Fables |
[180] |
πρὸς
ἑαυτὴν
κατελθεῖν
ἠξίου·
ἐπιθυμεῖν
|
~γὰρ |
ἀγαθὴν
οὕτω
φωνὴν
ζῷον
ἔχον |
[183] |
ἂν
ᾖς,
φυλάξομαί
~σε·
οὐ
|
γὰρ |
ἀπ'
ἐμοῦ
καρδίαν
εἴληφας,
ἀλλ' |
[183] |
ἂν
ᾖς,
φυλάξομαι
σε·
οὐ
|
γὰρ |
ἀπ'
ἐμοῦ
~καρδίαν
εἴληφας,
ἀλλ' |
[199] |
ἄγε
εἰς
ἐμὰς
χεῖρας·
ἐπιθυμῶ
|
γὰρ |
αὐτῆς
ἐγκάτων
καὶ
~καρδίας.
Ἡ |
[199] |
λέων
~μέγα
βρυχώμενος
ἐστέναξεν·
λιμὸς
|
γὰρ |
αὐτὸν
εἶχε
καὶ
λύπη·
καὶ |
[151] |
μῦθος
τοὺς
μεμψιμούρους
ἐλέγχει·
πρῶτον
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ὀρθὰ
βιοῦν
~δεῖ
καὶ |
[171] |
μάτην
τὰς
θυσίας
ἀναλίσκεις;
ἡ
|
γὰρ |
δαίμων
οὕτως
σε
μισεῖ
~ὡς |
[198] |
καὶ
τοὺς
ὄνυχας
ἐκτέμῃ·
τούτους
|
γὰρ |
δεδοικέναι
τὴν
~κόρην.
Τοῦ
δὲ |
[158] |
τοῦτό
σε
μᾶλλον
θύομεν·
~ἐκείνους
|
γὰρ |
ἐγείρων
ἡμᾶς
οὐκ
ἐᾷς
κλέπτειν. |
[158] |
τοῦτό
σε
~μᾶλλον
θύομεν·
ἐκείνους
|
γὰρ |
ἐγείρων
κλέπτειν
ἡμᾶς
οὐκ
ἐᾷς. |
[170] |
ἔφη·
Ἀπίωμεν,
ὦ
οὗτοι·
κορώνη
|
γάρ |
~ἐστιν,
ἥτις
κέκραγε
καὶ
οἰωνισμὸν |
[170] |
Ἀλλ'
ἀπίωμεν,
ὦ
φίλοι·
~κορώνη
|
γάρ |
ἐστιν,
ἥτις
κεκραγυῖα
οἰωνὸν
οὐκ |
[191] |
Ἀλλὰ
μηκέτι
ἑαυτοὺς
κατακρημνίσωμεν·
~ἰδοῦ
|
γὰρ |
εὕρηνται
καὶ
ἡμῶν
δειλότερα
ζῷα. |
[171] |
μάτην
τὰς
θυσίας
ἀναλίσκεις;
ἡ
|
γὰρ |
θεὸς
οὕτω
σε
μισεῖ
ὡς |
[178] |
ἄρτι
ἐξαπιναίως
~ἐφάνη·
τραφήσομαί
τε
|
γὰρ |
καὶ
εἰς
κόρον
δειπνήσω,
ὥστε |
[191] |
εἴη
καὶ
δειλίας
πλέως·
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
~ὑπ'
ἀνθρώπων
καὶ
κυνῶν |
[199] |
εἶχεν·
μὴ
ἔτι
ζήτει·
ποίαν
|
~γὰρ |
καρδίαν
αὕτη
εἶχεν,
ἥτις
δὶς |
[168] |
τέκνον,
τῶν
θεῶν
ἐλεήσει;
τίνος
|
γὰρ |
~κρέας
ὑπὸ
σοῦ
γε
οὐκ |
[199] |
μὴ
πάλιν
με
ζητήσῃ·
χρῄζει
|
γάρ |
με
σύμβουλον
ἐν
πᾶσιν.
~Εἰ |
[199] |
καὶ
γενοῦ
ὡς
πρόβατον.
