Livre, Chapitre
[2, 173]	λάθοι ἂν ἤτοι μανεὶς ἢ	ὅ	γε ἀπόπληκτος γενόμενος· τὰ ἐγὼ
[2, 99]	δὲ καὶ νῦν ὑπὸ Περσέων	ὁ	ἀγκὼν οὗτος τοῦ Νείλου ὡς
[2, 177]	ζόην ἰθύνεσθαι θανάτῳ. Σόλων δὲ	ὁ	Ἀθηναῖος λαβὼν ἐξ Αἰγύπτου τοῦτον
[2, 118]	αὐτοὶ δίκας ὑπέχειν τῶν Πρωτεὺς	ὁ	Αἰγύπτιος βασιλεὺς ἔχει. οἱ δὲ
[2, 103]	μοι δοκέει καὶ προσώτατα ἀπικέσθαι	ὁ	Αἰγύπτιος στρατός· ἐν μὲν γὰρ
[2, 106]	τὰς ἵστα κατὰ τὰς χώρας	ὁ	Αἰγύπτου βασιλεὺς Σέσωστρις, αἱ μὲν
[2, 152]	ἐκ τῆς ὄψιος τοῦ ὀνείρου	ὁ	Αἰθίοψ, κατήγαγον Αἰγυπτίων οὗτοι οἳ
[2, 178]	ἀμώμῳ νόμῳ. ~φιλέλλην δὲ γενόμενος	ὁ	Ἄμασις ἄλλα τε ἐς Ἑλλήνων
[2, 182]	Αἰγύπτου παῖδας. ταῦτα μὲν ἀνέθηκε	ὁ	Ἄμασις, εἷλε δὲ Κύπρον πρῶτος
[2, 182]	Κυρήνην. ~ἀνέθηκε δὲ καὶ ἀναθήματα	ὁ	Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα, τοῦτο
[2, 162]	τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε ὁ Πατάρβημις,	ὁ	Ἄμασις, ἔτυχε γὰρ ἐπ᾽ ἵππου
[2, 181]	οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν ἐγίνετο πρηΰτερος	ὁ	Ἄμασις, εὔχεται ἐν τῷ νόῳ
[2, 172]	χρύσεος, ἐν τῷ αὐτός τε	ὁ	Ἄμασις καὶ οἱ δαιτυμόνες οἱ
[2, 174]	τοὺς φίλους ἀμείψατο. ~λέγεται δὲ	ὁ	Ἄμασις, καὶ ὅτε ἦν ἰδιώτης,
[2, 181]	τὴν εὐχὴν αὐτίκα οἱ ἐμίχθη	ὁ	Ἄμασις. καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη,
[2, 181]	ἦν Λαδίκη· τῇ ἐπείτε συγκλίνοιτο	ὁ	Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός τε
[2, 172]	ἐπιφανέος· μετὰ δὲ σοφίῃ αὐτοὺς	ὁ	Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ προσηγάγετο. ἦν
[2, 169]	Ἀπρίης ἄγων τοὺς ἐπικούρους καὶ	ὁ	Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους ἀπίκοντο ἐς
[2, 176]	καὶ ἐν τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι	ὁ	Ἄμασις πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα
[2, 181]	δὲ πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο, εἶπε	ὁ	Ἄμασις πρὸς τὴν Λαδίκην ταύτην
[2, 172]	τὤγαλμα ἐσέβοντο μεγάλως. μαθὼν δὲ	ὁ	Ἄμασις τὸ ἐκ τῶν ἀστῶν
[2, 181]	ὑπ᾽ ἐκείνην τὴν νύκτα μιχθῇ	ὁ	Ἄμασις, τοῦτο γάρ οἱ κακοῦ
[2, 49]	~ἤδη ὦν δοκέει μοι Μελάμπους	ὁ	Ἀμυθέωνος τῆς θυσίης ταύτης οὐκ
[2, 114]	ἄνδρα τοῦτον, ὅστις κοτὲ ἐστὶ	ὁ>	ἀνόσια ἐργασμένος ξεῖνον τὸν ἑωυτοῦ,
[2, 153]	ἐν τῇ τρέφεται ἐπεὰν φανῇ	ὁ	Ἆπις, οἰκοδόμησε ἐναντίον τῶν προπυλαίων,
[2, 162]	τὸν Ἀπρίην. πυθόμενος δὲ ταῦτα	ὁ	Ἀπρίης ἔπεμπε ἐπ᾽ Ἄμασιν ἄνδρα
[2, 161]	τῷ παρεόντι. ἀποπέμψας γὰρ στράτευμα	ὁ	Ἀπρίης ἐπὶ Κυρηναίους μεγαλωστὶ προσέπταισε,
[2, 163]	Ἀμάσι. ~πυθόμενος δὲ καὶ ταῦτα	ὁ	Ἀπρίης ὥπλιζε τοὺς ἐπικούρους καὶ
[2, 151]	ὑστάτῃ τῆς ὁρτῆς, μελλόντων κατασπείσειν,	ὁ	ἀρχιερεὺς ἐξήνεικέ σφι φιάλας χρυσέας,
[2, 26]	τούτων αἴτιον εἶναι. ~αἴτιος δὲ	ὁ	αὐτὸς οὗτος κατὰ γνώμην τὴν
[2, 148]	τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν	ὁ	αὐτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽
[2, 141]	πεσεῖν πολλούς. καὶ νῦν οὗτος	ὁ	βασιλεὺς ἕστηκε ἐν τῷ ἱρῷ
[2, 108]	δὲ τοῦδε εἵνεκα τὴν χώρην	ὁ	βασιλεύς· ὅσοι τῶν Αἰγυπτίων μὴ
[2, 160]	ἔλεγον τῶν εἵνεκα ἀπίκοντο, ἐνθαῦτα	ὁ	βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται Αἰγυπτίων τοὺς
[2, 103]	ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς	ὁ	βασιλεὺς Σέσωστρις ἀποδασάμενος τῆς ἑωυτοῦ
[2, 26]	νότος νῦν ἕστηκε, ταύτῃ δὲ	ὁ	βορέης, εἰ ταῦτα οὕτω εἶχε,
[2, 26]	τοῦ οὐρανοῦ τῇ μὲν νῦν	ὁ	βορέης τε καὶ ὁ χειμὼν
[2, 17]	Λιβύης τὰ δὲ τῆς Ἀσίης.	ὁ	γὰρ δὴ Νεῖλος ἀρξάμενος ἐκ
[2, 180]	ἐόντα νηὸν τριηκοσίων ταλάντων ἐξεργάσασθαι	ὁ	γὰρ πρότερον ἐὼν αὐτόθι αὐτόματος
[2, 28]	ἐς βυσσόν. οὕτω μὲν δὴ	ὁ	γραμματιστής, εἰ ἄρα ταῦτα γινόμενα
[2, 28]	ἐν Αἰγύπτῳ ἐν Σάι πόλι	ὁ	γραμματιστὴς τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς
[2, 168]	ἑκατὸν πηχέων ἐστὶ Αἰγυπτίων πάντῃ,	ὁ	δὲ Αἰγύπτιος πῆχυς τυγχάνει ἴσος
[2, 153]	ὑπεστᾶσι κολοσσοὶ δυωδεκαπήχεες τῇ αὐλῇ.	ὁ	δὲ Ἆπις κατὰ τὴν Ἑλλήνων
[2, 148]	Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη,	ὁ	δὲ δὴ λαβύρινθος καὶ τὰς
[2, 162]	ἐπ᾽ αὐτοὺς Ἄμασιν καταπαύσοντα λόγοισι.	ὁ	δὲ ἐπείτε ἀπικόμενος κατελάμβανε τοὺς
[2, 109]	πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε τὸ γεγενημένον·	ὁ	δὲ ἔπεμπε τοὺς ἐπισκεψομένους καὶ
[2, 18]	τε πάντων σφίσι ἐξεῖναι γεύεσθαι.	ὁ	δὲ θεός σφεας οὐκ ἔα
[2, 96]	οὔνομα ἐστὶ τοῖσι πλοίοισι τούτοισι)	ὁ	δὲ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ
[2, 152]	ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ πεδίον.	ὁ	δὲ μαθὼν τὸ χρηστήριον ἐπιτελεύμενον
[2, 131]	ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος,	ὁ	δέ μιν ἔθαψε ἐν τῇ
[2, 25]	τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι ἀσθενέες εἰσί.	ὁ	δὲ Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος, ἑλκόμενος
[2, 20]	δὲ ἐτησίαι μὲν οὔκων ἔπνευσαν,	ὁ	δὲ Νεῖλος τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸς
[2, 115]	τίς εἴη καὶ ὁκόθεν πλέοι.	ὁ	δέ οἱ καὶ τὸ γένος
[2, 23]	οὐδέν, ὡς ἡ ἀνάγκη ἐλέγχει.	~ὁ	δὲ περὶ τοῦ Ὠκεανοῦ λέξας
[2, 30]	σφέας αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων βασιλέι,	ὁ	δὲ σφέας τῷδε ἀντιδωρέεται· ἦσάν
[2, 6]	δὲ ὁ παρασάγγης τριήκοντα στάδια,	ὁ	δὲ σχοῖνος, μέτρον ἐὸν Αἰγύπτιον,
[2, 68]	ὄρνεα καὶ θηρία φεύγει μιν,	ὁ	δὲ τροχίλος εἰρηναῖόν οἱ ἐστὶ
[2, 150]	Αἰγυπτίους ἐς τὸν Νεῖλον φορέειν·	ὁ	δὲ ὑπολαμβάνων ἔμελλε διαχέειν. ἡ
[2, 68]	στόμα αὐτοῦ καταπίνει τὰς βδέλλας·	ὁ	δὲ ὠφελεύμενος ἥδεται καὶ οὐδὲν
[2, 146]	ὁ ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν	ὁ	ἐκ Πηνελόπης γενόμενος, ἔφη ἄν
[2, 146]	γενόμενος, καὶ δὴ καὶ Διόνυσος	ὁ	ἐκ Σεμέλης καὶ Πὰν ὁ
[2, 148]	τούτου. καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ	ὁ	ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ
[2, 148]	ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ	ὁ	ἐν Σάμῳ. ἦσαν μέν νυν
[2, 146]	τῇ Ἑλλάδι, κατά περ Ἡρακλέης	ὁ	ἐξ Ἀμφιτρύωνος γενόμενος, καὶ δὴ
[2, 49]	Ἕλλησι γὰρ δὴ Μελάμπους ἐστὶ	ὁ	ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου τό τε
[2, 176]	ἐν Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ	ὁ	ἐξοικοδομήσας, ἐὸν μέγα τε καὶ
[2, 150]	λίμνης ὅκου εἴη ὁ χοῦς	ὁ	ἐξορυχθείς. οἳ δὲ ἔφρασάν μοι
[2, 125]	ὡς ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι τὰ	ὁ	ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος τὰ γράμματα
[2, 151]	ἐνθαῦτα ὡς οὐκ εἶχε φιάλην	ὁ	ἔσχατος ἑστεὼς αὐτῶν Ψαμμήτιχος, περιελόμενος
[2, 156]	λόγου καὶ οὐδενὸς ἄλλου Αἰσχύλος	ὁ	Εὐφορίωνος ἥρπασε τὸ ἐγὼ φράσω,
[2, 136]	προέχω γὰρ αὐτέων τοσοῦτον ὅσον	ὁ	Ζεὺς τῶν ἄλλων θεῶν. κοντῷ
[2, 25]	ἐπέτειον ἑκάστοτε ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου	ὁ	ἥλιος, ἀλλὰ καὶ ὑπολείπεσθαι περὶ
[2, 26]	βορέης, εἰ ταῦτα οὕτω εἶχε,	ὁ	ἥλιος ἂν ἀπελαυνόμενος ἐκ μέσου
[2, 24]	θέρεος· τὴν χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος	ὁ	ἥλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου
[2, 25]	πρηϋνομένου δὲ τοῦ χειμῶνος ἀπέρχεται	ὁ	ἥλιος ἐς μέσον τὸν οὐρανὸν
[2, 63]	εὖτ᾽ ἂν δὲ γίνηται καταφερὴς	ὁ	ἥλιος, ὀλίγοι μὲν τινὲς τῶν
[2, 25]	διεξιὼν τῆς Λιβύης τὰ ἄνω	ὁ	ἥλιος τάδε ποιέει· ἅτε διὰ
[2, 13]	εἰ μὴ ἐθελήσει σφι ὕειν	ὁ	θεὸς ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ
[2, 24]	ἀγχοτάτω τε ᾖ χώρης οὗτος	ὁ	θεὸς καὶ κατὰ ἥντινα, ταύτην
[2, 29]	κατέστηκε· στρατεύονται δὲ ἐπεάν σφεας	ὁ	θεὸς οὗτος κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων,
[2, 70]	ἐξελκυσθῇ ἐς γῆν, πρῶτον ἁπάντων	ὁ	θηρευτὴς πηλῷ κατ᾽ ὦν ἔπλασε
[2, 114]	ἦν Θῶνις. ~ἀκούσας δὲ τούτων	ὁ	Θῶνις πέμπει τὴν ταχίστην ἐς
[2, 115]	καὶ λέξει” ~ἀκούσας δὲ ταῦτα	ὁ	Θῶνις συλλαμβάνει τὸν Ἀλέξανδρον καὶ
[2, 110]	εἴκοσι πηχέων ἕκαστον· τῶν δὴ	ὁ	ἱρεὺς τοῦ Ἡφαίστου χρόνῳ μετέπειτα
[2, 33]	τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ	ὁ	Ἴστρος ἐς θάλασσαν ῥέων τὴν
[2, 92]	γινόμενα καὶ ταῦτα, ἐξ ὧν	ὁ	καρπὸς ἐν ἄλλῃ κάλυκι παραφυομένῃ
[2, 177]	τε Αἰγυπτίοισι τόνδε Ἄμασις ἐστὶ	ὁ	καταστήσας, ἀποδεικνύναι ἔτεος ἑκάστου τῷ
[2, 49]	τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπους ἐστὶ	ὁ	κατηγησάμενος, καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντες
[2, 11]	εὖρος δέ, τῇ εὐρύτατος ἐστὶ	ὁ	κόλπος, ἥμισυ ἡμέρης πλόου. ῥηχίη
[2, 70]	τύπτει. ἐπακούσας δὲ τῆς φωνῆς	ὁ	κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν,
[2, 68]	γῆν ἐκβῇ ἐκ τοῦ ὕδατος	ὁ	κροκόδειλος καὶ ἔπειτα χάνῃ ἔωθε
[2, 4]	πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ, καί σφι	ὁ	κύκλος τῶν ὡρέων ἐς τὠυτὸ
[2, 149]	Μοίριος καλεομένη λίμνη, παρ᾽ ἣν	ὁ	λαβύρινθος οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς τὸ
[2, 125]	ἀναβαθμῶν ἀείροντες· ὅκως δὲ ἀνίοι	ὁ	λίθος ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς ἑτέρην
[2, 79]	τοῦτον ἀείδοντες. ἔστι δὲ Αἰγυπτιστὶ	ὁ	Λίνος καλεύμενος Μανερῶς. ἔφασαν δέ
[2, 25]	πνέοντες, ὅ τε νότος καὶ	ὁ	λίψ, ἀνέμων πολλὸν τῶν πάντων
[2, 33]	εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ	ὁ	λόγος οὕτω αἱρέει. ῥέει γὰρ
[2, 135]	αὕτη, τῆς πέρι λέγεται ὅδε	ὁ	λόγος, οὕτω δή τι κλεινὴ
[2, 29]	σκολιὸς δὲ ταύτῃ κατά περ	ὁ	Μαίανδρος ἐστὶ ὁ Νεῖλος· σχοῖνοι
[2, 71]	φωνήν, μέγαθος ὅσον τε βοῦς	ὁ	μέγιστος· τὸ δέρμα δ᾽ αὐτοῦ
[2, 133]	τῷ θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον ὅτι	ὁ	μὲν αὐτοῦ πατὴρ καὶ πάτρως,
[2, 34]	Ἰστρίην οἱ Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι.	~ὁ	μὲν δὴ Ἴστρος, ῥέει γὰρ
[2, 33]	φαίνεσθαι δὲ ἐν αὐτῷ κροκοδείλους.	~ὁ	μὲν δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου
[2, 119]	ἀποστέλλουσι παρὰ Πρωτέα. ~ἀπικόμενος δὲ	ὁ	Μενέλεως ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ
[2, 45]	εὐήθης δὲ αὐτῶν καὶ ὅδε	ὁ	μῦθος ἐστὶ τὸν περὶ τοῦ
[2, 99]	γὰρ πρὸς τὴν ἠῶ αὐτὸς	ὁ	Νεῖλος ἀπέργει) τοῦτο δὲ τοῦ
[2, 16]	τῆς Λιβύης· οὐ γὰρ δὴ	ὁ	Νεῖλός γε ἐστὶ κατὰ τοῦτον
[2, 19]	σφι ταῦτα ἐχρήσθη. ~ἐπέρχεται δὲ	ὁ	Νεῖλος, ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ μοῦνον
[2, 18]	φὰς Αἴγυπτον εἶναι ταύτην τὴν	ὁ	Νεῖλος ἐπιὼν ἄρδει, καὶ Αἰγυπτίους
[2, 11]	ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον	ὁ	Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον
[2, 15]	Κερκασώρου πόλιος, κατ᾽ ἣν σχίζεται	ὁ	Νεῖλος ἔς τε Πηλούσιον ῥέων
[2, 20]	τοιοῦτο πάσχουσι οἷόν τι καὶ	ὁ	Νεῖλος. ~ἡ δ᾽ ἑτέρη ἀνεπιστημονεστέρη
[2, 22]	καὶ ἐκ τῆς ἄρχεται ῥέων	ὁ	Νεῖλος, ἦν ἂν τούτων οὐδέν,
[2, 33]	αἱρέει. ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύης	ὁ	Νεῖλος καὶ μέσην τάμνων Λιβύην,
[2, 93]	τοῦ προτέρου ἔτεος ἐπεὰν ἀπολίπῃ	ὁ	Νεῖλος, οἱ ἰχθύες ἐντεκόντες ᾠὰ
[2, 31]	μηνῶν πλόου καὶ ὁδοῦ γινώσκεται	ὁ	Νεῖλος πάρεξ τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 19]	πυθέσθαι, ὅ τι κατέρχεται μὲν	ὁ	Νεῖλος πληθύων ἀπὸ τροπέων τῶν
[2, 29]	κατά περ ὁ Μαίανδρος ἐστὶ	ὁ	Νεῖλος· σχοῖνοι δὲ δυώδεκα εἰσὶ
[2, 19]	ἱστορέων αὐτοὺς ἥντινα δύναμιν ἔχει	ὁ	Νεῖλος τὰ ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν
[2, 93]	ῥόον. ἐπεὰν δὲ πληθύνεσθαι ἄρχηται	ὁ	Νεῖλος, τά τε κοῖλα τῆς
[2, 29]	λεῖον, ἐν τῷ νῆσον περιρρέει	ὁ	Νεῖλος· Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ ἐστι.
