Alphabétiquement     [«   »]
τοιῷδε 2
τοκέας 1
τόλμῃ 1
τὸν 274
τόνδε 10
τόξα 3
τόπους 1
Fréquences     [«    »]
228 οἱ
266 τε
210 τῆς
274 τὸν
275 τὴν
281 τὸ
294 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre II

τὸν


Livre, Chapitre
[2, 160]   τὰ κατήκει σφέας ποιέειν περὶ  τὸν   ἀγῶνα? ἀπηγησάμενοι δὲ τὰ πάντα
[2, 160]   ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον  τὸν   ἀγῶνα τιθέναι, Ἠλείων δὲ μηδενὶ
[2, 127]   δὲ τούτου ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην  τὸν   ἀδελφεὸν αὐτοῦ Χεφρῆνα? καὶ τοῦτον
[2, 107]   ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι,  τὸν   ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε
[2, 121]   οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν  τὸν   ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ
[2, 108]   ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ τισάμενος  τὸν   ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ τὸν
[2, 100]   Νίτωκρις? τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ,  τὸν   Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες
[2, 107]   τῆς ἀληθείης ἀπολελειμμένοι. ~τοῦτον δὴ  τὸν   Αἰγύπτιον Σέσωστριν ἀναχωρέοντα καὶ ἀνάγοντα
[2, 140]   Σαβακῶς. ~ὡς δ? ἄρα οἴχεσθαι  τὸν   Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις τὸν
[2, 152]   δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα  τὸν   Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ τὸν
[2, 137]   πολλῇ Αἰθίοπάς τε καὶ Σαβακῶν  τὸν   Αἰθιόπων βασιλέα. τὸν μὲν δὴ
[2, 115]   δὲ ταῦτα Θῶνις συλλαμβάνει  τὸν   Ἀλέξανδρον καὶ τὰς νέας αὐτοῦ
[2, 115]   ἱκέτας. ἀνακομισθέντων δὲ πάντων, εἰρώτα  τὸν   Ἀλέξανδρον Πρωτεὺς τίς εἴη
[2, 172]   τὰ μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο  τὸν   Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ ἐν οὐδεμιῇ
[2, 162]   παρ? ἑωυτόν. ὡς δὲ ἀπικόμενος  τὸν   Ἄμασιν ἐκάλεε Πατάρβημις,
[2, 163]   Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ περὶ  τὸν   Ἄμασιν ἐπὶ τοὺς ξείνους? ἔν
[2, 162]   πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα  τὸν   Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα
[2, 44]   γενεῇσι ἀνδρῶν πρότερα ἐστὶ  τὸν   Ἀμφιτρύωνος Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι
[2, 121]   δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι,  τὸν   ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα κατοικτισάμενον,
[2, 111]   βασιληίην τὸν παῖδα αὐτοῦ Φερῶν,  τὸν   ἀποδέξασθαι μὲν οὐδεμίαν στρατηίην, συνενειχθῆναι
[2, 144]   βασιλεῦσαι ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα,  τὸν   Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι? τοῦτον καταπαύσαντα
[2, 161]   ἐπιμεμφόμενοι ἀπέστησαν ἀπ? αὐτοῦ, δοκέοντες  τὸν   Ἀπρίην ἐκ προνοίης αὐτοὺς ἀποπέμψαι
[2, 163]   ἀξιοθέητα. καὶ οἵ τε περὶ  τὸν   Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν
[2, 162]   ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς  τὸν   Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν,
[2, 162]   ἀπεστεῶτες, παρεσκευάζετο ὡς ἐλῶν ἐπὶ  τὸν   Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ ταῦτα
[2, 169]   ἑωυτῷ ἔχθιστον, οὕτω δὴ παραδιδοῖ  τὸν   Ἀπρίην τοῖσι Αἰγυπτίοισι. οἳ δέ
[2, 11]   ῥέεθρον Νεῖλος ἐς τοῦτον  τὸν   Ἀράβιον κόλπον, τί μιν κωλύει
[2, 158]   εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι ἐς  τὸν   Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν τὸ
[2, 158]   νότον ἄνεμον ἐς τὸν κόλπον  τὸν   Ἀράβιον. τῇ δὲ ἐλάχιστον ἐστὶ
[2, 141]   ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων  τὸν   Ἀραβίων στρατόν? αὐτὸς γάρ οἱ
[2, 64]   τοῦ Ἄρεος τὴν μητέρα, καὶ  τὸν   Ἄρεα ἀπότροφον γενόμενον ἐλθεῖν ἐξανδρωμένον
[2, 19]   ἑκατὸν ἡμέρας, πελάσας δὲ ἐς  τὸν   ἀριθμὸν τουτέων τῶν ἡμερέων ὀπίσω
[2, 7]   πόλιν ἀπὸ θαλάσσης πληροῖ ἐς  τὸν   ἀριθμὸν τοῦτον. ~ἀπὸ δὲ Ἡλίου
[2, 2]   πυνθανόμενος δὲ εὕρισκε Φρύγας καλέοντας  τὸν   ἄρτον. οὕτω συνεχώρησαν Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 175]   φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ ἐσελκύσαι?  τὸν   ἀρχιτέκτονα αὐτῆς ἑλκομένης τῆς στέγης
[2, 118]   δίκας αἰτέειν? τοὺς δὲ Τευκροὺς  τὸν   αὐτὸν λόγον λέγειν τότε καὶ
[2, 118]   οὐκ ἐφαίνετο Ἑλένη, ἀλλὰ  τὸν   αὐτὸν λόγου τῷ προτέρῳ ἐπυνθάνοντο,
[2, 8]   πυραμίδες ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ  τὸν   αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου
[2, 176]   καὶ ἐν Σάι, κείμενος κατὰ  τὸν   αὐτὸν τρόπον τῷ ἐν Μέμφι.
