπιτελεύμενον
φίλα
τε
|
τοῖσι |
Ἴωσι
καὶ
Καρσὶ
ποιέεται
καί |
[2, 92] |
τοῖσι
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι
χρέωνται
|
τοῖσι |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι,
καὶ |
[2, 154] |
Ἔπαφος.
~τοῖσι
δὲ
Ἴωσι
καὶ
|
τοῖσι |
Καρσὶ
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι
αὐτῷ
ὁ |
[2, 86] |
ἐπεάν
σφι
κομισθῇ
νεκρός,
δεικνύουσι
|
τοῖσι |
κομίσασι
παραδείγματα
νεκρῶν
ξύλινα,
τῇ |
[2, 117] |
ἄλλου
τινός.
ἐν
μὲν
γὰρ
|
τοῖσι |
Κυπρίοισι
εἴρηται
ὡς
τριταῖος
ἐκ |
[2, 12] |
~τὰ
περὶ
Αἴγυπτον
ὦν
καὶ
|
τοῖσι |
λέγουσι
αὐτὰ
πείθομαι
καὶ
αὐτὸς |
[2, 161] |
τὴν
ἐγὼ
μεζόνως
μὲν
ἐν
|
τοῖσι |
Λιβυκοῖσι
λόγοισι
ἀπηγήσομαι,
μετρίως
δ᾽ |
[2, 3] |
ἐτραπόμην,
ἐθέλων
εἰδέναι
εἰ
συμβήσονται
|
τοῖσι |
λόγοισι
τοῖσι
ἐν
Μέμφι·
οἱ |
[2, 36] |
καὶ
τῷ
γενείῳ,
τέως
ἐξυρημένοι.
|
τοῖσι |
μὲν
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι
χωρὶς
θηρίων |
[2, 39] |
δὲ
κείνῃ
πολλὰ
καταρησάμενοι
φέρουσι,
|
τοῖσι |
μὲν
ἂν
ᾖ
ἀγορὴ
καὶ |
[2, 92] |
δὴ
ἐν
τοῖσι
ἕλεσι
κατοικημένοι
|
τοῖσι |
μὲν
αὐτοῖσι
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι |
[2, 124] |
ἐργάζεσθαι
ἑωυτῷ
κελεύειν
πάντας
Αἰγυπτίους.
|
τοῖσι |
μὲν
δὴ
ἀποδεδέχθαι
ἐκ
τῶν |
[2, 69] |
καὶ
οὐδὲν
σίνεται
τὸν
τροχίλον.
|
~τοῖσι |
μὲν
δὴ
τῶν
Αἰγυπτίων
ἱροί |
[2, 47] |
συβῶται
καὶ
ἄγονται
ἐξ
ἀλλήλων.
|
τοῖσι |
μέν
νυν
ἄλλοισι
θεοῖσι
θύειν |
[2, 123] |
τοὺς
λύκους
ἐς
τὠυτὸ
χωρίον.
|
~τοῖσι |
μέν
νυν
ὑπ᾽
Αἰγυπτίων
λεγομένοισι |
[2, 35] |
καὶ
πασέων.
τρέφειν
τοὺς
τοκέας
|
τοῖσι |
μὲν
παισὶ
οὐδεμία
ἀνάγκη
μὴ |
[2, 64] |
ὀρνίθων
γένεα
ὀχευόμενα
ἔν
τε
|
τοῖσι |
νηοῖσι
τῶν
θεῶν
καὶ
ἐν |
[2, 85] |
καὶ
τὸ
πρόσωπον,
κἄπειτα
ἐν
|
τοῖσι |
οἰκίοισι
λιποῦσαι
τὸν
νεκρὸν
αὐταὶ |
[2, 129] |
τὴν
μοῦνόν
οἱ
εἶναι
ἐν
|
τοῖσι |
οἰκίοισι
τέκνον.
τὸν
δὲ
ὑπεραλγήσαντά |
[2, 35] |
ἄνδρες
κατήμενοι.
εὐμαρείῃ
χρέωνται
ἐν
|
τοῖσι |
οἴκοισι,
ἐσθίουσι
δὲ
ἔξω
ἐν |
[2, 12] |
γῆς
κογχύλιά
τε
φαινόμενα
ἐπὶ
|
τοῖσι |
ὄρεσι
καὶ
ἅλμην
ἐπανθέουσαν,
ὥστε |
[2, 28] |
οἷα
δὲ
ἐμβάλλοντος
τοῦ
ὕδατος
|
τοῖσι |
ὄρεσι,
μὴ
δύνασθαι
κατιεμένην
καταπειρητηρίην |
[2, 28] |
καὶ
Ἐλεφαντίνης,
οὐνόματα
δὲ
εἶναι
|
τοῖσι |
ὄρεσι
τῷ
μὲν
Κρῶφι
τῷ |
[2, 81] |
γὰρ
ὅσιον.
ὁμολογέουσι
δὲ
ταῦτα
|
τοῖσι |
Ὀρφικοῖσι
καλεομένοισι
καὶ
Βακχικοῖσι,
ἐοῦσι |
[2, 52] |
δὴ
τούτου
τοῦ
χρόνου
ἔθυον
|
τοῖσι |
οὐνόμασι
τῶν
θεῶν
χρεώμενοι·
παρὰ |
[2, 154] |
τοῦ
Νείλου
τὸ
μέσον
ἔχοντος,
|
τοῖσι |
οὐνόματα
ἐτέθη
Στρατόπεδα·
τούτους
τε |
[2, 17] |
Σεβεννυτικοῦ
ἀποσχισθέντα,
φέροντα
ἐς
θάλασσαν·
|
τοῖσι |
οὐνόματα
κέεται
τάδε,
τῷ
μὲν |
[2, 69] |
ὠνόμασαν,
εἰκάζοντες
αὐτῶν
τὰ
εἴδεα
|
τοῖσι |
παρὰ
σφίσι
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι |
[2, 96] |
τοῦτο
γὰρ
δὴ
οὔνομα
ἐστὶ
|
τοῖσι |
πλοίοισι
τούτοισι)
ὁ
δὲ
λίθος |
[2, 108] |
ποταμός,
σπανίζοντες
ὑδάτων
πλατυτέροισι
ἐχρέωντο
|
τοῖσι |
πόμασι,
ἐκ
φρεάτων
χρεώμενοι.
τούτων |
[2, 36] |
καλέουσι.
φυρῶσι
τὸ
μὲν
σταῖς
|
τοῖσι |
ποσί,
τὸν
δὲ
πηλὸν
τῇσι |
[2, 93] |
ἰχθύες
οἱ
ἀγελαῖοι
ἐν
μὲν
|
τοῖσι |
ποταμοῖσι
οὐ
μάλα
γίνονται,
τρεφόμενοι |
[2, 80] |
μούνοισι
Λακεδαιμονίοισι·
οἱ
νεώτεροι
αὐτῶν
|
τοῖσι |
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες
εἴκουσι
τῆς
ὁδοῦ |
[2, 41] |
δὲ
ἔρσενας
κατορύσσουσι
ἕκαστοι
ἐν
|
τοῖσι |
προαστείοισι,
τὸ
κέρας
τὸ
ἕτερον |
[2, 63] |
οἳ
δὲ
οὐκ
ἐῶσι
ἐν
|
τοῖσι |
προπυλαίοισι
ἑστεῶτες
ἐσιέναι,
οἱ
δὲ |
[2, 120] |
εἰ
δέ
τοι
καὶ
ἐν
|
τοῖσι |
πρώτοισι
χρόνοισι
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
ἐπεὶ |
[2, 154] |
δὲ
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
Καρσὶ
|
τοῖσι |
συγκατεργασαμένοισι
αὐτῷ
ὁ
Ψαμμήτιχος
δίδωσι |
[2, 120] |
ἄλλοι
οἱ>
προσήκοντες
αὐτῷ,
ὥστε
|
τοῖσι |
σφετέροισι
σώμασι
καὶ
τοῖσι
τέκνοισι |
[2, 152] |
ὡς
δὲ
ἔπεισε,
οὕτω
ἅμα
|
τοῖσι |
τὰ
ἑωυτοῦ
βουλομένοισι
Αἰγυπτίοισι
καὶ |
[2, 121] |
ταύτας
περὶ
τὰ
ἀγγήια
ἐν
|
τοῖσι |
τὰ
χρήματα
ἐνῆν
στῆσαι.
τῶν |
[2, 89] |
ἢ
τεταρταῖαι
γένωνται,
οὕτω
παραδιδοῦσι
|
τοῖσι |
ταριχεύουσι.
τοῦτο
δὲ
ποιεῦσι
οὕτω |
[2, 120] |
ὥστε
τοῖσι
σφετέροισι
σώμασι
καὶ
|
τοῖσι |
τέκνοισι
καὶ
τῇ
πόλι
κινδυνεύειν |
[2, 64] |
νηοῖσι
τῶν
θεῶν
καὶ
ἐν
|
τοῖσι |
τεμένεσι·
εἰ
ὦν
εἶναι
τῷ |
[2, 76] |
δὲ
οὐ
πτερωτὰ
φορέει
ἀλλὰ
|
τοῖσι |
τῆς
νυκτερίδος
πτεροῖσι
μάλιστά
κῃ |
[2, 146] |
~τούτων
ὦν
ἀμφοτέρων
πάρεστι
χρᾶσθαι
|
τοῖσί |
τις
πείσεται
λεγομένοισι
μᾶλλον·
ἐμοὶ |
[2, 142] |
οὐδὲ
πρότερον
οὐδὲ
ὕστερον
ἐν
|
τοῖσι |
ὑπολοίποισι
Αἰγύπτου
βασιλεῦσι
γενομένοισι
ἔλεγον |
[2, 96] |
~τὰ
δὲ
δὴ
πλοῖά
σφι,
|
τοῖσι |
φορτηγέουσι,
ἐστὶ
ἐκ
τῆς
ἀκάνθης |
[2, 139] |
Αἰθιοπίῃ
ἐόντι
αὐτῷ
τὰ
μαντήια,
|
τοῖσι |
χρέωνται
Αἰθίοπες,
ἀνεῖλε
ὡς
δέοι |
[2, 77] |
τρεῖς
ἡμέρας
ἐπεξῆς
μηνὸς
ἑκάστου,
|
ἐμέτοισι |
θηρώμενοι
τὴν
ὑγιείην
καὶ
κλύσμασι, |
[2, 174] |
ἀρνεύμενον
ἄγεσκον
ἐπὶ
μαντήιον,
ὅκου
|
ἑκάστοισι |
εἴη.
πολλὰ
μὲν
δὴ
καὶ |
[2, 140] |
φοιτᾶν
σῖτον
ἄγοντας
Αἰγυπτίων,
ὡς
|
ἑκάστοισι |
προστετάχθαι,
σιγῇ
τοῦ
Αἰθίοπος,
ἐς |
[2, 14] |
εἴρηται·
φέρε
δὲ
νῦν
καὶ
|
αὐτοῖσι |
Αἰγυπτίοισι
ὡς
ἔχει
φράσω·
εἴ |
[2, 154] |
καὶ
δὴ
καὶ
παῖδας
παρέβαλε
|
αὐτοῖσι |
Αἰγυπτίους
τὴν
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
ἐκδιδάσκεσθαι. |
[2, 91] |
ἐστὶ
κάρτα
μεγάλα·
ἐπὶ
δὲ
|
αὐτοῖσι |
ἀνδριάντες
δύο
ἑστᾶσι
λίθινοι
μεγάλοι. |
[2, 25] |
μὲν
ὀμβρίου
ὕδατος
συμμισγομένου
πολλοῦ
|
αὐτοῖσι, |
ἅτε
ὑομένης
τε
τῆς
χώρης |
[2, 18] |
τοῦ
Δέλτα
καὶ
οὐδὲν
ὁμολογέειν
|
αὐτοῖσι, |
βούλεσθαί
τε
πάντων
σφίσι
ἐξεῖναι |
[2, 30] |
ἔνθα
ἂν
τοῦτο
ᾖ,
ἔσεσθαι
|
αὐτοῖσι |
ἐνθαῦτα
καὶ
τέκνα
καὶ
γυναῖκας. |
[2, 141] |
ἀνθρώπους.
ἐνθαῦτα
ἀπικομένοισι
τοῖσι
ἐναντίοισι
|
αὐτοῖσι |
ἐπιχυθέντας
νυκτὸς
μῦς
ἀρουραίους
κατὰ |
[2, 121] |
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο,
ἐπιδοῦναι
|
αὐτοῖσι |
καὶ
ἄλλον
τῶν
ἀσκῶν·
δαψιλέι |
[2, 55] |
ὑπολαβεῖν
θεῖον
εἶναι
τὸ
ἐπαγγελλόμενον
|
αὐτοῖσι, |
καί
σφεας
ἐκ
τούτου
ποιῆσαι. |
[2, 156] |
εἶναι
παῖδας,
Λητοῦν
δὲ
τροφὸν
|
αὐτοῖσι |
καὶ
σώτειραν
γενέσθαι.
Αἰγυπτιστὶ
δὲ |
[2, 147] |
ἤδη
φράσω·
προσέσται
δέ
τι
|
αὐτοῖσι |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
ἐλευθερωθέντες |
[2, 92] |
τοῖσι
ἕλεσι
κατοικημένοι
τοῖσι
μὲν
|
αὐτοῖσι |
νόμοισι
χρέωνται
τοῖσι
καὶ
οἱ |
[2, 121] |
θησαυρὸν
τοῦ
βασιλέος·
σαφέως
δὲ
|
αὐτοῖσι |
πάντα
ἐξηγησάμενον
τὰ
περὶ
τὴν |
[2, 120] |
εἶχον
Ἑλένην
ἀποδοῦναι,
οὐδὲ
λέγουσι
|
αὐτοῖσι |
τὴν
ἀληθείην
ἐπίστευον
οἱ
Ἕλληνες, |
[2, 99] |
κατὰ
τὰ
ἤκουον·
προσέσται
δὲ
|
αὐτοῖσί |
τι
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος. |
[2, 65] |
τοῖσι
θηρίοισι.
τροφὴ
μὲν
δὴ
|
αὐτοῖσι |
τοιαύτη
ἀποδέδεκται·
τὸ
δ᾽
ἄν |
[2, 65] |
νενόμισται,
καὶ
τὰ
μὲν
σύντροφα
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
ἀνθρώποισι)
τὰ
δὲ
οὔ. |
[2, 47] |
ἤν
τις
ψαύσῃ
αὐτῶν
παριὼν
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
ἱματίοισι
ἀπ᾽
ὦν
ἔβαψε |
[2, 121] |
καὶ
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
ἐπιδοῦναι
|
αὐτοῖσι |
τῶν
ἀσκῶν
ἕνα·
τοὺς
δὲ |
[2, 173] |
τὸ
δέον
οὐκ
ἂν
ἔχοιεν
|
αὐτοῖσι |
χρᾶσθαι.
οὕτω
δὲ
καὶ
ἀνθρώπου |
[2, 39] |
οἴνου
πάντες
Αἰγύπτιοι
νόμοισι
τοῖσι
|
αὐτοῖσι |
χρέωνται
ὁμοίως
ἐς
πάντα
τὰ |
[2, 83] |
τὠυτὸ
νομίζουσι
ἀποβήσεσθαι.
~μαντικὴ
δὲ
|
αὐτοῖσι |
ὧδε
διακέεται·
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδενὶ |
[2, 104] |
Παρθένιον
ποταμὸν
καὶ
Μάκρωνες
οἱ
|
τούτοισι |
ἀστυγείτονες
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων
φασὶ |
[2, 102] |
~παραμειψάμενος
ὦν
τούτους
τοῦ
ἐπὶ
|
τούτοισι |
γενομένου
βασιλέος,
τῷ
οὔνομα
ἦν |
[2, 121] |
παῖδας
εἶναι
γὰρ
αὐτῷ
δύο)
|
τούτοισι |
δὲ
ἀπηγήσασθαι
ὡς
ἐκείνων
προορῶν, |
[2, 81] |
θυσανωτούς,
τοὺς
καλέουσι
καλασίρις·
ἐπὶ
|
τούτοισι |
δὲ
εἰρίνεα
εἵματα
λευκὰ
ἐπαναβληδὸν |
[2, 102] |
καὶ
εὐπετέως
παρέλαβε
τὰς
πόλιας,
|
τούτοισι |
δὲ
ἐνέγραφε
ἐν
τῇσι
στήλῃσι |
[2, 154] |
ὧν
δὲ
ἐξανέστησαν
χώρων,
ἐν
|
τούτοισι |
δὲ
οἵ
τε
ὁλκοὶ
τῶν |
[2, 141] |
αὐτὸς
γάρ
οἱ
πέμψειν
τιμωρούς.
|
τούτοισι |
δή
μιν
πίσυνον
τοῖσι
ἐνυπνίοισι, |
[2, 166] |
καὶ
εἴκοσι
μυριάδες
ἀνδρῶν.
οὐδὲ
|
τούτοισι |
ἔξεστι
τέχνην
ἐπασκῆσαι
οὐδεμίαν,
ἀλλὰ |
[2, 155] |
ἐς
μῆκος
καὶ
τοῖχος
ἕκαστος
|
τούτοισι |
ἴσος
τεσσεράκοντα
πηχέων
τούτων
ἕκαστον |
[2, 102] |
δεινῶς
γλιχομένοισι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης,
|
τούτοισι |
μὲν
στήλας
ἐνίστη
ἐς
τὰς |
[2, 96] |
δὴ
οὔνομα
ἐστὶ
τοῖσι
πλοίοισι
|
τούτοισι) |
ὁ
δὲ
λίθος
ὄπισθε
ἐπελκόμενος |
[2, 173] |
τε
καὶ
παιγνιήμων.
ἀχθεσθέντες
δὲ
|
τούτοισι |
οἱ
φίλοι
αὐτοῦ
ἐνουθέτεον
αὐτὸν |
[2, 30] |
τὴν
Αἰθιόπων.
τοῖσι
δὲ
αὐτομόλοισι
|
τούτοισι |
οὔνομα
ἐστὶ
Ἀσμάχ,
δύναται
δὲ |
[2, 51] |
μέν
νυν
καὶ
ἄλλα
πρὸς
|
τούτοισι, |
τὰ
ἐγὼ
φράσω,
Ἕλληνες
ἀπ᾽ |
[2, 154] |
Αἰγύπτῳ,
οἱ
Ἕλληνες
οὕτω
ἐπιμισγόμενοι
|
τούτοισι |
τὰ
περὶ
Αἴγυπτον
γινόμενα
ἀπὸ |
[2, 116] |
σφιν
ἔρεξα
τεληέσσας
ἑκατόμβας.
ἐν
|
τούτοισι |
τοῖσι
ἔπεσι
δηλοῖ
ὅτι
ἠπίστατο |
[2, 82] |
καὶ
ὁκοῖός
τις
ἔσται.
καὶ
|
τούτοισι |
τῶν
Ἑλλήνων
οἱ
ἐν
ποιήσι |
[2, 79] |
ἀποθανόντα
δὲ
αὐτὸν
ἄνωρον
θρήνοισι
|
τούτοισι |
ὑπὸ
Αἰγυπτίων
τιμηθῆναι,
καὶ
ἀοιδήν |
[2, 168] |
ἐδορυφόρεον
ἐνιαυτὸν
ἕκαστοι
τὸν
βασιλέα·
|
τούτοισι |
ὦν
τάδε
πάρεξ
τῶν
ἀρουρέων |
[2, 119] |
ἔφασαν
ἐπίστασθαι,
τὰ
δὲ
παρ᾽
|
ἑωυτοῖσι |
γενόμενα
ἀτρεκέως
ἐπιστάμενοι
λέγειν.
~ταῦτα |
[2, 120] |
δέ
τοι
καὶ
ἐν
τοῖσι
|
πρώτοισι |
χρόνοισι
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
ἐπεὶ
πολλοὶ |
[2, 36] |
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι
καὶ
λογίζονται
|
ψήφοισι |
Ἕλληνες
μὲν
ἀπὸ
τῶν
ἀριστερῶν |
[2, 180] |
~ἀμφικτυόνων
δὲ
μισθωσάντων
τὸν
ἐν
|
Δελφοῖσι |
νῦν
ἐόντα
νηὸν
τριηκοσίων
ταλάντων |
[2, 179] |
τὰ
φορτία
ἔδεε
περιάγειν
ἐν
|
βάρισι |
περὶ
τὸ
Δέλτα,
μέχρι
οὗ |
[2, 32] |
ἐρήμων
τῆς
Λιβύης,
φάναι
παρὰ
|
σφίσι |
γενέσθαι
ἀνδρῶν
δυναστέων
παῖδας
ὑβριστάς, |
[2, 79] |
τε
ταύτην
πρώτην
καὶ
μούνην
|
σφίσι |
γενέσθαι.
~συμφέρονται
δὲ
καὶ
τόδε |
[2, 69] |
αὐτῶν
τὰ
εἴδεα
τοῖσι
παρὰ
|
σφίσι |
γινομένοισι
κροκοδείλοισι
τοῖσι
ἐν
τῇσι |
[2, 18] |
ὁμολογέειν
αὐτοῖσι,
βούλεσθαί
τε
πάντων
|
σφίσι |
ἐξεῖναι
γεύεσθαι.
ὁ
δὲ
θεός |
[2, 158] |
οἱ
Αἰγύπτιοι
καλέουσι
τοὺς
μὴ
|
σφίσι |
ὁμογλώσσους.
~παυσάμενος
δὲ
τῆς
διώρυχος |
[2, 4] |
ἀνθρωπήια
πρήγματα,
ὧδε
ἔλεγον
ὁμολογέοντες
|
σφίσι, |
πρώτους
Αἰγυπτίους
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ἐξευρεῖν |
[2, 18] |
ἔπεμψαν
ἐς
Ἄμμωνα
φάμενοι
οὐδὲν
|
σφίσι |
τε
καὶ
Αἰγυπτίοισι
κοινὸν
εἶναι· |
[2, 169] |
οὐ
ποιέοι
δίκαια
τρέφων
τὸν
|
σφίσι |
τε
καὶ
ἑωυτῷ
ἔχθιστον,
οὕτω |
[2, 42] |
τάδε
λέγουσι
τὸν
νόμον
τόνδε
|
σφίσι |
τεθῆναι.
Ἡρακλέα
θελῆσαι
πάντως
ἰδέσθαι |
[2, 42] |
τὸ
οὔνομα
Ἀμμώνιοι
ἀπὸ
τοῦδε
|
σφίσι |
τὴν
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο·
Ἀμοῦν
γὰρ |
[2, 39] |
κεφαλῇσι,
εἴ
τι
μέλλοι
ἢ
|
σφίσι |
τοῖσι
θύουσι
ἢ
Αἰγύπτῳ
τῇ |
[2, 53] |
μευ
πρεσβυτέρους
γενέσθαι
καὶ
οὐ
|
πλέοσι· |
οὗτοι
δὲ
εἰσὶ
οἱ
ποιήσαντες |
[2, 161] |
βασιλέων,
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε
καὶ
|
εἴκοσι |
ἄρξας,
ἐν
τοῖσι
ἐπί
τε |
[2, 124] |
δὲ
πυραμίδι
αὐτῇ
χρόνον
γενέσθαι
|
εἴκοσι |
ἔτεα
ποιευμένῃ·
τῆς
ἐστὶ
πανταχῇ |
[2, 175] |
ἐξ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
πλόον
καὶ
|
εἴκοσι |
ἡμερέων
ἀπεχούσης
ἀπὸ
Σάιος.
τὸ |
[2, 15] |
τῆς
τὸ
περίμετρον
στάδιοι
εἰσὶ
|
εἴκοσι |
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
~εἰ |
[2, 9] |
ἐστί,
σημανέω·
στάδιοι
γὰρ
εἰσὶ
|
εἴκοσι |
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
ἑξακισχίλιοι.
τὸ |
[2, 130] |
ξύλιναι
κολοσσοί,
ἐοῦσαι
ἀριθμὸν
ὡς
|
εἴκοσι |
μάλιστά
κῃ,
γυμναὶ
ἐργασμέναι·
αἵτινες |
[2, 149] |
ἐσίῃ
τὸ
ὓδωρ
ἐς
αὐτήν,
|
εἴκοσι |
μνέας.
~ἔλεγον
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοι |
[2, 180] |
δὲ
ἐν
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες
Ἕλληνες
|
εἴκοσι |
μνέας.
~Κυρηναίοισι
δὲ
Ἄμασις
φιλότητά |
[2, 30] |
ἀπέστησαν
δὲ
αὗται
τέσσερες
καὶ
|
εἴκοσι |
μυριάδες
Αἰγυπτίων
τῶν
μαχίμων
ἐς |
[2, 166] |
ἐπὶ
πλείστους
ἐγένοντο,
πέντε
καὶ
|
εἴκοσι |
μυριάδες
ἀνδρῶν.