[2, 97]	χιλιάδας ταλάντων. ~ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ	ὁ	Νεῖλος τὴν χώρην, αἱ πόλιες
[2, 17]	Κερκασώρου πόλιος ῥέει εἷς ἐὼν	ὁ	Νεῖλος, τὸ δὲ ἀπὸ ταύτης
[2, 24]	ὅ τι μοι δοκέει πληθύνεσθαι	ὁ	Νεῖλος τοῦ θέρεος· τὴν χειμερινὴν
[2, 16]	τούτου κατὰ τὸ ὀξὺ περιρρήγνυται	ὁ	Νεῖλος, ὥστε ἐν τῷ μεταξὺ
[2, 121]	ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς	ὁ	νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως
[2, 159]	ὁμογλώσσους. ~παυσάμενος δὲ τῆς διώρυχος	ὁ	Νεκῶς ἐτράπετο πρὸς στρατηίας, καὶ
[2, 159]	τῷ δέοντι καὶ Σύροισι πεζῇ	ὁ	Νεκῶς συμβαλὼν ἐν Μαγδώλῳ ἐνίκησε,
[2, 68]	οὐ πολλῷ μέζονα τίκτει, καὶ	ὁ	νεοσσὸς κατὰ λόγον τοῦ ᾠοῦ
[2, 156]	παρωροφίδα τετράπηχυν. ~οὕτω μέν νυν	ὁ	νηὸς τῶν φανερῶν μοι τῶν
[2, 166]	Θμουΐτης, Ὀνουφίτης, Ἀνύτιος, Μυεκφορίτης· οὗτος	ὁ	νομὸς ἐν νήσῳ οἰκέει ἀντίον
[2, 113]	θεῷ, οὐκ ἔξεστι τούτου ἅψασθαι.	ὁ	νόμος οὗτος διατελέει ἐὼν ὅμοιος
[2, 26]	καὶ τῆς μεσαμβρίης, τῇ δὲ	ὁ	νότος νῦν ἕστηκε, ταύτῃ δὲ
[2, 121]	λύειν ἀπαμμένους· ὡς δὲ ἔρρεε	ὁ	οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι
[2, 37]	ἐπεὰν δέ τις ἀποθάνῃ, τούτου	ὁ	παῖς ἀντικατίσταται. ~τοὺς δὲ βοῦς
[2, 46]	δὲ ὅ τε τράγος καὶ	ὁ	Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης. ἐγένετο δὲ
[2, 145]	Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι ὑπὸ Ἑλλήνων	ὁ	Πάν) ἐλάσσω ἔτεα ἐστὶ τῶν
[2, 6]	ἄφθονον λίην, σχοίνοισι. δύναται δὲ	ὁ	παρασάγγης τριήκοντα στάδια, ὁ δὲ
[2, 162]	δὲ ἀπικόμενος τὸν Ἄμασιν ἐκάλεε	ὁ	Πατάρβημις, ὁ Ἄμασις, ἔτυχε γὰρ
[2, 73]	τότε φασὶ ἐπεάν οἱ ἀποθάνῃ	ὁ	πατήρ. ἔστι δέ, εἰ τῇ
[2, 91]	ὅ τι σφι μούνοισι ἔωθε	ὁ	Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ ὅ τι
[2, 158]	Ἐρυθρὴν θάλασσαν φερούσῃ, τὴν Δαρεῖος	ὁ	Πέρσης δεύτερα διώρυξε· τῆς μῆκος
[2, 97]	παρ᾽ αὐτὰς τὰς πυραμίδας γίνεται	ὁ	πλόος· ἔστι δὲ οὐδ᾽ οὗτος,
[2, 2]	δὴ πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος ἦν	ὁ	ποιμήν· ὡς δὲ πολλάκις φοιτέοντι
[2, 14]	λήιον πονέουσι, ἀλλ᾽ ἐπεάν σφι	ὁ	ποταμὸς αὐτόματος ἐπελθὼν ἄρσῃ τὰς
[2, 111]	τὰς ἀρούρας, πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης	ὁ	ποταμὸς ἐγένετο· τὸν δὲ βασιλέα
[2, 13]	ἐπὶ Μοίριος βασιλέος, ὅκως ἔλθοι	ὁ	ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας τὸ
[2, 92]	ἄλλα ἐξεύρηται. ἐπεὰν πλήρης γένηται	ὁ	ποταμὸς καὶ τὰ πεδία πελαγίσῃ,
[2, 14]	ὕσεταί σφι ἡ χώρη μήτε	ὁ	ποταμὸς οἷός τ᾽ ἔσται ἐς
[2, 13]	πεντεκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ τὸ ἐλάχιστον	ὁ	ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει ἐς τὴν
[2, 108]	ἀναμέσους, οὗτοι, ὅκως τε ἀπίοι	ὁ	ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι ἐχρέωντο
[2, 99]	εἰ γὰρ ἐθελήσει ῥήξας ὑπερβῆναι	ὁ	ποταμὸς ταύτῃ, κίνδυνος πάσῃ Μέμφι
[2, 109]	εἰ δὲ τινὸς τοῦ κλήρου	ὁ	ποταμός τι παρέλοιτο, ἐλθὼν ἂν
[2, 120]	δὴ οὕτω γε φρενοβλαβὴς ἦν	ὁ	Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι οἱ>
[2, 115]	ἀπηγήσατο ὁκόθεν πλέοι. μετὰ δὲ	ὁ	Πρωτεὺς εἰρώτα αὐτὸν ὁκόθεν τὴν
[2, 114]	ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα	ὁ	Πρωτεὺς λέγοντα τάδε· ἄνδρα τοῦτον,
[2, 115]	δή σφι λόγον τόνδε ἐκφαίνει	ὁ	Πρωτεύς, λέγων ὅτι ἐγὼ εἰ
[2, 115]	δὲ πάντων, εἰρώτα τὸν Ἀλέξανδρον	ὁ	Πρωτεὺς τίς εἴη καὶ ὁκόθεν
[2, 139]	ἑκὼν ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς Αἰγύπτου	ὁ	Σαβακῶς. ~ὡς δ᾽ ἄρα οἴχεσθαι
[2, 108]	ἅμα τῷ πατρί. ~νοστήσας δὲ	ὁ	Σέσωστρις ἐς τὴν Αἴγυπτον καὶ
[2, 107]	τὸν ἀδελφεὸν ἑωυτοῦ, τῷ ἐπέτρεψε	ὁ	Σέσωστρις τὴν Αἴγυπτον, τοῦτον ἐπὶ
[2, 112]	καλέεται δὲ ὁ χῶρος οὗτος	ὁ	συνάπας Τυρίων στρατόπεδον. ἔστι δὲ
[2, 121]	βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη	ὁ	ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε,
[2, 41]	ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ	ὁ	τεταγμένος χρόνος, ἀπικνέεται ἐς ἑκάστην
[2, 16]	ἐστὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον	ὁ	τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ Λιβύῃ,
[2, 132]	χρυσῷ· μεταξὺ δὲ τῶν κερέων	ὁ	τοῦ ἡλίου κύκλος μεμιμημένος ἔπεστι
[2, 68]	ποιέειν πρὸς τὸν ζέφυρον) ἐνθαῦτα	ὁ	τροχίλος ἐσδύνων ἐς τὸ στόμα
[2, 156]	νήσῳ, ὅτε τὸ πᾶν διζήμενος	ὁ	Τυφῶν ἐπῆλθε, θέλων ἐξευρεῖν τοῦ
[2, 26]	νῦν ὁ βορέης τε καὶ	ὁ	χειμὼν ἑστᾶσι, ταύτῃ μὲν τοῦ
[2, 150]	οἰκέοντας τῆς λίμνης ὅκου εἴη	ὁ	χοῦς ὁ ἐξορυχθείς. οἳ δὲ
[2, 139]	βασιλεῦσαι ἔτεα πεντήκοντα. ὡς ὦν	ὁ	χρόνος οὗτος ἐξήιε καὶ αὐτὸν
[2, 111]	πόλιος ὡς ἐξήκει τέ οἱ	ὁ	χρόνος τῆς ζημίης καὶ ἀναβλέψει
[2, 109]	ἐπισκεψομένους καὶ ἀναμετρήσοντας ὅσῳ ἐλάσσων	ὁ	χῶρος γέγονε, ὅκως τοῦ λοιποῦ
[2, 75]	δὲ ἦσαν οὗτοι. ἔστι δὲ	ὁ	χῶρος οὗτος, ἐν τῷ αἱ
[2, 112]	τοῦτο Φοίνικες Τύριοι, καλέεται δὲ	ὁ	χῶρος οὗτος ὁ συνάπας Τυρίων
[2, 154]	τοῖσι Καρσὶ τοῖσι συγκατεργασαμένοισι αὐτῷ	ὁ	Ψαμμήτιχος δίδωσι χώρους ἐνοικῆσαι ἀντίους
[2, 2]	καὶ ὡς γυναικῶν τὰς γλώσσας	ὁ	Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν δίαιταν οὕτω
[2, 153]	βασιλέας. ~κρατήσας δὲ Αἰγύπτου πάσης	ὁ	Ψαμμήτιχος ἐποίησε τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια
[2, 2]	ἐκείνου. ἀκούσας δὲ καὶ αὐτὸς	ὁ	Ψαμμήτιχος ἐπυνθάνετο οἵτινες ἀνθρώπων βεκός
[2, 161]	καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Ἀπρίης	ὁ	Ψάμμιος· ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν
[2, 155]	ταύτῃ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, καὶ	ὅ	γε νηὸς τῆς Λητοῦς, ἐν
[2, 116]	περ ἐχρήσατο, ἑκὼν ἑκὼν: ἐς	ὅ)	μετῆκε αὐτόν, δηλώσας ὡς καὶ
[2, 169]	δορυφορέουσι ἐδίδοτο. ~ἐπείτε δὲ συνιόντες	ὅ	τε Ἀπρίης ἄγων τοὺς ἐπικούρους
[2, 25]	ἀπὸ ταύτης τῆς χώρης πνέοντες,	ὅ	τε νότος καὶ ὁ λίψ,
[2, 46]	Μενδησίῳ νομῷ τίθεται. καλέεται δὲ	ὅ	τε τράγος καὶ ὁ Πὰν
[2, 60]	ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ. συμφοιτῶσι δέ,	ὅ	τι ἀνὴρ καὶ γυνή ἐστι
[2, 19]	λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ	ὅ	τι αὔρας ἀποπνεούσας μοῦνος ποταμῶν
[2, 121]	πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ	ὅ	τι δὴ ἐν τῷ βίῳ
[2, 150]	Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ὃ κατεργάσαντο	ὅ	τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα
[2, 19]	ἔα τάδε παρ᾽ αὐτῶν πυθέσθαι,	ὅ	τι κατέρχεται μὲν ὁ Νεῖλος
[2, 91]	ἔωθε ὁ Περσεὺς ἐπιφαίνεσθαι καὶ	ὅ	τι κεχωρίδαται Αἰγυπτίων τῶν ἄλλων
[2, 114]	ἀπάγετε παρ᾽ ἐμέ, ἵνα εἰδέω	ὅ	τι κοτὲ καὶ λέξει” ~ἀκούσας
[2, 24]	ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω δι᾽	ὅ	τι μοι δοκέει πληθύνεσθαι ὁ
[2, 136]	κοντῷ γὰρ ὑποτύπτοντες ἐς λίμνην,	ὅ	τι πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ τῷ
[2, 91]	καὶ δέρματα. εἰρομένου δέ μευ	ὅ	τι σφι μούνοισι ἔωθε ὁ
[2, 73]	δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν τοῦτο κατ᾽	ὅ	τι τοῦ ᾠοῦ ἐκκοιλήνας ἐνέθηκε
[2, 115]	τῷ Ἕλληνι ξείνῳ φυλάξω, ἐς	ὃ	ἂν αὐτὸς ἐλθὼν ἐκεῖνος ἀπαγαγέσθαι
[2, 173]	νῦν δὲ ποιέεις οὐδαμῶς βασιλικά”	ὃ	δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς. τὰ
[2, 176]	ἐὼν ἑκάτερος, ὃ μὲν ἔνθεν	ὃ	δ᾽ ἔνθεν τοῦ μεγάλου. ἔστι
[2, 37]	πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ ὃ μὲν	ὃ	δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντες. εἵματα
[2, 103]	ποιέων διεξήιε τὴν ἤπειρον, ἐς	ὃ	ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν
[2, 157]	μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε, ἐς	ὃ	ἐξεῖλε. αὕτη δὲ ἡ Ἄζωτος
[2, 118]	αὐτῶν οὕτω δὴ ἐπολιόρκεον, ἐς	ὃ	ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ τὸ τεῖχος
[2, 150]	παραρρέοντα τὴν Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς	ὃ	κατεργάσαντο ὅ τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον
[2, 176]	ποδῶν τὸ μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος,	ὃ	μὲν ἔνθεν ὃ δ᾽ ἔνθεν
[2, 37]	διασμῶντες ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην, οὐκ	ὃ	μὲν ὃ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ
[2, 102]	Ἐρυθρὴν θάλασσαν κατοικημένους καταστρέφεσθαι, ἐς	ὃ	πλέοντά μιν πρόσω ἀπικέσθαι ἐς
[2, 143]	πίρωμιν ἐκ πιρώμιος γεγονέναι, ἐς	ὃ	τοὺς πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ
[2, 115]	ἀνδρῶν, ξεινίων τυχὼν ἔργον ἀνοσιώτατον	ἐργάσαο·	παρὰ τοῦ σεωυτοῦ ξείνου τὴν
[2, 42]	τὤγαλμα τοῦ Διός, καὶ ἔπειτα	ἄλλο	ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς αὐτό.
[2, 80]	γενέσθαι. ~συμφέρονται δὲ καὶ τόδε	ἄλλο	Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων μούνοισι Λακεδαιμονίοισι· οἱ
[2, 105]	τὰ αἰδοῖα. ~φέρε νῦν καὶ	ἄλλο	εἴπω περὶ τῶν Κόλχων, ὡς
[2, 29]	ἐδυνάμην πυθέσθαι. ἀλλὰ τοσόνδε μὲν	ἄλλο	ἐπὶ μακρότατον ἐπυθόμην, μέχρι μὲν
[2, 14]	ἔχουσι πόνους οὔτε σκάλλοντες οὔτε	ἄλλο	ἐργαζόμενοι οὐδὲν τῶν οἱ ἄλλοι
[2, 123]	τοῦ σώματος δὲ καταφθίνοντος ἐς	ἄλλο	ζῷον αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν
[2, 44]	δὲ ἐν τῇ Τύρῳ καὶ	ἄλλο	ἱρὸν Ἡρακλέος ἐπωνυμίην ἔχοντος Θασίου
[2, 40]	καὶ ἡ καῦσις ἄλλη περὶ	ἄλλο	ἱρόν σφι κατέστηκε· τὴν δ᾽
[2, 49]	Ἑλλήνων ἔλαβον ἢ τοῦτο ἢ	ἄλλο	κού τι νόμαιον. πυθέσθαι δέ
[2, 37]	ἡμέρης, ἵνα μήτε φθεὶρ μήτε	ἄλλο	μυσαρὸν μηδὲν ἐγγίνηταί σφι θεραπεύουσι
[2, 138]	ἔχει. πλὴν τῆς ἐσόδου τὸ	ἄλλο	νῆσος ἐστί· ἐκ γὰρ τοῦ
[2, 63]	κατακεχρυσωμένῳ προεκκομίζουσι τῇ προτεραίῃ ἐς	ἄλλο	οἴκημα ἱρόν. οἱ μὲν δὴ
[2, 179]	παλαιὸν μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον καὶ	ἄλλο	οὐδὲν Αἰγύπτου· εἰ δέ τις
[2, 8]	πρὸς Λιβύης τῆς Αἰγύπτου ὄρος	ἄλλο	πέτρινον τείνει, ἐν τῷ αἱ
[2, 178]	ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ	ἄλλο	Σάμιοι Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος.
[2, 179]	δέ τις ἐς τῶν τι	ἄλλο	στομάτων τοῦ Νείλου ἀπίκοιτο, χρῆν
[2, 40]	τράχηλον. ταῦτα δὲ ποιήσαντες τὸ	ἄλλο	σῶμα τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι ἄρτων
[2, 14]	παροιχομένου χρόνου ἐς ὕψος αὐξάνεσθαι,	ἄλλο	τι ἢ οἱ ταύτῃ οἰκέοντες
[2, 92]	μὲν ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς	ἄλλο	τι τρέπουσι, τὸ δὲ κάτω
[2, 108]	καὶ ἁμαξευομένην πᾶσαν, ἐνδεᾶ τούτων.	ἀπὸ	γὰρ τούτου τοῦ χρόνου Αἴγυπτος
[2, 5]	ἔτι καὶ ἡμέρης δρόμον ἀπέχων	ἀπὸ	γῆς, κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν τε
[2, 64]	Ἑλλήνων, μίσγονται ἐν ἱροῖσι καὶ	ἀπὸ	γυναικῶν ἀνιστάμενοι) ἄλουτοι ἐσέρχονται ἐς
[2, 64]	γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι μηδὲ ἀλούτους	ἀπὸ	γυναικῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναι οὗτοι
[2, 42]	τοῦ Διὸς τὤγαλμα ποιεῦσι Αἰγύπτιοι,	ἀπὸ	δὲ Αἰγυπτίων Ἀμμώνιοι, ἐόντες Αἰγυπτίων
[2, 8]	πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον.	~ἀπὸ	δὲ Ἡλίου πόλιος ἄνω ἰόντι
[2, 9]	νυν ἡ χώρη αὕτη οὕτω.	ἀπὸ	δὲ Ἡλίου πόλιος ἐς Θήβας
[2, 30]	καὶ τῇ ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε.	~ἀπὸ	δὲ ταύτης τῆς πόλιος πλέων
[2, 122]	ἔχοντα παρ᾽ αὐτῆς χειρόμακτρον χρύσεον.	ἀπὸ	δὲ τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς
[2, 91]	Χεμμίτας ἐκπλῶσαι ἐς τὴν Ἑλλάδα,	ἀπὸ	δὲ τούτων γενεηλογέοντες κατέβαινον ἐς
[2, 154]	Αἰγυπτίους τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐκδιδάσκεσθαι.	ἀπὸ	δὲ τούτων ἐκμαθόντων τὴν γλῶσσαν
[2, 78]	συνουσίῃσι τοῖσι εὐδαίμοσι αὐτῶν, ἐπεὰν	ἀπὸ	δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνὴρ νεκρὸν
[2, 29]	αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι δὲ τὰ	ἀπὸ	Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη καὶ
[2, 29]	ἀπὸ τούτου ἀκοῇ ἤδη ἱστορέων.	ἀπὸ	Ἐλεφαντίνης πόλιος ἄνω ἰόντι ἄναντες
[2, 32]	ῥέειν ποταμὸν μέγαν, ῥέειν δὲ	ἀπὸ	ἑσπέρης αὐτὸν πρὸς ἥλιον ἀνατέλλοντα,
[2, 31]	τοὺς αὐτομόλους τούτους. ῥέει δὲ	ἀπὸ	ἑσπέρης τε καὶ ἡλίου δυσμέων.