[2, 132]   μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι,  τὸν   αὐχένα δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν
[2, 121]   ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἐς  τὸν   βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ
[2, 121]   πολλὰ ἐξενείκασθαι. ὡς δὲ τυχεῖν  τὸν   βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι
[2, 121]   ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα  τὸν   βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι
[2, 122]   ~μετὰ δὲ ταῦτα ἔλεγον τοῦτον  τὸν   βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς
[2, 109]   χώρην Αἰγυπτίοισι ἅπασι τοῦτον ἔλεγον  τὸν   βασιλέα, κλῆρον ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον
[2, 121]   διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς  τὸν   βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ
[2, 136]   θάψαι. ὑπερβαλέσθαι δὲ βουλόμενον τοῦτον  τὸν   βασιλέα τοὺς πρότερον ἑωυτοῦ βασιλέας
[2, 168]   καὶ Ἑρμοτυβίων ἐδορυφόρεον ἐνιαυτὸν ἕκαστοι  τὸν   βασιλέα? τούτοισι ὦν τάδε πάρεξ
[2, 133]   τούτων εἵνεκα καὶ συνταχύνειν αὐτὸν  τὸν   βίον? οὐ γὰρ ποιῆσαί μιν
[2, 121]   ἔσονται. καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι  τὸν   βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ
[2, 40]   ταύτην ἔρχομαι ἐρέων. ἐπεὰν ἀποδείρωσι  τὸν   βοῦν, κατευξάμενοι κοιλίην μὲν κείνην
[2, 39]   ἀγαγόντες τὸ σεσημασμένον κτῆνος πρὸς  τὸν   βωμὸν ὅκου ἂν θύωσι, πῦρ
[2, 91]   ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος γεγονέναι?  τὸν   γὰρ Δαναὸν καὶ τὸν Λυγκέα
[2, 99]   τοῦτο μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν.  τὸν   γὰρ ποταμὸν πάντα ῥέειν παρὰ
[2, 141]   τοὺς μαχίμους τῶν Αἰγυπτίων βοηθέειν.  τὸν   δ? ἱρέα ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον
[2, 49]   ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταὶ μεζόνως ἐξέφηναν?  τὸν   δ? ὦν φαλλὸν τὸν τῷ
[2, 38]   ἔπειτα γῆν σημαντρίδα ἐπιπλάσας ἐπιβάλλει  τὸν   δακτύλιον, καὶ οὕτω ἀπάγουσι. ἀσήμαντον
[2, 137]   οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς τὰ ἕλεα,  τὸν   δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν Αἰγύπτου ἐπ?
[2, 175]   πολλοῦ καὶ ἀχθόμενον τῷ ἔργῳ,  τὸν   δὲ Ἄμασιν ἐνθύμιον ποιησάμενον οὐκ
[2, 11]   θαλάσσης κόλπον ἐσέχοντα ἐπ? Αἰθιοπίης,  τὸν   δὲ Ἀράβιον, τὸν ἔρχομαι λέξων,
[2, 162]   βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς αὐτόν?  τὸν   δὲ αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα
[2, 111]   ἐμπεσόντος κυματίης ποταμὸς ἐγένετο?  τὸν   δὲ βασιλέα λέγουσι τοῦτον ἀτασθαλίῃ
[2, 121]   ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα.  τὸν   δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη
[2, 133]   μοῦνον βιοὺς τῷ ἑβδόμῳ τελευτήσειν.  τὸν   δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς
[2, 33]   ἀπίκοντο ἀνθρώπους, γόητας εἶναι ἅπαντας.  τὸν   δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν
[2, 121]   οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους?  τὸν   δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον,
[2, 64]   οὐ περιορᾶν παριέναι ἀλλὰ ἀπερύκειν,  τὸν   δὲ ἐξ ἄλλης πόλιος ἀγαγόμενον
[2, 121]   ἔξω μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν.  τὸν   δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι?
[2, 122]   ἱρὸν Δήμητρος αὐτοὶ ἀπαλλάσσονται ὀπίσω?  τὸν   δὲ ἱρέα τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς
[2, 137]   κτείνειν μὲν αὐτῶν οὐδένα ἐθέλειν,  τὸν   δὲ κατὰ μέγαθος τοῦ ἀδικήματος
[2, 96]   ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπιεῖ ἐπιφέρεσθαι,  τὸν   δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε.