οὐδὲ
τούτοισι
ἔξεστι |
[2, 175] |
ἔξωθεν
ἐστὶ
εἷς
τε
καὶ
|
εἴκοσι |
πήχεες,
εὖρος
δὲ
τεσσερεσκαίδεκα,
ὕψος |
[2, 110] |
τοὺς
δὲ
παῖδας
ἐόντας
τέσσερας
|
εἴκοσι |
πηχέων
ἕκαστον·
τῶν
δὴ
ὁ |
[2, 121] |
ἐόντας
τὸ
μέγαθος
πέντε
καὶ
|
εἴκοσι |
πηχέων,
τῶν
Αἰγύπτιοι
τὸν
μὲν |
[2, 134] |
ἀπελίπετο
πολλὸν
ἐλάσσω
τοῦ
πατρός,
|
εἴκοσι |
ποδῶν
καταδέουσαν
κῶλον
ἕκαστον
τριῶν |
[2, 176] |
αὐτοῦ
ἐόντος
λίθου
δύο
κολοσσοί,
|
εἴκοσι |
ποδῶν
τὸ
μέγαθος
ἐὼν
ἑκάτερος, |
[2, 122] |
τῆς
Δήμητρος
ἀπέχον
τῆς
πόλιος
|
εἴκοσι |
σταδίους,
καὶ
αὖτις
ὀπίσω
ἐκ |
[2, 78] |
~ἐν
δὲ
τῇσι
συνουσίῃσι
τοῖσι
|
εὐδαίμοσι |
αὐτῶν,
ἐπεὰν
ἀπὸ
δείπνου
γένωνται, |
[2, 131] |
τὰς
χεῖρας
ἀποβεβλήκασι,
αἳ
ἐν
|
ποσὶ |
αὐτέων
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι
ἔτι
καὶ |
[2, 76] |
ἥδε
ἰδέη,
τῶν
δ᾽
ἐν
|
ποσὶ |
μᾶλλον
εἱλευμενέων
τοῖσι
ἀνθρώποισι
διξαὶ |
[2, 36] |
φυρῶσι
τὸ
μὲν
σταῖς
τοῖσι
|
ποσί, |
τὸν
δὲ
πηλὸν
τῇσι
χερσί, |
[2, 152] |
φίλα
τε
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
|
Καρσὶ |
ποιέεται
καί
σφεας
μεγάλα
ὑπισχνεύμενος |
[2, 154] |
~τοῖσι
δὲ
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
|
Καρσὶ |
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι
αὐτῷ
ὁ
Ψαμμήτιχος |
[2, 36] |
ποσί,
τὸν
δὲ
πηλὸν
τῇσι
|
χερσί, |
καὶ
τὴν
κόπρον
ἀναιρέονται)
τὰ |
[2, 14] |
ὗς,
ἐπεὰν
δὲ
καταπατήσῃ
τῇσι
|
ὑσὶ |
τὸ
σπέρμα,
ἄμητον
τὸ
ἀπὸ |
[2, 14] |
τούτου
μένει,
ἀποδινήσας
δὲ
τῇσι
|
ὑσὶ |
τὸν
σῖτον
οὕτω
κομίζεται.
~εἰ |
[2, 42] |
τούτου
κριοπρόσωπον
τοῦ
Διὸς
τὤγαλμα
|
ποιεῦσι |
Αἰγύπτιοι,
ἀπὸ
δὲ
Αἰγυπτίων
Ἀμμώνιοι, |
[2, 91] |
ἅπασαν
Αἴγυπτον.
ταῦτα
μὲν
λέγουσι,
|
ποιεῦσι |
δὲ
τάδε
Ἑλληνικὰ
τῷ
Περσέι· |
[2, 94] |
τὸ
καλεῦσι
μὲν
Αἰγύπτιοι
κίκι,
|
ποιεῦσι |
δὲ
ὧδε.
παρὰ
τὰ
χείλεα |
[2, 49] |
ἀπὸ
τούτου
μαθόντες
ποιεῦσι
τὰ
|
ποιεῦσι |
Ἕλληνες.
ἐγὼ
μέν
νυν
φημὶ |
[2, 64] |
οὗτοι
μέν
νυν
τοιαῦτα
ἐπιλέγοντες
|
ποιεῦσι |
ἔμοιγε
οὐκ
ἀρεστά·
~Αἰγύπτιοι
δὲ |
[2, 60] |
ταῦτα
παρὰ
πᾶσαν
πόλιν
παραποταμίην
|
ποιεῦσι· |
ἐπεὰν
δὲ
ἀπίκωνται
ἐς
τὴν |
[2, 93] |
δὲ
ἐν
τῇσι
λίμνῃσι
τοιάδε
|
ποιεῦσι. |
ἐπεάν
σφεας
ἐσίῃ
οἶστρος
κυΐσκεσθαι, |
[2, 63] |
κατά
περ
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
|
ποιεῦσι· |
εὖτ᾽
ἂν
δὲ
γίνηται
καταφερὴς |
[2, 93] |
ἡ
ἡγεμονία·
ἡγεύμεναι
δὲ
ἀγεληδὸν
|
ποιεῦσι |
οἷόν
περ
ἐποίευν
οἱ
ἔρσενες· |
[2, 89] |
παραδιδοῦσι
τοῖσι
ταριχεύουσι.
τοῦτο
δὲ
|
ποιεῦσι |
οὕτω
τοῦδε
εἵνεκεν,
ἵνα
μή |
[2, 78] |
ταῦτα
μὲν
παρὰ
τὰ
συμπόσια
|
ποιεῦσι. |
~πατρίοισι
δὲ
χρεώμενοι
νόμοισι
ἄλλον |
[2, 171] |
δείκηλα
τῶν
παθέων
αὐτοῦ
νυκτὸς
|
ποιεῦσι, |
τὰ
καλέουσι
μυστήρια
Αἰγύπτιοι.
περὶ |
[2, 60] |
αἳ
μὲν
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
|
ποιεῦσι |
τά
περ
εἴρηκα,
αἳ
δὲ |
[2, 49] |
κατηγησάμενος,
καὶ
ἀπὸ
τούτου
μαθόντες
|
ποιεῦσι |
τὰ
ποιεῦσι
Ἕλληνες.
ἐγὼ
μέν |
[2, 60] |
ἐγχρίμψαντες
τὴν
βᾶριν
τῇ
γῇ
|
ποιεῦσι |
τοιάδε·
αἳ
μὲν
τινὲς
τῶν |
[2, 60] |
νυν
Βούβαστιν
πόλιν
ἐπεὰν
κομίζωνται,
|
ποιεῦσι |
τοιάδε.
πλέουσί
τε
γὰρ
δὴ |
[2, 61] |
οὗτοι
δὲ
τοσούτῳ
ἔτι
πλέω
|
ποιεῦσι |
τούτων
ὅσῳ
καὶ
τὰ
μέτωπα |
[2, 94] |
τῶν
σιλλικυπρίων
τοῦ
καρποῦ,
τὸ
|
καλεῦσι |
μὲν
Αἰγύπτιοι
κίκι,
ποιεῦσι
δὲ |
[2, 142] |
ὕστερον
ἐν
τοῖσι
ὑπολοίποισι
Αἰγύπτου
|
βασιλεῦσι |
γενομένοισι
ἔλεγον
οὐδὲν
τοιοῦτο.
ἐν |
[2, 96] |
ναυπηγήσωνται,
ζυγὰ
ἐπιπολῆς
τείνουσι
αὐτῶν·
|
νομεῦσι |
δὲ
οὐδὲν
χρέωνται·
ἔσωθεν
δὲ |
[2, 3] |
Μέμφι
ἐλθὼν
ἐς
λόγους
τοῖσι
|
ἱρεῦσι |
τοῦ
Ἡφαίστου.
καὶ
δὴ
καὶ |
[2, 44] |
ἐς
λόγους
δὲ
ἐλθὼν
τοῖσι
|
ἱρεῦσι |
τοῦ
θεοῦ
εἰρόμην
ὁκόσος
χρόνος |
[2, 152] |
χάλκεοι
ἄνδρες
ἀπιγμένοι
ἀπὸ
θαλάσσης
|
λεηλατεῦσι |
τὸ
πεδίον.
ὁ
δὲ
μαθὼν |
[2, 119] |
καὶ
διωκόμενος
οἴχετο
φεύγων
τῇσι
|
νηυσὶ |
ἐπὶ
Λιβύης·
τὸ
ἐνθεῦτεν
δὲ |
[2, 67] |
θήκῃσι.
ὣς
δὲ
αὕτως
τῇσι
|
κυσὶ |
οἱ
ἰχνευταὶ
θάπτονται.
τὰς
δὲ |
[2, 86] |
ξύλινον
τύπον
ἀνθρωποειδέα,
ποιησάμενοι
δὲ
|
ἐσεργνῦσι |
τὸν
νεκρόν,
καὶ
κατακληίσαντες
οὕτω |
[2, 41] |
πάντες.
κατὰ
ταὐτὰ
δὲ
τοῖσι
|
βουσὶ |
καὶ
τἆλλα
κτήνεα
θάπτουσι
ἀποθνήσκοντα· |
[2, 37] |
οὔτε
τι
γὰρ
τῶν
οἰκηίων
|
τρίβουσι |
οὔτε
δαπανῶνται,
ἀλλὰ
καὶ
σιτία |
[2, 4] |
ἐξευρεῖν
ἐκ
τῶν
ἀστέρων
ἔλεγον·
|
ἄγουσι |
δὲ
τοσῷδε
σοφώτερον
Ἑλλήνων,
ἐμοὶ |
[2, 32] |
ἐν
τῇ
πάντας
εἶναι
τοῖσι
|
ἄγουσι |
τὸ
μέγαθος
ἴσους,
χρῶμα
δὲ |
[2, 48] |
τῶν
συβωτέων.
τὴν
δὲ
ἄλλην
|
ἀνάγουσι |
ὁρτὴν
τῷ
Διονύσῳ
οἱ)
Αἰγύπτιοι |
[2, 40] |
εἶναι
καὶ
μεγίστην
οἱ
ὁρτὴν
|
ἀνάγουσι, |
ταύτην
ἔρχομαι
ἐρέων.
ἐπεὰν
ἀποδείρωσι |
[2, 61] |
~ἐν
δὲ
Βουσίρι
πόλι
ὡς
|
ἀνάγουσι |
τῇ
Ἴσι
τὴν
ὁρτήν,
εἴρηται |
[2, 86] |
σκολιῷ
σιδήρω
διὰ
τῶν
μυξωτήρων
|
ἐξάγουσι |
τὸν
ἐγκέφαλον,
τὰ
μὲν
αὐτοῦ |
[2, 38] |
ἐπιβάλλει
τὸν
δακτύλιον,
καὶ
οὕτω
|
ἀπάγουσι. |
ἀσήμαντον
δὲ
θύσαντι
θάνατος
ἡ |
[2, 67] |
δὲ
μυγαλᾶς
καὶ
τοὺς
ἴρηκας
|
ἀπάγουσι |
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν,
τὰς
δὲ |
[2, 41] |
πόλις,
ἀνορύξαντες
δὲ
τὰ
ὀστέα
|
ἀπάγουσι |
καὶ
θάπτουσι
ἐς
ἕνα
χῶρον |
[2, 4] |
τριηκοντημέρους
ἄγοντες
τοὺς
δυώδεκα
μῆνας
|
ἐπάγουσι |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος
πέντε
ἡμέρας |
[2, 42] |
καὶ
ἔπειτα
ἄλλο
ἄγαλμα
Ἡρακλέος
|
προσάγουσι |
πρὸς
αὐτό.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες |
[2, 15] |
τό
γε
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ
|
λέγουσι |
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει,
ἐστὶ |
[2, 2] |
ἐν
Μέμφι
ἤκουον·
Ἕλληνες
δὲ
|
λέγουσι |
ἄλλα
τε
μάταια
πολλὰ
καὶ |
[2, 55] |
ἐς
τοὺς
Λίβυας
οἰχομένην
πελειάδα
|
λέγουσι |
Ἄμμωνος
χρηστήριον
κελεῦσαι
τοὺς
Λίβυας |
[2, 75] |
διὰ
τοῦτο
τὸ
ἔργον
τετιμῆσθαι
|
λέγουσι |
Ἀράβιοι
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων·
ὁμολογέουσι |
[2, 12] |
περὶ
Αἴγυπτον
ὦν
καὶ
τοῖσι
|
λέγουσι |
αὐτὰ
πείθομαι
καὶ
αὐτὸς
οὕτω |
[2, 50] |
τῇ
χώρῃ.
λέγω
δὲ
τὰ
|
λέγουσι |
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι.
τῶν
δὲ
οὔ |
[2, 120] |
γὰρ
εἶχον
Ἑλένην
ἀποδοῦναι,
οὐδὲ
|
λέγουσι |
αὐτοῖσι
τὴν
ἀληθείην
ἐπίστευον
οἱ |
[2, 181] |
γαμέει
δὲ
ὦν
οἳ
μὲν
|
λέγουσι |
Βάττου
οἳ
δ᾽
Ἀρκεσίλεω
θυγατέρα, |
[2, 45] |
δὲ
ἑτέρῳ
ὡς
ἥρωι
ἐναγίζουσι.
|
~λέγουσι |
δὲ
πολλὰ
καὶ
ἄλλα
ἀνεπισκέπτως |
[2, 123] |
ἀρχηγετέειν
δὲ
τῶν
κάτω
Αἰγύπτιοι
|
λέγουσι |
Δήμητρα
καὶ
Διόνυσον.
πρῶτοι
δὲ |
[2, 156] |
καὶ
Ἄρτεμιν
Διονύσου
καὶ
Ἴσιος
|
λέγουσι |
εἶναι
παῖδας,
Λητοῦν
δὲ
τροφὸν |
[2, 57] |
τὴν
πελειάδα
ἀνθρωπηίῃ
φωνῇ
αὐδάξασθαι
|
λέγουσι, |
ἐπείτε
συνετά
σφι
ηὔδα
ἡ |
[2, 43] |
Αἰγυπτίοισι
Ἡρακλέης·
ὡς
δὲ
αὐτοὶ
|
λέγουσι, |
ἔτεα
ἐστὶ
ἑπτακισχίλια
καὶ
μύρια |
[2, 54] |
ἐν
Λιβύῃ
τόνδε
Αἰγύπτιοι
λόγον
|
λέγουσι. |
ἔφασαν
οἱ
ἱρέες
τοῦ
Θηβαιέος |
[2, 54] |
μευ
ὁκόθεν
οὕτω
ἀτρεκέως
ἐπιστάμενοι
|
λέγουσι, |
ἔφασαν
πρὸς
ταῦτα
ζήτησιν
μεγάλην |
[2, 127] |
νῆσον
περιρρέει,
ἐν
τῇ
αὐτὸν
|
λέγουσι |
κεῖσθαι
Χέοπα)
ὑποδείμας
δὲ
τὸν |
[2, 73] |
καὶ
τὸ
μέγαθος.
τοῦτον
δὲ
|
λέγουσι |
μηχανᾶσθαι
τάδε,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ |
[2, 118] |
τοὺς
ἱρέας
εἰ
μάταιον
λόγον
|
λέγουσι |
οἱ
Ἕλληνες
τὰ
περὶ
Ἴλιον |
[2, 146] |
θεῶν.
νῦν
δὲ
Διόνυσόν
τε
|
λέγουσι |
οἱ
Ἕλληνες
ὡς
αὐτίκα
γενόμενον |
[2, 91] |
κατ᾽
αἰτίην
τὴν
καὶ
Ἕλληνες
|
λέγουσι, |
οἴσοντα
ἐκ
Λιβύης
τὴν
Γοργοῦς |
[2, 147] |
τε
ἄλλοι
ἄνθρωποι
καὶ
Αἰγύπτιοι
|
λέγουσι |
ὁμολογέοντες
τοῖσι
ἄλλοισι
κατὰ
ταύτην |
[2, 147] |
~ταῦτα
μέν
νυν
αὐτοὶ
Αἰγύπτιοι
|
λέγουσι· |
ὅσα
δὲ
οἵ
τε
ἄλλοι |
[2, 73] |
σφι,
δι᾽
ἐτέων,
ὡς
Ἡλιοπολῖται
|
λέγουσι, |
πεντακοσίων·
φοιτᾶν
δὲ
τότε
φασὶ |
[2, 131] |
τὰ
λεγόμενα.
~οἳ
δὲ
τινὲς
|
λέγουσι |
περὶ
τῆς
βοὸς
ταύτης
καὶ |
[2, 73] |
ταῦτα
μὲν
τοῦτον
τὸν
ὄρνιν
|
λέγουσι |
ποιέειν.
~εἰσὶ
δὲ
περὶ
Θήβας |
[2, 91] |
εὐθηνέειν
ἅπασαν
Αἴγυπτον.
ταῦτα
μὲν
|
λέγουσι, |
ποιεῦσι
δὲ
τάδε
Ἑλληνικὰ
τῷ |
[2, 110] |
τοῖσι
ἔργοισι.
Δαρεῖον
μέν
νυν
|
λέγουσι |
πρὸς
ταῦτα
συγγνώμην
ποιήσασθαι.
~Σεσώστριος |
[2, 53] |
μὲν
πρῶτα
αἱ
Δωδωνίδες
ἱρεῖαι
|
λέγουσι, |
τὰ
δὲ
ὕστερα
τὰ
ἐς |
[2, 60] |
ἑβδομήκοντα
μυριάδας,
ὡς
οἱ
ἐπιχώριοι
|
λέγουσι. |
ταῦτα
μὲν
δὴ
ταύτῃ
ποιέεται. |
[2, 42] |
τούτους
ὀίων
ἀπέχονται,
διὰ
τάδε
|
λέγουσι |
τὸν
νόμον
τόνδε
σφίσι
τεθῆναι. |
[2, 91] |
τοῦ
Περσέος.
οὗτοι
οἱ
Χεμμῖται
|
λέγουσι |
τὸν
Περσέα
πολλάκις
μὲν
ἀνὰ |
[2, 111] |
ποταμὸς
ἐγένετο·
τὸν
δὲ
βασιλέα
|
λέγουσι |
τοῦτον
ἀτασθαλίῃ
χρησάμενον,
λαβόντα
αἰχμὴν |
[2, 42] |
Ὀσίριος,
τὸν
δὴ
Διόνυσον
εἶναι
|
λέγουσι· |
τούτους
δὲ
ὁμοίως
ἅπαντες
σέβονται. |
[2, 122] |
ἱρέα
τοῦτον
καταδεδεμένον
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
|
λέγουσι |
ὑπὸ
δύο
λύκων
ἄγεσθαι
ἐς |
[2, 131] |
αἱ
ζωαὶ
ἔπαθον.
ταῦτα
δὲ
|
λέγουσι |
φλυηρέοντες,
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
τά |
[2, 156] |
γενέσθαι
πλωτήν.
ταῦτα
μὲν
οὕτω
|
λέγουσι. |
~Ψαμμήτιχος
δὲ
ἐβασίλευσε
Αἰγύπτου
τέσσερα |
[2, 175] |
προσωτέρω
ἑλκύσαι.
ἤδη
δὲ
τινὲς
|
λέγουσι |
ὡς
ἄνθρωπος
διεφθάρη
ὑπ᾽
αὐτῆς |
[2, 45] |
ἐστὶ
τὸν
περὶ
τοῦ
Ἡρακλέος
|
λέγουσι, |
ὡς
αὐτὸν
ἀπικόμενον
ἐς
Αἴγυπτον |
[2, 131] |
ἐμίγη
οἱ
ἀεκούσῃ·
μετὰ
δὲ
|
λέγουσι |
ὡς
ἡ
παῖς
ἀπήγξατο
ὑπὸ |
[2, 91] |
χειραπτάζοντες
θάπτουσι.
~ἑλληνικοῖσι
δὲ
νομαίοισι
|
φεύγουσι |
χρᾶσθαι,
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἰπεῖν, |
[2, 92] |
λελειμμένον
ὅσον
τε
ἐπὶ
πῆχυν
|
τρώγουσι |
καὶ
πωλέουσι·
οἳ
δὲ
ἂν |
[2, 92] |
ἐν
κλιβάνῳ
διαφανέι
πνίξαντες
οὕτω
|
τρώγουσι. |
οἳ
δὲ
τινὲς
αὐτῶν
ζῶσι |
[2, 37] |
χώρῃ,
τούς
τε
γινομένους
οὔτε
|
τρώγουσι |
οὔτε
ἕψοντες
πατέονται,
οἱ
δὲ |
[2, 30] |
οὗτοι
ἐπείτε
ἐς
Αἰθιοπίην
ἀπίκοντο,
|
διδοῦσι |
σφέας
αὐτοὺς
τῷ
Αἰθιόπων
βασιλέι, |
[2, 89] |
ἀνδρῶν,
ἐπεὰν
τελευτήσωσι,
οὐ
παραυτίκα
|
διδοῦσι |
ταριχεύειν,
οὐδὲ
ὅσαι
ἂν
ἔωσι |
[2, 89] |
τριταῖαι
ἢ
τεταρταῖαι
γένωνται,
οὕτω
|
παραδιδοῦσι |
τοῖσι
ταριχεύουσι.
τοῦτο
δὲ
ποιεῦσι |
[2, 60] |
δὲ
λοιπαὶ
γυναῖκες
καὶ
ἄνδρες
|
ἀείδουσι |
καὶ
τὰς
χεῖρας
κροτέουσι.
ἐπεὰν |
[2, 79] |
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
Λίνον
ὀνομάζοντες
|
ἀείδουσι, |
ὥστε
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα |
[2, 121] |
χειμῶνα
καλεόμενον
τὰ
ἔμπαλιν
τούτων
|
ἔρδουσι. |
πλοῦτον
δὲ
τούτῳ
τῷ
βασιλέι |
[2, 174] |
οὐδὲ
φοιτέων
ἔθυε
ὡς
οὐδενὸς
|
ἐοῦσι |
ἀξίοισι
ψευδέα
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι· |
[2, 81] |
τοῖσι
Ὀρφικοῖσι
καλεομένοισι
καὶ
Βακχικοῖσι,
|
ἐοῦσι |
δὲ
Αἰγυπτίοισι
καὶ
Πυθαγορείοισι·
οὐδὲ |
[2, 151] |
ἁμαρτὼν
τοῦ
ἀριθμοῦ,
ἕνδεκα
δυώδεκα
|
ἐοῦσι. |
ἐνθαῦτα
ὡς
οὐκ
εἶχε
φιάλην |
[2, 77] |
δὴ
καὶ
τῶν
ὡρέων
μάλιστα.
|
ἀρτοφαγέουσι |
δὲ
ἐκ
τῶν
ὀλυρέων
ποιεῦντες |
[2, 96] |
δὲ
δὴ
πλοῖά
σφι,
τοῖσι
|
φορτηγέουσι, |
ἐστὶ
ἐκ
τῆς
ἀκάνθης
ποιεύμενα, |
[2, 146] |
δὲ
ἐπύθοντο
χρόνου,
ἀπὸ
τούτου
|
γενεηλογέουσι |
αὐτῶν
τὴν
γένεσιν.
~ταῦτα
μέν |
[2, 75] |
λέγουσι
Ἀράβιοι
μεγάλως
πρὸς
Αἰγυπτίων·
|
ὁμολογέουσι |
δὲ
καὶ
Αἰγύπτιοι
διὰ
ταῦτα |
[2, 81] |
συγκαταθάπτεταί
σφι·
οὐ
γὰρ
ὅσιον.
|
ὁμολογέουσι |
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
Ὀρφικοῖσι
καλεομένοισι |
[2, 104] |
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
καὶ
αὐτοὶ
|
ὁμολογέουσι |
παρ᾽
Αἰγυπτίων
μεμαθηκέναι,
Σύριοι
δὲ |
[2, 36] |
κάλους
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἔξωθεν
|
προσδέουσι, |
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
γράφουσι |
[2, 86] |
καὶ
διηθήσαντες
οἴνῳ
φοινικηίῳ
αὖτις
|
διηθέουσι |
θυμιήμασι
τετριμμένοισι·
ἔπειτα
τὴν
νηδὺν |
[2, 121] |
μὲν
προσκυνέουσί
τε
καὶ
εὖ
|
ποιέουσι, |
τὸν
δὲ
χειμῶνα
καλεόμενον
τὰ |
[2, 33] |
Εὐρώπης)
τῇ
Ἰστρίην
οἱ
Μιλησίων
|
οἰκέουσι |
ἄποικοι.
~ὁ
μὲν
δὴ
Ἴστρος, |
[2, 29] |
Νεῖλος·
Ταχομψὼ
οὔνομα
αὐτῇ
ἐστι.
|
οἰκέουσι |
δὲ
τὰ
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
ἄνω |
[2, 116] |
ἡ
Σιδών,
ἐν
τῇ
Συρίῃ
|
οἰκέουσι. |
~κατὰ
ταῦτα
δὲ
τὰ
ἔπεα |
[2, 77] |
μὲν
περὶ
τὴν
σπειρομένην
Αἴγυπτον
|
οἰκέουσι, |
μνήμην
ἀνθρώπων
πάντων
ἐπασκέοντες
μάλιστα |
[2, 95] |
τοῖσι
δὲ
περὶ
τὰ
ἕλεα
|
οἰκέουσι |
τάδε
ἀντὶ
τῶν
πύργων
ἄλλα |
[2, 44] |
δὲ
ἔτεα
ἀπ᾽
οὗ
Τύρον
|
οἰκέουσι |
τριηκόσια
καὶ
δισχίλια.
εἶδον
δὲ |
[2, 33] |
Κυνησίοισι,
οἳ
ἔσχατοι
πρὸς
δυσμέων
|
οἰκέουσι |
τῶν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
κατοικημένων· |
[2, 112] |
Ἡφαιστείου
πρὸς
νότον
ἄνεμον
κείμενον.
|
περιοικέουσι |
δὲ
τὸ
τέμενος
τοῦτο
Φοίνικες |
[2, 44] |
παλαιὸν
θεὸν
Ἡρακλέα
ἐόντα,
καὶ
|
δοκέουσι |
δέ
μοι
οὗτοι
ὀρθότατα
Ἑλλήνων |
[2, 57] |
αὐτὴ
ἐπρήθη.
~πελειάδες
δέ
μοι
|
δοκέουσι |
κληθῆναι
πρὸς
Δωδωναίων
ἐπὶ
τοῦδε |
[2, 45] |
σφέας
καταφονεῦσαι.
