Alphabétiquement     [«   »]
νῦν 7
νυνὶ 1
νωθρίαν 1
ὁ 73
6
3
ὁδῷ 1
Fréquences     [«    »]
56 τῆς
65 τὸν
68 τῶν
73 ὁ
76 δὲ
87 τὴν
268 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Discours contre les juifs (IV)


>
Livre, Chap.
[4, 2]   δή με. Καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν     ἄνθρωπος, καὶ συνέτριψεν αὐτὸν, καὶ
[4, 2]   δή με. Καὶ οὐκ ἠθέλησεν     ἄνθρωπος πατάξαι αὐτόν. Καὶ εἶπε
[4, 2]   τινά ποτε τῶν Σύρων λαβὼν     Ἀχαὰβ, παρὰ τὸ τῷ Θεῷ
[4, 4]   πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ· εἰ δὲ     Βαὰλ, πορεύεσθε ὀπίσω αὐτοῦ. Τοῦτο
[4, 3]   Πέρσης οὐ τὰ Περσῶν φρονεῖ;     βάρβαρος οὐ τὰ βαρβάρων ζηλοῖ;
[4, 2]   ταῖς αἰτίαις; Ἰδοὺ γοῦν καὶ     βασιλεὺς αὐτῷ φησιν· Δικαστὴς σὺ
[4, 2]   μετὰ γνώμης ὀρθῆς τὴν ἀπόφασιν     βασιλεὺς ἐξενέγκῃ· ὅπερ οὖν καὶ
[4, 2]   ἦν. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν     βασιλεὺς Ἰσραήλ· Ἰδοὺ σὺ δικαστὴς
[4, 2]   ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, καὶ ἐπέγνω αὐτὸν     βασιλεὺς Ἰσραὴλ, ὅτι ἀπὸ τῶν
[4, 2]   ἐκεῖνον συνομολογοῦντα λαβεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ     βασιλεὺς παρεπορεύετο, ἐβόησε (πρὸς αὐτὸν
[4, 7]   σωτηρίων ὑμῶν. Ποῦ τοίνυν ἐστὶν     βωμός; ποῦ δὲ κιβωτός;
[4, 5]   ἀπόδειξιν παρασχώμεθα, ἄκουσον τί φησιν     Δανιήλ· Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις
[4, 6]   φιάλη δὲ πόλις,     δὲ νοσῶν δυσάρεστος τῶν
[4, 4]   τόπον, τὸν δὲ καιρὸν τηρείτω·     δὲ τηρείτω μὲν τὸν τόπον,
[4, 4]   πόλεως, ἀποδοχῆς ἄξιος ὢν φανῇ,     δὲ τὸν καιρὸν μὲν φυλάξας,
[4, 4]   τῶν Ἱεροσολύμων ἔξω που μακράν·     δὲ τὸν τόπον τηρῶν, παραβαίνων
[4, 2]   πείθεσθαι. Εἶτα ἐπειδὴ ἐπάταξεν αὐτὸν     δεύτερος ἐκεῖνος καὶ συνέτριψε, περιέδησε
[4, 1]   λόγου· οὐδεὶς γὰρ ἦν ἡμῖν     διενοχλῶν· ἐπειδὴ δὲ σήμερον οἱ
[4, 2]   ἀργυρίου τίσῃ. Καὶ ἐγένετο ὡς     δοῦλός σου περιεβλέπετο ὧδε καὶ
[4, 6]   πόλις, δὲ νοσῶν     δυσάρεστος τῶν Ἰουδαίων δῆμος,
[4, 4]   τίς τῶν δύο τούτων ἐστὶν     ἐγκαλούμενος, τίς δὲ εὐδοκιμῶν,
[4, 4]   ἐστὶν ἐγκαλούμενος, τίς δὲ     εὐδοκιμῶν, παραβὰς τὸν καιρὸν,
