Livre, Chapitre |
[2, 98] |
πόλις
δοκέει
μοι
τὸ
οὔνομα
|
ἔχειν |
ἀπὸ
τοῦ
Δαναοῦ
γαμβροῦ
Ἀρχάνδρου |
[2, 121] |
χρημάτων
καταδεᾶ
τὰ
ἀγγήια,
οὐκ
|
ἔχειν |
δὲ
ὅντινα
ἐπαιτιᾶται,
τῶν
τε |
[2, 56] |
ἔνθα
ἀπίκετο,
ἐνθαῦτα
μνήμην
αὐτοῦ
|
ἔχειν? |
ἐκ
δὲ
τούτου
χρηστήριον
κατηγήσατο, |
[2, 118] |
ὀμνύντας
καὶ
ἀνωμοτί,
μὴ
μὲν
|
ἔχειν |
Ἑλένην
μηδὲ
τὰ
ἐπικαλεύμενα
χρήματα, |
[2, 43] |
ἄλλα
τεκμήρια
ἐστὶ
τοῦτο
οὕτω
|
ἔχειν, |
ἐν
δὲ
καὶ
τόδε,
ὅτι |
[2, 45] |
τὸν
δὲ
τέως
μὲν
ἡσυχίην
|
ἔχειν, |
ἐπεὶ
δὲ
αὐτοῦ
πρὸς
τῷ |
[2, 111] |
γε
λόγον
μάλιστα
ἄξιον
ἐστὶ
|
ἔχειν, |
ἐς
τοῦ
Ἡλίου
τὸ
ἱρὸν |
[2, 121] |
τὴν
χεῖρα?
τὴν
δὲ
ἐπιλαβομένην
|
ἔχειν, |
νομίζουσαν
αὐτοῦ
ἐκείνου
τῆς
χειρὸς |
[2, 45] |
καὶ
τῶν
νόμων
πάμπαν
ἀπείρως
|
ἔχειν |
οἱ
Ἕλληνες?
τοῖσι
γὰρ
οὐδὲ |
[2, 141] |
εἶναι
Σεθῶν?
τὸν
ἐν
ἀλογίῃσι
|
ἔχειν |
παραχρησάμενον
τῶν
μαχίμων
Αἰγυπτίων
ὡς |
[2, 51] |
δὲ
Ἑρμέω
τὰ
ἀγάλματα
ὀρθὰ
|
ἔχειν |
τὰ
αἰδοῖα
ποιεῦντες
οὐκ
ἀπ? |
[2, 51] |
τὰ
ὄργια
παραλαμβάνουσι)
ὀρθὰ
ὦν
|
ἔχειν |
τὰ
αἰδοῖα
τἀγάλματα
τοῦ
Ἑρμέω |
[2, 146] |
καὶ
τούτους
ἄλλους
ἄνδρας
γενομένους
|
ἔχειν |
τὰ
ἐκείνων
οὐνόματα
τῶν
προγεγονότων |
[2, 174] |
οἳ
δ?
ἄν
μιν
φάμενοι
|
ἔχειν |
τὰ
σφέτερα
χρήματα
ἀρνεύμενον
ἄγεσκον |
[2, 121] |
τὸ
ἔξω
μέρος
τῆς
οἰκίης
|
ἔχειν. |
τὸν
δὲ
ἐργαζόμενον
ἐπιβουλεύοντα
τάδε |
[2, 147] |
ἀλλήλους
μήτε
πλέον
τι
δίζησθαι
|
ἔχειν |
τὸν
ἕτερον
τοῦ
ἑτέρου,
εἶναί |