ἐμοὶ
μέν
νυν
|
δοκέουσι |
ταῦτα
λέγοντες
τῆς
Αἰγυπτίων
φύσιος |
[2, 13] |
οὐκ
ὑπερβαίνει
ἐς
τὴν
χώρην.
|
δοκέουσί |
τέ
μοι
Αἰγυπτίων
οἱ
ἔνερθε |
[2, 50] |
τὰ
οὐνόματα,
οὗτοι
δέ
μοι
|
δοκέουσι |
ὑπὸ
Πελασγῶν
ὀνομασθῆναι,
πλὴν
Ποσειδέωνος· |
[2, 166] |
οὐδεμίαν,
ἀλλὰ
τὰ
ἐς
πόλεμον
|
ἐπασκέουσι |
μοῦνα,
παῖς
παρὰ
πατρὸς
ἐκδεκόμενος. |
[2, 121] |
τὸν
μὲν
πρὸς
βορέω
ἑστεῶτα
|
καλέουσι |
θέρος,
τὸν
δὲ
πρὸς
νότον |
[2, 121] |
νότον
χειμῶνα·
καὶ
τὸν
μὲν
|
καλέουσι |
θέρος,
τοῦτον
μὲν
προσκυνέουσί
τε |
[2, 171] |
πέρι,
τὴν
οἱ
Ἕλληνες
θεσμοφόρια
|
καλέουσι, |
καὶ
ταύτης
μοι
πέρι
εὔστομα |
[2, 81] |
περὶ
τὰ
σκέλεα
θυσανωτούς,
τοὺς
|
καλέουσι |
καλασίρις·
ἐπὶ
τούτοισι
δὲ
εἰρίνεα |
[2, 92] |
ὕδατι
κρίνεα
πολλά,
τὰ
Αἰγύπτιοι
|
καλέουσι |
λωτόν·
ταῦτ᾽
ἐπεὰν
δρέψωσι
αὐαίνουσι |
[2, 171] |
παθέων
αὐτοῦ
νυκτὸς
ποιεῦσι,
τὰ
|
καλέουσι |
μυστήρια
Αἰγύπτιοι.
περὶ
μέν
νυν |
[2, 128] |
ὀνομάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
πυραμίδας
|
καλέουσι |
ποιμένος
Φιλίτιος,
ὃς
τοῦτον
τὸν |
[2, 2] |
ἐπυνθάνετο
οἵτινες
ἀνθρώπων
βεκός
τι
|
καλέουσι, |
πυνθανόμενος
δὲ
εὕρισκε
Φρύγας
καλέοντας |
[2, 42] |
ἐπωνυμίην
ἐποιήσαντο·
Ἀμοῦν
γὰρ
Αἰγύπτιοι
|
καλέουσι |
τὸν
Δία.
τοὺς
δὲ
κριοὺς |
[2, 158] |
βαρβάρους
δὲ
πάντας
οἱ
Αἰγύπτιοι
|
καλέουσι |
τοὺς
μὴ
σφίσι
ὁμογλώσσους.
~παυσάμενος |
[2, 36] |
ποιεῦνται
σιτία,
τὰς
ζειὰς
μετεξέτεροι
|
καλέουσι. |
φυρῶσι
τὸ
μὲν
σταῖς
τοῖσι |
[2, 51] |
γὰρ
ἤδη
τηνικαῦτα
ἐς
Ἕλληνας
|
τελέουσι |
Πελασγοὶ
σύνοικοι
ἐγένοντο
ἐν
τῇ |
[2, 37] |
ἑκάστης
νυκτός,
ἄλλας
τε
θρησκηίας
|
ἐπιτελέουσι |
μυρίας
ὡς
εἰπεῖν
λόγῳ.
πάσχουσι |
[2, 51] |
Καβείρων
ὄργια
μεμύηται,
τὰ
Σαμοθρήικες
|
ἐπιτελέουσι |
παραλαβόντες
παρὰ
Πελασγῶν,
οὗτος
ὡνὴρ |
[2, 63] |
πόλιν
καὶ
Βουτοῦν
θυσίας
μούνας
|
ἐπιτελέουσι |
φοιτέοντες.
ἐν
δὲ
Παπρήμι
θυσίας |
[2, 65] |
πόλισι
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
σφι
|
ἀποτελέουσι· |
εὐχόμενοι
τῷ
θεῷ
τοῦ
ἂν |
[2, 95] |
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντας
οἱ
πύργοι
|
ὠφελέουσι, |
ἐς
τοὺς
ἀναβαίνοντες
κοιμῶνται·
οἱ |
[2, 135] |
ἀντίον
δὲ
αὐτοῦ
τοῦ
νηοῦ.
|
φιλέουσι |
δέ
κως
ἐν
τῇ
Ναυκράτι |
[2, 60] |
πόλιν
ἐπεὰν
κομίζωνται,
ποιεῦσι
τοιάδε.
|
πλέουσί |
τε
γὰρ
δὴ
ἅμα
ἄνδρες |
[2, 93] |
σφεας
ἐσίῃ
οἶστρος
κυΐσκεσθαι,
ἀγεληδὸν
|
ἐκπλέουσι |
ἐς
θάλασσαν·
ἡγέονται
δὲ
οἱ |
[2, 60] |
κρόταλα
ἔχουσαι
κροταλίζουσι,
οἳ
δὲ
|
αὐλέουσι |
κατὰ
πάντα
τὸν
πλόον,
αἱ |
[2, 92] |
τε
ἐπὶ
πῆχυν
τρώγουσι
καὶ
|
πωλέουσι· |
οἳ
δὲ
ἂν
καὶ
κάρτα |
[2, 36] |
τῶν
θεῶν
τῇ
μὲν
ἄλλῃ
|
κομέουσι, |
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
ξυρῶνται.
τοῖσι |
[2, 129] |
ὅσοι
ἤδη
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων
|
αἰνέουσι |
μάλιστα
τοῦτον.
τά
τε
ἄλλα |
[2, 14] |
οἱ
ἄλλοι
ἄνθρωποι
περὶ
λήιον
|
πονέουσι, |
ἀλλ᾽
ἐπεάν
σφι
ὁ
ποταμὸς |
[2, 16] |
αὐτῶν
γινώσκομεν,
Ἴωνες
οὐκ
εὖ
|
φρονέουσι |
περὶ
Αἰγύπτου·
εἰ
δὲ
ὀρθή |
[2, 80] |
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι
|
προσκυνέουσι |
κατιέντες
μέχρι
τοῦ
γούνατος
τὴν |
[2, 121] |
μὲν
καλέουσι
θέρος,
τοῦτον
μὲν
|
προσκυνέουσί |
τε
καὶ
εὖ
ποιέουσι,
τὸν |
[2, 25] |
τε
τῆς
χώρης
καὶ
κεχαραδρωμένης,
|
ῥέουσι |
μεγάλοι·
τοῦ
δὲ
θέρεος
τῶν |
[2, 20] |
ποταμούς,
ὅσοι
τοῖσι
ἐτησίῃσι
ἀντίοι
|
ῥέουσι, |
ὁμοίως
πάσχειν
καὶ
κατὰ
τὰ |
[2, 35] |
μὲν
ἄνδρες
ἐπὶ
τῶν
κεφαλέων
|
φορέουσι, |
αἱ
δὲ
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν |
[2, 37] |
ἀλλὰ
πάντες.
εἵματα
δὲ
λίνεα
|
φορέουσι |
αἰεὶ
νεόπλυτα,
ἐπιτηδεύοντες
τοῦτο
μάλιστα, |
[2, 37] |
θεραπεύουσι
τοὺς
θεούς.
ἐσθῆτα
δὲ
|
φορέουσι |
οἱ
ἱρέες
λινέην
μούνην
καὶ |
[2, 81] |
δὲ
εἰρίνεα
εἵματα
λευκὰ
ἐπαναβληδὸν
|
φορέουσι. |
οὐ
μέντοι
ἔς
γε
τὰ |
[2, 74] |
μεγάθεϊ
ἐόντες
μικροὶ
δύο
κέρεα
|
φορέουσι |
πεφυκότα
ἐξ
ἄκρης
τῆς
κεφαλῆς· |
[2, 48] |
τε
πηχυαῖα
ἀγάλματα
νευρόσπαστα,
τὰ
|
περιφορέουσι |
κατὰ
κώμας
γυναῖκες,
νεῦον
τὸ |
[2, 168] |
τέσσερες
ἀρυστῆρες.
ταῦτα
τοῖσι
αἰεὶ
|
δορυφορέουσι |
ἐδίδοτο.
~ἐπείτε
δὲ
συνιόντες
ὅ |
[2, 35] |
δὲ
γυναῖκες
ἐπὶ
τῶν
ὤμων.
|
οὐρέουσι |
αἱ
μὲν
γυναῖκες
ὀρθαί,
οἱ |
[2, 33] |
Κελτοὶ
εἰσὶ
ἔξω
Ἡρακλέων
στηλέων,
|
ὁμουρέουσι |
δὲ
Κυνησίοισι,
οἳ
ἔσχατοι
πρὸς |
[2, 30] |
καὶ
γὰρ
ἐν
Ἐλεφαντίνῃ
Πέρσαι
|
φρουρέουσι |
καὶ
ἐν
Δάφνῃσι.
τοὺς
ὦν |
[2, 66] |
ἐπεὰν
τέκωσι
αἱ
θήλεαι,
οὐκέτι
|
φοιτέουσι |
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας·
οἳ
δὲ |
[2, 60] |
ἄνδρες
ἀείδουσι
καὶ
τὰς
χεῖρας
|
κροτέουσι. |
ἐπεὰν
δὲ
πλέοντες
κατά
τινα |
[2, 60] |
τά
περ
εἴρηκα,
αἳ
δὲ
|
τωθάζουσι |
βοῶσαι
τὰς
ἐν
τῇ
πόλι |
[2, 106] |
μετεξέτεροι
τῶν
θεησαμένων
Μέμνονος
εἰκόνα
|
εἰκάζουσί |
μιν
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης |
[2, 38] |
εἶναι
νομίζουσι,
καὶ
τούτου
εἵνεκα
|
δοκιμάζουσι |
αὐτοὺς
ὧδε·
τρίχα
ἢν
καὶ |
[2, 77] |
ποιεῦντες
ἄρτους,
τοὺς
ἐκεῖνοι
κυλλήστις
|
ὀνομάζουσι. |
οἴνῳ
δὲ
ἐκ
κριθέων
πεποιημένῳ |
[2, 125] |
μετεξέτεροι
κρόσσας
οἳ
δὲ
βωμίδας
|
ὀνομάζουσι, |
τοιαύτην
τὸ
πρῶτον
ἐπείτε
ἐποίησαν |
[2, 144] |
Ὀσίριος
παῖδα,
τὸν
Ἀπόλλωνα
Ἕλληνες
|
ὀνομάζουσι· |
τοῦτον
καταπαύσαντα
Τυφῶνα
βασιλεῦσαι
ὕστατον |
[2, 35] |
ἐν
τοῖσι
αἱ
μὲν
γυναῖκες
|
ἀγοράζουσι |
καὶ
καπηλεύουσι,
οἱ
δὲ
ἄνδρες |
[2, 122] |
μέντοι
εἴ
γε
διὰ
ταῦτα
|
ὁρτάζουσι |
ἔχω
λέγειν.
φᾶρος
δὲ
αὐτημερὸν |
[2, 60] |
δὲ
ἀπίκωνται
ἐς
τὴν
Βούβαστιν,
|
ὁρτάζουσι |
μεγάλας
ἀνάγοντες
θυσίας,
καὶ
οἶνος |
[2, 86] |
οὕτω
μὲν
τοὺς
τὰ
πολυτελέστατα
|
σκευάζουσι |
νεκρούς.
~τοὺς
δὲ
τὰ
μέσα |
[2, 87] |
βουλομένους
τὴν
δὲ
πολυτελείην
φεύγοντας
|
σκευάζουσι |
ὧδε·
ἐπεὰν
τοὺς
κλυστῆρας
πλήσωνται |
[2, 39] |
ἐπισπείσαντες
καὶ
ἐπικαλέσαντες
τὸν
θεὸν
|
σφάζουσι, |
σφάξαντες
δὲ
ἀποτάμνουσι
τὴν
κεφαλήν. |
[2, 77] |
τρόπῳ
δὲ
ζόης
τοιῷδε
διαχρέωνται·
|
συρμαΐζουσι |
τρεῖς
ἡμέρας
ἐπεξῆς
μηνὸς
ἑκάστου, |
[2, 44] |
τῷ
δὲ
ἑτέρῳ
ὡς
ἥρωι
|
ἐναγίζουσι. |
~λέγουσι
δὲ
πολλὰ
καὶ
ἄλλα |
[2, 130] |
θυμιήματα
δὲ
παρ᾽
αὐτῇ
παντοῖα
|
καταγίζουσι |
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην,
νύκτα
δὲ |
[2, 40] |
ἄλλων
θυωμάτων,
πλήσαντες
δὲ
τούτων
|
καταγίζουσι, |
ἔλαιον
ἄφθονον
καταχέοντες·
προνηστεύσαντες
δὲ |
[2, 60] |
τινὲς
τῶν
γυναικῶν
κρόταλα
ἔχουσαι
|
κροταλίζουσι, |
οἳ
δὲ
αὐλέουσι
κατὰ
πάντα |
[2, 85] |
ποιήσωσι,
οὕτω
ἐς
τὴν
ταρίχευσιν
|
κομίζουσι. |
~εἰσὶ
δὲ
οἳ
ἐπ᾽
αὐτῷ |
[2, 63] |
ἐν
νηῷ
μικρῷ
ξυλίνῳ
κατακεχρυσωμένῳ
|
προεκκομίζουσι |
τῇ
προτεραίῃ
ἐς
ἄλλο
οἴκημα |
[2, 82] |
παραπλήσιον
τούτῳ
γένηται,
κατὰ
τὠυτὸ
|
νομίζουσι |
ἀποβήσεσθαι.
~μαντικὴ
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε |
[2, 50] |
τιμῶσι
τὸν
θεὸν
τοῦτον
αἰεί.
|
νομίζουσι |
δ᾽
ὦν
Αἰγύπτιοι
οὐδ᾽
ἥρωσι |
[2, 72] |
ποταμῷ,
τὰς
ἱρὰς
ἥγηνται
εἶναι.
|
νομίζουσι |
δὲ
καὶ
τῶν
ἰχθύων
τὸν |
[2, 43] |
θεοὶ
ἐγένοντο
τῶν
Ἡρακλέα
ἕνα
|
νομίζουσι |
εἶναι.
~θέλων
δὲ
τούτων
πέρι |
[2, 122] |
ἐς
τὸν
οἱ
Ἕλληνες
Ἅιδην
|
νομίζουσι |
εἶναι,
καὶ
κεῖθι
συγκυβεύειν
τῇ |
[2, 38] |
τοὺς
ἔρσενας
τοῦ
Ἐπάφου
εἶναι
|
νομίζουσι, |
καὶ
τούτου
εἵνεκα
δοκιμάζουσι
αὐτοὺς |
[2, 92] |
κατύπερθε
τῶν
ἑλέων
οἰκέοντες
Αἰγύπτιοι
|
νομίζουσι· |
οἱ
δὲ
δὴ
ἐν
τοῖσι |
[2, 2] |
οἵτινες
γενοίατο
πρῶτοι,
ἀπὸ
τούτου
|
νομίζουσι |
Φρύγας
προτέρους
γενέσθαι
ἑωυτῶν,
τῶν |
[2, 86] |
τὸν
νεκρόν,
καὶ
κατακληίσαντες
οὕτω
|
θησαυρίζουσι |
ἐν
οἰκήματι
θηκαίῳ,
ἱστάντες
ὀρθὸν |
[2, 59] |
αἱ
δὲ
Ἑλληνικαὶ
νεωστὶ
ἐποιήθησαν.
|
~πανηγυρίζουσι |
δὲ
Αἰγύπτιοι
οὐκ
ἅπαξ
τοῦ |
[2, 59] |
ἐς
Σάιν
πόλιν
τῇ
Ἀθηναίῃ
|
πανηγυρίζουσι, |
τέταρτα
δὲ
ἐς
Ἡλίου
πόλιν |
[2, 62] |
φυλάσσοντες
τὴν
νύκτα
τῆς
θυσίης
|
καίουσι |
καὶ
αὐτοὶ
πάντες
τὰ
λύχνα, |
[2, 62] |
θυσίης
ἐν
τῇ
νυκτὶ
λύχνα
|
καίουσι |
πάντες
πολλὰ
ὑπαίθρια
περὶ
τὰ |
[2, 39] |
βωμὸν
ὅκου
ἂν
θύωσι,
πῦρ
|
ἀνακαίουσι, |
ἔπειτα
δὲ
ἐπ᾽
αὐτοῦ
οἶνον |
[2, 47] |
ἄλλοισι
θεοῖσι
θύειν
ὗς
οὐ
|
δικαιοῦσι |
Αἰγύπτιοι,
Σελήνῃ
δὲ
καὶ
Διονύσῳ |
[2, 63] |
δὲ
εὐχωλιμαῖοι
τιμωρέοντες
τῷ
θεῷ
|
παίουσι |
αὐτοὺς
ἀλεξομένους.
ἐνθαῦτα
μάχη
ξύλοισι |
[2, 69] |
περὶ
Ἐλεφαντίνην
πόλιν
οἰκέοντες
καὶ
|
ἐσθίουσι |
αὐτοὺς
οὐκ
ἡγεόμενοι
ἱροὺς
εἶναι. |
[2, 35] |
εὐμαρείῃ
χρέωνται
ἐν
τοῖσι
οἴκοισι,
|
ἐσθίουσι |
δὲ
ἔξω
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι |
[2, 148] |
αὐλῆς
τε
ἐς
τὰ
οἰκήματα
|
διεξιοῦσι |
καὶ
ἐκ
τῶν
οἰκημάτων
ἐς |
[2, 80] |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
ἐκτρέπονται
καὶ
|
ἐπιοῦσι |
ἐξ
ἕδρης
ὑπανιστέαται.
τόδε
μέντοι |
[2, 32] |
ἄκρης,
ἣ
τελευτᾷ
τῆς
Λιβύης,
|
παρήκουσι |
παρὰ
πᾶσαν
Λίβυες
καὶ
Λιβύων |
[2, 25] |
δὲ
οἱ
ἄνεμοι
καὶ
διασκιδνάντες
|
τήκουσι· |
καὶ
εἰσὶ
οἰκότως
οἱ
ἀπὸ |
[2, 80] |
νεώτεροι
αὐτῶν
τοῖσι
πρεσβυτέροισι
συντυγχάνοντες
|
εἴκουσι |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
ἐκτρέπονται
καὶ |
[2, 70] |
τῷ
νώτῳ
καταπίνει·
οἳ
δὲ
|
ἕλκουσι. |
ἐπεὰν
δὲ
ἐξελκυσθῇ
ἐς
γῆν, |
[2, 63] |
ὀλίγοι
οἱ
περὶ
τὤγαλμα
λελειμμένοι
|
ἕλκουσι |
τετράκυκλον
ἅμαξαν
ἄγουσαν
τὸν
νηόν |
[2, 63] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω
πολλοὶ
καὶ
|
ἀποθνήσκουσι |
ἐκ
τῶν
τρωμάτων·
οὐ
μέντοι |
[2, 118] |
δὴ
ἐπολιόρκεον,
ἐς
ὃ
ἐξεῖλον·
|
ἑλοῦσι |
δὲ
τὸ
τεῖχος
ὡς
οὐκ |
[2, 128] |
τούτους
ὑπὸ
μίσεος
οὐ
κάρτα
|
θέλουσι |
Αἰγύπτιοι
ὀνομάζειν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς |
[2, 113] |
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ,
ἐξῶσται
ἄνεμοι
|
ἐκβάλλουσι |
ἐς
τὸ
Αἰγύπτιον
πέλαγος,
ἐνθεῦτεν |
[2, 39] |
μὴ
παρέωσι
Ἕλληνες,
οἳ
δ᾽
|
ἐκβάλλουσι |
ἐς
τὸν
ποταμόν·
καταρῶνται
δὲ |
[2, 4] |
μὲν
διὰ
τρίτου
ἔτεος
ἐμβόλιμον
|
ἐπεμβάλλουσι |
τῶν
ὡρέων
εἵνεκεν,
Αἰγύπτιοι
δὲ |
[2, 118] |
πρώτῳ
οἱ
Ἕλληνες
αὐτὸν
Μενέλεων
|
ἀποστέλλουσι |
παρὰ
Πρωτέα.
~ἀπικόμενος
δὲ
ὁ |
[2, 51] |
παρὰ
τούτων
Σαμοθρήικες
τὰ
ὄργια
|
παραλαμβάνουσι) |
ὀρθὰ
ὦν
ἔχειν
τὰ
αἰδοῖα |
[2, 58] |
καὶ
ἐν
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι
|
τυγχάνουσι |
ἐοῦσαι.
ἔστι
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 57] |
δὲ
λέγοντες
εἶναι
τὴν
πελειάδα
|
σημαίνουσι |
ὅτι
Αἰγυπτίη
ἡ
γυνὴ
ἦν. |
[2, 93] |
οἱ
ἔρσενες·
τῶν
γὰρ
ᾠῶν
|
ἀπορραίνουσι |
κατ᾽
ὀλίγους
τῶν
κέγχρων,
οἱ |
[2, 92] |
λάβωσι
καὶ
ἐξέλωσι
τὴν
κοιλίην,
|
αὐαίνουσι |
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
αὔους |
[2, 92] |
καλέουσι
λωτόν·
ταῦτ᾽
ἐπεὰν
δρέψωσι
|
αὐαίνουσι |
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα
τὸ |
[2, 35] |
ἄνδρες
κατ᾽
οἴκους
ἐόντες
ὑφαίνουσι·
|
ὑφαίνουσι |
δὲ
οἱ
μὲν
ἄλλοι
ἄνω |
[2, 35] |
δὲ
ἄνδρες
κατ᾽
οἴκους
ἐόντες
|
ὑφαίνουσι· |
ὑφαίνουσι
δὲ
οἱ
μὲν
ἄλλοι |
[2, 96] |
τρόπῳ
τούτῳ
ναυπηγήσωνται,
ζυγὰ
ἐπιπολῆς
|
τείνουσι |
αὐτῶν·
νομεῦσι
δὲ
οὐδὲν
χρέωνται· |
[2, 41] |
περὶ
ταῦτα
οὕτω
σφι
νενομοθέτηται·
|
κτείνουσι |
γὰρ
δὴ
οὐδὲ
ταῦτα.
~ὅσοι |
[2, 66] |
θηλέων
καὶ
ὑπαιρεόμενοι
τὰ
τέκνα
|
κτείνουσι, |
κτείναντες
μέντοι
οὐ
πατέονται·
αἳ |
[2, 37] |
τοιοῖσιδε
χρέωνται.
ἐκ
χαλκέων
ποτηρίων
|
πίνουσι, |
διασμῶντες
ἀνὰ
πᾶσαν
ἡμέρην,
οὐκ |
[2, 18] |
οἰκέοντες
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
τούτου
|
πίνουσι. |
οὕτω
σφι
ταῦτα
ἐχρήσθη.
~ἐπέρχεται |
[2, 93] |
τῶν
κέγχρων,
οἱ
δὲ
ἔρσενες
|
καταπίνουσι |
ἑπόμενοι.
εἰσὶ
δὲ
οἱ
κέγχροι |
[2, 95] |
εὕδῃ
ἢ
σινδόνι,
διὰ
τούτων
|
δάκνουσι, |
διὰ
δὲ
τοῦ
δικτύου
οὐδὲ |
[2, 104] |
αἰδοῖα)
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιγινομένων
οὐ
|
περιτάμνουσι |
τὰ
αἰδοῖα.
~φέρε
νῦν
καὶ |
[2, 40] |
καὶ
τὴν
πιμελήν,
σκέλεα
δὲ
|
ἀποτάμνουσι |
καὶ
τὴν
ὀσφὺν
ἄκρην
καὶ |
[2, 39] |
τὸν
θεὸν
σφάζουσι,
σφάξαντες
δὲ
|
ἀποτάμνουσι |
τὴν
κεφαλήν.
