Livre, Chapitre |
[2, 90] |
προσηκόντων
οὔτε
τῶν
φίλων,
ἀλλά
|
μιν |
αἱ
ἱρέες
αὐτοὶ
τοῦ
Νείλου |
[2, 79] |
Λίνος
καλεύμενος
Μανερῶς.
ἔφασαν
δέ
|
μιν |
Αἰγύπτιοι
τοῦ
πρώτου
βασιλεύσαντος
Αἰγύπτου |
[2, 100] |
δὲ
ἄλλα
μηχανᾶσθαι?
καλέσασαν
δέ
|
μιν |
Αἰγυπτίων
τοὺς
μάλιστα
μεταιτίους
τοῦ |
[2, 46] |
τραγοσκελέα,
οὔτι
τοιοῦτον
νομίζοντες
εἶναί
|
μιν |
ἀλλὰ
ὁμοῖον
τοῖσι
ἄλλοισι
θεοῖσι? |
[2, 169] |
ἐτρέφετο
ἐν
τοῖσι
βασιληίοισι,
καί
|
μιν |
Ἄμασις
εὖ
περιεῖτε?
τέλος
δὲ |
[2, 169] |
Ἀπρίην
τοῖσι
Αἰγυπτίοισι.
οἳ
δέ
|
μιν |
ἀπέπνιξαν
καὶ
ἔπειτα
ἔθαψαν
ἐν |
[2, 91] |
τοὺς
συγγενέας
πάντας?
ἐκμεμαθηκότα
δέ
|
μιν |
ἀπικέσθαι
ἐς
Αἴγυπτον
τὸ
τῆς |
[2, 162] |
ὡς
διεδείκνυε.
ἐπείτε
γὰρ
ἐστήσαντό
|
μιν |
βασιλέα
τῶν
Αἰγυπτίων
οἱ
ἀπεστεῶτες, |
[2, 26] |
Λιβύης
ἔρχεται,
διεξιόντα
δ?
ἄν
|
μιν |
διὰ
πάσης
τῆς>
Εὐρώπης
ἔλπομαι |
[2, 152] |
πρὸς
τῶν
ἕνδεκα
βασιλέων
καταλαμβάνει
|
μιν |
διὰ
τὴν
κυνέην
φεύγειν
ἐς |
[2, 131] |
ἀπήγξατο
ὑπὸ
ἄχεος,
ὁ
δέ
|
μιν |
ἔθαψε
ἐν
τῇ
βοῒ
ταύτῃ, |
[2, 106] |
τῶν
θεησαμένων
Μέμνονος
εἰκόνα
εἰκάζουσί
|
μιν |
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης
ἀπολελειμμένοι. |
[2, 162] |
κατήμενος,
ἐπαείρας
ἀπεματάισε,
καὶ
τοῦτό
|
μιν |
ἐκέλευε
Ἀπρίῃ
ἀπάγειν.
ὅμως
δὲ |
[2, 73] |
τὠυτὸ
βάρος?
ἐμπλάσαντα
δὲ
κομίζειν
|
μιν |
ἐπ?
Αἰγύπτου
ἐς
τοῦ
Ἡλίου |
[2, 141] |
κινδυνεύει
παρθεῖν.
ὀλοφυρόμενον
δ?
ἄρα
|
μιν |
ἐπελθεῖν
ὕπνον,
καί
οἱ
δόξαι |
[2, 55] |
παρὰ
σφέας
ἀπικέσθαι,
ἱζομένην
δέ
|
μιν |
ἐπὶ
φηγὸν
αὐδάξασθαι
φωνῇ
ἀνθρωπηίῃ |
[2, 174] |
οὐδαμῶς
κατεσπουδασμένος
ἀνήρ?
ὅκως
δέ
|
μιν |
ἐπιλείποι
πίνοντά
τε
καὶ
εὐπαθέοντα |
[2, 175] |
παρὰ
τὴν
ἔσοδον?
ἔσω
γάρ
|
μιν |
ἐς
τὸ
ἱρόν
φασι
τῶνδε |
[2, 181] |
πρὸς
αὐτήν,
ἐμίσγετο,
καὶ
κάρτα
|
μιν |
ἔστερξε
μετὰ
τοῦτο.
ἡ
δὲ |
[2, 122] |
μίτρῃ
τοὺς
ὀφθαλμούς,
ἀγαγόντες
δέ
|
μιν |
ἔχοντα
τὸ
φᾶρος
ἐς
ὁδὸν |
[2, 121] |
ἐγγίνεσθαι
καί
τινα
καὶ
σκῶψαι
|
μιν |
καὶ
ἐς
γέλωτα
προαγαγέσθαι,
ἐπιδοῦναι |
[2, 174] |
τε
μαντήια
ἐκτημένοισι?
ὅσοι
δέ
|
μιν |
κατέδησαν
φῶρα
εἶναι,
τούτων
δὲ |
[2, 121] |
ἔρρεε
ὁ
οἶνος,
τὴν
κεφαλήν
|
μιν |
κόπτεσθαι
μεγάλα
βοῶντα
ὡς
οὐκ |
[2, 129] |
τοῦτον.
τά
τε
ἄλλα
γάρ
|
μιν |
κρίνειν
εὖ,
καὶ
δὴ
καὶ |
[2, 11] |
τοῦτον
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον,
τί
|
μιν |
κωλύει
ῥέοντος
τούτου
ἐκχωσθῆναι
ἐντός |
[2, 169] |
ἥδε
διάνοια,
μηδ?
