Fables
[190]	ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας.	Αἱ	δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν,
[163]	ἀπὸ τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.	Αἱ	δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι
[163]	αὐτὸς τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.	Αἱ	δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι
[191]	ζῷα. ~Οὕτω καὶ τοῖς ἀνθρώποις	αἱ	τῶν ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων
[178]	~δεῖπνον, βοῶν ἐν τῇ καρδίᾳ·	Βαβαί,	πόση μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως
[189]	πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε	σθαι	ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ
[198]	~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ	δύνασθαι	ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς τε
[156]	θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ'	ἐπιδείξασθαι	καὶ κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις
[180]	ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν ζῷον ἔχον	ἀσπάσασθαι.	Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν
[155]	εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ δὲ	ἀνιμήσασθαι	αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη. Ὁ
[180]	τούτου ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν	καταθοινήσασθαι,	ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ
[198]	θηρίῳ τὴν θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ	ἀρνήσασθαι	διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν τι
[174]	τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες	χαρίσασθαι	βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες
[164]	ἀνθρώπων οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων	ῥύσασθαι	βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ
[161]	τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου	~συνδιαιτᾶσθαι.	Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό
[155]	προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ' αὐτοῦ	βαπτίζεσθαι,	ἔδακεν αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς
[170]	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ	ἐφικέσθαι	καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ
[170]	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ	~ἐφικέσθαι,	καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ
[170]	αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν	ἐφικέσθαι·	καὶ δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους
[176]	διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν	ἐφικέσθαι.	~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι'
[176]	βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν	ἐφικέσθαι,	συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ
[171]	τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν	περιελέσθαι.	Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ
[162]	συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν	γενέσθαι.	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[165]	αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος	περιγενέσθαι	στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη
[177]	τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν	δάκνεσθαι.	~Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων
[170]	κόρακι ἐπὶ τῷ διὰ οἰωνῶν	μαντεύεσθαι	~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν
[170]	τῷ δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις	~μαντεύεσθαι,	καὶ διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς
[158]	Ὁ δὲ μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν	θύεσθαι	ἐδέετο ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων
[158]	Ὁ δὲ μέλλων ὑπ' αὐτῶν	θύεσθαι	~ἐδεῖτο ὡς ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι,
[179]	τρεφόμενος ἐν οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς	μάχεσθαι,	ἰδὼν πολλοὺς ἐν ~τάξει ἱσταμένους,
[163]	καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν	ἀρκεῖσθαι,	λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς
[163]	δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν	ἀρκεῖσθαι,	λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς
[157]	~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα	ἀναιρεῖσθαι	ἔφη· Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ
[170]	καὶ διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν	~μαρτυρεῖσθαι,	ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ
[191]	ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων	παραμυθίαι	γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ
[172]	τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν.	~Κοχλίαι.	~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας
[191]	καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν	καὶ	ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται·
[174]	δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ	καὶ	ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον,
[180]	καὶ ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων	καὶ	ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας
[180]	λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων	καὶ	ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[158]	τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται	καὶ	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες
[158]	ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται	καὶ	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν
[180]	πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων	καὶ	ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[180]	καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων	καὶ	ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι
[191]	ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ ἀετῶν	καὶ	ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν
[190]	ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ	καὶ	ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς
[160]	οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος
[165]	εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί
[187]	~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα διώκων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς λέοντα ἰδων,
[180]	ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν
[180]	πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν
[187]	εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα διώκων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει κατὰ
[194]	~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος
[196]	εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας καὶ μὴ
[200]	οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ἐλάφου
[192]	ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι·
[178]	καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ κυνὸς	καὶ	~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον, ὡς
[194]	φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ	καὶ	ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος
[194]	Ὅτι ~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος	καὶ	ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων
[156]	ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων,	καὶ	~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη
[163]	~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς	καὶ	ἀπὸ τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[167]	τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ	καὶ	ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη
[191]	λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι	καὶ	ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ
[188]	~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο·	καὶ	ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο
[200]	καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων	καὶ	ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ
[200]	κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων	καὶ	ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ
[200]	ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων	καὶ	ἄρκτος. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ
[200]	~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος. ~Λέων	καὶ	ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ
[180]	ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης	καὶ	αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ κατὰ
[159]	τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς	καὶ	αὐτὴν τὴν γαστέρα ~βαστάζειν, ἐκείνη
[155]	βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε	καὶ	αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς
[163]	τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς	καὶ	αὐτὸς τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[162]	δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε	καὶ	αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος
[194]	~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ	καὶ	ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις
[155]	ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους	καὶ	ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπουροῦ
[151]	μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν	καὶ	βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν.
[152]	Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν	καὶ	βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ κάρυα.
[199]	ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται,	καὶ	βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι·
[191]	ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ	καὶ	βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν
[191]	τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ	καὶ	βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες
[151]	ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε	καὶ	βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος
[151]	σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε	καὶ	βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς
[180]	ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα	καὶ	βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ
[165]	ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν	καὶ	βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα
[187]	κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς	καὶ	βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας
[184]	τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος	καὶ	~βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν, ἐδεῖτο
[191]	ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως·	καὶ	γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ
[170]	τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι	καὶ	γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ κύων.
[170]	τῷ τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι,	καὶ	γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.
[199]	Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς	καὶ	γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ
[197]	τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς	καὶ	γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν
[198]	αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς	καὶ	γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς,
[188]	καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο	καὶ	γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ.
[188]	δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι	καὶ	δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ
[167]	καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος	καὶ	~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη·
[199]	δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ	καὶ	δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους
[191]	~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη	καὶ	δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ
[174]	μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος	καὶ	δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ
[175]	ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε.	Καὶ	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς
[175]	ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν.	Καὶ	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς
[153]	εἴς τινας θεραπείας χρήσιμα εἶναι.	Καὶ	δή, εἴ ποτέ τις αὐτὸν
[156]	μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα εἶναι.	Καὶ	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω
[156]	φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος εἶναι.	Καὶ	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω
[170]	~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι·	καὶ	δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας
[157]	δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε.	Καὶ	δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία
[196]	δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι.	Καὶ	δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον
[174]	φασὶ παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν.	Καὶ	δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ
[199]	πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι.	Καὶ	δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει,
[164]	~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν	καὶ	δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ
[171]	Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι
[170]	δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι,	καὶ	διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι
[158]	~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ	καὶ	διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν·
[170]	~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν	καὶ	διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι,
[195]	ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος	καὶ	δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ
[195]	~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης	καὶ	δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ
[199]	ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι	καὶ	δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ
[199]	~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν	καὶ	δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ'
[169]	ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ	καὶ	~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν,
[169]	θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ	~καὶ	δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην
[199]	πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς	καὶ	ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ
[156]	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν	καὶ	εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ
[178]	ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ	καὶ	εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε με
[188]	ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν	~καὶ	εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ
[199]	φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ	καὶ	ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν
[196]	δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον	καὶ	ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ
[199]	τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν	καὶ	ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς
[197]	τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ	καὶ	ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ
[159]	οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω	καὶ	ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν
[188]	κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας	καὶ	ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης
[199]	τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς	καὶ	ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως
[166]	ἀνόητον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ	καὶ	Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς
[199]	τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην,	~καὶ	ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος
[199]	λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ	καὶ	ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο
[174]	ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε.	Καὶ	ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει
[199]	εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με	καὶ	ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην,
[171]	σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι.	Καὶ	ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ
[171]	σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν.	Καὶ	ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ
[199]	ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις.	Καὶ	ἡ μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας
[177]	τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω	καὶ	ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη
[199]	ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,	καὶ	ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ
[162]	οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας	καὶ	ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς
[163]	οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν	καὶ	ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,
[163]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ	καὶ	ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους
[191]	ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται	καὶ	ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ
[191]	διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε,	καὶ	ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα.