[4, 3]   εἶπεν, Ἠλλάξασθε τὸν Θεὸν ὑμῶν·     Θεὸς γὰρ οὐκ ἀλλάσσεται· ἀλλ´,
[4, 6]   τοῦ σκεύους συντριβῆς, οὕτω καὶ     Θεὸς διὰ τῆς κατασκαφῆς τῆς
[4, 5]   Καὶ πρὸς ἑτέρους δὲ πάλιν     Θεὸς διὰ τοῦ Ζαχαρίου, Μὴ
[4, 6]   τίνος ἕνεκεν. φησὶ, ταῦτα ἐπέταξεν     Θεὸς, εἰ μὴ ἐβούλετο γίνεσθαι;
[4, 4]   μόνον, ἐναντία ποιεῖν ὧν ἂν     Θεὸς ἐπιτάξῃ· καθάπερ οὖν καὶ
[4, 2]   ὧν ἔπαθε παραινῶν, ἅπερ ἂν     Θεὸς ἐπιτάξῃ, πάντα εἴκειν καὶ
[4, 6]   τῆς ἐπιθυμίας ἐκείνης· οὕτω καὶ     Θεὸς ἐποίησε, θύειν ἐπιτρέψας, ἐν
[4, 6]   αὐτὸν ἀπαγαγεῖν· οὕτω δὴ καὶ     Θεὸς ἐποίησεν. Ἐπειδὴ γὰρ εἶδεν
[4, 7]   Ἐὰν οὗτος ἐχθρός σου γένηται,     Θεὸς ἔσται σου φίλος, καὶ
[4, 6]   Ἔστω τοίνυν μὲν ἰατρὸς     Θεὸς, φιάλη δὲ
[4, 4]   ταῖς ἰγνύαις; Εἰ ἔστι Κύριος     Θεὸς ἡμῶν μεθ´ ὑμῶν, δεῦτε
[4, 6]   οἰκοδομῆς διέλυσε σύνδεσμον· οὕτω καὶ     Θεὸς, καθάπερ τινὰ σύνδεσμον λατρείας
[4, 2]   λαοῦ αὐτοῦ. Ὁρᾷς πῶς οὐχ     Θεὸς μόνον, ἀλλὰ καὶ οἱ
[4, 4]   οὐδεμιᾷ τῶν πόλεων ὧν Κύριος     Θεός σου δίδωσί σοι. Ἀλλ´
[4, 4]   τόπῳ ἂν ἐκλέξηται Κύριος     Θεός σου. Οὕτω καὶ τὰς
[4, 6]   τὸ σκεῦος ἀφανίσας· οὕτω καὶ     Θεὸς τῶν θυσιῶν ἀπήγαγε, τὴν
[4, 3]   σύγχυσις ἔσται, καὶ πολὺς     θόρυβος. Καὶ γὰρ καὶ λῃσταὶ
[4, 6]   καθεῖλε τὴν πόλιν, ἵν´ ὥσπερ     ἰατρὸς διὰ τῆς τοῦ σκεύους
[4, 6]   μεθόδου πάλιν ἀπήγαγεν. Καὶ καθάπερ     ἰατρὸς ἐκεῖνος (οὐδὲν γὰρ κωλύει
[4, 6]   ἐπιτροπὴ καὶ ἐξουσία. Ὥσπερ οὖν     ἰατρὸς ἵστησι τῆς ἀκαίρου ταύτης
[4, 7]   ἅγια τὸν ἁγίων; ποῦ δὲ     ἱερεύς; ποῦ δὲ τὰ χερουβὶμ
[4, 7]   Καὶ ἰατροῦ πολλάκις ἐσθῆτα διέῤῥηξεν     κάμνων· ἀλλ´ οὐ διὰ τοῦτο
[4, 2]   ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ     λαός σου ἀντὶ τοῦ λαοῦ
[4, 2]   ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καὶ     λαός σου ἀντὶ τοῦ λαοῦ
[4, 2]   ἀπ´ ἐμοῦ, καὶ πατάξει σε     λέων. Καὶ ἀπῆλθεν ἀπ´ αὐτοῦ,
[4, 2]   ἀπ´ αὐτοῦ, καὶ εὗρεν αὐτὸν     λέων, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν. Καὶ
[4, 6]   ἀναφέροντες θυσίας· ἀλλὰ πρὸς τούτους     λόγος ἀποτείνεται καλῶν αὐτοὺς ἀπὸ
