>Livre, Chap. |
[4, 3] |
καὶ
τοὺς
μάρτυρας
φιλοῦμεν,
οὐκ
|
ἐπειδὴ |
βασανίζονται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
διὰ
τὸν |
[4, 4] |
ἀρκεῖ
οὗτος
ὁ
λόγος
ἡμῖν·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
καὶ
πρὸς
ἐκείνους
ἀποτείνασθαι |
[4, 1] |
γὰρ
ἦν
ἡμῖν
ὁ
διενοχλῶν·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
σήμερον
οἱ
λύκων
ἁπάντων |
[4, 3] |
ἀποστρεφόμεθα,
οὐκ
ἐπειδὴ
κολάζονται,
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
διὰ
κακίαν
κολάζονται·
οὕτω
δὴ |
[4, 3] |
φιλοῦμεν,
οὐκ
ἐπειδὴ
βασανίζονται,
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
διὰ
τὸν
Χριστὸν
βασανίζονται·
καὶ
|
[4, 2] |
πάντα
εἴκειν
καὶ
πείθεσθαι.
Εἶτα
|
ἐπειδὴ |
ἐπάταξεν
αὐτὸν
ὁ
δεύτερος
ἐκεῖνος |
[4, 3] |
καὶ
τοὺς
λῃστὰς
ἀποστρεφόμεθα,
οὐκ
|
ἐπειδὴ |
κολάζονται,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
διὰ
κακίαν |
[4, 7] |
τῷ
ἰδίῳ
δεσπότῃ·
ἀλλ´
ὅμως
|
ἐπειδὴ |
μὴ
ἐπλεόνασεν
αὐτὸ
ἐκολάζετο.
Καὶ |
[4, 5] |
πολὺς
ἦν
ἐκεῖ
τόπος,
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
ὁ
ναὸς
οὐκ
ἦν,
ἔμενον |
[4, 3] |
παρανομίαν
τρέχετε·
παρανομίαν
δὲ
λέγω,
|
ἐπειδὴ |
παρὰ
τὸν
προσήκοντα
ταῦτα
γίνεται |
[4, 5] |
οὐκ
ἦν,
οὐδὲ
ἑορτὴ
ἦν,
|
ἐπειδὴ |
πάσας
οὕτως
ἐπιτελεῖσθαι
ἔδει.
Ἵνα |
[4, 6] |
καλεῖ,
καὶ
ἵππους
θηλυμανεῖς,
οὐκ
|
ἐπειδὴ
|
πρὸς
τὴν
φύσιν
ἐκείνων
μετέπεσαν, |
[4, 6] |
Ἰουδαίους.
Καλεῖ
δὲ
αὐτοὺς
οὕτως,
|
ἐπειδὴ |
τῇ
τῆς
κακίας
μιμήσει
τὴν
|
[4, 6] |
τὴν
φύσιν
ἐκείνων
μετέπεσαν,
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ
|
τὴν
τῶν
ζώων
τούτων
λαγνείαν |
[4, 2] |
ἐμοί·
ἐφόνευσας.
Ἀνδροφόνος
εἶ,
φησὶν,
|
ἐπειδὴ |
τὸν
πολέμιον
ἀφῆκας.
Διὰ
γὰρ |
[4, 6] |
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
μόνον.
Εἶτα
|
ἐπειδὴ |
χρόνον
ἔθυσαν
βραχὺν,
καθεῖλε
τὴν |