[192]	ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει	καὶ	ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ
[156]	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν	καὶ	θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ'
[199]	γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη·	καὶ	~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου
[193]	κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος	καὶ	ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν καταπιών, διαρραγέντος
[184]	μὲν γάρ, φησί, λεπτός εἰμι	καὶ	ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς,
[184]	λέγων· Νῦν μὲν λεπτός εἰμι	καὶ	ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ
[152]	~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους	καὶ	κακούργους, τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ
[156]	ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι	καὶ	κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν
[165]	~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε	καὶ	καλόν, λέγουσα καὶ ὡς πρέπει
[199]	χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων	καὶ	~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα
[170]	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων	καὶ	~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη·
[170]	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων	καὶ	~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν,
[161]	οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς	καὶ	κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν
[170]	κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη	καὶ	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[170]	~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη	καὶ	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[181]	ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων	καὶ	κόχλος. ~Ὤα τις κύων καταπίνειν
[173]	~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά τε ἅμα	καὶ	κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ τοῖς
[179]	ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς	καὶ	κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς
[179]	εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς	καὶ	κύνες. ~Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ,
[191]	καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων	καὶ	κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων
[155]	~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς	καὶ	κύων. ~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ
[155]	~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς	καὶ	κύων. ~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ
[171]	ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη	καὶ	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[171]	~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη	καὶ	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[195]	πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας	καὶ	λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος
[182]	λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων	καὶ	λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών,
[179]	μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις	καὶ	λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς
[179]	δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις	καὶ	λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς
[188]	πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ	καὶ	λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν
[184]	ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος	καὶ	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[184]	βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος	καὶ	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[152]	ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις	καὶ	λύπας παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς
[199]	ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε	καὶ	λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα
[183]	τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων	καὶ	μάγειρος. ~Κύων εἴς τι μαγειρεῖον
[183]	ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~(Κύων	καὶ	μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον
[197]	γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν	καὶ	μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως
[179]	κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν	καὶ	ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν.
[154]	στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ	καὶ	μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ γῆ
[196]	γηράσας καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας	καὶ	μὴ δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ
[168]	μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ θεῷ	καὶ	μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα
[199]	οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ	καὶ	μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς
[151]	καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος	καὶ	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος
[151]	~(Καρκῖνος	καὶ	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ
[199]	~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ	καὶ	μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων.
[199]	οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης.	Καὶ	νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος
[197]	καὶ ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη.	Καὶ	ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ αὑτοῦ
[184]	ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν.	Καὶ	ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε,
[188]	~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα.	Καὶ	ὁ λέων τοῖς ἰδίοις ὄνυξι
[175]	ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι,	καὶ	ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς
[181]	~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα	καὶ	ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα,
[195]	οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,	καὶ	~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων
[178]	ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ	καὶ	~οἰκείων. Ὁ δὲ κύων αὐτοῦ
[170]	κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε	καὶ	οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος
[162]	διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς	καὶ	ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων
[161]	τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον.	Καὶ	ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε
[163]	αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι.	Καὶ	ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς
[163]	αὐτοῦ τὴν φωνὴν ἐξήλασαν αὐτόν.	Καὶ	ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς
[197]	βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε.	Καὶ	ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος πρῶτον
[155]	ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι, ἔδακεν αὐτόν.	Καὶ	ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ'
[153]	αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας	καὶ	~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος
[196]	καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν·	καὶ	οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν
[153]	~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει	καὶ	οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω
[167]	πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ	καὶ	ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς
[156]	εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην	καὶ	πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος
[179]	εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ	καὶ	~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι
[167]	ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν	καὶ	~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν.
[163]	καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς	καὶ	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι
[163]	ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς	καὶ	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν
[199]	σοι εἰς τὰ φύλλα ~πάντα	καὶ	πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ
[199]	ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ	καὶ	πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι.
[159]	τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία	καὶ	πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ
[159]	εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία	καὶ	πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ'
[189]	ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου	καὶ	πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε
[155]	ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας	καὶ	πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει.
[187]	κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται	~καὶ	πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ
[162]	ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε	καὶ	προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου
[199]	ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν	καὶ	~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν
[188]	θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον.	Καὶ	σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων
[199]	ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω	καὶ	σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι
[200]	ὡς ἐκ τῆς πολλῆς μάχης	καὶ	~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ
[184]	τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι,	καὶ	σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ
[184]	τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα,	καὶ	στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει,
[196]	τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο,	καὶ	στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο
[180]	ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε	καὶ	στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν
[180]	καὶ βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα	καὶ	στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα
[170]	παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου,	καὶ	στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ
[170]	παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον	καὶ	~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ
[154]	τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι	καὶ	στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ
[184]	τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος	καὶ	~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν.
[180]	ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς	καὶ	~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ
[179]	μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα	καὶ	σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ
[164]	δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν	καὶ	σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ λόγος
[162]	συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν	καὶ	τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ
[163]	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις	καὶ	τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ
[163]	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται	καὶ	τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς.
[161]	ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες	καὶ	τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν
[199]	ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ	καὶ	τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ
[189]	ζώου, ~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ	καὶ	ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου
[173]	ᾄδει τι ~μέλος θανάτου προοίμιον,	καὶ	τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει τὴν
[196]	ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς,	καὶ	~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν
[160]	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα	καὶ	τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα
[180]	αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω πηδήσας	καὶ	τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν.
[161]	ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος	καὶ	τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον.