[2, 8]	μεσαμβρίην φέροντα. τὸ ὦν δὴ	ἀπὸ	Ἡλίου πόλιος οὐκέτι πολλὸν χωρίον
[2, 8]	μηνῶν αὐτὸ εἶναι τῆς ὁδοῦ	ἀπὸ	ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην, τὰ δὲ
[2, 7]	δὲ ὁδὸς ἐς Ἡλίου πόλιν	ἀπὸ	θαλάσσης ἄνω ἰόντι παραπλησίη τὸ
[2, 155]	καλεόμενον στόμα τοῦ Νείλου, ἀναπλέοντι	ἀπὸ	θαλάσσης ἄνω. οὔνομα δὲ τῇ
[2, 4]	Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν ἀνάπλοος	ἀπὸ	θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ
[2, 9]	καὶ τρισχιλίων, ὅσον δέ τι	ἀπὸ	θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν μέχρι Θηβέων
[2, 97]	Κερκάσωρον πόλιν· ἐς δὲ Ναύκρατιν	ἀπὸ	θαλάσσης καὶ Κανώβου διὰ πεδίου
[2, 15]	τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι, τὸ δὲ	ἀπὸ	θαλάσσης λεγόντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν
[2, 152]	ὁπλισθέντας, ὡς χάλκεοι ἄνδρες ἀπιγμένοι	ἀπὸ	θαλάσσης λεηλατεῦσι τὸ πεδίον. ὁ
[2, 7]	ἡ δὲ ἐς Ἡλίου πόλιν	ἀπὸ	θαλάσσης πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν
[2, 152]	ἦλθε χρησμὸς ὡς τίσις ἥξει	ἀπὸ	θαλάσσης χαλκέων ἀνδρῶν ἐπιφανέντων. καὶ
[2, 143]	ἀριθμήσι, οὐ δεκόμενοι παρ᾽ αὐτοῦ	ἀπὸ	θεοῦ γενέσθαι ἄνθρωπον· ἀντεγενεηλόγησαν δὲ
[2, 27]	τήνδε ἔχω γνώμην, ὡς κάρτα	ἀπὸ	θερμέων χωρέων οὐκ οἰκός ἐστι
[2, 9]	ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι. τὸ δὲ	ἀπὸ	Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν
[2, 134]	ἦν λιπομένων Ροδῶπις, γενεὴν μὲν	ἀπὸ	Θρηίκης, δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος
[2, 17]	χρησόμεθα, νομιοῦμεν Αἴγυπτον πᾶσαν ἀρξαμένην	ἀπὸ	Καταδούπων τε καὶ Ἐλεφαντίνης πόλιος
[2, 87]	ἐπεὰν τοὺς κλυστῆρας πλήσωνται τοῦ	ἀπὸ	κέδρου ἀλείφατος γινομένου, ἐν ὦν
[2, 104]	Μάκρωνες οἱ τούτοισι ἀστυγείτονες ἐόντες	ἀπὸ	Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι. οὗτοι
[2, 99]	ἄνωθεν, ὅσον τε ἑκατὸν σταδίους	ἀπὸ	Μέμφιος, τὸν πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα
[2, 52]	ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ μαντήιον χρᾶσθαι.	ἀπὸ	μὲν δὴ τούτου τοῦ χρόνου
[2, 36]	ζόην ὄνειδος μέγιστον ἐστί, ἀλλὰ	ἀπὸ	ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς
[2, 25]	καὶ τὸ ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως	ἀπὸ	πάντων ἕλκει τῶν ποταμῶν. τέως
[2, 51]	οὐκ ἀπ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι, ἀλλ᾽	ἀπὸ	Πελασγῶν πρῶτοι μὲν Ἑλλήνων ἁπάντων
[2, 15]	τὸ Δέλτα μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον,	ἀπὸ	Περσέος καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες τὸ
[2, 161]	οἱ ἔδεε κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο	ἀπὸ	προφάσιος τὴν ἐγὼ μεζόνως μὲν
[2, 36]	ὁμοῦ θηρίοισι ἡ δίαιτα ἐστί.	ἀπὸ	πυρῶν καὶ κριθέων ὧλλοι ζώουσι,
[2, 175]	πλόον καὶ εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης	ἀπὸ	Σάιος. τὸ δὲ οὐκ ἥκιστα
[2, 54]	ἔφασαν πρὸς ταῦτα ζήτησιν μεγάλην	ἀπὸ	σφέων γενέσθαι τῶν γυναικῶν τουτέων,
[2, 17]	ἐὼν ὁ Νεῖλος, τὸ δὲ	ἀπὸ	ταύτης τῆς πόλιος σχίζεται τριφασίας
[2, 25]	τήκουσι· καὶ εἰσὶ οἰκότως οἱ	ἀπὸ	ταύτης τῆς χώρης πνέοντες, ὅ
[2, 22]	οὐδέν, φαμένη τὸν Νεῖλον ῥέειν	ἀπὸ	τηκομένης χιόνος· ὃς ῥέει μὲν
[2, 177]	τῇ χώρῃ γινόμενα καὶ τὰ	ἀπὸ	τῆς χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι, καὶ
[2, 66]	δ᾽ ἂν οἰκίοισι αἰέλουρος ἀποθάνῃ	ἀπὸ	τοῦ αὐτομάτου, οἱ ἐνοικέοντες πάντες
[2, 98]	δοκέει μοι τὸ οὔνομα ἔχειν	ἀπὸ	τοῦ Δαναοῦ γαμβροῦ Ἀρχάνδρου τοῦ
[2, 158]	Ἐρυθρὴν τὴν αὐτὴν ταύτην καλεομένην,	ἀπὸ	τοῦ Κασίου ὄρεος τοῦ οὐρίζοντος
[2, 158]	πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας. ἦκται δὲ	ἀπὸ	τοῦ Νείλου τὸ ὕδωρ ἐς
[2, 158]	ἔπειτα τείνει ἐς διασφάγας, φέρουσα	ἀπὸ	τοῦ ὄρεος πρὸς μεσαμβρίην τε
[2, 6]	κατὰ ἡμεῖς διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον	ἀπὸ	τοῦ Πλινθινήτεω κόλπου μέχρι Σερβωνίδος
[2, 177]	δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ τὰ	ἀπὸ	τοῦ ποταμοῦ τῇ χώρῃ γινόμενα
[2, 18]	οἳ ἔνερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος οἰκέοντες	ἀπὸ	τοῦ ποταμοῦ τούτου πίνουσι. οὕτω
[2, 142]	καὶ οἱ ἱρέες ἔλεγον, ἀποδεικνύντες	ἀπὸ	τοῦ πρώτου βασιλέος ἐς τοῦ
[2, 17]	δὲ καὶ ἕτερα διφάσια στόματα	ἀπὸ	τοῦ Σεβεννυτικοῦ ἀποσχισθέντα, φέροντα ἐς
[2, 52]	κω. θεοὺς δὲ προσωνόμασαν σφέας	ἀπὸ	τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ θέντες
[2, 30]	καὶ κοινῷ λόγῳ χρησάμενοι πάντες	ἀπὸ	τοῦ Ψαμμητίχου ἀποστάντες ἤισαν ἐς
[2, 21]	δὲ εἰπεῖν θωμασιωτέρη· ἣ λέγει	ἀπὸ	τοῦ Ὠκεανοῦ ῥέοντα αὐτὸν ταῦτα
[2, 99]	ταῦτα λέγουσα ἐστί, τὸ δὲ	ἀπὸ	τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων
[2, 31]	καὶ ἡλίου δυσμέων. τὸ δὲ	ἀπὸ	τοῦδε οὐδεὶς ἔχει σαφέως φράσαι·
[2, 42]	μοι, καὶ τὸ οὔνομα Ἀμμώνιοι	ἀπὸ	τοῦδε σφίσι τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο·
[2, 29]	πόλιος αὐτόπτης ἐλθών, τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου ἀκοῇ ἤδη ἱστορέων. ἀπὸ
[2, 146]	ἀπ᾽ οὗ δὲ ἐπύθοντο χρόνου,	ἀπὸ	τούτου γενεηλογέουσι αὐτῶν τὴν γένεσιν.
[2, 125]	ἑστεῶσαν ἐπὶ τοῦ πρώτου στοίχου,	ἀπὸ	τούτου δὲ ἐπὶ τὸν δεύτερον
[2, 158]	οὐρίζοντος Αἴγυπτόν τε καὶ Συρίην,	ἀπὸ	τούτου εἰσὶ στάδιοι ἀπαρτὶ χίλιοι
[2, 173]	τὰ προσφερόμενα πρήγματα, τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου ἔπινέ τε καὶ κατέσκωπτε
[2, 42]	νάκος οὕτω οἱ ἑωυτὸν ἐπιδέξαι.	ἀπὸ	τούτου κριοπρόσωπον τοῦ Διὸς τὤγαλμα
[2, 49]	Μελάμπους ἐστὶ ὁ κατηγησάμενος, καὶ	ἀπὸ	τούτου μαθόντες ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι
[2, 14]	ὑσὶ τὸ σπέρμα, ἄμητον τὸ	ἀπὸ	τούτου μένει, ἀποδινήσας δὲ τῇσι
[2, 2]	ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες γενοίατο πρῶτοι,	ἀπὸ	τούτου νομίζουσι Φρύγας προτέρους γενέσθαι
[2, 175]	τῶν τις αὐτὴν μοχλευόντων, καὶ	ἀπὸ	τούτου οὐκ ἐσελκυσθῆναι. ~ἀνέθηκε δὲ
[2, 17]	τοῦ Δέλτα ἀπικνέεται, τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου σχίζων μέσον τὸ Δέλτα
[2, 109]	ἴσον ἑκάστῳ τετράγωνον διδόντα, καὶ	ἀπὸ	τούτου τὰς προσόδους ποιήσασθαι, ἐπιτάξαντα
[2, 39]	ἐς πάντα τὰ ἱρά, καὶ	ἀπὸ	τούτου τοῦ νόμου οὐδὲ ἄλλου
[2, 64]	καὶ ἐσελθεῖν παρὰ τὴν μητέρα.	ἀπὸ	τούτου τῷ Ἄρεϊ ταύτην τὴν
[2, 36]	ἐῶσι ὡς ἐγένοντο, πλὴν ὅσοι	ἀπὸ	τούτων ἔμαθον, Αἰγύπτιοι δὲ περιτάμνονται.
[2, 36]	ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ τῷ ποιευμένῳ	ἀπὸ	τούτων τὴν ζόην ὄνειδος μέγιστον
[2, 19]	κατέρχεται μὲν ὁ Νεῖλος πληθύων	ἀπὸ	τροπέων τῶν θερινέων ἀρξάμενος ἐπὶ
[2, 36]	καὶ λογίζονται ψήφοισι Ἕλληνες μὲν	ἀπὸ	τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ δεξιὰ
[2, 52]	εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα τὰ	ἀπὸ	τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ
[2, 36]	φέροντες τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι δὲ	ἀπὸ	τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά·
[2, 7]	τῇ ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ	ἀπὸ	τῶν δυώδεκα θεῶν τοῦ βωμοῦ
[2, 22]	δῆτα ῥέοι ἂν ἀπὸ χιόνος,	ἀπὸ	τῶν θερμοτάτων ῥέων ἐς τὰ
[2, 66]	ὦν ταῦτα σοφίζονται τάδε· ἁρπάζοντες	ἀπὸ	τῶν θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι τὰ
[2, 92]	οἳ δὲ τινὲς αὐτῶν ζῶσι	ἀπὸ	τῶν ἰχθύων μοῦνον, τοὺς ἐπεὰν
[2, 94]	οἱ περὶ τὰ ἕλεα οἰκέοντες	ἀπὸ	τῶν σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ, τὸ
[2, 164]	ἐστί, οὐνόματα δέ σφι κέεται	ἀπὸ	τῶν τεχνέων. οἱ δὲ μάχιμοι
[2, 77]	τὴν ὑγιείην καὶ κλύσμασι, νομίζοντες	ἀπὸ	τῶν τρεφόντων σιτίων πάσας τὰς
[2, 22]	μαρτύριον οἱ ἄνεμοι παρέχονται πνέοντες	ἀπὸ	τῶν χωρέων τουτέων θερμοί· δεύτερον
[2, 22]	κῶς ὦν δῆτα ῥέοι ἂν	ἀπὸ	χιόνος, ἀπὸ τῶν θερμοτάτων ῥέων
[2, 22]	τε ἐόντι, ὡς οὐδὲ οἰκὸς	ἀπὸ	χιόνος μιν ῥέειν, πρῶτον μὲν
[2, 154]	τούτοισι τὰ περὶ Αἴγυπτον γινόμενα	ἀπὸ	Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα καὶ
[2, 27]	ἐστι οὐδὲν ἀποπνέειν, αὔρη δὲ	ἀπὸ	ψυχροῦ τινος φιλέει πνέειν. ~ταῦτα
[2, 6]	Κάσιον ὄρος τείνει· ταύτης ὦν	ἄπο	οἱ ἑξήκοντα σχοῖνοι εἰσί. ὅσοι
[2, 79]	δὲ αὐτὸν ἄνωρον θρήνοισι τούτοισι	ὑπὸ	Αἰγυπτίων τιμηθῆναι, καὶ ἀοιδήν τε
[2, 135]	κατ᾽ ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων μεγάλων	ὑπὸ	ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου
[2, 114]	ἥκει καὶ πολλὰ κάρτα χρήματα,	ὑπὸ	ἀνέμων ἐς γῆν ταύτην ἀπενειχθείς.
[2, 17]	ὑπὸ Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην τὴν	ὑπὸ	Ἀσσυρίων, οὔρισμα δὲ Ἀσίῃ καὶ
[2, 131]	λέγουσι ὡς ἡ παῖς ἀπήγξατο	ὑπὸ	ἄχεος, ὁ δέ μιν ἔθαψε
[2, 102]	ἀπικέσθαι ἐς θάλασσαν οὐκέτι πλωτὴν	ὑπὸ	βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς ὀπίσω
[2, 124]	οὗ ἑστᾶσι αἱ πυραμίδες, τῶν	ὑπὸ	γῆν οἰκημάτων, τὰς ἐποιέετο θήκας
[2, 125]	ἔταμνον καὶ ἦγον καὶ τὸ	ὑπὸ	γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον
[2, 127]	ἐμετρήσαμεν· οὔτε γὰρ ὕπεστι οἰκήματα	ὑπὸ	γῆν, οὔτε ἐκ τοῦ Νείλου
[2, 148]	ἐγγέγλυπται· ὁδὸς δ᾽ ἐς αὐτὴν	ὑπὸ	γῆν πεποίηται. ~τοῦ δὲ λαβυρίνθου
[2, 150]	σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες	ὑπὸ	γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια
[2, 150]	Λιβύην ἐκδιδοῖ ἡ λίμνη αὕτη	ὑπὸ	γῆν, τετραμμένη τὸ πρὸς ἑσπέρην
[2, 121]	ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ	ὑπὸ	δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός.
[2, 122]	τοῦτον καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι	ὑπὸ	δύο λύκων ἄγεσθαι ἐς τὸ
[2, 171]	μετὰ δὲ ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου	ὑπὸ	Δωριέων ἐξαπώλετο ἡ τελετή, οἱ
[2, 145]	γὰρ καὶ Ἑρμέω λέγεται γενέσθαι	ὑπὸ	Ἑλλήνων ὁ Πάν) ἐλάσσω ἔτεα
[2, 105]	λίνον δὲ τὸ μὲν Κολχικὸν	ὑπὸ	Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν κέκληται, τὸ μέντοι
[2, 121]	καὶ ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ	ὑπὸ	ἑνός. ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ
[2, 29]	ἀπορραγῇ τὸ πλοῖον οἴχεται φερόμενον	ὑπὸ	ἰσχύος τοῦ ῥόου. τὸ δὲ
[2, 15]	δοκέω ἅμα τῷ Δέλτα τῷ	ὑπὸ	Ἰώνων καλεομένῳ γενέσθαι αἰεί τε
[2, 31]	γὰρ ἐστὶ ἡ χώρη αὕτη	ὑπὸ	καύματος. ~ἀλλὰ τάδε μὲν ἤκουσα
[2, 17]	οἰκεομένην κατά περ Κιλικίην τὴν	ὑπὸ	Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίην τὴν ὑπὸ
[2, 90]	αὐτῶν Αἰγυπτίων ἢ ξείνων ὁμοίως	ὑπὸ	κροκοδείλου ἁρπασθεὶς ἢ ὑπ᾽ αὐτοῦ
[2, 128]	τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ ἀνοιχθῆναι. τούτους	ὑπὸ	μίσεος οὐ κάρτα θέλουσι Αἰγύπτιοι
[2, 121]	ἐν τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέος	ὑπὸ	πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν,
[2, 50]	οὐνόματα, οὗτοι δέ μοι δοκέουσι	ὑπὸ	Πελασγῶν ὀνομασθῆναι, πλὴν Ποσειδέωνος· τοῦτον
[2, 99]	ῥέειν. ἔτι δὲ καὶ νῦν	ὑπὸ	Περσέων ὁ ἀγκὼν οὗτος τοῦ
[2, 98]	τοῦτο δὲ γίνεται ἐξ ὅσου	ὑπὸ	Πέρσῃσι ἐστὶ Αἴγυπτος) ἡ δὲ
[2, 45]	ἐς Αἴγυπτον στέψαντες οἱ Αἰγύπτιοι	ὑπὸ	πομπῆς ἐξῆγον ὡς θύσοντες τῷ
[2, 142]	καὶ οὐδὲν τῶν κατ᾽ Αἴγυπτον	ὑπὸ	ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε τὰ ἐκ
[2, 11]	καὶ πολλῷ μέζων ἔτι τούτου	ὑπὸ	τοσούτου τε ποταμοῦ καὶ οὕτω
[2, 25]	τε ὄμβρων ἐπιλειπόντων αὐτοὺς καὶ	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου ἑλκόμενοι ἀσθενέες εἰσί.
[2, 25]	Νεῖλος ἐὼν ἄνομβρος, ἑλκόμενος δὲ	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου μοῦνος ποταμῶν τοῦτον
[2, 22]	χωρία· τρίτα δὲ οἱ ἄνθρωποι	ὑπὸ	τοῦ καύματος μέλανες ἐόντες. ἰκτῖνοι
[2, 3]	τὰ δ᾽ ἂν ἐπιμνησθέω αὐτῶν,	ὑπὸ	τοῦ λόγου ἐξαναγκαζόμενος ἐπιμνησθήσομαι. ~ὅσα
[2, 126]	ἔλεγον. τὴν δὲ τά τε	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς ταχθέντα πρήσσεσθαι, ἰδίῃ
[2, 12]	καὶ πρόχυσιν ἐξ Αἰθιοπίης κατενηνειγμένην	ὑπὸ	τοῦ ποταμοῦ. τὴν δὲ Λιβύην
[2, 121]	τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας	ὑπὸ	τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ
[2, 26]	ἀπελαυνόμενος ἐκ μέσου τοῦ οὐρανοῦ	ὑπὸ	τοῦ χειμῶνος καὶ τοῦ βορέω
[2, 36]	τοὺς μάλιστα ἱκνέεται, Αἰγύπτιοι δὲ	ὑπὸ	τοὺς θανάτους ἀνιεῖσι τὰς τρίχας
[2, 121]	χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν	ὑπὸ	τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ ὡς
[2, 95]	ἀναβαίνοντες κοιμῶνται· οἱ γὰρ κώνωπες	ὑπὸ	τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί τε
[2, 56]	οἱ ἀδελφεὴν ἐν Λιβύῃ πεπρῆσθαι	ὑπὸ	τῶν αὐτῶν Φοινίκων ὑπ᾽ ὧν
[2, 32]	εἶπαι ὦν τοὺς νεηνίας ἀποπεμπομένους	ὑπὸ	τῶν ἡλίκων, ὕδασί τε καὶ
[2, 174]	πολλὰ μὲν δὴ καὶ ἡλίσκετο	ὑπὸ	τῶν μαντηίων, πολλὰ δὲ καὶ
[2, 137]	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν	ὑπὸ	τῶν τὰς διώρυχας ὀρυξάντων ἐπὶ
[2, 24]	ἥλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου	ὑπὸ	τῶν χειμώνων ἔρχεται τῆς Λιβύης
[2, 56]	Θεσπρωτούς, ἔπειτα δουλεύουσα αὐτόθι ἱδρύσασθαι	ὑπὸ	φηγῷ πεφυκυίῃ ἱρὸν Διός, ὥσπερ
[2, 44]	ἐν τῇ εὗρον ἱρὸν Ἡρακλέος	ὑπὸ	Φοινίκων ἱδρυμένον, οἳ κατ᾽ Εὐρώπης
[2, 54]	γυναῖκας ἱρείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι	ὑπὸ	Φοινίκων, καὶ τὴν μὲν αὐτέων
[2, 131]	ὦν καὶ ἡμεῖς ὡρῶμεν ὅτι	ὑπὸ	χρόνου τὰς χεῖρας ἀποβεβλήκασι, αἳ
[2, 133]	καὶ τοὺς μὲν δύο τοὺς	πρὸ	ἐκείνου γενομένους βασιλέας μαθεῖν τοῦτο,
[2, 110]	Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα δὲ ἐλίπετο	πρὸ	τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας λιθίνους, δύο
[2, 121]	δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν τῷ	πρὸ	τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων καὶ ἐσδύντος
[2, 48]	τῆς ἑορτῆς τῇ δορπίῃ χοῖρον	πρὸ	τῶν θυρέων σφάξας ἕκαστος διδοῖ
[2, 116]	Μενέλεως λέγει. Αἰγύπτῳ μ᾽ ἔτι	δεῦρο	θεοὶ μεμαῶτα νέεσθαι ἔσχον, ἐπεὶ
[2, 173]	οὐκ ὀρθῶς, σεωυτοῦ προέστηκας, ἐς	τὸ	ἄγαν φαῦλον προάγων σεωυτόν. σὲ
[2, 121]	τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς	τὸ	ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ
[2, 113]	Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς	τὸ	Αἰγύπτιον πέλαγος, ἐνθεῦτεν δέ, οὐ
[2, 30]	τῶν δὲ τινὰ λέγεται δέξαντα	τὸ	αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα ἂν τοῦτο
[2, 48]	διότι δὲ μέζον τε ἔχει	τὸ	αἰδοῖον καὶ κινέει μοῦνον τοῦ
[2, 48]	περιφορέουσι κατὰ κώμας γυναῖκες, νεῦον	τὸ	αἰδοῖον, οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον
[2, 138]	ὧδε ἔχει. πλὴν τῆς ἐσόδου	τὸ	ἄλλο νῆσος ἐστί· ἐκ γὰρ
[2, 40]	τὸν τράχηλον. ταῦτα δὲ ποιήσαντες	τὸ	ἄλλο σῶμα τοῦ βοὸς πιμπλᾶσι
[2, 18]	ἐγὼ ἀποδείκνυμι τῷ λόγῳ, καὶ	τὸ	Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον· τὸ ἐγὼ
[2, 32]	Κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν τε ἐπὶ	τὸ	Ἄμμωνος χρηστήριον καὶ ἀπικέσθαι ἐς
[2, 95]	ἀναπαύεται κοίτῃ, περὶ ταύτην ἵστησι	τὸ	ἀμφίβληστρον καὶ ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽
[2, 43]	ἦσαν Ἀμφιτρύων καὶ Ἀλκμήνη γεγονότες	τὸ	ἀνέκαθεν ἀπ᾽ Αἰγύπτου, καὶ διότι
[2, 99]	πρώτῳ γενομένῳ βασιλέι χέρσον γεγονέναι	τὸ	ἀπεργμένον, τοῦτο μὲν ἐν αὐτῷ
[2, 14]	τῇσι ὑσὶ τὸ σπέρμα, ἄμητον	τὸ	ἀπὸ τούτου μένει, ἀποδινήσας δὲ
[2, 94]	δὲ καὶ φρύξαντες ἀπέψουσι, καὶ	τὸ	ἀπορρέον ἀπ᾽ αὐτοῦ συγκομίζονται. ἔστι
[2, 149]	τότε τοὺς ἓξ μῆνας ἐς	τὸ	βασιλήιον καταβάλλει ἐπ᾽ ἡμέρην ἑκάστην
[2, 17]	τὸ δὲ Βολβίτινον στόμα καὶ	τὸ	Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα στόματα ἐστὶ
[2, 52]	περὶ τῶν οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ·	τὸ	γὰρ δὴ μαντήιον τοῦτο νενόμισται
[2, 99]	βορέην τε καὶ πρὸς ἑσπέρην	τὸ	γὰρ πρὸς τὴν ἠῶ αὐτὸς
[2, 41]	ἀλλὰ ἱραί εἰσι τῆς Ἴσιος·	τὸ	γὰρ τῆς Ἴσιος ἄγαλμα ἐὸν
[2, 155]	αὐτοῦ ὡς ἀξίου ἐόντος ποιήσομαι.	τὸ	γὰρ χρηστήριον τοῦτο τὸ ἐν
[2, 15]	πρότερον χώρην. ἤδη γάρ σφι	τό	γε Δέλτα, ὡς αὐτοὶ λέγουσι
[2, 83]	καὶ Ἄρεος καὶ Διός, καὶ	τό	γε μάλιστα ἐν τιμῇ ἄγονται
[2, 109]	ἐλθὼν ἂν πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε	τὸ	γεγενημένον· ὁ δὲ ἔπεμπε τοὺς
[2, 115]	πλέοι. ὁ δέ οἱ καὶ	τὸ	γένος κατέλεξε καὶ τῆς πάτρης
[2, 65]	μὲν δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται·	τὸ	δ᾽ ἄν τις τῶν θηρίων
[2, 65]	σταθμῷ πρὸς ἀργύριον τὰς τρίχας·	τὸ	δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ, τοῦτο τῇ
[2, 8]	ὄρεος ἐς τὸ Λιβυκὸν καλεόμενον.	τὸ	δ᾽ ἐνθεῦτεν αὖτις εὐρέα Αἴγυπτος
[2, 28]	ῥέειν καὶ πρὸς βορέην ἄνεμον,	τὸ	δ᾽ ἕτερον ἥμισυ ἐπ᾽ Αἰθιοπίης
[2, 138]	κατὰ Ἑλλάδα γλῶσσαν ἐστὶ Ἄρτεμις.	~τὸ	δ᾽ ἱρὸν αὐτῆς ὧδε ἔχει.