[2, 99]   ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς Λιβύης,  τὸν   δὲ Μῖνα ἄνωθεν, ὅσον τε
[2, 162]   καὶ αὐτὸς καὶ ἄλλους ἄξειν.  τὸν   δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν
[2, 121]   κελεύειν μετ? ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν?  τὸν   δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ
[2, 36]   τὸ μὲν σταῖς τοῖσι ποσί,  τὸν   δὲ πηλὸν τῇσι χερσί, καὶ
[2, 99]   τὸ μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι,  τὸν   δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι τὸ μέσον
[2, 121]   πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος,  τὸν   δὲ πρὸς νότον χειμῶνα? καὶ
[2, 129]   μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν,  τὸν   δὲ τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι
[2, 45]   ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ Διί?  τὸν   δὲ τέως μὲν ἡσυχίην ἔχειν,
[2, 61]   πᾶσαι, μυριάδες κάρτα πολλαὶ ἀνθρώπων?  τὸν   δὲ τύπτονται, οὔ μοι ὅσιον
[2, 129]   εἶναι ἐν τοῖσι οἰκίοισι τέκνον.  τὸν   δὲ ὑπεραλγήσαντά τε τῷ περιεπεπτώκεε
[2, 121]   δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ.  τὸν   δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ
[2, 121]   ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ.  τὸν   δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς
[2, 121]   αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι?  τὸν   δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι
[2, 121]   προσκυνέουσί τε καὶ εὖ ποιέουσι,  τὸν   δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν
[2, 25]   πάντων τῶν ὑδάτων ἴσον ἕλκεται,  τὸν   δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω
[2, 150]   ἐς τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον,  τὸν   δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ
[2, 152]   μὴ ἐπιμίσγεσθαι τῇ ἄλλῃ Αἰγύπτῳ.  ~τὸν   δὲ Ψαμμήτιχον τοῦτον πρότερον φεύγοντα
[2, 21]   Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν ταῦτα μηχανᾶσθαι,  τὸν   δὲ Ὠκεανὸν γῆν περὶ πᾶσαν
[2, 107]   οἰκίην ὕλῃ, περινήσαντα δὲ ὑποπρῆσαι.  τὸν   δὲ ὡς μαθεῖν τοῦτο, αὐτίκα
[2, 121]   αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι.  τὸν   δέ, ὡς πρόσω ἦν τῆς
[2, 125]   στοίχου, ἀπὸ τούτου δὲ ἐπὶ  τὸν   δεύτερον εἵλκετο στοῖχον ἐπ? ἄλλης
[2, 42]   πλὴν Ἴσιός τε καὶ Ὀσίριος,  τὸν   δὴ Διόνυσον εἶναι λέγουσι? τούτους
[2, 42]   τεθῆναι. Ἡρακλέα θελῆσαι πάντως ἰδέσθαι  τὸν   Δία, καὶ τὸν οὐκ ἐθέλειν
[2, 42]   ἐπείτε λιπαρέειν τὸν Ἡρακλέα, τάδε  τὸν   Δία μηχανήσασθαι? κριὸν ἐκδείραντα προσχέσθαι
[2, 42]   ἐποιήσαντο? Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι  τὸν   Δία. τοὺς δὲ κριοὺς οὐ
[2, 136]   ἔτι τούτῳ τῷ νόμῳ τόνδε,  τὸν   διδόντα τὸ χρέος καὶ ἁπάσης
[2, 48]   αὐλός, αἳ δὲ ἕπονται ἀείδουσαι  τὸν   Διόνυσον. διότι δὲ μέζον τε
[2, 49]   ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ τὰ περὶ  τὸν   Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν παραλλάξαντα. οὐ
[2, 49]   δοκέει μάλιστα Μελάμπους τὰ περὶ  τὸν   Διόνυσον παρὰ Κάδμου τε τοῦ
[2, 162]   ἔτι τὰ ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα  τὸν   δοκιμώτατον ἑωυτῶν οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ
[2, 86]   σιδήρω διὰ τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι  τὸν   ἐγκέφαλον, τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω
[2, 148]   καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον?  τὸν   ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου μέζω.
