Livre, Chapitre |
[2, 63] |
τῶν
τρωμάτων?
οὐ
μέντοι
οἵ
|
γε |
Αἰγύπτιοι
ἔφασαν
ἀποθνήσκειν
οὐδένα.
~τὴν |
[2, 98] |
ἄλλος
τις
Ἄρχανδρος,
οὐ
μέντοι
|
γε |
Αἰγύπτιον
τὸ
οὔνομα.
~μέχρι
μὲν |
[2, 57] |
ἐπεὶ
τέῳ
ἂν
τρόπῳ
πελειάς
|
γε |
ἀνθρωπηίῃ
φωνῇ
φθέγξαιτο;
μέλαιναν
δὲ |
[2, 173] |
ἂν
ἤτοι
μανεὶς
ἢ
ὅ
|
γε |
ἀπόπληκτος
γενόμενος?
τὰ
ἐγὼ
ἐπιστάμενος |
[2, 15] |
χώρην.
ἤδη
γάρ
σφι
τό
|
γε |
Δέλτα,
ὡς
αὐτοὶ
λέγουσι
Αἰγύπτιοι |
[2, 11] |
μυρίων
ἐντὸς
χωσθῆναι
ἄν?
κοῦ
|
γε |
δὴ
ἐν
τῷ
προαναισιμωμένῳ
χρόνῳ |
[2, 120] |
ἂν
αὐτὴν
τοῖσι
Ἀχαιοῖσι,
μέλλοντά
|
γε |
δὴ
τῶν
παρεόντων
κακῶν
ἀπαλλαγήσεσθαι. |
[2, 122] |
ἐπιτελέοντας
αὐτούς,
οὐ
μέντοι
εἴ
|
γε |
διὰ
ταῦτα
ὁρτάζουσι
ἔχω
λέγειν. |
[2, 11] |
κωλύει
ῥέοντος
τούτου
ἐκχωσθῆναι
ἐντός
|
γε |
δισμυρίων
ἐτέων;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
[2, 10] |
τε
καὶ
Μαιάνδρου
πεδίον,
ὥς
|
γε |
εἶναι
σμικρὰ
ταῦτα
μεγάλοισι
συμβαλεῖν? |
[2, 126] |
τι?
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦτό
|
γε |
ἔλεγον.
τὴν
δὲ
τά
τε |
[2, 135] |
εἶναι
Ροδώπι,
ἀτὰρ
οὐκ
ὥς
|
γε |
ἐς
πυραμίδα
τοιαύτην
ἐξικέσθαι.
τῆς |
[2, 16] |
οὐ
γὰρ
δὴ
ὁ
Νεῖλός
|
γε |
ἐστὶ
κατὰ
τοῦτον
τὸν
λόγον |
[2, 16] |
Αἰγύπτου
τὸ
Δέλτα,
εἰ
μήτε
|
γε |
ἐστὶ
τῆς
Ἀσίης
μήτε
τῆς |
[2, 120] |
αὐτὴν
τοῖσι
Ἕλλησι
ἤτοι
ἑκόντος
|
γε |
ἢ
ἀέκοντος
Ἀλεξάνδρου.
οὐ
γὰρ |
[2, 11] |
ἐτέων;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἔλπομαί
|
γε |
καὶ
μυρίων
ἐντὸς
χωσθῆναι
ἄν? |
[2, 148] |
τοῦ
λαβυρίνθου
τούτου.
καίτοι
ἀξιόλογός
|
γε |
καὶ
ὁ
ἐν
Ἐφέσῳ
ἐστὶ |
[2, 22] |
ψυχρότερα
τὰ
πολλά
ἐστι;
ἀνδρί
|
γε |
λογίζεσθαι
τοιούτων
πέρι
οἵῳ
τε |
[2, 111] |
τὰ
λόγιμα
ἀνέθηκε
καὶ
τοῦ
|
γε |
λόγον
μάλιστα
ἄξιον
ἐστὶ
ἔχειν, |
[2, 83] |
Ἄρεος
καὶ
Διός,
καὶ
τό
|
γε |
μάλιστα
ἐν
τιμῇ
ἄγονται
πάντων |
[2, 83] |
πόλι
ἐστί.
οὐ
μέντοι
αἵ
|
γε |
μαντηίαι
σφι
κατὰ
τὠυτὸ
ἑστᾶσι, |
[2, 97] |
μέσου
τοῦ
πεδίου.
ἐς
μέν
|
γε |
Μέμφιν
ἐκ
Ναυκράτιος
ἀναπλώοντι
παρ? |
[2, 15] |
ἀναπεφηνός.
εἰ
τοίνυν
σφι
χώρη
|
γε |
μηδεμία
ὑπῆρχε,
τί
περιεργάζοντο
δοκέοντες |
[2, 155] |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος,
καὶ
ὅ
|
γε |
νηὸς
τῆς
Λητοῦς,
ἐν
τῷ |
[2, 179] |
τὸ
Κανωβικόν?
ἢ
εἰ
μή
|
γε |
οἷά
τε
εἴη
πρὸς
ἀνέμους |
[2, 43] |
ἐδυνάσθην
ἀκοῦσαι.
καὶ
μὴν
ὅτι
|
γε |
οὐ
παρ?
Ἑλλήνων
ἔλαβον
τὸ |
[2, 93] |
τὰ
ἑωυτῶν
ἕκαστοι,
ἡγέονται
μέντοι
|
γε |
οὐκέτι
οἱ
αὐτοί,
ἀλλὰ
τῶν |
[2, 14] |
ὑπερβαίνειν.
ἦ
γὰρ
δὴ
νῦν
|
γε |
οὗτοι
ἀπονητότατα
καρπὸν
κομίζονται
ἐκ |
[2, 43] |
θεοῖσι
ἀποδεδέχαται.
καὶ
μὴν
εἴ
|
γε |
παρ?
Ἑλλήνων
ἔλαβον
οὔνομά
τευ |
[2, 146] |
ἐν
τῇ
Αἰθιοπίῃ,
καὶ
Πανός
|
γε |
πέρι
οὐκ
ἔχουσι
εἰπεῖν
ὅκῃ |
[2, 5] |
μὴ
προακούσαντι
ἰδόντι
δέ,
ὅστις
|
γε |
σύνεσιν
ἔχει,
ὅτι
Αἴγυπτος,
ἐς |
[2, 81] |
ἐπαναβληδὸν
φορέουσι.
οὐ
μέντοι
ἔς
|
γε |
τὰ
ἱρὰ
ἐσφέρεται
εἰρίνεα
οὐδὲ |
[2, 10] |
εἶναι
κοτὲ
κόλπος
θαλάσσης,
ὥσπερ
|
γε |
τὰ
περὶ
Ἴλιον
καὶ
Τευθρανίην |
[2, 14] |
οἰκέοντες
Αἰγυπτίων
πεινήσουσι;
εἰ
μήτε
|
γε |
ὕσεταί
σφι
ἡ
χώρη
μήτε |
[2, 49] |
παραλλάξαντα.
οὐ
γὰρ
δὴ
συμπεσεῖν
|
γε |
φήσω
τά
τε
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[2, 120] |
Ἀλεξάνδρου.
οὐ
γὰρ
δὴ
οὕτω
|
γε |
φρενοβλαβὴς
ἦν
ὁ
Πρίαμος
οὐδὲ |