Livre, Chapitre |
[2, 79] |
οὔνομα?
φαίνονται
δὲ
αἰεί
κοτε
|
τοῦτον |
ἀείδοντες.
ἔστι
δὲ
Αἰγυπτιστὶ
ὁ |
[2, 127] |
πλέθρου.
~βασιλεῦσαι
δὲ
τὸν
Χέοπα
|
τοῦτον |
Αἰγύπτιοι
ἔλεγον
πεντήκοντα
ἔτεα,
τελευτήσαντος |
[2, 50] |
Λίβυες
καὶ
τιμῶσι
τὸν
θεὸν
|
τοῦτον |
αἰεί.
νομίζουσι
δ?
ὦν
Αἰγύπτιοι |
[2, 115] |
κατίσχει,
μετὰ
δὲ
αὐτόν
τε
|
τοῦτον |
ἀνήγαγε
ἐς
Μέμφιν
καὶ
τὴν |
[2, 147] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ
τοῦ
Ἡφαίστου,
|
τοῦτον |
ἁπάσης
βασιλεύσειν
Αἰγύπτου?
ἐς
γὰρ |
[2, 7] |
θαλάσσης
πληροῖ
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
|
τοῦτον. |
~ἀπὸ
δὲ
Ἡλίου
πόλιος
ἄνω |
[2, 111] |
ἐγένετο?
τὸν
δὲ
βασιλέα
λέγουσι
|
τοῦτον |
ἀτασθαλίῃ
χρησάμενον,
λαβόντα
αἰχμὴν
βαλεῖν |
[2, 151] |
τὸν
χαλκέῃ
σπείσαντα
αὐτῶν
φιάλῃ
|
τοῦτον |
βασιλέα
ἔσεσθαι
μοῦνον
Αἰγύπτου,
ἀναμνησθέντες |
[2, 129] |
ταῦτα
τὰ
χωρία.
~μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
βασιλεῦσαι
Αἰγύπτου
Μυκερῖνον
ἔλεγον
Χέοπος |
[2, 137] |
μὲν
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι.
~μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
βασιλεῦσαι
ἄνδρα
τυφλὸν
ἐξ
Ἀνύσιος |
[2, 141] |
πάντῃ
δέκα
σταδίων.
~μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
βασιλεῦσαι
τὸν
ἱρέα
τοῦ
Ἡφαίστου, |
[2, 124] |
εὐθηνέειν
Αἴγυπτον
μεγάλως,
μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
βασιλεύσαντα
σφέων
Χέοπα
ἐς
πᾶσαν |
[2, 101] |
ἑνὸς
τοῦ
ἐσχάτου
αὐτῶν
Μοίριος?
|
τοῦτον |
δὲ
ἀποδέξασθαι
μνημόσυνα
τοῦ
Ἡφαίστου |
[2, 73] |
περιήγησιν
ὁμοιότατος
καὶ
τὸ
μέγαθος.
|
τοῦτον |
δὲ
λέγουσι
μηχανᾶσθαι
τάδε,
ἐμοὶ |
[2, 50] |
ὑπὸ
Πελασγῶν
ὀνομασθῆναι,
πλὴν
Ποσειδέωνος?
|
τοῦτον |
δὲ
τὸν
θεὸν
παρὰ
Λιβύων |
[2, 127] |
τὸν
ἀδελφεὸν
αὐτοῦ
Χεφρῆνα?
καὶ
|
τοῦτον |
δὲ
τῷ
αὐτῷ
τρόπῳ
διαχρᾶσθαι |
[2, 107] |
εἶναι,
πολλὸν
τῆς
ἀληθείης
ἀπολελειμμένοι.
|
~τοῦτον |
δὴ
τὸν
Αἰγύπτιον
Σέσωστριν
ἀναχωρέοντα |
[2, 160] |
Ψάμμι
παραδοὺς
τὴν
ἀρχήν.
~ἐπὶ
|
τοῦτον |
δὴ
τὸν
Ψάμμιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου |
[2, 109] |
δὲ
τὴν
χώρην
Αἰγυπτίοισι
ἅπασι
|
τοῦτον |
ἔλεγον
τὸν
βασιλέα,
κλῆρον
ἴσον |
[2, 94] |
φέρει
πολλὸν
μὲν
δυσώδεα
δέ?
|
τοῦτον |
ἐπεὰν
συλλέξωνται,
οἳ
μὲν
κόψαντες |
[2, 107] |
ἐπέτρεψε
ὁ
Σέσωστρις
τὴν
Αἴγυπτον,
|
τοῦτον |
ἐπὶ
ξείνια
αὐτὸν
καλέσαντα
καὶ |
[2, 116] |
μετῆκε
αὐτόν,
δηλώσας
ὡς
καὶ
|
τοῦτον |
ἐπίσταιτο
τὸν
λόγον?
δῆλον
δὲ |
[2, 134] |
ἀκμάζουσα
Ροδῶπις,
ἀλλ?
οὐ
κατὰ
|
τοῦτον. |
ἔτεσι
γὰρ
κάρτα
πολλοῖσι
ὕστερον |
[2, 114] |
γῆν
ταύτην
ἀπενειχθείς.
κότερα
δῆτα
|
τοῦτον |
ἐῶμεν
ἀσινέα
ἐκπλέειν
ἢ
ἀπελώμεθα |
[2, 172] |
πάντες
τοὺς
πόδας
ἑκάστοτε
ἐναπενίζοντο?
|
τοῦτον |
κατ?
