Livre, Chapitre
[2, 51]	Αἰγυπτίων νενομίκασι? τοῦ δὲ Ἑρμέω	τὰ	ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν τὰ αἰδοῖα
[2, 121]	προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ	τὰ	ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ χρήματα
[2, 121]	θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ	τὰ	ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα
[2, 92]	ἐν τῷ ὕδατι κρίνεα πολλά,	τὰ	Αἰγύπτιοι καλέουσι λωτόν? ταῦτ? ἐπεὰν
[2, 104]	ἐπιμίσγονται, οὐκέτι Αἰγυπτίους μιμέονται κατὰ	τὰ	αἰδοῖα) ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ
[2, 51]	Ἑρμέω τὰ ἀγάλματα ὀρθὰ ἔχειν	τὰ	αἰδοῖα ποιεῦντες οὐκ ἀπ? Αἰγυπτίων
[2, 51]	ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν	τὰ	αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι
[2, 104]	ἀλλὰ τῶν ἐπιγινομένων οὐ περιτάμνουσι	τὰ	αἰδοῖα. ~φέρε νῦν καὶ ἄλλο
[2, 104]	καὶ Αἰθίοπες περιτάμνονται ἀπ? ἀρχῆς	τὰ	αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύροι
[2, 36]	χερσί, καὶ τὴν κόπρον ἀναιρέονται)	τὰ	αἰδοῖα ὧλλοι μὲν ἐῶσι ὡς
[2, 92]	καὶ οἱ ἄλλοι Αἰγύπτιοι, καὶ	τὰ	ἄλλα καὶ γυναικὶ μιῇ ἕκαστος
[2, 64]	νομίζοντες ἀνθρώπους εἶναι κατά περ	τὰ	ἄλλα κτήνεα? καὶ γὰρ τὰ
[2, 64]	τὰ ἄλλα κτήνεα? καὶ γὰρ	τὰ	ἄλλα κτήνεα ὁρᾶν καὶ ὀρνίθων
[2, 154]	σφι τοὺς χώρους δίδωσι καὶ	τὰ	ἄλλα τὰ ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε.
[2, 133]	ἔς τε τὰ ἕλεα καὶ	τὰ	ἄλσεα πλανώμενον καὶ ἵνα πυνθάνοιτο
[2, 142]	τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα, οὔτε	τὰ	ἀμφὶ νούσους οὔτε τὰ κατὰ
[2, 26]	διέξοδον ἑωυτοῦ? οὕτω τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω θέρος αἰεὶ κατέχει. εἰ
[2, 25]	ὧδε ἔχει. διεξιὼν τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω ὁ ἥλιος τάδε ποιέει?
[2, 26]	καὶ τοῦ βορέω ἤιε ἂν	τὰ	ἄνω τῆς Εὐρώπης κατά περ
[2, 95]	σφι ἐστὶ μεμηχανημένα. τοὺς μὲν	τὰ	ἄνω τῶν ἑλέων οἰκέοντας οἱ
[2, 25]	ὕδωρ, ἑλκύσας δὲ ἀπωθέει ἐς	τὰ	ἄνω χωρία, ὑπολαμβάνοντες δὲ οἱ
[2, 24]	τῶν χειμώνων ἔρχεται τῆς Λιβύης	τὰ	ἄνω. ὡς μέν νυν ἐν
[2, 125]	περ λέγεται. ἐξεποιήθη δ? ὦν	τὰ	ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ
[2, 29]	οὔνομα αὐτῇ ἐστι. οἰκέουσι δὲ	τὰ	ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη
[2, 177]	ποταμοῦ τῇ χώρῃ γινόμενα καὶ	τὰ	ἀπὸ τῆς χώρης τοῖσι ἀνθρώποισι,
[2, 177]	μάλιστα δὴ τότε εὐδαιμονῆσαι καὶ	τὰ	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῇ χώρῃ
[2, 52]	Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα	τὰ	ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε
[2, 36]	δὲ ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ	τὰ	ἀριστερά? καὶ ποιεῦντες ταῦτα αὐτοὶ
[2, 20]	ῥέουσι, ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ	τὰ	αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον
[2, 35]	κρόκην ὠθέοντες, Αἰγύπτιοι δὲ κάτω.	τὰ	ἄχθεα οἱ μὲν ἄνδρες ἐπὶ
[2, 163]	ἐπικούρους τρισμυρίους? ἦν δέ οἱ	τὰ	βασιλήια ἐν Σάι πόλι, μεγάλα
[2, 121]	ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ	τὰ	βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν λίθον
[2, 150]	κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς	τὰ	βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ
[2, 150]	Ἀσσυρίων πόλι γενόμενον ἕτερον τοιοῦτον.	τὰ	γὰρ Σαρδαναπάλλου τοῦ Νίνου βασιλέος
[2, 125]	τὰ ὁ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος	τὰ	γράμματα ἔφη, ἑξακόσια καὶ χίλια
[2, 106]	Συρίῃ αὐτὸς ὥρων ἐούσας καὶ	τὰ	γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ
[2, 3]	ἀνθρώπους ἴσον περὶ αὐτῶν ἐπίστασθαι?	τὰ	δ? ἂν ἐπιμνησθέω αὐτῶν, ὑπὸ
[2, 47]	γινομένῃ, καὶ ἔπειτα καταγίζει πυρί?	τὰ	δὲ ἄλλα κρέα σιτέονται ἐν
[2, 15]	Πηλούσιον ῥέων καὶ ἐς Κάνωβον,	τὰ	δὲ ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου
[2, 77]	τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται προταριχεύσαντες.	τὰ	δὲ ἄλλα ὅσα ἢ ὀρνίθων
[2, 148]	πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν,	τὰ	δὲ ἄνω μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων
[2, 15]	τῆς Αἰγύπτου τὰ μὲν Λιβύης	τὰ	δὲ Ἀραβίης εἶναι, ἀποδεικνύοιμεν ἂν
[2, 148]	διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν,	τὰ	δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα?
