HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 89 formes différentes pour 341 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fables

[157]   Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη·

[151]   τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ

[200]   δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ

[175]   καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα

[175]   τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ,

[197]   αὐτὸν στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον

[168]   τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ γε οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ

[178]   δειπνήσω, ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος

[193]   αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ

[187]   ~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας εἰς τοὐπίσω.

[199]   τοῖς γλυκέσι σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ

[170]   οὗτοι· κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ

[181]   δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα

[151]   ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς

[151]   μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις

[181]   ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει

[179]   ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ

[179]   ῥήξας τοὺς δεσμοὺς τοῦ τραχήλου ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ

[155]   ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ

[164]   ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων

[167]   αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα

[196]   ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων

[181]   σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ

[161]   πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ

[195]   ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων

[158]   οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν.

[180]   τοῦ δένδρου κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ εἰωθὸς νύκτωρ

[180]   ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε,

[179]   ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα

[199]   ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ

[180]   ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι αὐτόν,

[199]   αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον

[192]   ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο·

[199]   καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ

[161]   καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος

[200]   βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι

[155]   κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη.

[182]   τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ'

[182]   τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη

[162]   χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς

[176]   ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ

[185]   ὡς τὸ ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν

[199]   σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη·

[193]   τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ

[184]   οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν

[198]   τῆς θυγατρὸς ~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ

[191]   ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν, ᾧ

[172]   ~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα

[200]   τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ δὲ βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι

[162]   γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν

[173]   τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ'

[199]   εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ

[194]   ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον.

[151]   πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα,

[179]   αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ

[199]   ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ

[199]   δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις

[196]   ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν

[180]   φωνὴν ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι

[199]   δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ

[199]   δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου

[199]   καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν

[199]   με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω

[166]   δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς

[200]   διὰ μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι

[199]   κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην.

[156]   καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ κακῶς

[187]   λέοντα ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς

[183]   ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ δὲ ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ~εἶπεν·

[167]   ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν

[179]   ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ

[199]   ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς

[158]   ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό σε

[195]   κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν

[171]   κύνα ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην

[190]   παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ

[199]   γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ

[192]   δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν

[154]   τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος

[160]   προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν

[187]   φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ

[165]   ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ

[184]   πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε

[188]   λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον.

[196]   ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα

[199]   ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος

[191]   αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων,

[197]   ~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη.

[199]   ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν.

[180]   ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ

[178]   παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν

[155]   κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν,

[169]   ἄλλο τι τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον

[162]   ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ

[200]   καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα

[173]   καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ δὲ κύκνος, ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς,

[178]   ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν τις δὲ κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ

[178]   φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων. Ὁ δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα ἐκάλει,

[186]   ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ;

[155]   αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη. Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ,

[180]   ἐν τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ δὲ ~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ

[180]   ἐπὶ δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ

[188]   ~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας

[192]   λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ μέν,

[195]   αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη·

[199]   κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ δὲ λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν

[199]   ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ λέων ~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς

[188]   τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ

[175]   μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ

[183]   ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ δὲ μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν ~αὐτὸν

[158]   καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ δὲ μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο

[158]   ~καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ δὲ μέλλων ὑπ' αὐτῶν θύεσθαι ~ἐδεῖτο

[155]   τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί,

[163]   τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν

[163]   τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν

[198]   γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ δὲ μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν θυγατέρα

[188]   οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ δὲ μή, τί σοί ἐστιν ἡ

[175]   μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται

[199]   ἐρευνήσας μόνην καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς

[154]   τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί, τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν παίδων

[184]   λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ

[199]   παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα

[184]   λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν·

[200]   ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον, ἀραμένη

[180]   ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς δὲ νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ ἀλσώδει

[199]   σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις

[186]   κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε

[199]   Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,

[175]   τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ

[152]   κατέκλων διὰ τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ,

[184]   τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν

[180]   καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς

[199]   ~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων,

[185]   ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη.

[160]   ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς

[199]   τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης.

[175]   ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις

[196]   ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν

[164]   τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας τὴν μετ' ἀνθρώπων

[162]   ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο.