[2, 15]	γενέσθαι πολλοὺς δὲ τοὺς ὑποκαταβαίνοντας.	τὸ	δ᾽ ὦν πάλαι αἱ Θῆβαι
[2, 63]	ἐπὶ τὰ ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι.	τὸ	δὲ ἄγαλμα ἐὸν ἐν νηῷ
[2, 15]	τῇ δὴ τεσσεράκοντα εἰσὶ σχοῖνοι,	τὸ	δὲ ἀπὸ θαλάσσης λεγόντων ἐς
[2, 9]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ ἑξακισχίλιοι.	τὸ	δὲ ἀπὸ Θηβέων ἐς Ἐλεφαντίνην
[2, 17]	ῥέει εἷς ἐὼν ὁ Νεῖλος,	τὸ	δὲ ἀπὸ ταύτης τῆς πόλιος
[2, 99]	καὶ ἱστορίη ταῦτα λέγουσα ἐστί,	τὸ	δὲ ἀπὸ τοῦδε Αἰγυπτίους ἔρχομαι
[2, 31]	ἑσπέρης τε καὶ ἡλίου δυσμέων.	τὸ	δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶς ἔχει
[2, 29]	μὲν Ἐλεφαντίνης πόλιος αὐτόπτης ἐλθών,	τὸ	δὲ ἀπὸ τούτου ἀκοῇ ἤδη
[2, 173]	προθύμως ἔπρησσε τὰ προσφερόμενα πρήγματα,	τὸ	δὲ ἀπὸ τούτου ἔπινέ τε
[2, 17]	τὸ ὀξὺ τοῦ Δέλτα ἀπικνέεται,	τὸ	δὲ ἀπὸ τούτου σχίζων μέσον
[2, 17]	Σαϊτικὸν αὐτῶν τῷ δὲ Μενδήσιον.	τὸ	δὲ Βολβίτινον στόμα καὶ τὸ
[2, 96]	ἐστὶ ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ,	τὸ	δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί. ἐκ
[2, 32]	κοτε παρ᾽ αὐτὸν Νασαμῶνας ἄνδρας.	τὸ	δὲ ἔθνος τοῦτο ἐστὶ μὲν
[2, 13]	κοτὲ ἐλπίδος μεγάλης κακῶς πεινήσειν.	τὸ	δὲ ἔπος τοῦτο ἐθέλει λέγειν
[2, 29]	καὶ τῆς νήσου τὸ ἥμισυ,	τὸ	δὲ ἥμισυ Αἰγύπτιοι. ἔχεται δὲ
[2, 155]	τεσσεράκοντα πηχέων τούτων ἕκαστον ἐστί,	τὸ	δὲ καταστέγασμα τῆς ὀροφῆς ἄλλος
[2, 92]	ἀποτάμνοντες ἐς ἄλλο τι τρέπουσι,	τὸ	δὲ κάτω λελειμμένον ὅσον τε
[2, 155]	ἔχει ἐς ὕψος δέκα ὀργυιέων.	τὸ	δέ μοι τῶν φανερῶν ἦν
[2, 121]	πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν,	τὸ	δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε
[2, 175]	εἴκοσι ἡμερέων ἀπεχούσης ἀπὸ Σάιος.	τὸ	δὲ οὐκ ἥκιστα αὐτῶν ἀλλὰ
[2, 75]	ὀρέων στεινῶν ἐς πεδίον μέγα,	τὸ	δὲ πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ
[2, 8]	νυν τὸ ὄρος τοιοῦτο ἐστί,	τὸ	δὲ πρὸς Λιβύης τῆς Αἰγύπτου
[2, 103]	χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ στῆλαι,	τὸ	δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι. ἐνθεῦτεν
[2, 144]	ἐόντας, θεῶν δὲ πολλὸν ἀπαλλαγμένους.	τὸ	δὲ πρότερον τῶν ἀνδρῶν τούτων
[2, 91]	~ἑλληνικοῖσι δὲ νομαίοισι φεύγουσι χρᾶσθαι,	τὸ	δὲ σύμπαν εἰπεῖν, μηδ᾽ ἄλλων
[2, 149]	ἐόντων, τοῦ δὲ πήχεος ἑξαπαλαίστου.	τὸ	δὲ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ
[2, 175]	μῆκος ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ πυγόνος	τὸ	δὲ ὕψος πέντε πηχέων ἐστί.
[2, 29]	φερόμενον ὑπὸ ἰσχύος τοῦ ῥόου.	τὸ	δὲ χωρίον τοῦτο ἐστὶ ἐπ᾽
[2, 19]	Νεῖλος, ἐπεὰν πληθύῃ, οὐ μοῦνον	τὸ	Δέλτα ἀλλὰ καὶ τοῦ Λιβυκοῦ
[2, 16]	δή σφεας δεῖ προσλογίζεσθαι Αἰγύπτου	τὸ	Δέλτα, εἰ μήτε γε ἐστὶ
[2, 17]	δὲ ἀπὸ τούτου σχίζων μέσον	τὸ	Δέλτα ἐς θάλασσαν ἐξιεῖ, οὔτε
[2, 179]	ἔδεε περιάγειν ἐν βάρισι περὶ	τὸ	Δέλτα, μέχρι οὗ ἀπίκοιτο ἐς
[2, 15]	τὰ περὶ Αἴγυπτον, οἳ φασὶ	τὸ	Δέλτα μοῦνον εἶναι Αἴγυπτον, ἀπὸ
[2, 173]	εἴη, ἐκραγείη ἄν, ὥστε ἐς	τὸ	δέον οὐκ ἂν ἔχοιεν αὐτοῖσι
[2, 71]	ὅσον τε βοῦς ὁ μέγιστος·	τὸ	δέρμα δ᾽ αὐτοῦ οὕτω δή
[2, 87]	καὶ δὴ λείπεται τοῦ νεκροῦ	τὸ	δέρμα μοῦνον καὶ τὰ ὀστέα.
[2, 152]	Σαΐτεω εἰσί. μετὰ δὲ βασιλεύοντα	τὸ	δεύτερον πρὸς τῶν ἕνδεκα βασιλέων
[2, 7]	Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου. σμικρόν τι	τὸ	διάφορον εὕροι τις ἂν λογιζόμενος
[2, 18]	καὶ τὸ Ἄμμωνος χρηστήριον γενόμενον·	τὸ	ἐγὼ τῆς ἐμεωυτοῦ γνώμης ὕστερον
[2, 156]	ἄλλου Αἰσχύλος ὁ Εὐφορίωνος ἥρπασε	τὸ	ἐγὼ φράσω, μοῦνος δὴ ποιητέων
[2, 92]	αὐαίνουσι πρὸς ἥλιον καὶ ἔπειτα	τὸ	ἐκ μέσου τοῦ λωτοῦ, τῇ
[2, 172]	μεγάλως. μαθὼν δὲ ὁ Ἄμασις	τὸ	ἐκ τῶν ἀστῶν ποιεύμενον, συγκαλέσας
[2, 85]	ᾖ, τὸ θῆλυ γένος πᾶν	τὸ	ἐκ τῶν οἰκίων τούτων κατ᾽
[2, 13]	ὁ ποταμὸς ἐπὶ ὀκτὼ πήχεας	τὸ	ἐλάχιστον, ἄρδεσκε Αἴγυπτον τὴν ἔνερθε
[2, 13]	ἑκκαίδεκα ἢ πεντεκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ	τὸ	ἐλάχιστον ὁ ποταμός, οὐκ ὑπερβαίνει
[2, 62]	ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι αὐτὸ	τὸ	ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο καίεται παννύχιον,
[2, 102]	διὰ τῆς ἠπείρου, πᾶν ἔθνος	τὸ	ἐμποδὼν καταστρεφόμενος. ὁτέοισι μέν νυν
[2, 155]	ποιήσομαι. τὸ γὰρ χρηστήριον τοῦτο	τὸ	ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν Λητοῦς
[2, 156]	βαθέῃ καὶ πλατέῃ κειμένη παρὰ	τὸ	ἐν Βουτοῖ ἱρόν, λέγεται δὲ
[2, 182]	εἵνεκεν, ὅτι δὲ τὸ ἱρὸν	τὸ	ἐν Λίνδῳ τὸ τῆς Ἀθηναίης
[2, 176]	ἐν Μέμφι. τῇ Ἴσι τε	τὸ	ἐν Μέμφι ἱρὸν Ἄμασις ἐστὶ
[2, 149]	πήχεος ἑξαπαλαίστου. τὸ δὲ ὕδωρ	τὸ	ἐν τῇ λίμνῃ αὐθιγενὲς μὲν
[2, 63]	ἄγουσαν τὸν νηόν τε καὶ	τὸ	ἐν τῷ νηῷ ἐνεὸν ἄγαλμα,
[2, 136]	θήκης, τῷ δὲ ὑποτιθέντι τοῦτο	τὸ	ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι ζημίην μὴ
[2, 103]	ἐπὶ Φάσι ποταμῷ, οὐκ ἔχω	τὸ	ἐνθεῦτεν ἀτρεκέως εἰπεῖν εἴτε αὐτὸς
[2, 119]	φεύγων τῇσι νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης·	τὸ	ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι ἐτράπετο
[2, 181]	οἱ ἐμίχθη ὁ Ἄμασις. καὶ	τὸ	ἐνθεῦτεν ἤδη, ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις
[2, 25]	μέσον τὸν οὐρανὸν ὀπίσω, καὶ	τὸ	ἐνθεῦτεν ἤδη ὁμοίως ἀπὸ πάντων
[2, 121]	τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐς	τὸ	ἔξω μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν.
[2, 55]	καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι	τὸ	ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι, καί σφεας ἐκ
[2, 91]	εὑρίσκεσθαι ἐὸν τὸ μέγαθος δίπηχυ,	τὸ	ἐπεὰν φανῇ, εὐθηνέειν ἅπασαν Αἴγυπτον.
[2, 25]	μοι οὐδὲ πᾶν τὸ ὕδωρ	τὸ	ἐπέτειον ἑκάστοτε ἀποπέμπεσθαι τοῦ Νείλου
[2, 30]	ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται δὲ τοῦτο	τὸ	ἔπος κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν
[2, 2]	καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν τοῦτο	τὸ	ἔπος, οὕτω δὴ σημήνας τῷ
[2, 129]	κρίνειν. κατὰ τοῦτο μέν νυν	τὸ	ἔργον ἁπάντων ὅσοι ἤδη βασιλέες
[2, 75]	καὶ τὴν ἶβιν διὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι μεγάλως
[2, 29]	τοῦ Νείλου τὸ ῥέεθρον ἥξεις,	τὸ	ἐς τὴν λίμνην ταύτην ἐκδιδοῖ.
[2, 129]	καὶ τὸν λεὼν τετρυμένον ἐς	τὸ	ἔσχατον κακοῦ ἀνεῖναι πρὸς ἔργα
[2, 41]	ἐν τοῖσι προαστείοισι, τὸ κέρας	τὸ	ἕτερον ἢ καὶ ἀμφότερα ὑπερέχοντα
[2, 181]	γὰρ ἄγαλμα ἀπέπεμψε ἐς Κυρήνην,	τὸ	ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ ἦν
[2, 134]	ἐούσης τετραγώνου, λίθου δὲ ἐς	τὸ	ἥμισυ Αἰθιοπικοῦ· τὴν δὴ μετεξέτεροι
[2, 165]	νῆσος ἡ Προσωπῖτις καλεομένη, Ναθῶ	τὸ	ἥμισυ. ἐκ μὲν τούτων τῶν
[2, 65]	ἢ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἢ	τὸ	ἥμισυ ἢ τὸ τρίτον μέρος
[2, 29]	Αἰθίοπες ἤδη καὶ τῆς νήσου	τὸ	ἥμισυ, τὸ δὲ ἥμισυ Αἰγύπτιοι.
[2, 113]	νῦν ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν, ἐς	τὸ	ἢν καταφυγὼν οἰκέτης ὅτευ ὦν
[2, 25]	διεξιὼν ποιέει οἷόν περ καὶ	τὸ	θέρος ἔωθε ποιέειν ἰὼν τὸ
[2, 85]	τοῦ τις καὶ λόγος ᾖ,	τὸ	θῆλυ γένος πᾶν τὸ ἐκ
[2, 65]	τῷ θεῷ τοῦ ἂν ᾖ	τὸ	θηρίον, ξυρῶντες τῶν παιδίων ἢ
[2, 66]	παρὰ τοὺς ἔρσενας· φιλότεκνον γὰρ	τὸ	θηρίον. πυρκαϊῆς δὲ γενομένης θεῖα
[2, 118]	ἱδρυθεῖσαν τὴν στρατιὴν πέμπειν ἐς	τὸ	Ἴλιον ἀγγέλους, σὺν δέ σφι
[2, 117]	ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς	τὸ	Ἴλιον ἄγων Ἑλένην, εὐαέι τε
[2, 111]	ἐστὶ ἔχειν, ἐς τοῦ Ἡλίου	τὸ	ἱρὸν ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς
[2, 42]	δὲ ποιήσαντες τύπτονται οἱ περὶ	τὸ	ἱρὸν ἅπαντες τὸν κριὸν καὶ
[2, 55]	οἱ ἄλλοι Δωδωναῖοι οἱ περὶ	τὸ	ἱρόν. ~ἐγὼ δ᾽ ἔχω περὶ
[2, 112]	ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ τοῦτο	τὸ	ἱρὸν εἶναι Ἑλένης τῆς Τυνδάρεω,
[2, 108]	βασιλέος κομισθέντας ἐς τοῦ Ἡφαίστου	τὸ	ἱρόν, ἐόντας μεγάθεϊ περιμήκεας, οὗτοι
[2, 156]	φανερῶν μοι τῶν περὶ τοῦτο	τὸ	ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν δὲ
[2, 113]	ἀπιστέαται θεράποντες πυθόμενοι τὸν περὶ	τὸ	ἱρὸν ἔχοντα νόμον, ἱκέται δὲ
[2, 99]	ἀπέργει) τοῦτο δὲ τοῦ Ἡφαίστου	τὸ	ἱρὸν ἱδρύσασθαι ἐν αὐτῇ, ἐὸν
[2, 44]	χρόνος εἴη ἐξ οὗ σφι	τὸ	ἱρὸν ἵδρυται. εὗρον δὲ οὐδὲ
[2, 138]	δ᾽ ἐν μέσῃ τῇ πόλι	τὸ	ἱρὸν κατορᾶται πάντοθεν περιιόντι· ἅτε
[2, 73]	ἐπ᾽ Αἰγύπτου ἐς τοῦ Ἡλίου	τὸ	ἱρόν. ταῦτα μὲν τοῦτον τὸν
[2, 122]	ὑπὸ δύο λύκων ἄγεσθαι ἐς	τὸ	ἱρὸν τῆς Δήμητρος ἀπέχον τῆς
[2, 182]	μὲν οὐδεμιῆς εἵνεκεν, ὅτι δὲ	τὸ	ἱρὸν τὸ ἐν Λίνδῳ τὸ
[2, 73]	λέγοντες· ἐξ Ἀραβίης ὁρμώμενον ἐς	τὸ	ἱρὸν τοῦ Ἡλίου κομίζειν τὸν
[2, 44]	γὰρ ἅμα Τύρῳ οἰκιζομένῃ καὶ	τὸ	ἱρὸν τοῦ θεοῦ ἱδρυθῆναι, εἶναι
[2, 175]	ἔσοδον· ἔσω γάρ μιν ἐς	τὸ	ἱρόν φασι τῶνδε εἵνεκα οὐκ
[2, 113]	ἦν δὲ ἐπὶ τῆς ἠιόνος	τὸ	καὶ νῦν ἐστι Ἡρακλέος ἱρόν,
[2, 107]	ἐπὶ τὴν πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι	τὸ	καιόμενον, αὐτοὺς δὲ ἐπ᾽ ἐκείνων
[2, 66]	ἔχουσι τῶν αἰελούρων, ἀμελήσαντες σβεννύναι	τὸ	καιόμενον, οἱ δὲ αἰέλουροι διαδύνοντες
[2, 112]	τῷ τεμένεϊ τοῦ Πρωτέος ἱρὸν	τὸ	καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ
[2, 17]	ἣ μὲν πρὸς ἠῶ τρέπεται,	τὸ	καλέεται Πηλούσιον στόμα, ἡ δὲ
[2, 17]	παρεχόμενος ταύτην οὔτε ἥκιστα ὀνομαστήν·	τὸ	καλέεται Σεβεννυτικὸν στόμα. ἔστι δὲ
[2, 13]	τά τε ἄλλα χωρία καὶ	τὸ	καλεόμενον Δέλτα, ἢν οὕτω ἡ
[2, 94]	ἀπὸ τῶν σιλλικυπρίων τοῦ καρποῦ,	τὸ	καλεῦσι μὲν Αἰγύπτιοι κίκι, ποιεῦσι
[2, 179]	τῇ νηὶ αὐτῇ πλέειν ἐς	τὸ	Κανωβικόν· ἢ εἰ μή γε
[2, 6]	μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ᾽ ἣν	τὸ	Κάσιον ὄρος τείνει· ταύτης ὦν
[2, 149]	ὑπερέχουσαι πεντήκοντα ὀργυιὰς ἑκατέρη, καὶ	τὸ	κατ᾽ ὕδατος οἰκοδόμηται ἕτερον τοσοῦτον,
[2, 158]	ἔχεται δὲ κατύπερθε τοῦ πεδίου	τὸ	κατὰ Μέμφιν τεῖνον ὄρος, ἐν
[2, 41]	κατορύσσουσι ἕκαστοι ἐν τοῖσι προαστείοισι,	τὸ	κέρας τὸ ἕτερον ἢ καὶ
[2, 87]	τὴν ἕδρην ἐσηθήσαντες καὶ ἐπιλαβόντες	τὸ	κλύσμα τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ταριχεύουσι
[2, 13]	πάντα χρόνον τὸν ἐπίλοιπον Αἰγύπτιοι	τὸ	κοτὲ αὐτοὶ Ἕλληνας ἔφασαν πείσεσθαι.