Ὄμνυμι
|
γάρ |
σοι
εἰς
τὰ
φύλλα
~πάντα |
[155] |
Ἀλλ'
ἔγωγε
ἄξια
πέπονθα·
τί
|
γάρ, |
σοῦ
σεαυτὸν
~κατακρημνίσαντος,
τοῦ
κινδύνου |
[155] |
Δίκαια,
φησί,
~πέπονθα·
τί
δήποτε
|
γὰρ |
τὸν
αὐτοχεῖρα
σῶσαι
ἐσπούδασα;
Ὁ |
[197] |
σύ
γε
~δίκαια
πέπονθας·
τί
|
γὰρ |
τοῦτον
συγκλεῖσαι
ἐβούλου
ὃν
καὶ |
[184] |
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι.
~Νῦν
μὲν
|
γάρ, |
φησί,
λεπτός
εἰμι
καὶ
ἰσχνός· |
[173] |
τοῖς
αὐτοῖς
~μέντοι·
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
ᾠδῆς,
τὸν
δὲ
τραπέζης
ἕνεκεν. |
[191] |
δεινὸν
ὑμᾶς
~αὐτοὺς
διαπράξησθε·
ἤδη
|
γάρ, |
ὡς
ὁρᾶτε,
καὶ
ἡμῶν
ἕτερ' |
[155] |
καὶ
κύων.
~Κηπουροῦ
κύων
εἰς
|
φρέαρ |
ἔπεσεν.
Ὁ
δὲ
ἀνιμήσασθαι
αὐτὸν |
[155] |
καὶ
κύων.
~Κηπωροῦ
κύων
εἰς
|
φρέαρ |
κατέπεσεν.
Ὁ
δὲ
κηπωρὸς
βουλόμενος |
[155] |
κατῆλθε
καὶ
αὐτὸς
εἰς
τὸ
|
φρέαρ. |
Οἰηθεὶς
δ'
~ὁ
κύων
ὡς |
[160] |
αὐτον
ἐγχρονίζοντα
καὶ
τὴν
αἰτίαν
|
παρ' |
αὐτοῦ
μαθοῦσα
~ἔφη
Ἀλλὰ
πεπλάνησαι, |
[159] |
καὶ
πόδες
περὶ
δυνάμεως
ἤριζον.
|
Παρ' |
ἕκαστα
δὲ
τῶν
ποδῶν
~λεγόντων |
[175] |
εἴ
γε
αὐτὸς
μὲν
ἐξιὼν
|
παρ' |
~ἕκαστα
μοχθεῖ,
ὁ
δὲ
οὐδὲν |
[163] |
δυοῖν
ἐπιθυμήσας
οὐδὲ
μιᾶς
ἔτυχεν.
|
Ἀτὰρ |
~οὖν
καὶ
ἡμᾶς
δεῖ
τοῖς |
[179] |
τῶν
~ἀμφόδων.
Κύνες
δὲ
ἕτεροι
|
οἷάπερ |
ταῦρον
ἰδόντες
εὐπαθῆμ
τγς
αἰτίαν |
[185] |
κύνα
εἶναι
μεῖζον
κρέας
~ἔχουσαν.
|
Διόπερ |
ἀφεῖσα
τὸ
ἴδιον
ὥρμησεν
ὡς |
[195] |
βίαιος,
ἀλλὰ
~πρᾷος
καὶ
δίκαιος,
|
ὥσπερ |
ἄνθρωπος.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
αὐτοῦ |
[178] |
Ἐκ
τῆς
πολλῆς
πόσεως
μεθυσθεὶς
|
ὑπὲρ |
κόρον
~οὐδὲ
τὴν
ὁδὸν
αὐτὴν |
[199] |
χειρὸς
ἀρρώστου
~ὑπέστης.
Καὶ
νῦν
|
ὑπὲρ |
σὲ
πλεῖον
ἐκεῖνος
θυμοῦται,
καὶ |
[153] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
φρόνιμοι
|
ὑπὲρ |
τῆς
~ἑαυτῶν
σωτηρίας
οὐδένα
λόγον |
[153] |
διὰ
χρήματα
~ἐπιβουλευόμενοι
ἐκεῖνα
ὑπερορῶσιν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
τῇ
σωτηρίᾳ
μὴ
~κινδυνεύειν. |
[183] |
εῖπεν·
Ὦ
οὗτος,
ἴσθι
ὡς,
|
ὅπουπερ |
ἂν
ᾖς,
φυλάξομαί
~σε·
οὐ |
[191] |
γάρ,
ὡς
ὁρᾶτε,
καὶ
ἡμῶν
|
ἕτερ' |
ἐστὶ
ζῷα
~δειλότερα.