[165]   ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ

[157]   τοῦ καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ

[200]   ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν

[152]   ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις

[184]   ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ'

[153]   τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ

[179]   σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ

[175]   οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν

[163]   περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι

[163]   περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν

[174]   δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν

[179]   ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον

[179]   ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν

[171]   κύνα ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην

[166]   ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον

[178]   ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ

[170]   καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ

[170]   καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ

[165]   τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα

[178]   φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ

[198]   γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα ἑκάτερα

[169]   ~ἄλλο τι τῶν τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι

[187]   λέοντα διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο

[197]   εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν

[162]   ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν

[181]   τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε·

[199]   μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις.

[173]   ᾠδῇ μηνύει τὴν φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ

[151]   ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ

[157]   τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ ~οὐκ

[185]   κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ τοῦ

[195]   καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο

[166]   τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ

[195]   προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ

[177]   περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος οὕτως ὡς ἄρα δέοι

[191]   βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς

[186]   ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ

[174]   ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ

[164]   εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι

[175]   καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον

[175]   ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ

[197]   αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ ~τοῦ λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη

[160]   ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν

[180]   τὸ σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν

[173]   τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει

[159]   περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον

[200]   εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν,

[158]   ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ

[189]   ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε

[184]   αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε,

[198]   ~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν

[151]   περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς

[151]   λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς

[199]   κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις

[178]   φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον.

[160]   ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ

[179]   οἷα ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ

[184]   λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ ~βρῶμα

[195]   ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ δίκαιος,

[185]   τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ

[199]   ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ

[163]   αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ

[178]   πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον

[187]   κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος

[159]   μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ

[195]   ~Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος

[184]   ὦ λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις

[178]   ὁ ~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν

[199]   δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς.

[178]   ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων

[151]   μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ

[151]   Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι

[199]   ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος

[199]   μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς

[199]   ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ

[180]   δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν

[163]   ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι

[184]   Ὁ ~μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν

[155]   κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ.

[159]   ~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων

[191]   ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ

[166]   ~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο.

[196]   ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ

[162]   Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς

[161]   Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ

[162]   τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ

[163]   ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι

[175]   δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ

[184]   δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς

[184]   Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ

[181]   τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος

[178]   ἄλλον κύνα ἐκάλει, λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ

[180]   ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ

[199]   μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι

[178]   καὶ εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα

[175]   δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν.

[175]   τὸν δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν.

[199]   Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ

[199]   εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον

[184]   ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις ~καθεύδοντα, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.

[199]   ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν

[182]   αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ

[184]   γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν ἀφῇς με νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με.

[184]   με νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν

[184]   Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς,

[199]   πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ

[177]   Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ

[180]   φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν

[175]   πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς

[151]   δὲ τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ

[175]   ~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς

[175]   ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου μέρος καὶ

[185]   φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν

[182]   λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ

[186]   εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα

[155]   κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν.

[175]   κύνας, τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ

[175]   αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην

[152]   τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις

[199]   ~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς

[155]   σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον

[165]   ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ

[197]   συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς

[199]   τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.

[151]   ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους

[151]   διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον

[158]   ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων

[158]   δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό σε ~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων

[171]   ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων οὕτως σε μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν

[171]   ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς οὕτω σε μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων

[192]   ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν

[183]   ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί ~σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν

[183]   οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν

[188]   λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ

[174]   ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως

[199]   ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα

[168]   Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε, ὦ τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει;

[167]   εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος

[174]   ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν

[175]   θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ

[162]   πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον

[178]   ~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ

[197]   συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε. Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος

[199]   δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς

[184]   Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών,

[180]   κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ

[173]   χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά τε ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ

[178]   χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ καὶ εἰς κόρον δειπνήσω,

[163]   αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν.

[161]   Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες

[154]   μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ

[184]   δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ

[165]   στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς

[198]   δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας

[187]   ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα

[162]   ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν

[161]   ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων

[191]   ~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα

[172]   τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν

[191]   ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς

[190]   ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ

[189]   δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς,

[182]   συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε

[163]   ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ

[163]   ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ

[182]   ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣

[175]   οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν

[175]   λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ

[190]   ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν

[174]   ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι

[191]   ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους

[153]   χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή, εἴ ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν

[174]   τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,

[155]   ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα;

[184]   καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ

[174]   ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε,

[151]   ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ.

[174]   ~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον.

[190]   ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος

[163]   τῆς μεθ' αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν, ὥστε δυοῖν ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ

[178]   γὰρ καὶ εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι.

[186]   δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος

[189]   καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου

[189]   ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.