[2, 96]	τοῦ δικτύου οὐδὲ πειρῶνται ἀρχήν.	~τὰ	δὲ δὴ πλοῖά σφι, τοῖσι
[2, 36]	καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἱρὰ	τὰ	δὲ δημοτικὰ καλέεται. ~θεοσεβέες δὲ
[2, 86]	τὰ μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες,	τὰ	δὲ ἐγχέοντες φάρμακα? μετὰ δὲ
[2, 65]	Λιβύῃ οὐ μάλα θηριώδης ἐστί?	τὰ	δὲ ἐόντα σφι ἅπαντα ἱρὰ
[2, 73]	μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν	τὰ	δὲ ἐρυθρὰ ἐς τὰ μάλιστα?
[2, 122]	καὶ τὰ μὲν νικᾶν αὐτὴν	τὰ	δὲ ἑσσοῦσθαι ὑπ? αὐτῆς, καί
[2, 65]	τὰ ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι?	τὰ	δὲ καὶ εἴρηκα αὐτῶν ἐπιψαύσας,
[2, 32]	κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη?	τὰ	δὲ κατύπερθε τῆς θηριώδεος ψάμμος
[2, 62]	ὑπαίθρια περὶ τὰ δώματα κύκλῳ?	τὰ	δὲ λύχνα ἐστὶ ἐμβάφια ἔμπλεα
[2, 148]	ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπόγαια	τὰ	δὲ μετέωρα ἐπ? ἐκείνοισι, τρισχίλια
[2, 35]	ἐν ἀποκρύφῳ ἐστὶ ποιέειν χρεόν,	τὰ	δὲ μὴ αἰσχρὰ ἀναφανδόν. ἱρᾶται
[2, 65]	μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι)	τὰ	δὲ οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν
[2, 119]	τὰ μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι,	τὰ	δὲ παρ? ἑωυτοῖσι γενόμενα ἀτρεκέως
[2, 91]	πέριξ δὲ αὐτοῦ φοίνικες πεφύκασι.	τὰ	δὲ πρόπυλα τοῦ ἱροῦ λίθινα
[2, 138]	ἑκατέρη ἑκατὸν ποδῶν, δένδρεσι κατάσκιος.	τὰ	δὲ προπύλαια ὕψος μὲν δέκα
[2, 8]	ὁδοῦ ἀπὸ ἠοῦς πρὸς ἑσπέρην,	τὰ	δὲ πρὸς τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα
[2, 17]	γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς Λιβύης	τὰ	δὲ τῆς Ἀσίης. ὁ γὰρ
[2, 32]	ὅσον Ἕλληνες καὶ Φοίνικες ἔχουσι?	τὰ	δὲ ὑπὲρ θαλάσσης τε καὶ
[2, 53]	πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι λέγουσι,	τὰ	δὲ ὕστερα τὰ ἐς Ἡσίοδόν
[2, 171]	~ἐν δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ	τὰ	δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς
[2, 124]	ζῴων ἐγγεγλυμμένων? ταύτης τε δὴ	τὰ	δέκα ἔτεα γενέσθαι καὶ τῶν
[2, 169]	καὶ ἠσκημένη στύλοισί τε φοίνικας	τὰ	δένδρεα μεμιμημένοισι καὶ τῇ ἄλλῃ
[2, 36]	μὲν ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ	τὰ	δεξιὰ φέροντες τὴν χεῖρα, Αἰγύπτιοι
[2, 106]	οὐ δηλοῖ, ἑτέρωθι δὲ δεδήλωκε?	τὰ	δὴ καὶ μετεξέτεροι τῶν θεησαμένων
[2, 96]	γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι	τὰ	διπήχεα ξύλα? ἐπεὰν δὲ τῷ
[2, 109]	μὲν γὰρ καὶ γνώμονα καὶ	τὰ	δυώδεκα μέρεα τῆς ἡμέρης παρὰ
[2, 62]	καίουσι πάντες πολλὰ ὑπαίθρια περὶ	τὰ	δώματα κύκλῳ? τὰ δὲ λύχνα
[2, 24]	διψῆν τε ὑδάτων μάλιστα καὶ	τὰ	ἐγχώρια ῥεύματα μαραίνεσθαι τῶν ποταμῶν.
[2, 38]	εἰ καθαρὴ τῶν προκειμένων σημηίων,	τὰ	ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐρέω?
[2, 173]	ἢ ὅ γε ἀπόπληκτος γενόμενος?	τὰ	ἐγὼ ἐπιστάμενος μέρος ἑκατέρῳ νέμω”
[2, 65]	λόγῳ ἐς τὰ θεῖα πρήγματα,	τὰ	ἐγὼ φεύγω μάλιστα ἀπηγέεσθαι? τὰ
[2, 51]	νυν καὶ ἄλλα πρὸς τούτοισι,	τὰ	ἐγὼ φράσω, Ἕλληνες ἀπ? Αἰγυπτίων
[2, 53]	ἦσαν πάντες, ὁκοῖοί τε τινὲς	τὰ	εἴδεα, οὐκ ἠπιστέατο μέχρι οὗ
[2, 69]	δὲ Ἴωνες ὠνόμασαν, εἰκάζοντες αὐτῶν	τὰ	εἴδεα τοῖσι παρὰ σφίσι γινομένοισι
[2, 76]	τοῦ πυγαίου ἄκρου ταῦτα δὲ	τὰ	εἶπον πάντα μέλανα ἐστὶ δεινῶς)
[2, 106]	ὥρων ἐούσας καὶ τὰ γράμματα	τὰ	εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸς αἰδοῖα.