[180]	τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε,	καὶ	τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς
[199]	τὸ κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν.	Καὶ	τί σοι τὰ πολλὰ λέγω;
[190]	εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ	καὶ	τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[165]	μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα	καὶ	~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ
[170]	τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις	καὶ	τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ
[179]	εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ	καὶ	τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω
[151]	γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ	καὶ	τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα,
[191]	καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων
[193]	οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες	καὶ	τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως
[175]	παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ	καὶ	τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε
[200]	κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα	καὶ	τὸν νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ
[151]	ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν,	καὶ	τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ
[183]	μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον	καὶ,	τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας,
[198]	μὴ τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ	καὶ	τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ
[165]	αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,	καὶ	τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ
[161]	ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας	καὶ	τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ
[200]	κείμενον, διὰ ~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα	καὶ	τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ
[158]	οὐδὲν εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα,	~καὶ	τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ δὲ
[158]	ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα,	καὶ	τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ δὲ
[175]	συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου μέρος	καὶ	τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ
[161]	ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας
[170]	κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω	καὶ	τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[170]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[180]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν
[153]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ
[162]	ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται, μέχρι
[153]	οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι
[175]	ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	καὶ	τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι
[175]	ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω	καὶ	τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ
[154]	ἐστί, τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω	καὶ	τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται
[156]	ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως	καὶ	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς
[156]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς
[171]	δαίμων οὕτως σε μισεῖ ~ὡς	καὶ	τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν
[191]	καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ	καὶ	~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ
[152]	~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν οὖσα	καὶ	ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη,
[161]	εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι	καὶ	ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ
[194]	~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν. ~(Λέαινα	καὶ	ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην
[165]	κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ κόραξ,	καὶ	φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν
[199]	ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα	καὶ	φρίξασα τὴν χαίτην ~εἶπεν· Ὦ
[194]	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ	καὶ	φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ
[165]	δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι	καὶ	φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ κρέας
[180]	πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου	καὶ	φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ
[199]	~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ	καὶ	χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι
[199]	εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς οἶκον	καὶ	χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ
[180]	πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ	καὶ	χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ
[165]	εὐμεγέθη τε καὶ καλόν, λέγουσα	καὶ	ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν
[157]	~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας	στερίσκομαι.	~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον
[183]	ὦ οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς,	φυλάξομαι	σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ
[183]	ἴσθι ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς,	φυλάξομαί	~σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ
[184]	κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος	ἔσομαι,	καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι.
[184]	ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα	γενήσομαι.	Ὁ ~μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς
[178]	μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη·	τραφήσομαί	τε γὰρ καὶ εἰς κόρον
[189]	ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς,	γνώσομαι.	~Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν
[167]	ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ	ἀπόλλυμαι.	~Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν
[188]	πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε	φοβοῦμαί	σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ·
[179]	~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ	ἀπαρνοῦμαι·	ἀεὶ μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου
[159]	ἐὰν μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν	παράσχωμαι,	οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω
[199]	ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις	ὑγιᾶναί	με καὶ ζῆν, τὴν ἔλαφον
[161]	τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ τὸ	ὐπερπεφρονηκέναι	~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ ὄρνεα. ~Ζεὺς
[198]	τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ	δεδοικέναι	τὴν ~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως
[176]	τινι ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ	δυνάμεναι	αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως
[163]	Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ
[163]	Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ
[162]	οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων	γεγονέναι.	Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα τῆς
[176]	~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις	διαρραγῆναι	πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι.
[161]	αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης	στερηθῆναι.	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[185]	~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων	στερηθῆναι,	τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι
[164]	δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις,	ἀναπτῆναι	μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,
[200]	μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι δὲ	ἀναστῆναι·	Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι δι'
[200]	μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ	ἐξαναστῆναι	μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς,
[181]	συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν	~εἶναι.	Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ
[191]	εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος	~εἶναι	δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε,
[162]	ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα, δοκοῦσί τινες	εἶναι,	ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι
[191]	ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν	εἶναι	θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου
[153]	~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας χρήσιμα	εἶναι.	Καὶ δή, εἴ ποτέ τις
[156]	τῆς φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος	εἶναι.	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[156]	ἐνό μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα	εἶναι.	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[161]	ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι	~εἶναι	καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται
[185]	τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα	εἶναι	μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν. Διόπερ ἀφεῖσα
[158]	λέγων χρήσιμον ~ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις	εἶναι	νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα
[153]	~τὰ αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς χρήσιμα	εἶναι.	Οὗτος οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων
[163]	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν	εἶναι,	προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος
[163]	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν	εἶναι,	προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος
[156]	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς	εἶναί	τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς
[156]	ἔνιοι ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες	εἶναί	τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας
[158]	ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμος	εἶναι	τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ
[186]	δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον	εἶναι	τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν
[184]	αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν	~μεθεῖναι	αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν λεπτός
[195]	~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων	δοῦναι	δίκας καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα,
[199]	~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι	δοῦναι	περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς
[156]	ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν	ἐπιδοῦναι.	~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς
[198]	μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι	ἐκδοῦναι,	ἐὰν μὴ τούς τε ~ὀδόντας
[198]	ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ δὲ μὴ	~ἐκδοῦναι	θηρίῳ τὴν θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ
[155]	σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε	ἀπαλλάξαι	ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον εἰς
[153]	συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν	διαφυλάξαι·	ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων
[196]	~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο	πρᾶξαι.	Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι
[199]	ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ'	εὖξαί	μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με
[163]	τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ	περιστεραί.	~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς
[163]	ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ	περιστεραί.	~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι
[191]	τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων	συμφοραὶ	τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται.
[174]	ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν	~ᾆσαι	ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ
[200]	ἐκ τῆς πολλῆς μάχης καὶ	~σκοτοδινιᾶσαι,	ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ
[178]	ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε	πεινᾶσαι.	Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ
[163]	δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα	ἀμφιγνοήσασαι	αὐτοῦ τὴν φωνὴν ἐξήλασαν αὐτόν.
[199]	τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι	ποιῆσαι	καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν.