[179]   ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ ~δεῖ

[179]   τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν

[188]   ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ δὲ

[189]   Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ

[161]   ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ

[179]   εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι

[179]   ~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων

[189]   Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν

[189]   τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ

[188]   ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου

[175]   δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν

[199]   αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι

[182]   ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας

[199]   βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν

[199]   εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς

[164]   ~δίαιταν, ὡς πρὸς ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ

[178]   Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ

Fables
[157]	Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας	συνέλαβε.	Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη·
[151]	τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις	~πρόστριβε	τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ
[200]	δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ	γε	ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ
[175]	καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ	γε	αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα
[175]	τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ	γε	αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ,
[197]	αὐτὸν στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ σύ	γε	~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον
[168]	τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ	γε	οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[178]	δειπνήσω, ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ	γε	πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος
[193]	αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ	γε	~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ
[187]	~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός	γε	~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας εἰς τοὐπίσω.
[199]	τοῖς γλυκέσι σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα	ἄγε	εἰς ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ
[170]	οὗτοι· κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις	κέκραγε	καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ
[181]	δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος	ἔλεγε·	Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα
[151]	~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ	ἔλεγε	μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς
[151]	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος	ἔλεγε	τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις
[181]	ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα,	εἴγε	πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει
[179]	ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου,	ἔφευγε	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ
[179]	ῥήξας τοὺς δεσμοὺς τοῦ τραχήλου	ἔφευγε	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ
[155]	ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ
[164]	ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ'	~ἔγωγε	δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων
[167]	αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα
[196]	ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων
[181]	σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια	~ἔγωγε	πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ
[161]	πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ	δὲ	ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ
[195]	ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις	δὲ	αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων
[158]	οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον	δὲ	~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν.
[180]	τοῦ δένδρου κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ	δὲ	ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ εἰωθὸς νύκτωρ
[180]	ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ	δὲ	ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε,
[179]	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες	δὲ	ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα
[199]	ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ	δὲ	ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ
[180]	ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς	δὲ	ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι αὐτόν,
[199]	αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας. Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον
[192]	ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο·
[199]	καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ
[161]	καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ	δὲ	ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος
[200]	βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι	δὲ	ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι
[155]	κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ	δὲ	ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη.
[182]	τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ	δὲ	ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ'
[182]	τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ	~δὲ	αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη
[162]	χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν	δὲ	αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς
[176]	ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη	δὲ	αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ
[185]	ὡς τὸ ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη	δὲ	αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν
[199]	σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα	δὲ	αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη·
[193]	τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος	δὲ	αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ
[184]	οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ	δὲ	αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν
[198]	τῆς θυγατρὸς ~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως	δὲ	αὐτῷ δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ
[191]	ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων	δὲ	αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν, ᾧ
[172]	~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας	δὲ	αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα
[200]	τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ	δὲ	βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι
[162]	γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ	δὲ	Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν
[173]	τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ	δὲ	ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ'
[199]	εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ	δὲ	ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ
[194]	~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ	δὲ	εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον.
[151]	πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα,
[179]	αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ
[199]	ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ	δὲ	εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ
[199]	δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ	δὲ	εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις
[196]	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος· Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν
[180]	φωνὴν ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι
[199]	δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ	δὲ	εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ
[199]	δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν	δὲ	ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου
[199]	καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ	δὲ	ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν
[199]	με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ	δὲ	ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω
[166]	δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις	δὲ	ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς
[200]	διὰ μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι	δὲ	ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι
[199]	κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας	δὲ	ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην.
[156]	καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος	~δὲ	ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ κακῶς
[187]	λέοντα ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς	δὲ	ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς
[183]	ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ	δὲ	ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ~εἶπεν·
[167]	~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ	δὲ	ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν
[179]	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες	δὲ	ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ
[199]	ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ	δὲ	ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς
[158]	ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ	δὲ	ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό σε
[195]	κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ	δὲ	ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν
[171]	κύνα ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ	δὲ	ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην
[190]	παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ	δὲ	ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ
[199]	γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ λέων	δὲ	ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ
[192]	δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ	δὲ	ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν
[154]	τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ	δὲ	ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος
[160]	προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν
[187]	φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω ἔφυγεν. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ
[165]	ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ
[184]	πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος	δὲ	θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε
[188]	λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ	δὲ	θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον.
[196]	ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν	δὲ	θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα
[199]	ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις	δὲ	θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος
[191]	αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν	δὲ	καθημένων ~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων,
[197]	~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα	δὲ	καὶ ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη.
[199]	ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ	δὲ	καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν.
[180]	ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας	δὲ	~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ
[178]	παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ	δὲ	κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν
[155]	κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ	δὲ	κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν,
[169]	ἄλλο τι τῶν ~τιμίων, διὰ	δὲ	κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον
[162]	ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ	δὲ	κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ
[200]	καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ	δὲ	κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα
[173]	καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ	δὲ	κύκνος, ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς,
[178]	ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν τις	δὲ	κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ
[178]	φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων. Ὁ	δὲ	κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα ἐκάλει,
[186]	ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς	δὲ	κύων εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ;
[155]	αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη. Ὁ	δὲ	κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ,
[180]	ἐν τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ	δὲ	~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ
[180]	ἐπὶ δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ	δὲ	~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ
[188]	~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ	δὲ	κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας
[192]	λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ	δὲ	λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ μέν,
[195]	αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων	δὲ	λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη·
[199]	κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ	δὲ	λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν
[199]	ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ	δὲ	λέων ~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς
[188]	τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ	δὲ	λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ
[175]	μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν	δὲ	λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ
[183]	ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ	δὲ	μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν ~αὐτὸν
[158]	καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ	δὲ	μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο
[158]	~καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ	δὲ	μέλλων ὑπ' αὐτῶν θύεσθαι ~ἐδεῖτο
[155]	τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ	δὲ	μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί,
[163]	τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ	δέ,	μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν
[163]	τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ	δέ,	μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν
[198]	γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ	δὲ	μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν θυγατέρα
[188]	οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ	δὲ	μή, τί σοί ἐστιν ἡ
[175]	μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος	~δὲ	μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται
[199]	ἐρευνήσας μόνην καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ	δὲ	μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς
[154]	τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί, τῶν	δὲ	μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν παίδων
[184]	λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν	δὲ	μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ
[199]	παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ	δὲ	~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα
[184]	λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· μέλλουσι	δέ	~μου οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν·
[200]	ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν	δὲ	νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον, ἀραμένη
[180]	ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς	δὲ	νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ ἀλσώδει
[199]	σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος	δὲ	νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις
[186]	κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ	δὲ	ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε
[199]	Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς	δὲ	ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,
[175]	τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν	δὲ	οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ
[152]	κατέκλων διὰ τὰ κάρυα. Ἡ	δὲ	οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ,
[184]	τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας	δὲ	ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν
[180]	καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι	δὲ	ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς
[199]	~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη	δὲ	ὅτι σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων,
[185]	~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ	δὲ,	ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη.
[160]	ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν	δὲ	οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς
[199]	τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ	δὲ	οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης.
[175]	ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ	δὲ	οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις
[196]	ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος	δὲ	οὐδενός. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν
[164]	τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ	δὲ	οὐχ ὑπομείνας τὴν μετ' ἀνθρώπων
[162]	~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ	δὲ	παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο.
[165]	ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ	δὲ	παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ
[157]	τοῦ καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς	δὲ	παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ
[200]	ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ	δὲ	παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν
[152]	ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ	δὲ	παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις
[184]	ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ	δὲ	πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ'
[153]	τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν	δὲ	περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ
[179]	σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ	δὲ	πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ
[175]	οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους	δὲ	πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν
[163]	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ	δέ	ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι
[163]	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ	δέ	ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν
[174]	δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον	δέ	ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν
[179]	ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι	δὲ	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον
[179]	ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος. Οἱ	δὲ	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν
[171]	κύνα ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ	δὲ	πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην
[166]	~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ	δὲ	πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον
[178]	ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ	δὲ	πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ
[170]	καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν	δὲ	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ
[170]	καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν	δὲ	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ
[165]	τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη	δὲ	προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα
[178]	φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ	δὲ	προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ
[198]	γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην. Τοῦ	δὲ	ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα ἑκάτερα
[169]	~ἄλλο τι τῶν τιμίων· κόκκος	δὲ	σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι
[187]	λέοντα διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων	δὲ	στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο
[197]	εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ	δὲ	συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν
[162]	ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς	δέ,	συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν
[181]	τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος	δὲ	τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε·
[199]	μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ	δὲ	ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις.
[173]	ᾠδῇ μηνύει τὴν φύσιν, τὴν	δὲ	~τελευτὴν διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ
[151]	~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη	δὲ	τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ
[157]	τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ	δὲ	τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ ~οὐκ