[2, 8]	ταύτῃ μὲν λῆγον ἀνακάμπτει ἐς	τὰ	εἴρηται τὸ ὄρος? τῇ δὲ
[2, 142]	Αἴγυπτον ὑπὸ ταῦτα ἑτεροιωθῆναι, οὔτε	τὰ	ἐκ τῆς γῆς οὔτε τὰ
[2, 121]	ὡς δὲ τὴν παῖδα ποιέειν	τὰ	ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν
[2, 142]	τὰ ἐκ τῆς γῆς οὔτε	τὰ	ἐκ τοῦ ποταμοῦ σφι γινόμενα,
[2, 162]	λοιποὶ τῶν Αἰγυπτίων, οἳ ἔτι	τὰ	ἐκείνου ἐφρόνεον, ἄνδρα τὸν δοκιμώτατον
[2, 127]	καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐς μὲν	τὰ	ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν? ταῦτα
[2, 146]	τούτους ἄλλους ἄνδρας γενομένους ἔχειν	τὰ	ἐκείνων οὐνόματα τῶν προγεγονότων θεῶν.
[2, 152]	ἀγγέλλει τῶν τις Αἰγυπτίων ἐς	τὰ	ἕλεα ἀπικόμενος τῷ Ψαμμητίχῳ, ὡς
[2, 151]	προνοίης αὐτὸν ποιήσαντα, ἐς δὲ	τὰ	ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας
[2, 152]	διὰ τὴν κυνέην φεύγειν ἐς	τὰ	ἕλεα. ἐπιστάμενος ὦν ὡς περιυβρισμένος
[2, 133]	οὔτε νυκτὸς ἀνιέντα, ἔς τε	τὰ	ἕλεα καὶ τὰ ἄλσεα πλανώμενον
[2, 94]	δὲ χρέωνται Αἰγυπτίων οἱ περὶ	τὰ	ἕλεα οἰκέοντες ἀπὸ τῶν σιλλικυπρίων
[2, 95]	ὑψοῦ πέτεσθαι. τοῖσι δὲ περὶ	τὰ	ἕλεα οἰκέουσι τάδε ἀντὶ τῶν
[2, 137]	τυφλὸν τοῦτον οἴχεσθαι φεύγοντα ἐς	τὰ	ἕλεα, τὸν δὲ Αἰθίοπα βασιλεύειν
[2, 40]	ἐπεὰν δὲ ἀποτύψωνται, δαῖτα προτίθενται	τὰ	ἐλίποντο τῶν ἱρῶν. ~τοὺς μέν
[2, 19]	ἥντινα δύναμιν ἔχει ὁ Νεῖλος	τὰ	ἔμπαλιν πεφυκέναι τῶν ἄλλων ποταμῶν?
[2, 121]	ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον	τὰ	ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. πλοῦτον δὲ
[2, 94]	λιμνέων σπείρουσι τὰ σιλλικύπρια ταῦτα,	τὰ	ἐν Ἕλλησι αὐτόματα ἄγρια φύεται?
[2, 49]	Αἰγύπτῳ ποιεύμενα τῷ θεῷ καὶ	τὰ	ἐν τοῖσι Ἕλλησι? ὁμότροπα γὰρ
[2, 51]	τινα λόγον περὶ αὐτοῦ ἔλεξαν,	τὰ	ἐν τοῖσι ἐν Σαμοθρηίκῃ μυστηρίοισι
[2, 157]	τέσσερα καὶ πεντήκοντα ἔτεα, τῶν	τὰ	ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς
[2, 148]	λόγου μέζω. εἰ γάρ τις	τὰ	ἐξ Ἑλλήνων τείχεά τε καὶ
[2, 93]	ἐκπλώοντες ἐς θάλασσαν, φαίνονται τετριμμένοι	τὰ	ἐπ? ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων, οἳ
[2, 117]	Συρίῃ οἰκέουσι. ~κατὰ ταῦτα δὲ	τὰ	ἔπεα καὶ τόδε τὸ χωρίον
[2, 116]	ἐν Διομήδεος ἀριστείῃ? λέγει δὲ	τὰ	ἔπεα ὧδε. ἔνθ? ἔσαν οἱ
[2, 93]	οἳ δ? ἂν ὀπίσω ἀναπλώοντες,	τὰ	ἐπὶ δεξιὰ τετρίφαται. πάσχουσι δὲ
[2, 125]	τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ αὐτῆς	τὰ	ἐπίγαια καὶ τὰ κατωτάτω ἐξεποίησαν.