[2, 125]   χρόνον μὲν οἰκοδόμεον τὰ ἔργα  τὸν   εἰρημένον, ἄλλον δέ, ὡς ἐγὼ
[2, 121]   τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ  τὸν   ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ
[2, 150]   οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν  τὸν   ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως
[2, 102]   ἦν Σέσωστρις, τούτου μνήμην ποιήσομαι?  τὸν   ἔλεγον οἱ ἱρέες πρῶτον μὲν
[2, 43]   τοῦ ἑτέρου δὲ πέρι Ἡρακλέος,  τὸν   Ἕλληνες οἴδασι, οὐδαμῇ Αἰγύπτου ἐδυνάσθην
[2, 141]   Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα εἶναι Σεθῶν?  τὸν   ἐν ἀλογίῃσι ἔχειν παραχρησάμενον τῶν
[2, 180]   Ναύκρατις ἐτετίμητο. ~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων  τὸν   ἐν Δελφοῖσι νῦν ἐόντα νηὸν
[2, 160]   αὐχέοντες δικαιότατα καὶ κάλλιστα τιθέναι  τὸν   ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα πάντων ἀνθρώπων,
[2, 22]   γέρανοι δὲ φεύγουσαι τὸν χειμῶνα  τὸν   ἐν τῇ Σκυθικῇ χώρῃ γινόμενον
[2, 4]   πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων ἁπάντων ἐξευρεῖν  τὸν   ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν
[2, 108]   τὸν ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ  τὸν   ἐπηγάγετο τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο,
[2, 13]   Νείλου πείσεσθαι τὸν πάντα χρόνον  τὸν   ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι τὸ κοτὲ αὐτοὶ
[2, 47]   ἄκρην καὶ τὸν σπλῆνα καὶ  τὸν   ἐπίπλοον συνθεὶς ὁμοῦ κατ? ὦν
[2, 11]   ἐπ? Αἰθιοπίης, τὸν δὲ Ἀράβιον,  τὸν   ἔρχομαι λέξων, ἐκ τῆς νοτίης
[2, 32]   αὐτοῦ οἶδε τὰς πηγάς, καὶ  τὸν   Ἐτέαρχον φάναι ἐλθεῖν κοτε παρ?
[2, 147]   μήτε πλέον τι δίζησθαι ἔχειν  τὸν   ἕτερον τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε
[2, 106]   ἐκ δὲ τοῦ ὤμου ἐς  τὸν   ἕτερον ὦμον διὰ τῶν στηθέων
[2, 111]   νιψάμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ἥτις παρὰ  τὸν   ἑωυτῆς ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων
[2, 161]   Ψάμμιος? ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον  τὸν   ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν
[2, 114]   ἐστὶ ὁ> ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον  τὸν   ἑωυτοῦ, συλλαβόντες ἀπάγετε παρ? ἐμέ,
[2, 68]   τοῦτο ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς  τὸν   ζέφυρον) ἐνθαῦτα τροχίλος ἐσδύνων
[2, 26]   κατὰ γνώμην τὴν ἐμὴν καὶ  τὸν   ἠέρα ξηρὸν τὸν ταύτῃ εἶναι,
[2, 142]   χρόνῳ τετράκις ἔλεγον ἐξ ἠθέων  τὸν   ἥλιον ἀνατεῖλαι? ἔνθα τε νῦν
[2, 132]   ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἅπαξ μιν  τὸν   ἥλιον κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ τῆς
[2, 25]   δὲ χειμῶνα μοῦνος πιέζεται. οὕτω  τὸν   ἥλιον νενόμικα τούτων αἴτιον εἶναι.
[2, 45]   θύοιεν; ἔτι δὲ ἕνα ἐόντα  τὸν   Ἡρακλέα καὶ ἔτι ἄνθρωπον, ὡς
[2, 42]   αὐτοῦ? τέλος δέ, ἐπείτε λιπαρέειν  τὸν   Ἡρακλέα, τάδε τὸν Δία μηχανήσασθαι?
[2, 141]   δόξαι ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα  τὸν   θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται
[2, 50]   ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος? τοῦτον δὲ  τὸν   θεὸν παρὰ Λιβύων ἐπύθοντο? οὐδαμοὶ
[2, 39]   τοῦ ἱρηίου ἐπισπείσαντες καὶ ἐπικαλέσαντες  τὸν   θεὸν σφάζουσι, σφάξαντες δὲ ἀποτάμνουσι
[2, 50]   εἰ μὴ Λίβυες καὶ τιμῶσι  τὸν   θεὸν τοῦτον αἰεί. νομίζουσι δ?