[199]	καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει	ποιῆσαι·	οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ
[160]	παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ	πεπλάνησαι,	ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις
[162]	αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος	~χειροτονῆσαι	αὐτοῖς τὸν κολοιὸν βασιλέα διὰ
[180]	Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ	φωνῆσαι	αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω πηδήσας
[180]	ἀνοίξαντος, κατελθεῖν, κἀκείνης ζητούσης αὐτὸν	φωνῆσαι,	ὁ ~κύων αἴφνης πηδήσας αὐτὴν
[165]	εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ	παραστῆσαι	αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν
[162]	ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων	καταστῆσαι,	προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ
[197]	~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον	συγκλεῖσαι	ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε
[191]	ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς	~κατακρημνίσαι.	Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα
[180]	δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον	διυπνίσαι	ὑπὸ τὴν ῥίζαν καθεύδοντα, ὡς,
[182]	πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος,	παῦσαί	με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα
[155]	ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε	καταδῦσαι,	τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ
[165]	~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε	βασιλεῦσαι.	~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος
[166]	τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο	θῦσαι.	Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπεν·
[184]	αὐτὸν, ἐδεῖτο μὴ νῦν αὐτὸν	καταθῦσαι.	~Νῦν μὲν γάρ, φησί, λεπτός
[199]	εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον	μηνῦσαι·	οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν
[163]	τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν	παὶουσαι.	Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα
[163]	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ	γνοῦσαι	φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι. Καὶ ὃς
[176]	οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες	λιμώττουσαι.	~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν
[176]	οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι. ~Κύνες	λιμώττουσαι,	ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι ποταμῷ
[155]	τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα	σῶσαι	ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους
[153]	τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου	λέγεται	τὰ ~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας
[173]	πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν	~ἀπεργάζεται.	~Κύκνος καὶ δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους
[153]	διωκόμενος καταλαμβάνηται, γινώσκων οὗ χάριν	~διώκεται,	ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει
[153]	ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν	διώκεται,	~μέχρι μέν τινος φεύγει τῇ
[162]	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	χρεωφειλέται,	μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι
[189]	ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη	βούλεται	~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν
[177]	πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν	~παροξύνεται.	~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε
[187]	πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε	στέρεται	~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει.
[175]	~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ	τρέφεται	πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ
[153]	οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος	καταλαμβάνηται,	γινώσκων οὗ χάριν ~διώκεται, ἀποτεμὼν
[153]	ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος	γένηται,	~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει
[152]	καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ	παροδῖται	~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων
[163]	πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν,	ἀφαιρεῖται	καὶ τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς
[163]	ὠφελεῖν πολλάκις καὶ τὰ προσόντα	~ἀφαιρεῖται.	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν
[191]	μηκέτι ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ	εὕρηνται	καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω
[200]	λόγος δηλοῖ ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι	~ἄχθονται	οἳ τῶν ἰδίων πόνων τοὺς
[191]	καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν	~ἀναλίσκονται·	βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ
[156]	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι	εὑρίσκονται.	~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ
[162]	ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς ἦσαν	εὑρίσκονται.	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν
[176]	φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν	βούλονται	~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ
[174]	ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες χαρίσασθαι	βούλονται,	~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο.
[161]	~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν	δυσχεραίνονται	διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς
[183]	τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα	~γίνονται.	~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων εἴς
[183]	τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα	~γίνονται.	~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων
[191]	συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι	γίνονται.	~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς
[198]	~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις	~γίνονται	οἷς πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων
[162]	προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ	παραγενήσονται	πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων
[184]	κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον	φυλάσσονται.	~Κύων κρέας φέρουσα. ~Κύων κρέας
[180]	αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ	ἀντιπαρατάσσονται.	~Κύων καὶ κόχλος. ~Ὤα τις
[184]	περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο	φυλάττονται.	~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων
[154]	καὶ τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως	τρέφονται	οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς
[191]	δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων	παραμυθοῦνται.	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες
[153]	σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων	ποιοῦνται.	~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις
[156]	τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας	ἀφίκωνται,	οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν
[156]	δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς πολιτείας	ἀφίκωνται,	οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς
[160]	~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα	γένωνται.	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα
[176]	εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας	~παραγένωνται.	Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι
[184]	ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ	δεσπόται	γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν ἀφῇς
[184]	μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ	δεσπόται	ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ
[158]	ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών.	~Κλέπται	εἴς τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν
[158]	εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών.	~Κλέπται	εἴς τινα οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν
[158]	δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν.	~(Κλέπται	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα
[158]	ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα.	~(Κλέπται	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα
[199]	λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι	ἔσται	πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί
[158]	ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς	ἐναντιοῦται	ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα.
[199]	νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος	θυμοῦται,	καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει
[158]	ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς	ἠναντίωται	ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα.
[199]	ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν	φάραγγι·	τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ
[196]	~Λέων γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος	δι'	ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω
[200]	ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι	δι'	ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[186]	εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ; οὐ	δι'	ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ δι'
[186]	δι' ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ	δι'	ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας.
[176]	ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων	δι'	ἐλπίδα κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι
[196]	ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω δεῖν	δι'	ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ
[157]	~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον	δι'	ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται
[196]	Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου	δι'	ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ'
[154]	λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν	δι'	ἣν τὰ μὲν ἄγρια τῶν
[170]	~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ	δι'	οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ
[164]	πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ	παιδὶ	ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας
[166]	~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν	παγίδι	κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν
[166]	~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ	παγίδι	ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ
[160]	~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος,	ἐλπίδι	προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε,
[192]	κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ·	Εἰ	ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ
[199]	γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν.	~Εἰ	δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς,
[188]	δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος.	Εἰ	δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς
[199]	~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα	εἰ	εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ
[165]	ἔφη· Ὦ κόραξ, καὶ φρένας	εἰ	εἶχες, οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς
[189]	σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου	εἰ	ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ
[199]	δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν·	εἰ	θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν,
[179]	ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς,	εἰ	καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε
[196]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν,	εἰ	μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη,
[190]	δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν,	εἰ	μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ
[174]	δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ'	εἰ	σὺ οὐκ ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν
[166]	ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν,	εἰ	τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς
[184]	ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε,	εἰ	τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς
[165]	καὶ τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο,	εἰ	~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ παραστῆσαι
[200]	μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς,	εἴ	γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος
[175]	~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος,	εἴ	γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ'
[175]	δὲ τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος,	εἴ	γε αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην
[175]	δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή,	εἴ	ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ'
[175]	δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή,	εἴ	ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι,
[153]	θεραπείας χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή,	εἴ	ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει
[188]	σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ·	εἰ	δὲ μή, τί σοί ἐστιν
[188]	φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου	εἶ·	εἰ δὲ μή, τί σοί
[199]	Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος	εἶ	καὶ δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς
[180]	~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον	εἶ	καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι
[179]	καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω·	ἀεὶ	δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις
[179]	τὸ ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι·	ἀεὶ	μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις
[180]	ἀλέκτωρ κατὰ τὸ σύνηθες ~μεγάλα	ἐκεκράγει.	Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα καὶ
[165]	ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα	ἐκεκράγει.	Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ
[170]	τινος δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα	ἐκεκράγει.	Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν
[153]	χάριν διώκεται, ~μέχρι μέν τινος	φεύγει	τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος,
[173]	τὴν φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν	διαφεύγει	τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[178]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ	δεῖ	θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων εὖ
[163]	τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	δεῖ	καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,
[151]	πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν	~δεῖ	καὶ τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα.