[2, 38]	ζημίη ἐπικέεται. δοκιμάζεται μέν νυν	τὸ	κτῆνος τρόπῳ τοιῷδε. ~θυσίη δέ
[2, 126]	τῆς μεγάλης πυραμίδος, τῆς ἐστὶ	τὸ	κῶλον ἕκαστον ὅλου καὶ ἡμίσεος
[2, 51]	παρὰ Πελασγῶν, οὗτος ὡνὴρ οἶδε	τὸ	λέγω· τὴν γὰρ Σαμοθρηίκην οἴκεον
[2, 8]	ἐκ τοῦ Ἀραβίου ὄρεος ἐς	τὸ	Λιβυκὸν καλεόμενον. τὸ δ᾽ ἐνθεῦτεν
[2, 124]	ἑτέροισι ἐπέταξε ἐκδέκεσθαι καὶ πρὸς	τὸ	Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος, πρὸς τοῦτο
[2, 87]	κατατετηκότα ἐξάγει· τὰς δὲ σάρκας	τὸ	λίτρον κατατήκει, καὶ δὴ λείπεται
[2, 133]	δὲ δεινὸν ποιησάμενον πέμψαι ἐς	τὸ	μαντήιον τῷ θεῷ ὀνείδισμα, ἀντιμεμφόμενον
[2, 52]	ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε	τὸ	μαντήιον χρᾶσθαι. ἀπὸ μὲν δὴ
[2, 133]	ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο θέλων	τὸ	μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι, ἵνα οἱ
[2, 165]	δεδάηκε οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀνέωνται ἐς	τὸ	μάχιμον. ~καλασιρίων δὲ οἵδε ἄλλοι
[2, 176]	Ἄμασις πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα	τὸ	μέγαθος ἀξιοθέητα, ἐν δὲ καὶ
[2, 91]	τε αὐτοῦ πεφορημένον εὑρίσκεσθαι ἐὸν	τὸ	μέγαθος δίπηχυ, τὸ ἐπεὰν φανῇ,
[2, 175]	τε ἄλλους ἐς ἐπισκευὴν ὑπερφυέας	τὸ	μέγαθος ἐκόμισε. ἠγάγετο δὲ τούτων
[2, 176]	λίθου δύο κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν	τὸ	μέγαθος ἐὼν ἑκάτερος, ὃ μὲν
[2, 32]	τῇ πάντας εἶναι τοῖσι ἄγουσι	τὸ	μέγαθος ἴσους, χρῶμα δὲ μέλανας.
[2, 175]	καὶ τῷ μεγάθεϊ, ὅσων τε	τὸ	μέγαθος λίθων ἐστὶ καὶ ὁκοίων
[2, 121]	προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας	τὸ	μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων,
[2, 73]	μάλιστα· αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ	τὸ	μέγαθος. τοῦτον δὲ λέγουσι μηχανᾶσθαι
[2, 143]	οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν· ἐσαγαγόντες ἐς	τὸ	μέγαρον ἔσω ἐὸν μέγα ἐξηρίθμεον
[2, 141]	ἐς ἀπορίην ἀπειλημένον ἐσελθόντα ἐς	τὸ	μέγαρον πρὸς τὤγαλμα ἀποδύρεσθαι οἷα
[2, 99]	τὸν πρὸς μεσαμβρίης ἀγκῶνα προσχώσαντα	τὸ	μὲν ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρῆναι, τὸν
[2, 137]	ἔτι αἱ πόλιες ἐγένοντο ὑψηλότεραι·	τὸ	μὲν γὰρ πρῶτον ἐχώσθησαν ὑπὸ
[2, 138]	φέρει δὲ ἐς Ἑρμέω ἱρόν.	τὸ	μὲν δὴ ἱρὸν τοῦτο οὕτω
[2, 28]	τῶν ὀρέων τούτων ῥέειν, καὶ	τὸ	μὲν ἥμισυ τοῦ ὕδατος ἐπ᾽
[2, 105]	ἐμφερής ἐστι ἀλλήλοισι. λίνον δὲ	τὸ	μὲν Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν
[2, 175]	κυβερνῆται. τῆς δὲ στέγης ταύτης	τὸ	μὲν μῆκος ἔξωθεν ἐστὶ εἷς
[2, 178]	ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ τεμένεα θεοῖσι.	τὸ	μέν νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενος,
[2, 173]	~ἐχρᾶτο δὲ καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε·	τὸ	μὲν ὄρθριον μέχρι ὅτευ πληθούσης
[2, 9]	οὗτοι συντιθέμενοι οἱ στάδιοι Αἰγύπτου	τὸ	μὲν παρὰ θάλασσαν ἤδη μοι
[2, 36]	τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι. φυρῶσι	τὸ	μὲν σταῖς τοῖσι ποσί, τὸν
[2, 105]	Κολχικὸν ὑπὸ Ἑλλήνων Σαρδωνικὸν κέκληται,	τὸ	μέντοι ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἀπικνεύμενον καλέεται
[2, 173]	κατεσπουδάσθαι αἰεὶ μηδὲ ἐς παιγνίην	τὸ	μέρος ἑωυτὸν ἀνιέναι, λάθοι ἂν
[2, 154]	ἐνοικῆσαι ἀντίους ἀλλήλων, τοῦ Νείλου	τὸ	μέσον ἔχοντος, τοῖσι οὐνόματα ἐτέθη
[2, 25]	τὸ θέρος ἔωθε ποιέειν ἰὼν	τὸ	μέσον τοῦ οὐρανοῦ· ἕλκει γὰρ
[2, 99]	ἀποξηρῆναι, τὸν δὲ ποταμὸν ὀχετεῦσαι	τὸ	μέσον τῶν ὀρέων ῥέειν. ἔτι
[2, 10]	τῶν ὑπὲρ Μέμφιν πόλιν κειμένων	τὸ	μεταξὺ ἐφαίνετό μοι εἶναι κοτὲ
[2, 8]	ἐοῦσα τῶν ὀρέων τῶν εἰρημένων	τὸ	μεταξὺ πεδιὰς μὲν γῆ, στάδιοι
[2, 154]	καὶ τὰ ἐρείπια τῶν οἰκημάτων	τὸ	μέχρι ἐμεῦ ἦσαν. Ψαμμήτιχος μέν
[2, 182]	τῷ μεγάλῳ ἱδρύατο ἔτι καὶ	τὸ	μέχρι ἐμεῦ, ὄπισθε τῶν θυρέων.
[2, 7]	ἂν λογιζόμενος τῶν ὁδῶν τουτέων	τὸ	μὴ ἴσας μῆκος εἶναι, οὐ
[2, 64]	τῇ ὁρτῇ νενομικέναι φασί. καὶ	τὸ	μὴ μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι
[2, 135]	Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη τοῦτο	τὸ	μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ
[2, 176]	πόδες πέντε καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ	τὸ	μῆκος· ἐπὶ δὲ τῷ αὐτῷ
[2, 175]	τῆς μουνολίθου ἐστί, ἀτὰρ ἔσωθεν	τὸ	μῆκος ὀκτωκαίδεκα πηχέων καὶ πυγόνος
[2, 7]	ἀπὸ θαλάσσης ἄνω ἰόντι παραπλησίη	τὸ	μῆκος τῇ ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ
[2, 42]	ἀποταμόντα τοῦ κριοῦ καὶ ἐνδύντα	τὸ	νάκος οὕτω οἱ ἑωυτὸν ἐπιδέξαι.
[2, 113]	ἐς Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου ἐς	τὸ	νῦν Κανωβικὸν καλεύμενον στόμα τοῦ
[2, 121]	ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς	τὸ	οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ σῶμα
[2, 121]	δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα	τὸ	οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων
[2, 121]	ὑπὸ ἑνός. ὡς δὲ ἐπετελέσθη	τὸ	οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι
[2, 13]	λόγον ἐπιδιδῷ ἐς ὕψος καὶ	τὸ	ὅμοιον ἀποδιδῷ ἐς αὔξησιν, μὴ
[2, 16]	τοῦ Δέλτα δὲ τούτου κατὰ	τὸ	ὀξὺ περιρρήγνυται ὁ Νεῖλος, ὥστε
[2, 17]	ἐστὶ ἥδε· ἄνωθεν φερόμενος ἐς	τὸ	ὀξὺ τοῦ Δέλτα ἀπικνέεται, τὸ
[2, 97]	δὲ οὐδ᾽ οὗτος, ἀλλὰ παρὰ	τὸ	ὀξὺ τοῦ Δέλτα καὶ παρὰ
[2, 8]	λῆγον ἀνακάμπτει ἐς τὰ εἴρηται	τὸ	ὄρος· τῇ δὲ αὐτὸ ἑωυτοῦ
[2, 150]	ἑσπέρην ἐς τὴν μεσόγαιαν παρὰ	τὸ	ὄρος τὸ ὑπὲρ Μέμφιος. ἐπείτε
[2, 99]	γὰρ ποταμὸν πάντα ῥέειν παρὰ	τὸ	ὄρος τὸ ψάμμινον πρὸς Λιβύης,
[2, 8]	τέρματα εἶναι. τοῦτο μέν νυν	τὸ	ὄρος τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ
[2, 43]	γε οὐ παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον	τὸ	οὔνομα Αἰγύπτιοι τοῦ Ἡρακλέος, ἀλλὰ
[2, 42]	νομίζοντες. δοκέειν δέ μοι, καὶ	τὸ	οὔνομα Ἀμμώνιοι ἀπὸ τοῦδε σφίσι
[2, 170]	ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν	τὸ	οὔνομα ἐν Σάι, ἐν τῷ
[2, 135]	καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες Ροδώπιος	τὸ	οὔνομα ἐξέμαθον· τοῦτο δὲ ὕστερον
[2, 86]	εἶναι τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι	τὸ	οὔνομα ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ὀνομάζειν,
[2, 23]	τῶν πρότερον γενομένων ποιητέων δοκέω	τὸ	οὔνομα εὑρόντα ἐς ποίησιν ἐσενείκασθαι.
[2, 98]	δὲ ἑτέρη πόλις δοκέει μοι	τὸ	οὔνομα ἔχειν ἀπὸ τοῦ Δαναοῦ
[2, 115]	κατέλεξε καὶ τῆς πάτρης εἶπε	τὸ	οὔνομα, καὶ δὴ καὶ τὸν
[2, 98]	Ἄρχανδρος, οὐ μέντοι γε Αἰγύπτιον	τὸ	οὔνομα. ~μέχρι μὲν τούτου ὄψις
[2, 79]	καὶ τὸν Λίνον ὁκόθεν ἔλαβον	τὸ	οὔνομα· φαίνονται δὲ αἰεί κοτε
[2, 133]	κατιδεῖν. ~μετὰ δὲ τῆς θυγατρὸς	τὸ	πάθος δεύτερα τούτῳ τῷ βασιλέι
[2, 179]	καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος. ~ἦν δὲ	τὸ	παλαιὸν μούνη Ναύκρατις ἐμπόριον καὶ
[2, 156]	νῦν πλωτῇ λεγομένῃ νήσῳ, ὅτε	τὸ	πᾶν διζήμενος ὁ Τυφῶν ἐπῆλθε,
[2, 15]	ἀπὸ Περσέος καλεομένης σκοπιῆς λέγοντες	τὸ	παρὰ θάλασσαν εἶναι αὐτῆς μέχρι
[2, 6]	Αἰγύπτου στάδιοι ἑξακόσιοι καὶ τρισχίλιοι	τὸ	παρὰ θάλασσαν. ~ἐνθεῦτεν μὲν καὶ
[2, 6]	δὲ αὐτῆς ἐστι Αἰγύπτου μῆκος	τὸ	παρὰ θάλασσαν ἑξήκοντα σχοῖνοι, κατὰ
[2, 149]	ἐόντων, ἴσοι καὶ αὐτῆς Αἰγύπτου	τὸ	παρὰ θάλασσαν. κεῖται δὲ μακρὴ
[2, 152]	ἄνδρες ἀπιγμένοι ἀπὸ θαλάσσης λεηλατεῦσι	τὸ	πεδίον. ὁ δὲ μαθὼν τὸ
[2, 100]	γυναικὶ οὔνομα ἦν, ἥτις ἐβασίλευσε,	τό	περ τῇ Βαβυλωνίῃ, Νίτωκρις· τὴν
[2, 15]	αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος ἐκαλέετο, τῆς	τὸ	περίμετρον στάδιοι εἰσὶ εἴκοσι καὶ
[2, 149]	ὁ λαβύρινθος οὗτος οἰκοδόμηται· τῆς	τὸ	περίμετρον τῆς περιόδου εἰσι\ στάδιοι
[2, 29]	ἐστὶ χωρίον· ταύτῃ ὦν δεῖ	τὸ	πλοῖον διαδήσαντας ἀμφοτέρωθεν κατά περ
[2, 29]	βοῦν πορεύεσθαι· ἢν δὲ ἀπορραγῇ	τὸ	πλοῖον οἴχεται φερόμενον ὑπὸ ἰσχύος
[2, 162]	τῷ οὔ κως ἀεκούσιον ἐγίνετο	τὸ	ποιεύμενον, ὡς διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ
[2, 68]	ἐν γῇ καὶ ἐκλέπει, καὶ	τὸ	πολλὸν τῆς ἡμέρης διατρίβει ἐν
[2, 172]	μεγάλῃ ἦγον ἅτε δὴ δημότην	τὸ	πρὶν ἐόντα καὶ οἰκίης οὐκ
[2, 108]	ἐποίευν τε οὐκ ἑκόντες Αἴγυπτον,	τὸ	πρὶν ἐοῦσαν ἱππασίμην καὶ ἁμαξευομένην
[2, 150]	λίμνη αὕτη ὑπὸ γῆν, τετραμμένη	τὸ	πρὸς ἑσπέρην ἐς τὴν μεσόγαιαν
[2, 138]	διὰ τῆς ἀγορῆς φέρουσα ἐς	τὸ	πρὸς ἠῶ, εὖρος δὲ ὡς
[2, 85]	τὴν κεφαλὴν πηλῷ ἢ καὶ	τὸ	πρόσωπον, κἄπειτα ἐν τοῖσι οἰκίοισι
[2, 125]	οἳ δὲ βωμίδας ὀνομάζουσι, τοιαύτην	τὸ	πρῶτον ἐπείτε ἐποίησαν αὐτήν, ἤειρον
[2, 66]	ὑπερθρώσκοντες τοὺς ἀνθρώπους ἐσάλλονται ἐς	τὸ	πῦρ. ταῦτα δὲ γινόμενα πένθεα
[2, 29]	τὴν διεκπλώσας ἐς τοῦ Νείλου	τὸ	ῥέεθρον ἥξεις, τὸ ἐς τὴν
[2, 11]	χώρης. εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι	τὸ	ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον
[2, 19]	τῶν ἡμερέων ὀπίσω ἀπέρχεται ἀπολείπων	τὸ	ῥέεθρον, ὥστε βραχὺς τὸν χειμῶνα
[2, 155]	πόλι δὲ μεγάλῃ ἱδρυμένον κατὰ	τὸ	Σεβεννυτικὸν καλεόμενον στόμα τοῦ Νείλου,
[2, 39]	δέ σφι ἥδε κατέστηκε. ἀγαγόντες	τὸ	σεσημασμένον κτῆνος πρὸς τὸν βωμὸν
[2, 14]	ἐπεὰν δὲ καταπατήσῃ τῇσι ὑσὶ	τὸ	σπέρμα, ἄμητον τὸ ἀπὸ τούτου
[2, 68]	ἐνθαῦτα ὁ τροχίλος ἐσδύνων ἐς	τὸ	στόμα αὐτοῦ καταπίνει τὰς βδέλλας·
[2, 68]	ὦν ἐν ὕδατι δίαιταν ποιεύμενον,	τὸ	στόμα ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν
[2, 158]	τὸν Ἀράβιον κόλπον. τοῦτο μὲν	τὸ	συντομώτατον, ἡ δὲ διῶρυξ πολλῷ
[2, 37]	οἱ δὲ ἱρέες ξυρῶνται πᾶν	τὸ	σῶμα διὰ τρίτης ἡμέρης, ἵνα
[2, 66]	ὁτέοισι δ᾽ ἂν κύων, πᾶν	τὸ	σῶμα καὶ τὴν κεφαλήν. ~ἀπάγονται
[2, 86]	τὸν νεκρὸν κατειλίσσουσι πᾶν αὐτοῦ	τὸ	σῶμα σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημένοισι,
[2, 121]	ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως	τὸ	σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ·
[2, 121]	ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα	τὸ	σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν τῇ
[2, 102]	τὰς χώρας διὰ γραμμάτων λεγούσας	τό	τε ἑωυτοῦ οὔνομα καὶ τῆς
[2, 49]	ἐστὶ ὁ ἐξηγησάμενος τοῦ Διονύσου	τό	τε οὔνομα καὶ τὴν θυσίην
[2, 151]	οἳ δὲ ἐν φρενὶ λαβόντες	τό	τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου καὶ
[2, 121]	ὡς πρόσω ἦν τῆς νυκτός,	τό	τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι
[2, 118]	τοὺς δ᾽ ἐπείτε ἐσελθεῖν ἐς	τὸ	τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην τε καὶ
[2, 118]	ἐς ὃ ἐξεῖλον· ἑλοῦσι δὲ	τὸ	τεῖχος ὡς οὐκ ἐφαίνετο ἡ
[2, 178]	μούνη. τουτέων μὲν ἐστὶ τοῦτο	τὸ	τέμενος, καὶ προστάτας τοῦ ἐμπορίου
[2, 112]	νότον ἄνεμον κείμενον. περιοικέουσι δὲ	τὸ	τέμενος τοῦτο Φοίνικες Τύριοι, καλέεται
[2, 46]	νομῷ τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ τοῦτο	τὸ	τέρας· γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν.