σῶμα
μὲν
δὴ |
[2, 2] |
τῶν
ἀσήμων
κνυζημάτων,
ἥντινα
φωνὴν
|
ῥήξουσι |
πρώτην·
τά
περ
ὦν
καὶ |
[2, 69] |
δὲ
οὔ,
ἀλλ᾽
ἅτε
πολεμίους
|
περιέπουσι· |
οἱ
δὲ
περί
τε
Θήβας |
[2, 92] |
αὐτῆς
ἀποτάμνοντες
ἐς
ἄλλο
τι
|
τρέπουσι, |
τὸ
δὲ
κάτω
λελειμμένον
ὅσον |
[2, 45] |
περὶ
μὲν
τούτων
τοσαῦτα
ἡμῖν
|
εἰποῦσι |
καὶ
παρὰ
τῶν
θεῶν
καὶ |
[2, 40] |
ὦν
εἷλον,
σπλάγχνά
δὲ
αὐτοῦ
|
λείπουσι |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
τὴν |
[2, 22] |
χελιδόνες
δι᾽
ἔτεος
ἐόντες
οὐκ
|
ἀπολείπουσι, |
γέρανοι
δὲ
φεύγουσαι
τὸν
χειμῶνα |
[2, 94] |
ἐπεὰν
συλλέξωνται,
οἳ
μὲν
κόψαντες
|
ἀπιποῦσι, |
οἳ
δὲ
καὶ
φρύξαντες
ἀπέψουσι, |
[2, 39] |
κεφαλῇ
δὲ
κείνῃ
πολλὰ
καταρησάμενοι
|
φέρουσι, |
τοῖσι
μὲν
ἂν
ᾖ
ἀγορὴ |
[2, 132] |
τότε
ὦν
καὶ
τὴν
βοῦν
|
ἐκφέρουσι |
ἐς
τὸ
φῶς·
φασὶ
γὰρ |
[2, 39] |
σῶμα
μὲν
δὴ
τοῦ
κτήνεος
|
δείρουσι, |
κεφαλῇ
δὲ
κείνῃ
πολλὰ
καταρησάμενοι |
[2, 96] |
περὶ
γόμφους
πυκνοὺς
καὶ
μακροὺς
|
περιείρουσι |
τὰ
διπήχεα
ξύλα·
ἐπεὰν
δὲ |
[2, 37] |
κυάμους
δὲ
οὔτε
τι
μάλα
|
σπείρουσι |
Αἰγύπτιοι
ἐν
τῇ
χώρῃ,
τούς |
[2, 94] |
τε
ποταμῶν
καὶ
τῶν
λιμνέων
|
σπείρουσι |
τὰ
σιλλικύπρια
ταῦτα,
τὰ
ἐν |
[2, 14] |
ἢ
οἱ
ταύτῃ
οἰκέοντες
Αἰγυπτίων
|
πεινήσουσι; |
εἰ
μήτε
γε
ὕσεταί
σφι |
[2, 15] |
παιδίων
ἰέναι,
τίνα
γλῶσσαν
πρώτην
|
ἀπήσουσι. |
ἀλλ᾽
οὔτε
Αἰγυπτίους
δοκέω
ἅμα |
[2, 77] |
δοκέειν
ἐμοὶ
εἵνεκα,
ὅτι
οὐ
|
μεταλλάσσουσι |
αἱ
ὧραι·
ἐν
γὰρ
τῇσι |
[2, 82] |
ἅπασι
ἀνθρώποισι·
γενομένου
γὰρ
τέρατος
|
φυλάσσουσι |
γραφόμενοι
τὠποβαῖνον,
καὶ
ἤν
κοτε |
[2, 91] |
νυν
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι
οὕτω
τοῦτο
|
φυλάσσουσι, |
ἔστι
δὲ
Χέμμις
πόλις
μεγάλη |
[2, 86] |
αἱ
ἑβδομήκοντα,
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν
|
κατειλίσσουσι |
πᾶν
αὐτοῦ
τὸ
σῶμα
σινδόνος |
[2, 41] |
ποταμὸν
ἀπιεῖσι,
τοὺς
δὲ
ἔρσενας
|
κατορύσσουσι |
ἕκαστοι
ἐν
τοῖσι
προαστείοισι,
τὸ |
[2, 74] |
ἐξ
ἄκρης
τῆς
κεφαλῆς·
τοὺς
|
θάπτουσι |
ἀποθανόντας
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τοῦ |
[2, 41] |
τοῖσι
βουσὶ
καὶ
τἆλλα
κτήνεα
|
θάπτουσι |
ἀποθνήσκοντα·
καὶ
γὰρ
περὶ
ταῦτα |
[2, 42] |
καὶ
ἔπειτα
ἐν
ἱρῇ
θήκῃ
|
θάπτουσι |
αὐτόν.
~Ἡρακλέος
δὲ
πέρι
τόνδε |
[2, 41] |
βοὸς
διατετμημένου
Ἑλληνικῇ
μαχαίρῃ
γεύσεται.
|
θάπτουσι |
δὲ
τοὺς
ἀποθνήσκοντας
βοῦς
τρόπον |
[2, 90] |
τι
ἢ
ἀνθρώπου
νεκρὸν
χειραπτάζοντες
|
θάπτουσι. |
~ἑλληνικοῖσι
δὲ
νομαίοισι
φεύγουσι
χρᾶσθαι, |
[2, 67] |
ἐν
τῇ
ἑωυτῶν
ἕκαστοι
πόλι
|
θάπτουσι |
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
ὣς
δὲ |
[2, 41] |
δὲ
τὰ
ὀστέα
ἀπάγουσι
καὶ
|
θάπτουσι |
ἐς
ἕνα
χῶρον
πάντες.
κατὰ |
[2, 69] |
ὡς
κάλλιστα
ζῶντας·
ἀποθανόντας
δὲ
|
θάπτουσι |
ταριχεύσαντες
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι.
οἱ |
[2, 67] |
τεῳ
ἐόντας
ἀλωπέκων
μέζονας
αὐτοῦ
|
θάπτουσι |
τῇ
ἂν
εὑρεθέωσι
κείμενοι.
~τῶν |
[2, 93] |
τοῦ
θοροῦ,
αἳ
δὲ
ἑπόμεναι
|
ἀνακάπτουσι |
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
κυΐσκονται.
ἐπεὰν |
[2, 86] |
ἄλλων
θυμιημάτων,
πλὴν
λιβανωτοῦ,
πλήσαντες
|
συρράπτουσι |
ὀπίσω.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
ταριχεύουσι |
[2, 42] |
κατακόψαντες
καὶ
ἀποδείραντες
κατὰ
τὠυτὸ
|
ἐνδύουσι |
τὤγαλμα
τοῦ
Διός,
καὶ
ἔπειτα |
[2, 65] |
ἔμοιγε
οὐκ
ἀρεστά·
~Αἰγύπτιοι
δὲ
|
θρησκεύουσι |
περισσῶς
τά
τε
ἄλλα
περὶ |
[2, 35] |
αἱ
μὲν
γυναῖκες
ἀγοράζουσι
καὶ
|
καπηλεύουσι, |
οἱ
δὲ
ἄνδρες
κατ᾽
οἴκους |
[2, 37] |
ἄλλο
μυσαρὸν
μηδὲν
ἐγγίνηταί
σφι
|
θεραπεύουσι |
τοὺς
θεούς.
ἐσθῆτα
δὲ
φορέουσι |
[2, 86] |
συρράπτουσι
ὀπίσω.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
|
ταριχεύουσι |
λίτρῳ
κρύψαντες
ἡμέρας
ἑβδομήκοντα·
πλεῦνας |
[2, 86] |
ἐν
οἰκήμασι
ὧδε
τὰ
σπουδαιότατα
|
ταριχεύουσι. |
πρῶτα
μὲν
σκολιῷ
σιδήρω
διὰ |
[2, 88] |
σκευάζει·
συρμαίῃ
διηθήσαντες
τὴν
κοιλίην
|
ταριχεύουσι |
τὰς
ἑβδομήκοντα
ἡμέρας
καὶ
ἔπειτα |
[2, 87] |
τὸ
κλύσμα
τῆς
ὀπίσω
ὁδοῦ
|
ταριχεύουσι |
τὰς
προκειμένας
ἡμέρας,
τῇ
δὲ |
[2, 89] |
τεταρταῖαι
γένωνται,
οὕτω
παραδιδοῦσι
τοῖσι
|
ταριχεύουσι. |
τοῦτο
δὲ
ποιεῦσι
οὕτω
τοῦδε |
[2, 46] |
τοὺς
τράγους
τῶνδε
εἵνεκα
οὐ
|
θύουσι |
Αἰγυπτίων
οἱ
εἰρημένοι·
τὸν
Πᾶνα |
[2, 47] |
ὁρτῇσι
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ
ταύτῃ
|
θύουσι, |
ἔστι
μὲν
λόγος
περὶ
αὐτοῦ |
[2, 39] |
τι
μέλλοι
ἢ
σφίσι
τοῖσι
|
θύουσι |
ἢ
Αἰγύπτῳ
τῇ
συναπάσῃ
κακὸν |
[2, 42] |
νυν
πάντες
ὀίων
ἀπεχόμενοι
αἶγας
|
θύουσι. |
θεοὺς
γὰρ
δὴ
οὐ
τοὺς |
[2, 42] |
Δία.
τοὺς
δὲ
κριοὺς
οὐ
|
θύουσι |
Θηβαῖοι,
ἀλλ᾽
εἰσί
σφι
ἱροὶ |
[2, 42] |
οὗτοι
δὲ
αἰγῶν
ἀπεχόμενοι
ὄις
|
θύουσι. |
Θηβαῖοι
μέν
νυν
καὶ
ὅσοι |
[2, 40] |
ἔλαιον
ἄφθονον
καταχέοντες·
προνηστεύσαντες
δὲ
|
θύουσι, |
καιομένων
δὲ
τῶν
ἱρῶν
τύπτονται |
[2, 41] |
τοὺς
μόσχους
οἱ
πάντες
Αἰγύπτιοι
|
θύουσι, |
τὰς
δὲ
θηλέας
οὔ
σφι |
[2, 47] |
πλάσαντες
ὗς
καὶ
ὀπτήσαντες
ταύτας
|
θύουσι. |
~τῷ
δὲ
Διονύσῳ
τῆς
ἑορτῆς |
[2, 44] |
ὡς
ἀθανάτῳ
Ὀλυμπίῳ
δὲ
ἐπωνυμίην
|
θύουσι, |
τῷ
δὲ
ἑτέρῳ
ὡς
ἥρωι |
[2, 173] |
ἐκτημένοι,
ἐπεὰν
μὲν
δέωνται
χρᾶσθαι,
|
ἐντανύουσι· |
εἰ
γὰρ
δὴ
τὸν
πάντα |
[2, 86] |
οὗτοι,
ἐπεάν
σφι
κομισθῇ
νεκρός,
|
δεικνύουσι |
τοῖσι
κομίσασι
παραδείγματα
νεκρῶν
ξύλινα, |
[2, 86] |
πρήγματι
ὀνομάζειν,
τὴν
δὲ
δευτέρην
|
δεικνύουσι |
ὑποδεεστέρην
τε
ταύτης
καὶ
εὐτελεστέρην, |
[2, 46] |
θεοῖσι·
ὅτευ
δὲ
εἵνεκα
τοιοῦτον
|
γράφουσι |
αὐτόν,
οὔ
μοι
ἥδιον
ἐστὶ |
[2, 36] |
προσδέουσι,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ἔσωθεν.
γράμματα
|
γράφουσι |
καὶ
λογίζονται
ψήφοισι
Ἕλληνες
μὲν |
[2, 41] |
κατά
περ
Ἕλληνες
τὴν
Ἰοῦν
|
γράφουσι, |
καὶ
τὰς
βοῦς
τὰς
θηλέας |
[2, 46] |
τῶν
δυώδεκα
θεῶν
φασι
γενέσθαι.
|
γράφουσί |
τε
δὴ
καὶ
γλύφουσι
οἱ |
[2, 69] |
ἐκ
πάντων
δὲ
ἕνα
ἑκάτεροι
|
τρέφουσι |
κροκόδειλον
δεδιδαγμένον
εἶναι
χειροήθεα,
ἀρτήματα/ |
[2, 46] |
γενέσθαι.
γράφουσί
τε
δὴ
καὶ
|
γλύφουσι |
οἱ
ζωγράφοι
καὶ
οἱ
ἀγαλματοποιοὶ |
[2, 146] |
καὶ
Πανός
γε
πέρι
οὐκ
|
ἔχουσι |
εἰπεῖν
ὅκῃ
ἐτράπετο
γενόμενος.
δῆλά |
[2, 46] |
τούτων
οἱ
αἰπόλοι
τιμὰς
μέζονας
|
ἔχουσι· |
ἐκ
δὲ
τούτων
ἕνα
μάλιστα, |
[2, 6] |
γεωπεῖναι,
σταδίοισι,
οἳ
δὲ
πολλὴν
|
ἔχουσι, |
παρασάγγῃσι,
οἳ
δὲ
ἄφθονον
λίην, |
[2, 32] |
Νασαμῶνας
καὶ
εἰρωτωμένους
εἴ
τι
|
ἔχουσι |
πλέον
λέγειν
περὶ
τῶν
ἐρήμων |
[2, 14] |
οἳ
οὔτε
ἀρότρῳ
ἀναρρηγνύντες
αὔλακας
|
ἔχουσι |
πόνους
οὔτε
σκάλλοντες
οὔτε
ἄλλο |
[2, 66] |
δὲ
διζήμενοι
μίσγεσθαι
αὐτῇσι
οὐκ
|
ἔχουσι. |
πρὸς
ὦν
ταῦτα
σοφίζονται
τάδε· |
[2, 32] |
πλὴν
ὅσον
Ἕλληνες
καὶ
Φοίνικες
|
ἔχουσι· |
τὰ
δὲ
ὑπὲρ
θαλάσσης
τε |
[2, 86] |
αὐτῷ
τούτῳ
κατέαται
καὶ
τέχνην
|
ἔχουσι |
ταύτην.
οὗτοι,
ἐπεάν
σφι
κομισθῇ |
[2, 66] |
μὲν
γὰρ
Αἰγύπτιοι
διαστάντες
φυλακὰς
|
ἔχουσι |
τῶν
αἰελούρων,
ἀμελήσαντες
σβεννύναι
τὸ |
[2, 30] |
Περσέων
κατὰ
ταὐτὰ
αἱ
φυλακαὶ
|
ἔχουσι |
ὡς
καὶ
ἐπὶ
Ψαμμητίχου
ἦσαν· |
[2, 29] |
γὰρ
ἐν
τῷ
Νείλῳ
ὀξέες
|
ἀνέχουσι |
καὶ
χοιράδες
πολλαί
εἰσι,
δι᾽ |
[2, 97] |
γίνεται,
αἱ
δὲ
πόλιες
μοῦναι
|
ὑπερέχουσι. |
πορθμεύονται
ὦν,
ἐπεὰν
τοῦτο
γένηται, |
[2, 138] |
ἐκ
γὰρ
τοῦ
Νείλου
διώρυχες
|
ἐσέχουσι |
οὐ
συμμίσγουσαι
ἀλλήλῃσι,
ἀλλ᾽
ἄχρι |
[2, 37] |
ἐπιτελέουσι
μυρίας
ὡς
εἰπεῖν
λόγῳ.
|
πάσχουσι |
δὲ
καὶ
ἀγαθὰ
οὐκ
ὀλίγα· |
[2, 93] |
ἀναπλώοντες,
τὰ
ἐπὶ
δεξιὰ
τετρίφαται.
|
πάσχουσι |
δὲ
ταῦτα
διὰ
τόδε·
ἐχόμενοι |
[2, 20] |
τῇ
Λιβύῃ,
οἳ
οὐδὲν
τοιοῦτο
|
πάσχουσι |
οἷόν
τι
καὶ
ὁ
Νεῖλος. |
[2, 94] |
ἀπιποῦσι,
οἳ
δὲ
καὶ
φρύξαντες
|
ἀπέψουσι, |
καὶ
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ᾽
αὐτοῦ |
[2, 36] |
ἀπὸ
πυρῶν
καὶ
κριθέων
ὧλλοι
|
ζώουσι, |
Αἰγυπτίων
δὲ
τῷ
ποιευμένῳ
ἀπὸ |
[2, 93] |
πλήρεες
γένωνται
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ,
|
ἀναπλώουσι |
ὀπίσω
ἐς
ἤθεα
τὰ
ἑωυτῶν |
[2, 93] |
ἐχόμενοι
τῆς
γῆς
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
|
καταπλώουσι |
ἐς
θάλασσαν,
καὶ
ἀναπλώοντες
ὀπίσω |
[2, 92] |
τῶν
ἰχθύων
μοῦνον,
τοὺς
ἐπεὰν
|
λάβωσι |
καὶ
ἐξέλωσι
τὴν
κοιλίην,
αὐαίνουσι |
[2, 154] |
τε
δή
σφι
τοὺς
χώρους
|
δίδωσι |
καὶ
τὰ
ἄλλα
τὰ
ὑπέσχετο |
[2, 2] |
δύο
νεογνὰ
ἀνθρώπων
τῶν
ἐπιτυχόντων
|
δίδωσι |
ποιμένι
τρέφειν
ἐς
τὰ
ποίμνια |
[2, 154] |
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι
αὐτῷ
ὁ
Ψαμμήτιχος
|
δίδωσι |
χώρους
ἐνοικῆσαι
ἀντίους
ἀλλήλων,
τοῦ |
[2, 63] |
ἐνεὸν
ἄγαλμα,
οἳ
δὲ
οὐκ
|
ἐῶσι |
ἐν
τοῖσι
προπυλαίοισι
ἑστεῶτες
ἐσιέναι, |
[2, 36] |
ἀναιρέονται)
τὰ
αἰδοῖα
ὧλλοι
μὲν
|
ἐῶσι |
ὡς
ἐγένοντο,
πλὴν
ὅσοι
ἀπὸ |
[2, 39] |
ᾖ
ἀγορὴ
καὶ
Ἕλληνές
σφι
|
ἔωσι |
ἐπιδήμιοι
ἔμποροι,
οἳ
δὲ
φέροντες |
[2, 89] |
διδοῦσι
ταριχεύειν,
οὐδὲ
ὅσαι
ἂν
|
ἔωσι |
εὐειδέες
κάρτα
καὶ
λόγου
πλεῦνος |
[2, 45] |
καὶ
μόσχων,
ὅσοι
ἂν
καθαροὶ
|
ἔωσι, |
καὶ
χηνῶν,
κῶς
ἂν
οὗτοι |
[2, 67] |
μέζονας
αὐτοῦ
θάπτουσι
τῇ
ἂν
|
εὑρεθέωσι |
κείμενοι.
~τῶν
δὲ
κροκοδείλων
φύσις |
[2, 62] |
~ἐς
Σάιν
δὲ
πόλιν
ἐπεὰν
|
συλλεχθέωσι, |
τῆς
θυσίης
ἐν
τῇ
νυκτὶ |
[2, 39] |
ἔδοντο,
τοῖσι
δὲ
ἂν
μὴ
|
παρέωσι |
Ἕλληνες,
οἳ
δ᾽
ἐκβάλλουσι
ἐς |
[2, 92] |
τρώγουσι.
οἳ
δὲ
τινὲς
αὐτῶν
|
ζῶσι |
ἀπὸ
τῶν
ἰχθύων
μοῦνον,
τοὺς |
[2, 62] |
λυχνοκαΐη.
οἳ
δ᾽
ἂν
μὴ
|
ἔλθωσι |
τῶν
Αἰγυπτίων
ἐς
τὴν
πανήγυριν |
[2, 86] |
οὐκ
ἔξεστι
ταριχεύειν.
ἐπεὰν
δὲ
|
παρέλθωσι |
αἱ
ἑβδομήκοντα,
λούσαντες
τὸν
νεκρὸν |
[2, 152] |
χρηστήριον
ἐπιτελεύμενον
φίλα
τε
τοῖσι
|
Ἴωσι |
καὶ
Καρσὶ
ποιέεται
καί
σφεας |
[2, 154] |
γλῶσσαν
ἐστὶ
Ἔπαφος.
~τοῖσι
δὲ
|
Ἴωσι |
καὶ
τοῖσι
Καρσὶ
τοῖσι
συγκατεργασαμένοισι |
[2, 66] |
κατελάμβανε
τοὺς
αἰελούρους
τοιάδε·
ἐπεὰν
|
τέκωσι |
αἱ
θήλεαι,
οὐκέτι
φοιτέουσι
παρὰ |
[2, 93] |
γίνονται.
οἵ
δ᾽
ἂν
αὐτῶν
|
ἁλῶσι |
ἐκπλώοντες
ἐς
θάλασσαν,
φαίνονται
τετριμμένοι |
[2, 92] |
μοῦνον,
τοὺς
ἐπεὰν
λάβωσι
καὶ
|
ἐξέλωσι |
τὴν
κοιλίην,
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον |
[2, 86] |
αὐτοῦ
τὸ
σῶμα
σινδόνος
βυσσίνης
|
τελαμῶσι |
κατατετμημένοισι,
ὑποχρίοντες
τῷ
κόμμι,
τῷ |
[2, 29] |
μούνους
σέβονται,
τούτους
τε
μεγάλως
|
τιμῶσι, |
καί
σφι
μαντήιον
Διὸς
κατέστηκε· |
[2, 50] |
ἔκτηνται
εἰ
μὴ
Λίβυες
καὶ
|
τιμῶσι |
τὸν
θεὸν
τοῦτον
αἰεί.
νομίζουσι |
[2, 50] |
νομίζουσι
δ᾽
ὦν
Αἰγύπτιοι
οὐδ᾽
|
ἥρωσι |
οὐδέν.
~ταῦτα
μέν
νυν
καὶ |
[2, 40] |
ἀνάγουσι,
ταύτην
ἔρχομαι
ἐρέων.
ἐπεὰν
|
ἀποδείρωσι |
τὸν
βοῦν,
κατευξάμενοι
κοιλίην
μὲν |
[2, 120] |
αὐτῷ
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
πᾶσι
|
Τρωσί. |
ἀλλ᾽
οὐ
γὰρ
εἶχον
Ἑλένην |
[2, 36] |
σιτία,
τὰς
ζειὰς
μετεξέτεροι
καλέουσι.
|
φυρῶσι |
τὸ
μὲν
σταῖς
τοῖσι
ποσί, |
[2, 92] |
βύβλον
τὴν
ἐπέτειον
γινομένην
ἐπεὰν
|
ἀνασπάσωσι |
ἐκ
τῶν
ἑλέων,
τὰ
μὲν |
[2, 87] |
τὰ
ὀστέα.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
|
ποιήσωσι, |
ἀπ᾽
ὦν
ἔδωκαν
οὕτω
τὸν |
[2, 85] |
καὶ
οὗτοι.
ἐπεὰν
δὲ
ταῦτα
|
ποιήσωσι, |
οὕτω
ἐς
τὴν
ταρίχευσιν
κομίζουσι. |
[2, 120] |
ἀπολόμενοι
καταφανὲς
τοῦτο
τοῖσι
ἀνθρώποισι
|
ποιήσωσι, |
ὡς
τῶν
μεγάλων
ἀδικημάτων
μεγάλαι |
[2, 89] |
γυναῖκας
τῶν
ἐπιφανέων
ἀνδρῶν,
ἐπεὰν
|
τελευτήσωσι, |
οὐ
παραυτίκα
διδοῦσι
ταριχεύειν,
οὐδὲ |
[2, 47] |
ἐν
τῇ
ἂν
τὰ
ἱρὰ
|
θύσωσι, |
ἐν
ἄλλῃ
δὲ
ἡμέρῃ
οὐκ |
[2, 22] |
ἐν
τῇ
Σκυθικῇ
χώρῃ
γινόμενον
|
φοιτῶσι |
ἐς
χειμασίην
ἐς
τοὺς
τόπους |
[2, 60] |
τῷ
ἅπαντι
ἐνιαυτῷ
τῷ
ἐπιλοίπῳ.
|
συμφοιτῶσι |
δέ,
ὅ
τι
ἀνὴρ
καὶ |
[2, 39] |
πρὸς
τὸν
βωμὸν
ὅκου
ἂν
|
θύωσι, |
πῦρ
ἀνακαίουσι,
ἔπειτα
δὲ
ἐπ᾽ |
[2, 121] |
ἐκείνων
προορῶν,
ὅκως
βίον
ἄφθονον
|
ἔχωσι, |
τεχνάσαιτο
οἰκοδομέων
τὸν
θησαυρὸν
τοῦ |
[2, 92] |
Αἰγύπτιοι
καλέουσι
λωτόν·
ταῦτ᾽
ἐπεὰν
|
δρέψωσι |
αὐαίνουσι
πρὸς
ἥλιον
καὶ
ἔπειτα |
[2, 179] |
εἰ
δέ
τις
ἐς
τῶν
|
τι |
ἄλλο
στομάτων
τοῦ
Νείλου
ἀπίκοιτο, |
[2, 60] |
τῷ
ἐπιλοίπῳ.
συμφοιτῶσι
δέ,
ὅ
|
τι |
ἀνὴρ
καὶ
γυνή
ἐστι
πλὴν |
[2, 9] |
σταδίων
καὶ
τρισχιλίων,
ὅσον
δέ
|
τι |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν
μέχρι |
[2, 19] |
βουλόμενος
εἰδέναι
ἱστόρεον
καὶ
ὅ
|
τι |
αὔρας
ἀποπνεούσας
μοῦνος
ποταμῶν
πάντων |
[2, 147] |
ταῦτ᾽
ἤδη
φράσω·
προσέσται
δέ
|
τι |
αὐτοῖσι
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος. |
[2, 37] |
καὶ
ἀγαθὰ
οὐκ
ὀλίγα·
οὔτε
|
τι |
γὰρ
τῶν
οἰκηίων
τρίβουσι
οὔτε |
[2, 121] |
συγγενέσθαι,
ἀναγκάζειν
λέγειν
αὐτῇ
ὅ
|
τι |
δὴ
ἐν
τῷ
βίῳ
ἔργασται |
[2, 147] |
μήτε
καταιρέειν
ἀλλήλους
μήτε
πλέον
|
τι |
δίζησθαι
ἔχειν
τὸν
ἕτερον
τοῦ |
[2, 150] |
ἐξεφόρεον,
ἐς
ὃ
κατεργάσαντο
ὅ
|
τι |
ἐβούλοντο.
τοιοῦτον
ἕτερον
ἤκουσα
καὶ |
[2, 44] |
~θέλων
δὲ
τούτων
πέρι
σαφές
|
τι |
εἰδέναι
ἐξ
ὧν
οἷόν
τε |
[2, 37] |
κρεῶν
βοέων
καὶ
χηνέων
πλῆθός
|
τι |
ἑκάστῳ
γίνεται
πολλὸν
ἡμέρης
ἑκάστης, |
[2, 160] |
πάντα
ἔφασαν
ἥκειν
ἐπιμαθησόμενοι
εἴ
|
τι |
ἔχοιεν
Αἰγύπτιοι
τούτων
δικαιότερον
ἐπεξευρεῖν. |
[2, 32] |
τοὺς
Νασαμῶνας
καὶ
εἰρωτωμένους
εἴ
|
τι |
ἔχουσι
πλέον
λέγειν
περὶ
τῶν |
[2, 90] |
αὐτοὶ
τοῦ
Νείλου
ἅτε
πλέον
|
τι |
ἢ
ἀνθρώπου
νεκρὸν
χειραπτάζοντες
θάπτουσι. |
[2, 14] |
χρόνου
ἐς
ὕψος
αὐξάνεσθαι,
ἄλλο
|
τι |
ἢ
οἱ
ταύτῃ
οἰκέοντες
Αἰγυπτίων |
[2, 143] |
οἱ
ἱρέες
τοῦ
Διὸς
οἷόν
|
τι |
καὶ
ἐμοὶ
οὐ
γενεηλογήσαντι
ἐμεωυτόν· |
[2, 20] |
οἳ
οὐδὲν
τοιοῦτο
πάσχουσι
οἷόν
|
τι |
καὶ
ὁ
Νεῖλος.