ἂν
θεόν
|
μιν |
μηδένα
δύνασθαι
παῦσαι
τῆς
βασιληίης? |
[2, 68] |
ἄλλα
ὄρνεα
καὶ
θηρία
φεύγει
|
μιν, |
ὁ
δὲ
τροχίλος
εἰρηναῖόν
οἱ |
[2, 86] |
χρέωνται
Αἰγύπτιοι.
ἐνθεῦτεν
δὲ
παραδεξάμενοί
|
μιν |
οἱ
προσήκοντες
ποιεῦνται
ξύλινον
τύπον |
[2, 100] |
Αἰγυπτίων
διαφθεῖραι
δόλῳ.
ποιησαμένην
γάρ
|
μιν |
οἴκημα
περίμηκες
ὑπόγαιον
καινοῦν
τῷ |
[2, 121] |
λέγων
οὐκ
ἔπειθε,
ἐπιτεχνήσασθαι
τοιάδε
|
μιν? |
ὄνους
κατασκευασάμενον
καὶ
ἀσκοὺς
πλήσαντα |
[2, 37] |
ἀνέχονται,
νομίζοντες
οὐ
καθαρὸν
εἶναί
|
μιν |
ὄσπριον.
ἱρᾶται
δὲ
οὐκ
εἷς |
[2, 73] |
τῷ
οὔνομα
φοῖνιξ.
ἐγὼ
μέν
|
μιν |
οὐκ
εἶδον
εἰ
μὴ
ὅσον |
[2, 122] |
δὲ
ἑσσοῦσθαι
ὑπ?
αὐτῆς,
καί
|
μιν |
πάλιν
ἀπικέσθαι
δῶρον
ἔχοντα
παρ? |
[2, 124] |
πᾶσαν
κακότητα
ἐλάσαι.
κατακληίσαντα
γάρ
|
μιν |
πάντα
τὰ
ἱρὰ
πρῶτα
μὲν |
[2, 121] |
δὴ
καὶ
καταμεῖναι.
ὡς
δέ
|
μιν |
παρὰ
τὴν
πόσιν
φιλοφρόνως
ἠσπάζοντο, |
[2, 121] |
δόξαι
εὖ
λέγειν,
καὶ
ποιῆσαί
|
μιν |
πεισθέντα
ταῦτα,
καὶ
καταρμόσαντα
τὸν |
[2, 141] |
οἱ
πέμψειν
τιμωρούς.
τούτοισι
δή
|
μιν |
πίσυνον
τοῖσι
ἐνυπνίοισι,
παραλαβόντα
Αἰγυπτίων |
[2, 102] |
κατοικημένους
καταστρέφεσθαι,
ἐς
ὃ
πλέοντά
|
μιν |
πρόσω
ἀπικέσθαι
ἐς
θάλασσαν
οὐκέτι |
[2, 22] |
ὡς
οὐδὲ
οἰκὸς
ἀπὸ
χιόνος
|
μιν |
ῥέειν,
πρῶτον
μὲν
καὶ
μέγιστον |
[2, 135] |
ἐν
μέλεϊ
Σαπφὼ
πολλὰ
κατεκερτόμησέ
|
μιν. |
Ροδώπιος
μέν
νυν
πέρι
πέπαυμαι. |
[2, 121] |
εἴη
ὁ
ταῦτα
μηχανώμενος,
ποιῆσαί
|
μιν |
τάδε,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
πιστά? |
[2, 121] |
κλέπτας
οὐκ
ἀνιέναι
κεραΐζοντας)
ποιῆσαί
|
μιν |
τάδε?
πάγας
προστάξαι
ἐργάσασθαι
καὶ |
[2, 121] |
ἔκδυσιν
οὐδεμίαν
ἔχον.
ἀπορεύμενον
δέ
|
μιν |
τάδε
ποιῆσαι?
τοῦ
φωρὸς
τὸν |
[2, 129] |
ξυλίνην
κοίλην,
καὶ
ἔπειτα
καταχρυσώσαντά
|
μιν |
ταύτην
ἔσω
ἐν
αὐτῇ
θάψαι |
[2, 133] |
τὸν
βίον?
οὐ
γὰρ
ποιῆσαί
|
μιν |
τὸ
χρεὸν
ἦν
ποιέειν?
δεῖν |
[2, 132] |
τῷ
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ
ἅπαξ
|
μιν |
τὸν
ἥλιον
κατιδεῖν.
~μετὰ
δὲ |
[2, 122] |
ὀπίσω
ἐκ
τοῦ
ἱροῦ
ἀπάγειν
|
μιν |
τοὺς
λύκους
ἐς
τὠυτὸ
χωρίον. |
[2, 111] |
δέκα
μὲν
δὴ
ἔτεα
εἶναί
|
μιν |
τυφλόν,
ἑνδεκάτῳ
δὲ
ἔτεϊ
ἀπικέσθαι |
[2, 174] |
ἂν
περιιών?
οἳ
δ?
ἄν
|
μιν |
φάμενοι
ἔχειν
τὰ
σφέτερα
χρήματα |
[2, 113] |
ἀποπλέειν
ἐς
τὴν
ἑωυτοῦ?
καί
|
μιν, |
ὡς
ἐγένετο
ἐν
τῷ
Αἰγαίῳ, |
[2, 100] |
τοσαῦτα
ἔλεγον,
πλὴν
ὅτι
αὐτήν
|
μιν, |
ὡς
τοῦτο
ἐξέργαστο,
ῥίψαι
ἐς |