[2, 118]	μὴ μὲν ἔχειν Ἑλένην μηδὲ	τὰ	ἐπικαλεύμενα χρήματα, ἀλλ? εἶναι αὐτὰ
[2, 174]	ἐπιλείποι πίνοντά τε καὶ εὐπαθέοντα	τὰ	ἐπιτήδεα, κλέπτεσκε ἂν περιιών? οἳ
[2, 125]	ἐργαζομένοισι, ὁκότε χρόνον μὲν οἰκοδόμεον	τὰ	ἔργα τὸν εἰρημένον, ἄλλον δέ,
[2, 154]	τε ὁλκοὶ τῶν νεῶν καὶ	τὰ	ἐρείπια τῶν οἰκημάτων τὸ μέχρι
[2, 32]	καὶ ἀποκληρῶσαι πέντε ἑωυτῶν ὀψομένους	τὰ	ἔρημα τῆς Λιβύης, καὶ εἴ
[2, 53]	ἱρεῖαι λέγουσι, τὰ δὲ ὕστερα	τὰ	ἐς Ἡσίοδόν τε καὶ Ὅμηρον
[2, 166]	ἔξεστι τέχνην ἐπασκῆσαι οὐδεμίαν, ἀλλὰ	τὰ	ἐς πόλεμον ἐπασκέουσι μοῦνα, παῖς
[2, 145]	τε λογιζόμενοι καὶ αἰεὶ ἀπογραφόμενοι	τὰ	ἔτεα. Διονύσῳ μέν νυν τῷ
[2, 63]	ἔχοντες ξύλα καὶ οὗτοι, ἐπὶ	τὰ	ἕτερα ἁλέες ἑστᾶσι. τὸ δὲ
[2, 125]	ἀνώτατα αὐτῆς πρῶτα, μετὰ δὲ	τὰ	ἐχόμενα τούτων ἐξεποίευν, τελευταῖα δὲ
[2, 114]	ἐῶμεν ἀσινέα ἐκπλέειν ἢ ἀπελώμεθα	τὰ	ἔχων ἦλθε; ἀντιπέμπει πρὸς ταῦτα
[2, 152]	δὲ ἔπεισε, οὕτω ἅμα τοῖσι	τὰ	ἑωυτοῦ βουλομένοισι Αἰγυπτίοισι καὶ τοῖσι
[2, 169]	ἀπήχθη ἐς Σάιν πόλιν, ἐς	τὰ	ἑωυτοῦ οἰκία πρότερον ἐόντα, τότε
[2, 119]	κακῶν ἀπέλαβε, πρὸς δὲ καὶ	τὰ	ἑωυτοῦ χρήματα πάντα. τυχὼν μέντοι
[2, 93]	θαλάσσῃ, ἀναπλώουσι ὀπίσω ἐς ἤθεα	τὰ	ἑωυτῶν ἕκαστοι, ἡγέονται μέντοι γε
[2, 99]	Αἰγυπτίους ἔρχομαι λόγους ἐρέων κατὰ	τὰ	ἤκουον? προσέσται δὲ αὐτοῖσί τι
[2, 123]	πάντα περιέλθῃ τὰ χερσαῖα καὶ	τὰ	θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά, αὖτις
[2, 65]	καταβαίην ἂν τῷ λόγῳ ἐς	τὰ	θεῖα πρήγματα, τὰ ἐγὼ φεύγω
[2, 65]	οὔ. τῶν δὲ εἵνεκεν ἀνεῖται	τὰ	θηρία) ἱρὰ εἰ λέγοιμι, καταβαίην
[2, 81]	φορέουσι. οὐ μέντοι ἔς γε	τὰ	ἱρὰ ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγκαταθάπτεταί
[2, 18]	Αἰγύπτιοι καὶ ἀχθόμενοι τῇ περὶ	τὰ	ἱρὰ θρησκηίῃ, βουλόμενοι θηλέων βοῶν
[2, 47]	τῇ πανσελήνῳ ἐν τῇ ἂν	τὰ	ἱρὰ θύσωσι, ἐν ἄλλῃ δὲ
[2, 39]	αὐτοῖσι χρέωνται ὁμοίως ἐς πάντα	τὰ	ἱρά, καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ
[2, 65]	περισσῶς τά τε ἄλλα περὶ	τὰ	ἱρὰ καὶ δὴ καὶ τάδε.
[2, 133]	αὐτοῦ πατὴρ καὶ πάτρως, ἀποκληίσαντες	τὰ	ἱρὰ καὶ θεῶν οὐ μεμνημένοι
[2, 139]	θεοὺς προδεικνύναι, ἵνα ἀσεβήσας περὶ	τὰ	ἱρὰ κακόν τι πρὸς θεῶν
[2, 111]	τῶν ὀφθαλμῶν ἄλλα τε ἀνὰ	τὰ	ἱρὰ πάντα τὰ λόγιμα ἀνέθηκε
[2, 124]	ἐλάσαι. κατακληίσαντα γάρ μιν πάντα	τὰ	ἱρὰ πρῶτα μὲν σφέας θυσιέων
[2, 128]	τε πᾶσαν εἶναι κακότητα καὶ	τὰ	ἱρὰ χρόνου τοσούτου κατακληισθέντα οὐκ
[2, 51]	Ἕλληνες ἤρξαντο νομισθῆναι. ὅστις δὲ	τὰ	Καβείρων ὄργια μεμύηται, τὰ Σαμοθρήικες
[2, 171]	τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι,	τὰ	καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν
[2, 142]	οὔτε τὰ ἀμφὶ νούσους οὔτε	τὰ	κατὰ τοὺς θανάτους. ~πρότερον δὲ
[2, 160]	ἐπυνθάνοντο τῶν Ἠλείων λεγόντων ἅπαντα	τὰ	κατήκει σφέας ποιέειν περὶ τὸν
[2, 5]	καὶ δῶρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ	τὰ	κατύπερθε ἔτι τῆς λίμνης ταύτης
[2, 32]	τῶν ἐπὶ θάλασσαν κατηκόντων ἀνθρώπων,	τὰ	κατύπερθε θηριώδης ἐστὶ ἡ Λιβύη?
[2, 125]	δὲ αὐτῆς τὰ ἐπίγαια καὶ	τὰ	κατωτάτω ἐξεποίησαν. σεσήμανται δὲ διὰ
[2, 38]	ᾖ καθαρός, σημαίνεται βύβλῳ περὶ	τὰ	κέρεα εἱλίσσων καὶ ἔπειτα γῆν
[2, 64]	μὴ φίλον, οὐκ ἂν οὐδὲ	τὰ	κτήνεα ποιέειν. οὗτοι μέν νυν
[2, 117]	μάλιστα δηλοῖ ὅτι οὐκ Ὁμήρου	τὰ	Κύπρια ἔπεα ἐστὶ ἀλλ? ἄλλου
[2, 117]	αὐτήν. ὅμηρος μέν νυν καὶ	τὰ	Κύπρια ἔπεα χαιρέτω. ~εἰρομένου δέ
[2, 130]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν πλὴν ἢ	τὰ	λεγόμενα. ~οἳ δὲ τινὲς λέγουσι
[2, 123]	πάντα τὸν λόγον ὑπόκειται ὅτι	τὰ	λεγόμενα ὑπ? ἑκάστων ἀκοῇ γράφω.