Ὁ
μῦθος |
[151] |
μητρὶ
ὁ
καρκῖνος·
Ἐμὲ
~διδάσκουσα,
|
μῆτερ, |
ἃ
λέγεις,
ὀρθὰ
σὺ
βάδιζε |
[168] |
~Κόραξ
νοσῶν
ἔφη
τῇ
μητρί·
|
Μῆτερ, |
εὔχου
τῷ
θεῷ
καὶ
μὴ |
[151] |
~πλευρὰς
προστρίβειν.
Ὁ
δὲ
εἶπεν·
|
Μῆτερ, |
σύ,
ἡ
διδάσκουσα,
ὀρθὰ
~βάδιζε |
[173] |
ἐπονείδιστον.
~Κύκνος
ἀντὶ
χηνὸς
ἀπαχθείς.
|
~Ανὴρ |
εὐπορῶν
χῆνά
τε
ἅμα
καὶ |
[151] |
μήτηρ.
~Μὴ
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
|
μήτηρ |
ἔλεγε
μηδὲ
τῇ
ὑγρᾷ
πέτρᾳ |
[154] |
ἔφη·
Ἡ
γῆ
τῶν
μὲν
|
~μήτηρ |
ἐστί,
τῶν
δὲ
μητρυιά.
~Οὕτω |
[151] |
τότε
ὅμοια
διδάσκειν.
~(Καρκῖνος
καὶ
|
μήτηρ. |
~Μὴ
λοξὰ
περιπάτει,
καρκῖνος
ἔλεγε |
[151] |
~(Καρκῖνος
καὶ
|
μήτηρ. |
~Μὴ
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
μήτηρ |
[176] |
συνέθεντο
ἀλλήηαις
~ὅπως
πρῶτον
τὸ
|
ὕδωρ |
ἐκπίωσι,
εἶθ'
οὕτως
ἐπὶ
τὰς |
[180] |
~ἰσχυροτέρους
πέμπουσι
παραλογιζόμενοι.
~(Κύων
καὶ
|
ἀλέκτωρ |
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ
ἀλέκτωρ |
[180] |
~παρελθούσης
καὶ
αὐγῆς
καταλαβούσης,
ὁ
|
ἀλέκτωρ |
κατὰ
τὸ
σύνηθες
~μεγάλα
ἐκεκράγει. |
[180] |
καὶ
~συνευφρανθῶμεν
ἀμφότεροι.
Ὁ
δὲ
|
ἀλέκτωρ |
ὑπολαβὼν
ἔφη
αὐτῇ·
~Ἄπελθε,
φίλε, |
[180] |
ἀλέκτωρ
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ
|
ἀλέκτωρ |
φιλίαν
πρὸς
ἀλλήλους
ποιησάμενοι
ἐν |
[158] |
χρήσιμον
~ἑαυτὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
εἶναι
|
νύκτωρ |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐγείροντα. |
[180] |
δὲ
ἀλεκτρυόνος
~κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
|
νύκτωρ |
φωνήσαντος,
ἀλώπηξ
ἀκούσασα
πρὸς
αὐτὸν |
[153] |
~αντιδιδόντας,
ὁ
μῦθος
ἐλέγχει.
~(Κάστωρ.
|
~Κάστωρ |
ἐστὶ
ζῷον
τετράπουν
ἐν
λίμνῃ |
[153] |
σωτηρίᾳ
μὴ
~κινδυνεύειν.
~(Κάστωρ.
~Ὁ
|
κάστωρ |
ζῷόν
ἐστι
τετράπουν
ἐν
λίμναις |
[153] |
κακὰ
~αντιδιδόντας,
ὁ
μῦθος
ἐλέγχει.
|
~(Κάστωρ. |
~Κάστωρ
ἐστὶ
ζῷον
τετράπουν
ἐν |
[153] |
τοῦ
τῇ
σωτηρίᾳ
μὴ
~κινδυνεύειν.
|
~(Κάστωρ. |
~Ὁ
κάστωρ
ζῷόν
ἐστι
τετράπουν |