[2, 121]   βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων  τὸν   θησαυρὸν τοῦ βασιλέος? σαφέως δὲ
[2, 129]   ἑωυτοῦ διδόντα ἄλλα ἀποπιμπλάναι αὐτοῦ  τὸν   θυμόν. ἐόντι δὲ ἠπίῳ τῷ
[2, 147]   ἐμῆς ὄψιος. ἐλευθερωθέντες Αἰγύπτιοι μετὰ  τὸν   ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου βασιλεύσαντα, οὐδένα
[2, 141]   σταδίων. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι  τὸν   ἱρέα τοῦ Ἡφαίστου, τῷ οὔνομα
[2, 142]   πρώτου βασιλέος ἐς τοῦ Ἡφαίστου  τὸν   ἱρέα τοῦτον τὸν τελευταῖον βασιλεύσαντα
[2, 26]   τῆς> Εὐρώπης ἔλπομαι ποιέειν ἂν  τὸν   Ἴστρον τά περ νῦν ἐργάζεται
[2, 72]   νομίζουσι δὲ καὶ τῶν ἰχθύων  τὸν   καλεύμενον λεπιδωτὸν ἱρὸν εἶναι καὶ
[2, 158]   τε καὶ νότον ἄνεμον ἐς  τὸν   κόλπον τὸν Ἀράβιον. τῇ δὲ
[2, 144]   ἀνθρώποισι, καὶ τούτων αἰεὶ ἕνα  τὸν   κρατέοντα εἶναι? ὕστατον δὲ αὐτῆς
[2, 121]   δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν  τὸν   κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν
[2, 42]   οἱ περὶ τὸ ἱρὸν ἅπαντες  τὸν   κριὸν καὶ ἔπειτα ἐν ἱρῇ
[2, 148]   αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν  τὸν   λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ
[2, 129]   τά τε ἱρὰ ἀνοῖξαι καὶ  τὸν   λεὼν τετρυμένον ἐς τὸ ἔσχατον
[2, 121]   μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα  τὸν   λίθον ἀπιέναι ἐπ? οἴκου, φέροντα
[2, 125]   μετεφόρεον ἐπὶ στοῖχον ἕκαστον, ὅκως  τὸν   λίθον ἐξέλοιεν? λελέχθω γὰρ ἡμῖν
[2, 121]   ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ  τὸν   λίθον ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας
[2, 79]   ἐόντων, ἐν δὲ δὴ καὶ  τὸν   Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον τὸ οὔνομα?
[2, 123]   Διόνυσον. πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε  τὸν   λόγον Αἰγύπτιοι εἰσὶ οἱ εἰπόντες,
[2, 112]   εἶναι Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω, καὶ  τὸν   λόγον ἀκηκοὼς ὡς διαιτήθη Ἑλένη
[2, 116]   δηλώσας ὡς καὶ τοῦτον ἐπίσταιτο  τὸν   λόγον? δῆλον δὲ κατὰ γὰρ)
[2, 49]   ἀτρεκέως μὲν οὐ πάντα συλλαβὼν  τὸν   λόγον ἔφηνε, ἀλλ? οἱ ἐπιγενόμενοι
[2, 43]   αὐτόν. ~Ἡρακλέος δὲ πέρι τόνδε  τὸν   λόγον ἤκουσα, ὅτι εἴη τῶν
[2, 16]   Νεῖλός γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον  τὸν   λόγον τὴν Ἀσίην οὐρίζων
[2, 35]   ~ἔρχομαι δὲ περὶ Αἰγύπτου μηκυνέων  τὸν   λόγον, ὅτι πλεῖστα θωμάσια ἔχει
[2, 116]   δοκέει δέ μοι καὶ Ὅμηρος  τὸν   λόγον τοῦτον πυθέσθαι? ἀλλ? οὐ
[2, 123]   ἐστι? ἐμοὶ δὲ παρὰ πάντα  τὸν   λόγον ὑπόκειται ὅτι τὰ λεγόμενα
[2, 131]   ταύτης καὶ τῶν κολοσσῶν τόνδε  τὸν   λόγον, ὡς Μυκερῖνος ἠράσθη τῆς
[2, 91]   γεγονέναι? τὸν γὰρ Δαναὸν καὶ  τὸν   Λυγκέα ἐόντας Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς
[2, 121]   ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα,  τὸν   μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα
[2, 137]   καὶ Σαβακῶν τὸν Αἰθιόπων βασιλέα.  τὸν   μὲν δὴ τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι
[2, 11]   τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθαι κοτέ,  τὸν   μὲν ἐκ τῆς βορηίης θαλάσσης
[2, 121]   δὲ πρὸς νότον χειμῶνα? καὶ  τὸν   μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν
[2, 121]   καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι  τὸν   μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι
[2, 121]   τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται. καὶ  τὸν   μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς
[2, 146]   Ἕλληνες ὡς αὐτίκα γενόμενον ἐς  τὸν   μηρὸν ἐνερράψατο Ζεὺς καὶ ἤνεικε
[2, 23]   τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας ἐς ἀφανὲς  τὸν   μῦθον ἀνενείκας οὐκ ἔχει ἔλεγχον?
[2, 133]   κεῖνον δὲ οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα  τὸν   Μυκερῖνον, ὡς κατακεκριμένων ἤδη οἱ
[2, 149]   ἓξ δὲ μῆνας ἔξω ἐς  τὸν   Νεῖλον αὖτις? καὶ ἐπεὰν μὲν
[2, 34]   ἐς θάλασσαν ἀντίον κέεται. οὕτω  τὸν   Νεῖλον δοκέω διὰ πάσης τῆς
[2, 10]   καὶ ἄλλοι ποταμοί, οὐ κατὰ  τὸν   Νεῖλον ἐόντες μεγάθεα, οἵτινες ἔργα
[2, 20]   ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν  τὸν   Νεῖλον. πολλάκις δὲ ἐτησίαι μὲν
[2, 22]   δὴ οὐδ? αὕτη οὐδέν, φαμένη  τὸν   Νεῖλον ῥέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος?