[2, 50]	ἐν τῇ χώρῃ. λέγω δὲ	τὰ	λέγουσι αὐτοὶ Αἰγύπτιοι. τῶν δὲ
[2, 19]	ἄλλων ποταμῶν? ταῦτά τε δὴ	τὰ	λελεγμένα βουλόμενος εἰδέναι ἱστόρεον καὶ
[2, 111]	τε ἀνὰ τὰ ἱρὰ πάντα	τὰ	λόγιμα ἀνέθηκε καὶ τοῦ γε
[2, 70]	τοῦτο δὲ ποιήσας κάρτα εὐπετέως	τὰ	λοιπὰ χειροῦται, μὴ ποιήσας δὲ
[2, 62]	θυσίης καίουσι καὶ αὐτοὶ πάντες	τὰ	λύχνα, καὶ οὕτω οὐκ ἐν
[2, 32]	εἴ τι πλέον ἴδοιεν τῶν	τὰ	μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης
[2, 73]	πτερῶν τὰ δὲ ἐρυθρὰ ἐς	τὰ	μάλιστα? αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ
[2, 174]	ἐόντων καὶ ἀψευδέα μαντήια παρεχομένων	τὰ	μάλιστα ἐπεμέλετο. ~καὶ τοῦτο μὲν
[2, 76]	φορέει γεράνου, πρόσωπον δὲ ἐς	τὰ	μάλιστα ἐπίγρυπον, μέγαθος ὅσον κρέξ.
[2, 78]	σορῷ ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημένον ἐς	τὰ	μάλιστα καὶ γραφῇ καὶ ἔργῳ,
[2, 124]	δὲ ξεστοῦ τε καὶ ἁρμοσμένου	τὰ	μάλιστα? οὐδεὶς τῶν λίθων τριήκοντα
[2, 148]	ἑκάστη περίστυλος λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου	τὰ	μάλιστα. τῆς δὲ γωνίης τελευτῶντος
[2, 147]	τοῦ ἑτέρου, εἶναί τε φίλους	τὰ	μάλιστα. τῶνδε δὲ εἵνεκα τοὺς
[2, 54]	τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας	τὰ	μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι
[2, 139]	γὰρ τῇ Αἰθιοπίῃ ἐόντι αὐτῷ	τὰ	μαντήια, τοῖσι χρέωνται Αἰθίοπες, ἀνεῖλε
[2, 35]	ἐν τῇσι ὁδοῖσι ἐπιλέγοντες ὡς	τὰ	μὲν αἰσχρὰ ἀναγκαῖα δὲ ἐν
[2, 132]	ἐς ἐμέ. ~ἡ δὲ βοῦς	τὰ	μὲν ἄλλα κατακέκρυπται φοινικέῳ εἵματι,
[2, 92]	ἐπεὰν ἀνασπάσωσι ἐκ τῶν ἑλέων,	τὰ	μὲν ἄνω αὐτῆς ἀποτάμνοντες ἐς
[2, 86]	τῶν μυξωτήρων ἐξάγουσι τὸν ἐγκέφαλον,	τὰ	μὲν αὐτοῦ οὕτω ἐξάγοντες, τὰ
[2, 73]	γραφῇ παρόμοιος, τοσόσδε καὶ τοιόσδε?	τὰ	μὲν αὐτοῦ χρυσόκομα τῶν πτερῶν
[2, 36]	διφασίοισι δὲ γράμμασι χρέωνται, καὶ	τὰ	μὲν αὐτῶν ἱρὰ τὰ δὲ
[2, 97]	ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι?	τὰ	μὲν γὰρ ἄλλα τῆς Αἰγύπτου
[2, 17]	καὶ ἀμφοτερέων τῶν ἐπωνυμιέων ἔχεσθαι?	τὰ	μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναι τῆς
[2, 68]	τοῦτο ἐξ ἐλαχίστου μέγιστον γίνεται?	τὰ	μὲν γὰρ ᾠὰ χηνέων οὐ
[2, 68]	ἔνδοθεν φονέει πᾶν μεστὸν βδελλέων.	τὰ	μὲν δὴ ἄλλα ὄρνεα καὶ
[2, 2]	βεκὸς ἐφώνεον, ὀρέγοντα τὰς χεῖρας.	τὰ	μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσας ἥσυχος
[2, 172]	πόλιος, οὔνομά οἱ ἐστὶ Σιούφ.	τὰ	μὲν δὴ πρῶτα κατώνοντο τὸν
[2, 119]	εἶχον εἰπεῖν Αἰγύπτιοι. τούτων δὲ	τὰ	μὲν ἱστορίῃσι ἔφασαν ἐπίστασθαι, τὰ
[2, 32]	μακρότατα ἰδομένων. τῆς γὰρ Λιβύης	τὰ	μὲν κατὰ τὴν βορηίην θάλασσαν
[2, 15]	δὲ ἄλλα λεγόντων τῆς Αἰγύπτου	τὰ	μὲν Λιβύης τὰ δὲ Ἀραβίης
[2, 122]	κεῖθι συγκυβεύειν τῇ Δήμητρι, καὶ	τὰ	μὲν νικᾶν αὐτὴν τὰ δὲ
[2, 3]	Ἡλιοπολῖται λέγονται Αἰγυπτίων εἶναι λογιώτατοι.	τὰ	μέν νυν θεῖα τῶν ἀπηγημάτων
[2, 44]	Ἡρακλέα ἐν τῇ Ἑλλάδι γενέσθαι.	τὰ	μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέως
[2, 148]	ἀριθμόν, πεντακοσίων καὶ χιλίων ἑκάτερα.	τὰ	μέν νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων
[2, 53]	ὕστερον, ἔμοιγε δοκέειν, ἐγένοντο. τούτων	τὰ	μὲν πρῶτα αἱ Δωδωνίδες ἱρεῖαι
[2, 65]	σφι ἅπαντα ἱρὰ νενόμισται, καὶ	τὰ	μὲν σύντροφα αὐτοῖσι τοῖσι ἀνθρώποισι)
[2, 129]	Μυκερῖνον ἔλεγον Χέοπος παῖδα? τῷ	τὰ	μὲν τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν,
[2, 148]	περιέργει. οἰκήματα δ? ἔνεστι διπλᾶ,	τὰ	μὲν ὑπόγαια τὰ δὲ μετέωρα
[2, 87]	πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ	τὰ	μέσα βουλομένους τὴν δὲ πολυτελείην