[179]	οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ	~δεῖ	κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν
[194]	τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει	δεῖ	μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν.
[163]	ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ ἡμᾶς	δεῖ	τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι
[173]	κύκνος, ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς,	ᾄδει	τι ~μέλος θανάτου προοίμιον, καὶ
[173]	δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ	ἔδει	τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς
[197]	ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε	ἔδει	φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους
[180]	δὲ νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ	ἀλσώδει	ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί
[198]	μὲν αὐτὸν ἄξιον τῆς θυγατρὸς	~δοκιμάζει·	μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι
[199]	εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν	~ἁρπάζει	λαθραίως, τοῦ κόπου κέρδος ταύτην
[199]	~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ·	χρῄζει	γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν.
[155]	καὶ πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος	ἁρμόζει.	~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ
[177]	~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς	περιῄει	ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ
[178]	τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ κατιὼν	ἀπῄει	μεγάλως κράζων. Τῶν τις δὲ
[161]	~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ	μεγέθει	τῶν ἄλλων κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας
[194]	Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν	πλήθει	δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν
[192]	ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ	ἠκολούθει	καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ
[199]	Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων	ἐπηκολούθει,	~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα
[175]	γε αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην	μοχθεῖ,	ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς
[175]	αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα	μοχθεῖ,	ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς
[199]	Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους	ποιεῖ	~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ
[188]	καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη	~ποιεῖ.	Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου
[155]	Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος	ἐκεῖ	κατέβη. Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος,
[199]	αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ	εἱστήκει	ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει
[181]	εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα.	Διδάσκει	~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι οἱ
[153]	εἴ ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος	διώκει	ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν
[187]	διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα	διώκει	κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς
[178]	δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα	ἐκάλει,	λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν
[171]	Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ ἑστίασιν	ἐκάλει.	Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη·
[184]	αὐτὸν ἐπὶ τοῦ δώματος ~κοιμώμενον,	ἐκάλει	πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν.
[184]	καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν	ἐκάλει,	ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ
[174]	Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν	παρεκάλει	αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ.
[199]	θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον	θέλει	ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ'
[187]	οὐ φέρεις; ~Ἄφρων δ' ὅς	ἐθέλει	πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε
[173]	τὴν δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει τῷ	μέλει.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις
[199]	τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ	~προσωμίλει,	εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με
[199]	νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ	προσφιλεῖ	δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν·
[177]	ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ	πόλει	κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ
[195]	εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν	πόλει	οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,
[153]	τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας	τυγχάνει.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω
[153]	ῥίπτει καὶ οὕτως τῆς σωτηρίας	~τυγχάνει.	Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί
[165]	βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα	~ἐπῄνει	αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε καὶ
[168]	εὔχου τῷ θεῷ καὶ μὴ	θρήνει.	Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς
[169]	~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν	ἐθρήνει	λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ
[187]	τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς'	ἐπεφώνει·	~Πῶς σὺ διώκεις οὗ τὴν
[179]	εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς ἐν	~τάξει	ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ
[199]	τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ	κατανοεῖ.	~(Λέων καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ.
[173]	ᾠδῆς, τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν.	Ἐπεὶ	δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν
[199]	τὴν δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν.	Ἐπεὶ	δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν,
[163]	οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·	ἐπεὶ	δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα
[165]	καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς	πρέπει	αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,
[161]	Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ	ὕβρει	οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε
[177]	ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω,	δεήσει	με ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν
[168]	σε, ὦ τέκνον, τῶν θεῶν	ἐλεήσει;	τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ
[194]	σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ καὶ	φρονήσει	διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ
[171]	ἡ γὰρ δαίμων οὕτως σε	μισεῖ	~ὡς καὶ τῶν σῶν οἰωνῶν
[171]	ἡ γὰρ θεὸς οὕτω σε	μισεῖ	ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων σοι
[199]	βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι·	~νοσεῖ	δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ
[199]	ποῖον τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν	βασιλεύσει.	Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν
[151]	~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ	περιπάτει,	καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ
[199]	καρδίαν οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι	ζήτει·	ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν,
[199]	λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν	ἐπεζήτει.	Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη·
[153]	γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα	ῥίπτει	καὶ οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει.
[153]	~διώκεται, ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα	ῥίπτει	πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω
[173]	προοίμιον, καὶ τῇ μὲν ᾠδῇ	μηνύει	τὴν φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν
[152]	ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος	ἐλέγχει.	~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον τετράπουν
[151]	ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους	ἐλέγχει·	πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν
[165]	αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν	ἔχει,	~ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει.
[170]	ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ	ἔχει.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω
[170]	ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ	ἔχει.	Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων οἱ
[187]	στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα	πάσχει.	~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς
[180]	εἶ καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις·	~κατάβηθι	δὲ ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς
[183]	~αὐτὸν φεύγοντα, εῖπεν· Ὦ οὗτος,	ἴσθι	ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί
[170]	~(Κορώνη καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα	κόρακι	ἐπὶ τῷ δι' οἰωνῶν τοῖς
[170]	~(Κορώνη καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα	κόρακι	ἐπὶ τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι
[200]	ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε	ἀλώπεκι	ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[199]	ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ	ἀλώπεκι,	ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις
[192]	ἢ ὁ λαγωὸς δεῖπνος τῇ	~ἀλώπεκι.	Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν
[192]	καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ	ἀλώπεκι·	Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις
[152]	στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία	εἰμὶ	ἐγώ, ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ
[157]	δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία	εἰμί,	~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας
[179]	οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι πλησίον	εἰμὶ	~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος.
[179]	ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον	εἰμὶ	θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος.
[184]	~Νῦν μὲν γάρ, φησί, λεπτός	εἰμι	καὶ ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν
[184]	αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν λεπτός	εἰμι	καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου
[199]	~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον.	Ὄμνυμι	γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα
[167]	ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν	τινι	εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς
[157]	οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν	τινι	μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ
[163]	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν	τινι	περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας,
[163]	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν	τινι	περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν
[176]	~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν	τινι	ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι
[177]	τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι	~κυνὶ	βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν
[163]	καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι	περιστερεῶνι	περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας
[166]	ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ	Ἀπόλλωνι	λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς παγίδος
[157]	~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν τινι	μυρσινῶνι	κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ τὴν
[188]	ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς	~ὄνυξι	καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο
[188]	Καὶ ὁ λέων τοῖς ἰδίοις	ὄνυξι	~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ
[200]	αὐτόν, διὰ μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο.	Ὁι	δὲ ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν·
[179]	θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος.	Ὁι	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν
[158]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα.	~Ὅι	δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ
[181]	Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι	οἱ	ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς
[175]	οὐ μεμπτοί ~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς	οἱ	γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι.
[175]	οὐ μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς	οἱ	γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο.