[4, 4]   τὰ ἐκείνων ζηλοῦντας, ἀρκεῖ οὗτος     λόγος ἡμῖν· ἐπειδὴ δὲ καὶ
[4, 6]   τὸ πρᾶγμα μανίας. Ἔστω τοίνυν     μὲν ἰατρὸς Θεὸς,
[4, 4]   εἶναι ποιοῦντας τὸ πάσχα, καὶ     μὲν παραβαινέτω τὸν τόπον, τὸν
[4, 4]   δὲ τὸν καιρόν· καὶ ποιείτω     μὲν τὸν καιρὸν τηρῶν, παραβαίνων
[4, 5]   οὐ λατρεύομεν. Ἀρκετὸν ἡμῖν ἐστιν     μισθὸς, φησὶν, ὅτι διὰ τὸν
[4, 5]   ἦν ἐκεῖ τόπος, ἀλλ´ ἐπειδὴ     ναὸς οὐκ ἦν, ἔμενον μὴ
[4, 2]   μηδὲν περαιτέρω ζήτει· βασιλεύς ἐστιν     νομοθετῶν· αἰδέσθητι τοῦ κελεύοντος τὸ
[4, 4]   τοῦ νόμου πληροῦντες· τοῦτο γὰρ     νόμος ἔλεγεν· οὗτοι δὲ μηδὲ
[4, 4]   ἀλλὰ καὶ τόπον παρατηρεῖν ἐκέλευσεν     νόμος. Καὶ γὰρ περὶ τοῦ
[4, 6]   ἕνα συνέκλεισε τὴν τοιαύτην ἁγιστείαν,     πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα
[4, 4]   ἐγκαλούμενος, τίς δὲ εὐδοκιμῶν,     παραβὰς τὸν καιρὸν, καὶ ἐν
[4, 7]   μελῶν ἡμῶν σηπομένων; Ἀλλ´ οὐχ     Παῦλος οὕτως· ἀλλὰ πῶς; Τίς,
[4, 3]   πρὸς ἐκείνους τρέχεις τοὺς ἀνελόντας,     προσκυνεῖν λέγων τὸν ἐσταυρωμένον; Μὴ
[4, 2]   μὴ τὸν προφήτην αἰδεσθεὶς φείσηται     πρότερος, οὐχ ἁπλῶς εἶπεν αὐτῷ·
[4, 2]   αὐτὸν, περιελὼν τὸν τελαμῶνα, φησὶν     προφήτης· Ὅτι ἐξαπέστειλας σὺ ἄνδρα
[4, 2]   ἀφῆκας. Διὰ γὰρ τοῦτο καὶ     προφήτης τὸν τελαμῶνα περιεβάλετο, καὶ
[4, 4]   ἐπιτελεῖν, σπουδάζουσιν ἑορτάζειν. Διὰ τοῦτο     Στέφανος ἔλεγε πρὸς αὐτούς· Ὑμεῖς
[4, 3]   βάρβαρος οὐ τὰ βαρβάρων ζηλοῖ;     τὴν Ῥωμαίων χώραν οἰκῶν οὐ
[4, 7]   νωθρίαν, ὁμοίως κολάζονται. Ἐπεὶ καὶ     τὸ τάλαντον ἐκεῖνο κατορύξας, ὁλόκληρον
[4, 4]   τὸν καιρὸν φυλάξας. Ἂν γὰρ     τὸν καιρὸν μὲν παραβὰς ἵνα
[4, 4]   ἐν τῷ τόπῳ ποιήσας,     τὸν τόπον καταλιπὼν, καὶ τὸν
[4, 2]   τυπτήσας τὸν προφήτην ἐσώθη, καὶ     φεισάμενος ἐκολάζετο, ἵνα μάθῃς ὅτι
[4, 1]   Θεοῦ, φιλανθρωπίας ἁπάσης βελτίων ἐστὶν     φόνος· κἂν φείσηταί τις καὶ
[4, 4]   ἐνοχλεῖτε τῇ Ἐκκλησίᾳ; εἰ δὲ     Χριστιανισμός ἐστιν ἀληθὴς, ὡσπεροῦν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de l'Abbaye Saint-Benoît de Port-Valais

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/04/2009