~ἡ
δ᾽ |
[2, 11] |
καλεομένης
θαλάσσης,
μακρὸς
οὕτω
δή
|
τι |
καὶ
στεινὸς
ὡς
ἔρχομαι
φράσων· |
[2, 99] |
τὰ
ἤκουον·
προσέσται
δὲ
αὐτοῖσί
|
τι |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
ὄψιος.
Μῖνα |
[2, 2] |
Ψαμμήτιχος
ἐπυνθάνετο
οἵτινες
ἀνθρώπων
βεκός
|
τι |
καλέουσι,
πυνθανόμενος
δὲ
εὕρισκε
Φρύγας |
[2, 19] |
τάδε
παρ᾽
αὐτῶν
πυθέσθαι,
ὅ
|
τι |
κατέρχεται
μὲν
ὁ
Νεῖλος
πληθύων |
[2, 91] |
ὁ
Περσεὺς
ἐπιφαίνεσθαι
καὶ
ὅ
|
τι |
κεχωρίδαται
Αἰγυπτίων
τῶν
ἄλλων
ἀγῶνα |
[2, 135] |
ὅδε
ὁ
λόγος,
οὕτω
δή
|
τι |
κλεινὴ
ἐγένετο
ὡς
καὶ
οἱ |
[2, 114] |
παρ᾽
ἐμέ,
ἵνα
εἰδέω
ὅ
|
τι |
κοτὲ
καὶ
λέξει”
~ἀκούσας
δὲ |
[2, 137] |
ὅκως
τῶν
τις
Αἰγυπτίων
ἁμάρτοι
|
τι, |
κτείνειν
μὲν
αὐτῶν
οὐδένα
ἐθέλειν, |
[2, 37] |
ἔξεστι
πάσασθαι.
κυάμους
δὲ
οὔτε
|
τι |
μάλα
σπείρουσι
Αἰγύπτιοι
ἐν
τῇ |
[2, 39] |
τάδε
λέγοντες
τῇσι
κεφαλῇσι,
εἴ
|
τι |
μέλλοι
ἢ
σφίσι
τοῖσι
θύουσι |
[2, 11] |
ἐς
τοῦτον
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον,
|
τί |
μιν
κωλύει
ῥέοντος
τούτου
ἐκχωσθῆναι |
[2, 24] |
γνώμην
ἀποδέξασθαι,
φράσω
δι᾽
ὅ
|
τι |
μοι
δοκέει
πληθύνεσθαι
ὁ
Νεῖλος |
[2, 49] |
ἢ
τοῦτο
ἢ
ἄλλο
κού
|
τι |
νόμαιον.
πυθέσθαι
δέ
μοι
δοκέει |
[2, 126] |
προστάξαι
πρήσσεσθαι
ἀργύριον
ὁκόσον
δή
|
τι· |
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦτό
γε |
[2, 11] |
συντετραίνοντας
τοὺς
μυχούς,
ὀλίγον
δέ
|
τι |
παραλλάσσοντας
τῆς
χώρης.
εἰ
ὦν |
[2, 109] |
τινὸς
τοῦ
κλήρου
ὁ
ποταμός
|
τι |
παρέλοιτο,
ἐλθὼν
ἂν
πρὸς
αὐτὸν |
[2, 71] |
δέρμα
δ᾽
αὐτοῦ
οὕτω
δή
|
τι |
παχύ
ἐστι
ὥστε
αὔου
γενομένου |
[2, 15] |
σφι
χώρη
γε
μηδεμία
ὑπῆρχε,
|
τί |
περιεργάζοντο
δοκέοντες
πρῶτοι
ἀνθρώπων
γεγονέναι; |
[2, 32] |
ἔρημα
τῆς
Λιβύης,
καὶ
εἴ
|
τι |
πλέον
ἴδοιεν
τῶν
τὰ
μακρότατα |
[2, 60] |
ἅμα
ἄνδρες
γυναιξὶ
καὶ
πολλόν
|
τι |
πλῆθος
ἑκατέρων
ἐν
ἑκάστῃ
βάρι· |
[2, 139] |
ἀσεβήσας
περὶ
τὰ
ἱρὰ
κακόν
|
τι |
πρὸς
θεῶν
ἢ
πρὸς
ἀνθρώπων |
[2, 136] |
γὰρ
ὑποτύπτοντες
ἐς
λίμνην,
ὅ
|
τι |
πρόσσχοιτο
τοῦ
πηλοῦ
τῷ
κοντῷ, |
[2, 91] |
δέρματα.
εἰρομένου
δέ
μευ
ὅ
|
τι |
σφι
μούνοισι
ἔωθε
ὁ
Περσεὺς |
[2, 32] |
ἄγειν
σφέας·
φωνῆς
δὲ
οὔτε
|
τι |
τῆς
ἐκείνων
τοὺς
Νασαμῶνας
γινώσκειν |
[2, 7] |
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Ὀλυμπίου.
σμικρόν
|
τι |
τὸ
διάφορον
εὕροι
τις
ἂν |
[2, 120] |
μάχης
γινομένης
ἀπέθνησκον,
εἰ
χρή
|
τι |
τοῖσι
ἐποποιοῖσι
χρεώμενον
λέγειν,
τούτων |
[2, 73] |
ἄλλῃ
ἐμπλάσσειν
τοῦτο
κατ᾽
ὅ
|
τι |
τοῦ
ᾠοῦ
ἐκκοιλήνας
ἐνέθηκε
τὸν |
[2, 92] |
ἄνω
αὐτῆς
ἀποτάμνοντες
ἐς
ἄλλο
|
τι |
τρέπουσι,
τὸ
δὲ
κάτω
λελειμμένον |
[2, 129] |
περιεπεπτώκεε
πρήγματι,
καὶ
βουλόμενον
περισσότερόν
|
τι |
τῶν
ἄλλων
θάψαι
τὴν
θυγατέρα, |
[2, 19] |
ποταμοῦ
δὲ
φύσιος
πέρι
οὔτε
|
τι |
τῶν
ἱρέων
οὔτε
ἄλλου
οὐδενὸς |
[2, 104] |
ἑτέρων
ἐξέμαθον·
ἀρχαῖον
γὰρ
δή
|
τι |
φαίνεται
ἐόν.
ὡς
δὲ
ἐπιμισγόμενοι |
[2, 93] |
τὴν
ἰλὺν
ἅμα
τῷ
ἐσχάτῳ
|
ὕδατι |
ἀπαλλάσσονται·
ἐπεὰν
δὲ
περιελθόντος
τοῦ |
[2, 68] |
ὀξυδερκέστατον.
ἅτε
δὴ
ὦν
ἐν
|
ὕδατι |
δίαιταν
ποιεύμενον,
τὸ
στόμα
ἔνδοθεν |
[2, 68] |
τοῦ
νώτου.
τυφλὸν
δὲ
ἐν
|
ὕδατι, |
ἐν
δὲ
τῇ
αἰθρίῃ
ὀξυδερκέστατον. |
[2, 92] |
πεδία
πελαγίσῃ,
φύεται
ἐν
τῷ
|
ὕδατι |
κρίνεα
πολλά,
τὰ
Αἰγύπτιοι
καλέουσι |
[2, 170] |
οὐκ
ὅσιον
ποιεῦμαι
ἐπὶ
τοιούτῳ
|
πρήγματι |
ἐξαγορεύειν
τὸ
οὔνομα
ἐν
Σάι, |
[2, 129] |
δὲ
ὑπεραλγήσαντά
τε
τῷ
περιεπεπτώκεε
|
πρήγματι, |
καὶ
βουλόμενον
περισσότερόν
τι
τῶν |
[2, 86] |
ποιεῦμαι
τὸ
οὔνομα
ἐπὶ
τοιούτῳ
|
πρήγματι |
ὀνομάζειν,
τὴν
δὲ
δευτέρην
δεικνύουσι |
[2, 132] |
θεὸν
ὑπ᾽
ἐμεῦ
ἐπὶ
τοιούτῳ
|
πρήγματι· |
τότε
ὦν
καὶ
τὴν
βοῦν |
[2, 2] |
συνεχώρησαν
Αἰγύπτιοι
καὶ
τοιούτῳ
σταθμησάμενοι
|
πρήγματι |
τοὺς
Φρύγας
πρεσβυτέρους
εἶναι
ἑωυτῶν. |
[2, 130] |
τῆς
βοὸς
ταύτης
ἐν
ἄλλῳ
|
οἰκήματι |
εἰκόνες
τῶν
παλλακέων
τῶν
Μυκερίνου |
[2, 130] |
δὲ
ἐν
τοῖσι
βασιληίοισι
ἐν
|
οἰκήματι |
ἠσκημένῳ·
θυμιήματα
δὲ
παρ᾽
αὐτῇ |
[2, 86] |
καὶ
κατακληίσαντες
οὕτω
θησαυρίζουσι
ἐν
|
οἰκήματι |
θηκαίῳ,
ἱστάντες
ὀρθὸν
πρὸς
τοῖχον. |
[2, 121] |
καὶ
τὸν
λίθον
ἐπὶ
τῷ
|
οἰκοδομήματι |
ἀνευρόντας
ῥηιδίως
μεταχειρίσασθαι
καὶ
τῶν |
[2, 132] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
κατακέκρυπται
φοινικέῳ
|
εἵματι, |
τὸν
αὐχένα
δὲ
καὶ
τὴν |
[2, 41] |
ἄνδρα
Ἕλληνα
φιλήσειε
ἂν
τῷ
|
στόματι, |
οὐδὲ
μαχαίρῃ
ἀνδρὸς
Ἕλληνος
χρήσεται |
[2, 154] |
πόλιος,
ἐπὶ
τῷ
Πηλουσίῳ
καλεομένῳ
|
στόματι |
τοῦ
Νείλου.
τούτους
μὲν
δὴ |
[2, 117] |
Ἴλιον
ἄγων
Ἑλένην,
εὐαέι
τε
|
πνεύματι |
χρησάμενος
καὶ
θαλάσσῃ
λείῃ·
ἐν |
[2, 40] |
δὲ
αὐτοῦ
λείπουσι
ἐν
τῷ
|
σώματι |
καὶ
τὴν
πιμελήν,
σκέλεα
δὲ |
[2, 135] |
φιλέουσι
δέ
κως
ἐν
τῇ
|
Ναυκράτι |
ἐπαφρόδιτοι
γίνεσθαι
αἱ
ἑταῖραι.
τοῦτο |
[2, 94] |
μὲν
τοὺς
ἰχθύας
οὕτω
ἔχει.
|
~ἀλείφατι |
δὲ
χρέωνται
Αἰγυπτίων
οἱ
περὶ |
[2, 137] |
ἦν
τῶν
ἀδικεόντων.
καὶ
οὕτω
|
ἔτι |
αἱ
πόλιες
ἐγένοντο
ὑψηλότεραι·
τὸ |
[2, 45] |
ἕνα
ἐόντα
τὸν
Ἡρακλέα
καὶ
|
ἔτι |
ἄνθρωπον,
ὡς
δὴ
φασί,
κῶς |
[2, 47] |
ἄλλῃ
δὲ
ἡμέρῃ
οὐκ
ἂν
|
ἔτι |
γευσαίατο.
οἱ
δὲ
πένητες
αὐτῶν |
[2, 45] |
κῶς
ἂν
οὗτοι
ἀνθρώπους
θύοιεν;
|
ἔτι |
δὲ
ἕνα
ἐόντα
τὸν
Ἡρακλέα |
[2, 30] |
ἐν
Μαρέῃ
πρὸς
Λιβύης
ἄλλη.
|
ἔτι |
δὲ
ἐπ᾽
ἐμεῦ
καὶ
Περσέων |
[2, 99] |
τὸ
μέσον
τῶν
ὀρέων
ῥέειν.
|
ἔτι |
δὲ
καὶ
νῦν
ὑπὸ
Περσέων |
[2, 116] |
Τηλέμαχον
Μενέλεως
λέγει.
Αἰγύπτῳ
μ᾽
|
ἔτι |
δεῦρο
θεοὶ
μεμαῶτα
νέεσθαι
ἔσχον, |
[2, 119] |
Λιβύης·
τὸ
ἐνθεῦτεν
δὲ
ὅκου
|
ἔτι |
ἐτράπετο
οὐκ
εἶχον
εἰπεῖν
Αἰγύπτιοι. |
[2, 68] |
ἐς
ἑπτακαίδεκα
πήχεας
καὶ
μέζων
|
ἔτι. |
ἔχει
δὲ
ὀφθαλμοὺς
μὲν
ὑός, |
[2, 122] |
ἔφασαν·
τὴν
καὶ
ἐγὼ
οἶδα
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἐπιτελέοντας
αὐτούς, |
[2, 131] |
ἐν
ποσὶ
αὐτέων
ἐφαίνοντο
ἐοῦσαι
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμέ.
~ἡ
δὲ |
[2, 181] |
ἄγαλμα
ἀπέπεμψε
ἐς
Κυρήνην,
τὸ
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦν
σόον, |
[2, 130] |
βοῦς
γῇ
οὐκ
ἐκρύφθη,
ἀλλ᾽
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦν
φανερή, |
[2, 135] |
δεκάτην
τῶν
χρημάτων
ἰδέσθαι
ἐστὶ
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
τόδε
παντὶ
τῷ |
[2, 5] |
χώρης
τοιήδε.
πρῶτα
μὲν
προσπλέων
|
ἔτι |
καὶ
ἡμέρης
δρόμον
ἀπέχων
ἀπὸ |
[2, 182] |
τῷ
νηῷ
τῷ
μεγάλῳ
ἱδρύατο
|
ἔτι |
καὶ
τὸ
μέχρι
ἐμεῦ,
ὄπισθε |
[2, 149] |
λαβυρίνθου
τούτου
ἐόντος
τοιούτου
θῶμα
|
ἔτι |
μέζον
παρέχεται
ἡ
Μοίριος
καλεομένη |
[2, 159] |
ἐπὶ
τῇ
Ἐρυθρῇ
θαλάσσῃ,
τῶν
|
ἔτι |
οἱ
ὁλκοὶ
ἐπίδηλοι.
καὶ
ταύτῃσί |
[2, 120] |
δύο
ἢ
τρεῖς
ἢ
καὶ
|
ἔτι |
πλέους
τῶν
παίδων
μάχης
γινομένης |
[2, 66] |
τοῖσι
ἀνθρώποισι
θηρίων
πολλῷ
ἂν
|
ἔτι |
πλέω
ἐγίνετο,
εἰ
μὴ
κατελάμβανε |
[2, 61] |
Αἰγύπτῳ
οἰκέοντες,
οὗτοι
δὲ
τοσούτῳ
|
ἔτι |
πλέω
ποιεῦσι
τούτων
ὅσῳ
καὶ |
[2, 87] |
ἔδωκαν
οὕτω
τὸν
νεκρόν,
οὐδὲν
|
ἔτι |
πρηγματευθέντες.
~ἡ
δὲ
τρίτη
ταρίχευσις |
[2, 175] |
Ἄμασιν
ἐνθύμιον
ποιησάμενον
οὐκ
ἐᾶν
|
ἔτι |
προσωτέρω
ἑλκύσαι.
ἤδη
δὲ
τινὲς |
[2, 135] |
ἐς
Δελφούς·
οἳ
καὶ
νῦν
|
ἔτι |
συννενέαται
ὄπισθε
μὲν
τοῦ
βωμοῦ |
[2, 162] |
οἱ
λοιποὶ
τῶν
Αἰγυπτίων,
οἳ
|
ἔτι |
τὰ
ἐκείνου
ἐφρόνεον,
ἄνδρα
τὸν |
[2, 5] |
τοῦ
ποταμοῦ,
καὶ
τὰ
κατύπερθε
|
ἔτι |
τῆς
λίμνης
ταύτης
μέχρι
τριῶν |
[2, 5] |
πλόου,
τῆς
πέρι
ἐκεῖνοι
οὐδὲν
|
ἔτι |
τοιόνδε
ἔλεγον,
ἔστι
δὲ
ἕτερον |
[2, 20] |
αὐτὰ
τῷ
Νείλῳ,
καὶ
μᾶλλον
|
ἔτι |
τοσούτῳ
ὅσῳ
ἐλάσσονες
ἐόντες
ἀσθενέστερα |
[2, 19] |
ἡμερέων
ἑκατέρωθι
ὁδόν,
καὶ
πλέον
|
ἔτι |
τούτου
καὶ
ἔλασσον.
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 11] |
χωσθείη
κόλπος
καὶ
πολλῷ
μέζων
|
ἔτι |
τούτου
ὑπὸ
τοσούτου
τε
ποταμοῦ |
[2, 136] |
λαμβάνειν
τὸ
χρέος·
προστεθῆναι
δὲ
|
ἔτι |
τούτῳ
τῷ
νόμῳ
τόνδε,
τὸν |
[2, 145] |
δεδήλωταί
μοι
πρόσθε·
Πανὶ
δὲ
|
ἔτι |
τούτων
πλέονα
λέγεται
εἶναι,
Διονύσῳ |
[2, 75] |
μεγάλοι
καὶ
ὑποδεέστεροι
καὶ
ἐλάσσονες
|
ἔτι |
τούτων,
πολλοὶ
δὲ
ἦσαν
οὗτοι. |
[2, 142] |
ἐστί·
μιῆς
δὲ
καὶ
τεσσεράκοντα
|
ἔτι |
τῶν
ἐπιλοίπων
γενεέων,
αἳ
ἐπῆσαν |
[2, 104] |
Φοινίκων
ὁκόσοι
τῇ
Ἑλλάδι
ἐπιμίσγονται,
|
οὐκέτι |
Αἰγυπτίους
μιμέονται
κατὰ
τὰ
αἰδοῖα) |
[2, 103] |
στῆλαι,
τὸ
δὲ
προσωτέρω
τούτων
|
οὐκέτι. |
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἐπιστρέψας
ὀπίσω
ἤιε, |
[2, 97] |
πορθμεύονται
ὦν,
ἐπεὰν
τοῦτο
γένηται,
|
οὐκέτι |
κατὰ
τὰ
ῥέεθρα
τοῦ
ποταμοῦ |
[2, 93] |
ἑωυτῶν
ἕκαστοι,
ἡγέονται
μέντοι
γε
|
οὐκέτι |
οἱ
αὐτοί,
ἀλλὰ
τῶν
θηλέων |
[2, 102] |
μιν
πρόσω
ἀπικέσθαι
ἐς
θάλασσαν
|
οὐκέτι |
πλωτὴν
ὑπὸ
βραχέων.
ἐνθεῦτεν
δὲ |
[2, 8] |
ὦν
δὴ
ἀπὸ
Ἡλίου
πόλιος
|
οὐκέτι |
πολλὸν
χωρίον
ὡς
εἶναι
Αἰγύπτου, |
[2, 106] |
βασιλεὺς
Σέσωστρις,
αἱ
μὲν
πλεῦνες
|
οὐκέτι |
φαίνονται
περιεοῦσαι,
ἐν
δὲ
τῇ |
[2, 66] |
τοιάδε·
ἐπεὰν
τέκωσι
αἱ
θήλεαι,
|
οὐκέτι |
φοιτέουσι
παρὰ
τοὺς
ἔρσενας·
οἳ |
[2, 41] |
Ἕλληνος
χρήσεται
οὐδὲ
ὀβελοῖσι
οὐδὲ
|
λέβητι, |
οὐδὲ
κρέως
καθαροῦ
βοὸς
διατετμημένου |
[2, 159] |
μεγάλην
εἷλε.
ἐν
τῇ
δὲ
|
ἐσθῆτι |
ἔτυχε
ταῦτα
κατεργασάμενος,
ἀνέθηκε
τῷ |
[2, 102] |
ἑωυτοῦ
κατεστρέψατο
σφέας·
ὅτεων
δὲ
|
ἀμαχητὶ |
καὶ
εὐπετέως
παρέλαβε
τὰς
πόλιας, |
[2, 62] |
συλλεχθέωσι,
τῆς
θυσίης
ἐν
τῇ
|
νυκτὶ |
λύχνα
καίουσι
πάντες
πολλὰ
ὑπαίθρια |
[2, 153] |
περίστυλον
ἐοῦσαν
καὶ
τύπων
πλέην·
|
ἀντὶ |
δὲ
κιόνων
ὑπεστᾶσι
κολοσσοὶ
δυωδεκαπήχεες |
[2, 48] |
κατὰ
ταὐτὰ
σχεδὸν
πάντα
Ἕλλησι·
|
ἀντὶ |
δὲ
φαλλῶν
ἄλλα
σφι
ἐστὶ |
[2, 133] |
ἀποδέξαι,
ἵνα
οἱ
δυώδεκα
ἔτεα
|
ἀντὶ |
ἓξ
ἐτέων
γένηται,
αἱ
νύκτες |
[2, 86] |
ὑποχρίοντες
τῷ
κόμμι,
τῷ
δὴ
|
ἀντὶ |
κόλλης
τὰ
πολλὰ
χρέωνται
Αἰγύπτιοι. |
[2, 80] |
μέντοι
ἄλλοισι
Ἑλλήνων
οὐδαμοῖσι
συμφέρονται·
|
ἀντὶ |
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
ἐν
τῇσι |
[2, 95] |
περὶ
τὰ
ἕλεα
οἰκέουσι
τάδε
|
ἀντὶ |
τῶν
πύργων
ἄλλα
μεμηχάνηται·
πᾶς |
[2, 121] |
αὐτῷ
καὶ
δὶς
καὶ
τρὶς
|
ἀνοίξαντι |
αἰεὶ
ἐλάσσω
φαίνεσθαι
τὰ
χρήματα |
[2, 135] |
ἐστὶ
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε
|
παντὶ |
τῷ
βουλομένῳ,
οὐδὲν
δεῖ
μεγάλα |
[2, 46] |
ὅστις
ἐπεὰν
ἀποθάνῃ,
πένθος
μέγα
|
παντὶ |
τῷ
Μενδησίῳ
νομῷ
τίθεται.
καλέεται |
[2, 60] |
ὁρτῇ
ταύτῃ
ἢ
ἐν
τῷ
|
ἅπαντι |
ἐνιαυτῷ
τῷ
ἐπιλοίπῳ.
συμφοιτῶσι
δέ, |
[2, 143] |
οἷόν
τι
καὶ
ἐμοὶ
οὐ
|
γενεηλογήσαντι |
ἐμεωυτόν·
ἐσαγαγόντες
ἐς
τὸ
μέγαρον |
[2, 143] |
ἀπέδεξαν
ἁπάσας
αὐτάς.
Ἑκαταίῳ
δὲ
|
γενεηλογήσαντι |
ἑωυτὸν
καὶ
ἀναδήσαντι
ἐς
ἑκκαιδέκατον |
[2, 143] |
Ἑκαταίῳ
τῷ
λογοποιῷ
ἐν
Θήβῃσι
|
γενεηλογήσαντί |
τε
ἑωυτὸν
καὶ
ἀναδήσαντι
τὴν |
[2, 143] |
Ἑκαταίῳ
δὲ
γενεηλογήσαντι
ἑωυτὸν
καὶ
|
ἀναδήσαντι |
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν
ἀντεγενεηλόγησαν
ἐπὶ |
[2, 143] |
Θήβῃσι
γενεηλογήσαντί
τε
ἑωυτὸν
καὶ
|
ἀναδήσαντι |
τὴν
πατριὴν
ἐς
ἑκκαιδέκατον
θεὸν |
[2, 136] |
τὸ
χρέος,
μήτε
αὐτῷ
ἐκείνῳ
|
τελευτήσαντι |
εἶναι
ταφῆς
κυρῆσαι
μήτ᾽
ἐν |
[2, 38] |
καὶ
οὕτω
ἀπάγουσι.
ἀσήμαντον
δὲ
|
θύσαντι |
θάνατος
ἡ
ζημίη
ἐπικέεται.
δοκιμάζεται |
[2, 5] |
δῆλα
γὰρ
δὴ
καὶ
μὴ
|
προακούσαντι |
ἰδόντι
δέ,
ὅστις
γε
σύνεσιν |
[2, 152] |
αὐτῶν,
ἐπενόεε
τίσασθαι
τοὺς
διώξαντας.
|
πέμψαντι |
δέ
οἱ
ἐς
Βουτοῦν
πόλιν |
[2, 136] |
τοῦ
λαμβάνοντος
θήκης,
τῷ
δὲ
|
ὑποτιθέντι |
τοῦτο
τὸ
ἐνέχυρον
τήνδε
ἐπεῖναι |
[2, 120] |
τῷ
λόγῳ
τῷ
περὶ
Ἑλένης
|
λεχθέντι |
καὶ
αὐτὸς
προστίθεμαι,
τάδε
ἐπιλεγόμενος, |
[2, 2] |
ἐγεγόνεε
ταῦτα
τῷ
ποιμένι
πρήσσοντι,
|
ἀνοίγοντι |
τὴν
θύρην
καὶ
ἐσιόντι
τὰ |
[2, 5] |
γὰρ
δὴ
καὶ
μὴ
προακούσαντι
|
ἰδόντι |
δέ,
ὅστις
γε
σύνεσιν
ἔχει, |
[2, 34] |
ἡ
δὲ
Σινώπη
τῷ
Ἴστρῳ
|
ἐκδιδόντι |
ἐς
θάλασσαν
ἀντίον
κέεται.
οὕτω |
[2, 177] |
τῷ
ἐκεῖνοι
ἐς
αἰεὶ
χρέωνται
|
ἐόντι |
ἀμώμῳ
νόμῳ.