[2, 26]   Ἴστρον τά περ νῦν ἐργάζεται  τὸν   Νεῖλον. ~τῆς αὔρης δὲ πέρι,
[2, 150]   τὸν χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους ἐς  τὸν   Νεῖλον φορέειν? δὲ ὑπολαμβάνων
[2, 85]   κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι λιποῦσαι  τὸν   νεκρὸν αὐταὶ ἀνὰ ἀνὰ τὴν
[2, 86]   τύπον ἀνθρωποειδέα, ποιησάμενοι δὲ ἐσεργνῦσι  τὸν   νεκρόν, καὶ κατακληίσαντες οὕτω θησαυρίζουσι
[2, 86]   δὲ παρέλθωσι αἱ ἑβδομήκοντα, λούσαντες  τὸν   νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ τὸ
[2, 86]   κατὰ ἥντινα βούλονταί σφι σκευασθῆναι  τὸν   νεκρόν. οἳ μὲν δὴ ἐκποδὼν
[2, 87]   ποιήσωσι, ἀπ? ὦν ἔδωκαν οὕτω  τὸν   νεκρόν, οὐδὲν ἔτι πρηγματευθέντες. ~ἡ
[2, 121]   τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ  τὸν   νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν
[2, 121]   μιν τάδε ποιῆσαι? τοῦ φωρὸς  τὸν   νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι,
[2, 136]   Αἰγυπτίοισι, ἀποδεικνύντα ἐνέχυρον τοῦ πατρὸς  τὸν   νέκυν οὕτω λαμβάνειν τὸ χρέος?
[2, 121]   καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον  τὸν   νέκυν. τὴν δὲ ὡς ἤκουσε
[2, 63]   λελειμμένοι ἕλκουσι τετράκυκλον ἅμαξαν ἄγουσαν  τὸν   νηόν τε καὶ τὸ ἐν
[2, 7]   ἔς τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ  τὸν   νηὸν τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου.
[2, 177]   Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον  τὸν   νόμον Ἀθηναίοισι ἔθετο? τῷ ἐκεῖνοι
[2, 42]   ὀίων ἀπέχονται, διὰ τάδε λέγουσι  τὸν   νόμον τόνδε σφίσι τεθῆναι. Ἡρακλέα
[2, 160]   τῷ ἀστῷ ἀγωνιζομένῳ προσθήσονται, ἀδικέοντες  τὸν   ξεῖνον. ἀλλ? εἰ δὴ βούλονται
[2, 122]   βασιλέα ζωὸν καταβῆναι κάτω ἐς  τὸν   οἱ Ἕλληνες Ἅιδην νομίζουσι εἶναι,
[2, 79]   ἔχει, συμφέρεται δὲ ὡυτὸς εἶναι  τὸν   οἱ Ἕλληνες Λίνον ὀνομάζοντες ἀείδουσι,
[2, 121]   ἐν αὐτῷ? χρόνου δὲ περιιόντος  τὸν   οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ βίου
[2, 121]   φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα  τὸν   οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν
[2, 89]   νεκρῷ προσφάτῳ γυναικός, κατειπεῖν δὲ  τὸν   ὁμότεχνον. ~ὃς δ? ἂν
[2, 73]   τὸ ἱρόν. ταῦτα μὲν τοῦτον  τὸν   ὄρνιν λέγουσι ποιέειν. ~εἰσὶ δὲ
[2, 144]   ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι ὦρον  τὸν   Ὀσίριος παῖδα, τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες
[2, 120]   ἔμελλε αὐτὴν Πριάμου ἀποθανόντος παραλάμψεσθαι,  τὸν   οὐ προσῆκε ἀδικέοντι τῷ ἀδελφεῷ
[2, 121]   τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν,  τὸν   οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων
[2, 42]   πάντως ἰδέσθαι τὸν Δία, καὶ  τὸν   οὐκ ἐθέλειν ὀφθῆναι ὑπ? αὐτοῦ?