[185]	κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη	δὲ	τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ τοῦ
[195]	καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ	δὲ	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο
[166]	τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς	δὲ	τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ
[195]	προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ	δὲ	~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ
[177]	περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος	δέ	~τινος οὕτως ὡς ἄρα δέοι
[191]	βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς	δέ	τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς
[186]	~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος	δὲ	τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ
[174]	~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ	δὲ	τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ
[164]	εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος	δὲ	τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι
[175]	καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος	δὲ	τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον
[175]	~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος	δὲ	τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ
[197]	αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος	δὲ	~τοῦ λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη
[160]	ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν	δὲ	τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν
[180]	τὸ σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ	δὲ	τούτου ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν
[173]	τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν	δὲ	τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει
[159]	περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα	δὲ	τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον
[200]	εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς	δὲ	ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν,
[158]	ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι	δὲ	ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ
[189]	ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ	δὲ	ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε
[184]	αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ	δὲ	~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε,
[198]	~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν θυγατέρα ὑπομένων,	μηδὲ	ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν
[151]	περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ,	μηδὲ	ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς
[151]	λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε	μηδὲ	τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς
[199]	κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με·	εἰδὲ	καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις
[178]	φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς	εἶδε	τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον.
[160]	ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν	οἶδε,	τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ
[179]	οἷα ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις;	οδὲ	εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ
[184]	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος	ἐκάθευδε.	Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ ~βρῶμα
[195]	ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός,	οὐδὲ	βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ δίκαιος,
[185]	τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι	οὐδὲ	ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ
[199]	~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ	οὐδὲ	κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ
[163]	αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν ἐπιθυμήσας	οὐδὲ	μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ
[178]	πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον	~οὐδὲ	τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον
[187]	κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ	οὐδὲ	~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος
[159]	μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι,	οὐδὲ	ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ
[195]	~Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης,	οὐδὲ	ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος
[184]	ὦ λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ	τοῦδε	πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις
[178]	ὁ ~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον	ὧδε	κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν
[199]	δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ.	Εὗρεὲ	αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς.
[178]	~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις	ἡτοίμαζε	δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων
[151]	μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ	βάδιζε	καὶ βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ
[151]	Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ	~βάδιζε	καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι
[199]	ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ	ἐρέθιζε.	Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος
[199]	μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους	ἀλωπέκιζε	τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς
[199]	ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ'	ἐλθὲ	καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ
[180]	δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ·	~Ἄπελθε,	φίλε, κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν
[163]	ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς	ἐπανῆλθε	πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι
[184]	Ὁ ~μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς	ἀπῆλθε·	μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν
[155]	κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν,	κατῆλθε	καὶ αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ.
[159]	~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν	δυνήσεσθε.	~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων
[191]	ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς	διαπράξησθε·	ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ
[166]	~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν	ῥύσειε.	Σωθεὶς δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο.
[196]	ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων	~κατήσθιε.	Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ
[162]	Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος	ἧκε	καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς
[161]	Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν	ἧκε	πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ
[162]	τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ	περιέθηκε	καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ
[163]	ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς	ἐπανῆκε	πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι
[175]	δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν	ἐδίδασκε,	τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ
[184]	δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ	λύκε,	ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς
[184]	Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ	λύκε,	εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ
[181]	τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ	καταπέπωκε	τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος
[178]	ἄλλον κύνα ἐκάλει, λέγων· Ὦ	φίλε,	δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ
[180]	ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε,	φίλε,	κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ
[199]	μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας	~ἤμελλε	συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι
[178]	καὶ εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε	με	αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα
[175]	δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν	με	ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν.
[175]	τὸν δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν	με	ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν.
[199]	Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ	με·	εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ
[199]	εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν	με	ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον
[184]	ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς	με	ἴδοις ~καθεύδοντα, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.
[199]	~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί	με	καὶ ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν
[182]	αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί	με	καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ
[184]	γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν ἀφῇς	με	νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με.
[184]	με νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ	με.	Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν
[184]	Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς	με	πρὸ τῆς ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς,
[199]	πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ	με	σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ
[177]	Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει	με	ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ
[180]	φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν	~ἔδραμε	καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν
[175]	πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ	ἐμέ,	ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς
[151]	δὲ τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος·	Ἐμὲ	~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ
[175]	~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ	ἐμὲ	μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς
[175]	ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν	συνελάμβανέ	τι, ~ἐκ τούτου μέρος καὶ
[185]	φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν	διέβαινε·	θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν
[182]	λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν	ἔδακνε,	ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ
[186]	εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων	ἔδακνε.	Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα
[155]	κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν	παραγέγονε	καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν.
[175]	κύνας, τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν	ἐδίδαξε,	τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ
[175]	αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς	εἶπε·	~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην
[152]	τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν	ἔφερε	πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις
[199]	~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα	εὗρε	τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς
[155]	σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου	σε	ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον
[165]	ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων	σε	βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ
[197]	συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν	~σε	ἔδει φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς
[199]	τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ	σὲ	ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.
[151]	ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων	σε	ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους
[151]	διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων	σε	ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον
[158]	ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό	σε	μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων
[158]	δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό	σε	~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων
[171]	ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων οὕτως	σε	μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν
[171]	ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς οὕτω	σε	μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων
[192]	ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ	~σε.	Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν
[183]	ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί	~σε·	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν
[183]	οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι	σε·	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν
[188]	λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί	σε,	οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ
[174]	ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε	σε	παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως
[199]	ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ	σὲ	πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα
[168]	Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς	σε,	ὦ τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει;
[167]	εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς	ἥρπασε.	Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος
[174]	ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον,	~ἠγόρασε.	Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν
[175]	θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν	~ἐποίησε.	Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ
[162]	πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ	προσεκόλλησε.	Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον
[178]	~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε	κἀκεῖσε	τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ
[197]	συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν	ἔκλεισε.	Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος
[199]	δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν	ἔπεισε	~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς
[184]	Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν	ἀπέλυσε·	μεθ' ~ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών,
[180]	κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου	ἀφύπνωσε,	καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ
[173]	χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά	τε	ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ
[178]	χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί	τε	γὰρ καὶ εἰς κόρον δειπνήσω,
[163]	αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω	τε	δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν.
[161]	Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό	τε	εἶδος καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες
[154]	μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ	τέ	ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ
[184]	δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός	τε	ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ
[165]	στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη	τε	καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς
[198]	δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς	τε	~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας
[187]	ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης	τε	στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα
[162]	ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω	τε	συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν
[161]	ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω	τε	συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων
[191]	~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς	ὁρᾶτε,	καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα
[172]	τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ	ᾄδετε.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν
[191]	~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη·	Στῆτε,	ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς
[190]	ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι	πολεμεῖτε.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ
[189]	δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε,	ὅτε	ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς,
[182]	συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε,	ποτὲ	~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε
[163]	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ	ποτε	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ
[163]	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ	ποτε	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ
[182]	~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον	ποτὲ	μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣
[175]	οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ	ποτε	ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν
[175]	λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ	ποτε	ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ
[190]	ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί	ποτε	πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν
[174]	ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων	ποτὲ	συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι
[191]	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί	ποτε	συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους
[153]	χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή, εἴ	ποτέ	τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν
[174]	τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ	ποτε,	ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,
[155]	ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα· τί	δήποτε	γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα;
[184]	καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς	τότε	μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ
[174]	ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ	τότε	μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε,
[151]	~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ	τότε	ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ.
[174]	~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς	τότε	σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον.
[190]	ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες	~ἐστὲ	καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος
[163]	τῆς μεθ' αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν,	ὥστε	δυοῖν ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ
[178]	γὰρ καὶ εἰς κόρον δειπνήσω,	ὥστε	με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι.
[186]	δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν,	ὥστε	~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος
[189]	καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ	~ἀπαλλάττε	σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου
[189]	ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν	~οὔτε	ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.
[179]	~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι	οὔτε	ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ ~δεῖ
[179]	τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν	οὔτε	ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν
[188]	ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε,	οὔτε	~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ δὲ
[189]	Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων,	~οὔτε,	ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ
[161]	ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες	οὔτε	ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ
[179]	εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες	οὔτε	λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι
[179]	~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν	οὔτε	λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων
[189]	Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ'	οὔτε,	ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν
[189]	τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς	οὔτε	παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ
[188]	~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν·	Οὔτε	φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου
[175]	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς	ἤγρευέ	τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν
[199]	αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη· καὶ	~ἱκέτευε	τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι
[182]	ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ	χε	ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας
[199]	βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν	εἶχε	καὶ λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν
[199]	εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον	εἶχε,	πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς
[164]	~δίαιταν, ὡς πρὸς ὀλίγον ἀδείας	ἔτυχε,	φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ
[178]	Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ	ἔρριψε	παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005