~φιλέλλην
δὲ
γενόμενος |
[2, 139] |
ἐκχωρήσειν.
ἐν
γὰρ
τῇ
Αἰθιοπίῃ
|
ἐόντι |
αὐτῷ
τὰ
μαντήια,
τοῖσι
χρέωνται |
[2, 129] |
ἄλλα
ἀποπιμπλάναι
αὐτοῦ
τὸν
θυμόν.
|
ἐόντι |
δὲ
ἠπίῳ
τῷ
Μυκερίνῳ
κατὰ |
[2, 35] |
τῷ
οὐρανῷ
τῷ
κατὰ
σφέας
|
ἐόντι |
ἑτεροίῳ
καὶ
τῷ
ποταμῷ
φύσιν |
[2, 123] |
δὲ
ὕστερον,
ὡς
ἰδίῳ
ἑωυτῶν
|
ἐόντι· |
τῶν
ἐγὼ
εἰδὼς
τὰ
οὐνόματα |
[2, 22] |
λογίζεσθαι
τοιούτων
πέρι
οἵῳ
τε
|
ἐόντι, |
ὡς
οὐδὲ
οἰκὸς
ἀπὸ
χιόνος |
[2, 159] |
ταύτῃσί
τε
ἐχρᾶτο
ἐν
τῷ
|
δέοντι |
καὶ
Σύροισι
πεζῇ
ὁ
Νεκῶς |
[2, 120] |
ἀποθανόντος
παραλάμψεσθαι,
τὸν
οὐ
προσῆκε
|
ἀδικέοντι |
τῷ
ἀδελφεῷ
ἐπιτρέπειν,
καὶ
ταῦτα |
[2, 155] |
Σεβεννυτικὸν
καλεόμενον
στόμα
τοῦ
Νείλου,
|
ἀναπλέοντι |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἄνω.
οὔνομα
δὲ |
[2, 161] |
ἀπηγήσομαι,
μετρίως
δ᾽
ἐν
τῷ
|
παρεόντι. |
ἀποπέμψας
γὰρ
στράτευμα
ὁ
Ἀπρίης |
[2, 172] |
εἶναι
δημότης,
ἀλλ᾽
ἐν
τῷ
|
παρεόντι |
εἶναι
αὐτῶν
βασιλεύς·
καὶ
τιμᾶν |
[2, 113] |
~ἔλεγον
δέ
μοι
οἱ
ἱρέες
|
ἱστορέοντι |
τὰ
περὶ
Ἑλένην
γενέσθαι
ὧδε. |
[2, 2] |
ὁ
ποιμήν·
ὡς
δὲ
πολλάκις
|
φοιτέοντι |
καὶ
ἐπιμελομένῳ
πολλὸν
ἦν
τοῦτο |
[2, 121] |
τε
διδόντα
καὶ
μεγάλα
ὑποδεκόμενον
|
ἐλθόντι |
ἐς
ὄψιν
τὴν
ἑωυτοῦ.
τὸν |
[2, 29] |
ἱστορέων.
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
ἄνω
|
ἰόντι |
ἄναντες
ἐστὶ
χωρίον·
ταύτῃ
ὦν |
[2, 7] |
Ἡλίου
πόλιν
ἀπὸ
θαλάσσης
ἄνω
|
ἰόντι |
παραπλησίη
τὸ
μῆκος
τῇ
ἐξ |
[2, 8] |
~ἀπὸ
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
ἄνω
|
ἰόντι |
στεινή
ἐστι
Αἴγυπτος.
τῇ
μὲν |
[2, 138] |
πόλι
τὸ
ἱρὸν
κατορᾶται
πάντοθεν
|
περιιόντι· |
ἅτε
γὰρ
τῆς
πόλιος
μὲν |
[2, 169] |
τῆς
Ἀθηναίης,
ἀγχοτάτω
τοῦ
μεγάρου,
|
ἐσιόντι |
ἀριστερῆς
χειρός.
ἔθαψαν
δὲ
Σαῖται |
[2, 2] |
πρήσσοντι,
ἀνοίγοντι
τὴν
θύρην
καὶ
|
ἐσιόντι |
τὰ
παιδία
ἀμφότερα
προσπίπτοντα
βεκὸς |
[2, 2] |
χρόνος
ἐγεγόνεε
ταῦτα
τῷ
ποιμένι
|
πρήσσοντι, |
ἀνοίγοντι
τὴν
θύρην
καὶ
ἐσιόντι |
[2, 129] |
κατὰ
τοὺς
πολιήτας
καὶ
ταῦτα
|
ἐπιτηδεύοντι |
πρῶτον
κακῶν
ἄρξαι
τὴν
θυγατέρα |
[2, 97] |
μέν
γε
Μέμφιν
ἐκ
Ναυκράτιος
|
ἀναπλώοντι |
παρ᾽
αὐτὰς
τὰς
πυραμίδας
γίνεται |
[2, 57] |
λέγοντες
εἶναι
τὴν
πελειάδα
σημαίνουσι
|
ὅτι |
Αἰγυπτίη
ἡ
γυνὴ
ἦν.
~ἡ |
[2, 5] |
δέ,
ὅστις
γε
σύνεσιν
ἔχει,
|
ὅτι |
Αἴγυπτος,
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
ναυτίλλονται, |
[2, 22] |
χωρέων
τουτέων
θερμοί·
δεύτερον
δὲ
|
ὅτι |
ἄνομβρος
ἡ
χώρη
καὶ
ἀκρύσταλλος |
[2, 33] |
ἐς
τοῦτό
μοι
δεδηλώσθω,
πλὴν
|
ὅτι |
ἀπονοστῆσαί
τε
ἔφασκε
τοὺς
Νασαμῶνας, |
[2, 100] |
μὲν
πέρι
τοσαῦτα
ἔλεγον,
πλὴν
|
ὅτι |
αὐτήν
μιν,
ὡς
τοῦτο
ἐξέργαστο, |
[2, 50] |
ὦν
μάλιστα
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπῖχθαι.
|
ὅτι |
γὰρ
δὴ
μὴ
Ποσειδέωνος
καὶ |
[2, 43] |
Αἰγύπτου
ἐδυνάσθην
ἀκοῦσαι.
καὶ
μὴν
|
ὅτι |
γε
οὐ
παρ᾽
Ἑλλήνων
ἔλαβον |
[2, 182] |
Λίνδον
ξεινίης
μὲν
οὐδεμιῆς
εἵνεκεν,
|
ὅτι |
δὲ
τὸ
ἱρὸν
τὸ
ἐν |
[2, 149] |
τῇ
βαθυτάτη
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
πεντηκοντόργυιος.
|
ὅτι |
δὲ
χειροποίητος
ἐστὶ
καὶ
ὀρυκτή, |
[2, 115] |
τόνδε
ἐκφαίνει
ὁ
Πρωτεύς,
λέγων
|
ὅτι |
ἐγὼ
εἰ
μὴ
περὶ
πολλοῦ |
[2, 43] |
πέρι
τόνδε
τὸν
λόγον
ἤκουσα,
|
ὅτι |
εἴη
τῶν
δυώδεκα
θεῶν·
τοῦ |
[2, 61] |
μαχαίρῃσι,
καὶ
τούτῳ
εἰσὶ
δῆλοι
|
ὅτι |
εἰσὶ
ξεῖνοι
καὶ
οὐκ
Αἰγύπτιοι. |
[2, 151] |
ἐκ
Ψαμμητίχου
καὶ
τὸ
χρηστήριον,
|
ὅτι |
ἐκέχρηστό
σφι
τὸν
χαλκέῃ
σπείσαντα |
[2, 9] |
ἤδη
μοι
καὶ
πρότερον
δεδήλωται
|
ὅτι |
ἑξακοσίων
τε
ἐστὶ
σταδίων
καὶ |
[2, 116] |
ἐν
τούτοισι
τοῖσι
ἔπεσι
δηλοῖ
|
ὅτι |
ἠπίστατο
τὴν
ἐς
Αἴγυπτον
Ἀλεξάνδρου |
[2, 134] |
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναισίμωνται·
πρὸς
δὲ
|
ὅτι |
κατὰ
Ἄμασιν
βασιλεύοντα
ἦν
ἀκμάζουσα |
[2, 52] |
προσωνόμασαν
σφέας
ἀπὸ
τοῦ
τοιούτου,
|
ὅτι |
κόσμῳ
θέντες
τὰ
πάντα
πρήγματα |
[2, 104] |
αὐτὸς
δὲ
εἴκασα
τῇδε,
καὶ
|
ὅτι |
μελάγχροες
εἰσὶ
καὶ
οὐλότριχες.
καὶ |
[2, 13] |
ἐστὶ
ὕδατος
οὐδεμία
ἄλλη
ἀποστροφὴ
|
ὅτι |
μὴ
ἐκ
τοῦ
Διὸς
μοῦνον. |
[2, 104] |
τοιοῦτοι·
ἀλλὰ
τοῖσιδε
καὶ
μᾶλλον,
|
ὅτι |
μοῦνοι
πάντων
ἀνθρώπων
Κόλχοι
καὶ |
[2, 112] |
παρὰ
Πρωτέι,
καὶ
δὴ
καὶ
|
ὅτι |
ξείνης
Ἀφροδίτης
ἐπώνυμον
ἐστί·
ὅσα |
[2, 133] |
μαντήιον
τῷ
θεῷ
ὀνείδισμα,
ἀντιμεμφόμενον
|
ὅτι |
ὁ
μὲν
αὐτοῦ
πατὴρ
καὶ |
[2, 77] |
τῶν
ὡρέων
δοκέειν
ἐμοὶ
εἵνεκα,
|
ὅτι |
οὐ
μεταλλάσσουσι
αἱ
ὧραι·
ἐν |
[2, 27] |
Νεῖλον.
~τῆς
αὔρης
δὲ
πέρι,
|
ὅτι |
οὐκ
ἀποπνέει,
τήνδε
ἔχω
γνώμην, |
[2, 117] |
οὐκ
ἥκιστα
ἀλλὰ
μάλιστα
δηλοῖ
|
ὅτι |
οὐκ
Ὁμήρου
τὰ
Κύπρια
ἔπεα |
[2, 35] |
περὶ
Αἰγύπτου
μηκυνέων
τὸν
λόγον,
|
ὅτι |
πλεῖστα
θωμάσια
ἔχει
ἢ
ἄλλη |
[2, 123] |
παρὰ
πάντα
τὸν
λόγον
ὑπόκειται
|
ὅτι |
τὰ
λεγόμενα
ὑπ᾽
ἑκάστων
ἀκοῇ |
[2, 43] |
ἔχειν,
ἐν
δὲ
καὶ
τόδε,
|
ὅτι |
τε
τοῦ
Ἡρακλέος
τούτου
οἱ |
[2, 18] |
~μαρτυρέει
δέ
μοι
τῇ
γνώμῃ,
|
ὅτι |
τοσαύτη
ἐστὶ
Αἴγυπτος
ὅσην
τινὰ |
[2, 121] |
ὡς
ἀνοσιώτατον
μὲν
εἴη
ἐργασμένος
|
ὅτι |
τοῦ
ἀδελφεοῦ
ἐν
τῷ
θησαυρῷ |
[2, 121] |
ἀποτάμοι
τὴν
κεφαλήν,
σοφώτατον
δὲ
|
ὅτι |
τοὺς
φυλάκους
καταμεθύσας
καταλύσειε
τοῦ |
[2, 131] |
γὰρ
ὦν
καὶ
ἡμεῖς
ὡρῶμεν
|
ὅτι |
ὑπὸ
χρόνου
τὰς
χεῖρας
ἀποβεβλήκασι, |
[2, 146] |
ἐτράπετο
γενόμενος.
δῆλά
μοι
γέγονε
|
ὅτι |
ὕστερον
ἐπύθοντο
οἱ
Ἕλληνες
τούτων |
[2, 171] |
Αἰγύπτιοι.
περὶ
μέν
νυν
τούτων
|
εἰδότι |
μοι
ἐπὶ
πλέον
ὡς
ἕκαστα |
[2, 43] |
τὸ
ἀνέκαθεν
ἀπ᾽
Αἰγύπτου,
καὶ
|
διότι |
Αἰγύπτιοι
οὔτε
Ποσειδέωνος
οὔτε
Διοσκούρων |
[2, 57] |
Δωδωναίων
ἐπὶ
τοῦδε
αἱ
γυναῖκες,
|
διότι |
βάρβαροι
ἦσαν,
ἐδόκεον
δέ
σφι |
[2, 48] |
δὲ
ἕπονται
ἀείδουσαι
τὸν
Διόνυσον.
|
διότι |
δὲ
μέζον
τε
ἔχει
τὸ |
[2, 47] |
ὗς
θύσαντες
πατέονται
τῶν
κρεῶν.
|
διότι |
δὲ
τοὺς
ὗς
ἐν
μὲν |
[2, 50] |
Αἰγύπτου
ἐλήλυθε
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα.
|
διότι |
μὲν
γὰρ
ἐκ
τῶν
βαρβάρων |
[2, 13] |
Μοίρι
οὔκω
ἦν
ἔτεα
εἰνακόσια
|
τετελευτηκότι |
ὅτε
τῶν
ἱρέων
ταῦτα
ἐγὼ |
[2, 118] |
καὶ
μετέπειτα,
καὶ
ὀμνύντας
καὶ
|
ἀνωμοτί, |
μὴ
μὲν
ἔχειν
Ἑλένην
μηδὲ |
[2, 158] |
Συρίην,
ἀπὸ
τούτου
εἰσὶ
στάδιοι
|
ἀπαρτὶ |
χίλιοι
ἐς
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον. |
[2, 5] |
Αἴγυπτος,
ἐς
τὴν
Ἕλληνες
ναυτίλλονται,
|
ἐστὶ |
Αἰγυπτίοισι
ἐπίκτητός
τε
γῆ
καὶ |
[2, 168] |
ἡ
δὲ
ἄρουρα
ἑκατὸν
πηχέων
|
ἐστὶ |
Αἰγυπτίων
πάντῃ,
ὁ
δὲ
Αἰγύπτιος |
[2, 98] |
γίνεται
ἐξ
ὅσου
ὑπὸ
Πέρσῃσι
|
ἐστὶ |
Αἴγυπτος)
ἡ
δὲ
ἑτέρη
πόλις |
[2, 18] |
μοι
τῇ
γνώμῃ,
ὅτι
τοσαύτη
|
ἐστὶ |
Αἴγυπτος
ὅσην
τινὰ
ἐγὼ
ἀποδείκνυμι |
[2, 8] |
Ἡλίου
πόλιος
ἄνω
ἰόντι
στεινή
|
ἐστι |
Αἴγυπτος.
τῇ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[2, 6] |
γῆς
ἐοῦσαν.
~αὖτις
δὲ
αὐτῆς
|
ἐστι |
Αἰγύπτου
μῆκος
τὸ
παρὰ
θάλασσαν |
[2, 117] |
οὐκ
Ὁμήρου
τὰ
Κύπρια
ἔπεα
|
ἐστὶ |
ἀλλ᾽
ἄλλου
τινός.
ἐν
μὲν |
[2, 17] |
τὸ
Βουκολικὸν
οὐκ
ἰθαγενέα
στόματα
|
ἐστὶ |
ἀλλ᾽
ὀρυκτά.
~μαρτυρέει
δέ
μοι |
[2, 36] |
τούτων
τὴν
ζόην
ὄνειδος
μέγιστον
|
ἐστί, |
ἀλλὰ
ἀπὸ
ὀλυρέων
ποιεῦνται
σιτία, |
[2, 105] |
πᾶσα
καὶ
ἡ
γλῶσσα
ἐμφερής
|
ἐστι |
ἀλλήλοισι.
λίνον
δὲ
τὸ
μὲν |
[2, 75] |
τῷ
Αἰγυπτίῳ
πεδίῳ.
λόγος
δὲ
|
ἐστὶ |
ἅμα
τῷ
ἔαρι
πτερωτοὺς
ὄφις |
[2, 4] |
ἀνάπλοος
ἀπὸ
θαλάσσης
ἑπτὰ
ἡμερέων
|
ἐστὶ |
ἀνὰ
τὸν
ποταμόν.
~καὶ
εὖ |
[2, 9] |
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
Θήβας
|
ἐστὶ |
ἀνάπλοος
ἐννέα
ἡμερέων,
στάδιοι
δὲ |
[2, 22] |
ἐς
τὰ
ψυχρότερα
τὰ
πολλά
|
ἐστι; |
ἀνδρί
γε
λογίζεσθαι
τοιούτων
πέρι |
[2, 36] |
δὲ
ὁμοῦ
θηρίοισι
ἡ
δίαιτα
|
ἐστί. |
ἀπὸ
πυρῶν
καὶ
κριθέων
ὧλλοι |
[2, 156] |
δή
οἱ
τὸ
χρηστήριον
τοῦτο
|
ἐστί, |
Ἀπόλλωνα
παρ᾽
Ἴσιος
παρακαταθήκην
δεξαμένη |
[2, 137] |
δὲ
Βούβαστις
κατὰ
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
|
ἐστὶ |
Ἄρτεμις.
~τὸ
δ᾽
ἱρὸν
αὐτῆς |
[2, 37] |
θεῶν
ἀλλὰ
πολλοί,
τῶν
εἷς
|
ἐστι |
ἀρχιερεύς·
ἐπεὰν
δέ
τις
ἀποθάνῃ, |
[2, 30] |
τοῖσι
δὲ
αὐτομόλοισι
τούτοισι
οὔνομα
|
ἐστὶ |
Ἀσμάχ,
δύναται
δὲ
τοῦτο
τὸ |
[2, 175] |
ἔξωθεν
τῆς
στέγης
τῆς
μουνολίθου
|
ἐστί, |
ἀτὰρ
ἔσωθεν
τὸ
μῆκος
ὀκτωκαίδεκα |
[2, 68] |
ὁ
δὲ
τροχίλος
εἰρηναῖόν
οἱ
|
ἐστὶ |
ἅτε
ὠφελεομένῳ
πρὸς
αὐτοῦ·
ἐπεὰν |
[2, 124] |
ὀργυιαί,
ὕψος
δέ,
τῇ
ὑψηλοτάτη
|
ἐστὶ |
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
ὀργυιαί,
λίθου |
[2, 175] |
τὸ
δὲ
ὕψος
πέντε
πηχέων
|
ἐστί. |
αὕτη
τοῦ
ἱροῦ
κέεται
παρὰ |
[2, 137] |
ἐξεχώσθη,
ἐν
τῇ
καὶ
ἱρόν
|
ἐστι |
Βουβάστιος
ἀξιαπηγητότατον·
μέζω
μὲν
γὰρ |
[2, 155] |
πόλι
ταύτῃ
ὅκου
τὸ
χρηστήριον
|
ἐστὶ |
Βουτώ,
ὡς
καὶ
πρότερον
ὠνόμασταί |
[2, 76] |
δὲ
τὰ
εἶπον
πάντα
μέλανα
|
ἐστὶ |
δεινῶς)
σκέλεα
δὲ
καὶ
πρόσωπον |
[2, 8] |
ἐδόκεόν
μοι
εἶναι,
τῇ
στεινότατον
|
ἐστί, |
διηκοσίων
οὐ
πλέους
ἐκ
τοῦ |
[2, 144] |
βασιλεῦσαι
ὕστατον
Αἰγύπτου.
Ὄσιρις
δὲ
|
ἐστὶ |
Διόνυσος
κατὰ
Ἑλλάδα
γλῶσσαν.
~ἐν |
[2, 71] |
δὲ
παρέχονται
ἰδέης
τοιήνδε·
τετράπουν
|
ἐστί, |
δίχηλον,
ὁπλαὶ
βοός,
σιμόν,
λοφιὴν |
[2, 175] |
ταύτης
τὸ
μὲν
μῆκος
ἔξωθεν
|
ἐστὶ |
εἷς
τε
καὶ
εἴκοσι
πήχεες, |
[2, 169] |
δὲ
τοῖσι
θυρώμασι
ἡ
θήκη
|
ἐστί. |
~εἰσὶ
δὲ
καὶ
αἱ
ταφαὶ |
[2, 10] |
αὐτῶν
πλήθεος
πέρι
ἄξιος
συμβληθῆναι
|
ἐστί. |
εἰσὶ
δὲ
καὶ
ἄλλοι
ποταμοί, |
[2, 138] |
τῆς
ἐσόδου
τὸ
ἄλλο
νῆσος
|
ἐστί· |
ἐκ
γὰρ
τοῦ
Νείλου
διώρυχες |
[2, 96] |
λωτῷ,
τὸ
δὲ
δάκρυον
κόμμι
|
ἐστί. |
ἐκ
ταύτης
ὦν
τῆς
ἀκάνθης |
[2, 96] |
δὴ
πλοῖά
σφι,
τοῖσι
φορτηγέουσι,
|
ἐστὶ |
ἐκ
τῆς
ἀκάνθης
ποιεύμενα,
τῆς |
[2, 62] |
δώματα
κύκλῳ·
τὰ
δὲ
λύχνα
|
ἐστὶ |
ἐμβάφια
ἔμπλεα
ἁλὸς
καὶ
ἐλαίου, |
[2, 123] |
χράσθω
ὅτεῳ
τὰ
τοιαῦτα
πιθανά
|
ἐστι· |
ἐμοὶ
δὲ
παρὰ
πάντα
τὸν |
[2, 81] |
τούτων
τῶν
ὀργίων
μετέχοντα
ὅσιον
|
ἐστὶ |
ἐν
εἰρινέοισι
εἵμασι
θαφθῆναι.
ἔστι |
[2, 112] |
Πρωτέα
εἶναι·
τοῦ
νῦν
τέμενος
|
ἐστὶ |
ἐν
Μέμφι
κάρτα
καλόν
τε |
[2, 155] |
πρότερον
ὠνόμασταί
μοι.
ἱρὸν
δὲ
|
ἐστὶ |
ἐν
τῇ
Βουτοῖ
ταύτῃ
Ἀπόλλωνος |
[2, 50] |
Αἰγυπτίοισι
αἰεί
κοτε
τὰ
οὐνόματα
|
ἐστὶ |
ἐν
τῇ
χώρῃ.
λέγω
δὲ |
[2, 106] |
ἐκτησάμην.
ὅστις
δὲ
καὶ
ὁκόθεν
|
ἐστί, |
ἐνθαῦτα
μὲν
οὐ
δηλοῖ,
ἑτέρωθι |
[2, 82] |
λεγόμενος.
~καὶ
τάδε
ἄλλα
Αἰγυπτίοισι
|
ἐστὶ |
ἐξευρημένα,
μείς
τε
καὶ
ἡμέρῃ |
[2, 48] |
ἀντὶ
δὲ
φαλλῶν
ἄλλα
σφι
|
ἐστὶ |
ἐξευρημένα,
ὅσον
τε
πηχυαῖα
ἀγάλματα |
[2, 29] |
ῥόου.
τὸ
δὲ
χωρίον
τοῦτο
|
ἐστὶ |
ἐπ᾽
ἡμέρας
τέσσερας
πλόος,
σκολιὸς |
[2, 153] |
Ἆπις
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
|
ἐστὶ |
Ἔπαφος.
~τοῖσι
δὲ
Ἴωσι
καὶ |
[2, 43] |
ὡς
δὲ
αὐτοὶ
λέγουσι,
ἔτεα
|
ἐστὶ |
ἑπτακισχίλια
καὶ
μύρια
ἐς
Ἄμασιν |
[2, 145] |
ἑξακόσια
ἔτεα
καὶ
χίλια
μάλιστα
|
ἐστὶ |
ἐς
ἐμέ,
Ἡρακλέι
δὲ
τῷ |
[2, 125] |
ταῦτα,
κόσα
οἰκὸς
ἄλλα
δεδαπανῆσθαι
|
ἐστὶ |
ἔς
τε
σίδηρον
τῷ
ἐργάζοντο |
[2, 135] |
τὴν
δεκάτην
τῶν
χρημάτων
ἰδέσθαι
|
ἐστὶ |
ἔτι
καὶ
ἐς
τόδε
παντὶ |
[2, 7] |
Ἡλίου
πόλιος
ἐς
τὴν
μεσόγαιαν
|
ἐστὶ |
εὐρέα
Αἴγυπτος,
ἐοῦσα
πᾶσα
ὑπτίη |
[2, 111] |
τοῦ
γε
λόγον
μάλιστα
ἄξιον
|
ἐστὶ |
ἔχειν,
ἐς
τοῦ
Ἡλίου
τὸ |
[2, 77] |
ἢ
ὀρνίθων
ἢ
ἰχθύων
σφι
|
ἐστὶ |
ἐχόμενα,
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι
σφι |
[2, 170] |
ἑστᾶσι
μεγάλοι
λίθινοι,
λίμνη
τε
|
ἐστὶ |
ἐχομένη
λιθίνῃ
κρηπῖδι
κεκοσμημένη
καὶ |
[2, 44] |
καὶ
πέντε
γενεῇσι
ἀνδρῶν
πρότερα
|
ἐστὶ |
ἢ
τὸν
Ἀμφιτρύωνος
Ἡρακλέα
ἐν |
[2, 14] |
ἡ
ἔνερθε
Μέμφιος
αὕτη
γὰρ
|
ἐστὶ |
ἡ
αὐξανομένη)
κατὰ
λόγον
τοῦ |
[2, 16] |
περὶ
Αἰγύπτου·
εἰ
δὲ
ὀρθή
|
ἐστι |
ἡ
γνώμη
τῶν
Ἰώνων,
Ἕλληνάς |
[2, 34] |
ἀοίκητός
τε
γὰρ
καὶ
ἔρημος
|
ἐστὶ |
ἡ
Λιβύη
δι᾽
ἧς
ῥέει. |
[2, 32] |
κατηκόντων
ἀνθρώπων,
τὰ
κατύπερθε
θηριώδης
|
ἐστὶ |
ἡ
Λιβύη·
τὰ
δὲ
κατύπερθε |
[2, 116] |
Αἰγύπτῶ,
οἱ
δὲ
Φοίνικες,
τῶν
|
ἐστὶ |
ἡ
Σιδών,
ἐν
τῇ
Συρίῃ |
[2, 149] |
ἔστι(
ἄνυδρος
γὰρ
δὴ
δεινῶς
|
ἐστι |
ἡ
ταύτῃ)
ἐκ
τοῦ
Νείλου |
[2, 31] |
ἔχει
σαφέως
φράσαι·
ἔρημος
γὰρ
|
ἐστὶ |
ἡ
χώρη
αὕτη
ὑπὸ
καύματος. |
[2, 17] |
ἰθέα
τῶν
ὁδῶν
τῷ
Νείλῳ
|
ἐστὶ |
ἥδε·
ἄνωθεν
φερόμενος
ἐς
τὸ |
[2, 88] |
πρηγματευθέντες.