[2, 132]   πάντα ἔτεα, ἐπεὰν τύπτωνται Αἰγύπτιοι  τὸν   οὐκ ὀνομαζόμενον θεὸν ὑπ? ἐμεῦ
[2, 25]   ἀπέρχεται ἥλιος ἐς μέσον  τὸν   οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ τὸ ἐνθεῦτεν
[2, 156]   ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν τοῦ Ὀσίριος  τὸν   παῖδα. Ἀπόλλωνα δὲ καὶ Ἄρτεμιν
[2, 111]   τελευτήσαντος ἐκδέξασθαι ἔλεγον τὴν βασιληίην  τὸν   παῖδα αὐτοῦ Φερῶν, τὸν ἀποδέξασθαι
[2, 46]   οὐ θύουσι Αἰγυπτίων οἱ εἰρημένοι?  τὸν   Πᾶνα τῶν ὀκτὼ θεῶν λογίζονται
[2, 173]   χρᾶσθαι, ἐντανύουσι? εἰ γὰρ δὴ  τὸν   πάντα χρόνον ἐντεταμένα εἴη, ἐκραγείη
[2, 13]   κατακλύζοντος αὐτὴν τοῦ Νείλου πείσεσθαι  τὸν   πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι
[2, 33]   τὸν δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον  τὸν   παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι
[2, 162]   ἀπάγειν. ὅμως δὲ αὐτὸν ἀξιοῦν  τὸν   Πατάρβημιν βασιλέος μεταπεμπομένου ἰέναι πρὸς
[2, 73]   τὸ ἱρὸν τοῦ Ἡλίου κομίζειν  τὸν   πατέρα ἐν σμύρνῃ ἐμπλάσσοντα καὶ
[2, 73]   οὕτω δὴ κοιλήναντα τὸ ᾠὸν  τὸν   πατέρα ἐς αὐτὸ ἐντιθέναι, σμύρνῃ
[2, 73]   τι τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε  τὸν   πατέρα? ἐσκειμένου δὲ τοῦ πατρὸς
[2, 152]   τὸν Αἰθίοπα Σαβακῶν, ὅς οἱ  τὸν   πατέρα Νεκῶν ἀπέκτεινε, τοῦτον φεύγοντα
[2, 113]   δὴ Ἀλεξάνδρου ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι  τὸν   περὶ τὸ ἱρὸν ἔχοντα νόμον,
[2, 45]   καὶ ὅδε μῦθος ἐστὶ  τὸν   περὶ τοῦ Ἡρακλέος λέγουσι, ὡς
[2, 121]   δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ πρὸς  τὸν   περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ
[2, 91]   δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς  τὸν   Περσέα. ἀπικόμενον δὲ αὐτὸν ἐς
[2, 91]   ἄλλων ἀγῶνα γυμνικὸν τιθέντες, ἔφασαν  τὸν   Περσέα ἐκ τῆς ἑωυτῶν πόλιος
[2, 91]   Περσέος. οὗτοι οἱ Χεμμῖται λέγουσι  τὸν   Περσέα πολλάκις μὲν ἀνὰ τὴν
[2, 110]   Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα πολλῷ Δαρεῖον  τὸν   Πέρσην οὐ περιεῖδε ἱστάντα ἔμπροσθε
[2, 60]   οἳ δὲ αὐλέουσι κατὰ πάντα  τὸν   πλόον, αἱ δὲ λοιπαὶ γυναῖκες
[2, 115]   τὸ οὔνομα, καὶ δὴ καὶ  τὸν   πλόον ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι. μετὰ
[2, 96]   καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει  τὸν   πλόον. ἔστι δέ σφι τὰ
[2, 167]   εἶναι, καὶ μάλιστα τοὺς ἐς  τὸν   πόλεμον ἀνειμένους? μεμαθήκασι δ? ὦν
[2, 41]   τόνδε? τὰς μὲν θηλέας ἐς  τὸν   ποταμὸν ἀπιεῖσι, τοὺς δὲ ἔρσενας
[2, 70]   περὶ ἄγκιστρον, μετιεῖ ἐς μέσον  τὸν   ποταμόν, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοῦ
[2, 100]   πολλοὺς ἱστιᾶν, δαινυμένοισι δὲ ἐπεῖναι  τὸν   ποταμὸν δι? αὐλῶνος κρυπτοῦ μεγάλου.
[2, 4]   θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ  τὸν   ποταμόν. ~καὶ εὖ μοι ἐδόκεον
[2, 39]   Ἕλληνες, οἳ δ? ἐκβάλλουσι ἐς  τὸν   ποταμόν? καταρῶνται δὲ τάδε λέγοντες
[2, 20]   ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν  τὸν   ποταμόν, κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν
[2, 29]   ἐκδιδοῖ. καὶ ἔπειτα ἀποβὰς παρὰ  τὸν   ποταμὸν ὁδοιπορίην ποιήσεαι ἡμερέων τεσσεράκοντα?
[2, 96]   ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν  τὸν   ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν, ἢν
[2, 124]   μέχρι τοῦ Νείλου? διαπεραιωθέντας δὲ  τὸν   ποταμὸν πλοίοισι τοὺς λίθους ἑτέροισι
[2, 93]   καὶ τὰ τέλματα τὰ παρὰ  τὸν   ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται πίμπλασθαι διηθέοντος
[2, 47]   ὦν ἔβαψε ἑωυτὸν βὰς ἐς  τὸν   ποταμόν? τοῦτο δὲ οἱ συβῶται
[2, 99]   τε ἑκατὸν σταδίους ἀπὸ Μέμφιος,  τὸν   πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα τὸ
[2, 172]   τοῦ ποδανιπτῆρος τὤγαλμα γεγονέναι, ἐς  τὸν   πρότερον μὲν τοὺς Αἰγυπτίους ἐνεμέειν
[2, 111]   ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειρος. καὶ  τὸν   πρώτης τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς πειρᾶσθαι,
[2, 99]   καὶ τῆς ἐμῆς ὄψιος. Μῖνα  τὸν   πρῶτον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ ἱρέες
[2, 127]   λέγουσι κεῖσθαι Χέοπα) ὑποδείμας δὲ  τὸν   πρῶτον δόμον λίθου Αἰθιοπικοῦ ποικίλου,
[2, 125]   βραχέων πεποιημένῃσι, χαμᾶθεν μὲν ἐπὶ  τὸν   πρῶτον στοῖχον τῶν ἀναβαθμῶν ἀείροντες?