[2, 182]	τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Λίνδῳ	τὸ	τῆς Ἀθηναίης λέγεται τὰς Δαναοῦ
[2, 150]	τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα καὶ κατὰ	τὸ	τῆς ἐν Αἰγύπτῳ λίμνης ὄρυγμα
[2, 91]	δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς Αἴγυπτον	τὸ	τῆς Χέμμιος οὔνομα, πεπυσμένον παρὰ
[2, 169]	ἐν τῷ ἱρῷ. καὶ γὰρ	τὸ	τοῦ Ἀμάσιος σῆμα ἑκαστέρω μὲν
[2, 169]	μὲν ἐστὶ τοῦ μεγάρου ἢ	τὸ	τοῦ Ἀπρίεω καὶ τῶν τούτου
[2, 65]	κεφαλὴν ἢ τὸ ἥμισυ ἢ	τὸ	τρίτον μέρος τῆς κεφαλῆς, ἱστᾶσι
[2, 93]	περιελθόντος τοῦ χρόνου πάλιν ἐπέλθῃ	τὸ	ὕδωρ, ἐκ τῶν ᾠῶν τούτων
[2, 25]	οὐρανοῦ· ἕλκει γὰρ ἐπ᾽ ἑωυτὸν	τὸ	ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει ἐς
[2, 158]	ἦκται δὲ ἀπὸ τοῦ Νείλου	τὸ	ὕδωρ ἐς αὐτήν· ἦκται δὲ
[2, 68]	ποταμῷ· θερμότερον γὰρ δή ἐστι	τὸ	ὕδωρ τῆς τε αἰθρίης καὶ
[2, 25]	δοκέει δέ μοι οὐδὲ πᾶν	τὸ	ὕδωρ τὸ ἐπέτειον ἑκάστοτε ἀποπέμπεσθαι
[2, 149]	τῶν ἰχθύων, ἐπεὰν δὲ ἐσίῃ	τὸ	ὓδωρ ἐς αὐτήν, εἴκοσι μνέας.
[2, 150]	τὴν μεσόγαιαν παρὰ τὸ ὄρος	τὸ	ὑπὲρ Μέμφιος. ἐπείτε δὲ τοῦ
[2, 12]	ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου ὄρος τοῦτο	τὸ	ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον, πρὸς δὲ
[2, 125]	λίθους ἔταμνον καὶ ἦγον καὶ	τὸ	ὑπὸ γῆν ὄρυγμα ἐργάζοντο, οὐκ
[2, 122]	ὀφθαλμούς, ἀγαγόντες δέ μιν ἔχοντα	τὸ	φᾶρος ἐς ὁδὸν φέρουσαν ἐς
[2, 132]	καὶ τὴν βοῦν ἐκφέρουσι ἐς	τὸ	φῶς· φασὶ γὰρ αὐτὴν δεηθῆναι
[2, 133]	βίον· οὐ γὰρ ποιῆσαί μιν	τὸ	χρεὸν ἦν ποιέειν· δεῖν γὰρ
[2, 136]	τῷ νόμῳ τόνδε, τὸν διδόντα	τὸ	χρέος καὶ ἁπάσης κρατέειν τῆς
[2, 136]	ἐπεῖναι ζημίην μὴ βουλομένῳ ἀποδοῦναι	τὸ	χρέος, μήτε αὐτῷ ἐκείνῳ τελευτήσαντι
[2, 136]	πατρὸς τὸν νέκυν οὕτω λαμβάνειν	τὸ	χρέος· προστεθῆναι δὲ ἔτι τούτῳ
[2, 155]	τῆς Λητοῦς, ἐν τῷ δὴ	τὸ	χρηστήριον ἔνι, αὐτός τε τυγχάνει
[2, 152]	τὸ πεδίον. ὁ δὲ μαθὼν	τὸ	χρηστήριον ἐπιτελεύμενον φίλα τε τοῖσι
[2, 155]	δὲ τῇ πόλι ταύτῃ ὅκου	τὸ	χρηστήριον ἐστὶ Βουτώ, ὡς καὶ
[2, 151]	τε ποιηθὲν ἐκ Ψαμμητίχου καὶ	τὸ	χρηστήριον, ὅτι ἐκέχρηστό σφι τὸν
[2, 152]	οἱ ἐς Βουτοῦν πόλιν ἐς	τὸ	χρηστήριον τῆς Λητοῦς, ἔνθα δὴ
[2, 156]	Βουτοῖ πόλι, ἵνα δή οἱ	τὸ	χρηστήριον τοῦτο ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽
[2, 29]	ἐν τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι τοῦτο	τὸ	χωρίον, αὖτις ἐς ἕτερον πλοῖον
[2, 75]	κῃ κείμενος, καὶ ἐς τοῦτο	τὸ	χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος περὶ τῶν
[2, 117]	δὲ τὰ ἔπεα καὶ τόδε	τὸ	χωρίον οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα
[2, 99]	πάντα ῥέειν παρὰ τὸ ὄρος	τὸ	ψάμμινον πρὸς Λιβύης, τὸν δὲ
[2, 8]	Ἀραβίου τὰ πρὸς μεσαμβρίην φέροντα.	τὸ	ὦν δὴ ἀπὸ Ἡλίου πόλιος
[2, 73]	δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω δὴ κοιλήναντα	τὸ	ᾠὸν τὸν πατέρα ἐς αὐτὸ
[2, 104]	ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον οἱ Κόλχοι	ἐμεμνέατο	τῶν Αἰγυπτίων ἢ οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 162]	διακείμενον, οὐδένα δὴ χρόνον ἐπισχόντες	ἀπιστέατο	πρὸς τοὺς ἑτέρους καὶ ἐδίδοσαν
[2, 43]	μᾶλλον τῶν θεῶν τὰ οὐνόματα	ἐξεπιστέατο	Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ Ἡρακλέος. ἀλλά
[2, 53]	τε τινὲς τὰ εἴδεα, οὐκ	ἠπιστέατο	μέχρι οὗ πρώην τε καὶ
[2, 173]	καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ᾽ ἂν	ἠπιστέατο	ὡς ὑπ᾽ ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται,
[2, 47]	δὲ ἡμέρῃ οὐκ ἂν ἔτι	γευσαίατο.	οἱ δὲ πένητες αὐτῶν ὑπ᾽
[2, 160]	δικαίως τιθέναι καὶ τούτου εἵνεκα	ἀπικοίατο	ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστῇσι ἐκέλευον
[2, 2]	πόρον οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν, οἳ	γενοίατο	πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία
[2, 2]	Ψαμμήτιχος βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες	γενοίατο	πρῶτοι, ἀπὸ τούτου νομίζουσι Φρύγας
[2, 181]	Ἄμασις φιλότητά τε καὶ συμμαχίην	συνεθήκατο,	ἐδικαίωσε δὲ καὶ γῆμαι αὐτόθεν,
[2, 133]	εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ	ἐμηχανᾶτο	θέλων τὸ μαντήιον ψευδόμενον ἀποδέξαι,
[2, 2]	ἑωυτούς. Ψαμμήτιχος δὲ ὡς οὐκ	ἐδύνατο	πυνθανόμενος πόρον οὐδένα τούτου ἀνευρεῖν,
[2, 131]	δὲ λέγουσι ὡς ἡ παῖς	ἀπήγξατο	ὑπὸ ἄχεος, ὁ δέ μιν
[2, 161]	ἐς Αἰθιοπίην καὶ μεταυτίκα τελευτήσαντος	ἐξεδέξατο	Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος· ὃς μετὰ
[2, 178]	ἄλλα τε ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους	ἀπεδέξατο,	καὶ δὴ καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι
[2, 173]	τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν.	~ἐχρᾶτο	δὲ καταστάσι πρηγμάτων τοιῇδε· τὸ
[2, 159]	ὁλκοὶ ἐπίδηλοι. καὶ ταύτῃσί τε	ἐχρᾶτο	ἐν τῷ δέοντι καὶ Σύροισι
[2, 181]	ἐγίνετο, τῇσι δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ	ἐχρᾶτο.	ἐπείτε δὲ πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο,
[2, 85]	τῶν οἰκίων τούτων κατ᾽ ὦν	ἐπλάσατο	τὴν κεφαλὴν πηλῷ ἢ καὶ
[2, 115]	καὶ δὴ καὶ τὸν πλόον	ἀπηγήσατο	ὁκόθεν πλέοι. μετὰ δὲ ὁ
[2, 56]	ἔχειν· ἐκ δὲ τούτου χρηστήριον	κατηγήσατο,	ἐπείτε συνέλαβε τὴν Ἑλλάδα γλῶσσαν·
[2, 172]	κόψας ἄγαλμα δαίμονος ἐξ αὐτοῦ	ἐποιήσατο,	καὶ ἵδρυσε τῆς πόλιος ὅκου
[2, 1]	Κῦρος αὐτός τε μέγα πένθος	ἐποιήσατο	καὶ τοῖσι ἄλλοισι προεῖπε πᾶσι
[2, 2]	Ψαμμήτιχος ἐκταμὼν τὴν δίαιταν οὕτω	ἐποιήσατο	τῶν παίδων παρὰ ταύτῃσι τῇσι
[2, 116]	ἦν τῷ ἑτέρῳ τῷ περ	ἐχρήσατο,	ἑκὼν ἑκὼν: ἐς ὅ) μετῆκε
[2, 108]	χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ μὲν τάδε	ἐχρήσατο·	τούς τέ οἱ λίθους τοὺς
[2, 135]	καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενομένη μεγάλα	ἐκτήσατο	χρήματα ὡς ἂν εἶναι Ροδώπι,
[2, 158]	Νεκῶς μέν νυν μεταξὺ ὀρύσσων	ἐπαύσατο	μαντηίου ἐμποδίου γενομένου τοιοῦδε, τῷ
[2, 116]	τούτοισι τοῖσι ἔπεσι δηλοῖ ὅτι	ἠπίστατο	τὴν ἐς Αἴγυπτον Ἀλεξάνδρου πλάνην·
[2, 182]	ἐν τῷ νηῷ τῷ μεγάλῳ	ἱδρύατο	ἔτι καὶ τὸ μέχρι ἐμεῦ,
[2, 175]	ἔτεα τρία, δισχίλιοι δέ οἱ	προσετετάχατο	ἄνδρες ἀγωγέες, καὶ οὗτοι ἅπαντες
[2, 146]	αὐτίκα γενόμενον ἐς τὸν μηρὸν	ἐνερράψατο	Ζεὺς καὶ ἤνεικε ἐς Νύσαν
[2, 107]	τῶν ἐθνέων τῶν τὰς χώρας	κατεστρέψατο,	ἔλεγον οἱ ἱρέες, ἐπείτε ἐγίνετο
[2, 182]	δὲ Κύπρον πρῶτος ἀνθρώπων καὶ	κατεστρέψατο	ἐς φόρου ἀπαγωγήν.
[2, 103]	Εὐρώπην διαβὰς τούς τε Σκύθας	κατεστρέψατο	καὶ τοὺς Θρήικας. ἐς τούτους
[2, 102]	καὶ ὡς δυνάμι τῇ ἑωυτοῦ	κατεστρέψατο	σφέας· ὅτεων δὲ ἀμαχητὶ καὶ
[2, 108]	τὸν ἐπηγάγετο τῶν τὰς χώρας	κατεστρέψατο,	τούτῳ μὲν τάδε ἐχρήσατο· τούς
[2, 173]	νέμω” ταῦτα μὲν τοὺς φίλους	ἀμείψατο.	~λέγεται δὲ ὁ Ἄμασις, καὶ
[2, 173]	ποιέεις οὐδαμῶς βασιλικά” ὃ δ᾽	ἀμείβετο	τοῖσιδε αὐτούς. τὰ τόξα οἱ
[2, 175]	ἐπισκευὴν ὑπερφυέας τὸ μέγαθος ἐκόμισε.	ἠγάγετο	δὲ τούτων τοὺς μὲν ἐκ
[2, 108]	ἀδελφεόν, τῷ μὲν ὁμίλῳ τὸν	ἐπηγάγετο	τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο, τούτῳ
[2, 172]	αὐτοὺς ὁ Ἄμασις, οὐκ ἀγνωμοσύνῃ	προσηγάγετο.	ἦν οἱ ἄλλα τε ἀγαθὰ
[2, 172]	ἑωυτοῦ ἐκέλευε. τοιούτῳ μὲν τρόπῳ	προσηγάγετο	τοὺς Αἰγυπτίους ὥστε δικαιοῦν δουλεύειν.
[2, 46]	τοῦτο τὸ τέρας· γυναικὶ τράγος	ἐμίσγετο	ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων
[2, 181]	ὁκότε ἔλθοι Ἄμασις πρὸς αὐτήν,	ἐμίσγετο,	καὶ κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ
[2, 30]	πυθόμενος ἐδίωκε· ὡς δὲ κατέλαβε,	ἐδέετο	πολλὰ λέγων καί σφεας θεοὺς
[2, 124]	τῶν ὑπὸ γῆν οἰκημάτων, τὰς	ἐποιέετο	θήκας ἑωυτῷ ἐν νήσῳ, διώρυχα
[2, 1]	ἐόντας ἐνόμιζε, ἐπὶ δὲ Αἴγυπτον	ἐποιέετο	στρατηλασίην ἄλλους τε παραλαβὼν τῶν
[2, 15]	ὦν πάλαι αἱ Θῆβαι Αἴγυπτος	ἐκαλέετο,	τῆς τὸ περίμετρον στάδιοι εἰσὶ
[2, 117]	ἐν δὲ Ἰλιάδι λέγει ὡς	ἐπλάζετο	ἄγων αὐτήν. ὅμηρος μέν νυν
[2, 162]	αὐτῷ ὑποκρίνεσθαι ὡς ταῦτα πάλαι	παρεσκευάζετο	ποιέειν, καὶ αὐτῷ οὐ μέμψεσθαι
[2, 162]	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἀπεστεῶτες,	παρεσκευάζετο	ὡς ἐλῶν ἐπὶ τὸν Ἀπρίην.
[2, 177]	Αἰγύπτου τοῦτον τὸν νόμον Ἀθηναίοισι	ἔθετο·	τῷ ἐκεῖνοι ἐς αἰεὶ χρέωνται
[2, 125]	ἐπ᾽ αὐτόν, ἐς ἑτέρην μηχανὴν	ἐτίθετο	ἑστεῶσαν ἐπὶ τοῦ πρώτου στοίχου,
[2, 181]	ὡς ἐπεκράτησε Καμβύσης Αἰγύπτου καὶ	ἐπύθετο	αὐτῆς ἥτις εἴη, ἀπέπεμψε ἀσινέα
[2, 135]	ἐγένετο. ~Ροδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον	ἀπίκετο	Ἐάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντος, ἀπικομένη
[2, 56]	ἐν Θήβῃσι ἱρὸν Διός, ἔνθα	ἀπίκετο,	ἐνθαῦτα μνήμην αὐτοῦ ἔχειν· ἐκ
[2, 116]	ὡς ἐς Σιδῶνα τῆς Φοινίκης	ἀπίκετο.	ἐπιμέμνηται δὲ αὐτοῦ ἐν Διομήδεος
[2, 102]	βραχέων. ἐνθεῦτεν δὲ ὡς ὀπίσω	ἀπίκετο	ἐς Αἴγυπτον, κατὰ τῶν ἱρέων
[2, 117]	ὡς τριταῖος ἐκ Σπάρτης Ἀλέξανδρος	ἀπίκετο	ἐς τὸ Ἴλιον ἄγων Ἑλένην,
[2, 122]	τῆς Ραμψινίτου καταβάσιος, ὡς πάλιν	ἀπίκετο,	ὁρτὴν δὴ ἀνάγειν Αἰγυπτίους ἔφασαν·
[2, 46]	ἀναφανδόν. τοῦτο ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων	ἀπίκετο.	~ὗν δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται
[2, 125]	τούτου δὲ ἐπὶ τὸν δεύτερον	εἵλκετο	στοῖχον ἐπ᾽ ἄλλης μηχανῆς· ὅσοι
[2, 174]	εἴη. πολλὰ μὲν δὴ καὶ	ἡλίσκετο	ὑπὸ τῶν μαντηίων, πολλὰ δὲ
[2, 174]	ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων τὰ μάλιστα	ἐπεμέλετο.	~καὶ τοῦτο μὲν ἐν Σάι
[2, 174]	τούτων μὲν τῶν ἱρῶν οὔτε	ἐπεμέλετο	οὔτε ἐς ἐπισκευὴν ἐδίδου οὐδέν,
[2, 134]	δὲ παιδὸς παῖς ἄλλος Ἰάδμων	ἀνείλετο.	οὕτω καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος ἐγένετο.
[2, 33]	τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχος	συνεβάλλετο	εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ
[2, 2]	ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε καὶ	ἐνετέλλετο	Ψαμμήτιχος θέλων ἀκοῦσαι τῶν παιδίων,
[2, 171]	ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων	ἐξαπώλετο	ἡ τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες
[2, 121]	τὰ χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς	ἐλαμβάνετο	ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς
[2, 2]	δὲ καὶ αὐτὸς ὁ Ψαμμήτιχος	ἐπυνθάνετο	οἵτινες ἀνθρώπων βεκός τι καλέουσι,
[2, 46]	καὶ ὁ Πὰν Αἰγυπτιστὶ Μένδης.	ἐγένετο	δὲ ἐν τῷ νομῷ τούτῳ
[2, 104]	ὡς δέ μοι ἐν φροντίδι	ἐγένετο,	εἰρόμην ἀμφοτέρους, καὶ μᾶλλον οἱ
[2, 113]	τὴν ἑωυτοῦ· καί μιν, ὡς	ἐγένετο	ἐν τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι
[2, 121]	τοῦ ἀδελφεοῦ. ὡς δὲ ἡμέρη	ἐγένετο,	ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς τὸ
[2, 161]	μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα	ἐγένετο	εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον βασιλέων, ἐπ᾽
[2, 135]	Ἀρχιδίκη, ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα	ἐγένετο,	ἧσσον δὲ τῆς ἑτέρης περιλεσχήνευτος.
[2, 158]	ἴδμεν. ~Ψαμμητίχου δὲ Νεκῶς παῖς	ἐγένετο	καὶ ἐβασίλευσε Αἰγύπτου, ὃς τῇ
[2, 119]	χρήματα πάντα. τυχὼν μέντοι τούτων	ἐγένετο	Μενέλεως ἀνὴρ ἄδικος ἐς Αἰγυπτίους.
[2, 15]	εἶναι ἐξ οὗ ἀνθρώπων γένος	ἐγένετο,	προϊούσης δὲ τῆς χώρης πολλοὺς
[2, 134]	ἀνείλετο. οὕτω καὶ Αἴσωπος Ἰάδμονος	ἐγένετο.	~Ροδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο
[2, 111]	πνεύματος ἐμπεσόντος κυματίης ὁ ποταμὸς	ἐγένετο·	τὸν δὲ βασιλέα λέγουσι τοῦτον
[2, 28]	ἔστι τε καὶ ὡς ἀρχὴν	ἐγένετο·	τοῦ δὲ Νείλου τὰς πηγὰς
[2, 119]	ἐποίησε. μετὰ δὲ ὡς ἐπάιστος	ἐγένετο	τοῦτο ἐργασμένος, μισηθείς τε καὶ
[2, 2]	πρώτην· τά περ ὦν καὶ	ἐγένετο.	ὡς γὰρ διέτης χρόνος ἐγεγόνεε
[2, 134]	λογοποιοῦ. καὶ γὰρ οὗτος Ἰάδμονος	ἐγένετο,	ὡς διέδεξε τῇδε οὐκ ἥκιστα·
[2, 135]	λόγος, οὕτω δή τι κλεινὴ	ἐγένετο	ὡς καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες
[2, 118]	δὲ τὸ τεῖχος ὡς οὐκ	ἐφαίνετο	ἡ Ἑλένη, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
[2, 10]	Μέμφιν πόλιν κειμένων τὸ μεταξὺ	ἐφαίνετό	μοι εἶναι κοτὲ κόλπος θαλάσσης,
[2, 107]	κατεστρέψατο, ἔλεγον οἱ ἱρέες, ἐπείτε	ἐγίνετο	ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι,
[2, 161]	δέ οἱ ἔδεε κακῶς γενέσθαι,	ἐγίνετο	ἀπὸ προφάσιος τὴν ἐγὼ μεζόνως
[2, 66]	θηρίων πολλῷ ἂν ἔτι πλέω	ἐγίνετο,	εἰ μὴ κατελάμβανε τοὺς αἰελούρους
[2, 181]	ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ πολλὸν τοῦτο	ἐγίνετο,	εἶπε ὁ Ἄμασις πρὸς τὴν
[2, 103]	ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤιε, καὶ ἐπείτε	ἐγίνετο	ἐπὶ Φάσι ποταμῷ, οὐκ ἔχω
[2, 181]	Λαδίκη, ἐπείτε οἱ ἀρνευμένῃ οὐδὲν	ἐγίνετο	πρηΰτερος ὁ Ἄμασις, εὔχεται ἐν
[2, 181]	Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός τε	ἐγίνετο,	τῇσι δὲ ἄλλῃσι γυναιξὶ ἐχρᾶτο.