~ἡ
δὲ
τρίτη
ταρίχευσις
|
ἐστὶ |
ἥδε,
ἣ
τοὺς
χρήμασι
ἀσθενεστέρους |
[2, 113] |
τῆς
ἠιόνος
τὸ
καὶ
νῦν
|
ἐστι |
Ἡρακλέος
ἱρόν,
ἐς
τὸ
ἢν |
[2, 43] |
τοῦ
Ἡρακλέος.
ἀλλά
τις
ἀρχαῖος
|
ἐστὶ |
θεὸς
Αἰγυπτίοισι
Ἡρακλέης·
ὡς
δὲ |
[2, 156] |
τῶν
περὶ
τοῦτο
τὸ
ἱρὸν
|
ἐστὶ |
θωμαστότατον,
τῶν
δὲ
δευτέρων
νῆσος |
[2, 137] |
μὲν
γὰρ
ἄλλα
καὶ
πολυδαπανώτερα
|
ἐστὶ |
ἱρά,
ἡδονὴ
δὲ
ἰδέσθαι
οὐδὲν |
[2, 37] |
δαπανῶνται,
ἀλλὰ
καὶ
σιτία
σφι
|
ἐστὶ |
ἱρὰ
πεσσόμενα,
καὶ
κρεῶν
βοέων |
[2, 32] |
κατύπερθε
τῆς
θηριώδεος
ψάμμος
τε
|
ἐστὶ |
καὶ
ἄνυδρος
δεινῶς
καὶ
ἔρημος |
[2, 83] |
καὶ
γὰρ
Ἡρακλέος
μαντήιον
αὐτόθι
|
ἐστὶ |
καὶ
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀθηναίης
καὶ |
[2, 79] |
ὅσπερ
ἔν
τε
Φοινίκῃ
ἀοίδιμος
|
ἐστὶ |
καὶ
ἐν
Κύπρῳ
καὶ
ἄλλῃ, |
[2, 175] |
ὅσων
τε
τὸ
μέγαθος
λίθων
|
ἐστὶ |
καὶ
ὁκοίων
τεῶν·
τοῦτο
δὲ |
[2, 149] |
ἑωυτῆς,
πεντηκοντόργυιος.
ὅτι
δὲ
χειροποίητος
|
ἐστὶ |
καὶ
ὀρυκτή,
αὐτὴ
δηλοῖ·
ἐν |
[2, 84] |
δέδασται·
μιῆς
νούσου
ἕκαστος
ἰητρός
|
ἐστι |
καὶ
οὐ
πλεόνων.
πάντα
δ᾽ |
[2, 158] |
τὸν
Ἀράβιον.
τῇ
δὲ
ἐλάχιστον
|
ἐστὶ |
καὶ
συντομώτατον
ἐκ
τῆς
βορηίης |
[2, 82] |
καὶ
ἡμέρῃ
ἑκάστη
θεῶν
ὅτευ
|
ἐστί, |
καὶ
τῇ
ἕκαστος
ἡμέρῃ
γενόμενος |
[2, 91] |
δὲ
πρόπυλα
τοῦ
ἱροῦ
λίθινα
|
ἐστὶ |
κάρτα
μεγάλα·
ἐπὶ
δὲ
αὐτοῖσι |
[2, 143] |
ἥρωα
ἀνέδησαν
αὐτούς.
πίρωμις
δὲ
|
ἐστὶ |
κατὰ
Ἑλλάδα
γλῶσσαν
καλὸς
κἀγαθός. |
[2, 138] |
μῆκος
τοῦ
ἱροῦ
πάντῃ
σταδίου
|
ἐστί. |
κατὰ
μὲν
δὴ
τὴν
ἔσοδον |
[2, 41] |
Ἴσιος
ἄγαλμα
ἐὸν
γυναικήιον
βούκερων
|
ἐστὶ |
κατά
περ
Ἕλληνες
τὴν
Ἰοῦν |
[2, 59] |
μέσῳ
τῷ
Δέλτα·
Ἶσις
δὲ
|
ἐστὶ |
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν
Δημήτηρ. |
[2, 16] |
γὰρ
δὴ
ὁ
Νεῖλός
γε
|
ἐστὶ |
κατὰ
τοῦτον
τὸν
λόγον
ὁ |
[2, 15] |
λέγουσι
Αἰγύπτιοι
καὶ
ἐμοὶ
δοκέει,
|
ἐστὶ |
κατάρρυτόν
τε
καὶ
νεωστὶ
ὡς |
[2, 171] |
κείσθω,
πλὴν
ὅσον
αὐτῆς
ὁσίη
|
ἐστὶ |
λέγειν·
αἱ
Δαναοῦ
θυγατέρες
ἦσαν |
[2, 61] |
δὲ
τύπτονται,
οὔ
μοι
ὅσιον
|
ἐστὶ |
λέγειν.
ὅσοι
δὲ
Καρῶν
εἰσι |
[2, 46] |
γράφουσι
αὐτόν,
οὔ
μοι
ἥδιον
|
ἐστὶ |
λέγειν.
σέβονται
δὲ
πάντας
τοὺς |
[2, 47] |
ἐμοὶ
μέντοι
ἐπισταμένῳ
οὐκ
εὐπρεπέστερος
|
ἐστὶ |
λέγεσθαι.
θυσίη
δὲ
ἥδε
τῶν |
[2, 79] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἄεισμα
ἕν
|
ἐστι, |
Λίνος,
ὅσπερ
ἔν
τε
Φοινίκῃ |
[2, 8] |
ὄρος·
τῇ
δὲ
αὐτὸ
ἑωυτοῦ
|
ἐστι |
μακρότατον,
ὡς
ἐγὼ
ἐπυνθανόμην,
δύο |
[2, 152] |
τῆς
Λητοῦς,
ἔνθα
δὴ
Αἰγυπτίοισι
|
ἐστὶ |
μαντήιον
ἀψευδέστατον,
ἦλθε
χρησμὸς
ὡς |
[2, 59] |
ταύτῃ
γὰρ
δὴ
τῇ
πόλι
|
ἐστὶ |
μέγιστον
Ἴσιος
ἱρόν,
ἵδρυται
δὲ |
[2, 95] |
κώνωπας
ἀφθόνους
ἐόντας
τάδε
σφι
|
ἐστὶ |
μεμηχανημένα.
τοὺς
μὲν
τὰ
ἄνω |
[2, 155] |
χρηστήριον
τοῦτο
τὸ
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἐστὶ |
μὲν
Λητοῦς
ἱρόν,
ἐν
πόλι |
[2, 32] |
ἄνδρας.
τὸ
δὲ
ἔθνος
τοῦτο
|
ἐστὶ |
μὲν
Λιβυκόν,
νέμεται
δὲ
τὴν |
[2, 29] |
ἐς
πόλιν
μεγάλην
τῇ
οὔνομα
|
ἐστὶ |
Μερόη·
λέγεται
δὲ
αὕτη
ἡ |
[2, 136] |
ἐν
λίθῳ
ἐγκεκολαμμένα
τάδε
λέγοντα
|
ἐστί. |
μή
με
κατονοσθῇς
πρὸς
τὰς |
[2, 142] |
γὰρ
τρεῖς
ἀνδρῶν
ἑκατὸν
ἔτεα
|
ἐστί· |
μιῆς
δὲ
καὶ
τεσσεράκοντα
ἔτι |
[2, 148] |
γε
καὶ
ὁ
ἐν
Ἐφέσῳ
|
ἐστὶ |
νηὸς
καὶ
ὁ
ἐν
Σάμῳ. |
[2, 79] |
ἐπικτῶνται·
τοῖσι
ἄλλα
τε
ἐπάξια
|
ἐστὶ |
νόμιμα,
καὶ
δὴ
καὶ
ἄεισμα |
[2, 114] |
τάδε·
ἄνδρα
τοῦτον,
ὅστις
κοτὲ
|
ἐστὶ |
ὁ>
ἀνόσια
ἐργασμένος
ξεῖνον
τὸν |
[2, 49] |
ἔμπειρος.
Ἕλλησι
γὰρ
δὴ
Μελάμπους
|
ἐστὶ |
ὁ
ἐξηγησάμενος
τοῦ
Διονύσου
τό |
[2, 176] |
τὸ
ἐν
Μέμφι
ἱρὸν
Ἄμασις
|
ἐστὶ |
ὁ
ἐξοικοδομήσας,
ἐὸν
μέγα
τε |
[2, 177] |
νόμον
τε
Αἰγυπτίοισι
τόνδε
Ἄμασις
|
ἐστὶ |
ὁ
καταστήσας,
ἀποδεικνύναι
ἔτεος
ἑκάστου |
[2, 49] |
τὸν
τῷ
Διονύσῳ
πεμπόμενον
Μελάμπους
|
ἐστὶ |
ὁ
κατηγησάμενος,
καὶ
ἀπὸ
τούτου |
[2, 11] |
χρεωμένῳ·
εὖρος
δέ,
τῇ
εὐρύτατος
|
ἐστὶ |
ὁ
κόλπος,
ἥμισυ
ἡμέρης
πλόου. |
[2, 29] |
ταύτῃ
κατά
περ
ὁ
Μαίανδρος
|
ἐστὶ |
ὁ
Νεῖλος·
σχοῖνοι
δὲ
δυώδεκα |
[2, 138] |
μὲν
δὴ
τὴν
ἔσοδον
ἐστρωμένη
|
ἐστὶ |
ὁδὸς
λίθου
ἐπὶ
σταδίους
τρεῖς |
[2, 29] |
ὁ
Νεῖλος·
Ταχομψὼ
οὔνομα
αὐτῇ
|
ἐστι. |
οἰκέουσι
δὲ
τὰ
ἀπὸ
Ἐλεφαντίνης |
[2, 96] |
ποιεύμενα,
τῆς
ἡ
μορφὴ
μὲν
|
ἐστὶ |
ὁμοιοτάτη
τῷ
Κυρηναίῳ
λωτῷ,
τὸ |
[2, 112] |
καὶ
ὅτι
ξείνης
Ἀφροδίτης
ἐπώνυμον
|
ἐστί· |
ὅσα
γὰρ
ἄλλα
Ἀφροδίτης
ἱρά |
[2, 83] |
μαντηίων,
Λητοῦς
ἐν
Βουτοῖ
πόλι
|
ἐστί. |
οὐ
μέντοι
αἵ
γε
μαντηίαι |
[2, 112] |
ὅσα
γὰρ
ἄλλα
Ἀφροδίτης
ἱρά
|
ἐστι, |
οὐδαμῶς
ξείνης
ἐπικαλέεται.
~ἔλεγον
δέ |
[2, 27] |
ἀπὸ
θερμέων
χωρέων
οὐκ
οἰκός
|
ἐστι |
οὐδὲν
ἀποπνέειν,
αὔρη
δὲ
ἀπὸ |
[2, 164] |
κυβερνήται.
γένεα
μὲν
Αἰγυπτίων
τοσαῦτα
|
ἐστί, |
οὐνόματα
δέ
σφι
κέεται
ἀπὸ |
[2, 124] |
γενέσθαι
εἴκοσι
ἔτεα
ποιευμένῃ·
τῆς
|
ἐστὶ |
πανταχῇ
μέτωπον
ἕκαστον
ὀκτὼ.
πλέθρα |
[2, 140] |
τῇ
νήσῳ
Ἐλβώ,
μέγαθος
δ᾽
|
ἐστὶ |
πάντῃ
δέκα
σταδίων.
~μετὰ
δὲ |
[2, 65] |
ἀναγκαίῃ
καταλαμβανόμενος
εἶπον.
νόμος
δὲ
|
ἐστὶ |
περὶ
τῶν
θηρίων
ὧδε
ἔχων· |
[2, 138] |
κεκινημένου
ὡς
ἀρχῆθεν
ἐποιήθη,
ἔσοπτον
|
ἐστί. |
περιθέει
δὲ
αὐτὸ
αἱμασιὴ
ἐγγεγλυμμένη |
[2, 91] |
πόλιος·
ἐν
ταύτῃ
τῇ
πόλι
|
ἐστὶ |
Περσέος
τοῦ
Δανάης
ἱρὸν
τετράγωνον, |
[2, 8] |
δ᾽
ἐνθεῦτεν
αὖτις
εὐρέα
Αἴγυπτος
|
ἐστί. |
~πέφυκε
μέν
νυν
ἡ
χώρη |
[2, 84] |
οὐ
πλεόνων.
πάντα
δ᾽
ἰητρῶν
|
ἐστι |
πλέα·
οἳ
μὲν
γὰρ
ὀφθαλμῶν |
[2, 29] |
δι᾽
ὧν
οὐκ
οἷά
τε
|
ἐστὶ |
πλέειν.
διεξελθὼν
δὲ
ἐν
τῇσι |
[2, 60] |
ὅ
τι
ἀνὴρ
καὶ
γυνή
|
ἐστι |
πλὴν
παιδίων,
καὶ
ἐς
ἑβδομήκοντα |
[2, 158] |
Πέρσης
δεύτερα
διώρυξε·
τῆς
μῆκος
|
ἐστὶ |
πλόος
ἡμέραι
τέσσερες,
εὖρος
δὲ |
[2, 156] |
δὲ
ἀκούων
εἰ
νῆσος
ἀληθέως
|
ἐστὶ |
πλωτή.
ἐν
δὲ
ὦν
ταύτῃ |
[2, 35] |
αἰσχρὰ
ἀναγκαῖα
δὲ
ἐν
ἀποκρύφῳ
|
ἐστὶ |
ποιέειν
χρεόν,
τὰ
δὲ
μὴ |
[2, 9] |
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν
μέχρι
Θηβέων
|
ἐστί, |
σημανέω·
στάδιοι
γὰρ
εἰσὶ
εἴκοσι |
[2, 172] |
δὲ
ἦν
πόλιος,
οὔνομά
οἱ
|
ἐστὶ |
Σιούφ.
τὰ
μὲν
δὴ
πρῶτα |
[2, 9] |
πρότερον
δεδήλωται
ὅτι
ἑξακοσίων
τε
|
ἐστὶ |
σταδίων
καὶ
τρισχιλίων,
ὅσον
δέ |
[2, 101] |
ὀρύξαι,
τῆς
ἡ
περίοδος
ὅσων
|
ἐστὶ |
σταδίων
ὕστερον
δηλώσω,
πυραμίδας
τε |
[2, 8] |
ἡμερέων
τεσσέρων
καὶ
δέκα1
ἀναπλόου
|
ἐστὶ |
στεινὴ
Αἴγυπτος,
ἐοῦσα
τῶν
ὀρέων |
[2, 65] |
τῇ
Λιβύῃ
οὐ
μάλα
θηριώδης
|
ἐστί· |
τὰ
δὲ
ἐόντα
σφι
ἅπαντα |
[2, 90] |
πόλιν
ἐξενειχθῇ,
τούτους
πᾶσα
ἀνάγκη
|
ἐστὶ |
ταριχεύσαντας
αὐτὸν
καὶ
περιστείλαντας
ὡς |
[2, 142] |
γενεέων,
αἳ
ἐπῆσαν
τῇσι
τριηκοσίῃσι,
|
ἐστὶ |
τεσσεράκοντα
καὶ
τριηκόσια
καὶ
χίλια |
[2, 158] |
διῶρυξ
πολλῷ
μακροτέρη,
ὅσῳ
σκολιωτέρη
|
ἐστί· |
τὴν
ἐπὶ
Νεκῶ
βασιλέος
ὀρύσσοντες |
[2, 16] |
τὸ
Δέλτα,
εἰ
μήτε
γε
|
ἐστὶ |
τῆς
Ἀσίης
μήτε
τῆς
Λιβύης· |
[2, 21] |
~ἡ
δ᾽
ἑτέρη
ἀνεπιστημονεστέρη
μὲν
|
ἐστὶ |
τῆς
λελεγμένης,
λόγῳ
δὲ
εἰπεῖν |
[2, 5] |
ἕτερον
τοιόνδε.
Αἰγύπτου
γὰρ
φύσις
|
ἐστὶ |
τῆς
χώρης
τοιήδε.
πρῶτα
μὲν |
[2, 68] |
δὲ
τετράπουν
χερσαῖον
καὶ
λιμναῖον
|
ἐστί. |
τίκτει
μὲν
γὰρ
ᾠὰ
ἐν |
[2, 99] |
γνώμη
καὶ
ἱστορίη
ταῦτα
λέγουσα
|
ἐστί, |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τοῦδε
Αἰγυπτίους |
[2, 155] |
ἴσος
τεσσεράκοντα
πηχέων
τούτων
ἕκαστον
|
ἐστί, |
τὸ
δὲ
καταστέγασμα
τῆς
ὀροφῆς |
[2, 8] |
μέν
νυν
τὸ
ὄρος
τοιοῦτο
|
ἐστί, |
τὸ
δὲ
πρὸς
Λιβύης
τῆς |
[2, 126] |
ἔμπροσθε
τῆς
μεγάλης
πυραμίδος,
τῆς
|
ἐστὶ |
τὸ
κῶλον
ἕκαστον
ὅλου
καὶ |
[2, 68] |
τῷ
ποταμῷ·
θερμότερον
γὰρ
δή
|
ἐστι |
τὸ
ὕδωρ
τῆς
τε
αἰθρίης |
[2, 68] |
κείμενοι.
~τῶν
δὲ
κροκοδείλων
φύσις
|
ἐστὶ |
τοιήδε.
τοὺς
χειμεριωτάτους
μῆνας
τέσσερας |
[2, 96] |
βᾶριν
τοῦτο
γὰρ
δὴ
οὔνομα
|
ἐστὶ |
τοῖσι
πλοίοισι
τούτοισι)
ὁ
δὲ |
[2, 45] |
αὐτῶν
καὶ
ὅδε
ὁ
μῦθος
|
ἐστὶ |
τὸν
περὶ
τοῦ
Ἡρακλέος
λέγουσι, |
[2, 169] |
τοῦ
Ἀμάσιος
σῆμα
ἑκαστέρω
μὲν
|
ἐστὶ |
τοῦ
μεγάρου
ἢ
τὸ
τοῦ |
[2, 123] |
εἰπόντες,
ὡς
ἀνθρώπου
ψυχὴ
ἀθάνατος
|
ἐστί, |
τοῦ
σώματος
δὲ
καταφθίνοντος
ἐς |
[2, 43] |
πολλά
μοι
καὶ
ἄλλα
τεκμήρια
|
ἐστὶ |
τοῦτο
οὕτω
ἔχειν,
ἐν
δὲ |
[2, 178] |
ἡ
Μυτιληναίων
μούνη.
τουτέων
μὲν
|
ἐστὶ |
τοῦτο
τὸ
τέμενος,
καὶ
προστάτας |
[2, 138] |
προπύλαια
ὕψος
μὲν
δέκα
ὀργυιέων
|
ἐστί, |
τύποισι
δὲ
ἑξαπήχεσι
ἐσκευάδαται
ἀξίοισι |
[2, 145] |
Ἑλλήνων
ὁ
Πάν)
ἐλάσσω
ἔτεα
|
ἐστὶ |
τῶν
Τρωικῶν,
κατὰ
ὀκτακόσια
μάλιστα |
[2, 13] |
αἱρεθήσονται·
οὐ
γὰρ
δή
σφι
|
ἐστὶ |
ὕδατος
οὐδεμία
ἄλλη
ἀποστροφὴ
ὅτι |
[2, 22] |
δὲ
χιόνι
πεσούσῃ
πᾶσα
ἀνάγκη
|
ἐστὶ |
ὗσαι
ἐν
πέντε
ἡμέρῃσι,
ὥστε, |
[2, 73] |
ᾠὸν
πλάσσειν
ὅσον
τε
δυνατός
|
ἐστι |
φέρειν,
μετὰ
δὲ
πειρᾶσθαι
αὐτὸ |
[2, 29] |
Ἐλεφαντίνης
πόλιος
ἄνω
ἰόντι
ἄναντες
|
ἐστὶ |
χωρίον·
ταύτῃ
ὦν
δεῖ
τὸ |
[2, 45] |
γὰρ
οὐδὲ
κτήνεα
ὁσίη
θύειν
|
ἐστὶ |
χωρὶς
ὑῶν
καὶ
ἐρσένων
βοῶν |
[2, 99] |
ταύτῃ,
κίνδυνος
πάσῃ
Μέμφι
κατακλυσθῆναι
|
ἐστί. |
ὡς
δὲ
τῷ
Μῖνι
τούτῳ |
[2, 71] |
αὐτοῦ
οὕτω
δή
τι
παχύ
|
ἐστι |
ὥστε
αὔου
γενομένου
ξυστὰ
ποιέεσθαι |
[2, 149] |
τῇ
λίμνῃ
αὐθιγενὲς
μὲν
οὐκ
|
ἔστι( |
ἄνυδρος
γὰρ
δὴ
δεινῶς
ἐστι |
[2, 99] |
ταύτην
ἥτις
νῦν
Μέμφις
καλέεται·
|
ἔστι |
γὰρ
καὶ
ἡ
Μέμφις
ἐν |
[2, 79] |
δὲ
αἰεί
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες.
|
ἔστι |
δὲ
Αἰγυπτιστὶ
ὁ
Λίνος
καλεύμενος |
[2, 164] |
ἀμφότεροι
καὶ
πειρήσεσθαι
ἔμελλον
ἀλλήλων.
|
~ἔστι |
δὲ
Αἰγυπτίων
ἑπτὰ
γένεα,
καὶ |
[2, 73] |
ἐπεάν
οἱ
ἀποθάνῃ
ὁ
πατήρ.
|
ἔστι |
δέ,
εἰ
τῇ
γραφῇ
παρόμοιος, |
[2, 112] |
οὗτος
ὁ
συνάπας
Τυρίων
στρατόπεδον.
|
ἔστι |
δὲ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
τοῦ |
[2, 138] |
δὲ
αὐτὸ
αἱμασιὴ
ἐγγεγλυμμένη
τύποισι,
|
ἔστι |
δὲ
ἔσωθεν
ἄλσος
δενδρέων
μεγίστων |
[2, 5] |
ἐκεῖνοι
οὐδὲν
ἔτι
τοιόνδε
ἔλεγον,
|
ἔστι |
δὲ
ἕτερον
τοιόνδε.
Αἰγύπτου
γὰρ |
[2, 132] |
ἡλίου
κύκλος
μεμιμημένος
ἔπεστι
χρύσεος.
|
ἔστι |
δὲ
ἡ
βοῦς
οὐκ
ὀρθὴ |
[2, 92] |
ἐὸν
στρογγύλον,
μέγαθος
κατὰ
μῆλον.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἄλλα
κρίνεα
ῥόδοισι |
[2, 73] |
καὶ
τῶν
ὀρνίθων
τοὺς
χηναλώπεκας.
|
~ἔστι |
δὲ
καὶ
ἄλλος
ὄρνις
ἱρός, |
[2, 17] |
ὀνομαστήν·
τὸ
καλέεται
Σεβεννυτικὸν
στόμα.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἕτερα
διφάσια
στόματα |
[2, 92] |
ἐξ
αὐτοῦ
ἄρτους
ὀπτοὺς
πυρί.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἡ
ῥίζα
τοῦ |
[2, 55] |
χρηστήριον
κελεῦσαι
τοὺς
Λίβυας
ποιέειν·
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
τοῦτο
Διός.