[161]	ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς.	Οἱ	δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει
[161]	κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι.	Οἱ	δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε
[200]	καὶ τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο.	~Οἱ	δὲ βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ
[199]	ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην.	Οἱ	δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ.
[158]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρων.	Οἱ	δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό
[152]	ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν.	Οἱ	δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ
[179]	~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος.	Οἱ	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς
[184]	καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου	οἱ	δεσπόται γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν
[191]	~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων
[184]	ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν	οἱ	ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ
[195]	καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ	~οἱ	εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας
[191]	~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.	~Οἱ	λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν
[175]	δηλοῖ ὅτι καὶ τῶν νέων	οἱ	μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί ~εἰσιν,
[168]	ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ ἔχοντες
[198]	ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	οἱ	ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες, ὅταν
[175]	κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων	οἱ	ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν
[159]	τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ	οἱ	στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ
[193]	θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως	οἱ	τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ
[161]	στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς
[170]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ
[170]	ἔχει. Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων	οἱ	τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ
[197]	μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως	οἱ	τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς
[186]	τῆς κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι	οἱ	τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί
[154]	τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται	οἱ	ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας
[190]	πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	οἱ	φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν
[180]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	φρόνιμοι, ὁπόταν τι ~κακὸν αὐτοῖς
[184]	ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν
[196]	ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός. ~Οὕτως	οἱ	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων
[184]	ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως	οἱ	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί
[180]	διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς
[153]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας
[162]	γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	χρεωφειλέται, μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια
[187]	λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων	οἳ	κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες,
[164]	ἂν ἐπ' ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων	οἳ	μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι βουλόμενοι
[200]	δηλοῖ ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται	οἳ	τῶν ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας
[159]	πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ	στρατηγοὶ	ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ.
[177]	δέ ~τινος οὕτως ὡς ἄρα	δέοι	αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα
[200]	αὐτήν, μὴ δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι·	Δείλαιοι	~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα
[200]	δὲ ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν·	Ἄθλιοι	~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν.
[156]	ἐξηλάθη. ~Οὕτως καὶ τῶν ῥητόρων	ἔνιοι	ἐν σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες,
[156]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων	ἔνιοι	ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί
[174]	παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως	ἔνιοι	τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες
[176]	ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως	ἔνιοι	τῶν ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα κέρδους
[156]	ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς	~ἄξιοί	εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν τινι μυρσινῶνι
[156]	~ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς	ἄξιοι	εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν
[162]	εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν,	~ὁποῖοι	ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς
[200]	δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι ἄλλων κοπιώντων ἄλλοι κερδαίνουσιν.
[163]	ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς
[200]	γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ
[175]	~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι καὶ τῶν νέων οἱ
[191]	ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων
[168]	γε οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν
[198]	~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας
[190]	καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι
[184]	μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ~φρόνιμοι τῶν α̣
[180]	πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων
[178]	ὅθεν ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὐ δεῖ θαρρεῖν τοῖς
[153]	~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[170]	οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[180]	~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[156]	αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων
[172]	ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν
[173]	διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς
[183]	ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς
[183]	ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς
[171]	ἵνα διαλλαγῇ μοι. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς
[158]	ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς
[158]	οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς
[169]	θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	{ὅτι} τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς
[186]	οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι	πρόδηλοί	εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν.
[194]	καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ	δειλοὶ	καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες.
[170]	ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ	φίλοι·	~κορώνη γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα
[200]	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἄλλων κοπιώντων	ἄλλοι	κερδαίνουσιν.
[179]	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ	ἄλλοι	τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα ταῦρον
[194]	ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ	~πολλοὶ	δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ
[171]	μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	πολλοὶ	διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν
[171]	~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ Οὕτω	πολλοὶ	διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν
[199]	φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν	ἐπιθολοῖ	καὶ τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς
[199]	πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί	μοι	ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ'
[178]	λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν	μοι.	Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο,
[171]	μᾶλλον αὐτῇ θύω, ἵνα διαλλαγῇ	μοι.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ
[199]	χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις	μοι,	~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε
[169]	δὲ σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν	μοι	~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς
[199]	πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί	μοι	~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ·
[178]	ἐν τῇ καρδίᾳ· Βαβαί, πόση	μοι	χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί
[184]	δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ	ἐμοὶ	δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα
[183]	ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν εἴληφας, ἀλλ'	ἐμοὶ	καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[183]	ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν εἴληφας, ἀλλ'	ἐμοὶ	καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ
[199]	εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις	ἐμοὶ	πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι.
[193]	καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν	ἐπιβαλλόμεμοι	εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ.
[153]	~τυγχάνει. Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	φρόνιμοί	εἰσιν ὅσοι διὰ χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι
[180]	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	φρόνιμοι,	ὁπόταν τι ~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ,
[184]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ	~φρόνιμοι	τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες
[196]	ἐξιόντος δὲ οὐδενός. ~Οὕτως οἱ	φρόνιμοι	τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι
[184]	μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως οἱ	φρόνιμοι	τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί τι
[180]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ	~φρόνιμοι	τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας
[153]	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	φρόνιμοι	ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα
[199]	βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι·	οἴμοι,	πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ
[169]	εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν·	Οἴμοι	τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ·
[169]	εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων·	Οἴμοι	τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ·
[199]	ὁ βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων	ἐστίμοι·	~νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς
[175]	Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων οἱ	ῥᾴθυμοι	οὐ μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς
[200]	δὲ βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ	δυνάμενοι	δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον,
[200]	~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ ἐξαναστῆναι μὴ	δυνάμενοι	ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε
[180]	καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους	ποιησάμενοι	ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς
[180]	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν	ποιησάμενοι	ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης, ὁ
[175]	καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν	ἐπιστάμενοι	οὐ μεμπτοί ~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς
[176]	δι' ἐλπίδα κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους	~ὑφιστάμενοι	φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν
[180]	ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι	παραλογιζόμενοι.	~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ.
[176]	ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον	καταναλισκόμενοι	ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος.
[164]	οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι	βουλόμενοι	ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες.
[176]	πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται	~περιγενόμενοι.	~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς
[191]	ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ	ἀποπνιγησόμενοι.	Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ τῆς
[153]	φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι διὰ χρήματα	~ἐπιβουλευόμενοι	ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ τῇ
[154]	ὁμοίως τρέφονται οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς	~τρεφόμενοι	τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ
[191]	τὴν λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν	ἐμπεσούμενοι	καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων
[170]	τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν	~ἁμιλλώμενοι,	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ
[170]	τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν	ἀνθαμιλλώμενοι	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ
[196]	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων	προορώμενοι	τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς
[161]	ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ	ξένοι	~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν
[163]	ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν.	~Κἀκεῖνοι	διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν οὐκ
[163]	ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς·	~κἀκεῖνοι	οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ τὸ
[187]	πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν	ἐκεῖνοι	ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα
[200]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι εὐλόγως	ἐκεῖνοι	~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων πόνων
[186]	κακίας. ~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων	κενόδοξοι	τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν
[186]	~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι	τρόποι	πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ
[194]	διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ	ἄνανδροι	ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία.