[2, 162]	καὶ τῷ οὔ κως ἀεκούσιον	ἐγίνετο	τὸ ποιεύμενον, ὡς διεδείκνυε. ἐπείτε
[2, 146]	πέρι οὐκ ἔχουσι εἰπεῖν ὅκῃ	ἐτράπετο	γενόμενος. δῆλά μοι γέγονε ὅτι
[2, 119]	τὸ ἐνθεῦτεν δὲ ὅκου ἔτι	ἐτράπετο	οὐκ εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων
[2, 159]	δὲ τῆς διώρυχος ὁ Νεκῶς	ἐτράπετο	πρὸς στρατηίας, καὶ τριήρεες αἳ
[2, 110]	Αἰγύπτιος Αἰθιοπίης ἦρξε, μνημόσυνα δὲ	ἐλίπετο	πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας λιθίνους,
[2, 121]	βασιληίην Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα	ἐλίπετο	τὰ προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην
[2, 134]	ἡμέραι ποιεύμεναι. ~πυραμίδα δὲ οὗτος	ἀπελίπετο	πολλὸν ἐλάσσω τοῦ πατρός, εἴκοσι
[2, 139]	ὄψις τοῦ ἐνυπνίου ἐπετάρασσε, ἑκὼν	ἀπαλλάσσετο	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ὁ Σαβακῶς.
[2, 121]	φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα	ἐπρήσσετο,	βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι
[2, 22]	πέντε ἡμέρῃσι, ὥστε, εἰ ἐχιόνιζε,	ὕετο	ἂν ταῦτα τὰ χωρία· τρίτα
[2, 169]	βασιληία. ἐνθαῦτα δὲ τέως μὲν	ἐτρέφετο	ἐν τοῖσι βασιληίοισι, καί μιν
[2, 118]	καὶ τὰ χρήματα τά οἱ	οἴχετο	κλέψας Ἀλέξανδρος, τῶν τε ἀδικημάτων
[2, 119]	ἐργασμένος, μισηθείς τε καὶ διωκόμενος	οἴχετο	φεύγων τῇσι νηυσὶ ἐπὶ Λιβύης·
[2, 28]	ἐμοὶ ἀπικομένων ἐς λόγους οὐδεὶς	ὑπέσχετο	εἰδέναι, εἰ μὴ ἐν Αἰγύπτῳ
[2, 154]	δίδωσι καὶ τὰ ἄλλα τὰ	ὑπέσχετο	πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ καὶ
[2, 179]	Ναύκρατιν. οὕτω μὲν δὴ Ναύκρατις	ἐτετίμητο.	~ἀμφικτυόνων δὲ μισθωσάντων τὸν ἐν
[2, 57]	τρόπῳ πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ	φθέγξαιτο;	μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι τὴν
[2, 121]	προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι,	τεχνάσαιτο	οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος·
[2, 148]	τείχεά τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν	συλλογίσαιτο,	ἐλάσσονος πόνου τε ἂν καὶ
[2, 116]	αὐτόν, δηλώσας ὡς καὶ τοῦτον	ἐπίσταιτο	τὸν λόγον· δῆλον δὲ κατὰ
[2, 126]	ἕνα λίθον ἐν τοῖσι ἔργοισι	δωρέοιτο.	ἐκ τούτων δὲ τῶν λίθων
[2, 179]	περὶ τὸ Δέλτα, μέχρι οὗ	ἀπίκοιτο	ἐς Ναύκρατιν. οὕτω μὲν δὴ
[2, 179]	τι ἄλλο στομάτων τοῦ Νείλου	ἀπίκοιτο,	χρῆν ὀμόσαι μὴ μὲν ἑκόντα
[2, 109]	τοῦ κλήρου ὁ ποταμός τι	παρέλοιτο,	ἐλθὼν ἂν πρὸς αὐτὸν ἐσήμαινε
[2, 134]	κηρυσσόντων Δελφῶν ἐκ θεοπροπίου ὃς	βούλοιτο	ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσθαι,
[2, 133]	τὰ ἄλσεα πλανώμενον καὶ ἵνα	πυνθάνοιτο	εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα. ταῦτα δὲ
[2, 150]	ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως	γένοιτο	νύξ, ἐς τὸν Τίγρην ποταμὸν
[2, 133]	τούτων, λύχνα ποιησάμενον πολλά, ὅκως	γίνοιτο	νύξ, ἀνάψαντα αὐτὰ πίνειν τε
[2, 181]	οὔνομα ἦν Λαδίκη· τῇ ἐπείτε	συγκλίνοιτο	ὁ Ἄμασις, μίσγεσθαι οὐκ οἷός
[2, 136]	ὑποτύπτοντες ἐς λίμνην, ὅ τι	πρόσσχοιτο	τοῦ πηλοῦ τῷ κοντῷ, τοῦτο
[2, 26]	κατέχει. εἰ δὲ ἡ στάσις	ἤλλακτο	τῶν ὡρέων, καὶ τοῦ οὐρανοῦ
[2, 160]	ἀγωνίζεσθαι. ταῦτα μὲν Αἰγύπτιοι Ἠλείοισι	ὑπεθήκαντο.	~ψάμμιος δὲ ἓξ ἔτεα μοῦνον
[2, 180]	τοῦτο οὐκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου	ἠνείκαντο·	Ἄμασις μὲν γάρ σφι ἔδωκε
[2, 52]	χρεώμενοι· παρὰ δὲ Πελασγῶν Ἕλληνες	ἐξεδέξαντο	ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ ἐγένοντο ἕκαστος
[2, 51]	χώρῃ, ὅθεν περ καὶ Ἕλληνες	ἤρξαντο	νομισθῆναι. ὅστις δὲ τὰ Καβείρων
[2, 150]	τὴν Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ὃ	κατεργάσαντο	ὅ τι ἐβούλοντο. τοιοῦτον ἕτερον
[2, 169]	ἐς Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον· καὶ	ἐμαχέσαντο	μὲν εὖ οἱ ξεῖνοι, πλήθεϊ
[2, 42]	ἀπὸ τοῦδε σφίσι τὴν ἐπωνυμίην	ἐποιήσαντο·	Ἀμοῦν γὰρ Αἰγύπτιοι καλέουσι τὸν
[2, 148]	λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ σφι	ἐποιήσαντο	λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης
[2, 51]	πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες παρὰ Πελασγῶν	ἐποιήσαντο·	οἱ δὲ Πελασγοὶ ἱρόν τινα
[2, 123]	τῷ λόγῳ εἰσὶ οἳ Ἑλλήνων	ἐχρήσαντο,	οἳ μὲν πρότερον οἳ δὲ
[2, 82]	Ἑλλήνων οἱ ἐν ποιήσι γενόμενοι	ἐχρήσαντο.	τέρατα/ τε πλέω σφι ἀνεύρηται
[2, 147]	τε ἦσαν ἄνευ βασιλέος διαιτᾶσθαι,	ἐστήσαντο	δυώδεκα βασιλέας, δυώδεκα μοίρας δασάμενοι
[2, 35]	πάντα ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι ἀνθρώποισι	ἐστήσαντο	ἤθεά τε καὶ νόμους· ἐν
[2, 162]	ποιεύμενον, ὡς διεδείκνυε. ἐπείτε γὰρ	ἐστήσαντό	μιν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων οἱ
[2, 178]	χωρὶς δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν	ἱδρύσαντο	τέμενος Διός, καὶ ἄλλο Σάμιοι
[2, 108]	Αἰγυπτίων μὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ	ἔκτηντο	τὰς πόλις ἀλλ᾽ ἀναμέσους, οὗτοι,
[2, 172]	δὲ Αἰγύπτιοι φοιτέοντες πρὸς τὤγαλμα	ἐσέβοντο	μεγάλως. μαθὼν δὲ ὁ Ἄμασις
[2, 147]	γὰρ δὴ τὰ πάντα ἱρὰ	συνελέγοντο.	~καὶ δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε
[2, 39]	ἐς τὴν ἀγορὴν ἀπ᾽ ὦν	ἔδοντο,	τοῖσι δὲ ἂν μὴ παρέωσι
[2, 56]	τὴν δὲ ἐς τὴν Ἐλλάδα	ἀπέδοντο,	δοκέει ἐμοί ἡ γυνὴ αὕτη
[2, 147]	δὲ εἵνεκα τοὺς νόμους τούτους	ἐποιέοντο,	ἰσχυρῶς περιστέλλοντες· ἐκέχρηστό σφι κατ᾽
[2, 124]	καλεύμενον ὄρος, πρὸς τοῦτο ἕλκειν.	ἐργάζοντο	δὲ κατὰ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων
[2, 125]	ἐστὶ ἔς τε σίδηρον τῷ	ἐργάζοντο	καὶ σιτία καὶ ἐσθῆτα τοῖσι
[2, 125]	καὶ τὸ ὑπὸ γῆν ὄρυγμα	ἐργάζοντο,	οὐκ ὀλίγον χρόνον. ~ἐς τοῦτο
[2, 15]	χώρη γε μηδεμία ὑπῆρχε, τί	περιεργάζοντο	δοκέοντες πρῶτοι ἀνθρώπων γεγονέναι; οὐδὲ
[2, 52]	χρόνον τοῦτον μοῦνον) ἐπεὶ ὦν	ἐχρηστηριάζοντο	ἐν τῇ Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ
[2, 52]	πολλῷ ἐπύθοντο) καὶ μετὰ χρόνον	ἐχρηστηριάζοντο	περὶ τῶν οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ·
[2, 121]	μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως	ἠσπάζοντο,	ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν
[2, 172]	οἱ πάντες τοὺς πόδας ἑκάστοτε	ἐναπενίζοντο·	τοῦτον κατ᾽ ὦν κόψας ἄγαλμα
[2, 52]	ἔπειτα δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντος	ἐπύθοντο	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ
[2, 52]	ἄλλων, Διονύσου δὲ ὕστερον πολλῷ	ἐπύθοντο)	καὶ μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ
[2, 146]	δῆλά μοι γέγονε ὅτι ὕστερον	ἐπύθοντο	οἱ Ἕλληνες τούτων τὰ οὐνόματα
[2, 50]	δὲ τὸν θεὸν παρὰ Λιβύων	ἐπύθοντο·	οὐδαμοὶ γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς Ποσειδέωνος
[2, 146]	ἄλλων θεῶν· ἀπ᾽ οὗ δὲ	ἐπύθοντο	χρόνου, ἀπὸ τούτου γενεηλογέουσι αὐτῶν
[2, 33]	ἔλεγον, καὶ ἐς τοὺς οὗτοι	ἀπίκοντο	ἀνθρώπους, γόητας εἶναι ἅπαντας. τὸν
[2, 30]	γυναῖκας. οὗτοι ἐπείτε ἐς Αἰθιοπίην	ἀπίκοντο,	διδοῦσι σφέας αὐτοὺς τῷ Αἰθιόπων
[2, 160]	οἱ Ἠλεῖοι ἔλεγον τῶν εἵνεκα	ἀπίκοντο,	ἐνθαῦτα ὁ βασιλεὺς οὗτος συγκαλέεται
[2, 169]	καὶ ὁ Ἄμασις πάντας Αἰγυπτίους	ἀπίκοντο	ἐς Μώμεμφιν πόλιν, συνέβαλον· καὶ
[2, 160]	δὴ τὸν Ψάμμιν βασιλεύοντα Αἰγύπτου	ἀπίκοντο	Ἠλείων ἄγγελοι, αὐχέοντες δικαιότατα καὶ
[2, 120]	τέκνοισι καὶ τῇ πόλι κινδυνεύειν	ἐβούλοντο,	ὅκως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικέῃ. εἰ
[2, 150]	ἐς ὃ κατεργάσαντο ὅ τι	ἐβούλοντο.	τοιοῦτον ἕτερον ἤκουσα καὶ κατὰ
[2, 158]	ἐπὶ Νεκῶ βασιλέος ὀρύσσοντες Αἰγυπτίων	ἀπώλοντο	δυώδεκα μυριάδες. Νεκῶς μέν νυν
[2, 118]	τὸν αὐτὸν λόγου τῷ προτέρῳ	ἐπυνθάνοντο,	οὕτω δὴ πιστεύσαντες τῷ λόγῳ
[2, 160]	σοφωτάτους. συνελθόντες δὲ οἱ Αἰγύπτιοι	ἐπυνθάνοντο	τῶν Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα τὰ
[2, 129]	ἔργον ἁπάντων ὅσοι ἤδη βασιλέες	ἐγένοντο	Αἰγυπτίων αἰνέουσι μάλιστα τοῦτον. τά
[2, 163]	ἔν τε δὴ Μωμέμφι πόλι	ἐγένοντο	ἀμφότεροι καὶ πειρήσεσθαι ἔμελλον ἀλλήλων.
[2, 53]	Ἕλληνες ἐξεδέξαντο ὕστερον. ~ἔνθεν δὲ	ἐγένοντο	ἕκαστος τῶν θεῶν, εἴτε αἰεὶ
[2, 165]	εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους	ἐγένοντο,	ἑκκαίδεκα μυριάδες. καὶ τούτων βαναυσίης
[2, 51]	ἐς Ἕλληνας τελέουσι Πελασγοὶ σύνοικοι	ἐγένοντο	ἐν τῇ χώρῃ, ὅθεν περ
[2, 145]	οἳ ἐκ τῶν δυώδεκα θεῶν	ἐγένοντο.	Ἡρακλέι μὲν δὴ ὅσα αὐτοὶ
[2, 146]	εἰ μὲν γὰρ φανεροί τε	ἐγένοντο	καὶ κατεγήρασαν καὶ οὗτοι ἐν
[2, 51]	οὗτοι οἵ περ Ἀθηναίοισι σύνοικοι	ἐγένοντο,	καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες τὰ
[2, 166]	εἰσί, γενόμενοι, ὅτε ἐπὶ πλείστους	ἐγένοντο,	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδες ἀνδρῶν.
[2, 36]	αἰδοῖα ὧλλοι μὲν ἐῶσι ὡς	ἐγένοντο,	πλὴν ὅσοι ἀπὸ τούτων ἔμαθον,
[2, 53]	ἀνδρῶν γενέσθαι ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν,	ἐγένοντο.	τούτων τὰ μὲν πρῶτα αἱ
[2, 43]	ὀκτὼ θεῶν οἱ δυώδεκα θεοὶ	ἐγένοντο	τῶν Ἡρακλέα ἕνα νομίζουσι εἶναι.
[2, 137]	τοῦ Αἰθίοπος καὶ κάρτα ὑψηλαὶ	ἐγένοντο.	ὑψηλέων δὲ καὶ ἑτερέων γενομενέων
[2, 137]	καὶ οὕτω ἔτι αἱ πόλιες	ἐγένοντο	ὑψηλότεραι· τὸ μὲν γὰρ πρῶτον
[2, 131]	ἀποβεβλήκασι, αἳ ἐν ποσὶ αὐτέων	ἐφαίνοντο	ἐοῦσαι ἔτι καὶ ἐς ἐμέ.
[2, 172]	Σιούφ. τὰ μὲν δὴ πρῶτα	κατώνοντο	τὸν Ἄμασιν Αἰγύπτιοι καὶ ἐν
[2, 40]	δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται τὰ	ἐλίποντο	τῶν ἱρῶν. ~τοὺς μέν νυν
[2, 148]	αὐλέων ἐόντες ποικιλώτατοι θῶμα μυρίον	παρείχοντο	ἐξ αὐλῆς τε ἐς τὰ
[2, 45]	δὲ αὐτοῦ πρὸς τῷ βωμῷ	κατάρχοντο,	ἐς ἀλκὴν τραπόμενον πάντας σφέας
[2, 52]	ἀκούσας, ἐπωνυμίην δὲ οὐδ᾽ οὔνομα	ἐποιεῦντο	οὐδενὶ αὐτῶν· οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν
[2, 120]	Τρώων, ὁκότε συμμίσγοιεν τοῖσι Ἕλλησι,	ἀπώλλυντο,	αὐτοῦ δὲ Πριάμου οὐκ ἔστι
[2, 168]	ἐξαραιρημένα, τάδε δὲ ἐν περιτροπῇ	ἐκαρποῦντο	καὶ οὐδαμὰ ὡυτοί. Καλασιρίων χίλιοι
[2, 43]	εἴ περ καὶ τότε ναυτιλίῃσι	ἐχρέωντο	καὶ ἦσαν Ἑλλήνων τινὲς ναυτίλοι,
[2, 108]	ὁ ποταμός, σπανίζοντες ὑδάτων πλατυτέροισι	ἐχρέωντο	τοῖσι πόμασι, ἐκ φρεάτων χρεώμενοι.
[2, 168]	τάδε πάρεξ τῶν ἀρουρέων ἄλλα	ἐδίδοτο	ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστῃ, ὀπτοῦ σίτου
[2, 168]	ἀρυστῆρες. ταῦτα τοῖσι αἰεὶ δορυφορέουσι	ἐδίδοτο.	~ἐπείτε δὲ συνιόντες ὅ τε
[2, 100]	ὅτι αὐτήν μιν, ὡς τοῦτο	ἐξέργαστο,	ῥίψαι ἐς οἴκημα σποδοῦ πλέον,
[2, 147]	νόμους τούτους ἐποιέοντο, ἰσχυρῶς περιστέλλοντες·	ἐκέχρηστό	σφι κατ᾽ ἀρχὰς αὐτίκα ἐνισταμένοισι
[2, 151]	Ψαμμητίχου καὶ τὸ χρηστήριον, ὅτι	ἐκέχρηστό	σφι τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν
[2, 138]	ἐποιήθη, ἔσοπτον ἐστί. περιθέει δὲ	αὐτὸ	αἱμασιὴ ἐγγεγλυμμένη τύποισι, ἔστι δὲ
[2, 8]	ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην, δύο μηνῶν	αὐτὸ	εἶναι τῆς ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς
[2, 73]	τὸ ᾠὸν τὸν πατέρα ἐς	αὐτὸ	ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν
[2, 8]	εἴρηται τὸ ὄρος· τῇ δὲ	αὐτὸ	ἑωυτοῦ ἐστι μακρότατον, ὡς ἐγὼ
[2, 95]	ἀμφίβληστρον καὶ ἔπειτα ἐνδὺς ὑπ᾽	αὐτὸ	κατεύδει. οἱ δὲ κώνωπες, ἢν
[2, 42]	ἄλλο ἄγαλμα Ἡρακλέος προσάγουσι πρὸς	αὐτό.	ταῦτα δὲ ποιήσαντες τύπτονται οἱ
[2, 62]	καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι	αὐτὸ	τὸ ἐλλύχνιον, καὶ τοῦτο καίεται
[2, 73]	ἐστι φέρειν, μετὰ δὲ πειρᾶσθαι	αὐτὸ	φορέοντα, ἐπεὰν δὲ ἀποπειρηθῇ, οὕτω
[2, 142]	Αἰγύπτου βασιλεῦσι γενομένοισι ἔλεγον οὐδὲν	τοιοῦτο.	ἐν τοίνυν τούτῳ τῷ χρόνῳ
[2, 8]	τοῦτο μέν νυν τὸ ὄρος	τοιοῦτο	ἐστί, τὸ δὲ πρὸς Λιβύης
[2, 20]	ἐν τῇ Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν	τοιοῦτο	πάσχουσι οἷόν τι καὶ ὁ
[2, 5]	ὀργυιῇσι ἔσεαι. τοῦτο μὲν ἐπὶ	τοσοῦτο	δηλοῖ πρόχυσιν τῆς γῆς ἐοῦσαν.
[2, 135]	ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ,	τοῦτο	ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς.