Δωδωναίων |
[2, 58] |
Δωδώνῃ
παραπλήσιαι
ἀλλήλῃσι
τυγχάνουσι
ἐοῦσαι.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
τῶν
ἱρῶν
ἡ |
[2, 176] |
ὃ
δ᾽
ἔνθεν
τοῦ
μεγάλου.
|
ἔστι |
δὲ
λίθινος
ἕτερος
τοσοῦτος
καὶ |
[2, 75] |
τούτων,
πολλοὶ
δὲ
ἦσαν
οὗτοι.
|
ἔστι |
δὲ
ὁ
χῶρος
οὗτος,
ἐν |
[2, 7] |
τε
καὶ
ἔνυδρος
καὶ
ἰλύς.
|
ἔστι |
δὲ
ὁδὸς
ἐς
Ἡλίου
πόλιν |
[2, 97] |
τὰς
πυραμίδας
γίνεται
ὁ
πλόος·
|
ἔστι |
δὲ
οὐδ᾽
οὗτος,
ἀλλὰ
παρὰ |
[2, 81] |
ἐστὶ
ἐν
εἰρινέοισι
εἵμασι
θαφθῆναι.
|
ἔστι |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἱρὸς
λόγος |
[2, 94] |
τὸ
ἀπορρέον
ἀπ᾽
αὐτοῦ
συγκομίζονται.
|
ἔστι |
δὲ
πῖον
καὶ
οὐδὲν
ἧσσον |
[2, 96] |
ἐν
βυσσῷ
κατιθύνει
τὸν
πλόον.
|
ἔστι |
δέ
σφι
τὰ
πλοῖα
ταῦτα |
[2, 11] |
τὰς
ἡμισέας
ἤδη
ἤπειρον
πεποίηκε.
|
~ἔστι |
δὲ
τῆς
Ἀραβίης
χώρης,
Αἰγύπτου |
[2, 91] |
ἄλλοι
Αἰγύπτιοι
οὕτω
τοῦτο
φυλάσσουσι,
|
ἔστι |
δὲ
Χέμμις
πόλις
μεγάλη
νομοῦ |
[2, 75] |
τοῦ
θεοῦ
φασι
εἶναι
ἱρούς.
|
~ἔστι |
δὲ
χῶρος
τῆς
Ἀραβίης
κατὰ |
[2, 96] |
κατὰ
ῥόον
δὲ
κομίζεται
ὧδε·
|
ἔστι |
ἐκ
μυρίκης
πεποιημένη
θύρη,
κατερραμμένη |
[2, 155] |
ἦν
θῶμα
μέγιστον
παρεχόμενον,
φράσω·
|
ἔστι |
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
τούτῳ
Λητοῦς |
[2, 62] |
καὶ
τιμὴν
ἡ
νὺξ
αὕτη,
|
ἔστι |
ἱρὸς
περὶ
αὐτοῦ
λόγος
λεγόμενος. |
[2, 48] |
καὶ
κινέει
μοῦνον
τοῦ
σώματος,
|
ἔστι |
λόγος
περὶ
αὐτοῦ
ἱρὸς
λεγόμενος. |
[2, 156] |
δευτέρων
νῆσος
ἡ
Χέμμις
καλευμένη·
|
ἔστι |
μὲν
ἐν
λίμνῃ
βαθέῃ
καὶ |
[2, 41] |
Προσωπίτιδος
καλευμένης
νήσου.
ἣ
δ᾽
|
ἔστι |
μὲν
ἐν
τῷ
Δέλτα,
περίμετρον |
[2, 47] |
ἀπεστυγήκασι
ἐν
δὲ
ταύτῃ
θύουσι,
|
ἔστι |
μὲν
λόγος
περὶ
αὐτοῦ
ὑπ᾽ |
[2, 169] |
Ἀπρίεω
καὶ
τῶν
τούτου
προπατόρων,
|
ἔστι |
μέντοι
καὶ
τοῦτο
ἐν
τῇ |
[2, 120] |
ἀπώλλυντο,
αὐτοῦ
δὲ
Πριάμου
οὐκ
|
ἔστι |
ὅτε
οὐ
δύο
ἢ
τρεῖς |
[2, 125] |
τάλαντα
ἀργυρίου
τετελέσθαι.
εἰ
δ᾽
|
ἔστι |
οὕτω
ἔχοντα
ταῦτα,
κόσα
οἰκὸς |
[2, 28] |
~ταῦτα
μέν
νυν
ἔστω
ὡς
|
ἔστι |
τε
καὶ
ὡς
ἀρχὴν
ἐγένετο· |
[2, 175] |
ἥκιστα
αὐτῶν
ἀλλὰ
μάλιστα
θωμάζω,
|
ἔστι |
τόδε·
οἴκημα
μουνόλιθον
ἐκόμισε
ἐξ |
[2, 181] |
γύναι,
κατά
με
ἐφάρμαξας,
καὶ
|
ἔστι |
τοι
οὐδεμία
μηχανὴ
μὴ
οὐκ |
[2, 148] |
αὐτός
σφεας
περιέργει.
οἰκήματα
δ᾽
|
ἔνεστι |
διπλᾶ,
τὰ
μὲν
ὑπόγαια
τὰ |
[2, 90] |
ἐν
ἱρῇσι
θήκῃσι·
οὐδὲ
ψαῦσαι
|
ἔξεστι |
αὐτοῦ
ἄλλον
οὐδένα
οὔτε
τῶν |
[2, 41] |
τὰς
δὲ
θηλέας
οὔ
σφι
|
ἔξεστι |
θύειν,
ἀλλὰ
ἱραί
εἰσι
τῆς |
[2, 37] |
ἄλλην
δέ
σφι
ἐσθῆτα
οὐκ
|
ἔξεστι |
λαβεῖν
οὐδὲ
ὑποδήματα
ἄλλα.
λοῦνται |
[2, 37] |
ἀμπέλινος·
ἰχθύων
δὲ
οὔ
σφι
|
ἔξεστι |
πάσασθαι.
κυάμους
δὲ
οὔτε
τι |
[2, 86] |
ἑβδομήκοντα·
πλεῦνας
δὲ
τουτέων
οὐκ
|
ἔξεστι |
ταριχεύειν.
ἐπεὰν
δὲ
παρέλθωσι
αἱ |
[2, 166] |
εἴκοσι
μυριάδες
ἀνδρῶν.
οὐδὲ
τούτοισι
|
ἔξεστι |
τέχνην
ἐπασκῆσαι
οὐδεμίαν,
ἀλλὰ
τὰ |
[2, 113] |
ἑωυτὸν
διδοὺς
τῷ
θεῷ,
οὐκ
|
ἔξεστι |
τούτου
ἅψασθαι.
ὁ
νόμος
οὗτος |
[2, 62] |
ἁλὸς
καὶ
ἐλαίου,
ἐπιπολῆς
δὲ
|
ἔπεστι |
αὐτὸ
τὸ
ἐλλύχνιον,
καὶ
τοῦτο |
[2, 149] |
ἕτερον
τοσοῦτον,
καὶ
ἐπ᾽
ἀμφοτέρῃσι
|
ἔπεστι |
κολοσσὸς
λίθινος
κατήμενος
ἐν
θρόνῳ. |
[2, 132] |
ὁ
τοῦ
ἡλίου
κύκλος
μεμιμημένος
|
ἔπεστι |
χρύσεος.
ἔστι
δὲ
ἡ
βοῦς |
[2, 127] |
καὶ
ἡμεῖς
ἐμετρήσαμεν·
οὔτε
γὰρ
|
ὕπεστι |
οἰκήματα
ὑπὸ
γῆν,
οὔτε
ἐκ |
[2, 146] |
ἐς
ἐμέ.
~τούτων
ὦν
ἀμφοτέρων
|
πάρεστι |
χρᾶσθαι
τοῖσί
τις
πείσεται
λεγομένοισι |
[2, 156] |
τροφὸν
αὐτοῖσι
καὶ
σώτειραν
γενέσθαι.
|
Αἰγυπτιστὶ |
δὲ
Ἀπόλλων
μὲν
Ὦρος,
Δημήτηρ |
[2, 46] |
τε
τράγος
καὶ
ὁ
Πὰν
|
Αἰγυπτιστὶ |
Μένδης.
ἐγένετο
δὲ
ἐν
τῷ |
[2, 79] |
κοτε
τοῦτον
ἀείδοντες.
ἔστι
δὲ
|
Αἰγυπτιστὶ |
ὁ
Λίνος
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν |
[2, 58] |
χρόνου
ποιεύμεναι,
αἱ
δὲ
Ἑλληνικαὶ
|
νεωστὶ |
ἐποιήθησαν.
~πανηγυρίζουσι
δὲ
Αἰγύπτιοι
οὐκ |
[2, 49] |
ἦν
τοῖσι
Ἕλλησι
καὶ
οὐ
|
νεωστὶ |
ἐσηγμένα.
οὐ
μὲν
οὐδὲ
φήσω |
[2, 104] |
ἀστυγείτονες
ἐόντες
ἀπὸ
Κόλχων
φασὶ
|
νεωστὶ |
μεμαθηκέναι.
οὗτοι
γὰρ
εἰσὶ
οἱ |
[2, 15] |
δοκέει,
ἐστὶ
κατάρρυτόν
τε
καὶ
|
νεωστὶ |
ὡς
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναπεφηνός.
εἰ |
[2, 161] |
στράτευμα
ὁ
Ἀπρίης
ἐπὶ
Κυρηναίους
|
μεγαλωστὶ |
προσέπταισε,
Αἰγύπτιοι
δὲ
ταῦτα
ἐπιμεμφόμενοι |
[2, 46] |
περ
Ἕλληνες
αἰγοπρόσωπον
καὶ
τραγοσκελέα,
|
οὔτι |
τοιοῦτον
νομίζοντες
εἶναί
μιν
ἀλλὰ |
[2, 142] |
ποταμοῦ
σφι
γινόμενα,
οὔτε
τὰ
|
ἀμφὶ |
νούσους
οὔτε
τὰ
κατὰ
τοὺς |
[2, 3] |
ἤκουσα
δὲ
καὶ
ἄλλα
ἐν
|
Μέμφι |
ἐλθὼν
ἐς
λόγους
τοῖσι
ἱρεῦσι |
[2, 2] |
τῶν
ἱρέων
τοῦ
Ἡφαίστουτοῦ
ἐν
|
Μέμφι |
ἤκουον·
Ἕλληνες
δὲ
λέγουσι
ἄλλα |
[2, 176] |
τῇ
Ἴσι
τε
τὸ
ἐν
|
Μέμφι |
ἱρὸν
Ἄμασις
ἐστὶ
ὁ
ἐξοικοδομήσας, |
[2, 112] |
τοῦ
νῦν
τέμενος
ἐστὶ
ἐν
|
Μέμφι |
κάρτα
καλόν
τε
καὶ
εὖ |
[2, 99] |
ὁ
ποταμὸς
ταύτῃ,
κίνδυνος
πάσῃ
|
Μέμφι |
κατακλυσθῆναι
ἐστί.
ὡς
δὲ
τῷ |
[2, 3] |
συμβήσονται
τοῖσι
λόγοισι
τοῖσι
ἐν
|
Μέμφι· |
οἱ
γὰρ
Ἡλιοπολῖται
λέγονται
Αἰγυπτίων |
[2, 153] |
ἐποίησε
τῷ
Ἡφαίστῳ
προπύλαια
ἐν
|
Μέμφι |
τὰ
πρὸς
νότον
ἄνεμον
τετραμμένα, |
[2, 8] |
τὰς
πυραμίδας
κατατμηθεῖσαι
τὰς
ἐν
|
Μέμφι. |
ταύτῃ
μὲν
λῆγον
ἀνακάμπτει
ἐς |
[2, 176] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
τῷ
ἐν
|
Μέμφι. |
τῇ
Ἴσι
τε
τὸ
ἐν |
[2, 176] |
ἀξιοθέητα,
ἐν
δὲ
καὶ
ἐν
|
Μέμφι |
τὸν
ὕπτιον
κείμενον
κολοσσὸν
τοῦ |
[2, 163] |
τοὺς
ξείνους·
ἔν
τε
δὴ
|
Μωμέμφι |
πόλι
ἐγένοντο
ἀμφότεροι
καὶ
πειρήσεσθαι |
[2, 85] |
φαίνουσαι
τοὺς
μαζούς,
σὺν
δέ
|
σφι |
αἱ
προσήκουσαι
πᾶσαι,
ἑτέρωθεν
δὲ |
[2, 2] |
αὐτά,
καὶ
τὴν
ὥρην
ἐπαγινέειν
|
σφι |
αἶγας,
πλήσαντα
δὲ
γάλακτος
τἆλλα |
[2, 92] |
πρὸς
εὐτελείην
τῶν
σιτίων
τάδε
|
σφι |
ἄλλα
ἐξεύρηται.
ἐπεὰν
πλήρης
γένηται |
[2, 82] |
γενόμενοι
ἐχρήσαντο.
τέρατα/
τε
πλέω
|
σφι |
ἀνεύρηται
ἢ
τοῖσι
ἄλλοισι
ἅπασι |
[2, 65] |
θηριώδης
ἐστί·
τὰ
δὲ
ἐόντα
|
σφι |
ἅπαντα
ἱρὰ
νενόμισται,
καὶ
τὰ |
[2, 65] |
τῇσι
πόλισι
ἕκαστοι
εὐχὰς
τάσδε
|
σφι |
ἀποτελέουσι·
εὐχόμενοι
τῷ
θεῷ
τοῦ |
[2, 142] |
οὔτε
τὰ
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
|
σφι |
γινόμενα,
οὔτε
τὰ
ἀμφὶ
νούσους |
[2, 84] |
~ἡ
δὲ
ἰητρικὴ
κατὰ
τάδε
|
σφι |
δέδασται·
μιῆς
νούσου
ἕκαστος
ἰητρός |
[2, 73] |
γὰρ
δὴ
καὶ
σπάνιος
ἐπιφοιτᾷ
|
σφι, |
δι᾽
ἐτέων,
ὡς
Ἡλιοπολῖται
λέγουσι, |
[2, 151] |
ἐς
δὲ
τὰ
ἕλεα
ἔδοξέ
|
σφι |
διῶξαι
ψιλώσαντας
τὰ
πλεῖστα
τῆς |
[2, 180] |
Αἰγύπτου
ἠνείκαντο·
Ἄμασις
μὲν
γάρ
|
σφι |
ἔδωκε
χίλια
στυπτηρίης
τάλαντα,
οἱ |
[2, 77] |
κριθέων
πεποιημένῳ
διαχρέωνται·
οὐ
γάρ
|
σφι |
εἰσὶ
ἐν
τῇ
χώρῃ
ἄμπελοι. |
[2, 47] |
Αἰγύπτῳ
ἐσέρχονται
μοῦνοι
πάντων,
οὐδέ
|
σφι |
ἐκδίδοσθαι
οὐδεὶς
θυγατέρα
ἐθέλει
οὐδ᾽ |
[2, 41] |
θύουσι,
τὰς
δὲ
θηλέας
οὔ
|
σφι |
ἔξεστι
θύειν,
ἀλλὰ
ἱραί
εἰσι |
[2, 37] |
οἶνος
ἀμπέλινος·
ἰχθύων
δὲ
οὔ
|
σφι |
ἔξεστι
πάσασθαι.
κυάμους
δὲ
οὔτε |
[2, 32] |
τῶν
δενδρέων
καρποῦ,
ἁπτομένοισι
δέ
|
σφι |
ἐπελθεῖν
ἄνδρας
μικρούς,
μετρίων
ἐλάσσονας |
[2, 148] |
ἔδοξε
λιπέσθαι
κοινῇ,
δόξαν
δέ
|
σφι |
ἐποιήσαντο
λαβύρινθον,
ὀλίγον
ὑπὲρ
τῆς |
[2, 37] |
καὶ
ὑποδήματα
βύβλινα·
ἄλλην
δέ
|
σφι |
ἐσθῆτα
οὐκ
ἔξεστι
λαβεῖν
οὐδὲ |
[2, 48] |
Ἕλλησι·
ἀντὶ
δὲ
φαλλῶν
ἄλλα
|
σφι |
ἐστὶ
ἐξευρημένα,
ὅσον
τε
πηχυαῖα |
[2, 77] |
ὅσα
ἢ
ὀρνίθων
ἢ
ἰχθύων
|
σφι |
ἐστὶ
ἐχόμενα,
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι |
[2, 37] |
οὔτε
δαπανῶνται,
ἀλλὰ
καὶ
σιτία
|
σφι |
ἐστὶ
ἱρὰ
πεσσόμενα,
καὶ
κρεῶν |
[2, 95] |
τοὺς
κώνωπας
ἀφθόνους
ἐόντας
τάδε
|
σφι |
ἐστὶ
μεμηχανημένα.
τοὺς
μὲν
τὰ |
[2, 13] |
Ἕλληνες
αἱρεθήσονται·
οὐ
γὰρ
δή
|
σφι |
ἐστὶ
ὕδατος
οὐδεμία
ἄλλη
ἀποστροφὴ |
[2, 39] |
ἂν
ᾖ
ἀγορὴ
καὶ
Ἕλληνές
|
σφι |
ἔωσι
ἐπιδήμιοι
ἔμποροι,
οἳ
δὲ |
[2, 14] |
πεινήσουσι;
εἰ
μήτε
γε
ὕσεταί
|
σφι |
ἡ
χώρη
μήτε
ὁ
ποταμὸς |
[2, 39] |
κτῆνος
τρόπῳ
τοιῷδε.
~θυσίη
δέ
|
σφι |
ἥδε
κατέστηκε.
ἀγαγόντες
τὸ
σεσημασμένον |
[2, 168] |
ὄνονται
τοὺς
χειροτέχνας.
~γέρεα
δέ
|
σφι |
ἦν
τάδε
ἐξαραιρημένα
μούνοισι
Αἰγυπτίων |
[2, 57] |
φωνῇ
αὐδάξασθαι
λέγουσι,
ἐπείτε
συνετά
|
σφι |
ηὔδα
ἡ
γυνή·
ἕως
δὲ |
[2, 14] |
Αἰγυπτίοισι
ὡς
ἔχει
φράσω·
εἴ
|
σφι |
θέλοι,
ὡς
καὶ
πρότερον
εἶπον, |
[2, 43] |
τὰ
οὐνόματα
φασὶ
εἰδέναι,
οὐδέ
|
σφι |
θεοὶ
οὗτοι
ἐν
τοῖσι
ἄλλοισι |
[2, 37] |
μήτε
ἄλλο
μυσαρὸν
μηδὲν
ἐγγίνηταί
|
σφι |
θεραπεύουσι
τοὺς
θεούς.
ἐσθῆτα
δὲ |
[2, 118] |
τὸ
Ἴλιον
ἀγγέλους,
σὺν
δέ
|
σφι |
ἰέναι
καὶ
αὐτὸν
Μενέλεων·
τοὺς |
[2, 77] |
ἐστὶ
ἐχόμενα,
χωρὶς
ἢ
ὁκόσοι
|
σφι |
ἱροὶ
ἀποδεδέχαται,
τοὺς
λοιποὺς
ὀπτοὺς |
[2, 42] |
οὐ
θύουσι
Θηβαῖοι,
ἀλλ᾽
εἰσί
|
σφι |
ἱροὶ
διὰ
τοῦτο.
μιῇ
δὲ |
[2, 55] |
Νικάνδρη,
ἔλεγον
ταῦτα·
συνωμολόγεον
δέ
|
σφι |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Δωδωναῖοι
οἱ |
[2, 37] |
πολλὸν
ἡμέρης
ἑκάστης,
δίδοται
δέ
|
σφι |
καὶ
οἶνος
ἀμπέλινος·
ἰχθύων
δὲ |
[2, 147] |
τούτους
ἐποιέοντο,
ἰσχυρῶς
περιστέλλοντες·
ἐκέχρηστό
|
σφι |
κατ᾽
ἀρχὰς
αὐτίκα
ἐνισταμένοισι
ἐς |
[2, 83] |
οὐ
μέντοι
αἵ
γε
μαντηίαι
|
σφι |
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι,
ἀλλὰ
διάφοροι |
[2, 40] |
καῦσις
ἄλλη
περὶ
ἄλλο
ἱρόν
|
σφι |
κατέστηκε·
τὴν
δ᾽
ὦν
μεγίστην |
[2, 164] |
Αἰγυπτίων
τοσαῦτα
ἐστί,
οὐνόματα
δέ
|
σφι |
κέεται
ἀπὸ
τῶν
τεχνέων.
οἱ |
[2, 86] |
τέχνην
ἔχουσι
ταύτην.
οὗτοι,
ἐπεάν
|
σφι |
κομισθῇ
νεκρός,
δεικνύουσι
τοῖσι
κομίσασι |
[2, 115] |
τοῦ
ἀδικήματος.
τέλος
δὲ
δή
|
σφι |
λόγον
τόνδε
ἐκφαίνει
ὁ
Πρωτεύς, |
[2, 29] |
τούτους
τε
μεγάλως
τιμῶσι,
καί
|
σφι |
μαντήιον
Διὸς
κατέστηκε·
στρατεύονται
δὲ |
[2, 178] |
δὲ
ἄλλαι
πόλιες
μεταποιεῦνται,
οὐδέν
|
σφι |
μετεὸν
μεταποιεῦνται.
χωρὶς
δὲ
Αἰγινῆται |
[2, 148] |
πάντα
ἱρὰ
συνελέγοντο.
~καὶ
δή
|
σφι |
μνημόσυνα
ἔδοξε
λιπέσθαι
κοινῇ,
δόξαν |
[2, 91] |
εἰρομένου
δέ
μευ
ὅ
τι
|
σφι |
μούνοισι
ἔωθε
ὁ
Περσεὺς
ἐπιφαίνεσθαι |
[2, 41] |
καὶ
γὰρ
περὶ
ταῦτα
οὕτω
|
σφι |
νενομοθέτηται·
κτείνουσι
γὰρ
δὴ
οὐδὲ |
[2, 4] |
ἡμέρας
πάρεξ
τοῦ
ἀριθμοῦ,
καί
|
σφι |
ὁ
κύκλος
τῶν
ὡρέων
ἐς |
[2, 14] |
περὶ
λήιον
πονέουσι,
ἀλλ᾽
ἐπεάν
|
σφι |
ὁ
ποταμὸς
αὐτόματος
ἐπελθὼν
ἄρσῃ |
[2, 160] |
βουλευσάμενοι
ἐπειρώτων
τοὺς
Ἠλείους
εἴ
|
σφι |
οἱ
πολιῆται
ἐναγωνίζονται.
οἳ
δὲ |
[2, 89] |
οὕτω
τοῦδε
εἵνεκεν,
ἵνα
μή
|
σφι |
οἱ
ταριχευταὶ
μίσγωνται
τῇσι
γυναιξί· |
[2, 57] |
διότι
βάρβαροι
ἦσαν,
ἐδόκεον
δέ
|
σφι |
ὁμοίως
ὄρνισι
φθέγγεσθαι·
μετὰ
δὲ |
[2, 81] |
ἱρὰ
ἐσφέρεται
εἰρίνεα
οὐδὲ
συγκαταθάπτεταί
|
σφι· |
οὐ
γὰρ
ὅσιον.
ὁμολογέουσι
δὲ |
[2, 129] |
τε
καὶ
θυσίας,
δίκας
δέ
|
σφι |
πάντων
βασιλέων
δικαιότατα
κρίνειν.
κατὰ |
[2, 91] |
μὲν
ἀνὰ
τὴν
γῆν
φαίνεσθαί
|
σφι |
πολλάκις
δὲ
ἔσω
τοῦ
ἱροῦ, |
[2, 86] |
παρ᾽
αὐτῶν
κατὰ
ἥντινα
βούλονταί
|
σφι |
σκευασθῆναι
τὸν
νεκρόν.
οἳ
μὲν |
[2, 96] |
κατιθύνει
τὸν
πλόον.
ἔστι
δέ
|
σφι |
τὰ
πλοῖα
ταῦτα
πλήθεϊ
πολλά, |
[2, 18] |
τοῦ
ποταμοῦ
τούτου
πίνουσι.
οὕτω
|
σφι |
ταῦτα
ἐχρήσθη.
~ἐπέρχεται
δὲ
ὁ |
[2, 15] |
ἐοῦσαν
πρότερον
χώρην.
ἤδη
γάρ
|
σφι |
τό
γε
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ |
[2, 44] |
ὁκόσος
χρόνος
εἴη
ἐξ
οὗ
|
σφι |
τὸ
ἱρὸν
ἵδρυται.
εὗρον
δὲ |
[2, 96] |
ἀρχήν.
~τὰ
δὲ
δὴ
πλοῖά
|
σφι, |
τοῖσι
φορτηγέουσι,
ἐστὶ
ἐκ
τῆς |
[2, 121] |
φυλάκους
δὲ
αὐτοῦ
καταστήσαντα
ἐντείλασθαί
|
σφι, |
τὸν
ἂν
ἴδωνται
ἀποκλαύσαντα
ἢ |
[2, 151] |
καὶ
τὸ
χρηστήριον,
ὅτι
ἐκέχρηστό
|
σφι |
τὸν
χαλκέῃ
σπείσαντα
αὐτῶν
φιάλῃ |
[2, 154] |
ἐτέθη
Στρατόπεδα·
τούτους
τε
δή
|
σφι |
τοὺς
χώρους
δίδωσι
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
λέγειν
ὡς,
εἰ
μὴ
ἐθελήσει
|
σφι |
ὕειν
ὁ
θεὸς
ἀλλὰ
αὐχμῷ |
[2, 57] |
δὲ
ἐβαρβάριζε,
ὄρνιθος
τρόπον
ἐδόκεέ
|
σφι |
φθέγγεσθαι,
ἐπεὶ
τέῳ
ἂν
τρόπῳ |
[2, 151] |
μελλόντων
κατασπείσειν,
ὁ
ἀρχιερεὺς
ἐξήνεικέ
|
σφι |
φιάλας
χρυσέας,
τῇσί
περ
ἐώθεσαν |
[2, 15] |
λόγῳ
εἰπεῖν
ἀναπεφηνός.
εἰ
τοίνυν
|
σφι |
χώρη
γε
μηδεμία
ὑπῆρχε,
τί |
[2, 28] |
τῷ
μὲν
Κρῶφι
τῷ
δὲ
|
Μῶφι· |
τὰς
ὦν
δὴ
πηγὰς
τοῦ |
[2, 28] |
εἶναι
τοῖσι
ὄρεσι
τῷ
μὲν
|
Κρῶφι |
τῷ
δὲ
Μῶφι·
τὰς
ὦν |
[2, 158] |
καὶ
ἐβασίλευσε
Αἰγύπτου,
ὃς
τῇ
|
διώρυχι |
ἐπεχείρησε
πρῶτος
τῇ
ἐς
τὴν |
[2, 141] |
καί
οἱ
δόξαι
ἐν
τῇ
|
ὄψι |
ἐπιστάντα
τὸν
θεὸν
θαρσύνειν
ὡς |
[2, 44] |
θύουσι,
τῷ
δὲ
ἑτέρῳ
ὡς
|
ἥρωι |
ἐναγίζουσι.
~λέγουσι
δὲ
πολλὰ
καὶ |
[2, 110] |
ἱστάντα
ἔμπροσθε
ἀνδριάντα,
φὰς
οὔ
|
οἱ |
πεποιῆσθαι
ἔργα
οἷά
περ
Σεσώστρι |