[2, 93]   μὴ ἁμάρτοιεν τῆς ὁδοῦ διὰ  τὸν   ῥόον. ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται
[2, 107]   ἐκείνων ἐπιβαίνοντας ἐκσώζεσθαι. ταῦτα ποιῆσαι  τὸν   Σέσωστριν, καὶ δύο μὲν τῶν
[2, 14]   μένει, ἀποδινήσας δὲ τῇσι ὑσὶ  τὸν   σῖτον οὕτω κομίζεται. ~εἰ ὦν
[2, 47]   θύσῃ, τὴν οὐρὴν ἄκρην καὶ  τὸν   σπλῆνα καὶ τὸν ἐπίπλοον συνθεὶς
[2, 113]   πρός τε τοὺς ἱρέας καὶ  τὸν   στόματος τούτου φύλακον, τῷ οὔνομα
[2, 169]   ὡς οὐ ποιέοι δίκαια τρέφων  τὸν   σφίσι τε καὶ ἑωυτῷ ἔχθιστον,
[2, 136]   βασιλέα ἔλεγον οἱ ἱρέες Ἄσυχιν,  τὸν   τὰ πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι
[2, 26]   ἐμὴν καὶ τὸν ἠέρα ξηρὸν  τὸν   ταύτῃ εἶναι, διακαίων τὴν διέξοδον
[2, 142]   τοῦ Ἡφαίστου τὸν ἱρέα τοῦτον  τὸν   τελευταῖον βασιλεύσαντα μίαν τε καὶ
[2, 150]   ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ, ἐς  τὸν   Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον
[2, 40]   καὶ τοὺς ὤμους τε καὶ  τὸν   τράχηλον. ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ
[2, 68]   ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν σίνεται  τὸν   τροχίλον. ~τοῖσι μὲν δὴ τῶν
[2, 140]   τὸν Αἰθίοπα ἐξ Αἰγύπτου, αὖτις  τὸν   τυφλὸν ἄρχειν ἐκ τῶν ἑλέων
[2, 49]   ἐξέφηναν? τὸν δ? ὦν φαλλὸν  τὸν   τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ
[2, 176]   ἐν δὲ καὶ ἐν Μέμφι  τὸν   ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου
[2, 121]   δ? ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ  τὸν   φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ
[2, 121]   τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα,  τὸν   φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα
[2, 151]   τὸ χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό σφι  τὸν   χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον
[2, 147]   αὐτίκα ἐνισταμένοισι ἐς τὰς τυραννίδας  τὸν   χαλκέῃ φιάλῃ σπείσαντα αὐτῶν ἐν
[2, 19]   ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς  τὸν   χειμῶνα ἅπαντα διατελέει ἐὼν μέχρι
[2, 22]   οὐκ ἀπολείπουσι, γέρανοι δὲ φεύγουσαι  τὸν   χειμῶνα τὸν ἐν τῇ Σκυθικῇ
[2, 127]   καὶ ἡμίσεος πλέθρου. ~βασιλεῦσαι δὲ  τὸν   Χέοπα τοῦτον Αἰγύπτιοι ἔλεγον πεντήκοντα
[2, 135]   συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ  τὸν   Χῖοι ἀνέθεσαν, ἀντίον δὲ αὐτοῦ
[2, 48]   θυρέων σφάξας ἕκαστος διδοῖ ἀποφέρεσθαι  τὸν   χοῖρον αὐτῷ τῷ ἀποδομένῳ τῶν
[2, 150]   τοῦ ὀρύγματος τούτου οὐκ ὥρων  τὸν   χοῦν οὐδαμοῦ ἐόντα, ἐπιμελὲς γὰρ
[2, 150]   μετ? ἡμέρην ποιεύμενον? ὀρύσσοντας γὰρ  τὸν   χοῦν τοὺς Αἰγυπτίους ἐς τὸν
[2, 128]   καλέουσι ποιμένος Φιλίτιος, ὃς τοῦτον  τὸν   χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα
[2, 25]   τοῦ ἡλίου μοῦνος ποταμῶν τοῦτον  τὸν   χρόνον, οἰκότως αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει
[2, 139]   ταῦτα, ἀλλὰ γάρ οἱ ἐξεληλυθέναι  τὸν   χρόνον, ὁκόσον κεχρῆσθαι ἄρξαντα Αἰγύπτου
[2, 52]   Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν  τὸν   χρόνον τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ ὦν
[2, 160]   τὴν ἀρχήν. ~ἐπὶ τοῦτον δὴ  τὸν   Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου ἀπίκοντο Ἠλείων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/03/2005