[2, 107]	ὑποπρῆσαι. τὸν δὲ ὡς μαθεῖν	τοῦτο,	αὐτίκα συμβουλεύεσθαι τῇ γυναικί· καὶ
[2, 96]	ταχέως καὶ ἕλκει τὴν βᾶριν	τοῦτο	γὰρ δὴ οὔνομα ἐστὶ τοῖσι
[2, 181]	τὴν νύκτα μιχθῇ ὁ Ἄμασις,	τοῦτο	γάρ οἱ κακοῦ εἶναι μῆχος,
[2, 126]	δή τι· οὐ γὰρ δὴ	τοῦτό	γε ἔλεγον. τὴν δὲ τά
[2, 156]	Δήμητρος. τὴν δὲ νῆσον διὰ	τοῦτο	γενέσθαι πλωτήν. ταῦτα μὲν οὕτω
[2, 97]	μοῦναι ὑπερέχουσι. πορθμεύονται ὦν, ἐπεὰν	τοῦτο	γένηται, οὐκέτι κατὰ τὰ ῥέεθρα
[2, 182]	λίθινα καὶ θώρηκα λίνεον ἀξιοθέητον,	τοῦτο	δ᾽ ἐς Σάμον τῇ Ἥρῃ
[2, 98]	αἰεὶ βασιλεύοντος Αἰγύπτου τῇ γυναικί	τοῦτο	δὲ γίνεται ἐξ ὅσου ὑπὸ
[2, 126]	ἐργάζοντο, οὐκ ὀλίγον χρόνον. ~ἐς	τοῦτο	δὲ ἐλθεῖν Χέοπα κακότητος ὥστε
[2, 17]	τῶν ὁδῶν πρὸς ἑσπέρην ἔχει·	τοῦτο	δὲ Κανωβικὸν στόμα κέκληται. ἡ
[2, 175]	λίθων ἐστὶ καὶ ὁκοίων τεῶν·	τοῦτο	δὲ κολοσσοὺς μεγάλους καὶ ἀνδρόσφιγγας
[2, 47]	ἑωυτὸν βὰς ἐς τὸν ποταμόν·	τοῦτο	δὲ οἱ συβῶται ἐόντες Αἰγύπτιοι
[2, 89]	γένωνται, οὕτω παραδιδοῦσι τοῖσι ταριχεύουσι.	τοῦτο	δὲ ποιεῦσι οὕτω τοῦδε εἵνεκεν,
[2, 70]	ὦν ἔπλασε αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς·	τοῦτο	δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως τὰ
[2, 182]	καὶ εἰκόνας ἑωυτοῦ γραφῇ εἰκασμένην,	τοῦτο	δὲ τῇ ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ
[2, 99]	ἠῶ αὐτὸς ὁ Νεῖλος ἀπέργει)	τοῦτο	δὲ τοῦ Ἡφαίστου τὸ ἱρὸν
[2, 135]	Ἕλληνες Ροδώπιος τὸ οὔνομα ἐξέμαθον·	τοῦτο	δὲ ὕστερον ταύτης, τῇ οὔνομα
[2, 96]	πηδάλιον δὲ ἓν ποιεῦνται, καὶ	τοῦτο	διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται. ἱστῷ
[2, 55]	Λίβυας ποιέειν· ἔστι δὲ καὶ	τοῦτο	Διός. Δωδωναίων δὲ αἱ ἱρεῖαι,
[2, 181]	γυναιξὶ ἐχρᾶτο. ἐπείτε δὲ πολλὸν	τοῦτο	ἐγίνετο, εἶπε ὁ Ἄμασις πρὸς
[2, 13]	κακῶς πεινήσειν. τὸ δὲ ἔπος	τοῦτο	ἐθέλει λέγειν ὡς, εἰ μὴ
[2, 175]	ἐκόμισε ἐξ Ἐλεφαντίνης πόλιος, καὶ	τοῦτο	ἐκόμιζον μὲν ἐπ᾽ ἔτεα τρία,
[2, 124]	τὸ Λιβυκὸν καλεύμενον ὄρος, πρὸς	τοῦτο	ἕλκειν. ἐργάζοντο δὲ κατὰ δέκα
[2, 169]	τούτου προπατόρων, ἔστι μέντοι καὶ	τοῦτο	ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ ἱροῦ,
[2, 68]	δὲ τῶν ἡμεῖς ἴδμεν θνητῶν	τοῦτο	ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται· τὰ
[2, 100]	πλὴν ὅτι αὐτήν μιν, ὡς	τοῦτο	ἐξέργαστο, ῥίψαι ἐς οἴκημα σποδοῦ
[2, 119]	αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι· ἐπειδὴ δὲ	τοῦτο	ἐπὶ πολλὸν τοιοῦτον ἦν, ἐπιτεχνᾶται
[2, 119]	μετὰ δὲ ὡς ἐπάιστος ἐγένετο	τοῦτο	ἐργασμένος, μισηθείς τε καὶ διωκόμενος
[2, 46]	τέρας· γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο ἀναφανδόν.	τοῦτο	ἐς ἐπίδεξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. ~ὗν
[2, 169]	δὲ πολλῷ ἐλάσσονες ἐόντες κατὰ	τοῦτο	ἑσσώθησαν. Ἀπρίεω δὲ λέγεται εἶναι
[2, 156]	ἵνα δή οἱ τὸ χρηστήριον	τοῦτο	ἐστί, Ἀπόλλωνα παρ᾽ Ἴσιος παρακαταθήκην
[2, 29]	τοῦ ῥόου. τὸ δὲ χωρίον	τοῦτο	ἐστὶ ἐπ᾽ ἡμέρας τέσσερας πλόος,
[2, 32]	Νασαμῶνας ἄνδρας. τὸ δὲ ἔθνος	τοῦτο	ἐστὶ μὲν Λιβυκόν, νέμεται δὲ
[2, 49]	Αἰγύπτιοι παρ᾽ Ἑλλήνων ἔλαβον ἢ	τοῦτο	ἢ ἄλλο κού τι νόμαιον.
[2, 30]	τὸ αἰδοῖον εἰπεῖν, ἔνθα ἂν	τοῦτο	ᾖ, ἔσεσθαι αὐτοῖσι ἐνθαῦτα καὶ
[2, 181]	καὶ κάρτα μιν ἔστερξε μετὰ	τοῦτο.	ἡ δὲ Λαδίκη ἀπέδωκε τὴν
[2, 62]	ἔπεστι αὐτὸ τὸ ἐλλύχνιον, καὶ	τοῦτο	καίεται παννύχιον, καὶ τῇ ὁρτῇ
[2, 73]	ἐντιθέναι, σμύρνῃ δὲ ἄλλῃ ἐμπλάσσειν	τοῦτο	κατ᾽ ὅ τι τοῦ ᾠοῦ
[2, 133]	πρὸ ἐκείνου γενομένους βασιλέας μαθεῖν	τοῦτο,	κεῖνον δὲ οὔ. ταῦτα ἀκούσαντα
[2, 37]	λίνεα φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες	τοῦτο	μάλιστα, τά τε αἰδοῖα περιτάμνονται
[2, 99]	βασιλεύσαντα Αἰγύπτου οἱ ἱρέες ἔλεγον	τοῦτο	μὲν ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν. τὸν
[2, 135]	Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι.	τοῦτο	μὲν γὰρ αὕτη, τῆς πέρι
[2, 99]	βασιλέι χέρσον γεγονέναι τὸ ἀπεργμένον,	τοῦτο	μὲν ἐν αὐτῷ πόλιν κτίσαι
[2, 175]	παρεχομένων τὰ μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ	τοῦτο	μὲν ἐν Σάι τῇ Ἀθηναίῃ
[2, 5]	καὶ ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι.	τοῦτο	μὲν ἐπὶ τοσοῦτο δηλοῖ πρόχυσιν
[2, 182]	ὁ Ἄμασις ἐς τὴν Ἑλλάδα,	τοῦτο	μὲν ἐς Κυρήνην ἄγαλμα ἐπίχρυσον
[2, 104]	μελάγχροες εἰσὶ καὶ οὐλότριχες. καὶ	τοῦτο	μὲν ἐς οὐδὲν ἀνήκει· εἰσὶ
[2, 47]	μιαρὸν ἥγηνται θηρίον εἶναι, καὶ	τοῦτο	μὲν ἤν τις ψαύσῃ αὐτῶν
[2, 129]	πάντων βασιλέων δικαιότατα κρίνειν. κατὰ	τοῦτο	μέν νυν τὸ ἔργον ἁπάντων
[2, 8]	λιβανωτοφόρα αὐτοῦ τὰ τέρματα εἶναι.	τοῦτο	μέν νυν τὸ ὄρος τοιοῦτο
[2, 158]	χίλιοι ἐς τὸν Ἀράβιον κόλπον.	τοῦτο	μὲν τὸ συντομώτατον, ἡ δὲ
[2, 64]	εἰ ὦν εἶναι τῷ θεῷ	τοῦτο	μὴ φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ
[2, 42]	ἀλλ᾽ εἰσί σφι ἱροὶ διὰ	τοῦτο.	μιῇ δὲ ἡμέρῃ τοῦ ἐνιαυτοῦ,
[2, 162]	ἵππου κατήμενος, ἐπαείρας ἀπεματάισε, καὶ	τοῦτό	μιν ἐκέλευε Ἀπρίῃ ἀπάγειν. ὅμως
[2, 33]	τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγος ἐς	τοῦτό	μοι δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί
[2, 68]	τὴν κάτω γνάθον, ἀλλὰ καὶ	τοῦτο	μοῦνον θηρίων τὴν ἄνω γνάθον
[2, 52]	Δωδώνῃ· τὸ γὰρ δὴ μαντήιον	τοῦτο	νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι
[2, 180]	τὰς πόλις ἐδωτίναζον, ποιεῦντες δὲ	τοῦτο	οὐκ ἐλάχιστον ἐξ Αἰγύπτου ἠνείκαντο·
[2, 138]	ἱρόν. τὸ μὲν δὴ ἱρὸν	τοῦτο	οὕτω ἔχει. ~τέλος δὲ τῆς
[2, 43]	μοι καὶ ἄλλα τεκμήρια ἐστὶ	τοῦτο	οὕτω ἔχειν, ἐν δὲ καὶ
[2, 167]	πόλεμον ἀνειμένους· μεμαθήκασι δ᾽ ὦν	τοῦτο	πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ μάλιστα
[2, 167]	ἐκδεκόμενος. ~εἰ μέν νυν καὶ	τοῦτο	παρ᾽ Αἰγυπτίων μεμαθήκασι οἱ Ἕλληνες,
[2, 136]	πρόσσχοιτο τοῦ πηλοῦ τῷ κοντῷ,	τοῦτο	συλλέγοντες πλίνθους εἴρυσαν καί με
[2, 70]	λοιπὰ χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ	τοῦτο	σὺν πόνῳ. ~οἱ δὲ ἵπποι
[2, 75]	πεδίον μέγα, τὸ δὲ πεδίον	τοῦτο	συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ. λόγος
[2, 65]	τρίχας· τὸ δ᾽ ἂν ἑλκύσῃ,	τοῦτο	τῇ μελεδωνῷ τῶν θηρίων διδοῖ,
[2, 155]	ἐόντος ποιήσομαι. τὸ γὰρ χρηστήριον	τοῦτο	τὸ ἐν Αἰγύπτῳ ἐστὶ μὲν
[2, 136]	λαμβάνοντος θήκης, τῷ δὲ ὑποτιθέντι	τοῦτο	τὸ ἐνέχυρον τήνδε ἐπεῖναι ζημίην
[2, 30]	οὔνομα ἐστὶ Ἀσμάχ, δύναται δὲ	τοῦτο	τὸ ἔπος κατὰ τὴν Ἑλλήνων
[2, 2]	φοιτέοντι καὶ ἐπιμελομένῳ πολλὸν ἦν	τοῦτο	τὸ ἔπος, οὕτω δὴ σημήνας
[2, 75]	κατακτείνειν. καὶ τὴν ἶβιν διὰ	τοῦτο	τὸ ἔργον τετιμῆσθαι λέγουσι Ἀράβιοι
[2, 112]	καλέεται ξείνης Ἀφροδίτης· συμβάλλομαι δὲ	τοῦτο	τὸ ἱρὸν εἶναι Ἑλένης τῆς
[2, 156]	τῶν φανερῶν μοι τῶν περὶ	τοῦτο	τὸ ἱρὸν ἐστὶ θωμαστότατον, τῶν
[2, 135]	τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη	τοῦτο	τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον
[2, 178]	Μυτιληναίων μούνη. τουτέων μὲν ἐστὶ	τοῦτο	τὸ τέμενος, καὶ προστάτας τοῦ
[2, 46]	τῷ νομῷ τούτῳ ἐπ᾽ ἐμεῦ	τοῦτο	τὸ τέρας· γυναικὶ τράγος ἐμίσγετο
[2, 12]	καὶ ψάμμον μοῦνον Αἰγύπτου ὄρος	τοῦτο	τὸ ὑπὲρ Μέμφιος ἔχον, πρὸς
[2, 29]	δὲ ἐν τῇσι τεσσεράκοντα ἡμέρῃσι	τοῦτο	τὸ χωρίον, αὖτις ἐς ἕτερον
[2, 75]	μάλιστά κῃ κείμενος, καὶ ἐς	τοῦτο	τὸ χωρίον ἦλθον πυνθανόμενος περὶ
[2, 120]	παρασκευάζοντος, ὅκως πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲς	τοῦτο	τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡς τῶν
[2, 93]	γίνεσθαι, ἐγώ μοι δοκέω κατανοέειν	τοῦτο·	τοῦ προτέρου ἔτεος ἐπεὰν ἀπολίπῃ
[2, 112]	κείμενον. περιοικέουσι δὲ τὸ τέμενος	τοῦτο	Φοίνικες Τύριοι, καλέεται δὲ ὁ
[2, 91]	μέν νυν ἄλλοι Αἰγύπτιοι οὕτω	τοῦτο	φυλάσσουσι, ἔστι δὲ Χέμμις πόλις
[2, 68]	καὶ ἔπειτα χάνῃ ἔωθε γὰρ	τοῦτο	ὡς ἐπίπαν ποιέειν πρὸς τὸν
[2, 152]	τῷ μὲν δὴ ἀπιστίη μεγάλη	ὑπεκέχυτο	χαλκέους οἱ ἄνδρας ἥξειν ἐπικούρους.
[2, 73]	ἐσκειμένου δὲ τοῦ πατρὸς γίνεσθαι	τὠυτὸ	βάρος· ἐμπλάσαντα δὲ κομίζειν μιν
[2, 42]	ἕνα κατακόψαντες καὶ ἀποδείραντες κατὰ	τὠυτὸ	ἐνδύουσι τὤγαλμα τοῦ Διός, καὶ
[2, 20]	οὔκων ἔπνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλος	τὠυτὸ	ἐργάζεται. πρὸς δέ, εἰ ἐτησίαι
[2, 83]	αἵ γε μαντηίαι σφι κατὰ	τὠυτὸ	ἑστᾶσι, ἀλλὰ διάφοροι εἰσί. ~ἡ
[2, 127]	τεσσεράκοντα πόδας ὑποβὰς τῆς ἑτέρης	τὠυτὸ	μέγαθος, ἐχομένην τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε.
[2, 82]	ὕστερον παραπλήσιον τούτῳ γένηται, κατὰ	τὠυτὸ	νομίζουσι ἀποβήσεσθαι. ~μαντικὴ δὲ αὐτοῖσι
[2, 4]	ὁ κύκλος τῶν ὡρέων ἐς	τὠυτὸ	περιιὼν παραγίνεται. δυώδεκά τε θεῶν
[2, 122]	ἀπάγειν μιν τοὺς λύκους ἐς	τὠυτὸ	χωρίον. ~τοῖσι μέν νυν ὑπ᾽
[2, 121]	τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ	δύο	ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός. ὡς
[2, 54]	οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος Διὸς	δύο	γυναῖκας ἱρείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι
[2, 121]	δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας	δύο,	ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε καὶ
[2, 107]	τῶν παίδων ἐόντων ἓξ τοὺς	δύο	ἐπὶ τὴν πυρὴν ἐκτείναντα γεφυρῶσαι
[2, 91]	μεγάλα· ἐπὶ δὲ αὐτοῖσι ἀνδριάντες	δύο	ἑστᾶσι λίθινοι μεγάλοι. ἐν δὲ
[2, 120]	Πριάμου οὐκ ἔστι ὅτε οὐ	δύο	ἢ τρεῖς ἢ καὶ ἔτι
[2, 121]	κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν	δύο	ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν
[2, 44]	καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν στῆλαι	δύο,	ἣ μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ
[2, 19]	τοῦ Ἀραβίου ἐνιαχῇ καὶ ἐπὶ	δύο	ἡμερέων ἑκατέρωθι ὁδόν, καὶ πλέον
[2, 74]	δηλήμονες, οἳ μεγάθεϊ ἐόντες μικροὶ	δύο	κέρεα φορέουσι πεφυκότα ἐξ ἄκρης
[2, 176]	ἑστᾶσι τοῦ αὐτοῦ ἐόντος λίθου	δύο	κολοσσοί, εἴκοσι ποδῶν τὸ μέγαθος
[2, 111]	ἱρὸν ἀξιοθέητα ἀνέθηκε ἔργα, ὀβελοὺς	δύο	λιθίνους, ἐξ ἑνὸς ἐόντα ἑκάτερον
[2, 122]	καταδεδεμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς λέγουσι ὑπὸ	δύο	λύκων ἄγεσθαι ἐς τὸ ἱρὸν
[2, 110]	πρὸ τοῦ Ἡφαιστείου ἀνδριάντας λιθίνους,	δύο	μὲν τριήκοντα πηχέων, ἑωυτόν τε
[2, 107]	ταῦτα ποιῆσαι τὸν Σέσωστριν, καὶ	δύο	μὲν τῶν παίδων κατακαῆναι τρόπῳ
[2, 8]	ἐστι μακρότατον, ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην,	δύο	μηνῶν αὐτὸ εἶναι τῆς ὁδοῦ
[2, 168]	πέντε μνέαι ἑκάστῳ, κρεῶν βοέων	δύο	μνέαι, οἴνου τέσσερες ἀρυστῆρες. ταῦτα
[2, 2]	πρῶτοι ἀνθρώπων, ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε. παιδία	δύο	νεογνὰ ἀνθρώπων τῶν ἐπιτυχόντων δίδωσι
[2, 28]	ἀτρεκέως· ἔλεγε δὲ ὧδε, εἶναι	δύο	ὄρεα ἐς ὀξὺ τὰς κορυφὰς
[2, 119]	πρῆγμα οὐκ ὅσιον· λαβὼν γὰρ	δύο	παιδία ἀνδρῶν ἐπιχωρίων ἔντομα σφέα
[2, 55]	δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες·	δύο	πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν
[2, 158]	εὖρος δὲ ὠρύχθη ὥστε τριήρεας	δύο	πλέειν ὁμοῦ ἐλαστρευμένας. ἦκται δὲ
[2, 149]	τῇ λίμνῃ μάλιστά κῃ ἑστᾶσι	δύο	πυραμίδες, τοῦ ὕδατος ὑπερέχουσαι πεντήκοντα
[2, 182]	δὲ τῇ ἐν Λίνδῳ Ἀθηναίῃ	δύο	τε ἀγάλματα λίθινα καὶ θώρηκα
[2, 133]	καὶ ἑκατόν, καὶ τοὺς μὲν	δύο	τοὺς πρὸ ἐκείνου γενομένους βασιλέας
[2, 121]	τοὺς παῖδας εἶναι γὰρ αὐτῷ	δύο)	τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων
[2, 106]	εἰσὶ δὲ καὶ περὶ Ἰωνίην	δύο	τύποι ἐν πέτρῃσι ἐγκεκολαμμένοι τούτου
[2, 36]	τῶν μὲν ἀνδρῶν ἕκαστος ἔχει	δύο,	τῶν δὲ γυναικῶν ἓν ἑκάστη.
[2, 20]	τριφασίας ὁδούς· τῶν τὰς μὲν	δύο	τῶν ὁδῶν οὐδ᾽ ἀξιῶ μνησθῆναι