ὦν
κόψας
ἄγαλμα
δαίμονος |
[2, 122] |
ἀπαλλάσσονται
ὀπίσω?
τὸν
δὲ
ἱρέα
|
τοῦτον |
καταδεδεμένον
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
λέγουσι
ὑπὸ |
[2, 144] |
παῖδα,
τὸν
Ἀπόλλωνα
Ἕλληνες
ὀνομάζουσι?
|
τοῦτον |
καταπαύσαντα
Τυφῶνα
βασιλεῦσαι
ὕστατον
Αἰγύπτου. |
[2, 100] |
τε
καὶ
ἀξιαπηγητότατον.
~μετὰ
δὲ
|
τοῦτον |
κατέλεγον
οἱ
ἱρέες
ἐκ
βύβλου |
[2, 121] |
καὶ
τὸν
μὲν
καλέουσι
θέρος,
|
τοῦτον |
μὲν
προσκυνέουσί
τε
καὶ
εὖ |
[2, 136] |
καί
με
τρόπῳ
τοιούτῳ
ἐξεποίησαν
|
τοῦτον |
μὲν
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι.
~μετὰ
δὲ |
[2, 101] |
ὁμοῦ
αὐτῇ
τῇ
λίμνῃ
ἐπιμνήσομαι?
|
τοῦτον |
μὲν
τοσαῦτα
ἀποδέξασθαι,
τῶν
δὲ |
[2, 52] |
εἶναι,
καὶ
ἦν
τὸν
χρόνον
|
τοῦτον |
μοῦνον)
ἐπεὶ
ὦν
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν |
[2, 148] |
τῶν
τε
ἀρχὴν
τὸν
λαβύρινθον
|
τοῦτον |
οἰκοδομησαμένων
βασιλέων
καὶ
τῶν
ἱρῶν |
[2, 137] |
βασιλέα.
τὸν
μὲν
δὴ
τυφλὸν
|
τοῦτον |
οἴχεσθαι
φεύγοντα
ἐς
τὰ
ἕλεα, |
[2, 78] |
ἑκάστῳ
τῶν
συμποτέων
λέγει
ἐς
|
τοῦτον |
ὁρέων
πῖνέ
τε
καὶ
τέρπευ? |
[2, 114] |
ὁ
Πρωτεὺς
λέγοντα
τάδε?
ἄνδρα
|
τοῦτον, |
ὅστις
κοτὲ
ἐστὶ
ὁ>
ἀνόσια |
[2, 152] |
ἄλλῃ
Αἰγύπτῳ.
~τὸν
δὲ
Ψαμμήτιχον
|
τοῦτον |
πρότερον
φεύγοντα
τὸν
Αἰθίοπα
Σαβακῶν, |
[2, 116] |
μοι
καὶ
Ὅμηρος
τὸν
λόγον
|
τοῦτον |
πυθέσθαι?
ἀλλ?
οὐ
γὰρ
ὁμοίως |
[2, 121] |
τὰ
περὶ
τὸν
φῶρα
γεγενημένα,
|
τοῦτον |
συλλαμβάνειν
καὶ
μὴ
ἀπιέναι
ἔξω. |
[2, 129] |
βασιλέες
ἐγένοντο
Αἰγυπτίων
αἰνέουσι
μάλιστα
|
τοῦτον. |
τά
τε
ἄλλα
γάρ
μιν |
[2, 11] |
τὸ
ῥέεθρον
ὁ
Νεῖλος
ἐς
|
τοῦτον |
τὸν
Ἀράβιον
κόλπον,
τί
μιν |
[2, 122] |
Αἰγυπτίων.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἔλεγον
|
τοῦτον |
τὸν
βασιλέα
ζωὸν
καταβῆναι
κάτω |
[2, 136] |
ἀπογενόμενον
θάψαι.
ὑπερβαλέσθαι
δὲ
βουλόμενον
|
τοῦτον |
τὸν
βασιλέα
τοὺς
πρότερον
ἑωυτοῦ |
[2, 16] |
ὁ
Νεῖλός
γε
ἐστὶ
κατὰ
|
τοῦτον |
τὸν
λόγον
ὁ
τὴν
Ἀσίην |
[2, 177] |
ὁ
Ἀθηναῖος
λαβὼν
ἐξ
Αἰγύπτου
|
τοῦτον |
τὸν
νόμον
Ἀθηναίοισι
ἔθετο?
τῷ |
[2, 73] |
Ἡλίου
τὸ
ἱρόν.
ταῦτα
μὲν
|
τοῦτον |
τὸν
ὄρνιν
λέγουσι
ποιέειν.
~εἰσὶ |
[2, 33] |
ἅπαντας.
τὸν
δὲ
δὴ
ποταμὸν
|
τοῦτον |
τὸν
παραρρέοντα
καὶ
Ἐτέαρχος
συνεβάλλετο |
[2, 142] |
ἐς
τοῦ
Ἡφαίστου
τὸν
ἱρέα
|
τοῦτον |
τὸν
τελευταῖον
βασιλεύσαντα
μίαν
τε |
[2, 128] |
πυραμίδας
καλέουσι
ποιμένος
Φιλίτιος,
ὃς
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον
ἔνεμε
κτήνεα
κατὰ |
[2, 25] |
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
μοῦνος
ποταμῶν
|
τοῦτον |
τὸν
χρόνον,
οἰκότως
αὐτὸς
ἑωυτοῦ |
[2, 152] |
οἱ
τὸν
πατέρα
Νεκῶν
ἀπέκτεινε,
|
τοῦτον |
φεύγοντα
τότε
ἐς
Συρίην,
ὡς |