[2, 121]	τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι	τὰ	μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα
[2, 175]	ὕψος δὲ ὀκτώ. ταῦτα μὲν	τὰ	μέτρα ἔξωθεν τῆς στέγης τῆς
[2, 61]	πλέω ποιεῦσι τούτων ὅσῳ καὶ	τὰ	μέτωπα κόπτονται μαχαίρῃσι, καὶ τούτῳ
[2, 33]	ὡς ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι	τὰ	μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, τῷ Ἴστρῳ
[2, 77]	ὄρτυγας καὶ τὰς νήσσας καὶ	τὰ	μικρὰ τῶν ὀρνίθων ὠμὰ σιτέονται
[2, 125]	καὶ ὡς ἐμὲ εὖ μεμνῆσθαι	τὰ	ὁ ἑρμηνεύς μοι ἐπιλεγόμενος τὰ
[2, 148]	παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε ἐς	τὰ	οἰκήματα διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν
[2, 51]	ἐγένοντο, καὶ παρὰ τούτων Σαμοθρήικες	τὰ	ὄργια παραλαμβάνουσι) ὀρθὰ ὦν ἔχειν
[2, 41]	ἐς ἄλλας πόλις, ἀνορύξαντες δὲ	τὰ	ὀστέα ἀπάγουσι καὶ θάπτουσι ἐς
[2, 87]	νεκροῦ τὸ δέρμα μοῦνον καὶ	τὰ	ὀστέα. ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι,
[2, 41]	δὲ αἱ βάριες παραγίνονται ἀναιρησόμεναι	τὰ	ὀστέα τῶν βοῶν, οὔνομα τῇ
[2, 3]	εἰμὶ πρόθυμος ἐξηγέεσθαι, ἔξω ἢ	τὰ	οὐνόματα αὐτῶν μοῦνον, νομίζων πάντας
[2, 43]	ἂν καὶ μᾶλλον τῶν θεῶν	τὰ	οὐνόματα ἐξεπιστέατο Αἰγύπτιοι ἢ τοῦ
[2, 50]	ἄλλων θεῶν Αἰγυπτίοισι αἰεί κοτε	τὰ	οὐνόματα ἐστὶ ἐν τῇ χώρῃ.
[2, 146]	ὕστερον ἐπύθοντο οἱ Ἕλληνες τούτων	τὰ	οὐνόματα ἢ τὰ τῶν ἄλλων
[2, 123]	ἑωυτῶν ἐόντι? τῶν ἐγὼ εἰδὼς	τὰ	οὐνόματα οὐ γράφω. ~μέχρι μέν
[2, 50]	δὲ οὔ φασι θεῶν γινώσκειν	τὰ	οὐνόματα, οὗτοι δέ μοι δοκέουσι
[2, 52]	Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται	τὰ	οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων
[2, 50]	χώρην. ~Σχεδὸν δὲ καὶ πάντων	τὰ	οὐνόματα τῶν θεῶν ἐξ Αἰγύπτου
[2, 52]	ἐπύθοντο ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπικόμενα	τὰ	οὐνόματα τῶν θεῶν τῶν ἄλλων,
[2, 43]	Αἰγύπτιοι οὔτε Ποσειδέωνος οὔτε Διοσκούρων	τὰ	οὐνόματα φασὶ εἰδέναι, οὐδέ σφι
[2, 141]	τόξα, πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων	τὰ	ὄχανα, ὥστε τῇ ὑστεραίῃ φευγόντων
[2, 2]	ἀνοίγοντι τὴν θύρην καὶ ἐσιόντι	τὰ	παιδία ἀμφότερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον,
[2, 2]	δὴ σημήνας τῷ δεσπότῃ ἤγαγε	τὰ	παιδία κελεύσαντος ἐς ὄψιν τὴν
[2, 159]	Μιλησίων. μετὰ δέ, ἑκκαίδεκα ἔτεα	τὰ	πάντα ἄρξας, τελευτᾷ, τῷ παιδὶ
[2, 160]	περὶ τὸν ἀγῶνα? ἀπηγησάμενοι δὲ	τὰ	πάντα ἔφασαν ἥκειν ἐπιμαθησόμενοι εἴ
[2, 147]	βασιλεύσειν Αἰγύπτου? ἐς γὰρ δὴ	τὰ	πάντα ἱρὰ συνελέγοντο. ~καὶ δή
[2, 52]	τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ θέντες	τὰ	πάντα πρήγματα καὶ πάσας νομὰς
[2, 136]	μέγιστα? ἔχει μὲν γὰρ καὶ	τὰ	πάντα προπύλαια τύπους τε ἐγγεγλυμμένους
[2, 12]	τῇ Συρίῃ τῆς γὰρ Ἀραβίης	τὰ	παρὰ θάλασσαν Σύροι νέμονται) ἀλλὰ
[2, 93]	τῆς γῆς καὶ τὰ τέλματα	τὰ	παρὰ τὸν ποταμὸν πρῶτα ἄρχεται
[2, 121]	τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ	τὰ	παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην
[2, 92]	πλήρης γένηται ὁ ποταμὸς καὶ	τὰ	πεδία πελαγίσῃ, φύεται ἐν τῷ
[2, 154]	οἱ Ἕλληνες οὕτω ἐπιμισγόμενοι τούτοισι	τὰ	περὶ Αἴγυπτον γινόμενα ἀπὸ Ψαμμητίχου
[2, 15]	βουλόμεθα γνώμῃσι τῇσι Ἰώνων χρᾶσθαι	τὰ	περὶ Αἴγυπτον, οἳ φασὶ τὸ
[2, 12]	τε ποταμοῦ καὶ οὕτω ἐργατικοῦ;	~τὰ	περὶ Αἴγυπτον ὦν καὶ τοῖσι
[2, 113]	δέ μοι οἱ ἱρέες ἱστορέοντι	τὰ	περὶ Ἑλένην γενέσθαι ὧδε. Ἀλέξανδρον
[2, 118]	μάταιον λόγον λέγουσι οἱ Ἕλληνες	τὰ	περὶ Ἴλιον γενέσθαι ἢ οὔ,
[2, 10]	κοτὲ κόλπος θαλάσσης, ὥσπερ γε	τὰ	περὶ Ἴλιον καὶ Τευθρανίην καὶ
[2, 131]	τε ἄλλα καὶ δὴ καὶ	τὰ	περὶ τὰς χεῖρας τῶν κολοσσῶν?