[198]	εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται οἷς πρότερον	φοβεροὶ	καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ καὶ
[179]	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ	ἕτεροι	οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ τγς
[180]	τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν	ἀμφότεροι.	Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη
[191]	δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε,	ἑταῖροι,	μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε·
[199]	τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ	σοι	δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν
[199]	κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς	σοι	δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας
[199]	βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται πρώτῃ	σοι	εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ,
[199]	γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ	σοι	εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ
[188]	εἶ· εἰ δὲ μή, τί	σοί	ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις
[184]	πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ	σοὶ	ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν
[199]	καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά	~σοι	ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ
[199]	ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω	σοι.	Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων
[192]	κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά	~σοι	κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ·
[171]	μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων	σοι	οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ
[166]	εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς	σοι	πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην
[199]	αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί	σοι	τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν.
[153]	καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν	ὅσοι	διὰ χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν
[179]	ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ	μέντοι	πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις καὶ
[173]	ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	~μέντοι·	τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν
[175]	νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ	μεμπτοί	~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς
[172]	ζῷα, τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων,	αὐτοὶ	ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[159]	~βαστάζειν, ἐκείνη ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ὦ	οὗτοι,	ἐὰν μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν
[170]	ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ	οὗτοι·	κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε
[198]	τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν,	εὐάλωτοι	τούτοις ~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ
[191]	κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα	βάτραχοι	ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς
[191]	χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ	βάτραχοι.	~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας
[191]	ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ	βάτραχοι.	~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν
[196]	τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς	ἔχοι.	Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς, καὶ
[190]	ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.	~Λαγωοὶ	καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες
[191]	ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται.	~(Λαγωοὶ	καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς
[191]	κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι.	~(Λαγωοὶ	καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε
[191]	~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.	~Λαγωοὶ	καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν
[190]	ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες.	~Λαγωοί	ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς
[191]	καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ	λαγωοί	ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς
[170]	~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν	επί	τι δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως
[195]	~πρᾷος καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος.	Ἐπὶ	δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς
[180]	δὲ ~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν	ἐπὶ	δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ
[171]	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα	ἐπὶ	ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς
[193]	γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς	ἐπὶ	θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως
[156]	εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ	ἐπὶ	σκήνην καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων
[158]	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς	ἐπὶ	τὰ ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ
[158]	εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς	ἐπὶ	τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ δὲ
[176]	τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως	ἐπὶ	τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ
[156]	σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν	ἐπὶ	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί
[156]	σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν	~ἐπὶ	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι
[161]	τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες	ἐπὶ	τῇ ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν.
[196]	οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν	ἐπὶ	τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε.
[193]	καταπιών, διαρραγέντος αὐτῷ τοῦ φάρυγγος,	ἐπὶ	τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος
[180]	ἀλσώδει ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν	ἐπί	τι δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς
[191]	ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν	ἐπί	τινα κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο,
[162]	αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα	ἐπί	τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ,
[165]	καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας	ἐπί	τινος δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ
[170]	θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν	ἐπί	τινος δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα
[160]	~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων	ἐπί	τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ
[159]	ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν	ἐπὶ	τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ
[173]	ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι· τὸν μὲν
[184]	ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν	ἐπὶ	τοῦ δώματος ~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς
[184]	ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω	ἐπὶ	τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα,
[197]	ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ	ἐπὶ	τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ ὁ
[156]	σφόδρα εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ	τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ εἰς
[156]	εὔφωνος εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ	τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ
[170]	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι	ἐπὶ	τῷ δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις
[170]	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι	ἐπὶ	τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις
[194]	ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος	ἐπὶ	τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν·
[152]	παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς τοὺς	ἐπὶ	~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα.
[159]	ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ	ἐπὶ	τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ
[188]	ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ γυνὴ τῷ	ἀνδρὶ	μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ λίαν
[197]	ἐτράπη. Καὶ ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς	περὶ	αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος
[159]	καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες	περὶ	δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ
[167]	ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ	~περὶ	σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ
[188]	ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ	περὶ	~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα.
[199]	συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι	περὶ	τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων·
[184]	οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν	περί	τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς
[200]	καὶ ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες,	περὶ	τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ'
[200]	καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες,	περὶ	τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν ὑπ'
[168]	νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν ἔφη τῇ	μητρί·	Μῆτερ, εὔχου τῷ θεῷ καὶ
[151]	πλευράς σου. Ἔφη δὲ τῇ	μητρὶ	ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ,
[163]	αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ,	μέχρι	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν
[163]	αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ,	μέχρι	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν
[162]	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται,	μέχρι	μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα,
[153]	βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν διώκεται,	~μέχρι	μέν τινος φεύγει τῇ τῶν
[186]	ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς	πᾶσι.	Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων
[174]	~Κύκνος καὶ δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους	φασὶ	παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ
[199]	εἰς τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς	γλυκέσι	σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς
[175]	τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ	μεμπτέσι	εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς
[199]	ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς	ὄφεσι	φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ
[184]	αὐτὸν καταθῦσαι. ~Νῦν μὲν γάρ,	φησί,	λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν
[155]	δὲ μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια,	φησί,	~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ τὸν
[186]	τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί	εἰσι	δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων
[190]	μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ	τίσι	πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[190]	δηλοῖ ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς	κρείττοσι	τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ
[188]	τοῖς ~ὄνυξι καὶ δάκνεις τοῖς	ὀδοῦσι;	τοῦτο καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ
[179]	πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις καὶ	λέουσι	μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους
[179]	πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ	λέουσι	~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους
[179]	καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε	λέουσι	οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ
[162]	μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα,	δοκοῦσί	τινες εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ
[184]	μὲν λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός·	μέλλουσι	δέ ~μου οἱ δεσπόται γάμους
[161]	~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις	εὐδοκιμοῦσι	διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι καὶ
[176]	ἐλπίδα κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι	φθάνουσι	πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται
[170]	ἴσων μὴ ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα	~ὀφλισκάνουσι.	~(Κορώνη καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ
[190]	τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας	καταφρονοῦσι.	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί
[180]	τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους	πέμπουσι	παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ
[162]	χρεωφειλέται, μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια	~ἔχουσι	χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν
[159]	τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον	προέχουσι	τῇ ισχύι ὡς καὶ αὐτὴν
[184]	ἀνθρώπων, ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες	~ἐκφύγωσι,	ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων
[184]	τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες	σωθῶσι,	διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων
[176]	ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ	ἐκπίωσι,	εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας
[200]	τῶν ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας	ὁρῶσι	τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ
[158]	~αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο ὅπως αὐτὸν	ἀπολύσωσι,	λέγων χρήσιμον ~ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις
[158]	θύεσθαι ~ἐδεῖτο ὡς ἂν αὐτὸν	ἀπολύσωσι,	λέγων χρήσιμος εἶναι τοῖς ἀνθρώποις
[155]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα·	τί	γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ
[197]	Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας·	τί	γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν
[180]	ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί	τι	δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς κλάδοις
[170]	τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί	τι	δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν.