[2, 121]	σαφέως δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον	τὰ	περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου
[2, 49]	τε πολλὰ ἐσηγήσασθαι Ἕλλησι καὶ	τὰ	περὶ τὸν Διόνυσον, ὀλίγα αὐτῶν
[2, 49]	δέ μοι δοκέει μάλιστα Μελάμπους	τὰ	περὶ τὸν Διόνυσον παρὰ Κάδμου
[2, 121]	ἀνοσιώτατον? ὃς δ? ἂν ἀπηγήσηται	τὰ	περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον
[2, 48]	ὅσον τε πηχυαῖα ἀγάλματα νευρόσπαστα,	τὰ	περιφορέουσι κατὰ κώμας γυναῖκες, νεῦον
[2, 123]	χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ	τὰ	πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα
[2, 151]	ἕλεα ἔδοξέ σφι διῶξαι ψιλώσαντας	τὰ	πλεῖστα τῆς δυνάμιος, ἐκ δὲ
[2, 4]	ἐγγλύψαι. καὶ τούτων μέν νυν	τὰ	πλέω ἔργῳ ἐδήλουν οὕτω γενόμενα.
[2, 96]	χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα	τὰ	πλοῖα ἀνὰ μὲν τὸν ποταμὸν
[2, 96]	τὸν πλόον. ἔστι δέ σφι	τὰ	πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλά, καὶ
[2, 113]	ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ	τὰ	πνεύματα, ἀπικνέεται ἐς Αἴγυπτον καὶ
[2, 49]	καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντες ποιεῦσι	τὰ	ποιεῦσι Ἕλληνες. ἐγὼ μέν νυν
[2, 2]	ἐπιτυχόντων δίδωσι ποιμένι τρέφειν ἐς	τὰ	ποίμνια τροφήν τινα τοιήνδε, ἐντειλάμενος
[2, 22]	θερμοτάτων ῥέων ἐς τὰ ψυχρότερα	τὰ	πολλά ἐστι; ἀνδρί γε λογίζεσθαι
[2, 35]	παρεχομένῳ ἢ οἱ ἄλλοι ποταμοί,	τὰ	πολλὰ πάντα ἔμπαλιν τοῖσι ἄλλοισι
[2, 86]	κόμμι, τῷ δὴ ἀντὶ κόλλης	τὰ	πολλὰ χρέωνται Αἰγύπτιοι. ἐνθεῦτεν δὲ
[2, 86]	πρὸς τοῖχον. οὕτω μὲν τοὺς	τὰ	πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς. ~τοὺς δὲ
[2, 120]	γέροντος Πριάμου ἐόντος ἐπ? ἐκείνῳ	τὰ	πρήγματα εἶναι, ἀλλὰ Ἕκτωρ καὶ
[2, 173]	σεμνὸν θωκέοντα δι? ἡμέρης πρήσσειν	τὰ	πρήγματα, καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ?
[2, 162]	βουλόμενον τὴν ταχίστην βασιλέι δηλῶσαι	τὰ	πρησσόμενα. ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν
[2, 155]	τε τυγχάνει ἐὼν μέγας καὶ	τὰ	προπύλαια ἔχει ἐς ὕψος δέκα
[2, 121]	Ραμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο	τὰ	προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα
[2, 158]	μὲν τοῦ πεδίου τοῦ Αἰγυπτίου	τὰ	πρὸς Ἀραβίην ἔχοντα? ἔχεται δὲ
[2, 101]	δὲ ἀποδέξασθαι μνημόσυνα τοῦ Ἡφαίστου	τὰ	πρὸς βορέην ἄνεμον τετραμμένα προπύλαια,
[2, 121]	ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια	τὰ	πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου,
[2, 136]	ἔλεγον οἱ ἱρέες Ἄσυχιν, τὸν	τὰ	πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα ποιῆσαι τῷ
[2, 8]	αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου	τὰ	πρὸς μεσαμβρίην φέροντα. τὸ ὦν
[2, 153]	τῷ Ἡφαίστῳ προπύλαια ἐν Μέμφι	τὰ	πρὸς νότον ἄνεμον τετραμμένα, αὐλήν
[2, 18]	πόλιος καὶ Ἄπιος, οἰκέοντες Αἰγύπτου	τὰ	πρόσουρα Λιβύῃ, αὐτοί τε δοκέοντες
[2, 121]	ἐπ? οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ	τὰ	προσταχθέντα. τὸν δὲ βασιλέα, ὡς
[2, 173]	ὅτευ πληθούσης ἀγορῆς προθύμως ἔπρησσε	τὰ	προσφερόμενα πρήγματα, τὸ δὲ ἀπὸ
[2, 32]	καὶ σιτίοισι εὖ ἐξηρτυμένους, ἰέναι	τὰ	πρῶτα μὲν διὰ τῆς οἰκεομένης,
[2, 97]	ἐπεὰν τοῦτο γένηται, οὐκέτι κατὰ	τὰ	ῥέεθρα τοῦ ποταμοῦ ἀλλὰ διὰ
[2, 20]	τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονες ἐόντες ἀσθενέστερα	τὰ	ῥεύματα παρέχονται. εἰσὶ δὲ πολλοὶ
[2, 51]	δὲ τὰ Καβείρων ὄργια μεμύηται,	τὰ	Σαμοθρήικες ἐπιτελέουσι παραλαβόντες παρὰ Πελασγῶν,
[2, 94]	ποταμῶν καὶ τῶν λιμνέων σπείρουσι	τὰ	σιλλικύπρια ταῦτα, τὰ ἐν Ἕλλησι
[2, 81]	~ἐνδεδύκασι δὲ κιθῶνας λινέους περὶ	τὰ	σκέλεα θυσανωτούς, τοὺς καλέουσι καλασίρις?
[2, 87]	ἅμα ἑωυτῇ τὴν νηδὺν καὶ	τὰ	σπλάγχνα κατατετηκότα ἐξάγει? τὰς δὲ
[2, 86]	δὲ ὑπολειπόμενοι ἐν οἰκήμασι ὧδε	τὰ	σπουδαιότατα ταριχεύουσι. πρῶτα μὲν σκολιῷ
[2, 78]	ἀποθανὼν τοιοῦτος. ταῦτα μὲν παρὰ	τὰ	συμπόσια ποιεῦσι. ~πατρίοισι δὲ χρεώμενοι
[2, 174]	δ? ἄν μιν φάμενοι ἔχειν	τὰ	σφέτερα χρήματα ἀρνεύμενον ἄγεσκον ἐπὶ
[2, 66]	ἀπὸ τῶν θηλέων καὶ ὑπαιρεόμενοι	τὰ	τέκνα κτείνουσι, κτείναντες μέντοι οὐ
[2, 93]	τε κοῖλα τῆς γῆς καὶ	τὰ	τέλματα τὰ παρὰ τὸν ποταμὸν
[2, 8]	πρὸς τὴν ἠῶ λιβανωτοφόρα αὐτοῦ	τὰ	τέρματα εἶναι. τοῦτο μέν νυν
[2, 123]	ὑπ? Αἰγυπτίων λεγομένοισι χράσθω ὅτεῳ	τὰ	τοιαῦτα πιθανά ἐστι? ἐμοὶ δὲ
[2, 173]	ὃ δ? ἀμείβετο τοῖσιδε αὐτούς.	τὰ	τόξα οἱ ἐκτημένοι, ἐπεὰν μὲν
[2, 141]	τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν κατὰ δὲ	τὰ	τόξα, πρὸς δὲ τῶν ἀσπίδων
[2, 146]	Ἕλληνες τούτων τὰ οὐνόματα ἢ	τὰ	τῶν ἄλλων θεῶν? ἀπ? οὗ
[2, 154]	χώρους δίδωσι καὶ τὰ ἄλλα	τὰ	ὑπέσχετο πάντα ἀπέδωκε. καὶ δὴ
[2, 154]	Ψαμμητίχου βασιλέος ἀρξάμενοι πάντα καὶ	τὰ	ὕστερον) ἐπιστάμεθα ἀτρεκέως? πρῶτοι γὰρ
[2, 179]	εἴη πρὸς ἀνέμους ἀντίους πλέειν,	τὰ	φορτία ἔδεε περιάγειν ἐν βάρισι
[2, 94]	κίκι, ποιεῦσι δὲ ὧδε. παρὰ	τὰ	χείλεα τῶν τε ποταμῶν καὶ
[2, 123]	ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλθῃ	τὰ	χερσαῖα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ
[2, 121]	οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι	τὰ	χρήματα ἐν αὐτῷ? χρόνου δὲ
[2, 121]	περὶ τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι	τὰ	χρήματα ἐνῆν στῆσαι. τῶν δὲ
[2, 121]	βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ	τὰ	χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον,
[2, 115]	ξεινοκτονέειν, γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ	τὰ	χρήματα οὔ τοι προήσω ἀπάγεσθαι,
[2, 115]	καὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ	τὰ	χρήματα, πρὸς δὲ καὶ τοὺς
[2, 118]	τεῖχος, ἀπαιτέειν Ἑλένην τε καὶ	τὰ	χρήματα τά οἱ οἴχετο κλέψας
[2, 121]	τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι	τὰ	χρήματα τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ
[2, 121]	τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα	τὰ	χρήματα. ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο
[2, 25]	τοῦ ἠέρος τοῦ κατὰ ταῦτα	τὰ	χωρία καὶ ἀλεεινῆς τῆς χώρης
[2, 128]	χρόνον ἔνεμε κτήνεα κατὰ ταῦτα	τὰ	χωρία. ~μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι
[2, 10]	μεγάλοισι συμβαλεῖν? τῶν γὰρ ταῦτα	τὰ	χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἑνὶ τῶν
[2, 22]	εἰ ἐχιόνιζε, ὕετο ἂν ταῦτα	τὰ	χωρία? τρίτα δὲ οἱ ἄνθρωποι
[2, 22]	ἀπὸ τῶν θερμοτάτων ῥέων ἐς	τὰ	ψυχρότερα τὰ πολλά ἐστι; ἀνδρί
[2, 69]	λίθινα χυτὰ καὶ χρύσεα ἐς	τὰ	ὦτα ἐνθέντες καὶ ἀμφιδέας περὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/03/2005