[155]	ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα·	τί	δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι
[175]	θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ	τι,	~ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ
[198]	ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν	τι	ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ
[175]	εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ	τι,	καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ
[180]	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν	τι	~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς
[184]	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί	τι	κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον
[183]	~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων εἴς	τι	μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος,
[171]	Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν·	Τί	μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ
[171]	Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη·	Τί	μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ
[173]	ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς, ᾄδει	τι	~μέλος θανάτου προοίμιον, καὶ τῇ
[199]	τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν.	Τί	μοι ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ;
[199]	~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου	τι	ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην
[188]	μου εἶ· εἰ δὲ μή,	τί	σοί ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι
[199]	κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ	τί	σοι τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης
[196]	πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς	τι	~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο
[169]	διὰ ἄργυρον, οὐ διὰ ἄλλο	τι	τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον
[169]	τινός, οὐκ ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο	τι	τῶν τιμίων· κόκκος δὲ σίτου
[186]	Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ·	Τί	φαντάζῃ; οὐ δι' ἀρετὴν ~τοῦτον
[179]	ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα ταῦρον εἶπον·	~Τί	φεύγεις; οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν
[189]	~Κώνωψ καὶ ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς	κέρατι	ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας,
[199]	καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις	ἔτι.	Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους
[199]	ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν· μὴ	ἔτι	ζήτει· ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη
[177]	ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη	ἔτι	μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος.
[184]	τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις ~καθεύδοντα,	μηκέτι	γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[184]	πρὸ τῆς ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς,	μηκέτι	γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι
[191]	~αὐτοὺς ἔφη πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ	μηκέτι	ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται
[199]	χαίτην ~εἶπεν· Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ	οὐκέτι	χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις
[153]	τινος φεύγει τῇ τῶν ποδῶν	ταχύτητι	συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν
[152]	τοὺς ἀχαρίστους καὶ κακούργους, τοὺς	ἀντὶ	ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος
[173]	ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ δὲ κύκνος,	ἀντὶ	τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς, ᾄδει τι
[173]	παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος	ἀντὶ	χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά
[162]	ἀφείλετο. ~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ	ἀπογυμνωθέντι	κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ
[170]	καὶ διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς	προλέγοντι	τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους
[177]	ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ	δακόντι	~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ'
[154]	ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις ἐπιστὰς	ἀρδεύοντι	τὰ λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν
[199]	καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν	τελευτῶντι	αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ.
[200]	ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	ἄλλων κοπιώντων ἄλλοι κερδαίνουσιν.
[174]	ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν	ὅτι	ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἑαυτὸν θρηνοῦντος, ὁ
[163]	μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν
[200]	δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον,	ὅτι	δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος
[195]	βιαίοις φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν.	~Ὅτι	δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης καὶ
[199]	μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν,	ὅτι	εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ
[200]	ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ τῶν
[174]	περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας	ὅτι	εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ
[163]	ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους	~ὅτι	ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν
[163]	δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους	ὅτι	ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν
[175]	ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν
[165]	Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων	ὅτι	καὶ φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ
[194]	εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον.	Ὅτι	~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ
[179]	εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ εἶπεν·	Ὅτι	μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα
[158]	τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν εὗρον	ὅτι	μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ τοῦτον λαβόντες
[188]	τί σοί ἐστιν ἡ δύναμις;	ὅτι	ξύεις τοῖς ~ὄνυξι καὶ δάκνεις
[199]	οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν.	~Ὅτι	ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως τὸν
[181]	πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος	ὅτι	οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν
[191]	ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα
[168]	οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ
[198]	παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες,
[186]	ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας.	~Ὅτι	οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι
[190]	τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς
[184]	γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων,
[180]	αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[192]	Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις	ὅτι	ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ
[178]	ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὐ δεῖ θαρρεῖν τοῖς ἐξ
[179]	οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα.	Ὅτι	οὐ ~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν
[152]	οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ,	ὅτι	οὕς τῷ καρπῷ μου εὐφραίνω,
[153]	σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[170]	οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[180]	διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[156]	~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι
[172]	αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον
[173]	τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν
[183]	καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις
[183]	καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις
[171]	διαλλαγῇ μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς
[166]	κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω,	ὅτι	πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ
[193]	ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας,	ὅτι	πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν
[199]	μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ	ὅτι	σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος
[158]	οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται
[158]	ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται
[194]	τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα.	Ὅτι	τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει
[192]	κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ δολοῦν.	~Ὅτι	τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν
[159]	ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων	ὅτι	τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς
[152]	ὑπὸ τούτων δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω χάριτας.	~{Ὅτι}	τοὺς ἀχαρίστους καὶ κακούργους, τοὺς
[169]	ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	{ὅτι}	τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους
[151]	~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.	Ὅτι	τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ
[179]	φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ δὲ εἶπεν·	Ὅτι	τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ
[185]	διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ,	ὅτι	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς
[199]	ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν,	ὅτι	ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ
[171]	καὶ διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω,	διότι	οἶδα αὐτὴν ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα
[185]	στερηθῆναι, τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ,	διότι	οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι
[178]	καρδίᾳ· Βαβαί, πόση μοι χαρὰ	ἄρτι	ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ
[191]	ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ'	ἐστὶ	ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[174]	πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν	ἐστι	ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ
[153]	ὁ μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ. ~Κάστωρ	ἐστὶ	ζῷον τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον.
[154]	ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ	ἐστι	καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα
[189]	~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός	ἐστι.	~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε
[192]	ἔμαθόν σου τὸ ~ὄνομα πόθεν	ἐστί,	οὐκ ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν, ἀλλ'
[153]	~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ ζῷόν	ἐστι	τετράπουν ἐν λίμναις τὰ πολλὰ
[199]	ἐστὶν εἰς βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή	ἐστι	τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη
[154]	Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ	ἐστί,	τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ
[159]	~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι τῇ	ισχύι	ὡς καὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα
[195]	~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις ἐβασίλευσεν	οὐχὶ	θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος,